Το τελευταίο χαρτί του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE-kqC7T73Bkqdzz-U_BgGUpz-pUmkXqfyBsixGbT3GBYfXgVM0UEM5KuM96GaYMg95sMsE21-9J4Fnpv-wE2Wixz772oZ9cnn4ZteYl5GP936CiURwUcJVZ4pSOquKf4ANJ9UQCBbFow/s1600/TURKEY-master.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE-kqC7T73Bkqdzz-U_BgGUpz-pUmkXqfyBsixGbT3GBYfXgVM0UEM5KuM96GaYMg95sMsE21-9J4Fnpv-wE2Wixz772oZ9cnn4ZteYl5GP936CiURwUcJVZ4pSOquKf4ANJ9UQCBbFow/s640/TURKEY-master.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Άγγελος Συρίγος</b><br /> Η αποτυχία της Άγκυρας να εμποδίσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Λευκωσίας την ωθεί σε κινήσεις κλιμάκωσης. Δεδομένου ότι οι αλλεπάλληλες σεισμικές έρευνες του “Μπαρμπαρός” στην κυπριακή ΑΟΖ και επανειλημμένες τουρκικές αεροναυτικές ασκήσεις στην ίδια περιοχή δεν έφεραν αποτέλεσμα, το μόνο χαρτί που έχει απομείνει στον Ερντογάν είναι να πραγματοποιήσει γεώτρηση. <br /> <br /> Ο σκοπός μίας τέτοιας κίνησης δεν θα είναι τόσο η εκμετάλλευση ενός πιθανού κοιτάσματος, όσο το να υποχρεώσει τις πετρελαϊκές εταιρείες και τον διεθνή παράγοντα να διαπραγματευθούν μαζί του, να συμπεριλάβουν με κάποιον τρόπο την Τουρκία στο εν εξελίξει ενεργειακό, αλλά και ευρύτερα γεωστρατηγικό γίγνεσθαι στην κρίσιμη αυτή περιοχή. Η Άγκυρα θεωρεί πως είναι η ισχυρότερη δύναμη και ως εκ τούτου πως δικαιούται να έχει βαρύνουσα γνώμη και ηγετικό ρόλο σε όσα λαμβάνουν χώρα στην Aνατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί, όμως, αφήνει την Τουρκία εκτός σε όλα τα επίπεδα. Και στο ενεργειακό και στο γεωστρατηγικό. Οι τριμερείς συνεργασίες Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος μπορεί να μην στρέφονται ευθέως εναντίον της Τουρκίας, αλλά εκ των πραγμάτων εμπεριέχουν μία διάσταση ανασχέσεως της τουρκικής πιέσεως. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή σ’ αυτές τις συνεργασίες εμπλέκονται ευθέως πλέον και οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι. <br /> <br /> Ο Ερντογάν επιχειρεί μα επίδειξη δυνάμεως να υποχρεώσει τις εμπλεκόμενες πετρελαϊκές εταιρείες αλλά και τις μεγάλες δυνάμεις που στηρίζουν αυτές τις εταιρείες να διαπραγματευθούν μαζί του. Με άλλα λόγια, επιδιώκει ό,τι κι αν συμβεί να έχει και την τουρκική σφραγίδα. Αυτό αφορά όχι μόνο τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και το σχέδιο για την κατασκευή του αγωγού EastMed για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ελλάδα και από εκεί στην Ιταλία και στην Ευρώπη. <br /> <br /> Υπάρχει δρόμος ακόμα <br /> <br /> Η συμφωνία για τον EastMed είναι ένα σημαντικό βήμα, αλλά απέχουμε ακόμα από την κατασκευή του. Δεν είναι μόνο οι τεχνικές δυσκολίες και το υψηλό κόστος. Πολλά θα εξαρτηθούν και από το μέγεθος των κοιτασμάτων που θα ανακαλυφθούν. Υπενθυμίζουμε πως προς το παρόν τουλάχιστον επιλέγεται η υγροποίηση. Η Αίγυπτος διαθέτει από την δεκαετία του 2000 δύο μονάδες υγροποιήσεως. Την Ιντκού, στην οποία συμμετέχουν η Shell και η Τotal και τη μονάδα Νταμιέτα, όπου συμμετέχουν η ΕΝΙ και η BP. Η ExxonMobil έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για κατασκευή σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου στα νότια παράλια της Κύπρου.<br /> <br /> Πριν μερικά χρόνια, ισχυρό ήταν το σενάριο για μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Κύπρου και Τουρκίας. Η λύση αυτή είναι η φθηνότερη, αλλά προσκρούει σε σοβαρά πολιτικά προβλήματα. Δεν την θέλει, βεβαίως, η Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά ούτε το Ισραήλ, ούτε η Αίγυπτος. Στην πραγματικότητα, εδώ και αρκετό καιρό το σενάριο αυτό έχει φύγει από το τραπέζι. <br /> <br /> Όπως προανέφερα, οι βασικοί παίκτες στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται σε φάση αναμονής των επόμενων γεωτρήσεων, ώστε να αποσαφηνισθεί το μέγεθος των κοιτασμάτων. Από αυτή την παράμετρο θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό και οι τελικές αποφάσεις. Προς το παρόν, πάντως, μπορεί με βεβαιότητα να υποστηριχθεί πως από όλη αυτή τη διαδικασία η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ενισχυθεί ποιοτικά όχι μόνο στενά ενεργειακά-οικονομικά, αλλά και γεωπολιτικά. <br /> <br /> Και το αξίζει, επειδή κινήθηκε γρήγορα, μεθοδικά και αποτελεσματικά. Η σύγκριση με την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα στον τομέα αυτόν είναι καταλυτική. Οι διαδικασίες εδώ είναι απελπιστικά αργές, με αποτέλεσμα να εγείρονται ερωτήματα για το μέλλον των ερευνών και γεωτρήσεων στο Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το τελευταίο χαρτί του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο

Άγγελος Συρίγος Η αποτυχία της Άγκυρας να εμποδίσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Λευκωσίας την ωθεί σε κινήσεις κλιμάκωσης. Δεδομένου ότι...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Τουρκία του Ερντογάν έχει χαθεί για τη Δύση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDoLPRhhCqCYRHl1EXAzNjkmWFvyPDBuF5zdd61jM4n11-kkuTpCRafp3750MR-tS4OX0ZyMzCrQNEdSzJJTMti9frZFaCg_q1TpzsdJ1nxXpKZqwSYdT2kIUZG33K6-koSiFV7TLeWA0/s1600/erdogan-tusk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDoLPRhhCqCYRHl1EXAzNjkmWFvyPDBuF5zdd61jM4n11-kkuTpCRafp3750MR-tS4OX0ZyMzCrQNEdSzJJTMti9frZFaCg_q1TpzsdJ1nxXpKZqwSYdT2kIUZG33K6-koSiFV7TLeWA0/s640/erdogan-tusk.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι Τούρκοι πιστεύουν πως η Ουάσιγκτον μεθοδεύει τον ακρωτηριασμό της χώρας τους. Θεωρούν την αμερικανική υποστήριξη προς τους Κούρδους της Συρίας ως απόδειξη ότι δρομολογείται η δημιουργία κουρδικού κράτους. Προς αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, ωθεί εδώ και καιρό και το Ισραήλ. Για τους Τούρκους η ίδρυση αυτόνομης κουρδικής οντότητας στη βόρεια Συρία εκ των πραγμάτων θα θέσει σε αμφισβήτηση την εδαφική ακεραιότητα και της χώρας τους. <br /> <br /> Δεν έχουν αμφιβολία ότι το PYD/YPG συνεχίζει να αποτελεί παρακλάδι του PKK, έστω κι αν οι Δυτικοί, για προφανείς λόγους, ισχυρίζονται το αντίθετο. Θεωρούν, λοιπόν, πως η Δύση, παίζοντας το κουρδικό χαρτί, μεθοδεύει τον ακρωτηριασμό της Τουρκίας. Το πραξικόπημα του 2016, μάλιστα, έπεισε οριστικά τον Ερντογάν ότι οι Αμερικανοί τον θεωρούν εμπόδιο και επιδιώκουν την ανατροπή του.<br /> <br /> Η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης προς την Ουάσιγκτον, η πεποίθηση πως οι Αμερικανοί τον έχουν προγράψει, καθιστά μονόδρομο για τον Τούρκο πρόεδρο τον γεωπολιτικό εναγκαλισμό με τον Πούτιν. Αυτός είναι ο λόγος που όσο θα βρίσκεται στο τιμόνι, η Τουρκία δεν πρόκειται να επιστρέψει στο δυτικό “μαντρί”, ακόμα και αν οι ΗΠΑ αποδέχονταν τις απαιτήσεις της στη Συρία. <br /> <br /> Όπως είναι γνωστό, αμέσως μετά το πραξικόπημα του 2016, ο Ερντογάν δρομολόγησε μαζικές εκκαθαρίσεις σε όλο το εύρος των κρατικών μηχανισμών, ειδικά των κρίσιμων για την εθνικά ασφάλεια. Αποτέλεσμα αυτών των εκκαθαρίσεων δεν ήταν μόνο το ξήλωμα όλων των δικτύων επιρροής που διέθεταν οι Αμερικανοί και δευτερευόντως οι Ευρωπαίοι στην Τουρκία. <br /> Από το νεοοθωμανικό ρεύμα στο καθεστώς Ερντογάν <br /> <br /> Αποτέλεσμα ήταν, επίσης, ότι στη γειτονική χώρα έλαβε χώρα μία δεύτερη μεταπολίτευση. Η πρώτη ήταν η δεκαετής μετάβαση από το μετακεμαλικό καθεστώς στο νεοοθωμανικό. Η δεύτερη ήταν η μετάλλαξη του νεοοθωμανικού καθεστώτος σε ένα καθεστώς, όπου δεσπόζει η προσωπικότητα του Ερντογάν και γύρω της έχουν συσπειρωθεί οι αντιδυτικές δυνάμεις της Τουρκίας.