Θα πει ο Τραμπ στον Μητσοτάκη ότι φεύγει η ExxonMobil από την Ελλάδα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIwqGnR-w5N127Xe-oBFBpCQ4W4ghcRi-jdur4dLyrUnJ_hDE94Zk7lrSZ_J57zIfn4RRki8AOBbf1Atz2vNr4FjVobRiz-35W3l1EfPIMaDLGqoCLcDuDpy5NbeOCxTRdvXhAAJ43bXY/s1600/exxonmobil-erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIwqGnR-w5N127Xe-oBFBpCQ4W4ghcRi-jdur4dLyrUnJ_hDE94Zk7lrSZ_J57zIfn4RRki8AOBbf1Atz2vNr4FjVobRiz-35W3l1EfPIMaDLGqoCLcDuDpy5NbeOCxTRdvXhAAJ43bXY/s640/exxonmobil-erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /><b> Αδαλής Γιώργος</b><br />«Εάν η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, τότε η διπλωματία πρέπει να είναι η τέχνη του ανέφικτου. Όσο για την αρχαία τέχνη του πολέμου και τον Στρατό, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το blanco, που σβήνει τα λάθη των πολιτικών και των διπλωματών, από τη μνήμη των λαών». Την παραπάνω φράση διατύπωσα σε μια πολύ πρόσφατη συνέντευξή μου στον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη, με αφορμή όσα συνέβησαν με την πολύκροτη πλέον υπόθεση του Μνημονίου Κατανόησης Τουρκίας-Λιβύης. Γιατί όμως δήλωσα κάτι τέτοιο; <br /><br />Όσοι επιχείρησαν να παρουσιάσουν τον Ερντογάν ως ένα ημίτρελο ηγέτη στην ελληνική κοινή γνώμη, διέπραξαν ένα σφάλμα ολκής το οποίο αποδεικνύεται μοιραίο με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Προσωπικά έχω αποκωδικοποιήσει εδώ και μια δεκαπενταετία, τον τρόπο σκέψης του Ερντογάν και λέω ξεκάθαρα ότι λειτουργεί κατά 90% ως μπίζνεσμαν και μόνο κατά 10% ως πολιτικός και πρόεδρος της Τουρκίας.<br /><br />Ως μπίζνεσμαν διεθνούς εμβέλειας έχει καταφέρει να κάθεται στα ίδια τραπέζια μαζί με CEO τραπεζών και πολυεθνικών, ενώ περιστοιχίζεται πάντοτε από μια ομάδα ικανότατων εμπειρογνωμόνων της διεθνούς αγοράς. Στον αντίποδα, η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, "επένδυσε" σε απαρχαιωμένες πολιτικές και δημιούργησε ένα πλαίσιο στρατηγικής, που αν ζούσαμε στο 1980 ίσως να ήταν αποδοτικό.<br /><br />Στην παρούσα, όμως, περίοδο αποδείχτηκε μοιραίο για τη χώρα. Διότι ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να φέρει σε θέση στρατηγικού εταίρου την Ελλάδα με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Μόνο που στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, αυτό προκαλεί γέλιο στους οικονομικούς αναλυτές και ιδιαίτερα στους διαχειριστές κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου στον τομέα των υδρογονανθράκων. <br /><br />Την ίδια στιγμή, από το 2015, η Turkish Petroleum προσέλαβε "εταιρικούς διπλωμάτες" ως λομπίστες που άνοιγαν δρόμους στα συμφέροντά της. Πρόκειται για ανθρώπους που λειτούργησαν ως global managers της Turkish Petroleum, η οποία ελέγχεται απόλυτα από την οικογένεια Ερντογάν. Πολλοί από εσάς ακούτε για πρώτη φορά τον όρο "ιδιωτικός διπλωμάτης" ή "εταιρικός διπλωμάτης".<br /><br />Τι γνώριζε ο Ερντογάν <br /><br />Αλλά ας δούμε τι γνώριζε από πρόπερσι ο Ερντογάν κι έπιασε στον ύπνο την κυβέρνηση Τσίπρα για να μην πούμε ότι την οδήγησε εκεί ακριβώς που ήθελε. Η επιστημονική ομάδα του Ερντογάν γνώριζε καλά από τον Ιανουάριο του 2017 τι πρόκειται να συμβεί και έκανε πολυεπίπεδες συμφωνίες στα ενεργειακά, που της επέτρεψαν να πραγματοποιήσει αντίστοιχες πολυεπίπεδες συμφωνίες σε εξοπλισμούς. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα, η ομάδα Τσίπρα είχε έναν και μοναδικό "καημό", ήταν απασχολημένη με τα πανηγύρια στις Πρέσπες με τον Ζάεφ! <br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/12/xrimatistirio-exxon-slpress.gr_.png" /><br /><br /><div> Από το παραπάνω σχεδιάγραμμα, είναι προφανές, ότι ακόμα και μέσα στο 2016, η απόδοση των μετοχών της κραταιάς ExxonMobil άρχισε να υποχωρεί έναντι αυτών της BP. Eιδικά από το 2017 ως τις μέρες μας η εταιρεία είχε δυσαρεστήσει τους μετόχους της. Κι άρχισαν οι φωνές διαμαρτυρίας. Τι κι αν ο Τραμπ προσέλαβε τον πρώην πρόεδρο της ExxonMobil Ρεξ Τίλερσον ως υπουργό; Η ExxonMobil συνέχισε την δραματική της πορεία. Και η μεγάλη αποτυχία του Τίλερσον σε Μεσόγειο, Αφρική και Μέση Ανατολή, οδήγησε τον Τραμπ να ανακοινώσει την απόλυσή του. <br /><br />Ο Τεξανός πετρελαιάς, αν και μεγάλης κλάσης, εντούτοις απέτυχε παταγωδώς μπροστά στην συμμαχία Γερμανίας-Ρωσίας που καθοδηγούσαν τα στελέχη της BP. Όσο κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα γίνονταν "πράγματα και θαύματα" μεταξύ των πολυεθνικών ενέργειας. Μπορεί η ExxonMobil να έβγαζε συνεχώς ανακοινώσεις για νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων, αλλά αυτό δεν μεταφραζόταν σε χρήμα για όσους είχαν επενδύσει στη μετοχή της. Αντίθετα, όσοι είχαν αγοράσει μετοχές της BP είδαν τα πορτοφόλια τους να φουσκώνουν. <br /><br />Καμία άλλη εταιρεία δεν έμεινε για τόσο μεγάλο διάστημα κάτω από τον δείκτη "FTSE 100" όσο η ExxonMobil, η οποία τελικά, μέσα στο 2019 "έγδαρε" τους επενδυτές της με τις οικτρές της αποδόσεις. Προς το τέλος του 2018, άρχισαν οι εντάσεις μέσα στις γενικές συνελεύσεις της, γεγονός που πέρασε προς τα έξω με άσχημο αντίκτυπο. Τότε, η εταιρεία άρχισε τις διαρροές ότι σκοπεύει να εκποιήσει μέρος των assets της, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα. <br />Το λάθος του Τίλερσον και του Τσίπρα <br /><br />Βλέπετε το λάθος του Τίλερσον ήταν ότι δεν στάθμισε σωστά το πρόβλημα που έζησαν όλες οι εταιρείες από τo κραχ του 2014. Πίστεψε ότι μια παγκόσμια εξάπλωση θα ωφελήσει την ExxonMobil. Αυτός που διαδέχτηκε τον Τίλερσον, ο Ντάρεν Γούντς, αρχικά ακολούθησε την ίδια στρατηγική μιας και ο προκάτοχός του ήταν υπουργός των ΗΠΑ πλέον. Και φυσικά η καρατόμηση Τίλερσον επέτρεψε στον Γούντς να αλλάξει την στρατηγική της ExxonMobil. <br /><br />H καθυστέρηση, όμως, ήταν μεγάλη και οι υπόλοιπες εταιρείες είχαν υπερκεράσει την ExxonMobil κατά πολύ σε αποδόσεις, όπως διαπιστώνει κάποιος πανεύκολα από το παραπάνω σχεδιάγραμμα. Η πορεία αυτή, σε συνδυασμό με την θηλιά που έβαλαν στην ExxonMobil οι τρεις δανείστριες τράπεζες, οδήγησαν τον Γούντς σε μια στρατηγική που είχαν χρησιμοποιήσει με επιτυχία τόσο η BP, όσο και η ΕΝΙ και η TOTAL. Έτσι, ξεκίνησε αμέσως ένας γύρος διερεύνησης, πώλησης περιουσιακών στοιχείων της ExxonMobil διεθνώς. Κι όσο στην Ελλάδα η κυβέρνηση Τσίπρα κοιμόταν, ο Ερντογάν προχωρούσε στην σύσφιξη των σχέσεών του με αντιπάλους της ExxonMobil, όπως η BP. <br /><br />Στην Ελλάδα σφίγγαμε τις σχέσεις μας με ExxonMobil και TOTAL. Τους παραχωρούσαμε οικόπεδα στην Κρήτη, διότι κάποιοι πίστεψαν ότι θα έχουν την στρατιωτική προστασία των Γάλλων και Αμερικανών. Κι όπως θα καταλάβετε παρακάτω, αυτή η πολιτική ήταν για γέλια και για κλάματα μαζί. Φυσικά, μια τέτοια πολιτική ήταν εκτός των ορίων όπου παίζει η πραγματική οικονομία στην διεθνή αγορά ενέργειας. </div> <div> <br />Οι ικανότατοι πράκτορες του Ερντογάν <br /><br />Όσο λοιπόν οι κυβερνώντες τάιζαν σανό στους Έλληνες ότι την Κρήτη θα την προστατέψουν οι γαλλικές φρεγάτες και ο 6ος Στόλος, ο Γούντς της ExxonMobil σχεδίαζε να σώσει την επιχείρησή του. Πράγμα που οι ιδιωτικοί διπλωμάτες του Ερντογάν γνώριζαν καλά και προφανώς έβαλαν κι αυτοί το χέρι τους, ώστε η Ελλάδα να οδηγηθεί σε τελείως λάθος δρόμο. <br /><br />Λίγο πριν η ExxonMobil υποστεί ζημιά, τον Οκτώβριο του 2019, o Γουντς, "παραδίδεται" στις τράπεζες και σπεύδει να δηλώσει ότι είναι διατεθειμένος να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία αξίας 25 δισ δολαρίων, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα για τους επενδυτές και τις δανείστριες τράπεζες. Και φυσικά να τονώσει τα ταμειακά διαθέσιμα της εταιρείας. Μόνο που στην Ελλάδα δεν άκουσε κανείς τα σχέδια του. <br /><br />Μάλιστα, καλά πληροφορημένες πηγές λένε ότι εδώ και μερικούς μήνες η εταιρεία έχει συντάξει έναν εκτεταμένο κατάλογο με περιουσιακά στοιχεία που θέλει να πουλήσει. Στόχος είναι η άμεση πώληση 15 δισ. στοιχείων του ενεργητικού της ως το 2021 και άλλων 10 δισ. ως το 2025. Σύμφωνα με πηγές μου από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, η ExxonMobil έχει καταρτίσει έναν διευρυμένο κατάλογο περιουσιακών της στοιχείων προς πώληση σε συνολικά 11 χώρες από τις οποίες θα αποχωρήσει ολοσχερώς. <br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται κι ένας πρόσφατος διαγωνισμός που έκανε για εκποίηση περιουσιακών της στοιχείων στη Νορβηγία, ύψους 4,5 δισ., ενώ ετοιμάζεται να πράξει το ίδιο σε Αυστραλία, Νιγηρία, Τσαντ, Ινδονησία, Μαλαισία, Βρετανική Βόρεια Θάλασσα, Γερμανία και Ρουμανία. Σκοπεύει δε να κρατήσει την συμμετοχή της μόνο στο γιγαντιαίο κοίτασμα του Groningen στην Ολλανδία. Αντίθετα, η BP, μετά το ατύχημα του DeepWater Horizon το 2010 στον Κόλπο του Μεξικού, πούλησε σταδιακά 65 δισ. δολ. από περιουσιακά της στοιχεία. Ενώ η Royall Dutch Shell έκανε πάνω από 30 δισ πωλήσεις. </div> <div> <br />Υποβάθμιση από Moody’s <br /><br />Μέχρι που στις 3 Δεκεμβρίου 2019 η ExxonMobil βρέθηκε αντιμέτωπη με αυτό που φοβόταν χρόνια. Ο οίκος Moody’s την υποβάθμισε. Παρά το γεγονός ότι όλα αυτά ήταν γνωστά και οι οίκοι αξιολόγησης έκαναν μαγικά, προκειμένου να διατηρήσουν σταθερό (stable) το outlook της εταιρείας, η Moody’s άλλαξε τις προοπτικές της ExxonMobil από σταθερές σε αρνητικές, υποβαθμίζοντάς την στην ουσία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις μελλοντικές κεφαλαιουχικές της ανάγκες. <br /><br />Για όσους καταλαβαίνουν, η ExxonMobil πλέον σπρώχνεται σε περαιτέρω εκποίηση περιουσιακών της στοιχείων που σίγουρα θα ξεπεράσουν τα 25 δισ. που είχε προγραμματίσει. Ο μόνος δρόμος που έχει πλέον η εταιρεία είναι να επικεντρωθεί σε 4-5 κοιτάσματα-μαμούθ που έχει διεθνώς, όπως αυτά στην Γουινέα της Λατινικής Αμερικής. <br /><br />Εδώ μπαίνει το τεράστιο ερώτημα που μας αφορά. Σ' αυτό το γεωοικονομικό πλαίσιο, η ExxonMobil θα κρατήσει τα δικαιώματα έρευνας σε Κύπρο και Ελλάδα ή θα αποχωρήσει; Γνωρίζω ότι η εταιρεία αυτή την περίοδο βρίσκεται σε μια "διαδικασία πρόσκλησης ενδιαφέροντος" για τα κοιτάσματά της σε Ελλάδα και Κύπρο. Και ή θα τα πουλήσει ολοσχερώς, ή θα κρατήσει ένα μέρος τους αρχικά, το οποίο θα πουλήσει αργότερα. <br /><br />Μήπως, λοιπόν, η εσπευσμένη ανακοίνωση του τεράστιου κοιτάσματος φυσικού αερίου νοτίως της Κρήτης σε συνέδριο και όχι με επίσημη ανακοίνωση της ExxonMobil, ουσιαστικά αποτελεί μια "πρόσκληση" προς τους ανταγωνιστές της να αγοράσουν το μερίδιό της στην Ελλάδα; Κι αν τελικά η Κρήτη και η Κύπρος αποτελέσουν assets, τα οποία η ExxonMobil θελήσει να πουλήσει, ποιος λέτε να τα αγοράσει; <br /><br />Μήπως, λοιπόν, να ξαναδιαβάσουμε καλά το προηγούμενο άρθρο μου και να καταλάβουμε, τι ακριβώς έκανε ο Ερντογάν; Πότε; Την ημέρα που η Moody’s υποβάθμιζε την ExxonMobil που κατέχει μαζί με την ΤOTAL και τα ΕΛΠΕ τα οικόπεδα στην Κρήτη. Και επιτέλους, ο Τραμπ που δεν έχει βοηθήσει στο παραμικρό την Ελλάδα, θα εξηγήσει τα παραπάνω στον Μητσοτάκη, στην προσεχή συνάντησή τους, ή θα έχουμε έναν νέο γύρο από παραμύθια της Χαλιμάς;<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Θα πει ο Τραμπ στον Μητσοτάκη ότι φεύγει η ExxonMobil από την Ελλάδα;

Αδαλής Γιώργος «Εάν η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, τότε η διπλωματία πρέπει να είναι η τέχνη του ανέφικτου. Όσο για την αρχαία τέχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επόμενη κίνηση της Τουρκίας και οι επιπλοκές με την Αίγυπτο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwhOHwBvcEYosHWJwZ9ioqV1e2ei65epyuC0Iighzt5sZ8-j1xpR2ZFZ-RfeqBk4oib-JFiVridiGstBWBRqOzK5bP_nsiLMDiB7h1Zgfb-wvcDwXYSFJJeNqc6p_7vGqDU70DxTUgPsU/s1600/erdogan-2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwhOHwBvcEYosHWJwZ9ioqV1e2ei65epyuC0Iighzt5sZ8-j1xpR2ZFZ-RfeqBk4oib-JFiVridiGstBWBRqOzK5bP_nsiLMDiB7h1Zgfb-wvcDwXYSFJJeNqc6p_7vGqDU70DxTUgPsU/s640/erdogan-2.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βενιζέλος Κώστας</b><br />Η επόμενη κίνηση της κατοχικής Τουρκίας είναι να στείλει στην περιοχή της Κρήτης ερευνητικό σκάφος. Κι αυτό γιατί θέλει αμέσως μετά τη συμφωνία με τη Λιβύη να κάνει κινήσεις εδραίωσης των νέων παράνομων δεδομένων. Το επόμενο βήμα θα είναι η αποστολή γεωτρύπανου, πλην όμως αυτό φαίνεται ότι δεν θα γίνει σύντομα. Την ίδια ώρα, προφανώς και με τις κινήσεις αυτές επιδιώκει να ανιχνεύσει τις αντιδράσεις και τις αντοχές της Αθήνας. Διπλωματικές πηγές σημειώνουν πως η Άγκυρα θα επιδιώξει βαθμηδόν να στρατιωτικοποιήσει την ένταση. <br /><br />Παράλληλα με τις σχεδιαζόμενες κινήσεις στην περιοχή της Κρήτης, οι Τούρκοι συνεχίζουν τις παράνομες ενέργειές τους στην κυπριακή ΑΟΖ. Δύο γεωτρύπανα και δύο ερευνητικά σκάφη συνεχίζουν τις εργασίες τους. Είναι προφανές πως τα πιο πάνω εντάσσονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό της Τουρκίας για αναβάθμιση της επιρροής της και επέκτασης της επικράτειάς της. Σημειώνεται συναφώς ότι η κατοχική Τουρκία έχει στρατιωτικές βάσεις στο Σουδάν και το Κατάρ. Περαιτέρω, στην Αιθιοπία έχει στείλει αξιωματικούς και εκπαιδεύουν τον τοπικό στρατό.<br /><br />Ακόμη διατηρεί κατοχικό στρατό στην Κύπρο, ενώ έχει στρατιωτική παρουσία στη Συρία. Στους σχεδιασμούς είναι να εγκαταστήσει στρατιωτική βάση στη Λιβύη. Παράλληλα, δραστηριοποιείται στα Βαλκάνια αυξάνοντας την επιρροή της. Αθήνα και Λευκωσία παρακολουθούν από κοντά τις τουρκικές προκλήσεις και σχεδιάζουν αντιδράσεις. Η απάντησή τους προφανώς και θα πρέπει να ενοχλήσει ή και να προκαλέσει κόστος στην κατοχική δύναμη. Μια τέτοια κίνηση είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Θα συνιστά ένα τετελεσμένο από ελλαδικής και κυπριακής πλευράς, που θα συνάδει πλήρως με το διεθνές δίκαιο. Μια κίνηση που δεν θα μπορεί να ανατραπεί.<br /><br />Την ίδια ώρα, Ελλάδα και Αίγυπτος μπορεί να έχουν συμφωνήσει, κατά το πρόσφατο ταξίδι του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στο Κάιρο, να επιταχύνουν τις συζητήσεις για τον καθορισμό των μεταξύ τους ΑΟΖ, ωστόσο αυτό αντιμετωπίζει δυσκολίες. Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, ενώ για χρόνια η Αίγυπτος ήθελε τον καθορισμό ΑΟΖ και η Ελλάδα ήταν επιφυλακτική, τώρα φαίνεται να αλλάζουν οι ρόλοι. Η Αίγυπτος εγείρει κάποια ζητήματα, όπως, για παράδειγμα, ότι ζητά μεγαλύτερη ΑΟΖ επειδή διαθέτει μεγάλη ακτογραμμή. Περισσότερες λεπτομέρειες σε μερικές ώρες.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η επόμενη κίνηση της Τουρκίας και οι επιπλοκές με την Αίγυπτο

Βενιζέλος Κώστας Η επόμενη κίνηση της κατοχικής Τουρκίας είναι να στείλει στην περιοχή της Κρήτης ερευνητικό σκάφος. Κι αυτό γιατί θέλει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib50-6UOU3l1KyGrhjwk_hM12I5HpNo3gW4pMEogE0qQq-SkJWbWuKMw6QQepVJ6hs2f94pwvAnUsZvF3zb9z782-C9UEB3aZCE0w9GtfvEXlBPHfdMarrS5CxG9CNNBXUZb_jZ4fIyz8/s1600/dribas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib50-6UOU3l1KyGrhjwk_hM12I5HpNo3gW4pMEogE0qQq-SkJWbWuKMw6QQepVJ6hs2f94pwvAnUsZvF3zb9z782-C9UEB3aZCE0w9GtfvEXlBPHfdMarrS5CxG9CNNBXUZb_jZ4fIyz8/s640/dribas.png" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Η Τουρκική Επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και η στρατηγική βάθους για την Ελλάδα και την Κυπριακή ΑΟΖ, η πολιτική του κατευνασμού και η επιλογή της Αποτροπής. Τα φοβικά σύνδρομα, το Διεθνές Δίκαιο και η Ισχύς, η νέα στρατιωτική «επανάσταση» και η ελληνική αμυντική στρατηγική. Τι συνιστά το νέο πεδίο που διαμορφώνει νότια της Κρήτης , στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, το Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ, το μνημόνιο Τουρκίας και κυβέρνησης Τρίπολης της Λιβύης. Οι επιλογές βάθους της Τουρκίας, οι μεγάλοι παίκτες ισχύος και η πολύ-πολικότητα των κέντρων αποφάσεων σε ένα κόσμο γενικευμένης αστάθειας . Ο καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σχολή Ευελπίδων και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Γρίβας σε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη.<br /> <div> <br /> Μια συνέντευξη που θα μείνει στην ιστορία γιατί αναλύει αυτά που έρχονται...<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/deH3VkJxgAU" width="660"></iframe><br /> <br /> <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ελληνοτουρκικά: Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης

Η Τουρκική Επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και η στρατηγική βάθους για την Ελλάδα και την Κυπριακή ΑΟΖ, η πολιτική του κατευνασμού...

Διαβάστε την συνέχεια

“Ο λάθος πόλεμος των γεωτρήσεων”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggKZkgLS9oH5zFawxj4KIVKKxDGV2OxscteK2ZLOJx_1zyp6Q69BBuOduYtofCHF9kjgCNQX6plrmiobUNF6qKZqEfzWhYoA6PkIoYV6JlgWpd-NsdaHvMfHxy2fSu3hHnaoYSCWdjRkc/s1600/aoz_kyprou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="900" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggKZkgLS9oH5zFawxj4KIVKKxDGV2OxscteK2ZLOJx_1zyp6Q69BBuOduYtofCHF9kjgCNQX6plrmiobUNF6qKZqEfzWhYoA6PkIoYV6JlgWpd-NsdaHvMfHxy2fSu3hHnaoYSCWdjRkc/s640/aoz_kyprou.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Κώστα Μαρδά</b><br /> Συγχωρέστε με για την προσωπική αναφορά, αλλά είμαι ο μόνος που σε εποχή θριαμβολογίας των περισσότερων διεθνολόγων, έχοντας μελετήσει τις 7+2 μεγάλες ελληνοτουρκικές κρίσεις στο βιβλίο μου ΠΡΟ-ΙΜΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ, προειδοποίησα τηλεοπτικά και αρθρογραφικά ότι η κυπριακή ηγεσία εγκλωβίσθηκε στην επιτυχία της… <br /> <br /> Διότι, ναι, μεν έβαλε την Exxon Mobil, την Total και τους άλλους κολοσσούς στην ΑΟΖ της, όμως: Προκάλεσε –χωρίς, βέβαια να το έχει… υπολογίσει σωστά- την διχοτόμηση της ΑΟΖ, αφού το Φατίχ και το Γιαβούζ εισέβαλαν στην ΑΟΖ υπό την ανοχή ΗΠΑ, Ρωσίας, Ε.Ε., Ισραήλ, Αιγύπτου… και της Ελλάδας – βεβαίως, βεβαίως… <br /> <br /> Το ηγετικό κατεστημένο της Λευκωσίας, υπό την επήρεια ενός ενεργειακού μεγαλοϊδεατισμού, έφθασε στα όρια της επιτυχίας του… Το τακτικό λάθος των αδελφών μας Κυπρίων φαίνεται πια ολοκάθαρα: Άνοιξαν το μέτωπο των γεωτρήσεων στην ΑΟΖ, χωρίς στρατιωτική κάλυψη, προκαλώντας ακαίρως τον εχθρό να μεταφέρει την απειλή από την Κύπρο στα ανοιχτά της Κρήτης, σε μια εποχή που η Ελλάδα βρίσκεται εν αδυναμία. <br /> <br /> Άρα, πρέπει να σηκώσουμε ψηλά τα χέρια; Όχι, βέβαια! Το λάθος αυτό, πρέπει να το καλύψουμε όχι με παρορμητισμούς για… βύθιση τουρκικού πλοίου, αλλά με οργάνωση, διακομματική συνεργασία και πνεύμα ετοιμότητας. <br /> <br /> Ας μου επιτρέψουν οι αναγνώστες του φιλόξενου Militaire να παραθέσω τα επιχειρήματά μου, όπως τα ανέπτυξα στην σαββατιάτικη εκπομπή του Γιώργου Αυτιά, στον ΣΚΑΪ: <br /> <br /> — Το μνημόνιο για τη μέση γραμμή της ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, μπορεί να μην παράγει έννομα αποτελέσματα, παράγει όμως στρατηγικά αποτελέσματα και πραγματικά αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα, αυτά, μέχρι στιγμής, είναι εις βάρος μας, καθώς με την άκαιρη, ορμητική και δίχως προηγούμενη αμυντική θωράκιση της κυπριακής ΑΟΖ, ο Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να μεταφέρει το μέτωπο της αντιπαράθεσης από την Κύπρο, στον άξονα Κρήτης – Λιβύης, διευρύνοντας το μέτωπο υπέρ αυτού… Κυκλώνοντάς μας από το νότο… <br /> <br /> — Ο Ερντογάν κατάφερε να εξασφαλίσει από τη Λιβυκή κυβέρνηση, που αναγνωρίζεται διεθνώς και ειδικώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω προσφυγικού, την ίδρυση τουρκικής αεροναυτικής Βάσης που θα καλύπτει το εν λόγω μέτωπο – υποψήφιο χώρο τουρκικών ερευνών και γεωτρήσεων, έχοντας σύμμαχο το Πακιστάν. Η μουσουλμανική χώρα των 200 εκατομμυρίων κατοίκων και των 130 πυρηνικών κεφαλών, εντάχθηκε στην επιχείρηση «Ασπίδα της Μεσογείου», που υπό τη διοίκηση του Πολεμικού Ναυτικού διεξάγει τις παράνομες γεωτρήσεις στην αθωράκιστη, όπως αποδείχθηκε μέχρι τώρα, ΑΟΖ της Κύπρου. <br /> <br /> — Μάλιστα, πακιστανικό αεροσκάφος ηλεκτρονικού πολέμου, συμμετείχε πρόσφατα σε τουρκική άσκηση στη γραμμή Αιγαίο – Κρήτη – Κύπρος, πραγματοποιώντας παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας, ενώ φρεγάτα του Πακιστάν προχώρησε σε νηοψίες εμπορικών πλοίων που έπλεαν στη θαλάσσια ζώνη της Κύπρου. Και η φρεγάτα το έκανε με κάλυψη τουρκικών πολεμικών! <br /> <br /> — Ο τουρκικός κίνδυνος ξεπερνάει όλους τους Έλληνες Πρωθυπουργούς, όπως αποδεικνύει η μελέτη της κατάληξης που είχαν όλες οι ελληνοτουρκικές κρίσεις από το 1955 μέχρι σήμερα. Στο τέλος όλοι οι Πρωθυπουργοί έκαναν πίσω. Έκαναν πίσω -και ορθώς- και οι μεγάλοι ηγέτες, εν ονόματι της ειρήνης. Και ο Καραμανλής στην κρίση του «Χόρα» τον Αύγουστο του 1976… Αλλά και ο Ανδρέας Παπανδρέου στην κρίση του Μάρτη του 1987, παρά τη δυναμική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, στο τέλος έκανε πίσω προκειμένου να αποφύγει τον πόλεμο, αποδεχόμενος τη Συμφωνία της Βέρνης για το πάγωμα -γκριζάρισμα των ερευνών- γεωτρήσεων στην ελληνική, αλλά μη οριοθετηθείσα υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου… Συμφωνία-Πρωτόκολλο που είχε δεχθεί το 1976 ο Καραμανλής – κάτι που όμως ο Ανδρέας είχε χαρακτηρίσει… εθνική προδοσία! <br /> <br /> — Το θρυλούμενο περί του ότι ο Ανδρέας ήταν συνεννοημένος με τον Καραμανλή, να πει στην κρίση του 1976 το… «Βυθίσατε το Χόρα», διαψεύσθηκε πανηγυρικά από τον πιο κοντινό άνθρωπο του Καραμανλή. Τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της ΝΔ Πέτρο Μολυβιάτη, από το βήμα της Βουλής. <br /> <br /> — Ναι. Η τουρκική απειλή ξεπερνά όλους τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδας. Επί Πρωθυπουργίας Τσίπρα -ο οποίος σωστά έδειξε στρατηγική ψυχραιμία- οι παραβιάσεις των θαλασσίων συνόρων μας έφθασαν το 2018 στο πρωτοφανές ποσοστό αύξησης κατά 500%! Και επί Μητσοτάκη -(προσθέτω εδώ)- θα αυξηθούν άλλο τόσο…! Γι’ αυτό χρειάζεται διακομματική συνεννόηση. Για να μπει ένα όριο… <br /> <br /> — Και να σταματήσουν οι προτροπές ορισμένων αποστράτων για βυθίσεις!.. Αυτό που χρειάζεται πρώτ’ απ’ όλα, είναι η προετοιμασία Στρατού – Λαού για ένα θερμό επεισόδιο…<br /> —Φυσικά, εκτιμώ ότι δεν θα γίνει θερμό επεισόδιο… Αν γίνει… άλλη μία… θερμή υποχώρηση… <br /> <br /> ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι Ναυτικές Αναγγελίες για αεροναυτικές ασκήσεις των Τούρκων στη γραμμή Κρήτη – Κάρπαθος – Καστελόριζο, συνηγορούν στην ανάλυσή μου. Και: Aκόμη ένα επιβαρυντικό στοιχείο για μας είναι ότι οι τουρκικές NAVTEX γίνονται πια δεκτές -μαζί με τις ελληνικές- από την αρμόδια υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού της Ισπανίας NAVAREA III, με το επιχείρημα ότι βοηθούν στη διασφάλιση της ναυσιπλοΐας…<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Ο λάθος πόλεμος των γεωτρήσεων”

Του Κώστα Μαρδά Συγχωρέστε με για την προσωπική αναφορά, αλλά είμαι ο μόνος που σε εποχή θριαμβολογίας των περισσότερων διεθνολόγων, έχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεύτερη φάση επικυριαρχίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNIrdj-bRLok1GGtcxvqmAD_saM6tr8MJJiz0oVaLtj5RMjlnUnhQUjGnb_BTN35Y9UNK6sqqKOpccgaSk00NkguBcxPuZyHfQaDgrBDj0zVhijjMwgaKg-ETIMiRpvG2F4mmhQ5Ew3X0/s1600/ERDOGAN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNIrdj-bRLok1GGtcxvqmAD_saM6tr8MJJiz0oVaLtj5RMjlnUnhQUjGnb_BTN35Y9UNK6sqqKOpccgaSk00NkguBcxPuZyHfQaDgrBDj0zVhijjMwgaKg-ETIMiRpvG2F4mmhQ5Ew3X0/s640/ERDOGAN.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ <br /> Πεισματάρικα τα γεγονότα, πιέζουν για συμπεράσματα. Αλλιώς, θα συνεχίζονται η αποχαύνωση κι η μοιρολατρία, απωθώντας από τη σκέψη μας το «χειρότερο», ενώ αυτό έρχεται μάλλον με βήμα ταχύ. <br /> <br /> Αρκούσε ο Ερντογάν να ανοίξει λίγο την κάνουλα του Προσφυγικού για να δημιουργηθεί στη χώρα σημαντική αναστάτωση. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. «κατάπιε» όσα έλεγε προεκλογικά, οι προύχοντες που εκλέχθηκαν με τα ψηφοδέλτιά της σε περιφέρειες και δήμους δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της διαχείρισης των κλειστών κέντρων στις περιοχές τους, και αμέσως το Προσφυγικό έγινε υπ’ αριθμ. 1 πρόβλημα για τους πολίτες σε όλες τις μετρήσεις. <br /> <br /> Τη στιγμή που ο φιλοκυβερνητικός τύπος ετοιμάζονταν να πανηγυρίσει τις επιτυχίες Μητσοτάκη (ψήφος αποδήμων, τάξη κατά τον γιορτασμό του Πολυτεχνείου) και ορισμένοι να μιλούν για «νέα μεγάλη ευκαιρία», ήρθε το δεύτερο χτύπημα. <br /> <br /> Η Τουρκία προβαίνει παράνομα σε μια κίνηση οριοθέτησης των θαλάσσιων «δικαιωμάτων» της, με μια «πέτσινη» συμφωνία με τη Λιβύη. Συνεπής στην ειδική μεγαλοκρατική πολιτική της που ακούει στο όνομα «Γαλάζια Πατρίδα», η Τουρκία επεκτείνεται. Ανάμεσα στην Τουρκία και τη Λιβύη, ασφαλώς υπάρχει η Ελλάδα. Ο Μητσοτάκης κάτι ψέλλισε ότι έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος «ατυχήματος», ευθυγραμμιζόμενος με τη φρασεολογία των πρεσβειών των ΗΠΑ και Γερμανίας. <br /> <br /> Ένας είναι ο εχθρός, ο ρατσισμός; <br /> <br /> Τα μνημόνια στην πρώτη δεκαετία δεν κατόρθωσαν να διεμβολίσουν την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη που έδειξε ο ελληνικός λαός. Φτώχυναν, πλήγωσαν εργαζόμενους και συνταξιούχους, έδιωξαν στο εξωτερικό χιλιάδες νέους, κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των μεσαίων στρωμάτων. Αλλά η κοινωνία δεν έγινε ζούγκλα. <br /> <br /> Η «πρώτη φορά Αριστερά» συνέπεσε με ένα πρώτο μεγάλο κύμα προσφύγων και οδηγήθηκε στην κατάπτυστη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας. Αυτή σήμαινε πως η Ελλάδα –πρώτα τα νησιά και μετά ολόκληρη– θα μετατρεπόταν σε ζώνη μόνιμης παραμονής μεταναστών. Καμιά δέσμευση για αναλογική ποσόστωση μεταξύ των εταίρων στην Ε.Ε., για τον χρόνο παραμονής, ούτε καν για την προέλευση των προσφύγων. Ούτε κουβέντα βέβαια για την ελεύθερη μετακίνησή τους στις χώρες που επιθυμούν. Ακόμα και για τα ασυνόδευτα παιδιά, η «ευαίσθητη» Ευρώπη ήταν κατηγορηματική: «Ούτε ένα». <br /> <br /> Επομένως, οι επικυρίαρχοι έχουν σχέδιο Β για τις προσφυγικές ροές: Η Ελλάδα να γίνει σαν τα νησιά, ή περίπου έτσι. Κι αν αυτό δεν αρκεί, τότε ίσως «συνδράμουν» μια δυο βαλκανικές χώρες ακόμα. Το μόνο στο οποίο μπορούν να ελπίζουν οι χώρες-υποδοχείς είναι κάποια οικονομική βοήθεια με την μορφή της μπίζνας των ΜΚΟ ή άλλων επιτήδειων. Μια τέτοια εξέλιξη, κανένα κράτος από την Ευρώπη των 28 δεν την επιθυμεί για τον εαυτό του. Η Ελλάδα πρέπει να την καταπιεί και αμάσητη. Θα μετατραπεί εν ανάγκη σε ένα μεγάλο hotspot, γεμίζοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με αυτό διαφωνεί, και για αυτό ανησυχεί περισσότερο από όλα, η ελληνική κοινωνία. <br /> <br /> Αυτό είναι που όλοι οι επιτήδειοι «ευρωλιγούρηδες» ονομάζουν ρατσισμό και εθνικισμό. Η επίθεση που κάνουν οργανωμένα απέναντι στην κοινωνία είναι τεράστια. Εργάζονται για να σπείρουν στο εσωτερικό της τη διχόνοια, τη διαίρεση, και στο τέλος να περάσει το σχέδιο που θα δημιουργήσει σε ολόκληρη τη χώρα καταστάσεις τύπου Μόριας. Στα νησιά η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, αλλά οι επικυρίαρχοι είναι ανένδοτοι: Εκεί θα στηθεί ο πρώτος μεγάλος φράχτης με τον οποίο η πλούσια Ευρώπη θα παρεμποδίζει τους πρόσφυγες να φτάσουν σε αυτή. Όποιος τολμήσει να πει ότι αλλοιώνεται η σύνθεση του πληθυσμού στα νησιά κι ότι δημιουργείται πρόβλημα εθνικής κυριαρχίας και απειλής από την Τουρκία, τότε είναι σίγουρα «ρατσιστής». <br /> <br /> Πρώτοι στον αγώνα (υπέρ της παγκοσμιοποίησης) και την κατασυκοφάντηση, οι Συριζαίοι και οι φίλοι τους, η «οικογένεια» ολόκληρη. Όπως με το Μακεδονικό είχαν τον κύριο ρόλο υποστήριξης της ΝΑΤΟποίησης των Βαλκανίων, έτσι και τώρα αδιαφορούν για την κοινωνική διάλυση που μεθοδευμένα και διαιρετικά προωθούν πρεσβείες, Ε.Ε., αγορές και ευαγή ιδρύματα. <br /> <br /> Τώρα το «Mare Nostrum» <br /> <br /> Το Mare Nostrum απετέλεσε για τον ιταλικό φασισμό το αντίστοιχο του «ζωτικού χώρου» του γερμανικού ναζισμού. «Μare Nostrum», που σημαίνει «η θάλασσά μας», ήταν σύνθημα της ιταλικής φασιστικής επέκτασης και της προετοιμασίας για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Μεσόγειος έπρεπε να μετατραπεί σε ιταλική λίμνη και οι κτήσεις της Ρώμης να απλωθούν ανατολικά προς τα Βαλκάνια και νότια προς την Αφρική. <br /> <br /> Ορισμένοι πολυσπουδαγμένοι, με πολλά ντοκτορά στον μαρξισμό και αλλού, ίσως δεν γνωρίζουν ότι το 1922 η Ιταλία βομβάρδισε την Κέρκυρα, ότι τα Δωδεκάνησα από το 1912 έως το 1947 ήταν ιταλοκρατούμενα, ότι από το 1937 το μουσολινικό καθεστώς απαγόρεψε την ελληνική γλώσσα εκεί και μετέφερε 10.000 εποίκους για προχωρήσει η ιταλοποίηση των νησιών. Δεν γνωρίζουν ακόμα ότι στη Λιβύη, που ήταν κτήση τους από το 1912, μετέφεραν το 30.000 εποίκους το 1938-39, φτάνοντας τους Ιταλούς στο 13,3% του συνολικού πληθυσμού, ενώ στη γειτονική Τυνησία, υπήρχαν περίπου 112.000 Ιταλοί. Σε περίπτωση νίκης του Άξονα, τότε η Ιταλία θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τα αυτοκρατορικά της όνειρα σε ολόκληρη την περιοχή. <br /> <br /> Η Τουρκία προβάλλει σαν νέα μεγάλη περιφερειακή δύναμη. Το καθεστώς της είναι δεδομένο, και η πολιτική της επεκτατική στο εξωτερικό και φασιστική στο εσωτερικό. Διεξάγει ήδη πολέμους και έχει στρατό σε πολλές περιοχές. Τώρα θεωρεί πως φτιάχνοονται προϋποθέσεις να επεκταθεί κι άλλο, και οικοδομεί επιθετικά δόγματα με τα οποία θέλει να συμπληρώσει την αντιδραστική της πολιτική. Το δόγμα «Γαλάζια Πατρίδα» είναι αντίστοιχο του φασιστικού «Mare Nostrum» και επιβουλεύεται έμπρακτα ολόκληρη την περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. <br /> <br /> Ήδη το πεδίο δράσης της Άγκυρας εκτείνεται σε Λιβύη, Σομαλία, Βαλκάνια-Αδριατική, Αζερμπαϊτζάν, Καύκασο. Κατέχει την μισή Κύπρο, μια λωρίδα της Συρίας και μέρος του Ιράκ. Είναι σε πολεμική διάταξη, διεξάγει πολέμους, γεωτρήσεις, ενισχύει την πολεμική της μηχανή, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στον στόλο, απειλεί με πόλεμο διαρκώς την Ελλάδα, ασκεί πολιτική πληθυσμών, εκβιάζει την Ευρώπη, παζαρεύει με τις ΗΠΑ, συνεργάζεται με τη Ρωσία. Και κυρίως έχει ενεργητική εξωτερική πολιτική και διπλωματία. Την Ελλάδα τη βλέπει όπως ακριβώς λέει οι Ερντογάν και οι υπουργοί του. Δεν την υπολογίζουν και έχουν κοστολογήσει το πολιτικό της προσωπικό. <br /> <br /> Το τουρκικό «Mare Nostrum», η «Γαλάζια Πατρίδα», είναι άκρως επιθετικό προς την ελληνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα. Η Τουρκία σχεδιάζει να καταπιεί το μισό Αιγαίο με ό,τι αυτό περιλαμβάνει και την υπόλοιπη μισή Κύπρο μόλις της δοθεί η ευκαιρία. <br /> <br /> Μεγάλες πληγές <br /> <br /> Η ενδοτικότητα και η υπαγορευμένη από τους επικυρίαρχους πολιτική του «κατευνασμού», δεν ασκούν καμιά πίεση στην Τουρκία και την επεκτατική πολιτική της. Όπως συμβαίνει και με την Ε.Ε. στο θέμα του Προσφυγικού. <br /> <br /> Η δεύτερη φάση της επικυριαρχίας, συμπίπτει με ένα νέο διεθνές περιβάλλον όπου η ισχύς και η γεωπολιτική είναι τα κύρια χαρακτηριστικά. Επομένως, πολλά κρίνονται όχι απλώς με οικονομικούς δείκτες, αλλά σε επίπεδο «σφαγείου». Το βιολί των ελληνικών ελίτ παίζει στους ρυθμούς της αρπαχτής, της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, του ροκανίσματος κονδυλίων και δανείων. <br /> <br /> Το κύριο πρόβλημα για μια χώρα σε μια φάση όπως αυτή της δεύτερης επικυριαρχίας, είναι να διαισθανθεί τους κινδύνους και να μην αφεθεί προς το «μοιραίο» ή το «ατύχημα». Η ιστορία του τόπου μας έχει απ’ όλα. Καλές στιγμές και στιγμές κάκιστες. Ηρωισμό και πόθο για ελευθερία, αλλά και ραγιαδισμό και γραικυλισμό. Ο Μουσολίνι έσπασε τα μούτρα του στην Αλβανία το 1940, ενώ νόμιζε ότι θα κάνει περίπατο. Υπάρχει πάντα κι αυτό το ενδεχόμενο, και για τους σύγχρονους Μουσολίνι και την αλαζονεία τους. <br /> <br /> Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε: Το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό, είναι πρόβλημα κοινωνικής συνείδησης.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δεύτερη φάση επικυριαρχίας

Του ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ Πεισματάρικα τα γεγονότα, πιέζουν για συμπεράσματα. Αλλιώς, θα συνεχίζονται η αποχαύνωση κι η μοιρολατρία, απωθώντας...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ελληνικές γελοιότητες με την ΑΟΖ και τη Λιβύη: Τελικά μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJVODT8ocSi5Bz1Ayi69BbrEvxiMHsU5B_sEHKiyCkhjPd8_ZUCQbPVUSEdXmOCa-y2JEwZ2rq6mk09aWgvkhwgZR3wrnkqyXUOZCZwvuScPacQ8A79u_587c_YKHi4WeY40sDLYSYZJY/s1600/DENDIAS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJVODT8ocSi5Bz1Ayi69BbrEvxiMHsU5B_sEHKiyCkhjPd8_ZUCQbPVUSEdXmOCa-y2JEwZ2rq6mk09aWgvkhwgZR3wrnkqyXUOZCZwvuScPacQ8A79u_587c_YKHi4WeY40sDLYSYZJY/s640/DENDIAS.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ </b><br /> Η Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο, με 13,676 τετ. χιλιόμετρα ή 8,498 τετ. μίλια. Και είναι σχεδόν διπλάσια από την ακτογραμμή της Τουρκίας, που έχει 7,200 τετ. χιλιόμετρα ή 4,474 τετ. μίλια. Η Ελλάδα έχει μια από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στον κόσμο. Είναι 12η. <br /> <br /> Η Τουρκία είναι 20η. Η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη ακτογραμμή από το Μεξικό, από την Ιταλία, από την Βραζιλία, από την Κροατία, από την Δανία και βέβαια από την Τουρκία. Πρώτος είναι ο Καναδάς με 202,080 τετ. χιλιόμετρα. 2η η Νορβηγία. Μετά η Ινδονησία (νησιωτικό κράτος). <br /> <br /> Μετά η Ρωσία. Ακόλουθουν: Φιλιππίνες, (νησιωτικό κράτος) Ιαπωνία (νησιωτικό κράτος), Αυστραλία (νησιωτικό κράτος) Ηνωμένες Πολιτείες, Νέα Ζηλανδία (νησιωτικό κράτος), η Ανταρτική, η Κίνα. Η Ελλάδα (νησιωτικό κράτος) ακολουθεί την Κίνα που έχει 14,500 τετ. χιλιόμετρα. <br /> <br /> Μετά την Ελλάδα είναι το Ηνωμένο Βασίλειο (νησιωτικό κράτος) με 12,429 τετ. χιλιόμετρα. <br /> <br /> Το γεγονός αυτό δεν θα το μάθετε από καμια ελληνική κυβέρνηση. Σίγουρα όχι από τις δυο τελευταίες. Αντίθετα αναπαρήγαγαν και αναπαράγουν την Τουρκική προπαγάνδα πως η Τουρκία έχει την μεγαλύτερη “ηπειρωτική ακτογραμμή” στη Μέσογειο. Ναι, την έχει. Όμως αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δεν έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή. Αυτή την έχει η Ελλάδα. Και αυτό είναι το μείζον. <br /> <br /> Η ακτογραμμή ολόκληρη. Όχι ένα μέρος της. Με μια μισή αλήθεια, οι τουρκαλλάδες εποφθαλμιούν τη μισή Ελλάδα- την νησιωτική Ελλάδα. Και οι μισές αλήθειες είναι πολύ χειρότερες από τα ψέματα. Αποτελούν τον βασικό και κρίσιμο συντελεστή της προπαγάνδας. Δέστε τις συνεχόμενες δηλώσεις των Τούρκων. Ποτέ δεν αναφέρονται στην “ακτογραμμή” τους στη Μεσόγειο. Πάντα αναφέρουν πως έχουν τη μεγαλύτερη “ηπειρωτική ακτογραμμή” της Μεσογείου, υποβάλλοντας, έτσι, πως “δικαιούνται” το “μερίδιο του λέοντος” στην ΑΟΖ της Μεσογείου, προς ζημιά της γειτονικής Ελλάδας και της Κύπρου. Με το ανατολίτικο αυτό “ευφυολόγημα” οι Τούρκοι προσπαθούν να ακυρώσουν τη μισή Ελλάδα. <br /> <br /> Προσπαθούν να την ακρωτηριάσουν. Δέν υφίσταται, λένε, ελληνική εδαφική κυριαρχία στα ελληνικά νησιά. Δεν έχουν επήρεια τα νησιά. Δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Δεν έχουν ΑΟΖ. Δεν έχουν τίποτα. Η Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κάσος, το Καστελλόριζο/Μεγίστη και πάει λέγοντας. Και τώρα, μαθαίνουμε, δεν έχει επήρεια ούτε η Κρήτη. Τα ελληνικά νησιά είναι για τους Τούρκους ανύπαρκτα. Είναι φαντάσματα. Σε λίγο θα τους ακούσουμε να λεν πως και η Πελοπό-νησος είναι νησί, χωρίς και αυτό με επήρεια στη θάλασσα. Αυτή λοιπόν την τουρκική προπαγάνδα έχει ουσιαστικά ελληνοποιήσει το ελληνικό κράτος, κάνοντας τη δουλειά των Τούρκων: ακυρώνοτας το ίδιο τη μισή του επικράτεια. “Δέστε την ακτογραμμή τους”, μας συμβούλεψε παλαιότερα ο ΥΠΕΞ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κατρούγκαλος. Το ίδιο επανέλαβε πρόσφατα και ο κ. Δένδιας, ΥΠΕΞ της Νέας Δημοκρατίας. <br /> <br /> Δυστυχώς και ο Νίκος Κοτζιάς με την ατυχή του δήλωση να μην είναι “μονοφαγάδες” οι Έλληνες αναφορικά με την ΑΟΖ. Παρέπεμψε και αυτός – που γνωρίζει καλύτερα- στη μεγάλη τουρκική “ακτογραμμή”. Έρχομαι τώρα και στις γελοιότητες με τη Λιβύη. <br /> <br /> Τις ελληνικές γελοιότητες. Καταρχάς να πούμε πως στη Λιβύη σήμερα μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος που ουσιαστικά άρχισε το 2011, με την ανατροπή του Καντάφι από τους Δυτικούς. Συγκρούονται δυο μεγάλες φατρίες, μια με έδρα την Τρίπολη στα δυτικά και μια με έδρα την Βεγγάζη, στα ανατολικά. <br /> <br /> Η φατρία της Τρίπολης αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη ως η ενδιάμεση- μέχρι να συμφωνηθούν εκλογές- νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Το Κοινοβούλιο όμως της χώρας βρίσκεται στη Βεγγάζη. Και η φατρία της Βεγγάζης ελέγχει τα τρία τέταρτα της χώρας και σχεδόν όλη της ακτογραμμή. Το δε Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει επιβάλει εμπάργκο όπλων κατά των δυο φατριών. Τουρκία και Κατάρ, υποστηρίζουν με φανατισμό τη φατρία της Τρίπολης και την τροφοδοτούν με όπλα. Χωρίς Τουρκία και Κατάρ η φατρία της Τρίπολης, που είναι ισλαμοφασιστική, θα είχε προ πολλού καταρρεύσει. Τουρκία και Κατάρ, υπενθυμίζω, υποστηρίζουν επίσης με τον ίδιο φανατισμό τους αποκεφαλιστές- τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. <br /> <br /> Τα δυο κράτη έχουν επίσης διπλωματική εκπροσώπηση στην Τρίπολη, όπως και παρά πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις. Η Ελλάδα είναι απούσα, επικαλούμενη τις συνθήκες ανασφάλειας που επικρατούν στη χώρα. Οι ΗΠΑ, των οποίων ο πρέσβης δολοφονήθηκε άγρια- κάηκε σε επίθεση το 2012- είναι παρούσα, διότι έχει συμφέροντα να υπερασπισθεί. Και η Ελλάδα έχει συμφέροντα να υπερασπιστεί, μείζοντα μάλιστα. Αλλά είναι απούσα. Προφανώς πιστεύουν στο ελληνικό ΥΠΕΞ πως με τους σαλωνάτους και τη γραβάτα εξυπηρετούνται και τα εθνικά συμφέροντα. Αφήνουν λοιπόν εδώ και χρόνια την Τουρκία να αλωνίζει ελεύθερα στην Τρίπολη, γνωρίζοντας τις συγκεκριμένες προθέσεις της Άγκυρας. <br /> <br /> Η Αθήνα περιορίζεται στην υπεράσπιση των ελληνικών συμφέροντων “εξ´αποστάσεως”, μέσω του πρέσβη της φατρίας της Τρίπολης στη Αθήνα. Πάνω στον οποίο ξέσπασε ο ΥΠΕΞ κ. Δένδιας για την αδυναμία του ιδίου και του Υπουργείου του να προκαταλάβουν τις μηχανοραφίες της Άγκυρας με την φατρία της Τρίπολης. <br /> <br /> Οι μηχανοραφίες αυτές ανακοινώθηκαν πρόσφατα με την εξαγγελία υπογραφής, μεταξύ άλλων, και “Μνημονίου Κατανόησης επί των Θαλασσίων Δικαιοδοσιών” ανάμεσα σε Τουρκία και Λιβύη. Τι περιέχει το Μνημόνιο δεν γνωρίζουμε. Όμως από τους αλαλαγμούς των Τούρκων φαίνεται να υπάρχει πρόθεση οριοθέτησης ΑΟΖ με Λιβύη, η οποία όμως για να επιτεύχθεί θα πρέπει θα ακρωτηριασθεί η Ελλάδα βάση του Τουρκικού σκεπτικού περί “ηπειρωτικής ακτογραμμής”. Και ο κ. Δένδιας απειλεί τον φουκαρά τον Λίβυο πρέσβη με εκδίωξη από την Ελλάδα, αν δεν του αποκαλύψει “εδώ και τώρα” το περιεχόμενο της συμφωνίας. Δεν απειλεί κάν να διακόψει διπλωματικές σχέσεις με την Τρίπολη. Για τον πραγματικό δράστη, την Τουρκία, ούτε λόγος. Ωστόσο τα παραπάνω είναι τα λιγότερα. <br /> <br /> Στα ελληνοτουρκικά και ειδικά στο ζήτημα θαλασσίων συνόρων και της ΑΟΖ, η Αθήνα κυνηγά την ουρά της εδώ και δεκαετίες, πλανεμένη πως έτσι η τουρκική επιθετικότητα θα εξανεμιστεί ως δια μαγείας. Όπως έχουν επισημάνει πολλοί, με πρώτο τον Θεόδωρο Καρυώτη- σε πιο πρόσφατο κείμενό στον ιστότοπο Hellas Journal “Οι παρανοϊκοί Χάρτες της τουρκικής ΑΟΖ: <br /> Κωμικοτραγική και παράνομη οριοθέτηση”, (Πηγή ΕΔΩ)- η Τουρκία, από την εποχή της ελληνικής χούντας, έχει δημοσιοποιήσει και καταχωρίσει δεκάδες διεκδικητικούς χάρτες για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο που ακρωτηριάζουν την Ελλάδα και εξαφανίζουν την Κύπρο. Και αντίθετα με τη Λευκωσία που πολεμά την Τουρκία σε όλα τα διεθνή φόρα και οργανισμούς στο ζήτημα αυτό – με χάρτες, γεωγραφικές συντεταγμένες, επιχειρήματα και διμερείς διακρατικές συμφωνίες, υψώνοντας έτσι ένα νομικά αδιαπέραστο τείχος για την Άγκυρα- η Αθήνα δεν αποτόλμησε ποτέ να παρουσιάσει έστω και έναν χάρτη των δικών της διεκδικήσεων για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. <br /> <br /> H Αθήνα δεν αποτολμά ούτε κάν να διαρρεύσει ένα τέτοιο “ανεπίσημο” χάρτη. Περιορίζεται μόνο σε αναφορές στο διεθνές δίκαιο γενικά και στο δίκαιο της θάλασσας, συγκεκριμένα. Πολύ καλά πράττει. Όμως ακόμη και οι περί διεθνούς δικαίου τοποθετήσεις των Αθηνών χαρακτηρίζονται από συνεχείς και επαλαμβανόμενες κενοτυπίες. <br /> <br /> Θα αναφερθώ σε μόνο ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα ως προς τη ζημιά που συντελείται κατά των ελληνικών συμφερόντων, με το να αφήνει η Ελλάδα το πεδίο ελεύθερο στην Τουρκική “χαρτογραφική” προπαγάνδα. Επί προεδρίας Ομπάμα και όταν ακόμη ο έρωτας του νεόκοπου προέδρου με τον Ταγίπ Ερντογάν βρίσκονταν σε φάση κλιμάκωσης- ο αμερικανός αποκαλούσε τον Τούρκο τον “καλύτερο του φίλο” και τον επισκέφθηκε στο πρώτο του ευρωπαϊκό ταξίδι- οι επίσημες αμερικανικές υπηρεσίες “διέρρευσαν” ένα “ενεργειακό” χάρτη της ανατολικής Μεσογείου γραμμένο και ραμμένο στα μέτρα της Άγκυρας. <br /> <br /> Οι διεκδικήσεις της Άγκυρας στον χάρτη επικαλύπτουν όλη την περιοχή, ακυρώνουν την επήρεια Καστελορίζου, Ρόδου, Νάξου, κλπ. και πλησιάζουν την Κρήτη. Όλοι δε οι ενεργειακοί αγωγοί οδηγούν στην Τουρκία. Επειδή ο χάρτης της ΑΟΖ της Κύπρου υπάρχει, εμφανίζεται στον αμερικανικό χάρτη έστω και αν τα γραφικά του φιλο-τουρκικού χάρτη τον “επικαλύπτουν” με τις τουρκικές διεκδικήσεις. Αλλά ακριβώς επειδή δεν υφίσταται ελληνικός διεκδικητικός χάρτης, όλη η περιοχή παρουσιάζεται ως τουρκική διεκδίκηση. <br /> <br /> Σήμερα που σε αυτές έχουν προστεθεί και τουρκικές οι διεκδικήσεις που καταλήγουν … στη Λιβύη, ο επόμενος επίσημος αμερικανός χάρτης θα συμπεριλαμβάνει και αυτές. Η όλη φαιδρότητα της Αθήνας επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και με την ανακοίνωση του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου. <br /> <br /> “Τελείως αδόκιμη» και ” παντελώς αγεωγράφητη” χαρακτήρισε ο Έλληνας ΥΠΕΞ την προσπάθεια καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. “Αντιβαίνει,” εξήγησε, “κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης”. Υπάρχει, λοιπόν, και η νήσος Κρήτη που αποτελεί μέρος της νησιωτικής επικράτειας της Ελλάδας. Κάτι όμως που τόσο ο κ. Δένδιας όσο και ο Συριζαίος προκάτοχός του δεν “διαπίστωναν” όταν συμβούλευαν τον ελληνικό λαό να προσέξει και να λάβει στα υπόψη τη μεγάλη “ακτογραμμή” της Τουρκίας αναφορικά με τις διεκδικήσεις της τελευταίας. Αναφορικά με τον έλληνα ΥΠΕΞ υπάρχει και μια ακόμη πιο πρόσφατη δήλωση του, όπου και πάλι ο ίδιος δημιουργεί αμφιβολίες ως προς τη επήρεια της νησιωτικής Ελλάδας και κατ´επέκταση δημιουργεί αμφιβολίες για την κυριαρχία στη ελληνική επικράτεια. <br /> <br /> Ο κ. Δένδιας εξήγησε πως η Τουρκία επιδιώκει να γίνει δεκτή μια αντίληψη “ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα κι αυτό το επιδιώκει ιστορικά και όχι μόνο για το Καστελόριζο, αλλά και για τα νησιά του Αιγαίου που πολλά είναι πολύ μεγάλα νησιά”. Εδώ ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του ελληνικού κράτους σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μιλά για για το “μικρό” Καστελλόριζο και για “άλλα” νησιά του Αιγαίου “που είναι πολύ μεγάλα νησιά”. Μίλησε πριν και για τον “όγκο” της Κρήτης. <br /> <br /> Αντιλαμβάνεται ο έντιμος Υπουργός τι παραδέχεται με τις διαφοροποιήσεις που κάνει; Αντιλαμβάνεται τι υποδηλώνουν οι αποχρώσεις των δηλώσεων του αναφορικά με την ελληνική κυριαρχία; Αντιλαμβάνονται στο ΥΠΕΞ πως κατανοεί τα πράγματα ο προϊστάμενος τους και τι μηνύματα στέλνει αναφορικά με την κυριαρχία του κράτους που είναι εξ´ορισμού αδιαίρετη;<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ελληνικές γελοιότητες με την ΑΟΖ και τη Λιβύη: Τελικά μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας…

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Η Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο, με 13,676 τετ. χιλιόμετρα ή 8,498 τετ. μίλια. Και είναι σχεδό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Λιβύη: Η ιδεοληπτική και φοβική μας συμπεριφορά, υπονομεύει την εθνική ασφάλεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzc5tw7XH0LPFvdMSjsZ-xPKihpDiWxWI_ndIq2BUxLPeUeMhw4twTauILo2UBhn0F_wbEwAJksN-dKGrOYw-eLVfAu0_mjHN12UG6xCSAgPWrnO3LGRS_WpqxCo3Eekvyl11iC9yESXo/s1600/Libya-Haftar-forces.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzc5tw7XH0LPFvdMSjsZ-xPKihpDiWxWI_ndIq2BUxLPeUeMhw4twTauILo2UBhn0F_wbEwAJksN-dKGrOYw-eLVfAu0_mjHN12UG6xCSAgPWrnO3LGRS_WpqxCo3Eekvyl11iC9yESXo/s640/Libya-Haftar-forces.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υποστήριξε πριν από μερικές ώρες ότι η απόφαση της Ελλάδας να απελάσει τον πρεσβευτή της Λιβύης από την Αθήνα, “δείχνει κακή διπλωματική συμπεριφορά”. Παράλληλα ενημέρωσε ότι το Σύμφωνο απεστάλη στα Ηνωμένα Έθνη. Ένα σύμφωνο το οποίο απειλεί εμμέσως ακόμα και με χρήση -τουρκικής- στρατιωτικής βίας εναντίον όποιου δεν αποδεχθεί την τουρκική θέση, ότι τα νησιά δεν δικαιούνται θαλασσίων ζωνών. Δικαιούνται μόνο χωρικά ύδατα. <br /><br />Σχολιάζει ο<b> Μιχαήλ Βασιλείου </b><br /><br />Αυτή την Τουρκία ανέχονται άπαντες. Εχθροί και φίλοι, αν και στις διεθνείς σχέσεις αυτοί δεν θεωρούνται δόκιμοι όροι. Οι Ρώσοι βέβαια χρησιμοποιούν την Τουρκία για να πετύχουν έναν κορυφαίο σκοπό εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας: Να διαιρέσουν το ΝΑΤΟ. Και το κάνουν καλά. Μπορεί ο “σουλτάνος” να παριστάνει ότι ελίσσεται ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον, όμως στο ρωσικό ΥΠΕΞ έχουν εντελώς διαφορετική ανάγνωση της κατάστασης. <br /><br />Χωρίς να σηκώσουν υπέρμετρα τους τόνους στο θέμα της κατάρριψης του Su-24 στη Συρία, οι Ρώσοι κατάφεραν να μετατρέψουν την Τουρκία σε όργανο της πολιτικής τους. Κατάφεραν να ελέγχουν τη συμπεριφορά της σε όλα τα θέματα που άπτονται των ρωσικών ζωτικών συμφερόντων. Την ίδια στιγμή η “Δύση” δείχνει να μην αντέχει ούτε καν να σκεφτεί ένα μέλλον δίχως αυτή την Τουρκία. <br /><br />Με τις κινήσεις της, η ρωσική διπλωματία κατάφερε να κρίνει τον συριακό εμφύλιο οριστικά. Εγκαταλείφθηκαν τα σχέδια ανατροπής του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Ματαιώθηκαν στην πράξη τα σχέδια των χωρών-υποστηρικτών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (Τουρκία-Κατάρ) την οποία προωθούσε η αμερικανική εξωτερική πολιτική επί ημερών Χίλαρι Κλίντον και Μπάρακ Ομπάμα. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν εν πολλοίς αυτός καθαυτός ο συριακός εμφύλιος που έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 300.000 ψυχές. Και το μέτρημα συνεχίζεται. <br /><br />Έχουμε αναλογιστεί άραγε, ότι εάν δεν υπήρχαν ο Αιγύπτιος στρατάρχης Σίσι και ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, οι εξελίξεις θα ήταν εντελώς διαφορετικές; Ο πρώτος ανέτρεψε τον στρατηγικό σύμμαχο του Ερντογάν και επίσης μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Μοχάμεντ Μόρσι στην Αίγυπτο και ο δεύτερος με τη στρατιωτική εμπλοκή στο μέτωπο της Συρίας, άλλαξε τον ρουν των γεγονότων. <br /><br />Μπορούμε να κατανοήσουμε στην Ελλάδα, έστω με σημαντική καθυστέρηση, ότι αν είχε παραμείνει στην Αίγυπτο ο Μόρσι, το αποτέλεσμα θα ήταν ακριβώς αυτό που διαπιστώνουμε στην πράξη σήμερα μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης; Δηλαδή, θα είχε προηγηθεί παρόμοιο σύμφωνο αυθαίρετης οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, το οποίο θα μεταχειριζόταν την Κύπρο και το Καστελόριζο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το σύμφωνο Τουρκίας Λιβύης επιφυλάσσει για την Κρήτη. <br /><br />Καταλαβαίνουμε μήπως τώρα πόσο βάναυσα πυροβολούμε τα πόδια μας όταν κριτήριο των επιλογών μας είναι η στρεβλή αντίληψή μας περί “δικαίου” και “διεθνούς νομιμότητας”; Ξεχάσαμε πόσοι έσκουζαν ότι ο Μόρσι στην Αίγυπτο ήταν “δημοκρατικά εκλεγμένος“; Έλα όμως που η Δημοκρατία συνδέεται με το Δίκαιο με το οποίο δεν είχε και πολύ σχέση -πλην του ισλαμικού- ο μακαρίτης πλέον Μόρσι; <br /><br />Στην περίπτωση της Λιβύης υπάρχουν περιθώρια ανατροπής της κατάστασης καθώς οι αντισυμβαλλόμενοι της Τουρκίας του Ερντογάν φαίνεται πως εκπροσωπούν περισσότερο τα συμφέροντα τρίτων χωρών (Τουρκία-Κατάρ) με βραχίονα επιβολής την επικράτηση στη χώρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. <br /><br />Στην περίπτωση της Αιγύπτου πιθανότατα δεν θα υπήρχε παρόμοια εξέλιξη. Με δεδομένη την αιγυπτιακή πολιτική ιστορία του 20ου αιώνα, αργότερα ή γρηγορότερα θα έκαναν την κίνησή τους οι -κοσμικού προσανατολισμού- Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. <br /><br />Αντί όμως στην Ελλάδα να εστιάσουμε στη μεγάλη εικόνα του γεωπολιτικού “παιγνίου” της ευρύτερης περιοχής, οι περισσότεροι ως συνήθως θα ανέλυαν την κατάσταση με όρους Ελλάδας του 1974. Την “ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης”, όχι τα συμφέροντα του Ελληνισμού στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η δημοκρατική εκλογή όμως δεν αποτελεί εγγύηση σεβασμού της Δημοκρατίας και των αξιών της.<br /><br />Ο “ΛΙΒΥΟΣ ΣΙΣΙ” ΚΑΙ Η ΦΟΒΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ <br /><br />Η υπόθεση της Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης βρίσκεται σε εξέλιξη. Παρότι στρέφεται εναντίον των ελληνικών νομίμων από απόψεως διεθνούς δικαίου συμφερόντων, πολλοί ακόμα δυσκολεύονται να διακρίνουν, ότι στη Λιβύη δραστηριοποιείται ένας άλλος “Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι”. Ένας άλλος στρατάρχης επίσης δεν επιθυμεί η χώρα να ακολουθήσει τον δρόμο της Τουρκίας και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. <br /><br />Η Ελλάδα δεν έχει κινείται όσα δραστήρια θα όφειλε προς την πλευρά του, κατά τα φαινόμενα για να μην εμφανιστεί πως έρχεται σε αντίθεση με τον ΟΗΕ που έχει αναγνωρίσει το καθεστώς της Τρίπολης, το καθεστώς Σαράζ που υπέγραψε τη Συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Τουρκία, στερώντας από τα ελληνικά νησιά τις θαλάσσιες ζώνες που δικαιούνται. <br /><br />Το καθεστώς δηλαδή στράφηκε εναντίον των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και συμφερόντων συντασσόμενο με την Τουρκία, σε ένα Σύμφωνο που έχει μέχρι στιγμής καταδικαστεί ως προκλητικό και αποσταθεροποιητικό από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και πλήθος άλλων χωρών. <br /><br />Μοιάζει να συγκεντρώνει και αυτό όση υποστήριξη κατάφερε να πετύχει η Τουρκία για τα Κατεχόμενα στην Κύπρο, 45 χρόνια μετά την παράνομη εισβολή του 1974… Εν ολίγοις, όσα τετελεσμένα και να προσπαθεί να επιβάλει η Τουρκία στην περιοχή, αυτά στερούνται νομιμοποίησης. <br /><br />Παρ’ όλα αυτά, η ελληνική εξωτερική πολιτική δυσκολεύεται να διαγνώσει ορθά τα εθνικά συμφέροντα ή απλώς διστάζει να κινηθεί ενεργητικά στην κατεύθυνση προστασίας τους. Δυσκολεύεται παρότι οι Τούρκοι έστελναν κάθε λογής οπλισμό στον Σάραζ για να μπορέσει να αποτρέψει την κατάληψη και της Τρίπολης από τις δυνάμεις του στρατάρχη Χάφταρ. <br /><br />Κι όλα αυτά παρότι Τούρκοι στρατιωτικοί “σύμβουλοι” πολεμούν ανοικτά στο πλευρό των δυνάμεων της “αναγνωρισμένης κυβέρνησης”, με την Τουρκία να παρέχει από βαρύ οπλισμό μέχρι και κάθε λογής άλλες στρατιωτικές διευκολύνσεις. <br /><br />Η Ελλάδα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η επικράτηση των δυνάμεων του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ είναι απόλυτα συμβατή με τα νόμιμα συμφέροντα της Ελλάδας. Οφείλει επίσης να συνειδητοποιήσει ότι συμπεριφερόμενη ορθολογικά από στρατηγικής απόψεως, δεν θα είναι μόνη της. Άλλοι είναι οι βασικοί υποστηρικτές των δυνάμεων του Στρατάρχη Χάφταρ και είναι πανίσχυροι, πολιτικά και οικονομικά. <br /><br />Σε καταστάσεις όπως η σημερινή στη Λιβύη όπου σε εξέλιξη βρίσκεται μια μάχη για την τελική επικράτηση, η ουδετερότητα για μια χώρα σαν την Ελλάδα, της οποίας διακυβεύονται ζωτικά εθνικά συμφέροντα από την έκβαση της αναμέτρησης, δεν θα έπρεπε να αποτελεί στρατηγική επιλογή.<br /><br />Εάν η Ελλάδα δεν επεδείκνυε για μια ακόμη φορά φοβική και “αμυντική” στάση σε ένα ακόμα ζήτημα εθνικής ασφαλείας, θα έπρεπε να επιδιώκει ενεργά την επικράτηση στη Λιβύη δυνάμεων που θα σέβονται στοιχειωδώς τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. <br /><br />Δεν μπορεί αν γίνει δεκτή ως δικαιολογία η δήλωση διά του υπουργού Εξωτερικών, ότι η “αναγνωρισμένη κυβέρνηση” της Λιβύης παρείχε πρόσφατα διαβεβαιώσεις ότι στο θέμα των θαλασσίων ζωνών δεν θα κινηθεί σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Δηλαδή να διακηρύσσουμε ότι εμπιστευθήκαμε, ότι μας “κοίμισε” ουσιαστικά, μια οντότητα της ισχύος της κυβέρνησης της Τρίπολης. Και μια ωραία πρωία “ξυπνήσαμε ανακαλύπτοντας” το τετελεσμένο της Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης.<br /><br /><i> Η Ελλάδα θα έπρεπε να μην τρέφει ψευδαισθήσεις και να έχει μετατραπεί σε “κέντρο επιχειρήσεων” των υποστηρικτών των δυνάμεων που αντιστέκονται στην τουρκική επιρροή στη Λιβύη. Διότι αμφιβολίες περί των κινήτρων εμπλοκής της Τουρκίας στη Λιβύη δεν μπορούν να υπάρχουν. </i><br /><br />Χρησιμοποιώντας δε διπλωματικά το ρίσκο που αναλάμβανε με αυτή την επιλογή, θα μπορούσε να διεκδικήσει να λύσει πολλά από τα προβλήματα που ανακαλύπτουν, όψιμα, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, αναφορικά με την ελληνική άμυνα. Ο πραγματικός αντίπαλος είναι κοινός. Όποιος δείξει βούληση να τον αντιμετωπίσει, μπορεί να αποσπάσει πολυεπίπεδη στήριξη. Βούληση όμως υπάρχει;<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ελλάδα-Λιβύη: Η ιδεοληπτική και φοβική μας συμπεριφορά, υπονομεύει την εθνική ασφάλεια

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υποστήριξε πριν από μερικές ώρες ότι η απόφαση της Ελλάδας να απελάσει τον πρεσβευτή της Λιβύης ...

Διαβάστε την συνέχεια