Ανατροπή: Η Κίνα απελευθερώνει την Αφρική από τη «φυλακή» του χρέους. Συναγερμός σε ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα.

<img height="362" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8fe0a0c87cae19d930c3989f2dc9c530_XL.jpg" width="731" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Δύση φοβάται τη χειραφέτηση των φτωχών κρατών - και ευρύτερα του Παγκίσμιου Νότου - και την ενσωμάτωσή τους σε έναν νέο οικονομικό χώρο στο πλαίσιο ενός πολυπολικού κόσμου. Έρχεται κύμα ακραίας φτώχειας εξαιτίας της ενεργειακής και της διατροφικής κρίσης.</span></h3>Συναγερμός έχει σημάνει στους σημαντικότερους οικονομικούς θεσμούς της Δύσης για το γεγονός ότι η Κίνα σταδιακά απελευθερώνει κράτη της Αφρικής που πλήττονται από ακραία φτώχεια από τα «δεσμά» του χρέους.<br />Η μετααποικιακή αντιμετώπιση αυτών των κρατών από τη Δύση που τα έχει «φυλακίσει» με υπέρογκα μη εξυπηρετήσιμα χρέη έχει διαμορφώσει ένα σπιράλ οικονομικής υπανάπτυξης με μόνο στόχο της διαρκή εκμετάλλευσή τους με κάθε τρόπο – πάντοτε υπό το… έμβλημα των κανόνων του διεθνούς δικαίου και της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών τους.<br />Σε αυτό το πλαίσιο ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσε στο BBC την Κυριακή 2 Απριλίου ότι ανησυχεί όσον αφορά ορισμένα από τα δάνεια που έχει δώσει η Κίνα στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Αφρικής.<br />Ο David Malpass σημειώνει ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις πρέπει να είναι «πιο διαφανείς».<br />Την ίδια ώρα στα διεθνή οικονομική media επισημαίνεται - υπό τον φόβο χειραφέτησής τους από τη δυτική ομηρία - ότι κράτη όπως η Γκάνα και η Ζάμπια αγωνίζονται να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς το Πεκίνο.<br />Η Κίνα απαντά με κατηγορηματικό τρόπο ότι οποιοσδήποτε τέτοιος δανεισμός λαμβάνει χώρα σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.<br /><br />Οι συνέπειες από τις αυξήσεις των επιτοκίων<br /><br />Oι αναπτυσσόμενες χώρες συχνά δανείζονται χρήματα από άλλα κράτη ή πολυμερείς φορείς για να χρηματοδοτήσουν τομείς που θα αναπτύξουν τις οικονομίες τους, όπως οι υποδομές, η εκπαίδευση και η γεωργία.<br />Ωστόσο, οι απότομες αυξήσεις των επιτοκίων στις ΗΠΑ και σε άλλες μεγάλες οικονομίες τον τελευταίο χρόνο καθιστούν ακριβότερες τις αποπληρωμές δανείων και εντονότερο το βρόχο του δολαρίου, επειδή μεγάλο μέρος αυτού του δανεισμού είναι εκφρασμένο σε ξένα νομίσματα, όπως δολάρια ή ευρώ.<br />Συνεπώς τα κίνητρα των εν λόγω κρατών να απεξαρτηθούν απο το δολάριο είναι εμπράγματα και σημαντικά - και η Κίνα δεν θα μπορούσε ως η δεύτερη οικονομική υπερδύναμη παρά να τα εκμεταλλευθεί.<br />Είναι ένα ιδιαίτερα οξύ πρόβλημα για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες που δυσκολεύονται να βρουν τα επιπλέον χρήματα που απαιτούνται καθώς πέφτει η σχετική αξία του δικού τους νομίσματος.<br />Είναι «διπλό πλήγμα» και σημαίνει ότι η οικονομική ανάπτυξη θα είναι πιο αργή, λέει ο κ. Malpass.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF_%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82_2023-04-02_150332.png" /><br />Η αντιπαλότητα ΗΠΑ και Κίνας και ο αγώνας για τους φυσικούς πόρους <br /><br />Η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης και των συνεπειών της ήταν ένας από τους κύριους λόγους για την επίσκεψη αυτής της εβδομάδας της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Kamala Harris σε τρεις αφρικανικές χώρες. Είναι μια επίσκεψη που συνοδεύεται από μεγάλες δεσμεύσεις οικονομικής στήριξης στην Τανζανία και την Γκάνα.<br />Υπάρχει ένας αυξανόμενος ανταγωνισμός με την Κίνα για επιρροή στην ήπειρο, της οποίας η αφθονία των φυσικών πόρων, κρίσιμων για τη δυτική μεταποίηση, περιλαμβάνει τα μέταλλα, όπως το νικέλιο, ζωτικής σημασίας για τις μπαταρίες που απαιτούνται για την τεχνολογία, όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.<br />Μιλώντας στην πρωτεύουσα της Γκάνας, την Άκρα, είπε ότι «η Αμερική δεν θα καθοδηγείται από το τι μπορούμε να κάνουμε για τους Αφρικανούς εταίρους μας, αλλά από το τι μπορούμε να κάνουμε με τους Αφρικανούς εταίρους μας».<br />Ενώ υπογράμμισε μια νέα μονάδα επεξεργασίας νικελίου στην Τανζανία, η Harris είπε ότι το έργο θα προμηθεύει τις ΗΠΑ και άλλες αγορές μέχρι το 2026 και ότι «θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, στη δημιουργία ανθεκτικών παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και στη δημιουργία νέων βιομηχανιών και θέσεων εργασίας».<br />Αυτή η συνεργατική προσέγγιση επαίνεσε ο κ. Malpass, ο οποίος είπε ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου ήταν «ίσως υγιής για τις αναπτυσσόμενες χώρες», καθώς παρέχει διαφορετικές επιλογές.<br />«Αυτό που ενθαρρύνω έντονα είναι να είναι διαφανείς στα συμβόλαιά τους.<br />Αυτό ήταν ένα από τα προβλήματα• αν γράψετε ένα συμβόλαιο και πείτε «αλλά μην το δείξετε σε κανέναν άλλο", αυτό είναι ένα μείον.<br />Οπότε φύγετε από αυτό».<br />Και αργότερα ήρθε ο εκβιασμός.... ότι «για τις κυβερνήσεις στην Αφρική, δεν θα έπρεπε να προσφέρουν εξασφαλίσεις ως κίνητρο για να δώσουν ένα δάνειο, επειδή το ‘’κλειδώνει΄΄ για γενιές.<br />Αυτό συμβαίνει με την Κίνα».<br />Οι επισημάνσεις αυτές δείχνουν την αγωνία της Δύσης να προλάβει την χειραφέτηση των φτωχών υπανάπτυκτων κρατών μέσα από τη συμμετοχή τους στον ανταγωνιστικό οικονομικό χώρο που διαμορφώνεται υπό την ηγεσία της Ρωσίας και της Κίνας και της ομάδας των BRICS.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF_%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82_2023-04-02_150306.png" /><br />H στρατηγική του Πεκίνου<br /><br />Το Πεκίνο έχει γίνει μια από τις μεγαλύτερες πηγές δανείων προς τις αναπτυσσόμενες οικονομίες τα τελευταία χρόνια.<br />Μια νέα μελέτη με από το Ινστιτούτο του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία δείχνει ότι παγκοσμίως η Κίνα δάνεισε 185 δισεκατομμύρια δολάρια (150 δισεκατομμύρια λίρες) σε προγράμματα διάσωσης σε 22 χώρες μεταξύ 2016 και 2021.<br />Σε συνέντευξη Τύπου αυτή την εβδομάδα, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Mao Ning δήλωσε ότι η Κίνα «σέβεται τη βούληση των σχετικών χωρών, δεν ανάγκασε ποτέ κανένα μέρος να δανειστεί χρήματα, δεν ανάγκασε ποτέ καμία χώρα να πληρώσει, δεν θα επιβάλει πολιτικούς όρους στις δανειακές συμφωνίες και να μην επιδιώκει κανένα πολιτικό συμφέρον».<br />Ο υπουργός Οικονομικών της Γκάνας Ken Ofori-Atta ταξίδεψε στο Πεκίνο αυτόν τον μήνα για συνομιλίες σχετικά με την αναδιάρθρωση των αποπληρωμών του χρέους του.<br />Η χώρα πήρε επίσης μόλις....3 δισ. δολάρια από το ΔΝΤ τον Δεκέμβριο.<br /><br />Προς όφελος των δανειστών… Η κυνική ομολογία του Malpass <br /><br />Ο Malpass σε μια εκδήλωση κυνικής ειλικρίνειας επισήμανε ότι τα προβλήματα δεν αφορούν αποκλειστικά την κινεζική χρηματοδότηση, αλλά τα πράγματα βελτιώνονται.<br />«Αν σκεφτείτε την ιστορία του δυτικού δανεισμού, μερικές φορές δεν είναι προς όφελος των ανθρώπων στις χώρες [που δανείζονται].<br />Ακόμη και τα δάνεια της Παγκόσμιας Τράπεζας δεν ήταν πάντα το καλύτερο που θα μπορούσαν να είχαν γίνει σε μια χώρα».<br />«Έτσι, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, και νομίζω ότι όλοι πρέπει να προσπαθήσουν να κάνουν, είναι να βελτιώσουμε την ποιότητα του δανεισμού.<br />«Μία από τις τεχνικές είναι να αποδεσμεύεται το δάνειο, που σημαίνει ότι εάν υπάρχει ένα επενδυτικό σχέδιο, ας πούμε ότι κατασκευάζεται ενες σιδηρόδρομος, περιγράφεται το έργο και ποιο θα είναι το κόστος.<br />Και στη συνέχεια, χωριστά, ρυθμίζεται τη χρηματοδότηση».<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF_%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82_2023-04-02_150245.png" /><br />Ανησυχίες για τη εκδήλωση διατροφικής και ενργειακής κρίσης<br /><br />Ο απερχόμενος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας ανησυχεί επίσης ότι οι υψηλότερες τιμές των τροφίμων, των λιπασμάτων και της ενέργειας, ως αποτέλεσμα του πολέμους την Ουκρανία, εξαντλούν τους κρατικούς προϋπολογισμούς σε φτωχότερες χώρες.<br />Αν και αυτό θα μπορούσε να βαθύνει τις οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, είναι ανακούφιση που οι αυξήσεις των τιμών αρχίζουν τώρα να χαλαρώνουν.<br />«Η άμεση κρίση έχει τελειώσει, αλλά ένα πράγμα που έχει απομείνει είναι ότι οι χώρες δεν χρησιμοποίησαν αρκετό λίπασμα, με αποτέλεσμα το έδαφος τους να εξαντλείται. Επομένως, οι αποδόσεις αναμένεται να είναι χαμηλότερες το επόμενο έτος από το κανονικό»<br />«Λοιπόν, ένας αγρότης που μόλις τα έβγαζε πέρα, δεν πήρε λίπασμα και τώρα η γη της δεν είναι τόσο παραγωγική.<br />Και λοιπόν από πού θα προέλθει η τροφή για την οικογένεια και την κοινότητα; Αυτό είναι το μεγάλο άμεσο πρόβλημα.<br />Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε τις χώρες απευθείας με λιπάσματα [και] με τρόφιμα».<br />Πολλές από τις φτωχότερες οικονομίες του κόσμου έχουν πληγεί σκληρά από τις υψηλότερες τιμές των τροφίμων ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Αύξηση της ακραίας φτώχειας<br /><br />Η Παγκόσμια Τράπεζα ανησυχεί ότι αυτές οι προκλήσεις θα επιδεινώσουν την πρώτη αύξηση του παγκόσμιου ποσοστού ακραίας φτώχειας - οι άνθρωποι τα βγάζουν πέρα με λιγότερο από 1,90 δολάρια την ημέρα. Ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορωνοϊού αυξήθηκε από 8,4% σε 9,3%<br />Ο κορυφαίος αναπτυξιακός οργανισμός του πλανήτη ελπίζει ότι οι επικείμενες κοινές εαρινές συναντήσεις με το ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον θα τον βοηθήσουν να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα για να αντιμετωπίσει τη βασική του αποστολή.<br />«Η φιλοδοξία υπάρχει», λέει ο κ. Malpass, «αλλά οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες από το ποσό των ροών» των χρημάτων που εισέρχονται.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ανατροπή: Η Κίνα απελευθερώνει την Αφρική από τη «φυλακή» του χρέους. Συναγερμός σε ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα.

Η Δύση φοβάται τη χειραφέτηση των φτωχών κρατών - και ευρύτερα του Παγκίσμιου Νότου - και την ενσωμάτωσή τους σε έναν νέο οικονομικό χώρο στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πελώριο φιάσκο για τις ΗΠΑ με τα F35 Stealth. Τα πολυδιαφημισμένα αεροσκάφη αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα.

<img height="451" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a03deb7c3fb9a2eaecd18bf6628dfea8_XL.jpg" width="835" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα προβλήματα που σχετίζονται με τον κινητήρα του ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στην ομαλή λειτουργία αυτών των μαχητικών αεροσκαφών.</span></h3>Σε ένα πελώριο φιάσκο εκτυλίσσεται για τις ΗΠΑ η λεγόμενη εναέρια κυριαρχία στον Ειρηνικό με το μαχητικό αεροσκάφος F-35 που βρίσκεται στην περιοχή για να αποτρέψει τις κινήσεις του κινεζικού στρατού.<br />Ωστόσο, τα προβλήματα που σχετίζονται με τον κινητήρα του ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στην ομαλή λειτουργία αυτών των μαχητικών αεροσκαφών.<br />Το F-35 θεωρείται ως ένα από τα πιο πολύτιμα στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία του αμερικανικού στρατού και συχνά αναφέρεται ως κρίσιμος εξοπλισμός για την εκτέλεση αεροπορικών επιχειρήσεων εναντίον αντιπάλων όπως η Κίνα, ειδικά στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού.<br />Πριν από λίγες ημέρες, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ανακοίνωσε την ανάπτυξη των μαχητικών F-35 Lightning II στην Οκινάουα καθώς συνεχίζει να αντικαθιστά τα μόνιμα σταθμευμένα F-15 Eagles στην αεροπορική βάση Kadena της Ιαπωνίας, γράφουν οι Eurasian Times.<br />Η βάση Kadena της πολεμικής αεροπορίας βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία περίπου 450 μίλια από την Ταϊβάν.<br /><br />Κεντρικό σημείο στον Ειρηνικό<br /><br />Η βάση αυτοπροβάλλεται ως το κρίσιμο και κεντρικό σημείο της περιοχής του Ειρηνικού.<br />Η πολεμική αεροπορία έχει δεσμευτεί να αντικαταστήσει τα παλαιότερα F-15 Eagles με νεότερα, πιο εξελιγμένα αεροσκάφη με περισσότερες δυνατότητες.<br />Άλλα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, τα F-22 και τα F-16, σταθμεύουν ήδη στην αεροπορική βάση Kadena.<br />Ωστόσο, θεωρείτο πως η ανάπτυξη των F-35 θα ενίσχυε την περιφερειακή παρουσία της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.<br />Επιπλέον, η ανάπτυξη αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης τάσης στην Ασία, η οποία περιλαμβάνει την αυξανόμενη παρουσία πολεμικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς.<br />Η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία, δύο σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή, έχουν ο καθένας επιχειρησιακό στόλο μαχητικών αεροσκαφών F-35.<br /><br />Υπερσύγχρονο και με πολλές παραγγελίες μεν...<br /><br />Η Σιγκαπούρη διαθέτει επίσης μαχητικά αεροσκάφη F-35 και ανακοίνωσε στις αρχές του 2023 ότι θα παραγγείλει οκτώ ακόμη F-35B Lightning II.<br />Η Ταϊλάνδη, η οποία έχει ισχυρές αμυντικές διασυνδέσεις με το Πεκίνο, αποφάσισε επίσης να αποκτήσει μαχητικά F-35 και περιμένει την έγκριση από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Η συνάφεια του μαχητικού αεροσκάφους F-35 στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού μπορεί να αποδοθεί στην τεχνολογία αιχμής, τις εντυπωσιακές του ικανότητες και την προσαρμοστικότητα σε διάφορες στρατιωτικές επιχειρήσεις.<br />Με τα προηγμένα χαρακτηριστικά stealth του, το F-35 έχει σχεδιαστεί για να αποφεύγει τον εντοπισμό από τα ραντάρ, καθιστώντας το πολύτιμο πλεονέκτημα για τη διεξαγωγή μυστικών αποστολών.<br />Επιπλέον, είναι εξοπλισμένο με προηγμένους αισθητήρες και συστήματα επικοινωνίας που του επιτρέπουν να συλλέγει και να μεταδίδει ζωτικής σημασίας δεδομένα πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο, τα οποία είναι απαραίτητα για την πραγματοποίηση έξυπνων επιλογών κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων.<br />Στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, όπου οι εντάσεις είναι υψηλές λόγω εδαφικών διαφορών και γεωπολιτικού ανταγωνισμού, οι δυνατότητες του F-35 αναζητούνται ιδιαίτερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.<br />Το F-35 θεωρείται κρίσιμο εργαλείο για τη διεξαγωγή αεροπορικών επιχειρήσεων εναντίον αντιπάλων όπως η Κίνα και η Βόρεια Κορέα, καθώς μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη αεροπορική υποστήριξη και ακριβείς επιθέσεις σε κρίσιμους στόχους.<br />Αναμένεται ότι πάνω από 300 μαχητικά F-35 θα σταθμεύσουν στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού έως το 2035, με χρήστες όπως η Αυστραλία, η Ιαπωνία, η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα και οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Ωστόσο, η Κίνα γνωρίζει καλά την αυξανόμενη παρουσία αυτών των αμερικανικών αεροσκαφών stealth στην περιοχή.<br />Για να αντισταθμίσει την αυξανόμενη ανάπτυξη των F-22 και F-35, το Πεκίνο έχει ήδη αυξήσει την παραγωγή των J-20 πέμπτης γενιάς του τα τελευταία χρόνια.<br />Έτσι, μια αντιπαράθεση μεταξύ του αμερικανικής κατασκευής μαχητικού πέμπτης γενιάς και του J-20 είναι πιθανό να συμβεί σε περίπτωση σύγκρουσης.<br /><br />Προβληματικό δε...<br /><br />Ωστόσο, ο αμερικανικός στρατός θα συναντήσει εμπόδια καθώς το F-35 αντιμετωπίζει επιχειρησιακές δυσκολίες λόγω των προβλημάτων που συνδέονται με τον κινητήρα του.<br />Στις 29 Μαρτίου, ανώτατος αξιωματούχος των ΗΠΑ αποκάλυψε ότι οι κινητήρες Pratt & Whitney F135 που τροφοδοτούν τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 παρουσιάζουν πρόβλημα.<br />Η συνεχής λειτουργία των κινητήρων σε υψηλότερες από τις αναμενόμενες θερμοκρασίες και οι αυξημένες δραστηριότητες συντήρησης και υλικοτεχνικής στήριξης υποβαθμίζουν τα συνολικά ποσοστά ετοιμότητας του F-35.<br />Ως αποτέλεσμα, ο αμερικανικός στρατός θεωρεί τις προτεινόμενες βελτιώσεις κινητήρα για όλους τους τύπους F-35 Joint Strike Fighter ως κρίσιμες, πρόσθεσε ο αξιωματούχος.<br />Κορυφαίοι στρατιωτικοί ηγέτες των ΗΠΑ υπογράμμισαν τις αδυναμίες του κινητήρα F135 όταν δικαιολόγησαν την απόφαση να αναληφθεί πρωτοβουλία για την αναβάθμιση του πυρήνα του κινητήρα (ECU) ενώπιον των μελών της υποεπιτροπής της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 29 Μαρτίου.<br />Στην πρόταση προϋπολογισμού του Πενταγώνου για το οικονομικό έτος 2024, ο στρατός των ΗΠΑ απέρριψε την ιδέα της ανάπτυξης ενός εντελώς νέου κινητήρα για τα F-35 τους, με βάση το Advanced Engine Transition Program (AETP), λόγω υψηλού αναμενόμενου κόστους και τεχνικών προκλήσεων.<br /><br />Μειωμένη η ζωή του κινητήρα<br /><br />Ο αμερικανικός στρατός θεωρεί σημαντική μια αναβάθμιση, επειδή το «Σύστημα Διαχείρισης Ισχύος και Θερμικής Διαχείρισης», που κατασκευάστηκε από τη Lockheed Martin, «δεν αποδίδει», οδηγώντας σε μειωμένη διάρκεια ζωής του κινητήρα.<br />Ο στόλος των μαχητικών αεροσκαφών F-35 του Πενταγώνου διαθέτει μόνο περίπου τα μισά αεροσκάφη που θεωρούνται ικανά για αποστολή, το οποίο είναι σημαντικά μικρότερο από τον στόχο του 65%, σύμφωνα με τον Εκτελεστικό Αξιωματικό του Προγράμματος F-35.<br />Κατά την πρώτη του εμφάνιση ενώπιον του Κογκρέσου ως εκτελεστικός αξιωματικός του προγράμματος F-35, ο υποστράτηγος της Πολεμικής Αεροπορίας Mike Schmidt εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του που μόνο ο μισός στόλος των Ηνωμένων Πολιτειών Joint Strike Fighter είναι επιχειρησιακός από τον Φεβρουάριο του 2023, κάτι που περιέγραψε ως μη ικανοποιητική εικόνα.<br />Ο διευθυντής του προγράμματος είπε ότι από τον Φεβρουάριο, ο μέσος μηνιαίος ρυθμός επιχειρησιακών αεροσκαφών στον στόλο με περισσότερα από 540 F-35 είναι 53,1%.<br />Αυτό δείχνει ότι τα εν λόγω αεροσκάφη μπορούν να εκτελέσουν ορισμένες από τις βασικές αποστολές τους, συμπεριλαμβανομένων των πτήσεων μάχης, εκπαίδευσης, δοκιμών και επίδειξης δύναμης.<br />Το ποσοστό αυτό υπολείπεται του στόχου του 65%. Σε γραπτή δήλωση, ο Schmidt ανέφερε ότι το ποσοστό των αεροσκαφών που μπορούν να εκτελέσουν τις αποστολές τους, ή το λεγόμενο ποσοστό ικανοτήτων πλήρους αποστολής, ήταν μικρότερο από 30%.<br /><br />Οι συχνές βλάβες<br /><br />Ο Schmidt τόνισε πως το τρέχον ποσοστό ετοιμότητας είναι απαράδεκτο και ότι πρωταρχικός του στόχος είναι να μεγιστοποιήσει την ετοιμότητα.<br />Πρόσθεσε ότι στοχεύει να αυξήσει τα ποσοστά ετοιμότητας τουλάχιστον κατά 10% εντός 12 μηνών.<br />«Οι προκλήσεις ετοιμότητας παραμένουν, όπως υποδεικνύεται σε πολλαπλά ευρήματα του Γραφείου Λογοδοσίας της Κυβέρνησης», σημείωσε.<br />Είναι αβέβαιο εάν τα ποσοστά ετοιμότητας υποδηλώνουν βραχυπρόθεσμη διακύμανση ή έναρξη μίας παρατεταμένης κατάστασης.<br />Η δήλωση του Schmidt δεν διευκρινίζει την αιτία της μείωσης των ποσοστών ετοιμότητας.<br />Ωστόσο, στο παρελθόν, η έλλειψη ανταλλακτικών και οι συχνές θραύσεις εξαρτημάτων του κινητήρα πέρα από τις αρχικές προσδοκίες έχουν εντοπιστεί ως πιθανοί παράγοντες.<br />Εκτός από την έλλειψη ανταλλακτικών και τις συχνές βλάβες των εξαρτημάτων του κινητήρα άλλα ζητήματα που επηρεάζουν τα ποσοστά ετοιμότητας του στόλου F-35 περιλαμβάνουν παρατεταμένους χρόνους επισκευής και ανάγκη για ταχύτερες από τις αναμενόμενες επισκευές ή αντικαταστάσεις των μονάδων ισχύος κινητήρα Pratt & Whitney.<br />Τα τελευταία χρόνια, τα προβλήματα με τον κινητήρα F135 γίνονται όλο και πιο αισθητά.<br />Πριν από δύο χρόνια, μια σημαντική καθυστέρηση συντήρησης αποδόθηκε σε πολλά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της φθοράς των θερμοπροστατευτικών επικαλύψεων των πτερυγίων του στροβίλου των κινητήρων.<div><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/35353.JPG" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πελώριο φιάσκο για τις ΗΠΑ με τα F35 Stealth. Τα πολυδιαφημισμένα αεροσκάφη αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα.

Τα προβλήματα που σχετίζονται με τον κινητήρα του ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στην ομαλή λειτουργία αυτών των μαχητικών αεροσκαφών. Σε ένα πε...

Διαβάστε την συνέχεια

Σοκ προκαλούν ΜΜΕ των ΗΠΑ: Έχουν σκοτωθεί σχεδόν όλοι οι ξένοι μισθοφόροι των Ουκρανών-Μόνο 1.500 έμειναν και δεν έρχονται νέοι.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-04/%CE%9B%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CE%BD%CE%B1%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%9E%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD%201_0.jpg?itok=JeCS1QZw" width="748" /><br /><br /><b>Γιώργος Μαυρίδης</b><br />Οι Ρώσοι απορούν με ποιους στρατιώτες θα πραγματοποιήσουν οι Ουκρανοί την επικείμενη αντεπίθεση<br /><br />Οαριθμός των ξένων μισθοφόρων στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας έχει δει μεγάλη μείωση. Ακόμη και το ρωσικό υπουργείο άμυνας παραδέχτηκε επίσημα πως ο αριθμός επιθέσεων σε συγκροτήματα ξένων μισθοφόρων έχει μειωθεί. <br /><br />Οι θέσεις ξένων μισθοφόρων που πολεμούν πλάι στον ουκρανικό στρατό έχουν διατηρηθεί μόνο στα πιο επικίνδυνα σημεία του πολέμου. Για παράδειγμα, στις 21 Μαρτίου έγινε γνωστός ο θάνατος του Νεοζηλανδού Cain de Tae (που υπηρέτησε και στο Ιράκ) στο Ουγκλεντάρ και στις 22 Μαρτίου μάθαμε πως σκοτώθηκε ο μαχητής της «Λεγεώνας των Ξένων» (Foreign Legion) Kevin David, στο Μπαχμούτ.<br /><br />Η ρωσική SvPressa αναφέρει πως μονάδες ξένων μισθοφόρων που πολεμούσαν στο Μπαχμούτ μετατοπίστηκαν όχι στο Τσάσοφ Γιαρ, αλλά στο χωριό Sinkovu κοντά στα σύνορα με την περιοχή του Χαρκόβου. Σε αυτό το σημείο λέγεται πως συγκεντρώνονται ουκρανικές μονάδες για να αντεπιτεθούν έναντι των ρωσικών δυνάμεων που προελαύνουν στο Κουπιάνσκ.<br /><br />Ένα άλλο σημείο συγκέντρωσης ξένων μαχητών είναι τα χωριά της Οδησσού κατά μήκος των συνόρων με την Υπερδνειστερία. Σύμφωνα με τους Ρώσους, κατά μήκος των συνόρων δρουν ακόμη ομάδες αναγνώρισης και σαμποτάζ. <br />Έχουν Πεθάνει Πολλοί<br /><br />Η SvPressa αναφέρει πως αδιαμφισβήτητα οι ξένοι μαχητές προκαλούν σήμερα πολύ λιγότερα προβλήματα στον ρωσικό στρατό από ότι στα αρχικά στάδια του πολέμου, και αυτό γιατί οι περισσότεροι από αυτούς εγκατέλειψαν την Ουκρανία, ζωντανοί ή νεκροί. <br /><br />Η αμερικανική έκδοση της Vice αποκάλυψε πως σχεδόν ένας στους τέσσερεις ξένους μισθοφόρους εγκατάλειψε τον πόλεμο μετά τον πρώτο βομβαρδισμό. Δεν υπήρχε ρεύμα νέων μισθοφόρων προστίθεται. <br /><br />Οι Ουκρανοί επίσημοι αρχικά είχαν αναφέρει πως υπήρχαν 20 χιλιάδες μαχητές στην Λεγεώνα των Ξένων. Αλλά στην πραγματικότητα, σύμφωνα με δημοσίευση της αμερικανικής The New York Times, σήμερα δεν υπάρχουν περισσότεροι από 1,5 χιλιάδες εναπομείναντες.<br /><br />Οι περισσότεροι απλά έφυγαν από το πεδίο της μάχης επειδή δεν ήταν καν επαγγελματίες στρατιώτες, γράφει η ρωσική SvPressa.<br /><br />«Υπήρξαν περιπτώσεις που μισθοφόροι πέρασαν στην ρωσική πλευρά, όπως για παράδειγμα ο John McIntyre της πρώτης τάξης. Διώχτηκε από την λεγεώνα και αυτομόλησε στην Ρωσία μαζί με όλα τα στρατιωτικά μυστικά που περισύλλεξε» πρόσθεσε η σελίδα.<br /><br />Συμπερασματικά, εξαιτίας της έλλειψης μισθοφόρων, αφού οι υπάρχοντες εγκαταλείπουν ή πεθαίνουν και νέα κύματα δεν υπάρχουν, η Λεγεώνα των Ξένων έχει αποδυναμωθεί περισσότερο από ποτέ. <br /><br />Ως αποτέλεσμα, οι Ρώσοι απορούν «ποιους στρατιώτες θα χρησιμοποιήσουν οι Ουκρανοί» για την επικείμενη αντεπίθεσή τους.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σοκ προκαλούν ΜΜΕ των ΗΠΑ: Έχουν σκοτωθεί σχεδόν όλοι οι ξένοι μισθοφόροι των Ουκρανών-Μόνο 1.500 έμειναν και δεν έρχονται νέοι.

Γιώργος Μαυρίδης Οι Ρώσοι απορούν με ποιους στρατιώτες θα πραγματοποιήσουν οι Ουκρανοί την επικείμενη αντεπίθεση Οαριθμός των ξένων μισθοφόρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Και ξενοδόχος ο πρωθυπουργός; Δημοσίευμα για την εξοχική του κατοικία στην Τήνο ανάβει φωτιές

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/04/villa_mitsotaki.png"><img height="635" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/04/villa_mitsotaki-696x691.png" width="640" /></a><br /><br />Στη ΝΔ έβγαλαν πολλές ανακοινώσεις τις τελευταίες ημέρες για τον Γιάννη Ραγκούση, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του τομέα Διαφάνειας του κόμματος. Το θέμα με το οποίο επιχείρησαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι κάτι δεν πάει καλά, έχει κλείσει από το 2012! Πρόκειται για το σπίτι του Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος υποχρεώθηκε να επαναλάβει όσα ήταν ήδη γνωστά.<br /><br />Τώρα έρχεται πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης Δημοκρατίας να υπενθυμίσει στο κυβερνών κόμμα την παροιμία που λέει πως αν κάνεις την ανάγκη σου στη θάλασσα το βρίσκεις στο αλάτι.<br /><br />Ο πρωθυπουργός θα πρέπει κι αυτός να δώσει απαντήσεις. Εκτός αν θεωρεί ότι είναι υπεράνω όλων…<br /><br /><div>Η Κυριακάτικη Δημοκρατία σ πρωτοσέλιδο άρθρο με τίτλο «Η ΕΠΑΥΛΗ Μητσοτάκη airbnb από το 2014», αναρωτιέται αν «διαθέτει και σήμερα το ακίνητο στην Τήνο για τουριστική εκμετάλλευση ο πρωθυπουργός», κάνοντας λόγο για «Το παραμυθένιο σπίτι των 471,3 τ.μ., με τα 10 δωμάτια, τις 16 κλίνες, την πισίνα και φόντο το γαλάζιο του Αιγαίου».<br /><ol style="text-align: left;"><li>Δηλώθηκαν τα εισοδήματα από την ενοικίαση στο «πόθεν έσχες» και στην Εφορία;», αναρωτιέται η εφημερίδα, αποκαλύπτοντας το έγγραφο με το οποίο είχε δοθεί στον κ. Μητσοτάκη το ειδικό σήμα λειτουργίας με βάση το νόμο 4179/2013 για την «τουριστική επιπλωμένη έπαυλη», η οποία εισήχθη σε ειδικό καθεστώς μίσθωσης.</li></ol><ul style="text-align: left;"><li>Ποιο ήταν το ύψος των εισοδημάτων που μπορεί να να αποκόμισε αό αυτή την κίνηση (εάν τελικά ενοικίασε τη βίλα) και κατά πόσον αυτά τα εισοδήματα δηλώθηκαν στην εφορία;</li><li>Την ενοικιάζει ακόμα και σήμερα;</li></ul>Όπως αναφέρει η εφημερίδα (ρεπορτάζ Μαρία Παναγιώτου) στην άδεια την οποία έχει στην κατοχή της, η έπαυλη βρίσκεται στην τοποθεσία Άγιος Πέτρος της Τήνου και πως η συνολική δυναμικότητά της είναι 16 κλίνες και 10 δωμάτια(!). Επισημαίνει επίσης πως στις γενικές παρατηρήσεις του εγγράφου σημειώνεται πως το «κατάλυμα διαθέτει πισίνα» και πως πρέπει «να εκμισθώνεται σε φυσικά πρόσωπα, ενιαία και όχι τμηματικά, για περίοδο τουλάχιστον μιας εβδομάδας.<br />Το δημοσίευμα κάνει λόγο πως στο πόθεν έσχες του πρωθυπουργού το 2021 τα τετραγωνικά της έπαυλης για πρώτη φορά εμφανίζονται να είναι 471,30, ενώ στα προηγούμενα 415,85! Όπως διευκρινίζεται «η βίλα είχε αυθαίρετες κατασκευές και, μάλιστα, μεγέθους 55 τμ(!), τις οποίες νομιμοποίησε χρησιμοποιώντας τις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου 4495/2017». Η δε έπαυλη είναι στο 100% κυριότητας της συζύγου του πρωθυπουργού και βρίσκεται «στην τοπική κοινότητα Καρδιανής του Δήμου Εξωμβούργου, στην οποία τοποθετείται η μαγευτική παραλία του Αγίου Πέτρου».<br /><br />Η εφημερίδα υπενθυμίζει δημοσιεύματα του «Βήματος» επί ιδιοκτησίας Λαμπράκη που έθεταν ερωτήματα για την απόκτηση της βίλας από το πρωθυπουργικό ζεύγος και τη συμμετοχή που μπορεί να είχε σε αυτήν ο τότε ισχυρός άνδρας της Siemens Μιχάλης Χριστοφοράκος. Σε δημοσίευμα με ημερομηνία 25/11/2008, και τίτλο «Ο Μ. Χριστοφοράκος μεσολάβησε για την αγορά αγροτεμαχίου στην Τήνο από τον Κυρ. Μητσοτάκη» αναφερόταν πως «για την αγορά του ακινήτου λέγεται ότι υπήρξε διαμεσολάβηση των υψηλόβαθμων στελεχών της Siemensκκ Μ. Χριστοφοράκου και Διον. Δενδρινού, οι οποίοι, μέσω offshore εταιρίας με έδρα τον Άγιο Βικέντιο, είχαν επιδοθεί σε μπαράζ επενδύσεων στην κτηματαγορά, με πολυάριθμες αγορές ακινήτων τόσο στην Αττική και σε νησιά, όπως και στην Αντίπαρο, στις Σπέτσες και στην Τήνο».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Και ξενοδόχος ο πρωθυπουργός; Δημοσίευμα για την εξοχική του κατοικία στην Τήνο ανάβει φωτιές

Στη ΝΔ έβγαλαν πολλές ανακοινώσεις τις τελευταίες ημέρες για τον Γιάννη Ραγκούση, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του τομέα Διαφάνειας το...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποστρατιωτικοποίηση νησιών σε βάθος 5ετίας μία από τις 6 προτάσεις των Τούρκων!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="436" src="https://www.youtube.com/embed/j3gLlurl7co" width="759" youtube-src-id="j3gLlurl7co"></iframe></div><div><br /></div>«Σιωπή των αμνών» για τα Εθνικά Θέματα…Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τη μυστική διπλωματία με την ανοχή της αντιπολίτευσης και τα «συμβατικά» μέσα ενημέρωσης παριστάνουν ότι δεν ακούν, δεν βλέπουν και δεν διαβάζουν όσα κατά καιρούς αποκαλύπτονται…<br /><br />Τελευταίο παράδειγμα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ με την υπογραφή του Μανώλη Κοττάκη. Ο δημοδιογράφος έγραψε για τις συγκλονιστικές μαρτυρίες του πρώην προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος αποκαλύπτει τις απόψεις που έχει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για τα εθνικά θέματα και το Κυπριακό! Σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε βιβλίο του Κωστή Χατζηκωστή που κυκλοφόρησε και περιλαμβάνει τις μαρτυρίες Αναστασιάδη, ο κ.Μητσοτάκης ήταν υπέρ της διακοπής των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ για να ηρεμήσουν οι Τούρκοι! Επιπλέον προκύπτει ότι θεωρεί το Κυπριακό πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να το βρίσκει μπροστά της η Ελλάδα!<br /><br />Ο Μανώλης Κοττάκης μιλά στο militaire channel για τα ελληνοτουρκικά και τη συμφωνία που κάποια στιγμή θα μας παρουσιάσουν με εντυπωσιακό περιτύλιγμα. Αποκαλύπτει ότι ανάμεσα στα 6 σημεία της τουρκικής πρότασης για την οποία μίλησε ο Τσαβούσογλου περιλαμβάνεται η αποστρτατιωτικοποίηση νησιών σε βάθος 5ετίας αλλά και η απαίτηση της Τουρκίας να συζητηθεί θέμα «τουρκικής μειονόητας» στα Δωδεκάννησα!<br /><br />Μιλά ακόμη για την «οικονομική άλωση» της χώρας με χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης.<br />Όλα αυτά δεν είναι φυσικά ασύνδετα με την εκλογική αναμέτρηση που έχουμε μπροστά μας.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποστρατιωτικοποίηση νησιών σε βάθος 5ετίας μία από τις 6 προτάσεις των Τούρκων!

«Σιωπή των αμνών» για τα Εθνικά Θέματα…Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τη μυστική διπλωματία με την ανοχή της αντιπολίτευσης και τα «συμβατικά» μέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενοχλητικές αποκαλύψεις. Οι Τούρκοι δοκιμάζουν την υπομονή του Λονδίνου.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/03/Makarios-Wilson.jpg" width="750" /><br /><br /><b>Mallinson William</b><br />Όπως αποκαλύψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η Βρετανία βρισκόταν σε στενή και μυστική συνεργασία με την Τουρκία στις ΗΠΑ επί θεμάτων Κύπρου –κάτι που σίγουρα εξακολουθεί να πράττει ακόμη και σήμερα. Σε ιδιωτικό επίπεδο, όμως, η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική, ιδίως όσον αφορά στην Συνθήκη Εγγυήσεως, την τουρκική συμπεριφορά κατά την εισβολή και τις αξιώσεις των Τούρκων στο Αιγαίο. Οι Τούρκοι έφτασαν να δοκιμάζουν την υπομονή του Λονδίνου.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο τουρκικός στρατός κατέστρεψε και λεηλάτησε περιουσία βρετανικής ιδιοκτησίας, σε σημείο που ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ουίλσον έφτασε να παραπονεθεί αργότερα στον Τούρκο ομόλογό του, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τη χρονιά που ακολούθησε την εισβολή ξεκίνησαν οι διακοινοτικές συνομιλίες και σύντομα έγινε ξεκάθαρο στους Βρετανούς ότι οι Τούρκοι απλώς τις χρησιμοποιούσαν ως δικαιολογία για να κατοχυρώσουν τις παράνομες θέσεις τους και όχι για να αποκατασταθεί η συνταγματική τάξη.<br /><br />Το Φόρεϊν Όφις έγραφε: «[Οι Τούρκοι] έχουν την πίτα τους ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο, υιοθετώντας τις ίδιες τους τις απόψεις μόνον όταν τους συμφέρει»! Ένας νομικός σύμβουλος έγραφε ότι οι Τούρκοι ρητώς δεν αποκαθιστούσαν το σύνταγμα, αν και είχαν εισβάλει ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Ο Τζέιμς Κάλαχαν είπε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι οι Τούρκοι έπαιζαν διπλό παιχνίδι, ενώ ο Βρετανός Πρέσβυς στα Ηνωμένα Έθνη έλεγε ότι οι Τούρκοι δεν συνεβιβάζοντο. Ο Κάλαχαν είπε ότι ήταν ευκολότερο να πεισθούν οι Έλληνες να υπογράψουν συμφωνία, απ’ ό,τι οι Τούρκοι.<br /><br />Τότε –όπως άλλωστε και τώρα– η Τουρκία απλώς υπoκρίνετο, ενόσω κατοχύρωνε την παράνομη κατοχή της σε περιοχή την οποία είχε αρπάξει από άλλη χώρα με δόλια μέσα. Τα δόλια αυτά μέσα εφαρμόσθηκαν και σε άλλο ένα εξαιρετικώς ευαίσθητο θέμα το οποίο έχει φέρει αρκετές φορές την Ελλάδα και την Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου και μπορεί να το πράξει και στο μέλλον: τις τουρκικές αξιώσεις στην υφαλοκρηπίδα και τα ελληνικά νησιά. Για καθαρά προσχηματικούς λόγους, τον Φεβρουάριο του 1975, η Τουρκία συμφώνησε να επιτρέψει στο Διεθνές Δικαστήριο να χειρισθεί την υπόθεση.<br /><br />Τσάι και συμπάθεια<br /><br />Ένα στέλεχος της βρετανικής Πρεσβείας στην Άγκυρα, μας αποκαλύπτει την αλήθεια πίσω από το τουρκικό προσωπείο: «Ένας αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας είπε ότι το μόνο που χρειάζεται για να σημειωθεί πρόοδος είναι “να ενδώσουν οι Έλληνες”! Είχα μείνει με την εντύπωση ότι η παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο εξακολουθούσε να θεωρείται ως κάτι το μάλλον άσχετο και ότι οι Τούρκοι προσέβλεπαν διακαώς –καίτοι ανεδαφικώς– σε μια διμερή λύση. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς μάλλον δεν μπορούν να πιστεύουν σοβαρά ότι θα κερδίσουν την υπόθεση στη Χάγη στηριζόμενοι μόνο επί θεμάτων ουσίας.» Η Πρεσβεία όντως είχε ήδη γράψει ότι οι Τούρκοι αξιωματούχοι «τραίναραν την κατάσταση, ελπίζοντας ότι θα αποφύγουν εντελώς να πάνε στο Δικαστήριο». Η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια ακόμη και σήμερα.<br /><br />Όμως, παρά την σοβαρή κριτική που άσκησε στις τουρκικές θέσεις, η Βρετανία εξακολούθησε –και εξακολουθεί– να ευνοεί την κυβέρνηση της γείτονος. Λαμπρά παραδείγματα αποτελούν το κενό περιεχομένου Σχέδιο Ανάν και οι παλαιότερες συντονισμένες βρετανοαμερικανικές προσπάθειες εντάξεως της Τουρκίας στην ΕΕ, χωρίς να έχει προηγηθεί νομική λύση του Κυπριακού.<br /><br />Έτσι, αν και για τα γούστα του Κάλαχαν «οι Τούρκοι παραήσαν σωβινιστές και παραέμοιαζαν στον Χίτλερ», η Βρετανία προτιμούσε –και προτιμά – να προτάσσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Για ορισμένους, τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα και οφέλη είναι σημαντικότερα από τον Νόμο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ενοχλητικές αποκαλύψεις. Οι Τούρκοι δοκιμάζουν την υπομονή του Λονδίνου.

Mallinson William Όπως αποκαλύψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η Βρετανία βρισκόταν σε στενή και μυστική συνεργασία με την Τουρκία στις ΗΠΑ επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παραβιάζει ο φράκτης στον Έβρο τη διεθνή νομιμότητα;

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/ebros-fraktis-SLpress.gr_.jpg" width="740" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Η αντιπαράθεση για τον φράκτη στον Έβρο, επανάφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για το εάν η χώρα μας –και όποια άλλη– έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει θεμιτά μέσα για την προστασία των συνόρων της, ή την εμποδίζουν διεθνείς συμφωνίες που έχει υπογράψει ή η “διεθνής νομιμότητα”, όπως ακούμε. Γι’ αυτό πρέπει να θυμηθούμε τα βασικά του Διεθνούς Δικαίου, ώστε να μην υποκύπτουμε σε παραπλανητικές απόψεις, οι οποίες –κατά την άποψη του γράφοντος– είναι εκ του πονηρού.<br /><br />Πριν και πάνω απ’ όλα πρέπει να θυμηθούμε ότι το βασικό υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και το βασικό δομικό του στοιχείο είναι τα κράτη. Οι χώρες είναι αυτές που δίνουν υπόσταση και έννοια στο Διεθνές Δίκαιο. Χωρίς τα κράτη αυτό δεν υφίσταται καν. Επίσης, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι το διεθνές σύστημα αποτελείται από χώρες και δεν υπάρχει κάποια ανώτερη υπερεθνική αρχή πάνω από αυτές.<br /><br />Ο ΟΗΕ (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών), όπως λέει και το όνομά του, αποτελεί απλώς μια γραφειοκρατική δομή που επιτρέπει στις χώρες να αλληλεπιδρούν και να συνεννοούνται. Δεν λειτουργεί υπεράνω αυτών και οι χώρες που συμμετέχουν σε αυτόν του δίνουν την όποια υπόσταση έχει. Και για να του δίνουν υπόσταση πρέπει και οι ίδιες να έχουν υπόσταση.<br />Προστασία των συνόρων<br /><br />Ο έλεγχος των συνόρων είναι αναγκαίος για την υπόσταση των χωρών και η υπόσταση των χωρών είναι αναγκαία για το Διεθνές Δίκαιο. Συνακόλουθα, για να υπάρχει Διεθνές Δίκαιο και για να υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, πρέπει να υπάρχουν κράτη. Και για να υπάρχουν τα κράτη θα πρέπει να μπορούν να προστατεύουν την υπόστασή τους. Για την ακρίβεια, θα πρέπει να έχουν υπόσταση.<br /><br />Υπόσταση μιας χώρας σημαίνει, μεταξύ των άλλων, έλεγχος του εδάφους της από τις νόμιμες κρατικές αρχές. Και για να υπάρχει έλεγχος του εδάφους πρέπει να υπάρχουν σύνορα. Και σύνορο, εξ ορισμού, σημαίνει γραμμή, από την οποία δεν μπορεί να διέρχεται όποιος θέλει, χωρίς την άδεια των νόμιμων αρχών. Δηλαδή, αν δεν υπάρχει έλεγχος δεν υπάρχουν σύνορα και αν δεν υπάρχουν σύνορα δεν υπάρχει κράτος. Και αν δεν υπάρχουν κράτη δεν υπάρχει Διεθνές Δίκαιο και ό,τι απορρέει από αυτό, όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τόσο απλά!<br /><br />Άρα, οι χώρες δεν δικαιούνται απλώς, αλλά υποχρεούνται να προστατεύουν τα σύνορά τους για να προστατεύουν την υπόστασή τους και με βάση την υπόσταση αυτή να προστατεύουν και το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το δικαίωμα στην αυτοπροστασία των χωρών είναι ο θεμέλιος λίθος του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και σε αυτό βασίζεται ολόκληρο το διεθνές σύστημα.<br /><a href="https://slpress.gr/ethnika/minyma-netaniachoy-kai-mosant-gia-tin-ypothesi-tromokratias/"> </a><br /><div>Στο παρά ένα<br /><br />Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεν έχει απλώς το δικαίωμα, αλλά την υποχρέωση να ασκήσει όποιο θεμιτό μέσον κρίνει αναγκαίο, ώστε να προστατεύσει τα σύνορά της. Ιδιαίτερα όταν δέχεται τόσο μεγάλους αριθμούς παρανόμως εισερχομένων μεταναστών, οι οποίοι απειλούν, όχι απλώς την εθνική ασφάλεια, αλλά την ίδια την επιβίωση της χώρας σε βάθος χρόνου.<br /><br />Άρα, όλες οι απόψεις σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα δεσμεύεται από “διεθνείς συμβάσεις”, “διεθνείς συμφωνίες”, “διεθνή νομιμότητα” ή οτιδήποτε άλλο και δεν μπορεί να λάβει τα μέτρα που κρίνει αναγκαία για να προστατεύσει τα σύνορά της, είναι εκτός πραγματικότητας και προωθούνται εκ του πονηρού. Στην πραγματικότητα αποτελούν μέρος του μηχανισμού του “επαυξημένου πολέμου” που έχει εξαπολυθεί εδώ και χρόνια εναντίον της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.<br /><br />Όμως, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για αβλεψίες, ατολμίες και διαστρεβλωμένες αναγνώσεις της πραγματικότητας. Η Ελλάδα ως γεωπολιτική οντότητα έχει δεχθεί συντριπτικά πλήγματα τα τελευταία χρόνια στην εθνική της ανεξαρτησία και υπόσταση και δεν αντέχει ένα ακόμη. Παρά το όποιο “διάλλειμα” λόγω των σεισμών, ο αγώνας αυτός είναι διαρκής και στη πορεία θα ενταθεί και με αιχμή το μεταναστευτικό, το οποίο η Τουρκία εργαλειοποιεί συστηματικά και απροκάλυπτα. Και στον αγώνα του αυτόν ο ελληνικός λαός έχει στο πλάι του και το Διεθνές Δίκαιο, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να τον πείσουν για το αντίθετο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παραβιάζει ο φράκτης στον Έβρο τη διεθνή νομιμότητα;

Γρίβας Κώστας Η αντιπαράθεση για τον φράκτη στον Έβρο, επανάφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για το εάν η χώρα μας –και όποια άλλη– έχει δικαί...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα αποκτήσει ποτέ η Ελλάδα σοβαρή αμυντική διπλωματία;

<img height="423" src="https://static.liberal.gr/styles/liberal_article_image/s3/2023-04/1680361354658_exolpsimos.jpg?VersionId=15zJvkHKnHH9ygSEdUQUxdu.Bvd8iHsU&itok=-_948-DK" width="731" /><br /><br /><br /><b>Κωνσταντίνος Γκίνης*</b><br />ΗΕλλάδα μετά από μια σχεδόν δεκαπενταετία, ιδιότυπου μονομερούς αφοπλισμού, λόγω της οικονομικής κρίσεως, αλλά πρωτίστως πολιτικών επιλογών, προ της αναβαθμισμένης και επιθετικής τουρκικής απειλής, αποφάσισε να προχωρήσει με κατεπείγουσες διαδικασίες στην υλοποίηση μιας σειράς εξοπλιστικών προγραμμάτων (αεροσκάφη, πλοία κτλ) προκειμένου να ενισχύσει τις επιχειρησιακές δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Στα προγράμματα αυτά η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας δεν ήταν αξιόλογη. Έτσι εκ νέου τέθηκε το ερώτημα πότε η Ελλάδα θα αποκτήσει αμυντική βιομηχανία ικανή να παραγάγει τα οπλικά συστήματα που απαιτούνται; Το ερώτημα δυστυχώς ανακύπτει κάθε φορά που η Ελλάδα, μετά από μία κρίση με την Τουρκία, προσπαθεί με έκτακτες διαδικασίες να καλύψει τα υπάρχοντα επιχειρησιακά κενά, αφήνοντας στο περιθώριο την ελληνική βιομηχανία.<br /><br />Η Ελλάδα μετά την εισβολή και κατάληψη του 37% του εδάφους της Κύπρου από την Τουρκία και την επιθετική στροφή της στο χώρο του Αιγαίου, επιχείρησε να δημιουργήσει μια αμυντική βιομηχανική υποδομή, κυρίως στα πεδία των ελαφρών όπλων, των πυρομαχικών, της κατασκευής οχημάτων, τη ναυπηγική και την αεροναυπηγική.<br /><br />Δυστυχώς αυτή η βιομηχανική βάση, κυρίως κρατική, δεν κατάφερε πάρα την επένδυση σημαντικών πιστώσεων στους εξοπλισμούς να καταστεί μια αξιόπιστη και αποδοτική πηγή παραγωγής και υποστηρίξεως αμυντικού υλικού για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Από το 1974, η αμυντική βιομηχανία κρατική, υπό δημόσιο έλεγχο, και ιδιωτική κινήθηκε χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο, στρατηγική, δομή, οργάνωση και πάνω από όλα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.<br /><br />Η παραγωγή στηρίχθηκε κατά βάση σε ξένο σχεδιασμό. Με εξαίρεση μερικές μικρές ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες κατάφεραν να αναπτύξουν καινοτόμο αμυντικό εξοπλισμό και να πραγματοποιήσουν εξαγωγές, οι υπόλοιπες είχαν και εξακολουθούν να έχουν ως μοναδικό πελάτη τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. <br /><br />Το μέγεθος των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι τέτοιο ώστε να μπορεί να στηρίξει οικονομικά τη βιωσιμότητα του συνόλου αυτών των βιομηχανιών, με αποτέλεσμα την υπολειτουργία και τη μειωμένη αποδοτικότητα. Η επιβίωσή τους στηρίχθηκε σε κρατικές επιδοτήσεις, με τη δημιουργία φυσικά ζητημάτων ανταγωνισμού και παρανομών χρηματοδοτήσεων, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και προβληματικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος.<br /><br />Επίσης η ανεπάρκεια και ανικανότητα των διοικήσεων (διορισμένων ή μη), η χαμηλή αποδοτικότητα του προσωπικού, οι κομματικές παρεμβάσεις στη λειτουργία των εταιρειών μέσω των συνδικαλιστικών φορέων με αρνητικό παραγωγικό αποτέλεσμα, το υψηλό μισθολογικό και λειτουργικό κόστος, η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, οδήγησαν όλα σχεδόν τα προγράμματα που ανελήφθησαν από την ελληνική αμυντική βιομηχανία εκτός χρονοδιαγραμμάτων (διπλασιασμός, ακόμη και τριπλασιασμός του συμβατικού χρόνου παραδόσεων) και στον πολλαπλασιασμό του κόστους. <br /><br />Αποτέλεσμα αυτών ήταν οι Ένοπλες Δυνάμεις να μη διαθέτουν τις κατάλληλες επιχειρησιακές δυνατότητες όταν αυτές απαιτούνταν, όπως επίσης και άλλες οι οποίες ήταν απαραίτητες να εγκαταλειφθούν, να μετατοπισθούν χρονικά ή να ξεπερασθούν από τις επιχειρησιακές συνθήκες ή νέες τεχνολογικές εξελίξεις, καθώς οι οικονομικοί πόροι οι οποίοι είχαν προγραμματιστεί για αυτές, δρομολογήθηκαν προς τα υπερκοστολογημένα προγράμματα. <br /><br />Η απουσία ή η περιορισμένη έκταση και χρηματοδότηση της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας δεν επέτρεψε (πλην σπανίων εξαιρέσεων) την ανάπτυξη ποιοτικών και καινοτόμων αμυντικών υλικών τα οποία θα έδιναν συγκριτικό πλεονέκτημα στις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και θα δημιουργούσαν δευτερογενή αποτελέσματα για παραγωγή μη στρατιωτικών προϊόντων . <br /><br />Πέραν αυτών η έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και το κυριότερο προγραμμάτων χρηματοδοτήσεως εξοπλιστικών προγραμμάτων, εκ μέρους του Κράτους, με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και η καταφυγή σε εξωτερικές πηγές υπό το καθεστώς εκτάκτων αναγκών, σε συνδυασμό με τη δυσκίνητη κρατική γραφειοκρατία (νομικό πλαίσιο, αρμόδια κρατικά όργανα, διαδικασίες εγκρίσεως κτλ) δεν δημιούργησαν σε καμία περίπτωση συνθήκες και προϋποθέσεις αναπτύξεως μιας υγιούς και αποδοτικής εθνικής αμυντικής βιομηχανικής βάσεως. <br /><br />Υπό τις συνθήκες αυτές ήταν σχεδόν αδύνατον οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες να συμμετάσχουν στην παραγωγή των κυρίων οπλικών συστημάτων τα οποία παραγγέλθηκαν εσχάτως υπό συνθήκες περιορισμένου χρόνου παραδόσεως και υψηλής ποιότητας. Θα μπορούσαν και πρέπει να εξετασθούν, η μεταφορά τεχνολογίας και ζητήματα συνεργασίας, συμπαραγωγής υποσυστημάτων ή στοιχείων και υποστηρίξεως των οπλικών συστημάτων. <br /><br />Ωστόσο για την ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας πρέπει να ληφθούν υπόψη και μια σειρά από παράγοντες, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίοι θα αναφερθούν επιγραμματικά. Η παραγωγή αμυντικού υλικού δεν υπακούει στους ιδίους κανόνες με αυτούς των προϊόντων ευρείας καταναλώσεως. Υπάρχουν περιορισμοί όπως, πολιτικοί (π.χ. πυρηνικά όπλα, πυραυλική τεχνολογία), ελέγχου εξαγωγών οπλικών συστημάτων (π.χ. τελικός χρήστης, απαγόρευσης εξαγωγών από ΟΗΕ ή συγκεκριμένες χώρες), γεωπολιτικοί (π.χ. συμμαχίες), προστασίας και έλεγχου των τεχνολογιών (π.χ. τσιπς, χημική και μεταλλουργική τεχνολογία κτλ). <br /><br />Η παραγωγή πρακτικά έχει μια ιεραρχική δομή, ξεκινώντας από τις χώρες με εξελιγμένη βιομηχανία, έρευνα και ανάπτυξη, καινοτόμα αμυντικά προϊόντα και επένδυση σημαντικών οικονομικών πόρων, οι οποίες καλύπτουν όλο το φάσμα των απαιτήσεων των ενόπλων δυνάμεων (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία). Ακολουθούν στη συνέχεια χώρες κατανεμημένες σε διάφορα επίπεδα, κλιμακούμενες προς τα κάτω, με αμυντική βιομηχανία υποδεεστέρων δυνατοτήτων.<br /><br />Οι αμυντικές επενδύσεις μιας χώρας είναι θεμελιώδης παράγοντας για το μέγεθος της αμυντικής βιομηχανίας την οποία δύναται να αναπτύξει και να υποστηρίξει, καθώς για να είναι οικονομικά βιώσιμη, πρέπει ένα μεγάλο ποσοστό της παραγωγής (ενδεχομένως 50% ή και μεγαλύτερο) να απορροφάται από τις εγχώριες ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Επίσης οι αμυντικές επενδύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο είναι καθοριστικές για την αμυντική βιομηχανία που μπορεί να συντηρηθεί από τις χώρες. Ο τερματισμός του Ψυχρού Πολέμου για παράδειγμα και η συνεπακόλουθη μείωση των αναγκών σε αμυντικά υλικά, προκάλεσε την αναδιάρθρωση (διακοπή λειτουργίας, συγχωνεύσεις, σμίκρυνση, αναπροσαρμογή της παραγωγής κτλ) της αμυντικής βιομηχανίας σε ολόκληρο τον κόσμο. <br /><br />Στο πεδίο αυτό τεράστια σημασία έχει η επιστημονική και τεχνολογική υποδομή μιας χώρας και οι επενδύσεις που γίνονται στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών (το πολυτιμότερο ίσως στοιχείο στον κύκλο παραγωγής των αμυντικών υλικών) και τον μετασχηματισμό τους σε καινοτόμα αμυντικά προϊόντα. Τα αμυντικά υλικά υπόκεινται και αυτά στους κανόνες του διεθνούς ανταγωνισμού, κόστος, χρόνος παραδόσεως, χρόνος υποστηρίξεως, δυνατότητα αναβαθμίσεως, προσφορά συνεργασιών και συμπαραγωγής, αξιοπιστία παραγωγού χώρας και βιομηχανίας και πέραν αυτών μια σημαντική στρατηγική παράμετρος, έξω από τα αμυντικά υλικά, είναι στήριξη προς τις χώρες αγοραστές για την προστασία των εθνικών τους συμφερόντων.<br /><br />Τέλος, για να απαντήσουμε στο θεμελιώδες ερώτημα αν υπάρχει αποδοτική και αποτελεσματική ελληνική αμυντική βιομηχανία, δυστυχώς θα αναγκασθούμε να παραδεχθούμε ότι και αυτή είναι άλλος ένας μεγάλος ασθενής του ελληνικού κράτους, με δυσμενείς δυστυχώς επιπτώσεις στην ασφάλεια, στην άμυνα και στην υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων της Πατρίδος μας. Αυτό εγείρει αυτομάτως ένα άλλο ερώτημα απαιτείτε η ύπαρξη εθνικής αμυντικής βιομηχανίας;<br /><br />Η απάντηση είναι απερίφραστα θετική, γιατί τα πλεονέκτημα που προσφέρει αυτή είναι ανεκτίμητα και δεν μπορεί να υποκατασταθεί σε καμία περίπτωση από εξωτερικές πηγές. Ιστορικό παράδειγμα αποτελεί η σημαντική συνεισφορά της μικρής αμυντικής βιομηχανίας στον ελληνοιταλικό πόλεμο. <br /><br />Για την αντιμετώπιση του ζητήματος απαιτείται το πολιτικό σύστημα να το προσεγγίσει συνολικά, με ριζικές αλλαγές. Πάνω από όλα πρέπει να προσδιορισθεί το εύρος και οι δυνατότητες της ελληνικής αμυντικής βάσεως, οι οποίες είναι εφικτές στο πλαίσιο της ελληνικής πραγματικότητας και με αφετηρία αυτά να εκπονηθεί ένα συνεκτικό και συμπαγές και μακροπρόθεσμο σχέδιο, το οποίο να εφαρμοσθεί με συνέπεια, έτσι ώστε να υποστηριχθούν αποτελεσματικά οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και η ασφάλεια της χώρας μας.<br /><br /><b><i>* Ο Κωνσταντίνος Γκίνης είναι Στρατηγός ε.α. - Επίτιμος Α/ΓΕΣ</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα αποκτήσει ποτέ η Ελλάδα σοβαρή αμυντική διπλωματία;

Κωνσταντίνος Γκίνης* ΗΕλλάδα μετά από μια σχεδόν δεκαπενταετία, ιδιότυπου μονομερούς αφοπλισμού, λόγω της οικονομικής κρίσεως, αλλά πρωτίστω...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Ρεαλισμός για τις λύσεις, οι αυταπάτες κοιμίζουν ευχάριστα…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/04/GREECE-TURKEY-790x400.jpeg" width="740" /><br /><br />Μεγάλες προσδοκίες έχουν δημιουργηθεί στην ελληνική πολιτική ηγεσία και σε μέρος της κοινής γνώμης από την πρόσφατη ύφεση στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις. Συγκινούν οι ανταλλαγές μηνυμάτων αλληλεγγύης μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία και το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, η στήριξη της Τουρκίας προς την ελληνική υποψηφιότητα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η στήριξη της Ελλάδας προς την τουρκική υποψηφιότητα για τη Γενική Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού. Η αλλαγή σε επίπεδο ρητορικής συνοδεύθηκε από κατακόρυφη μείωση των τουρκικών προκλήσεων τις τελευταίες βδομάδες. Αποκορύφωμα αποτέλεσαν οι ευχές του Τούρκου προέδρου προς τον Έλληνα πρωθυπουργό για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.<br /><br />Γράφουν ο <b>Αθανάσιος Πλατιάς</b> και η<b> Κωνσταντίνα Μπότσιου</b><br />(Καθηγητής Στρατηγικής / Καθηγήτρια Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς)<br /><br />Οι πρωτοβουλίες αυτές πέτυχαν τον άμεσο προεκλογικό στόχο τους: να στρέψουν το ενδιαφέρον από την ζέουσα εσωτερική επικαιρότητα στην εξωτερική πολιτική. Ταυτόχρονα, ικανοποιούν τις ΗΠΑ που επιδιώκουν μείωση των εντάσεων όσο τουλάχιστον διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία. Γεννιέται λοιπόν το εύλογο ερώτημα: έχει αλλάξει κάτι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Η απάντηση είναι αρνητική.<br /><br />Η Τουρκία ακολουθεί επί δεκαετίες πολιτική αναθεωρητισμού απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ η αναβάθμισή της σε «κομβικό κράτος» στη διάρκεια του πολέμου κατά της τρομοκρατίας την ενθάρρυνε να εισβάλει σε ευάλωτες γειτονικές χώρες (Συρία, Ιράκ) και να εμπλακεί στρατιωτικά στον Καύκασο και τη Λιβύη. Επιδιώκοντας ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα, προωθεί την αναθεώρηση συνόρων εμπλεκόμενη σε μια σειρά από «μικρούς πολέμους» και παρεμβαίνοντας στα εσωτερικά χωρών της περιοχής ως προστάτης των μουσουλμανικών κοινοτήτων (Βοσνία, Κόσοβο). Η παρ’ ολίγον σύγκρουση με τις ΗΠΑ για το Κουρδικό το 2018 δεν την αποθάρρυνε. Αντίθετα, ενίσχυσε τις τάσεις αυτονόμησης από τις ΗΠΑ, την κατέστησε πιο απαιτητική για «θωράκιση» με οπλικά συστήματα, ενώ την έστρεψε απειλητικότερα προς την Ανατολική Μεσόγειο με την φιλοδοξία να γίνει μεγάλη ναυτική δύναμη (δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας»).<br /><br /><div>Οι διπλωματικές αβρότητες δεν πρέπει να δημιουργούν σύγχυση. Υπήρξε και το 2021 ευχετήρια επιστολή του Προέδρου Ερντογάν προς την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Κατέφτασε μετά την μακρόσυρτη ελληνο-τουρκική χερσαία και ναυτική κρίση του 2020. Οι αβρότητες αυτές δεν εμπόδισαν τις απειλές του Τούρκου προέδρου το 2022-23 ότι οι Τούρκοι «θα έλθουν ξαφνικά ένα βράδυ» να πάρουν τα νησιά του Αιγαίου που στρατιωτικοποιήθηκαν αγνοώντας βολικά ό,τι έκανε η Τουρκία μετά το 1974 και αμφισβητώντας όχι μόνον την Συνθήκη της Λωζάνης, αλλά και την Συνθήκη των Παρισίων για τα Δωδεκάνησα, όπου η Τουρκία δεν ήταν καν συμβαλλόμενο μέρος.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας λόγω των επικείμενων εκλογών. Όποιος κι αν είναι ο νικητής. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση Ερντογάν όσο και το μίγμα ισλαμιστών-κεμαλιστών της αντιπολίτευσης υπό τον κεμαλιστή Κιλιντσάρογλου προβάλλουν ίδιες θέσεις. Όλα τα κόμματα εξουσίας πλειοδοτούν σε επιθετική ρητορική κατά της Ελλάδος, γιατί αυτό έχει ευρεία λαϊκή απήχηση. Η πολιτική προς την Ελλάδα δεν θα αλλάξει όσο παραμένει αναλλοίωτος ο πυρήνας της τουρκικής υψηλής στρατηγικής: αυτονόμηση από την Δύση και αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αυτός ο στόχος απαιτεί τον γεωπολιτικό ευνουχισμό της Ελλάδας.<br /><br />Μόνη λύση για την Ελλάδα είναι η υιοθέτηση στρατηγικής εξισορρόπησης της Τουρκίας, η διατήρηση αξιόπιστης αποτροπής και η προβολή στους δυτικούς συμμάχους της αναγκαιότητας αντιμετώπισης του αναθεωρητισμού, όπως ακριβώς συνέβη στην Ουκρανία. Η Ελλάδα υπήρξε παραδοσιακός γεωπολιτικός σύμμαχος των δυτικών ναυτικών δυνάμεων και μέλος των δυτικών θεσμών (ΝΑΤΟ, ΕΕ). Αν ανοίξει η πόρτα του αναθεωρητισμού από κράτη με αυτοκρατορικές νοσταλγίες (Τουρκία, Ιράν, Ρωσία) θα πληγούν τόσο τα δυτικά συμφέροντα όσο και η στρατηγική σταθερότητα στον πλανήτη. Οι αυταπάτες κοιμίζουν ευχάριστα, αλλά ο ρεαλισμός δίνει τις λύσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: Ρεαλισμός για τις λύσεις, οι αυταπάτες κοιμίζουν ευχάριστα…

Μεγάλες προσδοκίες έχουν δημιουργηθεί στην ελληνική πολιτική ηγεσία και σε μέρος της κοινής γνώμης από την πρόσφατη ύφεση στις ελληνο-τουρκι...

Διαβάστε την συνέχεια