Τουρκική (ειδική) Οικονομική Ζώνη έκαναν την Θράκη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8ql0g8UVCsLKzXPRM-zGvTS7jAKhE1iw1aASgSVC9r90E53QlEUud49lsdj_FZ7y_6U0P2sfqA7qoPUxIz-ulY1Wa9_H9d4Ch61c8eEsng4soWAx-P7GJ7F3-Qsx9Cjr3RnQkJ6_ea-hm/s1600/thraki-400x282.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8ql0g8UVCsLKzXPRM-zGvTS7jAKhE1iw1aASgSVC9r90E53QlEUud49lsdj_FZ7y_6U0P2sfqA7qoPUxIz-ulY1Wa9_H9d4Ch61c8eEsng4soWAx-P7GJ7F3-Qsx9Cjr3RnQkJ6_ea-hm/s640/thraki-400x282.gif" width="500" /></a></div><br /> <div dir="ltr" trbidi="on"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Σε οικονομικό προτεκτοράτο της</b>, με τις <b>ευλογίες του αμερικανικού παράγοντα </b>μετατρέπει την<b> Δυτική Θράκη</b> η <b>Άγκυρα.</b> Ήδη, εκτός από την εξαγορά ελληνικών επιχειρήσεων, μέσω διαφόρων επενδυτικών σχημάτων από τα οποία αποκρύπτεται ο πραγματικός ιδιοκτήτης τους, άρχισε η διάθεση τουρκικών προϊόντων σε πολύ προσιτές τιμές στα σούπερ-μάρκετ της περιοχής. Παρατηρήθηκε μάλιστα το φαινόμενο τα περισσότερα είδη σίτισης και ένδυσης, να είναι κατά πολύ φθηνότερα από την Κωνσταντινούπολη.</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι ακρίτες μας έχουν κάθε λόγο να είναι ανάστατοι, αφού τα υποκαταστήματα της τούρκικης τράπεζας<b> Ziraat</b> σε Ξάνθη και Κομοτηνή δανείζουν με <b>επιτόκιο 3%</b>, εκτός από μουσουλμάνους και χριστιανούς.</span><br /> <br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ιδιαίτερη έμφαση δίνει το συγκεκριμένο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που συνδέεται άμεσα με τις <b>Ένοπλες Δυνάμεις της γείτονος </b>χώρας και την <b>ΜΙΤ,</b> στην εξαγορά χρεών από πολίτες και επιχειρηματίες και των δύο κοινοτήτων. Σύμφωνα μάλιστα με καλά πληροφορημένες πηγές, τα δάνεια χορηγούνται αφειδώς, χωρίς να εφαρμόζονται τα κριτήρια ασφάλειας που προβλέπει το παγκόσμιο ασφαλιστικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό, πολλοί μουσουλμάνοι, έχοντας στη διάθεσή τους άφθονο χρήμα, αγοράζουν περιουσίες Ελλήνων, χωρίς να δικαιολογείται η προέλευση των χιλιάδων ευρώ που βρέθηκαν στην κατοχή τους. Οι ίδιοι κύκλοι επισημαίνουν κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, την ύπαρξη σχεδίου αφελληνισμού της περιοχής, τις <b>συχνές συναντήσεις</b> που έχει τον τελευταίο χρόνο με παράγοντες της μουσουλμανικής μειονότητας, ο<b> Αμερικανός πρόξενος στην Θεσσαλονίκη.</b> Η δραστηριότητα του τελευταίου, μόνο διπλωματική δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί, αφού όλες οι επαφές του κατά τις πυκνές επισκέψεις του στην Θράκη, εξαντλούνται σε πρόσωπα που διατηρού στενές επαφές με το τουρκικό προξενείο, όπως το φόρουμ των μουσουλμάνων φοιτητών.</span><br /> <br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Η κινητικότητά του </b>είναι, δε, <b>τόσο έντονη,</b> που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των αρμόδιων ελληνικών αρχών, αφού σχεδόν κάθε εβδομάδα έχει συναντήσεις με μειονοτικούς, κυρίως στο ξενοδοχείο Arcadia, στην πόλη της Κομοτηνής, όπου συνηθίζει να διαμένει όταν περιοδεύει (γιατί περί αυτού πρόκειται) την περιοχή. Αν και ο ίδιος δημοσίως όταν ερωτήθη από Έλληνα επιχειρηματία για το όψιμο ενδιαφέρον του για την Θράκη, έχει απαντήσει ότι σχετίζεται με τη δημιουργία της <b>Νέας Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ)</b> συνολικής έκτασης <b>650.000 τμ </b>που σχεδιάζεται στο <b>τρίγωνο των συνόρων Ελλάδας, Βουλγαρίας και Τουρκίας</b> και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αμερικάνικης εταιρείας Lemma International Inc, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η εν λόγω <b>εταιρεία </b>που έχει <b>έδρα την Μινεάπολη</b> των ΗΠΑ, φαίνεται πως είναι <b>τουρκικών συμφερόντων</b> και ιδρύθηκε μόνο και μόνο για να διεισδύσει στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης.</span><br /> <br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το μακροπρόθεσμο στρατηγικό στόχο των γειτόνων μας εξυπηρετεί και η πρόεδρος του λεγόμενου οικονομικού φόρουμ της Θράκης, <b>Κατερίνα Καραγιάννη</b>. Ένα πρόσωπο που σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης Άνθιμο, διαδραματίζει "περίεργο" ρόλο. </span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η κ. Καραγιάννη δεν είναι μία τυχαία γυναίκα, αφού σχετίζεται άμεσα με την οικογένεια Παπανδρέου, ενώ διατηρεί άριστες επαφές με τον πρώην υπουργό Οικονομικών <b>Γιώργο Παπακωνσταντίνου</b>. Ο ρόλος του τελευταίου στην περιοχή κρίνεται ως αμφιλεγόμενος, αφού στις 9 Απριλίου του 2012, με την ιδιότητα του υπουργού Περιβάλλοντος, υπέγραψε απόφαση σύμφωνα με την οποία ανανεώνεται η άδεια της <b>"Διασυνοριακής Ελεύθερης Βιομηχανικής Ζώνης Οικονομικών Συναλλαγών" (ΔΕΒΖΟΕ)</b>. </span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Πρόκειται, όπως παρατηρούσαν στον "ΕΚ" στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δήμων που τα όριά τους βρίσκονται εντός της συγκεκριμένης ΕΟΖ, για πρόβα τζενεράλε <b>προκειμένου να τουρκοποιηθούν και οι τρεις νομοί της Δυτικής Θράκης. </b>Και αυτό γιατί ο κανονισμός των ΕΟΖ προβλέπει ότι οι περιοχές αυτές λειτουργούν επιχειρηματικά και εργασιακά, ανεξάρτητα από τις κείμενες νομοθεσίες των χωρών από τις οποίες περιβάλλονται.</span><br /> <br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι προαναφερόμενοι παράγοντες, οι οποίοι είναι καλά ενημερωμένοι, υποστηρίζουν ότι οι οποίες επενδύσεις γίνουν στη συγκεκριμένη ζώνη θα προέρχονται από μουσουλμανικά κεφάλαια, με προκάλυμμα την <b>Deutsche Bank</b>. Μόνο σύμπτωση δεν αποτελεί, πάντως, το γεγονός ότι η <b>κ. Καραγιάννη</b> διετέλεσε επί σειρά ετών <b>στενή συνεργάτιδα του διευθύνονται συμβούλου της DB Γιόζεφ Άκερμαν</b>, ο οποίος ουκ ολίγες φορές έχει επισκεφτεί την περιοχή, ανεπισήμως πάντοτε. Πράγματι, τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το συνάλλαγμα που υποτίθεται ότι εισάγουν οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης που εργάζονται στην Γερμανία, κάτι που δεν δικαιολογείται από τις παλαιότερες καταθέσεις τους και την γενικότερη οικονομική κρίση.</span><br /> <br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι ίδιες πηγές αναφέρουν, ότι <b>πάμφτωχοι, μέχρι πρότινος, μουσουλμάνοι μετανάστες </b>στην χώρα της Άνγκελα Μέρκελ, <b>έχουν αποκτήσει σημαντικές ακίνητες περιουσίες, </b>ενώ συμμετέχουν ενεργά σε εταιρείες που αναπτύσσουν επιχειρηματική δράση στους νομούς <b>Ξάνθης</b> και<b> Ροδόπης</b>. Όπως σημείωναν μέλη των Ομοσπονδιών Επαγγελματικών Βιοτεχνιών και Εμπόρων των δυο νομών, <b>μέχρι το 2015 </b>η αγορά θα έχει περάσει στα χέρια των παραπάνω, που φυσικά θα προσλάμβάνουν<b> μόνο ομόθρησκούς</b> τους για υπαλλήλους.</span><br /> <br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Από την προσοχή τους δεν διέλαθε και το γεγονός ότι έχουν πυκνώσει οι επισκέψεις <b>μεικτών κλιμακίων επιχειρηματιών</b> από την <b>Τουρκία</b> και την<b> Γερμανία</b>, χωρίς να ενημερωθούν οι τοπικές επαγγελματικές ενώσεις. "<i>Έρχονται συνοδευόμενοι από πράκτορες του τουρκικού προξενείου, περιοδεύουν στην περιοχή και εμάς δεν μας υπολογίζουν καν</i>", τονίζουν χαρακτηριστικά. </span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Όπως φαίνεται η –οικονομική προς το παρόν– εισβολή των Τούρκων στην Θράκη συνεχίζεται <b>με την τουλάχιστον "περίεργη" ανοχή</b> του υδροκέφαλου και αντεθνικού κράτους των Αθηνών.</span><br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://kostasxan.blogspot.gr/">πηγή</a></span></div>

Τουρκική (ειδική) Οικονομική Ζώνη έκαναν την Θράκη

Σε οικονομικό προτεκτοράτο της , με τις ευλογίες του αμερικανικού παράγοντα μετατρέπει την Δυτική Θράκη η Άγκυρα. Ήδη, εκτός από την εξα...

Διαβάστε την συνέχεια

«Αυτό ή τίποτε»: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κατά της ΔΗΜΑΡ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/Samaras_Kouvelis_Venizelos.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-52802" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/Samaras_Kouvelis_Venizelos-300x187.jpg" title="Samaras_Kouvelis_Venizelos" width="500" /></a></div> <br /> <br /> Αποφασισμένοι να τραβήξουν τη σύγκρουση στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού στα άκρα εμφανίζονται ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, θέτοντας προ των ευθυνών της , όπως χαρακτηριστικά λέγεται, τη Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ) του Φώτη Κουβέλη.<br /> Αξιοποιώντας τα μειωμένα ποσοστά που εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις το κόμμα, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη ακόμα και να θεωρήσει ότι η ΔΗΜΑΡ έθεσε εαυτόν εκτός κυβέρνησης σε περίπτωση που δεν ψηφίσει τα μέτρα, διακινδυνεύοντας το να καταλήξει η χώρα σε εκλογές, να μην πάρει τη δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και να εξαφανιστεί πολιτικά. Προφανώς, το ποντάρισμα είναι ότι το «ένστικτο πολιτικής επιβίωσης» θα επικρατήσει στο τέλος και τα μέτρα θα ψηφιστούν, με το κόστος να κατανέμεται ισομερώς ανάμεσα στους εταίρους…<br /> Το μήνυμα έχει ληφθεί από τη ΔΗΜΑΡ, με το θέμα να συζητείται στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, για να παραπεμφθεί όμως τελικά για οριστική επίλυση στην Κεντρική Επιτροπή που θα συνεδριάσει τη Δευτέρα… Ανώτατα στελέχη της ΔΗΜΑΡ αναφέρουν ότι δεν αποτελεί επιλογή τους η αποχή από την ψηφοφορία, τονίζοντας ότι «η ΔΗΜΑΡ έχει συμφωνήσει στα δημοσιονομικά μέτρα και έχει διαφωνήσει μόνο με τα εργασιακά»… σε μια έμμεση παράκληση να της δοθεί πολιτική διέξοδος…<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span>

«Αυτό ή τίποτε»: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κατά της ΔΗΜΑΡ…

Αποφασισμένοι να τραβήξουν τη σύγκρουση στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού στα άκρα εμφανίζονται ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Aπέπλευσε το υπερ-καταδρομικό Moskva με 2 αρματαγωγά και 1 φρεγάτα για Αιγαίο-Συρία...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHpIV-Fo0Y-C5FWbnc_OSBYs6kNsYrUrPRWq9k28nWP2DVTNW71igxbbz7zsOg7EwG_0FlVfMA26nzwUt0ejzzzt4Rb2qmlrEXFRHasgB_GUz4rEOgxKswntpCSLgPTppNqmUFis_h4fg/s1600/111.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHpIV-Fo0Y-C5FWbnc_OSBYs6kNsYrUrPRWq9k28nWP2DVTNW71igxbbz7zsOg7EwG_0FlVfMA26nzwUt0ejzzzt4Rb2qmlrEXFRHasgB_GUz4rEOgxKswntpCSLgPTppNqmUFis_h4fg/s400/111.JPG" width="500" /></a></div><br /> <br /> <strong>Το συριακό δράμα από το βράδυ της 6ης Νοεμβρίου, όταν θα έχουν κλείσει οι κάλπες των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, φαίνεται ότι βαίνει προς κορύφωση με την επέμβαση του ΝΑΤΟ να βρίσκεται "προ των πυλών", ενώ προφανώς θα συνοδευτεί και από εισβολή της Τουρκίας.</strong><br /> <strong>Πέρα από την αθόρυβη, αλλά πραγματική συγκέντρωση ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ</strong> (ο 6ος αμερικανικός Στόλος όπως καταγράφεται από τις κινήσεις της Σούδας, βρίσκεται σε φάση προπαρασκευής της επίθεσης ακι οι αγγλο-γαλλικοί στόλοι έχουν συνενωθεί),<strong> ίσως η πιο δηλωτική κίνηση του τι πρόκειται να ακολουθήσει έρχεται από την Ρωσία: </strong><br /> <strong>Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό το ρωσικό πυρηνοκίνητο υπερ-καταδρομικό των 12.500 τόνων και του εντυπωσιακού οπλικού φορτίου, το περίφημο Moskva (Νο 121) της κλάσης Slava, η ναυαρχίδα του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, εγκαταλείπει την περιοχή αρμοδιότητας του και κατεβαίνει στην Μεσόγειο! </strong><br /> Η διέλευση από τα Στενά έχει προγραμματιστεί από το ρωσικό Ναυτικό για <strong>την Κυριακή 4 Νοεμβρίου από την Κωνσταντινούπολη (Βόσπορος) και στις 7 Νοεμβρίου περνά τα Δαρδανέλια για να ξεχυθεί στο Αιγαίο</strong> με τελική κατεύθυνση την Α.Μεσόγειο και βέβαια αυτό μόνο συνηθισμένο δεν είναι: <strong>Ο βετεράνος νικητής του πολέμου του 2008 μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας θα συνοδεύεται από την φρεγάτα PYTILIVIY (Νο 808) κλάσης KRIVAK και δύο αρματαγωγά κλάσης Aligator το NIKOLAY FILCHENKOV (Νο 152) και το SARATOV (Νο 150).</strong><br /> <br /> Στο βόρειο Αιγαίο εξακολουθεί να πλέει το ρωσικό αρματαγωγό NOVOCHERKASSK, χωρίς να είναι σαφές αν θα ακολουθήσει τον στολίσκο των ρωσικών σκαφών ή θα επιστρέψει στη Μαύρη Θάλασσα.<br /> Οπωσδήποτε έχει αρκετό καιρό που πλέει σε ελληνικές θάλασσας, τόσο στο Αιγαίο όσα και στο Ιόνιο και είναι λογικό να επιστρέψει στην Μαύρη Θάλασσα, καθώς το convoy του Moskva <strong>έχει ήδη δύο αρματαγωγά με συνολικά 700 Ρώσους πεζοναύτες και 70 τεθωρακισμένα οχήματα. Στην Συρία αυτή την στιγμή βρίσκεται μόνο το βοηθητικό πλοίο Amur στην Ταρτούς. </strong><br /> <br /> <strong>Η κάθοδος του Moskva, αλλά και η σύνθεση του στολίσκου, δείχνει "φασαρίες". Κατ'αρχήν είναι η πρώτη φορά που κατεβάζουν δύο αρματαγωγά ταυτοχρόνως. Έχουν ήδη περίπου 1000 πεζοναύτες και λοιπό μάχιμο προσωπικό στην Συρία. Με ακόμα 700 πεζοναύτες και την υποστήριξη του Moskva κάνεις πόλεμο. Ή εκκένωση μάχης, γιατί και αυτό είναι στο παιχνίδι. Έπειτα το Moskva δεν είναι ένα οποιοδήποτε σκάφος:</strong><br /> Πέρα από το εκτόπισμα, ο οπλισμός του είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός:<br /> <strong>Βλήματα επιφανείας-επιφανείας: </strong><br /> • 16 (8 x 2) P-500 Bazalt (SS-N-12 Sandbox) anti-ship missiles<br /> <strong>Αντιαεροπορικά βλήματα</strong>:<br /> • 64 (8 x 8) S-300PMU Fort (SA-N-6 Grumble) long-range surface-to-air missiles<br /> • 2 x 2 OSA-M (SA-N-4 Gecko) SR SAM<br /> <strong>Πυροβόλα:</strong><br /> • 1 twin AK-130 130mm/L70<br /> • 6 x 6 AK-630 αντιπυραυλικά<br /> <strong>Τορπίλες και ανθυποβρυχιακά όπλα:</strong><br /> • 2 x 12 RBU-6000 ανθυποβρυχιακούς εκτοξευτές<br /> • 10 (2 x 5) τορπίλες των 533mm<br /> <strong>Ελικόπτερα:</strong><br /> 1 Kamov Ka-25 ή Kamov Ka-27 Helicopter<br /> <strong>Με 64 βλήματα της θαλάσσιας έκδοσης των S-300PMU1 δημιουργεί μια κινητή αντιαεροπορική "ομπρέλα" ακτίνας 150 χλμ. στην Α.Μεσόγειο! Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Οι SS-N-12 Sandbox, μεταφέρουν και πυρηνικές κεφαλές...</strong><br /> Η κλάσης ναυπηγήθηκε στην δεκαετία του 1980, αλλά το σκάφος (ένα από τα τρία της κλάσης που υπηρετούν) έχει υποστεί δύο μείζονα προγράμματα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των συστημάτων του, ένα στην δεκαετία του 1990 που κράτησε περίπου οκτώ χρόνια και ένα πρόσφατα. <strong>Με το Moscva και τα δύο αρματαγωγά έμφορτα με πεζοναύτες και οχήματα η Ρωσία δείχνει έτοιμη για όλα...</strong><br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a></span>

Aπέπλευσε το υπερ-καταδρομικό Moskva με 2 αρματαγωγά και 1 φρεγάτα για Αιγαίο-Συρία...

Το συριακό δράμα από το βράδυ της 6ης Νοεμβρίου, όταν θα έχουν κλείσει οι κάλπες των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, φαίνεται ότι βαίνει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εν όψει της δίκης, ο Ερντογάν ανακοινώνει ταξίδι στη Γάζα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/Gaza-Erdogan.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-62051" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/Gaza-Erdogan-300x200.jpg" title="Gaza-Erdogan" width="500" /></a></div> <br /> <br /> Συνεχείς είναι οι κινήσεις κλιμάκωσης στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ανησυχίες για το τι μέλλει γενέσθαι στις διμερείς σχέσεις, καθότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρούς επιπρόσθετους τριγμούς στην ασφάλεια της κρίσιμης περιοχής της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.<br /> Κι ενώ αναμένεται η έναρξη της δίκης των Ισραηλινών αξιωματικών που ενεπλάκησαν στην υπόθεση του «Μαβί Μαρμαρά» όπου έχασαν τη ζωή τους εννιά Τούρκοι «ακτιβιστές», ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θεώρησε σκόπιμο να ανακοινώσει την πρόθεσή του να πραγματοποιήσει ταξίδι στη Λωρίδα της Γάζας, όπου προφανώς θα συναντηθεί με την ηγεσία της Χαμάς!<br /> Υπενθυμίζεται η τουρκική απειλή στο παρελθόν ότι τουρκικά πολεμικά πλοία θα μπορούσαν να συνοδεύσουν πλοία που θα επιθυμούσαν να προσεγγίσουν τη Γάζα, άρα θεωρητικά, εάν ο Ερντογάν αποφασίσει να τεντώσει και πολύ το σχοινί, θα μπορούσε ακόμα και να επιβαίνει σε ένα από αυτά…<br /> Βέβαια, το πλέον πιθανό ότι πρόκειται για την εκδήλωση μιας ακόμη προκλητικής νεοθωμανικής συμπεριφοράς, καθώς στο σχετικό δημοσίευμα της «Today’s Zaman» δεν αναφέρεται καν ημερομηνία. Επίσης, πιθανό είναι η επιθυμία του Ερντογάν είναι να μην θέλει να αφήσει «ανεξέλεγκτα» τρίτα μέρη, όπως για παράδειγμα ο Εμίρης του Κατάρ, να «παίξουν μπάλα» στα πόδια του, αφού από την τουρκική συμπεριφορά αποδεικνύεται ότι οι Τούρκοι του Ερντογάν θεωρούν τους Παλαιστίνιους δικό τους «βιλαέτι»…<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span>

Εν όψει της δίκης, ο Ερντογάν ανακοινώνει ταξίδι στη Γάζα!

Συνεχείς είναι οι κινήσεις κλιμάκωσης στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ανησυχίες για το τι μέλλει γενέσθαι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από την ΕΣΑ της χούντας στην στρατονομία ...του ΔΝΤ και τη Χρυσή Αυγή!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ELLINIKOS%20STRATOS/STRATIOTES/cache/STRATONOMOS1-630x554.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="351" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ELLINIKOS%20STRATOS/STRATIOTES/cache/STRATONOMOS1-630x554.jpg" width="500" /></a></div> <br /> Πολύς λόγος τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τις πληοροφορίες που θέλουν την κυβέρνηση να ετοιμάζει μια νέου τύπου “στρατιωτική-αστυνομική” δύναμη , η οποία θα έχει “αρμοδιότητες” και σε “εύλογη” απόσταση εκτός στρατοπέδων.<br /> <br /> Και μόνο η συζήτηση που φαίνεται ότι έχει ανοίξει εντός ΥΕΘΑ ,προκαλεί προβληματισμό και ανεξάρτητα από τις προθέσεις των “εμπνευστών” ανακαλεί μνήμες καθόλου ευχάριστες. Τόσο για τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά κυρίως για τους πολίτες.<br /> <br /> <strong>Ο Αντώνης Κακαράς Αρχιπλοίαρχος ε.α.,συγγραφέας και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών μας έστειλε ένα εξαιρετικό κείμενο για την “λογική του φασισμού”, το οποίο όπως μας επισημαίνει “αφιερώνει” στους υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής”</strong><br /> <br /> Θα λέγαμε ότι είναι ένα κείμενο που θα πρέπει να διαβάσουν όσοι εύκολα υιοθετούν απόψεις που μοιάζουν λογικές και "ακίνδυνες" .<br /> <br /> <br /> Το απριλιανό καθεστώς/δικτατορία είχε ανάγκη από έναν τρόπο πρόσθετο της προπαγάνδας και της ΄΄επαναστατικής ιδεολογίας΄΄, με τον οποίο θα πείθονταν ολόκληρος ο λαός, οι ΕΔ και κύρια οι εργαζόμενοι, ότι έπρεπε να συνεργαστούν, να υπακούουν, να ανέχονται. <strong>Δεν ήταν μόνον το γεγονός πως χρειαζόταν επίφαση ηρεμίας, ώστε να φανεί η διαφορά με την κατάσταση της ΄΄προεπαναστατικής ανώμαλης περιόδου΄΄.</strong> Το καθεστώς όφειλε και ήθελε να συνεργαστεί και με την κυρίαρχη τάξη, με τους βιομηχάνους, με το μεγάλο κεφάλαιο. Ώφειλε/ήθελε να έχει την στήριξή τους. « Η δικτατορία κατόρθωσε με τη δύναμη του τρόμου να εξασφαλίσει την πολυπόθητη για το μεγάλο κεφάλαιο ΄΄κοινωνική συνοχή΄΄ και έτσι να διευκολύνει τη διαδικασία καπιταλιστικής ανάπτυξης, κύρια σε βάρος των εργαζομένων» (Μοσχονάς). <br /> <br /> <br /> <strong>Έτσι εξηγείται ο ρόλος των μηχανισμών αστυνόμευσης από τις ΕΔ, που δεν υπήρχε πριν τη δικτατορία. Δηλαδή ο νέος ρόλος κύρια της ΕΣΑ με την επέκταση των δραστηριοτήτων της και στους πολίτες. </strong>Τα στρατοδικεία, ο στρατιωτικός νόμος, η υπόλοιπη εργατική νομοθεσία έρχονται συμπληρωματικά στον τρόμο, που η άμεση επαφή των οργάνων του καθεστώτος επιβάλλει με τις μεθόδους τους. Η έκδηλη βία, τα βασανιστήρια και ή έντεχνη διοχέτευση φρικιαστικών λεπτομερειών στην αγριότητά τους, βοηθούν σημαντικά, πειθαναγκάζουν σε υπακοή, αποτρέπουν την αντίσταση αφού τρομοκρατούν.<br /> <br /> Την προσέγγιση και ανάλυση της ΕΣΑ και των ΕΣΑτζήδων και τον τρόπο που λειτούργησαν το διάστημα 67-74 μελετούν αρμόδιοι επιστήμονες. Καλύπτουν απορίες, που θα μπορούσαν να διατυπωθούν για το φαινόμενο αυτό, εκτός ίσως των προεκτάσεων και σχέσεων των ανθρώπων, που στελέχωναν την υπηρεσία αυτή με τις δομές και λειτουργία των ΕΔ απ’ όπου προέρχονταν. Στα συμπεράσματά τους οι συγγραφείς προβάλλουν ενδιαφέρουσες ερμηνείες συμπεριφορών και απόψεις. <br /> <br /> Η Φατούρου καταλήγει (αποδεικνύει;) πως, <strong>οι νέοι άνθρωποι με την κατάλληλη εκπαίδευση γίνονται βασανιστές, μετατρεπόμενοι και οι ίδιοι σε θύματα.</strong> Είναι τολμηρό αυτό το συμπέρασμα, όχι εύκολα αποδεκτό απ’ όσους υπέστησαν βασανιστήρια, οδηγεί στην αντιμετώπιση του βασανιστή ως αρρώστου παρά ως ενόχου, αναγκάζει τον αναγνώστη να σκέπτεται, πως και ο ίδιος θα μπορούσε να γίνει βασανιστής και απλά ήταν τυχερός στη θητεία του. Έτσι όλοι αισθανόμαστε ή θα ‘πρεπε να αισθανόμαστε κάπως ένοχοι. Εκτός από το αναλογούν στον καθένα μερίδιο ευθύνης, για το πώς είναι διαμορφωμένη η κοινωνία και κύρια οι μηχανισμοί ποδηγέτησης της. <br /> <br /> Η Δαράκη αμφιβάλλει η ίδια (και σωστά), πως δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί η θέση της για επανένταξη των τέως εσατζήδων στην κοινωνία. Μέσα από ανάλογο πρόγραμμα εκπαίδευσης, με χρήση ακόμα και καθηγητών/ διαλεκτών κάποιων από τα θύματά τους (όσους πέρασαν και υπηρέτησαν στην ΕΣΑ, τους υπολογίζει στους 4.000 περίπου για το διάστημα της δικτατορίας). <br /> <br /> <strong>Εκεί όμως που η αναλύτρια μιλάει προφητικά, είναι όταν εκφράζει από το 1976 ακόμα (χρονιά έκδοσης του βιβλίου της Δαράκη) φόβους για το μέλλον της σχέσης ΄΄εσατζήδες –κυβέρνηση -κατεστημένο-ένοπλες δυνάμεις΄΄ . Μπορεί βέβαια να μην υπήρξαν φαινόμενα όπου να δικαιώθηκε σε μεγάλη έκταση η πρόβλεψή της για τους εσατζήδες, που είναι «…διαθέσιμοι για τον παρακρατισμό, όποτε τους καλέσει…». Και τούτο γιατί το φαινόμενο των ακροδεξιών, φασιστικών οργανώσεων, που για χρόνια έδρασαν μεταπολιτευτικά, δεν είναι άσχετο με τη δεξαμενή των εν δυνάμει ακροδεξιών εργαλείων τρόμου, όπως οι εσατζήδες. Ούτε μπορούσε να φανταστεί τότε τη σημερινή κατάσταση με τα «παληκάρια» της «Χρυσής Αυγής», το ναζιστικό χαιρετισμό, τη συνεχόμενη άνοδό της με όλες τις αιτίες που εκτρέφουν καθόλου υποκρυπτόμενο ρατσισμό ως στοιχείο φασιστικό και ναζιστικό. </strong><br /> <br /> Τέλος η ίδια συγγραφέας κάνει χρήση και υιοθετεί τις θέσεις άρθρου του καθηγητή Γ. Κουμάντου, (όπου) δείχνει με ποιον τρόπο ο Καραμανλής προσπάθησε να ανασυντάξει τον Μηχανισμό που γεννά τις χούντες «…να ΄΄ξεμουτρώσει΄΄ ο στρατός και να ξαναβρεί τον προσανατολισμό του. …Η Καραμανλική επιείκεια αποβλέπει στο να εξασφαλισθεί η υποταγή και η αφοσίωση του στρατού στο Κόμμα που κυβερνάει και στις κοινωνικές δυνάμεις που εκφράζονται με το κόμμα αυτό …». Και σχολιάζει η συγγραφέας αυτό που βγαίνει από το άρθρο του Κουμάντου, (ο γράφων συμφωνεί με τη θέση αυτή). «…Πρόκειται δηλαδή για μια ανανέωση της πατροπαράδοτης πολιτικής του ελληνικού κατεστημένου απέναντι στο Στρατό, της πολιτικής ιδιοποίησης και εκφεουδαρχισμού του Στρατού, προς όφελος της ομάδας στην εξουσία….» <br /> <br /> Θα μπορούσε να σταματήσει εδώ η προσέγγιση, εάν, αυτό το συμπέρασμα/ παρατήρηση, δε χρειαζόταν άλλη απόδειξη στην προσπάθεια τότε του Καραμανλή για προσεταιρισμό των ΕΔ, απ’ αυτήν της τροποποίησης της ποινής του θανάτου των πρωταιτίων σε ισόβια. Χρειάζεται πρόσθετη απόδειξη της άποψης για τις διαδικασίες του μεταπολιτευτικού κράτους προς εξισορρόπηση/ επαναστήριξη /συμμάζεμα των ΕΔ στον παραδοσιακό τους ρόλο και αποκατάσταση της σχέσης τους με το ΄΄κατεστημένο΄΄; <br /> Εκτός των άλλων την βρίσκουμε στη μη αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου και του Κανονισμού της ΕΣΑ.<br /> <br /> <strong>Το μόνο που άλλαξε μετά τη δικτατορία ήταν η ονομασία, ώστε να μην προκαλεί γραμμένη στα περιβραχιόνια των ανδρών και τα αυτοκίνητα της υπηρεσίας. Από ΕΣΑ ονομάζεται ΄΄Στρατονομία΄΄ με το Ν.276/76 ο οποίος παρασέρνει και τις άγνωστες σχεδόν ΕΑΑ της αεροπορίας και ΕΝΑ του ναυτικού αλλάζοντάς τες σε Αερονομία και Ναυτονομία. Μια πρόταση του ΣΑΓΕ (συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων) για ψήφιση Νόμου που θα προβλέπει Γενικό Κανονισμό Στρατονομίας- Ναυτονομίας- Αερονομίας (με διαδικασίες που ξεκίνησαν ίσως και πριν το 1983) δεν είχε αποτέλεσμα. <br /> <br /> Το συμπέρασμα είναι πως ισχύει ακόμα (τουλάχιστον ίσχυε το 2006) στο σύνολό του ο Νόμος 1746/1951 για την στρατιωτική αστυνομία! Δηλαδή η λογική που διαμόρφωσε ο εμφύλιος, που μόλις είχε λήξει, είναι εκείνη που διατρέχει τη στρατιωτική αστυνομία τα τελευταία πενήντα χρόνια. Με απλές αλλαγές ονόματος και τίποτε άλλο. </strong><br /> <br /> Αυτόν το Νόμο που κυρώνει τον Κανονισμό 600-1και αφορά την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ» τον σεβάστηκε και αξιοποίησε υπέρ του δέοντος η δικτατορία, δεν τον άλλαξε ο Καραμανλής μεταπολιτευτικά, τον διατήρησε το ΠΑΣΟΚ για περισσότερα από είκοσι χρόνια σε ισχύ! Αν ισχύει ακόμα, θα σημαίνει πως επιτελεί καλά τον σκοπό του. Αυτόν δηλαδή που ο Κουμάντος και η Δαράκη –Μαλλέ θέτουν ως στόχο του Καραμανλή για τις ΕΔ. Και βέβαια δεν είναι μόνον η Δεξιά με το κυβερνών κόμμα (ΕΡΕ πρώτα, Νέα Δημοκρατία αργότερα) που εξυπηρετείται. Είναι και το Κέντρο με τα αντίστοιχα μεταπολεμικά Κόμματα (Ένωση Κέντρου, ΠΑΣΟΚ) που επίσης εξυπηρετούνται από την ίδια Νομοθεσία και Κανονισμούς. Το ΠΑΣΟΚ είναι κυβερνών κόμμα για περισσότερα χρόνια από τη ΝΔ. Ο λόγος μη ουσιαστικών αλλαγών είναι, πως τα κόμματα αυτά, υπηρετούν στην ουσία την ίδια πελατεία (΄΄κατεστημένο΄΄ τη λέει και ο Κουμάντος και η Μαλλέ και όλοι). Εκτός των ΄΄μαζών΄΄ που ποδηγετούνται και πείθονται με ανώδυνες εναλλαγές των διαχειριστών της εξουσίας. <br /> <br /> Στο σχέδιο Νόμου με συντάκτες στελέχη των ΕΔ, (και μάλιστα από το χώρο των υπηρετούντων στη διεύθυνση στρατονομίας, απ’ όπου και η αρχική ιδέα) υπάρχει διστακτική προσέγγιση /πρόβλεψη για αποφυγή χρήσης αναίτιας βίας από τα όργανα της ΕΣΑ. Εκεί μπορούν να ενταχθούν τα βασανιστήρια, όχι ως αναίτια βία, αλλά με διάταξη να σταματά υποτίθεται η όρεξη των ροπαλοφόρων και των αφεντικών τους. Γράφει ο συντάκτης στο άρθρο 5 του προτεινομένου σχεδίου: «...τα στρατονομικά όργανα μπορούν να κάνουν χρήση της αστυνομικής ράβδου (κλομπ), μόνον όταν βρίσκονται σε νόμιμη άμυνα, και η χρήση τους είναι δικαιολογημένη και απόλυτα αναγκαία. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να αποφεύγονται τα κτυπήματα σε ευαίσθητα μέρη του σώματος, όπως στο κεφάλι και στα γεννητικά όργανα...». Η πρόταση αυτή της ανώτατης ηγεσίας των ΕΔ δεν έγινε δεκτή, και δεν προχώρησε προφανώς από τον ΥΕΘΑ, που είναι ο άμεσος προϊστάμενός τους. Προτίμησε την ισχύουσα νομοθεσία από το 1951. Πρόκειται για τον Νόμο 1746/1951 «περί Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας». Το όνομα όπως είπαμε άλλαξε το 1975 και έγινε Στρατονομία. Τίποτε άλλο. <br /> <br /> Διατρέχοντας το νόμο διαπιστώνουμε πως πρόκειται για κείμενο που αφορά μόνον τις ΕΔ. Ως προορισμό της ΕΣΑ προβλέπει την «...εκτός των στρατοπέδων, τάξιν, ασφάλειαν, πειθαρχίαν, και άψογον παράστασιν του στρατεύματος…». Για τους αξιωματικούς το όριο χρόνου υπηρεσίας στην αστυνομία αυτή είναι δύο χρόνια το λιγότερο, ενώ για τους υπαξιωματικούς τρία χρόνια. Οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί πρέπει να επιλέγονται και να «…διακρίνονται διά το ήθος και τον χαρακτήρα των, να είναι ακριβοδίκαιοι, ταχείας αντιλήψεως, δραστήριοι, επιβλητικοί την εμφάνισιν, ευγενείς εις τους τρόπους, αλλά και άτεγκτοι συνάμα, οσάκις αναπότρεπτοι ανάγκαι το επιβάλλουν…». Η ΕΣΑ δεν έγινε γνωστή για τους ευγενείς και δίκαιους που υπηρετούσαν εκεί στη δικτατορία. Οπωσδήποτε υπήρχαν και τέτοιοι. Εξ άλλου ο μηχανισμός του Ιωαννίδη επέλεγε άριστους νέους αξιωματικούς για την υπηρεσία αυτή, όπως δηλώνουν στις συνεντεύξεις τους επαΐοντες στρατιωτικοί.<br /> <br /> Παρόμοια κριτήρια ίσχυαν και για τους υπαξιωματικούς, που προορίζονται για την ΕΣΑ. Ο νόμος προβλέπει τα ίδια, συν την προϋπόθεση να έχουν απολυτήριο Δ΄ τάξης δημοτικού τουλάχιστον. Αναφερόμαστε στο 1951 και τα πράγματα έκτοτε έχουν βελτιωθεί σ’ αυτό το σημείο. Όσο για τους στρατευσίμους «…δέον να ώσιν αρίστης σωματικής διαπλάσεως και εμφανίσεως, υψηλού αναστήματος (1,75 και άνω) μεγάλης σωματικής αντοχής (γιατί άραγε;), οξείας αντιλήψεως, ικανής νοημοσύνης, ενεργητικότητος και παρατηρητικότητος, προικισμένοι δι’ επιμονής και υπομονής,, περιεργείας, ευσυνειδησίας και πρωτοβουλίας…υψηλόν δείκτην μορφώσεως…». <br /> <br /> Όλες αυτές οι προβλέψεις και προϋποθέσεις πήγαν περίπατο τουλάχιστον για τους στρατευσίμους, αλλά και για τους περισσότερους των στελεχών. Να θυμόμαστε, πως η ΕΣΑ έγινε γνωστή με τους βασανιστές της μικρών και μεγάλων βαθμών και όχι για τους υπόλοιπους που δεν βασάνιζαν. Ούτε ευσταλείς ήταν όλοι ούτε έκπαγλου καλλονής και ικανής νοημοσύνης. Δεν ήταν αυτά τα προσόντα, που ήθελαν από τους συγκεκριμένους νέους. Τους ήθελαν για εργαλεία και όχι να σκέφτονται περισσότερο απ’ όσο χρειαζόταν. <br /> <br /> <strong>Ο διοικητικός μηχανισμός της ΕΣΑ ξεκινούσε από Διευθύνσεις στο ΓΕΣ, στη Στρατιά, στα Σώματα Στρατού και στις μεγάλες μονάδες εξομοιωμένες με Σώμα Στρατού.</strong><br /> <br /> Περιλάμβανε επίσης ένα κέντρο εκπαίδευσης το ΚΕΣΑ και ένα ειδικό ανακριτικό τμήμα το ΕΑΤ/ΕΣΑ (που αναδείχθηκε ως το κέντρο της πραγματικής εξουσίας στην Ελλάδα την επταετία 1967-74). Οι δυνάμεις κρούσης της ΕΣΑ απλώνονται από εδώ και κάτω με τους λόχους, που προβλέπονται στη Στρατιά, τα Σώματα Στρατού και τις μεγάλες μονάδες, στις μεραρχίες και «Λόχους Γραμμών Συγκοινωνιών». Τέλος προβλέπονται και ανεξάρτητες ομάδες, προφανώς για μικρότερες μονάδες. <br /> <br /> Ανάλογα με το επίπεδο της οργάνωσης οι αρμοδιότητες ποικίλλουν κλιμακούμενες από τα επιτελικά επίπεδα που λειτουργούν ως σύμβουλοι της ηγεσίας, ως υπεύθυνοι για τον έλεγχο, παρακολούθηση, επιθεωρήσεις, έκδοση οδηγιών, μεταθέσεις, αποσπάσεις, μελέτες, εισηγήσεις λύσεων, πιστώσεις, εφοδιασμούς … Αυτά για τις Διευθύνσεις του ΓΕΣ και των μεγάλων μονάδων, όπου επίσης προβλέπονται και αρμοδιότητες για ζητήματα κυκλοφορίας οχημάτων, για αιχμαλώτους πολέμου και «…ιδιώται κρατούμενοι...καταγραφή, περιορισμό, φροντίς, μεταχείρησις, πειθαρχία, εξασφάλισις, χρησιμοποίησις, εκπαίδευσις και επαναπατρισμός ιδιωτών…». <br /> <br /> Η πρόβλεψη του Νόμου για αρμοδιότητες εκτός στρατοπέδων που αφορούν μόνον τους στρατιωτικούς επεκτείνεται και σε ιδιώτες «…οίτινες κρατούνται υπό του Στρατού και ευρίσκονται υπό την δικαιοδοσίαν τούτου…» ενώ καλύπτει και τον έλεγχο ταυτοτήτων και κυκλοφορίας προσωπικού, που αφορά όμως «…και τον πληθυσμόν…εις τας υπό στρατιωτικόν έλεγχον περιοχάς….(καταληφθείσαι, ή κατεχόμεναι, απελευθερωθείσαι… εχθρικαί, συμμαχικαί ή Εθνικού εδάφους)…σύλληψις παραβατών …στρατιωτικών ή ιδιωτών…». Υποτίθεται πως η ΕΣΑ δρα και κατά ιδιωτών παντού στις πολεμικές επιχειρήσεις, όπου είναι αρμόδιες οι ΕΔ, και επί εθνικού εδάφους. Το τι έκανε δε χρειάζεται να αναλυθεί εδώ. <br /> <br /> Αυτός ο Στρατιωτικός Κανονισμός 600-1 του 1968 είναι αντίγραφο του Ν 1746/51 και ποτέ δεν εφαρμόσθηκε επί εχθρών στρατιωτικών και ιδιωτών. Στις αρμοδιότητες του τμήματος που ευθύνεται για τις χειρότερες βαρβαρότητες της δικτατορίας, δηλαδή του ειδικού ανακριτικού τμήματος ΕΑΤ/ΕΣΑ, περιλαμβάνεται η αποστολή με γενικόλογο καθορισμό την ΄΄ασφάλεια του στρατεύματος΄΄. «…Το ΕΑΤ/ΕΣΑ είναι μονάς Σ. Α. { Στρατιωτικής Αστυνομίας} υπαγομένη απ’ ευθείας εις την Δ/νσιν Σ.Α./ΓΕΣ { εκεί ήταν ο Ιωαννίδης διευθυντής, εξ ου η παντοδυναμία του με τέτοιο μηχανισμό βασανιστών} …έχει ως αποστολήν: την ανίχνευσιν, διερεύνησιν και δίωξιν παντός πειθαρχικού ή ποινικού αδικήματος ή εγκλήματος. Η περιοχή τούτου εκτείνεται εφ’ ολοκλήρου της Επικρατείας…». Επομένως με τον στρατιωτικό Νόμο (όχι πως τους ήταν οπωσδήποτε απαραίτητος επί δικτατορίας, αλλά η εφαρμογή του διευκόλυνε και λειτουργούσε και ψυχολογικά) το ΕΑΤ/ΕΣΑ μπορούσε «… να ενεργεί...συλλήψεις… προανακρίσεις… κατ’ οίκον έρευνα…κατασχέσεις…». <br /> <br /> Το προσωπικό της ΕΣΑ έχει προνόμια, που δεν έχουν οι του υπολοίπου στρατεύματος. Δεν ανατίθεται σ’ αυτούς υπηρεσίες άσχετες προς την αποστολή της, και αντίστοιχα οι στρατονόμοι εκτελούν τα στρατονομικά και μόνον καθήκοντα, μη χρησιμοποιούμενοι ως γραφείς, αγγελιαφόροι, φρουροί στρατηγείου και σκοποί διοικητηρίων. Το τελευταίο είναι αρκετό να ζηλεύουν όλοι οι στρατεύσιμοι την υπηρεσία αυτή, εάν δεν ξέρουν για τα υπόλοιπα. <br /> <br /> Τα προνόμια δεν είναι μόνο για να μην είναι αποκρουστική η υπηρεσία στην ΕΣΑ, αλλά και για πρακτικούς λόγους. Ειδικά το ΕΑΤ/ΕΣΑ σε τίποτα δε θύμιζε στρατιωτική υπηρεσία από εμφάνιση, καθαριότητα, τάξη, για να αναφερθούν μόνον οι ανώδυνες πλευρές ΄΄πρόσοψης΄΄ της μονάδας. Πώς ήταν δυνατόν να ανακρίνουν, να βασανίζουν, να έχουν εμφάνιση απαράδεκτη, εάν στρατωνίζονταν με άλλες υπηρεσίες. Η εξουσία πήγαζε από τη βρωμιά, την ανηθικότητα, το σαδισμό, τα βίτσια ψυχικά άρρωστων και ανώμαλων στελεχών και στρατονόμων. Το φως της ΄΄επαναστάσεως που καταύγαζε τα Εθνικά Ιδεώδη και τα διέσωσαν αι Ένοπλοι Δυνάμεις του Έθνους΄΄ το συντηρούσαν άνθρωποι σαν τον Χατζηζήση, το Σπανό, και τους υπόλοιπους που κατέληξαν στην υποστάθμη των στελεχών του στρατού. <br /> <br /> <strong>Ήταν αξιωματικοί που χτυπούσαν κρυφά από πίσω και βασάνιζαν συναδέλφους τους, φροντίζοντας έτσι να μην τους βλέπουν οι ίδιοι, ειδικά όταν γνωρίζονταν από το στρατό. Χτυπούσαν πολεμιστές της περιόδου 1940-49 ανεξάρτητα ιδεολογικής τοποθέτησης, γιατί έτσι αισθάνονταν δυνατοί. Όλους αυτούς φρόντισαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, να διασώσουν και να πέσουν στα μαλακά. Και ο λόγος ήδη αναφέρθηκε. Το ΄΄σύστημα΄΄ χρειαζόταν τη συντήρηση των ΕΔ και των ΣΑ αλώβητων και απρόσβλητων. Ακόμα και των στρεβλωτικών τους αποφύσεων όπως η Ειδική Ασφάλεια και το ΕΑΤ/ ΕΣΑ. </strong><br /> <br /> Χρειάζονταν φαίνεται και οι μηχανισμοί ανάδυσης διαδικασιών, δυνατοτήτων και ομάδων εκτροπών και συνωμοσίας, όπως από το 1940 μέχρι το 1973, που ήταν η τελευταία του Ιωαννίδη. Ακριβώς γιατί ΄΄το σύστημα΄΄ δεν ήθελε να θίξει τα ΄΄παιδιά΄΄ που έπρεπε να προστατέψει, γιατί τα χρειαζόταν. Το παράκαναν βέβαια με τη βία και τα βασανιστήρια αλλά ΄΄εμείς για σένα δουλεύουμε ρε μαλακισμένο» είπε ο υπεύθυνος της ασφάλειας, χαστουκίζοντας έναν δεκαεξάχρονο, που έγραφε συνθήματα κατά της χούντας. Συνέβη στο Μαρκόπουλο Αττικής την παραμονή επίσκεψης εκεί του Παττακού και τον συνέλαβαν διαπιστώνοντας αμέσως πως δεν ήταν ο οποιοσδήποτε. Γι΄ αυτό και εξανέστη ο αξιωματικός της ασφάλειας μόλις πληροφορήθηκε πως είναι Αμερικανός υπήκοος και εγγονός εφοπλιστή. <br /> <br /> <br /> Ο Κανονισμός για την ΕΣΑ επεκτείνεται σε λεπτομέρειες για όλες τις αρμοδιότητες, που εάν εφαρμόζονταν, η υπηρεσία αυτή θα πρόσφερε υποτίθεται θετικά. Υπάρχει και ειδική πρόβλεψη για τη χρήση βίας (αρθρ.49). Προτρέπει να αποκτήσουν τα όργανα της ΕΣΑ «…ικανότητα χρησιμοποιήσεως...λαβών και κτυπημάτων (ζίου- ζίτσου)…διά την καταβολήν και σύλληψιν των αποδρώντων παραβατών…με την ράβδον…τα κτυπήματα εις τον ώμον, εις τας χείρας, εις τους πόδας και εις το στομάχι καταβάλλουν εν άτομον άνευ προξενήσεως μεγάλων σωματικών βλαβών…να αποφεύγονται τα κτυπήματα εις την κεφαλήν… ». Οι άνθρωποι που συνέταξαν τον κανονισμό, δε γράφουν πως απαγορεύονται τα κτυπήματα στο κεφάλι και οπουδήποτε. Γράφουν ΄΄να αποφεύγονται΄΄. Στην πραγματικότητα αυτό που έγινε στην επταετία 1967-74, ήταν η αντιστροφή σε όλο το φάσμα των προβλεπομένων και η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του Νόμου με υπέρβαση κάθε ορίου. <br /> <br /> <br /> <strong>Έκαναν ότι ήθελαν. Και εναντίον των πολιτών και εναντίον των στρατιωτικών. </strong>Το ίδιο και εναντίον εκείνων, που επέλεγαν να υπηρετήσουν στην ΕΣΑ και εκπαιδεύονταν στο ΚΕΣΑ. Η εκπαίδευσή τους ήταν σκληρή. Οι μόνοι αλώβητοι και απλησίαστοι από την στρατιωτική αστυνομία, ήταν τα άτομα που υπηρετούσαν σ’ αυτήν εφ’ όσον περνούσαν την εκπαίδευση με επιτυχία. <br /> <br /> <br /> Όσο για το ναυτικό, η αντίστοιχη υπηρεσία, η ΕΝΑ (Ελληνική Ναυτική Αστυνομία) ή ΄΄Ναυτονομία ΄΄ της μεταπολίτευσης, επέδειξε κάποια δραστηριότητα στη δικτατορία, αλλά δεν υπάρχει σύγκριση με της ΕΣΑ. Εν τούτοις στις Ναυτικές Φυλακές ΄΄ΑΡΗΣ΄΄ περιγράφτηκαν περιπτώσεις βασανιστηρίων αλλά όχι εκ συστήματος, ούτε κατευθυνόμενων κεντρικά και με στόχο πολιτικούς κρατούμενους. <br /> <br /> Στο πολεμικό ναυτικό, τις προϋποθέσεις και την επιλογή των ΄΄κατάλληλων΄΄ για ναυτονόμους /δεσμοφύλακες των Ν/Φ ΑΡΗΣ, περιγράφει το 1972 εκείνος που φροντίζει να τους διαλέξει. Συγχρόνως έχουμε και μικρό δείγμα των μεθόδων εκπαίδευσής τους, με τρόπο που καθιερώθηκε από τον τότε διοικητή των φυλακών. Υπεύθυνος για την επιλογή των εν λόγω οργάνων ήταν ο οπλονόμος ανθυπασπιστής Κ. Δημάκης. Οι οδηγίες ήταν του διοικητή πλωτάρχη Α. Τσίγκρου, και σύμφωνα μ’ αυτές, έπρεπε να επιλέγουν από τους προπαιδευμένους στα Κέντρα Εκπαίδευσης ΚΕΠΑΛ και ΚΕΚΑΝ, ναύτες μικρής ηλικίας, εύσωμους, από απομακρυσμένα χωριά ή νησιά και αγράμματους. Οι στρατεύσιμοι αυτοί γινόντουσαν όργανα της διοίκησης των φυλακών. <br /> <br /> Για την ΄΄Αερονομία΄΄ (ή ΄΄Ελληνική Αστυνομία Αεροπορίας΄΄ όπως λεγόταν μέχρι τη μεταπολίτευση), δεν έγινε προσπάθεια να βρεθούν στοιχεία, αφού δεν τη συναντήσαμε και πουθενά, εκτός της δίκης των αεροπόρων μεταπολεμικά.<br /> <br /> Παρατέθηκαν τα παραπάνω για να τα θυμηθούν οι παλιότεροι και να τα πληροφορηθούν οι νεότεροι. Οι μέρες είναι πολύ δύσκολες, φαινόμενα καθημερινά όπως συμπεριφορές της «Χρυσής Αυγής» μας παραπέμπουν σε μεθόδους παρόμοιες με τις εφαρμοζόμενες από παρακρατικές στην ουσία και εκτός νόμου υπηρεσίες, ακόμα και σε διάρκεια ανώμαλου καθεστώτος όπως η δικτατορία 1967-74. Η τρομοκρατία και τότε και τώρα πέρα από τα θύματα της δεν ωφέλησε ποτέ τα όργανα που την εφάρμοσαν. Το φασισμό και το ναζισμό δεν είναι ούτε να τον παραβλέπει κανείς ούτε να στρεβλώνει τους στόχους τους.<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a></span>

Από την ΕΣΑ της χούντας στην στρατονομία ...του ΔΝΤ και τη Χρυσή Αυγή!

Πολύς λόγος τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τις πληοροφορίες που θέλουν την κυβέρνηση να ετοιμάζει μια νέου τύπου “στρατιωτική-αστυνομικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νεο-Ορθοδοξία,Μεταχριστιανισμός, Ισλάμ σε Γεωστρατηγική σύγκρουση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://neaproia.files.wordpress.com/2012/09/orthodoxia-islam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://neaproia.files.wordpress.com/2012/09/orthodoxia-islam.jpg" width="500" /></a></div> <br /> <br /> του <strong>Σταύρου Καρκαλέτση</strong>*<br /> Αν ισχύει το θουκυδίδειο σπειροειδές του ιστορικού γίγνεσθαι, τότε αυτό που βιώνουμε και εισπράττουμε σήμερα, πλανητικά αλλά και με δραματική ένταση στην πατρίδα μας, δεν είναι παρά το επώδυνο «γύρισμα του τροχού», το τέλος εποχής και «η βαθιά νύχτα» πριν το ξημέρωμα μιας άλλης, νέας ιστορικής περιόδου. <br /> Συνήθως, το κάθε «τέλος εποχής» συμβαίνει μέσα από οικονομικές καταστροφές ή/και εθνικές τραγωδίες. Μόνο που στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο, τα σύνορα δεν είναι πιά τόσο ευδιάκριτα. <br /> Ο κόσμος δεν διαχωρίζεται τώρα με βάση την πολιτική ιδεολογία και συγκρότηση του κάθε έθνους κράτους, ή και υπερεθνικών οργανισμών, όπως το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ. Τα πλέον βαθιά, τα πλέον δυσκολοδιάβατα σύνορα, είναι τα πολιτισμικά και τα θρησκευτικά. Θα αντέτεινε κάποιος πως αυτά υπήρχαν, με την μια ή με την άλλη μορφή, και παλιότερα. Και όντως, οι σταυροφορίες στους Αγίους Τόπους ή οι Ισπανοί κονκισταδόρες στην Αμερική, σαφώς συνιστούσαν πολιτιστικό και θρησκευτικό ιμπεριαλισμό.<br /> Σήμερα, όπως και να’ χει, βρισκόμαστε στον επίλογο της παγκόσμιας «τάξης» που ίσχυε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έναν επώδυνο επίλογο . Όπου, πλάι στις νέες απειλές, επιβιώνει το παλιό διπολικό συγκρουσιακό σχήμα ΗΠΑ και Ρωσίας, εξελισσόμενο σε μια τριγωνική εξίσωση, υπό την δεσποτεία του νέου Θεού, της πανθρησκείας που ωθούμαστε να καλούμε «αγορές». Τις περιβόητες «αγορές» που κλέβουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από την πολιτική και τους πολιτικούς, που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις όχι πιά σε λατινοαμερικανικές μπανανίες του ’60, αλλά στην (όχι και τόσο «ενωμένη») Ευρώπη του 2012. Η χώρα μας είναι, δυστυχώς για εμάς, το πιο τρανταχτό δείγμα της υπερεθνικής αναλγησίας των «αγορών» και των οργάνων τους (οίκοι αξιολόγησης, ΔΝΤ, ΕΚΤ κτλ κτλ). Η Ελλάδα του 2012 έχει μεταβληθεί σε ένα πελώριο πείραμα υποταγής, όπου τόπος και άνθρωποι πρέπει να αποχρωματιστούν και να ξεπουληθούν στα παγκόσμια αφεντικά.<br /> Η εξίσωση, σε γενικές γραμμές, έχει διαμορφωθεί. Το σχετιζόμενο άμεσα με τις «αγορές» μπλοκ, στοιχίζεται πίσω από την «Αυτοκρατορία». Δηλαδή τις ΗΠΑ. Και έπονται, με βάση το ισχυρόν της προθυμίας τους, η Αγγλία, η Ολλανδία, τα σκανδιναβικά κράτη και οι λοιπές «ανοιχτές κοινωνίες» (έτσι αυτοπροσδιορίζονται). Οι χώρες αυτές, με άνεση θα λέγαμε πως έχουν περάσει σε μια μεταχριστιανική φάση. Είναι κράτη και κοινωνίες μεταβιομηχανικές, αλλά πλέον και μεταχριστιανικές. Είναι κράτη και κοινωνίες που οι ελίτ τους έχουν επιλέξει την «ομογενοποίηση» δια της απεθνοποίησης. Είναι κράτη που σταδιακά παύουν να είναι εθνικά και θα καταλήξουν αεθνικά, μέσω του κάθε είδους αποχρωματισμού: εθνικού, θρησκευτικού, πολιτιστικού.<br /> Ένα τέτοιο ασπόνδυλο multi culti «κράτος» θα καταντούσε π.χ. η Κύπρος, εάν επικρατούσε το σχέδιο Ανάν. Μια γιγαντιαία πλωτή off shore, μια μεσογειακή Σιγκαπούρη. Όπου μετά από μια ή δυό γενιές, ελάχιστοι από τους Έλληνες του νησιού θα διατηρούσαν μια, θολή έστω, ανάμνηση της καταγωγής και γλώσσας τους. Καβαφικοί Ποσειδωνιάται σε νεοταξίτικη εκδοχή…<br /> Το ότι οι δυνάμεις που προαναφέρθηκαν βρίσκονται σε μεταχριστιανική φάση, είναι εμφανές παντού. Κυρίως σε μια μεταμοντέρνα (ή και χαζομοντέρνα) θεώρηση της ζωής, που καταργεί τον χριστιανικό αξιακό κώδικα ή τον γελοιοποιεί κιόλας. Έτσι, η χριστιανική πίστη μπορεί να εξευτελίζεται από συμπλεγματικούς «καλλιτέχνες» στο όνομα της ελευθερίας (έως που;) της έκφρασης. Ο θεσμός του γάμου μπορεί να γελοιοποιείται μέσα από την θεσμοποίηση γάμων ομοφυλόφιλων, όπου δεν ξέρεις ποιος παριστάνει τον γαμπρό και ποιος την «νύφη». Η οικογένεια είναι «ντε μοντέ», όπως και η πολυτεκνία. Η παράδοση στιγματίζεται ως «αναχρονισμός», οι παρελάσεις είναι «μιλιταρισμός», η διάλυση των εθνικών κοινωνιών ποθητός «πολυπολιτισμός». Η συνεχιζόμενη παρωδία με τις διαβόητες «Pussy Riots» και τη βεβήλωση του καθεδρικού στη Μόσχα, είναι το πλέον πρόσφατο παράδειγμα ευτελισμού της θρησκείας (και ειδικά της Ορθοδοξίας), μόνο που οι επικριτές των ρωσικών αντιδράσεων δεν μας λένε τι θα έκαναν οι ίδιοι, αν βεβηλωνόταν με παρόμοιο τρόπο ο καθεδρικός της Νέας Υόρκης ή η Παναγία των Παρισίων.<br /> Στην αντίπερα όχθη, απέναντι στον αεθνικό μεταχριστιανισμό, τα τελευταία χρόνια, με την απελευθέρωση δυνάμεων από τη διάλυση του κομμουνιστικού μπλοκ, σχηματίζεται μια όλο και πιο ευδιάκριτη ομάδα κρατών που κινείται σε μια νεοχριστιανική, ειδικότερα νεο-ορθόδοξη πορεία. Πρόκειται για μια τάση που συνίσταται στην αναβίωση της Ορθοδοξίας (ή και του καθολικισμού σε κάποιες ευρωπαικές χώρες που ο χριστιανισμός έχει ρίζες, π.χ. στην Ιταλία). Ειδικά στις χώρες του πρώην σοβιετικού συνασπισμού, όπου η Ορθοδοξία διώχθηκε με λύσσα επί δεκαετίες, έχουμε γοργή αναζωπύρωση της ορθόδοξης πίστης. Ναυαρχίδα του νεο-ορθόδοξου μπλοκ, η Ρωσία του Βλάντιμιρ Πούτιν, όπου η Ορθοδοξία και η αυτοκρατορική «επαναφορά» γίνονται όπλα στην πολιτική πορεία της κυβέρνησης και στο μέλλον της χώρας. Πολιτική και θρησκευτική εξουσία, έχουν πείσει μεγάλες πλειοψηφίες του ρωσικού λαού, πως μια νεο-ορθόδοξη επιστροφή στις αυτοκρατορικές παραδόσεις του τσαρικού παρελθόντος και στο εθνικό κράτος, θα κρατήσουν τη Ρωσία όρθια στο αύριο. Εδώ, σε αυτόν τον πόλο, η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ως προάγουσες μια σύγχρονη εκδοχή της Ορθοδοξίας, που να είναι μέσα στην κοινωνία και στα πράγματα. Γονατισμένη στις «αγορές» όμως και χαμένη στα μνημόνια η Ελλάδα, κατεχόμενη και ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο η Κύπρος, μοιάζουν απρόθυμες να θέλουν να κάνουν όπλο αντίστασης την Ορθοδοξία.<br /> Ο τρίτος πόλος στην συγκρουσιακή εξίσωση των θρησκειών, είναι το σουνιτικό - τζιχαντιστικό Ισλάμ, που με όπλα το Κοράνι και την Σαρία, είναι σε σκληρά επιθετική φάση τα τελευταία χρόνια. Με ελάχιστη ανοχή στο διαφορετικό, και με δογματικό φανατισμό για την δική του ορθότητα, για τη δική του αλήθεια. Εδώ, μέσα στους κόλπους του Ισλάμ, συμβαίνει τώρα το θέατρο του παραλόγου: Από τη μια έχουμε ένα δυτικόδουλο σουνιτικό μπλοκ (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, εμιράτα του Κόλπου, ως ένα σημείο και η Τουρκία), που ακολουθεί το αμερικανικό imperium, όπως καταδεικνύεται και από τον ρόλο των κρατών αυτών στη Συρία. Κι από την άλλη το σιιτικό, πιο μετριοπαθές Ισλάμ, που ανέχεται ως ένα σημείο το διαφορετικό και βρίσκεται τώρα στην άμυνα. Να τονιστεί πως το Ισλάμ δεν μεταρρυθμίζεται, δεν εξελίσσεται. Και αυτό «ξεχνιέται» από την εμπροσθοφυλακή του μεταχριστιανικού κόσμου, τις ΗΠΑ, που αναζητούν στο σουνιτικό στρατόπεδο ένα ανύπαρκτο «μετριοπαθές» Ισλάμ και πρόθυμους συμμάχους.<br /> Ο θρησκευτικός προσανατολισμός που παίρνει κάθε κράτος στο παγκόσμιο χωριό, προσδιορίζει εν πολλοίς και την θέση του στην παγκόσμια σκηνή. Καθορίζει τους εχθρούς και τους φίλους. Κατ’ εξοχήν παράδειγμα όπου συγκρούστηκαν οι προαναφερθέντες τρεις κόσμοι, η ματωμένη Γιουγκοσλαβία της δεκαετίας του 1990. Η μεταχριστινιακή Δύση υποστήριξε τους ρωμαιοκαθολικούς Κροάτες, η νεο-ορθόδοξη Ρωσία τους Σέρβους ομόδοξους, και οι ισλαμικές χώρες (και από κοντά η νέο-οθωμανική Τουρκία) τους Βόσνιους μουσουλμάνους.<br /> Υπάρχει λοιπόν μια σε εξέλιξη σύγκρουση πολιτισμών και θρησκειών; Υπάρχει. Κατά την άποψή μου, ο μέγας κίνδυνος δεν είναι από το τζιχαντιστικό Ισλάμ καθ’ εαυτό, αλλά από την ιδιότυπή συμμαχία του με αυτό που ο Ροζέ Γκαροντί απεκάλεσε εμπροσθοφυλακή της παρακμής. Την ανάλγητη «διεθνή» των αγορών. Σαουδάραβες σουνίτες πετρελαιάρχες, οι επιφανέστεροι δυτικάρχες των αγορών (όπως ο πολύς Σόρος) και τα καρχαριοειδή της Wall Street, χτυπούν από κοινού και ανελέητα αυτό που μάθαμε να καλούμε εθνικό κράτος. Το εθνικό κράτος έχει συνοχή, η οποία απαγορεύει την επέλαση των αγορών. Το εθνικό κράτος έχει δίκαιο, που δυσκολεύει το πισωγύρισμα σε εργασιακό μεσαίωνα. Το εθνικό κράτος έχει ομοιογένεια, που προστατεύει τον εαυτό του από του να μεταπέσει σε πολυπολιτισμικό τσίρκο και σε ανθρωπολογικό πάρκο.<br /> Είναι για τα παραπάνω που η «διεθνής των αγορών» χτυπά ανελέητα το εθνικό κράτος και δει το ορθόδοξο. Είναι για αυτό που που οι Πηλιογούσηδες της απεθνοποίησης χτυπιούνται υπέρ των λαθρομεταναστών. Οι φουκαράδες που συνωθούνται στον Έβρο ή πνίγονται στους σκυλοπνίχτες των Τούρκων δουλέμπορων, είναι το ιδανικό όχημα για να ξηλωθούν κοινωνίες όπως η ελληνική. Έτσι, οι νεοταξίτες εντολοδότες χτίζουν μια νέα, αταξική, ασπόνδυλη εργατική τάξη, που δεν αντιδρά και δέχεται να εργάζεται για 20 ευρώ μεροκάματο. Έτσι διέλυσαν την ελληνική εργατική τάξη, και οι τελευταίοι που το πήραν χαμπάρι ήταν οι Έλληνες αριστεροί, όσο τους επέτρεψαν οι πολυπολιτισμικές τους παρωπίδες.<br /> Ειδικά στην ελληνική τραγωδία, φαίνεται όσο ίσως πουθενά αλλού, πόσο το imperium των αγορών επενδύει στο Ισλάμ. Με το Δουβλίνο 2, οι μεταχριστιανικοί μεταπράτες των Βρυξελλών γεμίζουν την Ελλάδα με πεινασμένους σουνίτες μουσουλμάνους. Ώστε να σπάσουν την ομοιογένεια της πατρίδας μας, πριν αυτή προλάβει να επιστρέψει στο ασφαλές καταφύγιο της Ορθοδοξίας, του εθνικού και κοινωνικού κράτους. Η ίδια ανίερη συμμαχία συμβαίνει στην ελληνική Θράκη, όπου υπό την «διακριτική παρακολούθηση» του αμερικανικού προξενείου Θεσσαλονίκης, οι σκληροπυρηνικοί της μουσουλμανικής μειονότητας εργάζονται νυχθημερόν για την απόσπαση της περιοχής από την Ελλάδα. Το ίδιο και στην τουρκοκατεχόμενη βόρεια Κύπρο, που εξισλαμίζεται με σαουδαραβικά χρήματα και εκτουρκίζεται με τα αμερικανικά όπλα του «Αττίλα».<br /> Η μνημονιακή Ελλάδα του 2012, και από κοντά και η Κύπρος, σε λίγα χρόνια θα είναι χώρος, όχι χώρα. Θα είναι πληθυσμός, όχι έθνος. Θα έχουν καταναλωτές, όχι πολίτες. Οι κάτοικοι του «χώρου» δεν θα χωρίζονται πλέον σε δεξιούς και αριστερούς, αλλά σε Έλληνες (;) και λάθρο-, σε ορθοδόξους και μουσουλμάνους. Και στα μάτια των τελευταίων, θα υπάρχουν μόνο πιστοί και άπιστοι. Δίχως αύριο για τους δεύτερους…<br /> Σήμερα ζούμε έναν θρησκευτικό ψυχρό πόλεμο. Οδεύουμε προς μια παγκόσμια πατρίδα, όπου σύμφωνα με τις θεωρήσεις των διεθνιστικών κέντρων εξουσίας, οι λαοί θα πρέπει να πρέπει να απαρνηθούν σταδιακά κάποιες διαχρονικές τους ιδιότητες, με πρώτη τη θρησκεία. Και ναι μεν προάγουν οι κύκλοι αυτοί, με ευγενείς «χορηγούς» τις αγορές, κοινωνίες Βαβέλ, όμως ξεχνούν αυτό που προαναφέραμε: Πως η εισαγωγή εκατομμυρίων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στην Ευρώπη, θα τους γυρίσει μπούμερανγκ. Διότι απλά το Ισλάμ δεν εξελίσσεται, δεν αποχρωματίζεται, δεν γίνεται πιο «light». Αν το κάνει αυτό, παύει να είναι Ισλάμ. Ο Βρετανός μπορεί να δέχεται σήμερα να κατέβει ο Χριστός από την σχολική αίθουσα γιατί «ενοχλείται» ο Πακιστανός, που μπήκε και παράνομα στη χώρα. Όταν όμως σε λίγα χρόνια έρθει η σειρά του Πακιστανού να προσκυνήσει τις «αγορές» και να παραμερίσει το κοράνι και τη σαρία, γιατί θα πρέπει κι αυτός με τη σειρά του να «εκσυγχρονιστεί», αυτός θα βγει στους δρόμους και θα κάψει το Λονδίνο (αν και η Αθήνα των 300.000 παρανόμων μουσουλμάνων κινδυνεύει να προηγηθεί…).<br /> Στον 21ο αιώνα, οι θρησκείες προορίζονται από τα παγκόσμια αφεντικά και τις γνωστές πέντε ή έξι οικογένειες που κυβερνούν τον πλανήτη, να λειτουργούν ως υποστυλώματα της νέας παγκόσμιας τάξης, ως άνευρες παρηγορητικές προεκτάσεις των «αγορών». Εδώ η Ορθοδοξία τους δημιουργεί πρόβλημα. Δεν είναι η ίδια μια παρηγορητική θρησκευτική εκδοχή, αλλά έχει επιτελέσει στο παρελθόν, μέσα από μια δια πυρός και σιδήρου πορεία, ρόλους ενεργούς, διεκδικητικούς, ακόμη και εθνοαπελευθερωτικούς. Εθναρχούσα ήταν η Ορθόδοξη Εκκλησία, στην Ελλάδα του ’21 και στην Κύπρο της ΕΟΚΑ. Και τη τελευταία φορά που η Εκκλησία επεχείρησε να ξαναλειτουργήσει εθναρχικά (επί «μακεδονικού» και μακαριστού Χριστόδουλου), ο ίδιος λοιδωρήθηκε και καθυβρίστηκε από τους εγχώριους «διεθνιστούληδες», με μπροστάρηδες Μπίστηδες, Τζαννετάκους, Κουναλάκηδες, Βαλλιανάτους, Σηφουνάκηδες και λοιπούς οραματιστές μιας μεταχριστιανικής, αεθνικής Ελλάδας.<br /> Στην Ελλάδα και στον πλανήτη ολόκληρο, πρέπει να διαμορφωθεί τώρα μια αντίσταση, απέναντι και στην ισλαμοποίηση χωρών και κοινωνιών, αλλά και εναντίον της νεοαποικιακής εξάρτησης που επιδιώκουν οι μεταχριστιανοί Αγγλοσάξονες. Η ανοικτή κοινωνία που οραματίζεται ο κάθε Σόρος, ενεργοποίησε τα εθνοκύτταρα του Έλληνα, και τα μνημόνια και η εισβολή των λαθρομεταναστών τα ενισχύουν ακόμη περισσότερο.<br /> Σταματήστε σε ένα περίπτερο: Στην δεκαετία του ’70 θα ήταν γεμάτο αναρχικά περιοδικά και μαρξιστικές εφημερίδες, σήμερα βλέπεις παντού έντυπα για την άμυνα, την πατρίδα, την Ορθοδοξία. Η μάχη των Ιδεών μαίνεται, την ώρα που το αθηναικό ψευδοκράτος που έστησε η «Γενιά Πολυτεχνείου ΑΕ» καταρρέει.<br /> Το επώδυνο «γύρισμα του τροχού» που προαναφέραμε στην αρχή του άρθρου και «η βαθιά νύχτα» που βιώνουμε τώρα, μένει να ελπίσουμε πως δεν θα εξελιχθούν σε μια μεγάλη εθνική καταστροφή (η κοινωνική επισυμβαίνει ήδη…). Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, «χώρες |των συνόρων», συναντιούνται και συγκρούονται οι θρησκευτικές αντοχές της Δύσης, του Ισλάμ και της καθ’ ημάς Ανατολής. Το Ισλάμ ήρθε στα χώματά μας και τώρα θα δώσει την μάχη για την εδραίωσή του. Οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες δεν απειλούν την μακρινή Νορβηγία ούτε το Βέλγιο και την Πορτογαλία. Απειλούν εμάς, και πρώτα από όλα δημογραφικά.<br /> Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ήταν οι αποικιοκράτες του χθες, είναι οι μεταχριστιανοί του σήμερα που διεξάγουν κατακτητικούς πολέμους στον μουσουλμανικό κόσμο (Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, τώρα η Συρία, αύριο το Ιράν). Αλλά και το Ισλάμ διεξάγει την δική τους κατακτητικό δημογραφική και πολιτισμική εισβολή στην Ευρώπη. Γιατί να πληρώσουν τον λογαριασμό Ελλάδα και Κύπρος, ως αποθήκες ψυχών και μνημονιακά πειραματόζωα; Εμείς ούτε αποικίες είχαμε, ούτε πίναμε το αίμα ιθαγενών ξεζουμίζοντάς τους, ούτε ιμπεριαλιστικά συμπεριφερθήμε σε κανέναν. Κι όμως, ως ορθόδοξες χώρες των συνόρων πληρώνουμε λογαριασμούς άλλων.<br /> Τι μπορούμε να περιμένουμε σε ένα αύριο που γίνεται σήμερα, γρήγορα όσο ποτέ πριν; Το Ισλάμ δεν αλλάζει. Θέλει την επέκταση, ακόμη και βίαια, γιατί αυτό είναι μέσα στην κοσμοαντίληψη που το διέπει. Ούτε το μεταχριστιανικό κομμάτι της Δύσης θα αλλάξει, από την ώρα που οι πολιτικές της ελίτ προσκύνησαν την «διεθνή των αγορών» και τους ποικιλώνυμους «οίκους» (αξιολόγησης και όχι μόνον…). Εμείς όμως, εδώ, «στες άκρες των ακρών» κατά πως λέει η κυπριακή ρίμα του Διγενή, βρισκόμαστε στον πιό θανάσιμο κίνδυνο. Θέλουμε ιδεολογικά αντερείσματα και ατσάλινα υποστυλώματα, να περάσουμε την τρικυμία. Αναδιαμορφώνεται ο παγκόσμιος χάρτης. Ιδίως στην ταραγμένη γειτονιά μας, θα επιβιώσουν λαοί και κράτη με ισχυρό ιδεολογικό απόθεμα.<br /> Ο δρόμος που οδηγεί ξανά στην χαμένη μας αξιοπρέπεια, περνά μέσα από τις διαχρονικές σταθερές του ορθόδοξου χριστιανισμού και του εθνικού κράτους. Όχι μιας στείρας ορθόδοξης προγονολατρείας, αλλά μιας νέο-ορθοδοξίας που να ηγηθεί στο να ξεφύγουμε από τα πλοκάμια του κόσμου της φθοράς. Που να ενισχύσει το διπλωματικό και πολιτικό οπλοστάσιο της χώρας. Που να εμπνεύσει τις παγωμένες ψυχές και τις θολωμένες συνειδήσεις.<br /> Οι Έλληνες, από την Κέρκυρα ίσαμε το Παραλίμνι και από τον Έβρο ως τα Σφακιά, πρέπει να πετάξουμε τα θανάσιμα άγκιστρα όπου σπαρταράμε, με τα δικά μας όπλα. Το πιο ανθεκτικό, το πιο αποτελεσματικό, το πιο ευεργετικό, ήταν και θα είναι η ορθόδοξη πίστη μας…<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.elkeda.gr/">πηγή</a></span>

Νεο-Ορθοδοξία,Μεταχριστιανισμός, Ισλάμ σε Γεωστρατηγική σύγκρουση

του Σταύρου Καρκαλέτση * Αν ισχύει το θουκυδίδειο σπειροειδές του ιστορικού γίγνεσθαι, τότε αυτό που βιώνουμε και εισπράττου...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτή κι αν είναι πρόκληση!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.elkeda.gr/images/stories/m-e-g-a-l-h-a-l-b-a-n-i-a6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/m-e-g-a-l-h-a-l-b-a-n-i-a6.jpg" width="292" /></a></div> <br /> Θα το δούμε τελικά κι αυτό; Συγκέντρωση Αλβανών νεοφασιστών και εθνικιστών μέσα στην Αθήνα; Όπως ανακοίνωσε πάντως το αλβανικό εθνικιστικό κόμμα ''Ερυθρόμαυρη Συμμαχία'' (Aleanca Kuqezi), μεθαύριο Κυριακή 4 Νοεμβρίου και ώρα 10:00 στο ξενοδοχείο Stanley (πλ. Καραϊσκάκη, Αθήνα) πραγματοποιεί συγκέντρωση για τους ακραίους Αλβανούς εθνικιστές στην Αθήνα. Μιλάμε για το κόμμα των Τσάμηδων, που πριν λίγες ημέρες προσπάθησε να αμαυρώσει την εορταστική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στην Κλεισούρα. Και προσπάθησε να αμαυρώσει την εορταστική επέτειο στο νεκροταφείο των Ελλήνων πεσόντων του ’40, πετώντας πέτρες και αυγά στον Έλληνα Πρέσβη στα Τίρανα, τον Έλληνα Πρόξενο Αργυροκάστρου αλλά και σε όσους παρευρέθησαν να τιμήσουν τη μνήμη των ηρώων.<br /> Το Ελληνικό ΥΠΕΞ καταδίκασε το γεγονός με μια σύντομη ανακοίνωση αναφέροντας πως: ''Το Υπουργείο Εξωτερικών καταδικάζει απερίφραστα τις συμπεριφορές και τις ενέργειες αυτές που ως στόχο είχαν να αμαυρώσουν τον εορτασμό της εθνικής επετείου και να υπονομεύσουν τις διμερείς σχέσεις οι οποίες αναπτύσσονται θετικά προς όφελος των δυο χωρών. Ελλάδα και Αλβανία κάνουν βήματα για να ξεκινήσουν μια νέα εποχή στη μεταξύ τους σχέση, βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό και στο κοινό ευρωπαϊκό τους μέλλον. Οι υπεύθυνοι για αυτές τις ενέργειες πρέπει να πάρουν ξεκάθαρα το μήνυμα ότι αυτή η κεντρική επιλογή των δυο Κυβερνήσεων δεν είναι αναστρέψιμη και εκφράζει την πραγματική βούληση των δυο λαών''.<br /> Την ίδια στιγμή ο Αλβανός Υπουργός Εξωτερικών όχι μόνο δεν καταδικάζει το γεγονός της Κλεισούρας, αλλά αναφερόμενος στη συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στις εκδηλώσεις στη Βόρειο Ήπειρο, εξαπολύει άγρια επίθεση προς την ελληνική πλευρά τονίζοντας πως: ''Θεωρώ ότι είναι απολύτως αδικαιολόγητες οι πορείες αυτές που σου θυμίζουν τις πορείες της εποχής του Β 'Παγκόσμιου Πόλεμου, "την μεγάλη πορεία προς τη Ρώμη" και ούτω καθεξής, γιατί κανονικά είναι περιττές. Προφανώς τέτοιες πορείες μπορούν να γίνουν πολύ καλά στην Ελλάδα και δεν χρειάζεται να γίνονται τέτοιες επιδρομές στο αλβανικό έδαφος και πολύ περισσότερο χωρίς να υπάρξει προηγούμενη επικοινωνία με τις Αρχές της γειτονικής χώρας, πράγμα το οποίο αποτελεί έλλειψη σεβασμού''.<br /> Περιττές λοιπόν για τον Panariti οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό της επετείου του «ΟΧΙ» στον τόπο όπου άφησαν την ψυχή τους χιλιάδες έλληνες στρατιώτες και συμβουλεύει να μην γίνονται σε Αλβανικό έδαφος, ξεχνώντας πως το έδαφος αυτό είναι παράλληλα και αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα όπου κατοικείται από αυτόχθονες έλληνες. Το ελληνικό ΥΠΕΞ τηρεί σιωπή ισχύος καθώς δεν έχει αντιδράσει στις παραπάνω δηλώσεις μέχρι στιγμής.<br /> Η σιωπή αυτή και η αδιαφορία απ’ την ελληνική πλευρά για το ανθελληνικό αλβανικό κόμμα, οδηγεί στο σημείο να έχουν το θράσος να διοργανώνουν συνάντηση στο κέντρο της Αθήνας, ανενόχλητοι και προφανώς συζητώντας για το πώς θα πάρουν πίσω τις υποτιθέμενες περιουσίες τους στη Θεσπρωτία, πως θα ανοίξουν αλβανικό σχολείο και κοιμητήριο να ενταφιάζουν τους νεκρούς τους στην Ελλάδα.<br /> Ευελπιστούμε οι αρμόδιοι να έχουν ενημέρωση και άμεσα να πάρουν θέση για όλα τα παραπάνω...<br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.elkeda.gr/">πηγή</a></span>

Αυτή κι αν είναι πρόκληση!

Θα το δούμε τελικά κι αυτό; Συγκέντρωση Αλβανών νεοφασιστών και εθνικιστών μέσα στην Αθήνα; Όπως ανακοίνωσε πάντως το αλβανικό εθνικιστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανεξάρτητη Θράκη, μέσω των ΕΟΖ, ζητάνε οι Γερμανοί!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkNEwtDjkO7Cd83qrskFXZFIvIMlzXTury80bW1fUumWnPsSmehHfY61J_-qrqcLRkGehdrhTlaKDRojikto0AUgAcTOvrixOFBF1b6jynQRC6p833j97_hzq_5Jv-5ViB-ySVHoqsXdNS/s640/islam932.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkNEwtDjkO7Cd83qrskFXZFIvIMlzXTury80bW1fUumWnPsSmehHfY61J_-qrqcLRkGehdrhTlaKDRojikto0AUgAcTOvrixOFBF1b6jynQRC6p833j97_hzq_5Jv-5ViB-ySVHoqsXdNS/s320/islam932.jpg" width="500" /></a></div> <br /> Οι δηλώσεις Σουλτς, δείχνουν την τροπή που έχει πάρει η υπόθεση της Ελλάδας στην ΕΕ.Έχει ανοίξει η όρεξη όλων ανεξαιρέτως και μάλιστα χωρίς στοιχειώδη αυτοσυγκράτηση και σεβασμό προς τους Έλληνες.<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a>Ο κ. Σουλτς εδειξε το δρόμο για ΕΟΖ (Ειδικές Οικονομικές Ζώνες) που θα ελέγχονται απόλυτα και αποκλειστικά από τους Ευρωπαίους και θα στηρίζονται σε ευρωπαϊκά χρήματα. Θέλουν ανεξάρτητες διοικητικές και οικονομικές εκτάσεις με μοναδικά προνόμια.<br /> <br /> Αν η αρχή γίνει στην Θράκη, τότε μπαίνει ο σπόρος του ιδιότυπου καθεστώτος. Να, γιατί ο Τούρκος πρόξενος είναι πρωταγωνιστής στις προετοιμασίες στο πλευρό της κ.Καραγιάννη, του συνεργάτη της Deutsche Bank. "H κυβέρνηση είναι ή απρόσεκτη ή συνένοχη. Η συνέχεια θα δείξει".<br /> <br /> Μάλιστα, ο Μ.Σουλτς είναι σοκαριστικά ειλικρινής και γνωρίζει πολύ καλά τι λέει και πως θα ηχήσουν αυτά που λέει στα αυτιά των Ελλήνων πολιτών αφού σπεύδει να "διευκρινίσει": "Μην νομίσετε ότι πρόκειται για καμιά εχθρική δύναμη κατοχής. Είναι εργαλείο βοήθειας"!<br /> <br /> Δηλαδή γνωρίζει ότι αυτό που ζητά στην πραγματικότητα συνιστά ξένη κατοχή επί ελληνικού εδάφους, αλλά αυτός προτιμά να την βαπτίσει "Εργαλείο βοήθειας". Μα, και ο Γερμανός φρούραρχος της Αθήνας στον Β'Π.Π. κατά την διάρκεια της Κατοχής είχε πει το περίφημο "Ήρθαμε να σας βοηθησουμε και να σας απελευθερώσουμε από τους Εγγλέζους"!<br /> <br /> Αυτά που λέει ο Μ.Σουλτς είναι πραγματικά ανατριχιαστικά, ξεπερνούν την φαντασία ακόμα και του πιο σκληρού πολέμιου του Μνημονίου και το κακό είναι ότι τα λέει ψυχρά και μάλιστα θέτει και όρους ότι για να "έρθουν να βοηθήσουν" πρέπει "να είμαστε ... προσηλωμένοι στο Μνημόνιο"! <br /> <br /> Αναφερόμενος λοιπόν στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες υποστηρίζει ότι θα πρέπει "να δημιουργηθεί ένας οργανισμός ανάπτυξης, όπου Ευρωπαίοι και Έλληνες πολιτικοί θα εντοπίζουν έργα άξια να τύχουν υποστήριξης και θα ελέγχουν την εισροή των σχετικών κονδυλίων". <br /> <br /> Εκεί λοιπόν "Θα υπάρχει έλεγχος, αλλά και οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης για να μπορέσουν οι Ευρωπαίοι να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις τους. Το ελληνικό κράτος θα πρέπει να δεχτεί να εφαρμόζουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μεταρρυθμίσεις επί ελληνικού εδάφους» λέει και βέβαια εννοεί να αναλάβουν την διοίκηση αυτών των περιοχών οι Ευρωπαίοι και να δεχθεί το ελληνικό κράτος κάτι τέτοιο!<br /> <br /> Και συνεχίζει λέγοντας: "Ωστόσο, δεν πρόκειται για καμιά εχθρική δύναμη κατοχής, αλλά για εργαλείο βοήθειας"! Αλλίμονο! Ποιος μίλησε για "δύναμη κατοχής"; Επειδή οι ξένοι θα διοικούν Έλληνες σε ελληνικό έδαφος και θα εφαρμόζουν δικούς τους νόμους που θα τους έχουν βαπτίσει πριν "μεταρρυθμίσεις"; Και μάλιστα, που; Στην Θράκη βρίσκεται είναι η μία από τις ΕΟΖ που θέλει να δημιουργήσει η Γερμανία για να κάνει "μεταρρυθμίσεις"! <br /> <br /> Μάλιστα, αναφέρει ο Μ.Σούλτς ότι "Προϋπόθεση γι’ αυτήν τις ΕΟΖ αποτελεί η προσήλωση των Ελλήνων στο ευρώ και η προθυμία της Αθήνας να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και επενδυτικές διευκολύνσεις για επιχειρήσεις, οι οποίες θα επενδύουν στην Ελλάδα". Το ότι θα βαπτιζόταν "μεταρρύθμιση" η δημιουργία αυτόνομων περιοχών στην ελληνική επιρκάτεια, ειλικκρινά δεν θα μπορούσε κανείς να το φανταστεί. <br /> <br /> Μάλιστα, σύμφωνα με τη Deutche Welle, όπως αναφέρει το Der Spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση, η ιδέα μιας ειδικής οικονομικής ζώνης κερδίζει και στην Ελλάδα όλο και περισσότερο οπαδούς: Η ελληνική κυβέρνηση έχει υποβάλει ήδη σχετικό αίτημα στην Κομισιόν. <br /> <br /> Πριν από δύο εβδομάδες όπως προείπαμε συζητήθηκε το θέμα της ΕΟΖ της Θράκης στην Βουλή μετά από σχετική ερώτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Κώστα Μαρκόπουλου, όπου αποκαλύφθηκε όχι απλώς η μεθόδευση, αλλά και η έκταση του κινδύνου για την εθνική ασφάλεια.<br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://logioshermes.blogspot.com/">πηγή</a></span>

Ανεξάρτητη Θράκη, μέσω των ΕΟΖ, ζητάνε οι Γερμανοί!

Οι δηλώσεις Σουλτς, δείχνουν την τροπή που έχει πάρει η υπόθεση της Ελλάδας στην ΕΕ.Έχει ανοίξει η όρεξη όλων ανεξαιρέτως και μάλιστα χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Ισραήλ: Από την συγκεκαλυμμένη εχθρότητα προς τη στρατηγική συμμαχία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="330" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/IRAK-IRAN-ISRAIL-SOMALIA/ISRAEL/ISRAELARMY/cache/f16israelgreece-630x420.jpg" width="500" /><!-- img alt="" src="images/sample_38.jpg" width="474" / --></div><br /> <br /> <br /> Του ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΩΣΤΑΡΟΠΟΥΛΟΥ<br /> <br /> Απαράβατος κανόνας στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής είναι πως σε αυτή δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για συναισθηματισμούς, πόσο μάλλον στο παρόν ευμετάβλητο και ραγδαία μεταλλασσόμενο παγκόσμιο πολυπολικό σύστημα.<br /> <br /> Από συστάσεως του κράτους του Ισραήλ το 1948 μέχρι και προσφάτως η Ελλάδα ακολούθησε μια μάλλον μονοδιάστατη και αμφιλεγόμενη ως προς τα αποτελέσματά της φιλοαραβική πολιτική. Αυτή εδραζόταν στην εν πολλοίς εσφαλμένη πεποίθηση μιας διακομματικής ελίτ (συμπεριλαμβανομένης και της στρατιωτικής Χούντας 1967-’74) περί αραβικής στήριξης προς τις ελληνικές εθνικές επιδιώξεις, όπως στο θέμα του κυπριακού, αλλά και στην προοπτική ευνοϊκής μεταχείρισης των ελληνορθόδοξων πατριαρχείων και μειονοτήτων σε Ιορδανία, Αίγυπτο, Συρία και Λίβανο. <br /> <br /> Παράλληλα, ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στην Ελλάδα, κυρίως στο τομέα των κατασκευών, είχαν συνδεθεί σε μεγάλο βαθμό με διάφορα ολοκληρωτικά αραβικά καθεστώτα μονοπωλώντας ουσιαστικά τα έργα υποδομών στις χώρες αυτές, δημιουργώντας κατ’ αυτό τον τρόπο άλλο ένα πόλο, οικονομικό αυτή τη φόρα, άσκησης πίεση προς την όποια ελληνική κυβέρνηση επιθυμούσε βελτίωση των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων. <br /> <br /> Έτσι παρατηρήθηκε το εξής οξύμωρο, το κράτος του Ισραήλ να κερδίζει την de jure αναγνώριση στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 από κατά παράδοση εχθρικές προς αυτό χώρες, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία, ενώ η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα της τότε Ε.Ο.Κ. η οποία δεν προέβη σε μια τέτοιου είδους αναγνώριση. Η de facto αναγνώριση του Ισραήλ από την Ελλάδα είναι σαφώς κατώτερη σε ισχύ της de jure, δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο δεν είναι σαφής η αναγνώριση της νομίμου άσκησης εξουσίας σε συγκεκριμένα εδάφη, ελεγχόμενα από την ισραηλινή κυβέρνηση.<br /> <br /> Ενδεικτικό του κακού κλίματος στις σχέσεις των δύο χωρών είναι το εξής περιστατικό που περιέγραψε πολύ παραστατικά ο ισραηλινής καταγωγής δημοσιογράφος Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ σε λόγο που εκφώνησε προ έτους στο Πολεμικό Μουσείο με κύριο θέμα τις Ελληνο-ισραηλινές σχέσεις: «Το 1981 και αφού η Αίγυπτος υπογράφει συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, ο Ανδρέας Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός καλεί τον πρώτο ξένο ηγέτη…τον Γιάσερ Αραφάτ ορκισμένο εχθρό του Ισραήλ…Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ειρωνικά ως η δεύτερη (μετά την Αίγυπτο) “αραβική” χώρα με την οποία το Ισραήλ δεν βρίσκεται σε καθεστώς πολέμου». Παράλληλα, στην Ελλάδα παρατηρείται μια ακόμα πιο φιλοαραβική στροφή και μάλιστα προς καθεστώτα ολοκληρωτικά όπως αυτά του Χαφέζ Αλ Άσαντ στην Συρία, του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και του Μοαμάρ Καντάφι στην Λιβύη, ενώ ταυτόχρονα το Ισραήλ τεχνηέντως δαιμονοποιείται στην κοινή γνώμη, μια τάση που ακόμα και σήμερα ενυπάρχει, έστω και σε περιορισμένο βαθμό, σε τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς να πρέπει σε καμία περίπτωση όμως να συγκριθεί με τις γενικότερες τάσεις και στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ευρωπαϊκό αντισημιτισμό. Στην δεκαετία του ’80 η Αθήνα θα γίνει για πολλοστή φορά πεδίο αντιπαράθεσης κατασκόπων κυρίως της MOSSAD και μελών της PLO, τα οποία είχαν βρει καταφύγιο σε αυτήν με την ανοχή του επίσημου κράτους. <br /> <br /> Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί μια σοβαρή έλλειψη στήριξης προς τις ελληνικές θέσεις εκ μέρους των Αραβικών κρατών και της Ισλαμικής Διάσκεψης όσον αφορά στην τουρκική εισβολή και κατοχή της Βόρειας Κύπρου.<br /> <br /> Το 1987 με την φιλοαραβική πολιτική να μην αποδίδει τα αναμενόμενα οφέλη στην ελληνική πλευρά, ο τότε Διευθυντής της Πολιτικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών, Δημοσθένης Κωνσταντίνου (Πρέσβης ε.τ.) πρότεινε με μια σειρά επιχειρημάτων την de jure αναγνώριση του Ισραήλ. Τα επιχειρήματα είχαν ως εξής: <br /> <br /> 1.) Η Ελλάδα ήταν πλέον η μόνη χώρα της Ε.Ο.Κ. που δεν είχε αναγνωρίσει το Ισραήλ (Προτελευταία η Ισπανία το 1986).<br /> 2.) Το ισραηλινό λόμπυ, στην Ουάσινγκτον ήταν πολύ ισχυρό επηρεάζοντας προεδρικές αποφάσεις που αφορούσαν στα ελληνικά ζητήματα και το οποίο δεν είχε και την καλύτερη άποψη για την τότε ελληνική κυβέρνηση.<br /> 3.) Όπως προαναφέραμε αραβικά κράτη όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία, παρά την διαχρονική αντιπαλότητά τους με το Ισραήλ το είχαν ήδη αναγνωρίσει.<br /> 4.) Τέλος, η πολιτική των αραβικών κρατών απεδείχθη στην πράξη λιγότερο φιλική προς τα ελληνικά συμφέροντα και ειδικά στο φλέγον ζήτημα της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο, με την Ισλαμική Διάσκεψη να έχει υποστηρίξει σε κάθε τόνο τους ομόθρησκους Τουρκοκύπριους. Άρα η ειδική σχέση Ελλάδας και αραβικού κόσμου είχε καταστεί ετεροβαρής.<br /> <img alt="" height="400" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/IRAK-IRAN-ISRAIL-SOMALIA/ISRAEL/ISRAELARMY/elikoptero.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> Με γνώμονα τα παραπάνω εγκρίθηκε το σχέδιο αναγνώρισης του Εβραϊκού κράτους, αλλά οι τρέχουσες τότε πολιτικές και διπλωματικές συγκυρίες το κατέστησαν ανεφάρμοστο. Είχε εκραγεί η Παλαιστινιακή «Ιντιφάντα» και η κοινή γνώμη στην Ελλάδα ήταν ακόμα εχθρικά διακείμενη προς το Ισραήλ, ενώ το πολιτικό κόστος που θα επέφερε η κίνηση αναγνώρισής του, υπό αυτές τις συνθήκες, θα ήταν μάλλον μεγάλο για την κυβέρνηση Παπανδρέου. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα τρία χρόνια για να πειστεί ένας διστακτικός Μητσοτάκης να προβεί στην de jure αναγνώριση. Με άκρα μυστικότητα, αλλά και με ταυτόχρονη εκ των προτέρων ενημέρωση των αραβικών κρατών για τα οφέλη που θα αποκόμιζαν και τα ίδια από αυτή την διπλωματική κίνηση της Ελλάδας υπεγράφησαν εν τέλει στις 21 Μαΐου του 1990 στις Βρυξέλλες το κείμενο της Κοινής Δήλωσης και των εθνικών Δηλώσεων, επισημοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την σύναψη κανονικών διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Αθηνών και Τελ Αβίβ.<br /> <br /> <strong>Μια δύσκολη προσέγγιση</strong><br /> <br /> Η διστακτικότητα της ελληνικής προσέγγισης είχε και τον ψυχολογικό της αντίκτυπο, με τις σχέσεις των δύο κρατών να μην βελτιώνονται ουσιαστικά μετά από σαράντα δύο χρόνια ψυχρότητας και αμοιβαίας καχυποψίας. Μάλιστα, το Ισραήλ στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και με αμερικανική επίνευση διαμορφώνει ένα νέο άξονα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου από κοινού με την Τουρκία. <br /> <br /> Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί πως με την δημιουργία του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΕΑΧ) Ελλάδας-Κύπρου το 1994, και με την συμμετοχή ελλαδικών δυνάμεων και δη της Πολεμικής Αεροπορίας στην άσκηση «Νικηφόρος» της Εθνικής Φρουράς (Ε.Φ.) της Κύπρου, αντιδράσεις και μάλιστα έντονες δεν προήλθαν μόνο απ’ την πλευρά της Τουρκίας. Σε στρατιωτικό επίπεδο υπήρξαν συνεχείς παραβιάσεις του FIR Λευκωσίας και από Ισραηλινά μαχητικά, ειδικά μετά την υπερπτήση των ελληνικών F-16 απ’ την Κρήτη, καθώς και η εν πολλοίς άγνωστη στο ευρύτερο κοινό ιστορία της σύλληψης ανδρών της MOSSAD με αποδεδειγμένη κατασκοπευτική δραστηριότητα εις βάρος εγκαταστάσεων της Ε.Φ. και με δρομολόγιο διαφυγής τους, διαμέσου των κατεχομένων… <br /> <br /> Παραταύτα, το 1996-’97 επί Πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη και με Υφυπουργό Εξωτερικών τον κ. Χρήστο Ροζάκη η Ελλάδα θα επιχειρήσει ένα δειλό πολιτικό και στρατιωτικό άνοιγμα προς το Ισραήλ. Πάρα το αρχικά καλό κλίμα, το momentum ατόνησε γρήγορα για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων και το σύνδρομο φοβίας και αποστροφής που διακατέχει ανέκαθεν την ελληνική πολιτική ελίτ προς κάθε τι που άπτεται των στρατιωτικών ζητημάτων, ενώ σε αντιδιαστολή η ισραηλινή πολιτική ελίτ και κοινή γνώμη είναι σε μεγάλο βαθμό εξ’ ανάγκης εξοικειωμένη λόγω των συνθηκών αστάθειας που επικρατούν στην περιοχή με κάθε τι που σχετίζεται με την άμυνα και την ασφάλεια. Μια άλλη αρνητική παράμετρος προς την κατεύθυνση εμπέδωσης μιας ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας ήταν η κοινή γνώμη στην Ελλάδα, η οποία επηρεασμένη από δεκαετίες φιλοαραβικής και δη φιλοπαλαιστινιακής στάσης της ελληνικής διπλωματίας και των Μ.Μ.Ε. φάνηκε μάλλον ανέτοιμη να απορροφήσει ένα τέτοιο άνοιγμα, με την Αριστερά να πρωταγωνιστεί στις αντιδράσεις…<br /> <img alt="" height="404" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/IRAK-IRAN-ISRAIL-SOMALIA/ISRAEL/ISRAELARMY/phoca_thumb_l_ikaros-sufa-oct2012%201.jpg" width="600" /><br /> Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο άξονας Άγκυρας-Τελ Αβίβ παγιώνεται, ενώ στην Ελλάδα συγγράφεται βιβλίο στα 1999 που τιτλοφορείται «Τουρκία-Ισραήλ και η Έκλειψη της Ελλάδας από τον Φυσικό της Χώρο» του Δρ. Γεωργίου Μούρτου. Η Ελλάδα από την μεριά της φοβισμένη απ’ την στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας-Ισραήλ σιγά αλλά σταθερά αποκτά ερείσματα στο Ιράν, στην Συρία και στην Αρμενία, άρα και κατ’ επέκταση στην Ρωσία του Πούτιν, ενώ οι ενεργειακοί χάρτες κάνουν δυναμικά την εμφάνισή τους στην γεωπολιτική σκακιέρα αποτελώντας σημαντικό πλέον παράγοντα επηρεασμού και επανακαθορισμού των διεθνών σχέσεων στην περιοχή της Ευρασίας.<br /> Υπό αυτό το πρίσμα σε λιγότερο από μια δεκαετία οι σχέσεις των δύο χωρών θα ξαναδοκιμαστούν, έμμεσα αυτή τη φορά, με αφορμή το σταδιακό και νεφελώδες γεωπολιτικών διαστάσεων άνοιγμα της κυβέρνησης Καραμανλή προς την Ρωσία. Το ότι η Ελλάδα θα καθίστατο ενεργειακός κόμβος της κεντρικής Ευρώπης ήταν σίγουρα ένα βήμα το οποίο θα αναβάθμιζε τη χώρα μας, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και γεωπολιτικά. Πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί για την εν λόγω περίοδο και ακόμα περισσότερα έχουν υπονοηθεί, το σίγουρο είναι πάντως πως πολλοί παίκτες στην περιοχή μας ενοχλήθηκαν από την προοπτική μιας ελληνορωσικής ενεργειακής και γεωπολιτικής συνεργασίας. Παράλληλα, σε περιφερειακό επίπεδο η Τουρκία εξοβελιζόταν από το συγκεκριμένο πλάνο κατασκευής αγωγών με κίνδυνο όπως έβλεπαν οι αμερικανοί την περαιτέρω ισλαμοποίησή της. Εξάλλου, οι ΗΠΑ είχαν ξεκάθαρα εκδηλώσει προς την ελληνική πλευρά την δυσαρέσκεια τους για τις «φιλορωσικές» κινήσεις της κυβέρνησης Καραμανλή, συμπαρασύροντας αναπόφευκτα προς αυτή την αντιδραστική κατεύθυνση και τον στενότερο σύμμαχό τους στην περιοχή, το Ισραήλ. Τα υπόλοιπα σενάρια περί εκπονημένου σχεδίου ανατροπής της κυβερνήσεως Καραμανλή μέσω του σχεδίου «ΠΥΘΙΑ», ή περί φυσικής εξοντώσεώς του ίδιου του Πρωθυπουργού, καθώς και η πρόκληση γενικότερης αποσταθεροποίησης στην χώρα μας αποτελούν θέμα περισσότερο έρευνας και ανάλυσης των ιστορικών του μέλλοντος.<br /> <strong><br /> Από την ψυχρότητα στην συνεργασία και την στρατηγική συμμαχία</strong><br /> <br /> Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πως μέσα σε δύο χρόνια από την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή και την εκπεφρασμένη ψυχρότητα στις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις, φτάσαμε να συζητούμε για επιχειρησιακές μετασταθμεύσεις ισραηλινών μαχητικών σε ελληνικά αεροδρόμια και πλήθος άλλων κοινών ασκήσεων και δράσεων σε περιοχές με έντονο συμβολικό χαρακτήρα, όπως το Αιγαίο. <br /> <br /> Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου αποδεχόμενη τα αμερικανικά κελεύσματα περί άμεσου τερματισμού της ελληνορωσικής ενεργειακής συνεργασίας και γεωπολιτικής προσέγγισης έσπευσε να συνηγορήσει, από κοινού με την βουλγαρική πλευρά, στην αναβολή-ματαίωση της ολοκλήρωσης του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Ακολούθησε η καταιγιστικών διαστάσεων οικονομική και κοινωνικοπολιτική κρίση που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει την χώρα μας. Σε διπλωματικό επίπεδο όμως την ίδια περίοδο σημειώθηκε μια απότομη βελτίωση στις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις, παρόλο που την Ελλάδα κυβερνούσε ένα Σοσιαλιστικό Κόμμα με αντι-ισραηλινά διαπιστευτήρια, ενώ στο Ισραήλ τα ηνία είχε μια υπερσυντηρητική κυβέρνηση συνεργασίας υπό το δίδυμο Νετανιάχου (Πρωθυπουργός)-Λίμπερμαν (ΥΠΕΞ). <br /> <br /> Στο μεσοδιάστημα η Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν, προκαλούσε όλο και περισσότερο τα αντανακλαστικά του Ισραήλ, σε μια νέο-οθωμανική προσπάθεια να αναλάβει έναν ηγετικό ρόλο στον μουσουλμανικό κόσμο, προσεταιριζόμενη ωφελιμιστικά την δυστυχία του παλαιστινιακού λαού και αυτό παρά τις σπασμωδικές αντιδράσεις και αντιρρήσεις των Κεμαλιστών, οι οποίοι επιθυμούσαν συνέχιση της συνεργασίας με το Ισραήλ. Ενδεικτική προς αυτή την κατεύθυνση ήταν και η αποχώρηση από τηλεοπτικό πάνελ στο Νταβός το 2009 ενός «εκνευρισμένου» Ερντογάν, παρουσία του Σιμόν Πέρες, όπου ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας κατηγόρησε με άμεσο και καθόλου διπλωματικό τρόπο το Ισραήλ για υπέρμετρη χρήση βίας και ότι ουσιαστικά ακολουθεί πρακτικές εθνοκάθαρσης στα παλαιστινιακά εδάφη. Οι ισραηλινοί μίλησαν για τουρκική προβοκάτσια, θέτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ταφόπλακα στον πανίσχυρο άξονα Τουρκίας-Ισραήλ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a><a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <br /> <br /> Σταθμός και καμπή πάντως στην εν γένει ανοδική πορεία των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων υπήρξε το επεισόδιο με το πλοιάριο “Mavi Marmara”, το οποίο αποτελούσε τμήμα του στολίσκου που προσπαθούσε να σπάσει τον ισραηλινό ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας. Το μόνο πλήρωμα «ειρηνιστών» που προέβαλε οργανωμένη αντίσταση και ιδιαιτέρως έντονα επιθετική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένης και της υφαρπαγής όπλων από ισραηλινούς κομάντος, είναι αυτό του “Mavi Marmara”. Αρκετοί τότε μίλησαν για παρουσία τούρκων πρακτόρων επί του πλοιαρίου, καθώς δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες των θανόντων, με κάποιους εξ’ αυτών να σχετίζονται με ίδρυμα στο οποίο ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Νταβούτογλου διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a><a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <br /> <br /> Ενώ η Ελλάδα αρχικά θα καταδικάσει την ισραηλινή επιθετικότητα και τους δέκα θανάτους τούρκων «ακτιβιστών», από κοινού με πολλές άλλες χώρες, η συνέχεια σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο είναι αρκούντως ενδιαφέρουσα, τουλάχιστον για τα ελληνικά μονοδιάστατα δεδομένα άσκησης της εξωτερικής πολιτικής. Έτσι, η πρώτη κυβέρνηση που θα σπάσει την διεθνή απομόνωση του Ισραήλ, λόγω των μη ακόμα εξακριβωμένων αιτίων της τραγωδίας, θα είναι η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, με ανταλλαγή επίσημων επισκέψεων σε Τελ Αβίβ και Αθήνα και κοινή συμβολική εμφάνιση των δύο πρωθυπουργών στο ναύσταθμο Σαλαμίνας. <br /> <br /> Στο παιχνίδι άλλωστε της εκμετάλλευσης φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων της Κύπρου έχουν μπει δυναμικά και κονσόρτσιουμ ισραηλινών συμφερόντων…Η Κύπρος λόγω της υπάρξεως κοιτασμάτων φυσικού αερίου τα οποία θα συνεκμεταλλευτεί με το Ισραήλ, αποτέλεσε τρόπον τινά τον καταλύτη της ταχύτατης πολιτικοστρατιωτικής προσέγγισης Αθηνών-Τελ Αβίβ, ενώ σε κάθε περίπτωση τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην Κρήτη δεν αφήνουν αδιάφορη την ισραηλινή πλευρά, κάτι που πιθανόν στο μέλλον να σταθεί αιτία αναζωπύρωσης της έντασης μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <br /> <br /> Ένα μόλις μήνα μετά το επεισόδιο του «Μαβί Μαρμαρά» τα ισραηλινά αεροσκάφη <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> επανεμφανίστηκαν πάνω απ’ το Αιγαίο, ενώ οι Εδικές Δυνάμεις των δύο χωρών διεξήγαγαν κοινά γυμνάσια. Ο καθηγητής Ι. Μάζης πλέον δικαιώνεται, καθώς πολλοί αρχίζουν να μιλούν για ανατροπή των ισορροπιών στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου, εν μέσω αυξανόμενης έντασης και εκτόξευσης αλληλοκατηγοριών μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ. Δημοσιεύματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας με βαρύγδουπους τίτλους αναφερόμενα σε μια νέα Αντάντ στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ (παραπέμπει στην Εγκάρδια Συνεννόηση του Α΄Π.Π. ανάμεσα σε Γαλλία, Μ. Βρετανία και Ρωσία), ενώ η «Εργατική Αλληλεγγύη» σκωπτικά ανέφερε στην ιστοσελίδα της: «Αν κάποτε το ΠΑΣΟΚ επέλεγε να καλέσει τον Αραφάτ στα συνέδριά του, τώρα ο υιός Παπανδρέου επιλέγει να καλέσει τα ισραηλινά μαχητικά και να γίνει ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός μετά από τρεις δεκαετίες που θα επισκεφθεί τους σιωνιστές στην έδρα τους.» <br /> <br /> Την ίδια εποχή οι αραβικές χώρες της λεκάνης της Μεσογείου βρίσκονται σε συνεχή αναβρασμό, μια βραδυφλεγής βόμβα, η οποία αυτή την φορά εκρήγνυται και υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ, καθιστώντας την περιοχή ακόμα πιο ασταθή, αφού με αφορμή την Συρία θα επέλθει ένα ψυχροπολεμικό κλίμα στην Μεσόγειο, με την Ρωσία και το Σιϊτικό Ιράν να μην άρουν την πολιτικοστρατιωτική στήριξή τους στο κατά βάση Αλεβιτικό καθεστώς Άσαντ, ανακόπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την Σουνιτική Αραβική Άνοιξη. Υπό το πρίσμα της νέας αυτής πραγματικότητας που διαμορφώνεται στον Αραβικό κόσμο, η εποχή της ελληνικής συναισθηματικής προσήλωσης στην ειδική σχέση με τους Άραβες έχει παρέλθει, όπως σηματοδοτούν και οι κινήσεις του νέου Έλληνα Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος πριν και μετά την εκλογή του έσπευσε στο Ισραήλ ώστε να διαβεβαιώσει προσωπικά ο ίδιος την Ισραηλινή πλευρά για την πρόθεση του να συνεχιστεί η πολυεπίπεδη διμερής στρατηγική συνεργασία. <br /> <br /> <strong>Το Ελληνικό διακύβευμα </strong><br /> <br /> Εν μέσω αυτών των ραγδαίων πολιτικών ανακατατάξεων στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου, με πτώσεις καθεστώτων και με αναδιατάξεις των συμμαχιών σε μια πιο ρεαλιστική βάση, η χώρα μας παραλλήλως υφίσταται και τα δεινά μιας πρωτοφανούς σε διάρκεια και ένταση οικονομικής ύφεσης. Αυτή με την σειρά της έχει επηρεάσει σαφώς ως ένα βαθμό και το αξιόμαχο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. <br /> <br /> Ως εκ τούτου πολλοί αναρωτούνται κατά πόσον η χώρα μας δύναται να ελπίζει σε μια επί ίσοις όροις αντιμετώπισή της από φίλους και συμμάχους και δη τους ανέκαθεν σκληρούς στις διαπραγματεύσεις ισραηλινούς. Τα ίδια τα γεγονότα δεν έχουν δώσει κάποιες συγκεκριμένες απαντήσεις ακόμα και επιδέχονται πολλών ερμηνειών. Το σίγουρο είναι πως όπως στο παρελθόν η σωτηρία του ελληνισμού ήρθε απ’ τους ίδιους τους έλληνες και όχι από κάποιο Αγγλικό, Γαλλικό ή Ρωσικό κόμμα, έτσι και τώρα δεν πρέπει να προσδοκούμε με μεσσιανικό τρόπο την γεωπολιτική σωτηρία μας από το Ισραήλ, ή την οικονομική σωτηρία από την Γερμανία κ.ο.κ. <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, ερωτήματα για το κατά πόσον ισορροπημένη θα είναι μια στενή συνεργασία με το Ισραήλ την στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό τέλμα είναι παρελκυστικά και μάλλον ηττοπαθή. Κατ’ αρχάς η γεωπολιτική θέση της χώρας μας αναμένεται να αναβαθμιστεί σταδιακά λόγω της ανεύρεσης φυσικών κοιτασμάτων, ενώ επιπλέον στο ισοζύγιο αυτής της συμμαχίας πρέπει κάποιος να προσμετρήσει και την όμαιμη και ομόδοξή μας Κύπρο, η οποία παρά το μικρό της μέγεθος έχει μια εποικοδομητικότατη συνεργασία με το Ισραήλ. Η σχέση της συμμαχίας με το Ισραήλ δεν κινδυνεύει να καταστεί ετεροβαρής, αφού και η άλλη πλευρά έχει τις αδυναμίες της. Μάλιστα καθίσταται πλέον εμφανής η περικύκλωση του Ισραήλ από χώρες που μαστίζονται από κοινωνικοπολιτική αστάθεια (Συρία-Αίγυπτος) και στις οποίες τείνουν να κυριαρχήσουν στον πολιτικό βίο φονταμενταλιστικά ισλαμικά στοιχεία, πολύ πιο επικίνδυνα για το κράτος του Ισραήλ, όπως απέδειξε και η σύντομη αναμέτρηση στο Λίβανο με την Χεζμπολάχ το καλοκαίρι του 2006, απ’ ο, τι αντιπροσώπευε παλαιότερα ο Παναραβικός εθνικισμός σοσιαλιστικών αποκλίσεων, Νασερικού τύπου. <br /> Σε αυτό το πλαίσιο ο δημοσιογράφος Βίκτωρ Ι. Ελιέζερ περιγράφει τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Ισραήλ όσον αφορά τις στρατηγικές επιλογές του σε μια ιδιαίτερα ασταθή περιοχή, χαρακτηρίζοντας την συμμαχία με την Κύπρο και την Ελλάδα ως κεφαλαιώδους σημασίας, καθώς η θάλασσα της Μεσογείου αποτελεί πλέον την μόνη ασφαλή δίοδο του Ισραήλ προς τις αγορές ενέργειας. <br /> <br /> Στην παρούσα φάση το Ισραήλ διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους πως δεν βλέπει την συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο ως μια συγκυριακή προσέγγιση λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης των σχέσεών του με την Άγκυρα, γι’ αυτό και προτείνει μια σειρά άλλων κοινών αναπτυξιακών δράσεων που ξεπερνούν κατά πολύ τα στενά όρια μιας στρατιωτικού τύπου συμμαχίας. Το Ισραήλ διαθέτει ούτως ή άλλως μεγάλες δυνατότητες και σε άλλους τομείς πέραν την άμυνας και της αμυντικής τεχνολογίας, στους οποίους θα μπορούσε να συνεργαστεί αρμονικά με την Ελλάδα. Ενδεικτικά αναφέρονται τομείς όπου το Ισραήλ έχει καινοτομήσει κατ’ επανάληψη, όπως η ανάπτυξη και η έρευνα στην γεωργία, η διαχείριση των όλο και μειούμενων υδάτινων πόρων και στις δύο χώρες, καθώς και ο τουρισμός, η παιδεία και ο πολιτισμός. <br /> <br /> Αν μια τέτοια πολυεπίπεδη συνεργασία και σύσφιξη σχέσεων με το Ισραήλ που ξεπερνά τα στενά όρια μιας ευκαιριακού τύπου στρατιωτικής συνεργασίας θα μπορέσει να ευοδωθεί είναι κάτι το οποίο εξαρτάται κυρίως από την βούληση των ιθυνόντων στην Ελλάδα, αν και η μέχρι τώρα πορεία δείχνει πως η ρότα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής δεν φαίνεται να αλλάζει δραματικά, όπως είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν μετά από μια κυβερνητική αλλαγή. Άλλωστε η χώρα μας πλέον βρίσκεται σε μια δεινή οικονομική, κοινωνικοπολιτική και διπλωματική κατάσταση, που για την αντιμετώπισή της πρέπει να εκμεταλλευθεί όσες ευνοϊκές συγκυρίες της παρουσιάζονται και στην παρούσα φάση η συμμαχία Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος είναι μια από αυτές.<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a></span>

Ελλάδα-Ισραήλ: Από την συγκεκαλυμμένη εχθρότητα προς τη στρατηγική συμμαχία

Του ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΩΣΤΑΡΟΠΟΥΛΟΥ Απαράβατος κανόνας στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής είναι πως σε αυτή δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για συναισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιτέλους, κάποιος τα είπε και για τους δημοσιογράφους…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/euro_Greek_flag.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-62001" height="321" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/euro_Greek_flag-1024x657.jpg" title="G" width="500" /></a></div> <br /> Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες συνταξιούχοι που δεν είναι πενηντάρηδες, δεν έζησαν με πελατειακές αργομισθίες στο δημόσιο και υπόκεινται σε ασφαλιστικές κρατήσεις σχεδόν από τότε που γεννήθηκαν. Αυτών των ανθρώπων οι συντάξεις πετσοκόφτηκαν γιατί το κράτος καταλήστεψε τα ταμεία τους με τη διαφθορά, τις πελατειακές εξυπηρετήσεις και τέλος τη χρεοκοπία του.<br /> <strong>Του Κώστα Στούπα</strong><br /> Αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταβάλει κάθε δεκάρα από όσα δικαιούνται και τους περικόπτονται οι συντάξεις οριζόντια. Αυτό συμβαίνει γιατί το πολιτικό σύστημα αρνείται να απολύσει δεκάδες χιλιάδες μισθοδοτούμενους στο δημόσιο σε θέσεις άχρηστων οργανισμών και υπηρεσιών. Αντιθέτως εισπράττουν συντάξεις δεκάδες χιλιάδες, σε ηλικίες που πολλοί παντρεύονται για πρώτη φορά στη σημερινή εποχή. Συντάξεις 2 και 2.500 ευρώ για τις οποίες έχουν καταβάλει άμεσα ή έμμεσα από ελάχιστες εισφορές έως καθόλου.<br /> Η Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία καταρρέει γιατί συνεχίζουν να την απομυζούν συντεχνίες του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, οι οποίες κρατούν τη χώρα σε καθεστώς «Κατοχής». <strong>Σημαντικότερη όλων των συντεχνιών είναι αυτή των δημοσιογράφων…</strong><br /> Οι Έλληνες δημοσιογράφοι λειτουργούν με κώδικες δεοντολογίας υποσαχάριας Αφρικής, αφού η μαχητική αριστερή συνδικαλιστική ένωση που τους εκπροσωπεί, δεν τολμά να απαγορεύσει το ασύμβατο να είναι κάποιος υπάλληλος επιχείρησης, υπουργείου, συνδικάτου και παράλληλα να δημοσιογραφεί… Αντιθέτως, η ΕΣΗΕΑ διαγράφει μέλη ή αναστέλλει την ιδιότητα μέλους σε δημοσιογράφους που εκφέρουν διαφορετικές απόψεις από αυτές της πλειοψηφίας του συμβουλίου της.<br /> <strong>Το ασφαλιστικό ταμείο των δημοσιογράφων εκτός των εισφορών των μελών του όπως είναι δόκιμο, έχει πετύχει να εισπράττει και το αγγελιόσημο, μια εισφορά 20% για κάθε διαφήμιση που δημοσιεύεται στον ελληνικό τύπο. Από αυτό προέρχονται τα βασικά έσοδα.</strong><br /> <strong>Δηλαδή, κάθε διαφήμιση στοιχίζει 20% ακριβότερα για να έχουν οι δημοσιογράφοι υγιές ταμείο το οποίο δεν θέλουν να ενωθεί με των άλλων πληβείων στον ΕΟΠΥΥ… Οι πληβείοι που έχουν καταβάλει κάθε δεκάρα που δικαιούνται και δεν εισπράττουν, πληρώνουν το ακριβότερα προϊόντα αφού το κόστος της ακριβότερης διαφήμισης μετακυλύεται στον καταναλωτή…</strong><br /> <br /> Εκτός από τους φόρους υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες δαπάνες υπέρ τρίτων που επιβαρύνουν τις τιμές των προϊόντων στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να έχουμε λόγω χαμηλής ανταγωνιστικότητας τους χαμηλότερους μισθούς και λόγω όλων των άλλων, τις ακριβότερες τιμές…<br /> <strong>Αν προσπαθήσετε να μάθετε γιατί συμβαίνει αυτό, η προδευτουριά της ελληνικής δημοσιογραφίας θα σας συσκοτίσει με τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό, το κεφάλαιο… Λες και οι άλλες μικρές και μεγάλες χώρες της ΕΕ που γίνεται η σύγκριση δεν έχουν καπιταλισμό, κεφάλαιο κλπ. Προσοχή, στην ελληνική αγορά υπάρχουν αγκυλώσεις και δεν λειτουργεί η αγορά, αλλά οι φόροι και οι δαπάνες υπέρ τρίτων (συντεχνιών) έχουν σημαντικό μερίδιο… </strong><br /> <strong>Το αγγελιόσημο υπέρ των δημοσιογράφων επεβλήθη για πρώτη φορά το 1941 στην Κατοχή, γιατί οι τότε κατακτητές ενδεχομένως επεδίωκαν την εύνοια των λειτουργών τύπου.</strong><br /> <strong>Με απλά λόγια ο νεαρός των 580 ευρώ μεικτών υπόκειται σε κρατήσεις «κερατιάτικες» για συντάξεις που εισπράττουν άλλοι και αυτός δεν θα δει ποτέ και πληρώνει τιμές ακριβές μεταξύ άλλων για να έχουν οι δημοσιογράφοι υγιές ταμείο που δεν πρέπει να ενοποιηθεί με αυτά των πληβείων… </strong><br /> <strong>Με ακόμη πιο απλά λόγια το 1,5 εκατ. άνεργοι πληρώνουν ακριβότερες τιμές και χάριν του αγγελιοσήμου των δημοσιογράφων… Σε μια περίοδο που ολόκληρη η κοινωνία υποφέρει και θα υπάρξουν πολλά χρόνια μέχρι να βρεθεί σημείο ισορροπίας, είναι ντροπή να απεργούν οι δημοσιογράφοι γιατί δεν θέλουν να πληγεί το ταμείο τους το οποίο είναι υγιές με τα χρήματα των άλλων…</strong><br /> Απ’ έξω ύφος και εμφάνιση Τσε Γκεβάρα και Βελουχιώτη και από μέσα ήθος γέρο – Λαδά και πρακτικές Γκαίμπελς;<br /> Η χώρα χρεοκόπησε και η οικονομία συνεχίζει να βυθίζεται. Χρειάζεται στοιχειώδες κοινωνικό κράτος με υγεία για όλους και ελάχιστη εθνική σύνταξη που θα μπορεί όμως να σηκώσει ο προϋπολογισμός και η οικονομία. Από εκεί και πέρα ο καθένας να έχει μερίδιο στην ευθύνη διαχείρισης των εισφορών του.<br /> <strong>Υ.Σ.: Η Βουλή σε μια ντροπιαστική επίδειξη πελατειακής νοοτροπίας και διαπλοκής με τη δημοσιογραφική συντεχνία χθες καταψήφισε την υπαγωγή του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ στον ΕΟΠΥΥ.</strong><br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span>

Επιτέλους, κάποιος τα είπε και για τους δημοσιογράφους…

Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες συνταξιούχοι που δεν είναι πενηντάρηδες, δεν έζησαν με πελατειακές αργομισθίες στο δημόσιο και υπόκ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΓΔΜ: Πλήρης αδιαλλαξία, «τινάζουν» κάθε συμβιβασμό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/Nikola_Poposki.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-61975" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/Nikola_Poposki.jpg" title="Nikola_Poposki" width="500" /></a></div> <br /> Το δούλεμα των γειτόνων της ΠΓΔΜ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ενώ το καινούργιο επεισόδιο στις διμερείς σχέσεις που αφορά στην απάντηση της πρότασης του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για την υπογραφή Μνημονίου ανάμεσα στις δυο χώρες, αποκαλύπτει ότι η πλευρά των Σκοπίων δεν μετακινείται ούτε ένα χιλιοστό από τις θέσεις της. Κατά συνέπεια, <strong>το μόνο στο οποίο θα μπορούν να προσδοκούν είναι στη συνέχιση της αρνητικής ελληνικής στάσης απέναντι στην προσπάθειά τους να ενταχθούν στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ</strong>.<br /> Αυτό είναι και το μοναδικό θέμα που τους ενδιαφέρει, όπως προκύπτει από όσα ανακοίνωσε σε συνέντευξή του ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Νίκολα Πόποσκι όπου <strong>το διπλωματικό τέχνασμα που χρησιμοποιούν στην απάντηση, είναι ότι από τη στιγμή που η ένταξη της χώρας στην ΕΕ διακηρύσσεται και από τις δυο πλευρές ως κοινός στόχος, τότε οι δυο χώρες θα πρέπει να ξεκινήσουν από αυτά που τους ενώνουν (!)</strong>, άρα πρώτα η ένταξη στην ΕΕ και μετά η επίλυση των διμερών ζητημάτων.<br /> <br /> Στο σημείο αυτό αποφεύγουν τεχνηέντως να αναφερθούν στο ότι η Ελλάδα έχει θέσει ως προϋπόθεση την επίλυση της διένεξης για την ονομασία, <strong>προβάλλοντας τη σοφιστεία ότι πάγια πρακτική της ΕΕ στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις είναι να παρακάμπτονται τα διμερή ζητήματα τα οποία θα πρέπει να επιλυθούν μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών…</strong><br /> Άλλο ένα μέρος της απάντησης που επίσης επιχειρεί να κατοχυρώσει όσα η ΠΓΔΜ θεωρεί ότι έχει κερδίσει στους διαδρόμους της διεθνούς διπλωματίας, είναι <strong>ο σεβασμός όλων των μέχρι σήμερα αναληφθέντων υποχρεώσεων, μια έμμεση αναφορά σε όσα η χώρα καταλογίζει στην Ελλάδα ότι δεν τα σέβεται και συνδέονται με την «ενδιάμεση συμφωνία». Επίσης, αναφορά στο κείμενο της απάντησης θα γίνεται και στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, μέσω της οποίας προσπαθεί να «ντριμπλάρει» την ελληνική πρόταση για την υιοθέτηση ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό!</strong><br /> Τούτων λεχθέντων, θα πρέπει να κατανοήσει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ότι <strong>περιθώρια συμβιβασμού ΔΕΝ υπάρχουν</strong>, αφού οι άνθρωποι πραγματικά πιστεύουν στην ύπαρξη «Μακεδονικού έθνους», σε βάρος κάθε ιστορικής πραγματικότητας και σε βάρος κάθε προσπάθειας για ειρηνική διευθέτηση των διαφορών.<br /> <strong>Η ελληνική διπλωματία θα πρέπει επιτέλους να περάσει στο «Σχέδιο Β’» το οποίο θα προβλέπει τη διαχείριση μιας κατάστασης στα Βαλκάνια ΧΩΡΙΣ την ΠΓΔΜ, το οποίο ασφαλώς δε σημαίνει… στρατιωτική επέμβαση, αλλά συνεργασία με τη Βουλγαρία η οποία επίσης έχει πολλαπλά προβλήματα με την κατασκευασμένη οντότητα της γειτονιάς μας με την κατασκευασμένη εθνική ταυτότητα, προϊόν καταλήστευσης της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.</strong> Επίσης, άμεση κίνηση προς την πλευρά του αλβανικού παράγοντα, διότι δυστυχώς… «τ’ αγγουράκια σηκώθηκαν να χτυπήσουν τον μανάβη»…<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span>

ΠΓΔΜ: Πλήρης αδιαλλαξία, «τινάζουν» κάθε συμβιβασμό

Το δούλεμα των γειτόνων της ΠΓΔΜ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ενώ το καινούργιο επεισόδιο στις διμερείς σχέσεις που αφορά στην απάντηση...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτω από τον αμυντικό προϋπολογισμό της Ουκρανίας η επένδυση για την ασφάλειά μας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="300" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/frontpage_small/public/GALLERY/STRATOSXL3.jpg" typeof="foaf:Image" width="500" /></div> <br /> <br /> <br /> <strong>Προϋπολογισμός εθνικής υποτέλειας και παρακμής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι προβλέπεται για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας στην εισηγητική έκθεση του κεντρικού αμυντικού προϋπολογισμού για το 2013 που κατατέθηκε εχθές στη Βουλή το ύψος του οποίου καταγράφει χαμηλό εικοσαετίας!</strong><br /> Πιο συγκεκριμένα ο κεντρικός προϋπολογισμός του υπουργείου Εθνικής Άμυνας – που αφορά τα λειτουργικά έξοδα των ΕΔ- για το έτος 2013 θα ανέλθει στο ποσό των 2.646 εκατ. € μειωμένος κατά 14,3% σε σχέση με το 2012 ο οποίος κινείται στα 3,155 € συν 1 δισ. € που αφορούσε την αποπληρωμή εξοπλιστικών προμηθειών των προηγουμένων ετών .<br /> Συνολικά ο αμυντικός προϋπολογισμός θα κινηθεί στα 3,8 δισ. € μαζί με τα 1,2 δισ. € που προβλέπονται για την αποπληρωμή παλαιότερων υποχρεώσεων, ενώ για λόγους σύγκρισης και μόνο ο αντίστοιχος αμυντικός προυπολογισμός της Ουκρανίας κινείται στα 4 δισ. $<br /> Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα προϋπολογισμό ο οποίος δεν έχει ίχνος πρόβλεψης για ποσά τα οποία δεσμεύονται για την ενίσχυση των ΕΔ με νέες προμήθειες οπλικών συστημάτων. Όλες οι πιστώσεις του κεντρικού προϋπολογισμού του υπουργείου καλύπτουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία ανελαστικές δαπάνες όπως η μισθοδοσία του προσωπικού και τα λειτουργικά έξοδα.<br /> <strong>Το υποτιθέμενο σκέλος των «εξοπλιστικών» δαπανών</strong> που αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του υπουργείου Οικονομικών αφορά αποκλειστικά και μόνο στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την υλοποίηση παλαιοτέρων προγραμμάτων προμηθειών ενώ η κωμωδία –έτσι όπως έχουν εξελιχθεί οι καταστάσεις στη χώρα- των «προμηθειών αμυντικού υλικού»<strong> εστιάζεται μόνο στις προμήθειες ανταλλακτικών και λοιπών υλικών συντήρησης εξοπλισμού, πλέον των καυσίμων!</strong><br /> <strong>Εκτός του ότι ο προϋπολογισμός φέρει και τις μειώσεις των μισθολογικών αποδοχών των στελεχών των ΕΔ, αποδοχές που τους οδηγούν σε καθεστώς πραγματικής εξαθλίωσης και πείνας, οδηγεί και την συνολική δυναμική των Ενόπλων Δυνάμεων σε μαρασμό και απαξία.</strong><br /> Είναι εγκληματικό και τίποτα άλλο που η πολιτική ηγεσία έχει επιλέξει το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων για να ασκήσει την αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική, κάτω από τις επιταγές τρίτων, εκτός της χώρας κέντρων. Τη στιγμή που ο τουρκικός Στρατός βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου εξοπλιστική φρενίτιδα, με εξοπλιστικά προγράμματα που μετά βίας μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει εξαιτίας του αριθμού και της συχνότητάς τους, στην Ελλάδα έχει αποφασισθεί το «ξεγύμνωμα» της χώρας, η δορυφοριοποιησή της, η παράδοσή της άνευ όρων στη γείτονα και στις ορέξεις της.<br /> <strong>Πρώτα φτωχοποιείς μια χώρα, μετά της αφαιρείς κάθε δυνατότητα αποτροπής και μετά είναι έρμαιο των πάντων. Το σχέδιο εκτυλίσσεται απροκάλυπτα μπροστά στα μάτια του ελληνικού λαού. </strong><br /> <strong>Πως η Ελλάδα θα μπορέσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά της στο Αιγαίο, πως θα μπορέσει να αμφισβητήσει στην πράξη την «διαταγή» Νταβούτογλου να μην προχωρήσει δηλαδή σε ανακήρυξη της ΑΟΖ, πως θα εκμεταλλευθεί τα ενεργειακά κοιτάσματα όταν οι Ένοπλες Δυνάμεις της θα βρίσκονται σε καθεστώς αποσύνθεσης, εξαιτίας της εντολής από ξένα κέντρα αυτές στο τέλος να διαλυθούν;</strong><br /> <strong>Οι σχεδιασμοί αυτοί, που περιβάλλονται υπό τον μανδύα μιας υποτιθέμενης οικονομικής εξυγίνασης απέναντι στη μόνη Εθνική Ισχύ που εξακολουθεί να διαθέτει η χώρα –για πόσο ακόμη όμως;- αφού η οικονομική έχει χαθεί προ πολλού αγγίζει τα όρια Εθνικής προδοσίας.</strong><br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a></span>

Κάτω από τον αμυντικό προϋπολογισμό της Ουκρανίας η επένδυση για την ασφάλειά μας!

Προϋπολογισμός εθνικής υποτέλειας και παρακμής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι προβλέπεται για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας στην ειση...

Διαβάστε την συνέχεια

Η προϊούσα κατάρρευση και η απειλή για την εθνική άμυνα και ασφάλεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="300" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/frontpage_small/public/GALLERY/EuroKatarefsiL.jpg" typeof="foaf:Image" width="500" /> </div> <br /> <br /> <br /> <strong>Η δεύτερη κai τελική φάση του πολιτικού συστήματος που δομήθηκε από το 1974 και μετά είναι γεγονός και όσο και αν το κόμμα που όπως όλα καταδεικνύουν θα κλείσει πρώτο αυτό τον κύκλο του είναι το ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν σημαίνει ότι η ΝΔ διάγει περίοσο εσωκομματικής ηρεμίας ή μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. </strong><br /> <strong>Όλα αυτά ενώ η χώρα αντιμετωπίζει μια συνεχώς διογκούμενη απειλή στην εξωτερική της ασφάλεια: Όποιος πστεύει ότι η Τουρκία "θα κάτσει φρόνιμα" ή "Δεν θα της επιτρέψουν οι ΗΠΑ να εκμεταλλευθεί την ελληνική κατάρρευση" κοιμάται βαθιά, αλλά θα ξυπνήσει απότοτμα από τον ήχο των τουρκικών F-35 επάνω από την πρωτεύουσα. Με ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό της Γαλλίας ή της Ρωσίας (κατά κεφαλή δαπάνη για την άμυνα), απλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή. </strong><br /> <strong>Και βέβαια η ελληνική πολιτική ελίτ θα ευθύνεται 100% για το αποτέλεσμα της απαξίωσης της άμυνας της χώρας, πέρα από τς πομφόλυγες του τύπου <em>"Μειώνουμε τις δαπάνες για την άμυνα ή τις εξορθολογίζουμε, αλλά δεν μειώνουμε την μαχητική ισχύ".</em></strong><br /> <strong>Το κυβερνητικό κόμμα κυριολεκτικά βράζει στο εσωτερικό του και ανά πάσα στιγμή μεγάλα κομμάτια του μπορούν να αποσπαστούν κα τα αποτελέσουν την πρώτη ύλη είτε για νέους κομματικούς σχηματισμούς είτε για ενίσχυση των νυν, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή.</strong><br /> <strong>Η θρυαλλίδα που θα πυροδοτήσει τις εξελίξεις έχει ήδη ανάψει:</strong> <strong>Το τραγικό για την κυβέρνηση, αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τις αποκρατικοποιήσεις με την απόρριψη δύο εκ των πέντε άρθρων και την οριακή επικράτηση στα λοιπά, δείχνει ότι η κυβερνητική ομάδα μπορεί να διαλυθεί χωρίς ιδιαίτερη πίεση. </strong><br /> Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα έχει τελειώσει αλλά δεν θα πρέπει να συγχέουμε την διάλυση του ΠΑΣΟΚ με την ψήφιση των μέτρων. Όλα τα κομμάτια του που θελουν να αποχωρήσουν (ομάδες Χρυσοχοΐδη και Λοβέρδου) αποτελούνται από<strong> "ηρακλειδείς του Μνημονίου"</strong> οπότε οι λόγοι της αποχώρησής τους δεν εδράζονται σε αντιρρήσεις επί της ακολουθούμενης κεντρικής πολιτικής γραμμής του Βενιζέλου, όπως π.χ. συμβαίνει στη ΝΔ με τους αντιδρώντες βουλευτές του κόμματος, αλλά σε εσωκομματικά αίτια και αντιδικία με τον Ε.Βενιζέλο.<br /> <strong>Το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο (πολλοί ισχυρίζονται μέχρι το τέλος του έτους) στο ΠΑΣΟΚ θα έχουν μείνει ο Ε.Βενιζέλος και η σφραγίδα του χρεοκοπημένου από τις αμαρτίες δεκαετιών, κόμματος.</strong><br /> Στον ΣΥΡΙΖΑ το συνέδριο του Δεκεμβρίου θα σφραγίσει την μετατροπή του από κόμμα συνιστωσών, σε ηγετικό κόμμα <strong>με τον Α.Τσίπρα να αναδεικνύεται σε κυρίαρχη πολιτική μορφή ολόκληρης της κεντροαριστεράς και αριστεράς και το ΠΑΣΟΚ να έχει μεταγγιστεί σε ποσοστό 60-70% στον ΣΥΡΙΖΑ!</strong><br /> Το ζήτημα είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής; Τα μέτρα θα ψηφιστούν, όπως όλα δείχνουν, αλλά <strong>αυτό θα είναι το κύκνειο άσμα αυτής της κυβέρνησης</strong>.<br /> <strong>Με ύφεση για δεύτερη χρονιά επάνω από το 7% με τους τραπεζίτες απλά να εισπράττουν και να αρνούνται κατηγορηματικά να ρίξουν χρήμα στην αγορά, με την ανεργία στο 25% και με ένα 2013 για το οποίο κέποιες προβλέψεις ( Citigroup) δείχνουνν ύφεση μέχρι και 10% (!), αλλά πάνω απ΄'όλα "να μυρίζει μπαρούτι" μέσα στην κοινωνία, όλα δείχνουν ότι η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί επί πολύ. </strong><br /> Για να γίνει αντιληπτή η αποτυχία των Μνημονιακών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και ΔΗΜΑΡ που στήριξε την κυβέρνηση του Ιουνίου, σημειώνουμε ότι <strong>στόχος του Προϋπολογισμού του 2012 ήταν η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος Γενικής Κυβέρνησης ύψους 4,5% του ΑΕΠ το 2014! Αν βγάλουμε το + και βάλουμε - στο 4,5% υπάρχει μια (μικρή...) ελπίδα να πέσουμε μέσα. Στην πράξη, αν κλείσει το 2013 με ύφεση έστω και 5%, το 2014 αποκλείεται, υπό τις παρούσες συνθήκες να πέσει η ύφεση κάτω από το -3% για πολλούς και διάφορυς λόγους. Αντέχει η χώρα μέχρι το 2015; Με τίποτα! </strong><br /> <strong>Τυχόν έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σίγουρα θα οδηγήσει τον Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή από την τρίτη θέση που είναι τώρα, στην δεύτερη θέση και βέβαια μια τέτοια εξέλιξη θα αλλάξει πολλά δεδομένα από τον τρόπο που έχουμε μάθει σήμερα να αντιμετπωίζουμε την ελληνική πολιτική σκηνή...</strong><br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a></span>

Η προϊούσα κατάρρευση και η απειλή για την εθνική άμυνα και ασφάλεια

Η δεύτερη κai τελική φάση του πολιτικού συστήματος που δομήθηκε από το 1974 και μετά είναι γεγονός και όσο και αν το κόμμα που όπως ...

Διαβάστε την συνέχεια