Επεισόδιο στην Ικαρία - Τούρκος σε Έλληνα ψαρά: «Θα σου κόψω το λαιμό»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.ethnos.gr/sites/default/files/styles/default_small/public/images/2019/07/alieytika.jpg?itok=i9jkpZoV" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="600" height="342" src="https://www.ethnos.gr/sites/default/files/styles/default_small/public/images/2019/07/alieytika.jpg?itok=i9jkpZoV" width="706" /></a></div><div><br /></div>Βίντεο ντοκουμέντο<br />Σε απόγνωση βρίσκονται οι Έλληνες αλιείς από τις παρενοχλήσεις και την προκλητικότητα Τούρκων στο Αιγαίο.<br /><br />Ένα άγριο επεισόδιο ανάμεσα σε Έλληνα και Τούρκο ψαρά εκτυλίχθηκε στους Φούρνους Ικαρίας, στις 11 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Βίντεο-ντοκουμέντο το οποίο φέρνει στο φως της δημοσιότητας το OPEN δείχνει τον Τούρκο ψαρά να έχει πάρει τα δίχτυα και τα εργαλεία του Έλληνα, μόλις μισό μίλι από την στεριά.<br /><br />Στο βίντεο ο Έλληνας ψαράς, Παρίσις Τσακύριος, ακούγεται να φωνάζει «που είναι τα δίχτυα ρε, σταμάτα», την ώρα που πλέει πλησίον του τουρκικού σκάφους.<br /><br />«Γίνονται συνέχεια αυτά τα σκηνικά, δεν λογαριάζουν τίποτα ούτε διεθνή ύδατα, ούτε τίποτα. Πήγα κοντά του γιατί μου πήρε ορισμένα δίχτυα». Όπως αναφέρει μάλιστα ο κ. Τσαακύριος, ο Τούρκος ψαράς στις παρατηρήσεις του βγήκε έξω στην γέφυρα του σκάφους του και του έκανε χειρονομία ότι θα του κόψει το λαιμό.<br /><br />«Πάνω από 3.000 ευρώ τα δίχτυα και τα εργαλεία», αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ και η μηχανή του καϊκιού που κάηκε κοστίζει 6.000 ευρώ.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="340" src="https://www.youtube.com/embed/tA3oLcKBYsY" width="608" youtube-src-id="tA3oLcKBYsY"></iframe></div><br /><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επεισόδιο στην Ικαρία - Τούρκος σε Έλληνα ψαρά: «Θα σου κόψω το λαιμό»

Βίντεο ντοκουμέντο Σε απόγνωση βρίσκονται οι Έλληνες αλιείς από τις παρενοχλήσεις και την προκλητικότητα Τούρκων στο Αιγαίο. Ένα άγριο επεισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ακάρ και Φιντάν στην κούρσα για τη διαδοχή του ασθενούς Ερντογάν

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/09/hulusi-hakan.jpg" /><br /><b><br /></b><div><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Συσσωρεύονται οι ενδείξεις ότι η υγεία του Ερντογάν δεν είναι σε καλή κατάσταση. Το γεγονός, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, τροφοδοτεί διαγκωνισμούς δελφίνων στο παρασκήνιο. Τα “άλογα” που ηγούνται στην κούρσα της διαδοχής είναι ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ και ο διευθυντής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν. Το μυστήριο γύρω από την υγεία του Τούρκου προέδρου και οι προσπάθειες του στενού κύκλου να τον εμφανίσει απολύτως υγιή πυροδοτεί τη σχετική φημολογία.<br /><br />Τον Ιούνιο ο Ερντογάν απηύθυνε τηλεοπτικό μήνυμα δια ζώσης με αφορμή τη μουσουλμανική εορτή Eid al Adha. Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, ο Ερντογάν φάνηκε νωθρός και εμφάνισε δυσκολία σε κάποια κομμάτια της ομιλίας του, μιλώντας με καθυστέρηση και αμηχανία. Κάποια στιγμή, άφησε έναν ηχηρό αναστεναγμό, πριν αποκοιμηθεί για ένα δευτερόλεπτο. Ο Ερντογάν συνήλθε άμεσα και ολοκλήρωσε την ομιλία του, αλλά η εικόνα, όπως ήταν αναμενόμενο πυροδότησε ερωτήματα.<br /><br />Το κρατικό πρακτορείο Anadolu ανέβασε το βίντεο χωρίς περικοπές, ενώ η κρατική ραδιοτηλεόραση TRT το επεξεργάστηκε. Ο δημοσιογράφος Φατίχ Αλταϊλί ανέφερε την ομιλία του Ερντογάν στο δίκτυο ειδήσεων HaberTürk την επόμενη, δικαιολογώντας τον Τούρκο πρόεδρο: «Φαίνεται ξεκάθαρα ότι κάποιος κοντά στον πρόεδρο προσπαθεί να τον φέρει σε δύσκολη θέση, ώστε να φαίνεται αδύναμος… Αυτό είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας κατά τη γνώμη μου». Σε απάντηση, ο διευθυντής επικοινωνιών της Προεδρίας Φαχρετίν Αλτούν κατηγόρησε την HaberTürk για παραπληροφόρηση και συκοφαντία. «Θα εργαστούμε για να εγγυηθούμε το δικαίωμα των ανθρώπων μας να έχουν πρόσβαση σε αληθινές ειδήσεις, αλλά και για την αξιοπιστία των μέσων μαζικής ενημέρωσης γενικά».<br /><br />Τούρκοι αναλυτές υπενθύμισαν ότι τo 2002 ο Ερντογάν είχε ζητήσει να διερευνηθούν οι ανησυχίες για την υγεία του τότε πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετσεβίτ. «Είναι σαφώς προβληματικό ότι είναι σοβαρά άρρωστος και δεν μπορεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του», είχε πει ο Ερντογάν. Έκανε τα σχόλια λίγο μετά την ίδρυση του κόμματος ΑΚΡ και μήνες πριν κερδίσει τις εκλογές. Ο Ετσεβίτ έπασχε από Πάρκινσον και μυασθένεια gravis, σύμφωνα με τότε άρθρο του Σεντάτ Εργκίν. Ο Εργκίν είχε πει ότι ο Ετσεβίτ είχε μικρά προβλήματα στα μάτια και στα αυτιά που δεν τον εμπόδιζαν να κυβερνά. Ο Ερντογάν, όμως, είχε ζητήσει την παραίτηση Ετσεβίτ και πρόωρες εκλογές.</div><div><br />Ο θάνατος της ιατρού<br /><br />Η υγεία του Ερντογάν έγινε πρώτη φορά ζήτημα μετά από ένα περιστατικό στην Άγκυρα τον Οκτώβριο 2006 όταν αρρώστησε στο αυτοκίνητό του μετά από πτώση του επιπέδου σακχάρου. Τότε, είχε αναφερθεί ότι ο οδηγός του τον έκλεισε κατά λάθος στο αυτοκίνητό του και ότι οι άντρες της ασφαλείας του Ερντογάν αναγκάστηκαν να σπάσουν το παράθυρο για να μεταφέρουν τον αναίσθητο Ερντογάν στο νοσοκομείο. Η 42χρονη γιατρός Σιμέρ Γκιλάπ που περιποιήθηκε τον Ερντογάν και έκανε τη διάγνωση, πέθανε ξαφνικά το 2018 από γρίπη. Ο θάνατός της προκάλεσε ερωτήματα, επειδή ήταν καλά στην υγεία της και επειδή ήταν η μόνη που είχε πληροφορίες για την υγεία του Ερντογάν.<br /><br />Κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συζήτησης τον Ιούλιο 2021 ο ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας, Αχμέτ Σαλτίκ μίλησε για το περιστατικό του 2006 που συνέβη μπροστά από νοσοκομείο στην Άγκυρα «Μια συνάδελφός μας νευρολόγος, η Σιμέρ Γκιλάπ, ήταν η πρώτη που τον είδε. Αργότερα η 42χρονος γιατρός πέθανε από γρίπη. Αυτό παραμένει επίσης ένα αναπάντητο ερώτημα, γιατί πέθανε η συνάδελφός μας; Υπάρχει έκθεση νεκροψίας;». Ο Σαλτίκ επικαλέστηκε τον ψυχίατρο Χακί Ακαλίν, ο οποίος είπε ότι η κατάσταση του Ερντογάν μοιάζει περισσότερο με επιληψία.<br /><br />Η υγεία του Ερντογάν συνέχισε να επιδεινώνεται και τελικά υποβλήθηκε σε εγχείρηση το Νοέμβριο 2011 στο κάτω μέρος του εντέρου. Έκανε μάλιστα δεύτερη επέμβαση τον Φεβρουάριο 2012. Η εφημερίδα Taraf τον Μάρτιο 2012 δημοσίευσε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που διέρρευσε από το Stratfor, στο οποίο αναφερόταν ότι ο Ερντογάν είχε καρκίνο του παχέος εντέρου και είχε μόλις δύο χρόνια ζωής. Μετά τη φήμη για καρκίνο, βοηθός του Ερντογάν είπε στο Reuters ότι το email του Stratfor ήταν «πολιτική σπέκουλα και κουτσομπολιά».</div><div><br />Εγχείρηση για καρκίνο<br /><br />Οι γιατροί έκαναν κολονοσκόπηση και σιγμοειδοσκόπηση με δειγματοληψία περιοχών του παχέος εντέρου όπου υποπτεύονταν ύπαρξη όγκων. Η αυτοψία έδειξε ύπαρξη όγκου γνωστού ως λαχνώδες αδένωμα, δηλαδή προχωρημένη μορφή αδενώματος και πρόδρομο καρκίνου. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι ο Ερντογάν είχε καρκίνο στα τέλη του σταδίου 2 ή πρώιμου σταδίου 3. Την επέμβαση πραγματοποίησε ο καθηγητής Ντουρσούν Μπουγκρά, την οποία καθοδήγησε διακριτικά ο Δρ Φαχρεντίν Κοτζά, τότε υπεύθυνος για τη διαχείριση των μυστικών επενδύσεων της οικογένειας Ερντογάν σε επιχειρήσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένου του νοσοκομείου Medipol. Ο Κοτζά αργότερα έγινε υπουργός.<br /><br />Κάθε αποκάλυψη για την προβληματική υγεία του Ερντογάν θα ενθαρρύνει τους αντιπάλους του, οι οποίοι θα αρχίσουν να θέτουν ζήτημα εάν είναι ικανός να κυβερνά. Εξ ου και η μυστικοπάθεια. Ο Μπουγκρά θεωρήθηκε εχέμυθος. Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Μαρμαρά με επικεφαλής τον Μπουγκρά και τον βοηθό του, κατά την οποία αφαιρέθηκαν 20-25 εκατοστά του παχέος εντέρου.<br /><br />Η δημόσια δήλωση έγινε δύο ημέρες αργότερα και ανέφερε ότι ο Ερντογάν υποβλήθηκε σε επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση για πεπτικό πρόβλημα και σύντομα θα ξανάρχιζε τη δουλειά μετά από ξεκούραση. Ο Fuat Avni, ανώνυμος “τουιτεράς” που δημοσιεύει πληροφορίες για το κυβερνών κόμμα (AKP), έγραψε ότι ο Ερντογάν είχε καρκίνο του παχέος εντέρου και επιληψία. Ο Avni έγραψε επίσης σε tweet τον Μάιο 2016 ότι ο Ερντογάν πάσχει επίσης από διαβήτη και επιπλοκές του προστάτη.<br /><br />Η υπνηλία του Ερντογάν τον Ιούλιο αναζωπύρωσε τα σενάρια για την υγεία του, αλλά κάποιοι αποδίδουν τις διαρροές στους Ακάρ και Φιντάν. Στις 15 Αυγούστου, ο Τούρκος δημοσιογράφος και οικονομολόγος Μεμντούχ Μπαϊρακτάρογλου, πρώην σύμβουλος της Τανσού Τσιλέρ, υποστήριξε στο YouTube ότι ο Ερντογάν παραχώρησε εξουσίες στον υπουργό Άμυνας. Το πρώτο σημάδι ήταν η επίσκεψή Ακάρ στα ιρανο-τουρκικά σύνορα στις 14 Ιουλίου για να ελέγξει τα μέτρα για την αποτροπή εισροής Αφγανών προσφύγων. Ο Μπαϊρακτάρογλου προβλέπει ότι ο Ερντογάν θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι το τέλος της θητείας του (Ιούνιος 2023). Μέχρι τότε, ο Ακάρ θα λειτουργεί από τα παρασκήνια και ότι θα αλλάξει κάποιους υπουργούς για να σώσει τη τουρκική οικονομία .<br /><br />Κινητικότητα από Ακάρ και Φιντάν<br /><br />Οι Τούρκοι αναφέρουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ο Ερντογάν δυσκολεύεται να περπατήσει όταν συμμετέχει σε διεθνείς συνόδους κορυφής και δέχεται ξένους επισκέπτες. Το 2017 ο Ουκρανός πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο κτύπησε με το δάκτυλό του το τραπέζι σε μια προσπάθεια να ξυπνήσει τον Ερντογάν, ο οποίος είχε κοιμηθεί επανειλημμένα κατά τη διάρκεια ενημέρωσης δημοσιογράφων. Η σύζυγος του Ερντογάν, Εμινέ, εθεάθη να τον βοηθά καθώς κατέβαινε μια σκάλα κατά τη διάρκεια συνδιάσκεψης του ΑΚΡ τον περασμένο Φεβρουάριο.<br /><br />Ο Τούρκος δημοσιογράφος Αχμέτ Νεσίν ανέφερε σε βίντεο στο YouTube στις 8 Αυγούστου ότι αν και ο Ερντογάν επέζησε από δύο μεγάλες εγχειρήσεις, εξακολουθεί να πάσχει από επιληψία και να εμφανίζει διαταραχές προσωπικότητας και ενδείξεις άνοιας. Κατ’ αυτόν, η επιδείνωση της υγείας του γίνεται όλο και πιο ορατή και ως εκ τούτου δεν είναι καλό για την Τουρκία να είναι πρόεδρος. Ζήτησε, μάλιστα, οι εκθέσεις για την υγεία του Ερντογάν να δημοσιοποιηθούν.<br /><br />Ο ίδιος δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι ο υπουργός Άμυνας Ακάρ διαδίδει φήμες για την υγεία του Ερντογάν με σκοπό να αναλάβει μερικές από τις εκτελεστικές εξουσίες του. Οι πρόωρες εκλογές δεν θα ήταν καλές για το κυβερνών κόμμα, καθώς η Τουρκία βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική κρίση. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ΑΚΡ μαζί με το κόμμα του Μπαχτσελί δεν μπορούν να εκλέξουν πρόεδρο το 2023.<br /><br />Ο επικεφαλής της ΜΙΤ Φιντάν είναι πολύ δραστήριος. Την προηγούμενη εβδομάδα προγραμμάτισε συνάντηση με τον Σύριο ομόλογο του Αλί Μαμλούκ στην Βαγδάτη. Η ΜΙΤ φρόντισε ο γιος του Καντάφι, Σααντί, να μεταφερθεί στην Τουρκία. Ταυτόχρονα, έχει ανοικτή γραμμή με τον Πακιστανό ομόλογο του και μέσω αυτού με τους Ταλιμπάν. Επίσης έχει κινηθεί παρασκηνιακά για να μετριάσει την εχθρότητα που έχει δημιουργηθεί σε αραβικές χώρες από ενέργειες του Ερντογάν. Οι Ακάρ και Φιντάν, οι οποίοι θεμελίωσαν την επεκτατική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, είναι αυτοί που θα σηκώσουν το βάρος παρασκηνιακά τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές, ενώ ο Ερντογάν θα γίνει λιγότερο ορατός.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ακάρ και Φιντάν στην κούρσα για τη διαδοχή του ασθενούς Ερντογάν

