Ο Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. δείχνει τον δρόμο εκτός ΝΑΤΟ στην Τουρκία

<img height="421" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5ff85b1424000005658ae010.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα διλήμματα της Τουρκίας και η ευνοϊκή συγκυρία για την Ελλάδα</span></h3><b>Ηλίας Θερμός*</b>  <br />Από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου το ΝΑΤΟ ήταν το εργαλείο εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Στις τελευταίες δεκαετίες όμως, η ανάπτυξη της Τουρκίας και ιδιαίτερα στην εποχή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, αυτή η χώρα άρχισε να παρουσιάζει μια πολιτική αυτονόμησης από το ΝΑΤΟ και με την στροφή προς τον νεο-οθωμανισμό, οικοδόμησε μια συστηματική πορεία προς την κυριαρχία της στην Ανατολική Μεσόγειο και την εγκατάστασή της στη Λιβύη, στον Καύκασο, τη βόρεια Συρία και με βάσεις στη Σομαλία και την Αλβανία. <br /><br />Συνεπώς άρχισε να προβάλλει ηγετικό ρόλο πολύ πέρα από αυτό που ορίζει ως ζωτικό χώρο στο Αιγαίο και στα σύνορά της όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τη Συνθήκη της Λωζάνης στις 24 Ιουλίου 1923. Σήμερα, 100 χρόνια μετά, η Τουρκία θέλει να αναθεωρηθεί αυτή η συνθήκη σε βάρος της Ελλάδας στο Αιγαίο και της Συρίας. <br /><br />Κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, η Τουρκία αποτέλεσε για τις Η.Π.Α. εκείνη την κρίσιμη χώρα που ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος στην πολιτική ανάσχεσης της Σοβιετικής Ένωσης, με συνέπεια να θεωρείται συγκριτικά πιο κρίσιμη στρατηγική χώρα από την Ελλάδα για την Αμερική και τη χώρα που συνέδεσε το ΝΑΤΟ με το Σύμφωνο της Βαγδάτης (Τουρκία, Ιράκ, Ιράν) από το 1954. <br /><br />Σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, η αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ και το Αφγανιστάν φτάνει στο τέλος της και η Αραβική Άνοιξη κατέληξε σε αποτυχία, με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία να κρίνεται υπέρ του συριακού καθεστώτος, γεγονός που εδραιώνει την εγκατάσταση της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ η Τουρκία απέτυχε να αναθεωρήσει τα σύνορά της προς τη Συρία και το Ιράκ και να κατανικήσει το ζήτημα της κουρδικής αυτονομίας στα σύνορά της. <br /><br />Όμως η νεο-οθωμανική ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Λιβύη και στον Καύκασο και οι προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο, σε συνδυασμό με τη στρατιωτική συνεργασία με τη Ρωσία και την ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής συμμαχίας με τη χρήση αμερικανικής τεχνολογίας, έδειξαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τη στροφή της Τουρκίας πέραν του ΝΑΤΟ και της Δυτικής αμυντικής πολιτικής. <br /><br />Οι κυρώσεις που επέβαλε η κυβέρνηση των Η.Π.Α. και ιδιαίτερα το Υπουργείο Εξωτερικών προς την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας δείχνουν καθαρά ότι το αμερικανικό εθνικό συμφέρον δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει την αμφίσημη τουρκική ηγεμονική πολιτική που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη συνεχιζόμενη αντιπαλότητα Η.Π.Α. - Ρωσίας και παράλληλα να θέσει χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ελλάδα και η Κύπρος υπό την ηγεμονία της, διαλύοντας έτσι την νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Οι Η.Π.Α. εκλαμβάνουν τη στενή σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ιράν ως απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ, άρα μια πρώτης τάξης απειλή για τα ζωτικά συμφέροντα των Η.Π.Α. στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Συνεπώς φαίνεται ότι ο Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. Μάικ Πομπέο με τις κυρώσεις που επέβαλε στην Τουρκία εφαρμόζοντας τον νόμο για τις κυρώσεις που ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία, δείχνει πλέον την αρχή του δρόμου της Τουρκίας εκτός ΝΑΤΟ. <br /><br />Αυτό το γεγονός αποτελεί πλέον μονόδρομο για τις Η.Π.Α. καθώς συνειδητοποιεί ότι στη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας των Η.Π.Α. στην περιοχή δεν χωράει η Τουρκία, όσο δεν αλλάζει τις νεο-οθωμανικές της επιλογές και ακολουθεί μια αυτόνομη αμυντική πολιτική που έρχεται σε αντίθεση με τα μελλοντικά σχέδια των Η.Π.Α. που περιλαμβάνει συμμαχίες με την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και κρίσιμες αραβικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιορδανία και μια στενότερη σχέση με την Αίγυπτο. <br /><br />Έτσι, η νέα κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν που επιθυμεί να επιστρέψει στην Ευρώπη με μια στενότερη σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ισχυροποιεί τη σχέση των Η.Π.Α. με τη Γαλλία και θέτει διλήμματα στην φιλοτουρκική πολιτική της Γερμανίας. <br /><br />Η Ελλάδα λοιπόν βρίσκεται σήμερα σε μια ευνοϊκή συγκυρία όπως είναι πολύ κοντά τα ελληνικά με τα αμερικανικά συμφέροντα και συνεπώς δεν βρίσκεται στη λάθος θέση με τη διεθνή πραγματικότητα και συνεπώς μπορεί να αποκομίσει οφέλη από την αναβάθμιση της στρατηγικής της θέσης. <br /><br />Ιστορικά παρατηρούμε ότι όταν η χώρα βρίσκεται σε μια ευνοϊκή συγκυρία όπως με τη νίκη των συμμάχων της στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να ενισχύσει τα εθνικά της συμφέροντα, εφόσον ξέρει καλά πώς να διεκδικήσει επιτυχώς τα κυρίαρχα δικαιώματά της. <br /><br />Έτσι στο μέλλον η χώρα θα πρέπει να επεκτείνει τα νόμιμα δικαιώματά της στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο έως τα 12 μίλια όπως προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο και να ακυρώσει έτσι την τουρκική απειλή του Casus Belli.Για την επέκταση της κυριαρχίας μας στα 12 μίλια έχει δηλώσει πρόσφατα τη συμφωνία της και η Ρωσία που αναγνωρίζει αυτό το νόμιμο δικαίωμά μας. Τώρα λοιπόν είναι καιρός να επιμείνει η Ελλάδα στις όποιες διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, ότι αυτές θα πρέπει να περιοριστούν αποκλειστικά και μόνο στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ των δύο χωρών με βάση το διεθνές δίκαιο. <br /><br />Επιτέλους η Τουρκία καλείται να κατανοήσει ότι τα ελληνικά νησιά δεν βρίσκονται σε λάθος γεωγραφική θέση, αλλά τα ελληνικά νησιά έχουν ΑΟΖ ανεξάρτητα από την όποια απόσταση από τις τουρκικές ακτές. Δυστυχώς για την Τουρκία, δεν μπορεί να επαναδιαπραγματευτεί τη Συνθήκη της Λωζάνης εκατό χρόνια μετά. <br /><br />Ο κόσμος αλλάζει και η αμερικανική εξωτερική πολιτική διατηρεί τη διαχρονικότητά της ανεξάρτητα από την εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, από τις 20 Ιανουαρίου 2021, θα κινηθεί πάνω στις ράγες της πολιτικής που χαράζει το Κογκρέσο και ο Μάικ Πομπέο απέναντι στην Τουρκία. <br /><br />Συνεπώς για την Τουρκία υπάρχει το δίλημμα: Συνεργασία με τις Η.Π.Α. και στροφή προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την αμερικανο-ευρωπαϊκή συμμαχία, ή ένας μοναχικός δρόμος προς τις φαντασιώσεις της νεο-οθωμανικής νοσταλγίας με ένα αυταρχικό κράτος μακριά από τη δημοκρατία και με αβέβαιες συγκρούσεις στη Λιβύη και τον Καύκασο. Δηλαδή η Τουρκία καλείται να εφαρμόσει ειρηνικές σχέσεις με τους γείτονές της και να ανοίξει τον δρόμο για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων της, όπως των Κούρδων. <br /><br />Ένα τέτοιο εγχείρημα προϋποθέτει ένα βαθύτατα δημοκρατικό μετασχηματισμό της Τουρκίας και ενδεχομένως μια άλλη ηγεσία, με έμπνευση και αισιοδοξία για το μέλλον μιας σύγχρονης Τουρκίας που επιτέλους θα ζει στον 21ο αιώνα.<div><br /></div><div><b><i>*Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας - Εδρα Jean Monnet στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Ολοκλήρωση και Εξωτερική Πολιτική</i></b></div><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. δείχνει τον δρόμο εκτός ΝΑΤΟ στην Τουρκία

Τα διλήμματα της Τουρκίας και η ευνοϊκή συγκυρία για την Ελλάδα Ηλίας Θερμός*    Από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου το ΝΑΤΟ ήταν το εργαλείο ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Foreign Policy: Η σταυροφορία του Τραμπ να βοηθήσει τον Ερντογάν στην υπόθεση Halkbank

<img height="429" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/01/210110045622_RAMA-TRUMP-ERDOGAN-MERKEL-MITSOTAKIS02-1024x686.jpg" width="640" /><br /><br />Είναι η έλξη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ προς τους αυταρχικούς ηγέτες, αλλά και η έλλειψη κατανόησης της υπόθεσης της HalkBank που τον ώθησαν να προστατεύσει την τουρκική τράπεζα από οποιαδήποτε ποινή για το σχέδιο μη τήρησης των αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν, αποκάλυψε το <a href="https://foreignpolicy.com/2021/01/09/trump-help-iran-evade-sanctions-turkey-halkbank/">περιοδικό Foreign Policy στην ιστοσελίδα του</a>.<br /><br />Η δίκη της κρατικής τράπεζας της Τουρκίας, της HalkBank πρόκειται να ξεκινήσει στη Νέα Υόρκη την 1η Μαρτίου. Η τράπεζα κατηγορείται για νομιμοποίηση εσόδων έως 20 δισεκατομμύρια δολάρια για λογαριασμό ιρανικών οντοτήτων, για τραπεζικές απάτες και απόκρυψη της φύσης αυτών των παράνομων συναλλαγών από αξιωματούχους των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση της Τουρκίας αρνείται τη συνενοχή της στο σχέδιο αυτό, που παραβιάζει τις αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν.<br /><br />Η κυβέρνηση του κ. Τραμπ για τέσσερα χρόνια «προσπάθησε επανειλημμένα να προστατεύσει τη HalkBank από το να πληρώσει το πρόστιμο για το ρόλο της, να βοηθήσει δηλαδή το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της απολύσεως ενός ομοσπονδιακού εισαγγελέα που χειριζόταν την υπόθεση και ζητώντας από ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους να πιέσουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης να απορρίψει» (την υπόθεση).<br /><br />Είναι η έλλειψη κατανόησης του κ. Τραμπ για τις κατηγορίες εναντίον της τράπεζας, που σχετίζονται με το Ιράν που τον ώθησαν να κάνει τέτοιες κινήσεις, σύμφωνα με τον Τζον Μπόλτον, πρώην Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού προέδρου.<br /><br />«Παρόλο που του είπαν για ποια υπόθεση ερευνήθηκε η HalkBank, εξακολουθώ να μην είμαι βέβαιος ότι ποτέ εκτίμησε πλήρως ότι επρόκειτο για παραβίαση των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν και ότι διέπραξε οικονομική απάτη με ψέματα για τις παραβιάσεις», δήλωσε ο Μπόλτον, ο οποίος είχε προσπαθήσει να εξηγήσει την υπόθεση στον πρόεδρο..<br /><br />«Δεν νομίζω ότι ο Τραμπ έχει εσωτερικεύσει πλήρως ποια ήταν η φύση των υποκείμενων κατηγοριών», πρόσθεσε ο πρόεδρος.<br /><br />Το μακροχρόνιο σχέδιο σταμάτησε με τη σύλληψη του καταδικασμένου Τουρκο-Ιρανού εμπόρου χρυσού Reza Zarrabin στο Μαϊάμι, το Μάρτιο του 2016.<br /><br />Ο Zarrab συνελήφθη επειδή οργάνωσε ένα σχέδιο παράκαμψης των αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν τον Μάρτιο του 2016. Αργότερα τα «γύρισε» για να συνεργαστεί με Αμερικανούς εισαγγελείς σε αντάλλαγμα να επιδειχθεί επιείκεια σε αυτόν, γεγονός που οδήγησε στη σύλληψη του Hakan Attila, ενός εκτελεστικού της κρατικής διοίκησης της Τουρκίας HalkBank, τον Μάρτιο του 2017. Τούρκοι πρώην υπουργοί, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Οικονομίας Zafer Çağlayan, κατηγορήθηκαν επίσης στην υπόθεση.<br /><br />«Σχεδόν αμέσως, και για χρόνια αργότερα, η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να πιέζει αξιωματούχους των ΗΠΑ να αποσύρουν την υπόθεση, ξεκινώντας με τον τότε αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Ο Ερντογάν αργότερα προσπάθησε να ζητήσει από τον τότε Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να παρέμβει», αναφέρει η έγκυρη ιστοσελίδα. «Τόσο ο Μπάιντεν όσο και ο Ομπάμα αρνήθηκαν.»<br /><br />Ωστόσο, «ο Τραμπ έδειξε απόλυτα χαρούμενος που πήρε την πλευρά του Ερντογάν», σε μια σειρά διμερών ζητημάτων μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον για ανεξήγητους λόγους, σύμφωνα με τον Νίκολας Ντανφόρθ, ανώτερο ερευνητικό συνεργάτη του Hellenic Foundation for European and Foreign Policy.<br /><br />Οι προσπάθειες του Τραμπ να διευθετήσει το θέμα για τον Ερντογάν σήμαινε υπονόμευση του κράτους δικαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε, επισημαίνοντας ως παραδείγματα την αγορά του ρωσικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και την υπόθεση HalkBank.<br /><br />Αλλά με τη νέα κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον και την επερχόμενη δίκη, τόσα χρόνια τουρκικών προσπαθειών για εξάλειψη της υπόθεσης ενδέχεται να εξαφανιστούν, σύμφωνα με τον Aykan Erdemir, πρώην μέλος του τουρκικού κοινοβουλίου και επί του παρόντος ανώτερος διευθυντής του προγράμματος για την Τουρκία στο Foundation for Defense of Democracies.<br /><br />Εάν κριθεί ένοχη, η HalkBank θα εκτοξευθεί από το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ, προκαλώντας μια τεράστια αρνητική επίδραση στην ήδη τρομακτική κατάσταση της τουρκικής οικονομίας.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Foreign Policy: Η σταυροφορία του Τραμπ να βοηθήσει τον Ερντογάν στην υπόθεση Halkbank

Είναι η έλξη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ προς τους αυταρχικούς ηγέτες, αλλά και η έλλειψη κατανόησης της υπόθεσης τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Σάλεχ "δίνει" τα ψέματα Τσαβούσογλου - Με συμφωνίες fast-track "ληστεύει" τον πλούτο της χώρας

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/000_15F94R%20%281%29.jpeg?itok=iJ46OMxR" width="640" /><br /><br />Η Τουρκία έχει "γαντζωθεί" στη Λιβύη θέλοντας να υφαρπάξει κρίσιμες υποδομές ενώ το μίσος φουντώνει στη χώρα για τα ύποπτα σχέδια της<br /><br />Μετά τη διάψευση του αμερικανικού ΥΠΕΞ στις δηλώσεις του Μ.Τσαβούσογλου περί S-400, τώρα σειρά πήρε η βουλή των αντιπροσώπων της Λιβύης, αφήνοντας εκτεθειμένο για μια φορά ακόμη τον Τούρκο ΥΠΕΞ. <br /><br />Ο ισχυρός άνδρας και πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Αγκίλα Σάλεχ, αρνήθηκε τις αναφορές μέσων ενημέρωσης μετά από ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, ότι ο ίδιος, είχε στείλει απεσταλμένο στην Τουρκία.<br /><br />Ο Aguila Saleh επιβεβαίωσε σε συνέντευξή του στην τηλεόραση Al Arabiya το Σάββατο, ότι το λιβυκό Κοινοβούλιο δεν λαμβάνει εντολές από κανέναν, λέγοντας: «Δεν ικετεύουμε ούτε λαμβάνουμε εντολές από την Τουρκία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα. Αρνούμαστε εντελώς οποιαδήποτε επαφή με την Τουρκία μέσω ειδικού απεσταλμένου μας».<br /><br />Τόνισε ωστόσο, ότι δεν θα διστάσει να επικοινωνήσει με χώρες που εμπλέκονται στην κρίση της Λιβύης χωρίς να διακυβεύεται η κυριαρχία και οι εθνικές αρχές.<br /><br />Ο Σάλεχ πρόσθεσε ότι «εργάζεται για τη σταθερότητα της χώρας και όλα τα βήματα του είναι ξεκάθαρα στον λαό της Λιβύης», τονίζοντας ταυτόχρονα ότι τα συμφέροντα των Λίβυων και η ασφάλεια της χώρας είναι ο πρωταρχικός στόχος του".<br /><br />Οι ισχυρισμοί περί αποστολής ειδικού αντιπροσώπου του Σαλέχ είχε γίνει πρώτη φορά από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο οποίος είχε δηλώσει ότι «η Τουρκία επικοινωνεί με την ανατολική πλευρά στη Λιβύη. Ο ειδικός εκπρόσωπος του Προέδρου του Κοινοβουλίου Tobruk θα επισκέπτονταν την Τουρκία".<br /><br />Πραγματικά η Άγκυρα αναζητά εναγωνίως τρόπους να παρουσιαστεί ως μεσολαβητής στη Λιβύη, εισπράττοντας όμως την χλεύη και κυρίως το μίσος που έχει πολλαπλασιαστεί ακόμα και στη φιλική γι αυτήν, Τρίπολη. <br /> <br />Την ίδια περίοδο η κυβέρνηση της Τρίπολης συζήτησε με τον πρέσβη της Τουρκίας την ολοκλήρωση του πρωτοκόλλου που υπεγράφη μεταξύ των δύο χωρών για εκκρεμή και ημιτελή προγράμματα.<br /><br />Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια χθεσινής συνάντησης μεταξύ του Μέλους του Προεδρικού Συμβουλίου, Μοχάμεντ Αμάρι Ζάιντ και του Τούρκου πρέσβη Σεράχ Αξέν, στην Τρίπολη.<br /><br />Συζητήθηκαν κυρίως τα εμπόδια που αντιμετωπίζει η εφαρμογή του πρωτοκόλλου. Ο Τούρκος Πρέσβης εξέτασε έργα που έχουν εκτελεστεί από τουρκικές εταιρείες στον τομέα της ενέργειας για την αύξηση της χωρητικότητας των σταθμών παραγωγής ενέργειας.<br /><br />Πληροφορίες φέρουν την Άγκυρα να θέλει να ελέγξει την υποδομή του ηλεκτρικού ρεύματος της χώρας με προφανείς ύποπτους λόγους ελέγχου των δομών της χώρας μετά την αποτυχία ελέγχου των πετρελαιοπηγών.<br /><br />Η ουσία όμως είναι ότι όσο δεν διεξάγεται διεθνής διάσκεψη για την Λιβύη και δεν απαιτείται η αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων, ειδικά των Τούρκων και των Σύριων μισθοφόρων, η Λιβύη θα “βυθίζεται” καθημερινά στο χάος και αυτό πρέπει να αλλάξει το ταχύτερο δυνατό.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Σάλεχ "δίνει" τα ψέματα Τσαβούσογλου - Με συμφωνίες fast-track "ληστεύει" τον πλούτο της χώρας

Η Τουρκία έχει "γαντζωθεί" στη Λιβύη θέλοντας να υφαρπάξει κρίσιμες υποδομές ενώ το μίσος φουντώνει στη χώρα για τα ύποπτα σχέδια ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανησυχία στη Τουρκία για την ''απόβαση'' των Σαουδαραβικών F-15 στην Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/22058d5597215782caa0d74cac4dbfcd.jpg?itok=hLYFidTa" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/22058d5597215782caa0d74cac4dbfcd.jpg?itok=hLYFidTa" width="640" /></a></div><br /><div><b>Γιώργος Μοτσάκος</b></div><div>Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες της τρομερά άσχημης θέσης της Τουρκίας στην διεθνή γεωπολιτική και διπλωματική σκακιέρα, ενώ το τουρκικό ΥΠΕΞ “παραμυθιάζει'’ τους πάντες σχετικά με την δήθεν επαναπροσέγγιση του με σειρά κρατών απόρροια της απομόνωσης της Άγκυρας.<br /><br />Αρχικά ήταν οι ΗΠΑ και η δήθεν σύσταση ειδικής επιτροπής για τους S-400, η οποία διαψεύστηκε πανηγυρικά από το αμερικανικό ΥΠΕΞ, σειρά πήρε το Ισραήλ το οποίο αρνήθηκε οποιαδήποτε αποδοχή επαναπροσέγγισης με την Άγκυρα λόγω τουρκικής στάσης σε Μεσόγειο και σχέσεις με την Χαμάς.<br /><br />Στην συνέχεια πήρε σειρά η Γαλλία, η Συρία και η Σ.Αραβία. <br /><br />Η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ελλάδας “ξύπνησε“ απότομα την Τουρκία, αφού η εντολή του Ριάντ για μεταστάθμευση αεροσκαφών F-15 στην βάση της Σούδας, αποτελεί σαφή απειλή για την τουρκική ενδοχώρα σε πιθανή διεθνή σύγκρουση σε Μέση Ανατολή και Μεσόγειο.<br /><br />Πρόκειται για ένα σενάριο που αναφέρεται όλο και πιο συχνά από ειδικούς αναλυτές στο Τελ Αβίβ, με αφορμή το Ιράν και το πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου του (και πιθανή επίθεση ΗΠΑ-Ισραήλ), σε συνδυασμό με τις βάσεις και τα σχέδια της Άγκυρας στην Μεσόγειο. <br /><br />Τουρκία και Ιράν είναι δύο χώρες στο στόχαστρο της δύσης για διαφορετικούς λόγους. <br /><br />Το γεγονός των κοινών αεροπορικών ασκήσεων μεταξύ Ελλάδας και Σαουδικής Αραβίας στο άμεσο μέλλον, οδήγησαν το τουρκικό γενικό επιτελείο να “αναγνωρίσει” το υπαρκτό σενάριο μιας "θανάσιμης απειλής για την Τουρκία".<br /><br />Επίσης, μια πιθανή πώληση σε πολύ καλή τιμή Σαουδαραβικών αεροσκαφών τύπου "F-15" στην ελληνική πολεμική αεροπορία αυτήν την στιγμή, θα μπορούσε να μεταβάλει δραματικά την κατάσταση στο Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο, αφού οι Έλληνες πιλότοι θα μπορούσαν να βομβαρδίσουν το παλάτι του σουλτάνου από ασφαλή απόσταση.<br /><br />Το έτερο που ενόχλησε τον Ερντογάν, ήταν η προσωπική εντολή του Σαουδάραβα πρίγκιπα Mohammed bin Salman, για μεταστάθμευση μεγάλου αριθμού αεροσκαφών" F-15 στην Σούδα, θεωρώντας την ουσιαστικά ως επίδειξη δύναμης της Σ.Αραβίας και κίνηση πλήρους εχθρότητας προς το πρόσωπο του.<br /><br />Οι Σαουδάραβες απέδειξαν στους Τούρκους ότι μπορούν και αυτοί να παίξουν δυναμικά μεταφέροντας αεροσκάφη στρατηγικής ισχύος δίπλα στα τουρκικά σύνορα με μια χώρα σαν την Ελλάδα, με την οποία διαθέτουν πολύ καλές σχέσεις παραδοσιακά, όπως και με τους Έλληνες για πολλούς λόγους.<br /><br />Οι εμπορικές και οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών ανάγονται εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ήταν σε μέτριο επίπεδο κυρίως λόγω Τουρκίας, μετά το πρόσφατο εμπάργκο όμως των τουρκικών προϊόντων από το Ριάντ, άνοιξαν νέοι δίοδοι ευκαιριών για τις δύο πλευρές.<br /><br />Το έτερο σενάριο που φέρνει τους Σαουδάραβες Εμίρηδες στην Ελλάδα, είναι τα τεράστια ενεργειακά σχέδια με τον αγωγό East Med, σε συνδυασμό με την δημιουργία του αμυντικού άξονα Ελλάδος-Κύπρου-Αιγύπτου-ΗΑΕ. <br /><br />Η είσοδος της Σαουδικής Αραβίας σε αυτήν την συμμαχία, θα γίνει πραγματικότητα εφόσον έχουμε την σύμπραξη εταιρειών της χώρας αυτής με την Ελλάδα, ή την είσοδο της σε κάποια εξόρυξη υδρογονανθράκων.<br /><br />Επίσης, το Ριάντ θέλει να συμμετάσχει σε αυτήν την προσπάθεια στην Μεσόγειο λόγω της παρουσίας Γάλλων, Αμερικανών και Ισραηλινών, οι οποίοι όπως φαίνεται οριοθετούν το μέλλον της περιοχής και της Μ.Ανατολής, για τα επόμενα 50 χρόνια .<br /><br />Τουρκικές δημοσιογραφικές πηγές αναφέρουν ότι το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας διαθέτει τον μεγαλύτερο στόλο αεροσκαφών F-15 στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και αυτό φοβίζει τους Τούρκους ακόμα πιο πολύ, λόγω και της ελληνικής αναζήτησης αεροσκαφών στρατηγικής σημασίας.<br /><br />Όπως και να έχει, η παρουσία των Σαουδαράβων δεν είναι ευκαιριακή όπως για παράδειγμα οι επαναπροσεγγίσεις των Τούρκων, αλλά εδράζεται σε μεγαλόπνοα σχέδια στην πιο “καυτή” περιοχή του Πλανήτη την Α.Μεσόγειο. Οφείλουμε να κάνουμε λοιπόν ότι είναι δυνατό με το Ριάντ, για να έχουμε συμπράξεις εταιρειών με την Σ.Αραβία και τα υπόλοιπα λογικά θα έρθουν από μόνα τους. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανησυχία στη Τουρκία για την ''απόβαση'' των Σαουδαραβικών F-15 στην Ελλάδα

Γιώργος Μοτσάκος Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες της τρομερά άσχημης θέσης της Τουρκίας στην διεθνή γεωπολιτική και διπλωματική ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο αρχηγός της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν. Οι σχέσεις με το Ιράν και τα μυστικά του Ερντογάν

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/hakan-fidan-erdogan.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/hakan-fidan-erdogan-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο εκπαιδευμένος στις ΗΠΑ διευθυντής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ Χακάν Φιντάν είναι παλαιόθεν στενός συνεργάτης του Τούρκου προέδρου. Υπηρέτησε ως σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής όταν ο Ερντογάν ήταν πρωθυπουργός, πριν διοριστεί επικεφαλής της MIT το 2010. Αποτελεί το πραγματικό πρόσωπο της ακραίας ισλαμιστικής Τουρκίας πίσω από τα όποια προσωπεία χαλκεύει η γείτονα χώρα για να βολεύει το δυτικό αφήγημα.<br /><br />Μια πιο ακριβής ανάγνωση της Τουρκίας του Ερντογάν μπορεί να βρεθεί κοιτάζοντας τον αρχηγό πληροφοριών της και όχι τους διπλωμάτες της, έγραψε σε πρόσφατο άρθρο ο πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου Μάικλ Ρούμπιν (American Enterprise Institute) στο περιοδικό National Interest. Πρόσθεσε ότι αξιωματούχοι του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ ήταν πολύ συχνά πρόθυμοι να δικαιολογήσουν τις ενέργειες της Τουρκίας βάσει του «δημόσιας εικόνας που κατασκευάστηκε από την προεδρία και τo υπουργείo Εξωτερικών»<br /><br />Σύμφωνα με τον Ρούμπιν, ο Φιντάν είχε επιβλέψει της ροή όπλων σε ομάδες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα στη Συρία και παρείχε υποστήριξη στο ISIS. Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ότι ο Φιντάν «αντιπροσωπεύει την πραγματική Τουρκία περισσότερο από την εικόνα που προβάλλεται κατά τις επισκέψεις αντιπροσωπειών του Κογκρέσου στην Κωνσταντινούπολη ή κοκτέιλ πάρτι στην τουρκική προεδρία».<br /><br />Ποιος είναι ο Χακάν Φιντάν<br /><br />«Είναι ο φύλακας των μυστικών μου, είναι ο μυστικός φύλακας του κράτους», είχε πει ο Ερντογάν το 2012, περιγράφοντας τον Φιντάν ως έναν «πολύ καλά εκπαιδευμένο γραφειοκράτη». Ο Φιντάν έλαβε μέρος σε ειρηνευτικές συνομιλίες με ανώτερα στελέχη του ΡΚΚ στο Όσλο το 2009. Οι συνομιλίες αυτές κατέρρευσαν το 2011 όταν διέρρευσαν μυστικές ηχογραφήσεις στα ΜΜΕ. Μετά, η κυβέρνηση Ερντογάν ανέθεσε στον Φιντάν να διαπραγματευτεί με τον φυλακισμένο αρχηγό του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν.<br /><br />Το 2012, το τουρκικό Κοινοβούλιο ψήφισε νομοθεσία που απαιτεί την εξουσιοδότηση του πρωθυπουργού για οποιαδήποτε ανακριτική διαδικασία, προστατεύοντας πρακτικά τον Φιντάν από κάθε δίωξη. Ο Ερντογάν τον κάλυψε απολύτως με δημόσια δήλωσή του: «Εγώ τον έστειλα στο Όσλο και στο Ίμραλι [φυλακή όπου βρίσκεται ο Οτσαλάν]».<br /><br />Οι λεπτομέρειες για τη ζωή του Φιντάν παραμένουν σε μεγάλο βαθμό απόρρητες, και στον ιστότοπο της MIT υπάρχει μόνο ένα πολύ λιτό βιογραφικό. Υπηρέτησε στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ως υπαξιωματικός και εργάστηκε στο Συμμαχικό Σώμα Ταχείας Αντίδρασης στο ΝΑΤΟ. Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών. Έχει πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες από το University of Maryland στις ΗΠΑ. Κατέχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό από το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Bilkent της Άγκυρας.<br /><br />Έχει διατελέσει επικεφαλής του δημόσιου οργανισμού ΤΙΚΑ, ο οποίος προσφέρει αναπτυξιακή βοήθεια σε χώρες με τουρανικό πληθυσμό στην Κεντρική Ασία, στην Αφρική και αλλού στο μουσουλμανικό κόσμο. Εκεί, δηλαδή, που η Τουρκία προσπαθεί να αποκτήσει επιρροή, στο πλαίσιο της στρατηγικής της να γίνει περιφερειακή δύναμη.<br /><br />Ο Φιντάν αποδείχτηκε άνθρωπος-κλειδί στη προσπάθεια αλλαγής του τουρκικού πολιτεύματος, όταν αυτό το ζήτημα προκάλεσε τη ρήξη του Ερντογάν με τον Αμπουντλάχ Γκιουλ, αλλά και με άλλα ανώτατα στελέχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Τότε είχε κυκλοφορήσει η πληροφορία πως ο σημερινός αρχηγός της ΜΙΤ προαλειφόταν για υφυπουργός Εξωτερικών. Είχε μάλιστα προσωρινά παραιτηθεί της θέσεως του για να κατέβει στον εκλογικό στίβο, αλλά ο Ερντογάν τον απέτρεψε.<br /><br />Η σχέση Φιντάν-Ιράν<br /><br />Ο Φιντάν είναι θαυμαστής του Ιράν και είχε προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να υπονομεύσει τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ, σύμφωνα με τον Ρούμπιν. Το 2013, Ισραηλινοί αξιωματούχοι πληροφοριών φέρεται να κατηγόρησαν τον Φιντάν ότι αποκάλυψαν μια ομάδα της Μοσάντ που λειτουργούσε από την Τουρκία εναντίον του Ιράν, ενδεχομένως ως αντίποινα για το περιστατικό του στολίσκου της Γάζας.<br /><br />Σύμφωνα με τον ιστότοπο Nordic Monitor, Τούρκος πράκτορας στην υπηρεσία της Δύναμης Κουντζ των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν ανέφερε στον χειριστή του στην Τουρκία ότι ο επικεφαλής της MIT Φιντάν ήταν ένας αξιόπιστος άνθρωπος που μοιράζεται το επαναστατικό όραμα των μουλάδων και τρέφει αισθήματα εναντίον των ΗΠΑ και του Ισραήλ.<br /><br />Σύμφωνα με εμπιστευτικά έγγραφα που έπεσαν στα χέρια της ιστοσελίδας, σε αντιτρομοκρατικές έρευνες της τουρκικής αστυνομίας σε δίκτυα της Δύναμης Κουντς στην Τουρκία, ανακαλύφθηκαν βιογραφικά σημειώματα που παραδόθηκαν στο Νασέρ Γκαφάρι, τον εκπρόσωπο της οργάνωσης στην Τουρκία. Μεταξύ των βιογραφικών υπήρχε και ένα σχετικό με τον Φιντάν, τότε αναπληρωτή διευθυντή της MIT.<br /><br />«Αυτός [ο Φιντάν] θέλει να εξαλείψει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ από τη Γη, αγαπά την [ιρανική] επανάσταση, θέλει να πετύχει, πιστεύει ότι η [ιρανική] επανάσταση βρίσκεται υπό τον έλεγχο σιιτών μουσουλμάνων με παγκόσμιο όραμα, το βλέπει και την λατρεύει γι 'αυτό», σύμφωνα με το έγγραφο. Το έγγραφο υπογραμμίζει ότι ο Φιντάν ήταν γνωστός στους πράκτορες της Δύναμης Κουντς για 15 χρόνια, γεγονός που υποδηλώνει ότι ενδεχομένως ο Φιντάν είχε στενές σχέσεις με τις υπηρεσίες του Ιράν από το 1994, όταν υπηρετούσε στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Πολυεργαλείο του Ερντογάν<br /><br />Πρόσφατα, η ισραηλινή εφημερίδα Makor Rishon, δημοσίευσε άρθρο στο οποίο ο Φιντάν φέρεται να διατηρούσε στενές σχέσεις με τον δολοφονηθέντα διοικητή της Δύναμης Κουντς Σουλεϊμανί, γράφοντας ότι «είναι πολύ παρόμοιοι και αμφότεροι διαχειρίζονταν αντιπροσώπους στο Ιράκ και τη Συρία για λογαριασμό των χωρών τους... Τώρα που ο Κασίμ Σολεϊμάνι βρίσκεται κάτω από το χώμα, είναι καιρός να επικεντρωθούμε στις συνωμοσίες του δίδυμού του, του Διευθυντή της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (MIT) Χακάν Φιντάν».<br /><br />Τον περασμένο Ιούλιο αποκαλύφθηκε ότι ο Φιντάν πραγματοποίησε μυστική επίσκεψη στη Βαγδάτη, κατά την οποία συναντήθηκε με αρκετούς Ιρακινούς αξιωματούχους σχετικά με την έναρξη του πρώτου γύρου διαλόγου μεταξύ του Ιράκ και των ΗΠΑ. Προφανώς, ο Φιντάν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις σχέσεις που είχε με τον πρωθυπουργό του Ιράκ Μουσταφά Αλ-Καζέμι, ο οποίος παλαιότερα ήταν επικεφαλής της ιρακινής υπηρεσίας πληροφοριών για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της Τουρκίας στο Ιράκ.<br /><br />Ο Φιντάν έπαιξε και κομβικό ρόλο στο να πείσει το Σάρατζ να αποδεχτεί την τουρκική παρουσία στη Λιβύη, καθώς και την μεταφορά οκτώ δισ. δολαρίων από τα λιβυκά κεφάλαια στην Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας. Το ποσό αυτό θα παραμείνει εκεί άτοκο για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, γεγονός που πιθανότατα θα επιτρέψει στην Τουρκία, δοθείσης της ευκαιρίας, να ιδιοποιηθεί την περιουσία της Λιβύης. Η ΜΙΤ του Φιντάν πρωτοστάτησε στην μεταφορά μισθοφόρων από την Συρία και στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.<br /><br />Τον περασμένο Σεπτέμβριο αποκαλύφθηκε ότι η MIT παρενέβη στην διερεύνηση της υπόθεσης δολοφονίας του Ρώσου πρέσβη Αντρέι Κάρλοφ για να εξαπατήσει τη ρωσική αντιπροσωπεία που επρόκειτο να επισκεφθεί την Τουρκία για σχετική έρευνα. Το σχέδιο προφανώς είχε σκοπό να εκτροχιάσει τον έλεγχο και να αποσπάσει την προσοχή των ρωσικών αρχών από τα στοιχεία που στην πραγματικότητα έδειχναν στην κατεύθυνση της κυβέρνησης Ερντογάν και τουρκικών πυρήνων της Αλ Κάιντα. Πίσω από την ενορχήστρωση φαίνεται το χέρι του Φιντάν.<div><br />Ο Φιντάν σπέρνει την ΜΙΤ στην Ευρώπη<br /><br />Στις πρόσφατες προσπάθειες της Τουρκίας για ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ, ο Φιντάν συναντήθηκε μυστικά με τον διευθυντή της Μοσάντ Γιόσι Κοέν, προσπαθώντας να πλασάρει το σχέδιο του ναυάρχου Γιαϊτζί για εφαπτόμενες ΑΟΖ Τουρκίας-Ισραήλ με παράκαμψη της Κύπρου. Η δράση του, όμως, εναντίον ισραηλινών συμφερόντων δεν τον κάνουν τον καταλληλότερο συνομιλητή για το Ισραήλ.<br /><br />Πέραν των δεσμών του με το Ιράν, η ΜΙΤ του Φιντάν παίζει κομβικό ρόλο στην καταστολή του κινήματος Γκιουλέν και στην Τουρκία και εκτός. Στο πλαίσιο αυτό έχει δραστηριοποιήσει πυρήνες της ΜΙΤ σε ευρωπαϊκές χώρες για να κατασκοπεύουν Τούρκους αντιφρονούντες, όπως και Κούρδους. Τα στοιχεία για εντεινόμενη δράση της ΜΙΤ στην Ευρώπη δείχνουν εναγκαλισμό της ΜΙΤ με το υπουργείο Εξωτερικών, καθώς αυτές οι προσπάθειες παρακολούθησης και υπονόμευσης εμπλέκουν πρεσβείες και προξενεία της Τουρκίας σε όλον τον κόσμο.<br /><br />Ο ρόλος του επικεφαλής μυστικών υπηρεσιών είναι παντού άχαρος και γεμάτος ηθικά διλήμματα. Σε ευνομούμενα κράτη, όμως, υπάρχει κάποιου είδους θεσμικός έλεγχος, έστω και κεκλεισμένων των θυρών. Η ΜΙΤ του Φιντάν, όμως, είναι ταυτισμένη με το καθεστώς Ερντογάν και κύρια αποστολή της είναι αφ' ενός να το κρατάει εδραιωμένο, αφ' ετέρου να υπηρετεί τον επεκτατισμό του.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο αρχηγός της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν. Οι σχέσεις με το Ιράν και τα μυστικά του Ερντογάν

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο εκπαιδευμένος στις ΗΠΑ διευθυντής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ Χακάν Φιντάν είναι παλαιόθεν στενός συνεργ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από την πυρπόληση του γερμανικού Ράιχσταγκ μέχρι τους Trump-ούκους του Καπιτωλίου ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i2.wp.com/www.apopseis.com/wp-content/uploads/2020/10/TRUMB-D..jpg?resize=350%2C200&ssl=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="350" height="366" src="https://i2.wp.com/www.apopseis.com/wp-content/uploads/2020/10/TRUMB-D..jpg?resize=350%2C200&ssl=1" width="640" /></a></div><br /><div>ΤΟΥ <b>ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ</b></div>Τελικά, ο Μαρξ είχε δίκαιο! «Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Άλλοτε υπό μορφή τραγωδίας και άλλοτε υπό μορφή φάρσας». Τα δραματικά και αιματηρά γεγονότα από την εισβολή οπαδών του απερχόμενου Αμερικανού Προέδρου, Τραμπ, στον ναό της Δημοκρατίας, το Καπιτώλιο, συνιστούν οιονεί πραξικόπημα και οδυνηρό πλήγμα κατά της ισχυρότερης δημοκρατίας στον κόσμο.<br /><br />>Οποία τραγωδία: Η χώρα, η οποία υποκίνησε, χρηματοδότησε, στήριξε ή ενθάρρυνε πραξικοπήματα εναντίον κυβερνήσεων άλλων χωρών, υπέστη η ίδια πραξικοπηματική ενέργεια από τον ίδιο τον εκλεγμένο Πρόεδρό της.<br /><br />>Οποία φάρσα! Ο απερχόμενος Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, αμφισβητεί το αποτέλεσμα των εκλογών, οι οποίες οριστικά ανέδειξαν τον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν ως τον νέο Πρόεδρο των Ην. Πολιτειών.<br />Υποκίνησε τους οπαδούς του όχι μόνο να αμφισβητήσουν αλλά και να κινηθούν επιθετικά και πραξικοπηματικά εναντίον του Καπιτωλίου, το οποίο και προσωρινά κατέλαβαν και λεηλάτησαν. Πρώην Πρόεδροι των ΗΠΑ -Κλίντον, Μπους, Ομπάμα- καταδίκασαν τα πρωτοφανή γεγονότα και μίλησαν για «αίσχος», «ντροπή» και «εθνική τραγωδία».<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, ο Γάλλος Πρόεδρος, η Καγκελάριος της Γερμανίας και άλλοι ξένοι ηγέτες καταδίκασαν την πραξικοπηματική ενέργεια υποκινηθέντων οπαδών του Τραμπ και εξέφρασαν την έκδηλη ανησυχία τους για όσα απίστευτα συνέβησαν στην αμερικανική πρωτεύουσα. Ταυτόχρονα συμπαραστάθηκαν στις Ην. Πολιτείες, στον αμερικανικό λαό και στην αμερικανική δημοκρατία.<br />Από την άλλη, Δημοκρατικοί βουλευτές κάλεσαν τον Μάικ Πενς να ενεργοποιήσει την τροπολογία 25 του αμερικανικού Συντάγματος, η οποία επιτρέπει στον Αντιπρόεδρο και σε μια πλειοψηφία του υπουργικού συμβουλίου να κηρύξουν τον πρόεδρο «ανίκανο» να ασκεί τα καθήκοντά του.<br /><br />Τι είναι, τελικά, ο απερχόμενος Πρόεδρος Τραμπ; Για τους νικητές Δημοκρατικούς, «είναι ψυχικά άρρωστος και ανίκανος να διαχειρισθεί και να αποδεχθεί τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020». Η έγκυρη εφημερίδα «Washington Post» υποστήριξε ότι «ο Πρόεδρος είναι υπεύθυνος για την πράξη της ανταρσίας που σημειώθηκε στο Καπιτώλιο. Ο Ντόναλντ Τραμπ απέδειξε πως αντιπροσωπεύει μια σοβαρή απειλή για τη δημοκρατία, πρέπει να απομακρυνθεί». Είναι αμφίβολο αν θα γίνει κάτι τέτοιο, αφού σε δέκα ημέρες θα μεταβιβάσει ομαλά, όπως είπε, την εξουσία στον διάδοχό του.<br /><br />Η πραξικοπηματική επίθεση στο αμερικανικό Καπιτώλιο δεν είναι συνέπεια μόνο του Τραμπ-ισμού. Προηγήθηκε μια οδυνηρή διεργασία από την εποχή Ομπάμα, η οποία επί Τραμπ δίχασε περισσότερο και πόλωσε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά πιο έντονα τον αμερικανικό λαό. Ο απερχόμενος Πρόεδρος είναι ένα θεσμικό έκπτωμα μιας χώρας, η οποία είναι βαθύτατα διχασμένη.<br />Ο αλλοπρόσαλλος και απρόβλεπτος Τραμπ επέσυρε την παγκόσμια χλεύη για ακατανόητες, αντισυμμαχικές και μη φιλικές ενέργειες και αποφάσεις του. Διέσυρε και εξευτέλισε τις Ην. Πολιτείες, οι οποίες έπρεπε να ήσαν ο πανίσχυρος ηγεμόνας στο άναρχο διεθνές σύστημα.<br /><br />Ένα επικίνδυνα τοξικό κλίμα συνέχει τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα των ΗΠΑ. Αντανακλαστικά, αυτή η κατάσταση πραγμάτων θα έχει επιπτώσεις και διεθνώς αφού, «όταν φταρνίζεται η Αμερική, ο υπόλοιπος κόσμος υποφέρει από κρυολόγημα».<br /><br />Η εικόνα των Ην. Πολιτειών, ως της ισχυρότερης δημοκρατίας, διαβρώθηκε επί προεδρίας Τραμπ. Μετά και το οιονεί πραξικόπημα έχει τρωθεί και διεθνώς από την επίθεση κατά του Καπιτωλίου. Το «αμερικανικό μοντέλο» έχει απαξιωθεί και οι γνωστοί αντίπαλοι και εχθροί των ΗΠΑ χλευάζουν το κατάντημα της χώρας.<br />Η κατάληψη του Καπιτωλίου ενθυμίζει τον εμπρησμό του γερμανικού Κοινοβουλίου (Ράιχσταγκ) το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου 1933. Ο Χίτλερ -που μόλις έναν μήνα πριν είχε ανέλθει στην εξουσία- άδραξε την ευκαιρία, ζήτησε και πήρε από τον Πρόεδρο του Ράιχ, Χίντενμπουργκ, στις 28 Φεβρουαρίου 1933, προεδρικό διάταγμα, το οποίο ανέστειλε τις ατομικές και τις ελευθερίες του Τύπου.<br /><br />Όμως, οι ΗΠΑ έχουν αποδείξει συχνά ότι μετά από μια κρίση είναι ικανές να ανασυγκροτηθούν και να ξεπεράσουν κινδύνους και προβλήματα, στηριζόμενες σε μια ευρεία συναίνεση, που σήμερα δεν υπάρχει. Ο νέος Πρόεδρος, Μπάιντεν, θα βρεθεί ενώπιον ενός κρίσιμου και επείγοντος καθήκοντος:<br />Να συμφιλιώσει τη χώρα, να βρει κοινή συνισταμένη με τους ρεπουμπλικάνους, να ανασυγκροτήσει τη δημοκρατία και να ξανακτίσει μιαν αξιόπιστη και σεβαστή εικόνα της χώρας.<br /><br />Ο Μπάιντεν καλείται επίσης να πείσει τάχιστα τους Ευρωπαίους και ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους του ότι οι ΗΠΑ είναι ξανά σε θέση να επιτελέσουν ρυθμιστικό και σταθεροποιητικό ρόλο παγκόσμιου ηγεμόνα στο διεθνές άναρχο σύστημα και ικανές να αντιμετωπίσουν την κινεζική και ρωσική απειλές.<br />Όσον αφορά την περιοχή της Αν. Μεσογείου, Ελλάδα και Κύπρος ανήκουν στη δυτική σφαίρα επιρροής. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση, με αξιόπιστη και ξεκάθαρη πολιτική, καλείται να αποτελέσει ένα ισχυρό ανάχωμα στην τουρκική πειρατεία, που υπονομεύει και τα αμερικανικά συμφέροντα, να αντισταθμίσει τη ρωσική παρέμβαση στην περιοχή και να ρυθμίσει μία νέα κατάσταση πραγμάτων.<br /><br />Διαφορετικά θα επιτρέψει σε άλλες δυνάμεις να εκμεταλλευτούν την αδυναμία ή και αδιαφορία της και να επιβάλουν έναν νέο αυταρχισμό στην πιο εύφλεκτη περιοχή του κόσμου. Με ανυπολόγιστες επιπτώσεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.apopseis.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Από την πυρπόληση του γερμανικού Ράιχσταγκ μέχρι τους Trump-ούκους του Καπιτωλίου ΗΠΑ

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Τελικά, ο Μαρξ είχε δίκαιο! «Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Άλλοτε υπό μορφή τραγωδίας και άλλοτε υπό μορφή φάρσας». Τα δραμα...

Διαβάστε την συνέχεια