Είναι παρωδία. Η Ελλάδα με μισθούς... Βουλγαρίας αλλά με φορολογικούς συντελεστές φυσικών προσώπων Λουξεμβούργου.

<img height="338" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d125177ed05a1b2f48cc683ccc165a04_XL.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ναι συγκλίνουμε μόνο στους φορολογικούς συντελεστές, το πόσο μας φορολογούν λοιπόν έχουμε κοινά στοιχεία με τις κορυφαίες χώρες αλλά μέχρις εκεί… ως προς τα εισοδήματα η κατάσταση είναι παρωδία…</span></h3>Η Ελλάδα με βάση το επίσημο αφήγημα αναδύεται από την φάση της οικονομικής παρακμής στην φάση της ανάκαμψης… αλλά είναι έτσι ή απλά αποτελεί πολιτική προπαγάνδα;<br />Η Ελλάδα με βάση τους μισθούς 17.000 ευρώ κινείται κοντά στην Βουλγαρία ενώ στην κορυφαία θέση με βάση τον μέσο μισθό βρίσκεται το Λουξεμβούργο με 81.000 ευρώ…<br />Ωστόσο το αξιοσημείωτο είναι ότι η Ελλάδα έχει απίστευτη απόκλιση στον μέσο μισθό με το Λουξεμβούργο εντούτοις, διατηρεί παραπλήσιους φορολογικούς συντελεστές φυσικών προσώπων, πρόκειται για μια πρόκληση και απόδειξη του μύθου που καλλιεργείται ότι η Ελλάδα συγκλίνει με την Ευρώπη…<br />Ναι συγκλίνει μόνο στους φορολογικούς συντελεστές, το πόσο μας φορολογούν λοιπόν έχουμε κοινά στοιχεία με τις κορυφαίες χώρες αλλά μέχρις εκεί… ως προς τα εισοδήματα η κατάσταση είναι παρωδία…<br /><br />Τι συμβαίνει με τους φορολογικούς συντελεστές;<br /><br />Οι συντελεστές φόρου εισοδήματος στην Ευρώπη ποικίλλουν ευρέως και αντικατοπτρίζουν διαφορετικές προσεγγίσεις για τη χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών, με χώρες που επιβάλλουν υψηλότερους οριακούς φορολογικούς συντελεστές συχνά υποστηρίζουν εκτεταμένα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας, ενώ εκείνες με χαμηλότερους συντελεστές μπορεί να δώσουν προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα ή να διατηρούν λιγότερο ολοκληρωμένα προγράμματα.<br />Το δείγμα της Visual Capitalist, τον φορολογικό συντελεστή εισοδήματος φυσικών προσώπων σε 36 ευρωπαϊκές χώρες.<br /><br />Οι ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιούν συνήθως ένα προοδευτικό – κλιμακωτό φορολογικό σύστημα, όπου τα υψηλότερα κλιμάκια εισοδήματος φορολογούνται με υψηλότερους συντελεστές, με τον ανώτατο συντελεστή να ισχύει μόνο για εισόδημα πάνω από ένα καθορισμένο όριο.<br />Αυτοί είναι οι υψηλότεροι συντελεστές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα.<br /><br />Τα δεδομένα προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την PwC (ενημέρωση Φεβρουαρίου 2024), με συνδυασμένους κεντρικούς και υποκεντρικούς κορυφαίους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και υπερφόρους.<br />Δεν περιλαμβάνονται οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης.<br /><br />Μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών του ΟΟΣΑ, ο μέσος υψηλότερος συντελεστής φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων είναι 42,8%.<br />Η Δανία (55,9%), η Γαλλία (55,4%) και η Αυστρία (55%) έχουν τα υψηλότερα ποσοστά, ενώ η Ουγγαρία (15%), η Εσθονία (20%) και η Τσεχική Δημοκρατία (23%) έχουν από τους χαμηλότερους.<br />Γενικά, οι ευρωπαϊκές χώρες εκτός του ΟΟΣΑ έχουν χαμηλότερους ανώτατους φορολογικούς συντελεστές και συχνά χρησιμοποιούν ένα ενιαίο φορολογικό σύστημα.<br />Η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν το χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή με 10%, ακολουθούμενες από τη Μολδαβία (12%), την Ουκρανία (19,5%) και τη Γεωργία (20%).<br />Οι Σκανδιναβικές χώρες, που αναγνωρίζονται για τα εκτεταμένα συστήματα κοινωνικής ασφάλειας και τη δημόσια χρηματοδότηση για υπηρεσίες όπως η καθολική υγειονομική περίθαλψη, η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η γονική άδεια, επιβάλλουν επίσης σχετικά υψηλούς συντελεστές φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων.<br />Η Δανία προχωρά σε ουσιαστικές αλλαγές στο σύστημα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων που θα τεθεί σε ισχύ το 2026, κάτι που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τους κερδισμένους της χώρας.<br />Βάσει της νέας φορολογικής δομής τριών επιπέδων, τα άτομα με υψηλό εισόδημα στη Δανία που βγάζουν πάνω από 2.588.300 DKK ενδέχεται να αντιμετωπίσουν συνολικό οριακό φορολογικό συντελεστή έως και 60,5%.<br />Η Δανία κατατάσσεται στην έκτη στον κόσμο για τις χώρες με τον υψηλότερο πλούτο ανά άτομο τόσο στις μετρήσεις του μέσου όσο και του ενδιάμεσου πλούτου.<br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/1_907.JPG" /><br /><br />Η γεωγραφία των φόρων στην Ευρώπη<div><br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/Personal-Income-Tax-Rates-of-Eur.jpg" width="643" /><br /><br />Δραματική η εικόνα της Ελλάδος σε σύγκλιση μισθών… μαζί με την Βουλγαρία τελευταίοι<br /><br />Με ρυθμούς χελώνας «τρέχει» η σύγκλιση του μέσου ετήσιου προσαρμοσμένου μισθού πλήρους απασχόλησης της Ελλάδας σε σχέση με τον μέσο Ευρωπαϊκό για το 2023, αν και τον τελευταίο χρόνο η Ελλάδα ανέβηκε άλλο ένα σκαλοπάτι.... ωστόσο ακόμη οι αποκλίσεις είναι μεγάλες... εξωφρενικά μεγάλες.<br />Πιο κάτω η Ουγγαρία και η Βουλγαρία και επιταχύνει περαιτέρω για τα 1.500 ευρώ το 2027.<br />Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2023, ο μέσος ετήσιος μισθός στην ΕΕ ήταν 37.900 ευρώ, γεγονός που αντανακλά αύξηση 6,5% από τις 35.600 ευρώ που ήταν το 2022, με τον υψηλότερο μέσο μισθό να καταγράφεται στο Λουξεμβούργο (81.100 ευρώ) και να ακολουθούν Δανία (67.600 ευρώ), Ιρλανδία (58.700 ευρώ), Γερμανία (50.998).<br />Αντίθετα, οι χαμηλότερες μέσες ετήσιες αποδοχές καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (13.500 ευρώ), η οποία βρίσκεται στο τέλος της κατάταξης, η Ουγγαρία (16.900 ευρώ) και την Ελλάδα (17.000 ευρώ), με υψηλότερες την Ρουμανία (17.739 ευρώ) και την Πολωνία (18.054).<br />Αν και στη χώρα μας υπήρχε δεκαετές πάγωμα των μισθών, εξαιτίας των μνημονίων, προκειμένου να επιτευχθεί σύγκλιση με τον μέσο ευρωπαϊκό μισθό, θα πρέπει οι μέσοι μισθοί να αυξηθούν στην χώρα μας κατά 55,06%.<br />Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι από το 2019 ως τον μήνα Σεπτέμβριο του 2024, στους 20 κλάδους με τη μεγαλύτερη απασχόληση, οι αυξήσεις στις μέσες αποδοχές κυμαίνονται από 12% έως 46% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2019, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι που απασχολούνται με σύμβαση πλήρους απασχόλησης σήμερα λαμβάνουν 1.433 ευρώ κατά μέσο όρο.<br />Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Εργασίας διαβεβαιώνει ότι θα τηρηθεί στο ακέραιο η κυβερνητική δέσμευση για κατώτατο μισθό στα 950 ευρώ και μέσο μισθό στα 1.500 ευρώ, μέχρι το 2027, ενώ θα ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο ευρωπαϊκή οδηγία, με βάση την οποία, από εδώ και στο εξής, δεν θα επιτρέπονται μειώσεις, παρά μόνο αυξήσεις του κατώτατου μισθού.<br />Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, του πληροφορικού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, τον Σεπτέμβριο απασχολήθηκαν 2.830.818 εργαζόμενοι με συμβάσεις μισθωτής εργασίας (πλήρους, μερικής και εκ περιτροπής), με μέσο μεικτό μισθό ανά εργαζόμενο στα 1.252 ευρώ.<br /><br />Στην εστίαση οι υψηλότερες αυξήσεις<br /><br />Τα «σκήπτρα» στις αυξήσεις μισθών κρατά ο κλάδος της εστίασης, ο οποίος κατέγραψε άνοδο των μέσων αποδοχών κατά 46% τον Σεπτέμβριο του 2024 έναντι του Σεπτεμβρίου του 2019.<br />Ακολουθούν οι δραστηριότητες ενοικίασης και εκμίσθωσης με 35% αύξηση, ενώ ανοδική πορεία της τάξης του 34% σημείωσαν οι μέσοι μισθοί στους κλάδους παροχής υπηρεσιών σε κτήρια και εξωτερικούς χώρους, νομικών και λογιστικών δραστηριοτήτων και παροχής προσωπικών υπηρεσιών (π.χ. κουρεία, κομμωτήρια, καθαριστήρια, κέντρα περιποίησης).<br />Στα 1.120 ευρώ διαμορφώθηκαν οι μέσες αποδοχές στον κλάδο επισκευής μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών τον Σεπτέμβριο της τρέχουσας χρονιάς από 848 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2019, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 32%.<br />Το 30% άγγιξε η αύξηση των μέσων μισθών στο λιανικό εμπόριο, φτάνοντας τα 952 ευρώ σε σχέση με τα 732 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2019.<br />Αυξητική ποσοστιαία μεταβολή κατά 29% εμφάνισαν οι μέσες αποδοχές στον κλάδο δραστηριοτήτων κεντρικών γραφείων και δραστηριοτήτων παροχής συμβουλών διαχείρισης, με τον μέσο μισθό να ανέρχεται σε 1.556 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2024 σε σύγκριση με τα 1.203 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2019.</div><div><br />Στα 1.045 ευρώ αυξήθηκαν οι μέσες αποδοχές στον κλάδο των εξειδικευμένων κατασκευαστικών δραστηριοτήτων από 818 ευρώ, που ήταν τον Σεπτέμβριο του 2019, σημειώνοντας αύξηση κατά 28%.<br />Άνοδο των μέσων αποδοχών κατά 23% βλέπουν και οι εργαζόμενοι στους κλάδους της βιομηχανίας τροφίμων και του προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών & παροχής συμβουλών, με τους μέσους μισθούς να ανέρχονται σε 1.120 ευρώ και 2.186 ευρώ αντίστοιχα.<br />Το 22% έφτασε η αύξηση των μέσων αποδοχών στο χονδρικό εμπόριο, με τον μέσο μισθό να διαμορφώνεται σε 1.349 ευρώ τον τρέχοντα μήνα, ενώ σε 1.161 ευρώ ανέρχεται ο μέσος μισθός στον κλάδο των καταλυμάτων, με αυξητική ποσοστιαία μεταβολή κατά 21% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2019.<br />Να σημειωθεί ότι σε κάποιους κλάδους οι μέσες μηνιαίες αποδοχές υπολείπονται του κατώτατου μισθού.<br />Αυτό συμβαίνει, επειδή ο μέσος όρος υπολογίζεται με βάση το σύνολο των εργαζομένων, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι εργαζόμενοι μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Είναι παρωδία. Η Ελλάδα με μισθούς... Βουλγαρίας αλλά με φορολογικούς συντελεστές φυσικών προσώπων Λουξεμβούργου.

Ναι συγκλίνουμε μόνο στους φορολογικούς συντελεστές, το πόσο μας φορολογούν λοιπόν έχουμε κοινά στοιχεία με τις κορυφαίες χώρες αλλά μέχρις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ι. Μάζης: Έμειναν 38 ημέρες για τον Ζελένσκι.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="448" src="https://www.youtube.com/embed/vKo0eqHZa8I" width="695" youtube-src-id="vKo0eqHZa8I"></iframe></div><br /><div><br /></div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή </a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Ι. Μάζης: Έμειναν 38 ημέρες για τον Ζελένσκι.

πηγή  Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

Υποκρίνονται πως μήνυμα ελήφθη, αλλά η «θεοποίηση» άλλα δείχνει!

<div><a href="https://www.naftemporiki.gr/wp-content/uploads/2024/11/mitsotakis_tramp_epikoinonia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="427" src="https://www.naftemporiki.gr/wp-content/uploads/2024/11/mitsotakis_tramp_epikoinonia.jpg" width="696" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ψήφος υπέρ του Τραμπ είναι πρώτα συναισθηματική και μετά υπολογιστική, συμφεροντολογικ</span>ή</h3><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Η κυβέρνηση ισχυρίζεται εδώ και μία εβδομάδα ότι κατάλαβε γιατί νίκησε ο Τραμπ και γιατί έχασαν οι ∆ημοκρατικοί. Προφανώς φύσηξε και στο μέτωπό της ο αέρας από την Αϊόβα! Και προσπαθεί κατόπιν αυτού να μας πείσει ότι αλλάζει πολιτική, με πρώτη συνέπεια τη διακήρυξη του κυβερνητικού εκπροσώπου για την εγκατάλειψη της woke ατζέντας.<br /><br />Από μία άποψη… πρωτότυπο. Αφού ο κύριος Μητσοτάκης αρνήθηκε να παραλάβει το μήνυμα των ελληνικών ευρωεκλογών, παραλαμβάνει τώρα συστημένο το μήνυμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών! Οι Έλληνες και η ψήφος τους τον Ιούνιο του «έπεφταν» λίγοι, έπρεπε να «μαυρίσουν» αυτές τις πολιτικές το Σινσινάτι, η Πενσιλβάνια και η Φλόριντα για να κινητοποιηθεί. Κάλλιο αργά.<br /><br />Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια «αβαρία» και να θεωρήσουμε εξαιρετικά θετική αυτή την εξέλιξη, ακόμα κι αν η κυβέρνηση χρειαζόταν μήνυμα εξωτερικού για να καταλάβει τι συμβαίνει στο εσωτερικό. ∆υστυχώς όμως όλα όσα βλέπουμε μας πείθουν για το ακριβώς αντίθετο. Η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι έλαβε το μήνυμα. Αλλά δεν το λαμβάνει. Βουλευτής της Ν.∆., ο οποίος ήταν παρατηρητής στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και είδε πού κρίθηκε η μάχη, έλεγε χθες σε συνομιλητές του ότι ο βασικός λόγος της νίκης του Ντόναλντ Τραμπ ήταν το Μεταναστευτικό και οι ασύλληπτες υπερβολές για τη woke ατζέντα, και έπεται βεβαίως το πραγματικό πρόβλημα της ακρίβειας και του πληθωρισμού. Όποιος θέλει να δει τι έγινε εκεί λοιπόν, με συνέπεια οι λαϊκές τάξεις και οι μετανάστες να ψηφίσουν μαζικά Τραμπ, οφείλει να κάνει -και τώρα μια λέξη της νεοδημοκρατικής «μόδας»- «ολιστική» προσέγγιση.<br /><br />Να συνδυάσει την επιθυμία των λαών για επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες, στον χριστιανισμό και στη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας με την οικονομία και τις κοινωνικές ανισότητες. Η ψήφος υπέρ του Τραμπ είναι πρώτα συναισθηματική και μετά υπολογιστική, συμφεροντολογική. Νίκησε ο ρομαντισμός και ηττήθηκε ο κυνισμός. Εκεί λένε πρώτα η πατρίδα, όχι πρώτα η καρέκλα! Αυτή είναι η πραγματικότης.<br /><br />Τι κάνουν εδώ οι δικοί μας νεοδημοκράτες εδώ και μια εβδομάδα; Πρώτα «ξαμόλησαν» όλους τους υπουργούς των παραγωγικών υπουργείων και τον οικονομικό σύμβουλο του πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη στα κανάλια να λένε το «ποίημά» τους για την ανάπτυξη, μην τυχόν και χάσουν τη μεσαία τάξη όπως την έχασαν οι ∆ημοκρατικοί. ∆ιαβάσαμε ότι συνεργάτες του πρωθυπουργού ζήτησαν από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. στατιστικά στοιχεία για να δουν πόσο μειώθηκε η αγοραστική δύναμη της μεσαίας τάξης στις ΗΠΑ και να κάνουν τους δικούς τους υπολογισμούς για την αγοραστική δύναμη της ημετέρας μεσαίας τάξης.<br /><br />Υλιστική προσέγγιση καθαρά. Για το Μεταναστευτικό, που είναι βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής, λέξη. Θα έρθει η ώρα που θα γίνουμε αναλυτικοί επ’ αυτού. Μας κρύβουν πολλά.<br />Η woke ατζέντα<br /><br />∆εύτερον, την ώρα που οι κυβερνώντες υποτίθεται αποκηρύσσουν τη woke ατζέντα, «θεοποιούν» πολιτικές προσωπικότητες που είναι τα κατεξοχήν σύμβολα της πολιτικής που καταδίκασαν οι Αμερικανοί, όπως ο Γιάννης Μπουτάρης. ∆εν μπορείτε να φανταστείτε πόσα τηλέφωνα έχουμε λάβει από χθες για την παρουσία του πρωθυπουργού στην πολιτική κηδεία του κυρ Γιάννη και στην υπερπροβολή του γεγονότος από τους συστημικούς σταθμούς. Ο κόσμος αισθάνεται ότι η ηγεσία της Ν.∆. «εργαλειοποίησε» πολιτικά και ιδεολογικά ένα κοινωνικό γεγονός για να δείξει πόσο… κεντροαριστερή είναι. Οι δε νεοδημοκράτες της Θεσσαλονίκης θυμήθηκαν ποιος νυν Βορειοελλαδίτης υφυπουργός του κυρίου Μητσοτάκη με εντολή ποίου/ποίας κατηύθυνε 1.000 «νεοφιλελεύθερες» ψήφους υπέρ του Μπουτάρη στον δεύτερο γύρο του 2010 για να χάσει ο Κώστας Γκιουλέκας στο νήμα. (Έχει ενδιαφέρον και το εξής: Τρίτη είδηση στους συστημικούς σταθμούς κατόπιν υποδείξεως η κηδεία Μπουτάρη και… δέκατη η είδηση της απώλειας του Βαρδή Βαρδινογιάννη!)<br /><br />Τρίτον, βαπτίζουν θρίαμβο την ιδεολογική τους ήττα. Απέτυχαν τα απογευματινά χειρουγεία επί πληρωμή γιατί ο κόσμος τούς γύρισε την πλάτη και αντί αυτοκριτικής κάποιοι ζητούν να τους πουν οι πολίτες και «ζήτω» για τα 37.000 δωρεάν απογευματινά χειρουργεία που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός με κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.<br /><br />Τέταρτον, διαχειρίζονται με νευρικότητα την αποτυχία τους να προβλέψουν τις εξελίξεις στις ΗΠΑ για να εναρμονίσουν τη διπλωματική τακτική της χώρας με το εθνικό συμφέρον. Κάποιοι έφθασαν στο σημείο να ζητήσουν και από εμάς τον λόγο επειδή γράψαμε τη ∆ευτέρα ότι ο πρωθυπουργός δεν ήταν μέσα στους πρώτους 70 ηγέτες του κόσμου που μίλησαν με τον πρόεδρο Τραμπ.<br /><br />Και πανηγύρισαν σαν μικρά παιδιά επειδή μίλησε περίπου ογδοηκοστός στον πλανήτη. Αντί<br />να ελέγξουν αυστηρά την ηγεσία τους που τα έδινε όλα για την Κάμαλα, αντί να της ζητήσουν τον λόγο που πόνταρε την τελευταία στιγμή στο «κουτσό άλογο» του Πομπέο για να «στήσει» γέφυρες με τον νέο Λευκό Οίκο (τη στιγμή που ο Τραμπ λόγω των φιλοδοξιών του τον είχε προγράψει), αντί να κάνουν αυτοκριτική που τα «σπάσαμε» ως έθνος με τους Ρώσους και δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε αν ο Τραμπ τα βρει μαζί τους αύριο, ζητούν και τον λόγο τα ανάγωγα κρατικοδίαιτα τέκνα του κομματικού σωλήνα. Να τους δω τι θα πουν αύριο αν η ∆ύση αντικαταστήσει το ίνδαλμά τους, τον Ζελένσκι, με τον πρέσβη της Ουκρανίας στο Λονδίνο Ζαλούστιν…<br /><br />Επαναλαμβάνω λοιπόν: Υποκρίνονται ότι έλαβαν το μήνυμα. Στην πραγματικότητα, δεν νιώθουν καθόλου βολικά με τη νέα κατάσταση και με την παραμικρή αφορμή το δείχνουν. ∆υστυχώς σήμερα δεν έχω χώρο για να επεκταθώ. Αλλά αν αθροίσουμε τους κυβερνητικούς νόμους για τη συνεπιμέλεια των τέκνων, για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, για την ενδοοικογενειακή βία και το κληρονομικό δίκαιο που διευρύνουν το νομικό σχήμα της έννοιας της οικογένειας με πρόσωπα που δεν έχουν λάβει την ευλογία του γάμου με βάση τον Αστικό Κώδικα, θα καταλάβουμε πως, την ώρα που μας λένε υποκριτικά ότι επιστρέφουν στις παραδοσιακές αξίες, στην πράξη τις νοθεύουν. Θα επανέλθουμε. Έχουμε καιρό.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

Υποκρίνονται πως μήνυμα ελήφθη, αλλά η «θεοποίηση» άλλα δείχνει!

Η ψήφος υπέρ του Τραμπ είναι πρώτα συναισθηματική και μετά υπολογιστική, συμφεροντολογικ ή Μανώλης Κοττάκης Η κυβέρνηση ισχυρίζεται εδώ και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Τραμπ θέλει τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία - Προς διαμελισμό η Τουρκία(;)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="432" src="https://www.youtube.com/embed/GXTpuKW5ir8" width="690" youtube-src-id="GXTpuKW5ir8"></iframe></div><div><br /></div>Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών Κων/νος Γρίβας μίλησε για την προοπτική τερματισμού του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας μετά την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.<br /><br />Η παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή βρίσκεται σε μια περίοδο αναταράξεων και μετασχηματισμών, καθώς η ισορροπία δυνάμεων εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Ένα από τα βασικά ζητήματα που αναδύεται είναι η σχέση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών, Ρωσίας και Κίνας, καθώς αυτές οι τρεις υπερδυνάμεις διαμορφώνουν τις στρατηγικές τους στο διεθνές πεδίο. Η Κίνα, με την αυξανόμενη οικονομική και στρατιωτική της ισχύ, προβάλλει ως κύριος ανταγωνιστής των Ηνωμένων Πολιτειών, με τη Ρωσία να λειτουργεί ως σημαντικός στρατηγικός εταίρος της.<br /><br />Όπως είπε ο κ. Γρίβας οι ευρωπαϊκοί στρατοί είναι σκιά του παλιού εαυτού τους και στην πραγματικότητα ελάχιστα πράγματα μπορούν να κάνουν αν χρειαστεί και το έχουμε δει και στο παρελθόν.<br /><br />"Η μεγάλη ανησυχία των Αμερικανών είναι η Κίνα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θέλουν να εμπλακούν σε πόλεμο με την Κίνα. Απλά θεωρούν ότι η Κίνα είναι η μεγάλη πρόκληση για αυτούς και είναι πράγματι η δύναμη η οποία μπορεί να απειλήσει, να εξελιχθεί σε παγκόσμιο όχι ηγεμόνα, ούτε κυρίαρχο, αλλά να πάρει τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ως πρώτος μεταξύ ίσων σε ένα πολυπολικό σύστημα. Ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στον ρόλο της πρώτης δύναμης και να αποφύγουν τη δημιουργία μιας υπερ υπερδύναμης, η οποία θα είναι η Πανευρασιατική Συσπείρωση είναι να σπάσουν τον άξονα Ρωσίας - Κίνας. Η Κίνα από μόνη της και το έχω τονίσει επανειλημμένως, όχι επειδή είναι δικιά μου άποψη, αλλά είναι αντικειμενικά προκύπτει αυτό, η Κίνα όσο αυξάνουν, όσο αυξάνει η ισχύς της, αυξάνει ο πλούτος της, αυξάνει η επιρροή της, τόσο αυξάνονται οι αδυναμίες της, οι τρωτότητές της αν θέλετε. <div><br /></div><div>Γιατί πολύ απλά είναι μία χώρα που εξαρτάται από εισροές από το εξωτερικό, πρώτων υλών, ενέργειας, τροφίμων, ακόμη και νερού σε κάποιες περιπτώσεις γιατί έχει μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας. Γιατί εξαρτάται από το εξωτερικό είναι μία εμπορική αυτοκρατορία για εξαγωγές. Γιατί είναι περιτριγυρισμένη από χώρες που είναι είτε ξεκάθαρα ανταγωνιστικές έως και εχθρικές έναντι αυτής π.χ. Βιετνάμ πχ. Ινδία ή ήταν στο παρελθόν εχθρικές και παραμένουν ανταγωνιστικές όπως είναι η Ρωσία λοιπόν και κατά κάποιο τρόπο είναι το γεωπολιτικό, ο γεωπολιτικός αντίποδας των Ηνωμένων Πολιτειών που οι Ηνωμένες Πολιτείες απολαμβάνουν μία τρομακτική ασφάλεια στο δυτικό ημισφαίριο, έχοντας ανύπαρκτους ουσιαστικά γείτονες και προστατευόμενες και από τους τεράστιους ωκεανούς, τους οποίους τους ελέγχει το αμερικανικό ναυτικό. Οπότε η Κίνα δεν μπορεί να εξελιχθεί σε έναν διάδοχο, κατά κάποιο τρόπο των Αμερικανών. Δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα ενισχύεται συνεχώς, αλλά δεν μπορεί. Έχει δομικές αδυναμίες που όσο μεγαλώνει η ισχύς της τόσο θα μεγαλώνουν αυτές οι αδυναμίες γιατί τόσο, ας πούμε, όσο πιο ισχυρή γίνεται, τόσο πιο θα είναι καχύποπτοι οι γείτονές της και λοιπά και λοιπά", πρόσθεσε ο κ. Γρίβας.<br /><br />Ο κ. Γρίβας τόνισε ότι: "Ο αναπνευστήρας της Κίνας είναι η Ρωσία. Δηλαδή το σύστημα Ρωσίας - Κίνας είναι πάρα πολύ ισχυρό. Η Ρωσία και η Κίνα από μόνες τους έχουν φοβερές τρωτότητες. Επιπροσθέτως, το σύστημα Ρωσίας - Κίνας, επειδή περιλαμβάνει ένα μείγμα συνεργατικών και ανταγωνιστικών στοιχείων είναι ανοικτής αρχιτεκτονικής κατά κάποιο τρόπο και ελκύει και άλλες..."<br /><br /></div><div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί ο Τραμπ θέλει τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία - Προς διαμελισμό η Τουρκία(;)

Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών Κων/νος Γρίβας μίλησε για την προοπτική τερματισμού του πολέμου μεταξύ Ρωσία...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη Γάζα σκοτώθηκε η λύση των δύο κρατών.

<img height="472" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/bombardismeni-gaza-SLpress--825x608.jpg" width="729" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η πολεμική κλιμάκωση της κρίσης στη Μέση Ανατολή δημιουργεί ένα κλίμα που αναιρεί δεδομένα προηγουμένων ετών και ουσιαστικά δεν αφήνει περιθώρια για βιώσιμες και ρεαλιστικές εναλλακτικές λύσεις.</span></h3><b>ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Λίγο πριν την έναρξη των χερσαίων επιχειρήσεων στη Γάζα ο επικεφαλής του ισραηλινού στρατού είχε εμφατικά δηλώσει ότι μετά την επέμβαση των ισραηλινών δυνάμεων «η Γάζα δεν θα είναι πια η ίδια». Η δήλωση του αποτελούσε ερωτηματικό μόνο για όσους και όσες δεν γνωρίζουν το πως λειτουργεί το Ισραήλ.<br /><br />Σήμερα η Γάζα αποτελεί μια ουδέτερη ζώνη, έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η επιστροφή των αμάχων. Σε ποιες εστίες άραγε; Η ανάλυση του Associated Press στις 9 Οκτωβρίου είχε τίτλο “Gaza is in ruins after Israel’s yearlong offensive. Rebuilding may take decades”. Είναι σαφές ότι είναι αδύνατη η επιστροφή των προσφύγων. Η καταστροφή είναι σχεδόν ολοκληρωτική, γεγονός που παραπέμπει στη δήλωση του επικεφαλής του ισραηλινού στρατού.<br /><br />Το 66% της οικιστικής ζώνης είναι κατεστραμμένη, ενώ έχουν καταστραφεί το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης. Το 80% των νοσοκομείων έχει καταστραφεί και ακόμα περισσότερο το οδικό δίκτυο. Τα παραπάνω έχουν σημασία με βάση τον προφανή στόχο να δημιουργηθεί μία “ουδέτερη ζώνη”, ώστε να ενισχυθεί η ασφάλεια της χώρας. Είναι σαφές ότι το μέγεθος της καταστροφής δεν ήταν μία τυχαία επιλογή. Και η βίαιη μετακίνηση των άμαχων μάλλον δεν ήταν μία “παράπλευρη απώλεια”.<br /><br />Ο νέος Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι η λύση δύο κρατών δεν είναι εφικτή, ρεαλιστική. Την ίδια στιγμή υπουργός του Νετανιάχου ζήτησε την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, άλλη μία επιλογή που καταδεικνύει τον πειρασμό κύκλων της ισραηλινής ηγεσίας. Αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που ο πλέον ισχυρός εταίρος του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, βρίσκονται σε ένα στάδιο μετάβασης, γεγονός που έχει τη δική του σημειολογία.</div><div><br />Τέλος στην λύση των δύο κρατών<br /><br />Αν η γεωγραφία καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το περιβάλλον ασφαλείας μίας χώρας, τότε οι επιλογές του Ισραήλ καταδεικνύουν δύο προτεραιότητες. Η πρώτη αφορά την εξουδετέρωση σε (τουλάχιστον) μεσοπρόθεσμη βάση των στρατιωτικών και επιχειρησιακών δυνατοτήτων των proxy του Ιράν να πλήξουν τη χώρα. Η δεύτερη είναι η δημιουργία μίας buffer zone στα σύνορα του. Οι επιλογές αυτές ουσιαστικά ακυρώνουν την όποια προοπτική για επίλυση του ζητήματος με τη δημιουργία δύο κρατών.<br /><br /></div><div>Οι προτάσεις από πλευράς Ευρωπαίων και Αμερικανών αξιωματούχων για λύση δύο κρατών δεν διαμορφώνεται πλέον με όρους ρεαλισμού. Μια τέτοια επιλογή από πλευράς ισραηλινής ηγεσίας θα ήταν ανορθολογική. Υπό τις παρούσες συνθήκες, η δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους θα δημιουργούσε όχι μόνο de facto, αλλά και de jure ένα ζήτημα ασφαλείας για το Ισραήλ. Μία κρατική οντότητα που θα αποτελούσε προπύργιο τρομοκρατικής δράσης. Και επιπλέον μία οντότητα την οποία νόμιμα ή νομιμοφανώς θα χρηματοδοτούσαν τρίτες χώρες.<br /><br />Οι δηλώσεις από πλευράς ΗΠΑ δίνουν το στίγμα για τα μέτωπα που προσπαθεί να κλείσει το Τελ Αβίβ. Ο Robert Wilkie, με αρμοδιότητες αυτό το μεταβατικό στάδιο στο επιτελείο του Τραμπ στο Πεντάγωνο, δήλωσε ότι το Ισραήλ πρέπει να «τελειώσει τη δουλειά» με τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Για άλλη μία φορά η προσέγγιση θέτει έναν μεσοπρόθεσμο/μακροπρόθεσμο στόχο. Αυτό περιγράφει με ενάργεια την πολιτική του Ισραήλ στα ζητήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει: Την επιχειρησιακή εξουδετέρωση των ιρανικών proxy και τη διαμόρφωση ενός στοιχειώδους καθεστώτος ασφαλείας.<br /><br />Αυτό δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με την αποδοχή της προοπτικής μίας λύσης δύο κρατών που θα προσέφερε de jure εδαφική βάση σε εν δυνάμει τρομοκράτες και μία αποδυναμωμένη και διεφθαρμένη παλαιστινιακή διοίκηση. Υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να ερμηνευτεί και η δήλωση του Νετανιάχου ότι «ο πόλεμος στη Γάζα αποτελεί μία σύγκρουση ανάμεσα σε αυτούς που αποθεώνουν το θάνατο και αυτούς που προστατεύουν τη ζωή».<br /><br />Η επόμενη μέρα<br /><br />Η διαχείριση της επόμενης μέρας του πολέμου δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνει σχέδια για τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους. Η σύγκρουση και οι δραματικές απώλειες μεταξύ των αμάχων δεν αποτελούν αυτό που στη θεωρία διαχείρισης και επίλυσης συγκρούσεων προσδιορίζεται ως η «ώριμη στιγμή»(the ripe moment). Το μέγεθος της καταστροφής και η βαρβαρότητα της παρούσας σύγκρουσης έφερε δεκαετίες πίσω τη διαδικασία «επούλωσης των πληγών» (healing process), ενώ είναι πιθανόν να δημιουργήσει μία νέα γενιά εν δυνάμει τρομοκρατών της Χαμάς. Αυτή είναι μία διάσταση που υποβαθμίζουν δραματικά οι Ισραηλινοί μη λαμβάνοντας υπόψη τις παράπλευρες απώλειες μεταξύ των άμαχων Παλαιστίνιων.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Matthew Miller αναφέρθηκε σε μία λύση στα πλαίσια της οποίας θα δημιουργηθεί μία «λύση που θα επιτρέψει στους Παλαιστίνιους να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους και πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους χωρίς την τυραννία της Χαμάς». Ουσιαστικά περιγράφει μία εξιδανικευμένη κατάσταση στα πλαίσια της οποίας η μοίρα των Παλαιστινίων θα έρθει στα χέρια μίας πραγματικά ανεξάρτητης Αρχής, ενώ θα θέσει στο περιθώριο τα ακραία στοιχεία. Δύο συνθήκες καθόλου ρεαλιστικές…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στη Γάζα σκοτώθηκε η λύση των δύο κρατών.

Η πολεμική κλιμάκωση της κρίσης στη Μέση Ανατολή δημιουργεί ένα κλίμα που αναιρεί δεδομένα προηγουμένων ετών και ουσιαστικά δεν αφήνει περιθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τραμπ, Ισραήλ και κουρδικό κράτος. Επιστρέφει ο εφιάλτης για την Τουρκία1

