Γιατί το τουρκικό μίνι αεροπλανοφόρο δεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUPUDrJI3j30fIaE960sdoPHWe-e0TiFQEAxz21S6_13BN_vkUezo0NKBxjy8gol15MD_PYJNpsr5ZmY8KlhICI_8t03I7KjxqwbOoqxXKZ0OQ0QSfFwK3J6VQ-NWbh5lsb5UJyxu9Tj8/s1600/anadolu.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUPUDrJI3j30fIaE960sdoPHWe-e0TiFQEAxz21S6_13BN_vkUezo0NKBxjy8gol15MD_PYJNpsr5ZmY8KlhICI_8t03I7KjxqwbOoqxXKZ0OQ0QSfFwK3J6VQ-NWbh5lsb5UJyxu9Tj8/s640/anadolu.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Κώστας Γρίβας</b><br /> Πριν από μερικές ημέρες έγινε γνωστό ότι το τουρκικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως μίνι αεροπλανοφόρο, Anadolu, βρίσκεται στην τελική φάση κατασκευής και το επόμενο έτος αναμένεται να ενταχθεί στη δύναμη του Τουρκικού Ναυτικού. Η είδηση αυτή προκάλεσε εν Ελλάδι τη συνήθη ακολουθία των απαισιόδοξων αναλύσεων αναφορικά με τις εξοπλιστικές ικανότητες της Τουρκίας και τον μαρασμό των ελληνικών μαχητικών ικανοτήτων. <br /> <br /> Και όντως το τουρκικό υβριδικό πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων – αεροπλανοφόρο θέτει νέα δεδομένα στις στρατιωτικές ισορροπίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Όμως, αν η Ελλάδα ακολουθήσει τις τρέχουσες τάσεις στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου, τότε έχει μια σοβαρή πιθανότητα να μετατρέψει το πανάκριβο αυτό οπλικό σύστημα από απειλή για αυτήν, σε αχίλλειο πτέρνα της Τουρκίας.<br /> <br /> Καταρχάς, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι τόσο μεγάλα καράβια δεν πολυταιριάζουν, έτσι και αλλιώς, σε αρχιπελαγικές δομές, όπως αυτή του Αιγαίου, όπου έχουμε σύνθεση της στεριάς με τη θάλασσα σε μια ενιαία επιχειρησιακή δομή. Σε παρόμοιο χώρο ένα πλοίο επιφανείας αυτού του μεγέθους μπορεί να βληθεί, μεταξύ των άλλων, από πυραυλακάτους, μαχητικά ελικόπτερα, ή μαχητικά αεροσκάφη που θα χρησιμοποιούν νησιά, βράχους και βραχονησίδες για κάλυψη μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς και από υποβρύχια, συστήματα πυροβολικού, ακόμη και βαρέα όπλα πεζικού, όπως όλμους και κατευθυνόμενους αντιαρματικούς πυραύλους. <br /> <br /> Αυτή είναι μια γενική πραγματικότητα. Ωστόσο, η κατάσταση για τα πλοία επιφανείας στα παράκτια ύδατα και πολύ περισσότερο μέσα σε αρχιπελαγικές δομές, αναμένεται να καταστεί ακόμη πιο επικίνδυνη στο εγγύς μέλλον. Όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει ένας ανώτατος Αμερικανός αξιωματικός, στα επόμενα χρόνια κοντά στις ακτές θα υπάρχουν δύο ειδών πλοία: τα υποβρύχια και οι στόχοι. <br /> <br /> Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας ευρύτερης γεωπολιτικής δυναμικής που προκύπτει από τη σύγκρουση των χερσαίων ευρασιατικών δυνάμεων με τη αεροναυτική ισχύ των ΗΠΑ στα εγγύς ευρασιατικά ύδατα. Η δημιουργία πλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD) από χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν οδήγησε στην ανάπτυξη παρόμοιων ικανοτήτων από τις ΗΠΑ.<br /> <br /> Αυτό έγινε στο πλαίσιο επιχειρησιακών αντιλήψεων όπως είναι τα «Διαχωρικά Πυρά» (Cross Domain Fires), που με τη σειρά τους αποτελούν μέρος του ευρύτερου δόγματος της «Πολυχωρικής Μάχης» (Multi Domain Battle) του Στρατού Ξηράς των ΗΠΑ. Όλες αυτές οι μεθοδολογίες μάχης στοχεύουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων που θα καθιστούν πολύ δύσκολη τη ζωή των πλοίων επιφανείας κοντά στις ακτές. <br /> <br /> Τα ελληνικά υποβρύχια φονιάδες <br /> <br /> Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν ήδη μια κατηγορία οπλικών συστημάτων που παίζουν κρίσιμο ρόλο σε αυτήν τη μονομαχία ισχύος στις κλειστές θάλασσες. Αυτά είναι τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία θα κληθούν να επιχειρήσουν σε ένα από τα καλύτερα πεδία δράσης υποβρυχίων στον πλανήτη, το Αιγαίο. Αιχμή του δόρατος του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου είναι τα τέσσερα εξαιρετικά αθόρυβα τελευταίας γενεάς Type 214, κλάσης «Παπανικολής», εφοδιασμένα με σύστημα αναερόβιας πρόωσης (ΑΙΡ), το οποίο τους επιτρέπει να μένουν για διάστημα μεγαλύτερο της εβδομάδας σε κατάδυση σε καιρό επιχειρήσεων. <br /> <br /> Ένα ακόμη υποβρύχιο με σύστημα αναερόβιας πρόωσης υπηρετεί στο Ελληνικό Ναυτικό, το «Ωκεανός» που είναι ένα τροποποιημένο Type 209/1200. Ωστόσο και τα παλαιότερα 209 είναι εξαιρετικά επίφοβα, ιδιαίτερα αν εφοδιαστούν με νέες τορπίλες. Φυσικά, μια από τις παθογένειες του ελληνικού συστήματος εξοπλισμών είναι να προμηθεύεται πανάκριβες πλατφόρμες μάχης χωρίς τα κατάλληλα όπλα γι’ αυτές. Τα υποβρύχια, λοιπόν, δεν μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση σε αυτήν τη θλιβερή παράδοση. <br /> <br /> Έτσι, τα stealth Type 214 χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα τις παλαιές τορπίλες SUT που έχουν μικρό βεληνεκές και γενικότερα παρωχημένες επιδόσεις. Όμως, τον τελευταίο καιρό κάτι φαίνεται να αλλάζει και αναμένεται μέσα στο άμεσο χρονικό διάστημα να προχωρήσει το πρόγραμμα της προμήθειας βαρέων τορπιλών νέου τύπου για τα ελληνικά υποβρύχια. <br /> <br /> Οι επικρατέστερες υποψήφιες τορπίλες είναι η γαλλική F21 της εταιρείας DCNS, η γερμανική DM2A4 Sea Hake Mod 4 της Atlas Elektronic και η ιταλική Black Shark Advanced της WASS. Ελάχιστες είναι οι πιθανότητες απόκτησης της αμερικανικής τορπίλης Mk 48 Mod 6. Οποιαδήποτε από τις τορπίλες αυτές προσφέρει δραστική αναβάθμιση των ικανοτήτων κρούσης του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου, επιτυγχάνοντας βεληνεκές που φθάνει ή και ξεπερνά τα 50 χλμ. <br /> <br /> Ο συνδυασμός των εξαιρετικών ικανοτήτων stealth των σύγχρονων ελληνικών υποβρυχίων, των συστημάτων αναερόβιας πρόωσης που επιτρέπουν την παραμονή για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε κατάδυση και τορπιλών μεγάλου βεληνεκούς με προηγμένα παθητικά σόναρ, καθιστά τον ελληνικό υποβρυχιακό στόλο ιδανικό αντίδοτο για το τουρκικό υβριδικό αεροπλανοφόρο όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην ευρύτερη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> Αυτόνομες υπερ-τορπίλες και μεταλλαγμένο πυροβολικό <br /> <br /> Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχουν εμφανιστεί τορπίλες που επιτυγχάνουν εξαιρετικά μεγάλο βεληνεκές, γεγονός που εν μέρει τις «χειραφετεί» από τα υποβρύχια ή οιαδήποτε πλατφόρμα μεταφοράς και τους προσφέρει ακόμη και ικανότητες αυτόνομης δράσης σε περιορισμένων διαστάσεων θαλάσσιες εκτάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της έκδοσης μεγάλου βεληνεκούς (ER) της γερμανικής τορπίλης Sea Hake Mod 4. Η υποψηφιότητα της απλής έκδοσής της εξετάζεται από το Ελληνικό Ναυτικό, ενώ υπηρετεί ήδη στο τουρκικό. <br /> <br /> Η εν λόγω τορπίλη επέτυχε σε δοκιμές το 2012 στη Βαλτική το εντυπωσιακό βεληνεκές των 140 χλμ. Δεδομένων των εξελίξεων που έχουν προκύψει από τότε μέχρι σήμερα στην τεχνολογία των μπαταριών και άλλων υποσυστημάτων, είναι πιθανόν το βεληνεκές να έχει αυξηθεί περισσότερο, προσεγγίζοντας ακόμη και τα 200 χλμ. Οι δυνατότητες παρόμοιων όπλων είναι απλά τεράστιες. Πολύ απλοϊκά μπορούμε να πούμε ότι ένα παρόμοιο όπλο μπορεί να ξεκινήσει από τις ακτές της Αττικής και να προσβάλει στόχους έξω από τις μικρασιατικές ακτές ή το αντίστροφο φυσικά. <br /> <br /> Επίσης, τα υπάρχοντα συστήματα πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού, εφοδιασμένα με τα κατάλληλα πυρομαχικά, μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα ισχύος στο Αιγαίο. Για παράδειγμα, ήδη αναπτύσσονται κατευθυνόμενες ρουκέτες επαυξημένου βεληνεκούς για τον αμερικανικό πολλαπλό εκτοξευτή ρουκετών M270 MLRS (GMLRS ER), ο οποίος υπηρετεί εδώ και χρόνια στο ελληνικό οπλοστάσιο. <br /> <br /> Οι ρουκέτες αυτές αναμένεται να ενταχθούν σε υπηρεσία από το 2020 και μετά και θα επιτυγχάνουν το εντυπωσιακό βεληνεκές των 150 χλμ. Εφοδιασμένες με θερμικούς ή άλλους αισθητήρες που τους επιτρέπουν τον αυτόνομο εντοπισμό στόχων, θα στοχεύουν και στην προσβολή στόχων επιφανείας, όπως επιβάλει η επιχειρησιακή αντίληψη των Διαχωρικών Πυρών του Στρατού των ΗΠΑ, που αναφέραμε πιο πάνω. <br /> <br /> Επίσης, η ισραηλινή εταιρεία IMI τοποθετεί σε υπάρχουσες ρουκέτες των 122 χιλιοστών το σύστημα EPIK (Electro-Optical Precision Integration Kit), το οποίο επιτρέπει στις ρουκέτες να εντοπίζουν στόχους, περιλαμβανομένων πλοίων επιφανείας και να κατευθύνονται αυτόνομα προς αυτούς. Σημαντικό στοκ παρόμοιων ρουκετών υπάρχει ήδη στο ελληνικό οπλοστάσιο και χρησιμοποιείται από τους τσεχοσλοβακικής προέλευσης πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM70. Παρεμπιπτόντως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι παρόμοιες μετατροπές μπορούν να γίνουν από ελληνικές κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες, χωρίς να χρειάζεται κατ’ ανάγκην η καταφυγή σε ξένη τεχνογνωσία. <br /> <br /> Η ασύμμετρη απειλή των μικρών ταχύπλοων <br /> <br /> Ακόμη, μικρά ταχύπλοα σκάφη εφοδιασμένα με μικρούς πυραύλους με ικανότητες προσβολής στόχων εκτός και πέραν της γραμμής της θέας (NLOS και BLOS αντιστοίχως), εκμεταλλευόμενα την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίο, μπορούν να αποτελέσουν θανάσιμο κίνδυνο για τα πλοία επιφανείας. Οι πύραυλοι αυτοί είναι ουσιαστικά βελτιωμένες εκδόσεις αντιαρματικών πυραύλων που επιτυγχάνουν όμως μεγάλο βεληνεκές. Ένας εξ αυτών είναι ο ισραηλινός Spike NLOS (πρώην Tamuz), ο οποίος επιτυγχάνει βεληνεκές 25 χλμ. <br /> <br /> Ο πύραυλος επικοινωνεί με ραδιοζεύξη με τον χειριστή, ο οποίος βλέπει την εικόνα που του προσφέρει η κάμερα του πυραύλου όντας έτσι σε θέση να επιλέξει στόχους και να τον καθοδηγεί μέχρι την τελευταία στιγμή. Ένας άλλος ισραηλινός πύραυλος είναι ο Nimrod 3 με βεληνεκές 50 χλμ αλλά με ημιενεργή καθοδήγηση λέιζερ (SAL). Δηλαδή, απαιτείται στην περιοχή του στόχου να βρίσκεται κάποιος που να τον «φωτίζει» με καταδείκτη λέιζερ καθοδηγώντας τον πύραυλο. <br /> <br /> Ένα ακόμη πιο εξελιγμένο σύστημα αυτής της κατηγορίας είναι ο σερβικός πύραυλος με καθοδήγηση οπτικής ίνας ALAS-C, ο οποίος αναμένεται να επιτυγχάνει βεληνεκές 50 χλμ. Το καλώδιο οπτικής ίνας προσφέρει στον χρήστη τη δυνατότητα αναζήτησης στόχων και καθοδήγησης μέχρι την τελευταία στιγμή, χωρίς κινδύνους παρεμβολών. <br /> <br /> Τέλος, το πιο εντυπωσιακό σχετικό σύστημα που έχει εμφανιστεί είναι το ρωσικό Germes (Ερμής) της εταιρείας ΚΒΡ, μια έκδοση του οποίου επιτυγχάνει το εντυπωσιακό βεληνεκές των 100 χλμ, για τον οποίο όμως δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Παρόμοιοι πύραυλοι μπορούν να τοποθετηθούν και σε χερσαίες πλατφόρμες, ακόμη και σε αγροτικά φορτηγάκια ή σε ελικόπτερα. <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, στη διεθνή αγορά υπάρχουν οπλικά συστήματα, χαμηλού κόστους, που μπορούν μάλιστα να «κουμπώσουν» πάνω σε υπάρχουσες πλατφόρμες του ελληνικού στρατεύματος και να μετατρέψουν το Αιγαίο αλλά και μεγάλο κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου σε παγίδα θανάτου για τα πλοία επιφανείας και ιδιαίτερα για μια τόσο μεγάλη πλατφόρμα, όπως είναι το τουρκικό υβριδικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων-αεροπλανοφόρο. Αυτό, βέβαια, σε περίπτωση που η Ελλάδα θέλει να κάνει κάποιες στοιχειώδεις κινήσεις για να ενισχύσει τις μαχητικές της ικανότητες και το σημαντικότερο να μην επιστρέψει στην εποχή των άτυπων «δωρεών» σε διάφορες εταιρείες του εξωτερικού, αγοράζοντας πανάκριβες πλατφόρμες χωρίς όπλα…<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί το τουρκικό μίνι αεροπλανοφόρο δεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα

Κώστας Γρίβας Πριν από μερικές ημέρες έγινε γνωστό ότι το τουρκικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως μίνι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Αλβανοί βγάζουν πρόεδρο στα Σκόπια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvBrt3K6-QaS71evH6Dk06RI-NFwk4Ke3d_-08d4rJD9PRpP1yCkzr0vk2Wngl5cnrj8xmgr_CMcK8rS54yYYUGi9_MdV2Yjb5Ft_JFOK9Enujgo0qkjq43Po67QM7j_S46BekcaRNxqA/s1600/Skopia_Ypopsifioi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="391" data-original-width="696" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvBrt3K6-QaS71evH6Dk06RI-NFwk4Ke3d_-08d4rJD9PRpP1yCkzr0vk2Wngl5cnrj8xmgr_CMcK8rS54yYYUGi9_MdV2Yjb5Ft_JFOK9Enujgo0qkjq43Po67QM7j_S46BekcaRNxqA/s640/Skopia_Ypopsifioi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βαγγέλης Σαρακινός</b><br /> Μερικές χιλιάδες ψήφοι χωρίζουν τους δύο υποψήφιους για την προεδρία στα Σκόπια, γεγονός που κάνει ακόμη πιο καθοριστικό τον ρόλο της αλβανικής αντιπολίτευσης ως ρυθμιστικού παράγοντα για τις πολιτικές εξελίξεις στην γείτονα. Την ίδια ώρα παραμένει στο προσκήνιο η απειλή της αποχής, καθώς η συμμετοχή στον πρώτο γύρο ήταν η μικρότερη που καταγράφηκε σε προεδρικές εκλογές. <br /> <br /> Παρά την στήριξη της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, ακόμη και της Αθήνας με την πρόσφατη επιχειρηματική απόβαση στην οποία παρουσιάστηκαν τα Σκόπια λίγο πολύ ως το βαλκανικό El dorado, ο υποψήφιος του Ζάεφ, Στέβο Πεντάροφσκι, δεν κατάφερε να πάρει άνετο προβάδισμα από την αντίπαλό του, υποψήφια του VMRO-DPMNE, Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα.<br /> <br /> Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε η Εθνική Εκλογική Επιτροπή, με καταμετρημένο το 99,96% των ψήφων, ο Πεντάροφσκι συγκέντρωσε ποσοστό 42,85% (323.846 ψήφους) και η Σιλιάνοφσκα ποσοστό 42,24% (319.240 ψήφους). Ο τρίτος υποψήφιος, ο οποίος στηρίχθηκε από δύο αλβανικά κόμματα της αντιπολίτευσης, την «Συμμαχία για τους Αλβανούς» και το «BESA», συγκέντρωσε ποσοστό 10,57% (79.915 ψήφους).<br /> <br /> Όλοι δηλώνουν νικητές <br /> <br /> Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής, όταν άρχισε να ξεκαθαρίζει ότι το προβάδισμα του κυβερνητικού υποψήφιου δεν είναι μεγάλο, οι υποψήφιοι και τα κόμματα που τους στηρίζουν έκαναν τις πρώτες αποτιμήσεις των αποτελεσμάτων, αλλά και τις εκτιμήσεις τους για τον δεύτερο γύρο στις 5 Μαΐου. Η διαφορά βέβαια τότε ήταν μικρότερη από χίλιες ψήφους σε αντίθεση με το τελικό αποτέλεσμα που την ανεβάζει στις τεσσερισήμισι. <br /> <br /> Ο Πεντάροφσκι, οι νατοϊκές περγαμηνές του οποίου δεν στάθηκαν ικανές να του δώσουν νίκη με διαφορά, υποστήριξε ότι στον πρώτο γύρο επικράτησε η επιλογή που οραματίζονται και επιθυμούν ο ίδιος και ο πρωθυπουργός Ζάεφ. Η ευρωατλαντική δηλαδή προοπτική της χώρας στον δρόμο που ανοίγει η συμφωνία των Πρεσπών. Παρακάμπτοντας μάλιστα την μικρή διαφορά από την αντίπαλό του Σιλιάνοφσκα, προχώρησε στην εκτίμηση ότι αυτή η επιλογή θα επιβραβευθεί στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.<br /> <br /> Στο ίδιο μήκος κύμματος κινήθηκε και ο Ζάεφ, ο οποίος συνεχάρη τον Πεντάροφσκι για την «πρωτιά» και υποστήριξε ότι είναι ένας υποψήφιος με προοδευτικές θέσεις και απόψεις που ενώνουν τον λαό. Σε αντίθεση, όπως είπε, με την Σιλιάνοφσκα και το VMRO-DPMNE που εκφράζουν τη συντήρηση και διχάζουν τους πολίτες. <br /> <br /> Οι πολίτες ωστόσο είναι αυτοί που ψηφίζουν και, στον πρώτο γύρο τουλάχιστον, έδειξαν με την ψήφο τους ότι η άλλη επιλογή είναι περίπου ισοδύναμη με αυτήν που υποστηρίζει η κυβέρνηση Ζάεφ. Πάνω σε αυτήν την πολύ μικρή διαφορά πάτησε η υποψήφια του VMRO-DPMNE, Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, η οποία υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Ζάεφ έχει απολέσει τη νομιμοποίησή της. Κάλεσε μάλιστα τον πρωθυπουργό να σκεφθεί σοβαρά το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων βουλευτικών εκλογών. <br /> <br /> Ως τον πραγματικό νικητή του πρώτου γύρου παρουσίασε την Σιλιάνοφσκα και ο αρχηγός του VMRO-DPMNE, Χρίστιαν Μίτσκοσκι. Ο ίδιος υποστήριξε ότι πρόκειται για μια νίκη του κόμματός του, τονίζοντας ότι ο λαός τιμώρησε τον Ζάεφ για την κατάσταση στην χώρα. Εμφανίστηκε μάλιστα βέβαιος ότι η Σιλιάνοφσκα θα επικρατήσει στον δεύτερο γύρο και θα εκλεγεί πρόεδρος. <br /> Οι Αλβανοί έχουν BESA <br /> <br /> Οι δύο νικητές του πρώτου γύρου θα αναμετρηθούν και πάλι στις 5 Μαϊου. Νικητής μπορεί να θεωρηθεί όμως και ο τρίτος υποψήφιος, Μπλέριμ Ρέκα, τον οποίο υποστήριξαν τα αντιπολιτευόμενα αλβανικά κόμματα, «Συμμαχία για τους Αλβανούς» και «BESA». <br /> <br /> Αν και αποκλείστηκε από τον δεύτερο γύρο, με δεδομένη την μικρή διαφορά των δύο πρώτων, οι περίπου 80.000 ψήφοι που πήρε ο Ρέκα εκλέγουν άνετα πρόεδρο. Τα δύο κόμματα συντάσσονται βεβαίως με την ευρωατλαντική πολιτική του Ζάεφ και έβαλαν πλάτη στις κρίσιμες ψηφοφορίες για την συνταγματική αναθεώρηση. Έχουν ωστόσο την δική τους ατζέντα και αναμένεται να προβάλουν και τώρα απαιτήσεις σχετικά με τα δικαιώματα των Αλβανών πολιτών της Βόρειας Μακεδονίας. <br /> <br /> Η έκβαση του δεύτερου γύρου γίνεται ακόμη πιο αμφίρροπη στην περίπτωση που η αλβανική αντιπολίτευση δεν στηρίξει επισήμως κάποιον από τους δύο υποψηφίους (η ζυγαριά γέρνει προς τον Πεντάροφσκι), αλλά επιλέξουν την χαλαρή ψήφο κατά συνείδηση. Οι Αλβανοί έχουν στα χέρια τους όμως και ένα άλλο χαρτί: την αποχή. <br /> <br /> Η συμμετοχή στις χθεσινές εκλογές ανήλθε στο 41,82%, το οποίο είναι το χαμηλότερο όλων των προεδρικών εκλογών που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στα Σκόπια. Για να είναι όμως έγκυρος ο δεύτερος γύρος απαιτείται η συμμετοχή να ξεπερνά το 40%. Αυτή η παράμετρος είναι που κάνει πιθανά όλα τα σενάρια για τον δεύτερο γύρο. <br /> <br /> Αν στις 5 Μαϊου η συμμετοχή δεν ξεπεράσει το 40%, οι προεδρικές εκλογές κηρύσσονται άκυρες και προκηρύσσονται νέες. Η θητεία όμως του απερχόμενου προέδρου, Γκιόργκι Ιβάνοφ, λήγει στις 12 Μαϊου και, σε αυτήν την περίπτωση, θα τον αντικαταστήσει προσωρινά ο Αλβανός πρόεδρος της Βουλής Ταλάτ Τζαφέρι. Έτσι όμως τα Σκόπια θα αποκτήσουν, έστω και προσωρινά, για πρώτη φορά στην ιστορία τους Αλβανό πρόεδρο της Δημοκρατίας. <br /> <br /> Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Τζαφέρι είναι ο πρώτος Αλβανός πρόεδρος της Βουλής των Σκοπίων και ότι η εκλογή του είχε προκαλέσει τα αιματηρά επεισόδια του 2017. Ήταν τότε που οπαδοί του VMRO -DPMNE του Νίκολα Γκρούεφσκι εισέβαλαν στο κοινοβούλιο και το έβαψαν κυριολεκτικά κόκκινο με το αίμα του Τζαφέρι, του Ζάεφ και βουλευτών των αλβανικών κομμάτων.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Αλβανοί βγάζουν πρόεδρο στα Σκόπια

Βαγγέλης Σαρακινός Μερικές χιλιάδες ψήφοι χωρίζουν τους δύο υποψήφιους για την προεδρία στα Σκόπια, γεγονός που κάνει ακόμη πιο καθοριστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά ΜΜΕ: «Οι Έλληνες θα αποκτήσουν 30 δικά μας F-35 με αμερικανικό δανεισμό»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZkUDfijtpyePQRuE1vnKXtmbAcRzCFzmKUBFUXaFLx8Nxbierayo57MH9hCGC302ZuyfSenoVEOrkVp3kV-VOR-2hU5jib-NlJPHBeupK12_XwaaQHyfl4BUlseV71UI-ee5LS1v1qrk/s1600/Greece_f-35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="854" data-original-width="1600" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZkUDfijtpyePQRuE1vnKXtmbAcRzCFzmKUBFUXaFLx8Nxbierayo57MH9hCGC302ZuyfSenoVEOrkVp3kV-VOR-2hU5jib-NlJPHBeupK12_XwaaQHyfl4BUlseV71UI-ee5LS1v1qrk/s640/Greece_f-35.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> H Eλλάδα εξετάζει την πιθανότητα αγοράς 30 αμερικανικών μαχητικών F-35 προς αντικατάσταση των παλαιότερων F-16C/D που επιχειρούν αυτή την στιγμή στην Πολεμική Αεροπορία σύμφωνα με την ιστοσελίδα flightglobal.com <br /> <br /> Αυτά λίγο το πολύ τα γνωρίζουμε και από τις δηλώσεις του ίδιου του Έλληνα ΥΕΘΑ Ε.Αποστολάκη <br /> <br /> Αυτός ο σχεδιασμός όμως φαίνεται πως ανησύχησε και την Τουρκία καθώς η Άγκυρα είχε επαναπαυθεί στο γεγονός ότι η Ελλάδας δεν έχει χρήματα να αγοράσει ούτε... κουπί.<br /> <br /> Έτσι το θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν θα προχωρούσε σε αγορά μαχητικού 5ης γενιάς αλλά δεν υπολόγισαν στο πείσμα των Αμερικανών να «ρεφάρουν» με κάθε τρόπο την τουρκική συμπεριφορά απέναντί τους και έτσι είναι διαθέσιμοι να προσψωρήσουν ακόμα και σε μεγάλες διευκολύνσεις οικονομικής φύσεως του τύπου «πληρώστε όποτε μπορείτε»<br /> <br /> Οι Αμερικανοί είναι διαθέσιμοι να προσφέρουν ένα πλαίσιο μακροχρόνιας αποπληρωμής προκειμένου να κρατήσουν υπό πίεση την Τουρκία η οποία συμπεριφέρεται εντελώς αντι-ΝΑΤΟϊκά λόγω της στρατηγικής σχέσης που έχει αναπτύξει με την Ρωσία υπολογίζοντας βέβαια πάνω απ΄όλα τα δικά της συμφέροντα και όχι των Αμερικανών.<br /> <br /> <a href="http://www.kokpit.aero/yunanistan-f-35-alimi">Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ</a> που επικαλούνται την ιστοσελίδα Flight Global, η Ελλάδα φέρεται να ζήτησε από την γνωστή αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin μια συνολική προσφορά για 25 έως 30 αεροσκάφη, με την προϋπόθεση της ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας για την αγορά αμερικανικών οπλικών συστημάτων που βασικά αφορά μακροπρόθεσμες πληρωμές.<br /> <br /> Η Ελλάδα αναζητά τον τρόπο όχι μόνο να αντικαταστήσει τα F-16C / D με F-35 αλλά και να παραμείνει η Πολεμική Αεροπορία στα υψηλότερα επίπεδα.<br /> <br /> Το πρόγραμμα αφορά την επέκταση δανεισμού για εξοπλισμούς σε συμμαχικές χώρες στις οποίες περιλαμβάνεται η Ελλάδα όχι φυσικά επειδή οι Αμερικανοί μας αγάπησαν ξαφνικά αλλά διότι απλούστατα πλέον μας έχουν απόλυτη ανάγκη για να μην χάσουν και το τελευταίο στήριγμα στην ΝΑ Μεσόγειο.<br /> <br /> Πρόκειται στην ουσία για επέκταση δανειακής χρηματοδότησης που προσφέρεται μέχρι σήμερα σε αριθμό συμμαχικών χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο. Στόχος είναι οι χώρες που διατηρούν αμυντική συνεργασία με την Ουάσιγκτον να έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε αμυντικό υλικό, με τον προϋπολογισμό για το σκοπό αυτό να αγγίζει σήμερα τα 5,4 δισ. $.<br /> <br /> Eίναι τα περιβόητα Foreign Military Sales (FMS) προγράμματα τα οποία αποτελούν μια μορφή βοήθειας εξουσιοδοτημένης από την αμερικανική Arms Export Control Act (AECA), σλυμφωνα με την τροπολογια 22 U.S.C. 2751 και βασικό εργαλείο άσκησης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.<br /> <br /> Η απόφαση θα παίρνεται από το Πεντάγωνο ενώ η έγκριση θα δίνεται από επιτροπή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /> <br /> Η χορήγηση αμυντικής βοήθειας θα περιλαμβάνει οποπμδήποτε στρατιωτικό εξοπλισμό και οι Τούρκοι πιστεύουν ότι θα αφορά και τα μαχητικά αεροσκάφη.<br /> <br /> Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι πρόθυμο να παράσχει χρηματοδότηση ύψους 8 δισ. $ για να προωθήσει τον αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό και σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ αυτό έχει να κάνει άμεσα με την δήλωση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Αποστολάκη.<br /> <br /> Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το Reuters, ο ναύαρχος Mathias Winter, αναπληρωτής διευθυντής του προγράμματος F-35 του Πενταγώνου, δήλωσε ότι το ενδιαφέρον για μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς θα μπορούσε να επεκταθεί σε πέντε νέες χώρες (Ελλάδα, Ρουμανία, Πολωνία, Σιγκαπούρη και Ισπανία).<br /> <br /> Σημειώνεται ότι προ 15 ημερών είχε κυκλοφορήσει η είδηση πως οι Αμερικανοί είναι διαθέσιμοι να «χαρίσουν» F-35 στην Ελλάδα και μάλιστα αυτά που προορίζονταν για την Τουρκία.<br /> <br /> Έλεγαν μάλιστα Αμερικανικές πηγές πως θα παραδοθούν στην Αθήνα ακόμα και στο 1/3 της τιμής τους!<br /> <br /> Την απόκτηση συνολικά 24 F-35A εξετάζει η ελληνική Πολεμική Αεροπορία στο πλαίσιο της αντικατάστασης των παλαιών μαχητικών F-16C/D Block 30, όπως αναφέρει ο στρατιωτικός αναλυτής Babak Taghvaee.<br /> <br /> Μάλιστα αναφέρει πως αξιοποιήθηκε η συμμετοχή των έξι ιταλικών F-35A της 13ης Gruppo στην διεθνή διακλαδική άσκηση “Ηνίοχος 2019”, από αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας γιατί μπόρεσαν να δουν υπό ρεαλιστικές συνθήκες τη μαχητική συμπεριφορά του αμερικανικού αεροσκάφους.<br /> <br /> Στόχος της Πολεμικής Αεροπορίας όπως αναφέρει ο Babak Taghvaee είναι η απόκτηση 24 F-35A τα οποία θα αντικαταστήσουν 23 F-16C/D Block 30 της 330ης Μοίρας.<br /> <br /> Τώρα το νούμερο αυξάνεται ακόμα και στα 30 μαχητικά 5ης γενεάς.<br /> <br /> Η δήλωση του Ε.Αποστολάκη από την Ανδραβίδα, όπου ήταν το κέντρο της μεγάλης διασυμμαχικής άσκησης ΗΝΙΟΧΟΣ 2019 είχε ως εξής: «Ναι μας ενδιαφέρουν τα F-35. Μετά την απόφαση για τον εκσυγχρονισμό των F-16, το πρόγραμμα που μας ενδιαφέρει είναι αυτό της απόκτησης Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους το οποίο αφορά τα F-35. Σταδιακά μπαίνουμε στο θέμα της νέας γενιάς αεροσκαφών. Η δήλωση που έγινε στο αμερικάνικο Κογκρέσο βοηθάει σε αυτή την προοπτική​».<br /> <br /> Αυτή την περίοδο η Πολεμική Αεροπορία έχει ξεκινήσει τις εργασίες για την κατάρτιση ενός σχεδίου απόκτησης των αμερικανικών μαχητικών ζήτημα στο οποίο αναφέρθηκε πρόσφατα και ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας.<br /> <br /> Στο ίδιο κλίμα ήταν και η δήλωση του Αμερικανού πρέσβη Τ.Πάιατ, ο οποίος δίπλα από τον Ελληνα υπουργό είπε ότι «Το F-35 είναι στην διάθεση της Ελλάδας, τώρα που ολοκληρώθηκε η συμβασιοποίηση του προγράμματος των F-16. Η αναβάθμιση των F-16, που έχει ξεκινήσει, βοηθάει την Ελλάδα να περάσει από ένα αεροσκάφος τέταρτης γενιάς σε ένα αεροσκάφος πέμπτης γενιάς και αποτελεί ένα πρώτο βήμα για να αποκτήσει μελλοντικά η Ελλάδα τα F-35».<br /> <br /> Φυσικά πρόκειται για μια εξωφρενική «διαρροή» η οποία ίσως έχει στόχο να «τρομοκρατήσει» την τουρκική πλευρά με δύο σκοπούς: Ότι όχι μόνο δεν θα παραλάβει τα δικά της F-35 αλλά τα αποκτήσει η Ελλάδα στν θέση της, ενώ το οικονομικό ζήτημα θα λυθεί επειδή θα δοθούν σε πολύ χαμηλή τιμή.<br /> <br /> Τελικά οι Αμερικανοί πέτυχαν τον σκοπό τους να «τρομάξουν» την Άγκυρα, είναι όμως διαθέσιμοι να το «τραβήξουν» μέχρι τέλους;<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικά ΜΜΕ: «Οι Έλληνες θα αποκτήσουν 30 δικά μας F-35 με αμερικανικό δανεισμό»

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος H Eλλάδα εξετάζει την πιθανότητα αγοράς 30 αμερικανικών μαχητικών F-35 προς αντικατάσταση των παλαιότερω...

Διαβάστε την συνέχεια

Ψάχνοντας χώρα “παρκαρίσματος” για τους τουρκικούς S-400!Το παζάρι Τραμπ-Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnzujcS05_V59OV9P3c7rL7CSULAHYgxzguE75suoYBQObkKYEWacgxJYeVqkc7bhfJxx1IrjOLaxZi1CYPFXiyhz2qGEH8Yu08ocRV8ROUuiajwGM3PC92Qm-NHIeoMLZxN9c1Up2k_M/s1600/erdogan_trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="528" data-original-width="900" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnzujcS05_V59OV9P3c7rL7CSULAHYgxzguE75suoYBQObkKYEWacgxJYeVqkc7bhfJxx1IrjOLaxZi1CYPFXiyhz2qGEH8Yu08ocRV8ROUuiajwGM3PC92Qm-NHIeoMLZxN9c1Up2k_M/s640/erdogan_trump.jpg" width="640" /></a></div> <br /> ΗΠΑ και Τουρκία ψάχνουν τρόπο να βγουν από το αδιέξοδο που ο Ερντογάν έχει προκαλέσει στις σχέσεις τους με την υπόθεση των S-400. Αυτό που δεν πρέπει να παραβλέπουμε ,εδώ στην Αθήνα, είναι ότι Τραμπ και Ερντογάν θέλουν να “τα βρουν” .Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία γι΄ αυτό. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν…<br /> <br /> Όπως έγραψε ο Απ. Ζουπανιώτης από την Ουάσινγκτον για την Καθημερινή “το 2018 το εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ-Τουρκία έφτασε το ποσό – ρεκόρ του 20,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ οι πρόεδροι Τραμπ και Ερντογάν συμφώνησαν να το ανεβάσουν στα 75 δισ. Πέρυσι, οι Τουρκικές Αερογραμμές συμφώνησαν με την Boeing να αγοράσουν 25 αεροσκάφη Boeing Dreamliners και μηχανές της GE, κόστους πλέον των 10 δισ. Ενώ υπάρχουν περισσότερες από 1.700 αμερικανικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, εκ των οποίων οι 60 με περιφερειακές έδρες στην Κωνσταντινούπολη”. <br /> <br /> Όλα αυτά παίζουν το ρόλο τους και γι΄ αυτό επισημαίνουμε ότι το ζητούμενο για τους Τραμπ-Ερντογάν είναι να τα βρουν κι όχι να “τα σπάσουν”. <br /> <br /> Το ερώτημα είναι πως θα παρουσιάσουν ένα “πακέτο λύσης” το οποίο και οι δύο θα μπορούν να παρουσιάσουν ως προσωπική τους επιτυχία. <br /> <br /> Ο Ερντογάν έχει προτείνει στις ΗΠΑ να τοποθετηθούν οι S-400 μόνο σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη με την αιτιολογία ότι θα χρησιμοποιηθούν για τη δική του προστασία ! Εναλλακτική πρόταση να παραμείνουν συσκευασμένοι στα…κουτιά. <br /> <br /> Ο Τραμπ το μόνο που φέρεται να συζητά είναι να δοθούν οι S-400 σε κάποια χώρα του Κόλπου. Λύση που δεν ικανοποιεί τον Ερντογάν. <br /> <br /> Μέχρι να βρεθεί …χώρος παρκαρίσματος των S-400, πρέπει να λυθεί και το θέμα των F-35 που “καίει” την Άγκυρα που έχει ήδη πληρώσει πολλά λεφτά για το πρόγραμμα. <br /> <br /> Η θέση της Ουάσινγκτον παραμένει σταθερή: “F-35 και S-400 μαζί δεν γίνεται”. Εκεί που φαίνεται ότι οι ΗΠΑ επανεξετάζουν σοβαρά τη θέση τους, είναι η επιβολή κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας. Οι οικονομικές συναλλαγές μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας που προαναφέραμε πιθανόν να οδηγήσουν στην απόφαση να μη ληφθούν άλλους είδους κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Το “πάγωμα” της παράδοσης των F-35 θα είναι η μοναδική επίπτωση της εμμονής του Ερντογάν στην προμήθεια των S-400. <br /> <br /> Το “παιχνίδι” είναι ακόμη ανοιχτό και το αποτέλεσμα δεν μπορεί να προβλεφθεί με ασφάλεια. Ότι κι αν γίνει η Ελλάδα θα επηρεαστεί και γι΄ αυτό θα πρέπει να είναι έτοιμη για την κατάληξη του παζαρέματος Ουάσινγκτον-Άγκυρας.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ψάχνοντας χώρα “παρκαρίσματος” για τους τουρκικούς S-400!Το παζάρι Τραμπ-Ερντογάν

