Κ. Αδάμ: Ελληνοτουρκική "συνεργασία" με αποδοχή Γαλάζιας Πατρίδας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="405" src="https://www.youtube.com/embed/963q7LMF0Ok" width="718" youtube-src-id="963q7LMF0Ok"></iframe></div><br /><div><br /></div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Κ. Αδάμ: Ελληνοτουρκική "συνεργασία" με αποδοχή Γαλάζιας Πατρίδας.

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Η ρωσική εισβολή επισπεύδει πολλά πράγματα στην Ευρώπη: Η Ελλάδα και το τρελό μωσαϊκό της ενεργειακής κρίσης

<img height="435" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/03/220328035400_POMPILI-FRANCE-EU01-1024x696.jpg" width="698" /><br /><br />Του <b>ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ<br /></b>Α. Η τρέλα των ανεξέλεγκτων ενεργειακών αγορών<br /><br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει λειτουργήσει ως ένας απίστευτος επιταχυντής αποφάσεων της ΕΕ στον τομέα της Ενέργειας. Σκέψεις και στόχοι που συζητούνται για δεκαετίες, αλλά δεν υλοποιούνται, ξαφνικά παίρνουν σάρκα και οστά μέσα σε διάστημα ελάχιστων ημερών.<br /><br />Η οδυνηρή αποκάλυψη του τι σημαίνει γεωπολιτικά η κατά 40 % εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο (Φ.Α.), έχει ενεργοποιήσει επιτέλους όλα τα αντανακλαστικά κυβερνήσεων και κοινωνιών για να αποκτήσουμε επιτέλους την ευρωπαϊκή στρατηγική μας αυτάρκεια.<br /><br /><div>Ως παρεπόμενο, αλλά πιθανά με ακόμη χειρότερες συνέπειες για τις κοινωνίες, η διαφαινόμενη ‘’κόλαση’’ της επισιτιστικής ανεπάρκειας, της πείνας και των πιθανών κοινωνικών αναταράξεων και κυμάτων μετανάστευσης από χώρες που επηρεάζονται άμεσα από την τροφοδοσία τους με σιτάρι από Ρωσία και Ουκρανία. Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αίγυπτος, ολόκληρη η Αφρική και η Νοτιοανατολική Ασία, σύμφωνα με το Διευθυντή του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ, κινδυνεύουν να βγουν εκτός ελέγχου.<br /><br />Πριν λίγες μέρες έγινε η πρώτη συνεδρίαση των ευρωπαϊκών εθνικών Ακαδημιών Επιστημών για το μέλλον του Φ.Α. στην Ευρώπη, όπου συμμετέχω ως εκπρόσωπος της Ακαδημίας Αθηνών. Η Γερμανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών Leopoldina κατέθεσε πλήρη φάκελο σκέψεων και προτάσεων, όπου όμως είναι σαφής η αμηχανία στη διαμόρφωση ρεαλιστικών προτάσεων βραχυπρόθεσμου και μεσοπρόθεσμου επιπέδου.<br /><br />Οι ευρωπαίοι πρωθυπουργοί δεν έχουν βρει ακόμη τον αναγκαίο συντονισμό για ένωση των αποσπασματικών δυνάμεών τους σε ενιαία δύναμη πυρός διαπραγμάτευσης και προμήθειας Φ.Α. Ο ευρωπαϊκός νότος, με πρωτοβουλία και της Ελλάδας, έχει διαμορφώσει μια ρεαλιστική δέσμη προτάσεων, που όμως δεν γίνονται δεκτές από τις βόρειες χώρες.<br />Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόσφατα δημοσίευσε κατάλογο προτάσεων, όπως Εξοικονόμηση Ενέργειας, ταχύτερη ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών, μείωση κατά 1 °C στους θερμοστάτες των κτιρίων, εκτεταμένη χρήση αντλιών θερμότητας, αξιοποίηση υδρογόνου στις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Όμως, ο άμεσος στόχος για μείωση μέσα στο 2022, κατά 2/3 των εισαγωγών ρωσικού αερίου (από 155, στα 50 bcm/έτος), είναι προφανώς εξαιρετικά φιλόδοξος.<br /><br />Η ανακοινωθείσα συμφωνία Ε.Ε.-ΗΠΑ για τροφοδοσία της Ευρώπης με αρχικά 15bcm/έτος (με στόχο τα 50 bcm/έτος έως το 2030) σε αμερικανικό LNG, σε αντικατάσταση της αντίστοιχης ρωσικής ποσότητας, βοηθά αποφασιστικά σ’αυτή την κατεύθυνση, παράλληλα με την υποστήριξη της ακόμα ταχύτερης πράσινης μετάβασης. Οι αντίστοιχες ελληνικές υποδομές μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό κρίκο αυτής της αλυσίδας τροφοδοσίας.<br /><br />Το Ολλανδικό Xρηματιστήριο Φ.Α. TTF λειτουργεί ως ένας τρελός ανεξέλεγκτος μηχανισμός ανεβοκατεβάσματος τιμών 100% μέσα στην ίδια μέρα, καθιστώντας απολύτως απαραίτητη τη θεσμική παρέμβαση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με μέτρα όπως πχ. το πλαφόν στις τιμές χονδρικής. Ο ευρωπαϊκός στόχος να είναι γεμάτες κατά 80% μέχρι το Νοέμβριο, οι 140 αποθήκες φυσικού αερίου της ΕΕ, σε σημερινές τιμές κοστίζει περίπου €160 δις.<br /><br />Η ανακοίνωση Πούτιν ότι θα δέχεται πληρωμές μόνο σε ρούβλια έχει προκαλέσει νέα αναστάτωση στις αγορές. Δεδομένου ότι η χρήση του αερίου γίνεται 1/3 στον ηλεκτρισμό, 1/3 θέρμανση κτιρίων, 1/3 βιομηχανία, προφανώς μόνο στον ηλεκτρισμό μπορούν να υπάρξουν μέτρα άμεσης εφαρμογής όπως πχ επανεκκίνηση μονάδων με λιγνίτη, ή πετρέλαιο.<br /><br />Το ‘’μπαζούκα’’ της ευρωπαϊκής άμυνας, η κοινή προμήθεια αερίου, θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει επιπλέον ζητήματα όπως, το καθεστώς λειτουργίας των υπόγειων αποθηκών (πολλές ανήκουν στη ρωσική Gazprom) και οι αντιδράσεις μεγάλων καταναλωτών όπως Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία, από την εκτροπή από τις δικές τους αγορές τόσο σημαντικών προμηθειών LNG.<br /><br />Όμως, δεν υπάρχει αδιέξοδο εάν υπάρξει λύση με κοινή, αποφασιστική ευρωπαϊκή αντιμετώπιση σε προμήθειες και αποθήκευση, γενναία φορολόγηση των ‘’ουρανοκατέβατων’’ υπερκερδών της ηλεκτροπαραγωγής με παράλληλη παρέμβαση και ρυθμίσεις στις αγορές, εφαρμογή πλαφόν, μεγιστοποίηση δράσεων Εξοικονόμησης και ανάπτυξης Ανανεώσιμων Πηγών, επανέναρξη αξιοποίησης κοιτασμάτων αερίου στα κράτη – μέλη της ΕΕ.</div><div><br />Β. Η ελληνική μεσοπρόθεσμη παρέμβαση<br /><br />Η Ευρώπη, παρότι σχεδιάζει να χρησιμοποιεί μέχρι το 2050 ως μεταβατικό καύσιμο το Φ.Α., παρατηρούσε αδιάφορη τα τελευταία 10 χρόνια τη δική της παραγωγή να μειώνεται από 25% της συνολικής κατανάλωσης, στο 9%, χωρίς μείωση της αντίστοιχης ρωσικής εξάρτησης. Αντίθετα, χώρες όπως Γερμανία, είχαν εμπιστευτεί την ενεργειακή τους ασφάλεια στην τροφοδοσία από τους ρωσικούς αγωγούς Nord Stream I και ΙΙ.<br /><br />Τον τελευταίο χρόνο, όλα άλλαξαν. Η Νορβηγία ανακοινώνει κέρδη από υδρογονάνθρακες €158δις, αύξηση παραγωγής 9%, 40 νέα ‘’πηγάδια’’ το 2022. Η Δανία συνεχίζει τις γεωτρήσεις πετρελαίου έως το 2050. Η Ολλανδία βάζει ξανά μπροστά την εκμετάλλευση του γιγαντιαίου κοιτάσματος Γκρόνινγκεν. Η Μεγ. Βρετανία ανακοινώνει την αξιοποίηση και της τελευταίας σταγόνας υδρογονανθράκων.<br /><br />Η γειτονική Ιταλία αποφασίζει την επανενεργοποίηση των δεκάδων εξεδρών γεωτρήσεων της Αδριατικής. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, ανακοινώνει εξελίξεις στις έρευνες υδρογονανθράκων στη χώρα μας. Η Εθνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) ανακοινώνει ότι οι γεωλογικές δομές σε Ιόνιο και Ν-ΝΔ Κρήτης, θα μπορούσαν να φιλοξενούν αποθέματα έως 2.000bcm (με την Ελλάδα να καταναλώνει 6bcm/έτος), με αξία της τάξης των 250δις€.<br /><br />Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει στασιμότητα στις έρευνες αυτές, επειδή το ΣτΕ έχει αναβάλει τέσσερις φορές την εκδίκαση σχετικής προσφυγής που έχει κατατεθεί από το 2019.<br /><br />Το εκτός πραγματικότητας non paper του State Department για δήθεν μη βιωσιμότητα του αγωγού EastMed είναι εξαφανισμένο. Τα €5,2δις κόστους του αγωγού, μοιάζουν παρωνυχίδα μπροστά στις εκατοντάδες δις€ για αντιμετώπιση της εξωφρενικής κερδοσκοπίας των αγορών αερίου. Οι 36 μήνες για την κατασκευή του και η εξασφάλιση περίπου 15 bcm/έτος από τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, με την πιθανή προσθήκη των ελληνικών σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη, επιβεβαιώνουν την προοπτική λειτουργίας της περιοχής μας ως της μοναδικής νέας πηγής τροφοδοσίας της ΕΕ.<br /><br />Διπλασιασμός μεταφορικής ικανότητας TAP + λειτουργία Ελληνοβουλγαρικού IGB + FSRU Αλεξανδρούπολης + αναβαθμισμένη Ρεβυθούσα + FSRU Διώρυγα GAS + EastMed, μπορούν να αθροίσουν το 20% των εισαγωγών ρωσικού Φ.Α. στην Ε.Ε., που μάλιστα προέρχεται από τρείς διαφορετικές πηγές (Κασπία, Ανατ. Μεσόγειος, LNG-ΗΠΑ).<br /><br />Επιπλέον, τα δύο καλώδια Ισραήλ – Ελλάδας (EuroAsia Interconnector) και Αιγύπτου – Ελλάδας (EuroAfrica Interconnector), βάζουν την Ελλάδα δυναμικά στο χάρτη των χωρών μεταφοράς πράσινου ηλεκτρισμού από Ασία και Αφρική προς Ευρώπη, αναβαθμίζοντας τη χώρα στο συνολικό ενεργειακό ευρωπαϊκό χάρτη.</div><div><br />Γ. Δύο καταφρονημένα βραχυπρόθεσμα εθνικά μέτρα<br /><br />Ας προσγειωθούμε τώρα σε μέτρα άμεσης αποτελεσματικότητας στην Ελλάδα. Μια χώρα που από το 2014 είναι η 6η καλύτερη στον κόσμο στην κατά κεφαλήν παραγωγή φωτοβολταϊκής ενέργειας, η 7η καλύτερη στην Ε.Ε. στην παραγωγή αιολικής ενέργειας, ενώ από το 2013 εφαρμόζει το 2ο καλύτερο ”Εξοικονομώ κατ’ Οίκον” και η οποία με το τρέχον φιλόδοξο πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, πιθανά θα βελτιώσει στα παραπάνω ακόμη περισσότερο τη θέση της.<br /><br />Ο θερμοσίφωνας σε ένα μέσο νοικοκυριό καταναλώνει το 20% του οικιακού ρεύματος. Ο ταπεινός ηλιακός θερμοσίφωνας που κατασκευάζεται από 22 δυναμικές ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που εξάγουν το 60% της παραγωγής τους σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ισραήλ, Κίνα κ.α., μπορεί να αποτελέσει μια κορυφαία εθνική (αλλά και πανευρωπαϊκή) δράση για μείωση της εξάρτησης από τρίτες χώρες.<br /><br />Με κόστος μόλις €1000 για μια τετραμελή οικογένεια, εξοικονομεί το 20% του οικιακού ρεύματος, καταλαμβάνει το μισό χώρο από το αντίστοιχο φωτοβολταικό, λειτουργεί χωρίς κόστος για 25 χρόνια, εξοικονομεί την ίδια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα όπως ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Πρόκειται για τη φθηνότερη εναλλακτική λύση σε χρήση οικιακού ζεστού νερού. Μοναδικός ελληνικός κλάδος βιοτεχνίας, που ανταγωνίζεται όλους τους διεθνείς, απασχολεί πάνω από 3.500 εργαζόμενους, είναι η πιο αποκεντρωμένη μορφή πράσινης ενέργειας, στηρίζει στην πράξη την Ενεργειακή Δημοκρατία, ενώ η πρώτη ύλη της είναι κατά 90% ευρωπαϊκή. Ήδη από το 2011 έχουμε εντάξει τους ηλιακούς θερμοσίφωνες στο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον», αλλά αυτό δεν φτάνει.<br /><br />Οι εγκατεστημένοι σήμερα ηλιακοί θερμοσίφωνες στην Ελλάδα είναι περίπου 1.000.000, ενώ άλλες 5.000.000 κατοικίες δεν διαθέτουν ηλιακό. Εάν θέλουμε να μειώσουμε άμεσα κατά 20% τους λογαριασμούς ηλεκτρικού αυτών των 5.000.000 ελληνικών νοικοκυριών και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε άλλες 3.500 θέσεις εργασίας, πρέπει να προχωρήσουμε σε γενναία επιδότηση έως 70% της εγκατάστασης νέων και αντικατάστασης των παλιών ηλιακών θερμοσιφώνων.<br />Πολύ περισσότερο τώρα, που προβλέπεται ενίσχυση με €100εκατ. για αντικατάσταση σύγχρονων, ενεργειακά οικονομικότερων λευκών οικιακών συσκευών, που όμως όλες κατασκευάζονται στο εξωτερικό.<br /><br />Δεύτερο αποτελεσματικό, κοινωνικά δίκαιο και μάλιστα διαθρωτικού χαρακτήρα πράσινο μέτρο, που μπορεί να μειώσει κατά 60% το μεγαλύτερο κόστος καλλιέργειας, το ενεργειακό κόστος άρδευσης σε 300.000 Έλληνες αγρότες, αποτελεί η ρύθμιση που νομοθετήσαμε το 2014 (ν.4296/2014), για τους 400 Γενικούς/Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΓΟΕΒ/ΤΟΕΒ) να μπορούν κατά προτεραιότητα όλων των άλλων ιδιωτικών αιτήσεων, να αδειοδοτηθούν για να εγκαταστήσουν φωτοβολταικά πάνελς. Αυτοί οι 400 ΓΟΕΒ/ΤΟΕΒ αποτελούν τις μοναδικές υπαρκτές Ενεργειακές Κοινότητες της χώρας, που ήδη εδώ και αρκετές δεκαετίες λειτουργούν, καταναλώνουν ενέργεια, έχουν διοικήσεις, γενικές συνελεύσεις και ΑΦΜ.<br /><br />Συνολικά, οι ΤΟΕΒ της χώρας καταναλώνουν κάθε χρόνο περίπου 200 GWh, ενώ λόγω αδυναμίας αποπληρωμής, χρωστούν σήμερα στη ΔΕΗ πάνω από €65.000.000. Δεδομένου ότι οι ίδιοι οι αγρότες των ΓΟΕΒ/ΤΟΕΒ μπορούν πολύ εύκολα να βρουν στον τόπο τους, γη χαμηλής παραγωγικότητας, προκειμένου να εγκαταστήσουν μικρές αποκεντρωμένες μονάδες φωτοβολταϊκών, ώστε σε ελάχιστους μήνες να μειώσουν το υψηλό ενεργειακό τους κόστος κατά τουλάχιστον 60%, απαιτείται να διαμορφωθεί ειδική δράση στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) για επιδότηση έως 70%.<br /><br />Στο πλαίσιο του Green Deal και της νέας ΚΑΠ ‘’από το χωράφι στο πιάτο’’, ιδιαίτερα σήμερα στο μέσο της ενεργειακής και ενόψει της πιθανής επισιτιστικής κρίσης, μια τέτοια δράση θα ήταν εξαιρετικά καλοδεχούμενη και από όλα τα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά σχήματα. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, η νομοθετική πρόβλεψη του 2014 δεν έχει υλοποιηθεί καθόλου, παρότι έτσι στηρίζονται αποφασιστικά οι ενεργειακές κοινότητες, ενισχύεται η ενεργειακή Δημοκρατία και προσαρμόζεται και η Ελλάδα στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση παραγωγής πράσινης ενέργειας από μικρά αποκεντρωμένα συστήματα φωτοβολταϊκών, όπως πχ. στη Γερμανία, όπου οι αγροτικές ενεργειακές κοινότητες παράγουν το 11% της πράσινης ενέργειας.<br /><br />Περιττεύει να επαναλάβουμε για πολλοστή φορά την ανάγκη άμεσης δρομολόγησης δύο ακόμη σημαντικών ενεργειακών παρεμβάσεων: α) της υπόγειας αποθήκης Φ.Α. στη Νότια Καβάλα, την οποία έχουμε εντάξει από το 2013 στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτούμενα προγράμματα PCIs και σήμερα θα αποδείκνυε την χρησιμότητά της όσο ποτέ άλλοτε, και β) την έμφραξη του έτοιμου υδροηλεκτρικού φράγματος της Μεσοχώρας, αξίας € 500 εκατ. που ακόμη δεν λειτουργεί και για το οποίο έχει εκπονηθεί από το 2014, η αναγκαία Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Ένα έργο που θα προσθέσει άλλο 10% στην υδροηλεκτρική ενέργεια της χώρας, η έμφραξη του οποίου έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2019.<br /><br />Στο απάνθρωπο και τρελό μωσαϊκό της ουκρανικής τραγωδίας, της ενεργειακής κρίσης και της επαπειλούμενης πείνας, πρέπει να απαντήσουμε με αποτελεσματικότητα, αποφασιστικότητα κι επίγνωση ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.<br /><br /><b><i>*Ο Γιάννης Μανιάτης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Πρώην υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ρωσική εισβολή επισπεύδει πολλά πράγματα στην Ευρώπη: Η Ελλάδα και το τρελό μωσαϊκό της ενεργειακής κρίσης

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ Α. Η τρέλα των ανεξέλεγκτων ενεργειακών αγορών Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει λειτουργήσει ως ένας απίστευτος επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέο βιολί: Φταίνε οι Ρωσόφιλοι όχι η ακρίβεια που κατρακυλάει η ΝΔ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-03/mitsotakis-ee-sk-1200x675.jpg?itok=oNy43mXr" width="711" /><br /><br />Θα επιχειρηθεί αποπροσανατολισμός με άρση των μέτρων για τον κορονοϊό και βέβαια μεγάλο άνοιγμα στο πουγκί προς πάσα κατεύθυνση και με αυτήν την κεκτημένη ταχύτητα θα οδηγηθούμε στις κάλπες προσπαθώντας να σώσει τουλάχιστον τα προσχήματα<br /><br />Τεράστιο πλήγμα για την κυβέρνηση αποτελεί η εμμονική αντιρωσική παντιέρα του πρωθυπουργού και των στελεχών της κυβέρνησης. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δηλώνουν ξεκάθαρα πως ο ελληνικός λαός έχει ταχθεί σχεδόν καθόλοκληρίαν κατά της αποστολής πολεμικού υλικού από την Ελλάδα στην Ουκρανία.<br /><br />Το ζήτημα όμως λαμβάνει δυσθεώρητες διαστάσεις μιας και η δυσφορία αυτή γίνεται κάτι παραπάνω από εμφανής στα δημοσκοπικά ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος.<br /><br />Δεν έφτανε στην κυβέρνηση η φθορά από την διαχείριση της πανδημίας, η μέγγενη της ακρίβειας, η αδυναμία ελέγχου του κύματος ανατιμήσεων σε ρεύμα και βασικά αγαθά, έχει τώρα να αντιμετωπίσει και εξωγενείς παράγοντες.<br /><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα προεδρεύσει σήμερα στις 13:00 έκτακτης κυβερνητικής σύσκεψης στο Μέγαρο Μαξίμου με αντικείμενο τον επισιτιστικό εφοδιασμό και την ενδυνάμωση του πρωτογενούς τομέα.<br /><br />Στη σύσκεψη θα συμμετέχει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Γεωργαντάς, προκειμένου να εξεταστούν τυχόν ελλείψεις που μπορεί να προκύψουν, εξαιτίας της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, σε είδη διατροφής και γενικά πρώτες ύλες στον πρωτογενή τομέα.<br /><br />Ο κ. Μητσοτάκης προαναγγέλλοντας τη σημερινή σύσκεψη την περασμένη Παρασκευή από τις Βρυξέλλες τόνισε ότι η παγκόσμια επισιτιστική κρίση απασχολεί την κυβέρνηση αν και όπως επισήμανε «δεν αφορά τη χώρα μας, αλλά πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μια τέτοια κρίση».<br /><br />Μπορεί στην κυβέρνηση να διαμηνύουν σε όλους τους τόνους πως «επισιτιστικός κίνδυνος δεν υφίσταται για τη χώρα μας» ωστόσο η καρδούλα τους το ξέρει! H σύσκεψη ανάμεσα στον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Γεωργαντά θα επικεντρωθεί επίσης σε δυο ακόμη ζητήματα. Το πρώτο αφορά την αύξηση στις τιμές των ζωοτροφών. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να διαθέσει 40 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση των κτηνοτρόφων. Δεύτερο εξίσου σημαντικό ζήτημα είναι η τιμή των λιπασμάτων, η οποία από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχει σημειώσει μεγάλη αύξηση.<br /><br />Κι επειδή η ακρίβεια και τα απόνερά της είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν με συνέπεια και αποτελεσματικότητα από τους μαθητευόμενους μάγους του οικονομικού επιτελείου, βγαίνει μπροστά η γνωστή μέθοδος της προπαγάνδας.<br /><br />Το νέο “βιολί” που πλασάρει η κυβέρνηση είναι πως για την πτώση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας δεν φταίνε καθημερινά ζητήματα όπως οι αυξήσεις στις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών αλλά-άκουσον άκουσον-οι Ρωσόφιλοι!<br /><br />Πως στοιχειοθετείται το επιχείρημα; Αν μη τι άλλο έχουν φαντασία εκεί στο Μαξίμου. Επειδή η μεγάλυτερη πτώση των ποσοστών είναι στην Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία-Θράκη) διαρρέουν πως αυτή οφείλεται στην αντι-ρωσική θέση που έχει λάβει η κυβέρνηση από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία. Με την δαιμονοποίηση των Ρωσόφιλων το Μαξίμου βρήκε πάλι “εχθρό”. Κι αφού αντιπολίτευση δεν υπάρχει ουσιαστικά, τα ρίχνει όλα σε αυτό το...φάντασμα!<br /><br />Όσο κι αν ο πρωθυπουργός διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας πλέον κάτι τέτοιο είναι αδύνατον... <br /><br />Θα επιχειρηθεί αποπροσανατολισμός με άρση των μέτρων για τον κορονοϊό και βέβαια μεγάλο άνοιγμα στο πουγκί προς πάσα κατεύθυνση και με αυτήν την κεκτημένη ταχύτητα θα οδηγηθούμε στις κάλπες προσπαθώντας να σώσει τουλάχιστον τα προσχήματα. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέο βιολί: Φταίνε οι Ρωσόφιλοι όχι η ακρίβεια που κατρακυλάει η ΝΔ.

Θα επιχειρηθεί αποπροσανατολισμός με άρση των μέτρων για τον κορονοϊό και βέβαια μεγάλο άνοιγμα στο πουγκί προς πάσα κατεύθυνση και με αυτήν...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτική συνεργασία με την Αίγυπτο: Μήπως ποντάρουμε σε "κουτσό άλογο";

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-03/28_mar_001_02-scaled.jpg?itok=QtoUL6oQ" width="715" /><br /><br />Την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2022 υπεγράφη στο Κάιρο της Αιγύπτου το «Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας (ΠΣΣ) Ελλάδας – Αιγύπτου» (Military Cooperation Program) για το έτος 2022 από τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Διεθνών Σχέσεων του ΓΕΕΘΑ Ταξίαρχο Νικόλαο Χολέβα και τον Επικεφαλής του Κλάδου Στρατηγικού Σχεδιασμού του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου Ταξίαρχο Yasser Abdel Moez El- Khatib.<br /><br />Το εν λόγω ΠΣΣ περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:<br /><br />● Συμμετοχή σε διακλαδικές ασκήσεις, όπως και σε αντίστοιχες των επιμέρους Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />● Συνεκπαιδεύσεις σε αντικείμενα επιχειρήσεων σε αστικό περιβάλλον, ηλεκτρονικού πολέμου, Έρευνας & Διάσωσης, καθώς και μεταξύ Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων.<br /><br />● Ανταλλαγή εκπαιδευομένων και επισκέψεων σε σχολές και πολυεθνικά σχολεία.<br /><br />● Επιτελικές συναντήσεις και συνομιλίες επί θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος.<br /><br />Με την υπογραφή του εν λόγω Προγράμματος επιβεβαιώνεται η διαρκώς αναβαθμιζόμενη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των 2 Χωρών, ισχυροποιούνται περαιτέρω οι δεσμοί των Ενόπλων Δυνάμεών τους και παράλληλα διευρύνεται το επίπεδο διαλειτουργικότητάς τους, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ρόλου που διαδραματίζουν η Ελλάδα και η Αίγυπτος ως πυλώνες σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.<br /><br />Σήμερα στο Κάιρο θα βρεθεί και ο Έλληνας ΥΠΕξ <br /><br />Στρατιωτικός προϋπολογισμός<br /><br />Το ερώτημα είναι, αν ποντάρυμε σωστά στην στρατιωτική συμμαχία με την Αίγυπτο...<br /><br />Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ η Αίγυπτος περικόπτει τις επιδοτήσεις τροφίμων και ενέργειας, η χώρα κατατάσσεται στην τρίτη θέση των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων στον κόσμο την περίοδο 2014-2018, σύμφωνα με το SIPRI. Το Ινστιτούτο της Στοκχόλμης ανέφερε και πάλι το 2021, ότι οι εισαγωγές όπλων της Αιγύπτου αυξήθηκαν κατά 136% την περίοδο 2015-2020 σε σύγκριση με την περίοδο 2010-2015.<br /><br />Τελευταία αγορά της τα F-15 όπως γράψαμε πρόσφατα, ενώ υπενθυμίζεται πως η Αίγυπτος θα παράγει και τα κορυφαία νοτιοκορεάτικα K9 πυροβόλα<br /><br />Η πιο αξιοσημείωτη σε στρατιωτικό επίπεδο συμφωνία ήταν το 2015, όταν η Αίγυπτος αγόρασε 24 μαχητικά αεροσκάφη Rafale μαζί με δύο προηγμένα πολεμικά πλοία από τη Γαλλία έναντι 5,3 δισ. ευρώ. Άλλη μια παραγγελία 30 αεροσκαφών Rafale ανακοινώθηκε το 2021 έναντι 3,75 δισ. ευρώ για να παραδοθούν την περίοδο 2024-2026. Σύμφωνα με το αιγυπτιακό υπουργείο Άμυνας, η συμφωνία χρηματοδοτείται από 10ετές δάνειο. Το 2020, και παρά τις επικρίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Αίγυπτος αγόρασε 2 φρεγάτες FREMM από την Ιταλία για περίπου 1,2 δισ. ευρώ. Η ιταλική Il Fatto Quotidiano ανέφερε ότι η συμφωνία για τις φρεγάτες αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης παραγγελίας ύψους 9 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία χαρακτηρίζεται από ιταλικά δημοσιεύματα ως "η συμφωνία του αιώνα", καθώς θα είναι η πιο σημαντική ιταλική πώληση όπλων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Ο αιγυπτιακός στρατός χρειαζόταν εκσυγχρονισμό και διαφοροποίηση του εξοπλισμού του. Παρόλα αυτά, αναλυτές εκτιμούν πως πολλές αγορές δεν ήταν καλά σχεδιασμένες σύμφωνα με μια στρατηγική για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου ολοκληρωμένου στρατού, αλλά μάλλον υποκινούνταν από πολιτικά και προσωπικά συμφέροντα των αιγυπτιακών αξιωματούχων υψηλού προφίλ καθώς και στρατηγών. Έτσι, ο λογαριασμός του οπλισμού διπλασιάστηκε, από το πουθενά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στρατιωτική συνεργασία με την Αίγυπτο: Μήπως ποντάρουμε σε "κουτσό άλογο";

Την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2022 υπεγράφη στο Κάιρο της Αιγύπτου το «Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας (ΠΣΣ) Ελλάδας – Αιγύπτου» (Military Coope...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί η Ελλάδα να εξουδετερώσει τα τουρκικά drones στο Αιγαίο;