<img height="422" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/Kurdistan-825x613.jpg" width="750" /><div><br /></div><div><b>ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b><br />Τα πρόσωπα που επέλεξε ο Τραμπ για τις θέσεις του υπουργού Εξωτερικών (Μάρκο Ρούμπιο) και Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας (Μάικ Γουόλτς) προκαλούν πολιτικό πυρετό στην Άγκυρα, λόγω της ξεκάθαρης θέσης που έχουν λάβει στο παρελθόν υπέρ των Κούρδων και του Ισραήλ. Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί και η δημόσια τοποθέτηση του Ισραήλ για να ιδρυθεί κουρδικό κράτος, η οποία ήταν η σταγόνα που εξώθησε τον Ερντογάν να διακόψει διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι ο Ερντογάν χαιρέτισε την εκλογή Τραμπ, θεωρώντας ότι μαζί του θα μπορούσε να αναπτύξει μία πολύ πιο στενή σχέση από ό,τι με τον Μπάιντεν. Οι επιλογές του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου, όμως, άλλα δείχνουν. Όπως έχει φανεί πολλαπλώς, προτεραιότητά του είναι η στήριξη του Ισραήλ. Η ανοικτή ρήξη ανάμεσα σ’ αυτό και στην Τουρκία του Ερντογάν, απομακρύνει τον Τραμπ από την Άγκυρα και επαναφέρει το σενάριο για κουρδικό κράτος. Ως αντίδραση, το νεοοθωμανικό καθεστώς έχει σημάνει συναγερμό σε πολλά επίπεδα.<br /><br />Υπενθυμίζω ότι στη βορειοανατολική Συρία λειτουργεί ήδη ένα πρόπλασμα κουρδικού κράτους μετά από αιματηρές μάχες, στις οποίες πρωτοστάτησε το YPG, το συριακό παρακλάδι του PKK. Υπενθυμίζω ακόμα ότι ο τουρκικός στρατός έχει εισβάλει στη βόρεια Συρία και σήμερα κατέχει περιοχές εκεί. Και εάν δεν πραγματοποίησε μαζική επίθεση εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αποτρεπτική πίεση που είχε δεχθεί από τους Αμερικανούς, ενώ αρνητικοί ήταν και οι Ρώσοι.<br /><br />Την περιοχή που σήμερα ελέγχουν οι Κούρδοι στη βορειοανατολική Συρία, την απελευθέρωσαν από το ISIS με μεγάλο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, γεγονός που οι Αμερικανοί (και οι Γάλλοι) αναγνωρίζουν. Γι’ αυτούς, άλλωστε, το κουρδικό πρόπλασμα κράτους είναι και το μόνο έρεισμά τους σε μία Συρία, όπου οι δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, με τη βοήθεια του Ιράν και της Χεζμπολάχ και βεβαίως με την αεροπορική υποστήριξη της Ρωσίας, έχουν πλέον κυριαρχήσει στην υπόλοιπη Συρία. Εξαιρέσεις είναι η περιοχή του Ιντλίμπ, η οποία συνεχίζει να ελέγχεται από τζιχαντιστές, και τα εδάφη που έχει καταλάβει η Τουρκία σε δύο φάσεις.<br /><br />Πρόπλασμα κουρδικού κράτους<br /><br />Η ύπαρξη του προπλάσματος κουρδικού κράτους στη βορειοανατολική Συρία είναι εφιάλτης για την Άγκυρα. Πολύ περισσότερο που στους Κούρδους της Συρίας κυριαρχεί και οργανωτικά και πολιτικά το τοπικό παρακλάδι του PKK, το οποίο είναι σύμμαχος των Αμερικανών και υποστηρίζεται-εξοπλίζεται από αυτούς, όπως, επίσης, και από τους Ισραηλινούς. Το μέλλον της εν λόγω περιοχής παραμένει αβέβαιο και θα καθοριστεί στο πλαίσιο της ευρύτερης διευθέτησης που κάποια στιγμή θα επιβληθεί για το μελλοντικό καθεστώς σε ολόκληρη τη Συρία. Διευθέτηση, η οποία και θα κρίνει το μέλλον και των υπό τουρκική κατοχή συριακών εδαφών.<br /><br />Αυτό, όμως, που τώρα ταράζει τον ύπνο του Ερντογάν είναι το ενδεχόμενο το Ισραήλ –με τη βοήθεια των ΗΠΑ– να παίξει δυνατά το κουρδικό χαρτί αρχικά στη βόρειο Συρία και στο δυτικό Ιράν και ενδεχομένως στη συνέχεια και στην ίδια την Τουρκία. Είναι ακριβώς αυτός ο φόβος που εξώθησε πριν λίγες εβδομάδες τον Τούρκο πρόεδρο να πραγματοποιήσει, μέσω του υπερεθνικιστή εταίρου του Μπαχτσελί, ένα πρωτοφανές πολιτικό άνοιγμα προς το κουρδικό στοιχείο της Τουρκίας μέσω του εκεί κουρδικού κόμματος, το οποίο μέχρι τότε βρισκόταν υπό διωγμό.<br /><br />Η τρομοκρατική επίθεση ενός κομάντο του ΡΚΚ εναντίον της τουρκικής αεροδιαστημικής εταιρείας, παρότι η ηγεσία του ΡΚΚ φρόντισε να πάρει κάποια απόσταση, εκ των πραγμάτων τορπίλισε το εν λόγω πολιτικό άνοιγμα, το οποίο προς το παρόν δεν έχει συνέχεια. Είναι προφανές πως ο Ερντογάν, χρησιμοποιώντας ρητορική εθνικής ενότητας απέναντι σε εξωτερικό κίνδυνο, προσπάθησε να “στεγανοποιήσει” το κουρδικό κόμμα και κατ’ επέκταση τους Κούρδους από πιθανολογούμενες κινήσεις του Ισραήλ –με τις ευλογίες των ΗΠΑ– για πρόκληση εσωτερικών συγκρούσεων στην Τουρκία.</div><div><br />Η στρατιωτική λύση<br /><br />Ας κάνουμε, όμως, ένα άλμα στο παρελθόν. Όταν στις αρχές της δεκαετίας 1990 ο Οζάλ με ανατολίτικη κομπορρημοσύνη μιλούσε για την αναδυόμενη τουρκική ζώνη επιρροής, που θα εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος, η Τουρκία ήταν ήδη καρκινοπαθής. Το εθνικοαπελευθερωτικό αντάρτικο του ΡΚΚ, που ξεκίνησε το 1984, δεν κατάφερε μόνο να αποσταθεροποιήσει την τουρκική κυριαρχία στις νοτιοανατολικές επαρχίες. Άσκησε και διαβρωτική επιρροή συνολικά στο μετακεμαλικό καθεστώς.<br /><br />Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο έδινε για δεκαετίες στον εαυτό του διαδοχικές διορίες για να επιτύχει στρατιωτική λύση. Παρότι σ’ αυτό το μέτωπο χρησιμοποίησε ό,τι καλύτερο διέθετε στο στρατιωτικό επίπεδο, παρότι δεν τσιγκουνεύτηκε ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους, δεν κατάφερε να συντρίψει τη ραχοκοκαλιά του αντάρτικου, όπως επανειλημμένως είχε εξαγγείλει. Δεν το κατάφεραν ούτε οι αλλεπάλληλες εισβολές του τουρκικού στρατού στο βόρειο Ιράκ κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.<br /><br />Υπενθυμίζω ότι ήδη από το 1994 είχαν εισβάλει 40.000 Τούρκοι στρατιώτες υπό τον στρατηγό Τσεβίκ Μπιρ (επιχείρηση “Ατσάλι”), χωρίς και πάλι να επιτύχουν τον αντικειμενικό σκοπό τους. Παρά τις σημαντικές απώλειες που όλα αυτά τα χρόνια έχει υποστεί, το ΡΚΚ έχει αποδείξει ότι μπορεί να επιβιώνει ως αντάρτικο και να προκαλεί σημαντικά πλήγματα στις τουρκικές δυνάμεις. Κι όταν ένα αντάρτικο επιβιώνει από την ένοπλη κρατική καταστολή, αυτό ουσιαστικά ισοδυναμεί με ένα είδος νίκης.</div><div><br />Κράτος-κουρελού<br /><br />Τα θύματα αυτού του 40ετούς ασύμμετρου πολέμου ξεπερνούν τις 40.000. Ένα σημαντικό ποσοστό είναι Τούρκοι στρατιώτες, ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι τραυματίες. Τεράστιο είναι και το οικονομικό κόστος αυτού του ασύμμετρου πολέμου για την Τουρκία. Έχει υπολογισθεί αθροιστικά από τουρκικές πηγές σε πολύ πάνω από 300 δισ. δολάρια. Σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθούν το μεγάλο κόστος των καταστροφών που προκαλούσαν τόσο οι επιθέσεις των ανταρτών όσο και η δράση των δυνάμεων ασφαλείας, καθώς και το κόστος από την παρακώλυση της οικονομικής δραστηριότητας στις νοτιοανατολικές επαρχίες.<br /><br />Η Τουρκία έχει εγκλωβισθεί σ’ έναν φαύλο κύκλο. Η εμμονή στην επιδίωξη στρατιωτικής λύσης και η καλλιέργεια της αντίληψης του κράτους-οχυρού αποδείχθηκαν εξόχως αντιπαραγωγικές. Η κεμαλική στρατογραφειοκρατία θεωρούσε την αναζήτηση πολιτικής λύσης παραδοχή ήττας, που εκ των πραγμάτων θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, με ανεξέλεγκτες συνέπειες για την ίδια την ακεραιότητα του τουρκικού κράτους. Θεωρούσε ότι, εάν σπάσει ο κουρδικός κρίκος, αργά ή γρήγορα θα ακυρωθεί συνολικά το δόγμα “ένα έθνος, ένα κράτος, μία γλώσσα, μία θρησκεία”. Το πουλόβερ θα αρχίσει να ξηλώνεται και μέσα από την κρίση θα αναδυθεί σιγά σιγά το μωσαϊκό των μικρασιατικών εθνοτήτων που ισοπεδώθηκαν από τον κεμαλισμό. Για την ακρίβεια, αυτό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται. Εάν ξύσουμε την επιφάνεια, η Τουρκία είναι ένα πολυεθνικό κράτος που δηλώνει ότι είναι μονοεθνικό.<br /><br />Στην πραγματικότητα, οι Τούρκοι αδυνατούν να συμβιβασθούν με την ιστορία τους. Σύμφωνα με εκτεταμένη επιστημονική έρευνα του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν (Γερμανία) με τίτλο “Εθνικές Ομάδες στην Τουρκική Δημοκρατία”, στη χώρα αυτή υπάρχουν τουλάχιστον 52 εθνικές ομάδες, με ξεχωριστά γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά. Το κουρδικό αντάρτικο δεν έφερε στην επιφάνεια μόνο το Κουρδικό Ζήτημα. Ρηγμάτωσε πολλαπλά την τουρκική κρατική ιδεολογία. Οι συμπιεσμένες μικρασιατικές εθνικές και θρησκευτικές ομάδες (όπως οι αλεβίτες) επαναδιεκδικούν την αναγνώριση και προβάλλουν την ιδιαίτερη ταυτότητά τους.</div><div><br />Η κουρδική ταυτότητα<br /><br />Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της στρατοχωροφυλακής, η χωρίς κανόνες δράση των παρακρατικών αντι-αντάρτικων ομάδων στις νοτιοανατολικές επαρχίες και οι βρόμικες επιχειρήσεις όλες τις προηγούμενες δεκαετίες δημιούργησαν με το χυμένο αίμα βαθύ χάσμα ανάμεσα στη μεγάλη πλειονότητα των Κούρδων και στο τουρκικό κράτος. Προκαλώντας με τη δράση του τη βίαιη και συχνά τυφλή κατασταλτική αντίδραση των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, το κουρδικό αντάρτικο λειτούργησε σαν καταλύτης για τη δυναμική ανάδυση του κουρδικού εθνισμού στην επικράτεια της Τουρκίας. Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν έχει επιστροφή.<br /><br />Απ’ αυτή την άποψη, το PKK έχει επιτελέσει το σημαντικότερο σκέλος της ιστορικής αποστολής του. Μέσα από τον πολυετή ένοπλο αγώνα του σφυρηλατήθηκε οριστικά και αμετάκλητα η ξεχωριστή εθνική συνείδηση των Κούρδων. Ο κουρδικός εθνισμός αναπτύσσεται δυναμικά όχι μόνο στις νοτιοανατολικές επαρχίες, αλλά και στις φτωχογειτονιές των μεγάλων πόλεων όλης της Τουρκίας, όπου έχουν καταφύγει ως εσωτερικοί μετανάστες όχι μόνο λόγω της αστυφιλίας, αλλά και λόγω της πρακτικής του βίαιου ξεριζωμού αγροτικών κουρδικών πληθυσμών της νοτιοανατολικής Τουρκίας μέσω των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων. Ας σημειωθεί ότι κατά τη διάρκειά τους έχουν καταστραφεί περίπου 4.500 κουρδικά χωριά και οικισμοί. Με άλλα λόγια, ακόμα και η απόσχιση εδαφών από τη νοτιοανατολική Τουρκία δεν θα έλυνε οριστικά το κουρδικό πρόβλημα. Το κουρδικό καρκίνωμα έχει κάνει μετάσταση.<br /><br />Το ΡΚΚ προσπαθεί να κατευθύνει τους Κούρδους εσωτερικούς πρόσφυγες να εγκατασταθούν στο τρίγωνο Μερσίνα-Άδανα-Αλεξανδρέττα. Στόχος του είναι η δημιουργία πολυάριθμων κουρδικών κοινοτήτων στην περιοχή αυτή, ώστε να δημιουργηθούν οι πληθυσμιακές προϋποθέσεις για μελλοντική κουρδική έξοδο στην Ανατολική Μεσόγειο. Με βάση επίσημα στοιχεία, ήδη η πλειονότητα του πληθυσμού της Μερσίνας (λιμάνι) είναι Κούρδοι.<br /><br />Υπενθυμίζω ότι ο Ερντογάν είχε αρχικά προσπαθήσει να προσεταιριστεί τους Κούρδους και εκλογικά για το κόμμα του, αλλά και να τους ενσωματώσει στο τουρκικό κράτος, με το σύνθημα “Τούρκοι και Κούρδοι παιδιά των Οθωμανών”. Στο ίδιο πλαίσιο, είχε κατά κόρον χρησιμοποιήσει το χαρτί του Ισλάμ, το οποίο έχει απήχηση στους συντηρητικούς θρησκευόμενους αγροτικούς κουρδικούς πληθυσμούς της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Η προσπάθειά του είχε φέρει κάποια αποτελέσματα, αλλά η άρνηση του κουρδικού κόμματος να παίξει το πολιτικό-εκλογικό παιχνίδι του, οδήγησε τον Τούρκο πρόεδρο σε μία πολιτική σκληρής καταστολής και διώξεων, η οποία διέρρηξε και τις όποιες σχέσεις είχαν δημιουργηθεί. Αυτός είναι ο λόγος που το τωρινό πολιτικό άνοιγμα είναι αμφίβολο εάν θα φέρει το επιθυμητό από αυτόν αποτέλεσμα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τραμπ, Ισραήλ και κουρδικό κράτος. Επιστρέφει ο εφιάλτης για την Τουρκία1

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Τα πρόσωπα που επέλεξε ο Τραμπ για τις θέσεις του υπουργού Εξωτερικών (Μάρκο Ρούμπιο) και Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας (Μάικ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία μας περιπαίζει στο Αιγαίο, όπου η «κόκκινη γραμμή» μας είναι αμφίβολο αν είναι και τα 6 μίλια! Τι έγινε ξανά στην Κάσο.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/01/mitsotakis_erdogan3-930x550.jpg" width="768" /><br /><br />Από τις 4 Νοεμβρίου είχαμε γράψει ότι η κυβέρνηση και το ΓΕΕΘΑ ανησυχούσαν για <a href="https://www.militaire.gr/anisychia-gia-foyrtoyna-sto-aigaio-kai-proetoimasies-toy-geetha-gia-endechomeni-klimakosi-me-tin-toyrkia-ti-symvainei/">«φουρτούνες στο Αιγαίο»</a><br /><br />Το γράφαμε έχοντας γνώση κινήσεων που είχε κάνει το ΓΕΕΘΑ και παραδόξως δεν τις γνώριζαν ούτε Αρχηγοί Γενικών Επιτελείων!!! Αυτή η μυστικότητα μάς είχε φανεί τουλάχιστον περίεργη, αλλά δυστυχώς είναι πέρα για πέρα αληθινή! Αυτά είναι πρωτόγνωρα στον χώρο της Εθνικής Άμυνας.<br /><br />Η ανησυχία Μαξίμου και ΓΕΕΘΑ είχε να κάνει με τις εργασίες του ιταλικού ερευνητικού στην περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου και πιο συγκεκριμένα πέριξ της Κάσου-Καρπάθου. Η κυβέρνηση αλλά και το ΓΕΕΘΑ ανέμεναν συνεπώς την τουρκική αντίδραση αλλά παρόλα αυυτά η πρώτη ανέμενε με μεγάλη χαρά και τον Τούρκο ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν που ήρθε τελικά στην Αθήνα. Τα «φίλε Γιώργο» και «φίλε Χακάν», έδωσαν και πήραν. Όλα είναι μέλι γάλα στα ελληνοτουρκικά, αρκεί η ελληνική κυβέρνηση να παίρνει την άδεια από την αντίστοιχη τουρκική για οτιδήποτε θέλει να κάνει στο Αιγαίο! Ακόμη και για τα αυτονόητα και τα απολύτως νόμιμα. Κυρίως γι’ αυτά που έχει δικαίωμα να κάνει η Ελλάδα. Όταν «παραβαίνουμε» αυτόν τον κανόνα, η Τουρκία στέλνει πολεμικά πλοία και αναμένει την ελληνική αντίδραση που τις περισσότερες των περιπτώσεων είναι “να επανέρθουμε εις την τάξιν”.<br /><br />Από το φθινόπωρο του 2020 μέχρι και σήμερα αυτή η αντίδραση όλο και εξασθενεί! Η εκπομπή μηνύματος αποτροπής προς την Τουρκία, μας αρέσει δεν μας αρέσει έχει πια σιγήσει!<br /><br />Χθες βράδυ όταν το militaire.gr αποκάλυψε την παρουσία των τουρκικών πλοίων στην Κάσο και την ανάκληση προσωπικού του στόλου μας (που είναι ήδη σε άμεση ετοιμότητα από τις 24 Οκτωβρίου), «πηγές» του ΥΠΕΘΑ μας έλεγαν πως…πρόκειται για «άσκηση ετοιμότητας»! Φαίνεται ότι δεν θέλουμε να εκνευρίσουμε τους Τούρκους, κάνοντας γνωστό ότι βγάζουμε τον Στόλο στο Αιγαίο.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση παγιδεύτηκε σε μια αδιέξοδη «συνεννόηση» με την Τουρκία, υπακούωντας αδιαμαρτύρητα στα «θέλω» των «συμμάχων» μας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως έχει παγιδευτεί η χώρα, όχι ο κ.Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός θα έχει καταλάβει για τα καλά ότι η επιλογή του για διάλογο με τον Ερντογάν δεν έχει προσφέρει απολύτως τίποτα στη χώρα. Αντιθέτως ευεργέτησε την Τουρκία που με δικό μας συγχωροχάρτι μιλά με όλους και παίρνει ότι θέλει. Το μόνο που μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπή αυτής της κατάστασης είναι η υπερκινητικότητα και το διαρκές «διπλό παιχνίδι» που παίζει ο Ερντογάν. Τίποτα άλλο.<br /><br />Στο Μαξίμου παριστάνουν ότι «δεν τρέχει και τίποτα σοβαρό», γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως αν κάνουν μισό βήμα πίσω στο «ναρκοπέδιο» του ελληνοτουρκικού διαλόγου που μόνοι τους μπήκαν, μπορεί να τιναχθούν στον αέρα. Για κάποιους λόγους που μόνο στο στενό πυρήνα της κυβέρνησης γνωρίζουν, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να βρεθούν στη θέση του διαχειριστή μιας ελληνοτουρκικής κρίσης! Δεν μπορούν; Δεν αισθάνονται ικανοί; Φοβούνται; Έχουν δεσμεύσεις; Ότι κι αν ισχύει, οι Τούρκοι έχουν «μυρίσει» την αδυναμία μας και «παίζουν» μαζί μας.<br /><br />Με λίγα λόγια μπήκαμε μόνοι μας στη γωνία…<br /><br />Όλα αυτά απαντούν εμπράκτως σε όσους με πολύ θράσος περιφέρονται και μιλούν για «υπερπατριώτες»… Όσους γράφουν με έπαρση εναντίον όσων ανησυχούν, κατηγορώνντας τους για «φαντασιώσεις». Όσους αραδιάζουν ψέματα στον κόσμο, διαβεβαιώνοντας τον ότι «τίποτα δεν μας έχει φέρει πίσω από την κόκκινη γραμμή μας». Δεν λένε ότι αυτή η κόκκινη γραμμή είναι πλέον αυστηρά τα 6 ναυτικά μίλια αν και στην Κάσο έχει πάει και παρακάτω!<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία μας περιπαίζει στο Αιγαίο, όπου η «κόκκινη γραμμή» μας είναι αμφίβολο αν είναι και τα 6 μίλια! Τι έγινε ξανά στην Κάσο.

Από τις 4 Νοεμβρίου είχαμε γράψει ότι η κυβέρνηση και το ΓΕΕΘΑ ανησυχούσαν για «φουρτούνες στο Αιγαίο» Το γράφαμε έχοντας γνώση κινήσεων που...

Διαβάστε την συνέχεια

Αφού η Ελλάδα σιωπά, ανέλαβε ο Βέμπερ – Κολλά τον Ράμα στον τοίχο.

<div><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/07/Beleris.jpg"><img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/07/Beleris.jpg" width="730" /></a></div><br />Επιστολή προς τον πρωθυπουργό της Αλβανίας Έντι Ράμα, με την οποία καταδικάζει έντονα το περιστατικό λεκτικής και σωματικής επίθεσης κατά του ευρωβουλευτή της ΝΔ και του ΕΛΚ Φρέντη Μπελέρη απέστειλε ο πρόεδρος του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ.<br /><br />Ο Βέμπερ αναφέρεται στην επίθεση που έλαβε χώρα στις 29 Οκτωβρίου στην Αλβανία, κατά τη διάρκεια επίσημης αποστολής της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Σταθεροποίησης και Συνεργασίας ΕΕ-Αλβανίας, όταν ο Μπελέρης δέχτηκε επίθεση με αυγά.<br /><br />Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες για το περιεχόμενο της επιστολής, ο κ. Βέμπερ, αφού υπογραμμίζει ότι «ο ευρωβουλευτής, με τη διπλωματική ιδιότητα του μέλους αυτής της αποστολής της Αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δέχθηκε λεκτική και σωματική επίθεση από έναν διαδηλωτή κατά την έξοδο του από το αλβανικό Κοινοβούλιο», επισημαίνει ότι «δεν ελήφθησαν μέτρα για να αποτραπεί αυτή η ντροπιαστική επίθεση εναντίον ενός ευρωβουλευτή εν μέσω της επίσημης αποστολής του».<br /><br />Τονίζει, δε, ότι «κατά τη διάρκεια του περιστατικού, υπήρξε αξιοπρόσεκτη απουσία οποιασδήποτε μορφής κρατικής προστασίας», προσθέτοντας ότι «αν υπήρχε οποιαδήποτε κρατική προστασία και είχαν παρασχεθεί ικανοποιητικές δικλίδες ασφαλείας από το αλβανικό κράτος, αυτό το απαράδεκτο περιστατικό θα μπορούσε να είχε αποτραπεί».<br /><br />Σε άλλο σημείο της επιστολής του, ο πρόεδρος του ΕΛΚ σημειώνει ότι «η λεκτική και σωματική επίθεση κατά του κ. Μπελέρη μπροστά στο αλβανικό Κοινοβούλιο συνιστά αποτυχία του κράτους υποδοχής να εγγυηθεί την ασφάλεια και την ακεραιότητα ενός εκλεγμένου εκπροσώπου των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τη διάρκεια επίσημης αποστολής, αψηφώντας τις σχετικές κατευθυντήριες διεθνείς διατάξεις σχετικά με τις διπλωματικές σχέσεις».<br /><br />«Λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα αυτού του περιστατικού, το οποίο καταδικάζω έντονα, σας καλώ να διασφαλίσετε ότι παρόμοια περιστατικά δεν θα συμβούν στο μέλλον, τιμώντας τις διεθνείς σας δεσμεύσεις, σε συμμόρφωση με την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας», καταλήγει στην επιστολή του ο κ. Βέμπερ.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Αφού η Ελλάδα σιωπά, ανέλαβε ο Βέμπερ – Κολλά τον Ράμα στον τοίχο.

Επιστολή προς τον πρωθυπουργό της Αλβανίας Έντι Ράμα, με την οποία καταδικάζει έντονα το περιστατικό λεκτικής και σωματικής επίθεσης κατά το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ κίνδυνος για την Ελλάδα από την εκλογή του Τραμπ.

<div><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/US-TURKEY.jpg"><img height="426" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/US-TURKEY.jpg" width="730" /></a></div><div><br /></div>Του<b> Ζαχαρία Μίχα</b><br />Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Πολύ μελάνι χύνεται ήδη για την ερμηνεία της αποτυχίας να εντοπιστεί εγκαίρως η τάση. Στην Ελλάδα, είναι λογικό να διεξάγεται δημόσια συζήτηση με αντικείμενο τις δυνητικές επιπτώσεις της αλλαγής ενοίκου στον Λευκό Οίκο. Δικαιολογημένα, όλοι επικεντρώνουν στα ελληνοτουρκικά.<br /><br />«Λες κι αν εξέλειπε ως διά μαγείας η Τουρκία από τον χάρτη, η γεωγραφική θέση – σταυροδρόμι της Ελλάδας θα έπαυε να την εμπλέκει στους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των ισχυρών», όπως επιχειρηματολόγησα προσφάτως σε άλλη παρέμβαση για το θέμα. Ωστόσο, ο πυρήνας του ζητήματος υφίσταται και καλώς τον συζητούμε. Θα επιχειρήσω να προσθέσω ένα μικρό λιθαράκι στη δημόσια συζήτηση, διότι σοβαρό ζήτημα υπάρχει. Νομίζω ότι απλά δεν έχει εντοπιστεί.<br /><br />Η πραγματική απειλή για την Ελλάδα προέρχεται από τον συνδυασμό της κοσμοθεωρίας του Τραμπ και της ιδιοσυγκρασίας του. Να το εξηγήσω. Δεν έχει κρύψει ποτέ την προτίμησή του για μεγαλύτερα περιθώρια ελευθερίας στη λήψη αποφάσεων, συγκριτικά με αυτά που εξασφαλίζουν τα «checks and balances» στο σύστημα εξουσίας των ΗΠΑ. Αυτό έχει ερμηνευθεί ως θετική προδιάθεση απέναντι στους «αυταρχικούς ηγέτες» του πλανήτη. Πούτιν, Σι, Όρμπαν, Ερντογάν, είναι τα βασικά παραδείγματα που χρησιμοποιούνται, αν και προδήλως απλουστευτικά, αφού κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.<br /><br />Στην Ελλάδα, προφανώς έχουμε λόγο να μας απασχολεί η εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων στην εποχή Τραμπ, αφού είναι βέβαιο ότι οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν να χειραγωγήσουν την εξέλιξη προς όφελός τους. Το ίδιο είχαν κάνει και όταν εξελέγη ο Τζο Μπάιντεν. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι η θετική προδιάθεση Τραμπ απέναντι στους προαναφερθέντες ηγέτες, υποκρύπτει έμμεση αποδοχή του πολυπολικού χαρακτήρα του σύγχρονου διεθνούς συστήματος!<br /><br />Εδώ υπεισέρχεται ο παράγων «ιδιοσυγκρασία Τραμπ», για να προσθέσει το «αρκεί να αναγνωρίζονται οι ΗΠΑ υπό την ηγεσία του ως αδιαμφισβήτητος πρώτος -έστω- μεταξύ ίσων». Ας βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση των ενδιαφερομένων, Ρώσων, Κινέζων, Τούρκων, κ.λπ. Από τη στιγμή που έστω προς το παρόν αυτό εν πολλοίς αποτυπώνει την πραγματικότητα και έχουν ταχθεί υπέρ ενός άτυπου «διευθυντηρίου» που θα ρυθμίζει την παγκόσμια ισορροπία, με σεβασμό στα συμφέροντα ενός εκάστου, για ποιον λόγο να μην προσαρμοστούν;<br /><br />Αυτή η διαπίστωση αντιπροσωπεύει την αθέατη ουσία του πραγματικού προβλήματος για την Ελλάδα. Εάν υπάρξει προσεχώς τέτοια διαρρύθμιση στο πεδίο της παγκόσμιας ασφάλειας, ο τουρκικός αναθεωρητισμός μπορεί να ανέβει πίστα.<br /><br />Καταληκτικά, τα προαναφερθέντα σημαίνουν ότι προσωπικότητες σαν τον Τραμπ, αναγνωρίζουν και σέβονται μόνο την ισχύ και τη βούληση χρήσης της. Εξ αντιδιαστολής, δεν εκτιμούν όσους αναζητούν προστάτες δίνοντας την εντύπωση ότι αναζητούν σε ποιον αναθέσουν την επίλυση του προβλήματος ασφαλείας τους. Αποτελούν «μαλακό» στόχο. Ας το λάβουμε σοβαρά υπόψη. Η συνταγή είναι απλή: Οικοδόμηση ουσιαστικής στρατιωτικής ισχύος και ισχυρές περιφερειακές συμμαχίες. Αυτές θα θέσουν προσκόμματα σε ενδεχόμενες σκέψεις Τραμπ, οι οποίες θα μεροληπτούν υπέρ του Ερντογάν.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ κίνδυνος για την Ελλάδα από την εκλογή του Τραμπ.

Του  Ζαχαρία Μίχα Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Πολύ μελάνι χύνεται ήδη για την ερμηνεία της αποτυχίας να εντοπιστεί εγκαί...

