Μια νύχτα στο Σουσουρλούκ – Βαθύ κράτος και οργανωμένο έγκλημα στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitxoFE_IQMF81LLTZOV6bdDKpsLFIwSP4_4abXLEMiEQAXP1j3LMOAYMX7kDqBk30rdTMuC98yaw5JMv_LULAaulbzSwU2QMOSZWUdxBoF9-djZMKhWWtGs6EhVr3tSGvZgj6HbrJ-OxI/s1600/%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="750" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitxoFE_IQMF81LLTZOV6bdDKpsLFIwSP4_4abXLEMiEQAXP1j3LMOAYMX7kDqBk30rdTMuC98yaw5JMv_LULAaulbzSwU2QMOSZWUdxBoF9-djZMKhWWtGs6EhVr3tSGvZgj6HbrJ-OxI/s640/%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Στις 3 Νοεμβρίου 1996, στην περιοχή Σουσουρλούκ του νομού Μπαλίκεσιρ μια θωρακισμένη Μερσεντές, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα PHOTO slpress.gr <br /> <br /> Του <b>ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ </b><br /> <br /> Οι οργανικές σχέσεις του κεμαλικού βαθέος κράτους με εγκληματικές συμμορίες στην Τουρκία ήταν κοινό μυστικό, αλλά το σπυρί έσπασε κατά τύχη στις 3 Νοεμβρίου 1996. Εκείνη τη νύχτα στην περιοχή Σουσουρλούκ του νομού Μπαλίκεσιρ μια θωρακισμένη Μερσεντές, που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα. <br /> <br /> Το σκάνδαλο ήταν η ταυτότητα των τεσσάρων επιβατών: Ο αστυνομικός διευθυντής Χουσεΐν Κοτσαντάγ ήταν δημιουργός των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας, με θητεία στις κουρδικές επαρχίες ως επικεφαλής ειδικών επιχειρήσεων. Μαζί του ήταν η ερωμένη του, το φωτομοντέλο Γκόντσα Ους. Τρίτο πρόσωπο ήταν το ηγετικό στέλεχος των Γκρίζων Λύκων, ο γνωστός μαφιόζος και καταζητούμενος στην Τουρκία για εμπόριο ηρωίνης Αμπντουλάχ Τσατλί. Ο Τσατλί ήταν κεντρικό πρόσωπο στους κόλπους των παρακρατικών μηχανισμών. Όπως αποδείχθηκε, το βαθύ κράτος είχε προμηθεύσει τον Τσατλί με ταυτότητα ανώτερου κρατικού υπαλλήλου και γραφείο στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση(!), άδεια οπλοφορίας και υπηρεσιακό διαβατήριο, όλα με ψεύτικο όνομα. <br /> <br /> Σύμφωνα με ομολογία του υπαρχηγού της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ Μεχμέτ Εϊμούρ, ο Τσατλί ήταν και συνεργάτης της ΜΙΤ με μεγάλη δράση στο εξωτερικό. Ο Τσατλί είχε οργανώσει την απόδραση του Γκρίζου Λύκου Μεχμέτ Αλί Αγκτσά έξι μήνες μετά την καταδίκη του σε ισόβια για τη δολοφονία του διευθυντή της εφημερίδας “Μιλιέτ” Αμπντί Ιπεκτσί (1979). Αργότερα, με τη συνεργασία του Τσατλί, ο Αγκτσά τραυμάτισε τον Πάπα σε μια απόπειρα να τον δολοφονήσει (1981). <br /> <br /> Ο Τσατλί κηδεύθηκε με την τουρκική σημαία παρουσία χιλιάδων Γκρίζων Λύκων, πολλών μαφιόζων και αρκετών πολιτικών. Η αρχηγός του Κόμματος του Ορθού Δρόμου και τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τανσού Τσιλέρ, που ήταν παρούσα, δήλωσε (σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο): «Όποιος ρίχνει ή δέχεται μια σφαίρα γι’ αυτό το έθνος αξίζει τον σεβασμό μας»! <br /> <br /> Ο τέταρτος επιβάτης και μοναδικός διασωθείς ήταν ο βουλευτής Εντίπ Σεντάτ Μπουτσάκ. Ο Μπουτσάκ ήταν αρχηγός της μεγάλης κουρδικής φατρίας των Μπουτσάκ με ιδιωτικό στρατό μερικών χιλιάδων πολιτοφυλάκων που με τις ευλογίες του κράτους ήλεγχαν την επαρχία Σιβέρεκ. Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες ήταν υπεύθυνος για πλήθος δολοφονιών Κούρδων που θεωρούνταν ύποπτοι για συνεργασία με το ΡΚΚ. Ας σημειωθεί ότι η θωρακισμένη Μερσεντές συνοδευόταν και από υπηρεσιακό αυτοκίνητο της ασφάλειας με τρεις αστυνομικούς! <br /> <br /> Υπό τη σκέπη του Μεχμέτ Αγάρ <br /> <br /> Με αφορμή εκείνη την αποκάλυψη είχε τότε προκληθεί στην Τουρκία μείζονα πολιτική κρίση, η οποία είχε τραυματίσει την ιδεολογία της ιερότητας του κράτους και ειδικότερα το κύρος των δυνάμεων ασφαλείας. Το περιστατικό επιβεβαίωσε πανηγυρικά παλαιότερο δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας, το οποίο παρουσίαζε έκθεση της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ. Σύμφωνα με εκείνη την έκθεση, στους κόλπους των δυνάμεων ασφαλείας λειτουργούσε μια εγκληματική οργάνωση, η οποία διεκπεραίωνε βρόμικες επιχειρήσεις εναντίον αριστερών οργανώσεων και του κουρδικού ΡΚΚ. <br /> <br /> Η εν λόγω οργάνωση, που τη συγκροτούσαν Γκρίζοι Λύκοι και βρισκόταν υπό τον έλεγχο του διατελέσαντος αρχηγού αστυνομίας, υπουργού Δικαιοσύνης και υπουργού Εσωτερικών Μεχμέτ Αγάρ, επιδιδόταν παραλλήλως σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, ληστείες, εκβιασμούς και δολοφονίες. Οι ταυτότητες ανώτερου κρατικού λειτουργού που είχε στην κατοχή του ο Τσατλί έφεραν την υπογραφή του ίδιου του Αγάρ. <br /> <br /> Υπό την πίεση της κοινής γνώμης, η τότε κυβέρνηση Ερμπακάν-Τσιλέρ υποχρεώθηκε να ζητήσει την παραίτηση του Αγάρ, μη παραλείποντας, όμως, να τον ευχαριστήσει. Μετά από σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο Δημοκρατίας Ντεμιρέλ (Δεκέμβριος 1996), ο πρωθυπουργός Ερμπακάν είχε δηλώσει: «Η κατάσταση είναι σοβαρότερη απ’ ό,τι νομίζαμε και απ’ ό,τι γνωρίζει η κοινή γνώμη. Εμπλέκονται στρατιωτικοί, αστυνομία, πολιτικοί και μαφιόζοι». <br /> <br /> Από την πλευρά του ο Ετσεβίτ είχε δηλώσει: «Για την ύπαρξη αυτής της παράνομης οργάνωσης είχα μάθει για πρώτη φορά το 1974, όταν ήμουνα πρωθυπουργός. Κατά τη δεύτερη πρωθυπουργική μου θητεία ζήτησα από τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων τη διάλυση αυτής της οργάνωσης. Το πρόβλημα, όμως, δεν λύθηκε. Αργότερα, η Τανσού Τσιλέρ χρησιμοποίησε την ίδια οργάνωση για δικές της βρόμικες υποθέσεις». <br /> <br /> Η ομολογία του Γιλμάζ <br /> <br /> Ας σημειωθεί ότι ο σύζυγος της Τσιλέρ είχε επανειλημμένως και με στοιχεία κατηγορηθεί όχι μόνο για διαφθορά, αλλά και για στενή διαπλοκή με το παρακράτος και το οργανωμένο έγκλημα. Σύμφωνα με έκθεση της ΜΙΤ (1987), στενή διαπλοκή με το οργανωμένο έγκλημα είχε και ο Γιαχγιά Ντεμιρέλ, ανηψιός του τότε προέδρου Δημοκρατίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ (πρώην αρχηγός του Κόμματος του Ορθού Δρόμου και επανειλημμένως πρωθυπουργός). <br /> <br /> Την εποχή του Σουσουρλούκ, ο αρχηγός του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας και τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιλμάζ είχε δεσμευθεί ότι, εάν γινόταν πρωθυπουργός, θα προχωρούσε