Πενήντα χρόνια μετά το «Ping-Pong» Νίξον-Μάο στο κόκκινο η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας.

<a href="https://kaboomzine.gr/wp-content/uploads/2017/01/3c8b9d96-94b8-4872-a21d-a0ee436c904a.gif"><img border="0" height="452" src="https://kaboomzine.gr/wp-content/uploads/2017/01/3c8b9d96-94b8-4872-a21d-a0ee436c904a.gif" width="748" /></a><div><br /></div><div><b>Νότης Μαριάς</b><br />Η εφαρμογή των κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας λόγω του Πολέμου στην Ουκρανία αποτελούν πλέον άλλη μια αφορμή για την αύξηση της έντασης ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και στο Πεκίνο. Έτσι η αμερικανική πλευρά απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση στο Πεκίνο τονίζοντας ότι η Κίνα θα υποστεί σοβαρές συνέπειες εάν βοηθήσει τη Ρωσία να αποφύγει τις δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν λόγω Ουκρανίας.<br /><br />Από κοντά και ο διοικητής της Αεροπορίας του Ειρηνικού της USAF Kenneth Wilsbach ο οποίος απείλησε την Κίνα σε περίπτωση που δράσει στο ζήτημα της Ταϊβάν ακολουθώντας την τακτική της Ρωσίας στην Ουκρανία.</div><div><br />Ένταση επικράτησε επίσης και στην πρόσφατη συνάντηση του συμβούλου εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν με τον κινέζο ανώτερο διπλωμάτη Yang Jiechi στις 14 Μαρτίου 2022 στη Ρώμη όπου βγήκαν τα μαχαίρια με την συνάντηση να χαρακτηρίζεται από ορισμένα μέσα ενημέρωσης ως «έντονη». Σε μια συνεδρίαση λοιπόν η οποία κράτησε 7 ώρες η κινεζική πλευρά κατέστησε σαφές ότι θα διατηρήσει τον δικό της διακριτό ρόλο και ότι δεν πρόκειται να γίνει παρακολούθημα της Ουάσιγκτον στην αντιρωσική πολιτική. Μάλιστα σε σχέση με το ζήτημα της Ταϊβάν το Πεκίνο υπενθύμισε στην Ουάσιγκτον την Διακήρυξη της Σαγκάης του 1972.<br /><br />Είναι αξιοσημείωτο πάντως ότι το συνεχώς εντεινόμενο κλίμα σύγκρουσης ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα κορυφώνεται λίγες μέρες μετά τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την υπογραφή της περίφημης Διακήρυξης της Σαγκάης η οποία σηματοδότησε την προσέγγιση ΗΠΑ και Κίνας.<br /><br />Ήταν 21 Φεβρουαρίου του 1972 όταν ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον έφτανε στο Πεκίνο προκειμένου να συναντηθεί αυθημερόν με τον κινέζο ηγέτη Μάο Τσετούνγκ. Επρόκειτο για μια σημαντική ιστορική αμερικανική πρωτοβουλία προσέγγισης με την Λαϊκή Κίνα του Μάο. Μια κίνηση η οποία αποσκοπούσε στη διαμόρφωση μιας νέας εποχής στις αμερικανοσινοϊκές σχέσεις.<br /><br />Έτσι η γνωστή «Ping-Pong Diplomacy» που προώθησε ο αποκαλούμενος και «μάγος» της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ άνοιγε τον δρόμο της Κίνας προς τη Δύση ενώ ταυτόχρονα την απομάκρυνε ακόμη περισσότερο από την τότε ΕΣΣΔ. Βέβαια οι σχέσεις ΕΣΣΔ και Λαϊκής Κίνας είχαν ήδη αρχίσει να ψυχραίνονται από την εποχή του Νικήτα Χρουστσόφ που στο περίφημο 20ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ) προχώρησε στην αποκαθήλωση του Στάλιν γεγονός το οποίο η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) υπό τον Μάο Τσετούγκ είχε στη συνέχεια καταγγείλει.<br /><br />Η συνάντηση Νίξον-Μάο στις 21 Φεβρουαρίου 1972 εξόργισε ακόμη περισσότερο τη Μόσχα και ενέτεινε το σχίσμα ανάμεσα στο ΚΚΣΕ και στο ΚΚΚ, μια κόντρα η οποία οδήγησε στην έντονη διαμάχη των Κομμουνιστικών Κομμάτων των χωρών της Δύσης και της Λατινικής Αμερικής με τις εκεί διάφορες μαοϊκές αριστερές οργανώσεις.<br /><br />Κατά την παραμονή του στην Κίνα από τις 21 έως τις 28 Φεβρουαρίου 1972 ο Ρίτσαρντ Νίξον κατά κύριο λόγο επικεντρώθηκε σε συναντήσεις με τον τότε κινέζο πρωθυπουργό Τσου Εν Λάι. Για την ακρίβεια πραγματοποιήθηκαν έξι γύροι συνομιλιών μεταξύ των δύο πλευρών στο Πεκίνο στο διάστημα 21-26 Φεβρουαρίου 1972. Στην αμερικανική αντιπροσωπεία εκτός από τον Πρόεδρο Νίξον συμμετείχαν ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Γουίλιαμ Ρότζερς, ο τότε προεδρικός σύμβουλος Χένρι Κίσινγκερ και πληθώρα άλλων στελεχών. Από κινεζικής πλευράς στην αντιπροσωπεία εκτός από τον πρωθυπουργό Τσου Εν Λάι συμμετείχαν ο κινέζος υπουργός εξωτερικών Τσι Πένγκ Φέι (Chi Peng-fei), ο Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Τσιάο Κούαν Χούα (Chiao Kuan-hua) και άλλα στελέχη.<br /><br />Αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων ΗΠΑ και Κίνας ήταν η υπογραφή στις 27 Φεβρουαρίου 1972 της περίφημης Διακήρυξης της Σαγκάης στην οποία οι ΗΠΑ για πρώτη φορά αποδέχθηκαν την γνωστή «One China principle», δηλαδή ότι η Κίνα είναι μια, ενιαία και αδιαίρετη και ότι η Ταϊβάν, γνωστή την εποχή εκείνη ως Φορμόζα, αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας Κίνας. Μια εξέλιξη η οποία αναμφισβήτητα πιστώθηκε στις μεγάλες διεθνείς επιτυχίες του Μάο Τσετούνγκ και του Τσου Εν Λάι.<br /><br />Ο ενθουσιασμός στην κινεζική πλευρά για την μεγάλη αυτή επιτυχία της κινεζικής ηγεσίας εκδηλώθηκε με την μαζική υποδοχή της κινεζικής αντιπροσωπείας στο αεροδρόμιο του Πεκίνου κατά την επιστροφή της από τη Σαγκάη στις 29 Φεβρουαρίου 1972. Έτσι τον Τσου Εν Λάι και τους υπόλοιπους της κινεζικής αντιπροσωπείας τους υποδέχθηκαν τουλάχιστον 5000 συμπατριώτες τους. Στους παρόντες μπορούσε να διακρίνει κανείς την τότε σύζυγο του Μάο Τσετούνγκ, Τσιάνγκ Τσίνγκ, (Chiang Ching) μέλος του ΠΓ του ΚΚΚ, γνωστή στην πορεία ως «η χήρα του Μάο» και μέλος «της ομάδας των 4». Στους παρόντες επίσης το γνωστό μέλος του ΠΓ του ΚΚΚ Γε Τσιεν Γινγκ (Yeh Chien-yin) αλλά και ο μετέπειτα ΓΓ του ΚΚΚ Χούα Κούο Φένγκ (Hua Kuo-fen) που όντας πρωθυπουργός της Κίνας διαδέχθηκε τον Μάο Τσετούγκ μετά τον θάνατό του στις 9 Σεπτεμβρίου 1976 κλείνοντας τον δρόμο της Τσιάνγκ Τσίνγκ προς την εξουσία. Και φυσικά όλοι μαζί με δηλώσεις τους απέδωσαν τα εύσημα στη Μάο Τσετούνγκ για την μεγάλη αυτή κινεζική επιτυχία.<br /><br />Πενήντα χρόνια λοιπόν μετά τη Διακήρυξη της Σαγκάης και την σινοαμερικανική προσέγγιση, το «America is Back» του Τζο Μπάιντεν οδηγεί σε μια σκληρή αντιπαράθεση με την Κίνα του Σι Τζινπίνγκ.<br /><br />Έτσι ο Τζο Μπάιντεν με την πολιτική του πέτυχε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πέτυχε το δίδυμο Νίξον-Κίσινγκερ (www.economist.com 5/2/2022), καθώς Κίνα και Ρωσία έχουν βρεθεί πλέον μαζί στη διεθνή σκηνή.<br /><br />Πάντως στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν στις 18 Μαρτίου 2022 ο Μπάιντεν με τον Σι Τζινπίνγκ, ο κινέζος ηγέτες επισήμανε στον Αμερικανό Πρόεδρο ότι η Κίνα δεν πρόκειται να αποδεχθεί τον ρόλο χωροφύλακα που επιδιώκουν να παίξουν οι ΗΠΑ και πετώντας το μπαλάκι στον Μπάιντεν κάλεσε την Ουάσιγκτον να τα βρει με τη Ρωσία (https://edition.cnn.com 19/3/2022) προκειμένου να εμπεδωθεί η παγκόσμια ειρήνη η οποία άλλωστε είναι προς το συμφέρον όλων των λαών του κόσμου.<br /><br />Καθώς λοιπόν το μπαλάκι είναι πλέον στο τερέν του Μπάιντεν η παγκόσμια κοινότητα προσδοκά ένα νέο αμερικανοσινοϊκό «διπλωματικό Ping-Pong» παρά μια κλιμάκωση της σύγκρουσης ΗΠΑ-Κίνας.<br /><br /></div><div><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πενήντα χρόνια μετά το «Ping-Pong» Νίξον-Μάο στο κόκκινο η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας.

