Όταν νιώθεις ότι το τέλος σου είναι κοντά... πιάνεσαι από τα μαλλιά σου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR-DwtjzhRwKm6ETXVRujfcsD633vCnKq_AMw&usqp=CAU" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="170" data-original-width="296" height="368" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR-DwtjzhRwKm6ETXVRujfcsD633vCnKq_AMw&usqp=CAU" width="640" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Μιχάλη Ψύλου</b><br />«Εξω από την Βουλή οι προδότες βουλευτές που επαινούν τους δολοφόνους μωρών» κραύγαζε ο ακροδεξιός συνεταίρος του προέδρου Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί ,μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του.<div><br /></div><div> Ποιοι ηταν οι «προδότες;» Το φίλο-Κουρδικό HDP το οποίο προσπαθεί μήνες τώρα ο Μπαχτσελι να θέσει εκτός νόμου. Αφορμή για την «έκρηξη» Μπαχτσελί ήταν η αμφισβήτηση του HDP για την ανακοίνωση του Τουρκικού στρατού ότι βρέθηκαν 13 Τούρκοι ,εκτελεσμένοι από αντάρτες του PKK, στην περιοχή Γκάρα ,στο βόρειο Ιράκ. Η τουρκική επιχείρηση, που είχε τον κωδικό «Δόκανο Αετού 2» ,είχε διπλό στόχο: Πρώτον, τη σύλληψη ή δολοφονία ανώτερων στελεχών του ΡΚΚ που επρόκειτο να συγκεντρωθούν στη Γκάρα, σύμφωνα με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Δεύτερον, τη διάσωση των Τούρκων αιχμαλώτων που είχαν απαχθεί κατά το παρελθόν από το ΡΚΚ και κρατούνταν επίσης στην ίδια περιοχή.</div><div><br />Μετά την επιχείρηση, η Αγκυρα έκανε αρχικά λόγο για 13 άμαχους που βρέθηκαν νεκροί στις σπηλιές της περιοχής. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για στρατιωτικούς και μέλη των μυστικών υπηρεσιών ΜΙΤ , που είχαν απαχθεί χρόνια πριν από το ΡΚΚ. Υποτίθεται, ότι οι σοροί των 13 Τούρκων βρέθηκαν- στη διάρκεια τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης- σε μια σπηλιά με τραύματα από πυροβόλα όπλα στο κεφάλι, γεγονός που οδήγησε την Αγκυρα να μιλήσει για «εκτελέσεις αμάχων» από το ΡΚΚ.</div><div><br />Τουρκικά μέσα ενημέρωσης αποκάλυψαν όμως ότι μεταξύ των 13 θυμάτων ήταν και δύο υψηλόβαθμοι πράκτορες της ΜΙΤ ,οι οποίοι είχαν συλληφθεί το 2017 από τους αντάρτες του ΡΚΚ και ομολόγησαν τις σχέσεις που είχε το καθεστώς του Ερντογάν με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πολλά ερωτήματα για τις συνθήκες θανάτου των 13 ομήρων.<br />Αμφιβολίες και από την αντιπολίτευση</div><div><br />Τις προθέσεις του διδύμου Ερντογάν- Μπαχτσελί αμφισβητεί αλλωστε έντονα και η τουρκική αντιπολίτευση. Ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μουράτ Μπακάν , υπέβαλε πέντε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις χωρίς να πάρει καμία απάντηση από τα υπουργείο Άμυνας και Εσωτερικών .</div><div><br />Το Κόμμα Δημοκρατίας και Προόδου (DEVA) του πρώην υπουργού Εξωτερικών ,Αλί Μπαμπατσάν κατέθεσε επίσης σειρά ερωτήσεων στη Βουλή σχετικά με την στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή Γκάρα του βόρειου Ιράκ και τη δολοφονία 13 Τούρκων πολιτών το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το αντιπολιτευόμενο κόμμα του Αλί Μπαμπατσάν αμφισβητεί τον «πολιτικό και στρατιωτικό στόχο» της επιχείρησης και διερωτάται αν αξιολογήθηκε ως «η τελευταία λύση μετά από εκτίμηση των κινδύνων».<br />Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι η Εισαγγελία στην Άγκυρας ξεκίνησε έρευνες για ορισμένους</div><div> λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που διατύπωναν ανάλογες αμφιβολίες για το ποιοι ευθύνονται για τον θάνατο των 13 Τούρκων αιχμαλώτων. Όπως έγραψε ένα αντιπολιτευόμενο σάιτ στην Κωνσταντινούπολη, «μόλις ακούστηκαν στα social media αυτές οι δικαιολογημένες ερωτήσεις ,άρχισαν να εξαφανίζονται , σαν να βρέθηκαν στο …Τρίγωνο των Βερμούδων»…</div><div><br />Για τις ανάγκες της σωστής ενημέρωσης πρέπει να αναφερθεί και η ανακοίνωση του ΡΚΚ που υποστηρίζει ότι : «Από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ημερών, καθώς και τις σκληρές μάχες γύρω από τις σπηλιές ,προκλήθηκε ο θάνατος ορισμένων από τους πράκτορες, τους στρατιώτες και τους αστυνομικούς της MİT, οι οποίοι ήταν όμηροί μας».</div><div><br />Η κουρδική οργάνωση ισχυρίζεται ότι η τουρκική επίθεση δεν στόχευε στη διάσωση των ομήρων αλλά μάλλον στην εξόντωσή τους, καθώς ήταν προφανές ότι μια τόσο βαριά επίθεση δεν θα διευκόλυνε ποτέ την ασφαλή διάσωση κανενός. «Είναι σαφές ότι ο κύριος και μοναδικός υπεύθυνος για τη δολοφονία αυτών των ανθρώπων είναι αυτός που διέταξε την επίθεση, ο υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος στερείται εντελώς ανθρωπίνων συναισθημάτων», υποστηρίζει το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα . PKK.</div><div><br />Φοβήθηκε ο Ερντογάν τις αποκαλύψεις;</div><div><br />Μήπως τελικά έχουν βάση αυτοί οι ισχυρισμοί και η Αγκυρα φοβήθηκε τις αποκαλύψεις των πρακτόρων της ΜΙΤ ,που ενδεχομένως να έκαιγαν τον Ερντογάν , σε μια περίοδο μάλιστα που υπάρχουν ισχυρές πιέσεις από την Ουάσιγκτον; Οι δύο πράκτορες της ΜΙΤ ,που βρέθηκαν νεκροί μεταξύ των 13, είχαν μεταβεί το 2017 στο ιρακινό Κουρδιστάν με αποστολή να απαγάγουν ανώτατα στελέχη του ΡΚΚ και να τα μεταφέρουν στην Τουρκία. Αντί για αυτό όμως, συνελήφθησαν οι ίδιοι σε μια επιχείρηση των ανταρτών του ΡΚΚ. Λίγους μήνες αργότερα, σε βιντεοσκοπημένο βίντεο που κυκλoφόρησε στο You Tube , αποκαλύφθηκαν όλα αυτά κατά την ανάκριση των δύο Τούρκων πρακτόρων από τους αντάρτες του ΡΚΚ .Από τότε, η τύχη τους αγνοείτο…</div><div><br />Τα ερωτήματα πολλά ,αλλά το σίγουρο είναι ότι το καθεστώς στην Αγκυρα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ποικιλοτρόπως την νέα κατάσταση:</div><div><br />Κατ’αρχήν, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο ακροδεξιός εταίρος του Ερντογάν, που κρατά όμηρο τον Τούρκο πρόεδρο στη Βουλή, τρίβει τα χέρια του γιατί πλέον βρήκε την καλύτερη ευκαιρία για να απαγορευτεί η λειτουργία του φιλο-Κουρδικού HDP. Ο Μπαχτσελι ελπίζει οτι στις επόμενες εκλογές το ακροδεξιό Εθνικιστικό κόμμα του, θα λεηλατήσει τις ψήφους των Κούρδων ψηφοφόρων, αν δεν υπάρχει το HDP . Γιατί αλλιώς, το κόμμα Εθνικιστικής Δράσης του Μπαχτσελί, πολύ δύσκολα θα κατορθώσει να πιάσει το όριο του 10% για να εκπροσωπηθεί στη νέα Βουλή, όποτε κι αν γίνουν εκλογές. Και χωρίς Μπαχτσελί ,δεν θα υπάρχει πλέον Ερντογάν, αφού είναι ο μόνος σύμμαχος που του έχει απομείνει …<br />Ο Μπαχτσελί έχει αποκτήσει μαλιστα και ισχυρές προσβάσεις στον στρατό από τότε που συνεργάζεται με τον Ερντογάν και δεν αποκλείεται να ειχε ενεργό συμμετοχή στην επιχείρηση στο Γκάρα. Απείλησε μαλιστα  οτι , «στο εξής τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά τη Γκάρα , όσον αφορά την αντιτρομοκρατική στρατηγική».</div><div><br />Αλλά και για τον ίδιο τον Πρόεδρο Ερντογάν, που το τελευταίο διάστημα είναι με την πλάτη στον τοίχο λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης, της δημοσκοπικής κατάρευσης και των ισχυρών πιέσεων από την Ουάσιγκτον για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, η υπόθεση των 13 Τούρκων , του λύνει τα χέρια να περάσει στην αντεπίθεση. Εκεί μάλιστα που υποτίθεται ότι θα υιοθετούσε μέσα στον μήνα κάποιες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για το «κράτος δικαίου», για να εμφανιστεί «περιστερά» στην Ευρωπαική Ενωση ενόψει της συνόδου κορυφής του Μαρτίου, τώρα εμφανίζεται «δικαιολογημένος» να συντρίψει την «τρομοκρατία» κάθε μορφής. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι «τρομοκράτες» αποκαλεί και τους φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου, που διαμαρτύρονται για τον εγκάθετο Πρύτανη και κομματικό φίλο του Ερντογάν.</div><div><br />Επίθεση στις Ηνωμένες Πολιτείες</div><div><br />Ταυτόχρονα ,ο Τούρκος Πρόεδρος εξαπέλυσε σκληρή επίθεση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών γιατί στην ανακοίνωση του Στέητ Ντηπάρτμεντ για τον θάνατο των 13 Τούρκων στο βόρειο Ιράκ, υπήρχε ένα «αν». Γιατί, πολύ προσεκτικά η Ουάσιγκτον καταδίκασε μεν τους φόνους ,τονίζοντας όμως «αν επιβεβαιωθεί ότι διαπράχθηκαν από το ΡΚΚ». Ο Ερντογάν εξοργίστηκε με τις αμφιβολίες που εξέφρασε η Ουάσιγκτον και δεν δίστασε να κατηγορήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι δήθεν προστατεύουν το ΡΚΚ. «Το αίμα αυτών των αθώων ανθρώπων στη Γκάρα έχει βάψει τα χέρια όλων όσων υπερασπίζονται, υποστηρίζουν και δείχνουν συμπάθεια για αυτή την τρομοκρατική οργάνωση» είπε χαρακτηριστικά ο Τούρκος Πρόεδρος.</div><div><br />Αλλα και ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου από την Αντίς Αμπέμπα που βρέθηκε χθες για να εγκαινιάσει το νέο κτίριο της Τουρκικής πρεσβείας στην Αιθιοπία ,κατέκρινε τις Ηνωμένες Πολιτείες λέγοντας : «Βλέπουμε ότι χώρες που υποτίθεται ότι καταπολεμούν την τρομοκρατία, να σιωπούν μπροστά σε αυτήν τη σφαγή του ΡΚΚ ή να προσπαθούν να ξεφύγουν με «αν» και «αλλά».</div><div><br />Ο Ερντογάν άδραξε πάντως την ευκαιρία για να περιορίσει τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για όλα όσα τραγικά συμβαίνουν στη Γείτονα. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα προσπαθεί να αλλάξει την ατζέντα και να συμπήξει ένα «εθνικό μέτωπο» κατά της «τρομοκρατίας». Ηδη χθες ,οι υπουργοί Αμυνας και Εσωτερικών, Χουλουσί Ακάρ και Σουλεϊμάν Σοϊλού συναντήθηκαν με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και Μεράλ Ακσενέρ για να τους πείσουν για την ανάγκη μιας νέας, «πανεθνικής» , εκστρατείας κατά των Κούρδων. Ταυτόχρονα, έβγαλε και το σεισμογραφικό «Τσεσμέ» για έρευνες στο Αιγαίο, εκδίδοντας προκλητικά νέα Navtex μεταξύ Λήμνου, Σκύρου και Αλλονήσου. Προφανώς είναι άλλη μια επίδειξη «φιλίας» ενόψει του νέου γύρου των διερευνητικών επαφών στην Αθήνα…<br /><br /></div><div><a href="https://www.dimokratianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όταν νιώθεις ότι το τέλος σου είναι κοντά... πιάνεσαι από τα μαλλιά σου

Του Μιχάλη Ψύλου «Εξω από την Βουλή οι προδότες βουλευτές που επαινούν τους δολοφόνους μωρών» κραύγαζε ο ακροδεξιός συνεταίρος του προέδρου ...

Διαβάστε την συνέχεια

"Θα λιώσουμε τα κεφάλια τους"… λέει ο πολιτισμένος ανθρωπιστής

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXGfNOw4aSWiXMv3_sV8Tn2Qc8rw0mqZ9VbFRx2UQ4T00Qr7MeYKYpJh6fr3ZVJIyMdEeoNQ0GvUUo8jbEkBU4cbX8odf_9DJ7lStibGgiqdbdCLoIS4j3LIkPIzyAeQUq9vhgoWdq4b8/s600/82d1ecaa0a27a6d2c02b95b490664312.jpg"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXGfNOw4aSWiXMv3_sV8Tn2Qc8rw0mqZ9VbFRx2UQ4T00Qr7MeYKYpJh6fr3ZVJIyMdEeoNQ0GvUUo8jbEkBU4cbX8odf_9DJ7lStibGgiqdbdCLoIS4j3LIkPIzyAeQUq9vhgoWdq4b8/w640-h336/82d1ecaa0a27a6d2c02b95b490664312.jpg" width="640" /></a><br />Κυριότερες δηλώσεις από ομιλία Ερντογάν σε κομματικό συνέδριο στην Τραπεζούντα<br /><br />για τα μέλη του PKK<br /><br />¨-Είχαμε πει πω σε όποιο λαγούμι και αν μπουν, εμείς θα τους βρούμε εκεί και θα τους κάνουμε να ψοφήσουν.<br />Αν αυτό συνέβαινε σε άλλη χώρα θα ξεσηκωνόταν ο κόσμος, ενώ στην σφαγή των 13 πολιτών, δεν είδαμε κανένα να σταθεί δίπλα στην Τουρκία. Εεεε Δύση που βρίσκεσαι; Γιατί σώπασες; Αλλά εσείς είτε μιλήσετε είτε όχι, εμείς γνωρίζουμε το καθήκον μας.<br /><br />-Το περιστατικό στο Γκάρε ενίσχυσε την απόφαση μας να δημιουργήσουμε μια ασφαλή ζώνη πέρα από τα σύνορα μας. Στην επόμενη περίοδο θα διευρύνουμε τις στρατιωτικές μας επιχειρήσεις προς τις περιοχές όπου είναι έντονες οι απειλές.<br />Δεν θα περιμένουμε να έρθουν οι τρομοκράτες σε εμάς, αλλά εμείς θα πάμε στα λαγούμια τους και θα λιώσουμε εκεί τα κεφάλια τους. Και για να μην βρεθούμε αντιμέτωποι ξανά με αυτές τις επιθέσεις, θα παραμείνουμε σε εκείνες τις περιοχές (εκτός συνόρων) για όσο θα χρειάζεται.<br /><br />-Ο αγώνας του έθνους μας για ανεξαρτησία και μέλλον, συνεχίζεται μετά από την νίκη στο Ματζικέρτ και την μετατροπή της Ανατολίας σε πατρίδα.<br /><br />-Απόψε στις εγκαταστάσεις της προεδρίας έχουμε εκδήλωση UNESCO 2021- Έτος Γιουνούς Εμρέ. Στην εκδήλωση αυτή θα υπενθυμίσουμε για μία ακόμη φορά το πώς κάναμε πατρίδα τα χώματα στα οποία ζούμε.<br /><br />-Υπάρχουν τα ΜΕΑ, τα ένοπλα ΜΕΑ, το Ακιντζί, μάλιστα είναι φανερά τα έργα των πολιτών μας που κατάγονται από τα Σούρμενα¨<br /><br />(Εδώ αναφέρεται στον Σέλτσουκ Μπαϊρακτάρ που κατάγεται απο την Τραπεζούντα και κατασκευάζει τα ένοπλα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα )<br /><br />Η σημερινή Τουρκία είναι ένα καθεστώς που θεωρεί πως δεν θα χάσει σε καμία σύρραξη. Για αυτό και γυρνά και προκαλεί σε τόσα μέτωπα. Για αυτό και η χτεσινή NAVTEX που ανακοίνωσαν.<br /><br />Το δίλημμα μας είναι σαφές. Ή θα υποταχθούμε στον σουλτάνο ή θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της αρετής, με ότι κι αν σημαίνει αυτό. Τα ενδιάμεσα είναι για τους δόλιους…<br /><br /><a href="https://tourkikanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

"Θα λιώσουμε τα κεφάλια τους"… λέει ο πολιτισμένος ανθρωπιστής

Κυριότερες δηλώσεις από ομιλία Ερντογάν σε κομματικό συνέδριο στην Τραπεζούντα για τα μέλη του PKK ¨-Είχαμε πει πω σε όποιο λαγούμι και αν μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το “διπλό παιχνίδι” της Τουρκίας! Πολεμικό υλικό στον Χίτλερ, λίρες από τον Τσώρτσιλ

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazi_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-15-22.31.08-1.png"><img height="640" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazi_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-15-22.31.08-1.png" width="529" /></a><br /><br />Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος<br />Αν κάποιος δεν γνωρίζει σε βάθος την σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, μένει με την ψευδαίσθηση ότι στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο κράτησε διπλωματικά και στρατιωτικά μια ουδέτερη στάση, με μια… διακριτική απόκλιση προς τους συμμάχους.<br />Η γεωγραφική της θέση και ο ρόλος της στον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής, της επέτρεπε να ελίσσεται κατά το δοκούν.<br /><br />Ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική.<br /><br />Οι Τούρκοι έπαιξαν ένα άθλιο «διπλό παιχνίδι» αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά και πολιτικά κέρδη από τις εμπόλεμες χώρες, όπως αυτό αποδεικνύεται από αδιάψευστα ντοκουμέντα, απόρρητα έγγραφα και διεθνείς τραπεζικές πηγές.!<br /><br />Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΡΩΜΙΤΗΣ<br /><br />Οι σχέσεις των Τούρκων με την χιτλερική Γερμανία λοιπόν, ήταν αγαθές κατά τη διάρκεια του Πολέμου.<br />Ο Χίτλερ ήθελε μια ουδέτερη Τουρκία από την οποία εξασφάλιζε πολύτιμο χρωμίτη. <br />Η χώρα της ερυθράς ημισελήνου , χωρίς να χαλάσει τις σχέσεις της με τη Βρετανία ή τις ΗΠΑ, εξυπηρετούσε τη Γερμανία μέχρι το 1944. <br /><br />Τον Οκτώβριο του 1941 Γερμανία και Τουρκία υπέγραψαν σημαντική εμπορική συμφωνία ενώ ακολούθησαν και άλλες.<br /><br />Η λεγόμενη Συμφωνία Κλόντιους – από τον Γερμανό διαπραγματευτή Καρλ Κλόντιους που την διαπραγματεύτηκε – προέβλεπε την διάθεση πολεμικού υλικού στην Τουρκία από την Γερμανία με αντάλλαγμα τουρκικά προϊόντα. Βάσει της συμφωνίας η Τουρκία παρέδωσε στη Γερμανία σίδηρο, ατσάλι και συνολικά 135.000 τόνους χρωμίτη, πέραν άλλων προϊόντων.<br /><br />Οι Τούρκοι προσπαθούσαν και ακόμα προσπαθούν, να υποβαθμίσουν τις εμπορικές τους συναλλαγές με το χιτλερικό καθεστώς αλλά τα στοιχεία υπάρχουν.<br />Επίσης οι Τούρκοι επέτρεψαν το πέρασμα των στενών σε γερμανικά φορτηγά πλοία, ώστε να διευκολυνθούν οι μεταφορές μεταλλευμάτων, παρακάμπτοντας την Συνθήκη του Μοντρέ.<br /><br /> Οι Σύμμαχοι προσπάθησαν να σταματήσουν τις εξαγωγές τουρκικού χρωμίτη στην Γερμανία αγοράζοντάς τον οι ίδιοι.<br /><br /> Πάντα όμως οι Τούρκοι είχαν και για τους Γερμανούς παρά τις συμμαχικές διαμαρτυρίες και τις επιστολές του Αμερικανού προέδρου Ρούσβελτ στον Τούρκο ομόλογό του Ινονού.<br /><br />Το πόσο σημαντικός ήταν ο χρωμίτης για τη γερμανική πολεμική παραγωγή το μαρτυρά σε έκθεσή του προς τον Χίτλερ ο Γερμανός υπουργός Εξοπλισμών Σπέερ:<br /><br />«Αν η εισαγωγή χωρίου από την Τουρκία σταματήσει έχουμε απόθεμα για 5 μήνες.<br /><br /> Η κατασκευή αεροσκαφών, αρμάτων μάχης, οχημάτων, βλημάτων για τα άρματα μάχης, υποβρυχίων και πυροβολικού θα πρέπει να σταματήσει για έναν έως τρεις μήνες…».<br /><br />Αυτά έγραφε ο Σπέερ στις 10 Νοεμβρίου 1943. <br /><br />Τελικά η Τουρκία, κατόπιν εντόνων συμμαχικών πιέσεων συμφώνησε να περικόψει κατά 50% τις εξαγωγές χρωμίτη στην Γερμανία και τον Απρίλιο του 1944 αποφάσισε να σταματήσει εντελώς τις εξαγωγές.<br /><br />Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ<br /><br />Υπήρχε όμως και μια άλλη παράμετρος στις εμπορικές σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας, …ο χρυσός.<br />Η Τουρκία πωλούσε χρωμίτη με αντάλλαγμα χρυσό, χρυσό που προερχόταν και από τις κατακτημένες χώρες. <br />Υπολογίζεται ότι, επισήμως, τουλάχιστον το 1/3 του χρυσού με το οποίοι οι Γερμανοί πλήρωσαν τους Τούρκους προερχόταν από τις κατεκτημένες χώρες της Ευρώπης.<br /><br />Το 1947 ανακαλύφθηκαν στα αρχεία της Τράπεζας του Ράιχ στοιχεία που αποδείκνυαν την μεταφορά βελγικού χρυσού στην Τουρκία τον Μάρτιο του 1943.<br /><br />Επίσης η Τουρκία έλαβε γερμανικές πληρωμές και χρυσό και μέσω της ελβετικής πρεσβείας στην Άγκυρα που το 1945 εκπροσωπούσε στην χώρα αυτή τα γερμανικά συμφέροντα.<br /><br /> Παράλληλα μέσω δύο γερμανικών τραπεζών που λειτουργούσαν στην Τουρκία γινόταν το «ξέπλυμα» του κλεμμένου χρυσού της Ευρώπης και η μετατροπή του σε ελβετικά φράγκα.<br /><br />Παράλληλα όμως μέσω Τουρκίας οι Γερμανοί πουλούσαν και άλλα πολύτιμα αντικείμενα, αρπαγμένα κοσμήματα και έργα τέχνης.<br /><br />Συνολικά στην Τουρκία κατέληξαν 339 κιλά βελγικού χρυσού και άλλα 904 κιλά από άλλες «ύποπτες» πήγες. <br /><br />Πολλά ακόμα κιλά, προέρχονταν από τα SS και προφανώς αποτελούσαν λεία από τα τραγικά θύματα του Ολοκαυτώματος.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazi_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-15-22.30.35-1.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazi_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-15-22.30.35-1-556x420.png" /></a><br /><br />Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΣΕ… ΔΙΠΛΟ ΤΑΜΠΛΟ!<br /><br />Έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα από το τμήμα Ιστορίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφορικά με τον εφοδιασμό της χιτλερικής Γερμανίας από την Τουρκία κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με χρώμιο και άλλα μέταλλα, γεγονός που συνέβαλε στην ενίσχυση της πολεμικής μηχανής των ναζιστών, φέρνει για μία ακόμη φορά στην επιφάνεια την τουρκική στάση στον πόλεμο, αλλά και τη συμπεριφορά της γειτονικής μας χώρας έναντι των Εβραίων.<br /><br />Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, που συντάχθηκε υπό την εποπτεία του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Στούαρτ Αϊζενστάτ και με βάση στοιχεία που δόθηκαν από τη CIA και τα υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας, Δικαιοσύνης, Οικονομικών και Εμπορίου, τα απαραίτητα για την κατασκευή όπλων μέταλλα οι Γερμανοί τα πλήρωναν στην Τουρκία με χρυσό που έκλεβαν από τις κατακτημένες χώρες.<br /><br /> Ένα μέρος δε του χρυσού αυτού προερχόταν από τα θύματα κυρίως Εβραίους της ναζιστικής βαρβαρότητας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.<br /><br />Όταν στις 6 Απριλίου 1941 τα χιτλερικά στρατεύματα εισέβαλαν στα Βαλκάνια και η Αγγλία ζήτησε από την Άγκυρα να διακόψει τουλάχιστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Άξονα, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Έλληνες, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ρουστού Σαράτσογλου όχι μόνο αρνήθηκε να προσχωρήσει η χώρα του στον πόλεμο, στο πλευρό των συμμάχων, αλλά απέρριψε ακόμη και μια απλή συμβολική διπλωματική αποδοκιμασία της επίθεσης κατά της Ελλάδος.<br /><br />Αθετώντας τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει τόσο με το Βαλκανικό Σύμφωνο και το πλέγμα των ελληνοτουρκικών συμφωνιών όσο και από την αγγλογαλλοτουρκική συνθήκη συμμαχίας του 1939, η Τουρκία υπέγραψε σύμφωνο φιλίας με τη Γερμανία, τον Ιούλιο του 1941, σε μια εποχή δηλαδή που ολόκληρη η Ευρώπη αγωνιζόταν κατά των δυνάμεων του Άξονα.<br /><br />ΕΔΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<br /><br />Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το διάστημα εκείνο, παρά τις περί «ουδετερότητας» διακηρύξεις της, η Τουρκία διαπραγματευόταν την έξοδό της στον πόλεμο στο πλευρό των ναζιστών έναντι εδαφικών ανταλλαγμάτων. <br /><br />Τα ίδια ανταλλάγματα η Άγκυρα ζητούσε κρυφά και από τη Βρετανία, παίζοντας ταυτόχρονα «σε δύο ταμπλό». <br /><br />Στις διαπραγματεύσεις οι Τούρκοι απαιτούσαν όχι μόνο εδάφη, όπως τη Θράκη, την Κριμαία, την Υπερκαυκασία, αλλά και δικαιώματα με το αναχρονιστικό σύστημα των «εντολών» στη Συρία, στο Ιράκ, στην Αίγυπτο και στην Αλβανία. Επίσης, εξέφραζαν την επιθυμία να αποκτήσουν ελληνοκατοικημένες περιοχές, όπως τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο και επιπλέον το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, την ώρα ακριβώς που οι Έλληνες έδιναν ηρωικές μάχες κατά των χιτλεροφασιστικών δυνάμεων.<br /><br />Βλέποντας τις πρώτες επιτυχίες των στρατιών της Βέρμαχτ, οι τούρκοι ιθύνοντες αποφασίζουν να αγνοήσουν συμφωνίες και συμμαχίες που είχαν συνάψει, προσδοκώντας καιροσκοπικά οφέλη ανάλογα με την έκβαση του πολέμου. <br /><br />Η βρετανική κυβέρνηση, δυσαρεστημένη έντονα από την τουρκική στάση, στέλνει τον Φεβρουάριο του 1941 στην Άγκυρα τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Ίντεν. <br /><br />«Φυσικά, οι πιο ειλικρινείς συμπάθειές μας είναι με το μέρος της Αγγλίας, δυστυχώς όμως οι πρακτικές βάσεις της αγγλογαλλοτουρκικής συμφωνίας έχασαν την ισχύ τους. <br /><br />Η Γαλλία είναι κατεστραμμένη, ενώ η Βρετανία δεν είναι ισχυρή στον βαθμό που πρέπει για να μας προσφέρει βοήθεια, ακόμη και με την προμήθεια όπλων και άλλου εξοπλισμού» είχε δηλώσει τότε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ρ. Σαράτσογλου…<br /><br />Τα όσα έχουν αποκαλυφθεί από την στάση της Τουρκίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι συγκλονιστικά και αποκαλυπτικά του χαρακτήρα, της πολιτικής τακτικής, της νοοτροπίας, των πάγιων επιδιώξεων, της αλαζονείας, της έλλειψης εμπιστοσύνης και της επεκτατικότητας των γειτόνων μας.<br />Χωρίς στοιχειώδεις ηθικούς και ιστορικούς φραγμούς, «παζάρευαν» επί τέσσερα χρόνια με τους συμμάχους ,ενώ είχαν συνάψει μυστικές συμφωνίες με την Γερμανία την οποία προμήθευαν πολεμικό υλικό, και ταυτόχρονα αποκόμισαν τουλάχιστον 20.000.000 λίρες στερλίνες από την Βρετανία, προκειμένου να… σταθούν στο πλευρό της!