TANAP: Εμετικός Ερντογάν οδήγησε σε αποχώρηση από την τελετή ελληνική αντιπροσωπεία

<br /> Αντιδρώντας στις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν κατά την τελετή εγκαινίων του αγωγού ΤΑΝΑΡ, στα Ύψαλα, η υπό τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δημήτρη Οικονόμου Ελληνική αντιπροσωπεία αποχώρησε από την τελετή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η είδηση έγινε γνωστή από ελληνική διπλωματική πηγή.<br /> <br /> Σύμφωνα με όσα προηγήθηκαν,ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπερασπίστηκε τη συμφωνία με την Λιβύη νωρίτερα, κατά τα εγκαίνια του αγωγού TAP και αποκάλυψε πως η συμφωνία θα εγκριθεί από το τουρκικό κοινοβούλιο, κατηγορώντας εμμέσως -και την- την Ελλάδα για… εκβιασμούς έναντι της Τουρκίας!<br /> <br /> «Κάποιοι αντί για δίκαια διανομή των πηγών στην ανατολική Μεσόγειο προτιμούν την ρητορική της απειλής και των εκβιασμών. Καμία χώρα δεν είναι πιο πάνω από το διεθνές δίκαιο. Κανένας δεν μπορεί να φτάσει κάπου με την λογική το έκανα και τελείωσε. Η Τουρκία δεν θα υποκύψει σε τέτοια ζητήματα», δήλωσε.<br /> <br /> Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε πως «δύο γεωτρύπανα μας το Φατίχ και το Γιαβούζ και δύο σεισμογραφικά μας πλοία συνεχίζουν τις εργασίες τους. Δεν θα τραβήξουμε από εκεί τα πλοία μας επειδή αυτοί ξεφωνίζουν. Με την Λιβύη κάναμε τη συμφωνία μας. Τώρα άρχισαν να απειλούν την Λιβύη. Μετά η συμφωνία θα έρθει στο κοινοβούλιο μας και θα προχωρήσουμε το θέμα σε άλλη μορφή. Από τις γεωτρήσεις μας δεν θα έρθει σύγκρουση ή αίμα αλλά ειρήνη και ευημερία».<br /> <br /> Ο Ερντογάν πρόσθεσε, ότι τα πλοία συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους στην Ανατολή Μεσόγειο και δεν θα αποσυρθούν. «Δεν θα αφήσουμε κανέναν να παραβιάσει τα δικαιώματά μας ή τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων», πρόσθεσε χαρακτηριστικά.<br /> <br /> Ο ΧΙΤΛΕΡΙΣΚΟΣ της Άγκυρας, έχει αναγορεύσει τον εαυτό του και την ΑΝΩΜΑΛΗ χώρα του σε αυθεντικό ερμηνευτή των διατάξεων του διεθνούς δικαίου. Τι κι αν αναφέρει ξεκάθαρα το διεθνές δίκαιο ότι τα νησιά δικαιούνται θαλασσίων ζωνών εάν είναι κατοικημένα και υπάρχει οικονομική δραστηριότητα; ΔΕΝ ισχύει σύμφωνα με τον ΦΑΣΙΣΤΑ της Άγκυρας για τα ελληνικά νησιά.<br /> <br /> Εκπόνησαν μια δική τους δήθεν “ερμηνεία” του διεθνούς δικαίου κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους και με το αποφασίζουμε και διατάζουμε αποφαίνεται ότι αυτή είναι η σωστή, παριστάνοντας τον εκβιαζόμενο και τον πανταχόθεν βαλλόμενο!<br /> <br /> Ο άθλιος αυτός ισλαμιστής που η ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ιδεολογία του θέλει να εξισλαμίσει με τη βία ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την ίδια την Ευρώπη, εκμεταλλεύεται την απραξία της διεθνούς κοινότητας και επιχειρεί να εκβιάσει. Άλλη γλώσσα ΔΕΝ αντιλαμβάνεται πλην αυτή της στρατιωτικής ισχύος.<br /> <br /> Ο αποκρουστικός αυτός σύγχρονος δικτάτορας, στην ουσία είναι σα να λέει στην Ιταλία και τη Γαλλία, ότι αν θέλουν να καταλήξουν σε συμφωνία με τα κράτη της Βόρειας Αφρικής, στη νότια ακτή της Μεσογείου, ΔΕΝ δικαιούνται να συνυπολογίσουν θαλάσσιες ζώνες νήσοι όπως η ΣΑΡΔΗΝΙΑ, η ΣΙΚΕΛΙΑ και η ΚΟΡΣΙΚΗ!!!<br /> <br /> Οι τρομοκρατημένοι “ηγέτες”, παιδιά της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής τάξης, ακόμα αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία της στρατιωτικής ισχύος στη συγκεκριμένη συγκυρία από την οποία διέρχεται η χώρα. Αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγεθος του εγκλήματος να αδιαφορήσουν για τον τομέα αυτό για 15 χρόνια.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

TANAP: Εμετικός Ερντογάν οδήγησε σε αποχώρηση από την τελετή ελληνική αντιπροσωπεία

Αντιδρώντας στις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν κατά την τελετή εγκαινίων του αγωγού ΤΑΝΑΡ, στα Ύψαλα, η υπό τον ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δείτε τι κρύβεται πίσω από την (παράνομη) συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO1OOwjMG5EgXaeysfDh4Q0SOjOhvXFT-Hp0vqEG09eJ-I9vSy9RvRZUThAtMHV0BGZJbhATpEXiP9c2EHbkblHTAGdvcsoNZQvdy9JH8OeyRHrOfo63CWhJ6jPvrDL9UdTbKk9FdOYnk/s1600/GREEK+OFFSHORE+TARGETS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO1OOwjMG5EgXaeysfDh4Q0SOjOhvXFT-Hp0vqEG09eJ-I9vSy9RvRZUThAtMHV0BGZJbhATpEXiP9c2EHbkblHTAGdvcsoNZQvdy9JH8OeyRHrOfo63CWhJ6jPvrDL9UdTbKk9FdOYnk/s640/GREEK+OFFSHORE+TARGETS.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Προσδοκίες Ύπαρξης του Μεγαλύτερου Κοιτάσματος Φυσικού Αερίου στον Κόσμο Νοτιοδυτικά της Κρήτης; Τουλάχιστον Τρεις Στόχοι "τύπου ZOΡ" στην Λεκάνη του Ηροδότου</span></h3> <b>Τερέζα Φωκιανού</b> Πρόεδρος & Δ.Σ. FLOW Energy S.A.<br /><b> Δρ. Ηλίας Κονοφάγος</b>, Μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών<br /> <br /> Ειδικοί επιστήμονες προσπαθούν το τελευταίο διάστημα να μας εξηγήσουν ότι μία πετρελαιοπιθανή περιοχή περιέχει "Υδρογονάθρακες" μόνο όταν αυτοί έχουν ανακαλυφθεί με γεώτρησεις. <br /> Επ' αυτού βεβαίως δεν διαφωνούμε αλλά θα θέλαμε να επισημάνουμε, ότι πρόσφατες εξελίξεις και εφαρμογές νέων καινοτόμων τεχνολογιών (π.χ. σεισμικές καταγραφές νέας γενιάς), έχουν αυξήσει δραστικά τις πιθανότητες ακριβέστερου εντοπισμού γεωτρητικών στόχων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ενώ παράλληλα έχουν μειώσει σημαντικά το πιθανό ρίσκο αποτυχίας των γεωτρήσεων. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών μέσα σε μία περιοχή πετρελαιοπιθανού ενδιαφέροντος για την εκτέλεση ερευνητικών γεωτρήσεων. <div> <br /> Εξ' άλλου πάνω στο πνεύμα αυτό πρόσφατες επιστημονικές αναλύσεις, των Εταιρειών PGS και Spectrum που παρουσιάστηκαν στο διεθνές Συνέδριο του Γεωλογικού Κέντρου Ερευνών του Λονδίνου (London Geological Society) στις 12 Δεκεμβρίου 2016 προσδιόρισαν με ακρίβεια τις θέσεις γεωτρητικών στόχων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο που το μέγεθος τους ξεπερνά κάθε προηγούμενη προσδοκία. Είναι γνωστό ότι οι δύο αυτές Εταιρείες έχουν ήδη σαρώσει με σεισμικές καταγραφές νέας γενιάς όλη σχεδόν την Ανατολική Μεσόγειο συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, Λιβύης, Λιβάνου, Κύπρου & Αιγύπτου.</div> <div> <br /> Τον Σεπτέμβριο δε του 2015 η ανακάλυψη με γεώτρηση του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου "ΖΟΡ" από την Ιταλική εταιρεία ΕΝΙ οδήγησε σε σημαντικές ανατροπές του τρόπου αναζήτησης και εντοπισμού συγκεντρώσεων υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο. Το νέο αυτό ερευνητικό γεωλογικό μοντέλο, προσέθεσε νέες σημαντικότατες ερευνητικές γιγαντιαίες προσδοκίες κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Να σημειώσουμε ότι μέχρι μόλις πριν ένα χρόνο οι πετρελαϊκές εταιρείες αναζητούσαν στην Ανατολική Μεσόγειο αποκλειστικά στόχους ψαμμιτικών ταμιευτήρων υδρογονανθράκων. </div> <div> <br /></div> <div> Σήμερα τα πάντα έχουν αλλάξει και κύρια ερευνητική προτεραιότητα των πετρελαϊκών εταιρειών αποτελούν οι στόχοι ταμιευτήρων βιογενούς φυσικού αερίου καρστικών ασβεστολίθων (reefs) που παλαιογεωγραφικά βρίσκονταν σε ακτές παλαιο-λιμνοθαλασσών της ύστερης μειοκαινικής περιόδου. Να υπενθυμίσουμε ότι την εποχή του Μειοκαίνου η Μεσόγειος θάλασσα περιείχε πολύ μεγάλες ποσότητες οργανικής ύλης και όταν ο πορθμός του Γιβραλτάρ έκλεισε -πριν περίπου 7,3 εκατομμύρια χρόνια- η Μεσόγειος άρχισε να εξατμίζεται με πολύ ταχείς ρυθμούς. Η εξάτμιση αυτή άφησε πίσω της ένα μεγάλο αριθμό λιμνοθαλασσών οι οποίες περιείχαν συγκεντρωμένη όλη την οργανική ύλη που προγενέστερα υπήρχε στην Μεσογείο παρουσία τεράστιων ποσοτήτων αλάτων. Η οργανική αυτή ύλη μετατράπηκε μέσω βακτηριακής αποσύνθεσης σε βιογενές φυσικό αέριο το οποίο επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια τροφοδότησε τις παλαιοϋψηλές ασβεστολιθικές ακτές των μεσογειακών λιμνοθαλασσών, που με τη σειρά τους καλύφθηκαν από ιζήματα παλαιοποταμών της μείζονος περιοχής.</div> <div> <br /> Οι εξαιρετικά ενδιαφέροντες αυτοί ασβεστολιθικοί στόχοι κοιτασμάτων φυσικού αερίου είναι σήμερα εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν με σεισμικές καταγραφές δύο διαστάσεων (2D) διότι τυγχάνουν να καλύπτονται από παχιά στρώματα αλάτων του Μεσσηνίου που επί της ουσίας εμποδίζουν την ανίχνευση και απεικονισή τους, ενώ παράλληλα η βελονοειδής γεωμετρία τους καθιστά την αξιολογησή τους ιδιαίτερα δύσκολη. Παρά ταύτα τα σεισμικά νέας γενιάς δύο διαστάσεων (2D) & τριών διαστάσεων (3D) της PGS εντόπισαν με σαφήνεια στην Λεκάνη του Ηροδότου Νοτιοανατολικά της Κρήτης τουλάχιστον τρεις στόχους κοιτασμάτων "τύπου ΖΟΡ" μέσα στην Αιγυπτιακή ΑΟΖ (βλ. Εικ.1).<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBFjHo-gx8ouPUdoNSaO9rMyUgwgUI2kXkBM5qBdEqMs9ZgRUknQ33lBXiraOU6t1pgCJuOSMwYDX9bdbnMmhTXq3DbM9ZXTdF9tbzuPin6ooAHr0G4rRst0j93T5WlufbwAEgyvsMyjes/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE.PNG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBFjHo-gx8ouPUdoNSaO9rMyUgwgUI2kXkBM5qBdEqMs9ZgRUknQ33lBXiraOU6t1pgCJuOSMwYDX9bdbnMmhTXq3DbM9ZXTdF9tbzuPin6ooAHr0G4rRst0j93T5WlufbwAEgyvsMyjes/s640/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE.PNG" /></a> <br />Εικ.1 </div> <div> <br /></div> <div> Παράλληλα διαπίστωσαν ότι μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι 4 σημαντικοί στόχοι "τύπου ΖΟΡ" και στον Λίβανο επιπλέον άλλοι τρεις παρόμοιοι στόχοι. Όσον αφορά το κοίτασμα "ΖΟΡ" γνωρίζουμε ότι έχει επιφάνεια 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) και περιέχει τουλάχιστον 30 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (Τcf) βιογενούς αερίου. Επί πλέον η Εταιρεία Spectrum αναλύοντας τις σεισμικές καταγραφές της Κύπρου, διαπίστωσε ότι βορείως του κοιτάσματος "ΖΟΡ" στο ύψος των κυπριακών μπλοκ (γεωτεμαχίων) Νο6 & Νο7 υπάρχει ένας ασβεστολιθικός ύφαλος στόχος κοιτάσματος -αντίγραφο του κοιτάσματος ΖΟΡ- 5 φορές μεγαλύτερος από το κοίτασμα αυτό με επιφάνεια που υπερβαίνει τα 500 km2. Εάν αποδειχθεί στο μέλλον ότι ο στόχος έχει παρόμοια πληρότητα φυσικού αερίου με αυτήν του κοιτάσματος ΖΟΡ θα μπορούσε να περιέχει τουλάχιστον 150 Τcf. Η εταιρεία Spectrum ονομάζει σήμερα τον στόχο αυτό "Βόρειο Κυπριακό ΖΟΡ".</div> <div> <br /> Παράλληλα με τα παραπάνω η γεωφυσική Εταιρεία των Η.Π.Α. "ΙΟΝ" εξετέλεσε πρόσφατα σεισμικές καταγραφές (βλ. Εικ.2) στα ανοικτά του Κόλπου της Σίρτης στο νότιο Ιόνιο πέλαγος μεταξύ Λιβύης και Ελλάδος ενώ ταυτόχρονα επαναεπεξεργάστηκε μαζί με την Εταιρεία Spectrum παλαιότερες σεισμικές καταγραφές στην ίδια περιοχή. Οι δύο Εταιρείες, ερμήνευσαν και παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης του συνόλου των καταγραφών αυτών στο Λονδίνο.<br /> Με ιδιαίτερη έκπληξη διαπίστωσαν ότι νοτιοδυτικά της Κρήτης στα ανοικτά του Κόλπου της Σίρτης και μέσα στην αβυσσική πεδιάδα του Ιονίου πελάγους υπάρχουν δύο τεράστια "αντίγραφα" του κοιτάσματος "ΖΟΡ", ο πρώτος στόχος (αριστερά στην Εικ.2) βρίσκεται στην επαφή των ορίων της ΑΟΖ (ή υφαλοκρηπίδας) μεταξύ Λιβύης και Ελλάδος και σύμφωνα με την Spectrum εμφανίζεται να είναι 10 φορές μεγαλύτερος από το "Βόρειο Κυπριακό ΖΟΡ" καλύπτοντας μία επιφάνεια 5.000 km2. Είναι φανερό ότι εφ' όσον ένας τέτοιος στόχος επιβεβαιωθεί με περαιτέρω λεπτομερέστερες έρευνες στο μέλλον και εμφανίσει πληρότητα φυσικού αερίου παρόμοια με το κοίτασμα ΖΟΡ τότε ο στόχος αυτός θα μπορούσε να περιέχει τουλάχιστον 1.500 Tcf ή 43 Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (Tcm).<br /> Εάν λάβουμε δε υπ' όψη ότι το μεγαλύτερο κοίτασμα του κόσμου είναι το South-Pars του Κατάρ-Ιράν με 1.235 Tcf ή 35 Tcm με επιφάνεια 7.500 km2, τότε διαπιστώνουμε ότι Νοτιοδυτικά της Κρήτης θα μπορούσε να βρίσκεται το Νο1 μεγαλύτερο κοίτασμα στον κόσμο Βιογενούς Φυσικού Αερίου!!!</div> <div> <br /> Η διαπίστωση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι η ο τίτλος της επιστημονικής παρουσίασης της παραπάνω προσδοκίας από την Spectrum στο Λονδίνο είχε τίτλο: "ενα θέαμα για τα μάτια του ΖΟΡ, η αναζήτηση του επόμενου Αφρικανικού Υπέρ-Γίγαντα" (Α sight for Zohr eyes: the search for the next North African Super Giant). Βεβαίως το ερευνητικό μέλλον θα δείξει εάν ο παραπάνω ισχυρισμός είναι αληθινός. Aνεξάρτητα όμως εάν αυτό υπάρχει ή όχι και ανεξάρτητα από το εάν οι παραπάνω στόχοι βρίσκονται μέσα στην Λιβυκή ΑΟΖ ή όχι, υπάρχει ανάγκη το θέμα να διερευνηθεί σε βαθος από όλους επιστημονικούς ερευνητές ή ελληνικούς φορείς υδρογονανθράκων. Γεγονός πάντως είναι ότι οι περιοχές μεταξύ Λιβύης και Ελλάδος γεωγραφικά φαίνεται ότι περιείχαν τις σημαντικότερες σε μέγεθος Μεσογειακές παλαιο-λιμνοθάλασσες του ύστερου Μειοκαίνου.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTIrBazbzBnJSeIuM4eFHFcgPukT0VReLNl8OreiaEfEZ5PTh_RGnWU7Igs8eppe5zBZTh3lb0FSDVPCbj03OTacpK5YsWlY9-B_UbiaAO1zEdWjoFS1slWGmdJ7k23C3B1AsxUK6O6mfl/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE1.PNG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTIrBazbzBnJSeIuM4eFHFcgPukT0VReLNl8OreiaEfEZ5PTh_RGnWU7Igs8eppe5zBZTh3lb0FSDVPCbj03OTacpK5YsWlY9-B_UbiaAO1zEdWjoFS1slWGmdJ7k23C3B1AsxUK6O6mfl/s640/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AE1.PNG" /></a> <br /> Εικ.2 </div> <div> <br /> Επειδή γνωρίζουμε ότι από ερευνητική σκοπιά το παραπάνω θέμα απασχολεί την Ιταλική πλευρά η οποία είναι μέλος της Ε.Ε., θα πρέπει η Ελλάδα -που παλαιότερα είχε συζητήσει την δυνατότητα σύνδεσης Λιβύης & Ελλάδος με αγωγό φυσικού αερίου- να ενώσει τις δυνάμεις της με την Ιταλία ώστε να μπορέσει το συντομότερο δυνατόν να διευθετήσει τα θαλάσσια όρια της ΑΟΖ (ή υφαλοκρηπίδας) με την Λιβύη, ιδιαίτερα δε τα όρια του τριπλού σημείου οριοθέτησης μεταξύ Ιταλίας, Λιβύης & Ελλάδος. Να καταλήξουμε ότι με δεδομένο ότι η Spectrum αναφέρει ότι οι στόχοι κοιτασμάτων "τύπου ΖΟΡ" είναι επαναλαμβανόμενοι (βλ. Εικ.3, σεισμικών καταγραφών μήκους 310 χιλιομέτρων που ξεκινάει από την ελληνική λεκάνη του Ηροδότου) διατρέχοντας τα Κυπριακά Μπλοκ (γεωτεμάχια) 10 & 11 της ExxonMobil & TOTAL μέχρι το Μπλοκ 12 της Noble, είναι φανερό ότι οι στόχοι που διαπιστώθηκαν απο την Spectrum μέσα στη Λιβυκή ΑΟΖ θα μπορούσαν επίσης να επαναλαμβάνονται εντός της Ιταλικής ΑΟΖ αλλά και μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ. <br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4wrtXzmsCQz_4aw_yjBaqYQPk_4mvVB49WPR1kUrk4n5HsT0CM0ds0_Zr_IlkxejvN5Yf-323EwrbUmGaMI2Yto5AlMtk-tzwMwplw3ceNqBpGF1uzWz65xZf0Z9G_B_T6uHA8rIh4kaA/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%259D%25CE%25BF3+%25CE%2594%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+INFOGNOMON+30-11-2019.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4wrtXzmsCQz_4aw_yjBaqYQPk_4mvVB49WPR1kUrk4n5HsT0CM0ds0_Zr_IlkxejvN5Yf-323EwrbUmGaMI2Yto5AlMtk-tzwMwplw3ceNqBpGF1uzWz65xZf0Z9G_B_T6uHA8rIh4kaA/s640/%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%259D%25CE%25BF3+%25CE%2594%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+INFOGNOMON+30-11-2019.jpg" /></a> <br />Εικ.3 <br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Δείτε τι κρύβεται πίσω από την (παράνομη) συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης

Προσδοκίες Ύπαρξης του Μεγαλύτερου Κοιτάσματος Φυσικού Αερίου στον Κόσμο Νοτιοδυτικά της Κρήτης; Τουλάχιστον Τρεις Στόχοι "τύπου ZOΡ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου εδώ και τώρα, η απάντηση στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4viwk6Ktiyos24_tD6x5pZdyhpn1X21d6PVHUkHLcPOrmO3qRmC9SMFBq9GMAvBa_xo5GsRNrpNhpmuPLittdf79MwJ79mP4KzYuiXqMZlEyduYpetnefOHo6o-hpsFn1ZBtGuMa-bUY/s1600/aoz-ellados-kiproy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="938" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4viwk6Ktiyos24_tD6x5pZdyhpn1X21d6PVHUkHLcPOrmO3qRmC9SMFBq9GMAvBa_xo5GsRNrpNhpmuPLittdf79MwJ79mP4KzYuiXqMZlEyduYpetnefOHo6o-hpsFn1ZBtGuMa-bUY/s640/aoz-ellados-kiproy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βενιζέλος Κώστας</b><br />Η Τουρκία αρχίζει βαθμηδόν να εφαρμόζει το σχέδιο της για τη "Γαλάζια Πατρίδα" και τούτο γίνεται πολιτικά, διπλωματικά αλλά και διά της ισχύος. Ένας συνδυασμός, που διαμορφώνει ένα πλαίσιο επιβολής. Ιδιαίτερα όταν στην αντίπερα όχθη υιοθετείται μια φοβική τακτική αντιμετώπισης της επεκτατικής πολιτικής της κατοχικής δύναμης. Και ενώ η Λευκωσία δεν έχει δυνατότητες, η Αθήνα -που διαθέτει- επιμένει να υποβαθμίζει τις τουρκικές ενέργειες. Κυρίως εκείνες που δεν την αγγίζουν ευθέως. <br /><br />Όταν για παράδειγμα αφορούν την Κύπρο, που είναι μακριά. Στην επιστολή του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Φεριντούν Χ. Σινιρλίογλου, ημερομηνίας 13 Νοεμβρίου, παράλληλα με την πρόταξη της γνωστής, πάγιας πολιτικής της κατοχικής Τουρκίας για την οριοθέτηση ΑΟΖ, έχουν κατατεθεί στο Διεθνή Οργανισμό συντεταγμένες με τις οποίες επιχειρεί να αρπάξει τη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, αμφισβητώντας τα όσα υπέβαλε η Λευκωσία προ μηνών στον ΟΗΕ. Και η αρπαγή της κυπριακής θάλασσας θα είναι το πρώτο βήμα, το επόμενο θα είναι η ελληνική. Ποια ήταν η αντίδραση της Αθήνας;<br /><br />«Οι τουρκικοί ισχυρισμοί και η αναφορά σε συγκεκριμένες συντεταγμένες είναι νομικά αβάσιμοι, εσφαλμένοι και αυθαίρετοι, στο βαθμό που παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος», ανέφερε σε ανακοίνωση. Δηλαδή, στο βαθμό μόνο που επηρεάζει την Ελλάδα επιστρατεύονται όλοι οι χαρακτηρισμοί; Και όταν επηρεάζεται η Κύπρος; Και μόνο ως εγγυήτρια δύναμη να συμπεριφερόταν η Ελλάδα θα αντιδρούσε διαφορετικά.<br /><br />Αλλά και ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας σε ανάρτησή του στο τουίτερ ανέφερε τα εξής: «Το ελληνικό ΥΠΕΞ με την πιο καθαρή και αυστηρή γλώσσα απέρριψε πλήρως τους τουρκικούς ισχυρισμούς στην επιστολή προς τον ΟΗΕ. Η Τουρκία οφείλει να αντιληφθεί ότι το συμφέρον της είναι οι σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα και να ενθαρρύνει την επίλυση του Κυπριακού». Και το ερώτημα είναι ποιον να ενθαρρύνει για την επίλυση η Τουρκία; <br /><br />Μήπως διαφεύγει το γεγονός ότι είναι η Τουρκία που κατέχει τμήμα της Κύπρου και διατηρεί κατοχικά στρατεύματα στο νησί; Είναι ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών σε πρόσφατη συνέντευξή του (RealFM” με τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου, 22.11.2019). Είπε σε σχέση τα Ελλαδοτουρκικά: «Κατ’ αρχήν, η ίδια η στάση της Τουρκίας στο Κυπριακό δηλητηριάζει, έστω και αν δεν είναι διμερές θέμα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για να είμαστε ειλικρινείς. Δεν είμαστε αδιάφοροι ως προς το τι συμβαίνει στην Κύπρο».<br /><br />Σε όλα αυτά, βέβαια, ήλθε καπάκι η υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με τις θαλάσσιες χώρες, μια εξέλιξη που δεν ήταν αιφνιδιαστική. Είχε εξαγγείλει η Άγκυρα τη συμφωνία. Και αντέδρασε η Αθήνα μετά από αυτή την εξέλιξη με διάφορες κινήσεις που έγιναν και θα γίνουν σε διπλωματικό επίπεδο. «Μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, γιατί αντιβαίνει κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης», ανέφερε ο Δένδιας. <br /><br />Προφανώς και αυτό είναι αποτέλεσμα της στάσης της Αθήνας. Όταν η αντίδραση της Ελλάδος στις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ είναι πλαδαρή, το επόμενο βήμα είναι να ανοίξει την όρεξη της Άγκυρας. Κι όταν ανοίξει η όρεξη της δεν θα σταματήσει εκτός κι εάν έχει κόστος. Η απάντηση στις τουρκικές κινήσεις είναι ο καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου. Ένα θέμα που χρονολογείται. Είναι καιρός να γίνει!<br /><br /><a href="http://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου εδώ και τώρα, η απάντηση στην Τουρκία

Βενιζέλος Κώστας Η Τουρκία αρχίζει βαθμηδόν να εφαρμόζει το σχέδιο της για τη "Γαλάζια Πατρίδα" και τούτο γίνεται πολιτικά, διπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γαλλικές & Ιταλικές φρεγάτες απέναντι από τουρκικές: «Θα στείλουμε ενισχύσεις στην Α. Μεσόγειο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNopmVfkUzXqnB3D-PZ-xnerFqEr2H5xfS4BzjSklR4Sk2LQHbOaJLbECr6dds5086AL434_r6KiSfdSFol327ctYXSNheAEXAtp-ehOXQm9FI9ZL2K6uK8pUfn9ae6J4TnLyUfGAtJv4/s1600/Exercise-AMPHEX-2011-Italian-Navy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="682" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNopmVfkUzXqnB3D-PZ-xnerFqEr2H5xfS4BzjSklR4Sk2LQHbOaJLbECr6dds5086AL434_r6KiSfdSFol327ctYXSNheAEXAtp-ehOXQm9FI9ZL2K6uK8pUfn9ae6J4TnLyUfGAtJv4/s640/Exercise-AMPHEX-2011-Italian-Navy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια </b><br /> Η Ιταλία και η Γαλλία μέσω των υπουργείων αμύνης και των γενικών τους επιτελείων, συνεργάζονται και σχεδιάζουν αυτήν την στιγμή την αποστολή κοινής ναυτικής αρμάδας, με την απαραίτητη αεροπορική κάλυψη βέβαια, σε Κύπρο και Α.Μεσόγειο, βλέποντας τον σουλτάνο να ξεφεύγει από τα «εσκαμμένα» και να επιχειρεί μέσω της Λιβύης την επαναφορά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. <br /> <br /> Την πολύ σημαντική δήλωση έκανε ο Ιταλός υπουργός άμυνας κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Κοινοβούλιο, όταν ανέφερε ότι η Ιταλία, σε συντονισμό με την Γαλλία, θα αυξήσει τη στρατιωτική της δέσμευση για την άμυνα και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, με ιδιαίτερη προσοχή στην Κύπρο, αναφέρει ιταλικό ΜΜΕ. <br /> <br /> “Το συριακό ζήτημα εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία για τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, ενώ η τουρκική στάση στα ύδατα της Μεσογείου θα μπορούσε επίσης να αντιμετωπιστεί με την αποστολή στρατιωτικών ναυτικών μονάδων. Εν τω μεταξύ, παράλληλα με τη διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων, ο διάλογος με τη Γαλλία παραμένει απαραίτητος και υλοποιείται σε τρεις τομείς: Hormuz, Sahel και ναυπηγική βιομηχανία”, αυτό δήλωσε ο Ιταλός υπουργός άμυνας Lorenzo Guerini. <br /> <br /> “Η περιοχή της Μέσης Ανατολής δημιουργεί ανησυχία. Η τουρκική δράση κατά των Κούρδων κινδυνεύει να αλλάξει την ήδη εύθραυστη ισορροπία στην περιοχή. Η ιταλική προσέγγιση παραμένει πλαισιωμένη προς την Ατλαντική Συμμαχία”. “Το θέμα”, εξήγησε ο Guerini, «συζητήθηκε επίσης στην τελευταία υπουργική διάσκεψη του ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια της οποίας καταγράφηκε η γενική αποδοκιμασία για την σοβαρή ανθρωπιστική τραγωδία στον πόλεμο εναντίον της Daesh. <br /> <br /> Το κύριο γεγονός όμως αφορά την νεο-οθωμανική φιλοδοξία του Ρετζέπ Ερντογάν, η οποία είναι ένα ευαίσθητο θέμα για την Ευρώπη και την Ατλαντική Συμμαχία και αυτό αποδεικνύεται επίσης και στο κυπριακό ζήτημα. Τα εθνικά συμφέροντα μας στην περιοχή επίσης της Α.Μεσογείου δεν συνδέονται μόνο με την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων, αλλά αφορούν γενικότερα την στρατηγική σημασία της περιοχής και τη σταθερότητα που αυτή πρέπει να έχει για την Ιταλία στο σύνολό της. <br /> <br /> <img height="390" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/timthumb.php_.jpeg" width="640" /> <br /> <br /> Η θέση της ιταλικής εκτελεστικής εξουσίας είναι σαφής: «ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και η προστασία των εθνικών συμφερόντων». <br /> <br /> Αυτό συνδυάζεται με τις «αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης» που «καταδικάζουν τις τουρκικές ενέργειες στην ανατολική Μεσόγειο και υπενθυμίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου», συνεχίζει ο ίδιος. <br /> <br /> «Το υπουργείο άμυνας (Palazzo Baracchini) είναι έτοιμο να το επαναλάβει». «Από τον περασμένο Απρίλιο,» δήλωσε ο Guerini, “μετά από μια διυπουργική συζήτηση που συντονίστηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών και το ιταλικό ΓΕΕΔ, επιβεβαιώθηκε η ετοιμότητά των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων να εγγυηθούν την προστασία των εθνικών συμφερόντων της περιοχής «. Επιπλέον, σε συμφωνία με την ιταλική εταιρεία Eni, η ιταλική κυβέρνηση παρακολουθεί στενά τις συνεχείς δραστηριότητες εξερεύνησης σε συντονισμό με την Κύπρο και τη Γαλλία, η οποία έχει συν-αδειοδοτημένα θαλάσσια οικόπεδα μέσω της Total. <br /> <br /> Έτσι, εκτός από τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις και τις προγραμματισμένες ασκήσεις (Τουρκίας), θα μπορούσαν σύντομα να έχουμε επιπλοκές στον τομέα των εθνικών θαλάσσιων περιουσιακών στοιχείων στην Α.Μεσόγειο«. <br /> <br /> Αλλά αν στα νερά της Μεσογείου έχουμε “επιπλοκές” , το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τη λεκάνη του Ορμούζ, περιοχή «που ακολουθούμε προσεκτικά», είπε ο Γκερίνι. “Από τα τέλη Ιουνίου, η αυξανόμενη κατοχή του Ιράν στην περιοχή οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να προσπαθήσουν να εμπλέξουν τους Συμμάχους σε μια κοινή αποστολή περιπολίας. Μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο απάντησε θετικά στις ΗΠΑ. <br /> <br /> Ταυτόχρονα, η Γαλλία έχει επίσης συμφωνήσει και αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε φάση σχεδιασμού με το ιταλικό ΥΠΑΜ, συμμετέχοντας στις σχετικές προπαρασκευαστικές συναντήσεις». <br /> <br /> “Επιπλέον”, πρόσθεσεο Ιταλός υπουργός άμυνας , «η καταδίκη για αυτές τις ενέργειες, μαζί με την απαίτηση προς την Τουρκία να σταματήσει την επίθεση στην Συρία, αποτελούν θέματα στα οποία συμφωνούν όλοι στην ΕΕ, στην οποία ελήφθησαν ουσιαστικές και μη συμβολικές αποφάσεις, όπως οι περιορισμοί στις εξαγωγές όπλων». Προσέξτε, αν ωστόσο έχουμε επιπλοκή της κατάστασης, ίσως μέσα από μια αιφνιδιαστικής κίνησης από την Άγκυρα, αυτό θα την απέκλειε ακόμα πιο πολύ από την Δύση και από το ΝΑΤΟ”, κατέληξε ο ίδιος. <br /> <br /> Πρόκειται σαφώς για τα προεόρτια πιθανών κινήσεων του ΝΑΤΟ και του “βαθέως αμερικανικού κράτους “ στο Πεντάγωνο, που κινούνται παρασκηνιακά για τον σχηματισμό μιας κοινής ευρωπαϊκής ναυτικής αρμάδας από Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα, για να μην δώσουν στον Ερντογάν την δυνατότητα να κυριαρχήσει στην Α.Μεσόγειο και φυσικά στην Κύπρο. <br /> <br /> Οι Τούρκοι ορθώς λοιπόν δήλωσαν μέσω του ελεγχόμενου τύπου τους χθες, μετά την δημοσιοποίηση της υποτιθέμενης συμφωνίας Τουρκίας και Λιβύης,..” ότι το παιχνίδι μόλις τώρα αρχίζει” στην Α.Μεσόγειο.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γαλλικές & Ιταλικές φρεγάτες απέναντι από τουρκικές: «Θα στείλουμε ενισχύσεις στην Α. Μεσόγειο»

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Η Ιταλία και η Γαλλία μέσω των υπουργείων αμύνης και των γενικών τους επιτελείων, συνεργάζονται και σχεδιάζου...

Διαβάστε την συνέχεια

Συναγερμός και προσκλητήριο συναίνεσης από τον Αποστολάκη που ανησυχεί για τα εθνικά θέματα

<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="340" mozallowfullscreen="" src="https://player.vimeo.com/video/376496195" webkitallowfullscreen="" width="650"></iframe> <br /> <br /> Ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ και πρώην ΥΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης “σήμανε συναγερμό” για τα εθνικά θέματα, καλώντας τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας να καθίσουν στο τραπέζι και να αποφασίσουν για τη στρατηγική που θα πρέπει να χαράξει η χώρα έναντι των σοβαρών απειλών που έχουν προκύψει στη περιοχή μας.<br /> <br /> Αφορμή για την παρέμβαση Αποστολάκη, είναι οι εξελίξεις μετά από τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες.<br /> <br /> Ο κ.Αποστολάκης αναφέρθηκε στην ανάγκη να υλοποιηθούν άμεσα όσες αποφάσεις έχουν ληφθεί για τον εξοπλισμό της χώρας. Αποφάσεις που έχουν να κάνουν κυρίως με την υποστήριξη υπάρχοντος υλικού.<br /> <br /> Είναι η πρώτη φορά που ο κ.Αποστολάκης εκφράζει ευθέως την ανησυχία του για τα εθνικά θέματα και την ανάγκη δημιουργίας εθνικού μετώπου.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συναγερμός και προσκλητήριο συναίνεσης από τον Αποστολάκη που ανησυχεί για τα εθνικά θέματα

Ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ και πρώην ΥΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης “σήμανε συναγερμό” για τα εθνικά θέματα, καλώντας τις πολιτικές δυνάμεις της χώρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ύπουλο σχέδιο Ερντογάν με τη Λιβύη και πώς μπορεί να ανατραπεί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbtyeCyFJpcn00N7BTRqrrGXDKZ2iV3dn8sPSjypFfj5TxLpJOqo8p07LHiSpmdovnYSY8GyUpk8MsA1X-srgw8it4DsV6Kne0gxkKytvrT7YR4gKOKKVzq_NJOWOZEhUzT6POU9iyzS8/s1600/889890C04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="396" data-original-width="649" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbtyeCyFJpcn00N7BTRqrrGXDKZ2iV3dn8sPSjypFfj5TxLpJOqo8p07LHiSpmdovnYSY8GyUpk8MsA1X-srgw8it4DsV6Kne0gxkKytvrT7YR4gKOKKVzq_NJOWOZEhUzT6POU9iyzS8/s640/889890C04.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Tου <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Με άμεση διπλωματική κινητοποίηση πρέπει να απαντήσει η Αθήνα προκειμένου να αποτραπεί η πολύ επικίνδυνη εξέλιξη του να οριστικοποιηθεί και να τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία Τουρκίας -Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες. Μια συμφωνία που θα δημιουργήσει αρνητικό προηγούμενο στις επόμενες οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο. <br /> <br /> Η Τουρκία μετά τις επιτυχίες της Κύπρου που παρά τις απειλές και τις πιέσεις συνήψε τρεις συμφωνίες οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο, που εφαρμόζουν πλήρως τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας (ακόμη και από το Ισραήλ το οποίο δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος) και ενώ βλέπει τις ενεργειακές εξελίξεις, οι οποίες στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το πλαίσιο συμφωνιών, να την ξεπερνούν, επιλέγει να αντιδράσει όχι μόνο με την αποστολή σκαφών στην Κυπριακή ΑΟΖ αλλά και με την δημιουργία ισοδύναμου διπλωματικού τετελεσμένου. <br /> <br /> Η Τουρκία και ο Ερντογαν δεν έχουν συμφιλιωθεί ποτέ με τις Συνθήκες, όπως εκείνη της Λοζάνης που στέρησαν την Τουρκία από τα νησιά του Αιγαίου. Ούτε με την γεωγραφία που δεν χάρισε στην Τουρκία υδρογονάνθρακες σε μια περιοχή που υπάρχουν νέες ανακαλύψεις. Αυτή τη γεωγραφία και αυτή την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε από τις Συνθήκες προσπαθεί να ανατρέψει ο Τ. Ερντογάν. <br /> <br /> Στόχος της Τουρκίας είναι να δείξει ότι και με διπλωματικά μέσα είναι παρούσα στο παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου και φυσικά ότι ο υπολογισμός της επήρειας των νησιών δεν είναι «απαράβατος κανόνας» στη διεθνή πρακτική. Kάτι που θα θελήσει φυσικά να εκμεταλλευθεί σε μια ενδεχόμενη μελλοντική διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, η οποία διαθέτει το σημαντικό όπλο που της προσφέρει βάσει του Δικαίου της Θάλασσας, το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου, το Καστελόριζο και φυσικά η Κρήτη. <br /> <br /> Είχε προηγηθεί η επιτυχής προσπάθεια της Τουρκίας με «δεκανίκι» τότε τον αρχηγό της αλβανικής αντιπολίτευσης Ε. Ράμα, ο οποίος προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας του με αποτέλεσμα την ακύρωση της Συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων Ζωνών Ελλάδας-Αλβανίας, η οποία είχε στηριχθεί και είχε αποδεχθεί όλο το πλαίσιο των προβλέψεων του Δικαίου της Θάλασσας. Και ήταν η πρώτη τέτοιου είδους Συμφωνία εκτός Κύπρου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και επίσης η πρώτη Συμφωνία που αφορούσε ελληνικά θαλάσσια σύνορα. Η Τουρκία δεν επιθυμούσε να υπάρξει νομικό προηγούμενο και έτσι χρησιμοποιώντας τον Ε. Ράμα πέτυχε την ακύρωση της Συμφωνίας. <br /> <br /> Ακόμη και η αναγγελία πριν ένα χρόνο από τον απερχόμενο ΥΠΕΞ Ν.Κοτζιά, την οποία επιβεβαίωσε ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός Αλ.Τσίπρας για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.στο Ιόνιο, έμεινε στο ράφι μετά τις συναντήσεις του κ. Τσίπρα με τον Τ.Ερντογάν και του Γ. Κατρούγκαλου με τον Μ.Τσαβουσογλου. <br /> <br /> Πριν μερικούς μήνες ήταν και πάλι η Τουρκία που έβαλε την προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης να διαμαρτυρηθεί προς την Ελλάδα για δήθεν επικάλυψη της Λιβυκής υφαλοκρηπίδας από τα Οικόπεδα τα οποία αδειοδότησε σε ξένες εταιρίες η Αθήνα νοτιοδυτικά και νότια της Κρήτης. <br /> <br /> Από πέρυσι τον Νοέμβριο όταν ο υπουργός άμυνας Χ.Ακάρ είχε συνομιλίες στην Τρίπολη προσφέροντας σημαντική στρατιωτική βοήθεια στο ετοιμόρροπο καθεστώς της Τρίπολης, ζήτησε σαν αντάλλαγμα την υπογραφή συμφωνίας θαλασσίων συνόρων με την Τουρκία. <br /> <br /> Οι χάρτες που είχαν επιδειχθεί τότε από τον κ. Ακάρ παρέπεμπαν στην ακραία εκδοχή της Γαλάζιας Πατρίδας, για την οποία είχε γίνει προσπάθεια να διασκεδασθούν οι εντυπώσεις... <br /> <br /> Όμως δεν ήταν κάτι νέο. Ο ναύαρχος Σιχάτ Γιαϊτζί από το 2012 είχε αναπτύξει το θεωρητικό πλαίσιο για την ανάγκη η Τουρκία να προχωρήσει σε συμφωνία θαλασσίων συνόρων με την Λιβύη, ως τον μοναδικό τρόπο να αντιμετωπισθούν τα «τετελεσμένα» που είχε δημιουργήσει η Κύπρος και αν αποφευχθεί μια επέκταση και της Ελλάδας στην Μεσόγειο. <br /> <br /> Το 2012 σε εμπεριστατωμένο άρθρο του (Geostrategic Pulse) είχε παρουσιάσει τους χάρτες με την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στην Μεσόγειο, αγνοώντας τα νησιά ανεξαρτήτως μεγέθους. <br /> <br /> Στις 12 Μαρτίου 2013 για πρώτη φορά η Τουρκία σε ρηματική διακοίνωση της (απαντούσε στην ελληνική διακοίνωση που χαρακτήριζε παράνομη την παραχώρηση Οικοπέδων στην τουρκική ΤΡΑΟ σε περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου) χρησιμοποιούσε ορολογία που παρέπεμπε στην επέκταση της τουρκικής υφαλοκρηπίδας ακόμη και νότια της Κρήτης και συνεπώς προβολή συνόρων μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.<br /> <br /> Δυστυχώς οι προσπάθειες της Ελλάδας να ανακόψει και να ακυρώσει τις προσπάθειες της Τουρκίας δεν είχαν αποτέλεσμα. Παρά τις προσπάθειες η συμφωνία με την Αλβανία ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, η συμφωνία με την Ιταλία δεν υπογράφτηκε και οι συνομιλίες με την Αίγυπτο παραμένουν σε εκκρεμότητα. <br /> <br /> Η Τουρκία δεν είναι τυχαίο ότι προβάλει διαρκώς το «τυράκι» ότι εάν η Αίγυπτος και η Λιβύη αποδεχθούν την δική της θεώρηση στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών η μεν Αίγυπτος θα κερδίσει από την Ελλάδα και την Κύπρο μια έκταση σχεδόν 19.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων και η Λιβύη μια περιοχή 16.700 τετραγωνικών χιλιομέτρων (και συγχρόνως θα μπορεί να αμφισβητήσει τα Οικόπεδα που δανειοδότησε η Ελλάδα νοτιοδυτικά της Κρήτης.) <br /> <br /> Η Αθήνα έσπευσε να θέσει το ζήτημα που ανέκυψε στη Ρώμη και στο Παρίσι, ενημέρωσε την Ε.Ε. έκανε διάβημα στον Τούρκο πρέσβη και απειλεί με απέλαση τον Λίβυο που εκπροσωπεί την κυβέρνηση της Τρίπολης στην Αθήνα εάν δεν ενημερώσει για το περιεχόμενο του Μνημονίου. Αυτά δεν αρκούν και γίνονται βεβαίως με μεγάλη καθυστέρηση καθώς και η προηγούμενη κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες επειδή αδράνησε ενώ από τον Νοέμβριο του 2018 ήταν γνωστή η επιδίωξη της Άγκυρας. <br /> <br /> Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να κινηθεί αστραπιαία για να αποτρέψει τα τετελεσμένα: <br /> <br /> -πρέπει να υπάρξει αποστολή στην Λιβύη όπου σε συναντήσεις όχι μόνο με τον Αλ Σάρατζ που φαίνεται να είναι απολύτως εξαρτημένος από την Άγκυρα και τον Ερντογάν, αλλά και με άλλους αξιωματούχους της προσωρινής κυβέρνησης, να εξηγηθεί ότι αυτή η «εχθρική ενέργεια» πρέπει να ανακληθεί ή να παγώσει, διαφορετικά θα υπάρξουν συνέπειες σε διμερές και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. <br /> <br /> -συγχρόνως θα πρέπει να υπάρξει άμεση επαφή με την άλλη πλευρά στην Λιβύη, τον στρατηγό Χαφτάρ ώστε να υπάρξει πρόσθετος μοχλός πίεσης προς την κυβέρνηση της Τρίπολης και φυσικά χωρίς δογματισμούς ότι «δεν τίθεται θέμα αποαναγνώρισης της κυβέρνησης της Τρίπολης» επειδή είναι αναγνωρισμένη από την Ε.Ε. και τον ΟΗΕ. <br /> <br /> -Με την αιγυπτιακή πλευρά θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πλήρως ότι δεν μπορεί να συνεχισθεί η εκκρεμότητα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών και να επιδιωχθεί συμφωνία ακόμη και εάν απαιτηθούν μικρής έκτασης προσαρμογές υπέρ της Αιγύπτου προκειμένου να οριοθετηθούν οι θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. <br /> <br /> -Να συνεχισθούν επίσημα οι ανεπίσημες συνομιλίες που εδώ και καιρό διεξάγονται μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών. <br /> <br /> Σημειώνεται ότι με την επιστολή Σινιριόγλου στον ΟΗΕ και το Μνημόνιο Ερντογάν- Σάρατζ , η Ελλάδα δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα ούτε με την Κύπρο ούτε με την Αίγυπτο! <br /> <br /> -Επίσης πρέπει να διερευνηθεί εάν απαιτείται τώρα η κατάθεση συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Μεσόγειο, ώστε να αμφισβητηθεί η τουρκική μονομερής ενέργεια. <br /> <br /> Εάν μάλιστα κατατεθεί στον ΟΗΕ ως συμφωνία το Μνημόνιο που υπέγραψε η Τουρκία με την Λιβύη, θα πρέπει να εξετασθεί και η προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης η στο Διεθνές Δικαστήριο του Δικαίου της Θάλασσας στο Αμβούργο.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το ύπουλο σχέδιο Ερντογάν με τη Λιβύη και πώς μπορεί να ανατραπεί

Tου Νίκου Μελέτη Με άμεση διπλωματική κινητοποίηση πρέπει να απαντήσει η Αθήνα προκειμένου να αποτραπεί η πολύ επικίνδυνη εξέλιξη του ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κρύβουν οι δηλώσεις για συνεκμετάλλευση - Το δώρο της Αθήνας και η "Γαλάζια Πατρίδα"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE9Ws-z5hbRZ3rtB65e82JTHS_gFHlydvhot1HTZ8Z1EmTtIY9NDuMyQzPaGHxSwi4YAdt3xP9b7X9dgHZtNdNnQ2lE6EoY0197qmXKELVQazV9rbbzDvtK_R5GzGQCFHckSaUG06QRRY/s1600/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE9Ws-z5hbRZ3rtB65e82JTHS_gFHlydvhot1HTZ8Z1EmTtIY9NDuMyQzPaGHxSwi4YAdt3xP9b7X9dgHZtNdNnQ2lE6EoY0197qmXKELVQazV9rbbzDvtK_R5GzGQCFHckSaUG06QRRY/s640/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Ο όρος "συνεκμετάλλευση" έχει ένα ιδιαίτερο σημειολογικό φορτίο στην ιστορία των ελληνοτουρκικών και ο Θάνος Ντόκος, ως έμπειρος και διαβασμένος αναλυτής, το γνωρίζει. Ως εκ τούτου, η σχετική δήλωσή του [«ιδέες περί συνεκμετάλλευσης μπορούν να συζητηθούν υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης (υφαλοκρηπίδας), μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο»] δεν έγινε παρεμπιπτόντως. <br /><br />Όπως ο ίδιος ομολόγησε, τα όσα είπε για τα ελληνοτουρκικά --με την ιδιότητα πλέον του αναπληρωτή Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας-- ήταν απάντηση σε συνέντευξη του Τούρκου πρεσβευτή στην Αθήνα. Είναι θεμιτό, λοιπόν, να θεωρήσουμε πως μέσω του Ντόκου η Αθήνα έστειλε ένα μήνυμα στην Άγκυρα. Γι' αυτό, άλλωστε, και εξετάζουμε αναλυτικά τα λεγόμενά του.<br /><br /><div> Έχει σημασία να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο η Αθήνα μιλάει για συνεκμετάλλευση, όταν είναι εξόφθαλμο πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, που τίθεται ως προϋπόθεση, λόγω της τουρκικής θέσης ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Δεν πρόκειται μόνο για λόγια. Η εδώ και καιρό προσπάθεια της Τουρκίας να οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με τη Λιβύη, σαν να μην υπάρχει η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη, κατέληξε σε συμφωνία. Ο πρωθυπουργός της αναγνωρισμένης λιβυκής κυβέρνησης, που βρίσκεται στην Τουρκία, μαζί με την πρόσθετη στρατιωτική συμφωνία, υπέγραψε και μνημόνιο οριοθέτησης με βάση την τουρκική εκδοχή που παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα, που δημιουργεί διπλωματικό τετελεσμένο και θίγει ευθέως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Άγκυρα είχε φροντίσει λίγο πριν να καταθέσει επιστολή με γεωγραφικές συντεταγμένες, προκειμένου να ενισχύσει την αυθαίρετη θέση της και βεβαίως να προετοιμάσει το έδαφος για την υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης με τη Λιβύη. </div> <div> <br />Οι 3+1 δηλώσεις που δείχνουν συνεκμετάλλευση <br /><br />Ας επανέλθουμε, όμως, στις δηλώσεις Ντόκου, επειδή υπάρχουν γεγονότα που δείχνουν ότι κάτι "ψήνεται" στο διπλωματικό παρασκήνιο. Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά περί «μοναχοφάηδων» Ελλήνων! Στη συνέχεια είχαμε δήλωση του διαδόχου του στο υπουργείο Εξωτερικών Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία είχε κινηθεί σε παρεμφερές μήκος κύματος. Το καλοκαίρι είχαμε την δήλωση Δένδια στο Blooberg (για τη συνεργασία με την Τουρκία) ότι «υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Και οι τρεις παραπάνω δηλώσεις μυρίζουν συνεκμετάλλευση. Τώρα προστέθηκε η δήλωση Ντόκου που κάνει ευθέως λόγο για συνεκμετάλλευση.<br /><br />Γιατί, άραγε ο Κοτζιάς χαρακτήρισε τους Έλληνες «μοναχοφάηδες»; Κανείς Έλληνας δεν ισχυρίστηκε ότι όλα είναι δικά μας, ότι η Τουρκία δεν έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, όπως είπε σε άλλο σημείο της δήλωσής του ο Κοτζιάς; Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, επικαλούμενη παντελώς αυθαίρετες νομικές κατασκευές.<br />Τι σημαίνει, άραγε, «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση»; Εάν βρει στη δική της υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ υδρογονάνθρακες θα έχει το σχετικό όφελος. Προφανώς, ο Κοτζιάς εννοεί κάτι άλλο. Μας είπε ότι πρέπει να βρούμε επιχειρηματικούς τρόπους για να βάλουμε την Τουρκία στο παιχνίδι, όπως της αντιστοιχεί και της αρμόζει. </div> <div> <br />Από τον Κοτζιά στον Κατρούγκαλο κι από αυτόν στον Δένδια <br /><br />Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει «να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε»; Το μόνο που μπορεί να εννοεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είναι ένα είδος συνεκμετάλλευσης. Αυτό φαίνεται και από την αναφορά του ότι διαφωνεί με όσους υποστηρίζουν ότι το Καστελλόριζο έχει όλη την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ της περιοχής, δεδομένου ότι κανείς στην Ελλάδα δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι στον ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί μιλούσαν για ελληνοτουρκικές "Πρέσπες". <br /><br />Δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν τα λόγια του Κοτζιά και τη σκυτάλη είχε πάρει ο διάδοχός του Κατρούγκαλος, δείχνοντας ότι δεν επρόκειτο για προσωπική άποψη του προκατόχου του. Μιλώντας μετά από συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου στην Αττάλεια, ο Κατρούγκαλος είχε δηλώσει: «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;» <br /><br />Τι προσπαθούσαν, λοιπόν, να μας πουν οι δύο υπουργοί Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ με τις θολές δηλώσεις τους; Αυτό που κουβεντιάζεται σ' όλα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, στον επιχειρηματικό κόσμο και στα Μίντια. Αποφεύγουν, ωστόσο, τον φορτισμένο όρο "συνεκμετάλλευση", προτιμώντας λιγότερο σαφείς όρους, όπως "συνδιαχείριση". Ο Δένδιας μίλησε κι αυτός θολά για "συνέργειες" όσον αφορά «την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων», αποφεύγοντας επιμελώς να διευκρινίσει σε ποιες «συνέργειες» αναφέρεται. </div> <div> <br />Μόρνινγκσταρ και Μπαγίς για συνεκμετάλλευση <br /><br />Η δήλωση Ντόκου πρέπει να διαβασθεί σε συσχετισμό με τα παραπάνω. Άλλωστε, η συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ως σενάριο είναι παλιό. Η Άγκυρα το σερβίριζε παραδοσιακά σαν λύση στη διμερή διαφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Τελευταίος το είχε σερβίρει ο Ερντογάν, αλλά από τότε έχουν αλλάξει πολλά. <br /><br />Τον Αύγουστο 2012 ο Αμερικανός αρμόδιος για θέματα ενέργειας Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ είχε δηλώσει για την εκμετάλλευση πιθανολογούμενων κοιτασμάτων: «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα όρια. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε εμπορικές διευθετήσεις και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο, ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα όρια». Να λοιπόν από που εμπνεύσθηκε ο Κοτζιάς! <br /><br />Εύγλωττη είναι και η παλαιότερη δήλωση-παρότρυνση του τότε Τούρκου υπουργού Μπαγίς: «Στις διαφιλονικούμενες περιοχές πρέπει να φτιάξουμε πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών… Η Τουρκία είναι πάντα έτοιμη για τη μεγάλη λύση, αλλά ίσως πρέπει πρώτα να επιλύσουμε κάτι μικρό, που θα οδηγήσει στη μεγάλη λύση, σε μια λύση-πακέτο». </div> <div> <br />Η μέθοδος του "συν" <br /><br />Εάν δεν προηγηθεί οριοθέτηση, η διαπραγμάτευση για τους όρους συνεκμετάλλευσης, εάν γίνει, θα γίνει στον αέρα και βεβαίως προς όφελος της Άγκυρας. Συνεκμετάλλευση για τους Τούρκους σημαίνει ότι το όφελος από τους υδρογονανθράκες θα μοιραστεί εξίσου. Το είχε πει καθαρά ο Μπαγίς. Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, όμως, η Τουρκία δικαιούται ένα πολύ μικρό ποσοστό υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, ενώ χάνει υφαλοκρηπίδα και ανατολικά της Ρόδου, λόγω της ύπαρξης του συμπλέγματος του Καστελλορίζου. <br /><br />Με άλλα λόγια, οι όμορφες λέξεις "συνεκμετάλλευση", "συνδιαχείριση" και "συνέργειες", χωρίς οριοθέτηση είναι όχημα παραπλάνησης για παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το 2002-03, με Γιώργο Παπανδρέου υπουργό Εξωτερικών, οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών είχαν αποδεχθεί το "συν" ως τρόπο συνολικής διευθέτησης. <br /><br />Συγκεκριμένα, συζητούσαν το ενδεχόμενο να γεφυρώσουν τις διαφορές με την κοινές δράσεις: συνεκμετάλλευση στην υφαλοκρηπίδα και συνδιαχείριση σε λειτουργίες και καταστάσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου με την επίκληση τεχνικών λόγων. Μια τέτοια διευθέτηση, βεβαίως, θα ισοδυναμούσε με αλλαγή του νομικού καθεστώτος και αναγνώριση στην Τουρκία δικαιωμάτων που δεν της παρέχει το διεθνές δίκαιο. </div> <div> <br />Χάγη και "γκρίζες ζώνες" <br /><br />Ο Ντόκος, πάντως, θέτει ως όρο για ενδεχόμενη συνεκμετάλλευση την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Για να οριοθετηθεί, όμως, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρισθεί το εύρος των χωρικών υδάτων. Εάν η Ελλάδα δεχθεί οριοθέτηση με χωρικά ύδατα έξι μιλίων θα απεμπολήσει το δικαίωμά της για επέκταση στα 12 μίλια. Επ' αυτού δεν ακούσαμε κουβέντα από τον αναπληρωτή Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας. <br /><br />Και στην απίθανη περίπτωση, όμως, που η Άγκυρα αποδεχόταν πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και δεχόταν την παραπομπή στη Χάγη, θα προκύψει πρόβλημα. Πώς μπορεί να γίνει οριοθέτηση, όταν η Τουρκία αμφισβητεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, μέσω των "γκρίζων ζωνών"; Το Διεθνές Δικαστήριο πρέπει να ξέρει ποια στεριά ανήκει σε ποια χώρα για να οριοθετήσει. <br /><br />Η Τουρκία θα δηλώσει πως τουλάχιστον 18 ελληνικά νησιά είναι τουρκικά(!), με αποτέλεσμα να προκύψει εμπλοκή. Εκτός κι αν η Ελλάδα αποδεχθεί κάποιοι δικαστές να αποφασίσουν για την εδαφική της ακεραιότητα. Ποιο κράτος αποδέχεται κάτι τέτοιο, όταν είναι κοινό μυστικό ότι σε τέτοιες υποθέσεις το νομικό κριτήριο νοθεύεται και από το πολιτικό. Σε μία τέτοια περίπτωση, άλλωστε, η Ελλάδα θα είχε μόνο να χάσει, ενώ η Τουρκία μόνο να κερδίσει, αφού προς μοιρασιά θα ήταν αποκλειστικά και μόνο ελληνικά νησιά. Είναι αξιοσημείωτο ότι επ' αυτού ο Ντόκος δεν λέει κουβέντα. Σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, άλλωστε, συνεχίζει να παπαγαλίζει τα περί Χάγης. </div> <div> <br />Συνεκμετάλλευση για κατευνασμό <br /><br />Οι κύκλοι στην Αθήνα που προωθούν κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας προτείνουν τη συνεκμετάλλευση σαν "λύση" με το εξής επιχείρημα: «Μια υφαλοκρηπίδα που δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε είναι μια άχρηστη υφαλοκρηπίδα. Γιατί να μη μοιρασθούμε με τους Τούρκους ένα όφελος που αλλιώς δεν θα το έχουμε καθόλου;» <br /><br />Οι ελληνικές άρχουσες ελίτ και ισχυροί πολιτικοί κύκλοι φλερτάρουν με τέτοιες ιδέες. Θεωρούν ανιστόρητα πως εάν κάνουν εκπτώσεις στα εθνικά συμφέροντα, θα ξεμπερδέψουν με το χρόνιο πρόβλημα του τουρκικού επεκτατισμού. Δεν τους πολυενδιαφέρει ότι όποια ποσοστά θα αποφασίζονταν σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης θα δημιουργούσαν ισχυρό προηγούμενο για απώλειες στο επίπεδο των κυριαρχικών και διοικητικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Κυρίως δεν κατανοούν τη δυναμική του τουρκικού επεκτατισμού. <br /><br />Με βάση τα παραπάνω, οι δηλώσεις Κοτζιά, Κατρούγκαλου, Δένδια και Ντόκου, όπως και η προ καιρού παρέμβαση Σημίτη, ερμηνεύονται ως μία προσπάθεια της ελληνικής πολιτικής ελίτ να κατευνάσει την τουρκική επιθετικότητα και επιτύχει μία συμφωνία-πακέτο, προσφέροντας ως αντάλλαγμα τη συνεκμετάλλευση. Η Άγκυρα, όμως, δεν φαίνεται να συγκινείται από το "δώρο". Η "Γαλάζια Πατρίδα" δείχνει ότι ο Ερντογάν τα θέλει πλέον όλα. Η συμφωνία του με τη Λιβύη, μάλιστα, πιθανότατα θα αποτελέσει αφετηρία για νέα κλιμάκωση...<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τι κρύβουν οι δηλώσεις για συνεκμετάλλευση - Το δώρο της Αθήνας και η "Γαλάζια Πατρίδα"

Λυγερός Σταύρος Ο όρος "συνεκμετάλλευση" έχει ένα ιδιαίτερο σημειολογικό φορτίο στην ιστορία των ελληνοτουρκικών και ο Θάνος Ντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί τώρα. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKWgN8OgCabWTxJBuG2PiUScw6RNx1P2JUHS8OQrcSnst-IEwUvJ1RmxyS1hvk91REqiL7uXbKBvT0POxWQduO6sY1ZB_Cdgu2Q4jUlHfZ7Wr9ufRkPBZ7WBEyQsB3sOmsVxYqDepsxVc/s1600/%25CE%25A1.%25CE%25A4.+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A6%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25B6+%25CE%25B1%25CE%25BB+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B6+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="630" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKWgN8OgCabWTxJBuG2PiUScw6RNx1P2JUHS8OQrcSnst-IEwUvJ1RmxyS1hvk91REqiL7uXbKBvT0POxWQduO6sY1ZB_Cdgu2Q4jUlHfZ7Wr9ufRkPBZ7WBEyQsB3sOmsVxYqDepsxVc/s640/%25CE%25A1.%25CE%25A4.+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A6%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25B6+%25CE%25B1%25CE%25BB+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B6+.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Γιατί η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη </span></h3> <b><i>Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθε τουρκικής κίνησης που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία.</i></b><br /> <div> <br /> <b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*</b><br /> Η Τουρκία και η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης έχουν υπογράψει συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο Θάλασσα καθώς και συμφωνία για ενισχυμένη ασφάλεια και στρατιωτική συνεργασία, ανακοίνωσε την Πέμπτη (28 Νοεμβρίου 2019) η τουρκική κυβέρνηση. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε σε αυτή την κίνηση και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.<br /> <ul> <li>Η συγκεκριμένη κυβέρνηση της Λιβύης ζητά περαιτέρω de factο νομιμοποίηση και στρατιωτική στήριξη.</li> </ul> <ul> <li>Η Τουρκία έχει φέρει έναν ανατολικό της σύμμαχο στην ανατολική Μεσόγειο, το Πακιστάν.</li> </ul> <ul> <li>Στη Λιβύη έχει κάνει διείσδυση και η Ρωσία. Επομένως η Τουρκία νομιμοποιεί πολιτικά τις ενέργειές της δρώντας στα πλαίσια των ρωσικών συμφερόντων που ικανοποιούνται με την εγκατάσταση της Μόσχας στα θερμά ύδατα.</li> </ul> <ul> <li>Το προσφυγικό ζήτημα είναι ξανά το μείζον ζήτημα στην Ε.Ε και η Τουρκία έχει ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της.</li> </ul> <ul> <li>ΗΠΑ και Ισραήλ βυθίζονται σε πολιτική κρίση και αυτή η περίσταση βολεύει την Τουρκία. Για άλλη μια φορά η Τουρκία πλαισιώνει με ″πρώτο χτύπημα″ τον ανταγωνισμό, θέτοντας μια απειλή την οποία επιθυμεί να χρησιμοποιήσει σαν αντάλλαγμα στο άμεσο μέλλον. Σκοπός της είναι η δημιουργία μιας σειράς προβλημάτων που δεν επιλύονται το κάθε ένα ξεχωριστά, επιδιώκοντας συνολική λύση-πακέτο για Κυπριακό, Αιγαίο, Κρητικό.</li> </ul> <ul> <li>Η συμφωνία αυτή -έχει τον χαρακτήρα Μνημονίου και άρα δεν είναι δεσμευτικό αυτή τη στιγμή- δίδεται με σκοπό να μεγιστοποιήσει η Άγκυρα τη διαπραγματευτική της θέση στο Κυπριακό και στο ζήτημα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.</li> </ul> <ul> <li>Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ και ο προκαταβολικός κατευνασμός της Γερμανίας η οποία ζήτησε να γίνουν τα πάντα για να μείνει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, ευνοεί την Τουρκία.</li> </ul> <ul> <li>Το ζήτημα αυτό θα το χρησιμοποιήσει η Άγκυρα και για την αναζωπύρωση του ζητήματος των S-400 που μετά τη δοκιμή τους σε τουρκικό έδαφος, κάνει τις ΗΠΑ να αντιδρούν.</li> </ul> <ul> <li>Ακολουθώντας την πάγια τακτική της, η Τουρκία δοκιμάζει αντανακλαστικά συμμαχιών της ανατολικής Μεσογείου σαν αυτής μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου.</li> </ul> <ul> <li>Μεγάλα εμπόδια αυτής της κίνησης είναι: Η έλλειψη νομιμοποιητικών ερεισμάτων και η ταχύτατη αντίδραση της Αιγύπτου, πιθανή κατάρρευση της οποίας (λόγω Μουσουλμανικής Αδελφότητας) θα προκαλέσει χάος σε μια αχανή περιοχή.</li> </ul> <ul> <li>Η συζήτηση για κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης αλλά και η παράνομη επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία που έγινε χωρίς δυτικές αντιδράσεις, αποθρασύνουν περισσότερο την Τουρκία καθιστώντας την έναν διεθνή ταραξία τον οποίον πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως Ελληνισμός με κάθε τρόπο που συνάδει με το δικαίωμα που παρέχει το Διεθνές Δίκαιο αναφορικά με την προάσπιση των συμφερόντων μας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθε τουρκικής κίνησης που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία.</li> </ul> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Νοτιοανατολικής Ευρώπης – Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων </i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Γιατί τώρα. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

Γιατί η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο στόχαστρο του Ερντογάν η ελληνική υφαλοκρηπίδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil70raIRl6OPVm-p0uqrzevTSfWI6-8nw_JJoAlr57Nz9XlnVY-27-crml8r_JZv2tqNcBTFLR7NaiCXRgjNOsVYHd1eHu6IylCncCWWTTxn6rbi1aj7DH-Uoa8EgwQw6JwCP_anRkWwA/s1600/turk_navy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="649" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil70raIRl6OPVm-p0uqrzevTSfWI6-8nw_JJoAlr57Nz9XlnVY-27-crml8r_JZv2tqNcBTFLR7NaiCXRgjNOsVYHd1eHu6IylCncCWWTTxn6rbi1aj7DH-Uoa8EgwQw6JwCP_anRkWwA/s640/turk_navy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Νίκου Μελέτη </b><br /> Αντιμέτωπη με πρωτόγνωρη κατάσταση στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται η Αθήνα, καθώς ο «μήνας του μέλιτος» -όχι μόνο με την νέα ελληνική κυβέρνηση αλλά συνολικά με την Ελλάδα- έχει ολοκληρωθεί και μετά την Συρία και την Κυπριακή ΑΟΖ, η ελληνική υφαλοκρηπίδα βρίσκεται στο στόχαστρο της αναθεωρητικής πολιτικής του Ταγίπ Ερντογαν. <br /> <br /> Είναι πιθανόν η κατάλληλη στιγμή τόσο λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και του αρνητικού κλίματος για τη Τουρκία και τον Τ. Ερντογάν και ενώ οι αξιώσεις και διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου είναι τόσο ακραίες και οφθαλμοφανείς που νομιμοποιείται η Ελλάδα να προβεί σε συγκεκριμένα πρακτικά βήματα για αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας και προάσπισης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. <br /> <br /> Με την Τουρκία να έχει ήδη καταθέσει μονομερώς στον ΟΗΕ αυτά που θεωρεί τα εξωτερικά όρια σχεδόν ολόκληρης της υφαλοκρηπίδας στην Μεσόγειο, η Αθήνα ίσως θα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα και να καταθέσει τις συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Μεσόγειο βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και για να καταδειχθεί η μονομερής τουρκική ενέργεια αλλά και για να υπάρξει έμπρακτη «ένσταση» στην τουρκική προσπάθεια επικάλυψης και υφαρπαγής της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. <br /> <br /> Η πολύ χρήσιμη όπως αποδείχθηκε τροπολογία Μανιάτη ,που θεωρήθηκε ως «μισή» και έμμεση ανακήρυξη ΑΟΖ (θέτοντας ως όριο την μέση γραμμή σε περιπτώσεις που δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με το κράτος που έχει απέναντι ακτές) ,δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις τουρκικές κινήσεις και απαιτούνται νέα μέτρα. <br /> <br /> Επίσης θα πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι η μείζονα υπόθεση της οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου ,δεν έχει μπει στο ράφι ,αλλά παραμένει στο τραπέζι και όλα είναι ανοικτά. <br /> <br /> Η Αθήνα από το καλοκαίρι και μέσω των διαρροών στον Τύπο ανέμενε κάποια κίνηση της Τουρκίας ,χωρίς να αποκλείει την αποστολή ερευνητικού η γεωτρύπανου σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ,ενώ δεν ήταν εν αγνοία της οι επαφές που υπήρχαν μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης ώστε να υπάρξει ένα ανέξοδο για την ίδια ,αλλά ιδιαίτερα αρνητικό για την Ελλάδα τετελεσμένο.<br /> <br /> Η Αθήνα ίσως επαναπαύθηκε από την συζήτηση που είχε ο υπουργός εξωτερικών της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης με τον Έλληνα ομόλογο του Ν. Δένδια τον Σεπτέμβριο στην Νέα Υόρκη ,όμως λόγω και των ειδικών συνθηκών που υπάρχουν στην χώρα και της ακόμη πιο στενής σχέσης της κυβέρνησης με την Τουρκία, η Αθήνα έπρεπε να έχει κινητοποιηθεί προς κάθε κατεύθυνση ,ώστε να χαλάσει αυτόν τον «αρραβώνα». <br /> <br /> Με την υπογραφή Μνημονίου για τις Θαλάσσιες Ζώνες ,αν και το περιεχόμενο του δεν είναι γνωστό ,η Λιβύη και η Τουρκία πρακτικά προβάλουν το επιχείρημα ότι έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. <br /> <br /> Για να έχουν κοινά σύνορα οι δυο χώρες όμως προϋπόθεση είναι να γίνουν αποδεκτές οι τουρκικές αυθαίρετες και μονομερείς ερμηνείες του Διεθνούς Δικαίου που στερούν τα νησιά όσο μεγάλα κι αν είναι ,από θαλάσσιες ζώνες (αναγνωρίζοντας μόνον χωρικά ύδατα)και κάνει επιλεκτική εφαρμογή άλλων αρχών του Δικαίου της Θάλασσας όπως η μέση γραμμή κλπ. <br /> <br /> Βεβαίως έχει ενδιαφέρον ότι τόσο το Κάιρο όσο και η Βουλή της Ανατολικής Λιβύης (που εκφράζει τον στρατηγό Χαφτάρ) αποδοκίμασαν την υπογραφή του Μνημονίου Συνεννόησης για λόγους όμως δικούς τους καθώς δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση της Τρίπολης, θεωρώντας ότι δεν έχει την νομιμοποίηση να υπογράφει Μνημόνια και Συμφωνίες, πολύ περισσότερο να μετατρέπει την Λιβύη σε πιόνι του (υποστηρικτή και συμμάχου του) Ταγίπ Ερντογάν. <br /> <br /> Με τι ς δυο κινήσεις των τελευταίων ημερών, την επιστολή Σινιρίογλου στον ΟΗΕ και την κατάθεση συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, αλλά και με το Μνημόνιο Θαλασσίων Ζωνών με την Λιβύη ,η Τουρκία επιχειρεί να ασκήσει πίεση στην Ελλάδα και συγχρόνως να διαμορφώσει ένα θετικό για την ίδια κεκτημένο, σε περίπτωση που κάποια στιγμή οδηγηθούν οι δυο πλευρές σε συνομιλίες. <br /> <br /> Όσο περισσότερες και πιο ακραίες απαιτήσεις θέτει στο τραπέζι η Άγκυρα τόσο ελπίζει ότι σε ένα παζάρι θα κερδίσει περισσότερα ,από το να παρουσιάζεται σήμερα με μετριοπαθείς και «λογικές» αμφισβητήσεις .<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στο στόχαστρο του Ερντογάν η ελληνική υφαλοκρηπίδα

Του Νίκου Μελέτη Αντιμέτωπη με πρωτόγνωρη κατάσταση στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται η Αθήνα, καθώς ο «μήνας του μέλιτος» -όχι μόνο με την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεχνάνε εύκολα οι Αλβανοί – Ράμα για το σεισμό: «Mόνο οι Τούρκοι & οι Άραβες είναι φίλοι μας!»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmtMqSHnKS7Qk3RV9Mxq9AhfiD2C5PLS8wSjCplC7GDvzXFrNyztoy6hL7HhMU28VRB_G42FP3Z0jLeechIP0_JoWSX6Zy-Ol1HzkOVItAsrU-A0P135h7D69Gou_9kLbOwtaj1Ga_SKw/s1600/rama-dendias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="666" data-original-width="1000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmtMqSHnKS7Qk3RV9Mxq9AhfiD2C5PLS8wSjCplC7GDvzXFrNyztoy6hL7HhMU28VRB_G42FP3Z0jLeechIP0_JoWSX6Zy-Ol1HzkOVItAsrU-A0P135h7D69Gou_9kLbOwtaj1Ga_SKw/s640/rama-dendias.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Eνώ η Ελλάδα έστειλε την ΕΜΑΚ για να σώσει Αλβανούς, ο Ράμα αλλά για άλλη μία φορά κάνει τα… γλυκά μάτια στον Τούρκο Σουλτάνο. <br /> <br /> Μάλιστα επισκέφθηκε και o Δένδιας την Αλβανία, την στιγμή που κανένας Τούρκος Αξιωματούχος δεν έπραξε κάτι αντίστοιχο. <br /> <br /> Αυτοί είναι οι Αλβανοί, πάντα τους δίνουμε κάτι απλόχερα και πάντα κοιτάνε να μας δαγκώσουν το χέρι. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, δήλωσε στο ‘<a href="https://korrespodenti.com/lajme/rama-thumbon-europen-per-ndihmat-turqia-dhe-arabia-saudite-jane-miqte-e-mi/">Open Show</a>’ ότι έχει επικοινωνήσει με τον Τούρκο πρόεδρο, Ερντογάν, και του έχει ζητήσει την πραγματοποίηση μια διάσκεψης δωρητών από την Ανατολή και τη Δύση. <br /> <br /> Ο Ράμα ανέφερε επικριτικά ότι οι ευρωπαϊκές χώρες δεν έστειλαν μεγάλη βοήθεια, υποστηρίζοντας εκ νέου τον Ερντογάν. <br /> <br /> Ράμα: «Ευρώπη; Η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία είναι οι φίλοι μας που τρέχουν. Έχω απευθυνθεί τόσο στην Αυστραλία όσο και στο Ισραήλ. Μίλησα με τον Τούρκο πρόεδρο για την διοργάνωση μιας διάσκεψης χορηγών από τις χώρες τις Ανατολής και της Δύσης», είπε χαρακτηριστικά. <br /> <br /> <img height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZPULEPCoEK1yACjnE95wI2N-uQ-wGl1XQdRXSfqs5PJTH17Sp87gyL7JRVuecbSp-nhfJaXFqG7LC1F9rttvbYeoDTJsYsIM7Fk51XVQ8XNOpCq2JQr9uO3p2fG2t3HTSkF_v5Oavj74/s640/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG" width="594" /> <br /> <br /> Αυτοί είναι οι Αλβανοί.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ξεχνάνε εύκολα οι Αλβανοί – Ράμα για το σεισμό: «Mόνο οι Τούρκοι & οι Άραβες είναι φίλοι μας!»

Eνώ η Ελλάδα έστειλε την ΕΜΑΚ για να σώσει Αλβανούς, ο Ράμα αλλά για άλλη μία φορά κάνει τα… γλυκά μάτια στον Τούρκο Σουλτάνο. Μάλιστα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική διείσδυση στη Μέση Ανατολή ,την Αφρική και η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/02/middle-east-conflict-768x511.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="800" height="424" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/02/middle-east-conflict-768x511.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του Υπτχου (Ο) ε.α. <b>Δημητρίου Δρόσου </b><br />Το μνημόνιο κατανόησης (Memorandum Of Understanding) μεταξύ της αναθεωρητικής Τουρκίας και της κυβέρνησης της Τρίπολης στη Λιβύη δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Είχαν διαπιστωθεί εδώ και καιρό οι προσπάθειες του Recep Tayyip Erdoğan να υπογράψει με την κυβέρνηση της Τρίπολης στρατιωτική συνεργασία. Σκοπίμως αναφέρεται ως κυβέρνηση της Τρίπολης και όχι της Λιβύης διότι ελέγχει μέρος αυτής. Η Ανατολική Λιβύη είναι στα χέρια του Στρατηγού Khalifa Haftar, ηγέτη με έντονα αντι – ισλαμιστικά χαρακτηριστικά. O Khalifa Haftar, ηγείται του Libyan National Army (LNA). Ο Στρατηγός υποστηρίζεται από τις Αιγυπτιακές δυνάμεις και τα ΗΑΕ, εν αντιθέσει με την κυβέρνηση της Τρίπολης που ελέγχει τη Δυτική Λιβύη (General National Congress – GNC), και στηρίζεται από την Τουρκία και το Κατάρ. Με χρηματοδότηση από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Δυτική Λιβύη δρουν τζιχαντιστικές οργανώσεις όπως η GICL. <br /><br />Η αποσταθεροποίηση της Λιβύης, ξεκίνησε ευθύς αμέσως μετά την ανατροπή του Muammar Gaddafi, και η χώρα οδηγείται σε πιθανή διάσπαση. Η στήριξη που παρέχει ο Recep Tayyip Erdoğan στην Τρίπολη πέραν της αντιπαλότητας με την Αίγυπτο, σχετίζεται άμεσα με την ανακήρυξη της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Λιβύης και την προοπτική ανευρέσεως υδρογονανθράκων της Νότιας Κρήτης. Πιθανολογείται ότι τα κοιτάσματα της Ν. Κρήτης είναι συνέχεια του γιγαντιαίου υπερκοιτάσματος Zohr που ανακαλύφθηκε στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, από την ΕΝΙ. Οι εξελίξεις στη Λιβύη είναι μείζονος σημασίας για τη χώρα μας και απαιτείται στενή παρακολούθηση. Η Τουρκία στο πλαίσιο που ήθελε σύμμαχο την κυβέρνηση της Τρίπολης, όσον αφορά στην ανακήρυξη της ΑΟΖ της Λιβύης, βοηθά στρατιωτικά το καθεστώς και βομβάρδισε με drones εδάφη που κατέχει ο Haftar, ενώ τα ΗΑΕ ανταπέδωσαν με drones και βομβάρδισαν Α/Δ των Ισλαμιστών με Τουρκική βάση. <br /><br />Τα ΥΠΕΞ της Ελλάδας και Αιγύπτου αντέδρασαν άμεσα στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου, καθόσον η συγκεκριμένη συμφωνία αναγνωρίζει ΑΟΖ και προσβάλλει άμεσα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, αγνοώντας την Κρήτη που παρεμβάλλεται μεταξύ των δύο χωρών. Η συμφωνία απέδειξε εκ νέου ότι η Τουρκία δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο, παρά ταύτα όμως είναι γνωστό ότι, η Τουρκία ότι κωφεύει στις όποιες αντιδράσεις της διεθνούς διπλωματίας. Η Τουρκία δυστυχώς αντιλαμβάνεται μόνο το δίκιο του ισχυρού (Θουκυδίδης) και τη σκληρή αποτρεπτική ισχύ. <br /><br />Η στάση της Τουρκίας είναι εκβιαστική με όλους και σε καμία περίπτωση δε συνάδει με τα διεθνή διπλωματικά πρότυπα. <br /><br />Απειλεί την Ελλάδα για γεωτρήσεις εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, με ανάδειξη της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας» ακόμη και για περιοχές Νότια της Κρήτης, χρησιμοποιώντας ως μοχλό την Ισλαμιστική κυβέρνηση της Λιβύης με την προσφατη συμφωνία. Η λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα» ανεδείχθη μόλις εσχάτως από την Τουρκία. Ξεκίνησε με τα σύνορα της καρδιάς, ακολούθησε η προσπάθεια αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης (το είδαμε με την επέμβαση στη Β. Συρία) και ακολουθεί η «Γαλάζια Πατρίδα» με αμφισβήτηση της Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Που θα φτάσει; Με τις μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές σε συνδυασμό με τις αναφερθείσες κινήσεις της, διεξάγει έναν πολυεπίπεδο υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδας. Σιγά – σιγά όλο και αυξάνει την πίεση κατά της Ελλάδος πλησιάζοντας κόκκινες γραμμές που η Ελλάδα δεν θα δύναται να πλέον να αγνοήσει, όσο και αν η χώρα μας ακολουθεί πάντα απαρέγκλιτα το Διεθνές Δίκαιο και φιλειρηνική πολιτική. <br /><br />Απειλεί την κυριαρχία της Κύπρου με παράνομες έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και απειλή γεωτρήσεων ως η Κύπρος να μην υφίσταται ως κράτος. <br /><br />Απειλεί την Ευρώπη ότι θα διοχετεύσει σε αυτήν 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες, μεταξύ αυτών δε και άγνωστος αριθμός Τζιχαντιστών. Παράλληλα πιέζει την Ευρώπη να δεχθεί τους φυλακισμένους στη Βόρεια Συρία Ευρωπαίους Τζιχαντιστές, άλλως απειλεί να τους αφήσει ελεύθερους. Ζητεί επιπρόσθετη χρηματοδότηση και την μη διπλωμτική της καταδίκη στις έκνομες ενέργειές της. <br /><br />Απειλεί το Ισραήλ, χρησιμοποιώντας ως μοχλό τη Hamas και τη Hezbollah. Εδώ είναι το παράδοξο πως καταφέρνει και συννενοείται με δύο οργανώσεις, οι οποίες η μεν πρώτη είναι εξτρεμιστική Σουνιτική και η δεύτερη σκληρά Σιϊτική, είναι γνωστή φυσικά η θανάσιμη έχθρα μεταξύ Σιϊτών και Σουνιτών. <br /><br />Απειλεί τις ΗΠΑ ότι θα στραφεί σε εναλλακτικές Ρωσικές πηγές εξοπλισμού και αφήνει αιχμές για πιθανή εκδίωξη των Αμερικανικών βάσεων που υπάρχουν στο έδαφός της, ενώ απείλησε και με διατάραξη των σχέσεών της εάν η Αμερικανική Κυβέρνηση αποδεχόταν τελικά το ψήφισμα για αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας. <br /><br />Απειλεί την Αίγυπτο αποκαλώντας τον Abdel Fattah-el-Sisi ως δολοφόνο της δημοκρατίας επειδή μάχεται τους Τζιχαντιστές του Σινά και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. <br /><br />Απειλεί τους Κούρδους με εθνοκάθαρση, αποκαλώντας το YPG/ YPD και SDF ως τρομοκρατικές οργανώσεις. Οι εν λόγω οργανώσεις αποτέλεσαν επί της ουσίας τον χερσαίο στρατιωτικό βραχίονα της Δύσης στην επιχείρηση Inherent Resolve κατά του DAESH με χιλιάδες νεκρούς άνδρες και γυναίκες. Και αναφέρω και γυναίκες διότι οι πολιτοφυλακές της Κουρδικής Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), με ποσοστό 40% στελέχωσης πρωταγωνίστησαν στις μάχες κατά του ISIS. Επίσης γυναίκες Ασσύριες χριστιανές στη ΒΑ Συρία σχημάτισαν γυναικείο χριστιανικό τάγμα κατά του ISIS με επιτυχία σε επιχειρήσεις εναντίον του. <br /><br />Απειλεί την Ολλανδία επειδή προτίθεται να κηρύξει εμπάργκο σε εξοπλισμούς προς την Τουρκία, ένεκα της Τουρκικής εισβολής στη Β. Συρία. <br /><br /> Απειλεί τη Σαουδική Αραβία λόγω Υεμένης, στηρίζοντας οι Σουνίτες της Τουρκίας τους Σιϊτες Houthis της Υεμένης και όχι τα Σουνιτικά καθεστώτα των μοναρχιών του Κόλπου. <br /><br />Η Τουρκία δεν σταματά όμως την ανάμειξή της μόνο στη Λιβύη. Το Ισλαμικό Σουδάν είναι ειδική περίπτωση υπό την έννοια ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες γεωγραφικά χώρες στην Αφρική με πλούσιο υπέδαφος για αυτό άλλωστε έγινε και ο πόλεμος στο Darfur. Η Τουρκία είχε αναπτύξει προνομιακές σχέσεις με το καθεστώς του Σουδάν υπό τον ισόβιο κυβερνήτη του (30 έτη) Omar Hassan Ahmad al-Bashir ο οποίος κατηγορήθηκε: για τη γενοκτονία στο Darfur και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC). Ο Bashir ανετράπη με πραξικόπημα τον Απρίλιο του 2019 και η Τουρκία έχασε τα ερείσματά της στο Σουδάν. Κατηγόρησε για το πραξικόπημα τον πρόεδρο της Αιγύπτου Sisi. Βλέπουμε ότι η αντιπαλότητα για σφαίρες επιρροής μεταξύ των δύο μεγάλων Σουνιτικών δυνάμεων (Τουρκίας vs Αιγύπτου) είναι σε πολλά γεωστρατηγικά πεδία. <br /><br />Η Τουρκία όμως συνεχίζει την ανάμειξή της και σε άλλες χώρες δείχνοντας συμπτώματα νεοηγεμονισμού, ρεβιζιονισμού και τάσης να καταστεί ευρύτερη περιφερειακή δύναμη. Η Σομαλία είναι επίσης μία Μουσουλμανική χώρα με στρατηγικό ενδιαφέρον λόγω της θέσεώς της, στο Κέρας της Αφρικής. Είναι μία χώρα όπου η Τουρκία διατηρεί μεγάλη στρατιωτική βάση στην παραθαλάσσια περιοχή της Jaziira κοντά στην πρωτέυουσα της Σομαλίας στο Μογκαντίσου από τον Σεπτέμβριο του 2017. <br /><br />Πλέον, μετά την απώλεια του Σουδάν η Τουρκία διατηρεί εκτός της Σομαλίας και βάση στο Κατάρ, όπως επίσης και στις καταληφθείσες Κουρδικές πόλεις της Β. Συρίας, στην Jarablus (είναι η αρχαία Καρχεμίς και μετέπειτα Ευρωπός) και στην Al Mpamp στο πλαίσιο της Τουρκικής επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη». <br /><br />Η Τουρκία θέλει να προκαλέσει επαναχάραξη στον χάρτη της Μ. Ανατολής και της ζώνης του Μάγκρεμπ. Ως γνωστόν το 1916 με την καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Δυτικές Δυνάμεις κοιτώντας να εκμεταλλευθούν επ΄ωφελεία τους τις τεκτονικές αλλαγές που συνέβαιναν στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, στο λεγόμενο «Ανατολικό Ζήτημα», έγινε η συμφωνία Sykes- Picot. H συμφωνία αυτή συνήφθη τον Μάιο του 1916, ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία, με τη συναίνεση αρχικά της Ρωσίας. Μοιράζονταν σε σφαίρες επιρροής και ελέγχου Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και αρχικά και της Ρωσίας, εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη σημερινή Τουρκία, τη Μέση Ανατολή, Ιράκ, και Συρία. Η ονομασία του συμφώνου προέρχεται από τα ονόματα των Marc Sykes και Francois Picot, που ήταν οι διπλωμάτες της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας αντίστοιχα και διαμόρφωσαν τους όρους του. Προέβλεπε ότι μετά το τέλος του Α΄ ΠΠ: <br /><br /> (1) Η Ρωσία θα αποκτούσε τις επαρχίες: Ερζερούμ, Βαν, Τραπεζούντα,Μπιλίς. <br /><br /> (2) Η Γαλλία θα αποκτούσε το Λίβανο, τα παράλια της Συρίας, τα Άδανα, την Κιλικία, το Γκαζίαντεπ, την Ούρφα, το Μαρντίν, το Ντιγιάρμπακιρ και την Μοσούλη. <br /><br /> (3) Η Μεγάλη Βρετανία θα αποκτούσε την νότια Μεσοποταμία, τη Βαγδάτη, τα λιμάνια της Χάιφας και της Άκρας (σημερινό Ισραήλ). <br /><br /> (4) Η Παλαιστίνη θα ετίθετο υπο διεθνές καθεστώς. Προέβλεπε ότι στις περιοχές που θα ήταν στη Γαλλο Βρετανική σφαίρα επιρροής θα υπήρχε συνομοσπονδία Αραβικών κρατών ή ανεξάρτητο Αραβικό κράτος». <br /><br /> Η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918 και ο διαμοιρασμός της περιοχής κυρίως από την Γαλλία και την Αγγλία, προκάλεσε διαδικασία αυθαίρετων κρατογενέσεων και συνόρων στους Άραβες (γι’ αυτό το λόγο έχουμε κράτη με ευθείες γραμμές στο χάρτη). Οι αντιπαραθέσεις των Άγγλων αλλά κυρίως των Γάλλων με το Αραβικό στοιχείο, τους οδηγούν το 1946 στην αποχώρησή τους και στην αστάθεια της περιοχής. Ωστόσο η Γαλλία διατηρεί ακόμη και σήμερα επιρροή σε Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Αίγυπτο, και εν μέρει στο Λίβανο, ενώ η Αγγλία διατηρεί επιρροή στη Σαουδική Αραβία και στις Μοναρχίες του Κόλπου. Η Τουρκία επιθυμεί στην περιοχή να επανέλθει στην ισχύ που είχε πριν το 1918. <br /><br />Επιθυμία της Τουρκίας είναι ο έλεγχος της μεταφοράς του φυσικού αερίου (Φ/Α) Κύπρου & Ισραήλ δια του εδάφους της με συνεπαγόμενη παράλληλη μείωση της γεωπολιτικής αξίας του Ισραήλ και ταυτόχρονη αναβάθμιση της δικής της έτσι ώστε να καταστεί η ίδια ο μόνος ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος. Δημιουργούνται συνεπώς ευνοϊκές συνθήκες για μια Ελληνική – Κυπριακή – Ισραηλινή συμμαχία με στόχους την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου και την διαχείριση των υδρογονανθράκων. Σ΄ αυτή τη Συμμαχία οι εν λόγω χώρες μαζί με την Αίγυπτο, μπορούν να δημιουργήσουν ένα αλληλοσυμπληρούμενο πλέγμα ισχύος και συμφερόντων και με την οικονομική διπλωματία, ως αναπόσπαστο κομμάτι και της εξωτερικήςπολιτικής. <br /><br />Στόχος η συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων γειτονικών οικοπέδων με το υπερκοίτασμα του Ισραήλ (Leviathan) και σε συνδυασμό με το κοίτασμα γίγαντα της Αιγύπτου (Zohr), που δύσκολα αξιοποιούνται ανεξάρτητα. Δεύτερος στόχος: μεταφορά Φυσικού Αερίου σε Ε.Ε μέσω Ελλάδος, με το EastMed Pipeline Project. <br /><br />Η ενέργεια έχει σημαντικό βάρος στις διμερείς επαφές. Οι ίδιες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα πεδία Leviathan και Tamar του Ισραήλ, η Noble Energy, η Delek Drilling και η Avner Oil & Gas Exploration δραστηριοποιούνται επίσης στο οικόπεδο Αφροδίτη της Κύπρου, ενώ είναι ευκταία και η συμμετοχή και άλλων χωρών. Η Τουρκική αντίδραση εκτιμάται ότι θα είναι έντονη και θα προσπαθήσει να εμπλέξει τον Αμερικανικό και Βρετανικό παράγοντα ώστε να επιτύχει αποτροπή της Τριμερούς Στρατηγικής Συνεργασίας. Όσον αφορά στο Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) ο ρόλος που θα μπορεί να διαδραματίσει για ματαίωση της εν λόγω συνεργασίας θα είναι κυρίως προς την Κύπρο που θεωρείται ο αδύνατος κρίκος. Επιβάλλεται όπως οι τρεις χώρες (Ελλάδα– Κύπρος– Ισραήλ) εργαστούν προληπτικά, προς εξουδετέρωση των Τουρκικών επιχειρημάτων τα οποία θα συνοδεύονται από εκβιαστικά διλήμματα. Αυτονόητη καθίσταται η ενίσχυση των Ε.Δ. της Ελλάδας και της Κύπρου με έμφαση στις Αεροναυτικές τους Δυνάμεις, καθώς ο παράγοντας που θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην τελική έκβαση της όδευσης των υδρογονανθράκων είναι η αποφασιστικότητα και οι ξεκάθαρες θέσεις στα θέματα αυτά.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η τουρκική διείσδυση στη Μέση Ανατολή ,την Αφρική και η Ελλάδα

Του Υπτχου (Ο) ε.α. Δημητρίου Δρόσου Το μνημόνιο κατανόησης (Memorandum Of Understanding) μεταξύ της αναθεωρητικής Τουρκίας και της κυβέρν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ενέργειες της Τουρκίας με την Λιβύη ΔΕΝ παράγουν νομικά αποτελέσματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBo_RRxFxe2fwWBZdCNlDPRCJpafNRRBK7FO0zYOU_2nw-Vx3WaZWl6mP853kuahIHKaSJwJgK25xFwaaUJm7886qckYPBtFW3bzIk608uWyygsnHNI9w5dveWAluDLaEOB2RXzI-oCgE/s1600/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBo_RRxFxe2fwWBZdCNlDPRCJpafNRRBK7FO0zYOU_2nw-Vx3WaZWl6mP853kuahIHKaSJwJgK25xFwaaUJm7886qckYPBtFW3bzIk608uWyygsnHNI9w5dveWAluDLaEOB2RXzI-oCgE/s640/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων θορύβησαν τους Έλληνες όταν έγραψαν με τεράστιους τίτλους για την υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με θαλάσσιες ζώνες. Εάν όμως κάποιος διαβάσει προσεκτικά την ανακοίνωση των Τούρκων θα αντιληφθεί ότι η Τουρκία και η Λιβύη φοβήθηκαν να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ τους όπως διαφήμιζε για αρκετό καιρό τώρα ο Ερντογάν. <br /><br />ΤΟΥ <b>ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ</b><div> <br />Στην ανακοίνωση των Τούρκων αναφέρονται μόνο τα εξής: «Υπογράψαμε με την Κυβέρνηση της Τρίπολης Μνημόνιο Συνεργασίας για την Ασφάλεια και τη Στρατιωτική Συνεργασία, ενώ ταυτόχρονα, υπογράψαμε Μνημόνιο Συνεννόησης για τη θάλασσα, κάτι που απορρέει από το διεθνές δίκαιο». <br /><br />Διαβάζοντας προσεκτικά αυτή την συμφωνία μπορούμε να συμπεράνουμε ότι: <br /><br /><div> 1. Δεν έγινε καμία οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. <br /><br />2. «Μνημόνιο Συνεννόησης για την Θάλασσα» δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. <br /><br />3. Δεν έστειλαν γεωγραφικές συντεταγμένες αυτής της ανύπαρκτης οριοθέτησης στα Ηνωμένα Έθνη. <br /><br />4. Οι Τούρκοι αρέσκονται να στέλνουν χάρτες αλλά αυτή την φορά δεν το έκαναν. <br /><br />5. Η Άγκυρα φοβήθηκε την αντίδραση του αμερικανικού State Department και η Τρίπολη φοβήθηκε την αντίδραση του Κάιρου. <br /><br />Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αίγυπτος δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτή την κατάφωρη παραβίαση της UNCLOS από την Τουρκία. Άμεση υπήρξε και η κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας μόλις γνωστοποιήθηκε η υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με θαλάσσιες ζώνες. <br /><br />Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, από την πλευρά της Αθήνας έγιναν ήδη τα ακόλουθα βήματα: <br /><br />Α. Ο υπουργός Εξωτερικών κάλεσε τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα, στο υπουργείο Εξωτερικών, προκειμένου να ζητήσει εξηγήσεις. <br /><br />Β. Υπήρξε δημόσια αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών που ανέφερε: «Η υπογραφή μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης μνημονίου κατανόησης δεν μπορεί να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Μία τέτοια ενέργεια θα παραβίαζε κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν θα παρήγε έννομα αποτελέσματα. Επιπλέον μία τέτοια ενέργεια δεν θα συμβάδιζε με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών». <br /><br />Γ. Υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια με τους ομολόγους του της Κύπρου και της Αιγύπτου, Νίκο Χριστοδουλίδη και Σαμέχ Ελ-Σούκρι, αντίστοιχα. Πάντως ο Νίκος Δένδιας όχι μόνο δεν πανικοβλήθηκε αλλά σχολίασε με ειρωνικό ύφος την υπογραφείσα συμφωνία μεταξύ του προέδρου της Τουρκία και του προέδρου της Λιβύης που βρίσκεται στην Τρίπολη και δεν ελέγχει ένα μεγάλο μέρος της χώρας του. <br /><br />Ήταν κάτι που μας ξάφνιασε ευχάριστα όταν είπε: «Όσον αφορά τα θέματα της Λιβύης, φαντάζομαι ότι πίσω από αυτό είναι η ερώτηση που έχει να κάνει με την, νομίζω τελείως αδόκιμη, για να μην πω εκτός κάθε λογικής, απόπειρα να υπάρξει συζήτηση -υποθέτουμε, δεν το ξέρουμε, παρότι ο Λίβυος υπουργός Εξωτερικών, όταν τον συνάντησα στη Νέα Υόρκη, δεν αρνήθηκε ότι υπήρχαν τουρκικές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση- να υπάρξει καθορισμός Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. <br /><br />Θα πρέπει να σας πω ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, διότι αγνοεί βεβαίως κάτι το οποίο ο καθένας νομίζω μπορεί να διαπιστώσει, ότι ανάμεσα στις δύο χώρες υπάρχει ο μεγάλος γεωγραφικός όγκος της Κρήτης. Κατά συνέπεια, λοιπόν, νομίζω ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι στα όρια της φαιδρότητας και θα ήθελα να σας πω ότι όσον αφορά τη Λιβύη, η χώρα είναι έτοιμη να αποστείλει πρέσβη στη Λιβύη, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν την παραμονή του εκεί». <br /><br />Έτσι ο Ερντογάν δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του και η Γαλάζια Πατρίδα να φτάνει μέχρι την Γαύδο. Πρέπει να του υπενθυμίσουμε, για πολλοστή φορά, ότι η ΑΟΖ που το κράτος του διαθέτει στην Ανατολική Μεσόγειο είναι αυτή: Και όχι αυτή της Γαλάζιας Πατρίδας που παραβιάζει ξεδιάντροπα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982) που δεν τόλμησε να παρουσιάσει στην Κωνσταντινούπολη όταν υπέγραψε αυτή την κωμική συμφωνία με τον Λίβυο ομόλογό του.<br /><span style="border: 0px none currentcolor; color: #222222; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; margin: 0px; outline-style: none; outline-width: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </span><a href="https://hellasjournal.com/2019/11/o-erntogan-fovithike-na-oriothetisei-aoz-me-tin-livyi-i-eironiki-apantisi-toy-dendia/" rel="noopener" style="border: 0px none currentcolor; color: blue; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-style: none; outline-width: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="border-bottom-color: currentColor; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: currentColor; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-color: currentColor; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-color: currentColor; border-top-style: none; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-weight: 700; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: invert; outline-style: none; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px none currentcolor; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-style: none; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">hellasjournal</span></span></a><br /></div> <div> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> <div> <br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Οι ενέργειες της Τουρκίας με την Λιβύη ΔΕΝ παράγουν νομικά αποτελέσματα

Τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων θορύβησαν τους Έλληνες όταν έγραψαν με τεράστιους τίτλους για την υπογραφή μνημονίου κατανόησης με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδού τι θα κάναμε με την “διεθνώς αναγνωρισμένη” Λιβύη αν είχαμε… διαφορετική εθνική αξιοπρέπεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCl06uuB93VmvO4Y2t_nFb3Q52oQ1nyByXDTIxJwpYwU8saUGMj3u5tN-g-oDYrokfnufF7MPZNzJ80v6zVK9lZFMYNyuEfcHgqZXjRZ6hwOjgeV23F4wtbeb-3S6rxyZdNHMHsdenIqA/s1600/Fayez-Al-Sarraj-ERDOGAN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="679" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCl06uuB93VmvO4Y2t_nFb3Q52oQ1nyByXDTIxJwpYwU8saUGMj3u5tN-g-oDYrokfnufF7MPZNzJ80v6zVK9lZFMYNyuEfcHgqZXjRZ6hwOjgeV23F4wtbeb-3S6rxyZdNHMHsdenIqA/s640/Fayez-Al-Sarraj-ERDOGAN.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η χθεσινή μέρα ανέδειξε ως ένα από τα σημαντικότερα θέματα, μια ασύλληπτα προκλητική για τα νόμιμα συμφέροντα της χώρας μας ενέργεια από την πλευρά της Τουρκίας και της “αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης”. Οι δυο αυτοί δρώντες, το πιο “απροσάρμοστο” κράτος στο σύγχρονο διεθνές σύστημα αφενός και η μία πλευρά του εν εξελίξει εμφυλίου στη βορειοαφρικανική χώρα που ελέγχει μόνο την πρωτεύουσα Τρίπολη της Λιβύης, αποφάσισαν να γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την πρόβλεψη του διεθνούς δικαίου, ότι τα κατοικημένα και με οικονομική δραστηριότητα νησιά έχουν θαλάσσιες ζώνες. <br /><br />Σχολιάζει ο <b>Ζαχαρίας Β. Μίχας* </b><br />Η Τουρκία είναι γνωστή. Δεν το κάνει για πρώτη φορά. Τώρα, καταφέρνει να παρασύρει και την “κυβέρνηση” της Λιβύης σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο. Οι Τούρκοι προσπαθούν μέσω των ακραίων προκλήσεων να καταφέρουν στο τέλος να αρπάξουν κάτι -πολύ- περισσότερο από αυτό που υπαγορεύει το ισχύον διεθνές δίκαιο. Επισήμως δεν το αμφισβητούν, αλλά ρίχνουν στον τραπέζι μια προσαρμοσμένη απόλυτα στα συμφέροντά τους ερμηνεία διατάξεών του… <br /><br />Όλοι είδαμε ποια ήταν η για μια ακόμη φορά “ψύχραιμη” στάση της Ελλάδας. “Αυστηρή” ανακοίνωση από το υπουργείο Εξωτερικών και τηλεφωνικές συνομιλίες με τους ομολόγους του Νίκου Δένδια στην Κύπρο και την Αίγυπτο, συν οδηγίες για ενημέρωση της υπεύθυνης για την εξωτερική πολιτική της Ένωσης, Φεντερίκα Μογκερίνι. Προφανώς δόθηκαν οδηγίες και στις πρεσβείες μας ανά τον κόσμο να πράξουν τα δέοντα. <br /><br />Είναι κάτι λάθος από όλα αυτά; Σαφώς όχι. Είναι αυτή επαρκής απάντηση σε αυτή την ακραία πρόκληση της Τουρκίας. Επίσης όχι. Το σημαντικότερο είναι, ότι η στάση της Ελλάδας ήταν απολύτως προβλέψιμη για τους Τούρκους και τους Λίβυους, όταν εξέτασαν τις δυνητικές επιπτώσεις αυτής της άθλιας πρωτοβουλίας τους. <br /><br />Κι αν κάποιος αντιτείνει ότι δεν θα ήταν σοφό να προκαλέσουμε την Τουρκία, αφού η ακρότητα της ενέργειάς της σε συνδυασμό με την κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας, αλλά και οι προφανείς επιπτώσεις για πλήθος χωρών της υφηλίου αν γινόταν αποδεκτή η τουρκική θέση, καθιστούν επαρκή την ελληνική αντίδραση, εμείς θα διαφωνήσουμε. Για δυο λόγους. <br /><br />Ο πρώτος αφορά την εμπειρία από τις δεκαετίες προκλήσεων από την πλευρά της Τουρκίας στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τι έχουμε διδαχθεί; Ότι όσο ακραία και να είναι η θέση που διατυπώνει, συναντά μια γενικευμένη απροθυμία αντίστασης και απερίφραστης καταδίκης της (σ.σ. και της Τουρκίας και της θέσης) από τους ισχυρούς αυτού του πλανήτη. <br /><br />Αυτό είναι που την έχει αποθρασύνει, επιλέγοντας να κλιμακώνει διαρκώς τη διπλωματική της επίθεση, σε συνδυασμό πάντα με άλλα εργαλεία εκβιασμού. Άρα και η δική μας κινητοποίηση δεν πρέπει να μας ενθουσιάζει κιόλας. Τα αποτελέσματά της, κατά πάσα πιθανότητα, θα αποδειχθούν πεπερασμένα. Αυτό που θα μείνει είναι η εγγραφή μιας ακόμα τουρκικής διεκδίκησης στην ατζέντα. Τόσο απλά. <br /><br />Ο δεύτερος λόγος επικεντρώνει στο ότι το άλλο μέρος της εξίσωσης που αποφάσισε -διά της Άγκυρας- να “βγάλει γλώσσα” και αυτό απέναντι στην Ελλάδα, επιδεικνύοντας ακραία “ασέβεια”, δεν είναι δυνατόν να μην αισθανθεί το οποιοδήποτε κόστος για τη στάση του. <br /><br />Από τη στιγμή που η “αναγνωρισμένη διεθνώς κυβέρνηση” της Λιβύης έχει πλήθος εχθρών και μάλιστα πολύ ισχυρών, οπότε η Ελλάδα δεν θα ήταν μόνη “σαν την καλαμιά στον κάμπο”, η ελληνική στάση όφειλε να είναι διαφορετική: Έπρεπε να κινηθεί αστραπιαία και να επιβάλει αυτό το σοβαρό κόστος για τη μη φιλική στάση. <br /><br />Εάν η χώρα διέθετε αυτοσεβασμό και δεν κινούνταν στο διεθνές περιβάλλον με βάση μια ομιχλώδη αντίληψη περί “πολιτισμένης” διεθνούς συμπεριφοράς, πιστεύοντας ότι αυτό την αναγορεύει σε “καλό παιδί” με αποτέλεσμα να κερδίζει πόντους, θα προχωρούσε εντός ωρών στην απόσυρση της αναγνώρισης από το καθεστώς της Τρίπολης. <br /><br />Τι κι αν ο ΟΗΕ τους αναγνωρίζει; Αν είχαμε αυτοσεβασμό, δεν θα αποτελούσε εμπόδιο. Πότε παρενέβη ο διεθνής αυτός οργανισμός να υπομνήσει στην Τουρκία οτιδήποτε για την έκνομη συμπεριφορά και το “περιφερειακό bullying” που ασκεί; Εδώ δεν τολμά να αρθρώσει λέξη προς την Τρίπολη… <br /><br />Η δεύτερη κίνηση που επίσης θα έπρεπε να εξεταστεί από μια κυβέρνηση που θα είχε συναίσθηση ότι ο αυτοσεβασμός διαβιβάζει και διπλωματικά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση, θα ήταν το να προχωρήσει στο άνοιγμα ελληνικού προξενείου στο ανατολικό τμήμα της Λιβύης που ελέγχει ο Στρατάρχης Χάφταρ. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση, αυτή η πλευρά θα είναι μέρος της τελικής διευθέτησης που κάποια στιγμή θα υπάρξει στη Συρία. Παράλληλα, η ελληνική διπλωματία θα έπρεπε να κινηθεί πολύ “επιθετικά” σε άλλες πρωτεύουσες, στις οποίες αναφέρθηκε χθεσινό κεντρικό δημοσίευμα του ιστοχώρου που φιλοξενεί το παρόν σχόλιο… <br /><br /><b><i>*Ο Ζαχαρίας Β. Μίχας, είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ / ISDA)</i></b><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ιδού τι θα κάναμε με την “διεθνώς αναγνωρισμένη” Λιβύη αν είχαμε… διαφορετική εθνική αξιοπρέπεια

Η χθεσινή μέρα ανέδειξε ως ένα από τα σημαντικότερα θέματα, μια ασύλληπτα προκλητική για τα νόμιμα συμφέροντα της χώρας μας ενέργεια από τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ΑΟΖ της Ελλάδας με την Λιβύη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQJ-5qA8qP9XYeOnrkw30XtwMz5rkhGBGyv5-OQ6hMth_xbnCDarZT-OflJVGyl_MnDzWm8WIl3zsbO1CjhLSlwha5Yv9xmNWfJQp_D2qG0PdQVk31eG9LpnomlfOTAZ9190dwzex2PCE/s1600/hellenic_navy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="750" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQJ-5qA8qP9XYeOnrkw30XtwMz5rkhGBGyv5-OQ6hMth_xbnCDarZT-OflJVGyl_MnDzWm8WIl3zsbO1CjhLSlwha5Yv9xmNWfJQp_D2qG0PdQVk31eG9LpnomlfOTAZ9190dwzex2PCE/s640/hellenic_navy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Επί πολλά χρόνια έχω αναφερθεί στην ανάγκη ανακήρυξης και οριοθέτησής της ΑΟΖ με τα έξι παράκτια κράτη, με τα οποία η Ελλάδα διαθέτει θαλάσσια σύνορα.<br /> <br /> Γράφει ο <b>Θεόδωρος Καρυώτης</b><br /> <b><br /></b> Ένα εξαιρετικό άρθρο του Αντιναυάρχου Ιωάννη Λεοντακιανάκου, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Liberal για τις σχέσεις μας με την Λιβύη, μας υπενθύμισε ότι, ουσιαστικά, η Ελλάδα έχει ήδη οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Λιβύη από το 2011. Εκείνη την χρονιά, ο Υπουργός Ενέργειας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με το νόμο 4001/2011 για την έρευνα των υδρογονανθράκων. Ουσιαστικά, με αυτό το νόμο, η Ελλάδα οριοθέτησε, μονομερώς, την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με αυτή της Λιβύης, δίνοντας πλήρη επήρεια στην Γαύδο. <br /> <br /> Συγκεκριμένα, η παράγραφος 1 του άρθρου 156 περιέχει την εξής ιδιοφυή διατύπωση:<br /> «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ής κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσων ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».<br /> Αυτός είναι ο χάρτης που αντανακλά τις προβλέψεις του νόμου 4001/2011. <br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/MANIATIS-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="596" data-original-width="800" height="476" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/MANIATIS-2.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i>Χάρτης Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ του Νόμου 4001/2011 </i><br /> <br /> Θα πρέπει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι η Λιβύη επέμενε ότι για να προχωρήσει μια τέτοια οριοθέτηση, θα πρέπει προηγουμένως η Ελλάδα να αναγνωρίσει ως νόμιμο το κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης και να δεχθεί ότι η Γαύδος δεν μπορεί να υπολογισθεί σε μια τέτοια οριοθέτηση. Η Ελλάδα προσπάθησε αρκετές φορές να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στο Λυβικό Πέλαγος, αλλά οι προσεγγίσεις των δύο κρατών παρέμεναν διαμετρικά αντίθετες. Θα μπορούσαμε να λύσουμε το θέμα την δεκαετία του 1980 λόγω των φιλικών σχέσεων του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Συνταγματάρχη Καντάφι, αλλά το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν αξιοποίησε αυτή τη σχέση. Η Ελλάδα υποστήριζε ότι η μέθοδος οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, πρέπει να είναι αυτή της μέσης γραμμής, ενώ η Λιβύη προέκρινε τη μέθοδο της ευθυδικίας (equity) εμμένοντας στη νομιμότητα του κλεισίματος του κόλπου της Σύρτης.<br /> <br /> <img src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/OIKOPEDA-KRHTHS.jpg" /> <br /> <br /> Ο παραπάνω χάρτης δείχνει τα οικόπεδα 12 μέχρι 20 νότια της Κρήτης, που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση και την οριοθέτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Λιβύη, βάσει της μέσης γραμμής. Τα οικόπεδα 16 και 17είναι αυτά που έχουν παραχωρηθεί προς εξερεύνηση στην ExxonMobil, στην Total και στην ΕΛΠΕ. <br /> <br /> Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της τραγωδίας μας θα πρέπει να διαβάσει τι έγραψε, πολύ πρόσφατα, ο Ηλίας Κονοφάγος: «Είναι γεγονός ότι σημαντικότερες συμβάσεις δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, που περιέχουν ανάλογους με την Κύπρο στόχους κοιτασμάτων «τύπου Zohr», εξακολουθούν να σέρνονται στους διαδρόμους του δημόσιου περιβαλλοντολογικού ελέγχου των συμβάσεων από «ειδικούς» του αρμόδιου υπουργείου Ενέργειας. <br /> <br /> Πρόκειται για « ειδικούς » για τους οποίους ουδείς γνωρίζει τι εμπειρία διαθέτουν στον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ώστε να γνωματεύσουν σχετικά. ‘Ετσι,εταιρίες ExxonMobil και Total περιμένουν ακόμη την έγκριση της Μελέτης Περιβάλλοντος.» <br /> <br /> Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που υποβλήθηκαν οι αιτήσεις των τριών εταιριών για τα δύο οικόπεδα νοτιοανατολικά της Κρήτης και ο Θεός μόνο γνωρίζει πότε αυτές οι συμβάσεις θα κυρωθούν από την Βουλή των Ελλήνων. Κινδυνεύουμε, βέβαια, οι δυο κολοσσοί, γνωρίζοντας την τριτοκοσμική νοοτροπία που επικρατεί στην Ελλάδα , να την εγκαταλείψουν για άλλους προορισμούς και τότε ο Τούρκος Σουλτάνος θα τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. <br /> <br /> Δύο από τους πιο ειδικούς επιστήμονες που διαθέτει η Ελλάδα για τους υδρογονάνθρακες, η Τερέζα Φωκιανού και ο Ηλίας Κονοφάγος, έχουν αρθρογραφήσει εξηγώντας την αξία της θάλασσας της Κρήτης σύμφωνα με τις μελέτες που είχαν εκπονήσει οι εταιρείες «ΙΟΝ» και «Spectrum”, και υπογραμμίζουν: <br /> <br /> «Με ιδιαίτερη έκπληξη διαπίστωσαν ότι νοτιοδυτικά της Κρήτης στα ανοικτά του Κόλπου της Σύρτης και μέσα στην αβυσσική πεδιάδα του Ιονίου πελάγους υπάρχουν δύο τεράστια «αντίγραφα» του κοιτάσματος «ΖΟΡ». Ο πρώτος στόχος βρίσκεται στην επαφή των ορίων της ΑΟΖ (ή υφαλοκρηπίδας) μεταξύ Λιβύης και Ελλάδος και σύμφωνα με την Spectrum εμφανίζεται να είναι 10 φορές μεγαλύτερος από το «Βόρειο Κυπριακό ΖΟΡ» καλύπτοντας μία επιφάνεια 5.000 km 2 .» <br /> <br /> Ο πρώτος στόχος είναι τα οικόπεδα νότια της Κρήτης που παραχωρήθηκαν στην ExxonMobil και στην Total. (Είναι σημαντικό να τονίσουμε εδώ ότι οι δυο ενεργειακοί κολοσσοί αποδέχονται ότι τα οικόπεδα αυτά ανήκουν στην Ελλάδα και όχι στην Λιβύη). <br /> <br /> Αυτή την περίοδο, η κοινοπραξία των τριών εταιριών φοβούμενες ότι έχουν εμπλακεί στα ελληνικά γραφειοκρατικά γρανάζια,δείχνουν διατεθειμένες να απεμπλακούν από αυτές τις διαδικασίες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, εκπρόσωποι των εταιρειών αναφέρουν: <br /> <br /> «Είναι παράλογο το Δημόσιο να σου εκμισθώνει μέσω σύμβασης μια περιοχή για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και μετά να σε υποχρεώνει να τρέχεις για άδειες από δήμους και περιφέρειες και να κινδυνεύεις να βρεθείς εκπρόθεσμος σε σχέση με τις συμβατικές δεσμεύσεις και τα χρονοδιαγράμματα λόγω αντιδράσεων». <br /> <br /> Ο σημερινός υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, έχοντας άλλες προτεραιότητες δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η επένδυση μπορεί να έχει ένα τραγικό τέλος και ενώ όλα τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου ψάχνουν και βρίσκουν υδρογονάνθρακες, εμείς θα είμαστε υπερήφανοι ότι με την απραξία μας αφήσαμε τα γαλάζια νερά της Μεσογείου στην ησυχία τους. <br /> <br /> Επίλογος <br /> <br /> Το πιο εξωφρενικό σκηνικό δημιουργήθηκε από τους Τούρκους στο τέλος του 2018, όταν επεδίωξαν να επεκτείνουν τις βλέψεις τους στην Ανατολική Μεσόγειο υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία έχει θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη. Αυτό δείχνει ότι ουσιαστικά έχουν αρχίσει να πανικοβάλλονται, διότι δεν μπορούν να αγγίξουν το οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ και δεν θα μπορέσουν να πειράξουν τα οικόπεδα 16 και 17 νότια της Κρήτης, που έχουν<br /> παραχωρηθεί στην ExxonMobil, στην ΕΛΠΕ και στην Total. <br /> <br /> Ο κύριος στόχος της μεγάλης στρατιωτικής άσκησης, που προγραμματίζουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις,με την ονομασία «Γαλάζια Πατρίδα»της μεγαλύτερης από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, δεν είναι άλλος από αυτόν της Ανατολικής Μεσογείου με επίκεντρο τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης. Οι Τούρκοι, πάντοτε ισχυρίζονταν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Τώρα φαίνεται ότι αυτό δεν τους αρκεί και φτάνουν μέχρι την Λιβύη, εποφθαλιούμενοι την θάλασσα από το Καστελόριζο μέχρι την Γαύδο. <br /> <br /> Στην Κύπρο η ανακήρυξη της ΑΟΖ, από τον Τάσο Παπαδόπουλο το 2004, ήταν μια θαρραλέα πράξη ενός ανδρός που γνώριζε τι σήμαινε για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού του η πιθανή ανακάλυψη υδρογονανθράκων. <br /> <br /> Ήρθε η ώρα και η Ελλάδα να ακολουθήσει, έστω και καθυστερημένα, το παράδειγμα της Κύπρου και του Ισραήλ, ώστε να κατορθώσει ο ελληνικός λαός, με μέτρο και αυτοσυγκράτηση, να καρπωθεί τον μεγάλο ορυκτό πλούτο της χώρας του και να τον διαφυλάξει για τις επόμενες γενιές, όπως έχει πράξει με σύνεση η Νορβηγία. <br /> <br /> Σήμερα στην Ελλάδα, όπου «η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί την μάνα», η επόμενη κυβέρνηση, όποια και να είναι αυτή, πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί με την ΘΑΛΑΣΣΑ. Είμαστε μέγα κράτος της θάλασσας η γαλάζια πατρίδα ανήκει σε μας και δεν μπορεί να την επιβουλεύεται ο Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ΑΟΖ της Ελλάδας με την Λιβύη

Επί πολλά χρόνια έχω αναφερθεί στην ανάγκη ανακήρυξης και οριοθέτησής της ΑΟΖ με τα έξι παράκτια κράτη, με τα οποία η Ελλάδα διαθέτει θαλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο άξονας Τουρκία-Πακιστάν αγγίζει το Αιγαίο - Η πυρηνική διάσταση και η τρομοκρατία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhIeO6Gy9DWFQvHTvkDL6L8YiQ6xPqHbkP0k4fcJF-jgH6_omhP5n4-bv9Wkbl5yg9BSn7823ZX_mcnI33_ffDUd1vuw6i2CwK6N0EohIZuhdaqbnH60b7kfA7G0EICLVuq2dP43ifsg4/s1600/akar-pakistanoi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhIeO6Gy9DWFQvHTvkDL6L8YiQ6xPqHbkP0k4fcJF-jgH6_omhP5n4-bv9Wkbl5yg9BSn7823ZX_mcnI33_ffDUd1vuw6i2CwK6N0EohIZuhdaqbnH60b7kfA7G0EICLVuq2dP43ifsg4/s640/akar-pakistanoi.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Στην προσπάθεια της να αποκτήσει ηγεμονικό ρόλο στην Μεσόγειο, η Τουρκία αξιοποιεί ένα δυνατό γεωπολιτικό της χαρτί, την συμμαχία της με το Πακιστάν. Οι δύο χώρες πραγματοποίησαν ναυτική άσκηση εντός της ελληνικής ΑΟΖ, γύρω από το Καστελόριζο. Προηγουμένως ένα πακιστανικό πολεμικό αεροσκάφος Ρ-3 συμμετείχε, από κοινού με τα τουρκικά, σε παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου. <br /><br />Η συγκεκριμένη εξέλιξη οφείλει να προβληματίσει ιδιαίτερα την ελληνική κυβέρνηση. Η Άγκυρα βρίσκει σύμμαχο στις επεκτατικές της βλέψεις στην Μεσόγειο, το Ισλαμαμπάντ. Μπορεί να υστερεί σε σχέση με τον προαιώνιο εχθρό του την Ινδία, όμως το Πακιστάν αποτελεί μία ισχυρή στρατιωτική δύναμη. Είναι η μεγαλύτερη ισλαμική χώρα στον κόσμο, μαζί με την Ινδονησία.<br /><br />Ουσιαστικά έχουμε μία συμμαχία, ένα είδος "Άξονα", μεταξύ μιας αναθεωρητικής δύναμης και ενός ισλαμικού κράτους που κατέχει πυρηνικά όπλα. Πολλάκις ο Ερντογάν, ακόμα και από το βήμα του ΟΗΕ, έχει εκφράσει τις φιλοδοξίες του για την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Το εφιαλτικό ενδεχόμενο μιας συνεργασίας Τουρκίας-Πακιστάν στην παραγωγή πυρηνικών όπλων προκαλεί ήδη ανησυχίες στο Ισραήλ, αν και για την ώρα αυτές περιορίζονται στο παρασκήνιο.<br /><br />Εκ πρώτης όψεως η συμμαχία Τουρκίας-Πακιστάν δεν είναι κάτι καινούργιο. Ως γνωστόν, το Πακιστάν είχε υποστηρίξει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ενώ μέχρι και σήμερα έχει ισχυρή οικονομική παρουσία στα Κατεχόμενα. Όμως για πρώτη φορά βλέπουμε μία στρατιωτική συμπαιγνία του Πακιστάν με τις υπόλοιπες επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας, ένα γεωπολιτικό δεδομένο που δεν πρέπει να υποτιμηθεί. <div> <br />Το "ισλαμικό ΝΑΤΟ" του Πακιστάν <br /><br />Το Πακιστάν υπήρξε το πρώτο κράτος που συγκροτήθηκε σε καθαρά θρησκευτική βάση. Ιδρύθηκε το 1947, από τον ηγέτη των μουσουλμάνων της Ινδίας, τον Μουχάμεντ Αλί Τζινά. Πάντοτε το Ισλάμ κατείχε περίοπτη θέση στην χώρα, ειδικά στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων. Ο πακιστανικός στρατός ουδέποτε "γοητεύτηκε" από τις εκκοσμικευμένες θεωρίες του σοσιαλισμού και του εθνικισμού, όπως Άραβες αξιωματικοί που ανήλθαν στην εξουσία.<br /><br />Μόλις ένιωσε να απειλείται από τους δημοκρατικούς πειραματισμούς του Ζουλφικάρ Μπούτο, τον ανέτρεψε με το πραξικόπημα του 1979 και τον απαγχόνισε. Από τα χρόνια της χούντας του στρατηγού Ζία ουλ Χακ, συγκροτήθηκε ένα πανίσχυρο κατεστημένο που εξουσιάζει την χώρα μέχρι και σήμερα. Αποτελείται από τον στρατό, τις ισλαμικές φονταμενταλιστικές οργανώσεις και τις διαβόητες μυστικές υπηρεσίες της χώρας. <br /><br />Ήταν αυτό το κατεστημένο που προώθησε μέσα από τζαμιά, μεντρεσέδες και φιλανθρωπικές οργανώσεις "βιτρίνα", τις ακραίες διδαχές του σουνιτικού Ισλάμ τόσο στο Πακιστάν, όσο και στις οργανώσεις των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν. Φιλοδοξία του Πακιστανού δικτάτορα ήταν να συγκροτηθεί ένα είδος "ισλαμικού ΝΑΤΟ" στην Κεντρική Ασία, με μπροστάρη το Πακιστάν! Ένα ισλαμικό ΝΑΤΟ που θα στρέφονταν κατά της ΕΣΣΔ και της Ινδίας, η οποία είχε τότε προνομιακές σχέσεις με την Μόσχα. Η Δύση είχε τότε προτιμήσει να "κλείσει τα μάτια", έχοντας την λογική της ανάσχεσης της Σοβιετικής Ένωσης. </div> <div> <br />Το Πακιστάν μιμείται ο Ερντογάν <br /><br />Το ιστορικό παράδειγμα του Πακιστάν, ενός κράτους που θεμελιώθηκε στη βάση του Ισλάμ, είναι λογικό να "συγκινεί" τον πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος φιλοδοξεί να παίξει τον ρόλο του προστάτη των απανταχού μουσουλμάνων. Επομένως, με δεδομένες τις νεοοθωμανικές φιλοδοξίες του και τις διασυνδέσεις του με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, η συμμαχία Τουρκίας-Πακιστάν έχει και μία ευρύτερη ιδεολογική διάσταση. <br /><br />Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της κυβέρνησης Τραμπ Χέρμπερτ Μακ Μάστερ, σε ανύποπτο χρόνο, είχε αναφέρει πως η Τουρκία «προωθεί το ακραίο Ισλάμ όπως η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν παλαιότερα». Ήταν αυτό ακριβώς που είχε αποπειραθεί να κάνει στην Συρία ο Ερντογάν. Το "διπλό παιχνίδι" της Τουρκίας με το ISIS, είχε πολλά κοινά σημεία με το "διπλό παιχνίδι" που για χρόνια παίζει το Πακιστάν με τους Ταλιμπάν, ακόμα και με την Αλ Κάιντα του Οσάμα Μπιν Λάντεν. <br /><br />Το Πακιστάν μπορεί πάντα να υπολογίζει στους Ταλιμπάν, που παραμένουν "κράτος εν κράτη" στο Αφγανιστάν, τους οποίους ουδέποτε έπαψε να στηρίζει. Ο Ερντογάν δεν μπορεί να υπολογίζει στους Σύριους τζιχαντιστές, οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι στην Ιντλίμπ. Παρόλα αυτά είχε και ο ίδιος κάποια κέρδη. Έχει στρατιωτική παρουσία στο 20% της συριακής επικράτειας, ενώ απέφυγε την σύγκρουση με την Ρωσία και το Ιράν, τους συμμάχους του καθεστώτος Άσαντ. <br /><br />Επομένως, έχουμε τα παραδείγματα δύο χωρών που για να εξασφαλίσουν γεωπολιτικά κέρδη, δημιούργησαν ένα επικίνδυνο "τρομοκρατικό σύμπλεγμα", στην λογική "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου". Το Ισλαμαμπάντ δημιούργησε στρατιές φανατικών ισλαμιστών, για να τους έχει εμπροσθοφυλακή έναντι της Ινδίας, η δε Άγκυρα ενίσχυσε το ISIS, ελπίζοντας ότι θα συνέτριβε το κουρδικό κίνημα. <br /><br />Μάλιστα, το Πακιστάν βρέθηκε ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική ρήξη με την κυβέρνηση Τραμπ, ο οποίος το κατηγόρησε ευθέως για «υποστήριξη της τρομοκρατίας». Βέβαια ο Αμερικανός πρόεδρος στην πορεία ανασκεύασε και επιβεβαίωσε την ιστορική συμμαχία ΗΠΑ-Πακιστάν. Επομένως ο Τραμπ που δεν συγκρούστηκε με το Πακιστάν --τον πραγματικό ηθικό αυτουργό για δεκάδες αιματηρές επιθέσεις εις βάρος Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν-- θα υπερασπιστεί τα ελληνικά συμφέροντα σε Αιγαίο και Μεσόγειο; <br /><br />Και αν ακόμα ψάχνουμε την απάντηση, αρκεί να επισημάνουμε πως οι Πακιστανοί αξιωματούχοι εμφανίζονται να μην ανησυχούν για το ενδεχόμενο η χώρα τους να εμπλακεί σε ένα πολεμικό επεισόδιο στην Μεσόγειο. Προφανώς έχουν διαβεβαιώσεις από την Τουρκία πως θα "καθαρίσει" αυτή. Όπως φαίνεται η αντιπαράθεση Πακιστάν-Ινδίας για την διαφιλονικούμενη περιοχή του Κασμίρ, έχει φέρει το Ισλαμαμπάντ στα όρια του. Το ερώτημα είναι τι είδους ανταλλάγματα προσδοκά το Πακιστάν μέσω της στρατιωτικής συμμαχίας που συγκροτεί με την Τουρκία.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο άξονας Τουρκία-Πακιστάν αγγίζει το Αιγαίο - Η πυρηνική διάσταση και η τρομοκρατία

Λυκοκάπης Γιώργος Στην προσπάθεια της να αποκτήσει ηγεμονικό ρόλο στην Μεσόγειο, η Τουρκία αξιοποιεί ένα δυνατό γεωπολιτικό της χαρτί, τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Χαφτάρ μπλοκάρει την συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης στέλνοντας επιστολή στον ΟΗΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTfqEmBg6aFKKUgxp0__PwDf9s-2sgIcTxqm1hz3S3v_FdxSVAJSj0P-3xvk_9VYpzDm6XBV-UhMDS72EQGHnXHJU1QzEZyOD7-Ry__uex4udh27dkmn7yeUOdHnLcSSqVo3AShfp4fIw/s1600/haftar-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="383" data-original-width="681" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTfqEmBg6aFKKUgxp0__PwDf9s-2sgIcTxqm1hz3S3v_FdxSVAJSj0P-3xvk_9VYpzDm6XBV-UhMDS72EQGHnXHJU1QzEZyOD7-Ry__uex4udh27dkmn7yeUOdHnLcSSqVo3AShfp4fIw/s640/haftar-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Παρέμβαση του στρατηγού Χαφτάρ “σώζει” προσωρινά την Ελλάδα μετά την χθεσινή συμφωνία κατανόησης (memoranda of understanding) για τα “θαλάσσια σύνορα” Τουρκίας και Λιβύης, τα οποία θέλουν να “σβήσουν” από τον χάρτη περιοχές των Δωδεκανήσων και της Κρήτης καταπατώντας ένα κατάλογο νόμων τους διεθνούς δικαίου, το οποίο δεν απασχολεί βέβαια την Άγκυρα. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή μετά την συνάντηση Ερντογάν και Λίβυου ηγέτη της κυβέρνησης της Τρίπολης, δίδεται “νομιμοποίηση” τουρκικής στρατιωτικής παρέμβασης στην χώρα αυτή, με μεταφορά Τούρκων στρατιωτών στην Τρίπολη και επίσημα. <br /> <br /> Ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης, Δρ Aref Ali Nayed, ο οποίος είναι αξιωματούχος του Χαφτάρ, απέστειλε σήμερα Πέμπτη επείγουσα επιστολή προς τον ειδικό απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη Δρ Ghassan Salame, σχετικά με την υπογραφή συμφωνιών και μνημονίων της Τρίπολης με την Δημοκρατία της Τουρκίας. <br /> <br /> Στην επιστολή που υπέγραψε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Δρ Aref Ali Nayed, επικεφαλής του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης (LIAS), καλεί τον επικεφαλής της αποστολής υποστήριξης των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη (UNSMIL) να παρέμβει και να θεωρήσει την υπογραφή τέτοιων συμφωνιών και μνημονίων ως άκυρη, δεδομένου ότι το προεδρικό συμβούλιο της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA) (κυβέρνηση Τρίπολης) δεν έχει ποτέ εκλεγεί από τον λαό της Λιβύης και δεν έχει ορκιστεί ενώπιον του μοναδικού νόμιμου κοινοβουλίου στη χώρα, την λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων (HoR). <br /> <br /> Επιπλέον, η επιστολή ανέφερε ότι οι προαναφερόμενες συμφωνίες είναι επίσης άκυρες επειδή το Προεδρικό Συμβούλιο της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας δεν αντιπροσωπεύει την ελεύθερη βούληση του λαού της Λιβύης, διότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας ελέγχει ο στρατός του στρατηγού Χαφτάρ. <br /> <br /> Τα έγγραφα: <br /> <br /> <img height="640" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/B796656D-E4F1-4DD0-8D15-8F46DFF3C4E0-1.jpeg" width="497" /><img height="640" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/A9AB7D24-91D1-480F-B4E0-5AA6731940E4.jpeg" width="507" /> <br /> <br /> Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ <br /> <br /> <i>«Εξοχότατε Δρ Ghassan Salamé <br /> <br /> Σε συνέχεια των προηγούμενων ανοικτών επιστολών μας προς το αξιότιμο UNSMIL, το Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών της Λιβύης (LIAS) υποβάλλει εκ νέου την πρότασή του ζητώντας να εξεταστεί σοβαρά και επειγόντως η απόσυρση της αναγνώρισης από το ΟΗΕ του Προεδρικού Συμβουλίου και της κυβέρνησής εθνικής συμφωνίας, πριν από την περαιτέρω εμπλοκή της Λιβύης και του λαού της σε άκυρες συμφωνίες και Μνημόνια Συνεργασίας με την Τουρκία για διάφορους λόγους. <br /> <br /> Οι σημαντικότεροι εκ των οποίων είναι οι εξής: <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο δεν εκλέγεται και δεν έχει διοριστεί ή εγκριθεί από εκλεγμένο όργανο. Δεν αντικατοπτρίζει τη βούληση του λαού, η οποία είναι η βάση της νομιμότητας. <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο απέτυχε δύο φορές να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης των μελών του εκλεγμένου νομοθετικού σώματος, της Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων. <br /> <br /> Επιπλέον, τα μέλη της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας δεν έχουν ορκιστεί μπροστά στην εκλεγμένη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων. <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο έχει χάσει όλες τις αγωγές εναντίον του στα δικαστήρια της Λιβύης, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις, έκριναν ότι το Προεδρικό Συμβούλιο (κυβέρνηση Τρίπολης) δεν έχει νομική υπόσταση και ότι οι αποφάσεις, οι ενέργειές του και οι διαδικασίες του είναι άκυρες. <br /> <br /> Οποιαδήποτε συμφωνία θεωρείται οικονομικό έγκλημα και δεν εμπίπτει σε καθεστώς παραγραφής. <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο έχει χάσει πολλά από τα μέλη του είτε με παραίτηση είτε με μποϊκοτάζ. Οι αποφάσεις του Προεδρικού Συμβουλίου υποτίθεται ότι είναι συλλογικές, κάτι που δεν ισχύει, χάνοντας το νομικό του καθεστώς ως οντότητα, αφού δεν απαρτίζεται από όλα τα μέλη του. <br /> <br /> Σύμφωνα με την Λιβυκή Πολιτική Συμφωνία (η οποία ποτέ δεν συμπεριλήφθηκε στη Συνταγματική Διακήρυξη), η θητεία του Προεδρικού Συμβουλίου ήταν για ένα έτος, ανανεώσιμη για ένα ακόμη έτος το πολύ. <br /> <br /> Παρόλα αυτά, το Προεδρικό Συμβούλιο έχει σχεδόν ολοκληρώσει το τέταρτο έτος μονοπωλιακής εξουσίας του χωρίς νομική ή συναινετική βάση. <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο ασκεί την εξουσία του σε λιγότερο από το 2% των λιβυκών εδαφών και σε λιγότερο του 1% των φυσικών πόρων και του πλούτου της Λιβύης. <br /> <br /> Ωστόσο, εκμεταλλεύεται τη διεθνή αναγνώριση για τον έλεγχο του 100% των οικονομικών πόρων του λαού της Λιβύης, αποκτώντας πλήρως δικαίωμα υπογραφής της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης μέσω του Διοικητή της, ο οποίος απολύθηκε δύο φορές από τη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων και ο οποίος υπερέβη την προβλεπόμενη θητεία του εδώ και πολλά χρόνια. <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο που έχει παράνομα και χωρίς καμία έγκριση την εξουσιοδότηση από το Κοινοβούλιο, δαπάνησε, σπατάλησε και κατέσχεσε τα δημόσια κονδύλια του κράτους της Λιβύης. <br /> <br /> Το Προεδρικό Συμβούλιο έχει συμμετάσχει στη χρήση των δημόσιων πόρων του λαού της Λιβύης για τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών ομάδων όπως την οργάνωση επαναστατών της Βενγκάζης Shura και την οργάνωση ο Derna Shura αλλά και άλλες. <br /> <br /> Την ημέρα αυτή, στις 28 Νοεμβρίου 2019, το Προεδρικό Συμβούλιο τόλμησε για άλλη μια φορά, χωρίς την έγκριση της Λιβυκής Βουλή των Αντιπροσώπων, να υπογράψει αμφίβολες και διφορούμενες διμερείς συμφωνίες και συνθήκες με την Τουρκική Δημοκρατία, υπογράφοντας έγγραφα ασαφή ως προς το περιεχόμενό τους και ύποπτα για τις συνέπειές τους για την χώρα. <br /> <br /> Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί αντιπρόσωποι του Προεδρικού Συμβουλίου έφθασαν στην Τουρκία για να ασκήσουν άδικη κηδεμονία στον λαό της Λιβύης υπογράφοντας έγγραφα που δεν έχουν αναθεωρηθεί ή επικυρωθεί από το εκλεγμένο Λιβυκό Κοινοβούλιο. <br /> <br /> Η εμπλοκή της Λιβύης στα λεγόμενο καθεστώς ασφάλειας με την Τουρκία και η συμμετοχή της χώρας μας σε περίπλοκα ζητήματα θαλάσσιων συνόρων, πλήττουν αρκετές χώρες στην περιοχή μας»</i> καταλήγει η επιστολή. <br /> <br /> Για όσους δεν κατάλαβαν, ο Λίβυος ηγέτης ο οποίος στην ουσία ελέγχει εδάφη που τον καθιστούν το πολύ νομάρχη για μην πούμε δήμαρχο στην Λιβύη, υπέγραψε εκτός της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα και συμφωνία για “καθεστώς ασφάλειας” με τους Τούρκους, κάτι που μεταφράζεται σε τουρκικές βάσεις στην χώρα αλλά και επίσημη επέμβαση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. <br /> <br /> Οι εξελίξεις με δεδομένη την ρωσική και αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή στην χώρα θυμίζουν “Συρία”, μόνο που εδώ η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη και όλα τα σενάρια είναι πλέον πιθανά.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Χαφτάρ μπλοκάρει την συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης στέλνοντας επιστολή στον ΟΗΕ

Παρέμβαση του στρατηγού Χαφτάρ “σώζει” προσωρινά την Ελλάδα μετά την χθεσινή συμφωνία κατανόησης (memoranda of understanding) για τα “θα...

Διαβάστε την συνέχεια