Βόμβα στο παλάτι του Ερντογάν η παραίτηση του γαμπρού του από τη θέση του υπουργού Οικονομικών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEvM8lJ6yRZCpJzH8u3Z9DsZuWAtRCgZjMOyMFM5PB9ppP7IlAfLdahET3T4Po0egcvCADDD_r4wui4ga_SiDjiTiWS-3SFvAg_sZozov8TpMbM0WbNxmuqjNaC4k0BVigK824hEwySqM/s656/erdogan-albayraki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="656" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEvM8lJ6yRZCpJzH8u3Z9DsZuWAtRCgZjMOyMFM5PB9ppP7IlAfLdahET3T4Po0egcvCADDD_r4wui4ga_SiDjiTiWS-3SFvAg_sZozov8TpMbM0WbNxmuqjNaC4k0BVigK824hEwySqM/w640-h390/erdogan-albayraki.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Παρά τη σύγχυση που σκοπίμως καλλιεργείται στον Τουρκικό Τύπο, ο υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας Μπεράτ Αλμπαιράκ όντως υπέβαλε την παραίτησή του, αναφέρουν φιλοκυβερνητικές πηγές.</div><br />Οι ιδιες φιλοκυβερνητικές πηγές επιβεβαίωσαν στον Τούρκο δημοσιογράφο Ισμαηλ Σαιμάζ ότι η φήμη ειναι πράγματι αλήθεια. Επιπλέον, δύο εκπρόσωποι του Αλμπαιράκ που επικοινώνησαν με το πρακτορείο Bloomberg επιβεβαίωσαν ότι ο λογαριασμός στο Instagram από τον οποίο έγινε η δήλωση παραιτησης του υπουργού Οικονομικων ,είναι στην πραγματικότητα γνήσιος, αν και αρνήθηκαν να πουν εάν επιβεβαιώνουν την παραίτηση.<div><br />Πηγες της αντιπολίτευσης εκτιμούν οτι ο Αλμπαιράκ αποφάσισε να παραιτηθεί για να μην χρεωθεί την συνεχιζόμενη βύθιση της λίρας , ιδιαίτερα μετά την ήττα του προέδρου Τραμπ στις Ημωμενες Πολιτείες στον οποίο ειχε ποντάρει όλα του τα χαρτιά ο Ερντογάν.<br />Ο Αλμπαιράκ που ειναι και γαμπρος του Ερντογάν επικαλέστηκε λόγους υγείας σε δήλωση στο Instagram , την οποία η κυβέρνηση Ερντογάν επιχείρησε να τη χαρακτηρίσει ως fake news .<br /><br />Ο Αλμπαιράκ είναι ο δεύτερος αξιωματούχος με αρμοδιότητες για την οικονομία που φαίνεται να αποχωρεί από το οικονομικό επιτελείο το τελευταίο 24ωρο Το Σάββατο, ο πρόεδρος Ερντογάν απέλυσε τον τον Μουράτ Ουισάλ, τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας.<br />Παραμένει ασαφές εάν ο Πρόεδρος Ερντογάν θα δεχτεί την παραίτηση του γαμπρού του ή θα τον πιέσει να την ανακαλέσει.<br />Μέλη του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) εξέφρασαν την ελπίδα στο Twitter ότι η παραίτηση του Albayrak θα απορριφθεί.<br /><br />“Ο υπουργός μας, κ. Μπερατ Αλμπαιράκ συμμετείχε σε μια πολύ δύσκολη διαδικασία”, έγραψε ο Αντιπρόεδρος του AKP Μεχμέτ Μους στο Twitter. “Ελπίζουμε ότι ο Αλμπαιράκ θα συνεχίσει τα καθήκοντα του με την έγκριση του Προέδρου» πρόσθεσε.<br /><br />Ο Υφυπουργός Μεταφορών και Υποδομών Ομέρ Φατιμά Σαγιάν επαίνεσε το έργο του Αλμπαιράκ για την επίτευξη οικονομικών στόχων που είχαν τεθεί και έγραψε ότι ελπίζει ότι αυτή η παραίτηση δεν θα γίνει δεκτή. «Η χώρα μας, το έθνος μας σε χρειάζονται», έγραψε ο Σαγιάν .<br />Δεν έχει υπάρξει ακόμη επίσημη δήλωση από το Υπουργείο Οικονομικών ή την Προεδρία σχετικά με την απόφαση του Αλμπαιράκ να παραιτηθεί.<br /><br />Ο Αλμπαιράκ φέρεται να στο Instagram ότι υπέβαλε την παραίτηση του για να περάσει περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του, την οποία είπε ότι παραμέλησε κατά τη διάρκεια των πέντε ετών του στην κυβέρνηση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βόμβα στο παλάτι του Ερντογάν η παραίτηση του γαμπρού του από τη θέση του υπουργού Οικονομικών

