Γ. Βαρουφάκης: άρθρο καταπέλτης.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.protagon.gr/resources/2012-04/varfoufe1-thumb-medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Photo: matthewheptinstall@Flickr" border="0" height="360" src="http://www.protagon.gr/resources/2012-04/varfoufe1-thumb-medium.jpg" width="600" /></a></div><br /> <br /> <b> Καταγγέλλει ότι δέχτηκε απειλές κατά της οικογένειάς του λόγω της αντίθεσής του στα Μνημόνια !</b><br /> <div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Από το παράθυρο του ξενοδοχείου, στο Seattle, διακρίνω μια μοναχική φιγούρα στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ένας μοναχικός διαδηλωτής, φορώντας ένα ζωστήρα που κρατάει όρθιες δύο μεγάλες Συριακές σημαίες, σηκώνει στον αέρα ένα χαρτόνι γεμάτο συνθήματα που βουβά μεταφέρει τον πόνο του, την απόγνωση του για την δοκιμαζόμενη πατρίδα του. Μέσα στην παγωνιά, με τα αυτοκίνητα να περνούν δίπλα του και ελάχιστους πεζούς να τον προσπερνούν, κάθεται όρθιος, απτόητος, σιωπηλός για ώρες.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Πριν τον παρατηρήσω, καθισμένος στον υπολογιστή μου κι έτοιμος να γράψω το άρθρο της εβδομάδας για το protagon, σκόπευα να σας γράψω άλλο ένα άρθρο για την Κρίση, συγκεκριμένα για το συνέδριο στο Βερολίνο στο οποίο θα βρίσκομαι όταν θα διαβάζετε τούτες τις γραμμές. Δεν τα κατάφερα. Η εικόνα του Σύρου στην διασταύρωση μιας ψυχρής αμερικανικής μεγαλούπολης με μαγνήτιζε και μου υπέβαλε επίμονα το ερώτημα: Τι κάνεις εσύ εδώ; Γιατί λείπεις από την δική σου, χειμαζόμενη, χώρα;</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Δεν ήθελα να γράψω επί προσωπικού. Κανείς μας, αυτές τις ώρες, δεν είναι αρκετά σημαντικός για να ομφαλοσκοπεί και να χρησιμοποιεί ένα βήμα που έτυχε να έχει για να γράφει αυτοβιογραφικά. Όμως κάτι η φιγούρα του Σύρου στο φανάρι, κάτι οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που αρνούνταν να αφήσουν ανεπηρέαστη την ψυχολογία ακόμα ακόμα κι ενός άθεου (σαν εμένα), κατέληξα στο σημερινό μου θέμα. Συγχωρήστε με.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Πρώτη φορά κοίταξα την βροχή μέσα από παράθυρο σε ξένο τόπο, στον οποίο ήξερα ότι θα έμενα χρόνια, το 1978 στην Αγγλία. Θυμάμαι ακόμα το συναίσθημα. Δέκα χρόνια μετά κοίταζα έναν άλλον τόπο, την Αυστραλία, μέσα από ένα άλλο, αντίστοιχο, «παράθυρο». Μεσολάβησαν κι άλλα «παράθυρα», στο Βέλγιο, στην Σκωτία... Συνολικά, 23 χρόνια πέρασαν μέχρι να πάρω την απόφαση της επιστροφής.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><strong style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px;">Γιατί γύρισα</strong>; Μέχρι τότε δεν είχα νιώσει ούτε μέρα μετανάστης. Ξένος ναι, μετανάστης ποτέ. Είχα μάθει να χαίρομαι τους ξένους τόπους με τρόπο που μόνο ένας Έλληνας μπορούσε, στον βαθμό που δεν έψαχνε να βρει Έλληνες και Ελλάδα στον ξένο τόπο αλλά, αντίθετα, πάσχιζε να χαθεί σε αυτόν. Ως ξένος Έλληνας. Με την βαλίτσα έτοιμη για νέους ξένους τόπους ή της επιστροφής. Κάποια στιγμή ένιωσα, καθώς πλησίαζα τα σαράντα, ότι οι βαθμοί ελευθερίας μειώνονταν. Κάποια στιγμή θα «έπιανα» τον εαυτό μου να έχει μετατραπεί από ξένο σε μετανάστη. Πανικοβλήθηκα.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Το πρώτο ανιχνευτικό βήμα έγινε το 1998, όταν επισκέφτηκα για ένα εξάμηνο το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην αρχή ήμουν σαν την μύγα μέσ’ το γάλα. Δεν είχα ποτέ πριν ούτε καν περάσει το σκαλοπάτι ελληνικού πανεπιστημίου. Φαντάζεστε το σοκ που με βρήκε. Όμως, κάπου εκεί έκαναν το θαύμα τους οι χαμηλές προσδοκίες και οι όμορφες αντιφάσεις της πατρίδας μας. Περιμένοντας τα χειρότερα (έχοντας ακούσει τόσες και τόσες θλιβερές ιστορίες), εξεπλάγην θετικά: μέσα σε μια θάλασσα μιζέριας (από τα θλιβερά κτήρια και τις ανύπαρκτες υποδομές μέχρι τα τραπεζάκια των φοιτητικών παρατάξεων που θύμιζαν κακόφωνη εμποροπανήγυρη άνευ καμίας πολιτικής διάστασης) γνώρισα συναδέλφους σαν τον Νίκο Πετραλιά, τον Γιώργο Κριμπά και τον Νίκο Θεοχαράκη. Ως κεραυνοί εν αιθρία, μου έδωσαν να καταλάβω ότι μέσα στον κουρνιαχτό υπάρχουν διαμάντια που δεν θα βρεις πουθενά αλλού. Κι όταν άρχισα να διδάσκω, ήρθα αντιμέτωπος με την πιο ευχάριστη έκπληξη: Μέσα στα αμφιθέατρα που οι αδέσποτοι σκύλοι και ο καπνός από τα τσιγάρα συμβίωναν με τους φοιτητές, διέκρινα μυαλά και χαρακτήρες ποιότητας και ήθους που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου. Ούτε στο Cambridge. Σε συνδυασμό με την νοσταλγία που ποτέ δεν σβήνει, τους γονείς που δεν γίνονταν μικρότεροι, την έφεση προς μια νέα περιπέτεια στην ίσως πιο «ξένη» για μένα χώρα, ωρίμασε μέσα μου η απόφαση της επιστροφής που, τελικά, ήρθε το 2000 (μαζί με το σκάσιμο της φούσκας του Χρηματιστηρίου μας...).</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Εγκαταστάθηκα στην Ελλάδα με μεγάλες δυσκολίες (έπρεπε να δείτε την έκφραση απορίας την πρώτη φορά που επισκέφτηκα εφορία, τις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου κλπ) αλλά ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Εξ αρχής ήμουν αποφασισμένος να μην ενταχθώ ποτέ. Να ζω στην Ελλάδα Έλλην μεν ξένος δε. Να διατηρήσω πάση θυσία την ιδιότητα του ξένου στην ίδια μου την χώρα. Να βλέπω τα πάντα ως ξένος που θέλει να χαθεί σε αυτή την χώρα κι έτσι γίνεται πιο Έλληνας από τους Ελληνάρες. Να δουλέψω, κάνοντας αυτά που ξέρω, αλλά αυτή την φορά για το ελληνικό πανεπιστήμιο, που είχε τόσες δυνατότητες κρυμμένες πίσω από την τριτοκοσμική μάσκα που το καταδυνάστευε.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><b><i><span style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Πρώτος μου στόχος </span>ήταν η βελτίωση των ελληνικών μου. Κατόπιν, η βελτίωση των μαθημάτων που ανέλαβα (νέες σημειώσεις, νέα βιβλία για τους φοιτητές, νέα ύλη). Πολύ σύντομα ανέλαβα την δημιουργία ενός νέου διδακτορικού προγράμματος το οποίο να σπάει το καθεστώς φεουδαρχίας που χαρακτήριζε το προϋπάρχον (με τους υπ. διδάκτορες να κουβαλούν τις τσάντες των επιβλεπόντων, να εργάζονται στις επιχειρήσεις τους για ένα κομμάτι ψωμί, με την «αμοιβή» της υπόσχεσης ενός διδακτορικού κάπου, κάποτε). </i></b>Η ιδέα ήταν να στήσουμε ένα διεθνές διδακτορικό πρόγραμμα, με την συμμετοχή ξένων καθηγητών και φοιτητών, χωρίς δίδακτρα αλλά με απίστευτα πολλή δουλειά (δύο χρόνια υποχρεωτικών καθημερινών μαθημάτων). Ένα πρόγραμμα που θα έδινε την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να εκπονήσουν διδακτορικό στα οικονομικά όχι απλώς ισάξιο με τα αντίστοιχα του εξωτερικού αλλά καλύτερο. Ναι, καλύτερο.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Το πρόγραμμα αυτό το στήσαμε (<a href="http://www.uadphilecon.gr/" style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">δείτε εδώ</a>). Μπορεί να μην έγινε πολύ γνωστό στην Ελλάδα, έγινε όμως στο εξωτερικό – όπου και σήμερα συζητιέται ως μία από τις οάσεις ποιοτικών σπουδών στα οικονομικά. Δεχόμασταν, πέραν των Ελλήνων φοιτητών, Αμερικανούς, Ρώσους, Φινλανδούς (με υποτροφία από την χώρα με την καλύτερη παιδεία για να κάνουν διδακτορικό στην... Ελλάδα!), Γερμανούς, Τούρκους, Ισπανούς… Δεχόμασταν είκοσι πέντε φοιτητές τον χρόνο, από τους οποίους πέρναγαν λίγο περισσότερους από τους μισούς. Λογικό ήταν: Στα δύο χρόνια εντατικών μαθημάτων που έπρεπε να παρακολουθούν για να τους δοθεί το δικαίωμα να εκπονήσουν διατριβή, έπρεπε να παρακολουθήσουν (υποχρεωτικά) 576 ώρες μαθημάτων, από 37 καθηγητές εκ των οποίων οι 26 από το Τμήμα μας, 7 από πανεπιστήμια του εξωτερικού και, 5 από άλλα ελληνικά πανεπιστήμια. Παράλληλα, παρακολούθησαν 52 δίωρα ερευνητικά σεμινάρια που παρουσίασαν 17 καθηγητές από το Τμήμα μας, 13 από άλλα ελληνικά πανεπιστήμια και 22 από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στα δύο αυτά χρόνια, πέραν των εργασιών που παρέδωσαν, εξετάστηκαν γραπτώς πάνω από 32 φορές. Κι όλα αυτά στην βάση ενός ενδιαφέροντος κοινωνικού συμβολαίου: οι καθηγητές δεν πληρωθήκαμε ούτε ένα ευρώ για όλα αυτά (για τα μαθήματα, το διοικητικό έργο, τις απίστευτες ώρες επικοινωνίας με τους φοιτητές) ενώ οι φοιτητές δεν κατέβαλλαν δίδακτρα – καθώς κατέβαλαν το κόστος των 5 ετών που αφιέρωσαν στο να πάρουν το διδακτορικό τους φυτοζωόντας, χωρίς μια πραγματική θέση εργασίας την εποχή που άλλοι έχτιζαν καριέρες στην διαφήμιση, στις τράπεζες, στην βιομηχανία, στο εμπόριο, στην ναυτιλία.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Παράλληλα με τα μεταπτυχιακά, η ίδια λίγο-πολύ ομάδα συναδέλφων, παλέψαμε να αναβαθμίσουμε τα προπτυχιακά μαθήματα και να ελκύσουμε νέο αίμα από το εξωτερικό χρησιμοποιώντας το διδακτορικό πρόγραμμα ως μαγνήτη (καθώς όλοι οι καλοί, νέοι ερευνητές που διδάσκουν στο εξωτερικό, θέλουν διακαώς πρόσβαση σε ένα καλό διδακτορικό πρόγραμμα όπου θα «παντρέψουν» την διδασκαλία με την έρευνα). Έτσι, σιγά-σιγά, προσελκύσαμε νέους συναδέλφους, από την Αγγλία και αλλού. Αυτός ήταν ο στόχος: μεταρρυθμίσεις εντός που να καθιστούν το Τμήμα ελκυστικό ώστε να έρχεται συνεχώς νέο αίμα από έξω (αντί για την θλιβερή αναπαραγωγή των κατεστημένων που καραδοκούν μόνιμα).</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Η χαρά που μου έδιναν αυτές οι εξελίξεις είχε το κόστος της. Οι αντιδράσεις των δύο μεγάλων φοιτητικών παρατάξεων (που πολέμησαν λυσσασμένα τις προσπάθειες μας, λόγω της άρνησής μας να συνδιοικούμε μαζί τους) ήταν απίστευτη. Ερχόντουσαν στο γραφείο μου να με απειλήσουν (στον ενικό και με λεξιλόγιο λιμανιού), αλυσόδεσαν την πόρτα της αίθουσας που συνεδρίαζε το εκλεκτορικό σώμα κατά την διάρκεια της προαγωγής μου (απειλώντας τα μέλη του ότι, αν με ψηφίσουν, δεν θα έβγαιναν από εκεί μέσα), οργάνωσαν (σε συνεργασία με συναδέλφους μου) την (πρόσκαιρη) «αποκαθήλωση» μου από Διευθυντή του Τομέα μου κ.ο.κ. Και το χειρότερο: η ακόμα πιο λυσσασμένη επίθεση συναδέλφων που συνειδητοποίησαν ότι το νέο διδακτορικό πρόγραμμα τους στερεί τα φεουδαρχικά τους δικαιώματα.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><b><i>Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πρωί, στημένος ώρες έξω από τον Ειδικό Λογαριασμό, περιμένοντας να μάθω γιατί η πληρωμή του εισιτηρίου ενός ξένου καθηγητή δεν γινόταν, κάποια στιγμή, βγαίνει υπάλληλος από το γραφείο, κρυφά, με παίρνει σε μια γωνιά και μου ψιθυρίζει: <span style="color: #990000;">«Κύριε Βαρουφάκη επειδή τυχαίνει να ήμουν φοιτητής σας, και σας εκτιμώ, σας παρακαλώ φύγετε, μην περιμένετε άσκοπα. <u>Υπάρχει εντολή από τον Χ συνάδελφο σας (σημ. ο οποίος λύνει και δένει στο παρασκήνιο, με το αζημίωτο φυσικά) να σας σπάσουν τα νεύρα, να μην γίνει καμία πληρωμή για το διδακτορικό πρόγραμμα, έως ότου παραιτηθείτε.»</u></span></i></b></div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Για χρόνια πολλά βρέθηκα εγκλωβισμένος σε τέτοιο πόλεμο. Δεν σκέφτηκα όμως ούτε στιγμή να τα παρατήσω καθώς η χαρά που μου έδιναν τα θετικά της μεταρρύθμισης και η συμπαράσταση εξαιρετικών συναδέλφων και φοιτητών αρκούσαν. Αυτό που ήταν, όμως, δυσβάστακτο ήταν το ότι, όταν δεν μπορούσαν να πλήξουν εμένα, έπλητταν τους φοιτητές, τις γραμματείς που δούλευαν για το πρόγραμμα, τους νέους συναδέλφους που ερχόταν η ώρα της μονιμοποίησης ή της προαγωγής τους, όποιον μπορούσαν να πλήξουν καθιστώντας μου γνωστό ότι η δική μου «εμμονή» θα πληγώνει «αθώους».</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><strong style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px;">Το προσωπικό κόστος είχε και μια άλλη πτυχή, πιο προσωπική.</strong> Το 2004 γεννήθηκε η κόρη μου, η Ξένια (μπορείτε να φανταστείτε γιατί επελέγη το όνομα αυτό; Βλέπε πιο πάνω!). Ένα χρόνο μετά, η μητέρα της αποφάσισε να επιστρέψει στην Αυστραλία, από όπου κατάγεται. Δεν χρειάζεται να σας πω τι σήμαινε αυτό. Λόγια δεν υπάρχουν. Πολύ σύντομα όμως εμφανίστηκε στην ζωή μου η Δανάη και η ζωή πήρε μια νέα συναρπαστική τροπή. Ζώντας μεταξύ Αυστραλίας και Ελλάδας, μεταξύ των πανεπιστημιακών μου ενασχολήσεων και των projects της Δανάης (π.χ. βλ. <a href="http://www.vitalspace.org/artprojects/theglobalisingwall0" style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">εδώ</a>), η αισιοδοξία επέστρεψε.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Μέχρι που ήρθε η Κρίση. <b><i>Έχοντας ήδη γράψει, από το 2003, κείμενα σχετικά με τις καταστροφικές εξελίξεις που τελικά ήρθαν, γρήγορα ενεπλάκην στον δημόσιο διάλογο, προσπαθώντας από νωρίς να διαμηνύσω στην ευρύτερη κοινή γνώμη (κυρίως μέσα από το protagon) ότι «στραβά αρμενίζουμε»</i></b>. Εξ αρχής έγραφα όπως πάντα: ακαδημαϊκά, στην βάση μιας μη αυταρχικής συνεισφοράς σε αυτό που το protagon έκανε παντιέρα του: ιστορίες (ή απόψεις) για να σκεφτόμαστε διαφορετικά. <b><i>Το «καινό δαιμόνιο» που προσπάθησα να εισάγω στον διάλογο ήταν ένα: η Κρίση είναι παγκόσμια, είναι ευρωπαϊκή και, από την στιγμή που ξέσπασε, δεν θα λυθεί με τεράστια δάνεια τα οποία τα παίρνουμε υπό τον όρο ότι θα συρρικνώσουμε το εθνικό εισόδημα από το οποίο θα πρέπει να τα αποπληρώσουμε.</i></b></div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Πολύ σύντομα συνειδητοποίησα ότι τα κίνητρα μου παρεξηγήθηκαν. Άλλοι θεωρούσαν ότι ήμουν εναντίον των μεταρρυθμίσεων. Άλλοι ότι θέλω να μην αλλάξει τίποτα (κι ας είχα πληρώσει τόσο ακριβά το τίμημα των προσωπικών μου ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων στο πανεπιστήμιο). Κάποιοι με ανέδειξαν ως τον υμνητή της χρεοκοπίας (κάτι σαν, π.χ., να αποκαλείς τον γιατρό που βρίσκει ότι πάσχεις από καρκίνο υμνητή της επάρατης νόσου). Από την άλλη, πολλοί έκαναν σημαία αυτά που έλεγα. Πριν περάσει πολύς καιρός κατέληξα να έχω γίνει διχαστική παρουσία: άτομο του οποίου οι απόψεις διχάζουν μεταξύ «οπαδών» και «κατακριτών». Πιστέψτε με παρακαλώ όταν σας λέω ότι και οι μεν και οι δε με στενοχωρούσαν. Πάντα έλεγα στους φοιτητές μου: Μην με πιστεύετε! Να κρίνετε ό,τι σας λένε (και σας λέω). Από την άλλη, μην απορρίπτετε ό,τι σας λέω πριν το κρίνετε. Κάτι αντίστοιχο περίμενα, εσφαλμένα, από το ευρύτερο κοινό. Και στενοχωρήθηκα όταν δεν προέκυψε.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><b><i>Στην αρχή, τα κανάλια και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ με προσκαλούσαν επειδή ήμουν μια ενδιαφέρουσα παρουσία – κάτι σαν τον τρελό των καναλιών (το αντίστοιχο του τρελού του χωριού, ο οποίος δικαιούται να λέει πράγματα που οι υπόλοιποι απαγορεύεται να ξεστομίσουν). Όμως, όσο οι προβλέψεις μου άρχισαν να επιβεβαιώνονται (π.χ. το Μνημόνιο να παραπαίει, η Κρίση να επεκτείνεται σε νέες χώρες, η «επαναγορά χρέους» να ακυρώνεται κλπ), ο διχασμός μεταξύ «οπαδών» και «κατακριτών» μου διογκώθηκε. Π<span style="color: #990000;">ολύ γρήγορα, η όποια ποιότητα του όποιου διαλόγου καταβαραθρώθηκε. <u><span style="font-size: medium;">Κάποτε, πριν μερικούς μήνες (ιδίως τότε που ύψωσα πολύ δυνατά φωνή εναντίον του Μνημονίου 2) άρχισαν τα απειλητικά τηλεφωνήματα (με απειλές εναντίον της οικογένειάς μου),</span></u></span><u><span style="font-size: medium;"> </span></u>οι λίβελοι (π.χ. γράφτηκε σε διάφορα blog ότι, σε συνεργασία με Σόρος και Ρουμπίνι, «σορτάρω» τα ελληνικά ομόλογα – λες και με είχαν ανάγκη οι κύριοι αυτοί!), οι προσωπικές επιθέσεις.</i></b></div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><strong style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px;">Δεν ήταν μόνο αυτό</strong>. Σε αυτά τα οδυνηρά προστέθηκε η καθίζηση του Πανεπιστημίου ελέω Κρίσης και νέου Νόμου. Η Κρίση σταμάτησε όλες τις προσλήψεις. Η δυναμική μετάγγισης νέου αίματος από το εξωτερικό ακυρώθηκε. Ο καθηγητής της Νέας Υόρκης, που μετά από χίλιες προσπάθειές μας δέχθηκε να γυρίσει στην Ελλάδα, εκλέχτηκε μεν δεν διορίστηκε ποτέ δε. Οι νέοι συνάδελφοι, που βγήκαν από το διδακτορικό μας πρόγραμμα, έτοιμοι να «επιστρέψουν», από την θέση του λέκτορα, το «χρέος» τους, παρέμεναν στο Πανεπιστήμιο ως δουλοπάροικοι – δίδασκαν χωρίς οργανική θέση, χωρίς μισθό. Με πόνο καρδιάς το περασμένο Σεπτέμβρη αναγκάστηκα να βρω θέση στον καλύτερο διδακτορικό μας φοιτητή σε πανεπιστήμιο της Βρετανίας. Σκεφτείτε το: Ένα πτυχίο Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δύο μεταπτυχιακά και ένα διδακτορικό, για τα οποία πλήρωσε ο ελληνικός λαός. Και ποιος εκμεταλλεύεται αυτό το «ανθρώπινο κεφάλαιο» σήμερα; Οι Βρετανοί φοιτητές και ένα ξένο πανεπιστήμιο το οποίο γνωρίζει πώς να κεφαλαιοποιεί τις επενδύσεις της δικής μας κοινωνίας.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Όσο για τον νέο νόμο, αντίθετα με πολλούς συναδέλφους μου, δεν κακίζω την κα Διαμαντοπούλου επειδή έφερε ριζικές αλλαγές. Πιστεύω στις ριζικότατες, στις επαναστατικές αλλαγές. Όχι, κακίζω τον νέο νόμο επειδή ενισχύει τις κατσαρίδες του πανεπιστημίου, ενδυναμώνει όλους εκείνους που μπήκαν εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις που κάναμε. Μπορεί να πέταξε έξω τις φοιτητικές παρατάξεις (κάτι που επικροτώ) αλλά γιγαντώνει τον αυταρχισμό εντός των πανεπιστημίων, προσφέροντας τεράστιο δώρο στην αναξιοκρατία που πάντα χαίρεται όταν ο αυταρχισμός σηκώνει κεφάλι. Επί πλέον, η απόλυτη οικονομική ανέχεια των πανεπιστημίων μας οδηγεί, υπό τον νέο νόμο, στην απόλυτη εμπορευματοποίηση: Ό,τι πουλάει θα προσφέρεται. Ό,τι δεν πουλάει (π.χ. η δύσκολη γνώση) θα εκπαραθυρώνεται. Κι επειδή οι «πελάτες» τελούν, εξ ορισμού εν αγνοία, το πανεπιστήμιο χάνει τους ανθρώπους που με έκαναν να θέλω να επιστρέψω στην Ελλάδα: τους καθηγητές που νοιάζονται μόνο για την ποιότητα και τους φοιτητές που επιλέγουν, κόντρα στους καιρούς, την δύσκολη γνώση. Εν συντομία, νιώθω ότι ό,τι παλέψαμε με τους καλούς συναδέλφους να δημιουργήσουμε στο πανεπιστήμιο, καταρρέει μπροστά στα μάτια μας. Έτσι όπως πάμε, το πανεπιστήμιο τείνει προς ένα ΙΕΚ που νοιάζεται για «πιστοποίηση» über alles.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Πριν κάποιους μήνες, ερωτήθηκα αν θα με ενδιέφερε να κατέβω στην πολιτική. Το ίδιο ερώτημα μου ετέθη πολλές φορές, στα ΜΜΕ, στην Πλατεία Συντάγματος κλπ. Η ενστικτώδης απάντησή μου ήταν, και παραμένει, αρνητική. Γιατί; Να σας πω: Το 1982 πήρα την μεγάλη απόφαση της πανεπιστημιακής καριέρας. Αυτό σήμαινε μια ζωή με πολύ λιγότερα χρήματα και εξουσία. Όμως, μια ζωή με μέγιστη ελευθερία έκφρασης και δυνατότητα αυτο-κριτικής (και αυτοσαρκασμού ακόμα). Ήταν μια επιλογή που δεν παίρνω πίσω. Όλον αυτό τον καιρό, συνομιλώ (έστω και στα κρυφά) με πολιτικούς όλων σχεδόν των κομμάτων. Αυτό έχει σημασία στον Καιρό της Κρίσης. Μου δίνει την δυνατότητα να τους βοηθώ αλλά και να τους κρίνω όλους (και τον εαυτό μου συνάμα). Την στιγμή που θα ανέβω στο μπαλκόνι και θα πω «ψηφίστε με», ξάφνου τίθεμαι εναντίον όλων των υπόλοιπων. Δεν μου έχω εμπιστοσύνη ότι, μετά από μία κίνηση, θα διατηρήσω την σκέψη μου ανεξάρτητη, καθαρή. Δεν το θέλω. Και δεν θα το κάνω.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Κάπου τον περασμένο Νοέμβριο, σε ένα ταξίδι στην Αμερική όπου μου έγιναν προτάσεις από πανεπιστήμια και οργανισμούς, η Δανάη μου είπε κάτι που «έγραψε». Μου είπε ότι, δεδομένου του πολέμου που μου γίνεται στην Ελλάδα, μόνο και μόνο επειδή καταθέτω απόψεις, και δεδομένης της κατάρρευσης στο πανεπιστήμιο όλων αυτών για τα οποία έχω επενδύσει μια δεκαετία τώρα, έχω μια απλή επιλογή: είτε να κατέβω στην πολιτική, ώστε να μπορώ να δράσω με κάποιους βαθμούς ελευθερίας που προσφέρει η «εξουσία», είτε να φύγουμε από την Ελλάδα. Κατάλαβα τι εννοεί. Αμέσως έβαλα μπροστά την διαδικασία μετακόμισης στην Αμερική.</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;"><strong style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px;">Κλείνω με κάτι τελευταίο. </strong>Μου έλαχε η κόρη μου να ζει στην Αυστραλία. Σε μια χώρα που οι τιμές των πάντων ανεβαίνουν και της οποίας το νόμισμα υπερτιμάται συνεχώς. Καθώς ο μισθός μου (κατά 3/5 μικρότερος από ό,τι θα ήταν αν είχα παραμείνει στην Αυστραλία προ των περικοπών) μειώνεται, όπως και όλων μας, σε λίγο όχι μόνο δεν θα μπορώ να την συντηρώ αλλά είναι αμφίβολο αν θα μπορώ να την επισκέπτομαι καν. Το φαντάζεστε να κατέβαινα στην πολιτική για να απομυζώ από το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο μισθό ικανό για να συντηρώ την κόρη μου στους αντίποδες; Να έχω, δηλαδή, γίνει κι εγώ ένας βουλευτής, γραφειοκράτης, υπουργός που βασίζεται στα χρήματα του Μνημονίου για να ζει το παιδί του;</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">Όχι φίλες και φίλοι. Έξω και πάλι έξω. Γιατί αν υπάρχει ένα αγαθό που με κάνει ευτυχισμένο δεν είναι άλλο από το συναίσθημα ότι δεν εξαρτώμαι, δεν φοβάμαι να πω αυτό που πραγματικά πιστεύω. Κι αν χρειάζεται να σας στέλνω τα κείμενά μου από μια βροχερή, μακρινή πολιτεία, απέναντι από έναν μοναχικό διαδηλωτή εκ Μέσης Ανατολής, έτσι θα γίνει. Μέχρι να μπορώ να επιστρέψω διατηρώντας την ανεξαρτησία σκέψης μου, υπό συνθήκες που να μπορώ και πάλι να προσφέρω. Δεν θα αργήσει η μέρα. Για αυτό επέλεξα τον τίτλο «Γιατί λείπω» αντί για ένα πιο τελεσίδικο «Γιατί έφυγα».</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline-width: 0px; padding: 0px;">ΥΓ. Επειδή πολλοί θα αναρωτηθείτε, να σας πω ότι σήμερα, από το Πανεπιστήμιο, βρίσκομαι σε εκπαιδευτική άδεια που ποτέ δεν πήρα έως τώρα παρά το γεγονός ότι δικαιούμαι από το 2003. Θα την εξαντλήσω και μετά θα πάρω άδεια άνευ αποδοχών. Αλλά επειδή σε καμία περίπτωση δεν θα γίνω άλλος ένας Παπαδήμος (βλ. <a href="http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=4016" style="margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">εδώ</a>) σας λέω ότι, την στιγμή που θα σιγουρευτώ πως σε περίπτωση παραίτησής μου η θέση μου δεν θα χαθεί αλλά θα επαναπροκηρυχθεί στο αντικείμενο της Πολιτικής Οικονομίας (ώστε να με αντικαταστήσει νέος συνάδελφος) – κάτι που σήμερα δεν γίνεται καθώς έχουν παγώσει όλες οι προκηρύξεις – θα παραιτηθώ άμεσα. Το δηλώνω ευθαρσώς για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις.</div><a href="http://e-parembasis.blogspot.com/">πηγή</a>

Γ. Βαρουφάκης: άρθρο καταπέλτης.

Ellada simera 0 18:12

 Καταγγέλλει ότι δέχτηκε απειλές κατά της οικογένειάς του λόγω της αντίθεσής του στα Μνημόνια ! Από το παράθυρο του ξενοδοχείου, στο Seattle, διακρίνω μια μοναχική φιγούρα στο απέναντι πεζοδρόμιο. Έν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Στις 6 Μαίου επιλέγουμε: Κατοχή ή Ανεξαρτησία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj60fL1hS3ugXKMHvrTCQEgnUzzk4o5ulTW3gkUK6ci-QhJ32ZmoPfK_8lPASwznWQuhiW1vTby8EXGxoppEASxYDyHxY2givbwWhg70iyrzOeQKfbixi4S2oN29SabCjoTd3CRcwP6UdQx/s1600/562222_429704400379060_219448804737955_1872594_1360386401_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj60fL1hS3ugXKMHvrTCQEgnUzzk4o5ulTW3gkUK6ci-QhJ32ZmoPfK_8lPASwznWQuhiW1vTby8EXGxoppEASxYDyHxY2givbwWhg70iyrzOeQKfbixi4S2oN29SabCjoTd3CRcwP6UdQx/s400/562222_429704400379060_219448804737955_1872594_1360386401_n.jpg" width="600" /></a></div><br /> Αγαπητοί συμπολίτες, η Πατρίδα μας η Ελλάδα ευρίσκεται υπό κατοχή. Με αύξουσα επικινδυνότητα η κατοχή είναι οικονομική, πολιτική, εθνική και πνευματική. Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι μαρτυρία αλλά μια απλή καταγραφή των γεγονότων.<span style="font-size: x-small;"> </span><span style="font-size: x-small;"></span><br /> <br /> <b>Οικονομική κατοχή </b>από τα ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τις ντόπιες συντεχνίες, τον διεφθαρμένο συνδικαλισμό, τις ΔΕΚΟ και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα.<br /> <br /> <b>Πολιτική κατοχή</b> από το κατ' επίφαση δημοκρατικό σύστημα που στην πράξη υποθάλπει μία ανεξέλεγκτη κομματική δικτατορία με στρατιώτες της γραβάτας και του λευκού πουκάμισου, υποστηριζόμενη από τα επιστημονικώς καθοδηγούμενα μέσα μαζικής επιρροής ΜΜΕ.<br /> <br /> <b>Εθνική κατοχή </b>από νεοταξικούς εθνομηδενιστές, υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης, που οδηγούν το έθνος κράτος σε αλλοτρίωση και σε συρρίκνωση.<br /> <br /> <b>Πνευματική κατοχή </b>από αμοραλιστές, διαφθορείς της πνευματικής και ψυχικής υγείας των πολιτών, υποβαθμιστές της παιδείας, εκμαυλιστές της νεολαίας και αρνητές κάθε φιλόπονης έννοιας αρετής.<br /> <a href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Τα αίτια που μας οδήγησαν έως εδώ είναι πολλά και κατά περίπτωση αν και έχουν αναλυθεί σε λεπτομέρεια εντούτοις συγκαλύπτονται από σύγχυση που δημιουργούν ο καταιγισμός με άσχετες πληροφορίες, οι ποικίλες υστερόβουλες αναλύσεις και τα αντικρουόμενα συμπεράσματα εξεταστικών δήθεν επιτροπών που η κάθε μία παρουσιάζει διαφορετική άποψη για το ίδιο θέμα.<br /> <br /> Τα γεγονότα ξεκίνησαν με τη μεταπολίτευση όταν πολλά αιτήματα για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, ελευθερίας, μόρφωσης και υπαρξιακής ολοκλήρωσης έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης, διαστρέβλωσης των εννοιών και μετατροπής τους σε μηχανισμούς υποτέλειας και εξάρτησης.<br /> <br /> Στην οικονομία τα αιτήματα βελτίωσης του επιπέδου ζωής δεν ικανοποιήθηκαν από την οικονομική ανάπτυξη σαν αποτέλεσμα βελτίωσης της παραγωγικότητας αλλά καλύφθηκαν από δανεισμό που σπαταλήθηκε στην ικανοποίηση ξενόφερτων καταναλωτικών συνηθειών και τρόπων διαβίωσης που προέβαλε το διεθνές εμπόριο και πολιτιστική προπαγάνδα. Συγχρόνως ξεκίνησε ένα σύστημα επιδοτήσεων χωρίς τον απαιτούμενο έλεγχο για την επένδυσή τους σε παραγωγικά συστήματα.<br /> <br /> Τα κομματικά ρουσφέτια αύξησαν υπέρμετρα τις προσλήψεις στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ επινοήθηκαν και επιβλήθηκαν δημοσιονομικές ανάγκες που επιβαρυμένες από τη διαπλοκή και την κατάχρηση, αύξησαν τις δαπάνες σε βαθμό μεγαλύτερο από αυτόν που δικαιολογούσε η παραγωγικότητα της χώρας και τα εξ αυτής έσοδα του κράτους.<br /> <br /> Τουναντίον, η πραγματική οικονομία συρρικνώθηκε, ενώ πολλές παραγωγικές βιομηχανικές μονάδες κοινωνικοποιήθηκαν με αποτέλεσμα να καταστούν ζημιογόνες υπό το βάρος της κομματικής τους διαχείρισης και τη λοιμική των συνδικαλιστικών αρπακτικών, που υποστήριζαν τις κομματικές ή και υστερόβουλες επιλογές σε βάρος των ίδιων των επιχειρήσεων. Σε όλα αυτά, να προσθέσουμε τις διάφορες συντεχνιακές ομάδες που συντηρήθηκαν με ευνοϊκές για αυτές συνθήκες αδειοδότησης, λειτουργίας και φορολογικών ελαφρύνσεων εις βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων.<br /> <br /> Όλα αυτά έγιναν δυνατά με πολιτικές αποφάσεις και νομοθετικές ρυθμίσεις που διέλυσαν το κράτος και ενίσχυσαν τον κομματικό μηχανισμό. Εξαλείφθηκε κάθε έννοια αξιοκρατίας, ενώ η εξάρτηση, το ρουσφέτι και η συνδιαλλαγή έγιναν ο τρόπος επιβίωσης και κοινωνικής καταξίωσης. Η αρχοντιά του ελεύθερου παραγωγικού πολίτη που δημιουργεί επ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου και καταξιώνεται μέσα από αυτό αντικαταστάθηκε από τη μιζέρια του διαπλεκόμενου, που όντας ανάξιος να παράγει, επιβιώνει εκμυζώντας από το δημόσιο τομέα και το κοινωνικό σύνολο. Ο αυθεντικός ζήλος για δημιουργία μετατράπηκε σε δουλικά αιτήματα δικαιωμάτων, πολλές φορές για πράγματα που δεν ανταποκρίνονται σε αντίστοιχα προσόντα.<br /> <br /> <b>Δυστυχώς το υπάρχον πολιτικό σύστημα με τις επιπρόσθετες απαξιωτικές ρυθμίσεις του Συντάγματος, που επέβαλε ο κομματικός μηχανισμός επέτρεπε στην εκάστοτε εξουσία να επηρεάζει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ακόμη και αυτόν του Προέδρου της Δημοκρατίας, μετατρέποντας το πολίτευμα από προεδρευομένη σε πρωθυπουργική δημοκρατία. </b><br /> <br /> Η κομματική αντιπαράθεση δεν επέτρεψε τη λήψη μέτρων για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, της παραγωγικότητας του δημόσιου τομέα και της εξασφάλισης ενός λειτουργικού νομοθετικού πλαισίου. Έπρεπε να έλθουν οι δανειστές μας για να μας τα επιβάλλουν και μόνο τότε αρχίσαμε να τα διαφημίζουμε σαν αναγκαία. Τι ντροπή! Για κάθε υπόθεση υπάρχουν αντικρουόμενοι νόμοι και νομοθετικές διατάξεις που έχουν μετατρέψει το νόμο σε ιστό αράχνης, που συγκρατεί μεν τα μικρά έντομα αλλά διαπερνάται από τα μεγάλα, με αποτέλεσμα τη διατάραξη του κοινού περί δικαιοσύνης αισθήματος.<br /> <br /> Λόγω της τραυματικής εμπειρίας της χούντας ήταν εύκολο να υποβαθμισθεί η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και να γίνει έρμαιο στις εκάστοτε επιλογές της κομματικής εξουσίας. Το φιάσκο στα Ίμια, το Μακεδονικό, οι απαιτήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο, το Κυπριακό, τα τεκταινόμενα στη Θράκη αλλά και το μεταναστευτικό, δείχνουν ότι ο ρόλος του Στρατού στις εθνικές υποθέσεις και την κατάρτιση στρατηγικών σχεδίων πέραν των καθαρά επιχειρησιακών έχει έλθει σε δεύτερη μοίρα.<br /> <br /> Το θυσιαστικό παράδειγμα των Ελλήνων αξιωματικών αλλοιώθηκε στα μάτια του έθνους από τον πλουτισμό των πολιτικών που τους έχουν υποσκελίσει. Η έννοια της πατρίδας ως νοηματική προϋπόθεση υπαρξιακής ολοκλήρωσης έχει μετατραπεί σε έννοια συνόλου ανθρώπων με κοινά συμφέροντα που μπορεί κανείς να την επιλέγει κατά το δοκούν. Η ηγεσία μας, πιστή στο νεοταξικό δόγμα του εθνομηδενισμού, της αυτοκατάργησής της και της δημιουργίας μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, οδηγεί το έθνος κράτος προς εξαφάνιση.<br /> <br /> Η χειρότερη, όμως, μορφή κατοχής, που απειλεί την υπαρξιακή μας συνείδηση, θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητά μας και αμφισβητεί τη διατήρηση των χαρακτηριστικών και των ιδιαιτεροτήτων του έθνους και της φυλής μας, είναι η πολιτιστική κατοχή.<br /> <br /> Επιβάλλεται με τη<b><br /> -κατάργηση του γλωσσικού μας πλούτου,<br /> -την παραποίηση της ιστορίας,<br /> -την αλλοίωση της κοσμοθεωρίας και της θρησκευτικής μας παράδοσης,<br /> -με την ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών και<br /> -την προπαγάνδα αλλά κυρίως με την απαξίωση των αρετών.</b><br /> <br /> Αυτά δηλαδή που μέχρι τώρα συνέβαλαν και συμβάλουν στη διατήρηση της εθνικής μας συνείδησης για δύο χιλιάδες χρόνια υπό το ζυγό πρώτα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που την μετατρέψαμε σε Ελληνική και μετά της Οθωμανικής, από την οποία απελευθερωθήκαμε με την Εθνική Επανάσταση του 1821.<br /> <br /> Σήμερα οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και η υποκρισία, η υστεροβουλία, το ψέμα, η αυθάδεια και η αδιαντροπιά χαρακτηρίζουν όχι μόνο τις σχέσεις των πολιτών, αλλά δυστυχώς και το δημόσιο λόγο των αρχόντων που θυσιάζεται στο βωμό της αρχομανίας και συγκαλύπτεται από τα επιστημονικά οργανωμένα μέσα μαζικής επιρροής. Η πασιφανής υποβάθμιση της παιδείας και ο εκμαυλισμός των νέων σ αυτό αποσκοπεί, στον αποπροσανατολισμό τους και τη μείωση των αντιστάσεων του έθνους μπροστά στο μεθοδευόμενο μηδενισμό του. Το είναι μας έχει αντικατασταθεί από το έχει μας και η έννοια της ελευθερίας έχει χάσει το συστατικό της υποχρέωσης και αναγνωρίζει μόνο δικαιώματα. Η υφιστάμενη αλλοίωση στην κρίση των πολιτών και της νεολαίας φαίνεται στα ευτελή αιτήματα τους που κλείνουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια για μακρές περιόδους ακόμη και στην ανακόλουθη ένταση των κινητοποιήσεων τους. Για ένα ατυχές και θλιβερό γεγονός, το οποίο προφανώς δεν ήταν προκατασκευασμένο από τον κρατικό μηχανισμό κάηκε η μισή Αθήνα το Δεκέμβριο του 2008, ενώ η εν ψυχρώ δολοφονία ενός δημοσιογράφου και μάλιστα της ερευνητικής δημοσιογραφίας πέρασε στα ψιλά γράμματα.<br /> <br /> Συμπατριώτες, το πράγμα έχει ωριμάσει από καιρό και οι συνέπειές του είναι ήδη ορατές. Κάτι πρέπει να γίνει εδώ και τώρα με ελεγχόμενο τρόπο, πριν η ροή των εξελίξεων μας φέρει σε νέες ανεξέλεγκτες εθνικές περιπέτειες μπροστά στις οποίες η υφιστάμενη δυσκολία των οικονομικών μέτρων φαίνεται ασήμαντη.<br /> <br /> <b>Το μέγα πρόβλημα είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα που αναπαράγει τους ίδιους ανθρώπους και την ίδια νοοτροπία της εξουσιαστικής συναλλαγής. Τα αιτήματα στις κινητοποιήσεις δεν πρέπει να είναι μόνο κατά των εν μέρει αναγκαίων, εδώ που φτάσαμε, και κοινωνικά άδικων οικονομικών μέτρων, αλλά κατά του σχεδιαζόμενου εθνομηδενισμού. Μας οδηγούν χρεοκοπημένους σε ένα σχεδιαζόμενο τραπέζι διαπραγματεύσεων όπου θα παιχθούν πολλά και σημαντικά εθνικά θέματα.</b><br /> <br /> <b>Με άλλα λόγια: Είναι παράλογο και αντιφατικό να περιμένουμε από τα κόμματα την ανάκαμψη της οικονομίας, την επανίδρυση του κράτους, την ανασύνταξη της ελληνικής κοινωνίας.<br /> <br /> Εχουμε αναρίθμητα τεκμήρια, αναμφίβολες αποδείξεις, ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να το κάνουν.<br /> <br /> Τα υπάρχοντα κόμματα έχουν ιστορικά τελειώσει, το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι οριστικά φθαρμένο, ντροπιαστικά εκφαυλισμένο, γελοιωδώς ανίκανο, εγκληματικά ένοχο. </b><br /> <br /> Η καταστροφή που μόλις αρχίζουμε να βιώνουμε, νομοτελειακά επερχόμενη, είναι και η μεγάλη μας, μάλλον τελευταία, ιστορική ευκαιρία. Ας μη κάνουμε, προς Θεού το ίδιο λάθος! Θα είναι τραγικό!<br /> <br /> <b>Αυτή τη φορά θα πρέπει να προσέξουμε δύο πολύ επικίνδυνες εκδοχές:</b><br /> <br /> <b>Η πρώτη αναφέρεται στο ΑΚΥΡΟ, ΛΕΥΚΟ και ΑΠΟΧΗ</b>. Και οι τρεις επιλογές είναι είναι υπέρ του πρώτου κόμματος! Προσέξτε σε αυτό ποντάρει να ΝΔ να Κυβερνήσει! Ομολογεί, έμμεσα, ότι δεν πρόκειται να πάρει αυτοδυναμία, για αυτό και δηλώνει ότι δε πρόκειται να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ! Να μη πέσουμε στην παγίδα, από την αηδία που μας κατέχει για τα δύο Κόμματα Εξουσίας και ρίξουμε Άκυρο, Λευκό ή Αποχή! Επίσης, δεν ισχύει μια άλλη παραπλάνηση που κυκλοφόρησε από το διαδίκτυο που έλεγε ότι αν οι τρεις αυτές επιλογές είναι πάνω από το 50% του εκλογικού σώματος, ακυρώνονται οι εκλογές!<br /> <br /> <b>Προσοχή, όμως και σε μια άλλη παγίδα των εκλογών στην οποίο ποντάρει η ΝΔ</b> που προβλέπεται να εκλεγεί πρώτο Κόμμα σε ψήφους, άσχετα με τον αριθμό των ψήφων που θα πάρει. Όλοι οι ψήφοι όλων των μικρών Κομμάτων που δεν θα συμπηρώσουν το ελάχιστο ποσοστό του 3% επί του συνόλου των ψήφων…κληρονομούνται από το πρώτο σε ψήφους Κόμμα!<br /> <br /> Μερικά γκάλοπ, έχουν προβλέψει ότι η ΝΔ, μπορεί να κληρονομήσει μέχρι και 50 έδρες από τις ψήφους-ρετάλια, των μικρών Κομμάτων! Και θα πρέπει να υποστούμε τις δηλώσεις τους ότι πήραν… τη Λαική Εντολή από το…Λαό να μας Κυβερνήσουν!<br /> <br /> <b>Επομένως, η λογική πρόταση που δημιουργείται από τις αντιδημοκρατικές πονηριές των Πολιτικών μας είναι να ψηφίσουμε όποιο Κόμμα εξασφαλίζει, σύμφωνα με τα γκάλοπ, την είσοδό του στη Βουλή, εκτός βέβαια από τα δύο Κόμματα Εξουσίας. Όταν λέμε, εξασφαλίζει, εννοούμε τα Κόμματα που θα πάρουν πάνω από 5-6%. Διαλέξτε ένα από αυτά τα Κόμματα γιατί αν ψηφίσετε κάποιο από τα υπόλοιπα, ενισχύεται τη ΝΔ! </b><br /> <br /> Πχ ο ΛΑΟΣ που βρίσκεται σε οριακό σημείο, μπορεί να μη εισαχθεί στη Βουλή και να κληρονομήσει η ΝΔ εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους που δε τις ανήκουν! Το ίδιο θα συμβεί αν ψηφίσετε οποιοδήποτε άλλο από τα νέα Κόμματα που οι ενδείξεις μας λένε ότι δε θα συγκεντρώσει πάνω από 3%<br /> <br /> <b>Συμπερασματικά, αν θέλουμε να διώξουμε μια για πάντα τα δύο Κόμματα Εξουσίας θα πρέπει: 1) Οπωσδήποτε να Ψηφίζουμε ένα Κόμμα, σε καμία περίπτωση να μη ρίξουμε Λευκό, Άκυρο ή Αποχή και 2) Οπωσδήποτε να ψηφίζουμε ένα από τα μικρότερα που οι ενδείξεις μας λένε ότι θα εισαχθούν στη Βουλή.</b><br /> <br /> Πιστεύουμε ότι στο έθνος μας υπάρχουν άνθρωποι με τις απαραίτητες γνώσεις, την εμπειρία, τις δημιουργικές ικανότητες και κυρίως το απαραίτητο ήθος και τον ανάλογο οραματισμό, για να θεσμοθετήσουν ένα νέο καταστατικό χάρτη. Αυτούς καλούμε να βοηθήσουν στην αναγέννηση του έθνους και τη σωτηρία του τόσο από την οικονομική κατοχή αλλά και από τη μεθοδευμένα επερχόμενη αλλοίωση και συρρίκνωσή του.<br /> <a href="http://logioshermes.blogspot.com/">πηγή</a>

Στις 6 Μαίου επιλέγουμε: Κατοχή ή Ανεξαρτησία!

Ellada simera 0 17:50

Αγαπητοί συμπολίτες, η Πατρίδα μας η Ελλάδα ευρίσκεται υπό κατοχή. Με αύξουσα επικινδυνότητα η κατοχή είναι οικονομική, πολιτική, εθνική και πνευματική. Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι μαρτυ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

M. Keiser: To χρέος της Ελλάδας δεν προέρχεται από την Ελλάδα...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirzWCmmwnIDibrqPRJY6eYXb-1FL57ol6Ho0AimSyW5_AkSx6qxED1G36LuksYmfh_Q5-1ndKPh5FpZyMrmWBj7gYy-vdKuE2gjBS56GMAYk51bJxoRBjkw7ZK9Fe4wg0Os1IbLANqMNtp/s1600/daa02b2e8aed3859c97609031740b03f436798f7.244.183.073bc9306b8a3a48830bb4732b1309e329f830c9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirzWCmmwnIDibrqPRJY6eYXb-1FL57ol6Ho0AimSyW5_AkSx6qxED1G36LuksYmfh_Q5-1ndKPh5FpZyMrmWBj7gYy-vdKuE2gjBS56GMAYk51bJxoRBjkw7ZK9Fe4wg0Os1IbLANqMNtp/s400/daa02b2e8aed3859c97609031740b03f436798f7.244.183.073bc9306b8a3a48830bb4732b1309e329f830c9.jpg" width="600" /></a></div><br /> <br /> <b><span style="color: #666666;">Ο γνωστός και αιρετικός οικονομικός αναλυτής Max Keiser στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του δορυφορικού τηλεοπτικού Russia Today, απάντησε σε κάποια ερωτήματα που αφορούν στις πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα.</span></b><br /> <br /> <b>"Το απίστευτα δυσανάλογο χρέος της Ελλάδας έχει, στην πραγματικότητα, συσσωρευθεί σε διάφορες τράπεζες ανά τον κόσμο και φορτώθηκε στον ισολογισμό της Ελλάδας", δήλωσε ο οικονομικός αναλυτής, και περιέγραψε στην κατάσταση ως "οικονομικό ολοκαύτωμα".</b><br /> <br /> <b>"Το χρέος της Ελλάδας δεν προέρχεται από την Ελλάδα",</b> είπε ο Keiser.<br /> <br /> "Προέρχεται από αυτές τις άλλες χώρες, που έχουν χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως χωματερή τοξικού χρέους. Και τώρα η ελλην<a href="http://hassapis-peter.blogspot.com/">ι</a>κή κυβέρνηση απαιτεί να αποπληρώσει αυτό το τοξικό χρέος ο ελληνικός λαός. Αλλά εξυπακούεται ότι οι Έλληνες δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν αυτό το χρέος. Επομένως, σύντομα θα γίνουμε όλοι μάρτυρες ενός οικονομικού ολοκαυτώματος".<br /> <br /> Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο θα διεξαχθεί τις επόμενες ώρες ψηφοφορία για ένα νέο Μνημόνιο, του οποίου την επικύρωση απαιτούν οι δανειστές, προτού χορηγήσουν στη χώρα ένα νέο δάνειο, ύψους 130 δισ. ευρώ. Το νέο Μνημόνιο προβλέπει περαιτέρω περικοπές και μια συμφωνία με τους ιδιώτες κατόχους του ελληνικούς χρέους.<br /> <br /> <i>Κατά τη γνώμη του Max Keiser:</i><br /> <br /> Το όλο εγχείρημα του ευρώ ήταν ιδέα της Γερμανίας. Ήταν ένα εγχείρημα ύπουλο, που αποσκοπούσε στο να γίνει δυνατή η επανένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας. Τώρα που η Γερμανία επανενώθηκε, τριγυρνάει στην Ευρώπη σαν το πεινασμένο θηρίο και λεηλατεί τη δημόσια περιουσία χωρών όπως η Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι σήμερα αυτό που ήταν κάποτε οι Εβραίοι της Ευρώπης. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός οικονομικού ολοκαυτώματος που οργάνωσε η Γερμανία".<br /> <br /> Ο παρουσιαστής του δελτίου έθεσε ένα ενδιαφέρον ερώτημα στον Keiser, που αφορά στα πιθανά κίνητρα που βρίσκονται πίσω από τη χορήγηση δανείων με τρομακτικά υψηλό επιτόκιο στην Ελλάδα από την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και τους "ευρωκράτες" των Βρυξελλών, και παρομοίωσε αυτό που γίνεται εις βάρος της Ελλάδας σαν μια θηλειά γύρω από το λαιμό της που δένεται όλο και πιο σφιχτά.<br /> <br /> <i>Στο ερώτημα αυτό, ο Max Keiser, απάντησε:</i><br /> <br /> "Τα τελευταία δέκα χρόνια, από το ξεκίνημα αυτής της νομισματικής ένωσης, όλοι οι προαναφερθέντες ταΐζουν τους Έλληνες τοξικό χρέος με το ζόρι. Όλοι γνωρίζουμε τον ρόλο της Goldman Sachs σε αυτή την υπόθεση, και πώς η τράπεζα αυτή, με το τεράστιο τοξικό χρέος που είχε, φρόντισε ώστε η Ελλάδα να συμπεριληφθεί στη ζώνη του ευρώ.Ήταν όλα προσχεδιασμένα. Η Γερμανία γνώριζε πολύ καλά ότι μια μέρα το οικοδόμημα του ευρώ θα κατέρρεε και όλο αυτό το διάστημα ανυπομονούσε να γίνει η έκρηξη για να τρέξει και να μαζέψει τα πολύτιμα λάφυρα. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή έχει εισβάλει στην Ελλάδα και είναι έτοιμη να εισβάλει και στην Πορτογαλία και στην Ισπανία. Έχουμε να κάνουμε με ένα 4ο Ράιχ. Η Γερμανία έχει όλα τα χαρτιά της τράπουλας στα χέρια της και παίζει την παρτίδα πανέξυπνα".<br /> <br /> Όσον αφορά το νέο Μνημόνιο που προτάθηκε στην Ελλάδα, ο Max Keiser δήλωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει ανάπτυξη με αυτά τα μέτρα που λαμβάνονται. "Μέσω αυτού του νέου γύρου μέτρων λιτότητας", υπογράμμισε ο αναλυτής, "η Ελλάδα οδηγείται δέσμια σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία τραίνου προς την "τελική λύση". Το ΔΝΤ θα έχει από πριν αγοράσει όλες τις σιδηροδρομικές γραμμές και τα βαγόνια που θα οδηγήσουν τους Έλληνες προς αυτή την "τελική λύση".<br /> <br /> "Εάν η συμφωνία επιτευχθεί, οι ιδιώτες κάτοχοι του ελληνικού χρέους αναμένεται να έχουν περίπου 70 % μείωση στην αξία των επενδύσεών τους", εξήγησε ο αναλυτής. "Ωστόσο, αυτοί οι ιδιώτες επενδυτές, στων οποίων το χρέος πρόκειται να τους γίνει "κούρεμα", έχουν ήδη ασφαλίσει πλήρως αυτό το χρέος στην αγορά των CDS και, ακόμα και αν ο κόσμος γυρίσει ανάποδα, αυτοί θα έχουν εξασφαλισμένο το κέρδος τους", τόνισε ο Keiser.<br /> <br /> "Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο γι' αυτούς. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε αυτή τη μέγγενη. Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλο το τοξικό χρέος που έχει συσσωρευθεί στους ισολογισμούς των τραπεζών στη Γερμανία, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, έχει φορτωθεί στον ισολογισμό της Ελλάδας. Και τώρα η ελληνική κυβέρνηση έχει την απαίτηση να πληρώσει ο ελληνικός λαός για όλο αυτό το τοξικό χρέος. Το χρέος της Ελλάδας δεν δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, αλλά σε αυτές τις άλλες χώρες. Η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε σαν χωματερή του παγκόσμιου τοξικού χρέους".<br /> <i><br /> Σε ερώτηση γύρω από αν θα τεθούν νέοι όροι στην Ελλάδα στο προσεχές μέλλον, ο Κeiser υπενθύμισε:</i><br /> <br /> "Την ελληνική κυβέρνηση την έχουν διορίσει οι τραπεζίτες. Και η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση εκπαιδεύτηκε στη Σχολή του Σικάγου, εκεί ακριβώς που εκπαιδεύτηκε και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde. Πάει καιρός που οι Έλληνες στερούνται κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. Αυτό που οφείλουν να κάνουν αυτή τη στιγμή είναι να επαναστατήσουν και να αντικαταστήσουν αυτή την κυβέρνηση, ώστε να αποκτήσουν αυτοδιάθεση και να επανακτήσουν την εθνική τους κυριαρχία".<br /> <br /> <i><br /> Τέλος, όταν ρωτήθηκε για το αν θα πρέπει να πιστέψουμε στις θεωρίες συνομωσίας για τους Rothschilds, o Max Keiser εξήγησε:</i><br /> <br /> "Δεν έχει σημασία το αν θα τις πιστέψουμε, αλλά το αν θα συνειδητοποιήσουμε πως η ύπαρξη αυτών των τραπεζών είναι συνώνυμη με την απόλυτη ανομία. Το είδαμε αυτό στην πράξη όταν, από την τράπεζα MF Global των ΗΠΑ, ένα δισεκατομμύριο δολάρια που ανήκαν σε απλούς καταθέτες έκαναν φτερά. Και δεν έγινε ούτε μια εισαγγελική έρευνα για την υπόθεση! Δεν υπάρχουν νόμοι. Οι κυνηγετικοί νόμοι καταργήθηκαν και έχουν όλοι αρπάξει μια καραμπίνα και λεηλατούν. Η Γερμανία το ξέρει αυτό καλά και το απολαμβάνει. Στα χέρια της θα καταλήξει σε λίγο όλη η δημόσια περιουσία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας".<br /> <br /> <a href="http://hassapis-peter.blogspot.com/">πηγή</a>

M. Keiser: To χρέος της Ελλάδας δεν προέρχεται από την Ελλάδα...

Ellada simera 0 17:39

Ο γνωστός και αιρετικός οικονομικός αναλυτής Max Keiser στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του δορυφορικού τηλεοπτικού Russia Today, απάντησε σε κάποια ερωτήματα που αφορούν στις πρόσφατες εξελίξεις στην Ε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

ΒΟΥΛΗ - ΒΑΒΕΛ: Δέκα κόμματα & αυτοδυναμία τέλος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20120418/low/newego_LARGE_t_420_54053921.JPG" jquery1334754589546="56" rel="lightbox-group1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" title=""><img alt="ΒΟΥΛΗ - ΒΑΒΕΛ: Δέκα κόμματα & αυτοδυναμία τέλος" border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20120418/engine/newego_LARGE_t_420_54053921_type12128.jpg" width="600" /></a></div><br /> <h3><b>Πρωτοφανής πολιτική ρευστότητα και κομματικός κατακερματισμός αποτυπώνονται μόλις 18 μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες. Δημοσκόπηση της Marc προμηνύει την ανάδειξη μιας Βουλής με χαρακτηριστικά Βαβέλ. Με σαφήνεια καταγράφεται η τάση να εξασφαλίσουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση δέκα σχηματισμοί. Ο στόχος της ΝΔ για αυτοδυναμία μετατρέπεται σε «όνειρο θερινής νυκτός». Τα δύο κόμματα εξουσίας συγκεντρώνουν από κοινού το 40,1%, ποσοστό που τους δίνει 158 έδρες</b></h3>Πολιτικό τοπίο πρωτοφανούς ρευστότητας καταγράφει δημοσκόπηση της Marc, 18 μέρες πριν από τις εκλογές.<br /> Σύμφωνα με μέτρηση της κοινής γνώμης για τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, φαίνεται πως η νέα Βουλή θα θυμίζει Βαβέλ καθώς δέκα κόμματα βρίσκονται πάνω από το 3%.<br /> Η αυτοδυναμία είναι πλέον όνειρο απατηλό για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς παραμένει όχι μόνο στάσιμη αλλά συνεχίζει την πτώση, ενώ σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι περιμένουν την επόμενη μέρα των εκλογών συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων.<br /> Το ρευστό πολιτικό σκηνικό αποτυπώνεται και στη μέτρηση της κοινής γνώμης Marc, καθώς αποτυπώνονται από τη μία πλευρά τα χαμηλά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και από την άλλη τρία κόμματα να διεκδικούν επί ίσοις όροις την τρίτη θέση. Ταυτόχρονα, Οικολόγοι Πράσινοι και Δημοκρατική Συμμαχία φαίνεται πως, έστω και οριακά, θα περάσουν το κατώφλι του 3%.<br /> <div class="positionPHOTO_2"><a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20120418/low/assets_LARGE_t_420_54053600.JPG" jquery1334754589546="57" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="ΒΟΥΛΗ - ΒΑΒΕΛ: Δέκα κόμματα & αυτοδυναμία τέλος" border="0" height="400" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20120418/engine/assets_LARGE_t_420_54053600_type12128.jpg" width="640" /></a></div>Ο κεντρικός στόχος της Νέας Δημοκρατίας για να πάρει ισχυρή εντολή από τους ψηφοφόρους και αυτοδύναμη κυβέρνηση φαίνεται πως δεν συγκινεί τους ψηφοφόρους, καθώς σε σχετικό ερώτημα τι πιστεύουν ότι θα προκύψει τελικά από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, μόνο το 8,7% περιμένει αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.<br /> Το κόμμα του Πάνου Καμμένου εξακολουθεί να έχει υψηλά ποσοστά, όπως και τα κόμματα της Αριστεράς, ενώ η Χρυσή Αυγή δείχνει, μέχρι στιγμής, ότι με άνεση θα περάσει το φράγμα εισόδου στη νέα Βουλή.<br /> Το ποσοστό των αναποφασίστων παραμένει σε υψηλά επίπεδα (16,6%), ενώ το 10% δηλώνει ότι θα προτιμήσει το άκυρο ή την αποχή.<br /> Ωστόσο, παρά τα χαμηλά ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ -και τα δύο κόμματα στην πρόθεση ψήφου, χωρίς άκυρο, αποχή και επανατοποθέτηση αναποφασίστων, είναι στο 40,2%-, συγκεντρώνουν την πλειοψηφία της νέας Βουλής, 158 έδρες.<br /> <strong>Διαφορές</strong><br /> Στην πρόθεση ψήφου και σε σύγκριση με προηγούμενη μέτρηση της Marc -που δημοσιεύθηκε στο «Εθνος της Κυριακής» 24-25 Μαρτίου- διαπιστώνονται τα εξής: Η ΝΔ, από το 24,8%, είναι σήμερα στο 22,3% και το ΠΑΣΟΚ από το 18,4%, στο 17,8%.<br /> Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι στο ερώτημα «ποιες θέσεις πολιτικού αρχηγού είναι πιο κοντά στις δικές σας απόψεις;», Αντώνης Σαμαράς (15,6%) και Ευάγγελος Βενιζέλος (14,7%) είναι σε απόσταση αναπνοής, ενώ το 28,5% απαντά «κανένας αρχηγός πολιτικού κόμματος».<br /> Πάντως, αν και όλα τα πολιτικά κόμματα θεωρούν τις εκλογές τις πιο κρίσιμες μετά τη μεταπολίτευση, φαίνεται πως μόνο έξι στους δέκα ερωτώμενους (ποσοστό 59,5%) τις θεωρούν σημαντικές, ενώ το 40% έχει αντίθετη άποψη. Σημειώνεται ότι και μεταξύ των ψηφοφόρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καταγράφονται ποσοστά της τάξης του 25% μέχρι το 33% που θεωρούν ότι δεν είναι σημαντικές οι βουλευτικές εκλογές.<br /> ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ<br /> <strong>Πηγαίνουν στους «μικρούς»</strong><br /> Τα λεγόμενα «μικρά» κόμματα φαίνεται πως συγκινούν περισσότερο τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, καθώς από τα ευρήματα της δημοσκόπησης της Marc καταγράφεται πως μόνο το 13,1% των αναποφάσιστων δίνει περισσότερες πιθανότητες να ψηφίσει τη ΝΔ και το 10,1% το ΠΑΣΟΚ.<br /> Σημειώνεται ότι το 14% δίνει περισσότερες πιθανότητες να ψηφίσει σε 18 μέρες τη Δημοκρατική Αριστερά, το 13% τους Ανεξάρτητους Eλληνες και το 11,1% τον ΣΥΡΙΖΑ.<br /> Στο ερώτημα τι κυβέρνηση θα θέλατε να προκύψει από τις εκλογές, το 22,6% λέει «συνεργασία αριστερών κομμάτων», το 16,2% συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, το 14,3% αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το 5,5% αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ.<br /> Τέλος, το 44% πιστεύει ότι η ψήφος του θα είναι «ψήφος διαμαρτυρίας» και το 43,4% ψήφος υποστήριξης προτάσεων.<br /> ΝΔ - ΠΑΣΟΚ<br /> <strong>Κάτω από το 50% οι συσπειρώσεις</strong><br /> Παραμένουν σε ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά οι κομματικές συσπειρώσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Παρότι είμαστε 18 μέρες πριν από τις εκλογές, η κομματική συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ είναι στο 28,3% ενώ της Νέας Δημοκρατίας στο 46,2%.<br /> Τις μεγαλύτερες διαρροές ψηφοφόρων του -σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2009- το ΠΑΣΟΚ έχει προς τη Δημοκρατική Αριστερά (8,9%) και τον ΣΥΡΙΖΑ (7,3%), ενώ το 13,9% επιλέγει το λευκό ή την αποχή και το 19,2% δηλώνει αναποφάσιστο.<br /> Οι Ανεξάρτητοι Eλληνες του Πάνου Καμμένου φαίνεται πως κερδίζουν 11,8% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, ενώ κοντά στο 5% καταγράφονται και οι μετακινήσεις προς τη Δημοκρατική Συμμαχία και τη Χρυσή Αυγή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.<br /> Παναγιώτης Τσούτσιας<span style="display: none;"></span><br /> <br /> <a href="http://www.ethnos.gr/">πηγή</a>

ΒΟΥΛΗ - ΒΑΒΕΛ: Δέκα κόμματα & αυτοδυναμία τέλος

Ellada simera 0 16:13

Πρωτοφανής πολιτική ρευστότητα και κομματικός κατακερματισμός αποτυπώνονται μόλις 18 μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες. Δημοσκόπηση της Marc προμηνύει την ανάδειξη μιας Βουλής με χαρακτηριστικά Βαβέλ. … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μυστική συμφωνία ΗΠΑ με Ιράν - Εξοργισμένο το Ισραήλ απειλεί να δράσει μόνο του

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_3_9raU5HBGeq-sFkQbcn9YRK75-FwCcmPSLd6FyTax0z0_BsAm3O6T9rNB8GJ9zAJa1HRHi_iAq2XODHqSAqMdBH5SR98BWOlo6biS5mLqkXWp7C60mP-pXLNJcR12me3QKsqVsuNIBD/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF4444444.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_3_9raU5HBGeq-sFkQbcn9YRK75-FwCcmPSLd6FyTax0z0_BsAm3O6T9rNB8GJ9zAJa1HRHi_iAq2XODHqSAqMdBH5SR98BWOlo6biS5mLqkXWp7C60mP-pXLNJcR12me3QKsqVsuNIBD/s400/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF4444444.jpg" width="600" /></a></div><br /> <strong>Για "μυστική συμφωνία" με το Ιράν κατηγορούν οι Ισραηλινοί τις ΗΠΑ και εν όψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ρτο Νοέμβριο με έναν Μ.Ομπάμα να μην έχει και την καλύτερη ιδέα για την ισραηλινή πολιτική ηγεσία και έναν Μιτ ρόμνι να παίζει full το ισραηλινό "χαρτί" αποσκοπώντας στο ισχυρό εβραϊκό λόμπι, είναι βέβαιο ότι θα δούμε πολά επεισόδια στο σίριλα αυτό.</strong>Σύμφωνα με τους Ισραηλινούς ο Barack Obama και το Ιράν <strong>πέτυχαν να κλείσουν μία μυστική συμφωνία το παρασκήνιο τα οποίας οδηγεί σε επαφές που έγιναν στο Παρίσι και στην Βιέννη.</strong> Όπως δήλωσε Binyamin Netanyahu οι νέες συζητήσεις με το Ιράν στην Βαγδάτη θα δώσουν στην Τεχεράνη 5 εβδομάδες χωρίς πίεση για να συνεχίσει τον εμπλουτισμό του ουρανίου που κατέχει.<br /> <br /> <span class="highlight">Άμεση όμως ήταν και η αντίδραση του Αμερικανού προέδρου ο οποίος υπερασπίστηκε της θέσης του για νέες διαπραγματεύσεις με το Ιράν στην Βαγδάτη και επισήμανε ότι οι <strong>κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στο Ιράν είναι σοβαρές και αποτελούν ένα καλό λόγο για να συμβιβαστεί το Ιράν με μία λύση η οποία θα αφορά το πυρηνικό του πρόγραμμα. </strong></span><br /> <span class="highlight">Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές το Ισραήλ είχε πιέσει τις ΗΠΑ να θέσουν απαράβατους όρους στο Ιράν τους οποίους οι δύο κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ, είχαν συμφωνήσει πριν από την συνάντηση στην <br /> Κωνσταντινούπολη. <strong>Η συμφωνία περιελάμβανε την αποδοχή χρήσης από το Ιράν 1000 συσκευών φυγοκέντρισης για ουράνιο χαμηλού εμπλουτισμού, ενώ το Ιράν δεν θα μπορούσε να κατέχει ουράνιο εμπλουτισμένο κατά 20% το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. </strong></span><br /> <span class="highlight">Η κοινά αποδεκτή αυτή θέση επρόκειτο να παρουσιαστεί στο Ιράν ως την τελική πρόταση της Δύσης από τις ΗΠΑ. <strong>Το αποτέλεσμα της συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη απέδειξε ότι οι Αμερικανοί <br /> δεν παρουσίασαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων καμία από τις προσυμφωνημένες θέσεις επιβεβαιώνοντας τους Ισραηλινούς </strong>ότι οι ΗΠΑ έχουν υποχωρήσει όσον αφορά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα περισσότερο από όσο η ισραηλινή κυβέρνηση θα μπορούσε να αποδεχτεί. </span><br /> <span class="highlight"><strong>Για αυτό το λόγο η αντίδραση από το Ισραήλ ήταν τόσο άμεση και «στοχευμένη» κατά του προέδρου Obama. Όπως εκτιμούν οι Ισραηλινοί η συνάντηση των ενδιαφερομένων χωρών με το Ιράν στην Βαγδάτη στις 23 Μαΐου αποτελεί το κατάλληλο κάλυμμα για την συμφωνία που οι ΗΠΑ με το Ιράν έχουν ήδη πετύχει. </strong></span><br /> <span class="highlight"><strong><span class="highlight"><strong>Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ισραηλινής κυβέρνησης, αναφέρουν μιλώντας σε διάφορα πρατκορεία ότι ο Barack Obama υπαναχώρησε από την συμφωνία που είχε επιτευχτεί μεταξύ των δύο κυβερνήσεων ΗΠΑ και Ισραήλ, πριν από την συνάντηση των 6 ενδιαφερόμενων κρατών με το Ιράν στην Κωνσταντινούπολη.</strong> </span></strong></span><br /> <span class="highlight">Από εδώ και πέρα όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά αφού το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Ισραηλινοί είναι βέβαιο ότι αν δεν "μαντρωθούν" θα επιδιώξουν να κάνουν την κίνηση κατά του Ιράν, δηλαδή να προχωρήσουν σε προσβολή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του. </span><br /> <span class="highlight">Απόλυτα έγκυρες πηγές από το Ισραήλ, ανέφεραν στο defencenet.gr, ότι "<strong><em>έχει σχηματιστέι ήδη η αεροπορική δύναμη που θα κτυπήσει το Ιράν, αν αποφασιστεί κάτι τέτοιο, όπως επίσης ότι έχουν στοχοποιηβθεί τα βασικά κέντρα πυρηνικών ερευνών".</em></strong></span><br /> <span class="highlight">Φυσικά, εν όψει των εκλογών στις ΗΠΑ μια τέτοιες ενέργεια αποσκοπεί και στο να συμπαρασύρουν τον απρόθυμο Μ.Ομπάμα που θα νιώσει την "καυτή ανάσα" του Μιτ Ρόμνι, αν αρνηθεί να υποστηρίξει το Ισραήλ...</span><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

Μυστική συμφωνία ΗΠΑ με Ιράν - Εξοργισμένο το Ισραήλ απειλεί να δράσει μόνο του

Ellada simera 0 16:04

Για "μυστική συμφωνία" με το Ιράν κατηγορούν οι Ισραηλινοί τις ΗΠΑ και εν όψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ρτο Νοέμβριο με έναν Μ.Ομπάμα να μην έχει και την καλύτερη ιδέα για την ισραηλινή πολι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πετρέλαιο-φυσικό αέριο.Ευχή ή κατάρα;Τι συνέβη στις χώρες που βρήκαν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.fimes.gr/wp-content/uploads/petrelaio2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.fimes.gr/wp-content/uploads/petrelaio2.jpg" width="600" /></a></div><br /> Οι ελπίδες όλων μας μέσα στη τραγωδία της οικονομικής κρίσης που ζούμε,έχουν πλέον στραφεί σ΄ αυτό που ονομάζουμε “ενεργειακός πλούτος” της χώρας. Κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που μας λένε ότι βρίσκονται στο Αιγαίο,στο Ιόνιο δημιουργούν την αίσθηση ότι κάτι υπάρχει από το οποίο μπορούμε να κρατηθούμε και να ελπίζουμε. Είναι έτσι;<br /> <br /> Αρκεί να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη των κοιτασμάτων για να …σωθούμε;Δυστυχώς όχι!Τα δύσκολα θα αρχίσουν τότε και έχουν να κάνουν με το τι πραγματικά θα έχει να κερδίσει -ή και να χάσει- η χώρα από την εξόρυξή τους.<br /> <br /> Επιιμένουμε πολύ στ΄ άρθρα μας ότι πρέπει η Ελλάδα να είναι έτοιμη απο τώρα να διαπραγματευτεί.Όχι να παραχωρήσει έτσι απλά.Η διαπραγματεύση πάντα περιλαμβάνει και υποχωρήσεις αλλά και κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεπεραστούν.Γιατί αν γίνει η κατάληξη της χώρας θα είναι απορόβλεπτη.<br /> <br /> Δεν λέμε καμία …σοφία.Αρκεί να κοιτάξουμε τι συνέβη στις περισσότερες χώρες που βρέθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.Η …εξέλιξή τους πραγματικά τρομάζει.<br /> «Οι φτωχές χώρες ονειρεύονται να βρουν πετρέλαιο, όπως ο φτωχός άνθρωπος ονειρεύεται να κερδίσει το λαχείο. Συχνά, το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη, καθώς οι καινούργιοι εξαγωγείς πετρελαίου συνειδητοποιούν ότι ο θησαυρός τους πολλές φορές τους φέρνει περισσότερους μπελάδες παρά οφέλη. Ο Χουάν Πάμπλο Πέρεζ Αλφόνσο, πρώην υπουργός Πετρελαίου της Βενεζουέλας, είχε πει ότι το πετρέλαιο είναι "τα κόπρανα του διαβόλου", ενώ ο Σαουδάραβας ομόλογός του, τότε, ο πασίγνωστος σεΐχης Αχμέντ Γιαμανί, είχε αναφωνήσει κάποτε: "Μακάρι να βρίσκαμε νερό"».<br /> (Από το ρεπορτάζ του Μάρτιν Σάντμπου, στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς).<br /> <br /> <br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-weight: bold!important;">ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ</b><br /> «Το πάμπτωχο Αζερμπαϊτζάν ετοιμάζεται να πλουτίσει», με αφορμή την ολοκλήρωση του πετρελαϊκού αγωγού Μπακού - Τσεϊχάν ,έγραφε το 2005 το BBC,το οποίο έκανε λόγο για “πακτωλό χρημάτων που θα μεταμόρφωναν τη χώρα σε παράδεισο”!<br /> <br /> Επτά χρόνια μετά το 52% του πληθυσμού του Αζερμπαϊτζάν,της χώρας με τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου,ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και γενικώς οι πολίτες της χώρας έχουν ως χειροπιαστή επιτυχία μόνο τη νίκη της χώρας στην Eurovizion!<br /> <br /> <br /> <br /> Σύμφωνα με όσα έγραφε το BBC, “από το 2007 τα οκτώμισι εκατομμύρια των Αζέρων, που σήμερα βγάζουν μετά βίας χίλια δολάρια κατά κεφαλήν τον χρόνο, θα μοιράζονται ετησίως τουλάχιστον 7 δισ. δολάρια από πετρελαϊκά έσοδα. Καθόλου άσχημα - ιδίως για μια οικονομία μισοκατεστραμμένη από την αποβιομηχάνιση, την εκτεταμένη τοξική ρύπανση, τον πόλεμο με την Αρμενία - και φυσικά τη βαθύτατη διαφθορά του καθεστώτος του, νεκρού πια, Χαϊντάρ Αλίγεφ, του πατέρα του σημερινού «προέδρου» Ιλχάμ Αλίγεφ”.<br /> <br /> Τα δις μπορεί να μπήκαν στη χώρα,όχι όμως στα νοικοκυριά των Αζέρων.<br /> <br /> «Ο πετρελαϊκός πλούτος μπορεί να είναι ευχή ή κατάρα για μια χώρα» είχε πει βέβαια ο Αχμέντ Τζεχάνι, εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας στο Μπακού - χωρίς να εξηγεί όμως και τη φράση του!<br /> Από το 1994, τη χρονιά που ο πατήρ Αλίγεφ υπέγραφε το περίφημο «συμβόλαιο του αιώνα» για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων της χώρας του με κονσόρτσιουμ μεγάλων δυτικών εταιρειών υπό την British Petroleum, το AIOC, ύψους κάπου 7,5 δισ. δολαρίων, η «καραμέλα» της ξαφνικής μετατροπής του Αζερμπαϊτζάν σε πετρελαϊκό παράδεισο έχει λιώσει προ πολλού μαζί με τα όνειρα των κατοίκων του για στοιχειωδώς καλύτερη ζωή!<br /> <br /> Μόλις το περασμένο Φεβρουάριο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σχέδιο έκθεσης για τις εμπορικές πτυχές της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης επαινούσε “την αξιοσημείωτη οικονομική ανάπτυξη που βιώνει το Αζερμπαϊτζάν τα τελευταία έτη· επισημαίνει, ωστόσο, ότι ο πετρελαϊκός τομέας παρέχει το 50% του ΑΕΠ του Αζερμπαϊτζάν, το 95% των εξαγωγών του και το 60% των εσόδων του προϋπολογισμού, γεγονός που κάνει την οικονομία του Αζερμπαϊτζάν ευάλωτη στην μεταβλητότητα της τιμής του πετρελαίου· καλεί στο πλαίσιο αυτό την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν να λάβει υπόψη της τη θέσπιση αποτελεσματικών και συνεπών μέτρων για τη διαφοροποίηση της οικονομίας της χώρας”.<br /> <br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-weight: bold!important;">ΝΙΓΗΡΙΑ</b><br /> <br /> <br /> Για πάνω από 50 χρόνια βγάζει πετρέλαιο. Η Νιγηρία είναι ο όγδοος μεγαλύτερος παραγωγός αργού πετρελαίου στον κόσμο .Όμως την ίδια στιγμή παραμένει ένα από τα φτωχότερα έθνη του.<br /> <br /> Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις το 70% από τα 150 εκατομμύρια κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. <br /> <br /> Τρομακτικές είναι οι επιπτώσεις και στο περιβάλλον .Εκτιμάται ότι 500 εκατομμύρια γαλόνια πετρελαίου έχουν χυθεί στο δέλτα . <br /> <br /> Μια σειρά από παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτές τις καταστροφές: η κακή κατασκευή και η συντήρηση, χαλαρές ρυθμίσεις, επιθέσεις ανταρτών,και όσων κλέβουν πετρέλαιο, για να μην αναφέρουμε τη κυβερνητική αστάθεια. <br /> <br /> Σύμφωνα με τα έγγραφα που απελευθερώθηκαν από τα WikiLeaks, η Shell Oil υποστήριξε ότι έχει τοποθετήσει προσωπικό σε όλα τα σημαντικά υπουργεία της Νιγηρίας, ώστε να έχει πρόσβαση σε αποφάσεις της κυβέρνησης. <br /> <br /> Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές.<br /> <br /> <img alt="" height="406" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PETRELAIOFYSIKOAERIO/s_n02_73929071.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> <br /> <img alt="" height="395" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PETRELAIOFYSIKOAERIO/s_n25_72080207.jpg" width="600" /><br /> <br /> <b style="font-style: italic!important;"><b style="font-weight: bold!important;">ΝΟΡΒΗΓΙΑ</b><br /> <br /> Η Νορβηγία είναι χώρα-παράδειγμα για το πως μπορεί το πετρέλαιο να γίνει για μια χώρα πραγματικό χρυσάφι.<br /> <br /> Είναι λογικό. Η Νορβηγία αντιμετώπισε το ζήτημα από την αρχή σοβαρά.<br /> <br /> 40 περίπου χρόνια πριν ένας Ιρακινός,ο Φαρούκ αλ Κασίμ,ζήτησε δουλειά από του υπουργείο Βιομηχανίας της Νορβηγίας. Δεν ήταν τυχαίος. Υψηλόβαθμο στέλεχος της Ιρακινής Εταιρείας Πετρελαίου, γεωλόγος, είχε πλούσιο βιογραφικό το οποίο απλά το έδωσε σε έναν υπάλληλο του τμήματος «Πετρελαϊκών Ερευνών» και ζήτησε δουλειά.<br /> <br /> <br /> Λίγες ημέρες μετά του είπαν “προσλαμβάνεστε”.Του έδωσαν μισθό,λίγο υψηλότερο από τον μισθό του πρωθυπουργού.<br /> Όταν ανέλαβε η Νορβηγία έψαχνε ήδη πέντε χρόνια για πετρέλαιο,αλλά δεν είχε βρει τίποτα.Οι πολιτικοί έδειχναν να μην πολυπιστεύουν ότι αξίζει το κόπο αυτή η υπόθεση ανεύρεσης πετρελαίου και ανάλογο κλίμα υπήρχε και στην κοινή γνώμη.Αντιθέτως ο Κασίμ πίστευε με βάση τα στοιχεία που είχε ότι πετρέλαιο αλλά και φυσικό αέριο υπήρχαν και μάλιστα σε τεράστιες ποσότητες.Τελικά δικαιώθηκε και σήμερα η Νορβηγία περίπου 40 χρόνια μετά από την πρόσληψή του είναι η 6η σε εξαγωγή πετρελαίου και 2η σε εξαγωγή φυσικού αερίου. Η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία StatoilHydro αναγνωρίζεται διεθνώς ως μία από τις πιο ανταγωνιστικές, πιο περιβαλλοντικά φιλικές και κοινωνικά πιο ευαίσθητες.<br /> Τι έχει κερδίσει η Νορβηγία και πως το έχει εκμεταλλευτεί;<br /> <br /> 280 δισεκατομμύρια ευρώ, που είναι περισσότερα από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας για έναν χρόνο, και αντιστοιχεί σε 57.000 περίπου ευρώ για κάθε έναν από τους 4,8 εκατομμύρια κατοίκους της Νορβηγίας, έχει αποταμιεύσει για ενίσχυση των κοινωνικών παροχών η κυβέρνηση από το 1996 που βάζει στην άκρη κάθε δεκάρα κέρδους από την πώληση πετρελαίου!</b></b></b><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Πετρέλαιο-φυσικό αέριο.Ευχή ή κατάρα;Τι συνέβη στις χώρες που βρήκαν;

Ellada simera 0 12:03

Οι ελπίδες όλων μας μέσα στη τραγωδία της οικονομικής κρίσης που ζούμε,έχουν πλέον στραφεί σ΄ αυτό που ονομάζουμε “ενεργειακός πλούτος” της χώρας. Κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που μας λ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά το Πάσχα του 1941 έπεσε η Αθήνα στους Γερμανούς!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmeEZ7Tc6IhdYb5_R3e8ZTWQI1ZOfkUcUsftkRi_logEMOSCzTwS5wOVpuruaEGgZFR2Xk-NuYrb9wczv84AyWrgCClH_R1V-8XPajNiegtYf5DpRiyTnd-3vu6qOr4nu72IVvPqLkYQUz/s1600/%CE%91%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7+%CF%83%CE%B2%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmeEZ7Tc6IhdYb5_R3e8ZTWQI1ZOfkUcUsftkRi_logEMOSCzTwS5wOVpuruaEGgZFR2Xk-NuYrb9wczv84AyWrgCClH_R1V-8XPajNiegtYf5DpRiyTnd-3vu6qOr4nu72IVvPqLkYQUz/s400/%CE%91%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7+%CF%83%CE%B2%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1.gif" width="600" /></a></div><br /> Με τους νόμους της Νυρεμβέργης το 1935, η “σβάστικα” ή αλλιώς ο “αγκυλωτός σταυρός”, γίνεται η νέα εθνική σημαία της Γερμανίας.<br /> Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης, ή και οι Φυλετικοί Νόμοι της Νυρεμβέργης, αποφασίστηκαν στις 15 Σεπτεμβρίου 1935 στο 7ο Συνέδριο, το λεγόμενο, Συνέδριο της Ελευθερίας του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών (NSDAP) στη Νυρεμβέργη.<br /> <br /> <br /> Με τους νόμους αυτούς οι εθνικοσοσιαλιστές (ναζί), έκτισαν την νομική βάση για τον αντισημιτισμό τους.<br /> <br /> Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης περιείχαν τα εξής:<br /> <br /> Η "συντήρηση της καθαρότητος του γερμανικού αίματος" αποτελεί βασικό τμήμα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. <br /> <br /> Ο νόμος απαγορεύει γάμους μεταξύ Εβραίων και μη Εβραίων.<br /> <br /> Aπαγορεύονται οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ Εβραίων και μη Εβραίων, οι οποίες από εδώ και εμπρός τιμωρούνται με φυλακή. <br /> <br /> Τιμωρείται όμως μόνον ο άνδρας, επειδή η γυναίκα, κατά τη γνώμη του Χίτλερ, σεξουαλικά εξαρτάται από τον άνδρα.<br /> <br /> Δεν επιτρέπεται σε Εβραίο να προσλαμβάνει μη Εβραία κάτω των 45 ετών, επειδή βάσει της ναζιστικής ιδεολογίας εννοείται ότι "ο Εβραίος διαφορετικά θα την βιάσει".<br /> <br /> Αποφασίζεται νέα σημαία της Γερμανίας. Τα χρώματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (μαύρο, κόκκινο και χρυσό), που είναι και τα σημερινά χρώματα, αντικαθίστανται με τα παλιά χρώματα της αυτοκρατορίας (μαύρο, λευκό, κόκκινο). Συγχρόνως κηρύσσεται η σημαία με την σβάστικα η νέα εθνική σημαία.<br /> <br /> Απαγορεύεται Εβραίος να σηκώσει την νέα γερμανική σημαία.<br /> <br /> Μόνο άτομα με γερμανικό ή συγγενές αίμα έχουν το δικαίωμα να κατέχουν τη γερμανική υπηκοότητα.<br /> <br /> Ο νόμος ορίζει ποιος υπολογίζεται Εβραίος, ποιος είναι μισός Εβραίος και ποιος κατά το ένα τέταρτο.<br /> <br /> Στο εξής τα δικαιώματα των Εβραίων θα περιορίζονται μέχρι την πτώση του Τρίτου Ράιχ συνεχώς. <br /> <br /> Οι περιορισμοί θα αφορούν την κοινωνική αλλά και την προσωπική τους ζωή.<br /> Σύμφωνα λοιπόν με τους Νόμους της Νυρεμβέργης, οι άνθρωποι κατατάσσονταν σε κατηγορίες με βάση το γενεαλογικό τους δέντρο, όσοι είχαν τέσσερις γερμανούς παππούδες χαρακτηρίζονταν ως «Γερμανοί», ενώ οι άνθρωποι με τρεις ή τέσσερις Εβραίους παππούδες και γιαγιάδες ταξινομούνταν ως «Εβραίοι». <br /> <br /> Τα άτομα με έναν ή δύο παππούδες Εβραϊκής καταγωγής χαρακτηρίζονταν ως «Mischling» δηλαδή ως μία κατηγορία με «μικτό αίμα».<br /> <br /> Οι Γερμανοί Ναζί επιχείρησαν με αυτούς τους νόμους να προστατέψουν το «Γερμανικό αίμα» αλλά και να επαναφέρουν τους  Εβραίους της Γερμανίας στην κατάσταση, να αποτελούν ξένο “σώμα” στην Ευρώπη. <br /> <br /> Αυτό που επιδίωκαν οι Ναζί ήταν  να αποκλείσουν τους Εβραίους από κάθε είδους συμμετοχή στα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που απασχολούσαν τα έθνη κράτη της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.<br /> <br /> Μετά την θέσπιση του νομικού μηχανισμού για την απομόνωση των Εβραίων από τον υπόλοιπο πληθυσμό, οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν σε “γκέτο” και “στρατόπεδα συγκέντρωσης”, όπου χρησιμοποιήθηκαν ως εργατικό δυναμικό σε καταναγκαστικά έργα. <br /> <br /> Οι Ναζί ή αλλιώς οι Εθνικοσοσιαλιστές στην Γερμανία, έχοντας αποκτήσει  τον πλήρη έλεγχο της ζωής των Εβραίων, καθόριζαν ακόμα και την ποσότητα των τροφίμων η οποία διανέμονταν στα “γκέτο”.<br /> <br /> Αποκομμένοι από την κοινωνία οι Εβραίοι, χωρίς χρήματα ή πόρους, και κάτω από τον ζυγό των Ναζί, ήταν παντελώς, πλέον, ανυπεράσπιστοι.<br /> Ήδη από τον Ιανουάριο του 1939, ο Reichsmarschall Χέρμαν Γκαίρινγκ (Hermann Göring), είχε αναθέσει  στον Ράινχαρντ Χάιντριχ (Reinhard Heydrich), αρχηγό της Αστυνομίας Ασφαλείας και της SD, την οργάνωση της υποχρεωτικής μετανάστευσης των Εβραίων της Γερμανίας και της Αυστρίας. <br /> Μετά την επίθεση στη Σοβιετική Ένωση ο Heydrich έλαβε από τον Göring εντολή να προετοιμάσει μια «Ολοκληρωτική λύση για το εβραϊκό ζήτημα στην γερμανική ζώνη επιρροής στην Ευρώπη.»<br /> <br /> Στις 29 Νοεμβρίου 1941 ο Reinhard Heydrich προσκάλεσε μια ομάδα υψηλόβαθμων υπαλλήλων και λειτουργών του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας, σε μια συζήτηση σχετικά με την «Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος», η οποία ήταν προγραμματισμένη για τις 9 Δεκεμβρίου 1941. <br /> <br /> Ο Reinhard Heydrich, ο οποίος ως αρχηγός της Κύριας Υπηρεσίας Ασφαλείας του Ράιχ (RSHA) ήταν στην κορυφή του τρομοκρατικού μηχανισμού και του μηχανισμού δίωξης, και ο ανώτερος του, ο Reichsführer SS Heinrich Himmler, εφήρμοσαν εξαιρετικά ριζοσπαστικές τακτικές σε αυτόν τον κύριο τομέα της εθνικοσοσιαλιστικής πολιτικής τους. <br /> <br /> Στις προσκλήσεις που απέστειλε στις 29 Νοεμβρίου 1941 ο Heydrich επισύναψε την επιστολή εξουσιοδότησης που είχε στείλει ο Göring στις 31 Ιουλίου 1941.<br /> <br /> Ο Reinhard Heydrich, κάλεσε στην συνάντηση εκπροσώπους διαφόρων γερμανικών φορέων, που ασχολούνταν με ορισμένους τομείς της πολιτικής εναντίον των Εβραίων της Γερμανίας και της Ευρώπης γενικότερα. <br /> <br /> Επρόκειτο για υφυπουργούς, γραμματείς ή προϊσταμένους, δηλαδή για κρατικούς λειτουργούς ανώτερου επιπέδου, οι οποίοι συνεργάζονταν στενά με τον αντίστοιχο Υπουργό ή επικεφαλή της υπηρεσίας τους.<br /> <br /> Σκοπός της συνάντησης ήταν ο συντονισμός για την εφαρμογή του πολιτικού στόχου και ο καθορισμός της γενικής κατεύθυνσης που έπρεπε να πάρουν τα μέτρα που επρόκειτο να ληφθούν.<br /> <br /> Ύστερα από πρόσκληση του Αρχηγού της Αστυνομίας ασφαλείας και της SD, Reinhard Heydrich, το μεσημέρι της 20ης Ιανουαρίου 1942, στην τραπεζαρία του ξενώνα έλαβε χώρα μια συζήτηση διάρκειας περίπου 90 λεπτών όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι των SS, του ναζιστικού κόμματος NSDAP και διαφόρων υπουργείων του Ράιχ. <br /> <br /> Θέμα ήταν η «Τελική λύση του εβραϊκού ζητήματος», ή λεγόμενη Διάσκεψη του Βάνζεε.<br /> <br /> Ο Reinhard Heydrich, στόχευε στην αναγνώριση του ηγετικού του ρόλου κατά τις εκτοπίσεις και τη συνδρομή σημαντικών υπουργείων και υπηρεσιών του κόμματος στις προκαταρκτικές διαδικασίες της δολοφ ονίας των Εβραίων της Ευρώπης. Παράλληλα έπρεπε να δοθεί ένα τέλος  στη διαμάχη μεταξύ των πολιτικών κατοχικών διοικήσεων στην Πολωνία και την Ανατολική περιοχή (Ostland), και των εκεί αξιωματούχων των SS. <br /> <br /> Η Διάσκεψη επικύρωσε την αρμοδιότητα των SS όσον αφορά τη «λύση του εβραϊκού ζητήματος», μια διαμάχη που διήρκησε όλο το 1941. <br /> <br /> Οι συμμετέχοντες κατέθεσαν προτάσεις και προέβαλαν ενστάσεις προς όφελος των οργάνων στα οποία ανήκαν, αλλά παρ’ όλ’ αυτά δήλωσαν γενικά προθυμία για συνεργασία. <br /> <br /> Με αυτόν τον τρόπο οι ηγέτες του γερμανικού κρατικού μηχανισμού έγιναν γνώστες και συνεργοί.<br /> <br /> Ο αρχηγός της Επιτροπής Εβραίων της Γκεστάπο, Adolf Eichmann, συνέταξε ένα πρωτόκολλο όπου περιλαμβάνονταν τα αποτελέσματα της συζήτησης. <br /> Βάσει αυτού, ο Reinhard Heydrich αποκάλυψε στους συμμετέχοντες, ότι βάσει μιας «πρότερης άδειας του Χίτλερ» η εκτόπιση όλων των Εβραίων της Ευρώπης θα γινόταν στο εξής προς την ανατολική Ευρώπη. <br /> <br /> Τόνισε ότι η εποπτεία της επεξεργασίας της τελικής λύσης του Εβραϊκού ζητήματος θα ανήκε, ασχέτως γεωγραφικής δικαιοδοσίας, αποκλειστικά σε αυτόν.<br /> <br /> Ο Adolf Eichmann υποβλήθηκε σε λεπτομερή ανάκριση σχετικά με τη Διάσκεψη του Βάνζεε κατά τη διάρκεια της δίκης του στην Ιερουσαλήμ το 1960/61. <br /> Τόνισε, ότι και οι εκπρόσωποι της υπουργικής γραφειοκρατίας μίλησαν ανοιχτά και εν πλήρη συναινέση για τη θανάτωση των Εβραίων. Έπρεπε να γράψει το πρωτόκολλο πολλές φορές, μέχρι να το εγκρίνει ο Heydrich.<br /> Με την υπογραφή του Göring, ο Reinhard Heydrich, εξουσιοδοτήθηκε να προχωρήσει στη προετοιμασία μιας «ολοκληρωτικής λύσης» του εβραϊκού ζητήματος στη γερμανική ζώνη επιρροής στην Ευρώπη, ανάλογη της υφιστάμενης «χρονικής συγκυρίας». <br /> <br /> Ο Reinhard Heydrich χρησιμοποίησε αυτήν την εξουσιοδότηση μισό χρόνο αργότερα, όταν ο όρος "Ολοκληρωτική λύση του εβραϊκού ζητήματος" είχε κλιμακωθεί σαφέστατα υπό την έννοια της γενοκτονίας των Εβραίων.<br /> Η Διάσκεψη του Βάνζεε, είναι μεγάλης ιστορικής σημασίας, γιατί οδήγησε στον απαραίτητο συντονισμό για την επέκταση της γενοκτονίας σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Σε αυτήν  συγκεντρώθηκε όλος ο γερμανικός κρατικός μηχανισμός για να οργανώσει την γενοκτονία. <br /> <br /> Οι 15 συμμετέχοντες της Διάσκεψης ανήκαν στη "εκτελεστική ελίτ" του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. Από τα βιογραφικά τους βλέπουμε, ότι πολλοί κατείχαν πανεπιστημιακή μόρφωση και είχαν λαμπρή καριέρα. <br /> <br /> Οχτώ από αυτούς ήταν κάτοχοι διδακτορικού τίτλου. Οι περισσότεροι ήταν «αστικής καταγωγής». Κάποιοι ήταν πεπεισμένοι εθνικοσοσιαλιστές άλλοι μπήκαν στο κόμμα με καθαρά οπορτουνιστικά κίνητρα. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν αρκετά χαμηλός φτάνοντας τα 38 χρόνια. Συχνά τίθεται το ερώτημα τι συνέβη στους συμμετέχοντας μετά τον πόλεμο ;;; Άραγε που βρίσκονται σήμερα ;;;<br /> <br /> Άγνωστο είναι το τι απέγινε ο αρχηγός της Γκεστάπο Heinrich Müller. <br /> <br /> Αφότου βομβαρδίστηκε το Prinz-Albrecht-Palais, μετέφερε το Αρχηγείο του προσωρινά στη βίλα του Βάνζεε, και εθεάθη στο αρχηγείο του Φύρερ, τέλη Απρίλη του 1945. Αγνοείται από τις πρώτες μέρες του Μαΐου 1945.<br /> <br /> Οι φήμες που ήθελαν να έχει αποδράσει στη Νότια Αμερική ή τις Η.Π.Α. δεν έχουν επιβεβαιωθεί.<br /> <br /> Ένα έγγραφο το οποίο συντάχθηκε μετά τη Διάσκεψη, και περιγράφει τη Διάσκεψη ως «Συνάντηση Υφυπουργών», ήταν απολύτως εύστοχο.<br /> <br /> Η επάνοδος του “Ράιχ” με όποιο αριθμό 4ο ή 5ο έχει ώς επέκταση ή πρόθεμα, και με οποιαδήποτε μορφή, οικονομική, πολιτική ή στρατιωτική, θα αποτελέσει μία νέα “κατοχή”, μιά απαρχή νέων δεινών για την ανθρωπότητα.<br /> <br /> Οι απόγονοι των συμμετεχόντων και οι εκπρόσωποι της υπουργικής γραφειοκρατίας οι οποίοι συμμετείχαν, στην Διάσκεψη του Βάνζεε, μέσου όρου ηλικίας 38 χρονών τότε, αποτελούν σήμερα κακή εγγύηση δια τα επερχόμενα και δημιουργούν επιφυλάξεις για την ακολουθούμενη Εθνική πολιτική της Γερμανίας, απέναντι στούς λαούς της Ευρώπης, όπως οι Έλληνες σήμερα.<br /> <br /> Η γερμανική εισβολή ξεκίνησε στις 6 Απριλίου του 1941, με την εισβολή γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα μέσω της Βουλγαρίας, σε μία προσπάθεια να ασφαλίσουν τη νότια πλευρά της. <br /> <br /> Οι συνδυασμένες δυνάμεις τις Ελλάδας και της Βρετανικής Κοινοπολιτείας πολέμησαν με μεγάλη επιμονή, όμως υστερούσαν σε αριθμό και εξοπλισμό και τελικά κατέρρευσαν.<br /> <br /> Στις 20 Απριλίου 1941, Κυριακή του Πάσχα, μετά από γερμανική αεροπορική επιδρομή βυθίστηκε στην θαλάσσια περιοχή της "Πάχης" Μεγάρων το Αντιτορπιλικό "ΨΑΡΑ". <br /> <br /> Στο ναυάγιο χάθηκαν 37 άνδρες εκ των οποίων ο ένας ήταν ναυτόπαις 16 ετών.<br /> <br /> Η Αθήνα έπεσε στις 27 Απριλίου 1941!!!<br /> <br /> Ας ελπίσουμε ότι δεν θα "ξαναπέσει" ποτέ. ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΑΡ !!!<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.aegeantimes.gr/">πηγή</a>

Μετά το Πάσχα του 1941 έπεσε η Αθήνα στους Γερμανούς!

Ellada simera 0 11:50

Με τους νόμους της Νυρεμβέργης το 1935, η “σβάστικα” ή αλλιώς ο “αγκυλωτός σταυρός”, γίνεται η νέα εθνική σημαία της Γερμανίας. Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης, ή και οι Φυλετικοί Νόμοι της Νυρεμβέργης, απ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Παραλάβατε ανεξάρτητο κράτος, παραδίδετε προτεκτοράτο…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFTmOz_5MGTEOgII0cMqePHT43Klj_EpvBTAlvOhBw18hWBpfnk3ZkH2GkCAhp4gzjVpdIgAs0a9Ri1eguqvmzX3M3TnRXUI3EiGP4f0lACQ6qeySbL3ZMfT2EZoQtuhqz9cPeXYEwe9c/s400/1493489_533_355.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFTmOz_5MGTEOgII0cMqePHT43Klj_EpvBTAlvOhBw18hWBpfnk3ZkH2GkCAhp4gzjVpdIgAs0a9Ri1eguqvmzX3M3TnRXUI3EiGP4f0lACQ6qeySbL3ZMfT2EZoQtuhqz9cPeXYEwe9c/s400/1493489_533_355.jpg" width="600" /></a></div><br /> Επέλεξα να κάνω μια αναφορά στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ ελληνική πραγματικότητα, επιλέγοντας <b>παράδειγμα ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ πολιτικού λόγου</b> από το παρελθόν και από τον χώρο <b>του ευρύτερου ελληνισμού</b>…<br /> Μούρθε στο νου, εκείνο, το μνημειώδες διάγγελμα του αείμνηστου πια Τάσσου Παπαδόπουλου, της 7ης Απριλίου 2004 (ήταν Μεγάλη Τετάρτη)…<br /> Αφορούσε το Σχέδιο Ανάν…<br /> Βεβαίως, όπως κάθε πολιτικός, κι ο Τάσσος Παπδόπουλος είχε τους πολιτικούς του φίλους και τους πολιτικούς του αντιπάλους… <span id="more-143676"></span><br /> Δεν θα σταθώ σ’ αυτά τα επιμέρους συν και πλην…<br /> Έρχονται στιγμές στην Ιστορία ενός έθνους, ενός κράτους, που από εκείνες που λέμε ότι καθορίζουν ΟΧΙ ΠΙΑ ΛΕΚΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ…<br /> Οι στιγμές αυτές, είναι τόσο κρίσιμες, ώστε έναν πολιτικό τον συνδέουν πια ανεξίτηλα με αυτή τη στιγμή, θέτοντας σε δεύτερο πλάνο την όποια ως τότε πολιτική του δράση…<br /> Οι «στιγμές» αυτές, μπορεί να προέρχονται από διάφορες αιτίες : από ένα πολεμικό τελεσίγραφο, από μια οικονομική κατοχή, από μια στρατιωτική κατοχή, ή από κάποιον άλλο λόγο…<br /> Όμως, τούτες οι «στιγμές» <b>ανεξάρτητα</b> από τα αίτια που τις παράγουν, έχουν ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ : <b>ΟΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ «ΝΑΙ» ή ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ «ΟΧΙ», ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ή ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ, ΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ</b>…<br /> Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορείς να βρεις ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ ή ακόμα ΚΑΙ ΑΤΟΦΙΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ στον πολιτικό λόγο που η ιστορία επέλεξε να αναλάβει στους ώμους του την ιστορική ευθύνη για το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ…<br /> Δεν θα μείνω σε πολλά σημεία στο τότε διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου…<br /> Θα περιοριστώ σε λίγα σημεία, <b>ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ «ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ» ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ</b> για κάποια μερίδα του εδώ πολιτικού λόγου, που τρεχόντως φέρει την ευθύνη της διαχείρισης μιας ιστορικής κρίσης, κρίσης που απειλεί ευθέως ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ εθνική και κρατική ανεξαρτησία και κυριαρχία μας, όχι ως ένα κίνδυνο που επαπειλείται, μα ως ένα κίνδυνο που επήλθε ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΠΑΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ…<br /> Με λίγα λόγια, βρισκόμαστε υπό ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ, και το ζήτημα είναι η οργάνωση πλέον ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ απέναντι σ’ αυτό το φαινόμενο…<br /> Μιας ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, που ως «όπλα» αγώνα, έχει τα πολιτικά μέσα που της διαθέτει η ελληνική δημοκρατία…<br /> Τι έκανε λοιπόν ο Τάσσος Παπαδόπουλος όταν Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΙΕΣΗ ήταν αφόρητες να δεχτεί το σχέδιο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ της Κύπρου, το σχέδιο Ανάν;<br /> Φυσικά, εν ονόματι ΕΝΟΣ ΟΝΤΩΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΥΠΑΡΚΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, έκανε ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ απ’ ό,τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση, που αντιμετώπισε κι αυτή, από τις αρχές του 2010 σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ :<br /> Απευθύνθηκε, ο Κύπριος Πρόεδρος, <b>ΣΤΟΝ ΜΟΝΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, ΣΤΟΝ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ</b>…<br /> Δεν αναζήτησε <b>προφάσεις και επιχειρήματα</b>, όπως π.χ., πόσο «επείγουσες» ήταν οι περιστάσεις, κ.λπ., ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕ ΠΡΟΦΑΝΗ ΣΚΟΠΟ ΑΠΛΑ ΝΑ ΘΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ…<br /> Και το κυριότερο, δεν κατέφυγε στο άθλιο πολιτικό τρυκ, ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, πρώτα να δέσει με υπογραφές και συμβάσεις τη χώρα, ΚΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ, ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΣΤΟΝ «ΚΥΡΙΑΡΧΟ» ΛΑΟ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, ΑΦΟΥ ΠΛΕΟΝ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΒΟΥΛΕΣ, αλλά, ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ, ποιος είναι ο καταλληλότερος να διαχειριστεί επαίσχυντες εθνικά συμβάσεις…<br /> Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, τίμησε τότε, την λαϊκή εντολή. Δεν την καταχράστηκε. Δεν προέβη σε ενέργειες δεσμευτικές για τον κυπριακό λαό, <b>ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΛΑΒΕΙ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΟΤΑΝ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ</b>, δηλαδή, <b>ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΕΔΩ</b>…<br /> Όταν ο ίδιος διαπίστωσε ότι το σχέδιο Ανάν «δεν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που θέσαμε», όπως σημείωνε στο διάγγελμά του τότε, και ότι, όπως δήλωνε, «η Τουρκοκυπριακή κοινότητα αποκτά όλα τα βασικά αιτήματα που διεκδίκησε», ΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ : Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ, <b>ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ</b>…<br /> Εδώ, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και άλλες πολιτικές δυνάμεις στην αρχή, και η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας στη συνέχεια, διαπίστωσαν ότι οι δανειστές μας δεν ικανοποιούσαν στο ελάχιστο ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, όχι μόνο δεν απευθύνθηκαν στον ελληνικό λαό ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, αλλά, επέμεναν να ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΜΑΧΗΤΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΕΠΩΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, <b>ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ</b> : <b>Ο ΟΠΟΙΟΣ ΛΑΟΣ ΚΛΗΘΗΚΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ, ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΝΤΑΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΕΩΛΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΡΩΤΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ</b>…<br /> Και έρχονται σήμερα ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΤΙ; ΟΙ ΜΕΝ ΟΤΙ «ΘΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΝΕ» ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΩΠΕΣ, ΟΙ ΔΕ, ΟΤΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ Ο,ΤΙ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΕΧΟΥΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ ΩΣ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»!!!!!!!!!<br /> Αλλά, ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ, εκτός κι αν τη στοιχειώδη λογική την απωλέσαμε κι αυτή, ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ, <b>ΠΡΕΠΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ…</b><br /> Και μάλιστα στη περίπτωση της Ελλάδας, δεν συνέβη ούτε αυτό που είχε υπογραμμίσει ο Κύπριος πρόεδρος στη περίπτωση του σχεδίου Ανάν : «Με λίγα λόγια, «αγοράζουμε ελπίδα», με μόνο αντάλλαγμα και διασφάλιση την καλή θέληση της Τουρκικής πλευράς να τηρήσει τα συμφωνηθέντα», είχε πει.<br /> Στην περίπτωση της Ελλάδας, η ξένη Κατοχική Δύναμη της Τρόϊκα, ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΗΔΗ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ,<b>ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΕΘΙΖΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΥΠΟΝΝΟΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 10-20 ΧΡΟΝΙΑ!</b><br /> Κι ενώ ο Κύπριος πρόεδρος απέρριπτε –στο διάγγελμά του τότε- ένα σχέδιο υποδούλωσης της χώρας του και ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΩΤΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ, ζήτησε ΩΣ ΩΦΕΙΛΕ, την ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ, εδώ, <b>ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΑΝΑΠΟΔΑ</b>…<br /> Και στην περίφημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης όλα αυτά τα χρόνια, «ότι δεν μπορείς να βάζεις όρους στους δανειστές σου», ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΟΡΑΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, μια θέση που χωρίς περιστροφές αποκαλύπτει και τι είδους «μάχες» έδωσε με τέτοια νοοτροπία, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΕΣ ΑΝ ΟΧΙ ΑΜΕΣΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ, σημείωνε στο διάγγελμά του (οι υπογραμμίσεις δικές μου) : «Είναι σωστό ότι η διαδικασία διαπραγματεύσεων συνεπάγεται συμβιβασμούς. Μειώνοντας το χάσμα των διαφορετικών επιδιώξεων και των διαφορών. Μια διαδικασία «πάρε – δώσε»…<b>Όμως, υπάρχουν θέματα αρχών και ανθρώπινων δικαιωμάτων όπου η «μέση λύση» δεν συνιστά την σωστή απάντηση…</b>» Και βεβαίως, εκεί, μιλούσε για «μέση λύση», ΔΙΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΣΚΛΗΡΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΝΤΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. Διότι στην ελληνική πραγματικότητα του τρόπου διαχείρισης της σημερινής κρίσης, δεν διαπιστώνουμε, δεν διαπιστώνω έστω, ΙΧΝΟΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ, αλλά, τουλάχιστον αυτό που εγώ εισπράττω ως αίσθηση των πραγμάτων, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΛΟΓΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΝΑΙ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΕ Ο,ΤΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝΕΙ…<br /> Εδώ δεν τίθεται θέμα «μέσου όρου», διότι ένας μέσος όρος απαιτεί τουλάχιστον ΔΥΟ τιμές, δυό θέσεις : κι εδώ, δεν έχουμε παρά μόνο μία, αυτή της Τρόϊκα…<br /> Όπως συνέβη σήμερα, στην ελληνική κρίση, έτσι και τότε, υπήρξε μια απαίτηση προς τον Κύπριο πρόεδρο, <b>με το θέμα των επιστολών</b> που οι ξένοι παράγοντες ζήτησαν και στις δυο περιπτώσεις, επιστολών από πολιτικές ηγεσίες που στην ουσία να αυτοδεσμεύονται ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΘΕΤΑΝ ή ΕΘΕΣΑΝ ΣΕ ΟΣΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ.<br /> Έτσι, να θυμίσω, ότι και τότε το Σχέδιο Ανάν, απαιτούσε από τον Κύπριο πρόεδρο, να απευθύνει δύο επιστολές, μία στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την οποία η Ιδρυτική Συμφωνία που προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν να γίνονταν πρωτογενές δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «…έτσι που να εμποδίζεται ο κάθε Κύπριος πολίτης να διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματά του από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» (όπως τόνιζε στο διάγγελμά του ο Κύπριος πρόεδρος), και μια δεύτερη στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, «…με την οποία να απαιτώ, απόσυρση όλων των προσφυγών που πολίτες κατέθεσαν και εκκρεμούν σε αυτό το Δικαστήριο» (από το παραπάνω διάγγελμα).<br /> Και φυσικά, <b>ΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ</b>…<br /> Δεν έστειλε καμία επιστολή, πολύ φυσικό, αφού απέρριψε συνολικά το σχέδιο Ανάν, το σχέδιο ΚΑΤΑΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ…<br /> Και στη συνέχεια, δίνει –σ΄ εκείνο το διάγγελμά του- μαθήματα υψηλής πολιτικής,<b>ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΩΝ, ΤΩΝ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΩΝ ΠΟΡΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΕΝΑ «ΟΧΙ»</b> ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ, Η ΔΙΑΚΥΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΊΚΗ ΕΝΩΣΗ…<br /> Αλλά, ο κυπριακός λαός, δεν είναι μόνο πατριώτης μια διαθέτει και την στοιχειώδη συλλογική ευφυΐα, ώστε να αντιλαμβάνεται τα αυτονόητα : <b>ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ</b>.<br /> Μονόδρομοι υποτέλειας υπάρχουν μόνο ΣΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΟΣΩΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ «ΑΣΠΡΟΥ» – «ΜΑΥΡΟΥ» ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥΣ…<br /> Μονόδρομοι υποτέλειας υπάρχουν μόνο ΣΕ ΕΝΔΟΤΙΚΕΣ ΦΥΣΕΙΣ…<br /> Όπως δήλωνε στο διάγγελμά του ο Κύπριος Πρόεδρος, (οι υπογραμμίσεις δικές μου), «…Είναι δογματισμός <b>και υποδηλεί άγνοια των κανόνων διεθνούς πολιτικής. </b><br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.com/">πηγή</a>

Παραλάβατε ανεξάρτητο κράτος, παραδίδετε προτεκτοράτο…

Ellada simera 0 11:29

Επέλεξα να κάνω μια αναφορά στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ ελληνική πραγματικότητα, επιλέγοντας παράδειγμα ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ πολιτικού λόγου από το παρελθόν και από τον χώρο του ευρύτερου ελληνισμού… Μούρθε στο νου, εκείνο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η τελευταία συνέντευξη του Δημήτρη Μητροπάνου. Απλά, υπέροχη και ξεχωριστή.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSRM9B5Q0ghYIB-aaryRKHWvymrueepkWbo0M3McQm3f36OdY3Re6LNVoyrkwrzlzCvCYfpbzkP4X22ZKwdDLZzx-GaT0PTxA0uclvKDEHTuN3fqc1NVkJG2meAGBhWTCYMu7WAa6Bo34/s400/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSRM9B5Q0ghYIB-aaryRKHWvymrueepkWbo0M3McQm3f36OdY3Re6LNVoyrkwrzlzCvCYfpbzkP4X22ZKwdDLZzx-GaT0PTxA0uclvKDEHTuN3fqc1NVkJG2meAGBhWTCYMu7WAa6Bo34/s400/images.jpg" width="600" /></a></div><br /> Αν έκλεινε κάποιος σε ένα πακέτο πέντε- δέκα μελωδίες που να θυμίζουν Ελλάδα, μία απ’ αυτές θα ήταν τα ζεϊμπέκικα του Μητροπάνου. Αν ήθελε κάποιος να εξηγήσει τι εννοούμε όταν λέμε απλός, γνήσιος και καθαρός λαϊκός τραγουδιστής θα μίλαγε για τον Μητροπάνο. Ο μεγάλος Έλληνας τραγουδιστής δεν χρειάζεται συστάσεις σε κανένα κοινό. Ούτε σε εκείνους που ακούνε έντεχνα, ούτε στους άλλους που απορρίπτουν τα λαϊκά, ούτε στους ροκάδες, ούτε στους εναλλακτικούς. Τον Μητροπάνο τον ξέρουν όλοι. Ξέρουν τα τραγούδια του, αναγνωρίζουν την φωνή του.<br /> <br /> Άνθρωπος ανοιχτός για όποιον τον γνωρίσει πρώτη φορά, φιλόξενος και ευγενικός. Με εκείνη τη βαθιά και βαριά φωνή εξηγεί με πάθος τις απόψεις του για όλα τα θέματα. Γιατί ενδιαφέρεται για όλα και, κυρίως, για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Είναι κι αυτός θυμωμένος, επικριτικός με τους πολιτικούς, με τις υποσχέσεις, με τις χαμένες ελπίδες. Σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μιλήσει μόνο γι’ αυτά. Ολοκληρώνοντας μια τέτοια κουβέντα φεύγεις με την πεποίθηση ότι αν η οργή του ήταν μελωδία θα ήταν ένα βαρύ βαρύ ζεϊμπέκικο.<br /> <br /> - Είστε θυμωμένος με αυτό που ζούμε σαν Έλληνες;<br /> <br /> Χρόνια είμαι, δεν είμαι τώρα. Απλώς τώρα μαζεύτηκαν πολλά.<br /> <br /> - Τι σκέφτεστε;<br /> <br /> Ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αλλά αυτό που με εξοργίζει αφάνταστα είναι ότι παίζουν με τη νοημοσύνη μου. Είναι όλοι τους θρασείς. Τις προάλλες άκουγα τον Παπανδρέου που έλεγε πως όταν μας είπε «λεφτά υπάρχουν» δεν εννοούσε αυτό που εννοούσαμε εμείς. Το θέμα είναι ότι καταλάβαμε αργά τι εννοούσε. Τα είχε κανονίσει όλα από πριν με το ΔΝΤ. Ο λαός, όμως, με αυτό το «λεφτά υπάρχουν» τον τίμησε, του έδωσε 160 βουλευτές. Μπορούσε να κάνει ένα νόμο στη Βουλή, να τον περάσει και να πάρει τα λεφτά από αυτούς που έχουν, αυτό που προσπαθεί σήμερα να μας πείσει ότι τέλοσπάντων εννοούσε και να τελείωνε το πράγμα. Απλά δεν είχε διάθεση. Η μόνη διάθεση που είχε ήταν να τα πάρει από το ΔΝΤ και μετά δεν τον ενδιέφερε τι θα γίνει. Γιατί και τότε που τέθηκε θέμα πτώχευσης ας το συζητάγαμε. Εξάλλου και τώρα θα πτωχεύσουμε. Η διαφορά είναι ότι τώρα θα μας ζητήσουν να υποθηκεύσουμε την Ακρόπολη, τα νησιά, τους φυσικούς πόρους μας. Όλα, τα πάντα. Τώρα η πτώχευση θα είναι και αρπαγή.<br /> <br /> - Μόνο η κυβέρνηση των τελευταίων δύο ετών ευθύνεται για την κατάσταση;<br /> <br /> Όχι βέβαια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ευθύνεται γιατί, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε χιλιάδες πράγματα και παραλείψεις, πήγε να κάνει και ένα καλό. Πήγε να ανοίξει τη συνεργασία με τη Ρωσία στο θέμα των πετρελαίων. Ο Γιωργάκης άνοιξε την πόρτα στην Αμερική, με το ΔΝΤ, να μπει μέσα και αν μη τι άλλο ξέρουμε ότι, όπου έβαλε το χεράκι του το ΔΝΤ, οι χώρες καταστράφηκαν. Όπου το έδιωξαν είδαν άσπρη μέρα. Να ‘ναι καλά το παλικάρι, τον ευχαριστούμε πάρα πολύ, άντε αύριο μεθαύριο να κάνει κι άλλα καλύτερα. Και τον έχουν ακόμα και συζητάνε. Έπρεπε να τον πετάξουν κλωτσηδόν έξω…Έλεος!<br /> <br /> - Ο ίδιος μιλώντας στα μέλη του κόμματος του είπε ότι η κυβέρνηση έζησε τα πάντα μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια.<br /> <br /> Φυσικά ο πολίτης δεν τον αφορά, δεν ενδιαφέρεται. Παίρνει και αυτό το θλιμμένο ύφος. Ποιον κοροϊδεύει; Αλλά τα βάζω και με εκείνους που είναι δίπλα του. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν ο Βενιζέλος να μην τον είχε καταλάβει. Ο Βενιζέλος έχει μυαλό να πουλήσει όλη την Ελλάδα και να του περισσέψει κι άλλο. Δεν είναι δυνατόν να μην κατάλαβε με ποιον έχει να κάνει. Και τόσοι άλλοι εκεί μέσα. Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχει Γιωργάκης; Ότι είναι από πίσω τα αδέλφια του; Εδώ έχει βουίξει ο κόσμος όλος ότι έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία της Ελλάδας.<br /> <br /> - Που θα τον κατατάξει, πιστεύετε, η Ιστορία;<br /> <br /> Νομίζω δεν θα τον αναφέρει καν. Κάτι τέτοιους δεν πρέπει καν να τους αναφέρεις. Να αναφέρει η Ιστορία τι; Ότι πούλησε τη χώρα του;<br /> <br /> «ΚΚΕ είμαι, αλλά δεν έχει προτάσεις»<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> - Η Αριστερά γιατί δεν βγάζει ηγέτες;<br /> <br /> Γιατί περιμένει να μεγαλώσουν…<br /> <br /> - Είναι ανέφικτα αυτά που πρεσβεύει;<br /> <br /> Συγνώμη, για ποια Αριστερά μιλάμε; Ποια είναι η Αριστερά; Είναι το ΚΚΕ που έχει έναν δρόμο δικό του, είναι ο Τσίπρας που τον πήραν, τον έβαλαν κι επειδή έπιασε 18% αρχίσανε και του τραβάγανε το χαλί οι ίδιοι που τον βγάλανε; ΚΚΕ είμαι εγώ, δεν έχω καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτά βλέπω. Τώρα έχουν γίνει δέκα κόμματα. Πώς να μαζευτούν όλοι αυτοί; Πότε μαζεύτηκαν; Μαζεύονται τη μια μέρα και την άλλη είναι σκορποχώρι. Το ΚΚΕ σου λέει «είμαι εδώ κι έχω αυτή τη στάση». Με γεια του με χαρά του, τι να κάνουμε;<br /> <br /> - Πως τοποθετούνται στο σήμερα και στην Ελλάδα οι βασικές αρχές του κομμουνισμού;<br /> <br /> Δεν πιστεύω όπως τις τοποθετεί σήμερα το ΚΚΕ, αλλά να σας πω κάτι; Είμαι 64 ετών. Δεν έχω επιλογές. Δεν βλέπω κάτι άλλο που να πηγαίνει, κάτι να γίνεται. Έχεις ένα ΚΚΕ στον κόσμο του. Δηλαδή, ποια καλύτερη εποχή θα έπρεπε να περιμένει το ΚΚΕ για να έχει 20% για πλάκα; Όλοι δουλεύουν για το ΚΚΕ και το κόμμα φοβάται μην πάει πάνω από 8% γιατί θα υπάρχει πρόβλημα. Πάνω από 8% πρέπει να έχεις ιδέες, προτάσεις…δε θα μείνεις στο «η πλουτοκρατία και η πλουτοκρατία». Έλεος, ήμουν με κοντά παντελονάκια και κοντεύω να δω τα ραδίκια ανάποδα. Αυτή είναι η πλουτοκρατία. Εσύ τι κάνεις;<br /> <br /> - Σας ζήτησαν ποτέ να πολιτευτείτε;<br /> <br /> Δεν υπήρχε περίπτωση. Το είχα ξεκάθαρο από την αρχή. Καταρχήν δεν μπορώ να λέω ψέματα. Και δεν θα με πείσει εμένα κανένας ότι η Αριστερά δε μας έχει πει ψέματα<br /> <br /> - Ο κόσμος αντιδρά, διαμαρτύρεται. Το καλοκαίρι είχαμε μια μαζική διαμαρτυρία αλλά τώρα μοιάζει να έχει απλωθεί μια απογοήτευση, μια εξάντληση…<br /> <br /> Εγώ έχω πει ότι θα δούμε αίμα. Άσχημο μεν, αλλά έτσι θα γίνει. Δεν γίνεται. Και να βγαίνουν να λένε ότι πήραν άλλα 60 εκ. τα κόμματα ενώ κόβουν το ρεύμα στους ανθρώπους, κόβουν τη σύνταξη στα 300 ευρώ. Κάποιος θα τρελαθεί, κάποιου το παιδί δε θα έχει να φάει, δεν ξέρεις πώς θα του γυρίσει το μυαλό.<br /> <br /> «Υπουργοί δεν τολμάνε να ρθουν στο μαγαζί»<br /> <br /> <br /> - Τι σας λέει ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί; Ή είναι άλλος κόσμος αυτός;<br /> <br /> Ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί έρχεται για να διασκεδάσει, να φύγει από τα προβλήματα.<br /> <br /> - Έχετε εικόνα και άποψη για την κατάσταση που ζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού σήμερα, αλλά τις ημέρες που εμφανίζεστε στο μαγαζί βλέπετε ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. Αυτών που πάνε στα μπουζούκια, πληρώνουν, πετάνε λουλούδια<br /> <br /> Αυτοί που λένε ότι τα μπουζούκια είναι γεμάτα δεν πάνε στα μπουζούκια. Παλιά συνέβαινε αυτό. Τώρα όχι. Σε λίγο θα κλείσουν. Όλα θα κλείσουν, δεν θα υπάρχει τίποτα. Όταν τελειώσουν και με τις τελευταίες διαπραγματεύσεις θα γίνει κανονικά η κηδεία της Ελλάδας. Θα μας τα πάρουν όλα. Τα παιδιά θα φύγουν για έξω και… «τέλος μείνανε βουβοί και γεμάτοι οι καφενέδες από γέρους και χαφιέδες που μιλάν για προκοπή». Αυτοί θα είμαστε.<br /> <br /> - Πιστεύετε ότι έχουμε ευθύνες κι εμείς, οι πολίτες;<br /> <br /> Τεράστια. Όταν τόσα χρόνια ψηφίζουμε τα δύο αυτά κόμματα με 80% και δεν υπάρχει τίποτα άλλο; Εμείς μάθαμε στο ρουσφέτι.<br /> <br /> - Είμαστε και τεμπέληδες, όπως λένε οι ξένοι;<br /> <br /> Αυτοί λένε αυτό που τους συμφέρει. Δουλεύουν πιο πολύ από εμάς οι άλλοι; Οι Έλληνες είναι αυτό, είναι εκείνο, κάνουν το ένα, κάνουν το άλλο… Δεν κατάλαβα. Έχουν κάνει πολλά πράγματα οι Έλληνες και τους χρωστάνε πάρα πολλά όλοι. Αν οι ξένοι είχαν ανακαλύψει π.χ. το Πυθαγόρειο θεώρημα θα ζητούσαν χρήματα για οτιδήποτε ανακαλυπτόταν και στηριζόταν σε τέτοια μεγάλα θεωρήματα. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τώρα τι έγινε; Η Γερμανία, κάνοντας δύο πολέμους, σακάτεψε όλο τον κόσμο και επειδή δεν κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε μέσω του πολέμου πάει τώρα να το κάνει μέσω οικονομικού πολέμου. Τώρα η Γερμανία κάνει τοκογλυφία. Η ίδια αυτή χώρα θα την πληρώσει πολύ άσχημα αυτή την ιστορία. Γιατί πάνω της θα γυρίσει. Ελπίζω να έχουν βάλει μέχρι τότε λίγο μυαλό και όλα τα κράτη να την αγνοήσουν και να την σβήσουν από το χάρτη.<br /> <br /> - Στο μαγαζί έχουν έρθει υπουργοί να σας ακούσουν;<br /> <br /> Φέτος; Τολμάνε; Όπου πηγαίνουν ακούν τα σχολιανά τους. Τόσα ψέματα πια. Αν υπήρχε Dικαιοσύνη θα έπρεπε να είναι πολλοί απ’ αυτούς στη φυλακή. Αυτοί μέχρι και νόμο έχουν βγάλει να μην πηγαίνουν φυλακή.<br /> <br /> - Αν απαξιώσουμε τους πολιτικούς θα κερδίσουμε κάτι;<br /> <br /> Όχι. Πολιτική πάντα θα ασκείται κι έτσι πρέπει να είναι. Δεν καταλαβαίνω απλώς τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Κλέβουν, λένε ψέματα γιατί δεν τους λέει κανένας τίποτα. Λέει ο Γιωργάκης όσα λέει και πάει και ψηφίζει το αντίθετο. Δεν ήταν υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού όταν βγήκε και είπε «λεφτά υπάρχουν κι εγώ θα τα μαζέψω»; Τι έκανε; Έφερε το ΔΝΤ μέσα. Δεν έπρεπε να τον πιάσουν;<br /> <br /> - Στις επόμενες εκλογές θα αλλάξει το σκηνικό;<br /> <br /> Όχι. Δυστυχώς τα δύο κόμματα θα δούμε πάλι.<br /> <br /> - Να μιλήσουμε για το τραγούδι. Ετοιμάζετε καινούργια δουλειά;<br /> <br /> Όχι. Εγώ δεν είμαι από τους τραγουδιστές που κάνω συχνά δισκογραφία. Θα βγει μόνο μια δουλειά στη μνήμη του Μάριου Τόκα και θα έχω συμμετοχή.<br /> <br /> «Το ζεϊμπέκικο είναι αντρικός χορός»<br /> <br /> - Αν σας ζητούσα να ξεχωρίστε κάποια από τις συνεργασίες σας με τους συνθέτες που έχετε δουλέψει θα το κάνατε;<br /> <br /> Όλα αυτά που έχω κάνει τα 45 χρόνια που είμαι στο τραγούδι επιλογές μου ήταν και τις αγαπάω όλες. Καλύτερες δουλειές σε όλα αυτά τα χρόνια ήταν με τον Δήμο Μούτση ο «Άγιος Φεβρουάριος», που έκανα στην αρχή της καριέρας μου, και μετά με τον Θάνο τον Μικρούτσικο «Στου αιώνα την παράγκα».<br /> <br /> - Πολύ δυνατά τραγούδια…<br /> <br /> Δεν είναι μόνο αυτό… Ας πούμε «Στου αιώνα την παράγκα» ένα τραγούδι έθαψε όλα τα άλλα. Η «Ρόζα» καπέλωσε όλο τον δίσκο. Όμως, εκεί υπήρχαν καταπληκτικά τραγούδια.<br /> <br /> - Πως γίνεται ένα τραγούδι επιτυχία;<br /> <br /> Αν υπάρχει άνθρωπος που το ξέρει αυτό θα ήταν ο top star όλου του κόσμου.<br /> <br /> - Μετά από 45 χρόνια στο τραγούδι και μάλιστα τόσο ψηλά, ένα στοιχείο της επιτυχίας ενός τραγουδιού θα μπορούσε να είναι ότι το τραγουδάει ο Δημήτρης Μητροπάνος.<br /> <br /> Όχι…όχι. Ένα τραγούδι δεν έχει σημασία αν το είπα εγώ ή κάποιος άλλος. Πολλές φορές ακούω τραγούδια που έγιναν επιτυχία, τα είχαν φέρει σε μένα κι εγώ τα απέρριψα… Συμβαίνουν αυτά.<br /> <br /> - Στις συνεντεύξεις σας είστε αρκετά σεμνός, έχετε πει ότι τις καταστάσεις τις δημιουργούν οι συνθέτες και οι στιχουργοί και όχι ο τραγουδιστής.<br /> <br /> Έτσι είναι. Ο τραγουδιστής είναι το πιο εκφραστικό όργανο της ορχήστρας επειδή μιλάει και απευθύνεται στον κόσμο. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει το υλικό. Ό,τι έχει μείνει από τραγούδια, αν το ψάξουμε, είναι τραγούδια που κάτι ήθελε να πει ο δημιουργός. Αυτή είναι η βάση . Εδώ και 15 χρόνια δεν υπάρχουν τραγούδια γιατί οι δημιουργοί είναι αυτοί που σίγησαν. Τραγουδιστές έχουμε και πολύ καλούς. Αλλά δεν έχουμε δημιουργούς. Τα σημερινά παιδιά είναι δυστυχή γιατί ψάχνουν με το τσιγκέλι να βρουν καλά τραγούδια. Εγώ όταν ξεκίνησα τα τραγούδια υπήρχαν στο δρόμο.<br /> <br /> - Είναι θέμα συναισθήματος; Αυτό που« παράγει» κάθε εποχή;<br /> <br /> Πολύ σημαντικό. Εγώ πιστεύω ότι οι δύσκολες εποχές φέρνουν άνθηση στις τέχνες, σε όλες τις τέχνες.<br /> <br /> - Ένας νέος συνθέτης θα νιώθει και λίγο δέος να σας προτείνει τη δουλειά του…<br /> <br /> Δεν έχω δώσει τέτοια εντύπωση. Σε πολλούς νέους έχω συμμετάσχει σε δουλειές τους, έχω κάνει πράγματα.<br /> <br /> - Σας φέρνουν τραγούδια να ακούσετε;<br /> <br /> Ναι, και το κακό ξέρετε ποιο είναι; Μου φέρνουν όλο ζεϊμπέκικα. Έχω πει, «εμένα με αφορά να λέω καλά τραγούδια». Δεν είπα ποτέ ότι θέλω μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Τσάμικο, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, ροκ…καλό τραγούδι να είναι. Πέρα από εκεί εγώ λαϊκά θα τραγουδήσω.<br /> <br /> - Έχετε πει τα πιο συγκλονιστικά ζεϊμπέκικα.<br /> <br /> Κι εμένα μ’ αρέσει, αλλά δεν μπορεί να σου φέρνει κάποιος 15 τραγούδια και τα 13 να είναι ζεϊμπέκικα<br /> <br /> - Είναι αποκλειστικά αντρικός χορός το ζεϊμπέκικο ή αλλάξατε γνώμη;<br /> <br /> Όχι είναι καθαρά αντρικό το ζεϊμπέκικο. Δεν μου έχει τύχει να δω γυναίκα να χορεύει και να πω μπράβο. Κι όχι μόνο όσα χρόνια τραγουδάω. Ζεϊμπέκικο χορεύω από μικρός. Δεν ήμασταν του ξένου ρεπερτορίου εμείς.<br /> <br /> - Στο μαγαζί σηκώνονται και χορεύουν;<br /> <br /> Όπως έχει γίνει τα τελευταία 20 χρόνια σηκώνονται όλοι μαζί, σπρώχνονται στην πίστα και νομίζουν ότι χορεύουν. Ο τραγουδιστής δεν έχει να κάτσει, εγώ ανεβαίνω πάνω στην ορχήστρα και κάθομαι.<br /> <br /> - Ασχολείστε με το τι λέει ο κόσμος για εσάς, τι εικόνα του περνάτε;<br /> <br /> Όχι δεν ασχολούμαι με αυτά. Κάνω αυτή τη δουλειά και την αγαπάω. Μου φτάνει. Δεν ήμουν ποτέ ο σταρ. Εγώ τραγουδιστής είμαι.<br /> <br /> «Ο Ρουβάς είναι στάρ – Ο Στέλιος άγγιζε το τέλειο»<br /> <br /> - Ο Σταμάτης Κραουνάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του σας κατέταξε ανάμεσα στους σταρ της Ελλάδας, αυτούς που ο κόσμος θυμάται με το μικρό τους όνομα, ανάμεσα στην Μελίνα, τον Μάνο, την Αλίκη…<br /> <br /> Βεβαίως ο Μάνος, η Αλίκη, η Μελίνα…Αν θέλετε για τα σημερινά δεδομένα ο Ρουβάς είναι σταρ. Αλλά άλλο ο σταρ κι άλλο ο τραγουδιστής. Όπως και στους ηθοποιούς. Δεν θα έλεγες ποτέ τον Κατράκη σταρ. Μεγάλο ηθοποιό.<br /> <br /> - Εσείς είστε μεγάλος τραγουδιστής<br /> <br /> Δεν θα το πω εγώ αυτό. Αυτό που θέλω να μείνει είναι ότι πέρασε κάποιος απ’ αυτή τη δουλειά και την έκανε καλά. Μου φτάνει. Υπάρχουν κάποιοι που λένε «δεν μ’ αρέσει ο Καζαντζίδης». Δέχομαι να μου πει «δεν μ΄αρέσει ο Καζαντζίδης», αλλά μη μου πει «δεν αξίζει ο Καζαντζίδης», γιατί θα του σπάσω το κεφάλι.<br /> <br /> - Είναι η μεγαλύτερη φωνή που πέρασε από την ελληνική μουσική;<br /> <br /> Αγγίζει το τέλειο. Τραγούδησε την ξενιτιά και την προσφυγιά. Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο Μπιθικώτσης που είπε την άμμο της θάλασσας. Εγώ έχω δηλώσει μακάρι να είχα τη φωνή του Καζαντζίδη και το ρεπερτόριο του Μπιθικώτση.<br /> <br /> - Αυτές είναι οι δύο φωνές που σας σημάδεψαν;<br /> <br /> Ναι. Όταν ήμουν μικρός και δούλευα με τον Ζαμπέτα μου είχε πει «μην κάνεις το λάθος και προσπαθήσεις να μοιάσεις σε κανέναν γιατί δεν θα είσαι ποτέ τίποτα. Αν μιμηθείς κάποιον θα είσαι πάντα ο δεύτερος».<br /> <br /> - Τον είχατε γνωρίσει τον Καζαντζίδη;<br /> <br /> 16 χρονών παιδί. Έτυχε να είναι φίλος ενός θείου μου. Είχα πάει να τον δω στο σπίτι του στην Κνωσού που έμενε με την Μαρινέλλα. Για μένα τότε ήταν μύθος. Είχε πάρει και μια κιθάρα και μου έλεγε «έλα να τραγουδήσεις». Σιγά μην τραγούδαγα εγώ, καθόμουν και τον άκουγα. Ήταν κάτι μαγικό. Δεν έχω ξανανιώσει για άνθρωπο έτσι. Δεν κομπλάρω εύκολα αλλά αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ<br /> <br /> - Στη σκηνή έχετε σταθερή παρουσία, βαριά περπατησιά χωρίς κινήσεις και πολλά πολλά.<br /> <br /> Όχι αυτά δεν τα κάνω. Βγαίνω για να τραγουδήσω. Αυτό είναι. Εγώ δεν μπορώ καταρχήν να πετάω λουλούδια στον έναν να μου μιλάει ο άλλος, να χαιρετάω. Βγαίνω για να τραγουδήσω για όλους. Δεν μπορώ να χαιρετάω τα πρώτα πέντε τραπέζια, να αρχίσω τα χειροφιλήματα. Και οι άλλοι, δηλαδή, τι; Είναι φτυσμένοι; Δεν το κατάλαβα.<br /> <br /> - Η φωνή είναι δώρο Θεού;<br /> <br /> Ναι, αλλά από εκεί και μετά χρειάζεται δούλεμα.<br /> <br /> - Πιστεύετε στο Θεό;<br /> <br /> Όχι. Πιστεύω με έναν δικό μου τρόπο. Δεν πιστεύω στους παπάδες, δεν πιστεύω σ΄αυτά που λένε. Αυτοί διώξανε τον κόσμο από την εκκλησία.<br /> <a href="http://www.aixmi.gr/">πηγή</a>

Η τελευταία συνέντευξη του Δημήτρη Μητροπάνου. Απλά, υπέροχη και ξεχωριστή.

Ellada simera 0 11:25

Αν έκλεινε κάποιος σε ένα πακέτο πέντε- δέκα μελωδίες που να θυμίζουν Ελλάδα, μία απ’ αυτές θα ήταν τα ζεϊμπέκικα του Μητροπάνου. Αν ήθελε κάποιος να εξηγήσει τι εννοούμε όταν λέμε απλός, γνήσιος … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια