Τη «Μεγάλη Γερμανία» βλέπει το Βερολίνο στην Ουκρανία. Οι πληγές του 1945 και ο στόχος του Kaliningrad (πρ. Königsberg).

<img height="385" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ef391ae5bb27ed44678517e0501b856c_XL.jpg" width="717" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πως οι Γερμανοί εξοπλίζονται και θέλουν να μετατρέψουν τη Βαλτική σε γερμανική θάλασσα.</span></h3>Η υπόθεση ότι ο αγγλοσαξονικός άξονας έχει κεντρικό ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας είναι μόνο εν μέρει αληθής, εξηγεί ο M.K. Bhadrakumar, πρώην διπλωμάτης μέσω του Consortium News.<br />Η Γερμανία είναι στην πραγματικότητα ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων της Ουκρανίας, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Ο καγκελάριος Olaf Scholz υποσχέθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους ένα νέο πακέτο όπλων αξίας 700 εκατομμυρίων ευρώ, συμπεριλαμβανομένων πρόσθετων αρμάτων μάχης, πυρομαχικών και συστημάτων αεράμυνας Patriot, θέτοντας το Βερολίνο, όπως είπε, στην πρώτη γραμμή της στρατιωτικής υποστήριξης της Ουκρανίας.<br />Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Boris Pistorius τόνισε: "Με τον τρόπο αυτό συμβάλλουμε σημαντικά στην ενίσχυση της παραμονής της Ουκρανίας".<br />Ωστόσο, οι εξελίξεις μπορεί να έχουν πολλαπλά κίνητρα, αναλύει ο Bhadrakumar.<br /><br />Τα κίνητρα της Γερμανίας<br /><br />Βασικά, το κίνητρο της Γερμανίας εντοπίζεται στη συντριπτική ήττα από τον Κόκκινο Στρατό και έχει ελάχιστη σχέση με την Ουκρανία ως τέτοια.<br />Η κρίση στην Ουκρανία παρείχε το πλαίσιο για την επιτάχυνση της στρατιωτικοποίησης της Γερμανίας.<br />Εν τω μεταξύ, τα ρεβανσιστικά αισθήματα αυξάνονται και υπάρχει μια "διακομματική συναίνεση" μεταξύ των κορυφαίων κεντρώων κομμάτων της Γερμανίας - CDU, SPD και Πράσινο Κόμμα - στο θέμα αυτό.<br />Σε συνέντευξή του το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας του CDU σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας Roderich Kiesewetter (πρώην συνταγματάρχης που ήταν επικεφαλής του Συνδέσμου Εφέδρων της Bundeswehr από το 2011 έως το 2016) πρότεινε ότι, εάν οι συνθήκες το δικαιολογούν στην Ουκρανία, ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να αποκόψει "το Καλίνινγκραντ από τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού.<br />Βλέπουμε πώς αντιδρά ο Putin όταν βρίσκεται υπό πίεση".<br />Το Βερολίνο εξακολουθεί να πονάει από την παράδοση της αρχαίας πρωσικής πόλης του Königsberg [σήμερα Kaliningrad] τον Απρίλιο του 1945.<br />Ο Stalin διέταξε 1,5 εκατομμύριο σοβιετικούς στρατιώτες που υποστηρίζονταν από αρκετές χιλιάδες άρματα μάχης και αεροσκάφη να επιτεθούν στις σπασμένες ναζιστικές μεραρχίες Panzer που είχαν οχυρωθεί βαθιά στο Königsberg.<br />Η κατάληψη του βαριά οχυρωμένου προπυργίου του Königsberg από τον σοβιετικό στρατό γιορτάστηκε στη Μόσχα με ένα πυροβολικό σάλπισμα από 324 κανόνια που έριχναν από 24 βλήματα το καθένα.<br /><img src="https://assets.zerohedge.com/s3fs-public/styles/inline_image_mobile/public/inline-images/Oder-neisse.gif?itok=_qlKgCMw" /><br /><br /><div>Τίποτα δεν ξεχάστηκε στο Βερολίνο<br /><br />Προφανώς, οι παρατηρήσεις του Kiesewetter δείχνουν ότι τίποτα δεν έχει ξεχαστεί ή συγχωρεθεί στο Βερολίνο ακόμη και μετά από οκτώ δεκαετίες.<br />Έτσι, η Γερμανία είναι ο στενότερος σύμμαχος της κυβέρνησης Biden στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.<br />Η γερμανική κυβέρνηση έχει δηλώσει την κατανόησή της για την αμφιλεγόμενη απόφαση της κυβέρνησης Biden να προμηθεύσει την Ουκρανία με πυρομαχικά διασποράς.<br />Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολίασε στο Βερολίνο: "Είμαστε βέβαιοι ότι οι Αμερικανοί φίλοι μας δεν πήραν την απόφασή τους ελαφρά τη καρδία, να παραδώσουν αυτού του είδους τα πυρομαχικά".<br />Ο πρόεδρος Frank-Walter Steinmeier σημείωσε: "Στην παρούσα κατάσταση, δεν πρέπει να εμποδίζει κανείς τις ΗΠΑ".</div><div><br />Μάλιστα, το κορυφαίο στέλεχος του CDU, ο Kiesewetter, πρότεινε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα taz, που πρόσκειται στο κόμμα των Πρασίνων, να δοθούν στην Ουκρανία "εγγυήσεις και, αν χρειαστεί, ακόμη και πυρηνική βοήθεια, ως ενδιάμεσο βήμα προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ".<br />Ταυτόχρονα με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους την Τρίτη και την Τετάρτη, η Rheinmetall, η μεγάλη γερμανική εταιρεία κατασκευής όπλων 135 ετών, αποκάλυψε ότι ανοίγει ένα εργοστάσιο παραγωγής τεθωρακισμένων οχημάτων στη δυτική Ουκρανία σε άγνωστη τοποθεσία μέσα στις επόμενες 12 εβδομάδες.</div><div><br />Αρχικά, θα κατασκευαστούν και θα επισκευαστούν γερμανικά τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού Fuchs, ενώ υπάρχουν σχέδια για την κατασκευή πυρομαχικών και ενδεχομένως ακόμη και συστημάτων αεράμυνας και αρμάτων μάχης.<br />Ο διευθύνων σύμβουλος της Rheinmetall δήλωσε στο CNN τη Δευτέρα ότι όπως και άλλα ουκρανικά εργοστάσια όπλων, το νέο εργοστάσιο θα μπορούσε να προστατευθεί από ρωσική αεροπορική επίθεση.<br />Η Γερμανία έχει υπερδιπλασιάσει το 2022 το κονδύλι των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ για την αναβάθμιση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.<br />Τώρα αγγίζει περίπου τα 5,4 δισεκατομμύρια ευρώ με περαιτέρω σχέδια για αύξηση στα 10,5 δισεκατομμύρια ευρώ.<br /><br />Αγώνες με την Πολωνία<br /><br />Τώρα, όλα αυτά αφορούν τη Ρωσία;<br />Η Γερμανία δεν μπορεί να αγνοεί ότι η Ουκρανία δεν έχει απλά καμία ελπίδα στη γη να νικήσει στρατιωτικά τη Ρωσία.<br />Η Γερμανία παίζει το μακροπρόθεσμο παιχνίδι.<br />Δημιουργεί ίδια κεφάλαια στη δυτική Ουκρανία, όπου δεν είναι η Ρωσία αλλά η Πολωνία ο αντίπαλός της.<br />Από τότε που ο τσαρικός στρατός προέλασε στη Γαλικία το 1914, η Ρωσία έχει μια δύσκολη ιστορία με τους Ουκρανούς εθνικιστές.<br />Αν ο σημερινός πόλεμος στην Ουκρανία επεκταθεί στη δυτική Ουκρανία, αυτό δεν μπορεί να είναι επιλογή της Ρωσίας αλλά από κάποια αναγκαιότητα που της επιβάλλεται.<br />Η σοβιετική νίκη στην Ουκρανία τον Οκτώβριο του 1944, η κατοχή της Ανατολικής Ευρώπης από τον Κόκκινο Στρατό και η συμμαχική διπλωματία είχαν ως αποτέλεσμα την επαναχάραξη των δυτικών συνόρων της Πολωνίας με τη Γερμανία και της Ουκρανίας με την Πολωνία.<br />Με απλά λόγια, με την αποζημίωση των γερμανικών εδαφών στα δυτικά, η Πολωνία συμφώνησε να παραχωρήσει τη Βολυνία και τη Γαλικία στη δυτική Ουκρανία.<br />Η αμοιβαία ανταλλαγή πληθυσμών δημιούργησε για πρώτη φορά μετά από αιώνες ένα σαφές εθνοτικό, καθώς και πολιτικό, πολωνο-ουκρανικό σύνορο.<br />Είναι απολύτως πιθανό ότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία θα αλλάξει ριζικά τα εδαφικά όρια της Ουκρανίας στα ανατολικά και τα νότια.<br />Ενδεχομένως, μπορεί να ανοίξει εκ νέου τη μεταπολεμική διευθέτηση όσον αφορά και τη δυτική Ουκρανία.</div><div><br />Η Ρωσία έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι η Πολωνία στοχεύει να ανατρέψει την εκχώρηση της Βολυνίας και της Γαλικίας στη δυτική Ουκρανία. Μια τέτοια τροπή των γεγονότων θα φέρει σίγουρα στο προσκήνιο το ζήτημα των γερμανικών εδαφών που αποτελούν σήμερα μέρος της Πολωνίας.<br />Ίσως, εν αναμονή των επερχόμενων αναταράξεων, τον περασμένο Οκτώβριο, οκτώ μήνες μετά την έναρξη της ρωσικής επέμβασης τον Φεβρουάριο του 2022, η Βαρσοβία απαίτησε από το Βερολίνο αποζημιώσεις για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο -ένα ζήτημα που η Γερμανία λέει ότι διευθετήθηκε το 1990- ύψους 1,3 τρισεκατομμυρίων ευρώ.<br />Σύμφωνα με τη Διάσκεψη του Πότσνταμ του 1945, τα "πρώην ανατολικά εδάφη της Γερμανίας" που αποτελούν σχεδόν το ένα τέταρτο (23,8%) της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης με την πλειοψηφία να παραχωρείται στην Πολωνία.<br />Το υπόλοιπο, αποτελούμενο από τη βόρεια Ανατολική Πρωσία, συμπεριλαμβανομένης της γερμανικής πόλης του Königsberg (που μετονομάστηκε σε Kaliningrad), παραχωρήθηκε στη Σοβιετική Ένωση.<br />Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά με τη σημασία των ανατολικών συνόρων για τη γερμανική κουλτούρα και πολιτική.<br />Πράγματι, υπάρχει πάντα κάτι ασταθές σε μια "ανάπηρη" Μεγάλη Δύναμη όταν εμφανίζεται μια εντελώς νέα ένταση στις πολιτικές, οικονομικές και ιστορικές συνθήκες, η οποία ωθεί τους κυβερνώντες να μετατρέψουν τις ιδέες σε πραγματικότητα, και οι ρεβανσιστικοί και ιμπεριαλιστικοί λόγοι που έρρεαν αθόρυβα αλλά σταθερά κάτω από την επιφάνεια των προσεκτικά μελετημένων διπλωματικών προσπαθειών αρχίζουν να ανιχνεύουν την παν-εθνικιστική επέκταση.<br /><br />Ο πραγματικός ρόλος της Γερμανίας<br /><br />Εκ των υστέρων, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τον ρόλο της Γερμανίας -ιδίως του τότε υπουργού Εξωτερικών και σημερινού προέδρου Steinmeier - να ευθυγραμμιστεί με τα νεοναζιστικά στοιχεία κατά την αλλαγή καθεστώτος στο Κίεβο το 2014 και την επακόλουθη γερμανική απάτη στην εφαρμογή της Συμφωνίας του Μινσκ ("φόρμουλα Steinmeier"), όπως παραδέχθηκε πρόσφατα τον Φεβρουάριο η πρώην καγκελάριος Angela Merkel.<br />Αρκεί να πούμε ότι, ακόμη και όταν η Ρωσία κερδίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία, η ανησυχία των Γερμανών υπευθύνων της εξωτερικής πολιτικής αντιμετωπίζει για άλλη μια φορά την ανάγκη επαναπροσδιορισμού του τι ήταν γερμανικό.<br />Έτσι, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μόνο το μέσο για ένα σκοπό.<br />Πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι το Βερολίνο μπορεί να κινείται, επιτέλους, προς την ικανοποίηση της εκκρεμούς απαίτησης της Ουκρανίας για πυραύλους κρουζ Taurus με βεληνεκές που υπερβαίνει τα 500 χιλιόμετρα και μοναδική "πολεμική κεφαλή πολλαπλών αποτελεσμάτων" που μπορεί να αλλάξει τη δυναμική της μάχης στο πεδίο της μάχης και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη νίκη.<br />Εξίσου, οι Γερμανοί στρατιώτες αποτελούν ήδη περίπου το ήμισυ της ομάδας μάχης του ΝΑΤΟ που είναι ήδη παρούσα στη Λιθουανία.<br />Ο υπουργός Άμυνας Boris Pistorius δήλωσε πριν από δύο εβδομάδες κατά την επίσκεψή του στο Βίλνιους ότι η Γερμανία προετοιμάζει την υποδομή για τη μόνιμη εγκατάσταση 4.000 στρατιωτών ("μια ισχυρή ταξιαρχία") στη Λιθουανία, ώστε να έχει τη δυνατότητα να διατηρεί στρατιωτική ευελιξία στην ανατολική πτέρυγα.<br />Η απόφαση έχει την υποστήριξη τόσο του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.<br />Ο εμπειρογνώμονας εξωτερικής πολιτικής του CDU και μέλος της Bundestag, Kiesewetter, χαρακτήρισε την ιδέα της δημιουργίας μιας γερμανικής βάσης στη Βαλτική ως "απόφαση λογικής και αξιοπιστίας".<br />Πράγματι, υπήρξαν στο παρελθόν, ιστορικά μιλώντας, προσπάθειες για τη δημιουργία γερμανικής κυριαρχίας στη Βαλτική με βάση αναθεωρητικές αξιώσεις προς τα νέα κράτη της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας, όπου είχαν εγκατασταθεί Γερμανοί άποικοι ήδη από τον 12ο και 13ο αιώνα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τη «Μεγάλη Γερμανία» βλέπει το Βερολίνο στην Ουκρανία. Οι πληγές του 1945 και ο στόχος του Kaliningrad (πρ. Königsberg).

Ellada simera 0 16:47

Πως οι Γερμανοί εξοπλίζονται και θέλουν να μετατρέψουν τη Βαλτική σε γερμανική θάλασσα.Η υπόθεση ότι ο αγγλοσαξονικός άξονας έχει κεντρικό ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας είναι μόνο εν … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ό,τι κάνει στα ελληνοτουρκικά είναι για να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/f5c71666-a86d-45ec-9186-1c9209b8f67d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="539" data-original-width="800" height="431" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/f5c71666-a86d-45ec-9186-1c9209b8f67d.jpg" width="704" /></a></div><div><br /></div>Καλά κάνει ο Μητσοτάκης και τα δίνει όλα στους Τούρκους προαναγγέλλοντας υποχωρήσεις προτού καν ξεκινήσει τη διαπραγμάτευση (την οποία στην πραγματικότητα μάλλον έχει ολοκληρώσει ήδη παρασκηνιακά, και κοιτάζει απλώς πώς θα μας τη σερβίρει με τον πιο ανώδυνο τρόπο). Έχει καταλάβει από καιρό με τι λαό και με τι ψηφοφόρους έχει να κάνει και εκμεταλλεύεται δεόντως τη σπάνια ευκαιρία που του έχει παρουσιαστεί να εξασφαλίσει τη νομή της εξουσίας για τον εαυτό του και το σόι του για πολλές τετραετίες. <br /><br />Αυτός που νοιάζεται πραγματικά για την εθνική άμυνα και έχει σκοπό να υπερασπιστεί το εθνικό συμφέρον λέγοντας κάποια στιγμή «όχι» στις ξένες επιβουλές, δεν αφήνει την εγχώρια κρατική αμυντική βιομηχανία να αργοσβήνει ξεχαρβαλωμένη και απαξιωμένη από την κομματοκρατία και την αναξιοκρατία, αλλά αντιθέτως κάνει το παν για να την ενισχύσει και να τη μετατρέψει σε μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας, όπως έχει κάνει μεθοδικά και πολύ επιτυχημένα ο Ερντογάν. Η στάση που κρατάει ένας πολιτικός ηγέτης απέναντι στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία είναι ο ασφαλέστερος δείκτης των πραγματικών προθέσεων που έχει στα εθνικά ζητήματα - όλα τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Παραγγελίες πανάκριβων όπλων φορτώνοντας πρόσθετα δυσβάστακτα χρέη στην πλάτη του λαού μπορεί να κάνει ο καθένας, οποιαδήποτε στιγμή και χωρίς κανέναν ιδιαίτερο κόπο. Ανάπτυξη όμως της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας κάνει μόνο αυτός που: 1) έχει πραγματικά όραμα για το μέλλον και την εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας του, και 2) έχει σκοπό να εργαστεί πραγματικά για το εθνικό συμφέρον και όχι να κοροϊδέψει επικοινωνιακά τους ψηφοφόρους του.<br /><br />Η κοροϊδία που έχει στήσει ο αντινατιβιστής Μαυρογιαλούρος του Μεγάρου Μαξίμου είναι απλή και συνάμα μεγαλοφυής, αφού θεωρεί πως απευθύνεται σε ανόητους, αδιάφορους, ανενημέρωτους ή συμφεροντολόγους ψηφοφόρους. Από τη μία πλευρά διατυμπανίζει πως αγοράζει πανάκριβα όπλα (τα οποία στην πραγματικότητα δεν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει σε καμία περίπτωση) και πως ορθώνει φράχτες στον Έβρο (που δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα διότι τα πλήθη των λαθρομεταναστών τα βάζουν οι ίδιες οι ελληνικές αρχές μέσα στη χώρα μας με το γελοίο πρόσχημα της «διάσωσης»), και από την άλλη ικανοποιεί στα μουλωχτά όλες τις εξωφρενικές απαιτήσεις της Τουρκίας για να έχει το κεφάλι του ήσυχο πως δεν θα του τύχει καμία «στραβή στη βάρδια του» από τη μόνη κατεύθυνση που δεν μπορεί να ελέγξει και να κουκουλώσει επικοινωνιακά. <div><br /></div><div>Έτσι ο Έλληνας έχει την ψευδαίσθηση ότι η χώρα του θωρακίζεται αμυντικά (ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε ίχνος πολιτικής βούλησης για σθεναρή αντίσταση στις παράλογες αξιώσεις των Τούρκων) και προστατεύει τα σύνορά της από τις ορδές των λαθρομεταναστών (ενώ στην πραγματικότητα τους μπάζει η ίδια μέσα και τους δίνει και επιδόματα), και πιστεύει πως ό,τι κάνει ο Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά το κάνει για να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον. <br /><br />Όλα όσα ζούμε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα συνθέτουν μια τεράστια καλοστημένη απάτη. Το πού θα μας οδηγήσουν, θα το διαπιστώσουμε αργά ή γρήγορα. Μόνο που για όσα δυσάρεστα συμβούν, οι Έλληνες δεν θα πρέπει να επιρρίψουν ευθύνες σε κανέναν άλλον παρά μόνο στον εαυτό τους. Πολιτικό απατεώνα ψήφισαν, πολιτικό απατεώνα πήραν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ό,τι κάνει στα ελληνοτουρκικά είναι για να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον;

Ellada simera 0 16:38

Καλά κάνει ο Μητσοτάκης και τα δίνει όλα στους Τούρκους προαναγγέλλοντας υποχωρήσεις προτού καν ξεκινήσει τη διαπραγμάτευση (την οποία στην πραγματικότητα μάλλον έχει ολοκληρώσει ήδη παρασκηνιακά, και… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πυρκαγιές: τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άλλοθι...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2019/12/08/ImgSrc.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="365" data-original-width="640" height="365" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2019/12/08/ImgSrc.jpg" width="715" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Στράτου Βαλτινού</b><br />Ο εφιάλτης των πυρκαγιών ξεκίνησε και ξαφνικά , στην κυβέρνηση ανακάλυψαν τους ισχυρούς ανέμους, τις αποζημιώσεις ως παρηγοριά , όλα τα κάνει καλά, , καθαλλά η λέξη “ΣΥΡΙΖΑ” δεν ακούστηκε από κανέναν΄, καθώς η ΝΔ διανύει τη δεύτερη τετραετία πλέον. Ούτε από τον Βορίδη, ούτε από τον Μητσοτάκη. Τα άλλοθι στέρεψαν, τώρα οι ευθύνες είναι όλες δικές τους, είτε τις αναλαμβάνουν , είτε όχι.<br /><br />Ο Μάκης Βορίδης, σε δηλώσεις του είπε για τις πυρκαγιές ότι <i>« αντικειμενικά μιλάμε για κάτι εξαιρετικά δύσκολο»</i> , «δηλαδή όταν έχουμε έντονους ανέμους, σε συνδυασμό με την ξηρασία και με τις υψηλές θερμοκρασίες, να ξέρουμε ότι ούτως ή άλλως μιλάμε για ένα πάρα πολύ δύσκολο φαινόμενο», εξήγησε. Μόνο επί ΝΔ εμφανίστηκαν οι έντονοι άνεμοι, οι υψηλές θερμοκρασίες και η ξηρασία; μάλλον, γιατί επί ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ απαγόρευε στην τότε κυβέρνηση να επικαλεστεί καιρικές συνθήκες και έντονα φαινόμενα. <div><br /></div><div>Το μόνο που βρήκε ο Βορίδης να πει ήταν ότι “στο κομμάτι της δασοπυρόσβεσης βρισκόμαστε σε μία πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με το 2019, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η φιλοδοξία σταματάει”. Αν και αμφισβητούνται τα στοιχεία που δίνει, ας δεχθούμε ότι η δασοπυρόσβεση έχει ενισχυθεί, όχι γιατί έκανε κάτι σχεδιασμένα η ΝΔ, αλλά επειδή η εμπειρία των τελευταίων ετών το επιβάλλει, όπως επιβάλλεται και από την επιδείνωση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.<br /><br />Μόνο που οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης καταρρίπτονται από τα γεγονότα επι του πεδίου. Δηλαδή η πυροσβεστική αδυνατεί να επιτελέσει το έργο της γιατί τα μέσα, επίγεια και εναέρια δεν αρκούν, ενώ η πολιτική της εκκένωσης χωριών και οικισμών δεν είναι επ ουδενί επιτυχία, είναι η πιο γρήγορη και εύκολη λύση. Γιατί το σημαντικό είναι να μην φθάνει η φωτιά σε σπίτια, χωριά και οικισμούς.<br />Δυστυχώς τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και το καλοκαίρι θα είναι εφιαλτικό. Για μια ακόμη φορά όμως η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει βελτιώσει , ούτε να έχει κάνει αποτελεσματικότερη την λειτουργία του κράτους και της Πολιτικής Προστασίας.</div><div><br />Αλλά η αλαζονεία της ήδη καίγεται και δεν έχουν κλείσει μήνα ως κυβέρνηση...</div><div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πυρκαγιές: τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άλλοθι...

Ellada simera 0 16:18

Του Στράτου ΒαλτινούΟ εφιάλτης των πυρκαγιών ξεκίνησε και ξαφνικά , στην κυβέρνηση ανακάλυψαν τους ισχυρούς ανέμους, τις αποζημιώσεις ως παρηγοριά , όλα τα κάνει καλά, , καθαλλά η λέξη “ΣΥΡΙΖΑ” δεν ακ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σοκ από Ερντογάν: “το βασικότερο που έθεσα, η δυτική Θράκη...”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/09/thraki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="693" height="387" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/09/thraki.jpg" width="718" /></a></div><div><br /></div>Αντί να τηρήσει τον λόγο του ο Μητσοτάκης , όπως διαλαλούσε προεκλογικά και να θέσει το ζήτημα της τουρκικής πολιτικής στην Θράκη, το έθεσε ο Ερντογάν, προκαλώντας σοκ μιας και ο Έλληνας πρωθυπουργός σιωπά !.Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος σε δηλώσεις του και μάλιστα το εμφάνισε ως το βασικότερο θέμα, της συνάντησης στο Βίλνιους.<br /><br /> Με απλά λόγια, δεν είναι μόνο η πρωτοφανής δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη για υποχωρήσεις από πάγιες θέσεις πριν καν ξεκινήσουν συνομιλίες με την Τουρκία, είναι επίσης και το γεγονός, ότι αντί να το θέσει ο ίδιος όπως προεκλογικά είχε δεσμευθεί, επικρίνοντας τον ρόλο του τουρκικού προξενείου, το έκανε ο Τούρκος πρόεδρος και το ανακοίνωσε επίσημα την Παρασκευή 14 Ιουλίου. Η σιωπή του Έλληνα πρωθυπουργού είναι πλέον στάση ενοχής , δεν εξηγείται διαφορετικά. Για την ακρίβεια, ο Ερντογάν δήλωσε:<br /><br /><i>«Το βασικότερο θέμα που του έθεσα σχετίζεται με τα προβλήματα της Δυτικής Θράκης. Θέλουμε να τα ξεπεράσουμε αυτά, να ξεπεράσουμε το θέμα με τους μουφτήδες. Και οι πρεσβευτές μας θα κάνουν συναντήσεις, θα κάνουν τις προετοιμασίες, όπως και οι υπουργοί εξωτερικών μας, και αργότερα οι δυο ηγέτες θα συναντηθούμε και θα κάνουμε τα απαραίτητα βήματα».</i><div><i><br /></i>Δηλαδή ο Μητσοτάκης δέχθηκε ξεχωριστό διάλογο για ένα εσωτερικό θέμα, κάτι που ο Αλέξης Τσίπρας και άλλοι πρωθυπουργοί, είχαν αρνηθεί κατηγορηματικά; αναμένονται απαντήσεις, αλλά είναι φανερό πως ό,τι έσπειρε θα θερίσει και είναι βέβαιο, πως και για το ζήτημα αυτό και για την γενικότερη αντίληψη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, έρχεται θύελλα . Και είναι μόνο η πρώτη αποκάλυψη για το τι συζητήθηκε στο Βίλνικους, προφανώς θα έρθουν πολλά ακόμη.<br />Α ! περιμένουμε και μια δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη για να δέσει το γλυκό…..</div><div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σοκ από Ερντογάν: “το βασικότερο που έθεσα, η δυτική Θράκη...”

Ellada simera 0 16:14

Αντί να τηρήσει τον λόγο του ο Μητσοτάκης , όπως διαλαλούσε προεκλογικά και να θέσει το ζήτημα της τουρκικής πολιτικής στην Θράκη, το έθεσε ο Ερντογάν, προκαλώντας σοκ μιας και ο Έλληνας πρωθυπουργός… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το αμφιλεγόμενο παιχνίδι Μητσοτάκη με τη Χάγη, οι εξαιρέσεις της Ελλάδας και η κρίση συνοχής της κυβέρνησης.

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/Hague.jpg"><img border="0" height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/Hague.jpg" width="751" /></a><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η φράση του πρωθυπουργού “… για κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης”, αναλύθηκε από όλες πλευρές, εκτός από μια. Ότι για να υπάρξει συμφωνία με την Τουρκία για παραπομπή στη Χάγη, η Άγκυρα ζητά από τη χώρα μας, να άρει τις εξαιρέσεις που έχει καταθέσει στο Δικαστήριο και σχετίζονται με ζητήματα κυριαρχίας. Αν δηλαδή ο πρωθυπουργός εννοεί ότι η αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης είναι η άρση των εξαιρέσεων, τότε μιλάμε για κατολίσθηση και όχι για υποχώρηση.<br /><br />Γιατί τα θέματα που η Ελλάδα έχει καταθέσει εξαιρέσεις, είναι ότι δεν συζητά στο Δικαστήριο θέμα αποστρατιωτικοποίησης νησιών, δεν συζητά την κυριαρχία μικρών νησιών και βραχονησίδων που η Τουρκία θεωρεί γκρίζες ζώνες και επίσης, δεν συζητά( στη Χάγη) το εύρος του εναερίου χώρου και των χωρικών υδάτων , καθώς τα θεωρεί μονομερές δικαίωμα που πηγάζει από το διεθνές δίκαιο. Υπάρχει λοιπόν διάθεση εκ μέρους του Κυριάκου Μητσοτάκη να συζητήσει ζητήματα κυριαρχίας στο Δικαστήριο της Χάγης; το θέμα έχει σοβαρές πολιτικές και νομικές πτυχές που χρήζουν δημόσιας συζήτησης, καθώς είναι άλλο πράγμα η εμπιστευτικότητα των συνομιλιών και άλλο πράγμα οι βασικές πολιτικές θέσεις.<br /><br />Η ανατροπή πάγιων θέσεων της εξωτερικής πολιτικής από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και η έξαρση της συζήτησης για προσφυγή στη Χάγη έφεραν και πάλι στο προσκήνιο τον πυρήνα των προβλημάτων με την Τουρκία.<br /><br />Τι θέλει η Τουρκία, τι έχει κάνει η Ελλάδα<br /><br />Οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες για το τι μπορεί να συμπεριλάβει το συνυποσχετικό για την παραπομπή ελληνοτουρκικών διαφορών στη Χάγη δεν είναι κάτι νέο. Σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, το θέμα αυτό απασχολεί την πολιτική σκηνή και τους ειδικούς επιστήμονες που μελετούν το διεθνές δίκαιο και την πολιτική της Τουρκίας. Η Άγκυρα αναπτύσσοντας τη θεωρία των γκρίζων ζωνών, ισχυρίζεται ότι κάποια από τα νησιά και βραχονησίδες δεν έχουν σαφές καθεστώς κυριαρχίας. Η Ελλάδα όμως αντιτάσσει και σωστά, πως η συνθήκη της Λωζάνης είναι ρητή. Ό,τι υπάρχει πέραν των τριών μιλίων από τις τουρκικές ακτές ανήκει στην Ελλάδα, είτε αναφέρονται με το όνομά τους είτε όχι. Με διαδοχικές ενέργειες και ανάλογα με τις διακυμάνσεις της τουρκικής πολιτικής, η Ελλάδα έχει καταθέσει τις εξής εξαιρέσεις στο Δικαστήριο της Χάγης. Δεν συζητά δηλαδή:<br /><br />1. το δικαίωμα άμυνας των νησιών, την αποστρατιωτικοποίησή τους που ζητάει η Τουρκία.<br /><br />2. Τον εναέριο χώρο και το εύρος των χωρικών υδάτων . Για την ακρίβεια , σήμερα ο εθνικός εναέριος χώρος είναι 10ν.μ . από το 1931 και τα χωρικά ύδατα είναι 6 ν.μ. κάτι που καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει τέτοια ασυμμετρία. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει αυτή την διαφορά, οπότε η Ελλάδα πρέπει να εναρμονίσει τον εναέριο χώρο με τα χωρικά ύδατα. Η Τουρκία απαιτεί να μειωθεί ο εναέριος χώρος στα 6 ν.μ για να είναι ίδιος με τα χωρικά ύδατα, που σημαίνει ότι η Ελλάδα , αν το κάνει παραιτείται του δικαιώματος επέκτασης. Οπότε αυτό μπορεί να επιλυθεί διμερώς , ή η ελληνική κυβέρνηση να άρει την εξαίρεση.<br /><br /></div><div>Οι εξαιρέσεις αυτές, ισχύουν στο ακέραιο και σήμερα. Αν λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση αποδεχθεί το αίτημα της Τουρκίας και άρει κάποια από αυτές τις εξαιρέσεις, τότε μιλάμε πράγματι για αλλαγή πολιτικής , με συνέπειες που δεν μπορούν να εκτιμηθούν τώρα. Με απλά λόγια, η Τουρκία , σύμφωνα με τη θέση ορισμένων νομικών, ζητά να παραπεμφθούν όλα στη Χάγη, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η Ελλάδα δεν θα συναινέσει να αποφασίσει ένα Δικαστήριο ποια νησιά της ανήκουν ή ποια όχι.<br /><br />Από την άλλη , νομικοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την άρση της συγκεκριμένης εξαίρεσης, γιατί η σχετική αναφορά στη συνθήκη της Λωζάνης , είναι τόσο ισχυρή υπέρ της χώρας μας που δεν έχει καμία τύχη η Τουρκία στο Δικαστήριο. Οπότε, η Τουρκία κρύβεται πίσω από την εξαίρεση αυτή, ενώ η Ελλάδα, κατά την ίδια άποψη, έχει εγκλωβιστεί στις εξαιρέσεις και έτσι , δεν μπορεί να επιλυθεί κανένα πρόβλημα. Υπάρχει σαφώς και η άποψη ότι είναι αδιανόητο να τεθούν σε κρίση Δικαστηρίου ζητήματα ιδιοκτησίας νησιών….<br /><br />Η επικοινωνία και οι ελιγμοί που έφεραν αδιέξοδα<br /><br />Να σημειωθεί ότι ο Κώστας Καραμανλής μετά την εκλογική νίκη του 2004 απέρριψε τις αποφάσεις του Ελσίνκι γιατί υπήρχε η διατύπωση πως η κάθε πλευρά μπορεί να θέσει όποιο ζήτημα θέλει , με στόχο τη Χάγη. Ωστόσο οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες είχαν καταφέρει να προσεγγίσουν τότε ένα καλό πλαίσιο επίλυσης των διαφορών μέσω διμερών συνομιλιών, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος , η Ελλάδα να υποστεί απώλεια της κυριαρχίας της σε νησιά ή βραχονησίδες. Ο Καραμανλής δεν πρότεινε καμία εναλλακτική με συνέπεια την απογείωση της τουρκικής επιθετικότητας. Τώρα ο Μητσοτάκης ξεκινά με διάθεση υποχώρησης, χωρίς να διευκρινίζει καν το πλαίσιο των συνομιλιών.<br /><br />Αν όλα αυτά αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης επικοινωνιακής πολιτικής , που στόχο έχουν να προκαλέσουν το διεθνές και εσωτερικό ενδιαφέρον και στην πορεία να υπάρξει αναδίπλωση εξαιτίας της αδυναμίας να επιλυθούν τα προβλήματα ή και εξαιτίας εσωτερικών πολιτικών λόγων (που είναι το πιθανότερο} τότε είναι απροκάλυπτα επικίνδυνη η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη.<br /><br />Πρώτον , είναι αδιανόητη η δήλωση περί υποχωρήσεων με την Τουρκία να μην λέει λέξη. Δεύτερον η αποτυχία να εξευρεθεί λύση, τεχνητή η πραγματική, θα απογειώσει την επιθετικότητα της Τουρκίας, όπως έγινε μετά την ακύρωση του Ελσίνκι, η Άγκυρα θα έχει πάρει την αναβαθμισμένη Τελωνειακή Ένωση χωρίς όρους και η Ελλάδα θα μπει σε έναν ακόμη κύκλο καθήλωσης, διχασμού και ίσως αστάθειας. Αν οι σύμμαχοι, εντός ή εκτός ΝΑΤΟ θεωρούν ότι ο σεβασμός της συνθήκης της Λωζάνης είναι υποχρέωση όλων, τότε ας στραφούν προς την Τουρκία να τη νουθετήσουν. Επειδή όμως η Τουρκία έχει στρατηγική και δεν υποχωρεί, η εύκολη λύση είναι η Ελλάδα και απόδειξη αυτού είναι η δήλωση περί υποχωρήσεων του Μητσοτάκη….<br /><br />Το ενδεχόμενο όλα αυτά να καταλήξουν σε διπλές εκλογές , ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές την άνοιξη του επομένου έτους και σε θυελλώδεις ανέμους εντός της κυβέρνησης και της ΝΔ, είναι ισχυρό...<br /><br /><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το αμφιλεγόμενο παιχνίδι Μητσοτάκη με τη Χάγη, οι εξαιρέσεις της Ελλάδας και η κρίση συνοχής της κυβέρνησης.

