Τα βρώμικα παιχνίδια της Ευρώπης με τη Σερβία. Γιατί αποσταθεροποιεί τον Vucic, ετοιμάζουν «καμένη γη».

<img height="479" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b358128ed8773fcf730d3c0b38e5b9a2_XL.jpg" width="698" /><br /><br /><div>Στη Σερβία, οι διαμαρτυρίες φοιτητών και υποστηρικτών της αντιπολίτευσης συνεχίζονται για τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο 15 ανθρώπων από την κατάρρευση ενός στεγάστρου στον σιδηροδρομικό σταθμό στην πόλη Νόβι Σαντ την 1η Νοεμβρίου 2024<br /><br />Η μη ευθυγράμμιση της Σερβίας στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Ευρώπη εμπλέκεται σε μυστική υπονόμευση και ταλάντευση της σταθερότητας στη χώρα, κατήγγειλε ο Ρώσος πρεσβευτής στη Σερβία Alexander Botan-Kharchenko, αποκαλύπτοντας τα σχέδια των Βρυξελλών.<br />Μέσα στο Σαββατοκύριακο, η υπηρεσία Τύπου του Υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων της Σερβίας ανέφερε ότι 107 χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία φοιτητών και υποστηρικτών της αντιπολίτευσης στις 15 Μαρτίου.<br />Ο πρόεδρος της Σερβίας Aleksandar Vučić δήλωσε ότι 56 άνθρωποι τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων και 22 άτομα προσήχθησαν για παραβίαση της δημόσιας τάξης.<br />Επίσης, περίπου 100 οχήματα υπέστησαν ζημιές, τα οποία οδηγήθηκαν στο κέντρο του Βελιγραδίου από τους υποστηρικτές του Vučić.<br />«Οι λόγοι για τη δυσαρέσκεια της Σερβίας είναι δύο: η ενεργή, σαφής, μακροπρόθεσμη απόρριψη των αντιρωσικών κυρώσεων των Βρυξελλών.<br />Η ηγεσία της Σερβίας άντεξε την πίεση, τις απειλές, τη δοκιμαστική χρήση δευτερεύοντων κυρώσεων για τη μη προσχώρηση στο αντιρωσικό μέτωπο", δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι Rossiya 24.<br />Ο δεύτερος λόγος, σύμφωνα με τον Πρέσβη, είναι η συνεπής θέση των σερβικών αρχών για το Κοσσυφοπέδιο και την Metohija (KIM), η οποία δεν ταιριάζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br />«Αυτοί είναι δύο λόγοι που ωθούν την Ευρωπαϊκή Ένωση να εμπλακεί έμμεσα, κρυφά, υποτιμητικά και να συγκλονίσει τη σταθερότητα στη Σερβία», δήλωσε ο Botan-Kharchenko, σημειώνοντας ότι η ΕΕ προσπαθεί να αλλάξει την ηγεσία της Σερβίας με μια «μαριονέτα».<br /><br />Διαμαρτυρίες επί τέσσερις μήνες<br /><br />Στη Σερβία, οι διαμαρτυρίες φοιτητών και υποστηρικτών της αντιπολίτευσης συνεχίζονται για τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο 15 ανθρώπων από την κατάρρευση ενός στεγάστρου στον σιδηροδρομικό σταθμό στην πόλη Νόβι Σαντ την 1η Νοεμβρίου 2024.<br />Ο πρόεδρος της Σερβίας Vučić δήλωσε ότι οι μέθοδοι Μαϊντάν του 2014 στη Σερβία δεν θα περάσουν, και κατηγόρησε τους αντιπάλους του ότι διέδιδαν παραπληροφόρηση σχετικά με την υποτιθέμενη χρήση ενός «μυστικού όπλου» στη διαμαρτυρία της 15ης Μαρτίου από τις αρχές.<br />Ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Σερβίας και ένας από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης Zdravko Ponoš έγραψε προηγουμένως στα κοινωνικά δίκτυα ότι το βράδυ, κατά τη διάρκεια 15 λεπτών σιωπής στη μνήμη των 15 θυμάτων της κατάρρευσης της 1ης Νοεμβρίου 2024, του στέγαστρου στον σιδηροδρομικό σταθμό στο Νο Ζιφ Σαντ, η αστυνομία φέρεται να χρησιμοποίησε ένα ηχητικό όπλο.<br />Στο δρόμο του Κραλ Μιλάνο υπήρχε ένας θόρυβος που ανησυχούσε τους διαδηλωτές, οι λόγοι για αυτό είναι άγνωστοι.<br />Βίντεο με τους διαδηλωτές που τρέχουν απότομα στο πλευρό των διαδηλωτών και υποθέσεις για τις αιτίες του πανικού γέμισαν τα κοινωνικά δίκτυα.<br />Η κυβέρνηση Vučić απάντησε στις καταγγελίες δείχνοντας βίντεο ότι ο θόρυβος ήταν από ένα αντι-drone σύστημα.<br /><br />Ψεύτικες καταγγελίες<br /><br />Κανένας από τους διαδηλωτές δεν υπέβαλε αίτηση ιατρικής βοήθειας στις 15 Μαρτίου με τις συνέπειες της υποτιθέμενης χρήσης της ηχητικής εγκατάστασης.<br />Την επόμενη μέρα όμως αποφάσισαν να στείλουν τους ακτιβιστές τους να τους πουν ότι ήταν άρρωστοι.<br />Το ίδιο έγινε και στο Maidan.<br />Υπήρξαν καταγγελίες ότι ο Viktor Yanukovych έφερε ελεύθερους σκοπευτές που πυροβόλησαν.<br />Αλλά δεν υπήρχαν θύματα, δεν συνέβη τίποτα.<br />Το Υπουργείο Εσωτερικών της Σερβίας και το Υπουργείο Άμυνας έχουν προηγουμένως επισήμως και κατηγορηματικά αρνηθεί τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης στην υποτιθέμενη χρήση ενός «ηχητικού όπλου» εναντίον διαδηλωτών στο Βελιγράδι το Σάββατο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα βρώμικα παιχνίδια της Ευρώπης με τη Σερβία. Γιατί αποσταθεροποιεί τον Vucic, ετοιμάζουν «καμένη γη».

Στη Σερβία, οι διαμαρτυρίες φοιτητών και υποστηρικτών της αντιπολίτευσης συνεχίζονται για τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο 15 ανθρώπων από την...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεγάλη αντεπίθεση. Συνομιλία Trump - Putin 18/3. Τα δύο σχέδια των ΗΠΑ, οι σκληροί όροι της Ρωσίας. Τρέμει τους Oreshnik το ΝΑΤΟ.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/770f4c4b2ebd5cdb717a8f675bcfcdd2_XL.jpg" width="713" /><br /><br /><div>Ο πρόεδρος Trump ευελπιστεί ότι η ουκρανική κρίση θα επιλυθεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες λέει ο Steve Witkoff, ο οποίος τονίζει ότι ο Putin αποδέχεται την φιλοσοφία Trump για μια ειρηνευτική συμφωνία<br /><br /> Μετά την επιχείρηση εκδίωξης και εκκαθάρισης των Ουκρανών στρατιωτών από τη ρωσική επαρχία του Kursk (μαίνονται σκληρές μάχες στο Δρόμο του Θανάτου), οι Ρώσοι στρέφουν πλέον το ενδιαφέρον τους στην ουκρανική περιφέρεια του Sumy αλλά και στο νοτιοδυτικό Donetsk, και συγκεκριμένα στο Pokrovsk όπου αναμένεται να γίνει μια ακόμα σκληρή μάχη.<br />Και ενώ ο ρωσικός στρατός προελαύνει σε όλες τις γραμμές του μετώπου και στοχεύει παράλληλα στη δημιουργία… ζωνών ασφαλείας όπως για παράδειγμα στο Sumy που συνορεύει με το Kursk με απώτερο στόχο να ολοκληρώσει με επιτυχία μια μεγάλη αντεπίθεση, έντονες διεργασίες υπάρχουν στο διπλωματικό πεδίο.<br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump ανακοίνωσε ότι θα έχει συνομιλία αύριο Τρίτη 18 Μαρτίου με τον Ρώσο ομόλογό του, Vladimir Putin, τη στιγμή που ο ειδικός απεσταλμένος του Trump, Steve Witkoff έκανε γνωστό πως ο Putin αποδέχεται την φιλοσοφία της πρότασης του Trump για την κατάπαυση πυρός στην Ουκρανία και την ειρηνευτική συμφωνία.<br />Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Marco Rubio αποκάλυψε τα δύο σχέδια των ΗΠΑ για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης, τη στιγμή που η πρόταση του Γάλλου προέδρου, Emmanuel Macron και τα σχέδια του Βρετανού πρωθυπουργού Keir Starmer για την αποστολή ειρηνευτικών στρατιωτικών σωμάτων σε περίπτωση εκεχειρίας και παρά τις αντιδράσεις της Ρωσίας, έχει πυροδοτήσει μια νέα ένταση με τη Μόσχα να προειδοποιεί για κίνδυνο πολέμου Ρωσίας – ΝΑΤΟ.<br /><br />Trump: Αύριο 18/3 θα μιλήσω με τον Putin για εδάφη, ενέργεια και μοίρασμα... assets<br /><br />Συνομιλία με τον Ρώσο πρόεδρο, Vladimir Putin ανακοίνωσε ότι θα έχει αύριο 18/3 ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump με απώτερο στόχο την επίλυση της ουκρανικής κρίσης.<br />«Θα μιλήσω με τον πρόεδρο Putin (αύριο) Τρίτη.<br />Έγινε πολλή δουλειά κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.<br />Θα δούμε αν μπορέσουμε να βάλουμε τέλος σ’ αυτόν τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Ίσως να μπορούμε, ίσως να μην μπορούμε, αλλά νομίζω πως έχουμε πολύ καλή πιθανότητα» επισήμανε σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους ο Trump, ο οποίος ανέφερε πως οι διαπραγματευτές έχουν ήδη συνομιλήσει σχετικά «με το μοίρασμα ορισμένων assets».<br />«Θα μιλήσουμε για εδάφη, θα μιλήσουμε για μονάδες παραγωγής ενέργειας.<br />Νομίζω ότι πολλά από αυτά έχουν ήδη συζητηθεί και με τις δύο πλευρές, με την Ουκρανία και τη Ρωσία» επισήμανε ο Αμερικανός πρόεδρος.<br /><br />Peskov (Ρωσία): Ισχύει, προετοιμαζόμαστε για συνομιλία Putin - Trump<br /><br />Τη συνομιλία του Ρώσου προέδρου, Vladimir Putin με τον Αμερικανό ομόλογό του, Donald Trump αύριο Τρίτη 18 Μαρτίου επιβεβαίωσε και το Κρεμλίνο.<br />«Ναι, πράγματι έτσι είναι, μια τέτοια συζήτηση ετοιμάζεται για την Τρίτη» υποστήριξε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, ο οποίος δεν θέλησε να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το τι πρόκειται να συζητηθεί.<br />Ο Peskov αρνήθηκε να σχολιάσει και τις δηλώσεις του Λευκορώσου προέδρου, Alexander Lukashenko, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Putin έλαβε τηλεφώνημα από την Ουκρανία.<br /><br />Gabbard (CIA): Ξεκάθαροι οι στόχοι Trump για Ουκρανία - Η συνομιλία με Putin θα είναι πολύ παραγωγική<br /><br />H συνομιλία του Donald Trump με τον Vladimir Putin θα είναι παραγωγική εκτιμά η επικεφαλής της CIA, Tulsi Gabbard.<br />«Όπως γνωρίζετε, οποιαδήποτε διαπραγμάτευση όπως αυτή, απαιτεί πολλή δουλειά από ανθρώπους που εκπροσωπούν και τις δύο χώρες ή όλες τις χώρες που εμπλέκονται σε αυτήν την κατάσταση.<br />Και είμαι βέβαιη ότι την κατάλληλη στιγμή, ο Πρόεδρος Trump θα έχει μια πολύ παραγωγική συνομιλία με τον Putin που θα επιβεβαιώσει την ακλόνητη δέσμευσή του προέδρου Trump για την ειρήνη» επισήμανε η Gabbard, αναφέροντας πως ο Αμερικανός πρόεδρος αντιμετωπίζει πολύ νηφάλια την ουκρανική σύγκρουση.<br />«Έχει κάνει πολύ ξεκάθαρη τη θέση και την προτεραιότητά του, που είναι να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος.<br />Άρα είναι επικεντρωμένος στην ειρήνη.<br />Οι διαπραγματεύσεις μόλις ξεκίνησαν.<br />Οι ΗΠΑ έχουν τους καλύτερους διαπραγματευτές που συνεργάζονται τόσο με τους Ουκρανούς όσο και με τη Ρωσία και ανυπομονούμε να συνεχίσουμε την πρόοδο που έχουμε ήδη δει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα» τόνισε η Gabbard, η οποία άσκησε δριμεία κριτική στον πρόεδρο Biden, κατηγορώντας τον ότι δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια να προσπαθήσει να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία.<br />«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάτω από την προηγούμενη κυβέρνηση που ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο, δεν υπήρχε καμία προσπάθεια, καμία προσπάθεια, για να επιτευχθεί ειρήνη.<br />Δεν υπήρξε καμία προσπάθεια άμεσης συνεργασίας με τον Putin και με τη Ρωσία για να προσπαθήσουμε να τερματίσουμε αυτόν τον πόλεμο» υπογράμμισε η Gabbard.<br /><br />Rubio (ΥΠΕΞ ΗΠΑ): Το plan A … και το plan B για την Ουκρανία<br /><br />Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Marco Rubio περιέγραψε το plan A και Β για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br />«Το plan Α προβλέπει κατάπαυση του πυρός.<br />Είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε στο δεύτερο στάδιο – στο plan B, που είναι να έρθουν όλοι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων...» ανέφερε σε δηλώσεις του στο CBS o Rubio.<br />Όπως είπε, πρέπει να βρεθεί τρόπος για να τερματιστεί επιτέλους αυτή η σύγκρουση με τρόπο που θα είναι διαρκής και θα σέβεται τις ανάγκες όλων.<br />Επιπλέον, ο Rubio υποστήριξε ότι είναι δύσκολο να φτάσει κανείς στο Σχέδιο Β ενώ οι μάχες συνεχίζονται.<br /><br />Grushko (υφυπουργός Εξωτερικών Ρωσίας): Θέλουμε αδιάσειστες εγγυήσεις ασφαλείας<br /><br />Η Ρωσία θα απαιτήσει αδιάσειστες εγγυήσεις ασφαλείας σε οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία υποστήριξε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Alexander Grushko.<br />Όπως είπε, ανάμεσα σε αυτές είναι ότι τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ θα αποκλείσουν την ένταξη της Ουκρανίας στη Συμμαχία καθώς και ότι η Ουκρανία θα παραμείνει ένα ουδέτερο κράτος.<br />Σύμφωνα με τον Grushko, οποιαδήποτε μακροχρόνια συνθήκη ειρήνης για την Ουκρανία θα πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της Ρωσίας, ενώ επανέλαβε την κατηγορηματική αντίθεση της Ρωσίας σε οποιαδήποτε παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφος της Ουκρανίας.<br />«Δεν έχει σημασία με ποια ετικέτα θα αναπτυχθούν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό έδαφος: είτε αν πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε για το ΝΑΤΟ, είτε για εθνική ιδιότητα.<br />Αν εμφανιστούν εκεί, σημαίνει ότι αναπτύσσονται στη ζώνη σύγκρουσης με όλες τις συνέπειες για αυτά τα σώματα ως μέρη στη σύγκρουση» τόνισε ο Grushko, αναφέροντας πως αυτό που μπορεί να συζητηθεί είναι η ανάπτυξη άοπλων παρατηρητών.<br />«Μπορούμε να μιλήσουμε για άοπλους παρατηρητές, μια πολιτική αποστολή που θα παρακολουθεί την εφαρμογή μεμονωμένων πτυχών αυτής της συμφωνίας ή τους μηχανισμούς εγγύησης» επισήμανε ο Ρώσος αξιωματούχος, τονίζοντας ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι του Κιέβου πρέπει να καταλάβουν ότι μόνο ο αποκλεισμός της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η εξάλειψη της πιθανότητας ανάπτυξης ξένων στρατιωτικών δυνάμεων της στο έδαφος της θα λειτουργήσει.<br />«Τότε θα διασφαλιστεί η ασφάλεια της Ουκρανίας και ολόκληρης της περιοχής με την ευρύτερη έννοια, αφού μια από τις βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης θα εξαλειφθεί», είπε ο Grushko.<br /><br />Witkoff (ΗΠΑ): Ο Trump προσδοκά ότι η ουκρανική κρίση θα τελειώσει τις επόμενες εβδομάδες<br /><br />Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ, Stephen Witkoff υποστήριξε ότι ο πρόεδρος Trump ευελπιστεί ότι η ουκρανική κρίση θα τελειώσει μέσα στις επόμενες εβδομάδες ενώ υπογράμμισε πως ο Putin αποδέχεται την φιλοσοφία της πρότασης Trump όσον αφορά την κατάπαυση πυρός και την ειρηνευτική συμφωνία.<br />«Συνεχίζουμε επίσης να αλληλεπιδρούμε και να συζητάμε με τους Ουκρανούς.<br />Τους συμβουλευόμαστε για όλα τα θέματα που σκεφτόμαστε» υποστήριξε ο Witkoff..<br />Ρωτήθηκε εάν οι επαφές για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι στο στάδιο όπου θα μπορούσε να εμπλακεί ο Trump.<br />«Νομίζω ότι ο πρόεδρος Trump εμπλέκεται σε κάθε πτυχή και κατεύθυνση αυτών των συζητήσεων», είπε, προσθέτοντας ότι ενημέρωσε τον Αμερικανό πρόεδρο για τα αποτελέσματα της συνάντησής του με τον Putin.<br />«Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ενημερώνεται για όλα όσα συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο και συμμετέχει σε κάθε σημαντική απόφαση», σημείωσε.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η μεγάλη αντεπίθεση. Συνομιλία Trump - Putin 18/3. Τα δύο σχέδια των ΗΠΑ, οι σκληροί όροι της Ρωσίας. Τρέμει τους Oreshnik το ΝΑΤΟ.

Ο πρόεδρος Trump ευελπιστεί ότι η ουκρανική κρίση θα επιλυθεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες λέει ο Steve Witkoff, ο οποίος τονίζει ότι ο Puti...

Διαβάστε την συνέχεια

ITAR-TASS: Η Ελλάδα δεν προσκαλεί για άλλη μια φορά Ρώσους Αξιωματούχους στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα και αλλού.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-03/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91.jpg?itok=J9sBnVuA" width="706" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Δυσαρέσκεια καταγράφεται από την ρωσική πλευρά για τις σχέσεις των δύο χωρών</span></h3>Μεγάλη δυσαρέσκεια εκφράζει ένα εκ των μεγαλύτερων κρατικών πρακτορείων ειδήσεων της Ρωσίας, για μη πρόσκληση Αξιωματούχων της ρωσικής Πρεσβείας στην Αθήνα στην μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της 25η Μαρτίου 2025, για την ανεξαρτησία της Ελλάδος. <br /><br />Αυτή η οδηγία ισχύει και για όλες τις Πρεσβείες και τα προξενεία μας στο εξωτερικό.<br /><br />Το ρωσικό ΜΜΕ αναφέρει ότι “ το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απέστειλε για άλλη μια φορά επιστολή στα ελληνικά διπλωματικά και προξενικά γραφεία στο εξωτερικό, με την οποία τους απαγορεύει να καλέσουν εκπροσώπους της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, στις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου για τον εορτασμό της εθνικής εορτής, την Ημέρα της έναρξης της εθνικοαπελευθερωτικής επανάστασης του 1821-1829”, επικαλούμενο και τον ελληνικό τύπο.<br /><br />"Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εκ νέου να αποκλειστούν εκπρόσωποι της ρωσικής πρεσβείας από τον εορτασμό της εθνικής επετείου στις 25 Μαρτίου φέτος, στην Αθήνα", καταλήγει μεταξύ άλλων το ίδιο.<br /><br />Ρώσος Πρέσβης: Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να εξετάσουν την αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία<br /><br />Πρόσφατα ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα Αντρέι Μάσλοφ, είπε σε συνέντευξη ότι οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδος συνεχίζουν να υπάρχουν με τη μια ή την άλλη μορφή. <br /><br />"Οι ελληνικές αρχές, που κατέστρεψαν τις σχέσεις με τη Ρωσία, θα έπρεπε να σκεφτούν την αποκατάστασή τους, όχι η Μόσχα", δήλωσε ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα Αντρέι Μάσλοφ σε συνέντευξή του.<br /><br />"Δεν ήταν η Ρωσία που κατέστρεψε ολοσχερώς τις διμερείς σχέσεις. Επομένως, δεν είναι η χώρα μας που πρέπει να σκεφτεί τις προοπτικές αποκατάστασης της συνεργασίας, αλλά η ελληνική πλευρά που την παρέλυσε", είπε ο Μάσλοφ. <br /><br />Ο ίδιος ανέφερε ότι «οι επαφές με την ελληνική κυβέρνηση, άλλους φορείς και κοινοβουλευτικά κόμματα τη ρωσική πρεσβεία] δεν διατηρούνται. Ταυτόχρονα, ο πρέσβης σημείωσε ότι, παρά τα πάντα, οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών συνεχίζουν να υπάρχουν με τη μια ή την άλλη μορφή, αφού η Ελλάδα αγοράζει ρωσικό φυσικό αέριο, το οποίο παραμένει η βάση των διμερών οικονομικών σχέσεων για πολλά χρόνια". <br /><br />Ο Ρώσος Πρέσβης ανέφερε επίσης ότι "ακόμα καταγράφουμε το ενδιαφέρον των Ελλήνων επιχειρηματιών για τη συνεργασία με τη Ρωσία. Μας βλέπουν ακόμη ως αξιόπιστους εταίρους. Φυσικά, είναι δυνατόν να αποκατασταθεί πλήρως η συνεργασία μεταξύ των χωρών μας, εάν αρθούν όλοι οι γνωστοί περιορισμοί - οργανωτικοί, υλικοτεχνικοί και οικονομικοί. Αλλά αυτό, επαναλαμβάνω, δεν είναι ο πονοκέφαλος μας.<br /><br />Το ενδιαφέρον των Ρώσων για την Ελλάδα έχει μειωθεί, ιδίως λόγω της έλλειψης απευθείας πτήσεων και του μπλοκαρίσματος των ρωσικών τραπεζικών καρτών", δήλωσε ο Ρώσος πρέσβης στην Ελλάδα Αντρέι Μάσλοφ.<br /><br />Η επικείμενη συμφωνία Ρωσίας και ΗΠΑ δεν αλλάζει όπως όλα δείχνουν όλα τα δεδομένα για την χώρα μας, και τις σχέσεις της με την Μόσχα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ITAR-TASS: Η Ελλάδα δεν προσκαλεί για άλλη μια φορά Ρώσους Αξιωματούχους στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα και αλλού.

Δυσαρέσκεια καταγράφεται από την ρωσική πλευρά για τις σχέσεις των δύο χωρών Μεγάλη δυσαρέσκεια εκφράζει ένα εκ των μεγαλύτερων κρατικών πρα...

