Η ανεξάρτητη Εξωτερική μας πολιτική περιλαμβάνει και ''απειλές'' προς τον Πούτιν;

<a href="https://www.powergame.gr/wp-content/uploads/2021/12/mitsotakis-putin-910x521.jpg"><img border="0" height="366" src="https://www.powergame.gr/wp-content/uploads/2021/12/mitsotakis-putin-910x521.jpg" width="805" /></a><div><br /></div><div><b>Κρινιώ Καλογερίδου</b></div><div>Η κατηφορική πορεία την οποία ακολουθεί η ελληνική Εξωτερική πολιτική διακυβερνητικά τα τελευταία χρόνια δεν έχει ασφαλώς προηγούμενο. Έτσι δίνεται η εντύπωση μέσα και έξω από την Ελλάδα ότι η εθνική στρατηγική μας είναι ''ασπόνδυλη'' και υπαγορεύεται καθ' ολοκληρία από τους ξένους για να είναι εξόχως... ηττοπαθής, μοιρολατρική και ''γενναιόδωρη'' σε υποχωρητικότητα, στα όρια της κατάργησής της.<br /><br />Δεν μου αρέσουν οι υπερβολές, αλλά στην περίπτωσή μας ισχύει αυτό ακριβώς που απευχόταν ο κ. Δένδιας από το βήμα της Βουλής ένα χρόνο πριν, όταν έλεγε: ''Η Ελλάδα έχει αυτοπεποίθηση. Η Τουρκία δεν θα πετύχει να δημιουργήσει στην Ελλάδα το σύνδρομο Παβλόφ. Θα αντιδρά όπως πρέπει και όταν πρέπει, και όχι όπως το επιθυμεί η γείτονα χώρα για λόγους προφανείς για κάθε μαθητή του Δημοτικού''...<br /><br />Φευ!.. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους φλύαρα και εξακολουθητικά. Και είναι ευτυχές το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός κατάλαβε, έστω και αργοπορημένα, τη δυσάρεστη πραγματικότητα.<br /><br />Κατάλαβε, δηλαδή, ότι αντιδράμε ως συμβιβασμένοι και ετεροκατευθυνόμενοι. Και ότι ξεπεράσαμε, ως Ελλάδα, και τα έσχατα όρια ποδηγέτησής μας από τους συμμάχους και υποχωρητικότητάς μας έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Ότι ξεπεράσαμε τα όρια της ολέθριας ''κατευναστικής'' πολιτικής η οποία δοκιμάζει όχι μόνο το έμψυχο δυναμικό, το σθένος και το εθνικό φρόνημα του λαού μας, αλλά και τις αντοχές και τη γεωστρατηγική επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας.<br /><br />Σαν αποτέλεσμα αυτού, μάθαμε να συμπεριφερόμαστε ως πειθήνιοι μαθητές που παπαγαλίζουν τα θελήματα των Μεγάλων προς ικανοποίηση των Τούρκων Αξιωματούχων, όπως ο προκλητικός Τούρκος πρέσβης στο Όσλο, τον οποίο -- ναι μεν επανέφερε στην τάξη ως διακοψία ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών -- αλλά βιάστηκε να τον καθησυχάσει λέγοντας:<br /><br />- [...] Δεν πρόκειται να κάνουμε ποτέ έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων στο Αιγαίο''...<br /><br />Κι αυτό ήχησε σαν απολογία για τις πρότερες ''αμαρτωλές'' προθέσεις μας, για τις οποίες κρίναμε σκόπιμο να δώσουμε εξηγήσεις στον Fazli Çorman, σαν να είχαμε απέναντί μας έναν περιφερειακό επιθεωρητή σε ρόλο... ''Ύπατου Αρμοστή'' μας.<br /><br />Απίστευτες πράγματι δηλώσεις απ' τον πολιτικό προϊστάμενο του πιο κρίσιμου υπουργείου μας. Δηλώσεις που ''πατάνε'' στη λάθος στρατηγική επιλογή της χώρας μας η οποία είχε εκδηλωθεί ''χθες'' κατά την επίσκεψη του κ. Δένδια στη Σαουδική Αραβία (22 Απριλίου του 2021) σε συνέντευξή του στο ArabNews:<br /><br />- Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο. [...]Δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου. [...] Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, είχε πει -- μεταξύ άλλων -- τότε.<br /><br />Για να επαναλάβει ''σήμερα'' (16/2/'22) εκείνην την πρωτοφανή δήλωσή του στους Άραβες και ενώπιον του Τούρκου πρέσβη στο Όσλο (με αφορμή τη συζήτηση που διοργάνωσε το Νορβηγικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων εκεί) κλείνοντας το μάτι στον Ερντογάν ότι δεν πρέπει να μας θυμώσει, γιατί εξακολουθούμε να είμαστε τα... ''γιουσουφάκια'' του.<br /><br />Η απεμπόληση των δικαιωμάτων μας (''Όχι'' στην επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ν.μ.) θα έπρεπε να έχει καθησυχάσει ήδη τον ''σουλτάνο'', ώστε να μπορεί να κοιμάται ήσυχος το βράδυ έχοντας στα αυτιά του σαν πολλά υποσχόμενο νανούρισμα τη διαβεβαίωση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στον πρεσβευτή του στο Όσλο: ''Δεν θέλουμε και δεν θα κάνουμε έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο Αιγαίο''!!!.<br /><br />Συνελόντι ειπείν δεν έχουμε ανάγκη τον υποθαλάσσιο πλούτο μας, αφού τα έφερε έτσι η ατυχία μας - λόγω των περσινών καταστροφικών πυρκαγιών - ώστε να... καλύψουμε τις απώλειες με τις (γερμανικές) ανεμογεννήτριες που θα υποκαταστήσουν τον καμμένο φυσικό πλούτο της Ελλάδας.<br /><br />Οπότε, ''ποίαν χρείαν έχομεν'' φυσικού αερίου και πετρελαίου; Αφήστε που θα χαλάσουμε και την ησυχία των τουριστών και θα ξεσηκώσουμε την Greenpeace για διαμαρτυρίες... Ο κ. Δένδιας, άλλωστε, μας πληροφόρησε έγκαιρα ότι διανύουμε μια νέα εποχή μακριά από τους υδρογονάνθρακες οι οποίοι απειλούν να μετατρέψουν τον παράδεισο του Αιγαίου σε κόλαση... πετρελαιοκηλίδων από τις εξορύξεις...<br /><br />Κόλαση όπως αυτή που υπάρχει στον Κόλπο του Μεξικού. Όπως αυτή που υπάρχει στο μυαλό μερίδας Ελλήνων οι οποίοι ανησυχούν μήπως και αδικήσουμε στη μοιρασιά (βλ. ''συνεκμετάλλευση'' Αιγαίου) την Τουρκία...<br /><br />Μ' αυτά και μ' αυτά γελάνε και οι πέτρες ακόμα, όταν μας ακούν να βαυκαλιζόμαστε για την ανεξάρτητη Εξωτερική πολιτική μας. Γελάνε κι οι πέτρες πολύ περισσότερο όταν ακούν τον αναπληρωτή ΥΠΕΞ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη να προειδοποιεί αυστηρά τη Ρωσία και τον Πρόεδρο Πούτιν, κατά την προσέλευσή του στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ στις Βρυξέλλες.<br /><br />Να προειδοποιεί λέγοντας ότι -- σε ευρωπαϊκό επίπεδο -- τα κράτη-μέλη θα εξετάσουν ''τον προσφορότερο τρόπο μέσα από τον οποίο θα καταδικαστεί η συμπεριφορά της Ρωσίας'' (λόγω υπογραφής διατάγματος από τον Πούτιν για αναγνώριση των ουκρανικών επαρχιών Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ ως Λαϊκές, ανεξάρτητες Δημοκρατίες).<br /><br />Όπως διαβεβαίωσε μάλιστα, στη συνέχεια, ο Έλληνας Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, δε θα δοθεί κανένα περιθώριο σε όποιον σκέφτεται να τη μιμηθεί και να ενεργήσει με παράδειγμα τις δικές της ενέργειες στο μέλλον.<br /><br />Συνελόντι ειπείν ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης συμπεριφέρθηκε στο Ουκρανικό ζήτημα ως βασιλικότερος του βασιλέως, αντί να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να συγκρατήσει το θυμικό του έχοντας κατά νου πρωτίστως τα συμφέροντα της Ελλάδας.<br /><br />Κι αυτά δεν εξυπηρετούνται ούτε με την ρωσική επιλογή στο ζήτημα της Ουκρανίας (σ.σ η χώρα μας είναι υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών και στη θέση αυτή αντιβαίνει η ρωσική επιβολή που βάζει ιδέες στους Τούρκους για τη Θράκη), αλλά ούτε και με την Ρωσία απέναντι.<br /><br />Ως εκ τούτου ήταν αχρείαστο το αντιρωσικό μένος του αναπληρωτή ΥΠΕΞ το οποίο εκδηλώθηκε την πιο ακατάλληλη στιγμή με την επιθετικού ύφους δήλωση-παρέμβαση την οποία έκανε στις Βρυξέλλες, την ώρα που το καθήκον του υπαγόρευε να αποφύγει κάθε αιχμηρή δήλωση για την Ρωσία και τον Πούτιν .<br /><br />Κατά τα άλλα, οι... Αμερικανοί είναι φίλοι μας και αυτό φροντίζουμε να τους το υπενθυμίζουμε σε τακτά διαστήματα ενίοτε και με δηλώσεις ανοίκειες προς τους Ρώσους, μήπως και ξεχάσουν τη συμμαχία που έχουμε οι πρώτοι, όπως είχαν ξεχάσει το '19 τη ''συμμαχία'' τους με τους Κούρδους για τα μάτια του Ερντογάν.<br /><br />Όπως ξεχάσαμε και εμείς τις δικές μας ευθύνες στο Κυπριακό (η εισβολή στην Κύπρο το '74 επαναλήφθηκε το 2019 στη Συρία και το '20 στο Ιράκ χωρίς να εμποδίσει κανείς τους νέους Αττίλες). Γι' αυτό και δε βγάζουμε λέξη εδώ και καιρό για τον ατιμώρητο εισβολέα.<br /><br />Τον Τούρκο εισβολέα ο οποίος -- αφού κατέλαβε το 37% της Κύπρου και ανακήρυξε τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος -- προχωρά ακάθεκτος τα σχέδιά του για τουρκοποίηση της ΑΟΖ του νησιού και πλήρη εποικισμό των Βαρωσίων έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει την ανοχή των ''Μεγάλων'' και τη σιωπή λόγω φόβου των ενδιαφερόμενων ''μικρών'' (Ελλάδας-Κύπρου).<br /><br />Αλλά αυτά δεν ακούγονται εύηχα στα αυτιά των κυβερνώντων, για να τα λέμε... Γι' αυτό και δεν ανακινείται τίποτα από τα περισσότερα Μέσα, παρά αφήνεται να χαθεί και να ξεχαστεί στην αχλή του χρόνου, όπως το ''ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'' της τραγωδίας της Κύπρου που ήδη ξεχάστηκε...<br /><br /><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ανεξάρτητη Εξωτερική μας πολιτική περιλαμβάνει και ''απειλές'' προς τον Πούτιν;

Κρινιώ Καλογερίδου Η κατηφορική πορεία την οποία ακολουθεί η ελληνική Εξωτερική πολιτική διακυβερνητικά τα τελευταία χρόνια δεν έχει ασφαλώς...

Διαβάστε την συνέχεια

Αντιθέσεις: Σύγκρουση «τεκτονικών πλακών» της Γεωπολιτικής με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="399" src="https://www.youtube.com/embed/r2BvNHgAlzc" width="698" youtube-src-id="r2BvNHgAlzc"></iframe></div><div><br /></div>Η σύγκρουση «τεκτονικών πλακών» της Γεωπολιτικής, στη «Μεγάλη Σκακιέρα»… και η διαρκής πολεμική κλιμάκωση<br /><br /><div>Τι σηματοδοτεί η αλλαγή «πίστας» στην υπόθεση της Ουκρανίας από τον Πούτιν με την πολεμική ανάφλεξη ,μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Ρωσόφωνων περιοχών στο Ντονμπάς και την ολομέτωπη επίθεση-προέλαση των Ρώσων , σε όλη την επικράτεια της Ουκρανίας<br /><br />Οι οριακές καταστάσεις και οι θολές πλέον παγκόσμιες ισορροπίες τρόμου , με την πυροδότηση των δραματικών εξελίξεων μεταξύ Ρωσίας – ΗΠΑ και Δύσης, με πρώτο πεδίο την κατάσταση στην Ουκρανία.<br /><br />Τι σηματοδοτούν οι κινήσεις και οι αποφάσεις των ΗΠΑ /ΝΑΤΟ/Ε.Ε. και η δέσμη των σκληρών κυρώσεων .<br /><br />Οι παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις της κλιμάκωσης της κρίσης και το αβέβαιο μέλλον<br /><br />Ο κίνδυνος γενικευμένης ανάφλεξης , οι ενεργειακές και οικονομικές συνέπειες για την Ευρώπη και ο ρόλος της , στη διελκυστίνδα ΗΠΑ- Ρωσίας , η στάση της Κίνας Τα σενάρια της επόμενης ημέρας με διαρκή κλιμάκωση της κρίσης και τα δεδομένα , οι προϋποθέσεις και οι όροι για το επίπεδο ενός νέου συμβιβασμού<br /><br />Πως καταγράφεται το νέο μετα-ψυχροπολεμικό σκηνικό και τι αλλάζει στη παγκόσμια γεωπολιτική- γεωστρατηγική σκακιέρα<br /><br />Το μεγάλο ερωτηματικό και η τύχη, μίας από τις τελευταίες μεγάλες πληθυσμιακά ομάδας, συμπαγούς ελληνικής παρουσίας στη περιοχή<br /><br />Γιατί η επικίνδυνη κλιμάκωση της κρίσης στην Ουκρανία, αφορά και την Ελλάδα<br /><br />Πως επηρεάζονται από τις εξελίξεις η Ανατολική Μεσόγειος και οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις<br /><br />Τα παράλληλα μεγάλα ενεργειακά παιχνίδια με επίκεντρο την Ευρώπη, οι χαμένοι και οι κερδισμένοι της γεωστρατηγικής κρίσης<br /><br /></div><div><a href="http://www.cretetv.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αντιθέσεις: Σύγκρουση «τεκτονικών πλακών» της Γεωπολιτικής με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η σύγκρουση «τεκτονικών πλακών» της Γεωπολιτικής, στη «Μεγάλη Σκακιέρα»… και η διαρκής πολεμική κλιμάκωση Τι σηματοδοτεί η αλλαγή «πίστας» σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα εκμεταλλευτεί η Τουρκία την Συνθήκη του Montreux ανάμεσα σε ΝΑΤΟ & Ρωσία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-02/772171_5b7560fef6-aa2273cb24eea7e3.jpg?itok=RLTyLu1i" width="850" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Τουρκία δεν θα επιλέξει ούτε Ρωσία ούτε Ουκρανία σε αυτή την κρίση τοποθετούμενη στη βάση της ‘λιγότερης ζημιάς’ σχολιάστηκε στην Κεντρικής Επιτροπή του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.</span></h3><b>Άγγελος Ρούσσος</b><br />Πιο....Νατοϊκός κι από το ΝΑΤΟ ο Ερντογάν γράφαμε χθες ενώ ο Τσαβούσογλου μεταλλάχθηκε σε Πυθία για τα Στενά του Βοσπόρου. <br /><br />Η Τουρκία δεν θα επιλέξει ούτε Ρωσία ούτε Ουκρανία σε αυτή την κρίση τοποθετούμενη στη βάση της ‘λιγότερης ζημιάς’ σχολιάστηκε στην Κεντρικής Επιτροπή του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης υπό την προεδρία του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ωστόσο επισημάνθηκε πως στην περίπτωση που το ΝΑΤΟ αποφασίσει να ενεργοποιηθεί τότε η κατάσταση που θα προκύψει για την Τουρκία δεν θα είναι αδιάφορη. <br /><br />Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Μιλιέτ, σε ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του ο Τούρκος Πρόεδρος φέρεται να είπε ότι κατά την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν του είπε πως η Τουρκία είναι υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. “Δεν μπορούμε να είμαστε υπέρ ενός πολέμου στην περιοχή μας. Είπα ότι αυτό το θέμα πρέπει να επιλυθεί μόνο ειρηνικά, μέσω διαλόγου, βάσει του Πρωτοκόλλου του Μινσκ”.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της συνάντησης 2,5 ωρών υπό την προεδρία του Ταγίπ Ερντογάν, ο Διευθυντής Εξωτερικών Σχέσεων του κυβερνώντος κόμματος AKP Εφκάν Αλά ανέφερε ότι “αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση ασφάλειας από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Τουρκία είναι η πλευρά που μπορούν να εμπιστεύονται και οι δύο πλευρές. Είναι μια φίλη χώρα και έχει κάνει σοβαρή διπλωματία και με τις δύο πλευρές μέχρι σήμερα. Ωστόσο, η διπλωματία μέχρι εδώ κατάφερε να φτάσει. Η απόφαση της Ρωσίας είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο και απορρίπτουμε αυτήν την απόφαση. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε εκκλήσεις για να σταματήσει αυτό”, ανέφερε. .<br /><br />Σύμφωνα με την Μιλλιέτ κατά τη συνεδρίαση επισημάνθηκε ότι δεν θα επιλέξουν μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και πως η Τουρκία σε αυτή την κρίση πρέπει να τοποθετηθεί στη βάση της ‘λιγότερης ζημιάς’ στο πλαίσιο των πολιτικών και εμπορικών της σχέσεων τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Ουκρανία. Σχολιάστηκε ωστόσο ότι στην περίπτωση που το ΝΑΤΟ ενεργοποιηθεί σε αυτή τη σύγκρουση, η νέα κατάσταση που θα προκύψει μπορεί να μην είναι αδιάφορη.<br /><br />Στη συνάντηση, τονίστηκε ότι μελετήθηκαν διεξοδικά τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις της Τουρκίας που απορρέουν από τη Σύμβαση στο πλαίσιο της Σύμβασης του Μοντρέ και αναφέρθηκε ότι η Τουρκία θα προβεί σε προσεκτική διαδικασία ως προς αυτό.<br /><br />Ένα είναι σίγουρο! <br /><br />Η Τουρκία θα περιμένει και θα μετρήσει την απάντηση του ΝΑΤΟ στη ρωσική επιχείρηση.<br /><br />-Εάν το ΝΑΤΟ κινηθεί δυναμικά και αποφασιστικά-κάτι που μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται-η Τουρκία πιθανότατα θα διατηρήσει το status quo και θα τιμήσει τις ευθύνες της βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ, μέχρις ότου το ΝΑΤΟ ή η Ρωσία αποκτήσουν ένα σαφές πλεονέκτημα. Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και δεσμεύεται από τη συνθήκη. Ωστόσο, η Ουκρανία δεν είναι μέλος, και ως εκ τούτου η Τουρκία δεν έχει καμία υποχρέωση σύμφωνα με το άρθρο 5 να την υπερασπιστεί.<br /><br />-Εάν το ΝΑΤΟ αποκτήσει ένα σαφές πλεονέκτημα, η Τουρκία θα ευθυγραμμιστεί κατηγορηματικά με το στρατιωτικό μπλοκ, θα κηρύξει τη Ρωσία φιλοπόλεμο κομμάτι στην Τουρκία και θα απαγορεύσει κάθε ρωσική ναυτική και θαλάσσια κυκλοφορία στα Στενά σύμφωνα με τους μηχανισμούς που διατίθενται στη Συνθήκη του Μοντρέ. Η Τουρκία θα διακόψει τη μεγάλη διαδρομή εφοδιασμού από τη Ρωσία προς τις δυνάμεις της που βρίσκονται στη Συρία και πιθανότατα θα κλιμακώσει τη στρατιωτική κατάσταση στη Συρία σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Αυτό θα οδηγούσε σε πολύ ευρύτερη σύγκρουση.<br /><br />-Εάν η Ρωσία αποκτήσει ένα πρώιμο και σαφές πλεονέκτημα, η Τουρκία πιθανότατα θα παραμείνει «ουδέτερη» και θα διατηρήσει το status quo όσον αφορά την Συνθήκη του Μοντρέ. Κάτι που γίνεται μέχρι στιγμής.. Ωστόσο, πιθανότατα θα συμμετάσχει σε συνεργασία εναντίον της Ρωσίας τόσο στην Κριμαία όσο και στη Συρία μέσω των αντιπροσώπων της και στις δύο περιοχές για να επωφεληθεί από την άμεση εστίαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Θα μπορούσε επίσης να ξαναρχίσει τη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Ακόμη και σε περίπτωση συντριπτικής νίκης εκ μέρους της Ρωσίας, είναι ελάχιστη πιθανότητα η Τουρκία να εγκαταλείψει τη Συνθήκη του Μοντρέ και τη θέσπιση ευνοϊκότερης συμφωνίας διαμετακόμισης με τη Ρωσία. Όσον αφορά τον έλεγχο αυτής της στρατηγικής σημασίας ναυτικής υπόθεσης, η Τουρκία κρατά όλα τα χαρτιά. Η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά αυτήν την πραγματικότητα από τότε που επικυρώθηκε η συμφωνία το 1936. Παράλληλα με την επιθυμία της να διατηρήσει ένα πλεονέκτημα στο εμπόριο φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, είναι επίσης για αυτόν τον λόγο που η Ρωσία έχει επενδύσει τόσα πολλά στη σταθεροποίηση της Συρίας.<br /><br />Το μέλλον της Συνθήκης του Μοντρέ<br /><br />Υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα σημαντικής αλλαγής στο καθεστώς της Συνθήκης του Montreux στο άμεσο μέλλον, εκτιμούν αναλυτές.. Η μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι με μια ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας όπως τώρα θα είναι ο καταλύτης για την Τουρκία και το ΝΑΤΟ να χρησιμοποιήσουν τη συμφωνία για την αποδυνάμωση της θέσης της Ρωσίας στη Συρία, όπου θα είχε το μεγαλύτερο αποτέλεσμα.<br /><br />Η Συνθήκη του Montreux ήταν ίσως η μεγαλύτερη πολιτική νίκη για την Τουρκία τον περασμένο αιώνα, και ο Πρόεδρος Ερντογάν κατανοεί αναμφισβήτητα αυτήν την πραγματικότητα. Ένα έργο όπως το “Κανάλι της Κωνσταντινούπολης” είναι μια κερδοφόρα πρόταση για την Τουρκία οικονομικά, αν και υπάρχουν αρκετές ανησυχίες οικολογικού και πολιτικού σχεδιασμού που αποτελούν σημαντική πρόκληση για το έργο. Ένα τέτοιο έργο, εάν είναι επιτυχές, θα αποφέρει όλα τα οικονομικά οφέλη που έχουν προσφέρει τα κανάλια του Παναμά και του Σουέζ για τον Παναμά και την Αίγυπτο. Παρόλο που υπάρχει μια φυσική, πλωτή οδός που συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο, αυτή η πλωτή οδός περιορίζεται και περιορίζεται κυρίως στον όγκο της κυκλοφορίας που μπορεί να χειριστεί. Εάν ένα τεχνητό κανάλι μπορεί να μειώσει σημαντικά τον χρόνο διέλευσης του ταξιδιού, οι φορτωτές θα εξοικονομήσουν σημαντικά χρηματικά ποσά χρησιμοποιώντας το. Η εξοικονόμηση χρόνου ισοδυναμεί με εξοικονόμηση καυσίμου, πιθανή μείωση του κόστους εργασίας υπερωριών στον επόμενο λιμένα ή μπορεί να καθορίσει εάν ένας χειριστής σκαφών πληροί τους συμβατικούς όρους ενός συμβαλλόμενου ναυλωτή.<br /><br />Με τα "εάν και εφόσον" που συνοδεύουν κανάλι της Κωνσταντινούπολης, η Τουρκία θα μπορούσε θα ανακουφίσει μέρος της κυκλοφοριακής συμφόρησης στα στενά του Βοσπόρου και θα προσφέρει μεγάλο ποσό εσόδων για το κράτος.<br /><br />Με ή χωρίς την πρόταση της διώρυγας της Κωνσταντινούπολης, η Συνθήκη του Μοντρέ είναι σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα για την Τουρκία και τη Συμμαχία του ΝΑΤΟ, αρκεί η Τουρκία να παραμείνει κράτος μέλος. Για τη Ρωσία είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Υποθέτοντας ότι η Τουρκία παραμένει σύμμαχος ή ουδέτερη, περιορίζει σοβαρά την ικανότητα οποιασδήποτε ξένης δύναμης να εισάγει μια βιώσιμη ναυτική απειλή για τη Μαύρη Θάλασσα και τα ζωτικά εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως θα εκμεταλλευτεί η Τουρκία την Συνθήκη του Montreux ανάμεσα σε ΝΑΤΟ & Ρωσία.

Η Τουρκία δεν θα επιλέξει ούτε Ρωσία ούτε Ουκρανία σε αυτή την κρίση τοποθετούμενη στη βάση της ‘λιγότερης ζημιάς’ σχολιάστηκε στην Κεντρική...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιο είναι το γεωπολιτικό τοπίο που διαμορφώνει η ρωσική εισβολή.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/02/Western-Ukraine.png" width="791" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Η κάμψη (σε μεγάλο βαθμό) της ουκρανικής αντίστασης από τις ρωσικές δυνάμεις είναι γεγονός –σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες– από το οποίο θα προκύψει το νέο γεωπολιτικό τοπίο στην περιοχή. Μπορεί το Κίεβο και το Χάρκοβο να μην έχουν καταληφθεί, αλλά οι Ρώσοι είναι στα όριά τους, χωρίς –από ό,τι προς το παρόν φαίνεται– να συναντούν αποτελεσματική αντίσταση. Αυτή η εικόνα επιβεβαιώνεται και από όσα είπε ο ίδιος ο πρόεδρος Ζελένσκι στην επικοινωνία του με τον Αυστριακό καγκελάριο.<br /><br />Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις ότι η κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας και κατ’ επέκταση της ουκρανικής κυβέρνησης είναι ζήτημα χρόνου. Η ίδια εικόνα υπάρχει και για τις ρωσικές επιχειρήσεις στα άλλα μέτωπα, στο Χάρκοβο, στην περιοχή του Ντονμπάς και στην παράκτια ζώνη, όπου ναι μεν εκδηλώνεται αντίσταση, αλλά όχι ισχυρή. Είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι το Κρεμλίνο δεν επιδιώκει να ελέγξει και να αποσχίσει κάποιες περιοχές στην ανατολική Ουκρανία. Στόχος του είναι να ανατρέψει και εξουδετερώσει πλήρως το φιλοαμερικανικό καθεστώς, αντικαθιστώντας το με ένα φιλορωσικό.<br /><br />Τα όσα είχε πει ο Πούτιν στο πρώτο διάγγελμά του για την Ουκρανία δεν ήταν, λοιπόν, απλώς ιστορία για να δικαιολογήσει την αναγνώριση του Ντονμπάς, αλλά το “νομιμοποιητικό” υπόβαθρο της επικείμενης εισβολής. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αλλάζει το γεωπολιτικό τοπίο στην περιοχή. Η Ουκρανία δεν θα είναι εφεξής αυτό που ήταν μετά την “πορτοκαλί” επανάσταση. Θα περιέλθει στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας, κατά τρόπο που δεν θα αφήνει περιθώρια ανατροπών μέσω εκλογών.<br /><br />Επειδή, ωστόσο, η Μόσχα δεν θέλει να επιβάλει ένα ανοικτά κατοχικό καθεστώς στην Ουκρανία, επιβαρύνοντας περαιτέρω την πολύ κακή διεθνή εικόνα της, πιθανότατα θα διαμορφώσει έτσι τον χάρτη, ώστε να μπορεί να νομιμοποιεί και με εκλογές το φιλορωσικό καθεστώς που θα εγκαταστήσει. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα θέσουν υπό τον έλεγχό τους όλη την ανατολική, κεντρική και νότια (παράκτια) Ουκρανία, αφήνοντας εκτός την περίκλειστη μικρή δυτική Ουκρανία στα σύνορα με την Πολωνία (πρωτεύουσα το Λβοφ), όπου, άλλωστε, και ο πληθυσμός είναι έντονα αντιρωσικός.<br /><br />Δεν αποκλείεται, μάλιστα, οι Ρώσοι να διευκολύνουν ή και να εξωθήσουν τα δεδηλωμένα αντιρωσικά στοιχεία να εγκαταλείψουν τις ελεγχόμενες από τους ίδιους περιοχές και να καταφύγουν στη δυτική Ουκρανία ή και δυτικότερα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μία τέτοια έξοδος όχι μόνο θα απαλλάξει το φιλορωσικό καθεστώς από πυρήνες αντίστασης, αλλά και θα διαφοροποιήσει τον συσχετισμό δυνάμεων στο εκλογικό σώμα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ουκρανικός λαός είναι διχασμένος. Οι ρωσόφιλοι στον πληθυσμό δεν περιορίζονται μόνο στο Ντονμπάς. Βρίσκονται σε σημαντική πυκνότητα σε όλη σχεδόν την ανατολική Ουκρανία κι όχι μόνο.<br /><br />Ο φόβος της πυρηνικής Ουκρανίας<br /><br />Το κίνητρο που ώθησε τον Πούτιν να αποφασίσει την εισβολή δεν είναι μόνο ότι το Κίεβο –καθοδηγούμενο από την Ουάσινγκτον– αρνείται εδώ και χρόνια να εφαρμόσει τις Συμφωνίες του Μινσκ που είχε υπογράψει και στις οποίες διπλωματικό ρόλο είχαν παίξει η Γερμανία, η Γαλλία και βεβαίως η Ρωσία. Προφανώς, εάν η ουκρανική κυβέρνηση τις είχε εφαρμόσει θα ήταν άλλες οι εξελίξεις. Τώρα πλέον το γεωπολιτικό τοπίο έχει αλλάξει ριζικά.<br /><br />Η εμμονή της κυβέρνησης του Κιέβου να εντάξει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, σε συνδυασμό με την άρνηση Αμερικανών και Ευρωπαίων να δώσουν εγγυήσεις στη Μόσχα ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη επέκταση της Ατλαντικής Συμμαχίας προς Ανατολάς, έφερε τον κόμπο στο χτένι κι αυτό εξώθησε τον Πούτιν στην επιλογή της εισβολής. Προφανώς, όταν άρχισε να συγκεντρώνει δυνάμεις στα σύνορα με την Ουκρανία είχε λάβει την απόφασή του: ή θα ικανοποιείτο τουλάχιστον η απαίτησή του για μετατροπή της Ουκρανίας σε ουδέτερη χώρα, σ’ ένα “κράτος-μαξιλάρι”, ή θα την μετέτρεπε με τη δύναμη των όπλων σε γεωπολιτική προέκταση της Ρωσίας προς Δυσμάς.<br /><br />Σήμερα, έχοντα δημιουργήσει με την εισβολή ένα πολιτικό τετελεσμένο, το Κρεμλίνο ζητάει διαπραγματεύσεις με σκοπό μία συμφωνία που θα καθιστά την Ουκρανία ουδέτερη και αποστρατιωτικοποιημένη. Είναι προφανές ότι η Δύση δεν πρόκειται να διαπραγματευθεί. Ως εκ τούτου, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν τον χρόνο να ολοκληρώσουν την αποστολή τους και να εγκαταστήσουν φιλορωσικό καθεστώς στο Κίεβο, αλλάζοντας το γεωπολιτικό τοπίο.<br /><br />Αυτό που φαίνεται να έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην πραγματοποίηση της εισβολής είναι ο φόβος του Κρεμλίνου ότι ενδεχομένως η Δύση να διευκόλυνε παρασκηνιακά την Ουκρανία να αποκτήσει έστω και ένα περιορισμένο πυρηνικό οπλοστάσιο. Υπήρξαν κάποιες τέτοιες αναφορές που δείχνουν ότι στη Μόσχα υπήρξε αυτή η ανησυχία. Είναι προφανές ότι εάν το Κίεβο αποκτούσε πυρηνικά, το τοπίο θα άλλαζε ποιοτικά. Η ρωσική εισβολή θα καθίστατο σχεδόν απαγορευτική, ενώ η Ουκρανία θα μετατρεπόταν εκ των πραγμάτων σε καρφί στο μάτι της Ρωσίας.<div><br />Η ενεργειακή πτυχή<br /><br />Το κρίσιμο ερώτημα που αναδύεται μετά την επιβολή από τη Δύση και των πρόσθετων εξαιρετικά αυστηρών οικονομικών κυρώσεων, είναι πώς θα εξελιχθεί η τρέχουσα τροφοδοσία της Ευρώπης με ρωσικό φυσικό αέριο. Μέχρι τώρα, η Μόσχα δήλωνε ότι θα συνεχίσει να ανταποκρίνεται στα συμβόλαια που έχει με ευρωπαϊκές χώρες και όλα δείχνουν ότι το εννοεί. Το ερώτημα προκύπτει από οι νέες κυρώσεις θα τορπιλίσουν και λειτουργικά και σε πολιτικό επίπεδο την τρέχουσα ενεργειακή συνεργασία.<br /><br />Από όσα είπε και ο Μπάιντεν, αυτό μάλλον θα αποφευχθεί. Εάν πάντως συμβεί, η Ρωσία θα στερηθεί σημαντικά έσοδα, ενώ η Ευρώπη το ρωσικό φυσικό αέριο και μάλιστα εν μέσω του χειμώνα. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, εάν διακοπεί η ροή του αερίου, θα προκύψει ένα μεγάλο ενεργειακό κενό, το οποίο δεν είναι πρακτικά δυνατόν να καλυφθεί από άλλες πηγές, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Το αμερικανικό LNG δεν είναι μόνο ακριβότερο. Είναι και αδύνατον να μεταφερθεί στη Γηραιά Ήπειρο στις ποσότητες που θα κάλυπταν το κενό.<br /><br />Όπως έχει ήδη φανεί, ο νέος Ψυχρός Πόλεμος, που είναι πλέον δεδηλωμένος, επηρεάζει τις Αγορές και κυρίως εκτοξεύει τις ήδη πολύ υψηλές τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ταλαιπωρημένη από την πανδημία και τον πληθωρισμό παγκόσμια οικονομία θα δεχθεί ένα νέο ισχυρότατο σοκ, το οποίο θα επηρεάσει άμεσα και πολύ αρνητικά το βιοτικό επίπεδο και των δυτικών κοινωνιών.<br /><br />Το νέο γεωπολιτικό τοπίο και η Ελλάδα<br /><br />Μεγάλο κόστος, βεβαίως, θα έχει και η Ρωσία, αν και διαφαίνεται ότι ο Πούτιν έχει καλύψει τα νώτα του, έχοντας κάνει μία κάποια παρασκηνιακή συμφωνία με τον Κινέζο πρόεδρο. Μπορεί το Πεκίνο να έχει τις διαφορές του με τη Μόσχα, αλλά έχει συνείδηση πως εάν η Δύση κατάφερνε να γονατίσει οικονομικά τη Ρωσία και ως εκ τούτου να την κάμψει και πολιτικά, στη συνέχεια θα ερχόταν και η σειρά της Κίνας, με την έννοια ότι οι Δυτικοί θα της ασκούσαν ασφυκτικές πιέσεις σ’ όλα τα επίπεδα. Κι αυτό έχει κρίσιμη σημασία για τον έλεγχο της Ευρασίας και κατ’ επέκταση για τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων στο πλαίσιο του νέου Ψυχρού Πολέμου.<br /><br />Έτσι όπως διαμορφώνεται, λοιπόν, η κατάσταση, ο άξονας Μόσχας-Πεκίνου μπορεί να μην έχει εξαγγελθεί, αλλά ήδη σφυρηλατείται στην πράξη. Ο κόσμος, άλλωστε, δεν είναι πλέον στη δεκαετία του 1990, είναι πολυπολικός όχι μονοπολικός. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ δεν είναι η μοναδική υπερδύναμη. Και βεβαίως, η Δύση δεν είναι αυτή που καθορίζει μονομερώς τον ρυθμό, στον οποίο χορεύει η παγκόσμια οικονομία. Η καθοριστική ανάδυση της Κίνας, αλλά και της Ινδίας, εκ των πραγμάτων προσφέρουν δυνητικά εναλλακτικές διεξόδους στην περικυκλωμένη και πιεζόμενη από τις δυτικές κυρώσεις ρωσική οικονομία.<br /><br />Το τελευταίο συμπέρασμα που πρέπει να συνάγουμε κι από το μέτωπο της Ουκρανίας είναι ότι το διεθνές δίκαιο έχει πλέον μετατραπεί σε κουρελόχαρτο. Για να είμαστε δίκαιοι, δεν έγινε τώρα με τη ρωσική εισβολή. Έχουν προηγηθεί οι Τούρκοι με την εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι Αμερικανοί με τις εισβολές στη μικρή Γρενάδα της Καραϊβικής (μέγεθος Ζακύνθου) στη δεκαετία 1980 και στο Ιράκ το 2003, αλλά και η νατοϊκή επέμβαση εναντίον της Σερβίας για την απόσχιση αρχικά του Κοσσυφοπεδίου και αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος αργότερα.<br /><br />Εάν, λοιπόν, δεν θέλουμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, οφείλουμε να ασκούμε κριτική προς κάθε πλευρά που καταπατά το διεθνές δίκαιο, χωρίς να δικαιολογούμε τις αμαρτίες των Ρώσων από τις αμαρτίες της Δύσης. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα, αλλά και το μιντιακό και η κοινή γνώμη, έχουν την επικίνδυνη τάση να εκλαμβάνουν το διεθνές δίκαιο ως αποτελεσματικό εργαλείο. Πολύ σωστά η Αθήνα επικαλείται στο διπλωματικό επίπεδο το διεθνές δίκαιο, αλλά όχι και να επαναπαύεται, θεωρώντας ότι η οχύρωση πίσω από αυτό είναι αποτελεσματική. Αυτό, ειδικά τώρα, συνιστά εξαιρετικά επικίνδυνη στερεοτυπική αυταπάτη.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιο είναι το γεωπολιτικό τοπίο που διαμορφώνει η ρωσική εισβολή.

Λυγερός Σταύρος Η κάμψη (σε μεγάλο βαθμό) της ουκρανικής αντίστασης από τις ρωσικές δυνάμεις είναι γεγονός –σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πλη...

Διαβάστε την συνέχεια

Εύκολα κρεμάς τον Σαντάμ όχι τον Πούτιν.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/02/rosia.jpg" width="817" /><br /><br /><b>Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br />Η είσοδος του Πούτιν στην Ουκρανία είναι, λογικά, το μακρύ φυτίλι για μια εκρηκτική διαδικασία τεμαχισμού της χώρας, σύμφωνα με τις διαθέσεις των κατοίκων και τα συμφέροντα της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Η ανεξαρτησία των Ντονιέσκ-Λουχάνσκ είναι έλασσον γεγονός, ένας μεζές, όπου το “κύριο πιάτο” παραμένει η διαμάχη ΗΠΑ-Ρωσίας για τον έλεγχο της Γερμανίας και της Δυτικής Ευρώπης, της ΕΕ.<br /><br />Το έλασσον φαίνεται ότι δεν θα οδηγήσει στο μείζον, σε μια ανοιχτή και τελεσίδικη ένοπλη σύγκρουση, επειδή η Δύση, συνεπής με τις διακηρύξεις της, δεν αναμιγνύεται στο πεδίο των ενόπλων συγκρούσεων. Η Ουκρανία είναι μόνη. Η Δύση συμπαρίσταται στέλνοντας λόγια παρηγοριάς. Δυστυχώς τα λόγια, μαζί με τόμους του Διεθνούς Δικαίου, δεν αποτρέπουν τον όποιο εχθρό να επιτεθεί.<br /><br />Οι ΗΠΑ είναι σαφέστατες: από την στιγμή που η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία θα σταματήσει η λειτουργία του αγωγού Nord Stream 2, ζωτικού για την οικονομία της Γερμανίας, λειτουργία που ακόμα δεν έχει καν αρχίσει. Από την στιγμή που επιτεθεί ο εχθρός, θα την πληρώσει ο καλύτερός μας φίλος! Μπαίνουμε στο πεδίο του παράλογου, της τρέλας. Τώρα είναι αλήθεια ότι κι εγώ υπερβάλλω. Η Γερμανία δεν ήταν ποτέ ο καλύτερος φίλος των Αμερικανών, αν θυμηθούμε ότι ο πρώτος Γραμματέας της Συμμαχίας λόρδος Ισμέϊ καθόρισε, με μια μνημειώδη διατύπωση, τον ιδρυτικό σκοπό του ΝΑΤΟ: «να κρατήσει τις ΗΠΑ εντός (της Ευρώπης) τη Ρωσία εκτός και τη Γερμανία πατημένη χάμω».<div><br />Ο Πούτιν δεν είναι Σαντάμ<br /><br />Η ΕΕ σχεδιάστηκε από τις ΗΠΑ, εν μέσω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ως προτεκτοράτο τους, εναντίον της ΕΣΣΔ. Η ΕΕ καλείται τώρα να πληρώσει, όπως κάθε υπηρέτης, τα σπασμένα του αφεντικού της, ας το έχουμε υπόψιν. Στις ΗΠΑ προέβλεπαν ρωσική εισβολή πότε χθες, πότε σήμερα, πότε αύριο. Δεν φοβούνται να πουν ψέματα, επειδή το ψέμα είναι στην υπηρεσία της ισχύος εν καιρώ πολέμου.<br /><br />Προ καιρού μας έδειχναν ένα δυστυχισμένο πουλί, έναν κορμοράνο βουτηγμένο στο πετρέλαιο, θύμα της θαλάσσιας μόλυνσης από τον Σαντάμ…μόνο που η φωτογραφία ήταν από τη Λατινική Αμερική! Ας θυμηθούμε και τα -ανύπαρκτα-“όπλα μαζικής καταστροφής” του Σαντάμ Χουσεΐν. Ο πατέρας της “είδησης”, ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, είπε πολύ αργότερα: “κάτι έπρεπε να πούμε για να δικαιολογήσουμε την εισβολή”! Τελικά είναι εύκολο να κρεμάσεις τον Σαντάμ, ενώ με τον Πούτιν δεν ξέρεις ποιος θα έχει το σκοινί στο λαιμό του.<br /><br />Μόλις κάτσει ο κουρνιαχτός η Δύση θα ασχοληθεί για τη ρύθμιση της ροής των καυσίμων, ώστε να αποφύγει τις συνέπειες των εχθροπραξιών, μιας και χωρίς άμεση παρέμβαση δυτικών Ένοπλων Δυνάμεων το, σύντομο, τέλος εξαρτάται αποκλειστικά από το Κρεμλίνο. Η μη ένοπλη επέμβαση της Δύσης προϋποθέτει, λογικά, προσυνεννόηση με τον Πούτιν για την τελική διευθέτηση του Ουκρανικού, όπου ο Μακρόν, ως ταχυδρόμος των ΗΠΑ, έπαιξε σημαντικό ρόλο. Και στα δικά μας; Θα ήταν αφελές να νομίζουμε ότι η Δύση έκανε τόσο κόπο εγκαθιστώντας ένα δικό της καθεστώς στο “ανέμελο” Κίεβο (όπως λένε οι ανταποκρίσεις) για να το χάσει εν μια νυκτί χωρίς να έχει προ- εισπράξει αντάλλαγμα.<br /><br />Οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει ένα ακόμα πόλεμο στοχεύοντας όχι τον εχθρό που κατονομάζουν, τους Ρώσους, αλλά τους φίλους τους, δηλαδή τους Ευρωπαίους. Ελέγχουν τις ευρωπαϊκές ελίτ, από τη Γερμανία ως τη Γαλλία και την Ελλάδα, αλλά δημιουργούν το κλίμα και τις αντικειμενικές συνθήκες για την αφύπνιση του κόσμου εναντίον τους. Πριονίζουν το κλαδί που κάθονται. Ωστόσο έχουν ορατό κέρδος την πλήρη υποταγή των Ευρωπαίων.<br />Η Ελλάδα και η σφήνα Λαβρόφ<br /><br />Τα ελληνοτουρκικά συνδέονται με το Ουκρανικό, ιδίως μετά την αντιρωσική στάση της Τουρκίας. Συμφέρον των ΗΠΑ είναι η ειρηνική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών, αδιάφορο αν παραδώσουμε κεκτημένα ή αλλιώς. Η Ρωσία προσκάλεσε τον Δένδια, αλλά το μήνυμα ήταν για τις ΗΠΑ ότι η Μόσχα δεν θα μείνει εκτός παιγνίου. Η Ρωσία είχε (με τη Γιάλτα) μερίδιο παρουσίας στην Ελλάδα και δεν θα το εγκαταλείψει αμαχητί. Με σύμμαχο μερίδα της ελληνικής ελίτ και όσους δεν διστάσουν να ελιχθούν για να διασώσουν περιουσία και εξουσία. Όχι αναγκαστικά μ’ αυτή την κυβέρνηση. Θα φυσήξουν θύελλες, μποφόρ, θα πέσουν κεραυνοί, για κάτι τέτοια.<br /><br /><br />Πολλά ελληνικά δημοσιεύματα στέλνουν μήνυμα ότι η Γερμανία θα μας ξαναστριμώξει, επαναφέροντας σκληρούς οικονομικούς όρους με τη λήξη της πανδημίας. Αν δύο γάϊδαροι αναστατώνουν τον (ξένο) αχυρώνα, τι θα κάνουν τρεις; Λάθος. Τρεις ήταν οι προστάτιδες Δυνάμεις μετά το Ναυαρίνο, εν δράσει και σήμερα. Με τους Βαυαρούς (Γερμανούς) έγιναν τέσσερεις. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να μιλήσει για τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα και για τα φαινόμενα τύπου Ιωακειμίδη, χωρίς να ‘χει στο νου του την παρεμβατική παρουσία του ποικίλου ξένου παράγοντα, κοιμάται όρθιος.<br /><br />Οι ανατροπές στην Ελλάδα μπορεί να είναι αιφνίδιες, άγνωστης ισχύος και δυναμικής, επειδή το καζάνι βράζει από καιρό χωρίς διέξοδο εκτόνωσης. Η “οπαδική βία” δεν δείχνει απλώς την υπαρκτή ηθική κατάπτωση, αλλά και κοινωνικό αδιέξοδο. Τα αστυνομικά μέτρα αναστέλλουν αλλά δεν θεραπεύουν. Η κυβέρνηση βάλλεται πανταχόθεν χωρίς, ως φαίνεται, λύσεις ρηξικέλευθες, αποτελεσματικές. Από τώρα ως το τέλος του καλοκαιριού θα δούμε πράματα και θάματα.<br /><br />ΥΓ Θερμή αποδοκιμασία της Ρωσίας, αλλά απόλυτη σιωπή για τις ίδιες πράξεις της Τουρκίας. Χωρίς σχόλιο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εύκολα κρεμάς τον Σαντάμ όχι τον Πούτιν.

Αποστολόπουλος Απόστολος Η είσοδος του Πούτιν στην Ουκρανία είναι, λογικά, το μακρύ φυτίλι για μια εκρηκτική διαδικασία τεμαχισμού της χώρας...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ας πάψουμε να ΄ μαστε δεδομένοι γιατί θα δεχτούμε πίεση από την Τουρκία»!.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="406" src="https://www.youtube.com/embed/hdJLNAj5ZTc" width="771" youtube-src-id="hdJLNAj5ZTc"></iframe></div><div><br /></div><b> Π.Θεοδωρακίδης</b><br />«Η Ρωσία προσπαθεί να αποφύγει το βρόγχο του ΝΑΤΟ που συνεχώς επεκτείνεται και γι ΄ αυτό αντέδρασε σπασμωδικά», λέει η Ταξίαρχος ε.α και γεωπολιτικός αναλυτής Παναγιώτης Θεοδωρακίδης.<br /><br />Ο κ. Θεοδωρακίδης επισημαίνει τα λάθη στις εκτιμήσεις της Δύσης και περιγράφει τον «κεραυνοβόλο πόλεμο» που κατά κάποιο τρόπο είναι επανάληψη όσων έκανε στη Γεωργία.<br /><br />Επισημαίνει ότι η κίνηση Πούτιν «δίνει αέρα σε αναθεωρητισμούς» , δείχνοντας την Τουρκία. «Μπορεί να βρεθούμε σε πολύ δύσκολη θέση ακόμη και με το γείτονα μας», λέει ο κ.Θεοδωρακίδης.<br /><br />«Η Τουρκία προσπαθεί πάντα να εισχωρεί σε κάθε κρίση για δικό της όφελος», υποστηρίζει. Αναφέρεται στη δήλωση Λαβρόφ περί «βόρειας Κύπρου», υπογραμμίζοντας ότι δεν επρόκειτο για λάθος.<br /><br />Για την ελληνική στάση και σ ΄ αυτή τη κρίση λέει ότι «αν δεν φωνάξουμε και εντός ΝΑΤΟ , ο άξονας Έβρος-Αιγαίο-Κύπρος θα δεχτεί πίεση… Ας πάψουμε να ΄ μαστε δεδομένοι».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ας πάψουμε να ΄ μαστε δεδομένοι γιατί θα δεχτούμε πίεση από την Τουρκία»!.

 Π.Θεοδωρακίδης «Η Ρωσία προσπαθεί να αποφύγει το βρόγχο του ΝΑΤΟ που συνεχώς επεκτείνεται και γι ΄ αυτό αντέδρασε σπασμωδικά», λέει η Ταξία...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η προπαγάνδα του Πούτιν και η «αμνησία» μέρους της ελληνικής ελίτ»!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/12/russian_army_Screenshot-2021-12-22-at-11.06.24-PM.png"><img height="366" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/12/russian_army_Screenshot-2021-12-22-at-11.06.24-PM-696x398.png" width="797" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br />Μαίνονται σφοδρές μάχες σε ολόκληρη την επικράτεια της Ουκρανίας. Μονάδες του ρωσικού στρατού, χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς, πυραύλους κρουζ και βαρύ πυροβολικό προσβάλλουν στρατιωτικούς και κυβερνητικούς στόχους.<br /><br />Περισσότερα από 80 ρωσικά βομβαρδιστικά συμμετέχουν από τις πρώτες ώρες στις αεροπορικές επιδρομές σε ολόκληρη την Ουκρανία και συνεχίζουν, εστιάζοντας κυρίως στην «απενεργοποίηση» της ουκρανικής αεράμυνας, στην καταστροφή αποθηκών πυρομαχικών και τους πύργους ελέγχου και τους διαδρόμους σε πολλά ουκρανικά αεροδρόμια.<br /><br />Η πρωτεύουσα της Ουκρανίας το Κίεβο, δέχεται αεροπορικές επιδρομές με στόχο τα κρατικά κτήρια και με τεθωρακισμένα άρματα μάχης που δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλοιό. Οι περιοχές κοντά στις πόλεις Σούμι, Πολτάβα, Μαριούπολη και άλλες παράκτιες περιοχές της νότιας Ουκρανίας, δέχονται σφοδρή επίθεση με ρωσικούς πυραύλους Κρουζ Kalibr, που εκτοξεύονται από ρωσικά υποβρύχια από τη Μαύρη Θάλασσα. <br /><br />Η πορεία, μέχρι τώρα, των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ρωσικού Στρατού, είχε την προβλεπόμενη εξέλιξη. Ήταν μια επιχείρηση κεραυνοβόλα, με κύρια χαρακτηριστικά, την ταχύτητα των κινήσεων των δυνάμεων και τα συντριπτικά χτυπήματα σε επιλεγμένους ζωτικής σημασίας στόχους.<br /><br />Προηγήθηκε μια παρατεταμένη επίθεση με πυραύλους που εκτοξεύονται από μακριά για να καταστρέψουν ουκρανικά αεροδρόμια, υποδομές της αεράμυνας και συστήματα ελέγχου του Ουκρανικού Στρατού..<br /><br />Η Ρωσία χρησιμοποίησε 250 χιλιάδες στρατιωτικού προσωπικού για το σύνολο των επιχειρήσεων στην Ουκρανία. Ο ουκρανικός στρατός συνολικά αριθμεί περί τις 120 χιλιάδες.<br /><br />Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν, ήταν επικεφαλής των προπαγανδιστικών και ψυχολογικών επιχειρήσεων, παραπλανώντας τους πάντες, επιμένοντας, ότι δεν υπάρχει περίπτωση στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία. Ενώ προσπαθεί, μέσω μια καλοστημένης προπαγανδιστικής εκστρατείας, του διαδικτύου και των φιλορωσικών ΜΜΕ, να δικαιολογήσει την παράνομη και ασύμμετρη χρήση στρατιωτικής βίας.<br /><br /> Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν σημαντικό οπλοστάσιο σύγχρονων όπλων και δυνατοτήτων στο οποίο η Ουκρανία δεν έχει απάντηση. Αν δεν ενισχυθεί άμεσα ο στρατός της Ουκρανίας, με σύγχρονο στρατιωτικό υλικό και μέσα και με στρατιωτικούς συμβούλους από το ΝΑΤΟ, η άμυνα της Ουκρανίας θα καταρρεύσει , όπως και η Κυβέρνηση του Ουκρανού πρόεδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι που παραμένει στόχος των Ρώσων.<br /><br />Το συμπέρασμα που θα πρέπει να συνάγουμε κι από το μέτωπο της Ουκρανίας είναι ότι το διεθνές δίκαιο, δεν αποτελεί σημείο αναφοράς για τα ισχυρά κράτη και έχει πλέον μετατραπεί σε κουρελόχαρτο. <br /><br />Όμως, αυτό δεν έγινε μόνο τώρα με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.<i> Έχουν προηγηθεί οι Τούρκοι με την εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι Αμερικανοί με τις εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας , αλλά και τη νατοϊκή επέμβαση εναντίον της Σερβίας, για την απόσχιση αρχικά του Κοσσυφοπεδίου και μετέπειτα την αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος.</i> <div><br /></div><div>Στρατιωτικές επεμβάσεις χωρίς νομιμοποιητική βάση, που απέφεραν δισεκατομμύρια κέρδη στις πολεμικές Βιομηχανίες και τις εταιρείες ανοικοδόμησης και σκόρπισαν τον θάνατο και την καταστροφή , την φτώχεια και τη δυστυχία στους άμαχους, τους ηλικιωμένους και τα γυναικόπαιδα, πόλεμοι, που θέρισαν τον ανθό της νεολαίας των στρατιωτών, που κλήθηκαν να υπηρετήσουν ενόπλως, ΙΔΑΝΙΚΑ , όπως αυτό της Ελευθερίας. Θύματα ενός άγριου ιμπεριαλιστικού οικονομικο-κοινωνικού πολέμου, που επιβάλει το «Κόμμα του Πολέμου» η ιδεολογική έκφραση των πολεμικών βιομηχανικών, που βρίσκεται στις ΗΠΑ και την Ρωσία και αλλού , ενός ανελέητου πολέμου χωρίς αρχές και αξίες, που η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την παραμικρή ηθική αυταξία, αλλά προσμετράτε ως ψυχρό αριθμητικό μέγεθος και ως παράπλευρες απώλειες.<br /><br />Παρεμπιπτόντως, έζησα και επέζησα, επί του πεδίου των πολεμικών επιχειρήσεων, την βαρβαρότητα του ΝΑΤΟ(ΗΠΑ) στην Γιουγκοσλαβία το 1999 με τους βομβαρδισμούς μέχρι και ψυχιατρείου στο Βελιγράδι και θυμάμαι το «ψυχρό» χαμόγελο του εκπροσώπου Τύπου του ΝΑΤΟ, όταν αναφερόταν στα αθώα ανθρώπινα θύματα, τους άμαχους και τους κατέτασσε στις παράπλευρες απώλειες.<br /><br /> Για αυτό οργίζομαι και θλίβομαι με τις <i>«περισπούδαστες» αναλύσεις του εσμού των συστημικών καιροσκόπων διεθνολόγων, γεωγράφων, πανεπιστημιακών, πολιτικών του εκσυγχρονιστικού λόμπυ και κωλοπετσωμένου (από την διαβόητη λίστα Πέτσα) μεγαλοδημοσιογραφων, που εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αποφεύγοντας όμως να αναφερθούν σε παρόμοια αποτρόπαια συμβάντα με πρωταγωνιστές τους αμερικανούς, ούτε καν για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο δεν λένε μια λέξη… Μάλιστα κάποιοι βλαμμένοι από δαύτους μιλάν και για «μικρό» πυρηνικό χτύπημα για να «φοβηθεί» και να συνετιστεί ο Πούτιν! </i>Με πιάνει ναυτία… μονολογώ «αντε γαμ@@@τε γελοίοι», κλείνω τηλεόραση – ραδιόφωνο και πηγαίνω να αγναντέψω το πέλαγος … </div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η προπαγάνδα του Πούτιν και η «αμνησία» μέρους της ελληνικής ελίτ»!

Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης Μαίνονται σφοδρές μάχες σε ολόκληρη την επικράτεια της Ουκρανίας. Μονάδες του ρωσικού στρατού, χρησιμοποιώντας β...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία-Δύση: Ένας Παγκόσμιος Πόλεμος χωρίς πυρηνικά ίσως και χωρίς σφαίρες!. Πώς μπορεί να γίνει.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/10/russian-hacker-2.jpg"><img height="371" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/10/russian-hacker-2-696x404.jpg" width="815" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Βασίλης Κοψαχείλης</b><br /><div>Ο διεθνολόγος Βασίλης Κοψαχείλης με ένα μικρό κείμενο-σχόλιο για την κρίση Ρωσίας-Ουκρανίας, περιγράφει το σενάριο μιας αναμέτρησης Ρωσίας-Δύσης που θα έχει διαστάσεις ολοκληρωτικού πολέμου, χωρίς πυρηνικά ,ακόμη και χωρίς σφαίρες. Θα είναι όμως καταστροφικός!<br /><br />Όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από το επίπεδο “συμφέροντα – κέρδος/κόστος” και πάνε σε επίπεδο “τη σκότωσα γιατί με απατούσε”, στη συλλογική συνείδηση καταγράφεται “ως έγκλημα τιμής” και οι εκτιμήσεις από εμάς τους διεθνολόγους είναι παρακινδυνευμένες!<br /><br />Αυτό έχει συμβεί με τον Πούτιν προσωπικά και μια στενή ομάδα ανθρώπων που τον περιβάλλει σχετικά με την Ουκρανική τραγωδία!<br /><br />Έχουν διαπράξει ένα Έγκλημα Τιμής!<br /><br />(Στο τέλος αυτής της ιστορίας, όπως δημόσια δεσμεύτηκα, σκοπεύω να σας γράψω πολλά και κυρίως να σας γράψω πως εμείς αποφύγαμε να γίνουμε μενού στο ρωσικό τραπέζι…)<br /><br />ΤΙ ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ… ΤΟ ΑΚΡΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΚΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ<br /><br />Γίνονται διαπραγματεύσεις ΗΠΑ – Ευρωπαίων, με την Γερμανία ακόμη να αντιδρά, να μπλοκαριστεί η Ρωσία από το παγκόσμιο διατραπεζικό σύστημα πληρωμών SWIFT. <br /><br />Προχθές, σε μήνυμά του ο Πούτιν είπε ακριβώς τα εξής: “Δεν πρόκειται να πλήξουμε το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, όσο η Ρωσία αποτελεί μέρος αυτού”. <br /><br />Τι λέει στους Δυτικούς αυτό;<br /><br />Καταλαβαίνω ως ένα βαθμό τις οικονομικές κυρώσεις, αλλά αν πάτε να με πονέσετε (δηλαδή, αν με πειράξετε στα ενεργειακά μου συμφέροντα και στο SWIFT) τότε να περιμένετε αντιδράσεις, οι οποίες μπορεί να είναι από το μπλοκάρισμα των κοινωνικών δικτύων (με δεκάδες δις ζημιά), ως το μπλοκάρισμα στη ροή ΦΑ και ως το ακραίο, αλλά υπαρκτό σενάριο δολιοφθοράς του παγκόσμιου δικτύου οπτικών ινών (δηλαδή άντε για χαρά βρυσούλες σε επικοινωνίες, ιντερνετ, κλπ) που η όποια αποκατάσταση θα πάρει μέρες, με εναλλακτικά σχέδια (εκεί να δείτε τι έχει να γίνει…) και με τρις ζημιά στη Δυτική τουλάχιστο οικονομία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσία-Δύση: Ένας Παγκόσμιος Πόλεμος χωρίς πυρηνικά ίσως και χωρίς σφαίρες!. Πώς μπορεί να γίνει.

Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης Ο διεθνολόγος Βασίλης Κοψαχείλης με ένα μικρό κείμενο-σχόλιο για την κρίση Ρωσίας-Ουκρανίας, περιγράφει το σενάρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάποτε ήταν δικά μας εδάφη! Αναπολεί τις σφαγές και τις κατακτήσεις ο Ερντογάν

<img height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/11/ERDOGAN-KLAMA-720x400.jpg" width="790" /><br /><br />Σχολιάζοντας τις εξελίξεις και την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία ο Τούρκος πρόεδρος θυμήθηκε πως κάποτε η Ελλάδα και άλλες γειτονικές χώρες της Τουρκίας, ήταν τμήμα της χώρας του. Και μέσα στην γενικότερη αναταραχή ο Ταγίπ Ερντογάν, θυμήθηκε τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας, ανάμεσά τους και την Ελλάδα, που έως τις αρχές του προηγούμενου αιώνα ήταν τμήμα της δικής του πατρίδας.<br /><br />Σχολιάζοντας τις εξελίξεις και την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, ο Τούρκος πρόεδρος υπεραμύνθηκε της ευρωπαϊκής ταυτότητας της Τουρκίας, λέγοντας πως δεν είναι μόνο κομμάτι της Ευρώπης λόγω της Ανατολικής Θράκης, αλλά και λόγω της ιστορίας και του πολιτισμού.<br /><br />«Η Τουρκία και το δηλώνω αυτό αφήνοντας στην άκρη τις υπόλοιπες σελίδες της ιστορίας της, ακόμη από τον πρώτο αιώνα των Οθωμανών είναι μια ευρωπαϊκή χώρα. Εδάφη πάνω στα οποία σήμερα βρίσκονται πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα, ήταν τμήματα της δικής μας πατρίδας. Και σήμερα πέρα και από τους ιστορικούς και κοινωνικούς δεσμούς μας, με την περιοχή της Θράκης αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης» δήλωσε συγκεκριμένα ο Τούρκος πρόεδρος, που και αυτές τις δύσκολες ώρες για την ευρωπαϊκή ήπειρο δεν αφήνει στην άκρη τις νέο-οθωμανικές αναφορές του.<div><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάποτε ήταν δικά μας εδάφη! Αναπολεί τις σφαγές και τις κατακτήσεις ο Ερντογάν

Σχολιάζοντας τις εξελίξεις και την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία ο Τούρκος πρόεδρος θυμήθηκε πως κάποτε η Ελλάδα και άλλες γειτονικές χώρες τ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Οι εθνικοί ακρωτηριασμοί κοστίζουν περισσότερο… άρα ετοιμαστείτε”.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/06/HELLENIC-NAVY-ARMED-FORCES-15-790x400.jpeg" width="852" /><br /><br />Του <b>Δημήτρη Καμπουράκη</b><br />Υπάρχουν καιροί διεθνούς σταθερότητας και ηρεμίας, υπάρχουν και καιροί αναθεωρητισμού. Αυτοί που ξέρουν ότι πίσω από τους καθαρούς ορίζοντες λουφάζουν καταιγίδες και προετοιμάζονται πριν ξεσπάσει η θύελλα, είναι οι έξυπνοι και οι προνοητικοί. Εκείνοι πάλι που νιώθουν τον κυκλώνα να στροβιλίζεται γύρω τους αλλά παραμένουν απαθείς και απροετοίμαστοι, είναι είτε εγκληματίες έναντι του εαυτού τους, είτε αφελείς και ηλίθιοι.<br /><br />Σήμερα ζούμε σε εποχές αναθεωρητισμού. Συνθήκες αμφισβητούνται, εθνικά σύνορα ξανασχεδιάζονται, στρατοί καταλύουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, χώρες καταλαμβάνονται διά της βίας, ο χάρτης του κόσμου μας ξανασχεδιάζεται. Οι αυθαίρετες απαιτήσεις του ισχυρού, γίνονται νόμος για τον ανίσχυρο. Κι εμείς ως έθνος, ως χώρα, ως κοινωνία, επιπλέουμε ασταθώς μέσα στη διακεκαυμένη ζώνη. Τι άραγε έχουμε καθήκον να κάνουμε;<br /><br />Η απάντηση είναι απλή, χωρίς να είναι εύκολη ή ανώδυνη. Πρώτον, να προσδεθούμε σ’ ένα μεγάλο από τα διεθνή στρατόπεδα, μονάχοι μας μέσα στη διεθνή θύελλα θα βουλιάξουμε αύτανδροι. Σ’ ένα στρατόπεδο που η εσωτερική του συγκρότηση θα συμβαδίζει με τη δημοκρατική αντίληψη που έχουμε για τη λειτουργία των κοινωνιών μας. Αυτό το έχουμε. Είμαστε μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Ουκρανική όμως περίπτωση έδειξε ότι αυτό δεν αρκεί. Σαν έρθει η κρίσιμη ώρα, παρά την ένταξη μας στον σωστό (και ευνοϊκό για τα συμφέροντα μας) συνασπισμό, θα χρειαστεί να πολεμήσουμε μόνοι μας. Εκτός κι αν ως λαός ή ως ηγεσία καταλήξουμε ότι είναι μάταιη κάθε αντίσταση, οπότε παραμείνουμε αδρανείς και αφάσιοι, ελπίζοντας ότι ο διάχυτος αναθεωρητισμός δεν θα μας περιλάβει.<br /><br /><div>Αν όμως έχουμε πεποίθηση ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, τότε δεν υπάρχει άλλη λύση από τη στρατιωτική προετοιμασία. Για να το πω ακριβέστερα, πρέπει να μεταβληθούμε σε αστακό. Ξέρω ότι δεν είναι η δημοφιλέστερη άποψη, ποιος προτιμά να ξοδεύει τα χρήματα του σε μηχανές του ολέθρου, αντί να τα διοχετεύει σε έργα ειρήνης και ευημερίας;<br /><br />Το προαιώνιο ερώτημα όμως, «βούτυρο ή κανόνια», έχε από καιρό απαντηθεί. Δίχως κανόνια να σε υπερασπιστούν, δεν θα φας ποτέ βούτυρο. Και τα παλαιοκομμουνιστικά τραγούδια «τι τα θέλουν τα ντουφέκια, τι τα θέλουν τα σπαθιά / να τα κάνουμε τραχτέρια να δουλεύει η αγροθιά», έχουν πλειστάκις κονιορτοποιηθεί ιστορικά. Ρίξτε μια ματιά στα ανατιναγμένα τρακτέρ της ουκρανικής στέπας και θα αντιληφθείτε περί ποίου πράγματος γράφω. Η ελληνική ιστορία πάντως μας διδάσκει επί όλων αυτών, αν είμαστε διατεθειμένοι να τη διαβάσουμε.<br /><br />Όταν (σε άλλους αναθεωρητικούς καιρούς) η χώρα απέκτησε το θωρηκτό Αβέρωφ, η αγορά του ήταν πολύ πέραν των οικονομικών δυνατοτήτων μας παρά τη δωρεά του ηπειρώτη εθνικού ευεργέτη που έδωσε το 50% της αξίας του. Αν το 1909 στην εξουσία βρίσκονταν πολιτικοί κι όχι ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος που δεν χαμπάριαζε από οικονομικές διαχειρίσεις και ισοσκελισμένος προϋπολογισμούς, η Ελλάδα δεν θα είχε ποτέ παραγγείλει το Αβέρωφ. Και τώρα ο Ερντογάν θα είχε έξοδο στο Αιγαίο και θα μιλούσαμε επί άλλης βάσεως.<br /><br />Κι όταν (σε άλλους αναθεωρητικούς καιρούς) οι Γερμανοί ζήτησαν από τον Μποδοσάκη να τους πουλήσει σε αστρονομική τιμή όλη την παραγωγή κι όλα τα αποθέματα της ΠΥΡΚΑΛ (ήταν το 1938), αυτός πήγε στον Μεταξά και τον ενημέρωσε ότι οι Γερμανοί σκοπεύουν να αφήσουν τον ελληνικό στρατό χωρίς πυρομαχικά. Και τότε ο δικτάτορας, παρά την τρισάθλια οικονομική κατάσταση του κράτους, πλήρωσε στον βιομήχανο μια εξωφρενική τιμή και τα κράτησε τις οβίδες και τις σφαίρες στη χώρα. Έτσι μπορέσαμε να πολεμήσουμε στην Αλβανία.<br /><br />Η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητα κοστίζουν. Όμως οι εθνικοί ακρωτηριασμοί κοστίζουν περισσότερο. Δείτε τους Ουκρανούς σήμερα και θα το διαπιστώσετε.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Οι εθνικοί ακρωτηριασμοί κοστίζουν περισσότερο… άρα ετοιμαστείτε”.

Του Δημήτρη Καμπουράκη Υπάρχουν καιροί διεθνούς σταθερότητας και ηρεμίας, υπάρχουν και καιροί αναθεωρητισμού. Αυτοί που ξέρουν ότι πίσω από ...

Διαβάστε την συνέχεια