Το χρώμα του ροδιού: Η Μεσόγειος σείεται με πολεμικά πλοία, μυρίζει μπαρούτι, όχι αέριο…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidtiAJ1iKR6elysh2EDH36NLDfkEtUYlVR_Dxw-P072Y6_p9xHXZm9a9mu3W1RkEbIwUl8YbWyG86D5DTowEPMYjDVjIxWrwNZw-m_I3cgMNixT6ZQHwV_rVVBRD6ZuPxV5hGbrWxka1A/s1600/Sultan+Fatih+.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidtiAJ1iKR6elysh2EDH36NLDfkEtUYlVR_Dxw-P072Y6_p9xHXZm9a9mu3W1RkEbIwUl8YbWyG86D5DTowEPMYjDVjIxWrwNZw-m_I3cgMNixT6ZQHwV_rVVBRD6ZuPxV5hGbrWxka1A/s640/Sultan+Fatih+.png" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ </b><br /> Ω, ακόμα δεν μειώθηκε και πολύ η ουρά στο οδόφραγμα, μην την ματιάσω. Η ροή από τον νότο στον βορρά. Υπάρχει γιορτή στην κατεχόμενη περιοχή. Λεφτά είναι αυτά, λεφτά. Δεν ακούνε κατοχή και παρόμοια πράγματα. Η τουρκική λίρα αποδυναμώθηκε, τα προϊόντα είναι φτηνά εδώ. <br /> <br /> Κερδίζεις ευρώ, πληρώνεις με τουρκικές λίρες. Τι καλύτερο απ’ αυτό για τον αγαπητό Ελληνοκύπριο αδελφό. Έλα αδελφέ, έλα και εσύ. Δεν ήρθες καθόλου, έστω και αν άνοιξαν εδώ και δεκαπέντε χρόνια οι πύλες. Πείσμωσες. Δεν παραβίασες τις αρχές σου. «Ενόσω δεν απαλλαχτούν από την κατοχή εκείνα τα χώματα, εγώ δεν θα πατήσω εκεί», είπες. Και ιδού που τώρα παράτησες το πείσμα. «Όλοι έχουν την τιμή τους», λένε οι σοφοί. <br /> Ακόμα και οι πιο ανήθικες προτάσεις βγαίνουν στην αγορά. Ακόμα και η Demi Moore δεν μπόρεσε να πει όχι σε μια τέτοια πρόταση από τον Robert Redford. Έλα αδελφέ έλα. Ύστερα να σου δείξω την Κερύνεια από μπετόν. Να πάμε στα βουνά χωρίς να παρεκκλίνουμε στην απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή. <br /> <br /> Να ανέβουμε στον Άγιο Ιλαρίωνα. Και να κοιτάξουμε άλλη μια φορά από το παράθυρο της βασίλισσας. Να σε πάρω στις επαύλεις με πισίνες και στα ξενοδοχεία πέντε αστέρων που κτίστηκαν στα εδάφη τα οποία σου αφαιρέθηκαν με την βία των όπλων. Να ανέβουμε στις κορυφές του Καραβά και της Λαπήθου. Αν είναι εκεί το σπίτι που εγκατέλειψες αφήνοντας τις φωτογραφίες του γάμου σου, θα περάσουμε και από εκεί. Θα δεις, θα μας ανοίξει κάποιος από την Αλεξανδρέττα την πόρτα. <br /> <br /> Θα σας ρωτήσει ποιος είστε. Εκείνος είναι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού. Και εμείς οι φιλοξενούμενοι του Θεού, έτσι δεν είναι; Ύστερα να πάμε στο Βαρώσι. Να κοιτάξουμε από μακριά την πόλη την οποία κανείς μας δεν μπόρεσε να δει εδώ και 44 χρόνια. Να γράψουμε ένα σημείωμα και να το αφήσουμε στα συρματοπλέγματα. <br /> «Ξεκουμπίσου κατακτητή». Έλα σου λέω, αλλά δεν έρχεσαι. Θα πας στην υπεραγορά. Στο βενζινάδικο. Στο φαρμακείο. Και ακόμα και στο κομμωτήριο. Εμείς απολαύσαμε την κατοχή. Κάνε και εσύ λίγο το κέφι σου! <br /> <br /> Είναι μακριά πολύ μακριά η ουρά των αυτοκινήτων στο οδόφραγμα. Οι χουρμάδες μας ωρίμασαν στην Λεύκα. Και τα ρόδια μας, μην τα ματιάσω. Ο σπόρος από την Τουρκία, η καλλιέργειά του από εμάς. Αν και είπα να ρωτήσω κάποιον που ξέρει για το νόημα αυτής της ουράς, τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό ήταν τα γαϊδούρια. Αλλά επειδή δεν είναι γνωστό αν πίνουν και αυτά από το νερό που ήρθε με αγωγούς από το Αναμούρ, είναι θυμωμένα μαζί μου γιατί δεν προσπαθώ προς αυτή την κατεύθυνση. <br /> <br /> Γι’ αυτό δεν θα μπορούσα να τα ρωτήσω. Θα μπορούσα μήπως να ρωτήσω τα κοράκια που παρακολουθούν τα τηλέφωνά μου και κιτρινίζουν κάθε πρωί μερικές γραμμές στα άρθρα που γράφω; Τους έψαξα, αλλά μου είπαν ότι πήγαν άδεια. Εκτίμησα το γεγονός ότι πήγαν άδεια ενώ έρχεται ο χειμώνας και μετάνιωσα πολύ που δεν τους απόδωσα την αξία που δικαιούνταν προηγουμένως. <br /> Ρώτησα έναν φίλο μου, ο οποίος λέει πάντα ότι είναι αισιόδοξος όταν στήνεται ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, ουδέποτε χάνει την ελπίδα του παρά το γεγονός ότι απογοητεύεται κάθε φορά και τελευταίως αφιέρωσε τον εαυτό του στα περιβαλλοντικά προβλήματα. «Θα έρθουν φυσικά, θέλοντας και μη», είπε, «να ανοίξουμε περισσότερες πύλες». <br /> <br /> Είμαι βέβαιος ότι θα έπαιρνα διαφορετική απάντηση αν ρωτούσα τα γαϊδούρια. Αλλά όπως είπα, είναι δυσαρεστημένα μαζί μου. Ούτως ή άλλως ήμασταν παρεξηγημένοι. Εκείνα έλυσαν το πρόβλημα της ταυτότητας και εγώ ακόμα δεν μπόρεσα να το λύσω. Τελευταίως τους είχα πει το εξής: «Εγώ ήρθα από την Κρήτη. Μητέρα πατρίδα μου είναι η Ελλάδα όπως και του Ατατούρκ. Οι γονείς μου είναι από την Κρήτου Τέρα». <br /> <br /> Έσκασαν στα γέλια. Μάλιστα κάποιος ψιθύρισε στο αφτί του άλλου «είναι και τούτος πελλότουρκος», αλλά τον άκουσα. Έκανα ότι δεν τον άκουσα για χάρη της ειρήνης, για να μην γίνει κάποιο δυσάρεστο γεγονός. Ούτως ή άλλως πάρα πολλοί εδώ έκαναν όπως εγώ. Δεν διηγήθηκαν σε κανέναν τα δυσάρεστα γεγονότα που τους συνέβησαν στον νότο και στον βορρά για να μην πληγεί η μονάκριβη ειρήνη μας, δεν παραπονέθηκαν στις εφημερίδες. <br /> <br /> Κανένας στον κόσμο δεν έχει το δικό μας μυαλό. Ο Κύπριος δεν είναι κανένας ανόητος που νομίζει ότι θα πάρει χρήματα άμα τον τρώει το χέρι του. Συστήνει τις κυβερνήσεις στα τραπέζια της ταβέρνας και τις χαλάει στα τραπέζια της ταβέρνας. Δεν συνηθίζει να σκέφτεται ανάποδα. Όλα τα αντιλαμβάνεται ίσια, δεν σκέφτεται τι είναι το ανάποδο. Αν ήρθα από την Κρήτη, τσαντίστηκα με τον Σωκράτη. Δεν είμαι από εκείνους που νομίζουν ότι ξέρουν αυτό που δεν ξέρουν. Αλλά αν ρωτηθώ λέω την άποψή μου, όπως οι εισαγγελείς που πάντα εκφράζουν νομική άποψη. Δεν ήπια και δεν προτίθεμαι να πιω κώνειο. Αν πρόκειται να πάω κάποιο ταξίδι, θα πάω οπωσδήποτε στο Μπουένος Άιρες. Θα ακούσω και εκεί το τραγούδι “Don’t cry for me Argentina”. <br /> Αλλά τώρα είναι καιρός για ταξίδια; Πλακώνει ο χειμώνας. Η Μεσόγειος σείεται με πολεμικά πλοία και πλοία που κάνουν γεωτρήσεις. Μυρίζομαι μπαρούτι και όχι αέριο. Ο πρόεδρος ετοιμάζει το διάγγελμά του προς τον λαό. Με το ραντάρ στο Τρόοδος η Αμερική παρακολουθεί ακόμα και την Κίνα. Η καρδιά μου δεν κάνει καμία αταξία. <br /> <br /> Έλα αγαπητέ Ελληνοκύπριε αδελφέ μου. Να ζητήσουμε λογοδοσία. Να ζητήσουμε λογοδοσία για τα χρόνια. Αυτό το νησί είναι ένα μαύρο φέρετρο για εμάς και για εκείνους ένα αεροπλανοφόρο; Το δικό τους είναι αίμα. Ενώ το δικό μας είναι μόνο χρώμα ροδιού!<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το χρώμα του ροδιού: Η Μεσόγειος σείεται με πολεμικά πλοία, μυρίζει μπαρούτι, όχι αέριο…

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Ω, ακόμα δεν μειώθηκε και πολύ η ουρά στο οδόφραγμα, μην την ματιάσω. Η ροή από τον νότο στον βορρά. Υπάρχει γιορτή στη...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor:Γιατί ο Ερντογάν δεν θα τα «σπάσει» με τη Σαουδική Αραβία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0vlTj8dddFTORITOGIQbOK6mcXJ0fdNtBL5ZShB9SH6cJxpyuoiyZj6ZhIZ_3rZwkMDkJ_dW9QkTmzPxWFodd5HtZ9R10GBj8P_FTEowmjIkGftQZqYJAx4yzOM7STH7dACKxHQLhh6g/s1600/khassoggi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="900" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0vlTj8dddFTORITOGIQbOK6mcXJ0fdNtBL5ZShB9SH6cJxpyuoiyZj6ZhIZ_3rZwkMDkJ_dW9QkTmzPxWFodd5HtZ9R10GBj8P_FTEowmjIkGftQZqYJAx4yzOM7STH7dACKxHQLhh6g/s640/khassoggi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η υπόθεση Κασόγκι, οι καταγγελίες και το παιχνίδι για τον έλεγχο του Σουνιτικού κόσμου. Τι ενώνει και τι χωρίζει τις δύο χώρες και πώς οι σχέσεις τους επηρεάζουν λεπτές ισορροπίες στην Αραβική Χερσόνησο. Οι προσπάθειες ψυχραιμίας και οι κίνδυνοι έκρηξης.<br /> <br /> <b>Μετάφραση-Επιμέλεια: Άννα Φαλτάϊτς </b><br /> Οι κατηγορίες για εγκληματικότητα και για συγκάλυψη μετά τη δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στο προξενείο του Ριάντ στην Κωνσταντινούπολη, στις 2 Οκτωβρίου, απασχόλησαν για εβδομάδες τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.<br /> <br /> Τρεις εβδομάδες μετά, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε στη βουλή πως οι σαουδαραβικές αρχές είχαν σχεδιάσει τη δολοφονία του αντιφρονούντα. Ο Ερντογάν έχει μια τάση να μιλάει με στόμφο, όμως η ομιλία του ήταν υποτονική και ο πρόεδρος εξέδωσε ευγενική έκκληση προς τον Σαουδάραβα Πρίγκιπα Σαλμάν να συνεργαστεί για την αποκάλυψη της αλήθειας στην υπόθεση Κασόγκι. Προφανώς, ο Ερντογάν επέλεξε να μην αναφέρει τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»: τον Σαουδάραβα Πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, ο οποίος θεωρείται ευρέως πως έπαιξε ρόλο στη δολοφονία.<br /> <br /> Η ομιλία και η σταθερή διαρροή πληροφοριών από τις τουρκικές αρχές ενίσχυσε την άποψη ότι ο Ερντογάν προσπαθεί προσεκτικά να πιέσει τη Σαουδική Αραβία, η κοσμοθεωρία και οι περιφερειακές πολιτικές της οποίας έρχονται σε αντίθεση με αυτές της Τουρκίας. Ο Ερντογάν δεν θα το τραβήξει τόσο ώστε να διακινδυνεύσει την καταστροφή των σχέσεων με τη Σαουδική Αραβία -ιδιαίτερα δεδομένης της προοπτικής ο πρίγκιπας να βγει από το σκάνδαλο-, αλλά αν οι διεθνείς πιέσεις κατά του πρίγκιπα ενταθούν, τότε ο Ερντογάν βρίσκεται σε καλή θέση ώστε να συμμετέχει στην «εκστρατεία».<br /> <br /> Για την ώρα, η Τουρκία επιδιώκει να αλλάξει τις ισορροπίες με τη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, δίνοντας έμφαση στο ότι ο βασιλιάς είναι ένας αξιόπιστος εταίρος, ερωτώντας ταυτόχρονα ποιος υποκίνησε τη δολοφονία, χωρίς, πάντα, να κάνει αναφορά ονομαστικά στον πρίγκιπα.<br /> <br /> Ο ανταγωνισμός μεταξύ του πρίγκιπα και του προέδρου είναι αμοιβαίος. Σε σχόλιά του νωρίτερα φέτος στον αιγυπτιακό Τύπο, ο πρίγκιπας αποκάλεσε την Τουρκία, το Ιράν και το πολιτικό Ισλάμ «άξονα του κακού». Βασικά, οι δύο ηγέτες επανέρχονται στη γνώριμη ιστορία της αντιπαλότητας Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας, που μετρά δεκαετίες.<br /> <br /> Οι οικονομικές προτεραιότητες μπορεί να αποτρέπουν την κάθε πλευρά από το να βλάψει μια κατά τα άλλα παραγωγική συνεργασία, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τις στιγμές αδυναμίας ο ένας του άλλου και τα «παραπατήματα» στις δημόσιες σχέσεις -ιδιαίτερα με τον τρόπο που η Τουρκία φαίνεται να δημιουργεί πλεονέκτημα έναντι της Σαουδικής Αραβίας στην υπόθεση της δολοφονίας του Κασόγκι.<br /> <br /> Ποιος ηγείται του Σουνιτικού κόσμου;<br /> <br /> Στον πυρήνα της, η διένεξη αυτή έχει τα διαφορετικά πολιτικά οράματα για τον Σουνιτικό κόσμο, καθώς και τη μάχη μεταξύ των οραμάτων για το ποιο θα έχει το «πάνω χέρι». Για τη Σαουδική Αραβία, που είναι ο φύλακας των δύο ιερότερων πόλεων του Ισλάμ, η πρόκληση της Τουρκίας θεωρείται ως επίθεση στη νομιμότητα που έχουν ως ηγέτες η οικογένεια Σαούντ. Για την Τουρκία, οι σουλτάνοι της οποίας κάποτε κατείχαν τις ίδιες πόλεις ως χαλίφηδες του Σουνιτικού κόσμου, είναι μια ευκαιρία για να διασφαλίσει την ήπια ισχύ στον Μουσουλμανικό κόσμο για τις επόμενες δεκαετίες.<br /> <br /> Το ερώτημα της ηγεσίας στον Σουνιτικό κόσμο παραμένει ρευστό από τότε που η νεοϊδρυθείσα Τουρκική Δημοκρατία κατήργησε το χαλιφάτο το 1924. Κατά την άποψη της ρεπουμπλικανικής Τουρκίας, η αυθεντική έκφραση της ισλαμικής σκέψης, όπως την ενστερνίζονται οι ηθικά ορθοί μουσουλμάνοι πολίτες, είναι αυτή που θα πρέπει να καθοδηγεί και να κυβερνά τον Σουνιτικό κόσμο.<br /> <br /> Οι Σαουδάραβες, αντιθέτως, πιστεύουν πως οι παραδοσιακές και ξεκάθαρες ιεραρχίες, με την εξουσία να δίνεται στα μέλη των ουλεμάδων που διορίζονται από το Ριάντ, θα πρέπει να καθοδηγούν τον Σουνιτικό κόσμο.<br /> <br /> Στην ουσία, η Τουρκία θεωρεί πως η νομιμοποίηση της ηγεσίας έρχεται από τη λαϊκή αυθεντικότητα των απλών μουσουλμάνων, ενώ η Σαουδική Αραβία υποστηρίζει πως βασίζεται στην ιεραρχία της παράδοσης.<br /> <br /> Αυτή η κοσμοθεωρία εξηγεί την απέχθεια του Ριάντ προς κινήματα όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία έχει παρόμοιες απόψεις με την Τουρκία και η οποία βρίσκεται υπό την πολιτική προστασία της Άγκυρας. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, για παράδειγμα, δραστηριοποιείται από την Τουρκία από τότε που ο Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι πήρε την εξουσία από τον Μοχάμεντ Μόρσι, μέλος της οργάνωσης, το 2013. Η κοσμοθεωρία της Τουρκίας είναι ελκυστική για τους μουσουλμάνους που πιστεύουν πως δεν είναι η παράδοση ή η κοινωνική υποταγή που θα πρέπει να καθορίζουν την ηγεσία, αλλά η προσήλωση στην ισλαμική πίστη.<br /> <br /> Αυτή είναι μια άμεση πολιτική απειλή για τη νομιμότητα της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας· όσο περισσότεροι Σαουδάραβες «εκτίθενται» σε τέτοιον τρόπο σκέψης, τόσο περισσότερο μπορεί να αμφισβητήσουν το κοινωνικό συμβόλαιο της επιρροής των φυλάρχων (cum-wasta) που στηρίζει μεγάλο μέρος της εξουσίας της μοναρχίας. Ενώ οι σαουδάραβες υποστηρίζουν πως και αυτοί επιδιώκουν την πραγματική και αυθεντική εκπροσώπηση του Ισλάμ, η επιμονή τους στα βασιλικά προνόμια τους αφήνει εκτεθειμένους σε επικρίσεις για το κατά πόσο οι θρησκευτικές ηθικές αναστολές τους συνάδουν με τις πράξεις τους. Αυτό δημιουργεί έναν ανταγωνισμό ήπιας δύναμης μεταξύ των δυο, και το Ριάντ ευελπιστεί πως θα κρατήσει αυτή την τουρκική επιρροή όσο πιο μακριά γίνεται από τους Σαουδάραβες.<br /> <br /> Αντίπαλα στρατόπεδα<br /> <br /> Επειδή η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία θεωρούν η καθεμία πως είναι η πρωταρχική Σουνιτική δύναμη, σε γενικές γραμμές ευθυγραμμίζονται σε πολλά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Για παράδειγμα, και οι δυο χώρες θέλουν να περιορίσουν την εξάπλωση της Ιρανικής ηγεμονίας στην περιοχή, θεωρώντας την Ιρανική δύναμη απειλή για την ικανότητά τους να ηγηθούν στη Μέση Ανατολή και στον Μουσουλμανικό κόσμο.<br /> <br /> Αυτό καθιστά τις δυο δυνάμεις φυσικούς σύμμαχους στις αυξανόμενες προσπάθειες των ΗΠΑ να περιορίσουν την επιρροή του Ιράν. Η αυξανόμενη εξάρτηση της Ουάσινγκτον από τις δυο χώρες, στην προσπάθεια περιορισμού του Ιράν, βασίζεται στην υφιστάμενη εξάρτηση που έχουν οι ΗΠΑ στις δυο χώρες ώστε να ενισχύσουν τις περιφερειακές αντιτρομοκρατικές προσπάθειες. Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και η Τουρκία, άλλωστε, έχουν δεσμευτεί να πολεμήσουν κατά του Ισλαμικού Κράτους, στο πλευρό των ΗΠΑ.<br /> <br /> Όμως παρά την ευρεία ευθυγράμμισή τους στο θέμα του Ιράν, Άγκυρα και Ριάντ έχουν πολύ διαφορετικές σχέσεις με την Τεχεράνη. Ενώ η Σαουδική Αραβία αποφεύγει όσο το δυνατόν περισσότερο να έχει επαφές με το Ιράν, η Τουρκία αντιθέτως μοιράζεται σύνορα και έχει οικονομική και στρατηγική σχέση με τη χώρα. Αυτό μπορεί να εκθέσει την Τουρκία σε ορισμένους κινδύνους (για παράδειγμα τον κίνδυνο να υποστεί σκληρότερες κυρώσεις από τις ΗΠΑ για το Ιράν τους επόμενους μήνες και χρόνια αν οι τουρκικές επιχειρήσεις συνεχίσουν να έχουν εμπορικές συναλλαγές με ιρανικές οντότητες), παράλληλα όμως παρέχει στην Άγκυρα μια σχετική ελευθερία ελιγμών που δεν έχει το Ριάντ, όπως στον πόλεμο στη Συρία. Επιπλέον, τα κοινά σύνορα Τουρκίας και Ιράν και οι πολυάριθμοι κουρδικοί πληθυσμοί τους, δίνουν στις δυο χώρες έναν κοινό σκοπό για τον περιορισμό των αποσχιστικών τάσεων των Κούρδων.<br /> <br /> Η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, επιπλέον, έχουν συμφέρον να στηρίξουν τους ίδιους πολιτικούς σκοπούς στον Σουνιτικό κόσμο, αν και από διαφορετική σκοπιά. Οι δυο χώρες στηρίζουν την κρατική υπόσταση των Παλαιστίνιων, όμως έχουν αντικρουόμενες προσεγγίσεις στην οικονομική και πολιτική βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους.<br /> <br /> Η Τουρκία είναι πιο κοντά στη Χαμάς, «παρακλάδι» της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που διοικεί τη Γάζα, ενώ η Σαουδική Αραβία στηρίζει κυρίως τη Φατάχ, την παλαιστινιακή ομάδα που ελέγχει τη Δυτική Όχθη και η οποία εχθρεύεται τη Χαμάς. Η Τουρκία επίσης προσπαθεί δημοσίως να επανορθώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, κάτι που θα διευρύνει την ικανότητά της να παράσχει στήριξη στους Παλαιστίνιους, σε μια περίοδο που η Σαουδική Αραβία έχει κρατήσει της σχέσεις της με το Ισραήλ όσο πιο σιωπηρές γίνεται, εκφράζοντας ταυτόχρονα δημοσίως τη στήριξη της προς τον Παλαιστινιακό σκοπό.<br /> <br /> Η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία έχουν επίσης αντιταχθεί σθεναρά στον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, όμως έχουν στηρίξει διαφορετικές ομάδες ανταρτών κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων. Σε αυτό το σημείο, η πρόσφατη στήριξη της Σαουδικής Αραβίας στους Κούρδους της Συρίας έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα την Τουρκία, που θεωρεί «τρομοκράτες» τέτοιες ομάδες ανταρτών.<br /> <br /> Ανταγωνισμός και σύγκρουση<br /> <br /> Η αντιπαλότητα Ιράν-Σαουδικής Αραβίας έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον, όμως η αντιπαλότητα Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας –αν και λεπτή- έχει πραγματικές πολιτικές επιπτώσεις, φέρνοντας τις περιφερειακές Σουνιτικές χώρες να ταχθούν είτε με το στρατόπεδο της Άγκυρας είτε με αυτό του Ριάντ. Καθώς το πολιτικό μοντέλο της Τουρκίας απειλεί κυβερνήσεις όπως αυτές της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, οι δυο χώρες έχουν ευθυγραμμιστεί με τα περιφερειακά εγχειρήματα της Σαουδικής Αραβία. Όμως άλλες Σουνιτικές κυβερνήσεις, όπως αυτή του Κατάρ, έχουν έρθει πιο κοντά στην Τουρκία, διότι η Ντόχα στηρίζει την ισλαμιστική πολιτική ως μέσο δημιουργίας βαθύτερων δεσμών με τις παγκόσμιες Μουσουλμανικές κοινότητες. Λίγες χώρες, όπως η Ιορδανία και ο Λίβανος, προσπαθούν να επωφεληθούν και από τους δύο.<br /> <br /> Βαθύτερα στην Αφρική, οι δυο δυνάμεις έχουν προσπαθήσει να χτίσουν την επιρροή στην πολιτική, τη θρησκεία, την οικονομία και την ασφάλεια, που θα μπορούσε να ενισχύσει την πολιτική νομιμότητά τους στην ήπειρο.<br /> <br /> Στο Κέρας της Αφρικής και στη Βόρεια Αφρική, και οι δυο χώρες λειτουργούν καιροσκοπικά, εκμεταλλευόμενες τα πολιτικά ανοίγματα, όπως στη Σομαλία, όπου η Τουρκία στηρίζει πολιτικές δυνάμεις που αντιτίθενται στους αντιπάλους που στηρίζουν το Ριάντ και το Άμπου Ντάμπι. Στην Τυνησία, η Τουρκία έχει προσπαθήσει να στηρίξει το ισλαμιστικό κόμμα Ennahda προκειμένου να αντιμετωπίσει τα πιο κοσμικά κόμματα, ωθώντας τις (κάπως ανεπιτυχείς) προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας να στηρίξει τα δεύτερα.<br /> <br /> Η Σαουδική Αραβία έχει επίσης προσπαθήσει να αποδυναμώσει την ικανότητα της Τουρκίας να καταστήσει την Αφρική μια εξαγωγική αγορά, μπαίνοντας «σφήνα» στις τουρκικές προσπάθειες με δωρεές ή επενδύσεις. Ενισχύοντας τις αφρικανικές οικονομίες, η Σαουδική Αραβία μπορεί να βοηθήσει στο να αποκτήσουν τη δύναμη να κάνουν ακόμα πιο «σκληρό παζάρι» με την Τουρκία, ή να αναζητήσουν εισαγωγές από αλλού.<br /> <br /> Ως αντίπαλοι, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία έχουν βρει τρόπους να «τσιγκλήσουν» η μία την άλλη στα αδύναμα σημεία τους. Επειδή ο πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας στο θέμα της ασφάλειας είναι να αποτρέψει την ανάπτυξη μιας αυτόνομης Κουρδικής περιοχής, η Άγκυρα εμφανίζεται όλο και πιο νευρική έναντι των προσπαθειών της Σαουδικής Αραβίας και του Κόλπου να συνδεθούν με τους Κούρδους στο Ιράκ και στη Συρία. η Σαουδική Αραβία, επίσης, αντιτίθενται βαθύτατα στη στήριξη που παρέχει η Τουρκία στο Κατάρ, που βοήθησε ώστε να παρασχεθεί μια «γραμμή ζωής» σε επίπεδο πολιτικό και ασφάλειας όταν ξεκίνησε το εμπάργκο τον Ιούνιο του 2017. Το Ριάντ θέλει ιδιαίτερα να αποτρέψει την Άγκυρα από το να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στο Κατάρ. Επιπλέον, οι δυο έχουν επίσης στηρίξει διαφορετικές κοινότητες εντός του πολυπληθούς και περίπλοκου πολιτικού φάσματος στον Λίβανο, υποδαυλίζοντας κατά κάποιον τρόπο τα πολιτικά προβλήματα της Βηρυτού.<br /> <br /> Οικονομικοί δεσμοί<br /> <br /> Παρά την αντιπαλότητα, οι αναπτυσσόμενοι οικονομικοί δεσμοί Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας μπορεί να μετριάσουν την πιθανότητα μιας σοβαρής ρήξης –ιδιαίτερα στο θέμα της άμυνας. Η αμυντική συνεργασία Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν οι δυο χώρες επικύρωσαν συμφωνία συνεργασίας. Στα τέλη του 2017, η Aselsan Corp, μια από τις σημαντικότερες αμυντικές εταιρείες της Τουρκίας, ίδρυσε κοινοπραξία με την σαουδαραβική Taqnia, με την ονομασία Saudi Defense Electronics Co (SADEC), η οποία επικεντρώνεται κυρίως στα ηλεκτρονικά αμυντικά συστήματα. Ως μέρη της κοινοπραξίας, η Aselsan και η Taqnia έχουν ξεκινήσει τις εργασίες κατασκευής εργοστασίου στη Σαουδική Αραβία.<br /> <br /> Η Τουρκία δεν έχει ακόμα κάνει κάποιες σημαντικές πωλήσεις όπλων στη Σαουδική Αραβία, αν και η Άγκυρα διαπραγματεύεται την πώληση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Σαουδική Αραβία και ελπίζει πως θα πωλήσει το τανκ Altay, καθώς και άλλα όπλα και εξοπλισμό. Καθώς οι διμερείς αμυντικές σχέσεις εξακολουθούν να βρίσκονται σε «νηπιακή» κατάσταση, μια σοβαρή ρήξη μεταξύ της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας δεν θα ανέτρεπε τις τρέχουσες εξοπλιστικές συμφωνίες, όμως οπωσδήποτε θα δημιουργούσε εμπόδια στις φιλοδοξίες της Άγκυρας για επέκταση στην κερδοφόρο σαουδαραβική αγορά, κάτι που σημαίνει πως καμία πλευρά δεν θα επωφελούνταν από μια ρήξη στις σχέσεις τους.<br /> <br /> Σε όρους εμπορίου, η σχέση δεν είναι τόσο μεγάλη, ωστόσο οι δυο κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να αυξήσουν το εμπόριο και τις επενδύσεις σε τομείς που έχουν σημασία και για τις δυο χώρες. Αντίστοιχα, καμία χώρα δεν έχει σημαντικό συμφέρον να ταράξει τα πολιτικά νερά που θα μπορούσαν να ανατρέψουν πολύτιμους οικονομικούς δεσμούς.<br /> <br /> Οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες, που αντιπροσωπεύουν έναν στρατηγικό τομέα για την Άγκυρα, έχουν κερδίσει συμβόλαια για την κατασκευή οικιστικών projects στη Σαουδική Αραβία – ο αριθμός των οποίων αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά στο πλαίσιο του Οράματος 2030 του Ριάντ. Οι σαουδάραβες τουρίστες, οι αριθμοί των οποίων αυξάνονται ετησίως, έχουν επίσης ενισχύσει την τουρκική οικονομία μέσω των μεγάλων δαπανών που κάνουν όταν επισκέπτονται την Τουρκία.<br /> <br /> Οι σαουδάραβες πολίτες βρίσκονται επίσης στην πρώτη γραμμή μιας εκστρατείας για την απόκτηση τουρκικών ακινήτων, δείχνοντας το πόσο σημαντικοί είναι οι πελάτες από το βασίλειο για την οικονομία της Άγκυρας. (Φυσικά, μέρος της επιρροής του Ριάντ στην Άγκυρα μέσω της αγοράς real estate μετριάζεται από τις επενδύσεις ύψους 1 δισ. δολαρίων που έχει κάνει το Κατάρ, ένας ακόμα μεγαλύτερος εχθρός της Σαουδικής Αραβίας, στην αγορά κατοικιών της Τουρκίας τα τελευταία τρία χρόνια).<br /> <br /> Ψυχραιμία, για την ώρα<br /> <br /> Για την ώρα, το Ριάντ αποφεύγει τους κινδύνους με την Άγκυρα προσπαθώντας να αποκλιμακώσει την κρίση με την υπόθεση Κασόγκι. Άρα, τι θέλει τελικά η Τουρκία με το να κραδαίνει την υπόθεση του δημοσιογράφου πάνω απ’ το κεφάλι της Σαουδικής Αραβίας. Οικονομικά, η Τουρκία θα μπορούσε να ζητά σιωπηρά την οικονομική στήριξη της Σαουδικής Αραβίας με αντάλλαγμα να βάλει τέλος στις πιέσεις που δέχεται ο πρίγκηπας από τα ΜΜΕ ή μπορεί επίσης να ζητά κάποια διπλωματική άμβλυνση για τη Ντόχα, που παραμένει σε εμπάργκο από το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου. Πολιτικά και στον τομέα της ασφάλειας, η Τουρκία επιζητά επίσης ένα κανάλι προκειμένου να περιορίσει τη στήριξη της Σαουδικής Αραβίας προς τους Κούρδους.<br /> <br /> Τελικά, όμως, μεγάλο μέρος της αντιπαλότητας Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας αφορά δυο σφαίρες πολιτικής επιρροής και ήπιας δύναμης, στις οποίες προσωπικότητες όπως ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν και ο Ερντογάν ανταγωνίζονται για το πρεστίζ και Άγκυρα και Ριάν προσπαθούν να κερδίσουν τις καρδιές και το μυαλό του Σουνιτικού κόσμου. Για την ώρα, η Τουρκία φαίνεται να βλέπει όφελος από το να μην ταράξει τα νερά με τη Σαουδική Αραβία –όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να αλλάξει γνώμη.<br /> <br /> <a href="https://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Stratfor:Γιατί ο Ερντογάν δεν θα τα «σπάσει» με τη Σαουδική Αραβία

Η υπόθεση Κασόγκι, οι καταγγελίες και το παιχνίδι για τον έλεγχο του Σουνιτικού κόσμου. Τι ενώνει και τι χωρίζει τις δύο χώρες και πώς οι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι πτήσεις των ΝΑΤΟϊκών AWACS στο Αιγαίο που έχουν κάνει έξαλλη την Τουρκία! Που και πότε πέταξαν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjWgu_OWvudmNlhQQ6MEmNJ680jlc6kawYkxfapQe6m6HKHBYmB2bN1JPtg-Oirv2ygzxEUsu6aktWFoPSdsLuqeJM-56JWsTCnWPR5-4AG_-rItxzRwtKJe419m7IHnsxctZOgkhSV3g/s1600/awacs.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="605" data-original-width="900" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjWgu_OWvudmNlhQQ6MEmNJ680jlc6kawYkxfapQe6m6HKHBYmB2bN1JPtg-Oirv2ygzxEUsu6aktWFoPSdsLuqeJM-56JWsTCnWPR5-4AG_-rItxzRwtKJe419m7IHnsxctZOgkhSV3g/s640/awacs.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το τελευταίο διάστημα η Άγκυρα, επαναφέρει όλο και συχνότερα το ζήτημα “αποστρατικοποιημένων νησιών” στο Αιγαίο, επικεντρώνοντας σε Λήμνο και Δωδεκάνησα ,αλλά όπως λένε οι πληροφορίες δεν μένει μόνο σ΄ αυτά. Γιατί τώρα επαναφέρει αυτό το θέμα ακόμη και με δηλώσεις του υπουργού Άμυνας Χ.Ακάρ; <br /> <br /> Η Τουρκία έχει διαπιστώσει μια αλλαγή στη στάση ΝΑΤΟϊκών και Αμερικανικών δυνάμεων στο Αιγαίο, η οποία δεν είναι ευχάριστη σ΄ ότι έχει να κάνει με τις επιδιώξεις της. Η αλλαγή στάσης έχει να κάνει με τις πτήσεις των ιπτάμενων ραντάρ του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. <br /> <br /> Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν καταγραφεί από τις 29 Ιουνίου έχει παρατηρηθεί μια αλλαγή στις πτήσεις που γίνονται από εναέρια μέσα της Συμμαχίας στο Αιγαίο. <br /> <br /> Ενδεικτικά αναφέρουμε: <br /> <br /> •Από τις 2 μέχρι τις 6 Ιουλίου Awacs που απογειωνόταν από το Άκτιο, με αποστολή την συμμετοχή στην επιχείρηση SEA GUARDIAN ,όχι μόνο πέταξε πάνω από την Κάρπαθο, αλλά έκανε και συνεργασίες με ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη , στη Χαλκιδική, τη Σκύρο, την Αμοργό και την Κάρπαθο. <br /> <br /> •Από τις 9 ως τις 13 Ιουλίου ιπτάμενο ραντάρ Awacs το οποίο επίσης απογειωνόταν από το Άκτιο, με αποστολή στην Ανατολική Μεσόγειο, πέταξε πάνω από Κάρπαθο και Ρόδο. <br /> <br /> •Το ίδιο συνέβη με άλλο Awacs που έκανε πτήσεις από 14 έως 16 Ιουλίου. Συμμετέχοντας στην επιχείρηση Sea Guardian, επέλεξε αεροδιάδρομο που περνούσε πάνω από την Κάρπαθο. <br /> <br /> •Στις 3 και 4 Σεπτεμβρίου ιπτάμενο ραντάρ Awacs απογειώθηκε από το Άκτιο και εκτέλεσε συνεργασία με ελληνικά μαχητικά στην περιοχή μεταξύ Χαλκιδικής και Σκύρου. Η συνεργασία κράτησε αρκετή ώρα και είχε διάφορα σενάρια. Αυτή η συνεργασία αποτελεί σαφή αλλαγή στάσης ,αφού για πάρα πολλά χρόνια για να γίνουν αυτές οι απλές συνεργασίες η Συμμαχία ζητούσε την άδεια…της Τουρκίας! <br /> <br /> Ασφαλώς και θα πρέπει να αναμένουμε για να δούμε αν μπορούμε να μιλάμε για πραγματική στροφή της Συμμαχίας και των ΗΠΑ σ΄ ότι έχει να κάνει με τις τουρκικές παράλογες απαιτήσεις ή αν πρόκειται για κάποια ευκαιριακή αλλαγή. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αλλαγή προς το θετικό στις πτήσεις των Awacs δεν αφορά τις πτήσεις από και προς Τουρκία , μέσω FIR Αθηνών, όπου τηρούνται οι παλαιές πρακτικές αποφυγής των περιοχών που η Τουρκία θέλει να πείσει ότι είναι …αποστρατικοποιημένες. <br /> <br /> Όπως και να ΄χει αυτά τα απλά γεγονότα δείχνουν ότι υπάρχουν θετικές ενδείξεις για την πορεία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, σ΄ ότι έχει να κάνει με τα κέρδη που θα πρέπει να επιδιώξουμε να έχουμε. Προφανώς και δεν μπορούν να ΄ναι κέρδη τα αυτονόητα. Είναι πάντως μια αρχή.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι πτήσεις των ΝΑΤΟϊκών AWACS στο Αιγαίο που έχουν κάνει έξαλλη την Τουρκία! Που και πότε πέταξαν

Το τελευταίο διάστημα η Άγκυρα, επαναφέρει όλο και συχνότερα το ζήτημα “αποστρατικοποιημένων νησιών” στο Αιγαίο, επικεντρώνοντας σε Λήμνο...

Διαβάστε την συνέχεια

Θαλάσσια ισχύς το πρόδηλο πεπρωμένο του Ελληνισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwFT_YV7idahcpP3GvBhYNfUIrWOqUfnyFXt1WL9PYpJK2FJO9gWfgfzuHrMn726oCXXS1QtujhnPAXahX8eThY0Bm3Vtpkoa8TEvBQnFbH-vHJZBNJIi6tFxmBxVkOlgt5cAU5MImdw/s1600/SIMEA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="625" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwFT_YV7idahcpP3GvBhYNfUIrWOqUfnyFXt1WL9PYpJK2FJO9gWfgfzuHrMn726oCXXS1QtujhnPAXahX8eThY0Bm3Vtpkoa8TEvBQnFbH-vHJZBNJIi6tFxmBxVkOlgt5cAU5MImdw/s640/SIMEA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά* </b><br /> Όσοι έχουν μελετήσει και ασχολούνται με το πόλεμο, αναγνωρίζουν ότι ο Πελοποννησιακός πόλεμος μας διδάσκει. Είναι παραδοχή ότι ήταν κυρίως ένας θαλάσσιος πόλεμος, κάτι που πιστεύω ότι και στη σύγχρονη εποχή κατέχει τη συντριπτική πλειονότητα των πιθανοτήτων να συμβεί στο ζωτικό μας γεωπολιτικό χώρο, όποτε χρειαστεί να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά εθνικά μας συμφέροντα. Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από τη συνεχή χρήση της ισχύος στη θάλασσα, από τον Ελληνισμό, τη Τουρκία και τους συμμάχους μας, με αεροναυτικές δυνάμεις, αντιστοίχως. <br /> <br /> Τα ηπειρωτικά εδάφη που περιβάλλουν τα κράτη των δύο πρωταγωνιστών, του Αιγαίου, δεν παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον για εντάσεις και συγκρούσεις. Από την Αδριατική στη Δύση, μέχρι το Βόσπορο στην Ανατολή, και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο στο Νότο, κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου ήταν οι παράκτιες περιοχές, αλλά ιδιαίτερα τα νησιά, το μήλο της έριδος, όπως ακριβώς και σήμερα. Εκεί αντιμετωπίσθηκε ένας πόλεμος στις τρεις δεκαετίες συγκρούσεων. Οι χερσαίες επιχειρήσεις είχαν σίγουρα το ρόλο τους στον Πελοποννησιακό πόλεμο, αλλά ώθηση σχεδίων για επίτευξη του σκοπού έγινε κυρίως στη θάλασσα που ήταν ο καθοριστικός παράγοντας στο πόλεμο. <br /> <br /> Αυτό που διδασκόμαστε από το Θουκυδίδη είναι ότι ο πυρήνας της εθνικής μας στρατηγικής, οφείλει να είναι η αδιαμφισβήτητη ικανότητα μας, για επίδειξη ισχύος στην ξηρά από τη θάλασσα. Οι αεροναυτικές δυνάμεις μας από τον καιρό της ειρήνης, με τη συνδρομή μιας αποτελεσματικής στρατιωτικής διπλωματίας πρέπει να καταστήσουν κατανοητό, στον αντίπαλο ότι έχουν την ικανότητα να του προκαλέσουν σοβαρές βλάβες και να τον αποτρέψουν από την οποιαδήποτε χρήση βίας. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούμαστε ιστορικά, καθώς όσο οι Αθηναίοι ως κεντρική στρατηγική πολέμου είχαν την ικανότητα να εκτελούν επιδρομές στις ακτές της Πελοποννήσου, οι Σπαρτιάτες δεν είχαν καμία αποτελεσματική απάντηση. Οι Αθηναϊκές επιθέσεις απέδειξαν ότι με ισχυρό Ναυτικό, παρά τις Σπαρτιατικές επιθέσεις στην Αττική, η Σπάρτη δεν μπορούσε να προστατεύει τις δυνάμεις της από τις αθηναϊκές ναυτικές δυνάμεις. Αλλά και στη νεότερη ιστορία μας μετά τις νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου, η Τουρκία δεν αμφισβήτησε τη κυριαρχία μας στη θάλασσα, παρά μόνο μετά την εισβολή τους στη Κύπρο.<br /> <br /> Είναι πεποίθηση μου ότι η θαλάσσια ισχύς όχι μόνο είναι πιο σημαντική από την χερσαία ισχύ στον πόλεμο με την Τουρκία για την κυριαρχία, αλλά και λιγότερο απειλητική για τη διεθνή σταθερότητα. Όπως άλλωστε ανέφερε χαρακτηριστικά ο Mahan, ότι είναι «περιορισμένη η ικανότητα των ναυτικών δυνάμεων να επιβάλλουν την όποια κατάληψη στην ενδοχώρα» και έτσι δεν αποτελούν καμία απειλή για την ελευθερία. <br /> <br /> Σκεφτείτε ότι αντί για την ενδοχώρα των δυο αντιπάλων στην περιοχή μας, αντίθετα οι περιβάλλουσες θάλασσες αποτελούν τους “μεντεσέδες” του γεωπολιτικού πεπρωμένου. Για αυτό επιμένω ότι θα επιτρέψουν σε ένα ναυτικό έθνος όπως είναι το Ελληνικό με τη κατάλληλη κεφαλαιοποίηση στη ναυτική ισχύ να επηρεάζει τις γεωπολιτικές εξελίξεις.<br /> <br /> Η Τουρκία, με αθεράπευτα γεωγραφική μειονεκτική θέση, όσον αφορά τη συσσώρευση του θαλασσίου πλούτου, είτε στην υφαλοκρηπίδα ή στην ΑΟΖ, εξ’ αιτίας του συμπλέγματος του Καστελόριζου και της εγγύτητας των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, θεωρεί φυσικό και πρέπον, ότι πρέπει να είναι δυσαρεστημένη ερμηνεύοντας κατά το δοκούν το δίκαιο των θαλασσών και η δυσαρέσκεια της εύκολα παίρνει τη μορφή επιθετικότητας με τη μη αναγνώριση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Έτσι αποκαλύπτει το βαθύτερο πρόβλημά της που έχει βάση, στην πραγματικότητα, που δεν είναι άλλο από τη γεωγραφία.<br /> <br /> Ο Ελληνισμός σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι της εκμετάλλευσης του θαλασσίου πλούτου πρέπει να διατηρήσει, με κάθε κόστος, μια σταθερά εδραιωμένη ναυτική συνείδηση και να κατέχει ναυτική ισχύ ικανή και αποτρεπτική, με σκοπό να χρησιμοποιείται για την υποβοήθηση της διπλωματίας σε καθημερινή βάση. Είναι σίγουρο ότι και η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τις ναυτικές δυνάμεις της ως εργαλεία της διπλωματίας, ειδικά ως μέσα καταναγκασμού. <br /> <br /> Ο αεροναυτικές επιχειρήσεις που θα κληθούν να διεξαχθούν από τις ελληνικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων ενός πολέμου θα ήταν αδύνατες χωρίς την ικανότητα των ναυτικών να πολεμήσουν στη θάλασσα. Κάθε μάχη, σε οποιαδήποτε κλίμακα, είναι εξαιρετικής σημασίας κατά τη διάρκεια του οποιουδήποτε πολέμου. Γι’ αυτό η ύπαρξη ενός ισχυρού και αξιόπιστου αεροναυτικού στόλου θα επιτρέψει στον Ελληνισμό να διεκδικεί τα δίκαιά του. Χωρίς τη θέσπιση ελέγχου στη θάλασσα με το στόλο μας, ο Ελληνισμός δεν θα είναι σε θέση να διεξάγει μια συντονισμένη εκστρατεία προβολής ναυτικής ισχύος εναντίον της Τουρκίας. Ενδεχόμενη μετατροπή της Τουρκίας σε μια ναυτική δύναμη, οσοδήποτε βραχύβια, σε συνδυασμό με την αδυναμία της Ελλάδας να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, θα ήταν ένας μετασχηματισμός καθοριστικός εναντίον των συμφερόντων μας.<br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος ε.α., ΠΝ.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θαλάσσια ισχύς το πρόδηλο πεπρωμένο του Ελληνισμού

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Όσοι έχουν μελετήσει και ασχολούνται με το πόλεμο, αναγνωρίζουν ότι ο Πελοποννησιακός πόλεμος μας διδάσκει. Είναι πα...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανικές οφειλές: Κάλλιο αργά παρά ποτέ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHxygx76S2shM2P7ymX-_Fu-K1YBp8Cr87Z2lkP2FD26LV75ic5A_rPxIaA-R4Faq6On2ax2RQvOZYLA3qK28bSz-ZYj5K4-EndaJKFPmMpIbidBBIVFTRa-FCq18QYB8HFT6OewU7fq0/s1600/ELLINIKI+SIMEA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHxygx76S2shM2P7ymX-_Fu-K1YBp8Cr87Z2lkP2FD26LV75ic5A_rPxIaA-R4Faq6On2ax2RQvOZYLA3qK28bSz-ZYj5K4-EndaJKFPmMpIbidBBIVFTRa-FCq18QYB8HFT6OewU7fq0/s640/ELLINIKI+SIMEA.jpg" width="640" /></a></div>    <i> Eurokinissi</i><br /> <br /> <b>Αθανάσιος Χαραλαμπίδης* </b><br /> Επ’ αφορμή της ελληνογερμανικής συνέλευσης και της επικείμενης παράδοσης στην Ολομέλεια της Βουλής του πορίσματος για τις γερμανικές αποζημιώσεις, θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε τους όρους και τα όρια μιας οριστικής διευθέτησης της βασικής ίσως εκκρεμότητας ανάμεσα στις δύο χώρες.<br /> <br /> Καταρχάς, αναφερόμαστε σε συμβιβαστική λύση, καθώς η μονομερής ικανοποίηση των αξιώσεων μας μέσω αναγκαστικής εκτέλεσης σε γερμανικά περιουσιακά στοιχεία εντός ή εκτός Ελλάδος, πέραν των νομικών περιπλοκών, θα επέφερε και σοβαρό πλήγμα στις διμερείς μας σχέσεις με τη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε. Ως εκ τούτου, η όποια συμφωνία θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα ζωτικά συμφέροντα αμφότερων των πλευρών. Αφενός, την ηθική και υλική δικαίωση των κοινοτήτων και των ανθρώπων (επιζησάντων και συγγενών των αποβιωσάντων) που υπέστησαν τις φρικαλεότητες των κατοχικών δυνάμεων. Αφετέρου την εύλογη ανησυχία του γερμανικού κράτους για τη δημιουργία νομικού προηγούμενου που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από άλλα κράτη.<br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, μπορούμε να εξετάσουμε τη δυνατότητα οικοδόμησης ενός συναινετικού τερματισμού της διένεξης αυτής που αναμφίβολα δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο λαών.<br /> <br /> Υπάρχουν, λοιπόν τρεις κύριες κατηγορίες οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα από την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου:<br /> <br /> - Κατοχικό δάνειο κατά το μέρος που δεν έχει εξοφληθεί.<br /> <br /> - Υλικές καταστροφές και ανθρώπινα θύματα στον άμαχο πληθυσμό από τη δράση των ναζιστικών στρατευμάτων.<br /> <br /> - Μελλοντικές επιπτώσεις στην παραγωγική ικανότητα της χώρας από τη μείωση κεφαλαίου που προκάλεσε η γερμανική διοίκηση.<br /> <br /> Mutatis mutandis, θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε τις ως άνω τρεις πηγές αξιώσεων με όρους δικαιοπρακτικής και αδικοπρακτικής (θετικής και αποθετικής ζημίας) ευθύνης του γερμανικού έναντι του ελληνικού Δημοσίου. Πώς όμως θα οδηγηθούμε σε μια διακρατική σύμβαση με αμοιβαία επωφελή χαρακτήρα για το σύνολο των προαναφερθεισών διαφορών;<br /> <br /> Η απάντηση βρίσκεται ίσως στην εξειδικευμένη αντιμετώπιση κάθε περίπτωσης. Όσον αφορά το κατοχικό δάνειο, η οφειλή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί νομικά και το μόνο που μένει είναι να προσδιοριστεί το επιτόκιο αυτής. Ο από μακρού διαδραμών χρόνος, βέβαια, συνηγορεί υπέρ της υιοθέτησης ενός λελογισμένου ύψους το οποίο δε θα έχει ούτε συμβολικό αλλά ούτε και δυσανάλογα επαχθή χαρακτήρα. Περνώντας στο σκέλος των αποζημιώσεων, η μεν θετική ζημία θα πρέπει να αποκατασταθεί πλήρως και άμεσα. Η παραδοχή, ωστόσο, νομικής ευθύνης από την πλευρά του Βερολίνου θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για αντίστοιχες διεκδικήσεις από ανατολικές ιδίως χώρες.<br /> <br /> Ως εκ τούτου, μια δημιουργική διατύπωση περί γερμανικής ηθικής ευθύνης σε συνδυασμό με την αποκεντρωμένη διαχείριση των σχετικών αιτημάτων ΦΠ και ΝΠ από ένα φορέα όπως το ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον θα αποτελούσε μια ρεαλιστική λύση στο σημερινό αδιέξοδο. Τέλος, ο υπολογισμός της αποθετικής ζημίας, ήτοι του διαφυγόντος κέρδους της ελληνικής οικονομίας από την οπισθοδρόμηση που προκλήθηκε την περίοδο της κατοχής, είναι αρκούντως προβληματικός καθώς εκτείνεται σε βάθος εβδομήντα ετών και επηρεάζεται από τη μεταπολεμική συνεργασία της Ελλάδος με τη Γερμανία, ιδίως από την ένταξη μας στην Ε.Ο.Κ. Επομένως, η συνομολόγηση της αξίωσης αυτής ως καταχρηστικής ενόψει και της έκτοτε ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών κρίνεται σκόπιμη.<br /> <br /> Ολοκληρώνοντας, επισημαίνεται ότι ο διακανονισμός του θέματος είναι εκατέρωθεν αναγκαίος όσο και επίκαιρος. Για τη χώρα μας, αποκαθιστά μια ιστορική αδικία και εξομαλύνει το κοινό αίσθημα των πολιτών απέναντι στη μεγαλύτερη ηπειρωτική δύναμη, με ότι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη συνεργασία στις επιμέρους οικονομικές και πολιτικές δομές. Ταυτόχρονα, η άσκηση ηγεσίας στον ευρωπαϊκό χώρο δεν μπορεί παρά να βασίζεται στην έμπρακτη αναγνώριση των ευθυνών του πρόσφατου παρελθόντος. Το μήνυμα αυτό, εξάλλου, απευθύνεται και στο εσωτερικό των δύο κοινωνιών που ακροβατούν, ως φαίνεται, μεταξύ εξωστρεφών και φοβικών τάσεων.<br /> <br /> <b><i>*Δρ. Κοινωνιολογίας του Δικαίου, Τραπεζικός </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γερμανικές οφειλές: Κάλλιο αργά παρά ποτέ…

    Eurokinissi Αθανάσιος Χαραλαμπίδης*  Επ’ αφορμή της ελληνογερμανικής συνέλευσης και της επικείμενης παράδοσης στην Ολομέλεια της Β...

Διαβάστε την συνέχεια

O Κωνσταντίνος Κατσίφας, οι Βορειοηπειρώτες και η μοίρα του ελληνισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPEfy9UG-_pYvxLpy4rU0QfEMNra1UJv7BFbJRHNkDKOSsaqRvBflNha6ei4m097cIWT6AU2MV8AI4u9Lgi-IAshX5M7UvDn4Ldp2yAYOPIuEc-3c-uK7UBgg-sNILLV_ZmCo5lxHl74o/s1600/SIMAIA_VOREIOS_HPEIROS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="389" data-original-width="650" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPEfy9UG-_pYvxLpy4rU0QfEMNra1UJv7BFbJRHNkDKOSsaqRvBflNha6ei4m097cIWT6AU2MV8AI4u9Lgi-IAshX5M7UvDn4Ldp2yAYOPIuEc-3c-uK7UBgg-sNILLV_ZmCo5lxHl74o/s640/SIMAIA_VOREIOS_HPEIROS.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός παιδιού από φτωχή λαϊκή οικογένεια, όπως συνέβη σχεδόν πριν είκοσι χρόνια με τον Σολωμό Σολωμού, στην Κύπρο συνιστά και μια ζωντανή καταγγελία για την ένοχη συνείδησή μας. Αυτός, τη στιγμή που σύσσωμες οι ελληνικές ελίτ και το ελληνικό κράτος, έχουν εγκαταλείψει τη ελληνική μειονότητα στη μοίρα της, θυσίασε κυριολεκτικά τη ζωή του, μια και δεν έβλεπε πλέον καμιά δυνατότητα για να κρατήσει την αξιοπρέπεια και τον εθνισμό του. <br /> <br /> Tου <b>Γιώργου Καραμπελιά </b><br /> <br /> Η Βόρειος Ήπειρος, όπως όλα τα ακριτικά σημεία του ελληνισμού, κατοικείται από έναν λαό, κυριολεκτικά μαρτυρικό, που άντεξε επί εκατοντάδες χρόνια τους χειρότερους διωγμούς, τις γενοκτονίες, τους βίαιους εξισλαμισμούς, τις απαγορεύσεις της θρησκευτικής, γλωσσικής και εθνικής του ταυτότητας, για να φτάσει, σήμερα, στην «δημοκρατική εποχή» μας, να απειλείται με ιστορική εξαφάνιση. <br /> <br /> Χαρακτηριστικά, το χωριό του Κατσίφα, το Βουλιαράτι, στην απογραφή του 2005, από 1464 κατοίκους που είχε θεωρητικά, κατέγραφε 1220 μετανάστες. Και όπως σημείωνε ο Παναγιώτης Κονδύλης το 1997, οι Βορειοηπειρώτες έρχονται να ολοκληρώσουν αυτή τηn τεράστια, μέσα σε εκατό χρόνια, αιμορραγία του οικουμενικού ελληνισμού. <br /> <br /> Μετά το 1920… αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που διαρκεί ως σήμερα. Το έθνος συνέπεσε εν τέλει με το κράτος…. γιατί το έθνος ακρωτηριάσθηκε και συρρικνώθηκε, γιατί αφανίσθηκε ή εκτοπίσθηκε ο ελληνισμός της Ρωσίας (μετά το 1919), της Μ. Ασίας (μετά το 1922), των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής (ιδίως μετά το 1945). <br /> <br /> Ακολούθησε η εκδίωξη του ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη (1955) και την βόρειο Κύπρο (1974), ενώ σήμερα παρευρισκόμαστε μάρτυρες της αποσύνθεσης και της μαζικής φυγής του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά πυκνή αλυσίδα εθνικών καταστροφών μέσα σε διάστημα ελάχιστο από ιστορική άποψη – εβδομήντα μόλις χρόνια*. <br /> <br /> Προς στιγμήν, όταν κατέρρευσε το καθεστώς Ενβέρ Χότζα-Ραμίζ Αλία, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι Έλληνες πίστεψαν πως επιτέλους είχε έρθει η ώρα, αν όχι να εκπληρωθούν οι προσδοκίες και τα όνειρά που είχαν καταποντιστεί το 1914 με την αναίρεση της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου–, τουλάχιστον να μπορούν ανενόχλητοι να ασκούν τα δικαιώματά που θεωρητικώς τους αναγνωρίζει το αλβανικό Σύνταγμα, το οποίο τους χαρακτηρίζει ως «ελληνική εθνική μειονότητα». <br /> <br /> Οι Βορειοηπειρώτες είχαν επιτέλους τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στη μητέρα πατρίδα και να φιλήσουν τα χώματά της, όπως έκαναν μαζικά, περνώντας τα σύνορα. Ελληνικά σχολεία και εκκλησίες ξανάνοιγαν μετά από σαράντα ή πενήντα χρόνια και οι ορθόδοξοι πληθυσμοί της Αλβανίας (που αποτελούν το 25% του πληθυσμού) στράφηκαν αποφασιστικά προς την Ελλάδα. <br /> <br /> Όμως, τα όνειρα και οι ελπίδες κράτησαν πολύ λίγο. Ο αλβανικός εθνικισμός, υποδαυλιζόμενος και συνεπικουρούμενος από τους Τούρκους, αντί να κατευναστεί από το γεγονός ότι η Αλβανία επιβίωνε κυριολεκτικά από τα εμβάσματα των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών που βρίσκονταν στην Ελλάδα, αντίθετα, αναζωπυρώθηκε. Έβαλε πλέον ως στόχο να συρρικνώσει και να αφανίσει οριστικά τη μειονότητα και να αποκόψει τις οκτακόσιες χιλιάδες των ορθοδόξων από των ελληνισμό. <br /> <br /> Τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι αλβανικές κυβερνήσεις είναι αναρίθμητα. Μετακινήσεις πληθυσμών, «αποχαρακτηρισμός» ελληνικών χωριών και εγκατάσταση Τσάμηδων γύρω από τη Χιμάρα και τις άλλες μειονοτικές περιοχές. Διαρκείς και μόνιμες πιέσεις για να αποχωρήσουν οι Βορειοηπειρώτες προς την Ελλάδα, υποδαύλιση του αλβανικού εθνικισμού μέσω των διεκδικήσεων των Τσάμηδων και έντονου ανθελληνισμού στην εκπαίδευση. Αντί να υπάρξει προσέγγιση Ελλήνων και Αλβανών, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. <br /> <br /> Και τα κατάφεραν όλα αυτά γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα με τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου όχι μόνο δεν στήριξαν τους Έλληνες και τους ορθόδοξους της Αλβανίας, αλλά έκαναν, αντίθετα, ό,τι μπορούσαν για να τους αποδυναμώσουν. <br /> <br /> Θα μπορούσαν να οργανώσουν την οικονομική στήριξη της ελληνικής μειονότητας στο εσωτερικό της Βορείου Ηπείρου, ενισχύοντας την εγκατάσταση επιχειρήσεων με προνομιακό δανεισμό για τους Έλληνες μειονοτικούς, ώστε να ζήσουν στον τόπο τους. <br /> <br /> Αλλά για τους Έλληνες ιθύνοντες οι Βορειοηπειρώτες αποτελούσαν ένα «πρόβλημα», και τους αντιμετώπισαν, όπως και το αλβανικό κράτος, διευκολύνοντας, στην ουσία, τη μετακίνησή τους προς τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, όπου αντιμετωπίζονταν ως «Αλβανοί» ή ως Έλληνες δεύτερης κατηγορίας. <br /> <br /> Μέσα σε μια τριακονταετία, κουτσουρεύτηκαν τα φτερά των Βορειοηπειρωτών, το μεγαλύτερο μέρος τους μετανάστευσε στην Ελλάδα, επιτάθηκε ο αφελληνισμός των ελληνικών περιοχών και οι Βορειοηπειρώτες πήραν το σκληρό μάθημα που τους έδωσαν, οι «Τουρκαλβανοί» και η μητριά μάνα τους, ταυτόχρονα. <br /> <br /> Αφού σίγησαν σταδιακά οι φωνές και οι διαμαρτυρίες της βορειοηπειρωτικής κοινότητας που ακουγόταν στη δεκαετία του 1990 και του 2000, δεν έμενε στους πατριώτες Βορειοηπειρώτες παρά ο δρόμος της φυγής ή της ατομικής αντίστασης. <br /> <br /> Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, ο νεαρός Βορειοηπειρώτης, που γνώρισε σε νεαρή ηλικία τη δύσκολη ζωή της προσφυγιάς, αποφάσισε, πέντε χρόνια πριν, να επιστρέψει στα πατρογονικά εδάφη και να προσπαθήσει να αντιστρέψει, μόνος του ει δυνατόν, το κύμα του οριστικού αφελληνισμού. <br /> <br /> Στους Βουλιαράτες, προσπαθούσε να εμψυχώσει τους λίγους μόνιμους συμπατριώτες του και να ενισχύσει τις παραγωγικές δραστηριότητες. Ύψωσε νόμιμα την ελληνική σημαία –διότι η ελληνική μειονότητα είναι αναγνωρισμένη ως εθνική– και είχε βάλει ως στόχο να δημιουργήσει μία νέα ελληνική εκκλησία, γενικότερα να αναζωογονήσει τον τόπο του που ερήμωνε. Γι’ αυτό και ήταν επικίνδυνος για το αλβανικό καθεστώς. <br /> <br /> Η τακτική των Αλβανών ήταν να τον προκαλούν διαρκώς, να τον καλούν στο αστυνομικό τμήμα, να τον απειλούν, θέλοντας να τον υποχρεώσουν είτε να σιγήσει είτε να φύγει, είτε, εν τέλει, να τον εξοντώσουν. Έτσι και την ημέρα της εκτέλεσής του, στην εθνική γιορτή των Ελλήνων, την 28η Οκτωβρίου, κατέβασαν προκλητικά από την πλατεία του χωριού την ελληνική σημαία. <br /> <br /> Αυτός, μόνος του, μη μετρώντας συσχετισμούς και συμβάσεις, νιώθοντας κυνηγημένος από τη μια και εγκαταλελειμμένος από την ίδια την πατρίδα του, που θα έσπευδε να τον χαρακτηρίσει «εθνικιστή», συγκρούστηκε με την αλβανική εξουσία και εκτελέστηκε. <br /> <br /> Καθόλου τυχαία, στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ, οι «εχέφρονες» εθνομηδενιστές και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα προσπάθησαν να συσκοτίσουν τα γεγονότα. Όχι μόνο συκοφάντησαν τον Κατσίφα, αλλά άφησαν αναπάντητες τις προκλήσεις του Ράμα που σκύλευσε τον νεκρό Κατσίφα, και τέλος κατάντησαν να απολογούνται στην αλβανική κυβέρνηση. Ενώ θα έπρεπε να τους έχουν καθίσει στο σκαμνί του κατηγορούμενου, η ελληνική κυβέρνηση άφησε τους δολοφόνους του Κατσίφα να μεταβληθούν από κατηγορούμενοι σε κατηγόρους. <br /> <br /> Μπροστά στη μοίρα ενός ελληνισμού που αργοπεθαίνει, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας θέλησε να αντισταθεί, μόνος. Και όπως συνέβη με τον Σολωμό Σολωμού στην Κύπρο, ο θάνατός του αποτελεί εν τέλει μία υπόμνηση πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αντιστέκονται, ακόμα και αν ξέρουν καμιά φορά πως μπορεί οι Τρώες και να διαβούν στο τέλος. Άραγε ο τραγικός και ηρωικός θάνατός του, θα λειτουργήσει έστω ως μηχανισμός αφύπνισης για την υπνώττουσα συνείδησή μας;<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

O Κωνσταντίνος Κατσίφας, οι Βορειοηπειρώτες και η μοίρα του ελληνισμού

Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός παιδιού από φτωχή λαϊκή οικογένεια, όπως συνέβη σχεδόν πριν είκοσι χρόνια με τον Σολωμό...

Διαβάστε την συνέχεια

ΟΧΙ υποκριτή και ψεύτη Οζερσάι, ΔΕΝ σου ανήκουν και το ξέρεις, γι’ αυτό και εκτρέπεσαι…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSswytZmmAA_TGa3xIlhyphenhyphenjqhbeOGQUW-wCZBNH8Ctq2fXm3gKou4aV2858F5oESbGs87woB-7Z0qQ7RKe3NZM2O8vqIrQAc6uyJN03OOS_Lkb2CnEte0eoHnKYO_NHH3c7HUYQuh2i49M/s1600/ozersai.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSswytZmmAA_TGa3xIlhyphenhyphenjqhbeOGQUW-wCZBNH8Ctq2fXm3gKou4aV2858F5oESbGs87woB-7Z0qQ7RKe3NZM2O8vqIrQAc6uyJN03OOS_Lkb2CnEte0eoHnKYO_NHH3c7HUYQuh2i49M/s640/ozersai.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σημείο καμπής χαρακτήρισε ο κατοχικός ψευδοϋπουργός Εξωτερικών, Κουντρέτ Οζερσάι την έναρξη γεώτρησης από τον Πορθητή στην ανατολική Μεσόγειο, υποστηρίζοντας ότι το φέρσιμο της διεθνούς κοινότητας απέναντι στην Ε/κ πλευρά δημιούργησε ένα άνισο καθεστώς. Σε δηλώσεις του στο τουρκικό πρακτορείο Ντεμίρορεν (DHA) ο Κουντρέτ Οζερσάι, απευθυνόμενος στους Ε/Κ, είπε ότι “εμείς δεν θέλουμε κακούς γείτονες, ελάτε να γίνουμε καλοί γείτονες, να διαχειριστούμε, να διαμοιραστούμε από κοινού τις πηγές που ανήκουν και στις δύο κοινότητες”. <br /> <br /> Ο κατοχικός αξιωματούχος υποστήριξε ότι “η Ε/κ πολιτική ηγεσία είναι υποχρεωμένη να μας δείξει ότι είναι έτοιμη και το έχει χωνέψει ότι θα μοιραστεί μαζί μας τόσο την πολιτική εξουσία όσον και τις φυσικές πηγές. Υποστήριξε ότι “όσον δεν αλλάζει αυτή η αντίληψη και νοοτροπία δεν φαίνεται και πολύ ρεαλιστική για μένα η επιτυχία αλλά ούτε και η επιβίωση ενός ομόσπονδου συνεταιρισμού που βασίζεται στον διαμοιρασμό”. <br /> <br /> ΣΧΟΛΙΟ DP: Όχι υποκριτή Οζερσάι, δεν έχει να σου δείξει ΤΙΠΟΤΑ η ελληνική πλευρά, εσύ έχεις να δείξεις. Δε θα βαρεθούμε να το λέμε: Εάν επιμένεις ότι τα Κατεχόμενα είναι «κράτος», τότε κόψε τον λαιμό σου και ψάξε για υδρογονάνθρακες στις υποτιθέμενες θαλάσσιες ζώνες του. Ή παίρνεις πίσω την αναγνώριση του ψευδοκράτους και έχουμε συζήτηση, ή άσε τα υπόλοιπα για τους κουτούς… <br /> <br /> Ο Οζερσάι χαρακτήρισε απαράδεκτη την προσέγγιση της Ε/κ πλευράς. “Αλλά και πάλι δεν το λέω αυτό για να κατηγορήσω την Ε/κ πλευρά. Η άσκηση της εξουσίας στο κοινό κράτος σαν να είναι ενιαίο κράτος από τα τέλη του 1963 μέχρι σήμερα έγινε συνήθεια για την Ε/κ πολιτική ηγεσία και έγινε και για την Ε/κ κοινότητα συνήθεια. Ενώ αυτή είναι η κατάσταση δυσκολεύονται να χωνέψουν ότι θα υπάρξει μια λύση στην οποία θα υπάρχει πραγματική πολιτική ισότητα”, ισχυρίστηκε ο Οζερσάι. <br /> <br /> Υπενθυμίζοντάς την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ μετά το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, ο Τ/Κ πολιτικός είπε ότι “εάν σε αυτό προσθέσετε και το ότι παραβλέπουν την μονομερή εξόρυξη του φυσικού πλούτου που ανήκει και στις δύο κοινότητες, δεν χρειάζεται πραγματικά να κατηγορεί κανείς την Ε/κ κοινότητα. <br /> <br /> Με λίγα λόγια προσπαθώ να πω αυτό. Ότι το άνισο καθεστώς και την παράνομη κατάσταση που δημιούργησε αυτό το φέρσιμο της διεθνούς κοινότητας στην Ε/κ πλευρά είναι στην πραγματικότητα ο λόγος που βρισκόμαστε σήμερα απέναντι από πολλά προβλήματα”. <br /> <br /> “Για να διαχειριστούμε μαζί το φυσικό αέριο πρέπει πρώτα να καθίσουμε και να συζητήσουμε μεταξύ μας”, είπε και διερωτήθηκε: “Τί περιμένει να κάνουμε η Ε/κ πλευρά αν δεν αποδέχεται να το συζητήσει αυτό το θέμα λέγοντας ότι είναι ζήτημα κυριαρχίας; Να καθίσουμε περιμένοντας ως θεατές; Ιδού η πιο σημαντική εξέλιξη για να δείξουμε ότι δεν είναι έτσι είναι η αγορά του γεωτρύπανου από την Τουρκία”. <br /> <br /> ΣΧΟΛΙΟ DP: Με ποιον ζητάς κύριε να συζητήσεις, το οποίο μάλιστα το θυμήθηκες όψιμα, με αυτόν που δεν αναγνωρίζεις και σνόμπαρες επιδεικτικά όλα αυτά τα χρόνια; Όταν έφτασε στη μύτη σου οσμή πετρελαίου και φυσικού αερίου το θυμήθηκες; Τα ξέχασες όλα όσα έλεγες προτού αντιληφθείς ότι υπάρχει «μπαγιόκο»; <br /> <br /> Γι’ αυτό σε τσούζει η ένταξη της ΝΟΜΙΜΗΣ Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εσύ ο κραυγαλέα παράνομος, κατηγορείς για παρανομίες ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα; Και μάλιστα απειλείς με στρατιωτικά μέτρα εκεί που ΝΟΜΙΖΕΙΣ ότι σε παίρνει, δηλαδή απέναντι στην Ελλάδα, για να δημιουργήσεις τετελεσμένα; <br /> <br /> Κόπτεσαι για το διεθνές δίκαιο ισχυριζόμενος ότι σε δικαιώνει, αρνείσαι να διεκδικήσεις νόμιμα αυτό που θεωρείς δίκιο σου και αντιθέτως ξεχνάς ότι το διεθνές δίκαιο δεν απαγορεύει μόνο ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΒΙΑΣ, αλλά υποκριτή νεοθωμανέ ισλαμιστή, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΧΡΗΣΗΣ ΒΙΑΣ. <br /> <br /> Ξέχασες ότι εξακολουθείς να απαιτείς 50-50 διαμοιρασμό του πλούτου; Το 18% των Τουρκοκυπρίων την εποχή της εισβολής θα λάβει το 50% του πλούτου; Αυτός είναι ο λόγος που φαγώθηκες να προσκαλείς τους Τουρκοκύπριους της διασποράς να γυρίσουν στην Κύπρο; Έμμεση ομολογία; Διότι καταλαβαίνεις την τερατολογία που χρησιμοποιείς Να συνυπολογίσουμε και τους Ελληνοκύπριους της διασποράς τότε; <br /> <br /> Ξέρεις ότι τα εγκληματικά στοιχεία από την Ανατολία που έστειλες στην Κύπρο μετά την εισβολή, μόνο μερικώς επηρέασαν την πληθυσμιακή ισορροπία. Μετέτρεψαν δε τα Κατεχόμενα σε παράδεισο του οργανωμένου εγκλήματος και πιο πρόσφατα του ισλαμικού εξτρεμισμού. Όλους για ηλίθιους τους περνάς να μην το γνωρίζουν; Τι κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες των εμπλεκομένων στην περιοχή χωρών του πλανήτη; Μπρίκια κολλάνε;<br /> <br /> Ποια συζήτηση να γίνει έτσι, όταν μάλιστα η ελληνοκυπριακή πλευρά γνωρίζει καλά ότι… σκασίλα σου για τους Τουρκοκύπριους! Όλα τα θέλεις για την Τουρκία! Όχι μόνο τα έσοδα, αλλά και τον απόλυτο έλεγχο της νήσου την οποία ΔΕΝ θέλεις πραγματικά ανεξάρτητη, διότι στο νεοθωμανικό σου μυαλό θεωρείς και ότι και η Μεσόγειος σου ανήκει…<br />  <a href="http://www.cna.org.cy/"><b>ΚΥΠΕ</b></a> (Άννα Ανδρέου), <a href="https://hellasjournal.com/"><b>HELLAS JOURNAL</b></a><br /> <div> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

ΟΧΙ υποκριτή και ψεύτη Οζερσάι, ΔΕΝ σου ανήκουν και το ξέρεις, γι’ αυτό και εκτρέπεσαι…

Σημείο καμπής χαρακτήρισε ο κατοχικός ψευδοϋπουργός Εξωτερικών, Κουντρέτ Οζερσάι την έναρξη γεώτρησης από τον Πορθητή στην ανατολική Μεσό...

Διαβάστε την συνέχεια