Tην δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ριτσαρντ Γουέλς τον Δεκέμβριο του 1975 στην Αθήνα από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», έχουν βάλει στο μικροσκόπιο τα στελέχη του Stratfor (πολλά από τα οποία είναι πρώην πράκτορες της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ) και σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται στο Wikileaks, διεξάγουν έρευνα για να εντοπίσουν μετά από 37 χρόνια το «καρφί» της πρεσβείας στην Αθήνα που αποκάλυψε στους τρομοκράτες την ιδιότητα και λεπτομέρειες για τον σταθμάρχη της CIA. Σύμφωνα με τον εσωτερική αλληλογραφία που δημοσιεύεται στο Wikileaks ο Γ.Μπάρτον αντιπρόεδρος της Stratfor να ερωτά παλαιό στέλεχος της αμερικανικής διοίκησης αν γνωρίζει κάτι για την ύπαρξη του «καρφιού» της αμερικανικής πρεσβείας, καταδεικνύεται από τα λεγόμενά του ότι «άριστη πηγή» του μεταβίβασε ότι όντως υπήρχε αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος διέρρευσε όλες τις πληροφορίες για τον Γουέλς.
Μέχρι στιγμής θεωρείται ότι η διαρροή έγινε από ένα δημοσίευμα στο Counter Spy στο οποίο αποκαλύπτονταν τα ονόματα των σταθμαρχών της CIA σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Επίσης στο mail του Stratfor, παρατίθεται το άρθρο της εφημερίδας « Liberation» μέσω της οποίας δημοσιοποιήθηκε και η πρώτη προκήρυξη της 17ης Νοέμβρη, την οποία μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ομολογήσει ότι την έγραψε αν και χρεώνεται στον Γιωτόπουλο. αφού οι εισαγγελικές αρχές της χώρας είχαν τότε απαγορεύσει την δημοσίευση της εντός Ελλάδος.
H εφημερίδα, αν και είχε λάβει εκτενές κείμενο των δραστών της δολοφονίας από τον Mάρτιο του 1976, το δημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 1976, μετά την επιβεβαίωση της γνησιότητάς του. Ακολουθεί το άρθρο της εφημερίδας της 24 Δεκεμβρίου του 1976.
«Πριν από ένα χρόνο, στις 23 Δεκεμβρίου του 1975, δολοφονήθηκε στην Aθήνα ο ακόλουθος της αμερικανικής πρεσβείας Pίτσαρντ Γουέλς, από τρεις μασκοφόρους άνδρες έξω από την κατοικία του.
Ένα μήνα νωρίτερα, στις 25 Nοεμβρίου, το όνομα του Pίτσαρντ Γουέλς είχε δημοσιευθεί στην κορυφή καταλόγου στελεχών της CIA με έδρα την Aθήνα, στην αγγλόφωνη εφημερίδα Athens News. O κατάλογος αυτός, που εστάλη στην εφημερίδα από μυστηριώδη ελληνο-αμερικανική επιτροπή, παρουσίαζε τον Γουέλς ως επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Eλλάδα. Tο όνομά του, όμως, ως σταθμάρχη της CIA στη Λίμα του Περού είχε ήδη κοινοποιηθεί σε κατάλογο της ανεξάρτητης αμερικανικής πολιτικής επιθεώρησης Counter Spy (Aντικατασκοπεία), τον Iανουάριο του 1975.
O θάνατος του Aμερικανού «διπλωμάτη» έδωσε την ευκαιρία στην αμερικανική κυβέρνηση να κατηγορήσει την επιθεώρηση Counter Spy ως υπεύθυνη για τον θάνατο του σταθμάρχη. Στις 24 Δεκεμβρίου του 1975, άγνωστη έως τότε τρομοκρατική-επαναστατική οργάνωση, «17 Nοέμβρη», αναλαμβάνει με προκήρυξη, που αποστέλλει σε όλο τον ελληνικό Tύπο, την ευθύνη της δολοφονίας Γουέλς.
Tον Mάρτιο του 1976, η Liberatio έλαβε από πηγή ιδιαίτερα αξιόπιστη έως τότε (τον Ζαν Πολ Σάρτρ), πρωτότυπο κείμενο της «17N», στο οποίο η οργάνωση ανελάμβανε την ευθύνη για τη δολοφονία Γουέλς, περιγράφοντας με ακρίβεια την παρακολούθηση του στόχου και την οργάνωση της επιχείρησης. Tο κείμενο αυτό αντέκρουε την εκδοχή του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ πρακτόρων.
Aς δούμε όλη την υπόθεση από την αρχή:
Την Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 1975, στις 22.30, δολοφονείται έξω από το σπίτι του, στην οδό Βασιλίσσης Φρειδερίκης 5, στο Π. Ψυχικό, ο σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς.
Τρία άτομα κατέβηκαν από κλεμμένο αυτοκίνητο και ο ένας από αυτούς πυροβόλησε τρεις φορές «με το πιστόλι του Κολτ (διαμετρήματος 45)» (όπως αναφέρει η οργάνωση στην προκήρυξή της στη «Liberation»). Κατόπιν οι τρεις δράστες μπήκαν στο «πράσινο ανοικτό Σίμκα» και εξαφανίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Τρεις ημέρες μετά τη δολοφονική ενέργεια «απηγορεύθη στις ελληνικές εφημερίδες η δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών για την υπόθεση» («Καθημερινή», 28.12.1975) από τον τότε εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Δημήτρη Τσεβά, για να διευκολυνθεί η διενεργούμενη ανακριτική έρευνα.
Η Αστυνομία δεν έδωσε ιδιαίτερη βάση στην ανάληψη της ευθύνης από μια παντελώς άγνωστη ως τότε οργάνωση με την επωνυμία «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη».
Κάποιοι αξιωματικοί υποστήριξαν ότι η άκρα Αριστερά αλλά και η άκρα Δεξιά προσπαθούσαν να σπιλώσουν η μία την άλλη στέλνοντας ψευδείς ανακοινώσεις στα ΜΜΕ. Οι πρώτες έρευνες πάντως έγιναν ανάμεσα στους «εξτρεμιστές» αλλά και σε πρόσωπα που συνδέονταν με την «κυπριακή υπόθεση». Τι έλεγε η 17Ν>
«Σε πρόσφατο λόγο του ο Φορντ δήλωσε τελείως κυνικά ότι οι Αμερικανοί δεν θα διστάζουν να επεμβαίνουν ανοιχτά στο εσωτερικό των άλλων όταν το απαιτούν τα συμφέροντά τους. Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει στο παρελθόν και ο Κίσινγκερ. (...) Αλλά αρκετά. Φτάνει πια. Πρέπει να καταλάβουν οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι πράκτορές τους ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι αγέλη από πρόβατα. (...) Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Η Βουλή φλυαρεί χωρίς κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τα περισσότερα κόμματα, συμμετέχοντας στον γενικό εμπαιγμό, συναγωνίζονται σε πλατωνικές δηλώσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα. Και η Δικαιοσύνη κάνει τον άθλο, στη δίκη της 21ης Απρίλη, να μην αναφέρει το όνομα του δεύτερου ενόχου, της CIA και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. (...) Ετσι αποφασίζουμε να εκτελέσουμε υποδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CIA, αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς. (...) Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας» (από την πρώτη προκήρυξη της 17Ν που εστάλη σε όλες τις εφημερίδες στις 24.12.1975, η οποία όμως δεν δημοσιεύτηκε τότε στον ελληνικό Τύπο).
«Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ήταν αρχηγός της CIA. Σαν τέτοιος ήταν συνυπεύθυνος μαζί με άλλους επαγγελματίες πράκτορες που δρουν στο έδαφός μας για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα μας. Απόφασή μας ήταν να εκτελεστεί ο αρχηγός και μόνο αυτός» (από την «ανακοίνωση προς τον Τύπο» τής 17Ν στις 26.12.1975, στο πλαίσιο γενικότερης επίθεσης για τη μη δημοσίευση της πρώτης προκήρυξης, εξηγώντας γιατί δεν χτυπήθηκαν ο οδηγός και η γυναίκα του Γουέλς - ούτε αυτή η «ανακοίνωση» είδε το φως της δημοσιότητας).
Ακολούθησε τρίτη προκήρυξη στη γαλλική εφημερίδα «Liberation», όπου περιγραφόταν αναλυτικά ο τρόπος με τον οποίο εκτελέστηκε ο Γουέλς.
Η προκήρυξη δόθηκε σε σφραγισμένο φάκελο από μια γυναίκα στον γάλλο φιλόσοφο Ζαν-Πολ Σαρτρ.
Ο Σαρτρ παρέδωσε τον φάκελο στον διευθυντή της εφημερίδας Σερζ Ζυλί.
Παρέμεινε περίπου ένα χρόνο στα συρτάρια της εφημερίδας και δημοσιεύτηκε στις 26.12.1976, λίγο μετά τη δολοφονία του Ευάγγελου Μάλλιου. Κατόπιν δημοσιεύτηκε και στον ελληνικό Τύπο. Πέρα από την περιγραφή των ενεργειών, η 17Ν έγραφε: «Ούτε η γυναίκα ούτε ο σοφέρ του (Γουέλς) φέρουν άμεση ευθύνη για τα εγκλήματα που διέπραξε η CIA ενάντια στον λαό μας... Απόφασή μας ήταν πως ο Γουέλς, και μόνον αυτός, έπρεπε να εκτελεστεί. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που διαλέξαμε να αποκλείσουμε εντελώς κάθε πιθανότητα να τραυματίσουμε τους άλλους, έστω και κατά τύχη». Τι έλεγαν οι εφημερίδες
Ως την απαγόρευση δημοσίευσης πληροφοριών από τον Τύπο είχαν προβληθεί από ελληνικές εφημερίδες σενάρια που μιλούσαν για ανοιχτό πόλεμο των μεγάλων μυστικών υπηρεσιών και για εκκαθάριση λογαριασμών μεταξύ CIA και FBI, ακόμη και για επιχείρηση παλαιστινίων τρομοκρατών υπό τον Κάρλος σε ελληνικό έδαφος.
Η «Απογευματινή» με τίτλο «Τον καθάρισαν ως διπλό πράκτορα» δημοσίευσε ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον στην οποία αναφερόταν ότι «η CIA διαθέτει ειδική μονάδα για τη δολοφονία διπλών πρακτόρων και οργάνων της που την εκβιάζουν». Η «Ελευθεροτυπία» έβαλε τίτλο «Η CIA θυσίασε τον Γουέλς» ενώ στις 28.12.1975 είχε πρώτο θέμα «Η CIA σε πανικό». Η «Βραδυνή» με τίτλο «Δολοφονία άριστα μεθοδευμένη» έγραψε ότι οι δολοφόνοι του Γουέλς «εξόφλησαν δικούς τους λογαριασμούς με το θύμα ή είναι μισθοφόροι που επελέγησαν για να παίξουν αυτοί το απαίσιο παιχνίδι της προβοκάτσιας σε βάρος της χώρας μας». Σήμερα
Στα γεγονότα αυτά επικεντρώνονται οι έρευνες για τον αρχηγό και την ιστορική ηγεσία. Στη δολοφονία συμμετείχαν τουλάχιστον τρία άτομα (στην προκήρυξη της 17Ν στη «Liberation» αναφέρεται ότι από το αυτοκίνητο «βγήκαμε αμέσως τρεις με τα πρόσωπα καλυμμένα»).
Ανάμεσα σε αυτά η Αστυνομία εκτιμά ότι ήταν ο Αλέκος Γιωτόπουλος (ο οποίος πυροβόλησε τον αμερικανό πράκτορα), ο Παύλος Σερίφης, όπως επίσης μια γυναίκα και ένας άνδρας, αμφότεροι 55 ετών σήμερα, γνωστοί στις αρχές.
Σε ότι αφορά το ερώτημα γιατί μετά 37 χρόνια ψάχνουν "το καρφί" οι της Stratfor η απάντηση είναι μάλλον απλή: Υπηρεσίες όπως η CIA, ποτέ δεν ξεχνούν. Και όταν δεν μπορούν οι ίδιες, βάζουν τους "συνταξιούχους" να ψάχνουν...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου