Καθοριστική η παρέμβαση των AHEPANs στη «νέα μάχη της Κρήτης».

<br /><img height="427" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/04/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-8.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Απετράπη εκδήλωση-πλυντήριο της ναζιστικής εισβολής</span></h3>Γράφει ο <b>Πεταλάς Σάββας</b><br />Οι AHEPANs Ελλάδος με άμεση παρέμβαση τους και ενημέρωση των αρμόδιων στρατιωτικών και κυβερνητικών αρχών συνέβαλαν καθοριστικά να ματαιωθεί το ναζιστικό όνειδος σε βάρος της πατρίδας , των νεκρών της Μάχης της Κρήτης και των περήφανων κατοίκων της.<br /><br />Η παρέμβαση υπό μορφή ενημέρωσης και διαβήματος έγινε από τον Κυβερνήτη Ελλάδος AHEPA κ Κωνσταντίνο Βαρσάμη στον Υπουργό Άμυνας κ Παναγιωτόπουλο και στον ΑΓΕΕΘΑ κ Φλώρο οι οποίοι ακύρωσαν άμεσα την προγραμματισμένη φιέστα ιστορικού «ξεπλύματος» της Ναζιστικής εισβολής με αφορμή τα 80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης.<br /><br />Νωρίτερα εντός των AHEPANs eίχε προηγηθεί η κινητοποίηση του Chapter 10 της Επιτροπής Γεωπολιτικών Θεμάτων υπό τον Κυβερνήτη Ευρώπης κ Πιτύρη και του Προέδρου της Καθηγητή του ΕΚΠΑ κ Μάζη.<br /><br />Όλα ξεκίνησαν από το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας Δημοκρατίας που αναδείκνυε το θράσος της οργάνωσης «Ευρωπαϊκή Ένωση Αλεξιπτωτιστών» η οποία διοργάνωνε εκδήλωση τον ερχόμενο Μάιο στην Κρήτη για «να τιμήσουν τη γενναιότητα των Γερμανών αλεξιπτωτιστών». Ως σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας στην ιστοσελίδα της οργάνωσης αναφερόταν ξεκάθαρα η απόδοση τιμών στους αδελφούς Γερμανούς Αλεξιπτωτιστές που πριν 80 χρόνια υλοποίησαν επιτυχώς την πρώτη στην Ιστορία αερομεταφερόμενη επιχείρηση με την ονομασία Επιχείρηση Ερμής!!!.<br /><br /> Βέβαια για ευνόητους λόγους και προκειμένου να καμουφλαριστεί ο θαυμασμός στους Γερμανούς εισβολείς, η οργάνωση επεσήμαινε ότι παράλληλα θα τιμούσαν και τη γενναιότητα των συμμαχικών δυνάμεων, που από κοινού με Έλληνες στρατιώτες και Κρητικούς, πολέμησαν στη Μάχη της Κρήτης.<br /><br />Το περιεχόμενο όμως της ιστοσελίδας της «Ευρωπαϊκής Ένωση Αλεξιπτωτιστών» όπως και το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων που σχεδίαζαν στην Κρήτη καταδεικνύει ότι αποκλειστικός στόχος των εκδηλώσεων ήταν οι συμμετέχοντας να βιώσουν τα γεγονότα από την οπτική γωνία των Γερμανών αλεξιπτωτιστών του Γ Ράιχ. Χαρακτηριστικά θα πραγματοποιείτο αναπαράσταση αλμάτων με αλεξίπτωτο εκεί που έπεσαν οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές, επισκέψεις σε τοποθεσίες των γερμανικών προσγειώσεων, μνημεία και μουσεία. <br />«Δηλαδή ο κόσμος το’ χει τούμπανο και οι διοργανωτές κρυφό ναζιστικό καμάρι»<br /><br />Η ευτυχώς ακυρωθείσα εκδήλωση όπως και ορισμένες περίεργες απόψεις που άρχισαν να διατυπώνονται συστηματικά από Γερμανούς ερευνητές και ιστορικούς κάθε άλλο παρά συμπωματική μπορεί να χαρακτηριστεί. Καθόλου τυχαία πρόσφατα ο Γερμανός καθηγητής κ Ρίχτερ υποστήριξε ότι τα ναζιστικά εγκλήματα και αντίποινα κατά των αμάχων Κρητικών είναι νομικά δικαιολογημένα!!!. Ο κ Ρίχτερ ανερυθρίαστα διατύπωσε την καινοφανή επιστημονική θεωρία ότι τα Ναζιστικά στρατεύματα είχαν κάθε δικαίωμα να εκτελούν αμάχους που αντιστέκονται διότι αυτοί δεν ανήκουν σε τακτικά στρατεύματα και δεν προστατεύονταν από τις προβλέψεις της συνθήκης της Γενεύης!!!.<br /><br />Είναι φανερό ότι στα πλαίσια εδραίωσης της Γερμανικής πρωτοκαθεδρίας στην Ευρώπη υπάρχει συστηματική προσπάθεια να αναθεωρηθεί το ναζιστικό παρελθόν, εξωραΐζοντας τις γερμανικές θηριωδίες και πρακτικές σε βάρος των λαών που αντιστάθηκαν. Ένα ιστορικό πλυντήριο είναι απαραίτητο για να ξεπλυθεί από την ιστορική φόρτιση του γερμανικού σοβινισμού, η παρούσα εμμονή των γερμανικών ηγεσιών να δρουν ως οικονομικοί επικυρίαρχοι με έντονο το υποκριτικό στοιχείο μίας δήθεν προτεσταντικής ηθικής και τιμωρητικής διάθεσης.<br /><br />Τέλος να μην λησμονούμε ότι το θέμα του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων λόγω των ναζιστικών θηριωδιών προκειμένου να παραγραφεί ιστορικά και νομικά θα πρέπει να επέλθει λήθη κυρίως στον Ελληνικό Λαό αλλά και εξωραϊσμός και απενοχοποίηση του Γερμανικού Λαού για τη δράση των προγόνων του υπό τη Ναζιστική ηγεσία.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καθοριστική η παρέμβαση των AHEPANs στη «νέα μάχη της Κρήτης».

Απετράπη εκδήλωση-πλυντήριο της ναζιστικής εισβολής Γράφει ο Πεταλάς Σάββας Οι AHEPANs Ελλάδος με άμεση παρέμβαση τους και ενημέρωση των αρμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το γαλλογερμανικό ζευγάρι πέθανε.

<a href="https://iskra.gr/wp-content/uploads/2021/04/%CE%B4%CE%B1%CE%B4.jpg"><img height="371" src="https://iskra.gr/wp-content/uploads/2021/04/%CE%B4%CE%B1%CE%B4.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Edouard Husson</b>. /Réseau International<br /> Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού<br /><br />Το «γαλλογερμανικό ζευγάρι» δεν υπάρχει εδώ και πολύ καιρό. Οι Γερμανοί το γνωρίζουν αυτό και έχουν την πολιτική νοημοσύνη να μην το λένε. Επειδή οι Γάλλοι ηγέτες εξακολουθούν να πιστεύουν σε αυτό ακλόνητα. Και με αυτόν τον τρόπο, στερούνται μιας πολιτικής που συνάδει περισσότερο με τα γαλλικά συμφέροντα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Την Πέμπτη 1 Απριλίου, κατά τη διάρκεια ακρόασης ενώπιον της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γερουσίας, Ο Κλεμάν Μπών εξήγησε για την εξέλιξη του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας: «Θα πρέπει πρώτα να διεξαγάγουμε μια γαλλογερμανική συζήτηση, πιθανώς στα τέλη του 2021, στις αρχές του 2022 με τη νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση» που θα προκύψει από τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.<br /><br />Ας αφήσουμε κατά μέρος την αδεξιότητα να καταστήσουμε αυτό το θέμα αντικείμενο συζήτησης στη εφετινή γερμανική προεκλογική εκστρατεία, ενώ ένα σημαντικό μέρος της γερμανικής γνώμης παραμένει εχθρικό προς τη χαλάρωση των κανόνων δημοσιονομικής ισορροπίας που απορρέουν από τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Ο ίδιος ο <a href="https://www.planete-business.com/2021/04/04/bruno-le-maire-sen-prend-a-berlin-pour-avoir-retarde-lapprobation-du-plan-daide-europeen-contre-la-pandemie/"> </a>Γάλλος υπουργός οικονομικών Μπρούνο Λεμαίρ παραπονέθηκε πρόσφατα για την αντίθεση που εξέφρασαν συντηρητικές προσωπικότητες και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης στην έγκριση του σχεδίου ανάκαμψης. Ας αφήσουμε επίσης κατά μέρος το θεμελιώδες ερώτημα: είναι καλό για τη Γαλλία το ότι η Γαλλία συνεχίζει να αφήνει τα δημόσια οικονομικά της να ολισθαίνουν, ενώ καθιερώνεται από την ΕΕ μια διάκριση μεταξύ λειτουργικών και επενδυτικών δαπανών;<br /><br />Το πρόβλημα που τίθεται με τη δήλωση του κ. Beaune είναι ο αναχρονιστικός χαρακτήρας της γαλλικής πολιτικής. Οι Γάλλοι ηγέτες προσκολλώνται στην προτεραιότητα του γαλλογερμανικού ζευγαριού εντός των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, όταν δεν έχουν κερδίσει τίποτα από αυτό τα τελευταία χρόνια, όπως κατέδειξα σε πρόσφατο βιβλίο…<br /><br />Ο μύθος του γαλλογερμανικού ζευγαριού<br /><br />Υπάρχει ένας επίσημος απολογισμός στη Γαλλία που οδηγεί από τη συμφιλίωση στη γαλλογερμανική φιλία και από αυτή τη φιλία στη συνεχή εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ωστόσο, αυτή η πολιτική «φιλία» στην οποία οι Γάλλοι σχολιαστές δίνουν το όνομα «ζευγάρι» – μια φράση που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στη Γερμανία<a href="https://reseauinternational.net/le-couple-franco-allemand-est-mort-conseils-strategiques-aux-dirigeants-francais-qui-ne-sen-sont-pas-encore-apercus/#easy-footnote-bottom-1-157721">1 </a>– έχει βιώσει σοβαρές διακοπές και<a href="https://reseauinternational.net/le-couple-franco-allemand-est-mort-conseils-strategiques-aux-dirigeants-francais-qui-ne-sen-sont-pas-encore-apercus/#easy-footnote-bottom-2-157721">2 </a>έχει αποτελέσει αντικείμενο συνεχών υπολογισμών εξουσίας μεταξύ των δύο εταίρων.<br /><br />6 στρατηγικές συμβουλές προς τους Γάλλους ηγέτες απέναντι στην Γερμανία<br /><br />Η Γερμανία αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα. Ειδικότερα, στις δημοσκοπήσεις, παρατηρείται επίσπευση της πτώσης του CDU,του κόμματος της κ. Mέρκελ. Αναμένεται να δυσκολευτεί πολύ στις επόμενες γενικές εκλογές για να υπερβεί το 25% (από 41% το 2013) και είναι πιθανό να είναι μόνο λίγες μονάδες μπροστά από τους Πράσινους και λιγότερο από δέκα μπροστά από το SPD. Ο επόμενος καγκελάριος, πιθανώς επικεφαλής ενός συνασπισμού τριών κομμάτων, θα είναι επομένωςπολύ πιο αδύναμος από τους προκατόχους του. Από την άλλη, η Γερμανία έχει χάσει σταδιακά τις αποφάσεις διαιτησίας εντός της ΕΕ κατά την τελευταία δεκαετία όσον αφορά τις δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές χαλάρωσης: Πραγματοποιήθηκαν σε πείσμα της αντίθεσής της.. Τέλος, η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ αποτελεί πλήγμα για τη Γερμανία, καθώς η Γερμανία θα μπορούσε τις περισσότερες φορές να υπολογίζει στη βρετανική στήριξη στις ψηφοφορίες, στην υπηρεσία της εμβάθυνσης της “μεγάλης αγοράς”.<br /><br />Όλες αυτές οι ανατροπές δεδομένων στην ευρωπαϊκή κατάσταση θα έπρεπε να οδηγήσουν τους Γάλλους ηγέτες να αλλάξουν ριζικά τη στρατηγική τους απέναντι στην Γερμανία.<br />Η διαβούλευση με το Παρίσι του Βερολίνο,του οποίου η θέση έχει αποδυναμωθεί στην ΕΕ κατά τη δεκαετία του 2010, θα πρέπει να ολοκληρώσει μια ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση και όχι να αποτελέσει προϋπόθεση γι’ αυτήν, όπως εξακολουθεί να πιστεύει ο κ.Μπών.<div><br />Οι αποφάσεις στη Γερμανία θα λαμβάνονται όλο και λιγότερο στο Βερολίνο και όλο και περισσότερο στις περιφερειακές οικονομικές πρωτεύουσες – Ντίσελντορφ, Φρανκφούρτη, Στουτγάρδη, Μόναχο, Δρέσδη. Εκεί πρέπει να αναπτύξουμε τα δίκτυά μας, να σφυρηλατήσουμε προσωπικούς δεσμούς τώρα. Η γαλλογερμανική πολιτική δεν διεξάγεται πλέον μόνο μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων αλλά και μεταξύ των περιφερειών, μεταξύ των πόλεων.<br />Οι Γερμανοί που εργάζονται στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα έχουν επίσης καταστεί πολύ σημαντικοί ως στόχος για την εκπροσώπηση ομάδων συμφερόντων. Είτε εργάζονται στην Επιτροπή, υπό την εποπτεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είτε στο Κοινοβούλιο, η γνώμη τους έχει μεγάλη βαρύτητα. Αντιθέτως, εάν τους ξεχάσουμε, μπορούν να εγείρουν φραγμό σε μια γαλλική πολιτική.<br />Πρέπει να φτάσουμε στο Βερολίνο και στα ευρωπαϊκά συμβούλια έχοντας ήδη σχηματίσει πλειοψηφίες, οι οποίες, εάν χρειαστεί, επιβάλλονται στη Γερμανία. Αυτό σημαίνει ότι, από την άποψη της Γαλλίας, δεν υπάρχουν πλέον “μικρές χώρες”. Όλες οι ψήφοι μετράνε.</div><div><br />Η παρουσία στην κεφαλή της ιταλικής κυβέρνησης του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Mάριo Ντράγκι, του ανθρώπου που ανάγκασε τους Γερμανούς σε μια πιο ευέλικτη νομισματική πολιτική το 2012-13, αποτελεί πλεονέκτημα για τη Γαλλία. Αυτή θα πρέπει να είναι μια ευκαιρία να δημιουργηθεί μια πραγματική κοινότητα συμφερόντων της Γαλλίας με την Ιταλία και την Ισπανία, για να βαρύνουμε περισσότερο στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.<br />Τέλος, όποιοι και αν είναι οι εταίροι μας στις διαπραγματεύσεις, η Γαλλία για να είναι αξιόπιστη, πρέπει να βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα, φυσικά, έναντι της Γερμανίας, η οποία δεν μας παίρνει σοβαρά υπόψη εδώ και χρόνια, λόγω των ελλειμμάτων μας (που πραγματοποιήθηκαν από τα χαμηλά επιτόκια που εγγυάται για τη ζώνη του ευρώ).<br /><br />Σπάνια αναφέρεται ότι ο στρατηγός de Gaulle έθεσε σε μεγάλο βαθμό σε ύπνο τη γαλλογερμανική συνεργασία, αρχής γενομένης από το 1963, διότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν επιθυμούσε, σε αντίθεση με τη Γαλλία, οποιαδήποτε αποστασιοποίηση από το ΝΑΤΟ. Ούτε θέλουμε να θυμηθούμε πόσο πικρές ήταν οι συζητήσεις μεταξύ του François Mitterrand και του Helmut Kohl το 1989-90 κατά τη στιγμή της επανένωσης. Ή πόσο η κ. Μέρκελ μισούσε τον Νικολά Σαρκοζί, πίσω από τα φαινόμενα, και δεν μπορούσε να αντέξει την πίεση που της ασκούσε ο Γάλλος πρόεδρος, με την υποστήριξη του Μπαράκ Ομπάμα, για να έχει μια ενεργή οικονομική πολιτική για την καταπολέμηση της κρίσης. </div><div><br /></div><div>Η ίδια καγκελάριος έσερνε τα πόδια της για να συνταχτεί στο όραμα Μακρόν για «ευρωπαϊκή κυριαρχία» και προϋπολογισμό, παρά τη συνεχή έκκληση του Εμμανουήλ Μακρόν.<br />Η Γαλλία και η Γερμανία επιδιώκουν διαφορετικούς στόχους μέσω της ευρωπαϊκής εταιρικής σχέσης: Το Παρίσι επιδιώκει μια ν« Ερώπη της εξουσίας»· Το Βερολίνο φροντίζει οι γείτονές του να ακολουθούν τους κανόνες οργάνωσης της οικονομικής ζωής, κανόνες που εφαρμόζονται στην Γερμανία βασικά τον “πειθαρχικό φιλελευθερισμό” – προκειμένου να περιοριστεί ο ανταγωνισμός για την οικονομία της στην ευρωπαϊκή ήπειρο και να είναι σε θέση να αναπτύξει μια στρατηγική εξαγωγών σε παγκόσμια κλίμακα.</div><div><br /></div><div><a href="https://iskra.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το γαλλογερμανικό ζευγάρι πέθανε.

Edouard Husson . /Réseau International Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού Το «γαλλογερμανικό ζευγάρι» δεν υπάρχει εδώ και πολύ καιρό. Οι Γερμανοί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://thenewhellenictimes.com/wp-content/uploads/2021/04/EyoDsvjW8AADlAR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="427" src="https://thenewhellenictimes.com/wp-content/uploads/2021/04/EyoDsvjW8AADlAR.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Η Ελλάδα, αυτή η μικρή, αλλά σπουδαία χώρα, κατά καιρούς σώζεται από τη θεία πρόνοια ή από λιγοστά άξια τέκνα της. Σε όλη την Ιστορία της, ακόμα και στις περιόδους της μεγάλης ακμής, τη διαφορά έκαναν τα πρόσωπα: Άλλοτε οι φωτισμένοι πνευματικοί άνθρωποι και ηγέτες, και συχνά οι ευεργέτες, που έβαζαν την πατρίδα πάνω από το συμφέρον τους και πρόσφεραν αυτά που αδυνατούσε να δημιουργήσει το κράτος. Ακόμα και η Επανάσταση του 1821, της οποίας τα 200 χρόνια γιορτάζουμε, ήταν μια συνεργασία προσώπων με τέτοια χαρακτηριστικά. Πνευματικές προσωπικότητες, λόγιοι και πλούσιοι έμποροι ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους οπλαρχηγούς και πέτυχαν το θαύμα! Η σπίθα που άναψαν και τα μέσα που πρόσφεραν στον Αγώνα κινητοποίησαν τον υποδουλωμένο λαό να σπάσει τα δεσμά του και να αγωνιστεί για την ελευθερία με όποιο κόστος.</div><br />Η χώρα μας έχει μεγάλη παράδοση τέτοιων ευεργετών. Στηρίχτηκε στα πόδια της από αγνούς πατριώτες, που δώρισαν νοσοκομεία, σχολεία, στρατιωτικές σχολές, υποδομές, εκκλησίες, φαγητό για τους φτωχούς. Βοήθησαν με υποτροφίες, πρόσφεραν εργασία, δημιούργησαν χώρους πολιτισμού.<br /><br />Τις τελευταίες δεκαετίες της δήθεν… ευμάρειας οι ευεργέτες εξαφανίστηκαν! Σε αυτή την παράξενη εποχή, αν και ακούμε και διαβάζουμε για πολλούς πάμπλουτους Έλληνες (αρκετοί εκ των οποίων, μάλιστα, φροντίζουν με κάθε τρόπο να επιδεικνύουν τη χλιδή τους), αναζητούμε την προσφορά τους με… μεγεθυντικό φακό. Ακόμα αναφερόμαστε στον Ωνάση και τον Νιάρχο. Μείναμε στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, λες και δεν υπήρξαν τα μεταγενέστερα χρόνια άλλοι Έλληνες με βαριά πορτοφόλια. Οι όποιες αγαθοεργίες εξαντλούνται σε κοντέινερ για σεισμοπαθείς, πανεπιστημιακές έδρες για προσωπική προβολή, τρόφιμα, ή… χορηγίες αμφιλεγόμενων έργων. Πουθενά κάτι εμβληματικό, μια προσφορά που θα κάνει τη διαφορά και θα μνημονεύεται για χρόνια.<br /><br />Οι πλούσιοι Έλληνες και κυρίως ο εφοπλιστικός κόσμος, που (δικαίως) καμαρώνει ότι έχει τα παγκόσμια πρωτεία, λάμπουν διά της απουσίας τους, αν και οι Έλληνες καταστρέφονται σταδιακά από την εποχή των Μνημονίων, το κράτος ασφυκτιά και τα λαμπρότερα μυαλά της πατρίδας μεταναστεύουν για να βρουν μια καλύτερη τύχη. Αυτό το σκηνικό θλίψης ανέτρεψε ο Ιάκωβος Τσούνης. Ο υπερήλικας, που μας θύμισε τι σημαίνει πατρίδα, προσφορά, αυταπάρνηση, αγάπη, ταπεινότητα. Ο αυτοδημιούργητος μεγιστάνας, που συνειδητοποίησε έγκαιρα τη ματαιότητα της παρούσας ζωής και ήθελε να πεθάνει όπως ήρθε στη ζωή: ξυπόλητος! Τον ευχαριστούμε για τις αξίες που ξύπνησε μέσα μας. Για το παράδειγμά του, που μπορεί να επηρεάσει και άλλους. Κυρίως, όμως, γιατί μας πρόσφερε απλόχερα την ελπίδα ότι υπάρχουν ακόμα πραγματικοί άνθρωποι, που δεν βάζουν πάνω από όλα το χρήμα! Και ας μην τους γνωρίζουμε…<div><br /></div><div><a href="https://www.dimokratianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος!

Η Ελλάδα, αυτή η μικρή, αλλά σπουδαία χώρα, κατά καιρούς σώζεται από τη θεία πρόνοια ή από λιγοστά άξια τέκνα της. Σε όλη την Ιστορία της, α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ούρσουλα, ο Πρέσβης του Καρόλου και ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/ursula_michelle.png"><img height="318" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/ursula_michelle-696x346.png" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο<b> Ιωάννης Μπαλτζώης*</b><br />Το διπλωματικό επεισόδιο που δημιουργήθηκε στην Τουρκία με «θύματα» την ηγεσία της Ε.Ε., το λεγόμενο και “Sofa Gate”, με την απίστευτη απρέπεια και προσβολή που οι Τούρκοι επεφύλαξαν στους υψηλούς προσκεκλημένους της Ε.Ε., πυροδότησε σωρεία αντιδράσεων, αναλύσεων, επικρίσεων και σκληρών δηλώσεων κατά της Τουρκίας και ιδιαίτερα κατά του προέδρου Ερντογάν, όπως η δήλωση του πρωθυπουργού της Ιταλίας Ντράγκι που τον αποκάλεσε δικτάτορα, με αποτέλεσμα να προκληθεί διπλωματικό σεισμός στις πολύ καλές μέχρι τώρα Ιταλο-Τουρκικές σχέσεις. <br /><br />To Sofa Gate<br /><br />Αλλά ας εξετάσουμε το περίφημο πλέον “Sofa Gate” και να δούμε αν ήταν τυχαίο, λάθος των υπηρεσιών πρωτοκόλλου των δύο πλευρών, ή υπάρχει κάτι άλλο, που έρχεται από το παρελθόν και εξηγεί τα αναίτια, τα περίεργα και τα προσβλητικά, που μας συνηθίζουν οι Τούρκοι τα τελευταία χρόνια . Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι δεν πρόκειται περί λάθους, αβλεψίας ή κάποιας ατελούς επίβλεψης των υπευθύνων του Πρωτοκόλλου και ευθύνη έχουν οι υπεύθυνοι Πρωτοκόλλου της Ε.Ε., όπως με ανατολίτικη κουτοπονηριά ισχυρίστηκε ο Τουρκο-Κούρδος υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας, αφού δεν επετράπη στους Ευρωπαίους υπευθύνους του Πρωτοκόλλου να δουν την αίθουσα συναντήσεων, για λόγους ασφαλείας!!! Οπότε τότε γεννάται το ερώτημα, γιατί έγινε αυτή η απρέπεια και προσβολή ιδιαίτερα κατά της προέδρου της Κομισιόν κ. Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, την οποία την άφησαν σκόπιμα όρθια, να ψάχνει αμήχανα την καρέκλα που δεν υπήρχε να καθίσει και τελικά να καθίσει απέναντι από τον Σουλτάνο στον καναπέ, χαμηλότερα και υποδεέστερα σαφές δείγμα απαξίωσης; Στην αίθουσα συναντήσεων υπήρχαν μόνο δύο καρέκλες –θρόνοι μόνο για τους άνδρες, η μία για τον Σουλτάνο και η άλλη για τον αμετροεπή και αγενή κ. Μισέλ και όχι για τις γυναίκες. Πάλι καλά που δεν υπήρχε γυναικωνίτης να την στείλουν να καθίσει εκεί! <br /><br />Ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και ο Πρέσβης του Καρόλου. <br /><br /> Η εξήγηση είναι απλή, έρχεται από το παρελθόν και έχει σχέση με την νοοτροπία και την γεωπολιτική αντίληψη του Ερντογάν σήμερα. Έτσι λοιπόν το «καψώνι» του Τούρκου προέδρου στην πρόεδρο της Κομισιόν, έχει παράδοση 500 χρόνων, όπως αναγράφεται μια παρόμοια ιστορία στο «Λεξικό Εγκυκλοπαιδικό Ανεκδότων», εκδοθέν στο Παρίσι το 1929. Ένας πρέσβης του Καρόλου Κουίντου ( 1550-1558), αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κλήθηκε για διαβουλεύσεις από τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν (τον λεγόμενο «Μεγαλοπρεπή»). Όταν μπήκε στην αίθουσα των συναντήσεων, παρατήρησε ότι δεν υπήρχε κάθισμα για τον ίδιο, σκόπιμα να παραμείνει όρθιος για να τον υποτιμήσουν. Αμέσως έβγαλε το παλτό του, το πέταξε στο πάτωμα και κάθισε επάνω. Στις διαπραγματεύσεις ήταν άψογος, γεγονός που αναγνώρισε και ο Σουλτάνος. ‘Όταν τελείωσε η συνάντηση σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να πάρει το πανωφόρι του, ενώ όταν του το θύμισαν, ο πρέσβης απάντησε : ” Οι πρέσβεις του βασιλιά δεν συνηθίζουν να παίρνουν τα καθίσματα μαζί τους”. <br /><br /> Η στάση του προέδρου Ερντογάν, που είναι βαθιά συμβολιστής, έρχεται από το παρελθόν και δηλώνει εμφατικά την διαφορετική νοοτροπία, πολιτισμό και συμπεριφορά, από μια Ευρώπη που απεχθάνεται μεν, αλλά την εκβιάζει και την χρησιμοποιεί μόνο για αφαίμαξη χρημάτων. Ακόμη να περάσει το μήνυμα της ισχυρής και μεγάλης Τουρκίας, που ενεργεί αυτόνομα ως μεγάλη και ανεξάρτητη περιφερειακή δύναμη και δεν δέχεται συμβουλές, παραινέσεις, επιπλήξεις για την διεθνή στάση της. Εξ ου και οι συνεχείς προσβολές του προς ηγέτες κρατών και μια ανεπίτρεπτη για τον διπλωματικό πολιτισμό στάση και συμπεριφορά του. Η Γερμανίδα Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, στη χώρα της οποίας ήταν αυτοκράτορας ο Κάρολος Κουίντος και ο “Κάρολος”-Σαρλ Μισέλ, που η χώρα του οποίου ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, θα έπρεπε να είχαν διδαχτεί κάποια περιστατικά και να ήταν ενημερωμένοι για τους απογόνους του Τζέκινς Χάν, όπως και οι πρέσβεις των χωρών της Ε.Ε., για να μην τους κάνουν οι τούρκοι τα ίδια χουνέρια που κάνουν εδώ και 500 χρόνια. Ιστορίες όπως αυτή αλλά και άλλες πολλές θα έπρεπε να διδάσκονται στις διπλωματικές ακαδημίες. <br /><br /> Επίλογος- Συμπεράσματα<br /><br /> Ο πρόεδρος Ερντογάν υποβάθμισε σκόπιμα την πρόεδρο της Κομισιόν για τους γνωστούς δύο λόγους: Επειδή είναι γυναίκα ( της οποίας η θέση της κοινωνικά αντίκειται προς τις θεμελιώδεις αρχές του Ισλάμ) και επειδή ήθελε να της στείλει το μήνυμα να μην χρησιμοποιεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και να σχολιάζει την Τουρκία για παραβιάσεις αυτών, ή όπως την αποχώρηση από την Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως προσφάτως. Ακόμη η γυναίκα- επικεφαλής της Ε.Ε. έπρεπε να ταπεινωθεί και στο πρόσωπό της να ταπεινώσει και την Ε.Ε. και για αυτό επέλεξε την γυναίκα και όχι τον άνδρα, που θα πρέπει να πούμε ότι η στάση του κ. Μισέλ ήταν απαράδεκτη, αντιδεοντολογική και αγενέστατη, που δεν ταιριάζει καθόλου στον Δυτικό πολιτισμό. Ας το αντιληφθούν όλοι στην Ευρώπη που λόγω οικονομικών συμφερόντων ξεχνούν την ιστορία και την διαφορετική κουλτούρα ενός λαού που δεν έχει καμιά σχέση με την ευρωπαϊκό πολιτισμό. Και αυτή την στάση και συμπεριφορά εφαρμόζει για την Ελλάδα, όπου οι συνεχείς προκλήσεις , προσβολές και επιθετικές ενέργειες, είναι σκόπιμες, συστηματικές και συνεχιζόμενες, μέχρι η πατρίδα να υποταχθεί, με απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Εκτιμώ ότι δεν θα το επιτύχουν. <br /><br />Τελειώνοντας να αναφέρουμε ποια είναι η θέση της Τουρκίας στην παγκόσμια ιστορία και πολιτισμό. Ο Ρώσος στοχαστής του 19ου αιώνα Νικολάι Ντανιλέφσκι, είπε ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στους Δημιουργούς Πολιτισμού, που φυσικά περιλαμβάνεται η Ελλάδα, μαζί με άλλα έθνη και πολιτισμούς, όπως οι Αιγύπτιοι, οι Ρωμαίοι κλπ και στους Καταστροφείς Πολιτισμού, όπου εκεί περιλαμβάνονται μόνο τρεις λαοί, οι Ούνοι, οι Μογγόλοι και οι Τούρκοι. Και αυτοί οι λαοί αποτελούν διαχρονικά τους Αρνητικούς Παράγοντες της Ιστορίας. Και αυτή ήταν και είναι ακόμη η Τουρκία του Ερντογάν σήμερα και ας το μάθουν καλά οι φίλοι και σύμμαχοί μας, που ανέχονται και κανακεύουν και χρηματοδοτούν μια τέτοια Τουρκία σήμερα, με ένα ανελεύθερο καθεστώς, ένα κράτους δικαίου σε αποδρομή, ένας γεωστρατηγικός πειρατής, ένα κράτος παγκόσμιος ταραξίας, με έναν πρόεδρο που ονειρεύεται Οθωμανικά μεγαλεία και σύγχρονα επιτεύγματα, όπως φαραωνικά έργα (Κανάλι Κωνσταντινουπόλεως) ή σε δύο χρόνια να κατακτήσουν και την Σελήνη, όπως πομποδώς διακηρύσσουν. Ας καταλάβουν λοιπόν την Σελήνη και ας αφήσουν την Ελλάδα και την Δύση ήσυχους στον διαφορετικό πολιτισμό τους, που η Τουρκία δεν έχει καμιά σχέση. <br /><br /><b><i>*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι αντιστράτηγος ε.α., M.Sc. στην γεωπολιτική, πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ. </i></b><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ούρσουλα, ο Πρέσβης του Καρόλου και ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής.

Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης* Το διπλωματικό επεισόδιο που δημιουργήθηκε στην Τουρκία με «θύματα» την ηγεσία της Ε.Ε., το λεγόμενο και “Sof...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοπαγιδευμένη η Τουρκία στη Συνθήκη Μοντρέ, 1936. Τι ισχύει

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/mondre_stena.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/mondre_stena-696x379.png" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Γιώργος Ρωμανός*</b><br />Τελευταία ο Παντουρκιστής κ. Ερντογάν και οι συνεργάτες του φλυαρούν και για την διεθνή, πολυμερή Συνθήκη του Μοντρέ, 20/6/1936, η οποία αφορά σε παγκοσμίως πυριφλεγή γεωπολιτικά ζητήματα, στρατιωτικά και ναυσιπλοΐας. Σε αυτήν τα συμβαλλόμενα μέρη είναι δέκα (10)!: Τα κράτη της Μαύρης Θάλασσας: Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, όπως και Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία. Η Συνθήκη, θέτει περιορισμούς/όριο εκτοπίσματος στη διέλευση πολεμικών πλοίων που δεν προέρχονται από κράτη της Μαύρης Θάλασσας (π.χ. αμερικανικά ή του ΝΑΤΟ), χρονικό όριο παραμονής τους τις τρεις βδομάδες, ενώ υποχρεώνει την Τουρκία να επιτρέπει δωρεάν τη διέλευση εμπορικών πλοίων. <br /><br />Από το πρωτότυπο της Συνθήκης, αντλούμε τα εξής: <br /><br />1. Άρθρο 28: α.: «…η αρχή της ελευθερίας του διάπλου και της ναυσιπλοΐας[…]είναι (χρονικά) απεριόριστος».<br /><br />β. Η γαλλική κυβέρνηση ορίζεται ως εκείνη στην οποία οι συμβαλλόμενοι πρέπει να απευθυνθούν για οποιαδήποτε «προειδοποίησιν ή καταγγελίαν», και η γαλλική κυβέρνηση θα ανακοινώνει εις τα «Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη» τα σχετικά…<br /><br />2. Άρθρο 29 (τελευταίο): «Η (οποιαδήποτε) «Συνδιάσκεψις» πρέπει να παίρνει αποφάσεις ΜΟΝΟΝ κατά παμψηφία, με εξαίρεση τα Άρθρα 14 και 18 (περί εκτοπίσματος, τόνων κλπ.) για τα οποία μπορούν να ληφθούν αποφάσεις κατά πλειοψηφία 3/4.<br /><br />Επιπροσθέτως η Συνθήκη Μοντρέ, 1936, υπόκειται στην νομολογία της «Συνθήκης της Βιέννης» για το Δίκαιο των Συνθηκών, 1969, πράγμα που καθιστά πρακτικά αδύνατη την κατάργησή της. Άρα, πώς θα παρακαμφθούν ο ρόλος της Γαλλίας, ο όρος της παμψηφίας και η «Βιέννη, 1969»;!<br /><br />Πρόσθετος λόγος για τον οποίο η Τουρκία δεν μπορεί να ακυρώσει την Συνθήκη του Μοντρέ, 1936<br /><br />Η Τουρκία αυτοπαγιδεύτηκε στην εν λόγω Συνθήκη, αποδεικνύοντας πως από τον καιρό των Διομολογήσεων (1536) και μετά, διαθέτει αξιοθρήνητη εξωτερική πολιτική και γνωρίζει μόνο την «πολιτική» των γενοκτονιών και του διεθνούς «τσαμπουκά» (δική τους η λέξη). Εξηγούμε:<br /><br />Όταν τέθηκε σε ισχύ η Σύμβαση ΟΗΕ για το «Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)», 1994, προέκυψε θέμα επαναδιατύπωσης/εκσυγχρονισμού της Συνθήκης του Μοντρέ, 1936, σε θέματα διεθνούς ναυσιπλοΐας. Όμως η Τουρκία αρνείται πεισματικά να υπογράψει την UNCLOS, 1994, οπότε αναγκαστικά όλες οι χώρες –και οι Μεγάλες Δυνάμεις– δέχθηκαν πως η Συνθήκη του Moντρέ παραμένει σε ισχύ όπως έχει. Έτσι όσο η Τουρκία αρνείται πεισματικά να υπογράψει την UNCLOS, 1994, τόσο ισχυροποιεί την Συνθήκη του Μοντρέ, 1936! <br /><br />Στοιχεία που αφορούν την Ρωσία<br /><br />Δειγματοληπτικά αναφέρουμε πως από τα «Στενά» περνά περίπου το 40% των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου, σχεδόν 20 εκατ. τόνοι. Παράλληλα η «Συνθήκη» εξασφαλίζει τη πολεμική ναυτική παρουσία των Ρώσων στη Μεσόγειο. Έτσι η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥπΕξ Μαρία Ζαχάροβα, στις 9/4/21, δήλωσε κατηγορηματικά: «ΔΕΝ υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές για το καθεστώς των Στενών[…]υπολογίζουμε στην υπεύθυνη τήρηση της Συνθήκης[…] και φυσικά της Τουρκίας[…]διαφορετικά θα εθίγοντο τα συμφέροντα της Ρωσίας[…]Η Συνθήκη Μοντρε,1936, είναι αποτελεσματική στη διατήρηση της σταθερότητας και κατοχύρωση της ασφάλειας της περιοχής.»<br /><br />Η συζήτηση περί δήθεν κατάργησης της Συνθήκης ξεκίνησε το 2018, σχεδόν ταυτόχρονα με την εξαγγελία του νέου ερντογανικού «Καναλιού της Κωνσταντινούπολης». ΟΜΩΣ ακόμη κι αν κάποιος χρησιμοποιήσει αυτό το κανάλι θα πρέπει για να βγει σε Αιγαίο-Μεσόγειο να περάσει από τα Δαρδανέλια, δηλαδή και πάλι θα βρεθεί αντιμέτωπος με την Συνθήκη του Μοντρέ, 1936. Άρα σε τι ακριβώς φλυαρούν οι Παντουρκιστές;<br /><br />Υπάρχει όμως και η άλλη διάσταση… Το 2017 και μετά η Ρωσία έκλεισε κάποιες μεγάλες συμφωνίες. Μόνο η συμφωνία μεταξύ της ρωσικής πετρελαϊκής Rosneft και της Ινδικής Essar ανήλθε στα 13 δις. Αυτό ερέθισε την Τουρκία που μονίμως θέλει να παρασιτεί στα έσοδα των άλλων, διότι λόγω «Μοντρέ» βλέπει τα τάνκερ να περνούν κάτω από τη μύτη της χωρίς να εισπράττει. Επόμενο ήταν να αναζητήσει ρόλο εφαρμόζοντας το τρίπτυχο της πολιτικής της: μεγαλαυχία, μαύρη προπαγάνδα και «τσαμπουκάς». <br /><br />Οι Τούρκοι σήμερα θορυβούν διότι επιδιώκουν νέο ρόλο στο ΝΑΤΟ και ανταλλάγματα, λόγω «Στενών», από τις ΗΠΑ σε αντιπερισπασμό για S400, F35, κλπ. Ωστόσο η Συνθήκη έχει αυστηρές προβλέψεις. Και η Ρωσία επιβλέπει τα χρονοδιαγράμματα παραμονής αμερικανικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα, όπως και τα μεγέθη τους. <br /><br />Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η Τουρκία καταθέσει δήλωση μονομερούς αποχώρησης, τότε θα χάσει τα σοβαρά προνόμια ελέγχου που της δίνει η Συνθήκη. Αν σε αυτή την αυτοκτονική συμπεριφορά θελήσει να χρησιμοποιήσει και το «εργαλείο» του πολέμου, (που θα έχει ανεξέλεγκτες προεκτάσεις…), το ερώτημα είναι κατά ποίων θα στραφεί; Μήπως κατά της Ρωσίας, ή εναντίον της Γαλλίας που έχει ρόλο στην τήρηση της «Συνθήκης»; Άλυτη η εξίσωση…<br /><br />Το σκοινί της διελκυστίνδας και οι Δυνάμεις που το τραβούν<br /><br />Η Τουρκία ως κράτος διεθνώς αναγνωρισμένων γενοκτονιών έχει δεδομένα όρια και περιορισμένες δυνατότητες. Η «Γαλάζια Πατρίδα» αποτελεί ονείρωξη. Ωστόσο υπάρχει ένας πόλεμος που την αφορά, ο οποίος διεξάγεται επί δεκαετίες εντός αυτής, αλλά και εκτός των συνόρων της, προκειμένου να σχηματοποιηθεί το «Κουρδιστάν», που όταν ιδρυθεί θα αποσπάσει περισσότερο από το 20% των εδαφών της. <br /><br />Παρεμπιπτόντως, σημειώνουμε πως Ρωσία και Τουρκία θα πρέπει να ανανεώσουν το 2023 την μεταξύ τους Συνθήκη του Καρς, η οποία αφορά εδάφη που κατακτήθηκαν από τους Ρώσους, κατά τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο 1877-1878, και το 1921 αποδόθηκαν στην Τουρκία. Δεν μας μοιάζει ασήμαντο ζήτημα… <br /><br />Οι Τούρκοι γεωπολιτικά «δεν μέτρησαν το μπόι τους», όπως ξέρουν και λένε συχνά οι ίδιοι για τους άλλους. Επιλέγοντας να απειλούν τους πάντες εγκλωβίστηκαν σε αδιέξοδο δρόμο. Όμως επειδή δεν διαθέτουν καμία εναλλακτική πολιτική είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν να απειλούν για να αποφύγουν το «Κουρδικό κράτος», και για να εξισορροπήσουν το βρώμικο παιχνίδι τους με τις Μεγάλες Δυνάμεις, και άλλες χώρες.<br /><br />Το έχουμε ξαναπεί: η Τουρκία δεν είναι πραγματική δύναμη. Είναι το σκοινί μιας διελκυστίνδας στα χέρια Ανατολής–Δύσης. Κι όταν τα χέρια που το κρατούν αποφασίσουν να το αφήσουν, θα πέσει ακίνητο στο χώμα. Τα ίδια χέρια, ωστόσο, μπορούν και να το περιορίσουν ή να το τεμαχίσουν.<div><br /></div><div><b><i>*Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός ερευνητής</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αυτοπαγιδευμένη η Τουρκία στη Συνθήκη Μοντρέ, 1936. Τι ισχύει

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός* Τελευταία ο Παντουρκιστής κ. Ερντογάν και οι συνεργάτες του φλυαρούν και για την διεθνή, πολυμερή Συνθήκη του Μοντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπουργός του ΠΑΣΟΚ: ''Ο Σημίτης με άλλαξε υπουργείο για να μην εποικίσω 18 βραχονησίδες''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/simitis_pagkalos_720.jpg?itok=Rs5byx76" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μια συγκλονιστική αποκάλυψη κάνει σήμερα η εφημερίδα Εστία.</span></h3>Tι αναφέρει ο Μ.Μπεντενιώτης<br /><br />Ο πρώην υφυπουργός άμυνας Μανώλης Μπεντενιώτης, αποκαλύπτει στην Εστία 26 χρόνια μετά τον λόγο για τον οποίο τον απομάκρυνε από την κυβέρνηση ο Κώστας Σημίτης.<br /><br />«Ο Σημίτης με άλλαξε υπουργείο για να μην εποικίσω 18 βραχονησίδες»! Ένα σχέδιο που όπως αποκαλύπτει ο πρώην υφυπουργός, είχε δομηθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κάρολο Παπούλια.<br /><br />Φαίνεται όμως ότι ο Κώστας Σημίτης είχε άλλα σχέδια, όπως αποδείχτηκε με την πολιτική που εφάρμοσε απέναντι στην Τουρκία.<br /><br />H αποκάλυψη που επιβεβαιώνει αυτό που όλοι γνώριζαν αλλά ουδείς έλεγε. <br /><br />Το πρόγραμμα προέβλεπε τον εποικισμό μικρών νησιών και έτσι η χώρα μας θα μπορούσε να είχε προλάβει να «θωρακίσει» τις ελληνικές υφαλοκρηπίδες πριν δημιουργηθεί η θεωρεία των γκρίζων ζωνών.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-04/EST_01-7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-04/EST_01-7.jpg?itok=YHA4FA3H" /></a></div><div>  <br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υπουργός του ΠΑΣΟΚ: ''Ο Σημίτης με άλλαξε υπουργείο για να μην εποικίσω 18 βραχονησίδες''

Μια συγκλονιστική αποκάλυψη κάνει σήμερα η εφημερίδα Εστία. Tι αναφέρει ο Μ.Μπεντενιώτης Ο πρώην υφυπουργός άμυνας Μανώλης Μπεντενιώτης, απο...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει και είναι υβριδικός

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/12/kina-rosia-slpress.gr_.png" /><br /><br /><b>Μπινιάρης Νίκος</b><br />Μετά από την αποτυχία των συνομιλιών ΗΠΑ-Κίνας,στις 18/3/21 στην Αλάσκα, η Κίνα έδειξε φανερά πλέον πως είναι έτοιμη να αντιδράσει στις επιθετικές κινήσεις των Αμερικανών. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μπλίνκεν ξεκίνησε στην Αλάσκα τις συνομιλίες με μια διατριβή για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ουιγούρων Μουσουλμάνων και ο Κινέζος επιτετραμμένος ανταπάντησε για τα δικαιώματα των μαύρων στις ΗΠΑ.<br /><br />Η πιθανή συνεννόηση των δύο γιγάντων πήγε στο βρόντο και η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ κατά της Κίνας πήρε το δρόμο της εφαρμογής της από την νέα κυβέρνηση Μπάιντεν. Από την εποχή που ο πρόεδρος Ομπάμα διακήρυξε το δόγμα της στροφής προς την Ανατολική Ασία, δηλαδή την Κίνα, η πολιτική των ΗΠΑ μεγαλώνει την πίεση κατά του γίγαντα της Ασίας σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Με κυρώσεις κατά εταιριών, επιβολή δασμών, στρατιωτικές προκλήσεις στην Νότια Κινέζικη Θάλασσα και συνεχείς αναβαθμίσεις των σχέσεων ΗΠΑ-Ταϊβάν, πράξεις οι οποίες προκαλούν ευθέως την Κίνα και αυξάνουν τα εθνικιστικά αντανακλαστικά κάποιων κύκλων στο Πεκίνο. Μόλις στις 8/4 οι ΗΠΑ επέβαλαν νέες κυρώσεις εις βάρος εφτά εταιρειών υπέρ-υπολογιστών γιατί συνεργάζονται με τον κινεζικό στρατό για ανάπτυξη νέων όπλων. Την επομένη η Κίνα υποσχέθηκε πως θα ανταπαντήσει στη νέα αυτή πρόκληση. Στην Ευρώπη οι ΗΠΑ έχουν απειλήσει με κυρώσεις εταιρείες οι οποίες συμμετέχουν στην κατασκευή του Nord Stream 2, του νέου αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας.<br /><br />Η ενεργειακή αυτή σύνδεση της Γερμανίας με την Ρωσία, αποτελεί μια πρόκληση για τις ΗΠΑ οι οποίες προσδοκούν να πωλήσουν οι ίδιες φυσικό αέριο στην Ευρώπη αλλά και να περιορίσουν την Ρωσία στην αγορά αυτή. Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο πως η Ουκρανία, η οποία επίσης θα αποστερηθεί πόρους από την παράκαμψή της για την μεταφορά αερίου στην Ευρώπη, προσβλέπει σε μία σύγκρουση με την Ρωσία, ώστε να σταματήσει αυτή η κατασκευή. Αυτό βέβαια δεν θα το έκανε ποτέ δίχως την προτροπή ή τις διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ για συνδρομή σε τυχόν σύγκρουση με τη Ρωσία, πράγμα το οποίο έγινε και επισήμως από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.<div><br />Το μέτωπο της Ουκρανίας<br /><br />Η σπίθα που θα μπορούσε να ανάψει μια τέτοια φωτιά είναι η αυτόνομη περιοχή του Ντόνμπας την οποίαν διεκδικούν οι Ρωσόφωνοι της ανατολικής Ουκρανίας, όπου βρίσκεται και το μεγαλύτερο μέρος της βαριάς βιομηχανίας και το κάρβουνο του Κιέβου. Αυτή τη στιγμή η Ρωσία ανησυχεί για τη συγκέντρωση ουκρανικών στρατευμάτων και το ίδιο αντιστρόφως και η Ουκρανία.<br /><br />Η καγκελάριος Μέρκελ είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο Πούτιν ζητώντας του να αποσύρει στρατεύματα από τα σύνορα, για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Ήδη βρίσκεται στην Ευρώπη ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και έρχεται και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών για να συναντηθούν με τη διοίκηση του ΝΑΤΟ για την κρίση στην Ουκρανία, κάτι που δείχνει την εξαιρετική σημασία του μετώπου της Ουκρανίας για τις ΗΠΑ.<br /><br />Στο παιγνίδι αυτό είναι εμπλεγμένη και η Τουρκία η οποία έχει πουλήσει 12 τουρκικά drones Bayraktar,τα οποία αποδείχθηκαν αρκούντως αποτελεσματικά στον πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Όλα αυτά συνάδουν σε μια στημένη σκηνοθεσία ουκρανό-ρωσικής σύγκρουσης, η οποία όμως μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και να μετατρέψει την Ευρώπη σε μια αρένα όπου οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι θα ξεκαθαρίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, δηλαδή τη θέση ηγέτη και υπηκόου ή τη σχέση μεγάλης δύναμης προς μεγάλη δύναμη.<br /><br /></div><div>Υβριδικός Παγκόσμιος Πόλεμος<br /><br />Είναι προφανές πως οι ΗΠΑ δεν θα συμμετέχουν ενεργά σε μια τέτοια σύγκρουση, αλλά θα τους δοθεί η δυνατότητα να επιβάλουν σκληρότατες κυρώσεις στη Ρωσία, στην πραγματικότητα κατεβάζοντας ένα Σιδηρούν Παραπέτασμα από την άλλη πλευρά του λόφου, ακόμα και αποκλείοντας τη Ρωσία από το σύστημα πληρωμών SWIFT, κάτι που θα αποτελούσε την “πυρηνική επιλογή” όπως ανέφερε ο Ρώσος Αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitri Medvedev.<br /><br />Έχω γράψει από καιρό πως αυτή τη στιγμή ζούμε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά σε υβριδική μορφή. Τον πόλεμο αυτόν τον έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ βασισμένες στο δόγμα ότι μόνο η διοίκηση των κρατών με φιλελεύθερες δημοκρατικές κυβερνήσεις, με βασική αρχή την αρχή του δικαίου και ανοιχτές αγορές, μπορούν να διασφαλίσουν τα ζωτικά συμφέροντά τους. Τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ φαίνεται πως εκτείνονται, όπως μπορούμε να συμπεράνουμε, σε όλο τον πλανήτη μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και την ένταξη της πρώην Ανατολικής Ευρώπης στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η κοσμοαντίληψη αυτή είναι εξ’ ίσου ιδεοληπτική με τις αρχές του “επιστημονικού” σοσιαλισμού, οι οποίες κατέρρευσαν μαζί με την ΕΣΣΔ και την αποδοχή από τους πραγματιστές του Πεκίνου, πως η συνέργεια μονοκομματικού αυταρχικού κράτους και καπιταλισμού μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική ανάπτυξη μια χώρα, τόσο φτωχή, όσο ήταν η Κίνα. Οι ιδεολογικοί παράγοντες όμως αυτής της αντιπαράθεσης μοιάζουν περισσότερο με μια κούρσα για την διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας, παρά για την διάδοση αξιών και ανθρωπιστικών αρχών.</div><div><br />Η Κίνα αντεπιτίθεται;<br /><br />Μετά την παταγώδη αποτυχία της συνάντησης Κίνας-ΗΠΑ στην Αλάσκα στις 18-19 Μαρτίου η Κίνα αντέδρασε άμεσα με την επίσκεψη του υπουργού Εξωτρικών Wang Yi στην Δυτική Ασία. Επισκέφθηκε τα Εμιράτα, το Μπαχρέιν, τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία, το Ομάν, το Ιράν και είχε τηλεφωνικές επαφές με Ιορδανία και Ιράκ. Όλες αυτές οι χώρες έχουν συμφωνήσει για τη συμμετοχή τους μαζί με τον Λίβανο και την Υεμένη στο σχέδιο της Πρωτοβουλίας των Ζωνών και των Δρόμων, σχέδιο το οποίο έχει ξεκινήσει η Κίνα για την σύνδεσή της με υποδομές σε δρόμους, σιδηροδρομικά δίκτυα και πλοία με ολόκληρη την Ευρασία, και με ολόκληρη την υδρόγειο.<br /><br />Στο Ιράν ο Wang Yi στις 27/3 υπέγραψε μια συμφωνία μαμούθ, η οποία αναφέρεται σε εμπόριο μεταξύ των δυο χωρών, ύψους 600 δισ. δολαρίων σε διάστημα δεκαετίας. Στην πραγματικότητα η συμφωνία δεν έχει δημοσιοποιηθεί και γνωρίζουμε μόνο τις βασικές αρχές από την κοινή δήλωση των υπουργών των δύο χωρών. Προβλέπει συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, τεχνολογική, οικονομική, αμυντική βιομηχανία, επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας και σε τομείς διπλωματίας και διεθνών οργανισμών. Η συμφωνία αυτή είχε προαναγγελθεί και αναφέρεται στο κοινό ανακοινωθέν από την επίσκεψη του προέδρου Σι στο Ιράν, τον Ιανουάριο του 2016.<br /><br />Αυτό που για πολλούς αποτελεί το πιο ενδιαφέρον σημείο αυτής της συμφωνίας είναι η πιθανή αναφορά σε ένα διαφορετικό σύστημα πληρωμών μεταξύ Ιράν και Κίνας, το οποίο θα παρακάμπτει το σύστημα SWIFT και το δολάριο ως νόμισμα πληρωμών και θα το αντικαθιστά με το ρινμίνμπ (γουάν). Αυτό θα επέτρεπε την αποφυγή του ελέγχου των πληρωμών σε δολάρια και ως εκ τούτου την επιβολή κυρώσεων στις εταιρείες που επενδύουν και εργάζονται στο Ιράν.<br /><br />Μια τέτοια προσπάθεια θα ήταν μια ευθεία αμφισβήτησης της παντοδυναμίας του δολαρίου πάνω στην οποία στηρίζεται και η Αμερικανική οικονομία. Θα ήταν πράγματι μια επίθεση κατά των ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, η οποία θα θεωρηθεί κήρυξη πολέμου από τα γεράκια της Ουάσιγκτον. Μένει να δούμε πως θα πραγματωθεί αυτή η συμφωνία και αν θα έχει πραγματικές επιπτώσεις στην περιοχή ή θα παραμείνει ένα σχέδιο στα χαρτιά μεταξύ δύο χωρών, οι οποίες έχουν μεν κοινά συμφέροντα, ως στόχοι της αναθεωρητικής πολιτικής των ΗΠΑ, αλλά και διαφορετικές πολιτικές για την αντιμετώπιση κυρίως τοπικών προβλημάτων, τα οποία είναι απίθανο να επιλυθούν, δίχως την συμμετοχή των ΗΠΑ και του Ισραήλ.</div><div><br />Συμπεράσματα<br /><br />Αυτή η έκδηλη επίθεση των ΗΠΑ κατά Κίνας, Ρωσίας και Ιράν δημιουργεί μια πρόκληση για έναν de facto διχασμό της διεθνούς κοινότητας. Το ποιος θα είναι με την μία ή την άλλη πλευρά θα καθορίσει και την εξέλιξη αυτής της αντιπαράθεσης, εάν και εφόσον οι ΗΠΑ θελήσουν να εφαρμόσουν μια μακροχρόνια στρατηγική στραγγαλισμού των αντιπάλων τους. Αυτό συνεπάγεται κατ’ ελάχιστον:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτον, την απόλυτη συμπόρευση των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων με την αμερικανική πολιτική.</li><li>Δεύτερον, την απόλυτη συμπόρευση Ιαπωνίας, Νότιας Κορέας, Φιλιππίνων, Βιετνάμ, Μαλαισίας, με την αμερικανική πολιτική.</li><li>Τρίτον, την διατήρηση του δολαρίου στην πρωτεύουσα θέση ως διεθνούς νομίσματος συναλλαγών και άρα το σταθερό οικονομικό προβάδισμα της οικονομίας των ΗΠΑ, δίχως βαθιές κρίσεις. Αυτό συνεπάγεται μια συνετή οικονομική πολιτική. Επίσης θα πρέπει οι ΗΠΑ να διατηρήσουν το προβάδισμα στον τομέα της τεχνολογίας και της άμυνας, με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσον.</li><li>Τέταρτον, μια νέα πολιτική σε σχέση με τρίτες χώρες, Ινδίες, Νότια Αμερική, Αφρική η οποία θα προσομοιάζει με την πολιτική Πρωτοβουλίας των Ζωνών και των Δρόμων της Κίνας και θα δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη αυτών των περιοχών απομακρύνοντας τες από το άρμα της Κίνας.</li></ul>Χωρίς τις πολιτικές αυτές η “νέα τάξη πραγμάτων” κρύβει πολλές πιθανότητες για λανθασμένες αποφάσεις εκατέρωθεν, αύξηση της αντιπαλότητας και κινδύνους για μεγαλύτερη αστάθεια στη διεθνή κατάσταση, πολιτικά και οικονομικά. Ακόμα και μία σύγκρουση με συμβατικά όπλα είναι μέρος της εξίσωσης για τη λύση αυτού του ιστορικού προβλήματος. Πάντως η προεδρία Μπάιντεν φαίνεται να ξεκινά πολύ άσχημα στον τομέα των διεθνών σχέσεων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει και είναι υβριδικός

Μπινιάρης Νίκος Μετά από την αποτυχία των συνομιλιών ΗΠΑ-Κίνας,στις 18/3/21 στην Αλάσκα, η Κίνα έδειξε φανερά πλέον πως είναι έτοιμη να αντι...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η “Ομάδα Πελεκάνος” διεξάγει διαδικτυακό πόλεμο κατά της Ελλάδας

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/omada-pelekanos.jpg" /><br /><br /><b>Δήμου Αντωνία</b><br />Τα τουρκικά παιχνίδια προπαγάνδας ενορχηστρώνονται σε ανώτατο προεδρικό επίπεδο και τα πλοκάμια τους απλώνονται στοχευμένα σε Ελλάδα, Ευρώπη και ΗΠΑ. Πρόσφατο βίντεο που δημοσιοποίησε η Διεύθυνση ΜΜΕ και Επικοινωνίας της Τουρκικής Προεδρίας προβάλει την Ελλάδα ως καταφύγιο τρομοκρατικών οργανώσεων που δήθεν σχεδιάζουν επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας και ως χώρα που εγκαταλείπει τους πρόσφυγες στη θάλασσα του Αιγαίου.<br /><br />Το βίντεο τρίλεπτης διάρκειας γυρίστηκε στην αγγλική γλώσσα με προφανή στόχευση τον επηρεασμό και τη διαμόρφωση της διεθνούς κοινής γνώμης σε μία περίοδο κατά την οποία η εικόνα της Τουρκίας είναι ιδιαίτερα θολή τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό. Το προπαγανδιστικό βίντεο που διοχετεύθηκε στο Τουίτερ εκτιμάται ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή εξυπηρετεί τρεις κυρίως σκοπούς:<br /><br />Πρώτον, αποτελεί εργαλείο αντιπερισπασμού προκειμένου να αποσπαστεί η διεθνής προσοχή από την εκ νέου αποκάλυψη διασύνδεσης της Τουρκίας με την τρομοκρατική οργάνωση ISIS. Συγκεκριμένα, ο ειδησεογραφικός ιστότοπος “Εφημερίδα της Άγκυρας” (Ankara Gazetesi) αποκάλυψε στις 7 Απριλίου ότι η Τουρκία χορήγησε την τουρκική υπηκοότητα σε οκτώ μαχητές του ISIS, η πλειονότητα των οποίων είναι συριακής και λιβανέζικης καταγωγής.<br /><br />Το προπαγανδιστικό βίντεο σε βάρος της Ελλάδας συνιστά κλασική επιβεβαίωση της παροιμίας “φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης” σε μία απέλπιδα προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών. Και τούτο διότι είναι ήδη γνωστή από το 2015 η ανάμιξη της Τουρκίας, μέσω του τότε υπουργού Ενέργειας και γαμπρού του Ερντογάν, στο λαθρεμπόριο πετρελαίου που διεξάγονταν με περιοχές της Συρίας που ελέγχονταν από την τρομοκρατική οργάνωση ISIS.<br /><br />Eπίσης έχει καταστεί γνωστή από τον τουρκικό και διεθνή Τύπο η προμήθεια όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού προς το ISIS από την Τουρκία. Ενδεικτικά, το 2015, η τουρκική εφημερίδα “Τζουμχουριέτ” δημοσίευσε φωτογραφικό υλικό, το οποίο αποτύπωνε την τουρκική προμήθεια όπλων σε ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες στη Συρία που μεταφέρονταν κρυμμένα σε κονβόι ανθρωπιστικής βοήθειας, περνώντας τα σύνορα συνοδεία του τουρκικού στρατού και της αστυνομίας.<br /><br />Επίσκεψη Δένδια και Τούρκοι εθνικιστές<br /><br />Δεύτερον, το βίντεο δημοσιεύθηκε λίγες μέρες πριν την προγραμματισμένη επίσκεψη του Έλληνα υπουργού εξωτερικών στην Τουρκία έπειτα από πρόσκληση του Τούρκου ομολόγου του να συμμετάσχει στο δείπνο Ιφτάρ για τη γιορτή του Ραμαζανίου. Δημοσιεύθηκε, επίσης, λίγες μέρες μετά το sofagate που συνέβη στην Άγκυρα κατά τη συνάντηση της ευρωπαϊκής ηγεσίας με τον Τούρκο πρόεδρο. Πρόκειται για την προσβλητική αντιμετώπιση της προέδρου της Κομισιόν από τον Ερντογάν.<br /><br />Ο στόχος του προπαγανδιστικού βίντεο είναι προφανής και συνίσταται στην προσπάθεια τορπιλισμού της επικείμενης επίσκεψης του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών καθώς και στην επιβολή των όρων διαλόγου τόσο σε διμερές επίπεδο με την Ελλάδα όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η πιθανή ακύρωση της επίσκεψης Δένδια θα εξυπηρετούσε την Άγκυρα, η οποία επιδιώκει να αποτινάξει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές πιέσεις που της ασκούνται με σκοπό να καθυστερήσει την εξεύρεση ενός κοινού modus operandi με την Αθήνα για την αποκατάσταση της τάξης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Τρίτον, το προπαγανδιστικό βίντεο κινητοποιεί τον εθνικιστικό μηχανισμό της Άγκυρας και προωθεί την ατζέντα του κυβερνητικού εταίρου, του ακροδεξιού κόμματος ΜΗΡ η οποία εστιάζει στα δύο βασικά ζητήματα που προβάλλονται σε αυτό, δηλαδή το κουρδικό και το μεταναστευτικό. Το τελευταίο μάλιστα χρονικό διάστημα, το ΜΗΡ έχει εντείνει την πίεση για απαγόρευση του κουρδικού κόμματος HDP (τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στο τουρκικό Κοινοβούλιο), στηρίζοντας σχετικό εισαγγελικό αίτημα που κατατέθηκε τον Μάρτιο στο Συνταγματικό Δικαστήριο για σχέσεις του ΗDP με Κούρδους μαχητές.<br /><br />Ως προς το μεταναστευτικό, οι πάγιες θέσεις του ΜΗP συνίστανται στην αναθεώρηση της μεταναστευτικής συμφωνίας μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας του 2016, καθώς και στην καταδίκη της ευρωπαϊκής στήριξης προς την Ελλάδα με το ανυπόστατο επιχείρημα ότι δήθεν η τελευταία καταπατεί τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων.<br /><br />Η κινητοποίηση του εθνικιστικού μηχανισμού μέσω του προπαγανδιστικού βίντεο στοχεύει στην εκλογική ενίσχυση του τουρκικού κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις (εταιρεία Avrasya), η δημοτικότητα του ΜΗΡ βρίσκεται στην τελευταία θέση με 6,9%, ποσοστό που δεν επιτρέπει την επανείσοδό του στο τουρκικό Κοινοβούλιο. Σε αντιδιαστολή, το εθνικιστικό κόμμα Ιyi Parti εμφανίζεται ενισχυμένο με ποσοστό που αγγίζει το 13,8%, αποτελώντας εγγυητή της εκλογικής υπεροχής μίας μελλοντικής συμμαχίας 2-3 κομμάτων έναντι του υφιστάμενου κυβερνητικού συνασπισμού.<br /><br />Η εκλογική ενίσχυση του ΜΗΡ και η συνακόλουθη εκλογική απομείωση του κόμματος Iyi Parti είναι πρωτεύουσας σημασίας στόχος για τον Τούρκο πρόεδρο, δεδομένου ότι –όπως αποτυπώνεται σε πλειάδα δημοσκοπήσεων– η τουρκική κοινή γνώμη επιλέγει την ακροδεξιά ηγέτη Μεράλ Ακσενέρ (44,1%) έναντι του Τούρκου προέδρου (39,5%), εάν οι δύο πολιτικοί διεκδικούσαν σήμερα την προεδρία.<div><br />Η “Ομάδα Πελεκάνος” στον Κυβερνοχώρο<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, το βίντεο φέρει την “υπογραφή” της Διεύθυνσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας που αποτελεί τμήμα του μηχανισμού προπαγάνδας της Τουρκικής Προεδρίας. Αυτός συνεπικουρείται από ομάδες που τροφοδοτούν κάθε είδους συνωμοσία με κυρίαρχη την “Ομάδα Πελεκάνος” (Pelican group). Στην πραγματικότητα, η “Ομάδα Πελεκάνος” συμπληρώνει τα δύο ισχυρά κέντρα προπαγάνδας, δηλαδή τη Διεύθυνση Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, και την Τουρκική Υπηρεσία Πληροφοριών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Τούρκου προέδρου.<br /><br />H συγκεκριμένη ομάδα χρησιμοποιεί πλατφόρμες που προσφέρονται από τον όμιλο Turkuva της οικογένειας Μπαϊράκ, ο οποίος διαθέτει εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς, τηλεοπτικά δίκτυα και περιοδικά, όπως η εφημερίδα “Σαμπάχ” και το τηλεοπτικό κανάλι A TV. H “Ομάδα Πελεκάνος” εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2016, όταν ανάρτησε σε ιστολόγιο έγγραφα με τίτλο “Ενημέρωση Πελεκάνος” (Pelican Briefing), τα οποία στρέφονταν εναντίον του τότε πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου και συνέβαλαν στην παραίτηση του. Η ομάδα διατηρεί ένα δίκτυο μαύρης προπαγάνδας και ψευδών ειδήσεων (fake news), διαδίδοντας προπαγανδιστικά βίντεο μέσα από λογαριασμούς που διατηρεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<br /><br />Το Τουίτερ ανέστειλε προ ενός έτους περισσότερους από 7.000 ψεύτικους λογαριασμούς που συνδέονταν με τη Νεολαία του κυβερνώντος κόμματος AKP. Οι λογαριασμοί χρησιμοποιούνταν για την διάδοση του πολιτικού αφηγήματος και προπαγανδιστικών μηνυμάτων υπέρ του Ερντογάν. Παρά την απαγόρευση, η δύναμη του ΑΚΡ στον κυβερνοχώρο παραμένει σημαντική. Το δε δίκτυο της “Ομάδας Πελεκάνος” βαίνει αυξανόμενο, κατασκευάζοντας ή διαδίδοντας προπαγανδιστικό υλικό της Διεύθυνσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας που στρέφεται εναντίον τρίτων χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.<br /><br />Επί της ουσίας, η “Ομάδα Πελεκάνος” μετέχει ενεργά σε κάθε υβριδικό πόλεμο που η τουρκική προεδρία επιλέγει να διεξάγει εντός ή εκτός της Τουρκίας, διασπείροντας ψευδείς ειδήσεις και διαχέοντας την τουρκική προπαγάνδα στον κυβερνοχώρο. Είναι άλλωστε νωπές ακόμη οι μνήμες του υβριδικού πολέμου που εξαπέλυσε η Τουρκία εναντίον της Ελλάδας στον Έβρο χρησιμοποιώντας ως δούρειο ίππο οργανώσεις, όπως η “Ομάδα Πελεκάνος”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η “Ομάδα Πελεκάνος” διεξάγει διαδικτυακό πόλεμο κατά της Ελλάδας

Δήμου Αντωνία Τα τουρκικά παιχνίδια προπαγάνδας ενορχηστρώνονται σε ανώτατο προεδρικό επίπεδο και τα πλοκάμια τους απλώνονται στοχευμένα σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο κοντά… πόσο μακριά είναι ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP_20176373551811.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος*</b><br />Είναι εύλογη η ανησυχία που δημιουργείται στην Διεθνή και ιδιαίτερα στην Ευρώ-ατλαντική Κοινότητα για την διαρκώς αυξανόμενη ένταση στις σχέσεις Ρωσίας – Ουκρανίας μετά τις φονικές αψιμαχίες στην Ανατολική Ουκρανία, στην αποσχισθείσα περιοχή του Ντόνμπας, μεταξύ των Ουκρανικών Δυνάμεων και των υποστηριζόμενων από την Μόσχα ρωσόφιλων αυτονομιστών των αυτοαποκαλούμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόντσεκ και Λουγκάνσκ» που δεν έχουν αναγνωριστεί από κανένα μέλος του ΟΗΕ.<br /><br />Πέρα όμως από το τι συμβαίνει εντός της διεθνώς αναγνωρισμένης Ουκρανικής Επικράτειας, βρίσκεται παράλληλα σε εξέλιξη ανάπτυξη σημαντικών Ρωσικών Στρατιωτικών Δυνάμεων στα παρακείμενα δυτικά σύνορα της Ρωσίας αλλά και στην Κριμαία. <br /><br />Μία ευρεία πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας δεν μπορεί να αποκλειστεί. Το εύλογο λοιπόν ερώτημα που γεννάται είναι «πόσο κοντά-πόσο μακριά» είναι αυτή η πολεμική σύγκρουση με τις ισχύουσες γεωπολιτικές συνθήκες και στο άρθρο αυτό θα επιχειρήσουμε να δώσουμε την εκτίμηση μας, καθόσον απόλυτες απαντήσεις σε τέτοια πολυπαραγοντικά ζητήματα δεν υπάρχουν. Πάντως και τώρα εφαρμόζεται το «Δόγμα Γκερασίμωφ», όπως και πριν από 7 χρόνια στην ίδια περιοχή όπου ήδη διεξάγεται μία μορφή «πολέμου» με ασαφή τα όρια μεταξύ πολέμου, κρίσης και ειρήνης. <br /><br />Από τις αρχές Ιανουαρίου όλα έδειχναν ότι η Συμφωνία Κατάπαυσης Πυρός του Ιουλίου 2020 θα κατέρρεε. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε σοβαρές συμπλοκές και ανταλλαγή πυρών Πυροβολικού και ρουκετών με αναφορές για δεκάδες νεκρούς χωρίς όμως να έχει αλλάξει η κατάσταση στην γραμμή «αντιπαρατάξεως». Η Ουκρανική Ηγεσία δεν έκρυψε ποτέ ότι ο Στρατηγικός της Στόχος είναι η αποκατάσταση της κυριαρχίας της χώρας στην αποσχισθείσα Περιφέρεια του Ντόνμπας με κάθε μέσο. Σε μία προσπάθεια να μειώσει την επιρροή της «5ης Φάλαγγας» της Μόσχας που εκμεταλλεύεται τον έμφυτο αντιδυτικισμό και τα φιλικά αισθήματα αρκετών Ουκρανών προς την Ρωσία έκλεισε τους τηλεοπτικούς σταθμούς του ρωσόφιλου ολιγάρχη και Αρχηγού του Κόμματος «Ουκρανική Επιλογή» Βίκτορ Μεντβεντσούκ που κατηγορείται για προδοτική συνεργασία με τον …κουμπάρο του Πούτιν (του έχει βαφτίσει την κόρη του). Ο Ζελένσκυ εξελέγη όμως με την απαίτηση να επιδιώξει την ειρηνική επίλυση του προβλήματος.<br /><br />Η Ρωσία από την πλευρά της επιδιώκει την παγίωση της απόσχισης, όπως έχει γίνει ήδη με την Αμπχαζία, την Νότια Οσσετία και παλαιότερα της Υπερδνειστερίας στην Μολδαβία και την δημιουργία τετελεσμένων και φυσικά να αποτρέψει στρατιωτική επέμβαση της Ουκρανίας στο Ντόνμπας. Αν όμως γινόταν τελικά κάτι τέτοιο, σε αυτήν την περίπτωση όμως εκτιμάται ότι θα επιτίθετο για εκδιώξει τις Ουκρανικές Στρατιωτικές Δυνάμεις και μάλιστα να επεκτείνει και άλλο την ζώνη που ελέγχει εντός της ουκρανικής επικράτειας. Η Μόσχα μπορεί να υποστηρίζει ότι τα στρατεύματα των δύο αυτοαποκαλούμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόντσεκ και Λουγκάνσκ» αποτελούνται από αυτονομιστές και δεν συμμετέχουν δικά της στρατιωτικά τμήματα, αλλά εκτιμάται ότι το 60% -70% των 30.000 πού έχουν οργανωθεί από τους Ρώσους σε τακτικές στρατιωτικές μονάδες είναι Ρώσοι στρατιωτικοί και παραστρατιωτικοί. Σύμφωνα με τον Αναλυτή Πάβελ Φελγκενχάουερ σε σχετικό άρθρο του στο Eurasia Daily Monitor του Ιδρύματος Jamestown οι δύο Διοικήσεις επιπέδου Σώματος Στρατού που έχουν συγκροτηθεί στον Ντονέτσκ (1ο) και στο Λούγκανσκ (2ο) υπάγονται στην 8η Διοίκηση της Νότιας Στρατιωτικής Περιφέρειας της …Ρωσίας. Οι μονάδες αυτές είναι πλήρως εξοπλισμένες με σύγχρονα μέσα.<br /><br />Όπως προαναφέρθηκε από τα μέσα Μαρτίου έχει αρχίσει με μεγάλη …δημοσιότητα η ανάπτυξη σημαντικών ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή. Εκτιμάται ότι 12-15 Μηχανοκίνητες – Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες με σύγχρονο υλικό έχουν αναπτυχθεί ή συνεχίζουν την ανάπτυξη τους εντός Ρωσίας εγγύς των συνόρων με την Ουκρανία και βέβαια στην Κριμαία. Τρεις Μονάδες Επιφανείας του Στόλου της Βαλτικής περιπλέουν την Ευρώπη για να εισέλθουν από τον Ελλήσποντο στην Μαύρη Θάλασσα ενώ άλλα πλοία κινούνται από την Κασπία προς την θάλασσα του Αζόφ μέσω του διαύλου Βόλγα - Ντον. Στις καταδικαστικές δηλώσεις δυτικών ηγετών για αυτήν την κινητοποίηση το Κρεμλίνο απαντάει ότι ρωσικά στρατεύματά μπορούν να αναπτυχθούν οπουδήποτε κριθεί σκόπιμο μέσα στην ρωσική επικράτεια και φυσικά εδώ οι Ρώσοι λένε το …αυτονόητο!<br /><br />Οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί ότι θα υποστηρίξουν την Ουκρανία στην αντιπαράθεσή της με την Ρωσία αλλά παραμένει αδιευκρίνιστο το …πως! Προς το παρόν έχει ανακοινωθεί ένα πρόσθετο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας ύψους 125 εκ δολαρίων. Ως πρώτη ενέργεια υψηλού συμβολισμού αλλά χωρίς μεγάλη πρακτική αξία τουλάχιστον σε αυτήν την φάση ήταν το γεγονός ότι Αμερικανική Διοίκηση Ευρώπης με την έναρξη της κινητοποίησης των ρωσικών δυνάμεων ανέβασε το καθεστώς ετοιμότητας σε υψηλότερο επίπεδο. Εκτός από τον ίδιο τον Πρόεδρο Μπάιντεν, Αμερικανοί Αξιωματούχοι συνομίλησαν τηλεφωνικά με τους Ουκρανούς ομολόγους τους. Οι ΗΠΑ στέλνουν πολεμικά πλοία στην Μαύρη Θάλασσα ενώ ο Αμερικανός ΑΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μαρκ Μίλευ συνομίλησε με τον Ρώσο ομόλογο του Στρατηγό Βαλέρυ Γκεραασίμωφ χωρίς να δοθούν λεπτομέρειες. <br /><br />Από την υπόλοιπη Δύση εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, της Πολωνίας και των Βαλτικών Χωρών δεν έχουμε πλην των γνωστών στερεοτύπων ισχυρή υποστήριξη προς την Ουκρανική πλευρά, ενώ Γαλλία και Γερμανία ως χώρες του «πλαισίου της Νορμανδίας» για την υλοποίηση της «Συμφωνίας του Μίσνκ» του 2015 προτρέπουν αυτοσυγκράτηση και προσπάθεια εξεύρεσης πολιτικής λύσης όπως δηλώθηκε μετά την τηλεδιάσκεψη που είχαν Μακρόν και Μέρκελ με τον Πούτιν. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο «Στρατηγικός Εταίρος» της Ρωσίας, η Τουρκία στην κοινή διακήρυξη μετά την συνάντηση Ερντογάν-Ζελένσκυ της 10 Απριλίου υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Ουκρανίας στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της. Άλλωστε στο θέμα της προσάρτησης της Κριμαίας από την Ρωσία πάντα ήταν καταδικαστική.<br /><br />Οι Ουκρανοί έχουν δίκιο να έχουν παράπονα με το ΝΑΤΟ, διότι 13 χρόνια μετά την Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου όπου θα έπαιρναν το στάτους ότι είναι χώρα που ξεκινάει η διαδικασία ένταξης (Membership Action Plan) εκτός από μεγαλόστομες πρωτοβουλίες δεν υπάρχει καμία προοπτική ένταξης (όπως και της Γεωργίας) και αυτό φαίνεται ότι δεν ξεκαθαρίζεται από πλευράς Συμμαχίας. Εδώ επισημαίνεται ότι βρίσκει την ευκαιρία η Τουρκία να δηλώσει ότι θα υποστηρίξει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δείχνοντας για μία ακόμα φορά ότι εκμεταλλεύεται και αυτήν την διεθνή κρίση για να τονίσει τον… «διαπεριφερειακό» της ρόλο και να προβάλλει ότι είναι ένα ισχυρό μέλος του ΝΑΤΟ. Ίσως μάλιστα το «χαρτί» αυτό να χρησιμοποιηθεί για την «επάνοδο» της στην Δύση (όση επάνοδος βέβαια μπορεί να γίνει).<br /><br />Οι Ουκρανοί αντιλαμβάνονται την ανισότητα ισχύος Ουκρανίας - Ρωσίας και το πιο βασικό καταλαβαίνουν ότι σε μία στρατιωτική σύγκρουση θα είναι μόνοι στο πεδίο και θέλουν να αποφύγουν μία παγίδα σαν αυτήν που έστησε η Ρωσία στην Γεωργία τον Αύγουστο του 2008. Οι προσπάθειες της Ουκρανικής Ηγεσίας για επίλυση του προβλήματος της απόσχισης θα επικεντρωθούν στο διπλωματικό πεδίο στην βάση της «Συμφωνίας του Μινσκ» κάτι που φαίνεται και με την πρόσφατη δήλωση του Αρχηγού των ΕΔ της χώρας Στρατηγού Ρουσλάν Κομτσάκ ότι «η απελευθέρωση με στρατιωτική επιχείρηση των κατεχομένων από τους Ρώσους περιοχών θα οδηγούσε σε μεγάλη αιματοχυσία». Οι διαταγές των Διοικήσεων είναι να ανταποδίδουν πυρά μόνον όταν προκαλούνται και για την άμυνα και την ασφάλειας τους <br /><br />Η Ρωσία από πλευράς της ανέπτυξε μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις και με το πρόσχημα των ασκήσεων. Η δημοσιότητα όμως που επιδείχθηκε για την προβολή ισχύος ήταν για να αυξηθεί η πίεση προς την Ουκρανία αλλά και την Δύση με την απειλή γενικότερης εμπλοκής προκειμένου να αποτρέψει οποιαδήποτε ουκρανική στρατιωτική ενέργεια στην περιοχή του Ντόνμπας. Αν σχεδίαζε η Ρωσία όντως να επιτεθεί, η ανάπτυξη των δυνάμεων της θα γίνονταν με την μεγίστη δυνατή μυστικότητα προκειμένου να αιφνιδιάσει. Παρ’ όλα αυτά η Ρωσία έχει αφήσει ανοικτό και το ενδεχόμενο αν δεν αποτραπεί ουκρανική στρατιωτική επέμβαση να επαναλάβει ότι έγινε στην Γεωργία το 2008. Η Ρωσία είναι αναθεωρητική αλλά όχι ανορθολογική δύναμη. Έχει πετύχει αυτά που θέλει και παγιώνει μία κατάσταση, απλά και μόνο με την απειλή χρήσεως στρατιωτικής ισχύος. Μια συμβατική ρωσική εισβολή και κατοχή θα είχε σημαντικό κόστος σε ζωές, χρήματα και θα επέφερε πλήρη κατάρρευση των σχέσεων με την Δύση.<br /><br />Η εκτίμηση μας λοιπόν είναι ότι με τις παρούσες γεωπολιτικές συνθήκες οι πιθανότητες μία Ρωσικής επίθεσης είναι ελάχιστες αλλά αυτή η επιτυχής για τα ρωσικά συμφέροντα στρατιωτική κινητοποίηση θα παρουσιαστεί στον ρωσικό λαό ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου για την Δούμα ως θριαμβευτική νίκη κατά της Δύσης. <br /><br />Το επίπεδο των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας δεν βοηθάει στην εκτόνωση της κατάστασης ενώ η Ουάσιγκτον δεν είδε θετικά την συνδιάσκεψη Μακρόν-Μέρκελ-Πούτιν πιστεύοντας ότι είναι απαραίτητη μια συντονισμένη προσέγγιση μεταξύ ΗΠΑ, ΕΕ και Ουκρανίας ξεχνώντας ότι Γαλλία και Γερμανία είναι δύο χώρες που στο «πλαίσιο της Νορμανδίας» επιδιώκουν την εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας του Μινσκ που θα ανοίξει τον δρόμο για μία πολιτική διευθέτηση του προβλήματος. Θα μπορούσαν και οι ΗΠΑ να συμμετάσχουν στην διαπραγμάτευση. <br /><br />Η στάση της Ελλάδος, μία χώρας που στηρίζει την εξωτερική πολιτική της στο Διεθνές Δίκαιο και στην ειρηνική επίλυση των διεθνών προβλημάτων κρίνεται σωστή και ισορροπημένη για τα συμφέροντα μας και φυσικά πρέπει να θυμίζει ότι στηρίζει τις διαδικασίες που προβλέπονται από την Συμφωνία του Μίνσκ. Και ας δυσαρεστείται η Ρωσική Πρεσβεία στην Αθήνα που δηλώνει σε ανάρτηση της με «δασκαλίστικο» ύφος «είναι προφανές ότι η καταναγκαστική …ευρω-αλληλεγγύη προκαλεί ζημιά στα πραγματικά συμφέροντα της Ελλάδας». <br /><br />Πρέπει να θεωρείται βέβαιο πλέον ότι η Τουρκία σε μία σοβαρή αντιπαράθεση Δύσης-Ρωσίας θα αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά και αυτό ας το λάβουμε υπόψη μας για τους μελλοντικούς σχεδιασμούς μας. Μπορεί να έχει μία σημαντική στρατηγική συνεργασία με την Ρωσία και οι σχέσεις των δύο καχεκτικών κατ’ επίφαση …δημοκρατιών να είναι καλές αλλά όλα δείχνουν ότι η Άγκυρα θα εκμεταλλευτεί την παρούσα κρίση στην Ουκρανία για να «επανέλθει» (με τους δικούς της όρους αλλά ποτέ όμως δεν θα είναι όπως …πριν) θριαμβευτικά στο δυτικό στρατόπεδο. <br /><br /><b><i>* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο κοντά… πόσο μακριά είναι ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος* Είναι εύλογη η ανησυχία που δημιουργείται στην Διεθνή και ιδιαίτερα στην Ευρώ-ατλαντική Κοινότητα για την διαρκώς ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσική ''ρουκέτα'' κατά Τουρκίας: ''Πως θα σας φαινόταν αν χάνατε την Κωνσταντινούπολη;''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CC%81%CE%BD%20%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%B1%20%281%29%20%281%29.jpg?itok=2IC3_oir" width="640" /><br />Οι Ρώσοι υπενθυμίζουν με έμμεσο τρόπο στους Τούρκους ότι η Κωνσταντινούπολη δεν είναι δική τους<br />Οι Ρώσοι "χτυπάνε" την Τουρκία εκεί ακριβώς που “πονάει”, με αφορμή την δήλωση Ερντογάν περί μη αναγνώρισης της Κριμαίας ως ρωσικού εδάφους.<br /><br />Η Natalya Poklonskaya, αναπληρωτής πρόεδρος της επιτροπής διεθνών υποθέσεων της Δούμας (η οποία είχε μεταβεί στην Άγκυρα πρόσφατα), σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά την συνάντηση του με τον Ουκρανό ομόλογό του Βόλοτυρ Ζελένσκι, ουσιαστικά έριξε “ρωσικό πύραυλο Κρουζ” στην Άγκυρα. <br /><br /><br />H αντιπρόεδρος τόνισε σχετικά “ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι δηλώσεων. Πως θα φαινόταν στην Τουρκία εάν έχανε την Κωνσταντινούπολη; Μην πιάνετε στο στόμα σας την Κριμαία λοιπόν!'' <br /><br />Η δήλωση της Ρωσίδας αξιωματούχου, ήταν ουσιαστικά έμμεση προειδοποίηση για την περιοχή της Κωνσταντινούπολης και την Α.Θράκη, η οποία παραδόθηκε ουσιαστικά στην Τουρκία με το έτσι θέλω από τους συμμάχους μας το 1923, στον Μουσταφά Κεμάλ.<br /><br />Αυτά είναι γνωστά, αλλά η ουσία είναι ότι αποτελούν αντικείμενο αναλύσεων στην Μόσχα εδώ και πάρα πολλά χρόνια για συγκεκριμένο λόγο, ενώ σαφώς η δήλωση της Ρωσίδας αντιπροέδρου έχει σχέση με την πρόθεση του Τούρκου προέδρου να ακυρώσει την συνθήκη του Μοντρέ.<br /><br />Νομίζουμε ότι σε αυτό το σενάριο και με μια πιθανή μια γενικότερη διένεξη στην περιοχή, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, η Ρωσία θα επιδίωκε πιθανόν να μην παραμείνει η εν λόγω περιοχή εκατέρωθεν των Στενών στην δικαιοδοσία της Τουρκίας, για ευνόητους λόγους. <br /><br />Υπενθυμίζουμε επίσης, ότι τον Ιούλιο του 2020, ο Μεγάλος Μουφτής της Αιγύπτου, Σαούκι Αλάμ (Shawki Allam), ο οποίος είναι ένα πρόσωπο τεραστίου κύρους στον μουσουλμανικό κόσμο, είχε προκαλέσει σοκ στην Άγκυρα, καθώς είχε πει το αυτονόητο ότι: ''Η Κωνσταντινούπολη σήμερα είναι υπό τουρκική κατοχή''.<br /><br />Ο Ερντογάν αφού δήλωσε ότι η Άγκυρα θα συνεχίσει την πολιτική της μη αναγνώρισης της Κριμαίας στη Ρωσία και εξέφρασε την στήριξη του στην "πλατφόρμα της Κριμαίας" για να "επιστρέψει" η χερσόνησος στο Κίεβο, σήμερα άλλαξε τροπάρι και τόνισε την ανάγκη ειρηνικής διευθέτησης της όλης κατάστασης στην Α.Ουκρανία.<br /><br />Αν η Τουρκία συνεχίσει να θέτει θέμα συνθήκης των Στενών, η Ρωσία θα ανακινήσει θέμα κατοχής της Α.Θράκης με την Κωνσταντινούπολη, κυρίως για τα δικά της αποκλειστικά και μόνο συμφέροντα. <br /><br />Το τι θα γίνει στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας θα το παρακολουθούμε με έντονο ενδιαφέρον, με τις πιθανότητες όμως ειρηνικής διευθέτησης να είναι λίγες, αφού τα συμφέροντα πλέον είναι τεράστια και αδυσώπητα. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσική ''ρουκέτα'' κατά Τουρκίας: ''Πως θα σας φαινόταν αν χάνατε την Κωνσταντινούπολη;''

Οι Ρώσοι υπενθυμίζουν με έμμεσο τρόπο στους Τούρκους ότι η Κωνσταντινούπολη δεν είναι δική τους Οι Ρώσοι "χτυπάνε" την Τουρκία εκε...

Διαβάστε την συνέχεια