BBC: «Το φυσικό αέριο της Μεσογείου μπορεί να αλλάξει τις στρατηγικές ισορροπίες»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/73b2264d673ee7b5b2e7e165020516acmesogeios-aerio.jpg500.jpg" /></div> <b><br /></b> <b>«Επί δεκαετίες, οι περισσότερες χώρες της Εγγύς Ανατολής, στα ανατολικά της Μεσογείου, είχαν μικρό ή κανένα μερίδιο από τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα της Μέσης Ανατολής.</b><br /> <br /> Οι Ισραηλινοί είχαν βγάλει και ανέκδοτο για το πώς ο Μωυσής οδήγησε τον λαό του μέσα στην έρημο επί 40 χρόνια μέχρι το μοναδικό μέρος που δεν έχει πετρέλαιο στην περιοχή.<br /> <br /> Αλλά με τις ανακαλύψεις υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, και πιθανώς πετρελαίου, ανοίγουν νέες οικονομικές προοπτικές. Και στο μέλλον, αυτά τα κοιτάσματα μπορεί να αλλάξουν τις διεθνείς στρατηγικές ισορροπίες», γράφει σχετικό ρεπορτάζ του BBC.<br /> <br /> Σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 3.455 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, και 1,7 δισ. βαρέλια πετρελαίου στα ανοιχτά του Ισραήλ, της Λωρίδας της Γάζας, της Κύπρου, της Συρίας και του Λιβάνου.<br /> <br /> Ο ανταγωνισμός για τα δικαιώματα εκμετάλλευσης αυτών των πόρων επιδεινώνει τις υφιστάμενες εντάσεις.<br /> <br /> Το 2009 και το 2010, δύο αμερικανο-ισραηλινές κοινοπραξίες που εξερευνούσαν τον βυθό κοντά στην Χάιφα ανακάλυψαν τα πεδία Ταμάρ και Λεβιάθαν. Η ανακάλυψη σημαίνει ότι το Ισραήλ ενδέχεται να διακόψει το συμβόλαιο με την Αίγυπτο, η οποία παρείχε κατά το παρελθόν το 40% του φυσικού αερίου που καταναλώνεται στο Ισραήλ.<br /> <br /> Τα δύο οικόπεδα, όταν αναπτυχθούν, θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του Ισραήλ για ηλεκτρική ενέργεια τα επόμενα 30 χρόνια.<br /> <br /> Ο Λίβανος - με τον οποίο το Ισραήλ δεν έχει διευθετήσει τα θαλάσσια σύνορα του - έχει δηλώσει ότι μέρος του πεδίου Λεβιάθαν συμπίπτει με μια περιοχή 330 τετραγωνικών μιλίων, που και οι δύο χώρες υποστηρίζουν ότι αποτελεί τμήμα των ΑΟΖ τους.<br /> <br /> Αυτή η διαφορά, σε συνδυασμό με την απειλή της Χεζμπολάχ να επιτεθεί στις εξέδρες φυσικού αερίου του Ισραήλ, εμπεριέχει κινδύνους για το εβραϊκό κράτος.<br /> <br /> Από το 2010, όταν η Κύπρος υπέγραψε συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ, έχει γίνει η δεύτερη πιο ωφελημένη χώρα από τον πλούτο του φυσικού αερίου.<br /> <br /> Το νησί βρίσκεται στην μέση της πιο πιθανής ισραηλινής οδού εξαγωγής του φυσικού αερίου προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Η Κύπρος διεκδικεί τα δικά της κοιτάσματα φυσικού αερίου, όπως το οικόπεδο Αφροδίτη, δίπλα στο Λεβιάθαν. Αλλά το ψευδοκράτος υποστηρίζει ότι έχει συνιδιοκτησία, και έχει αντιταχθεί στις προσπάθειες της Λευκωσίας να υπογράψει μονομερώς συμβάσεις υπεράκτιων γεωτρήσεων.<br /> <br /> Η Τουρκία βλέπει με ανησυχία την ισραηλινο-κυπριακή φλέβα φυσικού αερίου. Η Αγκυρα δεν αναγνωρίζει τις συνοριακές συμφωνίες της Κύπρου με τους γείτονές της και βλέπει επίσης μια πιθανή διαδρομή εξαγωγής αερίου μέσω Κύπρου και Ελλάδας ως απειλή για τις φιλοδοξίες της να γίνει χώρα διέλευσης φυσικού αερίου από την Κασπία και την Κεντρική Ασία προς την ευρωπαϊκή αγορά.<br /> <br /> Η Αίγυπτος και η Συρία είναι προς το παρόν πολύ απασχολημένες με την εγχώρια αναταραχή που αντιμετωπίζουν. Η Αίγυπτος είναι η δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγός φυσικού αερίου της Αφρικής, με το 80% των αποθεμάτων της στο Δέλτα του Νείλου και στην Μεσόγειο. Οι εξερευνήσεις στη Συρία έχουν σχεδόν σταματήσει λόγω του εμφυλίου και των σκληρών διεθνών κυρώσεων.<br /> <br /> Ελάχιστα ωφελημένοι από τα κοιτάσματα στη Γάζα είναι προς το παρόν και οι Παλαιστίνιοι. «Υπάρχουν κάποια τεχνικά προβλήματα - αλλά το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό. Εξαιτίας της ισραηλινής κατοχής και εσωτερικών παλαιστινιακών προβλημάτων, της αδυναμίας μας για συμφιλίωση, έχουμε τους φυσικούς πόρους που θα έπρεπε να γίνουν πηγή πλούτου για τον λαό μας, αλλά δεν τους χρησιμοποιούμε», λέει στο BBC ο Μοχάμεντ Σταγιάχ, επικεφαλής του Παλαιστινιακού Οικονομικού Συμβουλίου για την Ανάπτυξη και την Ανοικοδόμηση.<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

BBC: «Το φυσικό αέριο της Μεσογείου μπορεί να αλλάξει τις στρατηγικές ισορροπίες»

«Επί δεκαετίες, οι περισσότερες χώρες της Εγγύς Ανατολής, στα ανατολικά της Μεσογείου, είχαν μικρό ή κανένα μερίδιο από τα πλούσια ενεργε...

Διαβάστε την συνέχεια

Tο νέο κούρεμα χρέους και ο παλιός πόλεμος ΗΠΑ-Γερμανίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/73b2264d673ee7b5b2e7e165020516acxreos.jpg500.jpg" /></div> <br /> Ο νέος «πόλεμος» Ουάσινγκτον - Βερολίνου για το ελληνικό χρέος έχει ήδη αρχίσει, παρότι οι Γερμανοί πολιτικοί, εν μέσω παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, αποφεύγουν κάθε δημόσιο σχετικό σχόλιο, ακόμη και όταν προκαλούνται ευθέως από το ΔΝΤ. Η Αθήνα αποφεύγει, επίσης, δημόσιες τοποθετήσεις για το καυτό ζήτημα, αλλά από το οικονομικό επιτελείο καθίσταται σαφές ότι στους οκτώ μήνες που απομένουν μέχρι το τέλος του έτους ο στόχος της επίτευξης πλεονάσματος θα πραγματοποιηθεί με κάθε κόστος, ακόμη και αν χρειασθεί η κυβέρνηση να υπαναχωρήσει από βασικές της δεσμεύσεις, όπως η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση.<br /> <br /> Και τούτο διότι ο Γ. Στουρνάρας και το επιτελείο του εκτιμούν πως το πολιτικό κόστος από τέτοιες υπαναχωρήσεις είναι αμελητέο, μπροστά στα οφέλη που θα έχει η χώρα, αν επιτύχει τον στόχο για το πλεόνασμα πρόωρα (για το 2013 το Μνημόνιο προβλέπει μόνο ισοσκελισμένο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αλλά τοποθετεί το πλεόνασμα τον επόμενο χρόνο) και καταφέρει, έτσι, να ανοίξει τη συζήτηση για το χρέος με ευνοϊκούς όρους.<br /> <br /> Με σύμμαχο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που ανοικτά θέτει και πάλι στη δημόσια συζήτηση το «ενοχλητικό» για τους Γερμανούς ζήτημα του «κουρέματος» δανείων του επίσημου τομέα προς την Ελλάδα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται το προσεχές οκτάμηνο να τα δώσει όλα για ένα πρωτογενές πλεόνασμα μέσα στο 2013, που θα της δώσει το δικαίωμα να διεκδικήσει μια ουσιαστική «ανάσα» από τα δυσβάστακτα δανειακά βάρη, τα οποία εξακολουθούν να αποτελούν την πρώτη και σημαντικότερη απειλή για την επάνοδο της οικονομίας στην ανάπτυξη.<br /> <br /> Το ΔΝΤ, πάντως, δεν σταματά να τονίζει, όσο και αν αυτό ενοχλεί τους Γερμανούς, πως το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, ενώ δεν σταματά να υπενθυμίζει ότι ένα από τα μέτρα που θα πρέπει να εξετασθούν είναι η διαγραφή δανείων του επίσημου τομέα, ώστε η Ελλάδα να έχει μια ουσιώδη ελάφρυνση υποχρεώσεων:<br /> <br /> Στην τακτική έκθεση του Ταμείου για την Ελλάδα, που σημειωτέον δεν συντάσσεται από την ίδια ομάδα που εκπροσωπεί το ΔΝΤ στην «τρόικα», επισημαίνεται με έμφαση ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει υπερβολικά υψηλό και σημειώνεται με νόημα ότι είναι «πολύ καλοδεχούμενη» η αποδοχή, εκ μέρους των ευρωπαίων εταίρων της Ελλάδας, του ότι μπορεί να απαιτηθούν νέα σημαντικά μέτρα υποστήριξης της χώρας, ώστε να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους.<br /> <br /> Κληθείς να σχολιάσει αυτήν την τοποθέτηση και, ειδικότερα, να ξεκαθαρίσει αν το Ταμείο ζητεί «κούρεμα» δανείων του επίσημου τομέα, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις, κατέστησε σαφές ότι το «κούρεμα» περιλαμβάνεται στα μέτρα που θα πρέπει να εξετασθούν για την ανακούφιση της Ελλάδας. «Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν αποσαφηνίσει πώς θα προσφέρουν στην Ελλάδα ανακούφιση από το χρέος», ανέφερε, «αλλά υπάρχουν πολλές επιλογές, όπως η διαμόρφωση πιο ευνοϊκών όρων στα δάνεια, αλλά και οι απευθείας μεταβιβάσεις». Οι «απευθείας μεταβιβάσεις», για τις οποίες μίλησε ο Ράις, δεν είναι τίποτε άλλο από μια εναλλακτική λεκτική αναφορά στη διαγραφή χρέους, δηλαδή στο «κούρεμα».<br /> <br /> <b>Κρίσιμη η ερμηνεία</b><br /> <br /> Όπως τονίζουν στελέχη του οικονομικού επιτελείου στην Αθήνα, αυτές οι αναφορές του Ταμείου έχουν ξεχωριστή σημασία, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι η μεγάλη διαπραγματευτική μάχη που καλείται να δώσει η Ελλάδα στο άμεσο μέλλον συνδέεται με την ερμηνεία της ασαφούς διατύπωσης της συμφωνίας του Eurogroup για το ελληνικό χρέος. Εκεί γίνεται λόγος για αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους με «κάθε πρόσφορο μέσο», αλλά η Γερμανία προς το παρόν προσπαθεί να δώσει τη δική της ερμηνεία σε αυτήν τη συμφωνία, θεωρώντας ότι πρέπει εκ προοιμίου να αποκλεισθεί οποιαδήποτε συζήτηση για διαγραφή μέρους των δανείων που έχουν χορηγηθεί στην Ελλάδα και να συζητηθούν μόνο διευκολύνσεις, όπως η μείωση επιτοκίων και η αύξηση της διάρκειας των δανείων.<br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες σε αυτήν τη μεγάλη συζήτηση για το ενδεχόμενο διαγραφής χρέους, η ελληνική κυβέρνηση κατανοεί πως δεν μπορεί να μπουν στο τραπέζι τα δάνεια από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, καθώς η Γερμανία δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να δημιουργηθεί προηγούμενο με διαγραφή δανείων αυτής της κατηγορίας, καθώς θα εγερθούν ανάλογες διεκδικήσεις από την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Κύπρο και όσες άλλες χώρες λάβουν στο μέλλον στήριξη από τον μηχανισμό.<br /> <br /> Η μεγάλη μάχη, κατά τις ίδιες πληροφορίες, θα δοθεί για τα διακρατικά δάνεια του πρώτου Μνημονίου, που δόθηκαν μόνο στην Ελλάδα, επειδή τότε δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί ο ευρωπαϊκός μηχανισμός. Το ύψος αυτών των δανείων (53 δισ. ευρώ) δεν είναι μικρό και, σε κάθε περίπτωση, δίνει στις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης μια σημαντική δυνατότητα ελάφρυνσης της Ελλάδας, σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα, χωρίς να δημιουργείται ένα «κακό προηγούμενο» με «κουρέματα» στα δάνεια του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης.<br /> <br />  Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η γερμανική κυβέρνηση, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών στη χάραξη της γραμμής της, θα δώσει τη δική της μάχη, προκειμένου να αποτρέψει «κούρεμα» έστω και αυτών των διακρατικών δανείων.<br /> <br /> Η πρώτη γραμμή άμυνας σε τέτοιες διεκδικήσεις αναμένεται ότι θα είναι μια προσπάθεια αναβολής της συζήτησης, μέχρι να αποδείξει η Ελλάδα ότι δεν έχει πετύχει μόνο πρόσκαιρα ένα πλεόνασμα το 2013, αλλά θα συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση και το 2014. Αν αυτή η προσπάθεια αναβολής δεν ευδοκιμήσει, οι Γερμανοί θα περάσουν σε άλλες γραμμές άμυνας, προτείνοντας ως αντιστάθμισμα σε μια διαγραφή χρέους τη λήψη επαχθών μέτρων από την Ελλάδα, όπως θα ήταν κάποια μορφή «κουρέματος» των καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία δεν θα δεχθεί εύκολα την πρώτη διαγραφή χρέους στην Ευρώπη και η σχετική διαπραγμάτευση θα είναι ίσως η δυσκολότερη, ως τώρα, για την ελληνική πλευρά.<br /> <br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Tο νέο κούρεμα χρέους και ο παλιός πόλεμος ΗΠΑ-Γερμανίας

Ο νέος «πόλεμος» Ουάσινγκτον - Βερολίνου για το ελληνικό χρέος έχει ήδη αρχίσει, παρότι οι Γερμανοί πολιτικοί, εν μέσω παρατεταμένης προε...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκβιαστικές «Προτροπές» προς την Λευκωσία για Νέο Σχέδιο Ανάν με «Όχημα» το Φυσικό Αέριο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="332" src="http://eranistis.net/wordpress/wp-content/uploads/2013/03/General_Cyprus_map.gif" width="540" /></div> <br /> Εντείνονται τις τελευταίες ημέρες οι πιέσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία για τον εξαναγκασμό της σε αποδοχή λύσης του Κυπριακού στη βάση του Σχεδίου Ανάν υπό τον μανδύα της αξιοποίησης του φυσικού αερίου της Μεγαλονήσου στη σημερινή εξαιρετικά δύσκολη για τους Ελληνοκυπρίους συγκυρία. <br /> <br /> Οι σχετικές “προτροπές” διατυπώθηκαν εμμέσως πλην σαφώς κι από τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζων Κέρρυ κατά την συνάντησή του με τον Κύπριο ομόλογό του Γιαννάκη Κασουλίδη στο Στέητ Ντηπάρτμεντ. Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του Ευρωπαίου Επιτρόπου Όλι Ρεν ότι η «επανένωση» θα δώσει οικονομική και κοιν<br /> ωνική ώθηση στην Κύπρο, και για τον λόγο αυτό πρέπει να υπάρξει «αναζωογόνηση» της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού. Ακόμη πιο ωμή ήταν η παρέμβαση του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι οι διαδικασίες εξόρυξης του φυσικού πλούτου από την κυπριακή ΑΟΖ θα μπορούν να ξεκινήσουν μόνο μετά την επίλυση του Κυπριακού.<br /> <span style="font-weight: bold;"></span><br /> Είναι σαφές πως οι πιέσεις αυτές εμπίπτουν και στις γενικότερες προθέσεις ευρωπαϊκών και αμερικανοβρετανικών κύκλων για αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, αλλά και για αναθέρμανση της τουρκικής ενταξιακής διαδικασίας στην Ε.Ε. Τα σχέδια αυτά παίρνουν νέα διάσταση στα πλαίσια του ρόλου που επιδιώκει να προσδώσει στην Άγκυρα το Στέητ Ντηπάρτμεντ στην ευρύτερη περιοχή στο πλαίσιο της “Αραβικής Άνοιξης” και με επίκεντρο τις εξελίξεις στην συριακή κρίση. <br /> <br /> Ωστόσο, η νέα κυπριακή ηγεσία αντιλαμβάνεται ορθώς πως η συναίνεση σε τέτοιες πιέσεις θα αποτελέσει “Κερκόπορτα” επιβολής λύσεων που θα υπονομεύσουν την ίδια την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας – γι’ αυτό κι ο κ. Κασουλίδης τόνισε πως η παρούσα συγκυρία δεν προσφέρεται για “λύση”. Η Λευκωσία, ωστόσο, γνωρίζει πως οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί και άμεσοι: Πρώτον, υπάρχει ένα “κεκτημένο” υποχωρήσεων της κυβέρνησης Χριστόφια στις συνομιλίες με την τουρκοκυπριακή πλευρά και δεύτερον, ελλοχεύει ο κίνδυνος οι δόσεις του δανείου του κυπριακού Μνημονίου να συνοδεύονται κι από δόσεις στην εφαρμογή του … Σχεδίου Ανάν ! Όσο κι αν το τελευταίο ενδεχόμενο δεν έχει ακόμη εκφραστεί επίσημα, η κυβέρνηση Αναστασιάδη θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για κάθε ενδεχόμενο. <br /> <br /> Η σημερινή κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει, παρ’ όλ’ αυτά σημαντικά ατού στα χέρια της και, ειδικότερα, τη συνεργασία με το Ισραήλ και το αυξημένο ενδιαφέρον που έχουν δείξει μεγάλες εταιρείες για τον ενεργειακό της πλούτο. Ακόμη και στη σημερινή δύσκολη συγκυρία έχει περιθώρια ελιγμών και αντίστασης σε πιέσεις (σε αυτό πρέπει, βέβαια, να υπάρξει και συμπαράσταση ενεργός από την Αθήνα). Παράλληλα, ο νέος Κύπριος Πρόεδρος - ο οποίος ήταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός στην Μεγαλόνησο που είχε πει αναφανδόν “Ναι” στο Σχέδιο Ανάν - πρέπει να έχει υπ’ όψιν του πως η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί – παρά τα όσα προέβλεπε το Σχέδιο αυτό … - κυρίαρχο κράτος και πως οποιαδήποτε επιλογή πάει να αναιρέσει αυτή την πραγματικότητα θα πρέπει να τεθεί τουλάχιστον σε δημοψήφισμα ώστε ο Ελληνισμός της Κύπρου να αποφασίσει για την μοίρα του. <br /> <br /> Ερώτημα αντί επιλόγου: ένα “ξαναζεσταμένο” Σχέδιο Ανάν, που θα κάνει συγκυρίαρχο στο φυσικό πλούτο όλης της Κύπρου τον Αττίλα, ποια ακριβώς προβλήματα, από όσα αντιμετωπίζει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία, θα επιλύσει; <br /> <br /> <a href="http://energia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Εκβιαστικές «Προτροπές» προς την Λευκωσία για Νέο Σχέδιο Ανάν με «Όχημα» το Φυσικό Αέριο

Εντείνονται τις τελευταίες ημέρες οι πιέσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία για τον εξαναγκασμό της σε αποδοχή λύσης του Κυπριακού στη βάση...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία - Ισραήλ: Δύο χώρες που έχουν πολλά μεταξύ τους να πούνε!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh94-sKriGKmN_9chtLzfjJNCbC8BjRpfGeMwiIs52FsfcCYKk7wtjGQGPlVAzW8H_u7XlUG-mceCvQejheipZBkq3eadIhQHlkT_hPN7W5mVfzbqCAqwZfhiS0sHEpstzFwAS4g4Wd8hg/s640/newego_LARGE_t_1101_54199339.JPG" width="540" /></div> <br /> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα στα ελληνικά blogs ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απείλησε ευθέως τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου για το θέμα της Συρίας κατά την διάρκεια της σημερινής συνάντησης τους. Σε ένα βαθμό την ίδια άποψη είχε και η Ισραηλινή εφημερίδα <b><a href="http://www.debka.com/article/22963/Putin-again-warns-Netanyahu-hands-off-Syria" target="_blank">DEBKA Files</a></b> σε σχετικό της δημοσίευμα.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Στην παρούσα φάση ο μοναδικός που μπορεί να «επιπλήξει» το Ισραήλ είναι ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Κανείς άλλος. Και η αιτία προφανή. Το Ισραήλ έχει ανάγκη τις ΗΠΑ περισσότερο από ποτέ. Αυτό φάνηκε και με την απόφαση του Ισραήλ να ζητήσει συγγνώμη στην Τουρκία κάτω από την επιρροή Ομπάμα.   </span></span></div> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> </span></span> <br /> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση το σοβαρότερο επιχειρησιακό μειονέκτημα που φέρει το Ισραήλ απέναντι σε μια μονομερής επίθεση στο Ιράν είναι ο μικρός αριθμός αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού. "Στην περίπτωση που καταρριφθούν ένα με δύο αεροσκάφη μας εναέριου ανεφοδιασμού, η όλη επιχείρηση μοιραία θα αποτύχει" τόνισε χαρακτηριστικά Ισραηλινός αξιωματούχος. </span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Το Ισραήλ διαθέτει συνολικά μόλις δέκα τέτοια αεροσκάφη, ενώ η χιλιομετρική απόσταση ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν τα καθιστά ως και τα πολυτιμότερα «εργαλεία» στην όλη επιχείρηση.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Όλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ βαστούν τα «κλειδιά» του Ισραήλ στην δική τους τσέπη.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b>Σχέσεις ΡΩΣΙΑΣ - ΙΣΡΑΗΛ</b></span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Νότια Οσετία τον Αύγουστο του 2008 έφερε στην επιφάνεια μια σειρά από πολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις/συνεργασίες των χωρών της Δύσης σε σχέση πάντα με τη Γεωργία. Το Ισραήλ μέχρι να ξεσπάσει ο πόλεμος τον Αύγουστο του 2008 ήταν ένας από τους βασικούς προμηθευτές όπλων της Γεωργίας. Κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών σταμάτησε να παρέχει την οποιαδήποτε υποστήριξη στη Γεωργία ενώ γενικότερα κράτησε μια ουδέτερη στάση στην όλη διαμάχη. Δύο χρόνια μετά τον πόλεμο (το 2010) διάφορες διπλωματικές και όχι μόνο πηγές στη Ρωσία έφεραν στην επιφάνεια τις συζητήσεις μεταξύ Ισραήλ και Γεωργίας σχετικά με την επανέναρξη στρατιωτικής συνεργασίας των δύο χωρών. Το 2006 ο Σαακασβίλι είχε για πρώτη φορά επισκεφτεί το Ισραήλ όπου και συμφώνησε τη προμήθεια ισραηλινών τυφεκίων που αργότερα εστάλησαν στη Γεωργία.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Όταν όμως το 2008, η ρωσική αεροπορία κατέρριψε ισραηλινό μη επανδρωμένο αεροσκάφος στον εναέριο χώρο της Αμπχαζίας το Ισραήλ άρχισε να ανησυχεί με συνέπεια να ακυρώσει δια παντός την νέα αποστολή όπλων στη Γεωργία.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Μετά το πόλεμο του 2008, άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες πως οι ΗΠΑ εκπαίδευαν το στρατό της Γεωργίας, ενώ το Ισραήλ και η Ουκρανία τους προμήθευαν με βαρύ στρατιωτικό οπλισμό. Κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώθηκε ενώ το Φεβρουάριο του 2010 ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, διέψευσε κατηγορηματικά τις φήμες. Τα χρόνια πέρασαν αλλά κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με αποδείξεις σχετικά με το αν το Ισραήλ προμήθευε ή όχι με βαρύ οπλισμό τη Γεωργία. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν αρκετοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι στο Ισραήλ που ανέκαθεν δεν είχαν και τη καλύτερη άποψη για τον Σαακασβίλι. Ωστόσο κανείς τους δεν μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο το Ισραήλ να κινείται υπογείως και αθόρυβα.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε κάθε περίπτωση ο Σαακασβίλι σήμερα δεν συμπεριλαμβάνεται στην πολιτική ελίτ της Γεωργίας!</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b>ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΙΣΛΑΜ ΕΝΩΝΕΙ ΡΩΣΙΑ-ΙΣΡΑΗΛ</b></span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Το καλοκαίρι του 2012 οι ASIAN TIMES </span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">(http://www.atimes.com/atimes/Middle_East/NF21Ak03.html) </span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">δημοσίευσαν ανάλυση που περιέγραφε τις μελλοντικές αιτίες συνεργασίας ανάμεσα σε Ρωσία και Ισραήλ.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ακολουθούν τα σημεία:</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Η Ρωσία αντιτίθεται στο ριζοσπαστικό Ισλάμ, όπως το ίδιο κάνει και το Ισραήλ.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Η Ρωσία ενισχύει τους δεσμούς της με το Κουρδιστάν</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Συνάντηση Πούτιν - Αχμαντινετζάντ στο Πεκίνο</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Η Ρωσία διαμαρτυρήθηκε για το τουρκικό συνέδριο με θέμα την κατάσταση στον Καύκασο</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Ο Πούτιν είπε στον Χοσέ Μαρία Αθνάρ το 2002 (η είδηση είδε το φως της δημοσιότητας μέσα Μαίου 2012 – όλως τυχαίως): "Στο τέλος το Ισραήλ θα κανονίσει γι' αυτούς" (για το Ιράν εννοούσε)   </span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Το Ισραήλ θέλει με κάθε τρόπο να βγει προς την Ευρώπη, ενώ επιθυμεί να έχει επιρροή ακόμη και στα Βαλκάνια. Το Ισραήλ είναι απομονωμένο και κινδυνεύει η ίδια του η ύπαρξη λόγω του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Το μετριοπαθές Ισλάμ που θεωρητικά πρεσβεύει η Τουρκία δείχνει να λοξοκοιτάζει ανατολικά και όχι τόσο δυτικά, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το “The Washington Institute” προβάλει σταθερά τις θέσεις της τουρκικής αντιπολίτευσης και προωθεί τον Κεμαλισμό. Στην περίπτωση που «πέσει» ο Ερντογάν – με τον οποιονδήποτε τρόπο – οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ θα μπούνε σε άλλη αλλά και πραγματική ...διάσταση.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b>Το μέλλον της συνεργασίας ΡΩΣΙΑΣ - ΙΣΡΑΗΛ</b></span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο Αμερικανός Καθηγητής Mark Katz του Πανεπιστημίου Virginia George Mason, έγραψε πριν ένα χρόνο ότι η Ρωσική εξωτερική πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξει ουσιαστικά τα επόμενα χρόνια εκτός από την περίπτωση της Κίνας και εκείνης στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με την ανάλυση του Mark Katz, Ρωσία και Ισραήλ θα συνεργαστούν πολύ πιο στενά το επόμενο χρονικό διάστημα, για τους ακόλουθους λόγους:</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Το Ισραήλ παρέχει στρατιωτική τεχνογνωσία/τεχνολογία στη Ρωσία.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Οι δύο χώρες έχουν αναπτύξει εμπορικές και οικονομικές σχέσεις.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Ισραήλ και Ρωσία βρίσκονται απέναντι στο ριζοσπαστικό Ισλάμ (Ιράν, Χεζμπολάχ κλπ)</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Από την πλευρά του ο Ρώσος Fyodor Lukyanov έγραψε στο RT ότι δεν βλέπει κάποιο λόγο που θα έκανε τη Ρωσία να μην ακολουθήσει όσα υπαγορεύει η ανάλυση του Αμερικανού Καθηγητή Mark Katz.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύμφωνα με τον Fyodor Lukyanov:</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Η κατάσταση στον Αραβικό κόσμο και κυρίως η "Αραβική Άνοιξη" έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Ρωσία και Ισραήλ αντιτίθενται στον εξισλαμισμό της Μέσης Ανατολής που οδηγεί ουσιαστικά στο Ριζοσπαστικό Ισλάμ.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- Το Ισραήλ έχοντας υψηλής τεχνολογίας εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τη Ρωσία στον τομέα αυτό.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Παραδόξως, η Ρωσία διαφωνεί με την τακτική του Ισραήλ απέναντι στο Ιράν και αντιτίθενται σε μια ενδεχόμενη Ισραηλινή επίθεση. Ωστόσο κάτι τέτοιο μπορεί να αλλάξει γρήγορα, ειδικά στην περίπτωση που το Ισραήλ νιώσει απομονωμένο ειδικά από την συμπεριφορά των ΗΠΑ που κωλυσιεργούν στο θέμα του Ιράν.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">"Το γεγονός ότι μετά την ορκωμοσία του ο Βλαντιμίρ Πούτιν επέλεξε μία από τις πρώτες του επισκέψεις να είναι στο Ισραήλ, μόνο τυχαίο δεν είναι", ολοκλήρωσε ο Fyodor Lukyanov.</span></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /> </span></span> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ρωσία και Ισραήλ. Δύο χώρες με χώρες με ενεργή εξωτερική πολιτική, δύο χώρες που έχουν πολλά μεταξύ τους να πούνε!</span></span></div> <br /> <a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία - Ισραήλ: Δύο χώρες που έχουν πολλά μεταξύ τους να πούνε!

Σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα στα ελληνικά blogs ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απείλησε ευθέως τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια συνάντηση που καίει Αθήνα - Λευκωσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="Picture 0 for Μια συνάντηση που καίει Αθήνα - Λευκωσία" border="0" height="327" src="http://www.voria.gr/filestore/modules/news/1/3/135511/pic-0-norm.jpg" width="540" /></div> <br /> Ποια ανταλλάγματα, που καίνε Ελλάδα και Κύπρο, θα ζητήσει η Τουρκία για συμμετοχή της σε ενδεχόμενη επέμβαση στη Συρία<br /> Η συνάντηση είναι προγραμματισμένη για τα ξημερώματα Πέμπτης (ώρα Ελλάδας). Και μπορεί άμεση εμπλοκή της χώρας μας να μην υπάρχει, εμμέσως, όμως, το αποτέλεσμα της την «καίει» κυριολεκτικά. Ο λόγος αφορά στη συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ, <b>Μπαράκ Ομπάμα</b>, με τον Τούρκο πρωθυπουργό <b>Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν</b>.<br /> Οι πληροφορίες που φτάνουν δια της διπλωματικής οδού στην Αθήνα αναφέρουν ότι οι δύο άντρες θα συζητήσουν κατ' αρχήν τις εξελίξεις στη Συρία και την επόμενη μέρα στην περιοχή.<br /> Όμως, διπλωματικές πηγές στην Ελλάδα επιμένουν ότι η Τουρκία για να επιτρέψει τη χρήση των βάσεων που βρίσκονται στην έδρα της, σε ενδεχόμενη επέμβαση στη Δαμασκό, θα απαιτήσει - για μια ακόμα φορά - ανταλλάγματα. Και μεταξύ αυτών, θα περιλαμβάνονται:<br /> α) η επανέναρξη των συζητήσεων για το Κυπριακό, σε μια λογική που θα παραπέμπει στο σχέδιο Ανάν αλλά με χειρότερους όρους για την ελληνοκυπριακή πλευρά<br /> β) η συμμετοχή της Τουρκίας και του ψευδοκράτους στην εκμετάλλευση και αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και ειδικότερα στα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου.<br /> Η Λευκωσία, προς το παρόν, αντιδρά και με τις δύο παραπάνω προοπτικές, όμως η Άγκυρα για μια ακόμα φορά στοχεύει στη δημιουργία τετελεσμένων.<br /> <br /> <a href="http://www.voria.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μια συνάντηση που καίει Αθήνα - Λευκωσία

Ποια ανταλλάγματα, που καίνε Ελλάδα και Κύπρο, θα ζητήσει η Τουρκία για συμμετοχή της σε ενδεχόμενη επέμβαση στη Συρία Η συνάντηση είναι...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως βλέπουν τούρκοι αναλυτές την επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" border="0" class="photo" height="330" src="http://gdb.voanews.com/EA117FCA-11D3-4E4D-9E3A-0188AFA75EEB_w268_r1.jpg" width="540" /></div> <br /> οι δύο χώρες έχουν αρκετούς κοινούς στόχους αλλά και πολλές έντονες διαφωνίες.<br /> Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναμένεται αυτή την Πέμπτη να συναντηθεί με τον αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στο Λευκό Οίκο, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιεί στις ΗΠΑ. Οι δύο ηγέτες συμφωνούν ότι ο Πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσσαντ, πρέπει να απομακρυνθεί από την εξουσία, μετά από δύο χρόνια βίαιων συμπλοκών που είχαν σαν αποτέλεσμα 70 χιλιάδες άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Ωστόσο, οι κ. Ομπάμα και Ερντογάν έχουν έντονες διαφωνίες στον τρόπο προσέγγισης της συριακής κρίσης και άλλων σημαντικών ζητημάτων στη Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Μετά τις βομβιστικές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο στην πόλη Ρεϊνχαλί, ο τούρκος Πρωθυπουργός αναμένεται να πιέσει τις ΗΠΑ να αναλάβουν σκληρότερη στάση απέναντι στη Δαμασκό.<br /> <br /> Ο Σινάν Ουλγκέν, επικεφαλής του Ερευνητικού Κέντρου «Εντάμ» στην Κωνσταντινούπολη, υποστηρίζει ότι ο κ. Ερντογάν έχει συγκεκριμένα αιτήματα που θα παρουσιάσει στον Πρόεδρο Ομπάμα.<br /> <br /> Όπως λέει: «Η Τουρκία θα προσπαθήσει να πείσει τις ΗΠΑ να επιδείξουν μια πιο παρεμβατική συμπεριφορά στη Συρία, όπως για παράδειγμα εφαρμογή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων. Ένα τέτοιο γεγονός θα άλλαζε τον συσχετισμό δυνάμεων στο έδαφος. Πιστεύω ότι η τουρκική ηγεσία θα υποστηρίξει αυτό το επιχείρημα λέγοντας ότι εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η συριακή κρίση να επεκταθεί σε γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία».<br /> <br /> Ωστόσο, με την Ουάσιγκτον να είναι σε συνεργασία με την Μόσχα για την διοργάνωση συνεδρίου που θα έχει στόχο την επίτευξη ειρηνικής επίλυσης του συριακού προβλήματος, ορισμένοι παρατηρητές υποστηρίζουν ότι οι προσδοκίες της Άγκυρας δεν είναι υψηλές για άμεση αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ.<br /> <br /> Ο Σινάν Ουλγκέν, όμως, υποστηρίζει ότι η τουρκική ηγεσία προσβλέπει στην περίοδο μετά τις παρούσες διπλωματικές προσπάθειες και τονίζει ότι «Θα πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία στις πολιτικές διεργασίες που είναι σε εξέλιξη από την Ρωσία και τις ΗΠΑ. Αλλά αν τελικά δεν υπάρξει πρόοδος τότε η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αλλάξει τη στάση της στο θέμα της Συρίας. Αυτό θα είναι το μήνυμα που θα προσπαθήσει να περάσει ο κ. Ερντογάν στον Πρόεδρο Ομπάμα».<br /> <br /> Αναλυτές, προσκείμενοι στο κυβερνών κόμμα της Τουρκίας, τονίζουν ότι αναμένουν πως ο Μπαράκ Ομπάμα θα ζητήσει την βοήθεια του τούρκου Πρωθυπουργού στην διοργάνωση των διπλωματικών προσπαθειών. Ο κ. Ερντογάν θα πρέπει να πείσει την συριακή αντιπολίτευση να συμμετάσχει στις ειρηνευτικές συνομιλίες που θα πραγματοποιηθούν στο συνέδριο που διοργανώνεται, δεδομένου ότι η Άγκυρα είναι ένας από τους βασικότερους υποστηρικτές των σύρων αντικαθεστωτικών και έχει εκφράσει και η ίδια την αντίθεση της σε συνομιλίες που θα συμμετέχει το καθεστώς Άσαντ ή οποιοσδήποτε άλλος από τους στενούς συνεργάτες του. Η Ουάσιγκτον, υποστηρίζουν οι αναλυτές αυτοί, αναμένεται να ζητήσει μια χαλάρωση στη στάση αυτή της Τουρκίας.<br /> <br /> Η συριακή αντιπολίτευση αναμένεται να αποφασίσει εάν θα συμμετέχει στις συνομιλίες, σε συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα στην Κωνσταντινούπολη.<br /> <br /> Άλλο ένα σημείο έντασης στις συνομιλίες των κ. Ομπάμα και Ερντογάν αναμένεται να είναι οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ. Οι δύο χώρες που αποτελούν σημαντικούς συμμάχους των ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει κάποιες προσπάθειες αποκατάστασης των σχέσεων τους που διαταράχθηκαν μετά την επίθεση ισραηλινών κομάντο στο πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην Λωρίδα της Γάζας το 2010.<br /> <br /> Η Ασλί Αϊντιντασμπάς, αρθρογράφος στην εφημερίδα «Μιλιέτ» για διπλωματικά θέματα, υποστηρίζει ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα θα επιδιώξει περαιτέρω γεφύρωση των διαφορών Ισραήλ-Τουρκίας.<br /> <br /> «Είναι ξεκάθαρο», τονίζει η κα. Αϊντιντασμπάς «ότι το γεγονός πως το Ισραήλ ζήτησε συγνώμη για την επίθεση στο Μαβί Μαρμαρά επηρέασε θετικά τις σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας. Σε αρκετές περιπτώσεις οι κ. Ομπάμα και Ερντογάν έχουν συνεργαστεί πολύ καλά, αλλά η ένταση στις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ αποτελεί αγκάθι για την Ουάσιγκτον και περιορίζει τις δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών».<br /> <br /> Στην ατζέντα των συζητήσεων θα βρίσκεται επίσης και το θέμα του Ιράκ. Η αύξηση των βίαιων επεισοδίων μεταξύ των διαφόρων φατριών στο Ιράκ έχει δημιουργήσει εντάσεις μεταξύ Άγκυρας και Βαγδάτης, με τις κυβερνήσεις του κ. Ερντογάν από την μία πλευρά και του Νούρι Αλ Μαλίκι από την άλλη να αλληλοκατηγορούνται για πυροδότηση των επεισοδίων.<br /> <br /> Ο Σεμίχ Ιντίζ, διπλωματικός ανταποκριτής για την τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ» τονίσει ότι «Υπάρχει ένταση μεταξύ της κυβέρνησης Μαλίκι και της Άγκυρας και οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξομαλύνουν την κατάσταση. Νομίζω ότι η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να πείσει την τουρκική ηγεσία να είναι πιο ανοικτή απέναντι στην κυβέρνηση του Ιράκ και η Τουρκία θα προσπαθήσει να πείσει την Ουάσιγκτον να ασκήσει περισσότερες πιέσεις στον Μαλίκι να είναι πιο δίκαιος απέναντι στους σουνίτες μουσουλμάνους που ζουν στο Ιράκ».<br /> <br /> Η επίσκεψη του κ. Ερντογάν στην Ουάσιγκτον αναμένεται να εμβαθύνει ακόμα περισσότερο τους στενούς δεσμούς και την συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ, ωστόσο, αναλυτές τονίζουν ότι παρά το γεγονός πως υπάρχουν πολλοί κοινοί στόχοι των δύο χωρών στην περιοχή, παραμένουν και πολλές διαφορές. Το κατά πόσο η συνάντηση αυτή θα είναι επιτυχής θα εξαρτηθεί από το πόσο καλά θα διαχειριστούν οι δύο πλευρές αυτές τις διαφορές τους. <br /> <a href="http://gr.voanews.com/" target="_blank">πηγή</a>

Πως βλέπουν τούρκοι αναλυτές την επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον

οι δύο χώρες έχουν αρκετούς κοινούς στόχους αλλά και πολλές έντονες διαφωνίες. Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναμέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: H γεωπολιτική διάσταση του δεύτερου Βόσπορου που ανησυχεί τη Μόσχα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="328" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/vosporos_deyteros.jpg" width="540" /></div> <br /> <br /> <br /> Η Τουρκία θα κατασκευάσει ένα νέο Βόσπορο. Οι ειδικοί αμφιβάλλουν για τη γρήγορη απόσβεση του έργου, αλλά υπογραμμίζουν δεόντως το γεωπολιτικό πλεονέκτημα, που θα αποκτήσει η Άγκυρα και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ, εάν παρ’ όλ’ αυτά το έργο υλοποιηθεί.<br /> <br /> Το νέο σχέδιο ονομάζεται Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης. Πριν από δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και να που προ ημερών το σχέδιο εγκρίθηκε από την κυβέρνηση της χώρας.<br /> <br /> Σύμφωνα με ανάλυση από τη Φωνή της Ρωσίας " ένα από τα επιχειρήματα που οι Τούρκοι προβάλουν είναι το γεγονός ότι τα Στενά του Βοσπόρου έχουν γίνει ρηχότερα, ότι έχουν μολυνθεί σημαντικά από πετρελαϊκά απόβλητα, γι’ αυτό είναι ουσιαστικά αδύνατο να αυξηθεί η κυκλοφορία των δεξαμενοπλοίων. Επιπλέον η Άγκυρα θέλει να μειώσει την περιβαλλοντική επιβάρυνση στη λεκάνη των Στενών, να κατοχυρώσει την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και να συγκεντρώσει κεφάλαια για την εξάλειψη τυχόν ατυχημάτων με πετρελαιοφόρα πλοία.<br /> <br /> Από την πρώτη ματιά το έργο του δεύτερου Βοσπόρου φαίνεται υπέροχο. Ωστόσο, οι ειδικοί το χαρακτηρίζουν παρ’ όλ’ αυτά μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές αυταπάτες της εποχής μας. Το ελάχιστο κόστος για την κατασκευή είναι 20 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η κατά προσέγγιση ημερομηνία παράδοσής του προς εκμετάλλευση είναι το 2023. Προκαταρκτικά έχει σχεδιαστεί ότι περίπου το ένα τρίτο των κεφαλαίων του πρέπει να προέλθει από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ το υπόλοιπο από ιδιώτες επενδυτές μέσω συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα. Η περίοδος απόσβεσης του έργου είναι τρομακτικό ακόμη και να τη φανταστεί κανείς.<br /> <br /> Σε γενικές γραμμές, η οικονομική αιτιολόγηση της κατασκευής ενός εναλλακτικού Βοσπόρου μπορεί να αμφισβητηθεί. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει για την πολιτική θεμελίωσή του.<br /> <br /> Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μοντρέ στις χώρες εκτός Μαύρης Θάλασσας επιτρέπεται η διέλευση μέσω Βοσπόρου στον Εύξεινο Πόντο μόνο ελαφρά πολεμικά πλοία επιφανείας και βοηθητικά σκάφη, όχι όμως αεροπλανοφόρα και υποβρύχια. Η συνολική χωρητικότητα της μοίρας των πολεμικών πλοίων χωρών εκτός Μαύρης Θάλασσας, που βρίσκεται στα νερά της δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 45.000 τόνους. Ωστόσο οι περιορισμοί αυτοί δεν θα ισχύουν για τον ανθρωπογενές αδελφάκι του Βοσπόρου, πράγμα, που μετακινεί την περιφερειακή στρατιωτική-πολιτική ισορροπία υπέρ της Τουρκίας και των συμμάχων της. Μιλά ο αναλυτής του ρωσικού Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων Βίκτορ Ναντένι-Ραγέφσκι:<br /> <<Μια ανθρωπογενής διώρυγα είναι απίθανο ότι θα υπόκειται στους όρους της Συνθήκες του Μοντρέ. Ουσιαστικά η διέλευση των στρατιωτικών φορτίων και η διέλευση των πολεμικών πλοίων θα είναι δυνατή. Θα πρέπει πολλά πιθανώς να διευκρινιστούν ως προς το διεθνές νομικό πλαίσιο. Ακόμη και σε καιρό πολέμου οι Τούρκοι (δεδομένου ότι θα είναι δική τους διώρυγα και όχι διεθνή στενά) θα έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν τη διέλευση κάποιων πλοίων. Αυτό θα ενισχύσει τις θέσεις της Τουρκίας>>.<br /> <br /> Εάν πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, τότε ο δεύτερος Βόσπορος χρειάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ενισχύσουν την επιρροή τους στην περιοχή. Είναι σαφές ότι στη Ρωσία αυτό δεν μπορεί να αρέσει. Αλλά και η Τουρκία είναι απίθανο ότι θα ωφεληθεί από μια τέτοια διαμόρφωση των δυνάμεων. Φυσικά από τακτική άποψη το περιφερειακό της καθεστώς θα αυξηθεί. Αλλά από στρατηγική άποψη θα βρεθεί να έχει εμπλακεί σε έναν πολύ αμφίβολο τυχοδιωκτισμό με ασαφή κατάληξη. Και η φήμη της ως ανεξάρτητου γεωπολιτικού παίκτη θα τεθεί υπό συζήτηση.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: H γεωπολιτική διάσταση του δεύτερου Βόσπορου που ανησυχεί τη Μόσχα

Η Τουρκία θα κατασκευάσει ένα νέο Βόσπορο. Οι ειδικοί αμφιβάλλουν για τη γρήγορη απόσβεση του έργου, αλλά υπογραμμίζουν δεόντως το γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι S 300 κάνουν άνω κάτω τη Μέση Ανατολή κι εμείς τους κοιτάμε!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" height="325" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/MISSLES_ANTIAEROPORIKA/cache/us_russia_syria_s-300_missile_battery_sale-630x419.jpg" width="540" /></div> <br /> Εμείς τους έχουμε και τους …κοιτάμε! Οι Τούρκοι κάθε τόσο τους φωτογραφίζουν! Συζητάμε χρόνια τώρα να …τολμήσουμε να κάνουμε μία -έστω- εκπαιδευτική βολή. Οι S 300 “είναι το απόλυτο σύστημα αεράμυνας” ! Δεν το λέμε εμείς αλλά ο Ούζι Ρούμπιν, πρώην επικεφαλής της αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ και ανώτερος ερευνητής στο Begin Sadat Center for Strategic Studies. «Καλύπτουν τεράστιες περιοχές και είναι τόσο καλά συστήματα ώστε όταν οι Κύπριοι τα αγόρασαν οι Τούρκοι τους απείλησαν με πόλεμο”, δηλώνει σε ισραηλινή εφημερίδα.<br /> <br /> Η συζήτηση στο Ισραήλ για την πιθανότητα πώλησης από τη Ρωσία στη Συρία , έχει πάρει διαστάσεις παρά τις διαβεβαιώσεις του Ρώσου ΥΠΕΞ Σ.Λαβρόφ ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να προχωρήσει σε πώληση. Το θέμα έθεσε ο ίδιος ο Νετανιάχου στον πρόεδρο Πούτιν.<br /> <br /> Οι ισραηλινοί ανησυχούν για ενδεχόμενη ενίσχυση της αεράμυνας της Συρίας με S 300. Η Δαμασκός μέχρι στιγμής στηρίζεται κυρίως σε ρωσικά Pantsir S1τα οποία είναι ότι πιο καινούργιο διαθέτει στην αεράμυνά της. Η οποία έχει δώσει σχετικά πρόσφατα “εξετάσεις” με την κατάρριψη του τουρκικού RF 4.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον Ούζι Ρούμπιν “αρκούν τέσσερις συστοιχίες S 300 για να “κλειδώσουν” όλο τον εναέριο χώρο της Συρίας”.<br /> <br /> Η εφημερίδα Al Quds Al-Arabi έγραψε χθες “ ότι ο στρατός του Άσαντ έχει ήδη S-300 οι οποίοι είναι όμως υπό ρωσικό έλεγχο”. <br /> <br /> Όπως φαίνεται διαθέτουμε ένα σύστημα το οποίο έχει κάνει …άνω κάτω τη Μέση Ανατολή και αρνούμαστε -επί της ουσίας- να το ενεργοποιήσουμε.  <br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι S 300 κάνουν άνω κάτω τη Μέση Ανατολή κι εμείς τους κοιτάμε!

Εμείς τους έχουμε και τους …κοιτάμε! Οι Τούρκοι κάθε τόσο τους φωτογραφίζουν! Συζητάμε χρόνια τώρα να …τολμήσουμε να κάνουμε μία -έστω-...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ - Τουρκία : Η προσέγγιση κάπου κόλλησε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="324" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/WORLD/MIDDLEEAST/ISRAEL/cache/NETANIAXOY_ERDOGAN-630x374.jpg" width="540" /></div> <br /> <br /> <br /> Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ. <br /> <br /> Ενδεχόμενο "φρενάρισμα" των συζητήσεων Αγκυρας -Τελ Αβίβ  διαφαίνεται πίσω από τις γραμμές άρθρου  στη τουρκικη εφημερίδα Hurriyet Daily News, των κκ. Κεμάλ Κιριντσί και Σεζάν Μακ Ντάνιελ.<br /> <br /> Οι αρθρογράφοι διατυπώνουν το επιχείρημα ότι η ισορροπία των δυνάμεων στην περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής μεταβάλλεται ως αποτέλεσμα της "Αραβικής Άνοιξης'' και της τρέχουσας κρίσης στη Συρία, και η μεταβολή αυτή οδηγεί πιεστικά την Τουρκία στην άμεση επανεξέταση των σχέσεών της με το Ισραήλ. Στο  πλαίσιο αυτό, γράφουν, οι δύο χώρες, Τουρκία και Ισραήλ, οφείλουν να επιδείξουν πνεύμα ρεαλισμού στις μεταξύ τους σχέσεις.<br /> <br /> Από την πλευρά του, συνεχίζουν , ο Πρόεδρος των <a href="http://www.onalert.gr/tags/%CE%97%CE%A0%CE%91">ΗΠΑ</a> κ . Ομπάμα θα πρέπει να ενισχύσει και να προωθήσει αυτό το πνεύμα του ρεαλισμού, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Τούρκου Πρωθυπουργού Ερντογάν στην Ουάσιγκτον. Ο Αμερικανός Πρόεδρος, επισημαίνουν, μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο στην απαραίτητη, σύμφωνα με τα δεδομένα, βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ, αλλά και στη συνεργασία τους για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης κρίσης στη Συρία.<br /> <br />  Αναλυτές βλέπουν πίσω από τις γραμμές την αναγνώριση μιας κάμψης των συζητήσεων και έναν πιθανό μη εντοπισμό κοινών  απόψεων σε πολλά από τα ανοιχτά θέματα που σχετίζονται με τις δύο χώρες είτε ευθέως είτε εμμέσως ( αποζημίωση, αμυντικά/ εξοπλιστικά, άνοιγμα και ελευθερίες στη Γάζα, επίσκεψη Ερντογάν στους Παλαιστινίους, βόρειο Ιράκ, Συρία κλπ). Εκφράζεται λοιπόν η ανάγκη για "ρεαλισμό" μέσω πιέσεων του Ομπάμα - πιέσεων που κατά την Άγκυρα πρέπει να στραφεί προς το Τελ Αβίβ. Εντέχνως δε χρησιμοποιείται  ως   "όχημα" η υπόθεση της Συρίας που καίει  τις ΗΠΑ.<br />  Ανεξαρτήτως αυτού πάντως υπάρχουν συγκεχυμένες πληροφορίες για διάσταση απόψεων όσον αφορά το ύψος των αποζημιώσεων και την αιτιολογία η οποία θα την συνοδεύει...<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ισραήλ - Τουρκία : Η προσέγγιση κάπου κόλλησε

Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ. Ενδεχόμενο "φρενάρισμα" των συζητήσεων Αγκυρας -Τελ Αβίβ  διαφαίνεται πίσω από τις γραμμές άρθρου  στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έλληνες πρόεδροι & πρωθυπουργοί στην Κίνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.real.gr/Files/Articles/Photo/550_334_232935.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.real.gr/Files/Articles/Photo/550_334_232935.jpg" /></a></div> <br /> Αρκετές ήταν οι επισκέψεις προέδρων και πρωθυπουργών των δύο χωρών στο Πεκίνο και την Αθήνα. Με εξαίρεση την επίσκεψη του Κώστα Καραμανλή (2006) όλες οι άλλες οι συνομιλίες ήταν μάλλον χαμηλής πτήσης. Η διακηρυσσόμενη επιθυμία των δύο πλευρών για οικονομική συνεργασία έμεινε στα χαρτιά. Υπήρξε ένας μεγάλος κύκλος χαμένων ευκαιριών.<br /> <b>*Ο πρώτος πρωθυπουργός στη μεταπολίτευση που επισκέπτεται την Κίνα είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το φθινόπωρο του 1979. Ο Ψυχρός Πόλεμος κυριαρχεί στη διεθνή σκηνή, μια ισορροπία του τρόμου σκιάζει τις στρατηγικές συμμαχίες. Η κίνηση Καραμανλή θεωρείται εξαιρετικά παράτολμη για την εποχή.</b><br /> <b>*Ακολουθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον Απρίλιο του 1986. Η πολυπληθής συνοδεία του προκαλεί πολλά αρνητικά σχόλια. Ενώ είναι στην Κίνα δολοφονείται στο Κολωνάκι ο βιομήχανος Δ. Αγγελόπουλος από την 17Ν.</b> Ο πρωθυπουργός κάνει μια δήλωση με την οποία φωτογραφίζει στέλεχος του ΠΑΚ και καθηγητή (αργότερα εξελέγη βουλευτής του ΠαΣοΚ) ως εμπλεκόμενο στη 17N. Για το πολιτικό και ηθικό λάθος στο οποίο προβαίνει, αποδίδονται ευθύνες στην ΕΛ.ΑΣ. Επιστρέφει στην Αθήνα επανασυστήνει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το οποίο είχε ενοποιηθεί με το υπουργείο Εσωτερικών και αντικαθιστά τον Αθ. Τσούρα με τον στρατηγό Αντ. Δροσογιάννη.<br /> <b>*Το 1988 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Χρ. Σαρτζετάκης πραγματοποιεί ένα επεισοδιακό ταξίδι στην Κίνα, με παρενέργειες που προκαλούν διαμάχες με δημοσιογράφους.</b><br /> <b>*Ο Κώστας Σημίτης αναβάλλει δύο φορές το ταξίδι του στην Κίνα. H πρώτη είναι το 1999. Μία εβδομάδα πριν την αναχώρηση του, στις 7 Σεπτεμβρίου, σημειώνεται ο ισχυρός σεισμός στην Αθήνα.</b> Η νέα ημερομηνία προσδιορίζεται για τις 23 Ιουνίου 2001. Και πάλι αναβάλλεται το ταξίδι την τελευταία στιγμή. Αιτία αυτή τη φορά είναι η σύγκρουση του Κ.Σημίτη με το Εκτελεστικό Γραφείο του ΠαΣοΚ και ιδιαίτερα τον Κώστα Λαλιώτη. Οι αναβολές κινδυνεύουν να προκαλέσουν διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κίνα. Τελικά το ταξίδι του Κώστα Σημίτη στο Πεκίνο πραγματοποιείται τον Ιούνιο του 2002. Και αυτό είχε ατυχίες. Ο τότε υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλου ανακοινώνει στην Αθήνα ότι δεν πρόκειται να πολιτευθεί στις επόμενες εκλογές, γεγονός που προκαλεί τη σφοδρή ενόχληση του πρωθυπουργού. Ο Σημίτης επιστρέφει στην Κίνα το 2005 χωρίς προβλήματα αυτή τη φορά.<br /> <b>*Τον Ιανουάριο του 2006 έρχεται η ώρα του Κώστα Καραμανλή του νεότερου να επισκεφτεί το Πεκίνο. Είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που βάζει ισχυρές βάσεις για να ανοίξει ο δρόμος για την έλευση της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά.</b><br /> *Τον Ιούνιο του 2008 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη αρχηγού κράτους στην Κίνα.<br /> *Τον Νοέμβριο του 2008 ο Πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο επισκέπτεται την Αθήνα. Είναι ο πρώτος σταθμό της ευρωπαϊκής περιοδείας του.<br /> *Τον Ιούνιο του 2010 επισκέπτεται την Αθήνα ο αντιπρόεδρος της κινεζικής κυβέρνησης Ζανγκ Ντεγιάνγκ.<br /> *Ο Αντώνης Σαμαράς θα βρίσκεται σε Πεκίνο και Σαγκάη 15-19 Μαΐου.<br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Έλληνες πρόεδροι & πρωθυπουργοί στην Κίνα

Αρκετές ήταν οι επισκέψεις προέδρων και πρωθυπουργών των δύο χωρών στο Πεκίνο και την Αθήνα. Με εξαίρεση την επίσκεψη του Κώστα Καραμαν...

Διαβάστε την συνέχεια