<br />Από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Θ. Ρούσβελτ, πήραν 575 άρματα μάχης, ενώ στο τέλος του πολέμου, ήταν πλουσιότεροι κατά… 260 εκατομμύρια δολάρια!<br /><br />ΤΟ ΦΛΕΡΤ ΜΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ<br /><br />Η Τουρκία ήταν συνδεδεμένη με τη Βρετανία και τη Γαλλία με συνθήκη συμμαχίας όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος αλλά στις 26 Ιουνίου 1940 προτίμησε να ανακηρύξει την ουδετερότητά της.<br />Ο Χίτλερ, πριν την εισβολή σε Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία δήλωσε στην Άγκυρα ότι θα σεβαστεί την τουρκική ουδετερότητα.<br />Η δήλωση αυτή κατέληξε στην υπογραφή συμφώνου φιλίας στις 18 Ιουνίου 1941 μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας.<br />Ο Χίτλερ μάλιστα, από τον οποίο δεν διαφεύγει η φασιστική τάση της ηγεσίας της Άγκυρας, είχε δηλώσει στον Μουσολίνι, στις 29 Απριλίου 1942 στο Σάλτσμπουργκ, ότι η Τουρκία πολύ γρήγορα θα γίνει σύμμαχος και συζητείται να της παραχωρήσουν συγκεκριμένα ελληνικά νησιά!<br />Η Βρετανία και οι ΗΠΑ αποδέχτηκαν ωστόσο την τουρκική ουδετερότητα δεχόμενες ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν έτοιμες.<br />Έτσι θεώρησαν ότι η σωστή πολιτική ήταν να ενισχύσουν την Τουρκία έτσι ώστε να προετοιμαστεί και να ενταχθεί στο συμμαχικό στρατόπεδο.<br />Οι κινήσεις αυτές έγιναν με βρετανική πρωτοβουλία.<br />Η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια προς την Τουρκία άρχισε από τα τέλη Μαρτίου του 1941 βάσει του περίφημου νόμου «περί Δανεισμού και Εκμίσθωσης».<br />Με βρετανική πρωτοβουλία όπλα που προορίζονταν για τη Βρετανία και την Ελλάδα κατέληξαν στην Τουρκία.<br />Ο Τσόρτσιλ έβλεπε την Τουρκία ως μια σύμμαχο χώρα που παράλληλα με τις συμμαχικές αποβάσεις, θα συνέβαλε στην απελευθέρωση των Βαλκανίων.<br />Μετά την συνάντηση στην Καζαμπλάνκα του προέδρου των ΗΠΑ Ρούσβελτ και του πρωθυπουργού της Βρετανίας Τσόρτσιλ, αποφασίστηκε πως έπρεπε η Τουρκία να μπει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, ώστε και τα Βαλκάνια να ελευθερωθούν και ο πολύτιμος χρωμίτης να πάψει να φτάνει στη Γερμανία.<br />Τα Βαλκάνια και η Τουρκία αποτελούσαν βασική πηγή προμήθειας του πολύτιμου για την γερμανική πολεμική βιομηχανία μεταλλεύματος.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazis_gialta_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-16-23.13.45-1.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazis_gialta_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-16-23.13.45-1.png" /></a><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazis_gialta_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-16-23.13.55-1.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkey_nazis_gialta_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-16-23.13.55-1.png" /></a><br /><br />Η ΑΡΝΗΣΗ ΙΝΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ<br /><br />Στις 30 και 31 Ιανουαρίου 1943 ο Τσόρτσιλ συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο Ινονού στα Άδανα, με σκοπό να τον πείσει να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία ή τουλάχιστον να παραχωρήσει βάσεις στο έδαφος της χώρας στους Συμμάχους.<br />Οι Τούρκοι όμως δεν πείστηκαν επικαλούμενοι το ανέτοιμο των ενόπλων τους δυνάμεων αλλά και την απειλή σοβιετοποίησης της Ευρώπης αν ηττάτο η Γερμανία…<br />Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιούσαν άλλωστε και οι Γερμανοί!<br />Για να παρακάμψουν τις συμμαχικές αμφιβολίες, με κλασική ανατολίτικη πονηριά, οι Τούρκοι ζήτησαν ως αντάλλαγμα την παραχώρηση 2.300 αρμάτων μάχης, 2.600 πυροβόλων, 1.200 αεροσκαφών και 120.000 τόνους αεροπορικού καυσίμου, άνθρακα, σιδηροδρομικό υλικό και φυσικά πολλά – πολλά χρήματα, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τα λάβουν.<br />Οι ΗΠΑ, όχι άδικα, άρχισαν να βλέπουν με σκεπτικισμό το όλο ζήτημα, αντίθετα με τον Τσόρτσιλ, που επέμενε παρά την αντίθετη άποψη του αρχηγού του βρετανικού επιτελείου σερ Άλαν Μπρουκ.<br />Τον Οκτώβριο του 1943 στην συνάντηση των ΥΠΕΞ ΗΠΑ, Βρετανίας και ΕΣΣΔ ο Σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών Μολότοφ, ζήτησε την κοινή άσκηση πιέσεων προς την Τουρκία για να εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων.<br />Οι Αμερικανοί δεν δέχτηκαν την πρόταση γιατί είχαν πάψει να βλέπουν οφέλη από την τουρκική συμμετοχή, επιμένοντας μόνο στην παραχώρηση βάσεων.<br />Οι Βρετανοί επίσης την απέρριψαν φοβούμενοι ισχυροποίηση της ΕΣΣΔ.<br /><br />Ρούσβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν συζήτησαν και πάλι το θέμα της Τουρκίας στην διάσκεψη της Τεχεράνης τον Νοέμβριο του 1943.<br />Ο Στάλιν επέμενε για την άσκηση πιέσεων στην Τουρκία, αλλά και πάλι τίποτα δεν έγινε. Οι Τούρκοι προφασιζόμενοι πάντα την στρατιωτική τους αδυναμία αρνούνταν την όποια συμμετοχή τους.<br />Τον Δεκέμβριο του 1943 Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ συναντήθηκαν με τον Ινονού στο Κάιρο ζητώντας του η Τουρκία να κηρύξει τον πόλεμο στον Άξονα μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου 1944.<br />Οι Τούρκοι φάνηκαν, επισήμως, πρόθυμοι, αλλά πάλι έθεσαν όρους που δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν.<br />Ο Τσόρτσιλ προειδοποίησε τους Τούρκους ότι τυχόν άρνησή τους θα αποτελούσε το τέλος της «συμμαχίας» (!) και την ενδεχόμενη στήριξη της Βρετανίας σε σοβιετικές διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας.<br />Παρόλα αυτά οι Τούρκοι αρνήθηκαν και πάλι και μάλιστα ταπείνωσαν τους Βρετανούς αρνούμενοι να δεχτούν υψηλόβαθμη στρατιωτική αντιπροσωπεία, απαιτώντας όμως παράλληλα να πληροφορηθούν τα συμμαχικά στρατιωτικά σχέδια κατά της Γερμανίας!<br />Τον Φεβρουάριο του 1944 η βρετανική στρατιωτική αποστολή αποχώρησε από την Τουρκία και παράλληλα σταμάτησε ν παράδοση πολεμικού υλικού στην Τουρκία, με τον Τσόρτσιλ να δηλώνει:<br />«… Διακόψαμε τη βοήθεια αφού δώσαμε 20 εκατ. λίρες στερλίνες σε αγγλικά και αμερικανικά όπλα μόνο για το έτος 1943.<br />Δεν ενθαρρύνουμε πλέον την Τουρκία να βρίσκεται παρά τω πλευρώ των νικηφόρων εθνών».<br /><br />ΤΟ ΠΛΟΙΟ «ΣΤΡΟΥΜΑ» ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ<br /><br />Υπάρχει όμως και μια άλλη-άγνωστη- πτυχή σ εκείνη την εποχή.<br />Ακολουθώντας μια ρατσιστική πολιτική, οι τουρκικές αρχές δεν χορηγούσαν όπλα στους Εβραίους που επιστρατεύθηκαν στα χρόνια του πολέμου (όπως και στους Ελληνες άλλωστε), ενώ αφαιρέθηκε η τουρκική υπηκοότητα από τούρκους Εβραίους που ζούσαν εκτός της χώρας, με τραγικές συνέπειες για όσους κατοικούσαν σε χώρες υπό γερμανική κατοχή.<br />Επίσης, απαγορεύθηκε η διαμονή σε Εβραίους με ξένη υπηκοότητα που προσπάθησαν να καταφύγουν στο τουρκικό έδαφος.<br />Αναφέρεται χαρακτηριστικά η περίπτωση του πλοίου «Στρούμα», που έφτασε από τη Ρουμανία στην Κωνσταντινούπολη τον Δεκέμβριο του 1941, μεταφέροντας πάνω από 760 Εβραίους.<br />Οι αρχές απαγόρευσαν στους επιβάτες να αποβιβαστούν και τον Φεβρουάριο του 1942 η τουρκική κυβέρνηση διέταξε να ρυμουλκηθεί με τη βία το πλοίο έξω από τα χωρικά της ύδατα, στη Μαύρη Θάλασσα, όπου παρέμεινε ακυβέρνητο, για να βυθιστεί από έκρηξη, με συνέπεια μόνο ένας από τους 760 επιβάτες του «Στρούμα» να σωθεί.<br />Μία από τις συνέπειες του νόμου «βαρλίκ» ήταν να υποστεί δεινό πλήγμα η ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, δεδομένου ότι οι Έλληνες αναγκάστηκαν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, να πληρώσουν 80 εκατ. τουρκικές λίρες από το συνολικό ποσό των 435 εκατ. λιρών.<br />Κι έτσι, ενώ οι 100.000 περίπου ομογενείς της Κωνσταντινούπολης αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της Τουρκίας, πλήρωσαν γύρω στα 20% του συνολικού φόρου βαρλίκ.<br /><br />ΚΗΡΥΞΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟ… 1945!<br /><br />Το… αστειο της υπόθεσης είναι ότι η Τουρκία διέκοψε τις εμπορικές και διπλωματικές της σχέσεις με τη Γερμανία μόλις τον Αύγουστο του 1944, όταν το χιτλερικό οικοδόμημα κατέρρεε και… κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία στις 23 Φεβρουαρίου 1945, όταν οι Σοβιετικοί βρίσκονταν σχεδόν έξω από τις πύλες του Βερολίνου και οι δυτικοί Σύμμαχοι πίεζαν στον Ρήνο.<br />Τι είχε κερδίσει από την πολιτική αυτή η Τουρκία;<br />Μόνο από τις αποδόσεις των κρατικών της ομολόγων, χάρη στην συμμαχική στήριξη, κέρδισε περί τα 260 εκ. δολάρια εποχής.<br />Η βιομηχανική απασχόληση στη χώρα αυξήθηκε κατά 40% και η τουρκική Κεντρική Τράπεζα έφτασε να διαθέτει μεγάλο απόθεμα χρυσού.<br />189 τόνους μόνο από την Γερμανία!<br />(Ένα μέρος δε του χρυσού αυτού, προερχόταν από τα θύματα κυρίως Εβραίους της ναζιστικής βαρβαρότητας, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.)<br />Τέλος να σημειωθεί ότι η Τουρκία, μόνο όσον αφορά τα άρματα μάχης, έλαβε 575 από Αμερικανούς και Βρετανούς και πολλά ακόμα τεθωρακισμένα οχήματα.<br />Στο τέλος του πολέμου ο τότε πρωθυπουργός Σουκρού Σαράκιογλου αποφαίνεται με τη μεγαλύτερη σοβαρότητα:<br />«Η Τουρκική Δημοκρατία από τις πρώτες στιγμές, με τις δηλώσεις της, τα όπλα της και την καρδιά της ήταν στο πλευρό των δημοκρατικών εθνών».<br />Και όπως θα σχολιάσει μερικά χρόνια αργότερα ο διαπρεπής τούρκος εκδότης και συγγραφέας Καμουράν Μπεκίρ Χαρπουτλού, «αν ο φασισμός ήταν νικητής είναι φανερό ότι η ίδια φράση θα είχε λεχθεί υπέρ αυτού».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το “διπλό παιχνίδι” της Τουρκίας! Πολεμικό υλικό στον Χίτλερ, λίρες από τον Τσώρτσιλ

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος Αν κάποιος δεν γνωρίζει σε βάθος την σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, μένει με την ψευδαίσθηση ότι στο Β Παγκόσ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Ξέπλυμα” της εθνοκάθαρσης των Κούρδων από τους Τούρκους στο Αφρίν κάνουν οι NYT!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/afrin.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/afrin-696x388.png" /></a><br /><br />Οι New York Times κατηγορούνται για “ξέπλυμα” της εθνοκάθαρσης που κάνουν οι Τούρκοι στο Αφρίν. Σημασία έχει ότι το κατηγορώ έρχεται από την ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post, η οποία σε εκτενές άρθρο της μεταφέρει τις κατηγορίες κατά της αμερικανικής εφημερίδας.<br /><br />Όπως γράφει η Jerusalem Post, το άρθρο των NYT για το Αφρίν παρουσιάζει μόνο την τουρκική εκδοχή.<br /><br />Η ισραηλινή εφημερίδα γράφει για παράνομη στρατιωτική κατοχή, κλοπές των σοδειών των αγροτών,ακροδεξιούς εποίκους που επιτίθενται στους ντόπιους και σε εθνοκάθαρση. Κάτι που οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά να κάνουν.<br /><br />Όπως αναφέρει η Jerusalem Post “εμπειρογνώμονες, ακτιβιστές, πρώην κάτοικοι της περιοχής και αναλυτές, δηλώνουν σοκαρισμένοι από το άρθρο των ΝΥΤ, το οποίο δεν περιλαμβάνει ούτε μία λέξη για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον εκτοπισμό ατόμων που αναγκάστηκαν να φύγουν από το Αφρίν. Ορισμένοι συνέκριναν το άρθρο με την προπαγάνδα τουρκικών μέσων ενημέρωσης. Για μια εφημερίδα που υπερηφανεύτηκε για την αντιπαράθεση με τη ακροδεξιά στις ΗΠΑ και για την κριτική ενός αυταρχικού ηγέτη – «λέγοντας αλήθεια στην εξουσία», οι κριτικές που δέχεται για το άρθρο για το Αφρίν είναι σοβαρές.<br /><br />Με τίτλο “Στην ασφαλή ζώνη της Τουρκίας στη Συρία, η ασφάλεια και η δυστυχία συμβαδίζουν”, το άρθρο ισχυρίζεται ότι ενώ η εισβολή της Τουρκίας πριν από τρία χρόνια επικρίθηκε ευρέως, “σήμερα, οι Σύριοι που προστατεύονται χαίρονται που οι Τούρκοι είναι εκεί.”<br /><br />“Το άρθρο απλώς υπονοεί το γεγονός εθνοκάθαρσης 160.000 Κούρδων”, επισημαίνει η Jerusalem Post.<br /><br />«Χιλιάδες οικογένειες Κούρδων εγκατέλειψαν την περιοχή μετά από την τουρκική εισβολή, μαζί με τους Κούρδους μαχητές. Στη θέση τους ήρθαν εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι από άλλες περιοχές, οι οποίοι έχουν διογκώσει τον πληθυσμό, παίρνοντας σπίτια », αναφέρει το άρθρο των ΝΥΤ.<br /><br />“Συνήθως, όταν γηγενής πληθυσμός μετακινείται με τη βία και άλλος πληθυσμός έρχεται, αυτό αναφέρεται ως εθνοκάθαρση. Σε αυτήν την περίπτωση, οι Κούρδοι απομακρύνθηκαν βίαια από το Αφρίν ,από την Τουρκία και ακροδεξιές θρησκευτικές εξτρεμιστικές πολιτοφυλακές, και στη θέση τους εγκαταστάθηκαν Σουνίτες Άραβες και Τούρκοι”, υπενθυμίζει η Jerusalem Post και προσθέτει:<br /><br />“Η απομάκρυνση των Κούρδων δεν ήταν λάθος, έγινε σκόπιμα. Η Τουρκία είχε άφθονο χώρο για να στεγάσει Σύριους πρόσφυγες σε περιοχές που κατέχει στο Idlib και στο Tel Abyad. Η Τουρκία προσπάθησε να αλλάξει τα δημογραφικά στοιχεία του Aφρίν. Το πέτυχαν αυτό με την απομάκρυνση των Κούρδων και των Γιαζίντι, καθώς και άλλων μειονοτήτων.<br /><br />Η Τουρκία το αποκαλεί «ασφαλή ζώνη», κάτι παρόμοιο με αυτό που το γερμανικό ναζιστικό καθεστώς ανέφερε ως «χώρο διαβίωσης» σε περιοχές που κατείχε στην Ανατολική Ευρώπη όπου έστειλε Γερμανούς και απομάκρυνε Εβραίους και ντόπιους Σλάβους.<br /><br />Σύμφωνα με το άρθρο των ΝΥΤ, οι δημοσιογράφοι της «συνοδεύτηκαν» από την Τουρκία σε επίσκεψη στο Αφρίν. Η εφημερίδα το χαρακτήρισε ως «de facto ασφαλή ζώνη». Ωστόσο, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόνισαν πώς η περιοχή δεν είναι πλέον ασφαλής για τις γυναίκες.<br /><br />Οι γυναίκες απάγονται συχνά και κρατούνται σε μυστικές φυλακές, υφίστανται διάφορες κακοποιήσεις και δολοφονίες”.<br /><br />Επιπλέον, το άρθρο των ΝΥΤ, ισχυρίζεται ότι υπάρχουν «τρομοκρατικές» επιθέσεις στο Αφρίν, χωρίς να παρέχονται αποδεικτικά στοιχεία εκτός από όσα λένε Τούρκοι αξιωματούχοι.<br /><br />Η Jerusalem Post σχολιάζει: “Συνήθως όταν οι New York Times γράφουν για άλλες συγκρούσεις, περιλαμβάνουν φωνές και από τις δύο πλευρές, αλλά όχι σε αυτήν την ιστορία. Οι δημοσιογράφοι μίλησαν στον «αρχηγό της αστυνομίας στο Αφρίν» ο οποίος «είπε ότι το 99% των επιθέσεων ήταν έργο του PKK, του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος».<br /><br />Αυτή είναι μια ανακριβής δήλωση δεδομένου ότι το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) δεν είναι αυτονομιστικό κίνημα και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Κούρδοι στο Αφρίν επεδίωκαν να «χωριστούν» από τη Συρία. Το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, είναι η Τουρκία που “απέκοψε” το Αφρίν”.<br /><br />Το άρθρο των ΝΥΤ είναι με δυο λόγια απαράδεκτο αλλά μάλλον δεν είναι τυχαίο…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Ξέπλυμα” της εθνοκάθαρσης των Κούρδων από τους Τούρκους στο Αφρίν κάνουν οι NYT!

