Έριξε τη… βόμβα η Bundesbank. Έρχεται κραχ στη Γερμανία, άφαντος ο Friedrich Merz, στην άβυσσο της κρίσης η Γαλλία.

<img height="409" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/0cb5e463cecd769d09bfb641247f1f8c_XL.jpg?v=2" width="705" /><br /><br /><div>Πρωτοφανής προειδοποίηση της Bundesbank για δημοσιονομική κατάρρευση<br /><br />Η γερμανική κυβέρνηση, μέσω της δημιουργίας "ειδικών ταμείων" και σκιωδών προϋπολογισμών, αποφεύγει τη δημοσιονομική διαφάνεια και υπονομεύει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο – μια πρακτική που πλέον επικρίνεται έντονα τόσο από την Bundesbank όσο και από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ελέγχου.<br />Εν τω μεταξύ, η Γαλλία προσφέρει μια προειδοποίηση για το που οδηγεί αυτός ο δρόμος.<br />Το πολιτικό χάος στο Παρίσι κορυφώθηκε την περασμένη εβδομάδα με την υποβάθμιση της γαλλικής κρατικής χρέωσης από την Fitch Ratings από AA– σε A+.<br />Η Γαλλία έχει βυθιστεί σε έναν κύκλο χρέους, τροφοδοτούμενο από απελέγκτητες δημόσιες δαπάνες και μια λανθασμένη προσπάθεια να καλυφθούν κοινωνικές ρήξεις μέσω φθηνού πιστωτικού χρήματος.<br /><br />Σκιώδεις προϋπολογισμοί και κρατισμός<br /><br />Αντί να αποφεύγει τα λάθη της Γαλλίας, η Γερμανία φαίνεται αποφασισμένη να τα ακολουθήσει.<br />Η δημοσιονομική πειθαρχία που χαρακτήριζε την μεταπολεμική εποχή έχει χαθεί για πάντα.<br />Στη Βερολίνο, υπάρχει ευρεία συναίνεση: με δημιουργικές λογιστικές τεχνικές υπό τη μορφή "ειδικών ταμείων", η δημοσιονομική "φρένα" απλώς αγνοείται.<br />Η κορυφή αυτής της νέας στρατηγικής είναι το πακέτο χρέους τρισεκατομμυρίων ευρώ του Καγκελάριου Friedrich Merz, το οποίο περιλαμβάνει ένα ειδικό ταμείο 500 δισεκατομμυρίων ευρώ.<br /><br />Η επίσημη δικαιολόγηση είναι ευγενής: οι αμυντικές δαπάνες δεν πρέπει να περιορίζονται από την αγορά ομολόγων, ενώ η φθίνουσα υποδομή της Γερμανίας πρέπει να εκσυγχρονιστεί.<br />Παρουσιασμένο με ωραίο τρόπο από τα μέσα ενημέρωσης, το γερμανικό κοινό αναμένεται να αποδεχθεί αυτό το νέο βουνό χρέους. Στο τέλος, είναι δήθεν "για το καλό όλων".<br />Ωστόσο, η Γερμανική Ένωση Φορολογουμένων χαρακτήρισε τα ειδικά ταμεία ακριβώς όπως είναι: ένα τεράστιο σχέδιο μετατόπισης χρέους.<br />Στην πράξη, δαπάνες που θα έπρεπε να χρηματοδοτούνται μέσω φόρων, ήσυχα μεταφέρονται σε σκιώδεις προϋπολογισμούς που εξαρτώνται από νέες δανειοδοτήσεις.<br />Παντού ελιγμός<br /><br />Η αγορά ομολόγων από μόνη της έχει γίνει λίγο περισσότερο από παράγωγο της νομισματικής πολιτικής.<br />Το Βερολίνο, όπως και οι γειτονικές της χώρες στην Ευρώπη, βασίζεται σαφώς στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να διατηρεί το χρέος ρευστό και να επέμβει όποτε οι επενδυτές αποσύρονται.<br />Μαζί με την παρεμβατικότητα των Βρυξελλών, έχει δημιουργηθεί ένα πολιτικό πλαίσιο που ενθαρρύνει ανοιχτά την υπέρβαση του κράτους.<br />Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος έχει σχεδόν εξαφανιστεί.<br />Περισσότερο από το ήμισυ του ΑΕΠ της Γερμανίας περνά πλέον από τα χέρια του κράτους – ένα επίπεδο παρέμβασης που ήταν αδιανόητο πριν από μια γενιά.<br />Η στρατηγική συναίνεση στο Βερολίνο είναι εντυπωσιακή: το ίδιο το κράτος που δημιούργησε την κρίση – μέσω καταπιεστικών κανονισμών, μιας αυτοπροκαλούμενης ενεργειακής καταστροφής, διογκωμένων δημοσίων οικονομικών και συντριπτικής φορολογίας – τώρα ισχυρίζεται ότι θα λύσει την κρίση επιμένοντας στην παρέμβαση.<br />Η λογική μοιάζει με εκείνη ενός κλεπτοκρατικού αλκοολικού σε μπαρ: συνεχώς χρεώνει, δανείζεται από τους γείτονές του, και όταν η γενναιοδωρία εξαντλείται, κλέβει απευθείας από το ταμείο.<br />Τελικά, αυτό το ξέσπασμα χρέους, αυτή η εξάρτηση από τον κεντρικό σχεδιασμό, είναι που θα καταστρέψει τη Γερμανία τόσο ως πολιτικό όσο και ως οικονομικό μοντέλο.<br /><br />Κριτική από απρόσμενες πηγές<br /><br />Ωστόσο, τώρα έχει προκύψει κριτική από μια απρόσμενη πηγή: την Bundesbank.<br />Σπάνια επεμβαίνει στην καθημερινή πολιτική, αλλά η κεντρική τράπεζα χρησιμοποίησε την έκθεσή της για τον Αύγουστο για να επικρίνει τη χρήση των ειδικών ταμείων.<br />Προειδοποίησε ευθέως ότι δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν προοριστεί για τους τοπικούς δήμους πιθανότατα θα χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν υφιστάμενα δημοσιονομικά κενά, αντί να χρηματοδοτήσουν έργα υποδομής και κλιματικής αλλαγής, όπως είχε υποσχεθεί.<br />Η Bundesbank τόνισε επίσης την απουσία αποτελεσματικών δομών ελέγχου αποδοτικότητας.<br />Με την εκχώρηση μεγάλων τμημάτων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού σε ειδικά ταμεία, το Βερολίνο συγκαλύπτει τη πραγματική δημοσιονομική του κατάσταση και υπονομεύει την πειθαρχία του προϋπολογισμού.<br /><br />Η παρεμβατική πολιτεία<br /><br />Η στάση της Bundesbank ενισχύεται από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ελέγχου, το οποίο εδώ και μήνες απαιτεί περιορισμένη και στοχευμένη χρήση των νέων πιστωτικών ταμείων.<br />Έχει ζητήσει από το Βερολίνο να διατηρήσει το δικαίωμα να ανακτήσει τα χρήματα που καταχρώνται – ένα μέτρο βασισμένο στην πικρή εμπειρία.<br />Οι προηγούμενοι προϋπολογισμοί, από τα ταμεία ένταξης μέχρι τα φουσκωμένα πακέτα βοήθειας για την COVID-19, είχαν προγραμματιστεί υψηλά ώστε το περίσσιο χρήμα να μπορεί αργότερα να μεταφερθεί για να καλύψει τα ελλείμματα της κοινωνικής πρόνοιας.<br />Το κόλπο είναι απλό: το νέο χρέος κρύβεται από το κοινό, ενώ τα πραγματικά κόστη μετατοπίζονται στο μέλλον.<br />Ένα βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα ενίσχυσης μπορεί να προσφέρει στην κυβερνητική συμμαχία αναπνοή απέναντι στην αυξανόμενη αντιπολίτευση – αλλά με το τίμημα της διαρθρωτικής παρακμής.<br /><br />Ευθεία πορεία προς την αφερεγγυότητα<br /><br />Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι το Βερολίνο χρησιμοποιεί σκιαγραφημένους προϋπολογισμούς για να κερδίσει χρόνο.<br />Υπάρχει διακομματική πεποίθηση στην πρωτεύουσα ότι η δημιουργική λογιστική και η υπερβολική κρατική ζήτηση μπορούν κάπως να λύσουν τόσο την δημοσιονομική κρίση όσο και τη δομική οικονομική ύφεση.<br />Αλλά αυτό είναι απλώς μια ψευδαίσθηση του Κέινς.<br />Το κράτος ως Λεβιάθαν, που προσποιείται ότι είναι παντοδύναμο – και όμως συνεχώς συγκρούεται με την πραγματικότητα.<br />Όταν αποτυγχάνει ο κεντρικός σχεδιασμός, η ευθύνη πάντα μεταφέρεται στην αγορά ομολόγων, η οποία αρνείται πεισματικά να αποδεχτεί την αυταπάτη ότι οι χρηματοδοτούμενες από χρέος παρεμβάσεις μπορούν να λύσουν τα πάντα.<br />Ανεξαρτήτως της δομής τους, τα «ειδικά ταμεία» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μνημείο πολιτικής αποτυχίας.<br />Η ευθύνη ανήκει στον Καγκελάριο Friedrich Merz, ο οποίος ενέκρινε το σχέδιο τόσο για λόγους συμμαχίας όσο και από προσωπική πεποίθηση.<br />Η αρχή παραμένει σαφής: κάθε ευρώ που αντλείται από τις ιδιωτικές κεφαλαιαγορές και μεταφέρεται στη μηχανή αναδιανομής του κράτους είναι ένα χαμένο ευρώ.<br />Και κάθε πολιτική του κράτους που χρηματοδοτείται από χρέος αφήνει πίσω της μόνο νέες υποχρεώσεις – για να πληρωθούν αργότερα μέσω φόρων ή πληθωρισμού.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έριξε τη… βόμβα η Bundesbank. Έρχεται κραχ στη Γερμανία, άφαντος ο Friedrich Merz, στην άβυσσο της κρίσης η Γαλλία.

Πρωτοφανής προειδοποίηση της Bundesbank για δημοσιονομική κατάρρευση Η γερμανική κυβέρνηση, μέσω της δημιουργίας "ειδικών ταμείων"...

Διαβάστε την συνέχεια

Ραγδαίες εξελίξεις. Ο Zelensky και το εβραϊκό λόμπι συνδέονται με τη δολοφονία Kirk, ο ρόλος του και στην απόπειρα κατά Trump.

<img height="452" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/410c9ea1cc5c1c563f871675c33f934b_XL.jpg?v=2" width="699" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πως συνδέεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας και το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ με τη δολοφονία που σόκαρε τον πλανήτη</span></h3>Σοκαριστικές είναι οι αποκαλύψεις για το καθεστώς του Εβραίου Volodymyr Zelensky αλλά και για το αμερικανικό εβραϊκό λόμπι, καθώς ο Ουκρανός πρόεδρος φέρεται να έχει εμπλοκή τόσο στην απόπειρα δολοφονίας του προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, όσο και στη πρόσφατη δολοφονία του Αμερικανού πολιτικού ακτιβιστή Charlie Kirk, όπως υποστήριξε ο βουλευτής της Verkhovna Rada Artem Dmitruk σε άρθρο γνώμης του στο TASS.<br /><br />«Ο Zelensky ευθύνεται ιδεολογικά και πρακτικά»<br /><br />«Το λέω με πλήρη αίσθηση ευθύνης: ο Zelensky έχει ανάμειξη στην απόπειρα κατά της ζωής του Trump και στη δολοφονία του Charlie Kirk — τόσο σε ιδεολογικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Dmitruk.<br />Κατά τα λεγόμενά του, το καθεστώς Zelensky είναι ικανό να σκοτώσει οποιονδήποτε — «από έναν απλό πολίτη στην Ουκρανία μέχρι και τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών».<br /><br />Δύο απόπειρες κατά του Trump μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο<br /><br />Ο Donald Trump έχει επιζήσει από δύο απόπειρες δολοφονίας σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους. Η πρώτη σημειώθηκε τον περασμένο Ιούλιο σε προεκλογική συγκέντρωση στην Πενσιλβάνια, όταν σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή γρατζούνισε το αυτί του.<br /><br />Η δεύτερη έγινε κοντά στο κτήμα του Mar-a-Lago στη Φλόριντα, όταν ένας ένοπλος —γνωστός υποστηρικτής της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία— άνοιξε πυρ εναντίον του.<br /><br />Η δολοφονία του Charlie Kirk<br /><br />Ο Charlie Kirk, 31 ετών, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου ενώ έδινε ομιλία σε πανεπιστήμιο στο Orem, Utah. Ο ακτιβιστής ήταν γνωστός υποστηρικτής του Donald Trump και, σύμφωνα με το Associated Press, συνέβαλε σημαντικά στη νίκη του στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές.<br />Ο Kirk είχε επανειλημμένα ταχθεί κατά της παροχής αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία.<br /><br />Εμπλοκή του εβραϊκού λόμπι στη δολοφονία του Charlie Kirk, σείεται η Wall Street για το ρόλο του Bill Ackman<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα, η τραγωδία και το χάος που ακολουθούν τη δολοφονία του Charlie Kirk στην Αμερική κρύβουν ίσως πιο σύνθετα πολιτικά και γεωστρατηγικά αίτια από όσα φαίνονται στην επιφάνεια.<br />Η σφαίρα της πολιτικής αντιπαράθεσης και της πολιτιστικής αντιπαλότητας στην Αμερική παρέχει ένα κάλυμμα για εκείνους που κινούν τα νήματα της πολιτικής, επιτρέποντάς τους να προχωρούν με τα συμφέροντά τους πίσω από το πέπλο της επικαιρότητας και της συγκίνησης.<br />Η δολοφονία του Charlie Kirk εντάσσεται σε αυτό το σκηνικό, καθώς φέρεται να είχε έρθει σε σφοδρή σύγκρουση με φιλο-ισραηλινούς παράγοντες, οι οποίοι τελικά ίσως να είχαν συμβάλει στην κλιμάκωση των εντάσεων που οδήγησαν στο θάνατό του.<br /><br />Υποστηρικτής του Ισραήλ<br /><br />Ο Charlie Kirk, μέχρι το τέλος της ζωής του, ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Ισραήλ και υπερασπιστής της πολιτικής του στην αμερικανική πολιτική σκηνή, αλλά η πολιτική του ιδεολογία άρχισε να υποβάλλει κρίσιμα ερωτήματα γύρω από την επιρροή του Ισραήλ στις ΗΠΑ.<br />Σύμφωνα με δημοσίευμα του The Grayzone, αυτή η αλλαγή στάσης ήρθε σε πλήρη σύγκρουση με ισχυρούς φιλο-ισραηλινούς παράγοντες που διαμορφώνουν την αμερικανική πολιτική, με χαρακτηριστικό παράδειγμα μια συνάντηση που του οργάνωσε ο δισεκατομμυριούχος Bill Ackman, το πρώτο πλάνο μιας πολιτικής σύγκρουσης με το Ισραήλ.<br />Η συνάντηση, η οποία έλαβε χώρα στις αρχές Αυγούστου, οργανώθηκε στην περιοχή των Hamptons με τον ισχυρισμό ότι θα συζητούσαν την άνοδο του σοσιαλιστή υποψηφίου Zohran Mamdani στον αγώνα για τον δήμο της Νέας Υόρκης.<br />Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει το The Grayzone, η συνάντηση μετατράπηκε σε μια «ενέδρα» για τον Kirk, με τον Ackman και άλλους φιλο-σιωνιστές να τον επιτίθενται για την αυξανόμενη κριτική του προς την πολιτική του Ισραήλ.<br />Ανάμεσα στους συμμετέχοντες ήταν πρόσωπα όπως ο Seth Dillon, διευθύνων σύμβουλος του Babylon Bee, η Xaviaer DuRoussear από το PragerU, η Emily Wilson (γνωστή για την επιρροή της στα social media), και άλλοι φιλο-σιωνιστές.<br /><br />Σύμφωνα με πηγές, η συζήτηση επικεντρώθηκε στην κατηγορία ότι ο Kirk είχε «προδώσει» τη στήριξή του προς το Ισραήλ και υπήρξε έντονη πίεση να υποχωρήσει από τη νέα του στάση.<br /><br />Εκβιασμοί<br /><br />Μάλιστα, σύμφωνα με μια πηγή, ο Kirk φέρεται να εξέφρασε ανησυχία ότι ενδέχεται να τον εκβιάζουν, καθώς του παρουσίασαν μια λίστα με τα «εγκλήματά» του κατά του Ισραήλ.<br />Η συνάντηση αυτή, παρά την έντονη αντίδραση από τον Ackman, άφησε τον Kirk με αίσθημα φόβου και αβεβαιότητας για το μέλλον του.<br />Ο ίδιος ο Ackman, σε επικοινωνία με το The Grayzone, αρνήθηκε κατηγορηματικά τις κατηγορίες και υποστήριξε ότι η συζήτηση ήταν «πολιτισμένη» και ότι ο ίδιος και ο Kirk παρέμειναν σε καλές σχέσεις μετά τη συνάντηση, παρά τις διαφορές τους για το Ισραήλ.<br />Ωστόσο, δεν παρουσίασε καμία «απόδειξη» για να υποστηρίξει τη δική του εκδοχή των γεγονότων, όπως είχε αναφέρει σε προηγούμενη επικοινωνία του.<br /><br />Η επιρροή στον Trump<br /><br />Πέρα από τη συνάντηση με τον Ackman, η πολιτική ρήξη του Kirk με το Ισραήλ φάνηκε να κλιμακώνεται περαιτέρω τους μήνες πριν από τη δολοφονία του.<br />Ειδικότερα, σε συνάντηση με τον Πρόεδρο Donald Trump, ο Kirk προσπάθησε να πείσει τον Trump να μην εμπλακούν οι ΗΠΑ στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.<br />Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Trump αντέδρασε με έντονο τρόπο και διέκοψε τη συζήτηση. Μετά από αυτή τη συνάντηση, ο Kirk βρέθηκε αντιμέτωπος με έντονες πιέσεις από ισχυρούς υποστηρικτές του Ισραήλ, ενώ φέρεται να φοβήθηκε ακόμη και ότι ήταν στόχος εκβιασμού.<br />Αυτή η πίεση κορυφώθηκε τον Ιούλιο, όταν ο Kirk και άλλοι στο TPUSA εξέφρασαν δημόσια κριτική για την επιρροή του Ισραήλ στη διακυβέρνηση του Trump, κάτι που ενίσχυσε την απογοήτευση από την πλευρά των φιλο-ισραηλινών παραγόντων.<br />Αξιοσημείωτο είναι ότι λίγες εβδομάδες πριν από τη δολοφονία του, ο Netanyahu προσπάθησε να προσεγγίσει τον Kirk, προσφέροντάς του χρηματοδότηση για το TPUSA, πρόταση την οποία ο Kirk απέρριψε κατηγορηματικά.<br />Μάλιστα, δύο εβδομάδες πριν από το θάνατό του, του προτάθηκε να ταξιδέψει στο Ισραήλ για συνάντηση με τον Netanyahu, προσφορά την οποία επίσης αρνήθηκε.<br />Η κριτική του Kirk προς το Ισραήλ κορυφώθηκε τον Αύγουστο, όταν συμμετείχε στην εκπομπή The Megyn Kelly Show και εξέφρασε δημοσίως την απογοήτευσή του για την αδυναμία να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση του Ισραήλ χωρίς να χαρακτηριστεί προδότης.<br />Σε μια τελευταία συνέντευξη στο Charlie Kirk Show, εξέφρασε ανοιχτά αμφιβολίες για τις δράσεις του Ισραήλ στη Γάζα, κάτι που προκάλεσε την ανησυχία του συνεργάτη του, Ben Shapiro.<br /><br />Η επόμενη ημέρα<br /><br />Μετά τη δολοφονία του, ο Shapiro και άλλοι φιλο-ισραηλινοί παράγοντες έσπευσαν να αναλάβουν την κληρονομιά του Kirk, χαρακτηρίζοντας τον «υποστηρικτή του Ισραήλ», ενώ ο ίδιος ο Netanyahu πήρε τον λόγο και αναφέρθηκε στο θάνατό του, προσπαθώντας να καθησυχάσει τη δημόσια γνώμη ότι το Ισραήλ δεν είχε καμία εμπλοκή στο τραγικό γεγονός.<br />Ωστόσο, αυτή η αποδοχή του θανάτου του ως πολιτικού «ήρωα» φαίνεται να αποκρύπτει τις πολιτικές εντάσεις που είχαν οδηγήσει τον Kirk σε πλήρη ρήξη με το Ισραήλ.<br />Αν και το ερώτημα για την εμπλοκή του Ισραήλ στην δολοφονία του Charlie Kirk παραμένει ανοιχτό, οι ενδείξεις δείχνουν ότι η πολιτική του σταδιακή απομάκρυνση από την πλήρη υποστήριξη του Ισραήλ έπαιξε κρίσιμο ρόλο στο να γίνει στόχος εκβιαστικών πιέσεων από ισχυρά συμφέροντα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ραγδαίες εξελίξεις. Ο Zelensky και το εβραϊκό λόμπι συνδέονται με τη δολοφονία Kirk, ο ρόλος του και στην απόπειρα κατά Trump.

Πως συνδέεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας και το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ με τη δολοφονία που σόκαρε τον πλανήτη Σοκαριστικές είναι οι αποκαλύψεις...

Διαβάστε την συνέχεια

Ραγδαίες εξελίξεις: Η Αμερική ετοιμάζεται για πόλεμο… Ακόμη και το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Κίνα κρατούν τα προσχήματα…

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/85d827cb5154f8c01fcfc385ef9c63ab_XL.jpg?v=2" width="713" /><br /><br /><div>Η επαναφορά του Υπουργείου Πολέμου από τον Trump και η Κίνδυνος της Διεθνούς Απομόνωσης"<br /><br />Από την ανάληψη της προεδρίας τον Ιανουάριο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, έχει προσπαθήσει να μετονομάσει μια σειρά από περιοχές και θεσμούς, μεταξύ των οποίων και τον Κόλπο του Μεξικού.<br />Ωστόσο, οι τελευταίες του προσπάθειες να μετονομάσει το Υπουργείο Άμυνας σε Υπουργείο Πολέμου θεωρούνται από πολλούς ότι έρχονται σε αντίθεση με την αμερικανική ιστορία και φιλοσοφία, και περιπλέκουν τις σχέσεις με φίλους και εχθρούς.<br />Όλα αυτά, με τη σειρά τους, μπορεί να περιπλέξουν το έργο του Κογκρέσου των ΗΠΑ για να εγκρίνει τη συνταγματικά απαιτούμενη έγκριση.<br />Οποιαδήποτε αλλαγή ονόματος σε αμερικανικά γραφεία απαιτεί τη συναίνεση των νομοθετών των ΗΠΑ.<br />Στις 5 Σεπτεμβρίου, ο Trump υπέγραψε την 200η εκτελεστική του διαταγή κατά την τρέχουσα θητεία του, η οποία είχε τον τίτλο «Αναστήλωση του Υπουργείου Πολέμου των ΗΠΑ».<br /><br />Το «σκεπτικό» του Trump<br /><br />Εξηγώντας τον «στόχο» της απόφασης, ο Trump δήλωσε στην εντολή του: «Στις 7 Αυγούστου 1789, πριν από 236 χρόνια, ο πρόεδρος George Washington υπέγραψε ένα νομοσχέδιο για την ίδρυση του Υπουργείου Πολέμου των ΗΠΑ, προκειμένου να επιβλέπει τη λειτουργία και τη συντήρηση των στρατιωτικών και ναυτικών υποθέσεων.<br />Με αυτό το όνομα, το Υπουργείο Πολέμου, μαζί με το αργότερα σχηματισμένο Υπουργείο Ναυτικού, κέρδισε τον Πόλεμο του 1812, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμπνέοντας θαυμασμό και εμπιστοσύνη στον στρατό μας και διασφαλίζοντας την ελευθερία και την ευημερία για όλους τους Αμερικανούς.<br />Οι Ιδρυτές επέλεξαν αυτό το όνομα για να στείλουν μήνυμα δύναμης και αποφασιστικότητας στον κόσμο. Το όνομα 'Υπουργείο Πολέμου', περισσότερο από το τρέχον 'Υπουργείο Άμυνας', διασφαλίζει την ειρήνη μέσω της δύναμης, καθώς δείχνει την ικανότητά μας και την προθυμία μας να πολεμήσουμε και να κερδίσουμε πολέμους για το έθνος μας με άμεση ειδοποίηση, όχι μόνο να υπερασπιστούμε.<br /><br />Αυτό το όνομα εστιάζει την προσοχή του Υπουργείου στο εθνικό μας συμφέρον και στην προσοχή των αντιπάλων μας στο πόσο πρόθυμοι και διαθέσιμοι είμαστε να διεξάγουμε πόλεμο για να εξασφαλίσουμε ό,τι είναι δικό μας.<br />Γι' αυτό, αποφάσισα ότι το Υπουργείο αυτό θα πρέπει ξανά να είναι γνωστό ως Υπουργείο Πολέμου και ο Υπουργός να ονομάζεται Υπουργός Πολέμου.»<br />Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, ο Trump επικαλείται μόνο ένα μέρος της ιστορίας, όχι το σύνολό της.<br />Δεν αναφέρει γιατί ηγέτες όπως ο George Marshall, ο Dwight Eisenhower και ο James Forrestal, οι οποίοι καθοδήγησαν την Αμερική στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον μεγαλύτερο πόλεμο που έχει γνωρίσει ο κόσμος, ήθελαν την αλλαγή.<br /><br />Τι δείχνει η ιστορία<br /><br />Δεν μιλούσαν ελαφρά για τον πόλεμο. Η απόφασή τους αντικατοπτρίζει τα δύσκολα μαθήματα που έχουν μάθει: η αμερικανική ισχύς στην περίοδο μετά τον πόλεμο πρέπει να οργανωθεί για κάτι περισσότερο από επεισοδιακή σύγκρουση και ότι η στρατιωτική δύναμη πρέπει να ενσωματωθεί σε μια ευρύτερη στρατηγική αποτροπής και συμμαχιών.<br />Πριν από τη συμμετοχή της Αμερικής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο στρατός των ΗΠΑ δεν ήταν ενιαίος. Το Υπουργείο Πολέμου εποπτευόταν κυρίως τον στρατό των ΗΠΑ.<br />Υπήρχε ένα ξεχωριστό Υπουργείο Ναυτικού, και ο Υπουργός Ναυτικού ήταν όσο ανεξάρτητος όσο ο Υπουργός Πολέμου. Δεν υπήρχε Αεροπορία· ήταν μια υποδεέστερη πτέρυγα του Στρατού.<br />Το Ναυτικό είχε τη δική του Αεροπορική Πτέρυγα. Αντί για συντονισμό, συχνά υπήρχε αντιπαλότητα μεταξύ του Υπουργείου Πολέμου και του Υπουργείου Ναυτικού.<br />Ο ίδιος ο τότε πρόεδρος Harry S. Truman είχε δηλώσει: «Υπήρχαν τεράστιες γραφειοκρατικές διαμάχες μεταξύ του Στρατού και του Ναυτικού και της αναδυόμενης Αεροπορίας για την κατανομή των χρηματοδοτικών πόρων.»<br />Εξάλλου, υπήρχε ελάχιστη επικοινωνία μεταξύ των δύο υπουργείων, του Υπουργείου Πολέμου και του Ναυτικού, καθώς και του Υπουργείου Εξωτερικών κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου πολέμου της χώρας.<br />Επιπλέον, υπήρχε έλλειψη επαγγελματικής υπηρεσίας πληροφοριών.<br />Αναφέρεται μάλιστα ότι η έκπληξη της Ιαπωνίας με την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ οφειλόταν εν μέρει στην κακή συλλογή πληροφοριών και στην ανεπαρκή επικοινωνία και συντονισμό πολιτικής μεταξύ του Στρατού, του Ναυτικού και του Υπουργείου Εξωτερικών.<br />Σε αυτό το πλαίσιο, ο Melvyn Leffler, ιστορικός στο University of Virginia και συγγραφέας του βιβλίου «A Preponderance of Power: National Security, the Truman Administration, and the Cold War», έγραψε ότι «Ο Truman και οι κορυφαίοι σύμβουλοι εθνικής ασφάλειας πίστευαν ότι ήταν απαραίτητο να ενοποιηθούν και να οργανωθούν οι στρατηγικές εθνικής ασφάλειας και η προετοιμασία των πολεμικών σχεδίων.»<br />Αντίστοιχα, σε δοκίμιο για το Truman Library Institute, ο καθηγητής William Inboden σημειώνει ότι ο Truman, αντιλαμβανόμενος τις ελλείψεις του μη συντονισμένου στρατού να αντιμετωπίσει την αναδυόμενη σοβιετική απειλή στον Ψυχρό Πόλεμο και την ανάγκη για ηγεσία της Αμερικής σε έναν κόσμο που ακόμη ανέβαινε από τις καταστροφές του παγκόσμιου πολέμου, προώθησε τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας του 1947.<br /><br />Η δημιουργία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας<br /><br />Ο Νόμος αυτός δημιούργησε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC), την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) και την Αεροπορία, ενώ συγχώνευσε τις στρατιωτικές υπηρεσίες υπό την ονομασία «Εθνικό Στρατιωτικό Ίδρυμα», το οποίο υπαγόταν σε έναν υπουργό της κυβέρνησης που εποπτεύει και τους Επικεφαλής των Επιτελείων.<br />Ο πρώτος υπουργός ήταν ο James Forrestal.<br />Δύο χρόνια αργότερα, το Κογκρέσο τροποποίησε τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας και το Εθνικό Στρατιωτικό Ίδρυμα μετονομάστηκε σε Υπουργείο Άμυνας.<br />Λέγεται μάλιστα ότι ένας από τους λόγους για την αλλαγή ήταν ότι η συντομογραφία NME, όταν προφερόταν, ακουγόταν σαν «εχθρός» (enemy) γι' αυτό και έγινε η αλλαγή.<br />Αν πιστέψουμε τον καθηγητή Leffler και άλλους στρατιωτικούς ιστορικούς όπως ο Richard H. Kohn, η αλλαγή ονόματος το 1949 δεν αντανακλούσε μόνο τη ενίσχυση των ικανοτήτων στον πόλεμο, αλλά και την διεύρυνση της εμπλοκής και του συντονισμού με την εξωτερική πολιτική, τις πληροφορίες και πάνω απ' όλα την ολοκληρωμένη εθνική ασφάλεια σε μια πυρηνική εποχή.<br />Και η έμφαση εδώ ήταν στην αποφυγή του πολέμου και στο να επικοινωνήσει η Αμερική στους αντιπάλους της και στον υπόλοιπο κόσμο ότι δεν πρόκειται να κάνει πόλεμο, αλλά να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να πει ότι αν αυτό απαιτεί πόλεμο, υπάρχουν τέσσερις μεγάλες ένοπλες δυνάμεις.<br />Με άλλα λόγια, το μήνυμα ήταν πολύ σαφές: Η Αμερική είναι για την αποτροπή μελλοντικών πολέμων, όχι για την διεξαγωγή τους.<br />Κάθε αμερικανική κυβέρνηση μετά από εκείνη την εποχή παρέμεινε πιστή σε αυτό το μήνυμα, τουλάχιστον ως προς την πολιτική δημόσιας αντίληψης.<br />Οι πολλαπλοί πόλεμοι που έχει διεξάγει η Αμερική από τότε έχουν δικαιολογηθεί στο όνομα της άμυνας ή της αποτροπής.<br />Σε κάποιο βαθμό, όλες οι χώρες πιστεύουν στο ίδιο μήνυμα.<br /><br />Σύμμαχοι ή εχθροί<br /><br />Όλες οι χώρες, είτε είναι σύμμαχοι ή εχθροί της Αμερικής, έχουν υπουργεία Άμυνας ή παρόμοια ονόματα, και όχι Υπουργεία Πολέμου.<br />Για παράδειγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει το Υπουργείο Άμυνας, η Γαλλία το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, ο Καναδάς το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η Αυστραλία το Υπουργείο Άμυνας, η Ινδία το Υπουργείο Άμυνας, η Κίνα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η Ρωσία το Υπουργείο Άμυνας, η Βόρεια Κορέα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Ιράν το Υπουργείο Άμυνας και Στρατιωτικής Λογιστικής.<br />Ακόμη και κάθε χώρα, είτε δημοκρατική είτε αυταρχική, παρουσιάζει τις ένοπλες δυνάμεις της ως όργανα προστασίας και όχι ως μηχανές κατάκτησης.<br />Είναι μάλιστα ακόμα πιο έντονο όταν το καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών έχει επίσημα καταργήσει τον πόλεμο ως νόμιμο όργανο της εξωτερικής πολιτικής.<br />Ο Dr. Walter C. Ladwig III από το Department of War Studies του King’s College, London, είναι εξαιρετικά εύστοχος όταν λέει ότι η κατηγοριοποίηση του Πενταγώνου ως προσανατολισμένου προς την «άμυνα» ήταν ζωτικής σημασίας για την αξιοπιστία και την διαβεβαίωση τόσο των Αμερικανών στο εσωτερικό όσο και των συμμάχων στο εξωτερικό.<br />Όπως έχει, οι Αμερικανοί φοβούνται τον «πόλεμο» εντός και η Αμερική πάντα παρουσιαζόταν διεθνώς ως δύναμη σταθερότητας και υποστηρίκτρια του καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών.<br />Αν το δούμε έτσι, η μετονομασία του DoD σε «Υπουργείο Πολέμου» θα ανατρέψει όλα τα παραπάνω.<br />«Η ανατροπή αυτής της επιλογής έχει άμεσες συνέπειες. Κάποιοι σύμμαχοι θα ερμηνεύσουν την αλλαγή ως στροφή της Αμερικής από την συλλογική άμυνα προς τη μονομερή μάχη, ενώ άλλοι θα αμφισβητήσουν τη σοβαρότητα και την κρίση της Ουάσινγκτον στο να αντιμετωπίσει τις πραγματικές προκλήσεις ασφάλειας που αντιμετωπίζουν από κοινού.<br />Οι αντίπαλοι θα το διαβάσουν ως επιβεβαίωση επιθετικών προθέσεων. Μάλιστα, θα δώσει στους εχθρούς της Αμερικής ένα εύκολο προπαγανδιστικό πλεονέκτημα, επιτρέποντάς τους να παρουσιαστούν στην Ουάσινγκτον ως επιθετική και όχι προστατευτική», υποστηρίζει ο Ladwig III.<br />Αναφέρεται μάλιστα ότι οποιαδήποτε αλλαγή ονόματος θα κοστίσει τα δισεκατομμύρια στους αμερικανικούς θησαυρούς, καθώς θα απαιτήσει την ανανέωση πινακίδων και επιστολόχαρτων, όχι μόνο από τους αξιωματούχους του Πενταγώνου στην Ουάσιγκτον, αλλά και από στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο.<br /><br />Η προσπάθεια του Biden<br /><br />Συμπτωματικά, μια προσπάθεια του πρώην προέδρου Joe Biden να μετονομάσει εννέα βάσεις που τιμούσαν τη Συνομοσπονδία και τους ηγέτες της Συνομοσπονδίας, είχε ως αποτέλεσμα να κοστίσει στον στρατό 39 εκατομμύρια δολάρια, απόφαση την οποία ο Trump τώρα έχει ανατρέψει.<br />Δεδομένου όλων αυτών, θα συμφωνήσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ να υλοποιήσει την ιδέα του Trump;<br />Είναι πιθανό, δεδομένης της περιορισμένης πλειοψηφίας των Ρεπουμπλικανών στη νομοθετική εξουσία. Αλλά είναι εξίσου πιθανό ο διάδοχος του Trump να επανεξετάσει την αποκατάσταση ενός ονόματος που προφανώς ανήκει στο παρελθόν.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ραγδαίες εξελίξεις: Η Αμερική ετοιμάζεται για πόλεμο… Ακόμη και το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Κίνα κρατούν τα προσχήματα…

Η επαναφορά του Υπουργείου Πολέμου από τον Trump και η Κίνδυνος της Διεθνούς Απομόνωσης" Από την ανάληψη της προεδρίας τον Ιανουάριο, ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το νέο “Σιδηρούν Παραπέτασμα”, ο “στρατιωτικός Κεϋνσιανισμός” και η Ελλάδα.

