Ο μειλίχιος αλλά και «σαφής» Αχμέτ Νταβούτογλου και τα «Ελληνοτουρκικά»

<img height="445" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP_19256359156250_1.jpg" width="640" /><br /><br />Κωνσταντίνος Λουκόπουλος<br />Ο Αχμέτ Νταβούτογλου με την συνέντευξη του στον Μανώλη Κωστίδη στην χθεσινή «Καθημερινή της Κυριακής» επανήλθε αναπόφευκτα στην κορυφή της επικαιρότητας με κάποιους «βιαστικούς» να σπεύδουν «ανακουφιστικά» και «ευσεβοποθιστικά» να τον βλέπουν σαν τον Τούρκο πολιτικό, που θα μπορούσε να ανατρέψει την με απόλυτη ευθύνη της Άγκυρας συγκρουσιακή πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πόσο όμως γνωρίζουμε στα αλήθεια τον κ. Νταβούτογλου, τα πιστεύω του αλλά και το πώς έχει μετασχηματιστεί όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία του Ερντογάν ως κράτος αλλά και η ίδια η τουρκική κοινωνία, όταν αφελώς να πιστεύεται ότι θα μπορούσε ως διάδοχη κατάσταση να αναθεωρήσει τον… τουρκικό αναθεωρητισμό που δημιουργεί τα προβλήματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Γεννημένος το 1959 στην περιοχή της Κόνια (Ικόνιο), στην κεντρική Ανατολία, γνωστή και ως «Ζώνη του Κορανίου» λόγω του ισλαμικού συντηρητισμού εξ αιτίας του οποίου οι εκεί κοινωνίες αρνήθηκαν τον αναγκαστικό κεμαλικό εκδυτικισμό, μεγάλωσε σε μία έντονα θρησκευόμενη οικογένεια. Αυτή η «προίκα» θα τον καθοδηγήσει στην μετέπειτα ζωή του. Πηγαίνει σε γερμανό-τουρκικό Λύκειο και σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο θεωρούμενο φιλελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου (Boğaziçi) όπου όπως είναι γνωστό πρόσφατα έγιναν σημαντικές διαδηλώσεις από φοιτητές και καθηγητές για τον διορισμό Πρυτάνεως από τον Πρόεδρο Ερντογάν πρώην στελέχους του ΑΚP άσχετου με τον Πανεπιστήμιο. Αραβομαθής στο Πανεπιστήμιο του Αμάν στην Ιορδανία με καθηγητική παρουσία στο Διεθνές Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Κουάλα Λουμπούρ στην Μαλαισία αλλά τελικά χωρίς σημαντική καθηγητική σταδιοδρομία στην ίδια την Τουρκία πλην της θητείας του στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά.<br /><br />Βαθύς γνώστης της Οθωμανική Ιστορίας, το 2002 μετά την ανέλιξη του ΑΚP στην εξουσία γίνεται Σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων του τότε Πρωθυπουργού Αμπτουλάχ Γκιούλ και παραμένει μετά το 2003 όταν αναλαμβάνει μετά την εκλογή του ως Βουλευτής ο Ταγίπ Ερντογάν λαμβάνοντας από τον Πρόεδρο Σεζέρ τον τίτλο του Πρέσβη. Το 2009 αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών και το 2014 γίνεται Πρωθυπουργός για να απομακρυνθεί από τον Τούρκο Πρόεδρο τον Μάιο 2016, δύο περίπου μήνες πριν το αποτυχημένο οπερετικό πραξικόπημα της 15 Ιουλίου 2016. Με μεγάλη δόση υπερβολής χαρακτηρίστηκε ως «O Κίσινγκερ της Τουρκίας» καθόσον διαμόρφωσε ένα δόγμα πάνω στο οποίο στηρίχθηκαν οι βασικοί άξονες της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας ακόμα και σήμερα 5 χρόνια μετά την απομάκρυνση του πέρα από τις αερολογίες για μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες. Θα μπορούσαμε να τον αποκαλέσουμε ως τον μεγάλο θεωρητικό του Νέο-Οθωμανισμού.<br /><br /><img height="457" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/AP_19346515611413.jpg" width="640" /><br /><br /><div>Στην χώρα μας οι περισσότεροι τον γνώρισαν το 2009 όταν εκδόθηκε στα ελληνικά το βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» το οποίο όμως είχε εκδοθεί πριν από 8 χρόνια, πυροδοτώντας μάλιστα και την σχετική… «νταβουτογλουλογία». Το όραμα του για να γίνει η Τουρκία μία περιφερειακή και γιατί όχι παγκόσμια δύναμη είναι εμφανές και το μοιράζεται πλέον με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Βασικός πυλώνας πραγματοποίησης του η ανάκτηση της Οθωμανικής επιρροής στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή και η εκμετάλλευση των πολλαπλών περιφερειακών ταυτοτήτων για μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Το «δόγμα Νταβούτογλου» λοιπόν εμπνέει τον ίδιο τον Ερντογάν που έχει ως στόχο να καταστήσει την Τουρκία μία αυτόνομη δύναμη στην περιοχή και στην συνέχεια σε παγκόσμιο επίπεδο και τελικά να αναζωογονήσει την δόξα της οθωμανικής εποχής, όπως εμφατικά επισημαίνει ο Τουρκοαμερικανός Αναλυτής του «Washington Institute, Σονέρ Τσαγκτάπται στο βιβλίο του «Η αυτοκρατορία του Ερντογάν» (Εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗ) που επιμελήθηκε ο Καθηγητής Κώστας Υφαντής.<br /><br />Για να κατανοηθεί το «δόγμα Νταβούτογλου» που κάποιοι αφελώς αν όχι ανοήτως πιστεύουν ότι θα ήταν μία «βολική» για την Ελλάδα διάδοχη κατάσταση, παρατίθενται δύο αποκαλυπτικά αποσπάσματα από το βιβλίο «Το Στρατηγικό Βάθος» και τα οποία αντιπροσωπεύουν με περίσσια σαφήνεια τον διαχρονικό αναθεωρητισμό της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδος, είτε αυτή είναι κεμαλική, είτε νέο-οθωμανική:<br /><br />«Κανένα από τα σύνορα της Τουρκίας δεν είναι φυσιολογικό και σχεδόν όλα είναι πλασματικά. Βέβαια πρέπει να τα σεβόμαστε ως κράτη έθνη, ωστόσο ταυτόχρονα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν και οι φυσικές συνέχειες».<br /><br />«H συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος δημιουργεί το πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της Τουρκίας για τον εγγύς θαλάσσιο χώρο της. Η βασική πηγή του προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αθεράπευτη αντίφαση μεταξύ του παρόντος καθεστώτος και της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας.<br /><br />Η μόνη λοιπόν διαφορά των απόψεων στα λεγόμενα ελληνοτουρκικά μεταξύ του «Σουλτάνου» και του πρώην «Βεζίρη» είναι το μειλίχιο ύφος του δευτέρου με το οποίο τις εκθέτει σε αντίθεση με το μονίμως θυμωμένο ύφος του πρώτου. Εδώ και ένα χρόνο ο κ. Νταβούτογλου είναι Πρόεδρος του Κόμματος του Μέλλοντος (Gelecek Partisi) που όμως δημοκοπικά δεν ξεπερνάει το 1-2% παρά το ότι ό Αντιπρόεδρος του Σελτζούκ Οζνταγ υποστήριξε σε πρόσφατη συνέντευξη του ότι κινείται στο 5-8% και απευθύνεται σε ισλαμοσυντηρητικούς που είναι για πολλούς λόγους δυσαρεστημένοι με τον Ερντογάν.<br /><br />Ο πρώην Πρωθυπουργός του Ερντογάν μπορεί να άσκησε στην συνέντευξη του δριμεία κριτική κατά του Τούρκου Προέδρου αλλά αυτό δεν πρέπει να μας οδηγεί σε ψευδαισθήσεις σχετικά με τα «ελληνοτουρκικά». Ούτε βέβαια το ευρωπαϊκό προφίλ που επιθυμεί να «κτίσει» ως ένας πιθανός αξιόπιστος συνομιλητής των ευρωπαϊκών χωρών αλλά και των ΗΠΑ. Μιας και αναντίρρητα ένας από τους λόγους απομάκρυνσης του, ήταν η αντίθεση του στο προεδρικό σύστημα είναι λογικό να στηλιτεύει την τάση να πάει η διαχρονικά καχεκτική Τουρκική Δημοκρατία και τώρα πλέον απολυταρχία σε ένα …μοντέλο Κίνας.<br /><br />Ο κ. Νταβούτογλου τα είπε μια χαρά από πλευράς Τουρκίας στην συνέντευξη του, επιπλήττοντας μάλιστα την Ελλάδα ότι τα βήματα της στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι …σωστά, χρησιμοποιώντας ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα (σημ. άλλωστε δικά του είναι) με την υφιστάμενη Τουρκική Ηγεσία σχετικά με την αποφυγή εγκλωβισμού της Τουρκίας στον κόλπο της Αττάλειας που θα χαλάσει (σημ. έμμεση απειλή) την ουσία των ελληνοτουρκικών σχέσεων κάτι που ισχύει και για το Αιγαίο. Σαν να έπαιζε …κασέτα! Υποστηρίζει ότι οι διερευνητικές επαφές πρέπει να συνεχιστούν και έτσι μπορεί να επιλυθούν τα βασικά προβλήματα (σημ. πληθυντικός!) που απασχολούν τις δύο χώρες. Δεν παρέλειψε βέβαια να μας πει ότι κάνουμε μεγάλο λάθος αν νομίζουμε ότι με τη βοήθεια της Ε.Ε. θα γονατίσουμε την Τουρκία. Μίλησε για τακτικές συναντήσεις και φυσικά για ΜΟΕ ενώ μας υπέδειξε ότι οι σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που δεν έχουν σχέση με τη …Μεσόγειο δεν έχουν καμία λογική. Και φυσικά τόνισε τις γνωστές τουρκικές απόψεις περί Καστελλόριζου, την «τεράστια» τουρκική ακτογραμμή (σημ. μικρότερης της συνολικής ελληνικής) και τις γκρίζες ζώνες!<br /><br />Κλείνοντας θα λέγαμε ότι αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι στην Τουρκία έχει αναπτυχθεί Στρατηγική Κουλτούρα και η τουρκική κοινωνία εμφορείται από αυτήν και δεν μπορεί να αντιστραφεί. Κανένας Νταβούτογλου και κανένας Μπαμπατζάν (Κόμμα Δημοκρατίας και Προόδου-DEVA Partisi) όσο και αν φορούν ένα δυτικόφιλο προσωπείο για να κερδίσουν την υποστήριξη της Δύσης δεν πρόκειται να αλλάξουν την μακροχρόνια τουρκική στρατηγική αναθεωρητισμού απέναντι στην Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι ένας περισσότερο και ο άλλος λιγότερο ήταν για χρόνια έμπιστοι συνεργάτες του Ερντογάν.<br /><br /><b><i>* Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο μειλίχιος αλλά και «σαφής» Αχμέτ Νταβούτογλου και τα «Ελληνοτουρκικά»

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος Ο Αχμέτ Νταβούτογλου με την συνέντευξη του στον Μανώλη Κωστίδη στην χθεσινή «Καθημερινή της Κυριακής» επανήλθε αναπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η προκήρυξη ερευνών από την Αίγυπτο στα όρια της «γραμμής Ερτζιγές» και οι σκέψεις για αλλαγή όδευσης του East Med προκαλούν αναταράξεις

<img src="https://newpost.gr/photo/master/202103/xkxnos1615180248114.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κρίσιμες επαφές του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια σε Κάιρο και Λευκωσία. Σε πλήρη εξέλιξη το ενεργειακό «σκάκι». Η δυσαρέσκεια για την κίνηση του Καΐρου και οι τοποθετήσεις των Τούρκων.</span></h3>Ένα ενεργειακό «σκάκι» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην Ανατολική Μεσόγειο, ως επακόλουθο των αποφάσεων της Αιγύπτου για πιθανή αλλαγή τόσο του χάρτη των αγωγών φυσικού αερίου στην περιοχή, αλλά και της κίνησης του Καΐρου, να προκηρύξει τρεις θαλάσσιες περιοχές προς έρευνα σε ένα σημείο που το οποίο εφάπτεται τόσο με την οριοθετική γραμμή των ΑΟΖ) Ελλάδας - Αιγύπτου όσο και στην επονομαζόμενη «γραμμή Ερτζιγες» που έχει κατατεθεί στα Ηνωμένα Έθνη με ρηματική διακοίνωση ως το απώτερο όριο της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Γι αυτό το λόγο, σήμερα μεταβαίνει στο Κάιρο και τη Λευκωσία, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο οποίος θα έχει επαφές με τους ομολόγους του.<div><br />Η κίνηση της Αιγύπτου και τουρκική αντίδραση<br /><br />Βασικό και κύριο πεδίο προβληματισμού είναι η προκήρυξη από την Εταιρεία Φυσικού Αερίου της Αιγύπτου (EGAS) τριών θαλασσίων περιοχών προς έρευνα σε μια περιοχή που εφάπτεται τόσο με την οριοθετική γραμμή των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) Ελλάδας - Αιγύπτου (με βάση τη συμφωνία που υπεγράφη στις 6 Αυγούστου 2020 στο Κάιρο) όσο και στην επονομαζόμενη «γραμμή Ερτζιγες» που έχει κατατεθεί στα Ηνωμένα Εθνη με ρηματική διακοίνωση ως το απώτερο όριο της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η επίμαχη περιοχή (EGY-MED-W18) εκκινεί από το τελευταίο σημείο της ελληνοαιγυπτιακής οριοθετικής γραμμής και εκτείνεται ανατολικά πέραν του 28ου μεσημβρινού (σημείο-κλειδί για τις τουρκικές διεκδικήσεις), ακολουθώντας τη «γραμμή Ερτζιγες», που με τη σειρά της αγνοεί πλήρως τα όποια δικαιώματα του συμπλέγματος του Καστελορίζου σε θαλάσσιες ζώνες και ουσιαστικά μοιράζει όλη την περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου.<br /><br />Πρόκειται για μια απόφαση η οποία έχει καταστήσει την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο ακόμη πιο περίπλοκη, καθώς έδωσε χώρο και στην Τουρκία να εκμεταλλευτεί την εν λόγω κίνηση του Καΐρου προχωρώντας σε «ανοίγματα» προς τον Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι.<br /><br />Καθ όλη την προηγούμενη εβδομάδα – με αποκορύφωμα το περασμένο Σαββατοκύριακο – κορυφαίοι τούρκοι αξιωματούχοι αναδείκνυαν την εν λόγω κίνηση της Αιγύπτου, με θετικό τρόπο. Ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σημείωσε πως «μπορούμε να αρχίσουμε τις διαπραγματεύσεις για τα πεδία δικαιοδοσίας θαλάσσιων ζωνών. Επειδή είμαστε υπέρ της δίκαιης μοιρασιάς, θέλουμε να μιλήσουμε με όλους».<br /><br />Στο ίδιο μοτίβο ήταν και η τοποθέτηση του Χουλουσί Ακάρ, το Σάββατο, ο οποίος εκτίμησε πως «η Αίγυπτος σεβάστηκε την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας». «Πρέπει να τονίσω πως η απόφαση που πήρε η Αίγυπτος σεβόμενη τη δική μας περιοχή θαλάσσιας ευθύνης, είναι σύμφωνη και με τη δική μας θέση αλλά και είναι προς το συμφέρον των δικαιωμάτων του λαού της Αιγύπτου. Εκτιμούμε πως την ερχόμενη περίοδο με την Αίγυπτο μπορούμε να υπογράψουμε συμφωνία, μνημόνιο καθορισμού θαλάσσιων ζωνών ευθύνης που να είναι σύμφωνο με τα σύνορα των περιοχών ευθύνης μας τα οποία έχουμε δηλώσει στον ΟΗΕ. To υπουργείο Εξωτερικών μας κάνει τις απαραίτητες εργασίες με τις αρμόδιες υπηρεσίες και ευχόμαστε να έχουμε θετικό αποτέλεσμα», επεσήμανε.<br /><br />Προς ώρας από την Αίγυπτο τηρείται σιγήν ιχθύος για τις συγκεκριμένες εξελίξεις. Θα πρέπει να τονιστεί πως οι σχέσεις Τουρκίας – Αιγύπτου βρίσκονται στον «πάγο» από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ο Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. Οι λόγοι αρκετοί: Από τα παιχνίδια της Άγκυρας με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα κατά τις αναταραχές που προκάλεσε η «Αραβική Άνοιξη», έως την τουρκική εμπλοκή στη Λιβύη, το «μαλακό υπογάστριο» δηλαδή της Αιγύπτου.<br />Δυσαρέσκεια στην Αθήνα<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα «το Βήμα της Κυριακής», η Αθήνα κινήθηκε σε όλα τα επίπεδα ζητώντας από την Αίγυπτο να αναθεωρήσει. Αρχικά, ο γενικός γραμματέας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ενημέρωσε τον αιγύπτιο πρεσβευτή στην Αθήνα, ακολούθως ο κ. Δένδιας επικοινώνησε με τον ομόλογό του Σαμέχ Σούκρι και, τέλος, ο κ. Μητσοτάκης συνομίλησε τηλεφωνικά με τον κ. Αλ Σίσι το βράδυ της περασμένης Τετάρτης. Σε αυτή τη συζήτηση αποφασίστηκε να μεταβεί αύριο, Δευτέρα 8 Μαρτίου, στο Κάιρο ο κ. Δένδιας ώστε να βρεθεί λύση. Δεν αποκλείεται μάλιστα να σταλεί σχετική ελληνική ρηματική διακοίνωση επί του θέματος πριν ή έπειτα από το ταξίδι Δένδια, ο οποίος θα μεταβεί ακολούθως και στη Λευκωσία.<br /><br />Η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ του περασμένου Αυγούστου περιλαμβάνει στο Αρθρο 1(ε) μια ρήτρα ότι εφόσον η μία από τις δύο χώρες διεξάγει διαπραγματεύσεις για οριοθέτηση ΑΟΖ με άλλο μέρος που μοιράζεται θαλάσσιες ζώνες μαζί τους, τότε θα πρέπει να ενημερώσει την άλλη και να διαβουλευτεί μαζί της. Στο παρελθόν (2012) είχε συμβεί ξανά ανάλογο περιστατικό με «αμφισβητούμενο» οικόπεδο ερευνών, αλλά το ζήτημα επιλύθηκε με διαβούλευση.</div><div><br />Τι κρύβει η σκέψη αλλαγής όδευσης του East Med<br /><br />Αναταράξεις όμως – πρωτίστως στη Λευκωσία- προκαλούν και οι αιγυπτιακές σκέψεις για αλλαγή της όδευσης του αγωγού φυσικού αερίου East Med, ώστε αυτός να ακολουθήσει την πορεία Ισραήλ (κοίτασμα «Λεβιάθαν») - Αίγυπτο (στην ξηρά ως τη μεθόριο με τη Λιβύη) - Ελλάδα (Κρήτη), παρακάμπτοντας την Κύπρο και μεταφέροντας από εκεί με LNG το αέριο προς την ηπειρωτική Ελλάδα.<br /><br />Σύμφωνα με το «Βήμα», οι εν λόγω σκέψεις, προκάλεσαν τόσο ανησυχία όσο και προβληματισμό στη Λευκωσία. Ο δε Βίκτωρας Παπαδόπουλος, διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, θέλησε να διαψεύσει τις πληροφορίες λέγοντας ότι «δεν ισχύει κάτι τέτοιο», ενώ κυπριακά μέσα ενημέρωσης σημείωναν ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν είχε καν ενημερωθεί για όσα είχαν ήδη συζητήσει οι Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, Κυριάκος Μητσοτάκης και Μπενιαμίν Νετανιάχου. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική, σύμφωνα με το δημοσίευμα.<br /><br />Από την πρώτη στιγμή που ο αιγύπτιος πρόεδρος παρουσίασε, κατά τη διήμερη επίσκεψή του στην Αθήνα τον περασμένο Νοέμβριο, στην οποία συνοδευόταν και από τον πανίσχυρο υπουργό Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων Ταρέκ ελ Μόλα, την ιδέα του για αλλαγή της όδευσης του East Med, ώστε, μεταξύ άλλων, να περιορίζεται ή και να αποτρέπεται η δυνατότητα της Τουρκίας να δημιουργήσει προσκόμματα στην κατασκευή του αγωγού, το πρώτο μέλημα της ελληνικής πλευράς ήταν να ενημερωθεί η κυπριακή ηγεσία. Σε αυτό το πλαίσιο, η επίσκεψη του έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια (που ήταν ενήμερος για την αιγυπτιακή πρόταση) στη Λευκωσία στις 4 Δεκεμβρίου δεν περιελάμβανε απλώς τον συντονισμό με την κυπριακή κυβέρνηση εν όψει της επικείμενης τότε Συνόδου Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου και θα συζητούνταν η στάση που θα έπρεπε να τηρήσει η ΕΕ έναντι της Τουρκίας και το ενδεχόμενο κυρώσεων. Περιελάμβανε και την ενημέρωση για το σενάριο αλλαγής της όδευσης του East Med.<br /><br />Στην αποστολή του κ. Δένδια βρίσκονταν και δύο πρόσωπα που διατηρούν άριστες σχέσεις με την κυπριακή πλευρά: ο γενικός γραμματέας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβης Θεμιστοκλής Δεμίρης, αλλά και η επικεφαλής του Διπλωματικού Γραφείου του κ. Μητσοτάκη, η πρέσβης Ελένη Σουρανή. Η ελληνική αποστολή φρόντισε να ενημερώσει μέσω των αρμόδιων διαύλων το διπλωματικό επιτελείο του κύπριου Προέδρου για την ιδέα του Καΐρου, ζητώντας τις απόψεις του. Και όντως ο κ. Μητσοτάκης μετέφερε την ίδια ιδέα στον κ. Νετανιάχου όταν τον επισκέφθηκε πρόσφατα στο Ισραήλ όπου αμέσως μετά μετέβη και ο κ. Αναστασιάδης. Είναι δε σαφές ότι μετά την κρίση του περασμένου καλοκαιριού στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν αναφυεί – και σε τριμερές επίπεδο – σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του East Med υπό τη σημερινή του χάραξη (λόγω της ακραία επιθετικής πολιτικής που ακολουθεί η Άγκυρα) που δεν μπορούν απλώς να αγνοηθούν – και για λόγους οικονομικής βιωσιμότητας του έργου. Μοιάζει λοιπόν δύσκολο να γίνει πιστευτή η κυπριακή διάψευση ότι η Λευκωσία δεν γνώριζε.</div><div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η προκήρυξη ερευνών από την Αίγυπτο στα όρια της «γραμμής Ερτζιγές» και οι σκέψεις για αλλαγή όδευσης του East Med προκαλούν αναταράξεις

Κρίσιμες επαφές του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια σε Κάιρο και Λευκωσία. Σε πλήρη εξέλιξη το ενεργειακό «σκάκι». Η δυσαρέσκεια για την κί...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τις fake παραστάσεις της πρώτης «Γαλάζιας Πατρίδας» μέχρι τα 87 fake πλοία της Τουρκίας για την προβοκατόρικη άσκηση

<img height="392" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/03/210308000506_toyrkia1.jpg" width="640" /><br /><br />Η πρώτη «Γαλάζια Πατρίδα» είχε μετατραπεί σ’ ένα τηλεοπτικό και φωτογραφικό show από την Άγκυρα, όπου πάνω από 40 δημοσιογράφοι από τουρκικά και διεθνή μέσα, είχαν προσκληθεί από το τουρκικό υπουργείο άμυνας να καλύψουν την άσκηση με την προβοκατόρικη ονομασία.<br /><br />Για μια εβδομάδα το διαδίκτυο, οι τηλεοράσεις στην Τουρκία, όπως και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων είχαν κατακλειστεί από εικόνες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού που ασκούνταν από τη Μαύρη θάλασσα έως το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου.<br />Η επιχείρηση να «ποτιστεί» η κοινή γνώμη ότι οι Τούρκοι είναι ένας ναυτικός λαός είχε περάσει τότε σε άλλο επίπεδο, ενώ και σήμερα ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος επαναλαμβάνει τα ίδια περίπου τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη «Γαλάζια Πατρίδα».<br /><br />«Είμαστε μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα στις 3 πλευρές της. Βλέπουμε ότι δια μέσου της ιστορίας για την επιβίωση του έθνους μας σε αυτή τη δύσκολη γεωγραφία, η ναυτική δύναμη έχει πάντα μεγάλη σημασία. Για την χώρα μας, το να διαθέτουμε ένα ισχυρό ναυτικό είναι αναγκαιότητα και όχι επιλογή», είπε μεταξύ άλλων σ’ ένα ακόμη παραλήρημα, ο Τούρκος πρόεδρος απευθυνόμενος προς τα στελέχη που έλαβαν μέρος στη Mavi Vatan.<br /><br />Εκτός όμως από τις αιτιάσεις που ακούστηκαν από τον Ταγίπ Ερντογάν, εκκωφαντική ήταν η απουσία όλων εκείνων των 87 πολεμικών πλοίων που η Τουρκία είχε ανακοινώσει ότι θα λάμβαναν μέρος στην «Γαλάζια Πατρίδα».<br /><br />Και εδώ σημειώνονταν από αξιόπιστες πηγές ότι στην πρώτη Γαλάζια Πατρίδα και πάλι για τον ίδιο αριθμό πολεμικών πλοίων ομιλούσαν, αλλά δεν ήταν -τότε-πάνω από σαράντα, όσα δηλαδή και οι δημοσιογράφοι με τα τηλεοπτικά συνεργεία που βρίσκονταν πάνω στα καταστρώματα κι έκαναν live συνδέσεις.<br /><br />Εν έτει 2021 η Mavi Vatan ολοκληρώθηκε εδώ και λίγες ώρες με συνολική συμμετοχή πολεμικών πλοίων πολύ μικρότερη απ’ εκείνη που είχε ανακοινωθεί.<br /><br />Σχεδόν 30 μονάδες επιφανείας πήραν μέρος και υποβρύχια που δεν ξεπερνούσαν τα δάχτυλα του ενός χεριού.<br />Αυτό σίγουρα δεν σημαίνει ότι η γείτονα δεν διαθέτει αυτές τις μονάδες για την θάλασσα αλλά σίγουρα δεν τις χρησιμοποίησε.<br />Άλλωστε και από τα λάθη μαθαίνει κανείς και δεν ξεχνά ότι τον Μάρτιο που ο Covid-19 θέριζε στη γείτονα, το πολεμικό ναυτικό της πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές σε σημείο που τα πλοία επέστρεφαν το ένα μετά το άλλο έξω από τους ναυστάθμους, αλλά τα πληρώματα έμεναν μέσα στο πλοίο περνώντας ημέρες καραντίνας.<br /><br />Από την αρχή στη σελίδα μας είχαμε επισημάνει ότι η Τουρκία για την φετινή Γαλάζια Πατρίδα σχεδίασε- όπως έλεγαν στρατιωτικές πηγές- πολύ προσεκτικά την άσκηση ώστε να μην προκαλέσει περαιτέρω την Αθήνα, αν και με τα fake news για την παρενόχληση του Cesme προσπάθησε να προβοκάρει και να σηκώσει την σκόνη της έντασης.<br /><br />Βεβαίως το κρυφτό για τον 62ο γύρο των διερευνητικών επαφών συνεχίζεται κανονικά, με πηγές από το Επιτελείο να εκτιμούν ότι οι γείτονες θα «φορέσουν» το πλατύ τους χαμόγελο πριν τη σύνοδο κορυφής της 25ης Μαρτίου, ώστε να επιχειρήσουν να ξεγλιστρήσουν και πάλι από μια πιθανή απόφαση λήψης μέτρων.<br /><br /><img height="381" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/03/210308001311_xartis1.jpg" width="640" /><br /><br />Την ίδια στιγμή όμως που η τριανδρία Ερντογάν- Ακάρ- Τσαβούσογλου τα τελευταία 24ωρα έβαλαν μπροστά την τέχνη της ρητορικής των εντάσεων και των απειλών, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας με μια μόνο κίνηση, την δημοσιοποίηση ενός μόνο χάρτη με Ελληνικές σημαίες, υπενθύμισε την στρατιωτική ισχύ και τις συμμαχίες που έχει αναπτύξει η χώρα μας σ’ όλη την περιοχή και όχι μόνο, καθώς η αμοιβαία εμπιστοσύνη των χωρών με την Ελλάδα φτάνει ακόμη και 3500 ναυτικά μίλια μακριά, στον Περσικό Κόλπο…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από τις fake παραστάσεις της πρώτης «Γαλάζιας Πατρίδας» μέχρι τα 87 fake πλοία της Τουρκίας για την προβοκατόρικη άσκηση

Η πρώτη «Γαλάζια Πατρίδα» είχε μετατραπεί σ’ ένα τηλεοπτικό και φωτογραφικό show από την Άγκυρα, όπου πάνω από 40 δημοσιογράφοι από τουρκικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ελληνο-αιγυπτιακό σύμφωνο και οι επιπολαιότητες μας

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/egypt_symfvnia.png"><img height="404" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/egypt_symfvnia-696x439.png" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο Σπύρος Λίτινας<br />Δικηγόρος Παρ ‘ Αρείω Πάγω , LLM στο διεθνές Εμπορικό Δίκαιο .<br /><br /> Διαβάζω με πολύ προσοχή όσους στέκονται κριτικά στο ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο και αυτό με αφορμή τα πρόσφατα δημοσιεύματα που θέλουν την Αίγυπτο να προχωρά σε προκηρύξεις οικοπέδων ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, σε περιοχές ,δηλαδή ελληνικής δικαιοδοσίας που έμειναν εκτός οριοθέτησης . Σέβομαι τις απόψεις τους αλλά δεν τις ασπάζομαι . <br /><br />Σε άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Militaire στις 25.08.2020 με τίτλο <a href="https://www.militaire.gr/ellinotoyrkika-quot-krinontai-oi-exelixeis-ton-epomenon-100-eton-stin-periochi-to-choyme-katalavei-quot/">«</a>Ελληνοτουρκικά: Κρίνονται οι εξελίξεις των επόμενων 100 ετών στην περιοχή, το ΄χουμε καταλάβει;» είχα υποστηρίξει μεταξύ άλλων « … Παρόλα αυτά και κατά την προσωπική μου άποψη η συμφωνία με την Αίγυπτο ήταν αναγκαία . Προβάλλαμε σαν χώρα τον ισχυρισμό -και καλά κάναμε – ότι το τουρκολιβικό σύμφωνο ήταν αυτοδίκαια άκυρο και ως εκ τούτου ανυπόστατο . Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι για να είχε υπόσταση ο δικός μας ισχυρισμός μας θα έπρεπε να τον υπερασπιστούμε μόνο στρατιωτικά διότι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να καταφύγουμε σε διεθνή οργανισμό πράγμα που θα σήμαινε ότι καταρχήν αποδεχόμαστε το υποστατό της συμφωνίας , ώστε να ζητήσουμε εν συνεχεία την ακύρωσή του . Τώρα με την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία κλείνουμε έστω και μερικώς ένα μέτωπο με την Αίγυπτο που είναι ηγέτιδα χώρα στον Αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο και αφήνουμε παράθυρο ανοιχτό εφόσον υπάρχει καλή πίστη και αποδοχή των προνοιών του διεθνούς δικαίου για μια μελλοντική συμφωνία Ειρήνης με τους Τούρκους και τους Αιγυπτίους φυσικά . Καθεστώτα όπως αυτό της Αιγύπτου με μια μουσουλμανική αδελφότητα να ελλοχεύει είναι εξαιρετικά εύθραυστα και δε μας παίρνει να έχουμε ανοικτό στρατιωτικό, εκτός και από πολιτικό, μέτωπο με την Αίγυπτο. Φαντασθείτε τι θα είχε συμβεί εάν η Αίγυπτος αγνοώντας εμάς οριοθετούσε απευθείας με τους Τούρκους . Έχουμε τόση ΑΟΖ όση μπορούμε να υπερασπιστούμε πολιτικά , διπλωματικά μα πάνω απ ‘όλα στρατιωτικά ενώ όση καλή πίστη και να υπάρχει ανάμεσα στα μέρη δεν είναι αρκετή αν δεν συνδυάζεται από στρατιωτική πίστη ….»<br /><br />Σήμερα είμαι σε θέση να απαντήσω σε όσους στέκονται κριτικά απέναντι στο ελληνο-αιγυπτικό σύμφωνο , ότι ευτυχώς που υπάρχει τουλάχιστον αυτό το αναγκαίο και ‘’ελλιπές” σύμφωνο . Το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος της Ελλάδας αλλά αν δεν είσαι σε θέση να υπερασπίσεις την νομή επί των δικαιωμάτων που σου δίνει δεν έχει καμία αξία . Κανένα διεθνές δίκαιο δεν χαράχθηκε ανεξίτηλα σε κάποιον κομήτη που προσγειώθηκε και καρφώθηκε στέρεα πάνω στην γη ώστε να το χαζεύουμε ή να το προσκυνάμε με τις ώρες όπως ενδεχομένως έκαναν κάποτε οι άνθρωποι με κάποια μεγαλιθικά μνημεία της ανθρωπότητας . Άνθρωποι το έγραψαν και το ερμήνευσαν και σε ανθρώπους και κράτη απευθύνεται . Δυστυχώς , στο πεδίο των διεθνών σχέσεων τα πολιτικο-στρατιωτικά τετελεσμένα και συμφέροντα βαρύνουν περισσότερο από τις νομικές ή ηθικές διακηρύξεις όπως και η αποφασιστικότητα που κάθε φορά επιδεικνύεται ή δεν επιδεικνύεται . Αρκεί να κοιτάξουμε κατά Κύπρο – Συρία – Λιβύη μεριά .<br /><br /> Θα μπορούσαμε ,λοιπόν, να μην είχαμε υπογράψει καμία συμφωνία με την Αίγυπτο προσκυνώντας αέναα με θρησκευτική ευλάβεια το διεθνές δίκαιο μεταξύ μας, ευλογώντας το συνεχώς το για το πόσο καλό είναι που μας δίνει τόση μεγάλη ΑΟΖ και ευελπιστώντας σε ένα θαύμα που θα έκανε όλη τη διεθνή κοινότητα να ασπαστεί την δική μας θρησκευτική προσήλωση σε αυτό . Δυστυχώς , όμως , τέτοιου είδους θαύματα δε γίνονται . Για να υπηρετηθεί το” pacta sunt servanda” πρέπει να συνδυαστεί με το ” συν Αθηνά και χείρα κίνει” και την εξάντληση των αποδεκτών ορίων – από το δυτικό σύστημα εξουσίας – των ελιγμών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής . Επί 45 και πλέον έτη πάντως τα όρια αυτά τα είχαμε υπερασπιστεί και ήταν αποδεκτά από την διεθνή κοινότητα .<br /><br /> Εκεί ,λοιπόν, που πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της στάσης της Αιγύπτου, των συμμάχων και εταίρων ακόμα και δυνητικών, είναι στις δηλώσεις που έγιναν για κόκκινες γραμμές στα 6 ν.μ ( επίσημη κυβερνητική θέση τη στι<a href="https://www.militaire.gr/">https://www.militaire.gr/</a>γμή που η κυβέρνηση δεν απέστη από αυτές ) ή τις δηλώσεις που έγιναν για το ότι δεν είναι κύρια προτεραιότητα της Ελλάδας τα ενεργειακά κοιτάσματα σε συνδυασμό με την αλλαγή της επιχειρησιακής στάσης αλλά και της θραύσης της συνεκτικής πολιτικής –νομικής –στρατιωτικής θέσης που επί 45 και πλέον έτη είχαν αλλεπάλληλες ελληνικές κυβερνήσεις . Ας ψάξουμε να βρούμε το γιατί έγιναν αυτές οι δηλώσεις και γιατί άλλαξε η επιχειρησιακή στάση της Ελλάδας στη δεύτερη φάση της κρίσης του καλοκαιριού . Ας ψάξουμε να βρούμε πώς βαραίνουν αυτές οι δηλώσεις στην συνείδηση Τούρκων – Αγυπτίων – Ισραηλινών – Γάλλων και όχι μόνο , σε συνδυασμό με την αλλαγή της επιχειρησιακής στάσης . Ας ψάξουμε να βρούμε πώς βάρυναν όλα αυτά στα σχέδια των γειτόνων και εταίρων μας . Ας ψάξουμε να βρούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί μας σύμμαχοι και να προχωρήσουμε αποφασιστικά μαζί τους . Ας αγοράσουμε εκείνα τα οπλικά συστήματα που θα ενδυναμώσουν την χώρα στο πεδίο πρώτα απ ΄ όλα και κατ ΄επέκταση στο διπλωματικό τραπέζι και όχι το αντίστροφο .<br /><br /> Πολύ ωραία όλα αυτά αλλά τι κάνουμε από δω και μπρος θα μπορούσε να πει κανείς ; Να εξαναγκάσουμε την Τουρκία να δεχθεί τη συμβατική αναγνώριση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας όπως έχει υποχρέωση ως υποψήφια προς ένταξη χώρα και όπως όλες οι υποψήφιες προς ένταξη χώρες έχουν κάνει, οι οποίες αποδέχονται το ευρωπαϊκό κεκτημένο και να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια ως προς αυτό . Ωστόσο, κάτι τέτοιο σήμερα φαντάζει σχεδόν ουτοπικό αν το συνδέσουμε μόνο με τα ελληνοτουρκικά . Η αποδοχή , όμως , του ευρωπαϊκού κεκτημένου από την Τουρκία θα σημάνει την έναρξη του πραγματικού εκδημοκρατισμού της σε όλο το φάσμα των έννομων σχέσεων ,φυσικά, και των ανθρώπινων δικαιωμάτων . Επομένως, η επικοινωνιακή στόχευση και η δημόσια διαχείρισή της πρέπει να αλλάξει και να διευρυνθεί . Η Ε.Ε μπορεί γεωπολιτικά να είναι ακόμα μικρή αλλά νομικά και οικονομικά είναι ένας γίγαντας . Φυσικά θα πρέπει ακόμα να αναλογιστούμε και τις απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα και να δράσουμε . Από τη δική μας την πλευρά εχέγγυο σταθερότητας είναι η στρατιωτική μας ισχύς . Αν μας υπολογίζουν κάπως ακόμη είναι για αυτόν το λόγο ” .<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ελληνο-αιγυπτιακό σύμφωνο και οι επιπολαιότητες μας

Γράφει ο Σπύρος Λίτινας Δικηγόρος Παρ ‘ Αρείω Πάγω , LLM στο διεθνές Εμπορικό Δίκαιο . Διαβάζω με πολύ προσοχή όσους στέκονται κριτικά στο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Με Ισραηλινά όπλα χτυπάμε Τουρκία: Έρχονται ενισχύσεις - Διαρροή-σοκ για Τουρκία με εικόνες από βάση με UAV

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-03/9_0.jpg?itok=KNc-cXEf" width="640" /><br /><br />Η κλιμάκωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά την κρίση σε Έβρο και Αιγαίο, έχει δώσει μί σαφή κατευθυντήρα γραμμή, προς την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Την περαιτέρω ενίσχυσή της εξετάζει η Πολεμική Αεροπορία με το βλέμμα στο μέλλον, μετά την αγορά των Rafale αλλά και την ανβάθμιση τω F-16 σε Viper.<br /><br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα εξετάζει τρόπους να αξιοποιήσει την πολύ καλή περίοδο που διανύουν οι Ελληνοϊσραηλινές σχέσης. Γι’ αυτό και η Αθήνα ετοιμάζεται για προσθήκες όπλων από το πλούσιο και σύγχρονο ισραηλινό οπλοστάσιο.<br /><br />Στο μικροσκόπιο βρίσκονται οι ρουκέτες Rampage και οι συλλογές καθοδήγησης Spice οι οποίες προσαρμόζονται σε βόμβες ελεύθερης πτώσης.<br /><br />Οι ρουκέτες Rampage EXTRA (Extended Range Artillery) ουσιαστικά αποτελούν όπλα του πυροβολικού τα οποία οι Ισραηλινοί έχουν προσαρμόσει στα μαχητικά τους. Δίνουν τη δυνατότητα βολών ακριβείας ακόμα και σε κινούμενους σε αποστάσεις άνω των 150 χιλιομέτρων με το βεληνεκές να αυξάνεται κατακόρυφα όσο μεγαλώνει το ύψος άφεσης αλλά κυρίως η ταχύτητα του μαχητικού. Και μάλιστα δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση στο λογισμικό των F-16.<br /><br />Ταυτόχρονα, όπως αποκάλυψε η Realnews της Κυριακής, βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για την αγορά 5 Mobile Radars αξίας 12-15 εκατ. έκαστο. Προσφέρουν και προστασία από βαλλιστικούς πυραύλους και με αυτά κλειδώνουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Τέλος, τα «Israel Radar/Iron Dome» που είναι υπό διαπραγμάτευση από τον Πρωθυπουργό, θα αποτελέσουν το «κλειδί» του σφραγίσματος του ελληνικού εναέριου χώρου από κάθε απειλή.<br /><br />Οι Belharra φέρνουν τους SCALP Naval<br /><br />Την ίδια ώρα στο μέτωπο της ενίσχυσης του Πολεμικού Ναυτικού οι εξελίξεις είναι σημαντικές καθώς οι Γάλλοι επανήλθαν με νέα πρόταση για την πώληση στην Ελλάδα τεσσάρων ψηφιακών φρεγατών Belhara, δύο από τις οποίες θα έχουν τη Γαλλική διαμόρφωση FDI, ενώ οι υπόλοιπες δύο θα κατασκευαστούν όπως ακριβώς επιθυμεί το Πολεμικό Ναυτικό. Οι Γάλλοι έχουν ανάψει το «πράσινο» φως για παραχώρηση μαζί με τις Belhara και των στρατηγικών όπλων SCALP Naval.<br /><br />Αυτό που τρέμουν οι Τούρκοι είναι μήπως η Γαλλία προμηθεύσει με το συγκεκριμένο είδος πυραύλων και τους Έλληνες. Οι γαλλικοί πύραυλοι μπορούν να εκτοξευτούν από υποβρύχια, με εμβέλεια 1.000 χλμ αλλά και από πλοία με εμβέλεια άνω των 1.000 χλμ.<br /><br />Με άλλα λόγια, μία ελληνική Belhara αν εκτoξεύσει έναν πύραυλο θα μπορεί να πλήξει στόχο στην Άγκυρα. Ακόμα ένα ανταγωνιστικό στοιχείο της γαλλικής πρότασης είναι ο ηλεκτρονικός πόλεμος που μπορούν να διεξάγουν οι Belharra.<br /><br />Mε την ανάπτυξη όλο και περισσότερων τουρκικών drones οι νέες ελληνικές φρεγάτες πρέπει να διαθέτουν μέσα αντιμετώπισής τους και οι Belharra ξεχωρίζουν και σε αυτό το πεδίο.<br />Τουρκία: Εικόνες από βάση με UAV<br /><br />Ακόμη, φωτογραφίες από την τουρκική αεροπορική βάση Νταλαμαν στη ΝΔ Τουρκία κάνυν το γύρο μτου διαδικτύου. Η δορυφορική εικόνα Maxar Technologies από τις 5-2-2021 δείχνει και ένα ζεύγος Anka-S UAV.<br /><br /><a href="https://pbs.twimg.com/media/Ev5LclpWEAQQI2P?format=jpg&name=small" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="383" data-original-width="680" src="https://pbs.twimg.com/media/Ev5LclpWEAQQI2P?format=jpg&name=small" /></a><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Με Ισραηλινά όπλα χτυπάμε Τουρκία: Έρχονται ενισχύσεις - Διαρροή-σοκ για Τουρκία με εικόνες από βάση με UAV

Η κλιμάκωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά την κρίση σε Έβρο και Αιγαίο, έχει δώσει μί σαφή κατευθυντήρα γραμμή, προς την ενίσχυση των Εν...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπάρχει άνθρωπος στην κυβέρνηση Μπάιντεν που να συμπαθεί τους Τούρκους;

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/biden-erdogan-slpress.gr_.jpg" width="640" /><br /><br />Αν και φειδωλός, ωστόσο οι απόψεις του και πληροφορίες σχετικά με τα όσα διαδραματίζονται στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχουν ενδιαφέρον. Πρώην ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ, μιλώντας στο “Foreign Policy” -και κρατώντας την ανωνυμία του- ήταν ξεκάθαρος στο αν μπορούσε να προσδιορίσει κάποιον στην κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν ο οποίος θα μπορούσε να έχει απόψεις υπέρ της Τουρκίας: Και όμως, ο ανώτερος αξιωματούχος δεν μπόρεσε να σκεφτεί ούτε ένα όνομα στο νέο επιτελείο που να έχει συμπάθειες με την Άγκυρα!<br /><br />Τις πληροφίες ο Αμερικανός έδωσε στους <a href="https://foreignpolicy.com/2021/03/03/biden-erdogan-turkey-silent-treatment-diplomacy-middle-east-syria-crisis-nato/">δημοσιογράφους</a> Robbie Gramer, Jack Detsch, Katie Livingstone, ο οποίος όμως δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει την Τουρκία “φυσικό εχθρό” της Ρωσίας και πιθανό προπύργιο ενάντια στον ιρανικό επεκτατισμό στη Μέση Ανατολή. Αυτό φυσικά είναι κάτι που εξυπηρετεί τους Αμερικανούς, αλλά τα προβλήματα στους παραδοσιακούς νατοϊκούς συμμάχους είναι πολλά. Αυτή ήδη φάνηκαν έντονα από την εποχή Τραμπ.<br /><br />Ο πρώην ανώτερος αξιωματούχος είπε ότι ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, τουλάχιστον επί Πομπέο, έδειξε να είναι ένας υπουργός Εξωτερικών “δύσκολο” για να συνεργαστεί κανείς. Αυτό εμπόδισε τους αμερικανοτουρκικούς δεσμούς. Οι τουρκικές πιέσεις στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έκαναν τους Αμερικανούς αξιωματούχους της προηγούμενης κυβέρνησης να θεωρήσουν ότι η Τουρκία ήταν εκφοβιστική δύναμη στην περιοχή λόγω των δεσμών Ερντογάν-Μουσουλμανικής Αδελφότητας.<br /><br />Ανεξάρτητα εάν υπερβάλει ή όχι ο Αμερικανός αξιωματούχος, η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία παραμένει ακόμα πολύ σημαντική για τις ΗΠΑ. Το δύσκολο για τον Μπάιντεν είναι να διατηρήσει τις πιέσεις στην Τουρκία και παράλληλα να μη διαταράξει μια ισχυρή στρατιωτική συμμαχία πολλών δεκαετιών. Όπως αναφέρεται στο αμερικανικό περιοδικό «Ορισμένοι πρώην αξιωματούχοι των ΗΠΑ είναι ανήσυχοι με τα πρώτα στάδια της στρατηγικής του Μπάιντεν, καθώς εξακολουθούν να βλέπουν την Τουρκία ως ένα κρίσιμο προπύργιο στο νότιο τμήμα του ΝΑΤΟ ενώ δεν διαβλέπουν μια τάση που θα έχει συνέχεια στο φλερτ του Ερντογάν με τη Ρωσία».<br /><br />Το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας έχει ήδη τα πυρηνικά του όπλα στη βάση του Ιντσιρλίκ το οποίο απέχει λιγότερο από 40 μίλια από τη Μεσόγειο ενώ υπάρχει σύστημα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης του ΝΑΤΟ στην Τουρκία που προστατεύει από επιθέσεις βαλλιστικών πυραύλων από την ανατολή. Η Τούρκίας, όπως φαίνεται, παραμένει σημαντικός παράγοντας στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου, όπου οι εντάσεις Δύσης-Ρωσίας έχουν αυξηθεί από τότε που Μόσχα και Δύση έχουν βάλει χέρι στη χερσόνησο της Κριμαίας το 2014.<br /><br />Πάντως, σύμφωνα με την ερευνήτρια του φιλοϊσραηλινού <a href="https://www.fdd.org/">Foundation for Defense</a> of Democracies Merve Tahiroglu, στο παρελθόν, «ο Αμερικανικός Στρατός πάντα παρείχε υποστήριξη στην Τουρκία και ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υπερασπιστές της Τουρκίας όταν το Κογκρέσο ή ο Λευκός Οίκος στρέφονταν ενάντια στην Τουρκία». Ωστόσο, τα πράγματα αλλάξαν και, όπως λέει η εμπειρογνώμονας, «αυτό δεν ισχύει πλέον».<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υπάρχει άνθρωπος στην κυβέρνηση Μπάιντεν που να συμπαθεί τους Τούρκους;

Αν και φειδωλός, ωστόσο οι απόψεις του και πληροφορίες σχετικά με τα όσα διαδραματίζονται στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχουν ενδιαφέρον. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν τα ελληνόπουλα δεν έκαιγαν την Σημαία, την ύψωναν στα μούτρα των εχθρών

<img height="324" src="https://www.history-point.gr/wp-content/uploads/2020/09/GREEK-FLAG-HELLAS.jpeg" width="640" /><br /><br />Κάποτε, εν μέσω μάλιστα της φρικτής γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής, τα Ελληνόπουλα δεν έκαναν καταλήψεις, δεν έκαναν διαδηλώσεις υπέρ φονιάδων, δεν έκαιγαν την Σημαία, το ιερό σύμβολο του Έθνους. Αυτή είναι μια ιστορία για εκείνα τα Ελληνόπουλα, του πολέμου και της κατοχής, τα πραγματικά γενναία και υπεύθυνα των πράξεών τους που δεν φοβήθηκαν ούτε τα όπλα των εχθρών.<br /><br />Η Φλώρινα κατελήφθη από τους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941. Σχεδόν αμέσως μετά την κατάληψή της άρχισαν να την διεκδικούν οι Βούλγαροι που συνεργαζόταν με τους “μακεδόνες” αυτονομιστές πριν οι τελευταίοι προσκολληθούν στον Τίτο. Οι Βούλγαροι είχαν στείλει αξιωματικό σύνδεσμο στο γερμανικό φρουραρχείο της πόλης. Τον Αύγουστο του 1941 έφτασε στην πόλη ο Βούλγαρος δήμιος Άντον Κάλτσεφ προκαλώντας τον τρόμο. Πολλοί αυτονομιστές στη Φλώρινα ύψωσαν τότε βουλγαρικές σημαίες στην πόλη με στόχο να πειστούν οι Γερμανοί για την “βουλγαρικότητα” της πόλης.<br /><br />Οι εχθροί όμως υπολόγισαν χωρίς τα παιδιά, τα Ελληνόπουλα της Φλώρινας. Τα παιδιά, με επικεφαλής τον Αβραάμ Σακαλή, συγκροτήθηκαν, τρόποι τινά, στρατιωτικά. Μια μέρα τα παιδιά πήγαν στο κρατικό φυτώριο της πόλης και ζήτησαν την άδεια να κόψουν μια νεαρή λεύκα. Ο φύλακας ρώτησε το γιατί και όταν αυτά του εξήγησαν τα βοήθησε.<br /><br />Την επομένη ο κορμός της νεαρής λεύκας είχε μετατραπεί σε ιστό και πάνω του κυμάτιζε υπερήφανη η Ελληνική σημαία! Τα παιδιά είχαν υψώσει την σημαία με κανονική στρατιωτική τελετή, με ένα από αυτά να παίζει σάλπιγγα και τα άλλα να κρατούν ξύλινα “τυφέκια”. Το γεγονός προκάλεσε τρομερή εντύπωση στην πόλη και έδωσε θάρρος στους Έλληνες, αλλά και προκάλεσε τη λύσσα των Βουλγάρων και των “μακεδόνων”.<br /><br />Τα παιδιά όμως συνέχιζαν κανονικά. Ένα απόγευμα εμφανίστηκε ένα γερμανικό όχημα. “Εμείς τη δουλειά μας παιδιά. Να δουν οι Γερμανοί ότι είμαστε Έλληνες και η Φλώρινα είναι ελληνική!”, είπαν. Από το αυτοκίνητο κατέβηκε ένας Γερμανός αξιωματικός. Ο σαλπιγκτής πιτσιρίκος την ώρα αυτή παιάνιζε το ηχητικό σήμα της υποστολής της σημαίας και τα λοιπά παιδιά στέκονταν προσοχή. Ο Γερμανός πέρασε εμπρός τους χαιρετώντας στρατιωτικά ως να επιθεωρούσε στρατιωτικό τμήμα, χάιδεψε στο κεφάλι το παιδί που κρατούσε διπλωμένη, πλέον, την σημαία και αποχώρησε.<br /><br />Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι ήταν ο φρούραρχος της πόλης. Το συμβάν χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως πρόσχημα για να αποκρούσουν το βουλγαρικό αίτημα να τους παραδοθεί η Φλώρινα. Όμως και οι Ιταλοί προσπάθησαν να παρέμβουν αλλά τα παιδιά, με την ιαχή “Αέρα” και με πέτρες τους έδιωξαν!<div><br /></div><div><a href="https://www.history-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όταν τα ελληνόπουλα δεν έκαιγαν την Σημαία, την ύψωναν στα μούτρα των εχθρών

Κάποτε, εν μέσω μάλιστα της φρικτής γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής, τα Ελληνόπουλα δεν έκαναν καταλήψεις, δεν έκαναν διαδηλώσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι εξηγεί την αποστολή Δένδια στο Κάιρο

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/01/01e43436d587465db3932b8f52d8ab22.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Τηλεφωνική επικοινωνία του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντελφάταχ αλ Σίσι (με πρωτοβουλία του πρώτου) την προηγούμενη εβδομάδα και εσπευσμένη μετάβαση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στο Κάιρο σήμερα.<br /><br />Η νευρικότητα της Αθήνας ή, κομψότερα, η ανάγκη να συζητηθούν θέματα που χρήζουν διευκρινήσεων με την κυβέρνηση η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο των ελληνικών σχεδιασμών για την ανατολική Μεσόγειο, είναι εμφανής.<br /><br />Την άμεση αφορμή έδωσαν οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι η χώρα του είναι έτοιμη να συζητήσει με την Αίγυπτο το θέμα των θαλάσσιων δικαιοδοσιών. Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας σημείωσε μάλιστα με ικανοποίηση (και δεν ήταν η πρώτη φορά) ότι η αιγυπτιακή πλευρά έχει αποφύγει να θίξει τα δικαιώματα της Τουρκίας, όπως η ίδια τα αντιλαμβάνεται, στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Αλλά βέβαια οι δηλώσεις Τσαβούσογλου μπορούν να ερμηνευθούν υπό το πρίσμα της προσπάθειας της Άγκυρας να εμφανισθεί "εποικοδομητική" στην ανατολική Μεσόγειο (όπως ακριβώς το ισχυρίσθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν στην πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του με την καγκελάριο Μέρκελ) και να προβάλλει τις δικές της επιθυμίες σε υποψήφιους συνομιλητές, οι οποίοι σε αντίθετη περίπτωση χρεώνονται το κόστος της "αδιαλλαξίας".<br /><br />Ωστόσο, ο "σεβασμός" από την Αίγυπτο των τουρκικών θέσεων είναι ένα αντικειμενικό γεγονός, το οποίο η Αθήνα γνωρίζει καλά, εφόσον η ίδια συνομολόγησε με το Κάιρο μια μερική οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών των δύο χωρών, η οποία σταματά ακριβώς στο σημείο ανατολικότερα του οποίου ξεδιπλώνονται οι αξιώσεις της Άγκυρας.<br /><br />Οι ισορροπίες του Καΐρου<br /><br />Η αιγυπτιακή κυβέρνηση έσπευσε, μέσω δηλώσεων διπλωματικών στο Arab News σήμερα, να ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθεται να διαπραγματευτεί με την Τουρκία την οριοθέτηση των θαλασσίων δικαιοδοσιών τους και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει την τριμερή σύμπραξή της με την Αθήνα και τη Λευκωσία.<br /><br />Είναι αυτονόητο ότι μια τέτοια σύμπραξη, για την οποία έχει δαπανηθεί σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο, δεν θα ακυρωθεί. Αυτό όμως δεν παρεμποδίζει διόλου την αναζήτηση από αιγυπτιακής πλευράς παράλληλων διαύλων ή μεσολαβητικών ρόλων, σε μία περιοχή όπου οι συμμαχίες αλλάζουν καλειδοσκοπικά και όπου τα διακυβεύματα είναι πολύ ευρύτερα της ατζέντας ελληνικού ενδιαφέροντος.<br /><br />Λόγου χάρη, οποιαδήποτε συνεννόηση Άγκυρας-Καΐρου για το θέμα των θαλάσσιων δικαιοδοσιών προϋποθέτει παραμερισμό του τουρκο-λιβυκού μνημονίου – εξέλιξη όχι ολότελα απίθανη στο πλαίσιο του νέου modus vivendi που αναζητούν οι προστατευόμενοι των δύο πλευρών στον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο - και που πάντως θα εξασφάλιζε για την Τουρκία το μείζον (την αποτροπή τυχόν "αποκλεισμού" της με την αναγνώριση εφαπτόμενων θαλασσίων δικαιοδοσιών Ελλάδας και Κύπρο), θυσιάζοντας το έλλασσον, δηλ. το ευφάνταστο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.<br /><br />Σημειώνεται ότι την ελληνική διπλωματία ανησυχεί όχι μόνο το γεγονός ότι το αιγυπτιακό υπουργείο Πετρελαίου προκήρυξε θαλάσσιο οικόπεδο στα όρια της διεκδικούμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας (γεγονός που υποψιάζει για ενδεχόμενη συνεννόηση των εμπλεκομένων), αλλά και διαπραγματεύεται με το Ισραήλ, στο πλαίσιο της πρόσφατης αναθέρμανσης των σχέσεών τους, την μεταφορά φυσικού αερίου από τα υποθαλάσσια κοιτάσματα του τελευταίου σε αιγυπτιακούς σταθμούς υγροποίησης. Σενάριο το οποίο λειτουργεί ως ταφόπλακα στο σχέδιο του αγωγού EastMed προς την Ελλάδα – αν υποθέσουμε ότι αυτό είχε ποτέ ελπίδες να αναδειχθεί βιώσιμο.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι εξηγεί την αποστολή Δένδια στο Κάιρο

Του Κώστα Ράπτη Τηλεφωνική επικοινωνία του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντελφάταχ αλ Σίσι (με πρωτοβουλ...

Διαβάστε την συνέχεια