Γόρδιος δεσμός το Ιντλίμπ – Πώς θα επηρεάσει τις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας

<div><br /><img height="314" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/01/Untitled.png" width="640" /><br /><br />Ο τουρκικός στρατός αυξάνει τη στρατιωτική του παρουσία στην επαρχία Ίντλιμπ παρά την πρόσφατη απόσυρση των τμημάτων του από τα παρατηρητήρια που είναι περικυκλωμένα από τον Συριακό στρατό.<br /><br />Πρόσφατα, ο τουρκικός στρατός ανέπτυξε σημαντικές ενισχύσεις στο όρος al-Zawiya. Τουρκικές στρατιωτικές φάλαγγες που αναπτύχθηκαν στην περιοχή περιελάμβαναν άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα BMC Kirpi. Το όρος al-Zawiya ελέγχεται από τον Hay’at Tahrir al-Sham που συνδέεται με την Αλ Κάιντα μαζί με τους υποτιθέμενους «μετριοπαθείς τζιχαντιστές» τπου ανήκουν στο τουρκικό Εθνικό Μέτωπο Απελευθέρωσης. Η Τουρκία ενισχύει τα στρατεύματά της στην περιοχή Όρος Αλ Ζάουγια τους τελευταίους δύο μήνες. Έχει, ο τουρκικός στρατός επίσης δημιουργήσει αρκετές μόνιμες θέσεις στην περιοχή.<br /><br />Ταυτόχρονα, ο τουρκικός στρατός έχει αναλάβει ενεργά μέτρα για να ενισχύσει τις θέσεις του κατά μήκος της εθνικής οδού Μ4 στο νότιο Ιντλίμπ, που ενώνει την Λατάκεια με το Χαλέπι. Πρόσφατα, οι τουρκικές δυνάμεις άρχισαν ακόμη και να δημιουργούν πύργους παρατηρητηρίων, επιπλέον των μόνιμων παρατηρητηρίων που έχουν ήδη εκεί.<br /><br />Η κατάσταση στη βόρεια Συρία παραμένει επίσης τεταμένη. Μόλις στις 3 Ιανουαρίου, ξέσπασαν έντονες συγκρούσεις μεταξύ τουρκικών δυνάμεων και των Κούρδων που είναι υπό την ηγεσία των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF ) κοντά στην πόλη Ain Issa. Τούρκοι στρατιώτες και υποστηριζόμενοι από την Τουρκία τζιχαντιστές προσπάθησαν να καταλάβουν τα χωριά Hwshan και al-Khalidiyah σε μια άλλη προσπάθεια να μπλοκάρουν το τμήμα του στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομου Μ4 που περνάει εκεί.<br /><br />Αυτές οι εξελίξεις ήρθαν εν μέσω κραυγών που εκτοξεύονται από την τουρκική προπαγάνδα ότι το «δειλό» καθεστώς Άσαντ και οι Ρώσοι σχεδιάζουν να παραβιάσουν τη συμφωνία αποκλιμάκωσης και να καταλάβουν την κατεχόμενη από τους Τούρκους και τους συνεργάτες του πόλη Αλ-Μπαμπ στο βόρειο Χαλέπι.<br /><br />Πάντως, με δεδηλωμένη την βούληση της Ρωσίας αφ’ ενός μεν να προστατέψει την αεροπορική βάση Χμεϊμίν, που βρίσκεται στη Λατάκεια και αφ’ ετέρου να στηρίξει ενεργά τη Συρία για την απελευθέρωση των εδαφών που κατέχει η Τουρκία με τους συμμάχους της τζιχαντιστές, και με δεδομένες τις πεισμώδεις προσπάθειες Ερντογάν να παραμείνει γαντζωμένος στις τέσσερις περιοχές που κατέχει στρατιωτικά, ήτοι Ιντλίμπ, Αφρίν, Αλ Μπαμπ και Γκίρε Σπι-Σερεκάνιγιε, θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, είναι πιθανόν να δούμε κάποια πολιτική ή ακόμα και στρατιωτική σύγκρουση Τουρκίας-Συρίας, την οποία Συρία όμως στηρίζει πολιτικοστρατιωτικά η Ρωσία.<section class="Content" style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #242424; font-family: Ubuntu; font-size: 16px; height: auto !important;"><p style="box-sizing: inherit; margin: 1.5rem 0px;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="320" scrolling="auto" src="https://southfront.org/wp-content/plugins/fwduvp/content/video.php?path=https%3A%2F%2Fsouthfront.org%2Fturks-fear-russian-advance-on-syrias-al-bab%2F&pid=2130" style="box-sizing: inherit; max-width: 100%;" width="560"></iframe></p><p style="box-sizing: inherit; margin: 1.5rem 0px;"></p></section></div>Όσον αφορά τους Κούρδους, στις 30 Δεκεμβρίου, ο Sinam Mohamad, εκπρόσωπος της πολιτικής πτέρυγας του SDF στην Ουάσινγκτον, κάλεσε τον εκλεγμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ Joe Biden να αναγνωρίσει το ελεγχόμενο από το SDF έδαφος στη βόρεια Συρία ως ένα de-facto κράτος. Αυτό, ισχυρίστηκε, θα συμβάλει στη βελτίωση της ασφάλειας και της ανθρωπιστικής κατάστασης εκεί. Το SDF έχει επίσης δηλώσει επανειλημμένα την υποστήριξή του στην παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία και στην κατοχή των ενεργειακών πόρων της Συρίας από τις ΗΠΑ στην ανατολική όχθη του Ευφράτη.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div></div>

Γόρδιος δεσμός το Ιντλίμπ – Πώς θα επηρεάσει τις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας

Ο τουρκικός στρατός αυξάνει τη στρατιωτική του παρουσία στην επαρχία Ίντλιμπ παρά την πρόσφατη απόσυρση των τμημάτων του από τα παρατηρητήρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συμφωνία Συμφιλίωσης των χωρών του Κόλπου, οι λεπτές ισορροπίες με την Τουρκία και ο ρόλος της Ελλάδας

<a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Arab_Gulf_States_english.png/1200px-Arab_Gulf_States_english.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="769" data-original-width="800" height="500" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Arab_Gulf_States_english.png/1200px-Arab_Gulf_States_english.png" width="640" /></a><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Σοβαρή αναδιάταξη συμμαχιών και ισορροπιών στον Αραβικό κόσμο με ευρύτερες διαστάσεις, προκαλεί η συμφωνία που υπέγραψαν οι πέντε χώρες του Κόλπου και η Αίγυπτος για ομαλοποίηση των σχέσεων το Κατάρ, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη ημέρα στον Λευκό Οίκο, στην ιρανική «απειλή», στην ευκαιρία που προσέφερε η ενδοαραβική διένεξη για «εισπήδηση» ξένων δυνάμεων, αλλά και τις σοβαρές επιπτώσεις στις οικονομίες των χωρών του GCC (Gulf Cooperation Council) από την πτώση των τιμών του πετρελαίου λόγω της πανδημίας.<br /><br />Η Συμφωνία που υπεγράφη στην ιστορική πόλη και πολυτελέστατο θέρετρο της Σαουδικής Αραβίας Αλ Ουλά και για την οποία έπαιξε καταλυτικό ρόλο η μεσολάβηση του Κουβέιτ αλλά κυρίως των Αμερικανών εντάσσεται στον γενικότερο σχεδιασμό για την Μέση Ανατολή και την δημιουργία μετώπου έναντι του Ιράν. Προηγήθηκε η ιστορική συμφιλίωση του Ισραήλ με τέσσερις Αραβικές χώρες (με πρώτα τα ΗΑΕ) η αποδέσμευση των F35 για τα ΗΑΕ, αλλά και η εμπλοκή των ΗΠΑ στα σχήματα τριμερούς συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο και η προώθηση της διεύρυνσης τους με συμμέτοχη ακόμη και την Ινδίας στην δημιουργία ενός άξονα ασφάλειας από την Ινδία μέχρι τον Ατλαντικό.<br /><br />Το Κατάρ από αυτή την κρίση βγαίνει ενισχυμένο καθώς στα 3,5 χρόνια του εμπάργκο κατόρθωσε έστω και με κόστος να απεξαρτήσει πλέον την οικονομία και το εμπόριο του από τις γειτονικές χώρες, την Σ. Αραβία και τα Εμιράτα, ενώ κατόρθωσε να φύγει από το τραπέζι ο κατάλογος με τους 13 όρους που του είχαν θέσει το Ριάντ και το Άμπου Ντάμπι προκειμένου να υπάρξει ομαλοποίηση των σχέσεων. Στους όρους αυτούς περιλαμβάνονταν η διακοπή των σχέσεων με το Ιράν, το κλείσιμο της τουρκικής στρατιωτικής βάσης στο Κατάρ, η διακοπή της εχθρικής προπαγάνδας από το Al Jazeera κ.α.<br /><br />Το Κατάρ από την πρώτη στιγμή που εφαρμόσθηκε ο αποκλεισμός (από την Σ. Αραβία, τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, την Αίγυπτο ενώ ουδέτερη σχετικά στάση τήρησαν το Κουβέιτ και το Ομάν) βρέθηκε στην «αγκαλιά» του Ιράν προκειμένου να χρησιμοποιεί τον εναέριο χώρο του και τα λιμάνια του αλλά και του Τ. Ερντογάν. Ο τούρκος ηγέτης θεώρησε την κρίση στον Κόλπο ως ευκαιρία όχι μόνο για να ισχυροποιήσει την επιρροή του στον αραβικό - μουσουλμανικό κόσμο, αλλά για να εξασφαλίσει την κρίσιμη χρηματοδότηση που είχε ανάγκη η τουρκική οικονομία.<br /><br />Έτσι, από την πρώτη στιγμή στάθηκε απέναντι σε αυτούς που ήταν εμπόδιο στην επιδίωξή του για ηγεμονία στον μουσουλμανικό κόσμο, τα ΗΑΕ και την Σ. Αραβία και στήριξε το Κατάρ. Τις πρώτες εβδομάδες μάλιστα έστειλε με αερογέφυρα ως και 4.000 γελάδες για να εξασφαλισθεί η τροφοδοσία της αγοράς στο Κατάρ με γαλακτοκομικά. Αμέσως μετά προσέφερε και στρατιωτική στήριξη που κατέληξε στην ίδρυση και λειτουργία τουρκικής στρατιωτικής βάσης έξω από την Ντόχα.<br /><br />Το καλοκαιρι του 2018 όταν οι αμερικανικές κυρώσεις με στόχο την απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα Μπράνσον από τις τουρκικές φυλακές γονάτισαν την τουρκική οικονομία και την τουρκική λίρα, ο εμίρης του Κατάρ εμφανίσθηκε ως από μηχανής θεός και με επίσκεψη του στην Τουρκία προσέφερε δάνεια 15 δισ. δολαρίων που έσωσαν τον Ερντογάν από την χρεωκοπία. Έκτοτε το Κατάρ ήταν ο μόνιμος και βασικός «αιμοδότης» της τουρκικής οικονομίας, και προσφάτως ακόμη έγιναν «επενδύσεις» μερικών δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τουρκικές δημόσιες εκτάσεις και επιχειρήσεις (που προκάλεσαν μάλιστα και τις αντιδράσεις της τουρκικής αντιπολίτευσης).<br /><br />Ήταν το τίμημα που πλήρωνε ο εμίρης του Κατάρ Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Θάνι για την στρατιωτική στήριξη της Τουρκίας, αλλά και για την ενίσχυση ενός στρατηγικού αντιπάλου των «Αράβων εχθρών» του, των ΗΑΕ. Εξάλλου το Κατάρ είναι αυτό που χρηματοδοτεί σε μεγάλο βαθμό τις πολεμικές περιπέτειες του Ερντογάν στην Λιβύη (όπου συγκρούεται με τις δυνάμεις που υποστηρίζουν η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ), την διείσδυση του στο Μαγκρέμπ αλλά και στην Αφρική. Το Κατάρ επίσης βρίσκεται πίσω από την εμπλοκή της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή με την ενίσχυση οργανώσεων όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και η Χαμάς, κινήσεις που τελικά εξυπηρετούν τις επεκτατικές ηγεμονικές βλέψεις της Τουρκίας στον αραβικό-μουσουλμανικό κόσμο.<br /><br />Η καχυποψία μεταξύ του Κατάρ και των ΗΑΕ και της Σ. Αραβίας δεν εξαφανίζεται φυσικά με την υπογραφή της συμφωνίας, ούτε η συμφωνία αυτή σημαίνει ότι από σήμερα θα εξαφανιστούν οι «ιδεολογικές» διάφορες ή οι αποκλίνουσες περιφερειακές επιδιώξεις των δυο πλευρών. Και πολλά θα εξαρτηθούν και από την πολιτική που θα επιλέξει να ασκήσει στη Μέση Ανατολή ο νέος Αμερικάνος πρόεδρος Τ. Μπάιντεν.<br /><br />Όμως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνεχισθεί εκ μέρους του Κατάρ η απροκάλυπτη ενίσχυση του τουρκικού επεκτατισμού που στρέφεται όχι μόνο εναντίον των γειτόνων της Τουρκίας αλλά και αυτών που θεωρεί ως περιφερειακών αντιπάλων της: των ΗΑΕ και φυσικά του Ισραήλ, το οποίο έχει συνάψει συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας πλέον με το Άμπου Ντάμπι, το Μπαχρέιν, το Σουδάν και το Μαρόκο.<br /><br />Για την Τουρκία τώρα το ενδιαφέρον θα εστιασθεί στο να χρησιμοποιήσει το Κατάρ προκειμένου να διευκολυνθεί η αποκατάσταση των σχέσεων της με την Σ. Αραβία ώστε να διασπάσει το αραβικό μέτωπο που είναι στραμμένο εναντίον της. Βεβαίως στο Ριάντ μπορεί ο γηραιός Βασιλιάς Σαλμάν να μην βλέπει αρνητικά το σπάσιμο των πάγων με τον Ερντογάν, αλλά ο πανίσχυρος πρίγκηπας διάδοχος MBS είναι εχθρικά διακείμενος προς τον Ερντογάν, μετά μάλιστα και τα όσα ακολούθησαν την δολοφονία του δημοσιογράφου Κασόγκι στο Σαουδαραβικό Προξενείο στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Τα ΗΑΕ έχουν αναλάβει τον πιο δυναμικό ρόλο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, αντιπαρατίθενται στο Ιράν και στην Τουρκία είτε στην Συρία είτε στην Ανατολική Μεσόγειο είτε στην Λιβύη, καθώς θεωρούν ότι φιλοδοξία του κ. Ερντογάν είναι να αντικαταστήσει την Σ. Αραβία και τα ΗΑΕ στην ηγεσία του μουσουλμανικού αραβικού κόσμου.<br /><br />Πάντως τα ΗΑΕ συνέπραξαν σε αυτή την Συμφωνία όχι με ενθουσιασμό και αυτό θα τα υποχρεώσει να αναζητούν παράλληλα στηρίγματα και συμμαχίες και δεν είναι τυχαίες οι κινήσεις προς το Ισραήλ ,την Αίγυπτο αλλά και την Ελλάδα. Αν ανατραπεί μάλιστα η συμπόρευση ΗΑΕ - Σ. Αραβίας με την ανάμιξη του Κατάρ τότε θα πάρει άλλη διάσταση ο αντιτουρκικός προσανατολισμός των ΗΑΕ.<br /><br />Η Ελλάδα ευτυχώς μετά το δυσάρεστο επεισόδιο με την απόπειρα πώλησης πολεμικού υλικού από τον πρώην υπουργό άμυνας Π. Καμμένο και τις ιδεοληψίες της προηγούμενης κυβέρνησης εναντίον των συνεργασιών με μοναρχικά καθεστώτα, έχει αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις με το Ριάντ, ενώ φρόντισε εγκαίρως να εδραιώσει μια ισχυρή συμμαχική σχέση με το Άμπου Ντάμπι. Έτσι, σε συνδυασμό με την πολύ στενή σχέση με το Κάιρο αλλά και το Ισραήλ η χώρα μας όχι μόνο είναι παρούσα σε αυτή την αναδιαμόρφωση του χάρτη και των ισορροπιών αλλά μπορεί να έχει και ενεργό ρόλο στην διαδικασία αυτή.<br /><br />Η αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής δεν γίνεται μόνο στο Αιγαίο και διμερώς, αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο. Και οι εξελίξεις στον Κόλπο και στον αραβικό κόσμο προσφέρουν μια σημαντική ευκαιρία στην Ελλάδα. Αρκεί να την εκμεταλλευθεί.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Η Συμφωνία Συμφιλίωσης των χωρών του Κόλπου, οι λεπτές ισορροπίες με την Τουρκία και ο ρόλος της Ελλάδας

Νίκος Μελέτης Σοβαρή αναδιάταξη συμμαχιών και ισορροπιών στον Αραβικό κόσμο με ευρύτερες διαστάσεις, προκαλεί η συμφωνία που υπέγραψαν οι πέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στον ομιχλώδη δρόμο για τις… διερευνητικές!

<img height="360" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_1346356448_1.jpg" width="640" /><br /><b><br /></b><div><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος</b><br />Οι για χρόνια ξεχασμένες στην δημόσια συζήτηση «διερευνητικές συνομιλίες» (exploratory talks) Ελλάδος - Τουρκίας επανήλθαν στο προσκήνιο τον περασμένο Ιούλιο, αμέσως μετά την αποκάλυψη του Τούρκου ΥΠΕΞ κ. Τσαβούσογλου για τις μυστικές τριμερείς συνεννοήσεις Ελλάδος - Τουρκίας - Γερμανίας (Σουρανή-Καλίν-Γιαν Χέκερ). Έκτοτε το θέμα αυτό παραμένει διαρκώς με αυξομειούμενη ένταση στην δημοσιότητα ιδιαίτερα μετά την μη ευνοϊκή έκβαση του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την 10-11 Δεκεμβρίου σε ότι αφορά στις κυρώσεις για την συντελεσθείσα συμπεριφορά της Τουρκίας. Στο κείμενο συμπερασμάτων όπως είναι γνωστό υπήρξε αναφορά στην «απόσυρση του Ορούτς Ρέις και στην αποκλιμάκωση ώστε να καταστεί δυνατή συντόμως η επανέναρξη και η ομαλή συνέχιση των διερευνητικών συνομιλιών Ελλάδας –Τουρκίας». Ενόψει εξελίξεων, ίσως ακόμα και μέσα στον Ιανουάριο, το ζήτημα αυτό μας απασχολεί ιδιαίτερα με την δημόσια συζήτηση να γίνεται μέσα σε «ομιχλώδες τοπίο».<br /><br />Για κάποιους μέσα και έξω από την Ελλάδα αυτή η διαδικασία είναι η… ελπίδα «άντε να τα βρούμε» επιτέλους με την Τουρκία όταν για πολλούς άλλους υπάρχει σοβαρός προβληματισμός για τις παγίδες που μπορεί να κρύβει μία τέτοια διαδικασία με ασαφές πλαίσιο, για τα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα. Όσοι λένε ότι «δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τις διερευνητικές» παραλείπουν να αναφέρουν την χαοτική διαφορά της ελληνικής και της τουρκικής αντιλήψεως για το θέμα αυτό που συνδέεται άμεσα με τον διαχρονικό αναθεωρητισμό της Άγκυρας και φυσικά την πολιτική εξαναγκασμού που άσκησε απέναντι στην χώρα μας. Εμείς θέτουμε ως μοναδικό ζήτημα των διερευνητικών συνομιλιών την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ ως μόνης υφιστάμενης νομικής υφής διαφοράς. Οι Τούρκοι απαιτούν να συζητηθούν όλα αυτά που αποκαλούν «διαφορές» (δυστυχώς κάποιοι στην Ελλάδα επίσης αναφέρονται σε διαφορές υποστηρίζοντας εμμέσως την τουρκική επιχειρηματολογία) οι οποίες στην ουσία είναι αυθαίρετες μονομερείς απαιτήσεις.<br /><br />Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι τελικά αυτές οι διερευνητικές συνομιλίες πως ξεκίνησαν και πως εξελίχθηκαν μέχρι σήμερα. Τον Φεβρουάριο 2002 οι τότε ΥΠΕΞ Ελλάδος και Τουρκίας Γιώργος Παπανδρέου και Ισμαήλ Τζεμ συμφώνησαν σε μία διαδικασία διαλόγου με ένα κοινό αποδεκτό πλαίσιο κανόνων που χαρακτηρίστηκε «διερευνητικές συνομιλίες». Αυτή η συμφωνία ήταν απόρροια των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής του Ελσίνκι τον Δεκέμβριο 1999 όπου παρενθετικά επισημαίνεται ότι η Κυβέρνηση Σημίτη κάκιστα είχε δεχθεί τον όρο «συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα». Ο Καθηγητής κ. Άγγελος Συρίγος, νυν Υφυπουργός Παιδείας στο βιβλίο του «Ελληνοτουρκικές Σχέσεις» (μια χωρίς υπερβολή εγκυκλοπαίδεια για τα «ελληνοτουρκικά»), στην σελίδα 578, επισημαίνει ότι προτιμήθηκε ο συγκεκριμένος όρος αντί των διαπραγματεύσεων διότι ο τελευταίος θεωρείται νομικά σημαντικός. Προσθέτει δε ότι η υιοθέτηση τότε του όρου «διερευνητικές συνομιλίες» ουσιαστικά κάλυπτε την πολιτική αδυναμία (σημ. και ευθύτητα θα έλεγα εγώ) της ελληνικής πλευράς να παραδεχτεί ότι… «διαπραγματεύεται» με τους Τούρκους. Σήμερα συνεχίζουμε να τις αποκαλούμε έτσι, ίσως για τον ίδιο λόγο, αν και έχουν ήδη πραγματοποιηθεί 60 γύροι και η κάθε πλευρά ξέρει τι θέλει η άλλη και είναι αστείο να ισχυρίζονται κάποιοι ότι θα επιτρέψει στις δύο πλευρές να κατανοήσουν καλύτερα τις θέσεις, τα επιχειρήματα και τις προθέσεις της άλλης πλευράς.<br /><br />Ο δρόμος όμως για τις διερευνητικές γίνεται ακόμα πιο ομιχλώδης με το «θα ξεκινήσουμε από εκεί που τις είχαμε αφήσει». Όμως που τις είχαμε αφήσει; Μόνο στην διαπραγμάτευση ή στην συζήτηση αν θέλετε για την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ όπως είχε εντολή να κάνει η ελληνική πλευρά από τον τότε ΥΠΕΞ κ. Βενιζέλο ή στην…διερεύνηση της έκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης (χωρικών υδάτων) κάτι που σημαίνει ότι πάμε να συζητήσουμε ένα δικαίωμα που ασκείται μονομερώς; Μήπως για αυτό συχνά πυκνά γενικεύεται η συζήτηση αναφερόμενοι σε οριοθέτηση «θαλασσίων ζωνών» έτσι ώστε να συμπεριληφθεί και το θέμα των χωρικών υδάτων; Πέρα όμως από αυτήν την ασάφεια τι γίνεται αν ή Τουρκία όπως εκτιμάται ότι θα κάνει, απαιτήσει να μπουν ως θέματα για συζήτηση οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες», η αποστρατικοποίηση των Νήσων και ότι άλλο κρίνει για να φορτώσει την ατζέντα και για αυτό αναφέρεται συνεχώς σε διάλογο χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Θα ξεφύγουμε από αυτήν την μέγγενη που κάποιοι μας βάζουν;<br /><br />Είναι πολύ εύκολο να ειπωθεί, «ωραία πάμε στην Χάγη» τότε! Και πάλι όλοι αυτοί που πολύ εύκολα αναμασούν την Χάγη, ηθελημένα «ξεχνούν» το πιο βασικό. Αν η Άγκυρα ήθελε ειλικρινά λύση για το θέμα της οριοθέτησης της Υφαλοκρηπίδας, αυτή θα είχε επιτευχθεί αλλά επιδιώκει αυτό που θεωρεί «αποκατάσταση των ιστορικών και γεωγραφικών λαθών» που υπάρχουν στο Αιγαίο και στην Θράκη. Είτε μέσω καθολικής διαπραγμάτευσης είτε με παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ στην Χάγη όλων «των διαφορών». Και για να γίνει παραπομπή χρειάζεται… συνυποσχετικό.<br /><br /><img height="355" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/shutterstock_1599084718.jpg" width="640" /><br /><br />Μπορεί «κάποιοι» να είδαν ως λύτρωση από τον βραχνά, την απόσυρση του Ορούτς Ρέις τουλάχιστον για ένα εξάμηνο από τα… «αμφισβητούμενα νερά» όπως λένε ξεχνώντας όμως για 82 ημέρες παραβίασε κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου και φυσικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος. Κάποιοι άλλοι μάλιστα την απόσυρση αυτή την χαρακτήρισαν αδιάντροπα ένδειξη… «καλής θέλησης» από την Τουρκία ισχυριζόμενοι ότι πλέον μπορούν να αρχίσουν ανενδοίαστα οι διερευνητικές. Οι προχθεσινές δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΑΜ Χουλουσί Ακάρ ότι αναζητούνται πολιτικές λύσεις στα προβλήματα αντιμετωπίστηκαν από μέρος των ελληνικών ΜΜΕ μάλλον αφελώς ως «οπισθοχώρηση», διαγράφοντας συνειδητά ή ασυνείδητα όλα αυτά που έχει πει και κάνει μέχρι τώρα ο ίδιος αλλά και ολόκληρη η Τουρκική Πολιτική Ηγεσία. Να υπενθυμίσουμε ότι οι πολιτικές λύσεις που επιζητούν οι Τούρκοι είναι με ελληνικά νησιά χωρίς καθόλου υφαλοκρηπίδα, με γκρίζες ζώνες και διεκδίκηση μικρονησίδων και βραχονησίδων, με νησιά χωρίς Στρατό και με τα Τουρκικά Α/Φ να πετούν ανεξέλεγκτα πάνω από τα ελληνικά νησιά.<br /><br />Έχουμε κρίσιμους μήνες μπροστά μας. Κάθε εχέφρων άνθρωπος πιστεύει ότι τα διεθνή διμερή προβλήματα επιλύονται ειρηνικά όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ στο άρθρο 2 αλλά και στο άρθρο 33. Πόσο όμως ειλικρινής και παραγωγική μπορεί να είναι μία διαπραγμάτευση όταν εκτός από το casus belli της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης του 1995, υπάρχει πλέον και το Τουρκολυβικό Μνημόνιο και κυρίως η κορύφωση της εξαναγκαστικής πολιτικής της Άγκυρας η οποία επιδιώκει γενική συνθηκολόγηση.<br /><br />Η Ελληνική Κυβέρνηση αταλάντευτη στην εθνική μεταπολιτευτική γραμμή θα πρέπει να επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία μέσα και έξω από την Χώρα, ότι πιστή στις αρχές του ΟΗΕ και της ειρηνικής επίλυσης των προβλημάτων είναι έτοιμη να προχωρήσει στη επίλυση της μοναδικής ελληνοτουρκικής διαφοράς νομικής φύσεως όπως είναι η οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με βάση τις προβλέψεις και τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου. Το τι θα κάνει με την επέκταση των χωρικών υδάτων είναι αναφαίρετο δικαίωμα και μπορεί να ασκηθεί όποτε κρίνει και σε όποια έκταση κρίνει η Ελλάδα. Άλλωστε ο ΥΠΕΞ της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Νίκος Δένδιας έχει ξεκαθαρίσει ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχθεί ουδεμία επέκταση των θεμάτων των διερευνητικών συνομιλιών. Έτσι θα διαλυθεί η «ομίχλη» στον δρόμο για τις διερευνητικές, έτσι θα κατανοηθεί από φίλους και εχθρούς η στάση της Χώρας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στον ομιχλώδη δρόμο για τις… διερευνητικές!

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος Οι για χρόνια ξεχασμένες στην δημόσια συζήτηση «διερευνητικές συνομιλίες» (exploratory talks) Ελλάδος - Τουρκίας επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το φλερτ Μεγάλης Βρετανίας-Τουρκίας ως πηγή ανησυχίας για τη Δύση

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/01/TrBr.jpg"><img height="335" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/01/TrBr.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br /><i>«… το 2021 θα είναι μια πραγματικά ξεχωριστή χρονιά λόγω του εορτασμού της επετείου των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση […] Κι εμείς στη Βρετανία είμαστε περήφανοι για τον ρόλο που διαδραματίσαμε στις δεκαετίες του 1820 και 1830 ώστε να βοηθήσουμε να αναγεννηθεί η Ελλάδα και να πάρει τη θέση της μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών»</i>, γράφει στην Καθημερινή (3/1/21) η – ομιλούσα άπταιστα την ελληνική γλώσσα – πρέσβειρα του Ηνωμένου Βασιλείου στη χώρα μας, Κέιτ Σμιθ. Συνεχίζοντας, η κυρία Σμιθ μάλιστα υπογραμμίζει ότι <i>«… δεν είναι ίσως τόσο δύσκολο», δεδομένων των συνθηκών που έχει δημιουργήσει ο αγώνας κατά της πανδημίας, «ακόμη κι από την απόσταση των διακοσίων χρόνων, να έρθουμε στη θέση των επαναστατών εκείνης της εποχής»…</i><br /><br />Μόλις λίγα 24ωρα νωρίτερα ωστόσο, στο όνομα του post-Brexit οράματος μιας – εκτός ΕΕ μεν, «παγκόσμιας» δε – Βρετανίας («Global Britain»), μια άλλη Βρετανίδα αξιωματούχος (επίσης απόφοιτος της Οξφόρδης, όπως και η Σμιθ), η υπουργός Εμπορίου Λιζ Τρας θα υπέγραφε συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />«Έπειτα από χρόνια καταστροφικής οικονομικής κακοδιαχείρισης και άγριων διαφωνιών με τις ΗΠΑ και την ΕΕ για την τουρκική πολιτική απέναντι σε Ρωσία, Συρία, Λιβύη, Ελλάδα και Κύπρο, ο Ερντογάν χρειαζόταν επειγόντως μια νίκη», γράφει ο Σάιμον Τίσνταλ στον Guardian. Μια νίκη την οποία η βρετανική κυβέρνηση θα του χάριζε απλόχερα, αδιαφορώντας όμως για ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες, όπως σημειώνει ο Βρετανός αναλυτής.<div><br />Ο δεύτερος καλύτερος πελάτης διεθνώς<br /><br />Για την Τουρκία και τις τουρκικές εξαγωγές, το Ηνωμένο Βασίλειο ξεχωρίζει ως η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά διεθνώς έπειτα από εκείνη της Γερμανίας. Ως ο δεύτερος καλύτερος πελάτης δηλαδή για τα made in Turkey προϊόντα (υφάσματα, οικιακές συσκευές κ.ά.) στο εξωτερικό. Ξεχωρίζει, όμως, και ως μια από τις (όχι πολλές) χώρες έναντι των οποίων η Άγκυρα διατηρεί πλεονασματικό ισοζύγιο συναλλαγών. Οι Τούρκοι, με άλλα λόγια, εξάγουν στη Μεγάλη Βρετανία πολύ περισσότερα από όσα εισάγουν, με το ύψος των τουρκικών εξαγωγών να προσεγγίζει τα 11,3 δισ. δολ. για το έτος 2019 (σύμφωνα με την Άγκυρα), ξεπερνώντας κατά πολύ τις τουρκικές εισαγωγές που κατά την ίδια περίοδο θα ανέρχονταν σε 5,6 δισ. δολ.<br /><br />«Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ένας από τους λιγοστούς εναπομείναντες φίλους της Τουρκίας στη Δύση […] Οι σχέσεις Ηνωμένου Βασιλείου-Τουρκίας ενδυναμώθηκαν τα τελευταία χρόνια ενώ οι σχέσεις και των δύο χωρών με την Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν επιδεινωθεί», γράφουν οι Σαμ Λόου και Λουίτζι Σκατσιέρι στην ιστοσελίδα του Centre for European Reform, υπογραμμίζοντας μάλιστα με νόημα ότι η Μεγάλη Βρετανία «έχει υπάρξει λιγότερο επικριτική από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες» απέναντι στις τουρκικές κινήσεις στο μέτωπο της Λιβύης.</div><div><br />Η BAE Systems επεκτείνεται στην Τουρκία<br /><br />Ήταν Ιανουάριος του 2017, έπειτα από την έναρξη της πρώτης τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στη Συρία («Ασπίδα του Ευφράτη») και παράλληλα με τις μαζικές εκκαθαρίσεις κατά επικριτών του τουρκικού καθεστώτος στο εσωτερικό, όταν η Βρετανίδα τότε πρωθυπουργός Τερίσα Μέι βρέθηκε στην Άγκυρα για επαφές με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επαφές στο πλαίσιο των οποίων οι Βρετανοί (BAE Systems) συμφωνήσουν να συνεργαστούν στενά με την τουρκική πολεμική αεροπορία (Turkish Aerospace Industries) προκειμένου η τελευταία να αναπτύξει το δικό της 5ης γενιάς μαχητικό αεροσκάφος TF-X (αν και στην πορεία η εν λόγω συνεργασία θα συναντούσε σκοπέλους, με τη βρετανική Rolls-Royce να αντιδρά στους όρους διαμοιρασμού της βρετανικής τεχνογνωσίας που επιχειρούσε να θέσει η τουρκική Kale Group).<br /><br />Τον Μάιο του 2018, στον απόηχο των τουρκικών στρατιωτικών εισβολών («Κλάδος Ελαίας») στη βορειοδυτική Συρία (Αφρίν, Ιντλίμπ), θα ήταν πια η σειρά του Ερντογάν να επισκεφθεί το Ηνωμένο Βασίλειο, με τα δημοσιεύματα (Middle East Eye) τότε να υποστηρίζουν ότι η Μεγάλη Βρετανία έχει – από το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα του 2016 και έπειτα – πουλήσει στην Τουρκία όπλα αξίας μεγαλύτερης των 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων. <br /><br />«Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει εγκρίνει πωλήσεις όπλων αξίας 1,3 δισ. στερλινών στην Τουρκία από το 2013 και μετά. Εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου βοήθησαν την Τουρκία να αναπτύξει οπλισμένα drones, ενώ η BAE Systems βοηθά την Τουρκία να αναπτύξει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος», σημειώνει στην ιστοσελίδα της η βρετανική Campaign Against Arms Trade.</div><div><br />Και προσλήψεις στην Άγκυρα<br /><br />Σημειωτέον ότι οι Βρετανοί είχαν επιχειρήσει να συνεργαστούν με την Τουρκία και στο παρελθόν, για παράδειγμα στο μέτωπο της ανάπτυξης της φρεγάτας TF-2000. Όσο για τη βρετανική BAE Systems, εκείνη αξίζει να σημειωθεί ότι επί του παρόντος (αρχές Ιανουαρίου 2021) κάνει… προσλήψεις έχοντας προκηρύξει θέσεις εργασίας για μηχανικούς κ.ά. στην Άγκυρα, με στόχο «να επεκτείνει την παρουσία της στην Τουρκία» όπως σημειώνεται, κι αυτό μάλιστα σε «στενή συνεργασία» με την Turkish Aerospace Industries και την τουρκική πολεμική αεροπορία για την ανάπτυξη του τουρκικού μαχητικού TF-X.<br /><br />Η βρετανική BAE Systems μαζί με την τουρκική Nurol Holding συμπράττουν, άλλωστε, ως (συμ)μέτοχοι και στην αμυντική βιομηχανία-κοινοπραξία FNSS που έχει την έδρα της στην Άγκυρα και παραρτήματα σε Μαλαισία, Ομάν, Ινδονησία. Βρετανοί και Τούρκοι έχουν επίσης συνεργαστεί στο πλαίσιο της παραγωγής του μεταγωγικού αεροσκάφους A400M Atlas, ενώ βρετανικές εταιρείες (όπως για παράδειγμα η Leonardo και η – πλέον υπό αμερικανική ιδιοκτησία – EDO MBM) έχουν λειτουργήσει ως προμηθευτές για τις τουρκική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Υπερ των τουρκικών εισβολών στη Συρία<br /><br />Υπό το πρίσμα των τουρκοβρετανικών βιομηχανικών συγκλίσεων, αποκτά νόημα και εκείνο το τιτίβισμα του σημερινού πρωθυπουργού της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον που τον Ιανουάριο του 2018, τότε ως υπουργός Εξωτερικών, έπαιρνε θέση υπέρ των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά των Κούρδων στη βορειοδυτική Συρία υποστηρίζοντας μάλιστα ότι έτσι – δια της εισβολής δηλαδή στα εδάφη μιας ξένης χώρας – η Τουρκία «θέλει να κρατήσει ασφαλή τα σύνορά της».<br /><br />Βρετανοί (Αϊντεν Τζέιμς, Ντάνιελ Μπερκ κ.ά.) που είχαν πολεμήσει ως εθελοντές μαζί με τους (συμμάχους των Αμερικανών) Κούρδους κατά των τζιχαντιστών στη βόρεια Συρία θα οδηγούνταν στις βρετανικές φυλακές ως «τρομοκράτες» κατά την επιστροφή τους πίσω στην πατρίδα… προτού τελικώς απελευθερωθούν – έπειτα από μήνες κάποιοι – χωρίς όμως να δικαιούνται τίποτα, ούτε αποζημίωση, ούτε συγγνώμη. Οι εν λόγω υποθέσεις έμελλε να δώσουν τροφή σε υποψίες-καταγγελίες περί τουρκικού παρεμβατισμού επί των βρετανικών εσωτερικών υποθέσεων…<br /><br />Για την ιστορία και μόνο, προκειμένου να καταγραφεί στα «πρακτικά» ως «μνημείο» υποκριτικού πολιτικού καιροσκοπισμού, υπενθυμίζεται πως ήταν ο ίδιος ο Μπόρις Τζόνσον (που σήμερα υπογράφει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Τουρκία, πανηγυρίζοντας για τη σύσφιξη των τουρκοβρετανικών δεσμών) που το 2016 έκανε εκστρατεία υπέρ του εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ με επιχείρημα-φόβητρο την προοπτική η Τουρκία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φωτογραφίζοντας μάλιστα την εν λόγω προοπτική ως απειλή για τον Βρετανούς ψηφοφόρους και το βρετανικό εθνικό σύστημα υγείας… αν και δισέγγονος ο ίδιος του Αλί Κεμάλ.<br /><br />Υπό το πρίσμα των τουρκοβρετανικών βιομηχανικών συγκλίσεων, αποκτά νόημα και η επίμονη άρνηση της βρετανικής κυβέρνησης να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων ως «γενοκτονία». «Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ακόμη αρνείται να χρησιμοποιήσει τη λέξη “γενοκτονία” σχετικά με τη συστηματική σφαγή των Αρμενίων κατά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι στρατηγικοί και οικονομικοί δεσμοί μας με την Τουρκία θεωρούνται πολύ πολύτιμοι για να διαταραχθούν», έγραφε με καυστική διάθεση ο Τζάιλς Φρέιζερ στο Unherd τον Απρίλιο του 2019.<br /><br />Βρετανοί και Τούρκοι «επενδύουν» εδώ και χρόνια στη σύγκλιση, μέσα από επιχειρηματικές-πολιτικές συμφωνίες και έργα κοινού ενδιαφέροντος. Το ετήσιο Turkish–British Tatlıdil Forum έμελλε να γίνει θεσμός τα προηγούμενα χρόνια (προ-κορονοϊού), ενώ ο Βρετανός πρέσβης στην Άγκυρα Ντόμινικ Τσίλκοτ έχει κατ’ επανάληψη πλέξει το εγκώμιο της Τουρκίας  μέσα από τις (ιστο)σελίδες του αγγλόφωνου τουρκικού Τύπου. Όσο για τον νέο επικεφαλής των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών (MI6), εκείνος είναι ο Ρίτσαρντ Μουρ, άλλοτε πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας στην Άγκυρα (και – ειρήσθω εν παρόδω – οπαδός της τουρκικής ποδοσφαιρικής ομάδας Beşiktaş).<br /><br />«Και τι μας νοιάζει εμάς, ας κάνουν ό,τι θέλουν», θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς αναφερόμενος στο τουρκοβρετανικό φλερτ, με τον Σάμιουελ Ραμάνι ωστόσο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης να σημειώνει με νόημα πως έτσι, μέσω Βρετανίας δηλαδή, η Τουρκία εξασφαλίζει μεγαλύτερα περιθώρια διαπραγματευτικών ελιγμών έναντι των ΗΠΑ και της ΕΕ…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το φλερτ Μεγάλης Βρετανίας-Τουρκίας ως πηγή ανησυχίας για τη Δύση

Γιώργος Σκαφιδάς «… το 2021 θα είναι μια πραγματικά ξεχωριστή χρονιά λόγω του εορτασμού της επετείου των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επίσκεψη Ράμα στην Άγκυρα – Η αλβανική σχοινοβασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/rama_erdogan-1.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/rama_erdogan-1-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα συναντήθηκε με τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα, μετά από πρόσκληση του δεύτερου, που υποδηλώνει την έντονη ανησυχία του για την συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας για την παραπομπή στο Δικαστήριο της Χάγης της διαφοράς για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών τους. Ο Ράμα αν και αποτελεί στενότατο σύμμαχο του Ερντογάν, επιδιώκει να ισορροπήσει μεταξύ Δύσης και Τουρκίας.<br /><br />H συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας για προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης που εγκρίθηκε από το Ράμα, έχει θορυβήσει τον Ερντογάν ο οποίος αναμένεται να του ασκήσει πιέσεις για να την ακυρώσει. Ο Ράμα έχει δηλώσει ότι είναι «είναι δικαίωμα της Ελλάδας και βασίζεται στη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ξεκάθαρα αναφέρει ότι κάθε χώρα μπορεί να επεκτείνει τα θαλάσσια σύνορά της, όπου είναι αυτό εφικτό. Προφανώς με την Αλβανία, δεν ισχύει κάτι τέτοιο και για αυτό χρειαζόμαστε τη συμφωνία. Είναι απολύτως νόμιμο για την ελληνική πλευρά να το πει αυτό».<br /><br />Ο Ράμα επιδιώκει να διατηρήσει τις στενές σχέσεις με την Τουρκία αλλά και να μην απομακρυνθεί από τη Δύση, με στόχο να αποβάλλει το χαρακτηρισμό που του προσάπτεται, ως "πίονι" του Ερντογάν στα Βαλκάνια. Ο Ράμα ως αντιπολίτευση είχε καταθέσει για ακύρωση στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο τη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας για ΑΟΖ το 2008, που είχαν υπογράψει οι τότε πρωθυπουργοί Σαλί Μπερίσα και Κώστας Καραμανλής. Η Τουρκία δωροδόκησε μέλη του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η συμφωνία για την ΑΟΖ.<br /><br />O Ερντογάν ενδέχεται να εκμεταλλευτεί τις αντιδράσεις που δέχεται ο Ράμα στο εσωτερικό του για τη συμφωνία με την Ελλαδα. Οι επικριτές του υποστηρίζουν ότι η Αλβανία παραχώρησε μέρος της εδαφικής της κυριαρχίας της και ότι δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να ενισχύσει τη θέση της στο Διεθνές Δικαστήριο.<br /><br />Η συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Αλβανού προέδρου Ιλίρ Μέτα, ο οποίος κατηγόρησε το Ράμα για απεμπόληση εδαφικής κυριαρχίας και για μυστικές συνομιλίες με την ελληνική πλευρά. Ωστόσο, ο Ράμα θα πρέπει να ορίσει διαπραγματευτική ομάδα για τη Χάγη, η οποία θα πρέπει να εγκριθεί από το Μέτα, οποίος έχει στο πλευρό του και την αντιπολίτευση που αντιδρά στη συμφωνία Ελλάδας- Αλβανίας. Πρόεδρος και πρωθυπουργός έχουν ανοίξει εδώ και καιρό μια βεντέτα και κάνεις από τους δυο δεν δείχνει πρόθεση να υποχωρήσει.<br /><br />Η Αλβανία αναμένει να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, που όταν γίνει θα το πιστωθεί ως επιτυχία ο Ράμα, που έχει γίνει στόχος αντιπολίτευσης και κοινωνίας για την αυταρχική πολιτική του. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις έχουν μπλοκάρει από το βέτο της Βουλγαρίας για τη Βόρεια Μακεδονία, καθώς οι Βρυξέλλες εξετάζουν τις δυο περιπτωσεις μαζί ως πακέτο. Επίσης, ο Ράμα δέχεται επικρίσεις και ευρωβουλευτές για το ότι δεν προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις που έχει θέσει ως προϋπόθεση η ΕΕ.<div><br />Στενές σχέσεις <br /><br />Οι Ράμα και Ερντογάν υπέγραψαν κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου στην Άγκυρα,"Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης" καθώς και συμφωνίες συνεργασίας στην υγεία, την εκπαίδευση, τις κατασκευές, τις υποδομές και τον πολιτισμό. Επίσης, υπέγραψαν και συμφωνία για την ίδρυση Ύπατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας μεταξύ Αλβανίας και Τουρκίας.<br /><br />O Ράμα από 2013 που ανέλαβε τη διακυβέρνησης της Αλβανίας, έχει καταστήσει την Τουρκία ιδιαίτερη σημαντική για την αλβανική εξωτερική πολιτική, θεωρείται σημαντικός στρατηγικός εταίρος. Οι στενές σχέσεις του Ράμα με τον Ερντογάν είχαν αναπτυχθεί προτού ο πρώτος ανέλθει στην εξουσία. Επιπλέον, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία του Ιουλίου 2016, ο Ράμα ήταν από τους πρώτους ξένους ηγέτες που εξέφρασαν τη στήριξή του προς τον Ερντογάν.<br /><br />Η στενή σχέση των δυο ανδρών αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο Ράμα προσκλήθηκε και στο γάμο της κόρης του Ερντογάν. Ταυτόχρονα, η Τουρκία αποτελεί και σημαντικό οικονομικό εταίρο της Αλβανίας καθώς επενδύει σε μεγάλο βαθμό. Η εταιρεία Çalik Holding αποτελεί την "αιχμή του δόρατος" των τουρκικών επενδύσεων, καθώς δραστηριοποιείται σε τομείς της ενέργειας, της εξόρυξης, των κατασκευών, της οικονομίας και των τηλεπικοινωνιών.<br /><br />Το 2007 η Çalik Holding απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών της ALBtelecom, αλβανικής κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών, που έχει θυγατρικές και στο Κόσοβο. Οι τουρκικές επενδύσεις επεκτείνονται και στον τομέα τον αερομεταφορών. Οι κρατικές Turkish Airlines κατέχουν το 49% της Air Albania με μια τριμερής συμφωνία που υπογράφηκε τον Φεβρουάριο του 2019 μεταξύ της Albcontrol, της Turkish Airlines και ιδιωτικών εταιριών.</div><div><br />Τουρκική διείσδυση<br /><br />Εντυπωσιακή είναι και η τουρκική διείσδυση στην αλβανική κοινωνία, καθώς ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται τη μουσουλμανική θρησκεία για να προωθήσει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του. Η κατασκευή ενός μεγάλου τζαμιού στα Τίρανα από την Τουρκία θεωρείται, από θρησκευτική και πολιτιστική πλευρά, σημαντική άσκηση διπλωματίας «ήπιας ισχύος».<br /><br />Το τζαμί θα είναι το μεγαλύτερο στα Βαλκάνια, θα έχει χωρητικότητα 10.000 ατόμων,θα έχει πολιτιστικό κέντρο, βιβλιοθήκη, αίθουσα συνεδριάσεων και θα πραγματοποιεί μαθήματα τουρκικής γλώσσας. Το κόστος κατασκευής του ανέρχεται σε περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, η Τουρκία έχει σημαντική παρουσία και στο αλβανικό εκπαιδευτικό σύστημα και την απέκτησε μετά από την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Ιδιωτικά σχολεία έχουν ανοίξει στην Αλβανία από το 1993 και διδάσκουν την τουρκική γλώσσα.<br /><br /></div><div>Οι στενές σχέσεις Ερντογάν και Ράμα είναι αποδεδειγμένες, αλλά από τη στιγμή που Αλβανός πρωθυπουργός συμφώνησε με την Ελλαδα για παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο, γνώριζε ότι θα προκαλούσε τις τουρκικές αντιδράσεις. Άλλωστε αυτός ήταν που κίνησε και τις διαδικασίες για να ακυρωθεί η συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας για ΑΟΖ του 2008.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επίσκεψη Ράμα στην Άγκυρα – Η αλβανική σχοινοβασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας

Πρωτόπαπας Γιώργος Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα συναντήθηκε με τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα, μετά από πρόσκληση του δεύτερου, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η 6η Ιανουαρίου 2021 σηματοδοτεί το τέλος της αμερικανικής ηγεμονίας

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/trump-epeisodia-biden.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/trump-epeisodia-biden-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Οι ιστορικοί του μέλλοντος πιθανώς να ορίσουν την 6η Ιανουαρίου 2021 ως την ημερομηνία που σηματοδότησε το τέλος της μεταψυχροπολεμικής περιόδου και της κυρίαρχης θέσης των ΗΠΑ στο διεθνές σύστημα. Τα γεγονότα στην Ουάσιγκτον ωθούν την ιστορία να αλλάξει σελίδα. Κι αυτό γιατί η πρωτοφανής εισβολή διαδηλωτών στο Καπιτώλιο δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο.<br /><br />Κι από μόνο του βέβαια αυτό το επεισόδιο θα ήταν ένα μεγάλης σημασίας ιστορικό συμβάν, γιατί αποτελεί συντριπτικό πλήγμα στο γόητρο των ΗΠΑ. Εικόνες σαν αυτές που μεταδόθηκαν ζωντανά σε όλο τον κόσμο συνηθίζουμε να βλέπουμε μόνο σε τριτοκοσμικά αποτυχημένα κράτη. Και το γόητρο είναι τρομακτικά σημαντικό στοιχείο για κάθε χώρα που θέλει να παίζει σημαίνοντα ρόλο στο διεθνές σύστημα.<br /><br />Πολλώ δε μάλλον για τη "μόνη υπερδύναμη". Οι ΗΠΑ εμφανίζονται να είναι σήμερα μια χώρα στα πρόθυρα της διάλυσης και μια χώρα με τέτοια χαρακτηριστικά δεν μπορεί να διεκδικεί τον ρόλο της ηγέτιδας δύναμης του πλανήτη. Όμως, το συμβάν αυτό λαμβάνει χώρα σε μια εποχή που έτσι και αλλιώς το γόητρο, αλλά και η πραγματική ισχύς, της Δύσης –και όχι μόνο των ΗΠΑ– αποδομούνται, ενώ οι αντίπαλοι, αλλά και οι σύμμαχοί τους στην ασιατική ανατολή βρίσκονται σε φάση επιταχυνόμενης ανόδου.<br /><br />Μεταξύ των άλλων, η αδυναμία των ΗΠΑ και της Ευρώπης να διαχειριστούν τον κορωνοϊό έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τον τρόπο που κατάφεραν να ελέγξουν το πρόβλημα τόσο η κομμουνιστική Κίνα όσο και η δημοκρατική Ιαπωνία, η Νότιος Κορέα, η Σιγκαπούρη και άλλα κράτη. Και αυτό δεν είναι μόνο θέμα γοήτρου. Η Κίνα κατάφερε να ελαχιστοποιήσει τις συνέπειες στην οικονομία της με αποτέλεσμα να επιταχύνει το κλείσιμο της ψαλίδας με τις ΗΠΑ. Πλέον είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε μερικά χρόνια θα τις έχει ξεπεράσει.<div><br />Η Κίνα κερδίζει την παρτίδα<br /><br />Ακόμη και στον υποτιθέμενο προνομιακό χώρο κυριαρχίας των ΗΠΑ, στον τομέα της στρατιωτικής ισχύος, οι εξελίξεις των τελευταίων ετών δείχνουν ότι το κινεζικό μοντέλο κερδίζει την παρτίδα. Με τη δημιουργία πυραυλικών "φυσαλίδων" αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής έχουν καταστήσει σχεδόν απαγορευτική ή τουλάχιστον δυσχερή τη δράση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων σε χώρους κρίσιμης σημασίας για την Κίνα. Οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να οδηγηθούν στην υιοθέτηση παρόμοιων μοντέλων μάχης, όπως είναι η Πολυχωρική Μάχη (MDB), έτσι ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτά τα πλέγματα.<br /><br />Στον δε τεχνολογικό τομέα, η Κίνα φαίνεται πως αφήνει πίσω της τις ΗΠΑ στον κρίσιμης σημασίας τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Παράλληλα, στην Ευρασία γίνεται μια τεράστια ζύμωση που φέρνει κοντά τις μεγάλες ευρασιατικές χώρες, με πυρήνα την στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας. Διαμορφώνεται έτσι το πρόπλασμα ενός γεωπολιτικού σχήματος πρωτοφανών μεγεθών, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πρώτη υπερ-υπερδύναμη (hyperpower) στην ιστορία της ανθρωπότητας.<br /><br />Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην Ανατολή, στη Δύση οι ΗΠΑ βρίσκονται ένα βήμα πριν από ένα είδος "ήπιου" εμφυλίου πολέμου. Οι δε Ευρωπαίοι προσπαθούν να δουν τι θα κάνουν με τα εμβόλια έτσι ώστε μετά να ασχοληθούν και με κάτι άλλο! Έτσι κι αλλιώς, η ΕΕ έχει αποδείξει ότι παρά την οικονομική ισχύ της, πολιτικά παραμένει "νάνος" αφενός λόγω των αντιφατικών συμφερόντων των κρατών-μελών, αφετέρου λόγω των ιδεολογικών αντιλήψεων που έχουν κυριαρχήσει.<br /><br />Εν κατακλείδι, λοιπόν, βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό κατώφλι. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, τη σκυτάλη παίρνει η 6η Ιανουαρίου 2021. Οι ΗΠΑ μάλλον θα πρέπει κι αυτές να δουν σε ποιον θα παραδώσουν το "στέμμα" της μεγαλύτερης δύναμης του πλανήτη. Ο εσωτερικός διχασμός της αμερικανικής κοινωνίας εκδηλώθηκε και εκλογικά και στους δρόμους. Όλα δείχνουν, μάλιστα, ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Ίσως ζούμε τις "τελευταίες ημέρες" της παγκόσμιας πρωτοκαθεδρίας αυτού που συνηθίσαμε να αποκαλούμε Δύση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η 6η Ιανουαρίου 2021 σηματοδοτεί το τέλος της αμερικανικής ηγεμονίας

Γρίβας Κώστας Οι ιστορικοί του μέλλοντος πιθανώς να ορίσουν την 6η Ιανουαρίου 2021 ως την ημερομηνία που σηματοδότησε το τέλος της μεταψυχρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Κ. Γρίβας: ''Γερμανία & ΗΠΑ μπλόκαραν την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία''

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/11/toyrkoi-eidikoi-h-ellada-adiaperasti-antiaeroporiki-amyna.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="477" data-original-width="782" height="390" src="https://hellas-now.com/wp-content/uploads/2019/11/toyrkoi-eidikoi-h-ellada-adiaperasti-antiaeroporiki-amyna.png" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">  <span style="font-weight: normal;">  ''Μην περιμένουμε οι ΗΠΑ να στηρίξουν την Ελλάδα''</span></h3><div><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Aποκαλυπτικός ήταν στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Πενταπόσταγμα και στον Ανδρέα Μουντζουρούλια ο αναπληρωτής Καθηγητής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων Κωνσταντίνος Γρίβας.</div><div><br />Ελληνοτουρκικά, ΑΟΖ & εξοπλισμοί ήταν τα κύρια σημεία στα οποία επικεντρώθηκε η συζήτησή μας. <br /><br />Μάλιστα προχώρησε και μία σημαντική αποκάλυψη, καθώς ανέφερε πως Γερμανία και ΗΠΑ δεν επιθυμούν να πραγματοποιηθεί η λεγόμενη ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής ανάμεσα σε Γαλλία και Ελλάδα και πως εδώ και μήνες βάζουν ''εμπόδια'' στην ολοκλήρωση της συμφωνίας. <br /><br />Διαβάστε τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξής του: <br /><br />Ερώτηση: Κύριε Γρίβα, η κρίση που ζούμε το τελευταίο διάστημα με την Τουρκία είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια από την εποχή της μεταπολίτευσης. Έχουμε ενώπιόν μας την μεγαλύτερη επίθεση που πραγματοποιεί η Τουρκία σε βάρος του Ελληνισμού, από το 1974 και την εισβολή στην Κύπρο. Που στοχεύει ο Ερντογάν; Επιθυμεί θερμό επεισόδιο; <br /><br /><br />Κ. Γρίβας: «Έχουμε μία νέα Τουρκία, σε ένα νέο διεθνές σύστημα. Η Τουρκία έχει τρομακτικές φιλοδοξίες, θέλει να είναι στη πρώτη πεντάδα. Είναι μία ανασφαλής χώρα, με τεράστιες εσωτερικές αντιφάσεις, προσπαθεί να αποκτήσει μία συνοχή. <br />Στόχος της Άγκυρας είναι να δημιουργήσει μία ζώνη καταστροφής. Θέλει να ελέγχει την Α. Μεσόγειο και το Αιγαίο. Μην έχουμε αυταπάτες, ο Ερντογάν επιθυμεί τον ''ακρωτηριασμό'' της Ελλάδας. Θέλει να ελέγχει το μισό Αιγαίο και να κάνει την Κύπρο ''δορυφόρο'' της. <br />Η Τουρκία συνεχίζει με την λογική της ''σαλαμοποίησης''. Βέβαια ευθύνες γι'αυτή την κατάσταση έχει και η ελληνική ελίτ. Η Τουρκία δεν θα ήθελε πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα, διότι θα την χάσει. Η Τουρκία δεν μπορεί να διακινδυνεύσει μία πολεμική αναμέτρηση, θα υπήρχαν μεγάλες συνέπειες στο εσωτερικό της χώρας.»<br /><br />Ερώτηση: Είναι η πρώτη φορά που επιτρέψαμε έρευνες, (ακόμα και αν δεν το παραδεχόμαστε) σε χώρο Εθνικών Κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Το να μπει το Oruc Reis σε αυτόν τον χώρο είναι ακραίο. Πολλοί ισχυρίζονται ότι έπρεπε να υπάρξει στρατιωτική αντίδραση από πλευράς της Ελλάδος. Δημιουργήθηκαν τετελεσμένα με τις κινήσεις της Άγκυρας; <br /><br /> <br />Κ. Γρίβας: «Είναι σαφές ότι δημιουργούνται τετελεσμένα. Η Τουρκία εδώ και χρόνια δημιουργεί τετελεσμένα με τις υπερπτήσεις. Έχουμε έμπρακτη αποδόμηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Με το Oruc Reis, είχαμε είσοδο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, στην ελληνική ΑΟΖ. Ναι, δεν την έχουμε ανακηρύξει και κακώς, αλλά δεν σημαίνει κάτι που δεν το έχουμε πράξει. Είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει 12 μίλια στα νησιά της. Τα 12 μίλια είναι κυριαρχία. Η Τουρκία ταυτόχρονα μας ζητάει αποστρατικοποίηση στα νησιά.»<br /> <br />Ερώτηση: Θα αποδεχόταν κάτι τέτοιο μία ελληνική κυβέρνηση; <br /><br />Κ. Γρίβας: «Καμία κυβέρνηση δεν θα είχε τέτοιο θράσος. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω το εξής. Υπάρχουν κάποιες ''κερκόπορτες''. Κάποιοι λένε, εντάξει, μην πάρει τον στρατό από τα νησιά η Ελλάδα, αλλά να αποσύρει τα επιθετικά της όπλα. Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που τα συζητάνε αυτά. ΜΜΕ, πολιτικοί, think tank, ακόμα και κάποιοι στρατιωτικοί!»<br /><br />Ερώτηση: Εάν έρθει η πιο σκοτεινή ώρα στα ελληνοτουρκικά, εννοώ ξεκάθαρα όταν και εάν φθάσει η ώρα της σύγκρουσης, η Ελλάδα θα είναι μόνη της; <br /><br />Κ. Γρίβας: «Αυτή την στιγμή, σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο υπάρχει κρίση. ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει δυτική στρατηγική και ταυτόχρονα, η Τουρκία προσπαθεί να ανακηρυχθεί ως αυτοδύναμος πόλος στην Ευρασία. <br />Η Τουρκία θέλει να γίνει ο τρίτος πόλος. Οι ΗΠΑ από την άλλη ρίχνουν όλη την προσοχή τους πάνω στη Τουρκία. Θέλουν να ''τραβήξουν'' ξανά την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο. Ναι μεν υπάρχουν κυρώσεις, αλλά υπάρχουν ταυτόχρονα υποσχέσεις και ανταλλάγματα. <br />Οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν μία Ελλάδα που να ''θίγει'' την Τουρκία. Η Γερμανία από την άλλη πλευρά έχει επιλέξει ξεκάθαρα μία στρατηγική προς την Τουρκία. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά συμφέροντα. Είναι παραδοσιακή η γερμανική στόχευση. Η Γερμανία ανέκαθεν ήταν αντίπαλός μας, παρά σύμμαχός μας. Η Γαλλία είναι δυνητικός σύμμαχος της Ελλάδας. <br />Η Ελλάδα έχει πολλούς δυνητικούς συμμάχους. Με την Ινδία είμαστε ''γείτονες'' λόγω Τουρκίας-Πακιστάν. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ηγηθεί μίας αντιτουρκικής συμμαχίας. Χρειαζόμαστε όμως μία εθνοκεντρική πολιτική. Μην μας ''θαμπώνουν'' οι κυρώσεις των ΗΠΑ στη Τουρκία.» <br /><br />Ερώτηση: Μπορούμε να δούμε Ισραήλ και Τουρκία ξανά μαζί;<br /><br />Κ. Γρίβας: «Το Ισραήλ αν υπήρχε αλλαγή πολιτικής, θα μπορούσε να τα βρει με την Τουρκία. Το πρόβλημα είναι ο Ερντογάν και όχι η Τουρκία. Το Ισραήλ δεν είναι σύμμαχος κανενός, ούτε των ΗΠΑ. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά από το Ισραήλ. Δεν σημαίνει αυτό βέβαια ότι πρέπει να συγκρουστούμε μαζί τους. Πρέπει επίσης να έχουμε καλές σχέσεις με την Γαλλία, την Αίγυπτο και το τονίζω και με την Ινδία. Στο Καύκασο είδαμε Ισραήλ και Τουρκία να συνεργάζονται εναντίον των Αρμενίων.»<br /><br />Ερώτηση: Ποια είναι τα στρατιωτικά διδάγματα για την Ελλάδα από την ήττα των Αρμενίων; <br /><br />Κ. Γρίβας: «Υπάρχουν πολλά διδάγματα. Για παράδειγμα στο Αρτσάχ, δημιουργήθηκαν δικτυοκεντρικά πλέγματα. Tα UAV δεν έριχναν μόνο βόμβες, αλλά μετέδιδαν μέσω εικόνας και πληροροφορίες για τα στρατεύματα που υπήρχαν στο έδαφος. <br />Δεν χρειάζεται η Ελλάδα να απαντήσει στα Τουρικά UAV, με UAV. Yπάρχουν και ρομποτικές πλατφόρμες που μπορούν να βοηθήσουν, δεν χρειάζεται να βασιζόμαστε μόνο σε πανάκριβα οπλικά συστήματα. Η ελληνική αεράμυνα μπορεί να καταρρίψει τουρκικά UAV, εάν αναπτύξουμε ένα σωστό πλέγμα συστημάτων.»<br /><br />Ερώτηση: Η Ελλάδα θα αποκτήσει τα μαχητικά Rafale - Αλλάζουν οι ισορροπίες σε Αιγαίο & Α. Μεσόγειο;<br /><br />Κ. Γρίβας: «Σαφέστατα. Εάν επίσης προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός των Mirage, αλλά και των F-16C/D Block 50, ναι, τότε θα μιλάμε για μία αεροπορία μεγάλων δυνατοτήτων. Πρέπει όμως να πάρουμε και τα κατάλληλα όπλα.<br />Εάν κάνεις όλα αυτά, τότε θα έχεις μεγάλο πλεονέκτημα. Τα 18 Rafale, αν και λίγα, θα λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστής ισχύος.»<br /><br />Ερώτηση: Τι συμβαίνει με το πρόγραμμα αναβάθμισης του ΠΝ; Το τελευταίο διάστημα έχουν προκύψει πληροφορίες ότι το Ελληνικό Ναυτικό ενδιαφέρεται να αγοράσει τέσσερις αμερικανικής κατασκευής φρεγάτες MMSC - Ειδικοί ισχυρίζονται ότι τα πλοία αυτά δεν είναι προσαρμοσμένα στο δυνητικό περιβάλλον απειλής των επόμενων ετών στο Αιγαίο. Κι αυτό γιατί, αναγκαστικά, θα επιχειρούν σε σχετικά κοντινές αποστάσεις από τις τουρκικές ακτές, θα είναι ευάλωτα σε μια σειρά καινοφανών απειλών, με προεξάρχουσα τους αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους. <br /><br />Κ. Γρίβας: «Οι γαλλικές φρεγάτες πάνε ''πακέτο'' και με την ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής. Η συμφωνία δεν προχώρησε, γιατί είναι κάτι που δεν θέλουν Γερμανία και ΗΠΑ. Δεν έχουμε απάντηση από την Αθήνα γιατί δεν προχώρησε η συμφωνία. <br />Η Ελλάδα χρειάζεται επιχειρησιακά, άλλα 6 πολεμικά πλοία. Η γεωγραφία του Αιγαίου είναι σαν έχει σχεδιαστεί για να αποτελέσει βάση έδρασης ενός πολυπλέγματος (complex-of-complexes) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής, το οποίο θα ενοποιούσε την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου σε μια ενιαία και αδιαίρετη θαλασσοχερσαία δομή και θα καθιστούσε αναντίρρητη την ελληνική κυριαρχία σε αυτό. <br />Τα αμερικανικά πλοία, δεν είναι προσαρμοσμένα στο δυνητικό περιβάλλον απειλής των επόμενων ετών στο Αιγαίο. Κι αυτό γιατί, αναγκαστικά, θα επιχειρούν σε σχετικά κοντινές αποστάσεις από τις τουρκικές ακτές, θα είναι ευάλωτα σε μια σειρά καινοφανών απειλών, με προεξάρχουσα τους αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους (ASBM). <br />Απαιτούνται πλοία όπως είναι οι γαλλικές φρεγάτες Belh@arra, με πυραύλους επιφανείας-αέρος Aster 30 (βεληνεκές 170 χλμ) και πυραύλους cruise Scalp Naval (βεληνεκές πάνω από 1000 χλμ).» <br /><br />Eρώτηση: Γιατί η Ελλάδα δεν αγοράζει όπλα από άλλες χώρες, όπως η Ρωσία, Ινδία; <br /><br />Κ. Γρίβας: «Έχει περάσει η αντίληψη ότι θα υπάρχουν πολιτικές συνέπειες, εάν αγοράσουμε οπλικά συστήματα από την Ρωσία, ή την Κινά. Κακώς βέβαια υπάρχει αυτό το σκεπτικό. <br />Στην εξίσωση μπορούμε να βάλουμε και άλλες χώρες, όπως την Βραζιλία, τη Ν. Αφρική, την Ινδία, την Σερβία. Επιβάλλεται να πάμε προς αυτές τις αγορές.»</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κ. Γρίβας: ''Γερμανία & ΗΠΑ μπλόκαραν την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία''

    ''Μην περιμένουμε οι ΗΠΑ να στηρίξουν την Ελλάδα'' Ανδρέας Μουντζουρούλιας Aποκαλυπτικός ήταν στη συνέντευξη που παραχώρ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ: Οι εξελίξεις εκεί δυστυχώς μας αφορούν… και το “διακύβευμα” είναι παγκόσμιο

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/01/CAPITOL-STORM-TRUMP-VOTERS-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Οι εικόνες που έρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι σοκαριστικές. Μια χώρα με αποδεδειγμένα δημοκρατικούς θεσμούς και προσπάθειες τήρησης ισορροπιών προς αποφυγή κατάχρησης εξουσίας, αντιμετωπίζει εισβολή πολιτών – οπαδών του αποχωρούντα προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο Κογκρέσο, οι οποίοι έχουν πειστεί από έναν πρόεδρο που έχουν “αγιοποιήσει”, ότι έχει πέσει θύμα μιας τεράστιας συνωμοσίας με στόχο την απομάκρυνσή του από την εξουσία.<br /><br />Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /><br />Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Δεν χρειάζεται νομίζουμε καν αναφορά στην κολοσσιαία αποτυχία των αρχών ασφαλείας να αποτρέψουν την είσοδο των όποιων διαδηλωτών στο Κογκρέσο. Πάμε όμως παρακάτω… Η “παγίδα” που έχει στηθεί είναι πραγματικά απίστευτη.<br /><br />Ο κόσμος έχει διαιρεθεί σε υποστηρικτές και αντιπάλους του Τραμπ, με αποτέλεσμα να ξεφεύγουν από την “εξίσωση” της ανάλυσης κρίσιμα στοιχεία. Το κρισιμότερο όλων είναι ότι για οποιονδήποτε σέβεται τον εαυτό του και θέλει να… του λέει την αλήθεια, ο Αμερικανός πρόεδρος, ως άτομο και μόνο, είναι περίπτωση που εμπίπτει στη δικαιοδοσία των ψυχιάτρων. Όχι των ψυχολόγων. Κι αυτό περιπλέκει τα πάντα.<br /><br />Αυτό το τονίζουμε με κάθε τρόπο, διότι όπως αποδεικνύεται από πλήθος αναρτήσεων του DP, η στάση που έχουμε κρατήσει σε πολλά από τα θέματα της ατζέντας του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, δεν είναι αρνητική. Επιπροσθέτως, έχουμε ουκ ολίγες φορές εκφράσεις επιφυλάξεις για πλειάδα θέσεων και πολιτικών που έχουν προωθηθεί από κυβερνήσεις των Δημοκρατικών, ιδίως στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Θεωρούμε ότι είναι υποχρέωση απέναντι στην ίδια την αλήθεια, όσο υποκειμενική και αν είναι αυτή η έννοια, το να μπορεί κάποιος ψύχραιμα να διαπιστώσει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Και ότι βρέθηκε στην εξουσία επειδή ήταν… καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση με ψηφοφόρους της “αθέατης Αμερικής”.<br /><br />Ψηφοφόρους ξεχασμένων περιοχών, εγκαταλελειμμένων από ένα αμερικανικό πολιτικό σύστημα που ως ΗΠΑ αντιλαμβάνεται Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Λος Άντζελες, άντε και Σαν Φρανσίσκο. Πάλι καλά που έχει τη γνωστή ιστορία π.χ. η περιοχή της Νέας Ορλεάνης και δεν την ξεχνούν! Το πρόβλημα όμως έχει φθάσει στο αδιέξοδο που βλέπουμε. Άρα, ό,τι και να λέγεται για τον Τραμπ, οι αιτίες είναι βαθύτερες.<br /><br />Οι Ρεπουμπλικάνοι προφανώς προτιμούσαν τον Τζο Μπάιντεν για αντίπαλο, καθώς θεωρούσαν ότι ήταν ο αδύναμος κρίκος σε ένα Δημοκρατικό κόμμα που δεν μπορεί τόσα χρόνια μετά τον Μπάρακ Ομπάμα να προσελκύσει ψηφοφόρους. Η Κάμαλα Χάρις είναι κατά τα φαινόμενα το νέο ισχυρό χαρτί των Δημοκρατικών, αλλά για να μπορέσει να αποκτήσει πολιτική υπόσταση αρκετή για να της δώσει την επόμενη προεδρία στις ΗΠΑ, πρέπει αν περάσει από την αντιπροεδρία.<br /><br />Η υγεία όμως του Μπάιντεν προβληματίζει πολλούς αναλυτές διεθνώς, θεωρώντας υψηλή πιθανότητα να κληθεί η Κάμαλα Χάρις να κυβερνήσει τις ΗΠΑ στην πορεία, χωρίς να έχει εκλεγεί πρόεδρος. Το επόμενο διάστημα είναι προδήλως κρίσιμο και θα φανεί λίαν συντόμως εάν οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στην πρόκληση αναίμακτα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, από την κατάσταση που έχει ανακύψει.<br /><br />Οι Ρεπουμπλικάνοι όμως δεν εκπροσωπούνται αποκλειστικά από τον Ντόναλντ Τραμπ. Εκεί ο διχασμός είναι βαθύτερος. Θα αποτελούσε ιεροσυλία να εξισώσει κανείς τον Μάικ Πομπέο, ακόμα και τον Μάικ Πενς με τον Τραμπ. Οπότε είναι κρίσιμος παράγοντας που θα καθορίσει τις εξελίξεις, ποια θα είναι η στάση προβεβλημένων στελεχών των Ρεπουμπλικάνων.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/ipa-oi-exelixeis-ekei-dystychos-mas-aforoyn-kai-to-diakyveyma-pagkosmio/washington-trump-rally"><img height="427" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/01/WASHINGTON-TRUMP-RALLY.jpg" width="640" /></a><br /><br />Ας το δούμε πιο αναλυτικά: Ο Πομπέο απέδειξε ότι είναι πολιτικός μεγάλου βεληνεκούς που θα μπορούσε να σταθεί εύκολα στον προεδρικό θώκο και δεν αποκλείεται να μας απασχολήσει στο μέλλον. Ο Πενς είχε επ0ίσης μια αξιοπρεπέστατη παρουσία και όταν εκλήθη να μιλήσει προ ετών στην περίφημη Διεθνή Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου. Η ομιλία του είχε εντυπωσιάσει πολλούς. Του DP συμπεριλαμβανομένου.<br /><br />Στις σημερινές εξελίξεις, ο επικεφαλής στη Γερουσία Ρεπουμπλικάνος, Μιτς Μακόνελ, ξεκαθάρισε ότι αντιλαμβάνεται πως ενδεχόμενη εκτροπή θα θέσει σε “σπιράλ θανάτου” την αμερικανική δημοκρατία. Ο Πενς επίσης δείχνει ξεκάθαρα με τη στάση του ότι για να αμφισβητηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στοιχεία. Ακόμα και ένα εκατομμύριο… οπλισμένοι Αμερικανοί δεν αρκούν.<br /><br />Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ<br />Ωστόσο, αυτό που ενδιαφέρει την Ελλάδα είναι το πως θα επηρεαστεί η κατάσταση ασφαλείας στον πλανήτη από τα γεγονότα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν αύριο ξυπνήσει η Αμερική και σημειωθεί “κραχ” στο χρηματιστήριο, αυτό μας αφορά άμεσα. Δεν λέγεται τυχαία πως “όταν φταρνίζεται η Αμερική, πλευριτώνεται όλος ο πλανήτης”. Και η Γουόλ Στριτ μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο στο χάος. Ας μην το ξεχνούμε, διότι οι επιπτώσεις μιας παρατεταμένης αστάθειας θα μας πλήξει νομοτελειακά.<br /><br />Μια κατάσταση αστάθειας στις ΗΠΑ μας αφορά και στο πλαίσιο της ανάγκης ελέγχου του τουρκικού αναθεωρητισμού. Μια ανεξέλεγκτη κατάσταση χάους στις ΗΠΑ, εγείρει αμφιβολίες για τα αντανακλαστικά του Πενταγώνου να παρέμβει στο ενδεχόμενο τουρκικής εκτροπής. Άρα, ας μην κοιτάμε τα τεκταινόμενα αποστασιοποιημένα, διότι μας αφορούν άμεσα. Πιο πολύ από όσο φανταζόμαστε σήμερα.<br /><br />Εάν επιχειρηθεί να γίνει αναγωγή στο τι ακριβώς εκπροσωπεί η διαμάχη που έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ, η υπόθεση θα πήγαινε πολύ μακριά. Αναφερθήκαμε στην αρχή του σχολίου. Συνδέεται με τις διαφορετικές οπτικές για την πορεία του κόσμου τις δεκαετίες που έρχονται.<br /><br />Το “παγκοσμιοποιητικό” μοντέλο συγκρούεται με αυτό που επικεντρώνει στη συνέχιση αυτού που έχει στο επίκεντρό του το έθνος-κράτος. Άρα σχετίζεται με το ποιο μοντέλο θα επικρατήσει. Κι αυτό κρίνεται στις ΗΠΑ. Με τους πρωταγωνιστές να “πολεμούν” όμως για κάτι άλλο…<br /><br />Το πρώτο φτάνει πολύ μακριά, μιλώντας π.χ. για “ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης“, μια ατζέντα που ασπάζονται και Έλληνες πολιτικοί, όπως φαίνεται από ξεκάθαρες δηλώσεις τους. Συνδέεται με το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και την εσπευσμένη εξάρτηση από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Το οποίο σχετίζεται με το παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο, με την ίδια την “κρίση του καπιταλισμού“, όπως αποκαλείται.<br /><br />Εσπευσμένη, υπό την έννοια ότι η τεχνολογία σήμερα δεν βοηθά στο να βγαίνει ο λογαριασμός. Φαίνεται πως η προσπάθεια είναι ένα μεγάλο στοίχημα, που αν δεν βγει θα σπείρει την καταστροφή παγκοσμίως. Με την επιδοτούμενη επένδυση κολοσσιαίων ποσών στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, επιδιώκεται η επίσπευση της τεχνολογική προόδου που θα οδηγήσει σε “καθαρές” πηγές ενέργειας.<br /><br />Που ίσως δεν είναι και τόσο καθαρές εάν κανείς συνυπολογίσει την εξάρτηση από τα κρίσιμα ορυκτά και τις “σπάνιες γαίες”, στην αγορά των οποίων ηγείται χωρίς αμφιβολία η Κίνα, λόγω της αβελτηρίας του δυτικού κόσμου. Εν ολίγοις, τα γεγονότα στην Αμερική αποτυπώνουν όσα βιώνει ο πλανήτης, όσα οι ελίτ του επιδιώκουν μια -προς το παρόν άκρως αμφιλεγόμενη και οικονομικά εξαιρετικά υψηλού ρίσκου– μετάβαση.<br /><br />ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ<br />Όσον αφορά την Ελλάδα, η συζήτηση κορυφώνεται και ίσως πλέον εκτρέπεται, μόλις εμείς ξεκινήσαμε(;) να ασχολούμαστε σοβαρά με το ζήτημα των υδρογονανθράκων, που θα μπορούσαν ακόμα και να μας είχαν γλιτώσει από τα Μνημόνια, εάν ο πολιτικός μας κόσμος λειτουργούσε διαφορετικά.<br /><br />Λίγο η ευρύτερη εξάρτηση της χώρας -και των πολιτικών της;- από παραδοσιακούς προμηθευτές υδρογονανθράκων, λίγο το φοβικό σύνδρομο απέναντι στην Τουρκία με την οποία ξέραμε ότι θα συγκρουστούμε διότι η υπόθεση “έχει πολύ ψωμί” και καταλήξαμε -διά του πολιτικού μας συστήματος- πιο φανατικοί και από την Γκρέτα Τούνμπεργκ, υποστηρικτές αναλύσεων αμφισβητούμενης -από πολλούς που καταγγέλλουν ότι φιμώνονται- επιστημονικής εγκυρότητας.<br /><br />Η ελληνική Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) υποστηρίζει ότι υπάρχουν κοιτάσματα φυσικού αερίου αρίστης ποιότητας και κόστους πολύ φθηνότερου (-45%) από τις εισαγόμενες ποσότητες, με την Ελλάδα να προτιμά να εισάγει πανάκριβα, εξάγοντας πολύτιμο συνάλλαγμα. Φέτος αναμένεται η δαπάνη άνω των 10 δισ. ευρώ, ενώ η χώρα θα μπορούσε να έχει ακόμα και έσοδα. Πόσο θα φθάσει το κόστος της κιλοβατώρας του ρεύματος φέτος;<br /><br />Η ευρύτερη τραγωδία είναι ότι οι εξελίξεις που συμφέρουν την Ελλάδα εκπροσωπούνται – συνδέονται από λάθος εμβληματική προσωπικότητα. Διότι δεν μπορεί κανείς να πειστεί ότι οι οπαδοί του Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική και όχι μόνο, αντιλαμβάνονται κάτι περισσότερο από τον λαϊκιστικό του λόγο και μάλιστα σε “απόλυτες τιμές”.<br /><br />Είναι εξάλλου αμφίβολο εάν κατανοεί και ο ίδιος τη διαμάχη, τι διακυβεύεται, με δεδομένη την απέχθειά του στη μελέτη και την “ψυχοσύνθεση του παντογνώστη” που τον χαρακτηρίζει. Ασχέτως των υποκειμενικών απόψεων που εκφράζονται στα μέσα ενημέρωσης, η Ελλάδα θα πρέπει να προσέξει πολύ για μια ακόμη φορά τη στάση της. Οι καιροί είναι πονηροί…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΗΠΑ: Οι εξελίξεις εκεί δυστυχώς μας αφορούν… και το “διακύβευμα” είναι παγκόσμιο

Οι εικόνες που έρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι σοκαριστικές. Μια χώρα με αποδεδειγμένα δημοκρατικούς θεσμούς και προσπάθειες τήρησ...

Διαβάστε την συνέχεια