ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Τα «Δεκεμβριανά» της… Προεδρίας της Δημοκρατίας!

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πρωτοσέλιδα 21:05

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6s6IiIR6Z7p00C11Q9VkbLBla8nXCOJeP-NZBu4R-_Xbn5uz_6iAP8q1831HwFiLE-VtwdPWVYf8Z70c6OZoLfxBcCdBJqxUnrHhTeGfOsq8Ub4png9CXoyIA2BeVung4qbqGaHRfytzM/s1600/dikaiosini.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6s6IiIR6Z7p00C11Q9VkbLBla8nXCOJeP-NZBu4R-_Xbn5uz_6iAP8q1831HwFiLE-VtwdPWVYf8Z70c6OZoLfxBcCdBJqxUnrHhTeGfOsq8Ub4png9CXoyIA2BeVung4qbqGaHRfytzM/s1600/dikaiosini.jpg" /></a></div>
 
Της Δ. Σακελλαρίου 
Σε κρίσιμες και οριακές καμπές της ελληνικής ιστορίας ο Δεκέμβριος συνέβαινε να είναι ο μοιραίος μήνας όπου διαδραματίζονταν γεγονότα καθοριστικά για τον τόπο και την κοινωνία. Και όπως για παράδειγμα τον Δεκέμβρη του 1944 οι εσωτερικές συγκρούσεις στη χώρα χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο επίτευξης εξωχώριων συμφερόντων και αναδιάταξης της επιρροής τους στη χώρα, έτσι και τον Δεκέμβριο του 2014 η προεδρική εκλογή έχει μετατραπεί σε απλή τεχνική διαδικασία για την εισαγωγή στο Νέο Μνημόνιο( ή όπως αλλιώς θα ονομάζεται) σε τακτική διασφάλισης της σκλαβιάς με νωπή λαϊκή εντολή και ανακατάταξης της επιρροής στη χώρα από Ουάσιγκτον, Φραγκφούρτη, Βρυξέλλες ( Τρόικα).. 
Και με απόπειρα δημιουργίας εντός όλων αυτών μιας πλήρους κοινωνικής αποσταθεροποίησης , ενός νέου Δεκέμβρη του 2008 που θα λειτουργούσε ως καταλύτης… 
Εν όψει των ραγδαίων εξελίξεων τον δύσκολο αυτόν Δεκέμβρη, περί εκλογής ή μη Προέδρου της Δημοκρατίας – και αναγκαστικής προσφυγής στις κάλπες – έχουμε τη δυνατότητα, μέσα στην αναμπουμπούλα της κούφιας πολιτικολογίας και ονοματολογίας των καναλιών, να σκεφτούμε για λίγο κάτι … Μας αφορά άραγε ή όχι ,το ποιος θα είναι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας; 
Τα δύο κόμματα εξουσίας αλλά και πολλά από τα μικρότερα έχουν εντάξει εδώ και μήνες το ζήτημα του Προέδρου στο πλαίσιο των στρατηγικών τους σχεδιασμών και των πολιτικών τους σκοπιμοτήτων όπως άλλωστε και η Τρόικα που με τη σειρά της αντιμετωπίζει το όλο ζήτημα απλά ως μια παράμετρο που μπορεί είτε να εμποδίσει είτε να διευκολύνει τους δικούς της σχεδιασμούς και στόχους για τη χώρα μας… 
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι έτσι όπως εξελίχθηκε η υπόθεση της προεδρίας συνταγματική αναθεώρηση με βάση το Σύνταγμα δεν μπορεί να γίνει πριν το 2020… Και αυτό σίγουρα διευκολύνει πολλούς…. 
Γιατί μας αφορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας 
<a hidefocus="true" href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/arthro1.jpg"><img alt="arthro1" class="alignnone size-full wp-image-239457" data-lazy-loaded="true" height="401" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/arthro1.jpg" style="display: inline;" width="610" /><noscript>&amp;lt;img src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/arthro1.jpg" alt="arthro1" width="610" height="401" class="alignnone size-full wp-image-239457" /&amp;gt;</noscript></a> 
Πέρα από τις συνέπειες που μπορεί να επέλθουν σε πολιτικό και εθνικό επίπεδο από τη διαδικασία της προεδρική εκλογής… Πέρα από το πόσο παροπλισμένος είναι ο Πρόεδρος στη χώρα μας μήπως για εμάς, τους πολίτες των μνημονίων και του αποσαρθρωμένου πολιτικού συστήματος , ο Πρόεδρος θα πρέπει να είναι μια πολύ πιο σοβαρή υπόθεση από τη μιντιακή επικαιρότητα ; 
Μήπως πρέπει να θυμηθούμε αυτόν τον περίεργο Δεκέμβρη, ότι όλα τα μνημόνια και οι απαράδεκτα ( και αντισυνταγματικά ) πολλές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου των τελευταίων ετών, που επέφεραν τόσα δεινά στον λαό και καταδίκασαν το έθνος, θα είχαν αποφευχθεί με την άρνηση της προεδρικής υπογραφής ή με την παραίτηση του Προέδρου; 
Έχει ή δεν έχει σημασία η προσωπικότητα , ο εν γένει βίος, οι σχέσεις και οι διασυνδέσεις του προσώπου που καλείται να αναλάβει το ύψιστο πολιτειακό αξίωμα της χώρας; Σε καιρούς μάλιστα ιδιαίτερα ύποπτους όπου η κατάλυση του Συντάγματος τείνει να γίνει συνηθισμένη απαίτηση των δανειστών και οι έκτακτες ανάγκες, μονιμότητα και προϋπόθεση για την τέλεση κρατικών και εθνικών «εγκλημάτων»; 
Οι πολίτες λοιπόν – εάν θέλουν βέβαια να ονομάζονται ακόμη έτσι – οφείλουν με κάθε μέσο και τρόπο να εκφράσουν τη βούλησή τους, ακόμη κι εάν νομίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άμεσο για την προεδρική εκλογή. Πρέπει να θέσουν τα όρια των επιλογών ως προς το ποιος μπορεί να προταθεί και να ψηφιστεί για Πρόεδρος από τους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου. Στις δύσκολες και οριακές στιγμές που ζούμε ως έθνος με τους κινδύνους να μας περιβάλλουν ολοένα και πιο πιεστικά δεν έχουμε το δικαίωμα να επιτρέψουμε να αναλάβει την προεδρία της χώρας πρόσωπο με κριτήρια μιντιακά , μικροκομματικά, που να εξυπηρετεί τις ισορροπίες του εσωτερικού επιχειρηματικού κατεστημένου ή οτιδήποτε άλλο… Στους « πονηρούς » καιρούς που θα εξακολουθήσουμε να ζούμε η προεδρική υπογραφή είναι πολύ καθοριστική για τις ζωές μας… Και γι’ αυτό δεν πρέπει να δώσουμε αυτό το δικαίωμα στον « οποιονδήποτε » … 
Πρέπει να προειδοποιήσουμε για τα όρια των ανοχών μας ως προς το ποιο πρόσωπο μπορεί να προταθεί. Πρέπει να διεκδικήσουμε ξανά το σεβασμό μας από τους κυβερνώντες αλλά και να επαναφέρουμε το σεβασμό που πρέπει να δείχνουν στους θεσμούς και τους συμβολισμούς αυτής της χώρας, που κουρελιάζονται κάθε τόσο στο όνομα των κομματικών σκοπιμοτήτων και τακτικισμών. 
Με ποιον Πρόεδρο θα πορευτούμε 
Από όποιο κομματικό ή ιδεολογικό μετερίζι κι εάν προερχόμαστε , οφείλουμε να πιέσουμε κόμματα βουλευτές και πολιτικά πρόσωπα για το πρόσωπο του Προέδρου. Να δηλώσουμε με κάθε τρόπο ότι η επιλογή του αφορά τον λαό το έθνος και δεν μπορεί να βασίζεται σε κομματικές στοχεύσεις. Δεν γίνεται να προέρχεται από τα βαθιά νερά της Διαπλοκής γιατί από αυτά θα κατευθύνεται κι εκεί θα ξαναγυρίζει. 
Δεν μας αφορά να είναι κατά το κοινώς λεγόμενο «εγνωσμένου κύρους» με βάση τη μιντιακή ιεράρχηση ή την αξιολόγηση ενός κλειστού και αυτονομημέννου κύκλου διανοουμένων. Η Προεδρία της Δημοκρατίας είναι σύμβολο του Έθνους και του Συντάγματος και γι’ αυτό δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον υποβιβασμό ή εξευτελισμό της παραδίδοντάς την στα όποια συμφέροντα (εγχώρια ή μη) και σκοπιμότητες (πολιτικές και εξωθεσμικές). 
Ζητάμε Πρόσωπο που να εκφράζει και να συμβολίζει με τον πιο ξεκάθαρο και διαυγή τρόπο τις αρετές, τις αρχές και τις αντιστάσεις του απλού ελληνικού λαού, τις οποίες κάνουν τα πάντα για να τις χάσει. 
Ζητάμε έναν πρόεδρο Σύμβολο της πραγματικής Ελλάδας, που να μπορεί να επανασυστήσει την κατακερματισμένη εθνική ταυτότητα… 
<a hidefocus="true" href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/arthro2.jpg"><img alt="arthro2" class="alignnone size-full wp-image-239456" data-lazy-loaded="true" height="280" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/arthro2.jpg" style="display: inline;" width="448" /><noscript>&amp;lt;img src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/arthro2.jpg" alt="arthro2" width="448" height="280" class="alignnone size-full wp-image-239456" /&amp;gt;</noscript></a> 
Ζητάμε έναν Έλληνα, που πέρα από τη διαχείριση της Προεδρίας θα έχει την αντρειοσύνη, τη λεβεντιά και την περηφάνια ( άντρας ή γυναίκα ) να πει όχι και να μην υπογράψει, όταν ζητηθεί και σε εκείνον η τελική υπογραφή σε μέτρα που διαιωνίζουν τη μακροχρόνια σκλαβιά του λαού. Έναν Πρόεδρο που να υποκλίνεται με πραγματικές και ουσιαστικές πράξεις, στο έθνος, στην ιστορία και στη σημαία. 
Γιατί μόνο τότε θα μπορέσει να ξαναγίνει ο ίδιος σύμβολο. 
<a href="http://www.hellasforce.com/" target="_blank">πηγή</a>

Τα «Δεκεμβριανά» της… Προεδρίας της Δημοκρατίας!

Της Δ. Σακελλαρίου Σε κρίσιμες και οριακές καμπές της ελληνικής ιστορίας ο Δεκέμβριος συνέβαινε να είναι ο μοιραίος μήνας όπου διαδραματ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έρευνες για πετρέλαιο στην βόρεια της Κέρκυρας ξεκινά η Αλβανία;

Ellada simera 0 Βαλκάνια, Ενέργεια, κόσμος 20:41

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWGxlarb9FSEcR0VwchffRig_PnDkYDjOcqHGdE3FajiWmzXl1lIWakiYfqBtikiA91CUBBdaYzRzbbozagTreu-Tysr40d18ee0gUsMCQlK1dlL9f_zsMWoKi6OkDg_OG8FF0MX7XA5ci/s1600/petrelaio+xekina+h+albania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWGxlarb9FSEcR0VwchffRig_PnDkYDjOcqHGdE3FajiWmzXl1lIWakiYfqBtikiA91CUBBdaYzRzbbozagTreu-Tysr40d18ee0gUsMCQlK1dlL9f_zsMWoKi6OkDg_OG8FF0MX7XA5ci/s1600/petrelaio+xekina+h+albania.jpg" /></a></div>
 
Έρευνες για υδρογονάνθρακες βορείως της Κέρκυρας ανοιχτά των Διαπόντιων Νήσων φέρονται να ξεκινάει η Αλβανία! 
 
Η χρονική συγκυρία με την έξοδο του «Μπάρμπαρος» νότια της Κύπρου δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη δεδομένης της ιδιαίτερης σχέσης που έχει αναπτύξει η Αλβανία με την Τουρκία. Περισσότερες πληροφορίες για την περιοχές που θα επιχειρήσουν να διεξάγουν τις έρευνες δεν έχουν γίνει γνωστές. Η πληροφόρηση που υπάρχει αναφέρει την ύπαρξη δύο σχετικών με το θέμα διαβημάτων από την Αλβανία χωρίς να έχει διασταυρωθεί το περιεχόμενό τους ή να υπάρχει ακόμα κάποια επίσημη απάντηση από το Ελληνικό Υπ.Εξ. 
Θυμίζουμε ότι το 2009 η Αλβανία δεν επικύρωσε την συμφωνία για την διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών που είχε υπογράψει με την Ελλάδα η οποία και ακυρώθηκε από το Συνταγματικό τους Δικαστήριο. Όλα αυτά γίνονται την ίδια στιγμή που εντέχνως συντηρείται μια προπαγάνδα εις βάρος της Ελλάδας με κατηγορίες περί καταπατήσεως των θαλασσίων οικοπέδων της Αλβανίας. 
<a href="http://www.defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Έρευνες για πετρέλαιο στην βόρεια της Κέρκυρας ξεκινά η Αλβανία;

Έρευνες για υδρογονάνθρακες βορείως της Κέρκυρας ανοιχτά των Διαπόντιων Νήσων φέρονται να ξεκινάει η Αλβανία! Η χρονική συγκυρία με την...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος είναι ο στρατηγικός σκοπός της επιστροφής των Βρετανών ανατολικά του Σουέζ;

Ellada simera 0 κόσμος 20:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXzRF4OlcjKj8id3bDP_PIusjgcDkmqLT3j9aZaMKBiCn0KX80x2V9igEFwqTJNeaK7aaS61xr_kU-1DW8q2_togF9rsUCsjxjwmtsKYQpwl1RyjAsBFe0uaIt0h0zBImu_lVqAYWXp9VK/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF750.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXzRF4OlcjKj8id3bDP_PIusjgcDkmqLT3j9aZaMKBiCn0KX80x2V9igEFwqTJNeaK7aaS61xr_kU-1DW8q2_togF9rsUCsjxjwmtsKYQpwl1RyjAsBFe0uaIt0h0zBImu_lVqAYWXp9VK/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF750.jpg" /></a></div>
 
Το Ηνωμένο Βασίλειο προσεγγίζει ένα σημείο για έναν σημαντικό στρατηγικό επαναπροσανατολισμό της άμυνας και της ασφάλειας του - προς τον Κόλπο, από τότε που ανεπίσημα άφησε τον Κόλπο το 1971. 
 Σήμερα βιώνουμε μια συνεκτική στρατηγική για την «επιστροφή προς τα ανατολικά του Σουέζ». 
 
Η δέσμευση της τρέχουσας βρετανικής κυβέρνησης στην εμβάθυνση της στρατηγικής αμυντικής σχέσης στον Κόλπο αναλαμβάνεται περισσότερο από ανάγκη παρά από μια επιθυμία. 
 
Το Ηνωμένο Βασίλειο φέρεται να δίνει εκ νέου έμφαση στη θέση του στον Κόλπο, προκειμένου να διατηρηθεί η ειδική σχέση με τις ΗΠΑ, καθώς και στην εμπλοκή στο πλαίσιο της αποτροπής του Ιράν. Όμως, η επιστορφή του στον Κόλπο συνδέετει μόνο εν μέρει με τον άξονα των ΗΠΑ προς τον Ειρηνικό. 
 
Ακριβώς όπως η απόσυρση του Ηνωμένου Βασιλείου το 1971 δημιούργησε ένα κενό ασφαλείας που συπληρώθηκε από τις ΗΠΑ, η περαιτέρω απρόθυμη εμπλοκή των ΗΠΑ στον Κόλπο φαίνεται να οδηγεί το Ηνωμένο Βασίλειο πίσω. 
 
Με τη μόνη σημαντική στρατιωτική επιχείρηση στην οποία οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο συνεργάζονται στενά να έρχεται σε ένα ανεπίσημο τέλος το 2014, υπάρχει μια σαφής ανάγκη στο Λονδίνο να «κάνουν κάτι», αν η στρατηγική του είναι να είναι κοντά στους Αμερικανούς - από την άποψη για το εάν θα πρέπει να διατηρηθεί η πολιτική προσέγγιση, η στρατιωτική διαλειτουργικότητα και η παγκόσμια επιρροή. 
 
Η εκ νέου βρετανική δέσμευση στον Κόλπο συνοδεύεται σαφώς από σημαντικά οικονομικά οφέλη, καθώς και την πιθανή κλίμακα της στρατιωτικής ανάπτυξης. 
 
Η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία θα χρησιμοποιεί την αεροπορική βάση Αλ-Μινχάντ στο Ντουμπάι (που σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως στην εφοδιαστική αλυσίδα μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και το Αφγανιστάν), ως ένα κομβικό σημείο όχι μόνο για το Αφγανιστάν, αλλά ως μια υπερπόντια βάση. Το Βασιλικό Ναυτικό έχει επίσης αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο στο Μπαχρέιν, το οποίο ήδη φιλοξενεί μια βρετανική ναυτική διοίκηση. Η στρατιωτική ηγεσία φαίνεται πρόθυμη να αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με το Ομάν, και ο Εμίρης του Κατάρ φέρεται να έχει λάβει διαβεβαιώσεις από τον Βρετανό Πρωθυπουργό Κάμερον σχετικά με την δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου για το πλούσιο σε φυσικό αέριο Εμιράτο, με την Ντόχα να είναι η αγαπημένη τοποθεσία για την βρετανική στρατιωτική συνεργασία και το συντονισμό των δραστηριοτήτων στον Κόλπο. 
 
Πρόκειται για μια αργή μεταμόρφωση στη στρατιωτική στάση του Ηνωμένου Βασιλείου προς μια αβέβαιη θέση (σε αυτό το πρώιμο στάδιο) στην προ-1971 στρατηγική της παρουσίας της Βρετανίας στο νότιο Κόλπο μέσω συμφωνιών με τους παραδοσιακούς συμμάχους της στο Άμπου Ντάμπι και το Ντουμπάι, με απομακρυσμένα αγκυροβόλια στο Μπαχρέιν και το Ομάν, καθώς και με τους στενούς πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ, που θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν σε στρατιωτικό επίπεδο, αν είναι απαραίτητο. 
 
Ο καθηγητής Μάικλ Κλάρκ από το Βασιλικό Ηνωμένο Ινστιτούτο Υπηρεσιών Άμυνας και Μελετών Ασφαλείας, στο προλόγισμα μιας μελέτης του, γράφει: «Σε μια περίοδο οικονομικής λιτότητας και αυξανόμενης αβεβαιότητας στην Ευρώπη, μπορεί να φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο βλέπει το μέλλον της στρατιωτικής ασφάλειάς του όλο και περισσότερο ανατολικότερα του Σουέζ. Μια τέτοια τέτοια συγκινητική φράση υποδηλώνει τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες σε μια εποχή που οι ένοπλες δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου είναι οι μικρότερες των τελευταίων 200 ετών. Αλλά υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι για το Ηνωμένο Βασίλειο για να λάβει τις σχέσεις του με τον Κόλπο πολύ πιο σοβαρά». 
 
Ο καθηγητής Κλάρκ προειδοποιεί ότι μια τέτοια αλλαγή πολιτικής, αν γίνει πραγματικότητα, δεν είναι χωρίς κινδύνους. Ο βρετανικός στρατός δεν έχει την πρόθεση να αναπτυχθεί στον Κόλπο κατά σημαντικό βαθμό, αλλά ελπίζει να δημιουργήσει τις εγκαταστάσεις για να περιστρέφετε εμπρός και πίσω, να περάσει μέσα από αυτές - προκεχωρημένα σημεία. Ακόμα κι έτσι, αυτό θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει περισσότερο «τέντωμα» σε μια ήδη υπερφορτωμένη βρετανική στρατιωτική δύναμη. 
 
Ο καθηγητής Κλάρκ προειδοποιεί επίσης ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα που διακυβεύονται σε αυτή την ανανεωμένη σχέση από την απλή ανάπτυξη στρατιωτών σε βάσεις: «Με την ενίσχυση των σχέσεων της Βρετανίας με τις χώρες του νότιου Κόλπου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεσμεύεται για την ασφάλεια και τη μακροζωία των αραβικών κρατών του Κόλπου - τα Εμιράτα, με περιορισμένα στοιχεία του εκδημοκρατισμού (όπως νοείται στη Δύση) και τα οποία έχουν λάβει φαινομενικά αντιφατικές θέσεις έναντι των αραβικών ανακατατάξεων που εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή από το 2011, που αντιτίθενται στην εξέγερση των σιιτών στο Μπαχρέιν, αλλά υποστηρίζουν τις επαναστάσεις των ισλαμιστών στην Τυνησία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και τη Συρία». 
 
Το Ηνωμένο Βασίλειο θα βρεθεί αντιμέτωπο με την ακραία γραμμή του σεχταρισμού, μεταξύ των σουνιτών και των σιιτών του ισλαμικού κόσμου, που όλο και περισσότερο καθορίζουν το γεωπολιτικό τοπίο του Κόλπου και της Μέσης Ανατολής. 
 
«Το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να βρεθεί πολύ γρήγορα με σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις αναπτυγμένες σε ένα από τα πιο προσβαλλόμενα περιφερειακά περιβάλλοντα ασφαλείας του κόσμου», προειδοποιεί ο Κλάρκ, συνεχίζοντας με μια απλή ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί: «Ποιος είναι ο στρατηγικός σκοπός της επιστροφής  ανατολικά του Σουέζ;» 
 
Είναι για να αποτρέψει το Ιράν, ή μόνο να ενισχύσει τους δεσμούς του Ηνωμένου Βασιλείου στα αραβικά κράτη του Κόλπου, για μια σειρά λόγους όπως η αύξηση των πωλήσεων όπλων, το εμπόριο και οι επενδύσεις; 
 
«Οι στρατιωτικές στρατηγικές και oι πολιτικές γραμμές μπορεί να αλληλοσυμπληρώνονται, αλλά θα πρέπει να διαρθρωθούν ως τέτοιες, προκειμένου να διασφαλιστεί η σαφής, εύκολα κατανοητή βρετανική πολιτική και στρατηγική όσον αφορά τον Κόλπο», καταλήγει ο Κλάρκ. 
<a href="http://www.defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιος είναι ο στρατηγικός σκοπός της επιστροφής των Βρετανών ανατολικά του Σουέζ;

Το Ηνωμένο Βασίλειο προσεγγίζει ένα σημείο για έναν σημαντικό στρατηγικό επαναπροσανατολισμό της άμυνας και της ασφάλειας του - προς τον ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ο Πούτιν αντέστρεψε τη στρατηγική του ΝΑΤΟ

Ellada simera 0 κόσμος 14:04

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-cone34nZk-ukQlOzd7CZqy2WgHaFh5-fsGT-eEGbxt26iF9DS8rVmQKyv9oiE2kyGR4eIl13i9NtKfIUbs_KVnrooTR2HFG5VpxfSye-HuYsFO9GA30OiR6Pu04eo0C6Dijfqx-lh6aw/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF711.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-cone34nZk-ukQlOzd7CZqy2WgHaFh5-fsGT-eEGbxt26iF9DS8rVmQKyv9oiE2kyGR4eIl13i9NtKfIUbs_KVnrooTR2HFG5VpxfSye-HuYsFO9GA30OiR6Pu04eo0C6Dijfqx-lh6aw/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF711.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Επιστροφή στη διαχρονική ρωσική τακτική της καμένης γης… 
 
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν) 
 
Η Ρωσία αντιδρά στον οικονομικό πόλεμο που της κάνει το ΝΑΤΟ με τον τρόπο που θα το είχε κάνει σ’ ένα συμβατικό πόλεμο. Άφησε τον εαυτό της να πληγεί από τις μονομερείς κυρώσεις για να οδηγήσει καλύτερα τον αντίπαλό της στον δρόμο που η ίδια επέλεξε. Ταυτόχρονα, υπέγραψε συμφωνίες με την Κίνα για να διασφαλίσει το μέλλον της, και μετά με την Τουρκία για να αποδιοργανώσει το ΝΑΤΟ. 
 
Όπως κάποτε ενώπιον της Γαλλίας ή της Γερμανίας, η αρχική ήττα της μπορεί να είναι η εγγύηση για τη τελική νίκη της. 
 
Κατά την ετήσια σύνοδο κορυφής για την Ασφάλεια, που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Bertelsmann και το ΝΑΤΟ στο Μόναχο το 2007, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν τόνισε ότι το συμφέρον των Δυτικοευρωπαίων δεν ήταν πλέον μόνο στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, αλλά επίσης και προπαντός στη Ρωσία. Από τότε, δεν έπαψε να προσπαθεί να οικοδομήσει οικονομικές σχέσεις, όπως την κατασκευή του αγωγού Nord Stream, υπό τη διεύθυνση του πρώην καγκελάριου της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ. 
 
Από την πλευρά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν τα πάντα για να αποτραπεί αυτή η προσέγγιση, μεταξύ άλλων με την οργάνωση του πραξικοπήματος του Κιέβου και το σαμποτάρισμα του αγωγού South Stream . 
 
Σύμφωνα με τον ατλαντικό τύπο, η Ρωσία έχει επηρεαστεί έντονα από τις μονομερείς «κυρώσεις» -στην πραγματικότητα πράξεις οικονομικού πολέμου- που πάρθηκαν με αφορμή την προσάρτηση της Κριμαίας στην Ομοσπονδία ή την κατάρριψη του Boeing των Malaysia Airlines και με τη πτώση των τιμών του πετρελαίου. 
Το ρούβλι έχασε το 40% της αξίας του, οι άχρηστες επενδύσεις στον αγωγό South Stream κόστισαν 4,5 δις. δολάρια, και το εμπάργκο στα τρόφιμα κόστισε 8,7 δις. δολάρια. 
Εν τέλει, σύμφωνα με τον ατλαντικό τύπο, η Ρωσία φαλίρισε και είναι πολιτικά απομονωμένη. 
Ο ατλαντικός τύπος παραλείπει όμως να αναφέρει τις συνέπειες αυτού του οικονομικού πολέμου για την Ευρωπαϊκή Ένωση. 
 
Ούτε ότι η απαγόρευση της εξαγωγής τροφίμων είναι πιθανό να καταστρέψει ολόκληρα τμήματα της γεωργίας της, και ούτε ότι η εγκατάλειψη του South Stream θα σταθμίσει πολύ σοβαρά το μέλλον της Ένωσης, με την αύξηση της τιμής της ενέργειας. 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhHihvHR2wcjjddjJZrgDGP02Fngt260dT-R9EcbIAM4cfoA6d8MkSVGh8GBGFVb3g7dpzZsttctOrOBDByWAAeQCzMtb98WNap47SQ_DoMxYObBiTHKGM2uL1myPMf3h6RkAgRsKPKkjWfgWKYxtlROZEjrvuqRepvqAhAR_jRDz1NvRadb5v6w18V=" /> 
Η υποτίμηση του ρουβλίου έναντι του δολαρίου 
Πηγή: Boursorama 
 
Φαίνεται ότι οι μονομερείς «κυρώσεις» είχαν ως συνέπεια την απρόβλεπτη πτώση των τιμών του πετρελαίου. 
 
Πράγματι, οι τελευταίες άρχισαν να πέφτουν στις 20 Ιουνίου, αλλά βγήκαν από το πλαίσιο των συνηθισμένων παραλλαγών στα τέλη του Ιουλίου, με τις πρώτες οικονομικές «κυρώσεις». 
Οι τιμές του πετρελαίου δεν έχουν καμία σχέση με τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, αλλά όπως και για κάθε κερδοσκοπική αγορά, με τον όγκο των κεφαλαίων που κερδοσκοπούν σ’ αυτό το τομέα, και οι μετακινήσεις των ρωσικών κεφαλαίων με την ανακοίνωση των κυρώσεων επιτάχυναν τη κίνηση. 
Σε πρώτη εκτίμηση, είχε αποδοθεί η πτώση των τιμών του πετρελαίου σε μια προσπάθεια της Σαουδικής Αραβίας να περιοριστούν οι αμερικανικές επενδύσεις στο φυσικό αέριο από σχιστόλιθο και στο μη συμβατικό πετρέλαιο, αλλά, κατά τη συνεδρίαση του ΟΠΕΚ, αποδείχθηκε ότι οι Σαουδάραβες δεν ήταν πιθανώς η αιτία. Εξάλλου, φαίνεται αδύνατο η Σαουδική Αραβία να κερδοσκοπεί εναντίον του Αμερικανού Επικυριάρχου της. 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh9pGJcdymnk9A40XR0i3jY1ro2Ys34ka0WMGfEihh3s-Jv4xhDzHcNbtc0ZEgqR9jhPgp_V3wZy8Jn-4Wg5RX1lgWwzgrjk2dhw9kusW5uTGHUDasjFjgrvLHyjkoYFGmNANLfEVu7xXmBxZsUysKj1T7OkHxnHtP9o1_pv-HZbJeYL0v1NiN20I0=" /> 
Η πτώση των τιμών του πετρελαίου. 
Πηγή: Boursorama 
 
Εν πάση περιπτώσει, η Ρωσία εξέπληξε την Ουάσιγκτον αντιστρέφοντας τη διπλωματική σκακιέρα: ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε την Τουρκία, ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, αμέσως μετά τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, για να συνάψει τεράστιες οικονομικές συμφωνίες. 
Όχι μόνο δεν παρακάμπτουν τις μονομερείς κυρώσεις της Συμμαχίας, αλλά την αποδιοργανώνουν βαθιά. 
 
Η Τουρκία σήμερα είναι μια χώρα έτοιμη να γίνει μια τρομερή δικτατορία. 
 
Σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ -όμως εφησυχαστικό βιζαβί ενός μέλους του ΝΑΤΟ- λογοκρίνει το Διαδίκτυο, η κυβέρνηση έχει καταχραστεί την εξουσία της για να σταματήσει τις έρευνες διαφθοράς που διεξάγονται εναντίον των μελών της και των οικογενειών τους, τιμώρησε τους αστυνομικούς και το δικαστικό σώμα που διεξήγαγαν τις έρευνες, οι μειονότητες δεν έχουν κανένα δικαίωμα, εκτός από τις τρεις μειονότητες που κατονομάζονται στην Συνθήκη της Λωζάννης το 1923, η κυβέρνηση Ερντογάν κρατά εκατοντάδες πολιτικούς κρατουμένους (κυρίως ανώτεροι αξιωματικοί ένοχοι αφού ήλθαν σε επαφή με το κινεζικό στρατό, πολιτικοί της αντιπολίτευσης, δημοσιογράφοι και δικηγόροι), τα βασανιστήρια είναι ευρέως διαδεδομένα, οι κρατήσεις αυθαίρετες και οι εξωδικαστικές εκτελέσεις είναι λεγεώνες. 
 
Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκτισε το μεγαλύτερο παλάτι του κόσμου. Το έκανε σ’ ένα φυσικό πάρκο, ενώ η Δικαιοσύνη του το είχε απαγορεύσει. Κόστισε 615 εκατομμύρια δολάρια για τους φορολογούμενους. 
 
Η εγκληματική παρέκκλιση της κυβέρνησης Ερντογάν έχει γίνει μια σημαντική ανησυχία στους κόλπους του ΝΑΤΟ. 
Τόσο περισσότερο που η Τουρκία αποδεικνύει ότι τείνει να γίνει ένας απρόθυμος σύμμαχος. 
Επιμένει να βοηθά τους τζιχαντιστές στον πόλεμο τους εναντίον του κουρδικού λαού (αν και με πολύ μεγάλη σουνιτική πλειοψηφία) αντί να προσεγγίσει ενεργά τον συνασπισμό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του Ισλαμικού Εμιράτου. 
 
Αυτός είναι ο λόγος που ο Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν επισκέφθηκε στις 22 Νοεμβρίου την Άγκυρα, προφανώς για να απειλήσει τον Πρόεδρο Ερντογάν αν δεν έμπαινε στην αμερικανική τάξη. 
Από την άλλη, την 1η Δεκεμβρίου, ο Πούτιν μετέβη επίσης στην Άγκυρα. 
 
Χωρίζοντας τα οικονομικά θέματα από τα πολιτικά, παρουσίασε μια από καιρό προετοιμασμένη προσφορά: μια πρωτοφανή οικονομική συμμαχία μεταξύ των δύο εθνών. 
Κατανοώντας ότι αυτή η απροσδόκητη προσφορά ήταν η μόνη διέξοδος του ενώπιον της Ουάσιγκτον, ο Πρόεδρος Ερντογάν υπέγραψε όλα τα έγγραφα που είχαν συνταχθεί από τους Ρώσους. 
Δέχτηκε την ενίσχυση του υποθαλάσσιου αγωγού που συνδέει τη χώρα του με τη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας, αγόρασε σε καλή τιμή ρωσικό φυσικό αέριο, ακόμα και εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας για να τροφοδοτήσει τη βιομηχανία του, πούλησε τα γεωργικά προϊόντα του στη Ρωσία, παρά το εμπάργκο όλων των άλλων ατλαντικών κρατών, κ.λπ. 
 
Για το ΝΑΤΟ, το τουρκικό πρόβλημα μετατρέπεται σε εφιάλτη. 
 
Ο Πούτιν σίγουρα δεν άλλαξε γνώμη για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 
 
Είναι ένας απατεωνίσκος που προσέγγισε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, που προωθήθηκε στην εξουσία με τη βοήθεια της CIA, και ο οποίος συμπεριφέρεται σήμερα σαν ένα πραγματικό αφεντικό της μαφίας. 
 
Αλλά ο Ρώσος πρόεδρος εξοικειώνεται στην αντιμετώπιση των ολιγαρχών ή των αρχηγών κρατών της Κεντρικής Ασίας, που δεν αξίζουν περισσότερο. 
Ο ίδιος αναρριχήθηκε στο Κρεμλίνο διεισδύοντας στο κύκλο του Μπόρις Γέλτσιν και του Μπόρις Μπερεζόφσκι. 
 
Από την πλευρά του, ο Ερντογάν ξέρει ότι χρωστάει την εξουσία στο ΝΑΤΟ, και ότι σήμερα του ζητά να λογοδοτήσει. Ο ίδιος δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει τη μεγάλη έκταση των ποδιών του: πολιτικός σύμμαχος της Ουάσιγκτον και οικονομικός σύμμαχος της Μόσχας. 
Γνωρίζει ότι κανένα κράτος δεν μπορούσε ποτέ να βγει από την συμμαχία, αλλά φαντάζεται ότι μπορεί να παραμείνει στην εξουσία με αυτό το διπλό παιχνίδι. 
 
Ας παρατηρήσουμε τώρα τη στρατηγική του Βλαντιμίρ Πούτιν. 
 
Η δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών στηρίζεται τόσο στο νόμισμά τους, το οποίο επιβάλλουν στον υπόλοιπο κόσμο μέσω του ελέγχου της αγοράς του πετρελαίου, όσο και στο στρατό τους. 
Το ΝΑΤΟ ξεκίνησε έναν οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας. 
 
Για τις ανάγκες προπαγάνδας, κρύβει τις επιθέσεις κάτω από τον όρο «κυρώσεις». 
 
Ωστόσο, οι κυρώσεις θα έπρεπε να είναι συνέπιες κάποιου κατηγορητήριου, μια δίκη και ετυμηγορία. 
Όχι σε αυτή την περίπτωση. Οι κυριότερες «κυρώσεις» αποφασίστηκαν μετά την καταστροφή ενός πολιτικού αεροσκάφους στην Ουκρανία, ενώ κατά πάσα πιθανότητα, το τελευταίο καταρρίφτηκε από τις νέες αρχές του Κίεβου. 
 
Σε απάντηση, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανέτρεψε πρώτα το μέλλον της χώρας του από τη Δυτική Ευρώπη προς την Άπω Ανατολή υπογράφοντας τα μεγαλύτερα εμπορικά συμβόλαια της ιστορίας με τους Κινέζους εταίρους του. 
 
Στη συνέχεια χρησιμοποίησε την Τουρκία εναντίον του ΝΑΤΟ για να παρακάμψει τις δυτικές εμπορικές «κυρώσεις». 
Είτε με την Κίνα είτε με την Τουρκία, η Ρωσία πωλεί την ενέργεια της σε τοπικά νομίσματα ή με ανταλλαγή, ποτέ σε δολάρια. 
 
Οι Ρώσοι ειδικοί έχουν υπολογίσει ότι η Ουάσιγκτον θα επέμβει αν η τιμή του πετρελαίου διατηρηθεί για πάνω από έξι μήνες σε τιμή κάτω από 60 δολάρια το βαρέλι. 
Πριν από δυο μήνες, η Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, Ελβίρα Σ Nabiullina, κατέθεσε ενώπιον της Δούμας ότι είναι έτοιμη για αυτό το σενάριο, το ίδρυμα της κατέχει επαρκή αποθέματα. 
 
Ως εκ τούτου, αν και αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει πληγεί σοβαρά από την οικονομική επίθεση του ΝΑΤΟ, η κατάσταση θα μπορούσε να αντιστραφεί σε έξι μήνες. 
Για να διατηρήσει την κυριαρχία της επάνω από τον κόσμο, η Ουάσιγκτον θα αναγκαστεί να παρέμβει για να ανεβάσει τις τιμές του πετρελαίου. Αλλά εν τω μεταξύ, αυτός ο πόλεμος θα έχει σφραγίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, ενώ η Ρωσία θα έχει μεταφέρει την οικονομία της προς όφελος του Κινέζου συμμάχου της. 
 
Εν τέλει, η Ρωσία ενεργεί εδώ, όπως το έκανε πάντα. 
 
Παλαιότερα, εφάρμοζε τη «στρατηγική της καμένης γης» όταν εισέβαλε η Γαλλία του Ναπολέοντα ή η Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ. 
 
Κατέστρεφε η ίδια τους ιδίους πόρους της στις θέσεις των στρατευμάτων του εχθρού και οπισθοδρομούσε προς την Άπω Ανατολή. 
 
Στη συνέχεια κυλούσε πίσω κατά των εξαντλημένων εισβολέων από την υπερβολικά μεγάλη τους διείσδυση. 
 
Thierry Meyssan Δαμασκός, 5.12.2014 
<div class="MsoNoSpacing">
<a href="http://www.voltairenet.org/article186136.html">http://www.voltairenet.org/article186136.html  </a></div>
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πώς ο Πούτιν αντέστρεψε τη στρατηγική του ΝΑΤΟ

Επιστροφή στη διαχρονική ρωσική τακτική της καμένης γης… Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν) Η Ρωσία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ολο το παρασκήνιο για την επίτευξη του «μαγικού αριθμού» των 180 βουλευτών που απαιτεί η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας

Ellada simera 0 Πολιτική 13:52

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg75S5SqziTIwqelFpUxE3r9SMW2wWVUQqS0mkkZL_LRNyopQnzR-5QhZg0_Z_Hu-0iTUSUZMVRE04f1OxH7-dE02_KVBlB79GH2wqxWOxMzrwN5V4asZGHVY9FlhQxJOjA9urI6-q44VnP/s1600/proedriko+megaro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg75S5SqziTIwqelFpUxE3r9SMW2wWVUQqS0mkkZL_LRNyopQnzR-5QhZg0_Z_Hu-0iTUSUZMVRE04f1OxH7-dE02_KVBlB79GH2wqxWOxMzrwN5V4asZGHVY9FlhQxJOjA9urI6-q44VnP/s1600/proedriko+megaro.jpg" /></a></div>
 
Ραβανός Αρης 
 
«Είναι η ώρα των βουλευτών και όχι των κομμάτων» λέει το Μαξίμου - Ποιοι βουλευτές είναι οι σίγουροι, ποιοι αρνητικοί και ποιοι αμφιταλαντεύονται και ίσως αλλάξουν στάση στην τρίτη, κρίσιμη ψηφοφορία 
 
«Στην προεδρική εκλογή τον πρώτο λόγο έχουν οι βουλευτές και όχι τα κόμματα. Ήρθε η ώρα τους». Αυτό είναι το βασικό μήνυμα που εκπέμπεται από το Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο επικρατεί αισιοδοξία για την επίτευξη του «μαγικού αριθμού» των 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στην τρίτη και πιο καθοριστική ψηφοφορία, στις 29 Δεκεμβρίου. 
 
Το παρασκήνιο αναμένεται να είναι έντονο τα επόμενα εικοσιτετράωρα, καθώς εισήλθαμε στην τελική ευθεία και όλοι πλέον αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Ο στόχος του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι να γείρει η πλάστιγγα υπέρ του υποψηφίου που θα προτείνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και εκτιμούν ότι οι τελευταίες εξελίξεις στο Eurogroup θα επηρεάσουν τους αμφιταλαντευόμενους βουλευτές και θα τους οδηγήσει να ψηφίσουν τελικά υπέρ της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. 
 
Είναι εφικτός ο στόχος της επίτευξης της προεδρικής πλειοψηφίας των 180 ή η χώρα οδεύει προς τις εκλογές 25 Ιανουαρίου, 1 ή 8 Φεβρουαρίου; Ουδείς αυτή τη στιγμή μπορεί με ασφάλεια να απαντήσει, καθώς υπάρχει δρόμος ακόμα, αν και πολλοί στην κυβέρνηση λένε ότι ο Πρωθυπουργός και ο αντιπροέδρος δεν θα προχωρούσαν σε επίσπευση της προεδρικής εκλογής εάν δεν είχαν κάνει τους υπολογισμούς τους. Μένει να φανεί… 
 
Πάντως, με τους έως σήμερα υπολογισμούς, ο αριθμός των βουλευτών που με εκτιμάται από τα επιτελεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι ψηφίζει πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι 174-175. 
 
Η στάση όμως πολλών βουλευτών, από τη μεγάλη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών, από τη ΔΗΜΑΡ, ακόμη και από τους Ανεξάρτητους Ελληνες, θα καθοριστεί εν πολλοίς, όπως παραδέχονται και οι δύο αρχηγοί, από το ευρύτερο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον. 
Κυρίως θα βαρύνει στην απόφαση των βουλευτών τι έγινε στο Eurogroup χθες και ποια είναι τα μηνύματα από τους πιστωτές για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας, μετά τη λήξη του υπάρχοντος προγράμματος, ενώ τον ρόλο τους θα διαδραματίσουν και άλλοι παράγοντες, όπως η αντίθεση των πολιτών στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών κ.ά. 
 
Όπως εκτιμούν και οι δύο αρχηγοί, ακόμη και το διάστημα μεταξύ των τριών ψηφοφοριών θα είναι καθοριστικό για να ενισχυθεί η προοπτική της επίτευξης του στόχου των 180 βουλευτών. Όμως το κλειδί βέβαια θα είναι η πρώτη ψηφοφορία για ψυχολογικούς λόγους, διότι είναι διαφορετικό να ξεκινάει η κυβέρνηση με 170 ή 172 στην πρώτη ψηφοφορία εν αντιθέσει π.χ. με 165 βουλευτές. 
Επίσης, στην κυβέρνηση αναμένουν ότι πολλοί βουλευτές θα σκεφθούν το πολύ απλό, ότι ενδεχομένως σε δυο μήνες δεν θα είναι καν βουλευτές και άρα με την ψήφο τους πρέπει να αποτρέψουν να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές. 
 
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση παλεύει για 25 βουλευτές, ώστε να προστεθούν στους 155 της κυβερνητικής πλειοψηφίας και να συγκεντρωθούν οι 180 και τα επόμενα εικοσιτετραώρα θα πυκνώσουν οι επαφές και οι επικοινωνίες. Εκτός βέβαια από τη δεξαμενή των ανεξαρτήτων, από την οποία η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσδοκά ότι θα καταφέρει να πείσει το σύνολο των βουλευτών (ήδη μιλάνε ότι διεκδικεί 16), καθώς αρκετοί έχουν τοποθετηθεί αρνητικά, θα πρέπει να διεμβολίσει και να πείσει μέλη των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της ΔΗΜΑΡ (αριθμεί 10 βουλευτές) και των Ανεξάρτητων Ελλήνων (αριθμεί 12 βουλευτές). 
 
Ο ανεξάρτητος Μίμης Ανδρουλάκης έσπευσε να προαναγγείλει το βράδυ της Δευτέρας, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της επίσπευσης της προεδρικής εκλογής, ότι θα ψηφίσει όχι. Με τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος εμφανίστηκε ενοχλημένος από την απόφαση της κυβέρνησης να επισπεύσει τη διαδικασία («πιστόλι στον κρόταφο; Τρία όχι» έγραψε στο twitter), συντάσσονται και άλλοι βουλευτές που αναμένεται να εκδηλωθούν τις επόμενες ώρες. Μάλιστα, έμπειροι κοινοβουλευτικοί παράγοντες αναφέρουν ότι αρκετοί ίσως επιλέξουν το όχι τελικά, διαπιστώνοντας ότι ο στόχος των 180 βουλευτών ίσως να μην επιτευχθεί. 
 
Οι υπολογισμοί που γίνονται είναι ως εξής: Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 155 «ναι» από τα μέλη των Κ.Ο. της ΝΔ και του ΠαΣοΚ και 121 «όχι» των μελών των Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της ΔΗΜΑΡ, του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής και υπάρχουν και οι 24 ανεξάρτητοι βουλευτές, εκ των οποίων άλλοι είναι στη μια και άλλη στην άλλη πλευρά. 
 
Υπάρχει το δεδομένο ότι τουλάχιστον οκτώ από τους ανεξάρτητους επιμένουν στο «όχι», δηλ. οι Οδυσσέας Βουδούρης, Θόδωρος Παραστατίδης ,Θεοδώρα Τζάκρη, Μίμης Ανδρουλάκης, Πέτρος Τατσόπουλος, Μάρκος Μπόλαρης, Ραχήλ Μακρή καιΧρυσούλα Γιαταγάνα. Αυτό σημαίνει ότι από τη δεξαμενή των ανεξαρτήτων μένουν 16 που κατά τη ΝΔ είναι στο «ναι» και άρα για σχηματισθεί ο αριθμός 25 που θα προστεθεί στους 155 για να σχηματισθεί η πλειοψηφία των 180, απαιτούνται άλλοι 9 βουλευτές που θα πρέπει να βρεθούν από τις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ομάδες (αδύνατον από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή και άρα από ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ). 
 
Επί της ουσίας είναι ιδιαίτερα κρίσιμο τι θα γίνει στο εσωτερικό των κομμάτων του Φώτη Κουβέλη και του Πάνου Καμμένου, αφού ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ είναι το «κλειδί» των εξελίξεων. Υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη δεν αποκλείουν στην τρίτη ψηφοφορία να υπάρξει αλλαγή στάσης και ορισμένοι να κινηθούν προς το ναι. 
 
H K.O. της ΔΗΜΑΡ δεν θεωρείται συμπαγής και εμφανίζει τάσεις αποσυσπείρωσης, ενώ ορισμένα μέλη της είναι έτοιμα να ψηφίσουν Πρόεδρο, ενώ πρόσφατη είναι η τελευταία επιστολή που συγγράφηκε με πρωτοβουλία βουλευτών του κόμματος του κ. Κουβέλη. 
 
Υπό αυτά τα δεδομένα, ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να μπλοκάρει τη διαδικασία και να προκηρυχθούν εκλογές, αρκεί βέβαια να μείνουν «μπετόν αρμέ» οι Κ.Ο. της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ. 
ΒΗΜΑ 
 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ολο το παρασκήνιο για την επίτευξη του «μαγικού αριθμού» των 180 βουλευτών που απαιτεί η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας

Ραβανός Αρης «Είναι η ώρα των βουλευτών και όχι των κομμάτων» λέει το Μαξίμου - Ποιοι βουλευτές είναι οι σίγουροι, ποιοι αρνητικοί και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόεδρος, εκλογές, εκβιασμοί

Ellada simera 0 Πολιτική 13:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4QbLMX-BmNMj5GVQYwSLUjBCx0sr4F1iWj0R2ObDKVAyZ-HbaMbicEOvvlAQD6WBXVeMEmWhFS77ee8U7uZPDWqrzeeZjxtj7osBtmVqbeGvv40ixNcUIvAvUr5V_XGU2s4BvzJ4Z598t/s1600/samaras+benizelos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4QbLMX-BmNMj5GVQYwSLUjBCx0sr4F1iWj0R2ObDKVAyZ-HbaMbicEOvvlAQD6WBXVeMEmWhFS77ee8U7uZPDWqrzeeZjxtj7osBtmVqbeGvv40ixNcUIvAvUr5V_XGU2s4BvzJ4Z598t/s1600/samaras+benizelos.jpg" /></a></div>
 
Δημήτρης Μηλάκας 
Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται, αρκεί να μην είναι υπό εποπτεία. Γιατί τότε, σε μια δημοκρατία πιασμένη στη μέγγενη του χρέους, και τοποθετημένη στο μικροσκόπιο της τρόικας, η δημοκρατική διαδικασία είναι στα χαρτιά και η διέξοδος που μπορεί να προσφέρει έχει ήδη υπονομευτεί. 
 
Ας δούμε πως… 
 
Έχουμε μια κυβέρνηση που κατά κοινή ομολογία (μας) ξέσκισε και πέτυχε μια αναπροσαρμογή άνευ προηγουμένου, διαλύοντας μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, απολύοντας και ξεπουλώντας. Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, πράγματι τα έκαναν όλα. Ότι τους ζήτησαν οι δανειστές και ακόμη παραπάνω… 
 
Έχουμε, από την άλλη μεριά, τους Δανειστές/ εκβιαστές, αυτούς που μας ετοίμασαν τα προγράμματα (με τους λάθος πολλαπλασιαστές) που υλοποιήθηκαν στην πλάτη μας, αυτούς που καθορίζουν ποιοι ζουν και ποιοι πεθαίνουν σ αυτόν τον τόπο, αυτούς  που ορίζουν τι σε ποιον και πόσο θα ξεπουληθεί, αυτούς που στην ουσία διοικούν τα υπουργεία και παίρνουν τις αποφάσεις… Έρχονται λοιπόν αυτοί και λένε: δεν μας αρκεί η υπακοή της σημερινής κυβέρνησης, απαιτούμε και την συμμόρφωση της επόμενης… 
 
Καθώς οι δανειστές είναι αυτοί που ελέγχουν τη ροή του χρήματος είναι σε θέση να καθορίσουν και τις πολιτικές εξελίξεις. Οδηγούν λοιπόν τα πράγματα ακριβώς εδώ: 
<ul>
<li>Ή εκλέγετε (μας λένε) Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οπότε συνεχίζουμε τη δουλειά με την παρούσα συγκυβέρνηση</li>
<li>‘ή δεν εκλέγετε πρόεδρο, πάτε σε εκλογές και περιμένουμε την επόμενη κυβέρνηση</li>
</ul>
 
Εν τω μεταξύ, οι δανειστές επόπτες και ρυθμιστές της ροής χρήματος στη χώρα, κλείνουν τη στρόφιγγα, προκαλώντας  ασφυξία δημιουργώντας το δίλημμα για την εκλογή του Προέδρου αλλά και τις προϋποθέσεις ελέγχου και της επόμενης κυβέρνησης που πιθανόν θα προκύψει, αν τελικά πάμε σε εκλογές… 
 
Ας αποκωδικοποιήσουμε τον εκβιασμό. Διατυπώνεται ως δίλλημα  σε δύο φάσεις από τους δανειστές, αξιοποιείται από την εκβιαζόμενη (συν)κυβέρνηση και τελικά καταλήγει επάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού. 
 
Φάση πρώτη: οι δανειστές έχουν έτοιμο ένα οικονομικό πακέτο που περιλαμβάνει 1,8 δις ευρώ που θα δοθεί στη χώρα με την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης (αφού η βουλή ψηφίσει 17 (!) προαπαιτούμενα). Μετά από αυτό το πακέτο περιλαμβάνει και την προληπτική γραμμή πίστωσης που σημαίνει αυστηρή Εποπτεία. Για να δώσουν αυτό το πακέτο οι δανειστές θέλουν «σταθερότητα», δηλαδή να μην τρέχουμε σε εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης 
 
Φάση δεύτερη: εδώ είμαστε τώρα. Έρχεται λοιπόν η (συν)κυβέρνηση και λέει στην ελληνική βουλή: Αυτό είναι το «πακέτο συμφωνίας» με την τρόικα των δανειστών. Αν εκλέξουμε πρόεδρο της Δημοκρατίας, συνεχίζουμε για την ολοκλήρωσή του. Αν όχι πάμε σε περιπέτεια. Σ αυτό το δίλημμα ή με αυτό το πρόσχημα θα απαντήσουν οι 300 της Βουλής και θα διαμορφωθεί το αποτέλεσμα που θα εκλέξει (ή δεν θα εκλέξει) πρόεδρο της Δημοκρατίας. 
 
Φάση Τρίτη: ο εκβιασμός των δανειστών, προφανώς θα μείνει ενεργός στην περίπτωση που δεν εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας και η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές. Οι διαπραγματεύσεις με τους θα παγώσουν, προκειμένου να γίνουν εκλογές και να αναδειχθεί η καινούργια κυβέρνηση. Σ αυτό το σημείο ο εκβιασμός των δανειστών φτάνει μέχρι  εκλογικό σώμα, που θα αποφασίσει τελικά αν έχει το σθένος να αλλάξει κυβέρνηση. 
 
Φάση τέταρτη: Ο εκβιασμός των δανειστών προφανώς, είναι διατυπωμένος με τέτοιον τρόπο που θα τον αισθανθεί άμεσα και η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει αν η χώρα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Η νέα κυβέρνηση, εξ αιτίας όλης αυτής της καθυστέρησης που οργάνωσαν οι δανειστές θα βρεθεί μπροστά σε ασφυκτικά οικονομικά/ ταμειακά προβλήματα, γεγονός που θα την οδηγήσει «με το καλημέρα» στην μέγγενη των δανειστών/ εκβιαστών… 
 
Η δημοκρατία, λοιπόν, δεν εκβιάζεται; 
 
<a href="http://www.topontiki.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πρόεδρος, εκλογές, εκβιασμοί

Δημήτρης Μηλάκας Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται, αρκεί να μην είναι υπό εποπτεία. Γιατί τότε, σε μια δημοκρατία πιασμένη στη μέγγενη του χρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μυστικό σχέδιο για την μετατροπή της Ουκρανίας σε δεύτερο «Ισραήλ»

Ellada simera 0 κόσμος 13:08

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHs_9znsq2LnFnUQLhQ5yYMpLQ4vUII3wwoCSWxuHGnqmxe8sGI8g-dXFNBGfoiuRfQLWRriwpWufqMZueQ68kk6gt3g29IYCPBlfjqJK-Gxad9b9wXn44A4Pw6LtXqqWfjpOQEBpt5sjq/s1600/oykrania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHs_9znsq2LnFnUQLhQ5yYMpLQ4vUII3wwoCSWxuHGnqmxe8sGI8g-dXFNBGfoiuRfQLWRriwpWufqMZueQ68kk6gt3g29IYCPBlfjqJK-Gxad9b9wXn44A4Pw6LtXqqWfjpOQEBpt5sjq/s1600/oykrania.jpg" /></a></div>
 
του Νικόλαου Λάου* 
Η εφημερίδα The Times of Israel, μια ανεξάρτητη ισραηλινή εφημερίδα στης οποίας το προσωπικό ανήκουν πρώην ρεπόρτερς της ισραηλινής ημερήσιας εφημερίδας Ha’aretz, δημοσίευσε στις 16 Μαρτίου 2014 ένα σημαντικό άρθρο σχετικά με την Ιερουσαλήμ και την Ουκρανία, το οποίο συνέταξαν οι ρεπόρτερς της εφημερίδας στη Ρωσία και στην Ουκρανία, αντιστοίχως, Χιρς Οστρόπολερ (Hirsh Ostropoler) και Ι.Ζ. Γκρόσερ-Σπας (I. Z. Grosser-Spass), επικαλούμενοι ως πηγή τους μια μυστική έκθεση προς την ισραηλινή κυβέρνηση. Η εν λόγω μυστική έκθεση συντάχθηκε από μια επίλεκτη ομάδα επιστημόνων ειδικών στην εβραϊκή ιστορία οι οποίοι εργάζονται σε ακαδημαϊκά ιδρύματα και ερευνητικά ινστιτούτα και ισχυρίζονται στην έκθεσή τους ότι οι Εβραίοι της Ευρώπης είναι απόγονοι των Χαζάρων... 
 
Οι Χάζαροι ήταν μια πολεμοχαρής ομάδα Μογγολο-Τατάρων που κυριάρχησε σε περιοχές της Ουκρανίας και της Νότιας Ρωσίας και ασπάστηκε μαζικά τον Ιουδαϊσμό κατά τον 8ο αιώνα μ.Χ. 
Οι Σιωνιστές επί μακρόν ισχυρίζονται ότι η γη την οποία διεκδικεί το Κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη είναι η βιβλική μητρική γεωγραφική εστία του ιουδαϊκού λαού, ο οποίος εκδιώχθηκε βιαίως από αυτήν στο πλαίσιο της λεγόμενης «διασποράς» εξ αιτίας των συνεχών κατακτήσεων από διάφορες αυτοκρατορίες. Συνεπώς, η ύπαρξη αποδείξεων ότι οι Εβραίοι Ασκενάζι (Ashkenazi Jews), που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία του ιουδαϊκού πληθυσμού του σημερινού Ισραήλ, δεν έχουν ιστορικό δεσμό με την Παλαιστίνη θα έθετε υπό σημαντική αμφισβήτηση τη σιωνιστική αφήγηση ότι το έδαφος του Ισραήλ αποτελεί την εδώ και 5.000 χρόνια μητρική γεωγραφική εστία των Ιουδαίων. 
Οι δημοσιογράφοι Οστρόπολερ και Γκρόσερ-Σπας, στο προαναφερθέν άρθρο τους, επισημαίνουν ότι όλες οι συζητήσεις περί Χαζάρων και νεώτερου Ισραήλ έχουν αντιμετωπιστεί με περιφρόνηση από τις ηγεσίες του Ισραήλ. Αναφέρουν μάλιστα ότι η πρώην Ισραηλινή πρωθυπουργός Γκόλντα Μεΐρ είχε πει κάποτε: «Χάζαρ, Σμάζαρ. Δεν υπάρχει χαζαρικός λαός. Δεν γνωρίζω κανέναν Χάζαρο. Στο Κίεβο ή στο Μιλγουόκι. Δείξτε μου αυτούς τους Χαζάρους για τους οποίους ομιλείτε». Ωστόσο, στοιχεία DNA αποδεικνύουν ότι μια ομάδα μεταναστών Χαζάρων της Ευρώπης διεκδικεί για τον εαυτό της, στο πλαίσιο του Σιωνισμού, αρχαίες ρίζες στην Παλαιστίνη. 
Τα αποδεικτικά στοιχεία ότι οι Ιουδαίοι της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης δεν έχουν ιστορικό δεσμό με την Παλαιστίνη έχουν προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση και κινητικότητα τόσο εντός του Κράτους του Ισραήλ όσο και εκτός αυτού. Η ισραηλινή Βουλή (Κνέσετ) πρόκειται να εγκρίνει απόφαση του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου σύμφωνα με την οποία το Ισραήλ είναι ιουδαϊκό «εθνικό κράτος». Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος διάβασε την προαναφερθείσα μυστική έκθεση περί Χαζάρων, δήλωσε: «Το Ισραήλ είναι το ιουδαϊκό, εθνικιστικό κράτος για τον ιουδαϊκό λαό». Απέναντι στην επιστημονική αμφισβήτηση των ισχυρισμών των Ασκενάζι και των διεκδικήσεών τους επί της Παλαιστίνης, ο Νετανιάχου και το κόμμα του, Λικούντ, καθώς και οι πολιτικοί του εταίροι στην ισραηλινή εθνικιστική Ακροδεξιά (που υποστηρίζουν την επέκταση του εβραϊκού εποικισμού στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη) αντιδρούν με κια επιθετική εθνικιστική πολιτική και ρητορική, προκειμένου να προστατεύσουν τη σιωνιστική αφήγηση, επί της οποίας θεμελιώθηκε το Κράτος του Ισραήλ. 
Όμως, απέναντι σε αυτά τα ιστορικά δεδομένα, κάποιοι άλλοι Εβραίοι, εντός και εκτός του Ισραήλ, αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο από ό,τι ο Νετανιάχου και οι κλασσικοί σιωνιστές. Δεν προσπαθούν να περισώσουν την κλασσική σιωνιστική αφήγηση, αλλά αντιδρούν όπως ο Ιχόρ Κολομόισκι (Ihor Kolomoisky), Εβραίος μεγιστάνας της Ουκρανίας (υπήκοος Ουκρανίας, Ισραήλ και Κύπρου) και κυβερνήτης της ουκρανικής επαρχίας Ντνιπροπετρόβσκ, ο οποίος δαπανά δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να στρατολογήσει δεξιούς Ουκρανούς εθνικιστές και νεοναζί από διάφορα μέρη της Ευρώπης, προκειμένου να πολεμήσουν εναντίον των πλειοψηφούντων ρωσοφώνων της περιοχής Ντονμπάς στην Ανατολική Ουκρανία, με τελικό σκοπό, επί τη βάσει μιας νεοχαζαρικής αφήγησης, να μετατρέψει την Ουκρανία σε «δεύτερο Ισραήλ». Εξ ου και καλλιεργείται στην Ουκρανία ένα νεοχαζαρικό εθνικιστικό κίνημα. 
Το ανωτέρω συνταρακτικό ρεπορτάζ των Times of Israel σχετικά με τις χαζαρικές ρίζες των Ασκενάζι αποκάλυψε επίσης ότι το Ισραήλ, γνωρίζοντας ότι η ίδρυση ενός Παλαιστινιακού Κράτους είναι πλέον αναπόφευκτη, δεδομένων μάλιστα των σχετικών πιέσεων που ασκούν οι Ευρωπαίοι προς αυτήν την κατεύθυνση, προετοιμάζεται για την επανεγκατάσταση Ασκενάζι από τη Δυτική Όχθη στην Ουκρανία. Γενετικές έρευνες που έχουν διεξαχθεί στο Ισραήλ πιστοποιούν τη συγγένεια του DNA μεταξύ των Ασκενάζι και των Χαζάρων που διασκορπίστηκαν στην Ανατολική και στην Κεντρική Ευρώπη μετά από την κατάκτηση της Χαζαρικής Αυτοκρατορίας από τους Ρώσους, τον 11ο αιώνα μ.Χ. 
Οι Ισραηλινοί και οι σιωνιστές σύμμαχοί τους ανέκαθεν κατηγορούσαν ως αντισημίτες όσους ισχυρίζονταν ότι υπάρχουν ισχυροί, άμεσοι γενετικοί και ιστορικοί δεσμοί μεταξύ των Ασκενάζι και των Χαζάρων. Σήμερα όμως τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά, εφόσον η γενετική επιστήμη αποδεικνύει αυτήν τη θεωρία και επιβεβαιώνει τα όσα σχετικά ισχυρίζεται ο Ισραηλινός ιστορικός Σλόμο Σαντ (Shlomo Sand) στο βιβλίο του «The Invention of the Jewish People» (Η Εφεύρεση του Ιουδαϊκού Λαού). Η θεωρία της χαζαρικής γραμμής αίματος έλαβε ιδιαίτερη δημοσιότητα για πρώτη φορά το 1976, όταν ο Ούγγρος ιστορικός Άρθουρ Κέστλερ (Arthur Koestler) εξέδωσε το βιβλίο του «Η Δέκατη Τρίτη Φυλή». 
Οι συντάκτες του ανωτέρω ρεπορτάζ των Times of Israel έγραψαν ότι σύμβουλος του Νετανιάχου ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του δήλωσε τα εξής σχετικά με το μυστικό σχέδιο του Ισραήλ για εποικισμό της Ουκρανίας: «Στην αρχή, σκεφθήκαμε ότι η παραδοχή ότι είμαστε πράγματι Χάζαροι ήταν ένας τρόπος να παρακάμψουμε τον ισχυρισμό του (Παλαιστινίου προέδρου) Αμπάς ότι ουδείς Ιουδαίος μπορεί να παραμείνει σε ένα Παλαιστινιακό Κράτος... Αλλά όταν αρνηθήκαμε να το παραδεχθούμε, υποχρεωθήκαμε να σκεφθούμε πιο δημιουργικές λύσεις. Η ουκρανική πρόσκληση προς τους Ιουδαίους να επιστρέψουν ήρθε σαν θείο δώρο. Η επανεγκατάσταση όλων των εποίκων εντός του Ισραήλ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ήταν δύσκολο τόσο για λόγους logistics όσο και για οικονομικούς λόγους». 
Ένα από τα μυστικά σχέδια του Ισραήλ είναι λοιπόν το εξής: να υποχρεωθεί η Ρωσία να επιστρέψει, υπό κάποιους όρους και ίσως υπό κάποια ανταλλάγματα, την Κριμαία στην Ουκρανία και να εγκατασταθούν Ασκενάζι από τη Δυτική Όχθη (που θα δοθεί στους Παλαιστινίους) στην Κριμαία. Επίσης, στα σχέδια των Ουκρανών Σιωνιστών, όπως λ.χ. του Ιχόρ Κολομόισκι, και των Αμερικανών συμμάχων τους, όπως λ.χ. της βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιας για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Βικτόρια Νούλαντ (Victoria Nuland), καθώς και του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Τζέφρι Πάιατ (Geoffrey Pyatt), περιλαμβάνεται η ίδρυση μιας αυτόνομης εβραϊκής περιοχής στην Κριμαία και η μετονομασία της Κριμαίας σε Χαζεράι. Εξ ου και το προαναφερθέν σχέδιο προβλέπει εκτεταμένο προσηλυτισμό τοπικών πληθυσμών στον Ιουδαϊσμό, ώστε να επιτευχθεί και η περιθωριοποίηση τόσο των χριστιανικών όσο και των μουσουλμανικών (ταταρικών) πληθυσμών της Κριμαίας. 
Στην Ουκρανία, ή «δεύτερο Ισραήλ», όπως θα ήθελαν να γίνει οι σιωνιστές, ο Κολομόισκι και το καθεστώς του Κιέβου έχουν ήδη στρατολογήσει πρώην μέλη των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων σε τάγματα εθελοντών, όπως λ.χ. το τάγμα Αζόβ. Μια από τις ισραηλινές μονάδες που επιχειρεί στην περιοχή είναι γνωστή ως «Γαλάζια Κράνη του Μαϊντάν» και διοικείται από έναν Ισραηλινό ο οποίος έχει την κωδική ονομασία «Δέλτα» (Delta). Είναι προφανές ότι, αν το Ισραήλ δεν είχε ίδιο συμφέρον από την επέκταση της επιρροής του στην Ουκρανία, θα μπορούσε εύκολα να εμποδίσει τη δημιουργία τέτοιων μονάδων. 
 
* Εταίρος της R‐Techno private intelligence company 
πηγή

Το μυστικό σχέδιο για την μετατροπή της Ουκρανίας σε δεύτερο «Ισραήλ»

του Νικόλαου Λάου * Η εφημερίδα The Times of Israel, μια ανεξάρτητη ισραηλινή εφημερίδα στης οποίας το προσωπικό ανήκουν πρώην ρεπόρτερς...

Διαβάστε την συνέχεια

Διπλωματική αντεπίθεση της Τουρκίας το 2015

Ellada simera 0 Τουρκία 13:05

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA3UxKXdktQdi8v8was1R2KnjaPtUEOQgyit-3jKRbBOC5azH1PXn_aJ7ZF-kdkLXFxQTkTEi7GZiqaR0zcinV3unilIDm9YhRHTOzKhrUuAHf1nbXnDLK3jONKmbAUthzkCt0BqY9EV5O/s1600/erdogan+ntaboytogloy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA3UxKXdktQdi8v8was1R2KnjaPtUEOQgyit-3jKRbBOC5azH1PXn_aJ7ZF-kdkLXFxQTkTEi7GZiqaR0zcinV3unilIDm9YhRHTOzKhrUuAHf1nbXnDLK3jONKmbAUthzkCt0BqY9EV5O/s1600/erdogan+ntaboytogloy.jpg" /></a></div>
 
Τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει για την Ελλάδα η είσοδος (έστω περιστασιακή) και η συμμετοχή της Τουρκίας στα κέντρα αποφάσεων των ισχυρών του πλανήτη;  
 
Γράφει ο Αλέξανδρος Τάρκας 
 
Οι Τ. Ερντογάν και Α. Νταβούτογλου επιδιώκουν να καλύψουν το χαμένο έδαφος της τελευταίας περιόδου και να αξιοποιήσουν στο έπακρο τη συγκυρία της ετήσιας προεδρίας τους στους G-20. 
 
Μεγαλεπήβολο σχέδιο διπλωματικής αντεπίθεσης καθόλη τη διάρκεια του 2015 προετοιμάζει η Τουρκία με προφανή σκοπό την κάλυψη του εδάφους που απώλεσε, έναντι της Δύσης, το 2013 και το 2014 λόγω της στάσης της στην αντιμετώπιση του «Ισλαμικού Κράτους», στην κρίση της Ουκρανίας και στην αποκατάσταση της ομαλότητας στην Αίγυπτο. 
 
Στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μας αποκαλύπτουν ότι η Άγκυρα κατέθεσε, στα μέσα Νοεμβρίου, πρόταση για τη σύγκληση διάσκεψης Ε.Ε. – ΗΠΑ – Τουρκίας, σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, σε μία προσπάθεια αναβάθμισής της σε θέση ισότιμη της Ρωσίας και της Κίνας, αφού μόνον με αυτές τις χώρες είθισται να υπάρχουν ξεχωριστά φόρουμ. 
 
Η πρόταση κατατίθεται για δεύτερη φορά, καθώς το σκεπτικό της τουρκικής διπλωματίας είχε απορριφθεί, στις αρχές του 2013, από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Αυτή τη φορά, η υπηρεσιακή γραφειοκρατία της Ε.Ε. φαίνεται να είναι έτοιμη να προβεί σε θετική γνωμοδότηση ως προς την σκοπιμότητα αποδοχής της τουρκικής πρότασης, αν και όλα θα εξαρτηθούν από την εισήγηση που θα καταθέσει η ύπατη εκπρόσωπος Φ. Μογκερίνι προς τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζ. Γιούνγκερ και από τις επαφές της με το Στέητ Ντιπάρτμεντ. 
 
Πέρα από το καθεαυτό γεγονός της προσπάθειας αναβάθμισής της σε αυτόνομο συνομιλητή της υπερατλαντικής υπερδύναμης και της Ευρώπης, η Τουρκία επιθυμεί να χρησιμοποιήσει την τριμερή διάσκεψη και σαν διπλωματική γέφυρα προς το έτερο μεγάλο γεγονός της χρονιάς, τη διάσκεψη των G-20. Η γειτονική χώρα ανέλαβε την εναλλασσόμενη ετήσια προεδρία του «κλαμπ» των ισχυρών οικονομιών του κόσμου (στο οποίο μετέχουν οι ηγέτες χωρών και κυβερνήσεων και οι πρόεδροι των κεντρικών τραπεζών τους) την 1ηΔεκεμβρίου 2014 με κορύφωση της Διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί, μάλλον στην Αττάλεια, στις 15 και 16 Νοεμβρίου 2015. 
Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος Τ. Ερντογάν και ο πρωθυπουργός Α. Νταβούτογλου επιθυμούν να αξιοποιήσουν όχι μόνο την σπάνια ευκαιρία διεθνούς προβολής της χώρας τους τον προσεχή Νοέμβριο, αλλά κυρίως τις ευκαιρίες που θα τους παρουσιαστούν, ως τότε, για μεσολάβηση σε διεθνή οικονομικά προβλήματα ή σε διπλωματικές εκκρεμότητες μεταξύ των ίδιων των μελών του G-20, αλλά και έναντι τρίτων χωρών. 
 
Τα μηνύματα σε καίρια θέματα 
Άλλωστε, όπως μας υπογραμμίζουν τα ίδια στελέχη της Κομισιόν, η Άγκυρα φρόντισε ήδη να επιδείξει ένα πιο διαλλακτικό πρόσωπο κατά την τελευταία συνεδρίαση του πολιτικού διαλόγου ΕΕ – Τουρκίας και να δηλώσει ότι θέτει, εκ νέου, ως προτεραιότητα το στόχο ένταξής της. 
 
Ασφαλώς, οι διαβεβαιώσεις αυτές έρχονται σε πλήρη αντίθεση προς το μήνυμα που έχει αποσταλεί στην Αθήνα και τη Λευκωσία από τις πρώτες ημέρες της έντασης λόγω της παραβίασης της Κυπριακής ΑΟΖ από το ερευνητικό σκάφος «Barbaros». Για παράδειγμα, όταν η βουλευτής της ΝΔ Ντ. Μπακογιάννη ανέφερε στον τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου ότι η τακτική της κυβέρνησής του θα καταδικαζόταν από την Ε.Ε., ο συνομιλητής της, αρχικά, αδιαφόρησε, και, αργότερα, πρόσθεσε πως μείζον ενδιαφέρον του αποτελεί η έγκριση της ίδιας πολιτικής από τους 70 εκατομμύρια τούρκους πολίτες. 
 
Πάντως, στο πλαίσιο της αναθέρμανσης των πολιτικών σχέσεών της με την Ε.Ε., η Άγκυρα δείχνει (στα λόγια τουλάχιστον) κάπως πιο διαλλακτική στην προσέγγισή της στα θέματα της Μέσης Ανατολής που ενδιαφέρουν τους ισχυρούς της Ευρώπης λόγω της αστάθειας που προκαλείται στην περιοχή και της τροφοδότησης των αλλεπάλληλων μεταναστευτικών κυμάτων. Συγκεκριμένα, ως προς τη Συρία, η τουρκική πλευρά αρνείται ότι οι ενέργειές της προκαλούν τη ριζοσπαστικοποίηση περισσότερων ένοπλων τμημάτων της αντιπολίτευσης, προσθέτοντας ότι η ίδια ενδιαφέρεται περισσότερο για την ενίσχυση της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης και τη δημιουργία χερσαίων ζωνών ασφαλείας και ζώνης απαγόρευσης πτήσεων ως αμυντικά μέτρα κατά του καθεστώτος Άσαντ. 
 
Ηπιότεροι τόνοι υιοθετούνται και έναντι της Αιγύπτου, καθώς –ανεπίσημα και με τον ισχυρισμό της έκφρασης «προσωπικών απόψεων»- Τούρκοι αξιωματούχοι παραδέχονται την ανάγκη εξεύρεσης κάποιου τρόπου συνεννόησης με το Κάιρο. Κατά παρόμοιο τρόπο, δηλώνεται διάθεση συζήτησης και με το Ισραήλ, αν και η Άγκυρα επιμένει ότι, σχεδόν όλα, θα κριθούν από τις τελικές αποφάσεις για το σχέδιο συμφωνίας χορήγησης αποζημιώσεων στα θύματα του πλοίου Mavi Marmara (επιχείρηση Ισραηλινών κομάντος στο πλοίο που έπλεε προς τη Γάζα, το Μάιο του 2010). 
 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Διπλωματική αντεπίθεση της Τουρκίας το 2015

Τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει για την Ελλάδα η είσοδος (έστω περιστασιακή) και η συμμετοχή της Τουρκίας στα κέντρα αποφάσεων των ισχυρών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όλοι προ των ευθυνών τους, πολιτικοί, πολίτες, Τρόικα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτική 12:56

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxVmruEWCyc5aE4tFOyJTYh-DQ4zvSRpvmatGQKxKaS39WWPaaJK7Ktjcz2YOXtGd8d7pyltKTv7hJDOzsfFIwIHJRDDZkb_z4hNxjb8n-Lb-vSqPntpz-YMX2cwDju3Plk2jLRZgV7P0n/s1600/ellada+ee.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxVmruEWCyc5aE4tFOyJTYh-DQ4zvSRpvmatGQKxKaS39WWPaaJK7Ktjcz2YOXtGd8d7pyltKTv7hJDOzsfFIwIHJRDDZkb_z4hNxjb8n-Lb-vSqPntpz-YMX2cwDju3Plk2jLRZgV7P0n/s1600/ellada+ee.jpg" /></a></div>
 
Τα πράγματα στη ζωή είναι απλά, παρότι όλοι στην Ελλάδα τα κάνουμε να φαίνονται πολύπλοκα. Ο κύβος ερρίφθη και κάθε κατεργάρης… στον πάγκο του. Ο «αφέντης λαός» που έλεγαν διάφοροι γραφικοί τους τελευταίους μήνες στη χώρα, θα είναι αυτός που θα αποφασίσει για το μέλλον του και δεν θα έχει καμία απολύτως δικαιολογία γι’ αυτό που θα ακολουθήσει. 
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 
Οι πολιτικοί φαφλατάδες βρισκόντουσαν σε «άνθηση», όσο δυσκολότερη η κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, τόσο μεγαλύτερη ήταν και η ανευθυνότητα με την οποία χειριζόταν το θέμα το πολιτικό σύστημα. Όλα δείχνουν ότι η απόφαση της κυβέρνησης να ξεκινήσει άμεσα τις διαδικασίες για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, φαίνεται πως υπαγορεύεται από τις απαιτήσεις που έχουν προβληθεί κατά τη διαπραγμάτευση. 
Με απλά λόγια, η κίνηση κατευθύνεται προς όλους τους ενδιαφερόμενους. Την Τρόικα που φαίνεται να ακολουθεί εξαιρετικά σκληρή γραμμή και δεν δείχνει διατεθειμένη να κάνει την παραμικρή υποχώρηση. Θεωρεί πως έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια και δυστυχώς για εμάς, έχει επιχειρηματολογία για να στηρίξει τη θέση της. Εάν δεν «συγκινηθεί» κανείς στις Βρυξέλλες (βλ. Βερολίνο) και την Ουάσιγκτον από τις ραγδαίες εξελίξεις, κάτι θα πρέπει να διαμηνύσει σε όλους στην Ελλάδα, διότι η επόμενη μέρα, εάν δεν εκλεγεί πρόεδρος και πάμε σε εκλογές, για όποια κυβέρνηση προκύψει, θα είναι πολύ δύσκολη. 
 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Στο εξωτερικό, ουδείς δεν μπορεί να αντιληφθεί τη στερεοτυπική ελληνική συμπεριφορά, το να συμφωνούνται μια σειρά από πράγματα τα οποία στη συνέχεια δεν τηρούνται και τα ξαναβρίσκουμε μπροστά μας μετά από 2-3 χρόνια. Απομένει να αποδειχτεί πλέον και στην πράξη, πόσο ισχυρή είναι η διαπραγματευτική θέση της χώρας και με απλά λόγια να φανεί εάν υπάρχουν στην Ελλάδα πολιτικοί απατεώνες, πόσο ψηλά ίστανται και πόσο εύκολα υποθήκευσαν το μέλλον όλων μας, σε μια διαδικασία που ξεκίνησε πολλές δεκαετίες στο παρελθόν…</blockquote>
</div>
Όλα δείχνουν στον σύγχρονο κόσμο, ότι οι «οικονομικοί κανόνες» προηγούνται των πολιτικών. Και στο πλαίσιο αυτό, το επιχείρημα «τοκογλύφοι» που απευθύνεται στους δανειστές, όταν αυτοί σε δανείζουν με επιτόκιο 1,5% τη στιγμή που η εναλλακτική, αυτή των αγορών που έφτανε μέχρι και το 30%, δεν είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς και στα μάτια του ουδέτερου παρατηρητή, όσο κι αν δεν μας αρέσει, μοιάζει για φαινόμενο που ανάγεται στη σφαίρα της συλλογικής ψυχοπαθολογίας. 
Η βέλτιστη ισορροπία ανάμεσα στη λιτότητα και τα περιοριστικά μέτρα από τη μία πλευρά και την κοινωνική ισορροπία από την άλλη, στις χώρες που πλήττονται από την κρίση δεν μπορεί να εξευρεθεί, όταν η μία πλευρά (χώρες του ευρωπαϊκού νότου) επιθυμεί πολιτική διευθέτηση του τεραστίου προβλήματος του χρέους και η άλλη επικάθεται στις δάφνες της οικονομικής της επιτυχίας, η οποία ναι μεν έχει επιτευχθεί εν μέρει στις πλάτες των εταίρων, αλλά και στην οικονομική πειθαρχία, τον οικονομικό ορθολογισμό. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/12/financial_markets.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-118207" height="259" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/12/financial_markets.jpg" title="financial_markets" width="400" /></a> 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Ασφαλώς και θα πρέπει να αποφασιστεί στο Βερολίνο εάν μπορεί να διατηρηθεί με αυτό τον τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στις χώρες του νότου, εάν οι «επαναστάτες» με τα ειδικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσε να καταλογίσει καθένας στις επιμέρους περιπτώσεις είναι δυνατό να αποτελούν λύση, όταν εμφανίζονται τόσο πολύ αποστασιοποιημένοι από τη διεθνή οικονομική πραγματικότητα. </blockquote>
</div>
Η κρίσιμη μάζα ήταν και παραμένει η σιωπηλή πλειοψηφία των πολιτών που αντιλαμβάνονται ότι έχουν φτάσει στα όριά τους, παρότι αντιλαμβάνονται ότι η παρελθούσα συμπεριφορά έχει συμβάλει στο παρόν αδιέξοδο. Αυτοί οι πολίτες που έχουν ως γνώμονα τη λογική στη συμπεριφορά τους, ΔΕΝ εκπροσωπούνται πολιτικά και αισθάνονται εντελώς στον αέρα. Η δε συμπεριφορά απέναντί τους είναι εξαιρετικά προσβλητική, τόσο από την πλευρά της γερμανικής ηγεσίας, όσο και από το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο. 
 
Αυτοί θα κρίνουν τις εκλογές, εάν γίνουν. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Όλοι προ των ευθυνών τους, πολιτικοί, πολίτες, Τρόικα

Τα πράγματα στη ζωή είναι απλά, παρότι όλοι στην Ελλάδα τα κάνουμε να φαίνονται πολύπλοκα. Ο κύβος ερρίφθη και κάθε κατεργάρης… στον πάγκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι δυο Έλληνες στρατιώτες που μίλησαν με τον Κεμάλ! Ντοκουμέντο

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ιστορία 12:43

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyHTE5X-DWhDS661lL4zMJeo3HwX7hIADPgDuW5BDlFLaffxppT08E4w15Q5ZET6VoGrisbMAe3NXNtM93iwpAOr9iYHj8R2P7lgUNH2bZydRWoegF1cUjB-FiBUqOMP3IoCSnZFZoB35S/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF749.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyHTE5X-DWhDS661lL4zMJeo3HwX7hIADPgDuW5BDlFLaffxppT08E4w15Q5ZET6VoGrisbMAe3NXNtM93iwpAOr9iYHj8R2P7lgUNH2bZydRWoegF1cUjB-FiBUqOMP3IoCSnZFZoB35S/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF749.jpg" /></a></div>
 
Έλληνες στρατιώτες που μίλησαν με τον Κεμάλ Ατατούρκ! Που και πως τον συνάντησαν και κυρίως τι τους είπε για τους Έλληνες. “Έπρεπε να σας είχαμε σφάξει όλους”, είπε μεταξύ άλλων. 
 
Δύο απ΄ αυτούς θυμούνται την συνάντησή τους μαζί του και τα όσα ειπώθηκαν. 
 
Οι δυο στρατιώτες είχαν “χαθεί” για 55 χρόνια μετά από την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Συναντήθηκαν εκείνο το βράδυ στο στουντιο της κρατικής ΕΡΤ. 
 
Το τηλεοπτικό υλικό είναι από το 1977! Εκπομπή του μεγάλου και αξέχαστου Φρέντυ Γερμανού. 
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/NUb4S4v0q8c" width="420"></iframe> 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι δυο Έλληνες στρατιώτες που μίλησαν με τον Κεμάλ! Ντοκουμέντο

Έλληνες στρατιώτες που μίλησαν με τον Κεμάλ Ατατούρκ! Που και πως τον συνάντησαν και κυρίως τι τους είπε για τους Έλληνες. “Έπρεπε να σας...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς φτάσαμε στον άγνωστο «Πρόεδρο των Χριστουγέννων»: Το γερμανικό τελεσίγραφο

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 11:28

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7ArzZjtWVr0dd_KEaHxRybflzrG4JbD0iLiqErfaayYz6Br31eb2aQNluym92h1gFrUjEACkavUkKFCYMRCUIocMHB2_ZBUGotu_qEzAR9IY5S1le1sFVXLAxPyIQRuQDVrJHdkS14VTr/s1600/proedrikes+ekloges.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7ArzZjtWVr0dd_KEaHxRybflzrG4JbD0iLiqErfaayYz6Br31eb2aQNluym92h1gFrUjEACkavUkKFCYMRCUIocMHB2_ZBUGotu_qEzAR9IY5S1le1sFVXLAxPyIQRuQDVrJHdkS14VTr/s1600/proedrikes+ekloges.jpg" /></a></div>
 
Για πρώτη φορά στην μεταπολίτευση οι πολίτες αγνοούν τον υποψήφιο πρόεδρο μια εβδομάδα πρίν την ψηφοφορία στην βουλή. 
 
Mε την απίστευτη πολιτειακή «πρωτοτυπία» να μην γνωρίζουν καν οι Ελληνες πολίτες τον υποψήφιο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση πάει σε μια βδομάδα από σήμερα, να εκλέξει τον ανώτατο άρχοντα, σε μία κλασική κίνηση περιφρόνησης προς τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ο οποίος έτσι ή αλλιώς έχει υπονομευθεί εκ των έσω με τους απίθανους πολιτικούς που κατοίκησαν το Προεδρικό Μέγαρο, δίπλα από το Μέγαρο Μαξίμου, στην Ηρώδου του Αττικού, μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. 
 
Για ποιο λόγο όμως προχώρησε σε αυτή την κίνηση η κυβέρνηση; Έχει τους «180″ για την ψηφοφορία της 27ης Δεκεμβρίου; Χωρίς τίποτα να αποκλείεται (οι τιμές, βέβαια, έχουν φτάσει στα ύψη, ακούγονται τρελά νούμερα…), δύσκολα θα βρεθούν οι «180″. 
 
Ο Α.Σαμαράς διατείνεται ότι τους έχει βρει τους 180 βουλευτές, αλλά στην τρόικα αμφιβάλουν. Και από εκεί ξεκίνησε η αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στην πρόωρη προεδρική εκλογή μέσα στα Χριστούγεννα (υπάρχει, συν τοις άλλοις και περιφρόνηση της ιερότητας των ημερών) και πιθανόν και των εκλογών μέσα στον Ιανουάριο από την στιγμή που είναι άκαρπη η ψηφοφορία της 27ης Δεκεμβρίου. 
 
Η τρόικα και ειδικότερα το Βερολίνο θέλει να ξεκαθαριστεί η κατάσταση «εδώ και τώρα». Το μήνυμα που εστάλη στον Α.Σαμαρά μετά το άκαρπο των διαπραγματεύσεων είναι ότι «Την 1η Ιανουαρίου παύει η εγγύηση των ελληνικών ομολόγων και κλείνουν οι γραμμές χρηματοδότησης. Ή υπογράφεις τα πάντα τώρα ή τέλος από εμάς η στήριξη μέχρι να ξεκαθαρίσει το σκηνικό». 
 
Τι εννοούν «να ξεκαθαρίσει το σκηνικό»: Να συζητήσουν με μία σταθερή κυβέρνηση για το τι μέλλει γενέσθαι. Ή με την κυβέρνηση Σαμαρά που θα έχει περάσει «το κάβο» της προεδρικής εκλογής ή με τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές. 
 
Πραγματικά δεν τους ενδιαφέρει αν θα είναι ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας και κάπου εκεί «την πάτησε» ο νυν πρωθυπουργός. Τα είχε λάβει τα μηνύματα από την επίσκεψή του στο Βερολίνο, αλλά αρνείτο να τα πιστέψει. 
 
Τώρα ήρθε το «γερμανικό τελεσίγραφο»: «Αφού υποστηρίζεις ότι έχεις τους 180 κάνε τώρα την προεδρική εκλογή πριν από την 1η Ιανουαρίου»! 
 
Εξ ου και η «κουφή» απόφαση, η οποία βέβαια από χθες στη Βουλή όπως έχει ήδη γράψει το defencenet.gr, συζητείτο στους διαδρόμους: «Εκκίνηση διαδικασιών για ΠτΔ εντός του Δεκεμβρίου»! 
 
Πάντως, μάλλον δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε την 27η Δεκεμβρίου: Από την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου πιθανότατα θα ξεκαθαρίσει το σκηνικό. Αν οι ψήφοι είναι έστω λίγο επάνω από τους 170 (π.χ. 172) πολύ δύσκολα θα βρεθούν οι άλλοι οκτώ για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός. 
 
Οσο περισσότερους λάβει στην πρώτη ψηφοφορία, εγγύτερα στους 180, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να βρει και τους υπόλοιπους. 
 
Ας πούμε ένας αριθμός 175+ στην πρώτη ή στην δεύτερη ψηφοφορία πάντα αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης σε μια ομάδα 5-6 βουλευτών από τους ανενάρτητους να τα βρουν με ένα καλό αντάλλαγμα… 
 
Πόσο πάει; Θα κριθεί από την κρισιμότητα της ψήφου το «ποσό»… 
 
Αυτό σημαίνει ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος θα επιβιώσει η κυβέρνηση μέχρι το 2016 που λέει ο Σαμαράς; 
 
Αστεία πράγματα: Τον Ιανουαριο ήδη με αυτά που θα χρειαστεί να ψηφιστούν θα πέσουν αφού δεν περνάνε στην Βουλή τα μέτρα. Ακόμα και αν υπάρξουν «πρόθυμοι» και «συζητήσιμοι» βουλευτές για ΠτΔ δύσκολα θα βρεθούν π.χ. για να ψηφίσουν μείωση των συντάξεων. 
 
Σε ότι αφορά τις ισορροπίες μεταξύ των Κοινοβουλευτικών Ομάδων μόνο του Λαϊκού Συνδέσμου, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ότι θα καταψηφίσουν συνολικά 
 
Στους Ανεξάρτητους Ελληνες του Πάνου Καμμένου, που υποχώρησαν στους 12, και στη ΔΗΜ.ΑΡ., που αριθμεί 10 βουλευτές, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν «συζητήσιμοι» βουλευτές από την κυβέρνηση και ειδικά … από τις τράπεζες. 
 
Ηδη η κυβέρνηση ξεκινά από 157 βουλευτές όπως έδειξε χθες η ψηφοφορία για τον Προϋπολιγισμό με την Κ.Μάρκου να ψηφίζει «Ναι» και τον Γ.Ψαριανό «λευκό». 
 
Τα προγνωστικά, τα οποία γίνονται στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις των βουλευτών, δίνουν οριακό απότέλεσμα. Μπορεί «να τα βρούν» με 15 περίπου από τους ανεξάρτητους βουλευτές. Φτάνουμε στους 172. Οπότε χρειάζονται 8 «αποστάτες» από ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛΛ. 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>