Οι New York Times κατηγορούνται για “ξέπλυμα” της εθνοκάθαρσης που κάνουν οι Τούρκοι στο Αφρίν. Σημασία έχει ότι το κατηγορώ έρχεται από την...

Διαβάστε την συνέχεια

Που το πάει ο Ερντογάν με το αντικουρδικό πογκρόμ – Τον αποθρασύνει η στάση Μπάιντεν

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/khdeia-tourkon.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/khdeia-tourkon-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />«Κάναμε ότι ήταν δυνατό για να φέρουμε πίσω τους μάρτυρες μας», ήταν η απάντηση του υπουργού Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοιλού, στις αιτιάσεις της τουρκικής αντιπολίτευσης που αναφέρθηκε σε αποτυχία της επιχείρησης διάσωσης των 13 Τούρκων αιχμαλώτων του PKK στο βόρειο Ιράκ, οι οποίοι τελικώς βρέθηκαν νεκροί, υπό αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες.<br /><br />Οι Κούρδοι μαχητές αρνήθηκαν ότι ήταν αυτοί που εκτέλεσαν τους αιχμαλώτους πολέμου, όπως υποστηρίζει η τουρκική πλευρά, ισχυριζόμενοι πως οι αιχμάλωτοι (ανάμεσα τους και στελέχη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών) σκοτώθηκαν από τους βομβαρδισμούς της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Η τουρκική αντιπολίτευση εστιάζει στον συνολικό σχεδιασμό της επιχείρησης, αναφέροντας πως έγινε «με τύμπανα και τρομπέτες».<br /><br />Σύμφωνα με βουλευτές των κεμαλιστών και του εθνικιστικού "Καλού Κόμματος", οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί στην πραγματικότητα λειτούργησαν ως προειδοποίηση για τους Κούρδους αντάρτες και πως η επιχείρηση ήταν καταδικασμένη να αποτύχει, από την στιγμή που δεν συνοδεύονταν και από μία ταυτόχρονη χερσαίες δυνάμεις του τουρκικού στρατού. Στον αντίποδα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας ισχυρίστηκε πως τηρήθηκε το απόρρητο της επιχείρησης και πως ήταν αδύνατη η δράση χερσαίων δυνάμεων, λόγω του ορεινού εδάφους της περιοχής.<br /><br />Πάντως, ούτε ο Χουλουσί Ακάρ, ούτε και κάποιος άλλος αξιωματούχος του καθεστώτος Ερντογάν, έχουν δώσει πειστική απάντηση, γιατί η Άγκυρα αρνήθηκε την διαμεσολάβηση συλλόγων ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων πολέμου, όπως ζητούσαν και οι ίδιοι οι συγγενείς τους, μεσολάβηση που θα μπορούσε να είχε καταλήξει σε μία ανταλλαγή με ορισμένα μέλη του PKK που κρατούνται στις τουρκικές φυλακές.<div><br />Νέο πογκρόμ κατά των Κούρδων<br /><br />Ο Ερντογάν απείλησε πως θα επεκταθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ, με τον κοινοβουλευτικό του εταίρο, τον ηγέτη των ακροδεξιών Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί να απαιτεί «να καούν τα κρησφύγετα των τρομοκρατών». Ήδη η τουρκική προχώρησε σε νέους αεροπορικούς βομβαρδισμούς εντός του ιρακινού Κουρδιστάν, σε βάθος 35 χιλιομέτρων, με τους Κούρδους να καταγγείλουν την Άγκυρα για χρήση χημικών όπλων.<br /><br />Προηγουμένως οι τουρκικές είχαν συλλάβει 718 στελέχη του (κοινοβουλευτικού) κουρδικού κόμματος Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών, το οποίο το καθεστώς Ερντογάν κατηγορεί όλο και περισσότερο πως λειτουργεί ως "βιτρίνα" του PKK, κάτι που το ίδιο αρνείται. Ήδη ο Μπαχτσελί έφερε στο προσκήνιο το αίτημα για την οριστική απαγόρευση του κουρδικού κόμματος, κάτι που τελευταία ζητά επιμόνως.<br /><br />Το καθεστώς Ερντογάν, που σε όλους τους τόνους δηλώνει πως «δεν έχει πρόβλημα με τους Κούρδους, αλλά με τους αποσχιστές-τρομοκράτες του PKK», παρουσιάζει το κουρδικό κοινοβουλευτικό κόμμα ως ένα είδος "πέμπτης φάλαγγας" των δυνάμεων που θέλουν να «διαμελίσουν την Τουρκία». Οι δυνάμεις αυτές εκτός από την κουρδική οργάνωση περιλαμβάνουν και τις Ηνωμένες Πολιτείες, λόγω της υποστήριξης τους στο YPG στην Συρία, που αποτελεί το συριακό παρακλάδι του PKK.<br /><br />Στο στόχαστρο του καθεστώτος Ερντογάν βρέθηκε η αρχικά επαμφοτερίζουσα στάση που κράτησαν οι Αμερικανοί στο επεισόδιο. Ενώ καταδίκασαν τον θάνατο των αιχμαλώτων, απέφυγαν να κατηγορήσουν ευθέως το PKK, κάτι που εξόργισε την Τουρκία, με τον ίδιο τον Ερντογάν να επαναλαμβάνει το δίλημμα του προέδρου Μπους από το δεύτερο πόλεμο του Ιράκ: «ή μαζί μας, ή με τους τρομοκράτες».<br /><br />Οργή για την στάση των ΗΠΑ<br /><br />Τελικώς στην επικοινωνία που είχε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μπλίκεν με τον Τούρκο ομόλογο του, η Ουάσιγκτον απέδωσε ξεκάθαρα την ευθύνη για τον θάνατο των αιχμαλώτων στους Κούρδους. Οι ΗΠΑ επισήμως χαρακτηρίζουν το PKK τρομοκρατική οργάνωση, παρόλο που εξοπλίζει και συνεργάζεται με το YPG στην Συρία, συνεργασία που αναμένεται να ενταθεί, καθώς το Ισλαμικό Κράτος φαίνεται να επανακάμπτει, εξαπολύοντας νέες επιθέσεις.<br /><br />Αν και ο Μπλίνκεν αποπειράθηκε να ανασκευάσει την αρχική στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η καχυποψία στις σχέσεις Άγκυρας και Ουάσιγκτον παραμένει και όχι μόνο λόγω του κουρδικού. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε εκτενώς στο ζήτημα των ρωσικών πυραύλων S-400 που έχει προμηθευτεί η Τουρκία. Ο δε Ερντογάν, απευθυνόμενος στον πρόεδρο Μπάιντεν, δήλωσε «μην ξεχνάς τον Γκιουλέν», αναφερόμενος στον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ ιμάμη και πρώην σύμμαχο του, τον οποίο θεωρεί υπαίτιο για την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος.<br /><br />Στον Ερντογάν όμως δεν αρκεί να έχει την ανοχή των Αμερικανών μόνο στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς που διενεργεί κατά των Κούρδων του PKK στο βόρειο Ιράκ, όπως την είχε και στον πόλεμο που είχε εξαπολύσει την διετία 2015 και 2016 στο Ντιγιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας, βάζοντας βίαια τέλος στο ιστορικό άνοιγμα που είχε κάνει στην κουρδική κοινότητα και στο ίδιο το PKK. Όσον αφορά τα δικαιώματα των Κούρδων της Τουρκίας, η Ουάσιγκτον εμφανίζεται να επιδιώκει ισορροπίες.<br /><br />Μπορεί να καλεί στην απελευθέρωση του Ντεμιρτάς, του αρχηγού του κοινοβουλευτικού κόμματος των Κούρδων της Τουρκίας, όμως δεν απαιτεί το ίδιο για τους χιλιάδες άλλους Τούρκους κρατουμένους. Φυσικά η στάση των ΗΠΑ αποθρασύνει την Τουρκία, που θέτει όλα τα ζητήματα στο τραπέζι: Από την τύχη του Γκιουλέν, μέχρι και την αμερικανική στήριξη στους «τρομοκράτες» του YPG στην βόρεια Συρία.<br /><br />Στην πράξη οι Αμερικανοί διαχωρίζουν από το PKK και φυσικά το εμπιστεύονται περισσότερο στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους από τους Τούρκους, οι οποίοι παλαιότερα στήριζαν το ISIS απροκάλυπτα. Αυτό είναι το μεγάλο αγκάθι στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις για τον Ερντογάν, αν και ο ίδιος παλαιότερα "διαπραγματεύονταν με τους Κούρδους τρομοκράτες" ως πρωθυπουργός, χωρίς να δώσει ποτέ πειστικές εξηγήσει στην τουρκική αντιπολίτευση για την πολεμική του μεταστροφή, από το 2015 και μετά.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Που το πάει ο Ερντογάν με το αντικουρδικό πογκρόμ – Τον αποθρασύνει η στάση Μπάιντεν

Λυκοκάπης Γιώργος «Κάναμε ότι ήταν δυνατό για να φέρουμε πίσω τους μάρτυρες μας», ήταν η απάντηση του υπουργού Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοιλού, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιο είναι το μέλλον της τουρκικής παρουσίας στη Λιβύη – Ο ρόλος του Χαφτάρ