Νότης Μαριάς Η εφαρμογή των κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας λόγω του Πολέμου στην Ουκρανία αποτελούν πλέον άλλη μια αφορμή για την αύξηση τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ειδική ανάλυση: Μειονεκτήματα & πλεονεκτήματα του ρωσικού οπλοστασίου στην Ουκρανία! Drones, ηλεκτρονικός πόλεμος & αεροπορία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-03/Ukraine.jpg?itok=TQ8pq5qd" width="749" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ένας Ρώσος στρατιωτικός ειδικός αναλύει ποια οπλικά συστήματα χρησιμοποιούν τα ρωσικά στρατεύματα και τί λείπει για το τακτικό και στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των Ουκρανών.</span></h3>Η απόφαση για μια "ειδική επιχείρηση" για την προστασία των δημοκρατιών του Ντονμπάς ελήφθη λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων. Με άλλα λόγια, εάν δεν υπήρχαν τέτοιες ευκαιρίες, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων όπλων, τότε δύσκολα θα είχε αποφασιστεί η επιχείρηση. Και αυτές οι ευκαιρίες τα τελευταία χρόνια, ομολογουμένως, έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ένας Ρώσος στρατιωτικός ειδικός αναλύει ποια οπλικά συστήματα χρησιμοποιούν τα ρωσικά στρατεύματα.<br /><br />Τα νέα ρωσικά όπλα έγιναν ευρέως γνωστά πριν από περίπου επτά χρόνια, με την έναρξη της επιχείρησης των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων στη Συρία. Εκεί φωτίστηκαν για πρώτη φορά πύραυλοι κρουζ μεγάλου βεληνεκούς «Caliber». Στη συνέχεια, ο κόσμος έμαθε για τα "Daggers", "Zircons" και πολλά άλλα. Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων επιδείχθηκαν όπλα, κάνοντας τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αρκετά νευρικό. Σύμφωνα με ειδικούς, συμπεριλαμβανομένων και ξένων, ορισμένα δείγματα ρωσικών όπλων υπερτερούν των αμερικανικών ομολόγων τους.<br /><br />Η γερμανική Der Spiegel έγραφε πριν από μερικά χρόνια: «Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ρωσικός στρατός έχει γίνει πιθανώς ισχυρότερος από όλους τους στρατούς της ΕΕ μαζί. Μετά τις μεταρρυθμίσεις, οι νέες δυνατότητες του ρωσικού στρατού ανησυχούν ακόμη και τον αμερικανικό στρατό».<br /><br />Τώρα χρησιμοποιούνται ρωσικά όπλα για να αποστρατικοποιήσουν την Ουκρανία και να μετατρέψουν σε σκουπίδια όλα τα όπλα που έλαβε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες του ΝΑΤΟ. Η ειδική επιχείρηση "αποναζικοποίησης και αποστρατιωτικοποίησης" της Ουκρανίας συνεχίζεται εδώ και τρεις εβδομάδες. Το στρατιωτικό τμήμα διαβεβαιώνει: όλα είναι σύμφωνα με το σχέδιο. Ο στρατιωτικός ειδικός Yevgeny Linin μίλησε για τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία των ρωσικών όπλων.<br /><br />«Καταρχάς, δεν μπορώ να μην σημειώσω την αποτελεσματικότητα των πυραύλων κρουζ Calibre», είπε ο ειδικός. «Είναι πρακτικά άφθαρτοι στις σύγχρονες συνθήκες και χτυπούν αλάνθαστα στόχους. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τους βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς Iskander-M. Κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης, ούτε ένας από αυτούς τους πύραυλους δεν αναχαιτίστηκε και όλοι οι καθορισμένοι στόχοι καταστράφηκαν.<br /><br />Θα ήθελα επίσης να αναφέρω τους αποτελεσματικούς πυραύλους αέρος-εδάφους Kh-31 και Kh-58, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν από τα τακτικά μας μαχητικά Su-30 και τα βομβαρδιστικά πρώτης γραμμής Su-34.<br /><br />Το Kh-31 είναι ένας πύραυλος αέρος-εδάφους μικρού βεληνεκούς που πλήττει αποτελεσματικά στόχους χρησιμοποιώντας λέιζερ ή ραδιο-ακτίνα.<br /><br />Ο πύραυλος Kh-58 σχεδιάστηκε για να καταστρέφει εχθρικά συστήματα αεράμυνας, δηλαδή σταθμούς ραντάρ. Δηλαδή, εάν το επίγειο ραντάρ λειτουργεί με ακτινοβολία, ο εξοπλισμός του αεροσκάφους το ανιχνεύει, ο πύραυλος στέλνεται σε αυτό το σημείο και χτυπά αυτόματα τον στόχο με βάση ένα σήμα που προέρχεται από τον σταθμό ραντάρ του εχθρού.<br /><br />Και οι δύο αυτοί πύραυλοι είναι εξελίξεις σοβιετικών σχεδιαστών και βρίσκονται σε υπηρεσία από τη δεκαετία του '80 του περασμένου αιώνα. Φυσικά, υπόκεινται σε περιοδικό εκσυγχρονισμό, αλλά, ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι η «τελευταία λέξη» της επιστήμης και της τεχνολογίας.<br /><br />Για μένα, ωστόσο, δεν είναι απολύτως σαφές γιατί η αεροπορία μας σταμάτησε να πετάει για τρεις ημέρες, από τις 25 έως τις 28 Φεβρουαρίου. Στην πραγματικότητα, τότε αρχίσαμε να χάνουμε. Διότι ενώ δούλευε καταστράφηκαν ουσιαστικά τόσο εχθρικοί επίγειοι στόχοι όσο και συστήματα αεράμυνας».<br /><br />Για το ποια συστήματα αποτελούν αισθητές αδυναμίες των ρωσικών στρατευμάτων, ο ίδιος σημειώνει: «Σίγουρα drones. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, στις Ένοπλες Δυνάμεις μας υπάρχουν 67 λόχοι οπλισμένοι με drones. Ο συνολικός αριθμός είναι πάνω από δύο χιλιάδες αεροσκάφη για διάφορους σκοπούς. Αυτό καθιστά τη Ρωσία τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στον κόσμο μετά το Ισραήλ ως προς τον αριθμό τους. Προσωπικά, έχω μια ερώτηση: πού βρίσκονται; Γιατί υπάρχουν λίγα βίντεο που χρησιμοποιούν τις ίδιες συσκευές Orlan-10;<br /><br />Βρεθήκαμε πρακτικά χωρίς επιθετικά drones, τα οποία είναι απλά απαραίτητα. Γενικά, η αποτελεσματικότητα των επιθετικών drones, δηλαδή εκείνων που είναι ικανά όχι μόνο να διεξάγουν αναγνώριση, αλλά και να φέρουν όπλα - βόμβες και πυραύλους, μπορεί να κριθεί από το παράδειγμα όλων των ένοπλων συγκρούσεων των τελευταίων ετών. Αυτό είναι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και η Υεμένη. Σε γενικές γραμμές, το Καραμπάχ, έδειξε τι πλεονέκτημα έχουν τα drones έναντι των συστημάτων αεράμυνας, ακόμη και τόσο εξελιγμένα όσο το δικό μας Pantsir-S1.<br /><br />Και αυτό παρά το γεγονός ότι το κόστος των drones είναι δυσανάλογα μικρότερο. Το ίδιο το drone και τα όπλα που φέρει είναι αναλώσιμα. Δεν είναι ένα αεροπλάνο 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτή είναι μια μικρή, κατά κανόνα, συσκευή: ένας κινητήρας, ένα ελάχιστο σετ αεροηλεκτρονικών και βοηθημάτων πλοήγησης. Ενώ το ίδιο «Pantsir» είναι ο πιο πρόσφατος τεχνολογικός εξοπλισμός, μέσα αναχαίτισης και καταστροφής εναέριων στόχων, καθώς και πλήρες πλήρωμα.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης, έγινε φανερό ότι αν τα drones δεν καταστράφηκαν αμέσως (και όπως αποδείχθηκε, δεν καταστράφηκαν πλήρως, επειδή τα κατεστραμμένα drones εξακολουθούν να εμφανίζονται στις καθημερινές αναφορές του στρατού μας), τότε είναι σχεδόν αδύνατο να αμυνθούμε εναντίον τους.<br /><br />Μπορείτε να βρείτε παραδείγματα χρήσης ουκρανικών Bayraktars εναντίον των συστημάτων αεράμυνας μας. Επιπλέον, χτυπούν όταν οι συστοιχίες μας δεν λειτουργούν. Τα συστήματα αεράμυνας, δυστυχώς, δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε συνεχή λειτουργία, καθώς μπορεί να "καούν" γρήγορα οι πόροι τους και να απαιτηθούν επισκευές» .<br /><br />Για την έλλειψη των drones και της επαρκούς αντιμετώπισης αντίστοιχων ουκρανικών συστημάτων, o Linin σημειώνει: «Υπάρχουν αντικειμενικά πολύ λίγα drones ικανά να πλήξουν επίγειους στόχους. Από τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν, είδαμε μόνο κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Δεν είδαμε ούτε έναν πύραυλο στην υπόθεση, που θα έπρεπε να είναι στην ονοματολογία των επιθετικών drones. Αν και νωρίτερα στις ίδιες εκθέσεις είχε επιδειχθεί μεγάλος αριθμός σχετικών όπλων.<br /><br />Ακόμα κι αν χρησιμοποιήθηκαν τα Orions, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό συμβαίνει μαζικά. Τολμώ να προτείνω ότι όλα αυτά τα πυρομαχικά, που δημιουργήθηκαν για drones, είτε είναι πρωτότυπα μέχρι τώρα, είτε παράγονται σε πολύ περιορισμένες ποσότητες. Δεν μπορώ να αγνοήσω το θέμα της χρήσης του ηλεκτρονικού πολέμου (EW). Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχουν προβλήματα και εδώ. Ο εξοπλισμός ηλεκτρονικού πολέμου δεν μπορεί να λειτουργήσει σε όλες τις ζώνες ταυτόχρονα και τα drones που χρησιμοποιεί η ουκρανική πλευρά, ακόμη και τα πιο απλά, που πετούν οπουδήποτε και χάνουν με κάποιο τρόπο την επαφή με τη βάση, χρησιμοποιούν πολλές ζώνες συχνοτήτων για τις επιχειρήσεις τους.<br /><br />Δεν έχει νόημα να μιλάμε καν για Μπαϊρακτάρ. Έχουν τη δυνατότητα ελέγχου ακόμη και από δορυφόρο. Με απλά λόγια, ο εξοπλισμός ηλεκτρονικού πολέμου είναι πρακτικά ανίκανος να παρέμβει στα συστήματα ελέγχου τους και δεν είναι ρεαλιστικό να τους αναχαιτίσει.<br /><br />Βλέπουμε ότι η Ουκρανία βρίσκεται σε τόσο άθλια κατάσταση που ακόμη και χωρίς ηλεκτρονικό πόλεμο, τα drones πετούν μακριά, ένας Θεός ξέρει πού. Στην Κροατία, στο Ζάγκρεμπ, έπεσε ένα ουκρανικό drone, το οποίο προφανώς ξέθαψαν κάπου από σοβιετικές αποθήκες. Και το EW δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό. Απλώς ο εξοπλισμός της Ουκρανίας είναι ήδη τόσο παλιός, λειτουργεί στα όρια των δυνατοτήτων του.<br /><br />Αποδεικνύεται ότι οι σταθμοί ηλεκτρονικού πολέμου είναι ακριβός εξοπλισμός που απαιτεί συνεχή προστασία και συντήρηση, κάτι που δεν δικαιολογείται πλήρως. Επιπλέον, είναι αρκετά ενεργοβόρα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να το εγκαταστήσετε σε ανοιχτό πεδίο. Χρειάζεται να καλυφθεί από συστήματα αεράμυνας, τα ίδια «Coral», τα οποία, όπως διαπιστώσαμε, χρησιμοποιούνται επίσης σε περιορισμένο αριθμό. Και τι γίνεται; Τα drones, αναγνωριστικά και επιθετικά, πετούν ελεύθερα και καταστρέφουν επίσης τα συστήματα αεράμυνας μας».<br /><br />Η Ουκρανία βομβαρδίζει τις πόλεις του Ντονμπάς με τακτικούς πυραύλους Tochka-U. Στις 14 Μαρτίου, στο Ντόνιετσκ, 21 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 28 τραυματίστηκαν από ένα τέτοιο χτύπημα. Για το αν μπορούν να καταστραφούν όλοι οι τακτικοί πύραυλοι που βρίσκονται σε υπηρεσία με το Κίεβο ο ειδικός απαντά: <br /><br />«Ο "Tochka-U" είναι ένας πύραυλος στερεού καυσίμου ενός σταδίου που ελέγχεται καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης. Το πρόβλημα με την αναχαίτισή του είναι ο συντομότερος δυνατός χρόνος πτήσης προς τον στόχο: 136 δευτερόλεπτα για μέγιστη εμβέλεια πτήσης 120 χιλιομέτρων.<br /><br />Για την ανίχνευση του (για την ανίχνευση της εκτόξευσης και τον υπολογισμό της διαδρομής πτήσης), το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας πρέπει να λειτουργεί συνεχώς και οι αντιπυραυλικές δυνατότητες πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή ετοιμότητα. Είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί αυτό για τις μονάδες πορείας. Είναι επίσης δύσκολο να εντοπιστεί το σύμπλεγμα Tochka-U στην εκτόξευση του πυραύλου, καθώς ο εκτοξευτής είναι κινητός και ο χρόνος προετοιμασίας για εκτόξευση από την πορεία είναι μόνο 16 λεπτά. Ως εκ τούτου, προσπαθούν να καταστρέψουν τέτοια συστήματα με το πρώτο χτύπημα στους τόπους ανάπτυξης. Αν δεν τα καταφέρνουν, σαρώνουν την περιοχή με τη βοήθεια αναγνωριστικών drones.<br /><br />Ως μετασοβιετική κληρονομιά, η Ουκρανία διέθετε περίπου 300 κινητά συγκροτήματα Tochka-U. Το 2014 εκτόξευσαν, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, περίπου 20 ρουκέτες. Πώλησαν μέρος των πυραύλων σε διάφορες χώρες, για παράδειγμα, στην Υεμένη. Στην αρχή της ειδικής επιχείρησης υπήρχαν 20 εκτοξευτές και, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, περίπου 90 βλήματα σε ισχύ μάχης.<br /><br />Καταφέραμε να καταστρέψουμε εκείνες τις τοποθεσίες αποθήκευσης που ήταν γνωστές. Αλλά, προφανώς, με βάση το γεγονός ότι εξακολουθούν να γίνονται εκτοξεύσεις, δεν είναι μόνο αυτό. Έτσι εμφανίζονται κατά καιρούς. Νομίζω όμως ότι σύντομα θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα με τους «Tochka-U».<br /><br />Τέλος, επισημαίνοντας την προσπάθειά του να είναι αντικειμενικός, αναφέρει:<br /><br />Πάρτε, για παράδειγμα, τον υπερηχητικό πύραυλο Zircon, ο οποίος χρησιμοποιείται για ναυμαχίες. Η εμβέλειά του είναι περίπου πεντακόσια χιλιόμετρα. Είναι δύσκολο να πούμε πόσο σκόπιμο είναι να το εφαρμόσουμε τώρα, όταν η Ουκρανία δεν έχει ουσιαστικά στόλο. Αλλά έχοντας έναν τέτοιο πύραυλο σε υπηρεσία, παρέχουμε στους εαυτούς μας ένα απόλυτο πλεονέκτημα στη Μαύρη Θάλασσα. Και θα πω περισσότερα: τώρα το ίδιο το γεγονός της παρουσίας τέτοιων πυραύλων στα πλοία μας λειτουργεί ως αποτρεπτικό αποτέλεσμα στη χρήση του στόλου από τους φίλους της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ. Είναι αλήθεια ότι καταλάβαμε ήδη ότι αυτοί οι "φίλοι" αποδείχτηκαν έτσι, αλλά παρ 'όλα αυτά, στο αρχικό στάδιο της ειδικής επιχείρησης, υπήρχε πιθανότητα να εμφανιστούν. Και τα Zircons λειτουργούσαν απλώς ως ένα είδος φραγμού από περιττές παρεμβολές.<br /><br />Όλος ο εκσυγχρονισμένος εξοπλισμός μας δείχνει το πλεονέκτημά του. Ας πάρουμε τα Τ-90 μας, έδειξαν πραγματικά το άτρωτο τους απέναντι στους ίδιους διαφημιζόμενους αμερικανικούς αντιαρματικούς πυραύλους Javelin. Υπάρχει ένα βίντεο στο Διαδίκτυο στο οποίο ακόμη και όταν το T-90 δέχεται πυρά, συνεχίζει να κινείται. Η έκρηξη πυρομαχικών από πάνω του, που θεωρητικά υποτίθεται ότι το έκαιγε από ψηλά με αθροιστικό πίδακα, αφού ο πυργίσκος είναι το πιο απροστάτευτο μέρος, έδειξε ότι το T-90 μπορεί να το αντιμετωπίσει ακόμη και αυτό. Η δυναμική προστασία που χρησιμοποιήθηκε σε αυτά επιβεβαιώνει επίσης την αποτελεσματικότητα των τεθωρακισμένων μας.<br /><br />Run-in BTR-82 - Ρωσικό τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού, το οποίο είναι ένας βαθύς εκσυγχρονισμός του BTR-80. Έχει υιοθετηθεί από τον ρωσικό στρατό από το 2013. Ό,τι και να πει κανείς, είναι ξεκάθαρο ότι τα σύγχρονα όπλα είναι ικανά να τα καταστρέψουν, αλλά συγκρίνοντάς τα ακόμη και με τους προκατόχους του BTR-72, βλέπετε: η διαφορά είναι κολοσσιαία. Επειδή το BTR-72 ήταν ευάλωτο ακόμη και σε πυρά φορητών όπλων, όπως πολυβόλα.<br /><br />Θα επαινέσω επίσης την αυτοκινούμενη βάση πυροβολικού Msta-S. Αυτό είναι ίσως το καλύτερο σύστημα πυροβολικού στον κόσμο σήμερα.<br /><br />Αφού έγινε σαφές ότι οι Ουκρανοί πολεμούσαν στην πραγματικότητα και δεν έτρεχαν μακριά στη θέα του ρωσικού στρατού, μετά την κατάρριψη πολλών από τα ελικόπτερα μας, έγινε σαφές ότι ήταν επικίνδυνο να χρησιμοποιούμε ελικόπτερα μεταφοράς Mi-17 χωρίς συνοδεία επιθετικών ελικοπτέρων. Από εδώ και πέρα, η απώλεια τείνει στο μηδέν. Τα Attack Ka-52 είναι πολύ καλά προστατευμένα. Το πλάνα του Ka-52 που απομακρύνεται από τον πύραυλο Stinger, εκτοξεύει παγίδες θερμότητας και κάνει ελιγμούς, είναι απόδειξη αυτού.<br /><br />Δεν μπορώ παρά να επαινέσω τους Σοβιετικούς σχεδιαστές και κατασκευαστές των επιθετικών αεροσκαφών Su-25. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας έδειξε βίντεο για το πώς, ακόμη και αν το Stinger χτυπούσε ένα από τα αεροσκάφη, μπορούσε να προσγειωθεί, σώζοντας τη ζωή του πληρώματος».<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ειδική ανάλυση: Μειονεκτήματα & πλεονεκτήματα του ρωσικού οπλοστασίου στην Ουκρανία! Drones, ηλεκτρονικός πόλεμος & αεροπορία.

Ένας Ρώσος στρατιωτικός ειδικός αναλύει ποια οπλικά συστήματα χρησιμοποιούν τα ρωσικά στρατεύματα και τί λείπει για το τακτικό και στρατηγικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τί σηματοδοτεί η επίσκεψη Άσαντ στα Εμιράτα

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/asad-emirata.jpg" width="725" /><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Δεν κρύβουν την “βαθιά τους απογοήτευση” οι Αμερικανοί για την ιστορική επίσκεψη του Μπασάρ αλ Άσαντ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την πρώτη του επίσκεψη του Σύρου ηγέτη σε αραβική χώρα από το ξέσπασμα του συριακού εμφυλίου. Η κατάληξη του συγκεκριμένου πολέμου είχε ως μεγάλους χαμένους τις δυνάμεις που είχαν απεργαστεί την ανατροπή του Άσαντ, μεταξύ άλλων τα ίδια τα Εμιράτα!<br /><br />«Προτρέπουμε τα κράτη που σκέφτονται να αποκτήσουν σχέσεις με το καθεστώς Άσαντ να ζυγίσουν προσεκτικά τις φρικιαστικές ωμότητες που διέπραξε σε βάρος των Σύρων την τελευταία δεκαετία» ανέφερε η ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την ιστορική επίσκεψη, που σαν ειρωνεία της ιστορίας πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά την επέτειο του ξεσπάσματος της “Αραβική Άνοιξης” στην Συρία. Η συγκεκριμένη επίσκεψη δεν είχε άσχετη και με τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Ο Άσαντ υπήρξε ένας από τους λίγους ηγέτες που υποστήριξαν την ρωσική εισβολή.<br /><br />Μάλιστα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρονται στην επικείμενη αποστολή Σύριων εθελοντών από τις τάξεις των παραστρατιωτικών του, οι οποίοι θα πολεμήσουν με τις ρωσικές δυνάμεις (ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι δηλώνει πως ήδη στο πλευρό των Ρώσων μάχονται Σύριοι μισθοφόροι). Να σημειωθεί πως στις τάξεις των δυνάμεων του Άσαντ πολεμούν μαχητές της σιιτικής λιβανέζικης οργάνωσης Χεζμπολάχ (“κόκκινο πανί” για το Ισραήλ και τις σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου) η ηγεσία της οποίας διέψευσε ότι θα στείλει εθελοντές στην Ουκρανία.<br /><br />Προηγουμένως ο Σύρος ηγέτης είχε προβεί στην αναγνώριση των “Λαϊκών Δημοκρατιών” του Ντονιέσκ και του Λουγκάνσκ, όπως είχε πράξει παλαιότερα για τις “Δημοκρατίες” της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας στην Γεωργία, μετά τον πόλεμο του 2008. Οι “ωμότητες” που αναφέρονται οι Αμερικανοί διαπράχτηκαν σε συνεργασία με την ρωσική πολεμική αεροπορία. Ήταν αυτή που προχωρούσε σε μαζικούς βομβαρδισμούς των θέσεων της συριακής (τζιχαντιστικής) αντιπολίτευσης, σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα και με τους σύγχρονους πυραύλους Kh-47M2 Kinzhal. Οι συγκεκριμένοι πύραυλοι είχαν ισοπεδώσει το Χαλέπι και κάνουν πλέον την εμφάνιση τους και στο μέτωπο της Ουκρανίας.<br /><br />Συρία: Κάντο όπως οι Αμερικανοί!<br /><br />Πάντως οι Αμερικανοί ψέγουν τα Εμιράτα που εξομαλύνουν τις σχέσεις τους με τον Μπασάρ αλ Άσαντ, την στιγμή που ήταν οι ίδιοι στο παρελθόν που είχαν προβεί στο ιστορικό άνοιγμα προς το καθεστώς του πατέρα του Χαφέζ, στις αρχές του 1990, λόγω της υποστήριξης του τότε Σύρου ηγέτη προς τον πρώτο πόλεμο του πατήρ Μπους, εις βάρος του Σαντάμ Χουσείν.<br /><br />Σάμπως δεν ήταν η κυβέρνηση Ομπάμα (με αντιπρόεδρο τον Τζο Μπάιντεν) που είχε αποφασίσει να βγάλει την Συρία από τον “Άξονα του Κακού” του υιού Μπους, αποφασίζοντας την αποστολή Αμερικανού πρεσβευτή στην Δαμασκό το 2009; Ήταν τότε που ο Άσαντ απεύθυνε πρόσκληση στον ίδιο τον Ομπάμα να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Συρία! Φυσικά όλα άλλαξαν με το ξέσπασμα της “Αραβικής Άνοιξης” και στην Συρία.<br /><br />ΗΠΑ, Εμιράτα, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και φυσικά Τουρκία, είχαν υποστηρίξει από κοινού την συριακή αντιπολίτευση για να ανατραπεί ο Άσαντ, ο οποίος “μετρούσε μέρες” κατά των ευσεβή πόθο αρκετών. Τελικώς αποδείχτηκε πως ο Άσαντ, όχι απλά “δεν μέτραγε μέρες”, αλλά και ότι ήταν το “αναγκαίο κακό” έναντι του τζιχαντιστικού ISIS, που ξεπήδησε από τις τάξεις της συριακής αντιπολίτευσης και τα μέλη του οποίου έφτασαν να αιματοκυλούν ακόμα και τις δυτικές πρωτεύουσες.<br /><br />Μάλιστα, ήταν στο συριακό μέτωπο που είχε παρατηρηθεί η πρώτη ανοιχτή σύγκρουση ΗΠΑ- Σαουδικής Αραβίας, η οποία συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας. Η κυβέρνηση Ομπάμα είχε αρνηθεί να εμπλακεί στρατιωτικά το 2013, έπειτα από <a href="https://www.bbc.com/news/world-middle-east-23927399">την πρώτη “περίεργη” επίθεση</a> με χημικά όπλα που είχε σημειωθεί στη Γούτα. Ο πραγματικός λόγος που δεν είχαν επέμβει οι Αμερικανοί, ήταν πως θεωρούσαν πως πίσω από την επίθεση ήταν οι μαχητές της τζιχαντιστικής Αλ Νούσρα και όχι οι δυνάμεις του Άσαντ. Η συγκεκριμένη οργάνωση υποστηρίζονταν ανοιχτά από την Σαουδική Αραβία, η οποία είχε επιλέξει τότε να παραιτηθεί από την έδρα στης στον ΟΗΕ, διαμαρτυρόμενη για την αβελτηρία των ΗΠΑ.<div><br />Η κορυφή του παγόβουνου ο Άσαντ<br /><br />Φυσικά πολλά έχουν αλλάξει από πότε. Οι υποστηριζόμενοι από τα πετρελαιοδολάρια ισλαμιστές αντικαθεστωτικοί, όσοι δεν εντάχθηκαν ανοιχτά στον ISIS κατέληξαν να στρατολογούνται από την Τουρκία και χρηματοδοτούνται από το Κατάρ. Πλέον ο αραβικός κόσμος είχε άλλες προτεραιότητες στο συριακό και ήταν τα Εμιράτα που επέλεξαν να κάνουν την αρχή: Υπήρξαν το πρώτο αραβικό κράτος που άνοιξε την πρεσβεία του στην Δαμασκό και υπέγραψε οικονομικές συμφωνίες με τον Άσαντ, το επιστέγασμα για την ιστορική επίσκεψη του Σύρου ηγέτη.<br /><br />Μάλιστα η εξομάλυνση των σχέσεων Άμπου Ντάμπι- Δαμασκού, συνέβη πολύ πριν την εξομάλυνση των σχέσεων των Εμιράτων με την Τουρκία, η οποία παρακολούθησε με μεγάλη προσοχή την επίσκεψη. Η Τουρκία κατέχει ακόμα και σήμερα στρατιωτικά εδάφη της Συρίας και υποστηρίζει τον εναπομείναντα θύλακα των τζιχαντιστών στην επαρχία του Ιντλίμπ, πάντα σε συνεννόηση με την Ρωσία. Η “ιδιάζουσα συνεργασία” Μόσχας-Άγκυρας στην Συρία, όπως και σε άλλα μέτωπα, είναι ένας από τους λόγους που εξηγεί την ισορροπημένη στάση της Τουρκίας στον πόλεμο της Ουκρανίας.<br /><br />Αντίστοιχη στάση στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχουν, για άλλους φυσικά λόγους, τα Ηνωμένα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, που αρνήθηκαν να την καταδικάσουν ανοιχτά και να διαρρήξουν τις σχέσεις τους με την Μόσχα. Μάλιστα οι Άραβες μονάρχες φέρεται να αρνήθηκαν ακόμα και την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τζο Μπάιντεν, σε μία προσπάθεια του τελευταίου να τους πείσει να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου για να πέσει η τιμή του, κάτι που τελικώς έκαναν τα Εμιράτα, όχι όμως και η Σαουδική Αραβία.<br /><br />Το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία μοιάζει επίσης έτοιμη να εξομαλύνει τις σχέσεις της με τον Άσαντ (όπως πιστεύει το Κατάρ) είναι η “κορυφή του παγόβουνου”. Η Σαουδική Αραβία άφησε να εννοηθεί πως είναι έτοιμη να έλθει σε συμφωνία με την Κίνα για την πώληση πετρελαίου σε γουάν, μία εξέλιξη που θα υπονομεύσει την κυριαρχία του δολαρίου στην αγορά πετρελαίου. Όπως είχε πει πρόσφατα ο πρίγκηπας διάδοχος του θρόνου Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν “δεν τον ενδιαφέρει τι γνώμη έχει ο Μπάιντεν για το πρόσωπο του” και εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα για τις ΗΠΑ. Πως τα αραβικά κράτη, που υπήρξαν οι ιστορικοί σύμμαχοι των Αμερικανών στην Μέση Ανατολή, πλέον “δεν ενδιαφέρονται” για την γνώμη της Ουάσιγκτον.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τί σηματοδοτεί η επίσκεψη Άσαντ στα Εμιράτα

Λυκοκάπης Γιώργος Δεν κρύβουν την “βαθιά τους απογοήτευση” οι Αμερικανοί για την ιστορική επίσκεψη του Μπασάρ αλ Άσαντ στα Ηνωμένα Αραβικά Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί όταν ακούμε συνεκμετάλλευση πρέπει να κουμπωνόμαστε

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/tourkia-aoz-trao.jpg" width="743" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Μπορεί ο Έλληνας υπουργός Άμυνας να διέψευσε τον Τούρκο ομόλογό του ότι συζήτησαν για συνεκμετάλλευση, αλλά είναι δεδομένο ότι το ζήτημα αυτό βρίσκεται εδώ και χρόνια στο τραπέζι. Δεν ισχυρίζομαι ότι η Αθήνα έχει αποδεχθεί την τουρκική πρόταση. Ισχυρίζομαι, ωστόσο, ότι υπάρχουν ενδείξεις πως ισχυροί κύκλοι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα φλερτάρουν με την ιδέα.<br /><br />Οι αναγνώστες θα θυμούνται τη δήλωση Κοτζιά (όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών), με την οποία κατηγορούσε τους Έλληνες ότι είναι «μοναχοφάηδες» στο ζήτημα της ΑΟΖ και του πιθανολογούμενου υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου. Το γεγονός ότι δεν ήταν μία ατυχής δήλωση, αποδεικνύεται από τα όσα είπε στη συνέχεια ο διάδοχός του στο υπουργείο Εξωτερικών. Αντί ο Κατρούγκαλος να υπογραμμίσει ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, δήλωσε: «Πώς μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;»!<br /><br />Δυστυχώς, δεν ήταν μόνο η κυβέρνηση Τσίπρα που ερωτοτροπούσε με την περιβόητη συνεκμετάλλευση. Ήρθε και ο Δένδιας (διάδοχος των ανωτέρω δύο στο υπουργείο Εξωτερικών) να δείξει ότι με τη συνεκμετάλλευση ερωτοτροπούν και κάποιοι υψηλά ιστάμενοι στη ΝΔ. Ο Δένδιας, λοιπόν, αναφερόμενος στην ελληνοτουρκική συνεργασία, είχε δηλώσει στο Blooberg: «Υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Αργότερα, ο ίδιος τορπίλισε με δήλωσή του την αξιοποίηση ελληνικών κοιτασμάτων, στο όνομα οικολογικής ευαισθησίας!<br /><br />Στους τρεις προαναφερθείσες δηλώσεις προστέθηκε και η δήλωση Ντόκου (σήμερα σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και τότε αναπληρωτής σύμβουλος): «Ιδέες περί συνεκμετάλλευσης μπορούν να συζητηθούν υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης (υφαλοκρηπίδας), μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο». Πίσω από τις θολές διατυπώσεις, διαφαίνεται ένας κοινός παρονομαστής. Όλοι τους κάτι θέλουν να μας πουν, αλλά δεν το λένε ευθέως. Χρησιμοποιούν θολές εκφράσεις, οι οποίες αφήνουν διέξοδο διαφυγής, εάν κάποιος τους πιέσει να γίνουν σαφείς. Ας προσπαθήσουμε να διαλύσουμε τη θολούρα:<div><br />Οι πλατφόρμες του Μπαγίς<br /><br />Πρώτον: Καμία ελληνική κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν είπε ότι η Τουρκία δεν έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πάγια ελληνική θέση είναι ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ και ότι αυτή πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Και επειδή η Τουρκία ισχυρίζεται –σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας– ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, η Αθήνα έχει εδώ και δεκαετίες προτείνει την παραπομπή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο.<br /><br />Δεύτερον: Η Άγκυρα σερβίρει παραδοσιακά σαν λύση στη διμερή διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, τη συνεκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Χαρακτηριστική η παλαιότερη δήλωση-παρότρυνση του τότε Τούρκου υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μπαγίς: «Στις διαφιλονικούμενες περιοχές πρέπει να φτιάξουμε πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών… Η Τουρκία είναι πάντα έτοιμη για τη μεγάλη λύση, αλλά ίσως πρέπει πρώτα να επιλύσουμε κάτι μικρό, που θα οδηγήσει στη μεγάλη λύση, σε μια λύση-πακέτο».<br /><br />Τρίτον: Οι ΗΠΑ δεν έκρυψαν ποτέ την προτίμησή τους στη συνεκμετάλλευση κι αυτό φάνηκε και στην προ καιρού απόρριψη του αγωγού EastMed. Στις αρχές Αυγούστου 2012 ο Αμερικανός αξιωματούχος για θέματα ενέργειας <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Morningstar">Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ</a> είχε δηλώσει για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων: «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα όρια. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε εμπορικές διευθετήσεις και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο, ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα όρια».</div><div><br />Οριοθέτηση και συνεκμετάλλευση<br /><br />Τέταρτον: Μπορεί να υπάρξει συνεκμετάλλευση εάν δεν έχει οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ; Πώς θα καθορισθούν τα μερίδια της Ελλάδας και της Τουρκίας σε κάθε θαλάσσιο χώρο, χωρίς προηγούμενη οριοθέτηση; Πώς, όμως, μπορεί να γίνει οριοθέτηση, όταν η Άγκυρα απειλεί με πόλεμο εάν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, αμφισβητεί το εδαφικό καθεστώς με τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών” και βεβαίως αρνείται ότι τα νησιά δικαιούνται υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ;<br /><br />Πέμπτον: Οι Τούρκοι δεν έχουν κρύψει ποτέ πως όταν μιλάνε για συνεκμετάλλευση εννοούν ότι τα έσοδα από πιθανά κοιτάσματα στο Αιγαίο και στο τόξο Καστελλόριζο-Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη θα τα μοιραστούν εξίσου με την Ελλάδα. Αυτές οι θάλασσες, όμως, είναι σε μεγάλο ποσοστό θάλασσες ελληνικής κυριαρχίας και ελληνικής δικαιοδοσίας. Άρα, στην πραγματικότητα οι Τούρκοι απαιτούν να μοιραστούμε τον όποιο ενεργειακό πλούτο ανήκει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο στην Ελλάδα. Το έχει πει καθαρά ο Μπαγίς.<br /><br />Έκτον: Εάν, λοιπόν, δεν έχει προϋπάρξει οριοθέτηση, η ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση για τους όρους συνεκμετάλλευσης θα γίνει στον αέρα και βεβαίως προς όφελος της Άγκυρας, η οποία είναι αυτή που αμφισβητεί, πιέζει και διεκδικεί. Συζήτηση για συνέργειες και συνεκμετάλλευση μπορεί να υπάρξει μόνο εάν έχει μεσολαβήσει οριοθέτηση και ως εκ τούτου θα είναι σαφές ποια ποσοστά δικαιούται η μία και ποια η άλλη χώρα. Δεδομένου ότι είναι αδύνατη η οριοθέτηση, λόγω των τουρκικών επεκτατικών διεκδικήσεων, οι όμορφες λέξεις “συνεκμετάλλευση”, “συνδιαχείριση” και “συνέργειες” που χρησιμοποιούν κατά καιρούς Έλληνες κυβερνητικοί δεν είναι τίποτα άλλο από όχημα παραπλάνησης για παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και πλούτου.<br /><a href="https://slpress.gr/ethnika/quot-emvoliasmos-quot-me-moe-vretanikes-idees-gia-na-deleastei-i-agkyra/"> </a><br /></div><div>Η μέθοδος του “συν”<br /><br />Έβδομον: Γνωστοί κύκλοι στην Αθήνα προτείνουν τη συνεκμετάλλευση σαν “λύση” με το εξής επιχείρημα: «Μια υφαλοκρηπίδα που δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε είναι μια άχρηστη υφαλοκρηπίδα. Γιατί να μη μοιρασθούμε με τους Τούρκους ένα όφελος που αλλιώς δεν θα το έχουμε καθόλου;» Αποσιωπούν ότι έτσι η Ελλάδα θα υπέκυπτε σε ένα ωμό εκβιασμό, ανοίγοντας τον δρόμο και για νέους εκβιασμούς. Αποσιωπούν, επίσης, το γεγονός ότι όποια ποσοστά θα αποφασίζονταν σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης θα δημιουργούσαν ισχυρό αρνητικό προηγούμενο και στο επίπεδο των κυριαρχικών και διοικητικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Όγδοον: Η Άγκυρα επιχειρεί να εγκλωβίσει διπλωματικά την Αθήνα σε διμερείς διευθετήσεις εκτός Διεθνούς Δικαίου. Την διευκολύνει ότι οι άρχουσες ελληνικές ελίτ φλερτάρουν με τέτοιες ιδέες. Όχι μόνο λόγω των αμερικανικών πιέσεων, αλλά και λόγω της δικής τους τάσης να κάνουν εκπτώσεις στα εθνικά συμφέροντα, με την ελπίδα ότι έτσι θα ξεμπερδεύουν με το χρόνιο πρόβλημα της τουρκικής επεκτατικής πίεσης. Η Άγκυρα, όμως, δεν φαίνεται να συγκινείται από τέτοια “δώρα”. Η “Γαλάζια Πατρίδα” δείχνει ότι ο Ερντογάν τα θέλει πλέον όλα και το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι μία από τις αποδείξεις.<br /><br />Ένατον: Υπενθυμίζουμε ότι στην τελευταία συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν είχε γίνει λόγος για συνεργασία των δύο χωρών στα ενεργειακά, χωρίς να αναφερθούν λεπτομέρειες. Η προαναφερθείσα δήλωση Κοτζιά ακολούθησε χρονικά, γεγονός που ενδεχομένως προέκυψε ως συνέχεια των όσων είχαν συζητήσει ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός με τον Τούρκο πρόεδρο. Είναι άγνωστο εάν το ζήτημα αυτό συζητήθηκε στην πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν. Το σίγουρο είναι ότι ο Ερντογάν έθεσε το θέμα, όπως άλλωστε είχε προαναγγελθεί από την τουρκική πλευρά.<br /><br />Δέκατον: Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000 (πρωθυπουργός Σημίτης και υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου), οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών είχαν πάρει μια τροπή προς την κατεύθυνση του “συν”, ως τρόπου συνολικής διευθέτησης. Συζητούσαν σοβαρά το ενδεχόμενο να γεφυρώσουν τις διαφορές με την υιοθέτηση κοινών δράσεων: συνεκμετάλλευση όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα και συνδιαχείριση όσον αφορά λειτουργίες και καταστάσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου με την επίκληση τεχνικών λόγων. Μία τέτοια διευθέτηση, βεβαίως, θα ισοδυναμούσε με αλλαγή του νομικού καθεστώτος και αναγνώριση στην Τουρκία δικαιωμάτων που δεν της παρέχει το διεθνές δίκαιο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί όταν ακούμε συνεκμετάλλευση πρέπει να κουμπωνόμαστε

Λυγερός Σταύρος Μπορεί ο Έλληνας υπουργός Άμυνας να διέψευσε τον Τούρκο ομόλογό του ότι συζήτησαν για συνεκμετάλλευση, αλλά είναι δεδομένο ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική «απαγόρευση» ελληνικής άσκησης στην Τήλο! Τελικά ο «χαλβάς από στραγάλι» δεν βοήθησε.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/erdogan-mitsotakis.jpg"><img height="421" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/erdogan-mitsotakis-696x458.jpg" width="759" /></a><br /><br />Η Τουρκία «απαγορεύει» στην Ελλάδα να κάνει ασκήσεις στην Τήλο! Με αντί-navtex η Τουρκία υποστηρίζει ότι η «Επισκοπή» όπως την αναφέρει βάζοντας το Τήλος σε παρένθεση, υπάγεται στο καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης νησιών του Αιγαίου!<br /><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/tilos.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/tilos.jpg" /></a><br />Από την περασμένη Κυριακή το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ κάνει λόγο για αλλαγή κλίματος στα ελληνοτουρκικά από την πλευρά της Τουρκίας… Αυτή την εβδομάδα είχαμε μαζικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, ακόμη και μετά από τη δύση του ηλίου, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο. Τίποτα ,μα τίποτα απολύτως δεν στήριξε την άποψη που λέει ότι «κάτι άλλαξε» προς το καλύτερο στα ελληνοτουρκικά. Φαίνεται ότι ο «χαλβάς από στραγάλι» που έφαγαν Μητσοτάκης-Ερντογάν δεν βοήθησαν… <br /><br />Πριν από την «αλλαγή στάσης» είχαμε ένα άλλο αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης που επιμένει ακόμη και το θέμα των ελληνοτουρκικών να το διαχειρίζεται επικοινωνιακά . Αυτό έλεγε ότι ο Ερντογάν και η Τουρκία είναι …στην απομόνωση. Πόσο σωστή ήταν αυτή η εκτίμηση το βλέπουμε αυτές τις ημέρες που η Τουρκία έχει αναλάβει να παίξει ρόλο στο ουκρανικό με τις ευλογίες της Δύσης.<br /><br />Με το να «παραμυθιαζόμαστε» μεταξύ μας ότι «όλα πάνε καλά» στα ελληνοτουρκικά δεν είναι μόνο αντιπαραγωγικό, είναι και επικίνδυνο. Το να μην κάνουμε τίποτα και απλά να ακολουθούμε τις εντολές των ΗΠΑ δεν θα βγει σε καλό. <br /><br />Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η επιλογή της κυβέρνησης να τοποθετήσει τη Μόσχα απέναντι της . Αν και πόσο θα μας κοστίσει αυτό θα φανεί μάλλον μετά από το τέλος της πολεμικής αναμέτρησης με την Ουκρανία. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκική «απαγόρευση» ελληνικής άσκησης στην Τήλο! Τελικά ο «χαλβάς από στραγάλι» δεν βοήθησε.

Η Τουρκία «απαγορεύει» στην Ελλάδα να κάνει ασκήσεις στην Τήλο! Με αντί-navtex η Τουρκία υποστηρίζει ότι η «Επισκοπή» όπως την αναφέρει βάζο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πρόταση της Κίνας στον Μπάιντεν για να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

<img height="406" src="https://www.ieidiseis.gr/media/k2/items/cache/52bbec020d5190d869496cce45fcaf42_XL.jpg" width="734" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κίνα και ΗΠΑ είναι έτοιμες να καταβάλλουν προσπάθειες για τη διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης - Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιδιώκουν νέο Ψυχρό Πόλεμο, τονίζει ο Μπάιντεν.</span></h3>Ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ προέτρεψε τις Ηνωμένες Πολιτείες να συνεργαστούν με την Κίνα για να προχωρήσουν οι διμερείς δεσμοί προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά και για να αναλάβουν τις διεθνείς ευθύνες μιας μεγάλης χώρας και να εργαστούν για την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα.<br /><br />Ο Κινέζος πρόεδρος είχε την Παρασκευή βιντεοκλήση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν και ο Σι Τζινπίνγκ επανέλαβε τη θέση της Κίνας για την κρίση στην Ουκρανία, λέγοντας ότι το πιεστικό καθήκον επί του παρόντος είναι να συνεχιστεί η διευκόλυνση του διαλόγου και των διαπραγματεύσεων για κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας το συντομότερο δυνατό.<br /><br />Η μακροπρόθεσμη λύση στο ζήτημα της Ουκρανίας είναι ότι οι μεγάλες χώρες θα πρέπει να σέβονται η μία την άλλη, να εγκαταλείψουν τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου, να απορρίψουν την αντιπαράθεση μεταξύ των μπλοκ και σταδιακά να οικοδομήσουν μια ισορροπημένη, αποτελεσματική και βιώσιμη αρχιτεκτονική παγκόσμιας και περιφερειακής ασφάλειας, πρόσθεσε.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους, ο Μπάιντεν διαβεβαίωσε τον Σι ότι οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, δεν επιδιώκουν να αλλάξουν το σύστημα της Κίνας, δεν επιδιώκουν να αναζωογονήσουν τις συμμαχίες τους εναντίον της Κίνας, δεν υποστηρίζουν την «ανεξαρτησία της Ταϊβάν» και δεν έχουν πρόθεση να συγκρουστούν με την Κίνα.<br /><br />Είπε ότι η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να έχει έναν ειλικρινή διάλογο με το Πεκίνο και υποστηρίζει ότι θέλει να διαχειριστεί αποτελεσματικά τον ανταγωνισμό και τις διαφορές με την Κίνα για να προωθήσει τη σταθερή ανάπτυξη των διμερών δεσμών.<div><br />Σι Τζινπίνγκ: Επικίνδυνο ότι ορισμένοι πολιτικοί των ΗΠΑ στέλνουν λάθος μηνύματα στις δυνάμει ς της «ανεξαρτησίας της Ταϊβάν»<br /><br />Ο Σι είπε ότι πήρε στα σοβαρά τις δεσμεύσεις του Μπάιντεν, σημειώνοντας ότι οι σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερες προκλήσεις. Ο Κινέζος πρόεδρος τόνισε ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο το ότι ορισμένοι πολιτικοί των ΗΠΑ στέλνουν λάθος μηνύματα στις δυνάμεις της «ανεξαρτησίας της Ταϊβάν».<br /><br />Προέτρεψε τις ΗΠΑ να λάβουν σοβαρά υπόψη το ζήτημα της Ταϊβάν, λέγοντας ότι εάν το ζήτημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σωστά, οι διμερείς δεσμοί θα ανατραπούν. Η αμερικανική πλευρά έχει κάνει λανθασμένους υπολογισμούς και λανθασμένες εκτιμήσεις σχετικά με τις στρατηγικές προθέσεις της Κίνας, πρόσθεσε.<br /><br />Το κλειδί για τις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ είναι η σωστή διαχείριση των διαφορών τους, είπε ο Σι, προσθέτοντας ότι η σταθερή ανάπτυξη των σχέσεων Κίνας-ΗΠΑ είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών.<br />Τι είπαν για την κατάσταση στην Ουκρανία<br /><br />Κατά την ανταλλαγή απόψεων για την κατάσταση στην Ουκρανία, ο Σι είπε ότι η κρίση στην Ουκρανία δεν είναι κάτι που η Κίνα θέλει να δει να συνεχίζεται. Η κρίση αποδεικνύει ξανά ότι η σύγκρουση και η αντιπαράθεση μεταξύ των χωρών δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα κανενός, ενώ η ειρήνη και η ασφάλεια είναι αυτό που εκτιμά περισσότερο η διεθνής κοινότητα, είπε.<br /><br />Ο Σι είπε ότι όλες οι πλευρές πρέπει να υποστηρίξουν τις ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει επίσης να αναπτύξουν διάλογο με τη Ρωσία για να επιλύσουν την ουσία της κρίσης στην Ουκρανία και να αμβλύνουν τις ανησυχίες για την ασφάλεια τόσο της Ρωσίας όσο και της Ουκρανίας, πρόσθεσε.<br /><br />Ο Σι ανέφερε επίσης ότι εάν κλιμακωθούν περαιτέρω οι κυρώσεις, θα προκαλέσουν σοβαρή κρίση στο παγκόσμιο εμπόριο, τα οικονομικά, την ενέργεια, τα τρόφιμα και τις βιομηχανικές αλυσίδες, θα βλάψουν την ευημερία των ανθρώπων και θα επιδεινώσουν την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας.<br /><br />Κάλεσε για ψυχραιμία και λογική εν μέσω της περίπλοκης κατάστασης στην Ουκρανία και προέτρεψε τις προσπάθειες να δημιουργηθεί χώρος για ειρήνη μέσω της πολιτικής επίλυσης της κρίσης.<br /><br />Η Κίνα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την προώθηση της ειρήνης και θα συνεχίσει να διαδραματίζει θετικό ρόλο στην επίλυση του ζητήματος της Ουκρανίας, είπε ο Σι, προσθέτοντας ότι η χώρα θα συνεχίσει να παρέχει περαιτέρω ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία και σε άλλες πληγείσες χώρες.<br /><br />Ο Μπάιντεν ενημέρωσε τον Σι για τη θέση των ΗΠΑ σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία, λέγοντας ότι η Ουάσιγκτον είναι πρόθυμη να επικοινωνήσει με το Πεκίνο για το θέμα για να αποτρέψει την κλιμάκωση της κρίσης.<br /><br />Και οι δύο πρόεδροι είπαν ότι η βιντεοκλήση ήταν εποικοδομητική και προέτρεψαν τις ομάδες εργασίας και από τις δύο χώρες να λάβουν συγκεκριμένες ενέργειες για να επαναφέρουν τους δεσμούς Κίνας-ΗΠΑ σε τροχιά σταθερής ανάπτυξης και να κάνουν τις δικές τους προσπάθειες για να βοηθήσουν στην σωστή επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ieidiseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η πρόταση της Κίνας στον Μπάιντεν για να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Κίνα και ΗΠΑ είναι έτοιμες να καταβάλλουν προσπάθειες για τη διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης - Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιδιώκουν νέο Ψυχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανή πολεμική ανταποκρίτρια: Μας λένε τεράστια ψέματα για τον πόλεμο στην Ουκρανία

