Η Ελλάδα ως διαφορετικό επίκεντρο της Ευρώπης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/map_greece.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-39278" height="421" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/map_greece.gif" title="map_greece" width="450" /></a></div><br /> Το άρθρο της Financial Times περί της Ελλάδας ως πρώτης αποικίας της Ευρώπης επισπεύδει ένα σχολιασμό επί της εξωτερικής παρέμβασης σε έθνη, το οποίο αρχικά είχε σχεδιαστεί να συγκρίνει τις διαφορετικές περιπτώσεις της Ελλάδας, της Λιβύης και της Συρίας και να διακρίνει κατά περίπτωση τη νομιμοποίηση της παρέμβασης τρίτων σε εθνικά ζητήματα. Επιφυλάσσομαι. Ακόμα ένας λόγος είναι οι δηλώσεις του, ελληνικής καταγωγής, Γερμανού Ευρωβουλευτή, κ. Χατζημαρκάκη.<br /> <strong>Δρ. Στέργιος Β. Παρδάλης<br /> Ανθρωπολόγος – Κοινωνική Πολιτική<br /> Honorary Research Fellow of Durham University</strong><br /> Όπως ο τελευταίος υποστήριξε σε ραδιοφωνικό σταθμό της Κρήτης, η Ελλάδα θα καταρρεύσει οικονομικά τον Ιούλιο όταν πια οι δανειστές μας θα είναι σίγουροι πως μια τέτοια εξέλιξη δε θα συμπαρασύρει άλλες μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικονομίες. Ας θεωρήσουμε για την ώρα τα στοιχεία για τη Λιβύη και τη Συρία ως ανεπαρκή και ας προβούμε μόνο σε μερικά ερωτήματα σχετικά με την παρέμβαση τρίτων στο ελληνικό κράτος.<br /> <br /> Επίκαιρα ίσως τα ερωτήματα αυτά μετά την παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας ο οποίος διερωτήθηκε δημόσια περί του «ποιός είναι» ο τάδε και ο δείνα «που λοιδορεί τη χώρα μου». Ο κ. Παπούλιας, εξέφρασε μεν το κοινό αίσθημα, έθιξε δε το μεγάλο ζήτημα του επαναπροσδιορισμού της χώρας μας, ως γενέτειρα της Ευρώπης και ως σύγχρονου κέντρου αυτής. Τίθεται, λοιπόν, ένα πρώτο ερώτημα για το λόγο που η Ελλάδα «επιλέχθηκε» να αποτελεί τη βάση της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Αν η απάντηση βρίσκεται στο ότι η Ελλάδα υπήρξε ανέκαθεν ένα γεωγραφικό, πολιτικό και πολιτισμικό όριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, τότε όντως η Ελλάδα μπορεί να επεκταθεί ως σύμβολο ώστε να παίξει το ρόλο της βάσης της ευρωπαϊκής ταυτότητας.<br /> Δε θα μπορούσε ωστόσο, με την παραπάνω λογική, η Ελλάδα να αντιμετωπίζεται με τρόπους παρόμοιους με εκείνους που αντιμετωπίζονται χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, δη στην περίπτωση που δεχόμαστε πως η Δημοκρατία ξεκίνησε εδώ. Δύσκολα κάποιος θα κατανοήσει ποιά λογική θα μπορούσε να χωρέσει στον ίδιο ειρμό την επιβολή εξωτερικής παρέμβασης με τη διασφάλιση της αυτοδιαχείρισης, που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη Δημοκρατίας. Όπως επίσης, το πως ένα ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να μην απολαμβάνει, τουλάχιστον, την πολυτέλεια της διατήρησης των προσχημάτων, ενώ ο λαός του δοκιμάζεται όσο κανένας άλλος Ευρωπαϊκός λαός. Πόσο μάλλον, όταν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται τις θυσίες του Ελληνικού λαού και σπεύδουν αυξητικά να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους σε αυτόν.<br /> <strong>Αν θεωρήσουμε ότι η Ελλάδα κατείχε αυτό το τεράστιο συμβολικό κεφάλαιο, ως το λίκνο του Δυτικού πολιτισμού, διερωτάται κανείς γιατί δεν εξαργυρώθηκε σε μια σειρά εθνικής σημασίας ζητημάτων, ακόμα και εντός της Ε.Ε., και πως η χώρα κατέστη τελικά απειλή για την παγκόσμια οικονομία.</strong> Η Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπη με μια σειρά εθνικών ζητημάτων, όπως μειονότητες, μετανάστες, σχέσεις γειτνίασης προς Βορρά και Ανατολή, το αέναο ζήτημα της Κύπρου και της ευρωπαϊκής της πορείας, τη χάραξη ΑΟΖ κ.α. Ενώ σε όλα αυτά τα ζητήματα χρειάστηκε τη σύμπραξη των Ευρωπαίων εταίρων μας, παράλληλα η χώρα μας έπρεπε να μεταρρυθμίσει, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές επιταγές, μια σειρά άλλων εξίσου σημαντικών ζητημάτων. Αυτά ήταν συνοπτικά τα θέματα παραγωγής και διακίνησης προϊόντων, δομικών/διαρθρωτικών αλλαγών στο πολιτικό/διοικητικό επίπεδο, εναρμόνισης των οικονομικών της στοιχείων με εκείνα των Ευρωπαίων εταίρων μας. Σεβαστές οι προσπάθειες εναρμόνισης, αλλά το αν ισχυροποίησαν ή αποδυνάμωσαν συνολικά την Ελλάδα μεταφράζεται στην εξέλιξη των προηγούμενων ζητημάτων.<br /> Στον αντίποδα της παραπάνω υπόθεσης, έστω ότι η Ελλάδα δεν σηκώνει πια το βάρος της κληρονομιάς της. Αν η Ελλάδα υιοθέτησε πολιτικές, αποδέχτηκε, με την υιοθέτησή τους, τη νομιμότητα και ισχύ κάποιου νομοθέτη ο οποίος μπορεί να αποφασίζει για το σύνολο της Ευρωζώνης; Ανεξάρτητα της αποτελεσματικότητας των πολιτικών που εφαρμόστηκαν, τίθεται τότε το ζήτημα της πορείας που λαμβάνει η διαδικασία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Γιατί, ναι μεν η απαρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης βασίστηκε σε ένα αμιγώς πολιτικό σχεδιασμό, παρ’ όλα αυτά η υλοποίησή της στηρίχτηκε στην απάντηση της ανάγκης των Ευρωπαίων πολιτών για ισχύ εν τη ενώσει. Αν η προοπτική της Ε.Ε. δεν υποδαυλιζόταν από εθνικά και οικονομικά συμφέροντα δεν θα υπήρχε λόγος να ξεσηκωθεί η πραγματική βάση του όλου οικοδομήματος, ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός Ευρωπαίων πολιτών που φοβούνται ότι θα υποστούν τα ίδια με τους Έλληνες σύντομα και επιτακτικά.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/Greece_Flag_Parthenon.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-39279" height="328" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/Greece_Flag_Parthenon.jpg" title="Greece_Flag_Parthenon" width="450" /></a><br /> Κατά τη διαδικασία ολοκλήρωσης, ο σεβασμός και μόνο των ιδιαιτεροτήτων των κρατών/μελών της Ε.Ε. θα διέλυε κάθε υποψία «αποικιοποίησης» αυτόματα και από τα πρώιμα στάδια, ως σενάριο συνομωσίας. Σε αυτό, θα σύμβαλε θετικά αν τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης δεν διεκδικούσαν το σύνολο των θετικών χαρακτηριστικών, σε αντιδιαστολή με τους «μιαρούς», και υποδείκνυαν έτσι εμμέσως την ιδεατή εξέλιξη των ανίσχυρων. Μα αυτή η οπτική δεν περιορίζεται στο οικονομικό επίπεδο, αλλά μέσω των δηλώσεων των αξιωματούχων, δημοσιοποιούνται κρίσεις, επικρίσεις και χαρακτηρισμοί για ολόκληρους λαούς, αδερφών κρατών, που περνούν και στο πολιτισμικό επίπεδο. Μέσα από μια τέτοια διαδικασία, για τι είδους λογική και ευταξία μπορεί ο ισχυρός να υπερηφανεύεται ώστε να μην του προσκολληθεί «νομοτελειακά» ο ρόλος της επιτήρησης της δημοκρατίας σε όλο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα;<br /> <strong>Σε αυτό το κλίμα αναδύεται το ερώτημα αν η Ελλάδα θα μπορούσε να επαναθέσει το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε άλλη βάση και μέσω αυτού να επαναπροσδιορίσει δυναμικά το ρόλο της σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Ελλάδα μπορεί να συσπειρώσει υπό τη σκέπη της τις όποιες αγωνίες των Ευρωπαίων πολιτών και να διεκδικήσει έτσι, με αυξημένη ισχύ, όχι το παραδοσιακό συμβολικό της κεφάλαιο, που κανείς δε μπορεί να της αφαιρέσει, αλλά εκείνο μιας χώρας που διαθέτει ένα ανθρωποκεντρικό όραμα για μια δημοκρατική Ευρώπη και δουλεύει σκληρά προς την υλοποίησή του. </strong><br /> <strong> </strong><br /> <strong>Ίσως έτσι εξέλειπαν τα όποια παράλογα σενάρια και πειραματισμοί, οι όποιοι εύκολοι χαρακτηρισμοί, οι άνθρωποι εκείνοι που λοιδορούν χώρες, και κατά συνέπεια οι φόβοι των πολιτών και η αστάθεια των αγορών. Εξάλλου, μόνη η διαστρέβλωση του συμβολικού κεφαλαίου της Ελλάδας ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες άλλων οδηγεί όλο και περισσότερους Ευρωπαίους στο να συμπράξουν στην αποκατάστασή του. Εμείς να αναδείξουμε την τροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πρόβλημα σημαντικότερο του αγαπημένου του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε,… Sudoku.</strong><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Η Ελλάδα ως διαφορετικό επίκεντρο της Ευρώπης