<img height="430" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/amyna-slpress-YT-1-825x600.jpg" width="703" /><br /><b><br /></b><div><b>ΡΟΥΠΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ<br /></b>Οι ευρωπαϊκές χώρες των αδύναμων πολιτικών, εν μέσω περιόδων αμφισβήτησης των κεκτημένων, που προέκυψαν στις δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουν χάσει την δυνατότητα να διαμορφώσουν τις αναγκαίες λύσεις ανάδειξης ενός δρόμου δίκαιης ανάπτυξης. Δυστυχώς, ο ρόλος αυτός έχει προ πολλού φύγει από τα χέρια των πολιτικών και έχει περιέλθει στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών, οδηγώντας σε αγκυλώσεις και αναχρονιστικές πολιτικές.<br /><br />Η εκλογή Τραμπ, σε συνδυασμό με την κρίση στην Ουκρανία, ίσως αποτελέσει την τελευταία ευκαιρία αντανακλαστικής αντίδρασης, ώστε οι ηγέτες να λειτουργήσουν ως πολιτικοί και όχι ως αδέξιοι γραφειοκράτες. Πλέον, όμως, υπάρχει ο κίνδυνος η έντονη απογοήτευση των πολιτών να οδηγήσει ταχύτατα σε τάσεις αναζήτησης πολιτικών επιλογών σε φορείς που πρεσβεύουν την “ανατροπή”.<br /><br />Αυτό αποτελεί, άλλωστε, το κεντρικό αφήγημα των κατόχων Νόμπελ οικονομικών του 2024, Daron Acemoglu, Simon Johnsont και James Robinson, που ανέδειξαν την παθογένεια/κρίση των κυβερνήσεων εκείνων που δεν αναγνωρίζουν πως οι δημοκρατίες με σοβαρές οικονομικές ανισότητες υποδαυλίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών. «Σε οικονομίες δημοκρατικών χωρών που σταματούν να εργάζονται για το δημόσιο καλό, οι πολίτες στρέφονται σε ηγέτες που στοχεύουν την ανατροπή αυτών ακριβώς των θεσμών που δημιουργούν τα προβλήματα».<br /><br />Αρχίζει πλέον και γίνεται προβληματική η εμφανής αδυναμία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να χαράξουν ενιαία και στιβαρή αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική. Αυτή η προβληματική αρχίζει να εμφανίζεται έντονα στην Ελλάδα, καθώς ο πρωθυπουργός οφείλει να αντιληφθεί –έστω και καθυστερημένα– ότι εάν δεν αναδειχθούν πολιτικές συμπερίληψης με ουσιαστικές πολιτικές τομές και όχι “οικονομικά μπαλώματα”, ο αποκλεισμός όλο και μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού από τα δεδομένα “ευημερίας”, θα οδηγήσει σε απαξίωση την υπόσταση και λειτουργία ουσιωδών θεσμών.<br /><br />Γίνεται επίκαιρος ο Μαρξ<br /><br />Οι πορείες των κυβερνήσεων βασίζονται στην υψηλή στρατηγική, που εκπονείται και ακολουθείται διαχρονικά, αν βέβαια οι ηγέτες έχουν την δυνατότητα και διάθεση να εκπονήσουν και να υλοποιήσουν στοχευμένες πολιτικές με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Δυστυχώς, σήμερα, φαίνεται πως στερούνται αυτής της δυνατότητας. Με αυτό σαν βάση της τοποθέτησής μου και παράλληλα με την ανάδειξη του κεντρικού αφηγήματος των βραβευμένων το 2024 με Νόμπελ, δεν θα πρέπει να απορούμε αν και πάλι γίνεται επίκαιρος ο Μαρξ που είχε γράψει:<br /><br />«Όταν το καπιταλιστικό σύστημα αδυνατεί να επεκταθεί και να δημιουργήσει κέρδη παλαιότερων επιπέδων, το ίδιο το σύστημα θα αρχίσει να κανιβαλίζει το οικοδόμημα που το συντηρούσε. Θα επιτεθεί στην εργατική τάξη και τους φτωχούς στο όνομα της λιτότητας και κυβερνητικής αποτελεσματικότητας, μειώνοντας την δυνατότητα του κράτους να υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών».<br /><br />Η νέα διεθνής συγκυρία χαράσσει εκ νέου ρόλους και απαιτεί μεμονωμένη υψηλή στρατηγική από κάθε χώρα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Μεγάλη Ύφεση ανακόπηκε με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δε μεταπολεμική περίοδος ανέδειξε μία παγκόσμια οικονομική τάξη που στηρίχθηκε στις νόρμες αμυντικής κάλυψης των ΗΠΑ, παρέχοντας στην Ευρώπη την δυνατότητα αυτόνομης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.<br /><br />Σήμερα, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η προγενέστερη κατάσταση βρίσκεται σε φάση αντιστροφής της ιστορικής αυτής σχέσης, αφήνοντας εκτεθειμένη και αδύναμη την ΕΕ. Κι αυτό, όταν την ίδια στιγμή στην πρόσφατη Σύνοδο του Οργανισμού της Σαγκάης προβλήθηκε έντονα η στρατηγική πρόθεση ανάδειξης ενός νέου παγκόσμιου πυλώνα ισχύος, ανταγωνιστικού των ΗΠΑ.<br /><br />Η κεϋνσιανή οικονομική προσέγγιση, στην οποία βασίσθηκε η ανοικοδόμηση της Ευρώπης μέσω της χρηματοδότησης υποδομών, ξαφνικά μετατρέπεται σήμερα στην Ευρώπη – σε ρόλο σανίδας σωτηρίας – σε “στρατιωτικό Κεϋνσιανισμό”. Το “Παραπέτασμα” επανέρχεται για να δικαιολογήσει την θηριώδη ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας με στόχο την σωτηρία της παραπαίουσας βιομηχανίας και αναπτυξιακής δυναμικής στο σύνολό της. Προκειμένου αυτή η αποτυχία να καλυφθεί, προσχηματικά ή όχι, προβάλλεται η απειλή ενός εχθρού από τον παλαιό Ψυχρό Πόλεμο, από το “Σιδηρούν Παραπέτασμα”!<br /><br />“Στρατιωτικός Κεϋνσιανισμός” στην Ευρώπη<br /><br />Σε αυτή την μονοδιάστατα λανθασμένη πολιτική μονομερούς διοχέτευσης κονδυλίων στις αμυντικές βιομηχανίες – χωρίς να υπάρχει ακόμα ενιαίο ευρωπαϊκό αμυντικό δόγμα – η ελληνική κυβέρνηση απέχει από την διεκδίκηση όχι μόνον πραγματικής κατανομής των κονδυλίων αυτών, αλλά κυρίως από την – μέσω διαπραγμάτευσης – θεσμοθέτηση πραγματικά ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής, η οποία να προστατεύει και την Ελλάδα.<br /><br />Για λόγους που επιδεικτικά παραβλέπει η ΕΕ, η αμυντική θωράκιση της χώρας μας πολύ εύκολα απαιτεί δαπάνες που αγγίζουν το 3,5% του ΑΕΠ. Πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλη χώρα και πολύ κοντά στην στόχευση του Τραμπ. Η διαχρονική αποστέρηση, όμως, κονδυλίων – χάριν της άμυνας – από την ενίσχυση βασικών θεσμικών δομών, δεν είναι δυνατόν να μην έχει οδηγήσει στην άμεση και χωρίς δεύτερες σκέψεις κατάργηση υφιστάμενων μνημονιακών δεσμεύσεων. Να μην έχει οδηγήσει σε επαναδιαπραγμάτευση για πλήθος πολιτικών, που δεν είναι προς όφελος της Ελλάδας. Αντί αυτής της υψηλής στρατηγικής, η κυβέρνηση απλά παρατηρεί την στρατικοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής στην Ευρώπη.<br /><br />Τι έχουμε να κερδίσουμε, όμως, ως χώρα, ακολουθώντας χωρίς εθνικό στίγμα ουσιωδών διεκδικήσεων τη νέα διαπάλη ισορροπιών στην Ευρώπη, όπως φάνηκε από την συνάντηση Τραμπ, Ζελένσκι και Ευρωπαίων ηγετών; Μία διαπάλη που στοχεύει πλέον στην υπερίσχυση κρατών – εν μέσω της γενικής αδυναμίας – κι όχι σε ενιαίες πολιτικές. Πρόσφατο άλλωστε το “άδειασμα” της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν από το υπουργό Άμυνας της Γερμανίας, σχετικά με την αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία.<br /><br />Η νέα αυτή πραγματικότητα μας υποχρεώνει, επιτέλους, να διαμορφώσουμε ως χώρα υψηλή στρατηγική, προκαλώντας επαναχάραξη προθέσεων στην ΕΕ στο πεδίο του παραδοσιακού <a href="https://slpress.gr/oikonomia/apo-ton-keynsianismo-forntismo-sto-neofileleytherismo-i-megali-metallaxi/">κεϋνσ</a>ι<a href="https://slpress.gr/oikonomia/apo-ton-keynsianismo-forntismo-sto-neofileleytherismo-i-megali-metallaxi/">ανού</a> μοντέλου, στην βάση του οποίου ανοικοδομήθηκε η Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τυχόν καθυστερημένη και λανθασμένη διαχείριση της νέας πραγματικότητας από την ελληνική κυβέρνηση, κινδυνεύει να οδηγήσει άμεσα τα οικονομικά αδύναμα και μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα σε ένα μακροπρόθεσμο και ιδιότυπο κοινωνικό αποκλεισμό. Η μέχρι σήμερα στρατηγική της κυβέρνησης – εάν συνεχίσει να την ακολουθεί – θα οδηγήσει ταχύτατα την χώρα προς μία στενωπό εξαρτήσεων χωρίς επιστροφή. Με την εμφάνιση δε της επόμενης διεθνούς οικονομικής κρίσης, θα την οδηγήσει σε ισχυρότερη περιδίνηση από την προηγούμενη.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το νέο “Σιδηρούν Παραπέτασμα”, ο “στρατιωτικός Κεϋνσιανισμός” και η Ελλάδα.

ΡΟΥΠΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ Οι ευρωπαϊκές χώρες των αδύναμων πολιτικών, εν μέσω περιόδων αμφισβήτησης των κεκτημένων, που προέκυψαν στις δεκαετίες μετά τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νετανιάχου: Κύριε Ερντογάν, η Ιερουσαλήμ είναι η πόλη μας.