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/drones-tourkia.jpg" width="707" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Οι πολεμικές συγκρούσεις σε Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ σφραγίστηκαν από τον καθοριστικά ρόλο που έπαιξαν τα τουρκικά drones. Δικαιολογημένα, λοιπόν, αν και ίσως υπερβολικά, θορύβησαν στρατιωτικούς αναλυτές παγκοσμίως. «Χάρη στα προηγμένα τουρκικά drones που ανήκουν στον στρατό του Αζερμπαϊτζάν, οι απώλειές μας στο μέτωπο έχουν συρρικνωθεί», δήλωσε ο Αζέρος πρόεδρος Ιλάμ Αλίγιεφ σε ένα τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι. «Αυτά τα αεροσκάφη δείχνουν τη δύναμη της Τουρκίας και αυτό ενδυναμώνει και εμάς».<br /><br />Τα σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη είναι, ομολογουμένως, πανάκριβα και πιθανός o κίνδυνος θανάτου ή σύλληψης των πιλότων τους σε περίπτωση κατάρριψης. Tα drones αποτελούν ένα πολύ φθηνότερο και πιο ευέλικτο εργαλείο, ιδίως για πεδία μάχης μικρής κλίμακας, όπως στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. «Για δύο χώρες με περιορισμένες δυνατότητες αεροπορικής δύναμης, τα drones παρέχουν μια φτηνή εναλλακτική λύση για να επεκτείνουν το δυναμικό πλήγματος και τη παροχή πληροφοριών, την επιτήρηση και την αναγνώρισή», δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό των ΗΠΑ ο Μάικ Φάουλερ, αναπληρωτής καθηγητής στρατιωτικών και στρατηγικών μελετών στην Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. «Επιπλέον, υπάρχει το πρόσθετο όφελος του αν το αεροσκάφος σου καταρριφθεί, δεν υπάρχει πιλότος για να συλληφθεί».<br /><br />Ενώ τα περισσότερα drones μπορούν να εκτελέσουν αναγνώριση στο τακτικό επίπεδο και μετάδοση δεδομένων και βίντεο σε επίγειο σταθμό, ή και να εκτοξεύσουν πυραύλους κατά στόχων, άλλα μπορούν να ενσωματώνουν εκρηκτικά, επιτρέποντάς τους να συντριβούν σε στόχους. Αυτά είναι γνωστά ως “ενεδρεύοντα” ή “περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions) ή ανεπίσημα σαν drones-καμικάζι.<br /><br />Μια ακόμη χρήση των drones είναι για να αποκαλύπτονται οι συχνότητες των ραντάρ του εχθρού, όταν αυτά προσπαθούν να ανιχνεύσουν και να εγκλωβίσουν τα drones. Η αποκάλυψη των συχνοτήτων επιτρέπει στη συνέχεια σε αεροσκάφη να πλήξουν τα ραντάρ με πυραύλους αντί-ραντάρ, όπως οι AGM-88 HARM. Οι τελευταίοι βρίσκονται στα οπλοστάσια της ελληνικής και τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.<div><br />Τουρκικά drones: Αντιμετώπιση<br /><br />Το κύριο πρόβλημα στην καταπολέμηση των drones, ή UAV, είναι η ανίχνευση μικρών και χαμηλά ιπταμένων στόχων. Το σημερινό επίπεδο τεχνολογίας στην παραγωγή drones (χρήση πλαστικού, υαλοβάμβακα, ανθρακονημάτων και αφρώδους συνθετικού υλικού στην κατασκευή τους) μπορεί να παρέχει τιμές διατομής ραντάρ από 0,1 έως 0,005 m2. Επιπλέον, η χρήση οικονομικών κινητήρων χαμηλής ισχύος καθιστά τις πτήσεις τους σχεδόν αθόρυβες, γεγονός που επίσης δυσχεραίνει τη διαδικασία ανίχνευσης, αναγνώρισης και παρακολούθησης του στόχου.<br /><br />Η αντιμετώπιση της απειλής που αντιπροσωπεύουν τα τουρκικά drones απαιτεί την ανάπτυξη από την ελληνική πλευρά μέτρων ανίχνευσης, παρακολούθησης, αναγνώρισης, αξιολόγησης και λήψης αποφάσεων. Πρακτικά αυτό σημαίνει ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών επιθετικών και αμυντικών προσεγγίσεων που αφορούν στρατηγικές για την καταστροφή όσο το δυνατόν περισσοτέρων drones για την προστασία από αυτά στόχων υψηλής αξίας.<br /><br />Η ανίχνευση μικρών drones απαιτεί τη χρήση σύνθετων εργαλείων και εξοπλισμού. Χρησιμοποιούνται παθητικά (ανιχνευτές ραδιοσυχνοτήτων, ακουστικά, ενσωματωμένα οπτικο-ηλεκτρονικά μέσα, αντιαεροπορικές εγκαταστάσεις, θέσεις οπτικής επιτήρησης), καθώς και ενεργά μέσα (ραντάρ). Υπάρχουν διάφορες μονάδες των ενόπλων δυνάμεων με αποστολή την αντιμετώπιση των drones, οι οποίες εκτελούν ξεχωριστά καθήκοντα.<br /><br />Η ανίχνευση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού των drones και ο προσδιορισμός των συχνοτήτων λειτουργίας τους γίνεται από επίγεια συστήματα ηλεκτρονικών πληροφοριών. Οι μονάδες ηλεκτρονικού πολέμου είναι υπεύθυνες για τον εντοπισμό και το μπλοκάρισμα των εχθρικών drones. Τα ραντάρ πυροβολικού έχουν δυνατότητες να τα ανιχνεύουν και αν είναι σε μικρή απόσταση να κατευθύνουν πυρά εναντίον των σταθμών στο έδαφος που τα ελέγχουν (GCS). Επίσης, κάθε στρατιωτική εγκατάσταση διαθέτει δυνάμεις φύλαξης με εξοπλισμό επικοινωνίας και μετάδοσης δεδομένων και εργαλεία οπτικής παρατήρησης για την ανίχνευση στόχων μικρής κλίμακας και χαμηλής αντίθεσης. Απαιτείται δηλαδή το προσωπικό να είναι σε επαγρύπνηση και να παρατηρείται επισταμένα το εναέριο περιβάλλον.<br /><br />Σύστημα ενοποίησης πληροφοριών<br /><br />Το πρώτο πράγμα για την αντιμετώπιση είναι ο σχεδιασμός συστήματος διοίκησης και ελέγχου (Command and Control – C2) με δυνατότητα ενοποίησης πληροφοριών από όλα αυτά τα συστήματα για τη βελτίωση του συνόλου της αλληλεπίδρασης και ανταλλαγής πληροφοριών. Ένα τέτοιο σύστημα είναι υπεύθυνο για την παρακολούθηση, όπου αναγνωρίζεται ένα drone αν είναι φίλιο ή εχθρικό, καθώς και για την αντίδραση εναντίον κάποιου drone, με βάση την αξιολόγηση του επιπέδου απειλής.<br /><br />Στο Αιγαίο, υπάρχουν διάφοροι τρόποι πρόληψης των επιθέσεων από τουρκικά drones, καταστροφικοί και μη καταστροφικοί. O πιο προφανής είναι η κατάρριψη. Για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορα όπλα. Έτσι, τα μικρά ελαφριά drones μπορούν να καταρριφθούν με τη βοήθεια ελαφρών όπλων και αντιαεροπορικού πυροβολικού, ενώ αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα μπορούν να καταρρίψουν μεγαλύτερα drones που ίπτανται με μεγαλύτερα ύψη.<br /><br />Οι χώρες που βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας αναπτύσσουν όπλα ηλεκτρομαγνητικής τεχνολογίας, μικροκυμάτων, λέιζερ, καθώς και προηγμένα “συμβατικά όπλα”, για να καταστρέψουν εχθρικά drones. Χαρακτηριστικά η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ δοκιμάζει σε πραγματικές συνθήκες στην Αφρική, ένα πρωτότυπο όπλο μικροκυμάτων που καταρρίπτει drones, το επονομαζόμενο Τακτικό Επιχειρησιακό [Σύστημα] Αντίδρασης Μικροκυμάτων Υψηλής Ισχύος (Tactical High Power Microwave Operational Responsonder – THOR). Το THOR χρησιμοποιεί μικροκύματα υψηλής ισχύος για να “ψήσει” τα ηλεκτρονικά των drones, καταρρίπτοντας σμήνη σε μικρές αποστάσεις. Εάν τα λέιζερ κατά αεροσκαφών είναι σαν τυφέκια ακριβείας, τα όπλα μικροκυμάτων είναι σαν όπλα που ρίχνουν σκάγια.<br /><br />Η καταστροφή ενός εχθρικού drone είναι αποτελεσματική ως προς την πρόληψη πλήγματος, αλλά εμποδίζει την αποκάλυψη της αποστολής του. Η αναχαίτιση, όμως, δεν έχει αυτό το μειονέκτημα. Η φυσική πρόσβαση σε “συλληφθέν” drone δίνει την ευκαιρία να αποκαλύψουμε τις προθέσεις του εχθρού. Η αναχαίτιση μπορεί να είναι “σκληρή” ή “μαλακή”. “Σκληρή” σημαίνει μια φυσική μη καταστρεπτική επίδραση στο εχθρικό UAV για να καταλήξει εντός του χώρου ευθύνης μας. Η “μαλακή” αναχαίτιση χρησιμοποιεί κυβερνο-ηλεκτρονικά μέσα για την ανάληψη της διακυβέρνησης του με διακοπή της αναμετάδοσης του σήματος, ή με την παρεμβολή στον σταθμό ελέγχου στο έδαφος.<br /><br />Καταστροφή ή αναχαίτιση<br /><br />Ως εναλλακτική λύση στην φυσική καταστροφή, η καταστολή των ηλεκτρονικών συστημάτων ενός drone μπορούν να το αναγκάσουν να προσγειωθεί ή να πέσει. Τα σύγχρονα drones μπορούν να εκτελέσουν κάποιες λειτουργίες ανεξάρτητα, αλλά σχεδόν όλα, προς το παρόν, τα χειρίζεται ένας πιλότος που βρίσκεται μακριά και οι εντολές του μεταδίδονται μέσω ραδιοσυχνοτήτων.<br /><br />Έτσι, η καταστολή των συχνοτήτων ελέγχου με μέσα ηλεκτρονικού πολέμου μπορεί, τουλάχιστον, να εμποδίσει την εκτέλεση της εχθρικής ενέργειας. Προς το παρόν, δεν αποτελεί συνηθισμένη πρακτική ο εξοπλισμός των drones με “έξυπνο” αυτόματο πιλότο ικανό να αναλάβει τον έλεγχο σε περίπτωση απώλειας του σήματος με τις οδηγίες που στέλνει ο χειριστής.<br /><br />Επιπλέον, η απώλεια επικοινωνίας με τον χειριστή οδηγεί σε αδυναμία μετάδοσης πληροφοριών, όπως το σήμα βίντεο από την κάμερα του drone. Σε περίπτωση απώλειας επικοινωνίας με τον χειριστή, ορισμένα drones διαθέτουν σύστημα αυτόματης επιστροφής σε καθορισμένη περιοχή όπου μπορεί να προσγειωθεί. Σ’ αυτή την περίπτωση το σύστημα ελέγχου αγνοεί όλα τα σήματα και πραγματοποιείται η κίνηση προς την καθορισμένη περιοχή, χρησιμοποιώντας δορυφορική πλοήγηση. Προκειμένου να αποφευχθεί η φυγή του drone τα μέσα του ηλεκτρονικού πολέμου πρέπει να καταστείλουν όχι μόνο το κανάλι ελέγχου, αλλά και τα σήματα του συστήματος πλοήγησης.<br /><br />Αφενός η χαμηλή αποτελεσματικότητα πυραυλικών συστημάτων άμυνας περιοχής έναντι drones, αφετέρου το μεγάλο κόστος των αντιαεροπορικών πυραύλων απαιτούν την ανάπτυξη και εφαρμογή ειδικών μέτρων, τόσο για τη φυσική τους καταστροφή όσο και για την εξουδετέρωση των συστημάτων πληροφοριών, ελέγχου και οπλισμού. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:<br />Δημιουργία ειδικών μονάδων αντιαεροπορικής άμυνας με διάφορους τύπους πυραυλικών συστημάτων μικρής εμβέλειας φορητών ή εποχούμενων και αντιαεροπορικά πυροβόλα.<br />Βελτίωση (εκσυγχρονισμός) των υπαρχόντων αντιαεροπορικών όπλων, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα εναντίον μικρών εναέριων στόχων.<br />Ανάπτυξη εξελιγμένων αντιαεροπορικών όπλων με σκοπό την ανίχνευση και κατάρριψη μικρών εναέριων στόχων.<br />Ανάπτυξη εξειδικευμένου εξοπλισμού για προσβολές κορεσμού περιοχής, βασισμένου σε μη συμβατικούς τρόπους και σε νέες φυσικές αρχές (μη-κινητικής ενέργειας).<br />Στρατιωτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των συστημάτων πληροφοριών και ελέγχου για να μειωθεί η αποτελεσματικότητα των εχθρικών drones.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπορεί η Ελλάδα να εξουδετερώσει τα τουρκικά drones στο Αιγαίο;

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Οι πολεμικές συγκρούσεις σε Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ σφραγίστηκαν από τον καθοριστικά ρόλο που έπαιξαν τα τουρκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυρηνικός πόλεμος: Πώς προετοιμάστηκε το come back

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/09/world-russia-weapons-gap-nuke-web.jpg" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Εδώ και μερικά χρόνια βρίσκεται υπό εξέλιξη μια κοσμογονικών διαστάσεων μετάλλαξη του διεθνούς συστήματος, η οποία θα κυοφορήσει ένα νέο κόσμο. Όλα δείχνουν, μάλιστα, ότι ο εξελισσόμενος πόλεμος στην Ουκρανία θα λειτουργήσει ως καταλύτης και επιταχυντής αυτής της μετάλλαξης. Μία πτυχή αυτή της μετάλλαξης είναι το γεγονός ότι ο πυρηνικός πόλεμος ξαναμπαίνει στην ατζέντα.<br /><br />Άλλες κρίσιμης σημασίας αλλαγές που συντελούνται παγκοσμίως είναι η οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική άνοδος της Κίνας, η μετατροπή του πλανητικού συστήματος σε πολυπολικό, η τήξη των αρκτικών πάγων, η τάση για δημιουργία ενός πρωτοφανούς δυναμικής σινορωσικού άξονα κ.α. Όπως επιβεβαιώνει και το Ουκρανικό, η αλλαγή που δεν είχε γίνει ιδιαίτερα αντιληπτή μέχρι τη ρωσική εισβολή, είναι η ορμητική επαναφορά του πολέμου ως παράγοντα διαμόρφωσης των διεθνών εξελίξεων. Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε το πρώτο αποφασιστικό πλήγμα στην αφελή αντίληψη ότι «πόλεμοι δεν γίνονται πλέον στην Ευρώπη» και ο τωρινός πόλεμος στην Ουκρανία την αποτελειώνει.<br /><br />Μέχρι πρότινος, μάλιστα, το εφιαλτικό ενδεχόμενο του πυρηνικού πολέμου θεωρείτο απίθανο, ότι είχε πάψει να υφίσταται με το τέλος του παλαιού Ψυχρού Πολέμου και έκτοτε απασχολούσε τους ιστορικούς και τους σεναριογράφους ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Όμως, δεν ήταν έτσι και η ουκρανική κρίση το επιβεβαιώνει με δραματικό τρόπο. Και οι ΗΠΑ και η Ρωσία προετοιμάζονταν εδώ και χρόνια για μια νέα μορφή “περιορισμένου” και “εξορθολογισμένου” πυρηνικού πολέμου.<br /><br />Συγκεκριμένα, οι Αμερικανοί φοβούνταν ότι η Ρωσία θα μπορούσε ενδεχομένως να κάνει περιορισμένη χρήση πυρηνικών όπλων μικρής ισχύος από τα πρώτα στάδια μιας σύγκρουσης στην ανατολική Ευρώπη. Και τώρα, αυτό λέγεται δημόσια, όταν, μάλιστα, η ίδια η Ρωσία υπενθυμίζει κάθε τόσο ότι εάν απειληθεί σοβαρά, δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο. Οι δηλώσεις αυτές έχουν στόχο να κρατήσουν το ΝΑΤΟ μακριά από τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />“Ευέλικτος” πυρηνικός πόλεμος<br /><br />Η νέα “περιορισμένων στοχοθετήσεων” ενδεχόμενη εφαρμογή της πυρηνικής ισχύος από την πλευρά της Ρωσίας επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να αντιμετωπίσει η νέα πυρηνική στρατηγική των ΗΠΑ, όπως εκφράζεται στο επίσημο έγγραφο της NPR (<a href="https://media.defense.gov/2018/Feb/02/2001872886/-1/-1/1/2018-NUCLEAR-POSTURE-REVIEW-FINAL-REPORT.PDF">Nuclear Posture Review</a>), που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Πεντάγωνο τον Φεβρουάριο 2018. Οι ΗΠΑ, λοιπόν, φαίνεται πως επιδιώκουν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα μικρής ισχύος, που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ισοδύναμο σε παρόμοια ρωσικά όπλα, χωρίς να προκύπτει ο άμεσος κίνδυνος πυρηνικού πολέμου μεγάλης κλίμακας. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται ο εφοδιασμός των αμερικανικών υποβρυχίων με βαλλιστικούς πυραύλους (SLBM) Trident II D5 με νέες πυρηνικές κεφαλές μικρής ισχύος.<br /><br />Ωστόσο, αυτό είναι απλώς το τελευταίο επεισόδιο σε μια σειρά αλλαγών στην πολεμική πραγματικότητα στην Ευρασία που έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό. Για παράδειγμα, στις 26 Σεπτεμβρίου 2016, ο τότε υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ashton Carter, είχε δηλώσει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να προετοιμάζονται για ένα νέο είδος συγκρούσεων στην Ευρώπη, αλλά και την Ασία, που θα περιλαμβάνουν τόσο συμβατική όσο και πυρηνική ισχύ.<br /><br />Ο Αμερικανός υπουργός είχε δηλώσει ότι για να αντιμετωπίσουν αυτήν τη νέα πραγματικότητα, οι ΗΠΑ ετοιμάζουν στρατηγικές αποτροπής που θα περιλαμβάνουν μεικτή χρήση συμβατικών και πυρηνικών δυνάμεων. Επίσης, ο στρατηγός Curtis Scaparrotti, διοικητής της αμερικανικής Διοίκησης Ευρώπης (EUCOM), κατά τη διάρκεια κατάθεσής του στο Κογκρέσο στις 28 Μαρτίου 2017, είχε δηλώσει ότι η μεγαλύτερη ανησυχία του ήταν το μεγάλο “μη στρατηγικό” ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο και το “ασαφές” πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας.<br /><br />Το δόγμα αυτό προβλέπει την πιθανή χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων σε μια σύγκρουση, έτσι ώστε να την “κλιμακώσει” για να την “αποκλιμακώσει” (escalate to de-escalate), αν δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε μία σύρραξη οι ρωσικές συμβατικές δυνάμεις. Δηλαδή, τα πυρηνικά όπλα λειτουργούν ως συμπλήρωμα της συμβατικής ισχύος και όχι ως κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτήν. Με άλλα λόγια, ο πυρηνικός πόλεμος έρχεται πιο κοντά.<br /><br />Εμπλουτισμένος πόλεμος<br /><br />Έχουμε λοιπόν, για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκαετίες, μια άλλη προσέγγιση των πυρηνικών όπλων. Μέχρι πρότινος ήταν όπλα “τελευταίας επιλογής” (weapons of last resort), που οι κάτοχοί τους επιθυμούσαν να μη τα χρησιμοποιήσουν ποτέ. Εδώ και καιρό, όμως, είναι υπό εξέταση ο “περιορισμένος” πυρηνικός πόλεμος, “ορθολογικές” επιλογές χρήσης τέτοιων όπλων για την επίτευξη “περιορισμένων στρατηγικών στόχων”. Έτσι, ο πυρηνικός πόλεμος είχε ξαναμπεί στο παιχνίδι των διεθνών στρατηγικών ανταγωνισμών με επιθετικό τρόπο, πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Όμως, όταν η πιο ακραία μορφή πολέμου, ο πυρηνικός πόλεμος, εμφανίζεται ξανά στο προσκήνιο είναι αναπόφευκτο ότι θα συμπαρασύρει μαζί της και άλλες μορφές πολέμου. Με άλλα λόγια, ο πόλεμος επανέρχεται δυναμικά ως μέσον διαμόρφωσης των διεθνών εξελίξεων, ιδιαίτερα δε σήμερα που έχει μια πιο εμπλουτισμένη εργαλειοθήκη σε σχέση με το κοντινό παρελθόν.<br /><br />Αντιλήψεις όπως αυτής των “πολυχωρικών” (multi domain) επιχειρήσεων, που περιλαμβάνουν δράσεις στο διάστημα και τον κυβερνοχώρο, ή του υβριδικού πολέμου, όπου συνυπάρχουν και συλλειτουργούν πολλές μορφές στρατιωτικής ισχύος, ψυχολογικών επιχειρήσεων, τρομοκρατίας, παραστρατιωτικών δράσεων κλπ, διευκολύνουν την καταφυγή στα όπλα γιατί θολώνουν τα όρια μεταξύ ειρήνης και πολέμου.<br /><br />Τέλος, η πολυπολική μορφή του σημερινού διεθνούς συστήματος, όπου μεγάλοι, μεσαίοι και μικροί δρώντες κονταροχτυπιούνται για ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στην ευρασιατική σκακιέρα, διευκολύνει επίσης την καταφυγή στον πόλεμο. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτός ταιριάζει σε πολύ περισσότερες καταστάσεις από ότι στο παρελθόν, χάρη στις πιο “εμπλουτισμένες” του μορφές.<br /><br /><div>Όπως μας δείχνει και ο πόλεμος στην Ουκρανία, βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας ιστορικής εποχής, όπου η καταφυγή στην πολεμική βία θα είναι πολύ πιο εύκολη σε σχέση με το παρελθόν από κρατικούς δρώντες για την επίτευξη γεωπολιτικών στοχεύσεων. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια γειτονιά του διεθνούς συστήματος όπου, βάσει του παρελθόντος της, η νέα αυτή μόδα ενδέχεται να βρει εφαρμογές.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πυρηνικός πόλεμος: Πώς προετοιμάστηκε το come back

Γρίβας Κώστας Εδώ και μερικά χρόνια βρίσκεται υπό εξέλιξη μια κοσμογονικών διαστάσεων μετάλλαξη του διεθνούς συστήματος, η οποία θα κυοφορήσ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η διπλωματική ευελιξία του Ερντογάν αποδίδει καρπούς σε βάρος μας…»

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/erdogan_macron.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/erdogan_macron-696x392.jpg" width="722" /></a><br /><br />Το ότι η ιστορική γνώση οπλίζει τον άνθρωπο με διορατικότητα (ενίοτε διαισθητική) είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Γι’ αυτό και θεωρώ ”αναγκαία συνθήκη” για μια επιτυχημένη Εξωτερική πολιτική τη στελέχωση του ΥΠΕΞ με ιστορικά καταρτισμένο προσωπικό όποιο κι αν είναι το κόμμα που εκλέγεται για να κυβερνήσει.<br /><br />Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Απτό παράδειγμα της αμοιβαίας σχέσης μεταξύ ιστορικής γνώσης και διορατικότητας αποτελεί η προσέγγιση Ρωσίας-Τουρκίας από το 2014, χρονιά προσάρτησης την Κριμαίας στη Ρωσία. Προσάρτησης η οποία προκάλεσε τις κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Μόσχας έως το 2018.<br /><br />Γεγονός ιδιαίτερα επιβαρυντικό για την ρωσική Οικονομία, σε βαθμό που ανάγκασε τον Βλαντιμίρ Πούτιν να τείνει ευήκοα ώτα στον Ταγίπ Ερντογάν (μετά την ανάδειξή του στην Προεδρία της Τουρκίας τον Αύγουστο του 2014), όταν έγινε φανερή η επιδίωξη του δεύτερου για στρατηγική προσέγγιση των χωρών τους.<br /><br />Τώρα θα μου πείτε ότι αυτή η προσέγγιση τινάχτηκε στον αέρα την επόμενη κιόλας χρονιά με αφορμή την κατάρριψη ενός ρωσικού βομβαρδιστικού Sukhoi Su-24M από τουρκικό μαχητικό F-16 την ώρα που το δεύτερο επιχειρούσε κατά Σύρων Τουρκμένων ανταρτών στη Βόρεια Συρία (Νοέμβριος του 2015).<br /><br />Ωστόσο, παρά την εκρηκτική περίοδο που ακολούθησε, οι διαβεβαιώσεις του Ταγίπ Ερντογάν ότι όλα οφείλονταν σε… τραγικό λάθος και το γεγονός ότι εκδήλωσε επανειλημμένα και επίμονα την μεταμέλειά του για το ”ατυχές γεγονός”, άμβλυναν τις τεταμένες σχέσεις των δύο ανδρών.<br /><br />Έπειτα δεν έπαψε να ισχύει στις διακρατικές σχέσεις η σοφή ρήση του Λόρδου Palmerston ότι ”τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα”. Και ο ”τσάρος” διέβλεψε καθαρά, σ’ αυτήν την περίπτωση. ότι θα ήταν πολλά τα οφέλη για τη Ρωσία απ’ τη συνεργασία της με την Τουρκία.<br /><br />Κι αυτό γιατί — πέραν του ότι υπήρχε αμοιβαίο συμφέρον, καθώς η Ρωσία (μέσω Τουρκίας) θα αποκτούσε πρόσβαση σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ (Γεωργία-Αζερμπαϊτζάν-Αρμενία) και η Τουρκία (μέσω αυτής) στους τουρκικούς πληθυσμούς του Καυκάσου — η Ρωσία θα αποκτούσε σταθερή πρόσβαση από την Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο μέσω των Στενών της Τουρκίας (Βόσπορος-Δαρδανέλια).<br /><br />Επιπλέον, η συνεργασία με την Τουρκία και το Ιράν στη Συρία θα εδραίωνε τον ρόλο της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, έστω κι αν οι στόχοι της ήταν εκ διαμέτρου αντίθετοι με εκείνους των μουσουλμανικών αυτών κρατών, αφού οι μεν Ρώσοι ήθελαν να στηρίξουν τον Άσαντ, ενώ οι Τούρκοι και οι Ιρανοί να περιορίσουν τη δράση των Κούρδων της Συρίας οι οποίοι υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ.<br /><br />Οι συγκυρίες ωστόσο ήταν τέτοιες που οι υπάρχουσες διαφορές παρακάμφθηκαν, με αποτέλεσμα να αναθερμανθούν οι προσπάθειες επαναπροσέγγισης Ρωσίας-Τουρκίας, οι οποίες απέφεραν αρχικά για αμφότερες κέρδη ύψους 1 δισ. απ’ την επενδυτική συνεργασία τους για μια σειρά έργων.<br /><br />Την εμπορική συνεργασία ακολούθησε στη συνέχεια μια στρατιωτικής φύσεως συμφωνία για ενίσχυση της αμυντικής ισχύος της Τουρκίας μέσω των ρωσικών πυραύλων εδάφους-αέρος S-400, η οποία συμπεριλάμβανε και μεταφορά τεχνογνωσίας και εκπαίδευσης του τουρκικού προσωπικού.<br /><br />Κερασάκι στην τούρτα της στρατηγικής προσέγγισης των δύο χωρών ήταν η κατασκευή (σε συνεργασία με την Gazprom) του τουρκικού αγωγού φυσικού αερίου Turkstream (ο οποίος ”τρέχει” από τη Ρωσία στην Τουρκία) και η δημιουργία τουρκικού πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου από την ρωσική Rosatom.<br /><br />Με δεδομένα αυτά, η άνθιση στις ρωσοτουρκικές σχέσεις κλιμακώθηκε ”επικίνδυνα” για τα εθνικά μας θέματα πολύ πριν εκδηλωθεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Για πολλούς ασφαλώς ήταν ιστορικά προδιαγεγραμμένο αυτό, αφού η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (1952) έδωσε επιπλέον ώθηση στη σύμπλευση Ρωσίας-Τουρκίας σε ζητήματα που μετά το 1920 απέβησαν ζημιογόνα για τον Ελληνισμό (βλ. σύμπραξη Ρώσων Μπολσεβίκων με τον Κεμάλ για παρεμπόδιση της προέλασης του Ελληνικού Στρατού στην Μικρασιατική εκστρατεία, 1922).<br /><br />Ωστόσο, κάνοντας άλμα μέσα στον χρόνο που μας έφερε τρέχοντας στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, ευελπιστούσαμε εμείς οι Έλληνες να ατονίσει η προσέγγιση της Ρωσίας του Πούτιν με την Τουρκία του Ερντογάν.<br /><br />Βασική προϋπόθεση όμως γι’ αυτό ήταν να φροντίσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που είχαν για σύσφιξη των ελληνορωσικών σχέσεων επί τη βάσει των ίδιων αρχών που είχε επιδείξει η Μόσχα απ’ το 1974 και εντεύθεν με αφορμή το Κυπριακό.<br /><br />Αρχών υπέρ του δικαίου και της νομιμότητας που εκδηλώθηκαν με πολλούς τρόπους προς όφελος των κυπριακών συμφερόντων (βλ. βέτο της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας με αίτημα την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού κατοχής από τη Βόρεια Κύπρο, κριτική του ΥΠΕΞ της Σεργκέι Λαβρόφ κατά του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν στις αναφορές του περί ανάγκης άρσης της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, στήριξη του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας στην απόφασή του για ανανέωση της θητείας της UNFICYP [Ειρηνευτική Δύναμη των ΗΕ στην Κύπρο] κλπ).<br /><br />Αυτές οι ευκαιρίες ελληνορωσικής προσέγγισης δεν ευοδώθηκαν δυστυχώς λόγω της πρόσδεσης της Ελλάδας στο άρμα των ΗΠΑ με τη δικαιολογία της ένταξής της στο ΝΑΤΟ και των ιστορικών σχέσεων που αναπτύχθηκαν μεταξύ των δύο κρατών στα νεότερα χρόνια. Γεγονός που δεν το άφησε να περάσει ανεκμετάλλευτο η Τουρκία, η οποία — χάρη στις διπλωματικές ικανότητες του Ταγίπ Ερντογάν — πέτυχε να γίνει στρατηγική σύμμαχος της Ρωσίας όντας στο ΝΑΤΟ όπως εμείς.<br /><br />Εμείς που, εν τη αφελεία μας, βιαστήκαμε να εκδηλώσουμε αντιρωσικά συναισθήματα με αποτέλεσμα να κόψουμε τις γέφυρες με τη Ρωσία (οι οποίες είχαν μετουσιωθεί στον άξονα Ελλάδας-Ρωσίας-Σερβίας το ’15 προκαλώντας την οργή της Γερμανίας), με αποτέλεσμα να μας εντάξει ο Πούτιν στους εχθρικά διακείμενους προς τη χώρα του με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε εμπορικό και γεωπολιτικό επίπεδο…<br /><br />Βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας μ’ άλλα λόγια και κατόπιν αυτού — με δεδομένη την πρόκληση της νέας αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη απ’ όπου οι Αμερικανοί ”σημαδεύουν” τη Ρωσία — ανοίξαμε τον δρόμο στη Μόσχα για να μας επιβάλει και ”γεωπολιτικά αντίποινα” μετά τα εμπορικά τα οποία επέβαλε προς τη Δύση.<br /><br />”Αντίποινα” τα οποία έχουν να κάνουν με την αποσύνδεση της Ρωσίας από δολάριο και ευρώ στις πωλήσεις του ρωσικού φυσικού αερίου και την πληρωμή του τελευταίου από τα κράτη-μέλη της ΕΕ σε ρούβλια.<br /><br />Στα ”γεωπολιτικά αντίποινα εντάσσεται, δυστυχώς, η απόφασή της να… ”προμοτάρει” τον αγώνα της Άγκυρας ως ηγέτιδας Περιφερειακής δύναμης της Μεσογείου. Και είμαστε ακόμα στην αρχή της… ”εκδίκησης”.<br /><br />Αρχή που εκδηλώνεται παράλληλα με την κλιμάκωση του ”ειδυλλίου” Ρωσίας-Τουρκίας σε βαθμό που να εκφράζουν ανακούφιση τα φιλικά Μέσα της πρώτης (τα οποία τέτοιο καιρό πέρυσι πανηγύριζαν γιατί η δεύτερη ”ξηλώνει τους δυτικούς θεσμούς” και ”ανήκει στην Ανατολή” [βλ. Κομερσάντ: ”Η Τουρκία στην Ανατολή”] κλπ) με αφορμή το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Ταξίδι που παρουσιάστηκε υπό την οπτική του Τούρκου ΥΠΑΜ Χουλουσί Ακάρ και με πηγή την πρότασή του για από κοινού εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του Αιγαίου Ελλάδας-Τουρκίας.<br /><br />– Άγκυρα και Αθήνα βρίσκονται επιτέλους στο δρόμο για έναν φιλικό διαμοιρασμό των παράκτιων υδάτων τους […] όπου έχουν ανακαλυφθεί μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου τα τελευταία χρόνια. […] Η Τουρκία έχει επανειλημμένα δηλώσει την ετοιμότητά της να συμφιλιωθεί και να επιλύσει όλες τις υπάρχουσες αντιθέσεις με την Ελλάδα…, ανέφερε μεταξύ άλλων πρόσφατα η Αζέρα δημοσιογράφος Σόνια Ρουστάμοβα από τη Μόσχα μοιράζοντας προκαταβολικά σε Τούρκους και Έλληνες το Αιγαίο.<br /><br />Οι οιωνοί διαφαίνονται κακοί, δυστυχώς, σβήνοντας απ’ τη μνήμη μας τις ελπίδες για επαναπροσέγγιση της Ελλάδας με τη Ρωσία την οποία επιχείρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον περασμένο Δεκέμβριο κατά τη συνάντησή του στο θέρετρο Σότσι με τον Βλαντιμίρ Πούτιν .<br /><br />Φρούδες ελπίδες, ανώφελες, εξαιτίας των κυβερνητικών λαθών στην Εξωτερική μας πολιτική (με τελευταίο και καθ’ όλα απαράδεκτο το λεχθέν του ΑΝΥΠΕΞ Μ. Βαρβιτσιώτη στην ιστοσελίδα Hill ότι ”Σκοπός των κυρώσεων της Δύσης κατά της Ρωσίας είναι να πέσει ο Πούτιν λόγω εσωτερικής αναταραχής”). Λαθών που επιβεβαιώνουν την ανεπάρκεια κυβερνητικών στελεχών η οποία κρύβεται πίσω απ’ την διπλωματική ακαμψία και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τουρκική ευελιξία η οποία αποδίδει καρπούς.<br /><br />Ευελιξία του Ταγίπ Ερντογάν ουσιαστικά, που μετέτρεψε το αρνητικό σκηνικό το οποίο είχε διαμορφωθεί κατά της Τουρκίας σε θετικό, μέχρι σημείου να πλέκει το εγκώμιό της ένας Ευρωπαίος πρωθυπουργός (ο Ολλανδός Μαρκ Ρούτε) αποκαλώντας την ”πολύ σημαντική χώρα για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ).<br /><br />Μέχρι σημείου να της δίνει ”ψήφο εμπιστοσύνης” ένας Ρώσος πολιτικός επιστήμονας (ο Yuriy Mavashev, Διευθυντής του Κέντρου μελετών της νέας Τουρκίας) ο οποίος, σε συνέντευξή του στο <a href="http://newsru.com/">NEWSru.com</a> (ρωσικό διαδικτυακό ιστότοπο της Μόσχας), εξύμνησε το… φιλειρηνικό προφίλ της λέγοντας ότι ”Η Άγκυρα επιδιώκει να δημιουργήσει σχέσεις με άλλες χώρες και να ελαχιστοποιήσει τις αντιθέσεις με τα γειτονικά κράτη…”.<br /><br />Και όλα αυτά ενώ ο Τσαβούσογλου μιλά διεθνώς για ”Τούρκους” στη Θράκη που ”καταπιέζονται απ’ το ελληνικό κράτος” και ο Ακάρ για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Ελλάδα με στόχο την επιβίωση και ευημερία της Τουρκίας…<br /><br />Τα συμπεράσματα δικά σας…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η διπλωματική ευελιξία του Ερντογάν αποδίδει καρπούς σε βάρος μας…»

Το ότι η ιστορική γνώση οπλίζει τον άνθρωπο με διορατικότητα (ενίοτε διαισθητική) είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Γι’ αυτό και θεωρώ ”αναγκαία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Kizilelma – “Κόκκινο Μήλο”: H νέα από αέρος τουρκική απειλή.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/03/MIUS-bayraktar-kizilelma-red-apple-1-790x400.jpg" width="702" /><br /><br />Η τουρκική Baykar Defense παρουσίασε το χαμηλής ορατότητας, μη επανδρωμένου αεροσκάφους Kizilelma, η “κόκκινο μήλο”. Η ονομασία δεν είναι τυχαία. Το “κόκκινο μήλο”, είναι όραμα του Παντουρκισμού και συμβολίζει την επανένωση των Τούρκων από τον Καύκασο, τα Βαλκάνια, την Κεντρική Ασία, έως την Μέση Ανατολή…<br /><br />Το πρόγραμμα ξεκίνησε πριν από 9 χρόνια με τις πρώτες μελέτες να ολοκληρώνονται το 2013 από τους μηχανικούς της εταιρείας του γαμπρού του προέδρου Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, ενώ το πρόγραμμα επίσημα ξεκίνησε στα μέσα του 2018. Σήμερα μετά από σχεδόν μια δεκαετία, όσο χρονικό διάστημα θα χρειαζόταν για να ξεχαστεί ένα ανάλογο ελληνικό πρόγραμμα, η τουρκική εταιρεία παρουσίασε ανεπίσημα το πρόπλασμα του αεροχήματος στις εγκαταστάσεις της.<br /><br />Μπορεί η οικονομική κρίση να δοκιμάζει την Τουρκία, η αμυντική βιομηχανία της όμως, προς απογοήτευση των Ελλήνων “πασιφιστών” δεν σταματά να αναπτύσσει και να παράγει νέα οπλικά συστήματα τα οποία στο μέλλον θα στραφούν κατά της Ελλάδας. Το αερόχημα κρούσης «KIZILELMA» που σημαίνει «Κόκκινο Μήλο», (με συμβολική αναφορά φυσικά στην τουρκική μυθολογία όπως υποδηλώνει το όνομα) αποτελεί το επιστέγασμα των προσπαθειών του προεδρικού γαμπρού, αφού φιλοδοξεί με το αερόχημα αυτό να βάλει την Τουρκία στη λίστα των λίγων χωρών που διαθέτουν την τεχνολογία να αναπτύξουν και να κατασκευάσουν αεροχήματα κρούσης σημαντικής εμβέλειας και αυτονομίας με κινητήρα Turbofan.<br /><br />Το αερόχημα κρούσης «KIZILELMA» θα έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 5,5 τόνους, καύσιμο 500 κιλά και 1 τόνο μεταφερόμενο πολεμικό φορτίο τόσο εντός της ατράκτου του αεροχήματος, όσο και κάτω από τις πτέρυγές του. Το τουρκικό αερόχημα θα μπορεί να ίπταται στα 35.000 πόδια θα έχει αυτονομία 5 ώρες πτήσης, και ταχύτητα πλεύσης Mach 0.6. Το τουρκικό αερόχημα επρόκειτο να εξοπλιστεί με ένα κινητήρα τύπου AI-322F Turbofan ή εναλλακτικά τύπου AI-25TLT Turbofan της ουκρανικής Ivchenko Progress, όμως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θέτει σε αμφιβολία την υλοποίηση αυτής της συνεργασίας.<br /><br />Το αερόχημα θα διαθέτει δορυφορική κεραία ώστε να μπορεί να επιχειρεί σε μεγάλες αποστάσεις από την βάση του. Επιπλέον το τουρκικό αερόχημα κρούσης θα μπορεί να φέρει τον πύραυλο cruise SOM-J ο οποίος αναπτύχθηκε από την τουρκική αμυντική βιομηχανία για το μαχητικό F-35 καθώς και το σύνολο των αερομεταφερόμενων κατευθυνόμενων πυρομαχικών που η Τουρκία έχει αναπτύξει η αναπτύσσει αυτή την περίοδο.<br /><br />Το τουρκικό αερόχημα κρούσης θα είναι εξοπλισμένο με ραντάρ AESA, θα έχει χαμηλό ηλεκτρομαγντικό ίχνος, πτερύγια canards και κάθετες ουραίες πτέρυγες σε σχήμα ανοικτού V. Το συγκεκριμένο αερόχημα είχε αρχικά παρουσιαστεί από τα διεθνή ΜΜΕ ως σχέδιο το καλοκαίρι του 2021 ως η εναλλακτική λύση του επίσης υπό ανάπτυξη αεροχήματος κρούσης TB3 Bayraktar UCAV. Και τα δύο αεροχήματα προορίζονται βασικά για το νέο τουρκικό ελαφρύ αεροπλανοφόρο TCG Anadolu το οποίο τελικά δεν θα εξοπλιστεί με τα μαχητικά F-35B όπως αρχικά είχε προγραμματιστεί λόγω του γνωστού εμπάργκο της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην Τουρκία για το συγκεκριμένο αεροσκάφος.<br /><br />Με βάση τα νέα δεδομένα ο Selcuk Bayraktar άρπαξε την ευκαιρία και προχώρησε στην παράλληλη ανάπτυξη δύο αεροχημάτων τα οποία θα μπορούσαν να επιχειρούν από το TCG Anadolu αξιοποιώντας την τεχνογνωσία από την ανάπτυξη του TB2 Bayraktar και την από παλαιά εκφρασμένη φιλοδοξία της Τουρκίας να αναπτύξει ένα αερόχημα κρούσης με κινητήρα Turbofan.<br /><br />Σύμφωνα με την τουρκική εταιρεία το «KIZILELMA» θα πρέπει να επιχειρεί από το TCG Anadolu μια πρόκληση αρκετά μεγάλη για την τουρκική αμυντική βιομηχανία η οποία δεν διαθέτει ανάλογη εμπειρία με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την συγκεκριμένη έκδοση του αεροχήματος. Αυτό φυσικά δεν επηρεάζει διόλου την ανάπτυξη της έκδοσης του αεροχήματος που θα επιχειρεί από αεροπορικές βάσεις και αεροδρόμια. Η πρώτη πτήση του νέου αεροχήματος κρούσης υπολογίζεται να πραγματοποιηθεί το 2023 το έτος που η Τουρκική Δημοκρατία θα εορτάζει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της από τον Κεμάλ Ατατούρκ.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="384" src="https://www.youtube.com/embed/FTRvAG82ycI" width="714" youtube-src-id="FTRvAG82ycI"></iframe></div><div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/03/KIZILELMA-RED-APPLE-TURKISH-DRONE1.jpg"><img height="427" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/03/KIZILELMA-RED-APPLE-TURKISH-DRONE1-300x200.jpg" width="640" /></a><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/03/KIZILELMA-RED-APPLE-TURKISH-DRONE2.jpg"><br /></a><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Kizilelma – “Κόκκινο Μήλο”: H νέα από αέρος τουρκική απειλή.

Η τουρκική Baykar Defense παρουσίασε το χαμηλής ορατότητας, μη επανδρωμένου αεροσκάφους Kizilelma, η “κόκκινο μήλο”. Η ονομασία δεν είναι τυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φίλος της Τουρκίας ο “νέος” στη Λιβύη, στροφή Χάφταρ; Χάσαμε το παιχνίδι;

<a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/03/bashagha-libya.jpg"><img height="436" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/03/bashagha-libya.jpg" width="705" /></a><br /><br />Βόμβες έριξε ο ορισθείς από το Κοινοβούλιο πρωθυπουργός της Λιβύης Φάτχι Μπασάγκα, που αναφέρθηκε στη «δυνατή φιλία του» με την Τουρκία, οι δυνάμεις της οποίας βρίσκονται στη χώρα κατόπιν επίσημης συμφωνίας, όπως είπε, αλλά και στην επίσκεψη των γιων του Χαφτάρ στην Αγκυρα.<br /><br />O ορισθείς από τη Βουλή των Αντιπροσώπων πρωθυπουργός της Λιβύης Φάτχι Μπασάγκα (επάνω, σε φωτογραφία αρχείου του Reuters), δήλωσε ότι συνδέεται με την Τουρκία με «πολύ δυνατή φιλία», παρά τις όποιες προσπάθειες να τη διαστρεβλώνουν.<div><br />«Πολύ δυνατή φιλία»<br /><br />Η δήλωση έγινε στη διάρκεια συνέντευξής του, προχθές το βράδυ, στο λιβυκό κανάλι Αλ Ουασάτ.<br /><br />Απαντώντας στον λόγο για τον οποίο η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη την κυβέρνησή του, παρόλο που η Αγκυρα ήταν μεγάλος υποστηρικτής του σε όλα τα προηγούμενα πολιτικά στάδια, ο Μπασάγκα απάντησε:<br /><br />«Η σχέση μου με την Τουρκία είναι ισχυρή, με μια πολύ δυνατή φιλία».<br /><br />Και συνέχισε: «Ομως υπάρχουν ορισμένα μέρη που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τις θέσεις μου για να μπερδέψουν αυτή τη σχέση, αλλά η σχέση μας με το τουρκικό κράτος δεν επηρεάστηκε ποτέ και εξακολουθεί να είναι καλή».<br /><br />Και συνέχισε:<br /><br />«Μέλη του λιβυκού κοινοβουλίου από την ανατολική περιοχή και άλλες πολιτικές ελίτ προσφέρθηκαν να πάνε στην Τουρκία για να διευκρινίσουν τα πράγματα, καθώς και οι γιοι του κ. Χαλίφα Χαφτάρ, οι οποίοι είναι ο Σαντάμ και ο αλ Σιντίκ, πήγαν στην Τουρκία για να διευκρινίσουν τα πράγματα. Υπάρχουν θέματα και τώρα ετοιμάζονται να πάνε και στο Κατάρ για να τα ξεκαθαρίσουν».<br />«Χτίστηκε σε δύσκολες στιγμές»<br /><br />Ο Μπασάγκα πρόσθεσε ότι η σχέση του με την Τουρκία «χτίστηκε σε δύσκολες στιγμές και δεν θα αλλάξει σε καμία περίπτωση».<br /><br />Η Λιβύη δεινοπαθεί από την κατάσταση πολιτικής διαίρεσης, μετά την έγκριση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στο Τομπρούκ (ανατολικά) του Φατχί Μπασάγκα ως επικεφαλής νέας κυβέρνησης, αντί της κυβέρνησης εθνικής ενότητας της οποίας ηγείται ο Αμπντούλ Χαμίντ αλ Ντμπεϊμπά, που αρνείται να παραδώσει την εξουσία στον Μπασάγκα και υποστηρίζει ότι θα την παραδώσει σε κυβέρνηση που θα προέλθει από νέο εκλεγμένο κοινοβούλιο.<br /><br />Ο Μπασάγκα κατηγόρησε επίσης τον Ντμπεϊμπά ότι δεν τήρησε τη δέσμευσή του να μην συμμετάσχει στις εκλογές, θεωρώντας ότι ήταν ένας από τους σημαντικούς λόγους που ματαιώθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο.<br /><br />Και συνέχισε, τονίζοντας ότι «Ο Ντμπεϊμπά δεν σκόπευε να διεξαγάγει εκλογές και μάλιστα από την αρχή ενημέρωσε τα εξωτερικά και εσωτερικά μέρη ότι η εξουσία του θα διαρκέσει δύο ή περισσότερα χρόνια και δεν θα υπάρξουν εκλογές».<br /><br />Ο Ντμπεϊμπά βασίζει τη συνέχεια της κυβέρνησής του στη βάση του Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου, το οποίο όρισε τη διάρκεια των εργασιών της μεταβατικής εκτελεστικής αρχής σε 18 μήνες, παρατείνοντάς την μέχρι τις 24 Ιουνίου.<br /><br />Η Τουρκία επικοινωνεί με τα διάφορα λιβυκά κόμματα με στόχο να βοηθήσει στην εξεύρεση πολιτικής λύσης και στην έξοδο της χώρας από την κρίση.</div><div><br />Οι σχέσεις με Αίγυπτο και ΗΠΑ<br /><br />Στη συνέντευξή του, ο Μπασάγκα έθιξε τις θέσεις άλλων χωρών υπό το φως της πολιτικής διαίρεσης που βλέπει η Λιβύη, λέγοντας ότι «η Αίγυπτος δεν παρενέβη στον σχηματισμό της κυβέρνησής μου, αντίθετα με όσα φημολογούνται, και αυτό που κινεί το Κάιρο είναι η εθνική της ασφάλεια, η οποία αποτελεί μέρος της εθνικής ασφάλειας της Λιβύης».<br /><br />Ανέφερε ότι είχε λάβει «πολύ θετικά επίσημα και ανεπίσημα μηνύματα από το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σχετικά με την κυβέρνησή του».<br />Οσον αφορά τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μπασάγκα είπε ότι «θα ενισχυθούν περαιτέρω στο εγγύς μέλλον».</div><div><br />Η ξένη στρατιωτική παρουσία<br /><br />Σχετικά με τις μη λιβυκές δυνάμεις που είναι παρούσες στη χώρα του, είπε:<br /><br />«Απορρίπτουμε την παρουσία οποιασδήποτε δύναμης έρχεται σε αντίθεση με την κυριαρχία της Λιβύης. Οσο για τις τουρκικές δυνάμεις, ήρθαν βάσει επίσημης συμφωνίας μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας. Για τις υπόλοιπες δυνάμεις, όπως η ρωσική Βάγκνερ, θα το εξετάσουμε».<br /><br /><a href="https://www.in.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φίλος της Τουρκίας ο “νέος” στη Λιβύη, στροφή Χάφταρ; Χάσαμε το παιχνίδι;

Βόμβες έριξε ο ορισθείς από το Κοινοβούλιο πρωθυπουργός της Λιβύης Φάτχι Μπασάγκα, που αναφέρθηκε στη «δυνατή φιλία του» με την Τουρκία, οι ...

Διαβάστε την συνέχεια