Οι Τούρκοι εξοπλίζονται για μείζονα κρίση σε Αιγαίο-Αν. Μεσόγειο: Επιτυχής εκτόξευση πυραύλου ATMACA - Τέλος oι Harpoon για την Άγκυρα

<img alt="Image" class="" height="420" src="https://pbs.twimg.com/media/E4L7MkKWUAUip8A?format=jpg&name=4096x4096" style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #222222; display: block; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; height: auto; margin-bottom: 21px; max-width: 100%;" width="640" /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σταδιακή αμυντική αποδέσμευση Τουρκίας από ΗΠΑ</span></h3>Η Άγκυρα πραγματοποίησε την πρώτη βολή κατευθυνόμενου βλήματος επιφανείας-επιφανείας ATMACA με πολεμική κεφαλή από την κορβέτα KINALIADA (F514) του Τουρκικού Ναυτικού εναντίον παροπλισμένου πλοίου στο Πεδίο Βολής Σινώπης!<br /><br />Ο στόχος επιφανείας ήταν το παροπλισμένο ISIN (A589) ενώ τουρκικές πηγές αναφέρουν πως υπήρξε συμμετοχή και καταγραφή της εκτόξευσης από το USV ULAQ.<div><br />Σταδιακή αποδέσμευση Τουρκίας από ΗΠΑ<br /><br />Η εκτόξευση αυτή αποτελεί ορόσημο για τρεις λόγους: Πρώτον και σημαντικότερο, η Τουρκία “τελειώνει” σταδιακά με τον αμερικανικό HARPOON ενώ μαζί με την “ωρίμανση” και των υπόλοιπων εξοπλιστικών τους προγραμμάτων εισέρχεται σε φάση αποδέσμευσης από την Δύση και τις ΗΠΑ.<br /><br />Επιπλέον, σταδιακά εισερχόμαστε σε ένα πλαίσιο όπου η Τουρκία θα δημιουργεί απανωτές κρίσεις στην Αν. Μεσόγειο με τις ΗΠΑ ανήμπορες να αντιδράσουν διπλωματικά απλά και μόνο με χρήση εξοπλιστικών απειλών πχ εμπάργκο..<br /><br />Σημειώνεται ότι η εμβέλεια του πυραύλου κυμαίνεται μεταξύ 280 και 360 χλμ.<br /><br />Οι ελληνικές κυβερνήσεις με την χαρακτηριστικά διαχρονική τους εξοπλιστική αδράνεια φρόντισαν να αποθρασυνθούν οι Τούρκοι.<br />Δηλώσεις Ερντογάν για την επιτυχή δοκιμή του πυραύλου ATMACA <br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανακοίνωσε πως ο τουρκικός κατευθυνόμενος πύραυλος ATMACA, που βάλλει εναντίον εχθρικών πλοίων, πέτυχε έναν επιφανειακό στόχο κατά την τελευταία δοκιμή πριν τεθεί στη διάθεση των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Συγκεκριμένα, σύμφωνα με σχετική ανάρτηση στο Twitter, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έγραψε:<br /><br />«Το χαλύβδινο σπαθί της πατρίδας μας, ο πύραυλος ATMACA, χτύπησε για πρώτη φορά έναν στόχο που έμοιαζε με πλοίο κατά την τελευταία δοκιμή, σήμερα, πριν τεθεί σε λειτουργία».<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1405948928915353602" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=warnews2471&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VtYmVkX2NsaWNrYWJpbGl0eV8xMjEwMiI6eyJidWNrZXQiOiJjb250cm9sIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1405948928915353602&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwarnews247.gr%2Foi-tourkoi-exoplizontai-gia-meizona-krisi-se-aigaio-an-mesogeio-epitychis-ektoxefsi-pyravlou-atmaca-telos-oi-harpoon-gia-tin-agkyra-vinteo%2F&sessionId=43791268ed8d74b14646665c29d660507fd2a022&siteScreenName=warnews2471&theme=light&widgetsVersion=82e1070%3A1619632193066&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 624px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"></p>Το πρόγραμμα ATMACA<br /><br />Το πρόγραμμα ATMACA ξεκίνησε το 2009 με τον τουρκικό πύραυλο να έχει εμβέλεια 280-360 χλμ, μέγιστη ταχύτητα 0,8-0,85 Mach και να διαθέτει αισθητήρα ενεργού ραντάρ.<br /><br />Το πυραυλικό σύστημα ATMACA θα χρησιμοποιείται κατά στόχων ξηράς και επιφανείας, έχει ως βασικό ανάδοχο την Roketsan με την συνεργασία των Aselsan και ArMerKom. Στο σχέδιο αυτό η Aselsan παράγει την κεφαλή αναζήτησης RF και η ArMerKom το σύστημα ελέγχου πυρός.<br /><br />Το σύστημα Atmaca θα χρησιμοποιηθεί στις κορβέτες τύπου Milgem και στις φρεγάτες τύπου Gabya, που είναι εξοπλισμένες με το αναπτυγμένο από την Havelsan σύστημα διοίκησης μάχης GENESİS.<br /><br />Το τουρκικό βλήμα μοιάζει εξωτερικά σε μεγάλο βαθμό με τον αμερικανικό πύραυλο που πρόκειται να αντικαταστήσει. Το τουρκικό βλήμα έχει δύο ζεύγη πτερυγίων με μικρές κεραίες σε κάθε πτέρυγα, τοποθετημένα σε θέση χιαστή στο κέντρο σχεδόν της ατράκτου του πυραύλου, καθώς και δύο ακόμη ζεύξη με μικρότερων διαστάσεων πτέρυγες ακριβώς στο πίσω τμήμα του βλήματος.<br /><br />Για την εκτόξευση του βλήματος χρησιμοποιείται ένας πυραυλοωθητής ο οποίος απορρίπτεται μετά την αρχική φάση της εκτόξευσης.<br /><br />Ο ATMACA έχει μήκος 6 μέτρα, διάμετρο 350 χιλιοστά, άνοιγμα πτερύγων 1,4 μέτρα και βάρος 800 κιλά και θα εξοπλίσει όλες τις τουρκικές κορβέτες (Ada), φρεγάτες (TF-100) και αντιτορπιλικά (TF-2000).<br /><br />Θα μπορεί να πλήττει και επίγειους στόχους, σταθερούς ή κινητούς<br /><br />Η πολεμική κεφαλή του πυραύλου φτάνει τα 200 κιλά συγκρίσιμη με αυτή των πυραύλων RGM-84L Harpoon, SSM-700K και του κινεζικού C-802 οι οποίοι διαθέτουν πολεμικές κεφαλές βάρους 224 κιλά, 230 κιλά και 190 κιλά αντίστοιχα..<br />Δεν χρειάζονται πλέον τους HARPOON<br /><br />Στόχος είναι με το πυραυλικό σύστημα Atmaca να εξοπλιστούν επίσης και τα πλοία και υποβρύχια που τώρα χρησιμοποιούν τους HARPOON. Αρχικά αναμένεται το σύστημα Atmaca να είναι ισοδύναμο των πυραύλων Exocet, ενώ προβλέπεται να έχει τις ιδιότητες των Harpoon Blok II ή ακόμη καλύτερες.<br /><br />Ο πύραυλος αυτός διαθέτει σύστημα Data-Link, σύστημα πλοήγησης INS/GPS και έχει βεληνεκές 120 μιλίων (190 χλμ +)<br /><br />Η παρούσα έκδοση του πυραύλου έχει κωδικοποιηθεί ως ATMACA Block1 και είναι εξοπλισμένη με τον γαλλικό κινητήρα TR40 turbojet της εταιρείας Safran, ενώ η δεύτερη έκδοση του πυραύλου ο ATMACA Block2 διαθέτει τουρκικό κινητήρα Kale 3500 της εταιρείας Kalekalip και έχει δυνατότητα πλήγματος ακόμη και σε χερσαίους στόχους, όπως ο αμερικανικός πύραυλος RGM-84L Harpoon Block II τον οποίο και θέλουν να αντικαταστήσουν.<br /><br />Δηλαδή οι Τούρκοι “αυτονομούνται” σε μεγάλο βαθμό πλέον στις αμυντικές τους προμήθειες.<br /><br />Δείτε βίντεο και εικόνες<br /><br /><img height="311" src="https://pbs.twimg.com/media/E4N7iG-X0AItuat?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><br /><img height="311" src="https://pbs.twimg.com/media/E4N7idiXEAQED7B?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><br /><img height="311" src="https://pbs.twimg.com/media/E4N7i34X0AEDGHt?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><br /><img height="427" src="https://pbs.twimg.com/media/E4L7MkKXEAAGacr?format=jpg&name=4096x4096" width="640" /><br /><br /><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Τούρκοι εξοπλίζονται για μείζονα κρίση σε Αιγαίο-Αν. Μεσόγειο: Επιτυχής εκτόξευση πυραύλου ATMACA - Τέλος oι Harpoon για την Άγκυρα

Σταδιακή αμυντική αποδέσμευση Τουρκίας από ΗΠΑ Η Άγκυρα πραγματοποίησε την πρώτη βολή κατευθυνόμενου βλήματος επιφανείας-επιφανείας ATMACA μ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Αν είσαι μάνα που πονεί πες μας ποια είναι η …Σουρανή» * (Οι ελληνο-τουρκικές σχέσεις μετά την σύνοδο του ΝΑΤΟ)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://tomanifesto.gr/wp-content/uploads/2021/06/12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="427" src="https://tomanifesto.gr/wp-content/uploads/2021/06/12.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Ο Ερντογάν έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος από το ταξίδι του στις Βρυξέλλες αφού, άλλωστε, μετά το ΝΑΤΟ, πήγε κατευθείαν στο Αζερμπαϊτζάν για να παρουσιαστεί και ως εγγυητής της σταθερότητας στον Καύκασο.<br /><br />Δεν ήταν μόνον η συνάντηση του με τον Τζο Μπάιντεν που πήγε καλά.<br /><br />«Έσπασε τον πάγο» με τον Μακρόν ο οποίος μέσα σε «ειρηνική ατμόσφαιρα» (αφού προηγουμένως πούλησε σε εμάς τα Rafale) διαβεβαίωσε τον Τούρκο πρόεδρο για το νέο ξεκίνημα των σχέσεων Γαλλίας-Τουρκίας και του εγγυήθηκε ότι στην Γαλλία ζούνε επίσης ειρηνικά εκατομμύρια μουσουλμάνοι.<br /><br />Εξίσου καλά εξελίχθηκαν οι συναντήσεις του Ερντογάν με την Μέρκελ (αλλοίμονο!) και με τον Μπόρις Τζόνσον.<br /><br />Ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από την συνάντησή του με τον Ερντογάν ώστε ανέβασε tweet για να προαναγγείλει ισπανό-τουρκική σύνοδο κορυφής και ισπανό-τουρκικό επιχειρηματικό forum.<br /><br />Ο Ερντογάν συναντήθηκε επίσης και με τον Ολλανδό (άλλοι... «φιλέλληνες») πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε.<br /><br />Για την συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό ελάχιστα έγιναν γνωστά από ελληνικής πλευράς.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιορίστηκε σε ένα τυπικό tweet ως να επρόκειτο για διπλωματική συνάντηση ρουτίνας.<br /><br />Το αμέσως λιγότερο (στην διπλωματική και μηντιακή διαβάθμιση) θα ήταν να την αγνοήσει τελείως.<br /><br />Έτσι η συνέχεια των ελληνο-τουρκικών σχέσεων (στην ουσία των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος της πατρίδας μας) είναι πλέον αρμοδιότητας… Σουρανή!<br /><br />Η πρέσβης κυρία Ελένη Σουρανή είναι διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού.<br /><br />Παραβρέθηκε στην συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν όχι για να κάνει την μεταφράστρια όπως επισήμως ανακοινώθηκε.<br /><br />Άλλωστε, σύμφωνα με το βιογραφικό της, δεν μιλάει τουρκικά.<br /><br />Παραβρέθηκε στην συνάντηση μαζί με τον προεδρικό σύμβουλο Ιμπραχίμ Καλίν για να συνεχίσουν τον διάλογο που ξεκίνησαν (τότε μυστικά) στο Βερολίνο στις 12 Ιουλίου 2020.<br /><br />Εκείνη την μυστική συνάντηση είχε αποκαλύψει ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου στις 14 Ιουλίου 2020.<br /><br />Κατά διαβολική σύμπτωση το «κάρφωμα» Τσαβούσογλου έγινε ακριβώς 11 μήνες πριν από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο ΝΑΤΟ (στις 14 Ιουνίου 2021) στην οποία το δίδυμο Σουρανή-Καλίν επανήλθε.<br /><br />Επίσης κατά διαβολική σύμπτωση μόλις δώδεκα ημέρες μετά από εκείνη την διπλωματική αποστολή της πρέσβεως Ελένης Σουρανή στο Βερολίνο ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί (στις 24 Ιουλίου 2020).<br /><br />Η εποχή Σουρανή στην αντιμετώπιση των τουρκικών διεκδικήσεων παρουσίασε τα πρώτα δείγματα γραφής στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η ενημέρωση για την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν έγινε όχι βέβαια από το tweet του πρωθυπουργού.<br /><br />Αλλά από τον Ερντογάν ο οποίος έδωσε συνέντευξη Tύπου για τα αποτελέσματα των συναντήσεών του στις Βρυξέλλες (είχε κάθε λόγο να το κάνει) και απάντησε σε σχετική ερώτηση Ελληνίδας δημοσιογράφου (Αλεξία Τασούλη-OPEN).<br /><br />Για την ακρίβεια ο Ερντογάν δεν απάντησε επί της ουσίας στην ερώτηση της Αλεξίας Τασούλη.<br /><br />Αλλά την χρησιμοποίησε για να λανσάρει το «ήσυχο καλοκαίρι», το «κόκκινο τηλέφωνο» και την «μη ανάμειξη τρίτων» στις σχέσεις Ελλάδας -Τουρκίας αμφισβητώντας (με αυτό το τελευταίο) την πάγια ελληνική θέση.<br /><br />Αλλά και το «κόκκινο τηλέφωνο» έχει «βαριά ιστορία» αφού το είχε αποδεχθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου στην συνάντηση του Νταβός με τον Οζάλ και μετά το συμπεριέλαβε στο «mea culpa» .<br /><br />Έτσι η κυβερνητική εκπρόσωπος έσπευσε να τα «μπαλώσει» για το «κόκκινο τηλέφωνο» απαντώντας σε «διευκολυντική» ερώτηση στην ενημέρωση της 15ης Ιουνίου 2021.<br /><br />Στην ουσία αυτή η ενημέρωση (στην οποία υποβλήθηκαν μόλις δύο ερωτήσεις για τα ελληνοτουρκικά) εγκαινίασε και την νέα εποχή Σουρανή στην μηντιακή διαχείριση των ελληνοτουρκικών.<br /><br />Δεν θα αλλάξουν πολλά γιατί δεν υπάρχει και ανάγκη.<br /><br />Την κυβέρνηση θα συνεχίσουν να εκπροσωπούν στα κανάλια οι δύο βουλευτές «διπλωματικοί εκπρόσωποι» (Καιρίδης-Χατζηβασιλείου) με μικρή πολιτική πείρα αλλά με ασφαλείς έδρες.<br /><br />Ο Ερντογάν θα πρωταγωνιστεί σε πρωινάδικα και δελτία ειδήσεων αφού μάλιστα τις τελευταίες ημέρες έφτασε να παίζει περισσότερο και από τον πρωθυπουργό!<br /><br /><a href="https://youtu.be/qqSj8eKtcZc">Ο ΣΚΑΙ (στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων!) του έκανε και το ψυχογράφημα</a> κατά την διάρκεια της παρουσίας του στις Βρυξέλλες.<br /><br />Με βάση φωτογραφικά ενσταντανέ που επέλεξε από διάφορες συναντήσεις του αγγίζοντας τα όρια της θυμηδίας (**).<br /><br />Έτσι παράλληλα με την διπλωματική δουλειά των Σουρανή-Καλίν θα καλλιεργείται μηντιακά η ιδέα της Χάγης (για «θαλάσσιες ζώνες», δηλαδή 12 μίλια κλπ.) στην κοινή γνώμη.<br /><br />Προκειμένου το «ήσυχο καλοκαίρι» που μας υποσχέθηκε ο Ερντογάν στο ΝΑΤΟ να γίνει «ήσυχη χρονιά».<br /><br />Ο ρόλος της επίσημης ελληνικής διπλωματίας (δηλαδή του Υπουργείου Εξωτερικών) θα περιοριστεί στα… εσωτερικά.<br /><br />Στο να «κάνει μασάζ» στην πατριωτική κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρώντας να υπενθυμίζει την (ξεχασμένη από τα επακολουθήσαντα γεγονότα) επίσκεψη στην Άγκυρα.<br /><br />Αλλά χωρίς ανάμειξη στο έργο της πρέσβεως κυρίας Ελένης Σουρανή όπως φάνηκε και από το διπλωματικό ταξίδι στην Λιθουανία κατά την διάρκεια της συνόδου του ΝΑΤΟ.<br /><br />(Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου συνόδευε τον Ερντογάν στις Βρυξέλλες)<br /><br />Τουλάχιστον με το νέο δίδυμο Σουρανή-Καλίν δεν θα υπάρχουν εκ των πραγμάτων φωτογραφικά ενσταντανέ ανάλογα με αυτά της πρόσφατης επίσκεψης Τσαβούσογλου στην Αθήνα (restaurant Διόνυσος).<br /><br />(*) Ο τίτλος του άρθρου είναι παράφραση του ιστορικού (στην δημοσιογραφία και στην πολιτική) σχολίου της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ όταν το 1964 ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου με υπόδειξη του Ανδρέα Παπανδρέου διόρισε ως διοικητή του ΕΙΡ τον Σάκη Πεπονή. Η ΕΣΤΙΑ έγραψε τότε σκωπτικά: «Αν είσαι μάνα και πονείς πες μας ποιος είναι ο Πεπονής». Ο (άγνωστος τότε στο ευρύτερο κοινό) Σάκης Πεπονής υπήρξε επιτυχημένος διοικητής του ΕΙΡ και παρέμεινε στην θέση του μέχρι την αποστασία. Κατάφερε, μάλιστα, πριν εκδιωχθεί, να μεταδώσει από το ΕΙΡ τις απαντητικές επιστολές του Γεωργίου Παπανδρέου προς τις επιστολές που του είχε αποστείλει ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος οι οποίες και τον εξανάγκασαν σε παραίτηση.<br /><br />(**) Ρώτησα Τούρκο δημοσιογράφο (αντικαθεστωτικό) αν υπάρχει στην τουρκική τηλεόραση αντίστοιχος δημοσιογράφος του (συμπαθούς) Μανώλη Κωστίδη. Να βγαίνει δηλαδή κάθε πρωί (για παράδειγμα από την Πλατεία Συντάγματος) κρατώντας τις ελληνικές εφημερίδες και να λέει στους Τούρκους τηλεθεατές όλες τις ειδήσεις (εσωτερικές και εξωτερικές) που σχετίζονται με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γέλασε και μόνον με την ιδέα και μου απάντησε ότι με τον ασφυκτικό έλεγχο των δημοσιογράφων που έχει επιβάλει ο Ερντογάν για να αφήνει ανενόχλητες αυτές τις καθημερινές ανταποκρίσεις δεν το κάνει από σεβασμό στην ελευθερία του τύπου! Και συμπλήρωσε: «Προφανώς τον εξυπηρετεί να μαθαίνουν και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας το καθημερινό πρόγραμμά του! Και μάλιστα δωρεάν…».<div><br /></div><div><a href="https://www.antinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Αν είσαι μάνα που πονεί πες μας ποια είναι η …Σουρανή» * (Οι ελληνο-τουρκικές σχέσεις μετά την σύνοδο του ΝΑΤΟ)

Ο Ερντογάν έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος από το ταξίδι του στις Βρυξέλλες αφού, άλλωστε, μετά το ΝΑΤΟ, πήγε κατευθείαν στο Αζερμπαϊ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτι ήξερε η Ιστορία που μας την χάρισε…

<a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2018/02/USA-NATO-Greece-map.jpg"><img border="0" height="306" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2018/02/USA-NATO-Greece-map.jpg" width="640" /></a><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η συνάντηση Μπάιντεν – Πούτιν, δεν αποτελεί μεμονωμένο ούτε αποκλειστικά και μόνο διμερούς ενδιαφέροντος γεγονός και φυσικά το περιεχόμενό της, δεν αποσυνδέεται από όλα όσα διαδραματίστηκαν στο περιθώριο της Συνόδου κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας…</span></h3><div>του <b>Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Προφανώς, αυτή η συνάντηση δεν αποσυνδέεται ούτε από τον σκληρό πυρήνα των αποφάσεων αυτής της Συνόδου, στον οποίο όπως ήδη τονίσαμε, αποτυπώνεται μια εκβιαστική -έναντι όλων- παρέμβαση των Αμερικανών, η οποία είναι αποκαλυπτική της ανασφάλειας, της καταφανούς στρατηγικής υποχώρησης αλλά και της αγωνιώδους προσπάθειας των ΗΠΑ να επαναβεβαιώσουν τον ηγεμονικό τους ρόλο στο περιβάλλον των παραδοσιακών Ευρωατλαντικών δομών, επενδύοντας στην ιδέα της proxy αξιοποίησης, τόσο των φιλόδοξων όσο και των εν δυνάμει υποτακτικών «συμμάχων» τους, προκειμένου να εξασφαλίσουν την στοχευμένη προώθηση των επικαιροποιημένων στρατηγικών και περιφερειακών τους επιδιώξεων.<br /><br />Η συγκεκριμένη συνάντηση, από την μεριά των ΗΠΑ, υπήρξε προϊόν την επιδίωξης του Αμερικανικού κατεστημένου, να συγκεκριμενοποιήσει ένα πλαίσιο συμφωνίας με την Ρωσική πολιτική ηγεσία, μέσα από το οποίο να καθίσταται κατά το δυνατόν ελεγχόμενη η μεταξύ τους αντιπαράθεση, και ει δυνατόν να επαναβεβαιωθεί ένα διακριτό και επικαιροποιημένο μείγμα του ιδιαίτερου στρατηγικού ενδιαφέροντος τόσο των Ρώσων όσο και των Αμερικανών, στο πλαίσιο μιας νέας κατανομής ισχύος, θεματικής και περιφερειακής επιρροής, που θα επιτρέψει μεταξύ άλλων και την ευόδωση ενός νέου κύκλου συμφωνιών για τα στρατηγικά και τα τακτικά πυρηνικά όπλα.<br /><br />Φυσικά επαναβεβαιώνεται και ένα πλαίσιο αντιθέσεων, ορισμένες από τις οποίες ενσωματώνουν μια ιδιαίτερη συγκρουσιακή δυναμική, η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να τροφοδοτήσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις.<br /><br />Είναι φανερό λοιπόν, ότι το Αμερικανικό κατεστημένο βρίσκεται αντιμέτωπο με την υποχρέωση να διαχειριστεί μια σύνθετη και καθ΄όλα αβέβαια ως προς την τελική της έκβαση εξίσωση.<br /><br />Η καθολική στρατηγική υποχώρηση των ΗΠΑ, είναι το ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, το οποίο επισφραγίστηκε ακόμη και με οδυνηρές ήττες, πολλές από τις οποίες θεωρούνται μη αναστρέψιμες.<br /><br />Η ραγδαία στρατηγική ενδυνάμωση της Κίνας από την άλλη μεριά, είναι η δεύτερη σταθερά αυτής της εξίσωσης, η ύπαρξη της οποίας επιδρά καταλυτικά και στην πολυπλοκότητά της. Όλα τα υπόλοιπα μέρη της συγκεκριμένης εξίσωσης, ενσωματώνονται στην λίστα με τις επιδιώξεις.<br /><br />Πρώτιστη εξ αυτών, είναι η επιθυμία των Αμερικανών για μια δυναμική επαναφορά, στην πλανητική πρωτοκαθεδρία, αλλά το τοπίο φαντάζει ιδιαίτερα θολό και η συνολική διαχείριση που επιχειρείται, επιβεβαιώνει απολύτως αυτό το συμπέρασμα.<br /><br />Η διάταξη της σκακιέρας…<br /><br />Είναι απολύτως ξεκάθαρη σε ότι αφορά τον Αμερικανικό σχεδιασμό. Ως υπ’ αριθμόν ένα αντίπαλος των ΗΠΑ, ορίζεται η Κίνα. Πεδία αντιπαράθεσης πάνω στα οποία θα κριθεί εν πολλοίς και η τελική έκβαση αυτής της σύγκρουσης, είναι η Οικονομία, οι νέες τεχνολογίες, το διαμετακομιστικό εμπόριο, η Γεωοικονομία και οι περιφερειακές εμπορικές, ενεργειακές και λοιπές ολοκληρώσεις και φυσικά η εργαλειοποίηση της νομισματικής πολιτικής.<br /><br />Οι ίδιες δυνατότητες των ΗΠΑ, βρίσκονται πλέον σε φανερή αναντιστοιχία με τις απαιτήσεις αυτής της σύγκρουσης και από αυτήν την άποψη οι proxy τακτικές προσλαμβάνουν αυξημένο ειδικό βάρος στον νέο Αμερικανικό στρατηγικό σχεδιασμό.<br /><br />Η κεντρική ιδέα σε αυτό το εγχείρημα, ορίζεται ως μια παρέμβαση πολλαπλών επιπέδων. Έτσι… Το πρώτο πράγμα το οποίο επιδιώκουν οι Αμερικανοί, είναι να ΝΑΤΟποιήσουν πλήρως τις εν εξελίξει ή τις διαφαινόμενες περιφερειακές συγκρούσεις, όπου διακυβεύονται κρίσιμα Αμερικανικά συμφέροντα. Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής λοιπόν, αξιοποιήθηκε σε αυτήν την κατεύθυνση από την μεριά των Αμερικανών και στο όνομα των «συμμαχικών υποχρεώσεων» συντελέστηκε μια καθ’ όλα εκβιαστική παρέμβαση μέσα από την οποία επιδιώκεται ο ταχύτατος μετασχηματισμός του ΝΑΤΟ σε μια νέου τύπου αμερικανοκεντρική συνεργατική πλατφόρμα πολλών ταχυτήτων, προκειμένου να εξυπηρετηθεί πληρέστερα αυτός ο σχεδιασμός. Μέσα από τον συγκεκριμένο χειρισμό οι Αμερικανοί επιδιώκουν…<br /><br />Να αναβαθμίσουν σε «συμμαχικό όραμα» όλων, τις βαθύτερες Αμερικανικές στοχεύσεις.<br />Να ακυρώσουν κάθε σκέψη περιφερειακής αμυντικής αυτονόμησης στο περιβάλλον των παραδοσιακών τους συμμαχιών και στην περίπτωση που δεν θα το καταφέρουν, να ενσωματώσουν κάθε σχετική πρωτοβουλία στην εξυπηρέτηση των «υψηλών» ΝΑΤΟικών επιδιώξεων.<br />Να προσδώσουν επίφαση συνεργατικής προστιθέμενης αξίας σε υποτελείς διμερείς Αμυντικές συμφωνίες με χώρες απολύτως δουλοπρεπείς (βλέπε Ελλάδα, Σκόπια, Κόσσοβο) κλπ βαθαίνοντας έτι περαιτέρω το περιβάλλον της εξάρτησης με την καθολική ενσωμάτωση των Εθνικών αμυντικών σχεδιασμών στις ΝΑΤΟικές ανάγκες (για λογαριασμό των Αμερικανών) ακόμη και πέρα από τα προβλεπόμενα σε αυτές τις αμυντικές συμφωνίες. Και...Να δώσουν ζωτικό χώρο σε φιλόδοξους εταίρους και να προσφέρουν «ύψιστο συμμαχικό» νομιμοποιητικό κέλυφος στις αναθεωρητικές τους πολιτικές (βλέπε Τουρκία), έτσι ώστε και οι ίδιοι να προωθούν με ΝΑΤΟικό μανδύα τους μεγαλοϊδεατικούς τους σχεδιασμούς, αλλά και οι Αμερικανοί να διασφαλίζουν μέσω αυτών, χρήσιμα στρατηγικά αναχώματα έναντι των στρατηγικών τους αντιπάλων.<br /><br />Αυτή βεβαίως είναι και η πλέον ανησυχητική παράμετρος αυτού του σχεδιασμού, η οποία αφορά ευθέως την χώρα μας και θα έπρεπε να έχει ενεργοποιήσει ήδη, κρίσιμα αντανακλαστικά με στόχο την συνολική επανεξέταση έως και την πλήρη ανατροπή της σαθρής βάσης πάνω στην οποία στηρίζεται η καταστροφική Εξωτερική πολιτική δεκαετιών.Δυστυχώς όμως, η πολιτική ηγεσία του τόπου επιμένει να πλειοδοτεί σε προκλητική δουλοπρέπεια και η συστημική στρατηγική σκέψη συνεχίζει να πλέει σε πελάγη συμβιβασμένης ευτυχίας, συμπαρασύροντας την πατρίδα μας σε καταστροφικές επιλογές που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέες εθνικές τραγωδίες.<br /><br />Δύο κρίσιμες διαπιστώσεις…<br /><br />Πίσω από τα φληναφήματα της τελευταίας περιόδου, τα οποία έσπευσαν να υπερτονίσουν συγκεκριμένα πολιτικά και δημοσιογραφικά κέντρα (και δεν το έκαναν διόλου τυχαία), υπάρχουν δυο κρίσιμες διαπιστώσεις που αν τις αγνοήσουμε σήμερα, η ώρα του ταμείου θα έχει δυσβάστακτο εθνικό κόστος.<br /><br />Η πρώτη διαπίστωση αφορά στην απόλυτη συνάφεια που παρατηρείται ανάμεσα στην Αμερικανική και την Τουρκική περιφερειακή ατζέντα. Η μία τροφοδοτεί τις επιδιώξεις της άλλης. Η Τουρκία «ακουμπά» τον αναθεωρητικό της σχεδιασμό στην περιφερειακή ανασφάλεια των ΗΠΑ και αυτό την καθιστά περισσότερο ανεξέλεγκτη, αυτή την φορά ΚΑΙ με την ΕΝΕΡΓΗ στήριξη των Αμερικανών.<br />Η δεύτερη σχετίζεται με την απόλυτη επιβεβαίωση (για πολλοστή φορά) μιας αλήθειας την οποία επιμένουμε να αναδεικνύουμε, που θυμίζει στους πάντες ότι οι Αμερικανοί «βλέπουν» ΧΩΡΟ με ιδιαίτερα ζωτικά συμφέροντα γι’ αυτούς και όχι ΧΩΡΕΣ (έστω και συμμαχικές) με σύνορα, με εθνικά συμφέροντα και προτεραιότητες, απέναντι στα οποία οφείλουν σεβασμό και εγγυημένη πολιτική «συμμαχικής προστασίας».<br /><br />Σε αυτήν την δύναμη η Ελλάδα προσέφερε κρίσιμο περιφερειακό αποκούμπι εξασφαλίζοντας τα χαμόγελα του Πάιατ και μερικά φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και την ώρα των αποφάσεων, η Ελλάδα ΚΑΙ η Κύπρος εγκαταλείπονται στην τουρκική βουλιμία και πειθαναγκάζονται σε απαράδεκτες συμβιβαστικές επιλογές.<br /><br />Η παράμετρος Ρωσία…<br /><br />Για τους Αμερικανούς -και στο πλαίσιο αυτού του επικαιροποιημένου στρατηγικού τους σχεδιασμού- η Ρωσία αντιμετωπίζεται ως ισχυρή μεν αλλά όχι ως υπολογίσιμη ανταγωνιστική παρουσία. Από αυτήν άποψη, η επιλογή τους είναι να την ουδετεροποιήσουν έναντι των ιδίων αλλά και έναντι της πιθανότητας να οδηγηθεί σε ευρύτερη στρατηγική συμφωνία με την Κίνα και για να το επιτύχουν καταφεύγουν στην γνωστή τακτική του καρότου και του μαστίγιου. Έτσι…<br /><br />Από την μία μεριά, κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και ουσιαστικά της αναγνωρίζουν το δικαίωμα να κάνει παιχνίδι στα ενεργειακά ΚΑΙ με την Ευρώπη αλλά ΚΑΙ με την ακύρωση των σχεδίων για την έναρξη των εξορυκτικών εργασιών στην Αλάσκα (δεν ήταν διόλου περιβαλλοντικά αλλά εξόχως στρατηγικά τα κίνητρα Μπάιντεν που ακύρωσε την σχετική απόφαση Τραμπ). Και φυσικά το κάνουν φροντίζοντας να κρατούν σε αντιρωσική εγρήγορση τις χώρες της Βαλτικής. Ενώ…<br /><br />Από την άλλη μεριά, φροντίζουν να συντηρούν ανοικτό το μέτωπο της Ουκρανίας, στο πλαίσιο του σχεδιασμού τους να το ενεργοποιήσουν σε εύθετο χρόνο και φυσικά σε συνάρτηση με την πορεία της συνολικής στρατηγικής τους επιδίωξης.<br /><br />Και για να μην υπάρχει καμιά απολύτως αμφιβολία για το πόσο όμορφα στήνεται το νέο σκηνικό, να θυμήσουμε ότι η Ρωσική Atomflot και η Τουρκική ναυπηγική εταιρεία Kuzey Star Shipyard υπέγραψαν συμφωνία αξίας 69 εκατομμυρίων δολαρίων, για την κατασκευή πλωτού λιμένα για πυρηνικά παγοθραυστικά. Τι σημαίνει αυτό;;; Ότι στον ζωτικό χώρο που προδιαγράφεται ότι θα κάνει προνομιακό παιχνίδι η Μόσχα, η Τουρκική παρουσία αναγορεύεται σε κρίσιμη παράμετρος. Έτσι η τουρκική ναυπηγική βιομηχανία της κατά τα λοιπά «απομωνομένης Τουρκίας» μπαίνει με την Ρωσική στήριξη ΚΑΙ στο δυναμικό πεδίο της Αρκτικής.<br /><br />Επίλογος…<br /><br />Η Ευρωπαϊκή περιοδεία Μπάιντεν, με τα ορόσημα που συνδυάστηκε και με το παρασκήνιο που την συνθέτει, είναι επί της ουσίας μια συνολική και ενιαία προσπάθεια της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής να χειραγωγήσει τις διεθνείς εξελίξεις, να διεκδικήσει έναν αναβαθμισμένο ρόλο στην διαμόρφωση των κανόνων τους, και να αξιοποιήσει δυνατότητες στην αναδιαμορφούμενη σκακιέρα της Ευρασίας. Προφανώς δεν είναι μια στρατηγική που αποπνέει αυτοπεποίθηση. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια είναι διάχυτες στους Αμερικανικούς χειρισμούς και οι διακριτές αποστάσεις ισχυρών συμμάχων Γερμανία, Γαλλία το επιβεβαιώνουν. Και φυσικά η συνάντηση του Αμερικανού προέδρου με τον Πούτιν, μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορεί και πρέπει να προσεγγίζεται. Οφείλουμε ωστόσο να είμαστε απολύτως σαφείς. Οι Αμερικανοί διαχειρίζονται αδιέξοδα και τα Αμερικανικά αδιέξοδα τροφοδοτούν επικίνδυνες ανατροπές σε ολόκληρη την Ευρασία. Ημείς βεβαίως άδωμεν, αλλά θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως...<br /><br />Οι διαθέτοντες λόγο, διεκδικούν ρόλο σε αυτήν την διεργασία που παραμένει διαρκής και εξαιρετικά δυναμική ως προς τις μεταβλητές της. Σε αυτήν λοιπόν την πολυπαραγοντική (ακόμη και στο περιβάλλον των ανταγωνισμών της) διαδικασία, η Τουρκία υπήρξε αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής και όσα ήθελε τα πήρε από όλους.<br /><br />Δυστυχώς η πατρίδα μας απέδειξε γι’ ακόμη μία φορά ότι διαθέτει μέση και εξειδικεύεται στις επικύψεις. Γι' αυτό και ήταν ο μεγάλος χαμένος σε μια παρτίδα που είχε τα φόντα να αναδειχτεί σε παρουσία πρωταγωνιστική.<br /><br />Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που η Τουρκία εξασφάλισε όρους και χρόνο για να οργανώσει τους αναθεωρητικούς της βηματισμούς, στην πατρίδα μας οι πολιτικοί χαριεντίζονται για τις ξένοιαστες καλοκαιρινές ξαπλώστρες (που απ ότι φαίνεται δεν θα γεμίζουν λιοκαμμένους πισινούς) ενώ οι σκεπτόμενοι πολίτες συνειδητοποιούν με θλίψη πως ένας τραγικός και μοιραίος πρωθυπουργός, επιδίδεται σε παραλήρημα μυστικής διπλωματίας ακόμη και πίσω από την πλάτη και εν αγνοία του καθ’ ύλην αρμοδίου Υπουργού του επί των Εξωτερικών.<br /><br />Τελικά η κατάντια είναι λέξη Ελληνική και κάτι ήξερε η ρουφιάνα η Ιστορία που μας την χάρισε…<br /><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάτι ήξερε η Ιστορία που μας την χάρισε…

Η συνάντηση Μπάιντεν – Πούτιν, δεν αποτελεί μεμονωμένο ούτε αποκλειστικά και μόνο διμερούς ενδιαφέροντος γεγονός και φυσικά το περιεχόμενό τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χαρτογράφηση της μετά-μονομερούς Παγκόσμιας τάξης

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/putin_china.png"><img height="410" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/putin_china-696x446.png" width="640" /></a><br /><br />ZeroHedge <br />Authored by <b>Pepe Escobar </b>via The Asia Times, <br /><br /><i>[Ο συντάκτης του άρθρου είναι ο παγκοσμίως κορυφαίος σήμερα περιοδεύων ρεπόρτερ, με μοναδικό δίκτυο υψηλών αποκλειστικών πηγών ενημέρωσης και σε αντίπαλα στρατόπεδα δι΄ό και οι ανταποκρίσεις του στους Asia Times του Χονγκ Κονγκ αναδημοσιεύονται άπληστα σε πολλές γλώσσες. Ο τίτλος του άρθρου αποδίδει πιστά το εύρος και το ενδιαφέρον του περιεχομένου]</i><br /><br />Μετάφραση: Μ.Στυλιανού<br /><br />Καθώς η σινό-ρωσοφοβία διαλύεται σε κυρώσεις και υστερία, οι χαρτογράφοι χαράσσουν τη μεταμοντέρνα τάξη…<br /><br />Είναι η αποστολή των Νικολάι Πατρούσεφ-Γιανγκ Τζιετσί – ξανά από την αρχή. Αυτοί είναι οι δύο παίκτες που οδηγούν μιαν αναπτυσσόμενη γεωπολιτική συμφωνία, εκ μέρους των αρχηγών τους Βλαντιμίρ Πούτιν και Ξι Τζινπίνγκ.<br /><br />Προ εβδομάδων, ο Γιανγκ Τζιετσί – διευθυντής του Γραφείου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος – επισκέφθηκε τον Γραμματέα του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ στη Μόσχα. Αυτό ήταν μέρος της 16ης σειράς των στρατηγικών διαβουλεύσεων ασφάλειας Κίνας-Ρωσίας.<br /><br />Αυτό που ερεθίζει την περιέργεια είναι ότι η συνάντηση των Γιανγκ-Πατρούσεφ συνέβη μεταξύ της συνάντησης Μπλίνκεν-Λαβρώφ, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του Αρκτικού Συμβουλίου στο Ρέικιαβικ και της επερχόμενης και πιο υψηλόβαθμης Πούτιν-Μπάιντεν στη Γενεύη στις 16 Ιουνίου, (πιθανώς στο Ξενοδοχείο Διηπειρωτικό, όπου συναντήθηκαν ο Ρέιγκαν και ο Γκορμπατσόφ το 1985).<br /><br />Η Δυτική φημολογία για την συνάντηση των Πούτιν-Μπάιντεν είναι ότι θα μπορούσε να προαναγγέλλει κάποιου είδους επιστροφή στην «προβλεψιμότητα» και τη «σταθερότητα» στις επί του παρόντος εξαιρετικά ταραγμένες σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας.<br /><br />Αυτό είναι ευσεβής πόθος. Πούτιν, Πατρούσεφ και Λαβρώφ δεν τρέφουν αυταπάτες. Ειδικά όταν στην σύνοδο των G7 στο Λονδίνο, στις αρχές Μαΐου, η Δυτική συζήτηση επικεντρώθηκε στις «κακόβουλες δραστηριότητες» της Ρωσίας καθώς και στις «καταπιεστικές» οικονομικές πολιτικές» της Κίνας.<br /><br />Ρώσοι και Κινέζοι αναλυτές, σε άτυπες συνομιλίες, τείνουν να συμφωνούν ότι η Γενεύη θα είναι ένα ακόμη δείγμα καλού παλιού φιλειρηνικού –αλά Κίσινγκερ- Διαίρει και Βασίλευε, με μερικές αποπλανητικές τακτικές για να παρασύρει τη Μόσχα μακριά από το Πεκίνο, μια προσπάθεια να κερδίσουν κάποιο χρόνο και να αναζητήσουν ανοίγματα για την τοποθέτηση γεωπολιτικών παγίδων. Παλιές αλεπούδες όπως η Γιανγκ και ο Πατρούσεφ γνωρίζουν καλύτερα το παιχνίδι που παίζεται..<br /><br />Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι οι Γιανγκ-Πατρούσεφ έθεσαν τις βάσεις για μια επερχόμενη επίσκεψη Πούτιν στον Ξι Ζιπίνγκ στο Πεκίνο, λίγο μετά την συνάντηση Πούτιν-Μπάιντεν στη Γενεύη – για να συντονίσουν περαιτέρω γεωπολιτικά, για άλλη μια φορά, τη «συνολική στρατηγική εταιρική σχέση»,κατά την αμοιβαία καθορισμένη ορολογία τους.<br /><br />Η επίσκεψη ενδέχεται να πραγματοποιηθεί την 1η Ιουλίου, την εκατοστή επέτειο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος – ή στις 16 Ιουλίου, την 20η επέτειο της Συνθήκης Φιλίας Κίνας-Ρωσίας.<br /><br />Έτσι, η συνάντηση Πούτιν-Μπάιντεν είναι το ορεκτικό, ενώ η συνάντηση των Πούτιν-Ξι Ζιπίνγκ είναι το κύριο πιάτο.<br /><br />Αυτό το τσάι Πούτιν-Λούκα για δύο<br /><br />Πέρα από το « συναισθηματικό ξέσπασμα » του Ρώσου προέδρου, υπερασπιζόμενου τη στάση του Λευκορώσου ομολόγου του, το τσάι Πούτιν-Λουκασένκο για δύο στο Σότσι απέδωσε ένα επιπλέον κομμάτι του πάζλ σχετικά με την αναγκαστική προσγείωση της RyanAir στο Μινσκ– με πρωταγωνιστή έναν blogger από τη Λευκορωσία, ο οποίος φέρεται να έχει δανείσει τις υπηρεσίες του στο υπερεθνικιστικό, νεοναζιστικό τάγμα Azov, το οποίο πολέμησε ενάντια στις λαϊκές δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, στο ουκρανικό αυτονομιστικό Ντονμπάς το 2014.<br /><br />Ο Λουκασένκο είπε στον Πούτιν ότι «έφερε μαζί του κάποια έγγραφα ώστε να μπορείτε να καταλάβετε τι συμβαίνει». Τίποτα δεν έχει διαρρεύσει σχετικά με το περιεχόμενο αυτών των εγγράφων, αλλά είναι πιθανό να είναι πυρακτωμένα – σε σχέση με το γεγονός ότι επιβλήθηκαν κυρώσεις από την ΕΕ κατά της Belavia Airlines, παρόλο που ο αερομεταφορέας δεν είχε καμία σχέση με την περιπέτεια της RyanAir – και ενδεχομένως ικανά να αξιοποιηθούν στη συνάντηση των Πούτιν-Μπάιντεν στη Γενεύη.<br /><br />Η Μεγάλη Εικόνα είναι πάντα η Ευρασία έναντι της Ατλαντικής Δύσης. Όσο και αν η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να πιέζει την Ευρώπη – και την Ιαπωνία – να αποσυνδεθούν τόσο από την Κίνα όσο και από τη Ρωσία, ο 2ος Ψυχρός Πόλεμος σε δύο ταυτόχρονα μέτωπα έχει πολύ λίγους εθελοντές.<br /><br />Οι λογικοί παράγοντες βλέπουν ότι η συνδυασμένη επιστημονική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας του 21ου αιώνα θα είναι ένα εντελώς νέο παιχνίδι από την άποψη της παγκόσμιας εμβέλειας, σε σύγκριση με την πρώην εποχή ΕΣΣΔ / Σιδηρού Παραπετάσματος.<br /><br />Και όταν πρόκειται για την πρόσκληση προς τον Παγκόσμιο Νότο, και τις νέες εμφανίσεις του Κινήματος των Αδέσμευτων, η έμφαση σε μια διεθνή τάξη που τηρεί τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το κράτος δικαίου είναι σίγουρα πιο ελκυστική από μια περίφημη «διεθνή τάξη βασισμένη σε κανόνες», όπου μόνο ο ηγεμόνας ορίζει τους κανόνες.<br /><br />Παράλληλα με την έλλειψη ψευδαισθήσεων της Μόσχας σχετικά με τις νέες διαθέσεις της Ουάσιγκτον, το ίδιο ισχύει και για το Πεκίνο – ειδικά μετά το τελευταίο ξέσπασμα του Κερτ Κάμπελ, του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Ομπάμα-Μπάιντεν για την Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, ο οποίος επιστρέφει τώρα ως επικεφαλής των Υποθέσεων Ινδίας-Ειρηνικού στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας υπό τον Ομπάμα-Μπάιντεν.<br /><br />Ο Campbell είναι ο πραγματικός πατέρας της σύλληψης «στροφή προς την Ασία», όταν ήταν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις αρχές της δεκαετίας του 2010 – αν και όπως επεσήμανα κατά τη διάρκεια της προεδρικής προεκλογικής εκστρατείας στις ΗΠΑ το 2016, ήταν η Χίλαρι Κλίντον ως υπουργός Εξωτερικών που διεκδίκησε την μηρότητα της στροφής προς την Ασία σε ένα δοκίμιο του Οκτωβρίου 2011 .<br /><br />Σε μιαν εκδήλωση που πατρονάρισε πρόσφατα το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο Κάμπελ είπε, «Η περίοδος που περιγράφηκε ευρέως ως δεσμός [με την Κίνα] έχει φτάσει στο τέλος της». Εξάλλου, η «στροφή προς την Ασία» δεν πέθανε ποτέ πραγματικά, καθώς υπήρξε μια σαφής συνέχεια Τραμπ-Μπάιντεν.<br /><br />Ο Κάμπελ τα μπέρδεψε μιλώντας για ένα «νέο σύνολο στρατηγικών παραμέτρων» και την ανάγκη αντιμετώπισης της Κίνας σε συνεργασία με «συμμάχους, εταίρους και φίλους». Ανοησίες: όλα έχουν να κάνουν με τη στρατιωτικοποίηση του Ινδό-Ειρηνικού.<br /><br />Αυτό επανέλαβε ο ίδιος ο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της πρώτης ομιλίας του σε κοινή συνεδρίαση του Αμερικανικού Κογκρέσου, όταν καυχήθηκε ότι είπε στον Ξι Ζιπίνγκ ότι οι ΗΠΑ θα «διατηρήσουν ισχυρή στρατιωτική παρουσία στον Ινδό-Ειρηνικό» όπως ακριβώς κάνει και με το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.<br /><br />Ο ιρανικός παράγοντας<br /><br />Σε μια διαφορετική αλλά παράλληλη διαδρομή με τους Yang-Patrushev, το Ιράν μπορεί να βρίσκεται στα πρόθυρα μιας σημαντικής αλλαγής κατεύθυνσης. Μπορεί να το δούμε ως μέρος μιας προοδευτικής ενίσχυσης του Τόξου της Αντίστασης – το οποίο συνδέει το Ιράν, τις Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης στο Ιράκ, τη Συρία, τη Χεζμπολάχ, τους Χούθι στην Υεμένη και τώρα μια πιο ενωμένη Παλαιστίνη.<br /><br />Ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων στη Συρία ήταν μια τραγική, μαζική αποτυχία από κάθε άποψη. Δεν παρέδωσε την κοσμική Συρία σε ένα μάτσο Τζιχαντιστές (ή «μετριοπαθείς αντάρτες»). Δεν εμπόδισε την επέκταση της σφαίρας επιρροής του Ιράν. Δεν εκτροχίασε τον κλάδο της Νοτιοδυτικής Ασίας των Νέων Δρόμων του Μεταξιού. Δεν κατέστρεψε τη Χεζμπολάχ.<br /><br />«Ο Ασάντ πρέπει να φύγει»; Μείνετε με το όνειρο.. Επανεξελέγη με το 95% των συριακών ψήφων, με ποσοστό συμμετοχής 78%.<br /><br />Όσο για τις επερχόμενες ιρανικές προεδρικές εκλογές της 18ης Ιουνίου – μόλις δύο ημέρες μετά την συνάντηση Πούτιν-Μπάιντεν – αυτές θα κριθούν όταν αναμφισβήτητα θα έχει φτάσει στο τέλος του το δράμα αναβίωσης της πυρηνικής συμφωνίας που παίζεται στη Βιέννη. Η Τεχεράνη έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η προθεσμία για μια συμφωνία λήγει στις 31 Μαΐου.<br /><br />Το αδιέξοδο είναι σαφές. Στη Βιέννη, μέσω των συνομιλητών της με την ΕΕ, η Ουάσιγκτον συμφώνησε να άρει τις κυρώσεις κατά του ιρανικού πετρελαίου, των πετροχημικών και της κεντρικής τράπεζας, αλλά αρνείται να τις άρει από άτομα όπως μέλη του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης.<br /><br />Ταυτόχρονα, στην Τεχεράνη, συνέβη κάτι πολύ ενδιαφέρον με τον Ali Larijani, πρώην πρόεδρο του Κοινοβουλίου, ένα φιλόδοξο μέλος μιας αρκετά προεξέχουσας οικογένειας, του οποίου η υποψηφιότητα για την προεδρία απορρίφθηκε από το συμβούλιο των φρουρών της επανάστασης. Ο Λαριγιάνι αποδέχθηκε αμέσως την απόφαση. Όπως μου είπαν οι ειδήμονες της Τεχεράνης, αυτό συνέβη χωρίς τριβή επειδή έλαβε μια λεπτομερή εξήγηση για κάτι πολύ μεγαλύτερο: το νέο παιχνίδι στην πόλη.<br /><br />Όπως έχει η κατάσταση, αυτός που προορίζεται ως ο σχεδόν αναπόφευκτος νικητής στις 18 Ιουνίου φαίνεται να είναι ο Ιμπραήμ Ραϊσί, μέχρι σήμερα ο αρχιδικαστής – και συνδεόμενος με τους Φρουρούς της Επανάστασης. Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να ζητήσει από τους επιθεωρητές του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας να εγκαταλείψουν το Ιράν – και αυτό σημαίνει το τέλος του Κοινού Ολοκληρωμένου Σχεδίου Δράσης όπως το γνωρίζαμε, με απρόβλεπτες συνέπειες. (Από την πλευρά των Φρουρών της Επανάστασης, η πυρηνική συμφωνία είναι ήδη νεκρή).<br /><br />Ένας επιπλέον παράγοντας είναι ότι το Ιράν υποφέρει επί του παρόντος από σοβαρή ξηρασία – ενώ το καλοκαίρι δεν έχει καν φτάσει. Το ηλεκτρικό δίκτυο θα είναι υπό τεράστια πίεση. Τα φράγματα είναι άδεια – οπότε είναι αδύνατο να βασιστεί στην υδροηλεκτρική ενέργεια. Υπάρχει σοβαρή λαϊκή δυσαρέσκεια σχετικά με το γεγονός ότι η ομάδα του προέδρου Ρουχανί για οκτώ χρόνια εμπόδιζε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνική ενέργεια. Μία από τις πρώτες πράξεις του Raeisi μπορεί να είναι να διατάξει την άμεση κατασκευή ενός πυρηνικού σταθμού.<br /><br />Δεν χρειαζόμαστε μετεωρολόγο για να δούμε προς τα πού φυσάει ο άνεμος όταν πρόκειται για τις τρεις πρώτες «υπαρξιακές απειλές» του σε παρακμή ηγεμόνα – Ρωσία, Κίνα και Ιράν. Αυτό που είναι σαφές είναι ότι καμία από τις παλιές καλές μεθόδους που αναπτύχθηκαν για τη διατήρηση της υποταγής των υποτελών δεν λειτουργεί – τουλάχιστον όταν αντιμετωπίζει πραγματικά κυρίαρχες δυνάμεις.<br /><br />Καθώς η σινό-ρωσοφοβία διαλύεται σε μια ομίχλη κυρώσεων και υστερίας, χαρτογράφοι όπως ο Γιανγκ Τζιετσί και ο Νικολάι Πατρούσεφ χαράσσουν αδυσώπητα τη μεταμοντέρνα τάξη.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Χαρτογράφηση της μετά-μονομερούς Παγκόσμιας τάξης

ZeroHedge Authored by Pepe Escobar via The Asia Times, ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξηγήσουν στον Ερντογάν ότι δεν μπορεί η Τουρκία να φύγει από το ΝΑΤΟ”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/biden_erdogan8.jpg"><img height="434" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/biden_erdogan8-696x472.jpg" width="640" /></a><br /><br />“Η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι μια τεράστια πηγή κύρους για την Τουρκία που τη βοηθά στις διεθνείς διαπραγματεύσεις”, δήλωσε ο Μαξ Χόφμαν, αναπληρωτής διευθυντής Εθνικής Ασφάλειας και Διεθνούς Πολιτικής στο Κέντρο Αμερικανικής Προόδου (ΚΓΠ).<br />«Ο Ερντογάν εξακολουθεί να εκτιμά την ιδιότητα του μέλους της Συμμαχίας και το αξιοποίησε στις Βρυξέλλες αυτήν την εβδομάδα», δήλωσε ο Χόφμαν στη Νερβάνα Μαχμούντ, στο podcast του Ahval’s Turkish.<br /><br />«Θέλει μια ανεξάρτητη σχέση με τη Ρωσία, αλλά η ένταξη στο ΝΑΤΟ τον προστατεύει επίσης από τη Ρωσία», δήλωσε ο Χόφμαν.<br />Η συνεργασία μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας αναβαθμίστηκε τα τελευταία χρόνια, από την αγορά των S-400 .<br />Για πάνω από μια δεκαετία, ο Ερντογάν προσπαθούσε ρητορικά να τοποθετήσει την Τουρκία ως μια ισχυρή ανεξάρτητη δύναμη, όχι σίγουρα στο ανατολικό μπλοκ, αλλά και όχι μόνο μέλος της Δύσης, υποστήριξε ο Χόφμαν.<br /><br />Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 και την κλιμάκωση στη Συρία, ο Ερντογάν άρχισε να ενεργεί πολύ πιο επιθετικά, προκαλώντας άγχος στη Δύση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Όμως, όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η συμμαχία εξακολουθεί να είναι πολύτιμη για την Τουρκία, είπε.<br />Η απόκτηση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος από την Τουρκία παραμένει ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα διαφωνιών μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας. Ως αποτέλεσμα, όλα τα μάτια ήταν στη συνάντηση του Ερντογάν με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στις Βρυξέλλες στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ .<div><br />“Το ζήτημα S-400 δεν έχει επιλυθεί εντελώς και είμαι βέβαιος ότι ο Μπάιντεν δεν είναι ικανοποιημένος με το status quo”, δήλωσε ο Χόφμαν.<br />«Είναι ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ που αγόρασε ένα σημαντικό οπλικό σύστημα από τη Ρωσία», είπε.<br /><br />Μετά την απόκτηση του συστήματος από την Τουρκία το 2019, οι ΗΠΑ απέβαλαν την Τουρκία από το πρόγραμμα μαχητικών F-35. Επίσης, τον περασμένο Δεκέμβριο, η Ουάσιγκτον στόχευσε την Τουρκική Προεδρία των Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB) στο πλαίσιο του νόμου Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA) με μέτρα που περιλαμβάνουν την απαγόρευση άδειας εξαγωγής και το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων.</div><div><br />Αλλά οι ΗΠΑ δεν θέλουν την Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ ή να αποξενωθεί πλήρως ή να συνεργαστεί στενότερα με τη Ρωσία. Θέλει να διαχειριστεί αυτό το πρόβλημα και θα προσπαθήσει να το επιλύσει τελικά. Απλώς προσπαθούν να καταστήσουν σαφές στον Ερντογάν ότι δεν μπορεί να φύγει », είπε ο Χόφμαν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξηγήσουν στον Ερντογάν ότι δεν μπορεί η Τουρκία να φύγει από το ΝΑΤΟ”

“Η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι μια τεράστια πηγή κύρους για την Τουρκία που τη βοηθά στις διεθνείς διαπραγματεύσεις”, δήλωσε ο Μαξ Χόφμαν, αναπληρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ απέσυραν άρον άρον τους Patriot από την Μ. Ανατολή

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-06/1624047488124.jpg?itok=dny7uGd8" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Γεωπολιτική αναδίπλωση των ΗΠΑ</span></h3>Ηκυβέρνηση Μπάιντεν μειώνει απότομα τον αριθμό των αντιπυραυλικών συστημάτων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, σε μια σημαντική αναπροσαρμογή του στρατιωτικού της αποτυπώματος στην περιοχή, καθώς εστιάζει τις ένοπλες δυνάμεις σε προκλήσεις από την Κίνα και τη Ρωσία, ανέφεραν αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης.<br /><br />Σύμφωνα με αξιωματούχους, το Πεντάγωνο αποσύρει περίπου οκτώ συστοιχίες Patriot από χώρες όπως το Ιράκ, το Κουβέιτ, η Ιορδανία και η Σαουδική Αραβία. Ένα άλλο αντιπυραυλικό σύστημα γνωστό ως Terminal High Altitude Area Defense (ή αλλιώς Thaad), αποσύρεται από τη Σαουδική Αραβία, ενώ παράλληλα μειώνονται οι μοίρες μαχητικών αεροσκαφών που έχουν ανατεθεί στην περιοχή, ανέφεραν οι ίδιοι αξιωματούχοι.<br /><br />Οι επιταχυνόμενες αποσύρσεις αντικατοπτρίζουν αρκετές πρόσφατες αλλαγές στη Μέση Ανατολή, καθώς και τις νέες στρατηγικές επιταγές της Ουάσιγκτον υπό τη διοίκηση του Μπάιντεν. Καθώς ο πόλεμος στο Αφγανιστάν τελειώνει, τερματίζοντας δύο δεκαετίες παρουσίας στην χώρα, η κυβέρνηση Μπάιντεν θέλει να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της με στόχο την αντιμετώπιση της Κίνας, του κύριου αντιπάλου της.<br /><br />Επίσης, η πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν απέναντι στο Ιράν - ο κύριος αντίπαλος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή - επικεντρώνεται στις διαπραγματεύσεις για την επανεισαγωγή μιας αναθεωρημένης έκδοσης της διεθνούς συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα που υπογράφτηκε το 2015. Χάρη σε αυτή την συμφωνία, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου βλέπουν έναν μειωμένο κίνδυνο πολέμου, ειδικά μετά την εκστρατεία ''μέγιστης πίεσης'' που άσκησε η κυβέρνηση Τραμπ απέναντι στο Ιράν.<br /><br />Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή, όπως η Σαουδική Αραβία, έχουν επίσης ενισχύσει τις δικές τους άμυνες ενόψει των επιθέσεων από τις, υποστηριζόμενες από το Ιράν, πολιτοφυλακές των Χούθι με τις οποίες η Σαουδική Αραβία διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο στην Υεμένη.<br /><br />Και η κυβέρνηση του Μπάιντεν επιδιώκει να μεταφέρει τις σχέσεις με τη Ρωσία σε μια πιο διαχειρίσιμη κατάσταση, επιτρέποντάς της να ξοδεύει λιγότερο χρόνο ανησυχώντας για τις ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις και τη συγκέντρωση ρωσικών στρατευμάτων, κάτι που ήταν και πρωταρχικός στόχος της συνάντησης του Αμερικανού Προέδρου νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br />Από την μεριά της, η Ελλάδα θα ''φυλάει'' με τους Patriot το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, καθώς η αποστολή των ελληνικών συστοιχιών θα διαφυλάξει τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις από τις επιθέσεις των Xούθι, ενώ παράλληλα στέλνουμε μήνυμα στην Άγκυρα, ότι η Ελλάδα είναι ένας από τους βασικούς παίχτες στο ζήτημα της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Tο βασίλειο των Σαούντ θα καλύψει το κόστος για τη μεταφορά και λειτουργία της συστοιχίας των «Patriot» από την Ελλάδα και θα αναλάβει τη χρηματοδότηση της αναβάθμισης των ελληνικών αντιαεροπορικών συστημάτων -αμερικανικής κατασκευής- στην έκδοση «Pac3».<br /><br />Η συμφωνία της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία θα περιλαμβάνει και το αναγκαίο προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας, τουλάχιστον 40 αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, οι οποίοι θα μετακινηθούν στη Σαουδική Αραβία. Μέχρι σήμερα φυλάσσεται ως επτασφράγιστο μυστικό πόσοι σταθμοί εκτόξευσης θα δανειστούν στη Σαουδική Αραβία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι ΗΠΑ απέσυραν άρον άρον τους Patriot από την Μ. Ανατολή

Γεωπολιτική αναδίπλωση των ΗΠΑ Ηκυβέρνηση Μπάιντεν μειώνει απότομα τον αριθμό των αντιπυραυλικών συστημάτων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, σε μια...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: «Η Διεθνής κοινότητα δεν υποστήριξε τις προσπάθειες μας να...αποσταθεροποιήσουμε την Συρία»

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-06/%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD%20%CE%B7%CF%80%CE%B1.jpg?itok=yH2QULe8" width="640" /><br /><br /><i>Γλώσσα λανθάνουσα...</i><br />«Δεν λάβαμε την υποστήριξη που περιμέναμε από τη διεθνή κοινότητα στις προσπάθειές μας να αποσταθεροποιήσουμε τη Συρία», είπε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκπλήσσοντας για την… ειλικρίνειά του όσους άκουγαν ή διάβασαν αργότερα τις δηλώσεις του.<br /><br />Γλωσσική… παραδρομή<br /><br />Μιλώντας στο πλαίσιο των εργασιών του Φόρουμ Διπλωματίας της Αττάλειας, ο πρόεδρος της Τουρκίας παραδέχτηκε από… γλωσσική παραδρομή αυτό που επιμελώς κρύβει τόσα χρόνια για τις τουρκικές ενέργειες στη Συρία.<br /><br />Βέβαια, η «γλώσσα λανθάνουσα…» του Ερντογάν δεν πέρασε απαρατήρητη από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<br /><br />«Ο Ερντογάν “σκοντάφτει”: Δεν λάβαμε την υποστήριξη που περιμέναμε από τη διεθνή κοινότητα στις προσπάθειές μας να αποσταθεροποιήσουμε τη Συρία» αναφέρει σε ανάρτησή του στο Twitter το Yol TV.<br /><br />«Γλίστρησε ξανά»<br /><br />«Η γλώσσα του Ερντογάν γλίστρησε ξανά: Δεν λάβαμε την υποστήριξη που περιμέναμε στις προσπάθειές μας να αποσταθεροποιήσουμε τη Συρία» είναι ο τίτλος του άρθρου της cumhuriyet, η οποία παραθέτει το επίμαχο σημείο της ομιλίας του τούρκου προέδρου:<br /><br /><i>«Η Τουρκία είναι η χώρα με το 5ο μεγαλύτερο διπλωματικό δίκτυο στον κόσμο, με 252 ξένους εκπροσώπους. Προσπαθούμε να συμβάλουμε στην ειρήνη και τη σταθερότητα. Εργαστήκαμε σκληρά για να βρούμε μια πολιτική λύση που θα αντικατοπτρίζει τη βούληση του λαού στη Συρία.<br /><br />«Εχουμε φιλοξενήσει σχεδόν 4,5 εκατομμύρια σύρους αδελφούς και αδελφές για 10 χρόνια».<br /><br />«Γίναμε η πρώτη χώρα που έδρασε ενάντια σε τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το PKK και το DAESH οι οποίες δραστηριοποιούνται στη Συρία».<br /><br />«Συνεισφέραμε στην ασφάλεια της Ευρώπης και του κόσμου τερματίζοντας την παρουσία του DAESH στη Συρία σε μεγάλο βαθμό. Μέχρι τώρα, 4500 μέλη του DAESH έχουν καταστεί αναποτελεσματικά».<br /><br />«Δεν λάβαμε την υποστήριξη που περιμέναμε από τη διεθνή κοινότητα, τόσο στον αγώνα μας ενάντια στις τρομοκρατικές οργανώσεις όσο και στις προσπάθειές μας να αποσταθεροποιήσουμε τη Συρία» είπε ο τούρκος πρόεδρος, αναφερόμενος στην πολιτική της Τουρκίας έναντι της γειτονικής Συρίας».</i><br /><br />Η διόρθωση…<br /><br />«Στις προσπάθειές μας να σταθεροποιήσουμε τη Συρία…» σημειώνει η ιστοσελίδα στον υπότιτλό της κάτω από το βίντεο με τις δηλώσεις Ερντογάν, διορθώνοντας το… λάθος του.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν: «Η Διεθνής κοινότητα δεν υποστήριξε τις προσπάθειες μας να...αποσταθεροποιήσουμε την Συρία»

Γλώσσα λανθάνουσα... «Δεν λάβαμε την υποστήριξη που περιμέναμε από τη διεθνή κοινότητα στις προσπάθειές μας να αποσταθεροποιήσουμε τη Συρία»...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Χαφτάρ και Σαλέχ απειλούν να ξαναρχίσουν τον πόλεμο στη Λιβύη

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/Haftar_election_slpress.gr_.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />Μια ενδεχόμενη αναβολή των εκλογών στη Λιβύη που έχουν προγραμματιστεί για την 24η Δεκεμβρίου αναμένεται να πυροδοτήσει εκ νέου εντάσεις που μπορεί να καταλήξουν σε πολεμική σύγκρουση. Τουλάχιστον αυτό είναι το μήνυμα και του Χαφτάρ και του προέδρου της Βουλής Σαλέχ. Η συμφωνία της εκεχειρίας, πάντως, προβλέπει σαφώς τη διενέργεια των εκλογών σαν πρώτο βήμα για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη χώρα.<br /><br />O πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Λιβύης Άκιλα Σαλέχ δήλωσε ότι τάσσεται κατά των προσπαθειών παρεμπόδισης των εκλογών. Το ίδιο ισχύει και για τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, οποίος δήλωσε ότι δεν επιθυμεί αναβολή των εκλογών. Οι δύο άνδρες εκτιμούν ότι υπάρχουν παράγοντες που επιδιώκουν την αναβολή για συγκεκριμένα συμφέροντα. Οι εκλογές πρέπει να διεξαχθούν χωρίς την παρουσία ξένων μαχητών και μισθοφόρων.<br /><br />Η Τουρκία αντιδρά έντονα και υποστηρίζει ότι έστειλε τα στρατεύματα της μετά από πρόσκληση της τότε κυβέρνησης της Τρίπολης. O εκπρόσωπος του Λιβυκού Απελευθερωτικού Στρατού (LNA) που ηγείται ο Χαφτάρ δήλωσε, ότι πίσω από τις προσπάθειες αναβολής των εκλογών βρίσκεται η Μουσουλμανική Αδελφότητα –στενός σύμμαχος του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Ο Χαφτάρ δεν επιθυμεί να παραμείνει στο περιθώριο των εξελίξεων που τα νήματα φαίνεται να κινεί ο μεταβατικός πρωθυπουργός Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά, ο οποιός διατηρεί στενές σχέσεις με την Τουρκία. Οι εκλογές δεν εξυπηρετούν τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα, καθώς μια νέα εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να ακυρώσει το παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης και να δώσει τέλος στην εκεί τουρκική στρατιωτική παρουσία.<div><br />Ο ρόλος του Χαφτάρ<br /><br />Ο Σαλέχ στενός σύμμαχος του Χαφτάρ έχει πλέον αποστασιοποιηθεί από αυτόν και αναμένεται να θέσει υποψηφιότητα στις επικείμενες εκλογές. Ωστόσο, το τι θα κάνει ο Χαφτάρ δεν έχει γίνει ακόμα σαφές και έχουν διαρρεύσει διάφορα σενάρια, ή να θέσει υποψηφιότητα ο ίδιος, ή να υποστηρίξει δικό του υποψήφιο. Ο στρατάρχης δεν έχει επίσημο ρόλο από τότε που ανέλαβε η μεταβατική κυβέρνηση, αλλά συνεχίζει να παραμένει ενεργός στο παρασκήνιο.<br /><br />Αν και διατηρούσε χαμηλό προφίλ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, έχει αρχίσει μια σειρά δημόσιων εμφανίσεων και έχει δεσμευθεί να χτίσει τρεις νέες πόλεις και χιλιάδες οικιστικές μονάδες για τις οικογένειες όσων σκοτώθηκαν στον εμφύλιο. Επίσης, Λίβυοι αναλυτές αναφέρουν ότι ο Χαφτάρ δεν έχει πλέον επαρκή χρηματοδότηση από τους ξένους συμμάχους του, οι οποίοι επικεντρώνονται κυρίως στην ολοκλήρωση των πολιτικών διαδικασιών ώστε να επέλθει η ειρήνη στη Λιβύη.<br /><br />Το γεγονός, ότι ο Χαφτάρ δεν έχει προσκληθεί ακόμα στη Σύνοδο του Βερολίνου ΙΙ για τη Λιβύη προκαλεί ανησυχίες. Ο εκπρόσωπος του LNA δήλωσε ότι ο στρατάρχης δεν έχει λάβει ακόμη πρόσκληση συμμετοχής, ενώ ο επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, Μοχάμαντ Γιουνές Μένφι έχει ήδη λάβει.,</div><div><br />Σύνοδος Βερολίνου<br /><br />Ωστόσο το Βερολίνο ΙΙ, στο οποίο θα συμμετέχουν τα μόνιμα κράτη-μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας μαζί με Ιταλία, Τουρκία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχει τους στόχους του. Το γεγονός ότι δεν έχουν αποχωρήσει ακόμα οι ξένοι μαχητές και μισθοφόροι αποτελεί σημαντικότατο πρόβλημα, καθώς πρακτικά σημαίνει ότι δεν έχει εφαρμοστεί η συμφωνία της εκεχειρίας. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι στρατιωτική της παρουσία της είναι νόμιμη.<br /><br />Η Ρωσία αρνείται ότι έχει στείλει στρατεύματα στη Λιβύη και δηλώνει ότι το Wagner Group που έχει μισθοφόρους στη Λιβύη είναι ιδιωτική εταιρεία και δεν έχει κανέναν έλεγχο πάνω της. Επιπλέον, εντοπίζονται και άλλα προβλήματα στην εφαρμογή της εκεχειρίας, καθώς δεν έχει ανοίξει ακόμα ο αυτοκινητόδρομος που συνδέει τη ανατολική, τη δυτική και την ανατολική Λιβύη.<br /><br />Οι πολιτικές ισορροπίες παραμένουν εύθραυστες και το βέβαιο είναι ότι ο Χαφτάρ, δεν πρόκειται να μείνει στο περιθώριο των εξελίξεων όπως επιδιώκει η κυβέρνηση της Άγκυρας και διάφοροι κύκλοι της λιβυκής πολιτικής σκηνής. Αν οι εκλογές του Δεκεμβρίου αναβληθούν ο Χαφτάρ ενδέχεται να ανατρέψει την μεταβατική κυβέρνηση και να εξετάσει την εκ νέου προσφυγή στα όπλα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί οι Χαφτάρ και Σαλέχ απειλούν να ξαναρχίσουν τον πόλεμο στη Λιβύη

Πρωτόπαπας Γιώργος Μια ενδεχόμενη αναβολή των εκλογών στη Λιβύη που έχουν προγραμματιστεί για την 24η Δεκεμβρίου αναμένεται να πυροδοτήσει ε...

Διαβάστε την συνέχεια