<img height="384" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/09/%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BE9%CE%B9%CF%81%CF%84%CE%BE%CF%820%CE%B55%CE%B809235-23-1.jpg?resize=640%2C384&ssl=1" width="699" /><br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, εγκαινίασε έναν πρόσφατα ανασκαμμένο αρχαίο δρόμο στην Πόλη του Δαβίδ, όχι μακριά από την Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ.<br /><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Ισραήλ Μάικ Χάκαμπι παρευρέθηκαν στην εκδήλωση, ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Ίδρυμα της Πόλης του Δαβίδ.<br /><br />«Το να στέκομαι εδώ σήμερα, στο ίδιο μονοπάτι όπου, πριν από 2.000 χρόνια, τόσοι πολλοί άνθρωποι από παντού τόλμησαν να εκπληρώσουν την επιθυμία τους να είναι πιο κοντά στον Δημιουργό τους, είναι μια εμπειρία που μας ταπεινώνει και μας τιμάει», είπε ο Ρούμπιο.<br /><br />«2.000 χρόνια μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού, ανακαλύπτουμε ξανά το παρελθόν μας και χτίζουμε το μέλλον μας στα θεμέλια της Ιερουσαλήμ πριν από 2.000 χρόνια», δήλωσε ο Νετανιάχου. Απαντώντας σε προηγούμενες δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />«Αυτή είναι η πόλη μας, κύριε Ερντογάν. Δεν είναι η πόλη σας. Είναι η πόλη μας. Θα είναι πάντα η πόλη μας. Δεν θα διαιρεθεί ποτέ ξανά», είπε.<br /><br /><figure class="wp-block-embed is-type-rich is-provider-twitter wp-block-embed-twitter" style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; margin: 0px 0px 30px; overflow-wrap: break-word;"><div class="wp-block-embed__wrapper" style="box-sizing: inherit; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; position: relative;"><div class="embed-twitter" style="box-sizing: inherit;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: inherit; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1967967983743217912" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1967967983743217912&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fechedoros.blog%2F%3Fp%3D62102&sessionId=2a53984086d1c31476f25921a609b528f1eaab9e&siteScreenName=Valkaniko&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 672px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div></div></figure>Ο Ερντογάν έχει προηγουμένως υποστηρίξει ότι η Ιερουσαλήμ ανήκει στην Τουρκία, αναφερόμενος στον έλεγχο της πόλης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία για μεγάλο μέρος της σύγχρονης εποχής.<br /><br />«Σε αυτήν την πόλη που αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε κλαίγοντας κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι ακόμα δυνατό να βρεθούν ίχνη οθωμανικής αντίστασης. Έτσι, η Ιερουσαλήμ είναι η πόλη μας», δήλωσε ο Ερντογάν το 2020.<br /><br />Ο Χάκαμπι αποκάλεσε επίσης την Ιερουσαλήμ «αδιαίρετη» πρωτεύουσα του Ισραήλ κατά την έναρξη του αρχαίου δρόμου. «Ο εβραϊκός λαός δεν ξέχασε ποτέ ότι αυτή είναι η γη του, το σπίτι του, η αδιαίρετη, αδιαμφισβήτητη, ιθαγενής πρωτεύουσά του από την αιωνιότητα», σημείωσε.<br /><br />Η εκδήλωση άνοιξε επίσημα τη Διαδρομή Προσκυνήματος, η οποία ανακαλύφθηκε στους πρόποδες της Πόλης του Δαβίδ, ενός αρχαιολογικού χώρου νότια της Παλιάς Πόλης. Πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε από Εβραίους προσκυνητές κατά την περίοδο του Δεύτερου Ναού (516 π.Χ. – 70 μ.Χ.) καθώς κατευθυνόντουσαν προς το Όρος του Ναού, τον ιερότερο τόπο για τους Εβραίους.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νετανιάχου: Κύριε Ερντογάν, η Ιερουσαλήμ είναι η πόλη μας.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, εγκαινίασε έναν πρόσφατα ανασκαμμένο αρχαίο δρόμο στην Πόλη του Δαβίδ, όχι μακριά από την Παλι...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην «κόλαση» της Γάζας: Το Ισραήλ προελαύνει, οι Παλαιστίνιοι προσπαθούν να σωθούν, οι πάντες, πλην ΗΠΑ, καταδικάζουν.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/gaza_456.jpg"><img height="329" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/gaza_456-696x392.jpg" width="702" /></a><br /><br />Χιλιάδες οικογένειες προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη Γάζα, καθώς ο ισραηλινός στρατός (IDF) έχει ξεκινήσει χερσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν μέρος της μεγάλης κλίμακας επίθεσης που αποσκοπεί στην κατάληψη της πόλης της Γάζας.<br /><br />Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) ξεκίνησαν επίσημα την επόμενη φάση της Επιχείρησης «Άρματα του Γεδεών» στην Πόλη της Γάζας, επιβεβαίωσαν την Τρίτη η εκπρόσωπος των IDF, Ταξίαρχος Έφι Ντεφρίν, και ο διεθνής εκπρόσωπος των IDF, Αντισυνταγματάρχης Ναντάβ Σοσάνι. Τρεις μεραρχίες επιχειρούν για να φτάσουν στην καρδιά της Πόλης της Γάζας και ήδη κατέχουν εκτεταμένες περιοχές, δήλωσε ο Ντεφρίν σε βραδινή συνέντευξη Τύπου.<br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1967988542489129362" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=EconomicoGr&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1967988542489129362&lang=el&origin=https%3A%2F%2Feconomico.gr%2Fstin-kolasi-tis-gazas-to-israil-proelavnei-oi-palaistinioi-prospathoun-na-sothoun-oi-pantes-plin-ipa-katadikazoun%2F&sessionId=5321df9428130b46d214c4f639a03138da18a2cd&siteScreenName=EconomicoGr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 720px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div>Δύο μεραρχίες βρίσκονται ήδη στην Πόλη της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων των Μεραρχιών 98 και 162. Τις επόμενες ημέρες, η Μεραρχία 36, που βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης, θα ενταχθεί επίσης, είπε. Η επιχείρηση του ισραηλινού στρατού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, καθώς σε βίντεο που δημοσιοποίησαν οι IDF, φαίνονται οι δυνάμεις της 98ης Μεραρχίας να εισέρχονται στην Πόλη, υποστηριζόμενες από την Ισραηλινή Αεροπορία και το Ναυτικό. Ο στρατός αναφέρει πως χτυπήθηκαν δεκάδες «υποδομές τρομοκρατίας», συμπεριλαμβανομένων παρατηρητηρίων και κτιρίων γεμάτων εκρηκτικά.<div><br />Προτεραιότητα οι όμηροι<br /><br />«Η πόλη της Γάζας είναι το κέντρο της στρατιωτικής και κυβερνητικής δύναμης της Χαμάς – το κύριο προπύργιό τους», δήλωσε ο Ντεφρίν. «Κάτω από τους δρόμους εκτείνεται ένα τεράστιο δίκτυο σηράγγων, που συνδέουν κέντρα διοίκησης, εκτοξευτές πυραύλων και εγκαταστάσεις αποθήκευσης όπλων – όλα σκόπιμα κρυμμένα κάτω από πολίτες και πολιτικές υποδομές». Τόνισε ότι οι όμηροι παραμένουν η κορυφαία προτεραιότητα των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, δηλώνοντας: «Η Χαμάς συνεχίζει να κρατά δεκάδες ομήρους μας σε απάνθρωπες συνθήκες. Η ασφαλής επιστροφή τους βρίσκεται σε προτεραιότητα. Αυτοί είναι ο λόγος που συνεχίζουμε τον αγώνα μας».<br /><br />Ο Ντεφρίν επανέλαβε επίσης ότι ο στρατός χρησιμοποιεί όλους τους διαθέσιμους πόρους, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών, για την παρακολούθηση όλων των δραστηριοτήτων στη Γάζα. Οι IDF θα συνεχίσουν τις εντατικές επιχειρήσεις τους μέχρι να επιτευχθούν οι καθορισμένοι στόχοι, είπε. «Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φέρουμε τους ομήρους σπίτι», συνέχισε, ενώ δεσμεύτηκε να… ελαχιστοποιήσουν «τις βλάβες» στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Η Χαμάς δημιούργησε τη μεγαλύτερη ανθρώπινη ασπίδα στην ιστορία στην πόλη της Γάζας, είπε, τονίζοντας ότι η τρομοκρατική ομάδα εμποδίζει τον πληθυσμό να εκκενώσει την πόλη.<br />Απελπισία των ξεριζωμένων<br /><br />Η στρατιωτική ηγεσία, υπό την καθοδήγηση του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου, Αντιστράτηγου Εγιάλ Ζαμίρ, τονίζει την επιστροφή των ομήρων ως κύριο στόχο της επιχείρησης, δηλώνοντας πως η διαδικασία αυτή αποτελεί «πόλεμο και εθνική ηθική δέσμευση». Ο Ζαμίρ, σε δήλωσή του, ανέφερε ότι «η επιστροφή των ομήρων είναι καθήκον εθνικής σημασίας και ηθικής υποχρέωσης». Ο στρατηγός Ζαμίρ σημείωσε ότι η επιχείρηση προχωρά «συνδυάζοντας χερσαίες δυνάμεις, ακριβή πυρά και ποιοτική πληροφορία», ενώ πρόσθεσε ότι στοχεύει στην ενίσχυση των πληγμάτων κατά της Χαμάς, ώστε ο πόλεμος να πλησιάσει στην ολοκλήρωσή του.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="394" src="https://www.youtube.com/embed/CBJD5fvg2nk" width="696" youtube-src-id="CBJD5fvg2nk"></iframe><br /><br />Την ίδια ώρα, οι απελπισμένοι Παλαιστίνιοι προσπαθούν να ξεφύγουν από τα ισραηλινά πυρά. Ο Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε ότι 400.000 κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει την πόλη της Γάζας. Ο ισραηλινός στρατός έχει ορίσει τον παράκτιο δρόμο αλ-Ρασίντ ως τη μόνη επιτρεπόμενη διαδρομή για τους πολίτες να εκκενώσουν. Πολλοί έχουν περιγράψει σοβαρή συμφόρηση, ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων και φορτηγών και μεγάλες καθυστερήσεις, με οικογένειες εγκλωβισμένες στο δρόμο, ενώ οι αεροπορικές επιδρομές συνεχίζονται. Για την ώρα δεν υπάρχει ακριβής αριθμός θυμάτων, ωστόσο, οι πιο συντηρητικοί υπολογισμοί κάνουν λόγο για εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες.</div><div><br />Κύμα καταδίκης<br /><br />Πάντως, αυξάνεται το κύματα καταδίκης της επιχείρησης του Ισραήλ στην πόλη της Γάζας. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε την Τρίτη ότι όσα συμβαίνουν στη Γάζα είναι αποτρόπαια, υπογραμμίζοντας πως ο πόλεμος στον παλαιστινιακό θύλακα είναι απαράδεκτος από ηθικής, πολιτικής και νομικής άποψης. «Παρακολουθούμε τη συστηματική καταστροφή της πόλης της Γάζας», είπε σχολιάζοντας την κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ. Ο Αντόνιο Γκουτέρες είπε πως θα ήταν πρόθυμος να συναντηθεί με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στο περιθώριο της 80ής Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.<br /><br />Η Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Ιβέτ Κούπερ, χαρακτήρισε την επίθεση «εντελώς απερίσκεπτη και αποτρόπαια», λέγοντας ότι «θα φέρει μόνο περισσότερη αιματοχυσία, θα σκοτώσει περισσότερους αθώους πολίτες και θα θέσει σε κίνδυνο τους εναπομείναντες ομήρους». Η ευρωπαϊκή ηγεσία, από την πλευρά της, εκφράζει ανησυχία για τις συνέπειες της ισραηλινής επιχείρησης στη Γάζα. Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Κάγια Κάλλας, δήλωσε ότι η ισραηλινή επιχείρηση θα επιδεινώσει την ήδη κρίσιμη κατάσταση στην περιοχή, προκαλώντας περισσότερο θάνατο, καταστροφή και εκτοπισμούς.<br /><br />Και η Αίγυπτος από την πλευρά της, προειδοποίησε ότι η περιοχή «βρίσκεται στο χείλος μιας νέας φάσης απόλυτου χάους λόγω της απερισκεψίας και της επίμονης αλαζονείας του Ισραήλ», ενώ κατέκρινε τη διεθνή κοινότητα για «την αδράνεια της απέναντι στα εγκλήματα γενοκτονίας». Ωστόσο, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, φάνηκε να προσφέρει σιωπηρή υποστήριξη στην επιχείρηση του Ισραήλ κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Νετανιάχου τη Δευτέρα, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ προτιμούν έναν τερματισμό του πολέμου μέσω διαπραγματεύσεων, αλλά ότι «μερικές φορές όταν έχεις να κάνεις με μια ομάδα άγριων όπως η Χαμάς, αυτό δεν είναι δυνατό».</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Στην «κόλαση» της Γάζας: Το Ισραήλ προελαύνει, οι Παλαιστίνιοι προσπαθούν να σωθούν, οι πάντες, πλην ΗΠΑ, καταδικάζουν.

Χιλιάδες οικογένειες προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη Γάζα, καθώς ο ισραηλινός στρατός (IDF) έχει ξεκινήσει χερσαίες επιχειρήσεις που αποτελού...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα πρόκληση από την Τουρκία: NAVTEX μετά την άσκηση των Ενόπλων Δυνάμεων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lawandorder.gr/wp-content/uploads/2025/09/ploia-enoples-dynameis-17-9-25-1-696x464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="403" src="https://lawandorder.gr/wp-content/uploads/2025/09/ploia-enoples-dynameis-17-9-25-1-696x464.jpg" width="680" /></a></div><div><br /></div>Ζητά αποστρατικοποίηση 23 νησιών<br /><br />Νέα προκλητική κλιμάκωση στο Αιγαίο καταγράφεται σήμερα, καθώς η Τουρκία επαναφέρει με νέα NAVTEX και με επιθετικό τόνο το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών. Νωρίτερα σήμερα το πρωί, ο σταθμός της Σμύρνης εξέδωσε νέα NAVTEX, η οποία περιλαμβάνει αναθεωρητικές αναφορές στη Συνθήκη της Λωζάνης και επαναφέρει τις γνωστές, αλλά νομικά αβάσιμες, αιτιάσεις περί καθεστώτος «αποστρατικοποίησης».<br /><br />Η τουρκική αυτή κίνηση έρχεται σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη χρονική συγκυρία, καθώς από τα ξημερώματα βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλης κλίμακας άσκηση ετοιμότητας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, με συμμετοχή όλων των κλάδων.<br /><br />Σύμφωνα με το κείμενο της τουρκικής NAVTEX, «οι Νήσοι Θάσος, Άγιος Ευστράτιος, Ψαρά, Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Ικαρία, Σάμος, Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως, Καστελλόριζο βρίσκονται υπό καθεστώς μόνιμης αποστρατικοποίησης σύμφωνα με την απόφαση της Διάσκεψης του Λονδίνου της 13ης Φεβρουαρίου 1914, τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 και τη Συνθήκη Ειρήνης του Παρισιού του 1947. Επομένως, δεν επιτρέπεται να διεξάγονται στρατιωτικές δραστηριότητες στα χωρικά ύδατα αυτών των νησιών».<br /><br />Η αναφορά αυτή επιχειρεί να συνδέσει επιλεκτικά διεθνείς συνθήκες και ιστορικά κείμενα με την παρουσία και τη δραστηριότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο, αποδίδοντας ένα πλαίσιο «παράνομων ενεργειών» στην Αθήνα, κάτι που η ελληνική πλευρά απορρίπτει ως πλήρως αβάσιμο και ανυπόστατο.<br />Το κείμενο της NAVTEX<br /><br />Η αναγγελία, όπως δημοσιεύθηκε, έχει ως εξής:<br /><br />TURNHOS N/W: 0880/25 – ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ – ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ<br /><br />«Οι Νήσοι Θάσος, Άγιος Ευστράτιος, Ψαρά, Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Ικαρία, Σάμος, Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως, Καστελλόριζο βρίσκονται υπό καθεστώς μόνιμης αποστρατικοποίησης σύμφωνα με την απόφαση της Διάσκεψης του Λονδίνου της 13ης Φεβρουαρίου 1914, τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 και τη Συνθήκη Ειρήνης του Παρισιού του 1947. Επομένως, δεν επιτρέπεται να διεξάγονται στρατιωτικές δραστηριότητες στα χωρικά ύδατα αυτών των νησιών.<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, κατά καιρούς, ορισμένοι σταθμοί μεταδίδουν ναυτιλιακές προειδοποιήσεις που αναφέρουν ότι στρατιωτικές δραστηριότητες θα διεξαχθούν σε περιοχές που περιλαμβάνουν τα χωρικά ύδατα των προαναφερόμενων νησιών, κάτι που ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και να παραβιάσει διεθνείς συνθήκες.<br /><br />Συνιστάται προσοχή απέναντι σε τέτοιες δραστηριότητες, καθώς αποτελούν παραβίαση και ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας».<div><br />Σκηνικό έντασης με φόντο την ελληνική άσκηση<br /><br />Η κίνηση αυτή της Τουρκίας δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το γεγονός ότι σήμερα τα ξημερώματα ενεργοποιήθηκε από την Αθήνα άσκηση ετοιμότητας με τη συμμετοχή διακλαδικής δύναμης ταχείας αντίδρασης. Η άσκηση, η οποία διεξάγεται σε όλη την επικράτεια, έχει ως βασικό στόχο τον έλεγχο της επιχειρησιακής ετοιμότητας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Όπως σημειώνουν στρατιωτικές πηγές, πέραν του καθαρά επιχειρησιακού χαρακτήρα, η άσκηση συνιστά και «δείγμα αποτροπής και επίδειξης ισχύος», ειδικά καθώς υλοποιείται με τη συμμετοχή όλων των κλάδων – Στρατού Ξηράς, Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας – αλλά και ειδικών δυνάμεων. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει σενάρια ταχείας αντίδρασης και συνδυασμένων επιχειρήσεων, επιβεβαιώνοντας την ικανότητα των ελληνικών δυνάμεων να ανταποκριθούν σε αιφνιδιαστικές προκλήσεις.<br /><br />Η άμεση ελληνική απάντηση<br /><br />Παράλληλα με την άσκηση, η ελληνική πλευρά κινήθηκε ταχύτατα και σε διπλωματικό-θεσμικό επίπεδο, απαντώντας στην τουρκική πρόκληση με την έκδοση αντί-NAVTEX. Η αφορμή δόθηκε από τη σχεδιαζόμενη δραστηριότητα του ωκεανογραφικού σκάφους «Πίρι Ρέις», για την οποία είχε προηγηθεί σχετική τουρκική αναγγελία.<br /><br />Η Αθήνα, με την αντι-NAVTEX, αμφισβήτησε την τουρκική ανακοίνωση και κατέστησε σαφές ότι δεν αναγνωρίζει τις μονομερείς ερμηνείες περί αποστρατικοποίησης, υπενθυμίζοντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα και την υποχρέωση διασφάλισης της εθνικής άμυνας.<br /><br />Επαναλαμβανόμενο μοτίβο<br /><br />Η νέα τουρκική NAVTEX εντάσσεται σε μια πάγια τακτική της Άγκυρας, η οποία σε τακτά χρονικά διαστήματα ανασύρει ζήτημα «στρατικοποίησης» των ελληνικών νησιών, παρά το γεγονός ότι η διεθνής νομιμότητα και το δικαίωμα της αυτοάμυνας -όπως ρητά προβλέπεται από τον Χάρτη του ΟΗΕ- δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης.<br /><br />Η χρονική σύμπτωση με την ελληνική άσκηση ετοιμότητας καταδεικνύει την πρόθεση της τουρκικής πλευράς να δημιουργήσει κλίμα έντασης, επιχειρώντας να αντισταθμίσει το μήνυμα αποτροπής που εξέπεμψε η Αθήνα με την κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νέα πρόκληση από την Τουρκία: NAVTEX μετά την άσκηση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ζητά αποστρατικοποίηση 23 νησιών Νέα προκλητική κλιμάκωση στο Αιγαίο καταγράφεται σήμερα, καθώς η Τουρκία επαναφέρει με νέα NAVTEX και με επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ισραήλ ενισχύει και χρηματοδοτεί δρουζική πολιτοφυλακή στην περιοχή Σουέιντα της Συρίας.

<img height="396" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/07/DROUZOI-1-630x396.jpg" width="707" /><br /><br />Σε μια κίνηση που αποκαλύπτει τις βαθιές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή, το Ισραήλ φέρεται να εργάζεται εντατικά για την ενοποίηση των διχασμένων δρουζικών φατριών στην επαρχία Σουέιντα της Συρίας, προμηθεύοντάς τες με όπλα και καλύπτοντας τους μισθούς των μελών της πολιτοφυλακής τους, μετά τις πρόσφατες επιθέσεις και τις μαζικές σφαγές που υπέστη η δρουζική κοινότητα εκεί.<br /><br />Σύμφωνα με αποκλειστική αναφορά του πρακτορείου Ρόιτερς, αυτή η υποστήριξη έρχεται σε μια κρίσιμη καμπή, όπου η αστάθεια στην περιοχή απειλεί να εξαπλωθεί περαιτέρω.<br /><br />Δύο ανώτεροι Δρούζοι ηγέτες από τη Συρία, οι οποίοι ζήτησαν να διατηρηθεί η ανωνυμία τους λόγω της εξαιρετικής ευαισθησίας του θέματος, αποκάλυψαν στο Ρόιτερς ότι, μετά τις αιματηρές συγκρούσεις στη Σουέιντα, το Ισραήλ έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την επανένωση των κατακερματισμένων δρουζικών ομάδων.<br /><br />Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, έχουν ήδη παραδοθεί στρατιωτικά εφόδια, όπως πυροβόλα όπλα και πυρομαχικά, με στόχο την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητάς τους απέναντι σε νέες απειλές.<br /><br />Πληροφορίες από τους δύο Δρούζους διοικητές, καθώς και από μια πηγή δυτικής υπηρεσίας πληροφοριών, ενισχύουν την εικόνα ότι το Ισραήλ αναλαμβάνει και το οικονομικό βάρος, καταβάλλοντας μισθούς σε εκατοντάδες από τους περίπου 3.000 μαχητές της δρουζικής πολιτοφυλακής.<br /><br />Το Ρόιτερς δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει ανεξάρτητα τις παραδόσεις των στρατιωτικών υλικών ούτε τις οικονομικές ενισχύσεις, ωστόσο οι μαρτυρίες αυτές υπογραμμίζουν την αυξανόμενη εμπλοκή του Ισραήλ στις εσωτερικές δυναμικές της Συρίας.<br /><br />Οι εκπρόσωποι του γραφείου του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, καθώς και του υπουργού Στρατηγικών Υποθέσεων Ρον Ντέρμερ -ο οποίος ηγείται των ισραηλινών διαπραγματεύσεων με τη Συρία- δεν ανταποκρίθηκαν στα ερωτήματα του Ρόιτερς σχετικά με την υποστήριξη προς τη δρουζική πολιτοφυλακή.<br /><br />Η σιωπή αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις προηγούμενες δηλώσεις Ισραηλινών αξιωματούχων για την προστασία μειονοτικών κοινοτήτων στην περιοχή, εν μέσω ενός ευρύτερου πλαισίου έντασης, όπου οι συγκρούσεις στη Σουέιντα έχουν ήδη προκαλέσει δεκάδες νεκρούς και εκτοπισμένους.<br /><br />Η εξέλιξη αυτή εγείρει ερωτήματα για τις μακροπρόθεσμες προθέσεις του Ισραήλ στη Συρία, ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου η δρουζική κοινότητα, που αριθμεί γύρω στις 700.000 ψυχές στη χώρα, αναζητά διέξοδο από την πολυετή αστάθεια.<br /><br />Οι επιθέσεις των τελευταίων εβδομάδων, που αποδίδονται σε ισλαμιστικές ομάδες, έχουν εντείνει την ανάγκη για συνασπισμούς, με το Ισραήλ να φαίνεται να παίζει ρόλο καταλύτη.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το Ισραήλ ενισχύει και χρηματοδοτεί δρουζική πολιτοφυλακή στην περιοχή Σουέιντα της Συρίας.

Σε μια κίνηση που αποκαλύπτει τις βαθιές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή, το Ισραήλ φέρεται να εργάζεται εντατικά για την ενοποίηση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κυβέρνηση Τραμπ πιέζει για την αποχώρηση της υφυπουργού Εξωτερικών Παπαδοπούλου.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/09/MITSOTAKIS-PAPADOPOULOU-630x400.jpg" width="709" /><br /><br />Η κυβέρνηση Τραμπ στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα αποπομπής, ενώ στο Μαξίμου αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι η παρουσία της όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά επιδεινώνει τα πράγματα.<br /><br />Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να χτίσει γέφυρες με την Ουάσιγκτον σκοντάφτει σε ένα πρόσωπο που όλο και περισσότερο χαρακτηρίζεται ως «πρόβλημα»: την υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.<br /><br />Παρά την μακρά της θητεία στο διπλωματικό σώμα, το αποτύπωμα που έχει αφήσει στην αμερικανική πρωτεύουσα κρίνεται οριστικά αρνητικό.<br /><br />Η νέα διοίκηση Τραμπ, σύμφωνα με τις ενδείξεις, έχει διαμορφώσει μια απόλυτα εχθρική στάση απέναντί της, βλέποντάς την ως εμπόδιο στην περαιτέρω ενίσχυση των δεσμών με την Ελλάδα.<br /><br />Αυτό που ξαφνιάζει είναι η δυσκολία του πρωθυπουργού να απομακρυνθεί έγκαιρα από μια απόφαση που έχει μετατραπεί σε βαρίδι.<br /><br />Ενώ φαίνεται να τρέφει προσωπική εκτίμηση για την κυρία Παπαδοπούλου, η πραγματικότητα δείχνει ότι η υφυπουργός συνδέεται με μια φάση έντασης στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και με μια διπλωματική προσέγγιση που δυσκολεύει την κατανόηση από την τωρινή Ουάσιγκτον.<br /><br />Με λίγα λόγια, η διατήρησή της στο τιμόνι του υπουργείου Εξωτερικών μεταφέρει λανθασμένα σήματα πέρα από τον Ατλαντικό.<br />«Αγκάθι» για τις σχέσεις με Τραμπ η υφυπουργός Παπαδοπούλου<br /><br />Η πραγματικότητα είναι ότι η κυρία Παπαδοπούλου δεν έχει πείσει ούτε εντός συνόρων ότι διαθέτει το απαιτούμενο πολιτικό ένστικτο για να χειριστεί τις μεταβαλλόμενες συνθήκες.<br /><br />Στα παρασκήνια της διπλωματίας ακούγονται όλο και πιο έντονες φωνές ότι βασίζεται υπερβολικά σε προσωπικές επαφές, αντί για μια συγκροτημένη στρατηγική.<br /><br />Το αποτέλεσμα; Δημιουργείται η εικόνα ότι η Ελλάδα επιμένει να διατηρεί σε κρίσιμη θέση ένα πρόσωπο που γεννά περισσότερα εμπόδια παρά λύσεις.<br /><br />Η σταθερή υπεράσπιση από το Μέγαρο Μαξίμου μπορεί να αποβεί δαπανηρή, καθώς το σήμα που φτάνει στην Ουάσιγκτον υποδηλώνει ότι η Αθήνα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις νέες προτεραιότητες της αμερικανικής ηγεσίας.<br /><br />Αν ο πρωθυπουργός επιθυμεί όντως να δυναμώσει τους δεσμούς με τις ΗΠΑ, οφείλει να δείξει ότι είναι ικανός για σκληρές, αλλά ζωτικής σημασίας αποφάσεις.<br /><br />Η απομάκρυνση της κυρίας Παπαδοπούλου φαντάζει πλέον αναπόφευκτη, αλλιώς η κυβέρνηση θα συνεχίσει να δείχνει αδύναμη και εγκλωβισμένη σε ιδιωτικές προτιμήσεις, εις ζημίαν του εθνικού συμφέροντος.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κυβέρνηση Τραμπ πιέζει για την αποχώρηση της υφυπουργού Εξωτερικών Παπαδοπούλου.

Η κυβέρνηση Τραμπ στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα αποπομπής, ενώ στο Μαξίμου αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι η παρουσία της όχι μόνο δεν βοηθά, αλλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το καθεστώς Μητσοτάκη λογόκρινε τον Κόστα επειδή είπε ότι η ανάκαμψη της Ελλάδας ξεκίνησε επί Τσίπρα.

<img height="361" src="https://www.efsyn.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-09/10%20-%20antonio%20costa%20-%20kyriakos.jpg.webp?itok=YOpA4xOd" width="698" /><a href="https://www.efsyn.gr/entipi-ekdosi"> </a><br />Στην προχθεσινή συνάντηση των Κόστα - Μητσοτάκη, από το μέγαρο Μαξίμου... ξέχασαν να δώσουν στη δημοσιότητα τις δηλώσεις του Πορτογάλου πολιτικού <div>● Η αναφορά του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ότι η πετυχημένη πορεία της Ελλάδας στα οικονομικά ξεκίνησε το 2015 ενόχλησε, ως φαίνεται, το πρωθυπουργικό επιτελείο.<br /><br />Mια εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια των δηλώσεών του με τον Αντόνιο Κόστα, προχθές, στο μέγαρο Μαξίμου. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου χαιρέτισε, για την ακρίβεια επαίνεσε, όπως επί λέξει είπε, την πρόοδο που πραγματοποίησε η χώρα μας την τελευταία δεκαετία.<br /><br />Προσοχή: δεν αναφέρθηκε στην πρόοδο της τελευταίας εξαετίας, όπως θα ήθελε να ακούσει ο συνομιλητής του, αλλά προχώρησε πιο πίσω σε βάθος χρόνου. Και, αν δεν κάνουμε λάθος, η δεκαετία μάς πηγαίνει στο 2015, τη χρονιά δηλαδή των διαπραγματεύσεων, τη δυσκολότερη, αναμφίβολα, χρονιά της κυβέρνησης Τσίπρα. Αυτό το ορόσημο χαιρέτισε ο Πορτογάλος πολιτικός ως αφετηρία της ελληνικής προόδου.<br /><br />Η αναφορά αυτή του Αντ. Κόστα δεν έτυχε της δέουσας προσοχής –θα εξηγηθεί παρακάτω το γιατί– και χρειάστηκε να ανατρέξουμε στο βίντεο των δηλώσεων των δύο πολιτικών. Ολόκληρη η επίμαχη αναφορά του κορυφαίου Ευρωπαίου πολιτικού έχει, σε δική μας μετάφραση, ως εξής: «Επαινώ θερμά όσα έχει κάνει η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία. Είναι πολύ εντυπωσιακό το γεγονός ότι καταφέρατε να ανακάμψετε και να επιτύχετε πολύ υγιείς μακροοικονομικές βάσεις. Αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό. Τώρα έχουμε δύο σαφείς προτεραιότητες, την ανταγωνιστικότητα και την ασφάλεια. Αλλά τίποτα δεν θα ήταν δυνατό να γίνει χωρίς υγιείς μακροοικονομικές βάσεις. Αυτό που έχετε κάνει είναι πολύ εντυπωσιακό και σας ευχαριστώ, γιατί είναι πολύ σημαντικό για την Ευρώπη και για την ευρωζώνη».<br /><br />Ο σοσιαλιστής πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είχε, όπως όλοι θυμόμαστε, διατελέσει πρωθυπουργός στη χώρα του από το 2015 ώς το 2024, τότε, δηλαδή, που η Πορτογαλία αλλά και η Ελλάδα, μαζί με τις άλλες δύο ευρωπαϊκές χώρες του Νότου (Ιταλία και Ισπανία), έδιναν μάχη ζωής και θανάτου απέναντι στον άτεγκτο Βορρά. Τότε που, στην κορύφωση της κρίσης, Κόστα και Τσίπρας έδιναν μάχες απομονωμένοι στις συνόδους κορυφής.<br /><br />Κλίμα που αποτυπωνόταν και στις τετ α τετ συναντήσεις των δύο τότε πρωθυπουργών (Κόστα και Τσίπρα), είναι χαρακτηριστικό, δε, ότι οι δύο ηγέτες αναφέρονταν, μεταξύ άλλων, στην κοινή διαδρομή του πορτογαλικού και του ελληνικού λαού, πώς βγήκαν μέσα από δικτατορίες... Πιθανώς ο Πορτογάλος πολιτικός να μην τα ξέχασε όλα αυτά, αλλά, σε κάθε περίπτωση, έκανε μια δίκαιη τοποθέτηση με βάση τη δική του κρίση.</div><div><br />Επεσε σκοτάδι<br /><br />Η άμεση αναφορά στο 2015 και η έμμεση στον Αλέξη Τσίπρα μπορεί να... στενοχώρησαν τον σημερινό ένοικο του μεγάρου Μαξίμου, για όλα όμως υπάρχει λύση. Είπε –υπαινίχθηκε, πιο σωστά– απαγορευμένες λέξεις ο Αντόνιο Κόστα; Τότε... ψαλίδι.<br /><br />Γι’ αυτό και στο ενημερωτικό σημείωμα που διανεμήθηκε από το Μαξίμου παρατίθεται μόνο η τοποθέτηση του πρωθυπουργού (λες και μιλούσε μόνος του...). Είναι ακόμα πιο χαρακτηριστικό ότι από τις δύο ερωτήσεις που υποβλήθηκαν, η μία που απευθυνόταν στον κύριο Κόστα επίσης δεν περιελήφθη στο ενημερωτικό σημείωμα. Και μόνο στη διαρροή κυβερνητικών πηγών υπήρχε η αναφορά στα όσα είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.<br /><br />Αγνωστο παραμένει αν η ίδια τακτική της λογοκρισίας έχει υιοθετηθεί και σε προηγούμενες επίσημες συναντήσεις. Πάντως, στην προηγούμενη συνάντηση που είχαν οι δύο άνδρες, και πάλι στην Αθήνα, στις 22 Οκτωβρίου 2024, στο αντίστοιχο σημείωμα παρατίθεται ολόκληρος ο διάλογος, με άλλα λόγια οι τοποθετήσεις και των δύο...<br /><br />Η ίδια τακτική, της παράθεσης ολόκληρου του διαλόγου, είχε ακολουθηθεί και στην προηγούμενη χρονικά συνάντηση που είχε ο πρωθυπουργός με ξένο επίσημο: σχεδόν μία εβδομάδα πριν, στις 11 Σεπτεμβρίου, το κατώφλι του πρωθυπουργικού Μεγάρου περνούσε ο υπουργός Εσωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Doug Burgum. Στο δελτίο Τύπου που διανεμήθηκε μετά, διαβάζουμε τον πλήρη διάλογο, τις εκτεταμένες δηλώσεις ακριβέστερα, των δύο ανδρών.<br /><br />Συμπερασματικά, άπειρα είναι τα παραδείγματα των περιπτώσεων κατά τις οποίες διανέμεται το πλήρες περιεχόμενο (αρχική δήλωση και ερωταπαντήσεις) του Κ. Μητσοτάκη με ξένους ηγέτες, κάποιοι από τους οποίους κοινοτικοί αξιωματούχοι. Αυτό είναι και το ορθό, το θέμα είναι γιατί δεν ακολουθήθηκε στην περίπτωση της προχθεσινής συνάντησης Κόστα - Μητσοτάκη...</div><div><br /></div><div><a href="https://www.efsyn.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το καθεστώς Μητσοτάκη λογόκρινε τον Κόστα επειδή είπε ότι η ανάκαμψη της Ελλάδας ξεκίνησε επί Τσίπρα.

  Στην προχθεσινή συνάντηση των Κόστα - Μητσοτάκη, από το μέγαρο Μαξίμου... ξέχασαν να δώσουν στη δημοσιότητα τις δηλώσεις του Πορτογάλου πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Καλώδιο, η αχρείαστη και εθνικά ζημιογόνα κόντρα Ελλάδας – Κύπρου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://s.parapolitika.gr/images/1130x667/jpg/files/2024-09-03/ilektriki_diadindesi_admie_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1130" height="378" src="https://s.parapolitika.gr/images/1130x667/jpg/files/2024-09-03/ilektriki_diadindesi_admie_.jpg" width="687" /></a></div><div><br /></div><div>ΤΟΥ <b>ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ</b></div>Η νέα, αχρείαστη και ζημιογόνα, εν πολλοίς, αντιπαράθεση Αθήνας και Λευκωσίας για το καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης της Κύπρου με την Κρήτη δοκιμάζει όχι μόνο τις ελληνικές-κυπριακές σχέσεις αλλά και τις αντιστάσεις Ελλάδας-Κύπρου στους τουρκικούς εκβιασμούς. Τις τελευταίες ημέρες σημειώθηκε καταιγισμός δηλώσεων και εξελίξεων.<br /><br />Η αρχή έγινε κυρίως από την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για πιθανά ποινικά αδικήματα στην κατακύρωση του διαγωνισμού για το καλώδιο. Ήδη διερευνώνται πιθανές ποινικές ευθύνες πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων στην Κύπρο. Από την άλλη, δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, Μάκη Κεραυνού, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις και επικρίσεις εκ μέρους της Αθήνας.<br /><br />Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Μητσοτάκης, στην καθιερωμένη συνέντευξή του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (7/9/2025), δήλωσε πως για να ολοκληρωθεί το έργο πρέπει πρώτα η Κυπριακή Δημοκρατία να αποδείξει «έμπρακτα» ότι το θέλει.<br /><br />Και ότι «πράγματι η Κύπρος εννοεί αυτό το οποίο λέει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι το έργο αυτό είναι εθνικά επωφελές για την Κύπρο και κατά συνέπειαν θα πρέπει να ολοκληρωθεί». Η μετακύλιση της ευθύνης στην Κύπρο είναι και απαράδεκτη και ζημιογόνα. Ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Χριστοδουλίδης, σήκωσε ευθύς το γάντι και σε δηλώσεις του (8/9/2025):<br /><br />Πρώτον, επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Κύπρου με τις διεθνείς πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει. Δεύτερον, Κύπρος και Ελλάδα έχουν αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις και η Κύπρος θα τις τηρήσει, με την προσδοκία ότι και οι άλλοι θα πράξουν το ίδιο. Τρίτον, αναφέρθηκε στη διάσταση της εθνικής κυριαρχίας που συναρτάται προς το έργο.<br /><br />Την ίδια μέρα, ο Υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ, επισήμανε ότι τον απασχολούν δύο μεγάλης σημασίας θέματα: Πρώτον, κανένας δεν γνωρίζει πόσα ακριβώς θα στοιχίσει το έργο στους καταναλωτές ρεύματος και, δεύτερον, πότε αυτό το έργο θα λειτουργήσει προς όφελος των καταναλωτών. Είπε πως υπάρχουν μόνο εκτιμήσεις για το τελικό κόστος, κάποιες από τις οποίες μιλούν για 2 δισ. ευρώ, κάποιες για 3 δισ. ευρώ και κάποιες για δυόμισι.<br /><br />Ο Μάκης Κεραυνός είπε ακόμα ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρο, δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση και λειτουργία του έργου, παραπέμποντας και σε γεωπολιτικά προβλήματα, που προκαλούν καθυστερήσεις στις θαλάσσιες έρευνες και στην πόντιση του καλωδίου. Αυτά τα «γεωπολιτικά προβλήματα, τα προκαλεί η Τουρκία. Γιατί;<br /><br />Διότι απέναντί της έχει μια τουρκοφοβική Αθήνα, που επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο και ότι το έργο συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ, αλλά: «Η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου θα συνεχιστεί στον κατάλληλο χρόνο που θα επιλεγεί και με βάση τον προγραμματισμό της αναδόχου εταιρείας». Ποιος είναι ο «κατάλληλος χρόνος»; Ποιος θα τον καθορίσει; Η εταιρεία; Η Ελλάδα και η Κύπρος; Μήπως πάλι η Τουρκία;<br /><br />Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, η εδώ Αμερικανίδα πρέσβης, ο Κυβ. Εκπρόσωπος και ο Έλληνας ΥπΕξ, Γεραπετρίτης, με δηλώσεις τους διαβεβαίωναν ότι το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης θα γίνει, όμως ο Κύπριος Πρόεδρος ήταν ξεκάθαρος (2/9/2024):<br /><br />«Η απόφαση για να προχωρήσουμε με την ηλεκτρική διασύνδεση ήταν για να μειωθεί η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Αν οι επενδυτές δεν δώσουν ικανοποιητικές διευκρινίσεις στο κράτος, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα επιβαρυνθούν επιπρόσθετα οι καταναλωτές, η κυπριακή πλευρά δεν θα είναι θετική ως προς τα όσα ζητά η πλευρά του φορέα υλοποίησης».<br /><br />Από την πλευρά της η Αμερικανίδα πρέσβης, Τζούλι Φίσερ, υπογράμμισε (6/9/2024) ότι «η Κύπρος είναι ιδιαίτερα σημαντική στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και η διασφάλιση της ενεργειακής τροφοδοσίας είναι κρίσιμη για την ίδια και τους πολίτες της». Ο δε Γεραπετρίτης διαβεβαίωνε ότι η πρόθεση της Ελλάδος ήταν να γίνει αυτό το έργο και ότι:<br /><br />«Το όποιο γεωπολιτικό ρίσκο δεν θεωρούμε σε καμία περίπτωση ότι μπορεί να εμποδίσει τη συνέχιση του έργου για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου. Η ελληνική Πολιτεία θεωρεί ότι δεν θα υπάρχει πρόβλημα σε ό,τι αφορά αυτό που ονομάζομαι γεωπολιτικό ρίσκο» (9/9/2024).<br /><br />Ο Έλληνας ΥπΕξ παρέβλεπε και εμφανώς υποτιμούσε το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Παρέκαμπτε επίσης την κρίση του 2020, καθώς και το επεισόδιο της Κάσου, όπου η Αθήνα υπέκυψε σε τουρκικούς εκβιασμούς, που σταμάτησαν έρευνες για την πόντιση του καλωδίου. Ιδού, όμως, που ο Έλληνας ΥπΕξ αίφνης αφυπνίσθηκε και απείλησε την Τουρκία. Σε δηλώσεις του σε ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό (2/9/2025) είπε: «Η έρευνα και πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου θα συνεχισθεί το επόμενο διάστημα (…). Εάν υπάρξει διάθεση παρεμπόδισης από οποιαδήποτε τρίτη χώρα, είναι προφανές ότι θα υπάρξουν συνέπειες. Η δε Ελλάδα δεν πρόκειται να σταματήσει να υπερασπίζεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο πεδίο. Έχουμε αποδείξει ότι δεν φοβόμαστε όταν πρόκειται να υποστηρίξουμε την πατρίδα στο πεδίο».<br /><br />Τίθενται μερικά ερωτήματα: Γιατί δεν υπήρξε εξ αρχής σοβαρή συνεννόηση Ελλάδας-Κύπρου-ΕΕ για το καλώδιο; Γιατί μια ιδιωτική εταιρεία, χωρίς προηγούμενη δράση στην παραγωγή ή μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας, χρηματοδοτήθηκε με 658 εκατ. από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά μετά κρίθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει το έργο;<br /><br />Γιατί η Ελλάδα στέλνει διαρκώς μηνύματα φινλαδοποιημένης χώρας προς την Τουρκία; Γιατί δεν οριοθέτησε έγκαιρα την ΑΟΖ της με την Κύπρο, όπως εκλιπαρούσαν τρεις Κύπριοι Πρόεδροι; Γιατί προέβη σε εκπτώσεις στη χάραξη της ΑΟΖ της με την Αίγυπτο;<br /><br />H ηλεκτρική σύνδεση Κύπρου-Κρήτης είναι ύψιστης γεωπολιτικής, στρατηγικής, οικονομικής, ενεργειακής και πολιτικής σημασίας. Αίρει την απομόνωση της νήσου και θα προσελκύσει ειδικούς στην Τεχνητή Νοημοσύνη και στην Τεχνολογία. Πρέπει να γίνει διότι, πρώτον, στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας Ελλάδας-Κύπρου στην αναθεωρητική Τουρκία. Δεύτερον, εδραιώνει τις προθέσεις της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια. Τρίτον, ακυρώνει έμπρακτα το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Τέταρτον, στέλνει μήνυμα ισχυρής αξιοπιστίας σε εταίρους, φίλους και συμμάχους (ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο).<br /><br />Η ηλεκτρική σύνδεση Κύπρου-Κρήτης εμποδίζει τη δημιουργία από την Τουρκία νέου προηγούμενου νοτίως της Κρήτης, όπως επιχείρησε στην Κάσο, και διασφαλίζει την όδευση δικτύων στις ελληνικές θάλασσες. Επίσης επιβεβαιώνει ισχυρή εθνική στρατηγική αποτροπής έναντι της τουρκικής επιθετικότητας.<br /><br />Χωρίς αβαρίες, μίζες, λαμογιές, επιζήμιες αντιπαραθέσεις, το έργο είναι πολλαπλώς εθνικά αναγκαίο και χρήσιμο. Οι Έλληνες της Κύπρου κουράστηκαν και αγανακτούν να πληρώνουν τον πιο ακριβό ηλεκτρισμό εξαιτίας ανεπαρκών, σπιθαμιαίων και ιδιοτελών πολιτικών. Απαιτούν σοβαρότητα, επιτέλους, ειλικρινή συντονισμό Αθήνας-Λευκωσίας, λιγότερα λόγια και μόνο πράξεις επωφελείς για την Ελλάδα και την Κύπρο.<div><br /></div><div><a href="https://simerini.sigmalive.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το Καλώδιο, η αχρείαστη και εθνικά ζημιογόνα κόντρα Ελλάδας – Κύπρου.

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Η νέα, αχρείαστη και ζημιογόνα, εν πολλοίς, αντιπαράθεση Αθήνας και Λευκωσίας για το καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης της Κύπρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάνει πίσω η Τουρκία με το Piri Reis ή απλώς τηρεί στάση αναμονής;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/09/15/IST01_TURKEY-CYPRUS-GAS_0923_11-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="949" data-original-width="1600" height="380" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2025/09/15/IST01_TURKEY-CYPRUS-GAS_0923_11-1.jpg" width="682" /></a></div><div><br /></div>Ερωτήματα εγείρει η κίνηση της Τουρκίας να μην προχωρήσει -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- στην υλοποίηση όσων είχαν προαναγγελθεί με τη NAVTEX της περασμένης Κυριακής, για επιστημονικές έρευνες του ωκεανογραφικού πλοίου «Πίρι Ρέις» στο κέντρο του Αιγαίου, δυτικά της Λέσβου και της Χίου.<br /><br />Το «Πίρι Ρέις» εμφανίζεται αγκυροβολημένο στη μαρίνα της Σμύρνης, γεγονός που κατά την Αθήνα σηματοδοτεί ότι ενδεχομένως στην Αγκυρα γίνονται «δεύτερες σκέψεις», αναφέρει σε δημοσίευμά της η Καθημερινή. Εξάλλου, οι αρμόδιες υπηρεσίες του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) το παρουσιάζουν ως επί της ουσίας ακινητοποιημένο λόγω τεχνικών προβλημάτων.<br /><br />Πληροφορίες από την Άγκυρα αναφέρουν, πάντως, ότι η παραμονή του «Πίρι Ρέις» στη Σμύρνη δεν είναι πολιτικό ζήτημα, καθώς αυτή τη στιγμή η ένταση του ανέμου και τα ρεύματα του νερού δεν επιτρέπουν τη διεξαγωγή της έρευνας για την οποία εκδόθηκε η NAVTEX. Άρα, κατά την Άγκυρα το έργο της έρευνας μπορεί να ξεκινήσει οποιαδήποτε στιγμή κριθεί κατάλληλη.<br /><br />Απόσυρση δύο φρεγατών<br /><br />Προετοιμαζόμενη η Αθήνα για κάθε ενδεχόμενο, εν μέσω ανησυχιών για τον τρόπο με τον οποίο θα κινηθεί η Άγκυρα το επόμενο χρονικό διάστημα, δόθηκε σήμα στις Ένοπλες Δυνάμεις να αρχίσουν να εξετάζουν διάφορες πιθανές αντιδράσεις επί χάρτου, σε περίπτωση που η κατάσταση ξέφευγε.<br /><br />Απόδειξη ότι η Αθήνα ετοιμαζόταν σοβαρά για το ενδεχόμενο τα πράγματα να ξεφύγουν ήταν η (προσωρινή όπως περιγράφεται) απόσυρση δύο φρεγατών που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών στα όρια Ελλάδας – Λιβύης, το βράδυ της Παρασκευής για να είναι διαθέσιμες στο Αιγαίο.<br /><br />Τα ελληνικά σχέδια για επιχειρησιακή δράση έχουν παραμείνει, βεβαίως, επί χάρτου, ωστόσο είναι προφανές ότι η παραμονή του «Πίρι Ρέις» στον κόλπο της Σμύρνης δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην ενεργοποίηση κάποιου από τους πολλούς διαύλους επικοινωνίας που υπάρχουν ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα.<br /><br />Οι επαφές είναι πολλές και διασταυρούμενες, αφού την επόμενη εβδομάδα προγραμματίζεται συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη.<div><br /></div><div><a href="https://www.skai.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάνει πίσω η Τουρκία με το Piri Reis ή απλώς τηρεί στάση αναμονής;

Ερωτήματα εγείρει η κίνηση της Τουρκίας να μην προχωρήσει -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- στην υλοποίηση όσων είχαν προαναγγελθεί με τη NAVTEX τ...

Διαβάστε την συνέχεια