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Συσσωρεύονται οι ενδείξεις ότι η υγεία του Ερντογάν δεν είναι σε καλή κατάσταση. Το γεγονός, όπως συμβαίνει σε τέτοιες...

Διαβάστε την συνέχεια

Μόνο όποιο έθνος αποδέχεται το ρίσκο του πολέμου μπορεί να τον αποτρέψει.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/erdogan_pyrinika.jpg" /><br /><b><br /></b><div><b>Μελάς Κώστας</b><br />Η ελληνοτουρκική κρίση έχει επαναφέρει στο προσκήνιο το διαχρονικό ζήτημα του τρόπου αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής και ειδικότερα το ρίσκο του πολέμου. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχουν σχηματιστεί στον ελληνικό χώρο δύο βασικές αντιλήψεις: η λεγόμενη πολιτική του κατευνασμού και η λεγόμενη πολιτική της ενεργούς αποτροπής.<br /><br />Η πολιτική του κατευνασμού θεωρεί (ακόμη;) ότι διαμέσου των συνεχών διαπραγματεύσεων με βάση τους υπάρχοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, υπάρχουν οι δυνατότητες να μετατραπεί η Τουρκία σε δημοκρατικό κράτος ευρωπαϊκού τύπου, ή τουλάχιστον να αμβλύνει την επιθετικότητά της. Και συνεπώς να αρχίσει να επικοινωνεί με αντίστοιχο τρόπο, προκειμένου να επιλύσει τις υπάρχουσες διαφορές της, όχι μόνο με την Ελλάδα, αλλά και με τα υπόλοιπα όμορα ή μη κράτη.<br /><br />Στα μύχια αυτής της αντίληψης κυριαρχεί, όχι μόνο ο φόβος του πολέμου και του βίαιου θανάτου, αλλά η ολοκληρωτική άρνηση του πολέμου ως ύστατου μέσου επίλυσης των διανθρώπινων και διακρατικών διαφορών. Ο πόλεμος στην αντίληψη αυτή θεωρείται όχι μόνο κακό, αλλά αφύσικο γεγονός! Αντιδιαστέλλεται μάλιστα με την “καλή” διπλωματία. Χρειάζεται, πάση θυσία, λοιπόν, να χαλιναγωγηθεί το “κακό” από το “καλό”. Έχοντας πεισθεί ότι ο πόλεμος είναι αφύσικο γεγονός, αρχίζουν να συμπεριφέρονται ως εάν ο πόλεμος όντως αντιπροσωπεύει μια αφύσικη κατάσταση, μέχρις ότου η δύναμη των πραγμάτων τους διαψεύσει.</div><div><br />“Μασκαραμένη” πραγματικότητα<br /><br />Η μάσκα καθίσταται η πραγματικότητα του προσώπου που κρύβει πίσω της. Η εσωτερίκευση της μασκαρεμένης φύσης, επιτρέπει στην τελευταία να λειτουργεί ως εάν ήταν η πραγματική και σε κάποιο βαθμό καθίσταται όντως πραγματική. Η επισήμανση αυτή αποκτά τεράστιο μέγεθος εμπειρικής επίρρωσης, μόλις αναλογισθεί κανείς ότι ο πόλεμος δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Συμπορεύεται με τον άνθρωπο ως μέσο διευθέτησης των διανθρώπινων σχέσεων, από καταβολής του κόσμου.<br /><br />Η πολιτική της ενεργούς αποτροπής, ως αντίληψη (αναφέρομαι στους συστηματικούς αναλυτές) από ό,τι καταλαβαίνω, φαίνεται (δεν είμαι σίγουρος) ότι δεν αρνείται τον πόλεμο ως ύστατο μέσο υπεράσπισης της χώρας, ως ύστατο μέσο εθνικής αυτοσυντήρησης. Αρνείται πεισματικά, όμως, να τον ονοματίσει. Γυροφέρνει το θέμα, αλλά ποτέ δεν αναφέρεται ρητά ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής επικοινωνίας με ανάμιξη άλλων μέσων. Δηλαδή, ότι ο πόλεμος γεννιέται ακριβώς από την πολιτική επικοινωνία, είναι καρπός της πολιτικής επικοινωνίας και δεν έχει διαφορετική λογική από αυτή.<br /><br />Ο διάχυτος φόβος μήπως τους αποδοθεί το προσωνύμιο “πολεμοχαρής” είναι πιθανότατα ο λόγος που τους ωθεί σ’ αυτή τη στάση. Με άλλα λόγια η πολιτική δεν είναι η αντίθετη έννοια του πολέμου, όπως υποστηρίζει η αντίληψη περί κατευνασμού που προαναφέραμε. Η πολιτική εν πολέμω και η πολιτική εν ειρήνη δεν διαφέρουν ουσιαστικά, παρά ως προς την ενεργή προσφυγή στην ένοπλη βία για την επιβολή της βούλησης των πολιτικών υποκειμένων.</div><div><br />Πολιτική και ρίσκο του πολέμου<br /><br />Η διαφορά τους δεν είναι επειδή η πολιτική εν πολέμω είναι εμβαπτισμένη στα νάματα του ανορθολογικού πάθους και η πολιτική εν ειρήνη είναι ιδαλγός της ειρηνευμένης συνείδησης και της διαχειριστικής ορθολογικότητας. Ο πόλεμος είναι μέρος του όλου, δηλαδή της πολιτικής. Είναι δηλαδή ιδιαίτερο πεδίο μέσα στο ευρύτερο πεδίο της και συνάμα παραλλαγή της ουσιώδους υφής της, ήτοι μορφή της πολιτικής επικοινωνίας (Παναγιώτης Κονδύλης, “Θεωρία του Πολέμου”).<br /><br />Η πολιτική σχετίζεται με τον πόλεμο όπως ο άνθρωπος με τη βία: δεν μπορεί να παραιτηθεί απ’ αυτήν, αλλά και δεν μπορεί να ζει συνεχώς μ’ αυτήν. Ο πόλεμος είναι, τρόπον τινά, φυσική κατάσταση της ανθρωπότητας. Υπό αυτήν την άποψη ουδέποτε θα εξαλειφθεί, τουλάχιστον σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, οπότε η αυτοσυντήρηση τίθεται εν κινδύνω.<br /><br />Είναι αδύνατον, άλλωστε, να γίνει κατανοητή η ανθρώπινη ιστορία αν επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε όσα συγκροτούν, σε κάθε εποχή, την κανονικότητα. Μόνο το έκτακτο και το ακραίο, προσφέρουν στέρεο έδαφος και ικανά εργαλεία στην απροκατάληπτη γνώση των ανθρωπίνων πραγμάτων. Εν κατακλείδι, μόνο οι λαοί που αποδέχονται τον κίνδυνο του βίαιου θανάτου, είναι σε θέση να τον αποτρέψουν.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μόνο όποιο έθνος αποδέχεται το ρίσκο του πολέμου μπορεί να τον αποτρέψει.

Μελάς Κώστας Η ελληνοτουρκική κρίση έχει επαναφέρει στο προσκήνιο το διαχρονικό ζήτημα του τρόπου αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής και ει...

Διαβάστε την συνέχεια

“Ποιος θα υπερασπιστεί τα ελληνικά νερά του Αιγαίου;”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/09/trikymmia.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/09/trikymmia-696x418.jpg" /></a><br /><br />Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)<br />Από τον Ιούλιο ακόμα του τρέχοντος έτους είχε φανεί πως ο ”πόλεμος στο Αιγαίο” με τα τουρκικά αλιευτικά βαίνει κλιμακούμενος και απρόβλεπτος. Είναι, ουσιαστικά, ένας ”πόλεμος νεύρων” και προκλήσεων οι οποίες καθιστούν πιθανό το ενδεχόμενο ενός ”θερμού επεισοδίου”.<br /><br /> Ωστόσο αυτό λίγο ενδιαφέρει τους Τούρκους οι οποίοι, βλέποντας την Ελλάδα να μην μπορεί να αποτρέψει τα τουρκικά αλιευτικά, τα στέλνει κατά δεκάδες πλέον στα νερά μας, για να σαρώσουν το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο κλέβοντας τις ψαριές απ’ τους Έλληνες και Ελληνοκύπριους ψαράδες.<br /><br /> Έτσι το ”ήσυχο Καλοκαίρι” που μας υποσχέθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν στο Αιγαίο έγινε καλοκαίρι εμπλοκών με εικονικές αερομαχίες. Καλοκαίρι παραβίασης του εθνικού εναέριου χώρου μας και των ελληνικών χωρικών υδάτων, όπου αλωνίζουν ως τώρα κατασκοπευτικά στο Αιγαίο τα μήκους 30 μέτρων τουρκικά ”αλιευτικά”.<br /><br /> Τα… φερόμενα ως αλιευτικά, για να είμαστε ειλικρινείς, που είναι στην ουσία κατασκοπευτικά σκάφη των Τούρκων, των οποίων τα καταστρώματα χρησιμοποιούνται συχνά ως βάσεις για τις απονηώσεις (ανυψώσεις) μικρών drones. Drones που παρακολουθούν τις κινήσεις πλοίων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού παραβιάζοντας τους κανόνες της εναέριας κυκλοφορίας.<br /><br /> Η πιο σοβαρή καλοκαιρινή πρόκληση των τουρκικών αλιευτικών (αυτή του τελευταίου δεκαημέρου του Αυγούστου) έδειξε πως οι Τούρκοι τα παίζουν όλα για όλα και, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή μας λόγω της αδυναμίας μας να αποτρέψουμε την παράνομη αλιεία, αλωνίζουν ανενόχλητοι με τα αλιευτικά τους τις ελληνικές θάλασσες.<br /><br /> Και όχι μόνο αυτό, αλλά φτάνουν συχνά κοντά στις ακτές νησιών του Ανατολικού Αιγαίου (Λέρο, Χίο, Λειψούς, Κάλυμνο, Αγαθονήσι, κλπ), αφού προηγουμένως έχουν καταφέρει να ξεγελάσουν τα πλοία του Λιμενικού υψώνοντας ελληνικές σημαίες στα κατάρτια τους στη θέση των τουρκικών.<br /><br /> Όλα αυτά και πολλά άλλα δείχνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο στο κοιμώμενο ελληνικό κράτος ότι οι τουρκικές ενέργειες γίνονται συν τω χρόνω πιο τολμηρές και επικίνδυνες, αναβαθμίζονται ποιοτικά. Αναβαθμίζονται σε σύλληψη, δυναμική, κουτοπονηριά και θράσος.<br /><br /> Σαν αποτέλεσμα αυτού, τα τουρκικά σκάφη προβαίνουν όλο και συχνότερα σε παραβιάσεις των ΕΧΥ κατά αγέλες και, εκφοβίζοντας τους δικούς μας (Λιμενικούς, ψαράδες και επιστήμονες που εποπτεύουν περιβαλλοντικά ανά περιοχή τις ελληνικές θάλασσες του Αιγαίου και τις ΒΔ Μεσογείου), αγνοούν την ελληνική κυριαρχία και παραβιάζουν τα εθνικά μας νερά.<br /><br /> Είναι μια κατάσταση που δεν… ”πολυακούγεται ”βέβαια σε όλες τις απαράδεκτες διαστάσεις της για λόγους που σχετίζονται άμεσα με την ”κατευναστική” πολιτική μας. Μια πολιτική που καταπνίγει το δίκιο μας (με φόβητρο το casus belli των Τούρκων) και υποτιμά ή αναστέλλει τα εθνικά μας συμφέροντά (βλ. επέκταση ΕΧΥ στα 12 νμ), με αποτέλεσμα να υπερτιμώνται τα τουρκικά.<br /><br /> Σαν συνέπεια αυτού, η Τουρκία κοιτάζει κάθε φορά πώς θα επωφεληθεί απ’ τη φοβική στάση μας η οποία θέτει σε αναστολή ακόμα και την υπεροχή μας στους αιθέρες. Έτσι, για παράδειγμα, εξέδωσε ΝΟΤΑΜ προ ημερών δεσμεύοντας αιφνιδιαστικά μεγάλες περιοχές του κεντρικού Αιγαίου (μεταξύ Σκύρου-Ψαρών-ΆΝΔΡΟΥ) για ασκήσεις με πραγματικά πυρά των ΤΕΔ από 13 Σεπτεμβρίου-27 Οκτωβρίου. <br /><br /> Σημειωτέον ότι – μέσω της ΝΟΤΑΜ αυτής – έβγαλε απαγόρευση για τις μέρες και ώρες των τουρκικών ασκήσεων, ώστε να μη γίνονται πτήσεις άλλων αεροσκαφών μεταξύ 0 και 6.000 ποδών στο συγεκριμένο χρονικό διάστημα.<br /><br />Το εξωφρενικό, στην περίπτωση αυτή, είναι ότι η ΝΟΤΑΜ της Τουρκίας δεν περιορίζεται στο Ανατολικό Αιγαίο, αλλά επεκτείνεται και στο Κεντρικό, σε τμήματα παραβίασης του Εθνικού Εναέριου Χώρου που οριοθετεί η Ελλάδα (10 νμ), αλλά αυτή δεν τα δέχεται.<br /><br />Έτσι, με το πρόσχημα ότι τα του αέρος χωρικά ύδατα πρέπει να συμπίπτουν με τα θαλάσσια (δηλαδή τα 6νμ), – κάτι που βρίσκει σύμφωνους και τους Αμερικανούς, δυστυχώς – παραβιάζει τα δικά μας 10νμ που τα θεωρούμε όρια της εθνικής κυριαρχίας μας.<br /><br />Και τα θεωρούμε ορθά έτσι όχι γιατί έχουν ”ισχύ… εθιμική”, αλλά γιατί έχουν καθοριστεί με Προεδρικό Διάταγμα του ’31 (για λόγους καθαρά ελληνικής αεράμυνας). Διάταγμα το οποίο άρχισε να αμφισβητεί ήδη η Τουρκία απ’ το 1974 (έτος Αττίλα) και εντεύθεν.<br /><br />Και σαν να μη μας έφτανε αυτό, δυο μήνες μετά την επιστολή βόμβα της στον ΟΗΕ τον Ιούλιο του ’21 (όπου ζητά την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου) και ένα μήνα μετά την επιχείρησή της να κατοχυρώσει θαλάσσια σύνορα εκδίδοντας επιλεγμένες NAVTEX, εξέδωσε – όπως προείπα – νέα (NAVTEX 752/21) για διενέργεια ερευνών στη θαλάσσια ζώνη νότια του Καστελόριζου, η οποία μένει ”ακάλυπτη” απ’ την ελληνική επήρεια λόγω της ημιτελούς (δηλ. ημιάχρηστης) ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας…<br /><br />Χρησιμοποιώ όχι τυχαία ή κινδυνολογικά (από αντιπολιτευτική διάθεση) αυτόν τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό, αλλά γιατί η συμφωνία αυτή απέβη τελικά σε βάρος μας. Κλείστηκε βιαστικά και με όρους εθνικά ασύμφορους για μας, καθώς υπογράφηκε από τον ΥΠΕΞ μας κάτω απ’ την πίεση του τουρκολιβυκού μνημονίου, που τον ανάγκασε σε μεγάλες υποχωρήσεις μπροστά στις αιγυπτιακές απαιτήσεις, οι οποίες έβλαψαν τα εθνικά μας συμφέροντα.<br /><br />Και τα έβλαψαν λόγω του ημιτελούς της συμφωνίας, αφού το πρώτο που έπρεπε να διασφαλίσει αυτή στο Ανατολικό Αιγαίο – την ελληνική επήρεια, δηλαδή, στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ 28ου-32ου Μεσημβρινού, η οποία περιλαμβάνει την μισή Ρόδο και τον ”Γας Ομφαλό” των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων (Καστελόριζο), – δεν το διασφάλισε.<br /><br />Αντίθετα δια της υπογραφής του ο Νίκος Δένδιας άφησε την εν λόγω θαλάσσια περιοχή βορρά στις ορέξεις των Τούρκων οι οποίοι έκτοτε κινούνται ανεξέλεγκτα στο Αιγαίο, αρχής γενομένης από την τρίμηνη παράνομη παραμονή του Oruc Reis για έρευνες λίγα μίλια έξω απ’ το Καστελόριζο (Καλοκαίρι-Φθινόπωρο του ’20).<br /><br />Σαν συνέχεια αυτής της παρανομίας, η Τουρκία προχώρησε σε απόπειρα εγκλωβισμού των νησίδων του συμπλέγματος της Μεγίστης και σε προσπάθεια να ”κουρέψει”, παράλληλα, τα κυριαρχικά δικαιώματά μας σε μεγάλα νησιά (Ρόδο, Κάσο Κάρπαθο, Κρήτη), μέχρι να φτάσουμε στα τεκταινόμενα σήμερα.<br /><br />Και τα όσα συμβαίνουν ”σήμερα” παραπέμπουν στο ”χθες” στρατηγικά. Έτσι η ιστορία με το OrucReis μοιάζει να επαναλαμβάνεται – τουλάχιστον στα προκαταρκτικά της – γιατί η συνέχεια είναι ακόμα άγνωστη. Η επανάληψη έχει να κάνει με την έλευση του νέου τουρκικού ερευνητικού σκάφους YUNUS-S, που κινείται στα πρότυπα του Oruc Reis.<br /><br />Για το σκάφος αυτό έχει εκδοθεί, όπως προείπα, η NAVTEX 752/21 για όλο τον Σεπτέμβριο με περιοχή ερευνών την ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια του Καστελόριζου, την οποία δεν αναγνωρίζουν οι Τούρκοι ως ελληνική ισχυριζόμενοι ότι πρόκειται για διεθνή ύδατα.<br /><br />Η στάση, ως εκ τούτου, της κυβέρνησης θα κρίνει πολλά το προσεχές διάστημα. Θα κρίνει, προπάντων, αν πήρε το μάθημά της απ’ την ανοχή που επέδειξε σε βαθμό ντροπιαστικής ηττοπάθειας το περασμένο καλοκαίρι επιτρέποντας την τρίμηνη παραμονή του Oruc Reis στα ελληνικά νερά.<br /><br />Έχω την αίσθηση ότι αυτήν τη φορά δε θα αντιδράσει το ίδιο παθητικά όπως τότε, αν κρίνω από την επίσκεψη του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου στην περιοχή. Επίσκεψη που μόνο τυχαία δεν είναι, αφού γίνεται μετά την είδηση ότι το YUNUS-S βγήκε απ’ τα Στενά των Δαρδανελίων και κατευθύνεται προς την περιοχή της Μεγίστης, στο Καστελόριζο, ενώ ένα άλλο τουρκικό ωκεανογραφικό, το DOKUZ EYLUL 4 κινείται Ανατολικά της Σάμου .<br /><br />Με δεδομένα αυτά ελπίζω ότι θα αντιδράσει έγκαιρα και υπεύθυνα αυτήν τη φορά η κυβέρνηση υπερασπιζόμενη έμπρακτα τα νερά του Αιγαίου. Γιατί αν δεν τα υπερασπιστεί και τώρα στο όνομα των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, θα δώσει το ελεύθερο στην Τουρκία να διαμορφώσει τετελεσμένα σε βάρος μας, με αποτέλεσμα – όταν φτάσουμε στη Χάγη – να βρεθούμε προ οδυνηρών εκπλήξεων με κίνδυνο πρόκλησης του εδαφικού ακρωτηριασμού μας…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Ποιος θα υπερασπιστεί τα ελληνικά νερά του Αιγαίου;”

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας) Από τον Ιούλιο ακόμα του τρέχοντος έτους είχε φανεί πως ο ”πόλεμος στο Αιγαίο” με τα...

Διαβάστε την συνέχεια

“Η αγορά των 6 επιπλέον Rafale και πότε το έμαθε ο Α/ΓΕΑ”.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/rafale_hellenic3.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/rafale_hellenic3-696x464.jpg" /></a><br /><br />Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br />Το θέμα με την παραγγελία (αιφνιδίως) των 6 ολοκαίνουργων μαχητικών αεροσκαφών ΡΑΦΑΛ, δεν είναι και τόσο … αθώο! Έχει πολιτικό και διπλωματικό παρασκήνιο και αυξημένο («αλμυρό) κόστος! Και το εντυπωσιακότερο είναι ότι , ο Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας το … έμαθε τελευταίος ή σύμφωνα με άλλες πληροφορίες το άκουσε όπως και οι άλλοι Έλληνες, όταν το ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός!<br /><br />Η αγορά 6, επιπλέον των 18, μαχητικών αεροσκαφών ΡΑΦΑΛ, όπως ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στη ΔΕΘ, κατέστη αναγκαία, όπως επισημαίνουν από το Μέγαρο Μαξίμου και «αναλύουν» διεξοδικά τα φιλοκυβερνητικά συστημικά ΜΜΕ, για πρακτικούς και ουσιαστικούς λόγους. Μεταξύ αυτών ο βασικότερος είναι ότι η Τουρκία, δεν φαίνεται να εγκαταλείπει την επεκτατική πολιτική σε βάρος της χώρας μας (βάσιμος ο ισχυρισμός, αλλά δεν είναι και χθεσινός …) Ενώ κορυφαίος πρακτικός λόγος είναι ότι, μια πλήρης Πολεμική Μοίρα διαθέτει 24 μαχητικά αεροσκάφη και όχι 18. Επιπλέον, εξασφαλίζεται , σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, η στήριξη της Γαλλίας, ειδικά στην περίπτωση που η Τουρκία επιλέξει να κλιμακώσει τις προκλήσεις σε βάρος της χώρας μας, αμφισβητώντας εμπράκτως και με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Πρόκειται για διεθνή πρακτική, να «αγοράζει» ένα αδύναμο και φοβισμένο κράτος, πολιτική και διπλωματική υποστήριξη από ένα ισχυρότερο. Και η πλέον διαδεδομένη μέθοδος είναι η αγορά πανάκριβων οπλικών συστημάτων, π.χ. ΡΑΦΑΛ!<br /><br />Σύμφωνα με τη δήλωση του Εκπρόσωπου Τύπου του γαλλικού υπουργείου άμυνας, ολοκαίνουργια, τελευταία έκδοση, θα είναι τα έξι νέα Rafale που θα αποκτήσει η Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ). Στην 332 Μοίρα, θα ενταχθούν όλα τα γαλλικά μαχητικά, που θα εξελιχθεί και σε αιχμή του δόρατος της Πολεμικής Αεροπορίας. Το μαχητικό αεροσκάφος ΡΑΦΑΛ, είναι ένα σύγχρονο αεροσκάφος, που έχει τη δυνατότητα να εκτελεί ταυτόχρονα αποστολές διαφορετικού τύπου, όπως εναέριας υπεροχής, κρούσης, αναγνώρισης, καταδίωξης και καταστροφής εναέριων ή επίγειων στόχων από μεγάλη απόσταση.<br /><br />Εκτιμάται, ότι μέχρι τέλος του 2023 θα έχουν ενταχτεί στη δύναμη της Πολεμικής Αεροπορίας και τα 24 αεροσκάφη ΡΑΦΑΛ. Το κόστος συνολικά , για τα 24 αεροσκάφη, μαζί με τα οπλικά συστήματα , θα προσεγγίσει τα 3 δισεκ. ευρώ!!<br /><br />Η επιχειρησιακή ολοκλήρωση μιας Πολεμικής Μοίρας 24 ΡΑΦΑΛ, φαίνεται ότι έχει ενοχλήσει την τουρκική ηγεσία. Και μάλιστα αυτή η ενόχληση αποτυπώνεται στον τουρκικό τύπο. Η φιλοερντογανική εφημερίδα Yeni Safak γράφει: «O φόβος για την Τουρκία, αύξησε τον αριθμό μαχητικών Rafale Σε 24», όπου και επισημαίνεται, ως επικίνδυνη για την Τουρκία, η αύξηση της αεροπορικής ισχύος της Ελληνικής Πολεμικής αεροπορίας. Ασφαλώς, εκ των πραγμάτων, μια ετοιμοπόλεμη Μοίρα ΡΑΦΑΛ, εισάγει νέα δεδομένα στους στρατιωτικούς συσχετισμούς, όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Βέβαια η αγορά των 6 νέων ΡΑΦΑΛ, έχει και πολιτικό παρασκήνιο «αμερικανικής εμπνεύσεως». Από την μια «εξευμενίζουμε» τη Γαλλία, αφού θα απορρίψουμε τις γαλλικές Φρεγάτες, αλλά, από την άλλη, ανοίγει ο δρόμος για την αγορά των αμερικανικών φρεγατών, που θα ενισχύσουν το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Βέβαια, οι αμερικανικές φρεγάτες, θα κοστίσουν «ο κούκος αηδόνι» και εννοείται ότι τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι απεχθώς φορολογούμενοι Έλληνες πολίτες και μάλιστα οι συνεπέστεροι αυτών, δηλαδή οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι! Και ο ευλογοφανής ισχυρισμός αυτών που «αγοράζουν ακριβά με τα χρήματα άλλων, των φορολογουμένων», είναι «και τι θέλετε να αφήσουμε το Πολεμικό Ναυτικό χωρίς Φρεγάτες, όταν η Τουρκία (βλέπε δηλώσεις Χ. Ακάρ) απαιτεί να μην επισκέπτονται το Καστελόριζο έλληνες Κυβερνητικοί αξιωματούχοι;». Ασφαλώς, δεν είναι τόσο απλά τα θέματα και ούτε είναι αυτονόητες οι απαντήσεις ακόμη και σε εύλογες ερωτήσεις …<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Η αγορά των 6 επιπλέον Rafale και πότε το έμαθε ο Α/ΓΕΑ”.

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Το θέμα με την παραγγελία (αιφνιδίως) των 6 ολοκαίνουργων μαχητικών αεροσκαφών ΡΑΦΑΛ, δεν είναι και τόσο … αθώο! ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Χτύπημα» ΗΠΑ σε Τουρκία και Ρωσία: Ανατράπηκε ο κολλητός του Ερντογάν στο Σουδάν – Χάνουν λιμάνι & βάση.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-09/1597333205593_1.jpg?itok=9uStZaUG" width="701" /><br /><br /><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Το Σουδάν επανεξετάζει μια συμφωνία, βάσει της οποίας θα μπορούσε να φιλοξενήσει μια ρωσική ναυτική βάση στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας, η οποία είχε συναφθεί κατά την διάρκεια της προεδρίας του Ομάρ αλ Μπασίρ, ο οποίος ανατράπηκε το 2019, σύμφωνα με τον ιστότοπο vz.ru.<br /><br />Την ίδια ώρα όμως υπο αναθεώρηση βρίσκονται και τα σχέδια της Τουρκίας, για την κατασκευή ναυτικής βάσης στο νησί Suakin στην Ερυθρά.<br /><br /> Ουκ ολίγες φορές ο Ερντογάν ,έχει δηλώσει ότι η Τουρκία δεν έχει βλέψεις επεκτατισμού και δράσης πέρα από τα σύνορά της. Ωστόσο, η Άγκυρα έχει δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις ή συντηρεί μόνιμη παρουσία, τόσο στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Ο σχεδιασμός της αποδεικνύει όχι μόνο τις βλέψεις της αλλά και τη στρατηγική αντίληψη για το ζωτικό της χώρο, εντάσσοντας σε αυτόν μεγάλο κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Στα τέλη του 2017 το Σουδάν παραχώρησε το λιμάνι Σουακίν στην Τουρκία για 99 χρόνια, όπου οι Τούρκοι θα ανακατασκεύαζαν το παλιό οθωμανικό λιμάνι και θα προωθούσαν επενδύσεις για την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής.<br /><br />Η συμφωνία ωστόσο προβλέπει και στρατιωτική χρήση για την Τουρκία, γεγονός που βρίσκει αντίθετη την παρούσα κυβέρνηση του Σουδάν, και η οποία υποστηρίζεται από τους Σαουδάραβες και τα Εμιράτα. Η Τουρκία πάντως έχει αρνηθεί, ότι σκοπεύει να κατασκευάσει στρατιωτική βάση στη Σουακίν.<br /><br />Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας, αποτελεί μοχλό προώθησης των τουρκικών συμφερόντων και μέσο προβολής ισχύος της Τουρκίας, η οποία ανταγωνίζεται δυνάμεις όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία. Παρά τις εντάσεις που δημιουργεί με τους σταθερούς παίκτες, προσπαθεί στην πράξη να εδραιώσει την ισχύ της με παρουσία πολλές χιλιάδες χιλόμετρα μακριά από τα σύνορά της.<br /><br />Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, μία από τις φτωχότερες αφρικανικές χώρες - το Σουδάν - αποφάσισε να εκβιάσει τη Ρωσία. Μιλάμε για κάποιους νέους όρους που προτείνει το Σουδάν για τη σύναψη συμφωνίας, για την ανάπτυξη ρωσικής ναυτικής βάσης. Τι κρύβεται πίσω από την εμφάνιση τέτοιων πληροφοριών και γιατί αυτή η βάση, είναι πολύ πιο απαραίτητη για το Σουδάν παρά για τη Ρωσία;<br /><br />Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου Μοχάμεντ Οτμάν Αλ Χουσέιν, δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο Blue Nile TV του Σουδάν, ότι η μεταβατική κυβέρνηση έχει τώρα "την ελευθερία να επανεξετάσει τη συμφωνία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντας της χώρας".<br /><br />Το Σουδάν βελτιώνει τις σχέσεις του με τις Ηνωμένες Πολιτείες από τότε που ανατράπηκε ο Μπασίρ από τον στρατό, μετά από 30 χρόνια που βρισκόταν στην εξουσία και μετά από εκτεταμένες διαδηλώσεις κατά της διακυβέρνησής του. Το Σουδάν έχει τώρα μια τεχνοκρατική κυβέρνηση με ένα συμβούλιο πολιτικών και στρατιωτικών παραγόντων, στην οποία έχει παραχωρηθεί η εξουσία έως το τέλος του 2023.<br /><br />Πέρυσι, η Ουάσινγκτον διόρισε τον πρώτο της πρεσβευτή στο Χαρτούμ μετά από δεκαετίες και απέσυρε το Σουδάν, από τον κατάλογο των κρατών που χρηματοδοτούν την τρομοκρατία. Στο πλαίσιο αυτής της εξέλιξης, το Σουδάν συμφώνησε να εξομαλύνει τις διπλωματικές του σχέσεις με τον σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ.<br /><br />Η Μόσχα αναζητά εδώ και καιρό, λιμάνια για το Πολεμικό Ναυτικό της στις θερμές θάλασσες. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είχε υπογράψει τον περασμένο Νοέμβριο διάταγμα, με το οποίο ενέκρινε πρόταση της ρωσικής κυβέρνησης, που αφορούσε τη δημιουργία ναυτικής βάσης υποστήριξης στο Σουδάν.<br /><br />Ο Χουσέιν επεσήμανε ότι η συμφωνία για τη ρωσική βάση, δεν είχε υποβληθεί ακόμη στο νομοθετικό συμβούλιο, το οποίο ενεργεί ως κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της μεταβατικής πολιτικής περιόδου στο Σουδάν.<br /><br />Το Κρεμλίνο δήλωσε, ότι είναι σε γνώση του οι δηλώσεις του Χουσέιν και ότι η Μόσχα είχε τακτικές επαφές με το Σουδάν, ενώ εξέφρασε την ελπίδα να μπορέσει να διευθετηθεί η κατάσταση.<br /><br />Ο ανώτερος αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μιχαήλ Μπογκντάνοφ, πρότεινε πρόσθετες συνομιλίες για να αποσαφηνισθεί η κατάσταση και είπε ότι η Ρωσία θα χαρεί να διευκρινίσει οτιδήποτε από την πλευρά της, μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax.<br /><br />Η Ρωσία δημιουργεί ναυτική βάση στο Σουδάν<br /><br />Η δεινότητα μάχης του ρωσικού ναυτικού στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Ινδικό Ωκεανό, θα αυξηθεί σημαντικά με μια στρατιωτική βάση στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας στο Σουδάν.<br /><br />Ενώ η χωρητικότητα της βάσης θα περιορίζεται σε τέσσερα πλοία κάθε φορά, τα πυρηνικά πλοία θα επιτρέπεται να αγκυροβολούνε, αυξάνοντας έτσι σημαντικά την ικανότητα μάχης του ρωσικού ναυτικού στην Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. Ο αριθμός του στρατιωτικού προσωπικού που θα διαμένει μόνιμα σε αυτή την εγκατάσταση, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 300 άτομα, σύμφωνα με τη συμφωνία. Επίσης, η Ρωσία θα έχει το δικαίωμα να εισάγει και να εξάγει μέσω των θαλάσσιων λιμένων και των αεροδρομίων του Σουδάν, «οποιοδήποτε όπλο, πυρομαχικά και εξοπλισμό» που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της βάσης και «για την εκτέλεση των καθηκόντων από πολεμικά πλοία.»<br /><br />Πολλές χώρες έχουν τις βάσεις τους στο εξωτερικό. Οι Αμερικανοί έχουν ουσιαστικά σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, δεν επρόκειτο για βάση στα περίχωρα του πολιτισμού, αλλά ακριβώς στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας, όχι μακριά από τη Διώρυγα του Σουέζ, από την οποία περνά το μερίδιο του λέοντος σε όλο το θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες, η Ρωσία έχει ήδη ξεκινήσει την παράδοση εξοπλισμού στο Σουδάν (για παράδειγμα, παρέδωσε ένα εκπαιδευτικό πολεμικό πλοίο) και τον Ιούλιο τα μέρη άρχισαν τις προετοιμασίες για την επικύρωση της συμφωνίας.<br /><br />Το σχέδιο για τη δημιουργία της ρωσικής βάσης στο Σουδάν, ακολουθεί παρόμοιες πρωτοβουλίες τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας της αεροπορικής βάσης Khmeimim στη Συρία το 2015 και της ανοικοδόμησης της ναυτικής βάσης της Μόσχας στην Ταρτούς (στις ακτές της Μεσογείου της Συρίας), για την αποκατάσταση των θέσεων της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τον Ινδικό Ωκεανό, οι οποίες χάθηκαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.<br /><br />Η επιστροφή της Ρωσίας στην Ερυθρά Θάλασσα, είναι επίσης, από πολλές απόψεις θέμα γοήτρου. Η στρατιωτική παρουσία εδώ, κατέστησε δυνατό τον έλεγχο της ροής αγαθών από την Ινδία και την Ανατολική Ασία, προς την Ευρώπη και την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Η κύρια οδός για την προμήθεια υδρογονανθράκων, πετρελαίου και υγροποιημένου αερίου από την περιοχή του Περσικού Κόλπου στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική διέρχεται επίσης από την περιοχή.<br /><br />Παρά την απομάκρυνση του Μπασίρ τον Απρίλιο του 2019, η αλληλεπίδραση μεταξύ του ρωσικού και σουδανικού στρατού και των PMC δεν διαρρήχτηκε, μάλλον συνεχίστηκε. Η ρωσική βοήθεια κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στο Σουδάν, δεν απευθυνόταν τόσο απευθείας στον Μπασίρ, αλλά μάλλον στον ίδιο τον στρατό που υποστήριξε για πρώτη φορά τον πρόεδρο, αλλά τελικά πραγματοποίησε πραξικόπημα εναντίον του. Ως εκ τούτου, οι συμφωνίες για τη δημιουργία στρατιωτικής βάσης μεταξύ Μόσχας και Χαρτούμ, όχι μόνο παρέμειναν σε ισχύ υπό τη νέα σουδανική κυβέρνηση, αλλά τέθηκαν στο στάδιο μιας τελικής συμφωνίας.<br /><br />Και, πιθανώς, η «απληστία» του Σουδάν μπορεί να γίνει κατανοητή με κάποιο τρόπο - η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση, επομένως προσπαθεί να τραβήξει χρήματα από όπου είναι δυνατόν. Συμπεριλαμβανομένων των πραγματικών πλειστηριασμών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών (που προσέφεραν ένα πακέτο βοήθειας, πολλών εκατομμυρίων δολαρίων πριν από μερικούς μήνες και θέλουν τη Ρωσία να μην είναι στο Σουδάν) και τη Ρωσία (η οποία θέλει να είναι στο Σουδάν).<br /><br />Στην πραγματικότητα, προσφέρεται στη Μόσχα, μια δεύτερη ευκαιρία για να υπερβεί την αμερικανική προσφορά. Παρεμπιπτόντως, περίπου την ίδια γραμμή, κατόπιν αιτήματος για συμβουλή, το Σουδάν διατηρεί επί του παρόντος την Κίνα, απειλώντας να «επανεξετάσει» τη σύναψη συμφωνίας με την Κίνα για την ανάπτυξη κοιτασμάτων πετρελαίου.<br /><br />Όσον αφορά τα εξωτερικά προβλήματα, το Σουδάν βρίσκεται στα πρόθυρα μιας στρατιωτικής σύγκρουσης με την Αιθιοπία. Στη μακροχρόνια σύγκρουση για την κατασκευή του Αιθιοπικού Αναγεννησιακού Φράγματος, που απειλεί την κατάρρευση του αγροτικού τομέα, υπάρχουν αμοιβαίες αξιώσεις για υποστήριξη ανταρτικών κινήσεων στην επικράτεια του άλλου. Το Χαρτούμ και η Αντίς Αμπέμπα, απειλούν συνεχώς ο ένας τον άλλον με διάφορες ποινές και η θέση του πρώτου, σε αυτήν τη σύγκρουση, φαίνεται πολύ πιο ευάλωτη κυρίως λόγω της μεγαλύτερης εσωτερικής πολιτικής αστάθειας και της γενικής στρατιωτικής αδυναμίας. Στην πραγματικότητα, η Αιθιοπία δεν χρειάζεται καν να στείλει στρατεύματα, αρκεί μόνο να χρηματοδοτήσει τους ίδιους τους Σουδανούς αυτονομιστές.<br /><br />Σε αυτή την κατάσταση, η ρωσική βάση (καθώς και οι στρατιωτικές-πολιτικές εγγυήσεις της Μόσχας) μπορεί να είναι οι καλύτερες, αν όχι οι μοναδικοί άνευ όρων εγγυητές της επιβίωσης του σημερινού καθεστώτος στο Σουδάν. Αυτό πιθανότατα θα υπενθυμιστεί για άλλη μια φορά στον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών του Σουδάν, Μοχάμεντ Σαρίφ, ο οποίος πρόκειται να φτάσει στη Μόσχα για συνομιλίες στις 21 Σεπτεμβρίου. Επομένως, το ερώτημα είναι ποιος θα πρέπει να αναφέρει ποιον για την εκτέλεση της συμφωνίας.<br /><br />Στην Ερυθρά Θάλασσα και στα ύδατα γύρω από τη βορειοανατολική Αφρική στο σύνολό της, υπάρχει κάποιο έλλειμμα θαλάσσιας ασφάλειας, και εκτός από την Αίγυπτο, άλλα κράτη δεν τα πάνε καλά με αυτό.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Χτύπημα» ΗΠΑ σε Τουρκία και Ρωσία: Ανατράπηκε ο κολλητός του Ερντογάν στο Σουδάν – Χάνουν λιμάνι & βάση.

Ιωάννης Χάρχαρης Το Σουδάν επανεξετάζει μια συμφωνία, βάσει της οποίας θα μπορούσε να φιλοξενήσει μια ρωσική ναυτική βάση στις ακτές της Ερυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πραγματικά μπορούν και απορούν για την τουρκική επιθετική ρητορεία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/05/TURKEY-MAVI-VATAN-790x400.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/05/TURKEY-MAVI-VATAN-790x400.jpeg" width="684" /></a></div><br /><div><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος*</b></div>Μπορεί η Τουρκία το τελευταίο δίμηνο να μην έχει προβεί σε μείζονα πρόκληση στρατιωτικού χαρακτήρα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή δεν μπορεί να πράξει με ευκολία αυτό που πράττει εδώ και χρόνια και ιδιαίτερα την τελευταία διετία ξεδιπλώνοντας την εξαναγκαστική της πολιτική και ουσιαστικά ροκανίζοντας τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.<br /><br />Είναι απορίας άξιον γιατί απορούν κάποιοι για το γεγονός ότι η Τουρκία επαναφέρει ξανά την «επιθετική ρητορική» της απέναντι στη χώρα μας. Με άρθρο μας στο Liberal την 11 Ιουλίου είχε εκτιμηθεί ότι μετά την «καλοκαιρινή ανάπαυλα» η τουρκική επιθετικότητα (που απλά σιγόβραζε αυτό το διάστημα) θα μας έδινε ραντεβού για τον… Σεπτέμβριο σαν τους παλιούς χειμερινούς κινηματογράφους.<br /><br />Αυτοί λοιπόν που απορούν, παραβλέπουν ηθελημένα ή όχι ότι μετά τους αφελείς μηρυκασμούς περί του «ήρεμου καλοκαιριού» που ακολούθησε τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ την 14 Ιουνίου και την «έκδοση πιστοποιητικού καλής διαγωγής» στην Άγκυρα και στον Ερντογάν το πιο βασικό.<br /><br />Μία μόλις μέρα μετά τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο, η Τουρκία με μία μανιφεστικού τύπου επιστολή στον ΟΗΕ, απευθυνόμενη ουσιαστικά στη Διεθνή Κοινότητα προέβαλλε για άλλη μία φορά με κατηγορηματικό τρόπο το πώς βλέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ταυτόχρονα τόνισε εμφατικά όλο το φάσμα των αυθαιρέτων διεκδικήσεων της απέναντι στη χώρα μας.<br /><br />Το τελευταίο δεκαήμερο η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας απευθυνόμενη πρωτίστως στη διεθνή κοινότητα και δευτερευόντως στην τουρκική κοινή γνώμη έχει εξαπολύσει μία ιταμή εκστρατεία κατηγοριών κατά της Ελλάδος, προβάλλοντας συνάμα τις διεκδικήσεις που πηγάζουν από τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Λεπτομέρειες είχαν αναφερθεί σε άρθρο του Διπλωματικού Συντάκτη Νίκου Μελέτη στο Liberal την 10η Σεπτεμβρίου με τίτλο «Φρεσκάρει casus belli και «γκρίζες ζώνες» μετά το θερινό «διάλειμμα» η Άγκυρα».<br /><br />Δυστυχώς, υπάρχει μία διαχρονική τάση να ξεφεύγουμε από τη δυσάρεστη πραγματικότητα που λέγεται τουρκική απειλή κατά των μειζόνων εθνικών συμφερόντων και της ασφαλείας της πατρίδας μας με διάφορους μύθους. Μπορεί στη συντριπτική της πλειονότητα η διεθνής κοινότητα να μην συμφωνεί με τις πολιτικές της Τουρκίας, αλλά αυτή ούτε στριμωγμένη ούτε απομονωμένη ήταν και είναι, όπως κάποιοι θα ήθελαν να πιστέψουμε. Εδώ μάλιστα έχει τέτοια σοβαρά ερείσματα μέσα στην ΕΕ που απέτρεψαν κυρώσεις εναντίον της.<br /><br />Κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί τη γεωπολιτική κατάσταση και τις συγκυρίες και με την ανοχή των μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων να ασκεί έναν διαπεριφερειακό ρόλο από τη Λιβύη και τη Συρία μέχρι τον Καύκασο. Αυτόν τον ρόλο τον έχει παγιώσει, μας αρέσει δεν μας αρέσει και φυσικά αυξάνει την επιρροή της με άμεσο αντίκτυπο και στα λεγόμενα ελληνοτουρκικά.<br /><br />Υπάρχει όμως ένα νέο δεδομένο που εκτιμώ ότι θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Η Τουρκία διεκδικεί σήμερα ρόλο στο Αφγανιστάν στο οποίο όμως έχει έντονη 20ετη πολιτική και στρατιωτική παρουσία μέσω του ΝΑΤΟ από το 2001. Η πρεσβεία της παραμένει σε πλήρη λειτουργία όλο αυτό το διάστημα με τον Τούρκο πρέσβη να είναι υπερδραστήριος ενώ παραμένουν 180 περίπου Τούρκοι στρατιωτικοί στην περιοχή του αεροδρομίου. <br /><br />Από τη μία πλευρά παίζει το χαρτί του κομβικού και απολύτως απαραίτητου συμμάχου στους Αμερικανούς και ταυτόχρονα προσπαθεί να αυξήσει την αξία των «μετοχών» της στο γεωπολιτικό χρηματιστήριο. Από την άλλη με τη βοήθεια του Πακιστάν που κυριαρχεί πλέον στα δρώμενα του Αφγανιστάν παίζει το χαρτί της πιστής ισλαμικής χώρας που μπορεί να συμβάλει στη σταθεροποίηση της χώρας έχοντας αποκαταστήσει διαύλους επικοινωνίας με τους Ταλιμπάν. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι οι Τούρκοι θα ζητήσουν από τη Δύση στρατηγικά ανταλλάγματα και όχι… ανταλλακτικά όπως κάνουν οι «προβλέψιμοι» Σύμμαχοι. Ήδη βλέπουμε μία αλλαγή ρητορικής στη Διοίκηση Μπάιντεν.<br /><br />Οι διάφορες στρατηγικές συνεργασίες της Ελλάδος με χώρες της ΝΑ Μεσογείου αλλά και της ευρύτερης περιφέρειας σε διμερές, τριμερές, ή ακόμα και σε πολυμερές επίπεδο οι οποίες περιλαμβάνουν και ένα σημαντικό στρατιωτικό μέρος, δεν έχω σταματήσει να λέω ότι δεν είναι Συμμαχίες, όπως κάκιστα θεωρώ ότι αποκαλούνται γιατί δημιουργούν μία εικόνα διάφορη της πραγματικότητας. Πολύ σωστά έχουν γίνει με σκοπό τη λεγόμενη εξωτερική ή στρατηγική εξισορρόπηση αλλά ουδόλως υποκαθιστούν τις δικές μας υποχρεώσεις που αφορούν στην Ασφάλεια και την Άμυνα μας. Αυτές οι συνεργασίες είναι λογικό αναλόγως υποστήριξης των συμφερόντων των χωρών που συνεργάζονται λόγω της γεωπολιτικής ρευστότητας μπορεί να ατονούν ή να ενισχύονται.<br /><br />Οι Διεθνείς Σχέσεις διέπονται από μία διάχυτη κυνικότητα. Τα συμφέροντα είναι αυτά που τις καθορίζουν. Θα πρέπει να αξιολογήσουμε λοιπόν ακόμα ένα νέο δεδομένο. Χώρες με τις οποίες συνεργαζόμαστε στρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή βλέπουμε να αποδέχονται «την επίθεση γοητείας» της Άγκυρας και να μπαίνουν σε μία διαδικασία εξομάλυνσης των σχέσεων τους, για αμοιβαίο όφελος όπως συμβαίνει με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /><br />Είναι γνωστές όμως και οι διαβουλεύσεις που γίνονται εδώ και μήνες μεταξύ Τουρκίας και ενός ισχυρού δρώντος στην περιοχή μας, της Αιγύπτου. Μπορεί να πάρει καιρό αλλά και οι δύο χώρες παρά τις διαφορές τους σε ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων με κορυφή την τουρκική υποστήριξη στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, ζωτικό θέμα ασφαλείας για το Κάιρο, επιθυμούν τη στοιχειώδη βελτίωση των σχέσεων τους που μετά την ανατροπή Μόσι βρίσκονται σε χείριστο επίπεδο. Ανάλογες διαβουλεύσεις γίνονται μεταξύ Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας. Το ότι αναπτύσσεται εκεί μία Ελληνική Πυροβολαρχία Patriot δεν εμποδίζει τη χώρα αυτή να διερευνά τη βελτίωση των σχέσεων της με τους Τούρκους. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα να έχουμε στο επόμενο χρονικό διάστημα ανάλογες διαβουλεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας για τους ίδιους λόγους.<br /><br />Βέβαια, όσοι είχαν δώσει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτήν που έχουν αυτές οι στρατηγικές συνεργασίες και «επενδύσει» πολλά περισσότερα από αυτά που έπρεπε σύντομα θα απογοητευτούν και θα αισθανθούν ως απατημένες/οι σύζυγοι. Απλά τα όσα συμβαίνουν και τα όσα πρόκειται να συμβούν ας γίνουν μάθημα για όσους χρησιμοποιούσαν τη βαριά λέξη «συμμαχία» διότι σημαίνει «μάχομαι μαζί και για σένα». Ας θυμηθούμε και τι λένε οι φίλοι μας οι Ισραηλινοί «μην περιμένεις τους άλλους να πολεμήσουν τους δικούς σου πολέμους».<div><br />Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα<br /><br />Η χώρα μας θα πρέπει να συνεχίσει την ενίσχυση και την εμβάθυνση όλων αυτών των περιφερειακών στρατηγικών συνεργασιών ενώ αυτό που όντως εκτιμάται ότι θα προσδώσει σημαντική εξωτερική εξισορρόπηση είναι η επιτέλους στρατηγική αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία που για λόγους που δεν έχουν εξηγηθεί επαρκώς δεν έχει ακόμα γίνει όταν όλα ήταν έτοιμα πριν από έναν χρόνο. Η Γαλλία είναι μόνιμο μέλος του ΣΑ/ΟΗΕ, πυρηνική δύναμη και ισχυρότερη στρατιωτικά χώρα της ΕΕ με σημαντικές στρατιωτικές δυνατότητες να δράσει μακράν.<br /><br />Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι άλλο είναι η στρατιωτική συνδρομή με δυνατότητες που δεν έχουμε (πληροφορίες δορυφόρους, Ηλεκτρονικό πόλεμο) και άλλο η ευθεία στρατιωτική εμπλοκή και μάχη για την οποία δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Ούτε μία τέτοια Συμφωνία αντίκειται καταστατικά στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ καθόσον υπάρχουν αρκετές τέτοιες συμφωνίες. Αυτά τα νέα δεδομένα που προαναφέρθηκαν ας ληφθούν σοβαρά υπόψη για ένα νέο «καλιμπράρισμα» (επιτρέψτε μου την έκφραση) της εξωτερικής μας πολιτικής με επίκεντρο την ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας για την οποία δεν επιτρέπεται να έχουμε ευφραντικές ψευδαισθήσεις σχετικά με αυτήν.<br /><br />Η γνωστή σχετική αναφορά του στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη έχει σε όσα προαναφέρθηκαν πλήρη εφαρμογή: «Καμία προστασία και καμιά συμμαχία δεν διασφαλίζει τελειωτικά όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης. Η αξία μιας συμμαχίας για μιαν ορισμένη πλευρά καθορίζεται από το ειδικό βάρος της πλευράς αυτής μέσα στο πλαίσιο της συμμαχίας. Ισχυροί σύμμαχοι είναι άχρηστοι σε όποιον δεν διαθέτει ο ίδιος σεβαστό ειδικό βάρος, εφ’ όσον ανάλογα με τούτο εδώ αυξομειώνεται το ενδιαφέρον των ισχυρών».<br /><br />Ο τουρκικός αναθεωρητισμός απέναντι στη χώρα μας αποτελεί τον βασικό κορμό της υψηλής στρατηγικής της Άγκυρας, ανεξάρτητα από το αν το τουρκικό κράτος ελέγχεται από τους κοσμικούς «δυτικότροπους» Κεμαλιστές ή από τους Ισλαμιστές Νέο-Οθωμανούς. Το πρόβλημα ασφαλείας της Ελλάδος θα είναι υπαρκτό όσο οι Τούρκοι πιστεύουν ότι θα πρέπει να αποκατασταθούν τα θεωρούμενα «γεωγραφικά και ιστορικά λάθη» στο Αιγαίο και για την Κύπρο να επιτευχθεί επιτέλους και ο τελευταίος στόχος της στρατηγικής Νιχάτ Ερίμ που αφορά τον καθολικό πολιτικό έλεγχο της Μεγαλονήσου. Η πολιτική ανάσχεσης αλλά και η ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας πρέπει να υλοποιηθεί χωρίς άλλες καθυστερήσεις.<br /><br /><b><i>* Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πραγματικά μπορούν και απορούν για την τουρκική επιθετική ρητορεία;

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος* Μπορεί η Τουρκία το τελευταίο δίμηνο να μην έχει προβεί σε μείζονα πρόκληση στρατιωτικού χαρακτήρα αλλά αυτό δεν σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φρεγάτες MEKO: Δεν συντηρούν τις μηχανές, αλήθεια θέλουμε… και εκσυγχρονισμό; Εμπλοκή με MDCA;

<img height="480" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/05/Hellenic_Navy_frigates.jpg" width="701" /><br /><br />Οι αντιδράσεις για την ακύρωση της συνεδρίασης της Επιτροπής Εξοπλιστικών της Βουλής με πρόσχημα την προγραμματισμένη απουσία του αρχηγού ΓΕΑ στο εξωτερικό είναι απόλυτα φυσιολογικές και θα έπρεπε να είναι αναμενόμενες. Θα περίμενε κανείς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να επανέλθει, προσφέροντας κάποια πιο πειστική εξήγηση για την αναβολή. Παρότι τις τελευταίες ώρες έχουν αρχίσει να ακούγονται διάφορα, στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια, γεγονός παραμένει ότι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η απόφαση έχει ληφθεί “στο γόνατο” και μοιάζει εξόχως αυτοκαταστροφική.<br /><br />Ίσως πιο χαρακτηριστικό ζήτημα που αναδεικνύεται είναι η ανικανότητα του “συστήματος” να μεριμνήσει εγκαίρως για την εξασφάλιση των στοιχειωδών για την ομαλή επιχειρησιακή λειτουργία κρίσιμης σημασίας κύριων οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων. Όπως οι φρεγάτες ΜΕΚΟ του Πολεμικού Ναυτικού…<br /><br />Από την Επιτροπή θα περνούσε και η συντήρηση των μηχανών εσωτερικής καύσεως των φρεγατών της κλάσης “ΥΔΡΑ”. Να επιχειρηματολογήσουμε για ποιον λόγο αυτό το εξαιρετικά απλό πρόγραμμα είναι αυταπόδεικτα περιττό. Αυτό που δεν συνειδητοποιεί όμως ο απλός, καθημερινός, μέσος Έλληνας πολίτης, είναι ότι το υπό συζήτηση θέμα αφορά πρόγραμμα το οποίο “σέρνεται” από το 2018!<br /><br />Εν ολίγοις, προτού πούμε οτιδήποτε περισσότερο, θα πρέπει να καταγραφεί το συμπέρασμα, ότι είμαστε ανίκανοι να μεριμνήσουμε για αυτό το σκανδαλωδώς αυτονόητο ζήτημα, για τέταρτο χρόνο! Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το πρόγραμμα έχει μπλέξει στα γρανάζια του δυσλειτουργικού νόμου περί -μη- εξοπλισμών και καθυστερεί λόγω ενστάσεων που έχουν κατατεθεί από συμμετέχοντες στον σχετικό διαγωνισμό.<br /><br />Και ας μην βιαστούν από το ΥΠΕΘΑ να… ανακράξουν ότι μόνοι μας δικαιώνουμε την επιλογή προώθησης των προγραμμάτων με νόμο από το Κοινοβούλιο, ώστε να μην τρέχουν εν συνεχεία στα δικαστήρια οι αξιωματικοί και οι όποιοι άλλοι εμπλεκόμενοι. Το ήξεραν και γι’ αυτό ψήφισαν νέο νόμο.<br /><br />Τα προβλήματα είχαν καταγραφεί και οι λύσεις είχαν προταθεί. Είναι η σημερινή κυβέρνηση όμως και συγκεκριμένος αξιωματούχος του ΥΠΕΘΑ, ο οποίος φρόντισε να αφαιρέσει από τον νόμο που ψηφίστηκε σχεδόν τις μισές αλλαγές, με αποτέλεσμα το σύστημα να παραμένει δυσλειτουργικό.<br /><br />Με αποτέλεσμα το Πολεμικό Ναυτικό να παρακολουθεί μάλλον αμήχανα τη διαδικασία να μην τελειώνει. Διότι αυτή η ιστορία με τις ενστάσεις είναι πολύ γνωστή και αποτελεί πλέον ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ το οποίο πρέπει να ξεριζωθεί. Ουδείς υποστηρίζει ότι όλες οι ενστάσεις στερούνται εξ ορισμού ουσίας και όλες έχουν στόχο απλά να βλάψουν τον αντίπαλο. Κάθε άλλο.<br /><br />Όμως, πόσο λογικό είναι να βλέπουμε το προαναφερθέν “δέντρο” και να αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι με την πρακτική αυτή… κινδυνεύει να καεί το “δάσος” των κατεπειγόντων προβλημάτων συντήρησης του κύριου υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων, συνεπεία της 15ετούς εθνικά αυτοκαταστροφικής τους παραμέλησης;<br /><br />Δεν είναι ανάγκη να (επαν)εφεύρουμε το τροχό. Οι συμμαχικές προηγμένες χώρες της Δύσης πώς αντιμετωπίζουν το εν λόγω πρόβλημα; Είναι δυνατόν να αφήνουν τις επιχειρησιακές ικανότητες των Ενόπλων Δυνάμεων έρμαιο -και χωρίς σαφή και ταχεία ημερομηνία λήξεως- στις ενστάσεις των επιχειρηματικών συμφερόντων που θίγονται.<br /><br />Οι βέλτιστες διεθνείς πρακτικές δεν μας ενδιαφέρουν να τις εντοπίσουμε και να τις υιοθετήσουμε; Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται η ώρα να προχωρήσει η διαδικασία και χωρίς λόγο ουσιαστικά, αναβάλλεται ξανά!<br /><br />Εδώ δεν μπορούμε -βρισκόμενοι στον τέταρτο χρόνο της προσπάθειας- να συντηρήσουμε τις μηχανές των ΜΕΚΟ, αλήθεια θέλουμε να τις εκσυγχρονίσουμε; Κοντεύουν να μπουν στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους και ο εκσυγχρονισμός του πρωτοτύπου θα πάρει ουκ ολίγα χρόνια για να ολοκληρωθεί, ώστε να ακολουθήσουν ο άλλες τρεις.<br /><br />Σοβαρά μιλάμε ότι θα δαπανήσουμε μισό δις ευρώ για τον εκσυγχρονισμό; Δεν ναυπηγούνται δύο ολοκαίνουργια καράβια, ισχυρά οπλισμένα με τα ίδια σχεδόν χρήματα, στο ίδιο σχεδόν διάστημα; Χωρίς καμία συμμετοχή της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας. Μπας και αρχίσουμε να φέρνουμε σύντομα κάποια πρώτα ουσιαστικά αποτελέσματα στον τομέα της ανανέωσης του παρατημένου Πολεμικού Ναυτικού.<br /><br />ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΠΕΡΙ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ MDCA ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ<br />Μια χαρά μπορούσε να συγκληθεί η επιτροπή και να εγκρίνει όλα τα υπόλοιπα εξοπλιστικά χωρίς άλλες καθυστερήσεις. Κι αν υπήρχαν λόγοι που αφορούσαν ειδικά τα προγράμματα της Πολεμικής Αεροπορίας, ας έμεναν σε εκκρεμότητα μόνο αυτά.<br /><br />Διότι τις τελευταίες ώρες διακινείται η υποψία ότι έχει υπάρξει κάποια εμπλοκή στη διαπραγμάτευση με τους Αμερικανούς για τη νέα αμυντική συμφωνία, με αποτέλεσμα να “ψιθυρίζεται” ότι η χθεσινή αναβολή αποτελεί κίνηση τακτικής διαπραγματευτικής φύσεως υπαγορευμένη από το Μέγαρο Μαξίμου.<br /><br />Η λογική αυτής της ερμηνείας είναι όμως εξόχως προβληματική. Αφενός διότι τα μόνα προγράμματα στα οποία εμπλέκονται ευθέως αμερικανικές εταιρίες είναι τα δυο της Πολεμικής Αεροπορίας, η αναβάθμιση των F-16 Block 50 και τα ανταλλακτικά για τη συντήρηση των T-6 Texan II.<br /><br />Άρα, εάν ήθελαν να το χρησιμοποιήσουν διαπραγματευτικά, θα παρέμενε η άκομψη δικαιολογία του “κωλύματος” του Α/ΓΕΑ, αλλά θα προωθούνταν και θα εγκρίνονταν όλα τα υπόλοιπα! Αφετέρου όμως, όποιος σκέφτηκε ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να ασκήσει πίεση στις ΗΠΑ, είναι μάλλον επικίνδυνα αφελής και διαπραγματευτικά αδέξιος.<br /><br />Πρώτος και βασικότερος λόγος, διότι αυτό που πλήττεται είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες. Δεν ξέρουν οι Αμερικανοί ότι τα συστήματα που εμπλέκονται στα προγράμματα είναι ήδη προβληματικά; Τα μεν βρίσκονται στην οδό της επιχειρησιακής απαξίωσης και ή θα αναβαθμιστούν ή θα πεταχτούν. Τα δε… θα σωθούν στο “και πέντε”.<br /><br />Άρα, “άνθρακες ο θησαυρός”. Φοβερή άσκηση πίεσης! Εάν ισχύει η απόπειρα αιτιολόγησης με βάση αυτό το σκεπτικό, δεν το ήξερε η ελληνική πλευρά, ώστε να αντιληφθεί πως αυτό που αποφάσισε ισοδυναμεί με πυροβολισμό… στα πόδια της; Άρα απολύτως αναποτελεσματικό ως μέσο άσκησης διαπραγματευτικής πίεσης.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φρεγάτες MEKO: Δεν συντηρούν τις μηχανές, αλήθεια θέλουμε… και εκσυγχρονισμό; Εμπλοκή με MDCA;

Οι αντιδράσεις για την ακύρωση της συνεδρίασης της Επιτροπής Εξοπλιστικών της Βουλής με πρόσχημα την προγραμματισμένη απουσία του αρχηγού ΓΕ...

Διαβάστε την συνέχεια