Οι ΗΠΑ έχουν κάνει 297 εισβολές από το 1944 αλλά δεν έχουν κερδίσει κανέναν πόλεμο. Μόνο ξοδεύουν…

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/dc9c7256f0c07d7401b28d5d1b1d4bd5_XL.jpg" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Καμία από τις 297 εισβολές των ΗΠΑ μετά το 1944 δεν ήταν αμυντική.</span></h3>Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Joe Biden, είχε δηλώσει για τον πόλεμο στην Ουκρανία, στις 13 Ιουλίου, ότι "ο Putin έχει ήδη χάσει τον πόλεμο. ... Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Έχει ήδη χάσει αυτόν τον πόλεμο".<div><br />Στις 20 Ιουλίου, παραπέμποντας σε ειδήσεις-άρθρα των Financial Times και του Κέντρου για τη Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (CNAS), το ρωσικό RT News είχε τίτλο "Η Δύση δεν είναι προετοιμασμένη για σύγκρουση με την Κίνα", εννοώντας ότι "Η Δύση" (δηλαδή η κυβέρνηση των ΗΠΑ) θα χάσει οποιονδήποτε πόλεμο εναντίον της Κίνας, εκτός και αν αυτός εξελιχθεί σε πυρηνικό πόλεμο (ο οποίος θα καταστρέψει και τις δύο χώρες, αν όχι ολόκληρο τον κόσμο).<br />Στις 19 Ιουλίου, το Politico είχε τίτλο "Allies' 'main effort' for Ukraine shifting from donating weapons to repair them", και ανέφερε ότι επειδή η ικανότητα κατασκευής-παραγωγής όπλων για την Ουκρανία δεν μπορεί να συμβαδίσει με την καταστροφή αυτών, η στρατηγική της Δύσης βασίζεται κυρίως στην επισκευή όποιων όπλων μπορεί.</div><div><br />Επίσης, ανέφερε ότι επειδή η ίδια η δυτική βιομηχανική βάση που παράγει τα όπλα της Δύσης στηρίζεται στην κατασκευή εξαρτημάτων που απαιτούνται για την επισκευή των όπλων, ο στρατός της Ουκρανίας όλο και περισσότερο αφήνεται να βασίζεται στα στρατεύματά του και λιγότερο στα όπλα του ΝΑΤΟ, προκειμένου να διεξαγάγει τον πόλεμο.<br />Έτσι η Ουκρανία πρέπει να συνεχίσει να πολεμά, σε μια όλο και πιο επισφαλή θέση, στην οποία οι απώλειες των στρατευμάτων της θα γίνουν ακόμη μεγαλύτερες από ό,τι πριν.<br /><br />Γιατί χάνει η Δύση;<br /><br />Γιατί η Δύση χάνει και τους δύο κύριους πολέμους της;<br />Από το 1945, δεν έχει κερδίσει ούτε έναν πόλεμο.<br />Το πρόβλημα, εδώ, πηγαίνει πολύ βαθύτερα από την Ουκρανία - ή ακόμη και την Ουκρανία συν την Ταϊβάν - για να φτάσει σε ένα βασικό και συστημικό πρόβλημα σε όλη τη Δύση: τη διαφθορά στις κορυφές των κυβερνήσεών της.<br />Η τελευταία φορά που η Δύση κέρδισε έναν πόλεμο ήταν η αμερικανική επιχείρηση "Καταιγίδα της Ερήμου" κατά την περίοδο 17 Ιανουαρίου έως 28 Φεβρουαρίου 1991, ενάντια στην εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ.<br />Αλλά αυτός δεν ήταν "πόλεμος": ήταν μια απλή μάχη, η οποία διήρκεσε 42 ημέρες.<br />Έτσι, η τελευταία φορά που η Δύση (πλην της Γερμανίας του Χίτλερ) κέρδισε έναν πόλεμο ήταν το 1945, όταν η Γερμανία και η Ιαπωνία ηττήθηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Οι 297 εισβολές<br /><br />Τι συνέβη στη συνέχεια που έκανε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να έχει διαπράξει 297 εισβολές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και παρόλα αυτά να μην έχει κερδίσει κανέναν πόλεμο κατά τη διάρκεια αυτών των 78 ετών από το 2023;<br />Ο κατάλογος της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου των ΗΠΑ για τις αμερικανικές εισβολές (συμπεριλαμβανομένων των αυξήσεων των υφιστάμενων εισβολών) απαριθμεί και περιγράφει εν συντομία 297 τέτοιες εισβολές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (δηλαδή κατά τη διάρκεια 1945-2022, μια περίοδο 77 ετών), και έχει τίτλο "Instances of Use of United States Armed Forces Abroad, 1798-2022".<br />Αυτές οι 297 αμερικανικές εισβολές τα τελευταία 77 χρόνια είναι περισσότερες από όλες τις περιπτώσεις που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου 1798-1945 - η οποία ήταν διπλάσια περίοδος, 147 χρόνια.<br />Και καμία από αυτές τις 297 εισβολές μετά το 1944 δεν ήταν αμυντική.<br />Οι 244 από τις 297 σημειώθηκαν μετά το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022.<br />Οι 175 από αυτές έγιναν μεταξύ της πρώτης ημέρας του 21ου αιώνα και της ημέρας (24 Φεβρουαρίου 2022) που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία<br />Καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου (και ακόμη και μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1945) δεν υπήρξε κήρυξη πολέμου από τις ΗΠΑ και, επομένως, δεν υπήρχε συνταγματική νομιμότητα για την εισβολή - ούτε για καμία από τις εισβολές της Αμερικής μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />Όλες οι 297 ήταν αντισυνταγματικές (χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου από το Κογκρέσο).<br />Οι περισσότερες από αυτές ήταν καθαρά επιθετικές ενέργειες.<br /><br />Οι πολεμοχαρείς ηγέτες<br /><br />Μετά το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, το αμερικανικό καθεστώς έγινε πιο επιθετικό, διεθνώς, και αύξησε τη συχνότητα των εισβολών του.<br />Οι ιδρυτές της Αμερικής είχαν επιμείνει να μην υπάρχει "μόνιμος στρατός" σε αυτό το έθνος.<br />Μέχρι που ο Truman ίδρυσε το Υπουργείο "Άμυνας" και τη CIA το 1947, δεν υπήρχε κανένας.<br />Αυτή η αλλαγή, από τον ίδιο, δημιούργησε το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Αμερικής.<br />Αλλά, πραγματικά όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ από τις 25 Ιουλίου 1945 και μετά ήταν νεοσυντηρητικοί (εκτός από τον JFK λίγο πριν δολοφονηθεί), αν και κάποιοι χειρότεροι από άλλους.<br />Οι χειρότεροι από όλους είναι ο Truman, ο Eisenhower, και οι δύο Bush, ο Obama και ο Biden.<br /><br />Παντού βάσεις<br /><br />Οι ΗΠΑ διαθέτουν σήμερα 900 στρατιωτικές βάσεις σε ξένες χώρες σε όλο τον κόσμο, εκτός από τις 749 εγχώριες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ.<br />Έτσι δαπανούν τώρα περίπου το ήμισυ των στρατιωτικών δαπανών όλου του κόσμου.<br />Τα ακριβή στοιχεία για τον αμερικανικό στρατό είναι: 1,447,7 τρισεκατομμύρια δολάρια που εγκρίθηκαν για φέτος και 1,510,3 τρισεκατομμύρια δολάρια που ζητήθηκαν για το επόμενο έτος.<br />Για το τρέχον έτος, η κορυφαία αναγνωρισμένη ειλικρινής αυθεντία για τις στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ, ο Winslow T. Wheeler, χρησιμοποιεί τις αναφερόμενες εγκεκριμένες δαπάνες του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (DOD) ύψους 848,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά στην τελευταία σχετική δήλωση του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, με ημερομηνία 14 Μαρτίου 2023, το "Σύνολο" για το "FY 2023 Enacted" (που εμφανίζεται στη σελίδα 9) είναι στην πραγματικότητα "851,8" ή 3 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα.</div><div><br />Έχει αλλάξει πολλές φορές κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, αλλά όποιο και αν είναι αυτό, θα αναφέρεται από το SIPRI και τις άλλες δεξαμενές σκέψης που χρηματοδοτούνται από δισεκατομμυριούχους σχετικά με αυτό, ως να περιλαμβάνει το σύνολο των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ, κάτι που σίγουρα δεν ισχύει.<br />Το "σύνολο" θα ήταν τουλάχιστον 1,447,7 τρισεκατομμύρια δολάρια.<br />Αυτές οι δεξαμενές σκέψης συνεργάζονται με την αμερικανική κυβέρνηση προκειμένου να ξεγελάσουν το παγκόσμιο κοινό, ώστε να πιστέψει ότι οι στρατιωτικές δαπάνες της Αμερικής είναι λιγότερες από το 40% των παγκόσμιων, ενώ στην πραγματικότητα είναι περισσότερες από το 50% των παγκόσμιων.<br />Επί του παρόντος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπανά περίπου το 53% του συνόλου των εγκεκριμένων από το Κογκρέσο και τον Πρόεδρο ετήσιων δαπανών (ή "διακριτικής ευχέρειας") για τον στρατό της και μόνο το 47% για όλους τους άλλους σκοπούς μαζί.<br />Και, επί του παρόντος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπανά επίσης περίπου το ήμισυ όλων των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.<br />Περίπου το 26% των ετήσιων "αμυντικών" (επιθετικών) δαπανών της Αμερικής, ύψους περίπου 1,5 τρισ. δολάρια, πηγαίνει για να πληρώσει τους κατασκευαστές των εξοπλισμών της.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι ΗΠΑ έχουν κάνει 297 εισβολές από το 1944 αλλά δεν έχουν κερδίσει κανέναν πόλεμο. Μόνο ξοδεύουν…

Καμία από τις 297 εισβολές των ΗΠΑ μετά το 1944 δεν ήταν αμυντική. Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Joe Biden, είχε δηλώσει για τον πόλεμο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Erdogan επιμένει για τον στρατό στα νησιά: Το συζητήσαμε με τον Μητσοτάκη, θα το ξεπεράσουμε σύντομα.. Διάψευση από Ελλάδα

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b1a7e2d664380364f619248b0d85ec5a_XL.jpg" width="730" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Τούρκος πρόεδρος αποκάλυψε ότι έθεσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη το θέμα της αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και εξέφρασε την ελπίδα να βρεθεί σύντομα λύση.</span></h3>Στα περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών επιμένει η Τουρκία με τον πρόεδρο, Recep Tayyip Erdogan, να ισχυρίζεται ότι συζήτησε το θέμα με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά τη συνάντηση τους στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ. Βέβαια, η Αθήνα απορρίπτει κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του Erdogan τονίζοντας ότι θέματα εθνικής κυριαρχίας όχι μόνο δεν είναι υπό διαπραγμάτευση αλλά δεν αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης στη συνάντηση μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών.<div><br />Ειδικότερα, ο Τούρκος πρόεδρος ερωτηθείς για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το θέμα της παρουσίας στρατού σε ελληνικά νησιά, απάντησε: «Αυτό, το συζητήσαμε ξεκάθαρα με τον κ. Πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Εννοώ το θέμα της στρατιωτικοποίησης αυτών των νησιών. Άλλωστε ο υπουργός Εξωτερικών μου μίλησε με συνομιλητή του για το θέμα, μιλάει και θα μιλήσει για αυτά.<br />Φυσικά, αυτό το θέμα δεν προέρχεται μόνο από την Ελλάδα, όπως ξέρετε, οι φίλοι τους στον Λευκό Οίκο και το λόμπι τους, προκαλούν συνεχώς. Ως αποτέλεσμα αυτής της πρόκλησης, κατά καιρούς εμφανίστηκαν ανεπιθύμητες καταστάσεις.<br />Ο υπουργός Εξωτερικών μας, Hakan, συναντά τον συνομιλητή του και οι σχέσεις του συμβούλου μου Çağatay Kiliç, με τον ειδικό εκπρόσωπο του Μητσοτάκη θα κάνουν αυτή τη διαδικασία πολύ διαφορετική. Πιστεύω ότι θα το ξεπεράσουμε γρήγορα».<br /><br />Η θέση της ελληνικής κυβέρνηση<br /><br />Πάντως, η θέση της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι σαφής: το μόνο θέμα που είναι προς συζήτηση είναι οι θαλάσσιες ζώνες (ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα). Κατά συνέπεια ο,τιδήποτε άλλο (συμπεριλαμβανομένης της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών) είναι εκτός ατζέντας.<br />«Η κυριαρχία σήμερα βρίσκεται στα 6 ναυτικά μίλια. Η Ελλάδα διατηρεί το αναφαίρετο, αποκλειστικό και μονομερές δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, όποτε η ίδια το κρίνει σκόπιμο και αναγκαίο. Είναι σαφέστατη η εξωτερική μας πολιτική και σαφέστατες οι "κόκκινες" γραμμές μας. Δεν πρόκειται να συζητήσουμε ζητήματα τα οποία αφορούν αποστρατικοποίηση των νησιών. Τα ζητήματα αυτά ανάγονται στην κυριαρχία της χώρας και είναι εκτός της οποιασδήποτε συζήτησης και διαπραγμάτευσης. Δεν συζητούμε θέματα τα οποία ανήκουν στην κυριαρχία μας. Θέλω να είμαι εντελώς σαφής», είπε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, κατά τη συζήτηση στη Βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.<br /><br />Η αντίδραση της Αθήνας στις δηλώσεις Erdogan<br /><br />«Ζητήματα που ανάγονται στην κυριαρχία μας ούτε ετέθησαν στη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών στο Βίλνιους ούτε θα μπορούσαν να είναι αντικείμενο συζήτησης», υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά διπλωματικές πηγές και συνεχίζουν «το επανέλαβε άλλωστε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, σήμερα στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση βουλευτή».<br />Πιο αναλυτικά, ο κ. Γεραπετρίτης υποστήριξε, μεταξύ άλλων, «η κυριαρχία είναι απόλυτη, ενιαία και αναφαίρετη, και ως εκ τούτου, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, δεν επιδέχεται οποιασδήποτε παραχώρησης-συρρίκνωσης».<br />Επίσης, αναφερόμενος στις δηλώσεις Μητσοτάκη περί υποχωρήσεων, ο υπουργός Εξωτερικών διευκρίνησε ότι «δεν είναι δυνατόν να υπάρχει οποιαδήποτε παραχώρηση σε σχέση με θέματα κυριαρχίας».<br /><br /></div><div><a href=" www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Erdogan επιμένει για τον στρατό στα νησιά: Το συζητήσαμε με τον Μητσοτάκη, θα το ξεπεράσουμε σύντομα.. Διάψευση από Ελλάδα