Το άρθρο της Financial Times περί της Ελλάδας ως πρώτης αποικίας της Ευρώπης επισπεύδει ένα σχολιασμό επί της εξωτερικής παρέμβασης σε έθνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρεις «μνηστήρες» ερευνούν στην Ελλάδα από το 2003

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/oil_rig.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-32959" height="356" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/oil_rig-300x186.jpg" title="oil_rig" width="600" /><br /> <br /> </a></div>Όχι ένα, ούτε δύο αλλά δέκα συνολικά χρόνια βρίσκονται και ερευνούν στην Ελλάδα τρεις από τις εταιρίες οι οποίες κατέθεσαν προτάσεις για την εξασφάλιση αδειών ερευνών στην χώρα μας.<br /> <strong>Σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές του www.defence-point.gr, τρεις αυτές εταιρίες είναι οι TGS-NOPEC GEOPHYS, η CGG VERITAS, και η SPECTRUM GEO LIMITED. Οι συγκεκριμένες εταιρίες μέχρι στιγμής, έχουν επενδύσει περί τα 60 εκατομμύρια δολάρια στην περιοχή νότια της Κρήτης.</strong> <br /> Το απλό ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι το κατά πόσον οι συγκεκριμένες εταιρίες – οι οποίες μετά από δέκα χρόνια παρουσίας τους στη χώρα μας είναι φυσικό να γνωρίζουν πλέον την περιοχή και το δυναμικό της με αρκετή σαφήνεια – εάν δεν έβρισκαν ήδη κάτι το «ενδιαφέρον» θα συμμετείχαν στη συγκεκριμένη διαδικασία αδειοδότησης.<br /> Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικούς, <strong>ειδικά οι τρεις αυτές εταιρίες έχουν «ακριβή γνώση» για το τι υπάρχει στην περιοχή, με αποτέλεσμα να επενδύουν δεκάδες εκατομμύρια για να αποκτήσουν την απαραίτητη πληροφόρηση την οποία μετά θα πουλήσουν στις πετρελαϊκές εταιρίες «χρυσάφι»</strong>.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Τρεις «μνηστήρες» ερευνούν στην Ελλάδα από το 2003

Όχι ένα, ούτε δύο αλλά δέκα συνολικά χρόνια βρίσκονται και ερευνούν στην Ελλάδα τρεις από τις εταιρίες οι οποίες κατέθεσαν προτάσεις για τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα κάνει στο Ιράν ο Ερντογάν στις 26 Μαρτίου;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/iran-turkey-nuclear.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-full wp-image-39256" height="350" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/iran-turkey-nuclear.jpg" title="iran-turkey-nuclear" width="600" /></a></div><br /> <br /> Το Ιράν θα επισκεφτεί στα τέλη Μαρτίου, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, όπως διέρρευσε από συνεργάτη του. Σύμφωνα με την ίδια πηγή ο Ερτνογάν θα βρίσκεται στην Τεχεράνη στις 26 Μαρτίου, όπου θα έχει επαφές με το ιρανικό καθεστώς, σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας. <br /> Δεν μπορεί, για την ώρα, να εξακριβωθεί αν ο Ερντογάν ανέλαβε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία εξ ανατολίτικης πονηρίας, ή ως εντολοδόχος και μεσολαβητής των ΗΠΑ, προκειμένου να κομίσει την τελευταία προειδοποίηση της Δύσης προς τους Ιρανούς.<br /> Βέβαιον είναι ότι η πολιτική της Τουρκίας έχει προκαλέσει την οργή των Ιρανών και γι’ αυτό τον λόγο φροντίζουν σε κάθε ευκαιρία να την εκθέτουν, με σκοπό να πολεμήσουν το διαφημιζόμενο στερεότυπο της θετικής εικόνας της Τουρκίας στον αραβικό κόσμο. Δεν θα είναι βέβαια η Τουρκία η χώρα που θα σώσει τα αραβικά καθεστώτα σε περίπτωση κατά την οποία η Τεχεράνη αποφασίσει για τον οποιοδήποτε λόγο να επιτεθεί στους Άραβες…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Τι θα κάνει στο Ιράν ο Ερντογάν στις 26 Μαρτίου;

Το Ιράν θα επισκεφτεί στα τέλη Μαρτίου, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, όπως διέρρευσε από συνεργάτη του. Σύμφωνα με την ίδια πηγή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χόμς:η Μισράτα του Άσαντ.Η απώλειά της θα σημάνει το τέλος του καθεστώτος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="351" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/SYRIA/cache/SYRIASUPERFLAMES-630x522.jpg" width="600" /></div><br /> <br /> Το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ επιδιώκει την καταστολή με κάθε τίμημα της εξέγερσης στην Χομς για να αποφύγει την μετατροπή αυτού του στρατηγικού κόμβου στο κέντρο της Συρίας σε μία νέα Μισράτα, η οποία σήμανε την αρχή του τέλους του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι.

 <br /> <br /> <br /> Η πτώση της Μισράτα προανήγγειλε την πτώση του Καντάφι στη Σύρτη", δηλώνει ο Καρίμ Μπιτάρ του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (Iris) του Παρισιού.

 <br /> <img alt="" height="400" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/SYRIA/syria_protester_533_355.JPG" width="600" /><br /> <br /> <br /> "Εάν το συριακό καθεστώς δεν κατορθώσει να καταστείλει την εξέγερση στη Χομς, η Δαμασκός και το Χαλέπι μπορεί να αρχίσουν να κλονίζονται", λέει, τη στιγμή που η εξέγερση παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στην πρωτεύουσα και τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Συρίας.

 <br /> <br /> <br /> Παρά τους σφοδρούς βομβαρδισμούς που συνεχίζονται εδώ και περισσότερες από τρεις εβδομάδες στην "πρωτεύουσα της επανάστασης", ο συριακός στρατός δεν έχει κατορθώσει να κάμψει την αντίσταση των στρατιωτών που έχουν εγκαταλείψει τις τάξεις των καθεστωτικών στρατιωτικών δυνάμεων, οι οποίοι , αν και διαθέτοντας λιγότερο οπλισμό, είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι τέλους.

 <br /> <img alt="" height="423" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/SYRIA/SYRIAFLAMES.jpg" width="600" /><br /> <br /> "Το καθεστώς θεωρεί ότι εάν θέσει υπό τον έλεγχό του τη Χομς, θα τερματίσει την επανάσταση", δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο συνταγματάρχης Ριάντ αλ-Ασαντ, εκπρόσωπος του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. "Ομως συναντά λυσσώδη αντίσταση, για τον λόγο αυτό δεν έχει εξαπολύσει μέχρι στιγμής χερσαία επίθεση με μονάδες πεζικού ", λέει.

 <br /> <br /> <br /> Εδώ και εβδομάδες, οι σύροι αντικαθεστωτικοί αναφέρονται στην πιθανότητα χερσαίας επίθεσης εναντίον της συνοικίας Μπάμπα Αμρ, εστίας της εξέγερσης στη Χομς. Χθες, οι ακτιβιστές μετέφεραν την πληροφορία ότι η διαβόητη τέταρτη μεραρχία του συριακού στρατού έλαβε θέσεις γύρω από τη συνοικία, αναζωπυρώνοντας τους φόβους για μία επίθεση των μονάδων του πεζικού στη συνοικία.

 <br /> <img alt="" height="400" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/SYRIA/SYRIADEAD.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> Ωστόσο, αναλυτές θεωρούν ότι ο συριακός στρατός φοβάται να εμπλακεί σε ένα "πόλεμο πόλης".

 <br /> <br /> <br /> "Ο συριακός στρατός γνωρίζει ότι αν εισέλθει στη συνοικία, θα δέχεται πυρά από όλες τις πλευρές και ότι θα χρειασθεί να πολεμήσει από σπίτι σε σπίτι ", εξηγεί ο Φαμπρίς Μπαλάνς, διευθυντής της Ομάδας Ερευνών για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή (Gremmo) της Λυών.

 <br /> <br /> <br /> "Το 1982, το σύμβολο ήταν η Χάμα, σήμερα, το Μπάμπα Αμρ", λέει αναφερόμενος στην εξέγερση των Αδελφών Μουσουλμάνων πριν από 20 χρόνια στη Χάμα, η οποία συνετρίβη από τις στρατιωτικές δυνάμεις του προέδρου Χάφεζ αλ Ασαντ, που άφησαν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς.

 <br /> <br /> <br /> "Το καθεστώς θα φθάσει μέχρι τέλους, αλλά, καθώς δεν μπορεί να αντέξει 20.000 νεκρούς όπως στη Χάμα, βομβαρδίζει για να τρομοκρατήσει τους αμάχους και να εκκενώσουν τη συνοικία. Οταν δεν θα έχουν μείνει παρά οι αντικαθεστωτικοί, θα μπορεί να σαρώσει το Μπάμπα Αμρ", λέει ο αναλυτής της Gremmo προσθέτοντας ότι η συνοικία των 40.000 ανθρώπων έχει ήδη χάσει τα δύο τρίτα του πληθυσμού της.

 <br /> <img alt="" height="400" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/SYRIA/SYRIAKALITEXNIKH.jpg" width="600" /><br /> <br /> Η γεωγραφία βρίσκεται στο κέντρο της μάχης της Χομς: τρίτη πόλη της Συρίας, βιομηχανικός πνεύμονας λόγω των διυλιστηρίων της, βρίσκεται το σταυροδρόμι ανάμεσα στη Δαμασκό και το βόρειο τμήμα της χώρας.Η επαρχία συνορεύει με τον κατά πλειοψηφία σουνιτικό βόρειο Λίβανο, που πρόσκειται θετικά προς τη συριακή εξέγερση.

 <br /> <br /> Βρίσκεται επίσης επί της χερσαίας οδού μέσω της οποίας διέρχονται τόσο τα εμπορεύματα προς την Τουρκία και τα κράτη του Κόλπου, όσο και αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου. Είναι μία τόσο μεγάλης στρατηγικής σημασίας πόλη που, όταν η Συρία τελούσε υπό γαλλική εντολή, ετέθη θέμα να γίνει πρωτεύουσα της χώρας.

 <br /> <br /> <br /> "Εάν η αντιπολίτευση αναλάβει τον έλεγχο της Χομς, η χώρα θα κοπεί στα δύο, γι΄αυτό το καθεστώς έχει επικεντρωθεί στη Χομς", λέει η Ανιές Λεβαλουά ειδική για τη Μέση Ανατολή.

 <br /> <br /> Αν το καθεστώς ανακαταλάβει τη Χομς, θα πλήξει καίρια τις ικανότητες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, εξηγεί η ίδια. Σύμφωνα με αναλυτές και ακτιβιστές, τα όπλα που τροφοδοτούν τις στρατιωτικές δυνάμεις των αντικαθεστωτικών προέρχονται από τον βόρειο Λίβανο.

 <br /> <br /> <br /> Κύρια ανησυχία του αλαουιτικού καθεστώτος της Δαμασκού είναι "αυτός ο σουνιτικός άξονας Χομς-Τρίπολη (του βορείου Λιβάνου)", εξηγεί ο αναλυτής της Gremmo.

 <br /> <br /> <br /> Η πόλη της Χομς αποτελεί και η ίδια πρότυπο σε μικρογραφία της θρησκευτικής γεωγραφίας της Συρίας που είναι γενεσιουργός παράγοντας εντάσεων. Το σουνιτικό κέντρο της πόλης αντιμετώπισε με δυσφορία την διαμόρφωση μίας μεγάλης αλαουιτικής περιφέρειας τη δεκαετία του ΄60.

 <br /> <br /> Οι αλαουίτες, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 25% του πληθυσμού της Χομς, μονοπωλούν τις θέσεις της δημόσιας διοίκησης, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των σουνιτικών λαϊκών στρωμάτων, που αρκούνται σε υποδεέστερες θέσεις απασχόλησης ή ζουν από το λαθρεμπόριο με τον Λίβανο, σύμφωνα με τον Φαμπρίς Μπαλάνς.

 <br /> <br /> "Αρχικά, η εξέγερση των φτωχών σουνισιτκών συνοικιών της Χομς ήταν μία εξέγερση κατά της εξαθλίωσης", λέει.
<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Χόμς:η Μισράτα του Άσαντ.Η απώλειά της θα σημάνει το τέλος του καθεστώτος

Το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ επιδιώκει την καταστολή με κάθε τίμημα της εξέγερσης στην Χομς για να αποφύγει την μετατροπή αυτού του στρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παιχνίδια πολέμου στη Μέση Ανατολή.Άρθρο-ανάλυση