Διαβάστε την συνέχεια

Τριπλασιασμός δυνάμεων σε Εβρο, νησιά. Η νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/09/LEOPARD-1A5-FIRES-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/09/LEOPARD-1A5-FIRES-790x400.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σε μικρότερο μέγεθος, αλλά μεγαλύτερη ισχύ πυρός οδηγεί η νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων που παρουσίασε χθες ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας.</span></h3><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Μια συνολική αλλαγή στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων προβλέπει η νέα Δομή Δυνάμεων που παρουσίασε χθες ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας.<br /><br />Η χθεσινή παρουσίαση της νέας Δομής Δυνάμεων από τον κ. Δένδια επιβεβαιώνει πλήρως την «Κ», η οποία τις προηγούμενες δύο ημέρες παρουσίασε βασικά στοιχεία του σχεδιασμού για την περίοδο 2024-2035.<br /><br />Στο επίκεντρο του σχεδιασμού βρίσκεται ένα τρίπτυχο το οποίο προβλέπει: Κατάργηση άχρηστων και άδειων μονάδων μέσω συγχωνεύσεων, μείωση του περιττού δημοσιονομικού κόστους, και εξοπλιστικά με κατεύθυνση την τεχνολογία αιχμής και την ποιότητα των συστημάτων, ακόμα και σε τομείς που σήμερα η Ελλάδα υστερεί, όπως στο σκέλος της αντιαεροπορικής άμυνας.<br /><br />Ο νέος στρατός θα είναι, σύμφωνα με αυτόν τον σχεδιασμό, μικρότερος σε μέγεθος, αλλά με μεγαλύτερη ισχύ πυρός, τακτική ευελιξία και άρτιο εξοπλισμό. Σκοπός είναι να παρακαμφθεί η παρωχημένη λογική της κίνησης σε μεγάλους σχηματισμούς, αλλά να εκτελούνται επιχειρήσεις από μικρές μηχανοκίνητες μονάδες που θα διαθέτουν δυνατότητες χρήσης αλλά και αντιμετώπισης drones.<br /><br />Κατάργηση 30 σχηματισμών<br /><br />Από συνολικά 837 στρατόπεδα και μονάδες που λειτουργούν, θα συγχωνευθούν άμεσα (εντός του 2025) 132, απομένουν δηλαδή 705. Ο κ. Δένδιας μιλώντας χθες στους βουλευτές σημείωσε ότι σε περίπτωση που εξοικονομηθούν πόροι από αυτές τις αρχικές συγχωνεύσεις μονάδων, τίθεται στόχος για κλείσιμο ακόμα 250 μονάδων. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτές οι συγχωνεύσεις ουσιαστικά έχουν ως στόχο να κλείσουν στρατόπεδα «σφραγίδες» που δεν εξυπηρετούν ουδεμία επιχειρησιακή αναγκαιότητα, παρά μόνον εξασφαλίζουν κάποιες πρόσθετες διοικήσεις. Πρόκειται, εν ολίγοις, για μονάδες-κελύφη. Οι συγχωνεύσεις 30 σχηματισμών έχουν ως στόχο να δημιουργήσουν μονάδες με υψηλή στελέχωση, μεγαλύτερη δύναμη πυρός.<br /><br />Η μείωση των στρατοπέδων θα αυξήσει το ποσοστό στελέχωσής τους σε καιρό ειρήνης στο 70%, ενώ σήμερα, ακόμα και σε κρίσιμες παραμεθόριες περιοχές, ο αριθμός αυτός κινείται μεταξύ 20%-30%. Ενώ, την ίδια στιγμή, σε μονάδες που λειτουργούν αποκλειστικά ως δημόσιες υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση των ντόπιων, οι επανδρώσεις προσεγγίζουν το 100% και σε μια μονάδα στην Πελοπόννησο η πληρότητα ξεπερνάει το 130%.<br /><br />Τι σημαίνει, όμως, μονάδες-κελύφη; Πολλοί σχηματισμοί λειτουργούν με πολύ χαμηλή πληρότητα. Πρόκειται στην πραγματικότητα για τάγματα που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Σε αυτές τις μονάδες βασικός υπολογισμός (γραφειοκρατικός) ήταν έως τώρα ότι σε περίπτωση κρίσης, η στελέχωση θα αυξηθεί κατακόρυφα, προς το επιθυμητό 70%, προκειμένου να εκπληρωθεί ο στόχος της αντίδρασης. Η νέα Δομή Δυνάμεων έχει ως κεντρική παραδοχή τη σύγχρονη πραγματικότητα που υπαγορεύει ότι σε περίπτωση κρίσης, όλα θα κριθούν πολύ γρήγορα, σίγουρα στο πρώτο 24ωρο και όχι σε τρία, ώσπου να ολοκληρωθεί η επιστράτευση.<br /><br />Θα συγχωνευθούν 132 στρατόπεδα εντός του 2025 με στόχο να κλείσουν μονάδες «σφραγίδες» που δεν εξυπηρετούν ουδεμία επιχειρησιακή αναγκαιότητα, παρά μόνον εξασφαλίζουν πρόσθετες διοικήσεις.<br /><br />Για τον σκοπό αυτό, στις συγχωνεύσεις που θα προχωρήσουν άμεσα βρίσκονται στο επίκεντρο οι μονάδες του Εβρου και των νησιών του Αιγαίου, όπου οι στελεχώσεις σε επίπεδο ταξιαρχίας θα πρέπει να προσεγγίσουν άμεσα τον επιθυμητό στόχο του 70%. Σύμφωνα με απόλυτα αξιόπιστες πηγές της «Κ», στον Εβρο και στα νησιά η μαχητική ισχύς των μονάδων θα αυξηθεί κατά δύο και τρεις φορές με βάση τον νέο σχεδιασμό.<br /><br />Στις μονάδες που βρίσκονται στη βόρεια μεθόριο της χώρας θα επέλθει, ακόμα, ένας εξορθολογισμός, καθώς αναθεωρείται η ανάγκη ύπαρξης μονάδων που βρίσκονταν πάνω σε δύσβατες περιοχές, με βάση τον σχεδιασμό του από Βορρά κινδύνου. Θα ληφθεί υπόψη η σύγχρονη πραγματικότητα, με τη μετακίνηση προσωπικού προς τις μονάδες που βρίσκονται κοντά στον άξονα της Εγνατίας Οδού που ενώνει τα δύο άκρα του Βορρά της χώρας. Οι μονάδες με χαμηλή στελέχωση σε ορεινές περιοχές θα συγχωνευθούν.<br /><br />Στην παρούσα φάση ο τρέχων σχεδιασμός έχει ως αποκλειστικό στόχο την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος του Στρατού, με μονάδες που θα είναι στιβαρές και όχι κενές περιεχομένου διοικήσεις. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για μείωση των ανωτάτων προκειμένου να μειωθεί η δυσλειτουργική αναλογία αξιωματικών προς υπαξιωματικούς (θα έπρεπε να είναι ένας αξιωματικός προς 9 υπαξιωματικούς και δεν αγγίζει την αναλογία 1 προς 1,5). Κάτι τέτοιο είναι πιο μακροπρόθεσμο και θα απαιτούσε νομοθέτηση διαφορετικού τρόπου προαγωγών και αμοιβών και, βεβαίως, πύκνωση των τάξεων των σχολών των υπαξιωματικών οι οποίοι θα έφταναν το ανώτατο έως τον βαθμό του ανθυπασπιστή. Η μείωση, σε αρχικό στάδιο, των ταξιάρχων από τους 98 στους 88, είναι στο μυαλό του κ. Δένδια, ωστόσο οι συγκεκριμένες αλλαγές απαιτούν χρόνο. Οι ταξίαρχοι που θα περισσέψουν από τις τρέχουσες συγχωνεύσεις δεν θα αποστρατευθούν, αλλά θα οδηγηθούν σε άλλες υπηρεσίες.<br /><br />Η νέα Δομή Δυνάμεων προβλέπει και αλλαγές στη θητεία και την εφεδρεία, αλλά και αναβάθμιση της μέριμνας για το προσωπικό με μεταρρύθμιση των στρατιωτικών νοσοκομείων και δημιουργία υποστηρικτικού μηχανισμού στρατιωτικής οικογένειας.<br /><br />Στο ΚΥΣΕΑ<br /><br />Μετά την παρουσίαση της φιλοσοφίας της νέας Δομής Δυνάμεων στη Βουλή, αυτή θα εγκριθεί στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΚΥΣΕΑ) σε προσεχή συνεδρίαση. Δεν αποτελεί νόμο. Υπέρ της νέας Δομής Δυνάμεων εξέφρασαν θετική γνώμη η Ν.Δ. και οι Σπαρτιάτες. Από το ΠΑΣΟΚ εκφράστηκαν κάποιες επιφυλάξεις, κυρίως ως προς το περιεχόμενο των εξαγγελιών του κ. Δένδια. Ο τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Κατρίνης εξέφρασε τη διαφωνία του για τη φημολογούμενη μείωση προσωπικού, λέγοντας ότι δεν ήταν ξεκάθαρη η ενημέρωση από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, ενώ έθεσε έντονους προβληματισμούς και σχετικά με τη μείωση των μονάδων.<br /><br />Εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 12,8 δισ.<br /><br />Κατά τη χθεσινή ενημέρωση της Βουλής ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας αναφέρθηκε σε μια σειρά από εξοπλιστικά προγράμματα που θα ωριμάσουν και θα αναπτυχθούν τα επόμενα χρόνια. Επίκεντρο του σχεδιασμού, όπως η «Κ» έχει γράψει επανειλημμένως, αποτελεί η δημιουργία ενός θόλου αντιαεροπορικής άμυνας πολλαπλών επιπέδων, που θα «κλείνει» ενδοχώρα και Αιγαίο, με προϋπολογισμό περί τα 2 δισ. ευρώ και το Ισραήλ να διαδραματίζει ρόλο-κλειδί. Η «Κ» αναφέρθηκε σε αυτό λεπτομερώς τόσο χθες όσο και σε προηγούμενα ρεπορτάζ. Αναφερόμενος στο Πολεμικό Ναυτικό ο κ. Δένδιας σημείωσε ότι τα επόμενα 10 χρόνια μπορεί να έρθουν στην ελληνική ναυπηγική βιομηχανία περί τα 6-7 δισ. ευρώ. «Είναι ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ, είναι ο εκσυγχρονισμός των υποβρυχίων, είναι ο εκσυγχρονισμός των πυραυλακάτων (σ.σ. κλάση Ρουσέν), είναι η νέα φρεγάτα Constellation που σχεδιάζεται μαζί με τις ΗΠΑ. Είναι η νέα κορβέτα που σχεδιάζεται μαζί με την Ε.Ε., είναι τα νέα υποβρύχια για τα οποία έχουμε μπει σε αρχικές συζητήσεις», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Δένδιας. Μάλιστα, προανήγγειλε εικοσαετές εξοπλιστικό, το οποίο θα είναι έτοιμο στις αρχές του νέου έτους και θα κατατεθεί προς έγκριση από τη Βουλή.<br /><br />Στην Πολεμική Αεροπορία ο κ. Δένδιας έκανε λόγο για ομογενοποίηση των τύπων προκειμένου να υπάρξει μια οροφή 200 μαχητικών αεροσκαφών, με F-16 Viper, Rafale και F-35. «Αυτό θα μας επιτρέψει τεράστιες οικονομίες κλίμακας, απελευθέρωση ανθρωπίνων πόρων ώστε να μπορέσουμε να συντηρήσουμε την ισχυρότερη αεροπορία που είχαμε ποτέ. Είναι περίπου κατά 30 αεροπλάνα σε αριθμό μικρότερη, σε ισχύ είναι 3-4 φορές ισχυρότερη από οτιδήποτε είχαμε ποτέ», ανέφερε ενδεικτικά ο υπουργός Εθνικής Αμυνας.<br /><br />Στον τομέα των drones, αλλά και των συστημάτων αντιμετώπισής τους (anti-drones) ο κ. Δένδιας έδωσε ιδιαίτερη σημασία και στις δυνατότητες παραγωγής από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, κάνοντας μάλιστα αναφορά στο επιτυχές σύστημα «Κένταυρος» που ανέπτυξε η ΕΑΒ και χρησιμοποιείται από τις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ του Π.Ν., οι οποίες συμμετέχουν τους τελευταίους μήνες στην επιχείρηση «Ασπίδες» στο κόλπο του Αντεν. Ο ευρύτερος σχεδιασμός, ανέφερε ο κ. Δένδιας, περιλαμβάνει και την παραγωγή μη επανδρωμένων οχημάτων σε στεριά, θάλασσα, αέρα και υποβρύχια. Επιπλέον, για τον Στρατό Ξηράς προβλέπεται να παραμείνουν σε ενέργεια μόνο άρματα μάχης τρίτης γενιάς.<br /><br />Ο κ. Δένδιας προχώρησε και σε αναφορές σχετικά με το οικονομικό κόστος όλων όσα προβλέπονται τα επόμενα χρόνια. Οι ανειλημμένες υποχρεώσεις για το διάστημα 2024-2035 ανέρχονται στα 12,8 δισ. ευρώ. Ενώ θα πρέπει να προτεραιοποιηθεί και να σχεδιαστεί ένας κατάλογος συνολικά 852 αυτοτελών προγραμμάτων συνολικού προϋπολογισμού 53 δισ. ευρώ.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τριπλασιασμός δυνάμεων σε Εβρο, νησιά. Η νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σε μικρότερο μέγεθος, αλλά μεγαλύτερη ισχύ πυρός οδηγεί η νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων που παρουσίασε χθες ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας. Βα...

Διαβάστε την συνέχεια