Παρά τη σύγχυση που σκοπίμως καλλιεργείται στον Τουρκικό Τύπο, ο υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας Μπεράτ Αλμπαιράκ όντως υπέβαλε την παραίτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τουρκικό κράτος, η μαφία της ηρωίνης και οι Γκρίζοι Λύκοι – Η Ευρώπη αντιμέτωπη με ένα κράτος-μαφία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhid3f0_Z50bRjVXJIW_ZQb4kPM8zanV64ZpHXLwEwECNRdcAIb7iohzjRaHcBZa024xuoHKSnwAW3xrMTVPvKy_yER9hQ1an5V1bP7y19pgO3OMmAeS-sYu7zPyunk2mj9FPZnhRX2Y2M/s1200/33325687444.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="1200" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhid3f0_Z50bRjVXJIW_ZQb4kPM8zanV64ZpHXLwEwECNRdcAIb7iohzjRaHcBZa024xuoHKSnwAW3xrMTVPvKy_yER9hQ1an5V1bP7y19pgO3OMmAeS-sYu7zPyunk2mj9FPZnhRX2Y2M/w640-h294/33325687444.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Σάββας Καλεντερίδης</b><br />Στο άρθρο μας της Παρασκευής παρουσιάσαμε το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη τον 21ο αιώνα με το Ισλάμ, το οποίο χρησιμοποιεί με τον πιο αδίστακτο τρόπο εκτός από την Αλ Κάιντα και το «Ισλαμικό Κράτος» και ο σύμμαχός τους Ερντογάν.<br /><br />Στο άρθρο που ακολουθεί, ο Τούρκος αρθρογράφος Εργκούν Μπαμπαχάν, με άρθρο του στο <a href="https://ahvalnews.com/tr/analiz/devlet-bozkurtlar-ve-avrupayi-saran-ahtapot-kollari">ahvalenws</a>, μας ξεδιπλώνει τις σχέσεις του τουρκικού κράτους με τη μαφία των Γκρίζων Λύκων, η δραστηριότητα των οποίων απαγορεύθηκε πρόσφατα στη Γαλλία.<br /><br />Ας δούμε τι μας λέει ο Μπαμπαχάν:,<br /><br />Το τουρκικό κράτος, οι Γκρίζοι Λύκοι και το χταπόδι που έχει περιτυλίξει την Ευρώπη<br />Του <b>Ergun Babahan<br /></b><br />Η απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων από τον Μακρόν ήταν μια μεγάλη έκπληξη για πολλούς ανθρώπους, καθώς η ισλαμική τρομοκρατία αυξήθηκε στην Ευρώπη και άρχισε να τρομοκρατεί ειδικά στη Γαλλία. Η Γαλλία έχει απαγορεύσει επίσημα την οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. Η οργάνωση Gray Loups, που δραστηριοποιείται στη Γαλλία, στην πραγματικότητα είναι παράρτημα της παρακρατικής οργάνωσης νεολαίας του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), που συγκυβερνά με τον Ερντογάν. Αυτή η οργάνωση δραστηριοποιείται από το 1960 στην Τουρκία και χρησιμοποιήθηκε εναντίον οργανώσεων της Αριστεράς και του κομμουνισμού.<br /><br />Αυτή η ομάδα, η οποία αποτελεί την κομματική νεολαία του MHP, ήρθε στο προσκήνιο με τις πρόσφατες επιθέσεις της εναντίον των αρμενικών κοινοτήτων και μνημείων στη Γαλλία. Ο Μακρόν δεν μπορούσε να αγνοήσει το προεκλογικό αίτημα της αρμενικής κοινότητας και απαγόρευσε την οργάνωση αυτής της δομής. Η απόφαση φαίνεται να είναι περίπου στον… αέρα, επειδή δεν υπάρχει νομικά αναγνωρισμένη οργάνωση με το όνομα “Γκρίζοι Λύκοι” στη Γαλλία. Μπορούμε να πούμε ότι το ένα η απαγόρευση καλύψει ομάδες που δρουν με διαφορετικά ονόματα και υπερασπίζονται τις απόψεις των Γκρίζων Λύκων αυτήν την άποψη ή όχι, θα εξαρτηθεί από την άνοδο της τουρκο-αρμενικής έντασης στις γαλλικές πόλεις, ειδικά στη Λυών.<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, απαντώντας στην απαγόρευση, εξέδωσε μια πολύ σκληρή ανακοίνωση, δείχνοντας ότι δεν υπερασπίζεται απλά την οργάνωση αυτή ως νεολαία του συνεταίρου στην κυβέρνηση ΜΗΡ, αλλά ως οργάνωση του τουρκικού κράτους.<br /><br />Γκρίζοι Λύκοι ή Εθνικιστές… Εθνικιστικές Εστίες… Παρόλο που οργανώθηκαν από ένα κόμμα ως κομματική νεολαία, αποκαλύφθηκε ότι αποτελούσε οργάνωση που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου από τη Γκλάντιο και πάντα ήταν μια παραστρατιωτικής οργάνωση που καθοδηγούνταν από το βαθύ κράτος.<br /><br /><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="356" src="https://www.youtube.com/embed/Il8G9oGJqE0" width="680"></iframe><div><br /></div><div>Οι «Εθνικιστικές Εστίες» ιδρύθηκαν στις 18 Μαρτίου 1966 από φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Αυτή είναι η επίσημη ημερομηνία ίδρυσης.<br /><br />Ο πνευματικός ηγέτης του κινήματος ήταν ο Alparslan Türkeş, τον οποίο οι Γκρίζοι Λύκοι ονόμαζαν «Başbuğ», εμπνευσμένοι από το όνομα του Χίτλερ, που ήταν Φύρερ. Ο Τουρκές πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν ήταν νέος αξιωματικός και εκπαιδεύτηκε στον «ειδικό πόλεμο, τον ανορθόδοξο πόλεμο, τον πόλεμο εναντίον ανταρτών και στον ανταρτοπόλεμο».<br /><br />Στη συνέχεια, το 1956, πήγε και πάλι στις ΗΠΑ, αυτή τη φορά ως μέλος της Τουρκικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, και ως ένας εκ των εκπαιδευμένων αξιωματικών στον «ειδικό πόλεμο και τον αγώνα εναντίον ανταρτών», ήταν επικεφαλής του Γρφείου του ΝΑΤΟ στην Τουρκία, μέχρι το πραξικόπημα της 27ης Μαΐου 1960.<br /><br />Τα χρόνια που φούντωσε ο αντικομμουνισμός, η οργάνωση που έμεινε γνωστή ως «Γκλάντιο», στην Τουρκία ονομαζόταν «Τμήμα Ειδικού Πολέμου» και είχε διεισδύσει σε όλες τις υπηρεσίες και δομές του τουρκικού κράτους.<br /><br />Ο Κανονισμός Επιχειρήσεων Εναντίον Ανταρτών του ΝΑΤΟ, που μεταφράστηκε το 1967 στα τουρκικά ως «Κανονισμός Επιχειρήσεων 31-15», γράφει για τις μεθόδους δράσεις οργανώσεων σαν αυτές των Γκρίζων Λύκων:<br /><br />«Δολοφονίες, τοποθετήσεις βομβών, ένοπλες ληστείες, βασανιστήρια, ακρωτηριασμοί, προβοκάτσια για να δημιουργηθεί κατάλληλο κλίμα για απαγωγές ανθρώπων, αντίποινα και κράτηση ομήρων, εμπρησμοί, σαμποτάζ, προπαγάνδα και διάδοση ψεύτικων ειδήσεων, εκφοβισμοί, εκβιασμοί». Επιπλέον, μετά τις «αποστολές» των τμημάτων αυτών, υπάρχει αυτή η υποσημείωση: «Τα τμήματα του ανορθόδοξου πολέμου που δρουν υπογείως, δεν δρουν με βάση τη νομιμότητα».<br /><br />Άρα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν αναφερόμαστε στους Γκρίζους Λύκους, μιλάμε για μια δομή στην οποία οι μηχανισμοί ασφαλείας του κράτους, του πολιτικού κόμματος και της οργάνωσης των νέων είναι αλληλένδετοι και αυτή η δομή έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.<br /><br />Η οργάνωση αυτή, η οποία αλίευε νέους από τα φτωχά και τα κατώτατα στρώματα της Ανατολίας, άρχισε να παρέχει στρατιωτική εκπαίδευση σε αυτούς τους μαχητές στα στρατόπεδα που ιδρύθηκαν για πρώτη φορά στη Σμύρνη μετά το 1968. Το εκπαιδευτικό έργο ανατέθηκε επίσης σε συνταξιούχους αξιωματικούς.<br /><br />Αυτή η παραστρατιωτική δομή συνέχισε την κρατική της άνοδο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και έφτασε στο αποκορύφωμά της στην κεντροαριστερή κυβέρνηση του Ετζεβίτ. Στην περίοδο που έληξε με το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980, η οργάνωση των Γκρίζων Λύκων πραγματοποίησε διάφορες ενέργειες όπως η σφαγή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης και η σφαγή του Μπαχτσελίεβλερ (Bahçelievler), σκοτώνοντας πολλούς νέους και διανοούμενους.<br /><br />Ωστόσο, το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου και τα όσα ακολούθησαν, προκάλεσαν ένα μεγάλο σοκ στους Γκρίζους Λύκους, που πίστευαν ότι εργάζονταν για λογαριασμό του κράτους. Τότε πολλά ονόματα του κινήματος, ειδικά ο ηγέτης του MHP, Alpaslan Türkeş, συνελήφθησαν και ένα σημαντικό μέρος αυτών βασανίστηκαν.<br /><br />Μετά τις 12 Σεπτεμβρίου, η οργάνωση των Γκρίζων Λύκων απενεργοποιήθηκε. Το κενό που δημιουργήθηκε από την αδρανοποίησή τους, το κάλυψε η μαφία, η οποία άρχισε να προσλαμβάνει μέλη των ΓΚ.Λ. που ήταν έξω από τη φυλακή.<br /><br />Στην πραγματικότητα, η σχέση ΓΚ.Λ.-Μαφίας ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970, για να εξασφαλιστούν πόροι και όπλα στην οργάνωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ομάδες μαφίας βρίσκονταν επίσης υπό τον έλεγχο των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας, ακριβώς όπως η οργάνωση των ΓΚ.Λ..<br /><br />Μετά το πραξικόπημα του 1980, οι κορυφαίες προσωπικότητες του κινήματος, συμπεριλαμβανομένων των Μουχσίν Γιαζιτζίογλου, Αμπουλλάχ Τσατλί, Μεχμέτ Γκιούλ, Μεχμέτ Σενέρ και Γιαλτσίν Οζμπέι, ήρθαν σε επαφή με τους πατέρες της μαφίας της εποχής. Τα θεμέλια για την εμφάνιση της μαφίας των εθνικιστών τέθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.<br /><br />Αυτή η σκοτεινή σχέση αποκαλύφθηκε με το σκοτεινό ατύχημα του Σουσουρλούκ, στις 3 Νοεμβρίου 1996. Στο όχημα που τράκαρε πάνω σε ένα φορτηγό, επέβαιναν μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες του κινήματος των Γκρίζων Λύκων, ο Διοικητής της Ασφάλειας Κωνσταντινούπολης και ένα μέλος του κοινοβουλίου, το όνομα του οποίου είναι γνωστό από έντονες φήμες για διακίνηση ναρκωτικών. Τα άτομα αυτά ήταν ο Αμπντουλλάχ Τσατλί, και ο Διευθυντής της Αστυνομίας, Χούσειν Κοτζαντάγ, και ο βουλευτής Σεντάτ Μπουτζάκ. Οι δύο πρώτοι σκοτώθηκαν και ο δεύτερος τραυματίστηκε σοβαρά.<br /><br />Ο Λοκμάν Κονταξή (Lokman Kondakçı), ο οποίος ήταν ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τούρκων Ευρώπης εκείνα τα χρόνια και ήταν ένα από τα ονόματα που έθεσε τα θεμέλια των σχέσεων των ΓΚ.Λ. με τη μαφία, είπε ότι η οργάνωση χρηματοδοτήθηκε ως εξής:<br /><br />«Ο ευκολότερος τρόπος για να βρεις χρήματα είναι η ηρωίνη, το κιλό αποφέρει 35-40 χιλιάδες μάρκα».<br /><br />Ονόματα όπως ο Αλ. Τσακιτζί, ο Μουσταφά Οζ και ο Σεντάτ Πεκέρ, ήταν ηγετικά στελέχη της μαφίας των Γκρίζων Λύκων.<br /><br />Ειδικά στη δεκαετία του 1990, όταν οι Γκρίζοι Λύκοι άρχισαν να συμμετέχουν ενεργά στον πόλεμο εναντίον του κουρδικού κινήματος. Τότε οι σχέσεις μεταξύ του τουρκικού κράτους και της μαφίας των Γκρίζων Λύκων αναπτύχθηκαν και έγιναν πιο περίπλοκες. Ήταν η εποχή που η εθνικιστική μαφία που υποστηρίζεται από το κράτος είχε ελέγξει πλήρως την κυκλοφορία ναρκωτικών από το Αφγανιστάν προς την Ευρώπη και την Αμερική.<br /><br /><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="356" src="https://www.youtube.com/embed/7Rz9PqImtDc" width="670"></iframe><div><br /></div><div>Οι Γκρίζοι Λύκοι, που έμειναν χωρίς αντικείμενο στη χούντα του Εβρέν, κατά τη μεταπολίτευση όχι μόνο επέστρεψαν στα «καθήκοντά» τους στη μαφία, αλλά επέστρεψαν ξανά και στην υπηρεσία του κράτους. Εκείνη την εποχή, που ο ΑΣΑΛΑ είχε στοχοποιήσει τις διπλωματικές αντιπροσωπείες ανά τον κόσμο, διεκδικώντας την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να χρησιμοποιηθούν στελέχη των Γκρίζων Λύκων, εναντίον του ΑΣΑΛΑ. Ορισμένα ονόματα, με πρώτον τον Αλαατίν Τσακιτζί, ανέλαβαν αποστολές για το σκοπό αυτό. Ο Μεχμέτ Εϊμούρ, ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής του Τμήματος Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας της ΜΙΤ, σε κατάθεση που έδωσε στο 1ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Άγκυρας, αναφέρει:<br /><br />“Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων εναντίον των PKK, DEV-SOL και ASALA, η υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ), ήλθε σε επαφή με τον Αλ. Τσακιτζί. Χρειαζόμασταν άτομα τόσο για τις επιχειρήσεις εναντίον των δραστηριοτήτων των Αρμενίων-ASALA όσο και για τις επιχειρήσεις εναντίον του PKK στο εξωτερικό. Δεν ήταν δυνατόν να κάνουμε τέτοιες επιχειρήσεις με κανονικούς ανθρώπους. Χρειαζόμασταν τμήματα κρούσεως.<br /><br />Ο Εϋμούρ ανέφερε επίσης ότι ο μαφιόζος Χιράμ Αμπάς, που ήταν γνωστός ως το βαρύ πιστόλι της ΜΙΤ, σκότωσε Αρμένιους στη Βηρυτό μαζί με τον Αλ. Τσακιτζί. Όσον αφορά τον Τσακιτζί, είπε ότι «αυτός σκότωσε τον Αγκόπ Αγκοπιάν στην Αθήνα και μαζί με τον Χιρά Αμπάς Αρμένιους στη Βηρυτό.»<br /><br />Με άλλα λόγια, δεν είναι καινούργιο για το κράτος να εμπλέκει τους Γκρίζους Λύκους στην Ευρώπη εναντίον των Αρμενίων, είναι μια παράδοση που μας φέρνει πίσω στο πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου. Με βάση μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες, οι πρόσφατες διαδηλώσεις και επιθέσεις εναντίον Αρμενίων οργανώθηκαν από τις τουρκικές αρχές, ειδικά στη Λυών, αλλά αυτό είναι απλώς μια φήμη.<br /><br />Ωστόσο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι από το 1972 είναι γνωστή η σχέση μεταξύ αυτού του κινήματος και των μαφιόζικων ενεργειών, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου ναρκωτικών.<br /><br />Ο γερουσιαστής του MHP, Kudret Bayhan, είναι το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για σχέση “βουλευτών με ναρκωτικά”. Το 1972 συνελήφθη στη Γαλλία, ενώ προσπαθούσε να περάσει ναρκωτικά, ενώ έφερε ερυθρό (διπλωματικό) διαβατήριο. Ο Μπαϊχάν πιάστηκε με 146 κιλά βασικής μορφίνης στο αυτοκίνητό του στην πύλη των συνόρων του Μεντόν ενώ περνούσε από την Ιταλία στη Γαλλία και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση.<br /><br />Πριν από το 1980, στο αυτοκίνητο του σημερινού προέδρου του ΜΗΡ, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, βρέθηκαν όπλα καλασνίκοφ. Επιπλέον, είναι κοινό μυστικό η σχέση μεταξύ Μπαχτσελί και MİT.<br /><br />Το καθεστώς Ερντογάν έχει επωφεληθεί μέχρι στιγμής από τη δομή του Εθνικού Οράματος (Milli Görüş ) και την κοινότητα των τζαμιών στην Ευρώπη και έχει δημιουργήσει ένα ευρύ δίκτυο πληροφοριών, ειδικά μέσω των ιμάμηδων που υπηρετούν σ’ αυτά. Εκεί δεν ανέλαβαν δράση οι Γκρίζοι Λύκοι. Ωστόσο, όταν το ζήτημα της Αρμενίας βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, μας έρχονται στο νου τα λόγια του Μεχμέτ Εϊμούρ: «δεν είναι δυνατόν να το αντιμετωπισουμε με κανονικούς ανθρώπους. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν δυνάμεις κρούσεως».<br /><br />Ωστόσο, όσο σκληραίνει η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας κυρίως στην Ευρώπη, και όσο εμφανίζονται ενδείξεις ότι η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει τους Τούρκους που κατοικούν εκεί, για δικούς της σκοπούς, σημαίνει συναγερμός στη Γερμανία. Το Κόμμα της Αριστεράς, οι Πράσινοι και το Εναλλακτικό Κόμμα, ζήτησαν από την γερμανική κυβέρνηση την απαγόρευση της δράσης των Γκρίζων Λύκων και στη Γερμανία. Η Άγκυρα απέδειξε ότι μέσω των Τούρκων που κατοικούν στη Γαλλία, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση όποτε θέλει και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον Μακρόν, ειδικά πριν από τις εκλογές.<br /><br />Και ο Μακρόν με την κίνηση απαγόρευσης κατέστησε σαφές ότι θα μπορούσε να λάβει τα πιο σκληρά μέτρα εναντίον των Τούρκων, αν χρειαστεί. Ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι βαθιές. Υπάρχει μια σχέση μεταξύ μυστικών υπηρεσιών που υπερβαίνει τις κυβερνήσεις.<br /><br /> «Ένα από τα πιο πρόσφατα δραματικά παραδείγματα της αδιαφορίας της Γαλλίας για τις σκοτεινές δραστηριότητες των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών είναι αναμφίβολα η δολοφονία, στις 9 Ιανουαρίου 2013, των τριών γυναικών, εκπροσώπων του κουρδικού εθνικού κινήματος αντίστασης στο Παρίσι, Sakine Cansız, Fidan Doğan και Leyla Şaylemez. Τις δολοφόνησε άτομο που στρατολόγησε η ΜΙΤ, όμως παρότι πέρασαν επτά χρόνια δεν αποκαλύφθηκε ο ρόλος του τουρκικού κράτους σε αυτήν την άθλια δολοφονία.”<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Το τουρκικό κράτος, η μαφία της ηρωίνης και οι Γκρίζοι Λύκοι – Η Ευρώπη αντιμέτωπη με ένα κράτος-μαφία