<br /> <br /> Στο μετακεμαλικό καθεστώς κυριαρχούσε συλλογικά μία ελίτ. Στο νεοθωμανικό ρεύμα ο Ερντογάν ήταν ο ηγέτης, αλλά συγκυβερνούσε μία ηγετική ομάδα και ατύπως με το δίκτυο Γκιουλέν. Σήμερα το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είναι πολύ διαφορετικό από ό,τι ήταν πριν 10-15 χρόνια. Ηγετικά πρόσωπα, όπως π.χ. ο Γκιούλ, ο Αρίντς και ο Νταβούτογλου έχουν περιθωριοποιηθεί. <br /> <br /> Ο Ερντογάν, λοιπόν, από ηγέτης ενός ρεύματος έχει μετατραπεί σε άτυπο μονάρχη, σε νεοσουλτάνο. Είναι ενδεικτικό ότι κατά κανόνα περιβάλλεται όχι από την παλιά φρουρά των στελεχών του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αλλά από συγγενείς και υποτακτικούς, καθώς και από στελέχη του παραδοσιακού βαθέος κράτους, τα οποία είναι φορείς αντιδυτικής ιδεολογίας. <br /> Το συμφέρον του καθεστώτος αναγορεύεται σε εθνικό <br /> <br /> Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα δεν ορίζονται και κατανοούνται συλλογικά από μία άρχουσα ελίτ, αλλά από το νεοσουλτάνο και την αυλή του. Με άλλα λόγια, το προσωπικό συμφέρον του Ερντογάν αναγορεύεται σε εθνικό συμφέρον της Τουρκίας. Όντας πεπεισμένος πως οι Αμερικανοί επιχείρησαν να τον ανατρέψουν (όχι αδικαιολόγητα) δεν τους εμπιστεύεται. Και επειδή δεν τους εμπιστεύεται, όπως προανέφερα, δεν πρόκειται να επιστρέψει στο “μαντρί” ό,τι κι αν του προσφέρουν. <br /> <br /> Προφανώς, ο Τούρκος πρόεδρος ποτέ δεν πρόκειται να το πει ευθέως. Αυτό, ωστόσο, είναι και θα είναι το κριτήριό του. Μπορεί σε τακτικό επίπεδο να συμπλεύσει με τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους, αλλά μέχρις εκεί. Γι’ αυτό στο πολιτικό επίπεδο με τη ρητορική του καλλιεργεί συστηματικά τον αντιαμερικανισμό. Στο δε ιδεολογικό επίπεδο χρησιμοποιεί ισλαμικά στερεότυπα για να αναβιώσει και παροξύνει τα αντιδυτικά αισθήματα στην τουρκική κοινωνία. <br /> <br /> Με τον τρόπο αυτό προσδίδει ευρύτερες ιδεολογικοπολιτικές διαστάσεις στο τωρινό ρήγμα. Η αντίθεση δεν είναι πλέον ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και στον Ερντογάν. Είναι ανάμεσα στη Δύση και στη “βαθιά Τουρκία”. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία, όσο τουλάχιστον στο τιμόνι της θα βρίσκεται ο Ερντογάν, έχει ήδη χαθεί για τη Δύση. Απλώς, τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί η Τουρκία του Ερντογάν έχει χαθεί για τη Δύση

Σταύρος Λυγερός Σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι Τούρκοι πιστεύουν πως η Ουάσιγκτον μεθοδεύει τον ακρωτηριασμό της χώρας τους. Θεωρούν την αμερ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πράσινο φως» για «λουκέτο» στις βάσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία - Στο φως έγγραφα-σοκ της ΜΙΤ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFJqifWnHe9P4wZD-AxGziXKMiWl1Kltb0eWTT-CAGCPGiWicetOxPmSX3j_qrkREs4WxmyNRx3yyTUsU6aer4dqDJTkYULsvLVLP3ZwdoNWK0UECTkZOGtmYjf63bewJ5XiMOu8IbFyM/s1600/intsir.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFJqifWnHe9P4wZD-AxGziXKMiWl1Kltb0eWTT-CAGCPGiWicetOxPmSX3j_qrkREs4WxmyNRx3yyTUsU6aer4dqDJTkYULsvLVLP3ZwdoNWK0UECTkZOGtmYjf63bewJ5XiMOu8IbFyM/s640/intsir.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Βασίλης Καπούλας</b><br /> Ραγδαίες εξελίξεις αναμένονται στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις καθώς και τυπικά ο Ρ.Τ.Ερντογάν έχει το "πράσινο φως" για λουκέτο στην βάση του Ιντσιρλίκ και στον σταθμό ραντάρ του Κιουρετσίκ. <br /> <br /> Στο φως της δημοσιότητας ήρθαν απόρρητα-μέχρι πρότινος- τουρκικά έγγραφα της ΜΙΤ που δείχνουν πως οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν τους Αμερικανούς στρατιωτικούς ως υπεύθυνους για την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016.<br /> <br /> Τα τουρκικά έγγραφα έχουν αναλυτικές εκθέσεις και πληροφορίες για τις κινήσεις όλων των Αμερικανών στρατιωτικών στην Τουρκία. Στρατιωτικά σχέδια, μετακινήσεις δυνάμεων, μυστικές πτήσεις από και προς την Τουρκία, όλα περιέχονται στον φάκελο με τίτλο "Ο ρόλος των ΗΠΑ στην απόπειρα πραξικοπήματος".<br /> <br /> Οι Τούρκοι εισαγγελείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα έγγραφα "σχετίζονταν με την έρευνα του πραξικοπήματος" και διέταξαν την ενσωμάτωση όλων των πληροφοριών και των στρατιωτικών εγγράφων στο φάκελο της υπόθεσης!<br /> <br /> Η ΜΙΤ για πρώτη φορά ζητά ένταλμα έρευνας και συλλήψεων μέσα στην βάση του Ιντσιρλίκ καθώς και περιορισμό των δραστηριοτήτων της.<br /> <br /> Ενα έγγραφο περιλαμβάνει τις δραστηριότητες της 5ης τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας στο νοτιοανατολικό Γκαζιαντέπ καθώς και τις κινήσεις της 39ης Mission Support Group (MSP), των ΗΠΑ που επιχειρούσε στα Άδανα.<br /> <br /> Το ίδιο έγγραφο είχε αναλυτικές πληροφορέις για την δράση της αμερικανικής δύναμης 727 (EACS) Det-7. Λογιστική υποστήριξη (MSP, EACS-7), εργασίες ανακατασκευής, προσωπικό καθώς και μετακινήσεις δυνάμεων με ελικόπτερα XUH-60S μεταξύ Ιντσιρλίκ και Γκαζιαντέπ.<br /> <br /> Μεγάλη σημασία έδιναν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στις αμερικανικές επιχειρήσεις με UAV στο προάστιο της Γκαζιαντέπ στη φρουρά Hüseyin Ataman Kışlası.<br /> <br /> Αναφέρεται χαρακτηριστικά πως στις 10 Ιουλίου 2016 οι ΗΠΑ μετέφεραν 19 στρατιωτικούς από το Ιντσιρλίκ μαζί με 10 φορτηγά και 5 οχήματα που μετέφεραν UAV, Humvee προς τη φρουρά Ataman στο Γκαζιαντέπ.<br /> <br /> Επιπλέον από τα έγγραφα φαίνεται πως ο Ρ.Τ.Ερντογάν έδινε μεγάλη βαρύτητα στις κινήσεις του αμερικανικού προσωπικού που χειρίζονταν το ΠΕΠ HIMARS. Η ΜΙΤ κατέγραφε όλες τις κινήσεις των Αμερικανών που αφορούσαν το εν λόγω οπλικό σύστημα, όπως μετακινήσεις μεταξύ Ιντσιρλίκ και φρουράς Ataman για λάδια, γεννήτριες, ραντάρ, επιχειρήσεις συντήρησης του υλικού κτλ.<br /> <br /> Ολα τα έγγραφα αφορούν κατά κύριο λόγο τις κινήσεις των ΗΠΑ στην ΝΑ Τουρκία εκεί που είναι ο διάχυτος ο μεγάλος φόβος του Ρ.Τ.Ερντογάν για πιθανή μελλοντική εδαφική απώλεια μέσω δημιουργίας κουρδικού κράτους.<br /> <br /> Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι που είναι στο στόχαστρο του Ρ.Τ.Ερντογάν είναι οι πρώην στρατιωτικοί Joseph Votel, John F. Campbell, Rick Boutwell, John C. Walker, Michael H. Manion, David Eaglen, David Trucksa, Timothy J. Cook, LMack R. Coker, Thomas S. Cooper, Vegas M. Clark και πολλοί άλλοι.<br /> <br /> Είναι προφανές πως ο Ρ.Τ.Ερντογάν ετοιμάζει την επόμενη ημέρα. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο, οι διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Τουρκίας φτάσουν σε μη αναστρέψιμο σημείο με επιβολή κυρώσεων, αποπομπή από το πρόγραμμα F-35 κτλ, ο Ερντογάν έχει ετοιμάσει την κίνηση του και αυτή θα είναι εκδίωξη των αμερικανικών βάσεων από την χώρα του.<br /> <br /> Είναι φανερό πως ο Ρ.Τ.Ερντογάν "φλερτάρει" δημόσια για πρώτη φορά με την εκδίωξη των Αμερικανών από την βάση. Η πρώτη φορά που κάποιος Τούρκος αξιωματούχος διατύπωσε την συγκεκριμένη πρόταση ήταν τον Φεβρουάριο του 2016. Την πρόταση είχε κάνει ο Şeref Malkoç, βοηθός του Ερντογάν, ενώ συγγενής του είναι ο Abdurrahman Gül, ο τωρινός Τούρκος υπουργός Δικαιοσύνης ο οποίος έχει τεθεί στο στόχαστρο των κυρώσεων των ΗΠΑ.<br /> <br /> Οι απειλές συνεχίστηκαν τον Αύγουστο του 2017 από τον Τούρκο καθηγητή Δικαίου, Burhan Kuzu, ανώτερο μέλος του AKP. Την σκυτάλη πήρε τον Ιανουάριο του 2018 ο Μ.Τσαβούσογλου ο οποίος ξεπέρασε κάθε όριο τον Φεβρουάριου όταν είπε στον Αμερικανό ομόλογο του πως "ο λαός στην Τουρκία ζητά το κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλίκ και του σταθμού ραντάρ στο Κιουρετσίκ"...<br /> <br /> Δεν έχει σημασία αν ο Ρ.Τ.Ερντογάν βρήκε όντως στοιχεία που να αποδεικνύουν την ανάμειξη των ΗΠΑ στο πραξικόπημα. Αρκεί ότι ξεκίνησε η έρευνα και τελείωσε... Το σίγουρο πλέον είναι πως "και με την βούλα" η ΜΙΤ παρακολουθεί τις κινήσεις των ΗΠΑ σε ολόκληρη την Τουρκία. <br /> <br /> Δείτε τα έγγραφα.<br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/18.jpg?itok=BgahixN0" /><br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/19.jpg?itok=Akkgk5pO" /><br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/21.jpg?itok=SpaweYZg" /><br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/22.jpg?itok=gy48lPLF" /><br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/23.jpg?itok=hNJ5R5Gj" /><br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/24.jpg?itok=aztXIofF" /><br /> <br /> <img src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/5/02/26.jpg?itok=MPSjOP8s" /><br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Πράσινο φως» για «λουκέτο» στις βάσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία - Στο φως έγγραφα-σοκ της ΜΙΤ

Γράφει: Βασίλης Καπούλας Ραγδαίες εξελίξεις αναμένονται στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις καθώς και τυπικά ο Ρ.Τ.Ερντογάν έχει το "πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία έχει Μεσανατολικές-Αφρικανικές και άλλες φιλοδοξίες και σχεδιασμούς...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheZu3GY4T9U56werDrWlDq5IH3U18gMfZq72UbT-DRSfKTfIeU8Hij7pjrcWR6JZ0uzN4Il44EN4iRhJ1DIthCpeEAQGry-SJjyHP-VqEAvMJFxAW_ka16Psi5Ech02ukY-tROIAun0UQ/s1600/toyrkia_kosmos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="255" data-original-width="400" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheZu3GY4T9U56werDrWlDq5IH3U18gMfZq72UbT-DRSfKTfIeU8Hij7pjrcWR6JZ0uzN4Il44EN4iRhJ1DIthCpeEAQGry-SJjyHP-VqEAvMJFxAW_ka16Psi5Ech02ukY-tROIAun0UQ/s640/toyrkia_kosmos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος*</b><br /> Παρατηρώντας κανείς το πολυδιάστατο εξοπλιστικό της Τουρκίας, θα αντιληφθεί ότι η Τουρκία λίγο ασχολείται με την Ελλάδα. Ή με απλά λόγια, ότι η Τουρκία έχει ανέβει κάποια επίπεδα. Διαφορετικά δεν εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η επένδυσή της στο σχεδιασμό ηλεκτρομαγνητικών πυροβόλων. Δεν χρειάζονται τέτοια όπλα για να αντιμετωπίσουν εμάς . Έχω επισημάνει εδώ και χρόνια ότι η Τουρκία βρήκε πολλά κενά στην Αφρική και για αυτό έχει επενδύσει στο να διεισδύσει στην ήπειρο αυτή, πολιτικά,επιχειρηματικά,οικονομικά ,στρατιωτικά καθώς και ναυτιλιακά.<br /> <br /> Επιπρόσθετα διαπίστωσε ότι υπάρχει υπολογίσιμο κενό στον Κόλπο των πετρελαίων , και συνδέθηκε στρατηγικά με το Εμιράτο του Κατάρ, στο οποίο διατηρεί στρατιωτική βάση με μόνιμα 255 άνδρες., ενώ εμφανίζεται ότι προστατεύει το κράτος από ορισμένα Αραβικά κράτη που έχουνε προβλήματα με την δυναστεία Αλ Θάνι..<br /> <br /> Επομένως, το Τουρκικό ναυτικό στα πλαίσια του διευρυμένου δόγματος περί "Γαλαζιας Πατρίδας" θα επιδιώξει να έχει παρουσία στον Ινδικό Ωκεανό, στην Ερυθρά Θάλασσα (νησάκι Σουακίτ του Σουδάν), εγγύτατα της νότιας Αφρικής(Κομόρες κα) και όχι μόνο στο εκτασιακά περιορισμένο Αιγαίο.<br /> <br /> Αυτό δεν είναι εξαγγελία ή απλή δήλωση του Χουλούσι Ακάρ και του ναυάρχου Οζμπάλ , αλλά πολιτική που υλοποιείται, ενώ οι εξοπλισμοί όπως η προμήθεια του ANADOLU είναι μέρος της υλοποίησης αυτής.<br /> <br /> Επιπλέον η Τουρκία έχει επιδιώξει παρουσία και στα Βαλκάνια, συνάπτοντας αεροναυτικές και άλλες συμφωνίες με την Αλβανία. Μια συνεργασία που εμείς εδώ στην Αθήνα μπορεί να τη δούμε σαν αποκλειστικά ως απόπειρα περικύκλωσης της Ελλάδας, ενώ άλλες Βαλκανικές χώρες (πχ Σερβία-Βουλγαρία-Μαυροβούνιο) μπορεί να τη δουν ως απόπειρα σύνδεσης με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και συνεπώς προσπάθεια αναβίωσης της ιδέας του Οθωμανικού τόξου στα Βαλκάνια.<br /> <br /> Οι πολύ πρόσφατες αναφορές του Ερντογάν και του Χουλουσί Ακάρ αυτές τις ημέρες στην μεγάλη Έκθεση πολεμικού υλικού στην Κωνσταντινούπολη προς τα εκεί συγκλίνουν ,κάτι που εδώ στην χώρα μας, ούτε καν τα έχουμε συνδυάσει.Και οι δύο άνδρες έκαναν αναφορά στην Οθωμανική αυτοκρατορία και στην ιστορία της.... <br /> <br /> Αντίθετα από τους διάφορους "κομήτες μας στα ΜΜΕ που φλυαρούν και παπαγαλίζουν ", ο Τουρκικός σχεδιασμός δεν βλέπει μπροστά σε ορίζοντα εβδομάδων ή μηνών. Ούτε πρόκειται να απειλήσει στρατιωτικά/πολεμικά την Ελλάδα σε αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Κρίσεις μπορεί να προκύψουν για βραχονησίδες, μικρονήσια κα , αλλά οι Τούρκοι(αναλύοντας τους) έχουν την αυτοπεποίθεση ότι μπορούν να βγούν νικητές από τις κρίσεις αυτές, όπως το Μάρτιο του '87 και το '96 στα Ιμία , χωρίς ανταλλαγή πυροβολισμών και εκρητικά θερμά επεισόδια.<br /> <br /> Μην ξεχνάμε ότι το 1996 κατέλαβαν Ελληνική βραχονησίδα μπροστά στα μάτια των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Δεν χρειάστηκαν ούτε αεροπλάνα, ούτε αεροπλανoφόρα, ούτε αστρόπλοια για να το πετύχουν αυτό και πραγματικά εξακολουθεί να με προβληματίζει έντονα υτή η συμπεριφορά τους. Η σχέση τους με τους Ρώσους την τρέχουσα περίοδο απαιτεί πολλή μεγάλη προσοχή γιατί μαθαίνουν πολλά για επιχειρήσεις χαμηλότερες θερμού επεισοδίου, υβριδικές ενέργειες, ψυχολογικές επιχειρήσεις 4ης γενιάς, μη-γραμμικές κινήσεις κλπ.Και ειλικρινά δεν είμαι βέβαιος αν τους έχουμε παρακολουθήσει σε βάθος.... <br /> <br /> Άρα λοιπόν το ερώτημα του αν το Τουρκικό ναυτικό μπορεί να σχηματίσει ομάδα μάχης με δυνατότητες ανάλογες μιας Αμερικανικής Task Force αεροπλανοφόρου , μικρή σημασία έχει. Αν δεν μπορούν σήμερα, θα μπορέσουν σε λίγα χρόνια, εφόσον συνεχίσουν με τέτοιους ρυθμούς.