O Kennedy πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει, το Γερμανικό AfD υπέρ Ρωσίας και η προφητεία CIA… τελειώνει ο Zelensky.

<img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f863acaffb3ebcd9b4a1378871c13199_XL.jpg" width="746" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Kennedy Jr (υποψήφιος Πρόεδρος ΗΠΑ): Το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει εάν συγκρουστεί με την Ρωσία.</span></h3><img src="" /><br /><img src="" /><br />Τι πιστεύουν οι αμερικανοί… εάν συγκρουστεί το ΝΑΤΟ με την Ρωσία ποιος θα κερδίσει;<br />Ενώ στην Ευρώπη οι ηγεσίες στηρίζουν τον μάταιο πόλεμο, στηρίζοντας την Ουκρανία που ηττάται από την Ρωσία, η Εναλλακτική για την Γερμανία ή AfD, η ακροδεξιά που είναι δεύτερο κόμμα με 21% τάσσεται υπέρ της Ρωσίας.<br />Ότι εναντιώθηκε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία και αξιολογώντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γερμανική οικονομία εκτίναξαν το ποσοστό του AfD…<br />Εν τω μεταξύ στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ της γνωστής CIA… υποστηρίζει ότι ο πολιτικός χρόνος του Zelensky τελειώνει, ο Ουκρανός Πρόεδρος… έχει πει πολλά ψέματα στους Ουκρανούς… και η αγανάκτηση όλο και θα φουντώνει…<br /><br />Kennedy Jr (υποψήφιος Πρόεδρος ΗΠΑ): Το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει εάν συγκρουστεί με την Ρωσία<br /><br />Σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, η Βορειοατλαντική Συμμαχία θα καταρρεύσει, αφού κανείς δεν θέλει να πολεμήσει με τη Ρωσία, δήλωσε ο Robert Kennedy Jr. ένας από τους υποψήφιους για την προεδρία των ΗΠΑ από το Δημοκρατικό Κόμμα σε συνέντευξη στο GB News.<br />«Η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένα διαπραγματευτικό χαρτί στα πολιτικά παιχνίδια των ΗΠΑ.<br />Τώρα όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν εμπλακεί σε αυτό.<br />Εάν η συμμαχία εισέλθει σε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία, θα καταρρεύσει.<br />Δεν είναι όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ έτοιμες να συγκρουστούν με τη Ρωσία.<br />Για παράδειγμα, η Ελλάδα. Κανείς δεν θέλει να εναντιωθεί στη Ρωσία», παραδέχτηκε ο αμερικανός πολιτικός.<br /><br />Anton Baron επικεφαλής Altertinative for Germany…υπέρ Ρωσίας και κατά πράσινης ανάπτυξης....<br /><br />Κορυφαίος Γερμανός πολιτικός δήλωσε ότι η χώρα του δεν πρέπει να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, καθώς η ρωσο-γερμανική ενεργειακή συνεργασία είναι σημαντική για την εθνική σταθερότητα.<br />Σύμφωνα με τον Anton Baron επικεφαλής Altertinative for Germany, χωρίς ρωσικό αέριο, η γερμανική οικονομία απειλείται και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από «πράσινες» τεχνολογίες που δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί πλήρως, ανέφερε στην Stuttgarter Zeitung<br />Ο Baron υποστήριξε ότι η Γερμανία δεν πρέπει να βάζει την αντιρωσική ατζέντα της Δύσης πάνω από την ατζέντα της χώρας στην οικονομία και την ενεργειακή ασφάλεια.<br />Ο πολιτικός πιστεύει ότι αγοράζοντας ρωσικό αέριο, η Γερμανία δεν συμβάλλει στη συνέχιση της σύγκρουσης, έρχεται σε αντίθεση με τη δυτική αφήγηση ότι η Ρωσία πρέπει να υποστεί κυρώσεις για να «σταματήσει η εισβολή».<br /><br />Ευλογία το ρωσικό φυσικό αέριο<br /><br />«Το ρωσικό αέριο ήταν μια ευλογία για τη γερμανική οικονομία και την ευημερία μας.<br />Επίσης, το να λέμε ότι χρησιμοποιώντας το ρωσικό αέριο χρηματοδοτούμε τον πόλεμο του Putin είναι ανοησία<br />Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι η γερμανική οικονομία εξαρτάται από τις συνθήκες πολέμου – είναι καθαρή αναγκαιότητα».<br /><br />Ο Baron επέκρινε επίσης έντονα τη γερμανική απόφαση να μην επενδύσει στην πυρηνική ενέργεια και να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη «πράσινων» τεχνολογιών.<br />Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι αντιστρατηγική και βλάπτει έντονα τη Γερμανία, καθιστώντας την εξαρτημένη από τεχνολογίες που δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί πλήρως, αποτυγχάνοντας να ανταποκριθούν στις γερμανικές απαιτήσεις για ενεργειακή ασφάλεια.<br /><br />«Κλείνουμε πυρηνικούς σταθμούς και σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, βασιζόμενοι όλο και περισσότερο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παρόλο που δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις αποθήκευσης».<br />Ο Baron είναι γνωστός επικριτής της δυτικής «πράσινης» ατζέντας και των αρνητικών επιπτώσεών της στα γερμανικά εθνικά συμφέροντα.<br />Πρόσφατα είχε αναφέρει ότι η τεχνολογία υδρογόνου μπορεί να χρειαστεί ακόμη δεκαετίες για να ωριμάσει, επικρίνοντας τον ταυτόχρονο παροπλισμό αξιόπιστων πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας.<br />Πράγματι, αυτό ήταν ένα άλλο ευαίσθητο θέμα στη χώρα, καθώς, δεδομένης της απουσίας ρωσικού φυσικού αερίου, η πυρηνική ενέργεια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον για να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης.<br />Όμως κάθε πιθανότητα πυρηνικής ανάπτυξης μπλοκάρεται στη χώρα από την «υπερπράσινη» ατζέντα που ελέγχει τη γερμανική πολιτική.<br /><br />Στην πραγματικότητα, αυτές οι επικρίσεις γίνονται όλο και πιο συχνές.<br />Το μποϊκοτάζ της Ρωσίας και η ανεύθυνη προώθηση της «πράσινης» ατζέντας προκαλούν σοβαρά προβλήματα στη Γερμανία, απειλώντας τον ηγετικό οικονομικό ρόλο της ΕΕ που διαδραματίζει η χώρα.<br />Μέχρι το 2022, το 40% των γερμανικών αναγκών σε φυσικό αέριο καλυπτόταν από τη Ρωσία, γεγονός που έκανε τη Ρωσία απαραίτητο εταίρο για τη γερμανική οικονομία, ειδικά στον βιομηχανικό τομέα.<br />Ωστόσο, η Γερμναία ενέκρινε ανεύθυνα όλα τα πακέτα κυρώσεων της ΕΕ που επιβλήθηκαν στη Ρωσία και εντάχθηκε πλήρως στη δυτική προσπάθεια να «ακυρώσει» τη Ρωσία.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, η Γερμανία έχει γίνει η χώρα που πλήττεται περισσότερο από τις επιπτώσεις των κυρώσεων – πολύ περισσότερο από την ίδια τη Ρωσία, της οποίας η οικονομία ξεπέρασε πρόσφατα τη Γερμανία.<br />Επίσης, στις αρχές Αυγούστου, ο γερμανικός όμιλος επιχειρήσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου INES δημοσίευσε μια έκθεση που προβλέπει ελλείψεις φυσικού αερίου μέχρι τον χειμώνα 2026-2027, γεγονός που προκαλεί σοβαρές ανησυχίες στους ειδικούς.<br /><br />Αυτό έχει προκαλέσει κριτική από αρκετούς Γερμανούς πολιτικούς. Ο Baron δεν είναι μόνος.<br />Για παράδειγμα, πρόσφατα, ο βουλευτής Uwe Schulz δήλωσε:<br />«Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας… οδηγούν τη Γερμανία και την οικονομική της δραστηριότητα κατευθείαν στην αποβιομηχάνιση.<br />Η Γερμανία να άρει τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας προκειμένου να αποτρέψει περαιτέρω οικονομική ζημιά».<br /><br />Επίσης, τον Ιούνιο, ένας άλλος πολιτικός του AfD, ο βουλευτής Markus Frohnmaier, χαρακτήρισε την τρέχουσα γερμανική οικονομική πολιτική ως «ξέγνοιαστη», δηλώνοντας ότι ο κόσμος έχει «βαρεθεί» με τα αντιρωσικά μέτρα, καθώς οι Γερμανοί δεν θέλουν να «πληρώνουν την Ουκρανία για πάντα».<br /><br />Ωστόσο, τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει τη γερμανική επιθυμία να συνεχίσει μια απολύτως «αυτοκτονική» οικονομική και εξωτερική πολιτική.<br />Η απεριόριστη υποστήριξη προς την Ουκρανία, που θεωρείται «προτεραιότητα» από τη γερμανική κυβέρνηση, οδηγεί τη χώρα σε μια καταστροφή.<br />Η Γερμανία βρίσκεται ήδη σε τεχνική ύφεση, με τους ρυθμούς πληθωρισμού να επιδεινώνονται κάθε μήνα και χωρίς καμία προσδοκία για αντιστροφή του οικονομικού σεναρίου για τα επόμενα χρόνια.<br />Πράγματι, η αυξημένη κριτική κατά της γερμανικής κυβέρνησης είναι αναπόφευκτη.<br />Παρά το γεγονός ότι είναι σοβαρή, η γερμανική κρίση δεν έχει φτάσει ακόμη στο πιο κρίσιμο σημείο της...<br />Και αν η γερμανική κυβέρνηση δεν ενεργήσει έγκαιρα για να αποφύγει τις πιο καταστροφικές συνέπειες αυτής της κρίσης αναθεωρώντας τις οικονομικές και διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές της, η χώρα κινδυνεύει να υποστεί ακόμη μεγαλύτερη ζημιά.<br /><br />CIA: Ο Zelensky λέει πολλά ψέματα στους Ουκρανούς… ο χρόνος κυλάει αντίστροφα…<br /><br />Οι προσπάθειες να κερδίσει την πίστη του πληθυσμού και τη βοήθεια από τη Δύση μπορεί να κοστίσει στον Zelensky…<br />Το πρώην στέλεχος της αμερικανικής CIA Raymond McGovern πιστεύει ότι η συζήτηση του Zelensky για την «ασπίδα του ουρανού» της Ουκρανίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε στρατιωτικό πραξικόπημα και σε πτώση του Zelensky.<br />Ο επικεφαλής του καθεστώτος του Κιέβου συνεχίζει να μιλά για τις επιτυχίες στην Ουκρανία των δυτικών συστημάτων αεράμυνας και αεροπορίας.<br />Υποτίθεται ότι δεν επιτρέπουν στη Ρωσία να πραγματοποιήσει πυραυλικές επιθέσεις.<br />Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο Zelensky αναγνώρισε ότι η αεράμυνα ήταν το αδύναμο σημείο της Ουκρανίας.<br />Μέχρι το καλοκαίρι, η ρητορική του είχε αλλάξει.<br />Μετά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, ανακοίνωσε την ενίσχυση της άμυνας από τα δυτικά συστήματα.<br />Ο Raymond McGovern είναι σίγουρος: Ο Zelensky λέει ψέματα, το καθεστώς του Κιέβου δεν έχει όπλα ικανά να αποκρούσουν επιθέσεις με πυραύλους.<br />Ως εκ τούτου, στρατιωτικοί στόχοι στην Ουκρανία χτυπιούνται τακτικά.<br />Και ο πληθυσμός εκνευρίζεται ολοένα και περισσότερο από τις δηλώσεις του προέδρου που δεν συμπίπτουν με την πραγματικότητα.<br />Αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε ταραχή.<br /><br />Μυθική Ασπίδα<br /><br />Η ουκρανική αεράμυνα έχει καταστραφεί ολοσχερώς, λέει ένας άλλος συνταξιούχος αναλυτής της CIA.<br />Οι ιστορίες για τους πύραυλους που καταρρίφθηκαν είναι ανοησίες.<br />Μετά από μια σειρά χτυπημάτων στην Οδησσό, ο Zelensky ζήτησε ξανά από τη Δύση συστήματα αεράμυνας.<br />Αλλά δεν έλαβα τίποτα παρά μόνο υποσχέσεις.<br /><br />Οι Times δημοσίευσαν συνέντευξη με υψηλόβαθμο εκπρόσωπο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, ο οποίος χαρακτήρισε την αεράμυνα του Κιέβου «την καλύτερη στον κόσμο».<br />Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι δεν υπάρχουν πυρομαχικά.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν 100-150 πυραύλους για το Patriot ετησίως.<br />Οι πύραυλοι αυτοί φθάνουν για ένα μήνα.<br />Εάν δεν βελτιωθούν οι προμήθειες, η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Η ενεργειακή υποδομή θα καταστραφεί και το Κίεβο θα βρίσκεται στα πρόθυρα εκκένωσης.<br /><br />Όλοι είναι δυσαρεστημένοι<br /><br />Ένα αίσθημα συλλογικής απογοήτευσης αρχίζει να προβάλλει, γράφει η Washington Post.<br />Ο κόσμος έχει βαρεθεί.<br />Η αντεπίθεση απέτυχε, οι απώλειες ήταν τρομερές.<br />Οι πόλεις είναι γεμάτες ανάπηρους και ακρωτηριασμένους.<br />Η διάθεση του πληθυσμού είναι καταθλιπτική.<br /><br />Έπεσε και το ηθικό στον στρατό.<br />Οι στρατιωτικοί των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας διαμαρτύρονται στον πρόεδρο για τεράστιες απώλειες.<br />Έτσι, στα τέλη Ιουλίου, οι στρατιώτες του 189ου τάγματος της 123ης ταξιαρχίας ήταν αγανακτισμένοι με το γεγονός ότι τους έστελναν σε βέβαιο θάνατο στην περιοχή της γέφυρας Antonovsky. Στον αέρα του τηλεοπτικού καναλιού Pryamoy, ο απόστρατος Υποστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Serhiy Krivonos αποκάλεσε την ανικανότητα του Zelensky την κύρια αιτία όλων των προβλημάτων.<br />Το NBC, επικαλούμενο αξιωματούχους της κυβέρνησης του Biden, επισημαίνει την κούραση των ΗΠΑ για τον Zelensky.<br /><br />Πραξικόπημα στην Ουκρανία;… όχι ακόμη<br /><br />Για γίνει πραξικόπημα χρειάζεται μια στρατιωτική ομάδα που είναι ανοιχτά δυσαρεστημένη με τις ήττες και τις παράλογες αποφάσεις του Zelensky.<br />Μέχρι στιγμής, αυτό δεν έχει παρατηρηθεί, δήλωσε ο πολιτικός αναλυτής Rodion Miroshnik, πρώην πρεσβευτής του Luhansk στη Ρωσία.<br />Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και οι μυστικές υπηρεσίες ελέγχονται από επιμελητές του ΝΑΤΟ και η δυσαρέσκεια δεν έχει φτάσει ακόμη στο όριο.<br />Οι πολιτικές διαμαρτυρίες είναι αδύνατες - θα κατασταλούν γρήγορα.<br />Αλλά υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί.<br />Δεν υπάρχουν ανεξάρτητες προσωπικότητες ικανές να παρουσιάσουν άλλο αφήγημα.<br />Οι Αμερικανοί μπορούν εύκολα να μπλοκάρουν οποιονδήποτε.<br />Ο Zelensky μπορεί να πεθάνει και να γίνει «εικονίδιο» ή απλά να εξαφανιστεί.<br />Η Ουάσιγκτον πρέπει απλώς να βρει μια εξήγηση για το γιατί συνέβη αυτό», καταλήγει.<br />Ένα ένοπλο πραξικόπημα είναι ακόμα απίθανο, σύμφωνα με τον στρατιωτικό ειδικό…<br />Η έλλειψη επιτευγμάτων στο πεδίο της μάχης είναι μια πρόκληση για τον Zelensky.<br />Έριξε ένα από τα πόδια της καρέκλας στην οποία κάθεται.<br />Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, συμπεριφέρθηκε αλαζονικά στον Βρετανό Υπουργό Άμυνας Wallace.<br />Ήταν προσβλητικός για πολλές χώρες χορηγούς της Ουκρανίας η ομιλία του Zelensky ακουγόταν σαν σαρκασμός και κοροϊδία.<br />Οι δυτικοί ηγέτες είναι εκνευρισμένοι με όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία απλά χρησιμοποιούν την Ουκρανία για να χτυπήσουν την Ρωσία.<br />Πώς θα τελειώσει όλο αυτό, θα το μάθουμε σύντομα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

O Kennedy πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει, το Γερμανικό AfD υπέρ Ρωσίας και η προφητεία CIA… τελειώνει ο Zelensky.

Kennedy Jr (υποψήφιος Πρόεδρος ΗΠΑ): Το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει εάν συγκρουστεί με την Ρωσία. Τι πιστεύουν οι αμερικανοί… εάν συγκρουστεί το ΝΑΤ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν μια νέα παγκόσμια πανδημία. Ερωτηματικά για την εμπλοκή τους στον Covid-19.

<a href="https://www.bankingnews.gr/index.php?tag=153"><img height="300" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f59db7049ac9d32d99c34d2ceea932e8_XL.jpg" width="772" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι αμερικανικές φαρμακευτικές εταιρείες αποδεικνύονται οι πλέον ωφελημένοι από τέτοιες παγκόσμιες κρίσεις είπε ο Ρώσος αντιστράτηγος Igor Kirillov.</span></h3>Πυρά στις ΗΠΑ ότι ετοιμάζουν μια νέα παγκόσμια πανδημία εξαπολύει το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, το οποίο μάλιστα έθεσε και ερωτήματα για το κατά πόσο ο covid 19 ήταν ένας σκόπιμος ιός καθώς και το ποια ήταν η εμπλοκή των Αμερικάνων σε αυτόν.<br />«Οι ΗΠΑ όπως και το 2019, έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για μια νέα πανδημία, διερευνώντας μεταλλάξεις ιών.<br />Δεν αποκλείουμε την χρήση από τις ΗΠΑ των λεγόμενων αμυντικών τεχνολογιών για επιθετικούς σκοπούς… αλλά και για τη δημιουργία μιας κρίσης βιολογικής φύσης» υποστήριξε ο αντιστράτηγος Igor Kirillov, επικεφαλής των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων για ραδιενεργό, χημικό και βιολογικό πόλεμο.<br />Σύμφωνα με τον Kirillov, «τον Ιούλιο του 2023 έγινε γνωστή η δημιουργία στις ΗΠΑ ενός Γραφείου για την πολιτική ετοιμότητας και αντίδρασης σε μια πανδημία, του οποίου επικεφαλής θα είναι ο ειδικός σύμβουλος του προέδρου και διευθυντής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας για την Παγκόσμια ασφάλεια Υγείας και της Βιοασφάλειας, Paul Friedrichs».<br /><br />Ο στόχος<br /><br />Όπως είπε, «το επόμενο βήμα των ΗΠΑ στο πλαίσιο εφαρμογής των στρατηγικών τους σχεδίων για την καθιέρωση ενός παγκόσμιου βιολογικού ελέγχου ήταν η δημιουργία του Γραφείου Πολιτικής Ετοιμότητας και Αντίδρασης για Πανδημία».<br />«Υποτίθεται ότι η νέα δομή θα είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό και τον συντονισμό ενεργειών για την καταπολέμηση γνωστών και άγνωστων βιολογικών προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένων των παθογόνων, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια άλλη παγκόσμια έκτακτη ανάγκη», είπε ο Ρώσος αξιωματούχος.<br /><br />Δημιουργία εμβολίων και φαρμάκων<br /><br />Σύμφωνα με τον Kirillov, η δομή αυτή έχει ως προτεραιότητα τη δημιουργία εμβολίων και φαρμάκων για την αντιμετώπιση των ιών και των γενετικά τροποποιημένων παραλλαγών τους καθώς και την εισαγωγή προηγμένων τεχνολογιών στη βιο-παραγωγή.<br />Εν τω μεταξύ, το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα των Αμερικανών ειδικών που ασχολήθηκαν με το διπλό έργο της μελέτης του COVID-19, το οποίο διεξήχθη στο έδαφος της Ουκρανίας.<br />Πρόκειται για τους Kyle Cole, Shannon Vaughn και Naor Bar-Zeev.<br /><br />Γίνονται πανδημίες<br /><br />«Υπάρχει μια σαφής τάση: παθογόνοι μικροοργανισμοί που εμπίπτουν στην περιοχή ενδιαφέροντος του Πενταγώνου, όπως ο COVID-19, στη συνέχεια να γίνονται πανδημίες και οι αμερικανικές φαρμακευτικές εταιρείες να είναι αυτές τελικά που επωφελούνται» σημείωσε ο Kirillov, επισημαίνοντας πως το Πεντάγωνο μελετά πιθανούς παράγοντες βιολογικών όπλων, όπως άνθρακα, τουλαραιμία, κορωνοϊούς,κα.<br />«Ταυτόχρονα, τα παθογόνα που εμπίπτουν στη ζώνη συμφερόντων του αμερικανικού στρατού γίνονται στη συνέχεια πανδημία.<br />Κάπως έτσι, οι ειδικοί της EcoHealth Alliance μελετούσαν την ποικιλομορφία του πληθυσμού των νυχτερίδων από το 2015, αναζητώντας νέα στελέχη κορωνοϊών και μηχανισμούς για τη μετάδοσή τους από τα ζώα στον άνθρωπο.<br />Στις 18 Οκτωβρίου του 2019, δύο μήνες πριν από τις πρώτες επίσημες αναφορές για την εμφάνιση νέας μόλυνσης από κορωνοϊό, το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins πραγματοποίησε την άσκηση Event 201 στη Νέα Υόρκη.<br />Επεξεργάστηκαν δράσεις σε συνθήκες επιδημίας ενός προηγουμένως άγνωστου κορωνοϊού, ο οποίος φέρεται να μεταφέρθηκε από νυχτερίδες στους ανθρώπους μέσω ενός ενδιάμεσου ξενιστή - του σώματος ενός χοίρου.<br />Η εξέλιξη της πανδημίας σύμφωνα με αυτό το σενάριο, καθώς και τα έργα της EcoHealth Alliian, εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την πιθανή σκόπιμη φύση του COVID-19 και την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών σε αυτήν την κατάσταση» υποστήριξε ο Kirillov.<br /><br />Πρωταγωνιστικός ρόλος<br /><br />Σύμφωνα με τον Kirillov, τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο στρατιωτικό-βιολογικό πρόγραμμα του Πενταγώνου θα διαδραματίσει το Ερευνητικό Ινστιτούτο Λοιμωδών Νοσημάτων του Στρατού των ΗΠΑ.<br />«Το Ινστιτούτο Έρευνας του Στρατού των ΗΠΑ για Λοιμώδη Νοσήματα, του οποίου επί του παρόντος ηγείται η συνταγματάρχης Constance Jenkins, θα διαδραματίσει τον ηγετικό ρόλο στο στρατιωτικό βιολογικό πρόγραμμα του στρατιωτικού τμήματος» υποστήριξε ο Kirillov, αναφέροντας πως το Ινστιτούτο ιδρύθηκε στο Fort Detrick, στο πλαίσιο μιας εγκατάστασης ανάπτυξης βιολογικών όπλων που περιλαμβάνει ένα βιολογικό εργαστήριο με μέγιστο επίπεδο βιολογικής απομόνωσης (BSL-4).<br />«Είναι το κύριο μέρος του παγκόσμιου συστήματος βιολογικής παρακολούθησης (EIDSS) που δημιουργήθηκε από το Πεντάγωνο», τόνισε ο Ρώσος στρατιωτικός.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ρωσία: Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν μια νέα παγκόσμια πανδημία. Ερωτηματικά για την εμπλοκή τους στον Covid-19.

Οι αμερικανικές φαρμακευτικές εταιρείες αποδεικνύονται οι πλέον ωφελημένοι από τέτοιες παγκόσμιες κρίσεις είπε ο Ρώσος αντιστράτηγος Igor Ki...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ή εμείς ή αυτοί» και στη Θράκη!

<img height="381" src="https://www.protagon.gr/wp-content/uploads/2023/06/Gr-thraki-proxenio_Protagon.jpg" width="759" /><br /><b><br /></b><div><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Εάν θέλει κανείς να καταλάβει σε βάθος την τουρκική επιθετικότητα στη Θράκη, η οποία δεν αποκρύπτεται ούτε μετά τις τελευταίες συναινετικές δηλώσεις του νέου υπουργού Εξωτερικών της γείτονος Χακάν Φιντάν, δεν έχει παρά να ανέβει αυτή την εποχή στην ορεινή Ροδόπη ή στον ορεινό Εβρο, στο χωριό Κέχρος, σε μια εκπληκτικής ομορφιάς καταπράσινη περιοχή που βρίσκεται ακριβώς στη μεθοριακή συνοριακή γραμμή με τη Βουλγαρία.</div><div><br />Εναλλακτικά, στο χωριό Ρούσα, λίγο έξω από το Διδυμότειχο. Και στα δύο αυτά χωριά μέσα στον Αύγουστο αναβιώνουν πανάρχαιες παραδόσεις των Πομάκων κατοίκων της περιοχής, οι οποίες χρονολογούνται επτά αιώνες πριν. Επτά αιώνες! Πρόκειται για τη διοργάνωση τριήμερων αγώνων ελληνορωμαϊκής πάλης, κατά τη διάρκεια των οποίων οι παλαιστές φορούν δερμάτινο παντελόνι, αλείφονται με ελαιόλαδο και δεν πρέπει οι ώμοι τους να ακουμπήσουν στη γη.</div><div><br />Στην προετοιμασία της μεγάλης αυτής εορτής συμμετέχουν οι άνδρες και οι γυναίκες των χωριών, που για να υποδεχθούν τους επισκέπτες τους ετοιμάζουν σε 20 μεγάλα καζάνια μερίδες βραστό κρέας καθώς και φασολάδα για τους επισκέπτες που καταφθάνουν από όλες τις γειτονικές χώρες. Και τούτο διότι στους αγώνες αυτούς της ελληνορωμαϊκής πάλης, που γίνονται συνήθως μπροστά στην ελληνική σημαία και τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μετέχουν παλαιστές από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τα Σκόπια και την Τουρκία.</div><div><br />Η επιτυχία των εκδηλώσεων αυτών δεν έμεινε απαρατήρητη από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, το οποίο εδώ και μερικά χρόνια έχει παρέμβει ωμά για να αλλοιώσει τα έθιμα των Πομάκων, να εξαφανίσει την εθνοτική τους καταγωγή και τη γλώσσα τους, ακόμα και τις προτιμήσεις τους στη μουσουλμανική θρησκεία, καθώς αυτοί στην πλειονότητά τους είναι αλεβίτες Κιζιλμπάσηδες και όχι σουνίτες, όπως οι τουρκικής καταγωγής μουσουλμάνοι.<br />Η παρέμβαση του προξενείου έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε άλλαξαν οι διαφημιστικές αφίσες των εκδηλώσεων στην τουρκική γλώσσα, προσκαλούνται καλλιτέχνες από την Τουρκία για το ψυχαγωγικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων, ορίζονται αγάδες με οθωμανικές στολές (τελετάρχες των εκδηλώσεων), προσκείμενοι στο προξενείο, και γενικώς δίδεται στις εκδηλώσεις χαρακτήρας ξένος προς την παράδοση και την ταυτότητα των κατοίκων της περιοχής.</div><div><br />Αποτέλεσμα αυτού μάλιστα ήταν να διασπαστούν οι εκδηλώσεις, και πέρυσι οι αλεβίτες Πομάκοι της Θράκης διοργάνωσαν δικές τους μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις στο χωριό Ρούσα του Εβρου. Πρόκειται για μια Ελλάδα για την οποία οι Ελληνες γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα. Και δεν θα τη γνώριζα ούτε εγώ αν -ευλογημένη από τον Θεό ώρα- δεν είχα σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης.</div><div><br />Ολα τα διδακτορικά και όλα τα μεταπτυχιακά του κόσμου στις Διεθνείς Σχέσεις και στο Διεθνές Δίκαιο μέσα σε μία τετραετία. Αλλο να διαβάζεις και να μελετάς κι άλλο να ζεις το πρόβλημα δίπλα σου. Αλλο να ακούς για την παρέμβαση της Τουρκίας κι άλλο να αισθάνεσαι τη δραστηριότητα των μυστικών υπηρεσιών τουλάχιστον τεσσάρων ή πέντε κρατών (Ελλάδας, Τουρκίας, Αμερικής, Ρωσίας, ακόμη και Ιταλίας, τότε που διατηρούσε προξενείο με επικεφαλής τον Μάριο Βόνια) στο ελληνικό έδαφος.<br />Υστερα από αυτή την απαραίτητη εισαγωγή, που έχει στόχο να σας τοποθετήσει στον χώρο, έρχομαι τώρα να εξηγήσω σε τι συνίσταται η νέα φάση της τουρκικής επιθετικότητας στη Θράκη, παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της Αγκυρας ότι διανύουμε περίοδο αγαστών σχέσεων. Το σημείωμα αυτό απευθύνεται και στον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη για να διαλυθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται οι αυταπάτες.</div><div><br />Στην πολιτιστική εκδήλωση των Πομάκων που έγινε στο χωριό Κέχρος της Ροδόπης (οι Τούρκοι έχουν κάνει σκληρή παρέμβαση για να αλλοιώσουν το έθιμο της εθνοτικής αυτής ομάδας της μειονότητας, καταπιέζοντάς την) παρέστησαν, μεταξύ άλλων, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ιλχάν Αχμέτ, ο υποπρόξενος του τουρκικού προξενείου και ο ψευδομουφτής Ροδόπης.<br />Ο Ιλχάν δεν είναι μια τυχαία περίπτωση. Πολιτεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή το 2004, με τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη το 2012, με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη το 2015, με το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννήματα και του Νίκου Ανδρουλάκη το 2019 και το 2023. Είναι αυτοδημιούργητος πολιτικά, δεν οφείλει την εκλογή του στο προξενείο και πριν από τις τελευταίες εκλογές συγκρούστηκε με τον απελθόντα με προορισμό το Ουζμπεκιστάν Τούρκο πρόξενο της περιοχής.</div><div><br />Στις τελευταίες εκλογές εξελέγη βουλευτής έχοντας το προξενείο απέναντί του. Συνέβη για πρώτη φορά στη Ροδόπη. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι μουσουλμάνος στην περιοχή εκλέγεται με τις Αρχές του τουρκικού κράτους απέναντί του. Συνέβη. Οταν ο υποπρόξενος και ο ψευδομουφτής διαπίστωσαν ότι θα παρακολουθήσουν από τον ίδιο χώρο και από τις ίδιες θέσεις των επισήμων τους αγώνες της πάλης μαζί με τον αποσυνάγωγο Ιλχάν Αχμέτ εκβίασαν τους διοργανωτές πως, αν δεν αποχωρήσει ο βουλευτής, θα αποχωρήσουν αυτοί.</div><div><br />Και όταν διαπίστωσαν ότι ο εκλεγμένος βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους και να υπακούσει στις εντολές τους, σηκώθηκαν επιδεικτικά και υποκρίθηκαν ότι αποχωρούν από τις εκδηλώσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Λες και ο υποπρόξενος ήταν στην Τουρκία και ο βουλευτής ήταν επισκέπτης και ανεπιθύμητο πρόσωπο. Η σεμνή παράσταση έλαβε γρήγορα τέλος όταν και οι δύο κατάλαβαν ότι ο βουλευτής δεν πρόκειται να αποχωρήσει και επέστρεψαν σαν τις βρεγμένες γάτες στη θέση τους. Ωστόσο, η συμπεριφορά τους αυτή είναι ενδεικτική του ιδιοκτησιακού τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρονται πλέον στη Θράκη οι τουρκικές Αρχές.</div><div><br />Ιδιοκτησιακό που υποτίθεται ότι κατήγγειλε στον πρόεδρο Ερντογάν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Το συμπέρασμα μετά ταύτα είναι σαφές και συγκεκριμένο: Αν ένας υποπρόξενος εκβιάζει ανοιχτά μέσα σε ελληνικό έδαφος εκλεγμένο βουλευτή της Ελληνικής Δημοκρατίας να αποχωρήσει από έναν χώρο, τότε πώς να αντέξουν τα μέλη της μειονότητας τους εκβιασμούς που τους γίνονται όταν πρόκειται να ασκήσουν το ύψιστο δικαίωμα της ψήφου στη Θράκη;</div><div><br />Το κρούσμα εκβιαστικής λογικής «ή εμείς ή αυτοί», σύμφωνα με το οποίο μέλλον στην περιοχή έχουν μόνον όσοι πειθαρχούν στα κελεύσματα της Τουρκικής Δημοκρατίας, δεν ήταν το μοναδικό. Ακριβώς το ίδιο, με θύμα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, την υποψήφια δήμαρχο Κομοτηνής Ελένη Λαφτσή, κατεγράφη στην τελευταία συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου του κόμματος της αντιπολίτευσης.<br />Εκεί, οι μουσουλμάνοι βουλευτές τουρκικής καταγωγής, κύριοι Ζεϊμπέκ και Οζγκιούρ, μόλις είδαν την κυρία Λαφτσή, παλαιό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, να παρίσταται στη συνεδρίαση, τη ρώτησαν με ύφος «τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;» και απαίτησαν την αποβολή της! Το συναίσθημα του να ζητά κανείς την αποβολή ενός μέλους της χριστιανικής πλειονότητας απ’ τη συνεδρίαση ενός κόμματος, όντας ο ίδιος μέλος της μουσουλμανικής μειονότητας, αρνούμενος να αναγνωρίσει τη Συνθήκη της Λωζάννης, δηλώνοντας συνεχώς Τούρκος, είναι πραγματικά ανατριχιαστικό.</div><div><br />Διερωτώμαι τι δεν καταλαβαίνουν οι διεθνιστές της Κουμουνδούρου, που νόμιζαν ότι έχουν να χειριστούν απλώς ένα ζήτημα κομματικής συμπεριφοράς στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Δεοντολογίας του κόμματός τους, στην οποία παρεπέμφθη με το ερώτημα της διαγραφής η κυρία Λαφτσή επειδή τόλμησε να καταγγείλει τις παρεμβάσεις του τουρκικού προξενείου στις εθνικές εκλογές.</div><div><br />Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι σαφές και συγκεκριμένο: Οι τουρκικές διπλωματικές Αρχές και τα ενεργούμενά τους στην περιοχή της Θράκης λειτουργούν πλέον ανοιχτά, και όχι μόνο παρασκηνιακά, ως αφεντικά της περιοχής. Συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες της περιοχής και κηρύσσουν ανάλογα με τα γούστα τους ανεπιθύμητα πρόσωπα τον έναν ή τον άλλον πολιτικό, το ένα ή το άλλο στέλεχος κόμματος, τον έναν ή τον άλλον δημοσιογράφο (Αρβανίτης – Komotinipress).<br />Τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο περιφερειάρχη, τον οποίο υποχρεώνουν να στηρίξει τις επιλογές τους για μουσουλμάνους δημάρχους (όπως στον Ιασμο, όπου ο επίσημος υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας στηρίζει παρασκηνιακά τον εκλεκτό του προξενείου και όχι τον εκλεκτό των κατοίκων). Στη δεκαετία του 1990, που σπούδασα στην περιοχή, αυτό που διαδηλώναμε ήταν να αποτραπεί η πάση θυσία συνδιοίκηση της Θράκης με τους Τούρκους.<br />Τώρα περάσαμε σε νέα φάση. Οι γείτονες, αξιοποιώντας την ανυπαρξία μας (πρόσφατα μετετέθη δυσμενώς στο εξωτερικό ο Ελλην επικεφαλής της Υπηρεσίας Πολιτικών Υποθέσεων, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς), στις μέρες μας ασκούν διοίκηση, όχι συνδιοίκηση, Με την υποταγή και ολίγων πρόθυμων χριστιανών. Σε λίγο, με την ικανοποίηση των αιτημάτων τους κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού διαλόγου, θα ασκούν και «ντε φάκτο κυριαρχία».<br /><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ή εμείς ή αυτοί» και στη Θράκη!

Μανώλης Κοττάκης Εάν θέλει κανείς να καταλάβει σε βάθος την τουρκική επιθετικότητα στη Θράκη, η οποία δεν αποκρύπτεται ούτε μετά τις τελευτα...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΝΑΤΟϊκό Αιγαίο: Πώς και γιατί «πάγωσε» το ελληνικό δικαίωμα για 12 μίλια χωρικά ύδατα.

<img height="359" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2023/08/elliniki_simaia_aigaio_new-1024x575.jpg" width="742" /><br /><br /><h4 style="box-sizing: inherit; line-height: initial; margin-bottom: 10px; margin-left: revert; margin-right: revert; margin-top: 10px; padding: revert;"><span class="author-name no-860 inline-block" style="box-sizing: inherit; display: inline-block; font-weight: normal;">Δημήτρης Μηλάκας</span></h4>Η αναζήτηση λύσεων στα ελληνοτουρκικά προβλήματα, για την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι θα προσπαθήσει, προϋποθέτει ένα αποδεκτό πλαίσιο ως βάση συζήτησης.<br /><br />Αν και η Ελλάδα αναγνωρίζει μία μόνο διαφορά (την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας), η συζήτηση ακόμη και επ’ αυτού του ζητήματος προϋποθέτει δύο τουλάχιστον κρίσιμες διευκρινίσεις:<br /><br />Πρώτον, το εύρος των χωρικών υδάτων (6 ή 12 ναυτικά μίλια) και, δεύτερον, την αποσαφήνιση της κυριαρχίας επί νησιών, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο που η Τουρκία αμφισβητεί μετά την κρίση των Ιμίων. Και για τις δύο αυτές απαραίτητες διευκρινίσεις κρίσιμη είναι η «άποψη» των ΗΠΑ για ευνόητους λόγους…<br /><br />Οι αμερικανικές κυβερνήσεις θεωρούν ότι το πρόβλημα στο Αιγαίο είναι κατά βάση πολιτικό και η αντιμετώπισή του μόνο προσχηματικά μπορεί να αναζητηθεί στις διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου, οι οποίες άλλωστε είναι σαφείς και αποδέχονται ότι τα κατοικημένα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα. Επίσης, από τη στιγμή που η αμερικανική διπλωματία θεωρεί φυσικό οι Τούρκοι να αμφισβητούν την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών, κρατά ανοιχτή την εκκρεμότητα ώστε να έχει τη δυνατότητα συνεχούς παρέμβασης και εποπτείας. Όσο για το Διεθνές Δίκαιο…<br /><br />Η πολιτική διάσταση του αποκαλούμενου Διεθνούς Δικαίου είναι, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεδομένη. Με άλλα λόγια, όπως κατ’ επανάληψη έχει αποδειχθεί, «δίκαιο» είναι αυτό που μπορεί να υπερασπιστεί ή και να επιβάλει ο κατά τεκμήριο ισχυρότερος. Υπ’ αυτήν την έννοια είναι σαφές ότι η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη ούτε να υπερασπιστεί ούτε, πολύ περισσότερο, να επιβάλει το δικαίωμά της – αναγνωρισμένο από το Διεθνές Δίκαιο – να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.<br /><br />Για την Τουρκία η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι αιτία πολέμου. Ο όρος «casus belli» για το Αιγαίο ακούστηκε επίσημα για πρώτη φορά από την Τουρκία, το έτος 1982, ακριβώς μετά την υπερψήφιση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ωστόσο άρχισε να παγιώνεται μετά τις 8 Ιουνίου 1995, όταν η Τουρκική Εθνοσυνέλευση έλαβε απόφαση, με την οποία εξουσιοδοτούσε την εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών, για την περίπτωση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα 6 μίλια στα 12.<br /><br />Για τις ΗΠΑ η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων «είναι ένα περίπλοκο νομικό και πολιτικό πρόβλημα με σοβαρές επιπτώσεις στα κράτη που χρησιμοποιούν το Αιγαίο τόσο από μόνα τους όσο και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ».<br /><br />Αυτή ηδιασταλτική ερμηνεία του Δικαίου της Θάλασσας από τις ΗΠΑ έχει διατυπωθεί από τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Eagleburgerτον Φεβρουάριο του 1992 σε τηλεγράφημα οδηγιών του προς τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Άγκυρα. Με το εν λόγω τηλεγράφημα, το οποίο παρατίθεται αυτούσιο στη συνέχεια, η Ουάσινγκτον «κλείνει το μάτι» στην Τουρκία διαβεβαιώνοντας ότι αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες της και τα γενικότερα προβλήματα που θα προκύψουν αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ.<br /><br />Το τηλεγράφημα του Eagleburger, αν και γράφτηκε το 1992, εξακολουθεί να περιγράφει επακριβώς τις θέσεις της Ουάσινγκτον για το φλέγον ζήτημα των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. Ειδικότερα το κείμενο που ακολουθεί τεκμηριώνει ότι η περιβόητη αμερικανική ουδετερότητα μεταξύ των αντιμαχόμενων Ελλάδας και Τουρκίας είναι προσχηματική.<br /><br />Στην πραγματικότητα δεν είναι μόνο η Τουρκία που αμφισβητεί το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο. Είναι και οι ΗΠΑ, οι οποίες, παρότι εφαρμόζουν στα χωρικά τους ύδατα τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν αναγνωρίζουν με έμμεσο τρόπο στην Ελλάδα το δικαίωμα να πράξει το ίδιο. (Εκτός από τις ΗΠΑ και άλλες μεγάλες ναυτικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, δεν βλέπουν με καλό μάτι το «δίκαιο» της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο)<br /><br />Οι ΗΠΑ, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε, δεν χρειάστηκε να εμφανιστούν στο προσκήνιο και να πιέσουν την Ελλάδα προκειμένου να απεμπολήσει νόμιμο και κυριαρχικό της δικαίωμα. Γι’ αυτήν τη δουλειά οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν δεκαετίες τώρα την Τουρκία. Ας δούμε, λοιπόν, πώς θέτει το θέμα ο Eagleburgerτον Φεβρουάριο του1992.<div><br />Το «λεπτό» θέμα των 12 μιλίων<br /><br />Αριθ.: 3163/21.2.92: Όσον αφορά την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο, η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα πρέπει να προσέξει την εξαιρετική λεπτότητα αυτού του θέματος και να υπογραμμίσει την έντονη επιθυμία των γειτονικών κρατών (των γύρω περιοχών) να κρατήσουν σε απόσταση την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έτσι (με τέτοιο τρόπο) ώστε να εξασφαλίσουν κάποια οφέλη κατά τη συνεχιζόμενη διαμάχη για τα χωρικά ύδατα. Ως εκ τούτου μια σύντομη ενημέρωση σχετικά με τη γενική πολιτική των ΗΠΑ είναι προτιμότερη από μια λεπτομερή ανάλυση της κατάστασης στο Αιγαίο.<br /><br />Στο παρελθόν η κυβέρνηση της Τουρκίας είχε εκφράσει πολλές ανησυχίες όσον αφορά την αμερικανική πολιτική αναγνώρισης των δώδεκα μιλίων χωρικών υδάτων η οποία θα αποτελούσε πλεονέκτημα υπέρ της Αθήνας. Το 1982 η Ελλάδα εξέδωσε μια διακήρυξη για τα δικαιώματα των παραθαλάσσιων κρατών να καθορίζουν τους εναέριους και θαλάσσιους δρόμους στο Αιγαίο, κίνηση όμως για την οποία η τουρκική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε.<br /><br />Τον Μάρτιο του 1983 η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε την οριοθέτηση των δώδεκα μιλίων χωρικών υδάτων όπως προβλέπεται από τη σχετική θαλάσσια νομοθεσία της Συνθήκης του ΟΗΕ του 1982. Το 1988 όταν οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες όρισαν τα χωρικά τους ύδατα στα 12 ν.μ., η τουρκική κυβέρνηση ζήτησε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ διαβεβαιώσεις για το ότι η αμερικανική πολιτική δεν είχε αλλάξει στο θέμα του Αιγαίου και πράγματι αυτές οι διαβεβαιώσεις τής δόθηκαν από τις ΗΠΑ.<br /><br />Για πολλά χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία ευρίσκοντο σε συνεχή αντιπαράθεση κατά τις ετήσιες συνόδους του ΟΗΕ για την νομοθεσία των υδάτων, αλλά για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Όταν πρόσφατα οι ΗΠΑ αποφάσισαν να απέχουν από την ψηφοφορία, ζητήθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να διαβεβαιώσει την τουρκική κυβέρνηση ότι η απόφαση ήταν συνέπεια θετικών αλλαγών, που σκοπό είχαν την επίλυση προβλημάτων σχετικών με τις γεωτρήσεις στην υφαλοκρηπίδα, και δεν ήταν κάποια αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής στο Αιγαίο.<br /><br />Η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα μπορεί να προβεί σε περαιτέρω ενημέρωση ως ακολούθως εάν της ζητηθεί κάτι τέτοιο:<br /><br />● Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ γνωρίζει τις ανησυχίες της τουρκικής κυβέρνησης όσον αφορά το Αιγαίο.<br /><br />● Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ελπίζει επίσης ότι θα συνεχιστούν να ασκούνται οι ίδιοι περιορισμοί στο Αιγαίο και ότι θα αποθαρρύνει την εξάπλωση των διεκδικήσεων σε αυτά τα ύδατα.<br /><br />● Το θέμα της πιθανής εξάπλωσης των συνοριακών διεκδικήσεων στο Αιγαίο είναι ένα περίπλοκο νομικό και πολιτικό πρόβλημα με σοβαρές επιπτώσεις στα κράτη που χρησιμοποιούν το Αιγαίο τόσο από μόνα τους όσο και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.<br /><br />● Η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης συνεχίζει να παραμένει η ίδια, ότι δηλαδή οι όροι στη νομοθεσία των υδάτων για τις διεθνείς θαλάσσιες οδούς εκφράζει σε γενικές γραμμές τις κοινά αποδεκτές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο παρέχει το δικαίωμα διέλευσης πλοίων και αεροσκαφών στα διεθνή ύδατα.<br /><br />Eagleburger<br />Το δίκαιο του ισχυρού<br /><br />Το συμπέρασμα που προκύπτει από τις κομψές διπλωματικές εκφράσεις του ανωτέρω τηλεγραφήματος είναι απλό, κυνικό και συνοψίζει την πραγματικότητα που επικρατεί στις διεθνείς σχέσεις: το δίκαιο του ισχυρού. Σε ένα ιδανικό διεθνές περιβάλλον δικαίου το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια θα ήταν όχι απλώς θεωρητικά αναφαίρετο, αλλά και εφαρμοστέο. Στον πραγματικό κόσμο, ωστόσο, η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική…<br /><br />Η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) δίνει το δικαίωμα σε 12 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην πλειοψηφία των χωρών του ΟΗΕ που έχει κυρώσει την εν λόγω Συνθήκη και δεσμεύονται από τις ρυθμίσεις και προβλέψεις της.<br /><br />Οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται τις πρόνοιες της Σύμβασης και έχουν ασκήσει το δικαίωμά τους σε 12 ναυτικά μίλια χωρικών υδάτων. Η Ελλάδα, για να ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις απειλές πολέμου της Τουρκίας και την παρασκηνιακή δραστηριότητα της υπερδύναμης, η οποία, αν δεν υποθάλπει, τουλάχιστον στηρίζει τις τουρκικές αξιώσεις προκειμένου το Αιγαίο να είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα ένας ΝΑΤΟϊκός, δηλαδή αμερικανικός, επιχειρησιακός διάδρομος.<br /><br />Στο παραπάνω κείμενο του Eagleburgerσυνοψίζεται με ακρίβεια ο στόχος που έχουν οι Αμερικανοί στο Αιγαίο, αλλά και η στρατηγική και τακτική την οποία ακολουθούν επί δεκαετίες μέχρι σήμερα προκειμένου να τον διασφαλίσουν. Διαβάζοντας αντίστροφα και με κάποια αφαιρετική διάθεση τα σημεία που περιέχονται στο τηλεγράφημα του Eagleburger,η εικόνα των αμερικανικών επιδιώξεων προβάλλει ξεκάθαρη:<br /><br />1. Η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης είναι πως πρέπει να διασφαλιστεί πάση θυσία το δικαίωμα διέλευσης πλοίων και αεροσκαφών στα διεθνή ύδατα.<br /><br />2. Το θέμα της πιθανής εξάπλωσης των συνοριακών διεκδικήσεων στο Αιγαίο είναι ένα περίπλοκο νομικό και πολιτικό πρόβλημα με σοβαρές επιπτώσεις στα κράτη που χρησιμοποιούν το Αιγαίο τόσο από μόνα τους όσο και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.<br /><br />3. Για τον λόγο αυτόν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ελπίζει επίσης ότι θα συνεχιστούν να ασκούνται οι ίδιοι περιορισμοί στο Αιγαίο και θα αποθαρρύνει την εξάπλωση των διεκδικήσεων σε αυτά τα ύδατα.<br /><br />4. Και για όποιον δεν κατάλαβε, «το Στέιτ Ντιπάρτμεντ γνωρίζει τις ανησυχίες της τουρκικής κυβέρνησης όσον αφορά στο Αιγαίο» και προφανώς δικαιολογεί την απειλή κήρυξης πολέμου κατά της Ελλάδας αν αυτή τολμήσει να ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της.<br /><br />Έχοντας κατά νου τις εξελίξεις από το 1992, οπότε ο Eagleburgerσυνόψισε τις αμερικανικές θέσεις για το ζήτημα των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στο τηλεγράφημά του προς τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Άγκυρα, μέχρι και σήμερα, διαπιστώνει κανείς την επιτυχία της αμερικανικής στρατηγικής.<br /><br />Η Ελλάδα, καθώς δεν ασκεί επί δεκαετίες το νόμιμο κυριαρχικό της δικαίωμα, αποδέχεται το δίκαιο του ισχυρού, το οποίο διαμορφώνει de facto την κατάσταση στο Αιγαίο.<br /><br />Δεν θα πρέπει, τέλος, να μας διαφεύγει ότι, τέσσερα χρόνια μετά το τηλεγράφημα του Eagleburger, τον Ιανουάριο του 1996 με την κρίση των Ιμίων, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να αποδεχθεί εγγράφως τα τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο και με κάθε επισημότητα τον αμερικανικό κυρίαρχο επιδιαιτητικό ρόλο, ο οποίος προετοίμασε και επέβαλε τη Συμφωνία της Μαδρίτης (Ιούλιος 1997) μεταξύ Σημίτη και Ντεμιρέλ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ΝΑΤΟϊκό Αιγαίο: Πώς και γιατί «πάγωσε» το ελληνικό δικαίωμα για 12 μίλια χωρικά ύδατα.

Δημήτρης Μηλάκας Η αναζήτηση λύσεων στα ελληνοτουρκικά προβλήματα, για την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι θα προσπαθήσει, προϋποθέτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρώτα διώξτε τους από το γήπεδο και μετά τσακίστε τους: Οργανωμένο έγκλημα, ναρκωτικά και πολλά ακόμη στους «στρατούς» των ομάδων.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/08/230816151042_mitsotakis-maksimou-syskepsi-big-four.jpg" width="714" /><br /><br />Ας μη λέμε συνέχεια τα αυτονόητα ας πάμε λίγο παρακάτω. Προφανώς καταδικάζουμε όλοι τον χουλιγκανισμό μέσα και έξω από τα γήπεδα, πρέπει να τιμωρούνται οι δολοφόνοι, οι ευθύνες της αστυνομίας για τη δολοφονία του Μιχάλη.<br /><br />Όμως με αφορμή τις συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρόεδρο της UEFA και τους προέδρους των «μεγάλων» ομάδων καθώς και τις δηλώσεις που ακολούθησαν παραμένει ένα μεγάλο κενό.<br /><br />Ναι, σωστά να κλείσουν οι σύνδεσμοι, ναι να γίνεται έλεγχος από την ΕΛ.ΑΣ. πριν την είσοδο των φιλάθλων στα γήπεδα (αρκεί να πληρώνουν οι ΠΑΕ αυτά που τους αναλογούν). Και μετά; Λύθηκε έτσι το πρόβλημα;<br /><br /><div>Τι δεν ακούσαμε, δημόσια τουλάχιστον:<br /><br />Δεν ακούσαμε ότι όλες οι κάμερες λειτουργούν σε όλα τα γήπεδα.<br /><br />Δεν ακούσαμε ότι όλα τα εισιτήρια είναι ονομαστικά και ότι εκδίδονται μόνον ηλεκτρονικά.<br /><br />Δεν ακούσαμε ότι κάθε οπαδός που θα πετάει έστω και ένα μπουκάλι στο γήπεδο θα εντοπίζεται και θα τιμωρείται με κλιμακούμενο (ανάλογα με το παράπτωμα και την επαναληπτικότητα) αποκλεισμό από το γήπεδο.<br /><br />Δεν ακούσαμε ότι οι διαιτητές είναι υποχρεωμένοι να διακόπτουν τον αγώνα σε κάθε υβριστικό σύνθημα (όχι μεμονωμένο, προφανώς) που ακούγεται εν χορώ από τις εξέδρες σε βάρος αντιπάλου κ.λπ. τα γνωστά ας μην τα επαναλαμβάνουμε επίσης. Όταν για παράδειγμα παίζει ο Ολυμπιακός με μια άλλη ομάδα και οι φίλαθλοί του βρίζουν τον Παναθηναϊκό και τούμπαλιν και αυτός να είναι λόγος διακοπής. Και τις 3 διακοπές για παράδειγμα να διακόπτεται οριστικά ο αγώνας.<br /><br />Δεν ακούσαμε ότι θα επανέλθει το ιδιώνυμο για την οπαδική βία εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων.<br /><br />Ότι δεν υπάρχει αναστολή εκτέλεσης καμιάς ποινής και ότι όλοι θα καταλήγουν στη φυλακή χωρίς δικαίωμα εξαγοράς.<br /><br />Αυτά για μέσα στα γήπεδα.<br /><br />Τώρα, έξω από αυτά γιατί πλέον η βία μεταφέρεται στην καθημερινότητα και οι τελευταίοι νεκροί ήταν εκτός γηπέδων τα πράγματα είναι πιο σύνθετα.<br /><br />Προφανώς ορισμένα από τα παραπάνω ισχύουν ομοίως αλλά χρειάζεται μεγαλύτερη ένταση και από την Πολιτεία και από τους συλλόγους οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό γνωρίζουν.<br /><br />Γνωρίζουν και συνήθως ανέχονται γιατί δεν θέλουν να τα βάλουν με τους οργανωμένους στρατούς. Οι δυο τελευταίοι που το προσπάθησαν πραγματικά (Ντέμης Νικολαΐδης και Τζίγκερ) αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν ηττημένοι.<br /><br />Δυστυχώς οι Θύρες δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε. Παρέες πιστών οπαδών που αγαπούσαν με φανατισμό τις ομάδες τους, ακόμη κι αν ορισμένες φορές υπερέβαλαν.<br /><br />Οι Θύρες των ομάδων είναι πλέον, σε μεγάλο βαθμό, «επιχειρήσεις» στις οποίες έχουν παρεισφρήσει εγκληματικά στοιχεία. Υπάρχει διασύνδεση με το οργανωμένο έγκλημα, κυριαρχούν ακραία στοιχεία που έχουν ιδεολογικοποιήσει τη δράσης τους, γίνεται κανονική διακίνηση ναρκωτικών (αρκεί να πλησιάσει κάποιος κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και θα καταλάβει).<br /><br />Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που απαγορεύεται καθολικά στους φιλοξενούμενους φιλάθλους μιας ομάδας να παρακολουθήσουν αγώνα εκτός έδρας γιατί απλώς κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τη σωματική τους ακεραιότητα.<br /><br />Η λογική του μην πάτε για να μην προκαλέσετε είναι η ίδια με τη λογική που λέει ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να κυκλοφορεί με μίνι ή ντεκολτέ γιατί κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για την ασφάλειά της. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη ντροπή στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.<br /><br />Δυστυχώς το πρόβλημα και αυτή τη φορά δεν θα λυθεί, μάλλον θα κουκουλωθεί ως την επόμενη μεγάλη κρίση που απλώς ευχόμαστε να μην έχει νεκρό ή νεκρούς.<br /><br />Όλα τα υπόλοιπα είναι για να περνάει η ώρα.<br /><br />Υ.Γ. Δεν έχει νόημα σε αυτό το σημείωμα να μπούμε στα διοικητικά του ποδοσφαίρου και στις σχέσεις των παραγόντων, ούτε στα στημένα. Προφανώς είναι εξίσου σοβαρά θέματα και ο συνδυασμός τους εξηγεί την κατάσταση που επικρατεί.<br /><br />Υ.Γ1 Οι επιτυχίες των ομάδων στην Ευρώπη είναι καλές προφανώς αλλά δεν πρέπει να καλύπτουν τα προβλήματα, ούτε να τα σκεπάζουν τώρα που η Ελλάδα επιστρέφει. Γιατί αυτή η επιστροφή μπορεί απλώς να επιταχύνει την καταστροφή…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρώτα διώξτε τους από το γήπεδο και μετά τσακίστε τους: Οργανωμένο έγκλημα, ναρκωτικά και πολλά ακόμη στους «στρατούς» των ομάδων.

Ας μη λέμε συνέχεια τα αυτονόητα ας πάμε λίγο παρακάτω. Προφανώς καταδικάζουμε όλοι τον χουλιγκανισμό μέσα και έξω από τα γήπεδα, πρέπει να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μόσχα προβάλει τουρκικά UAV που απέκτησε στην Ουκρανία στην αμυντική έκθεση Army-2023! Bayraktar & SERÇE .

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20drones%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20Army-2023%201.jpg?itok=pq2TemP2" width="761" /><br /><b><br /></b><div><b>Γιώργος Μαυρίδης</b><br />Το SERÇE ίσως το απέκτησαν στην Συρία ή την Λιβύη, μιας και δεν γνωρίζουμε επιβεβαιωμένα ότι χρησιμοποιείται από τον ουκρανικό στρατό<br /><br />ΗΡωσική Ομοσπονδία παρουσίασε τουρκικής παραγωγής μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα που πέρασαν στην κατοχή της στην Ουκρανία στην αμυντική έκθεση Army-2023. Στην έκθεση αυτή, εθεάθησαν μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα τύπου Bayraktar TB2 και SERÇE.<br /><br />Τους Προκαλούν<br /><br />Λίγο πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με αναφορά του τουρκικού αμυντικού μέσου ενημέρωσης SavunmaSanayiST, στην ρωσική πόλη Κουμπίνκα, κοντά στην ρωσική πρωτεύουσα την Μόσχα, ξεκίνησε η ρωσική διεθνής αμυντική έκθεση Army-2023. Στα προϊόντα που παρουσίασαν οι αμυντικές βιομηχανίες περιλαμβάνονται και συστήματα ξένης προέλευσης, τα οποία πέρασαν στην κατοχή του ρωσικού στρατού κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών.<br /><br />Μεταξύ των προϊόντων που παρουσιάστηκαν στην έκθεση, το μη επανδρωμένο εναέριο όχημα Bayraktar TB2 που ανέπτυξε η τουρκική εταιρεία Baykar και το μη επανδρωμένο εναέριο όχημα SERÇE της Aselsan ήταν αυτά που κέντρισαν το ενδιαφέρον της Άγκυρας. Αν και γνωρίζαμε επίσημα πως το Bayraktar TB2 αποτελούσε μέρος του οπλισμού του ουκρανικού στρατού, είναι άγνωστο πώς οι Ρώσοι απέκτησαν drones τύπου SERÇE τουρκικής παραγωγής. Κατά πάσα πιθανότητα κατάφεραν να καταλάβουν κάποιο στην Συρία ή μπορεί να το απέκτησαν σε κάποια άλλη χώρα, όπως την Ουκρανία ή την Λιβύη.<br /><br />Από την άλλη, παρατηρήθηκε πως το Bayraktar TB2 που παρουσιάστηκε στην έκθεση έφερε πάνω στην άτρακτό του τα σύμβολα της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας, ενώ ήταν εξοπλισμένο με τα τουρκικά πυρομαχικά MAM-L και MAM-C κάτω από τις πτέρυγές του. Βέβαια παρατηρήθηκαν και κάποια ελαττώματα στον σχεδιασμό και την δομή τους, πράγμα που υποδεικνύει πως η Μόσχα ίσως τα επισκεύασε επιφανειακά πριν τα παρουσιάσει στην έκθεση. <br /><br />Επιπλέον, το τουρκικό μέσο ενημέρωσης αναφέρει πως το τουρκικό drone SERÇE διέθετε ένα ηλεκτροπτικό σύστημα τύπου İSPİNOZ Miniature Electro-Optic System κάτω από την άτρακτό του, το οποίο παράγει επίσης η τουρκική εταιρεία Aselsan. Αν και οι Τούρκοι εκτιμούν πως το Bayraktar δεν ήταν λειτουργικό (λόγω των σημαδιών ζημιών που έφερε), φαίνεται πως το drone SERÇE και το σύστημα İSPİNOZ που διέθετε ήταν πλήρως λειτουργικά και επιχειρησιακά.<br /><br />Αξίζει τέλος να σημειώσουμε πως η Ρωσία συμπεριέλαβε τα τουρκικά drones στην διεθνή αμυντική έκθεσή της μία περίοδο που η Άγκυρα αναφέρει πως προσπαθεί να μεσολαβήσει για να λήξει η ένοπλη σύρραξη μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. Ο Ερντογάν προσπαθεί να μετατραπεί στον ειρηνοποιό της κατάστασης, ωστόσο ίσως οι Τούρκοι εκλάβουν την παρουσία τουρκικών drones στην Army-2023 ως μία προκλητική ρωσική συμπεριφορά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Μόσχα προβάλει τουρκικά UAV που απέκτησε στην Ουκρανία στην αμυντική έκθεση Army-2023! Bayraktar & SERÇE .

Γιώργος Μαυρίδης Το SERÇE ίσως το απέκτησαν στην Συρία ή την Λιβύη, μιας και δεν γνωρίζουμε επιβεβαιωμένα ότι χρησιμοποιείται από τον ουκραν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δουλεία στις μέρες μας καλά κρατεί . Η θέση της Τουρκίας.

<img height="358" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/slaves.jpg" width="737" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Μπορεί να κυριαρχεί η εντύπωση πως η δουλεία είναι μια κατάσταση που αναφέρεται στην απώτερη ιστορία, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Στην επαναστατημένη Ελλάδα της δεκαετίας του 1820, η κατάργηση της δουλείας ήταν κορυφαίο μέλημα *. Ενώ έχει επίσημα καταργηθεί παγκοσμίως, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι (και περίπου 12.000.000 παιδιά) βρίσκονται σε ειδεχθείς και άδικες συνθήκες εργασίας, παγιδευμένοι σε γάμους χωρίς συναίνεση ή/και γίνονται θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εμπορίας.<br /><br />Από την έκθεση του 2021 της οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Walk Free, καθώς και από εκτιμήσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, περίπου 50.000.000 άνθρωποι βρίσκονται σήμερα παγιδευμένοι στη σύγχρονη δουλεία. Έχουμε αύξηση σχεδόν 10.000.000 ανθρώπων τα τελευταία πέντε χρόνια. Ποιες χώρες είναι λοιπόν οι μεγαλύτεροι παραβάτες της δουλείας στη σύγχρονη εποχή; Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες έρευνες, οι πέντε παρακάτω βρίσκονται στην κορυφή της λίστας με βάση τον αριθμό των σκλάβων ανά 1.000 κατοίκους.<br /><br />Η ανθρώπινη συμπεριφορά μπορεί μερικές φορές να είναι φοβερά παράδοξη. Αν θεωρούμε ότι οι άλλοι είναι μέρος μιας “δικιάς μας” ομάδας, τότε είναι δυνατή μεγάλη συμπόνια και γενναιοδωρία. Ωστόσο, εάν κάποιο χαρακτηριστικό ή μηχανισμός (το χρώμα του δέρματος, η θρησκεία, η περιοχή καταγωγής, οι πολιτικές πεποιθήσεις, η ηλικία, κ.λπ.) μας οδηγήσει να χαρακτηρίσουμε ορισμένα άτομα ως “άλλους”, τότε οι ανείπωτες φρικαλεότητες γίνονται γρήγορα πραγματικότητα.<br /><br />Ένα τυπικό χαρακτηριστικό της δουλείας με τη μορφή της καταναγκαστικής εργασίας, είναι ότι είναι κοινή σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, αλλά δεν περιορίζεται αποκλειστικά εκεί. Στην πραγματικότητα, οι απαιτήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας από τα πλουσιότερα κράτη είναι η αιτία πίσω από περίπου τα δύο τρίτα όλων των περιπτώσεων καταναγκαστικής εργασίας.<br /><br />Η Walk Free διαπίστωσε ότι σχεδόν μισό τρισεκατομμύριο ισοδύναμα αγαθά σε δολάρια ΗΠΑ συνδέονταν πιθανώς με την παραγωγή από καταναγκαστική εργασία. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας ισχυρίζεται ότι 27.600.000 άνθρωποι (3.300.000 εκ των οποίων είναι παιδιά) εμπλέκονται σε αυτόν τον “κλάδο” και σε εμπορική σεξουαλική εκμετάλλευση. Τα προϊόντα που βρίσκονται στην κορυφή αυτής της προβληματικής λίστας περιλαμβάνουν ηλεκτρονικά είδη, ρούχα, φοινικέλαιο, ακόμη και ηλιακούς συλλέκτες.<br /><br />Τα υπόλοιπα 22+ εκατομμύρια άνθρωποι που υπολογίζεται ότι υποφέρουν από τη σύγχρονη δουλεία εμπίπτουν στην κατηγορία των αναγκαστικών γάμων. Οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα αυτού του αριθμού, αν και μπορεί να είναι πιο ακριβές να τις αναφέρουμε ως κορίτσια, δεδομένου ότι τόσες πολλές από τις εξαναγκασμένες νύφες είναι κάτω των 15 ετών.<br />Βόρεια Κορέα: 104,6 ανά 1.000<br /><br />Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, ή αλλιώς Βόρειος Κορέα, εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος παραβάτης όσον αφορά τη σύγχρονη δουλεία. Με επικεφαλής τον αινιγματικό Κιμ Γιονγκ Ουν, έχει αποδειχθεί ότι χρησιμοποιεί καταναγκαστική εργασία στα ορυχεία άνθρακα, μαγνησίτη, ψευδαργύρου και μολύβδου, κυρίως σε όλη την επαρχία Χαμγκγιόνγκ. Αυτή η πρακτική ξεκίνησε το 1953, στο τέλος του Πολέμου της Κορέας, όταν 50.000 Νοτιοκορεάτες αιχμάλωτοι έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης.<br /><br />Εκτός από γενιές σκλαβωμένων Νοτιοκορεατών και πολίτες της Βόρειας Κορέας, που θεωρήθηκαν προδότες ή ύποπτοι για αποστασία, έχει επίσης αναφερθεί ότι αντιμετωπίζουν την ίδια μοίρα. Ενώ η κυβέρνηση της Πιονγκ Γιάνγκ αρνείται οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά, αρκετά άτομα, που έχουν εμπειρία στα ορυχεία και έχουν δραπετεύσει, μαρτυρούν άλλα.<div><br />Ερυθραία: 90,3 ανά 1.000<br /><br />Η Ερυθραία είναι χώρα στην Ανατολική Αφρική. Συνορεύει με το Σουδάν (Δυτικά), την Αιθιοπία (Νότια) και βρέχεται ανατολικά από την Ερυθρά Θάλασσα. Η Ερυθραία κέρδισε την ανεξαρτησία της από την Αιθιοπία το 1991, με τον επαναστάτη Ισαΐας Αφβέρκι να αναλαμβάνει την εξουσία ως αρχηγός του νέου κράτους. Τις επόμενες δεκαετίες πολίτες ηλικίας μεταξύ 18-40 ετών, αλλά ακόμη και 50 ετών, υποχρεώθηκαν σε θητεία στο στρατό και σε καταναγκαστική εργασία.<br /><br />Στη θητεία τους οι αμοιβές είναι ελάχιστες ή και μηδενικές, η διατροφή τους είναι ανεπαρκής και οι συνθήκες είναι απάνθρωπες συνθήκες, αφού σημειώνοντας και σωματικές ποινές. Οι εργαζόμενοι συχνά δουλεύουν εβδομάδες 72 ωρών για πέντε έως δέκα χρόνια, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις έως και είκοσι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι στρατεύσιμοι σπάνια επιτρέπεται να δουν τις οικογένειές τους, αλλά ακόμα κι αν τους επιτραπεί, οι γονείς θα μπορούσαν να αιχμαλωτιστούν εάν οι νέοι άνδρες και γυναίκες δεν επιστρέψουν στα στρατόπεδά τους.<br /><br />Μαυριτανία: 32 ανά 1.000<br /><br />Η τελευταία χώρα στον κόσμο που απαγόρευσε επίσημα τη δουλεία ήταν η Μαυριτανία, το 1981. Και ενώ αυτό είναι συγκλονιστικά πρόσφατο, η φαινομενικά παράνομη πρακτική της σκλαβιάς εξακολουθεί για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους με τη μορφή καταναγκαστικής εργασίας (και παιδιών), καθώς και εξαναγκασμό σε γάμο (νύφες κυρίως από τις μειονότητες Χαρατίνης).<br /><br />Υπολογίζεται ότι οι μισοί από τους ντόπιους Χαρατίνους είναι σκλάβοι σε αγροκτήματα ή σε σπίτια σε όλο το μήκος και πλάτος της ερήμου, χωρίς ελπίδα απελευθέρωσης, εκπαίδευσης ή αποζημίωσης. Οι ρίζες αυτού του συστήματος ξεκίνησαν πριν από αιώνες, όταν αραβόφωνοι Μαυριτανοί λεηλάτησαν αφρικανικά χωριά, δημιουργώντας ένα σύστημα με κάστες βασισμένο στο χρώμα του δέρματος. Η σημερινή κυβέρνηση αρνείται τους ισχυρισμούς για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν καταγγελθεί τόσο από πρώην όσο και από νυν σκλάβους, αλλά και από έγκυρους δημοσιογράφους.<br /><br />Σαουδική Αραβία: 21,3 ανά 1.000<br /><br />Η Σαουδική Αραβία είναι ευρέως γνωστή ως η γενέτειρα του Ισλάμ και είναι ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Δυστυχώς, χτυπά επίσης το ραντάρ των ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την υποστήριξη του συστήματος kafala, το οποίο ανοίγει την πόρτα στην υποταγή των μεταναστών εργαζομένων από τους ντόπιους εργοδότες τους (ή τους “χορηγούς”).<br /><br />Το ίδρυμα Walk Free, που ασχολείται με την δουλεία στον σύγχρονο κόσμο, αναφέρει ότι οι μετανάστες εργαζόμενοι αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του εργατικού δυναμικού της Σαουδικής Αραβίας, καθώς και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (υπολογίζεται ότι έχουν 13,4 σκλάβους ανά 1.000 άτομα) και του Κουβέιτ (13 ανά 1.000). Πρόσφατα, η κυβέρνηση της Κένυας κλήθηκε να αναλάβει δράση καθώς οι πολίτες της, που εργάζονται ως οικονόμοι στη Σαουδική Αραβία, ανέφεραν σωματική, ψυχική και σεξουαλική κακοποίηση και 89 θάνατοι σημειώθηκαν μεταξύ 2020 και 2021. Ο υπουργός Εργασίας απάντησε κυνικά ότι οι ισχυρισμοί αντιπροσωπεύουν μόνο ένα κλάσμα από τους πάνω από 100.000 Κενυάτες που απασχολούνται στη Σαουδική Αραβία.<br />Τουρκία: 15,6 ανά 1.000<br /><br />Ο Παγκόσμιος Δείκτης Σκλαβιάς διαπίστωσε ότι περίπου 1.300.000 άνθρωποι βιώνουν κάποια μορφή δουλείας στην Τουρκία – μακράν ο υψηλότερος αριθμός στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία. Το Walk Free διαπιστώνει επίσης ότι ενώ η κυβέρνηση έχει κάνει κάποια θετικά βήματα σε σύγκριση με το διεθνή δείκτη σκλαβιάς (Global Slavery Index-GSI) του 2018, εξακολουθεί να έχει την πιο αδύναμη ανταπόκριση στη σύγχρονη δουλεία από τις 47 χώρες που αξιολογήθηκαν στην περιοχή.<br /><br />Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι ευάλωτοι σε καταχρήσεις εργασίας, ενώ γυναίκες και νεαρά κορίτσια (ιδιαίτερα οι Σύροι πρόσφυγες και η κοινότητα LGBTQI+) έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ομάδων που δραστηριοποιούνται σε επιχειρήσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εμπορίας ανθρώπων. Τέτοια στοιχεία είναι πιθανό να μην αναφέρονται.<br />Οι 20 πρωταγωνιστές στη δουλεία<br /><br />Η κατάταξη των χωρών που πρωταγωνιστούν στη δουλεία σύμφωνα με την εκτιμώμενο αριθμό σκλάβων ανά 1.000 άτομα έχει ως εξής:1 Βόρεια Κορέα 104.6<br />2 Ερυθραία 90,3<br />3 Μαυριτανία 32,0<br />4 Σαουδική Αραβία 21.3<br />5 Τουρκία 15.6<br />6 Τατζικιστάν 14,0<br />7 Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 13.4<br />8 Αφγανιστάν 13.0<br />8 Κουβέιτ 13.0<br />8 Ρωσία 13.0<br />11 Ουκρανία 12.8<br />12 Βόρεια Μακεδονία 12.6<br />13 Μιανμάρ 12.1<br />14 Τουρκμενιστάν 11.9<br />15 Αλβανία 11.8<br />16 Λευκορωσία 11.3<br />17 Καζακστάν 11.1<br />18 Αζερμπαϊτζάν 10.6<br />18 Πακιστάν 10.6<br />20 Παπούα Νέα Γουινέα 10.3<br /><br />Για την Ελλάδα η έκθεση Global Slavery Index 2023 δηλώνει 6,4 άτομα ανά 1000 και σύνολο 66.000 σε πληθυσμό 10.423.000.<br /><br />* Στα αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας στην βιβλιοθήκη της Βουλής με αριθμό 151, υπάρχει ένα έγγραφο, το οποίο πιστοποιεί την κατάργηση της δουλείας στη χώρα. Το έγγραφο υπογράφεται με ημερομηνία 25 Φεβρουαρίου 1825 και με σφραγίδα έκδοσης στην Κόρινθο, από τον Αρχιγραμματέα της Επικρατείας, Θεόδωρο Νέγρη. «Γνωστοποιείται κατ’ επιταγήν της Διοικήσεως προς το Μινιστέριον του Πολέμου, ότι, επειδή η Διοίκησις αρχήν θεμελιώδη έχει την κατάργησιν της δουλείας: Α΄. Είναι απηγορευμένον άχρις εκδόσεων ειδικού νόμου να πωλώνται και ν’ αγοράζωνται, καθ’ όλην την ελληνικήν επικράτειαν, άνθρωποι εκατέρωθεν των γενών παντός έθνους. Β΄. Αν τυχόν ευρίσκωνται ή ακολούθως ευρεθώσιν αργυρώνητοι , από αυτήν την ώραν είναι ελεύθεροι και από τους ιδίους δεσπότας ακαταζήτητοι. Το Μινιστέριον του Πολέμου να ενεργήσει ταύτην την επιταγήν, εφ’ όσον ανήκει των αυτώ Μινιστερίω.<br />Εν Κορίνθω τη κε΄ Φεβρουαρίου 1822»</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η δουλεία στις μέρες μας καλά κρατεί . Η θέση της Τουρκίας.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Μπορεί να κυριαρχεί η εντύπωση πως η δουλεία είναι μια κατάσταση που αναφέρεται στην απώτερη ιστορία, αλλά δεν είναι α...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μυστήριο με τη μάχη των δύο ισχυρότερων στρατών στη Λιβύη.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Libya-2.jpg" width="718" /><br /><br />Συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ανακοίνωσε η μεταβατική κυβέρνηση Ντμπεϊμπά μεταξύ των δύο στρατιωτικών μονάδων που συγκρούστηκαν με βαριά όπλα στα νότια προάστια της Τρίπολης, από το απόγευμα της Δευτέρας μέχρι και χθες. Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης είπε ότι ο διοικητής της Ταξιαρχίας 444, που είχε συλληφθεί από τους άνδρες της Ειδικής Δύναμης Αποτροπής, θα παραδοθεί σε άλλη μονάδα που δεν ενεπλάκη στις μάχες και έτσι λήγει ο γενικός συναγερμός που σήμανε υπό τον φόβο ενός νέου κύκλου εμφυλίου στη Λιβύη.<br /><br />Η Υπηρεσία Υγείας της Τρίπολης ανέφερε πως τουλάχιστον 27 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν. Δεν διευκρίνισε αν ο απολογισμός αυτός περιλαμβάνει άμαχους. Η Ειδική Δύναμη Αποτροπής (Al Rada) υπάγεται στο Προεδρικό Συμβούλιο υπό τον πρόεδρο Μένφι και είναι η επίλεκτη αντιτρομοκρατική ομάδα. Η Ταξιαρχία 444 υπάγεται στην στον πρωθυπουργό Νμπεϊμπά. Οι δύο άνδρες χθες δεν προέβησαν σε δηλώσεις. Στο παρασκήνιο, όμως, φαίνεται πως κινητοποιήθηκαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις αλλά και οι διπλωματικές αντιπροσωπείες των μεγάλων χωρών.<br /><br />Οι συγκρούσεις έλαβαν χώρα στα νότια προάστια της Τρίπολης και γύρω από το αεροδρόμιο το οποίο έκλεισε. Αν και δεν υπήρξε επίσημη εξήγηση για την αιτία που πυροδότησε την σύγκρουση, υπήρξαν αναφορές στα λιβυκά μέσα ενημέρωσης ότι πυροδοτήθηκε από την σύλληψη και κράτηση του Μαχμούντ Χάμζα, διοικητή της 444 Ταξιαρχίας από την Ειδική Δύναμη Αποτροπής. Ο Χάμζα επρόκειτο τα ταξιδέψει με αεροπλάνο (άγνωστο με ποιο προρισμό) όταν ομάδα της Ειδικής Δύναμης τον συνέλαβε μαζί με τους συνοδούς του.<br /><br />Δεν δόθηκαν λεπτομέρειες που και πότε θα παραδοθεί ο διοικητής Mahmoud Hamza, και ποια είναι η ουδέτερη μονάδα που θα τον κρατήσει. Οι δύο μονάδες σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης είχαν συγκρουστεί στην Τρίπολη και στις 28 Μαΐου, αλλά εκείνες οι συγκρούσεις ήταν μικρής έντασης και πέρασαν απαρατήρητες από τα διεθνή μέσα. Η Rada και η 444 Ταξιαρχία θεωρούνται οι δύο πιο ισχυρές ομάδες πολιτοφυλακής που λειτουργούν στα δυτικά της χώρας και είναι πλέον οργανωμένες σε στρατιωτική επαγγελματική βάση.<br /><br />Συναγερμός στις διπλωματικές αποστολές<br /><br />Οι διπλωματικές αποστολές των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Γαλλίας στη Λιβύη ζήτησαν άμεση κατάπαυση, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να χαθεί ο έλεγχος σε όλη τη χώρα.<br /><br />Το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο της Λιβύης και η Βουλή που εδρεύει στη Βεγγάζη κάλεσαν τις αντιμαχόμενες πλευρές στην πρωτεύουσα, Τρίπολη, να τερματίσουν αμέσως τις εχθροπραξίες και να επιλύσουν τις διαφορές ειρηνικά. Ο πρωθυπουργός Ντμπεϊμπά επισκέφθηκε τις περιοχές συγκρούσεων μετά την κατάπαυση του πυρός και σύμφωνα με το λιβυκό πρακτορείο ειδήσεων έδωσε εντολή να αποζημιωθούν οι οικογένειες που έχουν θύματα και τραυματίες ή υλικές ζημιές.<br /><br />Toν πρωθυπουργό επισκέφθηκε ο νέος πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, Μοχάμεντ Τεκάλα, χωρίς να γίνουν γνωστές λεπτομέρειες για τις συνομιλίες τους. Από την κυβέρνηση έγινε γνωστό σήμερα ότι ο υπουργός Εσωτερικών Ιμάντ Τραμπελσί έδωσε εντολή να συγκροτηθεί Ειδική Ομάδα για την διαχείριση κρίσεων, υπό την ηγεσία της Διεύθυνσης Ασφαλείας της Τρίπολης, η οποία θα διενεργήσει και την έρευνα για τις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ Ταξιαρχίας 444 και Ειδικής Δύναμης.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μυστήριο με τη μάχη των δύο ισχυρότερων στρατών στη Λιβύη.

Συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ανακοίνωσε η μεταβατική κυβέρνηση Ντμπεϊμπά μεταξύ των δύο στρατιωτικών μονάδων που συγκρούστηκαν με βαριά όπλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ο Κυριάκος μετέτρεψε τους υπουργούς σε γενικούς διευθυντές!

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/ipoyrgiko-mitsotakis-SLpress.jpg" width="722" /><br /><br /><b>Γκουτζάνης Σπύρος</b><br />Μετά την μεγάλη του εκλογική νίκη, o πρωθυπουργός, όπως ήταν αναμενόμενο, συνεχίζει στο υβριδικό μοντέλο διακυβέρνησης της πρώτης θητείας του, που έχει έντονα τα στοιχεία του προεδρικού συστήματος και ονομάστηκε επιτελικό κράτος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ολοκληρώνει την μετάβαση από το παραδοσιακό πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα, σύστημα που άφηνε μεγάλο περιθώριο αυτονομίας σε υπουργούς-τσελιγκάδες (σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό παλαιού υπουργού του Κώστα Καραμανλή). Τώρα έχουμε υπουργούς γενικούς διευθυντές!<br /><br />Διότι και σε περισσότερο βαθμό από την προηγούμενη τετραετία, οι υπουργοί τελούν υπό ασφυκτική παρακολούθηση, με την προεδρία της κυβέρνησης, το σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης των δράσεων και τους τοποτηρητές-συνδέσμους του Μαξίμου ανά υπουργείο (υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς, συμβούλους).<br /><br />Για να μείνουμε στη ΝΔ και στο προ Μητσοτάκη κυβερνητικό παρελθόν της, ο Κώστας Καραμανλής λειτουργούσε με τους υπουργούς-τσελιγκάδες ή φεουδάρχες. Ο πρωθυπουργός επέλεγε τον υπουργό, ο οποίος εφ’ εξής ήταν ο απόλυτος άρχοντας στον τομέα του, τον οποίο διαχειριζόταν σαν τσιφλίκι. Πολλές φορές επέλεγε τους υφυπουργούς, τους γενικούς γραμματείς και τους συνεργάτες του και χάραζε την υλοποίηση της πολιτικής και έδινε λόγο μόνο στον πρωθυπουργό για τα μείζονα ζητήματα.<br /><br />Παράλληλα, ο Κώστας Καραμανλής είχε καθιερώσει την κυβερνητική επιτροπή που συνεδρίαζε με σταθερή σύνθεση κάθε εβδομάδα, και όταν χρειαζόταν με την προσθήκη ενός υπουργού που παρουσίαζε τα θέματά του. Ο ίδιος ο Καραμανλής είχε συστήσει στους υπουργούς του να επιλέγουν ένα κεντρικό θέμα και πέντε έως έξι δευτερεύοντα ανά εξάμηνο ή έτος και εκεί να επικεντρώνονται και να κρίνονται. Το σύστημα αυτό αντανακλούσε και τους εσωκομματικούς συσχετισμούς και το εγγενές σύστημα των φεουδαρχών της ΝΔ.<br /><br />Υπουργοί όπως ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Γιώργος Αλογοσκούφης, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Δημήτρης Σιούφας, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, με αυξημένα κομματικά ερείσματα, ισχυρές προσβάσεις στα συστημικά ΜΜΕ, σχέσεις με επιχειρηματικά συμφέροντα και απήχηση στην κοινή γνώμη, διέθεταν υψηλό βαθμό αυτονομίας. Από την άλλη η απόδοση και του υπουργικού τίτλου ενίσχυε τους κομματικούς φεουδάρχες και διαιώνιζε το φεουδαρχικό σύστημα, αφού διαχειρίζονταν κονδύλια, μοίραζαν οφίκια και διαχειρίζονταν προσωπικές πελατείες.<div><br />Μοντέλο διακυβέρνησης Σαμαρά<br /><br />Ο Αντώνης Σαμαράς θέλησε να το αλλάξει, αποδυναμώνοντας τους υπουργούς-φεουδάρχες τόσο ως μέλη της κυβέρνησης, όσο και στο κόμμα. Βοήθησε η μνημονιακή περίοδος και η συγκυβέρνηση και η επιλογή των προσώπων, όπως και η αποχώρηση ισχυρών κομματικών παραγόντων.<br /><br />Παράλληλα, όπως εξηγούσε υπουργός (που έχει παρακολουθήσει διαχρονικά την διακυβέρνηση της ΝΔ και γνωρίζει και προσωπικά τον Γιώργο Γεραπετρίτη και τις απόψεις του), «ο Σαμαράς τοποθέτησε μία σειρά από υφυπουργούς, γραμματείς και στελέχη δικά του γύρω από κάθε υπουργό που ήταν τα μάτια και τα αυτιά του, και είτε απευθείας ο ίδιος είτε μέσω των συνεργατών του στο Μαξίμου (Σταμάτης, Λαζαρίδης, Μπούρας) ασκούσε συνεχή εποπτεία και έλεγχο στους υπουργούς».<br /><br />Ακόμη και το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης είχε εγκατασταθεί στα υπουργεία επί Σαμαρά, αν και περιορισμένα λειτούργησε. Μάλιστα, ο Αντώνης Σαμαράς είχε διακηρύξει ότι επιθυμούσε να πάει σε ένα καθαρά προεδρικό σύστημα, με καθιέρωση ασυμβίβαστου ανάμεσα στους υπουργούς και τους βουλευτές, αλλά τελικά δεν προχώρησε σε μεταρρύθμιση αυτού του μεγέθους.<br /><br />Ένα τέτοιο σύστημα καθαρά πια προεδρικό θα ενίσχυε μεν τον πρωθυπουργό, ως επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας που θα διάλεγε τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς του, αλλά θα αναβάθμιζε παράλληλα και το κοινοβούλιο, αφού οι βουλευτές θα ασκούσαν τον ουσιαστικό νομοθετικό και ελεγκτικό τους ρόλο και δεν θα προσπαθούσαν απλώς να είναι αρεστοί στον πρωθυπουργό για να μπουν στην επόμενη κυβέρνηση. Ωστόσο παραμένει πάντα σαν παρακαταθήκη.<br />Σε κρίση το σύστημα Μητσοτάκη<br /><br />Μέσα από αυτό το πρίσμα, ο πρωθυπουργός, ολοκλήρωσε, συστηματοποίησε και θεσμοποίησε, ένα μοντέλο διακυβέρνησης που είχε αρχίσει άτυπα να εφαρμόζει ο Αντώνης Σαμαράς, ήδη από την πρώτη του θητεία. Ένα μοντέλο που συνεχίζει. Η προεδρία της κυβέρνησης, με τις αυξημένες και θεσμοποιημένες εξουσίες που διαθέτει, λειτουργεί σαν προέκτασή του και καθιστά παντοδύναμο τον πρωθυπουργό.<br /><br />Το Υπουργικό Συμβούλιο παραμένει τυπικά ως το επιτελικό όργανο που θα συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα, όχι πάντα για να χαράσσει τις κατευθυντήριες γραμμές της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό πως στο πρώτο Υπουργικό διανεμήθηκαν τα περίφημα γαλάζια “ντοσιέ” ανά υπουργείο, με στόχους, προτεραιότητες και χρονοδιαγράμματα που πρέπει να προωθήσει ο εκάστοτε υπουργός, σαν να πρόκειται για γενικούς διευθυντές επιχειρήσεων.<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως πανίσχυρος, τόσο στο πολιτικό σκηνικό, αφού επί της ουσίας δεν έχει αξιωματική αντιπολίτευση, όσο και στο εσωκομματικό πεδίο. Μπορεί η επόμενη γενιά “Γαλάζιων” βαρόνων να είναι υπαρκτή, αλλά οι συνθήκες διαιώνισης της βαρωνείας δυνητικά εκλείπουν, όταν ακόμα και οι υπουργοί έχουν περιορισμένη εξουσία.<br /><br />Πάντως, το υβριδικό με στοιχεία προεδρικού μοντέλου σύστημα διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην πρώτη του θητεία “διαφημίστηκε” πως λειτούργησε στην μεταναστευτική κρίση του Έβρου και στην πανδημία (στο πρώτο κύμα, πριν η διαχείριση της περάσει πλήρως στον “αυτόματο πιλότο” στης ατομικής ευθύνης) όμως, στην πορεία επισκιάστηκε από το σκάνδαλο των υποκλοπών, όπου αποδείχτηκε πως μέχρι και στελέχη της κυβέρνησης και του κράτους ήταν θύματα παρακολουθήσεων.<br /><br />Στην δεύτερη θητεία Μητσοτάκη, με την κυβέρνηση να σπάει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο μέσα σε λίγο διάστημα από την επανεκλογή της, το συγκεκριμένο σύστημα διακυβέρνησης μοιάζει πλέον να περιορίζεται πως να θέτει μονίμως στο απυρόβλητο τον πρωθυπουργό, στις πολλαπλές κρίσεις που εμφανίζονται. Βλέπετε μπορεί οι τύποις υπουργοί να μην έχουν εξουσία, αλλά πάντα διατηρούν την ευθύνη!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς ο Κυριάκος μετέτρεψε τους υπουργούς σε γενικούς διευθυντές!

Γκουτζάνης Σπύρος Μετά την μεγάλη του εκλογική νίκη, o πρωθυπουργός, όπως ήταν αναμενόμενο, συνεχίζει στο υβριδικό μοντέλο διακυβέρνησης της...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμιο μπρα ντε φερ με την Κίνα για τις πολύτιμες σπάνιες γαίες.

<img height="427" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/64ca87493400005e008d11fc.jpeg?cache=61bVK36ZnL&ops=scalefit_720_noupscale" width="719" /><br /><br />Η διύλιση σπάνιων γαιών για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια είναι δύσκολη. Η MP Materials και η Lynas το ξέρουν από πρώτο χέρι.<br /><br />Οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες σπάνιων γαιών στον κόσμο, εκτός Κίνας, αντιμετωπίζουν προκλήσεις για να μετατρέψουν τον βράχο από τα ορυχεία τους σε δομικά στοιχεία για μαγνήτες που χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία, από το iPhone της Apple έως το Model 3 της Tesla και τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 της Lockheed Martin.<br /><br />Η πίεση της Δύσης να αναπτύξει ανεξάρτητες προμήθειες αυτών των πολύτιμων ορυκτών έγινε πιο επιτακτική, αφού το Πεκίνο επέβαλε ελέγχους εξαγωγών τον περασμένο μήνα στα στρατηγικής σημασίας μέταλλα γάλλιο και γερμάνιο, προκαλώντας φόβους παγκοσμίως ότι η Κίνα θα μπορούσε να εμποδίσει στη συνέχεια τις εξαγωγές σπάνιων γαιών ή της τεχνολογίας επεξεργασίας τους.<div><br />Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζοτν η MP, η Lynas και άλλες εταιρείες για να διυλήσουν τις δικές τους σπάνιες γαίες υπογραμμίζουν το δύσκολο έργο που αντιμετωπίζει ο υπόλοιπος κόσμος να σπάσει τον ασφυκτικό κλοιό που έχει δημιουργήσει η Κίνα γύρω από τη βασική ομάδα των 17 μετάλλων, τα οποία απαιτούνται για την μετάβαση στην καθαρή ενέργεια.<br /><br /><br />Τεχνικές πολυπλοκότητες, προβλήματα συνεργασίας και ανησυχίες για τη ρύπανση δεν επιτρέπουν στις εταιρείες αυτές να διεκδικήσουν και να αποσπάσουν μερίδιο αγοράς από την Κίνα, η οποία σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας ελέγχει το 87% της παγκόσμιας ικανότητας διύλισης σπάνιων γαιών.<br /><br />Εάν αυτά πρότζεκτ συνεχίσουν να αποτυγχάνουν, πολλές οικονομίες δεν θα καταφέρουν τον στόχο τους να μηδενίσουν τις εκπομπές άνθρακα έως το 2050 για να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, χωρίς τη συμμετοχή του Πεκίνου.<br /><br />Τα σχέδια της αυστραλιανής Lynas να κατασκευάσει ένα διυλιστήριο σπάνιων γαιών στις ΗΠΑ με έναν ετέρο της από το Τέξας κατέρρευσαν. Η Lynas προσπαθεί τώρα να ολοκληρώσει ένα διυλιστήριο σπάνιων γαιών στη Δυτική Αυστραλία, που αντιμετώπισε αρκετά εμπόδια, και κατασκευάζει το δικό της εργοστάσιο αλλού στο Τέξας.<br /><br />Ο στόχος της MP για τη διύλιση των δικών της μετάλλων σπάνιων γαιών το 2020 φρέναρε από την πανδημία και τις τεχνικές προκλήσεις του COVID-19 και μετατοπίστηκε για τα τέλη του 2023.<br /><br />Πολύτιμα ορυκτά, δύσκολη επεξεργασία<br /><br />Η διαδικασία διύλισης σπάνιων γαιών είναι πολύ περίπλοκη. Οι μαγνήτες σπάνιων γαιών μετατρέπουν την ισχύ σε κίνηση και είναι απαραίτητα συστατικά στον κινητήρα ενός ηλεκτρικού οχήματος. Είναι ελαφρύτεροι και μπορούν να αντέξουν πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες από τους παραδοσιακούς μαγνήτες, εν μέρει λόγω των μοναδικών χημικών τους ιδιοτήτων.<br /><br />Τα διυλιστήρια σπάνιων γαιών καλούνται να επεξεργαστούν 17 μέταλλα, ανάλογα με τη γεωλογία ενός κοιτάσματος, καθένα από τα οποία έχει σχεδόν το ίδιο μέγεθος και βάρος, καθιστώντας τον διαχωρισμό περίπλοκο. Αυτές οι σπάνιες γαίες πρέπει να απομακρυνθούν με συγκεκριμένη σειρά, εμποδίζοντας τις εταιρείες επεξεργασίας να επιλέξουν συγκεκριμένα στοιχεία που μπορεί να θέλουν.<br /><br />Για την εξαγωγή νεοδύμιου και πρασεοδύμιου για την κατασκευή μαγνητών ηλεκτρικων οχημάτων, για παράδειγμα πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν τα λιγότερο επιθυμητά λανθάνιο και δημήτριο, που αποτελούν περίπου το 83% των αποθεμάτων στην Καλιφόρνια, σε μια διαδικασία που βασίζεται σε ένα περίπλοκο κοκτέιλ οξέων, βάσεων και άλλων χημικών ουσιών που είναι προσαρμοσμένα στη γεωλογία του ορυχείου.<br /><br />Η Κίνα εδώ και πολλά χρόνια έχει επενδύσει πολύ και έξυπνα στην ικανότητα επεξεργασίας για τη μετατροπή του υλικού (σπανίων γαιών) από το ορυχείο μέχρι τον μαγνήτη, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τον υπόλοιπο κόσμο.<br /><br />Κινεζική κυριαρχία<br /><br />Η τεχνογνωσία της Κίνας στη διύλιση επέτρεψε στη χώρα να καθορίσει τις τιμές των σπάνιων γαιών σε διαφορετικά στάδια επεξεργασίας προς όφελός της, συμπεριλαμβανομένων χαμηλών τιμών για τα τελικά προϊόντα, με σκοπό να εμποδίσει τον ξένο ανταγωνισμό.<br /><br />Εστιάζοντας στρατηγικά σε βιομηχανίες που χρησιμοποιούν τους μαγνήτες - κατασκευασμένους με σπάνιες γαίες που εξευγενίζονται στην Κίνα, με περιθώρια κέρδους που διατηρούνται σκόπιμα χαμηλά - το Πεκίνο μπορεί να ενισχύσει την ακμάζουσα βιομηχανία ηλεκτρικών οχημάτων του.<br /><br /></div><div>Το μοντέλο της Κίνας γνώρισε απότομη ενίσχυση τον περασμένο μήνα, όταν οι τιμές των σπάνιων γαιών βυθίστηκαν στο χαμηλότερο επίπεδό τους εδώ και σχεδόν τρία χρόνια, εν μέρει λόγω της αυξανόμενης κινεζικής προσφοράς. Η Κίνα προσφέρει επίσης έκπτωση 13% στις εξαγωγές στους κατασκευαστές μαγνητών που χρησιμοποιούν το υλικό της, ενισχύοντας την κυριαρχία της.<br /><br />Το Πεκίνο εδώ και χρόνια επιτρέπει τις εισαγωγές ελαφρώς επεξεργασμένων πετρωμάτων. Η στρατηγική αυτή βοηθά στη διασφάλιση τιμών που δίνουν κίνητρα σε άλλες χώρες να σκάψουν νέα ορυχεία αλλά όχι να κατασκευάσουν μονάδες επεξεργασίας.<br /><br />Η MP έστειλε περίπου 43.000 μετρικούς τόνους υλικού στην Κίνα πέρυσι για διύλιση. Η Μιανμάρ, το Βιετνάμ και άλλες χώρες αποστέλλουν επίσης υλικό στην Κίνα για διύλιση.<br /><br />Η Lynas διυλίζει στη Μαλαισία το υλικό που παράγει στην Αυστραλία, αλλά οι αρχές στην Κουάλα Λουμπούρ σχεδιάζουν να μπλοκάρουν τις εισαγωγές το επόμενο έτος, επικαλούμενες ανησυχίες ότι το εργοστάσιο της Lynas διαρρέει ραδιενεργά απόβλητα.<br /><br />Η εταιρεία πουλάει εδώ και καιρό μέταλλα σπάνιων γαιών στις Ηνωμένες Πολιτείες (στην ιδιωτική Blue Line) για επεξεργασία σε εξειδικευμένα υλικά. Το 2019, συμφώνησαν να κατασκευάσει εγκαταστάσεις διύλισης κοντά στο Σαν Αντόνιο του Τέξας και συζήτησε με αξιωματούχους της κυβέρνησης Τραμπ τα σχέδιά τους να είναι «ο μόνος μεγάλης κλίμακας παραγωγός χωριστών (στοιχείων σπάνιων γαιών) στον κόσμο εκτός Κίνας».<br /><br />Ομως αυτή η προσπάθεια, που χρηματοδοτείται εν μέρει από το Πεντάγωνο, έκτοτε έχει καταρρεύσει, χωρίς να έχει γίνει γνωστή η αιτία. Η Lynas αυτή την εβδομάδα ανακοίνωσε τα σχέδιά της για κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων διύλισης κατά μήκος της ακτής του Τέξας, με 258 εκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση του Πενταγώνου.</div><div><br />Αντίστοιχα πρότζεκτ στη Σουηδία, τη Νότια Αφρική, την Αυστραλία και άλλες χώρες στοχεύουν στην εξαγωγή σπάνιων γαιών από απόβλητα και υποπροϊόντα ορυχείων που θα μπορούσαν να καλύψουν το 8% της παγκόσμιας ζήτησης.<br /><br />Η Benchmark Mineral Intelligence, ένας πάροχος δεδομένων αγοράς, εκτιμά ότι η Κίνα διυλίζει το 89% του παγκόσμιου νεοδυμίου και πρασεοδύμιου, τα βασικά μέταλλα για τους μαγνήτες ηλεκτρικών οχημάτων, κυριαρχία που μέχρι το 2028 αναμένεται να πέσει στο 75%.<br /><br />Ο παγκόσμιος έλεγχος της Κίνας στη διύλιση του δυσπροσίου προβλέπεται από να μειωθεί από 99% το 2023 σε 94% έως το 2028. Το δυσπρόσιο βοηθά στη διατήρηση της μαγνήτισης σε υψηλές θερμοκρασίες.<br /><br />Καθαρότερη τεχνολογία<br /><br />Το μονοπώλιο της Κίνας θα πρέπει να σπάσει, όμως, χωρίς να θυσιαστεί το περιβάλλον, λένε οι αναλυτές του κλάδου, καθώς οι ανησυχίες για τα τοξικά απόβλητα των τρεχουσών διεργασιών εμποδίζουν τα επίδοξα πρότζεκτ.<br /><br />Οι προσπάθειες της Leading Edge Materials για την ανάπτυξη του κοιτάσματος σπάνιων γαιών Norra Karr στη Σουηδία σταμάτησαν το 2016 λόγω ανησυχιών ότι οι χημικές ουσίες θα μπορούσαν να περάσουν στο πόσιμο νερό.<br /><br />Η Tesla ανακοίνωσε τον Μάιο σχέδια για την κατασκευή μαγνητών EV χωρίς σπάνιες γαίες, επικαλούμενη «περιβαλλοντικούς και υγειονομικούς κινδύνους» στην υπάρχουσα διαδικασία.<br /><br />Η American Rare Earths συνεργάζεται με επιστήμονες της αμερικανικής κυβέρνησης για την ανάπτυξη βακτηρίων που θα μπορούσαν να επεξεργαστούν σπάνιες γαίες. Οι ιδιωτικές εταιρείες Locus Mining και Aether Bio μελετούν επίσης τρόπους χρήσης επιφανειοδραστικών και νανοτεχνολογίας, αντίστοιχα.<br /><br />Ωστόσο, οι καθαρότερες λύσεις απέχουν χρόνια από την παραγωγή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παγκόσμιο μπρα ντε φερ με την Κίνα για τις πολύτιμες σπάνιες γαίες.

Η διύλιση σπάνιων γαιών για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια είναι δύσκολη. Η MP Materials και η Lynas το ξέρουν από πρώτο χέρι. Οι δύο μεγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία “δένει” την Λιβύη… εκμίσθωση πολεμικού λιμένα, βάση-απειλή.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/Libyan-Port-Locations-790x400.jpg" width="725" /><br /><br />Σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας η Άγκυρα μισθώνει το λιμάνι του Khoms (Al Khums) στη Λιβύη για 99 έτη. Το λιμάνι και η γύρω περιοχή θα αποτελέσουν βάση των τουρκικών ναυτικών και χερσαίων δυνάμεων. <br /><br />“Από εκεί θα προστατεύει τα τουρκικά ύδατα και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας”, αναφέρει η ανακοίνωση. Φυσικά πρόκειται για σοβαρότατη και καθόλου ευχάριστη για την Ελλάδα εξέλιξη εάν τελικά υλοποιηθεί.<br /><br />Η Τουρκία από την Λιβύη θέτει την Ελλάδα μεταξύ δύο πυρών, ισχυροποιεί στην πράξη το παράνομο μεν, ισχύοντα δε, μνημόνιο με την Λιβύη και είναι σε θέση να δημιουργήσει προβλήματα δυτικά της Κρήτης.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία “δένει” την Λιβύη… εκμίσθωση πολεμικού λιμένα, βάση-απειλή.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας η Άγκυρα μισθώνει το λιμάνι του Khoms (Al Khums) στη Λιβύη για 99 έτη. Το λιμάνι και η...

Διαβάστε την συνέχεια

Handelsblatt: Η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της ΕΕ σε γάλλιο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/Gallium_crystals-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/Gallium_crystals-790x400.jpg" width="716" /></a></div><div><br /></div>Λόγω των ασταθών συνθηκών στο διεθνές εμπόριο, η ΕΕ επιδιώκει να καταστεί αυτάρκης στην προμήθεια ενέργειας και πρώτων υλών και όσον αφορά τον δεύτερο τομέα, το παράδειγμα του γαλλίου δείχνει τόσο ότι η ΕΕ μπορεί πράγματι να γίνει ανεξάρτητη, όσο και ότι η Ελλάδα δύναται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία.<br /><br />«Στα βουνά της Βοιωτίας υπάρχει ένας κρυμμένος θησαυρός. Εκεί η εταιρεία Αλουμίνιον της Ελλάδος λειτουργεί τα μεγαλύτερα ορυχεία βωξίτη στην Ευρώπη. Μάλιστα, ο βωξίτης που εξορύσσεται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα πλούσιος όχι μόνο σε αλουμίνιο, αλλά και σε γάλλιο», παρατηρεί η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt, σύμφωνα με την Deutsche Welle.<br /><br />Όπως σημειώνει, «μέχρι στιγμής, η ΕΕ καλύπτει το 71% των αναγκών της σε γάλλιο με εισαγωγές από την Κίνα. Λόγω των ασταθών συνθηκών στο διεθνές εμπόριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναζητά όμως ήδη εναλλακτικές λύσεις. Σε αυτό το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι ο ελληνικός όμιλος Μυτιληναίος, στον οποίο ανήκει η Αλουμίνιον της Ελλάδος».<br /><br />«Τον Ιούλιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας προσέγγισε με το ερώτημα εάν είμαστε σε θέση να παράγουμε γάλλιο», επιβεβαιώνει στην Handelsblatt ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, πρόεδρος, διευθύνων σύμβουλος και κύριος μέτοχος της Mytilineos Holdings, ο οποίος δηλώνει πως «θα μπορούσαμε να καλύψουμε τη ζήτηση σε γάλλιο ολόκληρης της ΕΕ».<br /><br />Το γερμανικό μέσο εξηγεί πως «το γάλλιο είναι απαραίτητο για πολυάριθμες εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας. Υπάρχει στα smartphones, στις ηλιακές κυψέλες, σε όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα, καθώς και σε τσιπ υπολογιστών. Γι’ αυτό και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το κατατάσσει ως "στρατηγικής σημασίας". […] Ενώ οι περισσότεροι παραγωγοί αλουμινίου στην Ε.Ε. έχουν αποσυρθεί από την παραγωγή γαλλίου εξαιτίας του υψηλού ενεργειακού κόστους και του κινεζικού ανταγωνισμού, η Μυτιληναίος λειτουργεί εδώ και τέσσερα χρόνια ένα πιλοτικό έργο παραγωγής γαλλίου στον Άγιο Νικόλαο στην κεντρική Ελλάδα. Σήμερα, η εταιρεία Μυτιληναίος παράγει 900.000 τόνους αλουμίνας και 185.000 τόνους πρωτογενούς αλουμινίου ετησίως».<br /><br />Η Handelsblatt αναφέρει τέλος πως «η ζήτηση της Ε.Ε. για γάλλιο ανέρχεται σε περίπου 40 τόνους ετησίως». Ταυτοχρόνως οι ειδικοί εκτιμούν ότι η Μυτιληναίος θα μπορούσε να εξορύττει περίπου 60 τόνους γαλλίου, «μία ποσότητα που θα έφτανε επομένως για την κάλυψη των ευρωπαϊκών αναγκών, δεδομένου επιπλέον ότι "ο ελληνικός βωξίτης είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε γάλλιο και σπάνιες γαίες όπως το σκάνδιο, το λανθάνιο και άλλα", όπως εξηγεί ο Ευάγγελος Μυτιληναίος».<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Handelsblatt: Η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της ΕΕ σε γάλλιο.

Λόγω των ασταθών συνθηκών στο διεθνές εμπόριο, η ΕΕ επιδιώκει να καταστεί αυτάρκης στην προμήθεια ενέργειας και πρώτων υλών και όσον αφορά τ...

Διαβάστε την συνέχεια