Η Ουκρανία, το Ισραήλ, η προπαγάνδα και η... άγνωστη επιστολή του 1943 στον Λευκό Οίκο για τον Hitler.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6c75dbc0ae74f6a677a33e548a350210_XL.jpg" width="745" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πότε μία στρατιωτική επιχείρηση έχει σκοπό τη γενοκτονία;. Η ιστορία αλλά και το ζοφερό παρόν διδάσκουν.</span></h3>Καθ' όλη τη διάρκεια της ουκρανικής σύγκρουσης από την έναρξή της το 2014 και μέχρι σήμερα, η Ρωσία στόχευε μόνο στρατιωτικές εγκαταστάσεις αλλά στον πόλεμο της Γάζας, το Ισραήλ είχε ως στόχο να εξοντώσει τον λαό της Παλαιστίνης.<br />Τον οδηγεί στη λιμοκτονία και του απαγορεύει τις βασικές ιατρικές προμήθειες ενώ τώρα βομβαρδίζει τα νοσοκομεία και όλες τις αστικές του υποδομές.<br />Πρόκειται για καθαρή γενοκτονία με στόχο την πλήρη εξάλειψη του πληθυσμού εκεί, τονίζει ο γνωστός γεωπολιτικός αναλυτής Eric Zeusse.<br /><br />Η προπαγάνδα<br /><br />Στις 29 Δεκεμβρίου, το AP με τίτλο «Η Ρωσία εκτοξεύει 122 πυραύλους και 36 drones σε αυτό που η Ουκρανία αποκαλεί το μεγαλύτερο εναέριο πλήγμα» αναφέρει τα εξής: «Η Ρωσία εκτόξευσε 122 πυραύλους και δεκάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ουκρανικών στόχων, δήλωσαν αξιωματούχοι την Παρασκευή (29/12), σκοτώνοντας τουλάχιστον 24 αμάχους σε όλη τη χώρα, σε αυτό που αξιωματούχος της πολεμικής αεροπορίας είπε ότι ήταν το μεγαλύτερο εναέριο χτύπημα του πολέμου».<br />Ακόμη και αυτό το αμερικανικό μέσο, που απηχεί τις θέσεις των ελίτ, παραδέχεται ότι όλοι οι στόχοι που έπληξε η Ρωσία ήταν στρατιωτικοί.<br />Προφανώς, εάν η Ρωσία είχε βάλει στο στόχαστρο οποιοδήποτε νοσοκομείο, σχολείο ή μία αστική υποδομή, τότε το AP θα το είχε παρουσιάσει εμφανώς, αλλά αντίθετα δεν υπήρχαν τέτοια παραδείγματα, μεταξύ των «122 πυραύλων και 36 drones».<br />Έτσι το AP αναγκάστηκε να εστιάσει στον αριθμό των πυραύλων που χρησιμοποίησαν οι ρωσικές δυνάμεις.<br /><br />Η Ουκρανία<br /><br />Σύμφωνα με το ίδιο μέσο, «ένα μαιευτήριο, πολυκατοικίες και σχολεία ήταν μεταξύ των κτιρίων που αναφέρθηκαν ότι υπέστησαν ζημιές σε ολόκληρη την Ουκρανία».<br />Ωστόσο δεν αναφέρει «κατεστραμμένα» που σημαίνει «στοχευμένα».<br />Σε κάθε πόλεμο βέβαια, επισημαίνει ο Zeusse, υπάρχουν αναπόφευκτα αστικές υποδομές που θα «καταστραφούν» ακόμη και κάποιοι πολίτες που θα τραυματιστούν και θα σκοτωθούν. Είναι οι λεγόμενες παράπλευρες απώλειες.<br /><br />Η άγνωστη επιστολή στον Λευκό Οίκο για τον Hitler<br /><br />Ο Hitler μισείται παγκοσμίως γιατί στόχευε αμάχους εκτός από στρατιωτικούς στόχους.<br />Ο Horst von Maltitz παρατήρησε σχετικά με αυτό το 1973 στο The Evolution of Hitler’s Germany ότι «τα τρένα που μετέφεραν Εβραίους από τη Δύση σε στρατόπεδα εξόντωσης στην Πολωνία είχαν προτεραιότητα έναντι εκείνων με τα επειγόντως απαραίτητα στρατεύματα και τις προμήθειες πολέμου.<br />Επιπλέον, ειδικευμένοι Εβραίοι εργάτες, που χρειάζονταν απεγνωσμένα στα εργοστάσια πυρομαχικών στην κατεχόμενη Πολωνία, μεταφέρθηκαν σε κέντρα εξόντωσης, παρά τις έντονες αντιρρήσεις των διευθυντών των εργοστασίων».<br />O Πολωνός πρέσβης, Jan Ciechanowski αναφέρεται σε επιστολή που παραδόθηκε προσωπικά στον Αμερικανό πρόεδρο Roosvelt στον Λευκό Οίκο στις 28 Ιουλίου 1943 η οποία έγραφε: «Η άνευ προηγουμένου καταστροφή ολόκληρου του εβραϊκού πληθυσμού δεν υποκινείται από τις στρατιωτικές απαιτήσεις της Γερμανίας.<br />Ο Hitler και οι υφισταμένοι του στοχεύουν στην ολοκληρωτική καταστροφή των Εβραίων πριν τελειώσει ο πόλεμος και ανεξάρτητα από την έκβασή του».<br /><br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/epistoli_2.jpg" width="646" /><br /><br />Στρατιωτική στοχοποίηση και γενοκτονία<br /><br />Αντίθετα, το προπαγανδιστικό άρθρο του AP ανέφερε ότι, «στην Boyarka, κοντά στην πρωτεύουσα, Κίεβο, τα συντρίμμια ενός drone έπεσαν σε ένα σπίτι και προκάλεσαν πυρκαγιά.<br />Ο Andrii Korobka, 47 ετών, είπε ότι η μητέρα του κοιμόταν δίπλα στο δωμάτιο όπου έπεσαν τα συντρίμμια και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ούσα σοκαρισμένη.<br />Αυτό δεν ήταν στοχοποίηση αμάχων, ήταν παράπλευρη ζημιά σε πολίτες.<br />«Στην Οδησσό, στη νότια ακτή, συντρίμμια drone που έπεσαν προκάλεσε φωτιά σε πολυκατοικία, σύμφωνα με τον περιφερειακό επικεφαλής, Oleh Kiper.<br />Δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και 15, μεταξύ των οποίων δύο παιδιά, τραυματίστηκαν, είπε», επισημαίνει ο Zeusse.<br />Θα είχαν καν αναφέρει οι προπαγανδιστές αυτόν τον ισχυρισμό εάν η στόχευση σχολείων, νοσοκομείων, κέντρων διανομής τροφίμων και προσφυγικών καταυλισμών είχε συμβεί όπως συντελείται τώρα στη Γάζα;<br /><br />O Hitler και η Γάζα<br /><br />Στις 21 Οκτωβρίου 1941, ο Hitler έλεγε για την εξόντωση των Εβραίων: «Εξολοθρεύοντας αυτό το παράσιτο, θα παράσχουμε στην ανθρωπότητα μια σημαντική υπηρεσία.<br />Εξάλλου ο φίλος του Hitler και επικεφαλής των SS, Himler δύο χρόνια αργότερα στις 4 Οκτωβρίου 1943 έλεγε: Πρέπει να «εξολοθρεύσουμε το βακτήριο γιατί δεν θέλουμε στο τέλος να μολυνθούμε από το βακτήριο και να πεθάνουμε από αυτό».<br />Ο Hitler είχε δηλώσει, σε διάφορες περιπτώσεις, ότι η «εβραϊκή μόλυνση» ή «εβραϊκό βακτήριο» ή «δηλητηρίαση αίματος από Εβραίους», μεταδόθηκε στους μη Εβραίους στο «αίμα» τους, και έτσι οι Εβραίοι πρέπει να εξαλειφθούν εντελώς σαν πανώλη- όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε άλλες περιοχές.<br />Κανένας λογικός και ειλικρινά ενημερωμένος άνθρωπος δεν θα αμφιβάλλει ότι για τον Hitler το πρόγραμμα εξόντωσης υπήρχε και αποτελούσε αυτοσκοπό, ανεξαρτήτως της έκβασης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.<br />Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα στη Γάζα τα ισραηλινά στρατεύματα με τα αμερικανικά όπλα και την υπερατλαντική υποστήριξη, καταλήγει ο Zeusse.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ουκρανία, το Ισραήλ, η προπαγάνδα και η... άγνωστη επιστολή του 1943 στον Λευκό Οίκο για τον Hitler.

Πότε μία στρατιωτική επιχείρηση έχει σκοπό τη γενοκτονία;. Η ιστορία αλλά και το ζοφερό παρόν διδάσκουν. Καθ' όλη τη διάρκεια της ουκραν...

Διαβάστε την συνέχεια

Σάρωσαν ζωή και ιστορία οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Γάζα. Ερείπια το 70% των σπιτιών και όλα τα ιστορικά μνημεία.

<img height="422" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2f3a077b587f2c75f81ebaf1f3d5b8b1_XL.jpg" width="750" /><br /><br /><div>Χειρότεροι από της Δρέσδης και του ISIS οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Γάζα<br />Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της Hamas τη Γάζα - με κύριο θύμα τα 2,3 εκατομμύρια των Παλαιστινίων αμάχων που ζουν εκεί - τα δημοσιεύματα της αμερικανικής Wall Street και του αραβικού Al Jazeera πρώτη φορά συνέπεσαν πλήρως κατά τις περιγραφές τους σχετικά με τις τρομακτικές καταστροφές που έχουν προκαλέσει οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Γάζα.<br />Η Wall Street Journal, παραπέμποντας σε ανάλυση δορυφορικών φωτογραφιών της Λωρίδας και σε άλλες μεθόδους τηλεπισκόπησης, κάνει λόγο για «τιμωρητικούς βομβαρδισμούς» «χειρότερους από της Δρέσδης», αναφέροντας μεταξύ των άλλων ότι:<br />Σχεδόν τα μισά από τα κτίρια της Γάζας έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, καθώς και το 70% των 439.000 σπιτιών της.<br />Τα κτίρια που έχει χτυπήσει το Ισραήλ περιλαμβάνουν εργοστάσια, τζαμιά, σχολεία, θέατρα, εμπορικά κέντρα και ξενοδοχεία.<br />Τα περισσότερα από τα 36 νοσοκομεία της Λωρίδας της Γάζας είναι κλειστά και μόνο 8 δέχονται ασθενείς.<br />Εσπεριδοειδή, ελαιώνες και θερμοκήπια έχουν εξαφανιστεί.<br /><br />Πάνω από τα δύο τρίτα των σχολείων της έχουν υποστεί ζημιές.<br />Μεγάλο μέρος της υποδομής ύδρευσης, ηλεκτρικής ενέργειας, επικοινωνιών και υγειονομικής περίθαλψης που έκανε τη Γάζα να λειτουργήσει δεν επισκευάζεται.<br /><br />Χειρότερα από τη Δρέσδη και το Ιράκ<br /><br />«Η Γάζα θα μείνει στην ιστορία μαζί με τη Δρέσδη και άλλες διάσημες πόλεις που έχουν βομβαρδιστεί», δηλώνει στην αμερικανική εφημερίδα ο Robert Pape, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο που έχει γράψει για την ιστορία των αεροπορικών βομβαρδισμών.<br />«Αυτό που βλέπετε στη Γάζα εντάσσεται στο κορυφαίο 25% των πιο σφοδρών τιμωρητικών εκστρατειών στην ιστορία» εξηγεί ο Pape, και παραπέμπει στα καταγεγραμμένα στοιχεία και αριθμούς για να το τεκμηριώσει. <br />Σύμφωνα με ανάλυση δορυφορικών δεδομένων από εμπειρογνώμονες τηλεπισκόπησης στο Πανεπιστήμιο City της Νέας Υόρκης και στο Oregon State University, στη βόρεια Γάζα, όπου οι βομβαρδισμοί ήταν πιο εκτεταμένοι, το 80% των κτιρίων έχει υποστεί ζημιές ή καταστραφεί - ποσοστό υψηλότερο από το ποσοστό των κατεστραμμένων κτιρίων της Δρέσδης το 1945.<br />Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου, ο πόλεμος είχε καταστρέψει ή καταστρέψει το 77% των εγκαταστάσεων υγείας, το 72% των δημοτικών υπηρεσιών όπως πάρκα, δικαστήρια και βιβλιοθήκες, το 68% των τηλεπικοινωνιακών υποδομών και το 76% των εμπορικών χώρων και το 50% των δρόμων καθώς και όλη τη βιομηχανική ζώνη της βόρειας Γάζας.<br />Σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ, το Ισραήλ έριξε 29.000 βόμβες στη Γάζα σε λίγο περισσότερο από δύο μήνες, ενώ οι ΗΠΑ είχαν ρίξει μόλις 3.678 στο Ιράκ μέσα σε 7 χρόνια, στο διάστημα 2004-2010.<br />Επικαλούμενη το Shelter Cluster, μια ομάδα ομάδων βοήθειας υπό την ηγεσία του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων, η WSJ αναφέρει ότι «θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος για να καθαριστούν τα ερείπια», στη Γάζα μετά τον πόλεμο, «ένα έργο πολύπλοκο με την ασφαλή απομάκρυνση βομβών που δεν έχουν εκραγεί.<br />Η ανοικοδόμηση των κατοικιών της Γάζας, σύμφωνα με το Shelter Cluster, «θα διαρκέσει επτά έως 10 χρόνια», εάν διατεθούν τα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για να γίνει αυτό.<br /><br />Al Jazzera: Κατεστραμμένα όλα τα ιστορικά ορόσημα της Γάζας<br /><br />Πλάνα που εξασφάλισε το Al Jazeera υποδεικνύουν μαζική καταστροφή των κυριότερων ιστορικών ορόσημων στην πόλη της Γάζας ως αποτέλεσμα των συνεχών ισραηλινών βομβαρδισμών.<br />Το Ισραήλ έχει προκαλέσει δηλαδή καταστροφές συγκρίσιμες με τις καταστροφές που προκάλεσε το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία, ανατινάζοντας τους αρχαιολογικούς χώρους της Παλμύρας.<br />Μεταξύ εκείνων που επλήγησαν είναι το Ιστορικό Λουτρό El Samra, γνωστό και ως Hammam El Smara, στην οδό Omar al-Mukhtar στην πόλη της Γάζας, ένα μνημείο του 12ου αιώνα που πλέον κείτεται σε ερείπια.<br />Το El Samra ήταν το τελευταίο δημόσιο λουτρό που έμεινε στη Γάζα από την Οθωμανική εποχή, που χτίστηκε πριν από περισσότερα από 800 χρόνια.<br />Το αρχαίο Μεγάλο Τζαμί Omari της Γάζας, που έχει τις ρίζες του στην προ-ισλαμική εποχή στην κορυφή ενός αρχαίου ναού των Φιλισταίων, έχει επίσης μετατραπεί σε ερείπια.<br />Στη γειτονιά Daraj, οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές αποδεκάτισαν το Qasr al-Basha, το παλάτι που είχε χτιστεί την εποχή των Μαμελούκων τον 13ο αιώνα.<br />Το κτίριο στέγαζε επίσης ένα μουσείο που εκθέτει τεχνουργήματα της ελληνικής, ρωμαϊκής, βυζαντινής και ισλαμικής εποχής.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σάρωσαν ζωή και ιστορία οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Γάζα. Ερείπια το 70% των σπιτιών και όλα τα ιστορικά μνημεία.

Χειρότεροι από της Δρέσδης και του ISIS οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Γάζα Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της Hamas τη Γάζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόκκινος συναγερμός στην Ερυθρά Θάλασσα. Πλοίο της Maersk χτύπησαν οι Houthi. Βύθισαν τρία σκάφη των ανταρτών οι ΗΠΑ.

<img height="415" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/3d9b9ea79a24ae7c4b940ca55b89c2c7_XL.jpg" width="740" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ελικόπτερα του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού βύθισαν τρία μικρά σκάφη των ανταρτών Houthi και κανείς δεν επέζησε. Ανέστειλε ξανά τα δρομολόγιά της η Maersk.</span></h3>Νέα επίθεση κατά εμπορικού πλοίου της Maersk με πυραύλους εξαπέλυσαν οι αντάρτες Houthi της Υεμένης, στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας. <br />Απαντώντας, ελικόπτερα του αμερικανικού πολεμικού Ναυτικού βύθισαν τα τρία από τα τέσσερα μικρά σκάφη που είχαν χρησιμοποιήσει στην επίθεσή τους οι αντάρτες. <br />Σύμφωνα με την ενημέρωση από το διοικητήριο των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που είναι αρμόδιο για την περιοχή της Μέσης Ανατολής (U.S. Central Command ή CENTCOM), στις 6.30 το πρωί ώρα Υεμένης, της Κυριακής 31/12, το φορτηγό Maersk Hangzhou ανέφερε ότι χτυπήθηκε από πύραυλο ενώ έπλεε στη νότια Ερυθρά Θάλασσα και εξέπεμψε σήμα κινδύνου.<br />Στην περιοχή έσπευσαν ελικόπτερα από τα αεροπλανοφόρα USS Eisenhower και USS Gravely και ανταπέδωσαν τα πυρά εναντίον των σκαφών των Houthi και βύθισαν τρία σκάφη.<br />Κανείς από τους επιβαίνοντες σε αυτά δεν επέζησε.<br />Παράλληλα, το καταδρομικό USS Gravely του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ αναχαίτισε και κατέρριψε δύο αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους, οι οποίοι εκτοξεύτηκαν από περιοχή που ελέγχουν οι αντάρτες Houthi κατά του πλοίου της Maersk.<br />Το εμπορευματικό πλοίο Maersk Hangzhou κρίθηκε αξιόπλοο και δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί από την επίθεση, υπογραμμίζεται στην ίδια ανακοίνωση.<br /><br />Αποσύρει ξανά τα πλοία της από την Ερυθρά Θάλασσα η Maersk, η μόνη ναυτιλιακή που τα είχε επαναφέρει<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι η Maersk, με έδρα τη Δανία, είναι η μόνη μεγάλη παγκόσμια ναυτιλιακή που επανέφερε, μέρος τουλάχιστον του μεταφορικού στόλου της στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας.<br />Συγκεκριμένα, η Maersk ανακοίνωσε στις 25 Δεκεμβρίου ότι θα επαναδρομολογήσει μέρος των πλοίων της που τα έχει σταματήσει εδώ και λίγες μέρες έξω από τα στενά του Σουέζ και σκόπευε να τα στείλει στην Αφρική, ξανά μέσω της Ερυθράς Θάλασσας, επικαλούμενη την προστασία που προσφέρει στα φορτηγά η στρατιωτικής επιχείρησης Prosperity Guardian, με επικεφαλής τις ΗΠΑ. <br />Αντίθετα, οι άλλες παγκόσμιες ναυτιλιακές δεν επέλεξαν να κάνουν το πείραμα και στέλνουν τα πλοία τους να κάνουν το μακρύ ταξίδι γύρω από την Αφρική και το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας για να αποφύγουν επιθέσεις με drone και πυραύλους στην Ερυθρά από την πολιτοφυλακή των Houthi.<br />Μετά το πλήγμα στο πλοία, η Maersk ανακοίνωσε ότι σταματά ξανά όλες τις δραστηριότητές της στην Ερυθρά Θάλασσα για τις επόμενες 48 ώρες.<br />Οι αναλυτές της UBS ανέφεραν ότι περισσότερα από 400 φορτηγά πλοία έχουν επαναδρομολογηθεί και κάνουν το διάπλου της Αφρικής, επιμηκύνοντας το ταξίδι τους κατά 6.000 ναυτικά μίλια, γεγονός που ουσιαστικά μειώνει την ροή του εμπορίου από την Ασία προς την Ευρώπη κατά 25%, αυξάνοντας σημαντικά και το μεταφορικό κόστος.<br /><br /><img height="453" src="https://www.bankingnews.gr/image/%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%83_1.JPG" width="640" /><br /><br />Πώς οι αντάρτες Houthi εντοπίζουν τα πλοία στόχους στη θάλασσα<br /><br />Η επίθεση κατά του φορτηγού της Maersk ήταν η 23η επίθεση που εξαπέλυσαν οι αντάρτες της Υεμένης εναντίον πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα από τις 19 Νοεμβρίου.<br />Πώς όμως οι Houthi εντοπίζουν τα πλοία στόχους;<br />Το Ιράν και οι Houthi χρησιμοποιούν το Αυτοματοποιημένο Σύστημα Παρακολούθησης (Automated Tracking System - AIS) για να εντοπίσουν και να επιτεθούν σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα και από τις 23 Δεκεμβρίου πλοία στον Ινδικό Ωκεανό.<br />Όπου το AIS δεν παρέχει πληροφορίες για στρατιωτικά πλοία, τα ιρανικά ραντάρ κάνουν τη δουλειά για να τα βρουν.<br />Ολόκληρη η επιχείρηση είναι πολύπλοκη και διεξάγεται σε πραγματικό χρόνο, απαιτώντας σημαντικά μέσα για τον εντοπισμό στόχων.<br />Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράν και οι Houthi συνεργάζονται.<br />Το AIS είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα επί των πλοίων που καταγράφει το όνομα, την τοποθεσία, τη θέση, την πορεία και την ταχύτητά τους.<br />Το σύστημα AIS είναι συνδεδεμένο με τη γυροσκοπική πυξίδα του πλοίου, το δείκτη στροφής και το GPS.<br />Οι πληροφορίες που προκύπτουν λαμβάνονται από άλλα πλοία, αποστέλλονται σε παράκτιους σταθμούς αναμετάδοσης και μπορούν επίσης να μεταδοθούν σε δορυφόρους με σύνδεση με το AIS.<br />Περίπου το 99% των εμπορικών πλοίων παγκοσμίως χρησιμοποιούν το σύστημα AIS.<div><br /><img height="331" src="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B1%CE%BD_1_%CE%B8%CE%BF%CE%B4.png" width="640" /><br /><br />Το σύστημα έχει εγκριθεί από τη Διεθνή Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ζωής στη Θάλασσα ή τη SOLAS.<br />Η SOLAS έχει μια σειρά από άλλες απαιτήσεις που έχουν σχεδιαστεί για να ενισχύσουν την ασφάλεια στη θάλασσα.<br />Για παράδειγμα, απαιτεί από τα πλοία να είναι εξοπλισμένα με ραδιοφάρους ένδειξης θέσης έκτακτης ανάγκης (EPIRB) και αναμεταδότες αναζήτησης και διάσωσης (SART).<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κόκκινος συναγερμός στην Ερυθρά Θάλασσα. Πλοίο της Maersk χτύπησαν οι Houthi. Βύθισαν τρία σκάφη των ανταρτών οι ΗΠΑ.

Ελικόπτερα του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού βύθισαν τρία μικρά σκάφη των ανταρτών Houthi και κανείς δεν επέζησε. Ανέστειλε ξανά τα δρομολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεγάλη χαμένη η Ευρώπη από τον οικονομικό πόλεμο στη Ρωσία: Αποβιομηχάνιση και εκτόξευση του ενεργειακού κόστους.

<img height="353" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/0355f399e99a9ee56bce34af4c98e7a4_XL.jpg" width="753" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Θα σφίξει το 2024 η ρωσική μέγγενη γύρω από την ευρωπαϊκή οικονομία</span></h3>Tους τελευταίους δώδεκα μήνες, ο αντιρωσικός συνασπισμός της Δύσης συνέχισε να αυτοεξαπατάται, επαναλαμβάνοντας για εκατομμυριοστή φορά το mantra για την επικείμενη κατάρρευση της Ρωσίας, την καταστροφή της οικονομίας της, την αναπόφευκτη φτώχεια και την ήττα.<br />Ταυτόχρονα, μόνο οι κωφοί δεν παρατήρησαν αλλαγές στο γενικό τόνο αυτού του προπαγανδιστικού αφηγήματος, οι φωνές και τα κείμενα του οποίου σαφώς έχουν μετριαστεί όσον αφορά τον οίστρο τους και η γενική ατμόσφαιρα είναι εξαιρετικά θλιβερή.<br /><br />Η κατανάλωση ενέργειας<br /><br />Η πιο εντυπωσιακή αντίθεση σημειώνεται στον Τύπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Αυτό είναι κατανοητό.<br />Στο τέλος του απερχόμενου έτους, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Alexander Novak έκανε μια σειρά από δηλώσεις , μία από τις οποίες σχετίζεται άμεσα με τις τρέχουσες τάσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία , δηλαδή ότι τα τελευταία δύο χρόνια, η κατανάλωση φυσικού αερίου στην ΕΕ έχει μειωθεί κατά 100 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.<br />Χρειάζεται προσοχή το γεγονός ότι δεν μιλάμε για ανάγκες, δηλαδή για τα μεγέθη των θεωρητικών υπολογισμών και προσδοκιών που δημοσιεύουν ετησίως αρμόδια υπουργεία και υπηρεσίες, αλλά για κατανάλωση<br />.Δηλαδή, ο πραγματικός όγκος βασικών καυσίμων που έχει ήδη δαπανηθεί για την κάλυψη πρακτικών αγαπών , από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έως την παραγωγή γεωργικών λιπασμάτων.<br />Δεν είναι μυστικό ότι στα τέλη του 2021, οι ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε φυσικό αέριο ήταν περίπου 500 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, δηλαδή τα δύο τελευταία χρόνια, όταν ξεκίνησε η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση και οι υπάκουες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις άρχισαν να διακόπτουν τους εμπορικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία, η κατανάλωση κατέρρευσε κατά 20%.<br />Σύμφωνα με οποιοδήποτε σύγχρονο οικονομικό μοντέλο εάν ένα κράτος ή χώρες σε μια ενιαία οντότητα δεν βιώσουν απότομη μείωση του πληθυσμού, τότε η μείωση της κατανάλωσης πρωτογενών ενεργειακών πόρων σημαίνει μόνο ένα πράγμα - προβλήματα στον παραγωγικό τομέα, πτώση της παραγωγής σε όγκους και ως προς το ΑΕΠ.<div><br />Χαρακτηριστικά η μεγάλη ιαπωνική τράπεζα MUFG, η οποία, όπως αποδεικνύεται, παρακολουθεί προσεκτικά την κατάσταση της οικονομίας του Παλαιού Κόσμου κυκλοφόρησε μια ογκώδη έκθεση με τίτλο «Αποβιομηχανοποίηση της Ευρώπης».<br />Το κείμενο απαριθμεί πενήντα βιομηχανικές επιχειρήσεις που παρήγαγαν αζωτούχα λιπάσματα και έκλεισαν φέτος.<br />Μεταξύ άλλων, αυτές είναι οι Yara Porsgrunn ( Νορβηγία ), Yara Sluiskil, OCI Sittard και OCI BioMSN ( Ολλανδία ), CF Fertilizers and Versalis Grangemouth (Βρετανία), INOVVIN Tavaux, Borealis Rouen ( Γαλλία ), BASF Ludwigshafen, K, DOMO Leunakuver, K. Venator Duisburg ( Γερμανία ).<br />Καθώς και μια ολόκληρη δέσμη παρόμοιων επιχειρήσεων στην Πολωνία, την Τσεχική Δημοκρατία , την Αυστρία , τη Λιθουανία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, την Κροατία, τη Βουλγαρία , την Ισπανία και την Ιταλία .<br />Μπορείτε επίσης να προσθέσετε τον κατασκευαστή ελαστικών Continental, ο οποίος έκλεισε παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες για την αποκατάσταση της ευρωπαϊκής παραγωγής.<br />Το παγκοσμίου φήμης ηλεκτροκίνητο Tesla επεσε θύμα αυτής της μυωπικής στάσης, καθώς, γύρισε πίσω στις ΗΠΑ, καταγράφοντας ως άμεση απώλεια το κόστος προετοιμασίας ενός εργοταξίου παραγωγής κοντά στο Βερολίνο .<br /><img height="396" src="https://www.aljazeera.com/wp-content/uploads/2022/08/putin1.jpg?w=770&resize=770%2C476" width="640" /><br /><br /></div><div>Για όλα φταίει ο Putin!<br /><br />Πρέπει να σημειωθεί ότι οι απλοί Ευρωπαίοι ως επί το πλείστον δεν είναι και ως εκ τούτου τα δημοσκοπικά ποσοστά των ακόμη κυβερνώντων κομμάτων στην Ευρώπη δείχνουν ιστορικά αρνητικά ρεκόρ.<br />Φυσικά, οι αρχές αρνούνται να παραδεχτούν ότι βρίσκονται κάτω από την αμερικανική μπότα και ως εκ τούτου εφαρμόζουν και προπαγανδίζουν ήδη σκληρά το αξίωμα ότι η Ρωσία και μόνο η Ρωσία φταίει για όλα όσα συμβαίνουν.<br />Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Olaf Scholz, σε μια από τις ομιλίες του, δήλωσε ευθέως ότι η ευρωπαϊκή οικονομία πεθαίνει επειδή ο Vladimir Putin διέκοψε προσωπικά την παροχή φυσικού αερίου.<br />Δεν ήταν η ΕΕ που ακύρωσε τις υπάρχουσες συμβάσεις, δεν ήταν οι Πολωνοί και οι Ουκρανοί που έκαναν εξαιρετικά δύσκολη την άντληση στα εδάφη τους, δεν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία που απαγόρευσαν την ασφάλιση των θαλάσσιων μεταφορών και δεν ήταν οι τρεις γραμμές του φυσικού αερίου μέσω αγωγών που διακόπησαν...</div><div><br />Η Ρωσία και ο Putin προσωπικά φταίνε για όλα.<br /><img height="402" src="https://www.reuters.com/resizer/NiDMPnYVmApI7weQnOpqpl_KJUE=/1200x0/filters:quality(80)/fingfx.thomsonreuters.com/gfx/ce/gkvlwdoaqpb/Russian%20fuel%20oil%20China%20India%20Saudi%20UAE.png_2.jpg" width="640" /><img height="402" src="https://www.reuters.com/resizer/NiDMPnYVmApI7weQnOpqpl_KJUE=/1200x0/filters:quality(80)/fingfx.thomsonreuters.com/gfx/ce/gkvlwdoaqpb/Russian%20fuel%20oil%20China%20India%20Saudi%20UAE.png_2.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Ενώ η Ρωσία…<br /><br />Ας δούμε τι συνέβη στη Ρωσία την ίδια περίοδο.<br />Ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Anton Siluanov είπε ότι τα έσοδα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού για το τρέχον έτος υπερέβησαν τις προβλέψεις αλλά ακριβώς λόγω εσόδων εκτός του τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br />Πιο συγκεκριμένα, τα συνολικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 3,1 τρισ. ρούβλια, ενώ τα έσοδα από πετρέλαιο και φυσικό αέριο παρέμειναν αμετάβλητα στα 8,9 τρισ.<br />Ταυτόχρονα, δυτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων των JP Morgan, S&P Global PMI, Unicredit Bank Austria, δημοσίευσαν στοιχεία για τον δείκτη επιχειρηματικής δραστηριότητας των κύριων οικονομιών του κόσμου στα τέλη Σεπτεμβρίου.<br />Οι παγκόσμιες επιχειρήσεις συρρικνώθηκαν κατά τρεις μονάδες, με τα χειρότερα αποτελέσματα να παρουσιάζουν χώρες όπως η Βρετανία, η Πολωνία, η Ολλανδία, η Τσεχία και η Αυστρία.<br />Συνολικά, ο δείκτης επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ευρωζώνη έπεσε από το 50 στο 42 και στην άλλοτε πλούσια και ευημερούσα Γερμανία στο 39.<br />Μπορεί να μην το πιστεύετε, αλλά οι κορυφαίοι της βαθμολογίας είναι το Καζακστάν και η Ρωσία.<br />Η τελευταία κατέγραψε άνοδο από το συμβατικό 50 στο 55.<br />Εν κατακλείδι, ο Siluanov aναφέρει ότι μέχρι το τέλος του 2023, η αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος θα είναι τουλάχιστον 3,5%.<br />Η Ρωσία έφτασε σε αυτό το ποσοστό ενώ βρισκόταν υπό το καθεστώς πρωτοφανών κυρώσεων και περιορισμών, όταν μόλις πριν από ένα χρόνο οι ίδιες υπηρεσίες και ειδικοί προέβλεπαν υπερπληθωρισμό, χρεοκοπία, άδεια ράφια καταστημάτων, ταραχές για τα τρόφιμα, κατάρρευση του μετώπου και εμφύλιο πόλεμο.<br /><br />Η Ρωσία, η κοινωνία και το κράτος της, η οικονομία και η βιομηχανία επέζησαν και κέρδισαν κατά κράτος το οικονομικό πόλεμο ο οποίος θα έχει μεγαλύτερο θύμα του την Ευρώπη.</div><div><br /><img height="360" src="https://media.bnn.network/content/uploads/2023/12/russian-economy-20231230115232.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μεγάλη χαμένη η Ευρώπη από τον οικονομικό πόλεμο στη Ρωσία: Αποβιομηχάνιση και εκτόξευση του ενεργειακού κόστους.

Θα σφίξει το 2024 η ρωσική μέγγενη γύρω από την ευρωπαϊκή οικονομία Tους τελευταίους δώδεκα μήνες, ο αντιρωσικός συνασπισμός της Δύσης συνέχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ισραήλ έτοιμο να επιτρέψει τον θαλάσσιο ανθρωπιστικό διάδρομο προς Γάζα που πρότεινε η Κύπρος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/gray/GZXYVYBQSBAYNO5QVFA3QVRUOE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/gray/GZXYVYBQSBAYNO5QVFA3QVRUOE.jpg" width="732" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ελλάδα μεταξύ των χωρών που μπορεί να συμμετάσχουν.</span></h3><div>Το Ισραήλ ετοιμάζεται να επιτρέψει σε πλοία να παραδώσουν βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας «αμέσως» μέσω ενός προτεινόμενου θαλάσσιου διαδρόμου από την Κύπρο, δήλωσε σήμερα ο ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, κατονομάζοντας τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων την Ελλάδα, ως πιθανές συμμετέχουσες.<br /><br />Βάσει της συμφωνίας που είχε προταθεί για πρώτη φορά από την Κύπρο το Νοέμβριο, το φορτίο θα υποβληθεί σε επιθεώρηση ασφαλείας στη Λάρνακα και στη συνέχεια θα μεταφερθεί με πλοίο στην ακτή της Γάζας, 370 χιλιόμετρα μακρύτερα, αντί να περάσει από τη γειτονική Αίγυπτο ή το Ισραήλ.<br /><br />Αν το σχέδιο προχωρήσει, θα σηματοδοτήσει την πρώτη χαλάρωση του ισραηλινού ναυτικού αποκλεισμού που επιβάλλεται από το 2007 στη Γάζα αφού οι μαχητικοί ισλαμιστές της Χαμάς πήραν την εξουσία στον παλαιστινιακό θύλακα.<br /><br />Το Ισραήλ έχει περιγράψει το διάδρομο αυτό ως ένα μέσο για να τερματίσει τις μη στρατιωτικές επαφές του με τη Γάζα, όπου διεξάγει εδώ και 12 εβδομάδες μια επίθεση σε αντίποινα για τους φόνους και τις απαγωγές που διέπραξαν ένοπλοι της Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος.<br /><br />Καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι Παλαιστίνιοι έχουν εκτοπισθεί, η ιδέα αυτή μπορεί επίσης να αποτελέσει εν μέρει απάντηση στην απόφαση της 22ας Δεκεμβρίου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ζητούσε επέκταση των μηχανισμών ανθρωπιστικής ανακούφισης.<br /><br />«Μπορεί να αρχίσει αμέσως», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Ελί Κοέν στο ραδιοσταθμό 103 FM του Τελ Αβίβ, όταν ερωτήθηκε για το μεσογειακό διάδρομο.<br /><br />Ο ίδιος πρόσθεσε πως η Βρετανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Ολλανδία είναι μεταξύ των χωρών με σκάφη που μπορούν να προσεγγίσουν απ’ ευθείας τις ακτές της Γάζας, η οποία δεν έχει βαθύ λιμάνι. Φάνηκε να περιμένει από τις χώρες αυτές να προχωρήσουν μ’ αυτό τον τρόπο μάλλον, παρά να ξεφορτώσουν τη βοήθεια στο Ισραήλ.<br /><br /></div><div>«Μας ζήτησαν ο εξοπλισμός να έρθει μέσω του (ισραηλινού λιμανιού) Ασντόντ. Η απάντηση είναι όχι. Δεν θα έρθει μέσω του Ασντόντ. Δεν θα έρθει μέσω του Ισραήλ. Θέλουμε να αποδεσμευθούμε, διατηρώντας τον έλεγχο της ασφάλειας. Αυτός είναι ο στόχος αυτής της διαδικασίας», δήλωσε ο Κοέν.<br /><br />Δεν υπήρξε άμεση απάντηση από το Λονδίνο, το Παρίσι, την Αθήνα ή το Άμστερνταμ.<br /><br />Η Βρετανία και η Ελλάδα έχουν εκφράσει προηγουμένως την υποστήριξή τους στην κυπριακή πρωτοβουλία, με τη Βρετανία να προσφέρει πλοία που μπορούν να προσεγγίσουν τα ρηχά νερά των ακτών της Γάζας, δήλωσε στο Ρόιτερς υψηλόβαθμος κύπριος αξιωματούχος.<br /><br />Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επίσης υποστηρίξει το κυπριακό σχέδιο.<br /><br />«Αυτή τη στιγμή υπάρχει θαλάσσιος αποκλεισμός και αν ένα τέτοιο πλοίο με βοήθεια έρθει από τη Λάρνακα, αυτό θα γίνει με την έγκρισή μας», δήλωσε ο Κοέν. «Θα είναι φυσικά ένας ασφαλής διάδρομος, καθώς δεν έχουμε καμιά πρόθεση να θέσουμε σε κίνδυνο ένα βρετανικό ή γαλλικό πλοίο που έρχεται σε συντονισμό μαζί μας».</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Ισραήλ έτοιμο να επιτρέψει τον θαλάσσιο ανθρωπιστικό διάδρομο προς Γάζα που πρότεινε η Κύπρος

Η Ελλάδα μεταξύ των χωρών που μπορεί να συμμετάσχουν. Το Ισραήλ ετοιμάζεται να επιτρέψει σε πλοία να παραδώσουν βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας...

Διαβάστε την συνέχεια

Βρετανικό Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Ερευνών: Ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος είναι εφικτός λόγω εύθραυστης ειρήνης.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-12/3038897.jpg?itok=_fT467B5" width="740" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Είναι απίθανο η Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο, αλλά η άμεση προσάρτηση της μη αναγνωρισμένης “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου” είναι πιθανή, αν και χαμηλή» αναφέρει η έκθεση.</span></h3>Το διεθνές Ινστιτούτο<a href="https://www.aydinlik.com.tr/haber/uluslararasi-stratejik-arastirma-enstitusu-ekonomik-zorunluluklar-mavi-vatan-politikasini-ilimli-hale-getirdi-442494"> Στρατηγικών Ερευνών, </a>μια δεξαμενή σκέψης με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο συνέταξε την ετήσια έκθεση, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι, η Τουρκία έχει αμβλύνει τις σκληρές πολιτικές της στην περιοχή λόγω των οικονομικών της αναγκών.<br /><br />Η έκθεση ανέφερε ότι η πολιτική της “ Γαλάζιας Πατρίδας” έχει γίνει πιο μετριοπαθής και αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει σε διάλυση των περιφερειακών σχέσεων.<br /><br />Το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικής Έρευνας (IISS) που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα σκέψης στον κόσμο, δημοσίευσε την έκθεσή του με τίτλο «Turbulence in the Eastern Mediterranean: Geopolitics, Security and Energy Dynamics».<br /><br />Σε ότι αφορά τις προοπτικές ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο, εξετάστηκε εάν οι διεκδικήσεις των Τούρκων, οι συζητήσεις για την ενέργεια και τις νέες συμμαχίες θα αύξαναν τον κίνδυνο σύγκρουσης.<br /><br />«Πόσο μεγάλες είναι οι δυνατότητες διακρατικής σύγκρουσης στην περιοχή;<br /><br />Ποιες είναι οι φιλοδοξίες, οι ανησυχίες και οι δυνατότητες των διαφόρων τοπικών παραγόντων;<br />Μπορεί η ενέργεια να δώσει βάση για συνεργασία ή, αντίθετα, να γίνει αιτία πολέμου;<br /><br />Μπορούν οι περιφερειακές ομάδες να γίνουν αρχιτεκτονική ασφάλειας;<br /><br />Ποιες είναι οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι για τις εξωτερικές δυνάμεις;<br /><br />Η έκθεση αναζητά απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα.<br /><br />Η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου χαρακτηρίστηκε ως εξής: “Η περιοχή γνώρισε την εμφάνιση δύο ρεβιζιονιστικών παγκόσμιων μεσαίων δυνάμεων όπως είναι η Τουρκία και το Ιράν.<br /><br />Την ίδια στιγμή, πεδίο δοκιμών για παγκόσμια ειρήνη είναι η αναζωπύρωση των ρωσικών κινήσεων και η σύγκρουση στην Ουκρανία.<br /><br />Η ίδια περιοχή είναι αποδέκτης των επενδύσεων υποδομής της Κίνας μέσω της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI)· ενώ είναι μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από πολιτικά κενά και κενά ασφαλείας μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή.<br /><br />Στην ίδια ευρύτερη περιοχή, οι αραβικές χώρες του Κόλπου προβάλλουν τη δύναμή τους στην προσπάθειά τους για παγκόσμια επιρροή.<br />Μια πιθανή αλλά αμφιλεγόμενη και προσωρινή πορεία προς νέους, ανταγωνιστικούς διηπειρωτικούς ενεργειακούς και γεωοικονομικούς διαδρόμους, θα οδηγούσε σε περιφερειακή σύγκρουση που θα γίνονταν αυτόματα παγκόσμια.<div><br />Το επίκεντρο της έκθεσης του βρετανικού Ινστιτούτου ήταν η Τουρκία.<br /><br />«Είναι απίθανο η Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο, αλλά η άμεση προσάρτηση της μη αναγνωρισμένης “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου” είναι πιθανή, αν και χαμηλή».<br /><br />«Η επανάληψη της έντασης και της αναμέτρησης μεταξύ της Τουρκίας από τη μια και της Κύπρου και της Ελλάδας από την άλλη, πιθανώς με τη συμμετοχή της Γαλλίας, παραμένει μια πιθανότητα που κρέμεται πάνω από την τρέχουσα εύθραυστη ύφεση».<br /><br />Η έκθεση συνέχισε ως εξής: «Αν και η Τουρκία έχει αμβλύνει τις σκληρές πολιτικές της στην περιοχή λόγω οικονομικών επιταγών, ο στρατηγικός προσανατολισμός της χώρας βρίσκεται επί του παρόντος σε αντίθεση με πολλούς από τους φαινομενικούς συμμάχους της.<br /><br />Χάρη στη γεωγραφική της θέση, το μέγεθος, τη στρατιωτική ισχύ και τις επιθετικές πολιτικές της, η Τουρκία έχει γίνει η μόνη χώρα στην περιοχή που κατάφερε να διαμορφώσει το άμεσο περιβάλλον της προβάλλοντας ισχύ στη Συρία και τη Λιβύη.<br /><br />Ωστόσο, η οικονομική κρίση και οι προβληματικές σχέσεις της με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και με τους σημαντικότερους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, την εμποδίζουν να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή.<br /><br />Εξουσιοδοτημένος από την επανεκλογή του, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει βάλει στόχο να οικοδομήσει μια κληρονομιά ίση με αυτή του Μουσταφά Κεμάλ, του ιδρυτή της Δημοκρατίας της Τουρκίας.<br /><br />Αυτή η κατάσταση ενέχει τη δυνατότητα για ανανεωμένες εντάσεις στη θάλασσα με την Ελλάδα και την Κύπρο και την εκ νέου ανάφλεξη των εντάσεων με περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τις χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου.<br /><br />Ωστόσο, η περιφερειακή αντίσταση και οι οικονομικές ανάγκες μετριάζουν τη μαξιμαλιστική θαλάσσια στάση της τουρκικής “Γαλάζιας Πατρίδας”, οδηγώντας σε απόψυξη των περιφερειακών σχέσεων.<br /><br />«Η επιδίωξη των συμφερόντων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο εξαρτάται επίσης από πολλά άλλα συμφέροντα και σχέσεις, ιδιαίτερα τις ασταθείς σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον περίπλοκο ανταγωνισμό της με τη Ρωσία».<br /><br />Στην ενότητα «Εξωτερικές δυνάμεις» της έκθεσης, τονίστηκε η σημασία του ΝΑΤΟ για τη μείωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και την καταστολή των δραστηριοτήτων της Τουρκίας που απορρέουν από τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της.<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ο κεντρικός εμπορικός και οικονομικός εταίρος της περιοχής, αλλά λόγω «της εισδοχής της Κύπρου στην ΕΕ το 2004, της παράτασης της διαδικασίας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ και της αντίληψης της Τουρκίας, υπάρχει μια αντιτουρκική προκατάληψη στην Ε.Ε.”<br /><br />Η έκθεση σημείωσε ότι η διπλωματική ισχύς της ΕΕ είναι αδύναμη και "το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζεται πιο θετικά".<br />«Παρά τις περιόδους υψηλής έντασης μεταξύ Γαλλίας, Ελλάδας και Τουρκίας το 2020, το ΝΑΤΟ παρέχει μέσα ελέγχου της ασφαλείας στην περιοχή, μέσω τακτικών στρατιωτικών ασκήσεων και διατηρεί ουσιαστικές συνδέσεις», ανέφερε η έκθεση.<br /><br />Ωστόσο, προτάθηκε στην Τουρκία να βελτιώσει τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ και να αναθεωρήσει τη φιλία της με τη Ρωσία προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Το τελευταίο μέρος της έκθεσης περιλάμβανε προβλέψεις για τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Τα αξιοσημείωτα μέρη των αξιολογήσεων ήταν τα εξής:<br /><br />ΤΟΥΡΚΙΑ: Ενώ η Τουρκία και η Ελλάδα χρησιμοποιούν νομικό επιχειρήματα ως μέρος του διπλωματικού τους οπλοστασίου, τα υπάρχοντα διεθνή νομικά πλαίσια παραμένουν ανεπαρκή για την επίλυση θαλάσσιων διαφορών.<br />Το διεθνές δίκαιο για τα θαλάσσια σύνορα που συντάχθηκε και εφαρμόζεται μέσω πολυμερών οργανισμών και ιδιαίτερα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) έχει αποδειχθεί ανεπαρκές για την επίλυση διαφορών για τα θαλάσσια σύνορα στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />ΚΥΠΡΟΣ: Η Κύπρος ενσωματώνεται στα δίκτυα της Ανατολικής Μεσογείου που συνδέουν τους περιφερειακούς αντιπάλους της Τουρκίας. Η αλλαγή στη στρατηγική της στάση από έναν εσωστρεφή παράγοντα σε έναν εξωστρεφή παράγοντα τα τελευταία πέντε χρόνια σημαίνει μια προσπάθεια να αποκτήσει στρατηγικό βάθος για να αντισταθμίσει την έλλειψη επίσημων συμμαχιών.<br /><br />Η Λευκωσία εστιάζει στη βελτίωση των σχέσεών της με τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και στην παραδοσιακή της προστάτιδα την Ελλάδα, στη μείωση των σχέσεών της με τη Ρωσία και στην ενίσχυση των σχέσεών της με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, καθώς ενώ επενδύει στις σχέσεις της με τις χώρες του Κόλπου.<br /><br />ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Η επιθυμία της Αιγύπτου να ασκήσει επιρροή στην εξωτερική πολιτική περιορίζεται από τις διαρθρωτικές της αδυναμίες. Η Αίγυπτος στοχεύει να εδραιώσει την περιφερειακή της ηγεσία, να περικυκλώσει την Τουρκία και να εξασφαλίσει τα χερσαία σύνορά της. Το διπλωματικό περιθώριο ελιγμών της Αιγύπτου περιορίζεται από την εξάρτησή της από την ξένη υποστήριξη, την περιορισμένη προβολή ισχύος και τα εγχώρια οικονομικά δεινά.<br /><br />ΙΣΡΑΗΛ: Το Ισραήλ επιδίωξε την περιφερειακή ασφάλεια και την ενεργειακή ολοκλήρωση, αλλά η τελική του προτεραιότητα παραμένει η εθνική άμυνα. Η εθνική ασφάλεια εξακολουθεί να κυριαρχεί σε όλες τις πτυχές της ισραηλινής πολιτείας. Η ασφάλεια και το ψυχολογικό σοκ της επίθεσης του Οκτωβρίου είναι πιθανό να διαμορφώσουν τη στρατηγική τα επόμενα χρόνια. Η πιθανότητα να συνεχιστεί η σύγκρουση είναι πολύ αυξημένη και είναι πιθανό να μεταμορφώσει την ισραηλινή κοινωνία και την άποψή της για το άμεσο περιβάλλον της.<br /><br />ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Η πιθανότητα μιας δίκαιης λύσης στο παλαιστινιακό ζήτημα είναι χαμηλή και αυτό τροφοδοτεί τον κίνδυνο περιφερειακού πολέμου. Ελλείψει σημαντικής ανανέωσης των διπλωματικών προσπαθειών των ΗΠΑ, η μόνη πιθανότητα βελτίωσης, όσο μικρή κι αν είναι, εξαρτάται από το αν η ομαλοποίηση της σχέσης Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ θα αποφέρει σημαντικά οφέλη για την Παλαιστινιακή Αρχή.<br /><br />ΛΙΒΥΗ: Ο εσωτερικός ανταγωνισμός για την εξουσία, τη γη και τους πόρους στη Λιβύη εγγυάται τη μόνιμη ξένη επέμβαση στις εσωτερικές της υποθέσεις. Εκτός από την Τουρκία, η Ρωσία και η Αίγυπτος έχουν αναδειχθεί ως οι ξένοι παίκτες με τη μεγαλύτερη επιρροή. Η στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του 2019-20 και ο καθορισμός των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης το 2019 δημιούργησαν μια διαρκή σύνδεση μεταξύ της λιβυκής κρίσης και των διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Αυτό είναι το σκηνικό που υπάρχει στην περιοχή μας και οφείλουμε να το λάβουμε σοβαρά υπόψιν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βρετανικό Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Ερευνών: Ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος είναι εφικτός λόγω εύθραυστης ειρήνης.

«Είναι απίθανο η Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο, αλλά η άμεση προσάρτηση της μη αναγνωρισμένης “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου” εί...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάπου στη Γάζα γεννήθηκε ένας μικρός Ιμπραχήμ…

<img height="386" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/12/ebraiopoulo-palaistiniio-paidi-SLpress-825x497.jpg" width="750" /><div><br /></div><div><b>ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Ζούμε, ήδη στις απαρχές του 21ου αιώνα, ως πολίτες σε μια οικουμενική πολιτισμική και γεωγραφική ζώνη στα περίχωρα της Μεσογείου, όπου οι κάτοικοί της, άλλοι αυτοπροσδιορίζονται ως ορθόδοξοι ή καθολικοί Χριστιανοί, άλλοι ως Μουσουλμάνοι και άλλοι, οι λιγότεροι, ως Εβραίοι.<br /><br />Όλοι αυτοί οι πολίτες και οι εθνότητές τους, που οι επικράτειές τους εκτείνονται γύρωθεν της Μεσογειακής λεκάνης, στις θρησκευτικές τους δοξασίες αποδέχονταν εδώ και δύο χιλιετίες περίπου τον ένα και μοναδικό θεό. Όμως αυτό, ποτέ δυστυχώς δεν κατάφερε να αποτελέσει παράγοντα σύγκλισης των λαών και των πολιτισμών τους, ώστε να είχαν αποφευχθεί οι συγκρούσεις και οι φονικοί πόλεμοι μεταξύ τους που δεν ήταν και λίγοι. Οι συγκρούσεις και οι πόλεμοι πέραν από τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που έφερναν και μεγάλες αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών. Ήταν οι ξεριζωμοί μειονοτήτων, αλλά και εθνοτήτων ολόκληρων. Ήταν οι μαζικές αναγκαστικές μεταναστεύσεις ή αλλιώς προσφυγικές ροές κατά τις σημερινές ορολογίες.<br /><br />Όμως οι καταστάσεις αυτές είχαν τις ρίζες τους σε συγκρούσεις και πολέμους που συνέβαιναν πολλές εκατονταετίες ή και χιλιετίες πριν. Κατατρεγμένοι μετανάστες, της θάλασσας ή της στεριάς στη Μεσόγειο λεκάνη, υπήρχαν πάντα. Προϊστορικά αναφέρονται τουλάχιστον και πριν τρεις χιλιάδες και παραπάνω χρόνια, όταν οι Αχαιοί κατ’ αρχήν αλλά και οι Δωριείς αργότερα, κατέφθασαν και κυριάρχησαν στην Μινωική ή ακριβέστερα στη Υστερομινωική Κρήτη, όταν πια η ακμή του νησιού είχε ήδη παρέλθει.<br /><br />Πολλοί από τους αρχαίους αυτούς Κρήτες, κυνηγημένοι από τους εισβολείς εποικιστές του Βορρά, αφού ναυπήγησαν γερά σκαριά, ξανοίχτηκαν μαζί με τις οικογένειές τους στα πελάγη αναζητώντας νέα γη για να στεριώσουν. Ωστόσο αυτό δεν αποδείχτηκε εύκολο για όλους. Κάποιες φατρίες απ’ αυτούς, έμειναν με τα καράβια τους να περιπλανούνται για χρόνια πολλά στις θάλασσες. Ήταν εκείνοι που σήμερα πια, από τους σύγχρονους ιστορικούς, μαζί και με άλλους περιπλανώμενους απάτριδες, ονομάστηκαν ως ‘’οι λαοί της θάλασσας’’. Πατρίδα δεν είχαν, αλλά με τα πλεούμενά τους, και ως καλοί πολεμιστές που ήταν, κατάφερναν να μετακινούνταν από γή σε γή και έτσι πετύχαιναν να επιζούν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Ήταν ‘’οι αρχαίοι περιπλανώμενοι μετανάστες’’.<br /><br />Ο μικρός Ιμπραχήμ<br /><br />Μερικές εκατοντάδες χρόνια πριν από τους αρχαίους Κρήτες μετανάστες , όμοιοι αναγκαστικοί μετανάστες βρέθηκαν να είναι και οι κάτοικοι των εύφορων κοιλάδων της γης Χαναάν, οι Ισραηλίτες, όταν εκριζώθηκαν από τους Αιγύπτιους των Φαραώ, και οδηγήθηκαν στην πέραν της Ερυθράς θάλασσας περιοχή, στην αρχαία Αίγυπτο, ως δούλοι. Η υποδούλωση αυτή, η περίοδος της αιχμαλωσίας όπως την ονομάτισαν οι ιστορικοί αργότερα, κράτησε τετρακόσια τόσα χρόνια. Όμως ο Θεός του Ισραήλ, διάλεξε τον Mωϋσή, ένα γέροντα σοφό Εβραίο, να οδηγήσει ξανά πίσω τον περιούσιο λαό του, στη γη των προγόνων τους<br /><br />Εκεί στη γη της Χαναάν, πολύ περισσότερο από μια χιλιετία αργότερα και σε χρόνο που διάλεξε ο ίδιος ο Θεός, γεννήθηκε από γονείς Αιγύπτιους που είχαν βρεθεί εκεί ως μετανάστες, ένα αγοράκι. Το νεογέννητο βρέφος με το σκούρο χρώμα στο προσωπάκι του, κατά τη βούληση του Θεού θα έπαιρνε το όνομα Ιμπραχήμ, δηλαδή εκείνος που μπορεί να σώζει ψυχές. Ακόμη, έστειλε το πιο φωτεινό του αστέρι, να φωτίζει τη σπηλιά όπου γεννήθηκε ο μικρός Αιγύπτιος και μαζί με αυτό, έστειλε και τους πιστούς του αγγέλους να συντροφεύουν το νεογέννητο βρέφος στις πρώτες του αναπνοές. Για τον Θεό όλου του κόσμου, οι διακρίσεις δεν είχαν νόημα, αφού όλοι οι λαοί ήταν κάτω από τη σκέπη του.</div><div><br />Η θεϊκή συμφωνία<br /><br />Αναρωτιόμαστε αν η παραπάνω φαντασιακή ιστορία, πράγματι συνέβαινε στη γη Χαναάν δύο χιλιάδες τόσα χρόνια πριν, θα είχαν αντίρρηση οι θεϊκές δυνάμεις που παρέμβηκαν με τον τρόπο τους στη γέννηση. Πιστεύουμε πως και βέβαια θα συμφωνούσαν, αφού όλοι οι λαοί όλων των φυλών, λευκών και έγχρωμων, είναι πλάσματα που απολαμβάνουν τη προστασία τους! Ακόμη αναρωτιόμαστε, αν το μικρό βρέφος που γεννήθηκε με τη βούληση των θεϊκών δυνάμεων και που θα ήταν ή ο μικρός Χριστός το Εβραιόπουλο, ή ο μικρός Ιμπραχήμ το Αιγυπτιόπουλο, θα προέκυπτε διαφορά στη τύχη του κόσμου!<br /><br />Όμως σήμερα, στον ίδιο αυτό χώρο της γης Χαναάν, χιλιάδες μικρά παιδιά που θα μπορούσαν να ήταν είτε της γενιάς του μικρού Εβραιόπουλου του μικρού Χριστού, είτε του μικρού Αιγυπτιόπουλου του μικρού Ιμπραχήμ, έχουν σκοτωθεί μέσα στους δύο τελευταίους μήνες. Μαζί τους έχουν σκοτωθεί και άλλοι είκοσι χιλιάδες συνάνθρωποί μας, Άραβες και Ισραηλίτες, οι περισσότεροι στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και στα κιμπούτς του Ισραήλ, γιατί κάποιοι ελάχιστοι έτσι αποφάσισαν.<br /><br />Και μαζί με αυτή την απίστευτη τραγωδία και όχι πολύ μακριά από τις ανατολικότερες αυτές ακτές της Μεσογείου, σε παραπλήσιες ακτές της περίκλειστης θάλασσας, στο Αιγαίο, στην Αδριατική, στη θάλασσα της Λιβύης και ακόμη πιο πέρα, άλλες πολλές χιλιάδες παιδιά, αλλά και μεγάλοι, έχουν πνιγεί στα γειτονικά πελάγη. Είναι οι σύγχρονοι “μετανάστες” και “πρόσφυγες” που όλοι τους είναι ξεριζωμένοι από τους τόπους τους, άλλοι ακούσια και άλλοι εκούσια.</div><div><br />Οι ευθύνες των εθνών<br /><br />Δυστυχώς οι ευθύνες των εθνών, τόσο για αυτό το αιματοκύλισμα στη Γάζα και στα ισραηλίτικα κιμπούτς, όσο και για τους πνιγμούς στη Μεσόγειο, είναι μεγάλες. Θεωρούμε πως την εποχή όπου τα ρομπότ εκτελούν περίπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις και συναρμολογούν αυτοκίνητα, αλλά και τα διαστημόπλοια του Έλον Μασκ κάνουν τουριστικά ταξίδια στο διάστημα, είναι τουλάχιστον απάνθρωπο και τραγικά ανήθικο, το να μην μπορούν οι 193 τόσες εθνότητες του ΟΗΕ, να βρουν λύσεις και να αποτρέψουν αυτές τις τραγωδίες. Όμως εν τέλει μας μπαίνει η υποψία, μήπως αλήθεια κάποιες από αυτές τις εθνότητες και μάλιστα οι πλέον ισχυρές, κυριολεκτικά αδιαφορούν για αυτές τις τραγωδίες!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάπου στη Γάζα γεννήθηκε ένας μικρός Ιμπραχήμ…

ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Ζούμε, ήδη στις απαρχές του 21ου αιώνα, ως πολίτες σε μια οικουμενική πολιτισμική και γεωγραφική ζώνη στα περίχωρα της Μεσογ...

Διαβάστε την συνέχεια

Με ελεύθερες τις “αμίλητες” αισθήσεις μας στο κατώφλι του Νέου Χρόνου.

<img height="349" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/12/2024-1-825x450.jpg" width="747" /><br /><b><br /></b><div><b>ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΟΥ ΚΡΙΝΙΩ</b><br />Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά κάθε χρόνο τέτοιο καιρό (λίγο πριν πριν την έλευση του Νέου Χρόνου) βγαίνουν στην επιφάνεια οι ”αμίλητες” αισθήσεις μας. Αυτές που εγκιβωτίζονται στη διαισθητική νοημοσύνη και τελούν υπό τον ασφυκτικό κλοιό των ορίων της μνήμης και της λήθης καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.<br /><br />Βρίσκονται, ουσιαστικά, σε ”κελί απομόνωσης” κάπου στο υποσυνείδητό μας αφήνοντας κυρίαρχη έξω την πολύμορφη και πολυδύναμη δραστηριότητά μας. Δραστηριότητα που αρχίζει με τον αγώνα της επιβίωσης και ολοκληρώνεται με εκφάνσεις δημιουργικότητας στο δρόμο αναζήτησης της ευτυχίας μέσα από τα βιώματα των εμπειριών μας.<br /><br />Εμπειριών που συνεκφράζουν τη ζωή και συνοικοδομούν τον πολιτισμό της καθημερινότητάς μας. Πολιτισμό που χτίζει παλάτια στην άμμο για τους ατομικιστές και εγωπαθείς οι οποίοι έχουν αλλοτριωθεί από το πνεύμα της συμφεροντολογίας.<br /><br />Έχουν αλλοτριωθεί από την απανθρωπιά της σκληρής και ανελέητης εποχής μας, η οποία από την μια μας προσφέρει έναν κόσμο ανέσεων, ευμάρειας και αφθονίας, κι από την άλλη μας κάνει να υποφέρουμε.<br /><br />Να υποφέρουμε από τη βία, τη σκληρότητα και τον κακώς εννοούμενο ορθολογισμό που μας κάνει να παραμερίζουμε τα συναισθηματικά-ηθικά στοιχεία της ζωής και την ανατροφοδότηση από τις ρίζες μας (οι οποίες διαλεκτικοποιούν τη σχέση παρελθόν/παρόν/μέλλον) και να κρατάμε στομωμένες τις ”αμίλητες” αισθήσεις μας, για να τις αφήσουμε ελεύθερες να εκφραστούν στο τέλος του χρόνου με την ελπίδα ότι… ατροφήσανε.<br /><br />Τραγική ειρωνεία γιατί, και κουτσουρεμένες ακόμα, αυτές έχουν τη δύναμη να μας κάνουν να ομολογήσουμε (κατά τον απολογισμό του χρόνου που φεύγει) μεγάλες αλήθειες στη ”σιωπηρή” συζήτηση με τον εσωτερικό εαυτό μας η οποία τροφοδοτεί τον εσωτερικό διάλογο σαν φιλοσοφική άσκηση στα πρότυπα της Μαιευτικής του Σωκράτη.</div><div><br />Ας παραδεχθούμε τι περάσαμε<br /><br />Ένα ”τιτίβισμα” ψυχής που μοιάζει με το τρελό των πουλιών όταν πετιούνται από τις φυλλωσιές και δηλώνουν την παρουσία τους τη στιγμή της αγχνορόδινης νύχτας λίγο πριν ξημερώσει. Ιερή στιγμή (στην περίπτωση των Ελλήνων, ειδικά) η ώρα της παραδοχής — προ της έλευσης του Νέου Χρόνου — όσων δεν τόλμησαν να παραδεχτούν (σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο) τη χρονιά η οποία τείνει να λήξει.<br /><br />• Να παραδεχτούν, φερ’ ειπείν, την ύπαρξη νοσούσας δημοκρατίας λόγω της παραβίασης του ιδιωτικού βίου δημοσίων προσώπων από την εξουσία με τη βοήθεια της τεχνολογίας, προς επιβεβαίωση των ζοφερών προβλέψεων του Τζωρτζ Όργουελ για το ζοφερό, απολυταρχικό και κατάφωρα εξουσιαστικό σύμπαν με την Αστυνομία της Σκέψης και τη δυστοπική κοινωνία του Μεγάλου Αδελφού.<br /><br />• Να παραδεχτούν τη διαπλοκή μεγάλης μερίδας ΜΜΕ με την εκάστοτε εξουσία σε βάρος της αντικειμενικότητας. Την άνθηση της λογοκρισίας σ’ αυτά, που μετατρέπει τη δημοκρατία σε ψευδεπίγραφη, περιφραγμένη από στεγανά τα οποία στριμώχνουν τους εργάτες του πνεύματος σε μια λουρίδα ελευθερίας όσο κρατούν ανυπότακτη την ψυχή και τη σκέψη τους.<br /><br />• Να παραδεχτούν την υποβάθμιση πολλών Μέσων, τα οποία προωθούν μηδενιστικά μοντέλα, εκπέμπουν αντιπνευματικότητα και ”βιάζουν” την ελληνική γλώσσα. Οι σολοικισμοί και η κατάργηση πτώσεων της Γραμματικής, που δίνουν και παίρνουν από τους ρεπόρτερς-ανταποκριτές και τους παρουσιαστές, είναι η απόδειξη. Απόδειξη της αλλοίωσης του γλωσσικού αισθητηρίου του κοινού που τα διαβάζει ή τα παρακολουθεί.<br /><br />• Να παραδεχτούν, στο κατώφλι του Νέου Έτους, ότι τα τελευταία χρόνια (με κλιμακούμενη την αποκτήνωση υπό μορφή χουλιγκανισμού μεταξύ αντιπάλων ”φιλάθλων” που έχει θύματα και αστυνομικούς) η έκφραση επιθετικότητας, έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας έχει ξεφύγει από το πλαίσιο της προσωπικής σύγκρουσης και αντιδικίας και λειτουργεί προσδεδεμένη με την αντικοινωνικότητα, την εκδικητικότητα και την κατάργηση κάθε ηθικής αναστολής.<br /><br />Στάση έσχατης ασέβειας απέναντι στην ανθρώπινη ζωή (σ.σ: πέραν τη σωρείας των γυναικτονιών, εκτινάχθηκε και η εγκληματικότητα των ανηλίκων). Στάση που μεγιστοποιεί τις ευθύνες της Πολιτείας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο το οποίο βιώνει καθημερινά την ανασφάλειά του.<br /><br />Της Πολιτείας που αντιδρά ενίοτε σπασμωδικά απέναντι σε αντικοινωνικές, περιθωριακές ομάδες ο οποίες προέρχονται είτε από τους Ρομά είτε από οργανωμένους οπαδούς ομάδων (που στήνουν ”αυθόρμητες” ενέδρες θανάτου στους αντιπάλους τους) ή από αναρχικούς, που λειτουργούν με πρόσχημα την… ”αποκατάσταση” της αδικίας δια της βίας.<br /><br />• Να παραδεχτούν την εξαχρείωση των ηθών στον δημόσιο βίο της χώρας, η οποία παρεμποδίζει τη δημιουργία σωστών προτύπων αναφοράς για τους νέους ανθρώπους, καθώς δεν υπάρχουν υποδείγματα προς μίμηση. Αποτέλεσμα της κατάλυσης του δημόσιου ήθους είναι η καθολική στάση αμφισβήτησης δημοσίων προσώπων από μεγάλο μέρος του πληθυσμού και η κατάργηση της κοινωνικής ευπρέπειας.<br /><br />• Να παραδεχτούν, τέλος, ότι — στην εποχή της χρησιμοθηρίας, του ωφελιμισμού, της προπαγάνδας, της εμπορευματοποίησης των σχέσεων και της απομυθοποίησης των υψηλών αξιών και αρχών — η ιστορική πραγματικότητα πορεύεται αναπόφευκτα από μια κατάσταση σε άλλη αντίθετη με σκοπό να συνθέσει το πνεύμα με τον πρακτικό λόγο.<br />Κάθε τι νέο συνέχεια του παλιού<br /><br />Σύνθεση που είναι δύσκολο να επιτευχθεί υπό τις παρούσες συνθήκες, γιατί στηρίζεται σε πήλινα πόδια τα οποία δεν τη βοηθούν να δημιουργήσει κάτι νέο και ποιοτικά ανώτερο για τους Έλληνες. Κι αυτό γιατί:<br /><br />1. Δεν υπάρχει εξισορροπημένη συλλειτουργία πολιτών-κοινωνίας-κράτους, αφού τα άτομα βλέπουν καχύποπτα την ολότητα (”ο κόσμος είναι κακός”) και όλοι μαζί τις προθέσεις των δημοσίων Αρχών, τις προθέσεις του ελληνικού κράτους, όταν δεν πορεύεται αυτό με γνώμονα τη δικαιοσύνη…<br /><br />2. Δεν υφίσταται διαχρονικά πολιτική παιδεία στη χώρα μας απ’ τη στιγμή που οι πολίτες (στην πλειοψηφία τους) αρνούνται να υποτάξουν το ατομικό τους συμφέρον σε εκείνο της ολότητας (το ”εγώ” στο ”εμείς”, κατά τον στρατηγό Μακρυγιάννη). Να υποτάξουν, δηλαδή, την ιδιοτέλεια των υλιστικών προταγμάτων τους στην αγάπη για την πατρίδα και τα συμφέροντά της είτε είναι άρχοντες είτε αρχόμενοι…<br /><br />3. Δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα ”νέο”, αν δεν θεμελιώνεται στο παλιό για συνοικοδόμηση πολιτισμού με θεμέλιο την ελληνική παράδοση. Την νεοελληνική παράδοση που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορική συνείδηση και την εθνική φυσιογνωμία του λαού μας.<br /><br />Με δεδομένα αυτά και συνεκτικό κρίκο την ιστορική μνήμη, γεννιέται και ”ανδρώνεται” το νέο στον ιστορικό χωροχρόνο του πολιτισμού των γενεών. Επιτυγχάνεται η συνέχεια του έθνους μας, ενδυναμώνει η πολιτιστική μας ταυτότητα και γονιμοποιείται η δημιουργικότητα των Ελλήνων..</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Με ελεύθερες τις “αμίλητες” αισθήσεις μας στο κατώφλι του Νέου Χρόνου.

ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΟΥ ΚΡΙΝΙΩ Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά κάθε χρόνο τέτοιο καιρό (λίγο πριν πριν την έλευση του Νέου Χρόνου) βγαίνουν στην επιφάνει...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς θα εξασφαλίσει η Ελλάδα τα δικαιώματά της μετά την πρόκληση της Λιβύης.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/12/Libya-Dbeiba.jpg" width="759" /><br /><br /><div><b>ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ</b><br />Άμεση και αυτόματη θα έπρεπε να ήταν η αντίδραση μας στην ανακοίνωση της κυβέρνησης της Τρίπολης για τις θαλάσσιες ζώνες, πέραν του ότι η εν λόγω μεταβατική κυβέρνηση του Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα δεν είχε καμία απολύτως δικαιοδοσία για αυτήν την ενέργεια.<br /><br />Στις 5 Δεκεμβρίου 2023, η κυβέρνηση της δυτικής Λιβύης, υπό τον πρωθυπουργό Ντμπέιμπα, αποφάσισε και ανακοίνωσε στον ΟΗΕ την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου ότι ανακηρύσσει συνορεύουσα ζώνη (contiguous zone) σε απόσταση 12 ναυτικών μιλίων πέρα και δίπλα στα χωρικά της ύδατα και ότι η ζώνη αυτή εκτείνεται 24 ναυτικά μίλια προς τα βόρεια, από τις υιοθετημένες ευθείες γραμμές βάσης.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/12/2023-12-30.png" /><br /><br />Ανεξάρτητα αν αυτή η κυβέρνηση νομιμοποιείται να προβεί σε τέτοια ρύθμιση, δεν είναι πρόβλημα η επανάληψη των σημείων που ορίζουν τη χωρική θάλασσα των 12 ναυτικών μιλίων, που από τις 18 Φεβρουαρίου του 1959 η Λιβύη έχει καθορίσει, ούτε και η απόφαση καθιέρωσης της συνορεύουσας ζώνης που τώρα, προφανώς για λόγους ελέγχου μεταναστευτικών ροών καθιέρωσε. Πρόβλημα αποτελεί η επαναλαμβανόμενη και μη σύννομη χάραξη των γραμμών βάσεως που είναι η αφετηρία για την μέτρηση των “θαλασσίων ζωνών” τις οποίες η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, προβλέπει.<br /><br />Το ότι έχει κλείσει τον Κόλπο της Σύρτης που έχει το τεράστιο άνοιγμα των 306 νµ, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε σύμφωνο με το δίκαιο και πολύ σωστά η χώρα μας έχει από τότε διαμαρτυρηθεί και δεν αναγνωρίζει, αφού αυτό μας στερεί μια τεράστια και πλούσια σε φυσικούς πόρους περιοχή της ΑΟΖ, που δικαιούμαστε να ανακηρύξουμε. Το ίδιο θα έπρεπε να είχαμε πράξει και πριν δύο εβδομάδες που το πληροφορηθήκαμε.<br /><br />Οι ενέργειες της Λιβύης το 2005<br /><br />Η σύμβαση αυτή, γνωστή από το 1982 ως Συνθήκη του Μοντέγκο Μπέι, αντικατέστησε τις τέσσερις συνθήκες για την Ανοικτή Θάλασσα της Σύμβασης του 1958 και τέθηκε σε ισχύ το 1994, έναν χρόνο μετά που το 60ο έθνος, η Γουιάνα, επικύρωσε τη συνθήκη.<br />Στην σύμβαση λοιπόν αυτή αναφέρεται η δυνατότητα των παράκτιων κρατών να επεκτείνουν την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια (άρθρο 3) από τις γραμμές βάσης που μπορεί να χαράσσονται με δύο τρόπους. Είτε από την φυσική ακτογραμμή, είτε από τις ευθείες γραμμές βάσεως (άρθρα 5 και 7).<br /><br />Για την εύκολη λοιπόν αποτύπωση και χάραξη της χωρικής θάλασσας, στην οποία το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία, υπάρχει η πρόβλεψη όταν η ακτογραμμή είναι “δαντελωτή” αφενός να κλείνονται οι κολπώσεις με μια ευθεία γραμμή και αφ’ ετέρου να ενώνονται οι άκρες των οδοντώσεων με τα πλησίον νησιά ή μεταξύ τους. Προϋπόθεση όμως για να γίνει αυτό, είναι το άνοιγμα του κόλπου να είναι μέχρι 24 ναυτικά μίλια, εκτός και αν οι κόλποι είναι ιστορικοί, οπότε μπορεί να κλείσουν και κόλποι μεγαλύτερου ανοίγματος. Από αυτές λοιπόν τις ευθείες γραμμές, μετράμε το εύρος της Χωρικής Θάλασσας, της Συνορεύουσας Ζώνης και της ΑΟΖ.<br /><br />Στη γειτονιά μας, η Αίγυπτος στις 9 Ιανουαρίου 1990 καθιέρωσε και ανακοίνωσε ευθείες γραμμές βάσης στη Μεσόγειο και στην Ερυθρά θάλασσα, ενώ η Λιβύη καθόρισε και αυτή το 2005 γραμμές βάσεως με 64 σημεία και έκλεισε τον κόλπο της Σύρτης, πράγμα για το οποίο η χώρα μας ως «έναντι ευρισκόμενο παράκτιο κράτος» διαμαρτυρήθηκε και δεν αναγνώρισε.<br /><br />Η ιστορία και οι ιστορικοί κόλποι<br /><br />Η Ιταλία, στις 26 Απριλίου του 1997, καθόρισε εύρος χωρικής θάλασσας 12 ναυτικών μιλίων και έκλεισε με ευθείες γραμμές βάσης όλους τους κόλπους εύρους μέχρι 24 ναυτικά μίλια και επίσης χαρακτήρισε σαν ιστορικό, τον κόλπο του Τάραντα (60 ναυτικά μίλια) και τον έκλεισε.<br /><br />Η Αλβανία, παρόλο που η ακτογραμμή της δεν δικαιολογεί τη χάραξη αυτή γιατί είναι ομαλή και δεν είναι δαντελωτή όπως το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει, καθιέρωσε γραμμές βάσεως από το 1952 και το επιβεβαίωσε στις 24 Μαρτίου 1990 όταν μείωσε το εύρος της χωρικής θάλασσας από τα 15 στα 12 ναυτικά μίλια, ενώ η Τουρκία υιοθέτησε ευθείες γραμμές βάσης (Νόμος 476, 15/5/64) και έκλεισε κόλπους με άνοιγμα μέχρι 24 ναυτικά μίλια. Βεβαίως στη συνέχεια η Τουρκία, για να προλάβει ενδεχόμενες δικές μας ενέργειες, λόγω της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι, ανακάλεσε τον νόμο αυτό και επέστρεψε στις 20 Μαΐου 1982 στη φυσική ακτογραμμή (Πράξη Υπ. Συμβουλίου Νο 2674).<br /><br />Η χώρα μας, χωρίς νομοθέτηση (εθιμικά), αναγνώριζε από το 1936 κλείσιμο κόλπων με άνοιγμα μέχρι 10 ναυτικών μιλίων (αντί των 24 που τώρα προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας) και μάλιστα το 1976 κατέθεσε στο δικαστήριο στην προσφυγή κατά της Τουρκίας ένα χάρτη στον οποίο απεικονίζονται τα όρια των χωρικών υδάτων, µε βάση την φυσική ακτογραμμή και κλείσιμο των κόλπων που έχουν άνοιγμα μέχρι 10 ναυτικά μίλια. Όμως, δεν έχουμε ποτέ μέχρι τώρα αναγνωρίσει κανένα κόλπο, σαν “ιστορικό”.<br /><br />Σύμφωνα µε το δίκαιο, “ιστορικός κόλπος” θεωρείται εκείνος επί του οποίου το παράκτιο κράτος ασκεί συνεχώς και αδιαλείπτως, µε σαφήνεια και αποτελεσματικότητα, μια ειρηνική και για μεγάλο χρονικό διάστημα, άσκηση κυριαρχίας, µε την ανοχή βεβαίως της διεθνούς κοινότητας. Δηλαδή να μην έχει διαμαρτυρηθεί για αυτό, κάποιο άλλο κράτος.<br /><br />Άραγε, υπάρχει κόλπος σε όλη την Ελλάδα, που να μην μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ιστορικός; Υπάρχει κόλπος στην Ελλάδα που να μην έγινε κάποιο σημαντικό ιστορικό γεγονός; Υπάρχει κόλπος για τον οποίο να μην ασκήσαμε κυριαρχία ή να μην έχει ανατεθεί στην περιοχή ευθύνης κάποιας Λιμενικής αρχής; Υπάρχει κόλπος που να τον διεκδικεί άλλο κράτος; Αυτή λοιπόν η αδράνεια και καθυστέρηση εξασκήσεως δικαιώματος μας σε όλο τον ελληνικό θαλάσσιο χώρο, πρέπει να λήξει.<br /><br />Οι προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας<br /><br />Βεβαίως το 2020, που καθορίσαμε αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, με το Προεδρικό Διάταγμα 107/2020 (<a href="https://www.e-nomothesia.gr/kat-aigialos-paralia/proedriko-diatagma-107-2020-phek-258a-27-12-2020.html">ΦΕΚ 258/Α/27-12-2020</a>), “Περί κλεισίματος κόλπων και χάραξης ευθειών γραμμών βάσης στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου”, κλείσαμε 39 κόλπους µε ευθείες γραμμές και χαράξαμε 167 ευθείες γραμμές βάσης που συνδέουν σημεία σε δέκα περιοχές. Όμως, το έργο που ξεκίνησε τότε σταμάτησε στη Πελοπόννησο και δεν προχώρησε νοτιότερα.<br /><br />Επειδή λοιπόν για να ισχύσει ο προσδιορισμός ενός κόλπου ως “ιστορικού” δεν πρέπει να έχει διαμαρτυρηθεί κάποιο άλλο κράτος, θα έπρεπε αυτόματα και χωρίς καθυστέρηση να είχαμε διαμαρτυρηθεί, από τότε που αναρτήθηκε στον ΟΗΕ η απόφαση της Λιβύης, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι, όταν θα ανακηρύξουμε την ΑΟΖ, δεν θα χάσουμε ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο από αυτά που δικαιούμαστε με βάση πάντα το Διεθνές Δίκαιο. Επειδή ποτέ δεν είναι αργά, θα πρέπει άμεσα να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας δίνει η Λιβύη με την επανάληψη των θέσεων της και αφενός να μην αποδεχτούμε το κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης, διαμαρτυρόμενοι εγγράφως στον ΟΗΕ και αφετέρου να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της στην χάραξη των επί πλέον “θαλασσίων ζωνών” που δικαιούμαστε να έχουμε.<br /><br />Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα μας και επίσης θα ικανοποιήσουμε απαιτήσεις που η Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και χρόνια μας προτρέπει να κάνουμε. Εμείς που προβάλουμε πάντα το Διεθνές Δίκαιο θα έπρεπε να είμαστε από τις πρώτες χώρες που εφαρμόζουν τις διατάξεις του. Άλλωστε, οι δικές μας ακτές είναι απέναντι στις λιβυκές και επηρεάζονται πολύ περισσότερο απ’ ότι οι παρακείμενες ακτές της Αιγύπτου και δεν πρέπει να περιμένουμε από άλλες χώρες να κάνουν κάτι.<br /><br />Πριν όμως χαράξουμε και ανακοινώσουμε τις ζώνες αυτές, πρέπει απαραιτήτως να προβούμε στο κλείσιμο των κόλπων, στον προσδιορισμό των ιστορικών κόλπων και στη καθιέρωση των ευθειών γραμμών βάσεως που θα αποτελέσουν την αφετηρία μετρήσεως των σχετικών αποστάσεων. Εύχομαι να πάρουμε επιτέλους την σκυτάλη και να τραβήξουμε μπροστά με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον και χωρίς καμιά καθυστέρηση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς θα εξασφαλίσει η Ελλάδα τα δικαιώματά της μετά την πρόκληση της Λιβύης.

ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ Άμεση και αυτόματη θα έπρεπε να ήταν η αντίδραση μας στην ανακοίνωση της κυβέρνησης της Τρίπολης για τις θαλάσσιες ζώνες...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένα το γεγονός που σφράγισε το 2023: Τα Τέμπη και η ξεδιάντροπη συγκάλυψη του εγκλήματος.

<img height="537" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/tempi.png" width="679" /><br /><br />Δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη για το ποιο γεγονός ήταν αυτό που σημάδεψε το 2023, που σε λίγες ώρες φεύγει…Η τραγωδία των Τεμπών και ο άδικος θάνατος 57 ανθρώπων…Οι περισσότεροι νέοι…<br /><br />Για όσους έχουν ακόμη επαφή με τη λογική , ήταν αδύνατον να κοιτάς τις φωτογραφίες αυτών των παιδιών χωρίς να βυθίζεσαι στην οδύνη .Χωρίς να εξοργίζεσαι…Χωρίς να νιώθεις απόγνωση για το κράτος οπερέτα και την κυβέρνηση που το μόνο που έσπευσε να κάνει ήταν να συγκαλύψει άρον άρον τα στοιχεία του εγκλήματος! Δεν ήταν μόνο το έγκλημα με τους σταθμάρχες-ρουσφέτια, την περιφρόνηση όλων των σαφέστατων προειδοποιήσεων για την τραγωδία που ερχόταν, την αδιαφορία για τις ανθρώπινες ζωές, γιατί αν λέγαμε ότι υπάρχουν κίνδυνοι «δεν θα έμπαινε κανείς στο τρένο» και τι θα γινόταν η εταιρεία; Θα έκλεινε;<br /><br />Ήταν και η ξεδιάντροπη προσπάθεια να εξαφανιστούν τα «στοιχεία του εγκλήματος»! Λίγα 24ωρα μετά όποιος περνούσε από τον τόπο της τραγωδίας έβλεπε ότι τα πάντα είχαν «τακτοποιηθεί». Δεν υπήρχε απολύτως τίποτα που να μαρτυρούσε ότι σε αυτό το σημείο είχαν ξεψυχήσει 57 άνθρωποι… Η συγκάλυψη ήταν το δεύτερο έγκλημα…<br /><br />Όπως έχουμε ξαναγράψει η ζωή ΔΕΝ συνεχίζεται για όσους έχασαν ανθρώπους τους στα Τέμπη. Απλά «προχωρά»…«Περνά» με την ανάμνηση και με κάποια αμυδρή ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει κάποια απόδοση ευθυνών…Αμυδρή αφού και το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά και τα όσα ακολούθησαν με τις «επιτροπές» της Βουλής δείχνουν ότι για άλλους η ζωή συνεχίζεται κανονικότατα…<br /><br />Το έγκλημα των Τεμπών, σημάδεψε το 2023 και θα είναι καλό να μην το ξεχάσουμε ,όπως ξεχάσαμε άλλα τραγικά γεγονότα. Όχι μόνο επειδή στο τρένο θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας και ακόμη χειρότερα να είναι τα παιδιά μας. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψουμε να «προσπερνάμε» την αμείλικτη περιφρόνηση με την οποία κυβερνήσεις, εξουσίες, αμόρφωτοι με πτυχία αξιωματούχοι αντιμετωπίζουν ακόμη και την ίδια μας την ύπαρξη. Η ανοχή μας και η γρήγορα εκδηλούμενη «αμνησία» μας ερμηνεύεται απ΄ όλους αυτούς ακόμη και ως συνενοχή. Κάπως έτσι φθάσαμε στο σημείο να μας λένε ότι «μαζί τα φάγαμε», όλοι εκείνοι που είχαν οδηγήσει τη χώρα στην χρεοκοπία.<br /><br />Το 2023 ήταν μια κακή χρονιά για την Ελλάδα. Έγιναν πολλά που έδειξαν ότι μαζί με την οικονομική μας κατάρρευση έχει έρθει κατάρρευση θεσμών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και διαδικασιών ακόμη και ατομικών ελευθεριών. Δεν μας μένει πολύς χρόνος για να κρυβόμαστε πίσω από τα τεράστια καθημερινά μας προβλήματα. Για πολλούς αυτά τα προβλήματα είναι θέματα προσωπικής και οικογενειακής επιβίωσης. Αλλά αν δεν ασχοληθούμε και με αυτά που αφορούν όλους μας, τότε δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να περιμένουμε, σε τίποτα να ελπίζουμε.<br /><br />Ίσως η καλύτερη ευχή για το εξαιρετικά δύσκολο 2024 που έρχεται είναι εκτός από υγεία ,να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο «συλλογικά» και σίγουρα πιο λογικά…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ένα το γεγονός που σφράγισε το 2023: Τα Τέμπη και η ξεδιάντροπη συγκάλυψη του εγκλήματος.

Δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη για το ποιο γεγονός ήταν αυτό που σημάδεψε το 2023, που σε λίγες ώρες φεύγει…Η τραγωδία των Τεμπών και ο άδικος...

Διαβάστε την συνέχεια

Σύμπλεγμα Καστελορίζου: Ευνουχισμός της ΑΟΖ προς κατευνασμό της Τουρκίας.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/07/GREECE-TURKEY-KASTELORIZO-EEZ-AOZ-790x400.png" width="754" /><br /><br />ΤΟΥ <b>ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΥΛΟΥ</b><br />Αν βάλετε κάτω κάποια μέχρι τώρα δεδομένα, θα διαπιστώσετε ότι με την ελληνική αβελτηρία κατάθεσης Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού και τον ισχυρισμό ότι «οι βραχονησίδες ΔΕΝ διαθέτουν θαλάσσιες ζώνες» επιχειρείται μεταξύ άλλων, να «διαγραφεί» και η νήσος Στρογγύλη, ώστε να διασφαλισθεί ο ευνουχισμός της επήρειας ΑΟΖ του Συμπλέγματος Μεγίστης. Διότι είναι η Στρογγύλη, που δίνει την απαιτούμενη έκταση σύνδεσης Ελληνοκυπριακής ΑΟΖ, και όχι το ίδιο το Καστελλόριζο.<br /><br />Εξ ου και η εντατική προσπάθεια της Διευθύντριας του ΕΛΙΑΜΕΠ, και η απόπειρά της -αμέσως μετά τη συνάντησή της με τον Πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα με τον Ροζάκη, και τους λοιπούς ομόσταυλούς της- να υποβαθμίσει στην ελληνική κοινή γνώμη τη γεωπολιτική ουσία και αξία των μικρών (ακατοίκητων) νησιών ως δήθεν επικαλυπτομένων από τα γειτονικά (μεγαλύτερα κατοικούμενα νησιά). ΠΡΟΣΟΧΗ!: Το Καστελλόριζο ΔΕΝ επικαλύπτει ούτε το (μέγιστο) εύρος των Χωρικών Υδάτων της Στρογγύλης αλλά -και κυρίως- ΟΥΤΕ ΚΑΝ το δυναμικό της επήρειας ΑΟΖ που αυτή η νήσος χαράσσει. Βάλτε τα τώρα αυτά δίπλα στην αποσιωπημένη δήλωση Γεραπετρίτη στη Βουλή στις 16/12/2023, της επιθυμίας για «οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Τουρκία σε ΑΥΤΗΝ την Κοινοβουλευτική Περίοδο» κι έχετε το ζητούμενο αρκετών στελεχών αυτής της κυβέρνησης:<br /><br />«Να τρέξουμε να κολοβώσουμε την θαλάσσια έκταση της Ελλάδος με Συμφωνία ΑΟΖ με την Τουρκία επί 6 ναυτικών μιλίων Χωρικών Υδάτων ως έχουν, προτού μας πάρει χαμπάρι ο λαός, που σύντομα θα αρχίσει να βλέπει την αλήθεια μέσα από την μεθοδεύσεις μας, και μας εξαναγκάσει τυχόν να πάμε σε μέγιστη εθνική κυριαρχία, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο». Εν κατακλείδι, φίλες και φίλοι, ο μεγάλος πόλεμος δεν είναι ούτε κατά της Τουρκίας, ούτε κατά των πατρώνων μας· αλλά κατά του εγχώριου κατευναστικού, αποδεδειγμένα πλέον, μειοδοτικού κατεστημένου.<br /><br />Η Κύπρος ετοιμάστηκε, με το δικό της Θαλάσσιο Χωροταξικό σχεδιασμό, για σύνδεση Ελληνοκυπριακής ΑΟΖ. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να την αδειάσει και πάλι και παντοτινά, με νέο, «ΑΟΖικό» πλέον, «η Κύπρος κείται μακράν…». Θα το επιτρέψουμε; Ας τα έχουμε αυτά υπόψιν, κι ας προσέξουμε, τώρα που το Κατευναστικόν Έτος 2023 πνέει τα λοίσθια, το Νέον Έτος 2024 που καταφθάνει σε λιγότερο από ένα εικοσιτετράωρο, να μην γίνει ταφόπλακα ακρωτηριασμού του Νέου Ελληνισμού. Καλή …Αντικατευναστική Χρονιά!<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σύμπλεγμα Καστελορίζου: Ευνουχισμός της ΑΟΖ προς κατευνασμό της Τουρκίας.

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΥΛΟΥ Αν βάλετε κάτω κάποια μέχρι τώρα δεδομένα, θα διαπιστώσετε ότι με την ελληνική αβελτηρία κατάθεσης Θαλάσσιου Χωροταξικο...

Διαβάστε την συνέχεια

To 2024 μας βρίσκει με 200 ανοιχτά πολεμικά μέτωπα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://images.theconversation.com/files/511076/original/file-20230220-23-e9zl1e.jpg?ixlib=rb-1.1.0&rect=0%2C0%2C3300%2C2198&q=20&auto=format&w=320&fit=clip&dpr=2&usm=12&cs=strip" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="426" src="https://images.theconversation.com/files/511076/original/file-20230220-23-e9zl1e.jpg?ixlib=rb-1.1.0&rect=0%2C0%2C3300%2C2198&q=20&auto=format&w=320&fit=clip&dpr=2&usm=12&cs=strip" width="743" /></a></div><div><br /></div><b>Σοφία Βούλτεψη*</b><div>Το 2023 φεύγει αφήνοντας πίσω του μια γραμμή αίματος που διαπερνά το σύνολο του πλανήτη. Ο ταραγμένος κόσμος μας υποδέχεται το 2024 με σχεδόν 200 πολέμους. Πόλεμοι παλιοί και νέοι, ξεχασμένοι και προβεβλημένοι, μεταξύ κρατών και εμφύλιοι, για ένα κομμάτι γης, για την εξουσία, για το νερό, για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, για μια ρίζα ελιάς. Όλο και πιο πολλά φυτίλια ανάβουν στις πυριτιδαποθήκες του κόσμου…<br /><br />Κάποτε, η είδηση για το ξέσπασμα ενός πολέμου έφθανε μεν με καθυστέρηση, αλλά συγκλόνιζε πραγματικά. Σήμερα, στην εποχή της υπερπληροφόρησης, η είδηση φθάνει σε δευτερόλεπτα, αλλά την ίδια στιγμή εξελίσσεται σε ρουτίνα.<br /><br />Σχεδόν 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του δύο φορές βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Τόμας Φρίντμαν «Το Lexus και η Ελιά», φαίνεται ότι η προφητεία του επιβεβαιώθηκε: Ο μισός κόσμος τρέχει πίσω από ένα Lexus (συμβολικό που παραπέμπει στην κατανάλωση) και ο άλλος μισός πολεμάει για να αποδείξει σε ποιον ανήκει μια ρίζα ελιά.<br /><br />Άνεμοι πολέμου φυσούν σε όλες τις γειτονιές του κόσμου. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και η κλιματική αλλαγή, η ξηρασία και οι πλημμύρες, η πείνα και οι επιδημίες, οι φυσικές καταστροφές και η τρομοκρατία, τα βασανιστήρια και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών και της εμπορίας ανθρώπων. Πολλοί λένε πως ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι εδώ.<br /><br />Υπάρχουν συγκρούσεις που διαρκούν από τον περασμένο αιώνα: η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή από το 1948, στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία) από το 1948 επίσης (με τελευταίο επεισόδιο το πραξικόπημα του 2021), στο Κασμίρ μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν από το 1947, στη Μοζαμβίκη κατά των τζιχαντιστών από το 2017, στο Κογκό από το 1999 με πάνω από πέντε εκατ. νεκρούς (ένα έγκλημα διαρκείας για τον έλεγχο των χρυσωρυχείων και αδαμαντωρυχείων), στο Καμερούν από το 2017, στη Λιβύη από το 2011, ενώ το Αφγανιστάν βρίσκεται ουσιαστικά σε πόλεμο από το 1971 και ο πόλεμος κατά των ναρκεμπόρων στο Μεξικό αριθμεί πάνω από 350.000 νεκρούς από το 2006.<br /><br />Ο πόλεμος στη Συρία διαρκεί από το 2011 (με πάνω από 500.000 νεκρούς και πάνω από 13 εκατ. πρόσφυγες και με το 60% του πληθυσμού να μαστίζεται από την πείνα), ο πόλεμος στην Ουκρανία από το 2022 και ο νέος πόλεμος στη Μέση Ανατολή, με την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, μόλις ξεκίνησε και η διάρκειά του προαναγγέλλεται μακρά.<br />Αντιμέτωποι και με την πυρηνική απειλή<br /><br />Έχει μάλιστα παρατηρηθεί ότι η έκρηξη στη Μέση Ανατολή έχει προκαλέσει αναζωπυρώσεις σε όλους τους υφιστάμενους πολέμους, με τον καθημαγμένο Λίβανο να παραμένει ο αδύναμος κρίκος και στην Ουκρανία να σημειώνονται οι μεγαλύτερες επιθέσεις από την έναρξη του πολέμου.<br /><br />Την ίδια ώρα, μέσα στην απόλυτη αδιαφορία, οι μάχες εξακολουθούν να μαίνονται γύρω από το ουκρανικό εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας της Ζαπορίζια και ποτέ άλλοτε η πυρηνική απειλή δεν βρέθηκε έξω από την πόρτα της Ευρώπης.<br /><br />Στη βαλκανική γειτονιά μας η σύγκρουση μεταξύ Σέρβων και Αλβανών Κοσοβάρων δεν λέει να κοπάσει, ενώ στην Αφρική η κατάσταση είναι απελπιστική.<br /><br />Στο Σουδάν ο εμφύλιος πόλεμος ξέσπασε πριν από οκτώ μήνες και κάθε μήνας που περνά προσθέτει ένα εκατ. εσωτερικά εκτοπισμένους. Άλλα επτά εκατ. είναι οι εκτοπισμένοι από τον εμφύλιο στο ανατολικό Κογκό, στα σύνορα με τη Ρουάντα, μια σύγκρουση που έχει τις ρίζες της στη γενοκτονία του 1994. Άλλα δύο εκατ. είναι οι εκτοπισμένοι από τον εμφύλιο στη Νιγηρία.<br /><br />Και όμως με αυτούς τους πολέμους δεν ασχολείται κανείς.<br /><br />Το Σουδάν είναι πλέον η χώρα με τους περισσότερους εκτοπισμένους στον κόσμο, ενώ στη Σομαλία, σχεδόν ένα εκατ. άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας των πλημμυρών. Συνολικά, οι εσωτερικά εκτοπισμένοι έχουν υπολογιστεί από τον ΟΗΕ σε 114 εκατ. Από αυτούς τα 40 εκατ. προστέθηκαν μέσα στο 2023.<br /><br />Οκτώ τα πραξικοπήματα στην Αφρική σε λιγότερο από τρία χρόνια, που έχουν καταλήξει σε εμφυλίους πολέμους (δύο στη Μπουρκίνα Φάσο, άλλα δύο στο Μάλι, από ένα σε Γουινέα, Τσαντ, Γκαμπόν και Νίγηρα). Οι οποίοι εμφύλιοι πόλεμοι συνοδεύονται από τις αντίστοιχες ανθρωπιστικές κρίσεις, την ώρα που η ζώνη του Σαχέλ έχει παραδοθεί στην ισλαμική τρομοκρατία και η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες αποχωρούν.<br /><br />Στη Σομαλία ο πόλεμος διαρκεί από το 2004, οπότε και ιδρύθηκε η τζιχαντιστική τρομοκρατική οργάνωση Σεμπάμπ, η Αιθιοπία βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο από το φθινόπωρο του 2020 και σε πόλεμο με την γειτονική Ερυθραία, όπου, το 2020 ξέσπασε και εμφύλιος πόλεμος με την περιφέρεια του Τιγκράι, που ευτυχώς έληξε τον Νοέμβριο του 2022.<br /><br />Νιγηρία και Καμερούν ζουν τον τρόμο των εξτρεμιστών της Μπόκο Χαράμ. Ειδικά στο Καμερούν υπάρχει και ένας εμφύλιος μεταξύ αγγλόφωνων και γαλλόφωνων.<br /><br />Στην Υεμένη, ο πόλεμος μεταξύ των κυβερνητικών στρατευμάτων που έχουν τη στήριξη της Σαουδικής Αραβίας και των φιλοϊρανών ανταρτών Χούθι ξεκίνησε στις 26 Μαρτίου 2015. Χιλιάδες αεροπορικές επιθέσεις, καταστροφή του 40% των κατοικιών, πάνω από 15.000 άμαχοι νεκροί μετά το 2017, πάνω από 4 εκατ. οι εσωτερικά εκτοπισμένοι, χιλιάδες παιδιά έχουν σκοτωθεί ή έχουν στροτολογηθεί.<br /><br />Σήμερα, οι Χούθι συνεχίζουν τις επιθέσεις τους, αυτή τη φορά εναντίον εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, με πρόσχημα την κρίση στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Κάθε άλλο παρά τυχαία, το 82% των 149 εκ. ανθρώπων που βιώνουν μια τρομερή επισιτιστική κρίση ζουν σε εμπόλεμες περιοχές. Πρόκειται για αριθμό αυξημένο κατά 150% σε σχέση με το 2019.<br /><br />Στην Ασία, η ένταση μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν βρίσκεται στο κόκκινο, η Αϊτή βρίσκεται στο έλεος των συμμοριών μετά την δολοφονία του προέδρου Ζοβενέλ Μοΐζ, τον Ιούλιο του 2021.<br /><br />Η Βόρεια Κορέα απειλεί συνεχώς με όπλα μαζικής καταστροφής.<br /><br />Η Τουρκία πραγματοποιεί σχεδόν καθημερινά επιδρομές στο Ιράκ και στη Συρία.<br />Από τη Βενεζουέλα ως τον Καύκασο<br /><br />Στη Λατινική Αμερική μια νέα εστία ανάφλεξης έκανε πρόσφατα την εμφάνισή της, με αφορμή το «δημοψήφισμα», στις 3 Δεκεμβρίου, του Μαδούρο για την προσάρτηση στη Βενεζουέλα του γειτονικού Εσεκίμπο, που αποτελεί τα δύο τρίτα του εδάφους της Γουϊάνας, περιοχής πλούσιας σε πετρέλαιο και ορυκτά.<br /><br />Στρατοί έχουν παραταχθεί στις δύο πλευρές των συνόρων, σε μια σύγκρουση που διαρκεί τα τελευταία 200 χρόνια. Και το Ηνωμένο Βασίλειο έστειλε ένα πολεμικό πλοίο στην ΄περιοχή της Γουιάνας.<br /><br />Η Βενεζουέλα υποστηρίζει ότι το φυσικό σύνορο θα πρέπει να είναι ο ποταμός Εσεκίμπο, όπως ήταν το 1777, την εποχή της ισπανικής αποικιοκρατίας. Η Γουιάνα λέει ότι τα σύνορα, που χαράχτηκαν την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας, επικυρώθηκαν από διαιτητικό δικαστήριο του Παρισιού το 1899. Αιώνες μετά, στην περιοχή ακούγονται πάλι τύμπανα πολέμου.<br /><br />Στον Καύκασο, διαρκεί η κρίση μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, παρά τις προσπάθειες τελικής συμφωνίας μετά την κατάληψη του Ναγκόρνο Καραμπάχ από το Μπακού και την έξοδο άνω των 100.000 Αρμενίων. Ίσως είναι η μοναδική σύρραξη με ελπίδες να λήξει μέσα στο 2024.<br />Κλιματική κρίση και πόλεμοι για το νερό<br /><br />Σα να μην φτάνουν όλα αυτά, το 2023 υπήρξε η χρονιά με υψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ και ακραία φυσικά φαινόμενα, ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Πριν από τρεις δεκαετίες, το 44% των συρράξεων συνέβαινε σε ευάλωτες κλιματικά χώρες, ενώ τώρα ο αριθμός έχει φθάσει στο 67%.<br /><br />Αυτή τη στιγμή σε όλον τον κόσμο υπάρχουν 300 μικροσυρράξεις για τον έλεγχο του νερού. Πριν από τριάντα χρόνια, ο Ισμαήλ Σεραγκελντίν, αντιπρόεδρος τότε της Παγκόσμιας Τράπεζας είχε προφητεύσει ότι οι επόμενοι πόλεμοι δεν θα γίνονται για το πετρέλαιο, αλλά για το νερό.<br /><br />Φαίνεται ότι ήλθε η ώρα να επαληθευθεί η θεωρία του. Σήμερα, ένα δισ. άνθρωποι στον πλανήτη δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Ένας σπάνιος και ζωτικός πόρος που θα γίνεται σπανιότερος όσο αυξάνουν ο παγκόσμιος πληθυσμός και η ξηρασία. Υπολογίζεται ότι την επόμενη δεκαετία η παγκόσμια ζήτηση σε νερό θα αυξηθεί κατά 40%, την ώρα που οι πόροι θα μειώνονται. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πέντε δις άνθρωποι θα μπορούσαν να επηρεαστούν από τη λειψυδρία.<br /><br />Σύμφωνα με το Pacific Institute, από το 2020 έχουν ήδη ξεσπάσει 140 συγκρούσεις για το νερό σε όλον τον κόσμο. Από τον παλαιότερο γνωστό πόλεμο για το νερό στη Μεσοποταμία πριν από 4.500 χρόνια, έχουν συνολικά ξεσπάσει 1.300 συγκρούσεις.<br /><br />Αίγυπτος, Σουδάν και Αιθιοπία ερίζουν για τα νερά του Νείλου από τον καιρό του Ηρόδοτου.<br /><br />Στη δεκαετία του 2000, το ένα τέταρτο των πολεμικών συγκρούσεων εξαιτίας της έλλειψης νερού εντοπίστηκε στη Μέση Ανατολή, στη νότια Ασία και στην υποσαχάρια Αφρική. Και από τότε αυξάνουν. Ήταν 220 μεταξύ του 2000 και του 2009, 620 μεταξύ 2010 και 2020 και από το 2020 ως το 2022 είχαν καταγραφεί 201.<div><br />Πολεμικό όπλο από τη Μαριούπολη ως τη Μπουρκίνα Φάσο<br /><br />Το νερό χρησιμοποιείται στις μέρες μας και ως πολεμικό όπλο. Σύμφωνα με καταγγελία της Ευρωπαϊκή Επιτροπής, σε πολλές πόλεις της Ουκρανίας, «ο ρωσικός στρατός έκοψε σκόπιμα την πρόσβαση του πληθυσμού σε πόσιμο νερό, χρησιμοποιώντας την απειλή της αφυδάτωσης για να αναγκάσει σε παράδοση τη πόλη και αρνούμενος την πρόσβαση στις πιο βασικές ανάγκες».<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό ότι σε απόσταση 8.000 χιλιομέτρων από την Μαριούπολη, στη Μπουρκίνα Φάσο, και σχεδόν τις ίδιες ημερομηνίες, ανατινάχθηκαν 32 σταθμοί διανομής νερού, αφήνοντας 300.000 ανθρώπους χωρίς πρόσβαση στο πολύτιμο αυτό φυσικό αγαθό.<br /><br />Χώρες όπως το Αφγανιστάν και η Χιλή βιώνουν την ξηρασία με δραματικό τρόπο - πάνω από τρία χρόνια το Αφγανιστάν, πάνω από ένδεκα η Χιλή. Χώρες όπως η Βολιβία, το Περού, ο Ισημερινός, η Κολομβία θεωρούνται υψηλού κινδύνου. Το ίδιο και η Υπεριορδανία και η Γάζα πολύ πριν από την τελευταία σύγκρουση. Και η Βασόρα, στο Ιράκ, ενώ η ροή από τον Τίγρη και τον Ευφράτη μειώνεται προκειμένου να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Τουρκίας.<br /><br />Ο Ινδός ποταμός είναι ζωτικής αξίας για την βόρεια Ινδία και το Πακιστάν, αλλά πηγάζει από τα βουνά του Θιβέτ που ελέγχονται από την Κίνα.<br /><br />Την ίδια ώρα, η διαδικασία αφαλάτωσης του νερού -και στη μεσογειακή λεκάνη- γίνεται απαγορευτική λόγω της αύξησης του ενεργειακού κόστους. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί μείωση των καλλιεργειών και της παραγωγής που οδηγεί σε αύξηση των τιμών και σε επισιτιστική κρίση. Μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζει η αμπελουργία, καθώς για ένα μπουκάλι κρασί απαιτούνται 800 ως 900 λίτρα νερό.<br /><br />Μέχρι το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να ξεπεράσει τα 9,7 δις ανθρώπους και η ανησυχία για την επάρκεια σε νερό και τροφή φουντώνει.<br /><br />Μέσα σ’ αυτήν την γενική παράνοια… τελειώνουν και οι στρατιώτες. Στα πολεμικά μέτωπα «απασχολούνται» όλο και περισσότεροι μισθοφόροι. Μετά τον ιδιωτικό στρατό Βάγκνερ, που κυριαρχεί από την Αφρική ως τη Λευκορωσία, πληθαίνουν οι ειδήσεις για προσλήψεις εκατοντάδων χιλιάδων «συμβασιούχων πολεμιστών» διασκορπισμένων σε όλον τον πλανήτη.<br /><br />Εξήντα χρόνια από τότε που ο Φρέντερικ Φορσάιθ έγραψε το αριστούργημά του «Τα σκυλιά του πολέμου», τα αλυχτίσματά τους εξακολουθούν να φθάνουν στα αυτιά μας…</div><div><br /></div><b><i>* Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος</i></b><div><b><i><br /></i></b><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div>

To 2024 μας βρίσκει με 200 ανοιχτά πολεμικά μέτωπα.

Σοφία Βούλτεψη* Το 2023 φεύγει αφήνοντας πίσω του μια γραμμή αίματος που διαπερνά το σύνολο του πλανήτη. Ο ταραγμένος κόσμος μας υποδέχεται ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισοπεδώνει τη Γάζα το Ισραήλ, 30.000 στρατιώτες έτοιμοι να εισβάλλουν σε Khan Younes και Rafah, λουτρό αίματος για 85η μέρα.

<img height="428" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/efbb949100009a4468f179e843e4d6f3_XL.jpg" width="721" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι νεκροί των ισραηλινών βομβαρδισμών ξεπέρασαν τους 21.507 νεκρούς - αριθμός που αντιπροσωπεύει το 1% του πληθυσμού της Γάζας</span></h3>Τα στρατόπεδα προσφύγων στο ανατολικό τμήμα της Γάζας, με επίκεντρο τη Khan Younes, πλήττει πλέον ο ισραηλινός στρατός, μετά τις ανακοινώσεις για αύξηση των χερσαίων δυνάμεων στη Γάζα κατά 30.000 άνδρες, που προαναγγέλουν επέκταση της χερσαίας επίθεσης στη Khan Younis, ενδεχόμενως και περικύκλωση του αστικού ιστού με στρατό που θα εισβάλλει από το Khuza'a, στην ανατολική Γάζα, και τις νότιες παρυφές της πόλης.<br /><br />Βομβαρδισμοί σε Khan Younes, Nuseirat, Jabaliya, μάχες σε Boureij<br /><br />Σφοδρά ισραηλινά πυρά τανκς και αεροπορικοί βομβαρδισμοί έπληξαν περιοχές της Khan Younes στη Λωρίδα της Γάζας τη νύχτα της Παρασκευής, 29/12 δήλωσαν κάτοικοι, με τον απολογισμό των νεκρών του τελευταίου 24ωρου να ξεπερνά τους 100 ανθρώπους, ενώ άλλοι 158 είναι οι τραυματίες.<br />Αεροπλάνα πραγματοποίησαν επίσης μια σειρά αεροπορικών επιδρομών στο στρατόπεδο Nuseirat στην κεντρική Γάζα και στο προσφυγικό στρατόπεδο της Jabaliya, αναφέρει το Al Jazeera.<br /><br />Ο ισραηλινός στρατός έχει ανακοινώσει ότι έχει σχεδόν αποκτήσει τον επιχειρησιακό έλεγχο στην περιοχή, αλλά από ό,τι φαίνεται συναντά σκληρή αντίσταση από Παλαιστίνιους μαχητές.<br />Συγκρούσεις μεταξύ μαχητών της Hamas και των ισραηλινών στρατευμάτων βρίσκονται σε εξέλιξη κοντά στον προσφυγικό καταυλισμό Bureij με τανκς να αναπτύσσονται εκεί.<br />Από το βομβαρδισμό στη Nuseirat τουλάχιστον 20 άνθρωποι σκοτώθηκαν και δεκάδες αγνοούνται.<br />Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, πολλά κτίρια κατοικιών χτυπήθηκαν.<br /><br />Στο στόχαστρο πλέον το ανατολικό και νότιο τμήμα της Γάζας<br /><br />Οι ισραηλινές δυνάμεις σφυροκοπούν την Khan Younes προετοιμάζοντας κατά τις ενδείξεις μια περαιτέρω προέλαση στην μεγαλύτερη πόλη της νότιας Γάζας, τμήματα της οποίας κατέλαβαν στις αρχές Δεκεμβρίου.<br />Επίσης τις τελευταίες 48 ώρες γίνονται στόχος ανηλεών ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών και βομβαρδισμών πυροβολικού οι περισσότεροι προσφυγικοί καταυλισμοί, ιδιαίτερα στο ανατολικό τμήμα της κεντρικής περιοχής της Λωρίδας της Γάζας, αναφέρει το Al Jazeera.<br />Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε την αύξηση των χερσαίων δυνάμεων στη Γάζα με περίπου 30.000 επιπλέον στρατιώτες, προκειμένου να επεκτείνει τις επιχειρήσεις στη Khan Younes, αυτή τη φορά με μια επέλαση κατά της πόλης, με κατεύθυνση από το Khuza'a, στην ανατολική Γάζα, μέχρι και το νότιο τμήμα της Khan Younis.<br />Για το λόγο αυτό, αυξάνονται οι φόβοι ανάμεσα στους περισσότερους από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους που έχουν εκτοπιστεί στην πόλη Rafah, δίπλα στα σύνορα με την Αίγυπτο, καθώς και στους 300.000 κατοίκους της πόλης, ότι η επιχείρηση πιθανότατα θα επεκταθεί σε τμήματα της Rafah.<br />Αν οι Ισραηλινοί εισβάλλουν στη Khan Younes από τα ανατολικά και τα νότια, μετά θα βρεθούν στη Rafah και οι άνθρωποι δεν θα έχουν πουθενά αλλού να πάνε.<br /><br />Υπουργός Άμυνας Ισραήλ: Καταστρέψαμε ένα από τα κρυσφήγετα του ηγέτη της Hamas<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Yoav Gallant είπε ότι ο ισραηλινός στρατός έφτασε σε κέντρα διοίκησης και αποθήκες όπλων της Hamas. <br />Ο εκπρόσωπος του στρατού ανακοίνωσε ότι κατέστρεψαν ένα συγκρότημα αποτελούμενο από σήραγγες στο υπόγειο ενός από τα σπίτια του ηγέτη της Hamas για τη Γάζα, Yahya Sinwar, στην πόλη της Γάζας.<br />Δώδεκα εβδομάδες μετά τις 7 Οκτωβρίου, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν ισοπεδώσει μεγάλο μέρος της Λωρίδας της Γάζας, με τους αδιάκοπους βομβαρδισμούς. <br />Σχεδόν το σύνολο των 2,3 εκατομμυρίων ανθρώπων της Γάζας έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους τουλάχιστον μία φορά ή και περισσότερες φορές, βρίσκοντας καταφύγιο σε αυτοσχέδιες σκηνές ή στριμωγμένοι κάτω από μουσαμάδες και πλαστικά σεντόνια σε ανοιχτό έδαφος.<br />Η Γάζα έχει μήκος μόλις 40 χιλιόμετρα (25 μίλια) και είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον κόσμο.<br /><br />Το 1% του πληθυσμού της Γάζας σκοτώθηκε στους βομδαρδισμούς<br /><br />Οι υγειονομικές αρχές της Γάζας δήλωσαν ότι 187 Παλαιστίνιοι επιβεβαιώθηκαν ότι σκοτώθηκαν σε ισραηλινά πλήγματα μέσα στο 24ωρο, ανεβάζοντας τον συνολικό απολογισμό των θυμάτων σε 21.507 νεκρούς - περίπου το 1% του πληθυσμού της Γάζας.<br />Χιλιάδες ακόμη πτώματα εκφράζονται φόβοι ότι έχουν ταφεί στα ερείπια.<br /><br />Ένας ακόμη δημοσιογράφος νεκρός<br /><br />Ένας Παλαιστίνιος δημοσιογράφος που εργαζόταν για το Al-Quds TV σκοτώθηκε μαζί με μερικά από τα μέλη της οικογένειάς του σε αεροπορική επιδρομή στο σπίτι τους στον καταυλισμό Nuseirat στην κεντρική Λωρίδα της Γάζας, δήλωσαν υγειονομικοί αξιωματούχοι και άλλοι δημοσιογράφοι.<br />Το κυβερνητικό γραφείο ΜΜΕ της Γάζας αναφέρει ότι 106 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στην ισραηλινή επίθεση.<br />Η Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων (CPJ) δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οι πρώτες 10 εβδομάδες του πολέμου Ισραήλ-Γάζας ήταν οι πιο θανατηφόρες που καταγράφηκαν για δημοσιογράφους, με τους περισσότερους δημοσιογράφους που σκοτώθηκαν σε ένα χρόνο σε μια τοποθεσία.<br />Οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης που σκοτώθηκαν στον πόλεμο ήταν Παλαιστίνιοι.<br />Η έκθεση του CPJ που εδρεύει στις ΗΠΑ ανέφερε ότι «ανησυχεί ιδιαίτερα για ένα προφανές μοτίβο στόχευσης δημοσιογράφων και των οικογενειών τους από τον ισραηλινό στρατό».<br />Στις αρχές Δεκεμβρίου ο ισραηλινός στρατός είχε σκοτώσει κι έναν δημοσιογράφο του Reuters στο Λίβανο, που βιντεοσκοπούσε διασυνοριακούς βομβαρδισμούς.<br />Το Ισραήλ υποστηρίζει ότι δεν στοχεύει σκόπιμα δημοσιογράφους και ότι κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει τις απώλειες αμάχων, αλλά ο υψηλός αριθμός των νεκρών έχει προκαλέσει ανησυχία ακόμη και στους πιο ένθερμους συμμάχους του.<br /><br />Πωλήσεις όπλων 147,5 εκατ. δολαρίων από την κυβέρνηση Biden, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου<br /><br />Οι ΗΠΑ έχουν ζητήσει από το Ισραήλ να περιορίσει τον πόλεμο τις επόμενες εβδομάδες και να προχωρήσει σε στοχευμένες επιχειρήσεις κατά των ηγετών της Hamas.<br />Ούτε όμως ο ισραηλινός στρατός δείχνει να έχει τέτοια πρόθεση, ούτε οι ΗΠΑ πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση, αφού μόλις χθες, Παρασκευή 29/12, το State Department ενέκρινε νέες πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ, αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων - παρακάμπτοντας μάλιστα το Κογκρέσο.<br />Η υπηρεσία του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας που είναι αρμόδια για τις πωλήσεις όπλων στο εξωτερικό, η DSCA (Defense Security Cooperation Agency), ανέφερε ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Anthony Blinken αποφάσισε ότι «υπάρχει κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί την άμεση πώληση στην κυβέρνηση του Ισραήλ» όπλων, αξίας περίπου 147,5 εκατομμυρίων δολαρίων, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου που απαιτείται για τέτοιες πωλήσεις.<br />Η απόφαση αυτή είναι «υπέρ των συμφερόντων εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ», υπογράμμισε η υπηρεσία.<br />Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η δεύτερη φορά που η αμερικανική κυβέρνηση παρακάμπτει το Κογκρέσο για να δώσει όπλα στο Ισραήλ από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Γάζα.<br />Ο Blinken είχε παρακάμψει ξανά το Κογκρέσο στις 9 Δεκεμβρίου για να δώσει άδεια σε εξαγωγές όπλων στο Ισραήλ.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ισοπεδώνει τη Γάζα το Ισραήλ, 30.000 στρατιώτες έτοιμοι να εισβάλλουν σε Khan Younes και Rafah, λουτρό αίματος για 85η μέρα.

Οι νεκροί των ισραηλινών βομβαρδισμών ξεπέρασαν τους 21.507 νεκρούς - αριθμός που αντιπροσωπεύει το 1% του πληθυσμού της Γάζας Τα στρατόπεδα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Ταϊβάν: Πώς τα ανοιχτά γεωπολιτικά μέτωπα μπορούν να κάψουν την «ήπια προσγείωση» της οικονομίας το 2024.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7429ab470230a9feb12f51f7542c61c7_XL.jpg" width="732" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Tο 2024 μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά στην οικονομία η γεωπολιτική στην οικονομία και μάλιστα με πολλούς τρόπους.</span></h3>Το 2023 πάρα πολλοί κορόιδευαν το σενάριο μιας ήπιας προσγείωσης για τις οικονομίες των χωρών της Δύσης ως μη ρεαλιστικό, σήμερα, καθώς το 2023 πλησιάζει στο τέλος του, φαίνεται πιο πιθανό από ποτέ.<br />Ωστόσο το 2024 μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά η γεωπολιτική στην οικονομία και μάλιστα με πολλούς τρόπους.<br />Προς το παρόν, ο πόλεμος Ρωσίας - Ουκρανίας φαίνεται να βρίσκεται σε αδιέξοδο, η σύγκρουση Ισραήλ-Hamas παραμένει ως επί το πλείστον περιορισμένη στη λωρίδα της Γάζας, (αν και αυτό μπορεί να αλλάξει σύντομα) και το θερμόμετρο του ανταγωνισμού ΗΠΑ - Κίνας ψύχεται κάπως, μετά τη συνάντηση Biden - Jinping.<br />Ωστόσο, όλες αυτές οι μεγάλες γεωπολιτικές δυναμικές μπορούν να αλλάξουν προς το χειρότερο το 2024, επηρεάζοντας αρνητικά τμήματα της παγκόσμιας οικονομίας.<br />Ακόμη και στον τομέα της οικονομίας, το 2024 φέρνει μαζί του νέους κινδύνους.<br />Αν και σε μεγάλο βαθμό είχαν αποτέλεσμα στη μείωση του πληθωρισμού,<br /><br />οι επιθετικές εκστρατείες αύξησης των επιτοκίωn που ακολούθησαν οι κεντρικές τράπεζες μπορεί να έχουν αντίκτυπο που δεν έχουμε καταλάβει ακόμη.<br /><br />Είναι αμφισβητήσιμο ότι, εάν οι παγκόσμιοι ιθύνοντες χάραξης της νομισματικής πολιτικής δεν μειώσουν με τρόπο αποφασιστικό τα επιτόκια, η πολυαναμενόμενη «ήπια προσγείωση» της οικονομίας ίσως αποδειχτεί φενάκη.<br />Στις αβεβαιότητες αυτές προστίθεται το επόμενο έτος ο κυκεώνας εκλογών σε περισσότερες από 50 χώρες, που διαμορφώνουν τα κίνητρα των υπευθύνων χάραξης πολιτικής και των πολιτικών τους αντιπάλων.<br />Τα αποτελέσματα κάποιων εκλογών μάλιστα μπορούν να επηρεάσουν ριζικά τη γεωπολιτική και την παγκόσμια οικονομία.<br />Καθώς η Πρωτοχρονιά πλησιάζει με τους δείκτες του αμερικανικού Χρηματιστηρίου να βρίσκονται κοντά στα υψηλά όλων των εποχών και τη μάχη ενάντια στον πληθωρισμό κερδισμένη, αξίζει να δούμε τα πιθανά προβλήματα που θα μπορούσε να φέρει το 2024.<br /><br />Το μέτωπο Ρωσίας - Ουκρανίας<br /><br />Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία πλησιάζει τον τρίτο του χρόνο, το αδιέξοδο που έχει παγιωθεί στο μέτωπο μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.<br />Πράγματι, είναι πολύ πιθανό η δυτική πολιτική στην Ουκρανία να καταρρεύσει εντός του Ιανουαρίου.<br />Η αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία εξαντλείται καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι απαιτούν νέους περιορισμούς για το άσυλο και σκληρότερα μέτρα για τους μετανάστες για να δώσουν την ψήφο τους υπέρ της συνέχισης της οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία.<br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τον δικό της αντίπαλο της βοήθειας προς στην Ουκρανία— τον Πρόεδρο Victor Orban της Ουγγαρίας—ο οποίος έχει θερμές σχέσεις με τον Vladimir Putin.<br />Μια κατάρρευση των ουκρανικών γραμμών, αν συμβεί, θα αποτελέσει ένα νέο σοκ που μπορεί να υπονομεύσει την παγκόσμια εμπιστοσύνη.<br /><br />Το μέτωπο στη Μέση Ανατολή<br /><br />Σχεδόν τρεις μήνες πολέμου στη Μέση Ανατολή έχουν οδηγήσει σε θάνατο 20.000 Παλαιστίνιους, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας ενώ οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι 1.200 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου που πυροδότησε τη σύγκρουση.<br />Αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε ακόμη έναν περιφερειακό πόλεμο πλήρους κλίμακας στη Μέση Ανατολή.<br />Αυτό μπορεί κάλλιστα να αλλάξει τη νέα χρονιά.<br />Ορισμένοι υπουργοί της κυβέρνησης του Ισραήλ τάσσονται υπέρ της επέκτασης του πολέμου στον Λίβανο, προκειμένου να πληγεί η Hezbollah που υποστηρίζεται από το Ιράν, η οποία ανταλλάσσει πυρά με τις ισραηλινές δυνάμεις στο βορρά.<br />Αυτή η κίνηση μπορεί όμως να πυροδοτήσει την πλήρη εμπλοκή της καλά οπλισμένου Hezbollah τον πόλεμο, ίσως του ίδιου του Ιράν, υποστήριξαν οι αναλυτές της Gavekal Research σε σημείωμα της 18ης Δεκεμβρίου.<br />«Σε περίπτωση ισραηλινής επίθεσης, η Τεχεράνη θα αναγκαζόταν να παράσχει μεγαλύτερη και πιο ορατή υποστήριξη στη Hezbollah από ό,τι έχει δώσει στη Hamas, διαφορετικά θα κινδύνευε να χάσει την αξιοπιστία μεταξύ των άλλων οργανώσεων που υποστηρίζει», έγραψαν οι Tom Holland και Yanmei Xie του Gavekal.<div><br />Οι επιθέσεις στα πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα από αντάρτες Houthi με έδρα την Υεμένη που ευθυγραμμίζονται με το Ιράν, η εμπλοκή πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στην απόκρουση ένοπλων drones και μια πρόσφατη δολοφονία Ιρανού στρατιωτικού αξιωματούχου στη Συρία μπορεί επίσης να ρίξουν λάδι στη φωτιά.<br />Οι επιθέσεις των Houthi θα μπορούσαν θεωρητικά να κλείσουν το στενό Baab el Madab - το στρατηγικό στενό που βρίσκεται στο νότιο άκρο της Ερυθράς Θάλασσας - επιβάλλοντας σημαντικό οικονομικό κόστος στις παγκόσμιες μεταφορές και την οικονομία.<br />Η απειλή έρχεται καθώς οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο να δώσουν μια «βαριά» απάντηση στους Houthi.<br />Το Πεντάγωνο προσπαθεί να καθησυχάσει τις ναυτιλιακές εταιρείες συγκροτώντας μια πολυεθνική στρατιωττκή δύναμη με την υπόσχεση ότι θα καταστήσει ασφαλή την πλεύση μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και της Διώρυγας του Σουέζ, αλλά ο μισός στόλος πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που διέρχεται τακτικά και από τα δύο στενά αποφεύγει τη διαδρομή, σύμφωνα με νέα δεδομένα του κλάδου.<br />«Η Δύση θα πρέπει να επωμιστεί το κόστος της αναστάτωσης στο 10% περίπου του παγκόσμιου εμπορίου που διέρχεται από το Bab στο δρόμο του προς ή από το Σουέζ», έγραψαν οι Holland και Xie. «Υπάρχει σημαντική καθυστέρηση στο παγκόσμιο εμπόριο — κι αυτά είναι κακά νέα για την ανάπτυξη και για πολλές αγορές».<br /><br />Το μέτωπο Κίνας - Ταϊβάν<br /><br />Πιο ανατολικά, πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές που θα γίνουν στις 13 Ιανουαρίου στη Ταϊβάν οι οποίες ενδιαφέρουν πάρα πολύ το Πεκίνο.<br />Η Κίνα κατέστησε σαφές ότι αντιτίθεται στον αντιπρόεδρο ai Ching-te, το κόμμα του οποίου τάσσεται υπέρ της ντε φάκτο ανεξαρτησίας του νησιού.<br />Οι προκλητικές ενέργειες και από τις δύο πλευρές σε περίπτωση νίκης του Lai θα μπορούσαν να αυξήσουν τις εντάσεις.<br />Καθιστώντας τα πράγματα χειρότερα, αυτές οι τρεις γεωπολιτικές δυναμικές θα μπορούσαν θεωρητικά να τροφοδοτηθούν η μία από την άλλη.<br />Η νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας την ίδια στιγμή που οι αντάρτες Houthi κλείνουν το έρασμα για το κρίσιμο ευρωπαϊκό-ασιατικό θαλάσσιο εμπόριο θα μπορούσαν να ενθαρρύνει τον Xi να αντιδράσει ακόμη πιο έντονα αν τις εκλογές πάρει ο αυτονομιστής ηγέτης της Ταϊβάν.<br />Αλλά όλα αυτά είναι το χειρότερο σενάριο.<br /><br />Πόσο θα μειωθούν τελικά τα επιτόκια και το κόστος δανεισμού το 2024<br /><br />Ακόμη και αν οι γεωπολιτικές εντάσεις δεν εκτροχιάσουν εν τέλει την τρέχουσα τροχιά της παγκόσμιας οικονομίας, υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα για το 2024 που έχει να κάνει με την οικονομία: εάν τα επιτόκια θα επιστρέψουν στα προ του Covid επίπεδα.<br />Καθώς προχωρούσε το 2023, ένας αυξανόμενος αριθμός οικονομολόγων προειδοποιούσαν ότι ακόμη κι όταν υποχωρήσει ο πληθωρισμός, το κόστος δανεισμού πιθανότατα θα βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο από εκείνο πριν από την πανδημία.<br />Έδωσαν μια σειρά από λόγους για αυτό.<br />Πρώτον, η αναδιάρθωση των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού για να γίνουν πιο ασφαλείς θα τις καταστήσει πιο δαπανηρές.<br />Δεύτερον, η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια μπορεί να αυξήσει το κόστος ενέργειας πριν οι ανανεώσιμες πηγές μπορούν να αντισταθμίσουν τα ορυκτά καύσιμα.<br />Επίσης, οι ανησυχίες σχετικά με τον παρατεταμένο υψηλό ή μεταβλητό πληθωρισμό θα μπορούσαν να κάνουν τους αγοραστές ομολόγων να ζητήσουν υψηλότερα ασφάλιστρα.<br />Αλλά δεν πείθονται όλοι με αυτό το επιχείρημα.<br />Η Κίνα χρηματοδοτεί με τεράστια ποσά τις μεταποιητικές της βιομηχανίες, που παράγουν για το εσωτερικό και το εξωτερικό, και η παγκόσμια πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα θα μπορούσε να μειώσει τις τιμές των αγαθών σε όλο τον κόσμο.<br />Οι πιο μακροχρόνιες συνταξιοδοτικές χρηματοδοτήσεις μπορεί να ενισχύσουν τις αποταμιεύσεις για την πληρωμή τους - επιβαρύνοντας τα μακροπρόθεσμα επιτόκια.<br />Καθώς ο πληθωρισμός θα συνεχίσει μάλλον να μειώνεται και οι κεντρικές τράπεζες θα αρχίσουν να μειώνουν τα επιτόκια, θα δούμε καλύτερα πού τελικά θα πάει το κόστος δανεισμού.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Ταϊβάν: Πώς τα ανοιχτά γεωπολιτικά μέτωπα μπορούν να κάψουν την «ήπια προσγείωση» της οικονομίας το 2024.

Tο 2024 μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά στην οικονομία η γεωπολιτική στην οικονομία και μάλιστα με πολλούς τρόπους. Το 2023 πάρα πολλοί κορόιδε...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην Ουκρανία σχεδιάζεται κάτι πολύ μεγάλο. Η Ρωσία δοκιμάζει το είδος του πολέμου, που θα φέρει την στρατηγική ήττα των ΗΠΑ.

<img height="389" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a57060452b0bea2afb000bdc64d572fe_XL.jpg" width="744" /><br />Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι καθοριστική για τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου - Οι ΗΠΑ προσπαθούν με κάθε μέσο να παγώσουν τη σύγκρουση <br /><br /><div>Με φόντο την επικείμενη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία και τον πόλεμο αντιπροσώπων με τη συλλογική Δύση οι ΗΠΑ έχουν ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο να φέρουν σε πέρας: Να διατηρήσουν την παγκόσμια εξουσία και να παρεμποδίσουν την οικοδόμηση ενός πολυπολικού κόσμου.<br />Για να διασφαλιστεί η διαιώνιση αυτής της εξουσίας, ένα από τα κύρια καθήκοντα των ΗΠΑ είναι να αποτρέψουν τη δημιουργία στρατιωτικών και πολιτικών συμμαχιών μεταξύ δυνάμεων όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση.<br />Αυτό εφαρμόζεται επί του παρόντος με επιτυχία όσον αφορά στην αποτροπή οποιασδήποτε σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κίνας αλλά και της Ρωσίας.<br />Όσον αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη βοήθεια των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες είναι απολύτως υποταγμένες στη βούληση της Ουάσιγκτον, οι ΗΠΑ οικοδομούν ένα σιδηρούν παραπέτασμα μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, καθώς και μεταξύ Ευρώπης και Κίνας.<br />Οι ΗΠΑ εξανάγκασαν τις ευρωπαϊκές χώρες να συμμετάσχουν στην ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.<br />Ταυτόχρονα, λόγω της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχασε πλήρως την πολιτική, οικονομική και χρηματοπιστωτική της δύναμη, έχοντας υποβιβαστεί σε βάση των ΗΠΑ στην Ευρασία.<br /><br />Γεωπολιτική των ΗΠΑ και προοπτικές πολέμου στην Ουκρανία<br /><br />Όσον αφορά στην Κίνα, η Ουάσιγκτον ενισχύει τυχόν διαφωνίες μεταξύ της ηπειρωτικής χώρας και του νησιού της Ταϊβάν, καθώς και θρησκευτικά και εθνοτικά ζητήματα στην περιοχή Xinjiang Uygur και στο Θιβέτ, σε μια προσπάθεια να κλονίσει την εσωτερική σταθερότητα της Κίνας.<br />Καταβάλλει επίσης μεγάλες προσπάθειες για να υπονομευτεί η οικονομική και στρατιωτική ισχύς του Πεκίνου, η οποία σήμερα προκαλεί τις ΗΠΑ στην παγκόσμια σκηνή.<br />Με την υποστήριξη των χωρών της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ασίας, η Ουάσιγκτον προσπαθεί να εγκαταστήσει ένα ασιατικό σιδηρούν παραπέτασμα γύρω από το Πεκίνο προκειμένου να μειώσει τη γεωπολιτική επιρροή του και να εμποδίσει την ανάπτυξη της διεθνούς εφοδιαστικής της Κίνας.<br />Σε μια προσπάθεια συγκράτησης της Κίνας, εκτός από την τροφοδότηση των συγκρούσεων στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε εμπορικούς πολέμους και επιβολή τεχνολογικών αποκλεισμών, γεγονός που έχει ισχυρό αντίκτυπο στην ανάπτυξη της Κίνας.<br />Όσον αφορά στη Ρωσία, οι ΗΠΑ τροφοδοτούν συγκρούσεις, πρώτα απ όλα, σε εθνοτικά στενές και ομο-ορθόδοξες δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία, η Γεωργία και η Αρμενία, με στόχο να διακόψουν τη σχέση μεταξύ Ρωσίας με αυτές τις χώρες και να τις μετατρέψουν σε εχθρικά κράτη.<br />Έτσι, η Ουκρανία μεταρρυθμίστηκε έντονα πνευματικά, διανοητικά, ιστορικά, πολιτικά και οικονομικά από το 1992 έως το 2022 που μετατράπηκε σε εχθρό της Ρωσίας.<br />Η Ουάσιγκτον συνεχίζει παρόμοιες επιχειρήσεις στη Μολδαβία, τη Γεωργία και την Αρμενία.<br />Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ΗΠΑ προσπαθούν να περιορίσουν την ανάπτυξη της Ρωσίας προκειμένου να μη μετατραπεί σε ένα από τα πιο ισχυρά προπύργια ενός πολυπολικού κόσμου.<br />Ένα παράδειγμα είναι η Ουκρανία, όπου η Ρωσία διεξάγει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση από το 2022.<br />Υπάρχουν πολλά σενάρια περαιτέρω εξέλιξης της ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.</div><div><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/biden_xi_putin.jpeg" width="640" /><br /><br /></div><div>Η μετάβαση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης σε μια μακροπρόθεσμη φάση:<br /><br />Από τη σκοπιά της Ρωσίας, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε:<br /><br />- μείωση της βάσης πόρων που είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων<br /><br />- αυξημένη αστάθεια, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο<br /><br />- μεγαλύτερη πιθανότητα άμεσης στρατιωτικής σύγκρουσης με τις ένοπλες δυνάμεις των χωρών του ΝΑΤΟ, δηλαδή η σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας μπορεί να κλιμακωθεί σε περιφερειακή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ΝΑΤΟ εκπαιδεύει το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, προμηθεύει όπλα, παρέχει επιχειρησιακές και τακτικές πληροφορίες, διευκολύνει τις επικοινωνίες και διεξάγει τον πολεμικό σχεδιασμό.<br />Εξάλλου στον πόλεμο αντιπροσώπων (proxy war) εκτός από τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, δυτικοί μισθοφόροι και ειδικές δυνάμεις μεμονωμένων χωρών του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στις εχθροπραξίες στην Ουκρανία.<br /><br />- Αύξηση της πιθανότητας ανάπτυξης τακτικών πυρηνικών όπλων στο πεδίο της μάχης, θέτοντας το έδαφος για την κλιμάκωση μιας περιφερειακής στρατιωτικής σύγκρουσης σε παγκόσμια στρατιωτική.</div><div><b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ<a href="https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/713442/stin-oukrania-sxediazetai-kati-poly-megalo-i-rosia-dokimazei-to-eidos-tou-polemou-pou-tha-ferei-tin-stratigiki-itta-ton-ipa"> ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στην Ουκρανία σχεδιάζεται κάτι πολύ μεγάλο. Η Ρωσία δοκιμάζει το είδος του πολέμου, που θα φέρει την στρατηγική ήττα των ΗΠΑ.

Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι καθοριστική για τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου - Οι ΗΠΑ προσπαθούν με κάθε μέσο να παγώσο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αίνιγμα της Λιβύης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://air.euro2day.gr/media/resizedpics/picsMain930/16/1480116-libya_930_3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="800" height="320" src="https://air.euro2day.gr/media/resizedpics/picsMain930/16/1480116-libya_930_3.jpg" width="724" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><b>Πέτρος Λιάκουρας* Κωνσταντίνος Φίλης**</b><br />Η Λιβύη παραμένει δραστήρια όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του δικαίου της θάλασσας, πάντοτε όμως με την τάση να παρεκκλίνει σημαντικά από αυτές. Η Λιβύη του Καντάφι έλυσε τις θαλάσσιες διαφορές της με την Τυνησία (1982) και τη Μάλτα (1985) δικαστικώς, σε αντίθεση με τη σημερινή κυβέρνηση της Τρίπολης που άφησε μελανό αποτύπωμα με την προδήλως παράνομη τουρκολιβυκή οριοθέτηση, ζημιώνοντας την Ελλάδα και την Αίγυπτο. Αυτή τη φορά με απόφαση που πρωτοκόλλησε στα Ηνωμένα Εθνη θέσπισε συνορεύουσα ζώνη, η οποία δεν χαρακτηρίζεται ούτε από άσκηση κυριαρχίας ούτε κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά πρόκειται αμιγώς για εξουσία διοικητικού και αστυνομικού ελέγχου ώστε να προλάβει ή να καταστείλει δραστηριότητες εντός αυτής της ζώνης που παραβιάζουν τη δημοσιονομική, μεταναστευτική ή υγειονομική νομοθεσία. Εκ του δικαίου της θάλασσας ορίζεται στα 24 ν.μ. από τις ακτές ή τα σημεία βάσης και εκτείνεται μετά το εξωτερικό όριο της αιγιαλίτιδας ζώνης, την οποία η Λιβύη καθόρισε το 1959 στα 12 ν.μ. Η θέσπιση αιγιαλίτιδας και συνορεύουσας ζώνης μονομερώς εναρμονίζεται με την UNCLOS.<br /><br />Από το σημείο αυτό, ωστόσο, αρχίζουν οι παραβιάσεις. Οπως αναφέρεται στην απόφαση, η συνορεύουσα όπως και η αιγιαλίτιδα ζώνη μετριούνται από την ευθεία γραμμή που κλείνει τον κόλπο της Σύρτης. Η Λιβύη επιμένει να θεωρεί και να απαιτεί ότι η κοιλότητα της Σύρτης αποτελεί κόλπο. Ομως κόλπος κατά το δίκαιο της θάλασσας αφορά στα ύδατα που περικλείονται από το στόμιό του, το εύρος του οποίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 24 ν.μ., δηλαδή όσο το διπλάσιο του πλάτους μιας αιγιαλίτιδας ζώνης. Μόνο υπό αυτή την προϋπόθεση είναι δυνατόν ένα κράτος να θεσπίσει εσωτερικά ύδατα εντός των οποίων ασκεί απόλυτη κυριαρχία. Γι’ αυτό και ως ζώνη αποκαλείται «υγρό έδαφος» και δεν νοείται αβλαβής διέλευση, πολύ δε λιγότερο ελεύθερη διέλευση.<br /><a href="https://www.kathimerini.gr/politics/562803049/sta-12-naytika-milia-i-livyi-i-sygkroysi-me-tin-aigypto-kai-i-simasia-gia-tin-ellada/"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/12/doc-20231227gr-768x480.jpg" /></a><br />Ομως, από το ένα άκρο στο άλλο αυτή η κοιλότητα υπερβαίνει τα 180 ν.μ. Η Λιβύη ισχυρίζεται ότι συνιστά ιστορικό κόλπο για να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της θαλάσσιας αυτής περιοχής από κάθε είδους διέλευση, χωρίς τη συναίνεσή της, ιδίως για τα αλλοδαπά κρατικά πλοία. Για να τεκμηριώσει ιστορικά δικαιώματα πρέπει να μην έχει τύχει αμφισβήτησης από τρίτα κράτη, γεγονός που μαρτυράει η αντίδραση από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 πολλών χωρών και της Ελλάδας. Μάλιστα, τον Απρίλιο του 1986 έγινε επιδρομή των ΗΠΑ προκειμένου, μεταξύ άλλων, να καταστήσουν σαφή την εναντίωσή τους έναντι οποιουδήποτε χαρακτηρισμού της Σύρτης ως ιστορικού κόλπου. Η Σύρτη συνιστά ανοικτή θάλασσα τόσο από τη διεθνή πρακτική όσο και από την UNCLOS.<br /><br />Οι ευθείες γραμμές βάσης από τις οποίες η Λιβύη μετράει τις θαλάσσιες ζώνες όσον αφορά στην κοιλότητα της Σύρτης δεν νομιμοποιούνται να καθορίσουν το εξωτερικό όριο των ζωνών αυτών. Και δεν αφορά αυτό μόνο τη συνορεύουσα ή την αιγιαλίτιδα ζώνη αλλά και τη μελλοντική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ του, όταν θα έλθει η στιγμή της οριοθέτησής τους. Τυχόν λήψη υπόψη της γραμμής βάσης της Σύρτης μετακινεί τη γραμμή οριοθέτησης βορειότερα σε βάρος τόσο της δυτικής Ελλάδας όσο κυρίως της Ιταλίας. Εάν δε λάβουμε υπόψη και την ακραία εκδήλωση της ευθυδικίας που υπογραμμίζει με τη στάση της η Τρίπολη –εξαιρώντας την Κρήτη και κάθε νησί–, τότε το όριο υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ που θα απαιτήσει θα συμπίπτει με τη νοητή προέκταση της οριοθετικής γραμμής του τουρκολιβυκού μνημονίου κατά πλάτος της ακτογραμμής της Κρήτης και μάλιστα σε πολύ κοντινή απόσταση. Ειδικότερα, με τον χάρτη που προσαρτάται στον ΟΗΕ ορίζονται και οι παρακείμενες/πλευρικές οριοθετήσεις με την Αίγυπτο που συμπίπτουν με το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019, ενώ με την Τυνησία βρίσκονται στο όριο της δικαστικής απόφασης του 1982. Η προσεπικύρωση της τουρκολιβυκής οριοθέτησης επισημαίνει ότι η Λιβύη εμμένει αταλάντευτη έναντι του παράνομου μνημονίου που συνήψε με την Τουρκία το 2019.<br /><br />Η Ελλάδα πρέπει να διαμαρτυρηθεί εγκαίρως κατά πρώτον τόσο για ίδιο όσο και για το κοινό συμφέρον αναφορικά με το κλείσιμο της Σύρτης. Δεδομένου ότι η Μεσόγειος αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα, μια περιοχή όπως η Σύρτη δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε εσωτερικά ύδατα. Παράλληλα, η Αθήνα δεν μπορεί να επιτρέψει μια αυθαίρετη λιβυκή οριοθέτηση με τις αντικείμενες ελληνικές ακτές, εάν αυτή εκκινεί από μη αποδεκτές γραμμές βάσης. Η Ελλάδα οφείλει με την ευκαιρία να διαμαρτυρηθεί για την επιμονή της Λιβύης στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Επίσης, με αφορμή την απεικόνιση της τουρκικής επινόησης μονομερούς οριοθέτησης λιβυκής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ –σκοπίμως αναφέρεται στο προοίμιο ότι έχει ανακηρύξει ΑΟΖ το 2009– και την ταυτόσημη αντίληψη της Λιβύης για μηδενική επήρεια των νησιών και της Κρήτης, η Ελλάδα πρέπει να προλάβει να αποκλείσει τέτοιο ενδεχόμενο, το οποίο θα μπορούσε να μας κοστίσει έκταση 33.900 τετραγωνικών χλμ. σε διεκδικήσεις υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Τέτοιας έκτασης περιοχή υποσχέθηκε η Τουρκία στη Λιβύη για να αποδεχτεί την τουρκολιβυκή οριοθέτηση αντί της οριοθέτησης μεταξύ Λιβύης και Κρήτης.<br /><br />Θα ήταν, επομένως, σφάλμα να αφεθεί η προοπτική αυτή να ωριμάσει και να υποστούμε επέκταση της ζημίας που επιχείρησε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο ευτυχώς διεμβολίστηκε με τη νόμιμη συμφωνία ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου του 2020. Εντούτοις, ανάλογη αντίδραση συμφωνίας με άλλο κράτος δεν θα είναι δυνατή στο ενδεχόμενο μιας μονομερούς οριοθέτησης της Λιβύης πλην της επίλυσης. Επομένως, έστω και με ελάχιστα περιθώρια επιτυχίας, ας καλέσουμε την κυβέρνηση της Τρίπολης για διαπραγμάτευση επί τη βάσει των αρχών οριοθέτησης της UNCLOS. Γιατί μπορεί αυτή να είναι προσωρινή και απονομιμοποιημένη εσωτερικά, ωστόσο είναι η κυβέρνηση που τυπικά αντιπροσωπεύει το σύνολο της Λιβύης και η χώρα μας την αναγνωρίζει και διατηρεί διπλωματικές σχέσεις.<br /><br />Τέλος, η κινητικότητα από πλευράς Τρίπολης μας υποχρεώνει να επανεκτιμήσουμε το ζήτημα της χάραξης γραμμών βάσης και κλεισίματος των κόλπων στην επικράτειά μας. Τυχόν εκ του πονηρού ερμηνεία εκ μέρους της Αγκυρας ότι έτσι δήθεν παραβιάζεται το πνεύμα της Διακήρυξης των Αθηνών πρέπει να απορριφθεί εκ προοιμίου και να της επεξηγηθεί ότι καμία προσπάθεια σφετερισμού (δυνητικών) κυριαρχικών δικαιωμάτων μας δεν θα μένει αναπάντητη, χάριν οποιασδήποτε συμφωνίας.<br /><br /><b><i>* Ο κ. Πέτρος Λιάκουρας είναι καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος «Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές» στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.<br />** Ο κ. Κωνσταντίνος Φίλης είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων (IGA) στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το αίνιγμα της Λιβύης

Πέτρος Λιάκουρας* Κωνσταντίνος Φίλης** Η Λιβύη παραμένει δραστήρια όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του δικαίου της θάλασσας, πάντοτε ό...

Διαβάστε την συνέχεια