Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Ραγδαία αλλαγή σκηνικού στα νερά του Ανατολικού Αιγαίου

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Εξωτερική Πολιτική 17:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqT1elByqwHXQn0ar05EoquD8npSm0EhD5GmxnAhFlYIdkZCV4gj0YsXn3nfwnfCXyMftqVpkjE-sUq9yhPgO5r5oLPeU0VqBYTbSZ-0gXiPW1b2-xy7cevsi1LwfliUPTzdlL14qf-Pg/s1600/allagi+skinikoy+stin+anatol.+mesogeio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqT1elByqwHXQn0ar05EoquD8npSm0EhD5GmxnAhFlYIdkZCV4gj0YsXn3nfwnfCXyMftqVpkjE-sUq9yhPgO5r5oLPeU0VqBYTbSZ-0gXiPW1b2-xy7cevsi1LwfliUPTzdlL14qf-Pg/s1600/allagi+skinikoy+stin+anatol.+mesogeio.jpg" /></a></div>
 
Της Κύρας Αδάμ Με το που ξημέρωσε το νέο έτος, σημειώνεται ραγδαία αλλαγή σκηνικού και πολιτικής από την Αθήνα και την Άγκυρα στα ταραγμένα νερά του Ανατολικού Αιγαίου, που οδηγούν σε τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας. Η Τουρκία επιχειρεί για μια ακόμα φορά εμπράκτως να κατοχυρώσει τις διεκδικήσεις της σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας- αυτήν τη φορά στην περιοχή Έρευνας και Διάσωσης μέσα στο FIR Αθηνών- εφαρμόζοντας πρακτική νομιμοποίησης τις παρανομίας της, με συνήγορο, τώρα, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η έκδοση διεθνών αγγελιών (ΝΟΤΑΜ - Notice to Airmen - ειδοποίηση προς αεροναυτιλλομένους) εκατέρωθεν, σε πραγματικούς χρόνους και για πραγματικά περιστατικά, τείνει να πάρει την επικίνδυνη μορφή... ανταλλαγής εγγράφων, με την Ελλάδα να βγάζει διεθνείς ΝΟΤΑΜ για να τις… αποσύρει αμέσως μετά και με την Τουρκία να καραδοκεί και να εκμεταλλεύεται στο έπακρο ελληνικές μόνιμες ασάφειες, αλλά και λανθασμένες πολιτικές που εκφράζονται μέσω των ΝΟΤΑΜ της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας, απαράδεκτο το ευρωπαϊκό πλαίσιο για την Ελλάδα Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο καινούργιο, απαράδεκτο και ετεροβαρές σε βάρος της Ελλάδας, ευρωπαϊκό πλαίσιο, με τον περιορισμό του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 6νμ, ως «εξωτερικά ευρωπαϊκά σύνορα» στη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας και την παράνομη εκχώρηση από την Ε.Ε. στην Τουρκία αρμοδιοτήτων να εκτελεί αυτόνομες επιχειρήσεις Έρευνας και Διάσωσης μέσα στο FIR Αθηνών, στο Σχέδιο Δράσης Ε.Ε. – Τουρκίας, τα οποία έχει δεχθεί αδιαμαρτύρητα η ελληνική κυβέρνηση, με την ΥΠΑ, τώρα, να επιχειρεί μέσω ΝΟΤΑΜ να εξισορροπήσει την κατάσταση. Το νέο αυτό σκηνικό αποτυπώνεται ανάγλυφα την περίοδο 5-8 Ιανουαρίου, στην περιοχή της Ρόδου και φυσικά, τα περιστατικά αυτά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εκλαμβάνονται ως μεμονωμένα ή περιστασιακά. Αναλυτικότερα: Στις 5 Ιανουαρίου 2016, στις 04:39 π.μ., η ΥΠΑ εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ 0021 κατηγορίας Α, δηλαδή διεθνούς διανομής, για εκτέλεση Έρευνας και Διάσωσης, επειδή ένα πλοίο κινδύνευε. Η ΥΠΑ όρισε το κέντρο της περιοχής SAR με συντεταγμένες και με ακτίνα 5νμ. Η περιοχή αυτή βρίσκεται στην παραλία του χωριού Λαχανιά της Ρόδου, όπως φαίνεται στον χάρτη με μπλε χρώμα. Μολονότι αυτή η περιοχή SAR καλύπτει αποκλειστικώς ελληνική κυριαρχία, (έδαφος, χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο της Ρόδου), παρά ταύτα, την εξόχως σημαντική ελληνική κυριαρχία η ΥΠΑ δεν την αναφέρει στην αγγελία Α 0021/16. Στη ΝΟΤΑΜ αυτή η ΥΠΑ ορίζει την περιοχή SAR και δηλώνει διεθνώς τα ακόλουθα: «..Λόγω μεγάλου ρίσκου για την εναέρια κυκλοφορία, ατομικές μονάδες απαιτείται να συντονίζονται με το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας – Διάσωσης ( ΕΚΣΕΔ) στον Πειραιά, εισερχόμενες στην περιοχή η οποία κείται εντός του FIR Αθηνών, που είναι το μόνο αρμόδιο για την περιοχή..». <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/rodosadam_1.jpg"><img height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhL51dIJp_bgjuHzmByjZviUJwxR0w8fOJ23v_KV6gtwPLkUn_x6w8ZxWeNq0uw2RYG1GMLuJwfd1ekSyhM8jJyBiGSYmwLMrPINWFDuVNdp07WjMB0gM0Zidt6I3yhPsGaACOC45odcB9LlDdL2_mNGCij=" width="456" /></a> (φωτ. Η πράσινη γραμμή από Καστελόριζο μέχρι Σάμο οριοθετεί τα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα - Συνθήκη Παρισίων 1947. Ο κύκλος με μπλε χρώμα ειναι η περιοχή πραγματικής SAR, που η Άγκυρα θεωρεί δική της. Την περιοχή με κόκκινο η Άγκυρα θεωρεί στο σύνολο της τουρκική κυριαρχία) Μετά από 90 λεπτά, η Τουρκία απάντησε ότι «...η περιοχή Έρευνας και Διάσωσης κείται στην περιοχή SAR της Τουρκίας, την οποία ο Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ) την έχει συμπεριλάβει στο Διεθνές Εγχειρίδιο Ναυσιπλοΐας, η οποία ορίζεται από τον 25ο μεσημβρινό..». Δηλαδή διχοτομεί το Αιγαίο. Σημειώνεται ότι για πρώτη φορά σε πραγματική (όχι άσκηση) Έρευνα και Διάσωση, η Άγκυρα με την συγκεκριμένη ΝΟΤΑΜ Α0039/5-1-2016 αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία εν προκειμένω στη Ρόδο, και τούτο διευκολύνθηκε από το γεγονός ότι η ΥΠΑ δεν καταχώρησε στην ελληνική ΝΟΤΑΜ την αναφορά στην ελληνική κυριαρχία. Έτσι, δεν είναι διόλου απίθανο να δούμε στο μέλλον την Άγκυρα να στέλνει στη Ρόδο τουρκικά F-16 δήθεν για βοήθεια σε SAR,να αλωνίζουν στην ελληνική κυριαρχία, χωρίς σχέδια πτήσης και χωρίς να συντονίζονται με το ΕΚΣΕΔ του Πειραιά και να ισχυρίζονται ότι η περιοχή SΑR στη Ρόδο κείται εντός της περιοχής Έρευνας και Διάσωσης της Άγκυρας... Τρεις ημέρες αργότερα, στις 8 Ιανουαρίου, η ΥΠΑ εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ Α0045 για πραγματική Έρευνα και Διάσωση επίσης στην κυριαρχία της Ρόδου, λόγω πλοίου σε κίνδυνο. Αυτήν τη ΝΟΤΑΜ, όμως, η ΥΠΑ… την απέσυρε, την εξαφάνισε την ίδια ακριβώς ημέρα 8.1.2016 και δεν την ακύρωσε με νέα ΝΟΤΑΜ -ίσως για να μην την πάρουν χαμπάρι οι Τούρκοι και απαντήσουν. Όμως η Άγκυρα απάντησε αμέσως με τη ΝΟΤΑΜ Α0101/16, σύμφωνα με την οποία η ελληνική ΝΟΤΑΜ Α0045/16 είναι άκυρη, διότι η περιοχή SAR ανήκει στην Άγκυρα. Η ΥΠΑ αστραπιαία απάντησε στην Τουρκία με τη ΝΟΤΑΜ Α0046/16 με την οποία δηλώνει διεθνώς ότι «η τουρκική ΝΟΤΑΜ Α0101/16 είναι άκυρη» και ότι η μόνη αγγελία που είναι σε ισχύ για το FIR Αθηνών είναι η ελληνική ΝΟΤΑΜ Α0045/16. Αυτή η ΝΟΤΑΜ όμως είναι εξαφανισμένη, άρα ανύπαρκτη, διότι η ίδια η ΥΠΑ την είχε ήδη αποσύρει στα μουλωχτά... Έτσι οι αεροναυτιλόμενοι χρησιμοποιούν τον ονειροκρίτη για να βρουν την περιοχή που γίνεται SAR για να μην μπουν στην ίδια περιοχή και σκουντουφλήσουν με άλλους που κάνουν SAR. Η ανεπάρκεια της ελληνικής πλευράς υπονομεύει τα σύνορά της Το θέμα αυτό είναι εξόχως σοβαρό και επικίνδυνο, διότι αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί με πλήρη ασφάλεια στις αρμοδιότητες που μας έχουν εκχωρήσει οι διεθνείς οργανισμοί για παροχή SAR στο FIR Αθηνών, με αποτέλεσμα να υπονομεύονται τα ελληνικά συμφέροντα. Επιπροσθέτως, στις 8 Ιανουαρίου, η Τουρκία προχώρησε και σ' έναν άλλο νεωτερισμό, με τη ΝΟΤΑΜ Β0068/16, (σ.σ. οι ΝΟΤΑΜ Β αφορούν μόνον την επικράτεια και δεν είναι διεθνείς), με την οποία η Άγκυρα εκτελεί άσκηση σε περιοχή που φαίνεται με κόκκινη γραμμή στον χάρτη. Μολονότι μέρος της περιοχής βρίσκεται εντός του FIR Αθηνών και καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία, η Τουρκία με την αγγελία αυτή ισχυρίζεται ότι το σύνολο της περιοχής κείται στην τουρκική επικράτεια, καταπατώντας και τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα στην περιοχή, όπως αυτά έχουν καθοριστεί από τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 για τα Δωδεκάνησα.<div>
 <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ραγδαία αλλαγή σκηνικού στα νερά του Ανατολικού Αιγαίου

Της Κύρας Αδάμ Με το που ξημέρωσε το νέο έτος, σημειώνεται ραγδαία αλλαγή σκηνικού και πολιτικής από την Αθήνα και την Άγκυρα στα ταραγμέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Να σπάσει η σιωπή για το Κουρδικό: Ερντογάν-Νταβούτογλου σχεδιάζουν γενοκτονία

Ellada simera 0 Κουρδικό, Τουρκία 16:55

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkXO_AAxPqMWpZm1qjL2-xmavjy4d5526s45lUTj2rW64VAwIcP49Wdt-noA8aH4PxGVJuavzYFW4j2Br2aPxiHshSwYnAcvk7Jjw5yGrRUAEEciRs9ErDkO2MxRl-jgpJZGwF9gzSu7c/s1600/nekros+koyrdos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkXO_AAxPqMWpZm1qjL2-xmavjy4d5526s45lUTj2rW64VAwIcP49Wdt-noA8aH4PxGVJuavzYFW4j2Br2aPxiHshSwYnAcvk7Jjw5yGrRUAEEciRs9ErDkO2MxRl-jgpJZGwF9gzSu7c/s1600/nekros+koyrdos.jpg" /></a></div>
 
Του Νεοκλή Συλικιώτη 
 Αντιπροσωπία του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) από την Τουρκία επισκέφτηκε την ομάδα μας στο ευρωκοινοβούλιο για να μας ενημερώσει αναφορικά με τις διώξεις και την τρομοκρατία που ασκείται πάνω στον εκεί κουρδικό πληθυσμό. Θηριωδίες και φόνοι δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Ακόμα και μικρά παιδιά ή γυναίκες δεν γλιτώνουν από τη μανία του βαθέως κράτους της Τουρκίας. Σε πολλές περιπτώσεις τα πειθήνια όργανα του τουρκικού αυταρχικού κράτους δεν αφήνουν καντους συγγενείς των θυμάτων να θάψουν τους οικείους τους. Ο Osman Baydemir, βουλευτής της περιοχής Σανλιούρφα, και η Feleknas Uca, βουλευτής του HDP από το Ντιγιάρμπακίρ και πρώην ευρωβουλευτής της ΕΕΑ/ΒΠΑ από τη Γερμανία, κατάθεσαν πολλά περισσότερα στοιχεία. Μας μίλησαν για τη φίμωση που ασκείται στην τουρκική εθνοσυνέλευση αναφορικά με το κουρδικό, αφού καμία ερώτηση που αφορά τις σφαγές των Κούρδων δεν εγκρίνεται προς κατάθεση προς την κυβέρνηση. Επίσης πέραν των 5200 ιστότοπων που ασχολούνταν με το κουρδικό έχουν απαγορευτεί στην Τουρκία. Έκκληση από 1128 πανεπιστημιακούς και 400 ανθρώπους του πνεύματος, ανάμεσα τους και ο Νόαμ Τσόμσκι, για νασταματήσουν άμεσα οι επιθέσεις του τουρκικού κράτους προς τους Κούρδους απευθύνονται σε ώτα μη ακουώντων. Δύο μέρες μετά την δημοσιοποίηση της έκκλησης, ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωνε δημόσια πως οι λόγιοι πρέπει να μάθουν ποιά είναι η θέση τους, και πως στην Τουρκία δεν υπάρχει Κουρδικό πρόβλημα, αλλά πρόβλημα τρομοκρατίας. Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες της αντιπροσωπίας του HDP σκιαγραφούν τη χειρότερη ίσως δίωξη των Κούρδων από τη δεκαετία του 90. Η κατάσταση τους στην Τουρκία απορρέει κυρίως από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή και τα γεγονότα που αυτές προκάλεσαν. Η Τουρκία με τον Νταβούτογλου στο τιμόνι, υποστήριξε τη λεγόμενη “αραβική άνοιξη”, ουτως ώστε να αναδεικτεί ως ο σταθεροποιητικός παράγοντας της περιοχής και ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου. Αυτή η πολιτική απέτυχε παταγωδώς. Στο εσωτερικό η αυξημένη επιρροή του HDP όχι μόνο στις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας οδήγησε την κυβέρνηση Ερντογάν στην ολομέτωπη επίθεση ενάντια στον κουρδικό πληθυσμό. Και όμως η στάση της ευρωπαϊκής Επιτροπής προς την Τουρκία προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά. Οι Βρυξέλλες ανέχονται τη δίωξη των Κούρδων λόγω των οικονομικών ευκαιριών που παρέχει η πρόσβαση των μεγάλων ευρωπαϊκών πολυεθνικών στην τουρκική αγορά. Την ίδια ώρα, και παρόλο που η Τουρκία είναι γνωστή για τις παραβιάσεις τόσο του διεθνούς δικαίου όσο και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στηρίζει την Τουρκία πολιτικά αναγνωρίζοντας την ως ασφαλή χώρα και χρηματοδοτεί την καταστολή των προσφυγικών ρευμάτων από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική δίνοντας της 3 δισεκατομμύρια ευρώ για να κρατήσει τους πρόσφυγες μακριά από τα σύνορα της ΕΕ. Ως Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά / Βόρεια Πράσινη Αριστερά θεωρούμε πως είναι πλέον η ώρα να εντείνουμε τη δράση μας σε όλα τα μέτωπα αγώνα ενάντια στον πόλεμο που διεξάγεται ενάντια στους Κούρδους και αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας, και να καταγγείλουμε την πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών που ακολουθεί η ΕΕ. Γι’ αυτό το λόγο αποφασίσαμε να αποστείλουμε έκκληση προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για καταδίκη της σφαγής των Κούρδων. Επίσης θα προσπαθήσουμε να περάσουμε καταδικαστικό ψήφισμα από την επόμενη ολομέλεια στο Στρασβούργο, και θα οργανώσουμε ομάδα από ευρωβουλευτές για να επισκεφτούμε το Ντιγιάρμπακιρ. Είναι καιρός να σπάσει η σιωπή για το Κουρδικό. *Ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις / Αντιπροέδρου ΕΕΑ/ΒΠΑ<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Να σπάσει η σιωπή για το Κουρδικό: Ερντογάν-Νταβούτογλου σχεδιάζουν γενοκτονία

Του Νεοκλή Συλικιώτη Αντιπροσωπία του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) από την Τουρκία επισκέφτηκε την ομάδα μας στο ευρωκοινοβούλιο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως τελικά οι ΗΠΑ επιδιώκουν τον πολυπολικό κόσμο;

Ellada simera 0 κόσμος 16:26

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4pr_p5cXo_ZNPOFhUT-WuL_dppMypMwTCRL-nM190KbIjzUoU5nBqT1tYdf8ZgsajhiyPkPlCBLOUppKxmtmHIDM0-r8xy4Ck3ya4RzG4CqYeJ1VwzExSZq5Ug2xQZ9oyIh-WeLOysyc/s1600/skakiera_ethnika+themata.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4pr_p5cXo_ZNPOFhUT-WuL_dppMypMwTCRL-nM190KbIjzUoU5nBqT1tYdf8ZgsajhiyPkPlCBLOUppKxmtmHIDM0-r8xy4Ck3ya4RzG4CqYeJ1VwzExSZq5Ug2xQZ9oyIh-WeLOysyc/s1600/skakiera_ethnika+themata.jpg" /></a></div>
 
Κάθε φορά που αναφερόμαστε στο επερχόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα και στην αποδόμηση του μύθου της αμερικανικής «μονοκρατορίας», οι πιστοί της αμερικανικής ισχύος διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους: ισχυρίζονται ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ή, αν συμβαίνει, είναι απλώς θέμα χρόνου για τις Ηνωμένες Πολιτείες να το ανατρέψουν και να επιβάλουν εκ νέου την αναντίρρητη κυριαρχία τους δια της ισχύος. 
 
Του Δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα 
ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 323 
Έχουν όμως άραγε αναρωτηθεί αν υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι ενδεχομένως ωθούν τις ΗΠΑ όχι μόνο να αποδεχτούν, αλλά ακόμη και να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση του πολυπολικού διεθνούς συστήματος, όπου οι ίδιες θα είναι απλώς «πρώτες μεταξύ ίσων», γιατί κάτι τέτοιο θα προωθεί τα μακρόπνοα οικονομικά τους συμφέροντα; 
 
Η προσπάθεια πρόκλησης διεθνούς αναταραχής από Άγκυρα – Ριάντ 
 
Όπως επισημαίνει σε άρθρου του στην έγκυρη ιστοσελίδα DefencePoint ο αναλυτής Ζαχαρίας Μίχας, η εκτέλεση του δημοφιλούς σιίτη κληρικού Νιμρ αλ Νιμρ από το καθεστώς του Ριαντ, που πυροδότησε πρωτοφανή ένταση μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας, έχει πολλές ομοιότητες με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους Sukhoi Su-24 από την Άγκυρα πριν από λίγο καιρό. Συγκεκριμένα και οι δύο ενέργειες δείχνουν ενέργειες απελπισίας δύο καθεστώτων που προσπαθούν να σύρουν την Δύση προς υπεράσπισή τους, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν έναν πολύ ισχυρό εχθρό. 
 
Η μεν Τουρκία επεδίωξε κάποια «ακραία» απάντηση της Ρωσίας στην απρόκλητη επίθεση εναντίον της, έτσι ώστε να εκβιάσει τη συσπείρωση του ΝΑΤΟ πίσω από αυτή, ενώ η Σαουδική Αραβία φαίνεται πως ευελπιστούσε σε κάποια αντίστοιχη αντίδραση του Ιράν, η οποία θα ενεργοποιούσε εκ νέου τα αντιιρανικά αντανακλαστικά της Δύσης. Σε μία τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων θα μπορούσαν να προκληθούν επιπροσθέτως σοβαρές αναταραχές στην παγκόσμια αγορά ενέργειας, οδηγώντας σε απότομη άνοδο τις τιμές του πετρελαίου, διασώζοντας έτσι τη σαουδαραβική οικονομία, που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Για να ενισχύσει δε αυτή του την προσπάθεια, το Ριάντ προχώρησε σε διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με την Τεχεράνη. 
 
Θα πρέπει ακόμη να επισημανθεί ότι τυχόν πολεμικό επεισόδιο θα διεξαγόταν υπό σχετικά ασφαλείς συνθήκες για τη Σαουδική Αραβία, μια και οι δύο χώρες δεν έχουν χερσαία σύνορα και η όποια αντιπαράθεση θα περιοριζόταν σε συγκρούσεις μεταξύ ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων στον Περσικό Κόλπο, όπου οι Σαουδάραβες έχουν τόσο τεχνολογικό όσο και ποσοτικό πλεονέκτημα. Βέβαια, οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν θα μπορούσε να απειλήσουν άμεσα τα σαουδαραβικά εδάφη, ενώ το Ριάντ δεν έχει μεριμνήσει για την ουσιαστική ενίσχυση του αντιβαλλιστικού του οπλοστασίου, όπως έχουν κάνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). 
 
Ακόμη περισσότερο, αν το Ιράν καταφέρει να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ, σε περίπτωση αντιπαράθεσης, μεγάλο μέρος του σαουδαραβικού πετρελαίου, αλλά και το σύνολο της παραγωγής του Κατάρ, του Μπαχρέιν και των ΗΑΕ, δεν θα έχει διέξοδο προς τον υπόλοιπο κόσμο. Εν παραλλήλω, η αδυναμία της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της να κατανικήσουν τους σιίτες Χούθι στην Υεμένη απειλεί να αποκόψει την Σαουδική Αραβία από τον υπόλοιπο κόσμο και από την πλευρά της Ερυθράς Θάλασσας. 
 
Με άλλα λόγια, οι σιιτικές δυνάμεις ενδέχεται σε λίγο καιρό να είναι σε θέση να εγκλωβίσουν σε έναν ασφυκτικό κλοιό τις σουνιτικές πετρομοναρχίες της Αραβικής Χερσονήσου τόσο από τον Βορρά όσο και από το Νότο αν νικηθούν οι τζιχαντιστές στο Ιράκ και τη Συρία και αν υπερισχύσουν οι Χούθι στην Υεμένη. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούν να εγκλωβίσουν και μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. 
 
Το περίεργο είναι ότι ένα παρόμοιο ενδεχόμενο δεν φαίνεται να προκαλεί ανησυχία στον κόσμο γενικώς και στις ΗΠΑ ιδιαίτερα. Αυτό θα ήταν κάτι ανήκουστο πριν από μερικά χρόνια. Όμως ο κόσμος έχει αλλάξει και ό,τι θεωρούσαμε δεδομένο παλαιότερα ενδεχομένως δεν ισχύει σήμερα. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/saudi-arabia-oil.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-32112" height="263" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/saudi-arabia-oil.jpg" title="saudi-arabia-oil" width="400" /></a> 
Η γεωγραφία της ενέργειας οδηγεί σε απομάκρυνση 
Στον χθεσινό κόσμο, η παραμικρή πιθανότητα να ξεσπάσει πολεμική αντιπαράθεση μεταξύ του μεγαλύτερου παραγωγού πετρελαίου στον πλανήτη (Σαουδική Αραβία) και ενός από τους μεγαλύτερους (Ιράν) θα προκαλούσε τον τρόμο της Ουάσιγκτον, η οποία θα έσπευδε να καλύψει τους συμμάχους της στον Περσικό Κόλπο, με ό,τι έχει και δεν έχει. 
Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη σε αυτή την περίπτωση. Παρεμπιπτόντως, ούτε η διεθνής αγορά ενέργειας φάνηκε να εντυπωσιάζεται ιδιαίτερα από το ενδεχόμενο παρόμοιας πολεμικής σύγκρουσης κι έτσι, έπειτα από μία αντανακλαστική άνοδο στην τιμή του πετρελαίου, υπήρξε ξανά πτώση και ο «μαύρος χρυσός» βρίσκεται σήμερα σε χαμηλά δεκαετίας. 
 
Αυτό αφενός μεν επιβεβαιώνει ότι υπάρχει περίσσεια ενεργειακών αποθεμάτων στον πλανήτη, αφετέρου δε ότι τα αποθέματα αυτά είναι διασκορπισμένα σε διάφορες περιοχές. Με άλλα λόγια, δεν έχει γίνει πολυπολικό μόνο το διεθνές σύστημα ισχύος, αλλά και το διεθνές σύστημα ενέργειας. 
Έπειτα από πολλά χρόνια έχει δημιουργηθεί μία αποκεντρωτική γεωγραφία της ενέργειας, η οποία συνεισφέρει στην περαιτέρω επέκταση και εδραίωση του πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Επιπροσθέτως, όταν αναφερόμαστε σήμερα σε αποκεντρωμένη γεωγραφία της ενέργειας, ουσιαστικά εννοούμε μία αποκεντρωμένη γεωγραφία των υδρογονανθράκων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), μια και δεν έχει εμφανιστεί ακόμη κάποιο υποκατάστατο ή πλέγμα υποκατάστατων που θα μπορούσε να πάρει τη σκυτάλη από τους υδρογονάνθρακες μέσα στην επόμενη δεκαετία ως βασική πηγή ενέργειας. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/09/gas_pipeline.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-136621" height="196" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/09/gas_pipeline-300x196.jpg" title="gas_pipeline" width="300" /></a>Άρα, παρ’ όλη την στασιμότητα των τιμών του πετρελαίου μετά την κρίση στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας – Ιράν, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι μία μεγάλης έκτασης αντιπαράθεση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής δεν θα προκαλούσε εκτίναξη των τιμών προς τα πάνω. 
Ίσως, λοιπόν, η ουσιαστική εξήγηση γι αυτή την «ψύχραιμη στάση» των Ηνωμένων Πολιτειών να είναι το γεγονός ότι έχουν μεταβληθεί και οι ίδιες από καταναλωτή σε παραγωγό υδρογονανθράκων χάρη στο σχιστολιθικό αέριο και φυσικό αέριο που έχουν αποκαλυφθεί στα μητροπολιτικά τους εδάφη. Έτσι, ωθούνται σε μία λιγότερο παρεμβατική πολιτικά στα διεθνή δρώμενα. 
 
Αυτό συμβαίνει αφενός μεν γιατί δεν τις πολυενδιαφέρει πλέον η αξιόπιστη ροή ενέργειας από τη Μέση Ανατολή, μια και διαθέτουν δικά τους αποθέματα, αφετέρου δε μία αύξηση στις τιμές του πετρελαίου, που θα προέκυπτε από τυχόν πολεμική αντιπαράθεση στη Μέση Ανατολή, πιθανώς να τις βόλευε γιατί έτσι θα αύξαναν και τα δικά τους έσοδα. 
 
Υπενθυμίζεται ότι το σχιστολιθικό πετρέλαιο είναι πιο ακριβό στην εξόρυξή του από ότι τα συμβατικά κοιτάσματα των αραβικών χωρών του Κόλπου ή του Ιράν, κι έτσι, για να είναι βιώσιμη η σχετική βιομηχανία, κάτι που έχει και γεωστρατηγική σημασία γα τις ΗΠΑ, οι τιμές θα πρέπει να είναι σχετικά υψηλές. Άρα, ενδεχομένως να βολεύει τους Αμερικανούς να υπάρχουν αναταραχές ανά τον κόσμο που θα επιφέρουν αύξηση των τιμών του πετρελαίου. 
 
Σε περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι περιορίζεται –αν δεν αντιστρέφεται ολοκληρωτικά- το ενδιαφέρον των ΗΠΑ να ασκούν δια της ισχύος έλεγχο των ροών της ενέργειας και, συνεπακόλουθα, του διεθνούς συστήματος. Δηλαδή, οι Ηνωμένες Πολιτείες ωθούνται στο να αφήσουν τον υπόλοιπο κόσμο στη μοίρα του. Άρα, δημιουργείται κενό ισχύος και ενισχύεται κατά συνέπεια η τάση για τη διαμόρφωση ενός πολυπολικού διεθνούς συστήματος. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/01/us-imperialism.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-145079" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/01/us-imperialism.jpg" title="us-imperialism" width="400" /></a> 
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ ενδέχεται να ωθηθούν προς τη μείωση της επίδρασής τους στα διεθνή δρώμενα άρα και προς την ενίσχυση ενός πολυπολικού διεθνούς συστήματος, που θα αντικαταστήσει τον (φαντασιακό) μονοπολικό πλανήτη στον οποίο ασκούσαν αυτές την ηγεμονία, όχι μόνο κατ’ ανάγκην, λόγω περιορισμού της ισχύος τους, αλλά και γιατί έτσι τις συμφέρει. Η αλλαγή, δηλαδή, που επιφέρει στην γεωοικονομική ταυτότητα των ΗΠΑ η ανακάλυψη των μεγάλων κοιτασμάτων σχιστολιθικών υδρογονανθράκων στα μητροπολιτικά εδάφη τους ενδέχεται να επιδρά και στην ευρύτερη γεωπολιτική αμερικανική ταυτότητα και στρατηγική και να τις ωθεί όχι μόνο να αποδεχτούν παθητικά το διαμορφούμενο πολυπολικό σύστημα, αλλά και να το επιδιώξουν. Ίσως, λοιπόν, αυτή η μέχρι πριν από μερικά χρόνια υπερβολικά «ψύχραιμη» στάση των ΗΠΑ στην εντεινόμενη διαμάχη μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας πιθανώς να είναι το πρώτο επεισόδιο σε αυτή τη νέα διεθνή γεωπολιτική πραγματικότητα.</div>
<div style="text-align: left;">
 </div>
</div>
Βέβαια, η υπόθεση ότι η άνοδος των τιμών του πετρελαίου ευνοεί τις ΗΠΑ μόνο και μόνο γιατί έχουν γίνει κι αυτές παραγωγοί επιδέχεται έντονης κριτικής. Μεταξύ των άλλων, μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι σχιστολιθικοί υδρογονάνθρακες αποτελούν απλώς ένα μέρος της οικονομικής βάσης της χώρας, η οποία, όπως κάθε μεγάλη βιομηχανική δύναμη, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στο κόστος της ενέργειας. 
 
Άρα τυχόν υψηλό κόστος ενέργειας θα ήταν επιζήμιο γι αυτές. Όμως το κόστος της ενέργειας είναι περισσότερο σχετικό παρά απόλυτο μέγεθος. Για παράδειγμα, μία βιομηχανία τσιμέντου, η οποία είναι από τις πλέον ενεργοβόρες, έχει χαμηλό κόστος ενέργειας όταν είναι μικρότερο από αυτό των ανταγωνιστών της. Αν, για κάποιο λόγο, πέσουν οι τιμές, αλλά με τέτοιο τρόπο που να είναι πλέον ίδιες για όλους, τότε το κόστος ενέργειας για τη συγκεκριμένη βιομηχανία αυξάνεται και δεν μειώνεται. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/US_SHALE_GAS_Chesapeake-Energy.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98102" height="267" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/US_SHALE_GAS_Chesapeake-Energy.jpg" title="US_SHALE_GAS_Chesapeake Energy" width="400" /></a> 
Ανάγκη νέων στρατηγικών 
 
Οι ΗΠΑ, λοιπόν, κατά τα φαινόμενα, αξιοποιώντας τα δικά τους κοιτάσματα, θα είναι σε θέση να έχουν χαμηλότερο κόστος ενέργειας σε μία σειρά από βιομηχανικούς τομείς απ’ ότι οι Ευρωπαίοι και οι Ασιάτες ανταγωνιστές τους. Επιπροσθέτως, το υψηλότερο κόστος των υδρογονανθράκων θα επέτρεπε την οικονομικά βιώσιμη εγχώρια ανάπτυξη εναλλακτικών – «πράσινων» πηγών ενέργειας, κάτι που αποτελεί και σημαντικό στοιχείο της μελλοντικής αμερικανικής στρατιωτικής στρατηγικής (το θέμα αυτό εξετάζει και ο γράφων στο βιβλίο του «Το τέλος του πετρελαίου και η αρχή της νέας αμερικανικής στρατηγικής», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη), ενώ θα περιόριζε ενδεχομένως τη σημασία του χαμηλού κόστους παραγωγής στα φωτοβολταϊκά που επιτυγχάνουν οι Κινέζοι. 
 
Άρα, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι υψηλότερες τιμές των υδρογονανθράκων θα ήταν επιζήμιες για την αμερικανική βιομηχανία στο σύνολό της. Αντιθέτως, για πολλούς κλάδους ενδέχεται να ήταν ωφέλιμες. Επομένως, πιθανώς να είναι προς το οικονομικό συμφέρον των ΗΠΑ ένας πιο ταραγμένος και «απείθαρχος» πλανήτης. Δηλαδή, ένας πλανήτης με μικρότερη αμερικανική παρουσία, ήτοι ένας πολυπολικός πλανήτης. 
 
Επίσης, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η άνοδος των τιμών του πετρελαίου θα ενισχύσει σημαντικά τη ρωσική οικονομία κι αυτό είναι κάτι που δεν επιθυμούν οι Αμερικανοί. Όμως η υπόθεση αυτή δεν είναι κατ’ ανάγκην σωστή. Μεταξύ των άλλων, η ενίσχυση της ρωσικής οικονομίας θα επέτρεπε την περαιτέρω ενίσχυση του ρωσικού οπλοστασίου κι αυτό με τη σειρά του θα ήταν ένα ισχυρότατο κίνητρο για την αμερικανική κυβέρνηση να αυξήσει τους εξοπλισμούς, ενισχύοντας έτσι τις πολεμικές βιομηχανίες, οι οποίες αποτελούν κομβικό κομμάτι της αμερικανικής τεχνολογικής βάσης και τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. 
 
Σε κάθε περίπτωση, ο πολυπολικός κόσμος φαίνεται πως ήρθε για να μείνει και δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο, όπως επιμένουν να πιστεύουν (ή να ελπίζουν) κάποιοι αμετανόητοι πιστοί της αμερικανικής ηγεμονίας. Κι αυτός είναι ένας νέος κόσμος που απαιτεί νέες στρατηγικές, προσαρμοσμένες σε αυτόν, ακόμη κι από μικρές χώρες σαν τη δική μας, ή, μάλλον, ιδιαίτερα από αυτές. 
Βέβαια, η είδηση της εβδομάδας θα ήταν η ατομική δοκιμή της Βόρειας Κορέας, αν πράγματι αυτή αφορούσε σε βόμβα υδρογόνου. Για την ακρίβεια, θα ήταν μία από τις πιο σημαντικές ειδήσεις της τελευταίας δεκαετίας, μια και θα δημιουργούσε νέα γεωστρατηγικά δεδομένα σε ολόκληρο το πλανητικό σύστημα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να επιβεβαιώνεται. 
 
*Ο Κωνσταντίνος Γρίβας διδάσκει το μάθημα της Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μήπως τελικά οι ΗΠΑ επιδιώκουν τον πολυπολικό κόσμο;

Κάθε φορά που αναφερόμαστε στο επερχόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα και στην αποδόμηση του μύθου της αμερικανικής «μονοκρατορίας», οι πι...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τα λάθη των ΗΠΑ

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα 16:12

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT1nudyaLxlBL2Z-BrfoOORnGxDgr3zzey9V1lxwyNyc8hMk4StDvhQNAkb1JGTnMaQypYDxYETPTdn8rQpzs0xjlyU1IG9vSGbs5g8RrvMO7OMQufz0GQgAGRDgiTw2_2D858kuLp55k/s1600/isis_islam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT1nudyaLxlBL2Z-BrfoOORnGxDgr3zzey9V1lxwyNyc8hMk4StDvhQNAkb1JGTnMaQypYDxYETPTdn8rQpzs0xjlyU1IG9vSGbs5g8RrvMO7OMQufz0GQgAGRDgiTw2_2D858kuLp55k/s1600/isis_islam.jpg" /></a></div>
 
Ο καθηγητής Στίβεν Γουόλτ σε άρθρο του στο περιοδικό «Foreign Policy» Το Ισλαμικό Κράτος δεν θα υπήρχε αν ο Τζορζτ Μπους ο νεότερος δεν είχε εισβάλει στο Ιράκ. Πώς θα ήταν ο κόσμος αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αποφύγει κάποια από τα μεγαλύτερα λάθη τους στην εξωτερική πολιτική; διερωτάται ο γνωστός καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και θεωρητικός της σχολής του ρεαλισμού Στίβεν Γουόλτ σε άρθρο του στο αμερικανικό περιοδικό «Foreign Policy». Οπως σημειώνει, η ρεαλιστική προσέγγιση, παρότι συνιστά δομικό στοιχείο της ακαδημαϊκής μελέτης των διεθνών σχέσεων, δεν βρίσκει εφαρμογή στην πολιτική, όπου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου κυριαρχεί είτε ο φιλελεύθερος διεθνισμός των Δημοκρατικών είτε ο νεοσυντηρητισμός των Ρεπουμπλικανών. Το αποτέλεσμα αυτής της τάσης «μιλάει από μόνο του», σχολιάζει ο Γουόλτ. «Οταν τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούσαν καλές σχέσεις με τις περισσότερε μεγάλες δυνάμεις στον κόσμο, η Αλ Κάιντα ήταν μια μικρή ενόχληση, μια ειλικρινής ειρηνευτική διαδικασία ελάμβανε χώρα στη Μέση Ανατολή και η Αμερική απολάμβανε τη "μονοπολική στιγμή" της. Η πολιτική της ισχύος υποτίθεται ότι περνούσε στο παρελθόν και η ανθρωπότητα ήταν απασχολημένη με το να πλουταίνει σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου η ευημερία, η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα κυριαρχούσαν στη διεθνή πολιτική ατζέντα» γράφει ο Γουόλτ. Τι συμβαίνει σήμερα; Οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα γίνονται ολοένα πιο συγκρουσιακές, η δημοκρατία σε Τουρκία και Ανατολική Ευρώπη κινδυνεύει και ολόκληρη η Μέση Ανατολή πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Οι Ταλιμπάν, για τους οποίους η Ουάσιγκτον έχει δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια για να τους πολεμήσει επί 14 χρόνια, είναι ακόμη ισχυροί και μπορεί να κερδίζουν. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων έχουν βαλτώσει και η Ευρωπαϊκή Ενωση - πιθανώς, όπως τη χαρακτηρίζει ο Γουόλτ, η πιο ξεκάθαρη ενσάρκωση των φιλελεύθερων ιδεών στον πλανήτη - βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρά προβλήματα στα οποία δεν υπάρχει εμφανής λύση. Οπότε, συνεχίζει ο αμερικανός ακαδημαϊκός, το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο κόσμος θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση σήμερα αν οι τελευταίοι τρεις πρόεδροι είχαν ακολουθήσει τις επιταγές του ρεαλισμού αντί να επιτρέπουν σε φιλελεύθερους και νεοσυντηρητικούς (neocons) να κάνουν κουμάντο; «Η απάντηση είναι ναι» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γουόλτ. Και εξηγεί: «Ο ρεαλισμός τοποθετεί την ισχύ στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής και θεωρεί ότι βασικό μέλημα των κρατών είναι να διασφαλίσουν την ασφάλειά τους σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει μια παγκόσμια κυβέρνηση για να τα προστατεύσει από τους άλλους. Οι ρεαλιστές πιστεύουν ότι η στρατιωτική ισχύς είναι απαραίτητη για να διατηρηθούν η ανεξαρτησία και η αυτονομία ενός κράτους, αλλά αναγνωρίζουν ότι συχνά παράγει ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Οι ρεαλιστές πιστεύουν ότι ο εθνικισμός και άλλες τοπικές ταυτότητες είναι ισχυρές και διαρκείς, ότι τα κράτη λειτουργούν εγωιστικά, ότι η εμπιστοσύνη είναι δύσκολο να επιτευχθεί και ότι διεθνείς νόρμες και οι θεσμοί έχουν περιορισμένη επίδραση στα ισχυρά κράτη. Κοντολογίς, οι ρεαλιστές εν γένει έχουν μιαν απαισιόδοξη οπτική για τις διεθνείς σχέσεις και παρουσιάζονται επιφυλακτικοί στις προσπάθειες επαναδημιουργίας του κόσμου βάσει κάποιου ιδεολογικού σχεδίου, ανεξαρτήτως του πόσο ελκυστικό μπορεί αυτό να ακούγεται». Αν ο Μπιλ Κλίντον, ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος και ο Μπαράκ Ομπάμα ακολουθούσαν τις ρεαλιστικές αρχές πόσο διαφορετική θα ήταν η αμερικανική εξωτερική πολιτική από το 1993 ως σήμερα; <ul>
<li>Πρώτον, αν ο Μπους είχε ακολουθήσει τις συμβουλές του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Μπρεντ Σκόουκροφτ, του Κόλιν Πάουελ και άλλων ρεαλιστών, δεν θα είχε εισβάλει στο Ιράκ το 2003 αλλά θα είχε επικεντρωθεί στην εξόντωση της Αλ Κάιντα. Η περιφερειακή επιρροή του Ιράν θα ήταν σημαντικά μικρότερη και το Ισλαμικό Κράτος δεν θα υπήρχε. </li>
<li>Δεύτερον, η Ουάσιγκτον δεν θα είχε επιδιώξει την επέκταση του ΝΑΤΟ τη δεκαετία του 1990 ή θα την είχε περιορίσει στην Πολωνία, στην Ουγγαρία και στην Τσεχία. Οι ρεαλιστές γνωρίζουν ότι οι μεγάλες δυνάμεις είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες σε ανακατανομές ισχύος στα σύνορα ή κοντά στα σύνορά τους. Ηταν επομένως αναμενόμενο, σύμφωνα με τον Γουόλτ, να δηλητηριαστούν οι σχέσεις με τη Ρωσία. Οι ρεαλιστές γνώριζαν ότι η προσέγγιση της Γεωργίας και της Ουκρανίας από τη Δύση θα προκαλούσε τη σφοδρή αντίδραση της Ρωσίας, η οποία είχε τη δυνατότητα να εκτροχιάσει τις προσπάθειες. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν θα βρισκόταν ακόμη σε κακή κατάσταση, αλλά η Ρωσία δεν θα είχε προσαρτήσει την Κριμαία και η Ανατολική Ουκρανία δεν θα βίωνε τον πόλεμο από το 2014. </li>
<li>Τρίτον, οι ρεαλιστές δεν θα προσπαθούσαν να ανασχέσουν ταυτόχρονα το Ιράν και το Ιράκ αλλά θα εκμεταλλεύονταν την αμοιβαία αντιπαλότητα ώστε ο ένας να εξισορροπεί τον άλλον. Η πολιτική την οποία ακολούθησαν αντίθετα οι ΗΠΑ τις υποχρέωσε να διατηρούν μεγάλο αριθμό χερσαίων και αεροπορικών δυνάμεων στη Σαουδική Αραβία και στον Περσικό Κόλπο, και αυτό ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν τον Οσάμα μπιν Λάντεν στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.</li>
<li>Τέταρτον, οι ρεαλιστές προειδοποίησαν ότι η «οικοδόμηση του κράτους» στο Αφγανιστάν δεν θα απέδιδε και ότι η αποστολή επιπλέον στρατιωτών στη χώρα από τον Ομπάμα το 2009 θα αποτύγχανε. Αν ο Ομπάμα είχε ακούσει τους ρεαλιστές, σημειώνει ο Γουόλτ, θα είχε απομακρυνθεί από το Αφγανιστάν πολύ νωρίτερα. </li>
</ul>
<div>
Τέλος, για τους ρεαλιστές, η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν αποδεικνύει τι μπορούν να επιτύχουν οι ΗΠΑ όταν ακολουθούν αποφασιστική αλλά ευέλικτη εξωτερική πολιτική. Αλλά αυτό θα μπορούσαν να το είχαν επιτύχει αρκετά χρόνια πριν, όταν οι πυρηνικές υποδομές του Ιράν ήταν πολύ πιο περιορισμένες.<a href="http://www.tovima.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τα λάθη των ΗΠΑ

Ο καθηγητής Στίβεν Γουόλτ σε άρθρο του στο περιοδικό «Foreign Policy» Το Ισλαμικό Κράτος δεν θα υπήρχε αν ο Τζορζτ Μπους ο νεότερος δεν ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γραμμή άμυνας S-300 Βελγράδι,Κρήτη,Κάϊρο! Τι προσπαθεί να επιτύχει η Μόσχα

Ellada simera 0 Βαλκάνια 15:55

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXJpXR8ECrWtuFgzs498io_FRsckrMxSt0_NoIkfXeeqjp1pnejiw2mj5GgioHt-nep3VuinXOFtE6RCTmGK0W2i6Ab3LbCM_OVpgHs_e4okeYZ9xoalYGyWY2pxOkBpjPRkQFvwfO9Ao/s1600/S-300_serbia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXJpXR8ECrWtuFgzs498io_FRsckrMxSt0_NoIkfXeeqjp1pnejiw2mj5GgioHt-nep3VuinXOFtE6RCTmGK0W2i6Ab3LbCM_OVpgHs_e4okeYZ9xoalYGyWY2pxOkBpjPRkQFvwfO9Ao/s1600/S-300_serbia.jpg" /></a></div>
 
Μια απροσπέλαστη αντιαεροπορική-αντιπυραυλική γραμμή άμυνας που θα βρίσκεται μέσα στην “καρδιά” της “δυτικής αντιπυραυλικής ασπίδας” NATO και ΗΠΑ,φαίνεται ότι οραματίζεται η Μόσχα. Μια γραμμή που στο μέσον της έχει σημείο αναφοράς την Ελλάδα η οποία διαθέτει εδώ και χρόνια τα γνωστά αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά S-300. Η Ρωσία έχει ήδη προωθήσει την πώλησή τους στην Αίγυπτο και τώρα προκύπτει ότι θέλει να πουλήσει και στη Σερβία. 
 
Ολοκληρώνοντας την διήμερη επίσκεψή του στο Βελιγράδι, ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ρογκόζιν παραχώρησε στην εφημερίδα POLITIKA αποκλειστική συνέντευξη όπου θίγονται ποικίλα θέματα αναφορικά με «την ιστορία και τη δυναμική» των ρωσο-σερβικών σχέσεων. 
 
Απαντώντας σε ερώτηση για το δώρο του προς τον Σέρβο πρωθυπουργό Βούτσιτς, (μια μακέτα πυραύλου S-300) ο κ. Ρογκόζιν τονίζει ότι «χάρισε ένα “ανδρικό δώρο” στον πρωθυπουργό, διότι ο ίδιος κάνει μια “ανδρική δουλειά” και τέτοια δώρα χαρίζει». Προσθέτει δε ότι «εάν το Βελιγράδι διέθετε ένα τέτοιο “δώρο” προ 17ετίας, ασφαλώς δεν θα είχε σήμερα γκρεμισμένα κτίρια, καθώς «το σύστημα S-300 δεν έχει μόνο φυσικές συνέπειες αλλά και ισχυρή ψυχολογική επίδραση». Τονίζει επίσης ότι «ενδέχεται σύντομα, ίσως νωρίτερα ίσως αργότερα, να εμφανιστεί στη Σερβία κάτι τέτοιο, χάριν της εθνικής ασφάλειας». 
 
Στο σχόλιο του δημοσιογράφου ότι από τη σερβική πλευρά αναφέρθηκε πως «υπάρχει ενδεχόμενο έγκρισης ευνοϊκών όρων προμήθειας του S-300», ο κ. Ρογκόζιν απαντά ότι δεν μίλησε για κάτι τέτοιο, όμως είχε υπόψη του πως «πολύ προσεκτικά και πολύ σύντομα θα μπορούσε να εξεταστεί αυτό το αίτημα». Στη διαπίστωση του δημοσιογράφου «άρα, υπάρχει επίσημο αίτημα», ο κ. Ρογκόζιν απαντά τέλος ότι «υπάρχει σερβικό αίτημα, αλλά δεν αφορά το S-300 παρά ένα ολόκληρο φάσμα εξοπλισμού που η Σερβία θα ήθελε να λάβει από τη Ρωσία, φάσμα το οποίο καλύπτει διάφορα όπλα, κυρίως αμυντικά συστήματα, δυνάμεων ξηράς και αεροπορίας» και τονίζει ότι ο ίδιος δεν δικαιούται να μιλήσει γι’ αυτό, «αυτό θα το πουν οι Σέρβοι στρατιωτικοί», καταλήγει. Προσθέτει δε ότι «το πρόβλημα είναι πως όλα αυτά απαιτούν κάποια χρήματα. Μπορούμε να μιλήσουμε για ευνοϊκούς όρους, ωστόσο κοστίζουν. Η Σερβία βρίσκεται τώρα, όπως και η Ρωσία, σε σύνθετη οικονομική κατάσταση και για το λόγο αυτό θα πρέπει να τα εξετάσουμε όλα αυτά την επόμενη περίοδο». 
 
Σε παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι ο Σέρβος πρωθυπουργός αναφέρεται σε ‘φίλους από τη Ρωσία’, ενώ ο ίδιος χρησιμοποιεί τον όρο ‘σύμμαχος’ όταν μιλά για τη Σερβία και ερωτηθείς ποιες είναι οι προσδοκίες της Ρωσίας από τη Σερβία, ο κ. Ρογκόζιν αναφέρει ότι «η Ρωσία είναι μια τεράστια χώρα, η οποία δεν έχει ιδιαίτερες προσδοκίες» και παραπέμπει στο έργο του Ντοστογιέφσκι «Το ημερολόγιο ενός συγγραφέα», προκειμένου να καταδείξει ότι «η Ρωσία δεν πρέπει να έχει προσδοκίες για ευγνωμοσύνη από τους βαλκανικούς λαούς». «Η Ρωσία είναι μια μεγάλη χώρα που αισθάνεται ευθύνη για τον μεγάλο ορθόδοξο και σλαβικό κόσμο», προσθέτει. «Ο Ντοστογιέφσκι έγραφε ότι μετά από μερικά χρόνια οι ίδιοι οι βαλκανικοί λαοί θα βλασφημούν εκείνους που τους βοήθησαν. Οι ‘αδελφοί’ Βούλγαροι ακριβώς αυτό έκαναν», σημειώνει ο Ρογκόζιν. 
 
Σε ό,τι αφορά στις εξελίξεις την πρόθεση της Κροατίας για προμήθεια αμερικανικών πυραύλων και ερωτηθείς εάν νομίζει ότι αυτό αποτελεί κίνδυνο για τη Σερβία, ο Ρώσος αναπληρωτής Π/Θ παραπέμπει στη ρήση του Μπίσμαρκ ότι «πρέπει να βλέπουμε τις δυνατότητες και όχι τις προθέσεις» και τονίζει: «Εάν στα σύνορά σας έχει διαταραχθεί η ισορροπία δυνάμεων, τότε αντιλαμβάνομαι τις ανησυχίες σας. Και όχι μόνο εγώ. Θέλω να επισημάνω ότι και ο Πρόεδρος Πούτιν έχει ενημερωθεί για το ζήτημα της κροατικής προμήθειας εξοπλισμού, τα γνωρίζει όλα». 
 
Ερωτηθείς για την πιθανότητα διεύρυνσης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, ο κ. Ρογκόζιν τονίζει ότι η στάση της Ρωσίας είναι κατηγορηματικά αρνητική και ότι θεωρεί τη διαδικασία αυτή «επικίνδυνη και προκλητική» και «φυσικά δεν μπορεί να μην αντιδράσει». Υπογραμμίζει πως «η Ρωσία θεωρεί ότι η διεύρυνση σε Κροατία και Σλοβενία υπήρξε δυσλειτουργική και ότι μια διεύρυνση στο Μαυροβούνιο είναι μη αποδεκτή ενώ μαζί με ενδεχόμενη διεύρυνση στη ‘Μακεδονία’ -έτσι την αναφέρει ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός- προκαλεί σοβαρό προβληματισμό». 
Τέλος, ο κ. Ρογκόζιν σχολιάζει: «Λένε πως το ΝΑΤΟ δεν απειλεί κανέναν, ότι πρόκειται για μια αμυντική συμμαχία και ότι η ένταξη σε αυτή φέρνει στα μέλη της μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτές είναι οι γνωστές προπαγανδιστικές διατυπώσεις. Η προπαγάνδα τους έχει στόχο να αποσπάσει την προσοχή από τα προβλήματα που προκαλεί η διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Μήπως η παροχή βαλλιστικών πυραύλων στην Κροατία θα φέρει μεγαλύτερη ασφάλεια στη χώρα αυτή;». 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>