Νέα εξέλιξη - ΗΠΑ και Γερμανία σχεδιάζουν να τερματίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά πρέπει να γίνουν «βίαιοι συμβιβασμοί».

<img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/825d7e63b9bf419968dde90592d3865e_XL.jpg" width="764" /><br /><br /><div>Το βασικό εγχείρημα της Δύσης να χρηματοδοτήσει μια χώρα την Ουκρανία με 233 δισεκ. δολάρια ώστε να αποδυναμώσει την Ρωσία, απέτυχε<br /><br />Στα παρασκήνια της διπλωματίας σχεδιάζεται το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.<br />Το βασικό εγχείρημα της Δύσης να χρηματοδοτήσει μια χώρα την Ουκρανία με 233 δισεκ. δολάρια ώστε να αποδυναμώσει την Ρωσία, απέτυχε.<br />Τι ακριβώς συμβαίνει;<br />Αφού δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν να ασκούν πίεση στη Ρωσία για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στην Ουκρανία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Biden και ο Γερμανός Καγκελάριος Olaf Scholz είχαν μια κατ' ιδίαν συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο τον Μάρτιο για σχεδόν μία ώρα.<br />Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε χωρίς τους αρμόδιους ανώτερους συμβούλους τους.<br /><br />Εκείνη την εποχή, μια ανώνυμη πηγή είπε στο Associated Press ότι οι δύο ηγέτες είχαν βρει λύσεις για όλα τα ζητήματα του κόσμου μόνοι τους.<br />Ο Λευκός Οίκος δεν αποκάλυψε εάν έγιναν συμφωνίες ή σχέδια. Σύμφωνα με την επίσημη ανάγνωση της συνάντησης, οι δύο πρόεδροι «αντάλλασσαν απόψεις για τις προοπτικές σε παγκόσμια ζητήματα» και συζήτησαν για τον πόλεμο.<br /><br />Η αποκάλυψη της Bild<br /><br />Μήνες αργότερα, η Γερμανική Bild, έκανε μια εντυπωσιακή αποκάλυψη στις 24 Νοεμβρίου 2023 σχετικά με ένα αμερικανο-γερμανικό σχέδιο που επιδιώκει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Επικαλούμενη μια ανώνυμη πηγή, η Bild ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία σκοπεύουν να ενθαρρύνουν την Ουκρανία να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία χρησιμοποιώντας μια προσεκτικά βαθμονομημένη σειρά μεταφοράς όπλων.<br />Σύμφωνα με την Bild, ο γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Biden δεν σκοπεύουν να ασκήσουν άμεση πίεση στον Zelenksy, τον πρόεδρο της Ουκρανίας, να προσέλθει στις ειρηνευτικές συνομιλίες.<br />Οι δύο κύριοι υποστηρικτές σε όπλα και κεφάλαια στην Ουκρανία σκοπεύουν να προμηθεύσουν ακριβώς τη σωστή ποσότητα και διαμέτρημα όπλων για να μπορέσει η Ουκρανία να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά, αλλά όχι αρκετά για να απελευθερώσει πλήρως τα εδάφη της.<br />«Ο Zelensky πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν έτσι», είπε η πηγή στην Bild.<br /><br />Ο Zelensky να πει στον Ουκρανικό λαό ότι πρέπει να διαπραγματευτεί με την Ρωσία<br /><br />«Θα πρέπει να απευθυνθεί στον Ουκρανικό λαό με τη δική του ελεύθερη βούληση και να εξηγήσει ότι πρέπει να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις».<br />Γερμανία και ΗΠΑ αναμένουν ότι εάν η Ουκρανία και Ρωσία αρνηθούν να διεξαγάγουν επίσημες διαπραγματεύσεις, το θέμα θα παραμείνει παγωμένο και δεν θα υπάρξει επίσημη συμφωνία.<br />«Είναι σαν το Μινσκ, μόνο χωρίς το Μινσκ», είπε πηγή της Bild, αναφερόμενος στις συμφωνίες του Μινσκ του 2014 και του 2015, οι οποίες υποτίθεται ότι έδιναν τέλος στη σύγκρουση στο Donbass, αλλά αντ' αυτού προκάλεσαν μια σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία που έφθασε έως το 2023.<br /><br />Υπήρξαν αναφορές στα μέσα ενημέρωσης που έδειχναν ότι η Δύση σκοπεύει να αναγκάσει την Ουκρανία σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, ακόμη και παραχωρώντας εδάφη, καθώς το ΝΑΤΟ και η συμμαχία της Δύσης… αντιμετωπίζει αυξανόμενες δυσκολίες. Δυτικοί αξιωματούχοι διέψευσαν αυτές τις αναφορές, δηλώνοντας ότι η Ουκρανία είχε τον τελευταίο λόγο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.<br />Ο Ρώσος πρόεδρος Putin δήλωσε ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη για επανέναρξη των συνομιλιών και κατηγόρησε την Ουκρανία για την έλλειψη ειρηνευτικών συνομιλιών.<br />Ωστόσο, οι αναλυτές παρατήρησαν ότι οι δηλώσεις του Putin είχαν σκοπό να αυξήσουν την πίεση στη Δύση για να αναγκάσουν την Ουκρανία να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br />Τόνισαν ότι ο Putin και άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν δηλώσει συχνά ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συζητήσει για τον τερματισμό της σύγκρουσης, ενώ υποδεικνύουν ότι στόχος της Ρωσίας παραμένει η απόκτηση εδάφους και η ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης.<br /><br />Τα κατακτημένα εδάφη είναι πλέον ρωσικά και δεν θα επιστραφούν στην Ουκρανία<br /><br />Σύμφωνα με εκτιμήσεις από το Belfer Center στη Harvard’s Kennedy School, η Ρωσία ελέγχει περίπου το 17,5% της ουκρανικής γης, εκτός από την Κριμαία, την οποία απέκτησε το 2014.<br />Ο Putin υποστηρίζει ότι τα κατακτημένα εδάφη είναι πλέον μέρος της Ρωσίας.<br />Από την πλευρά της, η Ουκρανία έχει δεσμευτεί να πολεμήσει έως ότου ο τελευταίος Ρώσος στρατιώτης εγκαταλείψει το έδαφός της παρά τις εκκλήσεις εκείνων εντός της Ουκρανίας για εναλλακτική προσέγγιση.<br /><br />Αν και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Biden και άλλοι δυτικοί ηγέτες έχουν δεσμευτεί να υποστηρίξουν την Ουκρανία, υπάρχουν καταγεγραμμένες διαφωνίες στο Κογκρέσο των ΗΠΑ σχετικά με τη βοήθεια προς την Ουκρανία ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου 2024.<br />Επιπλέον, καθώς οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα είναι πιθανό να συνεχιστούν, υπάρχει ανησυχία για το πώς οι ΗΠΑ θα προμήθευαν στρατιωτικά Ουκρανία και Ισραήλ.<br />Οι ισχυρισμοί της Bild, λοιπόν, έρχονται σε μια κατάλληλη στιγμή.<br />Παρεμπιπτόντως, έρχονται σε αντίθεση με ένα νέο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας που ανακοινώθηκε για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων αεράμυνας, καθώς το Κίεβο προετοιμάζεται για έναν ακόμη σκληρό χειμώνα.<br />Το γερμανικό υπουργείο Άμυνας δήλωσε στις 23 Νοεμβρίου ότι ως μέρος μιας συμφωνίας στρατιωτικής βοήθειας αξίας άνω του 1,3 δισεκατομμυρίου ευρώ (1,4 δισεκατομμύρια δολάρια), η Γερμανία θα δώσει στην Ουκρανία τέσσερα επιπλέον συστήματα αεράμυνας μεσαίου βεληνεκούς IRIS-T SLM.<br />Τα συστήματα θα είναι διαθέσιμα από το 2025.<br />Σύμφωνα με το υπουργείο, το πακέτο περιλαμβάνει κατευθυντικές αντιαρματικές νάρκες, βλήματα πυροβολικού, δορυφορικές επικοινωνίες, οχήματα αποναρκοθέτησης, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και συστήματα άμυνας drones και εξοπλισμό ηλεκτρονικού πολέμου.<br />Αφού αρχικά ήταν απρόθυμη να δώσει οπλισμό, η Γερμανία έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος πάροχος στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius επιβεβαίωσε τις προθέσεις να αυξήσει τη στρατιωτική βοήθεια της Γερμανίας στην Ουκρανία ως αντίδραση στους ισχυρισμούς των μέσων ενημέρωσης ότι η κυβέρνηση θέλει να αυξήσει τη βοήθεια στα 8 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2024.<br /><br />Το Γερμανικό υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι αφού το ουκρανικό προσωπικό ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του, ο εξοπλισμός IRIS-T και ένα δεύτερο ραντάρ παρακολούθησης Patriot που μεταφέρθηκε τον Οκτώβριο θα φτάσει στην Ουκρανία έως τέλος 2023.<br />Η Γερμανία θα υποστηρίξει επίσης άλλες δυνατότητες του συνασπισμού στο μέλλον.<br />Πρόσθετα μέτρα θα εξεταστούν στην επόμενη συνάντηση για το θέμα αυτό, η οποία έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο τον Δεκέμβριο.<br />Η Ουκρανία λαμβάνει την 51η αποστολή εξοπλισμού από τα αποθέματα του Υπουργείου Άμυνας υπό την κυβέρνηση Biden.<br />Το πακέτο περιέχει ενισχυμένες δυνατότητες αεράμυνας, πυρομαχικά πυροβολικού, αντιαρματικά όπλα και άλλο εξοπλισμό. Το πακέτο βοήθειας περιλαμβάνει ένα επιπλέον σύστημα HIMARS.<br />Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν δώσει πάνω από 44 δισεκατομμύρια δολάρια σε υποστήριξη ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων προηγμένων ευρωπαϊκών και αμερικανικών αρμάτων μάχης, εκατομμυρίων σφαιρών, συστημάτων αεράμυνας ενώ έχουν δεσμευτεί να παράσχουν και μαχητικά αεροσκάφη F-16.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέα εξέλιξη - ΗΠΑ και Γερμανία σχεδιάζουν να τερματίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά πρέπει να γίνουν «βίαιοι συμβιβασμοί».

Το βασικό εγχείρημα της Δύσης να χρηματοδοτήσει μια χώρα την Ουκρανία με 233 δισεκ. δολάρια ώστε να αποδυναμώσει την Ρωσία, απέτυχε Στα παρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενώ η Δύση αναγνωρίζει την ήττα, ανησυχεί για ολική κατάρρευση της Ουκρανίας. Οι Ρώσοι θα καταλάβουν το 50% των εδαφών.