ΗΠΑ και Τουρκία ψάχνουν τρόπο να βγουν από το αδιέξοδο που ο Ερντογάν έχει προκαλέσει στις σχέσεις τους με την υπόθεση των S-400. Αυτό πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μπρα-ντε-φέρ ΗΠΑ - Τουρκίας με θεατή την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisKCCaPipVippcbBZKAIYus67UKc72kEkwQrMuEsh-SnXMFuNUAQpwVmlp6cGQ1ZBmFoNsKwuGX5y1kYAIBUmDM6k1yDKqlzwDWCngb4zQ13_xsginIVnFxMSVpjMXZ9Hk1MQ4DbFXMgg/s1600/CB1B96C9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="417" data-original-width="625" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisKCCaPipVippcbBZKAIYus67UKc72kEkwQrMuEsh-SnXMFuNUAQpwVmlp6cGQ1ZBmFoNsKwuGX5y1kYAIBUmDM6k1yDKqlzwDWCngb4zQ13_xsginIVnFxMSVpjMXZ9Hk1MQ4DbFXMgg/s640/CB1B96C9.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Παναγιώτη Παστουσέα * </b><br /> Μετά από μια περίοδο σχετικά μεγάλης έντασης και ανησυχίας της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ, που ξεκίνησε στις αρχές του 2018 , σε ότι αφορά στις διεκδικήσεις της Τουρκίας έναντι της χώρας μας και της Κύπρου, τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν στην σταδιακή επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας (S-400,F-35). <br /> <br /> Εύλογα τίθενται τα εξής ερωτήματα: είναι πιθανή μια οριστική ρήξη των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας ; θα περάσει η Τουρκία στο αντίπαλο ,της Δύσης, στρατόπεδο συμμαχώντας με Ρωσία-Ιράν; Και αν συμβούν όλα αυτά, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα; <br /> <br /> Η πιθανότητα οριστικής ρήξης των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας προκαλεί αντιφατικές εκτιμήσεις και συναισθήματα. Σε κάποιους προκαλεί ικανοποίηση και συγκρατημένους πανηγυρισμούς γιατί όσο επιδεινώνονται οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας τόσο βελτιώνονται οι σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδος και επομένως σε μια πιθανή σύγκρουση με την Τουρκία, οι Αμερικάνοι θα είναι με το μέρος μας. Σε άλλους προκαλεί ανησυχία γιατί εάν, ίσως, η Τουρκία χαθεί για την Δύση και το ΝΑΤΟ, η χώρα μας θα γίνει το σύνορο μεταξύ των δύο στρατοπέδων και συνεπώς οι ενδεχόμενες μεταξύ τους τριβές, αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις εγκυμονούν αυξημένους κινδύνους για την Ελλάδα. <br /> <br /> Η εκτίμησή μας είναι ότι ΔΕΝ θα επέλθει ρήξη των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκία ούτε αυτή θα αλλάξει στρατόπεδο συμμαχώντας με Ρωσία -Ιράν. Η μεταπήδηση της Τουρκίας σε άλλο στρατόπεδο θα προκαλούσε ανατροπή της ισορροπίας του Συστήματος Ασφαλείας που οικοδομήθηκε στον προηγούμενο αιώνα και κυρίως μετά τον Β΄ΠΠ. <br /> <br /> Για τις Δυτικές γεωπολιτικές αντιλήψεις, ο μεγαλύτερος αντίπαλος στον ανταγωνισμό για την επικράτηση στην παγκόσμια σκακιέρα είναι η Δύναμη αυτή που κατέχει τις μεγάλες εκτάσεις και τους πόρους της Ευρασίας ,την καρδιά της Γης. Η Ηπειρωτική Δύναμη αυτή είτε είναι η Αυτοκρατορική Ρωσία είτε η Σοβιετική Ένωση είτε η σημερινή Ρωσία, για τις Ναυτικές Δυνάμεις της Δύσης θα είναι πάντα η μεγαλύτερη απειλή των συμφερόντων τους και επομένως διαρκές μέλημα τους είναι ο περιορισμός και η ανάσχεσή της. <br /> <br /> Για τον περιορισμό και την ανάσχεση της Ρωσίας ,η Τουρκία λόγω της γεωγραφικής της θέσης και των Στενών (αλλά και το Αιγαίο) παίζει σημαντικό ρόλο. Η αλλαγή στρατοπέδου θα προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση και ανακατατάξεις που θα επηρέαζαν δυσμενώς, όχι μόνο την οικονομία της γείτονας χώρας αλλά ίσως και αυτήν την εδαφική της ακεραιότητα, είναι σίγουρο ότι οι Τούρκοι έχουν επίγνωση του γεωπολιτικού παιχνιδιού , επομένως δεν θα το τολμήσουν. <br /> <br /> Ακόμα και οι Ρώσοι δεν είναι σίγουρο ότι θα επιθυμούσαν διατάραξη των ισορροπιών, εάν η Τουρκία δεθεί μαζί τους θα νοιώσουν αφόρητη πίεση από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ με αιχμή του δόρατος την Ουκρανία και τελικά θα έχουμε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, με την Δύση να βρίσκεται τώρα στο κατώφλι της, δίπλα στην Κριμαία και όχι πια στα σύνορα Ανατολικού-Δυτικού Βερολίνου. <br /> <br /> Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν η επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ –Τουρκίας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πολύ σκληρό ανατολίτικο παζάρι, με το οποίο ο Ερντογάν διεκδικεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ρόλο και αναγνώριση μέσα στο Διεθνές Σύστημα και όσα περισσότερα μπορεί να καρπωθεί σε ότι αφορά στη περιοχή μας (Αιγαίο,μερίδιο στην ενέργεια ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου, αναθεώρηση Συνθηκών),αλλά και στην Μ. Ανατολή (Συρία ,Ιράκ). <br /> <br /> Αργά ή γρήγορα οι σχέσεις Τουρκίας- ΗΠΑ σταδιακά θα αποκατασταθούν ως αποτέλεσμα σκληρών διαπραγματεύσεων με όρους ισχύος και αμοιβαίου συμφέροντος. Σε αυτήν την περίπτωση, η Δύση και κυρίως οι ΗΠΑ ποιο ρόλο είναι διατεθειμένες να αναγνωρίσουν στην Τουρκία και κατά πόσο αυτό θα επηρεάσει τα συμφέροντά μας; <br /> <br /> Οι πολύ καλές σχέσεις μας, σήμερα, με τις ΗΠΑ, οι οποίες βελτιώνονται σε αντιστάθμισμα ή σε συνάρτηση με την επιδείνωση των Αμερικανοτουρκικών, δεν θα πρέπει να είναι περιστασιακές και να αποτελούν, μόνο, μοχλό πίεσης των ΗΠΑ προς την Τουρκία. Το Διεθνές Σύστημα κινείται μάλλον με όρους Ισχύος και συμφερόντων και όχι με όρους Δικαίου, συμπάθειας ή αντιπάθειας. <br /> <br /> Η Τουρκία θα συνεχίσει να διεκδικεί επιθετικά έναντι της χώρας μας τους φιλόδοξους στόχους της. Ευχόμαστε, η Ελληνικής κυβέρνησης να αντιληφθεί, έστω και την τελευταία στιγμή, το παιχνίδι που παίζεται και να βγει από την ομίχλη των φαντασιώσεων και απόδρασης της από την πραγματικότητα. <br /> <br /> Η χώρα μας στην παρούσα φάση και μέσα σε στενά χρονικά περιθώρια, εκμεταλλευόμενη τις συγκυρίες, πρέπει να δημιουργήσει και να εμβαθύνει ένα πλέγμα αμοιβαίων, ισχυρών και μόνιμων οικονομικών και στρατιωτικών συμφερόντων τόσο με την Δύση όσο και με Ισραήλ –Αίγυπτο ώστε τα συμφέροντά μας ,σε Αιγαίο-ΑΟΖ-Κύπρο, να μην μπουν στο παζάρι των διαπραγματεύσεων και ανταλλαγμάτων, για την βελτίωση των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας. <br /> <br /> Προς το παρόν έχουμε καταστεί παρατηρητές των όσων διαδραματίζονται γύρω μας, επιχειρώντας ή ανησυχώντας για την εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας, ανίκανοι να παίξουμε οποιονδήποτε ρόλο και αναμένοντας να μάθουμε το τι είναι οι Αμερικάνοι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν και τι όχι στους Τούρκους. <br /> <br /> Μέσα στους επόμενους τρεις μήνες, ο αγώνας χειροπάλης (μπρα-ντε –φερ) μεταξύ ΗΠΑ-Τουρκίας, ίσως, θα έχει λήξει και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα. <br /> <b><br /> * Ο Παναγιώτης Παστουσέας είναι Αντιναύαρχος ε.α - Επίτιμος Υπαρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού<i></i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το μπρα-ντε-φέρ ΗΠΑ - Τουρκίας με θεατή την Ελλάδα

Του Παναγιώτη Παστουσέα * Μετά από μια περίοδο σχετικά μεγάλης έντασης και ανησυχίας της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ, που ξεκίνησε στις α...

Διαβάστε την συνέχεια

Από το Σουέζ στις ΕΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBCRIXgrcbm6pSbYx1TpL2pifXAp37pPIiT-nMLlLLuap9B409u3MQaQa172kPXCfJxtxsW7ygNF9aqTGtSRQ-F65c-G2FgUBMyv-Hc2dBlz2ksY58Vp-YAHpBSd5JHKRoMeAbx1QhHac/s1600/soyez.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="475" data-original-width="750" height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBCRIXgrcbm6pSbYx1TpL2pifXAp37pPIiT-nMLlLLuap9B409u3MQaQa172kPXCfJxtxsW7ygNF9aqTGtSRQ-F65c-G2FgUBMyv-Hc2dBlz2ksY58Vp-YAHpBSd5JHKRoMeAbx1QhHac/s640/soyez.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τεράστιας σημασίας γεωπολιτική εξέλιξη στην διώρυγα του Σουέζ και την Αν. Μεσόγειο! Η Ρωσία, και όχι μόνο, χρησιμοποιεί τις ΕΟΖ ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου να επεκτείνει την επιρροή της σε περιοχές υψίστης γεωοικονομικής και γεωστρατηγικής σημασίας. Μέσω των ΕΟΖ διασφαλίζει τα συμφέροντα μεγάλων εταιρειών ρωσικών συμφερόντων, καθώς και τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων, ενώ κατοχυρώνει το δικαίωμα για κατασκευή νέων στρατιωτικών και ναυτικών βάσεων στην ευρύτερη περιοχή. <br /> <br /> του <b>Κωνσταντίνου Κατσαρού </b><br /> <b><br /></b> Το Port Said της Διώρυγας του Σουέζ μετατρέπεται σε μια Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) ρωσικών συμφερόντων. Οι διαπραγματεύσεις Αιγύπτου – Ρωσίας ξεκίνησαν το 2014, ενώ στις αρχές του 2019 ο Πρόεδρος της Αιγύπτου <b><a href="https://www.google.com/amp/s/www.tanea.gr/2019/01/31/economy/aigyptos-rosiki-viomixaniki-zoni-dimiourgeitai-sto-souez/amp/">Αμπντέλ Φάταχ αλ Σίσι υπέγραψε το σχετικό διάταγμα</a>.</b> Η συμφωνία που θα υπογραφεί το καλοκαίρι του 2019, προβλέπει την δημιουργία μιας μεγάλης κλίμακας ρωσικής βιομηχανικής ζώνης συνολικής έκτασης 5,25 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων. Οι αρχικές κρατικές επενδύσεις στις υποδομές από την Ρωσία, θα ανέλθουν στα 190 εκατ. δολάρια, ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις θα ανέλθουν στα 7 δισ. δολάρια. Στην επένδυση θα συμμετέχει κατά πάσα πιθανότητα και η Κίνα, με ιδιωτικές επενδύσεις της τάξεως των 4 δισ. δολαρίων, καθώς η Διώρυγα αποτελεί βασικό δομικό στοιχείο στους κινεζικούς «δρόμους του μεταξιού» και διέξοδο προς τη Μεσόγειο. <br /> <br /> Θα δημιουργηθούν 77.000 νέες θέσεις εργασίας και οι επιχειρήσεις με έδρα την Αίγυπτο αναμένουν έσοδα της τάξεως των 3,6 δισ. δολαρίων ετησίως. Ο ενιαίος φορολογικός συντελεστής για επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα θα είναι 10%. Η συμφωνία θα έχει διάρκεια ισχύος 50 χρόνια και πρόβλεψη για ανανέωση κάθε πέντε χρόνια μετά την λήξη της, ενώ η κατασκευή του έργου υπολογίζεται ότι θα διαρκέσει 13 χρόνια. <br /> Νέα ρωσική ναυτική βάση στη ΝΑ Μεσόγειο <br /> <br /> ΕΟΖ ασφαλώς σημαίνει και στρατιωτική παρουσία για την ασφάλεια των επενδύσεων. Συνεπώς ταυτόχρονα με την βιομηχανική περιοχή δρομολογείται και η κατασκευή μιας νέας ρωσικής ναυτικής βάσης πιθανότατα στην πόλη Sadi Barani (λιμάνι στις ακτές της Μεσογείου). Η πόλη είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας διότι διαθέτει λιμάνι βαθέων υδάτων για ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται κοντά στην μεγαλύτερη αεροπορική βάση της Αιγύπτου, η οποία κατασκευάσθηκε από τους Σοβιετικούς τη δεκαετία του ’70. <br /> <br /> Οι στενές σχέσεις των δύο χωρών <br /> <br /> Η συνεργασία Ρωσίας – Αιγύπτου στο κοίτασμα Zohr δείχνει να είναι καλύτερη από ποτέ. Υπενθυμίζουμε ότι η ρωσική Rosneft έκλεισε συμφωνία για να αποκτήσει το 30% της σύμπραξης, σε σχέση με την εκμετάλλευση του αιγυπτιακού κοιτάσματος φυσικού αερίου Zohr, που είναι το μεγαλύτερο στη Μεσόγειο. <br /> Επίσης προχωρά ο σχεδιασμός για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας «Αλ-Ντμπάα» 130 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το Κάιρο στα μεσογειακά παράλια. Η κατασκευή θα γίνει από τη ρωσική «Rosatom», με την πρώτη μονάδα να τίθεται σε λειτουργία το 2026. Ο προϋπολογισμός ανέρχεται στα 28,7 δισ. δολάρια, από τα οποία τα 25 δισ. (85%) είναι με τη μορφή κρατικού δανείου της Ρωσίας με αποπληρωμή σε 13 χρόνια και το 15% με αιγυπτιακά κονδύλια.<br /> <br /> Παράλληλα οι δύο χώρες στα μέσα Μαρτίου του 2019, υπέγραψαν σύμβαση ύψους 2 δισ. δολαρίων για την αγορά περισσότερων από 20 ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών Su-35 ενώ η παράδοσή τους θα ξεκινήσει το 2020. <br /> <br /> Οι ΕΟΖ ως εργαλείο γεωστρατηγικής <br /> <br /> Συμπερασματικά, βλέπουμε ότι η Ρωσία, και όχι μόνο, χρησιμοποιεί τις ΕΟΖ ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου να επεκτείνει την επιρροή της σε περιοχές υψίστης γεωοικονομικής και γεωστρατηγικής σημασίας. Μέσω των ΕΟΖ διασφαλίζει τα συμφέροντα μεγάλων εταιρειών ρωσικών συμφερόντων, καθώς και τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων, ενώ κατοχυρώνει το δικαίωμα για κατασκευή νέων στρατιωτικών και ναυτικών βάσεων στην ευρύτερη περιοχή που για αιώνες αποτελεί «μήλο της έριδος», και είναι το κλειδί για το παγκόσμιο εμπόριο, που συνδέει τη Μεσόγειο με την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. <br /> <br /> Τελικά οι ΕΟΖ δείχνουν να είναι ένα δυναμικό εργαλείο εθνικού σχεδιασμού, επέκτασης και διασφάλισης των ίδιων συμφερόντων όσων τις μετέρχονται. Μπορεί όμως δυνητικά να μετεξελιχθεί σε μια ειρηνική στρατιωτικοποίηση της ευρύτερης περιοχής, γεγονός που δύσκολα αναιρείται, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί και μακροχρόνιες εξαρτήσεις-δεσμούς που οφείλουν να σχεδιαστούν καλά ώστε να μην μετεξελιχθούν σε έριδες και αντιπαλότητες. <br /> <br /> Αυτό ας το έχουμε κατά νου όταν θα ξεκινήσει η σχετική παραφιλολογία για δημιουργία ΕΟΖ σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας -ειδικά μετά την συμφωνία των Πρεσπών-, ακόμη κι αν τα οικονομικά οφέλη θα είναι δελεαστικά για εμάς. Εκτός κι αν εθελόδουλα υποκύψουμε, κάνοντάς τους το χατίρι για άλλη μια φορά, παραδίδοντας τα ηνία της χώρας και υπονομεύοντας ανεπανόρθωτα την εθνική μας ανεξαρτησία.<br /> <br /> <a href="https://analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Από το Σουέζ στις ΕΟΖ

Τεράστιας σημασίας γεωπολιτική εξέλιξη στην διώρυγα του Σουέζ και την Αν. Μεσόγειο! Η Ρωσία, και όχι μόνο, χρησιμοποιεί τις ΕΟΖ ως εργαλε...

Διαβάστε την συνέχεια

Handelsblatt: Να γιατί οι ΗΠΑ φλερτάρουν με Ελλάδα και Κύπρο - Η κόντρα για τους S-400

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcMclJ5-Isnl4xVG6E53rXHtRNCb7bqDQjqBn59Cggp2TTe9xJB8I4L2ec-RBSc-jrju-PwZp-5roB4SCldUKfVHkasYZy9Qyq1ZIVIzXPb0YhYq2GA-XEOmQ0IB12ujiQ7xIsBU7enEk/s1600/US-Greek-F16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="768" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcMclJ5-Isnl4xVG6E53rXHtRNCb7bqDQjqBn59Cggp2TTe9xJB8I4L2ec-RBSc-jrju-PwZp-5roB4SCldUKfVHkasYZy9Qyq1ZIVIzXPb0YhYq2GA-XEOmQ0IB12ujiQ7xIsBU7enEk/s640/US-Greek-F16.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Για αλλαγή ισορροπιών στην ανατολική Μεσόγειο, με την ενίσχυση των δεσμών των ΗΠΑ με Ελλάδα και Κύπρο, κάνει λόγο η Handelsblatt, καθώς κλιμακώνονται οι εντάσεις για τους S-400 της Ουάσινγκτον με την Άγκυρα. <br /> Βλέπει όμως και πιθανούς κινδύνους για Αθήνα και Λευκωσία από απρόβλεπτες αντιδράσεις της Άγκυρας, αν κλιμακωθεί περαιτέρω η αμερικανοτουρκική κόντρα για τους ρωσικούς πυραύλους S-400.<br /> <br /> Η έγκυρη γερμανική οικονομική εφημερίδα σημειώνει ότι οι επισκέψεις του Αμερικανού Δημοκρατικού γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ σε Λευκωσία και Αθήνα και του αμερικανικού αντιτορπιλικού USS Mitscher στον Πειραιά (ο κυβερνήτης του οποίου, αντιπλοίαρχος Ian Scalatine, επεσήμανε ότι «η συνεργασία μας με την Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια σε αυτή την εξαιρετική σημαντική περιοχή») «σηματοδοτούν μια μεγάλη μεταβολή στην ανατολική Μεσόγειο. Την ώρα που στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας επικρατεί η εποχή των παγετώνων, η Ουάσινγκτον αντιμετωπίζει ολοένα και θερμότερα την Ελλάδα και την Κύπρο ως εταίρους στην περιοχή. <br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcHRAUHc7j75XeFxhLO5nxDIXW5iRr4SZYUwwzzjArBEiy4v2siRGzZxEbXJNpfEPBr-K7Z0-g7XJzSLVlBwQP0V-SQDVVi8u1cGxxoyvB4lr2C2gBRjF4i88Ju291KJyuX5KzfWJdSF4/s1600/Handelsblatt.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1072" data-original-width="993" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcHRAUHc7j75XeFxhLO5nxDIXW5iRr4SZYUwwzzjArBEiy4v2siRGzZxEbXJNpfEPBr-K7Z0-g7XJzSLVlBwQP0V-SQDVVi8u1cGxxoyvB4lr2C2gBRjF4i88Ju291KJyuX5KzfWJdSF4/s640/Handelsblatt.jpg" width="592" /></a></div> <br /> Αμφιβολίες στις ΗΠΑ για την αξιοπιστία της Άγκυρας ως νατοϊκού εταίρου λόγω των S-400 <br /> <br /> Η Handelsblatt υπογραμμίζει ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν προκάλεσε με την παραγγελία των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 σοβαρή κρίση στις σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση των οποίων απειλεί να σταματήσει την παράδοση F-35, αλλά και με κυρώσεις, μολονότι το αυτί του Ερντογάν δεν φαίνεται να ιδρώνει, καθώς επιμένει να μην κάνει πίσω στο deal με τη Μόσχα για τους S-400. <br /> <br /> «Στην Ουάσινγκτον αυξάνουν οι αμφιβολίες για την αφοσίωση του νατοϊκού εταίρου στη Συμμαχία κι έτσι μπαίνουν στο κάδρο η Ελλάδα και η Κύπρος», γράφει, θυμίζοντας ότι πριν από την αναχώρησή του για τη Λευκωσία ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Μενέντεζ μαζί με τον Ρεπουμπλικανό συνάδελφό του Μάρκο Ρούμπιο κατέθεσαν διακομματικό σχέδιο νόμου, που προβλέπει την άρση του εμπάργκο πώλησης αμερικανικών όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία, την υποστήριξη της τριμερούς Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, την παροχή μίας μικρής στρατιωτικής βοήθειας στην Ελλάδα, εντείνοντας παράλληλα την πίεση στην Άγκυρα καθώς προβλέπει τη μη παράδοση των F-35 όσο η τελευταία εμμένει στην απόκτηση των S-400, ενώ ζητεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να ενημερώσει το Κογκρέσο για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ. <br /> <br /> Εξαντλείται η υπομονή της Ουάσινγκτον για τους S-400 και την τουρκική επιθετικότητα <br /> <br /> Όπως αναφέρει η Handelsblatt, δεν είναι μόνο η στάση της Τουρκίας στο θέμα των S-400 που εξαντλεί την υπομονή της Ουάσινγκτον, αλλά και η επιθετικότητά της στην ανατολική Μεσόγειο. «Η Άγκυρα δεν αμφισβητεί μόνο τα σύνορα στο Αιγαίο», εξηγεί η εφημερίδα. «Η Τουρκία, που κατέχει από το 1974 με 35.000 στρατιώτες το βόρειο τμήμα της Κύπρου, εγείρει αξιώσεις και για τον ορυκτό πλούτο ανοικτά των νότιων ακτών της Κύπρου που είναι μέλος της ΕΕ και όπου κάνει μεταξύ άλλων γεωτρήσεις ο αμερικανικός ενεργειακός όμιλος Exxon Mobil. “Kαθιστούμε σαφές ότι δεν θα ανεχθούμε άλλο αυτή την επιθετικότητα της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο”, διεμήνυσε ο Μενέντεζ». <br /> <br /> Η μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα <br /> <br /> H γερμανική εφημερίδα υπογραμμίζει ότι με την αλλαγή της στάσης της Ουάσιγκτον έναντι της Άγκυρας λόγω των S-400, αλλά και σειράς διαφωνιών επί αρκετών ακόμη θεμάτων, όπως το Συριακό, ΗΠΑ και Ελλάδα διαπραγματεύονται εδώ και καιρό μια ενίσχυση της στρατιωτικής τους συνεργασίας συζητώντας μεταξύ άλλων την πιθανότητα δημιουργίας νέας βάσης του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού στην Κάρπαθο, πέρα από τη Σούδα, τη χρήση των αεροδρομίων της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης από τους Αμερικανούς και της βάσης στη Λάρισα από αμερικανικά «ιπτάμενα τάνκερ» KC-135. <br /> <br /> Τονίζει δε ότι από τον περασμένο Δεκέμβριο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ξεκίνησε «στρατηγικό διάλογο» με την Ελλάδα για στενότερη συνεργασία σε αμυντικά και ενεργειακά ζητήματα καθώς η Ουάσιγκτον στηρίζει τα σχέδια της χώρας μας, της Κύπρου και του Ισραήλ για την κατασκευή του αγωγού East-Med, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ιταλία μειώνοντας έτσι την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο. Και σημειώνει: <br /> <br /> «Οι σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Αθήνας είναι πλέον τόσο στενές όσο ήταν τη δεκαετία του 1960, πριν το κύμα αντιαμερικανισμού που προκάλεσε στην Ελλάδα το υποστηριχθέν από τις ΗΠΑ πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Κατά ειρωνικό τρόπο η προσέγγιση Αθήνας-Ουάσιγκτον γίνεται υπό τον αριστερό πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια εξαπέλυε μύδρους ως αρχηγός της αντιπολίτευσης κατά του “αμερικανικού ιμπεριαλισμού” - άλλο ένα παράδειγμα της εκπληκτικής μεταμόρφωσης του Τσίπρα από ακροαριστερό αντάρτη σε νηφάλιο πραγματιστή πολιτικό.» <br /> <br /> Οι κίνδυνοι για Ελλάδα και Κύπρο από την αμερικανο-τουρκική κόντρα για τους S-400 <br /> <br /> Η Handelsblatt όμως βλέπει και κινδύνους από την κλιμάκωση της αμερικανοτουρκικής κόντρας για Ελλάδα και Κύπρο: «Το γεωστρατηγικό βάρος της Ελλάδας ενισχύεται λόγω της ρήξης μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον. Αυτό όμως σημαίνει και νέους κινδύνους. Εάν η αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ για τους πυραύλους κλιμακωθεί, η Τουρκία ενδέχεται να εξελιχθεί σ’ έναν εντελώς απρόβλεπτο γείτονα για τους Έλληνες και Κυπρίους. <br /> <br /> Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ θέλει να αναπτύξει μια από τις συστοιχίες S-400 κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Οι πύραυλοι έχουν βεληνεκές 380 χλμ. Κι έτσι η Τουρκία θα μπορούσε να καταρρίψει αεροσκάφη στη βόρεια Ελλάδα και το ανατολικό Αιγαίο». Πρόσφατα άλλωστε η Milliyet έγραφε για τον αποτρεπτικό ρόλο των συστοιχιών S-400 ως απάντηση στις «ελληνικές παραβιάσεις».<br /> <br /> <a href="https://www.iefimerida.gr/">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Handelsblatt: Να γιατί οι ΗΠΑ φλερτάρουν με Ελλάδα και Κύπρο - Η κόντρα για τους S-400

Για αλλαγή ισορροπιών στην ανατολική Μεσόγειο, με την ενίσχυση των δεσμών των ΗΠΑ με Ελλάδα και Κύπρο, κάνει λόγο η Handelsblatt, καθώς κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τούρκικοι S-400 θα στοχεύουν το Ισραήλ. Πως η Τουρκία ελέγχει την περιοχή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Q0oDxI7EcHcMySjTlc6JxkvLAuNoKtdVODyEO-FwvHr6BWfSJpA0LfuQsaSeVt8XpDpya8xbqRc1w5J4kVOZKUjw4riuhmo2mbIGyc4Ncwe-yAGnV0cM_ZfDwNW4XFP6m29dapvU_8M/s1600/F-16_israil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="696" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Q0oDxI7EcHcMySjTlc6JxkvLAuNoKtdVODyEO-FwvHr6BWfSJpA0LfuQsaSeVt8XpDpya8xbqRc1w5J4kVOZKUjw4riuhmo2mbIGyc4Ncwe-yAGnV0cM_ZfDwNW4XFP6m29dapvU_8M/s640/F-16_israil.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Πώς η Τουρκία πωλεί προστασία και ελέγχει τις χώρες της περιοχής<br />Γιατί οι ΗΠΑ διστάζουν να εφαρμόσουν το μοντέλο της Γιουγκοσλαβίας στην Τουρκία </span></h3> Του<b> Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη</b><br /> Σε «εξορία» είναι έτοιμη η Τουρκία να στείλει τους S-400, αλλά με απώτερο στόχο να εξυπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα και πρωτίστως να αποτρέψει την εξ αέρος απειλή από το Ισραήλ. Ταυτοχρόνως, αναλόγως της περιπτώσεως, η Άγκυρα μελετά διάφορα σενάρια, ώστε να μη ματαιωθεί η αγορά των S-400, αλλά να καταφέρει η Τουρκία να πάρει τα F-35, ακόμη και τους «Patriot».<br /> <br /> Η τουρκική κυβέρνηση σχεδιάζει να στείλει τους S-400 στα σύνορά της με τη Συρία και το Ιράκ, καθώς και σε περιοχές πλησίον του Καζακστάν, προκειμένου: 1) Να καλύψει περιοχή της Ευρασίας, και 2) να καλύψει περιοχές υψίστης στρατηγικής σημασίας από την Κασπία ώς τη Μέση Ανατολή και δη το Ισραήλ. Η εγκατάσταση των S-400 στα σύνορα με τη Συρία δύναται να ενισχύσει την αποτροπή αεροπορικών επιθέσεων από το Ισραήλ είτε μέσω χερσαίου χώρου είτε μέσω θαλάσσης.<br /> <br /> Η Τουρκία, με το βεληνεκές των 600 χιλιομέτρων που διαθέτει το ραντάρ των S-400, μπορεί να εντοπίζει έγκαιρα τα ξένα μαχητικά και δη τα ισραηλινά, να τα εγκλωβίζει και να τα καταρρίπτει σε απόσταση που θα είναι ανάλογη του βεληνεκούς των πυραύλων, που θα τους παραχωρήσει η Ρωσία. Δεν είναι τυχαίες οι ασκήσεις του Ισραήλ με την Εθνική Φρουρά, η οποία διαθέτει τα ρωσικά αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα των Buk και των TOR-M1. <br /> <br /> Εναλλακτικά σενάρια<br /> <br /> Βεβαίως, όπως και αν έχουν τα πράγματα, οι ΗΠΑ και προφανώς το Ισραήλ, που κινείται πίσω από αυτές, θέτουν βέτο στην ανάπτυξη των S-400 εντός τουρκικού εδάφους. Ο λόγος δεν είναι μόνον η αποτρεπτική ικανότητα που αποκτά η Άγκυρα έναντι του Ισραήλ και άλλων γειτονικών χωρών, τις οποίες θέτει υπό τη δική της αμυντική ομπρέλα και εξάρτηση, αλλά και το γεγονός ότι η Μόσχα μπαίνει σε ΝΑΤΟϊκή και δη αμερικανική αγορά. <br /> <br /> Πληροφορίες αναφέρονται σε σύσταση επιτροπής εργασίας ΝΑΤΟ – Τουρκίας για τους S-400. Γίνεται, μάλιστα, λόγος για μεταφορά των ρωσικών πυραύλων στις τουρκικές Βάσεις στο Κατάρ ή και στη Σομαλία, με αντάλλαγμα την παραχώρηση από πλευράς ΗΠΑ των F-35 ή ακόμη και των «Patriot». Αυτό το σενάριο είναι το πλέον θετικό για την Τουρκία, αφού ταυτοχρόνως ομαλοποιεί τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, ενώ, παράλληλα, δεν δημιουργεί προβλήματα με τη Ρωσία. <br /> <br /> Αντιδράσεις για την εγκατάσταση των S-400 στην «εξορία» θα υπάρξουν από φιλοαμερικανικές χώρες της περιοχής. Αληθές είναι ότι και η Μόσχα ασκεί τη δική της επιρροή, συν του ότι, το Κατάρ έχει άριστες σχέσεις με την Τουρκία, κακές με τη Σαουδική Αραβία και, ως εκ τούτου, μπορεί να συνδράμει στους σχεδιασμούς της Άγκυρας, η οποία θα δύναται να καλύπτει την από αέρος άμυνα των στενών του Χορμούζ και του κόλπου του Άντεν στη Σομαλία. Συνεπώς, η Άγκυρα μπαίνει σε ένα γεωπολιτικό παζάρι, πιστεύοντας ότι έχει εναλλακτικές επιλογές δράσης, με σκοπό να εμπεδωθεί ως περιφερειακή δύναμη.<br /> <br /> Τα διαπλεκόμενα<br /> <br /> Είναι πρόδηλον ότι το Ισραήλ διαβάζει τις τουρκικές στρατηγικές προθέσεις που στοχεύουν επί του ιδίου, εξ ου και το γεγονός ότι είναι δύσκολη η ομαλοποίηση των σχέσεών του με την Άγκυρα. Οι ΗΠΑ επέλεξαν να παίξουν με το Ισραήλ σε έναν πιο έντονο τόνο, διότι θεωρούν ότι αποτελεί τον βασικό και πλέον αξιόπιστο πυλώνα του δικού τους συστήματος ασφάλειας στην περιοχή. Εάν, για παράδειγμα, φύγει το Ισραήλ από τη μέση, ανοίγει μια μαύρη τρύπα. Το ίδιο, βεβαίως, συμβαίνει και με την Τουρκία. <br /> <br /> Οι Αμερικανοί δεν έχουν εναλλακτικές στρατηγικές επιλογές και υποσυστήματα ασφάλειας για να πάρουν απόφαση, προφανώς ακόμη και σε συνεννόηση με τους Ρώσους, για τεμαχισμό της Τουρκίας, κατά το μοντέλο της Γιουγκοσλαβίας. Πρόκειται, δηλαδή, για τη δημιουργία μικρότερων κρατών, των οποίων ο έλεγχος θα είναι ευκολότερος. Επιλογές προς αυτήν την κατεύθυνση δεν έχει δώσει ποτέ η Ελλάδα, η Κύπρος και άλλες χώρες, διότι δεν επιθυμούν να μπλέξουν σε περιπέτειες και γιατί δεν υπάρχει ούτε όραμα, ούτε πολιτική ικανή να παίξει με τα μεγάλα συμφέροντα, όπως συμβαίνει με το Ισραήλ. <br /> <br /> Ακόμη και αυτή η όποια συνεργασία με τις ΗΠΑ σκοντάφτει επί αριστερών συνδρόμων, που έχουν τις ρίζες τους στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Τα σύνδρομα αυτά χρησιμοποιούνται σήμερα από τη Μόσχα, που συνεχίζει να είναι υπερδύναμη, αντικομουνιστικού, όμως, χαρακτήρα, με ένα πολιτειακό και πολιτικό σύστημα που δεν είναι καθόλου αριστερού χαρακτήρα. Από την πλευρά τους, ορθώς πράττουν οι Ρώσοι όταν μας χρησιμοποιούν για την εξυπηρέτηση των δικών τους εθνικών συμφερόντων. <br /> <br /> Από την άλλη, ακόμη και μια φιλοδυτική πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί τα συμφέροντα που έχει η Κύπρος με τη Ρωσία, λόγω του άλυτου κυπριακού προβλήματος και της στήριξης που μπορεί να μας δώσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Όχι γιατί μας αγαπά, αλλά γιατί αυτό επιβάλλουν τα δικά της συμφέροντα. Αλλιώς, γιατί να μας στηρίζει. Αληθές είναι ότι ουδόλως θα πρέπει να μας έχει δεδομένους, όπως συνέβαινε επί μακρόν. <br /> <br /> Διλήμματα ασφάλειας και ΝΑΤΟ<br /> <br /> Σήμερα, μια συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ μπορεί να αποτελεί εναλλακτικό υποσύστημα ασφάλειας της Δύσης και, κυρίως, λόγω του Ισραήλ, ένα εναλλακτικό σύστημα ασφάλειας ως προς την Τουρκία, που, ούτως ή άλλως, μπορεί να προσφέρει αποτροπή. Ειδικότερα τώρα, λόγω του φυσικού αερίου, που αποτελεί εργαλείο οικονομικών και στρατιωτικών συμμαχιών, μπορεί να οικοδομήσει μακροχρόνιες συμμαχίες που θα κατοχυρώνουν τα συμφέροντα της Κύπρου, ανεξαρτήτως εάν ομαλοποιηθούν οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ. <br /> <br /> Τι είναι προτιμότερο; Να έχουμε σύμμαχο το Ισραήλ ή να αφεθούμε, ειδικώς σε μια λύση ομοσπονδιακή με συνομοσπονδιακό χαρακτήρα, στο έλεος της Τουρκίας; Το τονίζουμε αυτό, διότι με μια Κύπρο ομόσπονδη και αποστρατιωτικοποιημένη, η ασφάλειά μας θα περάσει στην Άγκυρα και από εκεί στο ΝΑΤΟ. Και εδώ εγείρεται το νέο ερώτημα: Γιατί να μην ενταχθεί και η Κύπρος στο ΝΑΤΟ; Η συμμετοχή σε ενιαίο σύστημα ασφάλειας, όπως η Βορειοατλαντική Συμμαχία, δεν χρειάζεται την υπογραφή συμφώνου φιλίας μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας. <br /> <br /> Άλλωστε, είναι αφελές να πιστεύει κάποιος ότι, εάν υπογραφεί ένα τέτοιο σύμφωνο φιλίας, με τις δύο από τις τρεις χώρες, δηλαδή τις Μητέρες Πατρίδες, να είναι κράτη του ΝΑΤΟ, δεν θα ελεγχόμαστε από τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Εάν, δε, η Άγκυρα δεν αποδεχθεί τη ΝΑΤΟϊκή επιλογή, τότε αποδεικνύεται ότι δεν επιδιώκει λύση στο σύστημα της ασφάλειας και, γενικότερα στο Κυπριακό, η οποία να στηρίζεται στη λογική του αμοιβαίου οφέλους, αλλά στη νομιμοποίηση του συνταγματικού και γεωπολιτικού ελέγχου του νησιού από την ίδια. Αυτό θα σημαίνει την ολοκλήρωση των σκοπιμοτήτων της εισβολής και της τουρκικής αναθεωρητικής της πολιτικής.<br /> <br /> Τι αποκάλυψε ο Πρόεδρος<br /> <br /> Αυτή η νομική και γεωπολιτική ανάλυση είναι συναφής με την εγκαθίδρυση των S-400, διότι αποτελούν γεωστρατηγικό εργαλείο, που είναι δυνατό να αλλάξει τα ισοζύγια δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή. Επειδή το Κυπριακό είναι κυρίως γεωπολιτικό ζήτημα, η συνταγματική του πτυχή είναι κυρίως ο καθρέφτης των ισοζυγίων ή, κατά το δοκιμότερον, των ανισοζυγίων δυνάμεων.<br /> Επί του σημείου αυτού, ας μας επιτραπεί το εξής: <br /> <br /> Ανεξαρτήτως ποιες ήταν οι προθέσεις του Προέδρου Αναστασιάδη, τις οποίες κατά τεκμήριον δεν αμφισβητούμε, είχε υποστηρίξει, μέχρι σημείου παρεξηγήσεως, την πορεία ώς το Κραν Μοντανά για μια λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Αυτή η λύση κατέρρευσε στο Κραν Μοντανά. Εν συνεχεία, προώθησε, και πάλι μέχρι σημείου παρεξηγήσεως, τη χαλαρή ομοσπονδία, για άλλους τη λύση των δύο κρατών, χωρίς, όμως, αποτέλεσμα. <br /> <br /> Η εξευμενιστική πολιτική του Προέδρου, όπως και των προκατόχων του, απέτυχαν, μεν, ως προς την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, η τακτική, όμως, που υιοθέτησε, πέτυχε ως προς την απόδειξη του αυτονόητου: Ότι, δηλαδή, η Τουρκία δεν επιθυμεί βιώσιμη και λειτουργική λύση, δεν θέλει μια μορφή συμβιβασμού, αλλά τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου. <br /> <br /> Στη διαπίστωση αυτή προέβη και ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προ ολίγων ημερών, όταν ο κ. Ακιντζί αξίωσε τα πάντα, στη λογική του 50% και του βέτο στο θέμα του φυσικού αερίου, διευκρινίζοντας ότι, εάν δεν επιλυθεί το θέμα της πολιτικής ισότητας, όπως την αντιλαμβάνεται η τουρκική πλευρά, δεν θα συζητηθεί το θέμα της ασφάλειας. Στην ουσία, η τουρκική πλευρά θέλει να καταστήσει ως κεκτημένο τη συνταγματική διχοτομική λογική μέσω της εκ περιτροπής Προεδρίας και μετά να εκβιάζει στα θέματα της ασφάλειας. <br /> <br /> Φιλοδυτική πολιτική και ασφυξία του Ισραήλ<br /> <br /> Έχουμε μια Τουρκία, η οποία, παρά τα προβλήματά της με τις ΗΠΑ, συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της ως περιφερειακή δύναμη, έχοντας ως δεδομένη τη διχοτόμηση. Η φιλοδυτική πολιτική της Λευκωσίας, εάν δεν εδραιωθεί με στρατηγικές κινήσεις, μέσω της ευκαιρίας που προσφέρει το φυσικό αέριο, μπορεί να αποτύχει, στην περίπτωση ομαλοποίησης των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και βελτίωσης των σχέσεων της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ.<br /> <br /> Επί του παρόντος, εάν γλιτώνουμε τα χειρότερα, οφείλεται κυρίως στην επιθετική πολιτική του Ερντογάν σε βάρος των ΗΠΑ και κυρίως εναντίον του Ισραήλ, που κλιμακώνεται με την εγκατάσταση των S-400, η οποία στοχεύει στην αποτροπή της ισραηλινής αεροπορίας. Ταυτοχρόνως, με την πολιτική της αυτή, η Άγκυρα μπορεί να πωλεί προστασία σε όλες τις χώρες της περιοχής που έχουν πρόβλημα με το Τελ Αβίβ. <br /> <br /> Υπό αυτές τις συνθήκες, αλίμονο εάν το Ισραήλ επιτρέψει μια διευθέτηση του Κυπριακού που θα θέτει την Κύπρο, την ΑΟΖ και τον εναέριό της χώρο υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Είναι ως να αποδέχεται το σφίξιμο της θηλιάς γύρω από τον λαιμό του, που θέλει να του βάζει η Άγκυρα, η οποία, με την ομοσπονδιακή λύση, θα του δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας, κλείνοντας τη μοναδική διέξοδο που έχει το Ισραήλ προς τον έξω κόσμο, μέσω Κύπρου…<br /> <b>Σημερινή</b><br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι τούρκικοι S-400 θα στοχεύουν το Ισραήλ. Πως η Τουρκία ελέγχει την περιοχή

Πώς η Τουρκία πωλεί προστασία και ελέγχει τις χώρες της περιοχής Γιατί οι ΗΠΑ διστάζουν να εφαρμόσουν το μοντέλο της Γιουγκοσλαβίας στην...

Διαβάστε την συνέχεια