Ellada simera 0 16:08

Του Σωτήρη ΣιδέρηΗ φράση του πρωθυπουργού “… για κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης”, αναλύθηκε από όλες πλευρές, εκτός από μια. Ό… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μία ισχυρή φωνή από τη Γαλλία για τον πραγματικό Ερντογάν.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/07/230718132851_bin-salman-erdogan02-arabia-TURKEY02.jpg" width="732" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Ισλαμιστής, αρνητής της γενοκτονίας των Αρμενίων, ας μην ξεχνάμε το βαρύ ρεκόρ του, ζητά ο καθηγητής Vermeren.</span></h3>Κατά του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, καταφέρεται με άρθρο του στην εφημερίδα <a href="https://www.lefigaro.fr/vox/monde/pierre-vermeren-islamisme-negation-du-genocide-armenien-n-oublions-pas-le-lourd-bilan-d-erdogan-20230717">Le Figaro</a>, ο ιστορικός και καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris I Panthéon–Sorbonne <a href="https://www.lefigaro.fr/auteur/pierre-vermeren">Pierre Vermeren</a>.<br /><br />Με αφορμή τη συμφωνία του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και τη συζήτηση για εκ νέου επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κρίνει, ότι η στάση της δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση προώθηση της σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία, υποστηρίζοντας, ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει επιτακτικά να εγκαταλείψουν την αφέλειά τους ως προς αυτό.<br /><br />«Η τόση άνεση, μετά από μια βίαιη εκλογική εκστρατεία κατά των Ευρωπαίων και χρόνια κυνηγιού των τελευταίων Χριστιανών στην Τουρκία, εγείρει ερωτήματα», υποστηρίζει, προβαίνοντας εν συνεχεία σε μια ιστορική αναδρομή της τουρκικής πολιτικής και ιδίως αυτής του Erdogan.<br /><br /> Eπικρίνει τη μη αντίδραση του κόσμου « ενάντια στη μεσαιωνική πολιορκία που έχουν ασκήσει οι Αζέροι, από τον Αύγουστο του 2022, στους 120.000 Αρμένιους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με την υποστήριξη του Εrdogan, σημειώνοντας, ότι πέραν της Αρμενίας, οι λίγες φωνές υποστήριξης προς τους Αρμένιους προέρχονται από τους Γάλλους ηγέτες, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους αρχηγούς της δεξιάς.<br /><br />Αναφέρει, ότι σε 130 χρόνια, από τις σφαγές στη γενοκτονία, από την εθνοκάθαρση στην έξοδο, οι Οθωμανοί και μετά Τούρκοι ηγέτες δημιούργησαν από την αρχή στη Μικρά Ασία μια ομοιογενή ισλαμική χώρα κατά 99,9% και το οθωμανικό εθνοθρησκευτικό μωσαϊκό συνθλίβεται σταδιακά, ακολουθώντας μια αντίστροφη πορεία με αυτή των δυτικών χωρών από το 1945. <br /><br />Υπογραμμίζει τα μαρτύρια Χριστιανών διαφόρων γλωσσών και θρησκειών – Αρμενίων, Ελλήνων και Σύρων – από αυτές τις πολιτικές, τονίζοντας, ότι το όνειρο του Aliyev και του Erdogan είναι να συνδέσουν την Ανατολία (τουρκική) από τα ανατολικά προς τα δυτικά με τον Νότιο Καύκασο (Αζερική).<br /><br />«Οι Αρμένιοι, που έχουν πληρώσει τόσο βαρύ ανθρώπινο τίμημα για περισσότερο από έναν αιώνα, βρίσκονται και πάλι στο μάτι της καταιγίδας. Ρώσοι, Ισραηλινοί και Αμερικανοί έχουν άλλες προτεραιότητες, οι Ευρωπαίοι αδύναμοι, οι Αρμένιοι μπορούν να υπολογίζουν μόνο στη δυσπιστία του Ιράν προς τους Τούρκους. Μέχρι πότε;», διερωτάται.<br /><br />Xαρακτηρίζοντας προφητική την άποψη που είχε εκφράσει ο Jean Jaurès, πριν από 120 χρόνια, μετά τη σφαγή των Αρμενίων, « Έχουμε φτάσει στην εποχή που η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να ζήσει με το πτώμα ενός δολοφονημένου λαού στο κελάρι της », αναφέρεται στη συνέχεια στα όσα είχαν διαμειφθεί στις 3 Νοεμβρίου 1896 στο γαλλικό Κοινοβούλιο σχετικά με τη σφαγή των Αρμενίων.<br /><br />Αναφέρεται στα γεγονότα του 1923, στο διωγμό Αρμενίων και Ελλήνων στη αποτυχία των Ελλήνων «να οικοδομήσουν αυτόνομα εδάφη συνδεδεμένα με την Ελλάδα δια του πολέμου», στην εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας Ελλήνων, που είτε σκοτώθηκαν σε πολέμους ή ανταλλάχθηκαν με Τούρκους το 1923 (πάνω από 1,1 εκατομμύριο), στην παραμονή το 1927, σύμφωνα με την πρώτη τουρκική απογραφή, στην Τουρκία 394.000 μη μουσουλμάνων (Έλληνες, Αρμένιοι, Σύροι και Εβραίοι) ή το 2,8% του πληθυσμού.<br /><br />Αναφέρεται στο μετά το ανθελληνικό πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη το 1955, στον διωγμό των Εβραίων και στη μετατροπή των ζωών των τελευταίων Χριστιανών σε Γολγοθά, γεγονός που την τοποθετεί, όπως σημειώνει, στο επίπεδο των πιο εκλεπτυσμένων και μονόχρωμων περιοχών του μουσουλμανικού κόσμου, όπως το Μαγκρέμπ, η Αραβική Χερσόνησος ή το Ιράν.<br /><br />Υπογραμμίζοντας, ότι ο Τούρκος πρόεδρος «όχι μόνο δεν αποδέχεται αυτό το εθνικό παρελθόν, αλλά το αρνείται, παρόλο που ο Atatürk χαρακτήρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων “επαίσχυντη πράξη”», θεωρεί «σημαντικό πολιτικό γεγονός» την επανεκλογή του, χαρακτηρίζοντας το πολιτικό ιστορικό του ίδιου «βαρύ».<br /><br />Κάνει αναφορά στην πολιτική του Erdogan στη Μέση Ανατολή, στη Λιβύη, τη Συρία, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, τα Κουρδιστάν της Συρίας και του Ιράκ, στη χρησιμοποίηση του μεταναστευτικού ενάντια στους δυτικοευρωπαίους γείτονές του, που του επιτρέπει να εισπράττει δισεκατομμύρια ευρώ ως τίμημα του εκβιασμού του, στις ύβρεις κατά των Ευρωπαίων – ιδιαίτερα του Γάλλου Προέδρου -, στην περιφρόνησή του ως προς τα δικαιώματα της Κύπρου, μέλους της Ένωσης, αλλά και στη συγκάλυψη πολεμικών πράξεων κατά της Ρωσίας, της Ελλάδας ακόμη και της Γαλλίας (συμβάν στη θάλασσα ​10 Ιουνίου 2020 στα ανοικτά της Λιβύης).<br /><br />«Η Τουρκία που θα αφήσει ως κληρονομιά, θα έχει ελάχιστη σχέση με την ακόμα κεμαλική, “κοσμική” χώρα και υποψήφια για την Ευρωπαϊκή Ένωση που κληρονόμησε», τονίζει ο Vermeren.<br /><br />Υπογραμμίζει την υποτέλεια του «κοσμικού» στρατού στην προεδρία, τη μετατροπή της τουρκικής κοσμικότητας σε κρατικό ισλαμισμό, που προωθεί, όπως σημειώνει, εσωτερικά και διεθνώς – χάρη στην υπερρυθμισμένη διασπορά της – την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας μέσα από το πρίσμα του τουρκικού εθνικισμού, με τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Ισλαμικών Υποθέσεων, του Diniyat, να έχει πολλαπλασιαστεί επί 23 σε είκοσι χρόνια, φτάνοντας σχεδόν τα 2 δις ευρώ. <br /><br />Δεν παραλείπει αναφορά στη μείωση της επιρροής των πνευματικών και φιλελεύθερων ελίτ, στον άγνωστο αριθμό αντιπάλων, που «μαραζώνει» στη φυλακή (από το 2016, οι Τούρκοι κρατούμενοι αυξήθηκαν από 180.000 σε 300.000), τονίζοντας, ότι «η καταστολή της πλοκής του 2016 άνοιξε το δρόμο για τη δικτατορία».<br /><br />Eπισημαίνοντας την διάψευση όσων νόμιζαν, ότι ο σεισμός του 2022 θα τιμωρούσε τον Erdogan, υποστηρίζει, ότι ο «Τούρκος πρόεδρος θα μείνει στην ιστορία ως το ισχυρό σύμβολο της ανατροπής και του θανάτου της “τάξης” Δύσης-ΟΗΕ στον κόσμο μετά τον Ψυχρό Πόλεμο» και σημειώνει: <br /><br />«Κάποιοι βλέπουν την Τουρκία ως “δημοκρατία”, αλλά ποια είναι η θέση του δήμου (του λαού) εκεί; Με την άσκηση πολέμου, μυστικών συμφωνιών, ψευδορκίας και αλλαγής συμμαχιών, τον παγκόσμιο ισλαμικό προσηλυτισμό, την ιδεολογική εποπτεία της διασποράς, καλωσορίζοντας όλο το εναπομείναν μαχητικό μηχανισμό της Αδελφότητας Μουσουλμάνων της Αιγύπτου στο έδαφός της (σχεδόν 150.000 άτομα), χρηματοδοτώντας τον εξισλαμισμό των Ευρωπαίων ιδρύματα και χώρες που φιλοξενούν τη διασπορά του, εκτοπίζοντας τους επιζώντες του Daesh και του El Nosra (μερικές φορές μεταφέρθηκαν στη Λιβύη με τα στρατεύματά του), αμολώντας το στρατό του εναντίον του YPG της Συρίας, εκτοξεύοντας τα «φιρμάνια» του και τις ομιλίες του στους φοβισμένους Δυτικούς, ο Erdogan έχει επανασχεδιάσει τη Μέση Ανατολή.»<br /><br />Αυτή η αποφασιστική επιθετικότητα προς τους Ευρωπαίους συναρπάζει στην πρώην Αυτοκρατορία του, ειδικά από τη στιγμή που ο Τούρκος πρόεδρος διαλέγει τα λόγια του και τις μάχες του, σημειώνει.<br /><br />Τονίζει ότι όταν ο Erdogan κατηγορεί τη Γαλλία για γενοκτονία στην αποικιακή Αλγερία, αναζητά τη συμπάθεια του αλγερινού καθεστώτος και προσπαθεί να φιμώσει τη Γαλλία, η οποία αναγνωρίζει και διδάσκει τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Σύριων του Μεγάλου Πολέμου, με τα 1,2 εκατομμύρια θύματα της. (500.000 εξόριστοι επιζώντες και 70.000 παραμένουν στην Κωνσταντινούπολη).<br /><br />Yπογραμμίζει την αποτυχία των ευρωπαίων, παρά την δέσμευσή τους το 1878 με τη Συνθήκη του Βερολίνου να εγγυηθούν την ασφάλεια και την ελευθερία των Αρμενίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /><br />Σημειώνει, ότι αποδοχή εκ μέρους της ΕΕ της «προώθησης της σχέσης με την Τουρκία», παρόλο που οι διαπραγματεύσεις έχουν σταματήσει από το 2018 και ο ίδιος ο Erdogan ταπεινώνει και περιφρονεί τους Ευρωπαίους, θα σημάνει, ότι η πτώση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα χρησιμεύσει ως προοίμιο για την εισβολή στη νότια Αρμενία.<br /><br />Καλεί δε τους Ευρωπαίους να στοχαστουν πάνω στα μαθήματα γεωπολιτικής που άφησε ο Jaurès, παραθέτοντας το ακόλουθο: <br /><br />«Και τότε, όταν όλοι αυτοί οι βάρβαροι κατάλαβαν, ότι η Ευρώπη παρέμενε αδιάφορη, ότι καμία λέξη οίκτου δεν ακούστηκε για αυτούς που είχαν σφαγιάσει και παραβιάσει, ο πόλεμος της εξόντωσης πήρε ξαφνικά πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, δεν ήταν πλέον μικρές ομάδες που σφαγιάστηκαν, αλλά , στις πόλεις, από μεγάλες μάζες 3000 και 4000 θυμάτων σε μια μέρα, υπό τον ήχο της σάλπιγγας (…).<br /><br />Τέτοια γεγονότα απαιτούσαν ισχυρή και άμεση απάντηση από την Ευρώπη. Αντίθετα, χρεοκόπησε, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό στην εξοντωτική πολιτική του σουλτάνου. (…)<br /><br />Υπάρχει κάτι πιο σοβαρό και πιο σημαντικό, που αφορά ακριβώς σε αυτήν την Ανατολή, όπου ο Χριστιανισμός πριν από δεκαοκτώ αιώνες είχε αναδυθεί, ανακοινώνοντας ένα είδος παγκόσμιας γλυκύτητας και παγκόσμιας ειρήνης, σε ακριβώς σε σχέση με αυτήν την Ανατολή και τα ερωτήματα που αναδύονται εκεί, από την Τραπεζούντα ως την Ιερουσαλήμ, ότι διασπάται η ηθική χρεοκοπία της παλαιάς χριστιανικής και καπιταλιστικής Ευρώπης!» <div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μία ισχυρή φωνή από τη Γαλλία για τον πραγματικό Ερντογάν.

Ellada simera 0 16:04

 Ισλαμιστής, αρνητής της γενοκτονίας των Αρμενίων, ας μην ξεχνάμε το βαρύ ρεκόρ του, ζητά ο καθηγητής Vermeren.Κατά του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, καταφέρεται με άρθρο του στην ε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

«Ταράζει» τα νερά της Μ. Θάλασσας ο Ζελένσκι: «Ουκρανία-Τουρκία-ΟΗΕ συνεχίζουμε την Συμφωνία Σιτηρών χωρίς την Ρωσία!».