<img alt="" height="355" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/IRAK-IRAN-ISRAIL-SOMALIA/IRAN/cache/IRANARMY-474x315.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> Tου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΑΪΛΑ <br /> ΑΡΧΙΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ε.α ΠΝ<br /> <br /> Καθώς η αντιπαράθεση για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν φαίνεται ότι βρίσκετε σε αδιέξοδο, όλο και πιο πιθανό φέρεται το σενάριο της στρατιωτικής επίθεσης. Οι συνομιλίες ασφαλώς και είναι μια διέξοδος, αλλά απαιτείται αμοιβαίος συμβιβασμός και εγκατάλειψη της αντίληψης ότι παρουσιάζοντας ένα μίγμα απειλών και σκληρών οικονομικών κυρώσεων θα αναγκαστεί το Ιράν να υποχωρήσει από το πυρηνικό του πρόγραμμα.<br /> <br /> Τελευταία έχουμε γίνει μάρτυρες έντονων συζητήσεων για ένα προληπτικό στρατιωτικό κτύπημα κατά των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Παρά τις προσπάθειες η διπλωματία φαίνεται ότι μάλλον δεν είναι δυνατό να αποτρέψει τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, έτσι οι υποστηρικτές μιας στρατιωτικής επεμβάσεως στο Ισραήλ και στις Ηνωμένες Πολιτείες, βλέπουμε ότι κερδίζουν έδαφος. <br /> <br /> Όλα αυτά επειδή τα “γεράκια του πολέμου” εκτιμούν ότι το Ισραήλ μπορεί να καταφέρει άμεσα και γρήγορα ένα καίριο πλήγμα και να αντέξει σε βραχυπρόθεσμες στρατιωτικές και διπλωματικές επιπτώσεις της εν λόγω επιθέσεως, όμως τους διαφεύγει, ότι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες θα είναι πιθανόν καταστροφικές για την ασφάλεια όχι μόνο του Ισραήλ, αλλά και της διεθνούς κοινότητος. Έτσι αν ο δυτικός κόσμος και ειδικά οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να αναβιώσει η επιλογή της διαπραγματευτικής οδού, προβάλλοντας ουσιαστικές και ρεαλιστικές προτάσεις, διατρέχουμε υψηλό κίνδυνο εμπλοκής σε ένα επικίνδυνο πόλεμο ή καλύτερα σ’ ένα ολοκαύτωμα στη Μέση Ανατολή.<br /> <br /> <br /> Όλοι αυτοί που υποστηρίζουν τη στρατιωτική επιλογή στο Ισραήλ, ισχυρίζονται, ότι η Μέση Ανατολή με ένα Ιράν εξοπλισμένο με πυρηνικά όπλα θα αποτελεί, μια οιωνοί απειλή, αφενός για τον δυτικό κόσμο αφετέρου για την ίδια την επιβίωση του Ισραήλ. Αυτό θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνο, απ’ ότι μια προληπτική στρατιωτική επίθεση που θα μπορούσε να αποτρέψει την απόκτηση πυρηνικών από το Ιράν. Ωστόσο, η θέση τους στηρίζεται στην υπόθεση ότι πράγματι στο μέλλον, το Ιράν, θα είναι πλήρως ακρωτηριασμένο και εντελώς απαλλαγμένο από πυρηνική ισχύ. Στην πραγματικότητα, το προληπτικό κτύπημα, μπορεί να έχει το χειρότερο αποτέλεσμα για αμφοτέρους τους αντιπάλους. Διότι αν υποθέσουμε ότι στο μέλλον καταφέρει να εξοπλισθεί με πυρηνικά το Ιράν, θα είναι περισσότερο αποφασισμένο από ποτέ να αμφισβητήσει, τα ζωτικά συμφέροντα ή και χειρότερα την επιβίωση του εβραϊκού κράτους, και μάλιστα θα παρουσιαστούν πολύ λιγότερα περιφερειακά και διεθνή εμπόδια για να το πράξει.<br /> <br /> <br /> Η κατάσταση παρουσιάζει μεγαλύτερη σύγχυση αλλά και ανησυχία. Οι βασικοί δρώντες στο γεωπολιτικό πάζλ – Ισραήλ, ΗΠΑ και Ιράν – ταλαντεύονται μεταξύ απειλών και λεονταρισμών, αντί να επιδεικνύουν μια πιο καθησυχαστική στάση, έχουν αρχίσει μια ανοικτή συζήτηση ενός πιθανού πολέμου στο μέλλον, με ταυτόχρονες επιθέσεις από μυστικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο, τη δολοφονία των Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων, τις μυστηριώδεις εκρήξεις στο Ιράν και τις επιθέσεις εναντίον ισραηλινών στόχων σε διάφορες χώρες. Ο δυτικός κόσμος ελπίζει ότι οι αυστηρές οικονομικές κυρώσεις θα αναγκάσουν το Ιράν να βάλει τέλος στις προσπάθειές του για τον εμπλουτισμό ουρανίου (σε επίπεδο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πυρηνική βόμβα) και θα αποδεχθεί ένα διακριτικό καθεστώς επιθεώρησης στο πλαίσιο του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). Είναι όμως εξίσου πιθανό ότι η Τεχεράνη θα αντεπιτεθεί.<br /> <br /> <br /> Ας προσπαθήσουμε να υποθέσουμε τι θα γίνει μετά από μια επίθεση στη Μέση Ανατολή. <br /> <br /> <br /> Οι παράγοντες κινδύνου είναι δεδομένοι, δηλαδή είναι γνωστές οι δυνατότητες του Ιράν για αντίποινα στην ανατολή, τον Περσικό Κόλπο και ίσως εναντίον ισραηλινών αμερικανικών και δυτικών συμφερόντων στόχων εκτός των συνόρων του, καθώς και οι αποσταθεροποιητικές συνέπειες για τις παγκόσμιες αγορές πετρελαίου. Είναι μια λύση αρνητική για όλες τις πλευρές («lose-lose»). Οι Ισραηλινοί που ευνοούν το προληπτικό κτύπημα πιστεύουν ότι τέτοιου είδους αντίποινα θα είναι περιορισμένα και σε κάθε περίπτωση λιγότερο επιβλαβή από ότι να αντιμετωπίζει ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα.<br /> <br /> <br /> Υπάρχουν και ισραηλινοί που αντιτίθενται σε μια επίθεση, διότι πιστεύουν ότι η επιτυχία είναι πολύ αβέβαιη και δυνητικά με πολύ δαπανηρό τίμημα για να δικαιολογηθεί τέτοιου είδους προληπτικό κτύπημα. Κατά την άποψή τους οι μυστικές, οι ανορθόδοξες και οι ασύμμετρες ενέργειες είναι πιο αποτελεσματικές στην επιβράδυνση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με λιγότερες επιπτώσεις. Το αποτέλεσμα ενός πόλεμου θα έχει αβάσταχτα υψηλό κόστος (συμπεριλαμβανομένων των πιθανών ιρανικών κινήσεων αντιποίνων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και εναντίον του Ισραήλ) με αβέβαια κέρδη (θα εντατικοποιηθεί η αποφασιστικότητα να αποκτήσει στρατιωτική διάσταση το πυρηνικό τους πρόγραμμα).<br /> <br /> <br /> Η άποψη μου είναι ότι μια στρατιωτική επίθεση εναντίον του Ιράν στην καλύτερη περίπτωση να καθυστερήσει την ανάπτυξη πυρηνικών, όμως δεν θα τους σταματήσει. Αυτό δικαιολογείται επειδή οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν είναι διασκορπισμένες σε όλη την επικράτειά του και πολλές απ’ αυτές βαθιά θαμμένες. Επίσης η πυρηνική τεχνογνωσία που το Ιράν έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εξαλειφθεί μέσα από στρατιωτικές επιθέσεις. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι, οι στρατιωτικές επιθέσεις θα μπορούσαν να ωθήσουν το Ιράν να μετατρέψει το πρόγραμμα από ειρηνικό σε στρατιωτικό.<br /> <br /> <br /> Έτσι, μπορούμε να σκεφτούμε ότι το μέλλον της περιοχής δεν είναι ένα Ιράν που έχει ή δεν έχει αποκτήσει πυρηνικά όπλα, αλλά μάλλον μια αναδυόμενη πυρηνική δύναμη, που έχει ή δεν έχει δεχθεί επίθεση από το Ισραήλ.<br /> <br /> <br /> Ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα, που δεν έχει δεχθεί επίθεση είναι επικίνδυνο, εάν όμως έχει προσβληθεί, είναι πολύ πιο πιθανό να προβάλλει τις δυνατότητές του, για να βεβαιωθεί ότι δεν θα αντιμετωπίσει πάλι μια επίθεση. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση μεταξύ των δύο δυνητικών πυρηνικών αντιπάλων που δεν έχουν καμία άμεση γραμμή επικοινωνίας. Δηλαδή η ανθρωπότητα και ειδικά τα κράτη της Μέσης Ανατολής και της Νοτιανατολικής Μεσογείου θα κληθούν να αντιμετωπίσουν ένα νέο μοντέλο αποτροπής, ένα νέο είδος ψυχρού πολέμου, το οποίο δεν είναι καθόλου πιθανό να λειτουργήσει κάτω από τις συνθήκες του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, των εθνικών αντιπαλοτήτων και των αναθεωρητικών τάσεων.<br /> <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά εάν δεν εκτελεστεί η στρατιωτική επίθεση, θα υπάρχει τουλάχιστον η πιθανότητα, ότι το Ιράν θα μπορεί να δρέπει τα οφέλη της αποτροπής από την κατοχή της πυρηνικής τεχνολογίας για να κατασκευάσει ένα όπλο. Μια τέτοια στάση θα εξακολουθεί να προκαλεί σοβαρές ανησυχίες στην παγκόσμια κοινότητα για την ανάπτυξη μιας πιθανής στρατιωτικής διάστασης του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και θα απαιτούσε τη συνεχή διακριτική επιθεώρηση από την αρμόδια επιτροπή της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), αλλά θα ήταν πολύ λιγότερο αποσταθεροποιητική απ’ ότι ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα. Θα μειώσει επίσης τα κίνητρα στις γειτονικές χώρες να εξετάσουν την επιλογή της πυρηνικής ενέργειας.<br /> <br /> <br /> Μια μονομερής επίθεση από το Ισραήλ, όχι μόνο θα ελαττώσει την αποφασιστικότητα της διεθνούς κοινότητας να αμφισβητήσει τις παραβάσεις του Ιράν επί της πυρηνικής δεσμεύσεως σύμφωνα με τη Συνθήκη μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων, αλλά και θα μειώσει τη θέληση για τη συνέχιση της υποστήριξης του Ισραήλ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αφήσει «όλες οι επιλογές στο τραπέζι», αλλά είναι προφανές ότι δεν επιθυμεί μια στρατιωτική επίθεση, τουλάχιστον αυτή τη χρονική περίοδο.<br /> <br /> <br /> Οι βασικοί δρώντες της Ευρώπης, για να μην αναφέρουμε και τις μικρότερες δυνάμεις στην Ασία, θα καταλογίσουν τη στρατιωτική δράση ως υπονόμευση των διπλωματικών και οικονομικών επιλογών για τη λύση του προβλήματος. Η αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας θα γίνει πιο εχθρική, θέτοντας σε κίνδυνο την αναπτυσσόμενη πολιτική και οικονομική σχέση του Ισραήλ με αυτές τις δύο χώρες.<br /> <br /> <br /> Οι περιφερειακές αντιδράσεις θα είναι επίσης αρνητικές, πυροδοτώντας περαιτέρω αντι-ισραηλινά συναισθήματα στα αραβικά έθνη. Το Ιράν έχει ήδη αρχίσει να χάνει την αξιοπιστία του στους αραβικούς πληθυσμούς επειδή τους απογοήτευσε με το επιβληθέν κύμα κρατικής βίας στο εσωτερικό του και την υποστήριξή του στην βίαιη καταστολή του καθεστώτος στη Συρία. Όμως μια ισραηλινή επίθεση θα μπορούσε να επιτρέψει στο Ιράν να ξανακερδίσει τη συμπάθεια, καθώς θα εμφανιστεί ως το θύμα και θα πυροδοτήσει ενέργειες μίσους εναντίον του Ισραήλ.<br /> <br /> <br /> Ομοίως, οι σχέσεις του Ισραήλ με τον εγγύς γεωπολιτικό του χώρο, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, χάριν του λαϊκού αισθήματος και στον απόηχο των αραβικών εξεγέρσεων, θα μπορούσε να είναι σοβαρά τεταμένες, θέτοντας σε κίνδυνο ζωτικής σημασίας συνθήκες ειρήνης. Οποιαδήποτε προοπτική για σφυρηλάτηση ενός κοινού αντι-ιρανικού μετώπου μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών κρατών του Περσικού Κόλπου ή του Ισραήλ και της δυτικής κοινωνίας δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.<br /> <br /> <br /> Το Ισραήλ δεν έχει ποτέ ενσωματωθεί στη Μέση Ανατολή. Αλλά το Ισραήλ έχει σπάνια αντιμετωπίσει την πλήρη απομόνωση. Όταν το Ισραήλ είχε αντιμετωπίσει επιθέσεις των αράβων εθνικιστών αντιπάλων του στο παρελθόν (την Αίγυπτο και το Ιράκ), είχε να στραφεί προς τις μη αραβικές περιφέρειες (το Ιράν και την Τουρκία). Όταν το Ισραήλ εθεωρείτο μια αυξανόμενη απειλή από το Ιράν, στράφηκε ειρηνευτικά προς τους άραβες γείτονές του. Το Ισραήλ δεν έχει αντιμετωπίσει μια στρατηγική κατάσταση στην οποία να είναι εντελώς απομονωμένο από τους άραβες και μη άραβες όσο, αυτή τη στιγμή που αντιμετωπίζει την αυξανόμενη διεθνή απομόνωση.<br /> <br /> <br /> Συμπερασματικά, θα είναι ουσιαστικής σημασίας για όλα τα μέρη να θέσουν τέλος στην εχθρική συμπεριφορά και προκλητική ρητορική, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για επίθεση και τη συμμετοχή τους σε βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες. Πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να υπάρξει μια λύση θετική για όλες τις πλευρές («win-win») απέναντι στο σημερινό αδιέξοδο. Τέλος αν το δίλλημα που καλείται η διεθνής κοινότητα να εξετάσει είναι είτε σκληρές οικονομικές κυρώσεις, η επιτυχία των οποίων είναι αμφίβολη, είτε ανάληψη στρατιωτικής δράσης, οι συνέπειες της οποίας είναι τρομακτικές, τότε τίποτα από αυτά δεν αποτελούν επιλογή αλλά μια αξιοθρήνητη αποτυχία.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Παιχνίδια πολέμου στη Μέση Ανατολή.Άρθρο-ανάλυση

Tου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΑΪΛΑ ΑΡΧΙΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ε.α ΠΝ Καθώς η αντιπαράθεση για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν φαίνεται ότι βρίσκετε σε αδιέξοδο, ό...

Διαβάστε την συνέχεια

"Μας πέθανε" η Moody's - Απρόσμενα μας έριξε σε επίπεδο χρεοκοπημένου κράτους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/MoodysXL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/MoodysXL.jpg" width="600" /></a></div><br /> Aπρόσμενη υποβάθμιση με άγνωστες συνέπειες για την χώρα ή για την ακρίβεια με την δημιουργία εξαιρετικά δυσοίωνων προοπτικών για την εξέλιξη των πραγμάτων σε ότι αφορά την ενεργοποίηση της CDS και την κήρυξη της χώρας σε ολική χρεοκοπία.<br /> <strong><span style="color: #222222;">Ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησης Moody's ανακοίνωσε τις πρώτες πρωινές του Σαββάτου ότι υποβαθμίζει το αξιόχρεο της Ελλάδας από "Ca" σε "C", όπως ήδη έχει καταγράψει ειδησεογραφικά το defencenet.gr, αλλά το σημαντικό βρίσκεται αλλού: Το “C” είναι το χαμηλότερο επίπεδο στην αξιολόγηση του οίκου πριν την χρεοκοπία. Πρακτικά η Moody's χρεοκόπησε την Ελλάδα, όχι επιλεκτικά, αλλά συνολικά!</span></strong><br /> <strong><span style="color: #222222;">Και όλα αυτά έρχονται μόλις δύο ημέρες μετά την απόφαση</span></strong> <strong>Διεθνής Ένωση Συμφωνιών Ανταλλαγής (ΙSDA), ότι η εισαγωγή των CAC'S δεν σημαίνει χρεοκοπία. Σημειώναμε τότε ότι <em>"<span style="color: #222222;">Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες δεν ενεργοποιούνται τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) λόγω της ύπαρξης της ρήτρας συλλογικής δράσης (CAC) στο πλαίσιο του PSI. </span></em></strong><strong><em><span style="color: #222222;">Βέβαια η παραπάνω αξιολόγηση του PSI αφορά τη νομοθετική ρύθμιση και το θέμα αναμένεται να επανέλθει με την οριστική διευθέτηση του PSI"</span>.</em> </strong><br /> <strong>Τι σημαίνει αυτό: Ότι η Moody's προχώρησε ένα βήμα παραπάνω βαθμολογώντας με "C" την Ελλάδα και κατατάσσοντάς την στις πτωχευμένες χώρες.</strong><br /> Ο οίκος αξιολόγησης ανέφερε στη σχετική ανακοίνωσή του ότι η υποβάθμιση αυτή οφείλεται στην έναρξη της διαδικασίας εθελοντικής ανταλλαγής των ελληνικών κρατικών ομολόγων, η οποία θα σημάνει απώλειες 70% για τους ιδιώτες επενδυτές που τα διακρατούν.<br /> Η διαδικασία αυτή <strong>"<em>συνεπάγεται προβλεπόμενες απώλειες για τους επενδυτές ανώτερες του 70%» κάτι το οποίο συνάδει με τα κριτήρια του οίκου Moody's για την αξιολόγηση στη βαθμίδα "C","</em></strong> εξήγησε ο οίκος στην ανακοίνωσή του.<br /> Ο οίκος αξιολογεί με "C" δανειζόμενες χώρες οι οποίες κρίνει ότι βρίσκονται πρακτκά σε στάση πληρωμών. Ο οίκος Standard and Poor's είχε υποβαθμίσει την Δευτέρα το αξιόχρεο της Ελλάδας σε "SD", που σημαίνει «επιλεκτική χρεοκοπία», εξαιτίας της διαδικασίας εθελοντικής ανταλλαγής των ελληνικών κρατικών ομολόγων.<br /> Μετά την βαθμολόγηση της Moody's, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι πάμε σε οριστική ενεργοποίηση των ασφαλίστρων κινδύνου, δηλαδή σε τυπική ολική χρεοκοπία.<br /> <strong>Η τραγωδία είναι ότι όλα αυτά που βιώνει η χώρα από τον Μάϊο του 2010 υποτίθεται ότι γίνονται για να αποφύγουμε ακριβώς αυτό: Την χρεοκοπία, ολική ή επιλεκτική...</strong><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

"Μας πέθανε" η Moody's - Απρόσμενα μας έριξε σε επίπεδο χρεοκοπημένου κράτους

Aπρόσμενη υποβάθμιση με άγνωστες συνέπειες για την χώρα ή για την ακρίβεια με την δημιουργία εξαιρετικά δυσοίωνων προοπτικών για την εξέλ...