<img height="361" src="https://www.ieidiseis.gr/media/k2/items/cache/218e98eb33b0fac47cd365bac0319e44_XL.jpg" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο όσα χρόνια καλύπτω πολέμους, υπάρχει τεράστια παραπληροφόρηση» τονίζει η Λάρα Λόγκαν, δημοσιογράφος του CBS - Τι είπε για την Ουκρανία και το «μαύρο χρήμα» των ΗΠΑ.</span></h3>Στην εκπομπή America's Voice εμφανίστηκε για να σχολιάσει τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, η πολεμική ανταποκρίτρια του CBS, Λάρα Λόγκαν και όσα είπε προκαλούν εντύπωση.<br /><br />Ρωτώντας τη οι παρουσιαστές για το αν ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεμένει από σφαίρες, η Λόγκαν υπογράμμισε ότι «υπάρχει τεράστια παραπληροφόρηση» γύρω από την κάλυψη του πολέμου στην Ουκρανία, τονίζοντας ότι η ίδια δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο στη διάρκεια των χρόνων που δουλεύει.<br /><br />«Καλύπτω πολέμους για 35 χρόνια. Δεν πιστεύω καθόλου αυτά που λέγονται. Είμαστε μέσα σε ένα αφήγημα όπου ο Πούτιν είναι η πηγή όλου του κακού και πρέπει να αγαπάμε την Ουκρανία και δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα σε αυτά τα δύο» συνέχισε λέγοντας η Λόγκαν και πρόσθεσε: «Και αυτό που θυμίζει το αντίστοιχο ότι ή είσαι με τους λευκούς ρατσιστές ή με το Δημοκρατικό κόμμα και ότι λέει.<br /><br />Ο Πούτιν ήξερε πολύ καλά τι ήθελε όταν μπήκε στην Ουκρανία. Ο ρωσικός Στρατός δεν είναι τέλειος. <br /><br />Έχω μιλήσει με διάφορους ειδικούς σε στρατιωτικά θέματα. Έχουν ένα πρόβλημα στην πραγματοποίηση σύνθετων αεροπορικών επιχειρήσεων καθώς οι πιλότοι συμπληρώνουν λίγες εκπαιδευτικής πτήσεις με τις ΗΠΑ. Η Μόσχα όμως δεν αγωνίζεται όπως το εννοείτε. Έχει λάβει στρατηγικές αποφάσεις να μην καταλάβει αμέσως στο Κίεβο. Αντίθετα έχουν καταλάβει όλα τα εκείνα τα εργαστήρια βιολογικών ερευνών, μερικά από τα οποία τα είχαν φτιάξει οι ίδιοι οπότε ξέρουν που είναι».<br />«Συμβαίνουν τόσα πολλά στην Ουκρανία που κανείς δεν μιλά για αυτά»<br /><br />«Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ η Ουκρανία είπε ότι τα μετέτρεψε σε κέντρα υγείας, αλλά στις ημέρες μας είναι δύσκολο τι να πιστέψει κανείς», συνέχισε η δημοσιογράφος και συμπλήρωσε: «Μας είπαν ψέματα για τον COVID-19, μας είπαν ψέματα για την ρωσική ανάμιξη στις εκλογές των ΗΠΑ.<br /><br />Συμβαίνουν τόσα πολλά στην Ουκρανία που κανείς δεν μιλά για αυτά».<br /><br />«Τα Τάγμα του Αζόφ σκοτώνει και δολοφονεί ρωσώφωνουτς όλα αυτά τα χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος που η Κριμαία ψήφισε για ανεξαρτησία.<br /><br />Τα δυτικά ΜΜΕ δεν λένε τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Η δυτική Ουκρανία στήριξε τους ναζί τον Β΄ΠΠ. Ήταν το κέντρο διοίκησής τους.<br /><br />Η CIA και ο Άλεν Ντάλες έδωσαν καταφύγιο σε όλους του Ουκρανούς ναζί. Υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία με τις ΗΠΑ να χρηματοδοτούν τους ναζί της Ουκρανίας.<br /><br />Η CIA χρηματοδότησε την εξέγερση της πλατείας Μαιντάν το 2014. Ανατρέξτε στις τηλεφωνικές συνομιλίες της Βικτόρια Νούλαντ όπου μαζί με τον Αμερικανό πρεσβευτή εκεί αποφάσιζαν ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ουκρανίας.<br /><br />Η υπόθεση φτάνει μέχρι τον Χάντερ Μπάιντεν, τη Νάνσι Πελόζι, τον Τζον Κέρι και Μιτ Ρόμνει όπου τόσο αυτοί όσο και τα παιδιά τους έχουν εισπράξει εκατομμύρια δολάρια από τις ουκρανικές εταιρείες φυσικού αερίου.<br /><br />Κοιτάτε. Δεν είμαι εδώ για να υπερασπιστώ τον Β.Πούτιν. Η δουλειά μου σαν δημοσιογράφος είναι να αναζητήσω την αλήθεια. Και αυτό που συμβαίνει σήμερα, είναι ότι μας λένε ψέματα για την Ουκρανία σε επική κλίμακα.<br /><br />Όταν μας λένε ότι οι μοναδικές σας επιλογές είναι είτε να είστε με τον Ζελένσκι, ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο από μια μαριονέτα που θα τον βρείτε στο you Tube με τακούνια να χορεύει, είτε με την Ρωσία.<br /><br />Ο Ζελένσκι επιλέχθηκε όπως τόσο πολλοί ηγέτες του δυτικού κόσμου.<br /><br />Κοιτάτε που μας έχουν φέρει: Ότι ο πόλεμος είναι της Ρωσίας με την Ουκρανία.<br /><br />Ο Πούτιν μας έχει προειδοποιήσει εδώ και 15 χρόνια ότι δεν πρόκειται να κάτσει αδρανής όταν οι παγκοσμιοποιητές καταλαμβάνουν τον κόσμο.<br /><br />Η Ουκρανία είναι το κέντρο ξεπλύματος χρήματος για πολλούς ηγέτες εδώ στις ΗΠΑ. Δισεκατομμύρια δολάρια έχουν ξεπλυθεί μέσω της Ουκρανίας», ανέφερε η Λάρα Λόγκαν.<div><br />Δείτε το σχετικό βίντεο<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="425" src="https://www.youtube.com/embed/mvfyBBnHABE" width="709" youtube-src-id="mvfyBBnHABE"></iframe><br /><br /><a href="https://www.ieidiseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Αμερικανή πολεμική ανταποκρίτρια: Μας λένε τεράστια ψέματα για τον πόλεμο στην Ουκρανία

«Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο όσα χρόνια καλύπτω πολέμους, υπάρχει τεράστια παραπληροφόρηση» τονίζει η Λάρα Λόγκαν, δημοσιογράφος του CBS - Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το νέο «εθνικό» αφήγημα: Ο Κυριάκος Μητσoτάκης δεν έχει να δώσει παρά μόνο «ψίχουλα», αλλά έχει… κοιτάσματα και δουλειές με τους γείτονες.

<img height="360" src="https://www.anoixtoparathyro.gr/wp-content/uploads/2022/03/%CE%95%CE%A1%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%93%CE%91%CE%9D-%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%A4%CE%91%CE%9A%CE%97%CE%A3653-2-678x381.jpg" width="724" /><br /><br /><div>Του <b>Νίκου Λακόπουλου</b><br />Με το τελευταίο του διάγγελμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ελαφρώς αξύριστος ομολόγησε το τέλος μιας υπόσχεσης για μια Φωτεινή Ελλάδα -όπως είχε ονομάσει το όραμά του πριν τρία χρόνια. «Αυτά έχουμε, αυτά δίνουμε» είπε εμφανίζοντας στο τραπέζι …σαρ΄άντα ευρώ.<br /><br />Είχε όμως συναίσθηση πως πρόκειται για «ψίχουλα», αλλά μόνο που δεν έκλαψε όταν ταυτίστηκε με όσους ανοίγουν τους λογαριασμο΄ύς ρεύματος -που για τον ίδιο θάναι και μεγάλοι με τόσα ακίνητα που διαθέτει.<br /><br />Ωστόσο το διάγγελμα μισοέβγαλε άλλες ειδήσεις καθώς ανακοίνωσε την μετατροπή της πατρίδας μας σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου. Και, ασφαλώς, αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με οικονομικό ενδιαφέρον» είπε «για το θέμα αυτό θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις».<br /><br />Την άλλη μέρα η Καθημερινή διευκρινίζει πως ξαναρχίζουν οι έρευνες για φυσικό αέριο με πράσινο φως από τον Μητσοτάκη για Ιόνιο και Νότια Κρήτη.<br /><br />Η διευκρίνιση μάλλον είναι αναγκαία μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν που έφερε λίγες μέρες μετά δυο υπουργούς Εθνικής Άμυνας να συζητάνε για τις ομορφιές του Αιγαίου και ο ένας λέει πως συζητάνε πώς συμφώνησαν να τις μοιραστούν.<br /><br /><i>«Υπάρχει τουρισμός, αλιεία και πολλά άλλα πλούτη. Είμαστε υπέρ της χρήσης αυτών από κοινού, μαζί, το είπαμε αυτό. Λάβαμε θετική απάντηση από τον συνομιλητή μας με αυτή την έννοια»</i> θα πει ο Χούλιο Ακάρ για να τον διαψεύσει ο ¨Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας.<br /><br /><i>«Με τον κ. Ακάρ συζητήσαμε σε πολύ καλό κλίμα τις προϋποθέσεις και δυνατότητες εμπέδωσης ενός κλίματος ηρεμίας και ασφάλειας στην περιοχή του Αιγαίου, μακριά από εντάσεις, προκλητικές συμπεριφορές και δηλώσεις εντυπωσιασμού.<br />Συμφωνήσαμε ότι το ήπιο κλίμα στις διμερείς σχέσεις μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επωφελές και για τις δύο χώρες μας, ιδίως ενόψει της επερχόμενης τουριστικής περιόδου. Ασφαλώς, και τ΄έθηκε θέμα «συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και ούτε άλλωστε μπορούσε να τεθεί».</i><br /><br />Αναζητώντας τον εθνικό θησαυρό<br /><br />Το μυστήριο με την συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ερντογάν και με τις συνθήκες που έγινε παραμένει με την εφημερίδα Εστία να αναρωτιέται:<br /><br />«Τί σημαίνει λοιπόν ἑταιρική σχέσις; Σημαίνει μήπως τό ἄνοιγμα μιᾶς κερκόπορτας πού θά ὁδηγήσει σέ ἐπωδύνους συμβιβασμούς; Πῶς θά πέσουν οἱ τόνοι; Θά ὑποχωρήσει ἡ τουρκική ρητορική γιά τήν «Γαλάζια Πατρίδα»; Θά σταματήσουν οἱ ἀπαιτήσεις γιά ἀποστρατιωτικοποίηση τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου; Θά διακοποῦν οἱ παραβιάσεις τοῦ ἐθνικοῦ ἐναερίου χώρου καί οἱ παραβάσεις τοῦ FIR Ἀθηνῶν;<br /><br />Στο μεταξύ τα σενάρια τρόμου με έκρηξη του μέσου πληθωρισμού ακόμα και στο 11,1% στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή συνοδεύονται από μία προτροπή «η κυβέρνηση μην υποκύψει στις «Σειρήνες» της πολιτικής πόλωσης και των κοινωνικών πιέσεων, διατηρώντας σταθερό το τιμόνι της δημοσιονομικής πολιτικής».<br /><br />Θα πρέπει -λέει η έκθεση- να προετοιμαστούμε για «προκλήσεις με άγνωστη διάρκεια και έκβαση. «Η δημοσιονομική ασφάλεια της χώρας απαιτεί μια ελάχιστη πολιτική συναίνεση. Διαφορετικά, αν η χώρα μας οδηγηθεί σε νέα αύξηση του δημόσιου χρέους, κινδυνεύει να αντιμετωπίσει δυσάρεστες δημοσιονομικές καταστάσεις».<br /><img src="https://www.anoixtoparathyro.gr/wp-content/uploads/2022/03/th.jpg" /><br /><br />Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη η ενεργειακή κρίση οφείλεται στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αν και η ακρίβεια είχε αρχίσει πιο πριν. «Η αναταραχή, όμως, είναι διεθνής. Γι’ αυτό και η αντιμετώπισή της δεν μπορεί παρά να είναι, πρωτίστως, υπόθεση της ευρωπαϊκής μας οικογένειας».<br /><br />Φταίνε οι λαϊκιστές που αναζητούν εθνικές ευθύνες. Ιδιαίτερα όταν «η χώρα πρωταγωνιστεί ώστε να ξεπεραστούν παλαιά δόγματα και να χτιστεί η Στρατηγική Αυτονομία της Ευρώπης».<br /><br />Βέβαια ο Κυριάκος Μητσοτ΄άκης ταυτόχρονα αναγνωρίζει πως «η στάση των περισσότερων δυνάμεων είναι κοινή, όπως διαπίστωσα συνομιλώντας και με τους αρχηγούς των κομμάτων».<br /><br />Με απλά ελληνικά η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος δεν φταίει -για μια κρίση διεθνή. Ας τα βγάλει η Ευρώπη πέρα μόνη της! Η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε.<br /><br />Πιθανόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης να βλέπει πως οδηγείται σε αδι΄έξοδο και πως η ελληνική κοινωνία οδηγείται σε αποσταθεροποίηση -αν και «η κυβέρνηση και εγώ προσωπικά» ‘όπως λέει ο Άδωνις Γεωργιάδης (!) εγγυώνται πως δεν θα μας αφήσουν μόνους.<br /><br />Τρία χρόνια μετά την άνοδο του Κυριάκου Μητσοτάκη στην κυβέρνηση ο απολογισμός είναι σε βάρος του εισοδήματος των πιο φτωχών, μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση των μεσαίων στρωμάτων με πολιτική επιδομάτων -που αρνιόταν ο Μητσοτάκης της αντιπολίτευσης.<br /><br />Η κυβερνητική πολιτική στηρίζεται στο μαξιλάρι που ΄άφησε η κυβ΄έρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δανεικά και ευρωπαϊκά κονδύλια. Η διαχείριση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με απευθείας αναθέσεις και λεφτά που αντί να πέσουν στην παραγωγή έγιναν καταθέσεις κάνει πολλούς να ανησυχούν για την τύχη των κονδυλίων του Ταμείου Ανάπτυξης.<br /><br />Κι ο αξύριστος Μητσοτάκης -μαζί με τους οικονομικούς υπουργούς του- λένε πως «κάναμε ό,τι μπορούσαμε». Στις επόμενες εκλογές η κυβέρνηση θα κριθεί για την εξαπάτηση της μεσαίας τάξης και ο Μωυσής ψάχνει ένα νέο εθνικό αφήγημα με κοιτάσματα και θησαυρούς -καθώς δίνει προς το παρόν δεκατρία ευρώ για βενζίνη το μήνα.<br /><br />Υπάρχει όμως ο ανθρώπινος πόνος του Μητσοτάκη καθώς ανοίγει τον λογαριασμό της ΔΕΗ και η λύπη του καθώς αισθάνεται πως σε λίγο θα του ζητήσουν να κατέβει από τη σκηνή.<br /><br />Το χειρότερο είναι πως δεν θα είναι -αυτοί που θα τον κατεβάσουν από τη σκηνή- οι πολιτικοί του αντίπαλοι -που κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν! Θα είναι αυτοί που το ανέβασαν -που μάλλον δεν θα περιμένουν τα …κοιτάσματα.<br /><br />Η Νέα Δημοκρατία έχει μόνο μία επιλογή: αν θα καταρρεύσει μαζί με τον Μητσοτάκη ή αν θα αντιδράσει στα γεωπολιτικά παιχνίδια του Μητσοτάκη που σε απλά ελληνικά σημαίνουν να εκχωρήσουμε εθνική κυριαρχία, τα δώδεκα μίλια και λίγη ΑΟΖ για να κάνουμε δουλειές με τους Τούρκους.<br /><br />Αλλά πάνω σε αυτό το θέμα -όπως είπε ο Μητσοτάκης στο διάγγελμά του- καθώς ανακοίνωσε την μετατροπή της πατρίδας μας σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις».<br /><br />Πάντως ο Νίκος Δένδιας -που δεν ΄έφαγε από τον χαλβά του Ερντογάν- μιλώντας στην Βουλ΄ή για την ΄»άτυπη» συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν είπε πως εύχεται η Τουρκία να μπορούσε να φύγει από τις παράλογες αξιώσεις της, αλλά «δεν είναι εύκολο να το δούμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.anoixtoparathyro.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το νέο «εθνικό» αφήγημα: Ο Κυριάκος Μητσoτάκης δεν έχει να δώσει παρά μόνο «ψίχουλα», αλλά έχει… κοιτάσματα και δουλειές με τους γείτονες.

Του Νίκου Λακόπουλου Με το τελευταίο του διάγγελμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ελαφρώς αξύριστος ομολόγησε το τέλος μιας υπόσχεσης για μια Φωτειν...

Διαβάστε την συνέχεια

Φυσικό αέριο: Ξαναρχίζουν οι έρευνες σε Ιόνιο, Κρήτη

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/03/e618d508c8d80f354bbf72d19f76d8fd_oil-platform-3-768x480.jpg" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Πράσινο φως» από Μητσοτάκη για Ιόνιο και Κρήτη, καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία διαμορφώνει νέα δεδομένα.</span></h3><div><b>Χρύσα Λιάγγου</b><br /><div>Ζητούμενο σε πρώτη φάση είναι η διερεύνηση των τριών περιοχών σε Ιόνιο και Κρήτη, ώστε να διαπιστωθεί τι υπάρχει μέσω σεισμικών ερευνών και ερευνητικών γεωτρήσεων. (Shutterstock)<br /><br />Ετοιμη να εκμεταλλευθεί τη θετική συγκυρία για την αξιοποίηση των εγχώριων υδρογονανθράκων που διαμορφώνει η απόφαση της Ε.Ε. για ταχεία απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο και παράλληλα την αναγνώριση του φυσικού αερίου ως «πράσινης» επένδυσης, εμφανίζεται η κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται να έχει δώσει το «πράσινο φως» στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) για μια στοχευμένη επανεκκίνηση του προγράμματος στις περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης και στο Ιόνιο που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και οι οποίες έχουν ήδη παραχωρηθεί σε πετρελαϊκές εταιρείες (Τotal – ExxonMobil – EΛΠΕ στην Κρήτη και ΕΛΠΕ στο Ιόνιο).<br /><br />Τα κοιτάσματα<br /><br />Ζητούμενο σε πρώτη φάση είναι η διερεύνηση των τριών περιοχών ώστε να διαπιστωθεί τι υπάρχει και στη συνέχεια στον βαθμό που αξιολογηθεί ότι η δυναμικότητα των κοιτασμάτων είναι τέτοια που μπορεί να μετασχηματίσει την ελληνική οικονομία, να προχωρήσει και η εκμετάλλευσή τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει σεισμικές έρευνες και ερευνητικές γεωτρήσεις, ένα πρόγραμμα διάρκειας περίπου 2,5 ετών στην περίπτωση που η ελληνική πραγματικότητα καταφέρει να συναντήσει τους αντικειμενικούς χρόνους αυτών των διαδικασιών. Από απόψεως επενδύσεων θα απαιτηθούν περί τα 3 εκατ. δολάρια ανά περιοχή για τις γεωφυσικές έρευνες και περί τα 80-120 εκατ. δολάρια για κάθε ερευνητική γεώτρηση, που για κάποιες δύσκολες τεχνικά περιπτώσεις –που επιβάλλουν λόγοι περιβαλλοντικής προστασίας– μπορεί να φτάσει και τα 150 εκατ. δολάρια.<br /><br />Μια πλήρης διερεύνηση των τριών περιοχών προϋποθέτει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αρμοδίων παραγόντων, πέντε με έξι ερευνητικές γεωτρήσεις. Για να προχωρήσει αυτός ο προγραμματισμός, η κυβέρνηση θα δώσει το επόμενο διάστημα ένα δυνατό σήμα αποφασιστικότητας προς τις ανάδοχες εταιρείες, που δεν το είχαν το προηγούμενο διάστημα, απόρροια του γενικότερου αρνητικού περιβάλλοντος που διαμόρφωσε η κατρακύλα των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου τη διετία 2019 και 2020 και η στρατηγική αποεπένδυσης των πετρελαϊκών.<br /><br />Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αναδιάταξη της ενεργειακής πολιτικής της Ε.Ε., με βασικό πυλώνα την ταχεία απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον για επενδύσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων, αφού εταιρείες και εθνικές κυβερνήσεις αξιολογούν ότι το κενό που προκύπτει δεν μπορεί να υποκατασταθεί σε βάθος χρόνου μόνο από LNG και επανεξετάζουν τη στρατηγική τους με αυτό το δεδομένο. Οι χώρες της Ευρώπης συνειδητοποίησαν επίσης μέσα στην ενεργειακή κρίση, όπως φάνηκε και από δηλώσεις αξιωματούχων της Ε.Ε., ότι το φυσικό αέριο είναι απαραίτητο ως καύσιμο – γέφυρα για την ενεργειακή μετάβαση, τουλάχιστον μέχρι να ωριμάσουν νέες τεχνολογίες, γι’ αυτό και εντάχθηκε στην πράσινη ταξινομία παίρνοντας παράταση ζωής μέχρι το 2050. Μαζί με το φυσικό αέριο δεν είναι λίγες οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και πετρελαϊκές εταιρείες όπως η Total, που στρέφουν ξανά το ενδιαφέρον τους και στην παραγωγή πετρελαίου.<br /><br />Το ενδιαφέρον μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών για εξόρυξη αερίου και πετρελαίου έχει αναθερμανθεί.<br /><br />Η Νορβηγία, ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου της Ευρώπης, ανακοίνωσε ήδη ότι σκοπεύει να αυξήσει μέχρι και 9% την παραγωγή της και η Δανία ότι θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται μέχρι το 2050 τα δικά της κοιτάσματα. Η Ολλανδία συνεχίζει να εκμεταλλεύεται το μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου Γκρόνιγκεν, νέα προγράμματα για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων τους σχεδιάζουν η Ιταλία και η Ισπανία, ενώ η Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε μέσα στην κρίση ότι θα εξαντλήσει κάθε ποσότητα των οικονομικά αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων της.</div><div><br />Θετική συγκυρία<br /><br />Τη θετική αυτή συγκυρία αξιολόγησε και η ελληνική κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας ότι τα ελληνικά κοιτάσματα, πέραν της ενίσχυσης της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια νέα πηγή τροφοδοσίας στην Ευρώπη. Το στοίχημα θα κριθεί και από το πώς θα ανταποκριθούν οι εταιρείες – παραχωρησιούχοι των περιοχών νότια, νοτιοδυτικά της Κρήτης και στο Ιόνιο. Η κυβέρνηση πάντως φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε αντικατάστασή τους σε περίπτωση που δεν κινητοποιηθούν άμεσα και συζητάει ήδη με τέσσερις μεγάλες πολυεθνικές που φέρονται να έχουν δείξει ενδιαφέρον για τις τρεις περιοχές. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΔΕΥ, Αρης Στεφάτος, έχει μιλήσει για πιθανούς στόχους φυσικού αερίου, με κοιτάσματα αξίας 250 δισ. ευρώ.<br /><br />Ενεργειακή αυτάρκεια<br /><br />Το πρώτο σήμα για την επανεκκίνηση της προσπάθειας αξιοποίησής τους έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο προχθεσινό διάγγελμά του για τα μέτρα αναχαίτισης της ακρίβειας. «Διεκδικούμε την ενεργειακή μας αυτάρκεια. Αυτό σημαίνει επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές, ξεπερνώντας κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο. Ανάπτυξη ηλεκτρικών διασυνδέσεων με κράτη όπως η Αίγυπτος. Μετατροπή της πατρίδας μας σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου. Προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας και αντικατάστασης των παλαιών συσκευών. Και, ασφαλώς, αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με οικονομικό ενδιαφέρον. Για το θέμα αυτό θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις», είπε ο πρωθυπουργός.</div><div><br />Επιταχύνεται η αναβάθμιση του ΤΑΡ<br /><br />Τα σχέδια αναβάθμισης της δυναμικότητάς του επιταχύνει ο TΑΡ για να συνδράμει στις ανάγκες απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο. Η εμπορική διευθύντρια της κοινοπραξίας ανακοίνωσε χθες ότι ο TΑΡ μπορεί να διπλασιάσει τη χωρητικότητά του και να επεκταθεί σταδιακά, έως και 20 bcm μέσα σε 45-65 μήνες, ως αποτέλεσμα των αιτημάτων που θα ληφθούν κατά τη δεσμευτική φάση του market test, η οποία έχει προγραμματιστεί για τον Ιούλιο του 2023, αλλά μπορεί να επιταχυνθεί και να ξεκινήσει εντός του 2022. Οπως ανακοίνωσε η κοινοπραξία του TΑΡ, o αγωγός στον λίγο περισσότερο από τον ένα χρόνο λειτουργίας του έχει παραδώσει στην Ευρώπη 10 δισ. κ.μ. αερίου, μέσω του σημείου διασύνδεσης των Κήπων, στα ελληνοτουρκικά σύνορα, όπου συναντάται με τον αγωγό ΤΑΝΑP. Aπό αυτά, τα 8,5 δισ. κ.μ. παραδόθηκαν στην Ιταλία, συμβάλλοντας σημαντικά στην ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού της Ευρώπης, όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της κοινοπραξίας Luca Schieppati. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Φυσικό αέριο: Ξαναρχίζουν οι έρευνες σε Ιόνιο, Κρήτη

«Πράσινο φως» από Μητσοτάκη για Ιόνιο και Κρήτη, καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία διαμορφώνει νέα δεδομένα. Χρύσα Λιάγγου Ζητούμενο σε π...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνεκμετάλλευση: Πρόωρη συζήτηση, εύλογη καχυποψία, ΤΩΡΑ η Ελλάδα θα μετρήσει φίλους… και συμμάχους

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/03/OIL-GAS-RIG-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Η αναφορά του πρωθυπουργού στην προοπτική αξιοποίησης ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της ενεργειακής πολιτικής της χώρας. Με την ενεργειακή κρίση να έχει ξεκινήσει πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, φαίνεται πως η Ελλάδα ανακαλύπτει, έστω με κάμποσα χρόνια καθυστέρηση, την κοινή λογική. Ταυτόχρονα, όμως, ξεκίνησε εκτεταμένη συζήτηση για τη «συνεκμετάλλευση-συνδιαχείριση» με την Τουρκία.<br /><br />Το θέμα είναι γνωστό στην ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αποτελεί μάλιστα και μια από τις «ιδέες» που προωθούσε ο ευρωατλαντικός παράγοντας με στόχο υποτίθεται την εξεύρεσης λύσης στα προβλήματα με την Τουρκία. Φυσικά, οι διακινητές τέτοιων ιδεών, στηριζόμενοι στην ιδιότητα Ελλάδας και Τουρκίας ως κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, «ξεχνούσαν» βολικά να συνυπολογίσουν ότι στο τραπέζι προς μοίρασμα βρίσκονταν πάντα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, καθώς η πλευρά που ήγειρε αξιώσεις ήταν μία και μοναδική.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα αποθεωνόταν ως «χώρα status quo», δηλαδή μια χώρα που προάσπιζε τη σταθερότητα και την ειρήνη, ικανοποιώντας μια ψυχολογική ανάγκη «διεθνούς αποδοχής» του πολιτικού συστήματος. Ως αποτέλεσμα, «ξεχνούσαν» να θέσουν δημόσια το αυτονόητο: Νομιμοποιώντας έμμεσα τις τουρκικές διεκδικήσεις, οι εταίροι και σύμμαχοι δεν εμφανίζονται να αμφισβητούν κι αυτοί το status quo της περιοχής;<br /><br />Μέθοδος ύπνωσης… το “χώρα status quo”<div><br />Οπότε, έμενε η Ελλάδα μόνη της να υπερασπίζεται ένα status quo, το οποίο οι υπόλοιποι επιθυμούσαν να αλλάξουν! Η Τουρκία κινείται στο πλαίσιο του επεκτατισμού-αναθεωρητισμού της. Ο δε ευρωατλαντικός παράγων προβάλει το υποκριτικό σκεπτικό ότι αλλαγές που επέρχονται ειρηνικά ως αποτέλεσμα έκφρασης της κοινής βούλησης δυο εμπλεκομένων χωρών, είναι εξ ορισμού αποδεκτές.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Βέβαια παράλληλα εργάζονταν συστηματικά με σκοπό να διαμορφώσουν αναλόγως την «ελληνική βούληση», καθώς πραγματικό ζητούμενο ήταν η ικανοποίηση του αναθεωρητισμού της Τουρκίας, την οποία δεν επιθυμούσαν να δυσαρεστήσουν για λόγους γεωστρατηγικούς. Άρα, ζητούμενο ήταν να διασφαλιστεί η εθελούσια παραίτηση της Ελλάδας από κυριαρχικά της δικαιώματα. Κι αυτό, πριν καν εγερθεί ζήτημα αμφισβήτησης και της ελληνικής κυριαρχίας από την Τουρκία, με τη μορφή της μετεξέλιξης του τουρκικού επιχειρήματος περί αποστρατιωτικοποίησης των νήσων του ανατολικού Αιγαίου…<br /><br />Κατά συνέπεια, το ζήτημα που εγέρθηκε αναμενόμενα μετά την αναφορά Μητσοτάκη στους υδρογονάνθρακες, είναι πως αντιμετωπίζει η χώρα το ζήτημα της συνεκμετάλλευσης-συνδιαχείρισης των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Ας κάνουμε ένα βήμα τη φορά. Ας χαιρετίσουμε, καταρχήν, την πρωθυπουργική αναφορά που έρχεται με καθυστέρηση δυο δεκαετιών τουλάχιστον. Μια καθυστέρηση, για την οποία ευθύνεται οριζόντια το πολιτικό σύστημα. Έπρεπε να έρθει ο πόλεμος στην Ουκρανία, να ξεφύγει η κατάσταση από κάθε έλεγχο, για να εγκαταλειφθούν τα «πράσινα» ιδεολογήματα και να επικρατήσει η κοινή λογική.<br /><br />Ο Μητσοτάκης, ο Μεταξάς και η σωστή πλευρά της Ιστορίας</div><div><br />Την απόφαση την πιστώνεται ο Μητσοτάκης, ένας πολιτικός που είχε ταχθεί κατηγορηματικά υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Παρότι το «αποτύπωμα» ρύπανσης της χώρας σε σχέση με τον παγκόσμιο στόχο δεν ξεπερνούσε το 0,5% η χώρα, διά της κυβέρνησής της, είχε δηλώσει πρόθεση να κάνει «πρωταθλητισμό» στην απολιγνιτοποίηση. Έτσι βεβιασμένα αυτοπαραιτήθηκε από δικαιώματα που διατηρούν για δεκαετίες ακόμα άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ, ακόμα και η Γερμανία.<br /><br />Όσο υπερβολικό κι αν φαίνεται, μοιάζει σαν ο Ιωάννης Μεταξάς να έμενε δέσμιος της προσωπικής του ιδεολογίας και να είχε οδηγήσει την Ελλάδα στο πλευρό των «εθνικοσοσιαλιστών» του Χίτλερ και όχι των «ναυτικών δυνάμεων» πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Άρα, εδώ η Ελλάδα, έστω και την τελευταία στιγμή, θα βρεθεί «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».<br /><br />Οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας Ακάρ περί συνεκμετάλλευσης-συνδιαχείρισης, διαψεύστηκαν από τον Έλληνα ομόλογό του, αλλά προφανώς το θέμα δεν κλείνει. Η Τουρκία δεν πρόκειται να παρεκκλίνει από τους πάγιους στόχους της. Οι αλλαγές αφορούν μόνο στο ύφος. Ας μην θεωρήσουμε, όμως, ότι όλα είναι προαποφασισμένα. Το ενεργειακό ζήτημα δεν αφορά παντού τις σχέσεις με τον κακό γείτονα.<br /><br />Τα πολλά υποσχόμενα κοιτάσματα στη δυτική Ελλάδα και νότια και ανατολικά της Κρήτης έμειναν στο ράφι. Ο δρόμος για τις έρευνες και γεωτρήσεις ναρκοθετήθηκε με περιβαλλοντικά προσχήματα. Έστω και τώρα, είναι μια καλή αρχή να φανεί ότι η κυβέρνηση εννοεί όσα είπε ο πρωθυπουργός. Αυτό αφορά και στα νότια και ανατολικά της Κρήτης, όπου έχει βάλει πόδι η Τουρκία με το παράνομο μνημόνιο που υπέγραψε με την παλαιότερη κυβέρνηση Σάρατζ της Λιβύης.<br /><br />Ουάσιγκτον, ιδού η ευκαιρία σας…</div><div><br />Η υπόθεση αυτή είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να μετρήσει πραγματικούς φίλους και συμμάχους. Στην περιοχή, εξάλλου, εμπλέκονται ευθέως και αμερικανικά και γαλλικά συμφέροντα. Η Ουάσιγκτον έχει τη δυνατότητα, εάν το επιθυμεί, να πιέσει ασφυκτικά Αθήνα και Τρίπολη να απευθυνθούν σε διεθνή δικαιοδοτικό μηχανισμό για τη χάραξη των θαλασσίων τους συνόρων. Αυτός θα κρίνει το ζήτημα του δικαιώματος κλεισίματος του Κόλπου της Σύρτης, αλλά και εκ των πραγμάτων τη νομιμότητα ή όχι του Μνημονίου.<br /><br />Θα κάνουν οι ΗΠΑ το αυτονόητο, ή θα συνεχίσουν να χαϊδεύουν την Τουρκία καλώντας σε διαπραγματεύσεις για άλλον ένα παρανοϊκό τουρκικό ισχυρισμό; Θα αποδεχθεί η Ουάσιγκτον την απόπειρα ετσιθελικής απόσπασης μεριδίου, δηλαδή την αποστέρηση του δικαιώματος της Κρήτης να διαθέτει ΑΟΖ; Άλλη συζήτηση είναι η επήρεια και άλλο η συνολική άρνηση του δικαιώματος.<br /><br />Το «συλλογικό συμμαχικό» συμφέρον, δεν μπορεί να κατισχύει έναντι του εθνικού. Άρα, θα πρόκειται για ξεκάθαρη μη φιλική ενέργεια απέναντι στην Ελλάδα και μάλιστα από μια σύμμαχο χώρα που έχει λάβει όσες στρατιωτικές διευκολύνσεις ζήτησε στο ελληνικό έδαφος. Δεδομένου ότι η θέση της Ελλάδας είναι αναβαθμισμένη, το ζητούμενο είναι η ελληνική πολιτική ηγεσία να αναλάβει την ευθύνη ενεργού διεκδίκησης, όχι απλά ρητορικής, των δικαιωμάτων που θεωρούνται αυτονόητα για όλες τις άλλες χώρες.<br /><br />Η συνεκμετάλλευση-συνδιαχείριση επικεντρώθηκε στο παρελθόν στον χώρο του Αιγαίου. Εδώ ενδεχομένως θα είχαν νόημα τα λόγια του Δένδια ότι «δεν θα μετατρέψουμε το Αιγαίο σε Κόλπο του Μεξικού». Βέβαια ο Ακάρ δεν είχε στο μυαλό του μόνο υδρογονάνθρακες, αλλά και τα αλιευτικά δικαιώματα, τα οποία ξεχνούν όσοι έμαθαν με καθυστέρηση να παπαγαλίζουν περί ΑΟΖ. Κλείνοντας τα μάτια π.χ. στον «πόλεμο της τσιπούρας».<br /><br />Συνεκμετάλλευση σε κοινά κοιτάσματα ναι</div><div><br />Η Ελλάδα δεν έχει κανένα συμφέρον να τρέξει δήθεν προς χάριν της ειρήνης, δηλαδή της επιθυμίας τρίτων, να συζητήσει όρους συνεκμετάλλευσης-συνδιαχείρισης. Κι αυτό όχι μόνο διότι το αντικείμενο είναι ελληνικά δικαιώματα που επιθυμεί να αρπάξει η Τουρκία. Εάν υπήρχε κάποιο κοίτασμα που απλώνεται σε ελληνικά και τουρκικά ύδατα προφανώς υπάρχει αντικείμενο συζήτησης, όπως μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Εάν επιδειχθεί όμως αδικαιολόγητη βιασύνη, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με δυτικές πιέσεις για συνεκμετάλλευση και κοιτασμάτων σε περιοχές όπου η Τουρκία δεν δικαιούται απολύτως τίποτα.<br /><br />Αν αποφασίσει η Άγκυρα να προσαρμοστεί στοιχειωδώς στο πλαίσιο που ορίζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας τότε υπάρχει περιθώριο συζήτησης. Διότι μόνο αφελείς θα εμπλέκονταν σε συζήτηση με οποιονδήποτε που θα υποστήριζε ότι τα νησιά δεν δικαιούνται θαλασσίων ζωνών πλην χωρικών υδάτων. Πού ακριβώς υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού; Και κάτι ακόμα: Δεν θα διαμαρτυρόταν η Ελλάδα εάν ο ευρωατλαντικός παράγοντας ανεχόταν και μόνο τέτοια θέση να τίθεται στο τραπέζι συζήτησης;<br /><br />Τι άλλαξε και τι όχι</div><div><br />Καταληκτικά, η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τη Μεταπολίτευση και μετά, δείχνει ότι εκτός εξαιρέσεων οι ελληνικές κυβερνήσεις ενεπλάκησαν σε διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα, ελπίζοντας να βρεθεί ένας συμβιβασμός με την Τουρκία συχνά και με εκπτώσεις στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Εφόσον τόσες δεκαετίες δεν πετύχαμε απολύτως τίποτα, μπορεί κάποιος να εξηγήσει τι έχει αλλάξει, ώστε εάν εφαρμόσουμε την ίδια πολιτική κατευνασμού και διαπραγματεύσεων να περιμένουμε σήμερα άλλο αποτέλεσμα;<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι το γεωστρατηγικό περιβάλλον έχει αλλάξει. Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει εξασφαλίσει περισσότερα ευήκοα ώτα σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό όντως συνιστά ποιοτική διαφορά. Με μια όμως προϋπόθεση: Τη συντήρηση της βούλησης για αντίσταση απέναντι σε κάθε τουρκικό παραλογισμό που καταπατά βάναυσα τα δικαιώματα του Ελληνισμού. Μόνη διαφορά ότι τα παράλογα θα κατατίθενται στο τραπέζι με διπλωματικά χαμόγελα αντί των γνωστών αναθεωρητικών κραυγών.<br /><br />Όπως η ελληνική κινητοποίηση στον Έβρο βοήθησε να αντιληφθεί ο Ερντογάν ότι δεν τον βοηθάει να παριστάνει πως δεν υπολογίζει την Ελλάδα. Γι’ αυτό πρέπει η Ελλάδα να συνεχίσει να αντιστέκεται μέχρι στην Άγκυρα να αντιληφθούν ότι οι εκβιασμοί δεν θα περάσουν και πρέπει να αλλάξουν ρότα. Η Αθήνα δεν θα ανεχθεί να καταγραφεί ως «ειδική περίπτωση» με σκοπό να ικανοποιηθεί η λαιμαργία της Άγκυρας. Ένα μήνυμα που αφορά κυρίως φίλους…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συνεκμετάλλευση: Πρόωρη συζήτηση, εύλογη καχυποψία, ΤΩΡΑ η Ελλάδα θα μετρήσει φίλους… και συμμάχους

Του Ζαχαρία Μίχα Η αναφορά του πρωθυπουργού στην προοπτική αξιοποίησης ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της ...

Διαβάστε την συνέχεια