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/Menfi-Haftar.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/Menfi-Haftar-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο "Οι εκλογές έκπληξη της Λιβύης είναι κακά μαντάτα για τις αναμεμειγμένες [ξένες] δυνάμεις" ο Ντέιβιντ Χιρστ αναφέρει: «Με την απόρριψη υποψηφίων που υποστηρίζονταν από την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την Τουρκία, οι αντιπρόσωποι στη Λιβύη αποκήρυξαν σθεναρά την πολιτική του παρελθόντος». Αυτό, όμως, φαίνεται βιαστικό ευχολόγιο.<br /><br />Οι προσπάθειες προσεταιρισμού του νέου κυβερνητικού σχήματος από τους εμπλεκόμενους διεθνείς παράγοντες, αλλά και ο αμφιλεγόμενος ρόλος όλων των εγχώριων δρώντων, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Κυρίως επειδή το ζήτημα στην Λιβύη είναι η ενέργεια και όλοι σε αυτήν αποσκοπούν. Αυτό δεν αφορά μόνο τους υδρογονάνθρακες, αλλά και τις τεράστιες εκτάσεις ερήμου που προσφέρονται για φωτοβολταϊκά.<br /><br />Η ενέργεια είναι από τα πιο σημαντικά θέματα στις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Η ρωσική Rosatom κατασκευάζει πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού, αλλά αυτό θα αποδώσει περίπου το 10% της ηλεκτρικής ενέργειας της Τουρκίας, από το 2024 όταν ολοκληρωθεί. Η Τουρκία θα εξακολουθήσει να εξαρτάται από ορυκτά καύσιμα και άρα από τη Ρωσία. Γι' αυτό προσπαθεί να αρπάξει υδρογονάνθρακες από όπου μπορεί: Κύπρο, Ελλάδα, Ιράκ και Λιβύη.<br /><br />Αντιπαλότητα Μόσχας-Άγκυρας στην Λιβύη<br /><br />Στη Λιβύηη Άγκυρα και Μόσχα είναι γεωστρατηγικοί αντίπαλοι και με τη νέα κυβέρνηση δεν θα αλλάξει τίποτα. Τα αποθέματα πετρελαίου της Λιβύης είναι τα μεγαλύτερα στην Αφρική και στην ένατη θέση παγκοσμίως. Αλλά για να εξασφαλίσει πετρέλαιο και ενδεχομένως φυσικό αέριο, η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει τον έλεγχο στην πλούσια σε υδρογονάνθρακες επαρχία της Σύρτης.<br /><br />Αυτό προς το παρόν είναι προβληματικό. Οι προσπάθειες της Άγκυρας να προωθήσει τους μισθοφόρους της μέσω της Σύρτης στις πετρελαιοπηγές της Κυρηναϊκής πέρυσι απέτυχαν. Τώρα, με την προσωρινή κυβέρνηση το ενδεχόμενο περαιτέρω στρατιωτικής δραστηριότητας απομακρύνεται μαζί με τα όνειρα του Ερντογάν. Οι δυνάμεις του Χάφταρ ελέγχουν μεγάλα τμήματα της βιομηχανίας πετρελαίου και λιμενικών εγκαταστάσεων στην ακτή. Η Τουρκία κατηγόρησε πρόσφατα τον Χαφτάρ για πώληση πετρελαίου μέσω παράνομων εταιρειών. Αυτό, όμως, επέτρεψε στον Χαφτάρ να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα και να διατηρήσει την υποστήριξη από ξένους παίκτες.<br /><br />Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει μερικό έλεγχο των πετρελαιοπηγών στη δυτική Τριπολίτιδα αλλά θεωρεί ότι αυτό είναι μόνο το βραβείο της παρηγοριάς. Η επαρχία της Σύρτης είναι το κλειδί για επιτύχει ο Ερντογάν τους στόχους του. Γι' αυτό η Άγκυρα συνεχίζει να ενισχύει τη θέση της στην ανατολική Λιβύη και αναζητά τρόπους για να έχει τουλάχιστον μερικό έλεγχο του εκεί ενεργειακού πλούτου. Έχει, μάλιστα, την υποστήριξη του νέου πρωθυπουργού Ντμπεϊμπά που χαρακτήρισε την Τουρκία «φίλο και σύμμαχο της χώρας του».<br /><br />Ο επικεφαλής του νέου τριμελούς Προεδρικού Συμβουλίου Μένφι διαβεβαίωσε την Μόσχα ότι θα ενισχύσει τη συνεργασία μαζί της. Το αποτέλεσμα είναι ότι και με τη νέα κυβέρνηση συνεχίζεται ο ρωσοτουρκικός γεωπολιτικός ανταγωνισμός. Και οι δύο θα συμμετέχουν στις ειρηνευτικές διαδικασίες, καθώς και στις προετοιμασίες για τις εκλογές του Δεκεμβρίου, οι οποίες ήδη αντιμετωπίζονται από πολλούς με σκεπτικισμό.<div><br />Ο ρόλος των ΗΠΑ<br /><br />Ρωσία και Τουρκία, σύμμαχοι και εχθροί ταυτόχρονα, χρησιμοποίησαν την «απουσία» των ΗΠΑ από την περιοχή για να αυξήσουν την επιρροή τους. Η αναμενόμενη "επιστροφή" των ΗΠΑ σημαίνει ότι η Ουάσινγκτον θα αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα στη Λιβύη. Ορισμένοι λένε ότι οι Ρώσοι κέρδισαν θέση στην περιοχή, επειδή το επέτρεψε ο Ομπάμα. Η δε έλλειψη πολιτικής από την κυβέρνηση Τραμπ άνοιξε ευκαιρίες που εκμεταλλεύτηκε η Άγκυρα. Προβληματίζει το σχέδιο της Τουρκίας να αγκυροβολήσει το υπό ναυπήγηση ελικοπτεροφόρο της στις λιβυκές ακτές.<br /><br />Ήδη εδραιωμένες στην περιοχή εδώ και χρόνια, Ρωσία και Τουρκία (αλλά και Ιράν και Κίνα) θα συνεχίσουν να επηρεάζουν τα πράγματα ακόμη κι αν οι ΗΠΑ αναμιχθούν περισσότερο στο μέλλον. Ο Μπάιντεν παρέτεινε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε σχέση με τη Λιβύη κατά ένα έτος. Η χλιαρή αντιμετώπιση, πάντως, αφήνει περιθώρια στους ήδη εδραιωμένους παίκτες.<br /><br />Ο Μπάιντεν έχει δεσμευτεί να κινηθεί ενάντια στη Μόσχα, πράγμα που σημαίνει ότι η Λιβύη μπορεί να γίνει εστία διαμάχης. Του προσφέρει, άλλωστε, την ευκαιρία να αποδείξει στους δυτικούς συμμάχους ότι είναι αποφασισμένος να επιβεβαιώσει την παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ και να αντισταθεί στα σχέδια του Πούτιν. Δεν είναι ωστόσο καθόλου σαφές εάν ο Μπάιντεν θα προχωρήσει σε πράξεις στην Λιβύη. Επί του παρόντος δεν φαίνεται έτοιμος.</div><div><br />Λιβύη και Αίγυπτος<br /><br />Η Αίγυπτος δήλωσε ότι θα βοηθήσει τη νέα λιβυκή κυβέρνηση. Η υπόσχεση του Σίσι δόθηκε σε δύο ξεχωριστά τηλεφωνήματα με τον Μένφι και τον προσωρινό πρωθυπουργό Αμπντουλχάμ Ντεμπίμπ. «Η επιλογή της νέας ηγεσίας της Λιβύης σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής για το έργο όλων των κρατικών θεσμών της Λιβύης», προσθέτοντας ότι η Αίγυπτος θα «συνεχίσει να παρέχει υποστήριξη και βοήθεια στους αδελφούς της Λιβύης για την οικονομία, την ασφάλεια και στο στρατιωτικό επίπεδο».<br /><br />Η Αίγυπτος διατηρεί στενούς δεσμούς με την Κυρηναϊκή και πολλές φυλές έχουν μέλη εκατέρωθεν των συνόρων. Υπολογίζεται ότι 15.000.000 Αιγύπτιοι έχουν λιβυκές ρίζες. Το Κάιρο δεν είναι διατεθειμένο να αφήσει τη Λιβύη να πέσει στα χέρια του Ερντογάν και να δει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στα σύνορα του. Οι φυλές της Λιβύης θεωρούνται μία από τις παλαιότερες κοινωνικές οντότητες της χώρας με σημαντικότατη ανάμειξη στην πολιτική. Η δυναμική αυτή συνεχίζεται και έχει διογκωθεί στην μετά Καντάφι εποχή.<br /><br />Ο ρόλος των φυλών<br /><br />Μετά το 2011, η παραδοσιακή μέθοδος επίλυσης συγκρούσεων στη Λιβύη, γνωστή ως Ουρφ, έχει καταστεί δικαστικό σύστημα για την πλήρωση του κενού που άφησε το κράτος και να αντιμετωπίσει τις πραγματικότητες του εμφυλίου πολέμου. Επιπλέον, σύμφωνα με πολλούς ερωτηθέντες σε πρόσφατη έρευνα σχετικά με το αίσθημα ασφάλειας στη Λιβύη, οι φυλές προσφέρουν το μόνο δικαστικό σύστημα και θεωρούνται νόμιμοι δρώντες στην διακυβέρνηση.<br /><br />Στις αρχές του 2020 ο Χαφτάρ συγκάλεσε το Συμβούλιο των Φυλών το οποίο έσπευσε να συνταχθεί πίσω του, αλλά κυρίως πίσω από τον Σίσι, ο οποίος είχε απειλήσει το καλοκαίρι με επέμβαση αν η Τουρκία επιτιθόταν στη Σύρτη. Για τον Αιγύπτιο σεΐχη Καλέντ Ιντρίς Σακλούφ της μεγάλης φυλής Μαγκάρμπα, που έχει πολλά μέλη στη Λιβύη, η τουρκική παρουσία απαιτεί κινητοποίηση. Στο Συμβούλιο των Φυλών δεν εκπροσωπούνται όλες. Ισχυρές φυλές, όπως οι Τεμπού και Τουαρέγκ, που συνεργάζονται με το καθεστώς Σάρατζ απουσιάζουν.<br /><br />Ο ρόλος των φυλών στην νέα κατάσταση ανησυχεί κάποιους, ενώ άλλους τους εμπνέει. Για τις εκπροσωπούμενες φυλές ο ρόλος τους δεν είναι διαπραγματεύσιμος. Για εκπροσώπους της δυτικής Λιβύης, όπως ο Ανάς Ελ Γκομάτι του Ινστιτούτου Sadeq, οι ηγέτες των φυλών είναι «ανίκανοι γέροι που παρασιτίζουν την πολιτική ζωή, μιλώντας μόνο για το πετρέλαιο –ή μάλλον για χρήματα– χωρίς να αναφέρουν ποτέ τους όρους “ανθρώπινα δικαιώματα" ή "συμφιλίωση”». Πιστεύει ότι η προώθηση των φυλών ως πολιτικών παραγόντων είναι «μια επικίνδυνη εξέλιξη που αντανακλά τη μετριότητα των ηγετών της στιγμής, οι οποίοι προτιμούν τον αυταρχισμό από οποιαδήποτε μορφή πλουραλισμού».</div><div><br />Ο Μάνφι, ο Ντμπεϊμπά, ο Χαφτάρ και οι εκλογές<br /><br />Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης αντανακλά μια νέα κατάσταση, στην οποία ο Χάφταρ και ο Μένφι, πέραν του πρωθυπουργού Νμπεϊμπά, αναμένεται να διαδραματίσουν βασικό ρόλο. Η τριανδρία αυτή (που έχει και μικρότερες “ουρές”) θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην αποκατάσταση της σταθερότητας και στο τέλος των διχασμών. Βλέποντας όμως όλα τα συμφέροντα που επηρεάζουν τις εξελίξεις, η επιστροφή στην ομαλότητα και η απαλλαγή από τις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις δεν φαίνεται στον ορίζοντα.<br /><br />Ενώ έχουν προγραμματιστεί εκλογές, το πως θα αυτές και σε τι είδους Κοινοβούλιο θα οδηγήσουν παραμένει νεφελώδες. Δεν έχει καν αποφασιστεί αν η επιτροπή που θα ασχοληθεί με αυτά θα συγκληθεί στην Σαμπράθα ή στο Τομπρούκ. Ποιοι θα την απαρτίζουν; Κανείς δεν ξέρει. Όλοι οι παίκτες, πάντως, σπεύδουν να συναντήσουν εχθρούς και φίλους.<br /><br />Διαφαίνεται λοιπόν ότι θα διαμορφωθεί μια κατάσταση όχι πολύ διαφορετική από την προηγούμενη, στην οποία οι πλευρές δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν σε μια λύση, καθώς κανένας από τους δρώντες δεν ήθελε να χάσει την εξουσία του. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι παίκτες που βρήκαν μια θέση στο νέο προσκήνιο θα πάνε τελικά σε εκλογές, οι οποίες μπορεί να τους στοιχίσουν την εξουσία τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιο είναι το μέλλον της τουρκικής παρουσίας στη Λιβύη – Ο ρόλος του Χαφτάρ

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο "Οι εκλογές έκπληξη της Λιβύης είναι κακά μαντάτα για τις αναμεμειγμένες [ξένες] δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα κρυφά μηνύματα στις επικοινωνίες Άν. Μπλίνκεν με Δένδια - Τσαβούσογλου

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP_210357365344182.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Τηρώντας τον «άγραφο νόμο», που επιβάλει τις ισορροπίες ακόμη και στις επικοινωνίες με την Αθήνα και την Άγκυρα, ο νέος Αμερικανός ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν είχε χθές τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Νίκο Δένδια και τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε μια στιγμή που η ένταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις κλιμακώνεται, ενώ αντιθέτως οι ελληνοαμερικανικές σχεσεις δείχνουν να περνούν έναν όψιμο μήνα του μέλιτος.<br /><br />Χθες υπήρξε μια ανευ ορίων επίθεση του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον της κυβέρνησης Μπάιντεν με αφορμή την υπόθεση του θανάτου 13 τούρκων αξιωματικών και αστυνομικών που κρατούνταν αιχμάλωτοι του ΠΚΚ στο όρος Γκαρά στο Βόρειο Ιράκ, κατά τη διάρκεια ευρείας κλίμακας επιχείρησης του τουρκικού Στρατού για την απελευθέρωσή τους.<br /><br />Η δήλωση του εκπροσώπου του Στειτ Ντιπάρτμεντ ότι «αν οι πληροφορίες για τον θάνατο Τούρκων πολιτών στα χέρια του PKK, μίας οργάνωσης που έχει χαρακτηρισθεί τρομοκρατική, επιβεβαιωθούν, καταδικάζουμε τις ενέργειες αυτές με τους δριμύτερους όρους», προκάλεσε την οργίλη αντίδραση του Τούρκου Προέδρου, που κατηγόρησε λίγο πολύ την Ουάσιγκτον ότι συνεργάζεται με τρομοκράτες.<br /><br />Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο κ. Μπλίνκεν με τον Μ. Τσαβούσογλου φρόντισε να εκφράσει τα συλλυπητήρια του για τον θάνατο των 13 Τούρκων και να επαναβεβαιώσει τη θέση ότι το ΠΚΚ που οι ΗΠΑ θεωρούντρομοκρατικήοργάνωσηφέρει την ευθύνη», χωρίς αυτό όμως να είναι αρκετό για να καλύψει το βαρύ κλίμα στις σχέσεις των δυο χωρών.<br /><br />Ο κ. Μπλίνκεν ο οποίος απέφυγε να αναφερθεί στον «στρατηγικό χαρακτήρα» των σχέσεων, περιορίσθηκε σε αναφορά στη «μακροχρόνια σημασία των διμερών σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας». Οι αναφορές του όμως στην «σημασία των δημοκρατικών θεσμών και της περιεκτικής (σ.σ. χωρίς αποκλεισμούς) διακυβέρνηση και τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων» είχαν σαφές περιεχόμενο και στόχευση με δεδομένο και τα όσα είχαν προηγηθεί τις τελευταίες δυο εβδομάδες με την ανταλλαγή έντονων ανακοινώσεων για θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων και Κράτους Δικαίου.<br /><br />Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ διαλύοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις υπήρχαν στην Άγκυρα ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια μεσοβέζικη λύση για τους S400 ξεκαθάρισε ότι προέτρεψε την Τουρκία «να μην διατηρήσει τους ρωσικούς πυραύλους S400 στο έδαφος της», κάτι βεβαίως που φέρνει σε ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση την Άγκυρα που ήλπιζε ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια φόρμουλα διατήρησης των ρωσικών πυραύλων στο έδαφος της χωρίς να είναι ενεργοποιημένοι, ώστε να αποφύγει την επιβολή και νέων κυρώσεων.<br /><br />Οι Αμερικανοί επέμειναν στην ανάγκη ειρηνικής επίλυσης της κρίσης στην Συρία και εξέφρασαν τη στήριξη τους στις διερευνητικές επαφές.<br /><br />Σε πολύ θερμό κλίμα ήταν όπως δείχνει όχι μόνο η ανάρτηση του κ. Δένδια αλλά και η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην τηλεφωνική επικοινωνία με τον Α. Μπλίνκεν με αναφορά στη στρατηγική συνεργασία των δυο χωρών.<br /><br />Οι δυο υπουργοί «έδωσαν έμφαση στη δέσμευσή τους για περαιτέρω ενίσχυση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και μέσω του Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ-Ελλάδας». Ιδιαίτερη έμφαση όμως δίνει η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στη συμμετοχή των ΗΠΑ στη διευρυμένη Τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ η οποία έχει εμβαθυνθεί και διευρυνθεί ως προς το περιεχόμενο, κάτι που επιβεβαιώθηκε και στις πρόσφατες επισκέψεις του Κ. Μητσοτάκη και του Ν. Αναστασιάδη στο Ισραήλ.<br /><br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποδίδει ιδιαίτερη σημασία και στη συνεργασία των δυο χωρών στους τομείς της Άμυνας, της ενεργειακής διαφοροποίησης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ο κ. Μπλίνκεν χαιρέτισε τον ηγετικό ρόλο της Ελλάδας στη διατλαντική και ευρωπαϊκή ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων και εξήρε τη «ιστορική σημασία» της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, ενώ επανέλαβε την υποστήριξή του στις διερευνητικές συνομιλίες.<br /><br />Πάντως, θα ήταν πολύ πιο υποβοηθητική για την Ελλάδα μια σαφής αποδοκιμασία των παράνομων ενεργειών που προκαλούν εντάσεις και αποσταθεροποίηση στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που προφανώς για λόγους ισορροπιών απέφυγε να κάνει ο κ. Μπλίνκεν, αν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει πάρει επανειλημμένως θέση για τις τουρκικές προκλήσεις.<br /><br />Το επεισόδιο στο όρος Γκαρά σηματοδότησε όμως πέραν της επίθεσης του Τ. Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και ένα πραγματικό πογκρόμ εναντίον μελών και στελεχών του HDP του κουρδικού κόμματος, με 700 συλλήψεις σε 40 πόλεις της Τουρκίας. Ο τούρκος ηγέτης έτσι ρίχνει τις γέφυρες με το μεγάλο εκείνο τμήμα των κούρδων που δε συνδέονται με το ΠΚΚ και στηρίζουν την πολιτική εκπροσώπησή τους μέσω του HDP.<br /><br />Για το τουρκικό καθεστώς όμως το HDP είναι ένας κρίσιμος αντίπαλος, καθώς εφόσον περάσει όπως αναμένεται το πλαφόν του 10% στις επόμενες εκλογές του 2023 μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ανατροπές στις ισορροπίες στην τουρκική εθνοσυνέλευση. Τις τελευταίες εβδομάδες μάλιστα είχε ξεκινήσει συζήτηση για το ενδεχόμενο συνεργασίας του HDP με κόμματα της αντιπολίτευσης που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε δυσάρεστες εκπλήξεις στις Προεδρικές Εκλογές.<br /><br />Πλέον με την ενοχοποίηση του HDP και την ταύτισή του με τους «δολοφόνους» του ΠΚΚ στο όρος Γκαρά, «καίγεται» κάθε ιδέα συνεννόησης του κουρδικού κόμματος με την Αντιπολίτευση. Όμως δημιουργείται ακόμη μεγαλύτερη αποξένωση του τουρκικού πολιτικού συστήματος με το κουρδικό στοιχείο, ενώ καθίσταται πλέον επίσημη πρακτική και πολιτική, η καταστολή και η βίαιη και εκτός πλαισίου Δικαίου, αντιμετώπιση ενός μεγάλου τμήματος του κουρδικού μειονοτικού πληθυσμού.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα κρυφά μηνύματα στις επικοινωνίες Άν. Μπλίνκεν με Δένδια - Τσαβούσογλου

Νίκος Μελέτης Τηρώντας τον «άγραφο νόμο», που επιβάλει τις ισορροπίες ακόμη και στις επικοινωνίες με την Αθήνα και την Άγκυρα, ο νέος Αμερικ...

Διαβάστε την συνέχεια