Διαβάστε την συνέχεια

CIA-Stratfor ανοίγουν τον φάκελο της δολοφονίας του Ρίτσαρντ Γουέλς το 1975 στην Αθήνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="356" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/CIAXL.jpg" width="600" /></div><br /> Tην δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ριτσαρντ Γουέλς τον Δεκέμβριο του 1975 στην Αθήνα από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», έχουν βάλει στο μικροσκόπιο τα στελέχη του Stratfor (πολλά από τα οποία είναι πρώην πράκτορες της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ) και σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται στο Wikileaks, διεξάγουν έρευνα για να εντοπίσουν μετά από 37 χρόνια το «καρφί» της πρεσβείας στην Αθήνα που αποκάλυψε στους τρομοκράτες την ιδιότητα και λεπτομέρειες για τον σταθμάρχη της CIA. <strong>Σύμφωνα με τον εσωτερική αλληλογραφία που δημοσιεύεται στο Wikileaks ο Γ.Μπάρτον αντιπρόεδρος της Stratfor να ερωτά παλαιό στέλεχος της αμερικανικής διοίκησης αν γνωρίζει κάτι για την ύπαρξη του «καρφιού» της αμερικανικής πρεσβείας, καταδεικνύεται από τα λεγόμενά του ότι «άριστη πηγή» του μεταβίβασε ότι όντως υπήρχε αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος διέρρευσε όλες τις πληροφορίες για τον Γουέλς. <br /> <strong>Μέχρι στιγμής θεωρείται ότι η διαρροή έγινε από ένα δημοσίευμα στο Counter Spy στο οποίο αποκαλύπτονταν τα ονόματα των σταθμαρχών της CIA σε διάφορα μέρη του κόσμου.</strong><br /> <strong>Επίσης στο mail του Stratfor, παρατίθεται το άρθρο της εφημερίδας « Liberation» μέσω της οποίας δημοσιοποιήθηκε και η πρώτη προκήρυξη της 17ης Νοέμβρη, την οποία μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ομολογήσει ότι την έγραψε αν και χρεώνεται στον Γιωτόπουλο. αφού οι εισαγγελικές αρχές της χώρας είχαν τότε απαγορεύσει την δημοσίευση της εντός Ελλάδος.</strong><br /> H εφημερίδα, αν και είχε λάβει εκτενές κείμενο των δραστών της δολοφονίας από τον Mάρτιο του 1976, το δημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 1976, μετά την επιβεβαίωση της γνησιότητάς του. Ακολουθεί το άρθρο της εφημερίδας της 24 Δεκεμβρίου του 1976.<br /> «Πριν από ένα χρόνο, στις 23 Δεκεμβρίου του 1975, δολοφονήθηκε στην Aθήνα ο ακόλουθος της αμερικανικής πρεσβείας Pίτσαρντ Γουέλς, από τρεις μασκοφόρους άνδρες έξω από την κατοικία του.<br /> Ένα μήνα νωρίτερα, στις 25 Nοεμβρίου, το όνομα του Pίτσαρντ Γουέλς είχε δημοσιευθεί στην κορυφή καταλόγου στελεχών της CIA με έδρα την Aθήνα, στην αγγλόφωνη εφημερίδα Athens News. O κατάλογος αυτός, που εστάλη στην εφημερίδα από μυστηριώδη ελληνο-αμερικανική επιτροπή, παρουσίαζε τον Γουέλς ως επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Eλλάδα. Tο όνομά του, όμως, ως σταθμάρχη της CIA στη Λίμα του Περού είχε ήδη κοινοποιηθεί σε κατάλογο της ανεξάρτητης αμερικανικής πολιτικής επιθεώρησης Counter Spy (Aντικατασκοπεία), τον Iανουάριο του 1975.<br /> O θάνατος του Aμερικανού «διπλωμάτη» έδωσε την ευκαιρία στην αμερικανική κυβέρνηση να κατηγορήσει την επιθεώρηση Counter Spy ως υπεύθυνη για τον θάνατο του σταθμάρχη. Στις 24 Δεκεμβρίου του 1975, άγνωστη έως τότε τρομοκρατική-επαναστατική οργάνωση, «17 Nοέμβρη», αναλαμβάνει με προκήρυξη, που αποστέλλει σε όλο τον ελληνικό Tύπο, την ευθύνη της δολοφονίας Γουέλς. <br /> Tον Mάρτιο του 1976, η Liberatio έλαβε από πηγή ιδιαίτερα αξιόπιστη έως τότε (τον Ζαν Πολ Σάρτρ), πρωτότυπο κείμενο της «17N», στο οποίο η οργάνωση ανελάμβανε την ευθύνη για τη δολοφονία Γουέλς, περιγράφοντας με ακρίβεια την παρακολούθηση του στόχου και την οργάνωση της επιχείρησης. Tο κείμενο αυτό αντέκρουε την εκδοχή του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ πρακτόρων.<br /> Aς δούμε όλη την υπόθεση από την αρχή:<br /> Την <b>Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 1975,</b> <b>στις 22.30,</b> δολοφονείται έξω από το σπίτι του, στην οδό Βασιλίσσης Φρειδερίκης 5, στο <b>Π.</b> <b>Ψυχικό,</b> ο σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα <b>Ρίτσαρντ Γουέλς.</b> <br /> <br /> Τρία άτομα κατέβηκαν από κλεμμένο αυτοκίνητο και ο ένας από αυτούς πυροβόλησε τρεις φορές <i>«με το πιστόλι του Κολτ (διαμετρήματος 45)» </i>(όπως αναφέρει η οργάνωση στην προκήρυξή της στη «Liberation»). Κατόπιν οι τρεις δράστες μπήκαν στο <i>«πράσινο ανοικτό Σίμκα»</i> και εξαφανίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Τρεις ημέρες μετά τη δολοφονική ενέργεια <i>«απηγορεύθη στις ελληνικές εφημερίδες η δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών για την υπόθεση»</i> («Καθημερινή», 28.12.1975) από τον τότε εισαγγελέα Πλημμελειοδικών <b>Δημήτρη Τσεβά,</b> για να διευκολυνθεί η διενεργούμενη ανακριτική έρευνα. <br /> Η Αστυνομία δεν έδωσε ιδιαίτερη βάση στην ανάληψη της ευθύνης από μια παντελώς άγνωστη ως τότε οργάνωση με την επωνυμία<span style="font-weight: bold;"> </span><i style="font-weight: bold;">«Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη».</i> <br /> Κάποιοι αξιωματικοί υποστήριξαν ότι η άκρα Αριστερά αλλά και η άκρα Δεξιά προσπαθούσαν να σπιλώσουν η μία την άλλη στέλνοντας ψευδείς ανακοινώσεις στα ΜΜΕ. Οι πρώτες έρευνες πάντως έγιναν ανάμεσα στους «εξτρεμιστές» αλλά και σε πρόσωπα που συνδέονταν με την «κυπριακή υπόθεση». Τι έλεγε η <span style="font-weight: bold;">17Ν</span>> <br /> <i>«Σε πρόσφατο λόγο του ο Φορντ δήλωσε τελείως κυνικά ότι οι Αμερικανοί δεν θα διστάζουν να επεμβαίνουν ανοιχτά στο εσωτερικό των άλλων</i> <i>όταν το απαιτούν τα συμφέροντά τους.</i> <i>Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει στο παρελθόν και ο Κίσινγκερ. (...) Αλλά αρκετά.</i> <i>Φτάνει πια.</i> <i>Πρέπει να καταλάβουν οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι πράκτορές τους ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι αγέλη από πρόβατα. (...) Η κυβέρνηση κοροϊδεύει.</i> <i>Η Βουλή φλυαρεί χωρίς κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.</i> <i>Τα περισσότερα κόμματα,</i> <i>συμμετέχοντας στον γενικό εμπαιγμό,</i> <i>συναγωνίζονται σε πλατωνικές δηλώσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα.</i> <i>Και η Δικαιοσύνη κάνει τον άθλο,</i> <i>στη δίκη της 21ης Απρίλη,</i> <i>να μην αναφέρει το όνομα του δεύτερου ενόχου,</i> <i>της CIA και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. (...) Ετσι</i> <i>αποφασίζουμε να εκτελέσουμε υποδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CIA,</i> <i>αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς. (...) Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας»</i> (από την πρώτη προκήρυξη της 17Ν που εστάλη σε όλες τις εφημερίδες στις 24.12.1975, η οποία όμως δεν δημοσιεύτηκε τότε στον ελληνικό Τύπο). <br /> <i>«Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ήταν αρχηγός της CIA.</i> <i>Σαν τέτοιος</i> <i>ήταν συνυπεύθυνος μαζί με άλλους επαγγελματίες πράκτορες που δρουν στο έδαφός μας για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα μας.</i> <i>Απόφασή μας ήταν να εκτελεστεί ο αρχηγός και μόνο αυτός»</i> (από την «ανακοίνωση προς τον Τύπο» τής 17Ν στις 26.12.1975, στο πλαίσιο γενικότερης επίθεσης για τη μη δημοσίευση της πρώτης προκήρυξης, εξηγώντας γιατί δεν χτυπήθηκαν ο οδηγός και η γυναίκα του Γουέλς - ούτε αυτή η «ανακοίνωση» είδε το φως της δημοσιότητας). <br /> Ακολούθησε τρίτη προκήρυξη στη γαλλική εφημερίδα <span style="font-weight: bold;">«Liberation»,</span> όπου περιγραφόταν αναλυτικά ο τρόπος με τον οποίο εκτελέστηκε ο Γουέλς. <br /> Η προκήρυξη δόθηκε σε σφραγισμένο φάκελο από μια <span style="font-weight: bold;">γυναίκα</span> στον γάλλο φιλόσοφο <b>Ζαν-Πολ Σαρτρ.</b> <br /> Ο Σαρτρ παρέδωσε τον φάκελο στον διευθυντή της εφημερίδας <b>Σερζ Ζυλί.</b> <br /> Παρέμεινε περίπου ένα χρόνο στα συρτάρια της εφημερίδας και δημοσιεύτηκε στις 26.12.1976, λίγο μετά τη δολοφονία του Ευάγγελου Μάλλιου. Κατόπιν δημοσιεύτηκε και στον ελληνικό Τύπο. Πέρα από την περιγραφή των ενεργειών, η 17Ν έγραφε: <i>«Ούτε η γυναίκα ούτε ο σοφέρ του (Γουέλς) φέρουν άμεση ευθύνη για τα εγκλήματα που διέπραξε η CIA ενάντια στον λαό μας...</i> <i>Απόφασή μας ήταν πως ο Γουέλς,</i> <i>και μόνον αυτός,</i> <i>έπρεπε να εκτελεστεί.</i> <i>Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που διαλέξαμε να αποκλείσουμε εντελώς κάθε πιθανότητα να τραυματίσουμε τους άλλους,</i> <i>έστω και κατά τύχη».</i> Τι έλεγαν οι εφημερίδες <br /> Ως την απαγόρευση δημοσίευσης πληροφοριών από τον Τύπο είχαν προβληθεί από ελληνικές εφημερίδες σενάρια που μιλούσαν για ανοιχτό πόλεμο των μεγάλων μυστικών υπηρεσιών και για εκκαθάριση λογαριασμών μεταξύ CIA και FBI, ακόμη και για επιχείρηση παλαιστινίων τρομοκρατών υπό τον Κάρλος σε ελληνικό έδαφος. <br /> Η <b><i>«Απογευματινή»</i></b> με τίτλο <i>«Τον καθάρισαν ως διπλό πράκτορα»</i> δημοσίευσε ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον στην οποία αναφερόταν ότι <i>«η CIA διαθέτει ειδική μονάδα για τη δολοφονία διπλών πρακτόρων και οργάνων της που την εκβιάζουν»</i>. Η <b><i>«Ελευθεροτυπία»</i></b> έβαλε τίτλο <i>«Η CIA θυσίασε τον Γουέλς» </i>ενώ στις 28.12.1975 είχε πρώτο θέμα <i>«Η CIA σε πανικό».</i> Η <b><i>«Βραδυνή» </i></b>με τίτλο<i> «Δολοφονία άριστα μεθοδευμένη»</i> έγραψε ότι οι δολοφόνοι του Γουέλς <i>«εξόφλησαν δικούς τους λογαριασμούς με το θύμα ή είναι μισθοφόροι που επελέγησαν για να παίξουν αυτοί το απαίσιο παιχνίδι της προβοκάτσιας σε βάρος της χώρας μας».</i> Σήμερα <br /> Στα γεγονότα αυτά επικεντρώνονται οι έρευνες για τον αρχηγό και την ιστορική ηγεσία. Στη δολοφονία συμμετείχαν τουλάχιστον τρία άτομα (στην προκήρυξη της 17Ν στη «Liberation» αναφέρεται ότι από το αυτοκίνητο <i>«βγήκαμε αμέσως τρεις με τα πρόσωπα καλυμμένα»</i>). <br /> Ανάμεσα σε αυτά η Αστυνομία εκτιμά ότι ήταν ο <b>Αλέκος</b> <b>Γιωτόπουλος </b>(ο οποίος πυροβόλησε τον αμερικανό πράκτορα), ο<b> Παύλος Σερίφης,</b> όπως επίσης μια γυναίκα και ένας άνδρας, αμφότεροι 55 ετών σήμερα, γνωστοί στις αρχές.<br /> <strong>Σε ότι αφορά το ερώτημα γιατί μετά 37 χρόνια ψάχνουν "το καρφί" οι της Stratfor η απάντηση είναι μάλλον απλή: Υπηρεσίες όπως η CIA, ποτέ δεν ξεχνούν. Και όταν δεν μπορούν οι ίδιες, βάζουν τους "συνταξιούχους" να ψάχνουν... </strong><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a></strong>

CIA-Stratfor ανοίγουν τον φάκελο της δολοφονίας του Ρίτσαρντ Γουέλς το 1975 στην Αθήνα

Tην δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ριτσαρντ Γουέλς τον Δεκέμβριο του 1975 στην Αθήνα από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», έχουν β...

Διαβάστε την συνέχεια