Σενάρια φρίκης και προβοκάτσιας για να σταματήσουν τη Σύνοδο Putin - Trump στην Αλάσκα. Υστερία στην Ευρώπη.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ddab94b6a490296bc0247e66655572a6_XL.jpg?v=2" width="736" /><br /><br /><div>Αν οι Merz, Starmer και Macron «ανεβάσουν» τόσο τον Zelensky που αρχίσει να αντιπαρατίθεται δημόσια στον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Trump μπορεί απλώς να εγκαταλείψει την Ουκρανία στη μοίρα της<br /><br />Ο πλανήτης κρατά την ανάσα του καθώς η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής Trump και Putin στην Αλάσκα στις 15/8 και το σενάριο μιας συμφωνίας για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης, προκαλεί πανικό στα ευρωπαϊκά επιτελεία.<br />Οι Βρυξέλλες τρέμουν το ενδεχόμενο μιας αμερικανορωσικής προσέγγισης που θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα το δυτικό αφήγημα για την Ουκρανία — και μαζί του, τις ισορροπίες ολόκληρης της μεταψυχροπολεμικής τάξης.<br />Η υστερία των Ευρωπαίων είναι τόσο εμφανής, που φανερώνει μόνο ένα πράγμα: κάποιος τραβάει πραγματικά το χαλί κάτω από τα πόδια τους.<br />Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Donald Trump…<br /><br />Υστερία<br /><br />Πράγματι, δεν πρόλαβαν καλά-καλά οι πρόεδροι της Ρωσίας και των ΗΠΑ να συμφωνήσουν για συνάντηση στην Αλάσκα, και οι Ευρωπαίοι ξέσπασαν σε κανονική υστερία.<br />Διότι καταρρέει το σχέδιο: να πολεμούν οι Ουκρανοί κατά της Ρωσίας, να ικανοποιηθεί ο ρεβανσισμός τους, να προσπαθήσουν να εκδικηθούν τη Ρωσία για τη νίκη της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να την ληστέψουν ξανά.<br />Και όλα αυτά με αμερικανικά όπλα και αμερικανικά δάνεια.<br /><br />Ύβρεις κατά Trump<br /><br />Τα δυτικά ΜΜΕ κατακεραυνώνουν τον πρόεδρο των ΗΠΑ με ύβρεις.<br />Ιδιαίτερα ζηλωτές οι Βρετανοί…<br />Nόμιζαν ότι ξέρουν πώς να ελέγχουν τον Αμερικανό πρόεδρο, αλλά εκείνος κάνει ό,τι θέλει χωρίς να τους ρωτά.<br /><br />«Αδύναμος», «αφελής», «εύκολος στη κολακεία», «άπειρος διπλωμάτης» αυτά γράφουν οι Άγγλοι για τον Trump.<br />Η μοίρα αυτού του πολιτικού είναι πράγματι αξιοσημείωτη: όσο πιο ωφέλιμες αποφάσεις προσπαθεί να πάρει για όλους, τόσο περισσότερο τον βρίζουν τα παγκοσμιοποιημένα ΜΜΕ.<br />Βέβαια, ο Trump είναι συνηθισμένος και τέτοιες επιθέσεις δεν μπορούν να τον αποδυναμώσουν.<br /><br />Ο πράκτορας της KGB<br /><br />Στο φαντασιακό κόσμο του δυτικού Τύπου, απέναντι στον Trump στέκεται ο «πονηρός» και «ιδιοφυής» μάστερ των χειρισμών και «πράκτορας της KGB».<br />«Ο Putin θα φέρει στη βαλίτσα του όλα τα εργαλεία χειραγώγησης και πειθούς», ξεσπαθώνει η Daily Mirror.<br />«Θα είναι σκληρός και γοητευτικός, δεν θα υποχωρήσει ούτε χιλιοστό, θα θολώσει τα νερά για το μέλλον και για το ρωσικό κοινό θα δείξει διακριτικά την περιφρόνησή του (εννοούν προς τον Trump)».<br />«Ο Putin θα ξεγελάσει τον Trump μας», κραυγάζουν κάποιοι ειδικοί.<br />«Είναι σίγουρο!»<br />Άλλοι πάλι θεωρούν πως ο Putin δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα: έχει ήδη «νικήσει».<br /><br />Νίκη Putin και η … Αλάσκα<br /><br />Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Ρωσία, Michael McFaul, είδε νίκη του Ρώσου προέδρου ακόμα και στο γεγονός ότι η συνάντηση θα γίνει στην Αλάσκα.<br />«Ο Trump αποφάσισε να προσκαλέσει τον Putin σε έδαφος που ανήκε παλαιότερα στη Ρωσική Αυτοκρατορία», διαφωτίζει το κοινό ο McFaul.<br />«Αναρωτιέμαι αν ξέρει ότι οι Ρώσοι εθνικιστές θεωρούν την απώλεια της Αλάσκας - όπως και της Ουκρανίας - κακή συμφωνία για τη Ρωσία, κάτι που πρέπει να διορθωθεί».<br />Ναι… φυσικά… έτσι είναι ακριβώς.<br />Ο ειδικός στη Ρωσία ξέχασε να προσθέσει ότι οι… κακόβουλοι Ρώσοι εθνικιστές έχουν και δικό τους ύμνο, όπου τραγουδούν προς την Αμερική: «Δώσε πίσω τη γη μας, την Αλασκούλα, δώσε πίσω τη πατρίδα μας».<br />Σε μιντιακό επίπεδο, προσπαθούν να βάλουν σφήνα ανάμεσα στον Putin και τον Trump, αλλά αυτό μοιάζει άκομψο και αξιολύπητο.<br />Οι έμπειροι ηγέτες δεν πέφτουν σε τέτοιες παγίδες.<br /><br />Θύελλα σε ποτήρι<br /><br />Σε ανώτερο επίπεδο, ανάμεσα στους Ευρωπαίους ηγέτες, επικρατεί θύελλα μέσα σε ποτήρι νερό.<br />Το Σαββατοκύριακο, εκπρόσωποι της Συμμαχίας των Προθύμων έσπευσαν στο Chevening House, την εξοχική κατοικία του Βρετανού ΥΠΕΞ.<br />Για να τους επιβλέψει κατέφθασε και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ JD Vance, που έτσι κι αλλιώς έκανε διακοπές στην Αγγλία.<br /><br />Πρόταση Ευρωπαίων<br /><br />Μετά από αυτή τη συνάντηση, οι Ευρωπαίοι «γέννησαν» μια πρόταση που κανείς δεν τους ζήτησε.<br />Θέλουν από τον Trump να προσκαλέσει την Ουκρανία στις συνομιλίες, να απαιτήσει εκεχειρία ως προϋπόθεση, να μην συμφωνήσει στην αποχώρηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας από το Donbass, και να απορρίψει την απαγόρευση ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.<br />Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μαζί με την Ursula von der Leyen, διατύπωσαν όλες τους τις επιθυμίες σχετικά με την Ουκρανία, επικαλούμενοι την «προσήλωση της ΕΕ στην αρχή της ακεραιότητας των συνόρων».<br /><br />Θέλουν ειρήνη επτά στους δέκα Ουκρανούς<br /><br />Σήμερα, όλος ο κόσμος περιμένει με ανυπομονησία τη συνάντηση των ηγετών ΗΠΑ και Ρωσίας.<br />Ακόμα και στην Ουκρανία, πάνω από το 70% επιθυμεί ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, φαίνεται ότι εκεί έχουν εξαντληθεί.<br /><br />Θα εμποδίσουν οι Ευρωπαίοι την Σύνοδο Κορυφής;<br /><br />Μπορούν όμως οι Ευρωπαίοι να κάνουν πραγματικά κάτι για να εμποδίσουν τη συνάντηση Putin–Trump;<br />Από τη μια, αν οι Merz, Starmer και Macron «ανεβάσουν» τόσο τον Zelensky που αρχίσει να αντιπαρατίθεται δημόσια στον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Trump μπορεί απλώς να εγκαταλείψει την Ουκρανία στη μοίρα της.<br />Αυτό θα ανοίξει νέες ευκαιρίες για τη Ρωσία.<br />Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη επιχειρήσει να μπλοκάρουν τις ειρηνευτικές προσπάθειες, και το πέτυχαν το 2022 στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Φρικτές και αιματηρές προβοκάτσιες<br /><br />Ιδιαίτερο κίνδυνο αποτελεί το γεγονός ότι αφορμή για μπλοκάρισμα της ειρήνης γίνονται φρικτές και αιματηρές προβοκάτσιες.<br />Το 2022, ήταν η σκηνοθεσία στη Bucha, όταν πτώματα ανθρώπων που σκότωσαν Ουκρανοί στρατιώτες απλώθηκαν κατά μήκος των δρόμων και παρουσιάστηκαν στα ΜΜΕ ως «εγκλήματα του ρωσικού στρατού».<br />Τι μπορεί να συμβεί τώρα;<br /><br />Θα βομβαρδίσουν τους πολίτες τους;<br /><br />Μπορούμε να φανταστούμε.<br />Το καθεστώς του Κιέβου ίσως βομβαρδίσει τους ίδιους του τους πολίτες, ίσως στήσει τα πτώματα «κατάλληλα», ίσως καλέσει δυτικούς δημοσιογράφους και ίσως αρχίσει να λέει ψέματα με πάθος.<br />Μπορεί να χτυπήσει τον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhia και να κατηγορήσει τους Ρώσους.<br />Ή να οργανώσει μεγάλη τρομοκρατική επίθεση και αμέσως να υποστηρίξει ότι «η Ρωσία φταίει για όλα».<br /><br />Τα πρώτα μηνύματα…<br /><br />Ο σύμβουλος του αρχηγού της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk, Igor Kimakovsky, έχει ήδη προειδοποιήσει ότι Ουκρανοί στρατιώτες σχεδίαζαν να βομβαρδίσουν το μαιευτήριο στο Kramatorsk και να το παρουσιάσουν ως ρωσική επίθεση.<br />Πρόσφατα, η ρωσική υπηρεσία εξωτερικών πληροφοριών, SVR αποκάλυψε προβοκατόρικο σχέδιο των Βρετανών για ανατίναξη τάνκερ με ρωσικό πετρέλαιο.<br />Το καθεστώς του Κιέβου και οι ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες που το προστατεύουν έχουν έτοιμα πολλά τέτοια σενάρια.<br />Αν στη Ρωσία υπήρχαν αμφιβολίες για το αν πρέπει να γίνει η συνάντηση Putin–Trump, η συλλογική υστερία της συλλογικής Ευρώπης τα ξεκαθάρισε όλα.<br />Όπως λένε οι Ρώσοι, «αν οι εχθροί μας τρελαίνονται έτσι, τότε σίγουρα κάνουμε το σωστό».<br /><br />Φοβούνται ότι θα είναι υποσημείωση<br /><br />Τις ανησυχίες αυτές επιτείνουν και δημοσιεύματα στον δυτικό Τύπο αναφορικά με τους φόβους των Ευρωπαίων για τα αποτελέσματα των συνομιλιών στην Αλάσκα.<br />Σε ανάλυση του το αμερικανικό δίκτυο CNN υποστηρίζει ότι - όχι για πρώτη φορά - , οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διακατέχονται από ανησυχία ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin θα καταφέρει να διασπάσει χειρουργικά τη διατλαντική συμμαχία και να αποσπάσει όλα όσα επιθυμεί στην Ουκρανία.<br />Ευρωπαίος διπλωμάτης, που δεν θέλησε να κατονομαστεί επειδή δεν είχε εξουσιοδότηση να μιλήσει δημοσίως, δήλωσε στο CNN: «Διατρέχουμε τον κίνδυνο να καταλήξουμε ως μια υποσημείωση στην ιστορία».<br />Εν μέρει, οι ευρωπαϊκοί φόβοι οφείλονται στο πόσο λίγα είναι γνωστά σχετικά με το τι έχει προτείνει το Κρεμλίνο για να σταματήσουν οι μάχες στην Ουκρανία.<br />Ο Putin δεν έχει δώσει καμία λεπτομέρεια.<br />Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Steve Witkoff δεν έκανε καμία δήλωση μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο ηγέτη την περασμένη Τετάρτη.<br />Ο ίδιος ο Trump, μετά την αποχώρηση του Witkoff από τη Μόσχα, δήλωσε: «Είναι πολύ περίπλοκο. Θα πάρουμε κάτι πίσω, θα αλλάξουμε κάτι.<br />Θα υπάρξει ανταλλαγή εδαφών, προς όφελος και των δύο».<br />Οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι αυτό το «προς όφελος και των δύο» είναι ένα πολύ απίθανο αποτέλεσμα.<br />Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο Putin έχει μετακινηθεί έστω και ελάχιστα από τις μαξιμαλιστικές του απαιτήσεις – είτε σε όρους εδαφών είτε σε ό,τι αφορά τη διατήρηση της Ουκρανίας ως «σάκου του μποξ» για τη Ρωσία, χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας και με περιορισμούς στο μέγεθος και τις δυνατότητες του στρατού της.<br /><br />H …αίσθηση στην Ευρώπη<br /><br />«Δεν υπάρχει αίσθηση στο Παρίσι, το Βερολίνο ή το Λονδίνο ότι η κατάληψη ξένου εδάφους έχει σημασία για αυτήν τη διοίκηση των ΗΠΑ, και αυτό οι Ευρωπαίοι το βρίσκουν βαθιά ανησυχητικό», δήλωσε ο διπλωμάτης.<br />Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η ΕΕ αισθάνθηκαν υποχρεωμένες να εκδώσουν κοινή δήλωση το Σάββατο: «Παραμένουμε δεσμευμένοι στην αρχή ότι τα διεθνή σύνορα δεν πρέπει να αλλάζουν δια της βίας».<br />Στη δήλωση προσυπέγραψαν και η Πολωνία και η Φινλανδία.<br />Πέρασαν μεγάλο μέρος της ημέρας προσπαθώντας να πείσουν τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ JD Vance, ο οποίος ετοιμαζόταν να ξεκινήσει διακοπές στο Ηνωμένο Βασίλειο, και αναζητώντας σαφήνεια για το τι ακριβώς θα διαπραγματευτεί.<br />Σύμφωνα με το CNN, οι παραλληλισμοί με τη Συμφωνία του Μονάχου μεταξύ του Βρετανού Πρωθυπουργού Neville Chamberlain και του Αδόλφου Χίτλερ το 1938 είναι εντυπωσιακοί.<br />Ακόμη και μετά την εισβολή των Ναζί στην Τσεχοσλοβακία, ο Chamberlain είχε δηλώσει ότι του είχε δοθεί διαβεβαίωση από τον Χίτλερ: «Αυτή είναι η τελευταία εδαφική διεκδίκηση που έχω να κάνω στην Ευρώπη».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σενάρια φρίκης και προβοκάτσιας για να σταματήσουν τη Σύνοδο Putin - Trump στην Αλάσκα. Υστερία στην Ευρώπη.

Αν οι Merz, Starmer και Macron «ανεβάσουν» τόσο τον Zelensky που αρχίσει να αντιπαρατίθεται δημόσια στον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Trump μπορεί απλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μυστικά σχέδια και σκοτεινή προπαγάνδα πίσω από τη συνάντηση Putin - Trump. Η παγίδα της Δύσης και η απελπισία Zelensky.

<img height="356" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2c0ec5ce0a99af7edcbe4bb6972b4119_XL.jpg?v=2" width="718" /><br /><br /><div>Δυτκά ΜΜΕ μιλούν για σχέδια «ανταλλαγής εδαφών», όπου η Ρωσία φέρεται να αποχωρεί από περιφέρειες Sumy, Kharkiv, Kherson και Zaporizhia παίρνοντας ως αντάλλαγμα τμήματα του Donbass - κάτι που αντιβαίνει στην επίσημη ρωσική θέση.<br /><br />Στις 15 Αυγούστου, στην Αλάσκα, πρόκειται να λάβει χώρα η πιο κρίσιμη διπλωματική αναμέτρηση της εποχής μας - η πολυαναμενόμενη συνάντηση μεταξύ του Vladimir Putin και του Donald Trump.<br />Μια συνάντηση-ορόσημο, ένα παρασκήνιο γεμάτο αντιφάσεις και ένα παγκόσμιο παιχνίδι εξουσίας που απειλεί να αναδιαμορφώσει τον γεωπολιτικό χάρτη της Ευρώπης.<br />Πίσω από τις διαρροές για δήθεν «ρωσικές υποχωρήσεις», προτάσεις ανταλλαγής εδαφών και επιρροή τρίτων δυνάμεων όπως η Κίνα και η Ινδία, ξετυλίγεται ένα καλά ενορχηστρωμένο σχέδιο δυτικής προπαγάνδας, με στόχο να εμφανιστεί η Μόσχα ως η χαμένη πλευρά...<br />Σε αυτή τη θύελλα πολιτικών συμφερόντων και παρασκηνιακών παιχνιδιών, όπου ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky προσπαθεί να αποφύγει τον απόλυτο εφιάλτη, δηλαδή μια λύση για την Ουκρανία, χωρίς την Ουκρανία το ερωτηματικό παραμένει: ποιος έχει πραγματικά το πιο ισχυρό «χαρτί» ενώ αναπάντητο παραμένει και το ερώτημα για το πόσο έτοιμος είναι ο κόσμος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες μιας «ειρήνης» που κρύβει μέσα της τον επόμενο μεγάλο πόλεμο...<br />Το μόνο σίγουρο για τη συνάντηση Putin-Trump είναι ότι θα γίνει στις 15 Αυγούστου στην Αλάσκα.<br />Όλα τα υπόλοιπα είναι ερμηνείες.<br /><br />Σαν ανέκδοτο που δεν είναι αστείο<br /><br />Ωστόσο, στις πληροφορίες που εμφανίζονται αυτές τις μέρες στη Δύση υπάρχουν σημαντικές λεπτομέρειες που δεν μπορούν να αγνοηθούν.<br />Οι ανακοινώσεις για τον χρόνο και τον τόπο της συνάντησης Putin-Trump αιφνιδίασαν τα δυτικά μέσα, προκαλώντας ασυμφωνίες στην κάλυψη του θέματος.<br /><br />Η βασική προπαγανδιστική γραμμή για την ουκρανική κρίση όμως είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων, και έτσι τα κύρια αμερικανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν μια γενική εικόνα.<br />Σύμφωνα με κορυφαία ΜΜΕ (The New York Times, The Wall Street Journal, CNN κ.ά.), η Ρωσία είναι τόσο αδύναμη που η ίδια «ζήτησε» τις διαπραγματεύσεις με την Αμερική.<br />Το Κρεμλίνο φέρεται να επιδιώκει να πετύχει όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκούς όρους για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης.<br />Ανάμεσα σε αυτές τις αναφορές υπάρχει και το αφήγημα ότι η Μόσχα υποκινήθηκε προς τις συνομιλίες από το Πεκίνο και το Νέο Δελχί (πράγματι, ο Putin έχει επικοινωνήσει με τον Xi Jinping και τον Narendra Modi).<br />Ωστόσο, οι «αποκαλύψεις» της δυτικής δημοσιογραφίας για τη συνάντηση στην Αλάσκα μοιάζουν με «δημοσιογραφικά ψέματα».<br /><br />Προτάσεις για «ανταλλαγή εδαφών» που δεν κολλάνε με τη λογική<br /><br />Μιλούν για σχέδια «ανταλλαγής εδαφών», όπου η Ρωσία φέρεται να αποχωρεί από περιοχές στις περιφέρειες Sumy, Kharkiv, Kherson και Zaporizhia παίρνοντας ως αντάλλαγμα τμήματα του Donbass - κάτι που αντιβαίνει στην επίσημη ρωσική θέση.<br />Η ιδέα επιστροφής της περιφέρειας Kherson στο Κίεβο, που εξασφαλίζει χερσαία σύνδεση με την Κριμαία, θεωρείται παράλογη.<br />Με αυτό το αφήγημα, αγνοούνται επίσης οι όροι που είχε θέσει το Κρεμλίνο για το 2024, παράδοση τεσσάρων «νέων» περιοχών, αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας και ουδετερότητα.<br />Αυτή η στάση αποτελεί συνέχεια της δυτικής τακτικής από το 2007 να μην εμπιστεύεται τις ρωσικές δηλώσεις και μετά να αντιδρά έντονα όταν υλοποιούνται.<br /><br />Όλα βασίζονται σε ανώνυμες πηγές<br /><br />Οι πληροφορίες βασίζονται αποκλειστικά σε ανώνυμες πηγές — είτε «υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου», είτε Ευρωπαίοι, Αμερικανοί ή Ουκρανοί διπλωμάτες, είτε «πηγές εξοικειωμένες με τις διαπραγματεύσεις».<br />Σε σημαντικά σημεία, ακόμα και οι πηγές δεν συμφωνούν μεταξύ τους: ενώ σε κάποια ΜΜΕ αναφέρεται «ανταλλαγή εδαφών», σε άλλα μιλούν για «πάγωμα της γραμμής αντιπαράθεσης».<br /><br />Η πραγματικότητα από Κίνα και Ινδία<br /><br />Παράλληλα με την ανακοίνωση της συνάντησης, ο Putin είχε τηλεφωνικές συνομιλίες με τον πρόεδρο της Κίνας, Xi Jinping και τον Ινδό πρωθυπουργό, Narendra Modi.<br />Η επίσημη ανακοίνωση του κινεζικού ΥΠΕΞ επιβεβαιώνει πως το ουκρανικό θέμα συζητήθηκε, με τον πρόεδρο της Κίνας να τονίζει ότι «δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις» και ότι η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας δεν θα διακοπεί «με κανέναν τρόπο».<br />Ο εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ απάντησε επίσης σε ερώτηση για ενδεχόμενους αμερικανικούς δασμούς, δείχνοντας την αμετακίνητη στάση του Πεκίνου.<br />Επιπλέον, κινεζικά ΜΜΕ θεωρούν πως η ΕΕ δεν θα επιτρέψει στον Zelensky να αποδεχτεί όρους που να τελειώνουν ολοκληρωμένα τις εχθροπραξίες με τη Ρωσία.<br />Από την πλευρά της Ινδίας, το ΥΠΕΞ κρατάει ήπια, αλλά ισορροπημένη στάση, υπογραμμίζοντας τη συνεργασία με Ρωσία και άλλους εταίρους των BRICS.<br /><br />Η «προπαγάνδα» των Δυτικών μέσων<br /><br />Οι αναφορές των δυτικών μέσων για τις υποτιθέμενες υποχωρήσεις που η Μόσχα θα αναγκαστεί να κάνει είναι απλώς προπαγανδιστική παραπληροφόρηση.<br />Οι στόχοι αυτής της «εσωτερικής πληροφόρησης» είναι:<br />- Να πειστούν οι δυτικοί χορηγοί της Ουκρανίας να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση, πιστεύοντας ότι η Ρωσία είναι κοντά στην ήττα.<br />- Να πειστεί ο Trump ότι η τακτική των τελεσιγράφων προς τη Ρωσία αποδίδει.<br />- Να ενισχυθεί η «πέμπτη φάλαγγα» στη Ρωσία, που υποστηρίζει τις ειρηνευτικές συμφωνίες.<br />- Να πιεστούν οι βασικοί εμπορικοί εταίροι της Ρωσίας, Κίνα και Ινδία, να ασκήσουν πίεση στον Putin για συμβιβασμό.<br />Ωστόσο, αυτή η «προπαγάνδα» είναι τόσο πρόχειρη που ούτε η Κίνα ούτε η Ινδία την πιστεύουν.<br />Ο Putin, μέσα από κλειστές συζητήσεις, έχει ήδη ενημερώσει τους ηγέτες της Κίνας και της Ινδίας για το πραγματικό στάδιο των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ.<br /><br />Washington Post: Η Ρωσία δεν πρόκειται να δώσει Kherson, Zaporizhia<br /><br />Η Ρωσία δεν πρόκειται να επιστρέψει στην Ουκρανία τις περιοχές Kherson και Zaporizhia ως αντάλλαγμα για το Donbass καθώς αυτές καλύπτουν τη χερσαία δίοδο προς την Κριμαία, επισημαίνει η Washington Post, επικαλούμενη πηγή που είναι εξοικειωμένη με την πορεία των διαπραγματεύσεων.<br />«Το Κρεμλίνο δεν είναι έτοιμο να παραδώσει εδάφη σε Kherson και Zaporizhia, όπου οι στρατιωτικές επιτυχίες της Ρωσίας εξασφάλισαν για τη Μόσχα πολύτιμη χερσαία γέφυρα προς την κατεχόμενη Κριμαία» υποστηρίζει το δημοσίευμα.<br />Όπως αναφέρεται, «η Ρωσία πρότεινε στο Κίεβο να εγκαταλείψει ολόκληρο το Donbass, που περιλαμβάνει τις περιοχές Luhansk και Donetsk, ως αντάλλαγμα για κατάπαυση του πυρός, χωρίς όμως να προσφέρει τίποτα σε αντάλλαγμα».<br />Άλλα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν επίσης πως στις διαπραγματεύσεις Ρωσίας - ΗΠΑ συζητείται η αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από ολόκληρη την περιφέρεια του Donetsk, αλλά δεν συζητείται η αποχώρηση ρωσικών στρατευμάτων από τις περιοχές Kherson και Zaporizhia.<br /><br />Bloomberg: Μπαράζ συσκέψεων για να μην χάσει τα ανατολικά της εδάφη η Ουκρανία<br /><br />Ο Volodymyr Zelensky επιδιώκει με πυρετώδεις ρυθμούς να αποφύγει την απώλεια εδαφών μετά τη συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump με τον Vladimir Putin στην Αλάσκα, γράφει το Bloomberg.<br />«Ο Zelensky και οι Ευρωπαίοι ηγέτες διεξάγουν πυρετώδεις συσκέψεις, όπου προσπαθούν να καταρτίσουν στρατηγική δράσης ενόψει της συνάντησης Trump-Putin, ώστε να αποφύγουν το ενδεχόμενο η Ουκρανία να αναγκαστεί να χάσει σημαντικό μέρος της ανατολικής της επικράτειας», αναφέρεται στο δημοσίευμα.<br /><br />Dugin (Ρώσος πολιτικός αναλυτής): Καταστροφή για την πολιτική που κυριαρχεί στη Δύση<br /><br />Ο Ρώσος φιλόσοφος, πολιτικός επιστήμονας και κοινωνιολόγος Alexander Dugin θεωρεί ότι η επερχόμενη συνάντηση των προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ, Vladimir Putin και Donald Trump, αποτελεί μεγάλο άλμα για τις διμερείς σχέσεις και καταστροφή για την πολιτική που κυριαρχεί στη Δύση.<br />«Το ίδιο το γεγονός της συνάντησης Putin και Trump, αυτή η ρωσο-αμερικανική σύνοδος κορυφής, είναι καταστροφή για την πολιτική που κυριάρχησε και κυριαρχεί τώρα στη Δύση...<br />Αν αυτή η συνάντηση πραγματοποιηθεί, θα είναι ένα μεγάλο άλμα, και πλέον δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πού θα γίνει», δήλωσε σε εκπομπή του ραδιοφώνου Sputnik o Dugin.<br />Κατά τον Ρώσο αναλυτή, υπάρχουν πολύ ισχυρές δυνάμεις εντός των ΗΠΑ, του συλλογικού Δυτικού κόσμου και γενικότερα παγκοσμίως, που αντιτίθενται σε αυτή τη συνάντηση.<br /><br />Alexander Yakovenko (Ρωσία): Πρόταση για ομοσπονδιοποίηση<br /><br />Η Ρωσία και οι ΗΠΑ μπορεί να προτείνουν στον πρόεδρο της Ουκρανίας Vladimir Zelensky την ομοσπονδιοποίηση αναφέρει σε άρθρο του ο Alexander Yakovenko, μέλος του προεδρείου του επιστημονικού-εμπειρογνώμονα συμβουλίου του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας και έκτακτος και πληρεξούσιος πρεσβευτής.<br />«Στοιχείο κλειδί του σχεδίου που θα προταθεί από τη Μόσχα και την Ουάσινγκτον στον Vladimir Zelensky μπορεί να είναι η ομοσπονδιοποίηση, η αποκέντρωση, δίνοντας στα περιφέρειες το δικαίωμα να αναπτύσσουν, μεταξύ άλλων, ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία» υποστηρίζει ο Yakovenko.<br />Όπως λέει, για την κατάπαυση του πυρός «η Ουκρανία θα πρέπει να πληρώσει με μια ειρηνευτική συμφωνία που θα αναγνωρίζει τα νέα σύνορα».<br /><br />Gideon Rachman (Financial Times): Προ τετελεσμένων η Ουκρανία<br /><br />Η Ουκρανία ενδέχεται να βρεθεί προ τετελεσμένων σε μια συμφωνία μεταξύ του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump και του Vladimir Putin, ενώ η θέση του Κιέβου να μην παραχωρήσει εδάφη θεωρείται «μη ρεαλιστική» αναφέρει ο αναλυτής των Financial Times, Gideon Rachman.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η επικείμενη συνάντηση Trump–Putin χωρίς τη συμμετοχή του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky παραπέμπει στη Συμφωνία του Μονάχου το 1938, όταν αποφασίστηκε η διαίρεση της Τσεχοσλοβακίας χωρίς τη συγκατάθεσή της.<br />Ο Rachman θεωρεί ότι ο Putin θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί προς όφελός του την «ναρκισσιστική και ασαφή στις διατυπώσεις του» στάση του Trump.<br />Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι σενάρια όπου στην Ουκρανία θα παρουσιαστεί ως τετελεσμένο μια συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των δύο προέδρων, με την απειλή διακοπής της στρατιωτικής βοήθειας.<br />Ο αρθρογράφος επικαλείται έρευνες που δείχνουν ότι η Ουκρανία «χάνει αργά» στον πόλεμο, και ως εκ τούτου, μια πλήρης αποτυχία των διαπραγματεύσεων και η συνέχιση της σύγκρουσης πιθανόν να ωφελεί περισσότερο τη Ρωσία παρά την Ουκρανία.<br />Για τον λόγο αυτό, θεωρεί «μη ρεαλιστική» τη θέση πως «ούτε σπιθαμή γης δεν μπορεί να παραχωρηθεί».<br />Το Κίεβο, κατά τον Rachman, ίσως χρειαστεί να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις: de facto αλλά όχι de jure αναγνώριση της ρωσικής κατοχής μέρους των εδαφών, ως μια σκληρή πραγματικότητα· και προσωρινή αναβολή της ένταξης στο ΝΑΤΟ, η οποία ούτως ή άλλως δεν φαίνεται πιθανή στο ορατό μέλλον.<br />Παρόλα αυτά, η Ουκρανία, σύμφωνα με τον Rachman, πρέπει να διατηρήσει την πορεία ένταξης στην ΕΕ και δεν μπορεί να αποδεχθεί στρατιωτικούς περιορισμούς.<br />«Οποιαδήποτε συμφωνία στην Αλάσκα πιθανότατα θα αποτελέσει την αρχή και όχι το τέλος της διαδικασίας.<br />Οι Ουκρανοί και οι Ευρωπαίοι καταλαβαίνουν ότι θα χρειαστεί να κολακεύουν τον Trump και να παίξουν μακροπρόθεσμο παιχνίδι.<br />Δεν είναι η καλύτερη επιλογή.<br />Αλλά είναι το μόνο που έχουν», καταλήγει ο Rachman.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μυστικά σχέδια και σκοτεινή προπαγάνδα πίσω από τη συνάντηση Putin - Trump. Η παγίδα της Δύσης και η απελπισία Zelensky.

