Μάικλ Ρούμπιν: «Η Τουρκία δεν θα ξαναγίνει σύμμαχός μας ακόμα κι αν πεθάνει ο Ερντογάν»

<img src="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/styles/article_primary/public/2021-10/%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD-1%20%281%29_0.jpeg?itok=WGgrox0f" /><br /><br />Στο «The National Interest» δημοσιεύτηκε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση η οποία και υπογράφεται από τον Μάικλ Ρούμπιν, ανώτερο συνεργάτη του American Enterprise Institute.<br /><br />«Για πάρα πολύ καιρό, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει περιοριστεί στην πολιτική του για την Τουρκία σε ευχολόγια. Ωστόσο, η άρνηση της πραγματικότητας είναι επικίνδυνη. Η Τουρκία άλλαξε. Έχοντας κυβερνήσει για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Ερντογάν δημιούργησε έναν νέο στρατό. Το να πιστεύει κανείς ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στο status quo ante μετά τον θάνατο του Ερντογάν είναι αφελές», επισημαίνει ο Μάικλ Ρούμπιν και προσθέτει:<br /><br />«Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος και δεν θα γίνει ποτέ ξανά. Είναι καιρός να ελέγξουμε τη δύναμη που επιδιώκει να ασκήσει στην παγκόσμια σκηνή, διπλωματικά, οικονομικά και, όταν οι πληρεξούσιοί της λειτουργούν εκτός των αναγνωρισμένων συνόρων της Τουρκίας, και στρατιωτικά».<br /><br />Η απειλή κατά ελληνικών νησιών στο Αιγαίο<br /><br />«Η πολεμική της Τουρκίας βάζει το Αιγαίο και τη Μεσόγειο στα όρια. Οι τουρκικές δυνάμεις απειλούν τα ελληνικά νησιά και προκαλούν σε ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Καθώς η κατοχή της Τουρκίας στη βόρεια Κύπρο πλησιάζει μισό αιώνα, ο Ερντογάν “τεμαχίζει” το status quo: Μετακόμισε στη Βαρώσια αψηφώντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και μετέτρεψε το κατεχόμενο αεροδρόμιο σε βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών που βάζει την ανατολική Μεσόγειο και μεγάλο μέρος της Βόρειας Αφρικής. στο στόχαστρο».<br /><br />Το σχέδιο του Ερντογάν<br /><br />«Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ένα σχέδιο. Κατά τα 18 χρόνια που κυριαρχεί του, άλλαξε την Τουρκία στο εσωτερικό της και στην παγκόσμια σκηνή. Η φιλοδοξία του Ερντογάν είναι μεγαλύτερη από το να αναβιώσει απλώς την οθωμανική κληρονομιά της Τουρκίας και να κάνει την Τουρκία περιφερειακό παίκτη. Αντιθέτως, επιδιώκει να αναδιαμορφώσει την τάξη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Ο Ερντογάν δεν κρύβει μυστικά. Το σύνθημά του “Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από πέντε” είναι η απόρριψη της εξουσίας που κατέχουν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Σάμι Κοέν, ο οποίος για έξι δεκαετίες παρακολουθεί την Τουρκία σε μια στήλη της Milliyet , έγραψε ότι “η προτεραιότητα του Ερντογάν είναι στη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης”.<br /><br />Για να γίνει αυτό, ο Ερντογάν δημιουργεί προηγούμενο, απορρίπτει τη διπλωματία, πυροβολεί πρώτος και υπολογίζει στη δυτική αδράνεια για να γλιτώσει. Έχει αμφισβητηθεί, για παράδειγμα, η νομιμότητα της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923 για τα σύνορα της Τουρκίας. Οι φίλοι του δημοσιεύουν χάρτες που ενσωματώνουν το έδαφος των γειτόνων σε μια μεγάλη Τουρκία», σημειώνεται στο άρθρο.<br /><br />Η επέμβαση στη Συρία<br /><br />«Ενώ ο Ερντογάν δικαιολόγησε την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία ως αντιτρομοκρατική, οι δυνάμεις του στη συνέχεια καθάρισαν εθνοτικά τις κουρδικές συνοικίες, άνοιξαν τουρκικά ταχυδρομεία και μάλιστα εξέδωσαν τουρκικές ταυτότητες.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για το Ιράκ. Ο Ερντογάν όχι μόνο έχει αναστήσει τις αιώνιες φιλοδοξίες για τη Μοσούλη και το πλούσιο σε πετρέλαιο Κιρκούκ, αλλά έχει αναπτύξει 1.150 στρατιώτες στο ιρακινό έδαφος. Οι εισβολές είναι συχνές…»<div><br /></div><div><a href="https://www.defencenet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μάικλ Ρούμπιν: «Η Τουρκία δεν θα ξαναγίνει σύμμαχός μας ακόμα κι αν πεθάνει ο Ερντογάν»

Στο «The National Interest» δημοσιεύτηκε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση η οποία και υπογράφεται από τον Μάικλ Ρούμπιν, ανώτερο συνεργάτη του Ameri...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί το Ισραήλ δεν χαιρέτισε την ελληνο-γαλλική συμφωνία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_142671313.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="535" data-original-width="800" height="535" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_142671313.jpg" width="800" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ποιες είναι οι ουσιαστικές γεωπολιτικές προοπτικές του ελληνο-γαλλικού αμυντικού άξονα. Ποιοι λόγοι οδηγούν το Ισραήλ σε «ουδέτερη στάση». Η Αίγυπτος και οι νέες περιφερειακές ισορροπίες.</span></h3><h3 style="text-align: left;"> Γράφει ο Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος.</h3>Η ελληνο-γαλλική αμυντική συμφωνία, αν την εξετάσει κανείς βαθύτερα και ευρύτερα, είναι πολυδιάστατη και ενδεχομένως ιστορική. Στην ουσία, η πιο ισχυρή στρατιωτικά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά το Brexit, δεσμεύεται να συνδράμει στρατιωτικά μια άλλη χώρα μέλος της Ε.Ε., αν αυτή δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός της.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι η συμφωνία αυτή έρχεται μετά από μια σειρά γεγονότα, που είναι:<br /><ul style="text-align: left;"><li>η κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο και η ρευστότητα στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική</li><li>η ασάφεια που καλλιεργείται από τις ΗΠΑ ως προς το διεθνή ρόλο τους στους κόλπους της Ατλαντικής Συμμαχίας και γενικά τη διατήρηση της φιλελεύθερης τάξης στο παγκόσμια πράγματα.</li><li>η ταπεινωτική ήττα της Δύσης στο Αφγανιστάν από ένα συνονθύλευμα ισλαμιστών, λαθρεμπόρων, ναρκεμπόρων και θρησκόληπτων καιροσκόπων.</li><li>οι εκβιασμοί της Τουρκίας σε μια περιοχή της οποίας οι λαοί δεν διδάσκονται απολύτως τίποτε από την ιστορία και στην οποίαν όμως συγκρούονται οικουμενικοί πολιτισμοί.</li><li>η άνοδος της Κίνας στο γεωπολιτικό στερέωμα και η φιλοδοξία της να έχει πρώτους ρόλους στο παγκόσμιο γίγνεσθαι…</li><li>η αφύπνιση της Ινδίας, της μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο και οι προθέσεις της στην περιοχή Ινδικός-Ειρηνικός.</li><li>το μέλλον νέων συμμαχιών στην Ανατολική Μεσόγειο και ποιες είναι από την άποψη αυτή οι προθέσεις χωρών, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Κύπρος.</li></ul>Γιατί, λόγου χάρη, το Ισραήλ δεν χαιρέτισε την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, πράγμα που έπραξαν αμέσως οι Ηνωμένες Πολιτείες;<br /><br />Κατά τον γεωπολιτικό ερευνητή κ. Γαβριήλ Χαρίτο, που συνεργάζεται με το Ισραηλινό Ινστιτούτο «Μπεν Γκουριόν», το Ισραήλ είναι προβληματισμένο με τη συμφωνία γιατί δεν θα ήθελε να εγκλωβιστεί σε περιφερειακούς ανταγωνισμούς. Και η τάση αυτή φαίνεται καθαρά σε αρκετές ισραηλινές διπλωματικές ενέργειες. Συνδυάζεται δε και με την καχύποπτη στάση του Ισραήλ απέναντι στη Γαλλία, με αφορμή το εμπάργκο όπλων που ο στρατηγός ντε Γκωλ επέβαλε τρεις ημέρες πριν αρχίσει το 1967 ο πόλεμος των «έξι ημερών».<br /><br />Δύσκολα ξεχνούν επίσης οι Ισραηλινοί τη στήριξη του Γάλλου προέδρου Ζάκ Σιράκ στον Γιασέρ Αραφάτ, όταν ο τελευταίος το 1995 κήρυξε τη δεύτερη Ιντιφάντα κατά του Ισραήλ.<br /><br />Από γενικότερης γεωπολιτικής σκοπιάς, όπως επισημαίνει ο κ. Γαβριήλ Χαρίτος, σε περιφερειακό επίπεδο, το Ισραήλ ανέκαθεν είναι απρόθυμο να εμπλακεί σε οποιαδήποτε εστία έντασης δυτικότερα των μεσογειακών του ακτών. Από της συστάσεώς του, απασχολείται με θερμά μέτωπα στα σύνορά του, και πέραν αυτών: στον Βορρά (Συρία, Λίβανος), στην Ανατολή (Δυτική Όχθη, Ιορδανία, Ιράκ, Ιράν) και στον Νότο (αιγυπτιακή χερσόνησος του Σινά, Γάζα). Ως εκ τούτου, από ισραηλινής απόψεως, η ενεργοποίηση ενός προσθέτου «δυτικού μετώπου» αποτελεί ένα ενδεχόμενο εξαιρετικά δυσάρεστο, το οποίο θα ήταν καλό να αποφευχθεί.<br />Λεπτές περιφερειακές ισορροπίες<br /><br />Υπ' αυτές τις συνθήκες, το Ισραήλ εκτιμάται ότι θα επιμείνει να κρατηθεί μακριά από εντάσεις πέραν των δυτικών του ακτών, γεγονός το οποίο διαφαίνεται από την επιμονή της ισραηλινής κυβέρνησης να αποφεύγει να σχολιάσει περαιτέρω αυτήν την σημαντική εξέλιξη. Ωστόσο, το Ισραήλ είναι βέβαιο ότι αντιλαμβάνεται πόσο δύσκολο θα είναι να ελέγξει τις εξελίξεις σε περίπτωση που η ίδια η Γαλλία πλέον θα αποφασίσει να καταστήσει αισθητή την στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε βάθος χρόνου.<br /><br />Σε ένα τέτοιο σενάριο, το Ισραήλ θα σκεφτεί πάρα πολύ εάν τελικά θα θελήσει να «κάψει τις γέφυρές» του με την σημαντική Τουρκία -ενώ παρόμοια σκέψη θα απασχολήσει την κυβέρνηση της Άγκυρας, η οποία και εκείνη, παρά τις κατά καιρούς αντι-ισραηλινές κορώνες της γνωρίζει πολύ καλά ότι το «κόψιμο κάθε γέφυρας» με το εξίσου σημαντικό Ισραήλ θα επιφέρει ποικίλες δυσχέρειες στην τουρκική εξωτερική πολιτική σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Δυσχέρειες βέβαια που τώρα γίνονται επαχθέστερες λόγω και της αιγυπτιακής συμμετοχής στο όλο πλέγμα, στο οποίο η Αίγυπτος έχει αποκτήσει ρόλο κλειδί για την ισραηλινή ασφάλεια, σε στρατιωτικό, πολιτικό και ενεργειακό επίπεδο.<br /><br />Η ισραηλινή πλευρά δεν θα ήθελε ποτέ να μην είναι σε θέση να αποφασίσει αφ' εαυτής ως προς το ποια στάση θα τηρήσει για ζητήματα που είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν εντάσεις σε ένα μελλοντικό «θερμό δυτικό μέτωπο», το οποίο είναι πάντοτε απευκταίο.<br /><br />Σήμερα, λοιπόν, ο ρόλος αυτός ενισχύεται, γεγονός που σίγουρα θα επηρεάσει και τις ισραηλινές επιλογές. Στο πλαίσιο αυτό, η αμυντική Ευρώπη του αύριο κάθε άλλο παρά ουτοπικός στόχος είναι πλέον.<br /><br />Χωρίς αμφιβολία έτσι, ένα πρώτο βήμα για την πολυθρύλητη ενίσχυση της αυτόνομης ευρωπαϊκής αμυντικής ικανότητας χαρακτηρίσθηκε η πολυσήμαντη ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, καθώς μάλιστα εναρμονίζεται με τους κοινούς στόχους Μητσοτάκη - Μακρόν στον τομέα αυτόν, ενώ είναι αυτονόητο ότι ενισχύεται έτσι αποφασιστικά η ελληνική αμυντική ικανότητα. Ιδιαίτερα στην κρίσιμη αυτή περίοδο από πλευράς ασφαλείας στην περιοχή μας και με τον Ταγίπ Ερνιογάν να έχει καταστεί εντελώς απρόβλεπτος, διανύοντας μια φάση όπου κύριο μέλημά του είναι να αντιμετωπίσει τη συνεχώς ογκούμενη εσωτερική κατακραυγή, λόγω της καταρρέουσας οικονομίας και των προβλημάτων που αυτή δημιουργεί στην καθημερινότητα των Τούρκων πολιτών.<br /><br />Δεν θέλει λοιπόν και πολλή σκέψη για να γίνει κατανοητό ότι τα δεδομένα αυτά η Ελλάδα προβάλλει ως ο μοναδικός εταίρος του NATO που μπορεί να θεωρηθεί ως μια σταθερή χώρα σε μια εξόχως ασταθή περιοχή.<br /><br />Γι’ αυτό άλλωστε η κυβέρνηση προσπάθησε να καταστήσει σαφές ότι η συνεργασία με τη Γαλλία δεν είναι ούτε ασύμβατη, ούτε ανταγωνιστική με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο του NATO. Διευκρινίζοντας μάλιστα ότι η ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής άμυνας ενδυναμώνει και τον ευρωπαϊκό βραχίονα της Συμμαχίας. Και όλα αυτά τις παραμονές της υπογραφής της διμερούς ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας, η οποία για πρώτη φορά θα έχει πενταετή διάρκεια με προοπτική περαιτέρω μόνιμης διάρκειας.<br /><br />Μένει βέβαια να δούμε, μετά το πρώτο βήμα, ποιο θα είναι το δεύτερο στην προοπτική για μια αυτόνομη αμυντική δράση της Ευρώπης. Διότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν αρκεί μια απλή ελληνογαλλική συνεργασία προς την κατεύθυνση αυτή, όταν είναι γνωστό ότι τίποτα στην Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Και η Γερμανία, όπως όλοι αναμέναμε, έχει ήδη εισέλθει σε μια μακρά περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας.<br /><br /><a href="https://www.euro2day.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί το Ισραήλ δεν χαιρέτισε την ελληνο-γαλλική συμφωνία

Ποιες είναι οι ουσιαστικές γεωπολιτικές προοπτικές του ελληνο-γαλλικού αμυντικού άξονα. Ποιοι λόγοι οδηγούν το Ισραήλ σε «ουδέτερη στάση». Η...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ καλύπτει τις ανησυχίες της Ελλάδας… Η σφήνα Ισραήλ και Εμιράτων

<img height="428" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/10/211012190652_BLINKEN-MEXICO-USA01-1024x684.jpg" width="768" /><br /><b><br /></b><div><b>Μιχάλης Ιγνατίου</b><br />Η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί να αναδείξει την ισχυρή στρατηγική σχέση με την Ελλάδα και αυτό προσπάθησε να πράξει με την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία αυτή καθ’ αυτή, αλλά και την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν προς την Αθήνα, η οποία θα την συνοδεύει.<br /><br />Οι Αμερικανοί στοχεύουν στην ενδυνάμωση των σχέσεων με την ελληνική κυβέρνηση και ειδικά της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας με την Ελλάδα, και γενικά της συνεργασίας και με το Ισραήλ και με την Κύπρο, στα θέματα της ενεργειακής ασφάλειας και στη συνέχεια και σε άλλα ζητήματα.<br /><br />Για τα θέματα αυτά, αναφέρθηκε ο δημοσιογράφος και αναλυτής Μιχάλης Ιγνατίου κατά την παρουσία του στο δελτίο ειδήσεων του καναλιού OPEN με την Πόπη Τσαπανίδου.<br /><br />Η Ουάσιγκτον ικανοποίησε σε ένα μεγάλο βαθμό τα ελληνικά αιτήματα και γενικά μιλώντας, λόγω και της κάποιας ενόχλησης για την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία, η Αθήνα δεν απαίτησε περισσότερα απ’ όσα πήρε. Έτσι έμεινε εκτός το θέμα της Σκύρου.<br /><br />Η αναφορά σε προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, που συμπεριλαμβάνεται μέσα στη συμφωνία, καταγράφεται και στην επιστολή του κ. Μπλίνκεν και καλύπτει την Αθήνα.<br /><br />Όπως και η αναφορά που επίσης ικανοποιεί απόλυτα την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι και αυτή που υπογραμμίζει το σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων και στο Δίκαιο της Θάλασσας.<br /><br />Μία σημείωση, που υπάρχει στη συμφωνία, για τα νησιά χαρακτηρίζεται έμμεση και είναι. Θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρη.<br /><br />Όπως είναι ήδη γνωστό, η συμφωνία θα είναι πενταετής και οι δύο χώρες συμφώνησαν επ’ αυτού. Η πενταετής συμφωνία, θα μπορούσε να προσελκύσει επενδυτές, αλλά πιστεύεται θα συμβεί και μία άλλη εξέλιξη: Πιο εύκολα πλέον το Κογκρέσο θα εκταμιεύσει κονδύλια, είτε για να βελτιώσει υπάρχουσες εγκαταστάσεις, είτε για να οικοδομήσει νέες.<br /><br />Η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία εστίασε τα τελευταία χρόνια στην Αλεξανδρούπολη, διότι θεωρεί την περιοχή ιδιαίτερης στρατηγικής συμμαχίας για την υποστήριξη των συμφερόντων της Αμερικής και της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, επενδύει και στη Σούδα η οποία θεωρείται μία εκ των καλύτερων στρατιωτικών βάσεων στον κόσμο. Το ίδιο επιδιώκει το Πεντάγωνο και για την Αλεξανδρούπολη.<br /><br />Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, με την αμυντική συμφωνία και συμμαχία εξυπηρετούνται οι κοινοί στόχοι της Αθήνας και της Ουάσιγκτον στην περιοχή του Έβρου και της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Ο κ. Δένδιας θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει το πρόβλημα «Τουρκία» όχι μόνο με τον κ. Μπλίνκεν με τον οποίο αναμένεται να έχει μία κουβέντα που θα αφορά ειδικά μία μεγάλη περιοχή, από το Αιγαίο μέχρι και την Κύπρο. Ο Έλληνας υπουργός θα ζητήσει πραγματική παρέμβαση, διότι η Τουρκία, τούτη τη φορά, δείχνει έτοιμη να προχωρήσει και σε πολεμικό επεισόδιο.<br /><br />Ο κ. Δένδιας θα συναντηθεί χωριστά με τους υπουργούς Εξωτερικών του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που βρίσκονται στην Ουάσιγκτον όπου θα έχουν την Τετάρτη κοινή υψηλού επιπέδου συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό τους.<br /><br />Ο κ. Μπλίνκεν κάλεσε τους δύο υπουργούς στην Ουάσιγκτον καθώς επιδιώκει να ενισχύσει τις σχέσεις του Εβραϊκού Κράτους με τα αραβικά κράτη και άλλες χώρες.<br /><br />Όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά -και ο κ. Δένδιας το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα: Μία τριμερής συνάντηση της Ελλάδας με το Ισραήλ και τα Εμιράτα θα αποτελούσε ισχυρή στρατηγική κίνηση, ιδιαίτερα τώρα που η Τουρκία εγκατέλειψε τη Δύση για τα μάτια του Βλαντιμίρ Πούτιν.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ καλύπτει τις ανησυχίες της Ελλάδας… Η σφήνα Ισραήλ και Εμιράτων

Μιχάλης Ιγνατίου Η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί να αναδείξει την ισχυρή στρατηγική σχέση με την Ελλάδα και αυτό προσπάθησε να πράξει με τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Δρόμος χωρίς επιστροφή σε status quo ante ακόμη και μετά τον θάνατο Ερντογάν

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/erdogan_simaia.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/erdogan_simaia-696x392.jpg" /></a><br /><br /><div><b>Πασχάλης Κορωναίος</b><br />Μια εξαιρετική ανάλυση για την κατάσταση στην Τουρκία δημοσιεύεται στο «The National Interest» και υπογράφεται από τον Μάικλ Ρούμπιν, ανώτερο συνεργάτη του American Enterprise Institute.<br /><br />«Για πάρα πολύ καιρό, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει περιοριστεί στην πολιτική του για την Τουρκία σε ευχολόγια. Ωστόσο, η άρνηση της πραγματικότητας είναι επικίνδυνη. Η Τουρκία άλλαξε. Έχοντας κυβερνήσει για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Ερντογάν δημιούργησε έναν νέο στρατό. Το να πιστεύει κανείς ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στο status quo ante μετά τον θάνατο του Ερντογάν είναι αφελές», επισημαίνει ο Μάικλ Ρούμπιν και προσθέτει:ΡΕΤΖΕΡΕΤΖΧ<br /><br />«Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος και δεν θα γίνει ποτέ ξανά. Είναι καιρός να ελέγξουμε τη δύναμη που επιδιώκει να ασκήσει στην παγκόσμια σκηνή, διπλωματικά, οικονομικά και, όταν οι πληρεξούσιοί της λειτουργούν εκτός των αναγνωρισμένων συνόρων της Τουρκίας, και στρατιωτικά».<br /><br />Η απειλή κατά ελληνικών νησιών στο Αιγαίο<br /><br />«Η πολεμική της Τουρκίας βάζει το Αιγαίο και τη Μεσόγειο στα όρια. Οι τουρκικές δυνάμεις απειλούν τα ελληνικά νησιά και προκαλούν σε ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Καθώς η κατοχή της Τουρκίας στη βόρεια Κύπρο πλησιάζει μισό αιώνα, ο Ερντογάν “τεμαχίζει” το status quo: Μετακόμισε στη Βαρώσια αψηφώντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και μετέτρεψε το κατεχόμενο αεροδρόμιο σε βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών που βάζει την ανατολική Μεσόγειο και μεγάλο μέρος της Βόρειας Αφρικής. στο στόχαστρο».</div><div><br />Το σχέδιο του Ερντογάν<br /><br />«Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ένα σχέδιο. Κατά τα 18 χρόνια που κυριαρχεί του, άλλαξε την Τουρκία στο εσωτερικό της και στην παγκόσμια σκηνή. Η φιλοδοξία του Ερντογάν είναι μεγαλύτερη από το να αναβιώσει απλώς την οθωμανική κληρονομιά της Τουρκίας και να κάνει την Τουρκία περιφερειακό παίκτη. Αντιθέτως, επιδιώκει να αναδιαμορφώσει την τάξη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Ο Ερντογάν δεν κρύβει μυστικά. Το σύνθημά του “Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από πέντε” είναι η απόρριψη της εξουσίας που κατέχουν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Σάμι Κοέν, ο οποίος για έξι δεκαετίες παρακολουθεί την Τουρκία σε μια στήλη της Milliyet , έγραψε ότι “η προτεραιότητα του Ερντογάν είναι στη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης”.<br /><br />Για να γίνει αυτό, ο Ερντογάν δημιουργεί προηγούμενο, απορρίπτει τη διπλωματία, πυροβολεί πρώτος και υπολογίζει στη δυτική αδράνεια για να γλιτώσει. Έχει αμφισβητηθεί, για παράδειγμα, η νομιμότητα της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 για τα σύνορα της Τουρκίας. Οι φίλοι του δημοσιεύουν χάρτες που ενσωματώνουν το έδαφος των γειτόνων σε μια μεγάλη Τουρκία», σημειώνεται στο άρθρο.<br /><br />Η επέμβαση στη Συρία<br /><br />«Ενώ ο Ερντογάν δικαιολόγησε την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία ως αντιτρομοκρατική, οι δυνάμεις του στη συνέχεια καθάρισαν εθνοτικά τις κουρδικές συνοικίες, άνοιξαν τουρκικά ταχυδρομεία και μάλιστα εξέδωσαν τουρκικές ταυτότητες.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για το Ιράκ. Ο Ερντογάν όχι μόνο έχει αναστήσει τις αιώνιες φιλοδοξίες για τη Μοσούλη και το πλούσιο σε πετρέλαιο Κιρκούκ, αλλά έχει αναπτύξει 1.150 στρατιώτες στο ιρακινό έδαφος. Οι εισβολές είναι συχνές…»</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δρόμος χωρίς επιστροφή σε status quo ante ακόμη και μετά τον θάνατο Ερντογάν

Πασχάλης Κορωναίος Μια εξαιρετική ανάλυση για την κατάσταση στην Τουρκία δημοσιεύεται στο «The National Interest» και υπογράφεται από τον Μά...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τους S-300 στον EastMed: Η Τουρκία σέρνει το χορό…

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/ploio-oruc-reis.png" /><br /><br /><b>Βενιζέλος Κώστας</b><br />Κάθε φορά που η Τουρκία πιέζει περισσότερο την Ελλάδα και την Κύπρο, αμφισβητώντας την κυριαρχία τους και συμπεριφερόμενη προς αυτές ως προτεκτοράτα της, αναζητούνται από Αθήνα και Λευκωσία τρόποι αντιμετώπισης. Αυτό επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει προετοιμασία. Αυτό επιβεβαιώνει πως, είτε δεν θέλουν οι διαχειριστές, είτε δεν μπορούν και οι όποιοι χειρισμοί γίνονται εκ των υστέρων.<br /><br />Επί της ουσίας σύρονται στον δρόμο που χαράζει η ταραχοποιός χώρα, ακολουθώντας εν πολλοίς τη δική της πορεία και αντιμετωπίζοντας τις συμπεριφορές της με δικούς της όρους, αυτούς που θέλει να επιβάλει. Δυστυχώς, η πολιτική που ακολουθεί η ελληνική πλευρά επιτρέπει στην Άγκυρα βαθμηδόν να αμφισβητεί, να διεκδικεί και να εξασφαλίζει τις επιδιώξεις της. Της επιτρέπει να θεωρεί πως Αθήνα και Λευκωσία βαθμηδόν θα προσαρμοστούν στις αξιώσεις της “για να αποφύγουν τα χειρότερα”.<br /><br />Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όπως και οι εξελίξεις που διαμορφώνονται από την κατοχική δύναμη, καθώς δεν υπάρχει πολιτική με ξεκάθαρους στόχους. Δεν υπάρχει τακτική η οποία να συνδέεται με μια ολοκληρωμένη στρατηγική. Τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, υπάρχει μια πολιτική και οικονομική ελίτ, που θεωρεί πως ικανοποιώντας τις παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας θα γλυτώσουμε από τις τουρκικές αξιώσεις. Αυτό δεν επιβεβαιώνεται διαχρονικά. Εκείνο που επιβεβαιώνεται είναι πως όταν υιοθετείται η πολιτική του κατευνασμού, αποθρασύνεται η Τουρκία.<br /><br />Είναι προφανές πως η κατοχική δύναμη δοκιμάζει συνεχώς τα αντανακλαστικά της ελληνικής πλευράς στην Κύπρο. Το ίδιο και της Ελλάδος. Αξιολογεί τις αντιδράσεις και καθορίζει τα επόμενα βήματα. Είναι σαφές πως αυτό που επιδιώκει είναι η φινλανδοποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου. Τον πλήρη έλεγχο, δηλαδή, των δύο κρατών. Και οι ενέργειες της προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται. Παρενόχλησε το σκάφος Nautical Geo, όταν διενεργούσε έρευνες ανατολικά της Κρήτης και δεν το άφησε να κάνει έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ.<div><br />Τι κάνει η Ελλάδα;<br /><br />Για την Κύπρο υπάρχουν δικαιολογίες. Δεν έχει τις δυνάμεις. Δεν είναι, όμως, άλλοθι τούτο, καθώς δεν είναι, μοιρολατρικά, που ασκείται πολιτική. Καθορίζεται πολιτική και υπάρχει σχεδιασμός υλοποίησης. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι η Τουρκία έχει ακυρώσει πολλές αποφάσεις της Λευκωσίας και όχι πάντα στη θάλασσα. Παράδειγμα, το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-300. Από την παραγγελία μέχρι και τη μεταφορά του στην Κρήτη, αντί στην Κύπρο, στον δρόμο που διανύθηκε η Λευκωσία είχε απεμπολήσει το δικαίωμα της να αμυνθεί στην επιθετικότητα της Άγκυρας, που κατέχει διά των όπλων έδαφος της χώρας.<br /><br />Η Ελλάδα, όμως, που διαφημίζει τις συμφωνίες με Γαλλία και την επικείμενη με τις ΗΠΑ, πώς ενεργεί; Δεν επιλέγει, λέει, την αντιπαράθεση για ένα σχέδιο, τον East Med, για το οποίο δεν έχει πλέον ενδιαφέρον. Είναι κι αυτό μια πολιτική στάση. Όπως έγραψε ο συνάδελφος Νίκος Μελέτης: «Εάν Ελλάδα και Κύπρος δεν ολοκληρώσουν τις έρευνες εντός της οριοθετημένης κυπριακής ΑΟΖ και της οριοθετημένης ελληνικής ΑΟΖ, τότε πώς θα υπερασπιστεί κυρίως η Αθήνα ενδεχόμενη επιθετική κίνηση της Τουρκίας με την αποστολή ερευνητικού σε περιοχή της μη οριοθετημένης ελληνικής υφαλοκρηπίδας σε περιοχές που και το 2020 είχε πλεύσει το Oruc Reis ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού;»<br /><br />Με βάση τα δεδομένα που διαμορφώνονται, το σκηνικό επιβάλλει την ανάγκη αντίδρασης. Κι αυτό δεν θα γίνει αναμένοντας σωσίβιο από τρίτους. Δεν θα πρέπει να επενδύονται ελπίδες και αναπαύονται οι δύο χώρες στην αντίδραση, για παράδειγμα, του Μπάιντεν, του Μακρόν, του Πούτιν, ή της ΕΕ, στην οποία είμαστε μέλος.<br /><br />Στις Βρυξέλλες αγχώνονται και σπεύδουν να ενισχύσουν τις κυρώσεις –όπως προχθές– για την Κριμαία. Για την Κύπρο, όμως, η ΕΕ περιορίζεται να δηλώνει «ανησυχία» και να προβαίνει σε εκκλήσεις. Ούτε, βέβαια, θα αναμένουμε να… καταρρεύσει ο Ερντογάν γιατί και τούτο να γίνει, ο διάδοχος θα πάρει το νήμα για την προώθηση των μεγαλεπήβολων επεκτατικών σχεδιασμών. Αρκεί να σκεφτούμε το πώς ενεργούσαν οι προκάτοχοί του.<br /><br />Είναι προφανές πως η Τουρκία δεν θα κάνει πίσω στις επιδιώξεις της. Θέλει να καταστεί περιφερειακή δύναμη και έχει ως όχημα επίτευξης του στόχου της πρωτίστως την Κύπρο. Δεν παίζει, όμως, μόνη της στην περιοχή. Κι αυτό είναι ένα δεδομένο προς αξιοποίηση για την ελληνική πλευρά. Η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής μπορεί να γίνει με την αξιοποίηση των γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων που διαθέτουν Ελλάδα και Κύπρος. Χρειάζεται, όμως, σχέδιο και διαμορφωμένη τακτική για υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από τους S-300 στον EastMed: Η Τουρκία σέρνει το χορό…

Βενιζέλος Κώστας Κάθε φορά που η Τουρκία πιέζει περισσότερο την Ελλάδα και την Κύπρο, αμφισβητώντας την κυριαρχία τους και συμπεριφερόμενη π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τραβάει το σκοινί η Άγκυρα – Δεύτερο (άτυπο) casus belli

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/tourkia_agaio_casus_belli_SLpress.gr_.jpg" /><br /><br /><b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><div>Σε αιτία πολέμου αναγόρευσε τη μη αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, σύμφωνα με τον σύμβουλο ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν, Μεσούτ Χακί Τζασίν. Που σημαίνει ότι εκτός από το casus belli του 1995 που ουσιαστικά πάγωσε την άσκηση του ελληνικού δικαιώματος επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, έχουμε και ένα μισό casus belli ακόμα, καθώς δεν έχει ψηφιστεί από την τουρκική Βουλή.<br /><br />Ο κλοιός σφίγγει επικίνδυνα. Αν και ορισμένοι υποστηρίζουν πως η Τουρκία δεν θα επιτεθεί ποτέ στην Ελλάδα, γιατί είχε ευκαιρίες και δεν το έκανε και πως πάντα χρειάζεται προηγουμένως την σχετική άδεια από την Ουάσιγκτον, που τώρα μοιάζει να μην έχει, όπως ελπίζουμε, ο κλοιός σφίγγει ασφυκτικά. Άλλωστε, η Τουρκία έχει αποστασιοποιηθεί από τις βουλές των ΗΠΑ σε κρίσιμο βαθμό.<br /><br />Πρόσφατα, αναρωτηθήκαμε τί μπορεί να συμβεί στα 3-4 χρόνια που χρειάζονται για να ολοκληρωθούν και να καταστούν λειτουργικοί οι νέοι ελληνικοί εξοπλισμοί, ερώτημα που από ορισμένους εκλήφθηκε ως πολεμοχαρές. Από την άλλη όμως, τόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, όσο και η πολιτική ηγεσία, γνωρίζουν πως η ελάχιστη επιδίωξη της Τουρκίας είναι να διχοτομήσει το Αιγαίο, κάτι που δεν μπορεί να αποδεχθεί καμιά ελληνική δημοκρατική κυβέρνηση.<br /><br />Η Αθήνα πιέζεται να οδηγηθεί σε ένα ελληνοτουρκικό διάλογο εφ’ όλων των τουρκικών διεκδικήσεων χωρίς όρους, χωρίς το διεθνές δίκαιο, αλλά με όρους ισχύος. Ο χαρακτηρισμός του νέου casus belli με τον γνωστό απαξιωτικό βερμπαλισμό των τουρκικών ΜΜΕ, δεν μπορεί να καλύψει την πραγματικότητα του γεγονότος. Η απειλή είναι ξεκάθαρη και ωμή. Η Ελλάδα μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να συνεχίσει να αποδέχεται τις τουρκικές απειλές. Εκτός από κορυφαίο εθνικό ζήτημα, είναι και ζήτημα ευρωπαϊκό και ΝΑΤΟϊκό, αν όχι δυτικό με την γεωπολιτική και πολιτισμική έννοια του όρου. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει ακίνητη.<br /><br />Αυτό το δεύτερο casus belli εμπεριέχει και μία ευκαιρία ανάκτησης της εθνικής αξιοπρέπειας, αν όχι της εθνικής ανεξαρτησίας. Πρέπει άμεσα, μυστικά ίσως, να προχωρήσει στην ψήφιση της επέκτασης των 12 μιλίων (καθιερώνοντας πριν το κλείσιμο των κόλπων με τις γραμμές βάσης) και στην ταυτόχρονη κοινοποίηση του γεγονότος στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ, στην Ουάσιγκτον και στη Μόσχα, γιατί όχι και στο Πεκίνο. Εννοείται πως πρέπει να είναι έτοιμη για όλα από τον Έβρο ως το Καστελόριζο και την Κύπρο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τραβάει το σκοινί η Άγκυρα – Δεύτερο (άτυπο) casus belli

Ανδρονόπουλος Μάκης Σε αιτία πολέμου αναγόρευσε τη μη αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, σύμφωνα με τον σύμβουλο ασφάλειας και εξωτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε αντίθετο σύμπαν για τα F-16! Η τουρκική προπαγάνδα βλέπει θετική εξέλιξη...η Ουάσιγκτον όχι

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-10/151781_0.jpg?itok=RY5lp9Sv" width="750" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν προσφέρει γη και ύδωρ στον Μπάιντεν για να συναντηθούν στο περιθώριο των G-20 στη Ρώμη.</span></h3><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Το αίτημα της Τουρκίας για μαχητικά αεροσκάφη F-16 που κατασκευάζονται από την Lockheed Martin και εξοπλισμό εκσυγχρονισμού για την αναβάθμιση των υφιστάμενων πολεμικών αεροσκαφών της, εκτιμάται στα 6 δισεκατομμύρια δολάρια (54,02 δισεκατομμύρια TL), σύμφωνα με τουρκικές πηγές που μίλησαν σε δύο διαφορετικούς οργανισμούς μέσων ενημέρωσης την Τρίτη.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη την αντίθεση του Κογκρέσου των ΗΠΑ στην αγορά όπλων από την Άγκυρα λόγω πολλών προβλημάτων, θεωρείται ότι θα ήταν δύσκολο να κερδίσει την έγκριση της συμφωνίας, ωστόσο, αναφορές κάνουν λόγο ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ την υποστηρίζει.<br /><br />Η Τουρκία στις 30 Σεπτεμβρίου έστειλε επίσημο αίτημα στις ΗΠΑ για αγορά 40 νέων αεροσκαφών F-16 Block 70 και τον εκσυγχρονισμό 80 μαχητικών της F-16, ανέφεραν δύο αξιωματούχοι εξοικειωμένοι με το θέμα, σύμφωνα με το Bloomberg.<br /><br /><div>Η Τουρκία ελπίζει σε συνάντηση Μπάϊντεν-Ερντογάν...<br /><br />Η έκθεση αναφέρει ότι ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμένεται να έχει συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στην επικείμενη παγκόσμια σύνοδο κορυφής της G-20. Μέχρι στιγμής δεν έχει προγραμματιστεί καμία επίσημη ανακοίνωση ή συνάντηση, πέρα από τα λεγόμενα του Ιμπραχίμ Καλίν, ο οποίος τόνισε πως οι δύο ηγέτες θα έχουν τετ α τετ στο περιθώριο της Συνόδου των G20 στη Ρώμη, στα τέλη του Οκτωβρίου.<br /><br />Ειδήσεις για τα σχέδια αγοράς F-16 ανέφερε επίσης το Middle East Eye (MEE) με έδρα το Λονδίνο, το οποίο επικαλέστηκε Τούρκο αξιωματούχο ο οποίος δήλωσε ότι ο στόλος των F-16 της Τουρκίας, αν δεν αποκατασταθεί, «θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο την ασφάλεια της Άγκυρας αλλά και τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ».<br /><br />«Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν μας είπαν ποτέ ότι ο εκσυγχρονισμός του F-16 ήταν κάτι που είναι εκτός των στόχων τους», είπε ο αξιωματούχος. «Πιστεύουμε ότι η Ουάσιγκτον θα έχει υπόψη της την ισορροπία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας», αναφερόμενος στην ελληνική αγορά γαλλικών πολεμικών αεροσκαφών Rafale.<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν είχε κανένα πρόβλημα με το αίτημα ενημέρωσης των F-16, δήλωσε άλλος αξιωματούχος στο MEE.<br /><br />«Ωστόσο, το Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι άλλο θέμα», είπε ο αξιωματούχος.<br /><br />Πριν από την επέκταση του στόλου F-16, η Τουρκία έπρεπε να αποκτήσει μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35 από τις ΗΠΑ, ωστόσο, η Άγκυρα αποβλήθηκε από το πρόγραμμα, στο οποίο οι τουρκικές εταιρείες παρήγαγαν απάρτια λόγω της αγοράς ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400.<br /><br />Γη και ύδωρ προσφέρει η Τουρκία στις ΗΠΑ<br /><br />Ο εκπρόσωπος Τύπου του Τούρκου Προέδρου Ιμπραήμ Καλίν δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα Milliyet ότι εάν επιλυθούν τα τρέχοντα ζητήματα με τις ΗΠΑ, η Τουρκία μπορεί να συμπεριληφθεί ξανά στο πρόγραμμα F-35. Ωστόσο, ο Kalın δήλωσε επίσης ότι εάν το πρόβλημα δεν επιλυθεί, η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων θα συνεχιστεί.<br /><br />Η Ουάσινγκτον υποστηρίζει ότι τα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S-400 που απέκτησε η Τουρκία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τη Ρωσία για να λάβουν κρυφά διαβαθμισμένες λεπτομέρειες για τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 της Lockheed Martin, και είναι ασυμβίβαστα με τα συστήματα του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία, ωστόσο, επιμένει ότι οι S-400 δεν θα ενσωματωθούν στα συστήματα του ΝΑΤΟ και δεν θα αποτελέσουν απειλή για τη συμμαχία.<br /><br />Η Άγκυρα επανέλαβε σε διάφορες περιπτώσεις ότι η απομάκρυνσή της από το πρόγραμμα F-35 ήταν παράνομη και μονομερής, "απαιτώντας μια δίκαιη προσέγγιση" και έχει δηλώσει ότι είναι ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις με την Ουάσινγκτον.<br /><br />Η αγορά των S-400 από την Άγκυρα προκάλεσε επίσης κυρώσεις από τις ΗΠΑ. Τον Δεκέμβριο του 2020, η Ουάσινγκτον έβαλε σε μαύρη λίστα αξιωματούχους της Τουρκικής Προεδρίας Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB), του επικεφαλής της, Ismail Demir και άλλων τριών υπαλλήλων.<br /><br />Ο Kalin περιέγραψε την απόφαση ως λανθασμένη και δαπανηρή όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για το πρόγραμμα F-35.<br /><br />«Ελπίζω να επιστρέψουν από αυτό το λάθος το συντομότερο δυνατό, αλλά αν δεν το κάνουν, έχουμε έναν πληρωμένο προϋπολογισμό 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων για αυτό το έργο. Αυτά είναι τα χρήματά μας, ποιες είναι οι εναλλακτικές για να τα χρησιμοποιήσουμε σωστά; Εάν το ζήτημα των F-35 δεν πρόκειται να επιλυθεί σύντομα, τότε είναι φυσικό να εξετάσουμε εναλλακτικές λύσεις. Η Τουρκία δεν είναι χωρίς εναλλακτικές λύσεις στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας», είπε.<br /><br />"Για τα χρήματα που πληρώσαμε, η επέκταση του υπάρχοντος στόλου F-16 και ο εκσυγχρονισμός των υπαρχόντων F-16 μας μπορούν να θεωρηθούν ως εναλλακτική λύση", εξήγησε.<br /><br />Εκτός από τα αεροσκάφη F-16, η Τουρκία έχει και άλλα εγχώρια προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου του TF-X National Combat Aircraft (MMU), ενός stealth μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς, το οποίο είναι ουσιαστικά στα χαρτιά, αφού δεν διαθέτει το σπουδαιότερο των εξαρτημάτων ενός αεροσκάφους, τον κινητήρα....<br /><br />Οι Κούρδοι της Συρίας ''αγκάθι'' στα τουρκικά σχέδια<br /><br />Ωστόσο εκτός από το θέμα των S-400 και το θέμα της υποστήριξης των Κούρδων του YPG της Συρίας από τις ΗΠΑ, αποτελεί αγκάθι στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας.<br /><br />Οι πρόσφατες κινήσεις Μπάϊντεν, με τις οποίες κατανόμαζε την Τουρκία ως κίνδυνο για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ, αφού με τις επιθέσεις της κατά των συμμάχων των ΗΠΑ, Κούρδων του YPG οι οποίοι μάχονταν τους τρομοκράτες του ISIS, αποδυνάμωναν την εξάλειψη των τρομοκρατών, αποτελεί ένα ηχηρότατο μήνυμα στον Ερντογάν για το τι θα επακολουθήσει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε αντίθετο σύμπαν για τα F-16! Η τουρκική προπαγάνδα βλέπει θετική εξέλιξη...η Ουάσιγκτον όχι

Ο Ερντογάν προσφέρει γη και ύδωρ στον Μπάιντεν για να συναντηθούν στο περιθώριο των G-20 στη Ρώμη. Παναγιώτης Νάστος Το αίτημα της Τουρκίας ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική Milliyet, η συνέντευξη του Ιμπραήμ Καλίν: Αθέατη όψη… η “εργαλειοποίηση” των εξοπλιστικών

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/10/IBRAHIM-KALIN-790x400.jpg" /><br /><br />Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είχε η συνέντευξη του Ιμπραήμ Καλίν, εξ απορρήτων συμβούλου του Ερντογάν και θεωρούμενου ως βασικού προσώπου που απηχεί με ακρίβεια τις θέσεις της τουρκικής προεδρίας. <a href="https://www.hurriyetdailynews.com/erdogan-biden-meeting-in-rome-an-opportunity-for-ties-chief-adviser-168581">Ο Καλίν μίλησε στην τουρκική εφημερίδα Milliyet</a>, παρουσιάζοντας τη συνάντηση των ηγετών των ΗΠΑ και της Τουρκίας ως δεδομένη, στο περιθώριο της επικείμενης συνόδου των G20 στη Ρώμη 30-31 Οκτωβρίου, όπου και θα τεθεί επί τάπητος το σύνολο των προβλημάτων που ταλανίζουν τις διμερείς σχέσεις.<br /><br />Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*<br /><br />Από τη συνέντευξη, όπως ήταν φυσικό, δεν έλειψαν οι αναφορές στον τομέα των εξοπλισμών που περιλαμβάνουν τους ρωσικούς S-400, την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 και την αποστολή αιτήματος για την αγορά 40 καινούργιων μαχητικών αεροσκαφών F-16 block 70/72 και την αναβάθμιση 80 υφισταμένων στο οπλοστάσιο της τουρκικής Αεροπορίας μαχητικών του ιδίου τύπου στην ίδια διαμόρφωση.<br /><br />Αυτό που κατέστη πέραν πάσης αμφιβολίας σαφές, είναι ότι η εξοπλιστική συνεργασία Τουρκίας-ΗΠΑ αποτελεί για την Άγκυρα ένα υποσύνολο στη μεγάλη εικόνα των σχέσεων των δυο χωρών. Παρότι καλό θα ήταν να κρατήσουμε μικρό καλάθι έως ότου η συνάντηση των δυο ηγετών επιβεβαιωθεί και από τον Λευκό Οίκο, ο Καλίν έκανε αναφορά στην ευρεία ατζέντα της συνάντησης, προφανώς όπως επιθυμεί η τουρκική πλευρά να διαμορφωθεί.<br /><br />Όπως ανέφερε, στη συνάντηση θα συζητηθεί το σύνολο “των διμερών πολιτικών και οικονομικών δεσμών, καθώς επίσης οι περιφερειακές εξελίξεις σε Αφγανιστάν, Συρία (βλ. Κούρδοι), Ιράκ, Καύκασο, Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο“. Σε άλλο σημείο της συνέντευξης πρόσθεσε την “τρομοκρατική οργάνωση” του Γκιουλέν (FETÖ), που κατοικεί στις ΗΠΑ, τις κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί στο πλαίσιο του νόμου CAATSA και την αποβολή από το πρόγραμμα των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35.<br /><br /><div>Είναι εμφανές ότι η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ως έναν παγκόσμιο κρατικό δρώντα. Να συνυπολογιστεί ότι σε ένα καθεστώς όπως το τουρκικό, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η συνέντευξη ενός τόσο υψηλόβαθμου αξιωματούχου δεν συνιστούσε “ελεύθερη συζήτηση” με έναν δημοσιογράφο, αλλά ένα κείμενο ελεγμένο σε κάθε του λεπτομέρεια, αφού σκοπός ήταν η αποστολή μηνύματος στην αμερικανική πλευρά.<br /><br />Κατά συνέπεια, ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι ότι η απομόνωση των τουρκικών εξοπλισμών από το ευρύτερο πλαίσιο αποτελεί κεφαλαιώδες σφάλμα. Χαρακτηριστική ήταν και η αναφορά του Καλίν στο θέμα των S-400 που αποτέλεσε τη θρυαλίδα διάρρηξης των εξοπλιστικών δεσμών με τις ΗΠΑ, όπου ερωτώμενος αναφορικά με τις συζητήσεις με τη Ρωσία για την προμήθεια επιπλέον S-400, έστειλε μήνυμα…<br /><br />Οι συζητήσεις συνεχίζονται και είναι ουσιαστικές, “όμως εξακολουθούμε να εξετάζουμε σοβαρά άλλες εναλλακτικές λύσεις“. Η Άγκυρα διαμηνύει στην Ουάσιγκτον, ότι με τα κατάλληλα ανταλλάγματα συζητά και το θέμα των S-400. Σε αυτή τη φάση δεν μπορεί ούτε να υπαινιχθεί το ενδεχόμενο απομάκρυνσης και των S-400 που έχουν αγοραστεί ήδη, καθώς η επίσημη θέση είναι ότι το θέμα έχει κλείσει.<br /><br />Ωστόσο, το ζήτημα είναι πιο πολύπλοκο. Εφόσον είναι το θέμα που οδήγησε στην επιβολή κυρώσεων αλλάζοντας τα πάντα στις διμερείς σχέσεις, η επαναφορά προϋποθέτει την εγκατάλειψη των S-400. Η Τουρκία επιχειρεί να διαπραγματευθεί μια ενδιάμεση λύση που θα σώσει τα προσχήματα τόσο στις σχέσεις της με τη Ρωσία, όσο και για να μη φανεί ότι το καθεστώς Ερντογάν υποχωρεί. Η λύση που προτείνει είναι η διατήρηση της αποθήκευσης και η μη επιχειρησιακή τους ενεργοποίηση.<br /><br />Αυτό όμως θα σήμαινε παραμονή των συστημάτων σε τουρκική κατοχή, άρα θα άφηνε ανοιχτό το θέμα της εν ευθέτω χρόνω και υπό άλλες συνθήκες ενεργοποίησης. Η Τουρκία θα επιχειρήσει να βρει το αντάλλαγμα στο οποίο δεν θα μπορεί να αντισταθούν οι ΗΠΑ για να πετύχει τον σκοπό της.<br /><br />Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι όμως ότι η Τουρκία έχει καταφέρει να μαζέψει πολλούς και ιδιαίτερα ισχυρούς εχθρούς στο Κογκρέσο. Γι’ αυτό ο Ερντογάν δεν κρύβει την προτίμησή του να συνδιαλέγεται με χώρες που δεν ακολουθούν το δυτικό πρότυπο δημοκρατίας, όπου τις αποφάσεις τις λαμβάνει ένας…<br /><br />“Διάλογος και διαπραγμάτευση”<div><br />Η Τουρκία, όπως προκύπτει και από τη συνέντευξη Καλίν, θεωρεί τη –δεδομένη γι’ αυτήν– συνάντηση της Ρώμης ως “ενδιαφέρουσα ευκαιρία”, όπου ο πρόεδρος Ερντογάν “θα προσέλθει καλά προετοιμασμένος” με στόχο τη διευθέτηση των διαφωνιών “μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων”.<br /><br />Πρόκειται για πάγια τουρκική φρασεολογία η οποία συγκαλύπτει τον παραλογισμό των απαιτήσεων που προβάλει σε όλα τα μέτωπα. Έμφαση δίδεται παγίως όμως στην επίτευξη απόλυτης κυριαρχίας στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ως αποτέλεσμα, επιχειρεί να πλήξει ευθέως ευθέως τα ελληνικά -ελλαδικά και κυπριακά- συμφέροντα.<br /><br />Οπότε το ζητούμενο είναι εάν οι ΗΠΑ θα επιμείνουν σε κάποιες βασικές θέσεις αρχής, όπως η άρνηση κάθε εναλλακτικής πέραν της απαλλαγής από τους S-400, συμπεριλαμβανομένης και της κυριότητας, όχι απλά της απομάκρυνσης από το τουρκικό έδαφος.<br /><br />Οι σημερινές ισορροπίες στην Ουάσιγκτον καθιστούν δύσκολη την παράκαμψη αυτής της θέσης αρχής, όπως πιθανότατα θα ήταν έτοιμο να αποδεχθεί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μαζί με τους αξιωματούχους που εξακολουθούν της Τουρκία “αναντικατάστατη” στην αμερικανική γεωστρατηγική.<br /><br />Ο ρόλος των F-16 στην τουρκική στρατηγική<div><br />Έχοντας εξετάσει το πλαίσιο των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας όπως έχει διαμορφωθεί, το τουρκικό αίτημα για τα μαχητικά F-16 αποκτά τόσο στρατηγικό όσο και τακτικό περιεχόμενο. Στο στρατηγικό για την Τουρκία επίπεδο, διακυβεύεται η αμυντική επάρκεια της χώρας στον αεροπορικό τομέα, υποκρύπτει ταυτόχρονα ένα κίνητρο και μια εμμέσως εκβιαστική απειλή οικονομικού περιεχομένου. Στο τακτικό, η κατάσταση δημιουργεί σειρά επιχειρημάτων που θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν από την τουρκική διπλωματία.<br /><br />Η Τουρκία μένει από αμερικανικές λύσεις εάν απορριφθεί και αυτό το μαχητικό που δεν έχει τον εμβληματικό χαρακτήρα και τις τεχνολογικές ιδιαιτερότητες του F-35. Οπότε οι ΗΠΑ θα πάψουν οριστικά να επωφελούνται από τη χρυσοφόρα εξοπλιστική τουρκική αγορά και η Άγκυρα αναγκαστικά θα αποτανθεί σε εναλλακτικούς προμηθευτές. Ο Καλίν στη συνέντευξη πρόσθεσε την -πολιτικά και συμμαχικά ορθή- Ευρώπη, όμως περιέλαβε και το “κόκκινο πανί” ως δυνητικός εξοπλιστικός προμηθευτής ΝΑΤΟϊκής χώρας, τη Ρωσία.<br /><br />Εάν η προσπάθεια πετύχει, η Τουρκία θα έχει καταφέρει να σπάσει το αμερικανικό εξοπλιστικό εμπάργκο. Εναλλακτικά, θα έχει δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να φορτώνει βολικά στο εσωτερικό και το εξωτερικό το φταίξιμο στην Ουάσιγκτον. Ο Καλίν δήλωσε στην επίμαχη συνέντευξη, ότι δυο στρατηγικοί εταίροι θα πρέπει “να συζητήσουν για όλα τα ζητήματα στην ατζέντα τους, να προχωρήσουν σε όσα συμφωνούν και να επιχειρήσουν να επιλύσουν τις διαφωνίες μέσω διαλόγου”.<br /><br />Σε αυτή την χαμηλών τόνων αναφορά ήρθε να προστεθεί όμως άλλο ένα επιχείρημα από τον τομέα των εξοπλισμών το οποίο θα χρησιμοποιήσει η Άγκυρα στις σχέσεις της με την Ουάσιγκτον. Η Τουρκία επένδυσε 1,4 δισ. δολάρια στο πρόγραμμα του F-35 και αποβλήθηκε “παρανόμως και αδίκως”, οπότε επιδιώκει αυτό το ποσό να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση των F-16, με τη μορφή αποζημίωσης!<br /><br />Άλλη μια φορά η Τουρκία προβάλλει μισές, αλλά βολικές “αλήθειες”, καθώς ξέχασε να αναφερθεί και να ποσοτικοποιήσει το κέρδος των τουρκικών αμυντικών βιομηχανιών από την ένταξή τους στην εφοδιαστική αλυσίδα των F-35. Αυτό το ζήτημα δύσκολα θα επιλυθεί διμερώς. Εάν οι ΗΠΑ δεν άρουν το εξοπλιστικό εμπάργκο, πιθανότερη κατάληξη θα είναι η διεθνής διαιτησία.<br /><br />Η συνέντευξη Καλίν προσφέρεται για συμπεράσματα</div><div><br />Καταληκτικά, η Τουρκία μετατρέπει τα πάντα σε ένα ανατολίτικο παζάρι. Στο τραπέζι βρίσκονται όλες οι καταφανώς παράνομες διεκδικήσεις, όπως αυτές εναντίον Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με κίνητρα για τους ισχυρούς της συνομιλητές. Πάγιος στόχος παραμένει η αξιοποίηση της γεωστρατηγικής αξίας του τουρκικού χώρου ώστε να κατοχυρωθούν κέρδη.<br /><br />Το αντίστοιχο πρότυπο στις σχέσεις με τις χώρες που η Τουρκία θεωρεί πολλαπλώς “υποδεέστερες”, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα, είναι η δημόσια υποτιμητική αναφορά, σε συνδυασμό με τον στρατιωτικό καταναγκασμό. Στην όποια διαπραγμάτευση η Τουρκία θα προσέλθει μόνο από θέση ισχύος, ώστε να καταγράψει όσα προώθησε αρχικά με κάθε λογής εκβιασμό. Εξ ου και το ότι μόνη λύση αντιμετώπισης είναι η ενεργός άρνηση των στόχων της σε όλα τα επίπεδα, προεξάρχοντος του στρατιωτικού.<br /><br />Η συνέντευξη του Ιμπραήμ Καλίν είναι χαρακτηριστική της υπεροψίας της Τουρκίας και της με κάθε τρόπο προώθησης της εικόνας ότι συνδιαλέγεται με όλους τους ισχυρούς ως ίσος προς ίσον. Στο θέμα των S-400 είναι καταφανώς στριμωγμένη.<br /><br />Προσπαθεί όμως να ανατρέψει την κατάσταση γνωρίζοντας ότι οι ΗΠΑ αρνούνται να την ξεγράψουν. Οι εξελίξεις αναμένονται “συναρπαστικές”…<div><br /></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA<br /></i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div></div>

Τουρκική Milliyet, η συνέντευξη του Ιμπραήμ Καλίν: Αθέατη όψη… η “εργαλειοποίηση” των εξοπλιστικών

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είχε η συνέντευξη του Ιμπραήμ Καλίν, εξ απορρήτων συμβούλου του Ερντογάν και θεωρούμενου ως βασικού προσώπου που απηχ...

Διαβάστε την συνέχεια