Διαβάστε την συνέχεια

<img height="384" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/03/turkey-army-825x645.jpg" width="701" /><div><br /></div><div><b>ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ</b><br />Η αμυντική και εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη έχει δύο όψεις, μια θεατή και μία αθέατη. Η μία όψη σχετίζεται με μια Ελλάδα που βαυκαλίζεται ότι βρίσκεται στη ‘’σωστή πλευρά της ιστορίας’’, ενώ στην πραγματικότητα ικανοποιεί το ρόλο του δεδομένου εταίρου σε όλο το φάσμα των διεθνών σχέσεων. Ειδικά στον τομέα της αμυντικής πολιτικής η Ελλάδα έχει αποδεχθεί το ρόλο του κράτους-πελάτη τα έξι χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη.<br /><br />Η δεύτερη όψη, που αρχίζει πλέον να γίνεται ορατή, είναι η δορυφοριοποίηση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, η παραίτηση της Ελλάδας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά και από την άσκηση των δικαιωμάτων της στα πλαίσια της συμμετοχής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς.<br /><br />Το τελευταίο διάστημα και μετά τη μεταστροφή της πολιτικής των ΗΠΑ, άνοιξε στην Ευρώπη μια συζήτηση για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Αμυντικού Μηχανισμού, στον οποίο, μεταξύ άλλων, θα μπορεί να συμμετάσχει και η Τουρκία, ως ‘’ομοϊδεάτης εταίρος’’. Ταυτόχρονα, με γνωστή την πρόθεση της Τουρκίας να συμμετάσχει σε προγράμματα της PESCO, ανοικτή είναι η συζήτηση για την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση των 150 δισ. ευρώ, χωρών εκτός ΕΕ – όπως είναι η Τουρκία – που θέλουν να ενισχύσουν την αμυντική παραγωγή τους<br /><br />Η αποδοχή αυτής της προοπτικής συνιστά μια εθνική αυτοχειρία ιστορικών διαστάσεων, απέναντι στην οποία όχι μόνο δεν αντιδρά η κυβέρνηση, αλλά τηρεί απόλυτη σιωπή. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αρκέστηκε στα αναμασήματα περί ‘’ισχυρής Ελλάδας, πολιτικά και διπλωματικά’’, ενώ υποτονική ήταν η δημόσια τοποθέτηση του Πρωθυπουργού κατά το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 6 Μαρτίου.<br /><br />Η ‘’Ισχυρή Ελλάδα’’<br /><br />Ας δούμε, όμως, ποια είναι η ‘’Ισχυρή Ελλάδα , πολιτικά και διπλωματικά’’ του κ. Μητσοτάκη. Συγκαλείται στο Λονδίνο συνάντηση κορυφής για την Ευρωπαϊκή Άμυνα στην οποία συμμετέχουν 12 μόνο χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν προσκαλείται η Ελλάδα, αλλά συμμετέχει η Τουρκία που δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε, όλα ξεκίνησαν από την περίφημη ‘’Διακήρυξη των Αθηνών’’ η οποία χρησιμοποιήθηκε από την Τουρκία για να πάρει το ‘’πράσινο φως’’ από εταίρους και συμμάχους, ώστε να ενισχυθεί με νέα και σύγχρονα οπλικά συστήματα.<br /><br />Το ότι η Γαλλία παραχωρεί τους πυραύλους Meteor στην Τουρκία, όπως και η παραχώρηση F-16 στην Τουρκία από τις ΗΠΑ, είναι φυσική απόληξη της χρησιμοποίησης της ‘’Διακήρυξης των Αθηνών’’ από την Τουρκία. Είναι σαφές σε όλους ότι ο κ. Μητσοτάκης παρακολουθεί με αμηχανία την πρόθεση κάποιων να εντάξουν την Τουρκία, ως ‘’ομονοούντα’’ εταίρο (όπως αναγράφεται στο προσχέδιο της Λευκής Βίβλου της ΕΕ) στον Ευρωπαϊκό Αμυντικό Μηχανισμό. Η Τουρκία, όμως, δεν μπορεί να είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Αμυντικού Μηχανισμού γιατί:</div><div><br />Δεν ανήκει στην ΕΕ, βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, δεν πληροί πολιτικά, νομικά και θεσμικά κριτήρια της Ένωσης.<br />Δε σέβεται τις διεθνείς συνθήκες, αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία και απειλεί την εθνική ακεραιότητα δύο χωρών-μελών της ΕΕ, όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.<br />Στο θέμα του πολέμου στην Ουκρανία, κινήθηκε στον αντίποδα των ευρωπαϊκών πολιτικών.<br />Διατηρεί σε ισχύ το casus belli εναντίον της Ελλάδας και κατέχει παράνομα το 40% της Κύπρου, εισβάλλοντας σε αυτή με τον ίδιο τρόπο που εισέβαλε η Ρωσία στην Ουκρανία.<br /><br />Αν κάποιοι στην Ευρώπη έχουν αποφασίσει όλα αυτά να τα βάλουν στο ράφι, Ελλάδα αλλά και Κύπρος έχουν τον τρόπο να αντιδράσουν. Ευτυχώς, το βέτο εξακολουθεί να είναι ακόμα ένα διαθέσιμο όπλο για όσους θέλουν να το ασκήσουν και να περιφρουρήσουν τη λογική, τις ευρωπαϊκές αξίες αλλά και το εθνικό συμφέρον.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ Η αμυντική και εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη έχει δύο όψεις, μια θεατή και μία αθέατη. Η μία όψη σχετί...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς οι αμυντικές συμφωνίες της Ιταλίας με τα ΗΑΕ και την Τουρκία σηματοδοτούν αλλαγή στη βιομηχανία της Ευρώπης.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/03/Meloni-Al-Nahyan-930x550.jpeg" width="698" /><br /><br />Οι βασικές αμυντικές συνεργασίες ενισχύουν τη θέση της Ιταλίας ως κορυφαίου προμηθευτή όπλων στη Μέση Ανατολή, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν ευρύτερες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες προσαρμόζονται σε μια μεταβαλλόμενη παγκόσμια αγορά όπλων.<br /><br />Η Ιταλία πέτυχε πρόσφατα δύο σημαντικά ορόσημα στην επέκταση των αμυντικών συνεργασιών της στη Μέση Ανατολή. Τον Φεβρουάριο του 2025, η Leonardo και η Fincantieri ενίσχυσαν τη συνεργασία τους με τον όμιλο EDGE των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ενώ η Leonardo και η τουρκική Baykar υπέγραψαν συμφωνία κοινοπραξίας (JV) για την ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) στις αρχές Μαρτίου. Οι εξελίξεις αυτές σηματοδοτούν ένα κρίσιμο βήμα για την αμυντική βιομηχανία της Ιταλίας, ενισχύοντας τη θέση της σε δύο από τις ταχύτερα εξελισσόμενες αμυντικές αγορές της περιοχής.<br /><br />Ακόμη και πριν από αυτές τις συμφωνίες, η Ιταλία είχε ήδη τοποθετηθεί ως ο δεύτερος μεγαλύτερος αμυντικός προμηθευτής της Μέσης Ανατολής μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του SIPRI, η Ιταλία αντιπροσώπευε το 13% των συνολικών εισαγωγών όπλων στην περιοχή μεταξύ 2020 και 2024, ξεπερνώντας τους μεγάλους εξαγωγείς αμυντικών προϊόντων της ΕΕ, όπως η Γαλλία (9,8%) και η Γερμανία (7,6%). Η τάση αυτή υπογραμμίζει την εμβάθυνση της εμπλοκής της Ρώμης στην περιφερειακή ασφάλεια, ιδίως καθώς τα κράτη του Κόλπου επιδιώκουν να διαφοροποιήσουν τις στρατηγικές στρατιωτικών προμηθειών τους πέρα από τους παραδοσιακούς προμηθευτές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία.<br /><br />Καθώς η Ιταλία εμβαθύνει τους αμυντικούς της δεσμούς στην περιοχή, το αυξανόμενο αποτύπωμά της σηματοδοτεί μια μετατόπιση της ισορροπίας επιρροής μεταξύ των παγκόσμιων προμηθευτών όπλων, αναδιαμορφώνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών, αμερικανικών και αναδυόμενων αμυντικών παικτών.<br /><br />Η άμυνα στο επίκεντρο της επαναφοράς Ιταλίας-ΗΑΕ<br /><br />Η μετατόπιση αυτή δεν είναι πουθενά πιο εμφανής από την ενισχυμένη αμυντική εταιρική σχέση της Ιταλίας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). Στις 24 Φεβρουαρίου 2025, μετά από διήμερη κρατική επίσκεψη του προέδρου των Εμιράτων Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ στη Ρώμη, η Ιταλία και τα ΗΑΕ υπέγραψαν μια συμφωνία στρατηγικής εταιρικής σχέσης ορόσημο ύψους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων που καλύπτει βασικούς τομείς όπως η άμυνα, η τεχνητή νοημοσύνη, οι σπάνιες γαίες και οι υποδομές.<br /><br />Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική αναπροσαρμογή των διμερών σχέσεων μετά από μια περίοδο διπλωματικών εντάσεων λόγω του προσωρινού εμπάργκο όπλων της Ιταλίας στα ΗΑΕ το 2021. Πέρα από την ενίσχυση της συμμετοχής της Ιταλίας στις υποθέσεις ασφαλείας του Κόλπου, η συμφωνία αναδεικνύει την αυξανόμενη εμπιστοσύνη του Άμπου Ντάμπι στις ιταλικές αμυντικές εταιρείες, καθώς επιδιώκει μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία.<br /><br />Η αμυντική συνεργασία βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της νέας φάσης των διμερών σχέσεων. Οι ιταλικοί ηγέτες στον τομέα της άμυνας Leonardo, Fincantieri και ELT έχουν πρόσφατα επεκτείνει τη δέσμευσή τους με τον στρατιωτικό τομέα των ΗΑΕ, ιδίως με την EDGE Group, τον αμυντικό όμιλο των Εμιράτων.<br /><br />Ένα βασικό παράδειγμα είναι το πρόσφατα υπογεγραμμένο μνημόνιο κατανόησης (MoU) μεταξύ της EDGE και της κοινοπραξίας MAESTRAL της Fincantieri, η οποία επικεντρώνεται στα υποβρύχια αμυντικά συστήματα, την προστασία των ναυτικών υποδομών και τις πλατφόρμες μη επανδρωμένων αεροσκαφών – τομείς στους οποίους η Ιταλία διατηρεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αυτή η συνεργασία, που επισημοποιήθηκε μέσω μιας συμφωνίας ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ που υπεγράφη στην IDEX 2025 – η οποία αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ των συνολικών πωλήσεων της EDGE σε μη Εμιρατινούς εταίρους κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης – περιλαμβάνει τη συντήρηση, τις αναβαθμίσεις και την υποστήριξη εν λειτουργία για τον ναυτικό στόλο των ΗΑΕ, αντανακλώντας την αποφασιστικότητα του Άμπου Ντάμπι να οικοδομήσει μια αυτάρκη αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η συνεργασία της Leonardo με την EDGE επικεντρώνεται στον ηλεκτρονικό πόλεμο, τα συστήματα αεροηλεκτρονικής και επιτήρησης, ενισχύοντας τις προηγμένες δυνατότητες των ΗΑΕ στον τομέα της αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας.<br /><br />Οι συμφωνίες αυτές υπερβαίνουν τις παραδοσιακές πωλήσεις όπλων, δίνοντας προτεραιότητα στην κοινή παραγωγή, τη μεταφορά τεχνολογίας και τον εντοπισμό προηγμένων αμυντικών δυνατοτήτων – βασικούς πυλώνες της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των ΗΑΕ για τη μείωση της εξάρτησης από ξένους προμηθευτές.<br /><br />“Το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν χώρες όπως τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία και το Μπαχρέιν για τα συστήματα εναέριας μάχης, τις τεχνολογίες ελικοπτέρων, την κυβερνοασφάλεια και τη στρατιωτική ναυπηγική βιομηχανία – που υπογραμμίστηκε από τα αποτελέσματα της πρόσφατης περιοδείας του πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι στον Κόλπο – παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες για την αμυντική βιομηχανία της Ιταλίας”, δήλωσε στο Al-Monitor ο Φιλίππο Ντελ Μόντε, βοηθός διευθυντή της Aviorec Composites. “Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εταιρείες όπως η Leonardo, η Fincantieri και η ELT αποτελούν σήμερα αναπόσπαστο μέρος των δυνατοτήτων οικονομικής και πολιτικής προβολής της Ιταλίας στον Κόλπο”, πρόσθεσε.<br /><br />Πέρα από τις αμυντικές προμήθειες, οι μεγάλης κλίμακας επενδύσεις των ΗΑΕ στην ιταλική βιομηχανία ενισχύουν τον στόχο της διαφοροποίησης των οικονομικών δεσμών πέρα από τους παραδοσιακούς ευρωπαίους εταίρους. Σύμφωνα με τον Εμπτεσάμ Αλ Κέτμπι, πρόεδρο του Emirates Policy Center, το Άμπου Ντάμπι θεωρεί τη Ρώμη ως έναν ευέλικτο και πολύτιμο αμυντικό εταίρο: “Ενώ η Γαλλία, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένουν βασικοί αμυντικοί εταίροι, η ευελιξία, η τεχνική εμπειρογνωμοσύνη και η προθυμία της Ιταλίας να εντοπίσει την παραγωγή την καθιστούν πολύτιμο παίκτη στη στρατηγική αυτάρκειας των ΗΑΕ”.<br /><br />Αυτή η ρεαλιστική προσέγγιση ευθυγραμμίζεται με τις ευρύτερες προσπάθειες εκσυγχρονισμού της άμυνας των Εμιράτων, οι οποίες περιλαμβάνουν επενδύσεις σε τεχνολογίες ναυτικού, αεροδιαστημικού και κυβερνοπολέμου. Οι ιταλικές εταιρείες παρέχουν προηγμένες λύσεις στον τομέα του ISR (πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης), της τεχνολογίας ραντάρ και της ναυπηγικής – δυνατότητες που τα ΗΑΕ επιδιώκουν να ενσωματώσουν στο δικό τους αμυντικό οικοσύστημα. Παρόλα αυτά, οι προκλήσεις παραμένουν. Παρά την αυξανόμενη παρουσία της Ιταλίας, η Γαλλία παραμένει ένας τρομερός ανταγωνιστής στην αμυντική αγορά των Εμιράτων, όπως αποδεικνύεται από τη σύμπραξη του Αμπού Ντάμπι με το Παρίσι ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και την προμήθεια 80 μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Ωστόσο, το μοντέλο της Ιταλίας – που επικεντρώνεται σε συνεργασίες με γνώμονα την τεχνολογία και όχι σε πωλήσεις έτοιμων προϊόντων – κερδίζει έδαφος, ιδίως καθώς τα ΗΑΕ δίνουν προτεραιότητα στην κοινή παραγωγή και στις βιομηχανικές συνέργειες.<br /><br />Κλείνοντας το χάσμα της Ευρώπης στην παγκόσμια κούρσα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών<br /><br />Οι αυξανόμενοι αμυντικοί δεσμοί της Ιταλίας με την Τουρκία ακολουθούν μια ξεχωριστή, στρατηγική λογική με επίκεντρο την τεχνολογική συμπληρωματικότητα και τη βιομηχανική επέκταση. Τον Μάρτιο του 2025, η Leonardo και η Baykar, ο κορυφαίος κατασκευαστής μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας, ανακοίνωσαν μια κοινή επιχείρηση για την ανάπτυξη και κατασκευή UAV, σε μια από τις πιο φιλόδοξες συνεργασίες μεταξύ μιας ευρωπαϊκής και μιας τουρκικής αμυντικής εταιρείας μέχρι σήμερα.<br /><br />Η συνεργασία αυτή έρχεται καθώς η ευρωπαϊκή αγορά μη επανδρωμένων αεροσκαφών προβλέπεται να ξεπεράσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια την επόμενη δεκαετία. Μέσω αυτής της κοινοπραξίας 50-50, η παραγωγή θα πραγματοποιείται τόσο στην Ιταλία όσο και στην Τουρκία, διασφαλίζοντας τη συμμόρφωση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα πιστοποίησης της αεροδιαστημικής – μια κίνηση που πιθανότατα θα οδηγήσει στην επέκταση της Baykar στην ευρωπαϊκή αμυντική αγορά.<br /><br />Ο Φεντερίκο Μπορσάρι, μόνιμος συνεργάτης του προγράμματος Διατλαντικής Άμυνας και Ασφάλειας στο Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής, πιστεύει ότι η σύμπραξη αυτή έχει ισχυρές δυνατότητες για ολοκλήρωση υψηλού επιπέδου, δημιουργώντας ένα πραγματικό σενάριο win-win. “Η Baykar φέρνει ένα ποικίλο χαρτοφυλάκιο εξαιρετικά ικανών, οικονομικά αποδοτικών και δοκιμασμένων στη μάχη πλατφορμών -συμπεριλαμβανομένων των UAV TB2, Akinci και Kizilelma- ενώ η Leonardo συνεισφέρει την πρωτοποριακή τεχνογνωσία της στην αεροηλεκτρονική, τα ραντάρ και τα ωφέλιμα φορτία αποστολών, ό<br /><br />Για την Ιταλία, το έργο αυτό επεκτείνει το αμυντικό βιομηχανικό της αποτύπωμα πέρα από τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές αγορές και ανοίγει ευκαιρίες για μελλοντική συνεργασία σε προηγμένη τεχνολογία μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Ευθυγραμμίζεται επίσης με τον στόχο της Ρώμης να επεκτείνει τις δυνατότητές της στον μη επανδρωμένο τομέα και ενδεχομένως να επιταχύνει τις προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός οικοσυστήματος UAV επόμενης γενιάς. Ειδικότερα, η χώρα σταθμίζει τις επιλογές της για ένα πιστό αεροσκάφος πτερυγίου στο πλαίσιο του προγράμματος μαχητικών αεροσκαφών έκτης γενιάς του Global Combat Air Programme (GCAP), στο οποίο το Kizilelma της Baykar θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πιθανός υποψήφιος.<br /><br />“Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς οι πλατφόρμες τουρκικής παραγωγής θα ενσωματωθούν με τον υπάρχοντα στόλο μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ιταλίας – ιδιαίτερα το MQ-9, το οποίο η Ρώμη σχεδιάζει να αναβαθμίσει σε Block 5 εντός τριών ετών, και το ευρωπαϊκό MALE RPAS, το οποίο αναμένεται να πραγματοποιήσει την πρώτη του πτήση στα μέσα του 2027”, καταλήγει ο Μπορσάρι.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Τουρκία εργάζεται για την εμβάθυνση της αμυντικής της συνεργασίας εντός της Ευρώπης, μετά από χρόνια βραχώδους εδάφους. Ο Μπαρίν Καγιάογλου, ένας ανεξάρτητος Τούρκος αναλυτής, βλέπει την κοινή επιχείρηση ως πολιτικά σημαντική πέρα από την άμυνα, ενδεχομένως διαμορφώνοντας την εξελισσόμενη προσέγγιση της ΕΕ προς την Άγκυρα. “Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να βλέπουν την Τουρκία ως έναν κρίσιμο εταίρο στην οικοδόμηση μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας”, έγραψε στο Al-Monitor. Καθώς η Τουρκία τοποθετείται ως στρατηγικός παίκτης εν μέσω της μεταβαλλόμενης δυναμικής της περιφερειακής ασφάλειας μετά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και την πολιτική μετάβαση στη Συρία, παρόμοιες διμερείς δεσμεύσεις βοηθούν την ΕΕ να προσεγγίσει την Τουρκία με πιο στρατηγικό τρόπο.<br /><br />Η εξαγορά της Piaggio Aerospace από την Baykar τον Δεκέμβριο του 2024 είχε ήδη διασφαλίσει την εδραίωση της Άγκυρας στον ευρωπαϊκό αμυντικό τομέα, και η εταιρική σχέση Leonardo ενίσχυσε περαιτέρω την πρόσβασή της στις αγορές της ΕΕ, ενώ παράλληλα επέκτεινε τη βιομηχανική συνεργασία με τη Ρώμη.<br /><br />Τελικά, η κοινή επιχείρηση Leonardo-Baykar αντικατοπτρίζει μια μετατόπιση στους αμυντικούς δεσμούς Ευρώπης-Τουρκίας, η οποία κινείται πέρα από τις απλές προμήθειες προς τη μακροπρόθεσμη βιομηχανική ολοκλήρωση. Ο Ντελ Μόντε πιστεύει ότι η κοινοπραξία αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την ενίσχυση του τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της ηπείρου. “Η Ευρώπη έχει μείνει πίσω στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Η ιταλο-τουρκική συνεργασία έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει την μη επανδρωμένη διάσταση τόσο της ιταλικής όσο και της ευρωπαϊκής άμυνας, καθιστώντας την ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως”, δήλωσε. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς οι αμυντικές συμφωνίες της Ιταλίας με τα ΗΑΕ και την Τουρκία σηματοδοτούν αλλαγή στη βιομηχανία της Ευρώπης.

Οι βασικές αμυντικές συνεργασίες ενισχύουν τη θέση της Ιταλίας ως κορυφαίου προμηθευτή όπλων στη Μέση Ανατολή, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν ευ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: «Καταφέραμε να δημιουργήσουμε το γεωπολιτικό τοπίο που επιδιώκαμε».

<img height="414" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/03/%CE%B1%CF%84%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B1325616%CF%800%CE%BE%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CE%B1%CE%BF%CF%80%CE%BE%CF%8563467%CF%84%CF%85%CE%B1%CF%836%CF%8573.jpg?resize=816%2C528&ssl=1" width="699" /><br /><br />Ένα άρθρο του Τούρκου συγγραφέα και πολιτικού αναλυτή Νιντρέτ Ερσανάλ, που δημοσιεύτηκε από την Yeni Şafak, αναφέρεται στις γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή, με την Τουρκία να πρωτοστατεί στην αναμόρφωση της περιφερειακής τάξης, ιδιαίτερα στη Συρία. <br /><br />Ο συγγραφέας επισημαίνει τη διάλυση των SDF και του ρόλου της Άγκυρας στην κατεύθυνση των εξελίξεων, μαζί με την ασυμφωνία μεταξύ των θέσεων των ΗΠΑ και της Ευρώπης στο συριακό ζήτημα. <br /><br />Συζητά επίσης τον αντίκτυπο της κυβέρνησης Τραμπ στην πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και τις προσπάθειές της να περιορίσει την ιρανική και τη ρωσική επιρροή χωρίς άμεση αντιπαράθεση. <br /><br />Αντίθετα, η επιρροή της Τουρκίας επεκτείνεται μέσω περιφερειακών συμμαχιών με τη Συρία, το Ιράκ, τον Λίβανο και την Ιορδανία, με την υποστήριξη της ευρωπαϊκής υποστήριξης, αντανακλώντας την αναμόρφωση της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή, σύμφωνα με τον συγγραφέα.<br /><br />Ο αρθρογράφος σημειώνει:<br /><br />Η περιοχή φαίνεται να είναι οργανωμένη σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο σχέδιο και η Τουρκία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτού του σχεδίου, τόσο στην ίδρυσή του όσο και στην εφαρμογή του.<br /><br />Η παράδοση της κουρδικής οργάνωσης των SDF δείχνει την τουρκική μαεστρία στην εκτέλεση.<br /><br />Υπάρχουν άλλοι παίκτες; Φυσικά, αν δεν υπήρχαν, θα το θεωρούσαμε περίεργο. Κάποιοι από αυτούς έπαιξαν και θα παίξουν θετικούς ρόλους, άλλοι αρνητικούς ρόλους και αυτό θέλει εξήγηση.<br /><br />Αυτή η εκστρατεία ξεκίνησε με ένα κάλεσμα για συμφιλίωση με τον Άσαντ και ακολούθησε ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος, ξεκινώντας μια στρατηγική μπάλα σε ευρεία κλίμακα, προετοιμάζοντας τις σχέσεις Τουρκίας-Ιράκ, ακόμη και στο βόρειο Ιράκ, αλλάζοντας τη διοίκηση της Δαμασκού και απομακρύνοντας τον Άσαντ από το παιχνίδι, αποστασιοποιώντας το Ιράν και περιορίζοντας τη ρωσική επιρροή.<br /><br />Αλλά, λέμε:<br /><br />Οι εξελίξεις θα συνεχιστούν και θα ακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία με προσοχή, κάτι που είναι φυσιολογικό. Έχουμε περάσει πολλά, αλλά η ουσία είναι η εξής: οι SDF έχουν αυτοδιαλυθεί, όπως και αυτοί που βρίσκονται πίσω από αυτήν (η πολιτική των ΗΠΑ) και όσοι βρίσκονται εντός αυτής (PKK).<br /><br />Αυτό είναι ιστορικό από μόνο του, είναι μια άλλη σελίδα. Αυτό δεν είναι λίγο, σημαίνει πολλά.<br /><br />Η θέση των ΗΠΑ είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο περίεργα σημεία. Παρά την ιστορική θέση των ΗΠΑ για τη Συρία και το PKK, η κυβέρνηση Τραμπ παρέμεινε σιωπηλή για πολύ καιρό.<br /><br /><br />Αλλά η δήλωση Τραμπ ότι «το κλειδί για τη Συρία είναι στα χέρια των Τούρκων» είναι ακόμα νωπή στο μυαλό μας και δεδομένων των σημερινών εξελίξεων, είναι σαφές ότι είχε δίκιο.<br /><br /> Αλλά «δεν επενέβησαν σε κάτι άλλο;». Αυτή η ερώτηση αξίζει να εξεταστεί. Ας το αναλύσουμε.<div><br /></div><div><img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/03/%CE%B1%CF%84%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B1325616%CF%800%CE%BE%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CE%B1%CE%BF%CF%80%CE%BE%CF%8563467%CF%84%CF%85%CE%B1%CF%836%CF%8573%CE%B2.jpg?resize=532%2C293&ssl=1" /><br /><br />Λίγες ώρες πριν από τη χειραψία των SDF με την κυβέρνηση της Δαμασκού, οι δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν δείχνουν ότι η Άγκυρα γνώριζε την κατάσταση και παρέμεινε επιφυλακτική μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά ότι έθεσε το θέμα στο παγκόσμιο πλαίσιο. Μπορούμε να κατανοήσουμε την προσέγγιση της Αμερικής υπό την κυβέρνηση Τραμπ μέσω αυτού;<br /><br />Οι συζητήσεις για την εξωτερική πολιτική των τελευταίων εβδομάδων έδειξαν ότι τα πράγματα δεν θα συνεχίσουν όπως ήταν πριν.<br /><br />Με άλλα λόγια, η παγκόσμια τάξη πραγμάτων που υποτίθεται ότι βασίζεται σε κανόνες και νόμους έχει εισέλθει σε κατάσταση κατάρρευσης. Τα πιο σοβαρά πλήγματα στο διεθνές σύστημα έγιναν από τους ίδιους τους ιδρυτές αυτού του συστήματος. Σχεδόν όλοι παραδέχονται ότι μπήκαμε σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή.<br /><br />Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο ανησυχούν οι δικαιούχοι του παλαιού συστήματος. Εμείς, με τη σειρά μας, διαμορφώνουμε όλες τις στρατηγικές μας ανάλογα.<br /><br />Έχει αλλάξει η κατάσταση στη Συρία για τα κυρίαρχα ή ισχυρά μπλοκ στο Πεντάγωνο και την Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ, καθώς και για τη CIA και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ;<br /><br />Έχει αλλάξει η άποψή τους για τις τρομοκρατικές οργανώσεις; Ναι, σίγουρα απρόθυμα και με υβριστικά λόγια.<br /><br />Δεν γνωρίζουμε ακόμη τις λεπτομέρειες του τι συνέβη στις συναντήσεις των ηγετών της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ με τις SDF τον περασμένο μήνα ή στις επικοινωνίες που είχαν τρεις ημέρες πριν από τη συμφωνία, αλλά κανείς δεν φαντάζεται ότι είπαν: «Μην υπογράψετε, συνεχίστε να τρομοκρατείτε».<br /><br />Μπορούμε να δούμε τη συνολική εικόνα του τι συμβαίνει, και αυτή είναι ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν θέλει προβλήματα στην περιοχή μας, όπως έκανε στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Αυτό είναι αποδεκτό κατ’ αρχήν, αλλά υπάρχουν διαφορές στις λεπτομέρειες.<br /><br />Υπάρχουν λεπτές διαφορές μεταξύ της προσέγγισης των ΗΠΑ στη Συρία και των ευρωπαϊκών και βρετανικών απόψεων.<br /><br />Η Ουάσιγκτον δεν θέλει καθόλου το Ιράν να έχει παρουσία στη Συρία και θέλει να περιορίσει τη Ρωσία. Δεν θέλει με κανέναν τρόπο τα συμφέροντα του Ισραήλ να επηρεαστούν από τις εξελίξεις. Διατηρεί τις σχέσεις της με τη διοίκηση της Δαμασκού, αλλά θέτει όρους, για παράδειγμα, σχετικά με τις μειονότητες στη χώρα.<br /><br /> Αφήνει την εφαρμογή στην Τουρκία, δεν την εμποδίζει, αλλά δεν στέκεται ούτε πίσω της. Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και το Λονδίνο παίρνουν πιο ξεκάθαρες θέσεις. Υποστηρίζει τη διοίκηση της Δαμασκού, αίρει τις κυρώσεις και παίρνει μια πιο φιλοτουρκική στάση.<br /><br />Δεν πρόκειται για αντιπολίτευση, αλλά για αντίφαση, η οποία τροφοδοτείται επίσης από τη δυσαρέσκεια για τις γενικές πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ.<br /><br />Για παράδειγμα, το κύριο άρθρο των Financial Times: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πλέον εχθρός της Δύσης. Η Ουάσιγκτον αποφάσισε να εγκαταλείψει τον ρόλο της στον κόσμο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». («Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πλέον ο εχθρός της Δύσης», 25/02, Financial Times).<br /><br />Αυτό δεν κρύβεται πλέον σε κανέναν. Αλλά το να περιγράφεις τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη χώρα που εκπροσωπεί την ίδια τη Δύση, ως «εχθρό της Δύσης», ουσιαστικά σημαίνει ότι παραδέχεσαι ότι αυτό που μένει από τη Δύση δεν είναι πλέον η Δύση που γνωρίζαμε. Προσπαθούν να αντέξουν και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στη στάση τους απέναντι στην Ουκρανία, όπου βρίσκονται πλέον σε εντελώς αντίθετες πλευρές. Σε ειδικές περιπτώσεις, όπως η Συρία, το σκηνικό παίρνει τελείως διαφορετική μορφή.<br /><br />Η ανάπτυξη μιας θέσης, στρατηγικής ή δύναμης που να συνάδει με τη συνολική προσέγγιση ασφάλειας, χωρίς να διαταράσσονται οι πολιτικές των ΗΠΑ στη Συρία, συνάδει επίσης με τη δυσαρέσκεια του Τραμπ για τις πολιτικές της χώρας του εκεί. Αυτό επιτυγχάνεται σε συνεργασία με την Τουρκία, χωρίς να εκφράζονται ανησυχίες για το Ισραήλ.<br /><br />Για παράδειγμα, στο Ιράν αυτή η κατάσταση μπορεί να εκδηλωθεί διαφορετικά. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα από τα αποτελέσματα της ρωσοαμερικανικής προσέγγισης, όπου η Μόσχα θα μπορούσε να παρέμβει, εκμεταλλευόμενη τη δυναμική που υπέδειξε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ όταν είπε: «Το Ιράν μας μιλά σε διαφορετική γλώσσα από αυτή που δηλώνει στον κόσμο». Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να δημιουργηθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας με την Τεχεράνη χωρίς να προκαλέσει την οργή του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας την πολιτική του καρότου και του ραβδιού.<br /><br />Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα συμφέροντα του Τραμπ με το Ισραήλ, και ειδικότερα τον Νετανιάχου, στην περιοχή της Δυτικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής δεν είναι απολύτως πανομοιότυπα. Αυτή η αντίθεση μπορεί να μην είναι εμφανής στη Γάζα και την Παλαιστίνη, αλλά είναι ξεκάθαρα εμφανής στην πολιτική του Κόλπου και στη δυναμική του Ιράν.<br /><br />Τελικά, μια πυραμίδα επιρροής αναδύεται στη Συρία, με την Τουρκία στην κορυφή, τις Ηνωμένες Πολιτείες να βρίσκονται σιωπηλά στο κάτω μέρος και μια ευρωπαϊκή-βρετανική προσέγγιση.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η επιρροή της Τουρκίας διευρύνεται σταδιακά, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη συνάντηση μεταξύ Συρίας, Ιράκ, Ιορδανίας και Λιβάνου. Η Άγκυρα ενισχύει την επιρροή της μέσω περιφερειακών μπλοκ, με την υποστήριξη της Βρετανίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας.<br /><br />Αυτό εννοούσε ο Τούρκος πρόεδρος όταν είπε: «Αναδιαμορφώνουμε το σύστημα σύμφωνα με τη νέα παγκόσμια τάξη».</div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: «Καταφέραμε να δημιουργήσουμε το γεωπολιτικό τοπίο που επιδιώκαμε».

Ένα άρθρο του Τούρκου συγγραφέα και πολιτικού αναλυτή Νιντρέτ Ερσανάλ, που δημοσιεύτηκε από την Yeni Şafak, αναφέρεται στις γεωπολιτικές αλλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεκινά η 5μερής διάσκεψη για το Κυπριακό. Οι επιδιώξεις της Τουρκίας και τα “χαρτιά” της Κύπρου.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/03/cyprus-UN.jpg"><img height="391" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/03/cyprus-UN-696x451.jpg" width="699" /></a><br /><br />Μετά από προσπάθειες δύο ετών του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, πραγματοποιείται σήμερα Δευτέρα και αύριο Τρίτη στη Γενεύη, νέα άτυπη πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό. <br /><br />Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, έχει καλέσει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη, και τον ηγέτη των τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ, μαζί και τους υπουργούς Εξωτερικών των τριών εγγυητριών δυνάμεων: Της Ελλάδας, Γιώργο Γεραπετρίτη, της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, και της Βρετανίας που είναι αρμόδιος για την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, Στίβεν Ντόιτι.<br /><br />Tο γεωπολιτικό αποτύπωμα, αυτής της διάσκεψης είναι έντονο, λόγω των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, συγκαλείται η άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό, που θα πραγματοποιηθεί αύριο Δευτέρα στη Γενεύη. Στη σκιά των όσων διαδραματίζονται στην Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία και υπό το φως των πολιτικών που υιοθετεί η νέα κυβέρνηση στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Κυπριακό επανέρχεται στο προσκήνιο, χωρίς όμως να υπάρχουν προοπτικές για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις.<div><br /></div><div> Αυτό το γνωρίζουν όλοι.<br /><br />Θα προσπαθήσουν, ωστόσο, να πείσουν αλλήλους να… παραμείνουν στο «τρένο» και να συζητήσουν τρόπους και βήματα, που θα οδηγήσουν στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.<br /><br />Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, θέλει να εξασφαλίσει τη συναίνεση των εμπλεκόμενων για να συμφωνηθεί ένας οδικός χάρτης, ο οποίος εάν «περπατήσει» θα οδηγήσει στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.</div><div><br />ΜΟΕ και βλέπουμε<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο θα ζητήσει από τους εμπλεκόμενους στην Κύπρο να δώσουν συνέχεια με συναντήσεις σε όλα τα επίπεδα με στόχο να συζητηθούν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα οποία αναμένεται να είναι χαμηλής πολιτικής, ώστε να μπορούν να υλοποιηθούν.<br /><br />Αν κι αυτό δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο. Υπενθυμίζεται η αποτυχία της προσπάθειας για διάνοιξη οδοφραγμάτων, με τις ενστάσεις που προβάλλει η κατοχική πλευρά.Σημειώνεται ότι η Λευκωσία έχει ξεκαθαρίσει προς τα Ηνωμένα Έθνη ότι δεν συζητά οτιδήποτε παραπέμπει σε δυο χωριστές οντότητες.<br /><br />Ο Γενικός Γραμματέας, πάντως, επειδή βίωσε την αποτυχία στο Κυπριακό στο παρελθόν θέλει να προχωρήσει με μικρά σταθερά βήματα. Όπως ανέφερε πηγή του Διεθνούς Οργανισμού, εάν εκτιμηθεί πως γίνονται βήματα προς τα εμπρός, δεν αποκλείεται ο Αντόνιο Γκουτέρες να διορίσει και ειδικό απεσταλμένο ή προσωπικό απεσταλμένο για το Κυπριακό.<br /><br />Την ίδια ώρα, ένα ερώτημα, το οποίο τίθεται είναι τι θα κάνει ο Γενικός Γραμματέας όταν θα ακούσει από την τουρκική πλευρά τη θέση για δυο κράτη. Δεν θα είναι, ασφαλώς, για πρώτη φορά που θα γίνει αυτό.<br />Άλλωστε στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη, τον Απρίλιο του 2021, ο Γενικός Γραμματέας δεν αντέδρασε όταν ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, με τη στήριξη της Άγκυρας κατέθεσε έγγραφο με το οποίο απαιτούσε κυριαρχική ισότητα και όσο διεθνές καθεστώς. Δηλαδή αναγνώριση της αποσχιστικής οντότητας.<br /><br />Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ με βάση την εντολή που έχει από το Συμβούλιο Ασφαλείας λογικά δεν μπορεί να ξεφύγει από το καθορισμένο πλαίσιο. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να εφησυχάζει.<br /><br />Ειδικά όταν επιχειρούνται κατά καιρούς προσπάθειες για να βρεθεί «μέση οδός» μεταξύ των εκατέρωθεν θέσεων. Μεταξύ, δηλαδή, του συμφωνημένου πλαισίου, που υιοθετεί η ελληνική πλευρά και η διεθνής κοινότητα και εκείνου των δυο κρατών, που προτάσσει η κατοχική πλευρά.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, κατά τη διάρκεια της διακαναλικής συνέντευξης, την περασμένη Τετάρτη, είχε αναφέρει ότι:<br /><br />“Ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών σε διεθνές επίπεδο δεν είναι πρωταγωνιστικός στην Ουκρανία, δεν είναι πρωταγωνιστικός στη Μέση Ανατολή. Όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Ο Γενικός Γραμματέας, ερχόμενος στη Γενεύη σε ένα θέμα που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο ο Διεθνής Οργανισμός, είναι ο πρώτος που θα διασφαλίσει ότι η όποια συζήτηση δεν μπορεί να ξεφεύγει από το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών”.</div><div><br />Ελληνοτουρκικά-ευρωτουρκικά<br /><br />Ο Αντόνιο Γκουτέρες έχει επενδύσει εξαρχής στα ελληνοτουρκικά, τα οποία περνούν μέσα χίλια μύρια κύματα. Στη Νέα Υόρκη θεωρούν πως αυτές οι σχέσεις, παρά τα προβλήματα, και μικρά βήματα να γίνονται, αυτά θα βοηθήσουν.<br /><br />Την ίδια ώρα, στην εξίσωση μπαίνουν και τα ευρωτουρκικά.<br /><br />Οι σχέσεις με την Ε.Ε. ενδιαφέρουν έντονα την τελευταία περίοδο την κατοχική Τουρκία, η οποία επικεντρώνεται στην υπό συζήτηση νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης. Αυτός μπορεί να είναι και ο λόγος, ο οποίος θα λειτουργήσει στο να επιλέξει η Άγκυρα να μην τινάξει στον αέρα την άτυπη Πενταμερή.<br /><br />Δεν αναμένεται μεν να προβεί σε βήματα διαφοροποίησης, αλλά την ίδια ώρα θα επιλέξει μια άλλη τακτική:Να μην σπρώξει τις συζητήσεις σε ναυάγιο και να φορτωθεί την ευθύνη. Να μην είναι πρόδηλες οι δικές της ευθύνες. Κι αυτό γιατί προφανώς και φλερτάρει με πακτωλό χρημάτων, που αναμένεται ότι θα δαπανηθούν για τους εξοπλισμούς των Ευρωπαίων.<br /><br />Για να προχωρήσει, βέβαια, αυτό θα χρειασθεί και η συναίνεση της Λευκωσίας και της Αθήνας, αν και εταίροι μας στην Ε.Ε. παρουσιάζονται έτοιμοι να συνεργασθούν με την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας. Ευρωπαϊκές εταιρείες το έπραξαν ήδη.<br /><br />Η Λευκωσία, αν και το έχει ήδη πράξει, πρέπει να το καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τη χρηματοδότηση της αμυντικής βιομηχανίας μιας χώρας η οποία κατέχει εδάφη της από το 1974 και εντεύθεν. Κι αυτό δεν θα γίνει επειδή αυτό συμφέρει κάποιους εταίρους, ούτε και θα το πράξει για να «καλοπιάσει» την κατοχική δύναμη.<br /><br />Ούτε και για να δείξει καλή θέληση, για να «ενθαρρυνθεί» η Τουρκία. Γιατί τότε θα γραφτεί στην ιστορία ότι το θύμα χρηματοδοτούσε τον κατακτητή του. Αυτό προφανώς και δεν θα συμβεί, αλλά δεν αποκλείεται να βρεθούν και να το προτείνουν! Εντός και εκτός.<br /><br />– Την ίδια ώρα, πάντως, η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχίζει να αξιοποιεί τη γεωγραφική της θέση και επιχειρεί να βρίσκεται πάντα στις διεργασίες των ευρύτερων εξελίξεων στην περιοχή. Επανέρχονται οι τριμερείς ενώ συνεχίζονται και οι συζητήσεις σε διάφορα επίπεδα με τις ΗΠΑ.<br /><br />Αυτές οι κινήσεις, με βάση και τους σχεδιασμούς της Λευκωσίας, αποσκοπούν στο να λειτουργήσουν υποβοηθητικά στο Κυπριακό. Σημειώνεται ότι την τελευταία περίοδο ότι τόσο ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσο και η Πρόεδρος της Κομισιόν με ενθάρρυνση Χριστοδουλίδη έχουν ενεργότερο ρόλο και παρεμβαίνουν στο Κυπριακό.</div><div><br />Το πρόγραμμα των συναντήσεων<br /><br />Την Δευτέρα, πριν από την έναρξη της διάσκεψης ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει προγραμματίσει στη Γενεύη σύσκεψη του Εθνικού Συμβολίου, με την συμμετοχή των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων της Κύπρου, πλην του ΕΛΑΜ.<br /><br />Το βράδυ της Δευτέρας είναι προγραμματισμένο το πρώτο μέρος της διάσκεψης, με δείπνο που παραθέτει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ σε όλους τους συμμετέχοντες.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ξεκινά η 5μερής διάσκεψη για το Κυπριακό. Οι επιδιώξεις της Τουρκίας και τα “χαρτιά” της Κύπρου.

Μετά από προσπάθειες δύο ετών του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, πραγματοποιείται σήμερα Δευτέρα και αύριο Τρίτη σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτι ψήνεται για την Ουκρανία: Συνομιλία Τραμπ και Πούτιν για κατάπαυση πυρός και “μοίρασμα περιουσιακών στοιχείων”.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/03/donald-trump-putin.webp"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/03/donald-trump-putin-696x428.webp" /></a><br /><br />Κάτι ψήνεται για την Ουκρανία και πιθανότατα θα το μάθουμε αργά αύριο Τρίτη. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, προχώρησε χθες (πρωινές ώρες, στην Ελλάδα σήμερα) στην προαναγγελία της πρώτης (τηλεφωνικής) συνομιλίας του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν ενώ είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για ειρήνη στην Ουκρανία:<br /><br />«Θα δούμε αν έχουμε κάτι να ανακοινώσουμε πιθανόν την Τρίτη. Θα μιλήσω με τον πρόεδρο Πούτιν την Τρίτη» είπε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους με τους οποίους ταξίδευε στο Air Force One επιστρέφοντας από τη Φλόριντα στην Ουάσινγκτον.<br /><br />«Έγινε πολλή δουλειά το Σαββατοκύριακο. Θέλουμε να δούμε αν μπορούμε να βάλουμε τέλος στον πόλεμο. Θα δούμε αν μπορέσουμε να βάλουμε τέλος σ’ αυτόν τον πόλεμο (στην Ουκρανία). Ίσως να μπορούμε, ίσως να μην μπορούμε, αλλά νομίζω πως έχουμε πολύ καλή πιθανότητα», υποστήριξε ακόμα ο πρόεδρος των ΗΠΑ<br /><br />Κατά τον Τραμπ, στη συζήτηση της Τρίτης θα μιλήσει με τον Πούτιν και για εδαφικά ζητήματα αλλά και για τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας.<br /><br />«Θα συζητήσουμε για εδαφικά ζητήματα. Θα συζητήσουμε για τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τραμπ περιγράφοντας τη διαπραγμάτευση ως «το μοίρασμα ορισμένων περιουσιακών στοιχείων».<br /><br />Χθες Κυριακή ο σύμβουλος της ρωσικής προεδρίας, Γιούρι Ουσάκοφ, είχε δηλώσει ότι το τηλεφώνημα των ηγετών Ρωσίας-ΗΠΑ μπορεί να οργανωθεί «αρκετά σύντομα» κάνοντας λόγο για «επαφές που συνεχίζονται σε άλλα επίπεδα» ενώ είχε προηγηθεί και τηλεφωνική επικοινωνία των υπουργών Εξωτερικών των δύο υπερδυνάμεων, Μάρκο Ρούμπιο και Σεργκέι Λαβρόφ.<br /><br />Η συζήτηση Τραμπ-Πούτιν θα γίνει στη σκιά της πρόσφατης συμφωνίας Ουάσινγκτον και Κιέβου για 30ήμερη κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία. Αν και η Ρωσία δεν αποκλείει την προοπτική της ειρήνευσης, η Μόσχα δια του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν απέρριψε την πρόταση λέγοντας ότι έχει πολλά σημεία που χρειάζονται διευκρίνιση.<div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάτι ψήνεται για την Ουκρανία: Συνομιλία Τραμπ και Πούτιν για κατάπαυση πυρός και “μοίρασμα περιουσιακών στοιχείων”.

Κάτι ψήνεται για την Ουκρανία και πιθανότατα θα το μάθουμε αργά αύριο Τρίτη. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, προχώρησε χθες (πρωινές ώρε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν πολιορκεί Αιγαίο και Μεσόγειο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/tourkia-polemiko-naftiko-mitsotakis-erdogan-696x471.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="471" data-original-width="696" height="386" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/tourkia-polemiko-naftiko-mitsotakis-erdogan-696x471.jpg" width="703" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Την ώρα που η Τουρκία επιχειρησιακά ελέγχει το σύνολο του FIR Αθηνών με την εκτέλεση 11 στρατιωτικών ασκήσεων, η κυβέρνηση επιμένει στο... όνειρο των ήρεμων νερών</span></h3>Από την <b>Κύρα Αδάμ</b><br />Εν αναμονή της πιθανής συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν σε μερικές εβδομάδες, η κατάσταση στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο παίρνει τη μορφή του Ιανού, με την ελληνική κυβέρνηση να επιμένει στα «ήρεμα νερά» και τον Ερντογάν να φτάνει σε απειλή νέου casus belli στη Μεσόγειο, με αφορμή έρευνες για την πόντιση ελληνικών καλωδίων στην περιοχή από τη Ρόδο μέχρι την Κρήτη., «κυριακάτικη δημοκρατία»<br /><br />Από τη Θάσο μέχρι την Κρήτη αυτή τη στιγμή η Τουρκία επιχειρησιακά ελέγχει το σύνολο της περιοχής του FIR Αθηνών, με την εκτέλεση 11 ασκήσεων, προκαλώντας ένα τουρκικό τσουνάμι σε Αιγαίο και Μεσόγειο, προσπαθώντας να πνίξει την ελληνική κυριαρχία, τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, το FIR Αθηνών, τα σχέδια πτήσης, τα 10 ν.μ. ΕΕΧ και την ελληνική ΑΟΖ. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση, με παραπληροφόρηση και συγκάλυψη, το τουρκικό τσουνάμι το μετατρέπει σε ήρεμα νερά.<br /><br />Ειδικότερα στην περιοχή Ρόδος – Καστελόριζο – Κάρπαθος – Κάσος – Κρήτη, η Τουρκία εκτελεί ασκήσεις με στρατιωτικά UAVs χωρίς κατάθεση σχεδίου πτήσης και επιβάλλει νέο casus belli ακόμα και για την περιοχή της Μεσογείου και απαγορεύει επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν των 6 ν.μ. Η βάση για το νέο casus belli στην περιοχή της Μεσογείου προέκυψε από τις δηλώσεις της κυβέρνησης το 2020 ότι η Ελλάδα διασφαλίζει τα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων μόνο στην περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου, όταν το «Oruc Reis» εκτελούσε μέχρι τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων θαλάσσιες επιστημονικέ έρευνες.<br /><br />Τώρα, με τις τουρκικές ασκήσεις στην περιοχή της Μεσογείου κυρίως με UAVs, η Τουρκία με περιπολίες επί 24ώρου βάσεως ελέγχει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, εντός της οποίας, σύμφωνα με τουρκικές δηλώσεις, αλλά και στην πράξη με στρατιωτικά μέσα, απαγορεύει κάθε ενέργεια τρίτης χώρας για αλιεία, πόντιση καλωδίων, θαλάσσιων πάρκων και θαλάσσιου χωροταξικού. Τις ενέργειες αυτές της Τουρκίας για την τουρκολιβυκή ΑΟΖ τις νομιμοποίησε με την αδράνειά της η Αθήνα, διότι άφησε την Τουρκία να αλωνίζει στην περιοχή της Μεσογείου χωρίς προσφυγή στον ΟΗΕ για διασφάλιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.<br /><br />Η συμφωνία με την Αίγυπτο<br /><br />Το επικίνδυνο θέμα για την Ελλάδα από την τουρκολιβυκή ΑΟΖ επιδεινώθηκε με τις ενέργειες της Αθήνας και συγκεκριμένα του πρώην ΥΠΕΞ Δένδια και τούτο διότι η πολυδιαφημιζόμενη, για κομματικούς λόγους, συμφωνία με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ είναι ατυχής, πλασματική, επικίνδυνη, διότι ο πρώην ΥΠΕΞ δεν όρισε περιοχή ελληνικής ΑΟΖ, αλλά μόνο κομματική και προσωπική προβολή, με αποτέλεσμα περιοχή ελληνικής ΑΟΖ στη Μεσόγειο να είναι ανύπαρκτη. Και τούτο διότι ο κ. Δένδιας δεν υπέβαλε στον ΟΗΕ περιοχή με συντεταγμένες για κατοχύρωση της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά μόνο τη μέση γραμμή συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου.<br /><br />Αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει εξασφαλισμένη μέσω του ΟΗΕ περιοχή ΑΟΖ με τη Λιβύη, οριοθετημένη με συντεταγμένες. Η Ελλάδα, με μόνη τη μέση γραμμή με την Αίγυπτο, δεν έχει οριοθετημένη με συντεταγμένες ελληνική ΑΟΖ. Το γελοίο γεγονός αυτό έδωσε στην Τουρκία το δικαίωμα από τον 26ο Μεσημβρινό (ανατολικά άκρο της Ρόδου και ανατολικά) να διεκδικεί ΑΟΖ από τα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων από Ρόδο, Καστελόριζο, Κάρπαθο, Κάσο, Κρήτη μέχρι την Κύπρο.<br /><br />Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στη θαλάσσια περιοχή πέραν των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές των νήσων Καστελόριζο, Ρόδος, Κάρπαθος, Κάσος, Κρήτη να μη υπάρχει ελληνική ΑΟΖ και γι’ αυτό οποιεσδήποτε ελληνικές ενέργειες πέραν των 6 ν.μ. ελληνικών χωρικών υδάτων να μην είναι νόμιμες, διότι στην περιοχή αυτή δεν υφίσταται ελληνική ΑΟΖ. Το γεγονός αυτό το έχει επισημάνει η Τουρκία πλείστες φορές και μάλιστα με στρατιωτικά μέσα (πολεμικό πλοίο). Η Τουρκία ενημέρωσε τα πλοία ελληνικών συμφερόντων να μην προβαίνουν σε έρευνες για πόντιση καλωδίων σε περιοχές έξω από τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων, διότι η περιοχή αυτή δεν αποτελεί οριοθετημένη ΑΟΖ.<br /><br />Το επικίνδυνο για τις ενέργειες των πλοίων ελληνικών συμφερόντων για θαλάσσιες έρευνες και πόντιση καλωδίων είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά η Τουρκία δεν αρκείται σε δηλώσεις ή προσφυγή στον ΟΗΕ, αλλά χρησιμοποιεί στρατιωτικά μέσα, και αυτό δηλώνει ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα προβεί σε έρευνες πέραν των 6 ν.μ. σε μη οριοθετημένη ΑΟΖ η Τουρκία, για να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα ως παράκτιο κράτος, θα χρησιμοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις της εναντίον της Ελλάδας.<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση υποχώρησε στις στρατιωτικές πιέσεις της Τουρκίας και ανέστειλε προσωρινώς (;) τη συνεργασία με τη γαλλική εταιρία πόντισης καλωδίων, με αποτέλεσμα να στείλει τα πλοία ελληνικών συμφερόντων να αναπαυθούν στα λιμάνια τους, με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση θα ξεμπερδέψει τα καλώδια που αποτελούν θηλιά στα συμφέροντα των Ελλήνων. Η σχετική απόπειρα συνεννόησης Αθήνας – Αγκύρας, με την πρόσφατη επικοινωνία Γεραπετρίτη – Φιντάν, δεν απέδωσε τίποτα και μάλιστα χωρίς ευθύνη του Ελληνα ΥΠΕΞ.<div><br />Ο στρατός του «σουλτάνου» σουλατσάρει οπλισμένος από τη Θάσο έως και την Κύπρο<br /><br />Εκτός του νέου casus belli στη Μεσόγειο, σήμερα η Τουρκία εκτελεί 11 στρατιωτικές ασκήσεις εντός του FIR Αθηνών, με στρατιωτικά αεροσκάφη, πλοία και υποβρύχια και με στρατιωτικά UAVs, πλείστα των οποίων είναι οπλισμένα.<br /><br />Ολες οι τουρκικές στρατιωτικές δραστηριότητες σε βάρος της Ελλάδας αρχίζουν από το ύψος της Θάσου και καλύπτουν το σύνολο της θάλασσας και του διεθνούς εναερίου χώρου ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού (μέση του Αιγαίου) και φθάνουν μέχρι την Κρήτη και την Κύπρο. Οκτώ από τις 11 τουρκικές ασκήσεις με στρατιωτικά UAVs, πλοία και αεροσκάφη, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι με πυρά, καταλαμβάνουν ελληνική κυριαρχία σε Λήμνο, Μελαμπιούς, Χταπόδια, Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Χήνα και σε πλείστες άλλες βραχονησίδες.<img height="351" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/A0807.25.jpg" width="663" /></div><div><br /></div><div>Η Αθήνα απαγορεύει επί ματαίω τουρκικές ασκήσεις έρευνας και διάσωσης από τη μέση του Αιγαίου και ανατολικά<br /><br />Η κυβέρνηση, η οποία δηλώνει ότι δεν παραχωρεί σπιθαμή ελληνικής κυριαρχίας, δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες, αλλά με τη μέθοδο της συγκάλυψης δηλώνει ότι οι τουρκικές ασκήσεις είναι παράνομες, διότι καταλαμβάνουν ελληνική κυριαρχία, με αποτέλεσμα να υπάρχει κρυφή αποδοχή των τουρκικών βλέψεων σε βάρος της Ελλάδας. Και τούτο διότι η Τουρκία αστραπιαία απαντά στις ελληνικές δηλώσεις ότι οι ασκήσεις της θα γίνουν κανονικά, δεν είναι παράνομες και η Ελλάδα έχει μαύρα μεσάνυχτα της διεθνούς νομιμότητας.<br /><br />Πέραν αυτού, η Τουρκία τις ελληνικές ασκήσεις ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού τις καθιστά «άκυρες» με διεθνείς αγγελίες, υποστηρίζοντας διεθνώς ότι η Ελλάδα δεν εφαρμόζει τη διεθνή νομιμότητα και δεν ανταποκρίνεται στις υπηρεσίες που της έχει αναθέσει ο ΙCΑΟ για το FIR Αθηνών. Μολονότι οι τουρκικές ασκήσεις είναι παράνομες, διότι η Τουρκία εκδίδει διεθνείς αγγελίες για εκτέλεση στρατιωτικών ασκήσεων μέσα στο FIR Αθηνών, για το οποίο αρμοδιότητες βάσει του ΙCΑΟ έχει μόνο η Αθήνα, εντούτοις η κυβέρνηση δεν αντιδρά για να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα ελληνική κυριαρχία, κυριαρχικά δικαιώματα και εθνικά συμφέροντα να μετατρέπονται σε τουρκικά κεκτημένα, γεγονός που σύντομα θα αποτελέσει εθιμικό δίκαιο.<img height="310" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/A0732.25.jpg" width="658" /></div><div><br /></div><div>Η Τουρκία γραφεί στα παλιά της τα παπούτσια τις ελληνικές καταγγελίες, ότι καταπατά ελληνική κυριαρχία με τις ασκήσεις της<br /><img height="248" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/A0854.25.jpg" width="640" /><br /><br />Με βάση τα επίσημα έγκυρα και ενυπόγραφα στοιχεία αποδεικνύεται ότι η Τουρκία με στρατιωτικά μέσα εφαρμόζει όλες τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας στην περιοχή Αιγαίου και Mεσογείου. Η Τουρκία εκτελεί ασκήσεις έρευνας και διάσωσης από τη μέση του Αιγαίου (25ος μεσημβρινός και ανατολικά), υποστηρίζοντας σε μόνιμη βάση ότι ο έλεγχος της περιοχής αυτής για SAR ανήκει στην Άγκυρα. Παράλληλα τα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη δεν καταθέτουν σχέδια πτήσης, θέτοντας στα άχρηστα το FIR Αθηνών και ταυτόχρονα λόγω casus belli απαγορεύουν την κυριαρχία πέραν των 6νμ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν πολιορκεί Αιγαίο και Μεσόγειο.

Την ώρα που η Τουρκία επιχειρησιακά ελέγχει το σύνολο του FIR Αθηνών με την εκτέλεση 11 στρατιωτικών ασκήσεων, η κυβέρνηση επιμένει στο... ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Την επανεμπλοκή των ΗΠΑ επιδιώκει η Ελλάδα για το ηλεκτρικό καλώδιο. Η συνάντηση Μητσοτάκη με τον ισραηλινό ΥΠΕΞ και ο ρόλος του Τελ Αβίβ.

<img height="384" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/03/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B1-2_0.jpg" width="717" /><br /><br />Σαφή μηνύματα ότι προσβλέπει στην παρέμβαση των ΗΠΑ για να ξεμπλοκάρει το καλώδιο εξέπεμψε χθες για πρώτη φορά με σαφήνεια η ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να είναι φυσικά σαφές αν αυτό θα γίνει, πότε και ποιος ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει ως μεσολαβητής το Ισραήλ.<br /><br />Σε μια συγκυρία που η Άγκυρα επιχειρεί να επιβάλει, δια της απειλής βίας, μέσω της διασύνδεσης Κρήτης – Κύπρου, τον αυτοπεριορισμό της Ελλάδας στην άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, η χθεσινή φράση Γεραπετρίτη για «επανενεργοποίηση του 3+1» και η μετέπειτα συνάντηση Μητσοτάκη με τον ισραηλινό ΥΠΕΞ, δείχνουν μια σαφή πρόθεση να επανεναμπλακεί ο αμερικανικός παράγοντας.<br /><br />Και να αξιοποιηθεί το «χαρτί» του Τελ Αβίβ, δηλαδή η κυβέρνηση Νετανιάχου που διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τον Πρόεδρο Τραμπ, για να κρατηθεί ζωντανό το καλώδιο Ελλάδας- Κύπρου – Ισραήλ, χωρίς φυσικά τίποτα να είναι βέβαιο και με το χρόνο να μετρά αντίστροφα.<br /><br />«Προσβλέπουμε στη διεύρυνση του σχήματος με την επανενεργοποίηση του «3+1» και τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών. Το θέμα αυτό είχα την ευκαιρία να το θέσω ο ίδιος στον Υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουάσιγκτον, στην πρόσφατη επίσκεψή μου, από τον οποίο είχα καταρχήν θετική ανταπόκριση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γεραπετρίτης μετά το τέλος της τριμερούς Ελλάδας- Κύπρου – Ισραήλ στην Αθήνα.<br /><br />Σύμφωνα με μια ανάγνωση, η φράση Γεραπετρίτη και η γενικότερη στρατηγική της ελληνικής πλευράς, θυμίζει το άνοιγμα προς τις ΗΠΑ που είχε επιχειρήσει η κυβέρνηση ανήμερα της ορκομωσίας Τραμπ, τη Δευτέρα 20 Ιανουάριου. Οταν δηλαδή με το βλέμμα στραμμένο στο «drill baby drill» του νέου Προέδρου, ο οποίος ορκίζονταν την ίδια ημέρα, είχε σπεύσει να ανακοινώσει την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τη Chevron για τη Ν.Πελοπόννησο.<br /><br />Αν και ο υπουργός των Εξωτερικών δεν μπήκε σε λεπτομέρειες, άνθρωποι με γνώση της υπόθεσης εκτιμούν ότι αναφέρονταν στο αμερικανικό κρατικό αναπτυξιακό ταμείο, Development Finance Corporation (DFC), το οποίο έχει εδώ και καιρό εκδηλώσει ενδιαφέρον για χρηματοδότηση ή και συμμετοχή στο καλώδιο, χωρίς έκτοτε να έχουν υπάρξει εξελίξεις λόγω και της στασιμότητας των ερευνών στη θάλασσα.<br /><br />Στο μηδενικής πάντως ορατότητας σημερινό τοπίο, η φράση Γεραπετρίτη «το έργο θα γίνει και θα ολοκληρωθεί», ερμηνεύεται περισσότερο ως μια πολιτική δήλωση, παρά ότι στηρίζεται σε διαβεβαιώσεις που έχει πάρει η ελληνική πλευρά και κάποια στρατηγική να αντιστρέψει την εντελώς αρνητική τροπή που έχει πάρει το project.<br /><br />Η συνάντηση Μητσοτάκη – Σάαρ<br /><br />Στη διμερή στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, που μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω, αναφέρθηκε από τη πλευρά του αργότερα ο Κυρ. Μητσοτάκης, υποδεχόμενος τον ισραηλινό ΥΠΕΞ, με τον Γκιντεόν Σάαρ να αναφέρει ότι «στις σημερινές (χθεσινές) συζητήσεις ήμασταν πολύ πρακτικοί στο πώς να προχωρήσουμε προς τα εμπρός σε διάφορους τομείς».<br /><br />Τα παραπάνω φυσικά δεν βρίσκονται προς το παρόν παρά στη σφαίρα των ευσεβών πόθων. Το στίγμα των δηλώσεων δείχνει απλώς το τι προσβλέπει η ελληνική πλευρά, όχι κάτι το έμπρακτο και ουδείς γνωρίζει αν θα υπάρξει αμερικανική παρέμβαση – με ή όχι ισραηλινή μεσολάβηση.<br /><br />Σε μια συγκυρία ωστόσο που η ισχυροποίηση της Άγκυρας στον τομέα της ευρωπαϊκής ασφάλειας, την ενθαρρύνει όχι μόνο να επιβάλει το «γκριζάρισμα» περιοχών άσκησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, αλλά και να διεκδικεί έναν ακόμη πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην Αν.Μεσόγειο, το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να ανησυχεί.<br /><br />Και να θεωρήσει πιθανώς την εμπλοκή με το καλώδιο ως μια ακόμη ευκαιρία για να καταστήσει σαφές στη Τουρκία ότι δεν θα ανεχτεί το ρόλο που επιφυλάσσει η ίδια για τον εαυτό της στη περιοχή της Αν.Μεσογείου.<br /><br />Το σκληρό γεωπολιτικό παιχνίδι<br /><br />Το παιχνίδι με άλλα λόγια στη περιοχή έχει ούτως ή άλλως χοντρύνει – το καλώδιο είναι απλώς το κερασάκι στη τούρτα – με την επεκτατικότητα της Τουρκίας να προσκρούει ήδη στο μεγάλο εμπόδιο του Ισραήλ, το οποίο έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί στα σύνορά του την εγκατάσταση τζιχαντιστών, έστω και υπό τον μανδύα των «κυβερνητικών» δυνάμεων της Συρίας.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, έχει ενδιαφέρον πώς η Αθήνα θα εκμεταλλευθεί προς όφελος της αυτή τη κατάσταση. Οχι μόνο για τη τύχη της διασύνδεσης, αλλά συνολικότερα για τα κυριαρχικά της δικαιώματα απέναντι στη προσπάθεια της Τουρκίας να προκαλέσει τετελεσμένα με αναγνώριση διεκδικήσεων σε περιοχές που θεωρεί δική της υφαλοκρηπίδα, βάσει του παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου.<br /><br />Σε αυτό το καυτό σκηνικό, ανάλογα πάντα με τις διπλωματικές κινήσεις της κυβέρνησης και εφόσον το Ισραήλ επιδείξει έμπρακτα ενδιαφέρον για τη διασύνδεση, ίσως υπάρξει μια ευκαιρία για την Αθήνα να πετύχει κάτι για ένα έργο που διατρέχει ούτως ή άλλως τον κίνδυνο να αδρανοποιηθεί, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν με τον αγωγό EastMed.<br /><br />Αξιοποιώντας δηλαδή τη συγκυρία, να εξηγήσει στην ισραηλινή πλευρά ότι χωρίς το τμήμα «Ελλάδα- Κύπρος», δεν υπάρχει ούτε το «Κύπρος -Ισραήλ», επομένως αν πράγματι ποντάρει στο έργο πρέπει να μεσολαβήσει στην Ουάσινγκτον, που έχει το τρόπο να επηρεάσει την Τουρκία, η οποία επιχειρεί μέσω του καλωδίου να επιβάλλει τις διεκδικήσεις της στην περιοχή.<br /><br />Στον αντίποδα, η κυβέρνηση ανησυχεί, με δεδομένο ότι η εξωτερική πολιτική της Ουάσινγκτον είναι πλέον απρόβλεπτη, ότι ακόμη και αν υπάρξει αμερικανική παρέμβαση μπορεί αυτή να «ανοίξει» θέματα στα ελληνοτουρκικά, τα οποία δεν θα είναι διαχειρίσιμα για την Αθήνα. Και να αποδειχθεί εμπράκτως ότι στην αμερικανική ζυγαριά το γεωστρατηγικό βάρος της Τουρκίας έχει μεγαλύτερη αξία απ’ ότι το ελληνικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Την επανεμπλοκή των ΗΠΑ επιδιώκει η Ελλάδα για το ηλεκτρικό καλώδιο. Η συνάντηση Μητσοτάκη με τον ισραηλινό ΥΠΕΞ και ο ρόλος του Τελ Αβίβ.

Σαφή μηνύματα ότι προσβλέπει στην παρέμβαση των ΗΠΑ για να ξεμπλοκάρει το καλώδιο εξέπεμψε χθες για πρώτη φορά με σαφήνεια η ελληνική κυβέρν...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα «έξοδος» για το καλώδιο με συμμαχική κάλυψη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/09/ilektriki_diadindesi_admie-great-sea-interconnector.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="768" height="320" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/09/ilektriki_diadindesi_admie-great-sea-interconnector.jpg" width="701" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Με ποιους όρους θα επιχειρήσει η Αθήνα την επανέναρξη των ερευνών για την ηλεκτρική διασύνδεση.</span></h3><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Τις συμμαχίες, το διεθνές περιβάλλον, καθώς και τα σενάρια ρεαλιστικής αλλά και ουσιαστικής παράκαμψης του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει προς το παρόν η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου, ζυγίζει η Αθήνα. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η Αθήνα σχεδιάζει να δώσει το πράσινο φως για συνέχιση των ερευνών που απαιτούνται στο τρέχον στάδιο προετοιμασίας της ηλεκτρικής διασύνδεσης (2GSI – Great Sea Interconnector) ακόμη και πριν από την 25η Μαρτίου. Αλλωστε η φύση του έργου είναι τέτοια που δεν απαιτείται κάποια συνεννόηση με τρίτη χώρα, ούτε βέβαια και με την Τουρκία.<div><br />Ποιοι στηρίζουν<br /><br />Στο πεδίο των συμμαχιών, η Αθήνα έχει εξασφαλίσει ότι στην ευρύτερη περιοχή της Κάσου και της Καρπάθου (Ανατολική Μεσόγειος) θα υπάρχει μια διακριτική γαλλική παρουσία, η οποία θα λειτουργεί κυρίως ως μια ορατή υπενθύμιση της στήριξης του Παρισιού στο έργο, αλλά και των γαλλικών οικονομικών συμφερόντων πίσω από αυτό.<br /><br />Σημαντικό στοιχείο του δικτύου συμμαχιών το οποίο έχει οικοδομήσει η Αθήνα είναι το Ισραήλ. Κατ’ αρχάς η στήριξη του Ισραήλ εκδηλώθηκε με σαφήνεια κατά την τριμερή σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα την περασμένη Παρασκευή. Υπενθυμίζεται ότι μόλις ολοκληρώθηκαν οι επαφές με τους ομολόγους του, ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκίντεον Σάαρ έγινε δεκτός στο Μέγαρο Μαξίμου από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι Ισραηλινοί παρακολουθούν, θα βρίσκονται σε επιφυλακή και εφόσον η κατάσταση εκτραχυνθεί, τότε θα αναλάβουν να μιλήσουν με τους Αμερικανούς μέσω των απευθείας διαύλων που ήδη διαθέτουν.<br /><br />Αν και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης δεν έθεσε πριν από περίπου δύο εβδομάδες το ζήτημα της ηλεκτρικής διασύνδεσης στον ομόλογό του των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο (η συζήτηση κινήθηκε κυρίως γύρω από τη μεταφορά αμερικανικού LNG από ελληνικά πλοία και μέσω της Ελλάδας), η Ουάσιγκτον επί της αρχής επιθυμεί την απρόσκοπτη συνέχιση όλων των έργων που αφορούν την ενέργεια.<br /><br />Στην Αθήνα είναι σαφές ότι αυτή η κινητοποίηση θα προκαλέσει οπωσδήποτε κάποια τουρκική αντίδραση, ωστόσο ο πρωθυπουργός φέρεται να είναι αποφασισμένος. Κρίνεται ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εγκαταλείψει ένα έργο το οποίο συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και εξασφαλίζει τη σύνδεσή της με το δίκτυο της Ε.Ε. Πολύ σημαντικότερος λόγος είναι, βεβαίως, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποδεχθεί περιορισμό των δικαιωμάτων της στην ανοιχτή θάλασσα απλώς και μόνον επειδή η Αγκυρα επιμένει σε κάποιες στρεβλές αντιλήψεις για τον γεωπολιτικό περίγυρό της («Γαλάζια Πατρίδα»).<br /><br />Η «Κ» είχε δημοσιοποιήσει (8 Δεκεμβρίου 2024) όλα τα βασικά σενάρια απεμπλοκής από την τρέχουσα προβληματική κατάσταση, ανάμεσα στα οποία προβλεπόταν και μια προσωρινή συμφωνία (provisional arrangement) με την Τουρκία, προκειμένου το έργο να προχωρήσει, χωρίς παράλληλα η Ελλάδα να εμφανιστεί ότι υποχωρεί από τα δικαιώματά της. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε τους τελευταίους τέσσερις μήνες, αλλά και η υποχρέωση της Αθήνας να προχωρήσει σε παύση πληρωμών στις 28 Φεβρουαρίου, είναι ενδεικτικό της απροθυμίας της Αγκυρας να μπει σε σοβαρή συζήτηση για το θέμα. Αύριο το βράδυ ο κ. Γεραπετρίτης θα βρεθεί στη Γενεύη στο ίδιο τραπέζι με τον ομόλογό του της Τουρκίας Χακάν Φιντάν. Αν και η συνάντηση αφορά, βεβαίως, την πολυμερή διάσκεψη για το Κυπριακό, δεν θα πρέπει να αποκλείεται οι δύο άνδρες να συνομιλήσουν και για το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης. Προηγούμενες επικοινωνίες επ’ αυτού που είδαν το φως της δημοσιότητας (2 Φεβρουαρίου στην Ντόχα) δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.<br /><br />Το χρονικό<br /><br />Το αδιέξοδο ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2024, όταν οι έρευνες στα νότια της Κάσου διακόπηκαν έπειτα από παρουσία πέντε πολεμικών πλοίων της Τουρκίας. Ακολούθησαν αρκετά εντατικές διαβουλεύσεις και σε τεχνικό επίπεδο ανάμεσα στην Αθήνα και στη Λευκωσία, που εξαρχής ήταν ιδιαίτερα σκεπτική σχετικά με την αναγκαιότητα του έργου. Στις 14 Νοεμβρίου η Αγκυρα έδειξε εκ νέου τις προθέσεις της, στέλνοντας τέσσερις φρεγάτες στα νότια της Κάσου, με τη φημολογία και μόνο ότι επίκειται επιστροφή των ερευνητικών στην περιοχή. Στις 4 Φεβρουαρίου το τουρκικό ναυτικό παρενόχλησε (δι’ ασυρμάτου) τα ερευνητικά πλοία που επιχειρούσαν σε διεθνή ύδατα στα βορειοανατολικά της Κρήτης, δίχως πάντως να κινηθούν με σκοπό την παρεμπόδιση των δραστηριοτήτων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νέα «έξοδος» για το καλώδιο με συμμαχική κάλυψη.

Με ποιους όρους θα επιχειρήσει η Αθήνα την επανέναρξη των ερευνών για την ηλεκτρική διασύνδεση. Βασίλης Νέδος Τις συμμαχίες, το διεθνές περι...

Διαβάστε την συνέχεια

Λέει ψέματα ο Ροζάκης ή ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης; Τι έγινε στην Κάσο; (vid.)

<img height="341" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/kasos.bmp" width="640" /><br /><br /><br />Ο Χρήστος Ροζάκης, ο Ομότιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος του ΕΔΔΑ, που διακινεί τις περίεργες ιδέες του για το Αιγαίο αναφορικά με τις απειλές της Τουρκίας, κτύπησε ξανά στο 8ο ετήσιο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, «Η Ελλάδα Μετά».<br /><br />Το συνέδριο γίνεται σε συνεργασία με το Delphi Economic Forum, στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία». Το γενικό θέμα του συνεδρίου είναι «η Ευρώπη, η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων. Αναζητώντας πλαίσιο αναφοράς»<br /><br />Ο “περίφημος” Ροζάκης παραδέχεται ότι για να ασκήσει η Ελλάδα τα απόλυτα νόμιμα δικαιώματα της, ζητάει πλέον την άδεια της Τουρκίας!!! Ας δούμε τι είπε ο Ροζάκης, ο οποίος εξέθεσε ανεπαρνόρθωτα τον υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη, ο οποίος πρέπει να δώσει εξηγήσεις αμέσως.<br /><br />ΡΟΖΑΚΗΣ: Το ζήτημα είναι για κάθε ενέργεια που κάνουμε στο Αιγαίο, πρέπει να παίρνουμε την άδεια της Τουρκίας. Πράγμα που σημαίνει δηλαδή ότι η Τουρκία ελέγχει σήμερα πολύ περισσότερο και από τη δική της θάλασσα, αυτή που δικαιούται θεωρητικά.<br /><br />ΕΡΩΤΗΣΗ: Κακώς ενημερώσαμε, αν ενημερώσαμε, την Άγκυρα για τις έρευνες;<br /><br />ΡΟΖΑΚΗΣ: Μα δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Από τη στιγμή που κατέβασε τα πολεμικά της πλοία μεταξύ της Κάσου και της Κρήτης, έπρεπε να ενημερώσουμε. Αλλά και η ενημέρωση δεν έφτασε. Ίσως επειδή έγινε υστερογενώς σίγουρα.<br /><br />ΕΡΩΤΗΣΗ: Απεμπολήσαμε κάποιο δικαίωμα ενημερώνοντας την Άγκυρα για τις έρευνες εκεί, στην περιοχή της Κάσου;<br /><br />ΡΟΖΑΚΗΣ: Σίγουρα απεμπολήσαμε με την έννοια ότι… Το θέμα της πόντισης του καλωδίου άρα και οτιδήποτε προϋποθέτει την πόντιση, όπως είναι οι έρευνες, πρέπει να περάσουν μέσα από τη δικιά τους άδεια, μέσα από τη δική τους συναίνεση. Πράγμα που σημαίνει ότι νόμιμες ενέργειες της Ελλάδας υπόκεινται στον έλεγχο της Τουρκίας. Με ότι αυτό συνεπάγεται…<br /><br />Η κουβέντα του κ. Ροζάκη με τον Περικλή Δημητρολόπουλο, Διευθυντή της εφημερίδας Το Βήμα, ξεκινά στο: 2:42:00. Αξίζει να ακούσετε αυτά τα απαράδεκτα που λέει με στόχο να κάμψει το ηθικό του ελληνικού λαού…<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="387" src="https://www.youtube.com/embed/qrdzpfMYcM0" width="676" youtube-src-id="qrdzpfMYcM0"></iframe><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/10/gerapetritis-erdogan-ypoklisi.jpg"><img height="403" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/10/gerapetritis-erdogan-ypoklisi.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Λέει ψέματα ο Ροζάκης ή ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης; Τι έγινε στην Κάσο; (vid.)

Ο Χρήστος Ροζάκης, ο Ομότιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος του ΕΔΔΑ, που διακινεί τις περίεργες ιδέες το...

Διαβάστε την συνέχεια