<img height="405" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4b4bcb3c3933b5bcf17f3e3da31d77b7_XL.jpg" width="736" /><br /><br /><div>Larry Johnson (πρώην CIA): Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη θα καταρρεύσει έως τον Φεβρουάριο 2024 - H Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει το 50% των εδαφών της<br /><br />Ενώ η ήττα του Ουκρανικού στρατού είναι γεγονός που αναγνωρίστηκε και από τον αρχηγό των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων… οι γειτονικές χώρες αλλά και η Δύση ανησυχούν για ολική κατάρρευση της Ουκρανίας.<br />Στελέχη της CIA προβλέπουν ότι η Ουκρανία δεν θα αντέξει έως τον Φεβρουάριο 2024 χωρίς στήριξη ενώ ο Douglas McGregor ο Αμερικανός Συνταγματάρχης προειδοποιεί ότι η Ρωσία θα φθάσει έως τα πολωνικά σύνορα.<br />Η κατάρρευση της Ουκρανίας σχεδιάστηκε από την Ρωσία, πρώτα εξάντλησαν και αποδεκάτισαν τον Ουκρανικό στρατό, κατέστρεψαν όλα τα όπλα αιχμής της Δύσης και τώρα… η Δύση λέει δεν έχουμε άλλα λεφτά και άλλα όπλα…<br />Στο στράτευμα επικρατεί αναβρασμός αφού οι λιποταξίες στον Ουκρανικό στρατό ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, οι στρατιώτες δεν θέλουν να πολεμήσουν για τον Zelensky και την Δύση…<br /><br />Στο στρατιωτικό επίπεδο οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν τη μεγαλύτερη επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά της Ουκρανίας από την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής κατά τη διάρκεια της νύχτας στις 24 προς 25 Νοεμβρίου χρησιμοποιώντας μια νέα τροποποίηση των ιρανικών drones Shahed 131/136. <br /><br />Ουκρανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι οι ρωσικές δυνάμεις εκτόξευσαν 75 drones Shahed που στόχευαν κυρίως την πόλη του Κιέβου από τα νοτιοανατολικά (Primorsko-Akhtarsk) και τα βορειοανατολικά (Kursk).<br />Ενώ οι Ουκρανοί ψευδώς ισχυρίζονται ότι κατέρριψαν τα 74 από τα 75 drones εντούτοις η ζημιά που υπέστησαν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά την Ουκρανική παραπληροφόρηση.<br />Την ίδια ώρα, η ρωσική αεράμυνα κατέρριψε 24 ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που επιχείρησαν επιθέσεις κατά εγκαταστάσεων στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br />Επίθεση εξαπέλυσαν και οι Ουκρανικές δυνάμεις κατά του Donetsk χτυπώντας ενεργειακές υποδομές....<br /><br />Εν τω μεταξύ η Ρωσική αεράμυνα κατέρριψε δύο Ουκρανικούς πυραύλους πάνω από την Αζοφική Θάλασσα που ελέγχεται πλήρως από τους ρώσους.<br /><br />Daily Express: Η Ρωσία ετοιμάζει μεγάλη αντεπίθεση τον χειμώνα κατά των Ουκρανών<br /><br />Η έναρξη του χειμώνα και το κρύο κάνει την κατάσταση για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εξαιρετικά δύσκολη, γράφει η βρετανική Daily Express, επικαλούμενη τον ειδικό του Economist Intelligence Group, Mario Bicarski.<br />«Με την έναρξη του χειμώνα, οι καιρικές συνθήκες μπορεί να περιπλέξουν περαιτέρω την κατάσταση», ανέφερε ο ειδικός του Economist Intelligence Group.<br />Ο Mario Bicarskiτόνισε ότι πέρυσι, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, η Ρωσία μπόρεσε να πραγματοποιήσει μια μεγάλη επιθετική επιχείρηση όταν το έδαφος πάγωσε.<br />Τώρα μπορούμε να δούμε κάτι παρόμοιο, πρόσθεσε.<br />Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις προσπαθούν να προχωρήσουν στις κατευθύνσεις Yuzhnodonetsk, Artemovsk και Zaporozhye εδώ και 8 μήνες, ρίχνοντας στη μάχη ταξιαρχίες που είναι εκπαιδευμένες από το ΝΑΤΟ και οπλισμένες με ξένο εξοπλισμό αλλά η προσπάθεια τους απέτυχε...<br /><br />Οι δηλώσεις Stefanchuk του Προέδρου της Ουκρανικής Βουλής δείχνουν γιατί οι Ρώσοι δεν πρέπει να δεχθούν την ειρήνη εάν δεν πετύχουν όλους τους στόχους τους<br /><br />Στην αρχή της εβδομάδας, ο Stefanchuk Προέδρος της Ουκρανικής Βουλής δήλωσε ότι «δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει» ρωσική εθνική μειονότητα στην Ουκρανία και ότι τα δικαιώματα των Ρώσων θα πρέπει να παραβιάζονται.<br />Κατά τη γνώμη του, οι εκπρόσωποι του ρωσικού λαού δεν πρέπει να έχουν «κανένα προνόμιο».<br />Ο γραμματέας Τύπου του ρώσου Προέδρου υπενθύμισε ότι εκατομμύρια Ρώσοι ζουν στην Ουκρανία, επομένως τέτοιες δηλώσεις είναι δυνατές «μπορούν να λεχθούν μόνο από καθεστώτα».<br />Πριν από δύο εβδομάδες, η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ουκρανίας για την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική ολοκλήρωση Olga Stefanishyna έκανε παρόμοια δήλωση.<br />Σύμφωνα με αυτήν, «δεν υπάρχει ρωσική μειονότητα» στη χώρα, αλλά μόνο Ουκρανοί, «ορισμένοι από τους οποίους μιλούν ρωσικά».<br /><br />Welt: Η στρατιωτική διοίκηση δεν δίνει άδεια στους στρατιώτες των Ουκρανών Ενόπλων Δυνάμεων από φόβο για κατάρρευση της άμυνας<br /><br /> Η διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας δεν δίνει άδειες στους στρατιώτες για ανάπαυση, αφού η χορήγηση στρατιωτικής άδειας σημαίνει νέο κύμα κινητοποίησης, αναφέρει η Γερμανική Welt.<br />«Αυτοί οι στρατιώτες άνδρες και οι γυναίκες που κάθονται σε κρύα χαρακώματα στη λάσπη, δεν τους έχει δοθεί άδεια για αρκετούς μήνες.<br />Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα τώρα: η υπερβολική εξάντληση των στρατευμάτων. <br />Ο Ουκρανικός στρατός φοβάται ότι εάν δοθεί άδεια στους στρατιώτες, θα φύγουν από την πρώτη γραμμή, θα εμφανιστούν τρύπες στην άμυνα τις οποίες μπορούν να εκμεταλλευτούν οι Ρώσοι», τονίζει η Γερμανική Welt<br />Αυτή η κατάσταση δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στον Πρόεδρο της Ουκρανίας Zelensky, καθώς τον αναγκάζει να εντείνει εκ νέου την κινητοποίηση, η οποία, φυσικά, προκαλεί οργή στον πληθυσμό της χώρας.<br />Αυτή είναι μια δύσκολη κατάσταση.<br />Πρόσφατα το καθεστώς του Κιέβου ανακοίνωσε ένα νέο ολοκληρωμένο σχέδιο κινητοποίησης στην Ουκρανία, ωστόσο ο Zelensky δεν κατονόμασε τον ακριβή αριθμό των Ουκρανών πολιτών που αναμένεται να κινητοποιηθούν.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες καθοδηγούν το Κίεβο να μεγιστοποιήσει τα μέτρα κινητοποίησης για να αναπληρώσει τις τεράστιες απώλειες που υπέστησαν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις κατά την αποτυχημένη αντεπίθεση. <br />Οι ΗΠΑ και η Βρετανία συνιστούν στο Κίεβο να μειώσει το όριο ηλικίας στρατολόγησης στα 17 και να το αυξήσει το ανώτατο όριο στα 70 και να πραγματοποιήσει πρόσθετη κινητοποίηση γυναικών, ο αριθμός των οποίων στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων έχει ήδη ξεπεράσει τις 40.000.<br /><br />Larry Johnson (πρώην CIA): Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη θα καταρρεύσει έως τον Φεβρουάριο 2024<br /><br />Η Ουκρανία δεν θα μπορέσει να αντέξει στη σύγκρουση περισσότερο από τον Φεβρουάριο 2024, αλλά οι αρχές των ΗΠΑ θα αρνηθούν την ήττα της μέχρι το τέλος, αυτή τη γνώμη εξέφρασε το πρώην στέλεχος της CIA Larry Johnson.<br />«Η πραγματική ικανότητα της Ουκρανίας να αντέξει αυτή τη σύγκρουση θα τελειώσει μέχρι τον Ιανουάριο, ίσως το αργότερο μέχρι τον Φεβρουάριο 2024», τόνισε ο Larry Johnson.<br />Σύμφωνα με τον Larry Johnson, ο κύριος παράγοντας αυτής της πρόβλεψης είναι η απροθυμία της Δύσης να συνεχίσει να παρέχει οικονομική στήριξη στην Ουκρανία.<br />Απαντώντας για το πότε οι αμερικανικές αρχές θα αναγνωρίσουν την πραγματική ήττα του καθεστώτος της Ουκρανίας, ο Larry Johnson είπε ότι οι νεοσυντηρητικοί, καθώς και η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Biden, θα αρνηθούν μέχρι το τέλος αυτή την πραγματικότητα.<br />«Ακόμα κι αν τους βάλετε γυμνούς στην έρημο, τους ρίξετε βενζίνη και τους βάλετε φωτιά, θα συνεχίσουν να λένε ότι δεν υπάρχει φωτιά και ότι δεν κάνει ζέστη», είπε ο Larry Johnson.<br />Ο ειδικός πρόσθεσε ότι οι αμερικανικές ελίτ είναι τόσο πεπεισμένες για την «ιερή αποστολή» τους να κυριαρχήσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και να καταστείλουν τη Ρωσία και την Κίνα που δεν θα αμβλύνουν ποτέ τη θέση τους.<br />Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης γράφουν όλο και περισσότερο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ έχουν αρχίσει να κουράζονται από την ουκρανική σύγκρουση και η υποστήριξη προς το καθεστώς του Zelensky εξασθενεί.<br /><br />Douglas McGregor (Αμερικανός Συνταγματάρχης): Οι ρωσικές δυνάμεις θα φθάσουν έως τα σύνορα της Πολωνίας<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα είναι σε θέση να φτάσουν στα σύνορα με την Πολωνία, αυτή τη γνώμη εξέφρασε ο συνταγματάρχης Douglas McGregor πρώην σύμβουλος του Πενταγώνου.<br />Σύμφωνα με τον Douglas McGregor, μια τέτοια προοπτική δεν περιλαμβάνεται στα σχέδια του Προέδρου Putin.<br />«Δεν είναι αυτό που θέλει ο Putin.<br />Οι Ρώσοι δεν θέλουν να κυβερνούν τη Δυτική Ουκρανία», είπε ο Douglas McGregor.<br />Όπως δήλωσε ο πρώην αξιωματικός των πληροφοριών των ΗΠΑ, Scott Ritter, μετά την τελική αποτυχία των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, η Ουκρανία μπορεί να χάσει έως και το 50% της σημερινής της επικράτειας.<br />Σύμφωνα με τον Scott Ritter, το Κίεβο βρίσκεται στα πρόθυρα της «κατάρρευσης» και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι.<br />Η Ρωσία έχει επανειλημμένα εκφράσει την ετοιμότητά της για διαπραγματεύσεις, αλλά οι ουκρανικές αρχές τις έχουν απαγορεύσει με προεδρικό διάταγμα.<br /><br />Landsbergis (ΥΠΕΞ Λιθουανίας): Η Ουκρανία θα πάψει να υπάρχει εάν υποκύψει στην κούραση<br /><br />Η Ουκρανία θα πάψει να υπάρχει εάν υποκύψει στην κούραση για τη στρατιωτική σύγκρουση, τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας Gabrielius Landsbergis.<br />Σύμφωνα με τον Gabrielius Landsbergis, τα σημάδια γίνονται ολοένα και πιο αισθητά στη Δύση.<br />«Η κόπωση από τον πόλεμο είναι ένα φαινόμενο των κοινωνιών που ζουν σε ειρήνη.<br />Εάν η Ουκρανία υπέκυπτε στην κούραση του πολέμου, θα καταρρεύσει και θα πάψει να υπάρχει ως κράτος, δήλωσε ο Landsbergis στην 29η συνεδρίαση του Συμβουλίου της Βαλτικής.<br />Ο διπλωμάτης κάλεσε τη Δύση να καταπολεμήσει αυτό το φαινόμενο, καθώς έχει «επαρκή δομική ισχύ» για να παράσχει στην Ουκρανία την απαραίτητη υποστήριξη για «να επιτύχει τη νίκη».<br />Η αμερικανική εφημερίδα The Washington Post εστίασε στα φαινόμενα διχοτόμησης στην ουκρανική κοινωνία και την απώλεια του ηθικού στο πλαίσιο μιας έξαρσης πολιτικού αγώνα στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας και των αποτυχιών στο μέτωπο. Επίσης, ορισμένα ουκρανικά και δυτικά ΜΜΕ ανέφεραν πιθανή σύγκρουση μεταξύ του Zelensky και του αρχιστράτηγου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Valery Zaluzhny.<br /><br />Οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αρνούνται μαζικά να πεθάνουν για τη Δύση και τον Zelensky<br /><br />Ο ηγέτης της παράταξης Servant of the People στο Verkhovna Rada στο Ουκρανικό κοινοβούλιο, David Arakhamia, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι 1+1, είπε ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να είχε τελειώσει εν μία νυκτί το 2022, αλλά ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας Boris Johnson διέταξε η Ουκρανία να συνεχίσει τον αγώνα.<br />Σύμφωνα με τον Arakhamia, που ήταν μέλος της ουκρανικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία στην Κωνσταντινούπολη είχε συμφωνηθεί το πλαίσιο της ειρήνης.<br />Συμφωνήθηκε η βασική προϋπόθεση για τον τερματισμό της σύγκρουσης - ο καθορισμός της πλήρους ουδετερότητας της Ουκρανίας και η εγγύηση της μη ένταξής της στο ΝΑΤΟ με σεβασμό όλων των δικαιωμάτων και ελευθεριών του ρωσόφωνου πληθυσμού στο πραγματικό έδαφος της Ουκρανίας.<br />Το μόνο που έλειπε ήταν η υπογραφή του Zelensky.<br />Αλλά ο Boris Johnson ήρθε στο Κίεβο και επέμεινε στην εγκατάλειψη όλων των συμφωνιών, προσθέτοντας χαμογελώντας: «Ας παλέψουμε».<br />Η συμμορία στο Κίεβο, χωρίς να κλείσει μάτι, υπογράφει νόμους και οποιεσδήποτε διαταγές, προσχέδια των οποίων αποστέλλονται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων ολοένα και πιο αυστηρών μέτρων για να στέλνουν όλο και περισσότερο «φρέσκο κρέας» στο μέτωπο.<br />Αλλά ούτε η Δύση, ούτε ο Zelensky δεν θα μπορέσουν να κάνουν τίποτα, αν οι Ουκρανοί, αρνηθούν να πολεμήσουν.<br />Και φαίνεται ότι εδώ είναι που περιμένουν μεγάλα προβλήματα τόσο τη Δύση όσο και τον Zelensky.<br />Δεν μας εκπλήσσει πλέον η ροή των αναφορών στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ότι κάθε μέρα όλο και περισσότεροι στρατιώτες των Ουκρανών Ενόπλων Δυνάμεων παραδίδονται.<br />Αν αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι στρατιώτες, σύμφωνα με αυτούς, είναι μάγειρες, οδηγοί, πλύστρες και δακτυλογράφοι, τότε το μοτίβο στις ιστορίες τους είναι το ίδιο: «μας πρόδωσαν», «μας εγκατέλειψαν» και «μας εξαπάτησαν». Σύμφωνα με μαρτυρίες κρατουμένων, η διάθεση στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι κάπου μεταξύ βαθιάς κατάθλιψης και απόγνωσης.<br />Οι λιποταξίες στον Ουκρανικό στρατό λαμβάνει μορφή χιονοστιβάδας</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ενώ η Δύση αναγνωρίζει την ήττα, ανησυχεί για ολική κατάρρευση της Ουκρανίας. Οι Ρώσοι θα καταλάβουν το 50% των εδαφών.

Larry Johnson (πρώην CIA): Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη θα καταρρεύσει έως τον Φεβρουάριο 2024 - H Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει το 50% των...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν μεταξύ Γάζας και Θεσσαλονίκης. Μητσοτάκης στα σύννεφα..