σε κάθαρση. Όταν, όμως, το 1997 έγινε πρωθυπουργός, ομολόγησε δημοσίως: «Δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε περισσότερο από το 20-25% της αλήθειας. Τα αποδεικτικά στοιχεία είτε δεν μας παραδίδονται από κρατικούς υπαλλήλους είτε πλαστογραφούνται»! <br /> <br /> Όταν, για να κατευνάσουν την κοινή γνώμη, ορισμένοι παράγοντες του“βαθέος κράτους” προσπάθησαν να καλύψουν το σκάνδαλο Σουσουρλούκ, επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στον νεκρό Τσατλί, η σύζυγός του δήλωσε διαμαρτυρόμενη: «Ο άντρας μου δούλευε για το κράτος. Είκοσι δύο ημέρες μετά το πραξικόπημα του 1980, οι ένοπλες δυνάμεις τον έστειλαν να εκπαιδευθεί στο εξωτερικό. Όταν καταδικάστηκε και φυλακίσθηκε στην Ελβετία για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, δραπέτευσε με τη βοήθεια του τουρκικού κράτους». Για τη συμμετοχή Τούρκων πρακτόρων σ’ αυτή την απόδραση υπάρχουν και άλλες μαρτυρίες. <br /> <br /> Το “καλό παιδί” του στρατηγού Μπουγιούκανιτ <br /> <br /> Μπορεί με το Σουσουρλούκ να έσπασε το σπυρί, αλλά το βαθύ κράτος δεν σταμάτησε τις βρόμικες πρακτικές. Τον Νοέμβριο του 2005 εξερράγη μια βόμβα σ’ ένα βιβλιοπωλείο της πόλης Σεμντινλί στη νοτιοανατολική Τουρκία, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν πρώην μέλος του ΡΚΚ. Στην επίθεση εκείνη, που κόστισε τη ζωή ενός ανθρώπου, συνελήφθησαν από παρευρισκόμενους πολίτες οι τρεις δράστες, οι οποίοι αποδείχθηκε ότι ήταν μέλη των μυστικών υπηρεσιών του στρατού. <br /> <br /> Για έναν απ’ αυτούς, ο στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ (τότε αρχηγός στρατού και μετέπειτα αρχηγός ενόπλων δυνάμεων) είχε σπεύσει να δηλώσει δημοσίως πως τον γνωρίζει και να διαβεβαιώσει πως «είναι καλό παιδί»! Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήταν ένα από τα “παιδιά του”, αφού στη δεκαετία του 1990 ο Μπουγιούκανιτ ήταν στρατιωτικός διοικητής εκεί και ένας από τους αρχιτέκτονες του παρακρατικού κυκλώματος. <br /> <br /> Ο εισαγγελέας της περιοχής Βαν, όπου υπάγεται το Σεμντινλί, Φερχάτ Σαρίκαγια είχε ασκήσει δίωξη εναντίον του στρατηγού Μπουγιούκανιτ γι’ αυτή την υπόθεση, αλλά η δίωξη σταμάτησε και ο εισαγγελέας υπέστη κυρώσεις! Ακόμα και ο διορισμένος από την κυβέρνηση Ερντογάν επικεφαλής της Τουρκικής Διεύθυνσης Ασφαλείας Σαμπρί Ουζούν, που είχε αποδώσει τη βομβιστική επίθεση στο βιβλιοπωλείο σε δάκτυλο του στρατού, στις 23 Μαρτίου 2006 απομακρύνθηκε από τη θέση του κατόπιν πιέσεων του Γενικού Επιτελείου. <br /> <br /> Ο ίδιος ο Ερντογάν είχε υποχρεωθεί να στηλιτεύσει όσους προσπαθούν να προκαλέσουν σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων. Είχε απευθύνει αυστηρή σύσταση στα στελέχη του κόμματός του, δηλώνοντας ότι «κανείς δεν δικαιολογείται να μη δείχνει σεβασμό προς τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, τις οποίες φυλάσσουμε ως κόρην οφθαλμού». Δεν είχε ακόμα έρθει η ώρα για τη σύγκρουση μαζί τους. <br /> <br /> Ο κομπασμός του Ετσεβίτ <br /> <br /> Στα τέλη του 2000 οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν τα όπλα τους για να σταματήσουν την απεργία πείνας χιλιάδων κρατουμένων στις τουρκικές φυλακές. Οι 31 νεκροί και οι πολλαπλάσιοι τραυματίες ήταν βαρύς απολογισμός, αλλά αυτό δεν είχε εμποδίσει τον “κεντροαριστερό” τότε πρωθυπουργό Ετσεβίτ να υπερηφανευθεί δημοσίως γι’ αυτό που θα έκανε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο να ντρέπεται. <br /> <br /> Η δήλωση εκείνη δεν ήταν ούτε μεμονωμένο ούτε ατυχές γεγονός. Υπάρχουν, άλλωστε, πολλές παρεμφερείς δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων. Δηλώσεις αδιανόητες σε μια δυτική δημοκρατία. Αυτό, όμως, που στη Δύση εισπράττεται ως βαρβαρότητα, ή τουλάχιστον ως αντιδημοκρατικό πνεύμα, στην Τουρκία εισπράττεται ως απόδειξη ισχύος και αποφασιστικότητας. <br /> <br /> Ένα άλλο δείγμα της δράσης του παρακράτους είναι ο βασανισμός και η εκτέλεση τριών ατόμων του εκδοτικού οίκου Zirve (μεταξύ αυτών και ενός Γερμανού) στη Μαλάτια της ανατολικής Τουρκίας. Το μοναδικό τους αμάρτημα ήταν ότι κυκλοφορούσαν τη Βίβλο και άλλα χριστιανικά βιβλία. Είχε προηγηθεί η δολοφονία ενός Ιταλού καθολικού ιερέα. <br /> <br /> Τότε ο τουρκικός Τύπος είχε αποδώσει τα εγκλήματα σε εθνικιστικές παρακρατικές ομάδες, οι οποίες δημιουργήθηκαν με την ανοχή μηχανισμών του κράτους. Η τουρκική Δικαιοσύνη είχε απαγγείλει κατηγορίες σε ανώτερους και ανώτατους στρατιωτικούς για συμμετοχή στον σχεδιασμό εκείνων των δολοφονιών. Στις αρχές του 2013 δικαστήριο είχε διατάξει τη σύλληψη του αντιστρατήγου Τολόν ως υπόπτου για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ήταν πια η εποχή που ο Ερντογάν ξήλωνε το κεμαλικό βαθύ κράτος…<br /> <br /> <a href="http://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μια νύχτα στο Σουσουρλούκ – Βαθύ κράτος και οργανωμένο έγκλημα στην Τουρκία

Στις 3 Νοεμβρίου 1996, στην περιοχή Σουσουρλούκ του νομού Μπαλίκεσιρ μια θωρακισμένη Μερσεντές, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6MR-d4OUgbPX3rBZFxwYtqrKw3f-f1Ohlf1gorZFqsW1KUmlr1TIbyjpdxRb1_9LdZ9n9T_FZTViw2WMW1Cx0fj8n2NYTTFUKMdAy8eBaFniiWcwXvb-0N2G8_d0ZLyFFL8qm8CZuZ_I/s1600/untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="680" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6MR-d4OUgbPX3rBZFxwYtqrKw3f-f1Ohlf1gorZFqsW1KUmlr1TIbyjpdxRb1_9LdZ9n9T_FZTViw2WMW1Cx0fj8n2NYTTFUKMdAy8eBaFniiWcwXvb-0N2G8_d0ZLyFFL8qm8CZuZ_I/s640/untitled.png" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ </b><br /> Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγματικότητα, όμως, το “βαθύ κράτος” και η συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάει πολύ πιο πίσω από την επικράτηση των νεοοθωμανών. Αυτή είναι η αλήθεια, έστω κι αν οι Δυτικοί έκαναν πως δεν έβλεπαν. Ας τους φρεσκάρουμε, λοιπόν, λίγο τη μνήμη. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς είναι ταυτισμένο με αυτό που έχει αποκληθεί “βαθύ κράτος”. Πρόκειται για ένα πλέγμα κρατικών και παρακρατικών δομών, που στο όνομα του τουρκικού έθνους όχι μόνο παραβίαζαν κάθε έννοια Κράτους Δικαίου και δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά και επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες. Είναι ακριβώς αυτό το “βαθύ κράτος” που οργάνωσε το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και που ίδρυσε την ένοπλη οργάνωση των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957. <br /> <br /> Στην Τουρκία υπάρχει παράδοση παρακρατικών μηχανισμών, η οποία έχει τις ρίζες της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και κυρίως στη δράση των μυστικιστικών οργανώσεων των Νεότουρκων. Το πρότυπο του μεταπολεμικού παρακράτους είναι η περιβόητη οργάνωση Teskilat-i Mahsusa στη δεκαετία του 1910, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γενοκτονία των Αρμενίων. <br /> <br /> Υπό τη σημαία του εθνικισμού, σ’ αυτήν συμμετείχαν όχι μόνο στρατιωτικοί και επιφανείς πολίτες, αλλά και ηχηρά ονόματα του τότε υποκόσμου. Ας σημειωθεί ότι αργότερα ο Κεμάλ ανέθεσε στον επικεφαλής αυτής της οργάνωσης Χουσαμετίν Ερτούρκ να οργανώσει τη μυστική αστυνομία του νέου καθεστώτος. <br /> <br /> Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου <br /> <br /> Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ οικοδομήθηκαν μυστικά παρακρατικά δίκτυα με αποστολή να προβάλουν αντίσταση στην περίπτωση επικράτησης των κομμουνιστών. Την ίδια περίοδο στην Τουρκία η στρατογραφειοκρατία οικοδόμησε το «βαθύ κράτος» για να διατηρήσει τον έλεγχο, δεδομένου ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υποχρεώθηκε να υιοθετήσει τον κοινοβουλευτισμό για να προσαρμοσθεί στο δυτικό πρότυπο. <br /> <br /> Ο πυρήνας του τουρκικού δικτύου ήταν ο Τομέας Ειδικού Πολέμου, ο οποίος –όπως προαναφέραμε– πρωτοστάτησε στο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και στην ίδρυση της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957. Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου όχι απλώς συστεγαζόταν, αλλά συνιστούσε τρόπον τινά μεσοτοιχία με την αμερικανική στρατιωτική αποστολή JUSMAT, η οποία χρηματοδοτούσε όλες τις δράσεις του μέχρι το 1971. Ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Ετσεβίτ είχε πληροφορηθεί την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης όταν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ του είχε ζητήσει κονδύλια για τον Τομέα Ειδικού Πολέμου. <br /> <br /> Ενώ στις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη δεκαετία του 1980 αυτές οι οργανώσεις ατροφούσαν, στην Τουρκία ο Τομέας Ειδικού Πολέμου μετεξελίχθηκε και ενισχύθηκε για να εξυπηρετήσει αμιγώς εθνικιστικούς στόχους. Ειδικά μετά την εκδήλωση του κουρδικού αντάρτικου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η εν λόγω οργάνωση διείσδυσε παντού. Για να χρηματοδοτήσει, μάλιστα, τη δράση της, επεκτάθηκε δυναμικά στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος (κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων και αργότερα στη διακίνηση λαθρομεταναστών). <br /> <br /> Για την ακρίβεια, έλεγξε και κατέστησε παραρτήματά της όχι μόνο ομάδες φανατικών εθνικιστών, όπως ήταν η οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι», αλλά και συμμορίες κακοποιών. Οι δύο αυτές κατηγορίες, άλλωστε, είχαν από τη δεκαετία του 1980 μετατραπεί σε συγκοινωνούντα δοχεία. Οι παρακρατικές αυτές ομάδες διεκπεραίωναν το μεγαλύτερο μέρος της βρόμικης δουλειάς (δολιοφθορές, βομβιστικές επιθέσεις εναντίον αρμενικών στόχων, δολοφονίες, απαγωγές, ειδικά βασανιστήρια κ.λπ.). <br /> <br /> Η περιβόητη JITEM <br /> <br /> Για τη διεξαγωγή των μυστικών επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ, δημιουργήθηκε το 1987 και η Υπηρεσία Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής (JITEM), με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Αρίφ Ντογάν και βοηθό του τον ταγματάρχη Αχμέτ Τζεμ Ερσεβέρ (δολοφονήθηκε το 1993). Υπό την πίεση της ανάγκης να καταπολεμήσει το κουρδικό αντάρτικο, το –κατά τα άλλα κοσμικό– μετακεμαλικό καθεστώς επέτρεψε στη JITEM να παίξει και το χαρτί της θρησκευτικού φανατισμού. <br /> <br /> Στρατολόγησε φανατικούς ισλαμιστές για να στελεχώσει αντιαντάρτικες παρακρατικές οργανώσεις, επειδή το ΡΚΚ (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα) έχει αριστερή εθνικοαπελευθερωτική ιδεολογία κι όχι ισλαμική. Τότε ιδρύθηκε η τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση Χεζμπολάχ (καμία σχέση με τη σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου), τα μέλη της οποίας στρατολογήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν, εξοπλίσθηκαν και εκπαιδεύθηκαν στα στρατόπεδα της Στρατοχωροφυλακής. Η Χεζμπολάχ είναι υπεύθυνη για τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων. Διαλύθηκε μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν, όταν ήταν πλέον περιττή. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς δεν χρησιμοποίησε μόνο φανατικούς ισλαμιστές. Χρησιμοποίησε και το Ισλάμ ως ιδεολογικό όπλο για να εξουδετερώσει την εθνική χειραφέτηση του κουρδικού στοιχείου και να το διατηρήσει υπό έλεγχο. Οι Κούρδοι παραδοσιακά προτιμούσαν εκλογικά τα οθωμανίζοντα κόμματα από τα κόμματα της κεμαλικής ορθοδοξίας. Κι αυτό, επειδή στην οθωμανική αυτοκρατορία ως μουσουλμάνοι είχαν πλεονεκτήματα, ενώ η κεμαλική Τουρκική Δημοκρατία τούς αρνήθηκε την ταυτότητά τους, εμφανίζοντάς τους σαν “ορεινούς Τούρκους”. <br /> <br /> Οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές των παρακρατικών μηχανισμών χρησιμοποιήθηκαν και στις αιματηρές επιθέσεις εναντίον αλεβιτών (στο ιδιότυπο αυτό μουσουλμανικό δόγμα που συγγενεύει με τους σιίτες ανήκει περίπου το 30% των Τούρκων). Οι επιθέσεις αυτές δεν είχαν αμιγώς θρησκευτικό χαρακτήρα. Οφείλονταν και στο γεγονός ότι οι ηγέτες του αριστερού κινήματος της δεκαετίας του 1970 ήταν κυρίως αλεβίτες. Οι επιθέσεις αυτές έγιναν και για να δημιουργηθεί κλίμα αναρχίας, ώστε να δικαιολογηθεί η κήρυξη νόμου εκτάκτου ανάγκης και στη συνέχεια η επιβολή της δικτατορίας του Εβρέν. <br /> <br /> Οι Κούρδοι κορουτζού <br /> <br /> Εάν η χρησιμοποίηση φανατικών ισλαμιστών ήταν μια παρένθεση, η χρήση ανορθόδοξων μεθόδων ήταν πάγια και συστηματική. Στο πλαίσιο εφαρμογής αυτών των μεθόδων η Άγκυρα επιχείρησε να μετατρέψει το εθνικοαπελευθερωτικό αντάρτικο των Κούρδων σε εμφύλια κουρδική σύγκρουση. Από το 1986 άρχισε να στρατολογεί Κούρδους χωρικούς στο σώμα ένοπλης πολιτοφυλακής (τους αποκαλούμενους Κορουτζού) για να πολεμήσει το ΡΚΚ. <br /> <br /> Οι Κορουτζού μπορεί να μην αναχαίτισαν τη δράση του αντάρτικου, αλλά κατάφεραν να προκαλέσουν τεράστια ρήγματα στον κοινωνικό ιστό της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ένας συγγενής εργαζόταν ως μισθοφόρος για το τουρκικό κράτος και ο άλλος ήταν μαχητής του ΡΚΚ, ή απλώς υποστήριζε τον κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Εκτός αυτών όμως, και μη πολιτικές αντιθέσεις στις μικρές τοπικές κοινωνίες προσέλαβαν βίαιες διαστάσεις με το πρόσχημα του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας. <br /> <br /> Οι Κούρδοι πολιτοφύλακες εκμεταλλεύθηκαν το ακαταδίωκτο από τις τουρκικές αρχές για να ξεκαθαρίσουν παλιούς και νέους λογαριασμούς με συντοπίτες τους, για να αρπάξουν περιουσίες συγχωριανών και για να επιδοθούν σε κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα με σκοπό τον πλουτισμό, κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Επρόκειτο για κοινό μυστικό, αλλά η νοσηρή αυτή κατάσταση παρέμενε επί χρόνια στη σκιά. Υπήρξαν σποραδικές καταγγελίες, αλλά γενικά κυριαρχούσε η νοοτροπία την οποία αποτυπώνει με ακρίβεια η τουρκική παροιμία «φίδι που δεν με δαγκώνει χίλια χρόνια να ζήσει»! <br /> <br /> 17.000 δολοφονίες <br /> <br /> Το ποτήρι ξεχείλισε με δραματικό τρόπο την άνοιξη του 2009, όταν Κορουτζού επιτέθηκαν κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής σε κουρδικό χωριό και σκότωσαν 44 άτομα. Με αφορμή το μακελειό στον γάμο, τα τουρκικά ΜΜΕ έφεραν στην επιφάνεια λεπτομέρειες για τη δράση αυτού του σώματος πολιτοφυλακής και για την κατάσταση που επικρατoύσε στις κουρδικές περιοχές. Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους τουρκικούς υπολογισμούς, οι Κορουτζού έχουν διαπράξει περίπου 12.000 εγκλήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οι Τούρκοι τα απέδιδαν στο ΡΚΚ. <br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζεμίλ Τσιτσέκ, τα σώματα των Κορουτζού αριθμούσαν περίπου 70.000 έμμισθους ένοπλους πολιτοφύλακες. Αυτοί πλαισιώνονται από άλλους 15.000 άμισθους, οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά, με προφανή σκοπό το πλιάτσικο και τις παράνομες δραστηριότητες. Ας σημειωθεί ότι στην Τουρκία έχουν διαπραχθεί 17.000 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, οι οποίες στην πλειονότητά τους συνδέονται με τη δράση παρακρατικών μηχανισμών. Πάνω από 3.000 Κορουτζού έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες, απαγωγές και για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, αλλά ελάχιστοι βρίσκονται στη φυλακή. <br /> <br /> Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, μια δεύτερη ανορθόδοξη μέθοδος του “βαθέος κράτους” ήταν η χρησιμοποίηση συμμοριών του κοινού ποινικού δικαίου για τη διεξαγωγή των βρόμικων επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ κι όχι μόνο. Στην πραγματικότητα επήλθε ένα είδος όσμωσης του“βαθέος κράτους” και του οργανωμένου εγκλήματος. <br /> <br /> Όλες αυτές οι κρατικές και παρακρατικές ομάδες κρούσης παραλλήλως επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες, μετατρέποντας την “εθνική” δράση τους σε πηγή πλουτισμού. Όλα αυτά ήταν κοινό μυστικό για τις τουρκικές ελίτ, αλλά ακόμα και όσοι θα ήθελαν να βάλουν ένα φρένο σ’ αυτές τις πρακτικές, που δηλητηρίαζαν την τουρκική κοινωνία, δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη “αντιτρομοκρατική” ιδεολογία.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ψήφο στην ένταση δίνει η εκνευρισμένη Τουρκία βλέποντας την Ελλάδα να προοδεύει με ψυχραιμία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikdbzhTVXkj-xaZOPpOs804EVtjwgqAtGHWQQWIPOAc3vROWxMyqgo7AzvNdMHNXdmJhfGj32ux4Jea2gkD8XY39XKZSnh3bg5AgB9AaSFs3hoD8Mqpls7AHSQgg1IiXMk1NRDyW_0Wek/s1600/polemikh-aeroporia-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikdbzhTVXkj-xaZOPpOs804EVtjwgqAtGHWQQWIPOAc3vROWxMyqgo7AzvNdMHNXdmJhfGj32ux4Jea2gkD8XY39XKZSnh3bg5AgB9AaSFs3hoD8Mqpls7AHSQgg1IiXMk1NRDyW_0Wek/s640/polemikh-aeroporia-aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br />Στοιχεία, κινήσεις, συμπεριφορές σε αέρα, θάλασσα αλλά και πολιτικό επίπεδο διακρίνουν την διαφοροποίηση της γειτονικής μας χώρας, η οποία παρά τις συζητήσεις σε κορυφαίο επίπεδο, περί αναθέρμανσης των περιβόητων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, η Άγκυρα φροντίζει προς την απομάκρυνση.<br /><br /> Επιπλέον, οι στρατιωτικοί της γειτονικής χώρας που αποτελούν το κλιμάκιο των συζητήσεων για τα ΜΟΕ, «παραμένουν αγνοούμενοι», μιας και προφασιζόμενοι την εκλογική αναμέτρηση στην χώρα τους (που ολοκληρώθηκε), ουδέποτε επικοινώνησαν εκ νέου με την αντίστοιχη ομάδα των Αξιωματικών του Ελληνικού πενταγώνου. <div> <br /></div> <div> Επίσης, μια ακόμη απόδειξη πως το μνημόνιο Παπούλια και Γιλμάζ έχει πεταχτεί από την πλευρά της Άγκυρας στον κάλαθο των αχρήστων, εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί η συμπεριφορά των τελευταίων 48 ωρών. Οι δυο χώρες είχαν συμφωνήσει πως σε περιόδους θρησκευτικών εορτών δεν θα υπάρχουν προκλήσεις, αλλά κάτι τέτοιο, τη Μεγάλη Πέμπτη και τη Μεγάλη Παρασκευή δεν φάνηκε με τις προσβλητικές εμφανίσεις των Τουρκικών μαχητικών όπως και του Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους στα Βόρεια του Αιγαίου. </div> <div> <br /></div> <div> Βεβαίως τ’ αεροσκάφη επιφυλακής, F-16 Block 52 M, από την 335 και 336 Μοίρα ήταν τα πρώτα που «χαιρέτισαν» για τα καλά τους Τούρκους συναδέλφους τους ιδίως την Μ. Παρασκευή, αποδεικνύοντας πως μπορεί να βρισκόμαστε σε κατανυκτική ατμόσφαιρα στην Ελλάδα, ωστόσο υπάρχουν οι φρουροί που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τις Θερμοπύλες αυτής της χώρας. </div> <div> <br /></div> <div> Η αποκρυπτογράφηση των στοιχείων της έντασης δείχνει προοδευτική κλιμάκωση Ανώτατες πηγές του Ελληνικού πενταγώνου, έλεγαν πως όλες αυτές οι κινήσεις αποκρυπτογραφούνται ως προάγγελος μεγαλύτερης έντασης το επόμενο διάστημα, θέλοντας να καταδείξουν τις προσπάθειες που επιδιώκει η Άγκυρα να κάνει στον ενεργειακό τομέα. Συνεχίζοντας οι ίδιοι Αξιωματικοί, σημείωναν πως η Αθήνα δεν θα περιμένει τις κινήσεις της γειτονικής χώρας και πρώτη θα αναδιπλώσει το αποτρεπτικό προφίλ του αναδεικνύει πάντα όταν προκαλείται από την Τουρκία, κάτι που είχε κάνει και με το ερευνητικό Barbaros όταν θέλησε να πραγματοποιήσει έρευνες εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. </div> <div> <br /></div> <div> Η δήλωση του υπουργού Άμυνας Ευάγγελου Αποστολάκη προ ολίγων ημερών στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη, πως από Ελληνικής πλευράς δεν πρέπει να πέσει λάδι στη φωτιά και πως οι εντάσεις έρχονται από λανθασμένες κινήσεις της στιγμής, δεν θεωρείται τυχαία. Σύμφωνα με έμπειρους Αξιωματικούς, ο υπουργός τόνιζε προς την Ελληνική πλευρά να υπάρχει η δέουσα προσοχή και γρήγορα αντανακλαστικά σε κάθε περίπτωση, ενώ το δεύτερο κομμάτι περί λανθασμένων κινήσεων της στιγμής, ήταν ένα μήνυμα ακόμη και προ τον ομόλογό του, δηλαδή να μην προχωρούν οι Τούρκοι σε λάθος επιλογές, οι οποίες πάντα ελλοχεύουν κινδύνους. </div> <div> <br /></div> <div> Σ’ αυτό το σημείο να τονίσουμε πως όλο το τελευταίο διάστημα προκύπτει κάτι ακόμη, οι συναντήσεις και συζητήσεις ανάμεσα σε Αξιωματούχους της χώρας, με τον ξένο παράγοντα και η αναγνώριση της Ελλάδας ως την ήρεμη δύναμη που με πάρα πολλά προβλήματα φροντίσει να κάνει βήματα προόδου, ακόμη κι αν δεν φαίνεται στο ευρύ κοινό, είναι ένα επιπλέον στοιχείο που ενοχλεί τη γειτονική μας χώρα που ενώ είναι ισχυρή με τη συμπεριφορά της κυβέρνησής της έχει καταφέρει κάτι δυσανάλογο των δυνάμεων της, να βρίσκεται στο στόχαστρο κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών. </div> <div> <br /></div> <div> Και βεβαίως όλα τα προαναφερόμενα προκύπτουν μέσα από τις αναλύσεις που γίνονται στο Ελληνικό πεντάγωνο οι οποίες από τη μια πλευρά δείχνουν πως οι προκλήσεις δεν έχουν ποιοτική αναβάθμιση (αν εξαιρέσει κανείς τις εμφανίσεις προηγμένων Τουρκικών Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών), από την άλλη πλευρά ωστόσο σύμφωνα με Αξιωματικούς του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, οι εναέριες κυρίως προκλήσεις τείνουν να αγγίξουν ή και να ξεπεράσουν στατιστικά, τις παραβιάσεις προγενέστερων ετών. </div> <div> <br /></div> <div> Πολύ υψηλά είναι επίσης τα ποσοστά των αερομαχιών συγκρινόμενα με προηγούμενα χρόνια, όπως επίσης οι πτήσεις Τουρκικών μαχητικών πάνω από Ελληνικό έδαφος είτε κατοικημένο νησί είναι αυτό είτε βραχονησίδα. </div> <div> <br /></div> <div> Οι αριθμοί που προκύπτουν από τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ είναι αμείλικτοι και καταδεικνύουν τι συμβαίνει κάθε μέρα στον ουρανό του Αρχιπελάγους. </div> <div> <br /></div> <div> 2017 -> 3317 Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου & FIR Αθηνών </div> <div> 2018 -> 3705 Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου & FIR Αθηνών </div> <div> 2019 (Ιανουάριος- Μάρτιος) -> πάνω από 952 Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου & FIR Αθηνών </div> <div> <br /></div> <div> Η εικόνα παραμένει σταθερή και στην θάλασσα, με τα Τουρκικά πλοία να εμφανίζονται σε αρκετές περιπτώσεις, όχι όπως ορίζει το Δίκαιο της Θάλασσας για τις διελεύσεις Πολεμικών Πλοίων.</div> <div> <br /></div> <div>  Το 2017 τουρκικά πλοία ακτοφυλακής και πολεμικού ναυτικού παραβίασαν τα Εθνικά χωρικά ύδατα 1998 φορές. </div> <div> Το 2018 καταγράφηκαν 1479 παραβιάσεις στην θάλασσα Ενώ μόνο τον Ιανουάριο οι καταγραφές δείχνουν πως υπήρξε παραβίαση 111 φορές. </div> <div> <br /></div> <div> Από την άλλη πλευρά πάντως στα της θάλασσας αναγνωρίζουν τόσο στο ΓΕΕΘΑ, όσο και στο Πολεμικό Ναυτικό πως δεν είναι λίγες οι φορές που τα τουρκικά πλοία όταν πρόκειται να εμφανιστούν σε περιοχές που έχουν δεσμευτεί μέσω ναυτικών οδηγιών, τότε μάλλον αποστέλλονται «stealth» σκάφη που είναι αόρατα όχι μόνο από τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης, αλλά και δια γυμνού οφθαλμού.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ψήφο στην ένταση δίνει η εκνευρισμένη Τουρκία βλέποντας την Ελλάδα να προοδεύει με ψυχραιμία

Στοιχεία, κινήσεις, συμπεριφορές σε αέρα, θάλασσα αλλά και πολιτικό επίπεδο διακρίνουν την διαφοροποίηση της γειτονικής μας χώρας, η οποία...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία σε συμπληγάδες.Το παζάρι με την Ουάσινγκτον και η απειλή για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVsde4fxubuAPipRqaoUza-mncrx486A7avK2ph_LvaAI3rbvxPFBRZVeV5jFon__w6GqrRCmG3oTHSY675D95AiIqEye-RQQt51JBORJh-1KEh8zx3inzXZFgvsMZmb-hRmY86g1ruec/s1600/%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="625" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVsde4fxubuAPipRqaoUza-mncrx486A7avK2ph_LvaAI3rbvxPFBRZVeV5jFon__w6GqrRCmG3oTHSY675D95AiIqEye-RQQt51JBORJh-1KEh8zx3inzXZFgvsMZmb-hRmY86g1ruec/s640/%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Μπλεγμένη στο κουβάρι, που στη μία άκρη έχει τους S-400 και στην άλλη τα F-35 και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, βρίσκεται η Τουρκία, καθώς έχοντας αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την παράδοση του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος στην Άγκυρα, τόσο κλιμακώνονται οι πιέσεις από την Ουάσιγκτον για την ακύρωσή του αλλά και από τη Μόσχα για τήρηση της συμφωνίας. <br /> <br /> Η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι παρά την προσδοκία ότι στο τέλος της ημέρας ο πρόεδρος Ερντογάν θα τα έβρισκε με τον Ντ. Τραμπ για το θέμα των S-400, η αντίσταση που υπάρχει από τη γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο αλλά και το Κογκρέσο, όπου καταγράφεται αρνητικά η εντελώς «ανεξέλεγκτη» πολιτική του Τ. Ερντογάν, η πρόσδεσή του με τη Μόσχα και η αντιπαλότητά του με το Ισραήλ, καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την επίτευξη ενός «αναίμακτου» συμβιβασμού. <br /> <br /> Ο κ. Ερντογάν, μιλώντας την Τρίτη σε δημοσιογράφους στο προεδρικό Μέγαρο εξέφρασε την εκτίμηση ότι σύντομα θα λάβει πρόσκληση από τον Ντ. Τραμπ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε μια τέτοια συνάντηση κορυφής θα δοθεί η ευκαιρία για να βρεθεί λύση στο σημερινό αδιέξοδο. 'Ομως αυτή την πρόσκληση την περιμένει αρκετό καιρό ο Τούρκος ηγέτης και όλο δεν έρχεται… <br /> <br /> Για την Τουρκία δεν αποτελεί απλή υπόθεση, παρά τους λεονταρισμούς της ηγεσίας της, η ρήξη για ένα τέτοιο ζήτημα με την Ουάσιγκτον, καθώς εκτός όλων των άλλων συνεπειών μπορεί να δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει η διαδικασία επιβολής κυρώσεων. Με τον πληθωρισμό να τρέχει, τα συναλλαγματικά αποθέματα να έχουν μειωθεί δραματικά και την οικονομία να καρκινοβατεί και από τον ξένο δανεισμό, η επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ θα γονάτιζε την Τουρκία. Και αυτό σε μια στιγμή που ο Ερντογάν επιχειρεί να διαχειριστεί το πλήγμα που δέχθηκε στις δημοτικές εκλογές, χάνοντας τις πέντε μεγάλες πόλεις της Τουρκίας και ενώ ο πρώην στενότερος συνεργάτης του -πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών- Αχμέτ Νταβούτογλου άσκησε για πρώτη φορά κριτική εκ των έσω στον μέχρι τώρα αδιαφιλονίκητο ηγέτη του ΑΚΡ. <br /> <br /> Μήνυμα από τη Μόσχα <br /> <br /> Η Ρωσία, πάντως, έστειλε το μήνυμά της την Τρίτη και με δήλωση του Αλεξάντερ Μικχέεφ, επικεφαλής της εταιρείας που κατασκευάζει τους S-400, ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα προχωρά κανονικά και οι συστοιχίες των πυραύλων θα παραδοθούν στην Τουρκία τον Ιούλιο. Μια δήλωση που δεν αφήνει περιθώρια στην Τουρκία να υπαινιχθεί έστω καθυστέρηση ή επανεξέταση της παράδοσης των S-400. <br /> <br /> Το θέμα των πυραύλων εξελίσσεται σε μια κρίσιμη δοκιμασία για το γόητρο του Ερντογάν αλλά και της Τουρκίας, γιατί η επιλογή της ακύρωσης της αγοράς των S-400 θα κατέστρεφε την εικόνα του ηγέτη μιας περιφερειακής δύναμης που μπορεί με την ίδια άνεση να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και να τσαλαβουτά στην έρημο της Συρίας μαζί με τη Ρωσία, διεκδικώντας συγχρόνως την αυτονομία των αμυντικών προμηθειών της, ακόμη κι αν αυτό θέτει σε κίνδυνο και την ασφάλεια των Νατοϊκών συστημάτων που θα πρέπει να είναι διαλειτουργικά και συγχρόνως αποτελεί απειλή για την... αμερικανική αμυντική βιομηχανία. <br /> <br /> Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος, όμως, αυτή των F-35, ένα πρόγραμμα στο οποίο η Τουρκία είναι συμπαραγωγός και αναμένει μάλιστα σχεδόν 100 μαχητικά αυτού του τύπου για να ενισχύσει την Πολεμική Αεροπορία της. Η Ουάσιγκτον διαμηνύει σε κάθε επίπεδο ότι δεν πρόκειται να βρεθούν δίπλα δίπλα οι S-400 με τα F-35, θεωρώντας ότι σε αυτή την περίπτωση θα αποκτηθεί πρόσβαση από τους Ρώσους στα ηλεκτρικά συστήματα των υπερσύγχρονων αμερικανικών μαχητικών 5ης γενιάς. <br /> <br /> Η Άγκυρα έχει επιχειρήσει τις τελευταίες εβδομάδες να προβάλει ως επιχείρημα ότι και σε άλλες περιπτώσεις που πέταξαν F-35 πάνω από S-400 δεν υπήρξε πρόβλημα και υπήρχε σαφής δυνατότητα αναγνώρισης των «φίλιων» αεροσκαφών, χωρίς παρεμβάσεις στο λογισμικό. <br /> <br /> Ο κ. Τσαβούσογλου, μάλιστα, δήλωσε ότι «S-400 υπάρχουν στη Συρία και στα σύνορα της Νορβηγίας. Τα νορβηγικά F-35 πετούν πάνω από τους πυραύλους. Και στη Συρία που υπάρχουν S-400 έχουν πετάξει ισραηλινά και αμερικανικά F-35» και επέμεινε ότι το πυραυλικό σύστημα «δεν θα βλέπει τα νατοϊκά συστήματα σαν εχθρικά. Είναι ένα σύστημα που θα πάρουμε για την άμυνά μας και θα έχουμε τον πλήρη έλεγχο σε αυτό». Ο Τούρκος ΥΠΕΞ επανέφερε την πρόταση για σύσταση κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα βρει τεχνική λύση στο θέμα της συνύπαρξης των S-400 και των F-35 στο τουρκικό οπλοστάσιο. Πρόταση που έχει απορριφθεί από την Ουάσινγκτον. <br /> <br /> Επιμένουν, αλλά... <br /> <br /> Όλα δείχνουν, όμως, ότι η Τουρκία που έχει πάρει τροχιά απομάκρυνσης από τη Δύση, θα επιμείνει όσο μπορεί στην επιλογή της για αγορά των ρωσικών πυραύλων. Μια επιλογή που συνδέεται και με την πρόσδεση της Άγκυρας στη Μόσχα προκειμένου να μην αποκλειστεί πλήρως από τις εξελίξεις στη Συρία, αλλά και λόγω της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία. <br /> <br /> Δεν είναι τυχαίο ότι τη στιγμή που κλιμακώνεται η ρητορική από όλες τις πλευρές, και ο κ. Τσαβούσογλου και ο υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ έσπευσαν να «κάψουν» τα σενάρια των τελευταίων ημερών ότι η Τουρκία θα προτείνει τη μεταφορά και εγκατάσταση των S-400 σε τρίτη χώρα, στο Αζερμπαϊτζάν ή στο Κατάρ. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στη δεξίωση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την 99η επέτειο ίδρυσης της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας, απάντησε στις ερωτήσεις δημοσιογράφων ότι «δεν υπάρχει καμία ενδιάμεση φόρμουλα». <br /> <br /> Ο κ. Ακάρ δήλωσε ότι αν οι ΗΠΑ επιμείνουν στη στάση τους και ακυρώσουν τη συμφωνία για τα F-35, η Τουρκία έχει στη διάθεσή της «βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια», ενώ την ίδια ώρα Ρώσοι αξιωματούχοι εκδήλωναν ετοιμότητα να συζητήσουν με την Τουρκία την πώληση ρωσικών μαχητικών 5ης γενιάς… <br /> <br /> Μέχρι τη στιγμή πάντως που τον Ιούλιο ή και νωρίτερα φθάσουν και αναπτυχθούν οι ρωσικοί πύραυλοι σε τουρκικό έδαφος, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η έκβαση αυτής της «σύγκρουσης» του Ταγίπ Ερντογάν με την Ουάσινγκτον. <br /> <br /> Αναβάθμιση <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι δεσμεύσεις των ΗΠΑ για ανάπτυξη μιας στρατηγικής σχέσης, η αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας σε ένα πεδίο στο οποίο εστιάζεται και πάλι το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων -στην Ανατολική Μεσόγειο -Αιγαίο-Μαύρη Θάλασσα- εντάσσονται, όπως επισημαίνεται και στο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί στη Γερουσία από τους γερουσιαστές Μενέντεζ και Ρούμπιο, στη γενικότερη αμερικανική στρατηγική ανάσχεσης της ρωσικής και κινεζικής επιρροής στην περιοχή. <br /> <br /> Αυτή η προσέγγιση βεβαίως δεν απαντά στο μείζον ερώτημα για χώρες όπως η Ελλάδα: Εάν γυρίσει την πλάτη στο φθηνό ρωσικό αέριο και στις κινεζικές επενδύσεις θα καλυφθεί το κενό από το ακριβότερο αμερικανικό LNG και από αμερικανικές επενδύσεις; <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά το θέμα της ασφάλειας, είναι σαφές ότι οι τριμερείς και η ενδυνάμωση της σχέσης με το Ισραήλ προσφέρουν στην Ελλάδα μια σημαντική ενίσχυση του ρόλου της στην περιοχή. Όμως, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι η απειλή για την Ελλάδα είναι η Τουρκία. Και πριν πανηγυρίσουμε για μια ενδεχόμενη ακύρωση από την Τουρκία της αγοράς των S-400, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το εναλλακτικό σενάριο, με τα σημερινά δεδομένα, είναι η ενίσχυση της Τουρκίας με τα F-35 και τους πυραύλους Patriot.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία σε συμπληγάδες.Το παζάρι με την Ουάσινγκτον και η απειλή για την Ελλάδα

Του Νίκου Μελέτη Μπλεγμένη στο κουβάρι, που στη μία άκρη έχει τους S-400 και στην άλλη τα F-35 και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, βρίσκεται...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σενάριο της εγκατάστασης των S-400 στα Κατεχόμενα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicov9lYR7zSNfBJFX9JmfoQoMH2MReYn_6LCBLo1_aMtP9RNNU1_82IHjvGrUiGMHG06PyMhxwoawSzqVqkXgKQhqqqcY6DDegg50ZcVTrrQRHoEA9PnDPuM_kV0o0PvIVFOshR3xChRM/s1600/s-400_casus_belli.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicov9lYR7zSNfBJFX9JmfoQoMH2MReYn_6LCBLo1_aMtP9RNNU1_82IHjvGrUiGMHG06PyMhxwoawSzqVqkXgKQhqqqcY6DDegg50ZcVTrrQRHoEA9PnDPuM_kV0o0PvIVFOshR3xChRM/s640/s-400_casus_belli.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br /> Η τοποθέτηση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 που θα προμηθευτεί η Τουρκία, εξετάζεται, ως πιθανό ενδεχόμενο, από την Άγκυρα, να γίνει στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου! Είναι η «συμβιβαστική» πρόταση του Ερντογάν προς τις ΗΠΑ, με εναλλακτική την τοποθέτησή τους σε κουρδικές περιοχές του Ιράκ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα τουρκικά ΜΜΕ, αλλά και «υπαινικτικές» δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, ήδη οι προτάσεις αυτές έχουν τεθεί υπόψη στις διπλωματικές-στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ. <br /> <br /> Οι συμβιβαστική αυτή λύση δίνεται στα πλαίσιο των διαβουλεύσεων της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον, ώστε να ξεπεραστούν οι αμερικανικές επιφυλάξεις για να αγορά των S-400 και να προχωρήσει κανονικά το πρόγραμμα παράδοσης 100 αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 Στέλθ στην Τουρκία, που είναι και συμπαραγωγός χώρα.<br /> <br /> Σύμφωνα με αναφορές στο Al-Monitor του Τούρκου αναλυτή αμυντικών θεμάτων, Arda Mevlutoglu, μια από τις σκέψεις που έκανε η τουρκική ηγεσία ήταν η τοποθέτησή τους στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Το μέρος δεν είναι τυχαίο, καθώς θα είναι μακριά από την αεροπορική βάση της Μαλάτιας όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθούν τα μαχητικά F-35 , εφόσον φυσικά, ξεπεραστούν τα εμπόδια και η Τουρκία εντάξει τα αμερικανικά αεροσκάφη στο οπλοστάσιό της. <br /> <br /> Η αμερικανική διπλωματία δεν έχει απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική εναλλακτική πρόταση, καθώς οι Αμερικανοί επιμένουν στη μη εγκατάσταση των S-400 στην τουρκική επικράτεια. Είναι σαφές ότι Ουάσιγκτον και Άγκυρα αναζητούν εναλλακτική–συμβιβαστική λύση. Οι ΗΠΑ, δεν επιθυμούν να χάσουν την Τουρκία και να την σπρώξουν στην αγκαλιά της Ρωσίας. Αποτελεί στρατηγικό στόχο των Αμερικανών η Τουρκία να παραμείνει υπό την πολιτική επιρροή της Δύσης και ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό ακριβώς και η αμερικανική διπλωματία συζητά τις τουρκικές εναλλακτικές προτάσεις για τους S-400, μεταξύ αυτών και την εγκατάστασή τους στην Κύπρο.<br /> <br /> Δεινή ελληνική ήττα <br /> <br /> Στην περίπτωση που η Τουρκία κατορθώσει, με την ανοχή των ΗΠΑ, να εγκαταστήσει έστω και μια μονάδα του ρώσικου αντιαεροπορικού συστήματος στα Κατεχόμενα στην Κύπρο, τότε η ελληνική διπλωματία θα έχει υποστεί δεινή ήττα. Θα έχει κατισχύσει, για μία ακόμη φορά, ο αμερικανικός πολιτικός ρεαλισμός που ιστορικά έχει βλάψει τα συμφέροντα του Ελληνισμού. Ταυτόχρονα, το σύστημα εξουσίας Ερντογάν θα έχει επιτύχει διπλωματικό- στρατιωτικό θρίαμβο.<br /> <br /> Από στρατιωτικής απόψεως, εάν εγκατασταθούν οι S-400 στην Κύπρο, η Άγκυρα πραγματοποιεί ένα άλμα προς την τουρκοποίηση της Κύπρου (η Μεγαλόνησος σε στρατιωτική και πολιτική ομηρεία). Ταυτόχρονα, θα ελέγχει στρατιωτικά το μεγαλύτερο και ζωτικής σημασίας μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, τη Συρία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, αλλά και το τόξο Καστελλόριζο-Κάρπαθος-Κρήτη. Περιοχές, που συνδέονται ευθέως και με την ενεργειακή ασφάλεια και με την ασφάλεια των θαλασσίων οδών μεταφοράς ενέργειας στην Ευρώπη. <br /> <br /> Το πυραυλικό αντιαεροπορικό συγκρότημα S-400 Triumph, που προορίζεται για τη Τουρκία, έχει τη δυνατότητα κατάρριψης εχθρικών αεροσκαφών σε αποστάσεις μέχρι 400 χιλιόμετρα. Μέχρι τα 60 χιλιόμετρα μπορεί να καταστρέφει βαλλιστικούς στόχους που πετούν με ταχύτητα έως και 4,8 km/s, τακτικούς πυραύλους και βλήματα Κρουζ. Το ενδεχόμενο αυτό, ήδη έχει συζητηθεί στο ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ τέθηκε ατύπως και ως θέμα προς συζήτηση στον Στρατηγικό Διάλογο Ελλάδας-ΗΠΑ που είναι σε εξέλιξη. <br /> <br /> Η απάντηση της Ελλάδας, στα τουρκικά σχέδια θα πρέπει να είναι μονόδρομος. Αυστηρή προειδοποίηση προς την Τουρκία ότι εγκατάσταση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 στην Κύπρο αποτελεί casus belli (αιτία πολέμου) για την Ελλάδα. Φυσικά, το ερώτημα είναι αν μπορεί να προβάλει τέτοιο αίτημα η Ελλάδα; Πάντως, ανασχετικός παράγοντας στα τουρκικά σχέδια, είναι το Ισραήλ και η επιρροή, που ασκεί στην αμερικανική διπλωματία. Ίσως, η τριμερής συμμαχία Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, στην οποία συμμετέχουν ενεργά και οι ΗΠΑ, δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να αποτραπούν τα χειρότερα για τον Ελληνισμό, παρότι το αμερικανοτουρκικό λόμπι δεν είναι αμελητέας δυναμικής…<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το σενάριο της εγκατάστασης των S-400 στα Κατεχόμενα

Χρήστος Καπούτσης Η τοποθέτηση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 που θα προμηθευτεί η Τουρκία, εξετάζεται, ως πιθανό ενδεχόμενο...

Διαβάστε την συνέχεια

(Δια)κινδυνεύει να καταστεί η Τουρκία… “πολύ μεγάλη, για να μείνει ενιαία”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH3kudX9Q_ln6llKJ5Otj2KzQ0TBnia1wgnacu_TuBmt2S149stJXkj5ZIchlDsoRxKvqPbyhyA49f-BT0Uh8ueMNDmmMkhUbMnmAYWY_nvdQqaKaBD7ZXqgBezIV594e_e2z8MMXcmcY/s1600/stratego_eastern_med.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="720" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH3kudX9Q_ln6llKJ5Otj2KzQ0TBnia1wgnacu_TuBmt2S149stJXkj5ZIchlDsoRxKvqPbyhyA49f-BT0Uh8ueMNDmmMkhUbMnmAYWY_nvdQqaKaBD7ZXqgBezIV594e_e2z8MMXcmcY/s640/stratego_eastern_med.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μένιος Τασιόπουλος</b><br /> Η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας και κατ’ επέκταση ΝΑΤΟ και Τουρκίας δεν σχετίζεται μονοδιάστατα με την προμήθεια ταυτόχρονα συστοιχιών S-400 και μαχητικών F-35. Η Άγκυρα υπό την ηγεσία του Ερντογάν θέλησε να επεκτείνει την γνωστή ως «επιτήδεια ουδετερότητα» σε ένα πιο αναβαθμισμένο πεδίο, αυτό της περιφερειακής ηγεμονικής δύναμης σε στεριά και θάλασσα. Στο τρίγωνο δηλαδή μεταξύ Ευρώπης-Ασίας-Αφρικής επί ηπειρωτικών εδαφών και στα θαλάσσια μέτωπα Εύξεινος Πόντος, Δαρδανέλια, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος, Σουέζ, Ερυθρά Θάλασσα. <br /> <br /> Για να συμβεί κάτι τέτοιο ο Ερντογάν και η ηγετική του ομάδα, λαμβάνουν υπόψη δύο διαφορετικές παραμέτρους:<br /> <br /> Πρώτον, την καταστροφή των κρατών της Μεσοποταμίας (Ιράκ, Συρία). <br /> Δεύτερον, την περιφερειακή συγκρότηση μιας «μεσογειακής συμμαχίας» μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Ιορδανίας με προεκτάσεις στον Λίβανο, στην Σαουδική Αραβία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην Λιβύη (εφόσον ευδοκιμήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του στρατηγού Χάφταρ από την Βεγγάζη προς την Τρίπολη), στην Ιταλία και στη Βαλκανική επί ευρωπαϊκού εδάφους. <br /> <br /> Ο Ερντογάν πατάει σε δύο διαφορετικές πρωτεύουσες συμμαχίες. Η πρώτη είναι η παραδοσιακή συμμαχία της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και με το ΝΑΤΟ. Η δεύτερη είναι με την Ρωσία. Σε ένα δευτερεύον επίπεδο επεδίωξε αφενός μια ειδική σχέση με την (υπό γερμανική ηγεμονία) Ευρώπη με έμφαση στον εμπορικό τομέα, αφετέρου μια προνομιακή σχέση με την Κίνα. Γι’ αυτήν την τελευταία ο «άσσος» της Άγκυρας είναι ότι επιτρέπει το πέρασμα του «Δράκου» από την ενδοχώρα της Ασίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στη Μεσόγειο. <br /> <br /> Η υπεροψία του Ερντογάν -ειδικά μετά το 2016- πηγάζει από την εκτίμηση ότι τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Μόσχα θα δεχθούν τα όρια και το πλαίσιο που η Άγκυρα βάζει στο τρίγωνο της μεταξύ τους σχέσης. Ελπίζει ότι τελική κατάληξη θα είναι η διπλή αποδοχή (και από Δύση και από Ρωσία) της τουρκικής ηγεμονίας σε μια τεράστιας σημασίας γεωπολιτική ζώνη. <br /> <br /> Η «τριπλή Αντάντ» της Μέσης Ανατολής <br /> <br /> Ταυτόχρονα, η στρατηγική Ερντογάν επιδιώκει να καταστήσει δορυφόρους της Τουρκίας το Ισραήλ -που διατηρεί μια πλεονεκτική σχέση τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με την Ρωσία- την Ελλάδα, την Κύπρο, την Βαλκανική (επαναφορά στην θεώρηση πραγμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), την Αίγυπτο (με μοχλό τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους»), την Παλαιστίνη, τους αραβικούς πληθυσμούς και το Ισλάμ της Αφρικής (με αιχμή το Σουδάν και την πρόσβαση στη θάλασσα του Άντεν).<br /> <br /> Εξάλλου, από το 2017, στη βάση της σύγκρουσης μεταξύ Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας, επιταχύνθηκαν πρωτοβουλίες σε διπλωματικό, στρατιωτικό και ενεργειακό επίπεδο που έφεραν σε συμμαχικό σχήμα («Τριπλή Αντάντ» της Μέσης Ανατολής την χαρακτηρίζουν Ρώσοι αναλυτές) την Τουρκία, το Ιράν και το Κατάρ. Η συμμαχία αυτή, που προσβλέπει σε ενισχυμένη επιρροή την επόμενη ημέρα στην Συρία και στο Ιράκ, εμπεδώνει μια ειδική σχέση με την Μόσχα μέσω των στρατιωτικών εξοπλισμών, αλλά και την Κίνα μέσω του «Δρόμου του μεταξιού». <br /> <br /> Οι εξελίξεις στο πεδίο αυτό επιταχύνθηκαν με την υπογραφή συμφωνιών από το Νοέμβριο 2018 για την μεταφορά προϊόντων, με τη συμφωνία μεταξύ των τριών υπουργών Εξωτερικών τον Δεκέμβριο του 2018 στο περιθώριο του 18ου Forum στη Ντόχα και με την επίσκεψη Άσαντ στην Τεχεράνη τον Φεβρουάριο 2019. Επίσης, αποφασίσθηκαν για πρώτη φορά και εκτελέσθηκαν κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων Τουρκίας και Ιράν σε βάρος των Κούρδων του YPG (18-23 Μαρτίου). <br /> <br /> Με ορίζοντα την επόμενη δεκαετία <br /> <br /> Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κεντρικοί στόχοι του μετώπου Τουρκίας-Ιράν-Κατάρ είναι πέραν των Κούρδων, η αποσταθεροποίηση της Σαουδικής Αραβίας και του θρόνου των Αλ Σαούντ, καθώς και η αύξηση της επιρροής στην Ιορδανία και στον Λίβανο. Επίσης, η δημιουργία δικτύων, αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Ιράν προς μεσογειακά λιμάνια (τέτοιο είναι το υπό ρωσικό στρατιωτικό έλεγχο λιμάνι της Λαττάκειας στη Συρία), η σιδηροδρομική γραμμή που θα συνδέει την Κίνα με το Ιράν και την Τουρκία, καθώς και τα δίκτυα ηλεκτρισμού και οπτικών ινών. <br /> <br /> Με ορίζοντα την επόμενη δεκαετία και πυκνό χρόνο εξελίξεων την επόμενη πενταετία θα δοκιμασθούν οι στρατηγικές του διδύμου Ελλάδα-Κύπρος και φυσικά της Τουρκίας στις συμμαχίες που εμπεδώνουν. Αυτές θα πηγάζουν από έναν αναθεωρητισμό που σχετίζεται όχι μόνον με τις εθνικές ή αυτοκρατορικές παραδοχές και διεκδικήσεις, αλλά και με τα δεδομένα και τους συσχετισμούς που δημιουργούν οι εξελίξεις μετά την κατάρρευση του κύκλου της παγκοσμιοποίησης. <br /> <br /> Την τελευταία δεκαετία, με την «μεσογειακή συμμαχία» και την θεαματική αναβάθμιση της συνεργασίας με τις ΗΠΑ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι σαφώς πιο σταθεροποιημένες ως προς την ασφάλεια και τις δυνατότητές τους. Από την άλλη, η Άγκυρα, μέσα από τις δικές της επιλογές ισχύος, κινδυνεύει να καταστεί «πολύ μεγάλη για να μείνει ενιαία». Κι αυτό όχι μόνο για τις ΗΠΑ και τις ισχυρές χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά και για τους νέους της συμμάχους, τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Αυτές οι χώρες ενδεχομένως θα δουν γεωπολιτικές ευκαιρίες σε ένα νέο «Ανατολικό Ζήτημα», στο ενδεχόμενο διάσπασης της τουρκικής επικράτειας σε «Βυζάντιο», Ανατολία και Κουρδιστάν.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

(Δια)κινδυνεύει να καταστεί η Τουρκία… “πολύ μεγάλη, για να μείνει ενιαία”;

Μένιος Τασιόπουλος Η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας και κατ’ επέκταση ΝΑΤΟ και Τουρκίας δεν σχετίζεται μονοδ...

Διαβάστε την συνέχεια