Η ιστορία επαναλαμβάνεται: Γερμανοί μισθοφόροι στο πλευρό των Ουκρανών πολεμούν κατά των Ρώσων στη Zaporizhia.

<img height="399" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/fb06c33a71ea0c9012df736bd77e2c1b_XL.jpg" width="766" /><br /><br /><div>Οι Γερμανοί εμφανίστηκαν στην πρώτη γραμμή της Zaporizhia (Zaporozhye) και είναι πολύ νέοι, περίπου 20 χρονών<br />Μετά από 79 χρόνια Γερμανοί στρατιώτες εμφανίστηκαν και πάλι σε εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ να πολεμούν κατά των Ρώσων σε μία εξέλιξη που φέρνει στη μνήμη τις πλέον ανατριχιαστικές ιστορίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.<br />Σύμφωνα με πληροφορίες, Γερμανοί μισθοφόροι εμφανίστηκαν κατά μήκος της πρώτης γραμμής στη Zaporizhia, δήλωσε στο TASS ο Vladimir Rogov, επικεφαλής του κινήματος «Είμαστε με τη Ρωσία».<br />«Οι Γερμανοί εμφανίστηκαν στην πρώτη γραμμή της Zaporizhia (Zaporozhye) και είναι πολύ νέοι, περίπου 20 χρονών», σημείωσε.<br />Ανέφερε, πως οι συνομιλίες στα πολωνικά ακούγονται ιδιαίτερα συχνά κατά τη διάρκεια υποκλοπών στη γραμμή εμπλοκής της Zaporizhia.<br /><br />Πάνω από 1.000 οι Γερμανοί<br /><br />Το 2022 είχε γίνει γνωστό από τη Bild πως περίπου 1.000 Γερμανοί μαχητές ταξίδεψαν στην Ουκρανία προκειμένου να ενταχθούν στη λεγεώνα των ξένων μισθοφόρων, που πολεμούν κατά των Ρώσων.<br />Περισσότεροι από 22.000 εθελοντές από όλο τον κόσμο είχαν ενταχθεί στη λεγόμενη Διεθνή Εδαφική Άμυνα της Ουκρανίας.<br />Την πρώτη εβδομάδα της ειδικής επιχείρησης τον Φεβρουάριο 2022 σχεδόν 500 άτομα από τη Γερμανία ταξίδεψαν στην Ουκρανία για να πολεμήσουν ενάντια στα ρωσικά στρατεύματα, και ο αριθμός αυτός έχει φτάσει τώρα σε 1.000.<br />Σύμφωνα με τις γερμανικές αρχές, μεταξύ των εν λόγω μισθοφόρων υπάρχουν άτομα ουκρανικής καταγωγής αλλά και Γερμανοί εξτρεμιστές, καθώς και νεοναζί.<br />Πάνω από 10 μισθοφόροι έχουν ταυτοποιηθεί και έγινε γνωστό, πως είχαν δεσμούς με ακροδεξιές ομάδες.<br />Η ουκρανική κυβέρνηση δημιούργησε μια διεθνή λεγεώνα τον Φεβρουάριο 2022, λίγο αφότου τα ρωσικά στρατεύματα ξεκίνησαν τη στρατιωτική τους επιχείρηση και κάλεσε ξένους που είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τη χώρα να συμμετάσχουν στις μάχες.<br /><br />Προετοιμασίες του ουκρανικού στρατού<br /><br />Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις είχαν συγκεντρώσει έως και 75.000 στρατιώτες στην περιοχή μετά την απόπειρα επίθεσης στις 23 Μαρτίου που απωθήθηκε από τις ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες εξολόθρευσαν έως και 400 μαχητές.<br />Όπως υποστηρίζει ο Rogov, οι ουκρανικές δυνάμεις προετοιμάζουν επίθεση στη Μελιτόπολη προκειμένου να φτάσουν στην Αζοφική Θάλασσα και να αποκόψουν τον χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία από τις οδούς ανεφοδιασμού των ρωσικών δυνάμεων και του πληθυσμού της χερσονήσου.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Ουκρανοί θα είναι έτοιμοι για επιχειρήσεις στην Zaporizhia στα τέλη Μαρτίου ή στις αρχές Απριλίου.<br />Ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Alexey Reznikov δήλωσε σε συνέντευξή του στο πολωνικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Gazeta Wyborcza ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας ολοκληρώνουν τις προετοιμασίες για αρκετές «αντεπιθέσεις», αλλά δεν θα είναι σε θέση να τις πραγματοποιήσουν τώρα εν μέρει λόγω καιρικές συνθήκες.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ιστορία επαναλαμβάνεται: Γερμανοί μισθοφόροι στο πλευρό των Ουκρανών πολεμούν κατά των Ρώσων στη Zaporizhia.

Οι Γερμανοί εμφανίστηκαν στην πρώτη γραμμή της Zaporizhia (Zaporozhye) και είναι πολύ νέοι, περίπου 20 χρονών Μετά από 79 χρόνια Γερμανοί στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοδυναμία δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Οι εξελίξεις προσπέρασαν τον Μητσοτάκη, όλοι μιλούν για πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/cfb3911323de48053aaf12592c6f33ac_XL.jpg" width="763" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ολοένα και περισσότερα στελέχη της ΝΔ αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι η υπόθεση «αυτοδυναμία» είναι χαμένη.</span></h3>Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και το μεγάλο ρεύμα των πολιτών που θέλουν κυβερνήσεις συνεργασίας έχουν γίνει ο εφιάλτης του Μεγάρου Μαξίμου και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά.<br /><br />Τα νούμερα δεν βγαίνουν για τη Νέα Δημοκρατία<br /><br />Ολοένα και περισσότερα στελέχη αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι η υπόθεση «αυτοδυναμία» είναι χαμένη. Αν μιλήσεις, παράλληλα, με στελέχη της ΝΔ ακόμα και με κορυφαία, πολλοί λίγοι έως ελάχιστοι πιστεύουν ότι το κυβερνών κόμμα θα είναι αυτοδύναμο. Όλοι μιλάνε, πλέον, καθαρά για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ όπως η Ντόρα Μπακογιάννη πριν λίγες μέρες θεωρώντας ότι είναι ένα ορατό σενάριο. Ενώ στο Μαξίμου περιμένουν τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής, οι εξελίξεις έχουν προσπεράσει τον Κ. Μητσοτάκη και όλοι συζητάνε για το πρόσωπο που θα τεθεί επικεφαλής της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.<br /><br />Δεν θέλουν να ακούνε για συγκυβέρνηση<br /><br />Όλα αυτά, βέβαια, δεν τα ακούει καλά ο στενός πυρήνας μέσα στο πρωθυπουργικό μέγαρο καθώς εάν έχουμε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ οι περισσότεροι θα χάσουν την δουλειά τους. Και πρώτος από όλους ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η συνεργασία με τον απρόβλεπτο «παίχτη», όπως φαίνεται να είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, δεν οδηγεί τον Κ. Μητσοτάκη στο προσφιλές του Μέγαρο Μαξίμου αλλά μάλλον στο… σπίτι του.<br /><br />Η συγκυβέρνηση θα έχει ημερομηνία λήξης<br /><br />Και ανοίγει το δρόμο σε άλλα πρόσωπα τα οποία μπορούν να φέρουν ισορροπία σε μία δύσκολη συνεργασία μεταξύ δύο κομμάτων που έχουν ξανακυβερνήσει. Βέβαια, όχι για πολύ. Η συγκυβέρνηση θα έχει ημερομηνία λήξης. Σε καμία περίπτωση δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Όταν τα κόμματα δουν ότι χάνουν έδαφος και δυσαρεστούν τον κόσμο, οι αρχηγοί τους θα αποχωρήσουν προφασιζόμενοι ασυμφωνία χαρακτήρων και ιδεολογικής κατεύθυνσης. Το αποτέλεσμα θα είναι το εξής: ο ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει σε τροχιά εξουσίας και η αντισυστημική ψήφος να εκτοξευτεί.<br /><br />Συζητούνται πρόσωπα αλλά αυτά παραμένουν σιωπηλά<br /><br />Τα ποια είναι αυτά τα πρόσωπα – ήδη συζητούνται – θα το εξετάσουμε αργότερα αλλά να γνωρίζετε ότι είναι άνθρωποι που βρίσκονται και μέσα στην σημερινή κυβέρνηση αλλά και μέσα στο κόμμα της ΝΔ. Κανένας δεν θα βγει μπροστά σε αυτή τη φάση, διότι κανένας δεν θέλει να περάσει ως υπονομευτής του Μητσοτάκη. Τώρα. Όμως, μετά την πρώτη Κυριακή όλα θα αλλάξουν. Οι ενδιαφερόμενοι θέλουν να έρθει φυσικά η αμφισβήτηση προς τον αρχηγό της ΝΔ. Αν η ΝΔ δεν έχει πιάσει ένα ποσοστό τουλάχιστον γύρω στο 33%, τότε θα αρχίσει η αμφισβήτηση. Αν είναι χαμηλότερο, τότε η ΝΔ θα έχει χάσει ακόμα και αν προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ. Αν πιάσει ένα 33% τότε υπάρχουν ελπίδες, αν και λιγοστές, να αγγίξει την αυτοδυναμία.<br /><br />Ο πιο κρίσιμος παράγοντας το κόμμα Κασιδιάρη<br /><br />Υπάρχουν, όμως, πολλοί παράγοντες Χ στην εξίσωση των εκλογών της 21ης Μαΐου. Ο πρώτος παράγοντας και ο πιο σημαντικός -που κανένας δεν τον έχει σταθμίσει- είναι εάν θα συμμετάσχει στις εκλογές το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη «Έλληνες για την Πατρίδα». Αν ο Άρειος Πάγος αποφανθεί ότι μπορεί να κατέλθει κανονικά, τότε είναι σίγουρο ότι θα εισέλθει στη Βουλή. Η Βουλή θα γίνει επτακομματική και η υπόθεση αυτοδυναμία χάνεται οριστικά και αμετάκλητα. Η ΝΔ δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να φτάσει το 39-40% που θα χρειαστεί για να σχηματίσει πλειοψηφία στη Βουλή. Όσες εκλογικές διαδικασίες και να γίνουν το ποσοστό του κόμματος «Έλληνες» θα μείνει το ίδιο και ίσως και να ανεβαίνει διότι η αντισυστημική ψήφος θα είναι μεγάλη. Τα υπόλοιπα κόμματα μπορεί και να φθίνουν.<br /><br />Απόσυρση Μητσοτάκη σε επτακομματική βουλή<br /><br />Συνεπώς, θεωρούμε ότι εάν το κόμμα Κασιδιάρη εισέλθει στη Βουλή, αυτό οδηγεί σε απόσυρση του κ. Μητσοτάκη. Αφού δεν θα το δεχθούν στο ΠΑΣΟΚ για Πρωθυπουργό, θα αναζητηθεί μία άλλη λύση. Θα έλεγε κάποιος ότι είναι και «Θεία Δίκη» από την στιγμή που ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του θέλησαν να απαγορεύσουν τελευταία στιγμή σε ένα κόμμα να κατέλθει στις εκλογές, όταν είδαν ότι μπαίνει στη Βουλή… Διότι εάν ήταν ένα κόμμα του 1-2%, προφανώς, κανείς δεν θα ασχολείτο. Και όπως φαίνεται, ένα κόμμα που δεν είναι καν στην Βουλή τώρα, οδηγεί έναν Πρωθυπουργό σε «πρόωρη συνταξιοδότηση»…<br /><b><i>Μαξιμιλιανός</i></b><br /><br /><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αυτοδυναμία δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Οι εξελίξεις προσπέρασαν τον Μητσοτάκη, όλοι μιλούν για πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.

Ολοένα και περισσότερα στελέχη της ΝΔ αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι η υπόθεση «αυτοδυναμία» είναι χαμένη. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικά παιχνίδια του ΝΑΤΟ σε απόσταση αναπνοής από το μέτωπο της Ουκρανίας. Σοβαρή εμπλοκή Ελλάδας.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6c9adbe16c8880bd254b4ecc13cebdd2_XL.jpg" width="731" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Χιλιάδες στρατιώτες συγκεντρώθηκαν για την άσκηση, που έχει ως σενάριο την απόκρουση μιας εισβολής στην ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας.</span></h3>Στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας διεξάγουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ σε περιοχή της Ρουμανίας που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Ουκρανία.<br />Χιλιάδες στρατιώτες συγκεντρώθηκαν για την άσκηση, που έχει ως σενάριο την απόκρουση μιας εισβολής στην ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας.<br />Με την ονομασία «Sea Shield 23», οι πολεμικές ασκήσεις άρχισαν στις 20 Μαρτίου και ολοκληρώνονται στις 2 Απριλίου.<br />Οι ΗΠΑ και 11 άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, συμμετέχουν στις στρατιωτικές ασκήσεις υπό τη Ρουμανία.<br />Σχεδόν 3.500 στρατιώτες, 30 πλοία του πολεμικού ναυτικού, 14 αεροσκάφη και 15 άλλα σκάφη «ταχείας επέμβασης» συμμετέχουν στις επιχειρήσεις με πραγματικά πυρά, που πραγματοποιούνται στη Μαύρη Θάλασσα και στο Δέλτα του Δούναβη της Ρουμανίας.<br />Τα στρατεύματα που συμμετέχουν στις ασκήσεις Sea Shield φτάνουν σε απόσταση μόλις… 20 μιλίων από τα ουκρανικά σύνορα.<br />Στην άσκηση εντός της Ρουμανίας συμμετέχουν οι χώρες: η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Μεγάλη Βρετανία, η Ελλάδα, η Γεωργία, η Μολδαβία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, οι ΗΠΑ, η Τουρκία και η Γαλλία.<br /><br />Παιχνίδια πολέμου<br /><br />«Η πολυεθνική άσκηση «Sea Shield 2023» είναι η πιο σύνθετη εκπαιδευτική εκδήλωση, που σχεδιάστηκε και διεξήχθη από τις Ρουμανικές Ναυτικές Δυνάμεις, μέσω της Διοίκησης Ναυτικών Συνιστωσών, το εκπαιδευτικό έτος 2023», ανέφερε το ρουμανικό ναυτικό σε δελτίο τύπου.<br />Από τη ρωσική επιχείρηση στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ έχουν πραγματοποιήσει αρκετούς γύρους «πολεμικών παιχνιδιών» στην Ανατολική Ευρώπη για να προσομοιώσουν μια παρόμοια σύγκρουση και να αναπτύξουν στρατηγικές για το Κίεβο.<br />Ο ερευνητής δημοσιογράφος Seymour Hersh ανέφερε ότι το περασμένο καλοκαίρι, η κυβέρνηση του Joe Biden χρησιμοποίησε ως πρόσχημα άσκηση του ΝΑΤΟ στη Βαλτική Θάλασσα για να τοποθετήσει εκρηκτικά στους αγωγούς Nord Stream.<br />Τον Σεπτέμβριο 2022, αυτά τα εκρηκτικά πυροδοτήθηκαν καταστρέφοντας τους αγωγούς φυσικού αερίου που συνδέουν τη Ρωσία με τη Γερμανία.<br />Τον περασμένο χρόνο, η Βορειοατλαντική Συμμαχία αύξησε τη δυναμική της σε αυτό που θεωρεί ως την «ανατολική της πλευρά», η οποία αποτελείται από οκτώ χώρες που εκτείνονται από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα, συμπεριλαμβανομένης της Ρουμανίας.<br />Το ΝΑΤΟ διεξάγει ταυτόχρονα τη στρατιωτική άσκηση «Crystal Arrow 23» στη Λετονία, στην οποία Δανοί στρατιώτες εκπαιδεύουν τη Μηχανοκίνητη ταξιαρχία πεζικού τη χώρας αυτής της Βαλτικής.<br /><br /><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πολεμικά παιχνίδια του ΝΑΤΟ σε απόσταση αναπνοής από το μέτωπο της Ουκρανίας. Σοβαρή εμπλοκή Ελλάδας.

Χιλιάδες στρατιώτες συγκεντρώθηκαν για την άσκηση, που έχει ως σενάριο την απόκρουση μιας εισβολής στην ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας. Στρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Α. Κανελλόπουλος, πρόεδρος του εθνικού κόμματος Έλληνες, με συλλογική απόφαση.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b8e697a61210845c9f94e4f1605789c7_XL.jpg" width="734" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αρχές Μαΐου αξιολογείται το κόμμα...</span></h3>Με βάση εντεινόμενη φημολογία, στον προεδρικό θώκο του εθνικού κόμματος Έλληνες, σύμφωνα με συλλογική απόφαση των μελών του, θα αναρρηθεί ο πρώην αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Α. Κανελλόπουλος.<br />Να σημειωθεί ότι ο εν λόγω αντεισαγγελέας θεωρείται εγνωσμένου νομικού κύρους και προφανώς αποτελεί την απάντηση του Ηλία Κασιδιάρη στην προσπάθεια της κυβέρνησης με νόμο να τον εμποδίσει να κατέβει στις εκλογές.<br />Υπενθυμίζεται ότι Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν αντισυνταγματικό νόμο, ο οποίος φωτογραφικά στοχοποιεί τον εθνικό κόμμα Έλληνες και τον Ηλία Κασιδιάρη, που εκτίει ποινή φυλάκισης.<div><br />Στις δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες εμφανίζουν ποσοστά έως 5% και μεγάλη διεισδυτικότητα στους νέους, αλλά και σε όσους θέλουν να εκφραστούν αντισυστημικά.<br />Ο νόμος που ψηφίστηκε από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με βάση πλήθος συνταγματολόγων, είναι διάτρητος, αντισυνταγματικός, επιπόλαιος και προσβλητικός για τον νομικό κόσμο, αφού το Σύνταγμα σαφώς ορίζει ότι ένας πολίτης χάνει τα δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι μόνον όταν υπάρχει τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση.<br />Ως τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση νοείται αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου.<br />Στην περίπτωση του Ηλία Κασιδιάρη, δημιουργού του εθνικού κόμματος Έλληνες, υπάρχει μόνο πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση, παρότι ο εισαγγελέας του δικαστηρίου είχε προτείνει αθώωση.<br />Ακόμη, η υπόθεση των πρώην μελών της Χρυσής Αυγής δεν έχει φτάσει στο Εφετείο και προφανώς ούτε στον Άρειο Πάγο.</div><div><br />Τα κίνητρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν ξεκάθαρα πολιτικά.<br />Βλέποντας την άνοδο του εθνικού κόμματος Έλληνες, το οποίο έχει αποσυνδεθεί πλήρως από τη Χρυσή Αυγή, της οποίας δεν υπάρχουν μέλη στον νέο πολιτικό σχηματισμό, ο Μητσοτάκης επεχείρησε να το μπλοκάρει, διότι η δυναμική του θα μπορούσε να πλήξει τα σχέδια της ΝΔ για αυτοδυναμία.<br />Με την απόφαση να οριστεί ως πρόεδρος αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, θα έχει μεγάλη σημασία να δούμε πώς θα αποφασίσει το Α1 τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου στις αρχές Μαΐου.<br />Με τη νομική συγκρότηση και εγκυρότητα του κ. Κανελλόπουλο, ο Άρειος Πάγος θα δυσκολευτεί να αποφανθεί πως το εθνικό κόμμα Έλληνες δεν επιτρέπεται να κατέλθει στις εκλογές.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Α. Κανελλόπουλος, πρόεδρος του εθνικού κόμματος Έλληνες, με συλλογική απόφαση.

Αρχές Μαΐου αξιολογείται το κόμμα... Με βάση εντεινόμενη φημολογία, στον προεδρικό θώκο του εθνικού κόμματος Έλληνες, σύμφωνα με συλλογική α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η παγίδα της Τουρκίας στον διεθνή ναυτιλιακό οργανισμό για Ελλάδα και Κύπρο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/03/maxresdefault-12.jpg-1068x601.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/03/maxresdefault-12.jpg-1068x601.webp" width="724" /></a></div><br /><div><b>Κωνσταντίνος Φυτιρής</b></div><div>Υποναύαρχος Ε.Α.</div><div><br /></div>Η πρόσφατη δημοσιοποίηση των προθέσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης να υποστηρίξει την εκλογή Τούρκου στην θέση του Γενικού Γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) ήταν κεραυνός εν αιθρία και η Κυπριακή Κυβέρνηση, ορθώς ξεκαθάρισε την θέση της, ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξει τέτοια υποψηφιότητα.<br /><br />Ο οργανισμός ΙΜΟ υπάγεται και διοικείται από τον ΟΗΕ και μαζί με τον διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) αποτελούν τα κύρια θεσμικά όργανα με ευθύνη την θέσπιση και εφαρμογή των απαραίτητων κανόνων, ο μεν πρώτος της ναυσιπλοϊας και ο δεύτερος της Αεροπλοϊας. Ουσιαστικά αυτοί οι δυο οργανισμοί ρυθμίζουν το παγκόσμιο εμπόριο και τις μεταφορές αγαθών και επιβατών από αέρα και θάλασσα. Ο Γενικός Γραμματέας του ΙΜΟ διαδραματίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην εφαρμογή και εκσυγχρονισμό ή και την θέσπιση νέων κανονισμών που αφορούν στην ασφάλεια της Ναυσιπλοϊας, τον καθορισμό διαύλων ασφαλούς Ναυσιπλοϊας, τα μέτρα για προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των περιοχών ευθύνης Έρευνας και Διάσωσης για κάθε κράτος.<br /><br />Το εμπάργκο που επιβάλλει η Τουρκία στα πλοία με Κυπριακή σημαία στα οποία απαγορεύεται η προσέγγιση σε Τουρκικά λιμάνια και η διέλευση από τα στενά του Βοσπόρου, παραβιάζει τους κανόνες του δικαίου της θάλασσας και στερεί από την Κυπριακή Ναυτιλία τεράστια εισοδήματα και αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την μείωση του Κυπριακού στόλου. Ισχύει και σε αυτή την περίπτωση όπως και στο Κυπριακό πρόβλημα εισβολής και κατοχής ο νόμος του ισχυρού όμως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την συνέχιση του αγώνα με πείσμα και θέληση σε όλα τα διεθνή FORA για την αποτροπή των στόχων της Τουρκίας. Επιβάλλεται λοιπόν η Κυπριακή Δημοκρατία να αντιδράσει με κάθε νόμιμο μέσο στην αποτροπή ανάληψης της Γραμματείας του ΙΜΟ από την Τουρκία για ακόμα ένα λόγο ίσως πολύ πιο σοβαρό απο το εμπάργκο των Κυπριακών πλοίων.<br /><br />Η Τουρκία εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει εξαγγείλει και έχει θέσει ως πρώτιστη εθνική της προτεραιότητα τον διαμοιρασμό του Αιγαίου και της Κυπριακής ΑΟΖ, με την ονομασία «ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ». Για την επίτευξη αυτού του στόχου πέρα από την ενίσχυση της στρατιωτικής της ισχύος η Τουρκία, πολύ μεθοδικά, διεκδικεί και καταλαμβάνει θέσεις «κλειδιά» σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς με αποκλειστικό στόχο την διεθνή νομιμοποίηση των διεκδικήσεων της.<br /><br />Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η διεκδίκηση των ηγετικών θέσεων στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ), τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και στον διεθνή Οργανισμό Υδρογαφίας (ΙΗΟ). Αυτοί οι τρεις Οργανισμοί έχουν την ευθύνη καθορισμού όλων των κανόνων στον αέρα, στην θάλασσα και υποβρυχίως καθώς και την ευθύνη για έκδοση αγγελιών NAVTEX για τις περιοχές Έρευνας και Διάσωσης.<br /><br />Η Τουρκία γνωρίζει άριστα τον σημαντικό ρόλο αυτών των Οργανισμών στους οποίους συμμετέχουν όλες οι χώρες μέλη του ΟΗΕ και προσπαθεί να τους μετατρέψει σε εργαλείο αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Έλλαδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Από το 1974, η Τουρκία επιδιώκει και διεκδικεί σε όλα τα διεθνή FORΑ και ειδικά στον ΙΜΟ, ως περιοχή Έρευνας και Διάσωσης της το μισό Αιγαίο μέχρι την Κύπρο και την Συρία εφαρμόζοντας την αρχή: «Διεκδικώ και αναλαμβάνω υποχρεώσεις σε συγκεκριμένη περιοχή για να αποκτήσω τα δικαιώματα σε αυτήν».<br /><br />Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχει δημιουργήσει σταθμούς επιτήρησης και λήψης συναγερμών κινδύνου και έχει αναπτύξει ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις από πολεμικά πλοία και αεροσκάφη Έρευνας -Διάσωσης στην Δυτική και Νότια Τουρκία για άμεση επέμβαση στο Αιγαίο και στην κατεχόμενη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου μέχρι την Πάφο όπως φαίνεται στον χάρτη (1). Η περιοχή που εξαγγέλθηκε για την «Γαλάζια Πατρίδα» φαίνεται στον χάρτη (2). Συγκρίνοντας τους δύο χάρτες διαπιστώνεται η πλήρης ταύτιση των δύο περιοχών.<div><br /><img height="511" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/04/nb_keimenoi_hartis_fytiris.jpg" width="640" />χάρτης 1<img src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/04/nb_keimenoi_hartis_fytiris1.jpg" />χάρτης 2</div><div><br />Εάν η Τουρκία καταφέρει να ελέγξει τον ΙΜΟ μέσω της Γραμματείας του, τότε είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί σε επίσημο έγγραφο του Οργανισμού αναφορά των περιοχών ευθύνης Ερευνας -Διάσωσης και έκδοσης NAVTEX που καταθέτει και διεκδικεί η Τουρκία και πλέον θα θέσει τις βάσεις για την διεθνή εκστρατεία της με σκοπό την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας στο Αιγαίο και της ΑΟΖ της Κ.Δ όπως αυτές πηγάζουν από το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Η Τουρκία δεν διεκδικεί έντονα την Γραμματεία του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) γιατί αυτός ο Οργανισμός έχει ξεκάθαρους κανονισμούς όσον αφορά στις περιοχές ελέγχου πτήσεων (FIR) που δεν επιδέχονται οποιεσδήποτε αλλαγές από το 1944 που καθορίστηκαν. Αντίθετα ο διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός όσον αφορά στις περιοχές Έρευνας και Διάσωσης δεν έχει πλήρως ξεκάθαρους κανονισμούς. Αυτό το στοιχείο θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει η Τουρκία υπό αμφισβήτηση τους χώρους ευθύνης και υποχρεώσεων Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας, θέτοντας μέσω επισήμων εγγράφων του ΙΜΟ (ΕΡΕΥΝΑΣ/ΔΙΑΣΩΣΗΣ και έκδοσης NAVTEX ).<br /><br />Η απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης για υποστήριξη της υποψηφιότητας της Τουρκίας για ανάληψη της Γενικής Γραμματείας του ΙΜΟ πιθανόν να εντάσσεται στην δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών στο πλαίσιο επίλυσης των Ελληνοτουρκικών ζητημάτων (αν και θεωρώ αφελή τέτοια προσέγγιση) ή σε άλλου είδους συναλλαγές μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας.<br /><br />Εκτιμώ ότι θα πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση αυτής της απόφασης γιατί ο κίνδυνος στο εγγύς μέλλον θα είναι πολύ μεγαλύτερος από το όποιο όφελος. Από την πλευρά της Κυπριακής Κυβέρνησης η αρνητική ψήφος είναι μεν δεδομένη αλλά επιπλέον θα πρέπει να προβεί σε διπλωματική εκστρατεία μη εκλογής Τούρκου στην θέση του Γενικού Γραμματέα του ΙΜΟ με την ελπίδα αναθεώρησης της απόφασης της Ελλάδας η οποία ομολογουμένως αποτελεί αρνητική έκπληξη<br /><br /></div><div><a href="http://sigmalive.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η παγίδα της Τουρκίας στον διεθνή ναυτιλιακό οργανισμό για Ελλάδα και Κύπρο.

Κωνσταντίνος Φυτιρής Υποναύαρχος Ε.Α. Η πρόσφατη δημοσιοποίηση των προθέσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης να υποστηρίξει την εκλογή Τούρκου στην...

Διαβάστε την συνέχεια

Η παρένθεση της διπλωματίας των σεισμών και ο κατευνασμός

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/03/Erdogan-EQ-aereas.jpg" width="769" /><br /><br /><b>Παπασίμος Γεώργιος</b><br />Μετά από μια τριετή έντονη τουρκική επιθετικότητα κατά της Ελλάδος στα πλαίσια της επεκτατικής νεο-οθωμανικής στρατηγικής της Άγκυρας, με αφορμή τους καταστρεπτικούς σεισμούς στην Ανατολική Τουρκία έχει επικρατήσει αναπάντεχα ήρεμο κλίμα μεταξύ των δύο χωρών. Αποκορύφωμα αυτού η χθεσινή απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας, που ομιλεί για την ωφέλεια των δύο χωρών από το ήρεμο κλίμα, όταν το ίδιο πριν δύο μήνες περίπου θεωρούσε την Ελλάδα ως τον άμεσο αντίπαλο της και ζητούσε την άμεση αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, συνδέοντας αυτό με την αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους. Μιλούμε για την διπλωματία των σεισμών. <br /><br />Πίσω βέβαια από το επιφαινόμενο της διπλωματίας των σεισμών ενυπάρχει η έντονη πίεση των ΗΠΑ για εξεύρεση λύσεως στην ευρύτερη περιοχή, αλλά πρωτίστως η εξυπηρέτηση των βραχυπρόθεσμων στόχων του τουρκικού καθεστώτος, που εν μέσω της προεκλογικής περιόδου βρίσκεται αντιμέτωπο με τεράστια οικονομικά προβλήματα και την ανάγκη εξοικονόμησης τεραστίων οικονομικών πόρων (περίπου 100 δισ. ευρώ) για τη στοιχειώδη ανοικοδόμηση των ευρύτατα κατεστραμμένων περιοχών από τους σεισμούς, έχοντας έτσι την άμεση ανάγκη της Δύσης.<br /><br />Ουδείς μπορεί να εκτιμήσει για πόσο καιρό θα παραμείνει σε αυτήν την πολιτική. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πάγια μακροπρόθεσμη επεκτατική τουρκική στρατηγική δεν αλλάζει. Εξάλλου, οι θεαματικές <a href="https://www.reuters.com/world/middle-east/europe/erdogan-says-putin-may-visit-turkey-april-power-plant-inauguration-2023-03-29/">αλλαγές 180 μοιρών</a> στην τουρκική εξωτερική πολιτική δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο. Όταν το ιδιότυπο τουρκικό αυταρχικό καθεστώς θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας η άμεση αλλαγή την πραγματοποιεί ακόμα και κατά εκείνων που μέχρι πριν λίγο καιρό εκτόξευε κατηγορίες και απειλές.<br /><br />Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μετατρέπεται αυτομάτως από λύκο σε πρόβατο, αφού διαχρονικά έχει αποδειχθεί ότι οι κεντρικοί στόχοι του βαθέως τουρκικού κράτους παραμένουν αναλλοίωτοι και επιδιώκονται ανάλογα με την ευρύτερη συγκυρία. Κατά τη τετραετία 2019-2022, η Τουρκία ξεδίπλωσε όλες τις στρατηγικές επιδιώξεις της, που εντάσσονται στη νεο-οθωμανική στρατηγική της, ότι δηλαδή ως ισχυρή ηγεμονική περιφερειακή δύναμη έχει το δικαίωμα της στρατιωτικής παρέμβασης, όπου κρίνει, ακόμα και όταν παραβιάζονται με πρωτοφανή τρόπο τα ισχύοντα στο διεθνές δίκαιο.<br /><br />Έτσι, δημιούργησε, με τη βοήθεια του Τραμπ, ένα τεράστιο διάδρομο 400 χιλιομέτρων εντός του συριακού εδάφους κατά μήκος των συνόρων των δύο χωρών, εκτοπίζοντας τους Κούρδους της Συρίας, εισέβαλε στο Ιράκ με το πρόσχημα της εκκαθάρισης των εκεί Κούρδων, υπέγραψε το προδήλως παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, αμφισβητώντας de jure την ελληνική ΑΟΖ, επιδόθηκε σε παράνομες έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ στη περιοχή του Καστελόριζου και σε παράνομες γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου και συνέβαλε αποφασιστικά στην νίκη του Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουση του με την Αρμενία.<br /><a href="https://slpress.gr/ethnika/lianontoyfeka-apenanti-se-quot-ypsiles-politikes-quot/"> </a><br /><div>Τουρκία και S-400<br /><br />Παράλληλα, αν και μέλος του ΝΑΤΟ αψήφησε τις απειλές των ΗΠΑ και άλλων δυτικών δυνάμεων αγοράζοντας το αντιαεροπορικό σύστημα S-400 από τη Ρωσία, η οποία πέραν αυτού θα κατασκευάσει στο τουρκικό έδαφος τρεις πυρηνικούς αντιδραστήρες, διακηρυκτικά για παραγωγή ενέργειας. Είναι όμως κρυφό μυστικό ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος του τουρκικού καθεστώτος είναι η παραγωγή πυρηνικών όπλων, χωρίς μάλιστα καμία αντίδραση από τον διεθνή παράγοντα έως σήμερα για αυτές τις ανομολόγητες προθέσεις του, ούτε καν από τη χώρα μας.<br /><br />Όταν το τουρκικό καθεστώς πέρσι το καλοκαίρι διαπίστωσε ότι η υπερεπέκταση αυτή δημιούργησε αντιδράσεις σε κάποιες δυτικές χώρες (ΗΠΑ για τους S-400, Γαλλία-Αυστρία για την επέκταση στη Λιβύη και στη Βόρεια Αφρική και στη χειραγώγηση των ισλαμιστικών κινήσεων στις χώρες αυτές), σε συνδυασμό με την αντίδραση της Ελλάδος και της Κύπρου στην άμεση τουρκική επιθετικότητα, μέσω της δημιουργίας συμμαχιών με αντι-τουρκικό πρόσημο, ακολουθώντας την παραδοσιακή και διαχρονική διπλωματική πονηρία της, προέβη σε τακτική αναδίπλωση.<br /><br />Εμφάνισε δηλαδή ένα πιο ήπιο πρόσωπο, χωρίς όμως να αποστεί στο παραμικρό από τις στρατηγικές της επιδιώξεις, προκειμένου να πετύχει τους βραχυπρόθεσμους στόχους της. Έκτοτε όμως επανήλθε στη σκληρή τακτική τόσο εν σχέσει με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τη Φιλανδία και τη Σουηδία θέτοντας βέτο, προβαίνοντας σε μεσανατολίτικα παζάρια με τις ΗΠΑ για τα F-16 όσο κυρίως απέναντι στην Ελλάδα κατά της οποίας εκτόξευε πολεμικές απειλές καθημερινά. Ακόμα και για βομβαρδισμό των Αθηνών απειλούσε ο Ερντογάν πριν μόλις λίγο καιρό.</div><div><br />Με νέο προσωπείο <br /><br />Όλα αυτά σήμερα μέσω της τουρκικής αναδίπλωσης με φόντο τους σεισμούς στην ανατολική Τουρκία έχουν εξαφανιστεί από τον ορίζοντα. Το πρόσωπο της Τουρκίας άλλαξε προσωρινά και αυτό της δίνει τη δυνατότητα να πετύχει τους βραχυπρόθεσμους στόχους της έναντι της Δύσης, χωρίς να αφίσταται από τις πραγματικές στρατηγικές στοχεύσεις της και αυτό γιατί ο δυτικός παράγοντας είναι έτοιμος να καταπιεί τις οποιεσδήποτε παρασπονδίες της Τουρκίας λόγω της γεωπολιτικής της αξίας.<br /><br />Απέναντι σε αυτή την ξεκάθαρη και διαχρονική πραγματικότητα, η Ελλάδα, η οποία βρέθηκε στο προηγούμενο διάστημα να απειλείται ευθέως με πολεμική σύρραξη από το επιθετικό τουρκικό καθεστώς συμμετέχει αναφανδόν και ανακουφισμένη σε αυτήν την τακτική μεταμορφισμού του τουρκικού καθεστώτος. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να είναι κατά του διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών εάν αυτός πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και υπάρχει ειλικρινής διάθεση για εξεύρεση λύσεων.<br /><br />Στην προκειμένη όμως περίπτωση οι κίνδυνοι για την Ελλάδα είναι σημαντικοί αφού η δημοσιοποίηση σε όλα τα διεθνή φόρα και στον ΟΗΕ των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων (αποστρατιωτικοποίηση νησιών, τουρκολιβυκό μνημόνιο, casus beli σε περίπτωση επέκτασης στα 12 ναυτικά μίλια) παρέχουν το νομιμοποιητικό πλαίσιο στο τουρκικό καθεστώς στην επόμενη στροφή που θα αισθανθεί ισχυρό να επανέλθει στην γνώριμη επιθετική του πολιτική. Συνακόλουθα η μη εξάσκηση των νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, όπως για παράδειγμα η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια τουλάχιστον νοτίως της Κρήτης λειτουργεί υπέρ της παγίωσης των στρατηγικών επιδιώξεων της Άγκυρας περί ειδικού καθεστώτος του Αιγαίου.<br /><br />Έτσι, δεν μπορεί να γίνει κατανοητή η σπουδή του υπουργείου Εξωτερικών να υποστηρίξει την τουρκική υποψηφιότητα για τη θέση του γενικού γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) Γραμματείας και αυτή σε αντάλλαγμα θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα της Ελλάδος της ως μη μόνιμο μέλος στο Σύμβουλο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Θέση άνευ ιδιαίτερης αξίας αφού λόγω των συνεχών veto των μονίμων μελών την έχουν ουσιαστικά ακυρώσει. Μάλιστα για το θέμα αυτό υπήρξε μετά από πολύ καιρό και ρήγμα στο κοινό άξονα Ελλάδος – Κύπρου, αφού ορθά η κυπριακή Δημοκρατία δεν δέχτηκε να υποστηρίξει την υποψηφιότητα της κατοχικής Τουρκίας.<br /><br />Η “εξημέρωση του θηρίου”<br /><br />Οι ενέργειες αυτές από την ελληνική πλευρά, το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι η καλλιέργεια πρόσκαιρων ψευδαισθήσεων περί δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης για εσωτερική κατανάλωση. Επαναφέρουν, δε, στο προσκήνιο για μια ακόμα φορά τη διαχρονική ελληνική τακτική, που είναι ο κατευνασμός και η “εξημέρωση του θηρίου”, ως απότοκος του φοβικού συνδρόμου από το οποίο διαπνέεται το δικομματικό σύστημα στην Ελλάδα επί δεκαετίες.<br /><br />Πρόκειται για την ενδημική ελληνική πολιτική ύπνωση έναντι του δομικού τουρκικού κινδύνου, αφού είναι βέβαιο ότι η Τουρκία μόλις πετύχει τους βραχυπρόθεσμους στόχους της και όταν ενδυναμωθεί στον οικονομικό τομέα, αλλά και στον εντεινόμενο στρατιωτικό της εξοπλισμό (παραλαβή υποβρυχίων T-214 από τη Γερμανία, F-16 από τις ΗΠΑ κλπ) είναι βέβαιο ότι θα επανέλθει δριμύτερη σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου. Και αυτό γιατί οι πραγματικοί μακροπρόθεσμοι στόχοι της, είναι η δορυφοροποίηση και η φινλανδοποίηση μας. Εξ’ ου και η ανάγκη μιας ευρύχωρης και οραματικής εθνικής στρατηγικής της Ελλάδος σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, που παραμένει δυστυχώς ακόμα στο ακέραιο ζητούμενο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η παρένθεση της διπλωματίας των σεισμών και ο κατευνασμός

Παπασίμος Γεώργιος Μετά από μια τριετή έντονη τουρκική επιθετικότητα κατά της Ελλάδος στα πλαίσια της επεκτατικής νεο-οθωμανικής στρατηγικής...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόση ΑΟΖ θα δώσουμε στους Τούρκους;. Γιατί ο Μητσοτάκης θέλει αυτοδυναμία.

<br /><br /><br /><br /><br />Πόση ΑΟΖ θα δώσουμε στους Τούρκους; – Γιατί ο Μητσοτάκης θέλει αυτοδυναμία<br /><img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/03/kate3.jpg" width="771" /><br /><br /><b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br />Είναι μάλλον ξεκάθαρο ότι τα τρία πρώτα κόμματα που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τη χώρα (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ), έχουν δεσμευτεί στους Αμερικάνους να προχωρήσουν άμεσα σε διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους προκειμένου να κρατηθεί στο δυτικό στρατόπεδο η Τουρκία . Διαπραγμάτευση σημαίνει συμβιβασμός και συμβιβασμός σημαίνει παραχωρήσεις.<br /><br />Αυτό δεν προκύπτει μόνο από την τις αγκαλιές Δένδια-Τσαβούσογλου και την «διπλωματία των σεισμών», αλλά κυρίως από τις συναντήσεις του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν με τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, αλλά και από τις κατά καιρούς δηλώσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.<br /><br />Οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν για την συνάντηση Μπούρα-Καλίν τον περασμένο Δεκέμβριο είναι εντόνως ανησυχητικές όχι μόνο επειδή ήταν μυστική και έγινε με πρωτοβουλία των Γερμανών (οι οποίοι προσπαθούν να κερδίσουν θεσμικά οφέλη από την Ουάσιγκτον), αλλά και γιατί το περιεχόμενο της υποτιθέμενης “διαπραγμάτευσης” εκφεύγει από τις πάγιες εθνικές θέσεις. Δεν είναι τυχαίο που το υπουργείο Εξωτερικών ήταν εκτός αυτής της διαδικασίας. Προϊόν μυστικής διπλωματίας φαίνεται ότι ήταν και ανακοίνωση της αλληλοϋποστήριξης Ελλάδας και Τουρκίας σε ότι αφορά την υποψηφιότητα της χώρας μας ως μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (για την χρονιά 2025-2026) και την τουρκική υποψηφιότητα για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ)!…<br /><br />Εδώ και καιρό πολλοί παρατηρητές φοβούνται πως η ελληνική πολιτική έχει υποχωρήσει από το επίπεδο της «πολιτικής του κατευνασμού» σε εκείνο της «πολιτικής συμβιβασμού». Υπό τη λεοντή του «πολιτικού πραγματισμού» διάφοροι ακαδημαϊκοί και θεωρητικοί της συνεκμετάλλευσης (διάβαζε της παράδοσης κυριαρχικών δικαιωμάτων) καλλιεργούν συστηματικά την υποτέλεια και την εθνική μειοδοσία, με αφορισμούς όποιων δεν υποκλίνονται στην αυθεντία τους ή με ηττοπαθή διλήμματα του τύπου «Τι θέλετε; …να κάνουμε πόλεμο;»<br /><br />Η περιφρόνηση των «πραγματιστών» προς το λαό και το αίσθημά του είναι ενδεικτική μιας αυταρχικής νοοτροπίας που αγνοεί τις ιδέες, σαφείς και δίκαιες, που ενσωματώνονται στην ίδια τη λογική των γεγονότων και των νόμων της ιστορίας (Melvin J. Lasky). Δεν τους ενδιαφέρει αν στους συμβιβασμούς μόνο εμείς δίνουμε. Είναι ικανοποιημένοι με τον τρόπο που οριοθετήθηκε η ΑΟΖ με την Ιταλία, είναι κατενθουσιασμένοι με την συμφωνία με την Αίγυπτο και ήταν περιχαρείς με την Αλβανία με την οποία θα πηγαίναμε στη Χάγη. Τώρα, ξέρουμε τι δώσαμε και σαν να μην έφτανε αυτό έχουμε και τον κ. Ράμα να μας χορεύει στο ταψί.<br /><br /><div>Οι αποκαλύψεις για την Κύπρο<br /><br />Η πολιτική του «συμβιβασμού» αποτυπώθηκε στην αρχή της χρονιάς και σε ένα άρθρο του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνου Ντόκου στην “Καθημερινή” για το Νέο Δόγμα Εθνικής Ασφαλείας, από το οποίο απουσίαζαν πολλά και κυρίως έλειπε παντελώς οιαδήποτε αναφορά στο Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, την οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου με βάση το Χάρτη της Σεβίλλης κ.ο.κ.<br /><br />Έτσι, μέχρι στιγμής δεν είδαμε κάποια ελληνική πρωτοβουλία για την στήριξη της στρατηγικής του νέου Κύπριου προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη που επιδιώκει την εμπλοκή Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίλυση του προβλήματος της κατοχής. Και σαν να μην έφτανε αυτό έσκασε η αποκάλυψη από την εφημερίδα “Εστία” όσων περιλαμβάνονται στη νέα έκδοση του βιβλίου «7 Προεδρικά Πορτραίτα» του Κύπριου εκδότη και καναλάρχη Κωστή Χατζηκωστή.<br /><br />Εκεί ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης αναφερόμενος στον κ. Μητσοτάκη λέει ότι «θέλησε νά ὑπονομεύσει εὐθέως τά συμφέροντα τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ενώ ἀντιθέτως ἐπαινεῖ τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Νῖκο Δένδια καί τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης Ἀλέξη Τσίπρα» και εξομολογείται δύο γεγονότα: Πρώτον, ότι ο κ. Μητσοτάκης «προωθοῦσε τήν ἰδέα τῆς διακοπῆς τῶν γεωτρήσεων τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, προκειμένου νά ἐξευμενιστοῦν οἱ Τοῦρκοι», καί δεύτερον ότι «τασσόταν ὑπέρ τῆς κατασκευῆς ἀγωγοῦ ἀερίου Ἰσραήλ-Τουρκίας, ὁ ὁποῖος θά παρέκαμπτε τήν Κύπρο!» προκειμένου να ηρεμήσει τον Ερντογάν και να αρχίσει πάλι ο διάλογος Αθήνας-Άγκυρας.<br />Ο κ. Αναστασιάδης υποχρεώθηκε να διαψεύσει, όπως άλλωστε έκανε και ο Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά ο Χατζηκωστής επιμένει για την αλήθεια των γραπτών του, ενώ ο κ. Μητσοτάκη τηρεί σιγήν ιχθύος.<div><br />Στο μυαλό του Κυριάκου<br /><br />Είναι σαφές ότι οι Αμερικανοί έχουν εξασφαλίσει την πρόθεση των τριών ελληνικών κομμάτων να έρθουν σε κάποιο συμβιβασμό με την Άγκυρα υπό τον μανδύα της συνεκμετάλλευσης που στην ουσία μεταφράζεται στο να δώσουν ΑΟΖ και να μην επεκτείνουν τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια (ίσως ούτε κάν στην Κρήτη). Τόσο οι Αμερικανοί, όσο και το βαθύ εγχώριο πολιτικο-οικονομικό σύστημα θα προτιμούσαν, τον συμβιβασμό να τον κάνει μια κυβέρνηση συνεργασίας και των τριών κομμάτων ώστε να αποφευχθεί λαϊκή εξέγερση και το πολιτικό κόστος να μοιραστεί ή έστω ένας “μεγάλος συνασπισμός” ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορέσει να αντέξει το σοκ.<br /><br />Βέβαια, οι Αμερικανοί ξέρουν ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα προχωρούσε στο επιθυμητό συμβιβασμό –ειδικά μετά την εμπειρία της Συμφωνίας των Πρεσπών-, και με τη ΝΔ απέναντι να κερδίζει όλα τα οφέλη από την εθνική δυσαρέσκεια. Σε κάθε περίπτωση έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι ελληνο-αμερικανικές σχέσεις, η Ελλάδα μοιάζει δεμένη χειροπόδαρα. Έτσι, ξαναγυρίζουν στον Μητσοτάκη και στην επιδιωκόμενη από αυτόν αυτοδυναμία, έστω και με τρίτη κάλπη που σημαίνει ότι είναι αποφασισμένος να κάνει τον συμβιβασμό-συνεκμετάλλευση μόνος του.<br /><br />Είναι άραγε μια άμετρη προσωπική φιλοδοξία; Θέλει να γίνει ο νέος Βενιζέλος; Ή έχει ήδη σοβαρές υποσχετικές από τους Αμερικάνους; Κι αν ναι, μπορεί – μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στους Αμερικάνους; Η ιστορία της χούντας, του Αττίλα και των Ιμίων λέει πως όχι. Και οι Τούρκοι; Τι ανταλλάγματα θα πάρει η Ελλάδα; Τι έχει να δώσει η Τουρκία από την πλευρά της σε ένα συμβιβασμό; Γιατί αν είναι να κάτσουμε στο τραπέζι για να δώσουμε χώρο και να πάρουμε υποσχέσεις, καλύτερα να μην κάτσουμε.<br /><br />Το προφανές είναι πως ο κ. Μητσοτάκης έχει συμφωνήσει με τους Αμερικάνους. Αν δε στις 21 Απριλίου η Standard & Poors αποδώσει στη χώρα μας την πολυπόθητη «επενδυτική βαθμίδα» όπως ψυχανεμίζεται η Goldman Sachs που βλέπει την ελληνική οικονομία «ανθεκτική, χάρη στη θετική ανάπτυξη των ιδιωτικών πιστώσεων, τη συνεχή ανάκαμψη του σχηματισμού κεφαλαίων και τη βελτίωση του δείκτη χρέους προς το ΑΕΠ» τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το deal έχει κλείσει.<br /><br />Γι΄ αυτό και σε ανύποπτο χρόνο είχαμε τονίσει πως «οιαδήποτε ελληνοτουρκική συμφωνία που μπορεί να προκύψει από τη μυστική διπλωματία που ασκεί η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να ισχύσει με απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μονοκομματική ή πολυκομματική, έστω και ισχυρή. Είναι τέτοιας ιστορικής βαρύτητας, αφού αφορά κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας και του Ελληνισμού, που καμία πολιτική πλειοψηφία δεν θα έχει την ηθική εθνική νομιμοποίηση να την καλύψει. Γι’ αυτό θα χρειαστεί εθνικό δημοψήφισμα, έτσι ώστε οι πολίτες να πάρουν την ευθύνη για την συμφωνία, αφού επί πενήντα χρόνια η Τουρκία ασκεί επιθετική εχθρική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο αμφισβητώντας διεθνείς συνθήκες, με τεράστιες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις».<br />Αν και οι πολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει μετά την τραγωδία των Τεμπών, το σενάριο του συμβιβασμού-συνεκμετάλλευσης προωθείται από πολλές πλευρές…<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div>

Πόση ΑΟΖ θα δώσουμε στους Τούρκους;. Γιατί ο Μητσοτάκης θέλει αυτοδυναμία.

Πόση ΑΟΖ θα δώσουμε στους Τούρκους; – Γιατί ο Μητσοτάκης θέλει αυτοδυναμία Ανδρονόπουλος Μάκης Είναι μάλλον ξεκάθαρο ότι τα τρία πρώτα κόμμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ελληνική εξωτερική πολιτική σε έναν κόσμο που αλλάζει.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/13/geostrategy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="423" data-original-width="800" height="338" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/13/geostrategy.jpg" width="749" /></a></div><br /><div><b> Σωτήρης Ρούσσος</b></div>Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου ΕΝΑ<br /><br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική αναπτύσσεται σήμερα σε ένα διεθνές περιβάλλον που μεταβάλλεται, με σημαντικές αλλαγές στον συσχετισμό δυνάμεων, στις περιφερειακές ισορροπίες και στη συμπεριφορά των κύριων παικτών. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις βασικές αλλαγές. Πρώτον, ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τις συμμαχίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Φέρνει πολύ κοντά τη Μόσχα και το Πεκίνο -εξέλιξη καθόλου βέβαιη πριν την στάση των ΗΠΑ στον πόλεμο αυτό. Προφανώς έχει πια επικρατήσει στην Ουάσιγκτον η άποψη που υποστηρίζει την συνέχιση του πολέμου μέχρι να γονατίσει η Ρωσία στέλνοντας μήνυμα υπεροχής και προς την Κίνα. Την ίδια στιγμή διάφοροι αναλυτές στις δυτικές πρωτεύουσες αντιλαμβάνονται ότι με αυτή την πολιτική η Ρωσία θα εξαρτηθεί πλήρως από το Πεκίνο, μια εξέλιξη που η αμερικανική στρατηγική προσπαθούσε να αποτρέψει για δύο δεκαετίες.<br /><br />Δεύτερον, η Κίνα πραγματοποιεί μια μεγάλη στροφή στην εξωτερική της πολιτική με την μεσολάβησή της μεταξύ Ιράν και Σαουδική Αραβίας. Μέχρι την μεσολάβηση αυτή, η οποία βέβαια δεν είναι σημερινή αλλά έχει ξεκινήσει εδώ και περίπου δύο χρόνια, η Κίνα απέφευγε συστηματικά να επέμβει με οποιαδήποτε τρόπο σε διενέξεις που δεν αφορούσαν την εγγύς περιφέρειά της, πολλώ δε μάλλον στις διενέξεις στη Μέση Ανατολή και την περιοχή του Περσικού Κόλπου που θεωρείτο περιοχή αποκλειστικής επιρροής της Ουάσιγκτον. Ας μη ξεχνάμε ότι η Μέση Ανατολή αποτελεί το πεδίο εμπέδωσης κάθε νέου μοντέλου του διεθνούς συστήματος: του διπολικού με την κρίση του Σουέζ (1956), του μονοπολικού με τον πόλεμο του Κόλπου (1991) και ίσως σήμερα του πολυπολικού με την κινεζική μεσολάβηση στον Περσικό Κόλπο.<br /><br />Τρίτον, ως απόρροια των παραπάνω, σημαντικές χώρες στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο αναθεωρούν τη στρατηγική συμμαχιών τους προσπαθώντας να διευρύνουν τις επιλογές τους πέρα από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους των. Άλλωστε είναι διάχυτη στις αραβικές πρωτεύουσες η πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να «αποχωρήσουν» από τη Μέση Ανατολή, δηλαδή να μειώσουν αισθητά το στρατιωτικό αποτύπωμά τους στην περιοχή αφήνοντας τις αραβικές μοναρχίες εκτεθειμένες στο εγχώριο πολιτικό Ισλάμ και στην ιρανική επιρροή. Έτσι παρατηρούμε μια προσέγγιση της Αιγύπτου με τη Ρωσία και την Κίνα αλλά και μια ενδοπεριφερειακή προσέγγιση μεταξύ Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας και Εμιράτων που συμπαρασύρει και την Αίγυπτο , η οποία λόγω των οξύτατων οικονομικών προβλημάτων της δεν είναι δυνατόν να αντισταθεί σθεναρά στην προτροπή των μοναρχιών του Κόλπου για αποκατάσταση των σχέσεων της με την Άγκυρα. Στο ίδιο πλαίσιο οι στρατιωτικές επιδρομές και οι εποικισμοί της κυβέρνησης Νετανιάχου στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη δημιουργούν σοβαρά εσωτερικά προβλήματα στις μοναρχίες του Κόλπου, οι οποίες κατανοούν ότι δεν μπορούν να βασίζονται αποκλειστικά στο Ισραήλ για την αντιμετώπιση του Ιράν.<br /><br />Με βάση τα παραπάνω οι τριγωνικές συμμαχίες (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος) που κυριάρχησαν στην ελληνική στρατηγική αποτροπής της τουρκικής επιθετικότητας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια θα πρέπει να αναθεωρηθούν. Χώρες της περιοχής που μέχρι σήμερα ήταν ευνοϊκά διακείμενες προς αυτά τα σχήματα συνεργασίας, όπως η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και η Αίγυπτος, είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν γραμμή καθώς θα προσεγγίζουν την Άγκυρα. Τα Εμιράτα έχουν εδώ και καιρό επιλέξει να στηρίξουν την τουρκική οικονομία σε κρίσιμες στιγμές. Η συμφωνία Ιράν-Σαουδικής Αραβίας, ανεξάρτητα από την εξέλιξή της, δείχνει με πολύ σαφή τρόπο πόσο ρευστές και πολύπλοκες είναι οι περιφερειακές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και πόσο άστοχη είναι η σπουδή να εμπλακεί η Ελλάδα στις μεσανατολικές διενέξεις.<br /><br />Η Τουρκία εισέρχεται σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας. Μια νίκη της αντιπολίτευσης στις προεδρικές εκλογές αναμένεται ότι θα συνοδεύεται από σχετική κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΑΚΡ στην τουρκική Εθνοσυνέλευση και αυτό θα οδηγήσει σε πολύ σημαντικές αναταράξεις και μεγάλη πολιτική ρευστότητα που θα επηρεάσει και την κατάσταση της τουρκική οικονομίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που η αστάθεια στην Τουρκία οδηγεί τις κυβερνώσες ελίτ στην χώρα αυτή σε τυχοδιωκτικές ενέργειες στον περίγυρό της.<br /><br />Η Ελλάδα σε αυτό το διεθνές και περιφερειακό περιβάλλον θα πρέπει να επανακαθορίσει τη θέση της σε τέσσερις βάσεις. Πρώτον, στη βάση της διεθνούς θέσης της, ως χώρα γέφυρα μεταξύ της ΕΕ, των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου και ως χώρα ήπιας ισχύος, δηλαδή ως δύναμη μεσολάβησης, πρωτοβουλιών ειρήνης, συνεργασίας και συλλογικής ασφάλειαw και ως χώρας των πανανθρώπινων αξιών: δημοκρατία, θρησκευτικός πλουραλισμός, δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη. Σε αυτή τη βάση, η Ελλάδα θα πρέπει να είναι ανάμεσα σε εκείνους που υποστηρίζουν μια ειρηνική διέξοδο από τον πόλεμο που θα έλθει με ένα συμβιβασμό στην βάση τριών αρχών. Το απαραβίαστο των συνόρων της Ουκρανίας, την ύπαρξη ουσιαστικών θεσμικών και πολιτικών εγγυήσεων για τα δικαιώματα της ρωσικής εθνότητας στην Ανατολική Ουκρανία και την ειρήνη και τη συνεργασία όλων των κρατών της Ευρώπης χωρίς νέα ψυχροπολεμικά τείχη.<br /><br />Δεύτερον, θα πρέπει να επιδιώξει την επανασύνδεση της συμπεριφοράς της Τουρκίας με τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Αυτό δεν σημαίνει μόνο κυρώσεις σε περίπτωση επιθετικής πολιτικής αλλά και χειροπιαστές επιβραβεύσεις της Άγκυρας, όταν αυτή προχωρεί σε κινήσεις καλής γειτονίας με βασικό στόχο την επίλυση των ζητημάτων της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο. Μια σημείωση και για τους εξοπλισμούς. Όσο αυτοί πραγματοποιούνται χωρίς καμία πρόβλεψη για ελληνική συμμετοχή στην παραγωγή οπλικών συστημάτων και για μεταφορά τεχνολογίας δεν θα αποκτήσουμε προβάδισμα ασφάλειας σε βάθος χρόνου. Οι εξοπλισμοί μπορούν να γίνουν εφαλτήριο για εγχώρια ανάπτυξη τεχνολογίας και να αποφύγουμε το ψευτοδίλημμα «κανόνια ή βούτυρο».<br /><br />Η άποψη ότι το Κυπριακό δεν συνδέεται με τις διμερείς ελληνοτουρκικές διαφορές είναι λανθασμένη και επικίνδυνη. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός και η φιλοδοξία της Άγκυρας για ηγεμονικό περιφερειακό ρόλο αφορά το σύνολο του Ελληνισμού. Η ελληνική πλευρά θα πρέπει να επιμείνει στις θέσεις που είχε υιοθετήσει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ στη διαπραγμάτευση του Crans-Montana για ένα φυσιολογικό κράτος, χωρίς εγγυήτριες δυνάμεις, ξένους στρατούς και επεμβατικά δικαιώματα με πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου που θα προστατεύει τα δικαιώματα κάθε πολίτη,<div><br /></div><div> Ελληνοκύπριου και Τουρκοκύπριου.<br /><br />Τρίτον, η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να πρωτοστατήσει στην οικοδόμηση σχημάτων οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας στα Βαλκάνια αξιοποιώντας την Συμφωνία των Πρεσπών ως βάση συνεννόησης και ως πρότυπο για την επίλυση διενέξεων στην περιοχή και προωθώντας με συνέπεια και ένταση την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων . Οι σχέσεις με την Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία πρέπει να βρεθούν στο κέντρο της ελληνικής πολιτικής στα Βαλκάνια. Ιδιαίτερα η δεύτερη είναι μια χώρα πολύ σημαντική για τη σταθερότητα στα Δυτικά Βαλκάνια. Η Τουρκία θα πρέπει είτε να ενταχθεί στα σχήματα συνεργασίας με εποικοδομητικό τρόπο είτε να αντιταχθεί σε αυτά χάνοντας την επιρροή της στην περιοχή.<br /><br />Τέλος, η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει και πάλι την πρωτοβουλία για την δημιουργία δομών περιφερειακής συλλογικής ασφάλειας στην Ανατ. Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, ασκώντας πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και προωθώντας σταθερά μια κουλτούρα διαλόγου και συναίνεσης, η Ελλάδα μπορεί παρέχει τη δυνατότητα στις θρησκευτικές κοινότητες της Ανατ. Μεσογείου να επιδιώξουν τη μεταξύ τους προσέγγιση, τη δημιουργία διαύλων και δικτύων επικοινωνίας, καθώς και την εμπέδωση μιας θετικής ατζέντας που προωθεί την ανεκτικότητα και τον πλουραλισμό.<br /><br /><b><i> Το κείμενο είναι επεξεργασμένη μορφή της εισήγησης στο συνέδριο του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ «Για μια Προοδευτική Ατζέντα της Επόμενης Δεκαετίας: Στόχοι -Προτεραιότητες – Πολιτικές»</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ελληνική εξωτερική πολιτική σε έναν κόσμο που αλλάζει.

 Σωτήρης Ρούσσος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου ΕΝΑ Η ελληνική ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωταπριλιά με σκληρές αλήθειες για την ενημέρωση και τους δημοσιογράφους!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="436" src="https://www.youtube.com/embed/u274d2X3bRU" width="672" youtube-src-id="u274d2X3bRU"></iframe></div><div><br /></div>Είναι έθιμο δημοσιογραφικό να γιορτάζουμε την Πρωταπριλιά! Μόνο που τα τελευταία χρόνια το έθιμο έχει «ξεθωριάσει»! Μοιάζει Πρωταπριλιά να είναι κάθε μέρα!<br /><br />Μπορεί τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα να είχαν πάντα πολιτική-κομματική κατεύθυνση, αλλά ποτέ δεν υπήρχε τόσο μονομερής παρουσίαση των γεγονότων! Ποτέ δεν υπήρξε τόσο προπαγάνδα και τόση διαστρέβλωση! Κάθε μέρα, όλη μέρα…Ποια Πρωταπριλιά λοιπόν;<br /><br />Αντί για «ψεματάκι» που προβλέπει το έθιμο επιλέξαμε να ακούσουμε μερικές αλήθειες. Σκληρές μεν αλλά αλήθειες! Μας τις λέει ένας Δημοσιογράφος και δεν βάζουμε τυχαία το Δ κεφαλαίο. Ο κ.Παύλος Αλέπης από το στούντιο του militaire channel μιλά για τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας, για την αντιπάθεια αν όχι και το μίσος που νιώθουν οι πολίτες για τους δημοσιογράφους, αλλά και για τους πολίτες που πρέπει να μάθουν να επιλέγουν και να επιβραβεύουν όσους προσπαθούν έστω να μείνουν έξω από το «μαντρί της προπαγάνδας».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div></div>

Πρωταπριλιά με σκληρές αλήθειες για την ενημέρωση και τους δημοσιογράφους!

Είναι έθιμο δημοσιογραφικό να γιορτάζουμε την Πρωταπριλιά! Μόνο που τα τελευταία χρόνια το έθιμο έχει «ξεθωριάσει»! Μοιάζει Πρωταπριλιά να ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Κορώνες στον Έβρο από τον πρωθυπουργό τσιμουδιά για την ιταμή τουρκική πρόκληση στην Κομοτηνή.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/03/komotini.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="800" height="294" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/03/komotini.png" width="738" /></a></div><br /><div>Την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει τη θέση του για την αναγκαιότητα του φράχτη στον Έβρο, ο Τούρκος πρέσβης κάνει…βόλτες σε υπουργεία προφανώς στο πνεύμα της «ελληνοτουρκικής φιλίας» των σεισμών.</div><br />Δεν θα κατηγορηθούν για καχυποψία όσοι σκεφθούν ότι η «φινλανδοποίηση» μας είναι σε εξέλιξη…<br /><br />Κι αυτά την ίδια ώρα που ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή δημοσιοποιεί μέσω twitter την επίσκεψη του στην «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», σωματείο που έχει καταργηθεί από τον Άρειο Πάγο!!! Θα μιλήσει η ελληνική κυβέρνηση; Θα φωνάξει κάποιος από την αντιπολίτευση ή υπάρχει ακαταδίωκτο και για τους χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά που τα τελευταία χρόνια είναι όπως όλα δείχνουν καταστροφικοί.<br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/03/komotini.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/03/komotini.png" /></a><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κορώνες στον Έβρο από τον πρωθυπουργό τσιμουδιά για την ιταμή τουρκική πρόκληση στην Κομοτηνή.

Την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει τη θέση του για την αναγκαιότητα του φράχτη στον Έβρο, ο Τούρκος πρέσβης κάν...

Διαβάστε την συνέχεια