Σάββας Καλεντερίδης Στο άρθρο μας της Παρασκευής παρουσιάσαμε το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη τον 21ο αιώνα με το Ισλάμ, το οποίο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Jerusalem Post: Οι σχέσεις Τουρκίας – Ελλάδος και Ισραήλ με Παλαιστίνιους στο στόχαστρο Biden… στο μέλλον - Θα ανατρέψουν τις πολιτικές Trump

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0weeZ-Hs3vc25xLKsC9q6G0nyc4DMO5bZT6nZ3ObN8rUuN95YNSxjFcSL4s31AnuElSSAQJY0V9OnbP7GeCbqmZj_Fk43hwsLHL10R02BNbBeGWxq5Se0PTQSBh_T3qPuZj1xOdmS_TM/s900/77774123332.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0weeZ-Hs3vc25xLKsC9q6G0nyc4DMO5bZT6nZ3ObN8rUuN95YNSxjFcSL4s31AnuElSSAQJY0V9OnbP7GeCbqmZj_Fk43hwsLHL10R02BNbBeGWxq5Se0PTQSBh_T3qPuZj1xOdmS_TM/w640-h426/77774123332.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ποια θέματα θα τεθούν στο επίκεντρο την εξωτερικής Πολιτικής του Joe Biden του νέου αμερικανού Προέδρου;</span></h3>Πρώτα ο νέος Πρόεδρος Biden θα ασχοληθεί με τα εσωτερικά ζητήματα και εν συνεχεία με ακανθώδη ζητήματα στο εξωτερικό αναφέρει η Jerusalem Post σε ανάλυση της.<br />Θα απαιτηθούν δύο μήνες μέχρι την πιθανή ορκωμοσία του, ο υποτιθέμενος εκλεγμένος πρόεδρος Joe Biden καθώς θα αντιμετωπίσει μια παρατεταμένη νομική μάχη για να υπερασπιστεί την νίκη του.<br />Με το COVID-19 και όλα τα σχετικά οικονομικά και κοινωνικά θέματα να μαίνεται, ο Biden πιθανότατα θα επικεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος του στα εσωτερικά ζητήματα, πριν από την εξωτερική πολιτική.<br />Και ένα από αυτά μπορεί να είναι ο αντισημιτισμός.<div><br />Ο Biden επικεντρώθηκε στον αντισημιτισμό στην εκστρατεία του με πρωτοφανή τρόπο, δημοσιοποιώντας σχέδιο για την καταπολέμηση του μίσους προς τους Εβραίους στην καμπάνια του.<br />Αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει τη σοβαρή αντιμετώπιση της αντισημιτικής βίας και της ρητορικής, καταδικάζοντάς την με συνέπεια, αποκατάσταση κονδυλίων που έκοψε η κυβέρνηση Trump για την καταπολέμηση της εγχώριας τρομοκρατίας και εργασία για τη θέσπιση νόμου για την καταπολέμηση της εγχώριας τρομοκρατίας, διατηρώντας παράλληλα την ελευθερία του λόγου, διορίζοντας ηγεσία στο Υπουργείο Δικαιοσύνης που θα δώσει προτεραιότητα στην δίωξη εγκλημάτων μίσους και έλεγχο στην οπλοκατοχή.<br /><br />Η αριστερή Kamala Harris<br /><br />Ο Biden προσπαθεί να κρατάει ισορροπίες και μπορεί να θέλει να διατηρήσει την ενότητα του κόμματος και να αποφύγει να προκαλέσει την οργή των Αριστερών, η οποία περιλαμβάνει την Αντιπρόεδρο Kamala Harris, αν και όχι απαραίτητα για το ζήτημα του Ισραήλ.<br />Ο Biden μπορεί να θέλει να δώσει προτεραιότητα στην εσωτερική πολιτική, αλλά ο κόσμος δεν πρόκειται να σταματήσει τα προβλήματα στο εξωτερικό αυξάνονται.<br />Κυρίως αυτά που σχετίζονται με το Ιράν.<br />Το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στο Ιράν έληξε τον Οκτώβριο.<br />Η κυβέρνηση Trump επέβαλε επιπρόσθετες κυρώσεις στο Ιράν για να αντισταθμίσει την επιφυλακτικότητα των άλλων μερών στο Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA), που συνήθως αποκαλείται συμφωνία Ιράν, για να βεβαιωθεί ότι υπάρχουν συνέπειες στη συνεχιζόμενη ανάπτυξη προηγμένων όπλων της Ισλαμικής Δημοκρατίας από το πυρηνικό της πρόγραμμα.<br /><br />Οι σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας<br /><br />Ένα άλλο ζήτημα που μπορεί να προκύψει είτε βρίσκεται στην κορυφή της λίστας του Biden είτε όχι είναι οι συνεχιζόμενες επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Η Τουρκία προκάλεσε πολλές κρίσεις με την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, φέρνοντας ερευνητικά πλοία στα θαλάσσια ύδατα του κράτους μέλους της ΕΕ.<br />Οι κινήσεις αυτές μαζί με τις τουρκικές απειλές κατά της Αρμενίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αιγύπτου, καθώς και του Ισραήλ προκαλούν ένταση στην περιοχή.<br />Η Τουρκία έχει γίνει μια μεγάλη δύναμη αλλά αποσταθεροποιητική στην περιοχή.<br />Η κυβέρνηση Trump έχει ως επί το πλείστον καθυστερήσει στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, αλλά μια κυβέρνηση Biden πιθανώς δεν θα έχει άλλη επιλογή.<br />Η νίκη του Biden μπορεί επίσης να επιβραδύνει τη δυναμική των χωρών που εξομαλύνουν τους δεσμούς με το Ισραήλ μετά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Σουδάν.<br />Ο Biden και η εκστρατεία του έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους σε αυτές τις εξελίξεις, αλλά η κυβέρνηση Trump έδωσε προτεραιότητα και συνέβαλλε στην αποκλιμάκωση της έντασης.<br />Ο Biden έχει υποσχεθεί να ασκήσει πίεση στη Σαουδική Αραβία για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ορισμένοι αναλυτές ανέφεραν ότι η Σαουδική Αραβία θα καθιερώσει διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ προκειμένου να ευνοήσει τη νέα κυβέρνηση.<br /><br />Η Kamala Harris υπέρ των Παλαιστινίων<br /><br />Η εν δυνάμει Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Kamala Harris έχει αναφέρει ότι ο Biden «θα λάβει άμεσα μέτρα για την αποκατάσταση της οικονομικής και ανθρωπιστικής βοήθειας στον παλαιστινιακό λαό, για να αντιμετωπίσει τη συνεχιζόμενη ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, να ανοίξει ξανά το προξενείο των ΗΠΑ στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και εργάζονται για να ανοίξει εκ νέου την αποστολή PLO στην Ουάσινγκτον»<br />Η Κamala Harris τόνισε επίσης ότι είμαστε δεσμευμένοι σε μια λύση δύο κρατών και θα αντιταχθούμε σε μονομερείς κινήσεις που υπονομεύουν αυτόν τον στόχο.<br /><br />Οι 10 αλλαγές<br /><br />Η πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή (ειδικά η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση και το Ιράν) είναι πιθανό να υποστεί μια δραματική αλλαγή, από την στιγμή που ο Joe Biden θα αναλάβει την Προεδρία των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου.<br /><br />1) Η "Συμφωνία του Αιώνα" του Trump έχει καταργηθεί<br />Η νίκη του Biden τερματίζει κάθε πιθανότητα ότι το σχέδιο του Trump για την επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, γνωστό ως «Ειρήνη και Ευημερία» ή με το ψευδώνυμό του ως «Συμφωνία του αιώνα» θα υλοποιηθεί.<br />Το σχέδιο επέτρεψε στο Ισραήλ να προσαρτήσει τελικά το 30% της Δυτικής Όχθης και υποσχέθηκε να αναγνωρίσει την ισραηλινή κυριαρχία πάνω από το μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής Ιερουσαλήμ.<br />Ο Biden δεν αναμένεται να το εγκρίνει.<br /><br />2) Η προσάρτηση της Δυτικής Όχθης είναι εκτός διαπραγμάτευσης.<br />Η νίκη του Biden αφαιρεί κάθε πιθανή μονομερή προσάρτηση της Δυτικής Όχθης.<br />Το σχέδιο του για μια λύση δύο κρατών είναι απίθανο να περιλαμβάνει όλους τους οικισμούς, και ως εκ τούτου, ο φόβος για μελλοντικές εκκενώσεις οικισμών είναι υπαρκτός.<br /><br />3) Απαιτείται από το Ισραήλ να επιλύσει τη σύγκρουση με τους Παλαιστινίους<br />Η πρώην κυβέρνηση Obama είχε θεωρήσει το Ισραήλ υπεύθυνο για τη συνέχιση της σύγκρουσης.<br />Η κυβέρνηση Trump έριξε το βάρος της σύγκρουσης στην Παλαιστινιακή Αρχή επειδή δεν διαπραγματεύτηκε.<br />Η κυβέρνηση Τραμπ χώρισε επίσης τη δραστηριότητα διευθέτησης<br /><br />4) Η κυβέρνηση Trump είχε αναγνωρίσει τα ιστορικά και θρησκευτικά δικαιώματα του Ισραήλ σε αυτήν την περιοχή.<br />Ενώ δεν αναγνώρισε ποτέ την ισραηλινή κυριαρχία, έκρινε ότι ο εποικισμός δεν ήταν ασυμβίβαστος με το διεθνές δίκαιο και επέτρεπε την οικοδόμηση και την επέκταση των εβραϊκών οικισμών.<br /><br />5) Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ θα παραμείνει<br />Ο Biden είναι μεταξύ αυτών που υπέγραψαν τον νόμο περί πρεσβείας των ΗΠΑ του 1995, ο οποίος αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.<br /><br />6) Αναβίωση της Παλαιστινιακής Αρχής<br />Η νίκη Biden θα δώσει πνοή στην Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία βρισκόταν στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης.<br />Αναμένεται ότι η κυβέρνηση Biden θα αποκαταστήσει τους δεσμούς με την Παλαιστινιακή Αρχή που είχαν διακοπεί από τον Trump.<br /><br />7) Οι διαπραγματεύσεις Ισραήλ-Παλαιστίνης πιθανότατα θα συνεχιστούν<br />Μια κυβέρνηση Biden θα ήταν πιθανό να αναβιώσει τις παγωμένες συνομιλίες Ισραηλινών-Παλαιστινίων, εγκαταλείποντας ωστόσο σχέδια προσάρτησης της Δυτικής Όχθης για να δελεάσει την Παλαιστινιακή Αρχή να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br /><br />8) Ο Biden υποστηρίζει τις ισραηλινές συμφωνίες εξομάλυνσης με το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Σουδάν και αναμένεται να εργαστεί για την προώθησή τους.<br />Αλλά δεν είναι πιθανό να προωθήσει νέες συμφωνίες.<br /><br />9) Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να συνεργάζονται με το Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη<br /><br />10) Αναβίωση της συμφωνίας του Ιράν του 2015<br />Η νίκη Biden αποδεκατίζει την πολιτική της κυβέρνησης Trump για το Ιράν και πιθανώς θα ακολουθήσει την πολιτική της κυβέρνησης Obama για τον περιορισμό των πυρηνικών.<br /><br /><a href="www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Jerusalem Post: Οι σχέσεις Τουρκίας – Ελλάδος και Ισραήλ με Παλαιστίνιους στο στόχαστρο Biden… στο μέλλον - Θα ανατρέψουν τις πολιτικές Trump

Ποια θέματα θα τεθούν στο επίκεντρο την εξωτερικής Πολιτικής του Joe Biden του νέου αμερικανού Προέδρου; Πρώτα ο νέος Πρόεδρος Biden θα ασχο...

Διαβάστε την συνέχεια

Gatestone Institute: Η τζιχάντ του Tayyip Erdogan ενάντια στην «άπιστη» Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI5Nt6b-rea-33OyxoeTsM1it136vpKKVlSy8JutuDDpTSZwKb4A1TAwWztw5EKem8b0zAVgr0jIlhWbA_Qw5NA0NRGRXArJlEkAFYPACcoklL4CHsF8NuxccXsueUw6h8KMNeXZ9Swt4/s529/erdogan_islam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="264" data-original-width="529" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI5Nt6b-rea-33OyxoeTsM1it136vpKKVlSy8JutuDDpTSZwKb4A1TAwWztw5EKem8b0zAVgr0jIlhWbA_Qw5NA0NRGRXArJlEkAFYPACcoklL4CHsF8NuxccXsueUw6h8KMNeXZ9Swt4/w640-h320/erdogan_islam.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Ο Erdogan προέρχεται από τις τάξεις του μαχητικού πολιτικού ισλαμισμού της Τουρκίας που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960<br /><br />Η τζιχάντ ενάντια στην Ευρώπη από τον Τούρκο πρόεδρο Tayyip Erdogan βασίζεται, τόσο στην ιδεολογία του όσο και στον καιροσκοπισμό του τονίζει σε ανάλυσή του το Gatestone Institute, υπογραμμίζοντας πως η έντονη αντιδυτική ρητορική είναι μια ιδεολογική προϋπόθεση για το τουρκικό πολιτικό Ισλάμ.<br />Αποτελεί επίσης ένα ασφαλές εκλογικό πρόγραμμα που στοχεύει συντηρητικούς και εθνικιστές ψηφοφόρους.<div><br />Ο τζιχαντισμός του δεν είναι εποχικός ή νέο σύστημα πολιτικών ιδεών του Erdogan.<br />Δεν είναι επίσης αντανάκλαση ενός ειρηνικού σουφισμού.<br />Ο Erdogan προέρχεται από τις τάξεις του μαχητικού πολιτικού ισλαμισμού της Τουρκίας που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 υπό την ηγεσία του Necmettin Erbakan του πρώτου ισλαμιστή πρωθυπουργού της Τουρκίας και μέντορα του Erdogan.<br />Στη ρητορική του Erbakan, η καθολική πολιτική αφορά απλώς έναν αγώνα μεταξύ των ορθών (Ισλάμ) και ενός συνασπισμού Σιωνιστών και ρατσιστών ιμπεριαλιστών και όλα τα άλλα είναι απλώς λεπτομέρειες.</div><div><br />Κατά τη σκέψη του, οι Σιωνιστές υποστηρίζουν την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου « να λιώσουν τους Τούρκους μουσουλμάνος στο δοχείο του Χριστιανισμού».<br />Σε μια ομιλία του το 2016, ο Erdogan είπε για τις ευρωπαϊκές χώρες:<br />«Δεν είναι μόνο οι εχθροί μας ...<br />Μαζί τους κρύβονται σχέδια και συνωμοσίες και άλλες δυνάμεις».<br />Επίσης το 2016, είπε ότι η τζιχάντ δεν αποτέλεσε ποτέ τρομοκρατία.<br />«Είναι ανάσταση .... έρχεται να δώσει ζωή, να χτίσει και να πολεμήσει τους εχθρούς του Ισλάμ», σημείωνε.</div><div><br />Το 2017, ο Erdogan συνέκρινε τις ενέργειες της γερμανικής κυβέρνησης με εκείνες της ναζιστικής Γερμανίας.<br />Τον Οκτώβριο 2020 ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ (PIJ) με έδρα τη Γάζα, Dawood Shihab, δήλωσε ότι η Τουρκία είναι η πιο γενναία μουσουλμανική χώρα που πολεμά την εχθρότητα του Γάλλου Προέδρου Emmanuel Macron έναντι των Μουσουλμάνων.<br />Τη σκυτάλη της ρητορικής ενάντια στον Γάλλο πρόεδρο ανέλαβε ο ίδιος ο Erdogan εν μέσω της σύγκρουσης στο Nagorno Karabakh στην οποία παρενέβη και ο Macron.<br />«Ποιο είναι το πρόβλημα του Macron με το Ισλάμ; Ποιο είναι το πρόβλημά του με τους μουσουλμάνους;</div><div><br />Ο Macron χρειάζεται κάποια ψυχική θεραπεία», είχε πει χαρακτηριστικά.<br />Ο Erdogan προφανώς πιστεύει ότι ο Macron έχει ψυχολογικό πρόβλημα, επειδή ορκίστηκε να καταργήσει τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό στη Γαλλία, αφού η χώρα κλονίστηκε από τον αποκεφαλισμό του καθηγητή ιστορίας Samuel Pety στις 16 Οκτωβρίου.<br />Ο Erdogan κατηγόρησε επίσης τη Δύση ότι προμηθεύει με όπλα την Αρμενία, στην πιο πρόσφατη στρατιωτική σύγκρουση στο Nagorno Karabakh.</div><div><br />Παρ 'όλα αυτά και εντελώς υποκριτικά ο Erdogan είναι περήφανος που η Τουρκία εξοπλίζει τον στρατό των Αζέρων με drone, διάφορα άλλα οπλικά συστήματα και εκπαίδευση.<br />Η πολιτική της Μέσης Ανατολής είναι πάντα μια παγίδα για ριζοσπάστες ιδεολόγους.<br />Στη νοοτροπία του Erdogan, η «άπιστη Δύση» βοηθά στρατιωτικά την Αρμενία (οι κακοί) και η Τουρκία βοηθά στρατιωτικά το Αζερμπαϊτζάν (οι δίκαιοι).</div><div><br />Ποιο άλλο κράτος βοηθά στρατιωτικά το Αζερμπαϊτζάν; Ένα έθνος από την πλευρά των δίκαιων;<br />Το Ισραήλ, το οποίο είναι μια χώρα που Erdogan μισεί βαθιά.<br />Το 2016, ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilhan Aliyev είχε κάνει γνωστό πως η χώρα του απέκτησε στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 4,85 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το εβραϊκό κράτος.<br />Το Αζερμπαϊτζάν, στο Nagorno Karabakh χρησιμοποιούσε αεροσκάφη ισραηλινής κατασκευής.<br />Έτσι, η Τουρκία και το Ισραήλ εξοπλίζουν τον ίδιο στρατό που βρίσκεται σε ένοπλη σύγκρουση με έναν άλλο.</div><div><br />Αυτή η ανεπιθύμητη σύμπτωση, ωστόσο, δεν θα αποτρέψει τις τζιχαντιστικές φιλοδοξίες του Erdogan.<br />Η τελευταία εξαγωγή τζιχάντ της Τουρκίας φαίνεται να είναι ο Καύκασος και το Nagorno Karabakh.<br />Αν και η Άγκυρα και το Μπακού αρνούνται κατηγορηματικά κατηγορίες από δημοσιεύματα του Τύπου και ανεξάρτητους παρατηρητές, επιβεβαιώνεται η άφιξη εκατοντάδων τζιχαντιστών για να πολεμήσουν εναντίον της Αρμενίας.</div><div><br />Το Αζερμπαϊτζάν πλούσιο σε υδρογονάνθρακες θα μπορούσε σίγουρα να αντέξει χιλιάδες μαχητές, όχι μόνο εκατοντάδες.<br />Αλλά αυτό θα μπορούσε επίσης να εξοργίσει τη Μόσχα, η οποία, όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι Αζέροι, ίσως αποβεί μοιραίο<br />Μετά την άμεση ένοπλη εμπλοκή του τουρκικού στρατού στα εδάφη του Ιράκ και της Συρίας, τους πολέμους στη Λιβύη και την Υεμένη και τις στρατιωτικές εντάσεις στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, η νέα τζιχάντ του Erdogan εκτυλίσσεται στον Καύκασο και όλοι διερωτώνται τι θα ακολουθήσει, καταλήγει στην ανάλυσή του το Gatestone Institute.<br /><br /><a href="www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Gatestone Institute: Η τζιχάντ του Tayyip Erdogan ενάντια στην «άπιστη» Ευρώπη

Ο Erdogan προέρχεται από τις τάξεις του μαχητικού πολιτικού ισλαμισμού της Τουρκίας που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 Η τζιχάν...

Διαβάστε την συνέχεια

Προσοχή στην "αριστερή" μουσουλμάνα φίλη του Ερντογάν στο νέο Κογκρέσο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj27uiM2pha9O-w9IHfzNqMXD3g6hc-DWlYSx4I59Jy-SxE-pQAPYcs3Jt53sYl1B3kxh2d3YKZNhlRgBSJTeLxi5GQXcHyO_camq13tR1G2ZZj0rGnv7Rh1IOs-5JujCHmK7qT7MlDlg/s758/omar-ilhan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj27uiM2pha9O-w9IHfzNqMXD3g6hc-DWlYSx4I59Jy-SxE-pQAPYcs3Jt53sYl1B3kxh2d3YKZNhlRgBSJTeLxi5GQXcHyO_camq13tR1G2ZZj0rGnv7Rh1IOs-5JujCHmK7qT7MlDlg/w640-h338/omar-ilhan.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b>Γεωργίου Βαγγέλης</b></div>Μητέρα, πρόσφυγας, "διαθεματική" φεμινίστρια και βραβευμένη ψαράς είναι αυτά που θέλει η ίδια να τη χαρακτηρίζουν. Κατάφερε να επανεκλεγεί με μια άκρως προοδευτική ατζέντα, έχοντας στο πλευρό της ακόμα και τον Μπέρνι Σάντερς. Η μουσουλμάνα βουλευτίνα και μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κογκρέσου Ομάρ Ιλχάν, που έφερε τη μόδα με το τουρμπάνι στην αμερικανική πολιτική, θα μπορούσε να αγγίξει την εικόνα της ιδανικής δήθεν προοδευτικής. Όταν όμως δέχεσαι χαρτζιλίκι από το τουρκικό λόμπι και αρνείσαι να υποστηρίξεις ψήφισμα για την αρμενική γενοκτονία κάτι δεν πάει καλά.<br /><br />Η βουλευτίνα της Μινεσότα μαζί με τις -Κορτές (Νέα Υόρκη), Τλάιμπ (Μίσιγκαν) και Πρίσλεϊ (Μασσαχουσέτη)- απαρτίζουν την τετραμελή γυναικεία dream team των Δημοκρατικών που κήρυξε πόλεμο στον Τραμπ και αγωνίζεται για φυλετική ανισότητα και ανθρώπινα δικαιώματα. Το γεγονός ότι οι τρεις είναι έγχρωμες και οι δύο μουσουλμάνες θα βοηθούσε τους Δημοκρατικούς να κερδίσουν ψήφους από μετανάστες, γυναίκες και μειονότητες. Στην περίπτωση των μουσουλμάνων μάλλον το κατάφεραν.<br /><br />Οι Μουσουλμάνοι Δημοκρατικοί πέτυχαν να κινητοποιήσουν 300.000 μουσουλμάνους το 2008 ώστε να στηρίξουν τον Μπαράκ Ομπάμα. Ειδικά στις αμφιταλαντευόμενες πολιτείες οι μουσουλμάνοι παίζουν σημαντικό ρόλο ώστε να βοηθούν στην προώθηση των Δημοκρατικών. Εξάλλου, οι μουσουλμανικές ψήφοι έκαναν τη διαφορά στις προηγούμενες εκλογές ενώ φάνηκε ότι ήταν ακόμα πιο σημαντικές στις φετινές. Το 2016, ο Τραμπ νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον με λιγότερες από 80.000 ψήφους σε τρεις πολιτείες (Μίσιγκαν, Πενσυλβάνια και Ουισκόνσιν). Δηλαδή το 0,06% των 137 εκατομμυρίων ψηφοφόρων.<br /><br />Σις εκλογές του 2.000 ο Μπους κέρδισε τη Φλόριντα με 537 ψήφους χάρη στους 60.000 μουσουλμάνους ψηφοφόρους. Στις εκλογές του 2008, ο Μακέιν νίκησε τον Ομπάμα στο Μιζούρι με 3.903 ψήφους. Ο Ομπάμα κέρδισε το Οχάιο με μόλις 200.000 ψήφους, όπου πάνω από 150 μουσουλμάνοι εθελοντές κινητοποίησαν τους μουσουλμάνους ψηφοφόρους.<div><br />Η αγαπημένη του Σάντερς και του Ερντογάν <br /><br />Πέρα όμως από την αξιοποίηση των μουσουλμάνων από το Δημοκρατικό Κόμμα, η Ομάρ Ιλχάν διατηρεί από το 2017 περίεργες επαφές με μια από τις πλέον αυταρχικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, την κυβέρνηση Ερντογάν. Τον Φεβρουάριο του 2017, πριν ακόμα εκλεγεί Βουλευτίνα της Μινεσότα, η Ομάρ επισκέφθηκε την Τουρκία για να μιλήσει στη Διεθνή Διάσκεψη Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.</div><div><br /><img height="358" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/ilhan-erdogan-slpress.gr_.jpg" width="640" /><i>Συνάντση με τον Ερντογάν στη Νέα Υόρκη το 2017.</i><br /><br />Κατά μεγάλη ειρωνεία, η Ομάρ δήλωσε ότι δεν ήταν πολύ ευχαριστημένη με αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μουσουλμάνα δημοσιογράφος Raheel Raza <a href="https://www.newageislam.com/islam-and-the-west/raheel-raza/thanks-to-people-like-ilhan-omar-and-rashida-tlaib-we-no-longer-need-to-explain-the-mandate-of-islamists-like-the-muslim-brotherhood/d/118423">προκάλεσε</a> την Omar -αλλά και την επίσης μουσουλμάνα Tlaib- να ονομάσουν έστω μια μουσουλμανική χώρα όπου θα μπορούσαν να εκλεγούν δύο γυναίκες, να αμφισβητήσουν τον αρχηγό του κράτους και να τη βγάλουν καθαρή. Προφανώς και στις ΗΠΑ υπάρχουν τεράστια προβλήματα με τα ανθρώπινα δικαιώματα –και μόνο ο τρόπος ανάδειξης των Προέδρων είναι προβληματικός– αλλά το να το εκφράζεις σε μια χώρα σαν την Τουρκία είναι το λιγότερο αντιφατικό.<br /><br />Turkey airlifts injured Somalis from Saturday's attack. This is the most humane way anyone can show they <a href="https://twitter.com/hashtag/standwithMogadishu?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw">#standwithMogadishu</a> <a href="https://t.co/HvIbJv0jGD">https://t.co/HvIbJv0jGD</a><br /><br />— Ilhan Omar (@IlhanMN) <a href="https://twitter.com/IlhanMN/status/920517911982297090?ref_src=twsrc%5Etfw">October 18, 2017</a><br /><br />Όταν, λοιπόν, το Φθινόπωρο του 2018 κατάφερε να μπει στη Βουλή των Αντιπροσώπων, οι Τούρκοι είχαν χαρεί ιδιαίτερα. O Τούρκος πρόξενος δήλωσε ενθουσιασμένος για την εκλογή της και την κάλεσε στο προξενείο ενώ ακόμα και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου της έστειλε προσωπικά συγχαρητήρια. Ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν σε μια μουσουλμάνα πολιτικό που εκθειάζει το ανθρωπιστικό πρόσωπο της Τουρκίας, ακόμα και την ίδια στιγμή χρηματοδοτεί τη διεθνή ισλαμική τρομοκρατία.</div><div><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/Ilhar-slpress.gr_.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/Ilhar-slpress.gr_.jpg" /></a></div><div><i>Η Ομάρ με τον Χαλίλ Μουτλού σε εκδήλωση.</i><br /><br />Σημειωτέον ότι για την υποστηρίκτρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ομάρ, στις 9 Σεπτεμβρίου του 2001 «απλά κάποιοι άνθρωποι έκαναν κάτι» αποφεύγοντας να μιλήσει για ισλαμιστές τρομοκράτες που αφαίρεσαν χιλιάδες ζωές. Εκείνη η δήλωση μάλιστα ανάγκασε τον φορτισμένο Ελληνοαμερικανό Νικόλα Χάρο, που έχασε τη μητέρα του στην τρομοκρατική επίθεση, να αντιδράσει δημοσίως στην επέτειο της 11/9 του 2019.<br /><br />Πάντως, άνθρωπος του Ερντογάν στις ΗΠΑ έκανε και μια μικρή δωρεάν στην Ιλχάν. Η αμερικανο-σομαλή βουλευτίνα συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Τουρκο-Αμερικανικής Συντονιστικής Επιτροπή (TASC) Halil Mutlu, που είναι ξάδελφος του Ερντογάν, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, τον Σεπτέμβριο του 2019 και πήρε μια μικρή δωρεά 1.500 δολ. Τώρα, βέβαια, ενάμιση χιλιάρικο δεν το λες και χρηματοδότηση λόμπι, αλλά οπωσδήποτε είναι ένδειξη πολιτικής προσέγγισης. Η Τουρκο-Αμερικανική Συντονιστική Επιτροπή είναι μη κερδοσκοπική εταιρεία στις ΗΠΑ που δραστηριοποιείται στις δημόσιες σχέσεις προωθώντας τις πολιτικές της Άγκυρας. Στα τουρκικά ΜΜΕ η Ιλχάν απολαμβάνει εκτενούς προβολής.<br /><br /> <br />Ποιά γενοκτονία των Αρμενίων</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/tourkos-proxenos-ilhar.jpg"><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/tourkos-proxenos-ilhar.jpg" width="479" /></a></div><div><i>Προσκεκλημένη του Τούρκου προξένου στο Σικάγο.</i><br /><br />Τα πιο σκοτεινά ίσως σημεία της αριστερής Ιλχάν είναι όταν είχε επικριθεί για την άρνησή της να ψηφίσει υπέρ νομοσχεδίου που αναγνωρίζει την αρμενική γενοκτονία στο Κογρέσο. Αν και ψηφίστηκε ο νόμος. με μια εντυπωσιακή διακομματική υποστήριξη 405-11, η Ομάρ δήλωσε απλά "παρόν", δηλαδή αποχή. Η μουσουλμάνα βουλευτίνα δικαιολογώντας τη στάση της είπε ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως "εργαλείο σε μια πολιτική αντιπαράθεση" και ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε επίσης να αναγνωρίσουν πρώτα τις μαζικές σφαγές Ινδιάνων και μαύρων σκλάβων.<br /><br />«Θα πρέπει [η αναγνώριση της γενοκτονίας] να γίνει με βάση την ακαδημαϊκή συναίνεση πέρα από τις πιέσεις της γεωπολιτικής. Μια αληθινή αναγνώριση ιστορικών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας πρέπει να περιλαμβάνει τόσο τις φρικτές γενοκτονίες του 20ου αιώνα, μαζί με προηγούμενες μαζικές σφαγές όπως το εμπόριο σκλάβων και τη γενοκτονία των Αμερικανών ιθαγενών». Άραγε η γενοκτονία που συνέβη το 1980 και το 1990 στην πατρίδα της χρειαζόταν επιστημονική βούλα για να είναι ως τέτοια; Η γελοία υπεκφυγή της έγχρωμης μητέρας-προσφυγοπούλας-φεμινίστριας δεν έπεισε και πολλούς. Η γενική κατακραυγή την ανάγκασε να αναγνωρίσει την γενοκτονία –σε επίπεδο τουίτερ- και να δηλώσει ότι απλά δεν ήταν το σωστό timing προκαλώντας ακτιβίστρια να απαντήσει δημόσια και «πότε θα είναι η σωστή ώρα Ομάρ;».</div><div><br />Ε όχι και κυρώσεις στον Ερντογάν<br /><br />Η Ομάρ, που ανανέωσε τη θητεία της στη Βουλή, ήταν η μοναδική στο Δημοκρατικό Κόμμα στη Βουλή των Αντιπροσώπων που ψήφισε εναντίον του νομοσχεδίου για κυρώσεις και άλλους περιορισμούς εναντίον της Τουρκίας για την εισβολή στη Βόρεια Συρία. Υπόψιν ότι ήταν κυρώσεις στρατηγικού χαρακτήρα και όχι εναντίον του τουρκικού λαού, παρόλα αυτά η Ομάρ αρνήθηκε να τις στηρίξει. Όσο δραστήρια είναι στην επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ άλλο τόσο αρνητική είναι για την περίπτωση της Τουρκίας. Ο επιλεκτικός ακτιβισμός εξυπηρετεί την ίδια της την πολιτική ύπαρξη.<br /><br />Η προσέγγιση της Τουρκίας με τη γενέτειρα της Σομαλία τα τελευταία χρόνια, τόσο σε επίπεδο παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας όσο και στρατιωτικής, εντάσσεται στους υπολογισμούς της μουσουλμάνας βουλευτίνας. Η Ομάρ εκλέγεται σε μια περιοχή που υπάρχει η πλέον ισχυρότερη και πολυπληθέστερη σομαλική κοινότητα στις ΗΠΑ και ως εκ τούτου κάνει το λιγότερο τα στραβά μάτια στην επιθετική πολιτική του Ερντογάν.<br /><br />Τα ανθρώπινα δικαιώματα ως περιεχόμενο πολιτικής ατζέντας αναστέλλονται όταν στη δημόσια συζήτηση υπάρχει το όνομα Τουρκία. Ξαφνικά εκεί δεν υπάρχουν ούτε Κούρδοι ούτε Αρμένιοι. Γι' αυτό και μέσα από αναρτήσεις της στα σοσιαλ μίντια ξέπλενε την εικόνα του Ερντογάν και της χώρας του, μιλώντας για το ανθρωπιστικό τους πρόσωπο.<br /><br />«Η Ομάρ έχει τοποθετηθεί ότι είναι επικριτική απέναντι στον ιμπεριαλισμό, είναι αντίπαλος της τυραννίας και υπερασπιστής των καταπιεσμένων» έγραψε ο Κούρδος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι Djene Bajalan. «Αλλά όπως είναι κούφιος εκείνος ο αριστερός που αγνοεί τη δυστυχία των Παλαιστινίων, έτσι ακριβώς κούφιος είναι και εκείνος που δεν αναγνωρίζει τις φρικαλεότητες που υπέστησαν οι Αρμένιοι το 1915, τις βιαιότητες της Τουρκίας και τη συστηματική καταπίεση που αντιμετωπίζουν οι Κούρδοι στη Μέση Ανατολή».</div><div><br />Μη τα βάζετε με την Ομάρ<br /><br />Η πολιτικός Ομάρ Ιλχάν εξαντλείται στο καλό μάρκετινγκ, επιλέγει προσεκτικά το ντύσιμό της, χρησιμοποιεί καλά το τουρμπάνι -αλα Γουίτνεϊ Χιούστον- προσελκύοντας τον νεαρό γυναικείο πληθυσμό και αξιοποιεί τη μητρότητα λες και αυτό είναι στοιχείο πολιτικής προστιθέμενης αξίας. Είναι η γνωστή τακτική γυναικών που αξιοποιούν τον φεμινισμό δίχως αυτό να μεταφράζεται απαραίτητα σε πολιτική.<br /><br />Γι' αυτό αυτοχαρακτηρίζεται ως "διαθεματική φεμινίστρια", δηλαδή πρόκειται για το "τέταρτο κύμα" του φεμινισμού που επιχειρεί να βγάλει τον φεμινισμό από την γραφικότητα του και να τον διασυνδέσει καταχραστικά με άλλα καταπιεσμένα τμήματα της κοινωνίας (τάξη, φυλή, σεξουαλικός προσανατολισμός κτλ.). Πολιτικοί, όπως η Ομάρ, χειραγωγούν την πολιτισμική διαφορετικότητα προωθώντας και βασικά σημεία της ισλαμικής ατζέντας του Ερντογάν.<br /><br />Πρόσφατα, η Ομάρ των ανθρωπίνων/φυλετικών δικαιωμάτων είπε δημοσίως, «μη τα βάλεις ποτέ με μια Σομαλή». Η δήλωσή της, πέραν του ότι αποτελεί αντιστρεφόμενο ρατσισμό ολκής έχει μια ίσως μια αλήθεια: Πράγματι, είναι μάλλον επικίνδυνο να τα βάλεις με ένα πρόσωπο που κάνει ευτυχισμένο τον ηγέτη ενός κράτους που στηρίζει την ισλαμική τρομοκρατία...</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προσοχή στην "αριστερή" μουσουλμάνα φίλη του Ερντογάν στο νέο Κογκρέσο

Γεωργίου Βαγγέλης Μητέρα, πρόσφυγας, "διαθεματική" φεμινίστρια και βραβευμένη ψαράς είναι αυτά που θέλει η ίδια να τη χαρακτηρίζου...

Διαβάστε την συνέχεια

Μουδιασμένη η Άγκυρα από τις εξελίξεις στις ΗΠΑ – Στασίδι αναζητά ο σιωπηλός Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoE359gT8m-k1Y4A9FnOC2d_jRWJjglDMI-TlQinNLKDdy_dI9CDaGLRfBGAD8pzQqvVMgu8y19p9oA3xn1mr4Z5dQaVb7OlMcWdO1JLfETn9Tao-9HFsmsnbsywLtp4kU03yeEh8XX6o/s758/mpainten_erntogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoE359gT8m-k1Y4A9FnOC2d_jRWJjglDMI-TlQinNLKDdy_dI9CDaGLRfBGAD8pzQqvVMgu8y19p9oA3xn1mr4Z5dQaVb7OlMcWdO1JLfETn9Tao-9HFsmsnbsywLtp4kU03yeEh8XX6o/w640-h338/mpainten_erntogan.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b>Σαρακινός Βαγγέλης</b></div>Αμήχανα δείχνει να παρακολουθεί την κατάσταση στις ΗΠΑ η Άγκυρα, με τον Ερντογάν να παραμένει σιωπηλός μπροστά στην εν εξελίξει αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο. Ο Τούρκος πρόεδρος, όπως και ο Πούτιν, δεν έχει προβεί σε κανένα σχόλιο, μέχρι στιγμής. Αξιωματούχοι της κυβέρνησής του δηλώνουν, ωστόσο, ότι η Τουρκία είναι πρόθυμη να εξακολουθήσει να συνεργάζεται και με την νέα αμερικανική ηγεσία.<br /><br />Με δεδομένη την ιδιαίτερη σχέση του Ερντογάν με τον Τραμπ, παρά τις περιοδικές εντάσεις σε μια σειρά ζητημάτων περιφερειακής και εσωτερικής πολιτικής, η Άγκυρα δείχνει να επαναπροσδιορίζει τις θέσεις της και να αναζητά διαύλους επικοινωνίας με την επερχόμενη κυβέρνηση των Δημοκρατικών. Ο Ερντογάν, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει συγχαρεί τον Μπάιντεν για την νίκη του, περιμένοντας ίσως την τυπική επίσημη ανακοίνωση του αποτελέσματος. Αποστάσεις κρατούν όμως και οι Τούρκοι αξιωματούχοι, οι οποίοι διαμηνύουν σε δηλώσεις τους ότι η συνεργασία των δύο χωρών θα συνεχιστεί.<br /><br />Αυτό τόνισε, στην πρώτη αντίδραση της Άγκυρας, μετά την ανακήρυξη, από τον Τζό Μπάιντεν, της νίκης του στις προεδρικές εκλογές της περασμένης Τρίτης, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Φουάτ Οκτάι. Ο ίδιος επισήμανε ότι, αν και η φιλία Ερντογάν-Τραμπ συνέβαλε στη διευθέτηση αρκετών ζητημάτων, οι δίαυλοι επικοινωνίας Άγκυρας-Ουάσιγκτον θα λειτουργούν όπως πριν.<br /><br />Ψάχνει χώρο ο Ερντογάν <br /><br />Προσεκτικός ήταν και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών σε δηλώσεις του, οι οποίες όμως είχαν γίνει πριν την ανακήρυξη της νίκης των Δημοκρατικών. Την περασμένη Παρασκευή, και ενώ το θρίλερ στις ΗΠΑ συνεχιζόταν, παρά την διαφαινόμενη νίκη του Μπάιντεν, ο Τσαβούσογλου δήλωνε ότι η Άγκυρα θα επιδιώξει «μια ειλικρινή προσέγγιση» με στόχο τη βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών, «ανεξάρτητα από το ποιος από τους υποψηφίους θα αναλάβει καθήκοντα στις ΗΠΑ».<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών έκανε εκτενή αναφορά στις σχέσεις των δύο χωρών, επισημαίνοντας ότι η Τουρκία έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με κυβερνήσεις και Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών προέδρων. Τόνισε επίσης την μακρόχρονη εταιρική σχέση των δύο συμμάχων στο ΝΑΤΟ, αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά στις εντάσεις της τελευταίας πενταετίας.<br /><br />Την ίδια ημέρα βέβαια, όταν είχε αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ευρέως ότι ο Μπάιντεν είναι στο κατώφλι του Λευκού Οίκου, ο αντιπρόεδρος Οκτάι επαναλάμβανε ότι η Άγκυρα δεν φοβάται τις κυρώσεις και σημείωνε ότι «καμία χώρα, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, δεν έχει πιθανότητες να εφαρμόσει μια πολιτική στην περιοχή, αντίθετη με τις απόψεις της Τουρκίας ή αποκλείοντας την Τουρκία». Ο σύμβουλος του Ερντογάν τόνιζε επίσης ότι «η Τουρκία δεν είναι πλέον μια χώρα που συρρικνώνεται από τις κυρώσεις» και ότι αυτές «θα αυξήσουν περαιτέρω την αποφασιστικότητά της».<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ουάσιγκτον έχει απειλήσει, επανειλημμένως την Τουρκία με κυρώσεις για την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400. Ωστόσο, η κυβέρνηση Τραμπ απέφυγε επί μακρόν να τις επιβάλλει, παρά τις πιέσεις πολλών γερουσιαστών, ανάμεσά τους και Ρεπουμπλικάνων. Οι σχέσεις των χωρών, συμμάχων στο ΝΑΤΟ, έχουν δοκιμαστεί όμως και για μια σειρά άλλων ζητημάτων.<div><br />Σχέσεις ...στοργής <br /><br />Η κρίση στη Συρία, οι τουρκικές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, η επιθετική πολιτική της Άγκυρας κατά της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά και η στάση του Ερντογάν έναντι του Ισραήλ και αραβικών και μουσουλμανικών χωρών, συμμάχων των ΗΠΑ, αποτέλεσαν μόνιμη εστία εντάσεων την τελευταία πενταετία.<br /><br />Ένταση ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Άγκυρα έχουν προκαλέσει επίσης οι αμερικανικές κατηγορίες εναντίον της κρατικής τουρκικής τράπεζας Halkbank και του ρόλου της στην παραβίαση του εμπάργκο στο Ιράν. Το ίδιο συνέβη και με την εμμονή του Ερντογάν να ζητά την έκδοση του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη Γκιουλέν, τον οποίο ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί υπαίτιο του αποτυχημένου πραξικοπήματος εναντίον του.<br /><br />Έντονη υπήρξε επίσης η κριτική των ΗΠΑ, και εξίσου έντονη η αντίδραση του Ερντογάν, σε ό,τι αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Οι διώξεις κατά των Κούρδων, οι αθρόες συλλήψεις πολιτικών αντιπάλων, αλλά και υπηκόων ξένων χωρών, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών πολιτών που κατηγορήθηκαν για σχέσεις με την τρομοκρατία, πυροδότησαν κατά καιρούς μια εκρηκτική κατάσταση. Παρόλα αυτά, οι κυρώσεις δεν ήρθαν.<br /><br />Πολλοί αναλυτές εκτιμούν πάντως, ότι με την εκλογή του Μπάιντεν είναι αρκετά πιθανό να πληγούν οι σχέσεις ων δύο χωρών, και μάλιστα σε μια κρίσιμη για την Τουρκία περίοδο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την οικονομία. Μια τέτοια εξέλιξη θα ασκούσε ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις στην τουρκική λίρα, η οποία έχει ήδη υποστεί δραματική πτώση και καταγράφει ιστορικά χαμηλά έναντι του δολαρίου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μουδιασμένη η Άγκυρα από τις εξελίξεις στις ΗΠΑ – Στασίδι αναζητά ο σιωπηλός Ερντογάν

Σαρακινός Βαγγέλης Αμήχανα δείχνει να παρακολουθεί την κατάσταση στις ΗΠΑ η Άγκυρα, με τον Ερντογάν να παραμένει σιωπηλός μπροστά στην εν εξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μπάιντεν εξελέγη… Και τώρα τι με Ελλάδα-Τουρκία; Θα αλλάξει κάτι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJyDxxgWNFdOOitCrrnvfC0HbTYG-yCA60iz7ElRZXwi8v0zN7ekhq116UAHR-2aW9OTTaKdpFsC0o1aRFLe7rDnm-U6h2IT8O-AdoZxdVUfLVWaEKDT0km-879bXgGS-T4a594cQFc68/s960/white-house.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJyDxxgWNFdOOitCrrnvfC0HbTYG-yCA60iz7ElRZXwi8v0zN7ekhq116UAHR-2aW9OTTaKdpFsC0o1aRFLe7rDnm-U6h2IT8O-AdoZxdVUfLVWaEKDT0km-879bXgGS-T4a594cQFc68/w640-h400/white-house.png" width="640" /></a></div><div><br /></div><div><b>Πάσχος Μανδραβέλης</b><br />Σύμφωνα με την απλοϊκή θεώρηση των διεθνών σχέσεων, το 1976 πολλοί περίμεναν ότι ο νεοεκλεγείς Δημοκρατικός Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ θα έλυνε όλα τα ελληνοτουρκικά ζητήματα προς όφελός μας, θα έλυνε το Κυπριακό σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και θα ζούσαμε ζωή χαρισμένη. Η πραγματικότητα τους διέψευσε, όπως θα διαψεύσει και τώρα όσους ισχυρίζονται ότι «όλοι οι Αμερικανοί Πρόεδροι είναι ίδιοι» και πως «τίποτε δεν θα αλλάξει στην Ανατολική Μεσόγειο μετά την 21η Ιανουαρίου του 2020 και η Τουρκία θα συνεχίζει να αλωνίζει ανεμπόδιστη».<br /><br />Βεβαίως και οι δύο θεωρήσεις -όπως όλες οι ενοποιητικές θεωρίες των διεθνών σχέσεων- εμπεριέχουν σπέρματα αλήθειας. Ο πρόεδρος μιας υπερδύναμης αλλάζει πολλά, αλλά όχι τόσα που να επιβεβαιώνει απόλυτα κάθε απλοϊκή άποψη εκατέρωθεν. Η εξωτερική πολιτική, όλων των κρατών (και πολύ περισσότερο των μεγάλων) χαράσσεται στον μακρύ χρόνο και οι αλλαγές των κυβερνήσεων την επηρεάζουν, αλλά μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις δημιουργούν στροφές 180 μοιρών. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας δεν διέκοψε (τελικώς) την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ακύρωσε την συμφωνία των Πρεσπών. Η εξωτερική πολιτική είναι σύνθετη διαδικασία -, πολύ περισσότερο από το υπόλοιπο κυβερνητικό έργο- και δεν εξαρτάται μόνο από την βούληση των ηγετών. <br /><br />Ακόμη και ο ξεροκέφαλος Ντόναλντ Τραμ δεν κατάφερε στα χρόνια της προεδρίας του να τα κάνει λίμπα όλα· όσο κι να το ήθελε. Αν διαβάσει κάποιος τις λεπτομέρειες της διακυβέρνησης του (π.χ. Philip Rucker, Carol Leonning, «Ντόναλντ Τραμπ, Ενας Αριβίστας Πρόεδρος», στα ελληνικά εκδ. Πεδίο) θα εντυπωσιαστεί από την άμυνα που έδειξε η γραφειοκρατία στις παράλογες αποφάσεις του. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην συστημική γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά στους ανθρώπους που ο ίδιος επέλεγε (και απέλυε) ως στενούς του συνεργάτες: Προσωπάρχες, υπουργοί Εξωτερικών, Αμύνης κ.λπ. Με τον χρόνο δημιουργείται μια συντηρητική σοφία στην εξωτερική πολιτική που αποτρέπει τις μεγάλες τρικυμίες στις διεθνείς σχέσεις.<br /><br />Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στις μεγάλες χώρες που έχουν καλά οργανωμένους διπλωματικούς μηχανισμούς, πολλές δεξαμενές σκέψεις για την χάραξη της πολιτικής και επομένως σχεδιάζουν σε βάθος τις επόμενες κινήσεις. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα χαρακτήρισε τις ΗΠΑ ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο που θέλει πολύ χρόνο και πολύ προσπάθεια να στρίψει και κάθε αλλαγή πορείας δεν είναι ορατή με γυμνό μάτι: «τα κράτη είναι σαν τα μεγάλα τάνκερ, δεν είναι σαν κρις κράφτ. Δεν μπορείς να τα μαστιγώσεις για να στρίψουν και να πάνε σε νέα κατεύθυνση. Αντιθέτως πρέπει να πας αργά και τελικώς καταλήγεις σε ένα εντελώς διαφορετικό μέρος» (Άγκυρα 7.4.2009) <br /><br />Αυτό όμως που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως τα μεγάλα πλοία μπορεί να στρίβουν δύσκολα, αλλά και η παραμικρή αλλαγή πορείας έχει μεγάλες επιπτώσεις στα μικρά παραπλέοντα σκάφη. Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μπορεί να μην αλλάζει εν ριπή οφθαλμού, αλλά κάθε αλλαγή επηρεάζει βαθιά όλο τον κόσμο και την γειτονιά μας. Επομένως δεν πρέπει να περιμένουμε ότι ο εκλεγείς Πρόεδρος Μπάιντεν θα … βομβαρδίσει την Τουρκία για να αποσύρει το Oruc Reis από τις περιοχές που θεωρούμε ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά σίγουρα κάτι καλύτερο θα κάνει από όσα έκανε το «φιλαράκι» του Ερντογάν, δηλαδή ο απερχόμενος Πρόεδρος. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Μπάιντεν εξελέγη… Και τώρα τι με Ελλάδα-Τουρκία; Θα αλλάξει κάτι;

Πάσχος Μανδραβέλης Σύμφωνα με την απλοϊκή θεώρηση των διεθνών σχέσεων, το 1976 πολλοί περίμεναν ότι ο νεοεκλεγείς Δημοκρατικός Πρόεδρος των ...

Διαβάστε την συνέχεια