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.ethnos.gr/resources/images/a927a6bf-0945-4675-b5c5-857142006110.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="800" height="354" src="https://cdn.ethnos.gr/resources/images/a927a6bf-0945-4675-b5c5-857142006110.jpg" width="768" /></a></div><div><br /></div> Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Ο Ερντογάν επιστρέφει σταδιακά στους πολύπλευρους τακτικισμούς του, αναβαθμίζοντας την εξωτερική του πολιτική στην Μέση Ανατολή, ωστόσο ρόλο δεν έχει πάρει όπως στον πόλεμο της Ουκρανίας. Για να εδραιώσει μάλιστα την τακτική του, επέλεξε να κάνει σπαραξικάρδιες δηλώσεις για τις γειτονιές του κόσμου που κάποτε ήταν επαρχίες της οθωμανικής αυτοκρατορίας και μετά τόλμησαν να κάνουν εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Ο Ερντογάν είναι σπουδαίος ηγέτης, ενίοτε όμως χάνεται στις φαντασιώσεις του.<br /><br />Το ταξίδι στον χρόνο του Ερντογάν περιελάμβανε και την Θεσσαλονίκη μεταξύ άλλων. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν ένας Έλληνας πολιτικός ενώπιον του Ερντογάν μιλούσε για τις πόλεις της καρδιάς του, την Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο. Πέρα όμως από τις φαντασιώσεις, ο Τούρκος πρόεδρος και αξιωματούχοι του, επαναφέρουν την αναθεωρητική τους ατζέντα, προφανώς για να υπονομεύσουν το κλίμα του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας που είναι προγραμματισμένο για τις 7 Δεκεμβρίου. Υπάρχει κάτι στο παρασκήνιο που δεν πάει καλά και η Άγκυρα επαναφέρει ένα κλίμα ελεγχόμενης έντασης ή απλά επαναλαμβάνει τον εαυτό του ο Ερντογάν;. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Μητσοτάκης ομνύει στην θετική ατζέντα...<br /><br />Ελιγμοί στην σκακιέρα<br /><br /> Το τελευταίο διάστημα είναι πυκνό σε γεγονότα που είναι μάλιστα σε εξέλιξη και είναι δύσκολο προς το παρόν να γίνει αξιόπιστη αποτίμηση. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις που προκαλούν προβληματισμό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πιστή στο πνεύμα κατευνασμού της Τουρκίας δεν έχει κάνει την παραμικρή κίνηση ούτε στο Αιγαίο, ούτε στην διεθνή σκηνή που να προκαλέσει την Άγκυρα. Έγινε η συνάντηση για τα ΜΟΕ που θα συνεχιστεί, έγινε η συνάντηση σε επίπεδο ΥΠΕΞ και λογικά όλα φαντάζουν θετικά για την πραγματοποίηση του Συμβουλίου στις 7 Δεκεμβρίου.<br /><br /> Στον πόλεμο της Γάζας ο Ερντογάν έχει πάρει σαφή θέση. Δύο παράγοντες επηρεάζουν την τακτική του. Πρώτος, η ανάγκη της Άγκυρας να καταστήσει σαφές στις ΗΠΑ ότι είναι απαραίτητη στη Μέση Ανατολή και στο Ισραήλ, αλλά πρώτα να ακουστούν οι όροι της που σίγουρα έχουν σχέση με την Συρία και τους Κούρδους. Ο Τούρκος πρόεδρος διαμαρτύρεται μονίμως και έντονα για την προστασία που παρέχουν οι ΗΠΑ στους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, όπου έχει εισβάλλει τη Τουρκία σε μια ζώνη 30 χιλιομέτρων και δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει έναν πόλεμο εναντίον τους. Οι Κούρδοι ωστόσο πολεμούν κατά των υπολειμμάτων του ISIS και τους στηρίζουν και οι Ρώσοι.<br /><br />Δεύτερος παράγοντας , η προσπάθεια του Ερντογάν να γίνει απαραίτητος και στις αραβικές χώρες που δεν φαίνεται να θέλουν όμως αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας. Έτσι βλέπουμε το Κατάρ να κάνει δική του διπλωματία παρασκηνίου και να μιλά και με το Ισραήλ και με την Χαμάς. Τη Σαουδική Αραβία να μιλά και με το Ισραήλ και με το Ιράν, προφανώς και με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Η Αίγυπτος έχει την δική της πολιτική και φυσικά δεν θέλει την Τουρκία στα σύνορά της, στη Γάζα, το αντίθετο μάλιστα<br />Οπότε το όνειρο μιας Τουρκίας που ηγείται του ισλαμικού κόσμου και πρωταγωνιστεί διπλωματικά χάνει έδαφος. Οπότε μοιάζει σχεδόν αυτονόητο , ο Ερντογάν να αρχίζει να κινείται και σε άλλα μέτωπα , είτε για να ενεργοποιήσει τη Δύση ως συνομιλητή της, είτε για εσωτερικούς λόγους. Με απλά λόγια οι δηλώσεις για τα νησιά και οι δηλώσεις περί των πόλεων της καρδιάς του Ερντογάν είναι εντελώς αψυχολόγητες. Εκτός και αν απευθύνεται αποκλειστικά στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου τυγχάνουν θερμής υποδοχής τα εθνικιστικά παραληρήματα του Τούρκου προέδρου.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συνεχίσει να είναι υποχωρητικός μέχρι του σημείου που θα νοιώσει ότι αντιδρά η ακροδεξιά του πτέρυγα για να αντιδράσει. Θέλει πάση θυσία να γίνει το Συμβούλιο και να υπάρξουν θετικές ανακοινώσεις για το μεταναστευτικό και το μορατόριουμ, καθώς βλέπει ότι η ηρεμία στο Αιγαίο κλυδωνίζεται από τις δηλώσεις Τούρκων.<br /><br />Επί της ουσίας ο Μητσοτάκης , ακόμη και αν υπάρξει πρόβλημα θα απευθυνθεί στις ΗΠΑ , τη Γερμανία και την ΕΕ για να κατευνάσουν την Άγκυρα. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα, όπως δεν έλυσε κανένα πρόβλημα η στεγανοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, οι διπλωματικές αρρυθμίες που ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει προκαλέσει με την ασάφεια των δηλώσεών του. Το ερώτημα είναι αν η Άγκυρα ζητά κάτι στο παρασκήνιο και για τον λόγο αυτό οξύνει το κλίμα. Η λογική του Ερντογάν είναι πως όταν ανοίγει ένα μέτωπο το πάει μέχρι τέλους. Υπό αυτό το πρίσμα, αν πράγματι υπάρχει κάτι στο παρασκήνιο , είναι θέμα χρόνου να το δημοσιοποιήσει η ίδια η Τουρκία.<div><br />Δυστυχώς και στην εξωτερική πολιτική, η κυβέρνηση δεν έχει αντιπολίτευση.<br />Γι αυτό και η νέα εξέλιξη προκαλεί προβληματισμό και ισχυρές επιφυλάξεις για το τι διακυβεύεται.</div><div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν μεταξύ Γάζας και Θεσσαλονίκης. Μητσοτάκης στα σύννεφα..

Του Σωτήρη Σιδέρη Ο Ερντογάν επιστρέφει σταδιακά στους πολύπλευρους τακτικισμούς του, αναβαθμίζοντας την εξωτερική του πολιτική στην Μέση...

Διαβάστε την συνέχεια

Το όραμα του μεγάλου “τουρκικού κόσμου” είναι ο εφιάλτης της Ελλάδας και όχι μόνο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pontosnews.gr/files/2020/12/download-3-750x375.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="750" height="352" src="https://www.pontosnews.gr/files/2020/12/download-3-750x375.jpg" width="728" /></a></div><div><br /></div>Η Τουρκία φιλοδοξεί να ενώσει τα κράτη του νότιου Καυκάσου υπό την ηγεσία της. Είναι το όραμα του Ερντογάν για τον “τουρκικό κόσμο” που στόχος είναι, να έχει πραγματοποιηθεί μέχρι το 2040. Η εμπλοκή της Τουρκίας στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας, είναι μέρος αυτού του σχεδίου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Τούρκος πρόεδρος έχει φωτογραφηθεί με φόντο τον χάρτη της μεγάλης Τουρκίας. Και δεν είναι λίγες οι φορές που τα βαλκανικά κράτη μέχρι και την Κύπρο παρακολουθούν με δέος αυτές τις εικόνες.<br /><br />Η φιλοδοξία του Ερντογάν είναι δεδομένη και για να γίνει πράξη απαιτείται ένας νέος χάρτης στα βαλκάνια, την Κύπρο και τις σχέσεις με την Ελλάδα. Πολλά μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά μια ματιά στον παγκόσμιο χάρτη των συγκρούσεων θα μας πείσει ότι η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία. Υπό το πρίσμα αυτό, η 10η Σύνοδος Κορυφής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών που διεξήχθη στην Αστάνα του Καζακστάν (3/11/2023), με μότο «Η ώρα των Τούρκων» (Turk Time) επιβεβαίωσε την ακλόνητη δέσμευση των Αρχηγών Κρατών για την εμβάθυνση της συνεργασίας του Τουρκικού Κόσμου.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Άγκυρας το 2023, αποφασίσθηκε η συμμετοχή του ψευδοκράτους ως παρατηρητή. Στην Σύνοδο της Αστάνα, το ψευδοκράτος δεν συμμετείχε ως παρατηρητής, παρά τις συστηματικές προσπάθειες της Άγκυρας. Οι Τούρκοι επέρριψαν την ευθύνη στην Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς, όπως ισχυρίσθηκαν, μέσω Ε.Ε. «εκβίασε» το Καζακστάν.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι η κυπριακή διπλωματία, με στήριξη από την ελληνική προχώρησε σε διαβήματα προκειμένου να αποτρέψει τη συμμετοχή του ψευδοκράτους, παρά τους ισχυρισμούς ότι η συμμετοχή του στη Σύνοδο δεν συνεπάγεται αναγνώριση του παράνομου μορφώματος.<br /><br />Όμως στην πραγματικότητα, η άρνηση του Καζακστάν για την συμμετοχή των κατεχομένων οφείλεται σε τεχνικό λόγο, καθώς όλα τα κοινοβούλια των κρατών του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών δεν είχαν εγκρίνει την αλλαγή του καταστατικού, ώστε να γίνονται δεκτά στις διασκέψεις ως παρατηρητές όχι μόνο κράτη, αλλά και «οντότητες», διεθνείς οργανισμοί και φόρουμ.<br /><br />Στην ομιλία του ο Τούρκος Πρόεδρος κατά την τελευταία σύνοδο του Οργανισμού, σχολίασε το ζήτημα στην εναρκτήρια τοποθέτηση του, χαρακτηρίζοντας την ένταξη του ψευδοκράτους στον Οργανισμό ως ιστορική απόφαση, καλώντας τους υπόλοιπους ηγέτες να λειτουργήσουν με αλληλεγγύη προς τους «απομονωμένους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της τουρκικής οικογένειας». Ο Πρόεδρος Ερντογάν εξέφρασε την πεποίθηση ότι στην επόμενη Σύνοδο του Οργανισμού θα προσκληθεί το ψευδοκράτος.<div><br />Τουρκικός Κόσμος,</div><div><br />Οι δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν για τα «σύνορα της καρδιάς μας», ταυτίζεται με την θέση του Μπαχτσελί, όταν οι δύο ηγέτες, και εταίροι στην Συμμαχία του Λαού, φωτογραφήθηκαν με τον «χάρτη του τουρκικού κόσμου».<br />Σύμφωνα με αυτό τον χάρτη, ο «τουρκικός κόσμος» ξεκινά από τη σημερινή Τουρκία και απλώνεται έως τις περιοχές των μουσουλμάνων Ουιγούρων στη δυτική Κίνα, σκεπάζοντας με την τουρκική ημισέληνο τα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν, του Τουρκμενιστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Καζακστάν και του Κιργιστάν. Στον εν λόγω χάρτη, περιλαμβάνονται επίσης, περιοχές του σημερινού Ιράν, της Ρωσίας, της Κίνας, των Βαλκανίων και της Ουκρανίας (Κριμαία).<br /><br />Στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης τον Νοέμβριο του 2021, οι ηγεσίες των «τουρκικών κρατών» υιοθέτησαν διακήρυξη με το κοινό «τουρκικό όραμα» του 2040 («Turkic World Vision – 2040»), στο οποίο ξεχωρίζει ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ και ο ρόλος του Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Σήμερα, δύο χρόνια μετά τη νίκη των Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν στο Ναχιτσεβάν στη συνάντηση του με τον Αζέρο Πρόεδρο Αλίεφ, υπενθύμισε με δηλώσεις τον διάδρομο του Ζανγκεζούρ, ο οποίος «πρέπει να ολοκληρωθεί» καθώς αποτελεί στρατηγική επιλογή και ενώνει τα «τουρκικά κράτη». <br /><br />Η υλοποίηση του διαδρόμου είναι πλέον εφικτή μετά τις νίκες των Αζέρων, καθώς οι Αρμένιοι της περιοχής επιστρέφουν ως πρόσφυγες στην Αρμενία και το Καραμπάχ περνά υπό τον έλεγχο του Μπακού.<br /><br />Για την Τουρκία το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί πύλη εισόδου στο Νότιο Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, ενώ το Μπακού διασφαλίζει πρόσβαση στην τουρκική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν ωστόσο, δεν έχουν κοινά σύνορα, καθώς χωρίζονται γεωγραφικά από το Ιράν, την Αρμενία και την Γεωργία, οι οποίες δεν ανήκουν στον «Οργανισμό Τουρκικών Κρατών».<br /><br />Η Τουρκία έχει εγγύτητα γεωγραφική με τον αζερικό θύλακα του Ναχιτσεβάν, ο οποίος βρίσκεται εντός των συνόρων της Αρμενίας. Ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ μπορεί να «ενώνει» το Αζερμπαϊτζάν με το Ναχιτσεβάν, μέσω των εδαφών της Νότιας Αρμενίας.<br /><br />Έχοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά ερμηνεύεται εν αναμονή σύγκρουση Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας και η στάση της Τουρκίας στην περιοχή. Οι εξελίξεις αυτές δεν μπορούν να αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα, καθώς το «τουρκικό όραμα» εκτείνεται στα Βαλκάνια υπερβαίνοντας την κλασσική ελληνο-τουρκική διαφορά της υφαλοκρηπίδας. Οι αμυντικές κινήσεις της κυπριακής και ελληνικής διπλωματίας ως προς την συμμετοχή του ψευδοκράτους στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, είναι απαραίτητες, αλλά ταυτόχρονα απαιτείται αξιολόγηση της υλοποίησης του οράματος του «τουρκικού οράματος» 2040. <br /><br />Εν μέσω αυτής της πραγματικότητας, η διευθέτηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ιδιαίτερα με το Κυπριακό στο «ράφι», διευκολύνει πέραν της «έξωθεν» (διεθνούς) καλής μαρτυρίας της Τουρκίας και τον ευρύτερο σχεδιασμό υλοποίησης του τουρκικού οράματος του 2040. Η Ελλάδα προσερχόμενη στον ελληνο-τουρκικό διάλογο, οφείλει να συνεκτιμήσει όλα τα δεδομένα της τουρκικής στρατηγικής και να μην εστιάζει μόνο στο «τυράκι», αλλά να προετοιμάζεται και για την «φάκα».</div><div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το όραμα του μεγάλου “τουρκικού κόσμου” είναι ο εφιάλτης της Ελλάδας και όχι μόνο.

