Ο «ξεχασμένος» πόλεμος του 2022 με χιλιάδες νεκρούς, βομβαρδισμένα νοσοκομεία και διαλυμένους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c2c7a49bc675954a9b22c7049aaa5cb8_XL.jpg" width="739" /><br /><br /><div>Ο λαός της Υεμένης ζει ένα δράμα εδώ και οκτώ χρόνια μακριά από το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης και των μεγάλων γεωπολιτικών συμφερόντων.<br />Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Κέντρο Δικαιωμάτων και Ανάπτυξης Eye for Humanity που εδρεύει στην Υεμένη, πραγματικά σοκάρουν.<br />Τουλάχιστον 643 άμαχοι στην Υεμένη σκοτώθηκαν το 2022, από τις 3.000 απώλειες που καταγράφηκαν συνολικά.<br /><br />Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το 2022 σημειώθηκε μια άνευ προηγουμένου εκεχειρία για έξι μήνες με σημαντική μείωση των θανάτων.<br />Ο πόλεμος στην Υεμένη θα συμπληρώσει οκτώ χρόνια το 2023.<br />Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα θύματα που καταγράφηκαν συνολικά πέρυσι περιελάμβαναν τουλάχιστον 102 παιδιά και 27 γυναίκες.<br />Τουλάχιστον 353 παιδιά και 97 γυναίκες τραυματίστηκαν επίσης σε αυτό το διάστημα.<br /><br />Καταστροφικοί βομβαρδισμοί<br /><br />Ο διεθνής συνασπισμός υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας κατέστρεψε επίσης περισσότερα από 14.300 σπίτια, 12 νοσοκομεία, 64 σχολεία και 22 σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής στην Υεμένη μόνο το 2022.<br />Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η εξάμηνη κατάπαυση του πυρός οδήγησε σε μείωση 60% ετών απωλειών και συνολικά 159 πολίτες της Υεμένης σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν λόγω εκρήξεων ναρκών ξηράς ή άλλων εκρήξεων σε περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες Houthi και αλλού κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.<br />Όπως αναφέρει η έκθεση της Eye for Humanity, τα τελευταία επτά χρόνια του πολέμου στην Υεμένη, οι βομβαρδισμοί που πραγματοποιήθηκαν από τον συνασπισμό υπό τη Σαουδική Αραβία σκότωσαν 17.734 ανθρώπους και τραυμάτισαν σχεδόν 30.000.<br />Σύμφωνα με τα στοιχεία, τουλάχιστον 4.017 θάνατοι αφορούν παιδιά.<br /><br />Ο αποκλεισμός προκαλεί τεράστια ανθρωπιστική κρίση<br /><br />Οι βομβαρδισμοί καθώς και ο αποκλεισμός που επέβαλε ο συνασπισμός υπό τη Σαουδική Αραβία έχουν επηρεάσει σοβαρά την κατάσταση των απλών ανθρώπων της Υεμένης.<br />Σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC), περισσότερο από το 70% των κατοίκων της Υεμένης εξαρτώνται τώρα από κάποιο είδος ανθρωπιστικής βοήθειας, με την υποδομή υγείας της χώρας να λειτουργεί με το ήμισυ, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους ευάλωτους.<br />Όπως αναφέρει η κυβέρνηση που εδρεύει στην πρωτεύουσα Σαναά, υπό τους Houthi, ο πόλεμος και ο αποκλεισμός που επέβαλε ο συνασπισμός της Σαουδικής Αραβίας ευθύνονται για το θάνατο του 16% όλων των πρόωρων μωρών στη χώρα.</div><div><br />Ο υπουργός Υγείας Taha Moutawakil ισχυρίστηκε τον περασμένο μήνα ότι τουλάχιστον «80 νεογέννητα μωρά πεθαίνουν κάθε μέρα λόγω της έλλειψης ιατρικού εξοπλισμού και φαρμάκων» εν μέσω του αποκλεισμού που έχει επιβληθεί στον λαό της Υεμένης.<br />Ο Moutawakil έκανε γνωστό ότι η Υεμένη διαθέτει επί του παρόντος περίπου 600 θερμοκοιτίδες έναντι της ανάγκης για τουλάχιστον 2.000.<br />Η έλλειψη θερμοκοιτίδων αφήνει έναν μεγάλο αριθμό νεογέννητων μωρών στην Υεμένη ευάλωτα στον θάνατο.<br />Ο συνασπισμός υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας έχει επιβάλει εκτεταμένο χερσαίο, θαλάσσιο και εναέριο αποκλεισμό της Υεμένης από το 2015, υποτίθεται ότι για να αποτρέψει την προμήθεια όπλων.<br />Ωστόσο, ο αποκλεισμός εμποδίζει την εισροή βασικών προμηθειών, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων και φαρμάκων στην Υεμένη, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές.<br /><br />Το δράμα των παιδιών<br /><br />Ο αποκλεισμός χαλάρωσε εν μέρει κατά τη διάρκεια της εξάμηνης εκεχειρίας.<br />Ωστόσο, οι Houhti είχαν ζητήσει την πλήρη άρση του ως βάση για την παράταση της εκεχειρίας, την οποία οι Σαουδάραβες απέρριψαν.<br />Σύμφωνα με τη UNICEF, ως αποτέλεσμα σχεδόν οκτώ ετών πολέμου, το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας στην Υεμένη έχει γίνει το υψηλότερο στον αραβικό κόσμο με περισσότερους από 60 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις.<br />Η UNICEF λέει ότι ο αριθμός των νεογέννητων βρεφών που πεθαίνουν καθημερινά στην Υεμένη είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτόν που ισχυρίζεται η κυβέρνηση.<br />Η UNICEF ανέφερε ότι σχεδόν 52.000 νεογέννητα πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Υεμένη, κατά μέσο όρο τουλάχιστον 142 την ημέρα.<br />Έδωσε μια έκθεση στη δημοσιότητα τον περασμένο μήνα στην οποία επισημαίνει ότι περίπου 11.000 παιδιά από την Υεμένη είτε έχουν σκοτωθεί είτε ακρωτηριαστεί λόγω του πολέμου στη χώρα. Αναφέρει τέλος ότι περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια παιδιά στην Υεμένη, το ένα τέταρτο από αυτά κάτω των 5 ετών, υποσιτίζονται.<br /><br /></div><div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: proxima-nova, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji"; font-size: 18px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1607391749630042113" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=bankingnewsgr&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdGltZWxpbmVfMTIwMzQiOnsiYnVja2V0IjoidHJlYXRtZW50IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2JhY2tlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3JlZnNyY19zZXNzaW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zaG93X2J1c2luZXNzX3ZlcmlmaWVkX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19jaGluX3BpbGxzXzE0NzQxIjp7ImJ1Y2tldCI6ImNvbG9yX2ljb25zIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbWl4ZWRfbWVkaWFfMTU4OTciOnsiYnVja2V0IjoidHJlYXRtZW50IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zZW5zaXRpdmVfbWVkaWFfaW50ZXJzdGl0aWFsXzEzOTYzIjp7ImJ1Y2tldCI6ImludGVyc3RpdGlhbCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2R1cGxpY2F0ZV9zY3JpYmVzX3RvX3NldHRpbmdzIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd192aWRlb19obHNfZHluYW1pY19tYW5pZmVzdHNfMTUwODIiOnsiYnVja2V0IjoidHJ1ZV9iaXRyYXRlIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zaG93X2JsdWVfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2xlZ2FjeV90aW1lbGluZV9zdW5zZXQiOnsiYnVja2V0IjpmYWxzZSwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zaG93X2dvdl92ZXJpZmllZF9iYWRnZSI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19idXNpbmVzc19hZmZpbGlhdGVfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfZnJvbnRlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfX0%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1607391749630042113&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.bankingnews.gr%2Fdiethni%2Farticles%2F659622%2Fo-ksexasmenos-polemos-tou-2022-me-xiliades-nekroys-vomvardismena-nosokomeia-kai-katestrammenous-stathmoys-ilektroparagogis&sessionId=a3700ce8533a10128af2deccade8e90c3523b217&siteScreenName=bankingnewsgr&theme=light&widgetsVersion=a3525f077c700%3A1667415560940&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 696px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο «ξεχασμένος» πόλεμος του 2022 με χιλιάδες νεκρούς, βομβαρδισμένα νοσοκομεία και διαλυμένους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής.

Ο λαός της Υεμένης ζει ένα δράμα εδώ και οκτώ χρόνια μακριά από το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης και των μεγάλων γεωπολιτικών συμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία αλλάζει στρατηγική, παραμερίζει τις διαπραγματεύσεις… και εστιάζει στην ολική καταστροφή του Ουκρανικού στρατού.

<img height="407" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1819b370dea955728fca500916e04e8b_XL.jpg" width="742" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ρωσία αλλάζει στρατηγική στην Ουκρανία.</span></h3>Η προπαγάνδα κυριαρχεί στην Δύση… παρουσιάζουν την Ουκρανία ότι κερδίζει και η Ρωσία χάνει… αλλά αυτό το σενάριο δεν έχει καμία βάση…η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και εις βάρος των Ουκρανών.<br />Το κείμενο που ακολουθεί προήλθε από τις ΗΠΑ… δεν αποδέχονται όλοι το κυρίαρχο αφήγημα ότι η Ουκρανία πρέπει να υποστηριχθεί… ωστόσο αναδεικνύει ορισμένες αλήθειες στο στρατιωτικό μέτωπο αλλά και στην στρατηγική των ρώσων.<br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία παραμένει η πιο σημαντική ιστορία στον κόσμο σήμερα.<br /><br />Μην πιστεύετε την αμείωτη προπαγάνδα της αμερικανικής κυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης για την Ουκρανία.<br />Η Ουκρανία δεν κερδίζει τον πόλεμο, χάνουν άσχημα.<br />Οι απώλειες σε στρατιώτες και σε εδάφη για τους Ουκρανούς είναι δραματικές και μόνο η πρόσφατη απώλεια των ρώσων από Ουκρανικά πυραυλικά συστήματα HIMARS… επισκίασαν τις χαοτικές διαφορές μεταξύ νεκρών και τραυματιών Ουκρανών σε σχέση με τους Ρώσους…<br /><br />Οι ειδήσεις δεν μιλούν πλέον για τα ουκρανικά κέρδη τους τελευταίους μήνες, ενώ η Ρωσία υποχωρεί και χάνει εδάφη;<br />Αυτή είναι η κυρίαρχη, φιλοουκρανική αφήγηση.<br /><br />Αλλά ποια είναι η πραγματικότητα;<br /><br />Τα περισσότερα από τα κέρδη των Ουκρανών στο έδαφος πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές που αποσύρθηκαν οι Ρώσοι δεν διεξήχθη καμία μάχη…<br />Οι Ρώσοι εγκατέλειψαν ορισμένα εδάφη επειδή δεν άξιζε να πολεμήσουν για να υπερασπιστούν.<br /><br />Αυτά τα ρωσικά στρατεύματα (πραγματικά πολιτοφυλακές του Donbass) έλαβαν εντολή να υποχωρήσουν στις οχυρωμένες ρωσικές γραμμές, ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις που έσπευσαν να καλύψουν το κενό στην κυριολεξία υπέστησαν καταστροφή… από τους βομβαρδισμούς του ρωσικού πυροβολικού.<br /><br />Η νέα ρωσική στρατηγική<br /><br />Οι Ρώσοι θα παραχωρήσουν εδάφη για να πολεμήσουν ξανά αργότερα υπό ευνοϊκότερες συνθήκες.<br />Δεν ανησυχούν πρωτίστως για την επικράτεια αυτή καθαυτή.<br />Ο πρωταρχικός στόχος της Ρωσίας είναι να συντρίψει και να καταστρέψει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Και αν οι Ουκρανοί θέλουν να συνεχίσουν να εκτοξεύουν πυραύλους και βλήματα εναντίον των ρωσικών θέσεων για να ανακαταλάβουν εδάφη οι Ρώσοι πάλι δεν έχουν πρόβηλημα. Απλώς θα συντρίψουν τις επιτιθέμενες δυνάμεις με βαριά πυρά πυροβολικού (το πυροβολικό σκοτώνει πολύ περισσότερους ανθρώπους στον πόλεμο από τις σφαίρες ή τις βόμβες).<br /><br />Και παρά τους ισχυρισμούς της ουκρανικής κυβέρνησης, οι καλύτερες πληροφορίες λένε ότι η Ουκρναία εμφανίζει ποσοστό απωλειών 8 με 10 νεκροί Ουκρανοί αναλογπύν σε ένα Ρώσο στρατιώτης.<br /><br />Αυτό το είδος αναλογίας σε απώλειες έναντι της Ρωσίας δεν είναι βιώσιμο για την Ουκρανία.<br />Εν τω μεταξύ, η Ρωσία ενίσχυσε τις θέσεις της με 300.000 ή περισσότερους νέους στρατιώτες (περίπου 30 μεραρχίες) οι οποίοι είναι αναπαυμένοι και ανεφοδιασμένοι.<br />Τα στοιχεία δείχνουν ότι υποστηρίζονται από τουλάχιστον 1.500 άρματα μάχης, 5.000 θωρακισμένα οχήματα μάχης, 1.000 πυραυλικά συστήματα πυροβολικού, εκατοντάδες αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας και ελικόπτερα καθώς και χιλιάδες τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, πυραύλους κρουζ και drones.<br /><br />Η Ρωσία αλλάζει στρατηγική<br /><br />Όλα δείχνουν ότι η Ρωσία αλλάζει στρατηγική.<br />Η αρχική ρωσική εισβολή ήταν κακοσχεδιασμένη και έλαβε χώρα με αποσπασματικό τρόπο.<br />Σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη, ο Putin δεν σκόπευε ποτέ να κατακτήσει το Κίεβο και να καταλάβει την Ουκρανία.<br />Η δύναμη εισβολής ήταν πολύ μικρή για να επιτύχει αυτούς τους στόχους.<br /><br />Επίσης, σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη, ο Putin δεν στόχευσε τον άμαχο πληθυσμό της Ουκρανίας.<br />Ήθελε να αποφύγει τις απώλειες αμάχων στο μέγιστο δυνατό βαθμό.<br />Φυσικά χτυπήθηκαν κάποιοι πολιτικοί στόχοι, αλλά αυτό θα συμβεί στον πόλεμο.<br /><br />Αντίθετα, ο Putin πίστευε ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» θα έστελνε ένα μήνυμα στην Ουκρανία και στις ΗΠΑ ότι η Ρωσία θα επιβάλλει τις κόκκινες γραμμές στην Ουκρανία και προφανώς θα χρησιμοποιήσει βία.<br />Οι ρώσοι είχαν υπολογίσει ότι οι Ουκρανοί και οι ΗΠΑ θα έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br />Αντί να φέρουν την Ουκρανία και τις ΗΠΑ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αποφάσισαν να υπερασπιστούν επιθετικά την Ουκρανία.<br />Οι κακώς προετοιμασμένες δυνάμεις της Ρωσίας απωθήθηκαν και κατατροπώθηκαν σε πολλές περιπτώσεις.<br /><br />Η Ρωσία αντιμετωπίζει… τις εξελίξεις ως επιχείρηση…<br /><br />Τώρα όμως η Ρωσία βγάζει τα γάντια.<br />Έχει ήδη εξαπολύσει βαριές, και καταστροφικές επιθέσεις σε υποδομές της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρικού δικτύου και των ενεργειακών κόμβων.<br />Ο στρατός της Ρωσίας επίσης ανασυντάσσεται και προετοιμάζεται για μαζικές αντεπιθέσεις.<br /><br />Δεν θα κάνει τα ίδια λάθη που έκανε κατά τις κακοσχεδιασμένες επιθέσεις στις 24 Φεβρουαρίου 2022.<br />Η Ρωσία αντιμετωπίζει τις εξελίξεις… ως επιχείρηση.<br /><br />Δεν ενδιαφέρεται πλέον να φέρει την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br />Αντιθέτως, επικεντρώνεται στην καταστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων της Ουκρανίας όχι μόνο μέσω των εδαφών που κατακτούν οι Ρώσοι πλέον ποντάρουν να αποδυναμώσουν την Ουκρανία στρατιωτικά.<br /><br />Μια μεγάλη χειμερινή επίθεση θα ξεκινήσει σύντομα, πιθανότατα όταν το έδαφος στη νότια Ουκρανία παγώσει πλήρως (το λασπώδες έδαφος θα βαλτώσει τις ρωσικές δυνάμεις).<br />Μια επιτυχημένη αντεπίθεση θα εδραιώσει τον ρωσικό έλεγχο στο Donbass (την καρδιά της ουκρανικής βιομηχανίας και των φυσικών πόρων), θα δώσει στη Ρωσία τον έλεγχο της Zaporizhia (το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο στην Ευρώπη) και πιθανώς θα περιλαμβάνει την κατάκτηση της Οδησσού, του σημαντικότερου ουκρανικού λιμανιού της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Το κόστος για την υπόλοιπη Ουκρανία από το Κίεβο έως το Lviv θα είναι τρομακτικό, συμπεριλαμβανομένης της σχεδόν πλήρους υποβάθμισης της ικανότητας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, των γραμμών μεταφοράς και των προμηθειών τροφίμων.<br />Οι προμήθειες όπλων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα σημαίνουν πολλά, επειδή είναι πολύ λίγα, πολύ αργά και οι Ουκρανοί είναι ελάχιστα εκπαιδευμένοι για να τα χρησιμοποιούν.<br /><br />Αλλά αυτές οι προοπτικές δεν έχουν κανένα αντίκτυπο στους Αμερικανούς, τόσο στους Δημοκρατικούς όσο και στους Ρεπουμπλικάνους, που είναι αποφασισμένοι να παρατείνουν τον πόλεμο με κάθε κόστος - ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να πολεμήσουν τη Ρωσία μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.<br /><br />Μια μεγάλη συμφωνία για το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Συγκρότημα<br /><br />Φαίνεται ότι κάθε εβδομάδα περίπου οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ένα νέο πακέτο βοήθειας 115-116 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία.<br />Αυτά τα πακέτα βοήθειας εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες:<br />Μερικά είναι απλές οικονομικές μεταφορές για να κρατήσουν τους ολιγάρχες στην Ουκρανία εφοδιασμένους με κεφάλαια για να διατηρήσουν την κυβέρνησή τους.<br /><br />Άλλα αποτελούνται από όπλα, όπως drones, αντιπυραυλικά συστήματα όπως το Patriot, πυροβολικό μεγάλης εμβέλειας ενώ οι ΗΠΑ θα προμηθεύσουν την Ουκρανία με Bradley Fighting Vehicles ή BFV.<br /><br />Το σύνολο αυτής της βοήθειας για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της ληστείας του προϋπολογισμού ύψους 1,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ πριν από δύο εβδομάδες, πλησιάζει τώρα τα 115 δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Όσον αφορά τα όπλα, υπάρχουν πολύ λιγότερα από όσα φαίνονται εμφανώς… όσον αφορά την παροχή βοήθειας στην Ουκρανία.<br />Φαίνεται ότι η Ουκρανία λαμβάνει δισεκατομμύρια δολάρια σε εξοπλισμό, αλλά στην πραγματικότητα, η Ουκρανία δεν συγκαταλέγεται στα αποθέματα των ΗΠΑ.<br /><br />Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι οι ΗΠΑ ρίχνουν παλιά ή απαρχαιωμένα συστήματα στην Ουκρανία (το αρχικό BFV κατασκευάστηκε το 1981, πάνω από σαράντα 40 χρόνια πριν) και στη συνέχεια χρησιμοποιούν τις πιστώσεις για να παραγγείλουν νέα όπλα για τον εαυτό τους.<br /><br />Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ πιθανότατα θα στείλουν στην Ουκρανία μια παλαιότερη έκδοση του συστήματος αεράμυνας Patriot - και μόνο ένα σύστημα, αποτελούμενο από οκτώ εκτοξευτές πυραύλων.<br />Όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν το παιχνίδι όπως ορισμένοι υποστηρίζουν.<br />Οι Ρώσοι απλά θα το καταστρέψουν ωστόσο οι Patriot δεν θα χορηγηθούν άμεσα.<br /><br />Οι πραγματικοί κερδισμένοι από αυτές τις μεταφορές όπλων θα είναι οι αμυντικοί εργολάβοι των ΗΠΑ όπως η Raytheon, η Lockheed Martin και η Northrop Grumman, οι οποίοι παίρνουν τα χρήματα για την κατασκευή νέων προηγμένων συστημάτων για τις ΗΠΑ<br /><br />Οι πραγματικοί χαμένοι θα είναι ο ουκρανικός λαός, ο οποίος θα συνεχίσει να πεθαίνει άσκοπα ελλείψει μιας διευθέτησης μέσω διαπραγματεύσεων που θα αναγνωρίζει τις νέες πραγματικότητες στο έδαφος.<br /><br />Πόσα οπλικά συστήματα καταλήγουν στο μέτωπο;<br /><br />Μεγάλο μέρος του εξοπλισμού που φτάνει στην Ουκρανία ανατινάζεται γρήγορα από τη Ρωσία.<br /><br />Η Ρωσία έχει πολύ καλές πληροφορίες σχετικά με το πού βρίσκονται αυτά τα οπλικά συστήματα μόλις φτάσουν στην Ουκρανία.<br />Χρησιμοποιώντας παγκόσμια δορυφορική απεικόνιση, καθοδήγηση με λέιζερ και ένα μείγμα μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων κρουζ, ο Putin απέτρεψε σημαντικές ποσότητες οπλικών συστημάτων να φτάσουν στο πεδίο της μάχης καθώς οι ρωσικές δυνάμεις τα κατέστρεψαν.<br /><br />Αλλά οι ΗΠΑ έχουν ήδη ξοδέψει τόσα πολλά χρήματα για την Ουκρανία και έχουν δεσμευτεί τόσο σθεναρά για μια ολοκληρωτική ήττα των Ρώσων… οπότε μια ρωσική νίκη θα αποτελούσε στρατηγική ήττα για τις ΗΠΑ, που πριν λίγο καιρό… υπέστησαν την καταστροφή στο Αφγανιστάν.<br /><br />Τα ερωτήματα<br /><br />Τι θα συμβεί αν η Ρωσία φέρει την Ουκρανία στα πρόθυρα της ήττας;<br />Θα σηκώσουν απλώς τα χέρια ο Biden και η έντονα αντιρωσική κυβέρνησή του και θα αποδεχθούν τη νίκη στη Ρωσία;<br />Με βάση τη μαξιμαλιστική ρητορική τους και τη δέσμευσή τους για τη νίκη της Ουκρανίας, αυτό φαίνεται απίθανο.<br /><br />Ο Biden δεν έχει δείξει σημάδια υποχώρησης και πρόσφατα είπε ότι θα προμηθεύσει στην Ουκρανία όπλα όσο χρειαστεί.<br />Από την άλλη, ο Putin επίσης δεν θα υποχωρήσει και δείχνει αποφασισμένος να εξασφαλίσει ολόκληρη την ακτή της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένου του κρίσιμου λιμανιού της Οδησσού.<br /><br />Ο μεγάλος κίνδυνος θα μπορούσε να προκύψει εάν οι ΗΠΑ συνεχίσουν ανόητα την κλιμάκωση μέχρι το πικρό τέλος για να αποτρέψουν την ήττα της Ουκρανίας.<br />Δεν προβλέπεται ότι θα συμβεί, αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε σημείο όπου τα τακτικά πυρηνικά όπλα θα χρησιμοποιηθούν από απόγνωση.<br />Από εκείνο το σημείο, και μετά… όλα τα σενάρια είναι πιθανά….<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ρωσία αλλάζει στρατηγική, παραμερίζει τις διαπραγματεύσεις… και εστιάζει στην ολική καταστροφή του Ουκρανικού στρατού.

Η Ρωσία αλλάζει στρατηγική στην Ουκρανία. Η προπαγάνδα κυριαρχεί στην Δύση… παρουσιάζουν την Ουκρανία ότι κερδίζει και η Ρωσία χάνει… αλλά α...

Διαβάστε την συνέχεια

Γαύδος: Κόντρα για απίστευτη καταγγελία: Η αστυνομία ζήτησε από πρώην δήμαρχο να μείνει σπίτι, μέχρι να φύγει ο Μητσοτάκης.

<img height="408" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/75b3bfac9c3d16a5e7048dce2ed45d50_XL.jpg" width="736" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Όπως καταγγέλλει, η πρώην δήμαρχος Γαύδου, Γκέλη Καλλίνικου, δέχθηκε «σύσταση» από αστυνομικό όργανο να παραμείνει στο σπίτι της μέχρι να ολοκληρωθεί η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο νησί.</span></h3>Πολιτική κόντρα σε υψηλό επίπεδο μεταξύ κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεσπάσει με αφομή την καταγγελία της πρώην δημάρχου Γαύδου, Γκέλης Καλλίνικου ότι δέχθηκε αστυνομικές συστάσεις να μείνει σπίτι της μέχρι να ολοκληρωθεί η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο νησί και να μην εμφανιστεί μπροστά του διαμαρτυρόμενη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λιγοστοί κάτοικοι της ακριτικής περιοχής.</div><div>Να σημειωθεί ότι το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας διαψεύδει την καταγγελία, λέγοντας πως δεν έγιναν συστάσεις στην πρώην δήμαρχο.<br /><br />Για ακραίο αυταρχισμό κατηγορεί τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης με αφορμή την επίσκεψή του στη Γαύδο.<br />Όπως καταγγέλλει, η πρώην δήμαρχος Γαύδου, Γκέλη Καλλίνικου, δέχθηκε «σύσταση» από αστυνομικό όργανο να παραμείνει στο σπίτι της μέχρι να ολοκληρωθεί η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο νησί για τον εορτασμό των Θεοφανίων (6/1/2023).<br />«Τι φοβάται άραγε το καθεστώς Μητσοτάκη και τα όργανα της τάξης προβαίνουν σε τέτοιες παράνομες και αυταρχικές ενέργειες εις βάρος της πρώην Δημάρχου;<br />Ότι θα αποκαλυφθεί η αλήθεια των τραγικών συνεπειών από τις ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές και θα χαλάσει η βιτρίνα της φιέστας;», διερωτάται ο κ. Σκουρλέτης.<br /><br />Συστάσεις<br /><br />Όπως καταγγέλλει η ίδια η πρώην δήμαρχος, αφού αρνήθηκε να υπακούσει στις «συστάσεις» και ευρισκόμενη σε ένα παντελώς παράνομο καθεστώς επιτήρησης και παραβίασης θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, προκειμένου να πραγματοποιήσει προγραμματισμένη πεζοπορία στο δάσος του νησιού έπρεπε να προηγηθεί εκτεταμένη συζήτηση με την Αστυνομία.<br />«Φαίνεται ότι στο μυαλό του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ αντί για φώτιση επικρατούν μαύρα σκοτάδια», σχολιάζει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.<br /><br />«Η πρωτοφανής αυτή αυταρχική, παράνομη και απαράδεκτη ενέργεια των αστυνομικών οργάνων κατά της πρώην Δημάρχου Γαύδου έρχεται να προστεθεί στο κάδρο των υποκλοπών και του παρακράτους της ΕΥΠ με προϊστάμενο τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη και στις λίστες Πέτσα για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για ένα πράγμα: με την κυβέρνηση της ΝΔ κινδυνεύει άμεσα η Δημοκρατία.<br />Δηλώνουμε την απόλυτη στήριξή μας στην πρώην Δήμαρχο Γαύδου Γκέλη Καλλίνικου.<br />Ο χρόνος για το καθεστώς Μητσοτάκη τελειώνει. Είναι ώρα να βγει η χώρα στο φως», καταλήγει η δήλωση του κ. Σκουρλέτη.<br /><br />Διαβάστε την καταγγελία της πρώην δημάρχου<br /><br style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: proxima-nova, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji"; font-size: 18px; margin: 0px; padding: 0px;" /><iframe allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="true" frameborder="0" height="563" scrolling="no" src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fgellygavdos%2Fposts%2Fpfbid0nTQpWs1mL4NLXPKLL9EfBztmyvmvTfSB1c15mzeW3YTN4AfC5u34Xi1yHyiG3aPCl&show_text=true&width=500" style="background-color: white; border-style: none; border-width: initial; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: proxima-nova, -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji"; font-size: 18px; margin: 0px; overflow: hidden; padding: 0px;" width="500"></iframe><br /><br />Θεοδωρκικάκος: Συκοφαντίες και διχασμός από ΣΥΡΙΖΑ<br /><br />Στην καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος ο οποίος κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι με συκοφαντίες κατά της αστυνομίας συνεχίζει την τακτική του τεχνητού διχασμού.<br />«Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με την παρουσία του στη Γαύδο για τον εορτασμό των Θεοφανείων έστειλε διεθνώς ένα στιβαρό εθνικό μήνυμα προς την Τουρκία. Και, ταυτόχρονα, ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας και αποφασιστικότητας όλων των Ελλήνων.<br /><br />Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, δυστυχώς, επιχειρεί να το υπονομεύσει.<br />Με ψέματα και συκοφαντίες για τη στάση της Αστυνομίας.<br />Συνεχίζει απομονωμένη τη γνώριμη τακτική του τεχνητού διχασμού», σημειώνει ο κ. Θεοδωρικάκος και καταλήγει: «Και γι’ αυτό κρίνεται πολύ αυστηρά από τους πολίτες».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γαύδος: Κόντρα για απίστευτη καταγγελία: Η αστυνομία ζήτησε από πρώην δήμαρχο να μείνει σπίτι, μέχρι να φύγει ο Μητσοτάκης.

Όπως καταγγέλλει, η πρώην δήμαρχος Γαύδου, Γκέλη Καλλίνικου, δέχθηκε «σύσταση» από αστυνομικό όργανο να παραμείνει στο σπίτι της μέχρι να ολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πραξικόπημα στο Ισραήλ; Ο αρχηγός του στρατού ενημέρωσε τον Netanyahu ότι... δεν θα υπακούει σε κυβερνητικές αποφάσεις.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/afae15d9e3accb097ec1729d22075b91_XL.jpg" width="761" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού Aviv Kochavi ενημέρωσε τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu για την απόφασή του να μην ακολουθήσει τις εντολές που εκδόθηκαν από τους υπουργούς του συνασπισμού του.</span></h3>Μία συγκλονιστική αποκάλυψη ήλθε να αναστατώσει την πολιτική ζωή στο Ισραήλ.<br />Ο απερχόμενος αρχηγός του επιτελείου του ισραηλινού στρατού (CoS) Aviv Kochavi ενημέρωσε τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu για την απόφασή του να μην ακολουθήσει τις εντολές που εκδόθηκαν από τους υπουργούς του συνασπισμού του, όπως ανέφερε ο ισραηλινός τηλεοπτικός σταθμός 12.<br /><br />Μια ειδική αναφορά του ισραηλινού τηλεοπτικού καναλιού 12 αποκάλυψε ότι ο απερχόμενος αρχηγός του επιτελείου του ισραηλινού στρατού (CoS) Aviv Kochavi ενημέρωσε τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu για την απόφασή του να μην ακολουθήσει τις εντολές που εκδόθηκαν από τους υπουργούς του συνασπισμού του.<br /><br />Ανυπακοή σε δύο υπουργούς και πολιτική κρίση στον ορίζοντα<br /><br />Η αναφορά Kochavi αφορά τους υπουργούς Bezalel Smotrich και Itamar Ben-Gvir, στους οποίους παραχωρήθηκαν εκτεταμένες εξουσίες, που σχετίζονται και με τον στρατό από τον Netanyahu στο πλαίσιο της συμφωνίας του κυβερνητικού συνασπισμού.<br />Ο απερχόμενος αρχηγός του ισραηλινού στρατού διευκρίνισε στην πρόσφατη τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Netanyahu ότι θα δεχθεί εντολές μόνο από τον υπουργό Άμυνας Yoav Galant και θα αντιδράσει σε διαταγές από αλλού.<br />Ο Kochavi θα αντιταχθεί στις εντολές των Smotrich και Ben-Gvir και θα διασφαλίσει ότι δεν θα εφαρμοστούν.<br />Αυτή η κατάσταση αναμένεται να δημιουργήσει μεγάλη σύγχυση αφού ο Smotrich έχει αναλάβει ρόλο στο υπουργείο Άμυνας ως υπουργός που επιβλέπει τις δραστηριότητες της κυβέρνησης στα κατεχόμενα.<br />Ως αποτέλεσμα, ο ηγέτης του Θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος είναι τώρα σε θέση να διορίσει στρατηγούς για να ηγηθούν της πολιτικοστρατιωτικής υπηρεσίας στη Δυτική Όχθη και να διαχειριστούν τα πολιτικά ζητήματα στους ισραηλινούς οικισμούς.<br /><br />Εν δυνάμει πραξικόπημα<br /><br />Αυτή η δικαιοδοσία έρχεται σε σύγκρουση με την παράδοση που ορίζει ότι ο υποστράτηγος υπεύθυνος του Συντονιστή Κυβερνητικών Δραστηριοτήτων στα Εδάφη (COGAT) διορίζεται από τον υπουργό Άμυνας μετά από έλεγχο από το νομικό τμήμα του στρατού.<br />Επιπλέον, η συμφωνία συνασπισμού του Netanyahu με τον Ben-Gvir διευρύνει τον ρόλο του ως υπουργού Εθνικής Ασφάλειας και Αστυνομίας και τον τοποθετεί επικεφαλής της συνοριακής αστυνομίας, αφαιρώντας από το υπουργείο Άμυνας τη διοίκηση.<br />Μια τέτοια απόφαση θα δημιουργούσε δύο ηγεσίες στις ισραηλινές δυνάμεις στη Δυτική Όχθη, καθώς η συνοριακή αστυνομία λειτουργεί επί του παρόντος από κοινού με τον ισραηλινό στρατό υπό τη διοίκηση του CoS.<br />Υπό το φως αυτής της εξέλιξης, ο Kochavi είπε στον Netanyahu ότι δεν θα επέτρεπε μια διπλή αλυσίδα διοίκησης λόγω των επιπτώσεων που θα μπορούσε να προκαλέσει και είναι έτοιμος να διατάξει την απόσυρση της συνοριακής αστυνομίας στο σύνολό της.<br />«Εάν ο έλεγχος της Συνοριακής Αστυνομίας μεταφερθεί εκτός της διοίκησης του ισραηλινού στρατού στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια (σ.σ. κατεχόμενα στη Δυτική Όχθη) και από τη διοίκηση της εθνικής αστυνομίας μέσα στο Ισραήλ, θα αναπτύξουμε στρατιώτες και έφεδρους και όχι τη Συνοριακή Αστυνομία, φέρεται να είπε ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού.<br />Ο Kochavi πρόκειται να αποστρατευθεί στις 16 Ιανουαρίου 2023 και θα αντικατασταθεί από τον υποστράτηγο Herzi Halevi.<br /><br />Ανάστατος ο ισραηλινός στρατός<br /><br />Η ανησυχία του απηχεί τις διαθέσεις του ισραηλινού στρατού και χιλιάδες άλλους στρατιωτικούς συμπεριλαμβανομένων περίπου 1.197 πρώην αξιωματικών της ισραηλινής αεροπορίας που έστειλαν επιστολή στο ισραηλινό ανώτατο δικαστήριο στις 26 Δεκεμβρίου κατά της νέας κυβέρνησης.<br />Οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας θεωρούν τη νέα κυβέρνηση απειλή που θα «καταστρέψει τη δημοκρατία του Ισραήλ» και θα τερμάτιζε τη «συνύπαρξη της ισραηλινής κοινότητας».<br />«Βρισκόμαστε σε μια πολύ ολισθηρή κατηφόρα της διαδικασίας πολιτικοποίησης των σχέσεων κυβέρνησης - στρατού, μιλώντας γενικά», δήλωσε ο πρώην Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Στρατηγικών Υποθέσεων του Ισραήλ, Kobi Michael.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πραξικόπημα στο Ισραήλ; Ο αρχηγός του στρατού ενημέρωσε τον Netanyahu ότι... δεν θα υπακούει σε κυβερνητικές αποφάσεις.

Ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού Aviv Kochavi ενημέρωσε τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu για την απόφασή του να μην ακολουθήσει τις εντολέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο έλεος του Κατάρ η Ευρώπη: Η ξεκάθαρη απειλή που σφίγγει την ενεργειακή θηλιά στο λαιμό της ΕΕ.

<img height="375" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/afd909794ea2140faf0f3a1e16f8a92c_XL.jpg" width="719" /><br /><br /><div>Η ενεργειακή ένδεια της Ευρώπης έγινε απολύτως κατανοητή από το Κατάρ, το οποίο δημοσίευσε την ακόλουθη δήλωση μόλις ανακοινώθηκαν τα μέτρα αντιποίνων μετά την ανακάλυψη του Qatargate<br />Η προσπάθεια επιβολής κυρώσεων στο Κατάρ με αφορμή το Qatargate φαίνεται πως θα γίνει βρόγχος στο λαιμό της Ευρώπης, γιατί η ενεργειακή της εξάρτηση δίνει «πάτημα» στο κράτος του Περσικού Κόλπου να την εκβιάσει, απειλώντας με αντίποινα στο φυσικό αέριο, όπως διαπιστώνει το Gatestone Institute.<br />Η βελγική ομοσπονδιακή αστυνομία βρήκε πρόσφατα 150.000 ευρώ σε μετρητά στο σπίτι της Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα) στις Βρυξέλλες, η οποία στη συνέχεια συνελήφθη και κατηγορήθηκε για διαφθορά.<br />Παραμένει στη φυλακή.<br /><br />Ο κύκλος των συλληφθέντων<br /><br />Επίσης συνελήφθησαν ο Luca Vicentini, γενικός γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων και ο πρώην σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Pier-Antonio Panzeri.<br />Ο Francesco Giorgi, σύντροφος της Καϊλή και πρώην κοινοβουλευτικός βοηθός του Panzeri, συνελήφθη επίσης.<br />Έγινε έρευνα και στο σπίτι του ευρωβουλευτή Marc Tarabella (Σοσιαλιστικό Κόμμα).<br />Σημειωτέον, ο Panzeri είναι πρόεδρος της ΜΚΟ «Fight Impunity», της οποίας ο Giorgi είναι ένας από τους ιδρυτές.<br />Ο Niccolò Figà-Talamanca τέθηκε επίσης υπό κράτηση, σύμφωνα με το ιταλικό ειδησεογραφικό δίκτυο Ansa.<br /><br />Ο Figà-Talamanca είναι ο εκτελεστικός διευθυντής μιας άλλης ΜΚΟ, της «No Peace Without Justice», η οποία εδρεύει στη Ρώμη και τις Βρυξέλλες και επικεντρώνεται φαινομενικά στη διεθνή ποινική δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προώθηση της δημοκρατίας στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.<br />Τυχαίνει επίσης να έχει την ίδια διεύθυνση στις Βρυξέλλες με το Fight Impunity: 41 rue Ducale.<br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης και σε σχέση με το τεκμήριο της αθωότητας, αυτή η ελίτ του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού και του συνδικαλισμού διεφθάρει από το Κατάρ προκειμένου να επαινέσει την «πρόοδο» του εμιράτου στον τομέα του «εργατικού δικαίου» και σύμφωνα με τους New York Times:<br /><br />"Η υπόθεση, την οποία οι βελγικές αρχές λένε ότι έχουν χτίσει για περισσότερο από ένα χρόνο με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών τους, αποκάλυψε αυτό που λένε οι εισαγγελείς ότι ήταν ένα πρόγραμμα χρηματικών παροχών στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br />Και τόνισε τα τρωτά σημεία σε ένα αδιαφανές, διαβόητο γραφειοκρατικό σύστημα που αποφασίζει τις πολιτικές για 450 εκατομμύρια ανθρώπους στο πλουσιότερο club εθνών του κόσμου».<br />Μπροστά σε αυτές τις πληροφορίες, η πρώτη αντίδραση μεγάλου αριθμού Ευρωπαίων, αν κρίνουμε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν ένα αίσθημα ταπείνωσης.<br />Το ότι μια μικρή χώρα όπως το Κατάρ θα μπορούσε τόσο εύκολα να δωροδοκήσει τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε σημείο να την κάνει να λέει το αντίθετο από αυτό που υποστήριξε μια εβδομάδα νωρίτερα, είναι πράγματι απογοητευτικό.<br /><br />Γιατί έγινε όλο αυτό; Τα γεγονότα.<br /><br />Τα γήπεδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA στο Κατάρ κατασκευάστηκαν σε συνθήκες που περιγράφονται ως «κολασμένης σκλαβιάς».<br />Για δέκα χρόνια, στρατιές από Ασιάτες εργάτες δούλευαν με άθλιους μισθούς, σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης.<br />Σύμφωνα με τον Guardian, από τότε που στο εμιράτο δόθηκε το Παγκόσμιο Κύπελλο, 6.500 εργάτες πέθαναν στα εργοτάξια του Κατάρ.<br />Αυτή η σφαγή δεν προόρισε το Κατάρ για έπαινο από τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.<br /><br />Η αλλαγή στον λόγο του Tarabella, για παράδειγμα, ήταν εντυπωσιακή.<br />Από αρχικά εχθρικός προς το Κατάρ που φιλοξενούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Tarabella έγινε ξαφνικά ο συνήγορός του στην τηλεόραση: "Το Κατάρ έχει κάνει αξιοσημείωτες προσπάθειες όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα", δήλωσε ο σοσιαλιστής ευρωβουλευτής στο LN24 στις 11 Δεκεμβρίου.<br />"Το Κατάρ, με τη βοήθεια των ΜΚΟ, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας... σημείωσε σαφή πρόοδο, η οποία είναι πλέον ευπρόσδεκτη...<br />Το μήνυμα να πούμε ότι θα μποϊκοτάρουμε είναι ένα κακό μήνυμα.<br /><br />Γιατί;<br />Γιατί σημαίνει ότι ακόμη και αν έχουν σημειώσει πρόοδο, ιδίως σε σχέση με την ευημερία των εργαζομένων, τα επιδόματα στέγασης, έναν αξιοπρεπή κατώτατο μισθό, τις συνθήκες εργασίας στις οποίες, κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, οι άνθρωποι δεν εργάζονται πλέον μεταξύ δέκα το πρωί και 3.30 μ.μ., και η εγκατάλειψη της δουλείας... δεν είναι όλα τέλεια στο Κατάρ, επαναλαμβάνω... αν, παρ' όλα αυτά, μποϊκοτάρεις, δίνεις το σύνθημα ότι οι προσπάθειες που γίνονται είναι άχρηστες».<br />H Καϊλή επισκέφθηκε το Κατάρ αυτοπροσώπως και επαίνεσε τις «εργατικές μεταρρυθμίσεις» του εμιράτου.<br />Σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, η Καϊλή είπε ότι αντιπροσώπευε 500 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες που θεωρούν ότι «η πρόοδος του Κατάρ αντιπροσωπεύει κοινές αξίες».<br /><br />Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν οικονομική ανάγκη; - Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό η περίπτωση Καϊλή<br /><br />Ένας ευρωβουλευτής κερδίζει ακαθάριστα 13.944 ευρώ το μήνα, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης δαπανών, συν 4.716 ευρώ ετησίως για έξοδα ταξιδιού και 338 ευρώ για κάθε ημέρα παρουσίας στις συνεδριάσεις των οργάνων του Κοινοβουλίου.<br />Συνήθως, όμως, τέτοιες σκέψεις είναι άσχετες.<br />Οι άνθρωποι είναι γενικά επιρρεπείς σε δωροδοκίες.<br /><br />"Αν και αυτή μπορεί να είναι η πιο κραυγαλέα περίπτωση φερόμενης διαφθοράς που έχει δει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εδώ και πολλά χρόνια", εξήγησε ο Michiel van Hulten, διευθυντής της Transparency International EU, "δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό".<br />«Εδώ και πολλές δεκαετίες, το Κοινοβούλιο επέτρεψε να αναπτυχθεί μια κουλτούρα ατιμωρησίας, με έναν συνδυασμό χαλαρών δημοσιονομικών κανόνων και ελέγχων και παντελούς έλλειψης ανεξάρτητης (ή μάλιστα οποιασδήποτε) εποπτείας δεοντολογίας.<br />Από πολλές απόψεις έχει γίνει νόμος από μόνος του.<br />Κάθε σοβαρή προσπάθεια βελτίωσης της λογοδοσίας εμποδίζεται από το κυβερνών προεδρείο του Κοινοβουλίου, με τη συναίνεση της πλειοψηφίας των βουλευτών και πως η ακεραιότητα πρέπει να ισχύει μόνο για τους άλλους...<br /><br />Ως πρώτο βήμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει τώρα να δημοσιεύσει την πολύ καθυστερημένη πρότασή της για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργάνου δεοντολογίας της ΕΕ, με εξουσίες έρευνας και επιβολής».<br />Το ότι η Σοσιαλιστική Ομάδα, η δεύτερη μεγαλύτερη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δωροδοκήθηκε τόσο εύκολα από το μικρό Κατάρ, στο βαθμό που επευφημούσε τις «μεταρρυθμίσεις του εργατικού δικαίου» ενός εμιράτου των σκλάβων, δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί από τα δικαστήρια.<br /><br />Είναι επίσης πιθανώς απλώς η «κορυφή του παγόβουνου».<br /><br />Άλλοι γεωπολιτικοί παράγοντες, που είναι γνωστό ότι ενδιαφέρονται για τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έχουν ακόμη πιο σημαντικά μέσα στη διάθεσή τους.<br />Αυτή η υπόθεση αποκαλύπτει επίσης - αν ήταν ακόμα απαραίτητο - την ακραία ενεργειακή δυσφορία της ευρωπαϊκής ηπείρου.<br />Για 20 χρόνια, η Ευρώπη καταστρέφει συστηματικά τη μόνη πραγματικά ευρωπαϊκή πηγή ενέργειας που παράγεται -- την πυρηνική ενέργεια, και αρνήθηκε καν να εξετάσει το ενδεχόμενο εκμετάλλευσης του υπόγειου σχιστολιθικού αερίου που είναι τόσο άφθονο σε ορισμένες ευρωπαϊκές περιοχές.<br />Ως αποτέλεσμα, η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κατάσταση ακραίας εξάρτησης από τα καθεστώτα, γενικά αυταρχικά, που της παρέχουν το φυσικό αέριο της.<br /><br />Αυτό σημαίνει τη Ρωσία και, όλο και περισσότερο, το Κατάρ.<br />Η κατάσταση έγινε απολύτως κατανοητή από το Κατάρ, το οποίο δημοσίευσε την ακόλουθη δήλωση μόλις ανακοινώθηκαν τα μέτρα αντιποίνων μετά την ανακάλυψη του Qatargate:<br />«Η απόφαση να επιβληθεί... ένας περιορισμός που εισάγει διακρίσεις που περιορίζει τον διάλογο και τη συνεργασία στο Κατάρ πριν τελειώσει η νομική διαδικασία, θα επηρεάσει αρνητικά την περιφερειακή και παγκόσμια συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, καθώς και τις συνεχιζόμενες συζητήσεις γύρω από την παγκόσμια ενεργειακή φτώχεια και ασφάλεια».<br />Ο εκβιασμός είναι ξεκάθαρος.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στο έλεος του Κατάρ η Ευρώπη: Η ξεκάθαρη απειλή που σφίγγει την ενεργειακή θηλιά στο λαιμό της ΕΕ.

Η ενεργειακή ένδεια της Ευρώπης έγινε απολύτως κατανοητή από το Κατάρ, το οποίο δημοσίευσε την ακόλουθη δήλωση μόλις ανακοινώθηκαν τα μέτρα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία: ακόμα ένα ταμπού της Ευρώπης έπεσε!

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-1.jpg"><img height="343" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-1.jpg" width="745" /></a><br /><br />Του <b>Βασίλη Τσιάμη</b><br />«Αισίως», διάγουμε τον 11ο μήνα από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ενός πολέμου που άλλαξε, εντελώς, τις συνθήκες ασφάλειας στην Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο, χωρίς να μπορεί κανείς να μαντέψει τις εξελίξεις και τις πραγματικές διαστάσεις των συνεπειών του, οι οποίες φτάνουν μέχρι την πιθανότητα υλοποίησης ακόμα και της πυρηνικής απειλής.<br /><br />Και σε αυτό τον πόλεμο, που διεξάγεται σε μία γωνιά της Ευρώπης, η Ε.Ε. φαντάζει αδύναμη να επηρεάσει τις εξελίξεις και, προφανώς, ανήμπορη να διαχειριστεί αυτή την κρίση από μόνη της. Η κριτική μεγάλη, αλλά είναι απόλυτα δίκαιη; Από το 2016, η Ε.Ε. είχε ξεκινήσει μία σειρά πρωτοβουλιών κατά την υλοποίηση της Παγκόσμιας Στρατηγικής της με σκοπό, μεταξύ άλλων, την ανάπτυξη δομών και διαδικασιών που θα ενδυναμώσουν μία αίσθηση Κοινής Άμυνας για παρουσία στην γειτονία της και στον κόσμο.<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-2.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-2-1024x683.jpg" width="640" /></a><i>Από αριστερά προς τα δεξιά, ο υπουργός Οικονομικών της Ουκρανίας Σ. Μαρτσένκο, ο πρωθυπουργός Σ. Σμιχάλ, ο υψηλός εκπρόσωπος της Ε.Ε. Γ. Μπορέλ και ο Επίτροπος Οικονομίας Π. Τζεντιλόνι κατά την υπογραφή της συμφωνίας για το Συμβούλιο Σύνδεσης της Ε.Ε., με τη μαχόμενη χώρα, στις 5 Σεπτεμβρίου 2022.</i><br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργήθηκαν διακυβερνητικά αμυντικά προγράμματα εντός της λεγόμενης Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας, χρηματοδοτήθηκαν αμυντικά προγράμματα μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας, δημιουργήθηκαν δομές, όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Ειρήνης (European Peace Facility – EPF), και πολλά άλλα.<br /><br />Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, η Ε.Ε. εκτός από τις γνωστές της πρακτικές (ανθρωπιστική βοήθεια, χρηματοδότηση, κυρώσεις σε πρόσωπα και οργανισμούς) έκανε μία ενδοσκόπηση στα εργαλεία που είχε διαθέσιμα, αμιγώς, στρατιωτικού χαρακτήρα. Και, για πρώτη φορά, στην ιστορία της συνεισέφερε στη υποστήριξη μίας τρίτης χώρας με υποστήριξη καθαρά στρατιωτικού χαρακτήρα. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι και οι ειρηνευτικές αποστολές της Ε.Ε. του παρελθόντος (ή και αυτές που ακόμα βρίσκονται σε εξέλιξη) είναι τέτοιες, αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Μιας και η εκδήλωσή τους λάμβανε χώρα μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων και όχι κατά τη διάρκεια, επηρεάζοντας την εξέλιξή τους.<br /><br />Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Ειρήνης (EPF) είναι ένα εργαλείο που στοχεύει στην ενίσχυση της ικανότητας της Ένωσης να αποτρέπει συγκρούσεις, να οικοδομεί ειρήνη και να ενισχύει τη διεθνή ασφάλεια, επιτρέποντας τη χρηματοδότηση επιχειρησιακών δράσεων στο πλαίσιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) που έχουν στρατιωτικές ή αμυντικές επιπτώσεις. ‘Όταν δημιουργήθηκε, ο απώτερος στόχος του EPF ήταν να ενισχύσει την ικανότητα της Ε.Ε. να αποτρέπει τις συγκρούσεις, να διατηρεί την ειρήνη και να ενισχύει τη διεθνή σταθερότητα και ασφάλεια με το να βοηθά καλύτερα τις χώρες- εταίρους. Είτε υποστηρίζοντας τις ειρηνευτικές τους επιχειρήσεις είτε συμβάλλοντας στην αύξηση της ικανότητας των ενόπλων δυνάμεών τους να διασφαλίζουν την ειρήνη και την ασφάλεια στην εθνική τους επικράτεια, καθώς και μέσω ευρύτερων ενεργειών στρατιωτικού/αμυντικού χαρακτήρα για την υποστήριξη των στόχων της ΚΕΠΠΑ.<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-3.png"><img height="359" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-3-1024x574.png" width="640" /></a><div><i>Η άποψη ότι και οι παλαιότερες ειρηνευτικές αποστολές της Ε.Ε. ή οι επιχειρήσεις διανομής βοήθειας, όπως στο Αφγανιστάν (φωτογραφία,) είναι στρατιωτικές, δεν είναι σωστή. Γιατί η εκδήλωσή τους λάμβανε χώρα μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων και όχι κατά τη διάρκειά τους επηρεάζοντας την εξέλιξή τους.</i></div><div><br />Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία ο μηχανισμός αυτός ενεργοποιήθηκε. Έτσι, ακόμα ένα ταμπού έπεσε, αφού, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ε.Ε. παρείχε «θανατηφόρο» εξοπλισμό σε τρίτη χώρα. Όντως, η Ε.Ε. συμφώνησε, αρχικά, να κινητοποιήσει 500 εκατομμύρια ευρώ μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ειρήνης για τη χρηματοδότηση της προμήθειας θανατηφόρου και μη θανατηφόρου υλικού στον ουκρανικό στρατό. Πρόσθετες δόσεις, των 500 εκατομμυρίων ευρώ, χορηγήθηκαν στις 23 Μαρτίου, 13 Απριλίου, 13 Μαΐου, 19 Ιουλίου και 17 Οκτωβρίου, ώστε το συνολικό ύψος βοήθειας να φθάνει τα 3,1 δισ. ευρώ.<br /><br />Τα συμφωνηθέντα μέτρα χρηματοδότησαν τόσο την παροχή εξοπλισμού και προμηθειών στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., όσο και ατομικού εξοπλισμού προστασίας, κιτ πρώτων βοηθειών και καυσίμων, καθώς και στρατιωτικό εξοπλισμό που έχει σχεδιαστεί για την παροχή θανατηφόρου δύναμης για αμυντικούς σκοπούς. Επιπλέον, η Ε.Ε. συμφώνησε, στις 17 Οκτωβρίου, να συστήσει μια διετή Αποστολή Στρατιωτικής Βοήθειας για την υποστήριξη της Ουκρανίας (EUMAM Ukraine), παρέχοντας εκπαίδευση στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και συντονισμό και συγχρονισμό της εκπαιδευτικής υποστήριξης των κρατών- μελών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-4.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-4-1024x683.jpg" width="640" /></a></div><div><i>Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο μηχανισμός του EPF ενεργοποιήθηκε, οπότε ακόμα ένα ταμπού έπεσε, αφού, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ε.Ε. παρείχε «θανατηφόρο» εξοπλισμό σε τρίτη χώρα.</i><br /><br /><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-4-A-scaled.jpg"><img height="274" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-4-A-1024x439.jpg" width="640" /></a><br /><br />Ένα άλλο εργαλείο που κινητοποιήθηκε ήταν η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO). Οι δυνατότητες που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο ενός από τα προγράμματά της, οι Ομάδες Ταχείας Αντίδρασης στον Κυβερνοχώρο, παρέχουν εξοπλισμό, λογισμικό και άλλες μορφές βοήθειας για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας στον κυβερνοχώρο της Ουκρανίας.<br /><br />Αν είναι αρκετά; Ασφαλώς όχι, καθώς η Ε.Ε. απέχει μακράν από την εποχή που θα μπορεί να αποστείλει, άμεσα και αποτελεσματικά, στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμό, για να διεξάγει επιχειρήσεις. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτός είναι ακόμα ο απώτερος στόχος. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που η Ε.Ε. μπορεί να επηρεάσει, στην πράξη, στρατιωτικές επιχειρήσεις. Και αυτό, από μόνο του, είναι μία επανάσταση. Συνειδητοποιεί κανείς πόσο σημαντικό ήταν, όταν πριν από 6-7 χρόνια και ενόσω οι συνθήκες ασφάλειας στην Ευρώπη δεν προμήνυαν τέτοιες σοβαρές απειλές, τα κράτη-μέλη πήραν απόφαση να κινηθούν πιο αποφασιστικά στην ενδυνάμωση της Κοινής Ευρωπαϊκής Άμυνας. Αυτό όμως είναι και μία πρόκληση για την Ε.Ε., η οποία πρέπει να κινηθεί ακόμα πιο δυναμικά και ταχύτερα προς αυτή την κατεύθυνση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-5.jpg"><img height="401" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/TSIAMIS-5-1024x642.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div>H Ε.Ε. σύστησε, στις 17 Οκτωβρίου 2022, μια διετή Αποστολή Στρατιωτικής Βοήθειας για την υποστήριξη της Ουκρανίας (EUMAM Ukraine), παρέχοντας εκπαίδευση στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και συντονισμό και συγχρονισμό της εκπαιδευτικής υποστήριξης των κρατών- μελών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία: ακόμα ένα ταμπού της Ευρώπης έπεσε!

Του Βασίλη Τσιάμη «Αισίως», διάγουμε τον 11ο μήνα από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ενός πολέμου που άλλαξε, εντελώς, τις συνθήκες α...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://tirnavospress.gr/wp-content/uploads/2021/10/tourkia-%CE%B5ellada-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="601" data-original-width="800" height="366" src="https://tirnavospress.gr/wp-content/uploads/2021/10/tourkia-%CE%B5ellada-aigaio.jpg" width="726" /></a></div><div><br /></div><b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης</b><br />Αρχές του έτους και είθισται να πραγματοποιείται αποτίμηση των πεπραγμένων αλλά και εκτιμήσεις για την εξέλιξη των μελλοντικών γεγονότων. Η δεύτερη διαδικασία προϋποθέτει την ορθή και ολοκληρωμένη υλοποίηση της πρώτης, δηλαδή την αντικειμενική αξιολόγηση των γεγονότων που έλαβαν χώρα.<br /><br />Μια συνήθης τακτική είναι η χρήση ερωτοαπαντήσεων για να καταστεί ευκρινέστερη η ανάγνωση και απλούστερη η προσέγγιση των θεμάτων αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας η ανάγκη της συνεκτίμησης των διαφόρων θέσεων και θεμάτων. Αυτή την τακτική επέλεξα για να παρουσιάσω δέκα θέματα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με οπτική το 2023 και όχι μόνο. Η πλειονότητα των θεμάτων που ακολουθούν υπό μορφή ερωτήσεων, σπανίως μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά καθώς επηρεάζονται από δεκάδες παράγοντες.<br /><br />Με αυτές τις παρατηρήσεις θα προχωρήσουμε στα ερωτήματα αρχίζοντας από αυτό που μάλλον απασχολεί εντονότερα την ελληνική κοινωνία.<br /><br />Θα οδηγηθούμε το 2023, σε μια στρατιωτική σύγκρουση, μικρής ή μεγαλύτερης κλίμακας, με την Τουρκία; Δυστυχώς, η πρωτοβουλία της σύγκρουσης βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στα χέρια της τουρκικής ηγεσίας και σήμερα στα χέρια του Προέδρου Ερντογάν.<br /><br />Ενδεχομένως και ο ίδιος να μην έχει λάβει τις οριστικές αποφάσεις του αλλά σίγουρα όλα τα σενάρια (μικρής ή μεγαλύτερης σύγκρουσης που πιθανόν να οδηγήσει και σε πλήρη στρατιωτική αναμέτρηση) έχουν μελετηθεί, αξιολογηθεί και μέχρι ενός σημείου υπάρχει ετοιμότητα ανάληψης ενεργειών εκ μέρους της Άγκυρας εάν και εφόσον αποφασιστεί. Αντίστοιχη φυσικά και η δική μας ετοιμότητα αντίδρασης.<br /><br />Είναι δυνατόν μεσούσης της ουκρανικής κρίσεως, η Άγκυρα να δημιουργήσει μια νέα εστία ανάφλεξης με απρόβλεπτες συνέπειες και με μοναδικό ίσως κερδισμένο, την Μόσχα; Πραγματικά, μια ελληνοτουρκική σύγκρουση θα ήταν οδυνηρότατη, όχι μόνο για τους εμπλεκόμενους, αλλά και για την Ατλαντική Συμμαχία και την Ευρώπη. Αυτός που θα θεωρηθεί ως υπεύθυνος της έναρξης της σύγκρουσης θα αντιμετωπίσει τη μήνη των «δυτικών» χωρίς όμως να μπορούμε να προσδιορίζουμε την έκταση των συνεπειών και την αποτελεσματικότητα τυχόν κυρώσεων. Βέβαια, η αστοχία ορθής κατανόησης του διεθνούς περιβάλλοντος και οι μη ορθολογικές αποφάσεις αποτελούν συχνό φαινόμενο στα προσωποπαγή καθεστώτα.<br /><br /> Άρα σε συνέχεια της παραπάνω εκτίμησης θα πρέπει να περιμένουμε, εκ μέρους της Άγκυρας, ένα προκατασκευασμένο επεισόδιο ή μια προκλητική ενέργεια που θα προκαλέσουν μια ελληνική αντίδραση; Πραγματικά, μια δυναμική -ίσως και μη «συμμετρική»- ελληνική αντίδραση, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να εκληφθεί ως συνυπευθυνότητα από όλους εκείνους που εσφαλμένα θεωρούν μια αναγκαστική ελληνοτουρκική ολική διαπραγμάτευση ως τη βέλτιστη λύση. Σίγουρα λοιπόν, μια παρόμοια κίνηση φαίνεται ελκυστική από την Άγκυρα αλλά δεν παύει να περικλείει πολλούς κινδύνους και τη σχετική αβεβαιότητα για τα αποτελέσματα.<br /><br />Αυτό όμως σημαίνει ότι περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό οι δυνατότητες αντίδρασης της Ελλάδος σε προκλητικές τουρκικές ενέργειες ενώ ο αντίπαλος με την τακτική της «σαλαμοποίησης» καταγράφει κέρδη που αθροιστικά υποθάλπουν τα εθνικά μας συμφέροντα; Αναμφίβολα η αυτοσυγκράτηση περιορίζει τις δυνατότητες αντίδρασης και χρειάζεται μεγάλη προσοχή και προσπάθεια ώστε οποιαδήποτε πρόκληση ή ενέργεια να μην επιβαρύνει ανεπανόρθωτα την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.<br /><br />Ενίοτε μάλιστα εκλαμβάνεται ως ηττοπάθεια ή κατευνασμός που αμφότερα ανατροφοδοτούν την επιθετικότητα. Χρειάζεται δηλαδή διαρκής επαγρύπνηση, πρόβλεψη, ετοιμότητα, αποφασιστικότητα και ικανότητες άμεσης αντίδρασης. Η ορθή εκ των προτέρων κίνηση-ανάπτυξη όλων των μέσων (όχι μόνο στρατιωτικών) περιορίζει τις δυνατότητες ενεργειών του αντιπάλου.<br /><br />Στην περίπτωση μιας στρατιωτικής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης μπορούμε με κάποια σχετική βεβαιότητα να προβλέψουμε το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης δεν είναι προβλέψιμο καθώς επεισέρχονται δεκάδες παράμετροι. Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε και τον παράγοντα της «αφόρητης ζημιάς» που έχει να κάνει με τον υπολογισμό κέρδους-ζημιάς ακόμη και για το νικητή της σύγκρουσης. Αυτή μάλιστα είναι και η ουσία της αποτροπής, η οποία δεν αποσκοπεί πρωτίστως στη συντριπτική μας επικράτηση επί του αντιπάλου (καλοδεχούμενη πάντα) αλλά στον εξαναγκασμό του να απέχει από πολεμικές ενέργειες υπό το φόβο της «αφόρητης ζημιάς» που εξανεμίζει οποιαδήποτε κέρδη του. <br /><br />Είναι αλήθεια ότι σταδιακά μεταβάλλεται υπέρ ημών η στρατιωτική ισορροπία ισχύος; Η ισορροπία ισχύος, έννοια σχετική, ευμετάβλητη και επηρεαζόμενη από δεκάδες μεταβλητών (μετρήσιμες και μη) πολύ δύσκολα προσδιορίζεται για παραπλήσιες δυνάμεις. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει δρομολογηθεί, μετά από μια δεκαπενταετή αδικαιολόγητη αποχή, μια ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών μας και ήδη έχει αρχίσει να επιφέρει ορατά αποτελέσματα.<br /><br />Ο αντίπαλος όμως διαθέτει αντανακλαστικά, συνέπεια και μακρόπνοη σχεδίαση γεγονός που αφενός δεν επιτρέπει κανένα εφησυχασμό μας και αφετέρου δημιουργεί ανησυχίες για το χρονικό ορίζοντα που μπορούμε να υπομείνουμε ένα κοστοβόρο εξοπλιστικό ανταγωνισμό συνδυαζόμενο με υψηλές στρατιωτικές ετοιμότητες.<br /><br />Υπονοείται δηλαδή ότι θα πρέπει να εξευρεθεί ένας τρόπος ειρηνικής διευθέτησης των «διαφορών» (όπως οι Τούρκοι παρουσιάζουν) με αμοιβαίες εκατέρωθεν υποχωρήσεις; Στο θεωρητικό επίπεδο μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν επιθυμητή, υπό προϋποθέσεις, αλλά στο ορατό ορίζοντα δεν φαίνεται εφικτή-ρεαλιστική καθώς οι επιδιώξεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας έχουν υπερβεί οποιοδήποτε όριο, καθιστώντας αδιανόητη όχι μόνο μια διαπραγμάτευση αλλά και μια ουσιαστική διερευνητική επαφή.<br /><br />Κατά συνέπεια ο συνδυασμός αμυντικής ισχύος και διεθνούς (διμερούς-πολυμερούς) σύμπραξης-συνεργασίας θα παραμένει αναγκαίος με βασικό πυλώνα την ισχυρή εθνική οικονομία. Τίποτα όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κοινωνική αποδοχή, άρα συνολική αντίληψη της πραγματικότητας και του διακυβεύματος και την ενιαία σταθερή κομματική μακροπρόθεσμη προσέγγιση βασικών θεμάτων.<br /><br />Μήπως όμως μια κυβερνητική αλλαγή στην Τουρκία θα επιτρέψει την ανάδειξη ενός πολιτικού χώρου λιγότερο αναθεωρητικού που θα οδηγήσει, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, σε μια σταδιακή αποκλιμάκωση και άνοιγμα διαύλων πραγματικής επικοινωνίας; Οι τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης συχνά υπερκαλύπτουν σε επιθετικότητα τις θέσεις του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ. Ακόμη όμως και αν δεχτούμε ότι γίνονται για προεκλογικούς λόγους, ουδείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το «βαθύ κράτος» ενός ηττημένου ΑΚΡ δεν θα προκαλέσει μια ελληνοτουρκική κρίση ευελπιστώντας στη «δια του χάους» επιστροφή του στην εξουσία.<br /><br />Εκτιμώ ότι η τουρκική αναθεωρητική και συγκρουσιακή πολιτική δεν οφείλεται πρωτίστως σε κομματικές σκοπιμότητες και αντιπαλότητες αλλά σε μια -ελπίζουμε- παροδική έξαρση εθνικής ταυτότητας, υποστηριζόμενης από μια ριζοσπαστικοποίηση της θρησκείας, ένα καθοδηγούμενο αίσθημα αυτοκρατορικού μεγαλείου και ευημερούντες δημογραφικούς και οικονομικούς δείκτες (παρά τα υπαρκτά προβλήματα της καθημερινότητας). Είναι δηλαδή μια νομοτελειακή πορεία ενός έθνους σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους και υπό καθορισμένες συνθήκες.<br /><br />Τελικά η Ελλάδα θα πρέπει να προσβλέπει σε μια εκλογική νίκη του «Σουλτάνου» ή της «ενιαίας» αντιπολίτευσης; Θεωρητικό το ερώτημα καθώς επί της ουσίας δεν μπορούμε να το επηρεάσουμε. Προσωπικά δεν αναμένω αλλαγή τουρκικής στάσεως μετά τις εκλογές, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ενδεχομένως μια νίκη της αντιπολίτευσης να πυροδοτήσει προσπάθειες, από πολλές χώρες που σήμερα έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη συγκατάβαση ή ακόμη και διάθεση υποστήριξης την Ελλάδα, για μια επαναπροσέγγιση με τη νέα τουρκική κυβέρνηση.<br /><br />Η τελευταία εικάζω ότι θα επιδείξει αρχικά τάσεις επιτήδειας μετριοπάθειας και «δυτικοφιλίας». Θα αισθανόμουν μεγαλύτερη «σιγουριά» με τον υπερφίαλο, προκλητικό αλλά συνάμα προβλέψιμο (πλέον) «Σουλτάνο». Να μην παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι στην Τουρκία θα διεξαχθούν ταυτόχρονα προεδρικές και βουλευτικές εκλογές χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της διαφοροποίησης του νικητού σε κάθε αναμέτρηση με απρόβλεπτες συνέπειες.<br /><br />Επίσης δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα αστάθειας, λόγω μη αποδοχής της ήττας από τον Σουλτάνο, με αποτέλεσμα την επανάληψη σκηνών του Ιουλίου 2016. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα όχι μόνο αντίδρασης αλλά και προσεκτικής αξιοποίησης των έκρυθμων καταστάσεων στη γείτονα. <br /><br />Εκτός από μια στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία τι άλλο μπορεί να μας προβληματίσει σε σχέση με τον επεκτατικό γείτονά μας; Στο δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους θα υπάρχουν τρεις νέες πρόσφατα εκλεγμένες κυβερνήσεις (Ελλάδα-Κύπρος-Τουρκία), ένα συγκρουσιακό και ασταθές διεθνές περιβάλλον (Ουκρανία-Ρωσία, Κίνα-Ταϊβάν) και μια διεθνή οικονομία με τάσεις ύφεσης ως αποτέλεσμα (και) της ενεργειακής κρίσης.<br /><br />Στο περιβάλλον αυτό είναι αναμενόμενη μια εντατικοποίηση των διεθνών πιέσεων προς τα παραπάνω τρία μέρη για επίδειξη μετριοπάθειας και διάθεσης συνδιαλλαγής για υπέρβαση των «διαφορών» (πάντα με εισαγωγικά) για το «κοινό καλό». Το μέγεθος της πίεσης που θα ενασκηθεί θα είναι ανάλογο του ειδικού βάρους του κάθε μέρους (πολύπλευρη σχετική ισχύς την παρούσα στιγμή αλλά και αυτοπεποίθηση λαού και ηγεσίας και ιστορικό αντοχής σε πιέσεις).<br /><br />Κατά συνέπεια ανησυχώ ιδιαίτερα για μια εξαναγκαστική αποδοχή -έστω και υπό τις καλύτερες προθέσεις- «κακών» λύσεων που θα εμπεριέχουν τα σπέρματα μιας μελλοντικής επαναφοράς όλων των τουρκικών διεκδικήσεων και μιας μελλοντικής σύγκρουσης υπό δυσμενέστερες συνθήκες.<br /><br />Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι, όπως επιτάσσει και η είσοδος της καινούργιας χρονιάς.<br /><br /><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ιπποκράτης Δασκαλάκης Αρχές του έτους και είθισται να πραγματοποιείται αποτίμηση των πεπραγμένων αλλά και εκτιμήσεις για την εξέλιξη των μελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο μπορεί να «στραβώσει» το κλίμα στα ελληνοτουρκικά;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.ethnos.gr/resources/images/f5c71666-a86d-45ec-9186-1c9209b8f67d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="800" height="432" src="https://cdn.ethnos.gr/resources/images/f5c71666-a86d-45ec-9186-1c9209b8f67d.jpg" width="741" /></a></div><div><br /></div><b>Κωνσταντίνος Φίλης</b><br />Το τουρκικό καθεστώς έχει ανεβάσει ταχύτητες και θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο καθ’ οδόν προς τις εκλογές. Η αγωνία του Ερντογάν για το αποτέλεσμα της κάλπης (αν δεν αισθάνεται ασφαλής) θα τον αναγκάζει να παίζει το χαρτί των ελληνοτουρκικών ολοένα και περισσότερο, πέραν εκείνου της οικονομίας, όπου οι παροχές του παραπέμπουν ήδη σε παλαιές, καλές δεκαετίες.<br /><br />Ο ίδιος θεωρεί ότι η εργαλειοποίηση των ελληνοτουρκικών τον φέρνει σε πλεονεκτική θέση έναντι της αντιπολίτευσης, διότι της παίρνει την ατζέντα και τη δυσκολεύει για να του ασκήσει κριτική για χαλαρή στάση έναντι της Αθήνας, γεγονός ωστόσο που λειτουργεί ως οιονεί αυτοεκπληρούμενη προφητεία.<br /><br />Ο κίνδυνος είναι προφανής: όσο θα αυξάνεται η πίεση από την αντιπολίτευση, η οποία καταλογίζει στον Ερντογάν ενδοτικότητα και δειλία επειδή δεν υλοποιεί τις απειλές του κατά των Ελλήνων, τόσο θα αυξάνεται θεωρητικά και ο κίνδυνος για κάποια κίνηση εκ μέρους του Ερντογάν. <br /><br />Το κλίμα στα ελληνοτουρκικά είναι αρνητικό και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κάδρο: Από τον εν εξελίξει διάλογο με τις ΗΠΑ (επίκειται το ταξίδι Τσαβούσογλου στην Ουάσινγκτον) και τα καθοριστικής σημασίας ενεργειακά θέματα, μέχρι την προσπάθεια της Αγκυρας να ηγεμονεύσει στην περιοχή, μέσω του τουρκολιβυκού Συμφώνου, στο οποίο, ακόμη και μεγάλοι περιφερειακοί παίκτες, όπως η Αίγυπτος, δεν αποδίδουν πλέον ιδιαίτερη σημασία.<br /><br />Εφόσον οι ΗΠΑ έχουν βάλει φρένο στην Τουρκία ώστε να αποφύγει κινήσεις, όπως μια στρατιωτική κρίση με την Ελλάδα ή μια αποστολή σεισμικών σκαφών και πλωτού γεωτρύπανου σε περιοχές κοινών συμφερόντων, εκείνη επιχειρεί να αξιοποιήσει όλο αυτό το διάστημα, λόγω και του Ουκρανικού, με ενέργειες ενίσχυσης της διπλωματικής της θέσης.<br /><br />Τι σημαίνει αυτό με βάση την τουρκική θεώρηση; Ότι στο απίθανο σενάριο να ξεκινούσαν αύριο διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, το αίτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, το οποίο η Τουρκία συνδέει πλέον με την κυριαρχία τους, θα αποτελούσε ασφαλώς μέρος της τουρκικής ατζέντας. Μέρος της δηλαδή θα ήταν και μια διεκδίκηση, η οποία μπήκε στο τραπέζι μόλις πέρυσι. Η Τουρκία για περισσότερο από μισό αιώνα αναγνώριζε ότι η ελληνική κυριαρχία επί συγκεκριμένων νησιών ήταν απόλυτη και δεν συνδέονταν με την αποστρατιωτικοποίηση, όπως υποστηρίζει τώρα.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και με τη «Γαλάζια Πατρίδα», το δόγμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Και αυτό θα αποτελέσει τμήμα των τουρκικών θέσεων σε έναν ενδεχόμενο διάλογο, κάτι που δεν ίσχυε πριν μερικά χρόνια.<br /><br />Μπορεί δηλαδή η Τουρκία να απέχει προς ώρας από κινήσεις επί του πεδίου, τις οποίες δεν τις «επιτρέπουν» οι ΗΠΑ να κάνει - χαρακτηριστική η περίπτωση του γεωτρύπανου «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» που δεν έχει ακόμη κινηθεί εντός της Κυπριακής ΑΟΖ- ωστόσο κάνει ό,τι μπορεί για να εμπλουτίσει τις διεκδικήσεις της, προκειμένου μετά να αποτελέσουν βάση διαλόγου.<br /><br />Ας πάρουμε για παράδειγμα το περίφημο «casus belli». Στο υποθετικό, εκτός πραγματικότητας σενάριο που η Τουρκία δεχόταν να ικανοποιήσει το ελληνικό αίτημα για άρση του «casus belli», προφανώς μετά θα απαιτούσε μια αντίστοιχη κίνηση από την Αθήνα. Για παράδειγμα, να συζητήσει την αποστρατιωτικοποιήση των νησιών, την οποία η Άγκυρα συνδέει με την κυριαρχία τους. Ποια ελληνική κυβέρνηση θα αποδεχόταν κάτι τέτοιο; <br /><br />Ποια είναι λοιπόν η παγίδα προς την οποία «σπρώχνει» την Ελλάδα η Τουρκία; Είτε να ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση με όρους δυσβάσταχτους, τους οποίους καμία ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποδεχθεί. Είτε να αρνηθεί ένα διάλογο επί της τουρκικής ατζέντας, κινδυνεύοντας να κατηγορηθεί από οροσμένους εταίρους της ως αδιάλλακτη και εμμονική. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να χρεωθεί η Αθήνα την απροθυμία να διαπραγματευθεί με την Τουρκία, παρ' ότι οι όροι τους οποίους θα έχει επιβάλει η τελευταία θα καθιστούν αδύνατη την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση.<br /><br />Σε αυτό το δυστοπικό τοπίο, η Ελλάδα είναι αυτή, η οποία με δικές της ενέργειες, θα πρέπει να αλλάξει τους όρους της διαπραγμάτευσης, προς την οποία επιχειρεί να την ωθήσει η γειτονική χώρα. Και επίσης, η υπνωτισμένη Δύση απέναντι στον Ερντογάν (όπως σημείωσα σε πρόσφατο άρθρο μου στην Καθημερινή) πρέπει να ξυπνήσει και να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να επιτρέπει άλλο στην Τουρκία αυτή τη στάση. Το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της Δύσης, αφενός δεν κόπτεται ιδιαίτερα αφού η Τουρκία δεν προκαλεί κρίση με την Ελλάδα, αφετέρου δεν θέλει να τη χάσει από σύμμαχο, λόγω της Ουκρανίας, είναι βαθιά προβληματικό για εμάς. <br /><br />Από εκεί και πέρα, μπορεί η Άγκυρα να συμμορφώνεται προς το παρόν με τις επιταγές των Αμερικανών, με τους οποίους δεν θέλει αυτή τη στιγμή να τα «σπάσει», ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος επί του πεδίου έχει πάψει να υφίσταται. Το κλίμα στα ελληνοτουρκικά μπορεί να «στραβώσει» ανά πάσα στιγμή εξαιτίας ενός ατυχήματος, ενός απρόβλεπτου συμβάντος, ενός θερμοκέφαλου, άπειρου Τούρκου στρατιωτικού ο οποίος ακούει καθημερινά εδώ και τρεις μήνες ότι η Ελλάδα είναι μια αναθεωρητική δύναμη που εξοπλίζει τα νησιά της για να επιτεθεί στην Τουρκία.<br /><br />Όταν η προπαγάνδα της Άγκυρας κατηγορεί καθημερινά την Ελλάδα ότι από το 1830 έχει πενταπλασιάσει την εδαφική της επικράτεια, δεν σέβεται τις Συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων, πνίγει μετανάστες, ότι προσπαθεί να απομονώσει την Τουρκία, το ηθελημένα ή μη ατύχημα δεν απέχει και πολύ.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο μπορεί να «στραβώσει» το κλίμα στα ελληνοτουρκικά;

Κωνσταντίνος Φίλης Το τουρκικό καθεστώς έχει ανεβάσει ταχύτητες και θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο καθ’ οδόν προς τις εκλογές. Η αγωνία του Ερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Γάλλοι ”ακρωτηριάζουν” εδαφικά την Τουρκία! Χάρτης με το Μ. Κουρδιστάν προκαλεί σοκ στην Άγκυρα.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/01/fransadan-skandal-turkiye-haritasi-J6Mm-1068x601.webp" width="789" /><br /><br />Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια</b><br />Το «France 24», ένα από τα πιο γνωστά ειδησεογραφικά κανάλια στη Γαλλία, προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο στη Τουρκία, δημοσιεύοντας έναν χάρτη που δείχνει μέρος της Τουρκίας ως το λεγόμενο Κουρδιστάν. Το γαλλικό κανάλι υποστήριξε ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τους Κούρδους και ορίζει την περιοχή ως «Νοτιοανατολική Ανατολία».<br /><br />Τι αναφέρουν οι Τούρκοι:<br /><br />”Στον χάρτη, οι ανατολικές και νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας εμφανίζονταν εντός του λεγόμενου χάρτη του Κουρδιστάν.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="345" src="https://www.youtube.com/embed/dgUFKcrT71E" width="690" youtube-src-id="dgUFKcrT71E"></iframe><br /><br />Στην ενότητα που δημοσιεύτηκε χθες στην ενότητα για τη Μέση Ανατολή, υποστηρίχθηκε ότι το λεγόμενο κουρδικό πρόβλημα ξεκίνησε την Οθωμανική περίοδο και ότι το «δικαίωμα στην αυτοδιάθεση», που προέκυψε με τις αρχές του Wilson μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν δόθηκε στους Κούρδους. Η είδηση περιλάμβανε επίσης τον ισχυρισμό ότι ο ιδρυτής της Δημοκρατίας, Ατατούρκ, καταπίεζε επίσης τους Κούρδους.<div><br /></div><div><img src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/01/resized-9a8a5-22c552325012023162021-as68.jpeg" /><br /><br />Στο δεύτερο μέρος της σκανδαλώδους εκπομπής, οι νοτιοανατολικές επαρχίες της Τουρκίας και του βορρά του Ιράκ, του Ιράν και της Συρίας εμφανίστηκαν ως «ενωμένο Κουρδιστάν». Το γαλλικό κανάλι υποστήριξε επίσης ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τους Κούρδους και ορίζει την περιοχή ως «Νοτιοανατολική Ανατολία». Το γαλλικό κανάλι, που άλλαξε σκανδαλωδώς τα σύνορα της Τουρκίας, ανέφερε ότι μόνο η αυτόνομη διοίκηση στο βόρειο Ιράκ αναγνωρίζεται πολιτικά.”<br /><br />Τα παραπάνω αποδεικνύουν αυτό που είναι ευρέως γνωστό, ότι οι Κούρδοι του Βορείου Ιράκ, της Βορείου Συρίας, του ΒΔ Ιράν και της Νοτιανατολικής Τουρκίας προσβλέπουν στη δημιουργία του δικού τους ανεξάρτητου κράτους. Η Τουρκία αυτό το ξέρει πολύ καλά, για αυτό και προσπαθεί με ”νύχια και με δόντια” να το αποφύγει. Για τον σκοπό αυτό διεξάγει ένοπλο αγώνα κατά του ΡΚΚ, με συνεχείς εισβολές και στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Β. Ιράκ , στη Συρία και στο έδαφός της στη ΝΑ Τουρκία, όπου ζούν σχεδόν αμιγώς Κουρδικοί πληθυσμοί.</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Οι Γάλλοι ”ακρωτηριάζουν” εδαφικά την Τουρκία! Χάρτης με το Μ. Κουρδιστάν προκαλεί σοκ στην Άγκυρα.

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Το «France 24», ένα από τα πιο γνωστά ειδησεογραφικά κανάλια στη Γαλλία, προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο στη Τουρκία, δη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο έκαμψε τη Ρωσία ο οικονομικός πόλεμος των Δυτικών.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/Russian-Economy.jpg" width="750" /><br /><br /><b>Θεοδωρόπουλος Σωτήρης</b><br />Μετά τα αλλεπάλληλα πακέτα των δυτικών κυρώσεων που αποφασίσθηκαν από τις ΗΠΑ και συνιστούν τον οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, οι μεγάλες προσδοκίες για καταστροφή της ρωσικής οικονομίας διαψεύστηκαν. Ο οικονομικός πόλεμος, που είχε σκοπό να μετατρέψει τη Ρωσία σε παρία, αποδείχτηκε μπούμερανγκ για τους Ευρωπαίους.<br /><br />Είναι ενδεικτικό ότι ουδείς σήμερα ελπίζει στην οικονομική κατάρρευση της Ρωσίας. Οι δυτικές προσδοκίες έχουν μεταφερθεί σε άλλα πεδία (στρατιωτικό, πολιτικό, δικαστικό), στα οποία ούτε οι ίδιοι οι Δυτικοί πλέον ελπίζουν. Στο τέλος του 2022, μια νέα αδήριτη οικονομική πραγματικότητα αποτυπώνεται με τα οικονομικά στοιχεία των πλέον έγκυρων Διεθνών Οργανισμών που παραθέτουμε:<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/2023-01-05-9.png" /><i>Βασικά Μακροοικονομικά μεγέθη κύριων Νατοϊκών χωρών και Ρωσίας (Πηγή: Τράπεζα Ελλάδος: Ενδιάμεση Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής. Δεκέμβριος 2022 σελ.32).</i><br /><br />Σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία από την Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, οι δυτικές οικονομίες βαδίζουν το 2023 προς ύφεση, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, τάση που ξεκίνησε ήδη από το τελευταίο τρίμηνο του 2022. Οι ικανοποιητικοί ρυθμοί ανάκαμψης, μετά τα έτη ύφεσης (συρρίκνωσης) λόγω πανδημίας, που στηρίχθηκαν σε σημαντικό μαξιλάρι διαθεσίμων, χαμηλού κόστους δανεισμό και εκτεταμένες επιδοματικές πολιτικές, τώρα ανατρέπονται. Ανατρέπονται λόγω των κυρώσεων και του πολέμου, που δημιουργούν περιβάλλον αυξανόμενης αβεβαιότητας, ανασφάλειας, αυξημένου κόστους δανεισμού και εκτόξευσης του κόστους ενέργειας, πρώτων υλών και τροφίμων.<div><br />Ο οικονομικός πόλεμος της Δύσης<br /><br />Στην Ελλάδα, η ισχυρή καταναλωτική ζήτηση βοηθούσης και της παραοικονομίας που στήριξε το ρυθμό ανάπτυξης το 2022, δείχνει σημεία συρρίκνωσης απ’ το τρίτο καλλίτερο τρίμηνο του έτους. Στη Ρωσία, οι δυτικές προσδοκίες για συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 8-10% λόγω κυρώσεων, δεν επαληθεύτηκαν. Οι εκτιμήσεις στο τέλος του 2022 αναθεωρήθηκαν συνεχώς προς τα κάτω, στα επίπεδα (ύφεσης) του 2-3%, μια τάση που πιθανόν να οδηγήσει σε θετικό πεδίο το 2023, λόγω της ισχυρής τόνωσης της ζήτησης από τον εξωτερικό τομέα.<br /><br />Ο πληθωρισμός, από ένα σχεδόν ανύπαρκτο πρόβλημα στις δυτικές χώρες για δεκαετίες, ξεκίνησε με τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα λόγω πανδημία, αλλά ήταν μάλλον αντιμετωπίσιμος. Σήμερα αποτελεί πλέον κυρίαρχο πρόβλημα. Οι Κεντρικές Τράπεζες, με τις συνεχείς αυξήσεις των επιτοκίων, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του πληθωρισμού κόστους, ένα ενεργειακό σοκ στην πλευρά της προσφοράς, ιδιαίτερα όταν οι πολιτικές αυτές συναντούν τις αντίθετες επιδοματικές δημοσιονομικές πολιτικές που επιδιώκουν τη συγκάλυψη του τεράστιου προβλήματος των επιπτώσεων στους πολίτες.<br /><br />Οι Αγγλοσάξονες επέβαλλαν διακοπή του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης από τους φθηνούς και για δεκαετίες αξιόπιστους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους χάριν της αυτοκτονικής ιδέας της απεξάρτησης. Απεξάρτηση και εξάρτηση απ’ το πανάκριβο, περιβαλλοντικά πιο βρώμικο και με αβεβαιότητες εφοδιασμού LNG απ’ τις ΗΠΑ και το Κατάρ. Εδραιώνεται έτσι η συνέχιση του υψηλού πληθωρισμού, που συνιστά βόμβα στα θεμέλια της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας. Συνέπεια είναι η αποβιομηχάνιση με φυγή ευρωπαϊκών επιχειρήσεων προς τις ΗΠΑ (Inflation Reduction Act).<br /><a href="https://slpress.gr/politiki/to-maximoy-diavathmizei-ta-skandala/"> </a><br /></div><div>Η σύγκριση των οικονομικών στοιχείων<br /><br />Στη Ρωσία, μετά από σημαντική άνοδο 20% στην αρχή του πολέμου, ο πληθωρισμός παρουσιάζει συνεχή αποκλιμάκωση και σήμερα κινείται κοντά στο 12%, γεγονός που επέτρεψε τη μείωση των επιτοκίων στο 7,5%. Τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα, αναγκαία για τη στήριξη της οικονομίας λόγω πανδημίας, συνεχίζονται πλέον αν και σε μικρότερο μέγεθος, για την κάλυψη του υψηλού ενεργειακού κόστους. Μέχρι σήμερα για τον σκοπό αυτό, δαπανήθηκαν από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις περίπου 700 δισ. και ακόμη 300 δισ. από πολίτες και επιχειρήσεις για να αντιμετωπιστεί το πανάκριβο πλέον κόστος της ενέργειας. (Bruegel).<br /><br />Χωρίς αυτά, η κοινωνική δυσαρέσκεια και τα επίπεδα του πληθωρισμού θα λάμβαναν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ως πότε, όμως, θα συγκαλύπτεται το πρόβλημα με νέα δανεικά, όταν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με το πρόσχημα της ρωσικής απειλής, οδηγούνται και σε συνεχώς αυξανόμενες στρατιωτικές δαπάνες με αγορά όπλα κυρίως από τις ΗΠΑ; Οι άλλες ανάγκες των κοινωνιών παύουν πλέον να αποτελούν δημοσιονομική προτεραιότητα. Όλα υποτάσσονται και υπηρετούν έναν πόλεμο που δεν είναι δικός τους.<br /><br />Στην περίπτωση της Ρωσίας, παρά τον πόλεμο, το δημόσιο έλλειμμα είναι περίπου το μισό ως ποσοστό του ΑΕΠ (-2%), σε σύγκριση με τις χώρες που επιβάλλουν τις κυρώσεις. Όλες οι προβλέψεις για δημοσιονομική κατάρρευση της Ρωσίας λόγω του πολέμου, αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες της Δύσης ή προϊόν προπαγάνδας. Συγχρόνως, η Ρωσία με δημόσιο χρέος 16% ως ποσοστό του ΑΕΠ, το χαμηλότερο από όλο το Δυτικό κόσμο, έχει τα πλέον υγιή δημόσια οικονομικά, δεδομένου ότι το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος αποτελούν τα κριτήρια, όπως είναι γνωστά και από το Μάαστριχτ.</div><div><br />Φρέναρε ο ρυθμός ανάπτυξης της Δύσης<br /><br />Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, που προέρχονται από το ΔΝΤ, επιβεβαιώνουν το πολλαπλάσιο δημόσιο χρέος των χωρών της Δύσης. Δραματική είναι η χειροτέρευση στο ισοζύγιο πληρωμών των δυτικών χωρών, που δείχνει τις εξωτερικές συναλλαγές σε προϊόντα και υπηρεσίες, λόγω εκτόξευσης του κόστους εισαγωγών τους. Ο εξωτερικός τομέας, με τη ραγδαία μεταβολή των σχετικών τιμών εισαγωγών-εξαγωγών και τη μεταφορά εισοδήματος στις χώρες εξαγωγής των προϊόντων αυτών, φρενάρει τον ρυθμό ανάπτυξης.<br /><br />Αντίθετα η Ρωσία, ως εξαγωγέας των πλέον περιζήτητων προϊόντων (ενέργεια, πρώτες ύλες και αγροτικά προϊόντα) εκτόξευσε το σύνηθες εμπορικό της πλεόνασμα σε πρωτοφανή επίπεδα. Σε απόλυτα μεγέθη, από ένα πλεόνασμα περίπου 60 δισ. τα τελευταία χρόνια, πλησιάζει φέτος τα 300 δισ., γεγονός που συμβάλλει θετικά στην αναπτυξιακή διαδικασία.<br /><br />Η Ελλάδα έχει εμπορικό έλλειμμα 32,2 δισ. το 2022, από 20,5 δισ. το 2021. Οι εξαιρετικές επιδόσεις του Τουρισμού και της Ναυτιλίας έδωσαν πλεόνασμα 18,7 δισ., που δεν μπόρεσε να καλύψει το εμπορικό έλλειμμα, το οποίο εκτιμάται να φτάσει το 8% του ΑΕΠ, θυμίζοντας τα διπλά ελλείμματα της εισόδου μας στην κρίση. Βρισκόμαστε στην αρχή μιας αδιέξοδης επιλογής για την Ευρώπη.<br /><br />Η αυτοκαταστροφική πορεία της ΕΕ<br /><br />Το νέο τείχος διαχωρισμού και διακοπής κάθε σχέσης με τη Ρωσία, τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή χώρα, που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ και εφαρμόστηκε από τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, αποτελεί τραγικό λάθος και δείχνει ιστορική άγνοια. Είναι αδιανόητο να μην συνεργάζεσαι με τη χώρα που σου επιβάλει η γεωγραφική πραγματικότητα, όταν αυτή η χώρα διαθέτει τους πλέον περιζήτητους πόρους, αναντικατάστατους για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και ευημερία.<br /><br />Ο τερματισμός του πολέμου και η επανένωση της Γηραιάς Ηπείρου που είχε επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες, πρέπει να αποτελέσει πάλι κορυφαία προτεραιότητα για την ΕΕ. Είναι η μόνη διέξοδος απ’ την αυτοκαταστροφική πορεία της, η μόνη κίνηση που θα αποτρέψει πιο επώδυνες εξελίξεις στο μέλλον. Η άκριτη αποδοχή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, που χαράσσεται από τυχοδιωκτικά πολεμοκάπηλους κύκλους του Δημοκρατικού Κόμματος αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο αυτοκτονική για την Ευρώπη και επικίνδυνη για την ανθρωπότητα.<br /><br />Στην αδιέξοδη αμερικανική πολιτική αποστολής στην κατεστραμμένη Ουκρανία πλημμύρας όπλων, πακτωλού δισεκατομμυρίων και μισθοφόρων με ουκρανικές στολές, έχουν προσδεθεί και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες. Απολογούμενοι για το ναυάγιο, μας εξηγούν πως η δημοκρατία και η ελευθερία έχουν κόστος. Το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα. Δυστυχώς, στην αντιπολίτευση δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που να αμφισβητούν έστω την τωρινή πορεία αυτοκαταστροφής. Έτσι, η –σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις– πλειοψηφία των Ελλήνων, παρά την τεράστια προπαγάνδα, αρνείται πεισματικά να δεχθεί πως ο πόλεμος των Αγγλοσαξόνων εναντίον της Ρωσίας είναι και δικός του πόλεμος. Κι αυτή η πλειοψηφία δεν εκφράζεται στο πολιτικό σύστημα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο έκαμψε τη Ρωσία ο οικονομικός πόλεμος των Δυτικών.

Θεοδωρόπουλος Σωτήρης Μετά τα αλλεπάλληλα πακέτα των δυτικών κυρώσεων που αποφασίσθηκαν από τις ΗΠΑ και συνιστούν τον οικονομικό πόλεμο κατά...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα «μυστικά» της Συνθήκης της Λωζάνης: Γιατί ο Ερντογάν θέλει να την ανατρέψει.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="433" src="https://www.youtube.com/embed/yOEpgic2jBQ" width="761" youtube-src-id="yOEpgic2jBQ"></iframe></div><div><br /></div><b>Πασχάλης Κορωναίος</b><br />Γιατί ο Ερντογάν επιζητά αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης; Συχνά – πυκνά, στην τουρκική πολιτική σκηνή, επιλέγουν να διατηρούν στην επικαιρότητα μέσω δηλώσεων και αναφορών ζητήματα για τη Συνθήκη των Σεβρών και τη Συνθήκη της Λωζάνης. Γιατί το κάνουν αυτό;<br /><br />Ο Γιάννης Κυμιωνής, Δικηγόρος και αναλυτής ελληνοτουρκικών σχέσεων, αναφέρεται στην ιστορία των Συνθηκών αυτών και στις κρίσιμες λεπτομέρειες. «Η ιστορικότητα αυτών των διεθνών συμβάσεων έχει συνέπειες μέχρι και σήμερα», τονίζει. «Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η Συνθήκη των Σεβρών έχει ισχύ ακόμη και σήμερα», συμπληρώνει, μιλώντας στο Militaire.<br /><br />«Είμαστε σε επετειακή περίοδο, με τη συμπλήρωση των 100 ετών από τη μικρασιατική καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων. Είτε ήταν ο Ιωνικός Ελληνισμός, είτε ήταν ο Ποντιακός Ελληνισμός μετά την καταστροφική διάρρηξη του μετώπου και την άτακτη υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1922. Η Συνθήκη των Σεβρών έχει υπογραφεί 28/7/1920 με το παλαιό ημερολόγιο – 10 Αυγούστου με το νέο», σημειώνει και προσθέτει:<br /><br />«Αυτό που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι είτε η Συνθήκη των Σεβρών, είτε η Συνθήκη της Λωζάνης είναι η συνθήκη που έληξε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με τις νικήτριες δυνάμεις, όπως ακριβώς αναφέρονται στο κείμενο των δύο συμβάσεων και την ηττημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία από την άλλη πλευρά.<br /><br />Η πολιτική ελίτ της Τουρκίας ενοχλείται από το γεγονός ότι αυτή η Συνθήκη της Λωζάνης αναφέρει την Τουρκία ως ηττημένη δύναμη. Αυτό είναι το πρώτο τους πρόβλημα και δεν είναι σημερινό. Ανέκαθεν υπήρχε – ίσως σε μικρότερο βαθμό – αυτός ο αναθεωρητικός στόχος. Όπου αναθεωρητικός σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τα σύνορα. Αυτό είναι όλο. Όχι να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις! Εδώ είναι και το πιο παράδοξο», τονίζει ο κ. Κυμιωνής.<br /><br />Κάθε πότε η Τουρκία θέτει ζήτημα αλλαγής Συνθηκών<br /><br />«Η εποχή που ανεβαίνει η διάθεση της Τουρκίας να αλλάξει τις συνθήκες είναι όταν η Ελλάδα είναι αδύναμη. Παράδειγμα: Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου η Τουρκία ήταν δήθεν ουδέτερη – ενώ τροφοδοτούσε με χρώμιο και τα απαραίτητα υλικά της πολεμικής βιομηχανίας της ναζιστικής Γερμανίας – εκείνη την εποχή παζάρευε τη Βόρεια Συρία, τα Δωδεκάνησα που ήταν Ιταλοκρατούμενα, τη Δυτική Θράκη που τότε ήταν υπό Βουλγαρική κατοχή (περίοδος 1941-1944), παζάρευε με τη Γερμανία να ξαναπάρει τις χώρες του Καυκάσου (που το 1920 έχασε με τη Συνθήκη των Σεβρών)… Φυσικά, δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά», σημειώνει ο Γ. Κυμιωνής και υπενθυμίζει:<br /><br />«Η Τουρκία μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις 25 Φεβρουαρίου του 1945! Οι Γερμανοί ήταν ήδη στην Αυστρία, είχαν υποχωρήσει… Ωστόσο, η Τουρκία έτσι κάθισε στο τραπέζι των νικητών».<br /><br />Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη Συνθήκη της Λωζάνης; Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι προβλέψεις για τον «καθορισμό των συνόρων, που εμάς ως Ελλάδα μας «καίνε» γιατί έχουν να κάνουν με τα σύνορα στον Έβρο και τα νησιά. Σημειώνουμε τα νησιά εκτός Δωδεκανήσων. Γιατί αυτά δόθηκαν ως πολεμική αποζημίωση στην Ελλάδα με βάση τη συνθήκη ειρήνης του 1946 μεταξύ των Συμμαχικών Δυνάμεων και της ηττημένης Ιταλίας. Σε αυτή τη συνθήκη δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος η Τουρκία. Γιατί;<br /><br />Πολύ απλά γιατί η Ιταλία συνθηκολόγησε το 1943, η Τουρκία δεν είχε προλάβει να κηρύξει τον πόλεμο και έτσι δεν μπορούσε να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Σημειώνει δε, ότι «η Τουρκία προσπάθησε πάρα πολύ να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων γιατί έλεγε ότι της τα χρωστάει η Ιταλία από το 1911 που προσωρινά τα είχε καταλάβει. Λες κι όταν γίνεται ένας πόλεμος γίνεται με ημερομηνία λήξης…».<br /><br />Η αλήθεια, όμως, είναι αλλού: «Στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων στο Παρίσι είχαν εκφράσει ανοικτά και επιτακτικά τη βούληση να πάρουν την εντολή, άρα να τα έχουν σχεδόν υπό τη δική τους κυριότητα οι Σοβιετικοί. Όπως ήταν να πάρουν και εντολή για τη Λιβύη.<br />Πώς τα Δωδεκάνησα «πήγαν» στην Ελλάδα<br /><br />Ως προς την Τουρκία, επειδή υπήρχε πικρά εμπειρία στη διάρκεια του πολέμου γιατί δεν περνούσε τίποτα από τα Στενά – δεν υπήρχε ναυσιπλοΐα – πάλι οι Σοβιετικοί με τον υπουργό Εξωτερικών Μολότοφ, είχαν πει να πάρουν την εντολή για την Ανατολική Θράκη. Και είχαν συζητηθεί στη διάσκεψη της Τεχεράνης τον Δεκέμβριο του 1943, στη διάσκεψη του Πότσνταμ, στη διάσκεψη της Γιάλτας που καθόρισαν τον μεταπολεμικό κόσμο».<br /><br />«Άρα, από μία άποψη η επιμονή της Σοβιετικής Ένωσης να πάρει εντολή για τα Δωδεκάνησα ίσως σε αυτή να οφείλει η Ελλάδα ότι τελικά τα πήρε ως πολεμική αποζημίωση. Η Ελλάδα ήταν προτιμότερη τότε στη Βρετανική σφαίρα επιρροής παρά να βρεθούν με βάσεις του Σοβιετικού Στόλου», σημειώνει ο Γ. Κυμιωνής, αναφερόμενος σε όσα έχουν να κάνουν με τη Συνθήκη της Λωζάνης στον μεταπολεμικό κόσμο.<br /><br />Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι το «πιστοποιητικό γέννησης» του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Ιούλιο του 1923 υπογράφτηκε η Συνθήκη, Οκτώβριο του ίδιου έτους καταργήθηκε το χαλιφάτο και το σουλτανάτο και μια από τις Εθνικές Εορτές στην Τουρκία είναι στις 29 Οκτωβρίου. Είναι η ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923.<br /><br />Από τότε ξεκινά η ένταξη της Τουρκίας στη Δύση. Πώς ήταν, όμως, οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας κατά τη μεσοπολεμική περίοδο 1923 – 1939;Γιατί οι δύο χώρες είχαν προχωρήσει στην επίλυση των ζητημάτων μεταξύ τους;<br />Ποιο ρόλο έπαιξαν οι κυρίαρχες παρουσίες του Βενιζέλου και του Κεμάλ;<br />Γιατί ο Κεμάλ άφησε στην άκρη τον περίφημο «Εθνικό Όρκο» που έφτανε τα σύνορα της Τουρκίας μέχρι τη Θεσσαλονίκη;<br />Ήταν Έλληνας ο Κεμάλ – Τι λένε οι ιστοριογράφοι;<br />Ποιος ο ρόλος σε όλα αυτά της Συνθήκης της Λωζάνης;<br />Γιατί οι Βρετανοί τοποθέτησαν τον Μεταξά στην Ελλάδα;<br />Τι συνέβη με τους πρόσφυγες, τις αποζημιώσεις και τις περιουσίες;<br />Πώς μπήκε εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο η Τουρκία;<br />Ποιος ο ρόλος του βαθέως κράτους στην Τουρκία;<br />Τι έχει γνωμοδοτήσει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τη Συνθήκη της Λωζάνης;<br />Θα αλλάξει στάση ο Ερντογάν μετά τις εκλογές στην Τουρκία;<br />Τελικά, γιατί ο Ερντογάν θέλει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης και πού αλήθεια στοχεύει;<br /><br />Σε αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα απαντά ο Γιάννης Κυμιωνής στη συνέντευξή του στο militaire<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα «μυστικά» της Συνθήκης της Λωζάνης: Γιατί ο Ερντογάν θέλει να την ανατρέψει.

Πασχάλης Κορωναίος Γιατί ο Ερντογάν επιζητά αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης; Συχνά – πυκνά, στην τουρκική πολιτική σκηνή, επιλέγουν να δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Αεράμυνα: Θα μας βοηθήσει η Ουκρανία ώστε να καταρρίψουμε τους βολικούς μύθους που συντηρούμε;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/11/GREECE-PATRIOT-AIR-DEFENCE-790x400.jpg" width="732" /><br /><br />ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΕΡΑΜΥΝΑΣ – ΜΙΑ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ (ΜΕΡΟΣ Α’). <div><br /><div>Του <b>Σώζοντα Λεβεντόπουλου</b><br />(Subject Matter Expert Cybersecurity/Military)</div><div><br /></div><div>Όπως ήταν φυσικό, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις τους τελευταίους 10 –τουλάχιστον– μήνες στην Ουκρανία, πέραν του ότι διέλυσαν διάφορες ψευδαισθήσεις, παρέχουν και σωρεία διαπιστώσεων (lessons identified), σε πολλαπλούς τομείς. Ένας από αυτούς είναι η ανάγκη για ένα επαρκές και αποτελεσματικό σύστημα αεράμυνας (Integrated Air and Missile Defense System). Οι ίδιοι οι Ουκρανοί, αναγνωρίζοντας τις σχετικές ελλείψεις και ανάγκες, εκτιμούν ότι τα συστήματα MIM-104 PATRIOT είναι πιο αναγκαία από άρματα μάχης, για αυτό και τα ζητούν σε όλους τους τόνους. Για χρόνια η αεράμυνα θεωρούταν ένα όπλο άμυνας (εξ ’ου και η αναφορά σε Defensive Counter Air επιχειρήσεις), μια θεώρηση η οποία φαίνεται ότι πλέον δεν είναι επαρκής.<br /><br />Η αεροπορική ισχύς ουσιαστικά βασίστηκε στις ιδέες, προτάσεις και σκέψεις μιας χούφτας ανθρώπων (π.χ. General William “Billy” Lendrum Mitchell, General Giulio Douhet, κλπ.) οι οποίοι είδαν τις προοπτικές και δυνατότητες του αεροπορικού όπλου, όταν ακόμη τα πρώτα αεροσκάφη δεν ήταν τίποτε περισσότερο από χαρτί, πανί, και σύρμα. Ξεκινώντας από τις απαρχές του 20ου αιώνα το αεροπορικό όπλο αναπτύχθηκε με τέτοιους ρυθμούς, ώστε είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι η αεροπορική ισχύς μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα ενός πολέμου. Όπως ήταν φυσικό, έπρεπε να βρεθεί ένα αντίδοτ, και έτσι τα πρώτα –αυτοσχέδια– αντιαεροπορικά μέσα έκαναν σύντομα την εμφάνισή τους. Αν θα θέλαμε να περιγράψουμε με λίγες λέξεις τον σκοπό της αεράμυνας σήμερα, θα λέγαμε ότι αυτός είναι η αποτροπή ή η μείωση της αποτελεσματικότητας των δράσεων της εχθρικής αεροπορικής δύναμης.<br /><br />Αναλύοντας περαιτέρω τον σκοπό της αεράμυνας, μπορούμε να εξάγουμε τα παρακάτω συμπεράσματα (και ίσως να «καταρρίψουμε» και κάποιους μύθους):</div><div><br />α. Η αποτροπή σημαίνει ότι η βασική αποστολή της αεράμυνας είναι να κάνει το αντίπαλο αεροσκάφος να μην μπορέσει να ολοκληρώσει με επιτυχία την αποστολή του, η οποία συνήθως είναι η εξαπόλυση του φορτίου του πάνω από τον στόχο. Αντίθετα με ότι πιστεύεται γενικά, η κατάρριψη είναι το «κερασάκι στην τούρτα», καλή αλλά όχι αυτοσκοπός.<br /><br />β. Η αεράμυνα δεν είναι κύκλοι σε έναν χάρτη, και ούτε μπορεί να καλύψει με επάρκεια μια ολόκληρη χώρα. Παραβλέποντας τους περιορισμούς που θέτει η φυσική και τα μαθηματικά, είναι οικονομικά ανέφικτο να δημιουργηθεί ένα επαρκές, ολοκληρωμένο, διασυνδεδεμένο και με πολλαπλή ανάπτυξη και σε βάθος, δίκτυο αεράμυνας. Το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας θα πρέπει να προβληματίσει.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />γ. Ακόμα κι αν έχεις δεκάδες ή και εκατοντάδες διαθέσιμα κατευθυνόμενα βλήματα (Κ/Β), συνήθως μπορείς να κατευθύνεις –ταυτόχρονα– μόνο μερικά από αυτά. Αυτό σημαίνει ότι κάποια αεροσκάφη ή/και πύραυλοι θα περάσουν, και θα πρέπει να έχουν ληφθεί μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών. Επανερχόμενοι στο μέτωπο της Ουκρανίας, οι αναφορές κάνουν λόγο για καταρρίψεις που ανέρχονται σε 80% των στόχων που έχουν ανιχνευθεί (συνήθως UAS – Unmanned Aerial Systems και πύραυλοι πλεύσης/cruise missiles). Όμως το υπόλοιπο 20% (ή και λιγότερο αν τα νούμερα που δημοσιεύονται είναι αληθή) είναι επαρκές ώστε να βυθίσει την Ουκρανία στο σκοτάδι. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όσα πομπωδώς λέγονταν και από μεγαλόσχημους για την ελληνική ικανότητα ανάσχεσης των τουρκικών Tayfun…<br /><br />δ. Όσα Κ/Β και αν έχεις, αυτά κάποια στιγμή θα τελειώσουν. </div><div>Όπως γίνεται κατανοητό, ένα πυραυλικό σύστημα επίγειας αεράμυνας (GBAD – Ground Based Air Defense) είναι εξαιρετικά ευάλωτο κατά τη διαδικασία της αναχορηγίας. Αυτήν ακριβώς την αδυναμία εκμεταλλεύτηκαν οι Ισραηλινοί, και κυριολεκτικά αφάνισαν το δίκτυο επίγειας αεράμυνας που είχαν, με ιδιαίτερη σπουδή, αναπτύξει οι Σύροι στην κοιλάδα Μπεκάα. Η εισαγωγή των UAS, αλλά και των stand-off οπλών – συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων πλεύσης – σε μεγάλους αριθμούς, σημαίνει ότι πλέον τα Κ/Β εξαντλούνται με πρωτόγνωρους ρυθμούς. Μόλις πριν μερικές μέρες (σ.σ., 01 Ιαν. 2023) οι Ουκρανοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μιας μεγάλης έκτασης αεροπορική επίθεση. Ανάμεσα στα συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν και κάποια άρτι αφιχθέντα NASAMS (Norwegian/National Advanced Surface-to-Air Missile System). Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, οι ανάγκες αναχορηγίας των NASAMS σε Κ/Β εκείνη την νύχτα δεν διέφεραν καθόλου από αυτές του πυροβολικού μάχης.<br /><br />ε. Ο παράγοντας άνθρωπος! </div><div>Για την κρισιμότητα του ανθρώπινου παράγοντα λόγω των περιορισμών που αυτός «μεταφέρει» στο πεδίο της μάχης. Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι δεν μπορείς να έχεις πληρώματα τα οποία βλέπουν την ίδια οθόνη για ώρες (ο εγκέφαλος αρχίζει και παίζει διάφορα παιχνίδια), και ότι αυτά τα πληρώματα θα πρέπει να εναλλάσσονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης σημαίνει, ότι σε περίοδο ειρήνης, το να διατηρείς το σύνολο της αεράμυνάς σου, σε ύψιστη ετοιμότητα για εκτεταμένες χρονικές περιόδους, είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο, ειδικά όταν έχουμε αφήσει στον αντίπαλο την πολυτέλεια να επιλέξει αυτός το πού, πότε και πώς, θα ξεκινήσει μια σύρραξη.<br /><br />Στο επόμενο μέρος της παρούσας αναφοράς, θα εξεταστεί μια εξίσου «αιρετική» άποψη, για το πως θα μπορούσε να διαμορφωθεί η μελλοντική εικόνα της επίγειας αεράμυνας. Διότι γενικώς δυσκολευόμαστε σε οτιδήποτε καινούργιο, της στρατιωτικής σκέψης συμπεριλαμβανομένης…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Ελλάδα-Αεράμυνα: Θα μας βοηθήσει η Ουκρανία ώστε να καταρρίψουμε τους βολικούς μύθους που συντηρούμε;

ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΕΡΑΜΥΝΑΣ – ΜΙΑ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ (ΜΕΡΟΣ Α’).  Του Σώζοντα Λεβεντόπουλου (Subject Matter Expert Cybersecurity/Military...

Διαβάστε την συνέχεια