Τραγικό: Οι «άριστοι» της κυβέρνησης που κολλάνε COVID-19, θέλουν να υπερασπιστούν την δημόσια υγεία και τους πολίτες…

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/5ad32ba5720d05c7ebb2a73ffa1e97f1_XL.jpg" width="734" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Είτε νοσήσεις, είτε όχι το COVID PASS παραμένει ενεργοποιημένο - Η πηγή του μεγάλου φορτίου και της ακραίας διαποράς του covid 19.</span></h3>Και όμως, οι «άριστοι» της κυβέρνησης κολλάνε τον κορωνοιό όπως αποδεικνύεται από τα τελευταία κρούσματα Σκέρτσου-Τσιάρα αλλά και παλαιότερα άλλων υπουργών και βουλευτών της ΝΔ.<br />Παρόλο που έχουν επιβάλει σκληρό lockdown, παρόλο που συνεχίζουν να επιβάλλουν περιοριστικά μέτρα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους ανεξαιρέτως, παρόλο που επιβάλλουν πρόστιμα σε όσους δεν εμβολιάζονται, τελικά και εκείνοι δεν τηρούν τα μέτρα και έτσι όπως φαίνεται κολλάνε και μεταδίδουν τον COVID 19.<div><br />Ήδη στο Μαξίμου αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ψάχνονται με αλλεπάλληλα τεστ για να δουν πόσοι τελικά νοσούν στο πρωθυπουργικό μέγαρο, διότι ο κ. Σκέρτσος κόλλησε την μετάλλαξη Omicron που είναι και η πιο μεταδοτική και στους εμβολιασμένους.<br /><br />Έτοιμος να καταρρεύσει ο κρατικός μηχανισμός από τα πολλά κρούσματα…<br /><br />Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ποικιλοτρόπως ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί την δημόσια υγεία.<br />Η χώρα διατηρεί πρωτεία στην Ευρώπη αλλά και στον κόσμο ανάμεσα σε μεγάλες χώρες στους θανάτους ανά εκατ. πολιτών αλλά και στους νοσηλευμένους στις ΜΕΘ και εν τέλει σε αυτό δεν φταίνε μόνο τα μεγάλα ποσοστά των ανεμβολίαστων αλλά και η ψευδαίσθηση και η ελευθεριότητα που δόθηκε στους εμβολιασμένους μόλις ολοκλήρωσαν τον εμβολιασμό τους.<br />Εισήλθαν χωρίς μέτρα στην εστίαση και έτσι έγινε ακόμα μεγαλύτερη η διασπορά του κορωνοιού.<br />Η χώρα ξεπέρασε τους 21.000 θανάτους, θα φτάσει ίσως και στα 80.000 κρούσματα τη μέρα με την ακίνδυνη Omicron.<br />Ο κρατικός μηχανισμός θα υποστεί black out, ειδικά στους υγειονομικούς που θα αφήνουν ξεκρέμαστες τις ΜΕΘ, στην αστυνομία (1.700 κρούσματα σε 4 μέρες) και στο στενό δημόσιο τομέα…<br />Και η πρόβλεψη είναι ότι τα σχολεία μόλις θα ανοίξουν, θα κλείσουν σε χρόνο ρεκόρ είτε από κρούσματα σε μαθητές είτε σε καθηγητές…<br /><br />Γιατί η κυβέρνηση δεν προάσπισε την δημόσια υγεία στο Σύνταγμα την Πρωτοχρονιά;<br /><br />Αλλά δείτε τι έγινε και στο Σύνταγμα την Πρωτοχρονιά.<br />Ενώ είχαν απαγορευτεί οι δημόσιες εκδηλώσεις, η Αστυνομία άφησε ανεξέλεγκτο το κέντρο της Αθήνας και την πλατεία Συντάγματος – το πιο κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας- σε πακιστανούς και λοιπούς μουσουλμάνους χωρίς μάσκες να συνωστίζονται και να γιορτάζουν.<br />Ενώ ο έλληνας πολίτης, ειδικά ο εμβολιασμένος που ακολούθησε ότι του είπε η κυβέρνηση, ήταν αναγκασμένος να κλειστεί σπίτι του, τα μαγαζιά διασκέδασης να κλείσουν, τα εστιατόρια να ακυρώσουν τόσες κρατήσεις για να μην φάνε πρόστιμα.<br />Και αντί να σπεύσουν οι δυνάμεις της Αστυνομίας να διαλύσουν την υγειονομική βόμβα στο Σύνταγμα, οι κλούβες των ΜΑΤ είχαν ανέβει στον Λυκαβηττό να φυλάνε μία συναυλία χωρίς θεατές.<br />Είναι κωμικοτραγικό αλλά και επικίνδυνο. Η κυβέρνηση και εκεί δεν υπερασπίστηκε την δημόσια υγεία.<br /><br />Ότι προσφέρεται δωρεάν στην Ευρώπη, στην Ελλάδα ή είναι χρονοβόρο ή πολύ ακριβό…<br /><br />H κυβέρνηση επαίρεται ότι είναι στις πρώτες θέσεις στο testing της πανδημίας αλλά η αλήθεια είναι ότι και πριν και μετά την διατίμηση των 47 ευρώ που επέβαλε το αρμόδιο υπουργείο, τα pcr test είναι πολύ ακριβά.<br />Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα pcr και τα rapid test είναι δωρεάν, ειδικά για τους εμβολιασμένους ενώ εδώ είτε είσαι εμβολιασμένος είτε ανεμβολίαστους πρέπει να τα πληρώνεις.<br />Υπάρχουν κάποια σημεία να τα κάνεις δωρεάν αλλά θα πρέπει να περιμένεις ώρες και δημιουργούνται συνθήκες συνωστισμού που υπονομεύουν την δημόσια υγεία.<br /><br />Η διατίμηση ήρθε αργά – Η αισχροκέρδεια βρήκε τα παραθυράκια της<br /><br />Η διατίμηση στα pcr και στα rapid test ήρθε αργά ενώ κάποιοι είχαν προλάβει να χρεώνουν το μοριακό τεστ ακόμα και 80 ευρώ.<br />Το ίδιο και στα rapid test. Έφτασε ακόμα και τα 20 ευρώ ενώ κλινικές που διατηρούν εταιρείες και στην Κύπρο και την Ελλάδα χρεώνουν το pcr 25 ενώ στην Ελλάδα 50…<br />Το ίδιο σκηνικό και στις μάσκες. Ξαφνικά στήθηκαν εταιρίες από το πουθενά για να παρέχουν μάσκες στο κόσμο με ακριβό αντίτιμο, ενώ οι μάσκες ΚΝ95 έφτασαν σε απίστευτα ποσά.<br />Εκεί γιατί δεν έβαλε διατίμηση το Υπουργείο Ανάπτυξης αλλά μόνο εκ των υστέρων πρόστιμα;<br /><br />PCR εξπρές με διπλή ταρίφα – Ποιος θα τους ελέγξει;<br /><br />Επίσης διαγνωστικά κέντρα και κλινικές που κάνουν μοριακά τεστ χρεώνουν πλέον 47 ευρώ το τεστ αλλά τα αποτελέσματα τα δίνουν μετά από 1,5 μέρα.<br />Αλλά σου λένε ότι με άλλα 47 ευρώ, μπορείς να έχεις τα αποτελέσματα την ίδια μέρα.<br />Είναι τα λεγόμενα pcr test express τα οποία χρεώνονται με διπλή τιμή και αφορούν όσους θέλουν να φύγουν κάποιο ταξίδι.<br />Εκεί δεν πρέπει να επέμβει το Υπουργείο Ανάπτυξης;<br />Εν τέλει, το testing που επαίρεται η κυβέρνηση κόστισε και κοστίζει στην τσέπη του Έλληνα πολίτη και πιέζει όπως η ακρίβεια και το ρεύμα το εισόδημά του, είτε είναι εμβολιασμένος είτε ανεμβολίαστος…<br /><br />Είτε νοσήσεις, είτε όχι το COVID PASS παραμένει ενεργοποιημένο - Η πηγή του μεγάλου φορτίου και της ακραίας διαποράς του covid 19 <br /><br />Αλλά και στο ζήτημα του πιστοποιητικού εμβολιασμού, υπάρχει μεγάλη τρύπα.<br />Καταρχάς, όταν είχες πιστοποιητικό, covid pass, ακόμη και εάν νοσήσεις εξακολουθεί να είναι ενεργοποιημένο.<br />Για ποια καινοτομία μιλάμε, όταν ενώ έχεις νοσήσει ως βεβαιωμένο κρούσμα να μην μπορεί η Πολιτεία να σου το απενεργοποιήσει για λόγους δημόσιας υγείας το πάσο;<br />Οι εμβολιασμένοι με το πιστοποιητικό εμβολιασμού έμπαιναν παντού είτε είχαν νοσήσει πάλι είτε όχι.<br />Άρα η Πολιτεία δεν προστάτεψε όπως έπρεπε την δημόσια υγεία και πάσαρε απλά μία εφαρμογή για να δείξει ότι εκσυγχρονίζει το κράτος και τις υπηρεσίες του.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τραγικό: Οι «άριστοι» της κυβέρνησης που κολλάνε COVID-19, θέλουν να υπερασπιστούν την δημόσια υγεία και τους πολίτες…

Είτε νοσήσεις, είτε όχι το COVID PASS παραμένει ενεργοποιημένο - Η πηγή του μεγάλου φορτίου και της ακραίας διαποράς του covid 19. Και όμως,...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα «ανοίγματα» της Τουρκίας και οι διαβεβαιώσεις Αράβων και Ισραηλινών προς την Ελλάδα

<img height="426" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=5475047.jpg" width="763" /><br /><b><br /></b><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Νέο περιβάλλον διαμορφώνει στην ευρύτερη περιοχή η προσπάθεια των περιφερειακών δυνάμεων να κλείσουν ανοικτά μέτωπα, να αποκαταστήσουν σχέσεις με τωρινούς «εχθρούς» και να αναζητήσουν νέες συμμαχίες, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τη ρευστότητα που δημιουργεί η αποστασιοποίηση των ΗΠΑ και η στοχοπροσήλωσή τους στην ανάσχεση της Κίνας και της Ρωσίας, αλλά και οι νέες οικονομικές προκλήσεις που έχει θέσει η πανδημία και η ενεργειακή κρίση.<br /><br />Με τις εκκρεμότητες της Συρίας, της Λιβύης, της Υεμένης, του Λιβάνου, του Ιράκ αλλά και τον ανταγωνισμό Ιράν - Αραβικών χωρών να μένουν ανοικτές και με τη διατήρηση πυρήνων της ισλαμικής τρομοκρατίας να επιβιώνουν στη Μέση Ανατολή καις την Αφρική, η αναζήτηση συνεννοήσεων μεταξύ των «συστημικών» δυνάμεων της περιοχής είναι το νέο ζητούμενο.<br /><br />Οι Συμφωνίες του Αβραάμ με την αποκατάσταση των σχέσεων αραβικών χωρών με το Ισραήλ στη λήξη της θητείας του Ντ. Τραμπ, η Συμφωνία αποκατάστασης των σχέσεων των χωρών του Αραβικού Κόλπου με το Κατάρ στη Διάσκεψη της Αλ Ούλα, ήταν η αρχή.<br /><br />Σε αυτό το νέο περιβάλλον είναι υποχρεωμένη να κινηθεί η ελληνική διπλωματία η οποία έχει κτίσει ένα σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο όλο το προηγούμενο διάστημα (και επί της προηγούμενης κυβέρνησης) επενδύοντας όμως όλο και περισσότερο στη διαμόρφωση μιας ισχυρής στρατηγικής σχέσης με χώρες όπως τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία.<br /><br />Σχέσεις οι οποίες είναι γεγονός ότι στέριωσαν λόγω του μετώπου των χωρών αυτών εναντίον της Τουρκίας, την οποία και τότε αλλά και σήμερα αντιμετωπίζουν ως αντίπαλο λόγω της επεκτατικής πολιτικής της και της απροκάλυπτης προσπάθειας του καθεστώτος Ερντογάν να κτίσει τον περιφερειακό ρόλο της χώρας στα πρότυπα της Οθωμανικής επιρροής και επικυριαρχίας επί των Αράβων.<br /><br />Η οικονομική κρίση στην Τουρκία αλλά και η «αιμορραγία» από τη διατήρηση ανοικτών λογαριασμών με όλους τους γείτονες και με τον Αραβικό κόσμο, υποχρέωσαν τον Τ. Ερντογάν να ξεκινήσει τη διαδικασία αποκατάστασης των σχέσεων αρχής γενομένης με τα ΗΑΕ, ενώ ακολουθεί και η Σαουδική Αραβία με την επίσκεψη την οποία θα πραγματοποιήσει, όπως ο ίδιος λέει (χωρίς να έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα από το Ριάντ).<br /><br />Με το Ισραήλ που η νέα κυβέρνηση Μπένετ είναι πιο πρόθυμη από τον Μπ. Νετανιάχου για να ανταποκριθεί στα ανοίγματα Ερντογάν, το μεγάλο εμπόδιο είναι φυσικά η στήριξη που προσφέρει η Άγκυρα στη Χαμάς, και η προσπάθειά της να εκμεταλλευθεί πολιτικά και διπλωματικά το ρόλο του «πάτρωνα» της Παλαιστινιακής υπόθεσης.<br /><br />Σαν πρώτο βήμα εφόσον δεν υπάρξουν απρόοπτα θα είναι κάποια στιγμή η ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ των δυο χωρών, των οποίων πάντως οι οικονομικές σχέσεις δεν έχουν διακοπεί τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Με τη Σαουδική Αραβία η οποία είδε ως εχθρική στάση την προσπάθεια της Τουρκίας και του Τ. Ερντογάν να αποσπάσει από την ίδια, τα ηνία του Σουνιτικού κόσμου, η Τουρκία ελπίζει να κάνει βήματα που θα ξεπεράσουν και το σκοτεινό σημείο στις σχέσεις τους, την εκτέλεση του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Α. Κασόγκι εντός του σαουδαραβικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη από πράκτορες του Ριάντ.<br /><br />Η Αίγυπτος αποτελεί διαφορετική περίπτωση καθώς ενώ οι οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία είναι σημαντικές και για τις δυο χώρες, η υιοθέτηση εκ μέρους της Άγκυρας των «Αδελφών Μουσουλμάνων», ο περιφερειακός ανταγωνισμός στη Μεσόγειο και στη Λιβύη και η προσωπική εχθρότητα Ερντογάν - Σίσι είναι ανασταλτικοί παράγοντες για την πλήρη και ουσιαστική αποκατάσταση των σχέσεων. Όμως και σε αυτό το μέτωπο πρέπει να αναμένονται κινήσεις το επόμενο διάστημα.<br /><br />Ο Ι. Καλίν σε συνέντευξή του στο περιοδικό τουρκικό περιοδικό πολιτικής ανάλυσης Kriter περιέγραψε το 2022 ως τη χρονιά που «θα επιταχυνθούν τα βήματα για την εξομάλυνση των προβλημάτων στην περιοχή».<br /><br />«"Το 2022 θα είναι μια χρονιά κατά την οποία θα επιταχυνθούν οι νέες περιφερειακές πρωτοβουλίες και τα βήματα εξομάλυνσης. Δεν αφήνουμε στον αέρα το χέρι κανενός που μας το τείνει. Όποιος κάνει ένα φιλικό βήμα προς μας, εμείς κάνουμε δύο βήματα.<br /><br />Μας ενδιαφέρει να αφήσουμε πίσω τις περιοδικές κρίσεις και εντάσεις και να κάνουμε νέα βήματα εξομάλυνσης. Αξιολογούμε τα πρόσφατα βήματα που έγιναν με την Αίγυπτο και τα ΗΑΕ σε αυτό το πλαίσιο. Αυτό μπορεί να ακολουθηθεί από άλλα βήματα.<br /><br />Πιστεύουμε ότι όλα αυτά είναι βήματα που συμβάλλουν στα εθνικά μας συμφέροντα, το περιφερειακό όραμα και την παγκόσμια ειρήνη…»<br /><br />Στην Αθήνα είναι σαφές ότι οι εξελίξεις αυτές παρακολουθούνται στενά καθώς η «συνταγή» για την αντιμετώπιση μιας συνολικής αποκατάστασης των σχέσεων της Τουρκίας με τις Αραβικές χώρες, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, δεν είναι άλλη από την ανάδειξη της κοινότητας συμφερόντων από τη διμερή και περιφερειακή συνεργασία. Και φυσικά η προβολή των αποσταθεροποιητικών παραγόντων, που δεν είναι μόνο το Ιράν και οι Χούτι της Υεμένης, αλλά και η αναθεωρητική επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.<br /><br />Πάντως η Αθήνα με ικανοποίηση διαπιστώνει ότι οι χώρες που είναι σε φάση εξομάλυνσης των σχέσεών τους με την Τουρκία στέλνουν ξεκάθαρα καθησυχαστικά μηνύματα,ότι αυτό δεν επηρεάζει τις σχέσεις με την Ελλάδα.<br /><br />Η Αίγυπτος και με τις συνεχείς επαφές σε επίπεδο Κορυφής Σισι - Μητσοτάκη και τις συναντήσεις των ΥΠΕΞ Ν. Δένδια και Σ. Σουκρυ, τις Τριμερείς αλλά και τη στρατιωτική συνεργασία, διαβεβαιώνουν ότι η σχέση μένει στο απυρόβλητο. Βεβαίως, παραμένει μια προβληματική εκκρεμότητα με την Αίγυπτο, η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και ανατολικά του 28ου μεσημβρινού σε περιοχή που η Τουρκία διεκδικεί την ελληνική υφαλοκρηπίδα, προτείνοντας τον διαμοιρασμό της με την Αίγυπτο.<br /><br />Τα ΗΑΕ φρόντισαν πριν από την επίσκεψη στις 24 Νοεμβρίου του διαδόχου του θρόνου Ζάγεντ αλ Ναχιάν στην Άγκυρα και τη συνάντησή του με τον Τ. Ερντογάν, να στείλουν στην Αθήνα δυο ημέρες πριν τον υπουργό βιομηχανίας και τεχνολογίας Άχμεντ αλ Τζάμπερ που στη συνάντησή του με τον Ν. Δένδια διαβεβαίωσε για την πρόθεση των ΗΑΕ να τιμήσουν τον στρατηγικό χαρακτήρα της σχέσης των δύο χωρών.<br /><br />Ο ΥΠΕΞ του Ισραήλ Γιαϊρ Λαπιντ σε συνέντευξη του στην Καθημερινη, τονίζει ότι η σχέση Ελλάδας - Ισραήλ είναι αδιατάρακτη και διευκρινίζει ότι η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και οποιασδήποτε χώρας δεν είναι ποτέ σε βάρος των δεσμών του Ισραήλ με την Ελλάδα, τους οποίους χαρακτηρίζει «στρατηγικούς».<br /><br />Και η χθεσινή επίσκεψη του ΥΠΕΞ της Σαουδικής Αραβίας Φαϊσαλ μπιν Φαρχαν Αλ Σαουντ και η συνάντησή του με τον Ν. Δένδια, ενώ εκκρεμεί τις επόμενες εβδομάδες η επίσκεψη του Τ. Ερντογάν στο Ριάντ, είχε βεβαίως αντικείμενο την ανάπτυξη των διμερών σχέσεων, όμως έστειλε και σαφές μήνυμα ότι οι σχέσεις με την Ελλάδα ακολουθούν παράλληλη πορεία και δεν επηρεάζονται από τις σχέσεις Ριάντ - Άγκυρας.<br /><br />Το σκηνικό πάντως θα συνεχίσει να είναι ρευστό και ευαίσθητο σε ανατροπές και αυτό υποχρεώνει την Αθήνα σε διαρκή ετοιμότητα και πρωτοβουλίες ώστε οι νέες συμμαχίες της χώρας να αποκτήσουν γερά θεμέλια, ικανά να αποκρούσουν τα κύματα των «επιθέσεων φιλίας» του Τ. Ερντογάν στις περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα «ανοίγματα» της Τουρκίας και οι διαβεβαιώσεις Αράβων και Ισραηλινών προς την Ελλάδα

Νίκος Μελέτης Νέο περιβάλλον διαμορφώνει στην ευρύτερη περιοχή η προσπάθεια των περιφερειακών δυνάμεων να κλείσουν ανοικτά μέτωπα, να αποκατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλάζει πάλι ο γεωοικονομικός χάρτης της περιοχής! Υπακούει στις ΗΠΑ και τα "σπάει" με την Κίνα το Ισραήλ -Θα πάρει σειρά ο Πειραιάς;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-01/https___d1e00ek4ebabms.cloudfront.net_production_ad6415b2-688f-4d47-b6be-a5788b5292c7.jpg?itok=xcrWcHFT" width="732" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η απόφαση του Ισραήλ αναμένεται να επιφέρει δονήσεις στην ευρύτερη περιοχή, ιδίως σε σχέση με τα κινεζικά συμφέροντα στην Πρωτοβουλία Belt and Road.</span></h3><b>Μάνος Χατζηγιάννης</b><br /><br />Αναφέραμε<span>  </span>προ μηνών πως το Ισραήλ θα πρέπει αργά ή γρήγορα να διαλέξει μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας. Ενώ από τον Σεπτέμβριο σε προηγούμενο άρθρο αποκαλύψαμε πως η Κίνα επιχειρεί να βάλει “μπουρλότο” στην Μέση Ανατολή και πως ο “κίτρινος δράκος” κατακαίει τα αμερικανικά συμφέροντα στο Ισραήλ.<br /><br />Αφορμή το κολοσσιαίας σημασίας σινο-ισραηλινό έργο και με διαστάσεις στρατηγικές και στρατιωτικές που αφορούσε ένα νέο λιμάνι στη Χάιφα το οποίο θα έχτιζε το Πεκίνο και αυτό είναι πιθανό να εμποδίσει τις δραστηριότητες του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.<br /><br /><div>Η Κίνα η οποία επιδιώκει μια φιλόδοξη και επεκτατική εξωτερική πολιτική μέσω της οικονομικής και χρηματοοικονομικής της δύναμης, βλέπει την περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου ως βασικό σημείο στο «μακροπρόγραμμα» που ξεκίνησε το 2013, την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), η οποία στοχεύει στην ανάπτυξη στο δίκτυο μεταφορών και υποδομής που θα συνέδεε την ευρωπαϊκή, την ασιατική και την αφρικανική ήπειρο.<br /><br />Από το καλοκαίρι σε προηγούμενο άρθρο τονίζαμε πως ο αυξανόμενος ρόλος της Κίνας στην Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Βόρεια Αφρική και τις χώρες της Μέσης Ανατολής θα έχει οικονομικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις στις χώρες της περιοχής και σε όλο τον κόσμο.<br />Όμως λίγο πριν μας αποχαιρετίσει το 2021 είχαμε την είδηση για αμερικανική υποστήριξη αεροπορικής άμυνας 200 εκατομμυρίων δολαρίων προς το Ισραήλ.<br /><br />Τώρα ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα! <br />Το Ισραήλ δεσμεύτηκε να κρατήσει την κυβέρνηση Μπάιντεν ενήμερη για τις μεγάλες συμφωνίες με την Κίνα και θα επανεξετάσει τις συμφωνίες αυτές εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες εγείρουν αντιρρήσεις, ανέφερε η Haaretz.<br /><br />Τόσο η κυβέρνηση Μπάιντεν όσο και η κυβέρνηση Τραμπ έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τους αυξανόμενους δεσμούς μεταξύ του Ισραήλ και της Κίνας, καθώς οι σχέσεις της τελευταίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες έχουν υποχωρήσει.<br /><br />Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν έθεσε το θέμα στη συνάντησή του με τον Ισραηλινό Υπουργό Εξωτερικών Γιαΐρ Λαπίντ κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Ισραήλ τον Δεκέμβριο και σε προηγούμενη συνάντηση στην Ουάσιγκτον, αναφέρει δημοσίευμα της Haaretz.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη διατυπώσει σαφείς απαιτήσεις προς το Ισραήλ σχετικά με το θέμα, αλλά Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν αρχίσει να συζητούν την πολιτική της χώρας έναντι της Κίνας, σύμφωνα με το δημοσίευμα.<br /><br />Η Κίνα και το Ισραήλ έχουν έρθει πιο κοντά τα τελευταία χρόνια, ιδίως σε θέματα τεχνολογίας και καινοτομίας. Το δημοσίευμα επικαλείται μη κατονομαζόμενες πηγές που λένε ότι το Ισραήλ υιοθετεί μια προσέγγιση "business as usual" με την Κίνα, καθώς παραμένει παγιδευμένο μεταξύ δύο ισχυρών κρατών εν μέσω ενός συνεχιζόμενου εμπορικού πολέμου.<br /><br />Ωστόσο, το Ισραήλ συνέχισε να ευθυγραμμίζεται διπλωματικά με την Κίνα και τον Νοέμβριο, ο Ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτζογκ πραγματοποίησε μια άνευ προηγουμένου κλήση στον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ για να συζητήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Και τον Οκτώβριο, το Ισραήλ απέφυγε να υπογράψει κοινή δήλωση των Ηνωμένων Εθνών που εξέφραζε την ανησυχία του για τη μεταχείριση των μουσουλμάνων Ουιγούρων από την Κίνα.<br /><br />Η απόφαση, λοιπόν, αυτή του Ισραήλ αναμένεται να επιφέρει δονήσεις στην ευρύτερη περιοχή, ιδίως σε σχέση με τα κινεζικά συμφέροντα στην Αίγυπτο που έχει απλωθεί μια μεγάλη ομπρέλα επιρροής και επενδύσεων. <br /><br />Μπορεί όμως να αποτελέσει πρελούδιο και για τον Πειραιά; <br /><br />Γράφαμε προ μηνών πως τα δίνουν όλα οι Αμερικανοί για να πετάξουν την Κίνα από τον Πειραιά, ενώ με αφορμή την συμφωνία Αθήνας-Ουάσινγκτον το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ είχε εστιάσει στα...υστερόγραφα αυτής σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως αυτά αφορούν πέραν από την Τουρκία και την εκδίωξη της Κίνας από τον Πειραιά!!<br /><br />Την στιγμή επομένως που η χώρα μας μετατρέπεται σε πολυεργαλείο των Αμερικανών στην περιοχή, είνια πιθανόν να απαιτηθούν και από εμάς δεσμεύσεις τύπου Ισραήλ; </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αλλάζει πάλι ο γεωοικονομικός χάρτης της περιοχής! Υπακούει στις ΗΠΑ και τα "σπάει" με την Κίνα το Ισραήλ -Θα πάρει σειρά ο Πειραιάς;

Η απόφαση του Ισραήλ αναμένεται να επιφέρει δονήσεις στην ευρύτερη περιοχή, ιδίως σε σχέση με τα κινεζικά συμφέροντα στην Πρωτοβουλία Belt a...

Διαβάστε την συνέχεια

Θέμα με στρατιωτικές εγκαταστάσεις θέτουν οι μουσουλμάνοι στην Κω-”Στρατιωτικά οικήματα στην Κω ανήκουν σε περιοχή βακουφίων”.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-01/5c40756567b0a903701ae536.jpg?itok=OjMIrMau" width="733" /><br />Τι ύποπτο ετοιμάζει πάλι η Άγκυρα σε Δωδεκάνησα μετά την Δ.Θράκη;<br />Δεν θέτει μόνο Θέμα «τουρκικής μειονότητας» και περιουσιών με τις ευλογίες της Άγκυρας σύλλογος Ελλήνων μουσουλμάνων στη Κω, αλλά εμπλέκει μέσα δημόσια ιδρύματα και στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε μια πρωτόγνωρη κίνηση, η οποία όπως όλα δείχνουν εκπορεύεται από το καθεστώς Ερντογάν, το οποίο συντονισμένα δημιουργεί θέματα σε Δυτική Θράκη και Δωδεκάνησα.<br /><br />Για την ιστορία, οι μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες θεωρούν κατά τον σύλλογο αυτόν, ότι είναι "Τούρκοι" στην καταγωγή”, διότι δεν τους αναφέρει η συνθήκη της Λωζάνης, αφού τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα το 1948 με τα δεδομένα που ανέφερε η ιταλο-τουρκική συνθήκη του 1912, όταν τα νησιά είχαν περιέλθει στην κατοχή της Ρώμης.<br /><br />Ο Πρόεδρος της μουσουλμανικής οργάνωσης ROİSDER, Καθ. Dr. Mustafa Kaymakçı, δήλωσε σε γραπτή ανακοίνωση ότι: «Πολιτιστικά αντικείμενα που ανήκουν σε Τουρκο-Μουσουλμανικά Ιδρύματα συνεχίζουν να πωλούνται σε δημοπρασία και να κατεδαφίζονται στο νησί της Κω”.<br /><br />Το δελτίο τύπου του Προέδρου του Kaymakçı έχει ως εξής:<br /><br /><i>“Στο νησί της Κω, πολιτιστικά αντικείμενα που ανήκουν σε Τουρκο-Μουσουλμανικά Ιδρύματα συνεχίζουν να πωλούνται σε δημοπρασία και να κατεδαφίζονται.<br /><br />Όπως είχε προειδοποιήσει προηγουμένως η ROİSDER, στην επιστολή που απέστειλε στην Αρχή Διαχείρισης Περιουσίας του Ιδρύματος Κω στις 6 Ιανουαρίου 2021, έχει καταδικάσει έντονα αυτή την κατάσταση, ενώ απαίτησε την προστασία αυτών των έργων, που αποτελούν κοινή περιουσία της ανθρωπότητας.<br /><br />Οι ελληνικές αρχές διατηρούν την πολιτική της εκποίησης των περιουσιών που ανήκουν σε Τουρκο-Μουσουλμανικά Ιδρύματα στη Ρόδο και την Κω.<br /><br />Για παράδειγμα οι στρατιωτικές κατοικίες στην Αντιμάχεια στην Κω, η περιοχή όπου βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Παύλου, η Λέσχη Αξιωματικών, η παιδική χαρά στο Πυλί, το νεκροταφείο και οι παιδικές χαρές στην Καρδάμαινα, η επέκταση νεκροταφείου στην Αντιμάχεια, οι δημόσιες κατοικίες Εθνικής Αντιστάσεως (εργατικές Κατοικίες).<br /><br />Το κτίριο του ΙΚΑ Κω, τα νηπιαγωγεία στις οδούς Πορφύρου, Αμερικής και Αβέρωφ, πολλές περιοχές και κτίρια του στρατού, της διεύθυνσης εκπαίδευσης, της εκκλησίας και του δήμου της Κω, καθώς και γη, ανήκαν σε μουσουλμανικά ιδρύματα που έχουν λεηλατηθεί για χρόνια.<br /><br />Τέλος, με λύπη πληροφορήθηκα ότι τέθηκε εκ νέου προς πώληση έκταση 38.240 τ.μ. στην περιοχή Πλατίτσι που ανήκει στο Ίδρυμα Κω και ότι θα τεθούν προς πώληση 39 στρέμματα γης στο Σελβέρι, όπου βρίσκεται και ο Ιππικός Όμιλος.<br /><br />Είναι προφανές ότι η προστασία των ιδιοκτησιών του ιδρύματος είναι ένα ζήτημα που σχετίζεται με τη θρησκευτική ελευθερία και τη λατρεία του μουσουλμανικού τουρκικού πληθυσμού της Κω και της Ρόδου.<br /><br />Προκειμένου να έχουμε την εν λόγω ελευθερία θρησκείας και λατρείας, είναι απαραίτητο να έχουμε και την προστασία των εν λόγω περιουσιών.<br /><br />Από αυτή την άποψη, οι διαδικασίες εκκαθάρισης που διενεργούνται από τα Εκτελεστικά Συμβούλια που ορίζονται από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις αποτελούν μια προσέγγιση που περιορίζει και καταστρέφει την ελευθερία της θρησκείας και της λατρείας.<br /><br />Ως ROİSDER, ζητάμε «την άρση των νόμων και των πιέσεων που εμποδίζουν τους Τούρκους της Ρόδου και της Κω να αποδεχτούν την τουρκική τους ταυτότητα και να οργανωθούν με την πολιτιστική τους ταυτότητα.<br /><br />Να δοθεί στα τουρκόπουλα το δικαίωμα στην εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα τουλάχιστον στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δίνοντας τη δυνατότητα στους Τούρκους μουσουλμάνους να εκφράζουν ελεύθερα τη λατρεία τους.<br /><br />Οι ελληνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να φροντίσουν για τη διατήρηση, συντήρηση και επισκευή των πολιτιστικών υποδομών που άφησαν οι Οθωμανοί Τούρκοι, ενώ απαιτούμε να εκλεγούν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Τουρκικού Μουσουλμανικού Ιδρύματος μέσω ελεύθερων εκλογών μεταξύ των Τούρκων της Ρόδου και της Κω».<br /><br />Καθ. Δρ Mustafa Kaymakci</i><br /><br />Στην ουσία οι μουσουλμάνοι που ζουν σε αυτά τα νησιά, είναι Έλληνες πολίτες, αλλά με την συνδρομή της τουρκικής κυβέρνησης, απαιτούν να εφαρμόζεται ουσιαστικά ο τουρκικός νόμος επί ελληνικού εδάφους, σε μια χώρα μέλος της ΕΕ, ενώ θέλουν να μην συμμετέχουν στην εφαρμογή των φορολογικών νόμων που ισχύουν για όλους τους Έλληνες πολίτες.<br /><br />Κύρια προσπάθεια της Άγκυρας είναι να εγείρει θέμα μειονότητας στα Δωδεκάνησα για να το ανταλλάξει με κάτι άλλο στην συνέχεια.<br /><br />Δεν λέει λέξη όμως η τουρκική οργάνωση στην Κω, για τους διωγμούς και τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις τεράστιων ελληνικών περιουσιών σε Κων/πολη, Κύπρο, και αλλού και τα όσα δεινά προκάλεσε ο τουρκικός φασισμός τόσα χρόνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θέμα με στρατιωτικές εγκαταστάσεις θέτουν οι μουσουλμάνοι στην Κω-”Στρατιωτικά οικήματα στην Κω ανήκουν σε περιοχή βακουφίων”.

Τι ύποπτο ετοιμάζει πάλι η Άγκυρα σε Δωδεκάνησα μετά την Δ.Θράκη; Δεν θέτει μόνο Θέμα «τουρκικής μειονότητας» και περιουσιών με τις ευλογίες...

Διαβάστε την συνέχεια

Για ποιους λόγους ο Ερντογάν κάνει ανοίγματα στον αραβικό κόσμο

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/01/erdogan_arabikos_kosmos_slpress.jpg" width="774" /><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />Η ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με τον αραβικό κόσμο αποτελεί μια άμεση προτεραιότητα του Ταγίπ Ερντογάν, εξαιτίας κυρίως της παραπαίουσας τουρκικής οικονομίας. Ο Ερντογάν ανακοίνωσε στο πλαίσιο αυτό, ότι θα επισκεφθεί την Σαουδική Αραβία, ένα κράτος που έχει σημαντική επιρροή σε οικονομικά και γεωπολιτικά ζητήματα.<br /><br />Το άνοιγμα του Ερντογάν προς τις αραβικές χώρες δεν αποτελεί έκπληξη καθώς σύναψε σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ενώ έχει πάντα στενό σύμμαχο το Κατάρ. Παράλληλα, η κυβέρνηση της Άγκυρας δεν έχει εγκαταλείψει τις προσπάθειες να προσεγγίσει Αίγυπτο και Ισραήλ.<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Ριάντ επιδεινώθηκαν σημαντικά μετά τη δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι μέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, στις 2 Οκτωβρίου 2018. Η επίσκεψη Ερντογάν που προγραμματίζεται να γίνει στο Ριάντ τον Φεβρουάριο θα είναι η πρώτη μετά το 2018.<br /><br />Το Ριάντ αναμένεται να βολιδοσκοπήσει τις πραγματικές προθέσεις του Ερντογάν, καθώς αντιλαμβάνεται ότι η προσέγγισή του συνδέεται με την επείγουσα ανάγκη της Τουρκίας για οικονομική βοήθεια ώστε να βγει από την κρίση που τη μαστίζει. Εκτιμάται ότι Σαουδική Αραβία θα επιδιώξει να αξιολογήσει την αξιοπιστία του Ερντογάν, κατά πόσο είναι διατεθειμένος να σταματήσει τον γεωστρατηγικό περιφερειακό ανταγωνισμό του με το βασίλειο.<br /><br />Η Τουρκία θα προσπαθήσει να επαναλάβει την επιτυχία που είχε στις σχέσεις της με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι σχέσεις των δύο κρατών αποκαταστάθηκαν όταν ο διάδοχος του θρόνου Εμιράτων Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν επισκέφθηκε τον Νοέμβριο του 2021 την Άγκυρα. Το αποτέλεσμα ήταν να δώσουν τα Εμιράτα στην Τουρκία 10 δισ. δολάρια μέσω της σύναψης επενδυτικών συμφωνιών, μια πραγματική τονωτική “ένεση” στην τουρκική οικονομία.<br /><br />Επισημαίνεται, ότι Άγκυρα διατηρεί στενές σχέσεις και με τη Ντόχα. Ο Ερντογάν επισκέφθηκε το Δεκέμβριο τον Εμίρη του Κατάρ Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Θάνι στη Ντόχα, υπογράφοντας δεκαπέντε νέες συμφωνίες για την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας τους. Η στενή σχέση του Ερντογάν με τον Αλ Θάνι παραπέμπει σε ιδεολογίες με κοινό παρονομαστή τις αρχές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Το Κατάρ είναι παραδοσιακός σύμμαχος της Τουρκίας και αυτή το στήριξε στο εμπάργκο που του είχε επιβληθεί από κράτη του Κόλπου.<br />Αίγυπτος και Ισραήλ<br /><br />Ο Ερντογάν επιδιώκει και την ομαλοποίηση των σχέσεων με Αίγυπτο και Ισραήλ. Έχει αφήσει να εννοηθεί ότι η Τουρκία θα μπορούσε να επαναφέρει τους πρεσβευτές της σε Αίγυπτο και Ισραήλ. Ωστόσο, το Κάιρο απέφυγε να σχολιάσει τη συγκεκριμένη δήλωση του Ερντογάν. Οι σχέσεις Τουρκίας και Αιγύπτου δεν έχουν παρουσιάσει, μέχρι στιγμής, βελτίωση καθώς οι διερευνητικές συνομιλίες δεν απέδωσαν.<br /><br />Το Κάιρο έθεσε απαραβίαστες “κόκκινες γραμμές” που περιλαμβάνουν την απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων από τη Λιβύη και τη διακοπή της υποστήριξης της Άγκυρας στην Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Τουρκία δεν απάντησε και ενδεχομένως να επιδιώξει να διαχωρίσει τις διαφορές με την Αίγυπτο, επιλύοντας κάποιες αλλά και καθυστερώντας άλλες.<br /><br />H ομαλοποίηση των σχέσεων Τουρκίας με Ισραήλ, επίσης, δεν είναι εύκολη. Ο Ερντογάν είχε στο τέλος του 2021 τηλεφωνικές συνομιλίες με το Ισραηλινό πρόεδρο Ισαάκ Χέρτσογκ και τον πρωθυπουργό Νάφταλι Μπενετ. Ωστόσο, η υποστήριξη της Τουρκίας στη παλαιστινιακή Χαμάς παραμένει “κόκκινο πανί” για το Ισραήλ. Επισημαίνεται, ότι οι προοπτικές για αναθέρμανση των τουρκοισραηλινών σχέσεων δημοσιεύονται από τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Το Ισραήλ δεν εμπιστεύεται τον Ερντογάν και αποφεύγει να κάνει σχολιασμούς.<div><br />Τα κίνητρα του Ερντογάν<br /><br />Οι προσπάθειες ομαλοποίησης του Ερντογάν με κράτη του Κόλπου συνδέονται άμεσα με την τουρκική οικονομική κρίση που έχει επιδεινωθεί σε σημαντικό βαθμό και απειλεί την εξουσία του. Ένας παράγοντας που έχει συμβάλει σε ένα βαθμό στην πρόσεγγιση των σχέσεων είναι και η ενθάρρυνση της κυβέρνησης Μπάιντεν προς τους περιφερειακούς δρώντες να προωθήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα και να αποκλιμακώσουν τις μεταξύ τους εντάσεις.<br /><br />Τα ανοίγματα του Ερντογάν προς κράτη του Κόλπου, σε Αίγυπτο και Ισραήλ παρακινούνται και από την απομόνωση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην συνάντηση που είχε σήμερα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών με τον Σαουδάραβα ομόλογο του, επιβεβαίωσαν τις άριστες σχέσεις Αθήνας-Ριάντ, με τον Νίκο Δένδια να κάνει εκτενή αναφορά στην τουρκική επιθετική ρητορική. Επιπλέον, οι περιφερειακές συμμαχίες Ελλάδας-Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου, Εμιράτων προκαλούν ανησυχία στην κυβέρνηση της Άγκυρας. Η προσέγγιση Τουρκίας προς τα κράτη του Κόλπου φαίνεται να παραπέμπει στην ανάγκη διαχωρισμού των οικονομικών σχέσεων από τις γεωπολιτικές εντάσεις.<br /><br />Οι οικονομικές σχέσεις εξελίσσονται σε αναγκαιότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής καθώς η ανέχεια που μαστίζει τον τουρκικό πληθυσμό τραντάζει συθέμελα την πολιτική Ερντογάν. Επιπλέον, η προσέγγιση της Τουρκίας με τα κράτη του Κόλπου ενισχύεται και από την βελτίωση των σχέσεων Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας μετά τη συμφωνία al-Ula του Ιανουαρίου 2021 που έδωσε τέλος στον αποκλεισμό του Κατάρ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Για ποιους λόγους ο Ερντογάν κάνει ανοίγματα στον αραβικό κόσμο

Πρωτόπαπας Γιώργος Η ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με τον αραβικό κόσμο αποτελεί μια άμεση προτεραιότητα του Ταγίπ Ερντογάν, εξαιτίας...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η ναυπήγηση τουρκικών πολεμικών πλοίων είναι μάθημα για την Ελλάδα.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/01/istanbul.jpg" width="723" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Η υπηρεσία στρατιωτικών προμηθειών της Τουρκίας εξέδωσε πρόσκληση για προσφορές κατασκευής τριών φρεγατών κατηγορίας I, στο πλαίσιο του προγράμματος “εθνική κορβέτα” MILGEM. Αυτό για την Ελλάδα έχει ενδιαφέρον κυρίως σαν μάθημα και λιγότερο ως απειλή. Η Προεδρία Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB) ζήτησε επίσης προτάσεις ((22 Δεκεμβρίου) για την κατασκευή του έκτου, έβδομου και όγδοου πλοίου στο πλαίσιο του προγράμματος MILGEM. «Η συμβολή της εγχώριας βιομηχανίας για τα τρία πλοία θα είναι υψηλότερη από αυτά που ναυπηγήθηκαν έως τώρα», δήλωσε ο Ισμαήλ Ντεμίρ, επικεφαλής της SSB. «Τα πλοία θα είναι 100% τουρκικής σχεδίασης».<br /><br />Στο πλαίσιο του MILGEM, οι κορβέτες κλάσης Ada, TCG Heybeliada τέθηκαν σε υπηρεσία το 2011, TCG Buyukada το 2013, TCG Burgazada το 2018 και TCG Kinaliada το 2019. Το πέμπτο πλοίο, μια φρεγάτα κλάσης Ι, βρίσκεται υπό κατασκευή από το 2017, με πιθανή παράδοση το 2023. Τα πρώτα πέντε πλοία έχουν κατασκευαστεί κατά 75% με εγχώρια υλικά. Σύμφωνα με τουρκικά Μίντια, οι φρεγάτες κλάσης Ι θα εκτελούν αναγνώριση και επιτήρηση, πρόσκτηση και αναγνώριση στόχου, έγκαιρη προειδοποίηση για εχθρικές δραστηριότητες, άμυνα βάσης και λιμένος, ανθυποβρυχιακές, αντιαεροπορικές και επιφανειακές επιχειρήσεις, αμφίβιες επιχειρήσεις και αποστολές περιπολίας.<br /><br />Το πρώτο πλοίο ονομάζεται “TCG Istanbul”, ενώ τα επόμενα θα ονομαστούν TCG Izmir, TCG Izmit και TCG Icel. Επιτρέπεται να υποβάλουν προσφορές μόνο τοπικά ναυπηγεία ή ξένοι προμηθευτές υποσυστημάτων που συνεργάζονται με κάποιο τοπικό ναυπηγείο (Ισπανοί, Ιταλοί και άλλες εταιρείες με συμφέροντα σε τουρκικά ναυπηγεία). Όσοι καταθέτουν προτάσεις πρέπει να έχουν ήδη κατασκευάσει μια πολεμική πλατφόρμα επιφανείας ή να κατασκευάζουν τώρα κάποιο σκάφος για το Τουρκικό Ναυτικό.<br /><br />Σύμφωνα με δυτικά Μίντια, οι τουρκικές φρεγάτες θα φέρουν σύστημα πρόωσης κατασκευασμένο στο εξωτερικό. Τούρκοι αποκάλυψαν ότι η μεγαλύτερη αμυντική εταιρεία της Τουρκίας, η ειδικευμένη στα ηλεκτρονικά συστήματα, η Aselsan, πρόκειται να προμηθεύσει τεχνολογία ανθυποβρυχιακού, αντιαεροπορικού και επιφανειακού αγώνα, συστήματα αναγνώρισης και επιτήρησης, ικανότητες κατά ασύμμετρων απειλών, τεχνολογία διοίκησης και διαχείρισης, συστήματα αυτοάμυνας, αμυντική τεχνολογία προειδοποίησης λέιζερ, συστήματα διαχείρισης υπερύθρων, συστήματα παραπλάνησης τορπιλών, και αντιμέτρων. Τώρα πόσο αξιόπιστα θα είναι αυτά, είναι πρόβλημα χωρίς προς το παρόν απάντηση.<div><br />Το πρόγραμμα MILGEM<br /><br />Πάνω από 250 εταιρείες αναμένεται να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό. Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές, οι οποίες όμως αντικρούονται εν μέρει απ’ όσα είπε ο Ισμαήλ Ντεμίρ παλαιότερα, τα υποσυστήματα που απαιτούνται για το πρόγραμμα είναι:<br /><br />Το σύστημα ελέγχου βολής TAKS για πυροβόλο 76 χλστ<br />Το σύστημα ηχοεντοπισμού σόναρ KULAC<br />Δύο γυροσκοπικά συστήματα ANS-510<br />Το σύστημα ελέγχου και παρακολούθησης πλεύσης WECDIS<br />Το σετ τερματικών δεδομένων Link 11<br />Ενσωμάτωση πυροβόλου 76 χλστ<br />Το τηλεχειριζόμενο σταθεροποιημένο STAMP-2 με πολυβόλο 12,7 mm<br />Προηγμένη ενσωμάτωση συστήματος ελέγχου όπλων Harpoon για τον πύραυλο επιφάνειας-επιφανείας Harpoon Block II<br /><br />Οι τουρκικές ναυπηγικές εταιρείες που ενδέχεται να υποβάλουν προσφορά είναι οι Anadolu Shipyard, Sefine Shipyard, Sedef Shipyard, TAIS Shipyards, Istanbul Shipyard, Dearsan Shipyard, RMK Marine, Desan Shipyard, Ares Shipyard και Yonca-Onuk. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη θέση του Τουρκικού Ναυτικού η κατασκευή των πλοίων να γίνει σε στρατιωτικό ναυπηγείο υπό την άμεση δική του εποπτεία.<br /><br />Κι αυτό επειδή, θεωρώντας ότι πιθανή τροποποίηση των προδιαγραφών ή του σχεδιασμού κατά τη διαδικασία κατασκευής, θα είχε επιπλέον κόστος, εάν η σύμβαση ανατεθεί σε ένα ιδιωτικό ναυπηγείο (κάτι ήξεραν!). Αλλά η αρμόδια υπηρεσία Πολεμικών Βιομηχανιών SSB έκρινε το πρόγραμμα να ανατεθεί σε ιδιωτικό ναυπηγείο, θεωρώντας ότι έτσι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ευκαιρίες εξαγωγής για την τουρκική ναυπηγική βιομηχανία. Μέχρι τώρα, η ναυπήγηση γινόταν στο ναυπηγείο του Τουρκικού Ναυτικού στην Κωνσταντινούπολη, όπου και ναυπηγήθηκαν οι τέσσερις κορβέτες κλάσης Ada.</div><div><br />Κινητήρες και εξοπλισμός<br /><br />Οι κορβέτες (ναυπήγησης 2005-2011) έφεραν κινητήρες 31.640 kW (42.430 hp) CODAG της γερμανικής RENK. H νέα φρεγάτα που καθελκύστηκε πέρυσι τέτοια εποχή φέρει κινητήρες ντίζελ MTU (θυγατρική της Rolls Royce) και τουρμπίνα LM2500 της General Electric (παλιότερο μοντέλο που πιθανώς ήδη είχαν αγοράσει). Το γεγονός ότι η Ουκρανία παρήγγειλε τέσσερις κορβέτες κλάσης Ada, δείχνει ότι ίσως η Τουρκία στραφεί στην Ουκρανία για να αγοράσει κάποια υποσυστήματα. Δεδομένου ότι δεν είναι ΝΑΤΟϊκών προδιαγραφών, τίθεται ερώτημα πώς μπορεί να “κουμπώσουν”.<br /><br />Η ναυπήγηση που άρχισε το 2017 χωλαίνει και σε άλλα σημεία. Η ολοένα αυξανόμενη δυσθυμία δυτικών χωρών με τον Ερντογάν υποχρεώνει την Τουρκία να ψάξει για εναλλακτικά υποσυστήματα από τρίτες χώρες, ή να αναπτύξει δικά της. Για συστήματα πρόωσης χρειάζεται ξένα. Αυτό όμως ακυρώνει τον σκοπό του προγράμματος MILGEM το οποίο αποσκοπούσε σε μια ομοιομορφία, όπου όλα τα ναυπηγούμενα σκάφη θα έφεραν παρόμοια συστήματα. Οι φρεγάτες είναι μια επέκταση των κορβετών από άποψη συμβατότητας των συστημάτων.<br /><br />Πρόβλημα υπάρχει και με την προμήθεια οπλισμού, ιδίως πυραύλων. Μία λύση είναι να αφαιρεθούν από υπάρχοντα πλοία (π.χ. οι Harpoon), ή να περιμένουν να ολοκληρωθεί η κατασκευή τουρκικών πυραύλων, πράγμα που τουλάχιστον θα καθυστερήσει περαιτέρω την ολοκλήρωση του πλοίου. Ο επικεφαλής των Πολεμικών Βιομηχανιών Ισμαήλ Ντεμίρ ξεκαθάρισε τα θολά ζητήματα σχετικά με την μελλοντική φρεγάτα TCG Istanbul, μιλώντας στην καθέλκυση. Ανακοίνωσε ότι στη φρεγάτα θα τοποθετηθεί ένα εγχώριο σύστημα κάθετης εκτόξευσης με το όνομα MDAS, το οποίο βρίσκεται υπό ανάπτυξη. Το πλοίο θα είναι εξοπλισμένο με τουρκικό αντιπλοϊκό πύραυλο Atmaca και το εγχώριο οπλικό σύστημα εγγύς άμυνας Gokdeniz.<br /><br />Τα οπλικά συστήματα Atmaca και Gokdeniz έχουν περάσει διάφορα δοκιμαστικά στάδια. Ο αντιπλοϊκός πύραυλος έχει εκτελέσει 20 δοκιμαστικές βολές, κυρίως από χερσαίες πλατφόρμες, αλλά δεν έχει βρεθεί στη θάλασσα. Δεν γνωρίζουμε αν φέρουν δυτικής κατασκευής συστήματα και βρεθούν σε άτυπο ή επίσημο εμπάργκο. Αν προκύψει τέτοιο ζήτημα ίσως δούμε μεγαλύτερες καθυστερήσεις, καθώς θα χρειαστούν τροποποιήσεις, ίσως και αντικαταστάσεις με διαφορετικά συστήματα, πράγμα που θα απαιτήσει ριζικές επανασχεδιάσεις.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή φαντάζει πολύ κατώτερο των τουρκικών προσδοκιών. Πέραν των αναφερθέντων προβλημάτων, η τουρκική κυβέρνηση δεν λέει κουβέντα για τους πραγματικούς λόγους των καθυστερήσεων, ούτε και για το κόστος. Το γεγονός ότι ξαφνικά η Τουρκία θέλει να αναθέσει σε ιδιωτικά ναυπηγεία τη ναυπήγηση των πολεμικών πλοίων είναι σημάδι αδιεξόδου.<br /><br />Γιατί ο Ερντογάν θέλει ιδιωτικές εταιρείες<br /><br />Η ναυπήγηση θα απαιτήσει κεφάλαια σε σκληρά νομίσματα, που αυτή τη στιγμή το τουρκικό κράτος δεν έχει και δεν μπορεί να βρει. Ούτε μπορεί να δανειστεί για εξοπλισμούς, κυρίως επειδή οι Δυτικοί δεν εμπιστεύονται την τουρκική οικονομία κι όχι για πολιτικούς λόγους, όπως πολλοί ίσως θα πίστευαν. Δίνοντας τη ναυπήγηση σε ιδιωτικές εταιρείες, ο Ερντογάν θεωρεί ότι αυτές θα φέρουν το βάρος της όποιας πληθωριστικής πίεσης. Επίσης, θα μπορεί να αποδώσει και τις καθυστερήσεις στους ιδιώτες εργολάβους.<br /><br />Ο Οζγκιούρ Εκσί, αναλυτής στην ιστοσελίδα DefenseNews έγραψε: «Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Τουρκίας μειώθηκε για έβδομο συνεχόμενο έτος στα 7.000 δολάρια το 2021 από 12.500 δολάρια το 2012. Το επίσημο ποσοστό πληθωρισμού είναι στο 22%, αλλά ανεξάρτητοι οικονομολόγοι λένε ότι ξεπερνά το 50%. Η τουρκική λίρα έχει χάσει το ένα τρίτο της αξίας της έναντι των βασικών δυτικών νομισμάτων από τον Σεπτέμβριο. Αλλά η απόφαση να κατασκευαστούν τρεις φρεγάτες, αντί για μία κάθε φορά λόγω δημοσιονομικών περιορισμών, είναι ένα γεωστρατηγικό μήνυμα», ανέφερε. Συνέχισε μάλιστα εξηγώντας ότι είναι η απάντηση στις πρόσφατες αντιπαραθέσεις με το Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Η ανακοίνωση για περισσότερα πλοία είναι περισσότερο ένα πυροτέχνημα, σαν απάντηση στην αγορά των Belharra και στην απόφαση της Ελλάδας να αγοράσει και κορβέτες. Στη χειμαζόμενη τουρκική οικονομία, η περάτωση των φαραωνικών έργων του σουλτάνου και η αποπληρωμή των πολεμικών πλοίων, είναι μια χαμένη υπόθεση. Παρά τα παραπάνω, το μάθημα που πρέπει να πάρει η Ελλάδα είναι ότι οι Τούρκοι κατάφεραν να χτίσουν μια σημαντική ναυπηγική ικανότητα, που δεν είχαν πριν δεκαετίες. Ακόμη και να ναυαγήσει το τελευταίο τους εγχείρημα, έχουν σημειώσει μεγάλες προόδους, ενώ η Ελλάδα κατέστρεψε τη δική της ναυπηγική ικανότητα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η ναυπήγηση τουρκικών πολεμικών πλοίων είναι μάθημα για την Ελλάδα.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Η υπηρεσία στρατιωτικών προμηθειών της Τουρκίας εξέδωσε πρόσκληση για προσφορές κατασκευής τριών φρεγατών κατηγορίας I...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΕΛΙΑΜΕΠ «ξαναχτυπά» και με άρθρο μέλους του μας καλεί σε «πολιτική σύμπραξης» με την Τουρκία.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/ellinotourkika-3.png"><img height="396" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/ellinotourkika-3-696x431.png" width="696" /></a><br /><br />«Αδιέξοδη» η όποια πολιτική «αναχαίτισης της Τουρκίας από του να καταστεί περιφερειακή δύναμη». Την άποψη αυτή υπογράφει με άρθρο του στο <a href="http://in.gr/">in.gr</a> ο καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του FEPS και του ΕΛΙΑΜΕΠ. Και τι προτείνει; «Σύπραξη»…<br /><br />Αν στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν τέτοιες απόψεις τα πράγματα είναι πολύ άσχημα! Η Ελλάδα δε μπορεί να εγκαταλείψει την προσπάθεια αναχαίτισης της τουρκικής επιθετικότητας, γιατί πολύ απλά αν το κάνει θα εξαφανιστεί! Μπορεί να αρκεί σε κάποιους ότι θα υπάρχει στον χάρτη αλλά θα πρέπει να καταλάβουν ορισμένοι ότι δεν είναι δυνατόν να παραδοθούμε μέσω της «φινλανδοποίησης» μας, την οποία η Τουρκία φανερά επιδιώκει, ειδικά τα τελευταία δυο χρόνια! <br /><br />Δεν είναι δυνατόν να σηκώσουμε απλά τα χέρια και να πούμε «τι να κάνουμε, πρέπει να ακολουθήσουμε το …πεπρωμένο μας» το οποίο σύμφωνα με την άποψη Ιωακειμίδη -αλλά και άλλων πολλών- προβλέπει «σύμπραξη» με τη «μεγάλη Τουρκία»! <br /><br /><div>Παραθέτουμε όλο το άρθρο του καθηγητή και μέλους του ΕΛΙΑΜΕΠ. Δε χρειάζονται νομίζουμε περισσότερα σχόλια:<br /><br /></div><div>«Σύμφωνα με το Nordic Monitor (30/12/2021), η Τουρκία προωθεί πρόγραμμα παραγωγής προηγμένων οπλικών συστημάτων περιλαμβανομένων όπλων μαζικής καταστροφής (WMD), πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και ίσως πυρηνικών όπλων παραβιάζοντας τη συνθήκη μη διάδοσης (ΝΡΤ). Με την ευκαιρία λοιπόν αυτή ας ξεκαθαρισθεί: η εφαρμοσμένη πολιτική της Αθήνας στο σκέλος της αναχαίτισης (containment) της Τουρκίας από του να καταστεί περιφερειακή δύναμη είναι αδιέξοδη, ατελέσφορη, ανέφικτη.<br /><br />Δεν θα φέρει αποτελέσματα. Σπαταλάμε τζάμπα πόρους. Και όσο συντομότερα το καταλάβουμε τόσο καλύτερα. Δεν μιλάμε για τη θεσμικά διακηρυγμένη πολιτική του διαλόγου με βάση το διεθνές δίκαιο για την ειρηνική επίλυση προβλημάτων (που όμως είναι σε αδράνεια). Η Τουρκία είναι ήδη μια οιονεί περιφερειακή δύναμη παρά τα οξύτατα οικονομικά της προβλήματα. Και στοχεύει στο να αναδειχθεί σε κάτι περισσότερο – σε ηγεμονική δύναμη στο περιφερειακό σύστημα και επέκεινα ίσως. Αυτό (μας) προκαλεί ιερή αγανάκτηση βέβαια.<br /><br />Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το περίεργο. Ο J. Mearsheimer – ο πιο επιφανής διεθνολόγος της ρεαλιστικής σχολής – έγραψε πρόσφατα: «Χώρες που ανησυχούν για την επιβίωσή τους θεωρούν ως καλύτερο τρόπο αντίδρασης την απόκτηση ισχύος, κάτι που σημαίνει ότι θέλουν να καταστούν ηγεμονικές δυνάμεις/ ηγεμόνες στην περιφέρειά τους και να αποκλείσουν άλλες χώρες από το να κυριαρχήσουν (…). Ολες οι μεγάλες χώρες είτε είναι δημοκρατίες είτε όχι δεν βλέπουν άλλη επιλογή παρά να επιδιώκουν την ισχύ, δύναμη». Και η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της ως μεγάλη δύναμη.<br /><br />Υπάρχει βέβαια και άλλος τρόπος να καταστεί μια χώρα – ιδιαίτερα μεσαίου μεγέθους – ισχυρή. Να ενσωματωθεί σ’ ένα ευρύτερο, ισχυρό υπερεθνικό σύνολο όπως έκανε η Ελλάδα με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Αλλά αυτή η επιλογή ως γνωστόν αφαιρέθηκε/απορρίφθηκε από την Τουρκία το 2007 (με ευθύνη Γαλλίας – Ν. Σαρκοζί κυρίως και Γερμανίας – Α. Μέρκελ) και έκτοτε η Τουρκία (πρόεδρος Ερντογάν) εγκαινίασε την επιλογή της περιφερειακής δύναμης. Εχει προϋποθέσεις για έναν τέτοιο ρόλο; Οχι όλες αλλά πάντως σημαντικές.<br /><br />Πληθυσμιακά είναι η πολυπληθέστερη χώρα της περιοχής. Από τις όμορες χώρες της μόνο το Ιράν έχει αντίστοιχο πληθυσμό. Εχει τη μεγαλύτερη οικονομία (σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την ελληνική) και στοχεύει να καταστεί η δέκατη οικονομία στον κόσμο. Και λόγω μεγέθους οικονομίας συμμετέχει στην ομάδα των 20 (G-20) περισσότερο ανεπτυγμένων οικονομιών. Εχει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις (αν και εξασθενισμένες λόγω πρόσφατων εκκαθαρίσεων). Εχει αξιόλογη πολεμική βιομηχανία (παραγωγή drones κ.λπ.) ενώ όπως αναφέραμε ίσως αναπτύσσει και μυστικά οπλικά προγράμματα περιλαμβανομένων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ή και πυρηνικών όπλων. Και έχει αναδειχθεί επιπλέον και σε υπολογίσιμη «ήπια δύναμη» – εξάγει π.χ. τηλεοπτικά σίριαλ σ’ όλο τον κόσμο. Και βεβαίως είναι ένα αυταρχικό καθεστώς που εμφορείται από την ιδεολογία του εθνικισμού, τη νοσταλγία της (Οθωμανικής) αυτοκρατορίας και τη ρητορική του Ισλαμισμού. Το βασικό που δεν έχει είναι τη νομιμοποίηση για έναν τέτοιο ρόλο. Και σειρά εσωτερικών προβλημάτων. Πώς αντιμετωπίζεις ένα τέτοιο φαινόμενο-πρόκληση, ιδιαίτερα όταν το έχεις δίπλα σου;<br /><br />Υπάρχουν δύο στρατηγικές ουσιαστικά: της αναχαίτισης (containment) και της σύμπραξης (engagement). Τη στρατηγική της αναχαίτισης μπορεί να την ακολουθήσει μια σαφώς ισχυρότερη χώρα που είναι και πρόθυμη να καταβάλει υψηλό κόστος (ΗΠΑ έναντι Σοβ. Ενωσης, Κίνας). Αυτή τη στρατηγική όμως επιχειρεί να εφαρμόσει πάνω-κάτω και η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας. Κατασκευάζει στρατιωτικές συμμαχίες αναχαίτισης ακόμη και με απίθανες χώρες, επεκτείνει την αμερικανική παρουσία στη χώρα, εξοπλίζεται, επιδιώκει κυρώσεις και γενικά… τρέχει πίσω από την Τουρκία προκειμένου να τη σταματήσει από το να καταστεί περιφερειακή-ηγεμονική δύναμη. Δεν θα τη σταματήσει όμως είτε φύγει ο Ερντογάν από την εξουσία είτε όχι (καθώς όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην Τουρκία βλέπουν στη στρατηγική αναχαίτισης το σύνδρομο της περικύκλωσης και διάλυσης από τα έξω – σύνδρομο Συνθήκης Σεβρών). Η στρατηγική που θα μπορούσε να φέρει αυτό το αποτέλεσμα προς αμοιβαίο όφελος είναι αυτή της σύμπραξης (engagement) προσαρμοσμένης στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και συνθήκες της περιοχής. Τα στοιχεία μιας τέτοιας στρατηγικής σύμπραξης θα περιελάμβαναν:<br /><ul style="text-align: left;"><li>την αναβίωση του στόχου για τη βαθύτερη ευρωπαϊκή πρόσδεση της Τουρκίας (πρόσδεση με ΕΕ) μέσω μιας ισχυρής ειδικής σχέσης επί του παρόντος (και πλήρης ένταξη στο απώτερο μέλλον εάν και εφόσον…). Σχέσης τύπου νέο «Ελσίνκι» για την Ελλάδα. Μην παραβλέπουμε: η Τουρκία θεωρείται (ιδιόρρυθμο) μέρος του συστήματος ασφάλειας της Ευρώπης. Δεν είναι έξω απ’ αυτό όπως θέλουμε να τη βλέπουμε.</li><li>την ενσωμάτωσή της σε περιφερειακές δομές, σ’ ένα περιφερειακό πλαίσιο π.χ. για την Αν. Μεσόγειο και πάντως όχι τον αποκλεισμό της,</li><li>την υποβοήθηση της επιστροφής στη δημοκρατική τάξη, ενίσχυση κοινωνίας των πολιτών, κράτους δικαίου, κ.λπ. στην Τουρκία,</li><li>και πάνω απ’ όλα, το άνοιγμα μιας σοβαρής, στοχευμένης διαδικασίας επίλυσης των προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών (χωρίς νομικίστικες προσεγγίσεις κ.λπ.).</li></ul>Είναι η μόνη πολιτική που μπορεί να πετύχει, που προστατεύει την Ελλάδα και που επιτρέπει στην Αθήνα να επενδύσει δημιουργικά στο κύριο συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει. Και που δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή της στην ΕΕ.<br /><br />Ας μη λησμονείται ότι η πολιτική αναχαίτιση κάνει την άλλη πλευρά πολύ πιο επιθετική και αδιάλλακτη ανεξάρτητα από το κόστος της που για ένα μη δημοκρατικό καθεστώς όμως είναι ανεκτό. Και το χειρότερο προχωρά σε μαζικούς εξοπλισμούς για να ενισχύσει τη δύναμή της. Βεβαίως υπάρχει το προηγούμενο της Σοβ. Ενωσης η οποία προκειμένου να αντιμετωπίσει την πολιτική αναχαίτισης από τις ΗΠΑ επιδόθηκε, μεταξύ άλλων, σε ξέφρενους εξοπλισμούς που τελικά την οδήγησαν στην κατάρρευση. Αλλά ούτε η Ελλάδα είναι ΗΠΑ ούτε η Τουρκία Σοβ. Ενωση.<br /><br />Χρειαζόμαστε ένα paradigm shift τώρα…<br /><br /><b><i>Ο καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του FEPS και του ΕΛΙΑΜΕΠ».</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ΕΛΙΑΜΕΠ «ξαναχτυπά» και με άρθρο μέλους του μας καλεί σε «πολιτική σύμπραξης» με την Τουρκία.

«Αδιέξοδη» η όποια πολιτική «αναχαίτισης της Τουρκίας από του να καταστεί περιφερειακή δύναμη». Την άποψη αυτή υπογράφει με άρθρο του στο in...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Τουρκία-Συνεργασία: ΔΕΝ είναι κεφάλαιο στο βιβλίο της “Γαλάζιας Πατρίδας”…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/The-Window-of-Vulnerability-1-790x400.jpg" width="725" /><br /><br />Το κατά θεωρητικήν στρατηγικήν “παράθυρο τρωτότητας” (window of vulnerability) της Ελλάδας μέχρι να ενταχθούν τα νέα οπλικά συστήματα, δοσμένο με πολύ απλά αλλά εξαιρετικά ακριβή λόγια, από γνωστό αρθρογράφο… Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι η Πανδημία. Αυτή θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα αντιμετωπιστεί και στον υπόλοιπο πλανήτη. Ούτε η Οικονομία, από τη στιγμή που τα χρήματα της Ευρώπης θα δώσουν φτερά στην Αθήνα. Το πρόβλημα της κυβέρνησης και της χώρας είναι η Τουρκία και οι απαράδεκτες αξιώσεις της. Ο Ερντογάν έχει πολλούς λόγους να «τραβήξει» το χαρτί της κρίσης με την Ελλάδα!<br /><br />Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ<br /><br />Το 2022 θα είναι μία κρίσιμη χρονιά για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση κέρδισε πολύτιμο χρόνο και έφερε τα πράγματα στο σημείο που επιθυμούσε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «διάβασε» από νωρίς τις κινήσεις των Τούρκων και έτσι δεν αιφνιδιαστήκαμε στον Έβρο και στο Αιγαίο. Στη συνέχεια «επένδυσε» στην ενίσχυση των στρατηγικών σχέσεων της χώρας με άλλα κράτη στην περιοχή και ενεργοποίησε το ενδιαφέρον Αμερικανών και Γάλλων για την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Και σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο να οργανώνουμε και πάλι την άμυνά μας σε αέρα και θάλασσα με σπουδαίες προσθήκες στο οπλοστάσιό μας. Όλα αυτά έγιναν.<br /><br />Μέχρι και πριν τρία χρόνια η Τουρκία θεωρούσε ότι θα μπορούσε πολύ εύκολα να επιβάλλει τις θέσεις της στο Αιγαίο. Με μία Ελλάδα στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης και με όπλο το μεταναστευτικό, το σχέδιο είχε ήδη αρχίσει να μπαίνει σε εφαρμογή. Σκεφτείτε σε τι κατάσταση θα ήταν αυτή τη στιγμή η Ελλάδα αν είχαν περάσει τον Έβρο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες. Και αμέσως μετά θυμηθείτε ότι βγήκε στη Μεσόγειο ο τουρκικός στόλος για να αμφισβητήσει ευθέως τα νόμιμα δικαιώματά μας.<br /><br />Αυτά δεν αποφασίστηκαν και δεν οργανώθηκαν σε μία ώρα. Ήταν το αποτέλεσμα μιας κλιμάκωσης που ξεκίνησε από την περιπετειώδη επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα (με τις απίστευτες σκηνές με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο) και κορυφώθηκε πέρυσι σε αέρα και θάλασσα.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Η Τουρκία πίστεψε ότι η Ελλάδα θα έπεφτε ως ώριμο φρούτο. Και εν μέρη είχε δίκιο στις εκτιμήσεις της. Η Αθήνα τους είχε μάθει να υποχωρεί σε κάθε πίεση. Η πολιτική Μητσοτάκη τους αιφνιδίασε. Δεν το περίμεναν! Και γι’ αυτό απέτυχαν. Επειδή το σχέδιό τους ήταν προσαρμοσμένο από άποψη τακτικής σε άλλα δεδομένα. Τώρα όμως ξέρουν. Ξέρουν ότι αν κάνουν αυτοί το πρώτο βήμα, η Αθήνα θα απαντήσει. Κατά συνέπεια, η όποια πιθανή εμπλοκή δημιουργηθεί θα είναι από κάθε άποψη αναβαθμισμένη.<br /><br />Έχουν, λοιπόν, δύο επιλογές. Η μία είναι να αποφασίσουν να τραβήξουν το χαρτί της έντασης. Και η άλλη να επενδύσουν στην παγκόσμια ειρήνη. Με το τελευταίο να μην ασχοληθούμε καλύτερα. Επειδή δεν ταιριάζει στο προφίλ μιας χώρας που ο υπουργός Άμυνας βάζει βατραχανθρώπους να αποδείξουν ότι μπορούν να φτάσουν κολυμπώντας μέχρι το Καστελόριζο.<br /><br />Με άλλα λόγια, η Άγκυρα παίζει ήδη το χαρτί της έντασης. Δεν βρισκόμαστε στο «θα», αλλά στο «ήδη». Και αυτή τη φορά το παιγνίδι είναι αναβαθμισμένο. Ξεκινάει με το «αίτημα» της αποστρατικοποίησης και εξελίσσεται με καθημερινές απειλές σε βάρος της χώρας μας.<br /><br />Και αυτή τη φορά βλέπουμε ένα σχέδιο. Δεν πρόκειται για κινήσεις που γίνονται για χάρη κάποιου είδους κατανάλωσης στο εσωτερικό της χώρας. Αλλά για μια στρατηγική που εξυπηρετεί ταυτόχρονα και τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία και τα μακροπρόθεσμα σχέδια της χώρας για την κυριαρχία της στην περιοχή. Σχέδια που απειλούνται από το ενδεχόμενο η Ελλάδα να ξεπεράσει το προβλήματά της και να γίνει και πάλι ένας αξιόμαχος παίκτης στην περιοχή.<br /><br />Αν μέχρι χτες αυτό ήταν αδύνατο, σήμερα μοιάζει να είναι πολύ πιθανό. Και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο σίγουρο θα είναι ότι η Ελλάδα δεν θα είναι ένας εύκολος αντίπαλος. Αυτό λοιπόν που έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία είναι ο χρόνος. Όσο αυτός περνάει τόσο θα δυσκολεύουν τα σχέδιά της. Έχει λοιπόν κάθε συμφέρον να ταράξει τα νερά όσο πιο γρήγορα μπορεί. Και αυτό είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.<br /><br />Το επιθυμητό θα ήταν οι δύο χώρες να έρθουν πιο κοντά, να επενδύσουν στην ειρήνη και στην οικονομική ανάπτυξη. Αλλά αυτό δεν είναι ένα κεφάλαιο που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της γαλάζιας πατρίδας. Ούτε και μπορεί ο Ταγίπ Ερντογάν να κερδίσει εκλογές με μία τέτοια υπόσχεση.<br /><br />Η Τουρκία έχει επενδύσει πολλά στο σενάριο της έντασης. Θα πρέπει να καταβάλλει πλέον πολλαπλάσια προσπάθεια για να αλλάξει ρότα το καράβι. Το αντίθετο, μοιάζει το καράβι αυτό να έχει αυξήσει ταχύτητα και να τρέχει με άγχος προς την ανοικτή και φουρτουνιασμένη θάλασσα.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα-Τουρκία-Συνεργασία: ΔΕΝ είναι κεφάλαιο στο βιβλίο της “Γαλάζιας Πατρίδας”…

Το κατά θεωρητικήν στρατηγικήν “παράθυρο τρωτότητας” (window of vulnerability) της Ελλάδας μέχρι να ενταχθούν τα νέα οπλικά συστήματα, δοσμέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα F-16 Block 50, ή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ βλάπτουν την εθνική άμυνα… με άσχετες κουβέντες

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/F-16-BLOCK-50-347-SQN-Feb-08-790x400.jpg" width="783" /><br /><br />Του<b> ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</b><br />Μερικές φορές, το δημοσιογραφικό κείμενο μπορεί να αναλύει επιτυχώς ακόμα και τις πιο απίθανες λεπτομέρειες, αλλά να αποτύχει στο να εντοπίσει την πιο θεμελιώδη παρατήρηση που ενδεχομένως εξηγεί καλύτερα το υπό εξέταση θέμα. Αυτό και εν είδει αυτοκριτικής, συνειδητοποιώντας ότι το ζήτημα της αναβάθμισης του στόλου των μαχητικών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας έχει υπεραναλυθεί σε όλες του τις διαστάσεις. Με έμφαση φυσικά τις επιχειρησιακές. Η επικαιρότητα όμως σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι η πραγματική ερμηνεία ίσως και να μην έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Ούτε με βιομηχανικά συμφέροντα, ούτε καν με τα κόστη. Διότι το παλιό γνώριμο πολιτικό παιχνίδι έχει παίξει τον δικό του ρόλο, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προτεραιότητες ενός πολιτικού συστήματος που κατά τα άλλα ομνύει στο ιδανικό της πατρίδας και την υπεράσπισή της.<br /><br />Η υπόθεση της αναβάθμισης των F-16 Block 50 είναι αποκαλυπτική της πολιτικής παθογένειας και της “λογικής” που διέπει το πολιτικό σύστημα συνολικά. Με αποτέλεσμα όσα καταγράφονται στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, την πεμπτουσία της Δημοκρατίας δηλαδή, να εξελίσσονται σε παράδειγμα κακοποίησής της. Προς τεκμηρίωση του ισχυρισμού αυτού, ας θυμηθούμε κάποια βασικά στοιχεία της υπόθεσης, αξιολογώντας τη στάση τόσο της κυβερνητικής πλειοψηφίας όσο και της αντιπολίτευσης.<br /><br />Διότι αυτή η στάση έχει ήδη στοιχίσει δύο χρόνια καθυστέρηση στην υλοποίηση του προγράμματος, δηλαδή δυο χρόνια επιβάρυνση στην αποστολή της Πολεμικής Αεροπορίας. Με πολιτική βούλα. Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί πως δεν βρίσκεται ηγεσία κάποιου Κλάδου να “σηκώσει τον τόνο της φωνής” όταν η πολιτική ηγεσία ξεφεύγει. Περιορίζονται όλες, σχεδόν “μοιρολατρικά”, στην αναμονή του αποτελέσματος της πολιτικής κλοτσοπατινάδας. Δεν είναι όμως αντικείμενό μας σήμερα η σχέση πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας…<br /><br />Ας ξεκινήσουμε από την αντιπολίτευση λοιπόν κι ας θέσουμε κάποια πολύ απλά ερωτήματα. Ξεκινώντας από το περασμένο καλοκαίρι, που ήρθε το πρόγραμμα στη Βουλή. Εκεί ανέβηκαν οι τόνοι. Το πρόγραμμα εμφανίστηκε να έχει κόστος 700 εκατ. ευρώ. Για κάποιον μαγικό λόγο, τους ήταν εντελώς αδύνατο να κατανοήσουν ότι σε αυτό συμπεριλαμβάνονταν και ατρακτίδια στοχοποίησης Sniper και συστήματα ανταλλαγής δεδομένων Link 16. Η συνεδρίαση αναβλήθηκε για Σεπτέμβριο, για να αναβληθεί ξανά, δήθεν διότι ο αρχηγός της Αεροπορίας είχε να ταξιδέψει σε ΝΑΤΟϊκή υποχρέωση. Λες και τον κάλεσαν μια δυο μέρες πριν! Διότι αυτές οι προγραμματισμένες συναντήσεις είναι γνωστές προ εξαμήνου και ενταγμένες στην ατζέντα. Κοροϊδία κανονική!<br /><br />Το μέγα ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το ακόλουθο: Έχει ή δεν έχει προσχωρήσει στις τάξεις του ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και Α/ΓΕΑ, πτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου; Είναι δυνατόν να μην τον ρώτησαν; Κι αν τον ρώτησαν να μην τους απάντησε εξηγώντας τι ισχύει και τι όχι; Οπότε είτε τον ρώτησαν… και τον “γείωσαν” διότι έτσι εξυπηρετούνταν η αντιπολιτευτική στρατηγική (σ.σ. άρα έχει προτεραιότητα της εθνικής άμυνας), είτε αδιαφόρησαν ως γνήσιοι “ξερόλες” για τη γνώμη του κατ’ εξοχήν ειδικού. Ο οποίος για δικούς του λόγους επέλεξε να σιωπήσει.<br /><br />Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει μια σύγκρουση στη Βουλή χωρίς αντικείμενο. Για ένα θέμα στο οποίο δεν μπορούσε καν να δοθεί απάντηση. Για να υπάρχει έγκυρη αναφορά στο κόστος της αναβάθμισης, πρώτα θα έπρεπε να σταλεί Επιστολή Διατύπωσης Αιτήματος (LoR: Letter of Request) προς τις ΗΠΑ και η… λύση του μυστηρίου να περιέχεται στην απαντητική LOA (Letter of Offer and Acceptance)! Την απαντητική στη δική μας LOR Επιστολή Προσφοράς (offer) με την προοπτική Αποδοχής (acceptance) που θα έστελνε το αμερικανικό Πεντάγωνο!<br /><br />Πάμε όμως και στην ελληνική κυβέρνηση! Πώς χειρίστηκε την υπόθεση; Ο ΥΕΘΑ Παναγιωτόπουλος, το καλοκαίρι επικαλέστηκε τη… δημοκρατικότητα και ανέβαλε για τον Σεπτέμβριο τη νέα συνεδρίαση. Που όλως τυχαίως δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί κι ας έχουμε μπει στο 2022. Ο ίδιος χρησιμοποίησε τη δικαιολογία και της άλλης αναβολής, περί δήθεν υποχρέωσης του Α/ΓΕΑ. Τόσο αστεία που πολλοί υποπτεύθηκαν ότι επειδή ακριβώς ήταν προγραμματισμένη, όρισαν ημερολογιακά τη συνεδρίαση με τρόπο που γνώριζαν εκ προοιμίου με ποια δικαιολογία θα την αναβάλουν ξανά!<br /><br />Διατυπώθηκε επίσης η υποψία ότι πραγματικός λόγος πίσω από τη μεθόδευση αυτή, ήταν να κερδηθεί χρόνος επειδή η ελληνική πλευρά δεν είχε τα χρήματα. Είναι όμως δυνατόν ολόκληρος υπουργός Άμυνας και η κουστωδία συμβούλων και παρατρεχάμενων να μην γνωρίζει ότι δεν συνεπάγεται ουδεμία οικονομική επιβάρυνση η αποστολή του Αιτήματος στο αμερικανικό Πεντάγωνο; Ώστε να μας απαντήσει για να μην… τρώγονται χωρίς λόγο ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το κόστος της αναβάθμισης!<br /><br />Επειδή όμως και το DP έχει αναφέρει ένα κατ’ εκτίμηση κόστος περί τα 450 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο απέχει παρασάγγες από τα 700 εκατ. ευρώ που “έσκουζε” η αντιπολίτευση, καθότι φαίνεται πως θεωρούσε τα Sniper και Link 16 κάτι σαν… πριτσίνια της ατράκτου του αεροσκάφους και όχι ξεχωριστά συστήματα, με ένα εκ των δύο να προορίζεται όχι αποκλειστικά για την Πολεμική Αεροπορία αλλά για όλους τους Κλάδους, μας “τρώει” μια απορία. Η ουσία της κριτικής στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.<br /><br />Πόσο δύσκολο θα ήταν να ξεκαθαρίσει το θέμα με μια δημόσια δήλωση ο ίδιος ο ΥΕΘΑ αναλαμβάνοντας την ευθύνη; Ή σκοπίμως καθυστερούσε για λόγους που δεν έχει εξηγήσει ή ήταν συνειδητά συμμέτοχος σε αυτή την παρανοϊκή συζήτηση που εξελίχθηκε σε καυγά! Μια δήλωση που να αναφέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αδικεί τον εαυτό του με τέτοιον αντιπολιτευτικό λόγο και το μόνο που πετυχαίνει είναι να καθυστερεί το πρόγραμμα. Κάτι ο ίδιος και η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένοι να το επιτρέψουν, θυμίζοντας ότι η συνεδρίαση της Βουλής ήταν αμιγώς ενημερωτική και δεν ζητούταν οποιαδήποτε γνωμοδότηση ώστε να αναζητηθεί πιο επισταμένα συναίνεση!<br /><br />Πόσο δύσκολο θα ήταν επίσης να επιλεγεί ένας έμπειρος αεροπόρος εκ των χειριστών του φακέλου της αναβάθμισης, ή απλά ο υπαρχηγός του Κλάδου εφόσον ο αρχηγός κωλυόταν, ή κάποιο στέλεχος του ΓΕΕΘΑ, ώστε να εξηγήσει στους βουλευτές με απλά λόγια, χωρίς λεπτομέρειες και “σάλτσες” την ουσία της υπόθεσης; Ακόμα και να ζητήσει εκ μέρους των Ενόπλων Δυνάμεων το πράσινο φως απλά για να φύγει μια επιστολή που δεν θα μας κόστιζε τίποτα, δεν δημιουργούσε καμία υποχρέωση, απλά κέρδιζε χρόνο! Ανανεώνοντας το κοινοβουλευτικό ραντεβού για συζήτηση επί της ουσίας μόλις έρθει η απάντηση! ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΗΤΑΝ;<br /><br />Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΜΑΘΗΣΕΩΣ…<br /><br />Το κεντρικό επιχείρημα της “υπερανάλυσης” για την οποία “αυτοκατηγορηθήκαμε” στην αρχή, είναι ότι η αναβάθμιση και του συνόλου των Block 30/50, πέραν των “V”, θα εξασφαλίσει για δυο δεκαετίες 153 εξαιρετικά φονικά μαχητικά πρώτης γραμμής. Μια “ραχοκοκαλιά” στην οποία θα προστεθούν τα Rafale και τα Mirage 2000-5, εξασφαλίζοντας με το ελάχιστο δυνατό κόστος έναν από τους κορυφαίους στόλους μαχητικών στην Ευρώπη.<br /><br />Κι αν υποτεθεί πως τα Block 30 δεν τα χρειαζόμαστε διότι το αρμόδιο Επιτελείο έχει τοποθετήσει την “οροφή” της δύναμης που απαιτείται πιο χαμηλά, η αναβάθμισή τους με τα απάρτια που περισσεύουν από αυτή των F-16 Block 52+ και των 52+ Advanced, είναι μια πανέξυπνη εμπορικά και όχι μόνο κίνηση.<br /><br />Εξασφαλίζει την πώλησή τους σε εξαιρετικά ανταγωνιστική τιμή, όπως αποκαλύπτει η συμφωνία πώλησης των –κατά μια δεκαετία παλαιότερων!– νορβηγικών F-16 στους Ρουμάνους, μετά από πρόγραμμα συντήρησης και δομικής αναβάθμισης που θα υποστούν από την Kongsberg.<br /><br />Θα έδινε δουλειά στην ΕΑΒ και θα εκτόξευε την τιμή τους, καθώς θα ήταν ένα πανέτοιμο οπλικό σύστημα σε ικανούς αριθμούς (32 αεροσκάφη), έτοιμο να προσφέρει αεροπορική κάλυψη για δυο δεκαετίες στους ενδιαφερόμενους – που υπάρχουν! Αν δαπανούσαμε π.χ. 300 εκατ. ευρώ για την αναβάθμισή τους, στη σημερινή αξία τους θα προστίθετο αυτό το ποσό συν ένα λογικό κέρδος, ενώ συνολικά ως εμπορικό προϊόν θα ήταν πολύ πιο ελκυστικό!<br /><br />Τ0 συνολικό ποσό που θα συγκεντρωνόταν από την πώλησή του θα μπορούσε είτε να εξασφαλίσει με σημαντική “έκπτωση” την πρώτη Μοίρα μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35A Lightning II, καθώς πολιτική και στρατιωτική ηγεσία αναφέρονται διαρκώς σε αυτά, ή να διατεθεί στην κάλυψη μερικών από τις πολλές ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας σε υποδομές, συστήματα και υποσυστήματα! Πολλά από αυτά μπορεί να διαθέτουν τη “λάμψη” των κύριων οπλικών συστημάτων, όμως η σημασία τους περιγράφεται γλαφυρά από τον γνωστό όρο “πολλαπλασιαστές ισχύος” (force multipliers).<br /><br />Αυτό το απλό σκεπτικό, ίσως και να μην λέει πολλά στους πολιτικούς μας. Εδώ δεν καταλαβαίνουν ότι τα καινούργια συστήματα που αγοράζονται κοστίζουν τριπλάσια τιμή εάν υπολογιστεί το “κόστος κύκλου ζωής” (life-cycle cost), αυτό που κανονικά θα έπρεπε να υπολογίζουμε εάν είχαμε ένα πραγματικά νοικοκυρεμένο κράτος.<br /><br />Γι’ αυτό δεν δυσκολεύθηκαν καθόλου να τοποθετήσουν στον… πάτο των προτεραιοτήτων τη συντήρηση και μόνο των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα τώρα να τρέχουμε… και να μη φτάνουμε. Και δεν δείχνουμε διατεθειμένοι να ξεφύγουμε από την πεπατημένη…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα F-16 Block 50, ή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ βλάπτουν την εθνική άμυνα… με άσχετες κουβέντες

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Μερικές φορές, το δημοσιογραφικό κείμενο μπορεί να αναλύει επιτυχώς ακόμα και τις πιο απίθανες λεπτομέρειες, αλλά να α...

Διαβάστε την συνέχεια