Τινάζεται στον αέρα η αντισυνταγματική τροπολογία για το μπλόκο στο εθνικό κόμμα Έλληνες. Ο κρίσιμος ρόλος του Εκλογοδικείου.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/bd9e851300bcc115ea74dc789ba1fc84_XL.jpg" width="740" /><br /><br /><div>Κυοφορείται μία άκρως προβληματική κατάσταση με την αντισυνταγματική τροπολογία για τον αποκλεισμό του εθνικού κόμματος Έλληνες από τις προσεχείς εκλογές - Καταλυτικός ο ρόλος του Εκλογοδικείου<br />Στα προβλήματα που ανακύπτουν με την αντισυνταγματική και άκρως αντιδημοκρατική τροπολογία για το εκλογικό μπλόκο στο εθνικό κόμμα Έλληνες εστιάζουν με τις εκτιμήσεις τους πανεπιστημιακοί καθηγητές.<br />Τον δρόμο του Εκλογοδικείου δείχνει ο επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), Χρίστος Γεραρής, για την τελική – μετεκλογικά – κρίση στο ζήτημα που έχει ανακύψει με το εθνικό κόμμα Έλληνες, ανεξάρτητα από την απόφαση της Ολομελείας του Α’ Τμήματος του Αρείου Πάγου.<br />Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο της χώρας (ΑΕΔ), το οποίο υπό ειδική σύνθεση λειτουργεί και ως Εκλογοδικείο, ο Χρίστος Γεραρής τονίζει στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ότι έχει την τελική αρμοδιότητα για το κρίσιμο πολιτικό και νομικό ζήτημα.<br />Όπως επισημαίνει, μάλιστα, για πρώτη φορά στα χρονικά το ΑΕΔ μπορεί να κληθεί είτε να ανακατανείμει τις έδρες ενός κόμματος στα άλλα κόμματα, εφόσον ακυρωθεί εκ των υστέρων η συμμετοχή του στις εκλογές, ή σε διαφορετική περίπτωση να αποφασίσει επαναληπτικές εκλογές σε όλη την επικράτεια.</div><div><br />Ο Χρίστος Γεραρής, ο οποίος έχει διατελέσει και πρόεδρος του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, ειδικότερα σημειώνει:<br />«Η οριστική κρίση για τη νομιμότητα του κόμματος «Ελληνες» στις προσεχείς εκλογές δεν θα γίνει ούτε από το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου, ούτε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.<br />Η αρμοδιότητα ανήκει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ), το οποίο με 11μελή σύνθεση εκδικάζει τις εκλογικές διαφορές.<br />Κατά την πάγια νομολογία του ΑΕΔ η νομιμότητα της απόφασης του Πρώτου Τμήματος του Αρείου Πάγου που ανακηρύσσει τους υποψήφιους βουλευτές, ως αναγόμενη στην εκλογική προδικασία ελέγχεται από το ΑΕΔ (Αποφάσεις: 52/1985, 48/1989, 10/2000, 25/2001).<br />Η ερμηνεία αυτή έχει γίνει δεκτή και από το ΣτΕ, το οποίο έκρινε ότι αποκλειστικώς αρμόδιο για τον έλεγχο της νομιμότητας της αποφάσεως του Πρώτου Τμήματος του Αρείου Πάγου είναι το ΑΕΔ (ΣτΕ 213/2004).<br />Δεδομένου ότι το ΑΕΔ αποφαίνεται μετά τη διενέργεια των εκλογών, θα δημιουργηθεί μείζον θέμα για το κύρος των εκλογών σε περίπτωση που είναι αντίθετες οι αποφάσεις του Πρώτου Τμήματος και του Εκλογοδικείου», επισημαίνει ο ο επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.<br /><br />Επαναληπτικές εκλογές<br /><br />«Αναλόγως της περίπτωσης, θα ανακατανεμηθούν οι έδρες των λοιπών στη Βουλή κομμάτων ή θα διενεργηθούν επαναληπτικές εκλογές σε όλη την επικράτεια.<br />Πρόκειται για ζήτημα που τίθεται για πρώτη φορά.<br />Ευθεία προσφυγή ενώπιον του ΕΔΔΑ είναι απαράδεκτη διότι πρέπει να έχουν εξαντληθεί όλα τα εσωτερικά ένδικα μέσα, δηλαδή να έχει προηγουμένως ασκηθεί η ένσταση ενώπιον του ΑΕΔ και να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση.<br />Τέλος, επειδή ακούγονται διάφορες απόψεις ως προς τον αριθμό του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου, επισημαίνω ότι στις διοικητικές Ολομέλειες του ΣτΕ αποχωρεί ο νεότερος (σ.σ. με βάση την επετηρίδα αρχαιότητας) δικαστής για να υπάρξει περιττός αριθμός των συμμετεχόντων μελών», σημειώνει ο κ. Γεραρής.<br /><br />«Αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες μίας τέτοιας εξέλιξης;»<br /><br />«Δεν πιστεύω να είναι πολλοί που δεν αντιλήφθηκαν σε τι στοχεύει η διεύρυνση την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή του δικαιοδοτικού οργάνου που θα κρίνει τη συνταγματικότητα των πρόσφατων ρυθμίσεων: οι πέντε αρεοπαγίτες, που αρχικά το συγκροτούσαν, συνταξιοδοτούνται όλοι τον Ιούνιο.<br />Άρα δεν θα ήταν δυνατόν να δελεασθούν με υποσχέσεις προαγωγής από την κυβέρνηση. Τώρα προστίθενται οι νεότεροι του Τμήματος…», επισημαίνει με τη σειρά του ο ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου, Θανάσης Διαμαντόπουλος.<br />«Ο επί τιμή πρόεδρος του ΣτΕ κ. Χρ. Γεραρής αναδεικνύει τον κίνδυνο -εφόσον το ΑΕΔ κρίνει την απόφαση του ΑΠ περί συνταγματικότητας της απαγόρευσης συμμετοχής στις εκλογές κάποιου πολιτικού σχήματος ως λανθασμένη- να πρέπει να επαναληφθούν οι εκλογές σε ολόκληρη την επικράτεια.<br />Προφανώς με το ίδιο εκλογικό σύστημα που θα έχουν διεξαχθεί οι εκλογές που θα ακυρωθούν.<br />Αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης η έστω του ενδεχομένου της;», διερωτάται ο κ. Διαμαντόπουλος.<br /><br />Επικίνδυνοι δρόμοι<br /><br />Το bankingnews (BN) έγκαιρα έχει επισημάνει τις επικίνδυνες καταστάσεις που διαμορφώνονται με την εν λόγω εκτρωματική παρέμβαση της κυβέρνησης.<br />Έχει εστιάσει σε τρία βασικά ζητήματα, που θα πρέπει να απασχολούν τους πάντες.<br />Πρώτο και βασικό είναι ότι η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι θεραπαινίδα της εκτελεστικής εξουσίας και επιτέλους θα πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά ο μη διορισμός της ηγεσίας της από την εκάστοτε κυβέρνηση, κάτι που άλλωστε είναι πάγιο αίτημα και των δικαστικών ενώσεων.<br />Δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι πως δεν μπορεί να είναι επιτρεπτό στο πλαίσιο της Αστικής Δημοκρατίας να παραβιάζεται κατάφωρα το δικαίωμα των πολιτών να εκλέγουν οι ίδιοι τους βουλευτές και τα κόμματα που θα τους εκπροσωπούν στο Κοινοβούλιο.<br />Ο λαός είναι εκείνος που θα αποφασίζει ποιος θα τον εκπροσωπεί και σε καμία περίπτωση μαγειρεμένες τροπολογίες, που αποκλείουν με προσχήματα κόμματα και σχηματισμούς από τις βουλευτικές εκλογές.<br />Τρίτο σε αυτό το ζοφερό τοπίο και στην εν λόγω δυσώδη υπόθεση εντονότατη ανησυχία προκαλεί το γεγονός πως η ηγεσία της Δικαιοσύνης σιωπά.<br />Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος δείχνει να είναι απλός παρατηρητής σε μία υπόθεση, η οποία σε μία ευνομούμενη πολιτεία θα είχε προκαλέσει τεκτονικό σεισμό.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τινάζεται στον αέρα η αντισυνταγματική τροπολογία για το μπλόκο στο εθνικό κόμμα Έλληνες. Ο κρίσιμος ρόλος του Εκλογοδικείου.

Κυοφορείται μία άκρως προβληματική κατάσταση με την αντισυνταγματική τροπολογία για τον αποκλεισμό του εθνικού κόμματος Έλληνες από τις προσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Guardian για τις τουρκικές εκλογές: «Έρχεται το τέλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;» Μετά από δύο δεκαετίες στην εξουσία, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει μια συντονισμένη πρόκληση.

<img height="371" src="https://www.defencenet.gr/wp-content/uploads/2023/04/16/Erdo-2-scaled-1.jpg" width="778" /><br /><br />Μέσα από ένα εκτενέστατο ρεπορτάζ, ο Guardian παρουσιάζει τις αντιλήψεις των πολιτών στην Τουρκία αναφορικά με τις επερχόμενες εκλογές και τις πιθανότητες να ανατροπής του επί 20 χρόνια προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Δύο δημοσιογράφοι της βρετανικής ιστοσελίδας βρέθηκαν στην Άγκυρα και συνομίλησαν με αρκετούς Τούρκους σχετικά με τις εκλογές της 14ης Μαΐου. Περιγράφουν την στιγμή που εντόπισαν δύο νεαρούς ψηφοφόρους να διαφωνούν για τα πολιτικά, την ώρα που παίζουν ένα διαδικτυακό βιντεοπαιχνίδι.<br /><br />Ο ένας περιγράφει τον εαυτό του ως εθνικιστή και δηλώνει ότι σκοπεύει να υποστηρίξει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις ιδιαίτερα αμφίρροπες προεδρικές εκλογές. «Ο Ερντογάν είναι σαν πατρική φιγούρα για εμάς στην Τουρκία. Διοικεί τη χώρα εδώ και 20 χρόνια. Δεν πιστεύουμε ότι είναι αδύνατο να τον καθαιρέσουμε από ηγέτη, αλλά ειδικά με αυτήν την αντιπολίτευση, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να τον αντικαταστήσει», είπε.<br /><br />Ο φίλος του, μακροχρόνιος υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαφώνησε σιωπηλά. «Απλώς δεν νομίζω ότι αυτή η χώρα κυβερνάται καλά και θέλω οι φωνές των ανθρώπων να εισακούονται από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία», είπε. «Πραγματικά πιστεύω ότι αυτό μπορεί να είναι το τέλος για τον Ερντογάν», πρόσθεσε προσεκτικά. «Ή, τουλάχιστον, το ελπίζω».<br /><br />Μετά από δύο δεκαετίες στην εξουσία, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει μια συντονισμένη πρόκληση. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο βασικός του αντίπαλος, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, έχει ένα μικρό προβάδισμα. Η επερχόμενη εκλογική διαδικασία θέτει μια σκληρή επιλογή για το τουρκικό κοινό, μεταξύ του Ερντογάν και της πιθανότητας η επανεκλογή του να εδραιώσει την μονοπρόσωπη εξουσία και των αντιπάλων του που έχουν υποσχεθεί να αναθεωρήσουν το προεδρικό σύστημα και να επαναφέρουν την κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Τουρκία.<br /><br />Η αντιπολίτευση της Τουρκίας, ένας εξακομματικός συνασπισμός με επικεφαλής τον Κιλιτσντάρογλου και μοναδικό στόχο την απομάκρυνση του Ερντογάν από την εξουσία, πιστεύει ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα διευκολύνουν αυτή την επιλογή.<br /><br />Η βαθιά οικονομική κρίση και η άτονη κυβερνητική απάντηση στους δύο ισχυρούς σεισμούς που έπληξαν τη χώρα τον Φεβρουάριο «κλείνουν» την 20ετή διακυβέρνηση του Ερντογάν και του κόμματος «Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη» (AKP), το οποίο φαίνεται ότι θα υποστεί απώλειες στις κοινοβουλευτικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν παράλληλα με τις προεδρικές.<br /><br />Πολλοί είναι εκείνοι που δεν θα ψηφίσουν ούτε το AKP ούτε τον Ερντογάν για πρώτη φορά στη ζωή τους. «Είναι απλό: πήρε όλα τα χρήματα από την τσέπη μου», είπε. «Τα υφάσματα που πουλάμε εδώ, για να τα αγοράσουμε χονδρική κοστίζει πέντε φορές περισσότερο από πριν. Αλλά το νοίκι μου έχει υπερδιπλασιαστεί», λέει ένας από αυτούς στον Guardian.<br /><br />«Η κατάσταση σχετικά με την οικονομία είναι ξεκάθαρη, όπως και η εμπειρία αυτής της προεδρίας. Δείτε τους οικονομικούς δείκτες -πληθωρισμός, κατανομή εισοδήματος, φτώχεια. Όλα αυτά έχουν επιδεινωθεί σημαντικά με αυτό το προεδρικό σύστημα», δήλωσε ο Ιμπραχίμ Τσανακτζί, συνιδρυτής του φιλοεπιχειρηματικού κόμματος Deva (Δημοκρατία και Πρόοδος) που συνασπίζεται με την αντιπολίτευση και πρώην αξιωματούχος του τουρκικού υπουργείου Οικονομικών.<br /><br />«Ο Ερντογάν συνήθιζε να κατηγορεί υπουργούς, θεσμούς ή ξένες δυνάμεις. Αλλά τώρα οι άνθρωποι βλέπουν ξεκάθαρα ότι σε ένα μονοπρόσωπο σύστημα διακυβέρνησης, σημαίνει ότι υπάρχει μόνο ένα άτομο υπεύθυνο για αυτό το αποτέλεσμα», πρόσθεσε.<br /><br />Όμως, το να μπει απότομα τέλος σε δύο δεκαετίες διακυβέρνησης τόσο από τον Ερντογάν όσο και από το AKP δεν είναι απλή υπόθεση. Ενώ πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης θα μπορούσε να κερδίσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, η κούρσα για την προεδρία παραμένει δύσκολη.<br /><br />Αν δεν κερδίσει τόσο την προεδρία όσο και το κοινοβούλιο, η αντιπολίτευση δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει τις σαρωτικές συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί. Από την άλλη, ο κίνδυνος ο Ερντογάν να παραμείνει πρόεδρος ακόμη και αν το κόμμα του ηττηθεί στο κοινοβούλιο θα μπορούσε να συγκεντρώσει περαιτέρω την εξουσία γύρω από την προεδρία, ακυρώνοντας τυχόν κέρδη της αντιπολίτευσης.<br /><br />Ο Onursal Adıgüzel, βουλευτής και ένθερμος υποστηρικτής του Κιλιτσντάρογλου, δεν ανησυχεί. Μιλώντας στον Guardian από ένα γραφείο της εκστρατείας της αντιπολίτευσης, δήλωσε ότι το CHP θα θριαμβεύσει στοχεύοντας συνταξιούχους και αναποφάσιστους ψηφοφόρους.<br /><br />«Προσωπικά, πιστεύω ότι θα είναι πιο εύκολο για εμάς να κερδίσουμε τις προεδρικές εκλογές παρά τις κοινοβουλευτικές εκλογές», είπε. «Πριν από δύο χρόνια, ο Κιλιτσντάρογλου δεν θεωρείτο ισχυρός αντίπαλος για τον Ερντογάν και τώρα προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Αλλά, πάνω από όλα, είναι ένα άτομο που μπορεί να προσφέρει ειρήνη στην Τουρκία και δεν χρησιμοποιεί γλώσσα πόλωσης όπως ο Ερντογάν».<br /><br />Καλούμενοι να προσδιορίσουν το «γόητρο» της υποψηφιότητας Κιλιτσντάρογλου, οι περισσότεροι ψηφοφόροι και μέλη του συνασπισμού του είπαν ότι παρέχει μια εναλλακτική λύση έναντι του Ερντογάν και εκπροσωπεί την αλλαγή.<br /><br />Λίγοι, ωστόσο, κατάφεραν να διατυπώσουν τι θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους ή τους ισόβιους υποστηρικτές του Ερντογάν να τον επιλέξουν. Ο 74χρονος πολιτικός αντιμετώπισε επίσης δημόσια κριτική από τον κύριο εταίρο του στο συνασπισμό, το εθνικιστικό κόμμα IYI Parti (Καλό κόμμα), ότι προχώρησε στην υποψηφιότητα, αναγκάζοντας άλλους να αποχωρήσουν παρά τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν τον Ερντογάν.<br /><br />«Ο Ερντογάν θα χάσει και ο Κιλιτσντάρογλου θα κερδίσει αυτές τις εκλογές -είμαστε σίγουροι για αυτό», είπε ο Τσανακτζί. «Η απόφαση για τον υποψήφιο έχει ήδη ληφθεί. Δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητούμε την ικανότητα του Κιλιτσντάρογλου. Κατά την άποψή μας, ταιριάζει απόλυτα στη θέση».<br /><br />Ο Uğur Poyraz, γενικός γραμματέας του κόμματος IYI, είπε ότι ο δισταγμός τους σχετικά με την υποψηφιότητα του Κιλιτσντάρογλου οφείλεται στο υψηλό διακύβευμα αυτών των εκλογών, όπου κρίνεται η τουρκική δημοκρατία. «Η θέση μας για τον υποψήφιο αφορά τη θέση μας για τη νίκη, και τελικά αυτό αφορά το καλό της χώρας μας», είπε.<br /><br />Όσο για το πώς σχεδιάζουν να ανατρέψουν έναν πρόεδρο που έχει δημιουργήσει μια λατρεία προς το πρόσωπό του εδώ και δύο δεκαετίες, ο Poyraz πιστεύει πως η πραγματικότητα θα λειτουργήσει υπέρ τους και ότι το τουρκικό κοινό δεν εμπιστεύεται πλέον τον Ερντογάν ή το κόμμα του. Το κόμμα του IYI θα διεκδικήσει κάθε έδρα με την ελπίδα να κερδίσει τη σιωπηλή πλειοψηφία των ψηφοφόρων του AKP που είναι έτοιμοι να «αυτομολήσουν».<br /><br />Όμως, δεν έχουν πειστεί για το ίδιο όλοι οι ψηφοφόροι. Για κάποιους, η προοπτική τερματισμού της διακυβέρνησης του προέδρου δεν είναι πρακτική. «Μου αρέσει ο Ερντογάν, ίσως είναι η πολιτική του, ίσως η προσωπικότητά του. Είναι ένας πραγματικά έμπειρος πολιτικός», λέει χαρακτηριστικά ένας από αυτούς.<br /><br />Δηλώνουν, μάλιστα, ότι μπερδεύτηκαν από την πρόταση της αντιπολίτευσης για ριζική αλλαγή. Προτιμούν να ελπίζουν ότι ο Ερντογάν θα μπορούσε να βελτιώσει τα πράγματα. «Υπάρχουν κάποια μικρά προβλήματα, με την οικονομία, με την ελευθερία του λόγου ή με τους ανθρώπους που οδηγούνται στη φυλακή. Αν ο Ερντογάν άλλαζε αυτά τα πράγματα, η ζωή δεν θα ήταν τέλεια, αλλά θα βελτιωνόταν. Όλοι θέλουν αλλαγή και ειλικρινά δεν ξέρω τι σκέφτονται. Εάν ο Κιλιτσντάρογλου κερδίσει τις εκλογές, η κατάσταση θα είναι εντελώς απρόβλεπτη», πρόσθεσε.<br /><br />Ο Τούρκος που μίλησε στον Guardian εκτιμά, τέλος, ότι η αντιπολίτευση παρεξηγεί ψηφοφόρους σαν αυτόν που υποστηρίζουν τον Ερντογάν και τον συνασπισμό του. «Μιλούν για εμάς, που ψηφίζουμε Ερντογάν και AKP, σαν να είμαστε πρόβατα, σαν να τους ψηφίζουμε στα τυφλά. Αλλά αυτό δεν ισχύει καθόλου, έχουμε ελεύθερη επιλογή και ψηφίζουμε ανάλογα», κατέληξε.<div><br /></div><div><a href="https://www.defencenet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Guardian για τις τουρκικές εκλογές: «Έρχεται το τέλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;» Μετά από δύο δεκαετίες στην εξουσία, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει μια συντονισμένη πρόκληση.

Μέσα από ένα εκτενέστατο ρεπορτάζ, ο Guardian παρουσιάζει τις αντιλήψεις των πολιτών στην Τουρκία αναφορικά με τις επερχόμενες εκλογές και τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το κράτος δικαίου και η ελευθερία του Τύπου αντιμετωπίζουν «πολύ σοβαρές απειλές» στην Ελλάδα, αναφέρει έκθεση.

<img height="360" src="https://www.euractiv.com/wp-content/uploads/sites/2/2023/04/shutterstock_1959821671-800x450.jpg" width="730" /><br /><br />Της <b><a href="https://www.euractiv.com/authors/sofia-stuart-leeson/">Sofia Stuart Leeson</a> </b><br />Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για τα δημοκρατικά διαπιστευτήρια της Ελλάδας, με απειλές για το κράτος δικαίου, παρενόχληση αξιωματούχων ανεξάρτητων δημόσιων φορέων και εκτεταμένο εκφοβισμό δημοσιογράφων, σύμφωνα με σχέδιο έκθεσης αποστολής που διέρρευσε από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.<br /><br />Η έκθεση συντάχθηκε μετά την επίσκεψη της επιτροπής LIBE στην Αθήνα στις 6-8 Μαρτίου. Ακόμη και πριν από τη σύνταξη της έκθεσης, η επικεφαλής της αποστολής Sophie in 't Veld από την κεντρώα ομάδα Renew Europe είχε προτείνει ότι η κατάσταση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα ήταν επισφαλής.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Μαρτίου, Έλληνες κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν ήταν διαθέσιμοι για να συναντηθούν με την αντιπροσωπεία.<br /><br />Η έκθεση ανέφερε ότι, σύμφωνα με επιστολή του Έλληνα υπουργού Μεταφορών Γεωργίου Γεραπετρίτης προς τον πρόεδρο της LIBE Juan Fernando López-Aguilar, η προτεραιότητα της χώρας και της κυβέρνησης ήταν «η αντιμετώπιση του χειρότερου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στην ιστορία της και όχι ενόψει της παντελούς έλλειψης πολιτικής ευπρέπειας και κοινής λογικής».<br /><br />Επίσημες προσκλήσεις εστάλησαν στην Πρόεδρο Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, στους υπουργούς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών, στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στον Αρχηγό της Αστυνομίας και στον πρόεδρο του ελληνικού κοινοβουλίου, αλλά έλαβαν ακυρώσεις ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, καμία επίσημη απάντηση.<br />Κοινωνία των πολιτών, καταγγελίες στα μέσα ενημέρωσης<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ανέφερε η έκθεση, η αντιπροσωπεία συζήτησε με εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ άλλων, την «ανάγκη σεβασμού και ενίσχυσης της ανεξαρτησίας ορισμένων από την εθνική εποπτεία», τις αγωγές και τις διώξεις δημοσιογράφων και τις ανησυχίες σχετικά με τις «εκτεταμένες» απαιτήσεις εγγραφής για τις ΜΚΟ.<br /><br />Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε επίσης με δημοσιογράφους για να συζητήσει τις συνεχείς επιθέσεις και πιέσεις που αντιμετωπίζουν τα μέσα ενημέρωσης, μεταξύ άλλων από υψηλόβαθμους πολιτικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους.<br /><br />Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου για το 2022, η Ελλάδα κατέλαβε <a href="https://www.euractiv.com/section/media4eu/news/greece-replaces-bulgaria-as-the-eu-press-freedom-black-sheep/">τη χειρότερη</a> θέση μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ.<br /><br />Δημοσιογράφοι εξήγησαν στους βουλευτές της ΕΕ που επισκέφθηκαν ότι τα μέλη των συνδικάτων και τα μικρά ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τη δυσλειτουργία των συστημάτων ασφαλείας εδώ και αρκετά χρόνια. Παρ 'όλα αυτά, ανέφερε το έγγραφο που διέρρευσε, κανένα από αυτά τα σοβαρά ελλείμματα δεν «παρουσιάστηκε επαρκώς» στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.<div><br />Σοβαρές ανησυχίες για το κράτος δικαίου<br /><br />Οι ευρωβουλευτές συμφώνησαν επίσης ότι υπάρχουν «σοβαρές ανησυχίες» για «πολύ σοβαρές απειλές» για το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ελλάδα, σημειώνοντας ότι το σύστημα ελέγχων και ισορροπιών, «απαραίτητο για μια ισχυρή δημοκρατία», έχει υποστεί μεγάλη πίεση, ενώ το δικαστικό σύστημα είναι «εξαιρετικά» αργό και αναποτελεσματικό.<br /><br />Τα συμπεράσματα ανέφεραν επίσης ότι η πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης απειλείται, καθώς ένας μικρός αριθμός ολιγαρχών κατέχει τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης στη χώρα, αναφερόμενοι στο πρόβλημα της ελλιπούς αναφοράς σε ορισμένα θέματα, όπως το σιδηροδρομικό ατύχημα στα Τέμπη.<br /><br />Η έκθεση ανέδειξε σημαντικές ανησυχίες σχετικά με την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση και τον «περιορισμό των εξουσιών» των υπαλλήλων ανεξάρτητων δημόσιων φορέων, καθώς και την παρενόχληση και τον εκφοβισμό τους.<br /><br />Σε αυτές περιλαμβάνονται ο Διαμεσολαβητής, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων και η Αρχή για την Ασφάλεια των Επικοινωνιών και την Προστασία της Ιδιωτικής Ζωής. Οι ευρωβουλευτές τόνισαν επίσης ότι η Εθνική Υπηρεσία Διαφάνειας «δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματική», με παρατεταμένες ανησυχίες για την ανεξαρτησία της.<br /><br />Η έκθεση καλεί την κυβέρνηση να άρει αμέσως τους περιορισμούς που επιβάλλονται στις ΜΚΟ και τους δημοσιογράφους που κάνουν ρεπορτάζ για τη μετανάστευση και να υποστηρίξει και να ενισχύσει όλες τις πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στη διαφάνεια σε αυτά τα θέματα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.euractiv.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το κράτος δικαίου και η ελευθερία του Τύπου αντιμετωπίζουν «πολύ σοβαρές απειλές» στην Ελλάδα, αναφέρει έκθεση.

Της  Sofia Stuart Leeson   Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για τα δημοκρατικά διαπιστευτήρια της Ελλάδας, με απειλές για το κράτος δικαίου, παρεν...

Διαβάστε την συνέχεια

Μας είπαν «ψηφίστε Μητσοτάκη και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους»… αλλά δεν μας είπαν τι περιλαμβάνει αυτός ο δρόμος.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/25ea596e45441b2c4f133b2ecdebd6e0_XL.jpg" width="751" /><br /><br /><div>Όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει ψηφίστε μας και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους σημαίνει ότι η δεύτερη 4ετία στην κυβέρνηση θα γίνουν πλουσιότεροι έρχονται πολλά deals από τις τράπεζες έως στις επιχειρήσεις εκεί όπου θα μοιραστούν έργα, θα μοιραστούν δουλειές…χρυσές δουλειές<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός επί 4 χρόνια στην Ελλάδα 2019 με 2023 έστειλε ένα μήνυμα «ψηφίστε μας και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους»…<br />Ωστόσο ως συνήθως οι πολιτικοί λαοπλάνοι, προπαγανδίζουν τα θετικά που θα έρχονταν νομοτελειακά αλλά αποκρύβουν πικρές αλήθειες τις οποίες θα επικαλεστούν διάφορα προσχήματα για να τις δικαιολογήσουν.<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν μια άχρωμη μέτρια διακυβέρνηση, όπως δυστυχώς ήταν οι περισσότερες κυβερνήσεις των τελευταίων 4ετιών.<br />Καμία ουσιώδη μεταρρύθμιση δεν έγινε στην 4ετία Μητσοτάκη, έγιναν όμως πολλά τα οποία επιγραμματικά θα αναφέρουμε αφού στόχος του κειμένου αυτού είναι να αναδείξει αυτά που έρχονται και όχι αυτά που έγιναν.<br /><br />Επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη δυστυχώς η κοινωνία χωρίστηκε σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους και επιχειρήθηκε απαξίωση όσων επέλεξαν να μην εμβολιαστούν… τους αποκάλεσε ψεκασμένους και σήμερα… απλά κανείς δεν εμβολιάζεται γιατί αποκαλύπτονται οι απάτες της Pfizer.<br />H διαχείριση της πανδημίας ήταν τραγική, η Ελλάδα εμφάνιζε μια από τις χειρότερες επιδόσεις διεθνώς σε νεκρούς, παρά τα πιστοποιητικά εμβολιασμού και τους εμβολιασμούς….<br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έγινε πλασιέ των εμβολίων ειδικά της Pfizer που αποδεικνύεται ότι σκόπιμα παραπληροφορούσε…<br />Η επίδοση εδώ της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν ήταν απλά μέτρια αλλά τραγική.<br /><br />Απέναντι σε διεθνείς προκλήσεις – όντως η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετώπισε διεθνείς προκλήσεις – η απάντηση μας ήταν 50 δισεκ. σε κατανάλωση, 50 δισεκ. σε παροχολογία, 50 δισεκ. για να μην χαθεί καμία ψήφος αλλά ούτε ένα ευρώ από τα 50 δισεκ. σε ανάπτυξη και επενδύσεις.<br />Αυτά τα 50 δισεκ. θα κληθούμε να τα πληρώσουμε… υπομονή και ο λογαριασμός θα έρθει και να είστε σίγουροι ότι θα έρθει.<br />Ωστόσο το δυνατό χαρτί της κυβέρνησης ήταν οι επαφές και η εμπιστοσύνη που έχτισε με τις αγορές αν και όχι σπουδαία πράγματα αλλά οι ξένοι θεσμικοί δείχνουν να έχουν μεγαλύτερη άνεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη..<br />Στο χρηματιστήριο ο Γενικός Δείκτης έφθασε στις 1.100 μονάδες σημείωσε μια άνοδο 25% σε σχέση με τις επιδόσεις της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά στα ομόλογα σημειώθηκε επιδείνωση η Ελλάδα δανείζεται με χειρότερους όρους, στο 4,30% βρίσκεται η απόδοση του 10ετούς ομολόγου…<br /><br />Για τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, δεν θα γίνει κανένα σχόλιο όλοι έχετε διαμορφώσει μια άποψη, από τα Τέμπη έως την Δικαιοσύνη που έχει γίνει τραγικό υποχείριο ή έως τις υποκλοπές που βαφτίστηκαν νόμιμες και για όλα αυτά δεν ντρέπονται.<br />Το κράτος αποδείχθηκε αναποτελεσματικό… καμία αλλαγή στην σαπίλα που αναδύεται από το κράτος και σε αυτό τον τομέα οι επιδόσεις είναι όχι μέτριες αλλά τραγικές.<br />Την ίδια στιγμή στο Ουκρανικό αντί η Ελλάδα να πάρει μια ουδέτερη στάση έγινε μαριονέτα σε ένα ανθρωπάκι τον Biden τον Πρόεδρο των ΗΠΑ που πάσχει από άνοια.<br />Αφήστε την Τουρκία που είναι ειδική κατηγορία και δείτε την Ουγγαρία πως ο Orban συμπεριφέρεται σαν ηγέτης…ο Μητσοτάκης δεν είναι ηγέτης αλλά πολιτικός καιροσκόπος όπως δυστυχώς οι τελευταίοι πρωθυπουργοί.<br /><br />Για την Δικαιοσύνη ένα μόνο σχόλιο ντροπή, η Ελλάδα εμφανίζεται παραπαίουσα δημοκρατία, ο πρωθυπουργός κάνει ότι θέλει όπως τον βολεύει, λέει στους 300.000 έλληνες που θέλουν να ψηφίσουν Έλληνες δεν μπορείτε… το κόμμα σας είναι παράνομο… και η ΝΔ του Μητσοτάκη είναι το δημοκρατικό τόξο… επίσης ντροπή.<br />Η άποψη μας ξεκάθαρη το Εθνικό Κόμμα Έλληνες πρέπει να κριθεί από την ψήφο των πολιτών και όχι από τα επαίσχυντα πολιτικά μαγειρέματα….<br />Και στο σκέλος του σεβασμού της Δημοκρατίας η Κυβέρνηση Μητσοτάκη παίρνει τραγική βαθμολογία…<br />Οι εκλογές στις 21 Μαίου 2023 θα είναι ξεκάθαρα νοθευμένες….<br /><br />Όλα θα πάρουν τον δρόμο τους… με 9 επισημάνσεις <br /><br />Όταν ο Μητσοτάκης αναφέρει όλα θα πάρουν τον δρόμο τους πρέπει να δούμε τι περιλαμβάνει αυτός ο δρόμος αφού η πρώτη 4ετία ήταν μια μετριότητα και σε ορισμένους τομείς τραγική.<br />Ο δρόμος… που επικαλείται ο Μητσοτάκης περιλαμβάνει:<br /><br />1)Αναβάθμιση σε επενδυτική βαθμίδα, ένα οικονομικό γεγονός μέτριας σπουδαιότητας και προφανώς δεν αποτελεί εθνικό στόχο.<br />Δείτε Ιταλία, Κύπρο και Πορτογαλία δεν άλλαξε η οικονομική πορεία των χωρών αυτών με επενδυτική βαθμίδα.<br />Θα ανέβει το χρηματιστήριο έως τις 1350 μονάδες αλλά στα ομόλογα δεν θα δούμε καμία αλλαγή.<br /><br />2)Η Ελλάδα θα αναβαθμιστεί το 2025 σε ώριμη αγορά από αναδυόμενη στους δείκτες της Morgan Stanly Capital International αυτό θα αφορά 150.000 με 200.000 έλληνες όσους ασχολούνται με το χρηματιστήριο.<br />Δεν υποτιμούμε καμία αναβάθμιση τουναντίον αλλά αφοά λίγους όχι την πλειοψηφία της κοινωνίας.<br /><br />3)Η παροχολογία των 50 δισεκ. θα πρέπει να επιστραφεί οπότε δεν αναμένουμε μεν αλλαγή στην φορολογική πολιτική αλλά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα και αυτό συνεπάγεται πίεση στην πλειοψηφία των πολιτών.<br />Η λιτότητα θα επιστρέψει ξανά να είστε σίγουροι καθώς οι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια θα επιστρέψουν στο 2% με 3%...στις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. <br /><br />4)Η Ελλάδα όπως έχουμε αναλύσει παράγει 194 δισεκ. και χρωστάει 640 δισεκ. 3,3 φορές όσα παράγουμε αυτό σημαίνει χρεοκοπία.<br />Είμαστε zombie οικονομία αλλά συμπεριφερόμαστε ως ανθηρή οικονομία απλά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας…<br /><br />5)Η Ελλάδα με 400 δισεκ. χρέος εμφανίζει το υψηλότερο χρέος σταθερά σε όλο τον δυτικό κόσμο… καμία βελτίωση στο σκέλος αυτό.<br />Η Ελλάδα θα υποχρεωθεί σε πρωτογενή πλεονάσματα 2,2% επί του ΑΕΠ όπερ σημαίνει ότι τίποτε δεν θα απομένει για κοινωνική πολιτική… η παροχολογία τελείωσε και αυτό στην δική μας κρίση είναι σωστό.<br />Καμία παροχολογία από μια οικονομία zombie.<br /><br />6)Η κυβέρνηση έλυσε το πρόβλημα των τραπεζών - ίσως η μόνη θετική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης - αλλά όχι των πολιτών αφού 85 δισεκ. NPEs συνεχίζουν να αποτελούν πρόβλημα, φοβούμαστε ότι η αύξηση των πλειστηριασμών ακινήτων ουδέποτε αποδείχθηκε σωστή λύση, αύξησε την κοινωνική ένταση αλλά χωρίς αποτέλεσμα.<br />Η πρόταση του bankingnews είναι όλες οι εταιρίες διαχείρισης NPEs να μην μπορούν να διεκδικούν πάνω από το 100% της αρχικής αγοράς…<br />Π.χ. εάν ένα δάνειο αγοράστηκε στο 20% της ονομαστικής αξίας να μην μπορεί να διεκδικηθεί πάνω από το 40% τώρα μπορούν οι εταιρίες διαχείρισης να διεκδικήσουν έως το 100% δηλαδή 5 φορές ή 500% από το κόστος αγοράς.<br /><br />7)H κυβέρνηση θα προχωρήσει στην λεγόμενη ιδιωτικοποίηση των ελληνικών τραπεζών αλλά θα ξεχάσουν να μας που το εξής.<br />Εάν σήμερα πουληθεί το 40,34% της Εθνικής που κατέχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το 27% της Πειραιώς, το 9% της Alpha bank και το 1,4% της Eurobank και το 69,34% της Attica bank θα πάρει το ελληνικό κράτος το πολύ 3 δισεκ. και έχει επενδύσει 54 δισεκ. μαζί με την κάλυψη των κεφαλαιακών ελλειμμάτων και χρηματοδοτικών κενών δηλαδή ζημιά -95%....<br />Να σημειωθεί ότι τα 54 δισεκ. τα έχουμε δανειστεί και τα πληρώνουμε με τα μνημόνια 2 και 3…<br />Η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών τραπεζών με όρους δημοσίου συμφέροντος θα είναι μια παταγώδης αποτυχία… χωρίς αμφιβολία.<br />Η άποψη μας είναι ότι οι ξένοι επενδυτές βοηθούν στην διαφάνεια και στην αύξηση της εμπορευσιμότητας λόγω της διασποράς μετοχών – free float – αλλά πρέπει το ΤΧΣ να παραμείνει ως μέτοχος μειοψηφίας ώστε να παίρνει μερίσματα… αλλά χωρίς να διαθέτει ειδικά προνόμια ή veto.<br />Θεωρούμε ότι οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να δίνουν μερίσματα, να επαναγοράζουν μετοχές και τα στελέχη να παίρνουν bonus χωρίς ενστάσεις και χωρίς καμία ρήτρα… σε μισθούς…<br />Ότι αποφασίζει η Γενική Συνέλευση των μετόχων… αυτό είναι το νομιμοποιητικό όργανο μιας επιχείρησης… είμαστε κατά των παρεμβάσεων στην λειτουργία των τραπεζών.<br /><br />8)Όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει ψηφίστε μας και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους σημαίνει ότι η δεύτερη 4ετία στην κυβέρνηση θα γίνουν πλουσιότεροι έρχονται πολλά deals από τις τράπεζες έως στις επιχειρήσεις εκεί όπου θα μοιραστούν έργα, θα μοιραστούν δουλειές…χρυσές δουλειές<br />Επειδή τυγχάνει να γνωρίζουμε πολλά στο σκέλος αυτό θα πούμε ότι ο Μητσοτάκης και ο περίγυρος του εκεί στοχεύει στις μεγάλες δουλειές που έρχονται…<br />Τα ψίχουλα είναι για συσκότιση της κοινωνίας… οι χρυσές δουλειές θα γίνουν την δεύτερη 4ετία…..<br />Ορισμένες δουλειές δεν σημαίνει ότι εμπεριέχουν δωροδοκία αλλά… κάποιες θα είναι οσμή σκανδάλου….ήδη από την πρώτη 4ετία... το χρήμα έρρεε.<br /><br />9)Μετά τις εκλογές η «ελληνοτουρκική φιλία» θα περιλαμβάνει δώρο το Αιγαίο.<br />Στην Ελλάδα ο Μητσοτάκης θα έχει ακόμη μια 4ετία μπροστά του και από ότι φαίνεται υπάρχουν προσυμφωνίες με την Τουρκία για μια πλειάδα θεμάτων αλλά το μέγα θέμα είναι προφανώς το Αιγαίο.<br />Μπορεί ο Erdogan 45% – οποίος μπορεί να επανεκλεγεί στην Τουρκία αφού κλείνει στις 2 μονάδες από 8 την διαφορά με τον Kilicdaroglu 47% να προβαίνει σε δηλώσεις κατά της Ελλάδος για τουρκική εσωτερική κατανάλωση και η Ελλάδα να απαντάει στην Τουρκία… επίσης με στόχο την ελληνική εσωτερική κατανάλωση, αλλά ουδέποτε υπήρχε η πιθανότητα να ξεσπάσει πόλεμος με την Τουρκία.<br />Οι εκλογές στην Τουρκία θα διεξαχθούν στις 14 Μαίου και στην Ελλάδα στις 21 Μαίου μια εβδομάδα αργότερα.<br />Τι θα συμβεί… «ξαφνικά» θα μας πουν ότι πρέπει να διευθετηθούν οι διαφορές με την Τουρκία και από ότι φαίνεται το Αιγαίο θα βρεθεί στο επίκεντρο…<br />Αυτά περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου… με όρους κοιτασμάτων είναι υπερφίαλα αφού όπως μάθαμε από το Oruc Reis το Τουρκικό ερευνητικό σκάφος νότια του Καστελόριζου και της Ρόδου δεν υπάρχουν κοιτάσματα…<br />Ωστόσο έρχεται ελληνοτουρκική προσέγγιση ώστε να κλείσουν οι «εκκρεμότητες» του Αιγαίου.<br />Μεταξύ πολλών θεμάτων η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ότι δεν μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και το καθεστώς των 6 ναυτικών μιλίων στην θάλασσα και των 10 στον αέρα… δεν θα αλλάξει…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μας είπαν «ψηφίστε Μητσοτάκη και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους»… αλλά δεν μας είπαν τι περιλαμβάνει αυτός ο δρόμος.

Όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει ψηφίστε μας και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους σημαίνει ότι η δεύτερη 4ετία στην κυβέρνηση θα γίνουν πλουσιότε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «χειρότερος» γεωπολιτικός εφιάλτης των ΗΠΑ γίνεται πραγματικότητα λόγω...Ουκρανίας. RAND Corporation: Συνθήκη ειρήνης χωρίς ανάκτηση εδαφών.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/77dc2d532b2cd9a9110cf3f3a2ea9461_XL.jpg" width="736" /><br /><br /><div>Το RAND Corporation εκτιμάει ότι ο κύριος στόχος του Biden να ανακτήσει η Ουκρανία τα χαμένα εδάφη της από τη Ρωσία μπορεί να μην είναι κατάλληλη επιδίωξη, καθώς είναι πολύ στενά εστιασμένη με την πορεία του πολέμου<br /><br />Ο «χειρότερος γεωπολιτικός εφιάλτης» των ΗΠΑ γίνεται πραγματικότητα ειδικά στην Ουκρανία αφού οι αμερικανοί στην προσπάθεια τους να αποδυναμώσουν την Ρωσία, αντιμετωπίζουν νέες συμμαχίες που αναδύονται ενώ στο τέλος δεν θα καταφέρουν να επιτύχουν τους επιχειρησιακούς στόχους αναφέρει το RAND Corporation ένα αμερικανικό ινστιτούτο σκέψης κοντά στις αμερικανικές κυβερνήσεις…<br /><br />Ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι συνέλαβαν έναν νεαρό που πιστεύεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαρροή απόρρητων μυστικών εγγράφων σχετικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας.<br />Αυτά διέρρευσαν στις αρχές αυτού του μήνα και αναδείχθηκαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνοντας ότι οι ΗΠΑ βλέπουν αδυναμία στην Ουκρανία να ανακαταλάβει τα εδάφη που κατέχει η Ρωσία.<br />Ο συλληφθείς είναι ένας 21χρονος εθνοφύλακας της αεροπορίας ονόματι Jack Teixeira, μέλος της πτέρυγας πληροφοριών της Εθνικής Φρουράς Αεροπορίας της Μασαχουσέτης.<br /><br />Είναι ο Jack Teixeira ένας «αντιπολεμικός πληροφοριοδότης;<br />Η κοινή γνώμη των ΗΠΑ φαίνεται να διχάζεται σε αυτό το ζήτημα.<br />Η «φιλελεύθερη διανόηση», η οποία περιλαμβάνει τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ, χαρακτηρίζει τον Jack Teixeira ως «λευκό, χριστιανό και κατά του πολέμου».<br />Και αυτό τον κάνει «εχθρό του καθεστώτος Biden».<br /><br />Αλλά άλλοι πιστεύουν ότι ο Jack Teixeira και οι δυνάμεις πίσω από αυτόν μπορεί να έκαναν κάτι καλό, γνωστοποιώντας στους Αμερικανούς ότι η εμμονή της κυβέρνησης Biden με την Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν τον χειρότερο γεωπολιτικό εφιάλτη της Αμερικής – την εδραίωση του άξονα Ρωσίας – Κίνας, και σε επόμενη φάση την εισβολή της Κίνας στην Ταϊβάν που θα μπορούσε να κλονίσει τα θεμέλια ενός σταθερού Ινδικού και Ειρηνικού ωκεανού, η παγκόσμια σημασία των οποίων είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Φυσικά, οι περισσότεροι πολίτες των ΗΠΑ εξακολουθούν να υποστηρίζουν την Ουκρανία και τις πολεμικές προσπάθειες εναντίον της Ρωσίας.<br />Αλλά ο συνολικός αριθμός τους μειώνεται σταδιακά….<br /><br />Ακόμη και η δικομματική πολιτική υποστήριξη για την Ουκρανία στις ΗΠΑ δείχνει τώρα κάποιες ρωγμές.<br />Όλο και περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν τώρα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αποτελεί σημαντική απειλή για τις ΗΠΑ.<br /><br />Μειώνεται η στήριξη στην Ουκρανία<br /><br />Μια δημοσκόπηση έδειξε, «τον Μάρτιο του 2022, οι μισοί πολίτες των ΗΠΑ, σε ανάλογα ποσοστά μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών, είδαν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ως σημαντική απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα.<br />Ωστόσο τον Ιανουάριο 2023, το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί στο 35% μεταξύ των Αμερικανών.<br />Ενώ σημειώθηκε πτώση και στα δύο κόμματα, η μείωση μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων ήταν πιο απότομη:<br />Για τους Ρεπουμπλικάνους η άποψη ότι η εισβολή των ρώσων ήταν σημαντική απειλή για τις ΗΠΑ μειώθηκε από 51% περίπου στην αρχή του πολέμου σε 29% τον Ιανουάριο του 2023».<br />Οι Ρεπουμπλικάνοι υποστηρίζουν πλέον ότι οι ΗΠΑ, παρέχουν υπερβολική υποστήριξη στην Ουκρανία….<br />Με βάση δημοσκοπικά ευρήματα οι Ρεπουμπλικάνοι που υποστηρίζουν αυτή την άποψη ήταν 9% τον Μάρτιο του 2022, αυξήθηκαν σε 17% τον Μάιο του 2022, σε 32% τον Σεπτέμβριο του 2022 και σε 40% τον Ιανουάριο του 2023.<br /><br />Είναι σημαντικό ότι ακόμη και εκείνοι οι Ρεπουμπλικάνοι που υποστηρίζουν τον Πρόεδρο Biden για την αμερικανική βοήθεια στην Ουκρανία αλλάζουν τώρα τις απόψεις τους.<br />Στις αρχές αυτής της εβδομάδας, ο κυβερνήτης της Φλόριντα DeSantis, ο βασικός αντίπαλος του πρώην προέδρου Trump για την προεδρία, κατέστησε σαφές ότι ευθυγραμμίζεται με εκείνους που είναι επιφυλακτικοί σχετικά με τη συνέχιση της παροχής βοήθειας προς την Ουκρανία.<br /><br />«Ενώ οι ΗΠΑ έχουν πολλά ζωτικής σημασίας εθνικά συμφέροντα - διασφάλιση των συνόρων μας, αντιμετώπιση της κρίσης ετοιμότητας στο στρατό μας, επίτευξη ενεργειακής ασφάλειας και ανεξαρτησίας και έλεγχος της οικονομικής, πολιτιστικής και στρατιωτικής ισχύος της Κίνας - μπλέκονται περαιτέρω σε μια εδαφική διαμάχη μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας που δεν αποτελεί ζωτικό συμφέρον των ΗΠΑ», επεσήμανε πρόσφατα ο DeSantis.<br /><br />Μπορεί να σημειωθεί ότι από την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, η κυβέρνηση Μπάιντεν και το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχουν διοχετεύσει σχεδόν 80 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια στην Ουκρανία, η οποία περιλαμβάνει ανθρωπιστική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη. Δεκάδες άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων μελών του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχουν επίσης μεγάλα πακέτα βοήθειας στην Ουκρανία.<br /><br />Αλλά καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται χωρίς ξεκάθαρο νικητή (στην πραγματικότητα, νικητής θα είναι η Ρωσία), οι στρατιωτικές αδυναμίες και των δύο μερών έχουν έρθει στην επιφάνεια.<br />Ο πόλεμος έχει επίσης αποκαλύψει την εξάντληση των αποθεμάτων κρίσιμων πυρομαχικών, ακόμη και οι ΗΠΑ δίνουν αγώνα δρόμου για να συγκεντρώσουν πυρομαχικά.<br /><br />Όπως επισημαίνει ο John Daniel Davidson, Senior Editor στο «The Federalist», «Ποιο είναι το σχέδιο εάν (και πραγματικά, πότε) η Κίνα αποφασίσει να εισβάλει στην Ταϊβάν;<br />Κανείς δεν φαίνεται να έχει μια απάντηση - ή ακόμη και να φαίνεται πρόθυμος να αναγνωρίσει ένα πρόβλημα.<br /><br />«Ούτε οι πολιτικοί μας ηγέτες έχουν απάντηση στην ολοένα και πιο προφανή πραγματικότητα ότι η αμερικανική στήριξη στην Ουκρανία σπρώχνει την Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας και βοηθά στην επιτάχυνση ενός συνασπισμού υπό την ηγεσία της Κίνας για να αμφισβητήσει το αποθεματικό νομισματικό καθεστώς του δολαρίου ΗΠΑ και να εισάγει μια νέα πραγματικότητα που στηρίζεται στον πολυπολικό κόσμο.<br /><br />«Εν τω μεταξύ, η οικονομική αβεβαιότητα συνεχίζεται στις ΗΠΑ, με τον πληθωρισμό να συνεχίζει να πλήττει σκληρά τις αμερικανικές οικογένειες, τις αμερικανικές τράπεζες να πτωχεύουν και κάποιοι μιλάνε για επικείμενη ύφεση».<br /><br />Ουκρανία και διαφθορά<br /><br />Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν τα δισεκατομμύρια της βοήθειας προς την Ουκρανία χρησιμοποιούνται σωστά από την ηγεσία της Ουκρανίας μια χώρα διαβόητη στην διαφθορά.<br /><br />Το ουκρανικό κράτος είναι εκπληκτικά διεφθαρμένο, κάτι που δεν έχει αλλάξει υπό τον Πρόεδρο Zelensky και μπορεί να είναι πολύ χειρότερο τώρα, δεδομένης της τεράστιας βοήθειας των ΗΠΑ που ξεπλένεται στη Ουκρανία.<br />Μπορεί η Ουκρανία να εξελιχθεί σε αξιόπιστο εταίρο ή θα παραμείνει στον βούρκο της διαφθοράς;<br /><br />Πώς να αποφύγετε ένα παρατεταμένο πόλεμο<br /><br />Οι εμπειρογνώμονες από το ινστιτούτο σκέψης των ΗΠΑ RAND Corporation σε ανάλυση του επικεντρώνεται πως οι ΗΠΑ μπορούν να αποφύγουν ένα παρατεταμένο πόλεμο.<br />Το RAND Corporation υποστηρίζει ότι ένας παρατεταμένος πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών, γιατί απλά η Ρωσία δεν θα εξαντληθεί.<br /><br />Το RAND Corporation εκτιμάει ότι ο κύριος στόχος του Biden να ανακτήσει η Ουκρανία τα χαμένα εδάφη της από τη Ρωσία μπορεί να μην είναι κατάλληλη επιδίωξη, καθώς είναι πολύ στενά εστιασμένη με την πορεία του πολέμου.<br /><br />«Ο εδαφικός έλεγχος, αν και είναι εξαιρετικά σημαντικός για την Ουκρανία, δεν είναι η πιο σημαντική διάσταση του μέλλοντος του πολέμου για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συμπεραίνουμε ότι, εκτός από την αποτροπή πιθανής κλιμάκωσης σε πόλεμο Ρωσίας-ΝΑΤΟ ή χρήσης πυρηνικών από την Ρωσία, η αποφυγή ενός μακροχρόνιου πολέμου πρέπει να αποτελεί επίσης υψηλή προτεραιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να υποστηρίζουν οι ΗΠΑ τις εδαφικές βλέψεις της Ουκρανίας.<br /><br />«Επιπλέον, η ικανότητα των ΗΠΑ να διαχειρίζονται εκεί που τελικά κρίνεται η μάχη είναι πολύ περιορισμένη, καθώς ο αμερικανικός στρατός δεν εμπλέκεται άμεσα στις μάχες.<br />Όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες… δεν έχουν μόνο το εδαφικό… για να επηρεάσει την τροχιά του πολέμου.<br /><br />«Έχουμε αναφέρει πιο ισχυρά εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσουν οι ΗΠΑ για να κατευθύνει τον πόλεμο προς μια τροχιά που προωθεί καλύτερα τα συμφέροντα των ΗΠΑ.<br />Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να καθορίσουν άμεσα την εδαφική έκβαση του πολέμου, θα έχουν άμεσο έλεγχο σε αυτές τις πολιτικές», γράφουν οι Samuel Charap και Miranda Priebe του RAND Corporation.<br /><br />Υπογραμμίζουν τη σημασία να «τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».<br />Και αυτό θα είναι δυνατό εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλάξουν τη δυναμική του πολέμου, «ξεκαθαρίζοντας τα σχέδιά τους για μελλοντική υποστήριξη στην Ουκρανία, δεσμευόμενες οι ΗΠΑ για την ασφάλεια της Ουκρανίας, διαβεβαιώνοντας σχετικά με την ουδετερότητα της χώρας και θέτοντας όρους για ελάφρυνση των κυρώσεων για τη Ρωσία (τα δύο τελευταία εξυπηρετούν και τα ρωσικά συμφέροντα».<br /><br />Το RAND Corporation υποστηρίζει ότι μια συνθήκη ειρήνης θα συνεπαγόταν συμβιβασμούς κατόπιν διαπραγματεύσεων σε ορισμένα από τα βασικά πολιτικά ζητήματα που διακυβεύονται για τις δύο πλευρές.<br />Εάν οι ΗΠΑ δεν ευθυγραμμιστούν πλήρως με την Ουκρανία θα ήταν πιθανότατα κεντρικής σημασίας για τη Ρωσία.<br />Η Ουκρανία θα ήθελε ισχυρές δεσμεύσεις της Δύσης για την ασφάλειά της, καθώς δεν εμπιστεύεται τη Ρωσία ότι θα τηρήσει οποιαδήποτε συμφωνία.<br />Μια διευθέτηση θα μπορούσε να καλύψει άλλα θέματα, όπως ένα ταμείο ανοικοδόμησης, το διμερές εμπόριο, τα πολιτιστικά θέματα και την ελευθερία κινήσεων ανθρώπων και αγαθών, καθώς και τις προϋποθέσεις για την άρση των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία.<br /><br />Το RAND Corporation, φυσικά, παραδέχεται ότι σε μια συνθήκη ειρήνης θα πρέπει η Ουκρανία να αποδεχθεί ότι δεν θα πάρει πίσω όλα τα χαμένα εδάφη της.<br />«Αλλά το βασικό αποτέλεσμα θα ήταν η επιστροφή σε κάποιο βαθμό κανονικών σχέσεων μεταξύ των πρώην εμπόλεμων.<br /><br />«Είναι σημαντικό ότι τα μέρη θα μπορούσαν να συμφωνήσουν να διαφωνήσουν για το καθεστώς ορισμένων εδαφών, ακόμη και όταν συνάπτουν όρους για άλλα ζητήματα.<br />Για παράδειγμα, η Σοβιετική Ένωση και η Ιαπωνία εξομάλυναν τις διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις το 1956, αλλά οι εδαφικές διαφορές μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας δεν επιλύθηκαν ποτέ.<br /><br />«Μια πολιτική διευθέτηση δεν χρειάζεται να επιλύσει οριστικά όλες τις διαφορές μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών.<br />Πρέπει όντως να αντιμετωπίσει αρκετές από αυτές τις διαφορές για να βελτιώσει ποιοτικά την ευρύτερη σχέση μεταξύ των εμπόλεμων χωρών».<br />Οι απόψεις του RAND Corporation έχουν όλο και μεγαλύτερη απήχηση στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και εκτός.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο «χειρότερος» γεωπολιτικός εφιάλτης των ΗΠΑ γίνεται πραγματικότητα λόγω...Ουκρανίας. RAND Corporation: Συνθήκη ειρήνης χωρίς ανάκτηση εδαφών.

Το RAND Corporation εκτιμάει ότι ο κύριος στόχος του Biden να ανακτήσει η Ουκρανία τα χαμένα εδάφη της από τη Ρωσία μπορεί να μην είναι κατά...

Διαβάστε την συνέχεια

Politico για τις τουρκικές εκλογές. Εκλογική μάχη «ιστορικής σημασίας» για Ερντογάν και Ευρώπη. Η αναφορά στην Ελλάδα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-04/erdogan.jpg?itok=iKA7RBqt" width="731" /><br /><br />Ανάλυση για τις εκλογές στην Τουρκία, τη σημασία τους και τους παράγοντες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα<br />Αυτός που θα εκλεγεί θα καθορίσει τον ρόλο της Τουρκίας στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, τη σχέση της χώρας με την ΕΕ, τη μεταναστευτική πολιτική και τον ρόλο της Άγκυρας στις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Ακολουθεί η ανάλυση του Politico: <br /><br />Οι εκλογές πέφτουν 100 χρόνια μετά την ίδρυση της κοσμικής δημοκρατίας του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και, αν κερδίσει ο Ερντογάν, θα εξουσιοδοτηθεί για να βάλει ακόμη περισσότερο τη σφραγίδα του στην τροχιά μιας γεωστρατηγικής «μηχανής» 85 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο φόβος στη Δύση είναι ότι θα δει αυτή τη στιγμή ως ευκαιρία για να πιέσει προς ένα ολοένα και πιο θρησκευτικά συντηρητικό μοντέλο, που χαρακτηρίζεται από περιφερειακό συγκρητισμό, με τις μεγαλύτερες πολιτικές εξουσίες να επικεντρώνονται γύρω από εκείνον.<br /><br />Οι εκλογές θα επιβαρύνουν πολύ την ασφάλεια στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Όποιος εκλεχθεί μπορεί να καθορίσει τον ρόλο της Τουρκίας στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, τη σχέση της με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και τη Ρωσία, τη μεταναστευτική πολιτική, τον ρόλο της Άγκυρας στον πόλεμο στην Ουκρανία και το πώς χειρίζεται τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η ψηφοφορία της 14ης Μαΐου αναμένεται να είναι η πιο έντονη κούρσα στην 20ετή διακυβέρνηση του Ερντογάν – καθώς η χώρα παλεύει με χρόνια οικονομικής κακοδιαχείρισης, αλλά και τις συνέπειες ενός καταστροφικού σεισμού.<br /><br />Θα αντιμετωπίσει μια αντιπολίτευση που ευθυγραμμίζεται πίσω από τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος έχει το παρατσούκλι «Τούρκος Γκάντι» και υπόσχεται μεγάλες αλλαγές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Κιλιτσντάρογλου έχει προβάδισμα, αλλά ο Ερντογάν είναι ένας σκληραγωγημένος μαχητής όσον αφορά τις εκλογές, έχοντας την πλήρη ισχύ του κράτους και των θεσμών του.<br /><br />«Θα υπάρξει μια αλλαγή από μια αυταρχική, μοναρχική κυριαρχία, προς ένα είδος ομαδικής εργασίας, κάτι που είναι πολύ πιο δημοκρατικό», δήλωσε στο POLITICO ο Ουνάλ Τσεβικόζ, επικεφαλής σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Κιλιτσντάρογλου. Ο Κιλιτσντάρογλου θα είναι ο μαέστρος αυτής της ομάδας.<br />Τα βασικά θέματα εξωτερικής πολιτικής που κρίνουν τις εκλογές- Οι ενταξιακές συνομιλίες ΕΕ και Τουρκίας<br /><br />Η αντιπολίτευση της Τουρκίας είναι πεπεισμένη ότι μπορεί να ξεπαγώσει τις ενταξιακές συνομιλίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες βρίσκοντα σε αδιέξοδο από το 2018 λόγω της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης της χώρας, εισάγοντας φιλελευθεροποιητικές μεταρρυθμίσεις όσον αφορά το κράτος δικαίου, τις ελευθερίες των μέσων ενημέρωσης και την αποπολιτικοποίηση του δικαστικού συστήματος.<br /><br />Το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης υπόσχεται επίσης να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ζητούν την απελευθέρωση δύο εκ των πιο γνωστών φυλακισμένων αντιπάλων του Ερντογάν: τον συναρχηγό του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών Σελαχατίν Ντεμιρτάς και τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Οσμάν Καβαλά.<br /><br />«Αυτό θα δώσει απλώς το μήνυμα σε όλους τους συμμάχους μας και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ότι η Τουρκία έχει επιστρέψει σε τροχιά προς τη δημοκρατία», είπε ο Τσεβικόζ.<br /><br />Ακόμη και υπό μια νέα κυβέρνηση, ωστόσο, το έργο της επανέναρξης των συνομιλιών για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι δύσκολο.<br /><br />Το αντιδυτικό αίσθημα στην Τουρκία είναι πολύ ισχυρό σε όλο το πολιτικό φάσμα, υποστήριξε ο Βολφάνγκο Πικόλι, συνιδρυτής της εταιρείας ανάλυσης κινδύνου Teneo.<br /><br />«Η εξωτερική πολιτική θα εξαρτηθεί από τη συνοχή του συνασπισμού», είπε. «Πρόκειται για έναν συνασπισμό κομμάτων που δεν έχουν τίποτα κοινό πέρα από την επιθυμία να απαλλαγούν από τον Ερντογάν. Έχουν μια πολύ διαφορετική ατζέντα και αυτό θα έχει αντίκτυπο στην εξωτερική πολιτική».<br />Απροετοίμαστη και η Ευρώπη για μια… νέα Τουρκία<br /><br />Η Ευρώπη φαίνεται επίσης απροετοίμαστη να χειριστεί μια νέα Τουρκία, με μια ομάδα χωρών – κυρίως τη Γαλλία και τη Αυστρία – να είναι ιδιαίτερα αντίθετες στην ιδέα της αναζωπύρωσης των δεσμών.<br /><br />«Έχουν συνηθίσει την ιδέα μιας αδέσμευτης Τουρκίας, που έχει απομακρυνθεί από τα πρότυπα και τις αξίες της ΕΕ και κάνει τη δική της πορεία», δήλωσε η Ασλί Αϊντιντασμπάς, επισκέπτρια συνεργάτης στο Brookings. «Εάν η αντιπολίτευση σχηματίσει κυβέρνηση, θα αναζητήσει μια ευρωπαϊκή ταυτότητα και δεν γνωρίζουμε την απάντηση της Ευρώπης σε αυτό: είτε πρόκειται για ένταξη είτε για ένα νέο πλαίσιο ασφαλείας που θα περιλαμβάνει την Τουρκία».<br /><br />«Προφανώς η διάβρωση της εμπιστοσύνης ήταν αμοιβαία», δήλωσε ο πρώην Τούρκος διπλωμάτης Σινάν Ουλγκέν, ανώτερος συνεργάτης στο think tank Carnegie Europe, υποστηρίζοντας ότι παρά την επιφυλακτικότητα σχετικά με την ένταξη της Τουρκίας, υπάρχουν άλλοι τομείς όπου θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα συμπληρωματικό και αμοιβαία επωφελούμενο πλαίσιο, όπως η τελωνειακή ένωση, η απελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων, η συνεργασία για το κλίμα, την ασφάλεια και την άμυνα και η συμφωνία για τη μετανάστευση.<br /><br />Η αντιπολίτευση θα επιδιώξει πράγματι να επανεξετάσει τη συμφωνία του 2016 με την ΕΕ για τη μετανάστευση, είπε ο Τσεβικόζ.<br /><br />«Η μεταναστευτική μας πολιτική πρέπει να συντονιστεί με την ΕΕ», είπε. «Πολλές χώρες στην Ευρώπη βλέπουν την Τουρκία ως ένα είδος δεξαμενής, όπου μπορούν να συγκρατηθούν οι μετανάστες που έρχονται από τα ανατολικά και αυτό είναι κάτι που η Τουρκία, φυσικά δεν μπορεί να δεχτεί», είπε, αλλά πρόσθεσε: «Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία πρέπει να ανοίξει τα σύνορά της και να κάνει τους μετανάστες να ρέουν στην Ευρώπη. Πρέπει όμως να συντονιστούμε και να αναπτύξουμε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική».<div><br />ΝΑΤΟ και ΗΠΑ<br /><br />Αφού επέβαλε αρχικά βέτο, η Τουρκία έδωσε τελικά το πράσινο φως για την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ στις 30 Μαρτίου.<br /><br />Αλλά η αντιπολίτευση δεσμεύεται επίσης να πάει ένα βήμα παραπέρα και να τερματίσει το τουρκικό βέτο για την ένταξη της Σουηδίας, λέγοντας ότι αυτό θα μπορούσε να το κάνει στην ετήσια συγκέντρωση της συμμαχίας στις 11 Ιουλίου.<br /><br />Ένας επανεκλεγμένος Ερντογάν θα μπορούσε επίσης να αισθάνεται αρκετά ισχυρός για να αφήσει τη Σουηδία να μπει, υποστηρίζουν πολλοί από τους μυημένους. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, σε τελική ανάλυση, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη βοήθεια για τους σεισμούς. Ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν λέει ότι η πόρτα δεν είναι κλειστή για τη Σουηδία, αλλά επιμένει ότι το βάρος βαραίνει τη Στοκχόλμη, ώστε να καθορίσει πώς θα προχωρήσουν τα πράγματα.<br /><br />Η στρατιωτική σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ επιδεινώθηκε απότομα το 2019 όταν η Άγκυρα αγόρασε το ρωσικής κατασκευής πυραυλικό σύστημα S-400, μια κίνηση που οι ΗΠΑ είπαν ότι θα έθετε σε κίνδυνο τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ που πετούν πάνω από την Τουρκία. Σε απάντηση, οι ΗΠΑ έδιωξαν την Άγκυρα από το πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών F-35 και επέβαλαν κυρώσεις στην τουρκική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Μια συνάντηση στα τέλη Μαρτίου μεταξύ του Κιλιτσντάρογλου και του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Άγκυρα Τζεφ Φλέικ εξόργισε τον Ερντογάν, ο οποίος την θεώρησε ως παρέμβαση στις εκλογές και δεσμεύτηκε να «κλείσει την πόρτα» στον απεσταλμένο των ΗΠΑ. «Πρέπει να δώσουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα μάθημα σε αυτές τις εκλογές», είπε ο οργισμένος πρόεδρος στους ψηφοφόρους.<br />Στην πολιτική πλατφόρμα της, η αντιπολίτευση κάνει σαφή αναφορά στην επιθυμία της να επιστρέψει στο πρόγραμμα F-35.</div><div><br />Η Ρωσία και ο πόλεμος στην Ουκρανία<br /><br />Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Τουρκία παρουσιάστηκε ως μεσάζων. Συνεχίζει να προμηθεύει όπλα -κυρίως μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar- στην Ουκρανία, ενώ αρνείται να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Έχει επίσης μεσολαβήσει σε μια συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών που επιτρέπει στις εξαγωγές σιτηρών της Ουκρανίας να περνούν από την αποκλεισμένη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Αναδεικνύοντας τη στρατηγική του δράση για τη Ρωσία, αφού έδωσε το πράσινο φως για την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και με υπαινιγμούς ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει και η Σουηδία, ο Ερντογάν προτείνει τώρα η Τουρκία να είναι το πρώτο μέλος του ΝΑΤΟ που θα φιλοξενήσει τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br />«Ίσως υπάρχει πιθανότητα» ο Πούτιν να ταξιδέψει στην Τουρκία στις 27 Απριλίου για τα εγκαίνια του πρώτου αντιδραστήρα πυρηνικής ενέργειας της χώρας που κατασκευάστηκε από τη ρωσική κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας Rosatom, είπε.<br /><br />Ο Τσεβίκοζ είπε ότι υπό την ηγεσία του Κιλιτσντάρογλου, η Τουρκία θα ήταν πρόθυμη να συνεχίσει να ενεργεί ως μεσολαβητής και να επεκτείνει τη συμφωνία για τα σιτηρά, αλλά θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση στο καθεστώς της Άγκυρας ως μέλους του ΝΑΤΟ.<br /><br />«Θα τονίσουμε απλώς το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και στις συζητήσεις μας με τη Ρωσία, σίγουρα θα αναζητήσουμε μια σχέση μεταξύ ίσων, αλλά θα υπενθυμίσουμε επίσης στη Ρωσία ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ», είπε.<br /><br />Η σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία έχει καθοδηγηθεί πολύ από τη σχέση μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν και αυτό πρέπει να αλλάξει, υποστήριξε ο Ουλγκέν.<br /><br />«Κανένας άλλος Τούρκος ηγέτης δεν θα είχε τον ίδιο τύπο σχέσης με τον Πούτιν. Η σχέση θα ήταν πιο μακρινή», είπε. «Δεν σημαίνει ότι η Τουρκία θα ευθυγραμμιστεί με τις κυρώσεις. Δεν θα το έκανε. Ωστόσο, η σχέση θα ήταν πιο διαφανής».</div><div><br />Συρία και μεταναστευτικό<br /><br />Ο ρόλος της Τουρκίας στη Συρία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα των Σύρων που ζουν στην Τουρκία, λέει η αντιπολίτευση.<br /><br />Η Τουρκία φιλοξενεί περίπου 4 εκατομμύρια Σύρους και πολλοί Τούρκοι, που μάχονται με μια μεγάλη κρίση κόστους ζωής, γίνονται όλο και πιο εχθρικοί. Ο Κιλιτσντάρογλου έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει ευκαιρίες και προϋποθέσεις για την οικειοθελή επιστροφή των Σύριων.<br /><br />«Η προσέγγισή μας θα ήταν η αποκατάσταση της συριακής οικονομίας και η δημιουργία των συνθηκών για οικειοθελείς επιστροφές», είπε ο Τσεβίκοζ, προσθέτοντας ότι αυτό θα απαιτούσε διεθνή κατανομή των βαρών, αλλά και καθιέρωση διαλόγου με τη Δαμασκό.<br /><br />Ο Ερντογάν προσπαθεί επίσης να προσεγγίσει τη Συρία, αλλά ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ λέει ότι θα συναντήσει τον Τούρκο πρόεδρο μόνο όταν η Άγκυρα είναι έτοιμη να αποσύρει πλήρως τον στρατό της από τη βόρεια Συρία.<br /><br />«Μια νέα τουρκική κυβέρνηση θα είναι πιο πρόθυμη να δώσει ουσιαστικά τα χέρια με τον Άσαντ», είπε ο Ουλγκέν. «Αλλά αυτό θα παραμείνει ένα ακανθώδες ζήτημα γιατί θα υπάρξουν όροι από την πλευρά της Συρίας σε αυτή την ομαλοποίηση».<br /><br />Ωστόσο, ο Πίκολι από το Teneo είπε ότι οι εθελοντικές επιστροφές Σύρων ήταν «ευσεβής πόθος».<br /><br />«Πρόκειται για Σύρους που ζουν στην Τουρκία για περισσότερα από 10 χρόνια, τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολείο στην Τουρκία από την πρώτη μέρα. Έτσι, οι δεσμεύσεις για οικειοθελή επιστροφή τους, είναι πολύ αμφίβολο ως προς το κατά πόσο μπορούν να εφαρμοστούν».</div><div><br />Ελλάδα και Ανατολική Μεσόγειος<br /><br />Η Τουρκία έχει εντείνει την επιθετική της ρητορική κατά της Ελλάδας τους τελευταίους μήνες, με τον Ερντογάν να προειδοποιεί μάλιστα ότι ένας πύραυλος θα μπορούσε να χτυπήσει την Αθήνα.<br /><br />Όμως η άμεση αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης και της ελληνικής κοινότητας στους πρόσφατους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία και η επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια δημιούργησαν ένα νέο σκηνικό για τις διμερείς σχέσεις.<br /><br />Ο Δένδιας, μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ανακοίνωσαν ότι η Τουρκία θα ψηφίσει υπέρ της Ελλάδας στην εκστρατεία της για μια μη μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το 2025-26 και ότι η Ελλάδα θα υποστηρίξει την τουρκική υποψηφιότητα για τη Γενική Γραμματεία της Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός.<br /><br />Σε μια άλλη ένδειξη απόψυξης, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης επισκέφθηκαν την Τουρκία αυτόν τον μήνα, με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ να λέει ότι ελπίζει ότι η Μεσόγειος και το Αιγαίο θα είναι μια «θάλασσα φιλίας» μεταξύ των δύο χωρών. Ο Ακάρ είπε ότι αναμένει ένα μορατόριουμ με την Ελλάδα σε στρατιωτικές και αεροπορικές ασκήσεις στο Αιγαίο μεταξύ 15 Ιουνίου και 15 Σεπτεμβρίου.<br /><br />«Και οι δύο χώρες θα έχουν εκλογές και πιθανότατα θα έχουν τις εκλογές την ίδια μέρα. Έτσι, αυτό θα ανοίξει έναν νέο ορίζοντα μπροστά και στις δύο χώρες», είπε ο Τσεβίκοζ.<br /><br />«Η προσέγγιση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στα διμερή τους προβλήματα [στο Αιγαίο], θα διευκολύνει τον συντονισμό για την αντιμετώπιση των άλλων προβλημάτων στην ανατολική Μεσόγειο, που είναι μια πιο πολυμερής μορφή», είπε. Οι διαφωνίες για τα θαλάσσια σύνορα και την εξερεύνηση ενέργειας, για παράδειγμα, είναι συχνές.<br /><br />Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, ο Τσεβίκοζείπε ότι είναι σημαντικό η Αθήνα και η Άγκυρα να μην παρέμβουν στην εσωτερική πολιτική της Κύπρου και «θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στους δύο λαούς του νησιού να δουν τα προβλήματά τους διμερώς».<br /><br />Ωστόσο, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα, η Κύπρος και ο EastMed είναι θεμελιώδεις για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και δεν θα αλλάξουν πολλά με μια άλλη κυβέρνηση. Η διαφορά θα είναι περισσότερο ύφους.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Politico για τις τουρκικές εκλογές. Εκλογική μάχη «ιστορικής σημασίας» για Ερντογάν και Ευρώπη. Η αναφορά στην Ελλάδα.

Ανάλυση για τις εκλογές στην Τουρκία, τη σημασία τους και τους παράγοντες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα Αυτός που θα εκλεγεί θα καθορίσει τον...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολύνεκρες μάχες στο Σουδάν. Εγκλωβισμένοι παραμένουν οι Έλληνες.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/Sudan-3.jpg" width="762" /><br /><br />Συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι μάχες στο Σουδάν, όπου περίπου 100 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους και περισσότεροι από 1.000 έχουν τραυματιστεί, σύμφωνα με τις αναφορές της Ένωσης Γιατρών. Παρά τις διεθνείς διαμεσολαβητικές προσπάθειες οι δύο στρατηγοί, ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μπουρχάν και ο αρχηγός της παραστρατιωτικής Δύναμης Ταχείας Υποστήριξης RSF στρατηγός Ντάγκλο, δηλώνουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Οι απώλειες στρατιωτικών δεν έχουν ανακοινωθεί. <br /><br />Και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές ισχυρίστηκαν ότι ελέγχουν τα κομβικά σημεία στην πρωτεύουσα Χαρτούμ, όπου οι κάτοικοι αναζητούν καταφύγια, καθώς επικρατεί χάος και η πόλη (με πληθυσμό περίπου 6 εκατομμύρια) έχει μείνει χωρίς ρεύμα και νερό σε πολλά περιοχές. Αναφέρθηκε επίσης πως έχει διακοπεί η μετάδοση της κρατικής ραδιοτηλεόρασης και σε πολλές περιοχές το internet και οι τηλεπικοινωνίες. Χθες το απόγευμα τέθηκε σε ισχύ τετράωρη κατάπαυση του πυρός για την απομάκρυνση τραυματιών και την μεταφορά τους στα νοσοκομεία, όμως από τις αναφορές των διεθνών πρακτορείων προκύπτει ότι η συμφωνία δεν τηρήθηκε. Ο στρατός του Σουδάν ενέκρινε πρόταση των Ηνωμένων Εθνών να ανοίξει ένα ασφαλές πέρασμα για επείγουσες ανθρωπιστικές περιπτώσεις για τρεις ώρες κάθε μέρα αρχής γενομένης από τις 16:00 τοπική ώρα (17:00 ώρα Ελλάδας) σήμερα, όπως ανέφερε σε μια ανακοίνωση. Ο στρατός σημείωσε εντούτοις ότι θα διατηρήσει το δικαίωμα να αντιδράσει αν η ανταρτική παραστρατιωτική οργάνωση διαπράξει οποιεσδήποτε βιαιότητες.<br /><br />Οι γιατροί προειδοποίησαν ότι η κατάσταση στα νοσοκομεία του Χαρτούμ είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι μάχες εμποδίζουν το προσωπικό να φτάσουν στους τραυματίες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε πως θάνατοι αμάχων έχουν καταγραφεί στις περιοχές του Χαρτούμ, Νότιο Κορντοφάν, Βόρειο Νταρφούρ κ.ά. Υπογραμμίζει μάλιστα πως πολλά από τα εννέα νοσοκομεία στην πρωτεύουσα που υποδέχονται τραυματισμένους άμαχους αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε αίμα, υλικά για μεταγγίσεις και σε άλλα κρίσιμης σημασίας ιατρικά εφόδια.<br />Οι Έλληνες του Χαρτούμ<br /><br />Σε νοσοκομείο του Χαρτούμ νοσηλεύονται και οι δύο Έλληνες που τραυματίστηκαν έξω από την ορθόδοξη εκκλησία της πρωτεύουσας το απόγευμα του Σαββάτου. Ο επίτιμος πρόξενος της Ελλάδας, Γεράσιμος Παγουλάτος, δήλωσε ότι η ζωή και των δύο τραυματιών (ηλικίας 55 και 42 ετών) δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Στην εκκλησία παραμένουν περίπου 15 πιστοί, ανάμεσά τους τέσσερις Έλληνες και ο μητροπολίτης Σάββας ο οποίος είναι σε επικοινωνία με την ελληνική πρεσβεία στο Κάιρο (η Ελλάδα δεν έχει πρεσβεία στο Σουδάν). Το υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα ενεργοποίησε την ομάδα διαχείρισης κρίσεων και βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τις άλλες χώρες της ΕΕ, ώστε όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες να γίνει η απομάκρυνση των πολιτών των χωρών-μελών της ΕΕ. Εκτιμάται ότι περίπου 60 είναι οι Έλληνες που διαμένουν στο Σουδάν.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="364" src="https://www.youtube.com/embed/doxpkB1M1Us" width="725" youtube-src-id="doxpkB1M1Us"></iframe><br /><br />Μιλώντας το πρωί στην ΕΡΤ ο μητροπολίτης Σάββας είπε ότι η νύχτα ήταν ήσυχη όμως με το πρώτο φως της ημέρας ξανάρχισαν οι μάχες. Στην εκκλησία βρίσκονται ακόμη οι χριστιανοί που εγκλωβίστηκαν και εκτός των Ελλήνων και των Σουδανών είναι Αιθίοπες και Ρώσοι.<br /><br />Αμετακίνητοι οι στρατηγοί<br /><br />Το αεροδρόμιο του Χαρτούμ έχει κλείσει από το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου. To Διεθνές Πρόγραμμα Τροφίμων του ΟΗΕ (<a href="https://www.wfp.org/">WFP</a>) διέκοψε την αποστολή του, μετά τον θάνατο τριών μελών του προσωπικού στην περιοχή του Νταρφούρ και τον τραυματισμό πολλών άλλων εργαζομένων του.<br /><br />Οι στρατηγοί Μπουρχάν και Ντάγκλο διαφωνούν για το πώς η χώρα θα πρέπει να μεταβεί σε πολιτική διακυβέρνηση. Το Σουδάν διοικείται από στρατηγούς από τότε που ένα πραξικόπημα ανέτρεψε τον πρόεδρο, Ομάρ αλ-Μπασίρ, το 2019, ο οποίος επίσης με πραξικόπημα πήρε την εξουσία. Οι RSF ισχυρίστηκαν ότι κατέλαβαν το προεδρικό μέγαρο στο Χαρτούμ, την γειτονική πόλη Οντουρμά, καθώς και τη δυτική περιοχή του Νταρφούρ και του αεροδρομίου Merowe στο βόρειο τμήμα της χώρας. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά αναφέρεται ότι ο επίσημος στρατός έχει ανακτήσει τον έλεγχο του αεροδρομίου. Το σημαντικότερο σημείο διαφωνίας των δύο στρατηγών αφορά στην ενσωμάτωση των 100.000 ανδρών RSF στο επίσημο στρατό και, φυσικά, ποιος θα ηγηθεί των Ενόπλων Δυνάμεων στη συνέχεια.<br /><br />Στην περιοχή Καφούρ, βόρεια του Χαρτούμ, συγκρούσεις και οδομαχίες ξέσπασαν σήμερα τα ξημερώματα, αναγκάζοντας τους κατοίκους να αρχίσουν να απομακρύνουν τις γυναίκες και τα παιδιά από την περιοχή. Στην περιοχή Καλάκλα, νότια της πρωτεύουσας, οι κάτοικοι ανέφεραν ότι οι τοίχοι των σπιτιών τους σείονται από εκρήξεις. Αναφορές για μάχες έρχονται από το Πορτ Σουδάν, το λιμάνι ανατολικά στην Ερυθρά Θάλασσα και από τη δυτική περιοχή του πολύπαθου Νταρφούρ.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="446" src="https://www.youtube.com/embed/3BBCPr2NNf0" width="718" youtube-src-id="3BBCPr2NNf0"></iframe><br /><br />Ο Αραβικός Σύνδεσμος και οι ΗΠΑ ζήτησαν την επανάληψη των συνομιλιών μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών με στόχο την αποκατάσταση μιας πολιτικής κυβέρνησης, ενώ η Αφρικανική Ένωση ανακοίνωσε ότι στέλνει τον κορυφαίο διπλωμάτη της, Moussa Faki Mahamat, για να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός. Η Αίγυπτος και το Νότιο Σουδάν προσφέρθηκαν επίσης να μεσολαβήσουν μεταξύ των αντιμαχόμενων φατριών, σύμφωνα με δήλωση της αιγυπτιακής Προεδρίας. Το άμεσο τερματισμό των συγκρούσεων ζήτησε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, η ΕΕ, όπως επίσης η Ρωσία και η Κίνα.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div><br /><br /></div>

Πολύνεκρες μάχες στο Σουδάν. Εγκλωβισμένοι παραμένουν οι Έλληνες.

Συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι μάχες στο Σουδάν, όπου περίπου 100 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους και περισσότεροι από 1.000 έχουν τραυματ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κερδίζει η Μόσχα από τη Wagner στη Λιβύη

<img height="361" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/wagner.jpg" width="784" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Η Wagner αποτελεί ένα από τα βασικά ατού της Μόσχας για την επιδίωξη των συμφερόντων της στη Λιβύη και ευρύτερα σε Αφρική και Μέση Ανατολή. Χρησιμεύει ως μέσο προβολής ισχύος και διεύρυνσης της γεωπολιτικής της επιρροής, καθώς και δοκιμής νέων προσεγγίσεων για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων. Εν ολίγοις, η πολιτικά χαμηλού κόστους αξιοποίηση της Wagner προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα στη Μόσχα.<br /><br />Η Wagner αναπτύχθηκε αρχικά στη Λιβύη στα τέλη του 2018 για να υποστηρίξει τις αντάρτικες δυνάμεις του Στρατάρχη Χαφτάρ και να προστατεύσει τα συμφέροντα της Ρωσίας, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Γαλλίας και της Αιγύπτου. Μετά το τέλος του πολέμου το 2020, το προσωπικό της ρωσικής στρατιωτικής εταιρείας παρέμεινε στη Λιβύη.<br /><br />Υπάρχουν στρατηγικοί λόγοι που η Ρωσία έστειλε τη Wagner στη Λιβύη. Ένας μείζων λόγος, από τον οποίο απορρέουν πολλά από τα συμφέροντα της Μόσχας είναι η γεωγραφική θέση της Λιβύης. Η Λιβύη χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσος σταθμός για τους μαχητές της Wagner που στέλνονται στο Μάλι, η κυβέρνηση του οποίου πρόσφατα χρησιμοποιεί αυτές τις ρωσικές “άτυπες” δυνάμεις, αφού έχει εκδιώξει τον γαλλικό στρατό που αρχικά είχε αναλάβει την καταπολέμηση των τζιχαντιστών.<br /><br />Η παρουσία της Wagner στη Λιβύη επιτρέπει στη Μόσχα να αναπτύξει στρατιωτική παρουσία στη Μεσόγειο. Η Ρωσία μπορεί να καταλάβει βάσεις εντός της χώρας, σε μέρη όπως η Καρνταμπίγια, το Aλ-Καντίμ και η Τζούφρα. Έχοντας πρόσβαση σε αυτές τις εγκαταστάσεις, η Ρωσία μπορεί εύκολα να εναλλάσσει προσωπικό σε αφρικανικές χώρες, όπως το Τσαντ, το Μάλι και η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.<br /><br />Γέφυρα σε Αφρική<br /><br />Μέσω της Wagner, η Ρωσία σχηματίζει μια γέφυρα logistics στη Βόρεια Αφρική για να διευκολύνει τη μεταφορά εξοπλισμού και προσωπικού στο Σαχέλ, την Υποσαχάρια Αφρική. Επιπλέον, η παρουσία στη Λιβύη προσφέρει στη Ρωσία πολλαπλές επιλογές για ναυτικές και αεροπορικές βάσεις που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ρωσικές δυνάμεις πέρα από τη Μαύρη Θάλασσα. Η Wagner επιτρέπει επίσης στη Ρωσία να τηρήσει μια απόσταση σε περίπτωση διάπραξης εγκλημάτων πολέμου ή άλλων ευθυνών που προκύπτουν από επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Η Ρωσία μπορεί επίσημα να αρνηθεί ότι δραστηριοποιείται σε άλλη χώρα, αν και το επιδιώκει ενεργά.<br /><br />Το Κρεμλίνο αντιλαμβάνεται τη Λιβύη σαν ένα πελατειακό κράτος που να προσφέρει στη Ρωσία γεωπολιτική επιρροή. Φυσικά, η Ρωσία έχει συμφέροντα στους εκεί ενεργειακούς πόρους και σε άλλες περιοχές της Αφρικής, όπως και άλλες μεγάλες δυνάμεις. Η Wagner χρησιμοποιήθηκε για να δώσει στον Χαφτάρ επικυριαρχία στη βιομηχανία πετρελαίου, την οποία η Μόσχα ελπίζει να εκμεταλλευτεί. Στρατεύματα της Wagner υπάρχουν στην πλούσια σε πετρέλαιο ανατολική περιοχή.<br /><br />Η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει να διακόψει τον ενεργειακό εφοδιασμό που προορίζεται για την Ευρώπη. Η παρουσία της Wagner μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για άσκηση πίεσης στο ΝΑΤΟ πρώτον με τον έλεγχο πηγών ενέργειας και δεύτερον μέσω του χάους στα νότια σύνορά του, καθώς η Λιβύη είναι βασικός κόμβος για πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες με προορισμό χώρες όπως η Ιταλία. Και προφανώς, το Κρεμλίνο μπορεί να προσπαθήσει να ματαιώσει τις προσπάθειες της ΕΕ να περιορίσει την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία. Η Λιβύη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πεδίο δοκιμών για τηWagner, όπου μπορεί να πειραματιστεί με νέες τακτικές και επιχειρησιακά δόγματα που θα εφαρμόσει σε μελλοντικές επιχειρήσεις.<br /><br />Υπάρχουν ευρύτερες συνέπειες από την εμπλοκή της Wagner στη Λιβύη. Μια από αυτές είναι ότι καθιστά τη Ρωσία βασικό παίκτη στη σταθερότητα της Βόρειας Αφρικής. Για να επιτευχθεί διαρκής ειρήνη στη Λιβύη, τα κράτη που επενδύουν στην υποστήριξη του Χαφτάρ ή της κυβέρνησης Ντμπεϊμπά πρέπει να εμπλέξουν τη ρωσική κυβέρνηση σε αυτή τη διαδικασία. Ως εκ τούτου, η χρήση της Wagner στη Λιβύη βοήθησε τη Ρωσία να αποκτήσει επιπλέον διπλωματικό κεφάλαιο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στη διεθνή κοινότητα ευρύτερα.<div><br />Πολλαπλασιαστής ισχύος<br /><br />Η παρουσία της Wagner στη Λιβύη αποτελεί επίσης μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής της Ρωσίας να επιβάλει υψηλό κόστος στην απεμπλοκή ορισμένων δυτικών κρατών από τις επιχειρήσεις στην Αφρική. Η Wagner μπορεί θεωρητικά να καλύψει τα κενά ισχύος που αφήνει η αποδέσμευση Δυτικών από την Αφρική (συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης), με τρόπους που ωφελούν γεωστρατηγικά τη Μόσχα. Η Ρωσία έχει ήδη εκμεταλλευτεί την αποχώρηση της Γαλλίας από το Μάλι. Είναι η Wagner που έχει τώρα αναλάβει την αποστολή εξουδετέρωσης των τζιχαντιστών.<br /><br />Οι επιχειρήσεις της στη Λιβύη είναι επίσης πιθανό μέσο για την απόκτηση εσόδων από τη Ρωσία σε μια εποχή που η οικονομία της δοκιμάζεται από τις κυρώσεις. Η συνέχιση παροχής υπηρεσιών στον Χαφτάρ με αντάλλαγμα δικαιώματα εξόρυξης υδρογονανθράκων,λοιπόν, μπορεί να συνδυάσει την πολιτική επιρροή με έσοδα. Επιπροσθέτως, η παρουσία της Wagner στη Λιβύη αυξάνει τις πιθανότητες η Ρωσία να αποκτήσει ένα λιμάνι στα “θερμά ύδατα” της Βόρειας Αφρικής, πράγμα κρίσιμο για τη ναυτική στρατηγική της και τις φιλοδοξίες της για προβολή της ισχύος της στο εξωτερικό. Δεδομένης της ρωσικής παρουσίας στην Ταρτούς της Συρίας, εάν η Ρωσία αποκτήσει λιμάνι και στη Λιβύη θα ενισχύσει σημαντικά τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή και διεθνώς. Και βεβαίως θα είναι βάση ανεφοδιασμού για άλλες υπάρχουσες επιχειρήσεις της Wagner στην υπόλοιπη Αφρική.<br /><br />Η Wagner αποδεικνύεται παράγοντας που αυξάνει γενικά τη γεωπολιτική ισχύ της Ρωσίας στην Αφρική. Η πρόσβαση σε αφρικανικά εδάφη επιτρέπει στη Μόσχα να μεταφέρει δυνάμεις στη Μεσόγειο και την Κεντρική Αφρική. Η Λιβύη δίνει πρόσβαση και στα δύο. Εάν η Wagner εδραιώσει ισχυρή θέση στη Λιβύη και επιτρέψει στη Ρωσία να ελέγχει ενεργειακούς πόρους, η ΕΕ θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερες ενεργειακές προκλήσεις. Εκμεταλλευόμενη το κενό που άφησε η απεμπλοκή των Δυτικών από τη Λιβύη, η Ρωσία χρησιμοποίησε την υποστήριξή της στον Χαφτάρ για να καλύψει εν μέρει το κενό στην μετά-Καντάφι εποχήΜε την ίδια λογική η Wagner ενεπλάκη ενεργά στο Μάλι και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αφού οι Δυτικοί αποχώρησαν από αυτές τις περιοχές.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι κερδίζει η Μόσχα από τη Wagner στη Λιβύη

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Η Wagner αποτελεί ένα από τα βασικά ατού της Μόσχας για την επιδίωξη των συμφερόντων της στη Λιβύη και ευρύτερα σε Αφρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξοπλισμοί στην Ελλάδα: « Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και διαρκώς αμερικανικά».

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/06/lockheed.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/06/lockheed-696x314.png" /></a><br /><br />Πόσο κοντά φαίνονται στην πραγματικότητα ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι στίχοι του τραγουδιού του Γ Μαρκόπουλου από το 1979, σε ότι αφορά την εξωτερική και αμυντική μας πολιτική. Αν όμως αναλυθεί το θέμα σ όλο του το φάσμα θα χρειαστούν πολλές σελίδες και δεν είναι ο σκοπός αυτού του κειμένου. Θα περιοριστώ λοιπόν σε θέματα της αμυντικής μας πολιτικής και ειδικότερα στα ιπτάμενα μέσα και τις συναφείς μ αυτά υπηρεσίες.<br /><br />Γράφει ο <b>Παναγιώτης Κουρής</b><br />Σμήναρχος απόστρατος της ΠΑ<br /><br />Κάνοντας λοιπόν μια ιστορική αναδρομή από την δεκαετία του 80 και έπειτα βλέπουμε επαναλαμβανόμενες προμήθειες αεροπορικού υλικού χωρίς τη δημιουργία πραγματικού ανταγωνιστικού περιβάλλοντος που καταλήγουν σχεδόν πάντα στον «εθνικό προμηθευτή» αεροπορικών μέσων, μέσω των κρατικών αμερικανικών υπηρεσιών (FMS) την Lockheed Martin δηλαδή.<br /><br />Για την «αγορά του αιώνα» στις αρχές της δεκαετίας του 80 δημιουργήθηκε για πρώτη φορά μεταπολεμικά ένα ισχυρό ανταγωνιστικό περιβάλλον στο οποίο μετείχαν 4 κατασκευαστές αεροσκαφών που ολοκληρώθηκε με την πολιτική απόφαση μοιράσματος της πίτας σε Αμερικανούς (F-16 Lockheed) και Ευρωπαίους (Μ-2000 Dassault). Αυτή η δραστηριότητα σίγουρα τέλεια δεν ήταν αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο εκκίνησης ώστε διαχρονικά να εξελιχθεί και να βελτιωθεί προς όφελος της χώρας<br /><br />Δυστυχώς όμως ακολουθήθηκε άλλος δρόμος. Αρχές δεκαετίας του 90 η κυβέρνηση Κ Μητσοτάκη παραγγέλνει με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς την δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος μέσω FMS άλλα 40 F-16<br /><br />Ακολουθεί η φρενίτιδα εξοπλισμών στις αρχές του νέου αιώνα του περίφημου δίδυμου Τσοχατζόπουλου- Σμπώκου με τις γνωστές συνέπειες. Για τις επιλογές δημιουργήθηκε μορφή ανταγωνισμού που απείχε όμως παρασάγγας από ένα πραγματικό ανταγωνιστικό περιβάλλον . Οι εμπλεκόμενοι στις δραστηριότητες αυτές εκείνη την εποχή εύκολα είχαν αντιληφθεί το «σπρώξιμο» που γινόταν εντός του υπουργείου άμυνας για την επιλογή του F-15 που δεν υλοποιήθηκε όμως λόγω της αντίδρασης του τότε πρωθυπουργού Σημίτη που αποφάσισε την προμήθεια 60 F-16 μέσω FMS<br /><br />Η συνέχεια γύρω στο 2005 με κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή. Συμπτωματικά άραγε μετά τη αποκάλυψη παρακολούθησης των τηλεφωνικών επικοινωνιών του πρωθυπουργού και υπουργών από κέντρο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού παραγγέλονται πάλι με απευθείας ανάθεση 30 F-16 (FMS)<br /><br />Αλλάζει η κυβέρνηση το 2015 αλλά όπως λέει το τραγούδι όλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν. Επιλογή εκσυγχρονισμού των παρατημένων στα χωράφια αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3 του ΠΝ με ανάδοχο την Lockheed και υπεργολάβο την ΕΑΒ. Οι συνέπειες ορατές, το πρόγραμμα εκτός συμβατικών ημερομηνιών παράδοσης, το κόστος ανεβαίνει και άγνωστο τι μας περιμένει αύριο. Εδώ πρέπει να γίνει μια ενδιαφέρουσα επισήμανση. Λίγα χρόνια πριν από την ανάθεση είχε ξεκινήσει διεθνής διαγωνισμός για τη αντικατάσταση των P-3 στον οποίον συμμετείχαν 3 κατασκευαστές. Κατατέθηκαν τα δικαιολογητικά συμμετοχής στην πρώτη φάση, όμως οι υπηρεσίες του υπουργείου απέρριψαν και τους 3 χωρίς να πραγματοποιηθεί η τεχνική αξιολόγηση των προσφορών τους και ουδέποτε προκηρύχθηκε ξανά νέος διαγωνισμός . Γιατί άραγε?<br /><br />Η απόφαση που ακολούθησε για τον εκσυγχρονισμό των F-16 με ανάδοχο την Lockheed και συνεργάτη την ΕΑΒ θεωρείται μια λογική και δικαιολογημένη απόφαση. Η εταιρία είναι κατασκευαστής των αεροσκαφών και διαθέτει την κατάλληλη τεχνογνωσία και εμπειρία για την επιτυχημένη ολοκλήρωση του προγράμματος.<br /><br />Νέα κυβέρνηση το 2019 νέα ανάθεση μέσω FMS στην Lockheed για την προμήθεια των ελικοπτέρων MH-60R για το ΠΝ χωρίς να έχει γίνει αντιληπτό ότι δημιουργήθηκε το κατάλληλο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μετά μάλιστα την αρχική προμήθεια ακολουθεί και η εξάσκηση του δικαιώματος προαίρεσης και ο τελικός αριθμός των ελικοπτέρων που παραγγέλθηκαν ανέρχεται σε 7<br /><br />Φθάνουμε πλέον στην περίφημη υπόθεση της προμήθειας των F-35 (Lockheed) χωρίς πάλι την δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος όπως έπραξαν προηγμένες χώρες όπως η Ελβετία, η Φιλανδία και ο Καναδάς που μετά από εκτενή αξιολόγηση των εναλλακτικών διαθέσιμων επιλογών κατέληξαν στο F-35 εξασφαλίζοντας τους καλύτερους δυνατούς όρους για τις χώρες τους. Ακριβώς το αντίθετο απ ότι κάνουμε εμείς. Βέβαια η υπόθεση των F-35 δεν αφορά μόνο την παρούσα κυβέρνηση αλλά και την προηγούμενη. Βαθιά αποτυπωμένη στην μνήμη μου αποτελεί δήλωση κυβερνητικού αξιωματούχου της προηγούμενης κυβέρνησης ότι « σε λίγους μήνες τα πρώτα Ελληνικά F-35 προσγειώνονται στον Άραξο» . Η κατάσταση χειροτέρεψε με την παρούσα κυβέρνηση. Πριν ακόμα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με τις Αμερικανικές υπηρεσίες και την εταιρία, ο υπουργός άμυνας δηλώνει ότι η δουλειά έχει κλείσει και ότι στόχος μας είναι τα 48 αεροσκάφη και όχι τα 20 που αρχικά ζητάμε. Πιστεύει κανείς ότι με τέτοιες δηλώσεις ενισχύεται η διαπραγματευτική μας θέση ώστε έστω κάτω από τις συνθήκες της απευθείας αυτής ανάθεσης να πετύχουμε τους καλύτερους δυνατούς όρους για την χώρα μας?<br /><br />Ακόμα χειρότερες είναι οι δηλώσεις για τον πιθανό διεθνή εταίρο της ΕΑΒ. Απ ότι έχει γραφτεί αρχικό ενδιαφέρον έχουν δείξει αριθμός μεγάλων εταιριών του αεροδιαστημικού τομέα. Το λογικά αναμενόμενο είναι να ακολουθήσουν εξαντλητικές διαπραγματεύσεις με τους ενδιαφερόμενους με στόχο να καταλήξουν στην πιο συμφέρουσα για την χώρα λύση. Αν αυτού ακούμε τον υπουργό άμυνας να δηλώνει ότι προτιμητέος επενδυτής είναι η Lockheed. Έγιναν και πότε οι προηγούμενες ενέργειες και καταλήξαμε σ αυτήν την εταιρία ή απλά είναι μια ακόμα απευθείας επιλογή με την προκάλυψη του δήθεν διεθνούς διαγωνισμού? Έχει ληφθεί υπόψη και η πολιτική παράμετρος σ αυτήν την επιλογή? Ισχύει όχι στα λόγια αλλά στις πράξη η βούληση για κοινή ευρωπαική άμυνα και συνεργασίες για την κοινή ανάπτυξη εξοπλιστικών προγραμμάτων?<br /><br />Πριν προχωρήσω σε αναφορά για μελλοντικές προμήθειες αεροπορικών μέσων που δεν βρίσκονται σε προχωρημένη φάση και θα τις χειριστούν οι επόμενες κυβερνήσεις σκόπιμο θεωρώ να καταθέσω κάποιες απόψεις γιατί φτάνουμε στις παραπάνω καταστάσεις και παρ ότι έχουμε διαρκείς και σημαντικές ανάγκες αμυντικού υλικού και υποστήριξης του καταλήγουμε στις επιλογές αυτές<br /><br />Η πρώτη είναι η έλλειψη μακροχρόνιου προγραμματισμού των αναγκών μας και όπου υπάρχει η μη τήρηση υλοποίησης του που απαιτεί καθορισμένα βήματα σε επίσης καθορισμένη χρονική σειρά. Οι αλλαγές στις πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες ανατρέπουν όσους προγραμματισμούς υπάρχουν και ο καθένας λειτουργεί σύμφωνα με τον δικό του τρόπο και επιδιώξεις . Δεν υπάρχει δηλαδή συνέχεια του κράτους<br /><br />Η αλλεργία στα αναπτυξιακά προγράμματα. Είναι γεγονός ότι αυτά εμπεριέχουν ρίσκα και τα όποια αποτελέσματα τους φαίνονται πολύ αργότερα και δεν πιστώνονται σ αυτούς που έλαβαν τις αρχικές αποφάσεις. Από την άλλη πλευρά προσδίδουν τεχνογνωσία, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, ασφάλεια εφοδιασμού και σχετική αμυντική αυτονομία στην χώρα πλεονεκτήματα ισχυρά ζητούμενα. Έτσι πχ απορρίψαμε πριν από χρόνια την συμμετοχή μας στο πρόγραμμα των F-35 & Eurofighter ενώ φαίνεται ότι δεν συζητάμε παρά την προτροπή των αμυντικών μας βιομηχανιών την συμμετοχή μας στο πρόγραμμα του μελλοντικού ευρωπαικού μαχητικού συστήματος (FCAS) Δεν πρέπει να υποτιμούμε επίσης το γεγονός ότι τα αναπτυξιακά προξενούν δυσανεξία στους μεσάζοντες και τους φίλους τους. Περιορίζονται έτσι οι προμήθειες τους και οι παροχές προς τους φίλους τους οι οποίοι έχουν και ισχυρή φωνή στην λήψη αποφάσεων .<br /><br />Η προτίμηση στα αμερικανικά προιόντα και οι κατ ουσία απευθείας αναθέσεις έχουν ισχυρό πολιτικό υπόβαθρο. Η παροχή γης και ύδατος στον αμερικανικό παράγοντα αποτελεί κυρίαρχη εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια με όχι ορατά ανταποδοτικά οφέλη μέχρι τώρα «Το να είμαστε σύμμαχοι δεν σημαίνει ότι είμαστε υποτελές κράτος» Όχι δεν το δήλωσε κάποιος αριστεριστής αλλά ο πρόεδρος Μακρόν στον Τράμπ το 2018. Φαίνεται ότι οι δικές μας πολιτικές ηγεσίες έχουν άγνοια της γαλλικής γλώσσας……<br /><br />Η επίκληση σαν δικαιολογία της απευθείας ανάθεσης ότι η προμήθεια γίνεται μέσω διακρατικής συμφωνίας (FMS) άρα με τυποποιημένες διαδικασίες και εξασφάλιση όρων παρόμοιων μ αυτών που θα εξασφάλιζε το αμερικανικό κράτος κάτω από τις ίδιες συνθήκες, που βέβαια ποτέ δεν είναι ίδιες γιατί πχ το κράτος μας δεν είχε συμμετοχή στο κόστος ανάπτυξης του συστήματος, αντίθετα με το αμερικανικό. Επίσης η ύπαρξη της διακρατικής συμφωνίας κάνει πιο εύκολη την ζωή στους μετέχοντες από Ελληνικής πλευράς και τους κρατά μακριά από κριτικές και έρευνες γιατί έχουν αναθέσει σ ένα σύμμαχο κράτος να ενεργήσει αντ αυτών, όχι δωρεάν βέβαια. Απλοποιημένα η διαδικασία FMS είναι η ακόλουθη. Η Ελληνική πλευρά συμβάλλεται με τις Αμερικανικές αρχές και αυτές με την σειρά τους με τον κατασκευαστή. Δηλαδή τελικά όλο το ποσό της προμήθειας καταλήγει στον κατασκευαστή του υλικού μείον ένα ποσό που παρακρατείται από τις εν λόγω υπηρεσίες σαν αμοιβή τους για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Τεκμηριωμένα η Lockheed- Martin αποτελεί παγκόσμια τον μεγαλύτερο κατασκευαστή αμυντικού υλικού και παράγει αξιόλογα προιόντα. Θεωρείται δεδομένο ότι αν οι προαναφερθείσες επιλογές ήταν αποτέλεσμα ανταγωνιστικής διαδικασίας η Lockheed θα κέρδιζε πολλές απ αυτές παρέχοντας όμως στην χώρα μας πολλά περισσότερα απ αυτά που έχει δώσει μέχρι τώρα. Χαμένη είναι η χώρα μας και αυτό πρέπει να αλλάξει<br /><br />Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει κατά την άποψη μου την αλλαγή βηματισμού τουλάχιστον για τις προμήθειες που δεν είναι δρομολογημένες. Αναφέρομαι στην προμήθεια των ελικοπτέρων και σ αυτήν του μεταγωγικού αεροσκάφους. Ο ΕΣ έχει στην δύναμη του 25 ελικόπτερα Chinook και έχει παραγγείλει 20 NH-90 από τα οποία έχει παραλάβει τα 15. Η αξιοποίηση των 45 αυτών ελικοπτέρων με στόχο την μέγιστη δυνατή διαθεσιμότητα απαιτεί πόρους και χρονοδιαγράμματα τα οποία αν υλοποιηθούν με την μέγιστη προτεραιότητα θα αποδώσουν σημαντικές μεταφορικές ικανότητες. Μ αυτό τον τρόπο δίνεται χρόνος για αναλυτική αξιολόγηση και την δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος για την επιλογή με τα μέγιστα δυνατά οφέλη του αντικαταστάτη των UH-1. Αντίστοιχα η ΠΑ φαίνεται ότι προχωρεί στην εξέταση εναλλακτικών λύσεων για τα ελικόπτερα της. Ας ελπίσουμε ότι θα δημιουργηθεί εκεί τελικά πραγματικό ανταγωνιστικό περιβάλλον<br /><br />Για τα μεταφορικά αεροσκάφη φαίνεται από τα δημοσιεύματα ότι δεν υπάρχει λύση που να αποδώσει σύντομα μεταχειρισμένα C-130. Άρα οι επιλογές είναι η προμήθεια νέων αεροσκαφών τα οποία βέβαια δεν βρίσκονται στο ράφι. Δύο δυνατές επιλογές υπάρχουν σήμερα, το C-130J της Lockheed και το C-390 της Embraer. Να ελπίσουμε επίσης ότι θα εξεταστούν ισότιμα και δεν θα ακολουθηθεί η γνωστή πεπατημένη. Πέραν όμως απ αυτές τις μακροχρόνιες λύσεις, άμεση προτεραιότητα αποτελεί η ανάταξη του στόλου των μεταφορικών αεροσκαφών της ΠΑ. Τα σχετικά νέα 8 C-27 είναι απαράδεκτο να έχουν τις διαθεσιμότητες που διαβάζουμε, λύσεις υπάρχουν ας τις τρέξουμε. Σε ότι αφορά τα C-130 η κατάσταση είναι πολύ πιο πολύπλοκη. Προτεραιότητα και εδώ για την υλοποίηση της αποτελεσματικότερης δυνατής λύσης.<div><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εξοπλισμοί στην Ελλάδα: « Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και διαρκώς αμερικανικά».

Πόσο κοντά φαίνονται στην πραγματικότητα ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι στίχοι του τραγουδιού του Γ Μαρκόπουλου από το 1979, σε ότι αφορά ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ η ανάγκη θωράκισης Ελλάδας & Ταϊβάν από τη Δύση… Κίνα-Τουρκία βίοι παράλληλοι;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/04/ALEXANDROUPOLIS-POST-US-ARMY-790x400.jpg" width="732" /><br /><br />Τον περασμένο Οκτώβριο, ο Πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping, δήλωσε ότι η Κίνα είναι έτοιμη να πάρει «όλα τα απαραίτητα μέτρα» ενάντια σε κάθε προσπάθεια «παρεμβάσεων» στα θέματα που αφορούν την Ταϊβάν (επίσημα ROC – Republic of China). Έκλεισε δε την ομιλία του με την εξαιρετικά ανησυχητική δήλωση ότι «ήρθε η ώρα της επανένωσης όλης της Κίνας». Να σημειώσουμε ότι στο συγκεκριμένο θέμα η Κίνα θεωρεί την Ταϊβάν ως αποσχισθείσα επαρχεία και μέχρι σήμερα αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε άλλη συζήτηση. Πριν λίγες ημέρες, σε μια πολυήμερη άσκηση, οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις προσομοίωσαν αποκλεισμό της νήσου. Ας ελπίσουμε ότι η κατάσταση θα εκτονωθεί εδώ. Όμως…<br /><br />Του <b>Σώζοντα Λεβεντόπουλου</b><br />(Subject Matter Expert Cyberwarfare / Military)<br /><br />Τα λόγια του Προέδρου Xi ήταν αρκετά ώστε να αρχίσουν να «βαράνε καμπάνες» στις ΗΠΑ, και αρκετοί μιλάνε πλέον ανοιχτά ότι η Ταϊβάν θα πρέπει να προστατευτεί και θωρακιστεί έναντι της κινεζικής απειλής. Προσπερνώντας το γεγονός ότι ήταν οι ΗΠΑ -κυρίως, αλλά και η ΕΕ- που «δημιούργησαν» την Κίνα στη σημερινή στρατιωτική εκδοχή της, με το να μεταφέρουν τη βιομηχανική τους παραγωγή (ακόμα και αυτή που κάποιος θα χαρακτήριζε στρατηγικής σημασίας) στην Κίνα (ελέω χαμηλότερου κόστους και ελαστικότερων νόμων), η θωράκιση της Ταϊβάν είναι μια εξίσωση για δυνατούς λύτες.<br /><br />Ο λόγος της συγκεκριμένης –εκτεταμένης– εισαγωγής, είναι γιατί αυτή τη στιγμή και η Τουρκία συμπεριφέρεται σαν αντίπαλος και όχι ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, με τρόπο ανάλογο αυτού της Κίνας και της Ρωσίας. Προσβλέπει στην ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Παρότι… δυσκολευόμαστε να το αντιληφθούμε ως μια εξέλιξη δίχως επιστροφή στην Ελλάδα, δεν είναι ούτε νέο, ούτε αποκλειστικότητα του Ερντογάν, άσχετα αν ο τελευταίος το λέει πλέον φανερά.<br /><br />Για δεκαετίες η Τουρκία καταπίεζε τον γεωπολιτικό της εγωισμό αποδεχόμενη να ακολουθεί εντολές και προσταγές «άνωθεν», που τις περισσότερες φορές δεν ταίριαζαν ούτε με την ιδιοσυγκρασία της αλλά ούτε και με την αντίληψη που είχε για τη θέση της στον κόσμο. Οι πρώτες ενδείξεις θα πρέπει να αναζητηθούν αρκετές δεκαετίες πριν. Εδώ είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε, ότι πίσω στο 2003, η Τουρκία αρνήθηκε τη μεταφορά της «ψηφιακής Μεραρχίας» των ΗΠΑ μέσω των εδαφών της κατά τη διάρκεια του 1ου Πολέμου του Κόλπου. Μια εξέλιξη που αποτέλεσε το πρώτο σοβαρό τραύμα της σχέση της με την Ουάσινγκτον. ιδίως οι νεοσυντηρητικοί, δεν το ξέχασαν ποτέ…<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία ανάγκασαν την Τουρκία να δείξει το αληθινό της πρόσωπο, και ίσως το ανάγκασαν να αποτελεί υπερβολή. Μπορεί να ήταν απλά η αφορμή. η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Σήμερα, η Τουρκία είναι η μόνη ΝΑΤΟϊκή χώρα που δεν έχει επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία. Αυτό της έδωσε τη δυνατότητα να έχει πολλαπλά οικονομικά οφέλη, σε βάρος ουσιαστικά όλων των υπολοίπων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ.<br /><br />Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση μάλιστα, όπου υποτίθεται πως φιλοδοξεί να ενταχθεί ως ισότιμο μέλος. Ακόμα και στο θέμα του Ιράν, η Τουρκία επέλεξε να ακολουθήσει ένα δρόμο που είχε μηδενικό κόστος για την ίδια. Αυτό δεν είναι καταρχήν επιλήψιμο… εκτός κι αν έχεις αποφασίσει να είσαι μέρος και μέλος μια ομάδας, όπου εκτός από τα κέρδη, αναλαμβάνεις να καταβάλλεις κόστος μαζί με τους συμμάχους σου.<br /><br />Η Τουρκία πλέον έχει «αρπάξει» αυτά που ήθελε από τη Δύση. Πήρε τεχνογνωσία και τεχνολογία καθώς εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο όλα τα οφέλη, χωρίς να κάνει καμία υποχώρηση. Εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας για συμβόλαια, όπως στην περίπτωση του επιθετικού ελικοπτέρου Α-129 Mangusta, ή της Νότιας Κορέας με τα αυτοκινούμενα πυροβόλα Κ-9 Firtina και το εγχώριο άρμα μάχης Altay.<br /><br />Πλέον, η Τουρκία είναι μακράν πρωτοπόρος στην τεχνολογία των UAV και κινείται δυναμικά να εξελίξει όλη την γκάμα της σχετικής τεχνογνωσίας (UxV). Τα δε τουρκικά πανεπιστήμια, συνεχίζουν να μετέχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα, υποστηρίζοντας ποικιλοτρόπως την πολεμική βιομηχανία της. Αυτή η τελευταία εξέλιξη θα έπρεπε να μελετηθεί από την Ελλάδα και να την απασχολήσει, ίσως περισσότερο και από αυτά καθαυτά τα εγχώρια τουρκικά αμυντικά προϊόντα…<br /><br />Επιστρέφοντας στο θέμα της Ταϊβάν, ο ρεαλισμός υπαγορεύει ότι αποτελεί κρίσιμο κρίκο στην τεχνολογική αλυσίδα της τοπικής υπεροχής της Δύσης και ως τέτοιος θα πρέπει να προστατευθεί, ενδεχόμενα και με κάθε θυσία. Δεν είναι τυχαίο ότι η TSMC, η ταϊβανέζικη εταιρία κατασκευής microchip (ημιαγωγών / semi-conductors) παράγει σχεδόν το 90% των παγκόσμιων αναγκών. Είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος το σοκ το οποίο θα προκαλέσει μια «αναταραχή» στην ομαλή ροή αυτών των μικροσκοπικών υπερυψηλής τεχνολογίας υλικών, συνεπεία κινεζικής στρατιωτικής ενέργειας. Το δε κινεζικό κίνητρο είναι υψηλό, στο μέτρο που η Δύση έχει σημαντικό προβάδισμα στη σχετική τεχνολογία.<br /><br />Η Ελλάδα μπορεί δεν παράγει microchip, ούτε κάποια τεχνολογία αιχμής. Όμως η γεωγραφία την έχει «καταραστεί» να βρίσκεται στην καρδιά των διαδρομών που μεταφέρουν αυτή την υψηλή τεχνολογία σε χώρες οι οποίες βασίζονται σε αυτή για την καθημερινότητα και ευημερία τους. Διαδρομές που έχουν εξαιρετικά υψηλή γεωστρατηγική σημασία για τους κύριους ανταγωνιστές του πλανητικού παιγνίου ισχύος.<br /><br />Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας, είναι ότι η μεν πρώτη δεν έχει πρόσβαση στις θερμές θάλασσες (αν και βρίσκεται «δίπλα» σε αυτές) ή δε δεύτερη είναι – κυριολεκτικά – στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι η Κίνα επενδύσει γεωπολιτικά στο “Belt and Road Initiative”, αναβιώνοντας γεωστρατηγική οπτική χιλιετηρίδων. Δικαίως θεωρείται ως το «μακρύ χέρι» της Κίνας και της κινεζικής διπλωματίας.<br /><br />Σημεία στρατηγικής σημασίας για το ΝΑΤΟ, όπως ο λιμένας της Αλεξανδρούπολης, ο κάθετος άξονας Αρδάνιο – Ορμένιο, η σιδηροδρομική γραμμή κ.λπ., βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής (η σιδηροδρομική γραμμή δε σε ορισμένα σημεία της μπορεί και να «αγγίζει» τα σύνορα) από έναν απρόβλεπτο μη-σύμμαχο. Αυτός είναι ο λόγος της αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή, με τρόπο που να θωρακίζει στρατιωτικά την περιοχή, ενώ ταυτόχρονα παρεμβάλλει, ελέγχοντας το χερσαίο σημείο επαφής του ελληνοτουρκικού μετώπου.<br /><br />Επιπρόσθετα, μια αναταραχή στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει με δραματικό τρόπο τη στρατηγική ασφάλεια της ΕΕ αλλά, κατ’ επέκταση, και του ΝΑΤΟ. Πόσες φορές έχει παρατηρηθεί ότι η τουρκική πολιτική στην ανατ. Μεσόγειο προσομοιάζει, στο επίπεδο των επιχειρημάτων αλλά και απόπειρας εφαρμογής στρατιωτικού καταναγκασμού, με την αντίστοιχη κινεζική στη νότια Σινική θάλασσα. Κάποιος… αντιγράφει κάποιον.<br /><br />Σε συνδυασμό δε με μια «αναταραχή» στο «Suwałki Gap» (ή Corridor) πρακτικά απομονώνει τις Βαλτικές Δημοκρατίες, ενώ διαταράσσει σημαντικά όλη την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρόκειται για την αραιοκατοικημένη περιοχή νοτιοδυτικά των συνόρων Πολωνίας και Λιθουανίας, ανάμεσα στη Λευκορωσία και τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ στη Βαλτική. Ο «διάδρομος» αυτός, έχει πάρει το όνομά του από ομώνυμη πολωνική πόλη. Η ένταξη Πολωνίας και βαλτικών Δημοκρατιών στο ΝΑΤΟ, έχει εκτοξεύσει τη γεωστρατηγική, άρα και τη στρατιωτική του σημασία.<br /><br />Δυνητικά η «απώλεια» της ανατολικής Μεσογείου και της Ελλάδας ικανοποιεί και τις στρατηγικές επιδιώξεις της Κίνας. Αρκεί απλά να αναλογιστούμε αυτό που συνέβη το 2021 όταν το πλοίο container Ever Given προσάραξε στο κανάλι του Σουέζ. Τελικά ίσως και να συνδέονται η θωράκιση της Ελλάδας και της Ταϊβάν από τη Δύση…<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ η ανάγκη θωράκισης Ελλάδας & Ταϊβάν από τη Δύση… Κίνα-Τουρκία βίοι παράλληλοι;

Τον περασμένο Οκτώβριο, ο Πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping, δήλωσε ότι η Κίνα είναι έτοιμη να πάρει «όλα τα απαραίτητα μέτρα» ενάντια σε κάθε π...

Διαβάστε την συνέχεια