Ο Τούρκος πρόεδρος αποκάλυψε ότι έθεσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη το θέμα της αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και εξέφρασε την ελπίδα να βρεθεί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμφωνία για τα σιτηρά: Ο εφιάλτης της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης επιστρέφει.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/07/AP23090671845526.jpg"><img height="383" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/07/AP23090671845526.jpg" width="715" /></a><br /><br />Ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγορεί τις χώρες της Δύσης ότι «διαστρέβλωσαν» τη συμφωνία για την εξαγωγή σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας, αλλά αφήνει παράλληλα ανοικτό το ενδεχόμενο η Ρωσία να επιστρέψει (στη συμφωνία) εάν υλοποιηθούν «στο σύνολό τους» τα αιτήματά της.<br /><br />«Θα εξετάσουμε την πιθανότητα να επιστρέψουμε (στη συμφωνία) αλλά υπό έναν όρο: να ληφθούν υπόψη και υλοποιηθούν, χωρίς καμία εξαίρεση» τα ρωσικά αιτήματα, είπε ο Πούτιν στο υπουργικό συμβούλιο, η συνεδρίαση του οποίου μεταδόθηκε από τη ρωσική τηλεόραση.<br /><br />Η αποχώρηση από τη συμφωνία ανέτρεψε τη σταθεροποίηση των τιμών τροφίμων παγκοσμίως και συνέβαλε στην άμβλυνση των ελλείψεων σε χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Η Ρωσία είχε ήδη αναστείλει τη συμφωνία για τα σιτηρά για αρκετές ημέρες στα τέλη του φθινοπώρου του 2022, κατηγορώντας την Ουκρανία ότι χρησιμοποιεί τον θαλάσσιο διάδρομο μεταφοράς του σιταριού για στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της χερσονήσου της Κριμαίας. Η συμφωνία άρχισε να εφαρμόζεται και πάλι από τη Ρωσία όταν η Μόσχα φέρεται να έλαβε διαβεβαιώσεις από το Κίεβο ότι δεν θα γίνονταν ξανά τέτοιου είδους επιθέσεις.<br /><br />Ποια ήταν η συμφωνία της Μαύρης Θάλασσας;<br /><br />Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι ουκρανικές εξαγωγές σιτηρών έχουν διαταραχθεί. Τα ουκρανικά λιμάνια στον Εύξεινο Πόντο παρέμειναν αποκλεισμένα από ρωσικά στρατιωτικά πλοία για περισσότερους από τέσσερις μήνες.<br /><br />Στις 22 Ιουλίου 2022, με τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών και της Τουρκίας, επιτεύχθηκε συμφωνία για το άνοιγμα ασφαλούς θαλάσσιου ανθρωπιστικού διαδρόμου στον Εύξεινο Πόντο (Πρωτοβουλία Σιτηρών του Εύξεινου Πόντου). Εκτοτε, πάνω από 1.080 πλοία γεμάτα σιτηρά και άλλα τρόφιμα έχουν αναχωρήσει από τα τρία ουκρανικά λιμάνια Χορνομόρσκ, Οδησσό και Γιούζνι.<br /><br />Η Τουρκία ενεπλάκη λόγω της στενής σχέσης μεταξύ του προέδρου της, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και του Βλαντιμίρ Πούτιν και επειδή βάσει της σύμβασης του Μοντρέ που υπογράφηκε το 1936 εποπτεύει τη θαλάσσια κυκλοφορία στα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων.<br /><br />Πόσο επιτυχημένη είναι η συμφωνία;<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο βρήκαν τον δρόμο τους προς τις διεθνείς αγορές μεγάλες ποσότητες αγροτικών προϊόντων. Μέχρι τον Μάιο του 2023 σταθεροποιήθηκε η τιμή των σιτηρών διεθνώς. Μάλιστα το 64% των σιτηρών από την Ουκρανία κατευθύνεται στις πιο φτωχές, αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ για το καλαμπόκι το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει το 50%.<br /><br />Ομως από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα πολλά δημοσιεύματα καταγράφουν μείωση των ουκρανικών εξαγωγών κατά 25% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2022. Οι λόγοι είναι πολλοί και σύνθετοι. Πολλά εφοπλιστικά γραφεία αποφεύγουν να διαθέσουν πλοία για το συγκεκριμένο, επικίνδυνο δρομολόγιο. Οι διατυπώσεις είναι τόσο αυστηρές, που η παράδοση των προϊόντων καθυστερεί.<br /><br />Τι αξιώνει η Ρωσία;<br /><br />Η Μόσχα αξιώνει τη χαλάρωση των δυτικών κυρώσεων, για να αποδεχτεί την ανανέωση της συμφωνίας για τη μεταφορά σιτηρών από τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας. Η Ρωσία, εδώ και ένα χρόνο περίπου, απαιτεί να χαλαρώσουν οι κυρώσεις, ώστε να μπορεί να εξάγει ποσότητες σιτηρών και λιπασμάτων. Το Κρεμλίνο έχει εκφράσει τη δυσαρέσκειά του, υποστηρίζοντας ότι μέχρι τώρα μόνο το ουκρανικό τμήμα της συμφωνίας εφαρμόζεται πλήρως, ενώ οι περιορισμοί στις εξαγωγές ρωσικών λιπασμάτων και τροφίμων δεν έχουν αρθεί.<br /><br />Ποιος ευθύνεται;<br /><br />Η Δύση ισχυρίζεται ότι ο Πούτιν θεωρούσε ότι η συμφωνία δεν έπρεπε να παραταθεί καθώς επέτρεπε στην Ουκρανία να επωφεληθεί οικονομικά από τις εξαγωγές σιτηρών της. Η Μόσχα υποστηρίζει από την πλευρά της ότι δεν έχουν φτάσει αρκετά σιτηρά σε φτωχές χώρες. Τα Ηνωμένα Εθνη τονίζουν επ’ αυτού ότι η συμφωνία ωφέλησε τις χώρες του Τρίτου Κόσμου βοηθώντας στη μείωση των τιμών των τροφίμων κατά περισσότερο από 20% παγκοσμίως.<br /><br />Τα Ηνωμένα Εθνη ανακοίνωσαν ότι το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα έχει προμηθευτεί το 80% του σιταριού μέχρι στιγμής το 2023 από την Ουκρανία – από 50% το 2021 και το 2022. Μέσω του εν λόγω προγράμματος έχουν σταλεί περίπου 725.000 τόνοι ουκρανικού σίτου σε Αφγανιστάν, Σουδάν, Τζιμπουτί, Αιθιοπία, Κένυα, Σομαλία και Υεμένη για την καταπολέμηση της πείνας. Ο παγκόσμιος οργανισμός ανέφερε ότι μέχρι στιγμής, χάρη στη συμφωνία έχουν προμηθευτεί σιτηρά 45 χώρες σε τρεις ηπείρους – 46% στην Ασία, 40% στη Δυτική Ευρώπη, 12% στην Αφρική και 1% στην Ανατολική Ευρώπη.<br /><br />Τι θα συμβεί στη συνέχεια;<br /><br />Το υπουργείο Αμυνας της Ρωσίας έχει ουσιαστικά δηλώσει ότι κάθε πλοίο που φεύγει από ουκρανικό λιμάνι θα αποτελεί στρατιωτικό στόχο. Ο Πούτιν έχει αφήσει να εννοηθεί ότι είναι πρόθυμος να επιστρέψει στη συμφωνία, εάν ικανοποιηθούν τα αιτήματά του. Ωστόσο ο βομβαρδισμός του λιμανιού της Οδησσού δεν συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση.Το πιο πιθανό είναι, σύμφωνα με την εταιρεία αναλύσεων Smartcube, ότι η πτώση των εξαγωγών θα οδηγήσει σε αύξηση των αποθεμάτων στην Ουκρανία και θα μπορούσε να αναγκάσει τους αγρότες να μειώσουν την σπορά την περίοδο 2023-24. Η Ρωσία ενδέχεται να αυξήσει τον φόρο εξαγωγής του σιταριού για να χρηματοδοτήσει τη στρατιωτική της εκστρατεία στην Ουκρανία. Τέλος, οι ελλείψεις λιπασμάτων ενδέχεται να ενταθούν, καθώς η Ρωσία, μαζί με τη Λευκορωσία, αντιπροσωπεύουν περίπου το 14% της παγκόσμιας παραγωγής λιπασμάτων.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συμφωνία για τα σιτηρά: Ο εφιάλτης της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης επιστρέφει.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγορεί τις χώρες της Δύσης ότι «διαστρέβλωσαν» τη συμφωνία για την εξαγωγή σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας, αλλά αφήν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία μαζεύει πετροδολάρια, παίζει με το «ψευδοκράτος» και ανοίγει φάκελο Αν. Μεσογείου.

<img height="337" src="https://armynow.gr/wp-content/uploads/2022/08/%CE%95%CE%A1%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%93%CE%91%CE%9D-%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%93%CE%95%CE%99%CE%9F%CE%A3.png" width="734" /><br /><br /><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Σε μια σημαντική δοκιμασία για τις σχέσεις με την Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και την Ε.Ε., αναμένεται να εξελιχθεί η προγραμματισμένη για σήμερα επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Τ. Ερντογαν στα Κατεχόμενα της Κύπρου για τη θλιβερή επέτειο της έναρξης της τουρκικής εισβολής αλλά και για τα εγκαίνια του ανακατασκευασμένου παράνομου αεροδρομίου Τύμπου.</div><div><br />Στον τουρκοκυπριακό Τύπο υπήρχαν τις τελευταίες ημέρες δημοσιεύματα ότι ο Τ. Ερντογάν πηγαίνοντας στα Κατεχόμενα από την περιοδεία του σε Σ.Αραβία - Κατάρ - ΗΑΕ θα κάνει μια «σημαντική ανακοίνωση» παραπέμποντας σε μια κίνηση που θα συνιστά αναβάθμιση του στάτους του ψευδοκράτους.</div><div><br />Μέχρι αργά χθες το βράδυ δεν είχε γίνει γνωστό το αεροδρόμιο από το οποίο θα αναχωρήσει το προεδρικό αεροσκάφος της Τουρκίας με προορισμό το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου.<br />Στο αεροδρόμιο αυτό μέχρι τώρα δεν υπάρχουν πτήσεις από άλλα αεροδρόμια πλην των τουρκικών. Ακόμη και το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει επιτρέψει στο τουρκικό προεδρικό αεροσκάφος να ταξιδέψει απευθείας στο Τύμπου και η πτήση είχε γίνει αφού πρώτα είχε σταθμεύσει σε τουρκικό αεροδρόμιο.<br />Εάν το τουρκικό προεδρικό αεροσκάφος ξεκινήσει από το Αμπού Ντάμπι και προσγειωθεί στην Τύμπου, τότε αυτό θα επιχειρηθεί να προβληθεί από τον Ερντογάν ως μήνυμα «αναγνώρισης» του ψευδοκράτους.</div><div><br />Μια τέτοια κίνηση εκ μέρους των Εμιράτων θα έθετε σε σοβαρή δοκιμασία και τις σχέσεις της χώρας αυτής με την Ελλάδα και την Κύπρο και θα επιβεβαίωνε τους φόβους που υπάρχουν ότι η στρατηγική σχέση με τα ΗΑΕ τίθεται υπό αμφισβήτηση λόγω της ραγδαίας βελτίωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τις χώρες του Κόλπου. Συγχρόνως όμως ενδέχεται η κίνηση αυτή να δημιουργήσει ρήγμα στη σταθερή θέση μέχρι τώρα της διεθνούς κοινότητας για εμπάργκο σε κινήσεις που θα συνιστούσαν έστω και έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους, με πρώτους «προθύμους» χώρες που βρίσκονται στη στενή ζώνη επιρροής της Τουρκίας.</div><div><br />Υπενθυμίζεται ότι στις 18 Απριλίου είχε προγραμματισθεί η επίσκεψη του Ερντογάν στα Κατεχόμενα για τα εγκαίνια του αεροδρομίου και όταν ανακοινώθηκε η αναβολή, πολλοί στην Αθήνα έσπευσαν να το ερμηνεύσουν ως κίνηση καλής θέλησης του Τούρκου ηγέτη προκειμένου να μην διαταραχθεί το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η πραγματική αιτία ήταν ότι το αεροδρόμιο απλώς δεν ήταν έτοιμο και θα ήταν προσβλητικό για τον ίδιο τον Ερντογάν να εγκαινιάσει ένα ημιτελές και με κακοτεχνίες έργο.</div><div><br />Στα Κατεχόμενα ο «υπουργός μεταφορών» Α. Ερικλί δήλωσε ότι με την επένδυση 450 εκ.ευρω το παράνομο αεροδρόμιο Τύμπου θα είναι το «παράθυρο της ΤΔΒΚ στη διεθνή κοινότητα» προσθέτοντας ότι το νέο αεροδρόμιο, είναι ένα «έργο κύρους για την ΤΔΒΚ κι ένα από τα έργα που θα κάνει τη διαφορά με τη “Νότια Κύπρο”, όπου δεν υπάρχει τέτοιο μεγάλο αεροδρόμιο...».</div><div><br />Η παρουσία του Ερντογάν στην Κατεχόμενη Κύπρο (ενώ έχει καθυστερήσει η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού που παραδοσιακά πραγματοποιεί την πρώτη επίσκεψη στο εξωτερικό στην Κυπριακή Δημοκρατία) και οι αναμενόμενες δηλώσεις εξωραϊσμού της «ειρηνευτικής επιχείρησης» όπως η Τουρκία ονομάζει την τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού και η επανάληψη της θέσης για λύση δυο κρατών στο νησί, δεν μπορεί να μείνουν αναπάντητες από την Αθήνα, θολώνοντας την ειδυλλιακή εικόνα που καλλιεργήθηκε μετά το Βίλνιους.</div><div><br />Διότι είναι σαφές ότι το Κυπριακό σφραγίζει το πλέγμα των ελληνοτουρκικών και ευρωτουρκικών σχέσεων, ενόψει μάλιστα της συζήτησης που ξεκινά στην Ε.Ε. για τη διαμόρφωση της πρότασης που θα καταθέσει η Κομισιόν στη Σύνοδο Κορυφής τους Οκτωβρίου για τα επόμενα βήματα στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.</div><div><br />Οι κινήσεις αυτές έρχονται τη στιγμή που ο Ερντογάν έχοντας ολοκληρώσει την περιοδεία του στις τρεις χώρες του Κόλπου έχει επιτύχει τον καταρχήν στόχο του για εξασφάλιση επενδύσεων αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα αποτελέσουν «ανάσα» για την τουρκική οικονομία. Συγχρόνως όμως, έχει κατορθώσει να προωθήσει την «αμυντική διπλωματία» εξασφαλίζοντας την πώληση drones στη Σ. Αραβία με προοπτική συμπαραγωγής σε εργοστάσιο στο έδαφος της Σ.Αραβίας και επένδυση του Ριαντ στην Τουρκική Πολεμική Βιομηχανία.</div><div><br />Τις επόμενες εβδομάδες όμως θα είναι σε εξέλιξη το άλλο σχέδιο του Τ. Ερντογάν για να διεμβολίσει το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στην Ανατολική Μεσόγειο σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά.<br />Οι ειδήσεις ότι προχωρούν οι διαδικασίες για την εμπορική εκμετάλλευση του κυπριακού κοιτάσματος Αφροδίτη, του αγωγού από τα ισραηλινά κοιτάσματα προς την Κύπρο, της υπογραφής της συμφωνίας για το EuroAsia Interconnector για την ηλεκτρική διασύνδεση Ευρώπης - Ασίας μέσω Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας, έχουν σημάνει συναγερμό στην Άγκυρα η οποία νοιώθει την ανάγκη να ανατρέψει την περιθωριοποίηση της στο ενεργειακό γίγνεσθαι της Αν. Μεσογείου. Για τον λόγο αυτό προετοιμάζει εντατικά την επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι και του ισραηλινού πρωθυπουργού Μ. Νετανιάχου στην Άγκυρα.</div><div><br />Η Τουρκία είναι σαφές πλέον ότι στην πολιτική της στην Ανατολική Μεσόγειο έχει αναγάγει ως πρώτο στόχο το να μπει ενεργά στις ενεργειακές εξελίξεις και να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο ότι μέρος των ενεργειακών πηγών της περιοχής θα εξαχθούν προς την Ευρώπη μέσω του τουρκικού εδάφους.<br />Η Τουρκία έχει ένα ευρύτατο δίκτυο μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρώπη που όμως τροφοδοτείται κυρίως από τη Ρωσία το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράν. Και το γεγονός ότι η Ρωσία και το Ιράν δεν είναι πλέον αξιόπιστοι προμηθευτές κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί και γι αυτό αναζητεί εναγωνίως νέες πηγές που αυτή τη στιγμή είναι αυτής της Ανατολικής Μεσογείου...<br />Η Τουρκία ανοίγει το «Μεσογειακό παιγνίδι» και αυτό πρέπει να σημάνει συναγερμό σε Αθήνα και Λευκωσία.</div><div><br /><a href=" liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία μαζεύει πετροδολάρια, παίζει με το «ψευδοκράτος» και ανοίγει φάκελο Αν. Μεσογείου.

Νίκος Μελέτης Σε μια σημαντική δοκιμασία για τις σχέσεις με την Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και την Ε.Ε., αναμένεται να εξελιχθεί η προγραμματισμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θέλω να πάμε πίσω στον 20ό αιώνα.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2020/02/bullying-2775272_1920-768x499.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="499" data-original-width="768" height="416" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2020/02/bullying-2775272_1920-768x499.jpg" width="711" /></a></div></div><b><div><br /></div>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Με την τεχνολογία δεν τα πάω καλά. Εσκεμμένα. Δεν έχω μέχρι στιγμής προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (twitter, facebook, Instagram) γιατί αποστρέφομαι την τοξικότητα και το μίσος. Αλλά και γιατί δεν ενθουσιάζομαι με την ιδέα να μου φτιάχνουν προφίλ με προσωπικά δεδομένα που ο ίδιος αποδεσμεύω και, στο τέλος, να γίνομαι αυτοβούλως στόχος αλγορίθμων Τεχνητής Νοημοσύνης. Δεν μου αρέσουν, επίσης, οι μακρόθεν ηλεκτρονικές πληρωμές! Προτιμώ να πληρώνω στα διόδια με κέρματα παρά με e-PASS. Να περιμένω στα γκισέ των τραπεζών και δευτερευόντως των ATM. Και, βεβαίως, μου αρέσει να εξοφλώ τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ αυτοπροσώπως.<br /><br />Γνωρίζω τι σκέφτεστε ! Οτι έχω μείνει στον προηγούμενο αιώνα! Και ότι σε λίγο ο νέος δεν θα με «χωράει». Ναι, αλλά ο αιώνας αυτός, ο 20ός, μ’ αρέσει. Θέλω να πάμε πίσω σ’ αυτόν. Γιατί στον προηγούμενο αιώνα δεν καταργούσαμε τους ανθρώπους. Τους αγαπούσαμε. Στον προηγούμενο αιώνα δεν μισούσαμε την προσωπική επικοινωνία, την επιδιώκαμε. Δεν καθόμασταν σκυφτοί γύρω από ένα κινητό για να ανταλλάσσουμε μηνύματα στο messenger. Κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο στα μάτια και κρεμόμασταν από τα χείλη του. Δεν συνομιλούσαμε με τα ρομπότ, αλλάζαμε τον κόσμο γύρω από το τραπεζάκι ενός παραδοσιακού καφενείου! Και, βεβαίως, υπήρχε και κάτι άλλο: Η διοίκηση στον προηγούμενο αιώνα είχε ταυτότητα. Ονομα και επώνυμο. Της ζητούσαμε τα «ρέστα». Από μία μηχανή τι πολιτικά «ρέστα» να ζητήσεις;<br /><br />Οι λόγοι της αυτοπρόσωπης παρουσίας μου σε δημόσιες υπηρεσίες. επιχειρήσεις και τράπεζες είναι, λοιπόν, δύο: Να καθυστερήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την κατάργηση των ανθρώπων. Την αντικατάστασή τους από τις μηχανές. Την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας εις βάρος πενηντάρηδων που, σε αντίθεση με το άσμα του Γιώργου Ζαμπέτα, το σύστημα δεν τους θεωρεί τους νέους της εποχής. Τους κλοτσάει και τους πετάει στον κουβά της εθελουσίας, που στην πραγματικότητα είναι ηθελημένη.<br />Η ακύρωση των ανθρώπων<br /><br />Δεν μου αρέσει να ακυρώνουμε τους ανθρώπους, λοιπόν. Και δεν είμαι ο μόνος. Είμαστε πολλοί. Αλλά η ακύρωση και η απώλεια της επικοινωνίας του πολίτη με το πρόσωπο της διοίκησης συνεχίζονται. Αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι η (μετεκλογική, βεβαίως) κατάργηση δεκάδων υποκαταστημάτων των Ελληνικών Ταχυδρομείων μέσα στον αστικό ιστό.<br /><br />Ο κ. Γιώργος, γνωστότατος νεοδημοκράτης των βορείων προαστίων, έτρεμε από οργή όταν μου περιέγραφε χθες στο τηλέφωνο το συναίσθημα που ένιωσε όταν αντίκρισε το λουκέτο του υποκαταστήματος των Ελληνικών Ταχυδρομείων στο κέντρο της Κηφισιάς. Οταν έμαθε ότι εφεξής μπορεί να αιτείται τις υπηρεσίες του στο νέο υποκατάστημα, που βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα πιο κάτω, σε έναν… παράδρομο της εθνικής οδού. Οτι ενώ δεκαετίες πολλές το κράτος «ερχόταν» να τον συναντήσει μέσα στο κέντρο της πόλης, τώρα αίφνης του ζητεί να κάνει αυτός τον κόπο να πάει να το βρει έξω από την πόλη.<br /><br />Το ίδιο συναίσθημα με τον κ. Γιώργο ένιωσα και εγώ όταν πήγα προχθές στα ΕΛ.ΤΑ. της γειτονιάς μου και διάβασα το λουκέτο στα τζάμια τους. Για να εξυπηρετηθώ καλούμαι να πάω 10 χιλιόμετρα πιο πάνω, έξω από τον αστικό ιστό, επίσης.<br /><br />Με τα ταχυδρομεία αισθάνομαι έναν ιδιαίτερο συναισθηματικό δεσμό. Ηταν πρότυπο δημόσιας υπηρεσίας. Οταν μπήκα στο επάγγελμα, ήταν από τις πρώτες ΔΕΚΟ την πορεία των οποίων παρακολούθησα από κοντά. Τιμούσαν την έννοια της καθολικής δημόσιας υπηρεσίας. Κάθε χρόνο με φώναζε στην Αιόλου η υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων των ΕΛ.ΤΑ. Βούλα Θεοτοκάτου για να επιλέξουμε ποια γράμματα με τις επιθυμίες παιδιών στον Αϊ-Βασίλη θα δημοσιεύσουμε. Ή σε ποια νέα σειρά γραμματοσήμων θα κάνουμε αφιέρωμα. Ή ποιον διανομέα που μοίραζε τις συντάξεις στα χωριά θα προβάλουμε!<br /><br />Αυτός ο συναισθηματικός δεσμός ενισχύθηκε την τελευταία δεκαετία. Κάθε φορά που ανοίγω ένα γράμμα αναγνώστη μας θυμάμαι ότι οι άνθρωποι έχουν ακόμη τον δικό τους ιδιόχειρο γραφικό χαρακτήρα. Κάθε φορά που πήγαινα για ένα δέμα ή για να πληρώσω έναν λογαριασμό της ΔΕΗ αντίκριζα στο γκισέ ευάλωτους ανθρώπους, αόρατους, να εισπράττουν με την ντροπή στο πρόσωπό τους ζωγραφισμένη το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Ή τα επιδόματα της Πρόνοιας. Για να τα φέρνουν βόλτα με 300 ευρώ έως 500 ευρώ τον μήνα.Στον 21ο αι. Κάθε φορά που πήγαινα έβλεπα γέροντες που πήγαιναν από το σπίτι τους με τα πόδια στα ΕΛ.ΤΑ. γιατί αυτά είχαν μετατραπεί σε ένα παράλληλο χρηστικό ΚΕΠ για τους αδυνάμους και τους πρεσβυτέρους.<br /><br />Εβλεπα ανθρώπους που είχαν ακούσει τις φήμες για το λουκέτο και ανησυχούσαν, αλλά προεκλογικώς είχαν καθησυχαστεί από τους βουλευτές τους. Και μετά την κάλπη είδαν το ίδιο τους το κόμμα να κάνει αμέσως εχθρική κίνηση ανατροπής της καθημερινότητάς τους. Και, βεβαίως, κάθε φορά που πήγαινα συναντούσα χαμογελαστούς ευγενείς υπαλλήλους. Ανθρώπους με άλφα κεφαλαίο. Με τους οποίους αντάλλασσες και μια κουβέντα. Εχασα τους φίλους μου. Ετσι τους ένιωθα.<br /><br />Την ίδια μελαγχολία ένιωσα όταν μπήκα στην τράπεζα προσφάτως, και στη θέση των τριών από τους τέσσερις υπαλλήλους στο γκισέ αντίκρισα τρεις μηχανές και έναν υπάλληλο. Επιασα κουβέντα με έναν παππού, ο οποίος -τι περίεργο, οι άνθρωποι νιώθουν τόσο μόνοι, ώστε σου λένε την ιστορία της ζωής τους σε ένα λεπτό- μου αποκάλυψε δακρυσμένος ότι μεγάλωσε στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης, αλλά έγινε αριστερός και ανησυχούσε για την τύχη του Τσίπρα (δικαίως, όπως απεδείχθη).<br />Κοινωνία της σιωπής<br /><br />Δεν ξέρω τι καταλαβαίνουν όλοι αυτοί που καταργούν το κράτος, τους ανθρώπους και τα έργα της διανοίας των ανθρώπων, αλλά τους διαβεβαιώ ότι συνειδητά ή ασυνείδητα προωθούν ως μοντέλο την κοινωνία της σιωπής. Αγνοώντας ότι μια κοινωνία σιωπής που δεν επικοινωνεί μεταξύ της και δεν μοιράζεται τα συναισθήματά της δύναται να εκραγεί ανά πάσα στιγμή και να μετατραπεί σε κοινωνία οργής. Τους ενημερώνω, επίσης, ότι καταργούν τις μικροκοινωνίες. Τη μικρή κλίμακα. Εκεί που αναπτυσσόταν η γραφή, η αφή, η επικοινωνία, το χαμόγελο, οι λέξεις, η έγνοια για τον αδύναμο και τον μεγαλύτερο. Μέγα λάθος η συντριβή του κοινωνικού κεφαλαίου. Διότι με ένα λουκέτο δεν κλείνεις ένα ντουβάρι, αλλά ένα σημείο συγκέντρωσης ψυχών. Τους διαβεβαιώ, επίσης, και κάτι άλλο, καθώς και οι θέσεις στα δημόσια ΜΜΕ απειλούνται από τις μηχανές συγγραφής άρθρων: Η τεχνολογία μπορεί να κάνει πολλά, αλλά όχι να αισθάνεται και να μεταδίδει την κοινωνική ατμόσφαιρα. Μια μηχανή μπορεί να αντιγράψει έναν άνθρωπο και τις κινήσεις του, αλλά δεν θα καταφέρει ποτέ να «διαβάσει» έναν άνθρωπο.<br /><br />Αλλά γιατί διαμαρτύρομαι; Με αποφάσεις όπως αυτή για την κατάργηση των υποκαταστημάτων των ΕΛ.ΤΑ. αποδεικνύεται ότι άνθρωποι που λαμβάνουν τέτοιες ανάλγητες αποφάσεις δεν μπορούν να «διαβάσουν» έναν άνθρωπο. Και πως με μια κίνηση ανατρέπουν τη σταθερά μιας ζωής. Κάποιοι άνθρωποι, λοιπόν, ήδη έγιναν μηχανές. Μετα-άνθρωποι. Αλλά εμείς δεν πρέπει να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Ποτέ άλλοτε οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο «κοντά» και ποτέ άλλοτε τόσο μακριά. Κάτι πρέπει να κάνουμε.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θέλω να πάμε πίσω στον 20ό αιώνα.

Μανώλης Κοττάκης Με την τεχνολογία δεν τα πάω καλά. Εσκεμμένα. Δεν έχω μέχρι στιγμής προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (twitter, facebook...

Διαβάστε την συνέχεια

«Τραγικό εθνικό λάθος η εγκατάλειψη της Κύπρου στην …τύχη της».

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/cyprus-930x550.jpg" width="730" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τραγικό εθνικό λάθος η εγκατάλειψη της Κύπρου στην …τύχη της, έστω μπαίνοντας σε δεύτερη μοίρα</span></h3>Του <b>Κωνσταντίνου Λουκόπουλου</b><br />Πολλές φορές η Ελλαδική πολιτική ελίτ της Αθήνας δίνει δυστυχώς την εντύπωση ότι για αυτήν το Κυπριακό, το εθνικό μας θέμα που απασχολεί και πολύ σωστά την εξωτερική μας πολιτική για πάνω από 68 χρόνια είναι ένα «βαρίδι» που θα πρέπει να το ξεφορτωθούμε!<br /><br />Χθες 20 Ιουλίου, μία άλλη αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ρετζέπ Ερντογάν βρέθηκε στην κατεχόμενη Κύπρο για να συνεορτάσει με τον εγκάθετο του Ερσίν Τατάρ την επέτειο της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής και όχι «στρατιωτικής επέμβαση» (όπως γράφτηκε σε κείμενο πολιτικής τους ΕΛΙΑΜΕΠ) Και να «χαρεί» την κατοχή του 36% της Μεγαλονήσου! Για μία ακόμα φορά ο Ερντογάν διέλυσε τα συννεφάκια της εικονικής πραγματικότητας που σώνει και καλά δημιουργούνται στην αμήχανη Αθήνα επιμένοντας στη λεγόμενη λύση των δύο κρατών και ξεκαθαρίζοντας την θέση της Άγκυρας η οποία κατέχει το ένα από τα δύο κλειδιά του Κυπριακού. Εδώ να πούμε ότι το άλλο κλειδί το έχει η διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία η οποία πιέζεται χάριν μίας λύσης, οποιασδήποτε λύσης, να αυτοκαταργηθεί.<br /><br />Και σε μία τέτοια ημέρα, με τον Ερντογάν να προκαλεί και πάλι Κυβέρνηση και η πλειονότητα του ελλαδικού πολιτικού κόσμου για να μην χαλάσουν το «καλό κλίμα» στα ελληνοτουρκικά ξέχασαν να μνημονεύσουν ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα «εισβολής και κατοχής»! Με ένα «Δεν ξεχνώ» και 2-3 ευχολόγια ξεμπέρδεψαν. Και όμως στην 20η Ιουλίου 1974 άρχισε να συντελείται η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία μετά την μικρασιατική καταστροφή!<br /><br />Ευτυχώς που βρέθηκε και πάλι ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ και είπε αυτό που δεν τόλμησαν να πουν στην Αθήνα: «49 χρόνια από την εισβολή της Τουρκίας στην Κυπριακή Δημοκρατία, η συνεχιζόμενη κατοχή του βόρειου τμήματος της Δημοκρατίας παραμένει μια προσβολή για το Διεθνές Δίκαιο, τα αμέτρητα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και τον κυπριακό λαό. Η επίθεση της Τουρκίας ανάγκασε χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και πολλοί εξακολουθούν να αγνοούνται μέχρι σήμερα. Καταδικάζω απερίφραστα τη συνεχιζόμενη επιθετική και ανταγωνιστική συμπεριφορά της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της προκλητικής δράσης στην Αμμόχωστο. Ο πρόεδρος Ερντογάν πρέπει να αποσύρει αμέσως τα περισσότερα από τα 40.000 στρατεύματα από το έδαφος της (Κυπριακής) Δημοκρατίας και να επιτρέψει την επανένωση της Κύπρου»<br /><br />Πιστεύω ότι όσοι θέλουν να πιστεύουν ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ περνάει μέσα από τα «ελληνοτουρκικά» και το Κυπριακό απλά υποβάλλονται σε μία ευφραντική ψευδαίσθηση για να απαλλαγούν από τις ευθύνες που δημιουργεί η σκληρή πραγματικότητα. Ο ισλαμιστής και αντιδυτικιστής Ερντογάν με την στρατηγική κουλτούρα που έχει αναπτυχθεί την τελευταία 20αετία και εμποτίζει μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου και του λαό ουδόλως επιθυμούν κάτι τέτοιο. Αυτή η… ευρωπαική προοπτική της Τουρκίας χρησιμοποιήθηκε από τον Ερντογάν μέχρι το 2010-2011 για να «ξεδοντιάσει» το μετακεμαλικό καταστημένο και επανέρχεται σήμερα πρωτίστως για να αναθεωρηθεί η Συμφωνίας της Τελωνειακής Ένωσης του 2005, για να απελευθερωθεί η βίζα και να ενισχυθεί μέσω αυτής της …πορείας η τουρκική οικονομία. Πέρα από τις «ενέσεις» ενίσχυσης που της κάνουν ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, οι… «σύμμαχοι μας» όπως του αποκαλούν κάποιοι κύκλοι. Για αυτό λοιπόν ας μην ονειρεύονται στην Ελλάδα κάποιοι σημιτοτραφείς νέα … «Ελσίνκια»!<br /><br />Δυστυχώς πολλά γεγονότα μας δείχνουν ότι η Ελληνική Κυβέρνηση με την Αντιπολίτευση να παρακολουθεί αμήχανη και κατατονική, όπως άλλωστε όλα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, επιδιώκει την αποσύνδεση του Κυπριακού από τα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά»!<br /><br />Πρόκειται για τεράστιο και τραγικό εθνικό λάθος αφήσουμε την Κύπρο μόνη της μαζί με τα ευχολόγια της διεθνούς κοινότητας. Στην πρόσφατη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον ΣΚΑΙ που σήκωσε κουρνιαχτό με τις ασάφειες και την εισαγωγή επικίνδυνων όρων στην ατζέντα των θεμάτων με τη Τουρκία δεν έγινε καμία αναφορά στο Κυπριακό. Μήπως τελικά θεωρείται ένα «αγκάθι» που θα το αφήσουμε στην τύχη του μη αντιλαμβανόμενοι τι σημαίνει διάρρηξη του Ελληνισμού και το να αφεθεί στην τύχη της η Μεγαλόνησος<br /><br />Η Ελλάδα ως Εγγυήτρια Δύναμη αλλά και λόγω στρατηγικών και πανεθνικών συμφερόντων θα πρέπει να παίξει τον δικό της ρόλο, τον ρόλο που επιβάλλει η Ιστορία, οι Διεθνείς Συμβάσεις και η υφιστάμενη γεωπολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και να παραμείνει ενεργή και δίπλα στην Κύπρο. Έχουμε στην πλάτη μας το άγος του προδοτικού πραξικοπήματος της δικτατορίας Ιωαννίδη και της μη υπεράσπισης της όπως οφείλαμε το 1974 !<br /><br />Αν και το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα, κυβέρνηση, πολιτικός κόσμος και λαός θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη ότι μία δυσμενής για τα ελληνικά συμφέροντα λύση στην Κύπρο, είτε το θέλουμε, είτε όχι, επηρεάζει δυσμενώς όλο το φάσμα των λεγομένων ελληνοτουρκικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την αναθεωρητική πολιτική της γειτονικής μας χώρας. Θα μου πείτε βέβαια μα τι λες, εδώ δεν πρέπει να χαλάσουμε το καλό κλίμα με την Τουρκία και να μην εκτροχιάσουμε τον διάλογο όπως υποστηρίζουν οι γνωστοί «ναταβρουμενάκηδες».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Τραγικό εθνικό λάθος η εγκατάλειψη της Κύπρου στην …τύχη της».

Τραγικό εθνικό λάθος η εγκατάλειψη της Κύπρου στην …τύχη της, έστω μπαίνοντας σε δεύτερη μοίρα Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου Πολλές φορές η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ΕΕ στο πλευρό της Αργεντινής για τα Φόκλαντς.

<img height="361" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/03/230302232513_falkland.jpg" width="746" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Απέρριψε διάβημα της Μεγάλης Βρετανίας και τα αναγνωρίζει ως Μαλβίνες, 41 χρόνια μετά τον πόλεμο</span></h3>«Σχετικά με το ζήτημα της κυριαρχίας των νήσων Μαλβίνες/Φόκλαντ, η Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνει υπόψη την ιστορική θέση της Celac σεβόμενη τη σημαντικότητα του διαλόγου και του διεθνούς δικαίου για την ειρηνική επίλυση των διαφορών».<br /><br />Αυτή είναι η παράγραφος που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τη βρετανική πλευρά και συγκεκριμένα η κάθετος που βρίσκεται στην ονομασία των νήσων. Το παραπάνω σημείο συμπεριλαμβάνεται σε επίσημο έγγραφο της ΕΕ εξοργίζοντας τους Βρετανούς αξιωματούχους.<br /><br />Αναλυτικά, βρίσκεται στη διακήρυξη που υπέγραψαν ΕΕ και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, γνωστές ως Celac, κατά τη διάρκεια της διήμερης συνόδου κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 17 έως 18 Ιουλίου.<br /><br />Η διακήρυξη έγινε με στόχο την σύσφιξη και τη συνεργασία των δυο μπλοκ στους τομείς της ασφάλειας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και στην προσπάθεια καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος.<br /><br />Σύμφωνα με αξιωματούχους του Λονδίνου και των Βρυξελλών όμως, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Κλέβερλι είχε ζητήσει από την ευρωπαϊκή πλευρά, πριν από τη σύνοδο, να μην αναφερθεί η περιοχή στο επίσημο έγγραφο της διακήρυξης. Το αίτημα, εκ του αποτελέσματος, απορρίφθηκε.<div><br />Ποια η σημασία των νήσων Φόκλαντ;<br /><br />Τα νησιά Φόκλαντ βρίσκονται σε ένα από τα νοτιότερα σημεία της Λατινικής Αμερικής, σχεδόν 13.000 χιλιόμετρα μακριά από το Ην. Βασίλειο. Παρόλα αυτά, από το 1833 βρίσκονται υπό βρετανική κυριαρχία.<br /><br />Το 1982, υπό πρωθυπουργίας Θάτσερ, ο στρατός της Αργεντινής προσπάθησε να εισβάλει στα νησιά με σκοπό την κατάληψή τους και την οριστική απομάκρυνση της βρετανικής παρουσίας. Σε μία αιφνιδιαστική για πολλούς κίνηση, η Μάργκαρετ Θάτσερ έστειλε στρατό στην απομακρυσμένη περιοχή, έτοιμο να πολεμήσει ενάντια της Αργεντινής.<br /><br />74 ημέρες μετά, οι δυνάμεις της Αργεντινής παραδόθηκαν και η Βρετανία επισφράγισε την κυριαρχία της. Κατά τη διάρκεια της διαμάχης, 255 στρατιώτες του βρετανικού στρατού, 649 Αργεντινοί στρατιώτες και 3 γυναίκες της περιοχής έχασαν τη ζωή τους. Από τότε, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής προσπαθούν να ανοίξουν ένα δημόσιο διάλογο σχετικά με την κατοχή ενώ συνεχίζουν να αναφέρονται στα νησιά με την ισπανική τους ονομασία, δηλαδή νήσοι Μαλβίνες (Islas Malvinas) .<br />«Διπλωματική ήττα» Βρετανίας «διπλωματικός θρίαμβος» Αργεντινής<br /><br />Τα βρετανικά μέσα σήμερα κάνουν λόγο για «διπλωματική ήττα» του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι Times παράλληλα κάνουν αναφορά για «προσβλητικό» έγγραφο.<br /><br />Βρετανοί αξιωματούχοι ζήτησαν από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σάρλ Μισέλ, η ΕΕ «να ξεκαθαρίσει τη θέση της» σχετικά με την λεκτική τοποθέτηση. Επισήμως, ο εκπρόσωπος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Πίτερ Στάνο ξεκαθάρισε ότι «η ένωση δεν έχει αλλάξει την θέση και τις απόψεις της για την περιοχή» χρησιμοποιώντας όμως ξανά και τις δυο ονομασίες.<br /><br />Ανεπίσημα και σύμφωνα με τους Financial Times όμως, ευρωπαίος αξιωματούχος διευκρίνισε ότι «αν η Βρετανία ήταν στο μπλοκ τότε ίσως θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερη επιρροή».<br /><br />Από την άλλη, η Αργεντινή πανηγυρίζει για «διπλωματικό θρίαμβο». Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας Σαντιάγκο Καφιέρο, «αυτό ξεκινά τον διεθνή διάλογο κάτι που πριν το Brexit ήταν σχεδόν ανέφικτο» καλώντας παράλληλα τη Βρετανία να «λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις».<br /><br />Άνθρωπος κοντά στον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών υπενθύμισε ότι «πριν 10 χρόνια πραγματοποιήθηκε μία ψηφοφορία μεταξύ των 3.500 πολιτών που μένουν στα νησιά και το 99,8% είχε ψηφίσει υπέρ της βρετανικής κυριαρχίας. Η Αργεντινή μπορεί να πιέσει όσο θέλει όμως αυτό δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι οι νήσοι Φόκλαντ είναι βρετανικοί».</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ΕΕ στο πλευρό της Αργεντινής για τα Φόκλαντς.

 Απέρριψε διάβημα της Μεγάλης Βρετανίας και τα αναγνωρίζει ως Μαλβίνες, 41 χρόνια μετά τον πόλεμο «Σχετικά με το ζήτημα της κυριαρχίας των ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Βασικό θύμα των πυρκαγιών η ψυχική υγεία: Πυροσβέστες με σύνδρομα burning out

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/07/230721115009_27451809.jpg" width="743" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πυρόπληκτοι με μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή.</span></h3>Μία από τις πολλές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι η αύξηση της συχνότητας, και κατά συνέπεια, των επιπτώσεων, των δασικών πυρκαγιών σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο στόχος της δημοσίευσης της ανασκόπησης για τον αντίκτυπο των πυρκαγιών στην ψυχική υγεία “The impact of wildfires on mental health: a scoping review”, από την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Alberta στον Καναδά, είναι να συνοψίσει τα ευρήματα για μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή από 254 σχετικές μελέτες.<br /><br />Θύματα οι ίδιοι οι πυροσβέστες, Οι ατελείωτες ώρες στην υπηρεσία, το στρες, οι ανθυγιεινές συνθήκες τους οδηγούν σε burning out, δηλαδή σε πλήρη κατάρρρευση<br /><br />Τα αποτελέσματα, τα οποία συνοψίζει η Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών, δείχνουν αυξημένο ποσοστό των νοσημάτων αυτών, από την άμεση περίοδο της πυρκαγιάς έως χρόνια μετά.<br /><br />Οι υψηλότερες θερμοκρασίες, τα μεγαλύτερα σε διάρκεια καλοκαίρια και τα κύματα καύσωνα είναι όλα συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της συχνότητας των πυρκαγιών. Οι πυρκαγιές ασκούν διάφορες επιπτώσεις και κινδύνους για τη δημόσια υγεία, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης νοσηρότητας και θνησιμότητας.<br /><br />Θύματα οι ίδιοι οι πυροσβέστες. Οι ατελείωτες ώρες εργασίας , το άγχος, οι ανθυγιεινές συνθήκες, αλλά και οι συνεχείς εικόνες καταστροφής τους οδηγούν σε burning out, δηλαδή πλήρη κατάρρευση.<br /><br />Όπως αναφέρεται στην ανασκόπηση αυτή, οι πυρκαγιές καταστρέφουν σπίτια και χώρους εργασίας και επηρεάζουν πολυάριθμες ιατρικές καταστάσεις, όπως την χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα, την υπέρταση, τον διαβήτη. Ο αντίκτυπος των πυρκαγιών στην ψυχική υγεία των επιζώντων έχει βρεθεί τόσο στον ενήλικο όσο και στον παιδιατρικό πληθυσμό, με τα παιδιά και τους εφήβους να αντιμετωπίζουν επίσης υψηλότερα ποσοστά διαταραχών διάθεσης και άγχους μετά την πυρκαγιά.<br /><br />Οι αλλαγές συμπεριφοράς μετά την πυρκαγιά στα παιδιά μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένη ευερεθιστότητα και αλλαγές στη συγκέντρωση, στον ύπνο και στην ακαδημαϊκή απόδοση. Οι επιπτώσεις από τις πυρκαγιές μπορεί να είναι ευρέως διαδεδομένες λόγω της ικανότητας του καπνού που δημιουργείται από τις πυρκαγιές να διαχέεται και να επιμένει, με την πλειονότητα των μελετών παρακολούθησης να διεξάγονται εντός 1 έως 2 έτη μετά την πυρκαγιά. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις για συνεχιζόμενες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία σε πιο διαχρονικές μελέτες που έγιναν 10-20 χρόνια μετά την πυρκαγιά.<br /><br />Πιο αναλυτικά, με την ανασκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας φαίνεται ότι:<br /><br />1. Διαταραχή μετατραυματικού στρες<br /><br />Στον ενήλικο πληθυσμό, στους 6 μήνες μετά από μια πυρκαγιά, το ποσοστό επιπολασμού του μετατραυματικού στρες κυμάνθηκε από 12 έως 26%. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι από 3 έως 10 χρόνια μετά την πυρκαγιά, το ποσοστό μετατραυματικού στρες που σχετίζεται με πυρκαγιά μειώθηκε από 16% σε 8%.<br /><br />Τα ποσοστά ψυχοπαθολογίας μετά την πυρκαγιά έχουν επίσης μελετηθεί στον παιδιατρικό πληθυσμό. Στην υποξεία φάση μετά την πυρκαγιά, ο αριθμός των παιδιών με σημαντικά συμπτώματα μετατραυματικού στρες μπορεί να φτάσει το 92%. Μελέτες που αξιολόγησαν το ποσοστό πιθανού μετατραυματικού στρες 6 μήνες μετά την πυρκαγιά βρήκαν παρόμοια αποτελέσματα με το 9-12% των παιδιών και των εφήβων να εμφανίζουν μέτριο έως σοβαρό ποσοστό μετατραυματικού στρες.<br /><br />Παράγοντες που είναι σημαντικοί για την αύξηση του κινδύνου για μετατραυματικό στρες μετά την πυρκαγιά περιλαμβάνουν προσωπική μαρτυρία για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, απώλεια σπιτιού, φόβο για τη ζωή ή τη ζωή των αγαπημένων προσώπων, σημαντική υλική ζημιά ή αίσθημα έλλειψης υποστήριξης από την οικογένεια, τους φίλους ή/και την Πολιτεία. Για τα παιδιά, ένας μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας της αυξημένης συναισθηματικής δυσφορίας μετά την πυρκαγιά ήταν ο φόβος για τη ζωή των γονιών τους, ακόμη περισσότερο από τον φόβο για την ίδια τους τη ζωή.<br /><br />2. Κατάθλιψη<br /><br />Μετά το μετατραυματικό στρες, η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή είναι μια από τις πιο κοινές ψυχιατρικές ασθένειες που μελετήθηκαν και ελέγχθηκαν μετά από φυσικές καταστροφές. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι υπάρχουν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και συναφών συμπτωμάτων μετά την πυρκαγιά σε ενήλικες, τα οποία μπορεί να επιμείνουν έως και 10 χρόνια. Στον ενήλικο πληθυσμό, οι μελέτες έχουν βρει ποσοστά κατάθλιψης περίπου 3 μήνες μετά την πυρκαγιά, μεταξύ 25 και 33%. Στους 6 μήνες μετά την πυρκαγιά, τα εκτιμώμενα ποσοστά μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής είναι μεταξύ 10% και 17%.<br /><br />Τα ποσοστά κατάθλιψης μετά την πυρκαγιά έχουν επίσης μελετηθεί σε παιδιά και εφήβους. Η κατάθλιψη σε παιδιά 6 μήνες μετά την πυρκαγιά είχε βρεθεί σε ένα ποσοστό 5%. Ωστόσο, μια πιο πρόσφατη μελέτη βρήκε υψηλότερο ποσοστό κατάθλιψης 6 μήνες μετά την πυρκαγιά στο 20%.<br /><br />3. Αγχώδης διαταραχή<br /><br />Υπάρχει επίσης ένας αριθμός μελετών που διερευνούν τα ποσοστά αγχώδους διαταραχής μετά την πυρκαγιά, αν και τα στοιχεία είναι λιγότερα από αυτά για το μετατραυματικό στρες και την κατάθλιψη. Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν μετά την πυρκαγιά έχουν δείξει υψηλότερα ποσοστά άγχους τόσο στους ενήλικες όσο και στους παιδιατρικούς πληθυσμούς. Στους ενήλικες που συμμετείχαν στην έρευνα 3 μήνες μετά την πυρκαγιά, το 27% πληρούσε κριτήρια για μια αγχώδη διαταραχή εκτός από τη διαταραχή πανικού και το 17% είχε συμπτώματα σχετιζόμενα με διαταραχή πανικού.<br /><br />Το άγχος σε παιδιά και εφήβους μετά την πυρκαγιά έχει επίσης μελετηθεί, αν και σε μικρότερο βαθμό από τους ενήλικες. Στους 6 μήνες μετά την πυρκαγιά, το 14% των παιδιών είχαν συμπτώματα που υποδήλωναν αγχώδη διαταραχή. Στους 18 μήνες μετά την πυρκαγιά το 27% των μαθητών είχαν υποψίες για άγχος, ενώ μια άλλη μελέτη δεν βρήκε διαφορά στο ποσοστό των αγχωδών διαταραχών μεταξύ των ομάδων που εκτέθηκαν στην πυρκαγιά και των ομάδων ελέγχου.<br /><br />Συμπερασματικά, φαίνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία, ότι οι ψυχολογικές επιπτώσεις από τις πυρκαγιές είναι σημαντικές σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, αναφέρει η κ. Ψαλτοπούλου. Επομένως, προσθέτει, χρειάζονται αποτελεσματικές στρατηγικές ανοικοδόμησης των περιοχών, όπως και μέτρα δημόσιας υγείας και δυνατότητα ψυχολογικής υποστήριξης, ώστε να αντιστραφούν οι επιπτώσεις αυτές και να ελαχιστοποιηθούν οι μακροχρόνιες επιπτώσεις τους.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βασικό θύμα των πυρκαγιών η ψυχική υγεία: Πυροσβέστες με σύνδρομα burning out

Πυρόπληκτοι με μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή. Μία από τις πολλές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι η αύξηση της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν ο Ελληνισμός ηττήθηκε χωρίς να πολεμήσει…

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/ecevit-attilas-SLpress.jpg" width="749" /><br /><br /><b>Γκαρτζονίκας Παναγιώτης</b><br />Κύπρος 1974: Τα τραγικά γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα οι Τούρκοι να καταλάβουν το 36% του νησιού, έχουν αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στον Ελληνισμό, για δύο κυρίως λόγους. Κατά πρώτον, για πρώτη φορά μετά το 1922 ο Ελληνισμός υπέστη στρατιωτική ήττα και απώλεσε εθνικό έδαφος (ό,τι κερδίζεται στο πεδίο της μάχης δύσκολα επιστρέφεται με διαπραγματεύσεις). Κατά δεύτερον, ο Ελληνισμός επί της ουσίας έχασε χωρίς να πολεμήσει. <br /><br />Κάτι τέτοιο, μαζί με όσα επακολούθησαν μετά το 1974, έχει οδηγήσει σε μια αίσθηση αδυναμίας απέναντι στην Τουρκία. Μολαταύτα, οι αιτίες που προκάλεσαν την ήττα το 1974 δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα. Αφενός μεν, επειδή ο παρελθών χρόνος δεν είναι επαρκής για σοβαρή ιστορική σε βάθος έρευνα, αφετέρου δε, διότι στο δημόσιο λόγο τα γεγονότα του 1974 σκεπάσθηκαν με μια ομίχλη συνωμοσιολογίας. Η Ελλάδα δεν αναζήτησε τους ενόχους της τραγωδίας και φθάσαμε στο σημείο να χρεώσουμε την ήττα μας μόνο στον Χένρι Κίσινγκερ. Στον περιορισμένο χώρο αυτού του άρθρου θα αναφερθούμε σε ορισμένες μόνο πτυχές της ήττας.<br /><br />Η Κύπρος αποτελεί σημαντικό κομμάτι του Ελληνισμού, κάτι που με τον πιο εύστοχο και λυρικό τρόπο έθεσε ο Γιώργος Σεφέρης: «Υπάρχουν σε μια γωνιά της γης 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη, την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια θερμοκηπίου». Δηλαδή η Ελλάδα δεν υπερασπίσθηκε την Κύπρο, παρότι πρόκειται για συμφέρον επιβιώσεως του Ελληνισμού και όχι για φιλανθρωπική πράξη, με την χριστιανική έννοια.<br /><br />Σε αντιδιαστολή, η Βρετανία ανέλαβε την εκστρατεία για την απελευθέρωση των Φώκλαντς, στα οποία κατοικούσαν 1813 Βρετανοί και μερικές χιλιάδες πρόβατα, διακινδυνεύοντας το σύνολο του στόλου της σε απόσταση 13.000 χιλιομέτρων, έως τον Νότιο Ατλαντικό. Το ότι νίκησε είναι εκ των υστέρων σοφία, διότι η σύγκρουση κρίθηκε τελικά από μία κλωστή. Η Αργεντινή κατέλαβε τα Φώκλαντς και στη συνέχεια τα υπερασπίσθηκε, χωρίς να έχει ούτε καν πρόβατα στα νησιά.<br /><br />Η Κύπρος και το εθνικό συμφέρον<br /><br />Πέραν τούτου, η Ελλάδα είχε και ζωτικό στρατηγικό συμφέρον να υπερασπισθεί την Κύπρο, για δύο λόγους. Ο πρώτος οφείλεται στη θέση και την εγγύτητά της προς την Τουρκία, όντας αυτός που φοβάται η γειτονική χώρα: αν η Ελλάδα ήλεγχε την Κύπρο, θα ήταν σε θέση να προσβάλει το “μαλακό υπογάστριο” της Τουρκίας και να θέσει σχεδόν όλη την τουρκική επικράτεια εντός της εμβελείας των αεροσκαφών ή των πυραύλων της. Κάτι τέτοιο θα προσέδιδε ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην Ελλάδα, κατάσταση που η Τουρκία μέχρι τώρα έχει καταφέρει να αποτρέψει.<br /><br />Ο δεύτερος λόγος συνδέεται με την ευρύτερη γεωστρατηγική αξία της Κύπρου. Τυχόν έλεγχος του νησιού από την Ελλάδα, θα της επέτρεπε να αυξήσει, όχι μόνο το γόητρό της, αλλά και τη διαπραγματευτική της ισχύ στη διεθνή κοινότητα. Η απόφασή της να μην υπερασπισθεί την Κύπρο, τραυμάτισε έκτοτε πολύ σοβαρά την αυτοπεποίθηση και την αποτρεπτική της φήμη.<br /><br />Η κατάσταση σήμερα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο θα ήταν πολύ διαφορετική, αν η Ελλάδα είχε επέμβει στην Κύπρο. Ωστόσο, οι δύο παραπάνω λόγοι, οι σχετικοί με τη στρατηγική αξία της Κύπρου, συνήθως απουσιάζουν από τον δημόσιο λόγο στην Ελλάδα και δεν αποτέλεσαν μέρος της εθνικής στρατηγικής. Η Ελλάδα, από την έναρξη του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, δεν είχε εκπονήσει κάποια συγκεκριμένη στρατιωτική στρατηγική για την Κύπρο, ούτε όμως και αργότερα.<br /><br />Η απουσία ελληνικής στρατηγικής<br /><br />Το ζήτημα της Ένωσης της Κύπρου δεν θεωρήθηκε ως στρατιωτικό πρόβλημα για την Ελλάδα και δεν εξετάσθηκε η στρατιωτική πτυχή του. Το 1964 και το 1967 η Ελλάδα και η Τουρκία έφθασαν στα πρόθυρα πολέμου για την Κύπρο. Η Τουρκία, παρά τις απειλές για απόβαση, δεν διέθετε τότε αποβατικές, ή αεραποβατικές δυνατότητες. Στη δεκαετία που μεσολάβησε επένδυσε σε αυτές τις δυνατότητες και το 1974 ήταν έτοιμη.<br /><br />Αντίθετα, η ελληνική πλευρά το 1974 εμφανίσθηκε να χρησιμοποιεί λιγότερες δυνατότητες, σε σχέση με το 1964. Η δύναμη επιπέδου μεραρχίας που απεστάλη το 1964 αποσύρθηκε το 1967, ενώ και η αποστολή πολεμικών αεροσκαφών F-84F, Harvard (T-6G) και RF-84F που πραγματοποιήθηκε το 1964 απουσίαζε το 1974 (όπως και οποιαδήποτε αεροπορική υποστήριξη). Πάντως η Ελλάδα υποκύπτοντας το 1967 στον τότε εκβιασμό, έπεισε την τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία ότι δεν είχε την πρόθεση να πολεμήσει για την Κύπρο.<br /><br />Μέχρι την τουρκική εισβολή, δεν υπήρξε κάποια στρατηγική, παρά μόνο ένας κατάλογος ενισχύσεων από το 1968, ο οποίος δεν ήταν καν ενταγμένος σε κάποιο σχέδιο εκστρατείας. Μετά το 1974, εξαγγέλθηκε με τυμπανοκρουσίες το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, που ήταν στην ουσία δήλωση πολιτικής και όχι στρατιωτική στρατηγική, μολονότι με βάση το δόγμα υλοποιήθηκαν κάποιες αποσπασματικές ενέργειες.<br /><br />Κύπρος 1974: Η εισβολή<br /><br />Το 1974 και σε διάστημα 28 ημερών, από τις 20 Ιουλίου μέχρι τις 16 Αυγούστου, οι Τούρκοι διεξήγαγαν επιχειρήσεις στην Κύπρο και η Ελλάδα δεν προέβη σε οποιαδήποτε ουσιαστική ενέργεια για να τους εμποδίσει. Οι αρχηγοί των επιτελείων, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Ευάγγελου Αβέρωφ, ισχυρίσθηκαν στις 2 Αυγούστου ότι ο (πολιτικός) σκοπός ήταν η αποφυγή του πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Επομένως δεν έπρεπε να αποσταλούν ενισχύσεις στην Κύπρο (στρατιωτικός σκοπός), για να μην εμπλακούν στον αγώνα. Ένα τέτοιο επιχείρημα όμως, πέραν του ότι είναι ανήθικο, επιπλέον στερείται λογικής. Η Ελλάδα, με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου, προ(σ)καλεί την τουρκική εισβολή, δεν στέλνει ενισχύσεις για την απόκρουση της εισβολής, για να μην προκληθεί ελληνοτουρκικός πόλεμος, μολονότι ελληνικές δυνάμεις προσβάλλονταν από τους Τούρκους!<br /><br />Η ίδια περίπου λογική επικράτησε και με την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, αν και είναι γεγονός ότι η στρατιωτική κατάσταση ήταν πλέον δυσμενέστερη για την Ελλάδα. Το επιχείρημα συνοψίζεται ως εξής: Δεν υπερασπιζόμαστε την Κύπρο επειδή η Τουρκία έχει “γεωγραφικά πλεονεκτήματα” και η αντιμετώπιση των Τούρκων ήταν αδύνατη, λόγω αποστάσεως και τετελεσμένων γεγονότων.<br /><br />Παρατηρούμε δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση μία αντιστροφή των όρων για τους οποίους διεξάγεται ο πόλεμος. Μία χώρα εμπλέκεται σε πόλεμο για να υπερασπισθεί συμφέροντα επιβιώσεως, ή ζωτικής σημασίας. Αν η Κύπρος, μείζον τμήμα του Ελληνισμού, δεν υπάγεται στα συμφέροντα επιβιώσεως ή τα ζωτικά της Ελλάδας, τότε είναι να απορεί κάποιος για ποιο λόγο η χώρα θα χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της ισχύ.<div><br />Το γεωγραφικό επιχείρημα<br /><br />Η απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα έχει χρησιμοποιηθεί ως το κύριο επιχείρημα για την ελληνική αδράνεια. Πέραν όμως του ότι δεν υφίσταται γεωγραφικός ντετερμινισμός, η γεωγραφία δεν προσφέρει μόνο πλεονεκτήματα στη μία πλευρά και μειονεκτήματα στην άλλη. Η Κύπρος, είναι αλήθεια ότι βρίσκεται πολύ εγγύτερα της Τουρκίας, σε σχέση με την Ελλάδα, απέχοντας 70 χιλιόμετρα από τις πλησιέστερες τουρκικές ακτές και 400 από τη Ρόδο.<br /><br />Επομένως η τουρκική αεροπορία είχε το πλεονέκτημα της μικρότερης απόστασης, διότι από την Κυρήνεια το Ιντσιρλίκ απέχει 270 χιλιόμετρα και η Αττάλεια 280, ενώ από την Κυρήνεια το αεροδρόμιο της Ρόδου απέχει 470 χιλιόμετρα, του Καστελλίου 740 και της Σούδας 870. Το περίφημο όμως γεωγραφικό πλεονέκτημα είναι μόνο ένας παράγοντας στην αντιπαράθεση.<br /><br />Όταν αναφερόμαστε σε αποστάσεις για την αεροπορία, και για να θέσουμε το ζήτημα σε μία συγκριτική προοπτική, ας έχουμε υπόψη μας ότι η αεροπορία της Αργεντινής διεξήγαγε το 1982 τον πόλεμο για τα Φώκλαντς, επιχειρώντας από τέσσερα αεροδρόμια, τα οποία απείχαν πάνω από 700 χιλιόμετρα από τα νησιά. Δηλαδή οι Αργεντινοί υπερασπίσθηκαν τα Φώκλαντς, παρά το γεγονός ότι ήταν πιο μακριά για εκείνους, απ’ ότι η Κύπρος από την Ελλάδα.<br /><br />Όσοι δε θεωρούν τη χρονική διάρκεια των πέντε έως 10 λεπτών των πολεμικών αεροσκαφών επάνω από τους στόχους ως πολύ μικρή, να έχουν υπόψη τους ότι οι Αργεντινοί διεξήγαγαν πόλεμο στα Φώκλαντς επί 45 ημέρες, με χρόνο υπεράνω στόχων των πολεμικών αεροσκαφών τους μικρότερο των 10 λεπτών. Η Ελλάδα από το 1964 μέχρι το 1974 δεν έλαβε κάποιο ουσιαστικό μέτρο για να αντισταθμίσει το γεωγραφικό μειονέκτημα. Ούτε όμως και από το 1974 και μετά έχει κάνει σημαντική πρόοδο ώστε να αυξήσει την επιχειρησιακή της εμβέλεια, αν και έχουμε συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο δημόσιο διάλογο ακούγονται διάφορες απόψεις.<br /><br />Το σοβαρότερο συμπέρασμα εκτιμάται ότι είναι η φοβία της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Είναι η αδυναμία της να αξιολογήσει και να διαχειρισθεί, κυρίως πολιτικά αλλά και στρατιωτικά, τη στρατιωτική της ισχύ και όχι το γεγονός ότι δεν διέθετε όντως τις αναγκαίες στρατιωτικές δυνατότητες για να εμποδίσει την εισβολή. Το ζήτημα αυτό υφίσταται ήδη από το 1967 και συνέχιζε να ενυπάρχει και μάλιστα με αυξανόμενη ένταση και το 1974. Εν πολλοίς το 1974 η αναλογία δυνάμεων ήταν ευνοϊκή, πολύ ευνοϊκότερη σε σχέση με τη σημερινή, η Ελλάδα όμως δεν διέθετε τη θέληση να αντιπαρατεθεί στην Τουρκία, επικαλούμενη διάφορες δικαιολογίες.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όταν ο Ελληνισμός ηττήθηκε χωρίς να πολεμήσει…

Γκαρτζονίκας Παναγιώτης Κύπρος 1974: Τα τραγικά γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα οι Τούρκοι να καταλάβουν το 36% του νησιού, έχουν αφήσει αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήνυμα Αθήνας για το τουρκικό μπλόκο στη Παναγία Σουμελά.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/soumela1.jpg" width="733" /><br /><br />Την δυσφορία της διαμηνύει η Αθήνα για το τουρκικό μπλόκο στην λειτουργία της Παναγίας Σουμελά τον Δεκαπενταύγουστο. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου οι τουρκικές αρχές δεν έδωσαν άδεια για την τέλεση της λειτουργίας.<br /><br />Διπλωματικές πηγές στην Αθήνα ανέφεραν σχετικά με την απόφαση των τουρκικών Αρχών περί μη πραγματοποίησης λειτουργίας στην ιστορική Μονή Παναγίας Σουμελά: «Η απόφαση των τουρκικών Αρχών να μη χορηγηθεί άδεια για την πραγματοποίηση λειτουργίας στην ιστορική Μονή Παναγίας Σουμελά, τον Δεκαπενταύγουστο, είναι μία εξόχως δυσάρεστη εξέλιξη για όλους τους πιστούς και προσκυνητές που ανέμεναν να την επισκεφθούν φέτος.<br /><br />»Η Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά που είναι υποψήφια για την ανακήρυξή της σε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και η οποία διαχρονικά υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός χώρος θρησκευτικής λατρείας των απανταχού Χριστιανών, οφείλει να λαμβάνει τη μέγιστη δυνατή προστασία και να είναι απολύτως προσβάσιμη σε όλους».<br /><br />Στην ανακοίνωση του το Οικουμενικό Πατριαρχείο επισημαίνει : «Εφέτος δέν θά τελεσθεί η Θεία Λειτουργία επί της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου) εις την ιστορική Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, καθ΄ότι δεν εδόθη η απαιτούμενη άδεια παρα των αρμοδίων κυβερνητικών αρχών».<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μήνυμα Αθήνας για το τουρκικό μπλόκο στη Παναγία Σουμελά.

Την δυσφορία της διαμηνύει η Αθήνα για το τουρκικό μπλόκο στην λειτουργία της Παναγίας Σουμελά τον Δεκαπενταύγουστο. Σύμφωνα με ανακοίνωση τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ψεύδη, μίσος και απειλές Ερντογάν από την κατεχόμενη Κύπρο! Τι λέει η Αθήνα είναι καλό το κλίμα;

<img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/erdogan_katehomena_2023-07-20-kktc-080.jpg" width="708" /><br /><br />Το «καλό κλίμα» το οποίο κάποιοι στην Αθήνα έχουν ανακαλύψει στα «ελληνοτουρκικά», είναι ένας μύθος κι ένα άλλοθι που επικαλείται η ελληνική κυβέρνηση. Τίποτα παραπάνω… Επιβεβαιώνεται πλήρως και από όσα είπε και έκανε στην κατεχόμενη Κύπρο, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Πήγε συνοδευόμενος από τους υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών αλλά και από τον φασίστα Γκρίζο Λύκο Μπαχτσελί για τα 49 χρόνια του εγκλήματος της εισβολής στην Κύπρο.<br /><br />Ο Ερντογάν με την ομιλία του απαίτησε «αθώωση» για το έγκλημα και το χειρότερο είναι ότι όπως όλα δείχνουν η «πολιτισμένη»Δύση θα του τη δώσει ίσως και με τη συγκατάθεση Αθηνών και Λευκωσίας.<br /><br />Μιλώντας σε τελετή που πραγματοποιήθηκε ο Ερντογάν είπε μεταξύ άλλων : «Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι ποτέ δεν απέφυγαν τη διαπραγμάτευση ή τη συμφιλίωση. Παρά την καταπίεση, δεν επιδιώξαμε ούτε εκδίκηση ούτε κρατήσαμε κακία. Ειλικρινά αναζητήσαμε τρόπους ώστε οι δύο κοινότητες του νησιού να ζήσουν μαζί ειρηνικά».<br /><br />Ο Ερντογάν υποστήριξε ότι η περίοδος μεταξύ 1963 και 1974 ήταν δυστυχώς μια περίοδος αιματοχυσίας, δακρύων και σφαγών για τους Τουρκοκύπριους.<br /><br />Προκαλώντας είπε : «Είμαστε μάρτυρες φρικτών σφαγών εδώ σε αυτά τα όμορφα εδάφη. Είδαμε με πολύ οδυνηρό τρόπο σε αυτά τα εδάφη τι μπορούσε να κάνει μια άρρωστη νοοτροπία τυφλωμένη από μνησικακία και μίσος.<br /><br />Πολλά καταπιεστικά έγιναν , αλλά το τουρκικό έθνος ποτέ δεν υποκλίθηκε στους καταπιεστές. Δεν μπορούσαν να σπάσουν την αποφασιστικότητα των Τουρκοκυπρίων να αντισταθούν. Δεν μπορούσαν να λάβουν υπόψη ότι η Τουρκία, παίρνοντας όλους τους κινδύνους, θα στεκόταν δίπλα στον τουρκοκυπριακό λαό».<br /><br />Ο Πρόεδρος Ερντογάν, είπε ότι ο τουρκικός στρατός, «έφερε ειρήνη, σταθερότητα, δημοκρατία και γαλήνη στο νησί της Κύπρου»!<br /><br />Δεν σταμάτησε σε αυτά! Μίλησε για τον «νέοο ηγέτης των Ελληνοκυπρίων που ποζάρει κάτω από τις σημαίες της Ενωσης-ΕΟΚΑ. Αντιτίθενται ακόμη και στον έλεγχο ταυτότητας των αθώων ανθρώπων, παιδιών, ηλικιωμένων ή γυναικών, τους οποίους η τρομοκρατική οργάνωση ΕΟΚΑ κατέσφαξε και έθαψε σε ομαδικούς τάφους. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα, δηλαδή τις θηριωδίες και τις σφαγές που έχουν κάνει, από ολόκληρο τον κόσμο».<br /><br />Και θύμα ο Αττίλας με λίγα λόγια…<br /><br />«Δεν θα ξεχάσουμε, ούτε θα αφήσουμε κανέναν να ξεχάσει τις σφαγές που έγιναν σε αυτά τα εδάφη. Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ στον κόσμο να ξεχάσει. Η ιστορία έχει δείξει ξεκάθαρα ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν είχαν καμία ανοχή στους Τουρκοκύπριους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι διαπραγματεύσεις δεν απέδωσαν κανένα αποτέλεσμα. Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι δεν απέφυγαν ποτέ τη διαπραγμάτευση ή τη συμφιλίωση. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε την καταπίεση, δεν επιδιώξαμε ούτε εκδίκηση ούτε κρατήσαμε μνησικακία», είπε ο Ερντογάν και κατέληξε:<br /><br />«Θέλουμε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Όλες οι πραγματικότητες στο νησί είναι ξεκάθαρες, όλοι θα πρέπει ήδη να καταλάβουν ότι μια ομοσπονδιακή επίλυση δεν είναι δυνατή».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ψεύδη, μίσος και απειλές Ερντογάν από την κατεχόμενη Κύπρο! Τι λέει η Αθήνα είναι καλό το κλίμα;

Το «καλό κλίμα» το οποίο κάποιοι στην Αθήνα έχουν ανακαλύψει στα «ελληνοτουρκικά», είναι ένας μύθος κι ένα άλλοθι που επικαλείται η ελληνική...

Διαβάστε την συνέχεια

SAS Technology: Ελληνική νέα τάξη πραγμάτων σε UAV και τα LOITERING πυρομαχικά.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/AHM-1X-fire-790x400.jpg" /><br /><br />SAS Technology – Η ελληνική νέα τάξη πραγμάτων στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα περιφερόμενα πυρομαχικά. Με αφορμή την παρουσίαση του μη επανδρωμένου SRS-1A στο ΓΕΣ και την εντυπωσιακή παρουσία της SAS Technology στο περίπτερο της Thales στη Διεθνή Αεροδιαστημική έκθεση του Le Bourget, αναφερόμαστε αναλυτικά τις νέες πρωτοποριακές και καινοτόμες λύσεις της ελληνικής εταιρείας στο χώρο των οπλισμένων UAV και Drones.<br /><br />Του <b>Στέργιου Δ. Θεοφανίδη</b><br /><br />Την επικαιρότητα του τελευταίου διαστήματος απασχόλησαν σε μεγάλο βαθμό η διεξαγωγή του δεύτερου γύρου των εκλογών στην Τουρκία και στην Ελλάδα και η διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους. Και ενώ όλοι, οι έχοντες κοινή λογική και αναλυτική ικανότητα των γεγονότων τουλάχιστον, αναγνωρίζουν ότι οι τουρκικές διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδας θα παραμείνουν ακέραιες, παρά τις συγκυριακές πρωτοβουλίες αποκλιμάκωσης, η ελληνική πραγματικότητα δεν διαφοροποιείται, ή δεν δείχνει να διαφοροποιείται. Το αν αυτό οφείλεται σε ολική επαναφορά προσφιλών στο πολιτικό μας σύστημα ιδεοληψιών, μένει να αποδειχθεί.<br /><br />Ας διατηρήσουμε όμως την ελπίδα, ότι οι εξελίξεις με τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα μετά την 25η Ιουνίου, να μας διαψεύσουν. Γιατί πέρα από το ότι η Ελλάδα επιβάλλεται πλέον να αναλάβει πρωτοβουλία κινήσεων για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την Τουρκία, είναι εξίσου επιτακτική ανάγκη να αναδιαμορφώσει την εξοπλιστική της πολιτική και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Ιδιαίτερα δε τη βιομηχανία που αναπτύσσεται στο χώρο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και συστημάτων, καθώς και των περιφερόμενων πυρομαχικών.<br /><br />Γράφτηκαν πολλά μετά την πρόσφατη DEFEA σχετικά με τις δυνατότητες της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, ειδικά σε ό,τι αφορά την εμπλοκή και τα επιτεύγματά της στον κρίσιμο χώρο της σχεδίασης και κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Όπως και ταχύπλοων σκαφών. Η μεγαλύτερη όμως επιβεβαιώσει και επιβράβευση της προσπάθειας που καταβάλλεται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα στο ζωτικό αυτό κομμάτι των σύγχρονων επιχειρήσεων, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και συστήματα δηλαδή, ήρθε από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από την Thales.<br /><br />To DP αναφέρθηκε στα σημαντικότερα – αντιπροσωπευτικότερα ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής UAV και drones που παρουσιάστηκαν στη DEFEA. Καταλήγουμε sε μία αναφορά στη SAS Technology, δεδομένου ότι ήταν η μοναδική σχεδόν εταιρεία με προτάσεις οπλισμένων UAV και drones. Στις αρχικές μας αναφορές στην επιτυχή δοκιμαστική εκτόξευση ρουκέτας από πολυκόπτερο SRS-1, δεν αναφερθήκαμε στη ρουκέτα FZ 90 που χρησιμοποιήθηκε και είναι προϊόν της Thales Belgium, αλλά γενικά κάναμε λόγο για ρουκέτα Hydra 70.<br /><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/Talos-II-rocket-pods-scaled.jpg"><img height="288" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/Talos-II-rocket-pods-scaled.jpg" width="640" /></a><br /><br />Αυτό έγινε σκόπιμα, δεδομένου ότι σε εκείνη τη φάση η Thales Belgium δεν επιθυμούσε τη δημοσιοποίηση της εμπλοκής της. Η στάση της βέβαια άλλαξε μετά από την επιτυχή δοκιμή, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από την συμμετοχή της βελγικής εταιρείας στην παρουσίαση Τύπου της SAS Technology στη DEFEA. Αυτό που επίσης πρέπει να καταγραφεί, είναι το ότι η συνεργασία SAS και Thales Belgium, ξεκίνησε μετά από την άρνηση της ελληνικής πολιτείας να συνδράμει την εταιρεία στο πλαίσιο των δοκιμών.<br /><br />Συγκεκριμένα, κατόπιν επίσημου αιτήματος, στάθηκε αδύνατη η διάθεση μίας ή δύο ρουκετών Hydra 70 από τα αποθέματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για τη διενέργεια των δοκιμών (σε αυτό το θέμα ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε, διότι συγκεκριμένος αξιωματούχος που παραμένει στα πράγματα, προέβη σε μια απαράδεκτη ενέργεια – επίδειξη πρωτοφανούς δουλικότητας στον χειρισμό της υπόθεσης). Μίας δοκιμής από σταθερή εξέδρα στο έδαφος και μιας εναέριας από drone τύπου SRS-1A Sarisa. Τότε ήταν που η SAS Technology στράφηκε στο εξωτερικό, αναζητώντας συνεργασίες. Μία διαδικασία που κατέληξε στη συμφωνία με τη Thales Belgium. Διότι… εκεί έξω άλλα εξετάζουν.<br /><br />Αξιοποιώντας στο μέγιστο τα χαρακτηριστικά και την ισχύ πυρός μίας ρουκέτας<br />Οι κατευθυνόμενες ρουκέτες είναι ένα σχετικά νέο είδος όπλου που έχει γνωρίσει τεράστια αποδοχή και διάδοση τα τελευταία δέκα χρόνια. Για πολλούς λόγους. Ένας είναι ότι η κλασσική ρουκέτα των 2,75 ιντσών (70 χιλιοστών) είναι ευρύτατα διαδεδομένη στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Η βασική “πρώτη ύλη” επομένως, είναι διαθέσιμη και με χαμηλό κόστος μάλιστα.<br /><br />Κατά το πρότυπο της APKWS, η προσαρμογή σε αυτό το όπλο κεφαλής αναζήτησης ακτινοβολίας λέιζερ (LGR – Laser Guided Rocket), ή κεφαλής αναζήτησης υπερύθρων κατά το πρότυπο της K-LOGIR της Νότιας Κορέας, το έχουν μετατρέψει σε χαμηλού κόστους πύραυλο προσβολής στόχων, υψηλής ακρίβειας.<br /><br />Κατά συνέπεια η επιμονή της SAS Technology στην αξιοποίηση της ρουκέτας των 70 χιλιοστών, βασίστηκε στην ιδιαίτερα υψηλή σχέση κόστους-απόδοσης που παρουσιάζει η νέα καθοδηγούμενη μορφή της. Η ενσωμάτωση αισθητήρων υπέρυθρης καθοδήγησης και κατεύθυνσης λέιζερ, έγινε δυνατή σε ρουκέτες διαμέτρου 70 μόλις χιλιοστών, χάρη στην αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας των ηλεκτροοπτικών και την κατά συνέπεια ευρύτατη χρήση τους σε στρατιωτικές και πολιτικές εφαρμογές.<br /><br />Που καταλήγουν όλα αυτά… Οι επιλογές των ανθρώπων της SAS Technology είναι μέχρι στιγμής απόλυτα στοχευμένες και μελετημένες. Δεν είναι μόνο το ότι η συγκεκριμένη εταιρεία σχεδιάζει και κατασκευάζει μία μεγάλη γκάμα drones με πολύ μεγάλα περιθώρια αξιοποίησης σε σειρά εφαρμογών. Είναι και ο τρόπος σκέψης, η ευρύτερη φιλοσοφία στην εκμετάλλευση υλικών και συστημάτων για την “παραγωγή” του επιθυμητού αποτελέσματος.<br /><br />Πέρα από την αξιοποίηση της κλασσικής ρουκέτας των 70 χιλιοστών, μέσω της εκτόξευσής της από σωλήνα φερόμενο από drone, οι άνθρωποι της SAS Technology είχαν την ευφυή ιδέα να αυξήσουν την ακτίνα των εφτά τουλάχιστον χιλιομέτρων του όπλου αυτού (η ακτίνα για επίγεια εκτοξευόμενη Hydra 70 κυμαίνεται από 4-8 χιλιόμετρα και για εναέρια εκτοξευόμενη από 8-11, ανάλογα με την ταχύτητα και το ύψος της πλατφόρμας που τη φέρει), τοποθετώντας το σε φορέα εξοπλισμένο με πτέρυγες.<br /><br />Ο ανεμοπορών αυτός φορέας που μπορεί να λειτουργήσει και ως περιφερόμενο πυρομαχικό με την προσθήκη ενός μικρού ηλεκτροκινητήρα στο ουραίο τμήμα του, μπορεί να μεταφερθεί από πολυκόπτερα drone, αλλά και UAV σε μεγαλύτερους αριθμούς. Χωρίς τον κινητήρα, ο φορέας “Αιχμή” ΑΗΜ-1Χ έχει βαθμό κατολίσθησης 1/15 περίπου. Δηλαδή για κάθε 1000 μέτρα ύψους που κατολισθαίνει ανεμοπορώντας, διανύει οριζόντια απόσταση 15 χιλιομέτρων.<br /><br />Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι αν αφεθεί από ύψος δύο χιλιομέτρων (6500 ποδών), θα διανύσει απόσταση 30 χιλιομέτρων περίπου στο οριζόντιο επίπεδο. Αν σε αυτή την απόσταση προστεθεί και η ακτίνα της ρουκέτας που ανέρχεται σε 7-8 χιλιόμετρα, η συνολική απόσταση προσβολής επίγειων στόχων προσεγγίζει τα 40 χιλιόμετρα! Ο φορέας “Αιχμή” ΑΗΜ-1Χ που πρωτοπαρουσιάστηκε στην πρόσφατη DEFEA, μπορεί όπως προαναφέρθηκε και ως περιφερόμενο πυρομαχικό να καλύψει απόσταση 45 χιλιομέτρων.<br /><br />Υπολογίζοντας και την απόσταση κατολίσθησης μετά το σβήσιμο του κινητήρα του, η οποία καθορίζεται από το ύψος πλεύσης, η ακτίνα του ΑΗΜ-1Χ υπό διαμόρφωση περιφερόμενου πυρομαχικού μπορεί να υπερβεί τα 70 χιλιόμετρα από το σημείο της άφεσής του! Αντιλαμβάνεται εύκολα επομένως κανείς από τα παραπάνω στοιχεία σε ποια απόσταση και με ποια περιθώρια επιτυχίας μπορεί να πλήξει στόχους μία μονάδα επιπέδου Λόχου, εξοπλισμένη με ένα ή δύο πολυκόπτερα drone τύπου SRS-1 και αριθμό φορέων “Αιχμή”.<br /><br />Στην περίπτωση των κατευθυνόμενων μέσω λέιζερ ρουκετών (LGR) των 70 χιλιοστών, η κατάδειξη των στόχων μπορεί να γίνει είτε από προωθημένους παρατηρητές (JTAC – Joint Terminal Attack Controllers), είτε από το ίδιο το UAV που φέρει τους φορείς “Αιχμή”, είτε ακόμα και από μαχητικά αεροσκάφη που πετούν σε μεγαλύτερα ύψη και αποστάσεις! Για τις μη κατευθυνόμενες ρουκέτες η στοχοποίηση γίνεται από τον χειριστή του ΑΗΜ-1Χ μέσω ραδιοζεύξης.<br /><br />Ο φορέας επίσης είναι εξοπλισμένος με αυτόνομη μονάδα αυτόματου πιλότου προκειμένου να προγραμματίζεται να ακολουθεί συγκεκριμένες διαδρομές (pattern) και να βυθίζει προς το στόχο υπό συγκεκριμένη γωνία. Τέλος, η σειρά πολυκοπτέρων SRS-1 της SAS Technology μπορεί να εξοπλιστεί (φορτωθεί) με δύο ή τέσσερις σωλήνες εκτόξευσης ρουκετών RPG-18 ή RPG-26, λειτουργώντας έτσι σε αντιαποβατικό ρόλο, ή εναντίον τεθωρακισμένων οχημάτων από μικρές αποστάσεις.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/SAS-AHM-1X.jpg"><img height="344" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/SAS-AHM-1X.jpg" width="640" /></a><br /><br />Κρίσιμα συμπεράσματα…<br />Όλα τα παραπάνω περιγράφουν τη διαμόρφωση μίας νέας πραγματικότητας στο σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων. Μίας πραγματικότητας που οι ελληνικές πολιτικές και κυρίως οι στρατιωτικές ηγεσίες απλά δεν μπορούν να συνεχίσουν να αγνοούν επιδεικτικά. Οι εποχές των πανάκριβων επιθετικών ελικοπτέρων, ακόμα και των ελικοπτέρων επιθετικής αναγνώρισης έχουν παρέλθει οριστικά και αμετάκλητα. Εάν ένα Apache ή ένα Kiowa, επί παραδείγματι, για να βρισκόμαστε και κοντά στην ελληνική πραγματικότητα, δεν έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης stand-off όπλων όπως το Spike NLOS ή το ευρωπαϊκό AKERON LP, είναι πλέον εύκολοι στόχοι.<br /><br />H εμπλοκή τους σε μικρό ύψος και με σχετικά χαμηλές ταχύτητες πάνω ή γύρω από το πεδίο επιχειρήσεων είναι πλέον απαγορευτική. Υπό αυτή την έννοια είναι για τα σημερινά δεδομένα εύκολοι στόχοι και αυτό είναι κάτι που αποδείχθηκε και αποδεικνύεται καθημερινά στην Ουκρανία. Και μάλιστα στόχοι που δύσκολα μπορούν να αναπληρωθούν, χωρίς να γίνεται καν λόγος για τα πληρώματα… Σημειώστε ότι οι Ουκρανικές δυνάμεις καθημερινά σχεδόν χάνουν περί τα 300 drone στις επιχειρήσεις!<br /><br />Υπό αυτά τα νέα δεδομένα συνεπώς απαιτείται άμεσος εξοπλισμός των μονάδων του Πεζικού επιπέδου Λόχου με τέτοια συστήματα, ενώ το ίδιο χρήσιμα φυσικά είναι και για τις αντίστοιχες μονάδες Πυροβολικού και Τεθωρακισμένων. Το κόστος της αγοράς τους είναι πολύ χαμηλό επιτρέποντας την προμήθειά τους σε μεγάλους αριθμούς, ενώ το ίδιο ισχύει και για την υποστήριξή τους. Κατά συνέπεια, αναπληρώνονται πολύ εύκολα και άμεσα, παρέχοντας πολύτιμες και κρίσιμες υπηρεσίες.<br /><br />Εδώ και μία τουλάχιστον πενταετία αποτελεί ευρεία και ομόφωνη διαπίστωση το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει μείνει δεκαετίες πίσω σε σχέση με την Τουρκία στο χώρο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και συστημάτων. Η πρόσφατη DEFEA αποκάλυψε ότι οι δυνατότητες για την άμεση κάλυψη αυτής της υστέρησης υπάρχουν και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν μένει παρά η απόφαση.<br /><br />Θα συνεχίσει η Ελλάδα να είναι ο κλασσικός “πελάτης” που δαπανά δισεκατομμύρια σε πλατφόρμες που τελικά δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αξιοποιήσει κι απλά απαξιώνει, πετώντας “στο πηγάδι” το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου, ή θα αποφασίσει να συγκροτήσει πραγματική άμυνα και αμυντική βιομηχανία που θα λειτουργεί ως αληθινός μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας της;<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

SAS Technology: Ελληνική νέα τάξη πραγμάτων σε UAV και τα LOITERING πυρομαχικά.

SAS Technology – Η ελληνική νέα τάξη πραγμάτων στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα περιφερόμενα πυρομαχικά. Με αφορμή την παρουσίαση του μη ...

Διαβάστε την συνέχεια