(και επίσης ας αφήσουμε τα περί μη διαθεσιμότητας αεροσκαφών και πιλότων. της Τουρκικής ΠΑ<br /> <br /> Έχω επίσημα νούμερα που δείχνουν πολλά και στέλνουν αδιάβαστους κάποιους δικούς μας.).. Εξάλλου, μην ξεχνάμε ευρύτερα ότι επίκειται η παράδοση του συστήματος S400 (υπό λογικές πάντα συνθήκες). Αν λοιπόν σκοπεύουν να επιτεθούν σε κάποιο νησί μας μπορούν να θέσουν την δύναμη εισβολής κάτω από την ομπρέλα του Ρωσικού αντιαεροπορικού/αντιπυραυλικού συστήματος ,που αν πιστέψουμε το ένα τρίτο από όσα έχουν πει γι αυτό ορισμένοι Έλληνες "ειδικοί", και θιασώτες του θα τους προστατεύει και από τα κουνούπια του Νείλου!!!. <br /> <br /> O αντικειμενικός στόχος της Τουρκίας είναι να καταταγεί στις 5 πλέον ισχυρές χώρες του πλανήτη. Μια τέτοια φιλοδοξία συνεπάγεται το ότι η Τουρκία ΘΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΜΙΑ NEAR PEER ΔΥΝΑΜΗ, διότι ο πόλεμος σε πάει πίσω.<br /> <br /> Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, το οικονομικό και πολιτικό κόστος είναι δυσθεώρητο, όπως έμαθαν ήδη από την εποχή του ΑΤΤΙΛΑ, με το Αμερικανικό εμπάργκο επί προεδρίας Κάρτερ , μια εμπειρία που εξηγεί τις σημερινες τους πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές..<br /> <br /> Η Ελλάς θα υποπέσει σε στρατηγικό σφάλμα με τρομακτικές προεκτάσεις και επιπτώσεις αν θεωρήσει ότι πρέπει να ανταγωνιστεί την Τουρκία σε όρους εξοπλισμών και εν μέσω εξελιγμένων τεχνολογικών επαναστάσεων.<br /> <br />  Για να μπορέσει να διατηρήσει την όποια ισορροπία, θα πρέπει να ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ. Και ανάπτυξη δεν είναι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ, γιατί αυτό λέγεται οικονομική μεγένθυση. Ανάπτυξη είναι η αυτοβελτίωση μιας χώρας σε όλους τους κρίσιμους τομείς, συμπεριλαμβανομένου και του στρατηγικού.<br /> <br />  Σε επίπεδο στρατηγικής η χώρα πρέπει να φροντίσει να εξασφαλίσει πολυδιάστατους πόρους, πλουτοπαραγωγικούς, ενεργειακούς και ανθρώπινους ,κάτι που εκτενώς ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο μου.Γιατί διαφορετικά (αρέσει ή δεν αρέσει) θα βρεθούμε μπροστά σε δραματικές εκπλήξεις....Καλό είναι το συντομότερο δυνατό να συνέλθουμε και να ασχοληθούμε με την ουσία του Τουρκικού παράγοντα, γιατί διαφορετικά 'χτίζουμε κάστρα με άμμο...."<br /> <br /> <b>*Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</b><br /> <div> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Τουρκία έχει Μεσανατολικές-Αφρικανικές και άλλες φιλοδοξίες και σχεδιασμούς...

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος* Παρατηρώντας κανείς το πολυδιάστατο εξοπλιστικό της Τουρκίας, θα αντιληφθεί ότι η Τουρκία λίγο ασχολεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανικό «πέπλο» σε Βόλο και Λάρισα: Η προπαρασκευή για το «ιπτάμενο ιππικό» των ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwHoF0bTycX_1W1AdQgjQJhJ7Oerw56vXpoN0TD20anx5NG_3aijpCCd5E5X-NFtwbW3SxkVOOeiMlvy6AO4OSMzmBr-ULcS4hZsI-hoFPq3-lHEyv-PPwPoMbi2wpWVKOzwTfiaboX6A/s1600/apache-usa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwHoF0bTycX_1W1AdQgjQJhJ7Oerw56vXpoN0TD20anx5NG_3aijpCCd5E5X-NFtwbW3SxkVOOeiMlvy6AO4OSMzmBr-ULcS4hZsI-hoFPq3-lHEyv-PPwPoMbi2wpWVKOzwTfiaboX6A/s640/apache-usa.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div>  Ακόμη μια επίσκεψη-αυτοψία αναμένεται να γίνει σε τέσσερις ημέρες από σήμερα στις εγκαταστάσεις της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στον Βόλο από Αμερικανούς, ώστε να γίνει ένα πρώτο check από την 3η CAB (Combat Aviation Brigade ) μιας και οι προπαρασκευαστικές κινήσεις για το ερχόμενο φθινόπωρο και την άφιξη του «ιπτάμενου ιππικού» έχουν ξεκινήσει. <div> <br /></div> <div> Σύμφωνα με το αίτημα που είχε γίνει προς το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, στα τέλη Απριλίου, η Αμερικανική πλευρά ζητούσε να επισκεφτεί τον Βόλο και να έχουν εικόνα για το τι μπορεί να φιλοξενηθεί εκεί στο πλαίσιο του «ξεχειμωνιάσματος» που φαίνεται πως άρεσε στις αεροπορικές δυνάμεις του Στρατού Ξηράς των Ηνωμένων Πολιτειών που έχουν ως έδρα στην Ευρώπη, την Γερμανία. </div> <div> <br /></div> <div> Κοιτώνες διαβίωσης, όρχοι οχημάτων, υποδομές συντήρησης είναι ορισμένα από τα «σημεία ενδιαφέροντος» και της 32ης Ταξιαρχίας εκτός από εκείνα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού, καθώς μπορεί η πτητική δύναμη να είναι περίπου ίδια με εκείνη της 4ης CAB που είχε την ευκαιρία να βρεθεί για περίπου πέντε μήνες στο Στεφανοβίκειο από τον περασμένο Οκτώβριο έως τις αρχές Μαρτίου. </div> <div> <br /></div> <div> Όμως ο αριθμός του προσωπικού που θα βρεθεί στη Μαγνησία θα είναι αρκετά μεγαλύτερος από τα περίπου 350 στελέχη που είχαν ταξιδέψει και διαμείνει στον Βόλο. Η Αμερικανική αυτοψία αυτή έρχεται μετά την «σκόνη που σηκώθηκε» με την απόφαση βόμβα του υπουργού Ευ. Αποστολάκη να μην μετακινηθεί η 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών στον Αυλώνα, μια απόφαση του ιδίου να υπενθυμίσουμε ως Α’ ΓΕΕΘΑ. </div> <div> <br /></div> <div> Για την πικρή ιστορία να πούμε ότι παρά την απόφαση και τα εκατομμύρια που ήδη έχουν δοθεί για τις νέες εγκαταστάσεις στην Αυλώνα και στον Σκαραμαγκά, το ισχυρό μπλοκ που δημιουργήθηκε από βουλευτές της περιοχής, τοπικούς παράγοντας κ.ο.κ, έστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων την επιχειρησιακή ανάγκη της μετεγκατάστασης. </div> <div> <br /></div> <div> Πάντως στις εγκαταστάσεις της 32ης Ταξιαρχίας έχουν βρεθεί και πάλι, όχι λίγες φορές, Αμερικανοί Πεζοναύτες, στο πλαίσιο διασυμμαχικών ασκήσεων, όπως αυτή που έγινε πέρσι με την επωνυμία «Μέγας Αλέξανδρος». Σ’ ότι αφορά την 3η CAB, όπως γίνεται γνωστό από πηγές του Ελληνικού πενταγώνου, οι πρώτες αφίξεις στελεχιακού δυναμικού αναμένονται στο Στεφανοβίκειο για την προπαρασκευή από τον Αύγουστο. </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcU9PedYTCNLnjMzrqijMoc08rILjVERyoYWgwpXmAF75MxLOqmQlHXhZswisTfIYH6X6Jbmyt-7wIFiJxdwQDMKnUDHGxq3DkD2SgZaLqfzeSOI4LFV6ZtN3vBUBc-jTwpyb8nXkAHks/s1600/%25CE%2591%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+Apache+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcU9PedYTCNLnjMzrqijMoc08rILjVERyoYWgwpXmAF75MxLOqmQlHXhZswisTfIYH6X6Jbmyt-7wIFiJxdwQDMKnUDHGxq3DkD2SgZaLqfzeSOI4LFV6ZtN3vBUBc-jTwpyb8nXkAHks/s640/%25CE%2591%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+Apache+.jpg" width="640" /></a></div> <div> <i>Αμερικανικό Apache στην πίστα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας. Πηγή: Hellas Journal </i></div> <div> <br /></div> <div> Το ενδιαφέρον της Αμερικής για τη Θεσσαλία είναι έντονο και φαίνεται</div> <div> <br /></div> <div>  Σε ρεπορτάζ έχουμε αναφερθεί εκτενώς για το Αμερικανικό ενδιαφέρον που αφορά κυρίως την Λάρισα και την πτέρυγα μάχης. Μη Επανδρωμένα και ιπτάμενα τάνκερ είναι τα σημεία κλειδιά που θ’ αναβαθμίσουν ραγδαία την αεροπορική βάση. Όλες οι διερευνητικές έχουν γίνει καιρό τώρα κι όπως έλεγε ανώτατο στέλεχος της Πολεμικής Αεροπορίας είμαστε στην φάση της συζήτησης με Αμερικανούς Αξιωματούχους και για την κατάθεση του επίσημου αιτήματος από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. </div> <div> <br /></div> <div> Εκεί θα λένε ακριβώς και με λεπτομέρειες τι ζητούν από την Ελλάδα. Σ’ ότι αφορά την επιλογή την συγκεκριμένης περιοχής, η ίδια πηγή εξηγούσε ότι προφέρεται διότι είναι και κοντά στην Αν. Μεσόγειο, που ενδιαφέρει τις ΗΠΑ και ταυτόχρονα σε πολύ ασφαλή σημείο. Εφόσον συμβούν όλα όσα συζητούνται κι έχουμε αναφερθεί σε ρεπορτάζ μας, η θωράκιση θα είναι τέτοια που φυσικά συμφέρει πάρα πολύ και τη χώρα μας η οποία χωρίς καν να κουνήσει το δάχτυλό της θα έχει βάλει στη γωνία τη γειτονική χώρα, «αναφερόμενη» για την παραβατική της συμπεριφορά.</div> <div> <br /></div> <div>  Σε κάθε περίπτωση, ότι γίνει δεν παύει να είναι μια καθαρά πολιτική απόφαση και σε καμία περίπτωση στρατιωτική. Το σημαντικό σε στρατιωτικό επίπεδο είναι πως όπου βρίσκονται Αμερικανικές δυνάμεις έχουν να δώσουν έργο. Ήδη το έχουν κάνει στη Λάρισα με χρηματοδότηση 140.000 ευρώ για έργο υποδομής που είχε να κάνει με τη φιλοξενία των MQ-9. Παρόμοιες ενέργειες έχουν γίνει και στη Σούδα και βέβαια αυτά τα έργα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, στην χώρα μας μένουν, δεν τα παίρνει κανείς πίσω.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Αμερικανικό «πέπλο» σε Βόλο και Λάρισα: Η προπαρασκευή για το «ιπτάμενο ιππικό» των ΗΠΑ

 Ακόμη μια επίσκεψη-αυτοψία αναμένεται να γίνει σε τέσσερις ημέρες από σήμερα στις εγκαταστάσεις της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στον Βόλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά παιχνίδια με τη φωτιά στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQeZW5IkMK2h0-uTFwdVFgK0oOGdlL1Ly_WJwrgrujI7n24FMv6XTFhWPIdhtEyauF2zAy8i991l-c5csvjzGCIfVkxeoQDFc7aJq71jcQWPqFkrgCJHOrVUHLjDjJY7LxajQ_5RUCiG8/s1600/TURKEY_GREECE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="497" data-original-width="760" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQeZW5IkMK2h0-uTFwdVFgK0oOGdlL1Ly_WJwrgrujI7n24FMv6XTFhWPIdhtEyauF2zAy8i991l-c5csvjzGCIfVkxeoQDFc7aJq71jcQWPqFkrgCJHOrVUHLjDjJY7LxajQ_5RUCiG8/s640/TURKEY_GREECE.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Όλα δείχνουν ότι μέσα στο καλοκαίρι και πιθανότατα τον Αύγουστο η Τουρκία θα δοκιμάσει εκ νέου έρευνες εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας</span></h3> <b>Παναγιώτης Σωτήρης</b><br /> <br /> Όπως έχει επισημανθεί πολλές φορές η ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο υπήρξε μια εξέλιξη που άλλαξε τα δεδομένα στην περιοχή.<br /> <br /> Ένας από τους λόγους ήταν ότι φάνηκε ότι διαμορφώνονταν νέες δυνατότητες και για την Κύπρο, που γεωγραφικά βρίσκεται στο κέντρο αυτών των κοιτασμάτων, αλλά και για την Ελλάδα, ιδίως για το νοτιοανατολικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.<br /> <br /> Για την Τουρκία, όμως, αυτό διαμόρφωσε την αίσθηση ότι κινδυνεύει να μείνει έξω από ένα κρίσιμο πεδίο επένδυσης, ιδίως εάν αναλογιστούμε το βαθμό ενεργειακής εξάρτησης που έχει. <br /> <br /> Αμφισβήτηση<br /> <br /> Βασική θέση της Τουρκίας, εδώ και αρκετά χρόνια, ήδη από τη δεκαετία του 1970, όταν και ξεκίνησε να αμφισβητεί τις μέχρι τότε διαμορφωθείσες ισορροπίες στο Αιγαίο, είναι ότι δεν μπορεί να ισχύει ο γενικός κανόνας του Δικαίου της Θάλασσας και ειδικά η Διεθνής Σύμβαση για τη Θάλασσα, σύμφωνα με τον οποίο και τα νησιά (ακόμη και οι κατοικούμενες νησίδες με δική τους οικονομική δραστηριότητα) έχουν τη δική τους υφαλοκρηπίδα και άρα ΑΟΖ.<br /> <br /> Θυμίζουμε εδώ ότι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο η υφαλοκρηπίδα (που αφορά την εκμετάλλευση του βυθού) υφίσταται αυτοδικαίως ενώ η ΑΟΖ (που αφορά και την επιφάνεια) απαιτεί πράξη κήρυξης. Ωστόσο τα γεωγραφικά τους όρια ορίζονται με τον ίδιο τρόπο: 200 ν.μ. εκτός και εάν η απόσταση είναι μικρότερη οπότε ισχύει η μέση γραμμή.<br /> <br /> Η Τουρκία υποστηρίζει ότι αυτό δεν ισχύει ούτε για τα νησιά του Αιγαίου ούτε και για την Κύπρο και γι’ αυτό το λόγο έχει προτείνει δική της χάραξη που λαμβάνει υπόψη μόνο την ακτογραμμή των χερσαίων χωρών.<br /> <br /> Ωστόσο, η τουρκική θέση προσκρούει όχι μόνο στο γράμμα του διεθνούς δικαίου αλλά και στο γεγονός ότι μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ έχουν ανακηρύξει τεράστιες ΑΟΖ στους ωκεανούς, στηριγμένες ακριβώς στο ότι διαθέτουν υπερπόντιες νησιωτικές κτήσεις.<br /> <br /> <img src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2019/05/e1fd6fc5b16cbf5eb496232d12afcd3e_L-600x320.jpg" /><br /> <br /> Πέραν της γενικής αμφισβήτησης η Τουρκία, αμφισβητεί και την χάραξη ΑΟΖ που έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία. Οι σχετικές ανακηρύξεις είχαν αρχικά συμπέσει με την πορεία προς το σχέδιο Ανάν, όμως η καθυστέρηση στην προοπτική κάποιου τύπου επανένωσης του νησιού είχε ως αποτέλεσμα η Τουρκία να θεωρεί έκτοτε ότι πρόκειται για μια «μονομερή» ενέργεια της ελληνοκυπριακής πλευράς.<br /> <br /> Από τη δική της πλευρά, η Κυπριακή Δημοκρατία πάντοτε επέμεινε ότι ήταν ενέργεια σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και όπως φάνηκε αυτή τη γνώμη είχαν οι η ΕΕ και άλλες χώρες, όπως έχει επιβεβαιωθεί και από δηλώσεις ξένων αξιωματούχων.<br /> <br /> Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων και οι αλλαγές συμμαχιών στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο<br /> <br /> Το θέμα απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη σημασία στη δεκαετία του 2010 με τη σταδιακή ανακάλυψη μεγάλων εμπορικά εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου από την Αίγυπτο, το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία.<br /> <br /> Η ανακάλυψη αυτή ήρθε να συμπέσει χρονικά με μια περίοδο σημαντικών ανακατατάξεων στις σχέσεις της Τουρκίας με αρκετές γειτονικές χώρες. Οι παλαιότερα καλές σχέσεις με το Ισραήλ επιδεινώθηκαν και με αφορμή την τουρκική αλληλεγγύη στη Γάζα. Η συμπόρευση του Ερντογάν με μια κατεύθυνση ανάλογη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως προς την «Αραβική Άνοιξη» αλλά και ο τρόπος που η Τουρκία ενεπλάκη στη Συριακή κρίση έφερε από ένα σημείο και μετά προστριβές και με τις ΗΠΑ και με μέρος των κρατών του Κόλπου.<br /> <br /> Ειδικά οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις δοκιμάστηκαν από δύο παραμέτρους: τον τρόπο που τελικά οι ΗΠΑ κυρίως στηρίχτηκαν στις κουρδικές πολιτοφυλακές για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους, με την Τουρκία να φοβάται το σχηματισμό μιας οιονεί κρατικής κουρδικής οντότητας εντός συριακού εδάφους, αλλά την συσχετιζόμενη υπόνοια της πλευράς Ερντογάν ότι υπήρξε κάποιου είδους αμερικανική ανάμειξη στο πραξικόπημα του 2016.<br /> <br /> Σε όλα αυτά προστέθηκε και μια παράμετρος ακόμη: η αμερικανική επιθετικότητα ενάντια στο Ιράν, την ώρα που η Τουρκία συντονίζεται με το Ιράν και τη Ρωσία ως προς τη διαχείριση της συριακής κρίσης και φυσικά προτιμά να εισάγει ιρανικό παρά σαουδαραβικό πετρέλαιο, κάτι που διακυβεύεται με τις αμερικανικές κυρώσεις.<br /> <br /> Ο τουρκικός φόβος για απομόνωση και επιθυμία «προβολών ισχύος»<br /> <br /> Στις παραπάνω εξελίξεις προστέθηκε και μία ακόμη παράμετρος. Η μετατόπιση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια προς μια συμμαχία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που αποτυπώθηκε και στη λογική των «τριμερών» και «τετραμερών» συναντήσεων που παραπέμπουν σε μια ενεργειακή και αμυντική συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.<br /> <br /> Το στοιχείο αυτό σε συνδυασμό με τις εντάσεις στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και τις ανακαλύψεις εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων γεννά έναν τουρκικό φόβο ότι μεθοδεύεται η σχετική απομόνωση της Τουρκίας.<br /> <br /> Το στοιχείο αυτό έρχεται σε άμεση σύγκρουση με τη βασική πλευρά της ρητορικής του Ερντογάν εδώ και χρόνια ότι η Τουρκία είναι μια σημαντική δύναμη στην περιοχή την οποία δεν μπορεί κανείς να προσπερνά εύκολα ή να την υποτιμά.<br /> <br /> Αυτό με τη σειρά του εξηγεί γιατί η Τουρκία νιώθει τόσο έντονη την επιθυμία να κάνει «προβολές ισχύος» στην ευρύτερη περιοχή ακόμη και όταν η πραγματική κατάστασή της είναι κάπως πιο αντιφατική.<br /> <br /> Γιατί μπορεί η Τουρκία να είναι μια χώρα με μεγάλο πληθυσμό, σημαντικές οικονομικές υποδομές και έναν από τους μεγαλύτερους τακτικούς στρατούς εντός του ΝΑΤΟ, όμως την ίδια στιγμή έχει σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσει: στη Συρία ουσιαστικά διαχειρίζεται την αποτυχία της αρχικής φιλοδοξίας της να συμβάλει στην ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ να έχει πρωτεύοντα ρόλο, εξ ου και η αναγκαστική σύμπραξη με τη Ρωσία, την ώρα που το αναπτυξιακό μοντέλο δείχνει σαφώς ότι αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα.<br /> <br /> Η αμφισβήτηση της ελληνικής και κυπριακή υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ<br /> <br /> Τα παραπάνω εξηγούν γιατί η Τουρκία θέλει να αμφισβητήσει τα δεδομένα σε σχέση με τις εξορύξεις στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Είναι ουσιαστικά μια προσπάθεια να μη βρεθεί προ τετελεσμένων.<br /> <br /> Η αμφισβήτηση αυτή παίρνει διάφορες μορφές. Πέραν της γενικής αμφισβήτησης ως προς το εάν η Κύπρος έχει δική της αυτοτελή ΑΟΖ υπάρχει και η αμφισβήτηση του δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας να προχωρά σε συμφωνίες για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων, εφόσον δεν λαμβάνει υπόψη την τουρκοκυπριακή πλευρά, σημείο στο οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία απαντά με την υπενθύμιση ότι όχι μόνο παραμένει η νόμιμη εκπρόσωπος του νησιού αλλά και μια επανένωση θα σημαίνει και τη δυνατότητα να ωφεληθούν όλοι οι πολίτες του.<br /> <br /> Από την άλλη, η Τουρκία δείχνει να θέλει να κάνει μια επιλεκτική αμφισβήτηση σε συγκεκριμένα τμήματα της κυπριακής και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Λέμε επιλεκτική γιατί η Τουρκία για παράδειγμα δεν αμφισβήτησε π.χ. το οικόπεδο 10, όπου και το κοίτασμα «Γλαύκος» που μέχρι τώρα δείχνει να είναι το μεγαλύτερο εκμεταλλεύσιμο, και όπου την άδεια έχει κοινοπραξία με συμμετοχή της αμερικανικής Exxon-Mobil.<br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, παρότι η Τουρκία επέλεξε να στείλει το γεωτρύπανο Fatih («Πορθητής») εντός των ορίων της δικής της υφαλοκρηπίδας, είχαμε την αποστολή του ερευνητικού σκάφους Barbaros να κάνει σεισμικές έρευνες σε ένα μικρό τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (600 τετραγωνικά χιλιόμετρα), ενώ διεξήγαγε το μεγαλύτερο μέρος αυτών στα οικόπεδα 4 και 5 της κυπριακής ΑΟΖ, πάντα υπό την παρακολούθηση πλοίου του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.<br /> <br /> <img src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2019/05/tourkia-kastelorizo-1300-600x450.jpg" /><br /> <br /> Η Τουρκία στη συγκεκριμένη περιοχή εγείρει μια διπλή αμφισβήτηση, καθώς αμφισβητεί τόσο την Κυπριακή ΑΟΖ όσο και τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (και δυνητικά ΑΟΖ) και ιδίως το τμήμα της υφαλοκρηπίδας που ορίζεται από το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Αντίθετα, η Τουρκία ουσιαστικά υποστηρίζει ότι έχει δικαιώματα σε όλη σχεδόν την έκταση από τον 28ο μεσημβρινό (νότια Ρόδου) έως και τον 32ο (στα ανοιχτά της Πάφου).<br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι αυτή τη φορά η Τουρκία θα δοκιμάσει να προχωρήσει σε έρευνες το καλοκαίρι εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Άγκυρα σχεδιάζει αποστολή του ερευνητικού πλοίου «Ορούτς Ρέις» (του αδελφού σκάφους του «Μπαρμπαρός») σε μια περιοχή εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ανατολικά της Καρπάθου και νότια της Ρόδου και του Καστελλόριζου. Αυτό είναι ακριβώς το αμφισβητούμενο από την Τουρκία τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που ορίζεται με βάση το σύμπλεγμα του Καστελόριζου και που συνορεύει με την Κυπριακή ΑΟΖ.<br /> <br /> Η επιλογή δεν είναι τυχαία, καθώς από διάφορες πλευρές έχει διατυπωθεί η άποψη ότι εάν υπήρχε ποτέ επίλυση σε επίπεδο διεθνών νομικών οργανισμών, το συγκεκριμένο τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας θα μπορούσε εντός μιας λογικής «συμβιβασμού» να επιμεριστεί. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό η Τουρκία μέχρι τώρα έχει αρνηθεί την από κοινού προσφυγή για τη χάραξη της υφαλοκρηπίδας, προτιμώντας να προβάλει τις δικές της απόψεις. Επιπλέον, η Τουρκία ανησυχεί ότι η διαφαινόμενη αλλαγή καθεστώτος στη Λιβύη, που θα σημαίνει ίσως λιγότερο φιλική προς την Τουρκία κατάσταση, θα μπορούσε να διευκολύνει τυχόν συζήτηση ανάμεσα σε Λιβύη και Ελλάδα για τη χάραξη των νότιων ορίων της ελληνικής ΑΟΖ.<br /> <br /> Ουσιαστικά, η Τουρκία σε αυτή τη φάση δείχνει κυρίως να θέλει να επαναφέρει συνολικά ζήτημα καθεστώτος των νησιών του Αιγαίου και αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, παρά συζήτησης επί του θέματος.<br /> <br /> Αυτό αποτυπώνεται και στις πληροφορίες που υπάρχουν ότι η Τουρκία δεν επιθυμεί να κάνει μόνο επιφανειακές σεισμικές έρευνες στην ευρύτερη περιοχή αλλά και σκέπτεται σοβαρά τη δραστηριοποίηση των πλωτών γεωτρύπανων που διαθέτει ακόμη και εντός οικοπέδων της Κυπριακής ΑΟΖ, αμφισβητώντας ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> <br /> Όλα αυτά δεν είναι άσχετα και από τις τουρκικές εκτιμήσεις για τις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις. Η Ελλάδα το καλοκαίρι λογικά θα είναι σε προεκλογική περίοδο για τις εθνικές εκλογές του φθινοπώρου. Η τρέχουσα κυβέρνηση θα ολοκληρώνει τη θητεία της με πιο πιθανό ενδεχόμενο τη μη επανεκλογή της.<br /> <br /> Μια τέτοια εκ των πραγμάτων μεταβατική περίοδος θα μπορούσε να θεωρηθεί και πρόσφορη για οποιαδήποτε προσπάθεια της Τουρκίας να κάνει «προβολή ισχύος» και ταυτόχρονα να δοκιμάσει τα όρια τόσο των τοπικών δυνάμεων όσο και του υπερατλαντικού παράγοντα.<br /> <br /> <a href="https://www.in.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικά παιχνίδια με τη φωτιά στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας

Όλα δείχνουν ότι μέσα στο καλοκαίρι και πιθανότατα τον Αύγουστο η Τουρκία θα δοκιμάσει εκ νέου έρευνες εντός των ορίων της ελληνικής υφαλ...

Διαβάστε την συνέχεια

2 Μαίου 1919: Όταν η 1η Μεραρχία Στρατού «πάτησε» στην Σμύρνη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxFenc5VxxKE7-vT-KzECnRcbD_D6xc94mC_3eJY6SpZ8F-j54DTETGO_8TpI-bQFeCzi5Nlc-7wXagYLA3E5BaONrVZyQ1_22nyCjzz0KoN8vNrQ-Cg3RoeiQFDspPDbwQgFJeAViNkU/s1600/2-maioy-1919+smyrni.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="442" data-original-width="696" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxFenc5VxxKE7-vT-KzECnRcbD_D6xc94mC_3eJY6SpZ8F-j54DTETGO_8TpI-bQFeCzi5Nlc-7wXagYLA3E5BaONrVZyQ1_22nyCjzz0KoN8vNrQ-Cg3RoeiQFDspPDbwQgFJeAViNkU/s640/2-maioy-1919+smyrni.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η απόβαση στη Σμύρνη στις 2 Μαΐου του 1919, αποτελεί μια από τις πιο κομβικές και ιστορικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με σαφείς στρατιωτικές και πολιτικές διαστάσεις και προεκτάσεις, που «σημάδεψε» μια γενιά Ελλήνων μετά από τους αιματηρούς Βαλκανικούς Πολέμους και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /> <br /> Η ιστορική αυτή στιγμή, που αρκετοί πίστευαν ότι δεν θα ζούσαν ποτέ, έγινε υπό τις ζητωκραυγές της λαοθάλασσας που είχε κατακλύσει το λιμάνι για να υποδεχτεί και να «αγκαλιάσει» τους Έλληνες στρατιώτες που έβλεπε ως απελευθερωτές. Όμως η χαρά σύντομα θα εξελισσόταν σε φωνές και πυροβολισμούς.<br /> <br /> Ειδικότερα, η νηοπομπή που μετέφερε το στρατό αναχώρησε από τον κόλπο της Γέρας της Λέσβου με προορισμό τη Σμύρνη στις 2 τα ξημερώματα.<br /> <br /> H απόβαση στη Σμύρνη πραγματοποιήθηκε νωρίς το πρωί, ενώ στους τοίχους της πόλης είχε τοιχοκολληθεί η προκήρυξη που τυπώθηκε -στα ελληνικά και στα τουρκικά- στα τυπογραφεία της εφημερίδας «Αμάλθειας».<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="500" src="https://www.youtube.com/embed/1oK-2NLSXPY" width="650"></iframe><br /> <br /> «Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ : <br /> <br /> Φέρω εις γνώσιν υμών ότι κατ’ εντολήν της κυβερνήσεώς μου (ενεργούσης εκ συμφώνου μετά των Συμμάχων) προβαίνω εις στρατιωτικήν κατάληψιν της Σμύρνης και των΄πέριξ. Η κατοχή αυτή σκοπόν έχει την εξασφάλισιν των πληθυσμών και προστασίαν εν γένει της εννόμου τάξεως…»<br /> <br /> Οι Έλληνες της πόλης είχαν ήδη κατακλύσει το λιμάνι, έτοιμοι να υποδεχτούν τα ελληνικά στρατεύματα και πραγματικά στις 7.30 π.μ. μπήκε στο λιμάνι το υπερωκεάνιο «Πατρίς», ακολούθησε το ακτοπλοϊκό «Ατρόμητος», στη συνέχεια το υπερωκεάνιο «Θεμιστοκλής» κατόπιν τα ακτοπλοϊκά «Αδριατικός» και «Έλδα».<br /> <br /> Στις 7.50 ο μέραρχος Ζαφειρίου ελέγχει από τον «Αβέρωφ» την προκυμαία και δίνει τη διαταγή. Ο σηματωρός του «Πατρίς» σαλπίζει και οι Εύζωνοι του 1/38 αποβιβάζονται.<br /> <br /> Κατά τις 10:30 και όταν το μεγαλύτερο μέρος του στρατού είχε αποβιβαστεί, Τούρκοι μεμονωμένοι στρατιώτες και πολίτες άνοιξαν πυρ, κρυμμένοι σε μερικά κτίρια της περιοχής.<br /> <br /> <img height="400" src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/05/%CE%B11.jpg" width="640" /><br /> <br /> Οι συμπλοκές ξεσπούν<br /> <br /> Οι Έλληνες στρατιώτες απάντησαν στους πυροβολισμούς μέχρι που κατάφεραν να επιβάλουν την τάξη. «…Περί την 10.30 ήρχισαν ν’ ακούωνται πυροβολισμοί προερχόμενοι εκ της κατευθύνσεως του τελωνείου και τινών παραλιακών οικιών.<br /> <br /> Επειδή εξελήφθησαν ως πυροβολισμοί χαράς απεστάλη υπό του Μεράρχου αξιωματικός του Επιτελείου, όστις εντός μικρού χρονικού διαστήματος επανελθών ανέφερεν ότι σοβαρά επίθεσις είχε λάβει χώραν εν τη περιοχή του Διοικητηρίου, καθ’ ον χρόνον διήρχετο εκείθε1ν το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων, προς κατάληψιν των αντικειμενικών του σκοπών…»<br /> <br /> Η συμπλοκή κράτησε περίπου μία ώρα. Οι ελληνικές απώλειες ήσαν 2 νεκροί ( οι Εύζωνες Βασίλειος Δάλαρης και Γεώργιος Παπακώστας, οι πρώτοι νεκροί στρατιώτες της Μικρασιατικής εκστρατείας) και 42 τραυματίες, εκ των οποίων οι 9 ήταν πολίτες.<br /> <br /> Οι Τούρκοι είχαν 5 νεκρούς και 16 τραυματίες εκ των οποίων οι 8 ήταν πολίτες. Επίσης, υπήρχαν 47 νεκροί διαφόρων εθνικοτήτων – πλην ελληνικής και τουρκικής.<br /> <br /> Τα ελληνικά στρατεύματα συνέλαβαν τον Τούρκο στρατιωτικό διοικητή Σμύρνης Ναδίρ Πασά, 2 στρατηγούς, 28 ανώτερους αξιωματικούς, 123 κατώτερους, 540 οπλίτες και περί τους 2.000 άτακτους ενόπλους.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="500" src="https://www.youtube.com/embed/1WmlVMuW4yg" width="650"></iframe><br /> <br /> <img height="391" src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/05/%CF%86%CE%B3.jpg" width="640" /><br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

2 Μαίου 1919: Όταν η 1η Μεραρχία Στρατού «πάτησε» στην Σμύρνη

Η απόβαση στη Σμύρνη στις 2 Μαΐου του 1919, αποτελεί μια από τις πιο κομβικές και ιστορικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξέλιξη Βόμβα… Θέμα για το Πρέσεβο, θέτουν οι Αλβανοί της Νότιας Σερβίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYnYOJKEGx2JQERw3IWPvA-pGGjd8d3QSP7AGH1oTATJJcgEE6Rqceyx9yXdrlVrdbR2OQWTddzXFn4z2K2XP1bt89hwONZ9m0CC-1CDqzqxH5rg5XCJ1lRFjA49Agk7nv2E-ZTIP2Hlg/s1600/serbia-kosovo-flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYnYOJKEGx2JQERw3IWPvA-pGGjd8d3QSP7AGH1oTATJJcgEE6Rqceyx9yXdrlVrdbR2OQWTddzXFn4z2K2XP1bt89hwONZ9m0CC-1CDqzqxH5rg5XCJ1lRFjA49Agk7nv2E-ZTIP2Hlg/s640/serbia-kosovo-flags.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των Αλβανών της νότιας Σερβίας απέστειλαν κοινή επιστολή στην Επίτροπο εξωτερικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκή Ένωσης Φεντερίκα Μογκερίνι και στους πολιτικούς ηγέτες του Κοσόβου, με την οποία ζητούν να συμπεριληφθεί το καθεστώς της κοιλάδας του Πρέσεβο στα θέματα του διαλόγου Βελιγραδίου-Πρίστινας. Την επιστολή υπογράφουν ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου των Αλβανών στην Σερβία Ράγκμι Μούσταφα, ο δήμαρχος της πόλης Μουγιάνοβατς Σάιμπ Καμπέρι και ο βουλευτής της μειονότητας στο σερβικό κοινοβούλιο Φατμίρ Χασάνι. <br /> <br /> «Ο διάλογος για την επίτευξη οριστικής συμφωνίας μεταξύ Κοσόβου και Σερβίας αποτελεί ευκαιρία για να διευθετηθούν ζωτικής σημασίας προβλήματα των Αλβανών στις περιοχές Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς και Μέντβετζα. Εμείς, οι εκπρόσωποι των Αλβανών, ζητούμε να συμπεριληφθεί στην ατζέντα του διαλόγου το ζήτημα της κοιλάδας του Πρέσεβο», αναφέρεται στην επιστολή. Επισημαίνεται δε, ότι η διευθέτηση του ζητήματος αυτού «αποτελεί ανάγκη για την εδραίωση της ειρήνης μεταξύ των λαών στα δυτικά Βαλκάνια». <br /> <br /> Το ζήτημα του καθεστώτος των Αλβανών στην νότια Σερβία επανέφερε στο προσκήνιο ο πρόεδρος του Κοσσόβου Χάσιμ Θάτσι, πριν από μερικούς μήνες, υποστηρίζοντας την άποψη της συνολικής λύσης όλων των ανοιχτών ζητημάτων με την Σερβία. Ο Θάτσι εξέφρασε την ιδέα της «διόρθωσης των συνόρων» που προβλέπει την προσάρτηση της Κοιλάδας του Πρέσεβο στο Κόσοβο. Η ιδέα αυτή ερμηνεύτηκε ως ανταλλαγή εδαφών και προκάλεσε αντιδράσεις στο εξωτερικό, με την Γερμανία να δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετη σε κάθε αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια. <br /> <br /> Ο πρόεδρος του Κοσόβου, σε συνέντευξη τύπου στις 28 Απριλίου, λίγο πριν αναχωρήσει για το Βερολίνο, όπου θα συμμετείχε στην σύνοδο για τα δυτικά Βαλκάνια, ανέφερε ότι θα θέσει και το θέμα των Αλβανών της νότιας Σερβίας. Χρησιμοποίησε, βέβαια, ηπιότερους όρους, δηλώνοντας ότι «δεν πρόκειται για αλλαγή συνόρων, αλλά για έκφραση του δικαιώματος των Αλβανών της κοιλάδας του Πρέσεβο να ενωθούν με το Κόσοβο». Σερβικές διπλωματικές πηγές υποστηρίζουν ότι, η Μέρκελ και ο Μακρόν δεν επέτρεψαν καν στον Θάτσι να παρουσιάσει αυτό το θέμα στην σύνοδο του Βερολίνου. <br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Μάρτιο του 1992, στην Κοιλάδα του Πρέσεβο διοργανώθηκε, παράνομα, δημοψήφισμα από τους Αλβανούς, όπου το 98% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της προσάρτησης στο Κόσοβο (σ.σ. το Κόσοβο τότε είχε καθεστώς διοικητικά αυτόνομης περιοχής στην σύνθεση της Σερβίας). Τα αποτελέσματα εκείνου του δημοψηφίσματος επικαλούνται συχνά ο Χάσιμ Θάτσι και οι πολιτικοί ηγέτες των Αλβανών στην νότια Σερβία. <br /> <b>ΑΠΕ-ΜΠΕ</b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εξέλιξη Βόμβα… Θέμα για το Πρέσεβο, θέτουν οι Αλβανοί της Νότιας Σερβίας

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των Αλβανών της νότιας Σερβίας απέστειλαν κοινή επιστολή στην Επίτροπο εξωτερικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκή Ένωσης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία, S-400: Η “λύση” του Αζερμπαϊτζάν έχει όμως πολλαπλά προβλήματα…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKn2Q-Vhwl2mN27xV6Q0j_b_EEd87o-l44sGaImOcBj97_Gu4EKp-G2qTXGpemqOAo9zUXKiy6Sdp6zQckZx6gCS1OYbQI1fC98f-naZepoY9g2GAvgxPFICZucuvhCByOw6bjB6PUCdo/s1600/S-400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKn2Q-Vhwl2mN27xV6Q0j_b_EEd87o-l44sGaImOcBj97_Gu4EKp-G2qTXGpemqOAo9zUXKiy6Sdp6zQckZx6gCS1OYbQI1fC98f-naZepoY9g2GAvgxPFICZucuvhCByOw6bjB6PUCdo/s640/S-400.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για το ενδεχόμενο να υιοθετηθεί ως λύση στο αδιέξοδο των συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 που έχει αγοράσει η Τουρκία από τη Ρωσία, η τοποθέτησή τους στο Αζερμπαϊτζάν, μια χώρα φιλική προς την Τουρκία, καθότι εθνολογικά συγγενής. Πρόκειται για μια επιλογή που όντως έχει συζητηθεί, η οποία όμως, κατά πάσα πιθανότητα θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επίλυε. Κι όλα αυτά, πέραν του γεγονότος ότι έχουν καταγραφεί δηλώσεις που διαψεύδουν την προοπτική αυτή, από όλες τις πλευρές. Άρα θα ανακύψει θέμα ανακολουθίας και αναξιοπιστίας… <br /> <br /> Ασφαλώς, η ψυχοσύνθεση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ να υιοθετεί χωρίς σε βάθος ανάλυση των επιπτώσεων “λύσεις” οι οποίες διευθετούν κάποιον ζήτημα κεντρικής σημασίας, αλλά αφήνουν στο “βλέποντας και κάνοντας” όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, είναι ένα στοιχείο που αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο υιοθέτησης αυτής της λύσης. Μένει να φανεί εάν υπάρχει περίπτωση να δοθεί το πράσινο φως από το Πεντάγωνο… <br /> <br /> Ας πάμε όμως πρώτα στη ρωσική πλευρά, στις εξοπλιστικές συναλλαγές υπάρχει το αποκαλούμενο ως “πιστοποιητικό τελικού χρήστη” (end user certificate), καθώς ο πωλητής οφείλει αν γνωρίζει ποιος θα αξιοποιήσει επιχειρησιακά ένα σύστημα, άρα δεν θα καταλήξει σε “ανεπιθύμητα” χέρια. Αυτό σημαίνει, ότι η συναίνεση της Μόσχας είναι απαραίτητη για την υιοθέτηση της “λύσης” του Αζερμπαϊτζάν. <br /> <br /> Οι Ρώσοι μπορεί να αρνηθούν, ίσως όμως επιχειρηθεί να κατευναστούν από την πλευρά της Τουρκίας, μέσω του περίφημου προγράμματος κοινής ανάπτυξης και συμπαραγωγής ενός όμοιου συστήματος μακρού βεληνεκούς, ανάμεσα στην τουρκική και τη ρωσική αμυντική βιομηχανία. Εάν είναι δυνατόν να είναι τουρκικής ή δυτικής προέλευσης τα κρίσιμα υποσυστήματα που καθιστούν μη αποδεκτή τη συνύπαρξη του συστήματος S-400 Triumf με τα μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II, μένει να αποδειχθεί… <br /> <br /> Υπάρχει όμως και σοβαρό διπλωματικό ζήτημα που θα εγερθεί. Θα το δεχθούν οι Ρώσοι από τη στιγμή που είναι σύμμαχοι με τους Αρμένιους και σταθμεύουν στρατεύματα στο έδαφός τους; Δεν θα προκαλούσε μεγάλο πρόβλημα στις σχέσεις Μόσχας-Ερεβάν η τοποθέτηση των τουρκικών S-400 στο γειτονικό Αζερμπαϊτζάν, με το οποίο η Αρμενία βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου λόγω του θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ο οποίος συχνά πυκνά αναζωπυρώνεται; <br /> <br /> Υπάρχει η λογική ότι πρόβλημα για την Αρμενία θα μπορούσε να αποτελεί και η τοποθέτησή τους στην Τουρκία. Η παρουσία ρωσικών στρατευμάτων στη μεθόριο Αρμενίας-Τουρκίας παίζουν ρόλο στην αρμενική αποτροπή. Θα μπορούσε κάτι παρόμοιο να συμβεί και με το Αζερμπαϊτζάν, με πιθανή επέκταση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην Αρμενία; <br /> <br /> Το πρόβλημα είναι, ότι τα τελευταία χρόνια, ως απάντηση στο “φλερτ” της Μόσχας με το Μπακού και τις συμφωνίες που έχουν υπογραφτεί, η αρμενική διπλωματία έχει πραγματοποιήσει άνοιγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά συνέπεια, η Ρωσία θα πρέπει να συνυπολογίσει το ενδεχόμενο -σταδιακής- απώλειας της Αρμενίας. Με δεδομένα τα προβλήματα της Ουκρανίας, της Γεωργίας και το τελευταίο διάστημα το ολοένα επιδεινούμενο μέτωπο των σχέσεων Ρωσίας-Λευκορωσίας, οι σκέψεις και οι αποφάσεις πρέπει αν είναι πολύ προσεκτικές. <br /> <br /> Μια θεωρητικά πιθανή εξέλιξη είναι οι Ρώσοι να πουν το ΝΑΙ, καθώς έχουν διεισδύσει και στην εξοπλιστική αγορά του Αζερμπαϊτζάν που αποτελεί μια χώρα υψηλού ενεργειακού ενδιαφέροντος (κοιτάσματα στην Κασπία που προωθούνται στις δυτικές αγορές), με την οποία επιθυμούν να διατηρούν καλές σχέσεις και συνεργασία, παρά τη στρατηγική σχέση με την Αρμενία. Σε αυτό το πλαίσιο η ρωσική διπλωματία επιχειρεί αν μεσολαβήσει για την εξεύρεση μιας λύσης στο πρόβλημα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. <br /> <br /> Κατά συνέπεια, για τους Ρώσους μπορεί να αποτελέσει ένα διπλωματικό “χαρτί” στις σχέσεις με το Μπακού. Την δε αντίδραση της Αρμενίας θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να την κατευνάσουν, είτε με κάποια παραχώρηση σημαντικού στρατιωτικού υλικού, ενδεχομένως δε και πυραύλους που θα μπορούσαν σε περίπτωση σύγκρουσης να απειλήσουν την επιβιωσιμότητα των S-400 σε αζερικό έδαφος… <br /> <br /> Με βάση τα ανωτέρω, η τοποθέτηση των S-400 στο Αζερμπαϊτζάν θα προκαλούσε “πονοκεφάλους” σε όλες τις πλευρές, ενώ το αμερικανικό Πεντάγωνο θα πρέπει ασφαλώς να υπολογίσει εάν δίνοντας τη συγκατάθεσή του για την υιοθέτηση της “λύσης”, θα έχει επιλύσει ή “μπαλώσει” το βασικό του ζήτημα, την παραμονή αυτής της Τουρκίας στο “δυτικό στρατόπεδο” (κάτι τέτοιο θα διαφημίσει λογικά ο Τραμπ). <br /> <br /> Είναι επίσης σχεδόν βέβαιο, ότι η επίσκεψη που λέγεται πως θα πραγματοποιήσει ο Ντόναλντ Τραμπ στην Τουρκία το καλοκαίρι, έχει ως προϋπόθεση την επίλυση του προβλήματος των S-400. Το αμερικανικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (NSC), ωστόσο, θα εξετάσει τη “μεγάλη εικόνα” και όχι απομονωμένο το ζήτημα του ρωσικού συστήματος. <br /> <br /> Διότι μάλλον ο Ερντογάν θα ήταν νικητής, αφού θα μπορούσε να φανεί ότι δημιούργησε το θέμα των S-400 και το αντάλλαξε με την ανοχή στην αντιδυτική πολιτική του σε ένα πλήθος ζητημάτων…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία, S-400: Η “λύση” του Αζερμπαϊτζάν έχει όμως πολλαπλά προβλήματα…

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για το ενδεχόμενο να υιοθετηθεί ως λύση στο αδιέξοδο των συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβλη...

Διαβάστε την συνέχεια