Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος*
Παρατηρώντας κανείς το πολυδιάστατο εξοπλιστικό της Τουρκίας, θα αντιληφθεί ότι η Τουρκία λίγο ασχολείται με την Ελλάδα. Ή με απλά λόγια, ότι η Τουρκία έχει ανέβει κάποια επίπεδα. Διαφορετικά δεν εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η επένδυσή της στο σχεδιασμό ηλεκτρομαγνητικών πυροβόλων. Δεν χρειάζονται τέτοια όπλα για να αντιμετωπίσουν εμάς . Έχω επισημάνει εδώ και χρόνια ότι η Τουρκία βρήκε πολλά κενά στην Αφρική και για αυτό έχει επενδύσει στο να διεισδύσει στην ήπειρο αυτή, πολιτικά,επιχειρηματικά,οικονομικά ,στρατιωτικά καθώς και ναυτιλιακά.
Επιπρόσθετα διαπίστωσε ότι υπάρχει υπολογίσιμο κενό στον Κόλπο των πετρελαίων , και συνδέθηκε στρατηγικά με το Εμιράτο του Κατάρ, στο οποίο διατηρεί στρατιωτική βάση με μόνιμα 255 άνδρες., ενώ εμφανίζεται ότι προστατεύει το κράτος από ορισμένα Αραβικά κράτη που έχουνε προβλήματα με την δυναστεία Αλ Θάνι..
Επομένως, το Τουρκικό ναυτικό στα πλαίσια του διευρυμένου δόγματος περί "Γαλαζιας Πατρίδας" θα επιδιώξει να έχει παρουσία στον Ινδικό Ωκεανό, στην Ερυθρά Θάλασσα (νησάκι Σουακίτ του Σουδάν), εγγύτατα της νότιας Αφρικής(Κομόρες κα) και όχι μόνο στο εκτασιακά περιορισμένο Αιγαίο.
Αυτό δεν είναι εξαγγελία ή απλή δήλωση του Χουλούσι Ακάρ και του ναυάρχου Οζμπάλ , αλλά πολιτική που υλοποιείται, ενώ οι εξοπλισμοί όπως η προμήθεια του ANADOLU είναι μέρος της υλοποίησης αυτής.
Επιπλέον η Τουρκία έχει επιδιώξει παρουσία και στα Βαλκάνια, συνάπτοντας αεροναυτικές και άλλες συμφωνίες με την Αλβανία. Μια συνεργασία που εμείς εδώ στην Αθήνα μπορεί να τη δούμε σαν αποκλειστικά ως απόπειρα περικύκλωσης της Ελλάδας, ενώ άλλες Βαλκανικές χώρες (πχ Σερβία-Βουλγαρία-Μαυροβούνιο) μπορεί να τη δουν ως απόπειρα σύνδεσης με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και συνεπώς προσπάθεια αναβίωσης της ιδέας του Οθωμανικού τόξου στα Βαλκάνια.
Οι πολύ πρόσφατες αναφορές του Ερντογάν και του Χουλουσί Ακάρ αυτές τις ημέρες στην μεγάλη Έκθεση πολεμικού υλικού στην Κωνσταντινούπολη προς τα εκεί συγκλίνουν ,κάτι που εδώ στην χώρα μας, ούτε καν τα έχουμε συνδυάσει.Και οι δύο άνδρες έκαναν αναφορά στην Οθωμανική αυτοκρατορία και στην ιστορία της....
Αντίθετα από τους διάφορους "κομήτες μας στα ΜΜΕ που φλυαρούν και παπαγαλίζουν ", ο Τουρκικός σχεδιασμός δεν βλέπει μπροστά σε ορίζοντα εβδομάδων ή μηνών. Ούτε πρόκειται να απειλήσει στρατιωτικά/πολεμικά την Ελλάδα σε αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Κρίσεις μπορεί να προκύψουν για βραχονησίδες, μικρονήσια κα , αλλά οι Τούρκοι(αναλύοντας τους) έχουν την αυτοπεποίθεση ότι μπορούν να βγούν νικητές από τις κρίσεις αυτές, όπως το Μάρτιο του '87 και το '96 στα Ιμία , χωρίς ανταλλαγή πυροβολισμών και εκρητικά θερμά επεισόδια.
Μην ξεχνάμε ότι το 1996 κατέλαβαν Ελληνική βραχονησίδα μπροστά στα μάτια των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Δεν χρειάστηκαν ούτε αεροπλάνα, ούτε αεροπλανoφόρα, ούτε αστρόπλοια για να το πετύχουν αυτό και πραγματικά εξακολουθεί να με προβληματίζει έντονα υτή η συμπεριφορά τους. Η σχέση τους με τους Ρώσους την τρέχουσα περίοδο απαιτεί πολλή μεγάλη προσοχή γιατί μαθαίνουν πολλά για επιχειρήσεις χαμηλότερες θερμού επεισοδίου, υβριδικές ενέργειες, ψυχολογικές επιχειρήσεις 4ης γενιάς, μη-γραμμικές κινήσεις κλπ.Και ειλικρινά δεν είμαι βέβαιος αν τους έχουμε παρακολουθήσει σε βάθος....
Άρα λοιπόν το ερώτημα του αν το Τουρκικό ναυτικό μπορεί να σχηματίσει ομάδα μάχης με δυνατότητες ανάλογες μιας Αμερικανικής Task Force αεροπλανοφόρου , μικρή σημασία έχει. Αν δεν μπορούν σήμερα, θα μπορέσουν σε λίγα χρόνια, εφόσον συνεχίσουν με τέτοιους ρυθμούς.(και επίσης ας αφήσουμε τα περί μη διαθεσιμότητας αεροσκαφών και πιλότων. της Τουρκικής ΠΑ
Έχω επίσημα νούμερα που δείχνουν πολλά και στέλνουν αδιάβαστους κάποιους δικούς μας.).. Εξάλλου, μην ξεχνάμε ευρύτερα ότι επίκειται η παράδοση του συστήματος S400 (υπό λογικές πάντα συνθήκες). Αν λοιπόν σκοπεύουν να επιτεθούν σε κάποιο νησί μας μπορούν να θέσουν την δύναμη εισβολής κάτω από την ομπρέλα του Ρωσικού αντιαεροπορικού/αντιπυραυλικού συστήματος ,που αν πιστέψουμε το ένα τρίτο από όσα έχουν πει γι αυτό ορισμένοι Έλληνες "ειδικοί", και θιασώτες του θα τους προστατεύει και από τα κουνούπια του Νείλου!!!.
O αντικειμενικός στόχος της Τουρκίας είναι να καταταγεί στις 5 πλέον ισχυρές χώρες του πλανήτη. Μια τέτοια φιλοδοξία συνεπάγεται το ότι η Τουρκία ΘΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΜΙΑ NEAR PEER ΔΥΝΑΜΗ, διότι ο πόλεμος σε πάει πίσω.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, το οικονομικό και πολιτικό κόστος είναι δυσθεώρητο, όπως έμαθαν ήδη από την εποχή του ΑΤΤΙΛΑ, με το Αμερικανικό εμπάργκο επί προεδρίας Κάρτερ , μια εμπειρία που εξηγεί τις σημερινες τους πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές..
Η Ελλάς θα υποπέσει σε στρατηγικό σφάλμα με τρομακτικές προεκτάσεις και επιπτώσεις αν θεωρήσει ότι πρέπει να ανταγωνιστεί την Τουρκία σε όρους εξοπλισμών και εν μέσω εξελιγμένων τεχνολογικών επαναστάσεων.
Για να μπορέσει να διατηρήσει την όποια ισορροπία, θα πρέπει να ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ. Και ανάπτυξη δεν είναι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ, γιατί αυτό λέγεται οικονομική μεγένθυση. Ανάπτυξη είναι η αυτοβελτίωση μιας χώρας σε όλους τους κρίσιμους τομείς, συμπεριλαμβανομένου και του στρατηγικού.
Σε επίπεδο στρατηγικής η χώρα πρέπει να φροντίσει να εξασφαλίσει πολυδιάστατους πόρους, πλουτοπαραγωγικούς, ενεργειακούς και ανθρώπινους ,κάτι που εκτενώς ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο μου.Γιατί διαφορετικά (αρέσει ή δεν αρέσει) θα βρεθούμε μπροστά σε δραματικές εκπλήξεις....Καλό είναι το συντομότερο δυνατό να συνέλθουμε και να ασχοληθούμε με την ουσία του Τουρκικού παράγοντα, γιατί διαφορετικά 'χτίζουμε κάστρα με άμμο...."
*Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου