Ρήξη Τουρκίας-Αιγύπτου: «Γέφυρα» στρατηγικής συνεργασίας με Ελλάδα- Σ. Αραβία και ΗΑΕ

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-07/erdogan%20sisi%20%281%29_0.jpg?itok=RULo4V1V" width="640" /><br /><br /><div>Παναγιώτης Νάστος<br />Για διήμερο διερευνητικό διάλογο, έφτασε στο Κάιρο τον Μάιο, τουρκική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Υφυπουργό Εξωτερικών Σεντάτ Ονάλ. Είναι η πρώτη επίσκεψη μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της Αιγύπτου το 2013. <br /><br />Και οι δύο πλευρές, εξέδωσαν κοινή δήλωση όπου εστίαζε και υπογράμμιζε τις «ειλικρινείς και εις βάθος» συζητήσεις, οι οποίες αφορούσαν διμερή και περιφερειακά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης, της Συρίας, του Ιράκ «και την ανάγκη επίτευξης ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου». Η δήλωση διατυπώθηκε προσεκτικά, για να δημιουργήσει μέτριες προσδοκίες, καθώς άφησαν την ''πόρτα'' ανοιχτή για περαιτέρω συνομιλίες.<br /><br />Ωστόσο, ενώ οι στόχοι και οι προθέσεις της Τουρκίας για αυτήν τη διαδικασία είναι σαφείς, το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί και από την πλευρά της Αιγύπτου. Με το άνοιγμα προς την Τουρκία, το Κάιρο είναι πιθανόν να στόχευε να αυξήσει την αξία του στα μάτια των συμμάχων του, αποφεύγοντας παράλληλα την κλιμάκωση με την Άγκυρα, εν μέσω της εντεινόμενης διαφωνίας για το φράγμα της Αιθιοπίας.<br /><br />Υπογραμμίζουμε πως μετά το πέρας συνομιλιών του Μαΐου, υπήρξαν δύο σημαντικές εξελίξεις.<br /><br />Στις 14 Ιουνίου, οι αιγυπτιακές αρχές εκτέλεσαν 12 θανατικές ποινές, συμπεριλαμβανομένων αρκετών ανώτερων μορφών Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με αποτέλεσμα ορισμένοι παρατηρητές, να χαρακτηρίσουν αυτό το βήμα ως προκλητικό και ως χαμένη ευκαιρία να συμφιλιωθούν με την Αδελφότητα.<br /><br />Ενώ η Τουρκία έχει αποφύγει σε μεγάλο βαθμό το εν λόγω ζήτημα, πιθανώς προκειμένου να αποφύγει να δώσει στην Αίγυπτο πρόσχημα για σαμποτάζ συνομιλιών, η Άγκυρα επιβεβαίωσε τον Απρίλιο ότι παραμένει αντίθετη με τα κράτη που κηρύσσουν την Αδελφότητα ως τρομοκρατική οργάνωση. Επιπλέον, ένα πρόσφατο άρθρο από έναν σύμβουλο της τουρκικής κυβέρνησης επέκρινε τις εκτελέσεις της Αιγύπτου ως απαράδεκτες.<br /><br />Περιφερειακές σχέσεις<br /><br />Η δεύτερη εξέλιξη αφορά τις περιφερειακές σχέσεις της Αιγύπτου.<br /><br />Συγκεκριμένα μέσα σε λίγες εβδομάδες, από τις συνομιλίες Τουρκίας-Αιγύπτου τον Μάιο, ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Mohammed bin Salman, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρίγκιπας του Αμπού Ντάμπι Mohammed bin Zayed ταξίδεψαν στην Αίγυπτο για να συναντήσουν τον Πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι.<br /><br />Είναι τυχαίο; Πιθανώς όχι: καμία από τις τρεις χώρες δεν επιθυμεί μια προσέγγιση Αιγύπτου-Τουρκίας, και έχουν μεγάλο κίνητρο να την σαμποτάρουν.<br /><br />Ενώ ο Μπιν Σαλμάν προχώρησε σε αναστολή προσέγγισης με την Άγκυρα, η Ελλάδα τήρησε στάση αναμονής, και τα ΗΑΕ πιστεύεται ότι βρίσκονται πίσω από μια νέα προσπάθεια αντιτουρκικής πίεσης στην Ουάσινγκτον που ονομάζεται Πρόγραμμα Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />Μετά τη συνάντησή του με τον Μπιν Σαλμάν στο Σαρμ Ελ Σέιχ τον περασμένο μήνα, ο Σίσι ανάρτησε μια φωτογραφία τους, όπου φαίνονται χαλαροί και χαμογελαστοί. Τόνισε πως οι δύο χώρες κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος όσο αναφορά τα περιφερειακά αλλά και τα διεθνή θέματα. <br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι η Αίγυπτος ήταν μέλος του κουαρτέτου υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας που διέκοψε τις σχέσεις με το Κατάρ και επέβαλε αποκλεισμό εναντίον του το 2017.<br /><br />Ωστόσο, καθώς το Ριάντ εργάστηκε να συμφιλιωθεί με τη Ντόχα νωρίτερα αυτό το έτος, δεν συντονίστηκε με το Κάιρο ούτε ενσωμάτωσε τα συμφέροντά του, σε αυτήν την κίνηση. <br /><br />Η συμφιλίωση μεταξύ Ριάντ και Ντόχα υποτίθεται ότι οδήγησε στην εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας, αλλά αυτό δεν συνέβη, για δύο βασικούς λόγους.<br /><br />Πρώτον, η πυρηνική συμφωνία του Ιράν δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί, πράγμα που σημαίνει ότι το Ριάντ δεν χρειάζεται να ενώσει τις δυνάμεις του με μια περιφερειακή δύναμη εναντίον του Ιράν.<br /><br />Δεύτερον, οι ΗΠΑ δεν έχουν αυξήσει την πίεση στον bin Salman, κάτι που θα τον έκανε πιο πρόθυμο να συνεργαστεί με την Άγκυρα για να αντιμετωπίσει αυτήν την πίεση.<br /><br />Στην τρέχουσα κατάσταση, πιθανή ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας θα απομόνωνε τη Σαουδική Αραβία. Αυτός είναι ο λόγος που ο Μπιν Σαλμάν πιέζει πιθανότατα τον Αιγύπτιο ομόλογό του να μην προσεγγίσει την Τουρκία.<br /><br />Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, εν τω μεταξύ, είχε δύο κύρια σημεία στην ατζέντα του όταν συναντήθηκε με τον Σίσι:<br /><br />Το πρώτο ήταν να πείσει το Κάιρο να υπογράψει μια πλήρη συμφωνία οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων στην Ανατολική Μεσόγειο (ΑΟΖ). <br /><br />Το δεύτερο, ήταν μια έκκληση για την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από τη Λιβύη.<br /><br />Μια συμφωνία οριοθέτησης της Ανατολικής Μεσογείου με την Ελλάδα θα σήμαινε την εκπαραθύρωση της Τουρκίας, ενώ η δεύτερη απαίτηση αποσκοπούσε στην περαιτέρω εκτροπή του Καΐρου εναντίον της Άγκυρας στο ζήτημα της Λιβύης.<br /><br />Όσον αφορά τον Μπιν Ζαΐντ, ο πρίγκιπας επισκέφθηκε πρόσφατα την Αίγυπτο στην τελετή του Σίσι, για να εγκαινιάσει μια στρατηγική ναυτική βάση στη Μεσόγειο κοντά στα σύνορα της Λιβύης.<br /><br />Από το στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013 και μετά, ο MBZ δεν έχει χάσει ποτέ τα εγκαίνια οποιασδήποτε νεόκτιστης στρατιωτικής βάσης στην Αίγυπτο. Το Αμπού Ντάμπι πιστεύεται επίσης ότι είναι ο κύριος χρηματοδότης των μεγάλων συμφωνιών όπλων της Sisi με δυτικές χώρες τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Η παρουσία του στα εγκαίνια της στρατιωτικής βάσης κοντά στη Λιβύη έστειλε το μήνυμα ότι το Αμπού Ντάμπι διατηρεί σημαντική επιρροή στην αιγυπτιακή πολιτική και ότι τα ΗΑΕ εξακολουθούν να είναι η ηγετική δύναμη στην κρίση της Λιβύης<br /><br />Από την άλλη, ενώ τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης μείωσαν πρόσφατα την κριτική τους για την Τουρκία, δεν έγινε λόγος για το κλείσιμο των μέσων μαζικής ενημέρωσης που σχετίζονται με τον Γκουλέν στο Κάιρο.<br /><br />Επιπλέον, ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου άρχισε πρόσφατα να κάνει αναφορές στα ΜΜΕ, όπως ότι η Τουρκία πρέπει να σταματήσει να απειλεί την αραβική εθνική ασφάλεια και να αποσυρθεί από τη Λιβύη<br /><br />Ταυτόχρονα, η πρόσφατη συνάντηση μεταξύ του αρχηγού πληροφοριών της Αιγύπτου και του πολέμαρχου της Λιβύης Στρατάρχη Khalifa Haftar, οι απειλές του για «απελευθέρωση» της Τρίπολης, με βία, εάν είναι απαραίτητο και η προεδρική υποψηφιότητα του υποστηριζόμενου από τα ΗΑΕ Λιβύου μελετητή Aref Ali Nayed, απειλεί και πάλι να μετατρέψει τη Λιβύη σε έδαφος σύγκρουσης μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, παρά έδαφος κοινών συμφερόντων.<br /><br />Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η Αίγυπτος γυρίζει την πλάτη της προς την Τουρκία, ενισχύοντας τους δεσμούς της με την Ελλάδα-Σ. Αραβία και ΗΑΕ.<br /><br />Μένει να δούμε βέβαια αν ο Σίσι θα προβεί τόσο σε συνολική οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη χώρα μας, όσο και αν θα συνεχίσει να εμμένει στην αποχώρηση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και τουρκόφιλων μισθοφόρων από τη Λιβύη.<br /><br />Ειδικά για το δεύτερο είμαστε πεπεισμένοι, αφού δεν θα ήθελε ο Σίσι με τίποτε την Τουρκία να εγκατασταθεί στρατιωτικά στη Λιβύη, πράγμα το οποίο θέλει και θα επιδιώξει με οποιοδήποτε τρόπο ο Ερντογάν να πετύχει τελικά.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρήξη Τουρκίας-Αιγύπτου: «Γέφυρα» στρατηγικής συνεργασίας με Ελλάδα- Σ. Αραβία και ΗΑΕ

Παναγιώτης Νάστος Για διήμερο διερευνητικό διάλογο, έφτασε στο Κάιρο τον Μάιο, τουρκική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Υφυπουργό Εξωτερικών...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσική "βόμβα": Σχέσεις με βρετανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν μέλη και υπουργοί της κυβέρνησης Ερντογάν! Ποιοι είναι

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/MIT_Hakan_Fidan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/MIT_Hakan_Fidan.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;">   Χρησιμοποιούν το AKP οι Βρετανοί;</h3><b>Βασίλης Καπούλας</b><br /><br />Aπίθανα ντοκουμέντα έβγαλαν στο φως της δημοσιότητας οι Ρώσοι για τις σχέσεις υψηλόβαθμών μελών της κυβέρνησης Ερντογάν με την Βρετανία και τις… μυστικές υπηρεσίες!<br /><br />Οι Ρώσοι ισχυρίζονται πως αρκετά μέλη της κυβέρνησης Ερντογάν είναι Βρετανοί πράκτορες που υλοποιούν ένα μεγαλύτερο σχέδιο ίσως και εν αγνοία του ίδιου του Ερντογάν.<br />Απώτερος σκοπός σύμφωνα με τους συγγραφείς της ρωσικής αυτής αναφοράς, είναι η εμπλοκή της Τουρκίας σε ένα μεγάλο πόλεμο.<div><br />Το “Βαθύ κράτος” της Βρετανίας<br /><br />“Υπάρχει μια βαθιά ριζωμένη πίστη μεταξύ Τούρκων δημοσιογράφων και εμπειρογνωμόνων πως υπάρχουν ιεραρχικές δομές που ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία και συνδέονται με το Βρετανικό “Βαθύ Κράτος” εδώ και αιώνες.<br /><br />Η πολιτική δράση που έπνιξε τη Μέση Ανατολή στο αίμα είναι προϊόν του Βρετανικού “βαθέως κράτους”.<br /><br />Τα περισσότερα κράτη της Μέσης Ανατολής δημιουργήθηκαν από την Αγγλία. Τα σύνορα των χωρών της Μέσης Ανατολής σχεδιάστηκαν στη Διάσκεψη του Καΐρου υπό την προεδρία Τσόρτσιλ. Οι περισσότεροι από τους ηγέτες αυτών των χωρών εκλέχτηκαν και διορίστηκαν στις θέσεις τους από το “βαθύ κράτος” της Βρετανίας.<br /><br />Εκπρόσωποι της όπως ο Λόρενς, ο Γκέρτρουτ Μπελ, ο Στρατηγός Άλενμπι, ο Όρντ Γουίνγκιτ, ο Χάμπερτ Γιάνγκ, ο Πέρσι Κοξ, ο Χέρμπερτ Σαμουήλ και άλλοι, εντόπισαν, εκπαίδευσαν και διόρισαν στελέχη.<br /><br />Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που κυβερνούσαν τη Μέση Ανατολή τον 20ο αιώνα εκπαιδεύτηκαν σε αγγλικά εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως η Στρατιωτική Ακαδημία Sandhert, η Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών, το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, το Κέιμπριτζ ή την Οξφόρδη και διορίστηκαν στα θέσεις τους με σκοπό την εξυπηρέτηση του Βρετανικού “βαθέως κράτους”.<br /><br />Είναι γνωστό ότι καθένα από αυτά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα χρησιμοποιείται από το “βαθύ κράτος” της Βρετανίας ως εκπαιδευτικό κέντρο. Πίσω από το πραξικόπημα Mossadegh στο Ιράν, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα στην Τουρκία το 1960, 1971, 1980 και 2016, καθώς και ολόκληρη η ιστορία πραξικοπήματος στην Αίγυπτο, τη Συρία και το Ιράν, βρίσκεται το βαθύ κράτος της Βρετανίας.<br />Επανενώσεις στην Αγγλία για την Τουρκία<br /><br />Tο Oda TV με ημερομηνία 28 Απριλίου 2017, αναφέρθηκε σε μια συνάντηση στην Αγγλία σημαντικών ανθρώπων. Η συνάντηση αφορούσε την Τουρκία.<br /><br />Οι άνθρωποι στη φωτογραφία είναι πολύ γνωστοί στο κοινό σήμερα. Είναι, από τα αριστερά προς τα δεξιά, ο Fehmi Koru (δημοσιογράφος, συγγραφέας, σύμβουλος του 11ου Προέδρου του Abdullah Gul), Abdullah Gul (11ος Πρόεδρος της Τουρκίας) και Shukru Karatepe (σύμβουλος του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δικηγόρος, μέλος του AKP Κεντρικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο).<br /><br /><img src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/444.jpg" /><br /><br />Και οι τρεις την περίοδο από το 1976 έως το 1978 πήγαν να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, που βρίσκεται στο Έξετερ, στα νοτιοδυτικά της Αγγλίας.<br />Φωτογραφήθηκαν, όλοι μαζί με έναν αξιωματικό τότε, που είναι σήμερα ο πρώην Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και νυν Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Στρατηγός Χουλούσι Ακάρ!<br />Το Πανεπιστήμιο του Έξετερ είναι το μόνο εκπαιδευτικό ίδρυμα στο Ηνωμένο Βασίλειο που διαθέτει Κουρδικό Ινστιτούτο Έρευνας! Επιπλέον, αυτό το πανεπιστήμιο στεγάζει επίσης το “Ινστιτούτο Αραβικών και Ισλαμικών Σπουδών”.</div><div><br />Οι πράκτορες της MI6 εκπαιδεύονται εδώ<br /><br />Σε αυτό το πανεπιστήμιο, σε διάφορες χρονικές στιγμές, ανάλογα με τη σημασία του έργου που θα εκτελέσουν, εκπαιδεύονται άτομα που ειδικεύονται στον αραβικό, ισλαμικό κόσμο, στους Κούρδους, πράκτορες της MI6 και Βρετανοί αξιωματούχοι που θα σταλούν στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Τόσο οι Fehmi Koru, Abdullah Gul όσο και Shukru Karatepe ήρθαν σε αυτό το πανεπιστήμιο για να λάβουν εκπαίδευση με επιχορήγηση από το Εθνικό Πολιτιστικό Ίδρυμα (το Ίδρυμα ιδρύθηκε το 1969 και λειτουργεί υπό τον έλεγχο της τουρκικής κυβέρνησης).<br /><br /><img height="431" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/566.jpg" width="640" /><br /><br />Ο Αμπντουλάχ Γκιούλ επέλεξε να συμπεριλάβει στην κυβέρνηση τον επικεφαλής της MIT Χακάν Φιντάν, τον Γραμματέα Τύπου της Προεδρικής Διοίκησης Ιμπραήμ Καλίν, καθώς και έναν από τους κύριους συμβούλους του Προέδρου, Σούκρου Καρατέπε. Τέσσερις Στρατηγοί που ήταν από τη Καισάρεια, μεταξύ των οποίων ήταν ο επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου, Στρατηγός Hulusi Akar, συνεργάστηκαν με αυτήν την ομάδα.</div><div><br />Υπουργός Οικονομικών – Βρετανός πολίτης<br /><br />Αφού έγινε γνωστό ότι η πρώην πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ έχει αμερικανική υπηκοότητα, αποδείχθηκε ότι και ο υπουργός οικονομικών του AKP, Mehmet Shimsek, έχει βρετανική υπηκοότητα.<br /><br />Γεννημένος την 1η Ιανουαρίου 1967, κάτοικος της Aryja, επαρχία Batman, ο Shimshek στις 20 Ιανουαρίου 1999 παντρεύτηκε μία Αμερικανίδα την Annalize Grenwold και το 2000 πήγε στην Αγγλία όπου άρχισε να εργάζεται για τη Merrill Lynch. Αφού διορίστηκε επικεφαλής του τμήματος οικονομικής και στρατηγικής έρευνας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, ο Shimshek και η σύζυγός του αποφάσισαν να γίνουν πολίτες της Αγγλίας. Έχοντας λάβει θετική απάντηση στην αίτηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Αγγλίας, υπέβαλε αίτηση στο τουρκικό Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο με απόφαση της 26ης Ιουλίου 2006 αριθ. 2422 “επέτρεψε στον Shimsek να αποκτήσει υπηκοότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο (Αγγλία) με τη διατήρηση της τουρκικής ιθαγένειας. “</div><div><br />Η Βρετανική περίοδος του Hakan Fidan και το μυστήριο παρελθόν του<br /><br />Υπάρχουν ενδιαφέρουσες συμπτώσεις στη ζωή του επικεφαλής της MİT Hakan Fidan. Ως μια από τις πιο περίεργες προσωπικότητες στην Τουρκία από την άποψη της βιογραφίας, έχει διατυπωθεί μια ποικιλία υποθέσεων που αναφέρουν ότι ανήκει σε μια από τις κουρδικές φυλές. Ενώ μερικοί από τον εσωτερικό κύκλο του είπαν ότι ήταν από την Άγκυρα, άλλοι δήλωσαν ότι ήταν από το Ντενιζλί.<br /><br />Όσον αφορά τα χρόνια των σπουδών επικρατεί σύγχυση. Αποδεικνύεται ότι ταυτόχρονα σπούδασε σε πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και έπρεπε επίσης να σπουδάσει σε ορισμένα πανεπιστήμια στην Τουρκία … Δεν θα το εξετάσουμε λεπτομερώς, σημειώνοντας μόνο ότι ο Hakan Fidan ασχολήθηκε με την ακαδημαϊκή έρευνα στο κέντρο του Λονδίνου. Μετά από αυτήν την περίοδο, ξεκίνησε η άνοδος στην καριέρα του Hakan Fidan.<br /><br />Η… ουρανοκατέβατη άνοδος του Hakan Fidan ξεκίνησε με το διορισμό του ως επικεφαλής της Τουρκικής Αρχής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TİKA). Η TİKA συνδέθηκε με τον Abdullah Gul, ο οποίος ήταν τότε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Ο Φιντάν συνεργάστηκε πολύ στενά με τον Γκιούλ εκείνη την εποχή. Η σχέση τους ήταν τόσο στενή που υπήρχαν φήμες ότι ο Γκιούλ, όταν έγινε πρόεδρος, επρόκειτο να διορίσει τον Φιντάν ως γενικό γραμματέα της προεδρικής διοίκησης.<br /><br />Το TIKA συνεργάζεται τόσο με το Υπουργείο Εξωτερικών όσο και με τις ειδικές υπηρεσίες. Υπό την προεδρία του Fidan, η TİKA συγκέντρωσε τις δραστηριότητές της σε χώρες που έχουν ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με την Τουρκία, κυρίως με την Κεντρική Ασία, και άρχισε επίσης να επιτίθενται στην Αφρική.</div><div><br />Επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου<br /><br />Στις 17 Φεβρουαρίου 2018, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δέχτηκε τον Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Αγγλίας Justin Welby στην προεδρική κατοικία. Η συνάντηση, η οποία ήταν κλειστή για τον Τύπο, διήρκεσε περίπου μιάμιση ώρα.<br /><br />Σύμφωνα με το TRT Haber, μετά τη συνάντηση στην προεδρική κατοικία, ο Ερντογάν παρουσίασε στον Αρχιεπίσκοπο Welby του Καντέρμπουρυ ένα βιβλίο με τίτλο «Ένα όραμα για μια νέα Τουρκία – ένας κόσμος μεγαλύτερος από πέντε», καθώς και ένα αντίγραφο επιστολής του Σουλτάνου Μουράτ του Τρίτου στη βασίλισσα Ελισάβετ.</div><div><br />Δηλώσεις του Πρέσβη της Αγγλίας Ρίτσαρντ Μουρ<br /><br />Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδίκασαν τόσο την απόπειρα πραξικοπήματος μετά τις 15 Ιουλίου 2016, όσο και τις ενέργειες της τουρκικής κυβέρνησης κατά την περίοδο μετά το πραξικόπημα. Ωστόσο, οι προσεγγίσεις της Αγγλίας σε αυτό το θέμα ήταν σημαντικά διαφορετικές.<br /><br />Ο Βρετανός Πρέσβης στην Άγκυρα, Ρίτσαρντ Μουρ, απαντώντας σε ερωτήσεις του Hakan Celik ζωντανά στο CNN Türk στις 23 Ιουλίου 2017, είπε: «Μετά το πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου, η πρωθυπουργός Theresa May με διέταξε να υποστηρίξω πλήρως την Τουρκική κυβέρνηση”.<br /><br />«Το όραμά μας για την Τουρκία ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ συνδέεται με τις αξίες της Δύσης. Η Τουρκία είναι ο εταίρος μας, στον οποίο αποδίδουμε μεγάλη σημασία, είναι μια χώρα που θεωρούμε πολύ σημαντικό εταίρο, τόσο σε αυτήν την περιοχή όσο και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Η Τουρκία παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλά μέρη του κόσμου, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Αφρικής. Στην Αφρική, είναι η δεύτερη πιο σημαντική χώρα στις επιχειρήσεις και στις κατασκευές μετά την Κίνα. “<br /><br />Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Cumhuriyet, ο Moore είπε:<br /><br />«Συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε στενά με την Τουρκία για το συριακό ζήτημα. Οι απόψεις μας είναι παρόμοιες με της Τουρκίας <br /><br />Έχουμε επίσης παρόμοιες ανησυχίες σχετικά με το θέμα των πρόωρων ενεργειών σχετικά με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από τους Κούρδους. Η θέση μας σε αυτό το ζήτημα είναι σαφής. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να το κάνουν μονομερώς. Όπως ανέφερα νωρίτερα, επιφυλασσόμεθα σε περίπτωση που η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) στο Ιράκ λάβει μονομερή βήματα προς την ανεξαρτησία. Επειδή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή σε μια τόσο ευαίσθητη και επικίνδυνη περίοδο για τέτοια μέτρα. Συνολικά, συνεργαζόμαστε στενά με την Τουρκία για το συριακό ζήτημα και υποστηρίζουμε τις ενέργειές της στην επιχείρηση “Ασπίδα Ευφράτη” καθώς και τις διπλωματικές προσπάθειές της με τους Ρώσους. Η Τουρκία έδειξε στους Ρώσους ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ούτε τη διαδικασία της Αστάνα ούτε την διαδικασία της Γενεύης για να αιφνιδιάσουν”.</div><div><br />Ερντογάν: “Είμαστε συμπρόεδροι του έργου της Μέσης Ανατολής”<br /><br />Υπήρξε επίσης εκτεταμένη κριτική για τα διάφορα μέσα που χρησιμοποιούσε ο Moore για άμεση επικοινωνία με υπουργούς και πολιτικούς του AKP την παραμονή του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.<br /><br />Στην πραγματικότητα, η διαδικασία της βρετανικής υποστήριξης προς την εθνικιστική συμμαχία Erdogan + Dogu Perincek + συζητήθηκε ευρέως τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Σε μια ερώτηση που του τέθηκε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης για το ποιος, κατά τη γνώμη του, ήταν πίσω από το πραξικόπημα, είπε ότι «υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτοί να είναι εθνικιστές που για μεγάλο χρονικό διάστημα εισχώρησαν στη δομή του τουρκικού στρατού», ο Βρετανός πρέσβης θεώρησε αυτήν την παράσταση ως αντεπίθεση.<br /><br /><br />Έτσι, βρέθηκε η απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι πίσω από τους εθνικιστές.<br /><br />Φημολογείται πως ο Ερντογάν έχει πει πως “Είμαστε συμπρόεδροι του Σχεδίου Μεγάλης Μέσης Ανατολής”. Χρησιμοποιούν το AKP οι Βρετανοί για να επιτύχουν ένα νέο μεγάλο πόλεμο στην Μέση Ανατολή;</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ρωσική "βόμβα": Σχέσεις με βρετανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν μέλη και υπουργοί της κυβέρνησης Ερντογάν! Ποιοι είναι

   Χρησιμοποιούν το AKP οι Βρετανοί; Βασίλης Καπούλας Aπίθανα ντοκουμέντα έβγαλαν στο φως της δημοσιότητας οι Ρώσοι για τις σχέσεις υψηλόβαθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ουκρανία ξαναγράφει την Ιστορία: Με την καθοδήγηση της Τουρκίας «εξαφανίζει» 100.000 Έλληνες της Μαριούπολης!

<div><a href="https://www.viadiplomacy.gr/wp-content/uploads/2021/04/75767-1024x606.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="473" data-original-width="800" height="379" src="https://www.viadiplomacy.gr/wp-content/uploads/2021/04/75767-1024x606.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">   <span style="font-weight: normal;"> Εξαιρεί τους Έλληνες από τους αυτόχθονες λαούς της περιοχής - "Τέλος οι Έλληνες της Μαριούπολης</span>"</h3>Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Β. Ζελένσκι, προσπαθεί να ξαναγράψει την Ιστορία καθώς με νόμο του ουκρανικού κοινοβουλίου εξαιρεί τους Έλληνες, τους Ρώσους και άλλους από τους αυτόχθονες λαούς. <br /><br />Με τον νόμο αυτό ορίζονται ως αυτόχθονες εθνοτικές ομάδες της περιοχής οι Τάταροι και δύο συγγενικές τους φυλές.<br /><br />Δεν χαρακτηρίζονται ως εθνική γηγενής μειονότητα ούτε οι Ρώσοι, αλλά ούτε οι Έλληνες. Μαζί τους και οι Ούγγροι και οι Λευκορώσοι της Ουκρανίας.<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο… σβήνονται τόσο οι Έλληνες της Μαριούπολης, όσο και αυτοί της Κριμαίας, που για το Κίεβο παραμένει ουκρανικό έδαφος.<br /><br />Οι προθέσεις του Βολοντίμιρ Ζελένσκι γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρες με την αναγνώριση μόνο των τουρκογενών Τατάρων – σχεδόν όλα συνηγορούν ότι η χώρα μετατρέπεται σε δορυφόρο της Τουρκίας, μετά και τις συμφωνίες για αμυντική συνεργασία.<br /><br />Σημειώνεται πως ο Β. Ζελένσκι έδωσε διαβεβαιώσεις στον ΥΠΕΞ Ν. Δένδια “ότι δεν υπάρχει κανένα νομοθέτημα, είτε προηγούμενο είτε επόμενο, το οποίο να περιορίσει τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Ουκρανία”. Όμως δυστυχώς δεν είπε την αλήθεια καθώς με το νέο νομοσχέδιο “εισάγονται διακρίσεις στους πληθυσμούς”.<br />Ρωσική αντίδραση<br /><br />Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι το νομοσχέδιο δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Ο αρχηγός του ρωσικού κράτους σημείωσε ότι το να ονομάσουμε Ρώσους ως μη αυτόχθονες ανθρώπους «δεν είναι απλά λανθασμένο, αλλά γελοίο και ηλίθιο» και ότι μια τέτοια θέση δεν συμμορφώνεται με την ιστορία.<br /><br />Σύμφωνα με τον Πούτιν, οι συνέπειες της έγκρισης αυτού του νομοσχεδίου θα μπορούσαν να συγκριθούν με τη χρήση ενός όπλου μαζικής καταστροφής.<br /><br />Το σχέδιο νόμου ορίζει την έννοια των «αυτόχθονων κατοίκων της Ουκρανίας» σύμφωνα με την οποία μια αυτόχθων εθνοτική κοινότητα που σχηματίζεται στο έδαφος της Ουκρανίας, είναι φορέας πρωτότυπης γλώσσας και πολιτισμού, έχει παραδοσιακούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς ή αντιπροσωπευτικούς φορείς.<br /><br />Την ίδια στιγμή ορίζει ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Ουκρανίας είναι εθνική μειονότητα στον πληθυσμό της και δεν έχει δικό της κράτος εκτός της Ουκρανίας.<br />“Εισάγονται διακρίσεις στους πληθυσμούς και κάποιοι εξυψώνονται”<br /><br />«Μοιάζει με τον ισραηλινό νόμο για τις εβραϊκές κοινότητες. Ο ουκρανικός νόμος δεν φαίνεται να στερεί κάποιο δικαίωμα από τις εθνικές μειονότητες προς το παρόν, όμως αυτό θα γίνει επί της ουσίας στη συνέχεια. Εγείρει ερωτήματα για ποιο λόγο εισάγονται διακρίσεις στους πληθυσμούς και κάποιοι εξυψώνονται» εξηγεί στο Sputnik, ο Θέμης Τζήμας, δικηγόρος και μεταδιδακτορικός ερευνητής του ΑΠΘ στο Διεθνές Δίκαιο.<br /><br />«Δεν υπάρχει νόημα στο να μην θεωρείς αυτόχθονες όσους έχουν κρατική οντότητα εκτός Ουκρανίας, δεδομένου ότι Έλληνες και Ρώσοι ζούσαν εκεί πολύ νωρίτερα από τους Τατάρους» προσθέτει και συμπληρώνει ότι από τη μία πλευρά δημιουργείται φυλετικός διαχωρισμός τύπου απαρτχάιντ που μόνο σε εξύψωση δικαιωμάτων των λίγων παραπέμπει, ενώ από την άλλη δημιουργείται ένας «διχασμός και ένας αντιεπιστημονικός διαχωρισμός χωρίς λόγο».<br />«Ανιστόρητο νομοσχέδιο»<br /><br />Για ανιστόρητο νομοσχέδιο κάνει λόγο στο Sputnik ο καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης.<br /><br />«Είναι τεράστιο λάθος να γίνεται λόγος για αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής και οι Έλληνες να μην συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς ενώ είναι οι αρχαιότεροι κάτοικοι, με αδιάλειπτη παρουσία εδώ και 27 αιώνες. Οι Τάταροι εμφανίστηκαν στην περιοχή αιώνες αργότερα και συγκεκριμένα κατά τον 13ο αιώνα».<br />Παράλληλα αναφέρει ότι η Ουκρανία πρόκειται για το μόνο κράτος παγκοσμίως όπου υπάρχουν ακόμα σημαντικές ελληνικές κοινότητες, που διατηρούν πλήρη κοινωνική δομή και συνείδηση της εντοπιότητας ενώ υπερβαίνει τα 100.000 άτομα.<div><br />100.000 Έλληνες στην Μαριούπολη<br /><br />Μια νέα πόλη ιδρύθηκε το 1778, από Έλληνες στην οποία έδωσαν το όνομα της Παναγίας, ονομάζοντάς τη Μαριούπολη. Γύρω της υπήρχαν 23 ελληνικά χωριά.<br /><br />«Στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης είχαν δημιουργηθεί τέσσερις αυτόνομες ελληνικές περιοχές με σημαντική πολιτιστική ανάπτυξη των Ελλήνων. Το 1928, μόνο στην περιοχή της Μαριούπολης, λειτουργούσαν 39 ελληνικά σχολεία πρώτης βαθμίδας, όμως στο τέλος του 1937 με απόφαση της σταλινικής ηγεσίας η ελληνική μειονότητα στοχοποιήθηκε καθώς και αρκετές ακόμα μικρές μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής.<br /><br />«Η πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας κάνει απανωτά λάθη» επισημαίνει στο Sputnik η Λιουντμίλα Κοντοπούλου, που κατάγεται από το Λουγκάνσκ και μένει στην Αθήνα.<br /><br />«Ο Ζελένσκι προσπαθεί ασκήσει μια άδικη πίεση στις μειονότητες. Δεν μπορεί να διαγράψει το γεγονός ότι η ελληνική εθνική μειονότητα υπάρχει στην Ουκρανία εδώ και αρκετά χρόνια σε πολλά μέρη και μάλιστα κοντά στη Μαριούπολη. Λυπηρό ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ ευχαρίστησε την Ουκρανία ενώ δεν αναγνωρίζει πλέον την ιστορία της» προσθέτει.«Μακάρι να βρεθεί μια λύση και να σταματήσουν όλα αυτά που συμβαίνουν εκεί. Είμαι πάντως ευτυχής που κατάγομαι από το Λουγκάνσκ και όταν ξαναβρεθώ εκεί δεν θα βιώσω τα ίδια προβλήματα που ζει η Ουκρανία».</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Η Ουκρανία ξαναγράφει την Ιστορία: Με την καθοδήγηση της Τουρκίας «εξαφανίζει» 100.000 Έλληνες της Μαριούπολης!

    Εξαιρεί τους Έλληνες από τους αυτόχθονες λαούς της περιοχής - "Τέλος οι Έλληνες της Μαριούπολης " Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Β...

Διαβάστε την συνέχεια

Γεωπολιτική σύγκρουση από τη Λιβύη μέχρι τον Περσικό Κόλπο

<br /><br /><br /><br /><a href="https://www.facebook.com/sharer/sharer.php?u=https://www.tovima.gr/2021/07/07/politics/geopolitiki-sygkrousi-apo-ti-livyi-mexri-ton-persiko-kolpo-2/&t=%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%B7%20%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF%8D%CE%B7%20%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%9A%CF%8C%CE%BB%CF%80%CE%BF"></a><a href="https://twitter.com/intent/tweet?text=%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%B7%20%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF%8D%CE%B7%20%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%9A%CF%8C%CE%BB%CF%80%CE%BF+https://www.tovima.gr/2021/07/07/politics/geopolitiki-sygkrousi-apo-ti-livyi-mexri-ton-persiko-kolpo-2/"></a><a href="http://www.facebook.com/dialog/send?app_id=723998868044315&link=https://www.tovima.gr/2021/07/07/politics/geopolitiki-sygkrousi-apo-ti-livyi-mexri-ton-persiko-kolpo-2/&redirect_uri=https://www.tovima.gr"></a><a href="mailto:?subject=%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%B7%20%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF%8D%CE%B7%20%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%9A%CF%8C%CE%BB%CF%80%CE%BF&body=https://www.tovima.gr/2021/07/07/politics/geopolitiki-sygkrousi-apo-ti-livyi-mexri-ton-persiko-kolpo-2/"></a><br /><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2021/07/06/3347acc2b39a49adca4affe4d084b817_XL.jpg"><img src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2021/07/06/3347acc2b39a49adca4affe4d084b817_XL-768x432.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο «ανταγωνισμός των συμμαχιών», οι σχεδιασμοί Αθήνας και Αγκυρας, <br />η Ουάσιγκτον και ο ρόλος Αιγύπτου, Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Σαουδικής Αραβίας – Γιατί ρόλο-κλειδί παίζει η στάση της Τρίπολης</span></h3><div><b>Αθανασόπουλος Άγγελος </b><br />Ενα πολύ σκληρό γεωπολιτικό παιχνίδι επιρροής σε όλη την περιοχή που εκκινεί από τη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, «ανεβαίνει» στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία και «κατεβαίνει» μέχρι τον Κόλπο βρίσκεται σε εξέλιξη αυτό το διάστημα, με την Ελλάδα και την Τουρκία να τοποθετούνται σε διαφορετικά στρατόπεδα. Η Αθήνα έχει με σαφήνεια, όπως αναφέρουν στο «Βήμα» άριστα ενημερωμένες πηγές, αποφασίσει να ταχθεί με τους σχεδιασμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ την ίδια στιγμή η Αγκυρα επιλέγει μια πιο διαφοροποιημένη στρατηγική που τη φέρνει να κινείται μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, αλλά και σε ευθεία αντιπαράθεση με κομβικούς περιφερειακούς παίκτες, όπως η Αίγυπτος. Σύμφωνα με έμπειρους παρατηρητές όμως, η έκβαση του παιγνίου αυτού χαρακτηρίζεται από υψηλή αβεβαιότητα και οι προβλέψεις αποφεύγονται.<br /><br />Ευθυγράμμιση Ανατολικής Μεσογείου και Κόλπου<br /><br />Ενα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του «ανταγωνισμού συμμαχιών» που έχει αναπτυχθεί είναι η εντυπωσιακή σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ κρατών που ανήκουν στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και χωρών του Κόλπου. Η ευθυγράμμιση (την οποία άριστα περιγράφουν σε κείμενό τους οι Γιόελ Γκουζάνσκι και Γκάλια Λιντεστράους για το Middle East Institute – MEI) των συμφερόντων κρατών όπως, από τη μία πλευρά, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και, από την άλλη πλευρά, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, που διευκολύνεται ακόμα περισσότερο μετά την υπογραφή των Συμφωνιών του Αβραάμ, διαμορφώνει ένα πλέγμα συνεργασίας που περιλαμβάνει κατ’ αρχήν την εμβάθυνση της συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και άμυνας.<br /><br /><img height="427" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2021/07/06/admin-ajax-2-1.jpg" width="640" /><i>Στιγμιότυπο από την τετραμερή συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΑΕ τον περασμένο Απρίλιο στην Πάφο. Ενα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του «ανταγωνισμού συμμαχιών» που έχει αναπτυχθεί είναι η εντυπωσιακή σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ κρατών που ανήκουν στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και χωρών του Κόλπου</i><br /><br />Αυτή αποτυπώνεται από την υπογραφή συμφωνίας με ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής μεταξύ Αθήνας και Αμπου Ντάμπι, την αποστολή ελληνικών συστοιχιών Patriot στη Σαουδική Αραβία, αλλά και την εκτεταμένη άσκηση στρατιωτικής διπλωματίας με την αμοιβαία παρουσία αεροσκαφών αλλά και διενέργειας ασκήσεων ανάμεσα στις χώρες αυτές, την οποία τρέχει, από ελληνικής πλευράς, ο Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, «κτίζοντας» πάνω στις πολιτικές σχέσεις που έχουν διαμορφωθεί από το Μέγαρο Μαξίμου και τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας. Ηδη μάλιστα, τόσο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας επικοινώνησαν με τους νέους ομολόγους τους στο Ισραήλ, τον Ναφτάλι Μπένετ και τον Γιαΐρ Λαπίντ αντιστοίχως, καθώς η ελληνοϊσραηλινή στρατηγική συμπόρευση παραμένει αναλλοίωτη.<br /><br />Στην ίδια εικόνα πρέπει να προστεθούν η διοργάνωση του Philia Forum στην Αθήνα αλλά και η τετραμερής Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΑΕ τον περασμένο Απρίλιο στην Πάφο. Κορωνίδα των συνεργειών που διαμορφώνονται είναι βέβαια το Φόρουμ για το Αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο (EMGF) με έδρα το Κάιρο. Η εικόνα συμπληρώνεται από την πρόσφατη τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ιράκ – Ιορδανίας – Αιγύπτου στη Βαγδάτη, που συνοδεύθηκε από την πρώτη επίσκεψη αιγύπτιου προέδρου, του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι στο Ιράκ, έπειτα από 30 χρόνια.<br /><br />Το «κλειδί» της Λιβύης και οι συσχετισμοί<br /><br />Η Αθήνα αποδίδει υψηλή σημασία σε αυτό το πλέγμα συμμαχιών, ιδιαίτερα από τη στιγμή που η Τουρκία επιμένει, παρά την προσαρμογή που έχει πραγματοποιήσει μετά την εκλογή στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών του Τζο Μπάιντεν, να διεκδικεί ζωτικό χώρο. Η Αγκυρα ελπίζει ότι μέσα από τη διαφαινόμενη συνεννόησή της με την Ουάσιγκτον ώστε να αναλάβει τη διοίκηση του αεροδρομίου της Καμπούλ (μετά από την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν) θα βρει σημείο επαφής στον «καυτό φάκελο» των S-400. Η Αγκυρα βασίζεται στην υποστήριξη του Πακιστάν (που επηρεάζει και τους Ταλιμπάν) ώστε να μην καθηλωθεί στο Αφγανιστάν, αλλά αυτή η συνεργασία είναι που φέρνει όλο και πιο κοντά την Ελλάδα με την Ινδία – με την οποία διατηρούν στενή σχέση και τα ΗΑΕ.<br /><br />Ωστόσο, ρόλο-κλειδί σε όλη την τουρκική στρατηγική στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου παίζει η στάση της στη Λιβύη – κάτι που απασχολεί έντονα την Αθήνα. Η επίσκεψη του προέδρου του λιβυκού Κοινοβουλίου Αγκίλα Σάλεχ την Παρασκευή στην ελληνική πρωτεύουσα και το ταξίδι 4-5 Ιουλίου του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Φραγκογιάννη στη Λιβύη για να ανοίξει ξανά το Γενικό Προξενείο στη Βεγγάζη (ενώ θα επισκεφθεί και την Τρίπολη)εντάσσονται στις κινήσεις της Αθήνας να δηλώσει παρούσα εκεί.<br /><br />Είναι σαφές ότι η Αγκυρα δεν επιθυμεί την αποχώρηση των στρατιωτικών της συμβούλων από τη βορειοαφρικανική χώρα. Αυτό φάνηκε και από τη μη ανακοινωθείσα επίσκεψη υψηλόβαθμης τουρκικής αντιπροσωπείας στην Τρίπολη στις 12 Ιουνίου αποτελούμενης από τους υπουργούς Εξωτερικών, Εθνικής Αμυνας, Εσωτερικών, τον επικεφαλής της ΜΙΤ και των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και τον εκπρόσωπο και βασικό διπλωματικό σύμβουλο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον Ιμπραχίμ Καλίν. Η Αγκυρα αξιοποιεί την καλή της σχέση με τον μεταβατικό πρωθυπουργό στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) Αμπντούλ Χαμίντ Νταμπέιμπα για την προώθηση των στόχων της και σύμφωνα με ορισμένες πηγές ο τελευταίος ίσως και να μην είναι απόλυτα «ζεστός» στην πραγματοποίηση προεδρικών και βουλευτικών εκλογών τον προσεχή Δεκέμβριο.<br /><br />Ο αριθμός των στρατιωτικών συμβούλων δεν είναι ξεκάθαρος, αλλά η Τουρκία επιθυμεί τον διαχωρισμό μεταξύ των συμβούλων της, που θεωρεί ότι βρίσκονται στη Λιβύη κατόπιν επίσημης συμφωνίας της με την προηγούμενη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση (GNA), και των μισθοφόρων που ετάχθησαν είτε με τη μία είτε με την άλλη πλευρά στον εμφύλιο πόλεμο. Η Αγκυρα εξέφρασε τη δυσφορία της για το λεκτικό που χρησιμοποιήθηκε στη δεύτερη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη στις 23 Ιουνίου σε βαθμό που, σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ακόμα και ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας «εξερράγη» – πράγμα σπάνιο – με τον τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /><br />Η Αγκυρα εκδήλωσε την επιφύλαξή της στο Κοινό Ανακοινωθέν που εκδόθηκε με αστερίσκο, αλλά αυτός δεν ήρθε χωρίς κόστος. Και το κόστος ήταν η απόπειρα επαναπροσέγγισης με το Κάιρο, την οποία επιμελώς προωθούσε η τουρκική πλευρά εδώ και κάποιους μήνες. Η Αίγυπτος «έβαλε πάγο» στις διαβουλεύσεις, ενώ πρόσφατο εκτενές άρθρο στην εφημερίδα «Al-Ahram» του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών Χουσεϊν Χαριντί, που εμφανώς απηχεί τις απόψεις του αιγυπτιακού κατεστημένου, ξεκαθαρίζει με κατηγορηματικό τρόπο ότι η απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων από το λιβυκό έδαφος αποτελεί τη μείζονα προϋπόθεση για ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων. Επιπλέον, το Κάιρο επρόκειτο να εγκαινιάσει χθες, Σάββατο 3 Ιουλίου, νέα στρατιωτική ναυτική βάση στα σύνορα με τη Λιβύη. Μόνο τυχαίο δεν θα πρέπει επίσης να θεωρείται ότι το παρών επρόκειτο να δώσουν τόσο ο Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγός Φλώρος όσο και ο Α/ΓΕΝ αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης.<br /><br />Ο Καύκασος, τα καταριανά Rafale και το χαρτί των Bayraktar<br /><br />Η ατζέντα των συνομιλιών μεταξύ του Μεβλούτ Τσαβούσογλου και του Σεργκέι Λαβρόφ πριν από λίγα 24ωρα στην Αττάλεια είχε πολύ γεμάτη ατζέντα. Οι δύο χώρες διατηρούν μία ιδιόρρυθμη σχέση καιροσκοπικής συνεργασίας. Είναι σαφές ότι η Αγκυρα επιδιώκει, μετά από τον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, να ασκήσει πιο ενεργητική πολιτική στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία και η «Διακήρυξη στα Σούσα» στις 15 Ιουνίου για την αναβάθμιση της συνεργασίας της με το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει περάσει απαρατήρητη από τη Μόσχα. Αναμφίβολα, οι δύο πλευρές θα πρέπει να βρουν κοινό έδαφος και σε σχέση με την – σταδιακή – αποχώρηση των μισθοφόρων τους (Σύρων αλλά και μελών της οργάνωσης Wagner Group) από τη Λιβύη, όπου Αγκυρα και Μόσχα υποστηρίζουν αντίπαλα στρατόπεδα.<br /><br />Η ενίσχυση πάντως της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας και η γενικότερη στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της γείτονος προκαλεί πονοκέφαλο σε πολλές χώρες και αναμφίβολα και στην Ελλάδα. Η τεχνική συμφωνία, αρχικής διαρκείας πέντε ετών με εν συνεχεία ανανέωση κατ’ έτος, που υπέγραψαν Αγκυρα και Ντόχα, αφορά την προσωρινή στάθμευση σε τουρκικές αεροπορικές βάσεις 36 μαχητικών αεροσκαφών και προσωπικού 250 ατόμων. Η καταριανή αεροπορία διαθέτει τόσο αεροσκάφη Rafale (τέσσερα εκ των οποίων συμμετείχαν στην άσκηση «Anatolian Eagle 2021» στη βάση του Ικονίου) αλλά και Mirage. Η συμφωνία αυτή αναμφίβολα θα επιτρέψει στους Τούρκους (που σημειωτέον διατηρούν και στρατιωτική βάση στο Κατάρ) να μάθουν και ορισμένα από τα μυστικά των Rafale που θα αρχίσει οσονούπω να παραλαμβάνει η ελληνική Πολεμική Αεροπορία.<br /><br />Η στρατιωτική διπλωματία της Τουρκίας κινείται δυναμικά σε όλη τη γειτονιά της Ελλάδας. Φαίνεται ότι μετά από το Αζερμπαϊτζάν, το Κατάρ, την Ουκρανία και την Πολωνία, στον δρόμο της αγοράς τουρκικών drones Bayraktar TB2 κινείται και η Αλβανία. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, στον αμυντικό προϋπολογισμό της Αλβανίας προβλέπεται επιπλέον κονδύλι ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ για μία τέτοια προμήθεια.<div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Γεωπολιτική σύγκρουση από τη Λιβύη μέχρι τον Περσικό Κόλπο

Ο «ανταγωνισμός των συμμαχιών», οι σχεδιασμοί Αθήνας και Αγκυρας,  η Ουάσιγκτον και ο ρόλος Αιγύπτου, Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αλβανοποίηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που ετοιμάζεται να αναγνωρίσει το Κόσοβο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/map-new-balkan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="745" data-original-width="750" height="636" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/map-new-balkan.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Γράφει ο <b>Ευάγγελος Πνευματικός</b><br />Στις 04 Ιουλίου 2021, ημέρα εορτασμού της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, εν συγχορδία ο φιλοκυβερνητικός τύπος προανήγγειλε την πρόθεση της Ελλάδος να αναγνωρίσει το Κόσοβο. Τα χαμόγελα στην Αμερικανική πρεσβεία περίσσευαν, αφού καλύτερο δώρο δεν θα μπορούσε να κάνει στις ΗΠΑ ο Μητσοτάκης. Άλλο ένα «απόρθητο» κάστρο έπεσε με εκκωφαντικό τρόπο και ο Μάθιου Πάλμερ με τον Ρίκερ πανηγυρίζουν δεόντως.<br /><br />Η Αλβανοποίηση των Βαλκανίων αποτελεί καλά ριζωμένη σχολή σκέψης του ουιλσονικού ιδεαλισμού της κεντροαριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Είναι οι ίδιοι που επικράτησαν επί Κλίντον, Ομπάμα και τώρα επί Μπάιντεν. Στο πρόσωπο δε της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις, σύμβολο της πολυπολιτισμικότητας, βρήκαν τον καλύτερο υποστηρικτή και από ότι βλέπουμε τα πάνε περίφημα σχετικά με το όραμα των Δυτικών Βαλκανίων.<br /><br />Η πολιτική της Αλβανοποίησης των Βαλκανίων στοχεύει στη δημιουργία αντι-ρωσικού συνασπισμού υπό το ΝΑΤΟ, στην απομόνωση έως στραγγαλισμού της Σερβίας και τελικά της αποκοπής από την Ρωσία, στην ανάσχεση του κινεζικού one road one belt και στον φραγμό της Γερμανικής καθόδου προς νότον (υποστηρίζουν ότι οι Γερμανοί πήραν Κροατία και Σλοβενία και έως εκεί). <br /><br />Η αρχή έγινε με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την προεδρία Κλίντον (1993-2001), πάγωσε μετά την επίθεση το 2001 στους δίδυμους πύργους και την μετατόπιση ισχύος των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή και τώρα είναι πάλι στο προσκήνιο (ο δολοφόνος γυρίζει πάντα στον τόπο του εγκλήματος λένε οι συγγραφείς ).<br /><br />Τα κατορθώματα των ΗΠΑ με τη βοήθεια της Γερμανίας είναι πολλά: Το κρατικό έκτρωμα Βοσνίας-Ερζεγοβίνης (αυτό το κρατικό μοντέλο ετοιμάζουν στην Κύπρο), η αλαζονική Αλβανία του Ράμα, το Μαυροβούνιο του Τζουγκάνοβιτς, η «Βόρεια Μακεδονία», το de facto Κόσσοβο και η εκλιπαρούσα Σερβία. Όμως το έγκλημα δεν έχει συντελεστεί πλήρως και το αγκάθι του Κοσόβου (αναγνώριση από τον ΟΗΕ, ένταξη στο ΝΑΤΟ) θα πρέπει να λυθεί ταχέως. <br /><br />Εκτός από το state department και το ΝΑΤΟ η Αλβανοποίηση υποστηρίζεται σφόδρα από τον μεγιστάνα Αμερικανο-ούγγρο Τζορτζ Σόρος, ο οποίος μισεί τους Σέρβους (λόγω και της Βοϊβοντίνας) και λατρεύει τους Αλβανούς ως εχθρούς των Σέρβων και φίλους των ΗΠΑ. Είναι στέλεχος του Δημοκρατικού κόμματος και μέσω των ΜΚΟ και των think tanks που χρηματοδοτεί αποτελεί τον ανεπίσημο εκτελεστικό βραχίονα της πολιτικής των Δημοκρατικών στα Βαλκάνια.<br /><br />Η Αλβανοποίηση των Βαλκανίων φυσικά υποστηρίζεται από την Τουρκία που βλέπει να φτιάχνει πλέον την dream team (Βοσνία, Αλβανία, «Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο, Νότια Σεβία, Νότια Βουλγαρία) ή το λεγόμενο Μουσουλμανικό τόξο που θα πνίξει την Ελλάδα και αναβιώνει την Οθωμανική αυτοκρατορία. <br /><br />Η πολιτική των δημοκρατικών περί Αλβανοποίησης των Βαλκανίων βρήκε στην Ελλάδα πρόσφορο έδαφος με τον Σημίτη και το εν Ελλάδι παράρτημα του Σόρος. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα συμμετείχε με διευκολύνσεις στον βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999, ενώ το παράρτημα Σόρος έβγαζε και βγάζει υπουργούς. Η σχολή Σημίτη και το παράρτημα Σόρος είναι αυτοί που κυβερνούν σήμερα με «κεντροδεξιό μανδύα» αυτή τη φορά. Ο Μητσοτάκης και το παράρτημα χειρίζονται την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια της χώρας με διακριτή απόσταση από τον Δένδια. Η ταυτόχρονες συνεντεύξεις την Κυριακή ΠΘ-ΥΠΕΞ είναι δείγμα των διαφορών που υπάρχουν.<br /><br />Την προώθηση της Αλβανοποίησης στην Ελλάδα την ανάλαβε όπως αναμενόταν το παράρτημα και πρόσφατα μάλιστα διεξήγαγε έρευνα κοινής γνώμης για να μετρήσει λέει την αγάπη μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων. Εκεί το εύρημα ήταν ότι οι Αλβανοί αγαπούν τους Έλληνες, αλλά οι Έλληνες δεν συμπαθούν τους Αλβανούς! <br /><br /> Έτσι ξεκίνησε το μασάζ συμπάθειας της κοινής γνώμης για τους Αλβανούς. Την τελευταία περίοδο τα φόρουμ φιλίας Ελλάδος – Αλβανίας που διεξάγονται είναι περισσότερα από τις υπηρεσιακές συσκέψεις στο ΥΠΕΞ. Αυτό είπε ο Πάιατ στον ΠΘ και αυτό κάνουμε, αν θέλουμε προστασία εξ ανατολών. Στις 8- 9 Ιουλίου άλλο ένα «μασάζ» φόρουμ του Εκόνομιστ θα γίνει στην Αθήνα, όπου θα μιλήσει ο ΠΘ. Έχει καλέσει όλους τους ηγέτες Βαλκανικών κρατών πλην Σερβίας (θα τρίζουν τα κόκκαλα του Βενιζέλου). <br /><br />Μέχρι στιγμής, 110 κράτη-μέλη του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει το Κόσοβο. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει λιγότερα από τα δύο τρίτα του συνόλου των κρατών που απαιτούνται προκειμένου το Κόσοβο να γίνει μέλος του ΟΗΕ, κατόπιν πρότασης του Συμβουλίου Ασφαλείας. Το Κόσοβο δεν αναγνωρίζεται μέχρι σήμερα από πέντε κράτη της ΕΕ. Την Ισπανία λόγω Καταλωνίας και Βάσκων, την Σλοβακία λόγω της Ουγγρικής μειονότητας στον νότο, την Ρουμανία λόγω της Τρανσυλβανίας και της Ουγγρικής μειονότητας, την Κύπρο λόγω των κατεχομένων και μέχρι πρόσφατα της Ελλάδος λόγω Θράκης και Κύπρου. <br /><br />Η μη αναγνώριση του Κοσόβου υποστηρίζει πρωτίστως τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος για τους παρακάτω λόγους: <br /><ul style="text-align: left;"><li>Αποφυγή δημιουργίας μειονοτικών διεκδικήσεων στην Θράκη. Η Τουρκία έχει αυξήσει την επιθετική ρητορική της και εμείς κωφεύουμε επικίνδυνα.</li><li>Αποφυγή de facto αναγνωρίσεων των κατεχομένων (Αζερμπαιτζάν, Πακιστάν και Κατάρ είναι προ αναγνώρισης). Η πρόταση του Τατάρ για αναγνώριση κυριαρχίας δουλεύει για αυτόν τον σκοπό, δηλ. να ανοίξει ο ασκός του αιόλου των αναγνωρίσεων. </li><li>Προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις του ΣΑ/ΟΗΕ. Η συγχορδία παραβλέπει ότι το άρθρο 135 της απόφασης 1244 μιλάει για κυριαρχία της Σερβίας. Δηλ. αυτό που υποστηρίζουμε ως διεθνές δίκαιο στην Κύπρο το αναιρούμε με διασταλτικές νομικές παρερμηνείες για τη Σερβία.</li><li>Εμβολισμός του μουσουλμανικού τόξου. Η Τουρκία έχει διεισδύσει και ελέγχει πολιτικά, στρατιωτικά και διπλωματικά τα Βαλκανικά κράτη. Αν πιστεύει κανείς ότι τα χαμόγελα του Ζάεφ είναι ειλικρινή μάλλον είναι αιθεροβάμων. Για τον Ράμα ούτε λόγος, με την Τουρκική βάση στην Αλβανία και την υποστήριξη του Ερντογκάν στην επανεκλογή του. Όσο για το Κόσοβο 100% φιλοτουρκικό. Την Ελλάδα την θέλουν για υποστήριξη στην ΕΕ. </li><li>Αποφυγή του πειρασμού του «αναθεωρητισμού» στην εξωτερική πολιτική. Αυτό που κάνουν οι Τούρκοι και τους κατηγορούμε, θα γίνει πράξη από την Ελλάδα. Προσήλωση στο διεθνές δίκαιο με de facto αναγνωρίσεις δεν ταιριάζουν. Τελευταία διακινείται από το παράρτημα η άποψη: Δεν υπάρχουν παραδοσιακοί φίλοι (βλέπε Γαλλία, Ρωσία, Κίνα, Ισραήλ, Κύπρος, Σερβία), δεν υπάρχουν εχθροί (βλέπε Τουρκία, Γερμανία) αλλά μόνο συμφέροντα (βλέπε Αμερικανικά, Γερμανικά Τουρκικά). Δηλ. να μετακινηθεί η εξωτερική πολιτική από το «ντόμπρο» και το διεθνές δίκαιο στην Αλβανο-τουρκική ανατολίτικη μπαμπεσιά (αναθεωρητισμός). </li><li>Υποστήριξη του Κινεζικού εμπορικού άξονα Πειραιάς – Κεντρική Ευρώπη. </li><li>Υποστήριξη της Ελληνικής ήπιας ισχύος, μέσω της Ορθοδοξίας (έχουμε τέτοια ήπια ισχύ και την παραμερίζουμε). Το παράρτημα θεωρεί την Ορθοδοξία ως barrier. </li><li>Αποφυγή της επίσημης διαφοροποίησης μεταξύ Ελλάδος – Κύπρου, σε ένα κορυφαίο θέμα εθνικής στρατηγικής. Ή μήπως η Κύπρος είναι μακριά. </li><li>Συμπόρευση με τον Ελληνικό λαό που δεν επιθυμεί την Αλβανοποίηση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Το παράρτημα θεωρεί ότι ο λαός μετά από δέκα χρόνια μνημονίων χειραγωγείται εύκολα.</li></ul>Λόγω των αδιάσειστων επιχειρημάτων υπέρ της μη αναγνώρισης του Κοσόβου, τα βέλη (blame game) στράφηκαν στην λαβωμένη Σερβία, ότι κάνει δουλειές με την Τουρκία. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με εντολή των ΗΠΑ εγκατέλειψε τη Σερβία και την έστειλαν στην αγκαλιά της Τουρκίας. Η ανθούσα ελληνική επιχειρηματικότητα στη Σερβία (10% του ΑΕΠ) δεν υποστηρίχθηκε πολιτικά τα τελευταία χρόνια και επόμενο ήταν οι Σέρβοι να στραφούν στην πρόθυμη για βοήθεια Τουρκία. Όχι βέβαια ότι ο Βούτσιτς έκανε καλά, αλλά το κενό της Ελλάδος το εκμεταλλεύτηκε άριστα η Τουρκία. Οι Σέρβοι πολιτικοί θα μετανιώσουν για τις πράξεις τους, αλλά ίσως θα είναι αργά. <br /><br /> Η περίπτωση θυμίζει λίγο από Λιβύη, την εγκαταλείψαμε στην Τουρκία και τώρα τρέχουμε να βρούμε χώρο. Η Χαλκιδική, η Θάσος, ο Πλαταμώνας και τα Ελληνικά νησιά πλημυρίζουν από Σέρβους κάθε χρόνο και το παράρτημα έχτισε πρόβλημα διμερών σχέσεων! Είμαστε άξιοι της τύχης μας. <br /><br />Το μεγάλο πρόβλημα των Αμερικανών είναι ότι στη Σερβία η συμπάθεια στους Έλληνες είναι διαχρονικά στη δεύτερη θέση μετά την Ρωσία. Αυτό θέλουν να σπάσουν και το πέτυχαν. Μας έστρεψαν κατά των Σέρβων και υπέρ των Αλβανών. Έταξαν και ανάπτυξη της Βορείου Ελλάδος και εμείς παρακαλούμε πλέον τους Αλβανούς για ένα συνυποσχετικό στη Χάγη. Εκεί μας κατάντησαν οι Αμερικανοί φίλοι μας. <br /><br />Ανιστόρητος λαός είναι επικίνδυνος λαός. Η Ελλάδα υποστηρίζει πλέον την Αλβανία και εγκαταλείπει τη Σερβία με την οποία ξεκίνησαν μαζί τις επαναστάσεις, συμμάχησαν κατά των Τούρκων στους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α’ ΠΠ. Οι ανιστόρητοι, ας διαβάσουν τις συνθήκες Λονδίνου, Βουκουρεστίου και Σεβρών και ας κάνουν τον κόπο να πάνε μία επίσκεψη στο συμμαχικό νεκροταφείο του Ζέιτελινκ, για να δουν ποιοι πολέμησαν για την ελευθερία της Ελλάδος και τα σημερινά της σύνορα. Αλβανοί πάντως δεν ήταν και ο Τίτο δεν ήταν Σέρβος αλλά Κροάτης.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αλβανοποίηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που ετοιμάζεται να αναγνωρίσει το Κόσοβο.

Γράφει ο Ευάγγελος Πνευματικός Στις 04 Ιουλίου 2021, ημέρα εορτασμού της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, εν συγχορδία ο φιλοκυβερνητικός τύπος προανήγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπάρχει τρόπος να αποκρουστεί τουρκική απόβαση σε μικρά ελληνικά νησιά;

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/07/tourkika-apovatika.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Η τουρκική στρατιωτική απειλή εστιάζεται στα πολλά μικρά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Κάποια από αυτά βρίσκονται δυτικότερα από τα μεγάλα νησιά και ως εκ τούτου είναι τα λιγότερο ευπρόσβλητα και δεν θα μας απασχολήσουν στο παρόν. Όσα μικρά νησιά βρίσκονται πλησίον των τουρκικών ακτών είναι εύκολος στόχος απόβασης για δημιουργία τετελεσμένου.<br /><br />Η Άγκυρα διεκδικεί σαν “τουρκικά” 152 μικρά νησιά και βραχονησίδες. «Η Ελλάδα έχει μόνο εκ των πραγμάτων και προσωρινά, κανόνα κυριαρχίας πάνω στα νησιά με την ονομασία EGAYDAAK και η διοίκηση της εκεί δεν αναιρεί το γεγονός ότι τα νησιά αυτά είναι έδαφος της Τουρκικής Δημοκρατίας», είχε πει ο Τσαβούσογλου στην Εθνοσυνέλευση το 2018.<br /><br />Το αρκτικόλεξο EGAYDAAK (Egemenligi Anlasmalarla Yunanistan’a devredilmemis Ada Adacik ve Kayaliklar) υποδηλώνει νησιά και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα (σύμφωνα με τους Τούρκους) δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με συμφωνίες. Σε περίπτωση σύρραξης κύριοι στόχοι θα είναι αφενός το σύμπλεγμα του Καστελλορίζου (λόγω απόστασης και ΑΟΖ), αφετέρου τα 152 EGAYDAAK.<br /><br />Πολλά από αυτά είναι ακατοίκητα, άνυδρα, και στερούμενα υψηλής χλωρίδας, γεγονός που δεν προσφέρεται για άμυνα. Το ίδιο ισχύει και για όποιον τα καταλάβει. Ο επιτιθέμενος μπορεί ίσως εύκολα να τα καταλάβει, αλλά δεν μπορεί να παραμείνει επ’ αυτών εκτός αν είναι διατεθειμένος να καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για την στήριξη τους. Επιπλέον τα ακατοίκητα νησιά μπορούν να δεχτούν καταιγισμό ναυτικών και αεροπορικών πληγμάτων, αλλά και βολές πυροβολικού από κοντινά μεγαλύτερα νησιά, χωρίς φόβο πρόκλησης φίλιων απωλειών.<br /><br />Πιθανοί στόχοι είναι οι Φούρνοι, η Θύμαινα, οι Οινούσσες , η Ικαρία, το Αγαθονήσι, η Σύρνα, η Κίναρος, το Γυαλί, το Πλατύ, η Καλόλιμνος, το Φαρμακονήσι, οι Αρκοί, όλα στη λίστα των “τουρκικών νησιών υπό ελληνική κατοχή”! Πρόβλημα είναι τα μικρά νησιά που κατοικούνται και η κατάληψη των οποίων δεν είναι απλά θέμα γοήτρου ή απώλειας εδάφους, αλλά και ξένης κατοχής επί Ελλήνων πολιτών.<br /><br />Το αμυντικό τοπίο στα μικρά νησιά<br /><br />Τα μικρά νησιά είναι συνήθως βραχώδη με απόκρημνους ορεινούς και ημιορεινούς όγκους και με ελάχιστες προσφερόμενες για απόβαση παραλίες. Σε κάποια μόνο από το λιμάνι μπορεί να γίνει απόβαση, ενώ σε άλλα μόνο ελαφρά πλωτά μέσα ή ελικόπτερα μπορούν να αποβιβάσουν μικρά στρατιωτικά τμήματα.<br /><br />Το δίλημμα για την ΑΣΔΕΝ (Ανώτερη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων) που έχει επιφορτιστεί με την άμυνα στο Αιγαίο είναι πόσο θα διασπείρει τις δυνάμεις της και σε ποια νησιά, ποιες θα κρατήσει ως εφεδρεία και πως θα τις χρησιμοποιήσει. Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο <a href="https://elladasimera.blogspot.com/2021/07/blog-post_6.html"><b>άρθρο</b></a> για την άμυνα στα μεγαλύτερα νησιά, αυτά έχουν επαρκείς δυνάμεις για να αμυνθούν, προκαλώντας και σοβαρές απώλειες στον αντίπαλο.<br /><br />Σε μικρότερα νησιά, όμως, υπάρχουν δυνάμεις τάγματος, ή απλά φυλάκια με διμοιρία ή και ομάδα. Δηλαδή δυνάμεις που μπορούν να εξουδετερωθούν εύκολα εάν ο εχθρός τα προσβάλει με πολύ ισχυρότερες δυνάμεις. Σε περίπτωση αιφνιδιαστικής απόβασης σε μικρό κατοικημένο νησί, θα χρησιμοποιήσει προπαρασκευαστικά πυρά για να “μαλακώσει” την άμυνα, χωρίς να υπολογίσει τις απώλειες αμάχων. Στο Καστελλόριζο, μάλιστα, πιθανόν να επιδιώξει τον αφανισμό των κατοίκων και τον αποικισμό του, ώστε να εδραιώσει την τουρκική κατοχή.<br /><br />Οι δάσκαλοι της άμυνας στα μικρά νησιά<br /><br />Η τέχνη της οχύρωσης και άμυνας μικρών νήσων έφτασε στο αποκορύφωμά της από τους Ιάπωνες. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αμύνθηκαν σε πλέγματα μικρών νησιών σε όλο τον Ειρηνικό, κάποια εκ των οποίων ήταν ηφαιστιογενή, ενώ άλλα κοραλιογενείς ατόλες. Στα βραχώδη νησιά, οι Ιάπωνες χρησιμοποίησαν στο έπακρο τη διαμόρφωση του εδάφους και όλα τα ντόπια υλικά για να δημιουργήσουν οχυρώσεις. Ελάχιστο σκυρώδεμα ή χάλυβας μπορούσε να προωθηθεί από την Ιαπωνία. Έσκαψαν το έδαφος, δημιουργώντας σήραγγες που συνέδεαν οχυρές αμυντικές θέσεις που παρείχαν αλληλοκαλυπτόμενα πυρά.<br /><br />Τα όπλα καμπύλης τροχιάς, πυροβόλα και όλμοι, τάσσονταν στα πρανή λόφων πίσω από την κορυφογραμμή, έτσι ώστε τα ίδια να μπορούν να βάλουν, αλλά να μην είναι ορατά από τους Αμερικανούς παρατηρητές στις ακτές και να είναι δυσπρόβλητα από εχθρικά πυρά πυροβολικού, λόγω των χαρακτηριστικών της τροχιάς. Μέγιστη έμφαση δινόταν στην παραλλαγή των θέσεων, που με μεγάλη επιτυχία απέτρεπε τους Αμερικανούς πιλότους αναγνωριστικών αεροσκαφών να εντοπίσουν τον εχθρό.<br /><br />Οι αμυνόμενοι Ιάπωνες άφηναν τους Αμερικανούς να αποβιβαστούν στις ακτές και να συνωστίζονται εκεί πριν εξαπολύσουν καταιγιστικά πυρά με όλα τα διαθέσιμα μέσα. Οι μονάδες πεζικού που είχαν θέση στα πρανή, ή και στα απέναντι αντιπρανή άφηναν τους Αμερικανούς να περάσουν ανάμεσα τους και τους χτυπούσαν όταν πλέον βρισκόντουσαν ανάμεσα σε πολλά διασταυρούμενα πυρά. Μεγάλη έμφαση δόθηκε και στην δημιουργία ψευδών θέσεων και οχημάτων για να προκαλούν άσκοπα πυρά από πλευράς των επιτιθεμένων.<div><br />Τι μας δίδαξε η Λέρος;<br /><br />Στην περίπτωση του αιγαίου, το ζήτημα είναι αν το πεζικό μπορεί να ανταπεξέλθει. Στο παρελθόν, υπήρξαν επιδρομές και καταλήψεις νήσων από τον Ιερό Λόχο και Βρετανούς κομάντος. Ταυτόχρονα υπήρξαν και οδυνηρές ήττες στην εκστρατεία του Τσώρτσιλ να καταλάβει τα Δωδεκάνησα, με την Μάχη της Λέρου (1943) να διδάσκεται μέχρι σήμερα.<br /><br />Οι επιτιθέμενοι Γερμανοί, κυρίως αλεξιπτωτιστές, παρά τις μεγάλες απώλειές τους, μπόρεσαν να χωρίσουν αρχικά στα δύο τις υπέρτερες δυνάμεις των αμυνομένων Βρετανών και Ιταλών που είχαν συμμαχήσει. Η έλλειψη επικοινωνιών, όμως, λειτούργησε εις βάρος των αμυνομένων. Οι βρετανικές και ιταλικές δυνάμεις βρέθηκαν διεσπαρμένες στο νησί και παρά την αριθμητική τους υπεροχή αποκόπηκαν και συνελήφθησαν τμηματικά.<br /><br />Μονάδες δεν είχαν καμμία επαφή με τα ανώτερα κλιμάκια, ούτε εικόνα για την εξέλιξη της μάχης. Το ιταλικό πυροβολικό σπατάλησε τα πυρομαχικά του και το βρετανικό ναυτικό δεν μπόρεσε να ανεφοδιάσει τους αμυνομένους. Η Λουφτβάφε απέκτησε σύντομα την αεροπορική υπεροχή, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους αμυνομένους και βυθίζοντας πολλά πλοία, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό αντιτορπιλικό “Βασίλισσα Όλγα”.<br />Όροι για επιτυχή άμυνα μικρών νησιών<br /><br />Προϋπόθεση για επιτυχή άμυνα σε μικρά νησιά είναι η προετοιμασία. Επειδή ο επιτιθέμενος έχει την πρωτοβουλία κινήσεων, ο αμυνόμενος οφείλει να βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση. Ευτυχώς, λόγω μεταναστευτικού και το Λιμενικό και του Πολεμικό Ναυτικό βρίσκονται σε επιφυλακή και επίσης έχει τοποθετηθεί πλήθος αισθητήρων. Αυτό έχει καταστήσει πολύ δύσκολο το πέρασμα των υδάτινων συνόρων, αποτρέποντας, εν μέρει, τον αιφνιδιασμό. Οι Τούρκοι, βέβαια, θα μηχανευτούν τρόπους για να διαπεράσουν τις ναυτικές δυνάμεις, ή θα τις εμπλέξουν αλλού για να τις απασχολήσουν. Δεν αποκλείεται καταδρομείς να μεταμφιεστούν σε μετανάστες.<br /><br />Θεωρούμε ότι στον αέρα η ελληνική Αεροπορία θα επικρατήσει, αλλά και πάλι ο εχθρός θα προσπαθήσει να απασχολήσει τις ελληνικές δυνάμεις μακριά από τον στόχο του. Έχοντας εμπλέξει Ναυτικό και Αεροπορία σε άλλα μέρη, θα στείλει τις δυνάμεις εφόδου που θα προηγηθούν (με ταχύπλοα ή ελικόπτερα) και τις κυρίως αποβατικές δυνάμεις που θα ακολουθούν.<br /><br />Θεωρώντας ότι οποιοδήποτε από τα μικρότερα νησιά μπορεί να είναι ο στόχος οι υπεύθυνοι διοικητές πρέπει να μελετήσουν το ανάγλυφο του εδάφους και να αναγνωρίσουν θέσεις που προσφέρονται για άμυνα και εναλλακτικές θέσεις διασποράς και ανασυγκρότησης. Πρέπει να δημιουργηθούν νέες θέσεις και οχυρώσεις, καθώς και ορύγματα επικοινωνίας. Όλα αυτά απαιτούν μόχθο και καλή γνώση του εδάφους.<br /><br />Οι μονάδες πρέπει να ασκούνται συνεχώς ώστε με ελάχιστη προειδοποίηση να καταλάβουν τις προκαθορισμένες από τα σχέδια θέσεις, να τάξουν τα όπλα υποστηρίξεως, αλλά και όπλα που θα αντιμετωπίσουν τα αποβατικά σκάφη και αγήματα. Τα κατευθυνόμενα αντιαρματικά θα παίξουν σημαντικό ρόλο κατά των αργοκίνητων αποβατικών. Τα υψηλότερα σημεία που δίνουν οπτική επιτήρηση των πιθανών σημείων απόβασης πρέπει να επανδρώνονται συνεχώς και να ξέρουν οι στρατιώτες το διακύβευμα.</div><div><br />Άμεση επέμβαση <br /><br />Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ασκούνται συνεχώς σε επιχειρήσεις ενίσχυσης μικρών νησιών μετά το φιάσκο στα Ίμια. Τέτοιες επιχειρήσεις διεξάγουν οι Μοίρες Αμφιβίων Καταδρομών, τα Ειδικά Τμήματα Εθνοφυλακής, η 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, αλεξιπτωτιστές, καταδρομείς, πεζοναύτες και το 547ο Αερομεταφερόμενο Τάγμα Πεζικού.<br /><br />Δυστυχώς τα μεγαλύτερα νησιά δεν διαθέτουν πλωτά μέσα για μεταφορά πεζικού και βαρέων όπλων προς ενίσχυση της άμυνας στα μικρότερα νησιά. Μπορούν, όμως, να χρησιμοποιηθούν πολιτικά σκάφη επιταγμέντα ή με εκούσια προσφορά, αλλά οι μονάδες δεν έχουν εκπαιδευτεί για τέτοιες επιχειρήσεις. Όσο και να φαίνεται εύκολο να μπεις σε ένα τρεχαντήρι και να κατέβεις πηδώντας σε μισό μέτρο νερό, δεν είναι και μάλιστα με φορτίο μάχης.<br /><br />Οι ειδικές δυνάμεις εκπαιδεύονται στη χρήση σειράς μεταφορικών μέσων για ακριβώς τέτοιους λόγους. Το πεζικό, όμως, το οποίο αποτελεί την ραχοκοκαλιά της άμυνας των νησιών, δεν έχει κατάλληλη εκπαίδευση για να δράσει “εκτός έδρας”. Πρέπει, λοιπόν, να εξεταστεί, αν δεν έχει ήδη εξεταστεί, ο τρόπος μεταφοράς εφεδρειών και εφοδίων από μεγαλύτερα σε μικρότερα νησιά που θα υποστούν επίθεση, χωρίς να αναμένονται δυνάμεις που θα μεταφερθούν από την ηπειρωτική Ελλάδα με ελικόπτερα ή πλοία, εκτιθέμενες σε μεγάλους κινδύνους. Τέλος, πρέπει να υπάρχουν επιθετικά ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού για να δράσουν εναντίον των αποβατικών δυνάμεων.<br /><br />Όπως προαναφέρθηκε, ιδιαίτερο κίνδυνο διατρέχει το Καστελλόριζο ευρισκόμενο στην εσχατιά της ελληνικής επικράτειας. Γι’ αυτό πρέπει να εκπονηθούν ειδικά σχέδια και για μεταφορά δυνάμεων και για αεροπορική και ναυτική υποστήριξη. Η απώλεια ακόμα και του μικρότερου νησιού είναι βαριά ήττα και η επιχείρηση ανακατάληψης έχει μεγάλες δυσκολίες λόγω της ελάχιστης απόστασης από τις τουρκικές ακτές.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υπάρχει τρόπος να αποκρουστεί τουρκική απόβαση σε μικρά ελληνικά νησιά;

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Η τουρκική στρατιωτική απειλή εστιάζεται στα πολλά μικρά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Κάποια από αυτά βρίσκονται δυτι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Φενέρμπαχτσε, ο κορονοϊός και το “πακιστανικό” τηλέφωνο

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/07/xardalias_sms_fener_aerodromio_slpress.jpg" /><br /><br />Η Εφημερίδα των Συντακτών φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα μηνύματα SMS μεταξύ Πολιτικής Προστασίας και αεροδρομίου, που αν ευσταθούν, αποκαλύπτουν ότι αν και τέσσερις παράγοντες της τουρκικής ομάδας Φενέρμπαχτσε πέρσι τον Οκτώβρη είχαν πυρετό, δόθηκε εντολή να περάσουν ανεμπόδιστα. Έχει ως πρωτοσέλιδο «Μηνύματα που εκθέτουν Χαρδαλιά και Μητσοτάκη. Εντολή του μεγάλου να περάσουν χωρίς έλεγχο».<br /><br />Συγκεκριμένα, οι διάλογοι που μεταφέρει η εφημερίδα φέρονται να έχουν γίνει μεταξύ του αξιωματικού που είχε υπηρεσία στην Πολιτική Προστασία και τον αρμόδιο στο αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Από το αεροδρόμιο ο υπεύθυνος λέει στο μήνυμά του (σύμφωνα πάντα με τα sms που παρουσιάζει η εφημερίδα) «Τέσσερα άτομα συνοδείας από τη Φενέρ έχουν πυρετό!».<br /><br />Ο υπεύθυνος από την Πολιτική Προστασία απαντά: «Να περάσει η ομάδα». Ο αξιωματικός από το αεροδρόμιο θέλει να βεβαιωθεί ότι κατάλαβε σωστά και ξαναρωτά: «Σίγουρα;». Και ο αρμόδιος από την Πολιτική Προστασία απαντά «Εντολή Χαρδαλιά, τελειώνετε, στο πακιστανικό το τηλέφωνο». Η συζήτηση αφορά στην άφιξη της τουρκικής ομάδας που θα αγωνιζόταν με τον Παναθηναϊκό για τη Euroleague τον Οκτώβρη του 2020.<br />Τα επίμαχα SMS<br /><br />Η αναφορά στο «πακιστανικό τηλέφωνο» σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών δηλώνει με κώδικα ότι «διαταγή βασιλική και τα σκυλιά δεμένα» ή «άνωθεν εντολές που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση». Όμως πιθανόν το “πακιστανικό” τηλέφωνο να αφορά και σε φθηνότερα SMS ή σε συσκευή που δεν καταγράφει μηνύματα. Τα μηνύματα έχουν και συνέχεια πάντως.<br /><br />«Εντολή του μεγάλου να περάσουν χωρίς έλεγχο. Έχει ενημερωθεί η ηγεσία. Ελπίζω να μη μας μπλέξουνε» είναι το μήνυμα από την Πολιτική Προστασία. «Μη μπλέξουμε διοικητή είναι και το ΕΚΑΒ εδώ» λέει ο αξιωματικός από το αεροδρόμιο. Και η απάντηση από την Πολιτική Προστασία είναι: «Σιγά μη μπλέξουμε, οι άλλοι έκαψαν 100 άτομα και πήραν και βαθμό» (σ.σ. αναφορά στο Μάτι και τις ευθύνες για τους θανάτους στην πυρκαγιά).<br /><br />Από το αεροδρόμιο ο αρμόδιος απαντά λακωνικά «Οκ» και ο υπεύθυνος από την Πολιτική Προστασία λέει «Τελείωνε @@@@@, μόνο σε αυτό το κινητό, γιατί στο δικό μας έχουμε στείλει πολλά». Από το αεροδρόμιο και πάλι αποστέλλεται απλώς ένα «ΟΚ» ως απάντηση. Από την Πολιτική Προστασία του γράφουν «Πακιστάν ρε @@@κα».<div><br />Η αντίδραση Χαρδαλιά<br /><br />Το πρωί ο Νίκος Χαρδαλιάς δήλωσε λακωνικά προς το πρακτορείο Sputnik ότι «Πρόκειται για αθλιότητες και γελοιότητες, θα βγάλω ανακοίνωση». Αργά το μεσημέρι σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει αθλιότητες όσα γράφει η εφημερίδα και δηλώνει ότι θα κινηθεί νομικά. Για τα SMS δεν αναφέρει τίποτα και για το θέμα με την Φενέρμπαχτσε περιγράφει τα εξής: «Ουδέποτε ενημερώθηκα προσωπικά ή ενημερώθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Πολιτικής Προστασίας, της Πυροσβεστικής υπηρεσίας και του ΕΚΑΒ για περιστατικό άφιξης τεσσάρων ατόμων – συνοδών της ομάδας μπάσκετ Fenerbahce με πυρετό στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.<br /><br />»Η ομάδα Fenerbahce αφίχθη στην Αθήνα στις 21 Οκτωβρίου 2020 με ειδική πτήση charter και όλα τα μέλη της οδηγήθηκαν στον καθορισμένο χώρο υποδοχής του αεροδρομίου, όπου πραγματοποιήθηκε ο σχετικός έλεγχος των απαιτούμενων για την είσοδό τους στη χώρα εγγράφων κατά την προβλεπόμενη διαδικασία (PCR test 72 ωρών και PLF) και σύμφωνα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα της Euroleague. Σημειωτέον ότι για όλες τις αφίξεις στη χώρα δεν προβλέπεται και δεν υπάρχει διαδικασία θερμομέτρησης.<br /><br />»Η μόνη εμπλοκή της Πολιτικής Προστασίας αφορά στην έγκριση του αιτήματος της ομάδας του Παναθηναϊκού και της αεροπορικής εταιρείας FreeBird για κατ’ εξαίρεση έγκριση της εισόδου της Fenerbahce στη χώρα, το οποίο υπεβλήθη στις 8 Οκτωβρίου 2020, εξαιτίας της απαγόρευσης πτήσεων από Τουρκία προς Ελλάδα την περίοδο εκείνη και η οποία δόθηκε σύμφωνα με τα πρωτόκολλα και τις υποχρεώσεις προς Euroleague και FIBA.<br /><br />»Τέλος, την αντιδεοντολογική, αντιδημοκρατική και στα όρια της εμμονικής ιδεοληψίας δημοσιογραφική συμπεριφορά της συντάκτου του εν λόγω δημοσιεύματος που δεν ζήτησε καν την άποψή μου και τη θέση μου για την κατάπτυστη και συκοφαντική προς το πρόσωπό μου εκ μέρους της έωλη και ανυπόστατη καταγγελία, την αφήνω στην κρίση των συναδέλφων της δημοσιογράφων, της ΕΣΗΕΑ, αλλά και όλων εκείνων που επικαλούνται κατά το δοκούν και ψευδεπίγραφα τη δημοκρατία, αλλά κλείνουν τα μάτια τους σε φασιστικής λογικής επιλογές στοχοποίησης προσώπων για λόγους μικροπολιτικού οφέλους».<br /><br />Εκείνες τις ημέρες (20-22 Οκτωβρίου) τα κρούσματα είχαν φθάσει τα 800 και δύο εβδομάδες αργότερα, όταν έφθασαν τα 2500 αποφασίστηκε το lockdown. Η Εφημερίδα των Συντακτών αναφέρεται κυρίως στις ευθύνες της κυβέρνησης για τους περιορισμένους ελέγχους και αντιπαραβάλλει το πρόβλημα με την πυρκαγιά στο Μάτι. Επίσης αντιδιαστέλλει τις πολιτικές αποφάσεις της ηγεσίας προς τις απαιτήσεις περί ατομικής ευθύνης προς τους πολίτες.<br /><br />Στον αγώνα ο Παναθηναϊκός νίκησε με 82-68 και πέντε μέρες μετά εμφανίζεται το πρώτο κρούσμα στην ομάδα του ΠΑΟ, ενώ τη μεθεπόμενη ανακοινώνεται και δεύτερο επιβεβαιωμένα κρούσμα. Για τον λόγο αυτό αναβλήθηκε εξάλλου την ίδια μέρα το παιχνίδι της ΚΑΕ ΠΑΟ με τη Ζενίτ. Πολλοί αγώνες αναβάλλονταν τότε σε όλη την Ευρώπη, μια και το σαρωτικό δεύτερο κύμα βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη και οι γιατροί με τους νοσηλευτές έδιναν ήδη σκληρή μάχη εντός και εκτός ΜΕΘ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Φενέρμπαχτσε, ο κορονοϊός και το “πακιστανικό” τηλέφωνο

Η Εφημερίδα των Συντακτών φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα μηνύματα SMS μεταξύ Πολιτικής Προστασίας και αεροδρομίου, που αν ευσταθούν, αποκαλύπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεταξύ σφύρας (Κίνα) και άκμονος (Δύση) η Αθήνα…

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/07/mitsotakis_cosco_kina_slpress.jpg" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Νέο κύκλο πιέσεων προς τον πρωθυπουργό εγκαινιάζει η ηγεσία της Κίνας, προβάλλοντας τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα της αναβίωσης της άνευ όρων διμερούς συνεργασίας που είχε υιοθετηθεί κατά τους πρώτους μήνες της θητείας της σημερινής κυβέρνησης. Οι κινεζικές παρεμβάσεις, που θα αρχίσουν με τηλεφωνική επικοινωνία του προέδρου Σι Τζινπίνγκ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και θα συνεχιστούν στο ανεπίσημο (κυρίως επιχειρηματικό) επίπεδο, έχουν δύο επείγοντες στόχους:<br /><br />Πρώτον, να επιλυθεί η εκκρεμότητα της μεταβίβασης ποσοστού 16% των μετοχών του ΟΛΠ στην Cosco μέσα στις επόμενες εβδομάδες, φθάνοντας στην πλειοψηφία που θα παρέχει μέγιστη ελευθερία κινήσεων στην κινεζική πλευρά. Το θέμα συνδέεται εμμέσως και με τις εισηγήσεις επιβολής προστίμων στην Cosco, λόγω των καθυστερήσεων εκτέλεσης έργων που προβλέπονται από τις σχετικές συμβάσεις, αν και η εταιρεία απαντά πως οι πρωτοβουλίες της εξουδετερώνονται από τις καθυστερήσεις του Ελληνικού Δημοσίου.<br /><br />Δεύτερον, να αξιοποιηθεί η αγωνία της Αθήνας για άμεσες ξένες επενδύσεις, ώστε η κυβέρνηση να πρωτοστατήσει στις προσπάθειες “ξεπαγώματος” της “Συνολικής Επενδυτικής Συμφωνίας” μεταξύ της ΕΕ και της Κίνας. Η διαπραγμάτευση της “Συνολικής Επενδυτικής Συμφωνίας” ολοκληρώθηκε μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά έπεσε σχεδόν αμέσως θύμα της επιδείνωσης των σχέσεων Δύσης-Πεκίνου, λόγω της επιβολής των ευρωπαϊκών κυρώσεων και των κινεζικών αντιμέτρων. Η “Συνολική Επενδυτική Συμφωνία” είναι πλέον απίθανο να κυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από τα τέλη του έτους, ή και του πρώτου εξαμήνου του 2022.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο και κρίνοντας ότι η Ελλάδα αποτελεί τον αδύναμο κρίκο των ευρωατλαντικών θεσμών, η παρέμβαση του προέδρου Σι προς τον πρωθυπουργό θα είναι πολύ πιο πιεστική συγκριτικά με τις επικοινωνίες του με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες. Ήδη ο Κινέζος πρόεδρος είχε προχθές τριμερή τηλεδιάσκεψη με τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν και τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ για το διεθνές εμπόριο, το κλίμα, τη βιοποικιλότητα και την επανάληψη των πτήσεων μετά την πανδημία, αλλά το Παρίσι και το Βερολίνο δεν υποχώρησαν στο ζήτημα της “Συνολικής Επενδυτικής Συμφωνίας”.<div><br />To μήνυμα του Πεκίνου<br /><br />Αντίθετα, το κινεζικό μήνυμα προς την ελληνική κυβέρνηση είναι πιο λιτό και κυνικό. Αρχίζει από την ευγενική παραδοχή ότι η Αθήνα δεν πρωταγωνιστεί στην επιβολή κυρώσεων, περνά στις υποσχέσεις για επενδύσεις, διευκόλυνση των εξαγωγών και ενίσχυση του τουρισμού και καταλήγει σε μία “αθώα” διαπίστωση: ότι όλα εξαρτώνται από τη διευκόλυνση της Cosco, τη στήριξη στην “Πρωτοβουλία 16+1” (πρώην “17+1” για θέματα υποδομών, εμπορίου και επενδύσεων στην Ευρώπη), καθώς και από τη γενικότερη επίδειξη ευελιξίας εκ μέρους της Ελλάδας.<br /><br />Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ευθύνεται για την κινεζική εκτίμηση ότι είναι δεκτικός σε πιέσεις. Αν και δεν επανέλαβε μείζονα λάθη προκατόχων του (όπως του Γιώργου Παπανδρέου το 2011 με την αλόγιστη επέκταση της σύμβασης της Cosco και του Αντώνη Σαμαρά το 2014 με πρόσκληση στον πολεμικό στόλο της Κίνας για επισκευές σε ελληνικά ναυπηγεία), ο σημερινός πρωθυπουργός είχε αποδεχθεί την άνευ όρων διμερή οικονομική συνεργασία.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την επίσκεψη του προέδρου Σι το Νοέμβριο του 2019, δεσμεύθηκε «στην περαιτέρω ανάπτυξη της επένδυσης» της Cosco, χωρίς προϋποθέσεις. Σταδιακά, ο πρωθυπουργός άλλαξε τακτική, λαμβάνοντας υπόψη και τις (ιδιωτικές και δημόσιες) προειδοποιήσεις των ΗΠΑ για στρατηγικές και στρατιωτικές στοχεύσεις πίσω από τις ελκυστικές οικονομικές προτάσεις της Κίνας.</div><div><br />Η πρόταση-παγίδα<br /><br />Η κυβέρνηση δεν ενέδωσε στις απαιτήσεις για απόλυτο κινεζικό έλεγχο των ελληνικών τηλεπικοινωνιών (5G, αναβάθμιση υφιστάμενων δικτύων και νέες υποδομές) και υπενθύμισε στην Cosco ότι «και οι δύο πλευρές έχουν υποχρεώσεις και πρέπει και αυτή να προβεί σε κάποιες επενδύσεις». Επίσης, θα έλεγε κανείς ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ προ μηνός, έφτασε… στο άλλο άκρο, τονίζοντας δημοσίως τις θεμελιωμένες ανησυχίες της Συμμαχίας για «τις υβριδικές απειλές, τις προκλήσεις ασφαλείας από την πανδημία του Covid και την κλιματική αλλαγή» και τα άλλα προβλήματα που προκαλούνται «από αυταρχικά καθεστώτα».<br /><br />Ενδεικτικό, εξάλλου, της σκληρότητας του Πεκίνου είναι το γεγονός ότι οι ιθύνοντες του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας ανακάλεσαν, τον Μάρτιο, την ως τότε πρέσβειρα στην ελληνική πρωτεύουσα Τσανγκ Τσιγιουέ. Αν και η συγκεκριμένη διπλωμάτης είχε ξεπεράσει τα όρια, απαιτώντας με εριστικό ύφος άμεση συμμόρφωση της κυβέρνησης σε πλήθος θεμάτων, οι παρεμβάσεις κρίθηκαν ανεπαρκείς από τους προϊσταμένους της. Ειδικά όταν το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απέρριψε την πρόταση-παγίδα για διοργάνωση στην Αθήνα, το 2022, της Συνόδου Κορυφής των “16+1”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μεταξύ σφύρας (Κίνα) και άκμονος (Δύση) η Αθήνα…

Τάρκας Αλέξανδρος Νέο κύκλο πιέσεων προς τον πρωθυπουργό εγκαινιάζει η ηγεσία της Κίνας, προβάλλοντας τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα της αναβί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το φθινόπωρο του Σουλτάνου: Όλα έχουν ένα τέλος στην πολιτική και ο Ερντογάν δεν μπορεί να μην το ξέρει…

<img height="411" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/07/210707001529_ERDOGAN01-TURKEY-1024x658.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ</b><br />«Ενας Σουλτάνος το φθινόπωρο» (A Sultan in Autumn), είναι ο τίτλος βιβλίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Αμερική από τον Σονέρ Τσαγαπτάι, τον ιστορικό και ερευνητή στο περίφημο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον, ένα από τα κορυφαία think tanks στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />«Ο Ερντογάν αντιμέτωπος με ανεξέλεγκτες δυνάμεις στην Τουρκία», είναι ο υπότιτλος του βιβλίου , που περιγράφει με λίγες λέξεις την κατάσταση που επικρατεί στη Γείτονα:<br /><br />Παρά τις προσπάθειες του Ερντογάν να διατηρήσει τα πάντα υπό έλεγχο, φαίνεται πλέον να μην μπορεί να ελέγξει τις εξελίξεις, καθώς η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο. Ταυτόχρονα, οι καταγγελίες για τις στενές διασυνδέσεις του καθεστώτος με τη μαφία και το οργανωμένο έγκλημα, κάνουν πολλούς από τους ψηφοφόρους του να γυρνούν την πλάτη στον Ερντογάν ,ενόψει και των προεδρικών εκλογών του 2023.<br /><br />Γράφει ο Σονέρ Τσαγαπτάι στο βιβλίο του, εξηγώντας γιατί πλησιάζει το φθινόπωρο ή καλύτερα η δύση του Σουλτάνου:<br /><br />«Η άνευ προηγουμένου οικονομική ανάπτυξη και η προσωπική δημοτικότητα που απολάμβανε κάποτε ο Τούρκος ηγέτης ,έχουν δώσει τη θέση τους στη στασιμότητα, τη μείωση της βάσης υποστήριξης και τα πολλά προβλήματα στο εξωτερικό… Κατά την πρώτη του δεκαετία στην εξουσία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενίσχυσε τη δημοτικότητά του παρέχοντας άνευ προηγουμένου οικονομική ανάπτυξη και αυξάνοντας δραματικά την πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και άλλες βασικές υπηρεσίες.<br /><br />Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, αυτός και το κόμμα του βρίσκονται σε υποχώρηση, με αποκορύφωμα τις ταπεινωτικές ήττες στις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα και σε άλλες μεγάλες πόλεις το 2019. Στο εσωτερικό, η κάποτε ισχυρή τουρκική οικονομία έχει καταρρεύσει, ενώ στο εξωτερικό ο Ερντογάν [προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε μια επικίνδυνη συμμαχία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και στην ανάγκη διατήρησης φιλικών σχέσεων με την Ουάσινγκτον.<br /><br />Μια νέα προσφυγική κρίση από τη Συρία εμφανίζεται ως άλλη απειλή. Και στο πολιτικό μέτωπο, ο Ερντογάν δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στην πλειοψηφική υποστήριξη των Τούρκων ψηφοφόρων», τονίζει ο Σονέρ Τσαγαπτάι.<div><br />Μια νέα ολιγαρχία<br /><br />Όπως γράφει ο πολύ γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν στην ιστοσελίδα «Yetkinreport», οι Τούρκοι πολίτες βλέπουν πλέον ότι η χώρα κυβερνάται «από μια νέα ολιγαρχική δομή που δημιουργήθηκε από τις «ελίτ» του κόμματος του ΑΚΡ του Ερντογάν.<br /><br />Μια νέα «ευτυχισμένη μειονότητα» που βασίζεται στην οικογενειοκρατία και προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία με ιδεολογικο-θρησκευτικούς ελιγμούς. Γι` αυτό ο Ερντογάν μετέτρεψε προκλητικά την Αγιά Σοφιά σε τζαμί για να ικανοποιήσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους του. Για τον λόγο αυτό αποχώρησε από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης κατά της βίας των γυναικών. Μόνο που τα δύσκολα είναι μπροστά του…<br /><br />Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα ΑΚΡ του Ερντογάν μόλις ξεπερνά το 30% και ακόμη και με τη στήριξη του ακροδεξιού εταίρου του, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο Τούρκος πρόεδρος δεν θα έχει πλειοψηφία στη νέα βουλή, όποτε κι αν διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές.<br /><br />Κατ` αρχήν «είναι η οικονομία, ηλίθιε», σύμφωνα με την περίφημη φράση του Μπιλ Κλίντον: Ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε τον Ιούνιο στο 17,5% -το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο ετών, εξανεμίζοντας τα πενιχρά εισοδήματα των πιο φτωχών πολιτών, που αποτελούσαν την εκλογική βάση του Ερντογάν από το 2002 που το κόμμα του ανέβηκε στην εξουσία.<br /><br />Η εφημερίδα Dünya, επικαλούμενη αξιωματούχους της βιομηχανίας, γράφει ότι οι τιμές σε πολλούς τομείς της τουρκικής οικονομίας αναμένεται να αυξηθούν το φθινόπωρο καθώς οι παραγωγοί μεταφέρουν το αυξανόμενο κόστος στους καταναλωτές.<br /><br />«Η υποτίμηση της λίρας έναντι των ξένων νομισμάτων, οι υψηλότερες τιμές των εμπορευμάτων και ο αυξανόμενος πληθωρισμός , φαίνεται να οδηγούν σε μεγάλες αυξήσεις των τιμών καταναλωτή» σημειώνει η τουρκική εφημερίδα.<br /><br />Ο Ερντογάν νομίζει βέβαια ότι μπορεί να κυβερνά την …οικονομία με διατάγματα και προσπαθεί να μειώσει το κόστος δανεισμού για τα νοικοκυριά, μήπως και ανακτήσει την εμπιστοσύνη τους. Για το σκοπό αυτό τα τελευταία δύο χρόνια έχει αλλάξει τέσσερις Κεντρικούς Τραπεζίτες, αλλά η κατάσταση δεν βελτιώνεται με …ανθρωποθυσίες.<br /><br />Το μόνο που έχει καταφέρει είναι να χάσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στη χώρα και να ενισχύσει την απογοήτευση του πληθυσμού. Ο τελευταίος κεντρικός τραπεζίτης που ανέλαβε πριν λίγους μήνες έχει δεσμευτεί να διατηρήσει τα επιτόκια δανεισμού στο 19% -πάνω από τον τρέχοντα και τον αναμενόμενο πληθωρισμό- αλλά ουδείς σοβαρός οικονομολόγος πιστεύει ότι ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί.</div><div><br />Η βιασύνη για τον «δεύτερο Βόσπορο»<br /><br />Καθώς η οικονομική πίτα συρρικνώνεται, για να αλλάξει το κλίμα και την ψυχολογία των ψηφοφόρων υπέρ του, ο Ερντογάν έχει ρίξει όλο το βάρος του στο φαραωνικό σχέδιο διάνοιξης της «διώρυγας της Κωνσταντινούπολης»- του «δεύτερου Βοσπόρου». Ενός τεχνητού καναλιού, μήκους 45 χιλιομέτρων και πλάτους 275 μέτρων, που θα συνδέει τη θάλασσα του Μαρμαρά με την Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Με το «Kanal Istanbul», ο Ερντογάν πιστεύει ότι θα αφήσει πίσω του ένα αθάνατο έργο που θα έγραφε για πάντα το όνομά του στα βιβλία της ιστορίας ,αλλα και θα άλλαζε και τη γεωπολιτική ισορροπία στην περιοχή. Ούτε καν ακούει τις αντιδράσεις του δημάρχου της Πόλης, Εκρέμ Ιμάμογλου, των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των επιστημόνων για τις καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον που θα έχει η διώρυγα.<br /><br />Ψιλά γράμματα για τον Σουλτάνο. Η φιλικότητα προς το περιβάλλον δεν περιλαμβάνεται στα χαρακτηριστικά του Ερντογάν. Η Τουρκία είναι μία από τις επτά χώρες στον κόσμο που δεν έχει επικυρώσει την περιβαλλοντική συμφωνία του Παρισιού, αν και την έχει υπογράψει. Αλλού κρύβεται η βιασύνη για το κανάλι.<br /><br />Η τουρκική αντιπολίτευση κατηγορεί τον Ερντογάν ότι έχει ήδη πουλήσει τεράστιες εκτάσεις κατά μήκος της σχεδιαζόμενης διώρυγας στο Κατάρ, αλλά και στην ελίτ του κόμματός του (ακόμη και ο γαμπρός του και πρώην υπουργός Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ φέρεται μεταξύ των επενδυτών). Ολοι αυτοί ελπίζουν να κερδίσουν πολλαπλάσια, όταν και αν ολοκληρωθεί η διώρυγα, καθώς η αξία της γης θα αυξηθεί σημαντικά.<br /><br />Ο Ερντογάν βιάζεται επίσης να ξεκινήσει το «Kanal Istanbul» για να δώσει στις τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες και τους ξένους εταίρους τους ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας, ώστε να έχει την υποστήριξή τους στις εκλογές.<br />Μικρή ανάπαυλα στις προκλήσεις<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, ο Τούρκος πρόεδρος καθορίζει και την εξωτερική του πολιτική. Δεν πρόκειται να αποστασιοποιηθεί ποτέ από την νέο-αποικιακή, νέο-Οθωμανική εξωτερική του πολιτική.<br /><br />Μπορεί προσωρινά να περιόρισε τις προκλήσεις του -μήπως και δεν πληγεί ανεπανόρθωτα η τουριστική βιομηχανία στη θερινή σεζόν- αλλά από το φθινόπωρο θα επανέλθει δριμύτερος.<br /><br />Μιλώντας την περασμένη Παρασκευή στη βορειοδυτική επαρχία Σακάρια ,ο Ερντογάν προειδοποίησε πως «η Τουρκία θα συνεχίσει την αναζήτησή της για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στα “αμφισβητούμενα” ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου, όπως έγραψε η Sabah.<br /><br />«Όποια και αν είναι τα δικαιώματά μας, θα τα πάρουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και θα πραγματοποιήσουμε τις επιχειρήσεις εξερεύνησης πετρελαίου στην ανατολική Μεσόγειο, την Κύπρο και σε όλες αυτές τις θάλασσες”, δήλωσε ο Ερντογάν . Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή …</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το φθινόπωρο του Σουλτάνου: Όλα έχουν ένα τέλος στην πολιτική και ο Ερντογάν δεν μπορεί να μην το ξέρει…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ «Ενας Σουλτάνος το φθινόπωρο» (A Sultan in Autumn), είναι ο τίτλος βιβλίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Αμερική από τον Σο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πληθωρισμός χτυπά κόκκινο στην Τουρκία

<a href="https://www.dw.com/el/%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%84%CF%85%CF%80%CE%AC-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1/a-58181238#"><img src="https://static.dw.com/image/50672598_303.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο πληθωρισμός στην Τουρκία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Η ζωή γίνεται ολοένα πιο ακριβή. Ο Ερντογάν δεν θέλει να αυξήσει τα επιτόκια τροφοδοτώντας περαιτέρω τον πληθωρισμό.<br />Αυξάνονται διαρκώς οι τιμές στα τρόφιμα στην Τουρκία</span></h3><b>Αράμ Εκίν Ντουράν</b><br />Εδώ και καιρό η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Εδώ και δύο χρόνια η λίρα διαρκώς βυθίζεται. Οι συνεχείς διακυμάνσεις τιμών, ειδικά των τροφίμων, ταλαιπωρούν τους καταναλωτές.Σύμφωνα με το Τουρκικό Ινστιτούτο Στατιστικής (TÜiK) οι τιμές τον τελευταίο μήνα καταγράφουν νέα αύξηση. Τον Ιούνιο σημειώθηκε αύξηση 1,94% σε σύγκριση με τον Μάιο, με το ποσοστό πληθωρισμού να ανέρχεται τώρα στο 17,5%. Παράλληλα οι τιμές παραγωγής έφτασαν στα ύψη αγγίζοντας το 42,9%. Συνολικά ο πληθωρισμός έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και δύο χρόνια.<br /><br /><a href="https://www.dw.com/el/%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%84%CF%85%CF%80%CE%AC-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1/a-58181238#"><img height="360" src="https://static.dw.com/image/53093092_404.jpg" width="640" /></a><br /><br />Η επιστροφή στην κανονικότητα φέρνει και νέες τιμές<br /><br />Ο Ογκούζ Ντεμίρ από το Εμπορικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης θεωρεί ότι η περίφημη «επιστροφή στην κανονικότητα» συνέβαλε επίσης στην αύξηση του πληθωρισμού. Από την 1η Ιουλίου η τουρκική κυβέρνηση ανέστειλε πολλά από τα μέτρα για την καταπολέμηση της πανδημίας. Η άρση της απαγόρευσης και η επιστροφή πολλών εργαζομένων στις δουλειές τους θα έπρεπε να είχε αυξήσει την κατανάλωση, σύμφωνα με τον Τούρκο οικονομολόγο. Αυτό που συνέβη ήταν ότι τον Ιούνιο κατασκευαστές και παραγωγοί αναπροσάρμοσαν ξανά τις τρέχουσες τιμές. Σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, η αύξηση του πληθωρισμού στην Τουρκία θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες.<br /><br />Στο μεταξύ από την 1η Ιουλίου αυξήθηκαν οι τιμές για το ηλεκτρικό ρεύμα και το φυσικό αέριο. Αυτό οφείλεται στην πτώση της αξίας της λίρας και την αύξηση της τιμής του δολαρίου. Μεγάλες απώλειες καταγράφουν οι πάροχοι ενέργειας δεδομένου ότι οι εισαγωγές εξαρτώνται από την ισοτιμία λίρας-δολαρίου. Πολλές εταιρείες προσπαθούν έτσι να κλείσουν ελλείμματα μέσω της αύξησης των τιμών. Αντίκτυπο όμως στην άνοδο του πληθωρισμού, σύμφωνα με ειδικούς, έχει και η εκτεταμένη ξηρασία φέτος το καλοκαίρι. Η ξηρασία προκαλεί άνοδο στις τιμές των τροφίμων, ιδίως φρούτων και λαχανικών, εξηγεί ο Ενέρ Γκιουτζαβντί από το Πολυτεχνείο Κωνσταντινούπολης.<br /><br /><a href="https://www.dw.com/el/%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%84%CF%85%CF%80%CE%AC-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1/a-58181238#"><img height="360" src="https://static.dw.com/image/54353316_404.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div>Η λίρα ολοένα πιο αδύναμη έναντι του δολαρίου<br /><br />Σύμφωνα με τo TÜiK αύξηση καταγράφουν επίσης τα κόστη μεταφοράς κατά 26,29%, ενώ τα κόστη για εγχώριες μετακινήσεις αυξήθηκαν ακόμη και κατά 51,6%. Ακολουθούν αυξήσεις στις τιμές οικιακών ειδών κατά 25,69 % και τροφίμων κατά 19,99%. Πολλοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το ποσοστό πληθωρισμού στην Τουρκία θα φτάσει σύντομα στο 20%.<br /><br />Η αρνητική αυτή εξέλιξη στην πορεία των τιμών τείνει να εξαφανίσει την μεσαία τάξη. Υπάρχουν μόνο πλούσιοι και φτωχοί. Η αύξηση των τιμών αφορά κυρίως τα τρόφιμα κι έτσι οι χαμηλόμισθοι και όσοι ζουν στα όρια της φτώχειας επηρεάζονται ακόμη περισσότερο από τις επιπτώσεις του πληθωρισμού. Πολλοί θεωρούν υπαίτια γι αυτή την εξέλιξη τη νομισματική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης.<br /><br /><a href="https://www.dw.com/el/%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%84%CF%85%CF%80%CE%AC-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1/a-58181238#"><img height="360" src="https://static.dw.com/image/45070042_404.jpg" width="640" /></a><br /><br />Ο Ερντογάν εμμένει στην αμφιλεγόμενη νομισματική πολιτική του<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν είναι υποστηρικτής ενός χαμηλού βασικού επιτοκίου, διότι καθιστά τα δάνεια φθηνότερα, κάτι που ενισχύει δυνητικά την ανάπτυξη. Πρόκειται όμως για μια ανορθόδοξη συνταγή: στις περισσότερες οικονομίες κοινή πρακτική είναι η αύξηση του βασικού επιτοκίου σε περιόδους πληθωρισμού. Μάλιστα παρά τις πιέσεις, ο Ερντογάν δεν εγκαταλείπει τη νομισματική του πολιτική, ενώ έχει απολύσει ανώτερους αξιωματούχους της Τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας επειδή εναντιώθηκαν.<br /><br />Σύμφωνα με τον Ενέρ Γκιουτζαβντί αυτή η νομισματική τακτική είναι λανθασμένη. Θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα ανατίμησης της τουρκικής λίρας ώστε να μειωθεί η πίεση από τον υψηλό πληθωρισμό. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να αυξηθούν όμως τα επιτόκια. Βάσει έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Απρίλιος 2021) η Τουρκία κατατάσσεται στην 14η θέση μεταξύ των χωρών με το υψηλότερο ποσοστό πληθωρισμού.<br /><br />Επιμέλεια: <b><i>Δήμητρα Κυρανούδη</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο πληθωρισμός χτυπά κόκκινο στην Τουρκία

Ο πληθωρισμός στην Τουρκία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Η ζωή γίνεται ολοένα πιο ακριβή. Ο Ερντογάν δεν θέλει να αυξήσει τα επιτόκια τρο...

Διαβάστε την συνέχεια