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CE%A3%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%BD%203.png?itok=_rqkZQUq" width="764" /><br /><br /><b>Γιώργος Μαυρίδης</b><br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε πως έχει στείλει επίσημα μηνύματα στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και στον γενικό γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες, προτείνοντας την συνέχιση της Συμφωνίας για τα Σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας ή μίας αντίστοιχης τρίπλευρης συμφωνίας, αναφέρει το News.ro.<br /><br />Νέα Συμφωνία Χωρίς την Συμμετοχή της Ρωσίας;<br /><br />«Η Ουκρανία, τα Ηνωμένα Έθνη και η Τουρκία μπορούν συνεργατικά να διασφαλίσουν την επιχείρηση ενός διαδρόμου για την κίνηση πλοίων που μεταφέρουν τρόφιμα και την επιθεώρησή τους» δήλωσε ο Ζελένσκι.<br /><br />Στα μήνυμα που έστειλε την Δευτέρα το απόγευμα, ο Ζελένσκι ενημέρωσε τον Ερντογάν και τον Γκουτέρες πως πληροφορήθηκε για την κατάσταση και την ασφάλεια στο μέτωπο και ευχαρίστησε τους διασώστες που βοηθούν τον άμαχο πληθυσμό μετά από κάθε βομβαρδισμό της Ρωσίας.<br /><br />«Οι σημερινές τρομοκρατικές επιθέσεις στην περιοχή Σούμι, στην περιοχή του Χαρκόβου του Ντονμπάς, στην Χερσώνα και στην Ζαπορίζια δεν θα μείνουν αναπάντητες από τους στρατιώτες μας, αυτό είναι σίγουρο» τόνισε ο Ουκρανός ηγέτης.<br /><br />Ο ίδιος πρόσθεσε πως πραγματοποίησε συζητήσεις σχετικά με την προμήθεια τροφίμων, ενώ ανακοίνωσε πως θα συνομιλήσει και με τον γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Γκουτέρες.<br /><br />«Η θέση της Ουκρανίας ήταν πάντοτε όσο πιο ξεκάθαρη μπορούσε να είναι - κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καταστρέψει την προμήθεια τροφίμων κανενός κράτους. Εάν μία ομάδα ανθρώπων κάπου στο Κρεμλίνο πιστεύει πως έχει το δικαίωμα να αποφασίσει εάν θα υπάρχει ή όχι φαγητό στο τραπέζι διαφόρων χωρών: της Αιγύπτου ή του Σουδάν, της Υεμένης ή του Μπαγκλαντές, της Κίνας ή της Ινδίας, της Τουρκίας ή της Ινδονησίας... τότε ο κόσμος έχει την ευκαιρία να δείξει πως οι εκβιασμοί δεν επιτρέπονται από κανέναν.<br /><br />Από την πρώτη ημέρα της επιθετικότητας μεγάλης κλίμακας, η Ρωσία εξαφάνισε την ελευθερία πλεύσης στην Μαύρη Θάλασσα και την Θάλασσα Αζόφ. Η Ρωσία έχει χτυπήσει τα λιμάνια μας, τους τερματικούς σταθμούς σιτηρών μας με πυραύλους και drones, ενώ ακόμη και στάβλοι έχουν χτυπηθεί... Η μόνη πιθανή συνέπεια είναι η αποσταθεροποίηση των αγορών τροφίμων και το κοινωνικό χάος σε χώρες που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από εισαγωγές τροφίμων. Το φαγητό στην Ουκρανία είναι η βασική ασφάλεια για τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους» δήλωσε ο Ζελένσκι.<br /><br />Ο ίδιος έπειτα επικαλέστηκε τα επιτεύγματα της περσινής Συμφωνίας για τα Σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας (grain deal), η οποία επέτρεψε την ασφαλή εξαγωγή 33 εκατομμυρίων τόνων αγροτικών προϊόντων προς χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Κατονόμασε τους κυριότερους αγοραστές των ουκρανικών προϊόντων, προσπαθώντας να δείξει στην Δύση και στον υπόλοιπο κόσμο γιατί είναι σημαντική συνέχιση της συμφωνίας, ακόμη και χωρίς την συμφωνία της Μόσχας.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ταράζει» τα νερά της Μ. Θάλασσας ο Ζελένσκι: «Ουκρανία-Τουρκία-ΟΗΕ συνεχίζουμε την Συμφωνία Σιτηρών χωρίς την Ρωσία!».

Ellada simera 0 15:55

Γιώργος ΜαυρίδηςΟ Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε πως έχει στείλει επίσημα μηνύματα στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και στον γενικό γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του στρατού στην δασοπυρόσβεση.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/stratos-foties-SLpress.png" width="751" /><br /><br /><a href="https://slpress.gr/author/e.tsiliopoulos"><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b></a><br />Οι πυρκαγιές που μαίνονται ανά την επικράτεια, εγείρουν για μία ακόμα φορά το ερώτημα: Ποιος είναι ο ρόλος του στρατού στην καταπολέμησή τους. Η έκθεση Γκολντάμμερ που είχε εκπονηθεί μετά την πυρκαγιά το Μάτι το 2019, έδειξε μια σειρά από “πληγές” στην υπάρχουσα δομή πρόληψης και αντιμετώπισης πυρκαγιών. Μεταξύ άλλων, έδειξαν ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου τα δαπανώμενα κονδύλια για την κατάσβεση είναι δυσανάλογα ψηλά σε σχέση με την πρόληψη.<br /><br />Στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν 45 συναρμόδιοι φορείς που πρέπει να συντονιστούν σε ένα κοινό πλαίσιο! Για την κατάσβεση πρέπει να συνεργαστούν 17 φορείς, που ανήκουν σε έξι υπουργεία, προκειμένου να ασκήσουν 11 διαφορετικές αρμοδιότητες! Επιπλέον, η έκθεση έδειξε ότι η πυρόσβεση στην Ελλάδα βασίζεται υπερβολικά στα εναέρια μέσα και λιγότερο στις επίγειες δυνάμεις. Δεν είναι σκοπός εδώ να αναλύσουμε την διάρθρωση του Πυροσβεστικού Σώματος, ούτε να ασχοληθούμε με τα θέματα αρμοδιοτήτων στη δαιδαλώδη δημόσια διοίκηση.<br /><br />Καθώς οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο πολυπληθέστερος και πλέον άρτια εξοπλισμένος κρατικός μηχανισμός είναι λογικό να προσβλέπουμε σε αυτές για τη μέγιστη δυνατή αρωγή σε περιόδους θεομηνιών και φυσικά πυρκαγιών. Ο αρχαίος Κινέζος στρατηγός <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/15815">Σουν Τζου</a>, αφιερώνει ένα κεφάλαιο του έργου του “Η Τέχνη του Πολέμου” στην χρήση της φωτιάς ως όπλου. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να είναι αρκετό ώστε οι Ένοπλες Δυνάμεις να ασχολούνται πολύ σοβαρά με το θέμα της πρόληψης της πυρκαγιάς, αλλά και της πυρόσβεσης.<br /><br /><img height="375" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/08/sun-tzu-300x176.png" width="640" /><br /><br />Από την άλλη, διαθέτουν όλα τα μέσα, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση μίας πυρκαγιάς. Επειδή μάλιστα αυτές φαίνεται ότι θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, πρέπει οι στρατιώτες να λαμβάνουν μια σοβαρή εκπαίδευση στην πυρόσβεση, που θα τους είναι και χρήσιμη στην μετέπειτα πολιτική ζωή τους. Κάθε μέρα, κάθε στρατιωτική μονάδα εντάσσει κάποια από την δύναμη της σε καθήκοντα πυρασφάλειας. Οι ένστολοι αυτοί αποτελούν την δύναμη η οποία θα κληθεί να κατασβέσει την όποια φωτιά εντός ή πέριξ του στρατοπέδου και να συνδράμει τις αρχές σε περίπτωση που αυτές χρειαστούν συνδρομή για κατάσβεση φωτιάς στην ευρύτερη περιοχή.<br />Ο στρατός είναι στα σύνορα<br /><br />Στο παρελθόν, ομάδες πυρασφάλειας μεταφέρονταν ακόμη και από απομακρυσμένα στρατόπεδα για την καταπολέμηση πυρκαγιών σε άλλα σημεία της επικράτειας, με την συμβολή των εναέριων μέσων της Πολεμικής Αεροπορίας και της Αεροπορίας Στρατού. Επί παραδείγματι, τμήματα πυρόσβεσης της 2ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών πολλές φορές εστάλησαν σε νησιά με Chinook από την Πάχη, ή με C-130 από την Ελευσίνα σε άλλες περιοχές. Γιατί αυτό να μην είναι κανόνας;<br /><br />Η μετατόπιση των κυριότερων μονάδων του Στρατού στα σύνορα (Έβρος και νησιά) έχει απογυμνώσει την ηπειρωτική Ελλάδα από στρατιωτικές μονάδες και άρα στερεί τις περιοχές αυτές από άμεση επέμβαση του Στρατού σε περίπτωση πυρκαγιών ή άλλων καταστροφών. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να επιλυθεί με σχέδια άμεσης μεταφοράς στρατιωτικών πυροσβεστικών δυνάμεων στις περιοχές που πλήττονται. Η Ελλάδα, άλλωστε, είναι γεμάτη από αεροδρόμια.<br /><br />Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος το στρατιωτικό προσωπικό να μην ασκείται και μάλιστα εντατικά στην πυρόσβεση. Τέτοιες ασκήσεις πρέπει να γίνονται τακτικά τον χειμώνα από κοινού με την Πυροσβεστική, με την οποία θα κληθούν να συνεργαστούν την ώρα της πυρκαγιάς. Το μόνιμο προσωπικό μάλιστα ενδείκνυται να λαμβάνει πληρέστερη εκπαίδευση από προσωπικό της Πυροσβεστικής και των ΕΜΑΚ, ώστε να μπορεί όχι μόνο να εκπαιδεύσει τους στρατεύσιμους, αλλά και να μάθει πώς να διαχειρίζεται μικρά πεζοπόρα τμήματα στην κατάσβεση πυρκαγιών. Τα τμήματα πυρόσβεσης οφείλουν να είναι εφοδιασμένα με όλα τα μέσα που χρειάζονται στις κατασβέσεις.<div><br />Πυρκαγιά και απώλειες<br /><br />Πάνω απ’ όλα οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να αποβάλουν το φοβικό σύνδρομο ότι μπορεί κάποιος στρατιωτικός να “πάθει κάτι”. Ακούμε ότι οι πυρκαγιές ήταν είναι πόλεμος. Δεν μπορείς, όμως, να διεξαγάγεις έναν πόλεμο, όταν φοβάσαι τις απώλειες. Αν θες να σώσεις τους πολίτες, τις περιουσίες τους και το περιβάλλον πρέπει να πολεμήσεις και να αντιμετωπίσεις την πιθανότητα απωλειών, κάνοντας ό,τι δυνατόν για να τις αποφύγεις ή να τις ελαχιστοποιήσεις. Και ο τρόπος ελαχιστοποίησης των απωλειών είναι η συνεχής άσκηση.<br /><br />Στα σύνορα έχουν μετακινηθεί και οι μονάδες μηχανικού, οι οποίες είναι και οι πλέον αρμόδιες και πεπειραμένες για να παράσχουν αρωγή σε κρίσιμες καταστάσεις. Για παράδειγμα, η Σχολή Μηχανικού και το 747 Ειδικό Τάγμα Μηχανικού, αν και είναι μονάδες που υπάγονται απευθείας στο ΓΕΣ, στις περισσότερες περιπτώσεις που η ηγεσία τις αξιοποίησε, έγινε κατόπιν εορτής.<br /><br />Αποστολή του 747 Ειδικού Τάγματος είναι η παροχή Γενικής Υποστήριξης Μηχανικού. Έχει τη δυνατότητα υλοποίησης σχεδίων εκτάκτων αναγκών, αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, διάσωσης, κατασκευής έργων και αποκατάστασης ζημιών σε υποδομές-εγκαταστάσεις, συντήρησης-διατήρησης ανοικτών δρόμων, εκτέλεσης εργασιών πρόληψης καταστροφών (αντιπυρικές ζώνες, αντιπλημμυρικά έργα, κλπ).<br /><br />Το Ειδικό Τμήμα Αντιμετώπισης Καταστροφών αποτελεί οργανικό τμήμα του Ειδικού Τάγματος με αποστολή την αντιμετώπιση φυσικών-τεχνολογικών καταστροφών, την έρευνα, τη διάσωση και τον απεγκλωβισμό προσωπικού που κινδυνεύει. Το τμήμα μπορεί να ενεργεί αυτόνομα ή επικουρικά να συνδράμει το έργο των άλλων στρατιωτικών και πολιτικών υπηρεσιών. Επανδρώνεται με νέες ειδικότητες επαγγελματιών οπλιτών, όπως σκαπανείς-διασώστες, συνοδούς σκύλων διάσωσης, σκαπανείς-πυροσβέστες και νοσοκόμους-διασώστες.<br /><br />Απομένει, όμως, να δούμε όχι μόνο την συμβολή αυτών των δυνάμεων σε αντιπαράθεση με τις φλόγες, αλλά και των άλλων μέσων. Πιθανόν να πρέπει να μελετηθεί και η δημιουργία κλιμακίων Μηχανικού με οχήματα ειδικευμένα σε κεντρικά σημεία της ηπειρωτικής χώρας, ώστε να μπορούν διασπαρούν προς κάθε κατεύθυνση που χρειάζεται βοήθεια.<br /><br /></div><div>Τα εναέρια μέσα δεν είναι πανάκεια<br /><br />Πέραν όμως των μονάδων Μηχανικού, είναι και τα μέσα που διαθέτουν τα οποία είναι χρήσιμα στην διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα τρία πυροσβεστικά άρματα “Δαυίδ”, τα οποία κατασκευάστηκαν στο 308 Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης πάνω στο άρμα Leopard 1A5. Όσο για τα εναέρια μέσα που ανήκουν στην Πολεμική Αεροπορία, αυτά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι μια πανάκεια στα προβλήματα της πυρόσβεσης.<br /><br />Ο εθισμός στα ιπτάμενα μέσα προκαλεί και δυσπραγία στα επίγεια, τα οποία περιμένουν τις ρίψεις για να σβηστούν εστίες σε δύσβατες περιοχές. Σίγουρα τα εναέρια μέσα έχουν τον ρόλο τους, ο οποίος είναι πολύ σημαντικός και σε ό,τι αφορά στην κατάσβεση, αλλά και στην εποπτεία του πύρινού μετώπου που επιτρέπει τον συντονισμό και των εναέριων και των επίγειων δυνάμεων.<br /><br />Η Ελλάδα είχε από νωρίς σχηματίσει ιδιόκτητο αεροπορικό στόλο πυρόσβεσης. Η αφθονία αυτών των μέσων άφησε τις δυνάμεις πολιτικής προστασίας να επαφίενται υπερβολικά στα εναέρια μέσα, αποδυναμώνοντας σε κάποιο βαθμό τις επίγειες δυνάμεις. Ο πυροσβεστικός στόλος της Πολεμικής Αεροπορίας, όμως, είναι πλέον πεπαλαιωμένος και φθαρμένος από την πολύ χρήση.<br />Συνδυαστικές λύσεις<br /><br />Οι εκάστοτε κυβερνήσεις ρίχνουν στον πόλεμο κατά των πυρκαγιών και ελικόπτερα του Στρατού, πράγμα που τα ταλαιπωρεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διαθεσιμότητά τους. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι λόγος να μην χρησιμοποιούνται στην πυρόσβεση. Είναι λόγος να αντικαθίστανται πιο γρήγορα. Δεδομένου ότι η κατάσταση των εναέριων πυροσβεστικών μέσων δεν είναι η καλύτερη, είναι επιβεβλημένη η αγορά νέων διαφόρων ειδών.<br /><br />Όμως, «οι περισσότερες προσπάθειες καταστολής πυρκαγιών δεν αφορούν στην “κατάσβεση της φωτιάς”, αλλά αντίθετα στην απομάκρυνση καύσιμης ύλης μπροστά από τη φωτιά», σύμφωνα με τον Michael Gollner, αναπληρωτή καθηγητή μηχανικής πυροπροστασίας στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. Αυτό το κομμάτι δεν μπορούν να το αναλάβουν τα αεροσκάφη. Απαιτεί την συνδρομή των επίγειων δυνάμεων, οι οποίες πρέπει να είναι σχετικά μεγάλες ώστε να απλωθούν σε εκτεταμένα μέτωπα, όπως αυτά που είδαμε πρόσφατα.<br /><br />Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων στον τομέα της πυρόσβεσης καθίσταται πλέον επιτακτικός, καθώς έχουν τον απαραίτητο αριθμό προσωπικού που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά σε εκτεταμένα πύρινα μέτωπα, όπως βλέπουμε τα τελευταία χρόνια και τα οποία κατά τις προβλέψεις θα γίνουν όλο και πιο συχνά.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του στρατού στην δασοπυρόσβεση.

Ellada simera 0 15:50

Τσιλιόπουλος ΕυθύμιοςΟι πυρκαγιές που μαίνονται ανά την επικράτεια, εγείρουν για μία ακόμα φορά το ερώτημα: Ποιος είναι ο ρόλος του στρατού στην καταπολέμησή τους. Η έκθεση Γκολντάμμερ που είχε εκπονη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιο δόγμα χρειάζεται η ελληνική δασοπυρόσβεση

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/foties-SLpress.jpg" width="709" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Οι εν εξελίξει καταστροφικές πυρκαγιές μας υποχρεώνουν να επανέλθουμε σε έναν κρίσιμο παράγοντα για την αντιμετώπισή τους. Ας ξεκινήσουμε από το προφανές: Οι πυρκαγιές είναι ενδημικό φαινόμενο και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ο ήδη διαφαινόμενος βαρύς απολογισμός του φετινού Ιουλίου, αλλά και οι καταστροφές των προηγούμενων ετών, εκτός του ότι αναδεικνύουν τις διαχρονικές παθογένειες, αναδεικνύουν και την άμεση ανάγκη να αλλάξει το μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενο δόγμα για τη δασοπυρόσβεση στην Ελλάδα.<br /><br />Παρατηρείται μια υπερβάλλουσα επιμονή σε μια φιλοσοφία “κάνουμε ό,τι κάναμε πάντα”. Για την ακρίβεια, οι αρμόδιες υπηρεσίες εφαρμόζουν τα τελευταία 40 χρόνια το ίδιο μοντέλο δασοπυρόσβεσης. Την σημερινή εικόνα συνθέτουν αεροπυροσβεστικά μέσα, τα οποία είναι συμπληρωματικά των χερσαίων. Για ανεξήγητους λόγους, η ανάπτυξη “στρατηγικών” αεροπυροσβεστικών ικανοτήτων θεωρείται αδύνατη, ίσως και ανεπιθύμητη. Τέλος, περιορισμένη εφαρμογή έχουν βρει νέες τεχνολογίες στους αισθητήρες, τις επικοινωνίες και τη διαχείριση πληροφοριών.<br /><br />Πριν 27 χρόνια είχα ξεκινήσει να μελετώ τις αντιλήψεις του πληροφοριοκεντρικού (infocentric) και δικτυοκεντρικού (network centric) πολέμου, που τότε είχαν εμφανιστεί στο πλαίσιο της περιβόητης “Επανάστασης στις Στρατιωτικές Υποθέσεις” (RMA). Τότε, είχα έλθει σε επαφή με αρκετά άρθρα και μελέτες που υποστήριζαν ότι οι σχετικές μεθοδολογίες θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογές και σε θέματα ασφάλειας. Τονιζόταν, μάλιστα, ότι ο πατέρας της αντίληψης του Δικτυοκεντρικού Πολέμου (NCW), ναύαρχος Arthur Cebrowski, είχε εμπνευστεί από τον τρόπο λειτουργίας της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης.<div><br />Η “ομίχλη της μάχης”<br /><br />Με πολύ απλοϊκό τρόπο, οι πληροφοριοκεντρικές επιχειρήσεις μπορούν να οριστούν ως ταχεία απόκτηση της πληροφορίας για το που βρίσκεται ο εχθρός-απειλή, ταχεία μετάδοση αυτής της πληροφορίας και ταχεία αξιοποίηση αυτής της πληροφορίας με την προσβολή του εχθρού-απειλής με σαρωτικά πλήγματα ακριβείας. Οι λέξεις κλειδιά είναι δύο:<br />Πρώτον, “ταχύτητα”, έτσι ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν πιο μικρό χρονικό χάσμα από τη στιγμή που εντοπίζεται η απειλή μέχρι τη στιγμή που προσβάλλεται (sensor-to-shooter loop).<br />Δεύτερον, “σαρωτικό πλήγμα”, δηλαδή η τελική εκμετάλλευση της πληροφορίας πρέπει να γίνεται με μέσα που να επιφέρουν αποφασιστικό πλήγμα στον εχθρό-απειλή. Για τον σκοπό αυτό αναπτύχθηκε μια ευρεία οικογένεια πυρομαχικών προσβολής ακριβείας.<br /><br />Παράλληλα, μεγάλη έμφαση δινόταν στο να καταπολεμηθεί η “ομίχλη της μάχης”, όπως την ορίζει <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/17268">ο Κλαούζεβιτς.</a> Δηλαδή, να δημιουργηθεί μια κοινή και ενιαία εικόνα, διαθέσιμη σε όλους τους εμπλεκομένους, όπου θα απεικονίζεται η εξέλιξη των επιχειρήσεων. Κατά τους Αμερικανούς, η εικόνα αυτή πρέπει να ενημερώνει διαρκώς τους πάντες για τρία απλά πράγματα: “που είμαι εγώ, που είναι ο εχθρός, που είναι οι φίλοι μου”, έτσι ώστε να χτυπιέται με ακρίβεια ο εχθρός και να προστατεύονται οι φίλοι.<br /><br />Για να γίνουν πράξη τα παραπάνω απαιτείται ένα πλέγμα αισθητήρων, μέσων συλλογής πληροφοριών, μετάδοσης πληροφοριών, μετατροπής των ακατέργαστων πληροφοριών σε κατανοητά “πακέτα” γνώσης και μέσων αξιοποίησης των πληροφοριών, που θα λειτουργούσαν ως αδιαίρετη ενότητα. Το ακρωνύμιο C4ISR (Command, Control, Communications, Computers, Intelligence, Surveillance & Reconnaissance) εξέφρασε αυτή τη νέα φιλοσοφία. Η χρήση του έγινε της μόδας και εν Ελλάδι την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων, χωρίς ωστόσο να κατανοηθεί πλήρως και να αξιοποιηθεί η φιλοσοφία των πληροφοριοκεντρικών-δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων που τα δίκτυα C4ISR υπηρετούν.<br />Η πυρκαγιά δεν είναι νοήμων αντίπαλος<br /><br />Παρόμοια πληροφοριοκεντρικά μοντέλα μπορούσαν να επιφέρουν επαναστατικές αλλαγές και σε αποστολές δασοπυρόσβεσης, δεδομένου ότι ο γρήγορος εντοπισμός μιας εστίας φωτιάς και η γρήγορη προσβολή της είναι κρίσιμης σημασίας για τον έλεγχό της. Ακόμη και σε μια “ώριμη” πυρκαγιά, παρόμοιες μεθοδολογίες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά, τόσο στην κατάσβεση όσο, κυρίως, στη διαχείρισή της, έτσι ώστε να αποφευχθούν ανθρώπινες απώλειες και να περιοριστούν οι υλικές ζημιές.<br /><br />Πολλοί αναλυτές υποστήριζαν ότι η πληροφοριοκεντρική-δικτυοκεντρική φιλοσοφία επιχειρήσεων ενδείκνυται περισσότερο για την αντιμετώπιση απειλών όπως οι πυρκαγιές παρά σε έναν πόλεμο. Μια πυρκαγιά μπορεί να είναι εξαιρετικά απρόβλεπτη, αλλά δεν είναι νοήμων αντίπαλος. Στον πόλεμο πρέπει να μάχεσαι ενάντια στη ζωντανή βούληση του εχθρού, με αποτέλεσμα να προκαλείται η “ομίχλη του πολέμου” και η “τριβή”.<br /><br />Στον πόλεμο, η ασάφεια είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθεί από τα μέσα συλλογής και διαχείρισης πληροφοριών. Η πυρκαγιά, όμως, δεν έχει ικανότητες κυβερνοπολέμου ή ηλεκτρονικού πολέμου, ώστε να προσβάλει το δίκτυο C4ISR που διαθέτεις. Άρα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις σχετικά απλές, φθηνές και εμπορικά διαθέσιμες τεχνολογίες για να το δημιουργήσεις. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια η δημιουργία παρόμοιων δικτύων διευκολύνεται σημαντικά.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι έχει μειωθεί δραστικά το κόστος αισθητήρων, ρομποτικών συστημάτων, προγραμμάτων πληροφορικής (που θα διαχειρίζονται τις πληροφορίες και θα βγάζουν αλγορίθμους) και όλων των συναφών τεχνολογιών, ενώ η τεχνολογία τους έχει βελτιωθεί. Επιπροσθέτως, οι δομές αυτές θα προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες και αλλού, όπως περιβαλλοντολογικό έλεγχο, έλεγχο θαλασσίων συνόρων, αποστολές έρευνας και διάσωσης, ακόμη και υποστήριξης των Ενόπλων Δυνάμεων σε καιρό πολέμου.<br /><br />Δασοπυρόσβεση και στρατηγικά αεροσκάφη<br /><br />Αναφορικά με τη δασοπυρόσβεση, τα πληροφοριακά αυτά πλέγματα δεν θα προσφέρουν όλες τις δυνατότητές τους, αν δεν υποστηρίζουν μια κατηγορία μέσων, τα οποία θα αξιοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν ώστε να προσβάλουν την πυρκαγιά με συντριπτικά πλήγματα. Τα μέσα αυτά είναι τα “στρατηγικά δασοπυροσβεστικά αεροσκάφη”. Αυτά έχουν τη δυνατότητα να προσβάλουν την πυρκαγιά με πολύ μεγαλύτερο όγκο νερού από ό,τι μπορούν τα αεροσκάφη Canadair C-215 και CL-415 που διαθέτει σήμερα η Πολεμική Αεροπορία.<br /><br />Η Ελλάδα στο παρελθόν είχε νοικιάσει ρωσικά μεταγωγικά Iliushin Il-76 (κωδική ονομασία τους στο ΝΑΤΟ είναι Candid), τα οποία μπορούν να εξαπολύσουν στη φωτιά 44 τόνους νερού, ενώ τα C-215 και CL-415 μεταφέρουν πέντε τόνους νερού. Κάθε ένα Il-76 μπορεί να σβήσει ένα μέτωπο πυρκαγιάς μήκους περίπου 500 μέτρων και πλάτους 100. Άρα, τέσσερα τέτοια αεροσκάφη θα μπορούσαν να καλύψουν, με μια και μόνη ρίψη, το μήκους περίπου δύο χλμ πύρινο μέτωπο που π.χ. εισέβαλε προ ετών στο Μάτι, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.<br /><br />Πάντως τα ανωτέρω αεροσκάφη δεν είχαν τύχει θετικής υποδοχής στην Ελλάδα, παρόλα τα αποτελέσματα που είχαν πετύχει σε διάφορες πυρκαγιές…Η χώρα μας δεν είχε ενδιαφερθεί να προχωρήσει σε παραγγελία τους, με την αιτιολογία ότι «δεν κάνουν για το ελληνικό ανάγλυφο». Το ίδιο επιχείρημα είχε χρησιμοποιηθεί και ενάντια στο ρωσικό αμφίβιο πυροσβεστικό Beriev Be-200 που κουβαλάει 12 τόνους νερού και είχε δείξει την αποτελεσματικότητά του στις πυρκαγιές του 2021 (είχαμε νοικιάσει τότε ένα).</div><div><br />Πρώτο ρόλο στα αεροπορικά μέσα<br /><br />Βέβαια, στην πραγματικότητα επειδή το ελληνικό ανάγλυφο είναι ακριβώς τόσο πλούσιο και διαφορετικό απαιτεί διάφορα είδη εναέριων μέσων. Τα “στρατηγικά δασοπυροσβεστικά” μπορούν όντως να προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες, όπως επίσης είναι απαραίτητα και τα μικρότερα και τα ελικόπτερα. Το ελληνικό σύστημα δασοπυρόσβεσης επιδείκνυε τα τελευταία χρόνια μια απαξίωση στα μέσα αεροπυρόσβεσης που μπορούν να εξαπολύσουν μεγάλο όγκο νερού ενάντια στη φωτιά (για παράδειγμα, τέτοιο είναι το θηριώδες ρωσικό ελικόπτερο-κωδική ονομασία “ΝΑΤΟ Halo”, το οποίο κουβαλούσε 15 τόνους νερό, δηλαδή όσο τρία Canadair). Βέβαια μετά ήρθε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που έθεσε εκτός συζήτησης την παραγγελία ρωσικών πυροσβεστικών…<br /><br />Η τρέχουσα αντίληψη περί δασοπυρόσβεσης εν Ελλάδι αντιμετωπίζει τα αεροπορικά μέσα ως προέκταση των χερσαίων. Δεν βλέπει, λοιπόν, με καλό μάτι ένα δασοπυροσβεστικό μοντέλο, όπου τον πρώτο λόγο θα τον έχουν “στρατηγικά” αεροπορικά μέσα, με τα χερσαία συστήματα να αποτελούν τα συμπληρώματά τους και όχι το αντίθετο. Όμως, οι αλλεπάλληλες καταστροφές δείχνουν ότι αυτό το μοντέλο τίθεται εν αμφιβόλω.<br /><br />Οι μηχανισμοί πυρόσβεσης πρέπει να προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά του προβλήματος. Ένα πληροφοριοκεντρικό σύστημα δίνει έμφαση στην ταχεία αντίδραση και στον αποφασιστικό “βομβαρδισμό” της πυρκαγιάς από αέρος. Επειδή παραλλήλως δημιουργεί μια ενιαία και καθαρή εικόνα των τεκταινομένων, διαθέσιμη σε όλες τις εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες, μπορεί να μειώσει αποφασιστικά τις απώλειες και τις καταστροφές.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιο δόγμα χρειάζεται η ελληνική δασοπυρόσβεση

Ellada simera 0 15:46

Γρίβας ΚώσταςΟι εν εξελίξει καταστροφικές πυρκαγιές μας υποχρεώνουν να επανέλθουμε σε έναν κρίσιμο παράγοντα για την αντιμετώπισή τους. Ας ξεκινήσουμε από το προφανές: Οι πυρκαγιές είναι ενδημικό φαιν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Ο μεγάλος τυχοδιωκτισμός των Αθηνών.

<img height="377" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/erdogan_mitsotakis_F005R54XoAA8AHt-930x548.jpeg" width="729" /><br /><br /><b>Γιάννης Χουβαρδάς</b><br />PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας<br /><br />Μία νέα αναζήτηση ελληνοτουρκικής συμφωνίας εκκίνησε στο Βίλνιους με τη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη. Το περιεχόμενο της φαίνεται στην απουσία της Κύπρου από την ατζέντα, στην αναφορά Ερντογάν σε Μουφτήδες και του Μητσοτάκη σε υποχωρήσεις, οδικό χάρτη, βαριά γεωπολιτικά ζητήματα, βασική διαφορά, θαλάσσιες ζώνες, ενεργειακή συνεργασία. Αφορά δηλαδή μια πολιτική διαπραγμάτευση επί των Τουρκικών αξιώσεων.<br /><br />Έτσι ο Ελληνικός/Κυπριακός λαός τίθεται ενώπιων σοβαρών κινδύνων. Το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά διαχωρίζονται. Η συνεκμετάλλευση της περιοχής ευκολύνεται. Η Αθήνα συζητά χωρικά ύδατα, στρατιωτικοποίηση νησιών, δικαίωμα νησιών σε ΑΟΖ, εύρος κυριαρχίας στη Θράκη, δέχεται την αμφισβήτηση της κυριότητας νησιών. Πρόκειται για αρνητικές εξελίξεις, ικανές να προκαλέσουν στρατηγικές συνέπειες.<br /><br />Καταλύτης στη διαδικασία είναι ο κλιμακούμενος ανταγωνισμός των ΗΠΑ με Κίνα-Ρωσία. Οι ΗΠΑ προωθούν την παγκοσμιοποίηση του ΝΑΤΟ και τη βαθύτερη εμπλοκή του στην Ουκρανία. Πιέζουν για την ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία. Ελλάδα και Τουρκία έχουν κρίσιμη θέση στα σχέδια τους, την οποία όμως υπονομεύει ο μεταξύ τους ανταγωνισμός. Επακόλουθα πίεσαν για την επανεκκίνηση του ελληνοτουρκικού διαλόγου.<br /><br />Το θέμα έκανε πιο επείγον η διεθνοπολιτική αναβάθμιση της Τουρκίας. Η Άγκυρα είναι ο κλειδοκράτορας των Στενών, ο 2ος σε μέγεθος Νατοϊκός στρατός. Προσφέρει στρατιωτική βοήθεια σε Ουκρανία-Γεωργία-Πολωνία. Εξάγει/παράγει κρίσιμα όπλα -πυραύλους, UAV. Είναι κόμβος διαδρόμων, logistics, ενέργειας. Ανήκει στους G20 -906 δις$ AEΠ. Ηγείται Ισλαμικών/Τουρανικών συσπειρώσεων σε Κεντρική Ασία, μεταοθωμανικό χώρο, Ισλαμικό κόσμο. Συνεπώς η στάση της είναι καθοριστική για την επιτυχία των σχεδίων των ΗΠΑ.<br /><br />Συνακόλουθα το παζάρι ΗΠΑ-Τουρκίας γίνεται πιο ζωηρό. Η Άγκυρα επιζητεί να καταστεί μία στρατηγικά αυτόνομη, μεγάλη δύναμη. Επιδιώκει να μετατρέψει την ευρύτερη Αν. Μεσόγειο σε βάση για την άσκηση της πλανητικής της πολιτικής, αξίωση με αντίκτυπο στα ελληνοτουρκικά. Αντίστοιχα οι ΗΠΑ επιχειρούν να τη ρυμουλκήσουν μακριά από Κίνα και Ρωσία. Έτσι δέχονται ένα διευρυμένο, πιο αυτόνομο, ρόλο της Τουρκίας στον κόσμο.<br /><br />Άλλωστε η ανισορροπία ισχύος στην Αν. Μεσόγειο ωθεί σε αναθεώρηση του status quo. Η Ελλάδα ακόμη ανακάμπτει οικονομικά -με ΑΕΠ στο 61,5% του 2008. Το Ισραήλ πιέζεται από την εδραίωση εχθρικών οργανώσεων στα σύνορα του, την Παλαιστινιακή αντίσταση και τις δημογραφικές μεταβολές στο εσωτερικό. Η Αίγυπτος εξαντλείται στη μάχη με τους Ισλαμιστές στο εσωτερικό και τη Λιβυή, ανησυχεί για το φράγμα της Αιθιοπίας στο Νείλο. Σε αυτή τη βάση η Τουρκία διεκδικεί να είναι ο ηγέτης της περιοχής, αν όχι ο ηγεμόνας.<br /><br />Οι προτεραιότητες των άλλων παικτών ευνοούν τα σχέδια της. ΗΠΑ και Ρωσία στρέφονται σε άλλα μέτωπα, ενώ άλλα κέντρα ισχύος αδυνατούν να καλύψουν το κενό τους. Η Γαλλία υποχωρεί ακόμη και στη Γαλλόφωνη Αφρική. Η ΕΕ κεντράρει στα οικονομικά της θέματα. Η Κίνα δρα οικονομικά-πολιτικά. Το Ιράν εστιάζει στην άρση των κυρώσεων των ΗΠΑ. Αντίθετα στα κενά διεισδύει η Τουρκία -Λιβυή, Συρία, Ιράκ, Καύκασος, κ.α.<br /><br />Σε αυτό το φόντο η προηγούμενη πολιτική της Αθήνας είναι ανεπαρκείς. Η μετατροπή της σε προπύργιο της Δύσης, μέρος της οποίας είναι η προσέγγιση Ισραήλ-Αιγύπτου και οι συμφωνίες με ΗΠΑ-Γαλλία, δε την καθιστούν ανταγωνιστική έναντι της Τουρκίας, ενώ τα όποια εξισορροπητικά προς την Άγκυρα στοιχεία της ατονούν όσο θερμαίνονται οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας. Συνεπώς η στρατηγική αναβάθμισης της θέσης της στην περιοχή απαιτεί αναπροσαρμογές και συμπληρώσεις στην πολιτική της.<br /><br />Έτσι η Αθήνα δείχνει να εξετάζει την πρόσδεση στο άρμα της Τουρκίας. Κοιτά αν το κόστος της αντιμετώπισης της υπερβαίνει το όφελος του να καταστεί ακόλουθος της. Σταχυολογεί αν έτσι έχει ρόλο στα σχέδια των ΝΑΤΟ/ΕΕ, αν βοηθά την προσέγγιση ΗΠΑ-Τουρκίας, αν υπηρετεί τη Νατοϊκή συνοχή. Γενικότερα η Αθήνα φαίνεται να ερευνά αν μία υποχώρηση στην Τουρκία σήμερα συμβαδίζει με το στρατηγικό της στόχο.<br /><br />Ωστόσο η υποχωρητική διάθεση δεν αρκεί για μία συμφωνία. Τα μέρη πρέπει να προσδιορίσουν τα όρια των υποχωρήσεων/διεκδικήσεων τους. Ως οριακές διεκδικήσεις της Άγκυρας διακρίνονται οι γκρίζες ζώνες, η γαλάζια πατρίδα, το Τουρκολυβικό μνημόνιο, ενώ για την Αθήνα η ηρεμία-σταθερότητα, οι επενδύσεις, η μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο, ένας ισχυρός ρόλος στην περιοχή, η οριοθέτηση με την Αίγυπτο. Δε διαφαίνονται τα όρια υποχώρησης τους. Συνακόλουθα μπορεί να υπάρξει διαφωνία και η διαπραγμάτευση να ναυαγήσει εκ νέου.<br /><br />Σε αυτή την περίπτωση η ένταση θα επιστρέψει. Η στρατιωτική ισχύς θα επανέλθει ως μέσο διαλεύκανσης των ορίων όπου επιβάλλεται/μπορεί να υποχωρήσει/προχωρήσει το κάθε μέρος. Το παζάρι ΗΠΑ-Τουρκίας θα λειτουργήσει επιβαρυντικά, ενώ αστάθμητος παράγοντας θα είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ο κίνδυνος για την ειρήνη θα μεγαλώσει.<br /><br />Σε αυτά τα πλαίσια η πολιτική της Αθήνας είναι ένας μεγάλος τυχοδιωκτισμός. Η Ελληνική κυβέρνηση εκφράζοντας τα κυρίαρχα ταξικά συμφέροντα, το Ελληνικό κεφάλαιο, μπλέκει σε μία πολύ επικίνδυνη διαδικασία. Η επιτυχία της ελλοχεύει στρατηγικούς κινδύνους για την υπόσταση του ίδιου και του λαό του. Τυχόν αποτυχία φέρνει την περιοχή πιο κοντά στην άβυσσο ενός γενικευμένου πολέμου. Ο λαός οφείλει να παρέμβει στις εξελίξεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: Ο μεγάλος τυχοδιωκτισμός των Αθηνών.

Ellada simera 0 15:42

Γιάννης ΧουβαρδάςPhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός ΕπιστήμοναςΜία νέα αναζήτηση ελληνοτουρκικής συμφωνίας εκκίνησε στο Βίλνιους με τη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη. Το περιεχόμενο της φαίνεται στην απουσία τη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγαλύτερο συμβόλαιο πώλησης μη επανδρωμένων αεροσκαφών υπέγραψε η Τουρκία με τη Σαουδική Αραβία!

<img height="361" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/baykar.jpg" width="752" /><br /><br />«Η τουρκική εταιρεία κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών Baykar υπέγραψε τη μεγαλύτερη αμυντική συμφωνία στην τουρκική ιστορία με τη Σαουδική Αραβία», μεταδίδει το Anadolu.<br />Ο Haluk Bayraktar, ο γενικός διευθυντής της εταιρείας, έγραψε στο Twitter ότι η Baykar και το Υπουργείο Άμυνας της Σαουδικής Αραβίας υπέγραψαν συμφωνία για το εξοπλισμένο μη επανδρωμένο αεροσκάφος της εταιρείας με το όνομα Akinci.<br />Το Akinci ,όπως γράφει το Anadolu «είναι εξοπλισμένο kai με ηλεκτρονικά συστήματα διπλής τεχνητής νοημοσύνης.<br />Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αποστολές αέρος-εδάφους και αέρος-αέρος».<br />Στο πλαίσιο της επίσκεψης του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Σαουδική Αραβία, οι δύο χώρες υπέγραψαν μια σειρά συμφωνιών που περιλαμβάνουν επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία, την ενέργεια και τις επικοινωνίες.<br /><br />Αλήθεια η Ελλάδα σε χειροπιαστό χρήμα τι ακριβώς έχει πάρει από την Σαουδική Αραβία;<br /><br />Δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση να διερευνήσει τις δυνατότητες για να πάρει έργο η ελληνική αμυντική βιομηχανία; Ποιος έχει ξεχάσει βεβαίως την φασαρία που έκανε η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ πήγαν να πουλήσουν πυρομαχικά στη Σαουδική Αραβία! Η ΝΔ ως κυβέρνηση έδωσε ελληνικά συστήματα Patriot για να φυλάνε την Aramco, αλλά ποιο είναι το κέρδος μας;<br /><br />Η Τουρκία ,σύμφωνα με όσα μεταδίδει το Anadolu εξασφάλισε από τη Σαουδική Αραβία ,πρόσκληση σε τουρκικές εταιρείες να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία της χώρας Vision 2030.<br />«Δίνουμε μεγάλη σημασία στον ιδιωτικό τομέα τόσο από τη Σαουδική Αραβία όσο και από την Τουρκία. Θέλουμε τις επενδύσεις», δήλωσε ο υπουργός Επενδύσεων Khalid Bin Abdulaziz Al-Falih.<br />Μιλώντας στο Επιχειρηματικό Φόρουμ Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της επίσκεψης του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη χώρα, ο Αλ-Φαλίχ είπε ότι οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας βελτιώθηκαν πρόσφατα.<br />Το μονοήμερο φόρουμ, το οποίο φιλοξενεί Τούρκους και Σαουδάραβες υπουργούς, διοργανώθηκε από το Συμβούλιο Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων της Τουρκίας (DEIK) στο λιμάνι της Σαουδικής Αραβίας Τζέντα.<div><br />Σημειώνοντας ότι η Σαουδική Αραβία σχεδιάζει να πραγματοποιήσει μια επένδυση ύψους 3,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο πρόγραμμα Vision 2030, είπε ότι θα υπάρξουν ισχυρές ευκαιρίες για τις τουρκικές εταιρείες.<br />Το πρόγραμμα Vision 2030 στοχεύει στη μείωση της εξάρτησης της οικονομίας της Σαουδικής Αραβίας από το πετρέλαιο με δεκάδες έργα που έχουν προγραμματιστεί για τον τομέα των δημόσιων υπηρεσιών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μεγαλύτερο συμβόλαιο πώλησης μη επανδρωμένων αεροσκαφών υπέγραψε η Τουρκία με τη Σαουδική Αραβία!

Ellada simera 0 14:59

«Η τουρκική εταιρεία κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών Baykar υπέγραψε τη μεγαλύτερη αμυντική συμφωνία στην τουρκική ιστορία με τη Σαουδική Αραβία», μεταδίδει το Anadolu.Ο Haluk Bayraktar, ο γενικ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ενα βήμα πιο μπροστά η Πολεμική Αεροπορία.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/19b552acc61a36d69b7bae716003b99e_AP22258696237974-1-1.jpg"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/19b552acc61a36d69b7bae716003b99e_AP22258696237974-1-1-660x370.jpg" /></a><br /><br /><a href="https://www.facebook.com/sharer/sharer.php?u=https%3A%2F%2Fwww.kathimerini.gr%2Fpolitics%2Fforeign-policy%2F562522276%2Fena-vima-pio-mprosta-i-polemiki-aeroporia%2F"></a><a href="https://twitter.com/intent/tweet?url=https%3A%2F%2Fwww.kathimerini.gr%2Fpolitics%2Fforeign-policy%2F562522276%2Fena-vima-pio-mprosta-i-polemiki-aeroporia%2F"></a><a href="https://www.linkedin.com/sharing/share-offsite/?url=https%3A%2F%2Fwww.kathimerini.gr%2Fpolitics%2Fforeign-policy%2F562522276%2Fena-vima-pio-mprosta-i-polemiki-aeroporia%2F"></a><a href="https://www.kathimerini.gr/politics/foreign-policy/562522276/ena-vima-pio-mprosta-i-polemiki-aeroporia/#"></a><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Η Αγκυρα κατάφερε να ξεκλειδώσει το ενδεχόμενο να αποκτήσει κάποτε F-16 νέου τύπου, την ώρα που η ΕΑΒ έχει ήδη παραδώσει τα 8 πρώτα Viper και η Αθήνα μιλάει με την Ουάσιγκτον για τα F-35<br />3' 57" χρόνος ανάγνωσης.<div><br />Δύο αργόσυρτες και προσεκτικές παρτίδες σκάκι ανάμεσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Κογκρέσο από τη μια και στην Τουρκία και τον Λευκό Οίκο στη συνέχεια, εξελίσσονται παράλληλα με αντικείμενο τον τρόπο με τον οποίο θα συνδυαστεί η προμήθεια των F-16 από την Αγκυρα, παράλληλα όμως με την ολοκλήρωση ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και –βέβαια– τη διαφύλαξη της ασφάλειας της Ελλάδας.<br /><br />Σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές, προτού συμβεί οτιδήποτε, η Ουάσιγκτον θα αναμένει να προχωρήσει η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, την οποία η Αγκυρα ξεκλείδωσε πριν από λίγες ημέρες. Γι’ αυτό πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις όχι μόνο από την Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αλλά και την Ουγγαρία του Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος μέχρι την περασμένη Τρίτη κρυβόταν ουσιαστικά πίσω από τη σκληρή στάση της Αγκυρας, αποφεύγοντας να εκτεθεί. Εφόσον εξασφαλιστεί ότι η Σουηδία αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ, τότε με κάποιο τρόπο, ο οποίος θα διερευνηθεί εν καιρώ, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα δεσμευθεί ενώπιον του Κογκρέσου ότι τα F-16 που η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί να πουλήσει στην Τουρκία, δεν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ελλάδας.<br /><br />Ο ρόλος του Μενέντεζ<br /><br />Είναι προφανές ότι η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, της οποίας προεδρεύει ο Μπομπ Μενέντεζ, διατηρεί εξαιρετικά σημαίνοντα ρόλο σε αυτή την προσπάθεια. Οι δεσμεύσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι βέβαιο ότι θα περιλαμβάνουν τις συνήθεις διατυπώσεις που αφορούν κάθε οπλικό σύστημα το οποίο πωλείται από τις ΗΠΑ σε κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, ωστόσο μεταξύ κυβέρνησης και Κογκρέσου οι συζητήσεις θα παραμείνουν δυναμικές, καθώς ο ίδιος ο κ. Μενέντεζ είχε ζητήσει σαφείς διασφαλίσεις γι’ αυτό. Οι δημόσιες διαβεβαιώσεις του προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υποδηλώνουν ότι στην Αγκυρα έχουν πάρει πολύ σοβαρά αυτή τη διελκυστίνδα μεταξύ νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας στις ΗΠΑ.<br /><br />Η Ελλάδα θα ήθελε πολύ να ενταχθεί η προμήθεια των F-35 στη διαδικασία χρηματοδότησης FMF. Προς το παρόν, ωστόσο, αναμένει την απάντηση στην εκδήλωση ενδιαφέροντος.<br /><br />Παράλληλα, προς όλες αυτές τις διαδικασίες, οι αμερικανικές αρχές θα εντείνουν τις συζητήσεις τους και με την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθούν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις με διάφορους τρόπους. Σε αυτό το πλαίσιο προβλέπεται να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που δίνονται μέσα από αγορές (Foreign Military Sales – FMS) αλλά και πλεονάζον υλικό (Excess Defense Articles – EDA) του αμερικανικού στρατού. Στην περίπτωση του EDA, υπολογίζεται ένα ποσό της τάξης 200-300 εκατ. ευρώ και αφορά κατά κύριο λόγο συστήματα όπως, για παράδειγμα, περίπου 250 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης τύπου Bradley Μ2, τα οποία θα καλύψουν σημαντικές ανάγκες του Στρατού Ξηράς. Σημειώνεται ότι σε ένα δεύτερο επίπεδο, πολύ πιο ουσιαστικό, θα πρέπει να διακριβωθεί κατά πόσον η Αθήνα μπορεί έγκαιρα να ενταχθεί στις ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις που δύναται να εγγυηθεί το Πεντάγωνο, δηλαδή με χαμηλότοκο δανεισμό, μέσα από τη διαδικασία Foreign Military Funding (FMF).<br /><img height="640" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/07/ggraf.jpg?1689419034268" width="681" /><br /><br />Για την ελληνική πλευρά η διαδικασία των FMF θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για εξοπλιστικά που προϋποθέτουν μεγάλη δαπάνη. Ως εκ τούτου η προμήθεια των μαχητικών F-35 θα μπορούσε να ενταχθεί στη διαδικασία των FMF, αν και κάτι τέτοιο είναι ακόμα πρόωρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την ελληνική πλευρά είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και η ενίσχυση υφιστάμενων υποδομών αλλά και η κατασκευή νέων, τόσο στο αεροδρόμιο το οποίο θα αποτελέσει τη βάση των F-35, όσο και στο ναυτικό επίπεδο.<br /><br />Προς το παρόν, η Πολεμική Αεροπορία (Π.Α.) αναμένει την απάντηση στην εκδήλωση ενδιαφέροντος για συμμετοχή στο πρόγραμμα αγοράς των F-35, μέσα από τη θεσμοθετημένη διαδικασία, την επιστολή αποδοχής εκ μέρους των Αμερικανών (Letter of Acceptance). Η απάντηση έχει καθυστερήσει και είναι συνδεδεμένη –έστω και ατύπως– με τη διαδικασία ενίσχυσης και της τουρκικής αεροπορίας. Aλλωστε, η αμερικανική κυβέρνηση έχει αφήσει να εννοηθεί ότι κατανοεί τις ανάγκες της Τουρκίας για ενίσχυση των αεροπορικών δυνατοτήτων της.</div><div><br />Πάντως, η δέσμευση των Αμερικανών να ενισχύσουν την Ελλάδα με μαχητικά πέμπτης γενιάς, παράλληλα με την πώληση αριθμού των πιο εξελιγμένων F-16, υποδηλώνει ότι επιθυμούν –τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα– τη διατήρηση ενός συγκεκριμένου ισοζυγίου αεροπορικών δυνάμεων στο Αιγαίο. Εφόσον προχωρήσει η αγορά F-35 από την Ελλάδα, τότε, το 2030 η Π.Α. θα έχει τα πρώτα μαχητικά πέμπτης γενιάς, τα οποία θα είναι πλήρως διαλειτουργικά με τα 83 F-16 Viper που ήδη αναβαθμίζονται στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ (8 έχουν ήδη παραδοθεί). Η δυνατότητα συνεργασίας των F-35 με τα F-16 Viper και η παράλληλη παρουσία 24 Rafale ουσιαστικά θα δημιουργεί ένα περιβάλλον επιχειρησιακού ελέγχου πάνω από το Αιγαίο, το οποίο η τουρκική αεροπορία δεν θα μπορεί να προσεγγίσει, ακόμα και αν προχωρήσει ο σχεδιασμός για αγορά 40 καινούριων F-16 Viper και αναβάθμιση 79 υφισταμένων στον συγκεκριμένο τύπο. Παρ’ όλα αυτά συνολικά 120 F-16 Viper είναι ικανά να κρατήσουν την Τουρκία μόλις ένα βήμα πίσω από την Ελλάδα στον τομέα της αεροπορικής υπεροχής. Ως προς την επιστροφή της Τουρκίας στα F-35, πλέον βέβαια όχι ως χώρα που τα κατασκευάζει, αλλά ως πιθανός αγοραστής, αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον, δεν είναι ορατή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ενα βήμα πιο μπροστά η Πολεμική Αεροπορία.

Ellada simera 0 14:51

Βασίλης ΝέδοςΗ Αγκυρα κατάφερε να ξεκλειδώσει το ενδεχόμενο να αποκτήσει κάποτε F-16 νέου τύπου, την ώρα που η ΕΑΒ έχει ήδη παραδώσει τα 8 πρώτα Viper και η Αθήνα μιλάει με την Ουάσιγκτον για τα F-353… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια