Γκολάν, η συνθήκη που θα έσωζε την Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZdXuzB_b4JL8rSgTZU1X8ofwqNi0zQ4IAQxoTogVaj6aEh4GOEKHdQtcBCcDqMWuTUmDHoEFeftYcIz-7zF_9IN6YKUIu4stNFQrlCWM8g5t9-Svt3zt1SsaCwRpPcbqU3foZyUg0oYA/s1600/Golan_agreement.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="696" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZdXuzB_b4JL8rSgTZU1X8ofwqNi0zQ4IAQxoTogVaj6aEh4GOEKHdQtcBCcDqMWuTUmDHoEFeftYcIz-7zF_9IN6YKUIu4stNFQrlCWM8g5t9-Svt3zt1SsaCwRpPcbqU3foZyUg0oYA/s640/Golan_agreement.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ιωάννης Μπαλτζώης</b><br /> Τα Υψώματα ή Υψίπεδα του Γκολάν (Γαυλανίτις στην ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο) είναι το νέο μέτωπο αντιπαράθεσης στην Μέση Ανατολή. Η απόφαση του προέδρου Τραμπ να υπογράψει το σχετικό διάταγμα, όπου οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν πλέον την Ισραηλινή κυριαρχία στο Γκολάν, πυροδότησε τις αναμενόμενες θα λέγαμε νέες εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή. Ήδη Ιράν, Ρωσία και Τουρκία, ως άμεσα εμπλεκόμενες στον πόλεμο της Συρίας, όπως και ορισμένες Αραβικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία εξέφρασαν ήδη την αντίδρασή τους στην απόφαση αυτή του προέδρου των ΗΠΑ. Μέχρι τώρα η ΕΕ, αρνείται να ακολουθήσει τις ΗΠA στην αλλαγή του καθεστώτος των υψωμάτων Γκολάν. <br /> <br /> Μια περιοχή που κατέλαβε το Ισραήλ από το 1967 με τον αστραπιαίο πόλεμο των έξι ημερών και τελικά την προσάρτησε το 1981, γεγονός που δεν έτυχε της αποδοχής της διεθνούς κοινότητας. Γιατί όμως αυτά τα υψώματα έχουν τόση ιστορική και πολιτική σημασία;<br /> <br /> Μερικές φορές η ιστορία παίζει παράξενα παιχνίδια και οι τελικές αποφάσεις των ηγετών καθορίζουν και τον ρου της ιστορίας για τα έθνη, τις χώρες, τις περιοχές αντιπαράθεσης. Τα υψίπεδα του Γκολάν είναι μια περιοχή, ένα πλατό, ένα οροπέδιο 1800 τ.χλμ. ΚΜ, βορείως της λίμνης της Γαλιλαίας, εκ των οποίων η Συρία κατέχει τα 600 τ.χλμ και το Ισραήλ τα 1200 τ.χλμ. Το Ισραήλ κατέλαβε και κατέχει από το 1967 την περιοχή αυτή, που από άγονη περιοχή την μετέτρεψε σε θερμοκήπιο παραγωγής όλων των γεωργικών προϊόντων. <br /> <br /> <img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/03/golan_slpress.gr_.png" width="630" /> <br /> <br /> Τα Υψίπεδα του Γκολάν, έχουν στρατηγική σημασία, όχι μόνο διότι εκεί πηγάζει ο Ιορδάνης ποταμός, βασική πηγή νερού στο Ισραήλ, αλλά και γιατί η περιοχή των Υψιπέδων δεσπόζει στην κοιλάδα που οδηγεί στη Δαμασκό. Από το όρος Χερμόν που κατέχει στα Βόρεια του Γκολάν κατοπτεύει και απειλεί την Δαμασκό που απέχει 40 χλμ. Αποτελούν δε τα Γκολάν τον φυσικό προμαχώνα, το αμυντικό οχυρό του Ισραήλ στα βόρεια σύνορά του και θεωρείται δύσκολο να αποχωρήσουν και να παραχωρήσουν πλήρως τα υψώματα στην Συρία, αν και ιστορικά της ανήκουν.<br /> <br /> Και όμως πριν από εννέα χρόνια, το 2010, πριν ακόμη αρχίσει η λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» και ο τρομακτικός πόλεμος στην Συρία, το Ισραήλ είχε αποφασίσει να παραχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος του Γκολάν, διατηρώντας κάποια εδάφη, στη νότια πλευρά των υψωμάτων, για λόγους ασφαλείας, καθώς και τον πλήρη έλεγχο του ποταμού Ιορδάνη, δυτικά των υψωμάτων, για τον έλεγχο των υδάτινων πόρων, στοιχείο απαραίτητο για το Ισραήλ. <br /> <br /> Το σχέδιο του Ισραήλ <br /> <br /> Έτσι το Ισραήλ προτείνει στη Συρία το 2010 την αποχώρηση των Ισραηλινών δυνάμεων, μέχρι τη λεγόμενη γραμμή Ridge (Ridge Line), παραχωρώντας στην Συρία, σχεδόν όλο το Γκολάν, μαζί με όλες τις υφιστάμενες κατοικημένες περιοχές. Οι προτάσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου, δηλαδή για αποχώρηση μέχρι την γραμμή Ridge, όπως βλέπουμε και στον χάρτη, περιλαμβάνει και την ανατολική όχθη του Ιορδάνη ποταμού και μάλιστα σε απόσταση 2,5 χλμ. από αυτή στα τελευταία Υψώματα του Γκολάν πριν την κοιλάδα του Ιορδάνη ποταμού, την κοιλάδα Χούλα και τη Θάλασσα (λίμνη) της Γαλιλαίας. <img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/03/golan_protaseis_osrail_slpres.gr_.png" /><i>Προτάσεις Ισραήλ για αποχώρηση από τα Υψίπεδα του Γκολάν το 2010. </i><br /> <br /> Παρατηρώντας τη γραμμή Ridge διαπιστώνουμε ότι παρέχει τουλάχιστον δύο στρατηγικά πλεονεκτήματα για το Ισραήλ, συγκρίνοντας την με την ολική αποχώρηση από το Γκολάν μέχρι τον Ιορδάνη ποταμό, που ήταν τα σύνορα το 1967: <br /> Το Ισραήλ διατηρώντας τον έλεγχο της δυτικής και ανατολικής όχθης του Ιορδάνη ποταμού, διατηρεί τον έλεγχο των υδατίνων πόρων του ποταμού, που είναι η κύρια υδάτινη πηγή τροφοδοσίας για το Ισραήλ. Ακόμη, η στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ και στις δύο όχθες του παρέχει την δυνατότητα να μεταφέρει την στρατιωτική του ισχύ εύκολα και γρήγορα ξανά πίσω στο υψίπεδο του Γκολάν, σε περίπτωση πολέμου. <br /> Η γραμμή Ridge αποτελεί ένα φυσικό εμπόδιο για την είσοδο και έξοδο από το Γκολάν. Παρέχει δε στις κατοικημένες περιοχές των κοιλάδων Χούλα και Γαλιλαίας, κάτω από το Γκολάν ένα στρατιωτικό «τοίχο ασφαλείας» (military firewall), από στρατιωτικές ενέργειες, όπως συνέβαινε πριν από το 1967 και ακόμη αποτελεί ένα ουσιαστικό εμπόδιο σε ενδεχόμενη προέλαση των Συριακών αρμάτων μάχης, σε περίπτωση επιχειρήσεων, στην κατεύθυνση από το Γκολάν προς τις χαμηλότερες βορειοανατολικές περιοχές του Ισραήλ. <br /> Παρέμβαση ΗΠΑ <br /> <br /> Έτσι τον Σεπτέμβριο 2009 ο διαπραγματευτής για την Μέση Ανατολή Τζόρτζ Μίτσελ πραγματοποίησε μια αιφνίδια επίσκεψη στην Δαμασκό για την επίτευξη μιας σημαντικής διπλωματικής επιτυχίας: Την έναρξη των Σύρο–Ισραηλινών συνομιλιών ειρήνης. Μαζί του μετέφερε έναν λεπτομερή χάρτη, με τις επίσημες ισραηλινές προτάσεις απόσυρσης από τα Υψώματα του Γκολάν, το οποίο ενεχείρησε στον Σύρο Πρόεδρο Μπασάρ Άσσαντ. <br /> <br /> Η Δαμασκός όμως είχε και έχει ιδιαίτερες σχέσεις φιλίας και στρατιωτικούς–στρατηγικούς δεσμούς με το Ιράν και ακόμη φιλοξενούσε στο έδαφός της ηγετικές τους ομάδες ή πυρήνες εξτρεμιστικών ισλαμιστικών οργανώσεων όπως οι Χεζμπολάχ, η Χαμάς, ο Ισλαμικός Τζιχάντ και μερικές άλλες λιγότερο γνωστές οργανώσεις, που θεωρούνταν από ΗΠΑ, Ισραήλ και Δύση ως τρομοκρατικές.<br /> <br /> Στην προσπάθεια αυτή συμμετείχε και η Γαλλία, με τον τότε πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί ο οποίος όρισε τον διπλωμάτη Ζαν Κλώντ Κουσεράν ως ειδικό διαπραγματευτή για την προώθηση των Σύρο-Ισραηλινών συνομιλιών ειρήνης. Ο Κουσεράν ανάλαβε δουλειά και μετέβη στη Δαμασκό τον Σεπτέμβριο 2010 και είχε μυστικές και πολύ προσωπικές συνομιλίες με τον πρόεδρο Άσσαντ. <br /> <br /> Μετά από αυτές τις συνομιλίες ο πρόεδρος Σαρκοζί ενημέρωσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ και την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, ότι η πόρτα ήταν πλέον ανοικτή για τον διαπραγματευτή Τζόρτζ Μίτσελ, να παρουσιάσει στον Σύρο πρόεδρο τον χάρτη και τις προτάσεις του Ισραήλ, όπερ και εγένετο. Oι διαπραγματεύσεις, δυστυχώς τελικά δεν ευοδώθηκαν και κατά πολλούς αναλυτές αν είχε επιτευχθεί συμφωνία και είχε υπογραφεί συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, το μέλλον της Συρίας θα ήταν σήμερα διαφορετικό. <br /> <br /> Σχέδιο Φρέντερικ Χοφ <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου θεωρούσε ότι οι προτάσεις του, ήταν παρεμφερείς με το σχέδιο του Φρέντερικ Χόφ, του ειδικού σε θέματα Συρίας, μέλους της ομάδας του Μίτσελ, ο οποίος πρότεινε την αποχώρηση των Ισραηλινών σε δύο στάδια και μέχρι την γραμμή Ridge. Έτσι κατά το πρώτο στάδιο ο Χοφ είχε προτείνει την απόσυρση των Ισραηλινών μέχρι το κεντρικό Γκολάν, ενώ το Ισραήλ θα διατηρούσε σταθμούς εγκαίρου προειδοποίησης και προχωρημένα φυλάκια επί του όρους Χερμόν στα Βόρεια του Γκολάν, 40 χλμ. από τη Δαμασκό. Ακόμη δε το Ισραήλ θα κατέχει και τις δύο όχθες του Ιορδάνη ποταμού. <br /> <br /> Κατά το δεύτερο στάδιο το Ισραήλ θα κατείχε τις νότιες και νοτιοδυτικές υπώρειες του Γκολάν μέχρι τους ποταμούς Ιορδάνη και Γιαρμούκ, που είναι αδιάβατες σε άρματα και τεθωρακισμένα, αποτελώντας ακόμη ένα φυσικό εμπόδιο και παράλληλα μια φυσική προστασία από στρατιωτικές ενέργειες της άλλης πλευράς. Το Ισραήλ θα μπορούσε να αποσυρθεί δυτικά του Ιορδάνη ποταμού μετά από χρόνια, όταν η ειρήνη θα έχει εμπεδωθεί και οι σχέσεις εμπιστοσύνης με την Συρία θα έχουν αποκατασταθεί πλήρως. <br /> <br /> Όπως βλέπουμε τα δύο σχέδια ήταν παρεμφερή και ο Νετανιάχου ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει τροποποιήσεις στο σχέδιό του, υιοθετώντας διάφορες προτάσεις από το σχέδιο Χοφ. Φυσικά ο Χοφ είχε ενημερώσει τον πρόεδρο Άσσαντ της Συρίας, ότι για την έναρξη και την πρόοδο των διεργασιών θα πρέπει να λάβει αποστάσεις από Οργανώσεις που οι Αμερικανοί (και οι Ισραηλινοί και η Δύση) θεωρούν τρομοκρατικές, όπως η Χεζμπολάχ, η Χαμάς, Ισλαμικός Τζιχάντ κλπ. <br /> <br /> Δυστυχώς όλες οι προσπάθειες των ΗΠΑ και Γαλλίας για την επίτευξη μιας συμφωνίας και την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, στα πρότυπα των συμφωνιών με Αίγυπτο και Ιορδανία, τελικά ναυάγησαν και οι σχέσεις των δύο κρατών παρέμειναν όπως ήταν, δηλαδή εχθρικές και σε κατάσταση πολέμου, κάτι που τελικά απεδείχθη καταστροφικό για τη Συρία, με τα γεγονότα που ακολούθησαν την επόμενη χρονιά. Και ο λόγος; <br /> <br /> Το Ιράν του ακραίου προέδρου Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ τότε, που στην κυριολεξία απαγόρευσε κάθε διαπραγματευτική επαφή με τον μεγάλο εχθρό των, το σιωνιστικό μόρφωμα, όπως ονόμαζαν το Ισραήλ. Και η μεγάλη ευκαιρία για ένα μεγάλο βήμα για την ειρήνευση στην περιοχή, αλλά και για ένα διαφορετικό μέλλον της Συρίας δυστυχώς χάθηκε οριστικά. Το τι ακολούθησε την επόμενη χρονιά με τον πόλεμο στην Συρία και την καταστροφή μιας πολύ ωραίας χώρας είναι γνωστό σε όλους μας. <br /> <br /> Γιατί ναυάγησε το σχέδιο Χοφ <br /> <br /> Οι Ισραηλινοί ήθελαν όντως σοβαρά να επιλύσουν αυτό το θέμα, παραχωρώντας το Γκολάν, εξασφαλίζοντας όμως θέματα εθνικής ασφαλείας και αποτροπής εχθρικών ενεργειών. Ακόμη το Ισραήλ ήθελε να διατηρήσει τον έλεγχο των υδάτινων πόρων του Ιορδάνη ποταμού, καθόσον το νερό είναι το υπό έλλειψη πρώτιστο αγαθό του Ισραήλ. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί το Ισραήλ να παραχωρήσει μια περιοχή, που από άγονο υψίπεδο, το έχει μετατρέψει σε γη της επαγγελίας στην κυριολεξία, ένα κήπο της Εδέμ, με εξαίρετα προϊόντα όπως τα περίφημα κρασιά του; <br /> <br /> Σύμφωνα με όλους τους αναλυτές με την παραχώρηση αυτή επέλυε τα περισσότερα προβλήματά του. Παραχωρώντας το Γκολάν εξασφάλιζε τα βόρεια σύνορα του και ταυτόχρονα αποδυνάμωνε και αποστερούσε από τους κυρίους εχθρούς και αντιπάλους του (Ιράν, Χεζμπολάχ, Χαμάς, Ισλαμικός Τζιχάντ κλπ) από φιλία, υποστήριξη, πόρους, φιλοξενία ηγετικών ομάδων και πολλών άλλων πλεονεκτημάτων. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, η Συρία του προέδρου Άσσαντ ήταν εγκλωβισμένη στην επιθυμία της να ανακτήσει χωρίς πόλεμο τα εδάφη της που είχε απολέσει με πόλεμο υπογράφοντας συνθήκη ειρήνης με έναν άσπονδο εχθρό και από την άλλη να συμμορφωθεί στην πολιτική και τις εντολές του κυριότερου συμμάχου της, του Ιράν, που θεωρεί ότι το Ισραήλ αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό του, όπως και ολοκλήρου του Αραβικού κόσμου. Τελικά υιοθέτησε την «εντολή» του Ιράν. Τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία. <br /> <br /> Τα πάντα θα ήταν διαφορετικά <br /> <br /> Εδώ όμως αναφύεται ένα ερώτημα. Αν η Συρία είχε αποδεχθεί τις κυοφορούμενες το 2010 εξελίξεις, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και είχε δεχθεί την συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ, θα είχαμε τις εξελίξεις με την Αραβική άνοιξη; Σύμφωνα με πολλούς και έγκυρους αναλυτές της Μέσης Ανατολής, τις οποίες προσωπικά αποδέχομαι και συνηγορώ, η Συρία δεν θα βρισκόταν στην σημερινή κατάσταση. <br /> <br /> Η συμφωνία με το Ισραήλ, υπό την έγκριση των ΗΠΑ, το τονίζουμε, γιατί γνωρίζουμε σήμερα ποιοι ήταν οι εμπνευστές και «χορηγοί» της χειρότερης μορφής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή, της Αραβικής Άνοιξης και της δημιουργίας και γιγάντωσης του μεγαλύτερου σήμερα εφιάλτη, του Τζιχαντισμού, θα αποτελούσε ένα πλέγμα ασφαλείας για την πολύπαθη αυτή χώρα. Μια αραβική χώρα, μοναδική, πανέμορφη, πολυπολιτισμική, πολυθρησκευτική, με ελευθερία λόγου, πίστης και έργων πρωτοπόρου για αραβική χώρα συγκρινόμενη με τις λοιπές Αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής. <br /> <br /> Δυστυχώς για τον συριακό λαό, η απόφαση της ηγεσίας του ήταν καταστροφική για το μέλλον της χώρας, αλλά ποιος γνώριζε τότε τι θα επακολουθούσε σε μερικού μήνες; Έτσι διαπιστώνουμε ότι από τύχη, ή μια λανθασμένη εκτίμηση της πολιτικής ηγεσίας μιας χώρας, μπορεί να προκύψουν κολοσσιαία θέματα, που μπορούν να φθάσουν μέχρι την καταστροφή της. <br /> <br /> Τέλος, θα λέγαμε ότι η αμερικανική ενέργεια έχει εξαιρετική σημασία και για τη διεθνή πολιτική, καθόσον έρχεται μετά από μια σειρά μονομερών πολιτικών κινήσεων, όπου οι μεγάλες δυνάμεις δια της βίας και της στρατιωτικής ισχύος επιβάλλουν ντε φάκτο αλλαγές συνόρων. Πρόσφατα παραδείγματα ο τρόπος που οι ΗΠΑ επέβαλλαν την «ανεξαρτοποίηση» του Κοσόβου, καταστώντας το προτεκτοράτο. Από την άλλη πλευρά είδαμε πως η Ρωσία με παρεμφερή τρόπο παρενέβη στο Ντονμπάς της Ουκρανίας και διέσπασε την περιοχή αυτή και ακόμη πιο εμφανές, ο τρόπος που απέσπασε και προσάρτησε την Κριμαία, περιοχές που ανήκουν στην Ουκρανία. Είναι χαρακτηριστικά δείγματα του πώς οι μεγάλες δυνάμεις αδιαφορούν και καταπατούν το Διεθνές Δίκαιο και τη βασική αρχή του απαραβίαστου των συνόρων των κρατών. Και μας αφορά, λόγω Κύπρου και της συμπεριφοράς της Τουρκίας επί αυτού.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γκολάν, η συνθήκη που θα έσωζε την Συρία

Ιωάννης Μπαλτζώης Τα Υψώματα ή Υψίπεδα του Γκολάν (Γαυλανίτις στην ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο) είναι το νέο μέτωπο αντιπαράθεσης στ...

Διαβάστε την συνέχεια

«ΗΝΙΟΧΟΣ 2019» – Η Δυτική απάντηση στην Γαλάζια Πατρίδα από… άερος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhQ6xXn256a8EJKiu7FKtFOCXTJCi0xmmlqFg460_l0fYOZsLbRCooH47p-oKKFfUgqa5zNBbUVcyqX9nS0Cj1eK1kK7fuSnNt9Al4LuAcoeQ4uYNYPNmsxsaSlM3tONJTd2V-xTuGuO0/s1600/inioxos-2019.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhQ6xXn256a8EJKiu7FKtFOCXTJCi0xmmlqFg460_l0fYOZsLbRCooH47p-oKKFfUgqa5zNBbUVcyqX9nS0Cj1eK1kK7fuSnNt9Al4LuAcoeQ4uYNYPNmsxsaSlM3tONJTd2V-xTuGuO0/s640/inioxos-2019.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br /> Η αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και η ασφάλεια, τόσο στις περιοχές ερευνών της κυπριακής ΑΟΖ όσο και των πιθανών θαλασσίων διαύλων μεταφοράς ενέργειας από τη Μεσόγειο στην Ευρώπη, αποτελούν βασικές παραμέτρους στην πολυπαραγοντική εξίσωση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. H αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου πρακτικά σημαίνει απρόσκοπτη υλοποίηση των διακρατικών ενεργειακών συμφωνιών της Κυπριακής Δημοκρατίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, στις οποίες εμπλέκονται αμερικανικές και πολυεθνικές εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας. <br /> <br /> Ισχυροί δρώντες είναι, οι ΗΠΑ -που προωθούν τα στρατηγικά και ενεργειακά τους συμφέροντα στην περιοχή- και η Τουρκία του «ανοικονόμητου» Ερντογάν, που αμφισβητεί εμπράκτως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας (ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στο Αιγαίο συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζο και νότια της Κρήτης) και της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> <br /> Για την τελευταία δε, η Άγκυρα αρνείται να δεχτεί ότι είναι κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος. Επομένως, αμφισβητεί την εγκυρότητα των ενεργειακών συμφωνιών που έχει υπογράψει η Κύπρος, για έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ! Ως ανεξάρτητη μεταβλητή, θα πρέπει να λογίζεται η πολυσχιδής σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας-Ρωσίας-ΝΑΤΟ-Ε.Ε., η οποία όμως είναι ικανή για κάθε αποτέλεσμα, προβλεπτό, απρόβλεπτο, ανατρεπτικό. <br /> <br /> Η ασφάλεια των υποθαλάσσιων ερευνών, αλλά και των ενεργειακών οδών στην Ανατολική Μεσόγειο, στηρίζεται κυρίως, σε δυο τριμερή συμμαχικά σχήματα, Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου το ένα και Ελλάδος, Αιγύπτου και Κύπρου το άλλο. Ουσιαστικά πρόκειται για υψηλού επιπέδου στρατιωτικές και ενεργειακές διακρατικές συμφωνίες, που έχουν την ενεργό υποστήριξη των ΗΠΑ. <br /> <br /> Η στρατιωτική έκφραση αυτών των συμφωνιών, είναι δυο πολυεθνικές στρατιωτικές ασκήσεις. Η «ΜΕΔΟΥΣΑ» και ο «ΗΝΙΟΧΟΣ». Στην αεροναυτική άσκηση «ΜΕΔΟΥΣΑ» μετέχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου, ενώ συμμετέχουν ως παρατηρητές οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ιταλία, η Βρετανία, η Γαλλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /> <br /> «ΗΝΙΟΧΟΣ 2019» – Επίδειξη στρατιωτικής ισχύος <br /> <br /> Στρατιωτικό, διπλωματικό και πολιτικό ενδιαφέρον, έχει η διεθνής αεροναυτική άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ 2019», που είναι σε εξέλιξη από τη Δευτέρα 1 Απριλίου το πρωί. Η άσκηση σχεδιάστηκε από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και συντονίζεται από το ΓΕΕΘΑ. <br /> <br /> Ως χώρος της άσκησης έχει καθοριστεί ολόκληρη η Ελληνική Επικράτεια με τις κύριες φάσεις της άσκησης να γίνονται στο Αιγαίο, από την Αλεξανδρούπολη, τη Λήμνο, τη Ρόδο μέχρι και το Καστελόριζο. Συμμετέχουν με υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη η Ελλάδα, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Βρετανία και η Ιταλία, ενώ σημαντική θα είναι και συμμετοχή της Κύπρου. <br /> <br /> Οι Ιταλοί μάλιστα, για τις ανάγκες της άσκησης, έστειλαν την αιχμή της σύγχρονης αεροπορικής ισχύος τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-35 Στελθ, που πρόσφατα έχουν παραλάβει από τις ΗΠΑ. Είναι τα αεροσκάφη, που αρνούνται να δώσουν οι Αμερικανοί στην Τουρκία, παρότι η Τουρκία είναι συμπαραγωγός χώρα και έχει υπογράψει την αγορά 100 αεροσκαφών F-35, επειδή το σύστημα εξουσία του Ερντογάν επιμένει, να αγοράσει τα ρωσικά αντιαεροπορικά S-400. <br /> <br /> Ασφαλώς θα έχει ενδιαφέρον, η παρουσία της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας τις ημέρες που θα εξελίσσεται η άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ 2019» και το Αιγαίο, θα είναι ένα τεράστιο πολυεθνικό πεδίο ασκήσεων. Το σενάριο της Άσκησης προβλέπει ότι, αμερικανικά μαχητικά, θα ασκηθούν στην περιοχή του Καστελόριζου. <br /> Αντικειμενικός σκοπός άσκησης <br /> <br /> Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, «αντικειμενικός σκοπός της άσκησης είναι να παρέχει ρεαλιστική επιχειρησιακή εκπαίδευση σε συνθήκες που προσομοιάζουν ένα σύνθετο, πολλαπλών απειλών περιβάλλον μάχης, ώστε να μεγιστοποιήσουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα της πολεμικής αεροπορίας. <br /> <br /> Προκειμένου να επιτευχθεί ο αντικειμενικός σκοπός της Άσκησης, το Σχολείο Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ) του Κέντρο Αεροπορικής Τακτικής (ΚΕΑΤ), επιβλέπει τις αποστολές, από τον σχεδιασμό του σεναρίου μέχρι τον απολογισμό και επιβεβαιώνει ότι καλύπτεται πλήρως το φάσμα των αποστολών που διεξάγονται από την Πολεμική Αεροπορία, όπως: <br /> <br /> Επιθετικές Επιχειρήσεις Αντεπίθεσης – Offencive Counter Air Operations (OCA). <br /> Αμυντικές Επιχειρήσεις – Air Defence Operations (ADO). <br /> Επιχειρήσεις Αντεπίθεσης Επιφανείας με τη συνδρομή της Αεροπορικής Δύναμης σε Χερσαίες και Θαλάσσιες Επιχειρήσεις – Counter Surface Force Operations (CSFO) including Air Power Contribution to Land Ops (APCLO) and Air Power Contribution to Maritime Ops (APCMO). <br /> Αποστολές Αναγνώρισης (RECCE). <br /> Αποστολές Έρευνας και Διάσωσης Μάχης (Combat Search And Rescue). <br /> Αποστολές εναντίον Χρονικά Ευαίσθητων Στόχων (Time Sensitive Target). <br /> Επιχειρήσεις Άμεσης Καταστολής Στόχων – Υποστήριξης (Dynamic Targeting) <br /> Επιχειρήσεις Επιθετικής Σάρωσης (High Value Airborne Asset). <br /> Επιχειρήσεις Υποστήριξης (Slow Mover) <br /> <br /> Αποτελεί συνεχή επιδίωξη η άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ» να καταστεί και να διατηρηθεί ως η πιο ανταγωνιστική στρατιωτική άσκηση στην Ευρώπη και στον Μεσογειακό χώρο» . <br /> <br /> Ασφαλώς η άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ», αποτελεί επίδειξη στρατιωτικής ισχύος και εμπεριέχει σαφή μηνύματα, προς την Τουρκία και την Ρωσία, ότι, δεν υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης του ενεργειακού status όπως έχει διαμορφωθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, με την εφαρμογή των διακρατικών ενεργειακών και αμυντικών (στρατιωτικών) συμφωνιών. <br /> <br /> Κοντολογίς, η απάντηση, στην προσπάθεια της Τουρκίας να στρατιωτικοποιήσει τις έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ με την παρουσία του Τουρκικού Στόλου στην περιοχή των ερευνών και έτσι, να επιβάλει τις παράνομες διεκδικήσεις της με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, είναι η πολυεθνική άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ».<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«ΗΝΙΟΧΟΣ 2019» – Η Δυτική απάντηση στην Γαλάζια Πατρίδα από… άερος

Χρήστος Καπούτσης Η αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και η ασφάλεια, τόσο στις περιοχές ερευνών...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξελίξεις στην Α. Μεσόγειο. «Έφθασε η ώρα να μπει η Κύπρος στο ΝΑΤΟ»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1MVnBVD8IiKAt0QDqPEyQ4hMq4rZZ2Bz4Aaw5ebSRHhuw3dcN7estrnWqRW_w1RvtJF4e2y1JInz2BUeh1XPRxC895jXmPcAVjj5uMpfFmDXKknDXQNpZS9CDqiA9s9xFfioV1j0Kp4o/s1600/KIPROS-AOZ.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="770" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1MVnBVD8IiKAt0QDqPEyQ4hMq4rZZ2Bz4Aaw5ebSRHhuw3dcN7estrnWqRW_w1RvtJF4e2y1JInz2BUeh1XPRxC895jXmPcAVjj5uMpfFmDXKknDXQNpZS9CDqiA9s9xFfioV1j0Kp4o/s640/KIPROS-AOZ.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τρέχει και δεν φτάνει η Ρωσία καθώς πληθαίνουν οι πληροφορίες για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική ΝΑΤΟϊκή προστασία στα κοιτάσματα και τους αγωγούς της Α.Μεσογείου, κάτι που είναι πολύ πιθανό να συμβεί και με το Ισραήλ ειδικά αν χειροτερέψουν ακόμη οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ και η Αγκυρα απομακρυνθεί και άλλο από τη Συμμαχία. <br /> <br /> Το σενάριο ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ είναι πάρα πολύ πιθανό ειδικά αν οι Τούρκοι δεν πάρουν μερίδιο ή κλιμακώσουν με στρατικοποίηση της κρίσης στην Α.Μεσόγειο. <br /> <br /> To θέμα της υποψηφιότητας-ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ θέτει στο επίκεντρο πρόσφατης ανάλυσής η δεξαμενή σκέψης του Atlantic Council. «Πριν από δεκαπέντε χρόνια, το ΝΑΤΟ καλωσόρισε επτά νέα μέλη στη Συμμαχία, επεκτείνοντας τα σύνορά του προς τα ανατολικά από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα. Καθώς το ΝΑΤΟ φτάνει στα 70κοστά γενέθλιά του, θα μπορούσε πλέον να βρεθεί χρόνος να προστεθεί ένα νέο μέλος: αυτή τη φορά στην Ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει φωτογραφίζοντας την Κύπρο. <br /> <br /> Ο αναλυτής Damon Wilson αφού κάνει μια ιστορική αναδρομή  για τους λόγους που η Κύπρος δεν έγινε μέρος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας παραθέτει μια σειρά από επιχειρήματα που κατά την άποψή του θα πρέπει η Κύπρος να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Πέραν από την αυξανόμενη ρωσική παρουσία τονίζεται πως «τα ύδατα γύρω από την Κύπρο έχουν γίνει μια ζώνη ανησυχίας όσον αφορά τις μη κρατικές απειλές, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης, του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας, της εμπορίας ανθρώπων και των ροών προσφύγων». <br /> <br /> «Το διαιρεμένο νησί προσφέρει τρωτά σημεία που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι κακοποιοί παράγοντες, καθώς η περιορισμένη κυπριακή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας έχει οδηγήσει σε άσκοπες προκλήσεις. Το 2014, οι κυπριακές αρχές αναγκάστηκαν να ανταποκριθούν σε πετρελαιοφόρο που κατασχέθηκε από πειρατές της Λιβύης που κατευθύνονταν προς το νησί. Σε μια δραματική αποτροπή, οι αμερικανικές δυνάμεις ενήργησαν, υποστηρίζοντας τις κυπριακές αρχές που ξεπέρασαν τα μέσα τους και περιορίστηκαν από ad hoc μέτρα», σημειώνει. <br /> <br /> «Όσο το Κυπριακό παραμένει ανεπίλυτο, υπάρχει ένα κόστος ευκαιρίας όχι μόνο σε ό, τι μπορούν να επιτύχουν οι Κύπριοι στο νησί τους, αλλά και στην ευρύτερη ασφάλεια και ευημερία στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ημιτελή δουλειά στην Κύπρο είναι και η ημιτελής δουλεία μιας ολόκληρης της Ευρώπης, ελεύθερης και ειρηνικής», προσθέτει προσθέτοντας πως η αντί να είναι η Κύπρος ένας με αναπηρία στη διατλαντική κοινότητα θα μπορούσε να προσφέρει μια ευκαιρία για μια άλλη στρατηγική νίκη για τον ελεύθερο κόσμο. <br /> <br /> Για το θέμα της ασφάλειας στις διαπραγματεύσεις που παραμένει αγκάθι, σημειώνει πως αν και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις Ελλάδα, Τουρκία, Η.Β είναι μέλη του ΝΑΤο ωστόσο η Συμμαχία δεν έχει τεθεί ως λύση στο πρόβλημα της ασφάλειας. «Τώρα μπορεί να είναι η κατάλληλη στιγμή», αναφέρει. <br /> <br /> Με την ένταξη του ΝΑΤΟ σε οποιαδήποτε διευθέτηση, οι ελληνικές και τουρκοκυπριακές κοινότητες, μαζί με την Αθήνα και την Άγκυρα και σε συνεργασία με όλους τους ευρωπαίους εταίρους και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην επίτευξη συμφωνίας. Η Κύπρος παραμένει το μοναδικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν είναι καν μέλος του προγράμματος Συνεργασίας για την Ειρήνη, εξαιτίας του προβλήματος επανένωσης. Ωστόσο, η άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ θα ενσωματώσει αυτόματα και ως εκ τούτου θα αντικαταστήσει το σύστημα εγγυήσεων με μια δέσμευση της Συμμαχίας για ολόκληρο το νησί χωρίς την ανάγκη εναλλακτικών μηχανισμών. <br /> <br /> Στο πλαίσιο της συμφωνίας, συνεχίζει ανάλυση, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κέντρο επιχειρήσεων στο νησί, αντλώντας από το υπάρχον προσωπικό υποδομών και στελεχών από συμμάχους του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Αυτό το νέο κέντρο επιχειρήσεων θα παρείχε στους συμμάχους του ΝΑΤΟ μια κοινή συνειδητοποίηση της κατάστασης στην Ανατολική Μεσόγειο για μη ελεγχόμενες μεταναστευτικές ροές, παράνομη ναυτιλία κτλπ. Θα υποστηρίξει επίσης τους σχεδιαστές του ΝΑΤΟ που επικεντρώνονται ορθά στην ανατολική πλευρά της Συμμαχίας τόσο στις ρωσικές όσο και στις μη κρατικές απειλές. <br /> <br /> Επιπλέον, η διένεξη συγκρούσεων από τη Λιβύη στη Συρία εκθέτει σε πολλά μέλη του ΝΑΤΟ σημαντικό κίνδυνο και ένα κέντρο προώθησης επιχειρήσεων στην Κύπρο θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες δυνατότητες σε αυτούς τους τομείς. Το 2013, τα Ηνωμένα Έθνη και ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) βασίζονται στη λειτουργία τους για την εξαγωγή χημικών όπλων από τη Συρία στην Κύπρο. <br /> <br /> Η ένταξη στο ΝΑΤΟ και η εξασφάλιση της περιορισμένης παρουσίας της Τουρκίας στο νησί μέσα σε ένα συμφωνημένο πλαίσιο του ΝΑΤΟ θα δώσει στην τουρκοκυπριακή κοινότητα εμπιστοσύνη στην δική της ασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα θα καθησυχάσει τις ελληνοκυπριακές και ελληνικές ανησυχίες τοποθετώντας σταθερά αυτή την παρουσία στις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ. Αυτή η προσέγγιση θα αντικαταστήσει το παλαιό σύστημα εγγυητών εξωτερικής ασφάλειας με την ενσωμάτωση μιας ενοποιημένης Κύπρου σε μια συμμαχία βασισμένη στην αμοιβαία άμυνα […]. <br /> <br /> «Η ένταξη στο ΝΑΤΟ για την Κύπρο – κατά την έναρξη της διαδικασίας ενοποίησης – θα μπορούσε να βοηθήσει και τις δύο πλευρές να δεσμευτούν να σφυρηλατήσουν ένα κράτος μαζί. Πράγματι, ο Ελληνοκύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης έχει ήδη δηλώσει πιθανή υποστήριξη για την ένταξη στο ΝΑΤΟ», σημειώνει το Atlantic Council. <br /> <br /> Μεταξύ άλλων σημειώνει πως δω και καιρό υπάρχει ανησυχία για το γεγονός ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να παίξει σαμποτάρει οποιεσδήποτε μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες, καθώς η Ρωσία θα προσπαθήσει να διατηρήσει μια βασική σφήνα μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η επιτάχυνση της πτώσης των ρωσικών επενδύσεων και των επιχειρηματικών δεσμών στην Κύπρο μπορεί να δώσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά το περιθώριο ελιγμών για τις εγγυήσεις ασφάλειας μέσω της ένταξης στο ΝΑΤΟ.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εξελίξεις στην Α. Μεσόγειο. «Έφθασε η ώρα να μπει η Κύπρος στο ΝΑΤΟ»

Τρέχει και δεν φτάνει η Ρωσία καθώς πληθαίνουν οι πληροφορίες για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική ΝΑΤΟϊκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρίση 1987: Όταν τα ελληνικά F-4 έκαναν touch & go στο τουρκικό Α/Δ της Σμύρνης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJDMLEnb57iJFj32SAz7cUdJQmIKeU4YYZe5kAPyDLycWlfd9jSlGDCPt83d30JxBvJOBQ6yPuwQ1UcD3RGII1Nnp4t1Ns19bOxGhqwcvLcVWpb9ATt7QFEJbpgqF1_dSftJ67XAiRjAI/s1600/2.4.2019_f4-touch-go-%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="385" data-original-width="640" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJDMLEnb57iJFj32SAz7cUdJQmIKeU4YYZe5kAPyDLycWlfd9jSlGDCPt83d30JxBvJOBQ6yPuwQ1UcD3RGII1Nnp4t1Ns19bOxGhqwcvLcVWpb9ATt7QFEJbpgqF1_dSftJ67XAiRjAI/s640/2.4.2019_f4-touch-go-%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Κρίση 1987: Σαν σήμερα, πριν 32 χρόνια, στις 2 Απριλίου 1987, ελληνικά F-4 έκαναν touch & go στο τουρκικό αεροδρόμιο Cigli της Σμύρνης. <br /> Στις 19 Mαρτίου του 1987, το «Πίρι Ρέις» πλέει από το στενό της Ίμβρου προς το Αιγαίο συνοδεία δύο πολεμικών πλοίων. Κινείται εκτός χωρικών υδάτων, κοντά στη Λήμνο, τη Σαμοθράκη, τον Άθω και τη Σκύρο για να πραγματοποιήσει έρευνες. Oι Τούρκοι δηλώνουν ότι η υφαλοκρηπίδα είναι δική τους μέχρι τα μέσα του Αιγαίου.<br /> <br /> O Ανδρέας Παπανδρέου αποφασίζει ότι «θα αντιδράσουμε δυναμικά». O τουρκικός στόλος συγκεντρώνεται στο Εύξεινο Πόντο. Hταν ανήμερα της εθνικής επετείου της 25ης Mαρτίου. <br /> Στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων στο τρίτο υπόγειο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας έχει σημάνει συναγερμός. Αποφασίζεται κινητοποίηση όλων των δυνάμεων. Στα νησιά και στη Θράκη διατάσσεται γενική επιστράτευση. O ελληνικός στόλος έσπευσε στις επίμαχες θαλάσσιες περιοχές. Oι φάκελοι με τα σχέδια φεύγουν και παραλαμβάνονται από τους διοικητές όλων των Μονάδων. <br /> <br /> «Γράψε ότι ο Μίλτος εκείνη τη νύχτα είχε τέσσερις βόμβες για πάρτι του “Πίρι Pέις”», λέει στο « Έθνος» πιλότος των Φάντομ. «Nα το γράψεις. Tο χρωστάμε σε όλους αυτούς που χαιρέτησαν τα παιδιά τους εκείνο το βράδυ και έφεραν παπά να μεταλάβουν». O Μίλτος καταθέτει από πρώτο χέρι τη μαρτυρία του: <br /> <br /> «Tο “Πίρι Pέις” είχε βγει με τέσσερα συνοδευτικά πλοία. H Πολεμική Αεροπορία είχε σχεδιάσει αποστολή με 70 αεροσκάφη. H σχεδίαση είχε γίνει από τον αρχηγό ATA. Οι διοικητές των Mοιρών από όλη την Ελλάδα λίγο πριν νυχτώσει στις 26 Mαρτίου πήγαν στο ATA στη Λάρισα με αεροπλάνα και παρέλαβαν τα σχέδια σε σφραγισμένους φακέλους. Στις έξι το πρωί θα βυθίζαμε τον στολίσκο. Το KYΣEA το είχε εγκρίνει. Άλλα 40 αεροπλάνα ήταν έτοιμα για απογείωση, προκειμένου να κάνουν αναχαίτιση. Για εμάς ήταν πόλεμος, το είχαμε πάρει απόφαση. <br /> <br /> Στις τρεις και μισή τα ξημερώματα μπήκαμε στα αεροπλάνα, βάλαμε μπροστά και περιμέναμε. Ήμασταν δεμένοι στο κόκπιτ και δεν μιλούσαμε. Δεν είχαμε καρδιοχτύπι, απλά δεν μιλούσαμε. Ήμασταν πολύ ήρεμοι. Λέγαμε, επιτέλους, ας γίνει. Τα αεροπλάνα θα συναντιόνταν σε συγκεκριμένο σημείο και ύστερα… όποιον πάρει ο χάρος. Σε 2,5 λεπτά θα τελείωναν όλα. Αν απογειωνόμασταν, δεν υπήρχε επιστροφή. Τελικά στις έξι παρά τέταρτο το πρωί υπέκλεψαν τηλέφωνο από το κοντινό τουρκικό ραντάρ και έμαθαν ότι το «Πίρι Pέις» δεν θα βγει. Στις έξι και τέταρτο μας είπαν ότι όλα είχαν τελειώσει». Το «Πίρι Pέις» δεν βγήκε από τον Κόλπο του Ξηρού. Tα πράγματα έδειχναν ότι είχαν ηρεμήσει. O Ανδρέας Παπανδρέου εξέφρασε «συγκρατημένη αισιοδοξία». Mια εβδομάδα μετά την κρίση, δεν πετούσε τίποτε στον εναέριο χώρο. <br /> <br /> Το «touch and go» των δύο Φάντομ <br /> <br /> O Μίλτος θυμάται κι ένα ακόμα περιστατικό: «Hμέρα Πέμπτη, την επόμενη εβδομάδα, 2 Απριλίου 1987 απογειώθηκαν δύο Φάντομ από Σκύρο και έκαναν αερομαχία με δύο F-104 δικά τους.<br /> <br /> Κυβερνήτες ο Γιάννης κι εγώ. Tους “σκίσαμε” και επειδή έμειναν από καύσιμα πήγαν να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο Τσίλι της Σμύρνης στα τουρκικά παράλια. O Γιάννης μου φώναξε να ακολουθήσω. Έπιασε κλειστό σχηματισμό τον ένα κι εγώ τον άλλο και φτάσαμε μέχρι την τελική φάση προσγείωσης. Κάναμε «touch and go» (άγγιγμα και απογείωση) στο τουρκικό αεροδρόμιο! <br /> Αμέσως φύγαμε, περάσαμε χαμηλά από τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου και σηκώθηκε όλη η αεροπορία τους να μας κυνηγήσει. Tο ραντάρ της Μυκόνου φώναζε σαν τρελό. Hταν ο Θύμιος που κατάλαβε τι έγινε. Τότε πετάξαμε υπερηχητικά από όλα τα χωριά τους. Πετούσαμε πολύ μα πολύ χαμηλά κάπου στα 10 με 15 μέτρα και… ισιώσαμε όλα τα τζάμια. Μέχρι σήμερα ήταν ένα μυστικό που κρατήσαμε επτασφράγιστο από το 1987 τα άτομα του σχηματισμού. Eχουν περάσει χρόνια, μπορείς να το γράψεις». <br /> <br /> Εφημερίδα “Έθνος”, 31.8.2004 <br /> <a href="http://kavvathas.com/2012/04/12/%CE%B1%CE%B9%CE%AD%CE%BD-%CF%85%CF%88%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BD-%CE%B7-%CF%80%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%81/">kavvathas.com</a> <br /> <br /> Στις 29 Μαρτίου ανέβηκε για λίγο στο “Εν Κρυπτώ” ένα άρθρο με τίτλο “Η ΠΑ στην κρίση του Μαρτίου 1987 – Touch & go στο Çiğli” διανθισμένο με ορισμένες φωτογραφίες από το ιστορικό τεύχος 44 του περιοδικού “Πτήση & Διάστημα” και την πτήση του Κ. Καββαθά με F-4E της ΠΑ, λίγους μήνες πριν την κρίση του “Σισμίκ”. Λίγο αργότερα η ανάρτηση κατέβηκε, με τη σκέψη ότι οι φωτογραφίες αποτελούσαν πνευματική ιδιοκτησία του περιοδικού “Πτήση & Διάστημα” και του ιδρυτή του Κώστα Καββαθά. <br /> Παρά την βραχύβια ζωή της η συγκεκριμένη ανάρτηση πρόλαβε να γίνει email, το οποίο κάποιος προώθησε και τελικά έφτασε στον Κ.Καββαθά. Ο οποίος το <a href="http://kavvathas.com/2012/04/12/%CE%B1%CE%B9%CE%AD%CE%BD-%CF%85%CF%88%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BD-%CE%B7-%CF%80%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%81/">αναδημοσίευσε</a> στην προσωπική του ιστοσελίδα<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κρίση 1987: Όταν τα ελληνικά F-4 έκαναν touch & go στο τουρκικό Α/Δ της Σμύρνης

Κρίση 1987: Σαν σήμερα, πριν 32 χρόνια, στις 2 Απριλίου 1987, ελληνικά F-4 έκαναν touch & go στο τουρκικό αεροδρόμιο Cigli της Σμύρν...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόρτα στην Άγκυρα για το «Air Policing» στο FIR των Σκοπίων: Tι είπαν στους Έλληνες…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg91HDIg3CNe5d-GBklFiTsJgcepIcB0m5KiCx0_qFBTzrjWm2WUJfOOeXa9iXrFrPcSyw1m7CPNX7hKsBNfbS93ubISETAQghYrEUW8TPmOD1TnnAV2gP-g55EBphTOY-yOpQffydSSB4/s1600/radmila+sekerinsk_apostolakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg91HDIg3CNe5d-GBklFiTsJgcepIcB0m5KiCx0_qFBTzrjWm2WUJfOOeXa9iXrFrPcSyw1m7CPNX7hKsBNfbS93ubISETAQghYrEUW8TPmOD1TnnAV2gP-g55EBphTOY-yOpQffydSSB4/s640/radmila+sekerinsk_apostolakis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Με μια δεκαπεντασέλιδη πρώτη συμφωνία φτάνει στα Σκόπια ο Ευάγγελος Αποστολάκης ο οποίος συνοδεύει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα κατά την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στη γείτονα χώρα, μετά και την επικύρωση από την Ελληνική βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών. <br /> <br /> Τα τρία σημεία κλειδιά <br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες από ανώτατες στρατιωτικές πηγές, η πιο σημαντική λεπτομέρεια που καταγράφεται έως στιγμής είναι πως στο τέλος της πρώτης επαφής ανάμεσα σε στρατιωτικά κλιμάκια των δυο χωρών, που έγινε από τις 13 έως τις 19 Μαρτίου στην πόλη των Σκοπίων, η πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας γνωστοποίησε πως δεν επιθυμεί την εμπλοκή της Τουρκίας στην δραστηριότητα του «air policing» και ξεκαθάρισε πως αυτό ισχύει τόσο σε διμερές όσο και στο πλαίσιο της συμμαχίας.<br /> <br /> Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που εμπεριέχεται στο δεκαπεντασέλιδο κείμενο που έχει μαζί του ο Έλληνας υπουργός είναι πως σ’ ότι αφορά το FIR Σκοπίων, η εναέρια αστυνόμευση που πρόκειται να ξεκινήσει θα γίνεται, όχι όπως στην Αλβανία και το Μαυροβούνιο, ανά 15θήμερο με κάποια άλλη χώρα (στην περίπτωση των δυο κρατών είναι η Ιταλία), αλλά 24 ώρες, 365 ημέρες το χρόνο.<br /> <br /> Σύμφωνα με ανώτατη πηγή από την Πολεμική Αεροπορία, εφόσον υπάρχουν αεροσκάφη αεράμυνας σε επιφυλακή (readiness) και στις Πτέρυγες εκτός των Ελληνικών αεροπλανοφόρων που είναι τα νησιά του Αρχιπελάγους, θεωρείται πολύ εύκολο και λογικό, το air policing της γειτονικής χώρας να είναι μια υπόθεση που αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα.<br /> <br /> Επιπλέον ανάμεσα στις σελίδες της πρώτης σημαντική αμυντικής συμφωνίας που κλειδώνει η Αθήνα με τα Σκόπια βρίσκεται και ένας «οδικός χάρτης» ο οποίος θα παραδοθεί στην κα. Σεκερίνσκα από τον κο. Αποστολάκη. Ο χάρτης ουσιαστικά είναι τα βήματα που πρέπει από δω και στο εξής να τρέξει το υπουργείο άμυνας της βόρειας γείτονος χώρας ώστε να επισπευτούν οι διαδικασίες που αφορούν αρχικά το air policing και στη συνέχεια μια σειρά ενεργειών που πρέπει να γίνουν μέχρι να συνταχθεί ένα πλήρες μνημόνιο γι’ αυτή την ενέργεια, που θα προβλέπει κάθε παράμετρο από θέματα επιχειρησιακά, τακτικά, νομικά κ.ο.κ.<br /> <br /> Πάντως οι ίδιες πηγές από την Πολεμική Αεροπορία, έλεγαν πως ακόμη κι’ αν επιδίωξε η Άγκυρα να προστρέξει σε βοήθεια της νέας χώρας στη Νατοϊκή συμμαχία, ίσως έβλεπε ότι θα δημιουργούσε προστριβές με την Ελλάδα, γεγονός που έχει δείξει πολλές φορές κατά το παρελθόν και το παρόν, δείχνει να θέλει.<br /> <br /> Τι εννοούμε; Πως αν τυχόν την εναέρια αστυνόμευση εντός του FIR Σκοπίων, αναλάμβανε η Τουρκία, τίθεται ένα μεγάλο θέμα από πού θα περάσουν τα μαχητικά της Άγκυρας.<br /> <br />  Από το FIR Αθηνών, θα υπήρχε αναχαίτιση, από το FIR Σόφιας, δύσκολο κι εκεί, ίσως θα έπρεπε να φτάσουν έως τη Ρουμανία για να στρέψουν προς Νότο. Επιπλέον με την Βουλγαρία η Ελλάδα έχει κι άλλες συμφωνίες σε διμερές επίπεδο, όπως παραδείγματος χάριν το «Cross Border Operation» που προβλέπει το πέρασμα μαχητικών είτε Ελληνικών στο FIR Σόφιας είτε Βουλγαρικών στο FIR Αθηνών σ’ ένα πιθανό εναέριο «renegade».<br /> <br /> Μετά το Air Policing θα κλειδώσουν την εκπαίδευση Ειδικών Δυνάμεων Ίσως ακόμη και το Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου πολέμου ή το Κέντρο εκπαίδευσης στο Κιλκίς ν’ ανοίξουν τις πύλες τους για να δεχτούν στελέχη των ειδικών δυνάμεων του γειτονικού κράτους. Οι πληροφορίες που υπάρχουν αυτή την ώρα, κάνουν λόγο για διερευνητικές ερωτήσεις ή καλύτερα ένα έμμεσο ίσως άγχος, από την πλευρά των Αξιωματικών της Β.Μ. που συμμετείχαν στην πρώτη συνάντηση με την Ελληνική πλευρά, σχετικά με την εκπαίδευση στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων.<br /> <br /> Η Ελλάδα ως γνωστό, παρά τα διαχρονικά προβλήματα, παρά την γήρανση του προσωπικού των Ειδικών Δυνάμεων, παρά το γεγονός πως τα στελέχη αυτά σε πάρα πολλές περιπτώσεις πληρώνουν μόνα τους μέρος του ατομικού τους εξοπλισμού, διαθέτει ένα πολύ ισχυρό στελεχιακό δυναμικό που δεν σταματά ποτέ να εκπαιδεύεται ακόμη και σε ακραία σενάρια με ιδιαίτερο ρίσκο.<br /> <br /> Αυτή την εκπαίδευση την βλέπουν από κοντά σε μέλη ειδικών επιχειρήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών κι’ άλλων συμμαχικών χωρών, οι οποίες έχουν δηλώσει την πρόθεση να βοηθήσουν σε πολλά εξοπλιστικά θέματα τη χώρα μας. Από την πλευρά τώρα της γειτονικής χώρας, παρατηρώντας τις Ελληνικές Ειδικές Επιχειρήσεις στον διεθνή στίβο και κυρίως ανάμεσα στα στελέχη της Συμμαχίας, καταλαβαίνουν πως η εκπαίδευσή τους από Ελληνικά χέρια και σ’ αυτό το κομμάτι, το πολύ δύσκολο πρέπει να πούμε, είναι ένας ακόμη μονόδρομος που οδηγεί στην κοντινή συνοριακά χώρα που είναι η Ελλάδα.<br /> <br />  Η Αθήνα και γι’ αυτό το αίτημα από τα Σκόπια έχει έτοιμες απαντήσεις και δεν είναι λίγες, οι οποίες σε πρώτη φάση θα συζητηθούν από τους δυο υπουργούς Άμυνας και στη συνέχεια θα συνεχιστούν από τα κλιμάκια που θα ορίσουν οι χώρες για να προχωρήσουν σε μια ακόμη συνεργασία. Πάντως κύκλοι του υπουργού Εθνικής Άμυνας σημείωναν με νόημα πως ο υπουργός πηγαίνει στην πόλη των Σκοπίων και θα βρεθεί ξανά εφόσον απαιτείται με στόχο να εφαρμοστεί κάθε γράμμα του άρθρου 17 της συνθήκης των Πρεσπών. Ο κος Αποστολάκης ουσιαστικά θέλει να εξαλείψει ή να μειώσει στο ελάχιστον αμυντικές συνεργασίες με την Τουρκία.<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πόρτα στην Άγκυρα για το «Air Policing» στο FIR των Σκοπίων: Tι είπαν στους Έλληνες…

Με μια δεκαπεντασέλιδη πρώτη συμφωνία φτάνει στα Σκόπια ο Ευάγγελος Αποστολάκης ο οποίος συνοδεύει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα κατά την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Νετανιάχου, οι πρόωρες εκλογές στο Ισραήλ και οι νέες συμμαχίες στην Αν. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrnDmeuuLkNP5clyFz-8x7DuEyUoLGxaOlBWMuI61BrJ85Ym-XVqADGEmUPPywr8iq4nt0QOmuB_EPouoX7ueIMTwQmNoMcXwM9GkTx7s5WltpWk76phiCOwGqZrwVxYaI0hD5XWEh4bk/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BD+%25CE%259D%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25AC%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="625" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrnDmeuuLkNP5clyFz-8x7DuEyUoLGxaOlBWMuI61BrJ85Ym-XVqADGEmUPPywr8iq4nt0QOmuB_EPouoX7ueIMTwQmNoMcXwM9GkTx7s5WltpWk76phiCOwGqZrwVxYaI0hD5XWEh4bk/s640/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BD+%25CE%259D%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25AC%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Ανδρέα Τσιλογιάννη </b><br /> Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος κάλλιστα μπορεί να οριστεί ως ο απόλυτος παίχτης του γεωπολιτικού παιχνιδιού στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, ανακοινώνει πρόωρες εκλογές στο Ισραήλ για την 9η Απριλίου, αμέσως μετά από την τριμερή σύνοδο Ισραήλ - Ελλάδας - Κύπρου , η οποία είχε διεξαχθεί στις 27 Δεκεμβρίου 2018, στην Μπεν Σεβά της εβραϊκής ερήμου.<br /> <br /> Οι εκλογές στο Ισραήλ <br /> <br /> Η απόφαση του Νετανιάχου να διαλύσει την Κνεσέτ, την Βουλή του Ισραήλ και να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές την 9η Απριλίου 2019, ήταν απάντηση, εκτός από τα εσωτερικά ζητήματα, στον «Σουλτάνο» Ερντογάν, ώστε να δείξει πως ο ίδιος παραμένει κυρίαρχος στο γεωπολιτικό παιχνίδι της Μέσης Ανατολής. <br /> <br /> Αυτός και ο λόγος κατά τον οποίο ο εβραίος πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου πήρε στα χέρια έξι εβδομάδες πριν την ανακοίνωση των πρόωρων εκλογών στο Ισραήλ και το Υπουργείο Άμυνας του Τελ Αβίβ. <br /> <br /> Κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου μιλάει συνεχώς στο έθνος του Ισραήλ για την εμπειρία του ως στρατιώτη, τις μάχες στις οποίες πολέμησε και την τραγική απώλεια του αδελφού του Γιόνι. <br /> <br /> Οι δραστήριοι αξιωματικοί του Ισραήλ έχουν πολλές φορές αναρωτηθεί τι θα γινόταν αν είχαν κληθεί να πολεμήσουν σε έναν πόλεμο που επρόκειτο να εκραγεί με τη Συρία ή τη Χεζμπολάχ ή ακόμα και την Τουρκία του «Σουλτάνου» Ερντογάν. <br /> <br /> Η κίνηση Νετανιάχου και η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές στο Ισραήλ, δείχνει τη θέληση των Αμερικανών και των Ισραηλιτών για την πολιτικοποίηση ζητημάτων ασφάλειας, η οποία θα επηρεάσει και την ασφάλεια των υποθαλάσσιων ερευνών στον γεωπολιτικό χάρτη της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Οι σχέσεις Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ <br /> <br /> Οι εξελίξεις στην πολύπαθη περιοχή μας είναι ραγδαίες, οι συσχετισμοί και οι συμμαχίες ανανεώνονται διαρκώς, με αποτέλεσμα η παρτίδα σκακιού που παίζεται να έχει συνεχές ενδιαφέρον αλλά και να φθάνει ελέω τακτικών πολλές φορές είτε σε θερμά επεισόδια, είτε σε εμπόλεμες καταστάσεις. <br /> <br /> Για την ελληνική και κυπριακή διπλωματία , ο Ισραηλινός ηγέτης Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αναδεικνύεται ως ένας ισχυρός σύμμαχος απέναντι στην πάντα επιθετική και απρόβλεπτη συμπεριφορά της Τουρκίας του Ερντογάν. <br /> <br /> Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως την δεδομένη χρονική στιγμή η περιοχή της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου , πλούσια σε πετροχημικά προϊόντα διεξάγονται ή θα διεξαχθούν έρευνες οι οποίες φέρνουν θετικά αποτελέσματα ως προς την ύπαρξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στον ελλαδικό υποθαλάσσιο χώρο. <br /> <br /> Η τριμερής σύνοδος στην Κρήτη, η οποία ήταν προγραμματισμένη να διεξαχθεί μετά από τις ευρωεκλογές και θα είναι σημαντική καθώς θα υπογραφεί ο EAST MED, ενώ θα συζητηθούν όλα τα μεγάλα θέματα και οι μεγάλες αλλαγές και συνεργασίες στον ευρύτερο χώρο της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Τα νέα δεδομένα στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Πολιτικοί αναλυτές στο Ισραήλ εκτιμούν πως ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου έχει επιλέξει μια τακτική που μοιάζει στη ρώσικη ρουλέτα τόσο στο εσωτερικό της χώρας του, όσο και για τον ρόλο του Ισραήλ ως ηγέτιδα δύναμη στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Σ' αυτό το απροσδιόριστο γεωπολιτικό παιχνίδι συμμετέχουν ενεργά, μέσω των τριμερών συνόδων, οι οποίες διεξάγονται σε τακτά χρονικά διαστήματα υπό το πράσινο φως των Η.Π.Α, και η ελληνική κυβέρνηση αλλά και η Κύπρος οι οποίες την δεδομένη χρονική στιγμή έχουν μεγαλύτερη αποδοχή από την αμερικανική και εβραϊκή πλευρά έναντι της Τουρκίας του Σουλτάνου Ερντογάν. <br /> <br /> Το γεωπολιτικό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο παίζεται πλέον χωρίς όρους, καθώς περιλαμβάνει υποθαλάσσια οικόπεδα, «Γλαύκος», «10», ηλεκτρικά καλώδια μεταφοράς φυσικού αερίου, μελλοντικές εξορύξεις πετροχημικών προϊόντων, F -35, οι S- 400 και οι αλλαγές βάσεων από την Τουρκία στη Σούδα της Κρήτης . <br /> <br /> Προς το παρόν απέναντι σε αυτά τα σχέδια βρίσκεται η ισχυρή Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, η οποία έχει επιλέξει να χρηματοδοτεί και να πουλάει αγωγούς, πυρηνικά εργοστάσια αλλά και οπλικά συστήματα στην διαχρονικά άσπονδη φίλη Τουρκία. <br /> <br /> Η Τουρκία, καλείται να απαντήσει στο επόμενο διάστημα στο τελεσίγραφο των ΗΠΑ οι οποίες βάζουν βέτο ως προς την πώληση των F-35 την μη αγορά των S-400. <br /> <br /> Βρισκόμαστε μερικές ώρες μετά από τις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας, από τις οποίες βγαίνει τραυματισμένος ο Σουλτάνος Ερντογάν, λίγες μέρες πριν από τις σημαντικές εκλογές στο Ισραήλ και λίγο πριν από τις Ευρωεκλογές αλλά και τις Εθνικές Εκλογές της Ελλάδας . <br /> <br /> Τι λέτε; Ποιος θα επικρατήσει στο γεωπολιτικό gambling που διεξάγεται αυτή την ώρα στην λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, η Ελλάδα και η Κύπρος, διαχρονικά σύμμαχοι των Η.Π.Α ή ο «Σουλτάνος» Ερντογάν και η ρωσική διπλωματία; <br /> <br /> * Ο αρθρογράφος κ. Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος - πολιτικός αναλυτής.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Νετανιάχου, οι πρόωρες εκλογές στο Ισραήλ και οι νέες συμμαχίες στην Αν. Μεσόγειο

Του Ανδρέα Τσιλογιάννη Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος κάλλιστα μπορεί να οριστεί ως ο απόλυτος παίχτης του γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «τιμωρία» του Ερντογάν και τα πιθανά σενάρια για Ελλάδα και Δύση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNpLM8QyBl2S6lYr7UjPORb3BBMSrO6QIqLOsa3rt_ZHLrouX2uadPw0n5onheLi3cHdhAcGSJVwnfsy5uYhBbesd3Z8I7VIJ9mGkDFFinEtLTk-Onl5hahNKNpVayLcx3ewAXoqU5NEg/s1600/5ca31b74.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNpLM8QyBl2S6lYr7UjPORb3BBMSrO6QIqLOsa3rt_ZHLrouX2uadPw0n5onheLi3cHdhAcGSJVwnfsy5uYhBbesd3Z8I7VIJ9mGkDFFinEtLTk-Onl5hahNKNpVayLcx3ewAXoqU5NEg/s640/5ca31b74.jpg" width="640" /></a></div>     <i>KEMAL ASLAN / Reuters</i><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο τουρκικός αναθεωρητισμός δεν πρόκειται να τροποποιηθεί</span></h3> <b> Δρ.Κωνσταντίνος Φίλης*</b><br /> Ο Ερντογάν διατήρησε σε εθνικό επίπεδο τις δυνάμεις του σε σχέση με τις αντίστοιχες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, ωστόσο, η απώλεια μεγάλων μητροπολιτικών δήμων (με ή χωρίς την Κωνσταντινούπολη, που ίσως κριθεί στο εκλογοδικείο) εμφανίζουν τα πρώτα σημάδια αμφισβήτησης κυρίως της οικονομικής πολιτικής του και καταδεικνύουν πως τελικά δεν είναι άτρωτος (αν και κερδίζει εκλογές για 15η συνεχόμενη φορά).<br /> <br /> Ακόμη βέβαια δεν έχει καταφέρει η αντιπολίτευση να βρει ένα πρόσωπο που θα είναι ευθέως ανταγωνιστικό στον Τούρκο πρόεδρο, αλλά έχει αρκετό χρόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές (Ιούνιος 2023) για να εργαστεί σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως χρόνο έχει και ο Ερντογάν για να διορθώσει τα (πολλά) κακώς κείμενα, ιδίως στην οικονομία.<br /> <br /> Σε αυτή την κατεύθυνση, δεδομένης (ακόμη) της εξάρτησης της τουρκικής οικονομίας από τη Δύση και τα κεφάλαιά της, ο Ερντογάν θα χρειαστεί να χαμηλώσει τους τόνους και να αναζητήσει κοινούς παρανομαστές. Σημειωτέον, ότι σήμερα παρεκκλίνει εμφατικά από τη Δύση, όχι μόνο θεσμικά αλλά και στρατηγικά (αγορά S-400, κοινές περιπολίες με τη Ρωσία στη Συρία, κοινές επιθέσεις με το Ιράν εναντίον των Κούρδων), θεωρεί τη Δύση βαρίδι και σε υποχώρηση, αντιπαραβάλλει το Ισλάμ με τον χριστιανισμό και βλέπει ευκαιρίες για τη χώρα του στο μετα-δυτικό κόσμο.<br /> <br /> Όμως, όπως αποδείχθηκε το περασμένο καλοκαίρι (υπόθεση πάστορα Μπράνσον και κυρώσεις από πλευράς ΗΠΑ) και γενικότερα από τη μείωση στις ΑΞΕ (Άμεσες Ξένες Επενδύσεις), ο Ερντογάν δεν θα καταφέρει να ανατάξει την οικονομία χωρίς κάποια συνεννόηση με τη Δύση - τα λεφτά του Κατάρ δεν αρκούν.<br /> <br /> Ως προς την Ελλάδα<br /> <br /> Από τη μία, θεωρούμαστε ως χώρα μέσω της οποίας η Άγκυρα διαμηνύει τις προθέσεις της στη Δύση (ΗΠΑ και ΕΕ). Άρα, ενδέχεται να υπάρξει μερικώς θετικός αντίκτυπος, αν τελικά αποφασίσει να ρίξει γέφυρες προς τη Δύση.<br /> <br /> Εδώ τα δύο προβλήματα είναι, αφενός, η καχυποψία του Ερντογάν απέναντι στους δυτικούς τους εταίρους, αφετέρου, τυχόν πρόθεση των δυτικών να επαναρυμουλκήσουν την Τουρκία με παραχωρήσεις/διευκολύνσεις σε θέματα ενέργειας (ώστε να μη μείνει εκτός νυμφώνος) ή/και στο Κυπριακό.<br /> <br /> Από την άλλη, ο τουρκικός αναθεωρητισμός δεν πρόκειται να τροποποιηθεί. Είναι χαρακτηριστικό και ανησυχητικό συνάμα ότι ο Τούρκος πρόεδρος όχι μόνο έχει υιοθετήσει την ανεκδιήγητη θέση της κεμαλικής αντιπολίτευσης για δήθεν 18+ τουρκικά νησιά που έχει καταλάβει η Ελλάδα, αλλά και η σύμπλευσή του με τον ακραίο Μπαχτσελί (πλέον συνοδοιπόρος του) τον καθιστά ακόμη πιο διεκδικητικό έναντί μας.<br /> <br /> Τέλος, ενδεικτική της αλλαγής των οικονομικών δεδομένων και της ”τιμωρίας” του Ερντογάν (η οποία σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να είναι συντριπτική) είναι πως ενώ σχεδόν τετραπλασίασε το ΑΕΠ της χώρας του τα τελευταία 15 χρόνια και αύξησε το κατά κεφαλή εισόδημα από τα 2500$ στα 12500 $, εδώ και μία πενταετία η πορεία είναι πτωτική (στα 9385 $ το 2018). Σε συνάρτηση με τις ανατιμήσεις στα προϊόντα (ψωμί 24,3%, γαλακτοκομικά 47,8%, λαχανικά 145%) και την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, η τιμωρία του Ερντογάν θα έπρεπε να είναι συντριπτική. Αλλά, πέρα από τις μεθόδους και πρακτικές που χρησιμοποιεί (εκφοβισμός, διώξεις, εκκαθαρίσεις, κτλ), ακόμη ”αντέχει” στις πιέσεις (κυρίως λόγω του ότι έβγαλε την πλατιά μάζα των πολιτών της Ανατολίας από την κοινωνική και οικονομική απομόνωση) και έχει πολιτικό απόθεμα. Αν, εντούτοις, δεν αντιμετωπίσει στη ρίζα τους τα δομικά προβλήματα της οικονομίας (με δύσκολα και αντιλαϊκά μέτρα) με μία πιο συναινετική πολιτική εντός και εκτός της χώρας, τότε η οικονομία από ισχυρό ατού θα εξελιχθεί σε αχίλλειο πτέρνα. Και τότε θα γίνει πιο νευρικός και επιθετικός.<br /> <br /> <b><i>*Διευθυντής Ερευνών Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων </i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η «τιμωρία» του Ερντογάν και τα πιθανά σενάρια για Ελλάδα και Δύση

    KEMAL ASLAN / Reuters Ο τουρκικός αναθεωρητισμός δεν πρόκειται να τροποποιηθεί  Δρ.Κωνσταντίνος Φίλης* Ο Ερντογάν διατήρησε σε εθν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογανικό άδηλο μέλλον Συμπεράσματα για το μέλλον του ερντογανικού καθεστώτος.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv0h8HuMgu6zjVs6LpjsSENukJkohKDUcDEUzj4Fxe0UuGLIJRMaRKw-7KiJ8ilRYOeKNq8l-kTnZ5_a14j320UKGittEmyo6Jwd9gdke8ZbRXOaRXelZpQuh4koNUpD2R1KgvLoKioqo/s1600/erdogan_afisa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="630" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv0h8HuMgu6zjVs6LpjsSENukJkohKDUcDEUzj4Fxe0UuGLIJRMaRKw-7KiJ8ilRYOeKNq8l-kTnZ5_a14j320UKGittEmyo6Jwd9gdke8ZbRXOaRXelZpQuh4koNUpD2R1KgvLoKioqo/s640/erdogan_afisa.jpg" width="640" /></a></div>     <i>OZAN KOSE via Getty Images</i><br /> <br /> <b>Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης.*</b><br /> Ο πατέρας του έθνους, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, απέθανε. Ένας νέος πατέρας των Τούρκων, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, γεννήθηκε. Αυτή είναι η σημερινή ταυτότητα, δομή και λειτουργία ενός ιδιότυπου πολιτικού συστήματος, όπως αυτού της Τουρκίας.<br /> <br /> Ο Γερμανός καθηγητής πολιτικής επιστήμης, FranzRonneberger, συνήθιζε να επισημαίνει πως η Τουρκική Δημοκρατία είναι τόσο εύθραυστο πολιτικό σύστημα που η εφαρμογή ενός δυτικού μοντέλου, δημοκρατικού εν προκειμένω κράτους δικαίου, θα απειλούσε το πολιτικό σύστημα με κατάρρευση και την χώρα με διάσπαση. Πρόκειται για ένα μεταοθωμανικό σύνδρομο αυτοκρατορικής αυταρχικής πολιτικής δομής, που εμποδίζει την Τουρκία να κάνει πολιτικούς βηματισμούς προς ένα ευρωπαϊκών προδιαγραφών δημοκρατικό μέλλον. Είναι χαρακτηριστική εξάλλου και η αναφορά του Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος σε μια σχετική συζήτηση για την ανάγκη δημοκρατικής μετεξέλιξης του τουρκικού κράτους σχολίαζε πως αν αναγκαστούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εφαρμόσουμε την δημοκρατία σε αυτή την χώρα, τότε θα την οδηγήσουμε μετά βεβαιότητας στην διάλυση.<br /> <br /> Σήμερα, το τουρκικό κράτος, τόσο ως οικονομία, όσο και ως πολιτικό σύστημα, βιώνει πολλαπλές κρίσεις, ενώ το ενδεχόμενο μιας δημοκρατικής μετεξέλιξής του παραπέμπεται στην σφαίρα ενός κατά ταύτα προσδοκώμενου και ουδόλως επερχόμενου μέλλοντος. Η μοναδική περίοδος, όπου η Τουρκία βίωσε μία «δημοκρατική όαση», κατά Ronneberger και πάλι, ήταν στο πρώτο ήμισυ της δεκαετίας του 1960, όπου των τουρκικών αναλογιών τηρουμένων, αφέθηκαν να ανθίσουν όλα τα λουλούδια της τουρκικής πολιτικής κονίστρας με αποτέλεσμα η χώρα να βρίσκεται συνεχώς στην σκιά μιας δυναμικά εκδηλούμενης εσωτερικής σύγκρουσης, ένοπλης κατά ταύτα διάστασης, με την απειλή της διάλυσης του κράτους να βρίσκεται επί θύραις. Κατόπιν τούτου, από την δεκαετία του 1970 και εντεύθεν, τα πραξικοπήματα με κορυφαίο εκείνο του Σεπτεμβρίου του 1980 υπό τον Κενάν Εβρέν, διατρέχοντας ενδιαμέσως ένα δημοκρατικό ιντερμέτζιο, διαδέχονταν το ένα το άλλο.<br /> <br /> Ενώ κατά ταύτα ο Μουσταφά Κεμάλ οραματίστηκε ένα δυτικό πρότυπο αλά τούρκα για την χώρα του, ο Ταγίπ Ερντογάν προσανατολίζεται σε ένα κατά τα ανωτέρω μείγμα ισλαμικής οθωμανικής ανατολής, περιβεβλημένης με ένα δυτικό μανδύα που να άπτεται κυρίως ζητημάτων ασφάλειας και οικονομίας.<br /> <br /> Για τα μάτια του Ερντογάν ο Μουσταφά Κεμάλ είναι ξεπερασμένος, ενώ εκείνος που καλείται να οικοδομήσει το τουρκικό μέλλον προς τον 21ο αιώνα είναι ο ίδιος και ουδείς άλλος. Αυτό σημαίνει επιστροφή στις οθωμανικές παραδόσεις και τις ιστορικοπολιτισμικές αντιλήψεις πολιτικής κουλτούρας ενός τουρκοισλαμικού πολιτισμικού παρελθόντος, που να διαδραματίζει κινήσεις τακτικής πολιτικής, προσβλέποντας σε ένα δυτικό μέλλον.<br /> <br /> Πώς θα καταφέρει ο Τούρκος Πρόεδρος να παντρέψει την δύση με την ανατολή, το Ισλάμ με το κοσμικό κράτος, είναι ένα ζήτημα προς διερεύνηση και αναμονή εξελίξεων. Μετακεμαλικά ο Ερντογάν κινείται σαφώς με προσανατολισμό την εμπέδωση στην Τουρκία μιας νέας πολιτικής κουλτούρας, που να αντικαταστήσει σταδιακά υπάρχουσες δομές και λειτουργούντες θεσμούς, έτσι ώστε να οικοδομηθεί ένα νέο πολιτικό σύστημα που να φέρει την προσωπική του σφραγίδα. Οι πολιτικές ηγεσίες Ευρώπης και ΗΠΑ βρίσκονται κατά ταύτα σε ένα ανήσυχο προβληματισμό ως προς το τουρκικό ταξίδι ενός απρόβλεπτου μέλλοντος, δεδομένης μάλιστα της αδυναμίας του δυτικού παράγοντα να ασκήσει οιοδήποτε παρεμβατικό ρόλο, όπως συνήθιζε και μπορούσε στο παρελθόν, να διαδραματίζει.<br /> <br /> Τούτων λεχθέντων πρέπει κανείς να προβληματιστεί σε μια δημιουργική ανησυχία ως προς τις στρατηγικές στοχοθεσίες του Τούρκου ηγέτη σε σχέση με τον ελληνισμό, ιδιαιτέρως μάλιστα το Αιγαίο και την Κύπρο. Είναι διακηρυγμένη η πρόθεση του Τούρκου Προέδρου, να προχωρήσει σε κινήσεις αναθεώρησης των Συνθηκών που διέπουν τις σχέσεις των δύο χωρών, Λωζάννης, αλλά και Παρισίων. Σε ότι αφορά στην τελευταία η Τουρκία δεν είχε και δεν μπορούσε να έχει καμία εμπλοκή, αφού αφορούσε στις σχέσεις και στα οφέλη νικητριών δυνάμεων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο η Τουρκία, κατά Φρανκ Βέμπερ, ήταν ο Επιτήδειος Ουδέτερος και άρα δεν είχε κανένα ρόλο και κανένα δικαίωμα συμμετοχής στις όποιες διαπραγματεύσεις.<br /> <br /> Εν όψει των δημοτικών εκλογών που ήδη έλαβαν χώρα στην Τουρκία, οφείλει κανείς να υπενθυμίσει πως ο ίδιος ο Ερντογάν οικοδόμησε την καριέρα του ξεκινώντας από την δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, όπου και δημιούργησε ένα προφίλ δημοφιλίας, που αντικατόπτριζε την βεμπεριανή «χαρισματικού τύπου» ηγεσία. Το γεγονός ότι ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε μέχρι στιγμής να διέλθει νικηφόρα όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις με τους αντιπάλους του, του παλαιού καθεστώτος, δηλαδή του κεμαλικού, δημιουργεί την αρχική αίσθηση ότι θα είχε μία επιτυχή πορεία, παρά το γεγονός της δυσαρέσκειας που υπάρχει εξαιτίας της μη εκπλήρωσης υποσχέσεων σε σχέση με την καθημερινότητα του Τούρκου πολίτη και τις εν γένει πιέσεις, που υφίσταται η οικονομία και το πολιτικό σύστημα από τον δυτικό παράγοντα. Παρά ταύτα, τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, με την απώλεια μεγάλων δήμων, της Κωνσταντινούπολης προεξαρχούσης, καταδεικνύουν μια συνολική και εν τοις πράγμασι ήττα του καθεστώτος.<br /> <br /> Πρέπει να σημειώσουμε, όμως, πως το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης όλα τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί νικηφόρα στο πολιτικό σύστημα της Τουρκίας και αυτή την στιγμή, ενώ οι δημοτικές εκλογές δεν επηρεάζουν άμεσα το πολιτικό σύστημα σε επίπεδο ηγεσίας και πολιτικής εξουσίας, εντούτοις η ήττα του σε ορισμένες μεγάλες πόλεις πλήττει το κύρος του ιδίου και του καθεστώτος που εμπεδώνει, δηλαδή αυτό του ερντογανισμού. Φυσικά και η πολιτική διαμάχη είναι τυπικά άνιση στον βαθμό που φρόντισε να εξουδετερώσει όλους τους μεγάλους αντιπάλους του διά διώξεων, φυλακίσεων και άλλων παρανόμων ενεργειών. Σημειώνεται πως μέλη του Κουρδικού Κόμματος HTP φυλακίστηκαν στο πλαίσιο ενεργειών του καθεστώτος, προκειμένου να εμπεδώσει κλίμα φόβου και διάχυσης ανασφάλειας, έτσι ώστε να επιβληθεί δομική βία παντού.<br /> <br /> Ο Ερντογάν υπερθεματίζει συνεχώς την ανάγκη οικοδόμησης ενός rallyeffect, «συσπείρωσης γύρω από την σημαία», όπου προβάλλει τον εαυτό του ταυτισμένο με την χώρα, το έθνος και την πορεία του κράτους. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που χρησιμοποιεί το ρητορικό αφήγημα της επιβίωσης της χώρας ταυτισμένης με την δική του νικηφόρα πορεία. Είναι μία περονικού τύπου προσέγγιση της πολιτικής,όπου πρέπει να υπογραμμίσει κανείς ότι η ερντογανική δικτατορική προσέγγιση του κόσμου ουδόλως προσομοιάζει προς τον λαοφιλή Περόν, ούτε και αποδίδει κατά ταύτα αντιστοίχως θετικά αποτελέσματα για την χώρα.<br /> <br /> Η ρητορική που προβάλλει σταθερά και συνεχώς για την επιβίωση της χώρας ουσιαστικά στοχεύει στην υπέρβαση της αρνητικής κατάστασης που είναι ορατή ως καταγραφή των προβλημάτων της χώρας που παραπέμπουν στα υπαρκτά σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα με την προβολή ενός αφηγήματος ανάταξης του έθνους, όπου ο ίδιος θα βρίσκεται ως ηγέτης στην πρώτη γραμμή του εγχειρήματος για την οικοδόμηση μιας νέας Τουρκίας. Η προεκλογική εξαγγελία του Ερντογάν περί μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί απευθύνεται στους ψηφοφόρους του, οι οποίοι είναι ισλαμοκρατούμενοι και φανατικά θρησκευόμενοι, έτσι ώστε να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερο από αυτό τον χώρο. Ήταν μία καθαρά πολιτική εξαγγελία εκλογικής σκοπιμότητας.<br /> <br /> Ο Τούρκος Πρόεδρος επικαλείται δεδομένα διεθνών συνθηκών της περιοχής, όπως είναι το Συριακό ζήτημα, προβάλλοντας την θέση επερχόμενης επίλυσης προβλημάτων που άπτονται της περιοχής, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στο Κουρδικό Ζήτημα, έτσι ώστε να καταδείξει στον τουρκικό λαό τον ηγεμονικό προσανατολισμό της χώρας του, ο οποίος κατά τον ίδιο προδιαγράφεται επιτυχής. Η αντίφαση εν προκειμένω είναι σαφής, διότι υπόσχεται επιτυχείς κινήσεις στο εξωτερικό, ενώ έχει αποτύχει σε εσωτερικά ζητήματα, που άπτονται προπάντων στην οικονομία. Όμως το γεγονός ότι ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης, ηλεκτρονικά και έντυπα, ταυτόχρονα έχει σχεδόν αφανίσει με διάφορες μεθοδεύσεις την αντιπολίτευση και βεβαίως το γεγονός ότι δεν μπορεί να ασκήσει επιρροή κανένας διεθνής παράγων επί των εσωτερικών, του επιτρέπει να λειτουργεί με μια σχετική ευελιξία και άνεση στις αυταρχικές μεθοδεύσεις του.<br /> <br /> Το σημαντικότερο όμως όλων συνίσταται στο ότι δεν υφίσταται το στράτευμα εκείνο που στο παρελθόν και παραδοσιακά λειτουργούσε ως εγγυητής της κρατικής πορείας της χώρας και παρενέβαινε οσάκις έκρινε ότι τα πράγματα δεν έβαιναν σύμφωνα προς το εθνικό συμφέρον των Τούρκων. Από το 1960 και εντεύθεν το στράτευμα ανέλαβε ένα παρεμβατικό ρόλο, θεσμικά κατοχυρωμένο, όταν αντιλαμβανόταν πως τα πράγματα διέφευγαν της κεμαλικής πορείας. Αυτό όλο το πλαίσιο άλλαξε άρδην τώρα, αφού προηγουμένως συνέλαβε την ηγεσία του στρατεύματος, αποστράτευσε το παλαιό καθεστώς και οικοδόμησε ένα δικό του στρατό.<br /> <br /> Συμπερασματικά, πρέπει κανείς να υπογραμμίσει πως αυτές οι εκλογές δεν έχουν καμία σχέση με εκείνες του 2014, όπου το Κόμμα του έλαβε το ποσοστό του 43%. Οι μεγάλες πόλεις δημιουργούν προϋποθέσεις ρήγματος στην πορεία του ερντογανικού καθεστώτος προς ένα μέλλον, που δεν προδιαγράφεται ούτε ομαλό, ούτε απολύτως ασφαλές.<br /> <br /> <b><i>*Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής</i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ερντογανικό άδηλο μέλλον Συμπεράσματα για το μέλλον του ερντογανικού καθεστώτος.

    OZAN KOSE via Getty Images Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης.* Ο πατέρας του έθνους, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, απέθανε. Ένας νέος πατέρας...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσες περιοχές στην Τουρκία έχουν Ελληνικά ονόματα; Δείτε τον χάρτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtNurrcHC62PqIenw6qNwjgO7Hl2eNnSoNlX_qR4l08WbfFbjgAbOoAwZSpKE0ODiqfjadfxa3wdm5JNuKaQ5tcOvI2Q9WWMO9AtYRh7QyW1yMqhyphenhyphenXcqUz_SSJoLYXszvTaaEsnDPef4w/s1600/Turkey_.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="210" data-original-width="250" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtNurrcHC62PqIenw6qNwjgO7Hl2eNnSoNlX_qR4l08WbfFbjgAbOoAwZSpKE0ODiqfjadfxa3wdm5JNuKaQ5tcOvI2Q9WWMO9AtYRh7QyW1yMqhyphenhyphenXcqUz_SSJoLYXszvTaaEsnDPef4w/s640/Turkey_.png" width="640" /></a></div> <br /> Ο παρακάτω χάρτης, που έγινε πρόσφατα viral στο ίντερνετ στην Τουρκία, δείχνει τις ιστορικές και εθνικές ρίζες των ονομάτων των 81 νομών που απαρτίζουν σήμερα την Τουρκική Δημοκρατία. Σύμφωνα με τον δημιουργό του χάρτη υπάρχουν 14 διαφορετικές προελεύσεις με την ελληνική να είναι η πιο πλούσια πίσω από την τουρκική.<br /> <br /> Συγκεκριμένα 21 νομοί που η ρίζα του ονόματος τους είναι ελληνική και 36 με τουρκική ενώ οι υπόλοιπες 12 προελεύσεις μοιράζονται 24 νομούς με καμία από αυτές να μην ξεπερνάει τους 3. <br /> <br /> Το εντυπωσιακό με τα ελληνικής προέλευσης ονόματα είναι ότι βρίσκονται σε όλη της επικράτεια της γειτονικής χώρας. Ξεκινώντας από την Ανατολική Θράκη και την Edirne στα σύνορα με τον Έβρο ( που έχει τις ρίζες της στην Ανδριανούπολη) και την μεγαλύτερη πληθυσμιακά περιφέρεια αυτή της Istanbul (που προέρχεται από την φράση Εις την Πόλιν, δηλαδή την Κωνσταντινούπολη) φτάνει έως τα βάθη της Ανατολής, στις περιοχές με κυρίως κουρδικό πληθυσμό με την Siirt, που δεν είναι άλλη από την Βυζαντινή Σύρτη. <br /> <img src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/04/%CE%B12-1.jpg" /> <br /> <br /> <img height="400" src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/04/%CE%B11.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Ελληνικά ονόματα κυριαρχούν στο βόρειο τμήμα της Τουρκίας, εκεί που κάποτε βρίσκονταν το Βασίλειο του Πόντου. Πρόκειται για τους νομούς Kastamonu (Κασταμονή), Sinop (Σινόπη), Samsun (Σαμσούντα), Giresun (Κερασούντα), Trabzon (Τραπεζούντα), Rize (Ριζούντα). <br /> <br /> Ο δημιουργός του χάρτη χρεώνει το όνομα του νομού Izmir στους Ασύριους καθώς φέρεται ότι πριν από την ελληνική της ονομασία (Σμύρνη) προϋπήρχε το Ti-smurna (περίπου το 2.000 π.Χ.). Ελληνική ρίζα όμως έχουν τα ονόματα των γειτονικών νομών στην Μικρά Ασία όπως Kutahya (Κοτύαιον), Bursa (Προύσα) και Manisa (Μαγνησία). <br /> <br /> Τέλος ελληνικά ονόματα συναντάμε και στα νότια παράλια νομών της Τουρκίας με την Antalya (που πήρε το όνομα της από τον βασιλειά του Ελληνιστικού Βασιλείου της Περγάμου, Άτταλο), την Konya (Ικόνιο) που αποτελεί και τον μεγαλύτερο σε μέγεθος νομό της Τουρκίας και την Isparta (Σπάρτη).<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πόσες περιοχές στην Τουρκία έχουν Ελληνικά ονόματα; Δείτε τον χάρτη

Ο παρακάτω χάρτης, που έγινε πρόσφατα viral στο ίντερνετ στην Τουρκία, δείχνει τις ιστορικές και εθνικές ρίζες των ονομάτων των 81 νομών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά ΜΜΕ: Οι εχθροί της Τουρκίας (υπονοεί τους Έλληνες) χάρηκαν με την ήττα Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3OwFABoOmkBVipPJZWjGcO8iZeIgQBHBf6wUXyURejhbNnzBCPPegzvlLzqNgqGVzlpd5mmIuEHvV8IjUxBVtk4e1V5yhippUXaUdYHckja_BLGmHhSaX408MvTDvslBIS8_LUMwslIg/s1600/erdogan_ekloges.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3OwFABoOmkBVipPJZWjGcO8iZeIgQBHBf6wUXyURejhbNnzBCPPegzvlLzqNgqGVzlpd5mmIuEHvV8IjUxBVtk4e1V5yhippUXaUdYHckja_BLGmHhSaX408MvTDvslBIS8_LUMwslIg/s640/erdogan_ekloges.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Για όλα του φταίει η Ελλάδα ακόμα και για την ήττα του στις δημοτικές εκλογές της χώρας του. Οργή του Ερντογάν απέναντι στους Έλληνες.<br /> <br /> Επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις των αναλυτών ότι το κακό αποτέλεσμα για τον Ερντογάν στις εκλογές και η ήττα του υποψηφίου του για την δημαρχία Μπιναλί Γιλντιρίμ στην Κωνσταντινούπολη θα έστρεφαν το μένος τους στην Ελλάδα. <br /> <br /> Ήδη στα πρωτοσέλιδά τους οι τουρκικές εφημερίδες λένε ότι οι εχθροί της Τουρκίας, υπονοώντας την Ελλάδα, χάρηκαν με την ήττα του Ερντογάν και ξαφνικά ανακάλυψαν ότι αποκαλούμε Κωνσταντινούπολη την Πόλη και όχι Ιστανμπούλ. Την ίδια ώρα, όπως μεταδίδει ο Μανώλης Κωστίδης η πόλη έχει γεμίσει αφίσες με τον Ταγίπ Ερντογάν και τον Μπιναλί Γιλντιρίμ σα να ήταν εκείνος ο νικητής των εκλογών. Στις αφίσες γράφουν: «ευχαριστούμε Κωνσταντινούπολη». <br /> <br /> <img src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/04/toyrkika-mme-oi-echthroi-tis-toyrkias-yponoei-toys-ellines-charikan-me-tin-itta-erntogan.jpg" /> <br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι ο διεθνολόγος Τάσος Χατζηβασιλείου αναλύοντας το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είπε: «εκτιμώ ότι εάν ο Ερντογάν ζητήσει επανακαταμέτρηση στην Κωσταντινούπολη, προκειμένου να εξασφαλίσει την εκλογή του Γιλντιρίμ στη θέση του δημάρχου, τότε το επόμενο διάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί η επανακαταμέτρηση, πολύ φοβάμαι ότι θα είναι γεμάτο με νέες προκλήσεις και κυρίως με αναφορές στην Αγιά Σοφιά και σε διάφορα τέτοια επικίνδυνα ζητήματα. <br /> <br /> Απ’ ότι φαίνεται ο Ερντογάν θα συνεχίσει την ίδια εθνικιστική ρητορική μέχρι να εξασφαλίσει την νίκη που επιθυμεί στους δήμους που εκκρεμούν». <br /> <br /> Εκτός από τον πληθωρισμό σε βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, την απώλεια ψήφων στις μεγάλες πόλεις προκάλεσε και η εθνικιστική ρητορική του Ερντογάν κατά των Κούρδων – και η συνέχιση της φυλάκισης του ηγέτη του φιλοκουρδικού HDP, Σελαχατίν Ντεμίρτας. Οι Κούρδοι που κατοικούν στις μεγάλες πόλεις -όπου έχασε το ΑΚΡ- και στήριζαν στις προηγούμενες εκλογές τον Ερντογάν αποφάσισαν να του γυρίσουν την πλάτη και να ψηφίσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικά ΜΜΕ: Οι εχθροί της Τουρκίας (υπονοεί τους Έλληνες) χάρηκαν με την ήττα Ερντογάν

Για όλα του φταίει η Ελλάδα ακόμα και για την ήττα του στις δημοτικές εκλογές της χώρας του. Οργή του Ερντογάν απέναντι στους Έλληνες. ...

Διαβάστε την συνέχεια