Η Τουρκία φιλοδοξεί να ενώσει τα κράτη του νότιου Καυκάσου υπό την ηγεσία της. Είναι το όραμα του Ερντογάν για τον “τουρκικό κόσμο” που στόχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόλεμος Ισραήλ – Χαμάς: Θα συνεχιστεί η εισβολή μετά την τετραήμερη εκεχειρία;

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/11/gazahamasap-scaled.jpg"><img height="370" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/11/gazahamasap-660x370.jpg" width="747" /></a><br /><br />Η χαρά που προκλήθηκε στο Ισραήλ αυτό το Σαββατοκύριακο με την απελευθέρωση ορισμένων Ισραηλινών ομήρων έχει δημιουργήσει ένα δίλημμα για τους ηγέτες του Ισραήλ, σύμφωνα με τους αναλυτές. Με τα σημερινά δεδομένα, το Ισραήλ πρόκειται να συνεχίσει την εισβολή του στη Γάζα μετά την τετραήμερη εκεχειρία που λήγει το πρωί της Τρίτης. Ωστόσο, οι όροι της εκεχειρίας επιτρέπουν επίσης την παράταση της κατάπαυσης του πυρός. Το Ισραήλ ανέφερε ότι είναι διατεθειμένο να παραχωρήσει μία επιπλέον ημέρα παύσης των εχθροπραξιών για κάθε 10 ομήρους που απελευθερώνει η Χαμάς, πέρα από τους 50 που προβλέπονται στη συμφωνία.<br /><br />«Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί την πέμπτη ημέρα», δηλώνει ο Αλον Πίνκας, Ισραηλινός πολιτικός σχολιαστής και πρώην ανώτερος διπλωμάτης. «Θα ξαναρχίσει το Ισραήλ τον πόλεμο;»<div><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/world/562750612/apeleytheroseis-omiron-tis-chamas-kai-israilinon-kratoymenon-ti-2i-imera-ekecheirias/"><img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/11/emily25-768x480.jpg" width="640" /></a><br /><br />Μια παράταση που επιτρέπει περισσότερες απελευθερώσεις ομήρων θα δώσει περαιτέρω ανακούφιση στους Ισραηλινούς, που βλέπουν την απελευθέρωση ως τη μεγαλύτερη άμεση προτεραιότητα του Ισραήλ. <br /><br />«Η Χαμάς το γνωρίζει πολύ καλά αυτό», είπε η Σίρα Εφρον, ερευνήτρια στο Ισραηλινό Πολιτικό Φόρουμ, μια ομάδα πολιτικής έρευνας με έδρα τη Νέα Υόρκη. «Θα παίξουν με το Ισραήλ και θα πουν: «Α, βρήκαμε άλλα πέντε παιδιά. Αν μας δώσετε άλλη μία ημέρα, υπάρχουν μερικά στον βορρά που μπορούμε να βρούμε».<br /><br />Η ερευνήτρια πρόσθεσε ότι «υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα την πέμπτη, την έκτη και την έβδομη ημέρα να δούμε μια παράταση της εκεχειρίας».<br /><br />Αλλά μια μεγαλύτερη παύση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τον πρωταρχικό στόχο της στρατιωτικής εκστρατείας του Ισραήλ στη Γάζα: την καταστροφή και την εξάρθρωση της Χαμάς, της ένοπλης ομάδας με έδρα τη Γάζα που ηγήθηκε της επιδρομής της 7ης Οκτωβρίου, κατά την οποία σκοτώθηκαν περίπου 1.200 άνθρωποι στο νότιο Ισραήλ, και οδήγησε στην απαγωγή περίπου 240 ατόμων.<br /><br />Εάν η κατάπαυση του πυρός διαρκέσει περισσότερο από τέσσερις ημέρες, η Χαμάς -που έλεγχε όλη τη Γάζα μέχρι την εισβολή του Ισραήλ τον περασμένο μήνα- θα έχει περισσότερο χρόνο να ανασυνταχθεί, κάτι που θα της επιτρέψει να αναπτύξει πιο σκληρή άμυνα, όταν και αν το Ισραήλ ξαναρχίσει τη στρατιωτική εκστρατεία του.<br /><br />Μια εκτεταμένη κατάπαυση του πυρός αναμένεται επίσης να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες για ξένες δυνάμεις -ιδιαίτερα για τις Ηνωμένες Πολιτείες- να πιέσουν το Ισραήλ να περιορίσει τους στρατιωτικούς στόχους του. Η ισραηλινή απάντηση στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου έχει σκοτώσει περισσότερους από 12.000 κατοίκους της Γάζας, σύμφωνα με υγειονομικούς αξιωματούχους εκεί, οδηγώντας σε αυξανόμενο συναγερμό μεταξύ των συμμάχων του Ισραήλ σχετικά με την επιχείρησή του.<br /><br />Ο πρόεδρος Μπάιντεν, μιλώντας την Παρασκευή από το Ναντάκετ της Μασαχουσέτης, είπε πως «οι πιθανότητες πράγματι υπάρχουν» και ότι η κατάπαυση του πυρός θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα για μια μεγαλύτερης διάρκειας.<br /><br />Αλλά, ακόμα κι αν οι ΗΠΑ ωθήσουν το Ισραήλ να τερματίσει ή να μετριάσει τη στρατιωτική εκστρατεία του, οι ηγέτες του Ισραήλ μπορεί να αγνοήσουν την κριτική και να προχωρήσουν στην εισβολή.<br /><br />Ο τερματισμός του πολέμου τώρα θα επέτρεπε στη Χαμάς να συνεχίσει να είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της Γάζας. Επίσης, θα προωθούσε τις κατηγορίες -συμπεριλαμβανομένης μιας κρατικής έρευνας για το ποιος ευθύνεται για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου-, που θα μπορούσαν να αποδειχθούν επιζήμιες για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, για τον αρχηγό του στρατιωτικού επιτελείου, Χερζί Χαλεβί και για άλλους επικεφαλής ασφαλείας.<br /><br />Προχωρώντας σε εισβολή, ακόμα κι αν καθυστερήσει η περαιτέρω απελευθέρωση ομήρων και ενταθεί η διεθνής κριτική στο Ισραήλ, οι Ισραηλινοί ηγέτες θα μπορούσαν να μεταθέσουν χρονικά τις πιέσεις για απόδοση ευθυνών και ενδεχομένως να διασώσουν μέρος της εγχώριας υστεροφημίας τους, ιδιαίτερα αν καταφέρουν να εκδιώξουν τη Χαμάς.<br /><br />Επιπλέον, θα καθυστερούσε μια δύσκολη συζήτηση σχετικά με το ποιος θα πρέπει να διευθύνει τα μέρη της Γάζας που έχει ήδη καταλάβει το Ισραήλ – ένα δίλημμα που κανείς Ισραηλινός ηγέτης δεν έχει αντιμετωπίσει ολοκληρωτικά δημοσίως.<br /><br />«Για τους Ισραηλινούς ηγέτες, ο πόλεμος έχει να κάνει με την εξάλειψη και την καταστροφή της Χαμάς», είπε ο κ. Πίνκας. «Οπότε, οτιδήποτε λιγότερο από αυτό δεν είναι νίκη. Εάν η Χαμάς διατηρήσει την πολιτική εξουσία, μπορεί να ισχυριστεί πως κέρδισε».<br /><br />Αφού περάσει ο αρχικός ενθουσιασμός για τις απελευθερώσεις ομήρων, το ισραηλινό κοινό μπορεί να υποστηρίξει με συντριπτική πλειοψηφία την επανέναρξη της εισβολής, ακόμη κι αν αυτό εμποδίσει την άμεση απελευθέρωση περισσότερων Ισραηλινών αιχμαλώτων.<br /><br />Καθώς απελευθερώνονται περισσότεροι όμηροι, οι Ισραηλινοί θα ακούν ολοένα και περισσότερες μαρτυρίες για το πώς τους φέρθηκαν κατά την απαγωγή και την αιχμαλωσία τους – αναφορές που θα μπορούσαν κάλλιστα να εντείνουν τις εκκλήσεις για καταστροφή της Χαμάς, είπε ο δρ Εφρον.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόλεμος Ισραήλ – Χαμάς: Θα συνεχιστεί η εισβολή μετά την τετραήμερη εκεχειρία;

Η χαρά που προκλήθηκε στο Ισραήλ αυτό το Σαββατοκύριακο με την απελευθέρωση ορισμένων Ισραηλινών ομήρων έχει δημιουργήσει ένα δίλημμα για το...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος ΑΓΕΝ: Δεν θέλουμε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-12/aigaio_polemika_ploia_m.jpg?itok=FaFcKyW_" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-12/aigaio_polemika_ploia_m.jpg?itok=FaFcKyW_" width="736" /></a></div><div><br /></div>Ο Αρχηγός του Τουρκικού Ναυτικού είπε την Παρασκευή ότι η Τουρκία μπορεί να εξασφαλίσει η ίδια τον Εύξεινο Πόντο και δεν επιθυμεί την παρουσία των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ εκεί.<br />«Οι εντάσεις μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας που ξεκίνησαν το 2008, τα προβλήματα μεταξύ Νότιας Οσετίας και Βόρειας Οσετίας, τα προβλήματα στην Αμπχαζία, η κατοχή της Κριμαίας το 2014, το στενό του Κερτς το 2018 και ο πόλεμος Ουκρανίας - Ρωσίας που ξεκίνησε το 2022 εγκαινίασε μια νέα εποχή στον γεωπολιτικό αγώνα στον Εύξεινο Πόντο» δήλωσε ο ναύαρχος Ercüment Tatlıoğlu, διοικητής των Τουρκικών ναυτικών δυνάμεων, σε εκδήλωση για την ίδρυση ναυτικής σχολής.<br /><br />«Όπως γνωρίζετε, το ΝΑΤΟ προσπαθεί να λάβει κάποια μέτρα στον Εύξεινο Πόντο. Ωστόσο, δηλώνουμε ότι θα λάβουμε μόνοι μας αυτά τα μέτρα στον Εύξεινο Πόντο και ότι δεν θέλουμε το ΝΑΤΟ ή την Αμερική στον Εύξεινο Πόντο» πρόσθεσε.<br /><br />«Κατά τη διάρκεια του πολέμου Ουκρανίας - Ρωσίας, περισσότερες από 400 νάρκες ρίχτηκαν στον Εύξεινο Πόντο. Δεκαεπτά από αυτές τις νάρκες έφτασαν στις ακτές μας» είπε ο Tatlıoğlu.<br /><br />Ο Τούρκος ΑΓΕΝ επεσήμανε ότι οι νάρκες είναι επικίνδυνες και η ανίχνευσή τους είναι σημαντική για τις γεωτρήσεις φυσικού αερίου στην περιοχή, καθώς η έκρηξή τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια πλοίων και κοιτασμάτων φυσικού αερίου που βρίσκονται στην θάλασσα.<br /><br />«Στόχος μας είναι να γίνει σεβαστή η Συνθήκη του Μοντρέ. Έχουμε παράσχει ασφάλεια για όλους στον Εύξεινο Πόντο. Ως Τουρκία, παρέχουμε ασφάλεια στον Εύξεινο Πόντο. Δεν πρέπει (οι ΗΠΑ) να μετατρέψουν στον Εύξεινο Πόντο σε Μέση Ανατολή. Γι' αυτό δεν θέλουμε καμία χώρα ή το ΝΑΤΟ να εισέλθει στον Εύξεινο Πόντο» είπε ο Ercüment Tatlıoğlu.<br /><br />Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936, η Άγκυρα έχει τον έλεγχο των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων και μπορεί να περιορίσει τη διέλευση πολεμικών πλοίων εάν απειληθεί ή κατά τη διάρκεια πολέμου. Αυτό της επιτρέπει να εμποδίζει τη διέλευση Ρωσικών πολεμικών πλοίων από τα στενά προς τον Εύξεινο Πόντο. Το σύμφωνο εξαιρεί τα πλοία που επιστρέφουν στις βάσεις τους.<br /><br />Η Τουρκία έχει παράσχει στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία, ενώ παράλληλα διατηρεί οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία, ενώ προσπαθεί να εμφανιστεί ως πιθανός μεσολαβητής σε ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, ενώ ταυτόχρονα εκφράζει την αντίθεσή της στις κυρώσεις της Δύσης κατά της Μόσχας.<br /><br />Οι δηλώσεις του Τούρκου Ναυάρχου χαρακτηρίζονται ως αντιαμερικανικές και αντιΝΑΤΟϊκές. Όμως, η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Η ένταξη σε μια συμμαχία επιφέρει υποχρεώσεις, τις οποίες η Τουρκία δεν τηρεί. Επιπρόσθετα, λειτουργεί ενάντια στη συμμαχία. Ως πότε η Τουρκία θα λειτουργεί αυτόνομα και ως αδέσμευτη χώρα, μόνο οι ΗΠΑ και η ολομέλεια του ΝΑΤΟ μπορούν να απαντήσουν.<div><br /></div><div><a href="https://cosmostatus.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τούρκος ΑΓΕΝ: Δεν θέλουμε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο

Ο Αρχηγός του Τουρκικού Ναυτικού είπε την Παρασκευή ότι η Τουρκία μπορεί να εξασφαλίσει η ίδια τον Εύξεινο Πόντο και δεν επιθυμεί την παρουσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η άκρα δεξιά «αρπάζει» σιγά σιγά την εξουσία στην Ευρώπη.

<img height="427" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2023/11/meloni-2-696x464-1.webp" width="735" /><br /><h3 style="text-align: left;">Το 2024 είναι μια σημαντική εκλογική χρονιά για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου η ενωμένη άκρα δεξιά δεν αποκλείεται να αναδειχθεί ακόμη και δεύτερη δύναμη.</h3><b>Μιχάλης Ψύλος </b><br />Η απροσδόκητη νίκη του ξενόφοβου Γκέερτ Βίλντερς στις εκλογές στην Ολλανδία ήταν η πιο πρόσφατη απόδειξη για την ακροδεξιά έκρηξη στην Ευρώπη.<br /><br />Η μεταφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι είναι πρωθυπουργός στην Ιταλία για περισσότερο από έναν χρόνο.<br /><br />Στη Γερμανία, σύμφωνα με τις έρευνες, το ακροδεξιό AfD είναι αυτή τη στιγμή η δεύτερη ισχυρότερη δύναμη πίσω από τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση.<br /><br />Οι ακροδεξιοί λαϊκιστές βρίσκονται στην εξουσία στη Φινλανδία. Στη Γαλλία, η Μαρίν Λεπέν μπορεί να έχασε τις προεδρικές εκλογές πέρυσι, αλλά είναι αυτή που διαμορφώνει τον δημόσιο διάλογο για τη μεταναστευτική πολιτική, για παράδειγμα. Και προετοιμάζεται για να μπει στο Μέγαρο των Ηλυσσίων το 2027.<br /><br />Η κατάσταση είναι παρόμοια με τους ακροδεξιούς λαϊκιστές σουηδούς Δημοκράτες, οι οποίοι δεν εκπροσωπούνται στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά υποστηρίζουν τη συντηρητική-αστική κυβέρνηση.<br /><br />Στις εκλογές που πραγματοποιούνται του χρόνου σε πολλές χώρες της ΕΕ η ακροδεξιά θεωρείται βέβαιο ότι θα ενισχυθεί σημαντικά. Στην Αυστρία, όπου το νέο κοινοβούλιο θα εκλεγεί το επόμενο έτος, το ακροδεξιό FPO προηγείται, σύμφωνα με τις έρευνες. Ένα αντι-ΕΕ κόμμα, που ήταν μέρος της κυβέρνησης στην Αυστρία πολλές φορές τα τελευταία 25 χρόνια – αλλά δεν έχει διορίσει ακόμη τον αρχηγό της κυβέρνησης.<br /><br />Στην Ελβετία, το ακροδεξιό λαϊκίστικο SVP ήταν ο ξεκάθαρος νικητής των εκλογών το 2023.<br /><br />Και να μην ξεχνάμε ότι το 2024 είναι μια σημαντική εκλογική χρονιά για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου η ενωμένη άκρα δεξιά δεν αποκλείεται να αναδειχθεί ακόμη και δεύτερη δύναμη.<br />Ποιες είναι οι αιτίες της στροφής προς τα άκρα δεξιά; Η εμπειρογνώμονας του ακροδεξιού λαϊκισμού από το Πανεπιστήμιο του Κιέλου Πάολα Ντίελ λέει ότι «τα ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα λειτουργούν πλέον ως πλατφόρμα.<div><br />«Ρευστά σύνορα»<br /><br />Ομάδες που δεν θα είχαν συνεργαστεί πριν, συγκεντρώνονται τώρα σε τέτοια κόμματα. «Αυτό κάνει τα πράγματα δύσκολα, επειδή τα σύνορα έχουν γίνει ρευστά. Ταυτόχρονα, οι ακροδεξιές προτάσεις για το θέμα της μετανάστευσης, για παράδειγμα, είναι ήδη πολιτικά «κοινωνικά αποδεκτές», λέει η γερμανίδα καθηγήτρια.<br /><br />«Παλαιότερα υπήρχαν φόβοι για επαφή μεταξύ των ακροδεξιών εξτρεμιστών και των συντηρητικών-αστικών δυνάμεων. Τώρα αυτοί οι παίκτες είναι πολύ πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Οι διαχωριστικές γραμμές δεν είναι εντελώς ξεκάθαρες», υποστηρίζει.<br /><br />Η μεταφασίστρια Μελόνι, από το κόμμα Fratelli d’Italia, συγκρότησε συνασπισμό με τα δεξιά κόμματα Forza Italia και τη Λέγκα. Στη ρητορική της, η Μελόνι θεωρεί τους μετανάστες εχθρούς, κάτι που γίνεται όλο και περισσότερο κοινωνικά αποδεκτό.<br /><br />Ο πολιτικός επιστήμονας Γιάν Βέρνερ Μίλερ, που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, δήλωσε στη «Süddeutsche Zeitung» για τη Μελόνι: «Η πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει είναι παρόμοια με τη Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία: πώς να συνεχίσει τη λεγόμενη αποδαιμονοποίηση και ταυτόχρονα να κρατήσει το ακροδεξιό ακροατήριο». Η Μελόνι προφανώς ξέρει πώς να το κάνει αυτό. Για παράδειγμα, ενσωματώνει πολύ προσεκτικά αντισημιτικές δηλώσεις και την κριτική του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου στις ομιλίες της».<br /><br />Στην Ουγγαρία ο πρωθυπουργός, Βίκτορ Όρμπαν, και το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα του Fidesz ακολουθούν μια πολύ συντηρητική οικογενειακή πολιτική και μια αντιμεταναστευτική πολιτική.<br /><br />Επιπλέον, ο Όρμπαν έχει επανειλημμένα αναζητήσει την εγγύτητα με τον ηγεμόνα της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, για πολλά χρόνια. Η Ουγγαρία εμπλέκεται επίσης σε μια συνεχή σύγκρουση με την ΕΕ για παραβιάσεις του κράτους δικαίου.<br /><br />Στη Γερμανία, στις επερχόμενες πολιτειακές εκλογές στο Βραδεμβούργο, τη Σαξονία και τη Θουριγγία το φθινόπωρο του 2024, ο σχηματισμός τοπικής κυβέρνησης θα μπορούσε να είναι πολύ δύσκολος, λόγω της αναμενόμενης ισχύος του AfD. Οι Χριστιανοδημοκράτες βρίσκονται μάλιστα εν μέσω έντονων συζητήσεων για το πώς θα αντιμετωπίσουν το AfD. Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Χανς Φορλάντερ από το Πανεπιστήμιο της Δρέσδης, το AfD έχει τοποθετηθεί «πολύ δεξιά», σε ένα «εθνικό-δεξιό εξτρεμιστικό φάσμα».</div><div><br />«Φροντιστής της κοινωνίας»<br /><br />Η κοινωνιολόγος Ντόριτ Τζένοα από το Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης στη Βιέννη, η οποία ερευνά τους ευρωπαίους δεξιούς λαϊκιστές για χρόνια, παρατηρεί ότι ο ακροδεξιός λαϊκισμός γίνεται πιο…θηλυκός – και προσπαθεί να δημιουργήσει μια εικόνα φροντιστή της κοινωνίας: «Είναι μια τάση που η Μαρίν Λεπέν ξεκίνησε πριν από περίπου 10 χρόνια», λέει. «Μαλάκωσε» σταδιακά την εικόνα του κόμματός της, γιατί είδε μια από τις αποκρουστικές πτυχές του. Η Μελόνι ακολουθεί αυτό το μοντέλο, λέει η καθηγήτρια Τζένοα: «Πρόκειται για φροντίδα και προστασία, για μια μητρική εικόνα, σε συνδυασμό με την πολιτική του κράτους πρόνοιας».<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι η νέα δεξιά θα καταστεί πραγματικός ανταγωνιστής για τα υπάρχοντα συντηρητικά κόμματα στην Ευρώπη: «Είναι μια στρατηγική επέκτασης της βάσης του εκλογικού τους σώματος. Χορεύουν μεταξύ των δύο πλευρών, μιλώντας για τον Θεό, την οικογένεια και τις συντηρητικές αξίες, χωρίς να αποκλείουν εντελώς την άλλη πλευρά».</div><div><br />Δεν είναι νέο φαινόμενο<br /><br />Ο ακροδεξιός λαϊκισμός και εξτρεμισμός βέβαια δεν είναι νέο φαινόμενο στην Ευρώπη. Πολιτικοί όπως ο Γιέργκ Χάιντερ στην Αυστρία γιόρτασαν εκλογικές επιτυχίες τις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Ο Βίλντερς είναι επίσης πολιτικά ενεργός για πολλά χρόνια στην Ολλανδία. «Είναι κάτι που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό», λέει η Πάολα Ντίελ, που διδάσκει πολιτική θεωρία και ιστορίας ιδεών στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου. Αλλά «κάποιοι έχουν συνηθίσει τις ιδεολογίες τους τα τελευταία 10 χρόνια». Ορισμένες ιδέες έχουν πλέον «κανονικοποιηθεί». Δεδομένης της τρέχουσας αβεβαιότητας λόγω του πολέμου και της κλιματικής κρίσης, το έδαφος για τα δεξιά κόμματα έχει προετοιμαστεί εδώ και πολύ καιρό», λέει η Ντίελ και προσθέτει: «Τώρα βλέπουμε τους καρπούς».<br /><br />Ο ακροδεξιός λαϊκισμός δεν είναι καθαρά ευρωπαϊκό φαινόμενο. Η παγκόσμια τάση προς ακροδεξιές, αυταρχικές προσωπικότητες φαίνεται όχι μόνο από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και από την πρόσφατη εκλογική νίκη του ακροδεξιού οικονομολόγου Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή.</div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η άκρα δεξιά «αρπάζει» σιγά σιγά την εξουσία στην Ευρώπη.

Το 2024 είναι μια σημαντική εκλογική χρονιά για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου η ενωμένη άκρα δεξιά δεν αποκλείεται να αναδειχθεί ακόμη και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ημέρα μηδέν η 1η Δεκεμβρίου για Σερβική μειονότητα και αστυνομία του Κοσόβου.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-11/resize.jpg?itok=dtyAJc5J" width="725" /><br /><h3 style="text-align: left;">Βελιγράδι-Πρίστινα έτοιμες να "λαμπαδιάσουν" τα Δυτικά Βαλκάνια</h3>Η ένταση αναμένουμε να χτυπήσει κόκκινο, με βίαια επεισόδια να πιθανολογούμε πως θα ξεσπάσουν, οδηγώντας σε επέμβαση της KFOR, αλλά και σε αντίδραση της Σερβίας, με την πιθανότητα ένοπλης σύρραξης να παραμένει πιθανή<br /><br />Την παρούσα χρονική περίοδο δύο είναι τα ενεργά κύρια πολεμικά μέτωπα, αυτά σε Ουκρανία και Λωρίδα της Γάζας, τα οποία λόγω της σπουδαιότητάς τους απορροφούν το ενδιαφέρον της Διεθνούς Κοινότητας.<br /><br />Τα ενεργά πολεμικά μέτωπα σήμερα και η δυναμική του "ανενεργού" Κοσόβου-Σερβίας<br /><br />ΗΠΑ-ΝΑΤΟ έχουν εμπλακεί ενεργότατα και στα δύο, αφού την μεν Ουκρανία εφοδιάζουν αφειδώς με οπλικά συστήματα-μέσα και πυρομαχικά προκειμένου να προτάξει αποτελεσματική άμυνα κατά της Ρωσίας, το δε Ισραήλ αφενός εφοδιάζουν σε πολύ μικρότερη κλίμακα με "ειδικά πυρομαχικά" ωστόσο, αφετέρου έχοντας αναπτύξει ισχυρότατη αεροναυτική δύναμη στην ΝΑ Μεσόγειο, λειτουργούν αποτρεπτικά στην είσοδο της Χεζμπολάχ και του Ιράν στο πλευρό της Χαμάς, σε πόλεμο κατά του Τελ Αβίβ.<br /><br />Πέραν αυτών των δύο ενεργών μετώπων υπάρχουν εν δυνάμει άλλες περιοχές οι οποίες είτε βρίσκονται σε ημιενεργή κατάσταση από πλευράς στρατιωτικών επιχειρήσεων, όπως η Συρία, η Λιβύη, το Βόρειο Ιράκ, είτε σε ανενεργή κατάσταση με δυνατότητα όμως να εξελιχθούν σε πολύ μικρό διάστημα αν η κατάσταση "ξεφύγει"από τον έλεγχο σε πολύ θερμές εστίες σύγκρουσης, όπως αυτή στην Ταϊβάν, μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας και μεταξυ Κοσόβου και Σερβίας.<br /><br />Ιδιαίτερα η τελευταία ενδιαφέρει αμεσότατα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, αφού βρίσκεται στη νότια γειτονιά της ΕΕ, στα ταραγμένα Δυτικά Βαλκάνια, με δυναμική να συμπαρασύρει και άλλες χώρες της περιοχής, βάζοντας φωτιά στην καρδιά της Ευρώπης.<br /><br />Μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν "βούτυρο στο ψωμί" της Ρωσίας, αφού θα περνούσε πρώτη προτεραιότητα για την Δύση, "ελαφραίνοντας την υποστήριξη στην Ουκρανία, λόγω πολυσιάσπασης των αμυντικών της πόρων, ενώ θα ευνοούσε και τα νεοοθωμανικά σχέδια του Ερντογάν στα Βαλκάνια.<br /><br />Υπενθυμιζουμε ότι πριν μήνες Κόσοβο και Σερβία έφθασαν στα πρόθυρα στρατιωτικής αναμέτρησης, η οποία αποσοβήθηκε την ύστατη στιγμή χάρη στην δυναμική παρέμβαση της KFOR και των αυστηρών προειδοποιήσεων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Νέα ένταση Κοσόβου-Σερβίας-Βρετανικά στρατεύματα περιπολούν με το δάχτυλο στη σκανδάλη<br /><br />Ωστόσο φαίνεται πως η κατάσταση αναζωπυρώνεται εκ νέου, με αποτέλεσμα Βρετανικά στρατεύματα να περιπολούν συνεχώς στα σύνορα Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας καθώς η ένταση ανεβαίνει.<br /><br />Τα βρετανικά στρατεύματα περιπολούν στα σύνορα Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας ως μέρος της ειρηνευτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ που ενισχύεται εν μέσω ανησυχίας ότι οι πρώην εχθροί εν καιρώ πολέμου θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε ανοιχτή σύγκρουση μετά από μια σειρά βίαιων επεισοδίων τους τελευταίους μήνες.<br /><br />Η Οργάνωση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου έστειλε εκατοντάδες πρόσθετες δυνάμεις στο Κοσσυφοπέδιο από τη Βρετανία και τη Ρουμανία μετά από μάχη μεταξύ των αρχών και των ένοπλων Σέρβων που μετέτρεψαν ένα ήσυχο χωριό στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο σε εμπόλεμη ζώνη στις 24 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Ένας αστυνομικός και τρεις ένοπλοι σκοτώθηκαν στο χωριό Bajska στη χειρότερη βία από τότε που το Κοσσυφοπέδιο κήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία το 2008.<br /><br />Το Κοσσυφοπέδιο κατηγόρησε τη Σερβία ότι παρέχει οικονομική και πρακτική υποστήριξη στους ενόπλους, κάτι που το Βελιγράδι αρνείται.<br /><br />Το ΝΑΤΟ έχει στείλει 1.000 επιπλέον στρατιώτες στην περιοχή, αυξάνοντας την παρουσία του εκεί σε 4.500 ειρηνευτικές δυνάμεις από 27 χώρες.<br />Αυστηροί έλεγχοι των Βρετανών για αποφυγή εισόδου όπλων από τη Σερβία στο Κοσσυφοπέδιο<br />Βρετανοί στρατιώτες αναπτύσσονται τώρα σε βάρδιες 18 ωρών σε συνθήκες παγετού για να διασφαλίσουν ότι δεν μπαίνουν όπλα ή ένοπλες ομάδες στο Κοσσυφοπέδιο.<br /><br />«Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε εδώ σε μια περιπολία για την απόκτηση πληροφοριών για οποιαδήποτε παράνομη ή ύποπτη δραστηριότητα που στη συνέχεια ανατροφοδοτείται από την KFOR (αποστολή ΝΑΤΟ) », δήλωσε στο Reuters ο υπολοχαγός Joss Gaddie από τον βρετανικό στρατό. στα σύνορα με τη Σερβία.<br /><br />Κατά τη διάρκεια επίσκεψης τη Δευτέρα στα Δυτικά Βαλκάνια, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ είπε ότι ο οργανισμός εξετάζει εάν χρειάζεται μια πιο μόνιμη αύξηση των δυνάμεων «για να διασφαλιστεί ότι αυτή δεν θα βγει εκτός ελέγχου και θα δημιουργήσει μια νέα βίαιη σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο ή στην ευρύτερη περιοχή».<br /><br /><div>Το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο κατοικείται στην πλειοψηφία από άτομα Αλβανικής καταγωγής, κήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία το 2008 μετά από μια εξέγερση των ανταρτών και μια επέμβαση του ΝΑΤΟ το 1999.<br /><br />Περίπου το 5% του πληθυσμού στο Κοσσυφοπέδιο είναι Σέρβοι, εκ των οποίων οι μισοί ζουν στο βορρά και αρνούνται να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου και βλέπουν το Βελιγράδι ως πρωτεύουσά τους.<br /><br />Συχνά έχουν συγκρουστεί με την αστυνομία του Κοσσυφοπεδίου και με διεθνείς ειρηνευτικές δυνάμεις.<br /><br />Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, πολλοί Σέρβοι αρνούνται να ταξινομήσουν οχήματα με πινακίδες του Κοσσυφοπεδίου, χρησιμοποιώντας το δικό τους σύστημα, το οποίο θεωρείται παράνομο από την Πρίστινα.<br /><br />Η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Αλμπίν Κούρτι έχει θέσει προθεσμία την 1η Δεκεμβρίου σε περίπου 10.000 αυτοκινητιστές να ταξινομήσουν τα αυτοκίνητά τους με αριθμούς Κοσσυφοπεδίου διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν βαριές κυρώσεις. Ένα παρόμοιο αίτημα πυροδότησε βία πέρυσι.<br />"Ψήνεται" νέα αύξηση της έντασης της Σερβικής μειονότητας με την αστυνομία του Κοσόβου-Η KFOR σε ετοιμότητα<br /><br />Με βάση τα παραπάνω εκτίμησή μας είναι πως τις επόμενες ημέρες θα έχουμε εκ νέου το ξέσπασμα βίαιων ταραχών μεταξύ της Σερβικής μειονότητας στο Βόρειο Κόσοβο και της αστυνομίας, αφού θεωρούμε βάβαιο ότι οι Σέρβοι δεν πρόκειται να ταξινομήσουν τα αυτοκίνητά τους με αριθμούς -πινακίδες Κοσσυφοπεδίου.<br /><br />Η ένταση αναμένουμε να χτυπήσει κόκκινο, με βίαια επεισόδια να πιθανολογούμε πως θα ξεσπάσουν, οδηγώντας σε επέμβαση της KFOR, αλλά και σε αντίδραση του Βελιγραδίου, με την πιθανότητα ένοπλης σύρραξης να παραμένει πιθανή. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ημέρα μηδέν η 1η Δεκεμβρίου για Σερβική μειονότητα και αστυνομία του Κοσόβου.

Βελιγράδι-Πρίστινα έτοιμες να "λαμπαδιάσουν" τα Δυτικά Βαλκάνια Η ένταση αναμένουμε να χτυπήσει κόκκινο, με βίαια επεισόδια να πιθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επικείμενη επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη και οι επιπτώσεις στην Ελλάδα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-11/helicopter-d.jpg?itok=HAWtK36P" width="765" /><br /><h3 style="text-align: left;">Στο πολύπλοκο κουβάρι των παγκόσμιων υποθέσεων, λίγες ανησυχίες αγγίζουν τόσο κοντά το σπίτι όσο η επικείμενη επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη, ιδίως στην Ελλάδα.</h3>Καθώς οι τροχοί των κλιματικών και γεωπολιτικών αλλαγών γυρίζουν, αποκαλύπτεται η ευπάθεια των συστημάτων διατροφής. Από τις κλιματικές προκλήσεις έως τις οικονομικές επιπλοκές, η κρίση αυτή δίνει την εικόνα μιας ηπείρου που παλεύει με τα ίδια τα τρόφιμα που αποτελούν το θεμέλιο των κοινωνιών της.<br /><br />Η Ευρώπη, που θεωρείται από καιρό προπύργιο σταθερότητας, βρίσκεται στον γκρεμό μιας επισιτιστικής κρίσης που απειλεί να διαταράξει την ισορροπία των εθνών της. Αυτή η κρίση, που γεννήθηκε από μια συρροή παραγόντων, ξεπερνά τα σύνορα, επηρεάζοντας τόσο τους εύπορους όσο και τους αγωνιζόμενους. Το λίκνο της δημοκρατίας, η Ελλάδα, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της καταιγίδας, αντιμετωπίζοντας μοναδικές προκλήσεις που αντικατοπτρίζουν την ευρύτερη ευρωπαϊκή δύσκολη θέση.<br /><br />Ένας από τους κύριους ένοχους πίσω από αυτήν την επικείμενη κρίση είναι η κλιματική αλλαγή. Οι κάποτε προβλέψιμοι κύκλοι των εποχών αμαυρώνονται τώρα από ασταθή καιρικά μοτίβα, έντονους καύσωνες και απρόβλεπτες βροχοπτώσεις. Οι παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές καθίστανται απαρχαιωμένες καθώς οι αγρότες παλεύουν με την ιδιότροπη ατμόσφαιρα. Η χώρα μας, με την εξάρτησή της από τη γεωργία, αισθάνεται έντονα τον αντίκτυπο.<br /><br />Επιπλέον, οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι οικονομικές αστάθειες έχουν διαταράξει τις αλυσίδες εφοδιασμού που κάποτε μετέφεραν αποτελεσματικά αγαθά διασυνοριακά. Ο περίπλοκος χορός των εισαγωγών και των εξαγωγών γίνεται ολοένα και πιο τεταμένος, αφήνοντας τα έθνη ευάλωτα στις ελλείψεις. Σε αυτόν τον αλληλένδετο κόσμο, οι κυματισμοί των πολιτικών αποφάσεων γίνονται αισθητοί στα παντοπωλεία και τις κουζίνες των καθημερινών πολιτών.<br /><br />Παράγοντες που συμβάλλουν στην επισιτιστική κρίση:<div><br />1. Κλιματική Αλλαγή:<br /><br />Το μεσογειακό κλίμα που έχει καθορίσει εδώ και καιρό την Ελλάδα υφίσταται μεταμόρφωση. Η άνοδος της θερμοκρασίας και τα ακανόνιστα μοτίβα βροχοπτώσεων έχουν οδηγήσει σε μείωση της γεωργικής παραγωγικότητας. Οι βασικές καλλιέργειες όπως το σιτάρι και οι ελιές, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής γεωργίας για αιώνες, αντιμετωπίζουν πρωτόγνωρες προκλήσεις. Οι αγρότες, που παλεύουν με τις αποτυχημένες καλλιέργειες, μένουν με τη σκληρή πραγματικότητα ενός αβέβαιου μέλλοντος.<br /><br />Οι παρατεταμένες ξηρασίες εξαντλούν τους υδάτινους πόρους, καθιστώντας την άρδευση πολυτέλεια παρά εγγύηση. Η ευαίσθητη ισορροπία που διατήρησε τη γεωργία στην περιοχή για γενιές απειλείται τώρα, με τη λειψυδρία να επιδεινώνει τις ήδη τρομερές προκλήσεις που θέτει η κλιματική αλλαγή.<br /><br />2. Γεωπολιτικές εντάσεις:<br /><br />Η Ευρώπη, κάποτε μοντέλο ολοκλήρωσης, τώρα παλεύει με εσωτερικές διαμάχες και εξωτερικές πιέσεις. Οι επιπτώσεις από το Brexit, σε συνδυασμό με τις εντάσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, έχουν διαταράξει τη ροή των αγαθών. Σε μια ήπειρο όπου οι χώρες βασίζονται η μία στην άλλη για μια ποικιλία προϊόντων, από γαλακτοκομικά μέχρι φρούτα και λαχανικά, οποιαδήποτε διακοπή στην αλυσίδα εφοδιασμού προκαλεί κρουστικά κύματα σε ολόκληρο το σύστημα.<br /><br />Η Ελλάδα, ειδικότερα, αντιμετωπίζει προκλήσεις λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ευρώπης και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για ορισμένα βασικά αγαθά. Οι συνεχιζόμενες γεωπολιτικές εντάσεις έχουν σφίξει τον κλοιό σε αυτές τις γραμμές ανεφοδιασμού, αφήνοντας τους Έλληνες πολίτες αντιμέτωπους με το φάσμα των άδειων ράφια και των αυξανόμενων τιμών.<br /><br />3. «Οικονομικοί αγώνες»:<br /><br />Οι «Οικονομικοί αγώνες» που μαστίζουν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν εντείνει περαιτέρω την επισιτιστική κρίση. Τα μέτρα λιτότητας, που εφαρμόστηκαν στον απόηχο της οικονομικής κρίσης, έχουν αφήσει πολλούς Έλληνες να παλεύουν με την ανεργία και τα μειωμένα εισοδήματα. Καθώς το κόστος ζωής αυξάνεται, η πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης γίνεται όλο και πιο δύσκολο έργο για ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού.<br /><br />Η οικονομική πίεση επηρεάζει επίσης τον αγροτικό τομέα. Οι αγρότες, επιβαρυμένοι με χρέη και αντιμέτωποι με τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, βρίσκονται σε επισφαλή θέση. Η έλλειψη οικονομικών πόρων εμποδίζει την ικανότητά τους να επενδύουν σε ανθεκτικές γεωργικές πρακτικές, διαιωνίζοντας έναν κύκλο τρωτότητας.</div><div><br />Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα:<br /><br />Η χώρα μας, με την πλούσια ιστορία και τον ζωντανό πολιτισμό της, δεν είναι ξένη στο να ξεπεράσει τις αντιξοότητες. Ωστόσο, η τρέχουσα επισιτιστική κρίση αποτελεί απειλή που εκτείνεται πέρα ​​από την οικονομική σφαίρα. Χτυπά στην καρδιά της ελληνικής ταυτότητας, αμφισβητώντας την ίδια την ουσία μιας κοινωνίας που εδώ και καιρό ορίζεται από τη σύνδεσή της με τη γη και τη γενναιοδωρία που παρέχει.<br /><br />Η ελληνική διατροφή, γνωστή για την εξάρτησή της από φρέσκα προϊόντα, ελαιόλαδο και δημητριακά, κινδυνεύει να υποστεί θεμελιώδη μεταμόρφωση. Η έλλειψη αυτών των βασικών στοιχείων όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο την υγεία του πληθυσμού, αλλά διαβρώνει επίσης τον πολιτιστικό ιστό που έχει συνδέσει γενιές μαζί. Η εικόνα μιας μεσογειακής γιορτής, κάποτε σύμβολο αφθονίας, είναι τώρα χρωματισμένη με τη σκιά της σπανιότητας.<br /><br />Καθώς η ανεργία αυξάνεται και τα εισοδήματα μειώνονται, το φάσμα της πείνας πλανάται πάνω από τα νοικοκυριά. Οικογένειες που κάποτε συγκεντρώνονταν γύρω από τραπέζια φορτωμένα με ένα κέρας απολαύσεων, τώρα παλεύουν με την πραγματικότητα της επισιτιστικής ανασφάλειας. Οι κοινωνικές συνέπειες μιας τέτοιας αναταραχής είναι βαθιές, με πιθανότητα αυξημένης ανισότητας και κοινωνικής αναταραχής.</div><div><br />Πιθανές «λύσεις»:<br /><br />Η αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες, ενώ ταυτόχρονα οικοδομεί ανθεκτικότητα απέναντι στις συνεχιζόμενες προκλήσεις.</div><div><br />1. Αειφόρος Γεωργία:<br /><br />Η επένδυση σε βιώσιμες γεωργικές πρακτικές είναι πρωταρχικής σημασίας. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο την προσαρμογή στο μεταβαλλόμενο κλίμα αλλά και την εφαρμογή πρακτικών που ενισχύουν τη γονιμότητα του εδάφους, εξοικονομούν νερό και προάγουν τη βιοποικιλότητα. Τα κυβερνητικά κίνητρα και οι διεθνείς συνεργασίες μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στη στήριξη των αγροτών σε αυτή τη μετάβαση.</div><div><br />2. Διαφοροποίηση των πηγών τροφής:<br /><br />Η μείωση της εξάρτησης από συγκεκριμένες καλλιέργειες και η διαφοροποίηση των πηγών τροφής μπορούν να μετριάσουν τις επιπτώσεις των αποτυχιών των καλλιεργειών. Η ενθάρρυνση της καλλιέργειας ποικιλίας ανθεκτικών καλλιεργειών και η προώθηση της τοπικής παραγωγής τροφίμων μπορεί να ενισχύσει την επισιτιστική ασφάλεια και να μειώσει την ευπάθεια σε εξωτερικούς κλυδωνισμούς.<br /> <br />3. Ενίσχυση της Περιφερειακής Συνεργασίας:<br /><br />Η διασύνδεση των ευρωπαϊκών εθνών απαιτεί μια συλλογική προσέγγιση. Η ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας ενόψει των γεωπολιτικών εντάσεων μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της ροής των αγαθών και στον μετριασμό των επιπτώσεων των διαταραχών στις αλυσίδες εφοδιασμού. Αυτό απαιτεί διπλωματικές προσπάθειες και δέσμευση για εξεύρεση κοινού εδάφους στην επιδίωξη κοινής ευημερίας.<br />4. Συστήματα Κοινωνικής Υποστήριξης:<br /><br />Η οικοδόμηση ισχυρών συστημάτων κοινωνικής υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι οι ευάλωτοι πληθυσμοί δεν θα υφίστανται το κύριο βάρος της κρίσης. Η εφαρμογή μέτρων όπως η στοχευμένη οικονομική βοήθεια, τα προγράμματα διανομής τροφίμων και οι κοινοτικές πρωτοβουλίες μπορούν να παρέχουν ένα δίχτυ ασφαλείας για όσους πλήττονται περισσότερο από τις οικονομικές δυσκολίες.<br /><br />Η επικείμενη επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη, με αιχμή την Ελλάδα, είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης που απαιτεί επείγουσα προσοχή και συντονισμένη δράση. Η κλιματική αλλαγή, οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι οικονομικοί αγώνες έχουν συγκλίνει για να δημιουργήσουν μια τέλεια καταιγίδα που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια των κοινωνιών που βασίζονται στην υπόσχεση της αφθονίας.<br /><br />Καθώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα, η ανθεκτικότητα των επισιτιστικών της συστημάτων καθίσταται η λυδία λίθος για την ικανότητα της ηπείρου να προσαρμόζεται και να ευημερεί. Οι λύσεις σε αυτή την κρίση δεν βρίσκονται μόνο στην αντιμετώπιση των άμεσων προκλήσεων, αλλά και στον επανασχεδιασμό ενός πιο βιώσιμου και δίκαιου μέλλοντος.<br />Μπροστά στις αντιξοότητες, η Ευρώπη και η Ελλάδα έχουν την ευκαιρία να αναδειχθούν πιο δυνατές, αγκαλιάζοντας την καινοτομία, τη συνεργασία και μια ανανεωμένη δέσμευση για την ευημερία των πολιτών τους. Οι επιλογές που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια θα διαμορφώσουν όχι μόνο τη μοίρα των εθνών αλλά και την ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι σε πρωτόγνωρες προκλήσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επικείμενη επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη και οι επιπτώσεις στην Ελλάδα.

Στο πολύπλοκο κουβάρι των παγκόσμιων υποθέσεων, λίγες ανησυχίες αγγίζουν τόσο κοντά το σπίτι όσο η επικείμενη επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναδυόμενο πυρηνικό δίπολο, BRICS και Γάζα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/Brics.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="723" height="354" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/Brics.jpg" width="714" /></a></div><div><br /></div><b>ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ</b><br />Η πορεία των ΗΠΑ προς τον γεωπολιτικό στόχο που είχε θέσει ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, δηλαδή να καταστεί η Κίνα ο στρατηγικός τους αντίπαλος, συνεχίζεται καθημερινά. Αυτό όμως που είναι σημαντικό και γίνεται αντιληπτό, είναι ότι την ίδια στιγμή η Ρωσία επανέρχεται στην παλιά γνώριμη θέση της, του γεωπολιτικού αντιπάλου των ΗΠΑ.<br /><br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι το αποκορύφωμα, αλλά και η επιβεβαίωση της αποτυχίας στην εφαρμογή του δόγματος Μπρεζίνσκι, όσον αφορά τη στρατηγική σύμπλευσης των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, το 2022, οι σύμμαχοι συμφώνησαν ότι η Ρωσία είναι η πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλειά τους, αλλά και για την ειρήνη και τη σταθερότητα στον ευρωατλαντικό χώρο. Συμφώνησαν, επίσης, να βοηθήσει το ΝΑΤΟ την Ουκρανία να υπερασπιστεί τον εαυτό της και όχι το ίδιο να πολεμήσει τη Ρωσία.<br /><br />Μόνο που τώρα δίπλα στη Ρωσία βρίσκεται και, από ό,τι φαίνεται, θα βρίσκεται μελλοντικά η Κίνα. Η ανερχόμενη ισχυρή πυρηνική Κίνα, η οποία σταθερά διαμορφώνεται ως ο δεύτερος γεωπολιτικός πόλος ισχύος απέναντι στις ΗΠΑ.<br /><br />Στη δυναμική σχηματισμού αυτού του δεύτερου πόλου θα πρέπει να προστεθούν και οι τελευταίες εξελίξεις στο πλαίσιο της ομάδας BRICS. Την απαρτίζουν, ως γνωστόν, οι πυρηνικές δυνάμεις Ρωσία και Κίνα, η επίσης κάτοχος πυρηνικών όπλων Ινδία, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική. Αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και συνεισφέρουν περισσότερο από το ένα τέταρτο στο παγκόσμιο ΑΕΠ.<br /><br />Σκεφθείτε μόνο τι γεωπολιτικές εντάσεις θα δημιουργηθούν αν, λέω αν, οι πέντε οικονομικοί και πληθυσμιακοί γίγαντες θελήσουν να δημιουργήσουν ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα συναλλαγών που θα υποκαταστήσει το αμερικανικό δολάριο. Επιτρέψτε μου τον συνειρμό με τα συμβάντα στη Λιβύη του Καντάφι και τον άγριο θάνατο που η μοίρα του επιφύλαξε. Τότε, πριν από περίπου δώδεκα χρόνια, όπως αξιόπιστα υποστηρίζεται, είχε γίνει γνωστή η πρόθεση του Καντάφι να δημιουργήσει ένα αφρικανικό νόμισμα παγκοσμίων συναλλαγών, συνδεδεμένο με τα αποθέματα του αφρικανικού χρυσού. Λέγεται πως όταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται καταντάει φάρσα με τραγικές προεκτάσεις.<br /><br />Η πρόσφατη –Αύγουστος 2023 προσχώρηση στην ομάδα BRICS της Αργεντινής, της Αιγύπτου, της Αιθιοπίας, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, έξι πληθυσμιακά μεγάλων και στην πλειονότητά τους πλούσιων χωρών, ενισχύει περαιτέρω τη δημιουργία ενός ισχυρού παγκόσμιου πόλου γύρω από την Κίνα. Ενός πόλου ισορροπίας ισχύος απέναντι στον ισχυρό και σχεδόν διαμορφωμένο πόλο της αμερικανικής Δύσης.<br /><br /><div>Σκεφθείτε μόνο τι γεωπολιτικές εντάσεις θα δημιουργηθούν αν, λέω αν, οι πέντε οικονομικοί και πληθυσμιακοί γίγαντες θελήσουν να δημιουργήσουν ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα συναλλαγών που θα υποκαταστήσει το αμερικανικό δολάριο.<br /><br />Εχει ενδιαφέρον να σταθούμε λίγο στην προσχώρηση των δύο μέχρι χθες θανάσιμων αντιπάλων, Ιράν και Σαουδικής Αραβίας, στην ομάδα BRICS.<br /><br />Η πρόσφατη προσέγγιση του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία, με στόχο την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεών τους, όπως και η σχεδόν ταυτόχρονη προσέγγιση του Ιράν με τη Σαουδική Αραβία, εκ πρώτης όψεως προδίκαζαν την ομαλοποίηση της κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Συγχρόνως, όμως, δημιουργούσαν αντίρροπες δυνάμεις στη διαμόρφωση των δύο αναφερθέντων γεωπολιτικών πόλων ισχύος.<br /><br />Η πρώτη προσέγγιση, Ισραήλ – Σαουδικής Αραβίας, έγινε με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, στο πλαίσιο των Συμφωνιών του Αβραάμ, δηλαδή της εξομάλυνσης των σχέσεων του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες και, κατά συνέπεια, της ενίσχυσης της αμερικανικής Δύσης. Η δεύτερη προσέγγιση, που οδηγούσε στην αποκατάσταση των σχέσεων της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράν, έγινε με μεσολάβηση της Κίνας, που σημαίνει την ενίσχυση του υπό διαμόρφωση παγκόσμιου πόλου γύρω από την τελευταία.<br /><br />Πού υπήρχε, κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα; Είχαμε δύο, φαινομενικά παράλληλες, φιλειρηνικές εξελίξεις, οι οποίες νομοτελειακά, όμως, κάποτε θα τέμνονταν, διότι όδευαν προς αντίπαλους στόχους. Είχαμε δύο ζευγάρια χωρών που αποτελούνταν από τρεις χώρες, εκ των οποίων οι δύο, το Ισραήλ και το Ιράν, ήταν και παραμένουν φανατικοί αντίπαλοι. Και επιπλέον υπήρχε μία χώρα, η Σαουδική Αραβία, η οποία μπορεί μεν να τα είχε βρει με τους άλλους δύο, αλλά οδηγούσε τις εξελίξεις σε δύο αντίθετους στόχους. Φρονώ πως, τελικά, η Σαουδική Αραβία θα αναγκαστεί να επιλέξει τη μία από τις δύο γεωπολιτικές προσεγγίσεις της, αφού στο μεταξύ έχει διαταράξει καταλυτικά τη δυναμική των φαινομενικά θετικών εξελίξεων.<br /><br />Στην προκειμένη περίπτωση, το σημείο τομής ή ανατροπής των εξελίξεων εμφανίστηκε σχετικά γρήγορα. Είναι τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών στο Ισραήλ. Η αιματηρή εξέγερση των Παλαιστινίων της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου στη Γάζα. Οι εξαγγελθέντες στόχοι και οι αναμενόμενες ενέργειες των αντιπάλων, όπως και η προσώρας αμηχανία της διεθνούς κοινότητας, είναι αναμενόμενο να ακυρώσουν στο άμεσο μέλλον τις γεωπολιτικές εξελίξεις που υπόσχονταν οι πρωτοβουλίες της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου στη Μέση Ανατολή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναδυόμενο πυρηνικό δίπολο, BRICS και Γάζα

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Η πορεία των ΗΠΑ προς τον γεωπολιτικό στόχο που είχε θέσει ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, δηλαδή να καταστεί η Κίνα ο στρατηγικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τελευταίο μεγάλο παζάρι του Ερντογάν με τον Μπάιντεν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/erdogan-biden-gorusmesi-sona-erdi-H1490159-11-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/erdogan-biden-gorusmesi-sona-erdi-H1490159-11-790x400.jpg" width="719" /></a></div><div><br /></div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Τον δρόμο για το τελευταίο μεγάλο παζάρι με τον Τζο Μπάιντεν στήνει ο Ταγίπ Ερντογάν στο οποίο το διακύβευμα δεν είναι μόνο η εξασφάλιση των μαχητικών που έχει άμεση ανάγκη η Πολεμική Αεροπορία του αλλά και οι ίδιες οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις και ο ρόλος που διεκδικεί στην ευρύτερη περιοχή η Τουρκία.<br /><br />Η Άγκυρα για μια ακόμη φορά ενέπαιξε με τον πιο επιδεικτικό τρόπο την Ουάσιγκτον και το ΝΑΤΟ και έτσι ενώ φέρεται να είχαν δοθεί υποσχέσεις ότι η διαδικασία στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση για την επικύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης της Σουηδίας θα είχε ολοκληρωθεί εγκαίρως ώστε στη Σύνοδο υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις 28 - 29 Νοεμβρίου να γίνει η πανηγυρική υποδοχή της Σουηδίας ως μέλους της Συμμαχίας, η Εθνοσυνέλευση ανέβαλε τη συζήτηση…<br /><br />Η Τουρκία διείδε ότι ακόμη κι αν προχωρούσε η επικύρωση του Πρωτοκόλλου της Σουηδίας δεν υπήρχαν ασφαλείς εγγυήσεις από την Ουάσιγκτον ότι θα προχωρούσε η διαδικασία έγκρισης της συμφωνίας για τα F-16 από το Κογκρέσο και για τον λόγο αυτό διακόπηκε η διαδικασία στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Με τον τρόπο αυτό βεβαίως η Τουρκία από μόνη της αποδέχεται τη συσχέτιση της πώλησης των F-16 με άλλα θέματα, σήμερα της ένταξης της Σουηδίας, αύριο ίσως με την επιθετικότητα της στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μ.Ανατολή.<br /><br />Η στάση του Τ. Ερντογάν στην πόλεμο της Γάζας, η επιθετική στάση του εναντίον του Ισραήλ, αλλά και η στήριξη της Χαμάς, που θύμιζαν περισσότερο τη συμπεριφορά του Ιράν παρά νατοϊκό σύμμαχο, έχουν επιβαρύνει ιδιαίτερα το κλίμα και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αλλά κυρίως στην Ουάσιγκτον. Και είναι δύσκολο να πεισθούν τα μέλη του Κογκρέσου ότι η έγκριση της συμφωνίας για τα F-16 θα εξυπηρετήσει τα αμερικανικά εθνικά συμφέροντα, όπως υποστηρίζει η εισηγητική επιστολή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /><br />Η Τουρκία όμως επιμένει σε ένα παζάρι που γνωρίζει καλά ότι δεν είναι εύκολο να κερδίσει. Υιοθετώντας την τακτική που ακολούθησε και στην υπόθεση του αιτήματος αγοράς Patriot από τις ΗΠΑ, προκαλεί μεγαλύτερη καχυποψία στις ΗΠΑ και κυρίως υπονομεύει την ίδια την εικόνα της ως αξιόπιστου συμμάχου.<br /><br />Όταν οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να προμηθεύσουν την Τουρκία με συστήματα Patriot, καθώς απαιτούσε να της δοθούν και τα «κλειδιά» του λογισμικού του πυραυλικού συστήματος η Τουρκία στράφηκε στις αγορές της Ρωσίας και της Κίνας για να καταλήξει τελικά στην αγορά των ρωσικών S400. Μια πρωτοβουλία που αποτέλεσε και την αφετηρία αυτής της στενής και προσωπικής σχέσης του Τ. Ερντογάν με τον Β. Πούτιν. Η αγορά των S400 οδήγησε τελικά στην επιβολή κυρώσεων βάσει της νομοθεσίας CAATSA με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποκλεισθεί από το πρόγραμμα των F-35 που ήταν συμπαραγωγός.<br /><br />Έτσι και τώρα η Τουρκία επιχειρεί έναν ακόμη εκβιασμό στις ΗΠΑ απειλώντας ότι θα εγκαταλείψει την παραγγελία των F-16 αξίας 20 δις. και θα αναζητήσει άλλες εναλλακτικές.<br /><br />Η εκδήλωση ενδιαφέροντος για αγορά Eurofighter Typhoon από την Τουρκία και οι δηλώσεις Ερντογάν ότι είναι «κι άλλοι που φτιάχνουν μαχητικά» δείχνουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος επιμένει στην ίδια εκβιαστική τακτική, αδιαφορώντας για το ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματα.<br /><br />Βεβαίως, στην κοινοπραξία που κατασκευάζει τα Eurofighter Typhoon συμμετέχουν η Γερμανία, η Ιταλία, η Βρετανία και η Ισπανία, με το Βερολίνο να έχει δηλώσει την αντίθεση του σε μια τέτοια συμφωνία που έχει να κάνει και με τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες.<br /><br />Όμως η Τουρκία στράφηκε και πάλι στους «αδυνάμους κρίκους» την Ισπανία και τη Βρετανία οι οποίες όχι μόνο υποστηρίζουν το αίτημα της αλλά προσβλέπουν και σε διεύρυνση της συνεργασίας στον τομέα της Αμυντικής βιομηχανίας. Η Ισπανία ήδη έχει προσφέρει τα σχέδια και την τεχνογνωσία για την κατασκευή του ελικοπτεροφόρου Anatolu ενώ η Βρετανία έχει συνδράμει ήδη στις μεγάλες τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες και συζητά και τη συνεργασία στην κατασκευή τουρκικού κινητήρα για τα μαχητικά που σχεδιάζει η Τουρκία.<br /><br />Για τη Βρετανία μετά την έξοδο της από την Ε.Ε. η αναζήτηση περιφερειακού ρόλου παραμένει ζητούμενο και ίσως το Λονδίνο θεωρεί ότι μια αναβαθμισμένη σχέση με την Τουρκία θα διευκολύνει την προσπάθεια της αυτή καθώς και οι δυο χώρες ακολουθούν μια αυτονομημένη στρατηγική, αν και μέλη του ΝΑΤΟ.<br /><br />Εάν όμως πράγματι δε γίνει δυνατή η κάμψη της άρνησης του Βερολίνου τότε ο Τ. Ερντογαν θα έχει να κάνει μια εξαιρετικά δύσκολη επιλογή. Η να επιχειρήσει συνεννόηση με τις ΗΠΑ ή να στραφεί προς τη Ρωσία, κίνηση η οποία θα δυναμιτίσει τη σχέση του όχι μόνο με την Ουάσιγκτον αλλά με τη Δύση συνολικά.<br /><br />Η Τουρκία στο παζάρι αυτό δε θέλει να εμφανισθεί ως χώρα που υπόκειται σε πιέσεις και «εκβιασμούς» την ιδια στιγμή που διεκδικεί ηγεμονικό περιφερειακό ρόλο και αυτό περιορίζει τη δυνατότητα ελιγμών του τούρκου προέδρου.<br /><br />Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει μπει ήδη στους τελευταίους μήνες της θητείας του και ποτέ δεν έκρυψε την αποστροφή του προς το πρόσωπο του τούρκου προέδρου. Ίσως, η Αγκυρα προσβλέπει σε μια αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο που θα οδηγούσε σε αλλαγή κλίματος και στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Όμως οι κινήσεις του Τούρκου προέδρου πληγώνουν βαθιά την εικόνα της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον ακόμη και σε εκείνο το μεγάλο μέρος της γραφειοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου που θεωρούν ότι οι «εκπτώσεις» ακόμη και σε θέματα αρχής είναι αναγκαίες για να μη χαθεί και η Τουρκία από το Δυτικό στρατόπεδο.<br /><br />Ο Τ. Ερντογάν στην πραγματικότητα δεν έχει πολλές επιλογές. Η μοναδική διέξοδος όσο κι αν αυτό πλήξει την εικόνα του «στιβαρού ηγέτη» μιας περιφερειακής δύναμης είναι να ολοκληρώσει την επικύρωση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και κατόπιν να περιμένει την έγκριση της πώλησης των F-16. Διαφορετικά δύσκολα θα μπορέσει να πείσει ότι δε λειτουργεί για την υπονόμευση του ΝΑΤΟ εκ των έσω προς όφελος και του Β. Πούτιν…<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το τελευταίο μεγάλο παζάρι του Ερντογάν με τον Μπάιντεν.

Νίκος Μελέτης Τον δρόμο για το τελευταίο μεγάλο παζάρι με τον Τζο Μπάιντεν στήνει ο Ταγίπ Ερντογάν στο οποίο το διακύβευμα δεν είναι μόνο η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αθήνα “προσεύχεται” να μη τα διαλύσει όλα… εντός έδρας ο Ερντογάν.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/01/erdogan-lyssa-3-790x400.jpg" width="740" /><br /><br />ΤΟΥ<b> ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Η συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά στην Καθημερινή, και οι αναφορές του στην επίσκεψη του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας στην Αθήνα, τάραξε κυριολεκτικά τα διπλωματικά νερά στην ελληνική πρωτεύουσα. Είναι ο δεύτερος πρωθυπουργός της Ελλάδας, που προειδοποιεί για τον «κακό γείτονα» Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος μέχρι και σήμερα δείχνει μία ακραία παραβατική συμπεριφορά σε όλα τα επίπεδα, με αποκορύφωμα την κατοχή και τις απειλές εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και της βόρειας Συρίας, όπου ζουν χιλιάδες Κούρδοι. Μόλις τρεις ημέρες έδωσε εντολή για τη δολοφονία ανώτερου στελέχους των YPG, των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι παραμένουν οι μοναδικοί γνήσιοι σύμμαχοι των Αμερικανών στην περιοχή.Ο Ερντογάν δεν σέβεται απολύτως κανένα. Για ποιο λόγο νομίζουν στην Αθήνα ότι θα σεβαστεί τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την Ελλάδα.<br /><br />Δεν κρίνω την απόφαση για την αποδοχή της πραγματοποίησης της επίσκεψης του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα αυτή την περίοδο, όταν μάλιστα επιτίθεται με σκαιότατο τρόπο στο Ισραήλ, που αποτελεί πλέον στρατηγικό εταίρο της Αθήνας στην περιοχή και φυσικά, όταν συνεχίζει να σχεδιάζει την άλωση όλης της Κύπρου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Θα κρίνουμε (και αν χρειαστεί θα κατακρίνουμε) μετά την επίσκεψη του μικρού «Σουλτάνου» στην ελληνική πρωτεύουσα. Με τα σημερινά δεδομένα, ειλικρινά δεν μπορούμε να κάνουμε πρόβλεψη για τη συμπεριφορά του. Πιθανότατα θα αποφύγει να προκαλέσει στα ίσια τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος έχει προετοιμαστεί για να του απαντήσει. Δεν πρόκειται να το παίξει …Όλαφ Σολτς ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Όπως θυμούνται οι αναγνώστες μας, ο Ερντογάν καθύβρισε τη Γερμανία και ο Καγκελάριος έβλεπε το ταβάνι.<br /><br />Αυτό δεν θα το πράξει ο κ. Μητσοτάκης, είναι σίγουρο. Θα απαντήσει και εύχομαι να αποστομώσει τον ισλαμιστή πρόεδρο, εάν επιχειρήσει να θέσει τις γνωστές παράνομες απαιτήσεις του για τα νησιά του Αιγαίου. Εάν δεν το πράξει, απλά θα στείλει κόσμο πρωτίστως στην ελληνική ακροδεξιά και δευτερευόντως στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο αν φύγει από τη μέγγενη του νεοφιλελευθερισμού και το «παίξει» πατριωτικά, θα έχει μεγάλα δημοσκοπικά κέρδη. Δεν μπορούμε να αναλύσουμε με βεβαιότητα την παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά, και εννοούμε γιατί επέλεξε αυτή τη στιγμή για να βρεθεί απέναντι στο Μέγαρο Μαξίμου, αυτή τη δεδομένη στιγμή. Αλλά ακολουθεί τα λεχθέντα από τον άλλο πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος είναι και κουμπάρος του Ερντογάν.<br /><br />Αρκετοί άνθρωποι στην Αθήνα αναρωτήθηκαν και για κάτι άλλο, που πρέπει να το λάβει υπόψη ο Πρωθυπουργός: Γιατί αυτήν ειδικά τη στιγμή έπρεπε να δοθεί «σανίδα σωτηρίας» στον Ερντογάν όταν η συντριπτική πλειοψηφία των ξένων ηγετών τον αποφεύγει; ΑΚΟΜΑ: Ανησυχούν και οι ομογενείς μας, επειδή οι καλοπληρωμένοι λομπίστες του Ερντογάν προτάσσουν πλέον σε όλες τις επαφές τους με τους Αμερικανούς νομοθέτες και με αξιωματούχους της κυβέρνησης του προέδρου Τζο Μπάιντεν, τη μισή αλήθεια περί της δήθεν βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στην πραγματικότητα δεν προέκυψε κάτι τέτοιο από τις μέχρι στιγμής επαφές με τους Τούρκους. Απλά επιβεβαιώθηκε ότι κάνουν μία παύση στις προκλήσεις καθώς επιμένουν να θεωρούν …τουρκικά τα μισά νησιά του Αιγαίου και να ζορίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία με την οριστική ισλαμοποίηση της κατεχόμενης Κύπρου.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Στο Αιγαίο και στη Μεγαλόνησο δεν έχει αλλάξει τίποτα στο επίπεδο των διεκδικήσεων εκ μέρους της κατοχικής Τουρκίας. Στην Ουάσιγκτον συνεχίζεται μία μεγάλη προσπάθεια για να σταματήσει κάθε στρατιωτική ενίσχυση της κατοχικής δύναμης. Εσχάτως συμμετέχει και βοηθά ενεργά και το Εβραϊκό Λόμπι. Οι ηγέτες του και γενικά το Εβραϊκό στοιχείο των ΗΠΑ, έχουν ταχθεί αναφανδόν εναντίον του Ερντογάν, τον οποίο κατηγορούν με απίστευτους χαρακτηρισμούς λόγω της ανοικτής υποστήριξης του στη Χαμάς. Με τα σημερινά δεδομένα η Τουρκία δεν “βλέπει” τα μαχητικά F-16 ούτε με το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο! Δεν πρέπει, λοιπόν, να δίνεται η εντύπωση ότι η Τουρκία σταμάτησε τις απειλές της εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Διότι στην πραγματικότητα τις συνεχίζει…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Αθήνα “προσεύχεται” να μη τα διαλύσει όλα… εντός έδρας ο Ερντογάν.

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Η συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά στην Καθημερινή, και οι αναφορές του στην επίσκεψη του ισλαμιστή προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι “ακροδεξιά” ή απλώς αντίδραση; Έξω Χριστός & Θεσμοί, μέσα το Ισλάμ…

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/10/islam_no_democracy.jpg" /><br /><b><br /></b><div><b>Θεοδωρόπουλος Τάκης</b><br />Όταν το 2005 απέτυχε η προσπάθεια δημιουργίας ευρωπαϊκού συντάγματος, η υπόθεση αντιμετωπίσθηκε ως ατύχημα. Νέες χώρες είχαν προστεθεί στο οικοδόμημα και το διεθνές περιβάλλον δεν ενέπνεε ανησυχία. Ο Πούτιν είχε ζητήσει την ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, η πλημμυρίδα της μετανάστευσης δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή της, και παρά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το καλοκαίρι εκείνο, η ισλαμιστική τρομοκρατία δεν είχε δείξει την πραγματική της εμβέλεια. Στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή εναλλάσσονταν οι Χριστιανοδημοκράτες με τους Σοσιαλδημοκράτες. Περισσότερο ή λιγότερο κοινωνικό κράτος, καταπολέμηση της ανεργίας και το όραμα μιας ευημερίας που θα χωρούσε τους πάντες, ανεξαρτήτως πολιτισμικών καταβολών, θρησκευτικών πεποιθήσεων ή ηθών.<br /><br />Οι υπουργοί Εξωτερικών, για να εγκρίνουν το προσχέδιο του συντάγματος που είχε εκπονήσει ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, διέγραψαν δύο στοιχεία: το ένα ήταν η αναφορά στον χριστιανισμό και το άλλο η περίφημη φράση από τον Επιτάφιο του Περικλέους: «Το πολίτευμά μας καλείται δημοκρατία διότι σ’ αυτό αποφασίζουν οι πολλοί». Ο χριστιανισμός και ο ελληνισμός θεωρήθηκαν ως μη πολιτικώς ορθές αναφορές σε μια Ευρώπη που όδευε στη λεωφόρο της πολυπολιτισμικότητας. Οι πολιτικές ελίτ δεν ήθελαν, ή δεν μπορούσαν, να παραδεχθούν ότι η αποτυχημένη απόπειρα του συντάγματος ήταν δική τους ήττα.<br /><br />Το τοπίο του 2005 δεν μοιάζει σε τίποτε με το τοπίο του 2023. Ποιος περίμενε τότε ότι η Μελόνι θα ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν θα διεκδικούσε με αξιώσεις τον προεδρικό θρόνο της Γαλλίας και ο Γκερτ Βίλντερς θα κέρδιζε τις περισσότερες έδρες στο oλλανδικό κοινοβούλιο; Υπάρχουν κι άλλοι, όπως ο Oρμπαν, όμως αναφέρομαι σε αυτούς τους τρεις διότι οι χώρες τους είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ε.E. επί ΕΟΚ. Oλο αυτό το φαινόμενο αποκαλείται από τον δημοσιογραφικό λυρισμό «άνοδος της λαϊκιστικής Ακροδεξιάς». Και αποδίδεται σε ένα είδος ευήθειας των ευρωπαϊκών κοινωνιών οι οποίες δεν καταλαβαίνουν την Ευρώπη. Κανείς, όμως, δεν λέει ότι η Ευρώπη την οποία δεν καταλαβαίνουν είναι η Ευρώπη των κυρίαρχων πολιτικών της ελίτ.<br /><br />Και το φαινόμενο οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην απόσταση που χωρίζει τις ελίτ από το αίσθημα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, τους φόβους τους και τις επιθυμίες τους. Αν η δημοκρατία είναι η τέχνη της πειθούς, η αδυναμία τους να πείσουν τις κοινωνίες τους είναι αδυναμία της δημοκρατίας. Δαιμονοποιούν την Ακροδεξιά με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια. Αναρωτιούνται πώς οι ίδιοι υπονόμευσαν την ευρωπαϊκή συγκρότηση με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους στο μεταναστευτικό; Και με ποια πολιτική ισχύ θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται την Ουκρανία; Με την πυγμή που επέδειξε ο Σολτς όταν τον πρόσβαλε ο Ερντογάν;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Είναι “ακροδεξιά” ή απλώς αντίδραση; Έξω Χριστός & Θεσμοί, μέσα το Ισλάμ…

Θεοδωρόπουλος Τάκης Όταν το 2005 απέτυχε η προσπάθεια δημιουργίας ευρωπαϊκού συντάγματος, η υπόθεση αντιμετωπίσθηκε ως ατύχημα. Νέες χώρες ε...

Διαβάστε την συνέχεια