Η εθιμοτυπία ως «πολιτική» – Η ουσία των τουρκικών προκλήσεων βρίσκεται αλλού…

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/themes/skil3e_wp_theme/assets/img/fallback-img.jpg"><img height="335" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/themes/skil3e_wp_theme/assets/img/fallback-img.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />«Το πρωτόκολλο είναι πολιτική» («Protokoll ist Politik»), γράφει ο 75χρονος Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ, στηλιτεύοντας έτσι την «πολιτική» επιλογή του καθεστώτος Ερντογάν να αφήσει προσωρινά όρθια την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κατά τη συνάντηση που είχαν οι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν στις 06 Απριλίου στην Άγκυρα με τον Τούρκο πρόεδρο, προτού τελικώς της βρει μια θέση…στον παρακείμενο καναπέ, απέναντι από τον κατώτερό της – βάσει πρωτοκόλλου – Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /><br />Ο διπλωματικά πολύπειρος Ίσινγκερ υπογραμμίζει πως σε αυτές τις συναντήσεις όλα είναι προγραμματισμένα έως και την τελευταία λεπτομέρεια. Ως πάλαι ποτέ υφυπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, πρώην πρέσβης της χώρας στην Ουάσιγκτον και νυν πρόεδρος της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου, ο ίδιος αν μη τι άλλο γνωρίζει καλά από… εθιμοτυπίες.<br /><br />Τις πταίει, λοιπόν, που η Ούρσουλα φορ ντερ Λάιεν, μια γυναίκα και δη Γερμανίδα, βρέθηκε όρθια, χωρίς καρέκλα, να στέκεται δίπλα σε δύο καθήμενους άνδρες πολιτικούς: έναν Τούρκο, τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έναν γαλλόφωνο Βέλγο, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ;<br /><br />Ευθύνες<br /><br />Ευθύνες μπορούν να αναζητηθούν σε πολλές κατευθύνσεις: στην τουρκική πλευρά που δεν μερίμνησε ως όφειλε για μια τρίτη καρέκλα, στον επικεφαλής της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας στην Άγκυρα Νίκολαους Μάγιερ-Λάντρουτ που – αν και Γερμανός – δεν έδωσε την απαιτούμενη βάση στις λεπτομέρειες… στον ίδιο τον Σαρλ Μισέλ που δεν υπερασπίστηκε την επικεφαλής της Κομισιόν την ώρα της κρίσης (προσφέροντας την καρέκλα του ίσως; ψάχνοντας για μια καρέκλα; διαμαρτυρόμενος;)… αλλά και στην ίδια την Ούρσουλα που δεν αποχώρησε επιδεικτικά από την αίθουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας…<br /><br />Παράλληλα με την αναζήτησή ευθυνών, θα αναπτύσσονταν ωστόσο και ποικίλες θεωρίες-ερμηνείες: για τους Τούρκους που σνομπάρουν την ευρωπαϊκή ηγεσία, για τον φαλλοκράτη Ερντογάν που υποβαθμίζει τις γυναίκες, για την Άγκυρα που πικάρει την Κομισιόν αψηφώντας (ή μήπως ερμηνεύοντας κατά τρόπο αυστηρό) το πρωτόκολλο… κ.ά.<br /><br />Πολιτικοί νάνοι<br /><br />Σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Σαρλ Μισέλ, ως «άξιος» διάδοχος πολιτικών «νάνων» που με την παρουσία τους αδικούν την Ευρώπη (θυμάται άραγε κανείς τον Χέρμαν βαν Ρομπέι;), τα έκανε ακόμη χειρότερα. Μέσω ανάρτησης στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, επιχείρησε να εξηγήσει γιατί ο ίδιος «δεν έκανε σκηνή» και απολογήθηκε για τις «εντυπώσεις» που δημιουργήθηκαν. Παράλληλα όμως, επέτεινε και τη σύγχυση γύρω από το πρωτόκολλο (μιλώντας για «protocol misstep» από τη μία πλευρά, αλλά και για «strict interpretation of the protocol rules by the Turkish authorities» από την άλλη). Ο κ. Μισέλ υπογράμμισε όμως και κάτι άλλο, εξαιρετικά ενδιαφέρον: ότι όλη αυτή η κατάσταση δυστυχώς «επισκίασε» όσα γεωπολιτικώς «ουσιαστικά και επωφελή» («substantial and beneficial») ο ίδιος και η κα. φον ντερ Λάιεν «επέτυχαν μαζί» στην Άγκυρα στις 06 Απριλίου.<br /><br />Ωφέλη και πλήγματα<br /><br />Το ερώτημα ανακύπτει σχεδόν αυτόματα: Τι ακριβώς επέτυχαν οι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν στην Άγκυρα στις 06 Απριλίου… πέρα από το να επιτρέψουν ακόμη ένα πλήγμα στο προφίλ της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής (έπειτα και από εκείνη τη ντροπιαστική επίσκεψη του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ στη Μόσχα πίσω στις αρχές Φεβρουαρίου);<br /><br />Διότι τα διεθνή ΜΜΕ μπορεί να «συζητούν» τα τελευταία 24ωρα περί διπλωματικών πρωτοκόλλων με το βλέμμα στην «προσωπική περιπέτεια» της φον ντερ Λάιεν, η ουσία ωστόσο βρίσκεται αλλού: στους δημοκρατικά εκλεγμένους πολιτικούς του HDP που σαπίζουν στις τουρκικές φυλακές, στους πολιτικούς της τουρκικής αντιπολίτευσης που εκτοπίζονται με-το-έτσι-θέλω από θέσεις στις οποίες δημοκρατικά εξελέγησαν, στις γυναίκες που δολοφονούνται εντός των τουρκικών συνόρων, στο Κυπριακό που παραμένει ζήτημα εισβολής και κατοχής, στην ισλαμοεθνικιστική εργαλειοποίηση των τουρκικής καταγωγής πληθυσμών που ζουν στην Ευρώπη εκ μέρους της Άγκυρας, στον τουρκικό αναθεωρητισμό και στις τουρκικές προκλήσεις έναντι της Ελλάδας, της Αρμενίας κ.ά…<br /><br />Δεν μπορεί παρά να διερωτηθεί κανείς εάν εκείνη η «substantial and beneficial geopolitical work which we accomplished together in Ankara» στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Μισέλ αγγίζει άραγε οποιοδήποτε από αυτά τα θέματα.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η εθιμοτυπία ως «πολιτική» – Η ουσία των τουρκικών προκλήσεων βρίσκεται αλλού…

Γιώργος Σκαφιδάς «Το πρωτόκολλο είναι πολιτική» («Protokoll ist Politik»), γράφει ο 75χρονος Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ, στηλιτεύοντας έτσι την «πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη-''βόμβα'': Ο Ερντογάν ήξερε για την επιστολή των ναυάρχων

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/erdogan_hdddd_1_0.jpg?itok=8jSzcXBt" width="640" /><br /><br />Ηανοιχτή επιστολή από 104 συνταξιούχους Τούρκους Ναυάρχους που επικρίνουν το κυβερνητικό σχέδιο για τη διάνοιξη νέας πλωτής οδού παράλληλα με τον Βόσπορο, έθεσε τις βάσεις μιας νέας πολιτικής κλιμάκωσης στην Τουρκία που θα μπορούσε να κορυφωθεί με την εκκαθάριση και άλλων αξιωματικών από τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την επίφαση προετοιμασίας πραξικοπήματος.<br /><br />Συγκεκριμένα οι απόστρατοι Ναύαρχοι εξέφρασαν την ανησυχία τους για την πρόθεση της Άγκυρας να χτίσει μια τεχνητή πλωτή οδό ως εναλλακτική λύση του Βοσπόρου, καθώς κυκλοφορούσαν προτάσεις ότι η Άγκυρα θα μπορούσε να αποχωρήσει από τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936, η οποία κατοχυρώνει στην Τουρκία δικαιώματα ελέγχου της θαλάσσιας κυκλοφορίας μέσω του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, αναφορικά με τη σύνδεση μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Μεσογείου.<br /><br />Η συνθήκη έχει εκτεταμένες διεθνείς επιπτώσεις, καθώς εγγυάται την πρόσβαση σε πολιτικά πλοία σε καιρό ειρήνης, αλλά περιορίζει τη διέλευση ορισμένων στρατιωτικών πλοίων.<br /><br />Στο δεύτερο μέρος της επιστολής, οι απόστρατοι Ναύαρχοι ανέφεραν ότι ο στρατός πρέπει να τηρήσει τις ιδρυτικές αρχές της τουρκικής δημοκρατίας και τη «σύγχρονη διαδρομή» που σχεδίασε ο ιδρυτής της, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. "Διαφορετικά, η Δημοκρατία της Τουρκίας θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο και την απειλή γεγονότων γεμάτα κρίση και τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ύπαρξή της, τα παραδείγματα των οποίων φαίνονται στην ιστορία", προειδοποίησαν.<br /><br />Η έκκληση των αποστράτων Ναυάρχων αποτελεί μια αναφορά στις κοσμικές αξίες του κράτους και προκλήθηκε από την πρόσφατη διαρροή εικόνων ενός ναυάρχου που ήταν εν ενεργεία, ο οποίος φέρεται να επισκέπτεται τα συγκροτήματα μιας ισλαμικής τάξης με θρησκευτικά καλύμματα κεφαλής και μια ρόμπα πάνω από τη στολή του.<br /><br />Η Al-Monitor έμαθε ότι οι προετοιμασίες για την ανοιχτή επιστολή των απόστρατων Ναυάρχων ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα μήνα και ότι πολλά πρόχειρα μηνύματα κοινοποιήθηκαν σε ομάδες WhatsApp τις τελευταίες δύο εβδομάδες για τη συλλογή απόψεων και σχολίων. Οι ομάδες, ωστόσο, παρακολουθούνταν από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Έτσι, οι αρχές γνώριζαν την πρωτοβουλία και θα μπορούσαν να την σταματήσουν προειδοποιώντας διακριτικά ή ανοιχτά τους απόστρατους. Επέλεξαν να μην το πράξουν, κάτι που υποδηλώνει ότι η ανοιχτή επιστολή επιτρέπεται εν γνώσει τους να προχωρήσει.<br /><br />Αυτό που ακολούθησε ήταν μια εκστρατεία με επικεφαλής κυβερνητικά μέλη και φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, που απεικόνιζε την ανοιχτή επιστολή ως καλυμμένη απειλή πραξικοπήματος. Ξεκίνησε δικαστική έρευνα για το περιστατικό, και 10 από τους υπογράφοντες συνελήφθησαν. Συνολικά, η επιστολή ήρθε ως θεόσταλτη για τον Ερντογάν, προκειμένου να αναβιώσει την χαρακτηριστική του αφήγηση για απειλές πραξικοπήματος και να εδραιώσει την κλιδωνισμένη λαϊκή υποστήριξή του εν μέσω βαθύτερων οικονομικών αναταραχών.<br /><br />Ωστόσο, ο τόνος και το περιεχόμενο της δήλωσης αντηχούσαν ως στρατιωτικό διάγγελμα. Μια καλύτερη διατύπωση με πιο δημοκρατικό τόνο θα μπορούσε να δημιουργήσει ευρύτερη δημόσια υποστήριξη.<br /><br />Όσον αφορά το ποια θα είναι η πιθανή συνέπεια αυτής της επιστολής, αυτή θα είναι η ευθυγράμμιση μεταξύ της κυβέρνησης και ενός σκληροπυρηνικού κοσμικού αλλά αντιαμερικανικού, εθνικιστικού στρατοπέδου. <br /><br />Οι απόστρατοι Ναύαρχοι φαίνεται να έχουν ενοχληθεί επίσης από τις πρόσφατες αλλαγές στους νόμους που ρυθμίζουν τους διορισμούς στρατιωτικού προσωπικού. Σύμφωνα με τις τροπολογίες, οι οποίες εισήχθησαν στις αρχές Μαρτίου, η εξουσία διορισμού και προώθησης στρατηγών, ναυάρχων, και αξιωματικών μεταφέρθηκε από τη δικαιοδοσία του Γενικού Επιτελείου στο Υπουργείο Άμυνας.<br /><br />Η κίνηση αυτή πυροδότησε εκτεταμένες ανησυχίες σε στρατιωτικούς κύκλους ότι η κυβέρνηση θέτει ένα νομικό πλαίσιο για να επαναπροσδιορίσει τα ανώτερα κλιμάκια της στρατιωτικής ιεραρχίας σύμφωνα με τις προτιμήσεις του τον Αύγουστο, όταν αποφασίζονται στρατιωτικές προαγωγές, αναθέσεις καθηκόντων και αποστρατείες.<br /><br />Ένα κρίσιμο ερώτημα σε αυτό το πλαίσιο είναι εάν ο "έλεγχος" της ανοικτής επιστολής θα επεκταθεί σε Στρατηγούς και Ναυάρχους. Μια τέτοια κίνηση θα επηρέαζε τις προαγωγές τον Αύγουστο, καθώς όποιος κρατείται σχεδόν σίγουρα θα αποστρατεύεται.<br /><br />Ένα άλλο, αν και λιγότερο πιθανό, σενάριο είναι ότι η ανοιχτή επιστολή ήταν ένας ψεύτικος αγώνας για να καταλάβει τη δημόσια συζήτηση, στην οποία κυριαρχούσε η οικονομική κρίση, η πανδημία COVID-19 και τα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας.<br /><br />Μερικοί από τους απόστρατους Ναυάρχους που υπέγραψαν την επιστολή είναι γνωστό ότι ανήκουν στο αντιαμερικανικό στρατόπεδο που υποστήριξε τη στάση του Ερντογάν προς τη Δύση τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Ωστόσο, η Άγκυρα ξεκίνησε πρόσφατα μια αναζήτηση για την αποκατάσταση των σχέσεων με την Ουάσιγκτον και την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Επιπλέον, η αυξανόμενη ανησυχία για τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού στρατού και τις παραδόσεις του θα υπερέβαινε άλλες σκέψεις από αυτούς τους απόστρατους.<br /><br />Είναι ενδιαφέρον, στα πρώτα δημόσια σχόλιά του για το ζήτημα στις 5 Απριλίου, ο τόνος του Ερντογάν δεν ήταν τόσο πομπώδης όσο αναμενόταν. Μετά την ομιλία του, τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης φάνηκαν μείωσαν την επιθετική ρητορική τους. Μάλλον αντιλήφθηκαν ότι δεν "πουλάει" πλέον στον τουρκικό λαό, ότι πάλι απειλείται η κυβέρνηση με πραξικόπημα, ο οποίος λαός τελεί είναι εν μέσω οικονομικής ανέχειας, φτώχειας και Covid<br /><br />Ένας άλλος λόγος θα μπορούσε να είναι η επίσκεψη κορυφαίων αξιωματούχων της ΕΕ στις 6 Απριλίου στην Τουρκία μετά από τα μηνύματα της Άγκυρας ότι είναι πρόθυμη να ξεπαγώσει τις ψυχρές διμερείς σχέσεις. Η Άγκυρα ελπίζει ότι η αποκατάσταση των σχέσεων με την ΕΕ θα ενθαρρύνει τις ευρωπαϊκές επενδύσεις για την αναζωογόνηση της τουρκικής οικονομίας. Έτσι, οι πιεστικές οικονομικές ανησυχίες θα τον εμπόδισαν να πυροδοτήσει φόβους για μια νέα δικαστική επίθεση εναντίον του στρατού και να προκαλέσει πολιτικές εντάσεις στη χώρα.<br /><br />Εκατοντάδες στρατιωτικοί, συμπεριλαμβανομένων των ανώτατων Διοικητών, φυλακίστηκαν σε μια σειρά αμφιλεγόμενων δικών για φερόμενα πραξικοπήματα κατά τα προηγούμενα χρόνια της εξουσίας του Ερντογάν. Οι διώξεις οδήγησαν σε μαζικές εκκαθαρίσεις στον στρατό, διαταράσσοντας τη σειρά διαδοχής στις τάξεις της στρατιωτικής Ιεραρχίας.<br /><br />Θα μπορούσαν να μετατραπούν με την επίφαση των Γκιουλενιστών οι κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις σε ένα είδος «ξεκαθαρίσματος» από πλευράς Ερντογάν για να κάνει τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις «κομματικό στρατό»; Η κυβέρνηση ελπίζει για πολιτικά οφέλη από την κρίση;<br /><br />Δύο βασικοί δείκτες είναι πιθανό να προσφέρουν ενδείξεις σε αυτά τα ερωτήματα. Το πρώτο είναι τα μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Μια ενδεχόμενη εμφάνιση των πρωτοσέλιδων για μια αποτυχημένη συνωμοσία πραξικοπήματος, πλήρης με διαρροές συνομιλιών ή μηνυμάτων μεταξύ αποστράτων ή αξιωματικών, θα ήταν ένα ενδεικτικό μήνυμα.<br /><br />Ο δεύτερος δείκτης είναι η κράτηση αξιωματικών που είναι εν ενεργεία, γιατί αυτό θα ήταν ένα μήνυμα ότι ο Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει τη διαμάχη για πολιτικούς σκοπούς για να διατηρηθεί στην εξουσία.<br /><br />Τέλος από τα παραπάνω διαφαίνεται οι συνιστώσες της διαμάχης προκαλούν ανησυχία για ακόμη μεγαλύτερη πόλωση στην Τουρκία σε θεμελιώδεις γραμμές της, όπως ο κοσμικός χαρακτήρας της έναντι του Ισλάμ, ή η κληρονομιά του Ατατούρκ έναντι του οράματος του Ερντογάν. Η Τουρκία φαίνεται να διέρχεται από μια ζώνη λυκόφωτος.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποκάλυψη-''βόμβα'': Ο Ερντογάν ήξερε για την επιστολή των ναυάρχων

Ηανοιχτή επιστολή από 104 συνταξιούχους Τούρκους Ναυάρχους που επικρίνουν το κυβερνητικό σχέδιο για τη διάνοιξη νέας πλωτής οδού παράλληλα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Turkish Statistics: To λυχνάρι του Αλαντίν στο Λευκό Σεράι

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/tourkiki-oikonomia.jpg" /><br /><br /><b>Αδαλής Γιώργος</b><br />Η Τουρκία αποτελεί τον μεγάλο ασθενή της Ευρασίας. Η κυριότερη ασθένειά του ακούει στο όνομα Stagflation, ή επί το ελληνικότερο στασιμοπληθωρισμός. Μια αναδρομή σε προβλέψεις της τελευταίας τετραετίας, δείχνει ότι εκατοντάδες άρθρα κάθε φορά που η λίρα χάνει μισό δολάριο προβλέπουν “τον ξαφνικό θάνατο της τουρκικής οικονομίας που θα επιφέρει και τον πολιτικό θάνατο του Ερντογάν”.<br /><br />Παρά τις “προφητείες” των Δυτικών εδώ και τέσσερα χρόνια, ούτε ο Ερντογάν έπεσε, ούτε η τουρκική οικονομία κατέρρευσε. Για να εξηγηθεί τι πραγματικά συμβαίνει, χρειάζονται αρκετά άρθρα, αλλά σήμερα θα μείνουμε μόνο στον πληθωρισμό. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις έχουν μάθει εδώ και μισό αιώνα να ζουν με τον πληθωρισμό να τρέχει. Διεθνείς αναλυτές αγνοούν ή ξεχνούν την ιστορική πορεία του πληθωρισμού στην Τουρκία. Ας ρίξουμε μια ματιά στο παρακάτω διάγραμμα της πορείας του πληθωρισμού από το 1960.<br /><br /><img height="351" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/adalis1.png" width="640" /><br /><br />Ο πληθωρισμός έχει φτάσει παλιότερα σε αστρονομικά μεγέθη, με ιστορικό ρεκόρ το 1981 (140%). Εκεί έφτασε και πάλι στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ο Ερντογάν ουσιαστικά βάζει χαλινάρι στον πληθωρισμό, ο οποίος σταθεροποιείται για 15 χρόνια στο 7-10%. Ιδού η διακύμανσή του την τελευταία δεκαετία:<br /><br /><img height="312" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/adalis2.png" width="640" /><br /><br />Aκόμη και στις χειρότερες ημέρες του 2018 και 2019, όταν ο πληθωρισμός έφτασε στο 25%, η γενική εικόνα του δείκτη είναι καλύτερη από τα προηγούμενα χρόνια, όταν κυβερνούσαν οι Ετσεβίτ, Γιλμάζ, Ερμπακάν, Τσιλέρ, Οζάλ και Ντεμιρέλ. Ο δείκτης που δίνει η TurkStat γεννά ερωτηματικά στους οικονομέτρες. Ο Ερντογάν έχει στήσει από το 2003 ένα πολύπλοκο και πολυεπίπεδο οικονομικό σύστημα στην Τουρκία, βασιζόμενος σε τεράστιες εισροές ξένων κεφαλαίων και σε συναλλαγματικά κεφάλαια που λιμνάζουν στο εξωτερικό.<div><br />Τα “θαυματουργά” Turkish Statistics!<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/adalis3-258x300.jpg" />Κάποτε οι Τούρκοι περιέπαιζαν την Ελλάδα με τα Greek Statistics. Αλλά όπως θα διαπιστώσετε τα Turkish Statistics είναι η μητέρα όλων των χειραγωγήσεων! Στο τμήμα του σχεδιαγράμματος (αριστερά), διαπιστώνεται ότι το 2018, μέσα σε ένα τρίμηνο προέκυψε εκτόξευση του πληθωρισμού από 10% στο 25%. Αμέσως μετά και σε διάστημα μόλις τεσσάρων μηνών, ο πληθωρισμός πέφτει κατά 17 περίπου μονάδες και φτάνει στο 8%, εκεί που επιθυμούσε ο Ερντογάν.<br /><br />Σε διάστημα λιγότερο του έτους δηλαδή ο δείκτης αυξήθηκε 15 μονάδες και κατόπιν μειώθηκε κατά 17 μονάδες! Τέτοια δυνατότητα, δεν έχει ούτε το πιο σύγχρονο ασανσέρ του Trump Tower στo Σισλί της Κωνσταντινούπολης! Τι συμβαίνει λοιπόν; O Ερντογάν, μέσω του συστήματος εξουσίας, ελέγχει και επεμβαίνει στα πάντα. Δεν θα άφηνε, λοιπόν, ανεξέλεγκτο τον πληθωρισμό, τον οποίο χειραγωγεί καθημερινά, γιατί θέλει να τον εμφανίζει πιο χαμηλά απ’ ότι πραγματικά είναι.<br /><br />Πως το κάνει όμως αυτό; Η ΤurkStat χρησιμοποιεί 418 προϊόντα, προκειμένου να υπολογίσει τον πληθωρισμό. Στο καλάθι αυτό, όμως, δεν συμπεριλαμβάνονται προϊόντα που πραγματικά χρησιμοποιούν οι Τούρκοι στην καθημερινότητά τους, αλλά όποια προσφέρονται για να προκύψει η εικόνα που συμφέρει τον Ερντογάν. Αν στον δείκτη χρησιμοποιούνταν π.χ. το σαπούνι Rosense και η τιμή του άρχισε να ανεβαίνει, αυτό θα πίεζε προς τα πάνω τον πληθωρισμό.<br /><br />Αν την ίδια περίοδο το σαπούνι π.χ. Haci Sakir έχει σταθερή τιμή, επειδή η εταιρία είναι παλιά και έχει δυνατότητα να κρατά σταθερές τις τιμές, τότε το σαπούνι Haci Sakir αντικαθιστά το σαπούνι Rosense στον πίνακα που διαμορφώνει τον πληθωρισμό. Τι θα συμβεί, όμως, αν όλα τα σαπούνια ανατιμώνται; Τότε, υπάρχει το παραδοσιακό πράσινο σαπούνι, το οποίο έχει σταθερή τιμή εδώ και τριάντα χρόνια, απλά διότι χρησιμοποιείται ελάχιστα!<br /><br />Όταν η Turkstat βλέπει, ειδικά στο τρίτο τρίμηνο κάθε έτους, ότι ξεφεύγει ο πληθωρισμός, λαμβάνει δραστικά μέτρα! Αλλάζει τα προϊόντα που συγκροτούν το καλάθι που καθορίζει τον πληθωρισμό από άλλα που έχουν σταθερές τιμές, ή τουλάχιστον μικρότερες αυξήσεις. Συνήθως, αλλάζει τα προϊόντα που έχουν μεγάλη ζήτηση και ακριβαίνουν. Η Τουρκία παράγει 6-10% της παγκόσμιας παραγωγής τσαγιού, αλλά αν το τσάι ανατιμάται θα αντικατασταθεί στο καλάθι.<div><br />Μαγειρέματα στο “Σεράι” του Ερντογάν<br /><br />Είναι σαφές ότι η Τurkstat δεν λαμβάνει υπόψιν ούτε τον όγκο της κατανάλωσης των προϊόντων ούτε και την εποχικότητα των αγαθών. Μπορεί δηλαδή στο καλάθι του καλοκαιριού να απουσιάζουν τα παγωτά, γιατί ακριβαίνουν! Ενώ να εμφανίζονται ως είδος τον χειμώνα, επειδή έχουν σταθερή τιμή λόγω χαμηλής ζήτησης. Ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζεται ο πληθωρισμός στην Τουρκία μοιάζει με το “λυχνάρι του Αλαντίν”. Εμφανίζουν και εξαφανίζουν προϊόντα, αναλόγως του τι λέει το μαγικό τζίνι στο Λευκό Σεράι!<br /><br />Η μέθοδος υπολογισμού στηρίζεται σε ελάχιστα δεδομένα της αγοράς, ενώ οι σύγχρονοι υπολογισμοί του πληθωρισμού απαιτούν τεράστιο όγκο δεδομένων. Ο λόγος είναι προφανής και λέγεται γρήγορο μαγείρεμα! Επίσημα η Τουρκία λέει ότι για τους πρώτους μήνες του 2021 ο πληθωρισμός είναι διαδοχικά 14.6%, 14,97% και 15,61%, αλλά έρευνα ομάδας Τούρκων ακαδημαϊκών, που χρησιμοποίησε δεδομένα από την πραγματική οικονομία, ανεβάζει τον πραγματικό πληθωρισμό για το ίδιο διάστημα στο 37-38%.<br /><br />Ερχόμαστε, λοιπόν, στον πυρήνα του προβλήματος. Μια χώρα με πραγματικό πληθωρισμό 40% μπορεί να μην πτωχεύει γιατί χρησιμοποιεί πολιτικές αντιστάθμισης, οι οποίες ενισχύουν τις ασθενέστερες τάξεις. Όταν, όμως, ο πληθωρισμός ανακοινώνεται τον Απρίλιο στο 16,19% και στην πραγματικότητα ακουμπά το 40%, τότε η διαφορά των 23-24 μονάδων, δεν μπορεί να καλυφτεί διότι οι μισθολογικές ενισχύσεις δίδονται με βάση τον επίσημο πληθωρισμό κι όχι τον πραγματικό.<br /><br />Έτσι, η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών μειώνεται ημέρα με την ημέρα, φέρνοντας φτώχεια. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι η διαφορά μεταξύ επίσημου και πραγματικού πληθωρισμού παράγει νεόπτωχους. Ο Ερντογάν έχει ιδρύσει μηχανισμό, που ονομάζει “Σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης της αγοράς τροφίμων”. Το σύστημα αυτό παρακολουθεί την ποσότητα της προσφοράς του προϊόντος κατά τη φάση παραγωγής, από την αγορά του σπόρου έως τη συγκομιδή με σκοπό να εντοπιστεί κίνδυνος έλλειψης εφοδιασμού και να ληφθούν μέτρα.<br /><br />Γιατί το κάνει αυτό; Διότι το 2020, ο πληθωρισμός στην αγορά τροφίμων ήταν 20,61%, ακόμα και με τις λαθροχειρίες της Turkstat. Οι Τούρκοι, όμως, γνωρίζουν ότι ο πραγματικός πληθωρισμός στα τρόφιμα κυμαίνεται στο 50%. Το είπε ο Aziz Kocal, πρόεδρος της Ένωσης Προστασίας των Καταναλωτών (TÜKODER) και της Ομοσπονδίας Ενώσεων Καταναλωτών (TUDEF).<br />Τι σώζει την τουρκική οικονομία<br /><br />Όταν, λοιπόν, υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ επίσημου και πραγματικού πληθωρισμού, τότε είναι επόμενο να παρατηρούμε αυξήσεις σε λιπάσματα και ζωοτροφές, οι οποίες ξεκινούν από το 40% και φτάνουν ακόμα και στο 64%! Αυτό κάποιοι οικονομολόγοι το μεταφράζουν ως μείωση της αποτελεσματικότητας των παραγωγών στο χωράφι. Δεν βλέπουν, όμως, ότι ο αριθμός των αγροτών αυξάνεται και μία μερίδα τους δεν παράγουν πλέον για την αγορά, αλλά για τις δικές τους ανάγκες.<br /><br />Τι είναι αυτό όμως που σώζει τελικά την Τουρκία του Ερντογάν από την καταστροφή ειδικά από το 2018 και μετά; H οικονομία της Τουρκίας σε αντίθεση με την Δύση είναι μια εξίσωση αμφίδρομης παλινδρόμησης. Εμείς βλέπουμε μόνο την μία πλευρά της, η οποία όντως είναι άθλια. Ξεχνούμε, όμως, ότι παρά το όσα ορθά περιγράφουμε ως κινδύνους ότι υπάρχει και η άλλη αθέατη πλευρά, η οποία αντισταθμίζει πολλά.<br /><br />Την εξίσωση αυτή την γνωρίζει ο Ερντογάν και γι’ αυτό έχει εξαπολύσει ένα μπαράζ ελέγχων στην αγορά. Ένστολοι Τούρκοι ελεγκτές έχουν γίνει ντεντέκτιβ της αγοράς. Προσπαθούν να επιβάλλουν ισορροπία μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης σε προϊόντα όπως η πατάτα, τα κρεμμύδια και τα υπόλοιπα τρόφιμα, πράγμα αδιανόητο σε δυτική χώρα. Αν δεν συνυπολογίσουμε τον τρόπο που μαγειρεύει τους δείκτες ο Ερντογάν, τότε έχουμε χάσει τη μισή εικόνα.<br />Η άλλη μισή έχει σχέση με πολιτικές που εφαρμόζει ο Ερντογάν, οι οποίες συνδέουν την παραοικονομία, με την αποταμίευση, την μαύρη αγορά με τα πολύτιμα μέταλλα και την αύξηση του παραγωγικού φάσματος με τον τραπεζικό τομέα. Όλα αυτά μαζί φαίνεται ότι είναι ικανά να καλύπτουν τις απώλειες από την πτώση της λίρας και την αύξηση του πληθωρισμού για μια ολόκληρη τετραετία. Μπορεί, όμως, αυτό να συνεχίζεται για πολύ; Aυτό θα είναι το θέμα του επόμενου άρθρου μας.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div>

Turkish Statistics: To λυχνάρι του Αλαντίν στο Λευκό Σεράι

Αδαλής Γιώργος Η Τουρκία αποτελεί τον μεγάλο ασθενή της Ευρασίας. Η κυριότερη ασθένειά του ακούει στο όνομα Stagflation, ή επί το ελληνικότε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Λάθος μας σε Τουρκία και Λιβύη και γιατί δεν πείθουμε με το σύνθημα της ισχυρής Ελλάδας

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/04/mitsotakis_erdogan_posterised.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/04/mitsotakis_erdogan_posterised-696x339.png" /></a><br /><br />Του <b>Βασίλη Κοψαχείλη*</b><br />Το σύνθημα της ισχυρής Ελλάδας δεν πείθει. Διότι όταν μόνο το φωνάζεις και στην πράξη αρκείσαι σε δευτεροκλασάτους ρόλους, μη μπορώντας να διαμορφώσεις τις συνθήκες γύρω σου, τότε δυστυχώς ακυρώνεις και τις όποιες δυνατότητες έχεις να παίξεις ρόλο στην περιοχή σου.<br /><br />Και τι περιοχή; Κανονικός βραστήρας της Ιστορίας και των Διεθνών Σχέσεων! <br /><br />Για να έρθω στα πρόσφατα γεγονότα, εξηγώ γιατί νομίζω ότι κάνουμε τραγικό λάθος και στέλνουμε σε φίλους και αντιπάλους λάθος μηνύματα.<br /><br />Μιλάμε «γυμνοί» με την Τουρκία και πήγαμε, επίσης «γυμνοί», στη Λιβύη. Το αποτέλεσμα φαίνεται, δεν θέλει μεγάλη σοφία να το ερμηνεύσεις. <br /><br />Η Τουρκία έχει στοχοποιήσει τόσο την Ελλάδα όσο και την ΕΕ. Η Λιβύη από την άλλη, ναι μεν έχει δεθεί στο άρμα της Τουρκίας, αλλά χωρίς την ΕΕ δεν μπορεί να επιβιώσει. <br /><br />Αντί λοιπόν η Ελλάδα να συζητά ως φτωχός συγγενής με τα δυο αυτά κράτη, με τα οποία έχει συμφέροντα αλλά και στρατηγικής σημασίας διαφορές, θα έπρεπε πρώτα να έχει ξεκαθαρίσει τα πράγματα με τις Βρυξέλλες και να μιλά η Αθήνα πλέον με την Άγκυρα ή την Τρίπολη, τόσο για τα διμερή θέματα όσο και για θέματα με την ΕΕ. <br /><br />Με απλά λόγια, η Αθήνα να ξεκαθαρίσει στις Βρυξέλλες, ότι τον πρώτο λόγο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο έχει εκείνη και τα μηνύματα, «καρότα» ή «μαστίγια» θα μεταφέρονται από εκείνη προς την Άγκυρα και την Τρίπολη.<br /><br />Αυτό επίσης σημαίνει ότι θα πρέπει να ειπωθούν μερικές σκληρές κουβέντες με εταίρους, που παίζουν ανεξάρτητα και αμφιλεγόμενα παιχνίδια στην περιοχή. Η γραμμή θα πρέπει να είναι μία και ενιαία. Αλλιώς δεν έχει καμία σημασία η όλη προσπάθεια που γίνεται στα πλαίσια της ΕΕ ή η δέσμευση με τις αποφάσεις της. <br /><br />Να γίνει δηλαδή σαφές, ότι τα ανεξάρτητα παιχνίδια σε σοβαρά ζητήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην περιοχή δεν απειλούν μόνο την Ελλάδα, αλλά και τη θέση χιλιάδων γραφειοκρατών και πολιτικών που έχουν ταυτίσει τη ζωή τους με την αγελάδα των Βρυξελλών. <br /><br />Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει τα πράγματα με τους εταίρους, τότε και μόνο τότε η ισχυρή Ελλάδα πάει στην Τουρκία ή τη Λιβύη ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της περιοχής και συνομιλεί. Συνομιλεί πλέον από θέση ισχύος και έτσι στέλνει καθαρά και σωστά μηνύματα. <br /><br />Τότε να δείτε πως αλλάζουν τα πράγματα!<div><br /></div><div><b><i>*Διεθνολόγου – Γεωστρατηγικού Αναλυτή</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Λάθος μας σε Τουρκία και Λιβύη και γιατί δεν πείθουμε με το σύνθημα της ισχυρής Ελλάδας

Του Βασίλη Κοψαχείλη* Το σύνθημα της ισχυρής Ελλάδας δεν πείθει. Διότι όταν μόνο το φωνάζεις και στην πράξη αρκείσαι σε δευτεροκλασάτους ρόλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ας υποστηρίξουμε τα δικά μας στρατήγηματα του 21ου αιώνα…To Κανάλι της Καρδιάς μας!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/istanbul_canal.png"><img height="531" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/istanbul_canal-696x578.png" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Αλέξανδρος Π. Ζαχαρόπουλος*</b><br />Δεν είναι δίολου τυχαία η ανακοίνωση του Ερντογάν για την οριστικοποίηση της αποφάσης της γείτονος εξ ανατολών να κατασκευάσει για 10 δις ευρώ τη νέα διώρυγα μεταξύ Μαρμαρά-Μαύρης Θάλασσας, μία διώρυγα παράλληλη του Βόσπορου. Το πιστεύει τόσο πολύ που βλέπει τους κεμαλικούς στρατηγούς και ναυάρχους που του λένε να μη προκαλέσει την αναθεώρηση της συνθήκης του Mountreux, και δεν διστάζει να φυλακίζει ακόμα και τον εμπνευστή του ανιστόρητου μυθεύματος του Mavi Vatan. Η τελική ανακοίνωση έγινε την περίοδο που το γιαπωνέζικο πλοίο έχει εγκλωβήσει το διεθνές εμπόριο στην διώρυγα του Σουέζ. Τα δύο γεγονότα έχουν γραμμική σχέση, δυστυχώς για εμάς που όπως ανέκαθεν, χρονοτριβούμε στα σοβαρά αναπτυξιακά γεωπολιτικά έργα, π.χ. τη διώρυγα Αξιού-Δούναβη, ή αλλοίως για ότι σημαίνει αυτό, το Bαλκανικό Κανάλι ή αγγκλιστί Balkan canal. Το προφανές παράπονο για όσους γνωρίζουν, είναι πως εμείς με ένα πολύ πιο σημαντικό έργο για το διεθνές εμπόριο και τη γεωπολιτική της Ευρώπης, δε κάνουμε σοβαρές προσπάθειες για τη κατασκευή του. Η διώρυγα του Αξιού-Δούναβη, το Βαλκανικό κανάλι/Balkan canal, ενώ είναι ένα έργο σύλληψης άνω των 150χρόνων πλέον, ακόμη κωλλυσιεργούμε και δεν αποφασίζουμε να το υλοποιήσουμε. Τρόποι για την επιτυχής υλοποιήση του Βαλκανικού καναλιού υπάρχουν. Το ερώτημα είναι έαν θέλουμε να στρατηγήσουμε σοβαρά σε χρόνους που υπάρχει το παράθυρο ευκαιρίας ακόμα να είμαστε συνδιοργανωτές του μέλλοντος μας. <br /><br />Ο Ερντογάν ετοιμάζει να ξοδέψει 10δις για μία διώρυγα 45km, την Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης ή αγγκλιστί Istanbul canal που θα είναι παράλληλη και σε κοντινή, και άρα δίδυμη! (θα λέγαμε σε συγκοινωνιακούς όρους) της υπάρχουσας φυσικής διώρυγος των στενών του Βοσπόρου, ώστε να πετύχει τρεις στόχους. Εφόσον είναι δίδυμο έργο του Βοσπόρου, μειώνει την μοναδικότητα του Βοσπόρου, αποκτά όλες τις ιδιότητες του στενού του Βοσπόρου και σε αυτό που διαφοροποιείται πλήρως, είναι οι εξής τρεις κύριες αιτίες:<br /><br />1. Να βάλει ο Ερντογάν το λιθαράκι του στην γεωγραφία και την ιστορία ανεξίτηλα πλέον,<br /><br />2. Να αυξήσει τους σχετικούς φοροναύλους διεύλευσης σε πλοία (41000 το 2018) που δεν θέλουν να καθυστερούν κατά τη διεύλευση τους από το Βόσπορο και ενδεχομένος να αυξήσουν την ετήσια μέση διεύλευση πλοιών απο το δίδυμο Βόσπορος/Κανάλι Κωνσταντινούπολης, και<br /><br />3. να διαλύσει το στρατηγικό πλεονέκτημα των των σλάβων(χριστιανών) που απορρέει από τη συνθήκη του Mountreux του 1936 στην Ελβετία, να διαμελήσει την ενδεχόμενη ομόνοια των χριστιανικών λάων λόγω περαιτέρω όξυνσης των ετερόκλητων συμφερόντων με την επιτάχυνση των αλλαγών στο πεδίο της Ουκρανίας, να επιταχύνει τη βλαπτική ικανότητα των περικαυκάσιων κρατών, και να διατηρεί πλέον, τη μοναδική στρατηγική απόφαση, να ελέγχει ποίο δυτικό Ναυτικό (ή έστω ΝΑΤΟική συμμαχκή ναυτική δύναμη) και πότε, θα μπαίνει στη Μαύρη θάλασσα κλπ. Να ελέγχει επίσης τις φαντασιώσεις του Ιράν για δευτερεύουσες διεθνείς ναυτικές οδούς μεταξύ Βόρειων και Νότιων θαλασσών, βλέπε τις εξαγγελίες που έκαναν οι Ιρανοί, κάτι που οι άσπονδοι φίλοι Ρώσοι θα έβλεπαν πιο θερμά έαν διαταρασόταν το status quo της διεθνης ναυσιπλοϊας μεταξύ Μεσογείου και Μαύρης Θάλασσας και των αντίστοιχων διελεύσεων που μπορεί να προκύψουν μέσω συστημάτων εσωτερικών υδάτων στην ευαρασιατική ενδοχώρα κοντά στο υπογράστριο των Ρωσοουκρανικών περιοχών. Άρα θα ελέγχει, με ισχυρότατα ανταλλάγματα, ποιά πολεμικά πλοία δυτικών δυνάμεων, όταν το θέλει η Τουρκία, θα δημιουργούν προβλήματα στα Ρωσικά και Κινέζικα συμφέροντα σε περιοχές που μέχρι τώρα δεν είχαν συνηθήσει να έχουν σοβαρά θέματα επιβολής των συμφερόντων και όρων τους οι ευρωασιατικές δυνάμεις.<br /><br />Επειδή κατά τον προηγούμενο POTUS Trump, o Ερντογάν είναι world player, και όχι world terrorist όπως τον αποκάλεσαν οι Σουηδοί και άλλοι, πρέπει ως Ναυτικό έθνος με ένα από τα σημαντικότερα οικόπεδα των 640,000τετραγωνικά χιλιόμετρων στον ομφάλιο λώρο των διεθνών μεταφορών, να σκέφτεσαι ξανά, τη σχέση, του νέου τουρκικού ελικοπτεροφόρου, την αγορά των σύγχρονων 214 υποβρυχίων από τους «αμερόληπτους και ηθικότατους Γερμανούς», των υποβαλλιστικών δυνατοτήτων, τη σχέση Άγκυρας με το πυρηνικό Πακιστάν και τους εκατοντάδες χιλιάδες που εχεις μαζέψει εσύ εντός συνόρων, καθώς και την ακμάζουσα αμυντική βιομηχανία τους, σε πλήρη συνδυασμό, με τις χάρες! των Δυτικών και τα δωράκια που θα τους κάνουν οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι μας.., όταν θα ρυθμίζει η Άγκυρα την επαφή των Δυτικών Ναυτικών στο υπογάστριο του κυρίως εχθρού τους, τη Ρωσική Δημοκρατία και τους ευρασιατικούς σύμμαχους της. Τότε, ακόμα και οι Γάλλοι, όπως το 1922, ίσως να μας πουλήσουν, (για τους αγγλοσάξωνες δε το συζητώ), έαν δεν έχει ήδη εδραιωθεί σωστά ο νέος Ευρωπαϊκός στρατός με σοβαρότατες επιχειρησιακές δυνατότητες προς τα ανατολικά σύνορα πολλών σύγχρονων μηχανοκίνητων στρατιών ΙΧ, ώστε οι Ναυτικοί αποκλεισμοί να έχουν πιο ισχαιμική και ελλάσων σημασία. <div><br /></div><div>Ανεξαρτήτως της εδραίωσης του Ευρωπαϊκού στρατού στα ανατολικά και Νότια ευρωπαϊκά σύνορα, όπου έρχεται εκεί κυρίως με τα άμεσα εν εξελιξη ζωτικά της συμφέροντα η Ευρώπη, απέναντι σε αναθεωρητικά κράτη ή συνδυασμούς αυτών με συμφέρον να βρίσκονται κυρίως στο ευρασιατικό συνασπισμό επιρροής, και τις μεταναστευτικές ροές, το κυρίως διακύβευμα αποδυνάμωσης της ναυτικής επιρροής και ελέγχου της επαφής των ρωσικών συμφερόντων με τις νοτιότερες ζώνες, είναι τόσο καθοριστικό, που εν ώρα κρίσεως, κάθε real politik ανάγνωση των δεδομένων, δείχνει ότι μάλλον θα σε αδειάσουν, έαν δεν υπάρχουν εξελιγμένες διεθνοποιημένες συνθήκες και ένας εντεταλμένος ευρωπαϊκός στρατός και τους Αιγύπτιους-Ισραηλινούς αγκαζέ. Δυστυχώς και μόνο η ύπαρξη στο τραπέζι κατασκευής του Καναλιού της Κωνσταντινούπολης θα επηρεάζει αρνητικά τα δικά μας συμφέροντα, ακόμα και μέσω των εγκλωβισμένων αντιδράσεων που θα κάνουν οι σλάβοι γείτονες μας Βούλγαροι και Ρουμάνοι στις ευρωπαϊκές αποφάσεις. Επειδή το διεθνές σύστημα όμως κινείται βραδέως και οι αναθεωρητικοί νεόΤούρκοι γοργά, εντός της επόμενης δεκαετίας, έαν δεν αντιδράσουμε με ισχυρότατες αναλύωτες συμμαχίες και στρατιωτική ισχύ, τότε, το ανιστόρητο μύθευμα mavi-vatan(γαλάζια πατρίδα) θα εδραιωθεί περαιτέρω ως υψηλή στρατηγική των Νεότουρκων μέχρι να καταστεί ορατή πραγμτικότητα. Πρέπει να στρατηγούμε ως υιοί του Οδυσσέα του Θεμιστοκλή και του Κολοκοτρώνη, ισάξια στρατηγήματα τουλάχιστον. Ο κίνδυνος γίνεται ορατός, να μπορούν πλέον να αγοράζουν με ανταλλάγματα, από τους δυτικούς, συμφέροντα εντός των δικών μας οικοπέδων, όσο και έαν δεν μας αρέσει. Η ανάλυση προφανώς δεν είναι τόσο απλή, αλλά εγκυμονούνται πολλοί μεγαλύτεροι κίνδυνοι για εμάς μετά την κατασκευή της διώρυγας της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Την πρώτη αιτία την υπολογίζεις ως αιτία έαν πάσχεις από σύνδρομα μεγαλομανείας και ναρκισσισμού, κάτι για το οποίον ούδεν σχέση με τον Ερντογάν. Για τη δεύτερη λογιστική αιτία φοναυλώσεων δε ξοδεύεις 10δις σε μία παραπαίουσα οικονομία, με τόσο υψηλό πληθωρισμό και με μία κεντρική τράπεζα που ξοδεύει ήδη 100δις σε λιγότερο από 2 χρόνια για να στηρίξει το νόμισμα της αναπολεσματικά. Δε τα ξοδεύεις για ένα δίδυμο έργο που ήδη έχεις υπάρχουσα 85ετή εναλλακτική που γράφει επιτυχή λειτουργία. Η σχέση ωφέλειας-κόστους απλά δεν βγαίνει οικονομετρικά. Βγαίνει όμως, και τα ξοδεύεις τα 10δις δολλάρια, επειδή ξέρεις ότι τα ανταλλάγματα είναι επιπέδου game-changer. Έτσι φτάνουμε στη 3η αιτία. Έαν είσαι σοβαρός υποπλανητικός παίκτης και προσπαθείς να γίνεις ο τρίτος ευρασιατικός πόλος, μετά τη Ρωσία και τη Κίνα, και θες να ορίζεις, να εργαλειοποιείς τις σχέσεις Ρωσία-Κίνας με τη Δύση, τότε τα 10δις είναι μικρό κόστος για μια τέτοια ρουά-ματ κίνηση. Το μόνο εμπόδιο στις οικονομετρικές αποφάσεις είναι το λιώσιμο των βόρειων πάγων όπου δίνει μεγαλύτερη ευκαίρια στις διεθνείς μεταφορές εμπορίου από τις βόρειες θαλάσσιες διαδρομές, παρά από τις νότιες μέσω του Σουέζ. Γεωπολιτικά όμως, η δυνατότητα επέμβασης των Δυτικών πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων κατά το δοκούν της Άγκυρας, της δίνει μέγα ειδικό βάρος στα παίγνια κρίσεων του ευρασιατικού-δυτικού διπόλου παγκόσμιας ανισορροπίας που θα εξεληχθούν εντός του 21ου αιώνος.<br /><br />Το δικό μας ρουα ματ, η δική μας υψηλότερη αντίδραση στο κανάλι της Κωνσταντινουπόλεως για ιδίον ώφελος, το δικό μας «στρατήγημα», όπως σε στρατιωτικούς όρους, είναι η ναυμαχία της Σαλαμίνας του Θεμιστοκλή και ο αποδεκατισμός της στρατιάς του Δράμαλη από το Θεωδωράκη(Κολοκοτρώνη), προς απογοήτευση των γκρίζων λύκων και του συγκυβενήτη της Τουρκίας Μπαχτσελί, είναι η επίτευξη της διάνοιξης της Διώρυγος του Αξιού-Δουνάβεως, του Βαλκανικού καναλιού/Balkan canal. Οι δικές μας αιτίες είναι τόσο εντυπωσιακές, που έαν είχαμε ηγέτες όπως ο Καποδίστριας και ο Βενιζέλος, δε μιλώ για τους πανμέγιστους 2Θήτα, θα είχαν δημιουργήσει τις συνθήκες να εργάζονται οι μπολντόζες ήδη.<br /><br />Το σοβαρότερο στρατήγημα του πρωθυπουργού μας, μαζί με τα Νότια ενεργειακά έργα μας (ΙnterAfrica, InterAsia, EastMed), είναι στο Βορρά μας, η διώρυγα στο «πέτρινο ακρωτήρι» των Βαλκανίων, τη νέα δώρυγα/κανάλι που πρέπει να κατασκευάσουμε, με χάραξη από το λιμάνι του Θερμαϊκού, (απόφεύγοντας τα προστατευμένα τριποτάμια Δέλτα) μέχρι τα λιμάνια του Δούναβη κοντά στο Βελιγράδι μέσω Σκοπίων, και από εκεί στα λιμάνια του Βορρά, δηλαδή μέσω του καναλιού μας να μικρύνουμε τις διεθνείς θαλάσσιες ναυσιπλοίες Νότου-Βορρά κατά 3-4ημέρες!<br /><br />Θα αναφέρω μερικές μόνο μεγα-αιτίες για τη δημιουργία της διώρυγος του Αξιού-Δουνάβεως, του Βαλκανικού καναλιού, μιας και συνολικά οι σημαντικές είναι 103 αιτίες..όχι τρεις, όπως της διώρυγας της Κωνσταντινουπόλεως. Έτσι θα καταστεί προφανής η έλλειψης πυγμής και θέλησης να ξεπερνούμε τον μέτριο εαυτό μας και να στρατηγήσουμε, ώστε να αναπτυχθούμε ταχύτερα, να εδραιώσουμε μακρόπνοα τα ζωτικά μας συμφεροντα με ισχυρούς οικονικόπολιτικούς όρους, και όπως συχνά διατύνομαι στους νεότερους μηχανικούς, «να φέρουμε το αύριο τώρα».<br /><br />Ξεκινώντας τη σύντομη επιχειρηματολογία για το Βαλκανικό κανάλι, (χωρίς να θέλω να επεκταθώ για τις πραγματικά 103αιτίες), θα προσφέρω μόνο μερικές. Πέριξ της γειτονιάς μας, όλοι οι σλάβοι βόρειοι και ανατολικοί φίλοι μας, μαζί με τη κεντρική Ευρώπη και τις δυτικές Βαλκανικές χώρες, αλλά και οι γνωστοί άσπονδοι και κατά περίσταση και κατά το δοκούν συμφέρον τους, φίλοι μας, θα γίνόντουσαν αναγκαστικά οικονομικοί, ενεργειακοί, πολιτικοί και βεβαίως, γεωστρατηγικοί εταίροι και «πελάτες» μας, μιας και οι ανάπτυξη τους θα εξαρτιώταν πλέον μερικώς και από τη σχέση τους μαζί μας. Οι πέριξ αυτών των κρατών, και οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση στις μεταφορές εσωτερικών υδάτων του Δούναβη και του Ρήνου, ήτοι τις βασικότερες εσωτερικές ευρωπαϊκές μεταφορές υδάτων, γίνεται απευθείας εξαρτώμενος από τις εμπορικές διαδρομές που ανοίγονται προς τον Θερμαϊκό μας και τη Μεσόγειο μας.<br /><br />Η διώρυγα που θα έπρεπε εμείς να φτιάχνουμε με τους Σέρβους ιστορικούς συμπολεμιστές μας και τους βόρειους γείτονες μας, θα βοηθήσει: να προασπίσουμε την οικονομικοπολιτκή ισχύ ενός φίλιου κράτους, των Σέρβων φίλων μας που θέλουμε να εισαχθεί εντός της ΕΕ με τους καλύτερους οιωνούς αφήνοντας πίσω τη διαμελισμένη μεταπολεμική ψυχοκοινωνική του κατάσταση. Οι Σέρβοι και οι βόρειοι γείτονες μας της Βόρειας Μακεδονίας θα παραμείνουν πλέον στο άρμα των συμφερόντων μας με άρρηκτη σχέση, που θα επικυρώνεται με νέα εμβαθυσμένη (και αντιτουρκική έαν χρειαστεί) πολιτικοστρατιωτική συμφωνία με εύνασμα την ένωση μας με το βαλκανικό κανάλι Θεσσαλονίκης-Σκοπίων-Βελιγραδίου. Για τη προάσπιση των ζωτικών μας συμφέροντων στη Βόρεια Μακεδονία θα συντάξουμε πολιτικοστρατιωτική συμφωνία μαζί που θα κατοχυρώνει τη σημασία του τριεθνούς νέου διαύλου/ρου. Αντίστοιχες και ανάλογες, έμμεσες και άμεσες συμφωνίες πολιτικοοικονομικής φύσεως, θα δημιουργηθούν με τα όμορα κράτη (Κόσσοβο, Βουλγαρία, Αλβανία, κ.α.) με τα κράτη διαύλου(Ελλάς, Βόρεια Μακεδονία και Σερβία), μέσω σιδηροδρομικών και εμπορικών διαμεταφορικές εγκαταστάσεων και έργων/corridors, ικανές να μετεξελίξουν τις διεθνείς εμπορικές προσβάσεις των εθνικών τους αγορών. Η διάνοιξη του Βαλκανικού καναλιού θα άλλαζε το status quo αντιδιαμετρικά προς το μακροπρόθεσμο συμφέρων μας, με την οικονομικοπολιτική επιρροή που μπορούμε να προσφέρουμε στην ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων ευρύτερων γείτονων μας, που βρίσκονται, εντός και εκτός της ΕΕ. Αυτό το έργο δίδει ειδική βαρύτητα στα δυτικοβαλκανικά κράτη που μαστίζονται από τα νεοθωμανικά τουρκοπολιτικά συμφέροντα εξάρτησης και τα λαϊκίστικα αντιευρωπαϊκά ρεύματα μεγαλοιδεατισμού και θρησκευτικού μισαλλοδοξισμού, εώς ότου η πολιτική τους ωρίμανση εξευρωπαϊστεί μετά απο δεκαετίες τελικώς. <br /><br />Η διαφοροποιήση της δυνατότητας να προσεγγίζει κανείς εμπορικά ή πολεμικά τη Μαύρη Θάλασσα και τα περιδουνάβια εσωτερικά ύδατα των γειτνιάζοντων κρατών, στερεί την αποκλειστικότητα στο δίδυμο Βόσπορος-Διώρυγα Κωνσταντινούπολης, άρα όλα τα άνω προτερήματα που προσπαθεί να δημιουργήσει προς το συμφέρον της η τουρκική ηγεσία, τα μοιραζόμαστε και εμείς ισότιμα ή καλύτερα λόγω του σταθεροποιητικού ρόλου μας στην ΝΑ πτέρυγα των δυτικών συμμαχιών.<br /><br />Γινομάστε κεντρικό πυρηνικό μέρος και η αιχμή του δώρατος, ως οφείλουμε για να οφεληθούμε τα μέγιστα, απέναντι στον παντουρκισμό και τις αντιδυτικές και αντιαραβικές συμμαχίες και δράσεις, με αποτέλεσμα να γινόμαστε απαραίτητοι και χρήσιμοι. Όσο θα μεγαλωνει η διαμάχη του κεντρικού εμπορικού και γεωπολιτικού τρίπολου, τόσο θα οφελούμαστε ανόλογα και εμείς και θα ισορροπούμε την επίδραση του διδύμου περάσματος, Βόσπορος-Διώρυγα Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Αντίστοιχα και αντίροπα, για τους ίδιους και υπολογίσιμους λόγους γίνομαστε απαραίτητοι ισοροπιστές και στις σχέσεις της Δύσης με τους ομόθρησκους και πολιτισμικά φίλους Ρώσους και τους όμορους Ρωσόφωνους Σλαβικούς λαούς ή άλλα κράτη που ελέγχονται από το Ευρασιατικό σύστημα. Αυτή η εν δυνάμη ισχυρή σχέση δημιουργεί αίγλη και ισχύ στις σχέσεις μας με τους δυτικούς παντοκράτορες Αμερικάνους.<br /><br />Επίσης οι αναδυώμενοι κολλοσοί Κίνας και Κορέα και άλλα υπολογίσιμα εξαγωγικά κράτη, οφελούνται τα μάλα από την αμεσότερη προόβαση στις διεθνείς και Ευρωπαϊκές αγορές. Τα λιμάνια μας και ο διεθνής μεταφορικός μας κλάδος θα αλλάξει πραγματικά αιώνα, έαν του παρέχουμε στο Βορρά μας τις υποδομές να χρησιμοποιήσει μια τέτοια διαμεταφορική υποδομή, ενώ το ΑΕΠ της Μακεδονίας θα προοδεύσει με εκθετικούς συγκρητικά ρυθμούς σχετικά με πρότερες μεταπολιτευτικές δεκαετίες. <br /><br />Σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας κάθε ευρώ που μπορούμε να επενδύσουμε στο τρίπτυχο ενεργειακές-συγκοινωνιακές-μεταφορικές υποδομές στη Κεντρική Μακεδονία, μας δίνει μεγάλους πολλαπλασιαστές στα συστήματα παραγωγής και φέρνει ιδιαιτέρως «πυκνό» συνάλλαγμα, που το χρειαζόμαστε πολύ από εδώ και πέρα. Ίσως είναι το μόνο έργο στην Ελλάδα το οποίο είναι ταυτόχρονα, ενεργειακό, αντιπλυμμηρικό, υδραυλικό, εγγειοβελτιωτικό, μεταφορικό, συγκοινωνιακό, γεωπολιτικό σε αυτή τη κλιμάκα στη Βαλκανική και τη Μακεδονία μας και που δίνει, πολλαπλασιστές και αντισταθμίσεις, σε όλα τα οικονομικοπολιτικά και γεωστρατηγικά κριτήρια ταυτόχρονα.<br /><br />Σε μια περίοδο που μας ευνοούν οι συγκυρίες, πρέπει να αγκαλιασουμε το Βαλκανικό κανάλι(Balkan canal) από consortia με ρεαλιστικούς μακροχρόνιους όρους project finance με βάση τη δυτική σφαίρα επιρροής κυρίως, όπου θα το θέσουμε εντός αυστηρού χρονοδιαγράμματος, όπως έγινε με τον αγωγό TAP. Εκτός το ότι πρέπει να γίνει, η συμπρωτεύουσα πρωτεύουσα πλέον, για να αναπτυχθούμε καλύτερα, γοργότερα και ισοσκελισμένα, το πρώτο μέγα στρατήγημα ενός πολιτικού ηγέτη που μαθαίνει απο την ιστορία μας, είναι να δρομολογήσει την τελική υλοποιήση του Βαλκανικού καναλίου, του δικού μας καναλιού της καρδίας μας… <br /><br /><b><i>*Research Fellow MSL/AUEB<br />ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ/<br />ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ</i></b><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ας υποστηρίξουμε τα δικά μας στρατήγηματα του 21ου αιώνα…To Κανάλι της Καρδιάς μας!

Γράφει ο Αλέξανδρος Π. Ζαχαρόπουλος* Δεν είναι δίολου τυχαία η ανακοίνωση του Ερντογάν για την οριστικοποίηση της αποφάσης της γείτονος εξ α...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογανικοί: ''Κεμαλιστές & ΗΠΑ πίσω από τους ναυάρχους''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/turkey-politics-Kaftancioglu-03.jpg?itok=nOyUonGy" width="640" /><br />Κατηγορούνται οι ΗΠΑ για προετοιμασία πραξικοπήματος-Σε ισχύ και οι κυρώσεις για τους S400<br />Κι ενώ το ζήτημα της Συνθήκης του Μοντρέ, το οποίο το Πενταπόσταγμα έχει αναλύσει επανειλημμένως, συνεχίζει να προκαλεί τριγμούς στο εσωτερικό της Τουρκίας και ερωτήματα σε διεθνές επίπεδο, μια νέα αποκάλυψη έρχεται να ρίξει λάδι στην φωτιά.<br /><br />Όπως φαίνεται το παιχνίδι των Αμερικανών είναι διττό. Από την μια, νέες πληροφορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτουν ότι το το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα της χώρας, δηλαδή το κεμαλικό και σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (CHP) της αντιπολίτευσης είχε μια συνάντηση επί του θέματος της Συνθήκης του «Montreux» με την Πρεσβεία των ΗΠΑ!<br /><br />Από την άλλη, τέθηκαν πλέον σε ισχύ οι προ μηνών αποφασισμένες κυρώσεις των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας με αφορμή την αγορά του ρωσικού συστήματος των S-400. H μέγγενη σφίγγει για τον Ερντογάν σε μια περίοδο που και στο εσωτερικό η κατάσταση είναι έκρυθμη.<br /><br />Ο δημοσιογράφος Mahmut Övür μοιράστηκε εντυπωσιακές πληροφορίες, ισχυριζόμενος ότι πριν από 5 χρόνια, η πρεσβεία των ΗΠΑ και οι διπλωμάτες του CHP πραγματοποίησαν συνάντηση επί του θέματος της Συνθήκης του «Montreux». «Αποδεικνύεται ότι αυτό το ζήτημα του Montreux δεν συζητείται ως αποτέλεσμα της εθνικής εμμονής κάποιου, αντίθετα, ένα παγκόσμιο χέρι μαγειρεύει και προετοιμάζει αυτήν την επιχείρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα με τις επεκτάσεις της στο εσωτερικό. Είναι επίσης γνωστό ποιο είναι αυτό το χέρι. Οι ΗΠΑ πίσω από κάθε πραξικόπημα ...» τόνισε ο Övür σε άρθρο με τίτλο: "Ποιος συναντήθηκε στην Πρεσβεία των ΗΠΑ για το Montreux;"<br /><br />Σύμφωνα με τον Τούρκο αρθρογράφο η επαφή έγινε το φθινόπωρο του 2015, και εμπλέκει το όνομα του διπλωμάτη Onur Öymen, καθώς και το όνομα του Yılmaz Ateş, πρώην αντιπροέδρου του CHP.<br /><br />Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει, ο Öymen είπε " Ας συναντηθούμε στο Anadolu Club" και τα δύο μέλη του CHP συναντήθηκαν εκεί. Ο Öymen είπε τότε ότι ήρθε από την Πρεσβεία των ΗΠΑ και εξηγεί: "Η Πρεσβεία των ΗΠΑ με κάλεσε για να μιλήσω για ένα ζήτημα. Πήγα και εκεί. Υπήρχε εκεί ο Χουσεΐν Μπάτσι. Μας είπαν ότι μια ειδική αντιπροσωπεία ήρθε σε εμάς από τις ΗΠΑ και εργάζονταν για τη Συνθήκη του Μοντρέ. Μας έθεσαν ανοιχτά την ακόλουθη ερώτηση: «Είμαστε εδώ για το Montreux. Θέλουμε να το θέσουμε στην ημερήσια διάταξη και να το συζητήσουμε, τι θα λέγατε;» Είπα απλά, "μην το φέρετε στην ημερήσια διάταξη. Αυτό είναι ζήτημα της Τουρκίας”.<br /><br />Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό άρθρο δεν υπάρχει γνώση για το τι απάντησε ο Hüseyin Bağcı, αλλά υπήρξαν πολλα ερωτήματα: "Σε ποιον άλλον μίλησαν οι Αμερικανοί για αυτό το ζήτημα; Υπήρχαν επίσης συνταξιούχοι διπλωμάτες, απόστρατοι στρατηγοί; Φαίνεται ότι το θέμα του Montreux τέθηκε στην Τουρκία για την επιβολή των ΗΠΑ, επί των εθνικιστών Κεμαλιστών, οι οποίοι από την πλευρά τους κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι δεν επιθυμεί την έναρξη της συζήτησης. Ο Πρόεδρος Ερντογάν και πιο πρόσφατα ο Πρόεδρος της Συνέλευσης Mustafa Şentop έχουν λάβει πολύ σαφή στάση επί του θέματος . Ωστόσο, μια νύχτα τα μεσάνυχτα, 104 απόστρατοι ναυάρχοι και 126 πρώην πρέσβεις δεν απέρριψαν τη συζήτηση σαν να ήταν «εκεί». Αναρωτιέμαι γιατί; Είναι επειδή είναι πολύ ευαίσθητο;"<br /><br />Και το άρθρο συνεχίζει με πυρά κατά των πρακτικών των ΗΠΑ, λέγοντας πως σε μια εποχή που οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ακόμη και την τρομοκρατία για να απομακρύνουν τον Πρόεδρο Ερντογάν από την εξουσία και έδωσαν ανοιχτή υποστήριξη στην αντιπολίτευση, οι συνταξιούχοι εθνικιστές-κεμαλικοί διπλωμάτες και η αντιπολίτευση του CHP δήλωσαν ότι ο ίδιος Ερντογάν θα «σηκώσει το θέμα του Μοντρέ» και θα ανοίξει το δρόμο για την αντιπολίτευση. “Αυτή είναι μια πραγματικά καταπληκτική και βρώμικη λειτουργία. Δεν έφταναν όλα αυτά τα χτυπήματα; Έδειξαν δεξιά και πυροβόλησαν αριστερά” αναφέρεται χαρακτηριστικά.<br /><br />Στο άρθρο σημειώνεται πάντως πως οι εθνικοί και εγχώριοι πολιτικοί παράγοντες του CHP βλέπουν τώρα αυτήν τη βρώμικη εικόνα. Τονίζει δε πως ενώ πολλά παλιά και νέα μέλη του CHP, συμπεριλαμβανομένου του Kemal Kılıçdaroğlu και ακόμη και εκείνων που δεν έχουν αλλάξει, όπως ο Muharrem İnce, υποστήριξαν ρητά τη δήλωση των συνταξιούχων πρέσβεων σαν μνημόνιο, πολλά μέλη της CHP δεν την υπέγραψαν. “Αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο διακοπής όσον αφορά στην ιστορία των τελευταίων 70 ετών με τα πραξικοπήματα. Προκειμένου να σημειώσω ένα ιστορικό, γράφω τα ονόματα των μελών του CHP που δεν υπέβαλαν το μνημόνιο των απόστρατων ναυάρχων παρόλο που τους ζητήθηκε να υπογράψουν: Yılmaz Ateş, Mehmet Sevigen, Hikmet Çetin, Murat Karayalçın, Önder Sav, Oya Araslı, Gülsüm Bilgehan και Adnan Keskin''<br /><br />"Έχετε παρατηρήσει ότι δεν υπάρχουν «αριστεροί» πολιτικοί παράγοντες μεταξύ τους. Ελάτε τώρα..μην ρωτάτε, γιατί οι ΗΠΑ κατέρρευσαν τις δεξιές συντηρητικές δυνάμεις που είχαν κατηγορηθεί πάντα για «αμερικανισμό»;” καταλήγει...<br /><br />Σε ισχύ οι κυρώσεις<br /><br />Κι ενώ αυτές οι αποκαλύψεις συνταράσσουν το πολιτικό σκηνικό της γείτονος, σε δεύτερο επίπεδο οι κυρώσεις των ΗΠΑ τέθηκαν σε ισχύ στην Τουρκία.<br /><br />Η απόφαση της 14ης Δεκεμβρίου από πλευράς Ουάσιγκτον για τις «κυρώσεις κατά της Τουρκίας», δημοσιεύθηκε χθες στην Επίσημη Εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών.<br /><br />Ως γνωστόν αφορμή ήταν το θέμα των ρωσικών S-400.<br /><br />Οι κυρώσεις έχουν στόχο την Τουρκική Αμυντική Βιομηχανία (SSB) αλλά και τέσσερα ανώτερα στελέχη, στα οποία συμπεριλαμβάνεται ο πρόεδρος της SSB, Ισμαήλ Ντεμίρ.<br /><br />Αναλυτικά οι κυρώσεις εναντίον της SSB έχουν ως εξής:<br /><br />• Οποιαδήποτε υπηρεσία της αμερικανικής κυβέρνησης δεν θα εκδώσει ή χορηγήσει οποιαδήποτε ειδική άδεια ή εξουσιοδότηση σε κάθε περίπτωση που η σχετική νομοθεσία απαιτεί εξέταση ή έγκριση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την εξαγωγή ή την επανεξαγωγή αγαθών ή τεχνολογίας στην SSB.<br /><br />• Απαγορεύεται στα αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να χορηγούν δάνεια ή να παρέχουν πιστώσεις στην SSB που θα υπερβαίνουν το ποσό των 10.000.000 δολαρίων. Η συγκεκριμένη απαγόρευση θα έχει ισχύ για ένα χρόνο και προβλέπει ως μοναδική εξαίρεση τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων της SSB που έχουν ανθρωπιστικό χαρακτήρα.<br /><br />• Η Τράπεζα Εξαγωγών-Εισαγωγών των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θα εγκρίνει την έκδοση οποιασδήποτε εγγύησης, ασφάλισης, και επέκτασης πίστωσης σε σχέση με την εξαγωγή οποιωνδήποτε αγαθών ή υπηρεσιών στην SSB.<br /><br />• Οι ΗΠΑ θα ασκήσουν την επιρροή τους σε όλα τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για να αντιταχθούν σε οποιοδήποτε δάνειο προς την SSB.<br /><br />Όσον αφορά τέλος στις κυρώσεις επί φυσικών Προσώπων, εκτός από τον πρόεδρο της SSB Ισμαήλ Ντεμίρ, που προαναφέραμε, στο στόχαστρο μπαίνουν και ο αντιπρόεδρος Φαρούκ Γιζίτ, ο επικεφαλής αεράμυνας και διαστήματος Σερχάτ Γκντσόγλου και ο διευθυντής των προγραμμάτων περιφερειακής αεράμυνας Μουσταφά Αλπέρ Ντενίζ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογανικοί: ''Κεμαλιστές & ΗΠΑ πίσω από τους ναυάρχους''

Κατηγορούνται οι ΗΠΑ για προετοιμασία πραξικοπήματος-Σε ισχύ και οι κυρώσεις για τους S400 Κι ενώ το ζήτημα της Συνθήκης του Μοντρέ, το οποί...

Διαβάστε την συνέχεια

Γι’ αυτούς που βέβαια δεν θα παραιτηθούν μετά το φιάσκο στη Λιβύη…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/mitsotakis-libyi.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τζήμας Θέμης</b><br />Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία κινείται μεταξύ υποθέσεων Λιγνάδη, Φουρθιώτη, Τράπεζας Πειραιώς και τραγελαφικής διαχείρισης της πανδημίας, είναι προφανές ότι κανένας δεν παραιτείται μετά από ένα φιάσκο, όσο μεγάλο και αν είναι και ό,τι κι αν αφορά. Ακόμα και αν αφορά τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Δεν περιμένουμε να παραιτηθεί κανείς λοιπόν, ούτε για το στραπάτσο στη Λιβύη του Έλληνα πρωθυπουργού.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να συναντήσει τον μεταβατικό πρωθυπουργό της Λιβύης. Υποθέτουμε ότι του το ζήτησαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ και αυτός έσπευσε αμέσως. Τι προϋποτίθεται όμως προκειμένου να διεξαχθεί μια τέτοια συνάντηση; Μια ορισμένη διπλωματική προεργασία ούτως ώστε, αν μη τι άλλο να μην φύγει από αυτήν, σε χειρότερη θέση από την οποία πήγε.<br /><br />Άρα, λοιπόν, θα έπρεπε να έχει διασφαλίσει η ελληνική διπλωματία βελτίωση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το μεγάλο αγκάθι των διμερών σχέσεων: το μνημόνιο Τρίπολης-Άγκυρας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Διότι δίπλα σε αυτό υπάρχουν και άλλα: η τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Λιβύη, ο φιλοτουρκικός προσανατολισμός της μεταβατικής κυβέρνησης και ο ρόλος των δυνάμεων που υποστήριξαν τον στρατηγό Χαφτάρ, με τον οποίο εμείς ως Ελλάδα σαφώς ταχθήκαμε.<br /><br />Με άλλα λόγια, η επίσκεψη Μητσοτάκη θα έπρεπε να έπεται διπλωματικής προεργασίας που να εγγυάται έστω μερικό επαναπροσανατολισμό της λιβυκής θέσης, ή τουλάχιστον αναθεώρηση της στάσης σε ό,τι αφορά το μνημόνιο με την Τουρκία. Αυτό δεν συνέβη με το γνωστό αποτέλεσμα. Παρεμπιπτόντως, η παλαιόθεν φιλική Λιβύη κατέστη εχθρική προς εμάς μετά τη νατοϊκή επέμβαση για αλλαγή καθεστώτος, την οποία και είχε υποστηρίξει η τότε ελληνική κυβέρνηση, αντιθέτως προς το διεθνές δίκαιο και προς το εθνικό μας συμφέρον.<div><br />Τι έπρεπε να κάνει ο Μητσοτάκης<br /><br />Σε άλλη περίπτωση που η κυβέρνηση της Τρίπολης δεν αποδεχόταν τους ελληνικούς όρους, όχι μόνο δεν έπρεπε να πάει ο Έλληνας πρωθυπουργός αλλά και να μην αναγνωρίσει την μεταβατική κυβέρνηση, ή τουλάχιστον να εμβαθύνει τις συμμαχίες στο έδαφος της Λιβύης με άλλες πιο φιλικές δυνάμεις, οι οποίες θα διαδραματίσουν ίσως ρόλο μελλοντικά. Ξέρουμε τι έπραξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αντέστρεψε επί της ουσίας, όλη την προηγούμενη άρνησή της να αναγνωρίσει το μνημόνιο της Λιβύης με την Τουρκία, όπως ανέλυσε ο Σταύρος Λυγερός.<br /><br />Τούτο, διότι η σύναψη του εν λόγω μνημονίου αποτελούσε παλαιότερα λόγο υποβάθμισης των διπλωματικών μας σχέσεων με την Λιβύη, αλλά όχι πλέον. Εξ ου και θα στείλουμε πρεσβευτή, άρα και θα δεχτούμε εκ νέου δικό τους. Αυτό σημαίνει προφανώς ότι κάτι έχει αλλάξει στην δική μας στάση απέναντι στο μνημόνιο. Φαίνεται πως μας ενοχλεί πιο λίγο, αφού στην στάση της Τρίπολης δεν έχει αλλάξει τίποτα. Το γεγονός ότι είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως δεν το αναγνωρίζουμε σημαίνει ελάχιστα πράγματα, μπροστά στην έμπρακτη αλλαγή της ελληνικής θέσης.<br /><br />Το γεγονός επιπλέον, ότι μπροστά στην καθαρή θέση της Λιβύης, πως η συμμαχία της με την Τουρκία είναι πολύτιμη, ο Έλληνας πρωθυπουργός ψιθύρισε κάποιες αμήχανες (για να μην χρησιμοποιήσουμε βαρύτερη έκφραση) κουβέντες περί μελλοντικής υποστήριξης στην Λιβύη από την ΕΕ. Λες και τον εξουσιοδότησε η ΕΕ να μιλά εκ μέρους της! Όσο για το τι συνέβη 2600 χρόνια πριν, αυτήν τη φιλία την ξεχάσαμε όταν τους βομβαρδίζαμε.<br /><br />Στην πραγματικότητα, τα όσα συνέβησαν στην επίσκεψη Μητσοτάκη υποδηλώνουν τον εξευτελισμό της ελληνικής διπλωματίας, σε βαθμό τέτοιο ώστε ούτε από κράτη περιορισμένης κυριαρχίας να γίνεται αντιληπτή η Ελλάδα ως αξιόλογος δρών στην περιοχή. Αλλά εδώ που τα λέμε, τι να περιμένει κανείς από ένα πολιτικό κατεστημένο που ακύρωσε τις τρεις πιο σταθερές φιλίες του Ελληνισμού στην περιοχή (Συρία, Λιβύη, Παλαιστίνη) για χάρη των ΗΠΑ και της Τουρκίας, που τρέχει πίσω από την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας και για μια κυβέρνηση, στην οποία οι Φουρθιώτηδες φαίνεται ότι μπορούν να διώχνουν υπουργούς;</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γι’ αυτούς που βέβαια δεν θα παραιτηθούν μετά το φιάσκο στη Λιβύη…

Τζήμας Θέμης Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία κινείται μεταξύ υποθέσεων Λιγνάδη, Φουρθιώτη, Τράπεζας Πειραιώς και τραγελαφικής διαχείρισης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε ολισθηρό έδαφος η Αθήνα με την επίσκεψη Δένδια στην Τουρκία

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/o-dendias.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Η προγραμματιζόμενη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στην Άγκυρα «υπό προϋποθέσεις» και «αν το επιτρέψουν οι συνθήκες», είναι χρήσιμη θεωρητικά, υπό το πρίσμα της διατήρησης διαύλων επικοινωνίας με έναν δύστροπο και επικίνδυνο γείτονα. Ο διάλογος είναι καλύτερος από τη στρατιωτική ένταση, ή ένα αεροναυτικό δυστύχημα ή, πιθανώς, και από τη λανθασμένη εικόνα στη διεθνή κοινότητα περί ελληνικής αδιαλλαξίας.<br /><br />Όμως, πρακτικά, τα διπλωματικά ρίσκα είναι πολλά και μεγάλα, είτε η επίσκεψη αναβληθεί, είτε πραγματοποιηθεί τελικά. Σε περίπτωση αναβολής, η τουρκική προπαγάνδα θα καταλογίσει στην Ελλάδα άρνηση διαλόγου, σε αντίθεση με υποτιθέμενες κινήσεις της Άγκυρας για αποκλιμάκωση. Ασφαλώς, δεν θα είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που η τουρκική πλευρά θα αντιστρέφει την πραγματικότητα.<br /><br />Το πρόβλημα, ωστόσο, στην παρούσα συγκυρία είναι ότι οι επαφές σε υψηλό πολιτικό επίπεδο αποτελούσαν μέρος των άτυπων συνεννοήσεων των διπλωματικών συμβούλων Ελένης Σουρανή και Ιμπραχήμ Καλίν, πριν και μετά τη μυστική συνάντηση του Βερολίνου, τον Ιούλιο του 2020. Οι δύο στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Τούρκου προέδρου Ερντογάν είχαν αξιολογήσει –μετά την κρίση των τουρκολιβυκών μνημονίων του Νοεμβρίου 2019– πως η ένταση θα μπορούσε να εκτονωθεί με τέσσερα βήματα:<div><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτον, την αναβίωση των διερευνητικών συνομιλιών που ανεστάλησαν το 2016.</li><li>Δεύτερον, την επανάληψη των πολιτικών διαβουλεύσεων, στο επίπεδο των γενικών γραμματέων των υπουργείων Εξωτερικών, που τελευταία φορά είχαν πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2020 και, νωρίτερα, τον Απρίλιο 2019, παρά τη συμφωνία επαφών κάθε έξι μήνες.</li><li>Τρίτον, με την επανεξέταση μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) στρατιωτικής φύσης.</li><li>Τέταρτον, με συνάντηση του Νίκου Δένδια με τον ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν.</li></ul>Κίνδυνοι από την επίσκεψη Δένδια<br /><br />Η άτυπη συμφωνία Σουρανή-Καλίν δεν υλοποιήθηκε το καλοκαίρι και τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο του 2020, λόγω των παραβιάσεων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από το Oruc Reis. Υπήρξε όμως επιβεβαίωση της συμφωνίας από την ελληνική πλευρά και διμερώς και προς τους ενδιαφερόμενους μεσολαβητές (ΗΠΑ, Γερμανία), πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2020.<br /><br />Οι δε αποφάσεις του, με κατάργηση της πολιτικής κυρώσεων και επανεξέταση των ευρωτουρκικών σχέσεων στη σύνοδο της 25ης Μαρτίου 2021, άνοιξαν τον δρόμο διαλόγου Αθήνας-Άγκυρας «μετά την πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος τουρκικής συμμόρφωσης». Αν και πραγματική συμμόρφωση δεν υπήρξε, οι διερευνητικές επανελήφθησαν στις 25 Ιανουαρίου και 16 Μαρτίου και οι πολιτικές διαβουλεύσεις στις 17 Μαρτίου.<br /><br />Η επανεξέταση ΜΟΕ εκκρεμεί (διεξάγονται πάντως παρόμοιες συζητήσεις στον μηχανισμό αποκλιμάκωσης στο ΝΑΤΟ) και το επόμενο ορόσημο είναι η συνάντηση Δένδια-Τσαβούσογλου στις 14 Απριλίου. Επομένως, αφού η Αθήνα αναίρεσε de facto από τον Δεκέμβριο ως σήμερα τις περισσότερες προϋποθέσεις ύφεσης και τουρκικής συμμόρφωσης που η ίδια είχε θέσει, θα είναι δύσκολο να εξηγήσει διεθνώς πιθανή απόφαση αναβολής της επίσκεψης Δένδια. Η τουρκική προπαγάνδα θα αφηνιάσει και η ΕΕ, η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο θα χρεώσουν στην κυβέρνηση αντιπαραγωγική πολιτική.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η μετάβαση στην Άγκυρα του Νίκου Δένδια (αποτελούσε και αποτελεί ανάχωμα σε ακραίες σκέψεις και λάθη του πρωθυπουργικού επιτελείου) κρύβει μέγιστους κινδύνους. Το Μαξίμου δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει ποιο είναι το όριο των “ανεκτών” τουρκικών προκλήσεων και φυσιολογικών συνθηκών που επιτρέπουν διάλογο σε υψηλό επίπεδο.<br />Παραμένει η τουρκική απειλή<br /><br />Εφόσον οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και οι υπερπτήσεις κατοικημένων νησιών συνεχίζονται ακόμα και τις παραμονές της επίσκεψης, γίνονται αποδεκτές σαν νέα κανονικότητα των διμερών σχέσεων; Πλέον η Αθήνα καταδικάζει μόνον τις υπερπτήσεις ηπειρωτικών περιοχών, όπως στον Έβρο πέρυσι; Επίσης, το Μαξίμου δεν έχει αναλογιστεί τι θα συμβεί στο ενδεχόμενο προκλήσεων, λίγες ώρες πριν από το ταξίδι Δένδια ή κατά τη διάρκειά του.<br /><br />Αντιθέτως, κατά τις συνομιλίες του στην Άγκυρα τον Απρίλιο του 2005, ο υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης είχε εξουδετερώσει, εν τη γενέσει τους, κάποιες προκλήσεις στα Ίμια, σε περίοδο που ο Ερντογάν δεν ήλεγχε καν τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του. Και τον Ιανουάριο του 2008, πριν και μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, δεν σημειώθηκε κανένα περιστατικό τουρκικής παραβατικότητας.<br /><br />Ορισμένοι ξένοι διπλωμάτες στην Αθήνα υποστηρίζουν πως η Ελλάδα δεν ριψοκινδυνεύει κάτι ιδιαίτερο στη συνάντηση Δένδια-Τσαβούσογλου. Αφενός προβλέπουν πως θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμφωνία για δευτερεύοντα συνοριακά θέματα, αφετέρου κρίνουν ότι μόνον η πολιτική εξουσία μετρά πια στην Τουρκία, οι δε επαφές μεταξύ υπηρεσιακών παραγόντων δεν έχουν βαρύτητα. Ίσως έχουν δίκιο στα δευτερεύοντα και τα διαδικαστικά, αλλά όχι στο πρωτεύον ζήτημα της τουρκικής απειλής. Αυτή μετρά.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε ολισθηρό έδαφος η Αθήνα με την επίσκεψη Δένδια στην Τουρκία

Τάρκας Αλέξανδρος Η προγραμματιζόμενη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στην Άγκυρα «υπό προϋποθέσεις» και «αν το επιτρέψουν οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη “σέντρα” Ντόκος και Γρηγοριάδης – Διαπλοκή με την Άγκυρα

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/ntokos-thanos.jpg" width="640" /><br /><br />Ζήτημα προκύπτει για τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας της ελληνικής κυβέρνησης, έπειτα από δημοσίευμα του ιστότοπου Wikileaks, σύμφωνα με το οποίο ο Θάνος Ντόκος, ως Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ το 2010, απέστειλε εμπιστευτική έκθεση της ΕΕ για την Τουρκία, στην τουρκική πρεσβεία στις Βρυξέλλες. Τα έγγραφα που δημοσιοποιούν τα Wikileaks επιβεβαιώνουν ότι ο Ντόκος είχε αποστείλει την έκθεση από το προσωπικό του email. Να σημειωθεί ότι κάποια στοιχεία της έκθεσης δημοσιεύθηκαν λίγο αργότερα από το ΕΛΙΑΜΕΠ.<br /><br />Συντάκτης της έκθεσης ήταν ο Έλληνας καθηγητής του πανεπιστημίου Μπιλκέντ της Άγκυρας και στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ Ιωάννης Γρηγοριάδης. Η έκθεση προτείνει κατευθύνσεις στην τουρκική διπλωματία για το πως μπορούν να συνυπάρξουν οι απόψεις του πρώην Τούρκου υπουργού Εξωτερικών και πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, θεωρητικού του νεοθωμανισμού, με την ένταξη στην ΕΕ.<br /><br />Σε ηλεκτρονικό μήνυμα της τουρκικής πρεσβείας των Βρυξελλών (29 Απριλίου 2010), που είχε αποδέκτη τον γαμπρό του Ερντογάν, αναλύεται η έκθεση του Γρηγοριάδη. Στο τέλος γίνεται μία ιδιαίτερη αναφορά στις συμβουλές που δίνει η έκθεση στην τουρκική ηγεσία για το πως να προωθήσει τις περιφερειακές της φιλοδοξίες και το περιβόητο δόγμα Νταβούτογλου με τη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ.<br /><br />Σε ανακοίνωση του το ΕΛΙΑΜΕΠ αναφέρθηκε σε «πάγια πρακτική του, όπως και άλλων ινστιτούτων, να αποστέλλουν τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον κατάλογο αποδεκτών, εν προκειμένω χιλιάδες, στους οποίους περιλαμβάνονται και πρεσβείες που έχουν ζητήσει να λαμβάνουν τις δημοσιεύσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ». Επεσήμανε ταυτόχρονα πως «η εγγραφή στον κατάλογο των παραληπτών του ΕΛΙΑΜΕΠ γίνεται πλέον με απλή συμπλήρωση του ονόματος και email, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ».<br /><br />Το ινστιτούτο χαρακτηρίζει το κείμενο του καθηγητή Γρηγοριάδη ως «απλό κείμενο εργασίας», σημειώνοντας πως «καμία απόρρητη έκθεση, καμία “διαρροή” και καμία συνωμοσία δεν υφίσταται, όπως κάποιοι επιμόνως αναζητούν εκεί που δεν υπάρχουν». Όμως ερωτηματικά παραμένουν.<br /><br />Χρωστάει απαντήσεις ο Ντόκος<br /><br />Αν και το ζήτημα αφορά την περίοδο που ο Ερντογάν θεωρούνταν διεθνώς “ισλαμοδημοκράτης” και η Τούρκια πρότυπο “μετριοπαθούς πολιτικού Ισλάμ” για όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, τα ερωτηματικά για τον Ντόκο είναι καυτά. Δεν πρόκειται, άλλωστε, για έναν απλό ακαδημαϊκό. Πρόκειται για τον σημερινό Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, ο οποίος έχει επανειλημμένως προκαλέσει με δημόσιες τοποθετήσεις του όταν κατείχε κυβερνητικό αξίωμα.<br /><br />Ο Ντόκος οφείλει να απαντήσει στο απλό ερώτημα: Για ποιο λόγο ένας Έλληνας ακαδημαϊκός, ο οποίος είχε στενές σχέσεις με τα ελληνικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, μετατρέπεται κρυφίως σε μυστικοσύμβουλο της Άγκυρας; Και εάν αποδεδειγμένα το έπραξε μία φορά, γιατί να μην υποθέσουμε το έχει πράξει κι άλλες; Είναι δυνατόν μετά από αυτή την αποκάλυψη να παραμένει στη θέση-κλειδί που κατέχει σήμερα και από την οποία έχει πρόσβαση στα πιο απόρρητα εθνικά μυστικά;<br /><br />Τέλος, όλες αυτές οι διαπλοκές με το εχθρικό προς την Ελλάδα τουρκικό κράτος, που λειτουργούν κάτω από τον μανδύα του ακαδημαϊκού, δεν θα έπρεπε να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής; Αυτό δεν αφορά μόνο τον Ντόκο. Αφορά και τον καθηγητή Γρηγοριάδη, ο ρόλος του οποίου αποδεικνύεται τουλάχιστον θολός. Οι ακαδημαϊκοί δημοσιεύουν τις μελέτες τους. Αυτοί που συντάσσουν απόρρητες εκθέσεις με πληροφορίες και συμβουλές προς ξένες και μάλιστα εχθρικές υπηρεσίες, ή διοχετεύουν εμπιστευτικές εκθέσεις ονομάζονται αλλιώς…<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στη “σέντρα” Ντόκος και Γρηγοριάδης – Διαπλοκή με την Άγκυρα

Ζήτημα προκύπτει για τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας της ελληνικής κυβέρνησης, έπειτα από δημοσίευμα του ιστότοπου Wikileaks, σύμφωνα με το ο...

Διαβάστε την συνέχεια