Τουρκία & Ισλαμικό Κράτος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAPHtRqvUldw8rv7kVQIpo8SrULt5vSPzWFQP_ovZOv4kv6XdKueAoE9IU9xgyyrQCnXnRO3N3GLYrvMLRKvUrZtJxsa_dVaNNvD4KoWuU8-PGNwvfQuyRXqWGoGKyy1zxzysCkoouMTg/s1600/islamiko+kratos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAPHtRqvUldw8rv7kVQIpo8SrULt5vSPzWFQP_ovZOv4kv6XdKueAoE9IU9xgyyrQCnXnRO3N3GLYrvMLRKvUrZtJxsa_dVaNNvD4KoWuU8-PGNwvfQuyRXqWGoGKyy1zxzysCkoouMTg/s640/islamiko+kratos.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα άστοχων κρατικών επιλογών υποκίνησης και στήριξης κρατών, οργανώσεων και ομάδων οι οποίες σύντομα αυτονομήθηκαν και εστράφησαν κατά των δημιουργών και χορηγών τους με συγκρουσιακά και μη αναμενόμενα αποτελέσματα. <br /><br />Ακόμη και η τακτική της χαλαρής αντιμετώπισης που επεκτείνεται μέχρι και τη σιωπηλή ενθάρρυνση έχουν επιφέρει επώδυνες και αντίθετες του προσδοκώμενου καταστάσεις. Καίτοι η στρατηγική της παρενόχλησης του αντιπάλου μέσω της ενίσχυσης τρίτων μερών παραμένει ευρέως γνωστή και χρησιμοποιούμενη από αρχαιοτάτων χρόνων εντούτοις τα παραδείγματα αυτονόμησης των τελευταίων είναι συχνά και πολλάκις οδυνηρά για τον ενισχύοντα και τους στόχους του. Επιπρόσθετα, η διακινδύνευση είναι μεγάλη όταν ο ενισχυόμενος-ενθαρρυνόμενος διακατέχεται από ιδεολογικές εμμονές (πολιτικές, εθνοτικές, θρησκευτικές, φυλετικές) και δεν υφίστανται στέρεοι δεσμοί και σταθερά συμφέροντα με τον ενισχύοντα-ενθαρρύνοντα. Ειδικότερο στο ρευστό και πολυκερματισμένο συγκρουσιακό περιβάλλον της Μέσης Ανατολής παρόμοιες τακτικές καθίστανται εξαιρετικά επικίνδυνες και απρόβλεπτες για όλους τους εμπλεκομένους.<br /><br />του Ιπποκράτη Δασκαλάκη-Υποστρατήγου (εα) (26 Ιουλίου 2015)<br /><br />Η Τουρκική Δημοκρατία εδραιώθηκε (1922-μέχρι σήμερα) και με την ευρεία χρήση παρομοίων μεθόδων όπου εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες της Ανατολίας εστρέφοντο η μια εναντίον της άλλης. Γνωστή η τακτική της στήριξης και καταφυγής σε άτακτους κουρδικούς σχηματισμούς για την εξόντωση άλλων εθνοτικών ομάδων (Έλληνες, Αρμένιοι, Ασσύριοι). Γνωστή και η πρόκληση και ενθάρρυνση εσωτερικών αιματηρών ανταγωνισμών στην πολυπληθή κουρδική εθνότητα. Αναπόφευκτη όμως και η ιστορική τιμωρία της γιγάντωσης του κουρδικού εθνικισμού και η ένοπλη, πολύχρονη και αδιέξοδη σύγκρουση του με τις δυνάμεις ασφαλείας της Τουρκίας. Ενώ λοιπόν η αναγκαιότητα της εθνικής επιβίωσης του τουρκικού κράτους καθιστά εύλογες παραπλήσιες τακτικές, η πρόσφατη «διευκόλυνση» των ενεργειών του ISIS (Islamic State of Iraq and Syria ή Islamic State in Iraq and the Levant ή αυτοαποκαλούμενο ως Islamic State) εμφανίζεται ως ένα καιροσκοπικό παιχνίδι υψηλού ρίσκου. Φυσικά και δεν μπορούμε να επικεντρωθούμε μόνο στην Τουρκία όταν πλήθος άλλων κρατικών δρώντων (της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο) με τη συμπεριφορά τους και κυρίως τις ενέργειες ή παραλείψεις τους υποκίνησαν και υποστήριξαν ποικιλοτρόπως την ενδυνάμωση της προαναφερθείσας οργάνωσης. Επαναλαμβανόμενη η εκτίμηση ότι οι ΗΠΑ μαζί με κράτη του Κόλπου και την Τουρκία δημιούργησαν ένα «φρανγκεστάϊν» (υπονοείται το ISIS) τον οποίο αδυνατούν πλέον να ελέγξουν και ο οποίος στρέφεται με πρωτοφανή βιαιότητα και φανατισμό εναντίον και των δημιουργών του.<br /><br />Επιστρέφουμε όμως στην Τουρκική Δημοκρατία του μη έχοντος πλέον την κοινοβουλευτική πλειοψηφία Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (ΑΚΡ) και του αυταρχικού και παντοδύναμου αλλά ελαφρώς λαβωμένου από τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου 2015 (1) Προέδρου Recep Tayyip Erdogan. Η εκπλήρωση του ονείρου της επανίδρυσης του νεοθωμανικού κράτους και της ανάδειξης της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη είχε ως αποτέλεσμα να οδηγήσει σε κατάρρευση την εξαγγελθείσα και μηδέποτε εφαρμοσθείσα πολιτική Davutoglu περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες». Η επιλεγείσα το 2011, πολιτική ρήξεως με το συριακό καθεστώς του Bashar Assad (παρά τις προηγηθείσες εκατέρωθεν προσεγγίσεις) οδήγησε στην εκ μέρους της Άγκυρας ενθάρρυνση, ανοχή και σιωπηρή υποστήριξη των αντικαθεστωτικών συριακών οργανώσεων. Η πολιτική αυτή είχε την ανεπίσημη αποδοχή των δυτικών δυνάμεων αλλά και κρατών του Κόλπου. Ειδικά τα τελευταία (Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ και Κατάρ) παρείχαν γενναιόδωρη και πάσης φύσεως υποστήριξη. Διακίνηση πολεμικού υλικού και μαχητών ελάμβανε χώρα ανενόχλητα δια μέσου των συνόρων Τουρκίας (2), Συρίας και Ιράκ με σκοπό την ενίσχυση των Σύρων αντικαθεστωτικών. Το εκτεταμένο διασυνοριακό λαθρεμπόριο, κυρίως καυσίμων, αποτελούσε σημαντική πηγή χρηματοδότησης όλων αυτών των οργανώσεων. Το έδαφος της Τουρκίας είχε μεταβληθεί σε ένα ασφαλές καταφύγιο ανασύνταξης, περίθαλψης και εξόρμησης όλων αυτών των οργανώσεων. Η γιγάντωση και ενδυνάμωση όμως των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών οργανώσεων φαίνεται ότι περνούσε απαρατήρητη από τους κρατικούς χορηγούς και υποστηρικτές ή τουλάχιστον δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την έκταση της. Στόχος όλων αυτών των ετερόκλητων συμμάχων, η ανατροπή του καταπιεστικού δικτάτορα Bashar Assad και του πραγματικά απάνθρωπου καθεστώτος του έναντι κάθε κόστους. Παράλληλα όμως Τουρκία και κράτη του Κόλπου επεδίωκαν την αποδυνάμωση των Σιϊτών-Αλεβιτών και την επικράτηση του σουνιτικού στοιχείου. Έξαφνα το 2014 ο δυτικός κυρίως κόσμος συνειδητοποιεί ότι στην περιοχή είχε δημιουργηθεί και εδραιωθεί ένα εξίσου απάνθρωπο και βίαιο και πολύ δε περισσότερο επικίνδυνο για τη σταθερότητα «καθεστώς»: το Ισλαμικό Κράτος (όπως αυτοονομάστηκε η οργάνωση ISIS). Όταν λοιπόν τον Ιούνιο του 2014, η Μοσούλη έπεσε στα χέρια των εξτρεμιστών και αυτοί βρέθηκαν στα περίχωρα της Βαγδάτης, έντρομοι οι χορηγοί τους ανέκρουσαν «πρύμνα» προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν ή περιορίσουν (έκαστος ανάλογα με τα συμφέροντα του) τον κίνδυνο. <br /><br />Τότε πρωτοαναφέρθηκε και η εμπλοκή της Τουρκίας και οι ευθύνες της στην ενδυνάμωση του ISIS. Φυσικά και δεν παρατέθηκαν επίσημες αποδείξεις καθόσον οι κατέχοντες αυτές δυνάμεις ήταν εξίσου μπλεγμένες στην ενίσχυση του ISIS. Οι περιπτώσεις ενίσχυσης του Σαντάμ Χουσεΐν στον οκταετή πόλεμο Ιράκ-Ιράν και η γιγάντωση της τρομοκρατίας μέσω της ενίσχυσης των Μουζαχεντίν του Αφγανιστάν δεν είχαν επιφέρει τα lessons learned στους υπερφίαλους στρατηγικούς σχεδιαστές των μεγάλων δυνάμεων. Δεκάδες όμως τα τεκμήρια και περιπτώσεις της τουρκικής συμμετοχής-συνενοχής-ανοχής στην ενίσχυση όλων αυτών των συριακών αντικαθεστωτικών οργανώσεων με το ISIS σταθερά να επωφελείται και να υπερισχύει με τη βιαιότητα και μαχητικότητα του των υπολοίπων ομάδων. Καθημερινές μαρτυρίες δημοσιογράφων και απλών ανθρώπων αποκάλυπταν τον εσκεμμένο υποστηρικτικό ρόλο της Τουρκίας. Μια καθαρά στρατοκρατούμενη περιοχή (Νοτιανατολική Τουρκία), ένεκα του κουρδικού προβλήματος και των τριβών με τη Συρία και ένα στυγνά αστυνομικό κράτος «αδυνατούσαν» να ελέγξουν τη συνοριακή μεθόριο (786 χιλιομέτρων) και να παρεμποδίσουν σωρεία παράνομων ενεργειών που έρχονταν σε αντίθεση και με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ (3). Στα μέσα του 2014 και με τον ISIS έξω από τη Βαγδάτη αλλάζουν οι συσχετισμοί και μια συμμαχία δυτικών και αραβικών χωρών (υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ) συγκροτείται για να αντιμετωπίσει την ισλαμιστική εξτρεμιστική απειλή. Έκαστος συμμετέχει, συμμεριζόμενος το βάρος των ευθυνών του, ανάλογα με τα συμφέροντα του και τις εκτιμώμενες συνέπειες των πράξεων (εμπλοκών) του. Εκτός από τους αναγκαστικά μαχόμενους για τον έλεγχο της περιοχής (Ιρακινούς, Κούρδους, Σύριους), παρατηρείται πλήρης απροθυμία χερσαίας εμπλοκής σε αυτή τη βίαιη ασύμμετρη σύγκρουση. Η Τουρκία δέχεται το πρώτο πλήγμα με τα μέλη του προξενείου της στη Μοσούλη να κρατούνται ως όμηροι από τον ISIS για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η τελική απελευθέρωση του προσωπικού (20 Σεπτεμβρίου 2014) αποδίδεται σε μυστικά ανταλλάγματα που προσέφερε η τουρκική κυβέρνηση στους τζιχαντιστές. Ίσως είναι και η πρώτη τουρκική συνειδητοποίηση ότι η κατάσταση τείνει να ξεφύγει εκτός ελέγχου. Ακολουθεί η προέλαση του ISIS στην μεθόριο της Συρίας-Τουρκίας με τους Τούρκους στρατιώτες να παρατάσσονται σε απόσταση αναπνοής από τους τζιχαντιστές μαχητές. Έπεται η πολιορκία της συριακής συνοριακής πόλεως Kobane (με κουρδικό πληθυσμό) από τον ISIS με την τουρκική κυβέρνηση να πιέζεται από ξένες χώρες για να επιτρέψει τη διέλευση κουρδικών δυνάμεων του ημιαυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν από την επικράτεια της για να ενισχύσουν τους αμυνομένους. Αιματηρές ταραχές συγκλονίζουν επί τριήμερο την Τουρκία με τους Κούρδους να διαμαρτύρονται για την παθητική στάση της τουρκικής κυβερνήσεως έναντι των πολιορκημένων αδελφών τους στο Kobane. Υπό την πίεση των ΗΠΑ και άλλων χωρών και αφού η κρίσιμη κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί με τους συμμαχικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, η Τουρκία επιτρέπει τη διέλευση περιορισμένης δύναμης Κούρδων Πεσμεργκά (4). Οι τηλεοπτικές εικόνες της υποδοχής που τους επιφύλαξαν οι Κούρδοι των τουρκικών χωριών είναι συγκλονιστική για την κυβέρνηση της Άγκυρας αλλά και για τον απλό Τούρκο πολίτη. Το μεγάλο δίλημμα εμφανίζεται ισχυρό όσο ποτέ: διακινδύνευση ενίσχυσης των Κούρδων εναντίον του ISIS ή τήρηση ευμενούς προς το τελευταίο ουδετερότητος; Αμφότερες οι επιλογές θέτουν βάσιμες απειλές για τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητος της χώρας και την εμπλοκή της στο εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.<br /><br />Παράλληλα εντείνονται οι πιέσεις για πιο ενεργό συμμετοχή της Τουρκίας στον αγώνα κατά του ISIS με την παροχή αεροπορικών διευκολύνσεων και υποστήριξης προς τους Κούρδους πλέον μαχητές. Διαμαρτυρίες για τη στάση της Τουρκίας ακούγονται και από την Ολλανδία και Γερμανία που από το 2013 έχουν αναπτύξει, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και κατόπιν τουρκικού αιτήματος, μονάδες αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot στην Νοτιανατολική Τουρκία για να αντιμετωπίσουν μια ενδεχόμενη (αλλά ουσιαστικά απίθανη) συριακή αεροπορική επίθεση. Η επιχείρηση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων «Shah Firat» στις 22 Φεβρουαρίου 2015 για την επανεγκατάσταση του μαυσωλείου του Οθωμανού ηγέτη Σουλεϊμάν Σαχ (παππού του ιδρυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%83%CE%BC%CE%AC%CE%BD_%CE%91%CE%84">Οσμάν Α΄</a>) που εκτελείται επιτυχώς, αποτελεί μια προσπάθεια επίδειξης αποφασιστικότητος της Άγκυρας. Στην επιχείρηση που διεξήχθη σε συριακό έδαφος, μερικώς ελεγχόμενο από τον ISIS, δεν σημειώθηκε στρατιωτική εμπλοκή με το συριακό στρατό ούτε και με τους τζιχαντιστές. Ευρέως όμως διαδίδεται ότι η επιχείρηση αυτή έλαβε χώρα σε συνεννόηση και με την ανοχή του ISIS. Η επιχείρηση αυτή επεδίωκε την προβολή της τουρκικής αποφασιστικότητος και ισχύος, κυρίως στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς υψηλό ρίσκο στρατιωτικής εμπλοκής με τους τζιχαντιστές. <br /><br />Η λύση της πολιορκίας του Kobane και η μερική απώθηση των μαχητών του ISIS κατευνάζουν την εσωτερική (εκ μέρους των Κούρδων κυρίως) αντίδραση αλλά δημιουργούν πρόσθετη ανησυχία στην τουρκική κυβέρνηση και ελίτ. Οι Κούρδοι της οργάνωσης YPG (People’s Protection Units) (5) στη Βόρεια Συρία έχουν ενισχυθεί σε πολεμικό υλικό (δέχονται αεροπορική αμερικανική υλική ενίσχυση) και μαχητική ικανότητα και ελέγχουν πλέον των 300 χιλιομέτρων της τουρκικοσυριακής μεθορίου. Η οργάνωση YPG έχει στενούς δεσμούς με το Kurdistan Workers’ Party (ΡΚΚ) (6) της Τουρκίας και μετά την αναδίπλωση των συριακών στρατευμάτων από την περιοχή (2012), ανακηρύξει την αυτονόμηση των περιοχών της Βορείου Συρίας που κατέχει. Η πιθανότητα δημιουργίας και δεύτερης κουρδικής de facto αυτόνομης περιοχής, μετά το Ιρακινό Κουρδιστάν και μάλιστα σε επαφή με τα νότια τουρκικά σύνορα, οδηγεί την τουρκική κυβέρνηση να θεωρεί τη συνέχιση της αιματηρής σύγκρουσης Κούρδων-τζιχαντιστών ως την προτιμότερη λύση. Ας μη ξεχνάμε ότι το ίδιο το τουρκικό «βαθύ» κράτος επέτρεψε τη δημιουργία της τρομοκρατικής κουρδικής ισλαμικής οργάνωσης Hezbollah (7) που στρέφεται με βίαιες ενέργειες κατά Κούρδων συμπαθούντων του ΡΚΚ και γενικότερα «αριστερών» στοιχείων. Στην οργάνωση αυτή αποδίδονται και πλήθος πρόσφατων επιθέσεων κατά του φιλοκουρδικού κόμματος People's Democracy Party (HDP), προ των εκλογών του Ιουνίου. Το ασήμαντης εκπροσώπησης τουρκικό κόμμα Hüda-Par αποτελεί τη νομιμοποιημένη πολιτική έκφραση της οργάνωσης Hezbollah και σύμφωνα με ενδείξεις μεγάλο μέρος των οπαδών του εμφανίζεται ως συμπαθούντες του ISIS. <br /><br />Στο πολύπλοκο αυτό περιβάλλον έλαβαν χώρα και οι τουρκικές βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2015. Η δύναμη του ΑΚΡ μειώθηκε και απώλεσε τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Το «κεμαλικό» κόμμα CHP δεν κατόρθωσε να καρπωθεί τις απώλειες του ΑΚΡ ενώ το εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ γνώρισε άνοδο της δύναμης τους. Έκπληξη των εκλογών υπήρξε η θεαματική άνοδος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP και η πρωτόγνωρη είσοδος του στο τουρκικό κοινοβούλιο αφού ξεπέρασε το εμπόδιο του 10%. Εικάζεται ότι η διστακτική στάση της τουρκικής κυβερνήσεως στο θέμα της υποστήριξης των πολιορκούμενων Κούρδων στο Kobane ώθησε σημαντικό μέρος μετριοπαθών Κούρδων ψηφοφόρων να εγκαταλείψουν το κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ και να στραφούν στο HDP.<br /><br />Από τη διενέργεια των εκλογών έχουν μεσολαβήσει περίπου 50 ημέρες και δεν έχει καταστεί δυνατός ο σχηματισμός μετεκλογικής κυβέρνησης παρά τις διαβουλεύσεις μεταξύ των 4 μεγάλων κομμάτων. Ανοικτό και το ενδεχόμενο νέας προσφυγής στις κάλπες καθόσον το ΑΚΡ δεν φαίνεται πρόθυμο να μοιραστεί την εξουσία και προσδοκά την επιστροφή ψηφοφόρων που κινήθηκαν κυρίως προς το χώρο του HDP. Την προεκλογική και μετεκλογική περίοδο μεταξύ των θεμάτων που κυριάρχησαν ήταν και αυτό της καταστάσεως στη τουρκικοσυριακή μεθόριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νοτιανατολικές επαρχίες της Τουρκίας έχουν δεχθεί τεράστιο αριθμό Σύρων προσφύγων (περίπου 1.700.000) που είτε διαμένουν σε προσωρινούς προσφυγικούς καταυλισμούς είτε έχουν διασκορπιστεί στις πόλεις και χωριά της περιοχής δημιουργώντας μείζον ανθρωπιστικό πρόβλημα. Αντιπολίτευση και ΑΚΡ συχνά ανταλλάσσουν κατηγορίες για τις θέσεις τους σχετικά με το θέμα της Συρίας χωρίς όμως να υπάρχει καμία επίσημη αναφορά στην ανεκτική στάση της Τουρκίας έναντι του ISIS και με την τουρκική κυβέρνηση να διαψεύδει κατά επανάληψη παρόμοιους ισχυρισμούς. Οι αντιδράσεις των αντιπολιτευομένων κομμάτων εστιάζονται: στην ανάγκη δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας στα τουρκικοσυριακά σύνορα και εντός του συριακού εδάφους (MHP), στην πλέον ενεργητική προστασία των κουρδικών πληθυσμών (HDP) και στην αλλοπρόσαλλη και καιροσκοπική πολιτική της κυβέρνησης που οδηγεί σε πιθανή τουρκική εμπλοκή στην κρίση της Συρίας (CHP). Είναι γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση επεδίωξε την οργάνωση μιας ζώνης ασφαλείας αλλά συνάντησε τη διστακτικότητα έως και άρνηση των άλλων δυνάμεων (κυρίως ΗΠΑ) με τη Συρία να δηλώνει ότι θα θεωρήσει ως εισβολή στο έδαφος της μια τέτοια ενέργεια. Κατά συνέπεια η τουρκική κυβέρνηση επέλεξε τη συνέχιση της τήρησης μιας πολιτικής ουδετερότητος καίτοι έχει συνταχθεί με τις χώρες που αντιτίθενται, περισσότερο ή λιγότερο ενεργητικά, με την προώθηση του ISIS. Υπό το βάρος των εξωτερικών πιέσεων η τουρκική αστυνομία προχώρησε το 2015 σε αριθμό συλλήψεων και περιορισμών επικαλούμενων υποστηρικτών του ISIS σε μια ένδειξη συνεργασίας με τη διεθνή συμμαχία. <br /><br />Δικαιολογημένα τις σκέψεις της τουρκικής ηγεσίας στοιχειώνει η περίπτωση του Πακιστάν το οποίο υπό την πίεση των δυτικών δυνάμεων αλλά και σε περιβάλλον έντονων φυλετικών και πολιτικών ανταγωνισμών αναμείχθηκε ενεργά στις υποθέσεις του γειτονικού Αφγανιστάν (8). Η μακρά αυτή εμπλοκή συνετέλεσε στην «αφγανοποίηση» επαρχιών του Πακιστάν με την ουσιαστική κατάργηση των συνόρων των δύο χωρών και την ανεξέλεγκτη διακίνηση τρομοκρατικών ομάδων και ξεκαθάρισμα φυλετικών λογαριασμών εκατέρωθεν. Η συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση ευθύνεται για την εσωτερική αναρχία της χώρας, τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και την οικονομική καταβαράθρωση της. Παρά όμως τα ιστορικά διδάγματα, η Τουρκία δεν δίστασε να εμπλακεί στη συριακή κρίση υποστηρίζοντας τις οργανώσεις Al-Nusra και ISIS.<br /><br />Την παρατεταμένη αναβλητικότητα της εκλογικής περιόδου τάραξε στις 20 Ιουλίου 2015 η τρομοκρατική επίθεση στο Suruk της νοτιανατολικής Τουρκίας τρία μόνο χιλιόμετρα από τη μεθόριο. Επίθεση αυτοκτονίας σκόρπισε το θάνατο σε 32 νεαρά μέλη και υποστηρικτές της οργάνωσης Federation of Socialist Youth Associations που αποσκοπούσε στην ανοικοδόμηση της κουρδικής πόλεως Kobane. Η επίθεση αποδίδεται στον ISIS χωρίς όμως ο τελευταίος να έχει αναλάβει την ευθύνη μέχρι στιγμής και χωρίς να έχουν παρατεθεί επίσημες αποδείξεις από την τουρκική κυβέρνηση. Δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων παραθέτουν αντικρουόμενες πληροφορίες για το/τη δράστη της επίθεσης χωρίς όμως να αμφισβητείται η εμπλοκή του ISIS. Η τουρκική κυβέρνηση παρέμεινε διστακτική επί τριήμερο ενώ διαδηλώσεις διαμαρτυρίας Κούρδων συγκλόνισαν ξανά τη χώρα και σημειώθηκε και μια διπλή δολοφονία αστυνομικών (ανέλαβε την ευθύνη το ΡΚΚ) ως αντίποινα για την τουρκική ανοχή στον ISIS και στις εναντίον των Κούρδων επιθέσεις του. Ο ηγέτης του HDPSelahattin Demirtas εμφανίσθηκε προβληματισμένος για την αξιοπιστία των ερευνών των τουρκικών αρχών και ζήτησε ενισχυμένα μέτρα προφύλαξης των κουρδικών πληθυσμών. Σε μια ακόμη αμφιλεγόμενη ενέργεια της η κυβέρνηση, με δικαστική απόφαση, διέκοψε προσωρινά τη διασύνδεση στο twitter στις 22 Ιουλίου για να αποτρέψει την οργάνωση διαμαρτυριών και ενδεχόμενων εκτρόπων ως αντίδραση για τη βομβιστική επίθεση. Βέβαια παραμένει μέχρι σήμερα αναπάντητο το ερώτημα της ταυτότητος των οργανωτών και των επιδιώξεων τους. Πιθανότερα ενδεχόμενα: μια προειδοποίηση του ISIS στις πρόσφατες περιορισμένες τουρκικές διώξεις μελών του σε συνδυασμό με απόπειρα εσωτερικής αποσταθεροποίησης της Τουρκίας, μεμονωμένη ενέργεια συμπαθούντων του ISIS αλλά πέρα των κεντρικών σχεδιασμών των τζιχαντιστών, ή τέλος προβοκάτσια σκοτεινής προελεύσεως. Ταυτόχρονα στις 23 Ιουλίου σημειώνεται ανταλλαγή πυρών στην τουρκικοσυριακή μεθόριο και ένας Τούρκος στρατιώτης σκοτώνεται από πυρά τζιχαντιστών. <br /><br />Στις 24 Ιουλίου τρία τουρκικά F-16 (χωρίς να παραβιάσουν τον εναέριο χώρο της Συρίας όπως επίσημα δηλώθηκε) προσέβαλαν με κατευθυνόμενα όπλα (stand off) θέσεις του ISIS σηματοδοτώντας μια αλλαγή της μέχρι τώρα ακολουθούμενης πολιτικής της Άγκυρας. Παράλληλα ανακοινώθηκε, η πολυπόθητη για τους Αμερικανούς άδεια χρήσεως της αεροπορικής βάσεως του İncirlik για αεροπορικές επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση του ISIS. Οι επιθέσεις επανελήφθησαν στις 25 Ιουλίου με τις επιθέσεις να διαμοιράζονται εναντίον στόχων του ISIS (Βόρεια Συρία) και του ΡΚΚ (Βόρειο Ιράκ) ως μια σαφή προειδοποίηση της Άγκυρας προς αμφότερες τις πλευρές. Είναι μια στροφή της τουρκικής πολιτικής με τη πλέον ενεργό συμμετοχή της στον αγώνα κατά του ISIS. Η απόφαση αυτή της τουρκικής κυβέρνησης αποτελούσε μονόδρομο μετά την αιματηρή επίθεση στο Suruk (με ευνόητο και αναπάντητο μέχρι σήμερα το ερώτημα εάν η ενέργεια αυτή αποσκοπούσε στη συγκεκριμένη αντίδραση). Αυτή η απόφαση της τουρκικής κυβερνήσεως ίσως και να προδικάζει και την απόφαση της ηγεσίας του ΑΚΡ για προσφυγή σε νέες βουλευτικές εκλογές επιδιώκοντας με την ενεργό πλέον εμπλοκή της, τη μεταστροφή των μετριοπαθών Κούρδων ψηφοφόρων προς το κυβερνόν κόμμα (9). Η προσέλκυση μέρους των ψηφοφόρων του HDP θα επιφέρει την άνοδο της εκλογικής δύναμης του ΑΚΡ με πιθανή την επανάκτηση της αυτοδυναμίας. Μια τέτοια προσπάθεια μάλλον θα συνδυαστεί και με την επαναπροσέγγιση των Abdullah Ocalan και του, από το 2009, συνομιλητή του Dr. Hakan Fidan Διευθυντού της ΜΙΤ (αμφότεροι κουρδικής καταγωγής) με στόχο την αποδυνάμωση της λαϊκής υποστήριξης του HDP. Παράλληλα θα ενισχυθεί και η κλονισμένη δυτική εμπιστοσύνη προς την ισλαμική τουρκική κυβέρνηση και το ρόλο της (κρυφή ισλαμική ατζέντα και ύπαρξη συμπαθούντων προς το ISIS). Βασικός όμως αντικειμενικός στόχος της Τουρκίας παραμένει η δημιουργία ζώνης ασφαλείας στα τουρκικοσυριακά σύνορα. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται ο καλύτερος έλεγχος διακίνησης προσωπικού και υλικού του ISIS προς κάθε πλευρά των συνόρων, η εγκατάσταση των Σύρων προσφύγων σε ασφαλή περιοχή εκτός της τουρκικής επικράτειας και κυρίως η παρεμπόδιση δημιουργίας και ενδυνάμωσης των ήδη de facto αυτόνομων κουρδικών περιοχών. Η διακινδύνευση σε αυτήν την επιλογή είναι η στοχοποίηση της Τουρκίας από το ISIS και η μεταφορά τρομοκρατικών πράξεων στο εσωτερικό της χώρας. Συγχρόνως μπορεί όμως και να οδηγήσει σε αποκαλύψεις στοιχείων της παρελθούσας τουρκικής ενίσχυσης-ανοχής στις ενέργειες του ISIS. Η τρομοκρατική απειλή του ISIS ενδέχεται να επιφέρει καταστρεπτικές συνέπειες στον τουρισμό της Τουρκίας αλλά και να οδηγήσει σε αναζωπύρωση εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ εθνοτήτων-φατριών και οργανώσεων. <br /><br />Ήδη η τουρκική αστυνομία εξαπέλυσε «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση με τη σύλληψη δεκάδων υποστηρικτών του ISIS αλλά και θεωρούμενων ως οπαδών του ΡΚΚ και άλλων ακροαριστερών οργανώσεων ενώ αναφέρθηκε και στρατιωτική αντίδραση κατευθυνόμενη ισομερώς με βλήματα αέρος-εδάφους προς όλους τους εμπλεκομένους (ISIS και ΡΚΚ). Παρά την εξαπόλυση της τουρκικής αντιτρομοκρατικής εκστρατείας πολλοί αμφιβάλλουν για τους πραγματικούς στόχους των επιχειρήσεων καθώς επίσης για το αν θα εκτοξευτεί και αντίστοιχη ιδεολογική εκστρατεία κατά του ISIS. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως στη γειτονική χώρα μια «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία μπορεί να εξελιχτεί σε αγώνα εκφοβισμού και περιορισμού κάθε κατηγορίας αντιφρονούντων ή και καταπάτησης εθνοτικών, φυλετικών, θρησκευτικών και ιδεολογικών απόψεων και δικαιωμάτων. Σε ένα τέτοιο ασταθές περιβάλλον, το επί δωδεκαετία κυβερνόν κόμμα, αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες του για επικράτηση σε πιθανές επερχόμενες εκλογές. Παράλληλα όμως αναλυτές εκτιμούν ότι η τρομοκρατική επίθεση στο Suruk, υπό προϋποθέσεις, ενδέχεται να επιφέρει διάχυση του συριακού εμφυλίου πολέμου στο εσωτερικό της Τουρκίας και να ενεργοποιήσει ιδεολογικά, εθνοτικά και πολιτικά ρήγματα μέσα στην χώρα. Ήδη την τρέχουσα εβδομάδα έχει παρατηρηθεί μια αναζωπύρωση της δράσεως του ΡΚΚ αλλά και των τουρκικών δράσεων που φαίνεται να οδηγούν στη διακοπή της εκεχειρίας του 2013 (10). Εν τω μεταξύ, η σε εξέλιξη τουρκική ενεργός συμμετοχή συνεχίζει να στοιχειώνεται από το φάντασμα της περιπτώσεως του Πακιστάν αλλά και το φόβο της έμμεσης και αναπόφευκτης ενίσχυσης του κουρδικού εθνικισμού.<div> <br /><a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Τουρκία & Ισλαμικό Κράτος

Ellada simera 0 16:38

Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα άστοχων κρατικών επιλογών υποκίνησης και στήριξης κρατών, οργανώσεων και ομάδων οι οποίες σύντομα αυτονομήθηκαν και εστράφησαν κατά των δημιουργών και χορηγών τους… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεγάλη απάτη: Οι ελεύθερες επιλογές των σύγχρονων εθνών.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7nWpl8V_1mzT81Nr16KO_FGI_uxjGQIKM_ocZMFDH58JXgpEA2XjCt289-IbFD1IIwwyKLfqvlQkaDjRsUPhqfYFsViUSnaRzELjT6eekQO49FxsiOKHdhtMz03TuUallL9ih5MV_T5w/s1600/h+megali+apati+enantion+tis+xwras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7nWpl8V_1mzT81Nr16KO_FGI_uxjGQIKM_ocZMFDH58JXgpEA2XjCt289-IbFD1IIwwyKLfqvlQkaDjRsUPhqfYFsViUSnaRzELjT6eekQO49FxsiOKHdhtMz03TuUallL9ih5MV_T5w/s640/h+megali+apati+enantion+tis+xwras.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο άνθρωπος, η ομάδα η κοινωνία τα έθνη έχουν το δικαίωμα της επιλογής. Ω; αναφαίρετο ορίζεται από πάντες, ακόμα και από δικτάτορες. Η δημοκρατία ένα πολίτευμα που ευθέως πάσχει (καθώς βασίζεται στην ωριμότητα των υπηκόων) διότι είναι εκτός από ανίκανη να περιφρουρήσει τον εαυτό της και επιληψίμως ελαστική.<br /> <br /> Ελαστική, διότι η φύση της επιδέχεται μύριες παρεμβάσεις και προσαρμογές καθώς η δυνατότητά της να τις αφομοιώνει όλες, κρίνεται εκπληκτική. Βεβαίως και καταλήγει να είναι τύποις δημοκρατία, αλλά αυτό είναι ‘όπως είπαμε, κατάληξη, δεν είναι απότομη μεταβολή και άρα αποδεκτή ως τέτοια. Συνήθεια…<br /> <br /> Ο συνηθέστερος τρόπος αλλοτρίωσης της φύσης της είναι η μεταστροφή της γνώμης των μονάδων της. Τι δημοκρατικότερο αυτής!<br /> <br /> Υπάρχεις κανείς που να μην έχει δικαίωμα να αλλάξει γνώμη για το οτιδήποτε; Ουδείς μέσα σε μία δημοκρατία (ασχέτως εάν αυτή χειραγωγείται με –βλακωδώς- έξυπνο τρόπο). Ποιος θα μπορούσε να αποδείξει τη χειραγωγία –του όποιου λαού- όταν οι επιλογές του οποιοδήποτε έχουν τη δυνατότητα να είναι οι οποιεσδήποτε;<br /> <br /> Θα χρειαζόταν το μέτρο των αξιών για να επιτευχθεί το ευκλεές αποτέλεσμα, κάτι τέτοιο όμως επιμελώς ελλείπει. Δεν διδάσκεται καν… Τυχαίο;<br /> <br /> Πίσω λοιπόν από την ελεύθερη επιλογή συγκροτείται ένα μέτωπο το οποίο κινείται σύμφωνα με τις θελήσεις των εκάστοτε συμφερόντων. Είναι τόσο απλό! Προσφέρει την εύκολη λύση καθώς υπόσχεται καταδεικνύοντας τρόπο για το πώς θα την βγάλουμε …καθαρή την ώρα συνεχώς βρομιζόμαστε από φόρους και διαταγές… <br /> <br /> Η δημοκρατία είναι εξελιγμένο πολίτευμα και ως τέτοιο χρειάζεται προσοχή στον χειρισμό της διότι στηρίζεται σε αξίες –όπως είπαμε-, τις οποίες και προϋποθέτει για να υπάρξει υγιής.<br /> Οι αξίες σήμερα έχουν καταντήσει. Έχουν αποκτήσει την όψη του συμφέροντος και όχι της ιδέας του επιχειρήματος του προτεινόμενου στην αγορά.<b> Έπαψαν να αγορεύουν οι πολιτικοί… τη θέση τους πήραν ευκαιριακοί τύποι που έρχονται και φεύγουν πλουσιότεροι</b>. Οι αξίες άλλαξαν χρώμα. Ο κακός πολιτισμός η αιτία, η μεταστροφή του ιδεώδους.<br /> <br /> Τα μεγάλα κέντρα των αποφάσεων κατευθύνουν και επιβάλλουν. Οι λαοί ελεύθεροι αποφασίζουν <b>μονάχα μεταξύ των επιλογών που τους παρέχονται.</b> Όλες οι επιλογές θεμιτές, προαποφασισμένες. Το προσωπείο της δημοκρατίας και της ελεύθερης βούλησης οφείλει να στέκει παρόν.<br /> Και φτάνουμε σήμερα στο εξής παράδοξο. Να κατηγορείται ο Βαρουφάκης επειδή επέλεξε το προφανές για τον τόπο του. Να κρίνεται για την προφανή κίνησή του –έστω και παράδοξη- της επόμενης επιλογής.<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqASSiDCsTd165P8rl4E7QiTV0nv5mjalubRF3ryCh2YocX8foV5a7zIzYfW-bNkrSoYiuEhyphenhyphenSBJSnmAIwHooRlhVjB1rTxwM7sWOf-IJYfRkftFciCWVFKHwxkbzsAhpvP5OYuZaMWJA/s1600/imgres.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqASSiDCsTd165P8rl4E7QiTV0nv5mjalubRF3ryCh2YocX8foV5a7zIzYfW-bNkrSoYiuEhyphenhyphenSBJSnmAIwHooRlhVjB1rTxwM7sWOf-IJYfRkftFciCWVFKHwxkbzsAhpvP5OYuZaMWJA/s1600/imgres.jpg" /></a><br /> Θα μπορούσε ίσως σε μία κοινωνία η οποία <b>έσφυζε νομιμότητας</b> και η όποια παρέκκλιση από τον νόμο προκαλούσε …αυτοκτονίες, να κατηγορηθεί για τυχόν ποινικές ευθύνες εάν αυτές προέκυπταν… αλλά όχι για επιλογές κρίσης. Όχι για τέτοιες διότι το περί ελεύθερης βούλησης και επιλογής αίσθημα καταπνίγεται. Τι λέμε την ώρα που το κράτος κατεσπαράχθη.<br /> <br /> Τρελαθήκαμε. Βρήκαμε σκατό στ’ αλώνι…<br /> <br /> Κατά τον ίδιο λόγο λοιπόν, οφείλει να κατηγορηθεί οποιοσδήποτε εξοπλίζει τη χώρα διότι μας προετοιμάζει και γιατί όχι προτρέπει σε πόλεμο! Ή εκείνα –τα όπλα- είναι για άμυνα, ενώ το plan B δεν ήταν; (Βεβαίως και δεν ήταν, διότι αντίβαινε συμφερόντων…)<br /> <br /> Το παρόν άρθρο δεν προσπαθεί να αθωώσει κανέναν ούτε να ψέξει ή δικαιολογήσει το προφίλ του ανδρός, όμως το προφανές δεν μπορεί να μην λεχθεί διότι εστιάζουμε στο δέντρο και χάνουμε το σύμπαν ολόκληρο όχι το δάσος.<br /> <br /> <b>Το μέτωπο έχει μεταστραφεί</b>. Μετά την πτώση Τσίπρα –με την ομολογία περί αναγκαιότητας μνημονιακής πολιτικής- άπαν το πολιτικό σύστημα λαμβάνει θέσεις έναντι του άλλου εχθρού. Του μοναδικού πραγματικού που υφίσταται. <b>Του εθνικού νομίσματος.</b><br /> <b><br /></b> Εθνικό νόμισμα <b>σημαίνει πέραν εκείνου του προφανούς και μία ανεξαρτησία κινήσεων της χώρας μακριά από επιταγές και άρα συμφερόντων του διευθυντηρίου των ισχυρά κρατούντων</b>. Ποίου κρατούντος των ισχυρών; Του χρήματος φυσικά. (Εδώ χάνεται πέραν του χρήματος και η επιρροή-εκμετάλλευση όλου του Νότου…)<br /> <br /> Άπαν το πολιτικό σύστημα της χώρας βάλλει εκόν-άκον της συνειδήσεως των πολιτών. Της ελεύθερης επιλογής τους στο όνομα της δημοκρατίας.<br /> Η γνώμη είναι κάτι που μεταβάλλεται κατά το δοκούν. Αλλάζει με τη γνώση ή με την επιβολή. Γνώση εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να επέλθει εξαιρουμένης της πείρας και άρα έρχεται(;) μετερχόμενη –η εμβόλιμη γνώση- επιφοιτήσεων των προφεσόρων της ενημέρωσης. Της πλύσης του εγκεφάλου…<br /> <br /> Η μιντιακή σύγχρονη εξουσία έχει αποκτήσει το ρόλο του δασκάλου καθοδηγητή, δικαστή.<br /> Η δημοκρατία καταντά με τον τρόπο που την αφήνουμε να λειτουργεί…<br /> Δυστυχώς η θέσπιση αξιών προϋποθέτει ώριμο έθνος. Έθνος με κρίση με βούληση, με όραμα. Έθνος υγιές που δεν σκιάζεται.<br /> <br /> Ο φόβος περιορίζει και τις αποφάσεις και μαγκώνει τις κινήσεις. Παγώνει.<br /> <br /> Σκεφθείτε τον λόγο που τον μετέρχονται διαρκώς. <b>Λαός φοβισμένος, λαός που εύκολα χειραγωγείται.</b> Μας έδωσαν λαθεμένες αξίες, τις υπογράψαμε και τώρα τρέμουμε τον χαμό τους.<br /> Πάρε ευζωία Έλληνα γεύσου το όνειρο και τρέμε την ώρα που θα στο ζητήσω πίσω. Καημένε…<br /> Με ετούτο μας απειλούν, με ετούτο μας δένουν, σε ετούτο το επιχείρημα στηρίζονται και μας κουνάν το δάκτυλο στη μούρη και ενίοτε μας ζουλάνε και τη μύτη.<br /> <br /> Στο <b>χάσιμο της βόλεψης μας βαράνε.</b> Στη <b>μεγάλη μας αξία</b>… και μας σέρνουν δούλους στις ορέξεις τους με τα λεφτά τους. Για τα λεφτά τους λοιπόν όλα τα οποία τα χρειαζόμαστε ώστε να διατηρήσουμε τον τρόπο της ζωής που μας δολίως μας έχουν επιβάλλει…<br /> <br /> Στο πρόσωπο του Βαρουφάκη (που έκανε τα μύρια λάθη) δέρουν την απόταξη. Τη ρήξη της κέλευθου. Την ελευθερία.<br /> <br /> Είμαστε <i>ελεύθεροι </i>σε κάθε περίπτωση. Ελεύθεροι να επιλέγουμε το δυνάστη μας, ή την διάθεση του εαυτού μας, μονάχα που μας παραθέτονται μονάχα τα μισά επιχειρήματα και καμία από αξίες που χρησιμοποιήσαμε ως έθνος τα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας μας…<br /> <br /> <b>Ο μεγάλος μας φόβος. Θα τη βγάλουμε ακόπως καθαρή.</b><br /> <br /> <a href="http://politisg.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η μεγάλη απάτη: Οι ελεύθερες επιλογές των σύγχρονων εθνών.

Ellada simera 0 16:05

Ο άνθρωπος, η ομάδα η κοινωνία τα έθνη έχουν το δικαίωμα της επιλογής. Ω; αναφαίρετο ορίζεται από πάντες, ακόμα και από δικτάτορες. Η δημοκρατία ένα πολίτευμα που ευθέως πάσχει (καθώς βασίζεται στην … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

New York Times: Γιατί οι δανειστές της Ελλάδας πρέπει να υποφέρουν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdugBuGV9861nmtJuarzsOyYA0R1kS5G_boqP92fl2oDYjQx61eyCKSWRpERR-_LKWNdT8FKsWVsNVKjIoLVWx9CZ-d-Mh8kNIOD891jGVFAwglzcp0K6XvhF3bWkXtqD1uh6Wfx7FrEg/s1600/new+york+times.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdugBuGV9861nmtJuarzsOyYA0R1kS5G_boqP92fl2oDYjQx61eyCKSWRpERR-_LKWNdT8FKsWVsNVKjIoLVWx9CZ-d-Mh8kNIOD891jGVFAwglzcp0K6XvhF3bWkXtqD1uh6Wfx7FrEg/s640/new+york+times.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <b>Υπάρχουν τελεσίδικες αποδείξεις, για οποιονδήποτε είναι διατεθειμένος να τις ψάξει, ότι η Ελλάδα δεν είναι αποκλειστικά ή ούτε καν η κυρίως υπεύθυνη για την οικονομική της κρίση. Η απόδειξη αυτή δεν είναι ιδιαίτερα συναρπαστική:Είναι ένα απλό ομόλογο, με τον αναγνωριστικό κωδικό GR0133004177.Αλλά μια εξέταση αυτού του ομόλογου θα πρέπει να πάψει, μόνιμα, οποιαδήποτε συζήτηση για την κρίση στην Ελλάδα ως ένα ηθικό ατόπημα εκ μέρους των Ελλήνων.</b></blockquote> <a href="http://www.nytimes.com/2015/08/02/magazine/why-greeces-lenders-need-to-suffer.html?_r=3" target="_blank"><b>New York Times</b></a><br /> Άρθρο του <b>Adam Davidson</b><br /> <br /> GR0133004177 είναι η τεχνική ονομασία για ένα ομόλογο που πωλούνταν σε δημόσιο πλειστηριασμό από την Ελληνική Κυβέρνηση στις 10 του Νοέμβρη του 2009. Κάθε εργάσιμη ημέρα, κυβερνήσεις και εταιρείες διενεργούν δημοπρασίες σαν και αυτήν – με αυτόν τον τρόπο δανείζονται χρήματα. Οι δημοπρασίες ομολόγων, όμως, δεν μοιάζουν καθόλου με τις δημοπρασίες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε ταινίες, με τις γρήγορες συναλλαγές και τα δυνατά σφυριά. Συμβαίνουν σιωπηλά και ηλεκτρονικά. Οι επενδυτές σε όλο τον κόσμο πληκτρολογούν έναν αριθμό στο πληκτρολόγιο τους και το υποβάλουν ως την προσφορά τους: το ύψος του επιτοκίου το οποίο επιμένουν να απαιτούν ως αντάλλαγμα για το δάνειο. Ακριβώς όπως με τα ενυπόθηκα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, όσο πιο επισφαλές είναι ένα δάνειο, τόσο υψηλότερο πρέπει να είναι το ποσοστό, αποζημιώνοντας έτσι τον πιστωτή για την πιθανότητα του να αποτύχει ο οφειλέτης να εξοφλήσει.<br /> <br /> Θεωρούμε τις μετοχές ως παραδειγματική επένδυση, αλλά τα ομόλογα είναι η πιο σημαντική δύναμη στον κόσμο της οικονομίας, καθορίζοντας ποιες εταιρείες και οικονομίες θα ανέρχονται και ποιες θα καταρρέουν.Ένα ομόλογο είναι μια μορφή i.o.u . (σ.σ. γραμμάτιου) – όταν μια κυβέρνηση ή μια εταιρεία εκδίδει ένα ομόλογο, επί του πρακτέου δανείζεται χρήματα σύμφωνα με μια επακριβώς καθορισμένη υπόσχεση ότι θα τα εξοφλήσει μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα με σταθερό επιτόκιο.<br /> <br /> Κάθε ομόλογο έχει τα ίδια βασικά κριτήρια: διάρκεια, απόδοση και ρίσκο.Αυτό σημαίνει ότι τα ομόλογα μπορούν εύκολα να συγκριθούν και να διακινηθούν. Ένα τυπικό ομόλογο μπορεί να μεταπωληθεί δεκάδες φορές στη διάρκεια της ζωής του, είτε σε έκπτωση είτε υπέρ το άρτιου της τιμής έκδοσης τους, πάντα με βάση το πώς η αγορά θεωρεί ότι έχουν αλλάξει οι προοπτικές για τον εκδότη του ομολόγου. Η τρέχουσα τιμή των παλαιών ομολόγων ενημερώνεται συνεχώς, βαθμολογώντας σε ενεστώτα χρόνο τη σχετική επικινδυνότητα εκείνων που εκδίδουν τα ομόλογα, από την κυβέρνηση του Καζακστάν και την Citibank μέχρι το τοπικό σας νοσοκομείο.<br /> <br /> Ξεχάστε τον παγκόσμιο αγώνα κατά της τρομοκρατίας ή το Διαδικτύο και την παγκοσμιοποίηση: Όταν οι ιστορικοί θα γράψουν για την εποχή μας, για την χρονική περίοδο που διανύουμε σήμερα, κάλλιστα θα μπορούν να την αποκαλούν ως «εποχή των ομολόγων». Αυτή η εποχή άρχισε το 1944, προς το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όταν κάποιοι νηφάλιοι άνδρες με κοστούμια συγκεντρώθηκαν στο Bretton Woods του New Hampshire με σκοπό την πρόληψη μελλοντικών πολέμων. Αυτό που τελικά δημιούργησαν ήταν η βασική αρχιτεκτονική ενός νέου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, στο οποίο οι κατευθύνσεις της ροής του χρήματος θα ορίζονται από τον ορθολογικό οικονομικό λογισμό, και όχι από την στρατιωτική ή πολιτική εξουσία ή από τις απαρχαιωμένες προκαταλήψεις.<br /> <br /> Για δεκαετίες, αυτός ήταν ένας πολύ καλύτερος κόσμος. Ομοσπονδιακά ομόλογα χρηματοδότησαν την ανάπτυξη της Αμερικανικής υποδομής αυτοκινητόδρομων και δημιούργησαν μια πραγματικά εθνική οικονομία. Τα δημοτικά ομόλογα οδήγησαν τις Νότιες πολιτείες των ΗΠΑ στο να ξεπεράσουν την αγροτική τους ύφεση. Στην Ευρώπη, ο αντίκτυπος ήταν ακόμη μεγαλύτερος. Τα Ευρωπαϊκά ομόλογα επέτρεπαν στο χρήμα να ρέει ελεύθερα πέραν των συνόρων, διαπλέκοντας σε μια ενιαία οικονομία τα ανόμοια κράτη που μέχρι πρότινος βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ τους για χιλιετίες. Πιο πεζά, τα ομόλογα παρείχαν αντικειμενική αυστηρότητα στην χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων των ιδιωτικών επιχειρήσεων, βοηθώντας έτσι να διαλυθεί μια καλόβολη λέσχη, των οποίων τα μέλη ήταν κυρίως λευκοί Αγγλοσάξονες Προτεστάντες, η οποία μέχρι τότε καθόριζε ποιες επιχειρήσεις επρόκειτο να δανειστούν χρήματα.<br /> <br /> Εκείνη την ημέρα του 2009, όταν εκδόθηκε το GR0133004177, οι επενδυτές είχαν κάθε λόγο να υποθέσουν ότι αυτό ήταν ένα δάνειο με ιδιαίτερα υψηλό ρίσκο. Η Ελληνική Κυβέρνηση ήθελε 7 δισεκατομμύρια ευρώ, ή 10.5 δις δολάρια, τα οποία δεν επρόκειτο να επιστραφούν στο ακέραιο μέχρι το 2026. Αυτοί ήταν όλοι ιδιαίτερα ειδήμονες επενδυτές, από τους οποίους περιμένει κανείς να σκεφτούν πολύ προσεκτικά τον αριθμό που θα πληκτρολογήσουν, επειδή ο αριθμός αυτός έπρεπε να αντικατοπτρίζει την πίστη τους στην ικανότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης να καταβάλει συνεχώς τα χρέη της για τα επόμενα 17 χρόνια. Σοκαρίστηκα, ανατρέχοντας για να δω το νικητήριο αριθμό: 5,3 τοις εκατό. Αυτό είναι ένα πολύ χαμηλό επιτόκιο, μόλις κάνα-δυο ποσοστιαίες μονάδες πάνω από την τιμή στην οποία η Γερμανία, η πιο φερέγγυα χώρα της Ευρώπης, δανειζόταν χρήματα. Αυτό ήταν ένα ποσοστό που εξέφραζε σχεδόν βεβαιότητα ότι η Ελλάδα ποτέ δεν θα έχανε ούτε μια προθεσμία πληρωμής.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2015/07/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B7.jpg"><img height="343" src="http://www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2015/07/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B7.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: center;"> <i>Εικονογράφηση του Andrew Rae για το The New York Times Magazine</i></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> Εκ των υστέρων, βέβαια, γνωρίζουμε ότι οι επενδυτές δεν θα έπρεπε να έχουν δανείσει στην Ελλάδα τίποτα απολύτως, ή, αν το έκαναν, θα έπρεπε να είχαν ζητήσει επιτόκια της τάξης του 100%. Αλλά αυτή η διαπίστωση δεν είναι μια περίπτωση αναδρομικής ιδιοφυΐας. Ακόμα και εκείνη την εποχή, οι επενδυτές είχαν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονταν για να πάρουν μια πιο έξυπνη απόφαση. Η Ελλάδα, τότε όπως και τώρα, ήταν μια μικρή, περιορισμένη, κυρίως αγροτική οικονομία, με ανομοιογενές ιστορικό όσον αφορά την τήρηση διεθνώς αναγνωρισμένων οικονομικών ελέγχων. Μόλις τρεις εβδομάδες νωρίτερα, ένας νεοεκλεγείς Έλληνας πρωθυπουργός αποκάλυψε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε επιμελώς κρυμμένα δισεκατομμύρια δολάρια σε χρέος από τον υπόλοιπο κόσμο. Στην πραγματικότητα, ο νέος ηγέτης (σ.σ. ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής) αποκάλυψε πως η Ελλάδα όφειλε πολύ περισσότερα χρήματα από ό, τι το μέγεθος του συνόλου των ετήσιων οικονομίας της. Μέσα σε ένα μήνα από την πώληση των ομολόγων, κατέχοντας ουσιαστικά τις ίδιες πληροφορίες που είχαν και οι επενδυτές, ο Moody‘s και άλλοι οίκοι αξιολόγησης υποβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Σε λιγότερο από έξι μήνες, η Ελλάδα διαπραγματεύονταν ένα πακέτο διάσωσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.<br /> <br /> Το προπατορικό αμάρτημα της ελληνικής κρίσης δεν συνέβη στην Αθήνα. Συνέβη στα τερματικά των ηλεκτρονικών υπολογιστών, στη Φρανκφούρτη και στο Λονδίνο και στην Σαγκάη και στη Νέα Υόρκη. Ναι, οι Έλληνες πήραν τα χρήματα. Αλλά αν σου προσφέρω 7 δις ευρώ με 5,3% τόκο, κατά πάσα πιθανότητα θα τα δεχτείς ευχαρίστως. Εγώ θα ήμουν αυτός που φαινόταν τρελός. Και αν αυτά τα χρήματα δεν μου άνηκαν – αν απλά είχα την ευθύνη της επίβλεψης τους για λογαριασμό κάποιου άλλου, όπως κάνουν οι μεγάλοι επενδυτές – θα μπορούσα ακόμη και μπω φυλακή.<br /> <br /> Σήμερα, η παγκόσμια αγορά ομολόγων είναι διπλάσια σε μέγεθος από την χρηματιστηριακή αγορά. Και ενώ οι τιμές των ομολόγων κυμαίνονται ελάχιστα σε σχέση με αυτές των μετοχών, οι σχεδόν αδιόρατες συσπάσεις των ομολόγων μπορούν να δώσουν πολύ πιο σημαντικές πληροφορίες. Μια μικρή αύξηση των επιτοκίων των ομολόγων μπορεί να χρησιμεύσει ως μια προειδοποίηση ότι οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται πλέον και τόσο πολύ μια επιχείρηση ή μια κυβέρνηση, ενώ μια μείωση των επιτοκίων μπορεί να είναι μια ανταμοιβή για τη σκληρή δουλειά που επετεύχθη, επιτρέποντας σε ένα ίδρυμα να αυξήσει τα μελλοντικά του κεφάλαια με χαμηλότερο μακροπρόθεσμο κόστος. Όμως, ο κόσμος των ομολόγων μπορεί να λειτουργήσει μόνο όταν οι επενδυτές που αγοράζουν τα ομόλογα είναι εξαιρετικά νευρικοί και ακραία επιφυλακτικοί. Τα ομόλογα, δηλαδή, είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να είναι ασφαλείς και βαρετές επενδύσεις, που αγοράζονται από εξαιρετικά συντηρητικά ιδρύματα, όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι κεντρικές τράπεζες. Όταν αυτά αγοράζονται από ιδιώτες επενδυτές (ή για λογαριασμό τους), υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν το πιο σταθερό μέρος του συνολικού μίγματος. Η ίδια η φύση των χρηματιστηρίων προδιαθέτει την καταρρεύση τους περίπου κάθε δεκαετία, και όταν αυτό συμβαίνει, μπορεί να είναι επώδυνο. Αλλά η κατάρρευση του χρηματιστηρίου δεν είναι εξουθενωτική. Αν επρόκειτο να καταρρεύσει η παγκόσμια αγορά ομολόγων, αυτό θα σήμαινε και το τέλος του τρόπου ζωής μας.<br /> <br /> Στις 17 Σεπτεμβρίου του 2008, αργά το απόγευμα, αυτό σχεδόν συνέβη. Για μερικές δραματικές ημέρες, διακεκριμένοι οικονομολόγοι και άλλοι οικονομικοί εμπειρογνωμόνες – σοβαροί, απαθείς άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ πριν στην ζωή τους πει τίποτα το συνταρακτικό – μίλησαν κατ’ ιδίαν, αν όχι δημοσίως, για την ρεαλιστική πιθανότητα του τέλους των Ηνωμένων Πολιτειών, το τέλος της ηλεκτρικής ενέργειας,της βιομηχανίας και της δημοκρατίας. Όταν το χρήμα των ανακεφαλαιώσεων έρεε για να σώσει τις τράπεζες, αυτός ήταν απλά ο πιο γρήγορος τρόπος για να επιτευχθεί ο πραγματικός στόχος: να σωθεί δηλαδή η αγορά ομολόγων.<br /> <br /> Και εκείνη τη στιγμή, η ουσιαστική φύση της αγοράς ομολόγων άλλαξε.Προηγουμένως, η σταθερότητα των ομολόγων ενισχύονταν από την επιφυλακτικότητα των ανθρώπων στους οποίους άνηκαν και τα διαχειρίζονταν, και το αντίστροφο. Αλλά το σχέδιο διάσωσης έσπασε αυτό τον ενάρετο κύκλο, επισημαίνοντας ότι η αγορά ομολόγων θα παραμείνει ασφαλής, ακόμη και όταν οι αγοραστές ομολόγων είναι εξωφρενικά απερίσκεπτοι, όπως είναι για παράδειγμα όταν ρίχνουν δισεκατομμύρια δολάρια σε επισφαλή ομόλογα ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου.<br /> <br /> Το σχέδιο διάσωσης αντιπροσώπευε μια μεταφορά πλούτου από την υπόλοιπη οικονομία στην αγορά ομολόγων – ακριβώς το αντίθετο από αυτό που υποτίθεται ότι έπρεπε να συμβαίνει.<br /> <br /> Τώρα, εν τω μέσω της ηθικολογικής αγωνίας περί της Ελλάδας και της αδυναμίας της να πληρώσει, βλέπουμε ότι οι ομολογιούχοι προσδοκούν αυτή να διασώζεται συνεχώς, ακόμα και όταν οι ίδιοι είναι προφανώς υπαίτιοι αφού αποτυγχάνουν να διαχειριστούν τη δική τους ευθύνη. Τα διάφορα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ελλάδα αφορούν ουσιαστικά σε μια μεταφορά πλούτου από τον φτωχό Ελληνικό λαό προς πλούσια Γερμανικά ιδρύματα κατοχής ομολόγων.<br /> <br /> Τα ιδρύματα που αγόρασαν αυτά τα € 7 δις ευρώ Ελληνικού χρέους το 2009 έκαναν μια πολύ κακή εκτίμηση. Ακόμα και εκείνη την εποχή, ήταν σαφώς ένα ανόητο στοίχημα – τόσο ανόητο, που στην πραγματικότητα μπορεί να εξηγηθεί μόνο με έναν τρόπο. Πίστευαν ότι, σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων, οι Γερμανοί θα διασώσουν τους Έλληνες. Και για να είμαστε απόλυτα σαφείς: Αυτό δεν σημαίνει ότι πίστευαν ότι οι Γερμανοί θα είναι φιλεύσπλαχνοι προς τους Έλληνες. Αυτό σημαίνει ότι πίστευαν πως οι Γερμανοί θα είναι φιλεύσπλαχνοι προς εκείνους στους οποίους ανήκουν τα Ελληνικά ομόλογα, ένα σημαντικό ποσοστό των οποίων ήταν βέβαιο ότι θα είναι Γερμανοί. Δανείζονντας χρήματα στην Ελλάδα με 5,3 % επιτόκιο, δεν υπολόγιζαν την δυνατότητα της Ελλάδας να πληρώσει. Υπολόγιζαν στην διάθεση της Γερμανικής κυβέρνησης να βοηθήσει τις γερμανικές τράπεζες.<br /> <br /> Για να είμαστε δίκαιοι, οι άνθρωποι στους οποίους ανήκει το GR0133004177 είδαν την αξία του να πέφτει σχεδόν κατά το ήμισυ το 2012, όταν η Ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε δεύτερο πακέτο διάσωσης της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αλλά σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις, αυτοί οι ομολογιούχοι θα έπρεπε να έχουν χάσει πολύ περισσότερα, ακόμη και το συνολικό ποσό της επένδυσής τους. Αντ ‘αυτού, η διάσωση επί της ουσίας μετέφερε δισεκατομμύρια ευρώ από τους Έλληνες πολίτες σε ανόητους επενδυτές ομολόγων.<br /> <br /> Υπάρχει μια απαθής λογική στις αγορές. Αν κάνεις μια κακή επένδυση, υποτίθεται ότι πρέπει να καταβάλεις το πλήρες αντίτιμο – επειδή στην περίπτωση που δεν καταβάλλεις το αντίτιμο στο ακέραιο, θα συνεχίσεις να κάνεις κακές επενδύσεις. Ο μόνος τρόπος για να ανακτήσειη αγορά ομολόγων τον ιστορικό της ρόλο είναι να κάνει τους ομολογιούχους να αισθανθούν πραγματικό φόβο ότι μπορεί να χάσουν τα χρήματα τους αν κάνουν κακές αποφάσεις. Έχουμε ανάγκη του να ανταμείψει η αγορά τα στοιχήματα που είναι οικονομικά σοφά, αντί εκείνα που είναι πολιτικά συνειδητοποιημένα.<br /> <br /> <b>O Adam Davidson είναι συγγραφέας και συνεργάτης του The New York Times Magazine και ιδρυτής της εκπομπής του NPR “Planet Money”</b><br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

New York Times: Γιατί οι δανειστές της Ελλάδας πρέπει να υποφέρουν!

Ellada simera 0 15:39

Υπάρχουν τελεσίδικες αποδείξεις, για οποιονδήποτε είναι διατεθειμένος να τις ψάξει, ότι η Ελλάδα δεν είναι αποκλειστικά ή ούτε καν η κυρίως υπεύθυνη για την οικονομική της κρίση. Η απόδειξη αυτή δεν … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μπουράκ Μπεγκντίλ: Πόσο σίγουρα η Τουρκία πολεμάει το Ισλαμικό Κράτος;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTbtwhgKLYvD4Kc_GT9_XqM5thAm9LDlpGA7dvHKRVbQLivaFTQaKeD1saxoHZ4E-1cWUE9J4jAZf6FkaB2fK83V00hZHrXMwYxErCL35D2cjwI5edLng0ruIjOj0XITwQisLMQ34gWRU/s1600/poso+sigoyra+h+toyrkia+polema+to+IS....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="402" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTbtwhgKLYvD4Kc_GT9_XqM5thAm9LDlpGA7dvHKRVbQLivaFTQaKeD1saxoHZ4E-1cWUE9J4jAZf6FkaB2fK83V00hZHrXMwYxErCL35D2cjwI5edLng0ruIjOj0XITwQisLMQ34gWRU/s640/poso+sigoyra+h+toyrkia+polema+to+IS....jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Το Ισλαμικό Κράτος αποτελεί τον πρώτο στόχο όλων των δημοκρατικών κρατών, από την στιγμή που έχει καταλάβει μεγάλες εδαφικές εκτάσεις σε Ιράκ και Συρία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πολεμούν ανοικτά εναντίον του. Το αυτό, θεωρητικά, πράττει και η σύμμαχος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ Τουρκία. Στην πραγματικότητα τα η κατάσταση είναι διαφορετική, ειδικά από τις αρχές του τρέχοντος έτους. </strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του</span> <span style="color: blue;">Μπουράκ Μπεγκντίλ</span></strong><br /> <strong><span style="color: maroon;"> ΠΗΓΗ: </span><span style="color: blue;">The Gatestone Institute</span></strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:</span> <a href="http://www.meforum.org/">http://www.meforum.org/</a></strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Πληροφορίες πως οι τζιχαντιστές κυκλοφορούν ελεύθερα μέσω του τουρκικού εδάφους και στρατολογούν στις τουρκικές πόλεις βλέπουν συχνά το φως της δημοσιότητας. «Δεν αποτελεί μυστικό πως η Τουρκία αποτελεί γόνιμο έδαφος για τη δράση των τζιχαντιστών. Η Τουρκία δηλώνει πως πολεμά το ΙΚ. Ίσως και να το πράττει, αλλά το πράττει περιστασιακά και απρόθυμα», δήλωσε πρέσβης χώρας της ΕΕ στην Άγκυρα.<br /> <strong>Τον περασμένο μήνα ο Τούρκος Χουσεΐν Μουσταφά Περί, ο οποίος πολεμούσε στις τάξεις των τζιχαντιστών και τραυματισμένος αιχμαλωτίσθηκε από τους Κούρδους της Συρίας, αποκάλυψε πως το ΙΚ στρατολογεί εντός της Τουρκίας και πως εκτελεί βομβιστικές επιθέσεις κατά κουρδικών στόχων εντός του τουρκικού εδάφους. Τα τουρκικά φιλοκυβερνητικά μέσα, συνεχώς, εκθειάζουν τους τζιχαντιστές και επιτίθενται στους Κούρδους. Υπάρχουν και πρωτοσέλιδα που αναφέρουν πως οι Κούρδοι είναι πιο επικίνδυνοι από τους τζιχαντιστές. </strong><br /> <strong><br /> </strong> Υπάρχουν όμως και σοβαροί δημοσιογράφοι στην Τουρκία. Τον περασμένο μήνα τρεις από αυτούς συνελήφθησαν στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας, την ώρα που έκαναν ρεπορτάζ για τις διεισδύσεις τζιχαντιστών στο τουρκικό έδαφος. Ένας από τους συλληφθέντες εργάζεται στη γερμανική Die Welt. Είναι ξεκάθαρο πως το τουρκικό κράτος ενισχύει το Ισλαμικό Κράτος.<br /> <strong>Πρόσφατα δύο Τσετσένοι εκτελεστές ορθοδόξων ιερέων στην Συρία, καταδικάστηκαν σε αστείες ποινές από τουρκικό δικαστήριο, παρά το γεγονός πως κατέθεσαν ότι βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τη ΜΙΤ, η οποία τους βοηθούσε παντοιοτρόπως, διότι πολεμούσαν το καθεστώς Άσαντ. </strong><br /> Πρόσφατα μια νοσοκόμα κατήγγειλε πως η κόρη του Ερντογάν, Σουμεγιέ, έχει δημιουργήσει έναν πλήρη μηχανισμό περίθαλψης τραυματιών τζιχαντιστών, στην επαρχία της Σανλιουρφά. Στο μεταξύ η Τουρκία εξακολουθεί να δηλώνει πως μάχεται κατά των τρομοκρατών του ΙΚ στην Συρία. Ακόμα πιο γελοιωδώς ορισμένοι εξακολουθούν να «τρώνε» τα παραμύθια της Άγκυρας.<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Τον περασμένο Απρίλιο ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι χαρακτήρισε την Τουρκία βασικό σύμμαχο στον αγώνα κατά του ΙΚ και εξήρε την τουρκική συμμετοχή. Κατά συνέπεια η Τουρκία θεωρεί πως θα μπορεί να κοροϊδεύει πάντα τους συμμάχους της, βοηθώντας τους τζιχαντιστές και εισπράττοντας φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. </strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μπουράκ Μπεγκντίλ: Πόσο σίγουρα η Τουρκία πολεμάει το Ισλαμικό Κράτος;

Ellada simera 0 15:30

Το Ισλαμικό Κράτος αποτελεί τον πρώτο στόχο όλων των δημοκρατικών κρατών, από την στιγμή που έχει καταλάβει μεγάλες εδαφικές εκτάσεις σε Ιράκ και Συρία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πολεμούν ανοικτά ε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τα "νταούλια" του Τσίπρα! Το Stratfor αναλύει πόσο θα επηρεάσει τις εκλογές στην Ευρώπη η Ελλάδα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYDROA5WWFz_vzduty_hTFPXCz_HVUreAC-fEaas1qYbwtTH6Jkge0142qde48rmvwgvUAvJovsxohS2jbr4rOYHg6WGgb04U941hyphenhyphenJi5HdMvnR7NCzEfclr8q6PR29XAQs-gIJtZ-7F8/s1600/ta+ntaoylia+toy+tsipra+stin+eyrwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYDROA5WWFz_vzduty_hTFPXCz_HVUreAC-fEaas1qYbwtTH6Jkge0142qde48rmvwgvUAvJovsxohS2jbr4rOYHg6WGgb04U941hyphenhyphenJi5HdMvnR7NCzEfclr8q6PR29XAQs-gIJtZ-7F8/s640/ta+ntaoylia+toy+tsipra+stin+eyrwpi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά μέχρι κάποιου σημείου, υποστήριζε ότι θα “αλλάξει την Ευρώπη”, με την διαπραγμάτευση που θα εκανε με τους δανειστές. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά είναι πασιφανές ότι οι Γερμανοί κατά κύριο λόγο δεν έκαναν ούτε μισό βήμα πίσω στην διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση ακριβώς γι΄ αυτό το λόγο. Δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να σταλεί το μήνυμα στην Ισπανία κυρίως αλλά και σε άλλες χώρες που θα έχουν εκλογές, ότι η αλλαγή κυβερνήσεων και ειδικά με ροπή κεντροαριστερή θα αλλάξει την πολιτική του “οικονομικού εθνικισμού” του Βερολίνου.<br /> <br /> Άλλαξε κάτι στην Ευρώπη από το ελληνικό παράδειγμα; Κέρδισε κατά κράτος η Γερμανία ή έχει κι αυτή απώλειες;<br /> <br /> <strong>Το αμερικανικό think tank Stratfor επιχειρεί με μια ανάλυσή του να “διαβάσει” τις πολιτικές επιπτώσεις του φαινομένου ΣΥΡΙΖΑ και την επιρροή που μπορεί να έχει ο 40χρονος Αλέξης Τσίπρας.</strong><br /> <br /> •Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι όλα τα κόμματα που μάχονται την εμμονική γερμανική λιτότητα <strong>μπορεί να έχουν χάσει μέρος της δύναμής τους, ωστόσο θα εξακολουθήσουν να έχουν επιρροή. Αυτό ισχύει σε Ισπανία,Πορτογαλία και Ιρλανδία.</strong><br /> <br /> <br /> ▪ Ο εκλογικός κύκλος που ακολουθήσει στην Ευρώπη θα οδηγήσει σε εύθραυστες πολιτικές συμμαχίες, ιδιαίτερα στην Ισπανία. <strong>Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα θα πρέπει να συνδεθεί άμεσα με τις πολιτικές εξελίξεις.</strong><br /> <br /> Οι εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη θα καθυστερήσουν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> επίσης τον όποιο <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συμβιβασμό για την ελάφρυνση του χρέους στην Ελλάδα ,τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους, επειδή <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> κόμματα από <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ισπανία, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Πορτογαλία και <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ιρλανδία θα συνεχίσουν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> να είναι αντίθετα σε οποιαδήποτε επιείκεια προς <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την Αθήνα.Είναι τα κόμματα που στις χώρες τους έχουν αναγκαστεί να λάβουν δυσάρεστα οικονομικά μέτρα.<br /> <br /> <strong>Η ανάλυση του Stratfor </strong>υπενθυμίζει ότι “όταν ξεκίνησε η ευρωπαϊκή κρίση, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα είχαν κεντροαριστερές κυβερνήσεις και η Ιρλανδία <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> έναν κεντρώο συνασπισμό. Για να αντιμετωπίσουν την κρίση, οι κυβερνήσεις αυτές αναγκάστηκαν να πάρουν σκληρά <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μέτρα λιτότητας στα οποία αντέδρασαν οι πολίτες. Καθώς η κοινωνική δυσαρέσκεια αυξήθηκε, οι ψηφοφόροι εξέφρασαν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την απογοήτευσή τους με την καταψήφισή τους φέρνοντας στην εξουσία <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συντηρητικές κυβερνήσεις το 2011-2012.<br /> <br /> Στους μήνες που προηγήθηκαν των εκλογών, ή λίγο μετά την αλλαγή της κυβέρνησης, οι τέσσερις αυτές χώρες ζήτησαν οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.<br /> <br /> Τώρα η Ευρώπη εισέρχεται στον <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δεύτερο εκλογικό κύκλο της κρίσης. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Εκλογές <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> έχουν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο στην Πορτογαλία, για το Νοέμβριο ή το Δεκέμβριο στην Ισπανία και για λίγο πριν από τον Απρίλιο στην Ιρλανδία. Στις αρχές του 2015, φαινόταν ότι οι ψηφοφόροι ήταν έτοιμοι να τιμωρήσουν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τις <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συντηρητικές κυβερνήσεις αυτή τη φορά και ότι το πολιτικό εκκρεμές ταλαντευόταν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προς τα αριστερά. Ωστόσο, η αριστερά έχει αλλάξει. <strong>Αντί των παραδοσιακών κεντροαριστερών κομμάτων υπέρ της ΕΕ, τα νέα κόμματα συνδυάζουν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την απόρριψη των μέτρων λιτότητας με ισχυρή ρητορική ενάντια στο κατεστημένο και την έντονη κριτική των διαφόρων στοιχείων της διαδικασίας ένταξης στην ΕΕ. Τα ποσοστά αυτών των κομμάτων αυξήθηκαν γρήγορα στις δημοσκοπήσεις.<br /> <br /> <img alt="" height="295" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/PINAKES/Eurozone-Periphery-Parties-072915.jpg" width="600" /></strong><br /> <br /> <br /> Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιανουάριο ς στην Ελλάδα φαίνεται να είναι μια πρόωρη επιβεβαίωση της αναδυόμενης τάσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τον τερματισμό των μέτρων λιτότητας και την επαναδιαπραγμάτευση του χρέος της Ελλάδας, επικρίνοντας την ηγεσία της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /> <br /> Εν τω μεταξύ, στην Ισπανία, οι Podemos ανέβαιναν στις δημοσκοπήσεις και στην Πορτογαλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα είδε μια ώθηση στη δημοτικότητα του, αφού υιοθέτησε μια σκληρότερη στάση κατά της λιτότητας. Στην Ιρλανδία, η στήριξη για την αριστερή πτέρυγα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Sinn Fein αυξήθηκε σχεδόν χωρίς διακοπή από τα τέλη του 2011 ως στις αρχές του 2015. <br /> <br /> Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε γρήγορα και επιτάχυνε τις εξελίξεις.<br /> <br /> Η πρόθεση της Αθήνας για να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος βρήκε μικρή υποστήριξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και η οικονομική κατάσταση συνέχισε να επιδεινώνεται. Στα μέσα Ιουλίου, η Αθήνα ζήτησε ένα τρίτο πακέτο διάσωσης συμφωνώντας σε νέες περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων, οι τράπεζες είχαν ήδη κλείσει και ορισμένοι πιστωτές πρότειναν την έξοδο της Ελλάδας από <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> το ευρώ.<br /> <br /> <br /> <strong>Καθώς η ελληνική κρίση κλιμακώθηκε, οι συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία επέκριναν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> έντονα τη διαπραγματευτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι κυβερνήσεις άρχισαν να χρησιμοποιούν την κατάσταση στην Ελλάδα, για εκλογικό κέρδος, υποστηρίζοντας ότι οι χώρες τους θα αντιμετωπίσουν μια παρόμοια κρίση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> αν επικρατήσουν τα κόμματα κατά της λιτότητας.</strong><br /> <br /> Πράγματι, μέρος της αντίστασης του Eurogroup για συμβιβασμό με την Ελλάδα προήλθε από την επιθυμία να αποφευχθεί να αποδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ προηγούμενο για παρόμοιες καταστάσεις <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σε άλλες χώρες της ευρωζώνης.<br /> <br /> Ίσως για το λόγο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε επίσης την υποστήριξη των πρώην συμμάχων του όπως οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Podemos που άρχισαν να μαλακώνουν σταδιακά τη ρητορική τους σχετικά με την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ισπανικού <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χρέους, ενώ μέλη του κόμματος, προσπάθησαν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> να εξηγήσουν ότι η οικονομική κατάσταση της Ισπανίας δεν μπορούσε να συγκριθεί με την Ελλάδα. Στις αρχές Ιουλίου, ο αρχηγός των Σοσιαλιστών της Πορτογαλίας , Αντόνιο Κόστα είπε ότι «το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν είναι όπως ο ΣΥΡΙΖΑ» και ότι «κάθε κόμμα και κάθε χώρα παίρνει τις δικές του αποφάσεις." Στην Ιρλανδία, το Sinn Fein παρέμεινε σιωπηλό <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μετά την απόφαση της Αθήνας να <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ζητήσει τρίτο πακέτο διάσωσης.<br /> <br /> <br /> Εν τω μεταξύ, το δημοσκοπικό <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χάσμα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μεταξύ των συντηρητικών και των αριστερών δυνάμεων άρχισε να συρρικνώνεται και σε ορισμένες περιπτώσεις,αντιστράφηκε. <br /> <strong><br /> Οι δημοσκοπήσεις στην Πορτογαλία στα μέσα Ιουλίου δείνχουν ότι η κεντροδεξιά συμμαχία(το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και το Λαϊκό Κόμμα) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι πολύ κοντά . Το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προβάδισμα κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες το Μάρτιο.<br /> Στην Ισπανία, Λαϊκό Κόμμα και <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Σοσιαλιστικό Κόμμα βρίσκονται σε στενό ανταγωνισμό για την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις. Οι Podemos, που ήταν το πιο δημοφιλές κόμμα της Ισπανίας στις αρχές του έτους, αυτή τη στιγμή είναι στην τρίτη θέση. Στην Ιρλανδία, η στήριξη για το Sinn Fein είναι σήμερα μεταξύ 17 και 20 τοις εκατό, κάτω από το <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 26 τοις εκατό <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στις αρχές του έτους.</strong><br /> <br /> <br /> <img alt="" height="879" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/PINAKES/Eurozone-Polls-072915-2.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Σε Ισπανία και Πορτογαλία η ανεργία μειώνεται αργά και στην Ιρλανδία πιο γρήγορα. Αυτό ενισχύει τις συντηρητικές δυνάμεις.<br /> Η Ελλάδα είναι συνεχώς παρών στις ειδήσεις, και οι κυβερνήσεις στη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα και το Δουβλίνο, χρησιμοποιούν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την Ελλάδα ως μια προειδοποίηση.<br /> <br /> Αν η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε πολύ σύντομα, η ανταμοιβή του θα έρθει πολύ αργά: η Ελλάδα θα μπορούσε τελικά να λάβει κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους, αλλά αυτό θα συμβεί κατά πάσα πιθανότητα μετά διενέργεια των εκλογών σ΄ αυτές τις χώρες”.<br /> <br /> Ωστόσο σημειώνει το Stratfor η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα έχει διεθνώς επιπτώσεις:<br /> <br /> <br /> <strong>“…ο πολιτικός κατακερματισμός θα οδηγήσει στο σχηματισμό δυνητικά εύθραυστων κυβερνήσεων συνασπισμού. </strong>Η Ισπανία θα είναι η πιο δραματική υπόθεση. Το παραδοσιακό δικομματικό σύστημα της χώρας είναι ένα κατάλοιπο του παρελθόντος, και η επόμενη κυβέρνηση στη Μαδρίτη θα είναι μια συμμαχία που θα περιλαμβάνει ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα και τουλάχιστον μία από τις δύο πολιτικές δυνάμεις που έγιναν πιο δημοφιλής λόγω της κρίσης, Podemos και το κεντρώο Ciudadanos. Αυτό θα περιπλέξει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, δεδομένου ότι τα παραδοσιακά κόμματα δεν έχουν μάθει να μοιράζονται <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την εξουσία σε εθνικό επίπεδο.<br /> Η Πορτογαλία είναι πιο εξοικειωμένη με κυβερνήσεις συνασπισμού, αλλά η εκλογή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> “αβέβαιο” κοινοβούλιο. Ανακοινώνοντας την ημερομηνία των εκλογών, ο Πρόεδρος της Πορτογαλίας είπε ότι είναι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> η επόμενη κυβέρνηση να έχει μια σταθερή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Αυτό υποδηλώνει ότι ο πρόεδρος θα μπορούσε να ωθήσει την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά για να σχηματίσουν ένα μεγάλο συνασπισμό. Ωστόσο, οι δύο τους <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μάλλον θα αρνηθούν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> να σχηματίσουν μια συμμαχία. Ως αποτέλεσμα, τις <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εκλογές του Οκτωβρίου θα μπορούσαν να ακολουθήσουν εβδομάδες <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πολιτικών διαπραγματεύσεων για το σχηματισμό κυβέρνησης. Στην Ιρλανδία, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η υποστήριξη των δύο μεγαλύτερων κομμάτων είναι στάσιμη, ενώ τα μικρότερα, ανεξάρτητα βρίσκονται σε άνοδο. Ένας στους τρεις Ιρλανδούς <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ψηφοφόρους <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι πιθανότερο να ψηφίσουν σχετικά μικρά κόμματα, κάτι που θα μπορούσε να αυξήσει τις διαιρέσεις εντός του ιρλανδικού κοινοβουλίου.<br /> <br /> <strong>Παρά αυτές τις πολιτικές αλλαγές, τα κόμματα της αντι-λιτότητας θα παραμείνουν ισχυρά.</strong> Ανεξάρτητα από τη σύνθεσή τους, μετά από χρόνια προσπαθειών δημοσιονομικής εξυγίανσης, οι νέες κυβερνήσεις στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία θα είναι υπό πολιτική πίεση για τη μείωση των φόρων και την αύξηση των δαπανών. Ωστόσο, αν ενδώσουν στην πίεση αυτή θα δημιουργήσουν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι Βρυξέλλες έδειξαν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πρόσφατα μεγαλύτερη ευελιξία, για την εφαρμογή των δημοσιονομικών στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εξακολουθούν να πιέζουν τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας για να μειώσουν τα ελλείμματά τους.<br /> <strong>Πιο σημαντικό, οι νέες κυβερνήσεις θα μπορούσαν να ανανεώσουν τις ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της Πορτογαλίας, μιας χώρας με υψηλά επίπεδα χρέους και πενιχρά ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης. Το χρέος της Πορτογαλίας είναι 130 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της, το τρίτο υψηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη μετά την Ελλάδα και την Ιταλία. Επιπλέον, το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της Πορτογαλίας ανήκει στο εξωτερικό. Αντιμετωπίζοντας μόνο μέτριες προοπτικές για την οικονομική ανάπτυξη (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πορτογαλική ανάπτυξη να είναι κάτω από το 2 τοις εκατό το 2015 και το 2016), η Πορτογαλία θα πρέπει να ασχοληθεί με τον υψηλό δείκτη χρέους της.</strong><br /> <br /> Αυτό δεν θα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι πρόβλημα αν η κυβέρνηση στη Λισαβόνα είναι σταθερή. Αλλά η πολιτική αστάθεια και η χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων θα μπορούσε να αναζωπυρώσει τους φόβους για τη βιωσιμότητα του χρέους της Πορτογαλίας, ακριβώς όπως έκαναν στην Ελλάδα.<br /> <br /> Στην Ισπανία αν προκύψει κεντροδεξιά κυβέρνηση θα έρθει σε σύγκρουση με τις περιφερειακές κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Αν προκύψει κεντροαριστερή κυβέρνηση θα επιβραδύνει το ρυθμό μείωσης του ελλείμματος,θα αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και ενδεχομένως θα αναστρέψει <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και τον τραπεζικό τομέα. <br /> <br /> <br /> Η Ιρλανδία θα είναι σε μια κάπως πιο σταθερή κατάσταση, διότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων σχετικά με τα οικονομικά θέματα. Ωστόσο, όλα τα πολιτικά κόμματα σήμερα υπόσχονται να αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες, χωρίς αύξηση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> φόρων. <br /> <br /> <strong>Τα αποτελέσματα των εκλογών στην περιφέρεια της Ευρώπης θα επηρεάσουν την πολιτική και τους υπολογισμούς στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση στην Αθήνα διαπραγματεύεται αυτή τη στιγμή ένα τρίτο πακέτο διάσωσης με τους πιστωτές της. Μετά από το “πάγωμα” που επιβλήθηκε στις περισσότερες από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, ο Έλληνας Πρωθυπουργός <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Αλέξης Τσίπρας θέλει να εξασφαλίσει μια υπόσχεση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ελάφρυνσης του χρέους από τους δανειστές και ο ίδιος εξετάζει το ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων εκλογών για να απαλλαγεί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> από τα πιο “επαναστατικά” <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μέλη του κόμματός του.</strong><br /> <br /> Μια συγκεκριμένη υπόσχεση ελάφρυνσης του χρέους θα βοηθήσει σίγουρα τον <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Τσίπρα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Αλλά η Ισπανία και η Πορτογαλία θα συνεχίσουν να αντιτίθεται στην ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα δει λύση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους. Καθώς τα ελληνικά νοικοκυριά αρχίζουν να αισθάνονται την επίδραση των υψηλότερων φόρων, η δημοτικότητα του Τσίπρα θα μπορούσε να πληγεί και να επηρεάσει τους υπολογισμούς του για το πότε και αν θα κάνει εκλογές.<br /> Ενώ η ευρωζώνη θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει οικονομικές απειλές στο μέλλον, οι πολιτικοί κίνδυνοι θα είναι μεγαλύτεροι. Η ελληνική κρίση έχει αποδυναμώσει τους ευρωσκεπτικιστές και τα κόμματα κατά της λιτότητας στην περιφέρεια της Ευρώπης, αλλά αυτό μάλλον θα είναι προσωρινό. <br /> <br /> Για να ανακτήσουν την ορμή τους , τα κόμματα αυτά θα μετατοπίσουν πιθανώς την προσοχή τους από τα οικονομικά θέματα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προς την καταπολέμηση της διαφθοράς. <br /> <br /> <strong>Όμως, η κατάσταση στην Ελλάδα έχει πείσει τις δυνάμεις ενάντια στο κατεστημένο πως <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> η ευρωζώνη πρέπει να αναμορφωθεί, και οι φωνές που θα καλούν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τις χώρες να αντισταθούν σ΄ αυτό που θεωρούν ότι είναι μια γερμανική προσαρμογή νομισματικής ένωσης δεν θα εξασθενίσουν. Ακριβώς το αντίθετο: Αφού κατακαθίσει η σκόνη στην Αθήνα, όλες οι συνθήκες <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> θα οδηγήσουν το <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> το εκκρεμές να ταλαντευθεί πάλι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πίσω <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προς τις δυνάμεις κατά του κατεστημένου”.</strong><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τα "νταούλια" του Τσίπρα! Το Stratfor αναλύει πόσο θα επηρεάσει τις εκλογές στην Ευρώπη η Ελλάδα!

Ellada simera 0 14:53

Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά μέχρι κάποιου σημείου, υποστήριζε ότι θα “αλλάξει την Ευρώπη”, με την διαπραγμάτευση που θα εκανε με τους δανειστές. Από την άλλη πλευρά είναι πασιφανές ότι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ιταλική επανάσταση - Μ Ρέτνσι: «Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχιστεί»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgurTzRAmjqwmiTM6uQ_L0eAY-0PaJD7y3rM-K87gAUKm_oWmtfzfNW8HJ1rMKhZxVb56Mr3umn4GOQHDG8s0j5jE_OUAttfkHVKBPO9kC2SfqCql964usqsJjdcSt_qIpedeNRarGD1bE/s1600/italia.+etoimi+gia+italexit.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgurTzRAmjqwmiTM6uQ_L0eAY-0PaJD7y3rM-K87gAUKm_oWmtfzfNW8HJ1rMKhZxVb56Mr3umn4GOQHDG8s0j5jE_OUAttfkHVKBPO9kC2SfqCql964usqsJjdcSt_qIpedeNRarGD1bE/s640/italia.+etoimi+gia+italexit.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">ΕΠΙΔΗΜΙΑ «ΣΧΕΔΙΩΝ Β» ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΝΑΛΥΤΕΣ </span></b><br /> <b><span style="color: #0b5394;">Μ.Γκρίλο: «Ετοιμάζουμε Italexit»</span></b><br /> <b><span style="color: #0b5394;"><br /></span></b> <strong>Μια «επανάσταση» απέναντι στην αδυσώπητη μονοκρατορία της Γερμανίας και του «γερμανικού ευρώ» ετοιμάζεται στην Ιταλία, καθώς πληθαίνουν οι φωνές από όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας ότι η πολιτική αυτή της λιτότητας δεν οδηγεί πουθενά. </strong><br /> Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι έκανε την αρχή λέγοντας μεταξύ άλλων πως «Ευρώπη δεν σημαίνει μόνο οικονομική πολιτική» για να ακολουθήσει ο Μπεπε Γκρίλο πρόεδρος του κόμματος «Κίνημα των Πέντε Αστέρων» ο οποίος μίλησε ξεκάθαρα μίλησε για δημιουργία plan B και έξοδο της χώρας του από το ευρώ.<br /> Πιο συγκεκριμένα ο Ιταλός πρωθυπουργός και απευθυνόμενος στα μέλη της συνέλευσης των Ιταλών διπλωματών, υπογράμμισε ότι <strong><em>«η ήπειρος μας στην φάση αυτή δεν μπορεί να σωθεί μόνον με την λιτότητα. Βρισκόμαστε στην Ευρώπη διότι πρέπει να γίνει και πάλι το σημείο αναφοράς για ιδεώδη, αξίες, ελπίδες»</em></strong> για να συμπληρώσει:<br /> <strong><em> «Το να δώσουμε και πάλι αξία στην λέξη αξίες είναι υπόθεση πολιτισμού. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι ένα κενό είδωλο οικονομίστικων κανόνων» </em></strong>επισήμανε, ενώ σημείωσε ότι η <strong>συζήτηση για το μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου εισέρχεται πλέον σε φάση βαθιάς αλλαγής.</strong><br />  <strong><em>«Ξεκινά μια μεγάλη συντακτική περίοδος για την Ευρώπη. Υπάρχει το βρετανικό δημοψήφισμα, οι γαλλικές εκλογές και ακόμη νωρίτερα οι πορτογαλικές και οι ισπανικές, στον απόηχο της συζήτησης που ξεκίνησε σχετικά με την οικονομική πολιτική»,</em></strong> ανέφερε ο Μ.Ρέντσισυμπληρώνοντας πως <strong>δεν πιστεύει ότι κύριο θέμα συζήτησης είναι το «ναι ή όχι στην Ελλάδα».</strong><br /> <strong><em> «Πρέπει να δοθεί μια νέα ώθηση στο πλαίσιο των κανόνων και θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μακράς πολιτικής συζήτησης τους επόμενους μήνες»,</em></strong> κατέληξε.<br /> <strong>Οι δηλώσεις αυτές του Ιταλού πρωθυπουργού είναι ενδεικτικές για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στην ευρωπαϊκή Ήπειρο το επόμενο διάστημα, καθώς όλα δείχνουν ότι οι λαοί θα οδηγήσουν τις ηγεσίες τους εκεί ακριβώς που αυτοί επιθυμούν</strong>:<br /> <strong>Σε μια πιο δίκαιη Ευρώπη, μακριά από τις οικονομιστικές πολιτικές τύπου λαιμητόμου της Γερμανίας, πολιτικές που οδηγούν σε αδιέξοδο. </strong><br /> <strong>Ταυτόχρονα και ο ηγέτης του κόμματος </strong>«Κίνημα των Πέντε Αστέρων».Μ.Γκρίλο προανήγγειλε σήμερα ότι τη δημιουργία ενός «σχεδίου Β» για την Ιταλία:<br /> <strong><em>«Έχουμε πέντε σαφή σημεία για ένα σχέδιο Β, για μια εναλλακτική πορεία εκτός Ευρωζώνης»</em></strong> αναφέρεται χαρακτηριστικά ο Γκρίλο.<br /> Όπως επισημαίνει το κόμμα του, το «σχέδιο Β» εδράζεται στους εξής πυλώνες: <strong>ίδρυση μίας δημόσιας και ισχυρής τράπεζας, τη δυνατότητα του υπουργείου Οικονομικών να παρεμβαίνει στις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες, την αύξηση των χαμηλόμισθων ανάλογα με τον πληθωρισμό και την αποκατάσταση των συνταγματικών κεκτημένων σχετικά με την υγεία, την παιδεία και τις καταθέσεις.</strong><br /> <strong><em>«Το ευρώ με τη σημερινή του μορφή δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης» </em></strong>επεσήμανε  το «Κίνημα των Πέντε Αστέρων».<br /> <em>«Η κυβέρνηση, υποταγμένη στην εξουσία των χρηματοοικονομικών παραγόντων και των γραφειοκρατών των Βρυξελλών, πρέπει να πέσει το γρηγορότερο δυνατόν, για το καλό της Ιταλίας»</em> κατέληξε.<br /> Από ότι φαίνεται η κατάρτιση «σχεδίων Β» για έξοδο από την ευρωζώνη δεν είναι τελικά ελληνική ιδιαιτερότητα. Σε άρθρο του το Marketwatch αναφέρει πως η «κληρονομιά που άφησε πίσω του ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης  θα αποδειχθεί σημαντική τονίζοντας το γεγονός ότι <strong><em>«κάθε χώρα θα πρέπει να έχει σχέδιο έκτακτης ανάγκης για ένα εναλλακτικό νομισματικό σύστημα. Κάτι που σημαίνει ότι το ευρώ δεν είναι πλέον ένα ενιαίο νόμισμα, αλλά αντ 'αυτού ένα καθεστώς σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, που πρόκειται να γίνει λιγότερο σταθερό».</em></strong><br /> Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως «τώρα είναι σίγουρο πως κάθε υπουργός Οικονομικών στην Ευρώπη θα ερωτάται τώρα συνεχώς αν και η χώρα του, όπως και η Ελλάδα, έχει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για ένα εναλλακτικό νόμισμα. Θα είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση για να απαντήσει».<br /> Στην ερώτηση όμως αυτή φαίνεται πως απάντησε από μόνος του ο πρόεδρος του  Eurogroup ο διαβόητος Γ.Ντάισελμπλουμ ο οποίος τον περασμένο Νοέμβριο, δύο μήνες πριν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, είχε παραδεχθεί, μιλώντας στο κανάλι RTLZ, ότι η κυβέρνηση της χώρας είχε προετοιμάσει ένα σχέδιο <strong>επιστροφής στο ολλανδικό φιορίνι, για την περίπτωση που η κρίση του ευρώ ξέφευγε από τον έλεγχο.</strong><br />  Όπως είχε πει τότε ο Ντάισελμπλουμ, όλοι στην κυβέρνηση τότε υποστήριζαν τη διατήρηση του ευρώ ως νομίσματος της χώρας, όμως <strong><em>«εξετάσαμε παράλληλα τι θα συνέβαινε αν αυτό δεν ήταν εφικτό».</em></strong><br /> Τελικά γίνεται φανερό πως η δημιουργία σχεδίων Β, δια πάν ενδεχόμενο δεν θα είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας στην ευρωζώνη όσο αυτή υπάρχει ακόμη, καθώς αυτό εάν συνδυαστεί με την λαική αντίδραση στις χώρες του Νότου ιδιαίτερα τότε όλα θα αποτελέσουν θρυαλλίδα εξελίξεων και μάλιστα δραματικών. Και νίσως τελικά όλα ξεκινήσουν από την Ιταλία…<br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ιταλική επανάσταση - Μ Ρέτνσι: «Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχιστεί»

Ellada simera 0 14:00

ΕΠΙΔΗΜΙΑ «ΣΧΕΔΙΩΝ Β» ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΝΑΛΥΤΕΣ Μ.Γκρίλο: «Ετοιμάζουμε Italexit» Μια «επανάσταση» απέναντι στην αδυσώπητη μονοκρατορία της Γερμανίας και του «γερμανικού… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια