Τι κρύβουν οι δηλώσεις για συνεκμετάλλευση - Το δώρο της Αθήνας και η "Γαλάζια Πατρίδα"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE9Ws-z5hbRZ3rtB65e82JTHS_gFHlydvhot1HTZ8Z1EmTtIY9NDuMyQzPaGHxSwi4YAdt3xP9b7X9dgHZtNdNnQ2lE6EoY0197qmXKELVQazV9rbbzDvtK_R5GzGQCFHckSaUG06QRRY/s1600/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE9Ws-z5hbRZ3rtB65e82JTHS_gFHlydvhot1HTZ8Z1EmTtIY9NDuMyQzPaGHxSwi4YAdt3xP9b7X9dgHZtNdNnQ2lE6EoY0197qmXKELVQazV9rbbzDvtK_R5GzGQCFHckSaUG06QRRY/s640/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Ο όρος "συνεκμετάλλευση" έχει ένα ιδιαίτερο σημειολογικό φορτίο στην ιστορία των ελληνοτουρκικών και ο Θάνος Ντόκος, ως έμπειρος και διαβασμένος αναλυτής, το γνωρίζει. Ως εκ τούτου, η σχετική δήλωσή του [«ιδέες περί συνεκμετάλλευσης μπορούν να συζητηθούν υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης (υφαλοκρηπίδας), μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο»] δεν έγινε παρεμπιπτόντως. <br /><br />Όπως ο ίδιος ομολόγησε, τα όσα είπε για τα ελληνοτουρκικά --με την ιδιότητα πλέον του αναπληρωτή Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας-- ήταν απάντηση σε συνέντευξη του Τούρκου πρεσβευτή στην Αθήνα. Είναι θεμιτό, λοιπόν, να θεωρήσουμε πως μέσω του Ντόκου η Αθήνα έστειλε ένα μήνυμα στην Άγκυρα. Γι' αυτό, άλλωστε, και εξετάζουμε αναλυτικά τα λεγόμενά του.<br /><br /><div> Έχει σημασία να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο η Αθήνα μιλάει για συνεκμετάλλευση, όταν είναι εξόφθαλμο πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, που τίθεται ως προϋπόθεση, λόγω της τουρκικής θέσης ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Δεν πρόκειται μόνο για λόγια. Η εδώ και καιρό προσπάθεια της Τουρκίας να οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με τη Λιβύη, σαν να μην υπάρχει η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη, κατέληξε σε συμφωνία. Ο πρωθυπουργός της αναγνωρισμένης λιβυκής κυβέρνησης, που βρίσκεται στην Τουρκία, μαζί με την πρόσθετη στρατιωτική συμφωνία, υπέγραψε και μνημόνιο οριοθέτησης με βάση την τουρκική εκδοχή που παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα, που δημιουργεί διπλωματικό τετελεσμένο και θίγει ευθέως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Άγκυρα είχε φροντίσει λίγο πριν να καταθέσει επιστολή με γεωγραφικές συντεταγμένες, προκειμένου να ενισχύσει την αυθαίρετη θέση της και βεβαίως να προετοιμάσει το έδαφος για την υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης με τη Λιβύη. </div> <div> <br />Οι 3+1 δηλώσεις που δείχνουν συνεκμετάλλευση <br /><br />Ας επανέλθουμε, όμως, στις δηλώσεις Ντόκου, επειδή υπάρχουν γεγονότα που δείχνουν ότι κάτι "ψήνεται" στο διπλωματικό παρασκήνιο. Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά περί «μοναχοφάηδων» Ελλήνων! Στη συνέχεια είχαμε δήλωση του διαδόχου του στο υπουργείο Εξωτερικών Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία είχε κινηθεί σε παρεμφερές μήκος κύματος. Το καλοκαίρι είχαμε την δήλωση Δένδια στο Blooberg (για τη συνεργασία με την Τουρκία) ότι «υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Και οι τρεις παραπάνω δηλώσεις μυρίζουν συνεκμετάλλευση. Τώρα προστέθηκε η δήλωση Ντόκου που κάνει ευθέως λόγο για συνεκμετάλλευση.<br /><br />Γιατί, άραγε ο Κοτζιάς χαρακτήρισε τους Έλληνες «μοναχοφάηδες»; Κανείς Έλληνας δεν ισχυρίστηκε ότι όλα είναι δικά μας, ότι η Τουρκία δεν έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, όπως είπε σε άλλο σημείο της δήλωσής του ο Κοτζιάς; Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, επικαλούμενη παντελώς αυθαίρετες νομικές κατασκευές.<br />Τι σημαίνει, άραγε, «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση»; Εάν βρει στη δική της υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ υδρογονάνθρακες θα έχει το σχετικό όφελος. Προφανώς, ο Κοτζιάς εννοεί κάτι άλλο. Μας είπε ότι πρέπει να βρούμε επιχειρηματικούς τρόπους για να βάλουμε την Τουρκία στο παιχνίδι, όπως της αντιστοιχεί και της αρμόζει. </div> <div> <br />Από τον Κοτζιά στον Κατρούγκαλο κι από αυτόν στον Δένδια <br /><br />Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει «να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε»; Το μόνο που μπορεί να εννοεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είναι ένα είδος συνεκμετάλλευσης. Αυτό φαίνεται και από την αναφορά του ότι διαφωνεί με όσους υποστηρίζουν ότι το Καστελλόριζο έχει όλη την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ της περιοχής, δεδομένου ότι κανείς στην Ελλάδα δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι στον ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί μιλούσαν για ελληνοτουρκικές "Πρέσπες". <br /><br />Δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν τα λόγια του Κοτζιά και τη σκυτάλη είχε πάρει ο διάδοχός του Κατρούγκαλος, δείχνοντας ότι δεν επρόκειτο για προσωπική άποψη του προκατόχου του. Μιλώντας μετά από συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου στην Αττάλεια, ο Κατρούγκαλος είχε δηλώσει: «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;» <br /><br />Τι προσπαθούσαν, λοιπόν, να μας πουν οι δύο υπουργοί Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ με τις θολές δηλώσεις τους; Αυτό που κουβεντιάζεται σ' όλα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, στον επιχειρηματικό κόσμο και στα Μίντια. Αποφεύγουν, ωστόσο, τον φορτισμένο όρο "συνεκμετάλλευση", προτιμώντας λιγότερο σαφείς όρους, όπως "συνδιαχείριση". Ο Δένδιας μίλησε κι αυτός θολά για "συνέργειες" όσον αφορά «την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων», αποφεύγοντας επιμελώς να διευκρινίσει σε ποιες «συνέργειες» αναφέρεται. </div> <div> <br />Μόρνινγκσταρ και Μπαγίς για συνεκμετάλλευση <br /><br />Η δήλωση Ντόκου πρέπει να διαβασθεί σε συσχετισμό με τα παραπάνω. Άλλωστε, η συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ως σενάριο είναι παλιό. Η Άγκυρα το σερβίριζε παραδοσιακά σαν λύση στη διμερή διαφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Τελευταίος το είχε σερβίρει ο Ερντογάν, αλλά από τότε έχουν αλλάξει πολλά. <br /><br />Τον Αύγουστο 2012 ο Αμερικανός αρμόδιος για θέματα ενέργειας Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ είχε δηλώσει για την εκμετάλλευση πιθανολογούμενων κοιτασμάτων: «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα όρια. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε εμπορικές διευθετήσεις και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο, ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα όρια». Να λοιπόν από που εμπνεύσθηκε ο Κοτζιάς! <br /><br />Εύγλωττη είναι και η παλαιότερη δήλωση-παρότρυνση του τότε Τούρκου υπουργού Μπαγίς: «Στις διαφιλονικούμενες περιοχές πρέπει να φτιάξουμε πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών… Η Τουρκία είναι πάντα έτοιμη για τη μεγάλη λύση, αλλά ίσως πρέπει πρώτα να επιλύσουμε κάτι μικρό, που θα οδηγήσει στη μεγάλη λύση, σε μια λύση-πακέτο». </div> <div> <br />Η μέθοδος του "συν" <br /><br />Εάν δεν προηγηθεί οριοθέτηση, η διαπραγμάτευση για τους όρους συνεκμετάλλευσης, εάν γίνει, θα γίνει στον αέρα και βεβαίως προς όφελος της Άγκυρας. Συνεκμετάλλευση για τους Τούρκους σημαίνει ότι το όφελος από τους υδρογονανθράκες θα μοιραστεί εξίσου. Το είχε πει καθαρά ο Μπαγίς. Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, όμως, η Τουρκία δικαιούται ένα πολύ μικρό ποσοστό υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, ενώ χάνει υφαλοκρηπίδα και ανατολικά της Ρόδου, λόγω της ύπαρξης του συμπλέγματος του Καστελλορίζου. <br /><br />Με άλλα λόγια, οι όμορφες λέξεις "συνεκμετάλλευση", "συνδιαχείριση" και "συνέργειες", χωρίς οριοθέτηση είναι όχημα παραπλάνησης για παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το 2002-03, με Γιώργο Παπανδρέου υπουργό Εξωτερικών, οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών είχαν αποδεχθεί το "συν" ως τρόπο συνολικής διευθέτησης. <br /><br />Συγκεκριμένα, συζητούσαν το ενδεχόμενο να γεφυρώσουν τις διαφορές με την κοινές δράσεις: συνεκμετάλλευση στην υφαλοκρηπίδα και συνδιαχείριση σε λειτουργίες και καταστάσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου με την επίκληση τεχνικών λόγων. Μια τέτοια διευθέτηση, βεβαίως, θα ισοδυναμούσε με αλλαγή του νομικού καθεστώτος και αναγνώριση στην Τουρκία δικαιωμάτων που δεν της παρέχει το διεθνές δίκαιο. </div> <div> <br />Χάγη και "γκρίζες ζώνες" <br /><br />Ο Ντόκος, πάντως, θέτει ως όρο για ενδεχόμενη συνεκμετάλλευση την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Για να οριοθετηθεί, όμως, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρισθεί το εύρος των χωρικών υδάτων. Εάν η Ελλάδα δεχθεί οριοθέτηση με χωρικά ύδατα έξι μιλίων θα απεμπολήσει το δικαίωμά της για επέκταση στα 12 μίλια. Επ' αυτού δεν ακούσαμε κουβέντα από τον αναπληρωτή Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας. <br /><br />Και στην απίθανη περίπτωση, όμως, που η Άγκυρα αποδεχόταν πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και δεχόταν την παραπομπή στη Χάγη, θα προκύψει πρόβλημα. Πώς μπορεί να γίνει οριοθέτηση, όταν η Τουρκία αμφισβητεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, μέσω των "γκρίζων ζωνών"; Το Διεθνές Δικαστήριο πρέπει να ξέρει ποια στεριά ανήκει σε ποια χώρα για να οριοθετήσει. <br /><br />Η Τουρκία θα δηλώσει πως τουλάχιστον 18 ελληνικά νησιά είναι τουρκικά(!), με αποτέλεσμα να προκύψει εμπλοκή. Εκτός κι αν η Ελλάδα αποδεχθεί κάποιοι δικαστές να αποφασίσουν για την εδαφική της ακεραιότητα. Ποιο κράτος αποδέχεται κάτι τέτοιο, όταν είναι κοινό μυστικό ότι σε τέτοιες υποθέσεις το νομικό κριτήριο νοθεύεται και από το πολιτικό. Σε μία τέτοια περίπτωση, άλλωστε, η Ελλάδα θα είχε μόνο να χάσει, ενώ η Τουρκία μόνο να κερδίσει, αφού προς μοιρασιά θα ήταν αποκλειστικά και μόνο ελληνικά νησιά. Είναι αξιοσημείωτο ότι επ' αυτού ο Ντόκος δεν λέει κουβέντα. Σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, άλλωστε, συνεχίζει να παπαγαλίζει τα περί Χάγης. </div> <div> <br />Συνεκμετάλλευση για κατευνασμό <br /><br />Οι κύκλοι στην Αθήνα που προωθούν κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας προτείνουν τη συνεκμετάλλευση σαν "λύση" με το εξής επιχείρημα: «Μια υφαλοκρηπίδα που δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε είναι μια άχρηστη υφαλοκρηπίδα. Γιατί να μη μοιρασθούμε με τους Τούρκους ένα όφελος που αλλιώς δεν θα το έχουμε καθόλου;» <br /><br />Οι ελληνικές άρχουσες ελίτ και ισχυροί πολιτικοί κύκλοι φλερτάρουν με τέτοιες ιδέες. Θεωρούν ανιστόρητα πως εάν κάνουν εκπτώσεις στα εθνικά συμφέροντα, θα ξεμπερδέψουν με το χρόνιο πρόβλημα του τουρκικού επεκτατισμού. Δεν τους πολυενδιαφέρει ότι όποια ποσοστά θα αποφασίζονταν σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης θα δημιουργούσαν ισχυρό προηγούμενο για απώλειες στο επίπεδο των κυριαρχικών και διοικητικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Κυρίως δεν κατανοούν τη δυναμική του τουρκικού επεκτατισμού. <br /><br />Με βάση τα παραπάνω, οι δηλώσεις Κοτζιά, Κατρούγκαλου, Δένδια και Ντόκου, όπως και η προ καιρού παρέμβαση Σημίτη, ερμηνεύονται ως μία προσπάθεια της ελληνικής πολιτικής ελίτ να κατευνάσει την τουρκική επιθετικότητα και επιτύχει μία συμφωνία-πακέτο, προσφέροντας ως αντάλλαγμα τη συνεκμετάλλευση. Η Άγκυρα, όμως, δεν φαίνεται να συγκινείται από το "δώρο". Η "Γαλάζια Πατρίδα" δείχνει ότι ο Ερντογάν τα θέλει πλέον όλα. Η συμφωνία του με τη Λιβύη, μάλιστα, πιθανότατα θα αποτελέσει αφετηρία για νέα κλιμάκωση...<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τι κρύβουν οι δηλώσεις για συνεκμετάλλευση - Το δώρο της Αθήνας και η "Γαλάζια Πατρίδα"

Λυγερός Σταύρος Ο όρος "συνεκμετάλλευση" έχει ένα ιδιαίτερο σημειολογικό φορτίο στην ιστορία των ελληνοτουρκικών και ο Θάνος Ντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί τώρα. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKWgN8OgCabWTxJBuG2PiUScw6RNx1P2JUHS8OQrcSnst-IEwUvJ1RmxyS1hvk91REqiL7uXbKBvT0POxWQduO6sY1ZB_Cdgu2Q4jUlHfZ7Wr9ufRkPBZ7WBEyQsB3sOmsVxYqDepsxVc/s1600/%25CE%25A1.%25CE%25A4.+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A6%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25B6+%25CE%25B1%25CE%25BB+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B6+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="630" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKWgN8OgCabWTxJBuG2PiUScw6RNx1P2JUHS8OQrcSnst-IEwUvJ1RmxyS1hvk91REqiL7uXbKBvT0POxWQduO6sY1ZB_Cdgu2Q4jUlHfZ7Wr9ufRkPBZ7WBEyQsB3sOmsVxYqDepsxVc/s640/%25CE%25A1.%25CE%25A4.+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A6%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25B6+%25CE%25B1%25CE%25BB+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B6+.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Γιατί η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη </span></h3> <b><i>Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθε τουρκικής κίνησης που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία.</i></b><br /> <div> <br /> <b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*</b><br /> Η Τουρκία και η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης έχουν υπογράψει συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο Θάλασσα καθώς και συμφωνία για ενισχυμένη ασφάλεια και στρατιωτική συνεργασία, ανακοίνωσε την Πέμπτη (28 Νοεμβρίου 2019) η τουρκική κυβέρνηση. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε σε αυτή την κίνηση και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.<br /> <ul> <li>Η συγκεκριμένη κυβέρνηση της Λιβύης ζητά περαιτέρω de factο νομιμοποίηση και στρατιωτική στήριξη.</li> </ul> <ul> <li>Η Τουρκία έχει φέρει έναν ανατολικό της σύμμαχο στην ανατολική Μεσόγειο, το Πακιστάν.</li> </ul> <ul> <li>Στη Λιβύη έχει κάνει διείσδυση και η Ρωσία. Επομένως η Τουρκία νομιμοποιεί πολιτικά τις ενέργειές της δρώντας στα πλαίσια των ρωσικών συμφερόντων που ικανοποιούνται με την εγκατάσταση της Μόσχας στα θερμά ύδατα.</li> </ul> <ul> <li>Το προσφυγικό ζήτημα είναι ξανά το μείζον ζήτημα στην Ε.Ε και η Τουρκία έχει ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της.</li> </ul> <ul> <li>ΗΠΑ και Ισραήλ βυθίζονται σε πολιτική κρίση και αυτή η περίσταση βολεύει την Τουρκία. Για άλλη μια φορά η Τουρκία πλαισιώνει με ″πρώτο χτύπημα″ τον ανταγωνισμό, θέτοντας μια απειλή την οποία επιθυμεί να χρησιμοποιήσει σαν αντάλλαγμα στο άμεσο μέλλον. Σκοπός της είναι η δημιουργία μιας σειράς προβλημάτων που δεν επιλύονται το κάθε ένα ξεχωριστά, επιδιώκοντας συνολική λύση-πακέτο για Κυπριακό, Αιγαίο, Κρητικό.</li> </ul> <ul> <li>Η συμφωνία αυτή -έχει τον χαρακτήρα Μνημονίου και άρα δεν είναι δεσμευτικό αυτή τη στιγμή- δίδεται με σκοπό να μεγιστοποιήσει η Άγκυρα τη διαπραγματευτική της θέση στο Κυπριακό και στο ζήτημα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.</li> </ul> <ul> <li>Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ και ο προκαταβολικός κατευνασμός της Γερμανίας η οποία ζήτησε να γίνουν τα πάντα για να μείνει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, ευνοεί την Τουρκία.</li> </ul> <ul> <li>Το ζήτημα αυτό θα το χρησιμοποιήσει η Άγκυρα και για την αναζωπύρωση του ζητήματος των S-400 που μετά τη δοκιμή τους σε τουρκικό έδαφος, κάνει τις ΗΠΑ να αντιδρούν.</li> </ul> <ul> <li>Ακολουθώντας την πάγια τακτική της, η Τουρκία δοκιμάζει αντανακλαστικά συμμαχιών της ανατολικής Μεσογείου σαν αυτής μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου.</li> </ul> <ul> <li>Μεγάλα εμπόδια αυτής της κίνησης είναι: Η έλλειψη νομιμοποιητικών ερεισμάτων και η ταχύτατη αντίδραση της Αιγύπτου, πιθανή κατάρρευση της οποίας (λόγω Μουσουλμανικής Αδελφότητας) θα προκαλέσει χάος σε μια αχανή περιοχή.</li> </ul> <ul> <li>Η συζήτηση για κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης αλλά και η παράνομη επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία που έγινε χωρίς δυτικές αντιδράσεις, αποθρασύνουν περισσότερο την Τουρκία καθιστώντας την έναν διεθνή ταραξία τον οποίον πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως Ελληνισμός με κάθε τρόπο που συνάδει με το δικαίωμα που παρέχει το Διεθνές Δίκαιο αναφορικά με την προάσπιση των συμφερόντων μας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθε τουρκικής κίνησης που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία.</li> </ul> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Νοτιοανατολικής Ευρώπης – Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων </i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Γιατί τώρα. Έντεκα λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

Γιατί η Τουρκία προχώρησε τώρα σε Μνημόνιο με τη Λιβύη Η αρχή της αναλογικότητας επιτρέπει επίσης να υιοθετήσουμε αντίμετρα εναντίον κάθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο στόχαστρο του Ερντογάν η ελληνική υφαλοκρηπίδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil70raIRl6OPVm-p0uqrzevTSfWI6-8nw_JJoAlr57Nz9XlnVY-27-crml8r_JZv2tqNcBTFLR7NaiCXRgjNOsVYHd1eHu6IylCncCWWTTxn6rbi1aj7DH-Uoa8EgwQw6JwCP_anRkWwA/s1600/turk_navy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="649" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil70raIRl6OPVm-p0uqrzevTSfWI6-8nw_JJoAlr57Nz9XlnVY-27-crml8r_JZv2tqNcBTFLR7NaiCXRgjNOsVYHd1eHu6IylCncCWWTTxn6rbi1aj7DH-Uoa8EgwQw6JwCP_anRkWwA/s640/turk_navy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Νίκου Μελέτη </b><br /> Αντιμέτωπη με πρωτόγνωρη κατάσταση στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται η Αθήνα, καθώς ο «μήνας του μέλιτος» -όχι μόνο με την νέα ελληνική κυβέρνηση αλλά συνολικά με την Ελλάδα- έχει ολοκληρωθεί και μετά την Συρία και την Κυπριακή ΑΟΖ, η ελληνική υφαλοκρηπίδα βρίσκεται στο στόχαστρο της αναθεωρητικής πολιτικής του Ταγίπ Ερντογαν. <br /> <br /> Είναι πιθανόν η κατάλληλη στιγμή τόσο λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και του αρνητικού κλίματος για τη Τουρκία και τον Τ. Ερντογάν και ενώ οι αξιώσεις και διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου είναι τόσο ακραίες και οφθαλμοφανείς που νομιμοποιείται η Ελλάδα να προβεί σε συγκεκριμένα πρακτικά βήματα για αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας και προάσπισης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. <br /> <br /> Με την Τουρκία να έχει ήδη καταθέσει μονομερώς στον ΟΗΕ αυτά που θεωρεί τα εξωτερικά όρια σχεδόν ολόκληρης της υφαλοκρηπίδας στην Μεσόγειο, η Αθήνα ίσως θα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα και να καταθέσει τις συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Μεσόγειο βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και για να καταδειχθεί η μονομερής τουρκική ενέργεια αλλά και για να υπάρξει έμπρακτη «ένσταση» στην τουρκική προσπάθεια επικάλυψης και υφαρπαγής της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. <br /> <br /> Η πολύ χρήσιμη όπως αποδείχθηκε τροπολογία Μανιάτη ,που θεωρήθηκε ως «μισή» και έμμεση ανακήρυξη ΑΟΖ (θέτοντας ως όριο την μέση γραμμή σε περιπτώσεις που δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με το κράτος που έχει απέναντι ακτές) ,δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις τουρκικές κινήσεις και απαιτούνται νέα μέτρα. <br /> <br /> Επίσης θα πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι η μείζονα υπόθεση της οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου ,δεν έχει μπει στο ράφι ,αλλά παραμένει στο τραπέζι και όλα είναι ανοικτά. <br /> <br /> Η Αθήνα από το καλοκαίρι και μέσω των διαρροών στον Τύπο ανέμενε κάποια κίνηση της Τουρκίας ,χωρίς να αποκλείει την αποστολή ερευνητικού η γεωτρύπανου σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ,ενώ δεν ήταν εν αγνοία της οι επαφές που υπήρχαν μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης ώστε να υπάρξει ένα ανέξοδο για την ίδια ,αλλά ιδιαίτερα αρνητικό για την Ελλάδα τετελεσμένο.<br /> <br /> Η Αθήνα ίσως επαναπαύθηκε από την συζήτηση που είχε ο υπουργός εξωτερικών της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης με τον Έλληνα ομόλογο του Ν. Δένδια τον Σεπτέμβριο στην Νέα Υόρκη ,όμως λόγω και των ειδικών συνθηκών που υπάρχουν στην χώρα και της ακόμη πιο στενής σχέσης της κυβέρνησης με την Τουρκία, η Αθήνα έπρεπε να έχει κινητοποιηθεί προς κάθε κατεύθυνση ,ώστε να χαλάσει αυτόν τον «αρραβώνα». <br /> <br /> Με την υπογραφή Μνημονίου για τις Θαλάσσιες Ζώνες ,αν και το περιεχόμενο του δεν είναι γνωστό ,η Λιβύη και η Τουρκία πρακτικά προβάλουν το επιχείρημα ότι έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. <br /> <br /> Για να έχουν κοινά σύνορα οι δυο χώρες όμως προϋπόθεση είναι να γίνουν αποδεκτές οι τουρκικές αυθαίρετες και μονομερείς ερμηνείες του Διεθνούς Δικαίου που στερούν τα νησιά όσο μεγάλα κι αν είναι ,από θαλάσσιες ζώνες (αναγνωρίζοντας μόνον χωρικά ύδατα)και κάνει επιλεκτική εφαρμογή άλλων αρχών του Δικαίου της Θάλασσας όπως η μέση γραμμή κλπ. <br /> <br /> Βεβαίως έχει ενδιαφέρον ότι τόσο το Κάιρο όσο και η Βουλή της Ανατολικής Λιβύης (που εκφράζει τον στρατηγό Χαφτάρ) αποδοκίμασαν την υπογραφή του Μνημονίου Συνεννόησης για λόγους όμως δικούς τους καθώς δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση της Τρίπολης, θεωρώντας ότι δεν έχει την νομιμοποίηση να υπογράφει Μνημόνια και Συμφωνίες, πολύ περισσότερο να μετατρέπει την Λιβύη σε πιόνι του (υποστηρικτή και συμμάχου του) Ταγίπ Ερντογάν. <br /> <br /> Με τι ς δυο κινήσεις των τελευταίων ημερών, την επιστολή Σινιρίογλου στον ΟΗΕ και την κατάθεση συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, αλλά και με το Μνημόνιο Θαλασσίων Ζωνών με την Λιβύη ,η Τουρκία επιχειρεί να ασκήσει πίεση στην Ελλάδα και συγχρόνως να διαμορφώσει ένα θετικό για την ίδια κεκτημένο, σε περίπτωση που κάποια στιγμή οδηγηθούν οι δυο πλευρές σε συνομιλίες. <br /> <br /> Όσο περισσότερες και πιο ακραίες απαιτήσεις θέτει στο τραπέζι η Άγκυρα τόσο ελπίζει ότι σε ένα παζάρι θα κερδίσει περισσότερα ,από το να παρουσιάζεται σήμερα με μετριοπαθείς και «λογικές» αμφισβητήσεις .<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στο στόχαστρο του Ερντογάν η ελληνική υφαλοκρηπίδα

Του Νίκου Μελέτη Αντιμέτωπη με πρωτόγνωρη κατάσταση στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται η Αθήνα, καθώς ο «μήνας του μέλιτος» -όχι μόνο με την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεχνάνε εύκολα οι Αλβανοί – Ράμα για το σεισμό: «Mόνο οι Τούρκοι & οι Άραβες είναι φίλοι μας!»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmtMqSHnKS7Qk3RV9Mxq9AhfiD2C5PLS8wSjCplC7GDvzXFrNyztoy6hL7HhMU28VRB_G42FP3Z0jLeechIP0_JoWSX6Zy-Ol1HzkOVItAsrU-A0P135h7D69Gou_9kLbOwtaj1Ga_SKw/s1600/rama-dendias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="666" data-original-width="1000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmtMqSHnKS7Qk3RV9Mxq9AhfiD2C5PLS8wSjCplC7GDvzXFrNyztoy6hL7HhMU28VRB_G42FP3Z0jLeechIP0_JoWSX6Zy-Ol1HzkOVItAsrU-A0P135h7D69Gou_9kLbOwtaj1Ga_SKw/s640/rama-dendias.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Eνώ η Ελλάδα έστειλε την ΕΜΑΚ για να σώσει Αλβανούς, ο Ράμα αλλά για άλλη μία φορά κάνει τα… γλυκά μάτια στον Τούρκο Σουλτάνο. <br /> <br /> Μάλιστα επισκέφθηκε και o Δένδιας την Αλβανία, την στιγμή που κανένας Τούρκος Αξιωματούχος δεν έπραξε κάτι αντίστοιχο. <br /> <br /> Αυτοί είναι οι Αλβανοί, πάντα τους δίνουμε κάτι απλόχερα και πάντα κοιτάνε να μας δαγκώσουν το χέρι. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, δήλωσε στο ‘<a href="https://korrespodenti.com/lajme/rama-thumbon-europen-per-ndihmat-turqia-dhe-arabia-saudite-jane-miqte-e-mi/">Open Show</a>’ ότι έχει επικοινωνήσει με τον Τούρκο πρόεδρο, Ερντογάν, και του έχει ζητήσει την πραγματοποίηση μια διάσκεψης δωρητών από την Ανατολή και τη Δύση. <br /> <br /> Ο Ράμα ανέφερε επικριτικά ότι οι ευρωπαϊκές χώρες δεν έστειλαν μεγάλη βοήθεια, υποστηρίζοντας εκ νέου τον Ερντογάν. <br /> <br /> Ράμα: «Ευρώπη; Η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία είναι οι φίλοι μας που τρέχουν. Έχω απευθυνθεί τόσο στην Αυστραλία όσο και στο Ισραήλ. Μίλησα με τον Τούρκο πρόεδρο για την διοργάνωση μιας διάσκεψης χορηγών από τις χώρες τις Ανατολής και της Δύσης», είπε χαρακτηριστικά. <br /> <br /> <img height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZPULEPCoEK1yACjnE95wI2N-uQ-wGl1XQdRXSfqs5PJTH17Sp87gyL7JRVuecbSp-nhfJaXFqG7LC1F9rttvbYeoDTJsYsIM7Fk51XVQ8XNOpCq2JQr9uO3p2fG2t3HTSkF_v5Oavj74/s640/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG" width="594" /> <br /> <br /> Αυτοί είναι οι Αλβανοί.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ξεχνάνε εύκολα οι Αλβανοί – Ράμα για το σεισμό: «Mόνο οι Τούρκοι & οι Άραβες είναι φίλοι μας!»

Eνώ η Ελλάδα έστειλε την ΕΜΑΚ για να σώσει Αλβανούς, ο Ράμα αλλά για άλλη μία φορά κάνει τα… γλυκά μάτια στον Τούρκο Σουλτάνο. Μάλιστα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική διείσδυση στη Μέση Ανατολή ,την Αφρική και η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/02/middle-east-conflict-768x511.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="800" height="424" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/02/middle-east-conflict-768x511.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του Υπτχου (Ο) ε.α. <b>Δημητρίου Δρόσου </b><br />Το μνημόνιο κατανόησης (Memorandum Of Understanding) μεταξύ της αναθεωρητικής Τουρκίας και της κυβέρνησης της Τρίπολης στη Λιβύη δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Είχαν διαπιστωθεί εδώ και καιρό οι προσπάθειες του Recep Tayyip Erdoğan να υπογράψει με την κυβέρνηση της Τρίπολης στρατιωτική συνεργασία. Σκοπίμως αναφέρεται ως κυβέρνηση της Τρίπολης και όχι της Λιβύης διότι ελέγχει μέρος αυτής. Η Ανατολική Λιβύη είναι στα χέρια του Στρατηγού Khalifa Haftar, ηγέτη με έντονα αντι – ισλαμιστικά χαρακτηριστικά. O Khalifa Haftar, ηγείται του Libyan National Army (LNA). Ο Στρατηγός υποστηρίζεται από τις Αιγυπτιακές δυνάμεις και τα ΗΑΕ, εν αντιθέσει με την κυβέρνηση της Τρίπολης που ελέγχει τη Δυτική Λιβύη (General National Congress – GNC), και στηρίζεται από την Τουρκία και το Κατάρ. Με χρηματοδότηση από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Δυτική Λιβύη δρουν τζιχαντιστικές οργανώσεις όπως η GICL. <br /><br />Η αποσταθεροποίηση της Λιβύης, ξεκίνησε ευθύς αμέσως μετά την ανατροπή του Muammar Gaddafi, και η χώρα οδηγείται σε πιθανή διάσπαση. Η στήριξη που παρέχει ο Recep Tayyip Erdoğan στην Τρίπολη πέραν της αντιπαλότητας με την Αίγυπτο, σχετίζεται άμεσα με την ανακήρυξη της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Λιβύης και την προοπτική ανευρέσεως υδρογονανθράκων της Νότιας Κρήτης. Πιθανολογείται ότι τα κοιτάσματα της Ν. Κρήτης είναι συνέχεια του γιγαντιαίου υπερκοιτάσματος Zohr που ανακαλύφθηκε στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, από την ΕΝΙ. Οι εξελίξεις στη Λιβύη είναι μείζονος σημασίας για τη χώρα μας και απαιτείται στενή παρακολούθηση. Η Τουρκία στο πλαίσιο που ήθελε σύμμαχο την κυβέρνηση της Τρίπολης, όσον αφορά στην ανακήρυξη της ΑΟΖ της Λιβύης, βοηθά στρατιωτικά το καθεστώς και βομβάρδισε με drones εδάφη που κατέχει ο Haftar, ενώ τα ΗΑΕ ανταπέδωσαν με drones και βομβάρδισαν Α/Δ των Ισλαμιστών με Τουρκική βάση. <br /><br />Τα ΥΠΕΞ της Ελλάδας και Αιγύπτου αντέδρασαν άμεσα στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου, καθόσον η συγκεκριμένη συμφωνία αναγνωρίζει ΑΟΖ και προσβάλλει άμεσα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, αγνοώντας την Κρήτη που παρεμβάλλεται μεταξύ των δύο χωρών. Η συμφωνία απέδειξε εκ νέου ότι η Τουρκία δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο, παρά ταύτα όμως είναι γνωστό ότι, η Τουρκία ότι κωφεύει στις όποιες αντιδράσεις της διεθνούς διπλωματίας. Η Τουρκία δυστυχώς αντιλαμβάνεται μόνο το δίκιο του ισχυρού (Θουκυδίδης) και τη σκληρή αποτρεπτική ισχύ. <br /><br />Η στάση της Τουρκίας είναι εκβιαστική με όλους και σε καμία περίπτωση δε συνάδει με τα διεθνή διπλωματικά πρότυπα. <br /><br />Απειλεί την Ελλάδα για γεωτρήσεις εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, με ανάδειξη της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας» ακόμη και για περιοχές Νότια της Κρήτης, χρησιμοποιώντας ως μοχλό την Ισλαμιστική κυβέρνηση της Λιβύης με την προσφατη συμφωνία. Η λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα» ανεδείχθη μόλις εσχάτως από την Τουρκία. Ξεκίνησε με τα σύνορα της καρδιάς, ακολούθησε η προσπάθεια αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης (το είδαμε με την επέμβαση στη Β. Συρία) και ακολουθεί η «Γαλάζια Πατρίδα» με αμφισβήτηση της Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Που θα φτάσει; Με τις μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές σε συνδυασμό με τις αναφερθείσες κινήσεις της, διεξάγει έναν πολυεπίπεδο υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδας. Σιγά – σιγά όλο και αυξάνει την πίεση κατά της Ελλάδος πλησιάζοντας κόκκινες γραμμές που η Ελλάδα δεν θα δύναται να πλέον να αγνοήσει, όσο και αν η χώρα μας ακολουθεί πάντα απαρέγκλιτα το Διεθνές Δίκαιο και φιλειρηνική πολιτική. <br /><br />Απειλεί την κυριαρχία της Κύπρου με παράνομες έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και απειλή γεωτρήσεων ως η Κύπρος να μην υφίσταται ως κράτος. <br /><br />Απειλεί την Ευρώπη ότι θα διοχετεύσει σε αυτήν 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες, μεταξύ αυτών δε και άγνωστος αριθμός Τζιχαντιστών. Παράλληλα πιέζει την Ευρώπη να δεχθεί τους φυλακισμένους στη Βόρεια Συρία Ευρωπαίους Τζιχαντιστές, άλλως απειλεί να τους αφήσει ελεύθερους. Ζητεί επιπρόσθετη χρηματοδότηση και την μη διπλωμτική της καταδίκη στις έκνομες ενέργειές της. <br /><br />Απειλεί το Ισραήλ, χρησιμοποιώντας ως μοχλό τη Hamas και τη Hezbollah. Εδώ είναι το παράδοξο πως καταφέρνει και συννενοείται με δύο οργανώσεις, οι οποίες η μεν πρώτη είναι εξτρεμιστική Σουνιτική και η δεύτερη σκληρά Σιϊτική, είναι γνωστή φυσικά η θανάσιμη έχθρα μεταξύ Σιϊτών και Σουνιτών. <br /><br />Απειλεί τις ΗΠΑ ότι θα στραφεί σε εναλλακτικές Ρωσικές πηγές εξοπλισμού και αφήνει αιχμές για πιθανή εκδίωξη των Αμερικανικών βάσεων που υπάρχουν στο έδαφός της, ενώ απείλησε και με διατάραξη των σχέσεών της εάν η Αμερικανική Κυβέρνηση αποδεχόταν τελικά το ψήφισμα για αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας. <br /><br />Απειλεί την Αίγυπτο αποκαλώντας τον Abdel Fattah-el-Sisi ως δολοφόνο της δημοκρατίας επειδή μάχεται τους Τζιχαντιστές του Σινά και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. <br /><br />Απειλεί τους Κούρδους με εθνοκάθαρση, αποκαλώντας το YPG/ YPD και SDF ως τρομοκρατικές οργανώσεις. Οι εν λόγω οργανώσεις αποτέλεσαν επί της ουσίας τον χερσαίο στρατιωτικό βραχίονα της Δύσης στην επιχείρηση Inherent Resolve κατά του DAESH με χιλιάδες νεκρούς άνδρες και γυναίκες. Και αναφέρω και γυναίκες διότι οι πολιτοφυλακές της Κουρδικής Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), με ποσοστό 40% στελέχωσης πρωταγωνίστησαν στις μάχες κατά του ISIS. Επίσης γυναίκες Ασσύριες χριστιανές στη ΒΑ Συρία σχημάτισαν γυναικείο χριστιανικό τάγμα κατά του ISIS με επιτυχία σε επιχειρήσεις εναντίον του. <br /><br />Απειλεί την Ολλανδία επειδή προτίθεται να κηρύξει εμπάργκο σε εξοπλισμούς προς την Τουρκία, ένεκα της Τουρκικής εισβολής στη Β. Συρία. <br /><br /> Απειλεί τη Σαουδική Αραβία λόγω Υεμένης, στηρίζοντας οι Σουνίτες της Τουρκίας τους Σιϊτες Houthis της Υεμένης και όχι τα Σουνιτικά καθεστώτα των μοναρχιών του Κόλπου. <br /><br />Η Τουρκία δεν σταματά όμως την ανάμειξή της μόνο στη Λιβύη. Το Ισλαμικό Σουδάν είναι ειδική περίπτωση υπό την έννοια ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες γεωγραφικά χώρες στην Αφρική με πλούσιο υπέδαφος για αυτό άλλωστε έγινε και ο πόλεμος στο Darfur. Η Τουρκία είχε αναπτύξει προνομιακές σχέσεις με το καθεστώς του Σουδάν υπό τον ισόβιο κυβερνήτη του (30 έτη) Omar Hassan Ahmad al-Bashir ο οποίος κατηγορήθηκε: για τη γενοκτονία στο Darfur και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC). Ο Bashir ανετράπη με πραξικόπημα τον Απρίλιο του 2019 και η Τουρκία έχασε τα ερείσματά της στο Σουδάν. Κατηγόρησε για το πραξικόπημα τον πρόεδρο της Αιγύπτου Sisi. Βλέπουμε ότι η αντιπαλότητα για σφαίρες επιρροής μεταξύ των δύο μεγάλων Σουνιτικών δυνάμεων (Τουρκίας vs Αιγύπτου) είναι σε πολλά γεωστρατηγικά πεδία. <br /><br />Η Τουρκία όμως συνεχίζει την ανάμειξή της και σε άλλες χώρες δείχνοντας συμπτώματα νεοηγεμονισμού, ρεβιζιονισμού και τάσης να καταστεί ευρύτερη περιφερειακή δύναμη. Η Σομαλία είναι επίσης μία Μουσουλμανική χώρα με στρατηγικό ενδιαφέρον λόγω της θέσεώς της, στο Κέρας της Αφρικής. Είναι μία χώρα όπου η Τουρκία διατηρεί μεγάλη στρατιωτική βάση στην παραθαλάσσια περιοχή της Jaziira κοντά στην πρωτέυουσα της Σομαλίας στο Μογκαντίσου από τον Σεπτέμβριο του 2017. <br /><br />Πλέον, μετά την απώλεια του Σουδάν η Τουρκία διατηρεί εκτός της Σομαλίας και βάση στο Κατάρ, όπως επίσης και στις καταληφθείσες Κουρδικές πόλεις της Β. Συρίας, στην Jarablus (είναι η αρχαία Καρχεμίς και μετέπειτα Ευρωπός) και στην Al Mpamp στο πλαίσιο της Τουρκικής επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη». <br /><br />Η Τουρκία θέλει να προκαλέσει επαναχάραξη στον χάρτη της Μ. Ανατολής και της ζώνης του Μάγκρεμπ. Ως γνωστόν το 1916 με την καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Δυτικές Δυνάμεις κοιτώντας να εκμεταλλευθούν επ΄ωφελεία τους τις τεκτονικές αλλαγές που συνέβαιναν στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, στο λεγόμενο «Ανατολικό Ζήτημα», έγινε η συμφωνία Sykes- Picot. H συμφωνία αυτή συνήφθη τον Μάιο του 1916, ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία, με τη συναίνεση αρχικά της Ρωσίας. Μοιράζονταν σε σφαίρες επιρροής και ελέγχου Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και αρχικά και της Ρωσίας, εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη σημερινή Τουρκία, τη Μέση Ανατολή, Ιράκ, και Συρία. Η ονομασία του συμφώνου προέρχεται από τα ονόματα των Marc Sykes και Francois Picot, που ήταν οι διπλωμάτες της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας αντίστοιχα και διαμόρφωσαν τους όρους του. Προέβλεπε ότι μετά το τέλος του Α΄ ΠΠ: <br /><br /> (1) Η Ρωσία θα αποκτούσε τις επαρχίες: Ερζερούμ, Βαν, Τραπεζούντα,Μπιλίς. <br /><br /> (2) Η Γαλλία θα αποκτούσε το Λίβανο, τα παράλια της Συρίας, τα Άδανα, την Κιλικία, το Γκαζίαντεπ, την Ούρφα, το Μαρντίν, το Ντιγιάρμπακιρ και την Μοσούλη. <br /><br /> (3) Η Μεγάλη Βρετανία θα αποκτούσε την νότια Μεσοποταμία, τη Βαγδάτη, τα λιμάνια της Χάιφας και της Άκρας (σημερινό Ισραήλ). <br /><br /> (4) Η Παλαιστίνη θα ετίθετο υπο διεθνές καθεστώς. Προέβλεπε ότι στις περιοχές που θα ήταν στη Γαλλο Βρετανική σφαίρα επιρροής θα υπήρχε συνομοσπονδία Αραβικών κρατών ή ανεξάρτητο Αραβικό κράτος». <br /><br /> Η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918 και ο διαμοιρασμός της περιοχής κυρίως από την Γαλλία και την Αγγλία, προκάλεσε διαδικασία αυθαίρετων κρατογενέσεων και συνόρων στους Άραβες (γι’ αυτό το λόγο έχουμε κράτη με ευθείες γραμμές στο χάρτη). Οι αντιπαραθέσεις των Άγγλων αλλά κυρίως των Γάλλων με το Αραβικό στοιχείο, τους οδηγούν το 1946 στην αποχώρησή τους και στην αστάθεια της περιοχής. Ωστόσο η Γαλλία διατηρεί ακόμη και σήμερα επιρροή σε Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Αίγυπτο, και εν μέρει στο Λίβανο, ενώ η Αγγλία διατηρεί επιρροή στη Σαουδική Αραβία και στις Μοναρχίες του Κόλπου. Η Τουρκία επιθυμεί στην περιοχή να επανέλθει στην ισχύ που είχε πριν το 1918. <br /><br />Επιθυμία της Τουρκίας είναι ο έλεγχος της μεταφοράς του φυσικού αερίου (Φ/Α) Κύπρου & Ισραήλ δια του εδάφους της με συνεπαγόμενη παράλληλη μείωση της γεωπολιτικής αξίας του Ισραήλ και ταυτόχρονη αναβάθμιση της δικής της έτσι ώστε να καταστεί η ίδια ο μόνος ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος. Δημιουργούνται συνεπώς ευνοϊκές συνθήκες για μια Ελληνική – Κυπριακή – Ισραηλινή συμμαχία με στόχους την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου και την διαχείριση των υδρογονανθράκων. Σ΄ αυτή τη Συμμαχία οι εν λόγω χώρες μαζί με την Αίγυπτο, μπορούν να δημιουργήσουν ένα αλληλοσυμπληρούμενο πλέγμα ισχύος και συμφερόντων και με την οικονομική διπλωματία, ως αναπόσπαστο κομμάτι και της εξωτερικήςπολιτικής. <br /><br />Στόχος η συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων γειτονικών οικοπέδων με το υπερκοίτασμα του Ισραήλ (Leviathan) και σε συνδυασμό με το κοίτασμα γίγαντα της Αιγύπτου (Zohr), που δύσκολα αξιοποιούνται ανεξάρτητα. Δεύτερος στόχος: μεταφορά Φυσικού Αερίου σε Ε.Ε μέσω Ελλάδος, με το EastMed Pipeline Project. <br /><br />Η ενέργεια έχει σημαντικό βάρος στις διμερείς επαφές. Οι ίδιες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα πεδία Leviathan και Tamar του Ισραήλ, η Noble Energy, η Delek Drilling και η Avner Oil & Gas Exploration δραστηριοποιούνται επίσης στο οικόπεδο Αφροδίτη της Κύπρου, ενώ είναι ευκταία και η συμμετοχή και άλλων χωρών. Η Τουρκική αντίδραση εκτιμάται ότι θα είναι έντονη και θα προσπαθήσει να εμπλέξει τον Αμερικανικό και Βρετανικό παράγοντα ώστε να επιτύχει αποτροπή της Τριμερούς Στρατηγικής Συνεργασίας. Όσον αφορά στο Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) ο ρόλος που θα μπορεί να διαδραματίσει για ματαίωση της εν λόγω συνεργασίας θα είναι κυρίως προς την Κύπρο που θεωρείται ο αδύνατος κρίκος. Επιβάλλεται όπως οι τρεις χώρες (Ελλάδα– Κύπρος– Ισραήλ) εργαστούν προληπτικά, προς εξουδετέρωση των Τουρκικών επιχειρημάτων τα οποία θα συνοδεύονται από εκβιαστικά διλήμματα. Αυτονόητη καθίσταται η ενίσχυση των Ε.Δ. της Ελλάδας και της Κύπρου με έμφαση στις Αεροναυτικές τους Δυνάμεις, καθώς ο παράγοντας που θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην τελική έκβαση της όδευσης των υδρογονανθράκων είναι η αποφασιστικότητα και οι ξεκάθαρες θέσεις στα θέματα αυτά.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η τουρκική διείσδυση στη Μέση Ανατολή ,την Αφρική και η Ελλάδα

Του Υπτχου (Ο) ε.α. Δημητρίου Δρόσου Το μνημόνιο κατανόησης (Memorandum Of Understanding) μεταξύ της αναθεωρητικής Τουρκίας και της κυβέρν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ενέργειες της Τουρκίας με την Λιβύη ΔΕΝ παράγουν νομικά αποτελέσματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBo_RRxFxe2fwWBZdCNlDPRCJpafNRRBK7FO0zYOU_2nw-Vx3WaZWl6mP853kuahIHKaSJwJgK25xFwaaUJm7886qckYPBtFW3bzIk608uWyygsnHNI9w5dveWAluDLaEOB2RXzI-oCgE/s1600/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBo_RRxFxe2fwWBZdCNlDPRCJpafNRRBK7FO0zYOU_2nw-Vx3WaZWl6mP853kuahIHKaSJwJgK25xFwaaUJm7886qckYPBtFW3bzIk608uWyygsnHNI9w5dveWAluDLaEOB2RXzI-oCgE/s640/GALAZIA-PATRIDA-MAP.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων θορύβησαν τους Έλληνες όταν έγραψαν με τεράστιους τίτλους για την υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με θαλάσσιες ζώνες. Εάν όμως κάποιος διαβάσει προσεκτικά την ανακοίνωση των Τούρκων θα αντιληφθεί ότι η Τουρκία και η Λιβύη φοβήθηκαν να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ τους όπως διαφήμιζε για αρκετό καιρό τώρα ο Ερντογάν. <br /><br />ΤΟΥ <b>ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ</b><div> <br />Στην ανακοίνωση των Τούρκων αναφέρονται μόνο τα εξής: «Υπογράψαμε με την Κυβέρνηση της Τρίπολης Μνημόνιο Συνεργασίας για την Ασφάλεια και τη Στρατιωτική Συνεργασία, ενώ ταυτόχρονα, υπογράψαμε Μνημόνιο Συνεννόησης για τη θάλασσα, κάτι που απορρέει από το διεθνές δίκαιο». <br /><br />Διαβάζοντας προσεκτικά αυτή την συμφωνία μπορούμε να συμπεράνουμε ότι: <br /><br /><div> 1. Δεν έγινε καμία οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. <br /><br />2. «Μνημόνιο Συνεννόησης για την Θάλασσα» δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. <br /><br />3. Δεν έστειλαν γεωγραφικές συντεταγμένες αυτής της ανύπαρκτης οριοθέτησης στα Ηνωμένα Έθνη. <br /><br />4. Οι Τούρκοι αρέσκονται να στέλνουν χάρτες αλλά αυτή την φορά δεν το έκαναν. <br /><br />5. Η Άγκυρα φοβήθηκε την αντίδραση του αμερικανικού State Department και η Τρίπολη φοβήθηκε την αντίδραση του Κάιρου. <br /><br />Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αίγυπτος δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτή την κατάφωρη παραβίαση της UNCLOS από την Τουρκία. Άμεση υπήρξε και η κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας μόλις γνωστοποιήθηκε η υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με θαλάσσιες ζώνες. <br /><br />Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, από την πλευρά της Αθήνας έγιναν ήδη τα ακόλουθα βήματα: <br /><br />Α. Ο υπουργός Εξωτερικών κάλεσε τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα, στο υπουργείο Εξωτερικών, προκειμένου να ζητήσει εξηγήσεις. <br /><br />Β. Υπήρξε δημόσια αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών που ανέφερε: «Η υπογραφή μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης μνημονίου κατανόησης δεν μπορεί να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Μία τέτοια ενέργεια θα παραβίαζε κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν θα παρήγε έννομα αποτελέσματα. Επιπλέον μία τέτοια ενέργεια δεν θα συμβάδιζε με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών». <br /><br />Γ. Υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια με τους ομολόγους του της Κύπρου και της Αιγύπτου, Νίκο Χριστοδουλίδη και Σαμέχ Ελ-Σούκρι, αντίστοιχα. Πάντως ο Νίκος Δένδιας όχι μόνο δεν πανικοβλήθηκε αλλά σχολίασε με ειρωνικό ύφος την υπογραφείσα συμφωνία μεταξύ του προέδρου της Τουρκία και του προέδρου της Λιβύης που βρίσκεται στην Τρίπολη και δεν ελέγχει ένα μεγάλο μέρος της χώρας του. <br /><br />Ήταν κάτι που μας ξάφνιασε ευχάριστα όταν είπε: «Όσον αφορά τα θέματα της Λιβύης, φαντάζομαι ότι πίσω από αυτό είναι η ερώτηση που έχει να κάνει με την, νομίζω τελείως αδόκιμη, για να μην πω εκτός κάθε λογικής, απόπειρα να υπάρξει συζήτηση -υποθέτουμε, δεν το ξέρουμε, παρότι ο Λίβυος υπουργός Εξωτερικών, όταν τον συνάντησα στη Νέα Υόρκη, δεν αρνήθηκε ότι υπήρχαν τουρκικές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση- να υπάρξει καθορισμός Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. <br /><br />Θα πρέπει να σας πω ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, διότι αγνοεί βεβαίως κάτι το οποίο ο καθένας νομίζω μπορεί να διαπιστώσει, ότι ανάμεσα στις δύο χώρες υπάρχει ο μεγάλος γεωγραφικός όγκος της Κρήτης. Κατά συνέπεια, λοιπόν, νομίζω ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι στα όρια της φαιδρότητας και θα ήθελα να σας πω ότι όσον αφορά τη Λιβύη, η χώρα είναι έτοιμη να αποστείλει πρέσβη στη Λιβύη, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν την παραμονή του εκεί». <br /><br />Έτσι ο Ερντογάν δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του και η Γαλάζια Πατρίδα να φτάνει μέχρι την Γαύδο. Πρέπει να του υπενθυμίσουμε, για πολλοστή φορά, ότι η ΑΟΖ που το κράτος του διαθέτει στην Ανατολική Μεσόγειο είναι αυτή: Και όχι αυτή της Γαλάζιας Πατρίδας που παραβιάζει ξεδιάντροπα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982) που δεν τόλμησε να παρουσιάσει στην Κωνσταντινούπολη όταν υπέγραψε αυτή την κωμική συμφωνία με τον Λίβυο ομόλογό του.<br /><span style="border: 0px none currentcolor; color: #222222; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; margin: 0px; outline-style: none; outline-width: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </span><a href="https://hellasjournal.com/2019/11/o-erntogan-fovithike-na-oriothetisei-aoz-me-tin-livyi-i-eironiki-apantisi-toy-dendia/" rel="noopener" style="border: 0px none currentcolor; color: blue; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-style: none; outline-width: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="border-bottom-color: currentColor; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-image-outset: 0; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 100%; border-image-source: none; border-image-width: 1; border-left-color: currentColor; border-left-style: none; border-left-width: 0px; border-right-color: currentColor; border-right-style: none; border-right-width: 0px; border-top-color: currentColor; border-top-style: none; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-weight: 700; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: invert; outline-style: none; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px none currentcolor; font-family: inherit; font-size: 100%; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-style: none; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">hellasjournal</span></span></a><br /></div> <div> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> <div> <br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Οι ενέργειες της Τουρκίας με την Λιβύη ΔΕΝ παράγουν νομικά αποτελέσματα

Τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων θορύβησαν τους Έλληνες όταν έγραψαν με τεράστιους τίτλους για την υπογραφή μνημονίου κατανόησης με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδού τι θα κάναμε με την “διεθνώς αναγνωρισμένη” Λιβύη αν είχαμε… διαφορετική εθνική αξιοπρέπεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCl06uuB93VmvO4Y2t_nFb3Q52oQ1nyByXDTIxJwpYwU8saUGMj3u5tN-g-oDYrokfnufF7MPZNzJ80v6zVK9lZFMYNyuEfcHgqZXjRZ6hwOjgeV23F4wtbeb-3S6rxyZdNHMHsdenIqA/s1600/Fayez-Al-Sarraj-ERDOGAN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="679" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCl06uuB93VmvO4Y2t_nFb3Q52oQ1nyByXDTIxJwpYwU8saUGMj3u5tN-g-oDYrokfnufF7MPZNzJ80v6zVK9lZFMYNyuEfcHgqZXjRZ6hwOjgeV23F4wtbeb-3S6rxyZdNHMHsdenIqA/s640/Fayez-Al-Sarraj-ERDOGAN.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η χθεσινή μέρα ανέδειξε ως ένα από τα σημαντικότερα θέματα, μια ασύλληπτα προκλητική για τα νόμιμα συμφέροντα της χώρας μας ενέργεια από την πλευρά της Τουρκίας και της “αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης”. Οι δυο αυτοί δρώντες, το πιο “απροσάρμοστο” κράτος στο σύγχρονο διεθνές σύστημα αφενός και η μία πλευρά του εν εξελίξει εμφυλίου στη βορειοαφρικανική χώρα που ελέγχει μόνο την πρωτεύουσα Τρίπολη της Λιβύης, αποφάσισαν να γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την πρόβλεψη του διεθνούς δικαίου, ότι τα κατοικημένα και με οικονομική δραστηριότητα νησιά έχουν θαλάσσιες ζώνες. <br /><br />Σχολιάζει ο <b>Ζαχαρίας Β. Μίχας* </b><br />Η Τουρκία είναι γνωστή. Δεν το κάνει για πρώτη φορά. Τώρα, καταφέρνει να παρασύρει και την “κυβέρνηση” της Λιβύης σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο. Οι Τούρκοι προσπαθούν μέσω των ακραίων προκλήσεων να καταφέρουν στο τέλος να αρπάξουν κάτι -πολύ- περισσότερο από αυτό που υπαγορεύει το ισχύον διεθνές δίκαιο. Επισήμως δεν το αμφισβητούν, αλλά ρίχνουν στον τραπέζι μια προσαρμοσμένη απόλυτα στα συμφέροντά τους ερμηνεία διατάξεών του… <br /><br />Όλοι είδαμε ποια ήταν η για μια ακόμη φορά “ψύχραιμη” στάση της Ελλάδας. “Αυστηρή” ανακοίνωση από το υπουργείο Εξωτερικών και τηλεφωνικές συνομιλίες με τους ομολόγους του Νίκου Δένδια στην Κύπρο και την Αίγυπτο, συν οδηγίες για ενημέρωση της υπεύθυνης για την εξωτερική πολιτική της Ένωσης, Φεντερίκα Μογκερίνι. Προφανώς δόθηκαν οδηγίες και στις πρεσβείες μας ανά τον κόσμο να πράξουν τα δέοντα. <br /><br />Είναι κάτι λάθος από όλα αυτά; Σαφώς όχι. Είναι αυτή επαρκής απάντηση σε αυτή την ακραία πρόκληση της Τουρκίας. Επίσης όχι. Το σημαντικότερο είναι, ότι η στάση της Ελλάδας ήταν απολύτως προβλέψιμη για τους Τούρκους και τους Λίβυους, όταν εξέτασαν τις δυνητικές επιπτώσεις αυτής της άθλιας πρωτοβουλίας τους. <br /><br />Κι αν κάποιος αντιτείνει ότι δεν θα ήταν σοφό να προκαλέσουμε την Τουρκία, αφού η ακρότητα της ενέργειάς της σε συνδυασμό με την κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας, αλλά και οι προφανείς επιπτώσεις για πλήθος χωρών της υφηλίου αν γινόταν αποδεκτή η τουρκική θέση, καθιστούν επαρκή την ελληνική αντίδραση, εμείς θα διαφωνήσουμε. Για δυο λόγους. <br /><br />Ο πρώτος αφορά την εμπειρία από τις δεκαετίες προκλήσεων από την πλευρά της Τουρκίας στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τι έχουμε διδαχθεί; Ότι όσο ακραία και να είναι η θέση που διατυπώνει, συναντά μια γενικευμένη απροθυμία αντίστασης και απερίφραστης καταδίκης της (σ.σ. και της Τουρκίας και της θέσης) από τους ισχυρούς αυτού του πλανήτη. <br /><br />Αυτό είναι που την έχει αποθρασύνει, επιλέγοντας να κλιμακώνει διαρκώς τη διπλωματική της επίθεση, σε συνδυασμό πάντα με άλλα εργαλεία εκβιασμού. Άρα και η δική μας κινητοποίηση δεν πρέπει να μας ενθουσιάζει κιόλας. Τα αποτελέσματά της, κατά πάσα πιθανότητα, θα αποδειχθούν πεπερασμένα. Αυτό που θα μείνει είναι η εγγραφή μιας ακόμα τουρκικής διεκδίκησης στην ατζέντα. Τόσο απλά. <br /><br />Ο δεύτερος λόγος επικεντρώνει στο ότι το άλλο μέρος της εξίσωσης που αποφάσισε -διά της Άγκυρας- να “βγάλει γλώσσα” και αυτό απέναντι στην Ελλάδα, επιδεικνύοντας ακραία “ασέβεια”, δεν είναι δυνατόν να μην αισθανθεί το οποιοδήποτε κόστος για τη στάση του. <br /><br />Από τη στιγμή που η “αναγνωρισμένη διεθνώς κυβέρνηση” της Λιβύης έχει πλήθος εχθρών και μάλιστα πολύ ισχυρών, οπότε η Ελλάδα δεν θα ήταν μόνη “σαν την καλαμιά στον κάμπο”, η ελληνική στάση όφειλε να είναι διαφορετική: Έπρεπε να κινηθεί αστραπιαία και να επιβάλει αυτό το σοβαρό κόστος για τη μη φιλική στάση. <br /><br />Εάν η χώρα διέθετε αυτοσεβασμό και δεν κινούνταν στο διεθνές περιβάλλον με βάση μια ομιχλώδη αντίληψη περί “πολιτισμένης” διεθνούς συμπεριφοράς, πιστεύοντας ότι αυτό την αναγορεύει σε “καλό παιδί” με αποτέλεσμα να κερδίζει πόντους, θα προχωρούσε εντός ωρών στην απόσυρση της αναγνώρισης από το καθεστώς της Τρίπολης. <br /><br />Τι κι αν ο ΟΗΕ τους αναγνωρίζει; Αν είχαμε αυτοσεβασμό, δεν θα αποτελούσε εμπόδιο. Πότε παρενέβη ο διεθνής αυτός οργανισμός να υπομνήσει στην Τουρκία οτιδήποτε για την έκνομη συμπεριφορά και το “περιφερειακό bullying” που ασκεί; Εδώ δεν τολμά να αρθρώσει λέξη προς την Τρίπολη… <br /><br />Η δεύτερη κίνηση που επίσης θα έπρεπε να εξεταστεί από μια κυβέρνηση που θα είχε συναίσθηση ότι ο αυτοσεβασμός διαβιβάζει και διπλωματικά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση, θα ήταν το να προχωρήσει στο άνοιγμα ελληνικού προξενείου στο ανατολικό τμήμα της Λιβύης που ελέγχει ο Στρατάρχης Χάφταρ. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση, αυτή η πλευρά θα είναι μέρος της τελικής διευθέτησης που κάποια στιγμή θα υπάρξει στη Συρία. Παράλληλα, η ελληνική διπλωματία θα έπρεπε να κινηθεί πολύ “επιθετικά” σε άλλες πρωτεύουσες, στις οποίες αναφέρθηκε χθεσινό κεντρικό δημοσίευμα του ιστοχώρου που φιλοξενεί το παρόν σχόλιο… <br /><br /><b><i>*Ο Ζαχαρίας Β. Μίχας, είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ / ISDA)</i></b><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ιδού τι θα κάναμε με την “διεθνώς αναγνωρισμένη” Λιβύη αν είχαμε… διαφορετική εθνική αξιοπρέπεια

Η χθεσινή μέρα ανέδειξε ως ένα από τα σημαντικότερα θέματα, μια ασύλληπτα προκλητική για τα νόμιμα συμφέροντα της χώρας μας ενέργεια από τ...

Διαβάστε την συνέχεια