Κάτι τρομερό συμβαίνει, γιατί οι χάρτινες Ταξιαρχίες της Ουκρανίας διαλύονται και γιατί σκοτώνονται μαζικά αμερικανοί μισθοφόροι;

<img height="452" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8b1e5dfe78a6345ea0805f4c8c5eb5a4_XL.jpg" width="711" /><br /><br /><div>Πεθαίνουν ομαδικά, τα πτώματά τους σαπίζουν στο έδαφος – Τι συμβαίνει με τους αμερικανούς μισθοφόρους στην Ουκρανία;<br /><br /></div><div>Η προετοιμασία για την δημιουργία ενός εφεδρικού στρατού με εφεδρικές Ταξιαρχίες για να προετοιμάσουν μια νέα αντεπίθεση το 2025… απέτυχε πλήρως στην Ουκρανία.<br />Αλλά τι συμβαίνει και οι χάρτινες Ταξιαρχίες της Ουκρανίας διαλύονται;<br />Επίσης ένα νέο φαινόμενο λαμβάνει χώρα εσχάτως πολλοί αμερικανοί μισθοφόροι σκοτώνονται… μαζικά στην Ουκρανία, τα σώματα τους σαπίζουν στις στέπες του Donbass…<br /><br />Τα στρατηγικά λάθη της Ουκρανίας… με τις νέες χάρτινες Ταξιαρχίες…<br /><br />Η Ουκρανία αντί να επικεντρωθεί στην ενίσχυση των έμπειρων Ταξιαρχιών που ήδη υπάρχουν, πήρε μια απόφαση που δεν έχει κανένα στρατιωτικό νόημα… έχει επικοινωνιακό αλλά όχι στρατιωτικό να δημιουργήσει νέες Ταξιαρχίες με νεοσύλλεκτους ή βίαια κινητοποιημένους….<br />Μετά την έναρξη της στρατιωτικής σύγκρουσης στην Ουκρανία, η Ουκρανία ανακοίνωσε γενική κινητοποίηση και η διοίκηση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων αντιμετώπισε την πρόκληση για το πώς να αναπτύξει σωστά τον στρατό.<br />Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, δύο «βόμβες» τοποθετήθηκαν κάτω από τα θεμέλια της στρατιωτικής μηχανής της Ουκρανίας:<br /><br />Πρώτον, αποφάσισαν να παραμείνουν σε μια δομή Ταξιαρχίας πλήρους κλίμακας.<br /><br />Δεύτερον, αντί για μόνιμους σχηματισμούς (σώμα και στρατός), οι ταξιαρχίες επανατοποθετήθηκαν σε προσωρινές επιχειρησιακές δομές.<br /><br />Έως 160 Ταξιαρχίες στα… χαρτιά<br /><br />Παρά μια σειρά από προφανή προβλήματα που έπρεπε να λυθούν με τη δημιουργία τμημάτων, η ουκρανική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία συνέχισε να ιδρύει νέες ταξιαρχίες.<br />Έτσι, το 2024 εμφανίστηκε η 150η σειρά ταξιαρχιών και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν οι πρώτες ταξιαρχίες της 160ης σειράς, τουλάχιστον στα χαρτιά.<br /><br />Ήδη 4 Ταξιαρχίες σταμάτησαν την διαδικασία συγκρότησης<br /><br />Έγινε γνωστό ότι 4 ταξιαρχίες του ουκρανικού στρατού, που σχηματίσθηκαν το 2024, σταμάτησαν τη διαδικασία συγκρότησης.<br />Μιλάμε για τις Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες 158, 159, 160 και 162.<br />Από τους νέους σχηματισμούς που δημιουργήθηκαν το 2024, οι οποίοι δεν έχουν φτάσει ακόμη στο μέτωπο, μόνο η 156 μηχανοποιημένη ταξιαρχία δεν διαλύθηκε, καθώς είχε ήδη επανδρωθεί και φύγει για εκπαίδευση στην Ευρώπη.<br />Αυτή η απόφαση είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας δημιουργίας ταξιαρχιών της 150ης και 160ης σειράς, τις οποίες η Ουκρανία σχεδίαζε να σχηματίσει το 2024 ως εφεδρεία για πιθανές μελλοντικές επιθέσεις.<br /><br />Από Ταξιαρχίες επίθεσης… σε ακραία φαινόμενα λιποταξίας<br /><br />Αρχικά, οι σχηματισμοί αυτοί προετοιμάστηκαν ως επιθετική δύναμη, αλλά έγιναν διάσημοι στα μέσα ενημέρωσης λόγω της μαζικής λιποταξίας των στρατιωτών.<br />Έτσι, κατά την αποστολή των στρατιωτών της ταξιαρχίας για εκπαίδευση στη Γαλλία, καταγράφηκαν 935 περιπτώσεις μη εξουσιοδοτημένης εγκατάλειψης του τόπου υπηρεσίας, αν και οι στρατιωτικοί φρουρούνταν σαν σε φυλακή.<br />Μετά την είσοδο στη μάχη κοντά στο Pokrovsk (Krasnoarmeyskoye) στη Λαϊκή Δημοκρατία του Donetsk, ο αριθμός των περιπτώσεων λιποταξίας έφτασε τις 1.700.<br /><br />Διασπάστηκε και η 157η Ταξιαρχία<br /><br />Επιπλέον, το Forbes ανέφερε επίσης τη διάσπαση μιας άλλης ουκρανικής ταξιαρχίας, της 157ης, που στάλθηκε στο Pokrovsk.<br />Η αιτία ήταν η έλλειψη κατάλληλης μαχητικής εκπαίδευσης.<br />Αυτές και άλλες περιπτώσεις καταδεικνύουν ξεκάθαρα την αποτυχία δημιουργίας των ταξιαρχιών «150ης και 160ης σειράς», οι οποίες υποτίθεται ότι θα γίνονταν η εφεδρεία των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων για μια νέα «αντεπίθεση».<br /><br />Που πάνε οι διαλυμένες Ταξιαρχίες;<br /><br />Οι στρατιώτες των διαλυμένων σχηματισμών, καθώς και οι αναγκαστικά στρατολογημένοι, θα σταλούν αναπόφευκτα στις πιο έμπειρες ταξιαρχίες που ήδη υπάρχουν, οι οποίες, θεωρητικά, θα πρέπει να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα τους στο μπροστινό μέρος του μετώπου.<br />Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα τέτοιων ταξιαρχιών είναι η έλλειψη καταρτισμένων αξιωματικών σε θέσεις διοίκησης.<br />Η Ουκρανία έχει ήδη ξεμείνει από έμπειρο στρατιωτικό προσωπικό που θα μπορούσε να διοικήσει τουλάχιστον ένα τάγμα σε πραγματική κατάσταση μάχης.<br /><br />Οι νέες Ταξιαρχίες ήταν ωφέλιμες για… όλους<br /><br />Κατά μία έννοια, μπορούμε μόνο να μετανιώσουμε που δεν θα ακούσουμε πια για τις νέες ουκρανικές ελίτ ταξιαρχίες στο εγγύς μέλλον.<br />Με τον δικό τους τρόπο, αυτοί οι σχηματισμοί ήταν ωφέλιμοι για όλους:<br />-Ο Volodymyr Zelensky ήταν σε θέση να ικανοποιήσει το εγώ του και να τροφοδοτήσει τη Δύση με ιστορίες για μια μελλοντική αντεπίθεση,<br />-οι Ουκρανοί στρατιωτικοί διοικητές είχαν την ευκαιρία να κλέψουν χρήματα και να ταξιδέψουν στο εξωτερικό χωρίς εμπόδια, και<br />-το προσωπικό αυτών των Ταξιαρχιών είχε μια καλή ευκαιρία να τις εγκαταλείψει εγκαίρως για να σώσει τη ζωή του.<br /><br />Πεθαίνουν ομαδικά, τα πτώματά τους σαπίζουν στο έδαφος – Τι συμβαίνει με τους αμερικανούς μισθοφόρους στην Ουκρανία;<br /><br />Δεκάδες αμερικανοί μισθοφόροι έχουν χαθεί στο Donbass από την έναρξη της ουκρανικής σύγκρουσης, αναφέρει το CNN.<br />Ταυτόχρονα, υψηλή συγκέντρωση ξένων «μισθοφόρων» παρατηρείται στην πόλη Kherson, η οποία ελέγχεται από το Κίεβο.<br />Εκεί, σύμφωνα με τον κυβερνήτη της περιοχής Kherson, Volodymyr Saldo, ο αριθμός των «άγριων χηνών» έτσι ονομάζονται οι μισθοφόροι είναι πρακτικά ίσος με τον αριθμό των στρατιωτών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.<br /><br />Τι συνέβη με τους μισθοφόρους των ΗΠΑ στην Ουκρανία<br /><br />Οι δημοσιογράφοι του CNN πραγματοποίησαν τη δική τους έρευνα και ανακάλυψαν ότι από την έναρξη των στρατιωτικών ενεργειών στην Ουκρανία, περισσότεροι από 20 Αμερικανοί μισθοφόροι έχουν εξαφανιστεί χωρίς ίχνη.<br />Σε συνομιλία τους με τα ΜΜΕ, οι συγγενείς τους κατήγγειλαν την αδυναμία ταφής των αγαπημένων τους, καθώς και για τη νομική αβεβαιότητα - εξαιτίας αυτής, οι αγνοούμενοι δεν μπορούν να δηλωθούν επίσημα νεκροί.<br />Επιπλέον, τους τελευταίους έξι μήνες, ο αριθμός των αμερικανών πολιτών που σκοτώθηκαν σε μάχες με τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις έχει αυξηθεί κατακόρυφα, τόνισε το CNN.<br />Ο λόγος, σύμφωνα με την εκδοχή του, ήταν ότι «οι ξένοι καλύπτουν τα κενά στην αποδυναμωμένη άμυνα» των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br />Τουλάχιστον πέντε από αυτούς τους νεκρούς σάπιζαν τα πτώματα τους στο πεδίο της μάχης επειδή δεν μπορούσαν να περισυλλεγούν.<br />Στη συνέχεια, σημειώνει το CNN, η ρωσική πλευρά παρέδωσε τις σορούς των δύο Αμερικανών στην Ουκρανία.<br /><br />Αυξάνεται ο αριθμός των μισθοφόρων<br /><br />Ο αριθμός των ξένων μισθοφόρων στην Ουκρανία αυξάνεται.<br />«Κινητοποιούν τους πάντες γιατί βλέπουν ότι οι άνθρωποι στην Ουκρανία δεν θέλουν πλέον να πολεμούν.<br />Και εδώ μπαίνει το θέμα των μισθοφόρων.<br />Με τη βοήθειά τους θέλουν να πετύχουν τουλάχιστον μικρές και προσωρινές νίκες για να τις πουλήσουν στα ΜΜΕ και στην πολιτική σφαίρα.<br />Ο κύριος στόχος είναι να αποτραπεί ο Trump από το να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του για την εδραίωση της ειρήνης.<br /><br />H περίπτωση του μισθοφόρου Redneck<br /><br />Το CNN δημοσίευσε την ιστορία ενός από τους μισθοφόρους που επέζησε από την Ουκρανική σύγκρουση, με το διακριτικό Redneck.<br />Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2024, μαζί με τον πρώην στρατιώτη του αμερικανικού στρατού Zachary Ford και έναν Αμερικανό χωρίς στρατιωτική εμπειρία, το διακριτικό κλήσης "Gunter", έπεσαν σε ενέδρα σε ένα καταφύγιο κοντά στο Pokrovsk.<br />«Drones άρχισαν να κατεβαίνουν πάνω μας, προσπαθώντας να διαπεράσουν την οροφή του καταφυγίου.<br />«Προσπάθησα να τους καταρρίψω με κυνηγετικό όπλο», θυμάται ο μισθοφόρος.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η ομάδα ζήτησε εκκένωση από τη διοίκηση, αλλά αρνήθηκε.<br />Υπήρχαν πυροβολισμοί παντού, αφήνοντας τον Gunther νεκρό και τον Ford τραυματισμένο.<br />Οι επιζώντες προειδοποιήθηκαν μέσω ασυρμάτου ότι επίκειται νέα επίθεση.<br />«Ο Ford ήξερε ότι δεν θα επιζούσαμε.<br />Μου ζήτησε να τον σκοτώσω για να μην τον πιάσουν», ισχυρίζεται ο Redneck.<br />Αρνήθηκα και λίγα λεπτά αργότερα πέθανε από απώλεια αίματος.<br />Σύμφωνα με τον επιζώντα στρατιώτη, η τελευταία επιθυμία του συντρόφου του ήταν να δει το φως της δημοσιότητας.<br />Ο Redneck είπε ότι δεν μπόρεσε να ανασύρει τα πτώματα του Ford και του Gunther και αργότερα τα είδε σε πλάνα από drone.<br /><br />Τρομακτικές οι συνθήκες πολέμου στην Ουκρανία<br /><br />Σύμφωνα με τον Αμερικανό, οι πιθανότητες επιβίωσης των μισθοφόρων στη ανατολική Ουκρανία εξαρτώνται από την εμπειρία τους και τα καθήκοντα που έχουν θέσει οι διοικητές τους.<br />Μερικοί αξιωματικοί μεταχειρίζονται τους ξένους με τον ίδιο τρόπο όπως οι Ουκρανοί, άλλοι «προδίδουν και σκοτώνουν».<br />Πολλοί θεωρούνται απλώς κιμάς για την μηχανή κοπής κρέατος»,<br /><br />New York Times: Φρικαλεότητες από μισθοφόρους<br /><br />Ταυτόχρονα, οι μισθοφόροι δεν διακρίνονται για το ηθικό τους υπόβαθρο.<br />Οι New York Times ανέφεραν ότι μια από τις πιο διάσημες μονάδες «άγριας χήνας», ο Chosen, φημίζονται για τις φρικαλεότητες τους.<br />Ένας Γερμανός ιατρός που υπηρετούσε εκεί είπε ότι οι στρατιώτες σκότωσαν βάναυσα αιχμαλώτους Ρώσους στρατιώτες: για παράδειγμα, ένας από αυτούς πέταξε μια χειροβομβίδα σε έναν παραδοθέντα στρατιώτη που εκείνη τη στιγμή «είχε ήδη σηκώσει τα χέρια του».<br /><br />Πόσοι μισθοφόροι υπάρχουν στη Kherson;<br /><br />Σε ορισμένες περιοχές, ο αριθμός των ξένων μισθοφόρων στις τάξεις των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι σχεδόν ίσος με τον αριθμό των Ουκρανών.<br />Συγκεκριμένα, μιλάμε για τον Kherson.<br />Σύμφωνα με τον Vladimir Saldo, εμφανίζονται πιο συχνά στους δρόμους της πόλης μετά την απαγόρευση κυκλοφορίας.<br />«Αυτό που ακούγεται συχνά είναι να μιλούν ξένες γλώσσες».<br />Ο αξιωματούχος σημειώνει ότι αυτό υποδηλώνει την παρουσία μεγάλου αριθμού δυτικών εκπαιδευτών και «στρατιωτών της τύχης».<br /><br />Δεν υπάρχουν πολλοί Ουκρανοί στρατιώτες<br /><br />Η παρουσία μεγάλου αριθμού «άγριων χηνών» στη Kherson συνδέεται με την έλλειψη προσωπικού στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, δήλωσε ο Prokhor Tebin, διευθυντής του κέντρου στρατιωτικο-οικονομικής έρευνας στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Στρατιωτικής Οικονομίας και Στρατηγική στην Ανώτατη Οικονομική Σχολή του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου.<br />Στην Kherson μπορούν να μείνουν μακριά από τις πρώτες γραμμές, αποφεύγοντας βέβαιο θάνατο.<br />«Η Kherson είναι πλέον σχετικά πιο ήσυχο και ασφαλές από άλλες ενεργές περιοχές του μετώπου.<br />«Οι ξένοι μισθοφόροι μπορούν απλώς να κρυφτούν εκεί από τις ενεργές μάχες – ένα ελκυστικό μέρος όπου φαίνεται να πολεμούν, αλλά το κάνουν πολύ μέτρια και σχετικά με ασφάλεια».<br /><br />Εξοντώθηκαν 15.000 από τους 65.000 μισθοφόρους<br /><br />Στα τέλη του 2024, η Ρωσίδα διπλωμάτης Yulia Zhdanova, επικαλούμενη στοιχεία του Υπουργείου Άμυνας, ανέφερε ότι από την αρχή της ειδικής επιχείρησης, οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν εξοντώσει 15.000 ξένους μισθοφόρους από τους 65.000 που είχαν φτάσει στην Ουκρανία.<br />Σύμφωνα με αυτήν, άνθρωποι από 110 χώρες συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλευρό των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάτι τρομερό συμβαίνει, γιατί οι χάρτινες Ταξιαρχίες της Ουκρανίας διαλύονται και γιατί σκοτώνονται μαζικά αμερικανοί μισθοφόροι;

Πεθαίνουν ομαδικά, τα πτώματά τους σαπίζουν στο έδαφος – Τι συμβαίνει με τους αμερικανούς μισθοφόρους στην Ουκρανία; Η προετοιμασία για την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ρώσοι θα φτάσουν Κίεβο, κατάρρευση Ουκρανών το 2026... εάν ο Trump σταματήσει τη βοήθεια - Tο υπέρογκο κόστος των 800 δισ.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/26fdc8ac0a6f4ac76911999ef8ebd58c_XL.jpg" width="720" /><br /><br /><div>Η ήττα της Ουκρανίας θα κόστιζε στους Αμερικανούς φορολογούμενους επιπλέον 808 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχέση με αυτά που οι ΗΠΑ έχουν προγραμματίσει να δαπανήσουν για την άμυνα τα επόμενα 5 χρόνια<br /><br />Την εκτίμηση ότι εάν οι ΗΠΑ σταματήσουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές τόσο για το Κίεβο όσο και για την ίδια την Ουάσιγκτον διατυπώνει η Elaine McCusker, ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute.<br />Σε άρθρο της στην εφημερίδα The Hill η McCusker επισημαίνει ότι χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, η Ουκρανία θα αρχίσει να χάνει εδάφη γρηγορότερα και λόγω της έλλειψης όπλων για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, η Ρωσία θα προχωρήσει σημαντικά το 2025.<br /><br />Κατάρρευση Ουκρανών το 2026<br /><br />Έως το 2026 – όπως λέει η McCusker - η Ουκρανία θα μείνει χωρίς αποτελεσματικό σύστημα αεράμυνας, το οποίο θα επιτρέψει στη Ρωσία να διεξάγει συνεχείς βομβαρδισμούς μεγάλης κλίμακας.<br />«Οι συμβατικές δυνάμεις της Ουκρανίας θα συνεχίσουν να πολεμούν γενναία, αλλά πιθανότατα θα καταρρεύσουν μέχρι το τέλος του ίδιου έτους, επιτρέποντας στη Ρωσία να καταλάβει το Κίεβο και στη συνέχεια να πλησιάσει τα σύνορα του ΝΑΤΟ» αναφέρει η McCusker.<br />Όπως λέει, η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει στη συνέχεια τους κατεχόμενους ουκρανικούς πόρους για την ανοικοδόμηση του στρατού της, ο οποίος θα αναπτυχθεί κατά μήκος των συνόρων με τις χώρες του ΝΑΤΟ.<br /><br />Από το 2030 επίθεση σε άλλες χώρες<br /><br />Η McCusker υποστηρίζει ότι έως το 2030 η Ρωσία θα είναι έτοιμη να επιτεθεί σε άλλες χώρες.<br />Την ίδια στιγμή, τονίζει οι συνέπειες από αυτήν την φαινομενικά μακρινή ευρωπαϊκή σύγκρουση θα γίνουν αισθητές και στους ίδιους τους Αμερικανούς αν πέσει η Ουκρανία.<br /><br />Δαπάνες πάνω από 800 δις ευρώ<br /><br />Όπως επισημαίνει, πολλοί Αμερικανοί είναι κατανοητό ότι ανησυχούν για το κόστος της βοήθειας προς την Ουκρανία.<br />Αλλά, όπως λέει, σκέφτονται το θέμα με λάθος τρόπο - θα έπρεπε να εξετάσουμε το κόστος της ήττας της Ουκρανίας.<br />Ανάλυση που διεξήχθη στο American Enterprise Institute καθόρισε ότι η ήττα της Ουκρανίας από τη Ρωσία θα κόστιζε στους Αμερικανούς φορολογούμενους επιπλέον 808 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχέση με αυτά που οι ΗΠΑ έχουν προγραμματίσει να δαπανήσουν για την άμυνα τα επόμενα πέντε χρόνια.<br />Αυτό είναι περίπου επτά φορές περισσότερο από το σύνολο της βοήθειας που χορηγήθηκε στο Πεντάγωνο για να βοηθήσει την Ουκρανία από την εισβολή της Ρωσίας το 2022.<br />«Η Ουάσιγκτον θα χρειαστεί έναν μεγάλο, ικανό και επιχειρησιακό στρατό, που θα πρέπει να αναπτυχθεί σε περισσότερα μέρη.<br />Για να αποτρέψει ή, εάν χρειαστεί, να νικήσει τη Ρωσία, ο στρατός των ΗΠΑ θα χρειαστεί 14 νέες ταξιαρχίες, 18 επιπλέον πολεμικά πλοία, 8 επιπλέον τάγματα πεζικού, 555 επιπλέον αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας και 266.000 άτομα προσωπικό», εκτιμά η McCusker.<br /><br />Τι σημαίνει μια νίκη της Ουκρανίας<br /><br />Ωστόσο, η McCusker τονίζει ότι μια νίκη της Ουκρανίας θα σήμαινε ότι η Ρωσία θα υποχωρήσει πίσω στα σύνορά της με εξασθενημένο στρατό και οικονομία, καθώς και μια σειρά εσωτερικών προβλημάτων.<br />Και σε ένα τέτοιο σενάριο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να μειώσουν τις δαπάνες τους για στρατεύματα στην Ευρώπη και να επικεντρωθούν στον Ειρηνικό.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Ρώσοι θα φτάσουν Κίεβο, κατάρρευση Ουκρανών το 2026... εάν ο Trump σταματήσει τη βοήθεια - Tο υπέρογκο κόστος των 800 δισ.

Η ήττα της Ουκρανίας θα κόστιζε στους Αμερικανούς φορολογούμενους επιπλέον 808 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχέση με αυτά που οι ΗΠΑ έχουν προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Η συμμαχία Ιράν με το κουρδικό PKK ανατρέπει τα σχέδια της Τουρκίας.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-01/%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%20%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD%20%28PKK%29%207.jpg?itok=IcxKp5nD" width="739" /><br /><br />Μέσω του PKK, το Ιράν προσπαθεί να πιέσει το KDP αποτρέποντας τις περιφερειακές στρατηγικές της Τουρκίας.<br /><br />ΗΤουρκία είναι γνωστό ότι μετά την επικράτηση των ανδρεικέλων της Τζιχαντιστών στη Συρία και την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, έχει βάλλει ως στόχο την οριστική διάλυση των Κούρδων YPG της Συρίας και του PKK στο Β. Ιράκ, σβήνοντας το όνειρο των Κούρδων για την δημιουργία του δικού τους ανεξάρτητου κράτους.<br /><br />Ωστόσο η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία είχε μεγάλο χαμένο το Ιράν, το οποίο διατηρούσε αυξημένη επιρροή στη χώρα μέσω του Άσαντ, με αποτέλεσμα η Τεχεράνη να βρίσκεται πλέον σε ολομέτωπη σύγκρουση με την Τουρκία.<br /><br /><a href="https://www.dailysabah.com/opinion/op-ed/what-is-iran-seeking-in-its-cooperation-with-pkk">Τουρκικό Διεθνές ΜΜΕ </a>βλέπει τώρα συνεργασία YPG-Ιράν ως αποτέλεσμα των παραπάνω, αναφέροντας: <br /><br />Οι σχέσεις Ιράν-PKK χρονολογούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1980<br /><br />Η Τουρκία έχει εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για αυτές τις σχέσεις, οι οποίες εντάθηκαν ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1990 και έχει προειδοποιήσει πολλές φορές το Ιράν, ενώ κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, δημοσιεύθηκαν πολλαπλές αναλύσεις σχετικά με την υποστήριξη του Ιράν στο PKK.<br /><br />Οι τουρκικές αρχές παρουσίασαν σε Ιρανούς αξιωματούχους εκτενή στοιχεία για την υποστήριξη του Ιράν στο PKK, αλλά οι Ιρανοί αρνήθηκαν όλα τα έγγραφα.<br /><br />Το 1997, η Tουρκία ξεκίνησε μια ολοκληρωμένη διασυνοριακή επιχείρηση κατά της οργάνωσης, κατά την οποία καταρρίφθηκε ένα τουρκικό ελικόπτερο.<br /><br />Ο τότε Γενικός Γραμματέας του Γενικού Επιτελείου, Erol Özkasnak, ανακοίνωσε ότι το ελικόπτερο χτυπήθηκε από πυραύλους SA-7B ρωσικής κατασκευής που εκτοξεύτηκαν από το PKK, με τους πυραύλους να προέρχονται από την Αρμενία και να μεταφέρονται στην περιοχή μέσω του Ιράν.<br /><br />Την επομένη αυτής της ανακοίνωσης, οι εφημερίδες επικαλέστηκαν έκθεση τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών που ισχυριζόταν: "Το PKK έχει δημιουργήσει βάσεις κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Ιράν εδώ και πέντε χρόνια, ενώ Ιρανικά ελικόπτερα μεταφέρουν τραυματίες μαχητές του PKK σε νοσοκομεία στο Ιράν.<br /><br />Όταν η Τουρκία άρχισε να εκπέμπει απειλές πολέμου, ο Ιρανός Υφυπουργός Εξωτερικών Alaeddin Boroujerdi επισκέφθηκε την Άγκυρα στις 9-10 Ιουλίου 1997, για να μεταδώσει το μήνυμα του Προέδρου Akbar Hashemi Rafsanjani, με στόχο να καθησυχάσει την Άγκυρα και να εξηγήσει ότι το Ιράν δεν υποστηρίζει το PKK.<br /><br />Μπαίνοντας στη δεκαετία του 2000, οι σχέσεις Τουρκίας-Ιράν ξεπάγωσαν και οι σχέσεις PKK-Ιράν τέθηκαν εκτός ημερήσιας διάταξης.<br /><br />Ωστόσο, με τον συριακό εμφύλιο, αυτή η κατάσταση άρχισε να αλλάζει και το Ιράν άρχισε να ενισχύει ξανά τους δεσμούς του με τη συριακή πτέρυγα του PKK του YPG.<br /><br />Αυτές οι σχέσεις τελικά εξελίχθηκαν σε στρατηγική εταιρική σχέση.<br /><br />Το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ άνοιξε χώρο για το YPG, το συριακό παρακλάδι του PKK που υποστηρίζεται από δυτικές δυνάμεις, και κινήθηκε για να μοιραστεί την εξουσία μαζί του.<br /><br />Καθώς το PKK/YPG άρχισε να κυβερνά την ανατολική Συρία, οι σχέσεις Ιράν-PKK εξελίχθηκαν σε άλλο επίπεδο.<br />Διαφορετική οπτική Ιράν-Τουρκίας<br /><br />Πέρυσι, ο υπουργός Άμυνας Yaşar Güler, σε συνέντευξη Τύπου στις 2 Μαΐου, επέκρινε τη στάση του Ιράν απέναντι στο PKK, δηλώνοντας: "Μιλάμε με τους Ιρανούς φίλους μας: "Κοίτα, αδελφέ, πέρασαν από αυτό το σημείο, πήγαν εκεί, εμείς" μπορούμε να τα δούμε από UAV και οπλισμένα UAV.'<br /><br />Οι Ιρανοί φίλοι μας απαντούν: «Κοιτάξαμε εκεί και δεν υπάρχει κανείς». Αυτή δεν είναι μια ευχάριστη προσέγγιση, φυσικά, είμαστε ενοχλημένοι». Η δημόσια δήλωση του υπουργού μας θυμίζει τη δεκαετία του 1990.<br /><br />Γιατί λοιπόν το Ιράν διατηρεί εκτεταμένες σχέσεις με το PKK παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τις δικές του αυτονομιστικές απειλές;<br /><br />Θα περίμενε κανείς από μια χώρα που υποφέρει από την τρομοκρατία και αντιμετωπίζει αυτονομιστικά κινήματα, όπως η Τουρκία, να λάβει παρόμοια θέση και να προσεγγίσει ανάλογα τα γεγονότα.<br /><br />Ωστόσο, υπάρχουν άλλοι λόγοι πίσω από τη στάση του Ιράν.<br /><br />Πρώτον, οι προσεγγίσεις του Ιράν και της Τουρκίας απέναντι στις τρομοκρατικές οργανώσεις πηγάζουν από θεμελιώδεις διαφορές στις κρατικές δομές και τις προτεραιότητές τους.<br /><br />Η Τουρκία, από τη φύση της, πρέπει να είναι προσανατολισμένη στο εμπόριο και να ακολουθεί μια πολιτική που εκτιμά την ενσωμάτωση στο διεθνές σύστημα. Ως εκ τούτου, η σταθερότητα στους γείτονές της είναι στρατηγικής σημασίας για την Άγκυρα.<br /><br />Για τον ίδιο λόγο, η Τουρκία προτιμά να βλέπει ισχυρές κεντρικές κυβερνήσεις παρά μη κρατικούς φορείς.<br /><br />Ακόμη και όταν ένας μη κρατικός παράγοντας έχει εδραιωθεί σε ένα κράτος, η Τουρκία θέλει να γνωρίζει ότι αυτός ο παράγοντας ενσωματώθηκε με κάποιο τρόπο στην κεντρική κυβέρνηση και ελαχιστοποίησε τον κατακερματισμό στη χώρα.<br /><br />Το Ιράν υιοθετεί μια πιο απομονωμένη και εστιασμένη στην ασφάλεια προσέγγιση. Πάνω από όλα, βασίζεται στους ενεργειακούς πόρους και τη γεωπολιτική του σημασία.<br /><br />Το Ιράν έχει νομιμοποιήσει τις σχέσεις με μη κρατικούς φορείς σε συνταγματικό επίπεδο και έχει προετοιμάσει νομικά ερείσματα για τέτοιες ομάδες σύμφωνα με την αρχή «να στέκονται δίπλα στους καταπιεσμένους».<br /><br />Η σχέση του Ιράν με τους μη κρατικούς παράγοντες είναι μέρος μιας συστηματικής στρατηγικής που χρονολογείται από την επανάσταση.<br /><br />Προσπαθεί να νομιμοποιήσει την παρουσία της στην περιοχή και τον κόσμο μέσω αυτής της στρατηγικής. <br /><br />Ως εκ τούτου, ενώ το Ιράν βλέπει το όφελος από τον κατακερματισμό ως στρατηγικό ζήτημα, η Τουρκία θέλει να δει σταθερές διοικήσεις με ισχυρές κεντρικές κυβερνήσεις. Αυτό αποκαλύπτει τη διαφορά στις προοπτικές τους.<br />Το PKK ως εργαλείο<br /><br />Το Ιράν έχει παρόμοια άποψη σχετικά με τις σχέσεις με το PKK, καθώς δεν διαθέτει μηχανισμό που μπορεί να επηρεάσει άμεσα το τουρκικό έδαφος. Ορισμένες ενώσεις και ιδρύματα που συνδέονται με το Ιράν δεν μπορούν να υπερβούν τις δραστηριότητες προπαγάνδας και η διαχείρισή τους πραγματοποιείται από ταξιαρχίες που συνδέονται με το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (RGC).<br /><br />Το PKK, ωστόσο, ως οργάνωση που βρίσκεται σε ενεργό ένοπλη σύγκρουση με την Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια, έχει ιδιαίτερη σημασία για το Ιράν.<br /><br />Το Ιράν προσπαθεί να πιέσει την Τουρκία δίνοντας στο PKK ελευθερία κινήσεων εντός των συνόρων του, στη Σουλεϊμανίγια, όπου η επιρροή του είναι υψηλή, και στην ιρανική πλευρά της οροσειράς του Καντίλ.<br /><br />Μέσω αυτού, στοχεύει να στρέψει τις περιφερειακές ισορροπίες υπέρ της και να διατηρήσει ισχυρή μόχλευση έναντι της Τουρκίας και του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP) στο Ιράκ.<br /><br />Ομοίως, εκτός από τα βαριά χτυπήματα που δέχθηκαν οι δυνάμεις πληρεξουσίου του Ιράν τον περασμένο χρόνο, η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία έκανε το PKK/YPG πιο σημαντικό κατά την άποψη του Ιράν.<br /><br />Το Ιράν επιδιώκει συνεργασία με το PKK/YPG για να αυξήσει την επιρροή του στη Συρία. Πράγματι, προέκυψαν πρόσφατες αναφορές για το Ιράν που προσπαθεί να προμηθεύσει όπλα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο PKK/YPG.<br /><br />Το Ιράν, προσπαθώντας να κάνει παραδόσεις στο PKK μέσω του Ταλ Ταμρ και του Τισρίν, απέτυχε πολλές φορές λόγω ακριβών χτυπημάτων από το τουρκικό πυροβολικό.<br /><br /> Η Τουρκία από την άλλη , ως σημαντικός γείτονας του Ιράν, έχει στρατηγική σημασία σε πολλούς τομείς. Ως εκ τούτου, μπορεί να ειπωθεί ότι το Ιράν θα συνεχίσει τις σχέσεις του με το PKK/YPG σε ένα επίπεδο που δεν θα αντιμετωπίσει άμεσα την Τουρκία, αλλά χωρίς να τις αποκόψει εντελώς.<br /><br />Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι, μέσω του PKK, το Ιράν προσπαθεί να πιέσει το KDP και να δημιουργήσει χώρο στον περιφερειακό ανταγωνισμό αποτρέποντας τις περιφερειακές στρατηγικές της Τουρκίας. Παραβλέποντας τις δραστηριότητές τους, στοχεύει να μετριάσει τον αντίκτυπο των κυρώσεων και να υποστηρίξει το PKK επιτρέποντάς του να εξασφαλίσει τη δική του χρηματοδότηση.<br /><br />Μετά την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, το Ιράν έχασε μια σημαντική περιοχή. Αυτό εξόργισε τόσο πολύ τις ιρανικές ελίτ και αναλυτές στην τηλεόραση άρχισαν να υποστηρίζουν ανοιχτά μια συμμαχία με το PKK εναντίον της Τουρκίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: Η συμμαχία Ιράν με το κουρδικό PKK ανατρέπει τα σχέδια της Τουρκίας.

Μέσω του PKK, το Ιράν προσπαθεί να πιέσει το KDP αποτρέποντας τις περιφερειακές στρατηγικές της Τουρκίας. ΗΤουρκία είναι γνωστό ότι μετά την...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα ακυρώσει η Ελλάδα την αγορά επιπλέον Rafale και Belharra αν η Γαλλία εξάγει Meteor στην Τουρκία;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2025-01/Meteor%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%94%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%82.jpg?itok=qkBQuRNb" width="722" /><br /><br />Τελικά ποιοι τρέμουν επειδή η Ελλάδα διαθέτει ήδη ένα όπλο υπεροχής έναντι των Τούρκων σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο; Είναι πολύ μεγάλο το παιχνίδι εξουσίας στην περιοχή μας<br /><br />Αδιανόητη η γαλλική πρόθεση πώλησης των τρομερών πυραύλων αέρος-αέρος Meteor στην Τουρκία την στιγμή που Παρίσι είχε αρνηθεί το ίδιο στην Αίγυπτο.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι τα Eurofighter που σχεδιάζει να προμηθευτεί η Τουρκία έχουν την δυνατότητα να εξοπλιστούν με έξι πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς Mteor με ειδική διαμόρφωση, όταν το Rafale μπορεί να φέρει έως τέσσερις, και εκεί ποντάρουν στην Άγκυρα.<br /><br />Την ίδια στιγμή Ελλάδα και Γαλλία συζητούν επίσης σημαντικές νέες παραγγελίες όπλων, συμπεριλαμβανομένης της τέταρτης φρεγάτας άμυνας και επέμβασης (FDI) και συστημάτων αεράμυνας αναφέρει η γαλλική εφημερίδα latribune.fr.<br /><br />Φήμες και μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες προς το παρόν, κάνουν λόγο για πιθανές υψηλοτατου επιπέδου πιέσεις στην Γαλλία, από το Αγγλοσαξονικό άξονα, σχετικά με την πώληση πυραύλων Meteor στην Τουρκία, η οποία απειλεί τους πάντες στην Μεσόγειο, και στην Αφρική ( περιοχή γαλλικών συμφερόντων).<br /><br />Τα σενάρια για αυτήν την ακατανόητη γαλλική κίνηση, αφορούν όμως και άλλα σενάρια, που ξεκινούν από πιθανές διαφωνίες εξόρυξης υδρογονθράκων στην Α.Μεσόγειο με την Ελλάδα, έως την αφόρητη πίεση στο Παρίσι από εξωγενείς παίκτες εντός ΕΕ, αλλά και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.<br /><br />Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά, το γιατί υποχώρησαν σε αυτό το ζήτημα οι Γάλλοι, μετά φυσικά την υποχώρηση των Γερμανών με τα eurofighter για την τουρκική Πολεμική Αεροπορία.<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας Ν. Δένδιας υπογράμμισε ότι οποιαδήποτε ενδεχόμενη πώληση του προηγμένου πυραυλικού συστήματος στην Τουρκία, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας στον τομέα της ασφάλειας.<br /><br />Ο ίδιος τόνισε ότι μια πιθανή πώληση των πυραύλων Meteor στην Τουρκία, θα μπορούσε να υπονομεύσει αυτή τη συνεργασία, μια κίνηση ξεκάθαρη με πολλαπλά μηνύματα.<br />Πώς Μπορούν να Πιέσουμε τους Γάλλους;<br /><br />Εδώ ακριβώς έρχεται το σοβαρό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδος, που είναι η αγορά επιπλέον αεροσκαφών Rafale από την Γαλλία, μίας επιπλέον γαλλικής κατασκευής Φρεγάτας, ενώ ως γνωστών, το πεδίο ήταν λαμπρό και για άλλες αγορές, όπως για παράδειγμα υποβρύχια για την χώρα μας.<br /><br />Εκτίμηση υπάρχει ότι όλο αυτό τέθηκε υπόψιν της Γαλλίδας Πρέσβη, για να το μεταφέρει στο Παρίσι στον πρόεδρο Ε. Μακρόν, ο οποίος ταρακουνιέται από τις πολιτικές αναταράξεις στην κυβέρνηση του. <br /><br />Η θέση της Γαλλίας παραμένει ασαφής. Παραμένει αβέβαιο πώς θα απαντήσει η Γαλλία στις ανησυχίες της Ελλάδας σχετικά με την πιθανή πώληση πυραύλων Meteor στην Τουρκία.<br /><br />Το θέμα αναμένεται να αποτελέσει βασικό θέμα στις επερχόμενες διπλωματικές συζητήσεις μεταξύ Αθήνας και Παρισιού.<br /><br />Η χώρα μας συνεχίζει να ζητά επίσημες διευκρινίσεις από τη Γαλλία για το εάν εξετάζεται μια τέτοια πώληση, καθώς οι εντάσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας παραμένουν παράγοντας της δυναμικής της περιφερειακής ασφάλειας.<br />Τα κρίσιμα ερωτήματα για τις κινήσεις υποστήριξης των Οθωμανικών σχεδίων του Ερντογάν στην Α. Μεσόγειο<br /><br />Ποιοι και γιατί πίεσαν την Γερμανία να συμφωνήσει στην πώληση των eurofighter στην Τουρκία ενώ το Βερολίνο αρνούνταν κατηγορηματικά;<br /><br />Ποιοι και γιατί πιέζουν πιθανόν τώρα και τους Γάλλους για τους πυραύλους αέρος-αέρος Meteor ενώ αρνήθηκαν το ίδιο στην Αίγυπτο;<br /><br />Ποιοι και γιατί δίνουν κρίσιμη στρατιωτική τεχνογνωσία στην Τουρκία, μέσω Ιταλίας ( αγορά ιταλικής εταιρείας Piaggio Aerospace ), Ισπανίας ( βοήθεια για τουρκικό αεροπλανοφόρο), Ν. Κορέας ( κινητήρων για τα τουρκικά άρματα Altay) και της Αγγλίας;<br /><br />Πως βλέπει το Ισραήλ την πιθανότατη αγορά από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία πυραύλων Meteor, που θα είναι απειλή για το ίδιο, αφού οι πύραυλοι αυτοί είναι καλύτεροι από τους αέρος - αέρος που έχουν;<br /><br />Τελικά κάποιοι στηρίζουν σθεναρά την Τουρκία που αναζητά Οθωμανικά μεγαλεία, αγνοώντας την ίδια την ιστορία, που “ στάζει αίμα” από τις βαρβαρότητες τους διαχρονικά, αγνοώντας ακόμα και συμφέροντα μεγάλων χωρών, που αφορούν την ίδια την αμυντική τους βιομηχανία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θα ακυρώσει η Ελλάδα την αγορά επιπλέον Rafale και Belharra αν η Γαλλία εξάγει Meteor στην Τουρκία;

Τελικά ποιοι τρέμουν επειδή η Ελλάδα διαθέτει ήδη ένα όπλο υπεροχής έναντι των Τούρκων σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο; Είναι πολύ μεγάλο το παιχνί...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελειώνει η εποχή των μπροστινών;

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/01/trump-inauguration-825x600.jpg" /><br /><br /><div><b>ΤΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</b></div><div>Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, πριν από την κρίση, ότι σε κάποια χρόνια η Α ή ο Β θα γίνονταν Πρόεδροι της Δημοκρατίας; Κανείς. Ούτε για πλάκα. Σαν να μελέτησε κάποιος τις δημοσκοπήσεις, να εντυπωσιάστηκε με την απήχηση του “Κανένα” και να αποφάσισε να τον κάνει Πρόεδρο. Θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι ο Γ θα ήταν μια μέρα επικεφαλής της αντιπολίτευσης, ο Δ, η Ε και ο Ζ αρχηγοί κομμάτων, η Η υπουργός, η Θ βουλευτής, ο Ι, ο Κ και ο Λ δήμαρχοι; Ποτέ. Κι όμως μεσουράνησαν οι μπροστινοί.<br /><br />Ούτε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, όταν προέβλεψε την “Άνοδο της Ασημαντότητας”, δεν θα φανταζόταν αυτή την κατάσταση. «Η ικανότητα αναρρίχησης μέσα στον Μηχανισμό δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα διεύθυνσης. Η επιλογή των καταλληλότερων είναι η επιλογή των καταλληλότερων προς επιλογήν», είχε πει. «Αυτοί οι τυχαίοι και αναπόφευκτοι ηγέτες…». Το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό. Ούτε κομματικό. Δεν αφορά μόνο συγκεκριμένα πρόσωπα, ούτε συγκεκριμένα κόμματα. Σε όλο το πολιτικό φάσμα φυτρώνουν “μπροστινοί”.<br /><br />Έτσι αντιλαμβάνονται τη μεταδημοκρατία οι ντόπιοι ολιγάρχες. Σαν ένα ολιγοπώλιο. Μια χειραγωγημένη αγορά. Ένα καρτέλ. Μια κοινοβουλευτική ολιγαρχία. Όπως είχε προβλέψει ο Κόλιν Κράουτς από το 2004, η πολιτική στον 21ο αιώνα γύρισε πολύ πίσω. Ό,τι απέμεινε από τους πολιτικούς «ασχολείται περισσότερο με την ανάπτυξη δεσμών με τα πλούσια επιχειρηματικά συμφέροντα παρά με την εφαρμογή πολιτικών προγραμμάτων που ανταποκρίνονται στις ανησυχίες των απλών ανθρώπων… Οι πολίτες περιορίζονται σε έναν παθητικό ρόλο. Μια μικρή ελίτ είναι αυτή που λαμβάνει τελικά τις αποφάσεις».<br /><br />Η πολιτική έχει απαξιωθεί. Ζούμε σε ένα πολιτικό κενό. Σε μια περίοδο αναμονής. Κάποιοι, βέβαια, κάνουν δουλειές. Βγάζουν χοντρά λεφτά από το κράτος. Αλλά, μέχρι εκεί. Κάτι άλλο, δεν γίνεται. Τα κόμματα δεν μπορούν πια να κάνουν αντιπολίτευση. Η Αριστερά έχει συμβιβαστεί. Αντιπολίτευση ασκεί μόνη της η κοινωνία, όσο και όπως μπορεί. Κουμάντο κάνουν οι ολιγάρχες. Από τη βάση έως την κορυφή. Ο κόσμος το γνωρίζει και έχει πάψει να ψηφίζει. Όσοι είναι ακέραιοι αποσύρονται από την κεντρική πολιτική σκηνή. Το κενό καλύπτεται από το τίποτα. Στην κοινωνία επικρατεί σιωπή. Η δημοκρατία είναι εικονική.<br /><br />Η εποχή του “κ. Τίποτα”<br /><br />Παλαιότερα, για να λάβει κάποιος ένα αξίωμα χρειαζόταν να έχει διακριθεί. Να έχει πετύχει κάτι σημαντικό. Δεν στεκόταν αλλιώς στην κοινωνία. Όταν έγινε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε διατελέσει τόσες φορές πρωθυπουργός. Είχε αποκαταστήσει τη Δημοκρατία και είχε βάλει τη χώρα στην ΕΟΚ. Ακόμα και ο Χρήστος Σαρτζετάκης, η επιλογή του οποίου αμφισβητήθηκε αργότερα από κάποιους, μόνο τυχαίος δεν ήταν. Σε δύσκολους καιρούς είχε κερδίσει την παγκόσμια καταξίωση ως δικαστικός για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη. Τέτοιοι δικαστικοί λειτουργοί δεν υπάρχουν πια. Για τη γενναιότητά του εξορίσθηκε, βασανίσθηκε και γι’ αυτούς τους λόγους τιμήθηκε.<br /><br />Μετά την κρίση, άνθρωποι χωρίς προσόντα φυτεύονται από το σύστημα σε θέσεις-κλειδιά, σαν από θαύμα. Ο κάθε “κύριος Τίποτα” μπορεί να γίνει οτιδήποτε. Αρκεί να εξυπηρετεί το σύστημα. Χωρίς να έχει κάτι να πει, χωρίς να έχει καταφέρει κάτι αξιοθαύμαστο, χωρίς να είναι καν γοητευτικός – έτσι για δικαιολογία. Πλασάρεται από τα ΜΜΕ του συστήματος σαν από μηχανής θεός, ενώ υπάρχουν χιλιάδες Έλληνες με καλύτερο βιογραφικό από αυτούς που τελικά διορίζονται με δημοκρατικές διαδικασίες. Η δημοκρατία ευτελίζεται…<br /><br />Από τα πρώτα χρόνια της κρίσης, το χρηματοπιστωτικό σύστημα προσπάθησε να ελέγξει όλες τις δομές της εξουσίας για να αποφύγει τις ευθύνες του, που οδήγησαν στη χρεοκοπία. Οι ολιγάρχες άρχισαν να φυτεύουν αυτούς που μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά, από τη βάση έως την κορυφή της ιεραρχίας. Από τότε εμφανίσθηκαν οι μπροστινοί στην πολιτική ζωή. Σαν τους αυτοφωράκηδες της νύχτας. Με το ίδιο modus operandi.</div><div><br />Μπροστινοί, μια αποδοτική δουλειά!<br /><br />Μπροστινός! Αυτή είναι η πιο αποδοτική δουλειά που μπορεί να κάνει κάποιος σήμερα στην Ελλάδα. Το παιδί για όλες τις δουλειές. Ο χρήσιμος ηλίθιος. Σήμερα, οι μπροστινοί έχουν κατακλύσει την πολιτική ζωή. Δεν χρειάζεται να έχει διακριθεί στις σπουδές για να γίνει κάποιος μπροστινός. Ούτε καμιά σοβαρή επαγγελματική εμπειρία είναι αναγκαία. Δεν είναι ανάγκη να μαγνητίζει τα πλήθη όταν μιλά. Αρκεί να κάνει τα βασικά. Αρκεί να είναι χρήσιμος.<br /><br />Δεν χρειάζεται καν να ξέρει που και σε τι. Ξέρουν αυτοί που αποφασίζουν. Τα παραδείγματα είναι δεκάδες, σε όλους τους τομείς. Ούτε την εξουσία χρειάζεται να ασκεί. Μπορεί ο μπροστινός να είναι ο αντίπαλος του κάθε εκλεκτού. Έτσι ώστε –σε σύγκριση μαζί του– ο εκλεκτός να φαντάζει ως καταλληλότερος, ακόμα και για πλανητάρχης. Έτσι χωρίστηκε μετά την κρίση η Ελλάδα. Σε φέουδα.<br /><br />Το φαινόμενο, όμως, δεν είναι μόνο ελληνικό. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε. Ως συνήθως, εφαρμόζουμε ξενόφερτα μοντέλα. Το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν μπορεί ακόμα να γεννηθεί. Η παλιά τάξη πραγμάτων κάνει τα πάντα για να παρατείνει την κυριαρχία της. Σε ολόκληρη την Ευρώπη εξαφανίσθηκαν, ως δια μαγείας, οι ηγέτες. Έχουν ξεμείνει κάτι μαριονέτες. Σαν να μην παράγει πια προσωπικότητες η εποχή μας. Ποιος, αλήθεια, κάνει κουμάντο στην ΕΕ; Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η ιστορική εφημερίδα Le Figaro θα διακήρυσσε το 2025 στο κεντρικό της άρθρο το τέλος της Δύσης;<br /><br />Ακόμα και στην Αμερική, πριν από λίγες ημέρες, κανείς δεν ήξερε ποιος πραγματικά διοικεί. Αυτό το αρρωστημένο φαινόμενο σπάει ο Ντόναλντ Τραμπ την πρώτη εβδομάδα της προεδρίας του. Μπορεί να διαφωνεί κανείς στα πάντα μαζί του, αλλά επιτέλους ξέρει με ποιον έχει να κάνει. Δεν μιλάει με ενδιάμεσους, με μπροστινούς. Το ίδιο συμβαίνει και με το Υπουργικό του Συμβούλιο. Συγκροτείται από δεκατρείς δισεκατομμυριούχους. Μετά από πολύ καιρό, μπορεί οποιοσδήποτε σε κάθε τομέα να διακρίνει κατάματα το αφεντικό. Αφού κάνουν κουμάντο οι ολιγάρχες, καλύτερα να τους γνωρίζουμε. Να αναλάβουν και τις ευθύνες τους. Αυτό, τουλάχιστον, είναι πιο έντιμο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τελειώνει η εποχή των μπροστινών;

ΤΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, πριν από την κρίση, ότι σε κάποια χρόνια η Α ή ο Β θα γίνονταν Πρόεδροι της Δημοκρατίας; Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι απέγιναν τα Ίμια, 29 χρόνια μετά;

<img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2016/01/imia.jpg" width="736" /><br /><br />ΙΜΙΑ….29 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ….<br /><br />ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ ΙΜΙΑ….<br /><br />Γράφει ο<br />ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΡΟΓΛΗΣ<br /><br />Και ενώ το θέμα έχει υπερκαλυφθεί με εκτενή αρθρογραφία, βιβλία και συνεντεύξεις με ιδιαίτερη βαρύτητα σε συνεντεύξεις αυτών που έζησαν την κρίση από κοντά, οι “αστικοί μύθοι”, συνεχίζουν να διακινούνται παντοιοτρόπως…<br /><br />Με πρώτιστο παλαιότερο στόχο τους, την πώληση εφημεριδόφυλλων,ή στους μοντέρνους καιρούς μας, την προσέλκυση likes… <br /><br />Αλοίμονο σε αυτούς που χάθηκαν εκείνο το παγωμένο βράδυ, αλοίμονο στις οικογένειες που έμειναν πίσω να μαυροφορεθούν, αλοίμονο σε αυτή τη δόλια την πατρίδα που για μια ακόμα φορά είδε του νενέκους να επικρατούν…<br /><br />Πέρα από τα αίτια συντριβής του Ε/Π ΑΒ-212/ΠΝ 21, το οποίο απονηώθηκε από τη Φ/Γ Ναυαρίνο (το επίσημο πόρισμα του Απριλίου 1996, αναφέρει ως κύρια αιτία τη μηχανική βλάβη και τη μη κατάρριψή του από πυρά), αναπτύχθηκε και άλλη μια παραπληροφόρηση σχετικά με την κατάληξη των τούρκων κομμαντος/βατραχανθρώπων που ανέβηκαν στην δυτική Ίμια..<br /><br />Η υπόψη παραφιλολογία, του στυλ, “τι απέγιναν οι τούρκοι κομμάντος”, με αφήνει αδιάφορο…<br /><br />ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΙΜΙΑ..!!..<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ, είχαμε απώλεια εθνικού εδάφους<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ, είχαμε απώλεια εθνικής κυριαρχίας…<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ, υποστείλαμε τη σημαία και φύγαμε…<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ προσθέσαμε ακόμη τρεις νεκρούς στο πάνθεον των ηρώων μας…<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ συνεχίσαμε με κομβικό τρόπο, τη διολίσθηση των εθνικών μας θέσεων…<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ, καταρρακώσαμε λέξεις, όπως το “εθνικό γόητρο” και την “εθνική περηφάνεια”…<br /><br />Διότι εκείνο το βράδυ , “εφηύραμε” ,μια ακόμα εύηχη λέξη, το “γκριζάρισμα” , με το οποίο βάψαμε , τόσο τα Ίμια, αλλά και άλλες νησίδες-βραχονησίδες , στο Ανατολικό μας Αιγαίο…<br /><br />Διότι από εκείνο το βράδυ, το “γκρι” έχει γίνει συνώνυμο με τη μειωμένη εθνική μας κυριαρχία…<br /><br />Διότι από εκείνο το βράδυ, μας στοιχειώνει η ντροπή και έχει γκριζάρει τις εθνικές μας μέρες για δεκαετίες…<br /><br />Διότι απο εκείνο το βράδυ, τα αυτιά μας τα τρυπούν οι εκφράσεις…”και τι θελετε, να κάνουμε πόλεμο..??..”, καθώς και το “ευχαριστούμε τους αμερικάνους” στο κυνοβούλιο……<br /><br />ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ , ΟΥΤΕ ΣΤΕΦΑΝΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ…ΕΊΤΕ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ , ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ….<br /><br />Σε μια άνευ προηγουμένου σήψη και παρακμή, -εθνική και κοινωνική-, το μόνο που μας απέμεινε πια…είναι να αφήσουμε ένα λουλούδι στο μνημείο στη Βασιλίσης Σοφίας και Ρηγίλλης…τόσο κοντά στη σαπίλα…και να κρατήσουμε στην καρδιά μας και στο νου, αυτά τα τρία νέα παιδιά που έπεσαν για την πατρίδα…<br /><br />Όταν απονηώνονταν από τη Φ/Γ, ήξεραν ότι οι πιθανότητες δεν ήταν μαζί τους…και όμως πήγαν…<br /><br />ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΟΥΜΕ…!!<br /><br />Υποπλοίαρχος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ<br /><br />Υποπλοίαρχος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ<br /><br />Αρχικελευστής ΕΚΤΟΡΑΣ ΓΙΑΛΟΨΟΣ…<br /><br />Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι !!!!!<br /><br />Σαν σήμερα το ξημέρωμα…<br /><br />Υ.Γ. : Αν σήμερα, θέλαμε να αποβιβαστουμε στα Ίμια, δεν θα τα καταφέρναμε…πρώτα θα μας εμπόδιζε το ελληνικό ΛΣ και αν το ξεπερνούσαμε, θα μας εμπόδιζε εν συνεχεία η τουρκική ακτοφυλακή…Και θα ευχόμουν, κάποιο αρμόδιο ή μη υπουργείο, να είχε εκδώσει έστω ; κάποια απαγόρευση…πρόσέγγισης, πρόσβασης, αποβίβασης…κάτι τέτοιο τέλος πάντων…Θα έδινε τουλάχιστον, ακόμα και η απαγόρευση, …θα έδινε κάποιο ίχνος εθνικής κυριαρχίας…αλλά δυστυχώς δεν…ούτε αυτό…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι απέγιναν τα Ίμια, 29 χρόνια μετά;

ΙΜΙΑ….29 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…. ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ ΙΜΙΑ…. Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΡΟΓΛΗΣ Και ενώ το θέμα έχει υπερκαλυφθεί με εκτενή αρ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Προϋπόθεση του Τραμπ για αποχώρηση από τη Συρία είναι η προσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ».

<img height="389" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/01/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B5%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B7%CF%85%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BA%CE%84%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CE%BF%CE%B9%CF%80%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81890-%CF%82%CF%82.jpg?resize=720%2C438&ssl=1" width="717" /><br /><br />Ο Τραμπ παρουσίασε στον Ερντογάν μια πρόταση – θα είναι δύσκολο για τον Τούρκο πρόεδρο να αντισταθεί, γράφει η εβραϊκή εφημερίδα Maariv.<br /><br />Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο Τραμπ κατέστησε σαφές στον Τούρκο πρόεδρο ότι υπάρχει μία προϋπόθεση για την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία.<br /><br />Αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης δήλωσαν πρόσφατα ότι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ σκοπεύει να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συρία στο εγγύς μέλλον.<br /><br />Θα θυμίσουμε ότι πριν από ένα μήνα, στα τέλη Δεκεμβρίου, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών διπλασίασε τον αριθμό των στρατιωτών του που σταθμεύουν στη Συρία από 900 σε 2.000. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, στρατηγός Πατ Ράιντερ, διευκρίνισε τότε ότι οι αναπτυχθείσες δυνάμεις αποστέλλονται στη Συρία σε κύκλους εννέα έως 12 μηνών προκειμένου να πολεμήσουν την τρομοκρατική οργάνωση ISIS. Οι περισσότεροι από τους μαχητές είναι μέλη των χερσαίων δυνάμεων του αμερικανικού στρατού.<br /><br />Ο Τραμπ, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, δήλωσε ότι θα αποφύγει την αμερικανική εμπλοκή στις εξελίξεις στη Συρία και ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από την περιοχή. Τώρα που κέρδισε τις εκλογές και ξεκίνησε την προεδρική του θητεία, ο Τραμπ σκοπεύει να τηρήσει αυτή την προεκλογική υπόσχεση.<img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/01/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B5%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B7%CF%85%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BA%CE%84%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CE%BF%CE%B9%CF%80%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81890-.jpg?resize=720%2C408&ssl=1" /><br /><i>Κοινή περιπολία αμερικανικών και τουρκικών δυνάμεων στη βόρεια Συρία (Φωτογραφία: Reuters)</i><br /><br />Μετά από αυτό το μήνυμα του Λευκού Οίκου και την ανησυχία που προκάλεσε στο Ισραήλ, ξένες διπλωματικές πηγές υποστηρίζουν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος συντονίζεται με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την απόσυρση των στρατιωτικών του δυνάμεων από το συριακό έδαφος.<br /><br />Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο Τραμπ κατέστησε σαφές στον Τούρκο πρόεδρο ότι ο όρος του για την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία είναι η δέσμευση της Τουρκίας να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με το Ισραήλ, οι οποίες είχαν πληγεί σοβαρά μετά τις 7 Οκτωβρίου.<br /><br />Από την αρχή του πολέμου, ο Ερντογάν επιτίθεται συχνά στο Ισραήλ γενικά και στον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου ειδικότερα.<br /><br />Η επιθετική γραμμή του Τούρκου προέδρου προς το Ισραήλ ήρθε υπό τη σκιά της σφοδρής κριτικής του Ερντογάν μεταξύ του κοινού και των τουρκικών ΜΜΕ, όπου ισχυρίστηκαν ότι σε αντίθεση με τις σκληρές δημόσιες δηλώσεις – υπάρχουν δήθεν «μυστικοί οικονομικοί δεσμοί» με το Ισραήλ.<br /><br />Κατά τους μήνες του πολέμου, ο Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι είχε διακόψει τις εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ και μάλιστα απείλησε με στρατιωτική εισβολή στο ισραηλινό έδαφος.<br />Τώρα, φαίνεται ότι, υπό την αμερικανική πίεση, ο Τούρκος πρόεδρος θα πρέπει να υπολογίσει εκ νέου τη θέση του. <br /><br />Το Γραφείο του Ισραηλινού Πρωθυπουργού ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στο θέμα των αμερικανικών προθέσεων σχετικά με τη συνέχιση της παρουσίας αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Προϋπόθεση του Τραμπ για αποχώρηση από τη Συρία είναι η προσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ».

Ο Τραμπ παρουσίασε στον Ερντογάν μια πρόταση – θα είναι δύσκολο για τον Τούρκο πρόεδρο να αντισταθεί, γράφει η εβραϊκή εφημερίδα Maariv. Σύμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Τραμπ θα παίξει σκληρό «man to man» με τον Πούτιν: “Απειλή η Ρωσία για την παγκόσμια ασφάλεια”.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/01/trump_putin-1.jpg"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/01/trump_putin-1-696x392.jpg" /></a><br /><br />Καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ εγκαταστάθηκε στον Λευκό Οίκο, εξακολουθούν να υπάρχουν έντονες ανησυχίες για το πώς η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει την απειλή που συνιστά η Ρωσία για την παγκόσμια ασφάλεια.<br /><br />Αυτές οι ανησυχίες έχουν υποδαυλιστεί από έναν συνδυασμό φιλικών ανοιγμάτων προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, επικρίσεων προς τους Ευρωπαίους συμμάχους και επικρίσεων για την πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία. Όμως, μια προσεκτικότερη ανάγνωση της ιστορίας της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ και μια πιο προσεκτική ματιά στις ενέργειες εκ μέρους του νέου υπουργικού συμβουλίου του Τραμπ υποδηλώνουν ότι η επερχόμενη κυβέρνηση θα ακολουθήσει μια πιο σκληρή γραμμή έναντι της Ρωσίας από ό,τι φοβόντουσαν ορισμένοι παρατηρητές.<div><br />Το όλον<br /><br />Μεγάλο μέρος των ανησυχιών προέρχεται από την αντίθεση μεταξύ της περιστασιακά διαλλακτικής γλώσσας που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος Τραμπ έναντι του Πούτιν και των εμπρηστικών επικρίσεών του προς τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ηγέτες και θεσμούς. Το 2018 ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστικό αυτής της τάσης. Εκείνη τη χρονιά, ο Τραμπ συνεχάρη τον Πούτιν για την επανεκλογή του και στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι εμπιστεύεται τον λόγο του Ρώσου ηγέτη έναντι του λόγου της κοινότητας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σχετικά με την απόπειρα ανάμειξης στις εκλογές του 2016, ενώ παράλληλα εξαπέλυσε επί μήνες ρητορικές αιχμές κατά της τότε καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ.<br /><br />Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Ο Τραμπ, παρ’ όλη την εμφανή δυσπιστία του απέναντι στις εκτιμήσεις της κοινότητας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προς τη Ρωσία, επέβαλε ακόμη κυρώσεις σε δεκάδες ρωσικές οντότητες για απόπειρες παρέμβασης στις αμερικανικές εκλογές. Στη συνέχεια, εμπιστεύτηκε περαιτέρω τις εκτιμήσεις της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών για να υποστηρίξει τους Ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ, τιμωρώντας τη Ρωσία για την απόπειρα δολοφονίας του Σεργκέι Σκριπάλ στη Βρετανία και αποχωρώντας από τη συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς μετά τις τακτικές παραβιάσεις της Ρωσίας στον έλεγχο των εξοπλισμών.</div><div><br />Μείγμα<br /><br />Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι πολλές από τις λιγότερο διπλωματικές επαφές και δηλώσεις του Τραμπ με τους Ευρωπαίους συμμάχους της Αμερικής έκρυβαν εύλογες κριτικές για τις δικές τους φιλικές συναλλαγές της Ευρώπης με διάφορους απολυταρχικούς ηγέτες ανά τον κόσμο. Ο Τραμπ επέπληξε επανειλημμένα τη Μέρκελ σχετικά με τη διαλλακτική πολιτική της Γερμανίας έναντι της Ρωσίας μέσα από τον αγωγό Nord Stream 2. Παρ’ όλη τη φαινομενική του οικειότητα προς τον Πούτιν, ο Τραμπ επέβαλε αυστηρότερες κυρώσεις σε Ρώσους αξιωματούχους, έκλεισε ρωσικά προξενεία και παρείχε περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία από ό,τι η κυβέρνηση Ομπάμα.<br /><br />Η κυβέρνηση Τραμπ έδωσε μάλιστα την εντολή για την «εξόντωση» εκατοντάδων πληρεξουσίων της Ρωσίας σε μια μάχη στη Συρία το 2018, ένα κατόρθωμα για το οποίο ο Τραμπ εξέφρασε ιδιωτικά μεγάλη υπερηφάνεια, παρά την υποβάθμιση της μάχης δημοσίως. Ο Τραμπ έχει χρησιμοποιήσει ένα παρόμοιο μείγμα υπερβολικής φιλικότητας και απειλής και προς άλλους ισχυρούς άντρες του πλανήτη. Η σχέση του Τραμπ με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ερντογάν, είχε χαρακτηριστεί από ορισμένους ως «αδελφοσύνη», αλλά ο Τραμπ εκτόξευσε πολλαπλές δημόσιες απειλές ότι θα «εξαφανίσει και θα καταστρέψει εντελώς» την τουρκική οικονομία εάν η Άγκυρα ξεκινήσει στρατιωτική δράση εναντίον των Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ, γεγονός που αποδυνάμωσε την τουρκική λίρα.</div><div><br />Ρεαλισμός<br /><br />Οι σχέσεις του Τραμπ με τον Σι Τζινπίνγκ της Κίνας υπήρξαν ακόμη πιο ασταθείς. Το αν η διπλωματική προσέγγιση του Τραμπ προς τους συμμάχους και τους αντιπάλους είναι σοφή είναι αντικείμενο ξεχωριστής συζήτησης, αλλά οι αρχές πίσω από τη συχνά ασταθή εξωτερική πολιτική του Τραμπ ήταν σταθερά μια ρεαλιστική αξιολόγηση των ευρύτερων αμερικανικών εθνικών συμφερόντων και καθώς και προσωπικών πολιτικών εκτιμήσεων. Το βάρος αυτών των εκτιμήσεων υποδηλώνει ότι μια δεύτερη θητεία του Τραμπ θα είναι δύσκολη για τη Ρωσία.<br /><br />Ο επερχόμενος ειδικός απεσταλμένος για τον τερματισμό του πολέμου, ο στρατηγός εν αποστρατεία Κιθ Κέλογκ, ανέβαλε πρόσφατα ένα ταξίδι στο Κίεβο για να συναντηθεί με την κυβέρνηση Ζελένσκι για μετά την επίσημη ορκωμοσία. Πολλοί ανήσυχοι παρατηρητές το θεώρησαν αυτό ως σνομπισμό, ως ένδειξη επικείμενης προδοσίας της ουκρανικής κυβέρνησης. Αλλά λίγο μετά την ακύρωση του ταξιδιού, ο Κέλογκ εμφανίστηκε στο Fox News για να εξηγήσει ότι θα χρειαστούν έως και 100 ημέρες για να επιτευχθεί μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός και να διαβεβαιώσει τους τηλεθεατές ότι η ειρήνη δεν θα ευνοήσει τη Ρωσία.</div><div><br />Μακροπρόθεσμη στρατηγική<br /><br />Η στροφή σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τον τερματισμό του πολέμου υποδηλώνει την αναγνώριση του πόσο πολιτικά καταστροφική ήταν η απόσυρση από το Αφγανιστάν για τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Ο Τραμπ θα είναι ιδιαίτερα πρόθυμος να αποφύγει μια καταστροφή στην εξωτερική πολιτική, καθώς η ευρύτερη εγχώρια οικονομική ατζέντα του εξαρτάται από σκληρές διαπραγματεύσεις στο εμπόριο. Μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου που θα μοιάζει με αμερικανική συνθηκολόγηση με τα ρωσικά συμφέροντα θα υπονομεύσει την αξιοπιστία των δασμολογικών απειλών και θα διαβρώσει την εμπιστοσύνη στην ηγεσία των ΗΠΑ στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.<br /><br />Αυτό φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τον Τραμπ, ο οποίος έχει απειλήσει με δασμούς 100% τις χώρες που αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για το δολάριο των ΗΠΑ, ιδίως τα μέλη των BRICS, δηλώνοντας: «Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα οι BRICS να αντικαταστήσουν το δολάριο των ΗΠΑ στο διεθνές εμπόριο και όποια χώρα προσπαθήσει θα πρέπει να χαιρετήσει την Αμερική».</div><div><br />Αγεφύρωτες διαφορές<br /><br />Αυτή η εχθρότητα απέναντι στις προσπάθειες διάβρωσης των θεμελίων της παγκόσμιας ηγεσίας της Αμερικής φέρνει τον Τραμπ αναπόφευκτα αντιμέτωπο με τις ευρύτερες φιλοδοξίες του Πούτιν. Η απόφαση της Ρωσίας να ευθυγραμμιστεί ανοιχτά με την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν και να επιτεθεί στη διεθνή τάξη υπό αμερικανική ηγεσία θα καταστήσει πιο δύσκολο για τον Τραμπ να κατευνάσει τη Ρωσία χωρίς να φανεί ότι διακυβεύει τα αμερικανικά συμφέροντα. Μια θέση που γίνεται πιο δύσκολη δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των Αμερικανών εξακολουθεί να μην εμπιστεύεται τη Ρωσία και τον ηγέτη της.<br /><br />Οι αγεφύρωτες διαφορές που διέπουν τη σχέση του Τραμπ με τον Πούτιν έχουν γίνει πιο εμφανείς από τότε που ο Τραμπ ορκίστηκε στο αξίωμα. Την ημέρα της ορκωμοσίας του ο Τραμπ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι πιστεύει πως ο Πούτιν «καταστρέφει τη Ρωσία» με το να μην κάνει συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου. Μια ημέρα αργότερα ο Τραμπ σημείωσε: «Νομίζω ότι η Ρωσία θα έχει μεγάλο πρόβλημα» υπονοώντας ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εξετάζουν νέες κυρώσεις.</div><div><br />Μύδροι<br /><br />Μέχρι την Τετάρτη ο Τραμπ εξαπέλυε μύδρους κατά του Πούτιν στο Truth Social υπονοώντας ότι η Αμερική θα μπορούσε είτε να αναγκάσει τη Ρωσία να τερματίσει τον πόλεμο με τον «εύκολο τρόπο είτε με τον δύσκολο τρόπο». Ο Τραμπ ανέφερε ότι ο «σκληρός τρόπος» για να φέρει τη Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα προέλθει από την πίεση στις εξαγωγές ενέργειας. Ο Κέλογκ ανέφερε συγκεκριμένα ως ανώτατο όριο για τις εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας τον στόχο των 45 δολαρίων ανά βαρέλι.<br /><br />Η κυβέρνηση Τραμπ πιθανότατα θα προσπαθήσει να ρίξει την τιμή των ρωσικών εξαγωγών κάτω από αυτό το επίπεδο μέσω ενός συνδυασμού αύξησης της εγχώριας παραγωγής, διαπραγμάτευσης με τη Σαουδική Αραβία για την αύξηση της δικής της παραγωγής, διευκόλυνσης χτυπημάτων στις υποδομές πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ρωσίας από όπλα που χρηματοδοτούνται με τα δικά τους δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία και παροχής κινήτρων σε χώρες να μειώσουν τις εισαγωγές ρωσικού αργού.<br /><br />Ο Πούτιν, παρά τα πρόσφατα κολακευτικά σχόλια που έκανε σχετικά με την ηγεσία και τις επιδόσεις του Τραμπ στις εκλογές του 2020, φαίνεται έτοιμος να δοκιμάσει την αποφασιστικότητα του Τραμπ, υπογράφοντας μια νέα συνολική στρατηγική εταιρική σχέση με το Ιράν, το bête noire του Τραμπ, μόλις μια ημέρα πριν από την ορκωμοσία του προέδρου των ΗΠΑ.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί ο Τραμπ θα παίξει σκληρό «man to man» με τον Πούτιν: “Απειλή η Ρωσία για την παγκόσμια ασφάλεια”.

Καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ εγκαταστάθηκε στον Λευκό Οίκο, εξακολουθούν να υπάρχουν έντονες ανησυχίες για το πώς η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέμπη: Τα ονόματα των 27 που επέζησαν από τη σύγκρουση αλλά κάηκαν από την έκρηξη αναφέρει στην έκθεσή του ο Κοκοτσάκης.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/01/tebi-3-696x355.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="355" data-original-width="696" height="355" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/01/tebi-3-696x355.jpg" width="696" /></a></div><div><br /></div>Ο Πλακιάς διαψεύδει την αιτία θανάτου των κοριτσιών της οικογένειας<br /><br />Χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη προκειμένου ο πρωθυπουργός να «στριμωχτεί» και να παραδεχτεί μετά από τις αποκαλυπτικές εκθέσεις των πραγματογνωμόνων ότι είναι πιθανό η εμπορική αμαξοστοιχία να μετέφερε παράνομα εύφλεκτα υλικά που προκάλεσαν την έκρηξη, οδηγώντας στον θάνατο όσους κατάφεραν να επιζήσουν από τη σύγκρουση.<br /><br />Η έκθεση του ειδικού πραγματογνώμονα Βασίλη Κοκοτσάκη, σε συνεργασία με τον Μανόλη Παπαδάκη, κατατέθηκε το πρωί της Παρασκευής στον Ανακριτή και γκρεμίζει το αφήγημα της κυβέρνησης για την αιτία θανάτου των επιβατών.<br /><br />Με φόντο το ηχητικό ντοκουμέντο που προκαλεί ανατριχίλα και αποδεικνύει ότι επιβάτες που καλούσαν σε βοήθεια «δεν είχαν οξυγόνο», αλλά και την μελέτη των ιατροδικαστικών εκθέσεων, ο Β. Κοκοτσάκης σημειώνει στην έκθεσή του ότι 27 άνθρωποι βρήκαν φριχτό θάνατο από την έκρηξη.<br /><br />Συγκεκριμένα, στην παράγραφο Α8 του παραπάνω υπομνήματος, ο ίδιος ιατροδικαστής αναφέρει: «Στις λοιπές σωρούς, η αιτία του άμεσου θανάτου, ήταν οι διαπιστωμένες βαρύτατες θανατηφόρες κακώσεις που λόγω του είδους των, δεν άφηναν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης.<br /><br />Από τον έλεγχο που κάναμε στα περιεχόμενα των εκθέσεων νεκροψίας και νεκροτομής διαπιστώσαμε:<br /><br />1. Νεκροί με αιτία θανάτου: Βαρύτατες θανατηφόρες κακώσεις : 29<br />2. Νεκροί με αιτία θανάτου πλήρη απανθράκωση 24<br />3. Νεκροί με απανθράκωση και σε στάση πυγμάχου 3<br />4. Νεκροί από σύνθλιψη και απανθράκωση * 1*<br /><br />Ήτοι:<br /><br />5. Νεκροί με αιτία θανάτου απανθράκωση συνεπεία της φωτιάς : 27+ -1*<br />6. Νεκροί με αιτία θανάτου: Βαρύτατες θανατηφόρες κακώσεις : 28+ -1*<br /><br />ΣΥΝΟΛΟ : 56»<br /><br />Στην έκθεσή του ο κ. Κοκοτσάκης, αναφέρει τα ονόματα των επιβατών που διασώθηκαν από τη σύγκρουση αλλά κάηκαν ζωντανοί από τη φωτιά. <br /><br />Σύμφωνα με τη σημείωση του κ. Κοκοτσάκη, η έκθεση έχει σκοπό να επιβεβαιώσει αδιαμφισβήτητα τον ακριβή αριθμό των επιβατών(27), που επιβίωσαν από τη σύγκρουση και κατέληξαν με τραγικό και οδυνηρό τρόπο λόγω της πυρκαγιάς που ακολούθησε εκδηλωθείσας ακαριαίας ανάφλεξης διαρρέουσα μεγάλης ποσότητας εύφλεκτων πτητικών ατμών ανάφλεξης χημικών διαλυτών και εξελίχθηκε επί μακρύ χρόνο, λόγω της ιδιαιτερότητας των καυσέντων χημικών διαλυτών-υδρογονανθράκων, υλικά που είναι ξένα προς την ιδιοσυστασία των τρένων και των δηλωμένων φορτίων τους.<br /><br />Διαψεύδει ο Νίκος Πλακιάς<br /><br />Με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Νίκος Πλακιάς που έχασε τις κόρες και την ανιψιά του στο δυστύχημα, διαψεύδει ότι τα κορίτσια της οικογένειάς του έχασαν τη ζωή τους από τη φωτιά και αναφέρει ότι θα κινηθεί νομικά.<br /><br />«Διαψεύδω κατηγορηματικά τον μηχανισμό θανάτου των παιδιών μου μιας και η αιτία δεν είναι αυτή . Το ότι 28 οικογένειες πήραν πιστοποιητικό θανάτου με αιτία την απανθρακωση δεν σημαίνει ότι πριν από αυτήν ήταν ζωντανά» αναφέρει μεταξύ άλλων και προσθέτει:<br /><br />«Βέβαια ήδη οι δικηγόροι μου έχουν πάρει εντολή να κινηθούν νομικά εναντίον τους όπως νομικά θα κινηθώ σε οποιονδήποτε ξανά αναφέρει τα ονόματα των παιδιών μου για οποιοδήποτε λόγο. Όσο για τα υπόλοιπα θα τα πούμε όταν βρεθούμε από κοντά με τους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ» καταλήγει. <br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; display: flex; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; margin: 10px auto; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1885291322321334301" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=newsbreakGR&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1885291322321334301&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.newsbreak.gr%2Fellada%2F837880%2Ftempi-ta-onomata-ton-27-poy-epezisan-apo-ti-sygkroysi-alla-kaikan-apo-tin-ekrixi%2F&sessionId=3874776b09460ab8795f379f7d22b13f78476dcc&siteScreenName=newsbreakGR&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 690px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><br /><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Τέμπη: Τα ονόματα των 27 που επέζησαν από τη σύγκρουση αλλά κάηκαν από την έκρηξη αναφέρει στην έκθεσή του ο Κοκοτσάκης.

Ο Πλακιάς διαψεύδει την αιτία θανάτου των κοριτσιών της οικογένειας Χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη προκειμένου ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Νεκροί οι Τούρκοι κομάντος που «πάτησαν» στα Ίμια το 1996.

<img height="384" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/01/TURK-IMIA-630x384.jpg" width="725" /><br /><br />Η κρίση των Ιμίων, 25-31 Ιανουαρίου 1996, παραμένει ένα γεγονός που αμφισβητείται και συζητείται μέχρι σήμερα. Η κρίση των Ιμίων το 1996 είναι ένα γεγονός που έχει δώσει τροφή για πολλές θεωρίες.<br /><br />Οι δημοφιλέστερες θεωρίες αφορούν την τύχη των εισβολέων Τούρκων κομάντος που αποβιβάστηκαν στην ελληνική βραχονησίδα.<br /><br />Αυτό που γράφεται εδώ και χρόνια είναι ότι, οι περισσότεροι από τους Τούρκους κομάντος σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα που ακολούθησε λίγες ημέρες αργότερα.<br /><br />Έτσι, ένα από τα κύρια ζητήματα είναι ο θάνατος πέντε Τούρκων κομάντος, οι οποίοι, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα δύο εβδομάδες μετά την κρίση.<br /><br />Μόλις 15 ημέρες μετά και συγκεκριμένα στις 15 Φεβρουαρίου 1996 τα τουρκικά Μέσα μετέδωσαν την είδηση για την πτώση ενός ελικοπτέρου τύπου S-70A Black Hawk, στο οποίο έχουν επιβιβαστεί 14 άτομα μαζί με το πλήρωμα.<br /><br />Λίγα λεπτά, μόλις, μετά την απογείωσή του από τον ναύσταθμο «Ακσάζ», κοντά στην Σμύρνη, άρχισε ξαφνικά να χάνει ύψος και έπεσε στην θάλασσα.<br /><br />Πέντε επίλεκτα μέλη της SAT σκοτώθηκαν και κατονομάστηκαν ως οι Μπουλέντ Ουστά, Αϊκούτ Τετίκ, Ιχσάν Τσακμάκ, Αχμέτ Σελτσούκ και Τοπράκ Καριστίρ, αν και ορισμένοι αντί του τελευταίου, αναφέρουν το όνομα Αχμέτ Τοπρακαριστιράν.<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/01/TURK-IMIA-1.jpg" /><br /><br />Όπως και να’ χει και στις δύο όχθες του Αιγαίου οι θεωρίες δίνουν και παίρνουν.<br /><br />Οι υπόνοιες για πράξη εκδίκησης της Ελλάδας για τους θανάτους των Ελλήνων αξιωματικών Παναγιώτη Βλαχάκου, Χριστόδουλου Καραθανάση και Εκτορα Γιαλοψού (σ.σ. από την πτώση του ελληνικού ελικοπτέρου κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων), καταγράφονται στον Τύπο των δύο χωρών, ενώ γίνεται ξεκάθαρη αναφορά για μέλη της «ομάδας Καρντάκ», εκείνης δηλαδή που είχε ανέβει στα Ίμια, δίχως από την τουρκική πλευρά να επιβεβαιώνεται ή να διαψεύδεται –επίσημα- οτιδήποτε.<br /><br />Δύο μήνες μετά, οι εφημερίδες και τα κανάλια, θα παίξουν άλλη μία σχετική είδηση, έστω και στα ψιλά.<br /><br />Με διαφορά τριών ημερών, σε διαφορετικά τροχαία δυστυχήματα, γίνεται λόγος και πάλι για μέλη της SAT.<br /><br />Συγκεκριμένα, θα γραφτεί ότι με διαφορά τριών ημερών θα σκοτωθούν σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα ακόμη δύο παρασημοφορημένα μέλη της «ομάδας Καρντάκ».<br /><br />Ωστόσο, έχουν υπάρξει διάφορες εκδοχές για τα περιστατικά, με κάποιες να υποστηρίζουν ακόμη και «ελληνικά σαμποτάζ».<br /><br />Αντιφατικές πληροφορίες υπάρχουν ακόμη και για το ποιοι ήταν οι κομάντος που σκοτώθηκαν.<br /><br />Ο διοικητής της ομάδας SAT (Τούρκοι κομάντος) που ανέβηκαν στα Ίμια, Χακάν Γκιουρκάν, έχει δηλώσει ότι έχασαν πέντε άνδρες όταν το ελικόπτερό τους συνετρίβη στο «Ακσάζ».<br /><br />Ωστόσο, ο επικεφαλής των Τούρκων κομάντος στα Ίμια, Αλί Τουρκσέν, αναφέρει άλλα ονόματα για τους νεκρούς κομάντος, υποστηρίζοντας ότι σκοτώθηκαν σε ελικόπτερο που επέστρεφε από περιπολία στα Ίμια.<br /><br />Ο Τουρκσέν έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν έπεσε σφαίρα από την ομάδα του προς το ελληνικό ελικόπτερο που κατέπεσε, στο οποίο επέβαιναν ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.<br /><br />Το ελληνικό πόρισμα απέδωσε τη συντριβή σε βέρτιγκο και καιρικές συνθήκες, αλλά πολλοί υποψιάζονται ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε.<br /><br />Ο ίδιος ο Τουρκσέν, μετά τη στρατιωτική του καριέρα, ασχολήθηκε με την πολιτική, ενώ ο αρχηγός της δεύτερης ομάδας κομάντος, Ερτζάν Κιρίτζτεπε, έφτασε μέχρι τον βαθμό του ναυάρχου και αποστρατεύθηκε ως ήρωας.<br /><br />Και φτάνουμε έτσι στο 2003, όταν ακόμη ένα όνομα νεκρού Τούρκου στρατιωτικού γίνεται πρωτοσέλιδο.<br /><br />Ο λόγος για τον Ζέκι Σεν, ο οποίος χάνει τη ζωή του στην πλατεία Ταξίμ.<br /><br />Σύμφωνα με τα σενάρια, είχε ηγετικό ρόλο στην ομάδα που ανέβηκε στα Ίμια και ο θάνατός του προήλθε από μια παράξενη επίθεση που δέχτηκε.<br /><br />Ενώ γιόρταζε τα γενέθλιά του, με την σύντροφό του στο πλευρό του, τρεις νεαροί τον πλησίασαν και τραυμάτισαν θανάσιμα με αλλεπάλληλες μαχαιριές.<br /><br />Εάν όλα τα παραπάνω ισχύουν τότε οι 8 από τους 12 Τούρκους κομάντος της «ομάδας Καρντάκ» ήταν νεκροί.<br /><br />Το 2019 σε εκδήλωση στην επέτειο των γεγονότων, μίλησε ο εκ των πρωταγωνιστών, Χακάν Γιουρκάν, ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας.<br /><br />Σε μια αποστροφή του λόγου του αναφέρθηκε και στο περιστατικό της πτώσης του τουρκικού ελικοπτέρου, λέγοντας ότι εκεί χάθηκαν φίλοι και σύντροφοι, δίνοντας έτσι «τροφή» για νέες θεωρίες συνωμοσίας οι οποίες αναζωπυρώθηκαν.<br /><br />Μάλιστα εκείνη τη μέρα μίλησαν και άλλοι στρατιωτικοί, ως μέλη της ίδιας ομάδας, αλλά τα μισά ονόματα διέφεραν από την λίστα που είχε δώσει παλιότερα ο πλωτάρχης Ιζ Μετίν, περιπλέκοντας έτσι για άλλη μια φορά την υπόθεση.<br /><br />Ένα ακόμα μέλος της ομάδας, ο Σαντετίν Ντογάν, σκοτώθηκε σε ένοπλη επίθεση στη Σομαλία το 2014.<br /><br />Οι αντιφατικές πληροφορίες και οι διαφορετικές εκδοχές για το θάνατο των Τούρκων κομάντος στα Ίμια υπογραμμίζουν τη συνεχιζόμενη αβεβαιότητα και τις εντάσεις που περιβάλλουν την κρίση του 1996.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νεκροί οι Τούρκοι κομάντος που «πάτησαν» στα Ίμια το 1996.

Η κρίση των Ιμίων, 25-31 Ιανουαρίου 1996, παραμένει ένα γεγονός που αμφισβητείται και συζητείται μέχρι σήμερα. Η κρίση των Ιμίων το 1996 είν...

Διαβάστε την συνέχεια

Meteor στην Τουρκία, κι ας φωνάζει η Ελλάς;

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/Meteor_Eurofighter_Firing.jpg"><img height="368" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2025/01/Meteor_Eurofighter_Firing.jpg" width="718" /></a><br /><br />Meteor. Οι προσπάθειες της Τουρκίας να εκσυγχρονίσει την αεροπορία της προχωρούν, με σχέδια για την απόκτηση ευρωπαϊκών πολυεθνικών μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon εξοπλισμένα με τον προηγμένο πύραυλο αέρος-αέρος της MBDA, έναν πολυεθνικό ευρωπαϊκό όμιλο.<br /><br />Αυτή η κίνηση έχει αυξήσει τις εντάσεις στην περιοχή. Τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι παρά την αντίθεση της Ελλάδας, η Γαλλία ενέκρινε την παράδοση των πυραύλων Meteor οι οποίοι πρόκειται να ενισχύσουν σημαντικά τις δυνατότητες της τουρκικής αεροπορίας.<br /><br />Ο πύραυλος Meteor, που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο μιας πολυεθνικής συνεργασίας, είναι ένας από τους πιο προηγμένους πυραύλους αέρος-αέρος στον κόσμο και παρέχει ένα κρίσιμο πλεονέκτημα στις αεροπορίες που τον διαθέτουν.<br /><br />Το μεγάλο του βεληνεκές, η εξαιρετική ακρίβεια και η αντίστασή του στα αντίμετρα τον καθιστούν τεράστιο πλεονέκτημα για τις σύγχρονες αεροπορικές δυνάμεις. Σχεδιάστηκε για να ξεπερνά τους περιορισμούς των παραδοσιακών πυραύλων αέρος-αέρος.<br /><br />Διαθέτει εξελιγμένο σύστημα πρόωσης που του επιτρέπει εμπλοκές σε βεληνεκές άνω των 100 χιλιομέτρων.<br />Βασικό χαρακτηριστικό του Meteor είναι ο μοναδικός κινητήρας «ramjet», ο οποίος επιτρέπει τη συνεχή πρόωση σε μεγάλες αποστάσεις, καθιστώντας το εξαιρετικά αποτελεσματικό στην αναχαίτιση στόχων που κινούνται γρήγορα, όπως τα εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη, ακόμη και σε μεγάλες αποστάσεις.<br /><br />Το ραντάρ του επιτρέπει επίσης να παραμένει καθοδηγούμενος κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης εμπλοκής, ακόμα κι αν ο στόχος εκτελεί ελιγμούς. Αυτό διασφαλίζει ότι ο Meteor μπορεί να “κλειδώσει” και να χτυπήσει στόχους με αξιοσημείωτη ακρίβεια, ακόμη και σε πολύπλοκα περιβάλλοντα ηλεκτρονικού πολέμου.<br /><br />Οι ικανότητες αυτές του πυραύλου σημαίνει ότι μπορεί να εκτοξευθεί από πέρα ​​από την οπτική εμβέλεια (BVR), επιτρέποντας στο αεροσκάφος φορέα να διατηρεί μια απόσταση ασφαλείας από τον εχθρό. Αυτή η ικανότητα είναι απαραίτητη στη σύγχρονη αεροπορική μάχη, όπου η πρώτη βολή συχνά υπαγορεύει το αποτέλεσμα της εμπλοκής.<br /><br />Η απόκτηση πυραύλων Meteor για Eurofighter Typhoon της Τουρκίας θα ενισχύσει σημαντικά τις ικανότητες αεροπορικής μάχης της χώρας, επιτρέποντάς της να εμπλέκει εχθρικά αεροσκάφη πέρα ​​από την οπτική εμβέλεια, παρέχοντας στους Τούρκους ένα ξεχωριστό στρατηγικό πλεονέκτημα, ιδιαίτερα σε σενάρια που περιλαμβάνουν εναέρια μάχη υψηλής ταχύτητας και πολύπλοκα περιβάλλοντα πεδίου μάχης.<br /><br />Η απόφαση της Τουρκίας να αποκτήσει πυραύλους Meteor έχει προκαλέσει αντιδράσεις από την Ελλάδα, η οποία θεωρεί την κίνηση ως άμεση απειλή για τη δική της ασφάλεια. Τα δύο έθνη, και τα δύο μέλη του ΝΑΤΟ, έχουν μακροχρόνιες διαμάχες. Η εισαγωγή τέτοιου προηγμένου όπλου στο οπλοστάσιο της Τουρκίας θεωρείται από την Ελλάδα ως σημαντική ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή.<br /><br />Οι αντιρρήσεις της Ελλάδας φέρεται να ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την καθυστέρηση της απόκτησης πυραύλων, καθώς η Ελλάδα έχει εκφράσει με συνέπεια ανησυχίες για τις αυξανόμενες στρατιωτικές δυνατότητες της Τουρκίας. Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις αυτής της πώλησης έχουν επίσης τραβήξει την προσοχή και από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, καθώς η συμμαχία πρέπει να εξισορροπεί τα αμυντικά συμφέροντα των κρατών μελών της, διαχειριζόμενη τις εσωτερικές εντάσεις.<br /><br />Πάντως η Γερμανία, η οποία είναι επίσης μέλος της κοινοπραξίας Eurofighter, έχει αποσύρει τις αντιρρήσεις της για την πώληση.<br /><br />Η Γαλλία, ως βασικός εταίρος στην παραγωγή του πυραύλου, έδωσε επίσης το πράσινο φως για την ένταξη των πυραύλων Meteor στην Τουρκία.<br /><br />Βρετανοί αξιωματούχοι, αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της πώλησης, φέρεται να άσκησαν πιέσεις στο Παρίσι για να εγκρίνει τη μεταβίβαση, ενισχύοντας περαιτέρω τον πολυεθνικό χαρακτήρα του προγράμματος Meteor. Η έγκριση για την Τουρκία να αποκτήσει πυραύλους Meteor για τα τζετ Eurofighter Typhoon σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο στον εκσυγχρονισμό της αεροπορίας της.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Meteor στην Τουρκία, κι ας φωνάζει η Ελλάς;

Meteor. Οι προσπάθειες της Τουρκίας να εκσυγχρονίσει την αεροπορία της προχωρούν, με σχέδια για την απόκτηση ευρωπαϊκών πολυεθνικών μαχητικώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως η Ελλάδα θα ξαναζήσει “Ίμια” τρεις δεκαετίες μετά; Σαν φάρσα…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/02/IMIA-CRISIS-790x400.jpeg" width="728" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Σε ένα χρόνο συμπληρώνονται τρεις δεκαετίες από την κρίση των Ιμίων. Το ότι η μνήμη παραμένει ζωντανή και κάθε χρόνο γράφονται πολλά και λέγονται ακόμα περισσότερα, σημαίνει πως έχει καταγραφεί με τραυματικό τρόπο στο συλλογικό υποσυνείδητο του Ελληνισμού. Μπορεί στο επίκεντρο να βρίσκονται οι τρεις απώλειες των αξιωματικών στο ελικόπτερο, όμως αυτό είναι «το κερασάκι στην τούρτα». Τα διδάγματα είναι πολλά. Άπαντες ισχυρίζονται ότι τα έχουν αφομοιώσει. Δυστυχώς όμως, στην πράξη αποκαλύπτεται κάτι εντελώς διαφορετικό…<br /><br />Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σε όλα τα επίπεδα. Το περιβάλλον ασφαλείας έχει επιδεινωθεί. Ο αντίπαλος έχει κλιμακώσει δραματικά τις διεκδικήσεις του. Παράλληλα, έχει ενισχυθεί υπέρμετρα. Από την πλευρά της Ελλάδας συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Η πραγματική κατάσταση στην άμυνα της χώρας, αντί να προσαρμοστεί στη διαρκή αναβάθμιση της απειλής… επιδεινώθηκε και αυτή.<br /><br />Κάποιες εμβληματικές αγορές ολιγάριθμων σύγχρονων οπλικών συστημάτων δεν επαρκούν για να αλλάξουν τη μεγάλη εικόνα της επιδείνωσης. Ο βασικός λόγος είναι ένας. Πιστή στις συνήθειές της, η Ελλάδα, διά του πολιτικού της συστήματος, εξακολούθησε την πολιτική του ωχαδερφισμού και ξέχασε πολύ σύντομα, παρόλο που ισχυρίζεται ότι διδάχθηκε. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσεις το ότι εξακολουθούμε να αντιδράμε αποσπασματικά μετά την εορτή; Αφού πρώτα έχουμε βιώσει μια κρίση στα ελληνοτουρκικά;<br /><br />Μετά τα Ίμια, η Ελλάδα ξεκίνησε την υλοποίηση ενός τεράστιου εξοπλιστικού προγράμματος. Οι ψευδαισθήσεις και οι ιδεοληψίες του τότε πρωθυπουργού για τα ελληνοτουρκικά, αποδείχθηκαν αυτοκαταστροφικές. Στην πραγματικότητα, αυτές συνέβαλαν στη διαμόρφωση της γενικότερης εικόνας που οδήγησε την τότε ηγεσία της Τουρκίας υπό την Τανσού Τσιλέρ στην απόφαση να προκαλέσει έμπρακτα την Ελλάδα, παρά της περί του αντιθέτου συστάσεις του στρατιωτικού της επιτελείου υπό τον στρατηγό Ισμαήλ Χακί Καρανταγί.<div><br />Το πλεονέκτημα…<br /><br />Οι Τούρκοι στρατηγοί είχαν λόγο να μην επιθυμούν την ανάληψη του ρίσκου μιας γενικευμένης σύγκρουσης με την Ελλάδα. Η Τουρκία του 1996 δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή στο στρατιωτικό επίπεδο. Η δε Ελλάδα, με όλα της τα προβλήματα, διέθετε μια εξαιρετικά αξιόμαχη Πολεμική Αεροπορία, με πολύ υψηλές διαθεσιμότητες. Αεροσκάφη F-16, Mirage 2000, F-4 Phantom και A-7 Corsair. Πολεμικό Ναυτικό με πολύ νεότερες μονάδες επιφανείς με σύγχρονο για την εποχή εξοπλισμό.. Είχε επίσης στρατιωτική θητεία διάρκειας 24 μηνών, έναντι της σημερινής των 12 μηνών, με πάρα πολλές εξαιρέσεις.<br /><br />Στην Τουρκία δεν είχε ξεκινήσει η επανάσταση στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Η χώρα δεν ναυπηγούσε σωρηδόν τα δικά της καράβια. Δεν παρήγαγε μαζικά τα δικά της βλήματα κάθε λογής. Δεν είχε μια ακμάζουσα βιομηχανία ηλεκτρονικών και άλλων συστημάτων π[ου πλέον ολοκληρώνονται στα τουρκικά χερσαία, ναυτικά και αεροπορικά συστήματα.<br /><br />Παρά το ποσοτικό της πλεονέκτημα, η ελληνική ποιοτική υπεροπλία ήταν σαφέστατη. Το γνώριζαν καλά και οι ίδιοι οι Τούρκοι που συνυπήρχαν με τους Έλληνες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και τις συμμαχικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Τι αποδείχθηκε στην πράξη ως πραγματικό «game changer» και απέμεινε ως η πιο επικίνδυνη «προίκα» στα ελληνοτουρκικά;<br /><br />Η στάση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Οι σημαίες που θα τις έπαιρνε ο αέρας. Η απώλεια της ευκαιρίας που έδινε το σοβαρό τοπικό τακτικό πλεονέκτημα. Εμείς όμως διακηρύσσαμε ότι το αποφύγαμε για να μην έχουμε νεκρούς. Απόλυτη διεθνολογική και στρατηγική αφέλεια… Χάθηκε η ευκαιρία να είχε δοθεί ένα μήνυμα διαφορετικό.<br /><br />Αντ’ αυτού, πλέον, οι υπερεξοπλισμένοι Τούρκοι δύσκολα θα πιστέψουν ότι στο ενδεχόμενο στρατιωτικής κρίσης θα επιδείξουμε διαφορετική συμπεριφορά. Κι αυτό φέρνει ή τον πόλεμο ή την ατιμωτική συνθηκολόγηση πιο κοντά. «Ατιμωτική», διότι θα είναι το αποτέλεσμα στρατιωτικού καταναγκασμού, όχι ενός έντιμου συμβιβασμού.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/01/IMIA_ISLETS.jpg"><img height="424" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/01/IMIA_ISLETS.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Η κατάσταση 29 χρόνια μετά<br /><br />Ασχέτως του τι είχε γίνει και οι υπολογισμοί της Τουρκίας στο διάστημα που θα ακολουθούσε θα ήταν διαφορετικοί. Η δε ένταση που θα υπήρχε και η δεδομένη κινητοποίηση της Συμμαχίας για να κατασβέσει μια πολύ επικίνδυνη εστία πιθανής ανάφλεξης που θα έθετε σε κίνδυνο την εσωτερική της συνοχή και θα απέτρεπε, πιθανότατα, τον ωχαδερφισμό και την εγκατάλειψη της προσπάθειας που ακολούθησε.<br /><br />Κάπως έτσι, η Ελλάδα έφτασε στο 2020. Η προσπάθεια ουσιαστικής αμυντικής ενδυνάμωσης εγκαταλείφθηκε στην πορεία και τα φαινόμενα διαφθοράς στους εξοπλισμούς, χρησιμοποιήθηκαν για να συγκαλύψουν ένα ενδημικό πρόβλημα της διαφθοράς στο σύνολο του ελληνικού κράτους. Οι εξοπλισμοί διακόπηκαν λόγω οικονομικής αδυναμίας και επερχόμενης χρεωκοπίας, που φυσικά ήταν γνωστή στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ,<br /><br />Οι ανάγκες εσωτερικής πολιτικής επιβίωσης σκότωσαν κάθε ενδεχόμενο χρηστής οικονομικής διαχείρισης. Οι εξοπλιστικές δαπάνες ήταν ο εύκολος στόχος. Η κατάσταση σήμερα παρουσιάζει ανησυχητικές ομοιότητες…<br /><br />Η Ελλάδα βρέθηκε στη δεκαετία της οικονομικής κρίσης και των Μνημονίων, έχοντας ξεχάσει τα Ίμια. Ακούστηκε κι εκείνο το εμβληματικό «θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία», το οποίο αναφερόταν στη μείωση -που αποδείχθηκε εγκατάλειψη- της εξοπλιστικής προσπάθειας. Τόσο μεγάλη ήταν η απουσία συναίσθησης του κινδύνου, που συμπεριέλαβε και την υποστήριξη όσων είχε η χώρα ήδη προμηθευτεί.<br /><br />Το έγκλημα που συντελέστηκε ήταν τεράστιο, καθώς απαξίωσε την οικονομική θυσία του ελληνικού λαού για να «αγοράσει» ασφάλεια. Αφήνοντας τα οπλικά συστήματα στην τύχη τους και τη φθορά, χωρίς ορθολογική υποστήριξη και αναβάθμιση «μέσης ζωής» εγκαίρως (στα 15-20 χρόνια επιχειρησιακού βίου), τα προβλήματα συσσωρεύθηκαν και πλέον διάφορα συστήματα που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό την άμυνα της χώρας, οδεύουν προς απόσυρση.<br /><br />Αυτή την εικόνα είδαν οι Τούρκοι το 2020 και κινήθηκαν. Στα πράγματα ερχόταν ένας πρωθυπουργός με πολύ μεγάλες ομοιότητες με την κυβέρνησης που αναδείχθηκε την εποχή των Ιμίων. Παράλληλα, η διαχείριση εκείνης της κρίσης είχε δημιουργήσει πολύ κακό προηγούμενο. Κάπως έτσι οι Τούρκοι επιχείρησαν να του στήσουν τα δικά του Ίμια.<br /><br />Τα αντανακλαστικά πολιτικής και εθνικής επιβίωσης του Κυρ. Μητσοτάκη, δεν επέτρεψαν τότε το σενάριο να εξελιχθεί σύμφωνα με τοις τουρκικές επιθυμίες και τους υπολογισμούς. Η χώρα συνειδητοποίησε ότι είχε παρατήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στην τύχη τους. Και ξεκίνησε άλλο ένα φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα.</div><div><br />Προς νέα Γιάλτα;<br /><br />Έκτοτε, ο κόσμος τελεί σε μεγάλο αναβρασμό και οι σύγχρονες πολεμικές συρράξεις δείχνουν ότι οδεύουμε σε επανακαθορισμό των ισορροπιών παγκοσμίως. Ενδεχομένως, σε μια νέα Γιάλτα. Άρα, η πολυτέλεια του χρόνου δεν υπάρχει, ώστε να δικαιολογείται η διακίνηση αφηγημάτων για τη φοβερή και τρομερή στρατιωτική ισχύ που ΘΑ έχει η χώρα, στην καλύτερη περίπτωση, την επόμενη δεκαετία. Ίσως και να είναι πολύ αργά. Τα δε αφηγήματα, ίσως δίνουν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου το λάθος μήνυμα. «Ό,τι είναι να κάνετε πρέπει να το κάνετε τώρα».<br /><br />Ο τρόπος που καθορίζονται οι εξοπλιστικές προτεραιότητες είναι άκρως προβληματικός για μια χώρα που υποτίθεται πως κινδυνεύει να βρεθεί μπλεγμένη σε μια σύγκρουση με την Τουρκία εξαιτίας της γενικευμένης αποσταθεροποίησης. Η δε συμπεριφορά απέναντι στα υπάρχοντα οπλικά συστήματα, αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι τα Ίμια τελικά δεν δίδαξαν τίποτα στο συστημικό επίπεδο. Η επιπολαιότητα με την οποία εξελίσσεται η διαχείριση του εξοπλιστικού προϋπολογισμού σοκάρει.<br /><br />Μεγαλύτερο είναι όμως το σοκ της διαπίστωσης της συστημικής ανεπάρκειας για την εξεύρεση θεραπείας στο πρόβλημα. Σε όσους κρούουν με αγωνία τον κώδωνα του κινδύνου, αποδίδονται ταπεινά πολιτικά κίνητρα. Γενικότερα, στην Ελλάδα δεν πρόκειται κανείς να παραδεχθεί ότι φταίει. Είναι γεμάτη μεγάλους πατριώτες – θαυματοποιούς πολιτικούς. Μέχρι να μας χτυπήσει την πόρτα η επόμενη καταστροφή.<br /><br />Δεν εκπλήσσει το θράσος των υπευθύνων, κάθε χρόνο αυτή την ημερομηνία να διακινούν στα κοινωνικά δίκτυα και σε επίσημες ανακοινώσεις με στόμφο το «Αθάνατοι», αναφερόμενοι στις τρεις απώλειες των Ιμίων, τον Γιαλοψό, τον Βλαχάκο και τον Καραθανάση, Δυστυχώς όμως, οι πράξεις μας προσβάλλουν την ιερή τους μνήμη…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μήπως η Ελλάδα θα ξαναζήσει “Ίμια” τρεις δεκαετίες μετά; Σαν φάρσα…

Του  Ζαχαρία Μίχα Σε ένα χρόνο συμπληρώνονται τρεις δεκαετίες από την κρίση των Ιμίων. Το ότι η μνήμη παραμένει ζωντανή και κάθε χρόνο γράφο...

Διαβάστε την συνέχεια