Δυτκά ΜΜΕ μιλούν για σχέδια «ανταλλαγής εδαφών», όπου η Ρωσία φέρεται να αποχωρεί από περιφέρειες Sumy, Kharkiv, Kherson και Zaporizhia παίρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκάνδαλο στην Τουρκική Αμυντική Βιομηχανία: ASSAN, παράνομες μεταθέσεις προσωπικού και βιομηχανική κατασκοπεία.

<img height="349" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-08/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B13.jpg?itok=-hLjME9T" width="697" /><br /><br />Μια έντονη σύγκρουση εκτυλίσσεται στον τουρκικό αμυντικό τομέα γύρω από την εταιρεία ASSAN.<br /><br />Κατηγορείται για παράνομη απόσπαση ειδικών από κυβερνητικές υπηρεσίες, διατάραξη κρατικών αμυντικών συμβάσεων, παραβιάσεις στη διαχείριση ξένων συμβάσεων και πιθανή βιομηχανική κατασκοπεία.<br /><br />Εννέα μέλη προσωπικού από τις Μηχανολογικές και Χημικές Βιομηχανίες (MKE) του τουρκικού υπουργείου Άμυνας (MSB) έφυγαν για να εργαστούν στην ASSAN. Ο νυν Γενικός Διευθυντής της ASSAN, ο Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Γενικός Διευθυντής και πολλά ανώτερα στελέχη της θυγατρικής της, Astech Defense, είναι όλοι πρώην υπάλληλοι της TÜBİTAK SAGE (κρατική υπηρεσία).<br /><br />Σύμφωνα με το Άρθρο 2 του Νόμου Αρ. 2531, όσοι παραιτούνται από τις θέσεις τους σε θέσεις που καλύπτονται από το Άρθρο 1, για οποιονδήποτε λόγο, δεν μπορούν, για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία της αποχώρησής τους, να αναλάβουν οποιαδήποτε καθήκοντα ή απασχόληση, να αναλάβουν δεσμεύσεις ή να ενεργήσουν ως μεσίτες ή εκπρόσωποι των υπηρεσιών, των διοικήσεων, των ιδρυμάτων ή των οργανισμών τους.<br /><br />Ενώ στην Τουρκία συζητούνται οι παράνομες μεταφορές που πραγματοποίησε η ASSAN από την TÜBİTAK SAGE, αποκαλύφθηκε ότι η ASSAN δεν κατάφερε να παραδώσει τα προϊόντα στον ισχυρό διαγωνισμό TNT που κέρδισε από την MKE στα τέλη του 2022, παρά την παράταση της προθεσμίας.<br /><br />Η AsSAN αποκλείστηκε από δημόσιους διαγωνισμούς από το τουρκικό υπουργείο Άμυνας για δύο χρόνια λόγω αυτού του προβλήματος εφοδιασμού το 2025.<br /><br />Η κρίση μεταξύ της ASSAN και της MKE δεν τελείωσε εκεί. Ο Ismet Sayhan, ο πρώην Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, ο οποίος απολύθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης της MKE τον Δεκέμβριο του 2024, έγινε δικηγόρος της ASSAN, καθώς γνώριζε όλα τα εμπορικά μυστικά της MKE.<br /><br />Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας μήνυσε την ASSAN.<br /><br />Ωστόσο, το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της ASSAN, κρίνοντας το ακατάλληλο. Η MKE υπέβαλε καταγγελία στον δικηγορικό σύλλογο κατά του Ισμέτ Σαγιάν, πρώην Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του MKE, επειδή ενήργησε ως δικηγόρος της ASSAN, προκάλεσε ζημίες στην MKE.<br /><br />Οι Σκιώδεις Συναλλαγές του Δικηγόρου του ASSAN, Ισμέτ Σαγιάν<br /><br />Μια φωτογραφία που κοινοποιήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνει τον Ισμέτ Σαγιάν να ποζάρει σε ένα τραπέζι με τον Σελαχατίν Γιλμάζ, γνωστό στέλεχος της μαφίας στην Άγκυρα με ποινικό μητρώο, συμπεριλαμβανομένων διακεκριμένων ληστειών, σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και πλαστογραφίας.<br /><br />Αφού ο πρώην επικεφαλής του ερευνητικού κέντρου TÜBİTAK SAGE, Gürcan Okumuş, ανέλαβε την ASSAN, 18 κορυφαίοι μηχανικοί, ειδικοί στην ηλεκτρονική, την πυραυλική μηχανική, την πλοήγηση και τα εκρηκτικά - εγκατέλειψαν την SAGE και τα έργα της. Όλοι τους μετακινήθηκαν στην ASSAN και τη θυγατρική της Astech Defence χωρίς τις νόμιμα απαιτούμενες εγκρίσεις<br /><br />Σύμφωνα με πηγές, η ASSAN σύντομα απέκτησε αντίστοιχα έργα στις οποίες η SAGE εργαζόταν εδώ και χρόνια - συμπεριλαμβανομένων έξυπνων πυρομαχικών για UAV και συστημάτων καθοδήγησης λέιζερ<br /><br />Εν έτει 2025 πια, η τουρκική αμυντική βιομηχανία παρουσιάζεται να πλέει σε πελάγη εξαιρετικά υψηλών προσδοκιών, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.<br /><br />Τον Δεκέμβριο του 2024, η ουκρανική κρατική εταιρεία Spetsteknoeksport υπέγραψε σύμβαση 10,8 εκατομμυρίων δολαρίων με την ASSAN με 100% προπληρωμή. Η παράδοση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ παρά τις παρατάσεις. Το Κίεβο εξετάζει το ενδεχόμενο να παραπέμψει την υπόθεση σε στρατιωτικό δικαστήριο.<br /><br />Η ιστορία της ASSAN αποτελεί πλήγμα για τη φήμη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, μια επίδειξη της αδυναμίας του συστήματος ελέγχου των μεταθέσεων προσωπικού και ένα παράδειγμα του πώς οι στρατιωτικές τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν με κρατικά κεφάλαια μπορούν να καταλήξουν σε ιδιωτικά χέρια.<br /><br />Για τις χώρες που συνεργάζονται με την Τουρκία στον τομέα της άμυνας, αυτό αποτελεί προειδοποιητικό σήμα σχετικά με τους κινδύνους μεταφοράς τεχνολογίας και αποτυχιών συμβάσεων.<br /><br />Ειδικά σε μια χώρα με «παράδοση» υπερκομματικού εθνικισμού όπως είναι η Τουρκία, οι όποιες υπερβολές (τουρκική αμυντική βιομηχανία) έρχονται ωστόσο, με τη σειρά τους, να ρίξουν νερό στον φαύλο «μύλο» μιας ακατάσχετης εθνικιστικής πλειοδοσίας, κάθε απόκλιση από την οποία απαξιώνεται σχεδόν αυτόματα ως ηττοπαθής ή ακόμη και εθνικά προδοτική.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σκάνδαλο στην Τουρκική Αμυντική Βιομηχανία: ASSAN, παράνομες μεταθέσεις προσωπικού και βιομηχανική κατασκοπεία.

Μια έντονη σύγκρουση εκτυλίσσεται στον τουρκικό αμυντικό τομέα γύρω από την εταιρεία ASSAN. Κατηγορείται για παράνομη απόσπαση ειδικών από κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολιτικές εξελίξεις προοιωνίζονται τα σύννεφα στα εθνικά θέματα.

<img height="420" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/08/ciriakos-mitsotakis-gerapetritis-maximou-exoteriki-politiki-SLpress-825x600.jpg" width="700" /><br /><br /><b>ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ</b><br />Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να συστήνεται ως “σκακιστής“ που παίζει με τα λευκά για να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην εξωτερική πολιτική, και ο “φιλέλληνας” υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης να δηλώνει ότι δεν φοβάται να τον πουν «μειοδότη», αλλά στο εσωτερικό της ΝΔ αυξάνονται οι ανησυχίες και οι δημόσιες και παρασκηνιακές αντιδράσεις για την πολιτική “κατευνασμού” που χρεώνουν στον άξονα Μαξίμου-Βασιλίσσης Σοφίας.<br /><br />Η αποδυνάμωση της διεθνούς θέσης της χώρας, οι αποτυχίες στην εξωτερική πολιτική και οι υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας, προκαλούν κυματισμούς στο εσωτερικό της ΝΔ και της ευρύτερης Δεξιάς και προοιωνίζεται πολιτικές εξελίξεις, ενδεχομένως και μέσα στο Φθινόπωρο. <br /><br />Μετά τον Αντώνη Σαμαρά και τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος εξέφρασε τον φόβο «ανεπαισθήτως να περιέλθει η χώρα σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ομηρίας έναντι της Τουρκίας» και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος στράφηκε ευθέως κατά της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης. Καταλόγισε στην κυβέρνηση «εμμονή σε μια αντίληψη για τον ρόλο της Τουρκίας, όπου κυριαρχεί η αίσθηση της απειλής και του φόβου» και απαντώντας στα περί πρωτοβουλιών του Κυριάκου Μητσοτάκη πρόσθεσε: «Η χώρα μας δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται με πολιτική αδράνειας και εμμονές που οδηγούν σε απομόνωση».<br /><br />Το εάν ο έμπειρος πολιτικός – που στο παρελθόν κατά την διεκδίκηση της ηγεσίας της ΝΔ συνέβαλε να γυρίσει το παιχνίδι υπέρ του Σαμαρά και εναντίον της Ντόρας Μπακογιάννη – επιχειρεί να πλασαριστεί στο νέο πολιτικό σχήμα της Δεξιάς υπό τον Αντώνη Σαμαρά ή να παίξει σε ένα πιθανό σχήμα διαδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη, ως υπουργός Εξωτερικών, απάδει. Επί του παρόντος αποδομεί και εκείνος, από μία διαφορετική πολιτική αφετηρία, αυτή του κεντρώου πολιτικού, την εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα ακόμη πεδίο προστριβών για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς το Μαξίμου ήδη απάντησε με διαρροές που απαξιώνουν τον πρώην υπουργό. <br /><br />Στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας υπάρχει μόνιμη δυσαρέσκεια για τον Γιώργο Γεραπετρίτη. Οι βουλευτές θεωρούν ότι δεν κάνει για υπουργός εξωτερικών και απορούν με τις “δημόσιες σχέσεις και τους εναγκαλισμούς που κάνει στο εξωτερικό” δίχως αποτέλεσμα. Δύο φορές στο πρόσφατο παρελθόν, ομάδα βουλευτών ετοίμαζε ερώτηση για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, η οποία ακυρώθηκε από σκληρή παρέμβαση του Μαξίμου κατόπιν απαίτησης του υπουργού Εξωτερικών. Ο φόβος στο εσωτερικό της ΝΔ είναι ότι σύντομα θα υπάρξουν αρνητικές εξελίξεις στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών που όπως λένε οι πιο ευαισθητοποιημένοι “θα θυμίζουν τα γεγονότα του 1974 και θα προσομοιάζουν με εθνικό ακρωτηριασμό”.<div>  <br />Οι οπαδοί του κατευνασμού στην εξωτερική πολιτική <br /><br />Ένας σημαντικός αριθμός βουλευτών κρύβεται πίσω από την θέση ότι “η Τουρκία είναι μεγάλη δύναμη, δεν αντιμετωπίζεται επί του πεδίου και άλλωστε επισήμως η Ελλάδα δεν έχει χάσει κάτι”. Στην πραγματικότητα αυτός ο αριθμός βουλευτών έχει συμβιβαστεί με την θέση του Γιώργου Γεραπετρίτη πως «το όριό μας είναι τα έξι ναυτικά μίλια». Ακολούθως το επιχείρημα είναι σαφές: “αφού 12 ναυτικά μίλια πότε δεν είχαμε επισήμως, με τον εγκλωβισμό μας στα 6 ναυτικά μίλια δεν απολύουμε κανένα δικαίωμα”. Το τελικό τους επιχείρημα είναι το ίδιο με του σημιτικού εκσυγχρονισμού: “Δηλαδή θέλετε πόλεμο;”. <br /><br />Οι πιο ρεαλιστές πάντως κάνουν μία διαφορετική ανάγνωση και σημειώνουν:Η Ελλάδα δεν προέβλεψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο που ήλθε σε εφαρμογή της Γαλάζιας Πατρίδας από την Τουρκία <br />Η Ελλάδα δεν απάντησε αποφασιστικά το καλοκαίρι του 2020, όταν η Τουρκία έβγαλε το στόλο της κι έκανε επιδείξεις πάνω σε ελληνικής δικαιοδοσίας ΑΟΖ<br />Η Ελλάδα, ενώ πόνταρε στον Χαφτάρ, δεν προέβλεψε και δεν απέτρεψε την μεταστροφή του υπέρ της Άγκυρας.<br />Η Τουρκία εμπόδισε να ποντίσουμε καλώδια έξω από την Κάσο σε διακηρυγμένη Ελληνική ΑΟΖ και την εβδομάδα που πέρασε απείλησε με αντίδραση επί του πεδίου.<br />Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με την αμφισβήτηση της ΑΟΖ από την Λιβύη και με το ενδεχόμενο η τουρκική εταιρεία να κάνει έρευνες – σε εφαρμογή του τουρκολιβυκού μνημονίου που δεν αναγνωρίζει ΑΟΖ στην Κρήτη – σε ελληνικά οικόπεδα ή να αναγκαστεί να δεχθεί συνεκμετάλλευση από ξένη εταιρεία – πχ την Chevron που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον στις αντίστοιχες προκηρύξεις τόσο της Ελλάδας όσο και της Λιβύης</div><div><br />Η Ελλάδα χάνει πόντους και από την σχέση της με την Αίγυπτο. Μετά την απώλεια της περιουσίας της Μονής Σινά (που ο Γεραπετρίτης την εμφάνισε σαν επιτυχία) η Αίγυπτος με ρηματική διακοίνωση που μάλιστα έγινε την ημέρα της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών, αμφισβήτησε εμμέσως τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ – εν ολίγοις προσχώρησε στην τουρκική θέση ότι το Καστελλόριζο δεν έχει ΑΟΖ.<br />Η Ελλάδα έχασε ήδη την μάχη της συμμετοχής της Τουρκίας στο ευρωπαϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα SAFE. Τα όσα λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης περί “βέτο” δεν έχουν καμία σημασία. Οι τουρκικές εταιρείες θα συμμετέχουν στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση μέσω των κοινοπραξιών. Δεν θα τεθεί θέμα διακρατικής σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία. Και εάν τεθεί οι εταίροι έχουν το επιχείρημα: “από την στιγμή που δηλώνετε ότι έχετε μνημόνιο φιλίας με την Τουρκία, γιατί διαφωνείτε στην συμμετοχή της στην αμυντική αρχιτεκτονική της Ευρώπης που είναι απαραίτητη για την αναχαίτιση της Ρωσίας;”. <br />Η Ελλάδα ανακήρυξε τον δικό της Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό εντός των έξι ναυτικών μιλίων και όχι των 12 για να μην προκαλέσει την Τουρκία. Αντίθετα η Άγκυρα απάντησε δικά της πάρκα που περιλαμβάνουν την Κίναρο και την Ψέριμο, που κατά την άποψη της δεν έχουν ξεκαθαρισμένη κυριαρχία.<br /><br />Συνοπτικά λοιπόν: η Ελλάδα είναι ανακόλουθη στην θέση της για την Τουρκία έναντι της ΕΕ, λόγω των διακηρύξεων φιλίας. Έχει χάσει την σχέση με τη Ρωσία, με την οποία έσπευσε να τεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση. Και φυσικά η Ρωσία που κερδίζει, θα της ανταποδώσει. Λόγω της ταύτισης του Μητσοτάκη με το σύστημα Μπάϊντεν εξακολουθεί να μην έχει σχέσεις με την αμερικανική ηγεσία. Αντίθετα, η Τουρκία έχει αναβαθμίσει τις σχέσεις και με τις ΗΠΑ και με την Ρωσία.<br /><br />Παράλληλα, με το εκτόπισμά της ακυρώνει τα πιθανά ερείσματα της Ελλάδας σε χώρες όπως η Λιβύη και η Αίγυπτος. Συμβάλλει σε αυτό η φοβική αντιμετώπιση της Αθήνας, αφού όλοι προτιμούν σχέσεις με τον ισχυρό πόλο και επί του ισοζυγίου ισχύος και όχι επί του δικαίου και της ηθικής. Κάπως έτσι, η Τουρκία εκχωρεί στην Αίγυπτο τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ που η Αίγυπτος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να αποδεχθεί παρότι οι σχέσεις Σίσι-Ερντογάν είναι εχθρικές. Λίγα 24ωρα πριν, η Τζόρτζια Μελόνι σχεδίαζε τα δικά της συμφέροντα στην Κεντρική Μεσόγειο σε συνεργασία με Ερντογάν και Λιβύη, αφήνοντας εκτός συνεννοήσεων τον Κυριάκο Μητσοτάκη. <br /><br />Η Ελλάδα έχει ποντάρει στην σχέση με το καθεστώς Νετανιάχου που όμως αφενός είναι διεθνώς απαξιωμένο και αφετέρου δεν αποκλείεται να καταλήξει σε συμβιβασμό με την Τουρκία στο πλαίσιο του ευρύτερου συσχετισμού στην περιοχή με τις ΗΠΑ και την Ρωσία. Επιπλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκη επιμένει στην σχέση με τον Ζελένσκι ο οποίος “τον κάρφωσε” λέγοντας ότι του έδωσε υποσχέσεις για βοήθεια με αντάλλαγμα μπίζνες στην Οδησσό. <br /><br />Εκρηκτικό μείγμα <br /><br />Ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης πουλάει “πρωτοβουλίες σκακιστή” στο εσωτερικό, στην πραγματικότητα αποφεύγει κάθε κίνηση που θα προωθούσε τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και σύρεται, φοβικά, πίσω από τις πρωτοβουλίες της Άγκυρας. Μετά την ανακήρυξη των Θαλάσσιων Πάρκων της Τουρκίας που αμφισβητεί την Ψέριμο και την Κίναρο, προκύπτει το απλό ερώτημα: τι θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση εάν η Άγκυρα -πχ τον Σεπτέμβριο- στείλει μία επιστημονική αποστολή στα δύο νησιά για έρευνες προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος; <br /><br />Μέχρι τώρα οι αντιδράσεις των “γαλάζιων” βουλευτών είναι περιορισμένες, αφενός λόγω του Predator και αφετέρου γιατί με το σύστημα Μητσοτάκη τους ενώνει η “μάσα” του ΟΠΕΚΕΠΕ και γενικότερα της διάχυσης της διαφθοράς. Από την άλλη, ο πατριωτισμός είναι στοιχείο της ταυτότητας της ΝΔ. Η εμφανής εγκατάλειψή του, ως φυσική συνέχεια του κατευνασμού, θα μετατρέψει τους επί του παρόντος κυματισμούς σε κραδασμούς. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, απαξιωμένη στον διεθνή περίγυρο και απονομιμοποιημένη στο εσωτερικό είναι εξαιρετικά ευάλωτη. Άλλωστε ακόμη και δημοσκοπικά είναι κάτω από το 20% και θα επιχειρήσει να κερδίσει χαμένο έδαφος με επιδόματα στην ΔΕΘ. <br /><br />Μία ενδεχόμενη αρνητική εξέλιξη στην εξωτερική πολιτική θα επιταχύνει είτε τις πρόωρες εκλογές είτε την απομάκρυνση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και το τελευταίο είναι αμφίβολο καθώς έχει καταστήσει συνένοχη και συμμέτοχη στο καθεστώς του, το σύνολο της ΝΔ. <br /><br />Από την άλλη σταδιακά εμπεδώνεται, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό (είναι ενδεικτικό το άρθρο του Politico) η εικόνα μιας χώρας όπου κυριαρχεί η διαφθορά και έχει γίνει τρόπος άσκησης της εξουσίας. Η δε εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ως αναμορφωτή και μεταρρυθμιστή, καταρρέει. Μόνο τα πληρωμένα μέσα ενημέρωσης τον πιστεύουν πια. Το μείγμα εσωτερικής διαφθοράς και εξωτερικής υποχώρησης είναι εκρηκτικό.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πολιτικές εξελίξεις προοιωνίζονται τα σύννεφα στα εθνικά θέματα.

ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να συστήνεται ως “σκακιστής“ που παίζει με τα λευκά για να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ψήφισμα 242: Η ιστορική αλήθεια που δεν θέλουν να ακούσουν οι επικριτές του Ισραήλ.

<img height="352" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/01/GAZA-630x384.jpg" width="709" /><br /><br />Για δεκαετίες, η διεθνής δημόσια συζήτηση για το Μεσανατολικό έχει εγκλωβιστεί σε ένα μισό αφήγημα: το Ισραήλ παρουσιάζεται ως «παράνομος κατακτητής», βασισμένο στο Ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο καλεί σε αποχώρηση από τα εδάφη που καταλήφθηκαν στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, το 1967.<br /><br />Η φράση «αποχώρηση από τα εδάφη» έχει μετατραπεί σε πολιτικό σύνθημα, αποκομμένο από το σύνολο του κειμένου του ψηφίσματος.<br /><br />Διότι, η αλήθεια είναι ότι το Ψήφισμα 242 δεν είναι μονόπλευρο.<br /><br />Περιλαμβάνει ρητή αναφορά στην υποχρέωση όλων των πλευρών να «τερματίσουν κάθε κατάσταση εχθροπραξιών, να σεβαστούν και να αναγνωρίσουν την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία κάθε κράτους στην περιοχή, καθώς και το δικαίωμα τους να ζουν ειρηνικά, μέσα σε ασφαλή και αναγνωρισμένα σύνορα, απαλλαγμένα από απειλές».<br /><br />Με απλά λόγια: το 242 προϋποθέτει και την αραβική αναγνώριση του Ισραήλ.<br />Το Χαρτούμ και τα «Τρία Όχι»<br /><br />Λίγους μήνες μετά τον πόλεμο του 1967, οι αραβικές ηγεσίες συγκεντρώθηκαν στο Χαρτούμ, πρωτεύουσα του Σουδάν. Στις 1 Σεπτεμβρίου εκδόθηκε το περιβόητο «<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Khartoum_Resolution">Ψήφισμα του Χαρτούμ</a>» που όριζε την επίσημη θέση:<br /><br />◾Όχι ειρήνη με το Ισραήλ.<br /><br />◾Όχι αναγνώριση του Ισραήλ.<br /><br />◾Όχι διαπραγμάτευση με το Ισραήλ.<br /><br />Δεν επρόκειτο για απλή διπλωματική διακήρυξη, αλλά για στρατηγικό δόγμα απόρριψης της ύπαρξης του εβραϊκού κράτους.<br /><br />Ιστορικοί όπως ο Μπένι Μόρις σημειώνουν ότι οι Άραβες ηγέτες «κατέστρωσαν μια προκλητική, αρνητική πλατφόρμα, που επρόκειτο να υπονομεύσει όλες τις ειρηνευτικές προσπάθειες στην περιοχή για μια δεκαετία», παρά την πρόταση του Ισραήλ στις 19 Ιουνίου 1967 «να παραδώσει το Σινά και τα Υψίπεδα του Γκολάν με αντάλλαγμα την ειρήνη».<br /><br />Η ίδια η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) επικαλέστηκε το ψήφισμα του Χαρτούμ για να απορρίψει επίσημα την αναγνώριση του Ισραήλ, όπως αυτή προβλέπεται στο 242.<br /><br />Ακόμη και όταν κάποιοι Άραβες αξιωματούχοι, όπως ο Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ, μιλούσαν κατ’ ιδίαν για «ολοκληρωμένη διευθέτηση» ή διαπραγματεύσεις μέσω τρίτων, αυτές οι θέσεις ουδέποτε έγιναν γνωστές στο ισραηλινό κοινό. Οι ηγέτες του Ισραήλ έλαβαν το μήνυμα των «Τριών Όχι» κατά γράμμα· και δικαίως.<div><br />Αποτυχία της διπλωματίας και επιστροφή στον πόλεμο<br /><br />Ακολούθησαν έμμεσες συνομιλίες υπό την «Αποστολή Γιάρινγκ» (1967–1973) και μυστικές επαφές με την Ιορδανία. Καμία από αυτές τις διαδικασίες δεν απέφερε ουσιαστικό αποτέλεσμα.<br /><br />Η στασιμότητα αυτή οδήγησε αναπόφευκτα σε νέα στρατιωτική αναμέτρηση: τον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973, που είχε και πάλι ως στόχο τη στρατιωτική εξάλειψη του Ισραήλ.<br />Το σήμερα: Η άρνηση συνεχίζεται<br /><br />Μέχρι και σήμερα, η ηγεσία των Παλαιστινίων αρνείται να αποδεχθεί την ειρηνική συνύπαρξη με το Ισραήλ.<br /><br />Η πολιτική τους γραμμή και η δημόσια ρητορική εξακολουθούν να κινούνται γύρω από τον στόχο της αποδυνάμωσης ή εξαφάνισης του εβραϊκού κράτους.<br /><br />Κι όμως, ο ΟΗΕ και οι διεθνείς «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» συνεχίζουν να κατηγορούν το Ισραήλ, απαιτώντας να εφαρμόσει μονομερώς το 242, ενώ αγνοούν ότι η άλλη πλευρά δεν τηρεί ούτε κατ’ ελάχιστον τις δικές της δεσμεύσεις.<br />Η νέα αραβική πραγματικότητα<br /><br />Η γεωπολιτική του αραβικού κόσμου έχει αλλάξει. Η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία έχουν γυρίσει την πλάτη στο παλαιστινιακό ζήτημα, αποφεύγοντας να εμπλακούν. Δεν θέλουν ούτε έναν Παλαιστίνιο στα εδάφη τους.<br /><br />Το Ιράν, αντιθέτως, επιλέγει την ανοιχτή σύγκρουση και τη χρηματοδότηση εξτρεμιστικών οργανώσεων· και είναι θέμα χρόνου να πληρώσει το τίμημα αυτής της επιλογής.<br />Το δικαίωμα στην ύπαρξη δεν είναι διαπραγματεύσιμο<br /><br />Το Ισραήλ δεν ζητά τίποτε περισσότερο από αυτό που αναγνωρίζει ο ίδιος ο ΟΗΕ στα κείμενά του: το δικαίωμα ενός κυρίαρχου κράτους να ζει ειρηνικά, με ασφάλεια και χωρίς απειλές.<br /><br />Όποιος αμφισβητεί αυτό το δικαίωμα, δεν είναι «ειρηνιστής» ή «υπερασπιστής των δικαιωμάτων»· είναι απλώς συνένοχος σε μια πολιτική που αρνείται την ίδια την ύπαρξη ενός λαού.<br /><br />Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι το Ισραήλ. Το πρόβλημα είναι εκείνοι που, πενήντα και πλέον χρόνια μετά, εξακολουθούν να βλέπουν την καταστροφή του ως πολιτικό στόχο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ψήφισμα 242: Η ιστορική αλήθεια που δεν θέλουν να ακούσουν οι επικριτές του Ισραήλ.

Για δεκαετίες, η διεθνής δημόσια συζήτηση για το Μεσανατολικό έχει εγκλωβιστεί σε ένα μισό αφήγημα: το Ισραήλ παρουσιάζεται ως «παράνομος κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόση βοήθεια έκλεψε πραγματικά η Χαμάς; Οι αριθμοί σοκάρουν.

<img height="387" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/GAZA-VOITHEIA-630x381.jpg" width="700" /><br /><br />Η Χαμάς, σύμφωνα με πληροφορίες, κέρδισε 500 εκατομμύρια δολάρια το 2024 κλέβοντας και πουλώντας ανθρωπιστική βοήθεια που προοριζόταν για τους πολίτες της Γάζας, επιδεινώνοντας την κατάσταση τόσο των κατοίκων όσο και των Ισραηλινών ομήρων.<br /><br />Ο ΟΗΕ και άλλες πηγές επιβεβαιώνουν ότι η πλειονότητα της βοήθειας λεηλατείται από τρομοκρατικές οργανώσεις, παρά τις αφηγήσεις που κατηγορούν το Ισραήλ για τις ελλείψεις στην περιοχή.<br /><br />Το 2024, η Χαμάς συγκέντρωσε το αστρονομικό ποσό των 500 εκατομμυρίων δολαρίων καταλαμβάνοντας ανθρωπιστική βοήθεια που προοριζόταν για τους πολίτες της Γάζας και πουλώντας την σε εξωφρενικές τιμές, επιτείνοντας τα δεινά τόσο των κατοίκων της Γάζας όσο και των Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από την τρομοκρατική οργάνωση.<br /><br />Σύμφωνα με άρθρο γνώμης του Οφίρ Φαλκ, ανώτερου συμβούλου εξωτερικής πολιτικής του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, η Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις καταλαμβάνουν συστηματικά φορτηγά βοήθειας που εισέρχονται στη Λωρίδα της Γάζας, εκτρέποντας πόρους που προορίζονται για την ανακούφιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην περιοχή.<br /><br />Ο Συντονιστής Κυβερνητικών Δραστηριοτήτων στα Εδάφη (COGAT) του Ισραήλ αποκάλυψε ότι το 80% της βοήθειας που εισέρχεται στη Γάζα καταλαμβάνεται από τη Χαμάς ή άλλες τρομοκρατικές ομάδες.<br /><br />Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, παρά τις συχνές επικρίσεις του κατά του Ισραήλ, επιβεβαίωσε αυτά τα ευρήματα, παραδεχόμενος ότι το 85% της βοήθειας που παραδίδεται από τις υπηρεσίες του λεηλατείται από τρομοκράτες.<br /><br />Ωστόσο, ο ΟΗΕ συνεχίζει να αποδίδει την ευθύνη στο Ισραήλ για τις ελλείψεις τροφίμων και τη βία στα σημεία διανομής βοήθειας, αγνοώντας τον ρόλο της Χαμάς στην κρίση.<br /><br />Αποδείξεις αυτής της εκμετάλλευσης περιλαμβάνουν βίντεο με μέλος της Χαμάς, που εμφανίζεται μακριά από υποσιτισμένο, να διαφημίζει ζάχαρη κλεμμένη από φορτηγά βοήθειας του ΟΗΕ για «μόνο» 40 σέκελ το κιλό.<br /><br />Αυτή η κερδοσκοπία όχι μόνο στερεί από τους πολίτες της Γάζας βασικά εφόδια, αλλά τροφοδοτεί και τις τρομοκρατικές επιχειρήσεις της Χαμάς, συμπεριλαμβανομένης της πείνας και των βασανιστηρίων των Ισραηλινών ομήρων, εκ των οποίων 50 παραμένουν σε αιχμαλωσία, με 20 να θεωρούνται ζωντανοί.<br /><br />Η κλοπή υπονομεύει τις διεθνείς προσπάθειες, όπως τις πρόσφατες αεροπορικές ρίψεις περισσότερων από 106 πακέτων τροφίμων από χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ιορδανία, που στοχεύουν στην υποστήριξη του πληθυσμού της Γάζας.<br /><br />Αυτή η κατάφωρη εκμετάλλευση αποκαλύπτει την υποκρισία ακτιβιστών που προωθούν τις αντι-ισραηλινές αφηγήσεις της Χαμάς, αγνοώντας τον ρόλο της οργάνωσης στη διαιώνιση του πόνου.<br /><br />Η εκτροπή της βοήθειας αναδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ισραήλ στην προσπάθειά του να διασφαλίσει ότι η ανθρωπιστική υποστήριξη φτάνει σε όσους την έχουν ανάγκη, ενώ ταυτόχρονα μάχεται μια τρομοκρατική οργάνωση που δίνει προτεραιότητα στα δικά της συμφέροντα έναντι της ευημερίας των πολιτών.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόση βοήθεια έκλεψε πραγματικά η Χαμάς; Οι αριθμοί σοκάρουν.

Η Χαμάς, σύμφωνα με πληροφορίες, κέρδισε 500 εκατομμύρια δολάρια το 2024 κλέβοντας και πουλώντας ανθρωπιστική βοήθεια που προοριζόταν για το...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εύθραυστη ενότητα της Συρίας καταρρέει: Ακυρώθηκαν οι συνομιλίες του Παρισιού, η Τουρκία υποδαυλίζει νέο εμφύλιο.

<img height="343" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/06/MAP-SYRIA-630x400.jpg" width="717" /><br /><br />Σε μια δραματική εξέλιξη στις 9 Αυγούστου 2025, η -υπό την κατοχή των τζιχαντιστών- Δαμασκός ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τις προγραμματισμένες συνομιλίες στο Παρίσι με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) υπό κουρδική ηγεσία, επικαλούμενη τη πρόσφατη διάσκεψη στη Χασάκα ως παραβίαση της κρίσιμης συμφωνίας ενσωμάτωσης της 10ης Μαρτίου.<br /><br />Πηγές του τζιχαντιστικού καθεστώτος της Δυτ. Συρίας, που παριστάνει τη «μεταβατική κυβέρνηση» κατήγγειλαν τη διάσκεψη στη Β/Α Συρία ως απόπειρα «διεθνοποίησης» των συριακών υποθέσεων και την κατηγόρησαν ότι υπονομεύει την εθνική ενότητα.<br /><br />Ποιο είναι το επίκεντρο της διαμάχης; Η συμφωνία της 10ης Μαρτίου -με τη συμμετοχή του προσωρινού Προέδρου Αχμάντ Αλ-Σαράα και του διοικητή των SDF, Μαζλούμ Αμπντί- σχεδιάστηκε για την ενσωμάτωση των δυνάμεων των SDF στους κρατικούς θεσμούς, την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και την καθιέρωση κατάπαυσης πυρός.<br /><br />Ωστόσο, παραμένουν βαθιές διαιρέσεις: η Δαμασκός επιμένει ότι η ενσωμάτωση πρέπει να γίνει σε ατομική βάση, ενώ οι SDF επιθυμούν να διατηρήσουν τη δομή τους ως συλλογικό στρατιωτικό μπλοκ.<br /><br />Η διάσκεψη της Χασάκα, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 400 εκπρόσωποι -συμπεριλαμβανομένων Κούρδων, Δρούζων, Αλαουιτών, Συρο-Ασσυρίων, Τουρκμένων και Αρμενίων- ζήτησε εκτεταμένες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις.<br /><br />Οι σύνεδροι απαίτησαν ένα αποκεντρωμένο ομοσπονδιακό σύστημα και ένα σύνταγμα που να εγγυάται την πολυφωνία.<br /><br />Ωστόσο, η Δαμασκός απέρριψε αυτές τις προτάσεις ως αντίθετες στην εθνική συνοχή, θεωρώντας τις ασυμβίβαστες με το πνεύμα της συμφωνίας της 10ης Μαρτίου.<br /><br />Οι εντάσεις ασφαλείας συνεχίζουν να κλιμακώνονται. Αναφορές για νέες συγκρούσεις -από το Χαλέπι μέχρι την Ντέιρ αλ-Ζουρ και τη Σουέιντα- απειλούν τις εύθραυστες εκεχειρίες σε όλη τη χώρα.<br /><br />Οι SDF κατηγόρησαν παρατάξεις που συνδέονται με την τζιχαντιστική μεταβατική κυβέρνηση της Δυτ. Συρίας ότι θέτουν σε κίνδυνο αμάχους μέσω επανειλημμένων διεισδύσεων.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Τουρκία διαδραματίζει εξέχοντα περιφερειακό ρόλο.<br /><br />Η πρόσφατη επίσκεψη του κουρδικής καταγωγή τουρκεμένου Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, του εξωμότη Χακάν Φιντάν, στη Δαμασκό επιβεβαίωσε την υποστήριξη της Άγκυρας στις μεταβατικές τζιχαντιστικές Αρχές της Δαμασκού και την αντίθεσή της σε οποιαδήποτε αυτόνομη κουρδική οντότητα.<br /><br />Παρά τις συνεχείς αναποδιές, υπάρχει προσεκτική διπλωματική δραστηριότητα και σποραδική πρόοδος.<br /><br />Και οι δύο πλευρές επαναβεβαιώνουν δημοσίως τους στόχους της συμφωνίας της 10ης Μαρτίου, ενώ υπάρχουν ενδείξεις πιθανών συμβιβασμών σε ζητήματα όπως τα πολιτιστικά δικαιώματα και η αποκέντρωση -αν και δεν έχει επιτευχθεί ακόμη καμία σημαντική πρόοδος.<br /><br />Εν ολίγοις, η πορεία της Συρίας προς την ενότητα μετά τον Άσαντ είναι γεμάτη εμπόδια: βαθιά δυσπιστία, αντικρουόμενα οράματα διακυβέρνησης και συνεχιζόμενες τοπικές συγκρούσεις έχουν εκτροχιάσει την πρόοδο -ακόμη κι ενώ και οι δύο πλευρές δηλώνουν τη δέσμευσή τους σε ένα πλαίσιο συμφιλίωσης.<br />Το Υπουργείο Άμυνας της Δυτ. Συρίας απορρίπτει ισχυρισμούς για στρατιωτικές κινήσεις κοντά σε περιοχές των SDF<br /><br />Το Υπουργείο Άμυνας της Δυτ. Συρίας διέψευσε την Κυριακή 10/08 δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν σε διάφορα Μέσα Ενημέρωσης και πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίες υπονοούσαν στρατιωτικές κινήσεις των δυνάμεων του τζιχαντιστικού καθεστώτος προς περιοχές που ελέγχονται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF).<br /><br />Σε επίσημη δήλωση, το υπουργείο διευκρίνισε ότι το βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, το οποίο φέρεται να έδειχνε κινήσεις στρατευμάτων, προερχόταν στην πραγματικότητα από μια τακτική εκπαιδευτική άσκηση του -υπό τζιχαντιστική/νεοθωμανική διοίκηση- Συριακού Αραβικού Στρατού νότια του Χαλεπίου.<br /><br />Η δήλωση τόνισε ότι οι εικόνες αυτές παρουσιάστηκαν εσφαλμένα ως νέες στρατιωτικές αναπτύξεις.<br /><br />«Οι σκηνές που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προέρχονται από μια εκπαιδευτική άσκηση του Συριακού Αραβικού Στρατού νότια του Χαλεπίου», ανέφερε το υπουργείο, προσθέτοντας ότι οι αναφορές από το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ-Αραμπί και άλλα μέσα ήταν ανακριβείς και δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα στο πεδίο.<br /><br />Το Υπουργείο Άμυνας κάλεσε επίσης όλα τα Μέσα Ενημέρωσης να επιδεικνύουν προσοχή και να επαληθεύουν τις πληροφορίες πριν δημοσιεύσουν δηλώσεις ή ειδήσεις σχετικές με την επίσημη στρατιωτική δραστηριότητα.<br /><br />Επιβεβαίωσε ότι τα επίσημα κανάλια επικοινωνίας παραμένουν ανοιχτά και προσβάσιμα για ακριβείς ενημερώσεις.<br /><br />Η διευκρίνιση αυτή έρχεται εν μέσω συνεχιζόμενων εντάσεων και περιστασιακών κλιμακώσεων κατά μήκος των γραμμών μετώπου μεταξύ των περιοχών που ελέγχονται από την τζιχαντιστική «μεταβατική κυβέρνηση» και των περιοχών υπό την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), οι οποίες εξασφαλίζονται κυρίως από τις SDF υπό κουρδική ηγεσία.<br /><br />Οι SDF συνεχίζουν να διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της περιφερειακής ασφάλειας και στις προσπάθειες καταπολέμησης της τρομοκρατίας, συχνά συνεργαζόμενες με διεθνείς εταίρους για τη σταθεροποίηση της βορειοανατολικής Συρίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η εύθραυστη ενότητα της Συρίας καταρρέει: Ακυρώθηκαν οι συνομιλίες του Παρισιού, η Τουρκία υποδαυλίζει νέο εμφύλιο.

Σε μια δραματική εξέλιξη στις 9 Αυγούστου 2025, η -υπό την κατοχή των τζιχαντιστών- Δαμασκός ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τις προγραμματισμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “ειρηνοποιός” Τραμπ θα “ειρηνεύσει” και το Αιγαίο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRBH-TXJ45YvbMHZSSAYwfD04a54amD265w5g&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="347" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRBH-TXJ45YvbMHZSSAYwfD04a54amD265w5g&s" width="693" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο πρόεδρος Τραμπ επιθυμεί διακαώς να πάρει το Νομπέλ Ειρήνης. Εχει γίνει σχεδόν εμμονή για τον ίδιο και τον Λευκό Οίκο.</span></h3>ΤΟΥ <b>ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ</b><br />Σε σχετική ανακοίνωση την περασμένη Παρασκευή με τίτλο «Ο ειρηνοποιός αρχηγός» (Peace Maker in Chief) αναφέρονται ως άκρως επιτυχημένα παραδείγματα διαμεσολάβησης οι συμφωνίες Τουρκίας – Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν, Ταϊλάνδης – Καμπότζης, Ρουάντα – Κονγκό, Ινδίας – Πακιστάν, Αιγύπτου – Αιθιοπίας και από την πρώτη θητεία Τραμπ οι συμφωνίες Σερβίας – Κοσόβου και του Ισραήλ με μετριοπαθείς αραβικές χώρες.<br /><br />Ας κάνουμε μία προβολή στο μέλλον, ενδεχομένως όχι στο πολύ μακρινό μέλλον. Ας υποθέσουμε ότι η Τουρκία τραβάει το σχοινί, ή μάλλον «το καλώδιο», προκαλώντας κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Αν η κρίση κλιμακωθεί, όπως συνέβη το 2020, δύο παίκτες μπορούν να παρέμβουν: οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι, όπως έχουμε διαπιστώσει σε πολλά μέτωπα, έχουν υποβιβαστεί σε ρόλο παρατηρητή, καθώς δεν διαθέτουν ούτε την πυγμή ούτε και την ισχύ για να παίξουν κρίσιμο ρόλο. Χωρίς αμφιβολία η Ουάσιγκτον θα επέμβει, όπως έχει κάνει κάθε φορά από το 1964 έως σήμερα.<br /><br />Η επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών είναι ένα από τα μικρά «ιερά δισκοπότηρα» της παγκόσμιας διπλωματίας, τα διαχρονικά προβλήματα που όποιος κι αν δοκίμασε να λύσει έσπασε τα μούτρα του. Η φόρμουλα, αν φτάσουμε εκεί, είναι γνωστή. Αμερικανική μεσολάβηση, αρχικά σε ρόλο πυροσβέστη και κατόπιν για την επίλυση των πραγματικών διαφορών.<br /><br />Επί Τραμπ, αυτό συνοδεύεται είτε από κάποια πίεση (π.χ. επιβολή δασμών ή «πάγωμα» στην παροχή εξοπλισμών) είτε από κάποιο κίνητρο, που θα μπορούσε να είναι η συμμετοχή αμερικανικών εταιρειών σε έρευνες ή την εκμετάλλευση τυχόν κοιτασμάτων.<br /><br />Το κρίσιμο ερώτημα σε ένα τέτοιο σενάριο είναι ποιος θα «αποφασίσει» ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Στην εποχή Τραμπ το διεθνές δίκαιο αφορά όσους ψάχνουν κανόνες σε επιτραπέζιο παιχνίδι – δυστυχώς. Πιο πιθανό είναι το προσχέδιο μιας συμφωνίας να είναι προϊόν τεχνητής νοημοσύνης παρά κάποιων έμπειρων, ακόμη και «σοφών» ειδικών. Στο μυαλό του Τραμπ μετρούν η ισχύς, οι προσωπικές σχέσεις και οι μπίζνες.<br /><br />Περιμέναμε κάτι πολύ καλύτερο από τους Μπάιντεν και Μπλίνκεν; Όχι, σε καμία περίπτωση. Αν κάποιος μπορεί να πίεζε πραγματικά τον Ερντογάν, αν το αποφάσιζε, είναι ο Τραμπ. Σε κάθε περίπτωση εδώ, όμως, θα μιλάμε για μια «μπρουτάλ» μεσολάβηση, που μπορεί να φέρει σημειολογικά σε πολύ δύσκολη θέση την Αθήνα, αν κάποιος αναλογιστεί απλώς εκείνο το πλάνο με τους ηγέτες της Σερβίας και του Κοσόβου να κάθονται μπροστά σε μικρά θρανία εκατέρωθεν του προέδρου για να υπογράψουν μια συμφωνία.<br /><br />Οπότε; Η ελπίδα είναι ο Τραμπ να ασχοληθεί με τα πραγματικά μεγάλα «ιερά δισκοπότηρα», τη Γάζα και την Ουκρανία, και να μείνουμε μακριά από το ραντάρ του. Η κυβέρνηση θα βαδίσει πάντως σε ένα τεντωμένο σχοινί το φθινόπωρο. Θα πρέπει να αποφύγει μια κρίση που μπορεί να τη βάλει στην παραπάνω παγίδα, χωρίς όμως να κατηγορηθεί για εθνικές εκπτώσεις. Και όλα αυτά μέσα σε ένα ακραία πολωμένο και γεμάτο παγίδες πολιτικό και εσωκομματικό περιβάλλον.<div><br /></div><div>  <br /><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο “ειρηνοποιός” Τραμπ θα “ειρηνεύσει” και το Αιγαίο;

Ο πρόεδρος Τραμπ επιθυμεί διακαώς να πάρει το Νομπέλ Ειρήνης. Εχει γίνει σχεδόν εμμονή για τον ίδιο και τον Λευκό Οίκο. ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θέλουν να καταστρέψουν και να διαλύσουν την Τουρκία! (τουρκικό δημοσίευμα).

<br /><br /><img height="320" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/08/%CF%84%CE%BF%CE%B5%CF%81%CF%85%CE%B190%CF%81%CF%85%CE%B7%CF%82%CE%B5%CE%B5%CF%80%CE%BA%CF%84%CF%82%CE%B56.jpg?resize=640%2C320&ssl=1" width="699" /><br /><br />Ως Τουρκία και ως τουρκικό έθνος, πρέπει να ξυπνήσουμε από την αδιαφορία μας!<br /><br />Οι πραγματικές προθέσεις των ΗΠΑ, υποτίθεται ότι είναι φίλοι και σύμμαχοι (!), είναι ξεκάθαρες σαν το φως της ημέρας…<br /><br />Θέλουν να διαιρέσουν και να διαλύσουν την Τουρκία !, γράφει το Τούρκος αρθρογράφος Ράχμι Τουράν στον τουρκικό Τύπο.<br /><br />Επί χρόνια, γράφεται γι’ αυτήν τη διάλυση στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, έχουν δημοσιευτεί χάρτες που δείχνουν την Τουρκία διαιρεμένη, αλλά δεν θέλουμε να κατανοήσουμε αυτή την πραγματικότητα ρωτώντας «Αναρωτιέμαι είναι πραγματικότητα;»<br /><br />Αν συνεχίσουμε να επιτιθέμεθα ο ένας στον άλλον αντί να είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι, μια μέρα θα γίνουμε θύματα του ιμπεριαλισμού!<br /><br />Πώς διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία ; Πώς διαιρέθηκε το Ιράκ ; Πώς καταστράφηκε και ερημώθηκε η Συρία ; Πώς έπεσαν βόμβες στο Ιράν ;<br /><br />Οι ίδιοι οι Αμερικανοί λένε ότι θα έρθει η σειρά μας , αλλά εμείς δεν το πιστεύουμε!<br /><br />Υπήρχε ένας ισχυρός πολιτικός σύμβουλος στο Πεντάγωνο, την έδρα του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ στην Ουάσινγκτον . Έφυγε όταν έληξε η θητεία του.<br /><br />Το όνομά του είναι Μάικλ Ρούμπιν… Ένας 54χρονος ακαδημαϊκός με εξειδίκευση στη Μέση Ανατολή <br /><br />Αυτός ο τύπος αποκάλυψε τα πάντα πριν από λίγες μέρες.<br /><br />Ο τίτλος του άρθρου του Μάικλ Ρούμπιν , το οποίο έγραψε στο συντηρητικό πολιτικό περιοδικό «Examiner» που εκδίδεται στην Ουάσινγκτον, έχει ως εξής:<br /><br />«Η κατάρρευση και η διαίρεση της Τουρκίας φαίνεται αναπόφευκτη»<br /><br />Γνωρίζουμε αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος έχει στενούς δεσμούς με το αμερικανικό κράτος, ως «εχθρός της Τουρκίας» και μαθαίνουμε τις σκέψεις του για εμάς από αυτόν τον εχθρό που ξερνάει τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του.<br /><br />Τα γραπτά του Μάικλ Ρούμπιν αποτελούν μέρος του προδοτικού σχεδίου κατά της Τουρκίας !<br /><br />Είναι άσκοπο που η Αμερική έχει εγκαταστήσει πολύ ισχυρές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα , πολύ κοντά στα τουρκικά σύνορα;<br /><br />Ο Μάικλ Ρούμπιν έγραψε (συνοπτικά) στην εφημερίδα Washington Examiner:<br /><br />« Η νίκη της Τουρκίας επί των Κούρδων ήταν μια «Πύρρειος Νίκη».<br /><br />(Μια Πύρρειος νίκη είναι αυτή που έχει τόσο καταστροφική επίδραση στον νικητή που σχεδόν ισοδυναμεί με ήττα. Μια τέτοια νίκη καταστρέφει κάθε πραγματική αίσθηση ολοκλήρωσης και βλάπτει τη μακροπρόθεσμη πρόοδο.)<br /><br />Ένας εμφύλιος πόλεμος πιθανότατα θα ξεσπάσει στην Τουρκία με εξωτερική υποστήριξη… Σε αντίποινα για την υποστήριξη της Τουρκίας προς τη Χαμάς , οι Κούρδοι θα αναλάβουν δράση με βάση το παλαιστινιακό παράδειγμα.<br /><br />Δεν θα είναι εύκολο να αποτρέψουμε τη διαίρεση της Τουρκίας!<br /><br />Όταν η Άγκυρα έφερε αντίρρηση, οι Κούρδοι θα απαιτούσαν δημοψήφισμα και ως αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας, «η ενιαία Τουρκία θα καταδικαστεί στην ιστορία, όπως ακριβώς η Γιουγκοσλαβία!»<br /><br />Ιδού η περίληψη του σκανδαλώδους άρθρου του Αμερικανού συμβούλου…<br /><br />Ας συνέλθουμε και ας προστατεύσουμε την πατρίδα μας.<br /><br />Ο Μάικλ Ρούμπιν εκφράζει την καρδιά του στο άρθρο του, αλλά δεν γνωρίζει ότι θα σβήσουμε τα μάτια όσων έχουν τα μάτια τους στραμμένα στην πατρίδα μας!<br /><br />« Γιατί απαγορεύεται η κριτική;»<br /><br />Ο Φατίχα Αλταΐλι φυλακίστηκε επειδή φέρεται να απείλησε τον Πρόεδρο Ερντογάν.<br /><br />«Πώς και με τι μπορεί ένας δημοσιογράφος να απειλήσει τον πρόεδρο; Έχει την εξουσία και τα μέσα να το κάνει;» Αυτό είναι ξεχωριστό θέμα συζήτησης…<br /><br />Στην πραγματικότητα, δεν είναι καθόλου αξιόπιστος ισχυρισμός!<br /><br />Από τη σύλληψή του, ο Φατίχ Αλταΐλι συνέχισε το δημοσιογραφικό του έργο, στέλνοντας τακτικά σημειώματα από το κελί του στη Σιλιβρία, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο κανάλι του στο YouTube .<br /><br />Τώρα και αυτό το πρόγραμμα έχει απαγορευτεί.<br /><br />Ο Αλταΐλι αντέδρασε έντονα στην απόφαση, λέγοντας : «Ελέγχουν όλα τα μέσα ενημέρωσης. Έχουν εκατοντάδες, χιλιάδες αγορασμένες εφημερίδες, δημοσιογράφους και έντυπα… Απλώς δεν με αντέχουν! Πώς μπορεί να είναι αυτό απαγόρευση; Εάν υπάρχει έγκλημα, το έντυπο αυτό μπλοκάρεται. Τι εννοείτε, πλήρη απαγόρευση; Φυσικά, θα διεκδικήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας » .<br /><br />Ενώ μιλάμε για δημοκρατία, ελευθερία, δικαιώματα και νόμο, δυστυχώς η χώρα μας έχει φτάσει σε αυτό το σημείο!<br /><br />Είναι λυπηρό το γεγονός ότι το ΑΚΡ , το οποίο ανέλαβε την εξουσία πριν από 23 χρόνια με την υπόσχεση της «άρσης των απαγορεύσεων», ουσιαστικά μετέτρεψε την Τουρκία σε «χώρα απαγορεύσεων» !<br /><br /><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Θέλουν να καταστρέψουν και να διαλύσουν την Τουρκία! (τουρκικό δημοσίευμα).

Ως Τουρκία και ως τουρκικό έθνος, πρέπει να ξυπνήσουμε από την αδιαφορία μας! Οι πραγματικές προθέσεις των ΗΠΑ, υποτίθεται ότι είναι φίλοι κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θρίλερ στο παρά 5΄ για τα θαλάσσια οικόπεδα νοτίως της Κρήτης.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/08/GKKA_06_111.jpg?v=1754729803"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/08/GKKA_06_111-660x370.jpg?v=1754729805" /></a><br /><br /><div><b>Χρύσα Λιάγγου</b></div><div>Η αντίστροφη μέτρηση για την υποβολή προσφορών έχει αρχίσει. Στις 10 Σεπτεμβρίου θα αποκαλυφθούν οι ενδιαφερόμενοι για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στις νέες περιοχές της Κρήτης και της Πελοποννήσου. Το ενδιαφέρον της αμερικανικής Chevron παραμένει ενεργό, αλλά στο σκηνικό εμφανίζονται και νέοι παίκτες<br /><br />Σε ένα μήνα ακριβώς από σήμερα, την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου, καταληκτική ημερομηνία υποβολής προσφορών στον διεθνή διαγωνισμό για τις υπό παραχώρηση νέες περιοχές της Κρήτης και της Πελοποννήσου για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, η Ελλάδα θα μετρήσει τις δυνάμεις της στην ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Ο δρόμος για την είσοδο της Ελλάδας στο «ενεργειακό κλαμπ» των χωρών της περιοχής, όπου συμμετέχουν το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κύπρος, ο Λίβανος και εσχάτως –μετά 10 χρόνια απουσίας– η Λιβύη, άνοιξε με την παρουσία της αμερικανικής ExxonMobil στα θαλάσσια οικόπεδα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης το 2019. Απέκτησε νέα δυναμική μετά την εκδήλωση του ενδιαφέροντος της δεύτερης μεγαλύτερης παγκοσμίως πετρελαϊκής και μεγαλύτερου ανταγωνιστή της ExxonMobil, της επίσης αμερικανικής Chevron, για δύο περιοχές της Κρήτης («Κρήτη Ι» και «Κρήτη ΙΙ») και μία νοτίως της Πελοποννήσου. Το σύνολο των πέντε εφαπτόμενων οικοπέδων (δύο της ExxonMobil που της έχουν παραχωρηθεί σε κοινοπραξία με τη Helleniq Energy και τα τρία νέα που διεκδικεί η Chevron) δημιουργούν ένα συνεχόμενο πεδίο για έρευνες υδρογονανθράκων μιας έκτασης που φτάνει τα 81.655 τετραγωνικά χιλιόμετρα –35.655 τ. χλμ. στα οποία έχει αναπτύξει ερευνητική δραστηριότητα η ExxonMobil και 46.000 τ. χλμ. που έχουν προσελκύσει το κατ’ αρχήν ενδιαφέρον της Chevron–, αυξάνοντας σημαντικά τις πιθανότητες εντοπισμού κοιτασμάτων.<div><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/visual/infographics/563719081/ydrogonanthrakes-kleidi-i-chevron-gia-tis-ereynes-stin-kriti/"><img height="359" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/07/doc-20250716fkg-660x370.jpg?v=1752738324" width="640" /></a><br /><br />Ο διεθνής διαγωνισμός για τις παραχωρήσεις των τριών νέων περιοχών διεξάγεται σε μια περίοδο ισχυρού ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων πολυεθνικών του πετρελαίου και αυτό αξιολογείται ως ένα πολύ θετικό momentum. Η ένταση της ερευνητικής δραστηριότητας στην περιοχή, που σηματοδότησε η πρόσφατη ανακάλυψη κοιτάσματος φυσικού αερίου από την ExxonMobil στην Αίγυπτο, και τα θετικά αποτελέσματα της ερευνητικής γεώτρησης στο τεμάχιο 10 στην ΑΟΖ Κύπρου ενισχύουν περαιτέρω αυτό το θετικό momentum. Tη δική της αυτοτελή σημασία έχει για τον ελληνικό διαγωνισμό και η υπογραφή, μόλις πρόσφατα, μνημονίου συνεργασίας του αμερικανικού κολοσσού ExxonMobil με την εθνική εταιρεία πετρελαίου της Λιβύης (NOC) για γεωφυσικές και γεωλογικές μελέτες σε τέσσερα υπεράκτια οικόπεδα στα ανοιχτά των βορειοδυτικών ακτών και στη λεκάνη της Σύρτης.<br /><br />Πληροφορίες θέλουν την BP και την ΕΝΙ να έχουν επισκεφθεί τα data rooms της ΕΔΕΥΕΠ για τις περιοχές της Κρήτης και του Ιονίου, και να βρίσκονται στο στάδιο των διαπραγματεύσεων για αγοραπωλησία.<br /><br />Η βαριά σκιά, ωστόσο, της κλιμακούμενης γεωπολιτικής έντασης με πρωταγωνιστές την Τουρκία και τους συμμάχους της στη Λιβύη δεν επιτρέπει ασφαλείς προβλέψεις για τα αποτελέσματα του διαγωνισμού, αν και έχει κινητοποιήσει το ενδιαφέρον και δύο ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Πληροφορίες θέλουν την BP και την ιταλική ΕΝΙ να έχουν επισκεφθεί τα data rooms που έχει καταρτίσει η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ) για τις περιοχές της Κρήτης και του Ιονίου και να βρίσκονται μάλιστα στο στάδιο των διαπραγματεύσεων για αγοραπωλησία. Η αγορά σεισμικών δεδομένων αποτελεί προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό, βάσει της σχετικής προκήρυξης. Η EΝΙ ανακάλυψε το μεγάλο κοίτασμα «Zor» στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, ενώ η BP δραστηριοποιείται ήδη στο Ισραήλ και στο Δέλτα του Νείλου. Η ΒP μάλιστα φέρεται να βρίσκεται σε συζητήσεις με τη Helleniq Energy για ευρύτερη συνεργασία που θα περιλαμβάνει περιοχές που έχουν ήδη παραχωρηθεί στην ελληνική εταιρεία. </div><div><br /></div><div>Η Helleniq Energy συμμετέχει στις δύο παραχωρήσεις δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης με την ExxonMobil, αυτόνομα στις παραχωρήσεις «Ιόνιο» και «10» (το τελευταίο βρίσκεται στον Κυπαρισσιακό Κόλπο) και από κοινού με την Energean στην παραχώρηση «Ιόνιο 2». Εχει επίσης προκαλέσει τον διαγωνισμό για το οικόπεδο «Α2» δυτικά της Πελοποννήσου. Aν και η διοίκηση της Helleniq Energy επισήμως δεν έχει αποκαλύψει το ενδιαφέρον της για τη διεκδίκηση και των δύο νέων περιοχών της Κρήτης, όπως και της νέας περιοχής της Πελοποννήσου, από την αγορά έχει προεξοφληθεί.<br /><br />Το ενδιαφέρον και άλλων πολυεθνικών για τον τρέχοντα διαγωνισμό, πέραν αυτού της Chevron, επιβεβαιώνει και ο αρμόδιος υπουργός Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου, χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτει ονόματα. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ δεν φαίνεται να ανησυχεί για τα αποτελέσματα του διαγωνισμού. Η άποψη που κυριαρχεί τόσο στο ΥΠΕΝ όσο και στην ΕΔΕΥΕΠ είναι ότι οι αποφάσεις από πλευράς των εταιρειών λαμβάνονται με καθαρά εμπορικούς όρους και ότι οι γεωπολιτικές εντάσεις είναι περιορισμένης βαρύτητας. Αυτό που θα αξιολογήσουν οι πολυεθνικές είναι οι δυνατότητες εκμετάλλευσης των δημοπρατούμενων περιοχών. Τα πιθανολογούμενα κοιτάσματα στην περιοχή του Ιονίου και της Κρήτης, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΔΕΥΕΠ, υπολογίζονται σε 24 τρισ. κυβικά πόδια ή 680 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ποσότητα συγκρίσιμη με τα μεγάλα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο και στο Ισραήλ.<br /><br />Η επισημοποίηση του ενδιαφέροντος της Chevron, μετά τις αμφισβητήσεις της Λιβύης για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στις δύο περιοχές της Κρήτης, αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα για την ελληνική κυβέρνηση. Αλλωστε η ίδια εξέλαβε από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον της Chevron ως έμπρακτη αναγνώριση από πλευράς του αμερικανικού κολοσσού των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Από όσα μεταφέρονται αρμοδίως, δεν έχει εκφραστεί μέχρι στιγμής κάποιος ενδοιασμός από πλευράς της αμερικανικής εταιρείας σχετικά με τη συμμετοχή της στον διαγωνισμό. Η απουσία της Chevron από τον διαγωνισμό αξιολογείται ως το κακό αλλά απίθανο σενάριο, ακόμη και εάν εμφανιστούν άλλοι παίκτες, μη… αμερικανικής προελεύσεως, αφού αυτό θα έστελνε και ένα αρνητικό σήμα για τις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Θρίλερ στο παρά 5΄ για τα θαλάσσια οικόπεδα νοτίως της Κρήτης.

Χρύσα Λιάγγου Η αντίστροφη μέτρηση για την υποβολή προσφορών έχει αρχίσει. Στις 10 Σεπτεμβρίου θα αποκαλυφθούν οι ενδιαφερόμενοι για την εκμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι δήθεν… υποτιμούν τα ελληνικά Rafale λόγω Πακιστάν…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsauto.gr/wp-content/uploads/2023/06/240316131055_rafale.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://www.newsauto.gr/wp-content/uploads/2023/06/240316131055_rafale.jpg" width="682" /></a></div><br /><div>Με ιδιαίτερο τρόπο ο Τούρκος αρθρογράφος Αλί Γκιουλέν για να υποβαθμίσει τη δυνατότητα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, προσομοιάζει την κατάρριψη γαλλικού αεροσκάφους του στόλου της Ινδίας από το Πακιστάν στον ολιγοήμερο πόλεμο στο Κασμίρ.</div><br />Γράφει χαρακτηριστικά:<br /><br />Η Ινδία διαθέτει μεγάλο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών Rafale, όπως αυτά που η Γαλλία πούλησε στην Ελλάδα για χρήση εναντίον της Τουρκίας. Τουλάχιστον ένα από αυτά τα αεροσκάφη καταρρίφθηκε από το Πακιστάν με κινεζικό πύραυλο από απόσταση 200 χιλιομέτρων.<br /><br />Το Rafale, ένα πολεμικό αεροπλάνο που πουλήθηκε στην Ελλάδα, πηγή γαλλικής υπερηφάνειας, ειδικά για την αντιμετώπιση της Τουρκίας, καταρρίφθηκε από έναν πρόσφατα ανακαλυφθέντα κινεζικό πύραυλο αέρος-αέρος, τον PL-15E.<br /><br />Αυτή η αποτυχία έχει προκαλέσει σύγχυση στην Ινδία, καθώς είχε προηγουμένως συμφωνήσει με τη Γαλλία να παράγει ορισμένα ανταλλακτικά Rafale.<br /><br />Η φήμη του Μακρόν και της Dassault<br /><br />Η αεροπορική σύγκρουση Πακιστάν-Ινδίας που έλαβε χώρα στις 7 Ιουλίου ήταν ένας πόλεμος στον οποίο το Πακιστάν έκανε μεγάλη εντύπωση.<br /><br />Καθώς η ινδική πολεμική αεροπορία, εξοπλισμένη με τα γαλλικά Rafale, διαλύεται, τουλάχιστον ένα μαχητικό αεροσκάφος Rafale καταρρίφθηκε από κινεζικό πύραυλο.<br /><br />Αυτό έπληξε το απόθεμα του Rafale και έπληξε σοβαρά τη φήμη του γαλλικού κατασκευαστή αεροσκαφών Dassault, συμπεριλαμβανομένου του Μακρόν.<br /><br />Οι λεπτομέρειες αυτού του περιστατικού, και η σαφής ανωτερότητα του Πακιστάν, αναλύονται διεξοδικά από όλα τα αμυντικά περιοδικά και τα πρακτορεία ειδήσεων.<br /><br />Η αεροπορική επίθεση ήταν μεγαλύτερης εμβέλειας<div><br /></div><div>Όπως αποκαλύφθηκε η ινδική πολεμική αεροπορία πίστευε ότι το βεληνεκές αυτού του πυραύλου ήταν 150 χιλιόμετρα, αλλά το PL-15E κατέρριψε το ινδικό μαχητικό αεροσκάφος Rafale από απόσταση 200 χιλιομέτρων.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, επρόκειτο για την αεροπορική επιδρομή με τη μεγαλύτερη εμβέλεια που έχει καταγραφεί ποτέ. Αποκάλυψε επίσης ότι το Πακιστάν, χάρη στην κινεζική υποστήριξη, διέθετε πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο, αποδεικνύοντας σαφώς την ανωτερότητά του, όπως σημειώνει ο Τούρκος συντάκτης.</div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Τούρκοι δήθεν… υποτιμούν τα ελληνικά Rafale λόγω Πακιστάν…

Με ιδιαίτερο τρόπο ο Τούρκος αρθρογράφος Αλί Γκιουλέν για να υποβαθμίσει τη δυνατότητα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, προσομοιάζει την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ: Ο Ερντογάν είναι ο μέγας χορηγός των Χούθι.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQKu82naIKKGXDY6pJbHKM2dgvnVEtF8T7XEQ&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="353" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQKu82naIKKGXDY6pJbHKM2dgvnVEtF8T7XEQ&s" width="703" /></a></div><div><br /></div>Για χρόνια, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει χειριστεί επιδέξια τη γεωπολιτική ασάφεια, ισορροπώντας ανάμεσα στους συμμάχους του ΝΑΤΟ και σε αντιπάλους όπως το Ιράν.<br /><br />ΤΟΥ <b>ΣΕΙ ΓΚΑΛ</b><br />Όμως το πιο ανησυχητικό του στοίχημα εκτυλίσσεται μακριά από τα ευρωπαϊκά πρωτοσέλιδα, κατά μήκος του στενού Μπαμπ αλ-Μαντέμπ στην Υεμένη – και πλέον έχει αποκαλυφθεί. Στις αρχές Ιουλίου, οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν αντάρτες Χούθι χτύπησαν δύο πλοία ελληνικών συμφερόντων, το «Magic Seas» και το «Eternity C», σκοτώνοντας τέσσερα μέλη πληρώματος και απάγοντας άλλα.<br /><br />Το «Magic Seas» ταξίδευε από την Κίνα προς την Τουρκία μεταφέροντας σίδηρο και λιπάσματα. Το «Eternity C» κατευθυνόταν από το Τζιμπουτί στη Σαουδική Αραβία· ωστόσο, οι Χούθι ψευδώς ισχυρίστηκαν ότι κατευθυνόταν προς το ισραηλινό λιμάνι του Εϊλάτ. Οι ελληνικές ναυτεργατικές ενώσεις απαίτησαν επειγόντως να χαρακτηριστεί η Ερυθρά Θάλασσα εμπόλεμη ζώνη.<br /><br />Με την πρώτη ματιά, αυτές οι επιθέσεις μοιάζουν με ακόμη ένα επεισόδιο στη διαρκή σύγκρουση της Υεμένης. Όμως οι συνέπειές τους ξεπερνούν κατά πολύ τη Μέση Ανατολή. Αποκαλύπτουν συστηματική συνενοχή της Τουρκίας στους πολέμους διά πληρεξουσίων του Ιράν – μια πραγματικότητα που λίγοι αναγνωρίζουν δημόσια.<br /><br />Τα στοιχεία ωστόσο είναι αδιάψευστα. Στα τέλη του 2023, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κατονόμασε ρητά την εταιρεία Al Aman Kargo, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, ως οικονομικό δίαυλο που διοχέτευε εκατομμύρια δολάρια από τη Δύναμη Quds του Ιράν (επίλεκτη μονάδα των Φρουρών της Επανάστασης) προς τα δίκτυα των Χούθι στη Σαναά. Η Al Aman Kargo προέκυψε άμεσα από επιχειρήσεις της Δύναμης Quds, οι οποίες προηγουμένως προστατεύονταν από τις τουρκικές αρχές.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ισραήλ: Ο Ερντογάν είναι ο μέγας χορηγός των Χούθι.

Για χρόνια, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει χειριστεί επιδέξια τη γεωπολιτική ασάφεια, ισορροπώντας ανάμεσα στους συμμάχο...

Διαβάστε την συνέχεια