Άγκυρα: 36 Rafale και Mirage του Κατάρ θα ξεκινήσουν να επιχειρούν από τα Τούρκικα αερ/μια.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/Rafale-16.jpg?itok=blSQKswD" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/Rafale-16.jpg?itok=blSQKswD" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">  <span style="font-weight: normal;"> Επικίνδυνη η συμφωνία της Τουρκίας με το Κατάρ για την Ελλάδα.</span></h3>Η συμφωνία Τουρκίας – Κατάρ εμπλέκει τα στρατιωτικά αεροσκάφη του σε εμπόλεμες επιχειρήσεις κατά της Ελλάδας, γράφουν τα τουρκικά ΜΜΕ.<br />Τελικά αποδεικνύεται ότι η διμερής αμυντική συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με το Κατάρ, για την παρουσία σε τουρκικές αεροπορικές βάσεις μαχητικών αεροσκαφών του (πρόκειται για rafale και mirage), προβλέπει ότι αυτά θα μπορούν να συμμετέχουν και σε πολεμικές επιχειρήσεις στο πλευρό της Τουρκίας.<div><br />Οι αρχηγοί των δύο επιτελείων<br /><br />Τη συμφωνία υπέγραψαν οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων των δύο χωρών, οι στρατηγοί Yaşar Güler και Ganim bin Şahin el Ganim, στις 2 Μαρτίου 2021, και στηρίζεται στη συμφωνία που είχαν υπογράψει οι δύο χώρες στις 23 Μαΐου 2007 για «Στρατιωτική συνεργασία στους τομείς της Εκπαίδευσης, καθώς και της Τεχνικής και Επιστημονικής Συνεργασίας».<br /><br />Σύμφωνα με όσα γράφει η τουρκική εφημερίδα cumhuriyet, μαχητικά αεροσκάφη του Κατάρ έρχονται στην Τουρκία.<br /><br />Με τη διεθνή συμφωνία που έγινε δεκτή από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της τουρκικής βουλής, εγκρίθηκε 36 μαχητικά αεροσκάφη και 250 στρατιωτικοί που ανήκουν στο Κατάρ να σταθμεύουν μόνιμα στην Τουρκία.<br />Εάν η συμφωνία γίνει αποδεκτή στη Βουλή, αυτό το προσωπικό και τα μαχητικά αεροσκάφη θα μπορούν να προετοιμαστούν για να συμμετέχουν σε πόλεμο που θα ξεσπάσει στα σύνορα της Τουρκίας.</div><div><br />Διευκολύνσεις<br /><br />Με τη διμερή συμφωνία που έγινε αποδεκτή στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας, 36 αεροσκάφη και 250 στρατιωτικοί που ανήκουν στο Κατάρ μπορούν να αναπτυχθούν στους χώρους που καθορίζονται από το Γενικό Επιτελείο.<br />Με την ίδια συμφωνία, τα αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας του Κατάρ θα μπορούν να πετούν στον τουρκικό εναέριο χώρο και τα τουρκικά αεροδρόμια θα ανοίξουν στα αεροπλάνα του Κατάρ.<br /><br />Θα εκχωρηθεί ξεχωριστός αριθμός πτήσης σε αυτά τα αεροσκάφη και θα διασφαλιστεί ότι θα μπορούν να ξεχωρίζουν από τα αεροσκάφη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.<br /><br />Με βάση τη συμφωνία, όλες οι δραστηριότητες των στρατιωτικών αεροσκαφών του Κατάρ θα υπόκεινται στην προέγκριση του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας.<br /><br />Αυτά τα αεροσκάφη και το στρατιωτικό προσωπικό του Κατάρ θα μπορούν να πραγματοποιούν εκπαιδευτικές πτήσεις για την προετοιμασία του πολέμου εντός των συνόρων της Τουρκίας. Για τον σκοπό αυτό, οι πτήσεις θα συντονίζονται από τον διοικητή της αεροπορικής βάσης όπου θα πραγματοποιηθεί η εκπαίδευση.</div><div><br />Θα διατεθεί γραφείο εργασίας<br /><br />Σύμφωνα με όσα γράφει ο Hüseyin Şimşek από την εφημερίδα Birgün, η οποία πρώτη αποκάλυψε το θέμα, το Κατάρ θα πρέπει να επιτρέψει στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει τα αεροπλάνα του στο πλαίσιο της συμφωνίας.<br /><br />Η Τουρκία θα μπορεί να μεταφέρει στρατιωτικό εξοπλισμό, επικίνδυνα εμπορεύματα, πυρομαχικά και το στρατιωτικό της προσωπικό στο εσωτερικό και στο εξωτερικό με αεροπλάνα του Κατάρ.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, η Τουρκία θα διαθέσει επίσης ένα γραφείο εργασίας για το στρατιωτικό προσωπικό του Κατάρ.<br /><br />Εγκαταστάσεις όπως χώροι γραφείων εργασίας, υπόστεγα, χώροι στάθμευσης αεροσκαφών, εγκαταστάσεις συντήρησης, εξοπλισμός, ηλεκτρικό ρεύμα και νερό θα παρέχονται δωρεάν στο στρατιωτικό προσωπικό του Κατάρ.</div><div><br />Ενστάσεις από την αντιπολίτευση<br /><br />Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που ανήκουν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της τουρκικής βουλής είπαν ότι τα όρια της συμφωνίας δεν είναι ξεκάθαρα.<br /><br />Ο Utku Çakırözer του CHP, ο οποίος προειδοποίησε ότι για να ισχύσει μια διμερής συμφωνία μπορεί να απαιτείται ψήφισμα από τη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, είπε:<br /><br />«Το πώς θα συμβάλει η τουρκική πολεμική αεροπορία στην εκπαίδευση των πιλότων του Κατάρ δεν είναι καλά κατανοητό. Το Κατάρ διαθέτει γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη και ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά αεροσκάφη.<br /><br />»Για τον λόγο αυτόν, δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό για τι είδους εκπαίδευση θα πρόκειται. Οπως γνωρίζετε, το Κατάρ είναι μια χώρα που εγκυμονεί κινδύνους για την ασφάλεια στην περιοχή λόγω των πολιτικών που ακολουθεί.<br /><br />»Φυσικά, το γεγονός ότι οι σχέσεις μας είναι καλές, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι για την Τουρκία. Η είσοδος 36 αεροσκαφών και 250 στρατιωτικών στην Τουρκία είναι ίσως ένα θέμα που απαιτεί επίλυση με νομοθετική ρύθμιση.<br /><br />»Θα πρέπει να το συζητήσουμε και νομικά, ίσως στη Βουλή, γιατί κατά κάποιο τρόπο θα έρθουν οι ένοπλες δυνάμεις μια ξένης χώρας στην πατρίδα μας».<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Άγκυρα: 36 Rafale και Mirage του Κατάρ θα ξεκινήσουν να επιχειρούν από τα Τούρκικα αερ/μια.

   Επικίνδυνη η συμφωνία της Τουρκίας με το Κατάρ για την Ελλάδα. Η συμφωνία Τουρκίας – Κατάρ εμπλέκει τα στρατιωτικά αεροσκάφη του σε εμπόλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκα: Η Βάση της Λάρισας θα αντικαταστήσει το Ιντσιρλίκ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/ok-iddia-yunanistanin-larissa-ussu-incirlikin-yerini-alacak-2-1638363984.jpg?itok=mcyExsWR" width="758" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Tα τουρκικά ΜΜΕ βρίσκονται σε κατάσταση αναβρασμού αναφορικά με την πιθανή, αυτό μένει να το δούμε στο μέλλον, αντικατάστασης της βάσης των ΗΠΑ στο Ινσιρλίκ με αυτή της Λάρισας.<br /><br />Συγκεκριμένα αναφέρει άρθρο που φιλοξενείται σε τουρκικό site το οποίο έχει πληροφορίες και παίρνει απευθείας γραμμή από το τουρκικό ΥΠΑΜ, τα εξής:<br /><br />"Έχει αναφερθεί ότι οι ΗΠΑ θα επενδύσουν 33,5 εκατ. δολάρια στη Βάση της Λάρισας στην Ελλάδα. Τον περασμένο μήνα, ο αμερικανικός στρατός έστειλε UAV και πολεμικά αεροσκάφη F-22 Raptor στην αεροπορική βάση της Λάρισας.<br />Ενώ οι ΗΠΑ αύξησαν τις στρατιωτικές τους επενδύσεις στην Ελλάδα, προβλήθηκε νέος ισχυρισμός.<br /><br />Υποστηρίχθηκε ότι αυτή η βάση, στην οποία επένδυσαν οι ΗΠΑ, θα αντικαταστήσει τη βάση του Ιντσιρλίκ.<br /><br />Αναφέρθηκε σε ελληνική εφημερίδα ότι μετά τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) που υπέγραψαν οι ΗΠΑ με την Ελλάδα τον Οκτώβριο, θα επενδύσει 33,5 εκατ. δολάρια για την κατασκευή δύο υπόστεγων και ενός κτιρίου υποστήριξης στην Αεροπορική Βάση της Λάρισας.<br /><br />Στις ειδήσεις σημειώθηκε ότι η βάση θα χρησιμοποιηθεί ως "σταθερό αγκυροβόλιο" από τις αμερικανικές αεροπορικές μονάδες στην Ευρώπη (USAFE), ενώ αναμένονται και νέες προτάσεις από τις ΗΠΑ για το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας.<br /><br />Στην είδηση, η οποία υπογράμμιζε ότι η Αθήνα μπορεί να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη F-35 από τις ΗΠΑ, αλλά εντός 5 ετών από την έναρξη της διαδικασίας, αναφέρθηκε ότι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτή τη διαδικασία για την ολοκλήρωση των απαραίτητων έργων υποδομής και προσωπικού εκπαίδευση.<br /><br />Σημειώνεται επίσης ότι 73 ελικόπτερα και 995 οπλικά συστήματα και απάρτια αυτών, των ΗΠΑ θα έρθουν στην Ελλάδα αυτή την εβδομάδα μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, οπότε ο συνολικός αριθμός του αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού που θα φτάσει στο λιμάνι θα φτάσει τις 2000.<br /><br />Ενώ αναφέρεται ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν επενδύσει 300.000 δολάρια στην Αλεξανδρούπολη, μόνο για την άσκηση με την ονομασία «Defender 21», φέτος έχουν σταλεί στη Βάση Στεφανοβίκειο κοντά στο Βόλο 15 ελικόπτερα «Apachi» και 9 «Black Hawk» "<br /><br />Η τουρκική ανησυχία είναι μεγάλη ΄με την προοπτική της αντικατάστασης του Ινσιρλίκ από τη Λάρισα, αφού βλέπουν ότι οι ΗΠΑ σε τέτοια περίπτωση παίρνουν ένα δρόμο χωρίς επιστροφή για την Τουρκία.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι στην τουρκική βάση οι ΗΠΑ φιλοξενούν και 50 πυρηνικές βόμβες, οι οποίες εννοείται ότι θα μετακινηθούν από την Τουρκία, ενώ για να γίνει αυτό δεν απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της Άγκυρας.<br /><br />Αυτό θα σημαίνει ότι η Τουρκία θα πάψει να είναι ο προκεχωρημένος σταθμός πυρηνικών του ΝΑΤΟ και δεν θα αποτελεί κομβική χώρα στην πυρηνική αποτρεπτική δύναμη της Συμμαχίας.<br /><br />Παράλληλα γίνεται αντιληπτό σε όλους ότι η Λάρισα και η ελληνική πολεμική αεροπορία που βρίσκεται εκεί, ότι τίθεται στο απυρόβλητο από ενδεχόμενη προσβολή της από την τουρκική αεροπορία, αφού θα φιλοξενεί αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις και ίσως και πυρηνικά όπλα, στην περίπτωση που εγκατασταθούν εκεί οι πυρηνικές βόμβες του Ινσιρλίκ.<br /><br />Οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται ότι κάτι ανάλογο ισχύει για την Αλεξανδρούπολη, το Βόλο και τη Σούδα, με αποτέλεσμα η αμερικανή παλίροια στην Ελλάδα να αποτελεί πάρα πολύ μεγάλο εμπόδιο στα επιθετικά τους σχέδια σε βάρος της χώρας μας.<br /><br />Να επισημάνουμε ότι σε εδώ και 11 μήνες, είχαμε προβεί στην εκτίμηση ότι η αμερικανική παρουσία στη βάση του Ινσιρλίκ στην Τουρκία θα τερματιστεί και θα μεταφερθεί σε ελληνικό έδαφος, ενώ 30 τουλάχιστον πυρηνικές κεφαλές έχουν ήδη απομακρυνθεί από την τουρκική βάση. από τον περασμένο Μάρτιο μάλιστα.<br /><br />Η απόφαση αυτή λήφθηκε τότε, λόγω της επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας και λόγω της πιθανότητας αποκλεισμού της πρόσβασης στην εν λόγω στρατιωτική βάση των ΗΠΑ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκα: Η Βάση της Λάρισας θα αντικαταστήσει το Ιντσιρλίκ.

Παναγιώτης Νάστος Tα τουρκικά ΜΜΕ βρίσκονται σε κατάσταση αναβρασμού αναφορικά με την πιθανή, αυτό μένει να το δούμε στο μέλλον, αντικατάστα...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα ρίξει η Κίνα σωσίβιο στην τουρκική οικονομία και με ποιο αντάλλαγμα;

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/erdogan-xi.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Μπορεί ο Ερντογάν να αναζητά απελπισμένα ξένους επενδυτές για να στηρίξει την κλυδωνιζόμενη τουρκική οικονομία, αλλά τα δυτικά κεφάλαια περισσότερο φεύγουν παρά έρχονται. Η συμφωνία-πλαίσιο με τα Εμιράτα ήταν μία αχτίδα φωτός, αλλά απέχει από τη φάση της υλοποίησης και βέβαια από το να λύνει το πρόβλημα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν ο Ερντογάν θα καταφύγει στην Κίνα για να αποφύγει την οικονομική κατάρρευση.<br /><br />Όπως φάνηκε και αυτές τις ημέρες, η Τουρκία έχει εξαντλήσει τα αποθέματα σε συνάλλαγμα, γεγονός που εκ των πραγμάτων ενισχύει τον “κινέζικο πειρασμό”. Από την εποχή που ο Ερντογάν εξαπέλυε μύδρους κατά του Πεκίνου για να υποστηρίξει την μειονότητα των Ουιγούρων στην Κίνα, μια τουρκόφωνη μουσουλμανική φυλή στην επαρχία Σιντζιάνγκ, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι «Τα περιστατικά στην Κίνα είναι απλά μια γενοκτονία», είχε δηλώσει ο Ερντογάν το 2009. Η Τουρκία αποτελούσε, μάλιστα, ασφαλές καταφύγιο για τους Ουιγούρους, με αποτέλεσμα να φιλοξενεί μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες Ουιγούρων στον κόσμο.<br /><br />Αυτό διακόπηκε απότομα το 2016, όταν η Τουρκία συνέλαβε τον Ουιγούρο ακτιβιστή Αμπντουλκαντίρ Γιαπτζάν που ζούσε στην Τουρκία από το 2001 και δρομολόγησε την έκδοσή του. Το 2017, η Τουρκία και η Κίνα υπέγραψαν συμφωνία που επιτρέπει την έκδοση ακόμη και αν το υποτιθέμενο αδίκημα είναι παράνομο μόνο σε μία από τις δύο χώρες. Από τις αρχές του 2019 η Τουρκία συνέλαβε εκατοντάδες Ουιγούρους και τους έστειλε σε κέντρα απέλασης. Τα σχόλια του Ερντογάν έχουν εξαφανιστεί, όπως και τα θετικά για τους Ουιγούρους ρεπορτάζ σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.<br /><br />Δύο ήταν τα ζητήματα που επέβαλαν την μεταστροφή του Ερντογάν ως προς την Κίνα και της Κίνας προς τον Ερντογάν. Πρώτον, τα συνεχιζόμενα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας κυρίως λόγω της μεγάλης υποτίμησης της λίρας. Δεύτερον, ο στρατηγικός ρόλος που μπορεί να παίξει η Τουρκία στο χερσαίο τμήμα του “Νέου Δρόμου του Μεταξιού” που οικοδομεί το Πεκίνο.<div><br />Πως άλλαξε το σκηνικό<br /><br />Τον Ιούνιο 2020, η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας επέκτεινε μια ανταλλαγή (swap) τουρκικών λιρών για γιουάν αξίας 400 εκατ. δολαρίων. Η συμφωνία ανταλλαγής νομισμάτων υπογράφηκε αρχικά το 2012, αλλά αναβίωσε όταν η Άγκυρα βρήκε κλειστές όλες τις πόρτες στην προσπάθειά της να σταματήσει την κατάρρευση της λίρας. Το Πεκίνο έχει κάθε λόγο να χαίρεται με την ευκαιρία να καταστήσει την Τουρκία ζωτικό μέρος του Belt and Road Initiative – BRI.<br /><br />Μια κινεζική εταιρεία logistics αγόρασε το 2020 το 48% του Kumport Terminal για 940 εκατ. δολάρια. Βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος σταθμός εμπορευματοκιβωτίων της Τουρκίας, αποτελώντας στρατηγική σύνδεση με την Ευρώπη. Το Νοέμβριο 2019 η Τουρκία καλωσόρισε το πρώτο φορτηγό τρένο από την επαρχία Ζιάν μέσω της σήραγγας του Μαρμαρά που χτίστηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Κίνα. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη σήραγγα, τρένα μπορούν να μεταβούν απευθείας από την Κίνα στην Ευρώπη.<br /><br />Ο Γκάο Τιαν, διευθυντής του έργου σιδηροδρομικής σύνδεσης Κίνας-Γερμανίας, υποστηρίζει ότι η Τουρκία θα είναι το κέντρο των σιδηροδρομικών έργων και υποδομών του “Δρόμου του Μεταξιού” που συνδέει την Ανατολή με τη Δύση. Το σχέδιο περιλαμβάνει την ανάπτυξη της Τουρκίας από έναν απλό κόμβο διαμετακόμισης σε στρατηγικό κόμβο διεθνούς εμπορίου, τον αποκαλούμενο “Μεσαίο Διάδρομο” της κινεζικής οικονομικής ζώνης του BRI. Πρόσθετα βοηθητικά έργα για την ανάπτυξη του “Μεσαίου Διάδρομου” περιλαμβάνουν το έργο θερμικής μονάδας παραγωγής ενέργειας, αξίας περίπου 1,7 δισ. δολαρίων.</div><div><br />Τι θα κερδίσουν οι Κινέζοι<br /><br />Οι τρέχουσες κινεζικές επενδύσεις, ωστόσο, δεν είναι αρκετές για να αναχαιτίσουν τη νομισματική κρίση της Τουρκίας και να λύσουν το πρόβλημα του μακροπρόθεσμου ιδιωτικού χρέους της. Ζητήματα αφερεγγυότητας έχουν ήδη επηρεάσει έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Η γέφυρα Yavuz Sultan Selim (μια από τις ψηλότερες στον κόσμο) χρηματοδοτήθηκε από την Κίνα με 2,7 δισ. δολάρια. Όταν έγινε σαφές ότι η Τουρκία δεν θα μπορούσε να επιστρέψει το δάνειο, η γέφυρα πωλήθηκε σε Κινέζους επενδυτές για 688 εκατ. δολάρια.<br /><br />Πέρα από τους τομείς της οικονομίας που καρκινοβατούν, ο μόνος τομέας στην Τουρκία που εξακολουθεί να αναπτύσσεται είναι η τεχνολογία, πράγμα που ενδιαφέρει την Κίνα. Η μεγαλύτερη πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου της Τουρκίας, το Trendyol, με 2.000.000 ενεργούς αγοραστές και 25.000.000 μέλη, αγοράστηκε για 750 εκατ. δολάρια από την Alibaba. Ο κινεζικός γίγαντας ηλεκτρονικού εμπορίου υπόσχεται εξοικονόμηση κόστους με προϊόντα κινεζικής κατασκευής, πιστεύοντας ότι η τεράστια τεχνογνωσία της Alibaba σε υποδομές, μεταφορές και logistics θα τροφοδοτήσει τους Τούρκους καταναλωτές με φθηνότερα προϊόντα και με δωρεάν αποστολή εντός τριών ημερών.<br /><br />Καθώς δυτικές εταιρείες εγκαταλείπουν την Τουρκία, πουλώντας μετοχές που κατέχουν, η Κίνα πρέπει να καλύψει όχι μόνο το επενδυτικό κενό, αλλά και το διογκούμενο κενό σε συνάλλαγμα. Ο Ερντογάν έχει αποφασίσει να αφήσει τη λίρα να υποτιμηθεί, αλλά η υποτίμηση-σοκ προκαλεί μεγάλο οικονομικό πόνο σε μια χώρα ναι μεν εξάγει πολλά, αλλά και εισάγει πολλά. Με μεγάλες ξένες επενδύσεις, μια σταδιακή υποτίμηση θα ήταν δυνατή, αλλά αυτές δεν βρίσκονται, ή περιμένουν ακόμα φτηνότερες ευκαιρίες.</div><div><br />Η τουρκική οικονομία κοιτάζει δυτικά<br /><br />Η Κίνα δεν θέλει να απαξιωθούν οι επενδύσεις της στην Τουρκία, όπως έπαθαν οι ΗΠΑ στη δεκαετία του 1990 με τις επενδύσεις τους στην Αργεντινή. Μπορεί μεν να αποσπάσει τουρκικά περιουσιακά στοιχεία, αλλά αν αυτά είναι απαξιωμένα θα χρειαστούν επιπλέον επενδύσεις για να αποβούν κερδοφόρα σε μια διαλυμένη οικονομία. Κάτι ακόμη που εμποδίζει το Πεκίνο να στηρίξει την Άγκυρα οικονομικά είναι ότι οι τρέχουσες εμπορικές και χρηματοοικονομικές τους σχέσεις είναι σχετικά μικρές.<br /><br />Αν και ο Ερντογάν έχει διαφοροποιήσει τους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας, κανένας δεν έχει αναδειχθεί ισχυρή εναλλακτική λύση στις παραδοσιακές δυτικές αγορές για τις τουρκικές εξαγωγές. Οι εξαγωγές προς την Κίνα αποτελούν μικρό κλάσμα εκείνων προς την Ευρώπη και Αμερική, το δε έλλειμμα της Τουρκίας στο εμπορικό ισοζύγιο με την Κίνα είναι μεγάλο. Και ενώ το μη δυτικό μερίδιο στο τουρκικό εξωτερικό εμπόριο έχει αυξηθεί σε σχεδόν 30%, η ΕΕ μόνο αντιπροσώπευε το 2020 το 42%, σε σύγκριση με μόλις 6% για την Κίνα.<br /><br />Ενώ οι επενδυτικοί εταίροι της Τουρκίας έχουν διαφοροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, το μερίδιο των ΗΠΑ και της Ευρώπης στις εισροές ξένων επενδύσεων στην Τουρκία έχει επίσης αυξηθεί. Το 2005, η ΕΕ ήταν ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Τουρκία, αντιπροσωπεύοντας το 58% των άμεσων ξένων επενδύσεων. Το 2018 το ποσοστό είχε αυξηθεί στο 61%. Αντιθέτως, οι κινεζικές επενδυτικές ροές παρέμειναν κάτω από 1%.<br /><br />Η Τουρκία είναι χώρα φτωχή σε φυσικούς πόρους. Εισάγει ενέργεια αξίας περίπου 30 δις δολαρίων ετησίως, ποσό που μεγαλώνει απότομα, λόγω της αύξησης των τιμών φυσικού αερίου και πετρελαίου. Έτσι χρειάζεται δεκάδες δις δολάρια άμεσες ξένες επενδύεις, ή ογκώδεις ταμειακές ροές για να διατηρήσει την οικονομική της ανάπτυξη και για να μην διαρρήξει ο Ερντογάν τους εκλογικούς δεσμούς με την κοινωνική βάση του.<br /><br />Για να προσελκύσει τέτοιους πόρους από την Κίνα η Άγκυρα “πουλάει” τους Ουιγούρους, αλλά και απομακρύνεται περαιτέρω από την Δύση. Εφόσον, οι τουρκικές επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν πιστώσεις από τη Δύση, δημιουργείται ένα κενό που οι Κινέζοι ενδέχεται να καλύψουν. Εάν συμβεί αυτό, η πολιτική ισχύς του Πεκίνου στην Άγκυρα θα αυξηθεί κατακόρυφα, φέρνοντας την Τουρκία πιο κοντά στον αναδυόμενο άξονα Κίνας-Ρωσίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Εδώ κολλάει και ο ευρασιανισμός…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα ρίξει η Κίνα σωσίβιο στην τουρκική οικονομία και με ποιο αντάλλαγμα;

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Μπορεί ο Ερντογάν να αναζητά απελπισμένα ξένους επενδυτές για να στηρίξει την κλυδωνιζόμενη τουρκική οικονομία, αλλά τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ως πότε θα πτωχεύουμε την Τουρκία και θα πεθαίνουμε τον Ερντογάν;

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/tourkia_oikonomia_erntogan_SLpress.gr_.jpg" /><br /><br /><b>Αδαλής Γιώργος</b><br />Στην Ελλάδα, κοντεύει να γίνει συνήθεια η δημιουργία ψευδών συναγερμών στην οικονομία. Ανά χρονικά διαστήματα, ζούμε false alarm και το χειρότερο είναι ότι μονίμως ξεχνάμε ποιοι τα δημιουργούν, με αποτέλεσμα να επανέρχονται δριμύτεροι με νέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Τουρκία. Κατά ένα εξίσου περίεργο τρόπο, όταν πραγματικά διαφαίνονται σοβαρές οικονομικές κρίσεις στον ορίζοντα, μονίμως υποβαθμίζονται!<br /><br />Ένα false alarm ήταν η κρίση της κινεζικής EverGrande. Σε Ελλάδα και Ευρώπη γράφτηκαν απίστευτα πράγματα! Την αποκάλεσαν από “νέα Lehman Brothers” ως και “παγκόσμιο κραχ”. Όσοι αναλυτές τα έλεγαν απέτυχαν παταγωδώς, μιας και φτάσαμε στον Δεκέμβριο και ούτε κατάρρευση τύπου Lehman Brothers είχαμε, ούτε μετάδοση της κρίσης στην Δύση!<br /><br />Η EverGrande ήταν σοβαρό πρόβλημα, το οποίο όμως δεν οδηγεί σε κραχ την Κίνα και πολύ περισσότερο δεν θα μεταδοθεί στην Δύση. Ένα άλλο false alarm αφορά στην Τουρκία. Από το 2018 που ξεκίνησε η πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας της λίρας, κλείνουμε σε λίγο τέσσερα χρόνια και κάθε τρεις και λίγο κάποιοι “προφητεύουν” την πτώχευση της Τουρκίας. Κάποιοι από το 2013 “προβλέπουν” θάνατο του Ερντογάν. Έχει καταντήσει σαν το παραμύθι με τον λύκο και τα πρόβατα!<br /><br />Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένουμε ακόμα για να επαληθευτούν οι “προφητείες”; Γιατί αποτυγχάνουν όμως Έλληνες και Ευρωπαίοι αναλυτές; Γιατί πεθαίνουν διαρκώς τον Ερντογάν και ταυτόχρονα πτωχεύουν την Τουρκία; Πρόκειται απλά για αστοχία, ή μήπως υπάρχει βαθύτερη πολιτικο-οικονομική αιτία; Κατά κανόνα, οι αναλυτές παρασύρονται διότι δεν έχουν πάει στην Τουρκία και κυρίως διότι σκέπτονται δυτικά. Όσο ερμηνεύουν δυτικά την Τουρκία τόσο οι προβλέψεις τους θα καταλήγουν στον κουβά!<div><br />Γιατί κερδίζει εκλογές ο Ερντογάν;<br /><br />Για να εξηγήσει κάποιος γιατί δεν πτωχεύει η Τουρκία, πρέπει προηγουμένως να εξηγήσει για ποιο λόγο ο Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία σχεδόν 20 χρόνια, παρότι έχει διαπράξει σωρεία διώξεων στο εσωτερικό. Για να το αντιληφθούμε, ας δούμε τι έχουν ζήσει τρεις γενιές Τούρκων. Θα ξεκινήσουμε, χρησιμοποιώντας τα βιώματα τριών Τούρκων: Ο 65χρονος σήμερα Αχμέτ, έχει έναν 45χρονο γιο τον Ιμπραήμ και έναν 25χρονο εγγονό τον Ιλκέρ. Και οι τρεις έχουν μάθει από τους παππούδες τους, ότι στις αρχές του 1900, όταν υπήρχε ακόμα Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο πληθωρισμός ήταν ήδη εργαλείο του Σουλτάνου.<br /><br />Όταν ο Σουλτάνος Μεχμέτ Ε’ θέλησε να χρηματοδοτήσει τη συμμετοχή στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο διπλασίασε το “καϊμέ” (χάρτινο χρήμα), με αποτέλεσμα να ακριβύνουν τα προϊόντα ως και 20 φορές. Από τότε οι Τούρκοι εκπαιδεύονται να ζουν σε μια άκρως πληθωριστική οικονομία. Πάντοτε το νόμισμα υποτιμάτο με σκοπό την διεύρυνση της παραγωγής και την χρηματοδότηση πολέμων. Και έμαθαν να αντισταθμίζουν τις απώλειες από την πτώση του “καϊμέ” είτε με χρυσό, είτε με άλλες μεθόδους.<br /><br />Εάν ρωτήσετε τον 65χρονο σήμερα Αχμέτ, θα σας πει ότι μόλις ενηλικιώθηκε, τον έντυσαν φαντάρο και το 1974 ο Ετσεβίτ τον έστειλε να καταλάβει την Κύπρο. Ο Αχμέτ θυμάται ότι το 1974 ο πληθωρισμός στην Τουρκία έτρεχε με 18,6%. Όσο ακριβώς και σήμερα! Το δολάριο επίσημα ισούτο με 5 τουρκικές λίρες, αλλά στην αγορά έπρεπε να δώσεις 10 λίρες για να αγοράσει 1 δολάριο. Κι αυτό χειροτέρευε κάθε χρόνο.</div><div><br />Από πληθωρισμό σε πληθωρισμό<br /><br />Το 1987, ξαναφόρεσαν το χακί στον Αχμέτ ως επίστρατος στην κρίση του “Σισμίκ”. Ο Αχμέτ, εκείνη την χρονιά ζούσε με 55% πληθωρισμό και με το δολάριο να ισούται επισήμως με 855 λίρες! Ο σημερινός Αχμέτ θυμάται ότι κάποιες χρονιές η Τουρκία κατέγραφε ακόμα και τριψήφιο πληθωρισμό, όπως επί Ντεμιρέλ το 1980 (115%). O γιος του Αχμέτ ο 45άχρονος σήμερα Ιμπραήμ, έμαθε από τον πατέρα του την τέχνη της αντιστάθμισης του πληθωρισμού. Ως έφηβος το 1994 ο Ιμπραήμ έζησε πληθωρισμό 125%!<br /><br />Όταν ενηλικιώθηκε, τον ντύσανε φαντάρο στην κρίση των Ιμίων. λέγοντάς του πως είναι τουρκικά. Ο νεοσύλλεκτος Ιμπραήμ θυμάται ότι το 1996 ο πληθωρισμός στην Τουρκία έτρεχε με 79.8% και την επόμενη χρονιά με 99,1%. Ενώ 1 δολάριο το 1996 ισοδυναμούσε με 78.221 λίρες, το 1997 απογειώθηκε στις 143.843 λίρες. Την περίοδο εκείνη θυμάται ότι είχαν γίνει πέντε φορές εκλογές στην Τουρκία.<br /><br />Ο γιος του Ιμπραήμ, ο Ιλκέρ, είναι σήμερα 25 ετών. Την περίοδο 2001-2003, μεγάλωσε με πληθωρισμούς της τάξης του 30% και 60%. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, ήταν 8 χρονών και σίγουρα ήθελε να έρθει να δει τους Τούρκους αθλητές. Αλλά πώς να ερχόταν αφού το 2003-4, ένα δολάριο στην Τουρκία ισούταν με 1.542.509 τουρκικές λίρες κι ένα ευρώ περίπου 1.750.000 τουρκικές λίρες;</div><div><br />Ο Κεμάλ Ντερβίς<br /><br />Όταν έφεραν από τις ΗΠΑ τον διάσημο Τούρκο τραπεζίτη Κεμάλ Ντερβίς, ο πληθωρισμός το 2001 ήταν 68,5% και το 2002 29,7%. Το 2001 ένα δολάριο ισούτο με 1.084.000 λίρες και το 2002 εκτοξεύτηκε στις 1.456.000 λίρες. Για την ιστορία, ο Ντερβίς διετέλεσε σύμβουλος του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ. Μην τρίβετε τα μάτια σας, ορθά διαβάσατε!<br /><br />Πάμε πάλι στους Αχμέτ, Ιμπραήμ και Ιλκέρ, που μεγάλωσαν μέσα σε ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον, αδιανόητο για οποιονδήποτε δυτικό. Ερωτώ: Παρά την έλευση του ΔΝΤ, πτώχευσε ποτέ η Τουρκία; Σταμάτησε να εξοπλίζεται με πανάκριβα συστήματα; Ποια άλλη χώρα έχει καταγράψει τόσο αξιοθρήνητους οικονομικούς δείκτες στον πλανήτη για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;<br /><br />Η σημερινή συναλλαγματική ισοτιμία (ένα δολάριο = 13 λίρες με κομμένα έξι μηδενικά) φαίνεται μεγάλη στο μυαλό των Αχμέτ, Ιμπραήμ και Ιλκέρ, όταν και οι τρεις μια ζωή ζουν την απίστευτη κατρακύλα της λίρας; Και οι τρεις γενιές Τούρκων έχουν μεγαλώσει, μαθαίνοντας μεθόδους για να καλύπτονται σε περιόδους έξαρσης του πληθωρισμού και νομισματικής υποτίμησης. Το φαινόμενο δεν το δημιούργησε ο Ερντογάν. προϋπήρχε.</div><div><br />Έκοψε έξι μηδενικά<br /><br />Ο Ερντογάν έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο 2003 μετά από νομικές περιπέτειες. Τo 2005, η συναλλαγματική ισοτιμία ήταν 1.330.000 λίρες το δολάριο. Με πολιτική απόφαση, έκοψε έξι μηδενικά και το επόμενο πρωί ένα δολάριο είχε μόλις 1,33 τουρκικές λίρες! Θα συμφωνήσετε ότι δεν είναι και πολύ μακριά το 2005 για να το έχουν ξεχάσει οι τρεις πρωταγωνιστές της ιστορίας μας! Άλλωστε, τα χαρτονομίσματα των 10 και 20 εκατομμυρίων λιρών που εκδόθηκαν το 1999, αποσύρθηκαν το 2010. Λέτε οι Τούρκοι να ξέχασαν σε 11 χρόνια τα υπερ-πληθωριστικά τους χαρτονομίσματα;<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/adalis1.jpg" /><br /><br />Η πολιτική απόφαση του Ερντογάν δεν έγινε μονομερώς αλλά σε συμφωνία με το ΔΝΤ, το διεθνές τραπεζικό σύστημα και με τις ευλογίες των G-20. Όταν ο Ερντογάν ανέλαβε πρωθυπουργός, βρήκε την Τουρκία με ΑΕΠ 314 δισ. δολάρια. Το 2005 πήγε στα 506 δισ. και το 2013 ακούμπησε το 1 τρισ. (957 δισ.$). Στην περίοδο αυτή το δολάριο κινούνταν μεταξύ 1,3 και 1,9 λίρες. Το 2016 ξεκινά η περίοδος στασιμοπληθωρισμού (stagflation) με τα γνωστά αποτελέσματα.<br /><br />Οι Δυτικοί δεν κατανοούν ότι οι τουρκικές λαϊκές τάξεις μπορεί να δυσαρεστούνται, αλλά θυμούνται ότι έχουν περάσει χειρότερες καταστάσεις! Στη Δύση δεν αντιλαμβάνονται ότι ο “ερντογανισμός” αποτελεί πλέον βαθιά πολιτική κουλτούρα, η οποία δεν συνδέεται μόνο με το Ισλάμ, αλλά και με το εξωτερικό εμπόριο. Μήπως σήμερα οι Τούρκοι εξαγωγείς βγάζουν περισσότερα χρήματα από ποτέ; Ειδικά όσοι έχουν εταιρίες στο εξωτερικό! Γιατί να φέρουν κάποιον που θα αυξήσει τα επιτόκια και θα βάλει τη χώρα ξανά στο ΔΝΤ; Σκέφτηκε κανείς ότι οι τουρκικές τράπεζες είναι καλά κεφαλαιοποιημένες οπότε δεν ασκούν πίεση στον Ερντογάν; Μόνο η ισπανική BBVA έχει μεγάλη έκθεση, ενώ οι υπόλοιπες έχουν μικρό ελεγχόμενο κίνδυνο.<br /><br />Εάν λοιπόν τρεις γενιές ψηφοφόρων, συγκρίνουν τον Ερντογάν με τους τελευταίους 20 προκατόχους του και τον θεωρούν καλύτερο, εάν αρκετοί Τούρκοι επιχειρηματίες κερδίζουν σήμερα περισσότερα κι εάν οι ζάμπλουτες ισλαμικές τράπεζες τον θεωρούν ευεργέτη, ποιος θα ρίξει άραγε τον Ερντογάν; Για να φέρουν ποιον άραγε; Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο δεν τον ρίχνει ούτε το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Φοβάται ότι ο διάδοχός του θα επαναφέρει την Τουρκία εκεί που βρισκόταν παλιά. Απλά τον ζορίζουν, αλλά όχι για να τον ανατρέψουν. Ο Ερντογάν έχει υποσχεθεί την δημιουργία μιας νέας Κίνας στα σύνορα της ΕΕ.</div><div><br />Νέα Κίνα θέλει την Τουρκία<br /><br />Και σήμερα που η εφοδιαστική αλυσίδα έχει σπάσει και τα μεταφορικά από Κίνα έχουν ανέβει στο θεό, ο Ερντογάν προσφέρει στους Ευρωπαίους την λύση της δημιουργίας μιας Κίνας στα σύνορά τους που θα παρέχει τα αγαθά πολύ πιο σύντομα και με πολύ μικρότερο μεταφορικό κόστος! Ούτε παράφρων είναι, ούτε ανορθόδοξος όπως τον παρουσιάζουν. Έχει επιλέξει έναν από τους δύο δρόμους που είχε ως επιλογές και τον ακολουθεί πιστά.<br /><br />Ακολουθεί τον δρόμο της ανάπτυξης πάση θυσία, της διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης με χαμηλά επιτόκια και γνωρίζει ότι το αντίτιμο είναι η θυσία του νομίσματος. Το 2020 μας έλεγαν ότι τελειώνουν τα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας. Πέρασε ένας χρόνος και διαψεύστηκαν όσοι τα έγραφαν διότι ακόμα και χτες, το “ιππικό” του Ερντογάν κατάφερε, έστω και για λίγο χρονικό διάστημα, να ενισχύσει τη λίρα. Ίσως να έχει λιμνάζοντα συναλλαγματικά αποθέματα εκτός Τουρκίας τα οποία δεν γνωρίζουμε.<br /><br />Ο Ερντογάν εφαρμόζει την “θεωρία του ζωτικού χώρου” και προσπαθεί να κλέψει τους υδρογονάνθρακες από Ελλάδα και Κύπρο. Και ενώ μιλάμε για οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας, τα εμπορικά ισοζύγιά της με Ελλάδα, Ισραήλ και Αίγυπτο όλα αυτά τα χρόνια αυξάνονται υπέρ της Τουρκίας! Και κάτι ακόμα. Όπως βλέπετε παρακάτω, όσο εμείς “πτωχεύουμε” την Τουρκία ο δείκτης του χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης (Borsa Instanbul) καταγράφει ράλι ανόδου από τις 1400 μονάδες στις 1850.<br /><br /><img height="416" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/adalis2.png" width="640" /><br /><br />Το αφήγημα που θέλει τον Ερντογάν να πεθαίνει και την Τουρκία να πτωχεύει, βολεύει μόνο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, διότι με το παραμύθι του διπλού θανάτου Έρντογάν και Τουρκίας καταστέλλονται οι ανησυχίες των Ελλήνων για τις επεκτατικές πιέσεις της Άγκυρας εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Στα κομματικά ακροατήρια διοχετεύεται εντέχνως η άποψη ότι «δεν αντιδράμε στην επιθετικότητα της Τουρκίας, διότι από μέρα σε μέρα πτωχεύει»! Όσο η Τουρκία δεν πτωχεύει, τόσο τίθεται εν κινδύνω η ασφάλεια της Ελλάδας. Εάν ο Ερντογάν πετύχει τον στόχο του και καταστήσει την Τουρκία μια νέα Κίνα, τότε η Ελλάδα θα καταστεί δορυφόρος της! Αν τελικά πετύχει ο Ερντογάν, τότε θα συγκριθεί με τις θλιβερές επιδόσεις του ελληνικού πολιτικού συστήματος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ως πότε θα πτωχεύουμε την Τουρκία και θα πεθαίνουμε τον Ερντογάν;

Αδαλής Γιώργος Στην Ελλάδα, κοντεύει να γίνει συνήθεια η δημιουργία ψευδών συναγερμών στην οικονομία. Ανά χρονικά διαστήματα, ζούμε false al...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτική διπλωματία: Η Ελλάδα στο παίγνιο… Μεσόγειος-Αλεξανδρούπολη.

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/08/ELLADA-ISRAEL-SYNEKPAIDEUSI-4-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/08/ELLADA-ISRAEL-SYNEKPAIDEUSI-4-790x400.jpg" width="790" /></a><br /><br /><div>Τα σταθερά βήματα της στρατιωτικής διπλωματίας ξεδιπλώνονται μέσα από διαρκείς συνεργασίες που δεν έχουν σταματημό στην ευρύτερη περιοχή. Από την Μεσόγειο, το Αρχιπέλαγος μέχρι και τον ακριτικό Νομό του Έβρου, η γαλανόλευκη «ποζάρει» δίπλα στις σημαίες των παικτών.<br /><br />Μάλιστα η υπογραφή του συμφώνου αμυντικής συνδρομής με την Γαλλία ξεμπλέκει ήδη το κουβάρι των αμυντικών συνεργασιών, γεγονός που φαίνεται και μέσα από την διασυμμαχική άσκηση επιχειρησιακής ετοιμότητας, κατά την οποία εξετάστηκαν σενάρια υψηλής έντασης, σε τοποθεσίες μείζονος σημασίας, με κύριο θέατρο του τακτικού σεναρίου να είναι η Δυτική Μεσόγειος.<br /><br />Η άσκηση «Polaris 21» παρουσιάζει καινοτομίες και ενισχύει την διαλειτουργικότητα- που είναι πάντοτε το ζητούμενο- με τις Γαλλικές δυνάμεις, μέσα από την ρεαλιστική κοινή εκπαίδευση.<div><br /></div><div><img height="286" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/12/211202204140_MAPS.jpg" width="640" /></div><div><i>Σε αυτό τον χάρτη μπορούμε να δούμε που έχει φτάσει η Ελληνική σημαία, στη δυτική Μεσόγειο. Πηγή: Γαλλική πρεσβεία.</i><br /><br />Δίπλα στις μονάδες επιφανείας και των περίπου 600 στελεχών από την πολυεθνική αρμάδα των χωρών, Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, της Ισπανίας, το έμπειρο και θαλασσοδαρμένο πλήρωμα της Ελληνικής φρεγάτας ΑΔΡΙΑΣ, ξεχώρισε κατά τις ασκήσεις σε όλες τις μορφές ναυτικού πολέμου.<br /><br />Αυτή πάντως η άσκηση συμπληρώνει την Ελληνική παρουσία σε όλο το εύρος της Μεσογείου, διότι όλες τις προηγούμενες ημέρες τα Ελληνικά φτερά μαζί με αυτά της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων σκέπαζαν το νοτιοανατολικό τμήμα του FIR Αθηνών, στέλνοντας μηνύματα σταθερότητας και συμμαχικής ισχύος.<br /><br />Ο Κολοσσός του Αρχιπελάγους<br /><br />Το ίδιο μήνυμα εκπέμπουν και οι Εθνικές ασκήσεις στο Αρχιπέλαγος, όπως αυτή που έγινε στη Ρόδο με την επωνυμία «Κολοσσός». Με τμήματα του Στρατού Ξηράς να είναι οι πρωταγωνιστές αλλά και την πολύτιμη υποστήριξη από αέρος από την Πολεμική Αεροπορία και δια θαλάσσης το Πολεμικό Ναυτικό, δημιούργησαν συνθήκες μίνι «Παρμενίωνα» σ’ ένα από τα νησιά που έχει δεχτεί διαρκείς προκλήσεις.</div><div><br />Και στον «φάρο» του Νομού Έβρου μεταφέρεται την Παρασκευή το ενδιαφέρον, με τους Τούρκους να έχουν στρέψει ήδη το βλέμμα στην Αλεξανδρούπολη και την μεγάλη απόβαση των δυνάμεων των ΗΠΑ που στη συνέχεια θα προωθηθούν προς τα Βόρεια της Ευρώπης.<br /><br />Προτεραιότητα η Αλεξανδρούπολη<br /><br />Η παρουσία των Αμερικανών, ειδικά μετά την αναθεώρηση της αμυντικής συμφωνίας φαίνεται ότι έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα την γείτονα που φαντάζεται κοινά τμήματα των δυο χωρών να ενεργούν κατά της Τουρκίας.<br /><br />Για τους Αμερικανούς η Αλεξανδρούπολη και το λιμάνι της πόλης, για το οποίο οι ΗΠΑ δαπάνησαν χρόνο και χρήμα ώστε να μπορεί να υποδεχτεί μεταφορικά πλοία μεγάλου εκτοπίσματος, είναι προτεραιότητα. <br />Σε λίγες ώρες οι εικόνες που θα κάνουν τον γύρο του κόσμου, με τα χιλιάδες μέσα των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που φτάνουν τις 2500, ανάμεσά τους άρματα μάχης, ελικόπτερα, επιθετικά/ μεταφορικά, οχήματα παντοδαπούς εδάφους καθώς και εκατοντάδες προσωπικού, συνθέτουν μια σημαντική εικόνα που επισφραγίζει την εμπιστοσύνη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα.<br /><br />Μάλιστα αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι είναι η ένατη φορά που οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για την μεταφορά δυνάμεών τους προς την Ευρώπη, προσπερνώντας έτσι τα στενά που διαχειρίζονται οι γείτονές μας. </div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Στρατιωτική διπλωματία: Η Ελλάδα στο παίγνιο… Μεσόγειος-Αλεξανδρούπολη.

Τα σταθερά βήματα της στρατιωτικής διπλωματίας ξεδιπλώνονται μέσα από διαρκείς συνεργασίες που δεν έχουν σταματημό στην ευρύτερη περιοχή. Απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η χαρτογράφηση του τουρκικού λόμπι στις ΗΠΑ – Ο βαθύς μηχανισμός, η παρασκηνιακή δράση, οι ομάδες πίεσης.

<a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2021/12/03/TurkishAmericans4.jpg"><img height="346" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2021/12/03/TurkishAmericans4-768x576.jpg" width="732" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πώς δρουν οι οργανώσεις που προωθούν στην Αμερική τα συμφέροντα της Αγκυρας – Πώς προσεγγίζουν και επιχειρούν να επηρεάσουν τα μέλη του Κογκρέσου και τον Τύπο – Τι αναφέρει έκθεση του Μπεν Φρίμαν για την επιρροή αυτών των «ομάδων πίεσης»</span></h3><b>Μίχος Παναγιώτης</b><br />Την άνοιξη του 2019, η αμερικανική Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών (Armed Services) της Βουλής και η Επιτροπή Πιστώσεων (Appropriations) της Γερουσίας κατακλύστηκαν από επιστολές με όμοιο περιεχόμενο. «Η αγορά των S-400 δεν ήταν θέμα προτίμησης, αλλά ανάγκης» υπογραμμιζόταν, ενώ όλες εκτιμούσαν ότι πιθανή απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των αεροσκαφών 5ης γενιάς F-35 «στερείται λογικής» και «βλάπτει τη συνολική αποτρεπτική ικανότητα του ΝΑΤΟ».<br /><br />Το παραπάνω στοιχείο αποτελεί ένα μικρό δείγμα της (συχνά παρασκηνιακής) δράσης του τουρκικού λόμπι στις ΗΠΑ. Παρά το ιστορικά χαμηλό βαρομετρικό στις σχέσεις Ουάσιγκτον – Αγκυρας και τις διαφωνίες σε μείζονα ζητήματα όπως οι S-400 και τα F-35, το δίκτυο που δρα προς υπεράσπιση των τουρκικών συμφερόντων εργάζεται αδιάκοπα και μεθοδικά προκειμένου να ανατρέψει, ή στην καλύτερη περίπτωση να περιορίσει, τις αρνητικές εξελίξεις για τη γειτονική χώρα. Με την εικόνα της Τουρκίας να βρίσκεται βέβαια στο ναδίρ σε ό,τι αφορά το Κογκρέσο, οι προσπάθειες αυτές δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα.<br /><br />Το ζήτημα της δράσης των ομάδων πίεσης προς όφελος των συμφερόντων της Αγκυρας πραγματεύεται εκτενώς ο Μπεν Φρίμαν από το ίδρυμα Πρωτοβουλία Διαφάνειας Επιρροής Εξωτερικού (FITI) στο κείμενο πολιτικής με τίτλο «Το τουρκικό λόμπι στις ΗΠΑ», που δημοσίευσε τον περασμένο Οκτώβριο η δεξαμενή σκέψης Center For International Policy. «Το 2020, το τουρκικό λόμπι στην Αμερική έδωσε πολλές μεγάλες μάχες και, σχεδόν σε κάθε περίπτωση, έχασε» επισημαίνει ο συγγραφέας.<br />Αριθμοί και επαφές<br /><br />Ο αμερικανικός Νόμος για την Εγγραφή Ξένων Πρακτόρων (FARA) επιβάλλει στους οργανισμούς αλλά και στους ιδιώτες που εργάζονται για ξένες χώρες να καταθέτουν εγγράφως και πλήρως τη δράση τους. Από τη διαδικασία προέκυψαν ενδιαφέροντα στοιχεία για την τουρκική δραστηριότητα.<br /><br />Το 2020, σύμφωνα με την ανάλυση, εγγράφηκαν στη FARA 11 οργανισμοί για λογαριασμό της Τουρκίας. Οι οργανώσεις αυτές ανέφεραν ότι πραγματοποίησαν 2.319 επαφές για λογαριασμό των πελατών τους. Επισήμως, το τουρκικό λόμπι πραγματοποίησε 568 συνεισφορές καμπάνιας, ύψους 526.177 δολαρίων, 17 αιρετοί αξιωματούχοι έλαβαν σχεδόν 37.000 δολάρια σε συνεισφορές από εταιρείες που είχαν έρθει σε επαφή μαζί τους, ενώ ένας γερουσιαστής έλαβε συνεισφορά στην εκστρατεία του την ίδια ημέρα που εταιρεία – για λογαριασμό της Τουρκίας – επικοινώνησε μαζί του.<br /><br />Δρώντες<br /><br />Πέντε εταιρείες πραγματοποίησαν τις περισσότερες «πολιτικές δραστηριότητες» για την Αγκυρα. Ξεχωρίζει η Mercury Public Affairs με 973 δράσεις, εκ των οποίων οι 405 αφορούσαν το Κογκρέσο και οι 371 τα μέσα ενημέρωσης. Ακολουθούν οι: Capitol Counsel, Venable, Greenberg Traurig και LB International Solutions.<br /><br />Οι Capitol Counsel, Venable και Greenberg Traurig είχαν ως αποκλειστικό επίκεντρο δράσης την άσκηση πίεσης σε μέλη του Κογκρέσου, εστιάζοντας κυρίως σε ζητήματα πώλησης όπλων. Τον Οκτώβριο του 2020, οι Mercury και Greenberg Traurig διέκοψαν τις σχέσεις τους με το τουρκικό κράτος, εξαιτίας των πιέσεων που δέχθηκαν από αμερικανοαρμένιους ακτιβιστές, μεσούσης της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η Capital Counsel τερμάτισε τις συμβάσεις της με την Τουρκία τον περασμένο Απρίλιο.<br /><br />Οι στόχοι<br /><br />Το αμερικανικό Κογκρέσο ήταν ο πρωταρχικός στόχος του τουρκικού λόμπι. Από τις 2.319 επίσημες επαφές, οι 1.701 έγιναν στα γραφεία του Κογκρέσου στην Βουλή και στη Γερουσία. «Αυτές οι προσπάθειες λόμπι επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε μέλη επιτροπών που εμπλέκονται στη νομοθεσία που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις πωλήσεις όπλων των ΗΠΑ στην Τουρκία ή να οδηγήσουν στην επιβολή κυρώσεων» εξηγεί ο Φρίμαν. H Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, η επιτροπή που είναι αρμόδια για τις πωλήσεις όπλων στην Τουρκία και η Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής δέχθηκαν τις περισσότερες «οχλήσεις». Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι λομπίστες επικοινώνησαν περισσότερο με τους Στιβ Σαμπότ, Ρότζερ Ουίκερ και Τοντ Γιανγκ. Επρόκειτο για τρία μέλη του Κογκρέσου που ήταν επικριτικά προς την Αγκυρα.<br /><br />Παράλληλα, σημειώνεται ότι ο επικεφαλής της μειοψηφίας της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι και ο επικεφαλής της πλειοψηφίας της Γερουσίας Τσακ Σούμερ είναι αποδέκτες συνεισφορών από εταιρείες που εκπροσωπούν την Τουρκία. «Αυτό είναι ενδεικτικό ενός ευρύτερου μοτίβου στη βαθύτερη ανάλυση του λόμπι της Τουρκίας: τον ισχυρό συσχετισμό μεταξύ των πολιτικών με τους οποίους επικοινωνούν για λογαριασμό των τούρκων πελατών τους και των πολιτικών στους οποίους κάνουν δωρεές» τονίζει ο συγγραφέας.<br /><br />Τα μέσα ενημέρωσης ήταν ο δεύτερος στόχος, με 377 επίσημες καταγεγραμμένες επαφές. Οι λομπίστες ήρθαν σε επαφή με «New York Times» (83), Bloomberg (52), «Washington Post» (37), CNN (35) και «Wall Street Journal» (34). Πάνω από τις μισές επαφές έγιναν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.<br /><br />Ταυτόχρονα, επιχειρήθηκε η αποτροπή δημοσιευμάτων που θα έπλητταν την Τουρκία ή προσωπικά τον πρόεδρό της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σύμφωνα με την ανάλυση ξεχωρίζουν δύο περιπτώσεις: Η μία αφορά άρθρο των «New York Times» που ασκούσε κριτική στην τουρκική εξωτερική πολιτική την περίοδο Ερντογάν και η δεύτερη σχετίζεται με την αποκάλυψη ενός σκανδάλου στο οποίο μετείχε ο πρόεδρος του αμερικανοτουρκικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου.<div><br />Δεξαμενές σκέψεις και Γκιουλέν<br /><br />Σημαντικό πεδίο δράσης του τουρκικού λόμπι είναι οι δεξαμενές σκέψης. Σε αυτόν τον τομέα η Αγκυρα έχει διαχρονικά επενδύσει πολλά χρήματα. Γνωρίζοντας τη λειτουργία των think tanks και το πόσο επηρεάζουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική, οι λομπίστες πραγματοποίησαν 83 επαφές το περασμένο έτος. Το Ινστιτούτο Brookings και το German Marshall Marshall χρηματοδοτήθηκαν από την Τουρκική Ενωση Βιομηχανίας και Επιχειρήσεων (στα δύο ιδρύματα υπάρχουν προγράμματα για την Τουρκία), ενώ φορείς όπως το Κέντρο Εφαρμοσμένων Μελετών Τουρκίας (CATS), που αποτελεί ουσιαστικά πρόγραμμα που «τρέχει» το Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών και Υποθέσεων Ασφάλειας (SWP), χρηματοδοτήθηκαν από άλλες τουρκικής προελεύσεως πηγές.<br /><br />Η έκδοση του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν (φωτογραφία), τον οποίο η Αγκυρα θεωρεί υπεύθυνο για την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, και η προσπάθεια καταγραφής των κουρδικών πολιτοφυλακών PYD – YPG ως τρομοκρατικών οργανώσεων και «σχετιζόμενων» με το ΡΚΚ, αποτελούν σημαντικό πεδίο δράσης των εταιρειών που εκπροσωπούν την Τουρκία στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.<br /><br />Η Τουρκία, καταλήγει το κείμενο πολιτικής, ευελπιστεί ότι θα ανανεώσει την επιρροή της στις ΗΠΑ. Εάν, ωστόσο, δεν διορθωθεί η κατάσταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, «η επιρροή της Αγκυρας στις Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότητα θα παραμείνει οριακή, στην καλύτερη περίπτωση».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η χαρτογράφηση του τουρκικού λόμπι στις ΗΠΑ – Ο βαθύς μηχανισμός, η παρασκηνιακή δράση, οι ομάδες πίεσης.

Πώς δρουν οι οργανώσεις που προωθούν στην Αμερική τα συμφέροντα της Αγκυρας – Πώς προσεγγίζουν και επιχειρούν να επηρεάσουν τα μέλη του Κογκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικά ισχυρά “επιχειρήματα” για να “πείσει” τους Τούρκους… πως θα το μετανιώσουν

<a href="https://cdn.sofokleousin.gr/sites/default/files/styles/node_full/public/2020-07/ellada-tourkia-f16.jpg?itok=DDHBwgvk" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="740" height="420" src="https://cdn.sofokleousin.gr/sites/default/files/styles/node_full/public/2020-07/ellada-tourkia-f16.jpg?itok=DDHBwgvk" width="740" /></a><br /><br /><div>Του<b> ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*</b></div><div>Οι εξελίξεις στην περιοχή κινούνται πλέον με μεγάλη ταχύτητα. Με επίκεντρο την οικονομική κρίση στην Τουρκία που… μετατρέπει το καθεστώς Ερντογάν σε αρκούντως νευρικό και απρόβλεπτο, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να προβληματίζεται πως θα αποτρέψει το χειρότερο σενάριο. το να καταφύγει η Άγκυρα σε έναν τυχοδιωκτισμό, χρησιμοποιώντας το στρατιωτικό εργαλείο, με στόχο τη δημιουργία τετελεσμένων.<br /><br />Αυτά τα τετελεσμένα, λογικά θα επιδιώκουν, κατά κύριο λόγο να βοηθήσουν τον Ερντογάν στον αποπροσανατολισμό της τουρκικής κοινής γνώμης από την οικονομική κρίση διά της αφύπνισης των ισχυρών εθνικιστικών αντανακλαστικών της. Αναλόγως της περιοχής ή του σημείου που θα επιλεγόταν για “υπερθέρμανση”, η Τουρκία θα μπορούσε να συνδυάσει και την επιθυμία ενεργητικής αμφισβήτησης των δραστηριοτήτων των ExxonMobil και QatarPetroleum στην κυπριακή ΑΟΖ. Σε περίπτωση αποτυχίας της Ελλάδας να αποτρέψει ενδεχόμενη τουρκική ενέργεια, η Τουρκία θα ενίσχυε το μήνυμα ότι είναι “αναντικατάστατη” για το ΝΑΤΟ κι ότι οι Αμερικανοί τελευταία ποντάρουν στην περιοχή σε “λάθος σύμμαχο”, στην Ελλάδα.<br /><br />Ας δούμε όμως πιο συστηματικά τη μεγάλη εικόνα, ώστε να οδηγηθούμε σε ασφαλές συμπέρασμα για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει η Ελλάδα να αντιδράσει, προκειμένου να αποτρέψει ενδεχόμενες επιθετικές κινήσεις εκ μέρους της Τουρκίας. Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μοιάζουν να είναι υποενότητα της αστάθειας που παρατηρείται σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στην Ασία-Ειρηνικό. Αυτό όχι μόνο διότι εμπλέκονται ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, αλλά και διότι η Τουρκία μιμείται σταθερά τη συμπεριφορά τους, επιχειρώντας να επιβληθεί ως περιφερειακή υπερδύναμη.<br /><br />Υπάρχουν, όμως, και αποδείξεις σύνδεσης από την πλευρά των πρωταγωνιστών. Η ανάπτυξη ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στα σύνορα της Ρωσίας με τη δικαιολογία των ετήσιων συμμαχικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, προφανώς έπαιξε ρόλο στην πρόσφατη αναφορά του Πούτιν περί πρόθεσης αποτροπής της εξάπλωσης του ΝΑΤΟ στην Ανατολή. Συνέπεσε δε με ιαπωνικές αναφορές ότι η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου δεν θα παρακολουθήσει παθητικά ενδεχόμενη επιθετική ενέργεια της Κίνας κατά της Ταϊβάν.<br /><br />Άρα, πρόκειται για μια έμμεση ρωσική χειρονομία χαλαρής έστω στήριξης του Πεκίνου, το οποίο με τη σειρά του σταθμίζει την πολιτική του στις άλλες γεωπολιτικές περιφέρειες ρωσικού ενδιαφέροντος. Διότι η σύνδεση των μετώπων σημαίνει ότι η σκόπιμη άνοδος της θερμοκρασίας στα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας, όπου η Μόσχα διατηρεί λόγω εγγύτητας τακτικό πλεονέκτημα, μπορεί να έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα σε ενδεχόμενη κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.<br /><br />Η Τουρκία αντιγράφει σταθερά την κινεζική στρατηγική στη Νότια Σινική Θάλασσα, επιδιώκοντας έμπρακτα, με όχημα τη θεωρία της “Γαλάζιας Πατρίδας” (Mavi Vatan) να ελέγξει την περιοχή σε βάρος όλων των μικροτέρου μεγέθους δυνάμεων της Ανατολικής Μεσογείου. Στην προσπάθειά της αυτή, επίσης σταθερά τα τελευταία χρόνια, επιδιώκει να επωφεληθεί από τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Ρωσίας, παρότι τυπικά παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ που ως βασική ή και αποκλειστική προτεραιότητα έχει την ανάσχεση της Ρωσίας. Παράλληλα φροντίζει να διατηρεί χαμηλά τη θερμοκρασία στις σχέσεις της με το Πεκίνο, αν και η έξαρση του Παντουρκισμού (πρόσφατο δείγμα ο χάρτης-δώρο του ακροδεξιού υπερεθνικιστή Μπαχτσελί στον Ερντογάν) ενοχλεί τους Κινέζους, εξαιτίας της εστίας τριβής με τους τουρκογενείς Ουιγούρους της κινεζικής επαρχίας Σινγιάνγκ.<br /><br />Θετικά vs. αρνητικά της παρουσίας ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη<div><br />Η Ελλάδα, από την πλευρά της, αντιμετωπίζει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής, παρότι η στρατηγική της δεν προβλέπει ενεργητική εκμετάλλευση των ανταγωνισμών Ουάσιγκτον-Μόσχας. Όμως, η διέλευση των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων από την περιοχή της Αλεξανδρούπολης, συνεπεία της αναπροσαρμογής των επιχειρησιακών σχεδίων της Συμμαχίας μετά τη θεαματική αύξηση της παρουσίας αμερικανικών δυνάμεων σε ελληνικό έδαφος, δημιουργεί εκ των πραγμάτων ένταση στις σχέσεις με τη Μόσχα.<br /><br />Η κατάσταση αυτή προφανώς οδηγεί την ελληνική πλευρά στην ανάγκη αποστολής μηνυμάτων στο Κρεμλίνο, σε μια προσπάθεια αιτιολόγησης της έμμεσης ελληνικής συμμετοχής. Πρώτον, λόγω ότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Δεύτερον, λόγω της ανάγκης για ενίσχυση της ελληνικής αποτροπής απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Η παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στην ευαίσθητη χερσαία περιοχή του Έβρου εκ των πραγμάτων λειτουργεί αποτρεπτικά σε ενδεχόμενο τουρκικό τυχοδιωκτισμό.<br /><br />Η προσπάθεια αυτή της ελληνικής διπλωματίας υπηρετείται και με την αύξηση των επαφών με τη Μόσχα, με αποκορύφωμα την προγραμματισμένη επίσκεψη εκεί του πρωθυπουργού στις αρχές Δεκεμβρίου. Η Μόσχα κατανοεί το περιοριστικό για την Ελλάδα “συμμαχικό πλαίσιο”, αλλά είναι φυσιολογικό να χρησιμοποιεί τις εξελίξεις για να πιέσει την Αθήνα, σε συνδυασμό με την αναμφισβήτητη αξία που έχει η Ρωσία στο πλαίσιο της ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία.<br /><br />Η εικόνα καθίσταται ακόμα πιο περίπλοκη, καθώς η συγκέντρωση στρατευμάτων στα σύνορα Ουκρανίας-Ρωσίας και η αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία από τη Λευκορωσία, επιβαρύνει έτι περαιτέρω την κατάσταση. Δεν είναι σαφές εάν οι επαφές των υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ και Ρωσίας θα οδηγήσουν σε αποκλιμάκωση.<br /><br />Η Ρωσία “διαβάζει” πίσω από την κλιμάκωση τη σκόπιμη προώθηση της αντιρωσικής ατζέντας των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, η οποία εξουδετερώνει βραχυπρόθεσμα κάθε φωνή λογικής στην Ουάσιγκτον για την ενεργητική αναζήτηση τρόπου αποκλιμάκωσης στις σχέσεις με τη Μόσχα. Επειδή, όμως, ο ρυθμός συγκέντρωσης δυνάμεων είναι αρκούντως ανησυχητικός, εγείρονται εύλογες ανησυχίες για την οπτική τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων για τη σταθερότητα στην Ουκρανία.<br /><br />Η Μόσχα διαπιστώνει ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν ταχεία “κατοχύρωση θέσεων” εντός της Ουκρανίας. Στην Ελλάδα θα έπρεπε το δεδομένο αυτό να θυμίζει λίγο την περίπτωση της βεβιασμένης εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ακόμα και σε περίπτωση διάλυσης της χώρας, οι συμμαχικές δυνάμεις θα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή των δυσμενέστερων σεναρίων, μίας νέας ανάφλεξης στη Βαλκανική. Ισχύει άραγε κάτι παρόμοιο και στην περίπτωση της Ουκρανίας; Οι δυο πλευρές έχουν “Σχέδιο Β” σε περίπτωση εκτροπής; Η έντονη στρατιωτική παρουσία, πάντως, μπορεί να λειτουργήσει ως επιταχυντής του σεναρίου αποσταθεροποίησης. Διότι άλλες είναι οι εμπλεκόμενες δυνάμεις στα Βαλκάνια και άλλες στην αυλή της Ρωσίας.<br /><br />Σ’ αυτό το μέτωπο υπάρχει ένα κρίσιμο ζήτημα που δεν φαίνεται να απασχολεί πολλούς. Η Δύση επιμένει να επιβάλει στη Ρωσία έναν “εξαμερικανισμό” της Ουκρανίας. Εάν, όμως, ασκηθεί υπερβολική πίεση στη Μόσχα, πώς μπορεί να αποκλειστεί μια ρωσική επιθετική ενέργεια; Πέραν του ότι θα επιτρέψει στην Τουρκία να συνεχίζει να παίζει το παιχνίδι του “επιτήδειου ανεξάρτητου”, πιθανόν να πλήξει καθοριστικά και την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια.<br /><br />Όταν εθνικές και συμμαχικές προτεραιότητες δεν ευθυγραμμίζονται απολύτως<br />Η ελληνική διπλωματία καλείται να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σκοινί. Σε κάθε επαφή που πραγματοποιεί οφείλει να ξεκαθαρίζει ότι πρωταρχική της μέριμνα είναι η διασφάλιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σε διπλωματικό επίπεδο προηγούνται οι εθνικές από τις συμμαχικές προτεραιότητες, οι οποίες δεν είναι ανεκτό να ανταγωνίζονται μεταξύ τους.<br /><br />Στο στρατιωτικό πεδίο, τα ομολογημένα από τους ίδιους τους Τούρκους επιτελείς προβλήματα στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, λογικά αποτρέπουν τον Ερντογάν από την αναζήτηση πολιτικού διεξόδου, μέσω ενός στρατιωτικού τυχοδιωκτισμού. Για να διασφαλιστεί, όμως, ότι δεν θα κάνει το σφάλμα να ποντάρει σε μια “εύκολη νίκη”, η ελληνική αποτρεπτική ρητορική πρέπει να καταστεί συγκεκριμένη και εξαιρετικά σαφής.<br /><br />Πρέπει να ξεκαθαριστεί προς την τουρκική πλευρά και προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι δεν θα πρέπει να ποντάρουν στη συνήθη “πολιτισμένη” αντιμετώπιση ενδεχόμενης κρίσης εκ μέρους της Ελλάδας. Η περιοχή βρίσκεται σε μετάβαση και τα περιθώρια είναι από στενά έως ασφυκτικά. Εάν η Ελλάδα, με σταθερότητα και πειστικότητα, επιδείξει στρατιωτικά την ετοιμότητα και πολιτικά τη βούληση να μην “προσαρμοστεί” σε ενδεχόμενο τετελεσμένο, στην Άγκυρα θα σκεφτούν πολλές φορές πριν αποτολμήσουν οτιδήποτε, δεδομένου ότι η κατάσταση που επικρατεί και στο εσωτερικό της Τουρκίας και στην περιοχή μπορεί να μετατρέψει έναν τουρκικό τυχοδιωκτισμό σε μπούμεραγκ.</div><div><br /></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA</i></b><br /><br />πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικά ισχυρά “επιχειρήματα” για να “πείσει” τους Τούρκους… πως θα το μετανιώσουν

Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ* Οι εξελίξεις στην περιοχή κινούνται πλέον με μεγάλη ταχύτητα. Με επίκεντρο την οικονομική κρίση στην Τουρκία που… μετα...

Διαβάστε την συνέχεια