Προς μία «ρεάλ πόλιτικ» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο; Όταν οι απειλές της Τουρκίας συναντιούνται με τους σχεδιασμούς της Exxon και Total

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ4R_Vkr_2XG0acjhv-QVW-MUWEEY9S72ghDv-XCrKqcnNIuZ9LIZ67p2K1RFtJySmMoHl6FNBzFxGV8g2UBhPzHtWECrBjK3cUMsMcWnaBbJJYNYSMs2JN64X-K9G8WjgZFtzdTxr0AI/s1600/AOZ-kipros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="329" data-original-width="750" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ4R_Vkr_2XG0acjhv-QVW-MUWEEY9S72ghDv-XCrKqcnNIuZ9LIZ67p2K1RFtJySmMoHl6FNBzFxGV8g2UBhPzHtWECrBjK3cUMsMcWnaBbJJYNYSMs2JN64X-K9G8WjgZFtzdTxr0AI/s640/AOZ-kipros.jpg" width="640" /></a></div>     <i>Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Κυπριακής Δημοκρατίας</i><br /> <br /> Του<b> ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ </b><br /> Πυκνή η βδομάδα που πέρασε σε γεγονότα, δηλώσεις και στρατιωτική επιβολή νέων δεδομένων σε ολόκληρο τον άξονα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Μέσα στο κλίμα που δημιουργεί η έναρξη των εργασιών του γεωτρύπανου της Exxon στη κυπριακή ΑΟΖ είχαμε την παρουσίαση χαρτών με την τουρκική εκδοχή για το καθεστώς των ΑΟΖ σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, την εισβολή του Barbaros στο οικόπεδο 4 της Κύπρου, οξύτατες δηλώσεις και απειλές πολιτικών ιθυνόντων της Τουρκίας, ένταση της στρατιωτικής δραστηριότητας στο Αιγαίο, αποτυχημένη(;) συνάντηση των υπουργών εξωτερικών ΗΠΑ και Τουρκίας κ.λπ. <br /> <br /> Οι εξελίξεις είναι αναμφισβήτητα δυσανάγνωστες και αντιφατικές, γεγονός που επιτείνεται από τις μεθοδευμένες ή μη προσπάθειες ερμηνείας τους από δημοσιολόγους και ειδικούς αναλυτές. <br /> <br /> Η κυρίαρχη αντίληψη ερμηνείας των εξελίξεων εστιάζει την προσοχή της σε μια επιφανειακή ανάλυση του συσχετισμού ισχύος παραβλέποντας το σύνολο των δυνάμεων που ενεργούν στην περιοχή, την συνθετότητα των προς επίλυση προβλημάτων και κυρίως την, όχι σπάνια, παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στις εξελίξεις. Η υπόθεση «επίλυσης» του Μακεδονικού είναι ενδεικτική. Και αυτό συμβαίνει και από τις «αναθεωρητικές δυνάμεις» και από εκείνους που υφίστανται ή θα υποστούν τις συνέπειες των επιχειρούμενων διευθετήσεων. <br /> <br /> Ένας από τους χάρτες προκλητικών διεκδικήσεων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο<br /> <br /> <img height="402" src="https://www.apopseis.com/wp-content/uploads/2018/11/10_-%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-_XARTIS1.png" width="640" />Ένας από τους χάρτες προκλητικών διεκδικήσεων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο <br /> <br /> Η Αν. Μεσόγειος στο επίκεντρο <br /> <br /> Ας ξεκινήσουμε από μια πολιτική παραδοχή. Η Ελλάδα, μια χώρα αποικία-χρέους με υπονομευμένη την πολιτική και οικονομική της κυριαρχία, έχει εμπλακεί σε ένα τεράστιο παιχνίδι γεωπολιτικών και γεωοικονομικών ανταγωνισμών στην περιοχή της. Αντίστοιχα και η Κύπρος, χώρα που υφίσταται τις συνέπειες μιας παρατεταμένης στρατιωτικής κατοχής των εδαφών της και που βρίσκεται αντιμέτωπη με αλλεπάλληλα σχέδια αμφισβήτησης της ίδιας της υπόστασης της. <br /> <br /> Η εμπλοκή και των δύο χωρών σχετίζεται βέβαια με την γεωγραφική τους θέση και καθορίζεται από την προθυμία αποδοχής των γεωπολιτικών όρων που επιβάλλουν οι ΗΠΑ και των οικονομικών όρων που επιβάλλουν οι πολυεθνικοί κολοσσοί της ενέργειας, κύριοι επικαρπωτές του μελλοντικού ενεργειακού πλούτου της περιοχής. <br /> <br /> Η Ελλάδα όλο και πιο πολύ εμπλέκεται στους επιθετικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και μετατρέπεται σε βασικό άξονα της πολιτικής περικύκλωσης της Ρωσίας θέτοντας σε επικίνδυνη δοκιμασία τις παραδοσιακές σχέσεις της με την Μόσχα. Στην Κύπρο εμφανίζεται ως λύση των προβλημάτων της η ένταξη της στο ΝΑΤΟ. Και οι δύο χώρες μετατρέπονται σε στόχους-θύματα μιας τεράστιας οικονομικής και στρατιωτικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Κανένας δεν αναρωτιέται αν αυτή η εξέλιξη είναι αναγκαία ή αναπόφευκτη. <br /> <br /> Το «αντίδωρο» αυτής της επιλογής της ελληνικής και κυπριακής ηγεσίας είναι δηλώσεις φιλοφρόνησης από την πλευρά των ΗΠΑ χωρίς κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα στα θέματα της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας. Όχι τυχαία οι ιθύνοντες των ΗΠΑ κάθε φορά που «αποκηρύσσουν» τις στρατιωτικές απειλές της Άγκυρας σε βάρος των δύο χωρών υπενθυμίζουν την ανάγκη «οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, θα πρέπει να μοιράζονται ισομερώς μεταξύ και των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης». Υποστηρίζουν δηλαδή την ουσία της πολιτικής της Τουρκίας . <br /> <br /> Κανείς διεθνής παράγοντας δεν μπορεί να παρακάμψει την γεωπολιτική και γεωοικονομική θέση της Τουρκίας ούτε να αμφισβητήσει την σημασία της απόσχισης της από τη Δύση. Το σημαντικότερο, κανένας σημαντικός ενεργειακός παράγοντας δεν θα διακινδύνευε τα οικονομικά του συμφέροντα εμπλεκόμενος ή διαχειριζόμενος μια μεγάλης κλίμακας αντιπαράθεση με κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. <br /> <br /> Από αυτό το σημείο απορρέουν οι αντιφάσεις των εξελίξεων. Οι ΗΠΑ ήδη έχουν καταφέρει να εδραιώσουν ένα «μικρό» ΝΑΤΟ στην Αν. Μεσόγειο, με την συμμετοχή του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ελλάδας, και παράλληλα εργάζονται για μια «ειρήνευση» που υπολογίζει τις τουρκικές διεκδικήσεις. <br /> <br /> Τα οικονομικά «αντίδωρα» , ψίχουλα από την λεόντειο μοιρασιά ενεργειακών πόρων ή ελέγχου ενεργειακών οδών, μετασχηματίζονται σε εργαλεία επιβολής τετελεσμένων και πρόσθετων παραχωρήσεων έναντι κυριαρχικών δικαιωμάτων από τους αδύναμους κρίκους, Ελλάδα και Κύπρο, με απρόβλεπτες συνέπειες για την μελλοντική τους υπόσταση αλλά και την ειρήνη στην περιοχή. <br /> <br /> Σε αυτό το εν εξελίξει γεωπολιτικό παιχνίδι ενεργοποιούνται και καθορίζονται από δύο παράγοντες. Την εντεινόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας και την συνεχή υποχωρητικότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς. <br /> <br /> Ας τα δούμε. <br /> <br /> Τουρκικός μαξιμαλισμός και ένταση της επιθετικότητας <br /> <br /> Η Τουρκική διπλωματία διαθέτει μακρόχρονο σχεδιασμό και επίγνωση των πλεονεκτημάτων της. Εφαρμόζει μια ακραία πολιτική γνωρίζοντας ή επιδιώκοντας δια αυτής της οδού να αποσπάσει τα μεγαλύτερα οφέλη. Οι συνεχείς αναφορές στο casus belli και η έμπρακτη δοκιμή του κατά τις περιστάσεις (Αιγαίο, γεώτρηση ΕΝΙ, ερευνητικές εργασίες στην Κυπριακή ΑΟΖ) επιχειρούν να φοβίσουν, να φιλανδοποιήσουν την συμπεριφορά της Ελλάδας, και παράλληλα να στείλουν μήνυμα αστάθειας στους ενεργειακούς κολοσσούς που ενεργοποιούνται στην περιοχή. Η εμπλοκή τους στο καθορισμό ΑΟΖ στο Ιόνιο, η υπονόμευση της συμφωνίας Ελλάδας-Αλβανίας, η εναντίωσή τους στις συνομιλίες Ελλάδα-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, η παρέμβασή τους στη Λιβύη επιχειρεί να θέσει στο επίκεντρο της συζήτησης ότι καμιά συμφωνία δεν μπορεί να είναι σταθερή χωρίς τον ηγεμονικό ρόλο της Τουρκίας. <br /> <br /> Η πρόσφατη παρουσίαση προκλητικών διεκδικήσεων μέσω χαρτών που σβήνουν ως παράγοντες καθορισμού ΑΟΖ τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη και την Κύπρο και εισάγουν την έννοια της «μέσης γραμμής» μεταξύ ηπειρωτικών κρατών δεν εδράζεται στο Δίκαιο των Θαλασσών που άλλωστε, για αυτό το λόγο, δεν έχει υπογράψει η Τουρκία. Στοχεύει στην δημιουργία μιας χαοτικής κατάστασης που οδηγεί άλλους από συμφέρον –βλέπε δυτικό παράγοντα–, άλλους από φόβο, στην διαπραγμάτευση και άρα στην απόσπαση μεριδίων πολύ μεγαλύτερων από όσα πραγματικά δικαιούται το γειτονικό κράτος. Το διαρκές εκβιαστικό παζάρι με τις ΗΠΑ και η επικρεμάμενη απειλή οριστικής αποχώρησης από τη δυτική συμμαχία δημιουργεί την πεποίθηση ότι με την ανάλογη επίδειξη πυγμής μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη. Η στάση αυτή την οδηγεί ακόμα και στην αξιοποίηση στρατιωτικών εμπλοκών για να πετύχει τα μέγιστα οφέλη. Και αυτό την καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνη δύναμη. <br /> <br /> Νέες ιδέες σε Ελλάδα και Κύπρο <br /> <br /> Έναντι αυτής της πολιτικής Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν να επιδείξουν κανέναν σοβαρό σχεδιασμό. Το αντίθετο μάλλον. <br /> <br /> Στην Κύπρο ο πρόεδρος Αναστασιάδης φλερτάρει με την ιδέα διμερών συζητήσεων με επίκεντρο την αναζήτηση λύσεων «έξω από το κουτί» και με «άρωμα » μιας χαλαρής συνομοσπονδίας δύο κρατών. Αν και υπέρμαχος των λύσεων Ανάν δείχνει πρόθυμος να αποδεχθεί την τουρκική πρόθεση να διεξαχθούν οι συνομιλίες πέρα από το πλαίσιο του ΟΗΕ και να αξιοποιήσει τα αποτελέσματα της γεώτρησης Exxon, ιδιαίτερα αν είναι καλά, ως δέλεαρ στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Ο νέος σχεδιασμός, που μέχρι σήμερα έχει την μορφή μυστικής διπλωματίας, αγνοεί την πρόθεση της Τουρκίας να επιβάλλει οριστικά τη λύση των δύο χωριστών κρατών, αν η δική της επιλογή περί ομοσπονδίας αποτύχει. Έτσι η οριστική διχοτόμηση του νησιού προβάλλει πια σαν ρεαλιστική επιλογή. <br /> <br /> Η Ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της, μέσα στη μέθη του «τέλους των μνημονίων», φαντασιώνεται διακριτούς ρόλους στα ενεργειακά δρώμενα στην περιοχή και «οραματίζεται» νέες αντιπροσωπεύσεις και υπεργολαβίες μέσω των συμφωνιών με Ισραήλ και Αίγυπτο. Ο East Med εξαπλώνεται σταδιακά στη Βαλκανική και επιχειρεί να εμπλέξει Βουλγαρία, Ρουμανία και Σερβία στην οδό ενεργειακής τροφοδοσίας της Ε.Ε. <br /> <br /> Έναντι αυτής της νέας «μεγάλης ιδέας» μεταμνημονιακής διείσδυσης στην Βαλκανική κρατά στάση «λελογισμένης σιωπής» έναντι του τουρκικού επεκτατισμού. Άλλωστε ο αμερικάνος πρέσβης φοβάται απλά ένα «ατύχημα» στο Αιγαίο, δηλαδή κάτι διαχειρίσιμο. Προετοιμάζεται έτσι το έδαφος «ρεαλιστικών υποχωρήσεων» έναντι της Τουρκίας. Τώρα η κ. Σ. Αναγνωστόπουλου, που διαπίστωσε περικύκλωση της Τουρκίας από την Ελλάδα, συνεπικουρείται πλέον από τον αν. υπουργό Άμυνας Π. Ρήγα που δήλωσε το ενδιαφέρον του «να τα βρούμε» με τους γείτονες. Τυχαίο; Οι ζηλωτές μιας νέας εκδοχής της «ρεάλ πολιτίκ» ξεχνούν όχι μόνο το διδάγματα της αυθεντικής αλλά ότι όλα μπορούν να τιναχθούν στον αέρα ιδιαίτερα σε μια καυτή περιοχή.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Προς μία «ρεάλ πόλιτικ» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο; Όταν οι απειλές της Τουρκίας συναντιούνται με τους σχεδιασμούς της Exxon και Total

    Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Κυπριακής Δημοκρατίας Του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Πυκνή η βδομάδα που πέρασε σε...

Διαβάστε την συνέχεια

Χαοτική η πολιτική της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheQY5L1QVAAcZbfBmJwioqDjhcUMNqvKCTWkGlJBhtCTSZ2gvpGpxZwPaQgfNGy8O17dFRPBByyfMKEztARvNaXv_3mQbQbiFsJ10SmteCH7Q0_8d6pimYTtgx62kkuTZViGY0jTuwTCY/s1600/EU_Turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheQY5L1QVAAcZbfBmJwioqDjhcUMNqvKCTWkGlJBhtCTSZ2gvpGpxZwPaQgfNGy8O17dFRPBByyfMKEztARvNaXv_3mQbQbiFsJ10SmteCH7Q0_8d6pimYTtgx62kkuTZViGY0jTuwTCY/s640/EU_Turkey.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Αλέξανδρος Τάρκας</b><br /> Πολιτικό χάος σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο, εν όψει των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου 2019, προκαλεί σταδιακά η Τουρκία, καθώς οι πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου και οι περισσότερες κυβερνήσεις των «28» (ως τότε θα είναι «27» λόγω του Brexit του Μαρτίου) αδυνατούν να συγκροτήσουν σαφή πολιτική έναντι του προέδρου Ερντογάν. <br /> <br /> Η στάση των υποψήφιων προέδρων της Κομισιόν Βέμπερ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) και Τίμερμανς (Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα) κατά της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ είναι θεωρητικά σωστή και με μεγάλη απήχηση στους ψηφοφόρους, αφού η γειτονική χώρα δεν είχε και δεν έχει (ειδικά επί Ερντογάν) σχέση με την Ευρώπη. Ωστόσο, στην πράξη υπονομεύεται η διπλωματική στρατηγική της Ελλάδας και πολλών άλλων εταίρων, οι οποίοι προτιμούν, όπως φυσικά και οι ΗΠΑ, την πάση θυσία διατήρηση της Τουρκίας εντός της Δύσης.<br /> <br /> Προτιμούν τη συνέχιση του διαλόγου Βρυξελλών-Άγκυρας, ώστε να μη δίδονται αφορμές στους ακραίους της Τουρκίας. Πρόκειται για την επιλογή «εξημέρωσης του θηρίου» ελλείψει άλλης πιο αποτελεσματικής. Όμως, αν δεν υπάρξει σύντομα κάποια -δημόσια και σαφής- διευκρίνιση, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας τους κ. Βέμπερ και Τίμερμανς, ανατρέπουν ουσιαστικά όχι μόνο την παρούσα γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και εκείνη που ακολουθείται από όλες τις κυβερνήσεις από τον Μάρτιο του 1995. Τότε ήρθη (με διακομματική συναίνεση) το βέτο στην τελωνειακή ένωση ΕΕ-Τουρκίας με αντάλλαγμα τη δρομολόγηση ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας. <br /> <br /> Η ίδια πολιτική επιβεβαιώθηκε το 2002-2003 επί Κ. Σημίτη μέσω του διαλόγου με τον τότε νεοεκλεγέντα Ερντογάν, το 2005 επί Κ. Καραμανλή με τη μη προβολή βέτο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας. Επίσης, τον Δεκέμβριο του 2017 επί Αλέξη Τσίπρα με την πρόσκληση του «σουλτάνου» στην Αθήνα, στο πλαίσιο της διατήρησης ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας μαζί του. <br /> <br /> Ασφαλώς, επειδή η εξωτερική πολιτική δεν είναι στατική και η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να ανέχεται εσαεί τη διγλωσσία του κ. Ερντογάν έναντι της ίδιας και της ΕΕ, το ενδεχόμενο αλλαγής της στάσης της δεν αποκλείεται στο μέλλον. Με τη διαφορά, βέβαια, ότι θα πρέπει να είναι συνειδητή επιλογή της Ελλάδας, ταυτόχρονα με την αμυντική της θωράκιση από τη Δύση και όχι συνέπεια των τεχνασμάτων ορισμένων εταίρων.<br /> <br /> Οι περισσότεροι εξ αυτών προτιμούν την «ειδική σχέση» με την Τουρκία και την είσπραξη δισεκατομμυρίων από τις εμπορικές συναλλαγές μαζί της αντί μιας πλήρους σχέσης, ή κάποιου συγγενούς καθεστώτος που θα επέβαλλε στην Άγκυρα σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των καλών γειτονικών σχέσεων προς όφελος της ειρήνης στη Μεσόγειο και της ανάπτυξης της Ελλάδας και της Κύπρου. Χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα είναι η περίοδος 1981-95, όταν όλοι οι ισχυροί εταίροι κρύβονταν πίσω από το ελληνικό βέτο στο Β’ Χρηματοδοτικό Πρωτόκολλο της Τουρκίας, τροφοδοτώντας την ένταση στο Αιγαίο. <br /> Όπως και το 2017 <br /> <br /> Παράλληλα, όπως επισημαίνουν καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές, η πολιτική σύγχυση έχει μεταφερθεί και στα υπηρεσιακά στελέχη της Κομισιόν που επισκέφθηκαν πρόσφατα την Άγκυρα και προετοιμάζονται για τη συνεδρίαση της Επιτροπής Σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας στις 28 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, κατά τους τελευταίους γύρους διαλόγου (σε έναν από αυτούς ηγήθηκε ο επίτροπος Δημ. Αβραμόπουλος), οι Τούρκοι αξιωματούχοι υποκρίθηκαν ότι δεν έβλεπαν την πραγματικότητα. <br /> <br /> Κατά την άποψή τους, η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε καλό δρόμο, η πορεία εκδημοκρατισμού συνεχίζεται, λαμβάνονται όλα τα μέτρα ανακοπής των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα και την Ευρώπη, και οι συνθήκες είναι ώριμες για την αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης. Έκαναν, επίσης, πως δεν καταλάβαιναν ότι η συνέχιση του διαλόγου για την ένταξη εξαρτάται από τη βελτίωση των σχέσεων με όλα τα κράτη-μέλη και κυρίως με την Κυπριακή Δημοκρατία. <br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, οι συζητήσεις της 28ης Νοεμβρίου προεξοφλείται ότι θα αποτύχουν ή -στην καλύτερη περίπτωση- θα αποτελέσουν απλή επανάληψη εκείνων του Νοεμβρίου του 2017. Σε αυτή την περίπτωση, το ενδιαφέρον θα στραφεί πλέον προς την πιθανή σύγκληση του (ανώτερου επιπέδου) Συμβουλίου Σύνδεσης το πρώτο εξάμηνο του 2019. Το σχετικό διπλωματικό παρασκήνιο διαρκεί αρκετές εβδομάδες, γιατί η Βιέννη αφενός αρνείται να συγκληθεί το συμβούλιο επί αυστριακής προεδρίας ως τα τέλη του έτους, αφετέρου συναινεί εν κρυπτώ στην ολοκλήρωση αρκετών προπαρασκευαστικών εργασιών τις προσεχείς εβδομάδες, ώστε η σύγκληση να καταστεί εφικτή επί της ρουμανικής προεδρίας. <br /> <br /> Επί της αρχής, το Βουκουρέστι δεν είχε αντίρρηση για καμία ημερομηνία, αλλά η Γαλλία και η Γερμανία φέρεται ότι επιθυμούν το Συμβούλιο Σύνδεσης να οριστεί το αργότερο ως τα τέλη Φεβρουαρίου 2019, ώστε να υπάρχει ικανή χρονική απόσταση έως τις ευρωεκλογές.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Χαοτική η πολιτική της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία

Αλέξανδρος Τάρκας Πολιτικό χάος σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο, εν όψει των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου 2019, προκαλεί σταδιακά η Τουρκία, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ο Σόρος μετατράπηκε από φίλο σε εχθρό για τον Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3C93Dk2kfbJZUyKt0G-DR1PFkJqR6KdPvNTX0rq-6ga0LIAwcrXJJCj02korwZz7OsByUdins_lgcP0SfpVT-MIdrsC6x3U6D856w3yOW-sWeWKrOhTPWoR_R7FyhSvCDltkp0VPkYBM/s1600/Soros.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="492" data-original-width="837" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3C93Dk2kfbJZUyKt0G-DR1PFkJqR6KdPvNTX0rq-6ga0LIAwcrXJJCj02korwZz7OsByUdins_lgcP0SfpVT-MIdrsC6x3U6D856w3yOW-sWeWKrOhTPWoR_R7FyhSvCDltkp0VPkYBM/s640/Soros.png" width="640" /></a></div> <br /> Το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας απομακρύνεται από την Τουρκία μέσα σε μια υπουργική εκστρατεία που δαιμονοποιεί τον υποστηρικτή του, τον Τζορτζ Σόρο, ως υποστηρικτής δυνάμεων που επιδιώκουν να καταργήσουν τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br /> <b>REUTERS / Francois Lenoir</b><br /> <br /> Μια εκστρατεία υπό την ηγεσία της κυβέρνησης, η οποία διαμαρτύρεται για τον Αμερικανό-Ουγγρικό δισεκατομμυριούχο και φιλάνθρωπο  Σόρο, έχει φτάσει σε ένα τέτοιο crescendo στην Τουρκία ότι το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας αποφάσισε να αποχωρήσει από τη χώρα.<br /> <br /> Ο Σόρος, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε μισητή φιγούρα σε χώρες όπως, η Πολωνία, η Ρουμανία και ακόμη και η μητρική του Ουγγαρία, χρησιμοποιείται τώρα ως εργαλείο για τον εκφοβισμό της αντιπολίτευσης στην Τουρκία. Οι πιο εντυπωσιακοί προβληματισμοί αυτής της εκστρατείας είναι οι δικαστικές επιθέσεις που αφορούσαν την ηγέτη της τουρκικής κοινωνίας των πολιτών Όσμαν Καβάλα και το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας στην Τουρκία, το οποίο η Καβάλα είχε συνιδρυτήσει.<br /> <br /> Η αριστερή Οσμάν Καβάλα, φυλακισμένη για περισσότερο από ένα χρόνο χωρίς κατηγορητήριο , έχει συχνά επισημανθεί ως "κόκκινο Σόρος" από τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σε ομιλία του στις 21 Νοεμβρίου, ο Ερντογάν έδειξε  ξανά μια σύνδεση μεταξύ των δύο, κατηγορώντας τους ότιχρηματοδοτήσαν τις μαζικές αντιδημοκρατικές διαδηλώσεις στην Τουρκία το 2013, οι οποίες ξεκίνησαν στο Gezi Park στην Κωνσταντινούπολη. "Ένα άτομο που ήταν η πηγή χρηματοδότησης των τρομοκρατών κατά τη διάρκεια των περιστατικών Gezi βρίσκεται σήμερα στη φυλακή. Πίσω του είναι ο διάσημος Ούγγρος Εβραίος, Σόρος, "είπε.<br /> <br /> Ωστόσο, ο Ερντογάν είχε καλούς όρους με τον Σόρο πριν από αρκετά χρόνια. Η πρώτη συνάντηση μεταξύ των δύο έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2003, λίγο μετά την άνοδο στην εξουσία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν. Συνοδευόμενος από δύο ανώτερους βοηθούς, ο Ερντογάν φάνηκε ευτυχισμένος στη συνάντηση στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας. Για τον Ερντογάν την εποχή εκείνη, η επαφή με σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Σόρος ήταν σαν ένα κλειδί που άνοιξε τις πόρτες για αυτόν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).<br /> <br /> Κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Νταβός, ο Ερντογάν είπε στον Σόρο: «Είμαστε η ανοιχτή κοινωνία της Τουρκίας. Πρέπει να μας στηρίξετε ", σύμφωνα με τον <a href="http://t24.com.tr/yazarlar/ahmet-sever/erdoganin-soros-baglantilari,18370">Αχμέτ Σέβερ</a> , πρώην σύμβουλο του πρώην Προέδρου Αμπντουλάχ Γκιούλ.<br /> <br /> Ο Σόρος δεν παρέμεινε ανεύθυνος. Μια πρωτοβουλία υπό την ηγεσία του Ιδρύματος Ανοικτής Κοινωνίας οδήγησε στη δημιουργία μιας ομάδας που ονομάζεται Ανεξάρτητη Επιτροπή Τουρκίας για την προώθηση των εγκαινίων των συνομιλιών ένταξης μεταξύ της Τουρκίας και της ΕΕ. Μέλη της Επιτροπής - μεταξύ των οποίων φημισμένες προσωπικότητες όπως ο πρώην πρόεδρος της Φινλανδίας Μάρτι Αχτισάαρι, ο πρώην γάλλος πρωθυπουργός Μισέλ Ρόκαρντ, οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών Χανς ντεν ντε Μπρουκ της Ολλανδίας και η Emma Bonino της Ιταλίας - μεταφέρθηκαν μεταξύ ευρωπαϊκών πρωτευουσών και άσκησαν πιέσεις για λογαριασμό της Τουρκίας.<br /> <br /> Τον Ιούνιο του 2005, ο Σόρος συναντήθηκε με τον Ερντογάν και τους βοηθούς του κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης οκτώ ημερών στην Τουρκία . Η κόρη του Ερντογάν Σουμεγιέ, εν τω μεταξύ, έκανε πρακτική άσκηση στο τουρκικό Ίδρυμα Οικονομικών και Κοινωνικών Σπουδών TESEV, το οποίο έλαβε κεφάλαια από τον Σόρο.<br /> <br /> Εν ολίγοις, ο Ερντογάν δεν είχε κανένα πρόβλημα με τον Σόρο μέχρι τις διαμαρτυρίες του Γκρέζι Παρκ του 2013.<br /> <br /> Το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας - που προηγείται από το Ινστιτούτο Ανοικτής Κοινωνίας από το 2001 έως το 2008 - δεν αντιμετώπισε νομικά εμπόδια στη χρηματοδότηση έργων από διάφορες τουρκικές ενώσεις, ιδρύματα και πανεπιστήμια. Σύμφωνα με το τουρκικό δίκαιο, η Γενική Διεύθυνση των Ιδρυμάτων επιθεώρησε τις δραστηριότητές της.<br /> <br /> Επιπλέον, το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας θεωρήθηκε ως υπέρ-Ερντογάν εκείνα τα χρόνια. Ο πρώην πρόεδρος της Can Paker δήλωσε ότι η παραίτησή του το 2011 κατακρημνίστηκε από μια προτροπή από τον Aryeh Neier, τον τότε πρόεδρο του φιλανθρωπικού δικτύου του Soros, για την υπερβολική φιλοκυβέρνηση.<br /> <br /> Ωστόσο, όταν η Άγκυρα άρχισε να υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση και οι συνομιλίες για την ένταξή της στην ΕΕ υποχώρησαν, πρωτοβουλίες σχετικά με θέματα όπως οι δημοκρατικές αξίες, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των μειονοτήτων που χρηματοδότησε ο Σόρος έγιναν επικίνδυνες επιχειρήσεις. Μετά τις διαμαρτυρίες του Gezi Park, οι εκστρατείες για την καταπολέμηση των ομάδων της κοινωνίας των πολιτών επιταχύνθηκαν, με ομάδες που συνδέονται με το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας που φέρει το κύριο βάρος. Ο Σόρος έγινε πρόσωπο μη γκράτα και το αίτημά του για συνάντηση με τον Ερντογάν μετά τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 2015 απορρίφθηκε .<br /> <br /> Δεν ήταν απλά μια έκπληξη το γεγονός ότι η έρευνα εναντίον της Οσμάν Καβάλα - βασιζόμενη σε κατηγορίες που επιδίωξε να διαδώσουν τις διαδηλώσεις του Gezi Park στην Τουρκία, να δημιουργήσει χάος και αναταραχές και να ανατρέψει την κυβέρνηση μέσω βίας - επεκτάθηκε στο Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας. Στις 18 Νοεμβρίου, 13 άτομα κρατήθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας, μεταξύ των οποίων και ο Ali Hakan Altinay, διευθυντής του Ιδρύματος Ανοικτής Κοινωνίας στην Τουρκία. Όλοι, εκτός από τους κρατούμενους, αργότερα απελευθερώθηκαν υπό καθεστώς απαγόρευσης. Σχολιάζοντας τις κρατήσεις , ο Ερντογάν δήλωσε: "Ένας άνθρωπος που χρηματοδότησε τα περιστατικά του Gezi βρίσκεται στη φυλακή. Και ποιος είναι πίσω του; Soros. Ένας άνθρωπος που διαιρεί τα έθνη και έχει αφθονία χρημάτων και ξοδεύει τα χρήματά του για αυτόν τον σκοπό. "<br /> <br /> Στις 26 Νοεμβρίου, το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας ανακοίνωσε την απόφασή του να <a href="http://aciktoplumvakfi.org.tr/">τερματίσει τις δραστηριότητές του</a> και τη νομική του προσωπικότητα στην Τουρκία, με το σκεπτικό ότι "η εντατικοποίηση των ψευδών καταγγελιών και η μη μετρήσιμη κερδοσκοπία στα μέσα ενημέρωσης κατέστησαν αδύνατη τη συνέχιση των δραστηριοτήτων".<br /> <br /> Το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας, το οποίο έχει κατασκευάσει ένα εκτεταμένο δίκτυο σε δεκάδες χώρες από το 1984, δαπάνησε 11,6 εκατομμύρια λίρες Τουρκίας (2,2 εκατομμύρια δολάρια) για διάφορα έργα στην Τουρκία από το 2009 έως το 2013, σύμφωνα με δικά του στοιχεία. Ορισμένα από αυτά τα έργα ανήκαν σε δημόσιους φορείς. Το πρόσφατο έργο του περιελάμβανε προσπάθειες για την υποστήριξη συριακών προσφύγων .<br /> <br /> Σύμφωνα με το συμβούλιο διερεύνησης οικονομικών εγκλημάτων της Τουρκίας, περίπου 13,5 εκατομμύρια δολάρια μεταφέρθηκαν στο Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας στην Τουρκία από μια αδελφική οργάνωση την περίοδο 2011-2017. Η <a href="https://www.sabah.com.tr/gundem/2018/11/26/iste-gezide-kavala-soros-baglantisini-kanitlayan-para-transferleri">ημερήσια εφημερίδα Sabah που</a> ελεγχόταν από την κυβέρνηση περιγράφει ότι τα χρήματα ως κεφάλαια "μεταφέρθηκαν από τον κερδοσκόπο George Soros στο ίδρυμα [συν-ίδρυσε ο Osman Kavala, ο χορηγός Gezi."<br /> <br /> Μια άλλη φιλοκυβερνητική εφημερίδα, Yeni Akit, έγραψε: "Ο Σόρος επιδοτεί τα πραξικοπήματα και τους πραξικοπηματίες. Ο Σόρος, ο οποίος εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Σιωνιστικού Ισραήλ και του μεγάλου Σατανά, των Ηνωμένων Πολιτειών, διεισδύει στις χώρες μέσω θεσμών που τοποθετεί στη σκηνή με διάφορα ονόματα, με το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας να είναι το κορυφαίο.<br /> <br /> Τέτοιες αφηγήσεις απλώνουν εύκολα στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας, η οποία όλο και περισσότερο διαπνέεται από ακραία εθνικιστική ρητορική. Ονομάζοντας τον Σόρο ως «ουγγρικό Εβραίο», σχολιάζοντας τους φερόμενους ποινικούς δεσμούς του με την Καβάλα, ο Ερντογάν έθεσε το θέμα σε ένα επικίνδυνο σημείο. Η ετικέτα "Εβραίος" είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για τη συκοφάντηση ανθρώπων. Ωστόσο, η στρατηγική του Ερντογάν συμπλέκεται με τις παγκόσμιες τάσεις που τρέφουν την άκρα δεξιά και εμπλέκονται με μηνύματα κατά του Σόρος από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ. Τον περασμένο μήνα, ο Trump ισχυρίστηκε ότι ο Σόρος πλήρωσε ανθρώπους που διαμαρτύρονταν για το διορισμό του δικαστή Brett Kavanaugh στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ο Ερντογάν φαίνεται να λέει στο Trump ότι και οι δύο έχουν το ίδιο πρόβλημα και πρέπει να καταλάβουν ο ένας τον άλλον.<br /> <br /> Όπως γράφει ο διεθνής επιστήμονας Ilhan Uzgel , "ο Ερντογάν δεν έχει κανένα πρόβλημα με το Σόρο. διαφορετικά, δεν θα συναντούσε και θα έβγαζε μαζί του φωτογραφίες στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Υπογραμμίζοντας το σύνδεσμο του Σόρο, δείχνει το Trump και άλλα κέντρα σε ολόκληρο τον κόσμο όπου βρίσκεται στη μεταμόρφωση του παγκόσμιου συστήματος, ενώ ταυτόχρονα θυμίζει τι μπορεί να είναι το τίμημα της σιγής και των εκφοβιστικών αντιπολιτευτών.<br /> <br /> <a href="https://www.al-monitor.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πώς ο Σόρος μετατράπηκε από φίλο σε εχθρό για τον Ερντογάν

Το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας απομακρύνεται από την Τουρκία μέσα σε μια υπουργική εκστρατεία που δαιμονοποιεί τον υποστηρικτή του, τον Τζο...

Διαβάστε την συνέχεια

“Έρχεται αραβο-τουρκικός πόλεμος”! Ο αρθρογράφος του Ερντογάν αποκαλύπτει τις αγωνίες του

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBElrjuy7CrtYskRUgBMP0X0MoXDhmKcSRYp3w8qhi_9fjAM8lLZAX-Mg2W-ZLgdkNQOH2Ysx_LskEboxmZ5kjd-CO-KfezKrzXWG26GVKrGq4MtrFUw1cSIyY4v2R8S5Baw1NugQ78VE/s1600/erdogan_agima.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="508" data-original-width="900" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBElrjuy7CrtYskRUgBMP0X0MoXDhmKcSRYp3w8qhi_9fjAM8lLZAX-Mg2W-ZLgdkNQOH2Ysx_LskEboxmZ5kjd-CO-KfezKrzXWG26GVKrGq4MtrFUw1cSIyY4v2R8S5Baw1NugQ78VE/s640/erdogan_agima.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ </b><br /> Ο διευθυντής της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Yeni Safak, Ibrahim Karagul, στην τακτική του στήλη, πριν από λίγες μέρες , ισχυρίστηκε ότι ξένα κέντρα σχεδιάζουν αραβο-τουρκικό πόλεμο! <br /> <br /> Στην ανάλυση του επικαλείται σαν αποδεικτικά στοιχεία των απόψεων του τις επισκέψεις που πραγματοποιεί ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου στο Αμμάν, στο Μπαχρέιν, καθώς και του πρίγκιπα διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας Mohammed Bin Salman στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αμέσως μετά την δολοφονία του δημοσιογράφου Τζεμάλ Κασικτσί. <br /> <br /> Κατά την άποψη του η επίσκεψη Νετανιάχου στο Μπαχρέιν σηματοδοτεί την έναρξη των προετοιμασιών του πολέμου που θα περιλαμβάνει όλες τις χώρες που βρίσκονται μεταξύ του Κόλπου της Βασόρας και της Ερυθράς Θάλασσας. <br /> <br /> Εμπνευστές και σχεδιαστές αυτού του πολέμου είναι οι ΗΠΑ, η Αγγλία και το Ισραήλ. Χρηματοδότης όλου του σχεδίου ο διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας, ο οποίος τοποθετήθηκε στην εξουσία για αυτόν ακριβώς τον λόγο. <br /> <br /> Ο ενορχηστρωτής όλων αυτών των επαφών και των ταξιδιών είναι ο διάδοχος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Mohammed Bin Zayed. <br /> <br /> Ο Karagul τονίζει ότι το μέτωπο κατοχής που σχηματίστηκε είναι το ίδιο ακριβώς με αυτό που στήθηκε πριν εκατό χρόνια και αποβλέπει στο στρίμωγμα της Τουρκίας εντός των ορίων της Μικράς Ασίας και την απομάκρυνση της από την ευρύτερη περιοχή. Φαινομενικά στόχος είναι το Ιράν, στην πραγματικότητα είναι η Τουρκία. Για την επιτυχία του σχεδίου καλλιεργείται ένας έντονος αραβικός εθνικισμός και μια εχθρότητα εναντίον της Τουρκίας εντονότερη από αυτήν έναντι των Οθωμανών. <br /> <br /> Ο αρθρογράφος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το σχέδιο της αραβο-τουρκικής σύρραξης θα αποτύχει.<br /> Όπως είναι γνωστό το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής επανήλθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζώρτζ Μπους. Την παρουσίαση του αμερικανικού σχεδίου την έκανε η ίδια η υπουργός εξωτερικών Κοντολίζα Ράις με άρθρο της στην Ουάσιγκτον Ποστ (7/8/2003), με τίτλο Transforming the Middle East. Το σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής, όπως ονομάστηκε, προέβλεπε την αλλαγή καθεστώτων στη Μέση Ανατολή και την αλλαγή συνόρων 22 χωρών. Πρώτος στόχος ήταν το Ιράκ και ακολούθησαν όλα τα άλλα . <br /> <br /> Σήμερα φτάσαμε στο τέλος και το ξεκαθάρισμα του προβλήματος της Συρίας. Ο Αμερικανός Πρόεδρος επικήρυξε με 12 εκατομμύρια τους τρεις ηγέτες των Κούρδων. Παρά ταύτα ο αμερικανικός Στρατός άρχισε να κατασκευάζει πέντε φυλάκια –παρατηρητήρια στα σύνορα της Τουρκίας. Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε ότι θα αναλάβει την εκπαίδευση 30.000 Κούρδων , για να τους προετοιμάσει εναντίον του ISIS και του Ιράν. <br /> <br /> Στο ερώτημα ποιους τελικά θα παρατηρούν οι Αμερικανοί στα τουρκικά σύνορα, ο πρώην διοικητής των Πολεμικών Ακαδημιών της Τουρκίας , Στρατηγός ε.α Necati Ozgen απάντησε: “Πότε τέθηκε το θέμα αυτών των Παρατηρητηρίων; Όταν η Τουρκία άρχισε να συζητά την επέκταση ανατολικά του Ευφράτη. Συνεπώς ποιόν θα παρακολουθούν οι Αμερικάνοι; Φυσικά τον τουρκικό Στρατό. Για να προστατεύσουν ποιους; Τους τρομοκράτες του PKK/PYD”.<br /> Μήπως ο Karagul με τις επισημάνσεις τους θέλει να προετοιμάσει την τουρκική κοινή γνώμη για τα επερχόμενα;<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Έρχεται αραβο-τουρκικός πόλεμος”! Ο αρθρογράφος του Ερντογάν αποκαλύπτει τις αγωνίες του

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Ο διευθυντής της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Yeni Safak, Ibrahim Karagul, στην τακτική του στήλη, πριν από λίγες ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ώρα του λογαριασμού για την Τουρκία στην Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb9QNtZOda3bdkxPp0tQRydNLguXZfqdQNPYoSsywkUeVONmuXqjWnzwhPx5nnJhXcPMcXK7Afy7_0Vlgw4KQ350WtS-4QaYn-XhzG8Lnd4MtIQZ0yc4c3V3TZg17xp6e_n5xEBFUlt9U/s1600/erdogan_stratiotika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="900" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb9QNtZOda3bdkxPp0tQRydNLguXZfqdQNPYoSsywkUeVONmuXqjWnzwhPx5nnJhXcPMcXK7Afy7_0Vlgw4KQ350WtS-4QaYn-XhzG8Lnd4MtIQZ0yc4c3V3TZg17xp6e_n5xEBFUlt9U/s640/erdogan_stratiotika.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μ.Κ.Bhadrakumar</b>, Strategic Culture <br /> [Με πλούτο άγνωστων πληροφοριών και στοιχείων, ο ειδικός στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας, Ινδός παλαιός διπλωμάτης ξεναγεί τον αναγνώστη στους σκοτεινούς μαιάνδρους δολοπλοκιών, παγίδων και ίντριγκας στην σύγκρουση –άμεση ή μέσω υποχειρίων- για την διατήρηση ή και επέκταση θέσεων ισχύος και εκμετάλλευσης χωρών της Μέσης Ανατολής, εδαφών μεγάλης στρατηγικής σημασίας και υπαρξιακής οικονομικής σπουδαιότητας για τους ήδη ελέγχοντες. Το άρθρο τεκμηριώνει με στοιχεία την εκτίμηση ότι στην κλιμακούμενη αδυσώπητη σύγκρουση παρατάξεων, κλείνουν για τον Ερντογάν τα περιθώρια διπλού παιχνιδιού και νέο-Οθωμανικών ονειρώξεων και καλείται να επιλέξει το καταφύγιο υποταγής του.]<br /> <br /> Παρουσίαση <b>Μιχαήλ Στυλιανού </b><br /> <br /> Σε μιαν ενημέρωση Τύπου την περασμένη εβδομάδα, ο Αμερικανός υπουργός Αμύνης Τζέιμς Μάτις έριξε μια βόμβα, αναφέροντας παρενθετικά ότι ο αμερικανικός στρατός πρόκειται να εγκαταστήσει μια σειρά παρατηρητήρια κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων. Ο Μάτις υποδήλωνε ότι η Τουρκία είχε συμφωνήσει και ότι η ιδέα ήταν οι δύο στρατοί από κοινού να αποτρέψουν οποιεσδήποτε τρομοκρατικές απειλές , προερχόμενες από τα εδάφη της Συρίας, κατά της συμμάχου στο ΝΑΤΟ Τουρκίας. <br /> <br /> Τούρκοι αξιωματούχοι έσπευσαν αμέσως να απορρίψουν το σχέδιο του Μάτις. Ο υπουργός Αμύνης Χουλούσι Ακάρ αποκάλυψε ότι μόλις πριν μια εβδομάδα είχε προειδοποιήσει τον Αμερικανό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Ντάνφορντ ότι τα παρατηρητήρια θα είχαν «αρνητικήν επίδραση» και θα δημιουργούσαν την εντύπωση ότι «Αμερικανικός στρατός με κάποιο τρόπο προστατεύει και καλύπτει Κούρδους τρομοκράτες του συριακού ΥPG.»<br /> <br /> «Η ενέργεια αυτή θα καθιστούσε μια περίπλοκη κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη», συνέχισε ο Ακάρ και πρόσθεσε: «Κανένας δεν έπρεπε να αμφιβάλει ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και η Τουρκική Δημοκρατία θα πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα εναντίον όλων των εξωτερικών κινδύνων και απειλών.» <br /> <br /> Την Τρίτη ο πρόεδρος Ερντογάν ξεσπάθωνε εναντίον της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην ανατολική Συρία, καταγγέλλοντας ότι σχέδια για την εγκατάσταση παρατηρητηρίων κατά μήκος των τουρκικών συνόρων αποβλέπουν στην υποστήριξη των τρομοκρατικών στοιχείων. «Αυτοί που ισχυρίζονται ότι πολεμούν το «Ισλαμικό Κράτος» στην Συρία, στην πραγματικότητα βοηθούν μια μικρή ομάδα τρομοκρατών να μένουν στην χώρα ια να δικαιολογούν την δική τους παρουσία σε αυτήν,» είπε ο Ερντογάν.<br /> <br /> Υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ δείχνουν πράγματι μια προτίμηση « να ζουν και να αναπνέουν νε τους τρομοκράτες». «Ο μοναδικός στόχος αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης (του Κουρδικού ΥPG)…είναι η χώρα μας», πρόσθεσε. « Δεν μπορούμε να μείνουμε άπραγοι μπροστά σε αυτή την απειλή.» <br /> <br /> Σαφέστατα αυτό που εξελίσσεται είναι ένα αμερικανικό σχέδιο για την παρεμπόδιση μελλοντικών τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής στην βόρεια Συρία. Το Πεντάγωνο θεωρεί το ΥPG ως τον αποτελεσματικότερο εταίρο του στην Συρία. Με απλά λόγια, αυτό που βλέπουμε εδώ είναι το συριακό αντίστοιχο αυτού που έκανε η Ουάσιγκτον, το 1991 στο Ιράκ, επιβάλλοντας την απαγόρευση των πτήσεων υπεράνω της κουρδικής ζώνης στα βόρεια. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ παίζουν ένα μακρόσυρτο παιχνίδι. Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τότε που ο πρόεδρος Ομπάμα εγκατέστησε 50 κομάντος συμβούλους στο πλευρό της κουρδικής πολιτοφυλακής που πολεμούσε εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους». Ο Ομπάμα επέμενε ότι ήταν «απλά μια επέκταση» της «ειδικής επιχείρησης» που διεξήγαγαν ήδη οι ΗΠΑ. Αλλά οι αριθμοί δεν έπαψαν να αυξάνονται –από 50 σε 250, από 250 σε 500 και από 500 σε 2000. Ο πραγματικός αριθμός είναι σήμερα γύρω στις 5.000 και εξακολουθεί να μεγαλώνει. <br /> <br /> Ο Seth Harp του περιοδικού New Yorker, μετά μια πρόσφατη σύντομη επίσκεψη στις αμερικανικές βάσεις στην Συρία, έγραψε: Η αποστολή έχει διαμορφωθεί σε κάτι πλησιέστερο σε συμβατικό πόλεμο ξηράς. Οι ΗΠΑ έχουν εγκαταστήσει μια δωδεκάδα η περισσότερες βάσεις από το Μανμπίζ ως την Χασάκα, μεταξύ των οποίων 4 αεροδρόμια, και οι δυνάμεις με αμερικανική υποστήριξη ελέγχουν τώρα όλη την Συρία ανατολικά του Ευφράτη, μιαν περιοχή περίπου στην έκταση της Κροατίας. <br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν τώρα 17 στρατιωτικές βάσεις στην βορειοανατολική Συρία. Ωστόσο το Κογκρέσο δεν έχει εγκρίνει στρατιωτική δράση στην Συρία, ούτε τα Ηνωμένα ΄Εθνη εξουσιοδότησαν την χρήση των όπλων. Η λεγόμενη « Επιχείρηση Εγγενής Αποφασιστικότητα» του Πενταγώνου τελεί υπο την αιγίδα της απόκρυφης Ενιαίας Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων, κάτι που σημαίνει ότι «βασικά στοιχεία κρατούνται απόρρητα, όπως το κόστος της αποστολής, οι μονάδες που συμμετέχουν, η περιοχή όπου βρίσκονται και ο αριθμός των τραυματιών, ο οποίος είναι σημαντικός, όπως πιστεύεται», έγραψε ο Harp. <br /> <br /> To αίνιγμα εστιάζεται στις αμερικανικές προθέσεις. Η διακηρυγμένη πρόθεση της Επιχείρησης Εγγενής Αποφασιστικότητα ήταν η συντριβή του «Ισλαμικού Κράτους», αλλά τελευταία μεταπήδησε στην αντιμετώπιση της ιρανικής παρουσίας στην Συρία. Σύμφωνα με τον Αμερικανό ειδικό απεσταλμένο για την αμερικανική παρέμβαση στην Συρία Τζέιμς Τζέφρυ, ο Τραμπ συμφώνησε να διατηρήσει τα αμερικανικά στρατεύματα τη Συρία επ΄αόριστο. «Δεν βιαζόμαστε», δήλωσε. <br /> <br /> Ο χειρότερος φόβος της Τουρκίας μπορεί να γίνεται πραγματικότητα –ένα συριακό Κουρδιστάν να παίρνει μορφή ακριβώς δίπλα στα σύνορά της. Πράγματι αυτό γίνεται το υπόβαθρο της όλης αμερικανικής στρατηγικής να περικυκλώσει την Συρία και το Ιράν, να ελέγξει την Βαγδάτη και την Δαμασκό –και τελικά να καταστήσει αδύνατη την ρωσική παρουσία στην Συρία. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ επιδιώκει να εμπήξει ένα μαχαίρι στην καρδιά του άξονα Τουρκία-Ρωσία-Ιράν στην Συρία, παροξύνοντας τις διαφορές στην περιοχή. Τα γάντια βγήκαν με το Ιράν, το Πεντάγωνο «ξεδοντιάζει» τώρα την Τουρκία και απομένει να δούμε μέχρι πότε θα μείνουν τα γάντια στις συναλλαγές με την Ρωσία. <br /> <br /> Σε μια ειλικρινή συνέντευξη με τα ρωσικά ΜΜΕ στις 21 Νοεμβρίου, ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος για την Συρία Τζέιμς Τζέφρυ ήταν οξύς. Επανέλαβε ότι η εγκατάσταση των πυραύλων S-300 στην Συρία αποτελούσε «επικίνδυνη κλιμάκωση» – «θα συνιστούσαμε στους Ρώσους να είναι πολύ προσεκτικοί με αυτά»- και μίλησε εμφατικά για νέες κυρώσεις κατά τις Ρωσίας και του Ιράν για τις παραδόσεις πετρελαίου στη Συρία, ενώ παράλληλα απέκλειε κάθε συναλλαγή με την Ρωσία για την παρουσία του Ιράν στην Συρία και μυκτήριζε την διαδικασία ειρήνευσης στην Αστάνα. <br /> <br /> Ο Τζέφρυ διακήρυξε μάλιστα την αμερικανική πρόθεση «να ασκήσουμε το στρατιωτικό μας δικαίωμα της αυτοάμυνας, εάν οι ρωσικές δυνάμεις έμπαιναν στον δρόμο μας». (Ο Τζέφρυ αποκάλυψε ότι έχουν σημειωθεί συμπλοκές με τους Ρώσους «περίπου δώδεκα φορές το ένα ή στο άλλο σημείο της Συρίας.») <br /> <br /> Το Πεντάγωνο θα προχωρήσει στην εγκατάσταση παρατηρητηρίων στα τουρκο-συριακά σύνορα, σε πείσμα των αντιρρήσεων της Αγκύρας. Η ώρα του λογαριασμού πλησιάζει για την Τουρκία. Τα τουρκικά ΜΜΕ ανέφεραν προ ημερών ότι στρατός της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων είχε αναπτυχτεί στη Βόρειο Συρία. Στις αρχές Νοεμβρίου τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ξανάνοιγαν την πρεσβεία τους στην Δαμασκό. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ πιέζουν την Σαουδική Αραβία και τα ΗΕΑ να χρηματοδοτήσουν την Κουρδική Πολιτοφυλακή στην Συρία και να συμβάλουν στην σύγκλιση κουρδικών και αραβικών φυλών τη βόρειας Συρίας για την συγκρότηση μιας κούρδο-αραβικής πολιτοφυλακής η οποία να καταστεί συριακό ανάχωμα εναντίον των δύο μη αραβικών περιφερειακών δυνάμεων, της Τουρκίας και του Ιράν. <br /> <br /> Όπως έγραψε ένας εξέχων Σαουδάραβας σχολιαστής στην κυβερνητική εφημερίδα Asharq Al-Awsat, «οι Αμερικανοί συγκροτούν συριακές Κουρδικές πολιτοφυλακές ως δύναμη κρούσεως εναντίον διαφόρων μερών και αυτό αναζωογονεί τις ελπίδες της συριακής αντιπολίτευσης ότι έχει μιαν ευκαιρία να επαναλάβει την πολεμική δράση της, μετά την απώλεια πλείστων των περιφερειών και χωριών που είχε κερδίσει κατά τον εμφύλιο πόλεμο.» <br /> <br /> Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο κι τα Εμιράτα είναι ξανά στην Συρία με παρώθηση των ΗΠΑ. Αυτά τα κράτη του Περσικού Κόλπου δεν κρύβουν πια τους δεσμούς τους με το Ισραήλ. Ανταποδίδουν την αμερικανο-ισραηλινή βοήθεια για το σπρώξιμο κάτω από το χαλί της υπόθεσης της δολοφονίας Κασόγκι.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ώρα του λογαριασμού για την Τουρκία στην Συρία

Μ.Κ.Bhadrakumar , Strategic Culture [Με πλούτο άγνωστων πληροφοριών και στοιχείων, ο ειδικός στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας, Ινδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απόρρητη έκθεση του Πενταγώνου: Η Τουρκία θα αποβληθεί από το πρόγραμμα των F-35…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXnGa7WqaLWlLvqUuak6RroHRyU6Bb-Os7vfDQtP8bWtbt0pKzkpUOqruVMMi3GvfhqONEdWCLp8BKIfeACTOYfWDZfcVK-j3R39h-FRcTcxt4g4ijLode7KuTOo8otyeI0-riKAzU1n0/s1600/mattis-matis-pentagon-senate.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXnGa7WqaLWlLvqUuak6RroHRyU6Bb-Os7vfDQtP8bWtbt0pKzkpUOqruVMMi3GvfhqONEdWCLp8BKIfeACTOYfWDZfcVK-j3R39h-FRcTcxt4g4ijLode7KuTOo8otyeI0-riKAzU1n0/s640/mattis-matis-pentagon-senate.jpg" width="640" /></a></div> <i>US Secretary of Defense Jim Mattis (Front L) walks to a briefing for US senators on Capitol Hill in Washington, DC. EPA, MICHAEL REYNOLDS</i><div> <br />Η Τουρκία κινδυνεύει να απoβληθεί από το αμερικανικό πρόγραμμα των μαχητικών F-35, το πιο δαπανηρό όπλο του κόσμου, εάν η κυβέρνησή της παραλάβει ένα προηγμένο ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα, σύμφωνα με μία περίληψη της εμπιστευτικής έκθεσης του αμερικανικού Πενταγώνου που εστάλη στο Κογκρέσο, μετέδωσε το Πρακτορείο Bloomberg. <br /><br /> Παρόλο που η Τουρκία “ήταν σημαντικός εταίρος αυτού του προγράμματος”, επενδύοντας περισσότερα από 1,25 δισεκατομμύρια δολάρια στο μυστικό αυτό αεριωθούμενο αεροσκάφος, από τότε που ξεκίνησε η φάση ανάπτυξής του το 2002, η αμερικανική κυβέρνηση θα επανεξετάσει τη συνεχιζόμενη συμμετοχή της Τουρκίας ως μίας εκ των 8 χωρών, εάν αγοράσει τους S-400 “, σύμφωνα με την δισέλιδη περίληψη της έκθεσης. <br /><br /> “Η τουρκική κυβέρνηση έχει δηλώσει επανειλημμένα και δημοσίως ότι έχει συνάψει συμφωνία για την προμήθεια των S-400” με αρχική ημερομηνία παράδοσης τον Ιούλιο του 2019, σύμφωνα με την έκθεση που είδαν οι δημοσιογράφοι του Bloomberg News. Εκτός από την Τουρκία που αγοράζει τα F-35, που κατασκευάζεται από την Lockheed Martin Corp., 10 τουρκικές εταιρείες έχουν προγραμματιστεί να παράγουν περίπου εξαρτήματα αξίας 12 δις. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων των βασικών εξαρτημάτων όπως η κεντρική άτρακτος και ορισμένα εργαλεία προσγείωσης.<div> <br /></div> <div>  Για ορισμένα αντικείμενα, όπως στην οθόνη του πιλοτηρίου, η Τουρκία είναι η μόνη πηγή. “Η τουρκική βιομηχανία κατασκευάζει ανταλλακτικά αεροσκαφών για όλες τις παραλλαγές και τους πελάτες της F-35”, αναφέρει το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Παρ’ όλα αυτά, η Αμερική δεν μπορεί καν να δεχθεί την εγκατάσταση στην Τουρκία του ρωσικού συστήματος.</div> <div> <br /></div> <div>  Μια μεγαλύτερη διαβαθμισμένη έκθεση που εξετάζει τις σχέσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς των F-35, απαιτήθηκε και περιλαμβάνεται στο φετινό νομοσχέδιο για την αμυντική πολιτική μετά την επιμονή των Γερουσιαστών Thom Tillis, Ρεπουμπλικανός από τη Βόρεια Καρολίνα, και της Jeanne Shaheen, Δημοκρατικής από το Νιου Χάμσαϊρ. Η νομοθεσία προέβλεπε ότι δεν θα γίνουν οι παραδόσεις των F-35 στην Τουρκία μέχρι την παράδοση της έκθεσης, κάτι που έγινε νωρίτερα αυτό το μήνα.</div> <div> <br /></div> <div>  Η Τουρκία, την οποία η έκθεση αποκαλεί “κρίσιμο σύμμαχο του ΝΑΤΟ”, θα παραλάβει σε περίπου δύο χρόνια τα πρώτα F-35 που αγόρασε. Έχει ήδη εγκρίνει την αγορά 30 από τα 100 μαχητικά αεροσκάφη. Το ρωσικό σύστημα S-400 σχεδιάστηκε για να καταρρίπτει τα αεροσκάφη των ΗΠΑ και του δυτικού συνασπισμού σε μεγαλύτερες κλίμακες και υψόμετρα από τα παλαιότερα συστήματα. </div> <div> <br /></div> <div> Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν ότι η ευαίσθητη τεχνολογία των F-35 που σχεδιάστηκε για να αποφύγει ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να διακυβευτεί και να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση του ρωσικού συστήματος αεράμυνας εάν η Τουρκία αποκτήσει και τα δύο συστήματα. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Ουάσιγκτον, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε ότι η χώρα του θέλησε να αγοράσει πυραύλους Patriot που κατασκευάζονται από την Αμερική, αλλά ποτέ δεν ήταν σε θέση να πάρει τη δέσμευση της Ουάσιγκτον. Είπε ότι δεν υπάρχει επιστροφή στη συμφωνία για τους S-400, αλλά άφησε την πόρτα ανοιχτή για να αγοράσει το υλικό των Η.Π.Α. στο μέλλον. </div> <div> <br /></div> <div> “Η τρέχουσα συμφωνία είναι μια ολοκληρωμένη συμφωνία – δεν μπορώ να την ακυρώσω”, δήλωσε ο Τσαβούσογλου. “Αλλά χρειάζομαι περισσότερα. Προτιμώ να αγοράσω από τους συμμάχους μου. “ Σύμφωνα με το αμερικανικό Πρακτορείο, η περίληψη που στάλθηκε στο Κογκρέσο αναγνώρισε τη θέση της Τουρκίας, λέγοντας ότι η χώρα έχει «απογοητευτεί από την παρατεταμένη δεκαετή έρευνας για να αγοράσει ένα (καλό) σύστημα αεροπορίας και πυραυλικής άμυνας». Καθώς οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποτρέψουν την Τουρκία από τα σχέδια για την αγορά του S-400, η ​​κυβέρνηση “έχει αναπτύξει ένα εναλλακτικό πακέτο για να προσφέρει στην Τουρκία ένα ισχυρό, ικανό, συμβατό με το ΝΑΤΟ σύστημα αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας που απαιτεί υποστήριξη από το Κογκρέσο, αναφέρει η περίληψη. </div> <div> <br /></div> <div> Το Πεντάγωνο δήλωσε ότι «είναι ουσιώδες να παράσχει μια πραγματική εναλλακτική λύση που θα ενθάρρυνε την Τουρκία να απομακρυνθεί από μια καταστροφική απόκτηση του S-400», αναφέρει η έκθεση. Η γερουσιαστής Shaheen δήλωσε σε δήλωσή της ότι «ήταν ευχαριστημένη από την έγκαιρη και περιεκτική φύση» της πλήρους, διαβαθμισμένης έκθεσης του Πενταγώνου, αλλά παρότρυνε το τμήμα Άμυνας να «μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες με τον αμερικανικό λαό». </div> <div> <br /></div> <div> “Ο περιορισμός της διαθεσιμότητας αυτής της έκθεσης σε μια επιλεγμένη ομάδα δεν ήταν η πρόθεση του νόμου που έγραψα και εγώ ο Γερουσιαστής Tills”, ανέφερε. Καθώς οι νομοθέτες αναθεωρούν τα μέτρα που πρέπει να πάρουν τώρα, η Shaheen είπε ότι είναι κρίσιμο να έχουμε κατά νου ότι oi S-400 “δημιουργούν σοβαρές αδυναμίες στον εναέριο χώρο του ΝΑΤΟ και θα παρουσιάσει επιπλέον ζητήματα πληροφοριών για τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους συμμάχους του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας”. </div> <div> <br /></div> <div> Η περίληψη της έκθεσης του Πενταγώνου αναγνώρισε την «μοναδική γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ» και δήλωσε ότι έχει ένα «αξιόπιστο σχέδιο» για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος μέχρι το 2024 – ένα βασικό αίτημα που έκανε ο Πρόεδρος Τραμπ στην Ατλαντική Συμμαχία. Εκτός από την ενδεχόμενη απομάκρυνση από το πρόγραμμα F-35, η απόκτηση των S-400 θα μπορούσε να προκαλέσει κυρώσεις από τις ΗΠΑ και θα μπορούσε να επηρεάσει την απόκτηση άλλων όπλων από την Τουρκία, όπως το ελικόπτερο CH-47F Chinook της Boeing και το μαχητικό επίσης της Lockheed, αλλά και τα ελικόπτερα Black Hawk UH-60.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Απόρρητη έκθεση του Πενταγώνου: Η Τουρκία θα αποβληθεί από το πρόγραμμα των F-35…

US Secretary of Defense Jim Mattis (Front L) walks to a briefing for US senators on Capitol Hill in Washington, DC. EPA, MICHAEL REYNOLDS ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποφασίστε εάν θέλετε F-35 η S-400, λένε οι ΗΠΑ στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg38q_F9qQk2vHUIw0pbHQtluFcq1Of48m3HVNLC7qvJ3u439d54v4xmrFCXUWctvD-2K9zht2HW7mkxs0Qjf4pGYOG8zNsVeFEnfAF_gnfeFpw41KgFOHzVl0v-DFKzcr4pvYEUgBaESg/s1600/trump_f-35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="425" data-original-width="630" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg38q_F9qQk2vHUIw0pbHQtluFcq1Of48m3HVNLC7qvJ3u439d54v4xmrFCXUWctvD-2K9zht2HW7mkxs0Qjf4pGYOG8zNsVeFEnfAF_gnfeFpw41KgFOHzVl0v-DFKzcr4pvYEUgBaESg/s640/trump_f-35.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η τελική επιλογή είναι μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, όπως λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας <br /><br />Η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να επιλέξει μεταξύ της αγοράς του προηγμένου ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος ή να παραμείνει εταίρος στο ακριβότερο αμερικανικό εξοπλιστικό πρόγραμμα των F-35, δήλωσε στο Bloomberg ο νέος πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, Τζέιμς Ινχόουφ.<br /><br />«Για να παραμείνει η Τουρκία στο πρόγραμμα των F-35, δεν πρέπει να προχωρήσει στην απόκτηση του ρωσικού συστήματος S-400», ανέφερε ο γερουσιαστής, σχολιάζοντας έκθεση του Πενταγώνου, η οποία προειδοποιεί ότι «η αμερικανική κυβέρνηση θα επανεξετάσει τη συμμετοχή της Τουρκίας ως μιας από τους οκτώ εταίρους, σε περίπτωση που προχωρήσει στην αγορά των S-400».<br /><br />«Η Τουρκία είναι σημαντικός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, όμως οφείλει να συμπεριφέρεται σαν τέτοιος. Εν κατακλείδι, η Τουρκία πρέπει να επιλέξει μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Αν προχωρήσει στην αγορά των S-400, θα υπάρξουν επιπτώσεις», τόνισε ο Inhofe. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν αισθάνονται ευτυχείς με την επιδίωξη της Τουρκίας να αποκτήσει τους S-400, επειδή τα πολύπλοκα συστήματα αυτού του είδους «συνήθως απαιτούν την παρουσία ειδικευμένων εκπαιδευτών από την χώρα παραγωγής τους, στην περίπτωσή μας από την Ρωσία», δήλωσε ο Στηβ Ζάλογκα , ειδικός πυραυλικών συστημάτων της εταιρείας στρατιωτικών αναλύσεων Teal Group, που πρόσθεσε πως υπάρχουν ανησυχίες μήπως οι Τούρκοι επιτρέψουν σε Ρώσους εμπειρογνώμονες να δοκιμάσουν τα συστήματα αναγνώρισης των S-400 εναντίον τουρκικών μαχητικών F-35, με απώτατο στόχο την υπονόμευση των αντίμετρων που αυτά διαθέτουν.<br />(Mε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)<br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποφασίστε εάν θέλετε F-35 η S-400, λένε οι ΗΠΑ στην Τουρκία

Η τελική επιλογή είναι μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, όπως λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας Η τουρκική κυβέρνηση πρέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δικαίωση των Ελλήνων… Ακυρώνονται οι κατεδαφίσεις στην Χιμάρα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjspEG9e0HrQ5AvUe9DN8IVjUQEARQk3JcvUiFKLQPPgRJJ1SjzTC0ru3HND4aDXm7Gw_qoFhJmKKwL-kp11Bk0iKZK415YoMDs8Wck08lU_YR5yINd36NKeAwRtvWVINup4WY9z7xYlNk/s1600/XIMARA-ALBANOI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="393" data-original-width="700" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjspEG9e0HrQ5AvUe9DN8IVjUQEARQk3JcvUiFKLQPPgRJJ1SjzTC0ru3HND4aDXm7Gw_qoFhJmKKwL-kp11Bk0iKZK415YoMDs8Wck08lU_YR5yINd36NKeAwRtvWVINup4WY9z7xYlNk/s640/XIMARA-ALBANOI.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ήταν ανήμερα της εθνικής μας επετείου, 28 Οκτωβρίου του 2016 όταν εστάλησαν τα πρώτα ειδοποιητήρια, σε κατοίκους της Χιμάρας με τα οποία τους εζητείτο να εκκενώσουν τα σπίτια τους τα οποία θα κατεδαφίζονταν στο πλαίσιο ενός αναπτυξιακού υποτίθεται έργου ανάπλασης της περιοχής. Κατοικίες άνω των 100 ετών είχαν μπει στο στόχαστρο των συμφερόντων. <br /> <br /> Κατοικίες αυτοχθόνων Ελλήνων, έπρεπε να γκρεμιστούν για να προχωρήσει το σχέδιο «Νέα Χιμάρα» ή «Himara e re» όπως την ονομάζει ο σημερινός δήμαρχος, μέσω του έργου «Αστική ανάπλαση στον δήμο Χιμάρας» το οποίο υλοποιεί το FondiZhvillimitμε χρηματοδότηση από την Τράπεζα του Συμβουλίου της Ευρώπης (CEB). <br /> <br /> Η αντίδραση ήταν άμεση και μαζική. Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια η συντριπτική πλειοψηφία των Χιμαραίων ενώθηκε κάτω από τον ίδιο σκοπό. Με την ΟΜΟΝΟΙΑ μπροστά, οργανώθηκε μια κινητοποίηση σε όλα τα μέτωπα. <br /> <br /> Με τη συνδρομή της πρεσβείας της Ελλάδος στα Τίρανα, και την στήριξη της ελληνικής πολιτείας ενημερώθηκαν διεθνείς φορείς και ξένες πρεσβείες στα Τίρανα ενώ αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΑΣΕ, βρέθηκαν στην Χιμάρα για επιθεώρηση της κατάστασης. Πραγματοποιήθηκαν διαμαρτυρίες, κινήθηκαν νομικές διαδικασίες, ο Συνήγορος του Πολίτη της Αλβανίας επιβεβαίωσε πως είχαν καταπατηθεί τα δικαιώματα των κατοίκων κατά τον σχεδιασμό και υλοποίηση του έργου. <br /> <br /> Έγινε προσπάθεια συνεννόησης με την κυβέρνηση ακόμη και με τον δήμαρχο Χιμάρας του οποίου η στάση ήταν όλο αυτό το διάστημα η πιο εχθρική απέναντι στα αιτήματά μας. <br /> <br /> Το θέμα πήρε διαστάσεις σε ελληνικά, αλβανικά και διεθνή ΜΜΕ. Όλα αυτά έγιναν με την συνεργασία των Χιμαραίων από τα Τίρανα μέχρι την Αθήνα και την Ουάσιγκτον. Σημαντικό μέρος της αλβανικής κοινής γνώμης συνετάχθη με τα δίκαια αιτήματά μας παρά την διαχρονική της επιφυλακτικότητα απέναντι στον ελληνισμό της Χιμάρας <br /> <br /> Μετά την δικαστική δικαίωση που έφερε την ακύρωση του σχεδίου, οι εμπλεκόμενοι αναγκάστηκαν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μετά από πολύωρες διαβουλεύσεις, καταρτίστηκε νέο σχέδιο σύμφωνα με το οποίο δεν γίνεται καμία κατεδάφιση. Υπέρ του σχεδίου τάχθηκε η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων, κατά την παρουσίασή του, στις 17 Οκτωβρίου. <br /> <br /> Το σχέδιο αυτό εκτός από το FondiZhvillimitαναγκάστηκε να υπογράψει και ο δήμαρχος της Χιμάρας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από αυτήν για το δίκαιο των αιτημάτων μας. Η εξέλιξη αυτή, εκθέτει σαφώς τον δήμαρχο Χιμάρας που ως τοπικός άρχοντας, απέδειξε πως δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του τόπου του εφόσον αυτά τα δύο χρόνια, στάθηκε εμπόδιο σε κάθε λύση. <br /> <br /> Ταυτόχρονα, λάβαμε την δέσμευση πως η εγγραφή των περιουσιών στο υποθηκοφυλακείο θα ολοκληρωθεί με διαδικασίες fast track οι οποίες ήδη έχουν ξεκινήσει από τα αντίστοιχα υπουργεία. Οι κάτοικοι του κέντρου της Χιμάρας έχουν ήδη καταθέσει τα δικαιολογητικά και αναμένουμε την τελική διεκπεραίωση. Η καταγραφή των ιδιοκτησιών και απόδοση τίτλων ιδιοκτησίας, είναι ένα πάγιο αίτημα των κατοίκων της Χιμάρας από το 1991. <br /> <br /> Η διαφαινόμενη επίλυση αυτού του ζητήματος θα λύσει εν πολλοίς το πρόβλημα τις αβεβαιότητας και της υφαρπαγής των περιουσιών με πλαστογραφήσεις και άλλες μεθοδεύσεις. Σε περίπτωση που οι δεσμεύσεις δεν τηρηθούν και παρατηρηθεί οποιαδήποτε κωλυσιεργία, οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν. Διαβεβαιώνουμε κάθε εμπλεκόμενο ότι γνωρίζουμε καλά πλέον που κινούμαστε και η αποτελεσματικότητά μας είναι επιβεβαιωμένη. <br /> <br /> Σε αυτήν την πορεία είχαμε να αντιμετωπίσουμε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες με εθνικιστικό χαρακτήρα. Είχαμε δύσκολες στιγμές και δεχτήκαμε ισχυρή πίεση, αυτά τα δύο χρόνια μαχόμενοι κατά των κατεδαφίσεων και της οικονομικής εξόντωσης. Καταφέραμε όμως τελικά, να δείξουμε προς όλες τις πλευρές πως κύριος αυτού του τόπου είναι ο Χιμαραίος. Από εδώ και μπρος κάθε αγώνας θα ξεκινάει με αυτό το δεδομένο. <br /> <a href="https://www.himara.gr/epikairotita/topika-dromena/8068-akyronontai-oi-katedafiseis-stin-himara"><b>Himara.gr</b></a><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δικαίωση των Ελλήνων… Ακυρώνονται οι κατεδαφίσεις στην Χιμάρα

Ήταν ανήμερα της εθνικής μας επετείου, 28 Οκτωβρίου του 2016 όταν εστάλησαν τα πρώτα ειδοποιητήρια, σε κατοίκους της Χιμάρας με τα οποία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τύμπανα ψυχρού πολέμου μεταξύ Μόσχας-Κιέβου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicgxxdzKjQ3iFrp24H6Msh8JQgwcbqoahOGApXNUeojHgmK0Vfk6Dkn6sGjeAevDsPzfgzDAkQ4Pi467jBP-PEj7MbXdH5U8-UYuKcQqEEw-U8XlMW1p4ZWKoH77jT0XeKSJAqD-TYOLY/s1600/putin_sussian_navy.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicgxxdzKjQ3iFrp24H6Msh8JQgwcbqoahOGApXNUeojHgmK0Vfk6Dkn6sGjeAevDsPzfgzDAkQ4Pi467jBP-PEj7MbXdH5U8-UYuKcQqEEw-U8XlMW1p4ZWKoH77jT0XeKSJAqD-TYOLY/s640/putin_sussian_navy.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιώργος Λυκοκάπης</b><br /> Ένα ψυχροπολεμικό θρίλερ βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες, με αφορμή το θερμό επεισόδιο Ρωσίας-Ουκρανίας στην Αζοφική θάλασσα. Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν τρία ουκρανικά πολεμικά πλοία, αιχμαλωτίζοντας το προσωπικό τους. Σύμφωνα με τη Μόσχα, τα ουκρανικά πολεμικά πλοία εισήλθαν στα «ρωσικά χωρικά ύδατα». Το επεισόδιο αυτό προκάλεσε πολεμικό συναγερμό στην Ουκρανία. Ο Ουκρανός πρόεδρος Ποροσένκο επέβαλε στρατιωτικό νόμο, ο οποίος από την Τετάρτη ισχύει στο σύνολο της χώρας. <br /> <br /> Αιτιολόγησε την απόφασή του, λέγοντας πως η Ρωσία «συγκεντρώνει στρατεύματα» στα σύνορα με την Ουκρανία. Το Κίεβο, ξεκάθαρα, δήλωσε ότι αντιμετωπίζει «απειλή πολέμου» από τη Μόσχα. Από την πλευρά της η Ρωσία χαρακτήρισε «γκανγκστερικές τις μεθόδους» της ουκρανικής κυβέρνησης. Για τη Μόσχα το επεισόδιο ήταν μία «προβοκάτσια», ενορχηστρωμένη από τον ίδιο τον πρόεδρο Ποροσένκο. Απώτερος σκοπός του Ουκρανού προέδρου είναι να αποκτήσει δικτατορικές εξουσίες, αξιοποιώντας την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Ο Πέτρο Ποροσένκο διέψευσε τους ισχυρισμούς της Μόσχας, δηλώνοντας πως δεν σχεδιάζει αναβολή των προγραμματισμένων εκλογών.<br /> <br /> Όμως, οι Ρώσοι δεν έχουν εντελώς άδικο. Διότι στην πράξη η πολεμική ένταση ενισχύει το προφίλ του Ουκρανού προέδρου, η δημοτικότητα του οποίου είχε αμαυρωθεί από σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα. Όμως, κερδισμένος από την κρίση είναι ταυτόχρονα και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Μπορεί να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στη Ρωσία, αλλά ορισμένα γεγονότα έπληξαν την εικόνα του ισχυρού άνδρα του Κρεμλίνου. Αρχικά, ήταν οι ογκώδεις λαϊκές αντιδράσεις που προκλήθηκαν τον περασμένο Αύγουστο στη Ρωσία, λόγω της σχεδιαζόμενης ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. <br /> <br /> Λίγο μετά, ακολούθησε η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού στη Συρία, η οποία προκλήθηκε από την αιφνίδια επιδρομή της ισραηλινής αεροπορίας. Είδαμε πως ο πρόεδρος Πούτιν επέλεξε να ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης με το Ισραήλ, μιλώντας για «ατυχές περιστατικό». Ήρθε, όμως, σε αντίθεση με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας, ο οποίος είχε προαναγγείλει «αντίποινα» στους Ισραηλινούς. Επομένως, το θερμό επεισόδιο με το ουκρανικό πολεμικό ναυτικό μοιάζει η ιδανική ευκαιρία για μία επίδειξη δύναμης του Βλαντιμίρ Πούτιν, η οποία θα συσπειρώσει τη ρωσική κοινή γνώμη γύρω από το πρόσωπο του. <br /> <br /> Γιατί η Μόσχα υπολογίζει στο Βερολίνο <br /> <br /> Ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος ζήτησε τη μεσολάβηση του Βερολίνου, προκειμένου το Κίεβο να μην καταφύγει σε «απερίσκεπτες ενέργειες». Η Γερμανία έχει προϊστορία στην ουκρανική κρίση. Είχε υποστηρίξει το «κίνημα της πλατείας Μεϊντάν», τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που οδήγησαν στην ανατροπή του φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς τον Φεβρουάριο του 2014. Η καγκελάριος Μέρκελ φιλοδοξούσε να καθορίσει το Βερολίνο τις εξελίξεις στην Ουκρανία.<br /> <br /> Όμως, το Βερολίνο «λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο», τη Μόσχα, η οποία έχει σημαντικά γεωστρατηγικά συμφέροντα στην Ουκρανία. Η Μόσχα προσάρτησε την Κριμαία και υποκίνησε την εξέγερση των ρωσόφωνων στην ανατολική πλευρά της χώρας. Η κρίση, πλέον, έπαιρνε στρατιωτική τροπή, γεγονός που υποχρέωσε τη Μέρκελ να αφήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στους Αμερικανούς. Από τότε η Άνγκελα Μέρκελ παίζει έναν ρόλο άτυπου μεσολαβητή στην ουκρανική κρίση. Είχε καθοριστικό ρόλο για την ειρηνευτική συμφωνία του Μινσκ, η οποία έφερε μία εύθραυστη εκεχειρία στην Ανατολική Ουκρανία. <br /> <br /> Μπορεί να μην αναγνώρισε την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, αλλά το Βερολίνο δεν επεδίωξε την απομόνωση της Μόσχας. Το οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας ποτέ δεν είδε με «καλό μάτι» τις κυρώσεις της ΕΕ έναντι της Ρωσίας, λόγω των στενότατων οικονομικών δεσμών Μόσχας-Βερολίνου. Εξάλλου, η Άνγκελα Μέρκελ περισσότερο φοβάται τον Ντόναλντ Τραμπ, παρά τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο απομονωτισμός του Αμερικανού προέδρου και οι συνεχιζόμενες ρητορικές του επιθέσεις κατά της Γερμανίας, προκαλούν μεγάλο προβληματισμό στη γερμανική κυβέρνηση, η οποία αρχίζει να υπολογίζει όλο και περισσότερο στους Ρώσους, στην αντιπαράθεσή της με τους Αμερικανούς. <br /> <br /> Όπως είδαμε, το Βερολίνο αγνόησε τις πιέσεις της Ουάσινγκτον και προχώρησε κανονικά στο σχέδιο κατασκευής του αγωγού Nord Stream 2. Ο αγωγός θα μεταφέρει 55 δισεκατομμύρια κυβικά ρωσικού φυσικού αερίου στη Γερμανία, παρακάμπτοντας εντελώς την Ουκρανία. Δηλαδή, ό,τι ακριβώς επιθυμεί ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος βλέπει να μεγαλώνει η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Μόσχα, παρά τις διακηρύξεις περί του αντιθέτου. <br /> <br /> Ο «κλήρος πέφτει» στους Αμερικανούς <br /> <br /> Μπορούμε να πούμε πως ο πρόεδρος Πούτιν ποντάρει σε «κουτσό άλογο». Το «άστρο» της Μέρκελ έχει ξεθωριάσει, η Γερμανίδα καγκελάριος δεν θα διεκδικήσει άλλη θητεία. Έχει τέτοια πολιτική φθορά, που δεν μπορεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, ούτε κατά διάνοια. Δεν υπάρχει, όμως, κάποια ευρωπαϊκή χώρα που θα σηκώσει το βάρος μιας αντιπαράθεσης με τη Ρωσία. <br /> <br /> Η Βρετανία δεν μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο, διότι ταλανίζεται από το Brexit. Ίσως, θα μπορούσε η Πολωνία για ιστορικούς λόγους ,όμως, κι αυτό είναι αδύνατον, καθώς η Πολωνία είναι «μαύρο πρόβατο» στην ΕΕ, λόγω της αυταρχικής, δεξιάς πολωνικής κυβέρνησης της. Η Ιταλία έχει περισσότερο διάθεση να αντιπαρατεθεί με τις Βρυξέλλες, παρά με τη Μόσχα. Πρέπει να σημειώσουμε πως όλα τα αναδυόμενα κόμματα της ευρωπαϊκής άκρας δεξιάς επιθυμούν τη σύσφιξη των σχέσεων των χωρών τους με τη Ρωσία. <br /> <br /> Επομένως, «ο κλήρος πέφτει» πάλι στους Αμερικανούς, η στάση των οποίων είναι απρόβλεπτη, λόγω προεδρίας Τραμπ. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι δεν είναι «καθόλου χαρούμενος» με τους Ρώσους, ενώ και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών μίλησε για «παραβίαση του διεθνούς δικαίου» από τη Μόσχα. Ήδη, ο Ντόναλντ Τραμπ απειλεί να ακυρώσει τη συνάντησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην επικείμενη σύνοδο των G20. <br /> <br /> Ο Αμερικανός πρόεδρος γνωρίζει πως θα πρέπει να «πάρει πάνω του» μία αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Στους Ευρωπαίους δεν μπορεί να υπολογίζει, ούτε καν στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία, η χώρα που έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στην Ατλαντική Συμμαχία, έχει επιλέξει να συμμαχήσει με τους Ρώσους. Ο Ντόναλντ Τραμπ, παρά την εμπρηστική του ρητορική, αποφεύγει να αντιπαρατεθεί ευθέως με τη Ρωσία, όπως έδειξε η στάση του στην Συρία. <br /> <br /> Γρίφος η στάση Τραμπ <br /> <br /> Είναι αλήθεια πως, όσο διαρκεί η έρευνα του FBI για τη ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές εκλογές, τα χέρια του Αμερικανού προέδρου είναι «δεμένα». Ο Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να εμφανίζεται «σκληρός» με τη Ρωσία, αλλιώς θα κατηγορηθεί ως «μαριονέτα» του Πούτιν. Καλλιεργεί, όμως, συνεχώς ένα κλίμα αντιπαράθεσης με τις ομοσπονδιακές αρχές, μιλώντας για «κυνήγι μαγισσών», αναφερόμενος στην έρευνα του εισαγγελέα Μιούλερ.<br /> Ήδη, απομάκρυνε με συνοπτικές διαδικασίες τον υπουργό Δικαιοσύνης Σέσιονς μετά το αποτέλεσμα των αμερικανικών προκριματικών εκλογών. <br /> <br /> Ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης είχε προκαλέσει την οργή του Αμερικανού προέδρου, επειδή υποστήριζε την έρευνα του «Russiagate». Ο Ντόναλντ Τραμπ φημολογείται πως τρέμει τις αποκαλύψεις του πρώην στενού του συνεργάτη Πολ Μάναφορτ, ο οποίος φέρεται να έχει έρθει σε συμφωνία με τον ανακριτή Μιούλερ. Ένας άλλος εμπλεκόμενος, τέως σύμβουλος του Τραμπ στο «Russiagate», ο Τζορτζ Παπαδόπουλος, προφυλακίστηκε. <br /> <br /> Το πιθανότερο είναι πως ο μεγιστάνας θα δει την ουκρανική κρίση ως μία ευκαιρία, για να πουλήσει περισσότερα αμερικανικά οπλικά συστήματα στην Πολωνία ή στην Βαλτική. Θα συνεχίζει την παραδοσιακή αμερικανική πολιτική των προκατόχων του, η οποία περιλαμβάνει την επέκταση του ΝΑΤΟ. Αυτό, άλλωστε, απέδειξε η προσωπική του παρέμβαση για το όνομα των Σκοπίων. <br /> <br /> Είναι όμως αρκετά πραγματιστής και δεν θα επιδιώξει, προφανώς, μία αντιπαράθεση με τους Ρώσους για την τύχη της Ουκρανίας. Ήταν, εξάλλου, ο ίδιος ο Τραμπ που το περασμένο καλοκαίρι, είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ την προσάρτηση της Κριμαίας. <br /> <br /> Θα μπορούσε μία πολεμική κρίση να ξεσπάσει μόνο με πρωτοβουλία των Ρώσων ή της ουκρανικής κυβέρνησης; Δεν το θεωρούμε πιθανό. Οι Ρώσοι ελέγχουν, ήδη, την Ανατολική Ουκρανία και την Κριμαία, οπότε δεν έχουν να κερδίσουν κάτι παραπάνω. Όσον αφορά τον Ουκρανό πρόεδρο Ποροσένκο, έχει σίγουρα ένστικτο αυτοσυντήρησης. Ο Ουκρανός ολιγάρχης γνωρίζει πως, εάν προκαλέσει τους Ρώσους, δεν μπορεί να υπολογίζει στο ΝΑΤΟ και θα έχει με βεβαιότητα το τέλος του Μιχαήλ Σαακασβίλι στη Γεωργία.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τύμπανα ψυχρού πολέμου μεταξύ Μόσχας-Κιέβου

Γιώργος Λυκοκάπης Ένα ψυχροπολεμικό θρίλερ βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες, με αφορμή το θερμό επεισόδιο Ρωσίας-Ουκρανίας στην ...

Διαβάστε την συνέχεια

Oργή στην Ρωσία για Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgegqU6XcylPQKNW5y_QxdyDwF4NcmfIt47j4QFV58qvy_4_1aX9qX8wjgsbSHWR7EPL16PkuZa0yq2291DYpA5T7XwZrH84zP2HKRd2ifDNhMdw4gNlWiSZQp3f9TD5p8q2wQKH_6vbOI/s1600/erdogan_Uav.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="566" data-original-width="800" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgegqU6XcylPQKNW5y_QxdyDwF4NcmfIt47j4QFV58qvy_4_1aX9qX8wjgsbSHWR7EPL16PkuZa0yq2291DYpA5T7XwZrH84zP2HKRd2ifDNhMdw4gNlWiSZQp3f9TD5p8q2wQKH_6vbOI/s640/erdogan_Uav.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">«Δίνεις στους Ουκρανούς UAV για να βομβαρδίζουν τους Ρωσόφωνους στο Ντονέτσκ;» – «Αυτό είναι το ευχαριστώ για τους S-400;»</span></h3> Πυρ και μανία είναι ο <a href="https://topwar.ru/150406-udarnye-bajraktary-v-nebe-nad-donbassom-kakaja-esche-blagodarnost-za-s-400-privedet-moskvu-v-chuvstvo.html"><b>ρωσικός τύπος</b></a> μετά τα πρόσφατα γεγονότα στην Μαύρη Θάλασσα, καθώς η τουρκική στάση προβληματίζει την Μόσχα <br /> <br /> Καταρχήν το τουρκικό ΥΠΕΞ απαίτησε την άμεση διάνοιξη των στενών του Κέρτς και την επίλυση της διένεξης με διάλογο, ενώ ζήτησε και την απελευθέρωση των Ουκρανών ναυτικών, παίρνοντας θέση σαφώς υπέρ του Κιέβου. <br /> <br /> Σήμερα ο Ερντογάν προσπαθεί <a href="https://www.unian.info/politics/10356762-turkey-could-play-role-of-mediator-in-settling-ukraine-russia-row-in-black-azov-seas-region.html"><b>να διαδραματίσει</b></a> διαπραγματευτικό ρόλο στο όλο ζήτημα ερεθίζοντας τους ρωσικούς εθνικιστικούς κύκλους που έβλεπαν και βλέπουν με «μισό μάτι» την Άγκυρα έτσι και αλλιώς. <br /> <br /> Το πιο σημαντικό όμως είναι σημερινό άρθρο του ρωσικού τύπου το οποίο στηλιτεύει την πρόσφατη συμφωνία Ουκρανίας-Τουρκίας για την αγορά τουρκικών μη επανδρωμένων οχημάτων Bayraktar TB2.<br /> <br /> Είχαμε αναφέρει ότι εν μέσω πολεμικών εντάσεων στο Ντονέτσκ, είναι πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή την κατάρριψη των τουρκικών Bayraktar ΤΒ2 που θα προμηθευτεί η Ουκρανία. <br /> <br /> Σήμερα λοιπόν, ρωσικό άρθρο αναφέρει ότι «μετά τα ζήτω» από το Υπουργείο Εξωτερικών μας, (Ρωσία) και τους διθυράμβους στα ΜΜΕ της χώρας, για την δήθεν εξομάλυνση των ρωσο-τουρκικών σχέσεων με την από κοινού εφαρμογή «οδικού χάρτη» για την επίλυση της κατάστασης στο βόρειο τμήμα της Συρίας, στην οποία αφήσαμε το Afrin στο έλεος του τουρκικού στρατού, ο Ερντογάν έδωσε στη Μόσχα ένα σκληρό μάθημα του «παιχνιδιού που παίζει». <br /> <br /> Πρώτον, οι τουρκικές δυνάμεις έκλεψαν MANPADS (φορητά αντιαεροπορικά συστήματα ρωσικής κατασκευής) τύπου «Igla» των φιλοσυριακών μονάδων στο Ιντλίμπ και με αυτά οι φιλότουρκοι Σύροι αντάρτες χτύπησαν ένα ρωσικό αεροσκάφος Su-25 στις 3 Φεβρουαρίου 2018, του οποίου ο πιλότος αν και έκανε χρήση του αλεξιπτώτου πέθανε ηρωικά σε μια άνιση μάχη με φιλοτουρκικές δυνάμεις . <br /> <br /> Δεν υπήρξε κανένα «αμερικανικό ίχνος» σε αυτό το τραγικό περιστατικό, αφού όλες ανεξαιρέτως οι ομάδες στην πόλη Idlib ελέγχονται αποκλειστικά από τις δυνάμεις ασφαλείας της Τουρκίας. <br /> <br /> Είναι λογικό το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας να μπορούσε να εμποδίσει αυτό το τραγικό συμβάν, αλλά δεν το έκανε για να δείξει για άλλη μια φορά στη ρωσική πλευρά, ποιος είναι το αφεντικό στην περιοχή. <br /> <br /> Δυστυχώς, μια τέτοια ενέργεια εκ μέρους των «Τούρκων φίλων” μας δεν ήταν αρκετή στο Κρεμλίνο για να κατανοήσει το νέο επίπεδο ηγεμονίας των Τούρκων και την αξιοθρήνητη κατάσταση που διέπει εδώ και καιρό τις σχέσεις Τουρκίας και Ρωσίας. <br /> <br /> Ως εκ τούτου, το Κρεμλίνο ως «βραβείο» στην Τουρκία για όλα αυτά, υπέγραψε σύμβαση με το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, για την αγορά των τεσσάρων συστημάτων S-400 της «Rosoboronexport», κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα από τα πιο παράλογα στρατιωτικά και πολιτικά λάθη τα τελευταία χρόνια για την Μόσχα. <br /> <br /> Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η Δαμασκός και ο Άσαντ, δεν είναι ακόμη στην ημερήσια διάταξη της τουρκικής ηγεσίας. Αλλά αυτό είναι μόνο το ήμισυ του προβλήματος. <br /> <br /> Μόλις πριν από λίγες ημέρες, παρουσιάστηκε στο διαδίκτυο μια αρκετά ηχηρή είδηση που αφορούσε συμβόλαιο για την αγορά από το Κίεβο έξι τουρκικών UAV Bayraktar TB2 (3 ανά κάθε συγκρότημα) και 2 σταθμούς εδάφους εξοπλισμένους με τον κατάλληλο εξοπλισμό κεραιών καθώς και εξοπλισμό ραδιοηλεκτρονικού πομποδέκτη για τον έλεγχο του UAV και τη λήψη πληροφοριών τηλεμετρίας από το οπτοηλεκτρονικό σύστημα εντοπισμού MX-10/15. <br /> <br /> Η συμφωνία προβλέπει επίσης την παράδοση 200 βλημάτων υψηλής ακρίβειας MAM-L, τα οποία αποτελούν την αμετάβλητη έκδοση των πολυχρηστικών τακτικών / αντιαρματικών βλημάτων L-UMTAS, που επίσης αναπτύσσει η Roketsun. <br /> <br /> Η είδηση αυτή διέρρευσε σε πολυάριθμα αμυντικά ιστολόγια στην Ουκρανία και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ ο συντάκτης της είναι ο διάσημος Ουκρανός δημοσιογράφος Γιούρι Μπατσουόφ (γνωστός εθνικιστής του δεξιού τομέα), που επικαλέστηκε πηγές του Ουκρανού υπουργού άμυνας Σ. Πολτόρκα και της ιστοσελίδας mil.in.ua. <br /> <br /> Προφανώς, τώρα η ουκρανική πλευρά προσπαθεί με χίλιους δυο τρόπους απλά να αποκρύψει το γεγονός αυτής της συναλλαγής, προκειμένου να επιτύχει ένα επιχειρησιακό σοκ και δέος με την χρήση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο θέατρο των επιχειρήσεων του Ντονέτσκ κατά των Ρωσόφωνων. <br /> <br /> Όλες όμως οι λεπτομέρειες είναι γνωστές εδώ και πολύ καιρό στις ρωσικές υπηρεσίες και γι ‘αυτό είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε την εκτίμηση της νέας απειλής για το 2ο σώμα στρατού των Ρωσόφωνων πολιτοφυλάκων (LDNR). <br /> <br /> Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το ανώτατο όριο ύψους των UAV Bayraktar TB2 με γεμάτο το 80% των δεξαμενών καυσίμων και βλημάτων τους, είναι τα 6.500 – 7000 m, κάτι που δεν επιτρέπει στις μονάδες της ρωσόφωνης δημοκρατίας να καταστρέψουν τα τουρκικά drones με MANPADS τύπου Igla, Strela-10M3 και Osa-AK ZRSKs. <br /> <br /> Δεύτερον, τα μικρού μεγέθους κατευθυνόμενα βλήματα MAM-L («Smart Micro Munition”) που κουβαλούν τα τουρκικά UAV, λόγω του μικρού ίχνους τους, δεν μπορούν να ανιχνευθούν από τα παλαιού τύπου ραντάρ των συστημάτων «Osa-AK”. <br /> <br /> Η μόνη διέξοδος από αυτή την κατάσταση, είναι η μεταφορά των πιο προηγμένων ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων πυραύλων στις ρωσόφωνες ένοπλες δυνάμεις (LDNR), οι οποίες θα μπορέσουν να καταστρέψουν τα UAV Bayraktar TB2 πριν αυτά εκτοξεύσουν βλήματα MAM-L. <br /> <br /> Όσο για τον Ερντογάν, η έγκρισή του για σύμβαση πώλησης μη επανδρωμένων αεροχημάτων στο ουκρανικό καθεστώς, τοποθετεί αυτόματα την τουρκική ηγεσία στον κατάλογο των συμβαλλομένων δυνάμεων στην σύγκρουση του Ντονέτσκ, μαζί τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο», καταλήγει το άρθρο. <br /> <br /> Εκτιμήσεις ειδικών αναφέρουν ότι οι σχέσεις Ρωσίας και Τουρκίας θα δοκιμαστούν ακόμα πιο πολύ μετά τις αφόρητες πιέσεις των ΗΠΑ και τα προβλήματα σε Συρία και Μαύρη Θάλασσα. <br /> <br /> Το κομβικό σημείο όμως είναι το ζήτημα των στενών και τα ύποπτα σχέδια του Ερντογάν για την δημιουργία δεύτερου καναλιού στην Κω/πολη. <br /> <br /> Σε οποιαδήποτε περίπτωση έχουμε εμπλοκή στο Βόσπορο, η αντίδραση της Μόσχας θα είναι απλά «καταιγιστική» και πάρα πολύ βίαιη.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Oργή στην Ρωσία για Ερντογάν

«Δίνεις στους Ουκρανούς UAV για να βομβαρδίζουν τους Ρωσόφωνους στο Ντονέτσκ;» – «Αυτό είναι το ευχαριστώ για τους S-400;» Πυρ και μανία...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν και το τουρκικό βαθύ κράτος "καθαρίζει" τον Ακιντζί - Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0B49F_ov8UHpRgwVznAUugO6CVHKDco_c1SWxxt02PuJvyMQYiWWm0YEdCkHD-iBZHGw3hVc5NrolGXSI7yFT9MgbhI_VMadcwLo3xqRtPM4ja6BMWB2qqd8O_9Jvq0jdJ_r_4jdLVW0/s1600/%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259C%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AC+%25CE%2591%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="660" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0B49F_ov8UHpRgwVznAUugO6CVHKDco_c1SWxxt02PuJvyMQYiWWm0YEdCkHD-iBZHGw3hVc5NrolGXSI7yFT9MgbhI_VMadcwLo3xqRtPM4ja6BMWB2qqd8O_9Jvq0jdJ_r_4jdLVW0/s640/%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259C%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AC+%25CE%2591%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ανδρέας Πιμπίσιης </b><br /> Η αντίστροφη μέτρηση για τον Μουσταφά Ακιντζί φαίνεται να έχει αρχίσει, αφού και ανοικτά πλέον η Τουρκία δεν τον θεωρεί ως τον κύριο εκφραστή της πολιτικής των Τουρκοκυπρίων στο Κυπριακό. Η τοποθέτηση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι για το Κυπριακό δεν είναι μόνο η άποψη του Μουσταφά Ακιντζί, αλλά υπάρχει και η «κυβέρνηση», φαίνεται πως έχει καταδείξει την πορεία των γεγονότων. <br /> <br /> Οι αντιδράσεις που καταγράφονται στα κατεχόμενα δείχνουν την πορεία των εξελίξεων και κυρίως τη διάσταση που υπάρχει ανάμεσα σε Τουρκία και Μουσταφά Ακιντζί σ’ ό,τι αφορά το Κυπριακό. Τόσο οι επικριτές του όσο και όσοι τον στηρίζουν καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, τις προβληματικές σχέσεις ανάμεσα στον Ακιντζί και την Άγκυρα. Γιατί οι διαφωνίες δεν είναι προσωπικά με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου αλλά ευρύτερα με την τουρκική κυβέρνηση.Τα τελευταία 24ωρα καταγράφονται αντιδράσεις από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Από τον χώρο των εποίκων οι επικρίσεις πάνε κατά του Μουσταφά Ακιντζί και από τον χώρο των συνδικαλιστικών ασκείται κριτική εναντίον της Άγκυρας. <br /> <br /> Ο ηγέτης του κόμματος Αναγέννηση (το κόμμα των εποίκων), Ερχάν Αρικλί, βρήκε επέκρινε τον Μουσταφά Ακιντζί γιατί δεν κινείται στην ίδια γραμμή με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ο ηγέτης των εποίκων στα κατεχόμενα τόνισε πως παρά τις τελευταίες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, σύμφωνα με τις οποίες οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να αποφασίσουν τι είδος λύση επιθυμούν, «ο Ακιντζί συνεχίζει να είναι κλειστός σε νέες ιδέες, επιμένοντας ότι συζητά μόνο την ομοσπονδιακή λύση και δεν μπορεί να ξεφύγει από τις παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών». <br /> Σύμφωνα με τον Ερχάν Αρικλί, «ο Ακιντζί θα πρέπει να καταλάβει τον Τσαβούσογλου και να αναπτύξει έναν διάλογο μαζί του. Γιατί ο Τσαβούσογλου είναι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. Και μόνο με την Τουρκία μπορεί να περπατήσουμε αυτό τον δρόμο». <br /> <br /> Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του ο Ερχάν Αρικλί υποστήριξε πως ενώ οι Ελληνοκύπριοι έχουν απομακρυνθεί από τις παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών, ο Μουσταφά Ακιντζί επιμένει να υποστηρίζει ότι «δεν είναι σωστό οι Τουρκοκύπριοι να ξεφύγουν από αυτές τις παραμέτρους». <br /> Υποστήριξε, με γραπτή δήλωσή του, ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει απομακρυνθεί από τις παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών «με την μη αποδοχή της πολιτικής ισότητας των Τουρκοκυπρίων». <br /> <br /> Αξιοσημείωτες είναι και οι αντιδράσεις που καταγράφονται από πλευράς συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι οποίοι ιδεολογικοπολιτικά θεωρείται ότι βρίσκονται πολύ πιο κοντά στον Μουσταφά Ακιντζί. <br /> <br /> Σύμφωνα με τη συντεχνία των Τουρκοκύπριων δασκάλων (KTOS) ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών προσπερνά τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος εκπροσωπεί την τουρκοκυπριακή κοινότητα στις συνομιλίες. <br /> <br /> Ο πρόεδρος της συντεχνίας, Εμέλ Τελ, σημείωσε πως ο Τούρκος αξιωματούχος συνήθιζε στο παρελθόν να δηλώνει πως η «η γη της Κύπρου είναι σημαντική για εμάς», ενώ τώρα δηλώνουν πως «οι φυσικές πηγές της Κύπρου είναι σημαντικές για εμάς». Κατηγόρησε την Τουρκία ότι παίζει με τον χρόνο και ότι θέλει να γίνει κυρίαρχος ολόκληρου του νησιού. <br /> <br /> Περαιτέρω έκανε λόγο για συμφωνία μεταξύ των αξιωματούχων της Τουρκίας και των Ελληνοκυπρίων για «να παίξουν με το χρόνο» κάτι που σημαίνει πως «οι χαμένοι στην όλη ιστορία είναι οι Τουρκοκύπριοι». Υποστηρίζοντας πως η ευθύνη για να χαλάσει αυτό το παιχνίδι βρίσκεται στον Μουσταφά Ακιντζί. <br /> <br /> Επί του ιδίου θέματος υπήρξε αντίδραση και από τη συντεχνία των καθηγητών KTOEOS η οποία κατηγόρησε ευθέως τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Αυτό που επικρίνεται –σε σχέση με τις δηλώσεις Τσαβούσογλου– είναι η αναφορά του Τούρκου ΥΠΕΞ για «διαφορετικές επιλογές» σ’ ό,τι αφορά τη λύση του Κυπριακού. <br /> <br /> Αυτό σύμφωνα με την οργάνωση των Τουρκοκύπριων καθηγητών καταδεικνύει τη θέληση της Τουρκίας να απαλλαγεί από τη μόνη βιώσιμη λύση στην Κύπρο και μέσω αυτή της προσπάθειας να ολοκληρωθεί ο στόχος της εξάλειψης των Τουρκοκυπρίων από την Κύπρο. <br /> Τέλος, κάλεσαν Ακιντζί και «κυβέρνηση» να μην παραμένουν θεατές σ’ αυτές τις εξελίξεις. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, είναι καιρός Ακιντζί και «κυβέρνηση» να απευθυνθούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να ζητήσουν όπως εκλέγονται δύο Τουρκοκύπριοι ευρωβουλευτές και να εφαρμοστεί το ευρώ στα κατεχόμενα. <br /> <b>Φιλελεύθερος</b><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ερντογάν και το τουρκικό βαθύ κράτος "καθαρίζει" τον Ακιντζί - Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση…

Ανδρέας Πιμπίσιης Η αντίστροφη μέτρηση για τον Μουσταφά Ακιντζί φαίνεται να έχει αρχίσει, αφού και ανοικτά πλέον η Τουρκία δεν τον θεωρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι αδρανείς πυρήνες εκτελεστών του Ταγίπ Έρντογαν στην Ευρώπη: Έχει στείλει εκτελεστές και στην Κύπρο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhqh0ES-pOq1B5v65jPN95MQoy97a-5lYqNk6pWwrK4zKHoZbNJCTpfLZo_rJN9GqdYzo1LbECRz4Yjv9iQEET27lay9bPSMU1Zy9fWq9ZwDVvqNcgM9nnjjYq63BP6_sHCWSGoOFzZ50/s1600/toyrkoi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhqh0ES-pOq1B5v65jPN95MQoy97a-5lYqNk6pWwrK4zKHoZbNJCTpfLZo_rJN9GqdYzo1LbECRz4Yjv9iQEET27lay9bPSMU1Zy9fWq9ZwDVvqNcgM9nnjjYq63BP6_sHCWSGoOFzZ50/s640/toyrkoi.png" width="640" /></a></div> <br /> Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ<br /> Η Τουρκία εκστομίζει απανωτές απειλές προς την ελληνοκυπριακή πλευρά. Απειλές για το φυσικό αέριο. Κάθε τόσο ο Ταγίπ Έρντογαν λέει «δεν θα το επιτρέψουμε». Βρίσκει «πολύ επικίνδυνες» τις συμπεριφορές της ελληνοκυπριακής πλευράς.<br /> <br /> Η πολιτική ηγεσία στην τουρκοκυπριακή πλευρά προβαίνει σε δηλώσεις που υποστηρίζουν τα λόγια του Έρντογαν και κάνει ανοικτά λόγο για «κίνδυνο πολέμου». Είμαι πολύ περίεργος για το μέχρι πού θα φτάσουν αυτές οι απειλές. Πώς θα καταλήξουν.<br /> <br /> Εσείς δεν είστε περίεργοι; Είναι μπλόφα; Είναι σοβαρές; Στο νότιο τμήμα της Κύπρου υπάρχουν κάποιοι που το λαμβάνουν στα σοβαρά αυτό και προειδοποιούν τον Αναστασιάδη. Εκείνοι που απευθύνουν αυτές τις προειδοποιήσεις προσπαθούν ταυτόχρονα να πείσουν την ηγεσία και την κοινότητα ότι δεν είναι δυνατό να γίνει εξόρυξη του φυσικού αερίου χωρίς συμφωνία με την Τουρκία.<br /> <br /> Από πού πηγάζουν οι ανησυχίες τους ότι η Τουρκία θα μπορούσε να προχωρήσει πολύ αυτές τις απειλές; Δεν ξέρουν ότι η Τουρκία δεν μπορεί να κουνηθεί χωρίς να ανάψουν το πράσινο φως η Αμερική και η Αγγλία; Ή μήπως δεν εμπιστεύονται την Αμερική και την Αγγλία;<br /> <br /> Ας πούμε ότι το ξέρουν και φοβούνται άλλα πράγματα. Η σύγκρουση δεν μπορεί να ξεσπάσει και στην ξηρά και όχι μόνο στην θάλασσα; Στην Κύπρο υπάρχουν αναμφίβολα σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες. Το σημερινό κλίμα στο νησί είναι πολύ πιο ανοικτό σε προκλήσεις όσο ποτέ άλλοτε. Δεν επηρεάζει την δραστηριότητα στην θάλασσα η στρατιωτική κινητικότητα στην ξηρά; Ο Ταγγίπ Έρντογαν διαθέτει πολύ ευνοϊκές δυνατότητες γι’ αυτό.<br /> <br /> Τις προάλλες προέβη σε πολύ εντυπωσιακές δηλώσεις ο ταγματάρχης Τζαφέρ Τόπκαγια, που είναι πρώην αξιωματούχος του ΝΑΤΟ. Κατά την διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, ο Τζαφέρ Τόπκαγια υπηρετούσε στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Συνελήφθη στην Τουρκία. Έμεινε 1,5 χρόνο στην φυλακή. Ύστερα αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους. Και μόλις βγήκε από την φυλακή κατάφερε να διαφύγει στο εξωτερικό.<br /> <br /> Κοιτάξτε τι λέει ο Τόπκαγια: «Ο Έρντογαν διαθέτει αδρανείς πυρήνες στην Γερμανία»! Μια αξιόπιστη πηγή του είπε ότι η ένοπλη παραστρατιωτική ομάδα του Έρντογαν SADAT ετοιμάζεται να κάνει επιχειρήσεις στην Γερμανία. Και όχι μόνο στην Γερμανία. Και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οργανώθηκαν πολύ καλά, λέει, κυρίως στην Γερμανία, στην Ολλανδία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία. Εργάζονται σε συντονισμό, λέει, με μιαν συμμορία που ονομάζει τον εαυτό της “Osmanen Germania” (Γερμανοί Οθωμανοί).<br /> <br /> Το ερώτημα τώρα είναι το εξής: Ο Έρντογαν δεν διαθέτει αδρανείς πυρήνες στην Κύπρο; Πυρήνες που είναι έτοιμοι να περάσουν σε δράση με ένα νόημα; Στον βορρά. Στον νότο. Παντού. Όλοι γνωρίζουν ότι ενεργεί προς την κατεύθυνση των οδηγιών του Έρντογαν και το Ισλαμικό Κράτος, που είναι μια από τις πιο αιματηρές συμμορίες των ημερών μας.<br /> <br /> Θα προκληθεί αναστάτωση σε περίπτωση που κατευθυνθούν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στην Κύπρο! Παρά το γεγονός ότι αποκαλύφθηκε πολλές φορές το δίκτυο πρακτόρων-συμμοριών που έστησε ο Έρντογαν στην Γερμανία, η γερμανική κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια. Όλες οι ανακρίσεις έκλεισαν η μία μετά την άλλην.<br /> <br /> Τις προάλλες ρώτησα έναν φίλο που είναι ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής και Τουρκίας: «Γιατί η Ευρώπη συμπεριφέρεται ενσυνείδητα ωσάν να μην γνωρίζει την οργανική σχέση του Έρντογαν με τους τρομοκράτες τζιχαντιστές και κάνει τα στραβά μάτια σε αυτό; Μήπως επειδή δεν αφήνει τους πρόσφυγες να πλησιάσουν τις πόρτες της Ευρώπης και κάνει καλά την δουλειά του φρουρού;»<br /> «Δεν είναι μόνο αυτό», είπε, «φοβούνται ότι θα ενεργοποιήσει τις συμμορίες που διαθέτει στην Ευρώπη». Πω πω! Άρα δεν είμαστε μόνο εμείς στην Κύπρο όμηροι της Τουρκίας. Είναι όμηρος και η Ευρώπη.<br /> <br /> Τώρα σκέφτομαι. Μήπως φοβούνται τους αδρανείς πυρήνες του Έρντογαν και εκείνοι που προσπαθούν να πείσουν την ηγεσία και την κοινότητα στο νότιο τμήμα της Κύπρου ότι δεν είναι μπλόφα οι απειλές της Τουρκίας και ότι δεν θα είναι δυνατή η εξόρυξη του φυσικού αερίου χωρίς συμφωνία με την Τουρκία; Ή μήπως λέγοντας ότι είναι σοβαρές οι απειλές της Τουρκίας, το κάνουν για να αναγκάσουν τον Αναστασιάδη σε μια λύση υπό τις συνθήκες που επιθυμεί η Τουρκία;<br /> Μετά την επιστροφή του από την Άγκυρα, ο ηγέτης του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού είπε ότι «άκουσα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα από τον Τσαβούσογλου». Όμως δεν είπε τι άκουσε. Μόνο υπαινίχθη. Μετά από αυτά που άκουσε, λέει, επιβεβαιώθηκαν οι ισχυρισμοί που περιφέρονται για τον Αναστασιάδη. Ο Αναστασιάδης συζητά με την Τουρκία την συνομοσπονδία ή τα δύο κράτη, λέει. Τα συζήτησε αυτά με τον Τσαβούσογλου, λέει.<br /> <br /> Το κέφι του Τσαβούσογλου πρέπει να κρατάει καλά. Μην τον ματιάσω! Κατάφερε να αναστατώσει την ελληνοκυπριακή πλευρά και να υποκινήσει καβγά ανάμεσα στον Αναστασιάδη και τον Κυπριανού. Ο Τσαβούσογλου είναι σαν μάστορας του θεάτρου σκιών, του Καραγκιόζη και του Χατζιαβάτη. Στο σχοινί που βρίσκεται στο ένα του χέρι είναι ο Αναστασιάδης. Στο άλλο του χέρι ο Κυπριανού! Φαίνεται ότι έμεινε κληρονομιά στους Οθωμανούς η γνωστή βυζαντινή ίντριγκα! Όχι στους Ελληνοκύπριους!<br /> <br /> Περιοδεύουν εξήντα πολεμικά πλοία στην Μεσόγειο. Στην δε ξηρά δεν ξέρουμε τι συμβαίνει. Δεν γίνεται να στρέψουμε τα μάτια μας από τον ορίζοντα και να κοιτάξουμε λίγο αυτούς που βρίσκονται δίπλα μας;<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι αδρανείς πυρήνες εκτελεστών του Ταγίπ Έρντογαν στην Ευρώπη: Έχει στείλει εκτελεστές και στην Κύπρο;

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Η Τουρκία εκστομίζει απανωτές απειλές προς την ελληνοκυπριακή πλευρά. Απειλές για το φυσικό αέριο. Κάθε τόσο ο Ταγίπ Έρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποτροπή ή Πόλεμος;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDMfNvtOlHOLQ6ZyFLD9ihBeCS7fyM9OBqM2VMkPbN54HwGBn4PVXTTgw-AWc9rl8S2rJYn710LhBkpl3gK1XoDL1UOd7G4XobOzliZUwJKoIHpcVmFwon-vLMCwiEuC9oftb9kZ1v2mA/s1600/super+vita.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="469" data-original-width="625" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDMfNvtOlHOLQ6ZyFLD9ihBeCS7fyM9OBqM2VMkPbN54HwGBn4PVXTTgw-AWc9rl8S2rJYn710LhBkpl3gK1XoDL1UOd7G4XobOzliZUwJKoIHpcVmFwon-vLMCwiEuC9oftb9kZ1v2mA/s640/super+vita.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά* </b><br /> Είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση, η αποθάρρυνση της επιθετικότητας των «αντιπάλων μας», η οποία εδώ και αρκετές δεκαετίες δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη στη στρατηγική της Ελλάδος. Μια ολοένα και πιο απειλητική Τουρκία επιδιώκει με επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου να κάμψει τη στρατηγική μας κουλτούρα, όση τέλος πάντων μας έχει απομείνει, και ενίοτε με χρήση σκληρής ισχύος να αναδείξει τις εδαφικές της φιλοδοξίες στην Μέση Ανατολή, την Μεσόγειο και στο Αιγαίο. <br /> <br /> Ερμηνεύοντας με παρανόηση, την από 30 Μαΐου 1913 Συνθήκη του Λονδίνου και την από 24 Ιουλίου 1923 Συνθήκη της Λωζάννης, διαπιστώνουν ότι μόνο το ένα τέταρτο του νησιού της Κρήτης δόθηκε στην Ελλάδα, ενώ τα υπόλοιπα τρία τέταρτα καθώς και 14 νησιά γύρω από την Κρήτη, παρέμειναν υπό τουρκική κυριαρχία. <br /> <br /> Με αυτή την ανατολίτικη λογική πιστεύει ότι η τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο περιλαμβάνει έκταση περίπου 238.814 χλμ. Ανακοινώνει μάλιστα, ότι η Ελλάδα το γνωρίζει αυτό, συμπεραίνοντας αυθαιρέτως, ότι ως εκ τούτου προκηρύξαμε διαγωνισμό για την εξερεύνηση και λειτουργία πεδίων υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγος και στο νησί της Κρήτης, περιορίζοντας αρχικά τη δημοπρασία στα δυτικά της Κρήτης, επειδή στα ανατολικά της Κρήτης είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα. <br /> <br /> Επίσης η Τουρκία ανακοινώνει ότι πρέπει άμεσα να προβεί στις παρακάτω ενέργειες:<br /> <br /> 1. Να διακηρύξει την τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη αμέσως, όπως αυτή την εννοεί,<br /> <br /> 2. Να συνάψει με τη Λιβύη συμφωνία αποκλειστικής οικονομικής ζώνης,<br /> <br /> 3. Να αποστείλει σκάφος σεισμικής έρευνας στην «τουρκική υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου και στην τουρκική ζώνη» στα νότια της Κρήτης.<br /> <br /> Η επιθετικότητά της μάλιστα αναβαθμίστηκε τελευταία εκτοξεύοντας απειλές προς την Κύπρο και την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας επανάληψης της εισβολής χρησιμοποιώντας ένα ταχύτατα αναπτυσσόμενο αποβατικό στόλο συνεπικουρούμενο με αεροπλανοφόρο, σύγχρονα υποβρύχια και αεροσκάφη που αναμένονται να συμπληρώσουν σύντομα το οπλοστάσιό της.<br /> <br /> Ωστόσο, η συζήτηση για την αποτροπή στην Ελλάδα ως θεωρία και πρακτική απαίτηση πολιτικής έχει υστερήσει στους στρατηγικούς και πολιτικούς κύκλους. Έχουμε ήδη βρεθεί στη δυσάρεστη αμυντική θέση και απαιτείται να βιαστούμε ώστε να δώσουμε μια νέα ματιά στο θέμα σε αυτό το πλαίσιο, με δύο πρωταρχικούς σκοπούς:<br /> <br /> 1. να αναθεωρήσουμε τις καθιερωμένες αντιλήψεις σχετικά με την αποτροπή και <br /> <br /> 2. να παρέξουμε ένα πλαίσιο για την αξιολόγηση της ισχύος των αποτρεπτικών μας σχέσεων.<br /> <br /> Αυτό θα απαιτήσει επί πλέον εστίαση, επικεντρώνοντας σε μια συγκεκριμένη κατηγορία ή μορφή αποτροπής: τη λεγόμενη, εκτεταμένη αποτροπή κατά της επιθετικότητας στον Ελληνισμό. Χρειάζεται να διαμορφώσουμε την απαίτηση, με σκοπό να αποτρέψουμε τους επιτιθέμενους από τις εδαφικές διεκδικήσεις τους, και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.<br /> <br /> Δηλαδή αφού απαντήσουμε σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα: Ποιες είναι οι απαιτήσεις αποτελεσματικής εκτεταμένης αποτροπής της μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής επιθετικότητας; Να εστιάσουμε, με σκοπό να γίνει κριτήριο που θα τείνει να ξεκαθαρίσουν επιτυχημένες από ανεπιτυχείς προσπάθειες για την αποτροπή της τουρκικής επιθετικότητας.<br /> <br /> Οι επτά σημαντικοί παράγοντες που χρειάζεται να ληφθούν υπόψη:<br /> <br /> 1. Τα πιθανά κίνητρα είναι πολύ σύνθετα και συνήθως ανταποκρίνονται σε πολλές μεταβλητές των οποίων η αλληλεπίδραση είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Ως εκ τούτου απαιτείται συγχρονισμός και συνεχής συνεργασία των οργανισμών ασφάλειας, άμυνας, πληροφοριών και εξωτερικής πολιτικής με σκοπό την ευέλικτη στρατηγική.<br /> <br /> 2. Η φερόμενη επιθετικότητα φαίνεται να διακατέχεται από την απελπισία των Τούρκων και καθώς βλέπουν να αποβάλλονται από τη διανομή των υποθαλασσίων πόρων δείχνουν παράνοια κλιμακώνοντας τις απειλές για την ασφάλεια στην περιοχή. Η επιθετικότητα μεγάλης κλίμακας τείνει να αναδυθεί ως έσχατη λύση, βασισμένη στους έντονους φόβους για το Κουρδικό και σε ευκαιριακές αρπαγές στη Μεσόγειο και το Αιγαίο.<br /> <br /> 3. Η σαφήνεια και η συνέπεια των αποτρεπτικών μηνυμάτων και από τους διεθνείς παράγοντες είναι απαραίτητες προϋποθέσεις. Οι μισοεξαρτημένες δεσμεύσεις κινδυνεύουν και εύκολα υπονομεύονται.<br /> <br /> 4. Η αρχή της «σταθερής και ευέλικτης στρατηγικής» είναι πολύ σημαντική: Η απομάκρυνση ενός αντιπάλου χωρίς διέξοδο δεν αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο για να διατηρηθεί η αποτροπή. Μια συμβιβαστική λύση του Κυπριακού ζητήματος, με προϋπόθεση την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί, ίσως να αποτελεί μέρος μιας επιτυχούς εκτεταμένης αποτροπής της μεγάλης κλίμακας επιθετικότητας.<br /> <br /> 5. Τα πολυμερή αποτρεπτικά πλαίσια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, καθώς απαιτούν συντονισμό στρατιωτικών και πολιτικών σκοπών. Αποτρέποντας έναν επιθετικό σύμμαχο με δυνάμεις εκτός της συμμαχίας είναι εξαιρετικά δύσκολο κατόρθωμα.<br /> <br /> 6. Το θεμέλιο για τα αποτρεπτικά αποτελέσματα δηλαδή, η αρχική και κατά κάποιο τρόπο καθοριστική μεταβλητή παρέχεται από τα κίνητρα του επιτιθεμένου. Ο επιτιθέμενος με χαμηλά κίνητρα είναι εύκολο να αποτραπεί. Όσο πιο έντονα γίνονται τα κίνητρα, των οποίων το επίπεδο αίσθησης απειλής μπορεί να φτάσει σε παρανοϊκό επίπεδο, τότε είναι αδύνατο να αποθαρρυνθεί.<br /> <br /> 7. Το πρώτο βήμα για την ενίσχυση της αποτροπής είναι η διαχείριση των κινήτρων του επιτιθέμενου. Κάτι τέτοιο συχνά απαιτεί βήματα για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος γεωπολιτικού πλαισίου για να αμβλύνουμε τις ανησυχίες του και να αυξήσουμε το πολιτικό κόστος της επιθετικότητας του.<br /> <br /> Προτάσεις<br /> <br /> Να εργαστούμε για να δημιουργήσουμε ένα εχθρικό περιβάλλον για την επιθετικότητα των Τούρκων. Στην Ευρώπη και τους συμμάχους, αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ανάληψη προσπαθειών για την ενίσχυση των πολιτικών βάσεων του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), την επανάληψη των δεσμεύσεων, του Άρθρου 5 χωρίς αστερίσκους περί συμμάχων και την ενίσχυση του κανόνα, της, μη επιθετικότητας και της αφοσιωμένης αντίδρασης στην επιθετικότητα.<br /> <br /> Να ζητήσουμε με σαφήνεια από τους συμμάχους και εταίρους να δεσμευθούν να αποτρέψουν την τουρκική επιθετικότητα. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αντίδραση στην επιθετικότητα και τον καθορισμό εναλλακτικών λύσεων ως απάντηση στην επιθετικότητα (συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών συνεπειών).<br /> <br /> Να λάβουμε συγκεκριμένα μέτρα και βήματα που ενισχύουν τα επιτυχημένα κριτήρια αποτροπής. Στον τόπο μας, αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την προώθηση επισκέψεων και δηλώσεων υποστήριξης από βασικούς ηγέτες των ισχυρών κρατών, την προώθηση αμυντικών επενδύσεων από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ και τη συνεχή διπλωματία και την ενίσχυση της επικοινωνίας και της διαχείρισης κρίσεων στο ΝΑΤΟ και μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας.<br /> Ανάπτυξη και υποστήριξη των αεροναυτικών μας δυνατοτήτων που θα σηματοδοτούν τη σοβαρότητα της αποτρεπτικής μας ικανότητας. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη συνεργασία με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ και τους εταίρους μας για τη χρηματοδότηση νέων αμυντικών δυνατοτήτων στην Ελλάδα, την ενίσχυση των υφιστάμενων και την επένδυση σε ικανότητες για επιτυχημένες συνδυασμένες αμυντικές επιχειρήσεις, στο Αιγαίο και την Μεσόγειο.<br /> <br /> Επίλογος-Συμπεράσματα<br /> <br /> Κλείνοντας να επισημάνουμε ότι το δίλημμα δεν είναι ψύχραιμες διαπραγματεύσεις με το «νευρικό γείτονα» ή πόλεμος, αλλά ισχυρή αποτροπή ή πόλεμος. Μας αρέσει ή όχι, όλα δείχνουν ότι η εδώ και καιρό σταδιακή κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, τόσο σε επίπεδο ρητορικής όσο και σε επίπεδο στρατιωτικών ενεργειών, είναι μία στρατηγική επιλογή της Άγκυρας που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους ασφαλείας για την χώρα μας και ολόκληρη τη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Απέναντι σε αυτή την στρατηγική του δύστροπου και επιθετικού γείτονά μας, είναι δυστυχώς διάχυτη η απουσία υπευθυνότητας και σοβαρότητας εκ μέρους των ελληνικών κυβερνήσεων και αυτό είναι ακόμα ένα δείγμα άγνοιας κινδύνου και νοσηρής πολιτικής ανεπάρκειας.<br /> <br /> Η ελληνική κοινωνία μπορεί να είναι ακόμα εσωστρεφής και ζαλισμένη από την συνεχιζόμενη οικονομική περιδίνηση την οποία βιώνει, αλλά φαίνεται ότι είναι σε θέση να διακρίνει την όποια μικροπολιτική εκμετάλλευση των εθνικών μας θεμάτων. Τα εθνικά μας θέματα επιπροσθέτως δεν προσφέρονται ούτε για «ατραξιόν σε βαριετέ» και η ιστορία μας διδάσκει ότι όποτε αφέθηκαν να κατευθύνονται από συναισθηματικές φορτίσεις και παρορμητισμό, υπήρξαν καταστροφικά αποτελέσματα.<br /> <br /> Η γεωπολιτική πραγματικότητα είναι εξαιρετικά σύνθετη και πολύπλοκη για να αντιμετωπίζεται υπεραπλουστευμένα και με ανευθυνότητα, ούτε πρέπει να αγνοούνται οι απαιτήσεις του διεθνούς περιβάλλοντος συνολικά από την στιγμή που υπάρχει μία αδιαμφισβήτητη αλληλεξάρτηση. Απαιτείται υπευθυνότητα! Απαιτείται η προσοχή του κ. Πρωθυπουργού, ο οποίος έχει την υπέρτατη πολιτική ευθύνη, για να αποτρέψει με περίσσια υπευθυνότητα κάθε πιθανή μικροπολιτική εκμετάλλευση της αναπόφευκτης επιδείνωσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, ως απόρροια του κλίματος έντασης που καλλιεργεί η Άγκυρα.<br /> <br /> Οι ανόητοι λεονταρισμοί με παραισθήσεις μεγαλείου απέναντι στα φοβικά σύνδρομα προδιαγράφουν ένα επιζήμιο εκκρεμές που μόνο εθνικές συμφορές μπορεί να προκαλέσει! <br /> <br /> <b><i>*O κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υπονάυαρχος ε.α. ΠΝ.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποτροπή ή Πόλεμος;

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση, η αποθάρρυνση της επιθετικότητας των «αντιπάλων μας», η οποία εδώ και αρκετές δεκα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η γειτονιά αλλάζει...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4BgBwg9HoCBl3e0y2VF3jYIju_mC26vTd-AdVjVA2fRw9fcoHhUn2-QfPv2eel-YEnCAG9NgvvihSbZyUzI1wBuyuIxt6sg3WRi_DHI2DxHBrhkRrrDOzQaNRfu7sPvm5ATtZ5728aCQ/s1600/sinentepsi-boyleutes-israil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="625" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4BgBwg9HoCBl3e0y2VF3jYIju_mC26vTd-AdVjVA2fRw9fcoHhUn2-QfPv2eel-YEnCAG9NgvvihSbZyUzI1wBuyuIxt6sg3WRi_DHI2DxHBrhkRrrDOzQaNRfu7sPvm5ATtZ5728aCQ/s640/sinentepsi-boyleutes-israil.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τρεις Ισραηλινοί βουλευτές, που εκπροσωπούν διαφορετικά κόμματα και ιδεολογίες, βρέθηκαν στην Αθήνα καθώς αναδύεται η στρατηγική συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Eίναι τακτική ή στρατηγική αυτή η τριμερής συνεργασία; Τί ρόλο παίζει ο θρησκευτικός φανατισμός στη σύγκρουση της Μέσης Ανατολής; Γιατί η ένταση αυξάνεται αντί να μειώνεται; <br /> <br /> Συνέντευξη: <b>Αντώνης Φουρλής</b><br /> <br /> Και ξαφνικά... η συνεργασία της χώρας μας με το Ισραήλ και την Κύπρο - η λεγόμενη «τριμερής» με επίκεντρο την αναζήτηση και αξιοποίηση υδρογονανθράκων στον πυθμένα της Ανατολικής Μεσογείου - αναδεικνύεται σε βασικό άξονα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. <br /> <br /> Η δυσπιστία και η καχυποψία, που επί δεκαετίες «φρενάριζαν» τις σχέσεις Αθήνας - Ιερουσαλήμ, έχουν εκλείψει. Ισραηλινοί διπλωμάτες και επιχειρηματίες έχουν βάλει σε όλα τα προγράμματά τους το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Μία στάση στην Ελλάδα πριν, ή μετά από κάθε εξόρμηση προς τη Δύση. <br /> <br /> Συναντηθήκαμε με τρεις εκπροσώπους <a href="https://knessetisrael.org/">της «Κνέσετ»</a> (είναι η ιστορική ονομασία του Κοινοβουλίου του Ισραήλ) στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους, μεταξύ των διαδοχικών επαφών που είχαν στην Αθήνα το τρίτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου. Είναι μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της ισραηλινής Βουλής και η επίσκεψή τους έγινε στο πλαίσιο της αναδυόμενης στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.<br /> <br /> Το πρώτο που περιγράφουν με ενθουσιασμό, είναι οι διακοπές τους σε ελληνικά νησιά.<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfed7991d0000e5013136c7.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /> <i>HuffPost Greece O Αμίρ Οχάνα, βουλευτής του Λικούντ </i><br /> <br /> «Έκανα διακοπές φέτος με τον σύντροφό μου και τα δύο παιδιά μας στην Κέρκυρα και στην Κρήτη», λέει ο Αμίρ Οχάνα. <a href="https://www.knesset.gov.il/mk/eng/mk_eng.asp?mk_individual_id_t=953">Στο βιογραφικό</a> του διαβάζω ότι είναι βουλευτής του Λικούντ (το μεγάλο, παραδοσιακό κεντροδεξιό κόμμα του Πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου) αλλά και στην πρώτη γραμμή της μάχης για τα δικαιώματα της κοινότητας LGBT στη χώρα του.<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfed86f1d00002c023136c9.jpeg?ops=crop_139_509_2103_1342,scalefit_630_noupscale" /><br /> <i>HuffPost Greece H Aγελέτ Ναχμίας-Βερμπίν, βουλευτής της Σιωνιστικής Ένωσης </i><br /> <br /> «Εγώ το καλοκαίρι έκανα διακοπές με τα παιδιά μου στην Άνδρο», λέει η Aγελέτ Ναχμίας-Βερμπίν, βουλευτής της Σιωνιστικής Ένωσης. Ενός κεντροαριστερού κόμματος, με έντονα εκσυγχρονιστικές απόψεις.<br /> <br /> Με θερμά λόγια μιλά για την Ελλάδα και η Aλίζα Λεβί, του κόμματος Γες Ατίντ, που εκπροσωπεί το μεταρρυθμιστικό Κέντρο και υπήρξε στο παρελθόν κυβερνητικός εταίρος με το Λικούντ του Νετανιάχου, αλλά μετά το 2015 πήρε θέση στην αντιπολίτευση.<br /> <br /> <img height="434" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfeda5b260000a803847fe6.png?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /> <i>HuffPost Greece Η Aλίζα Λεβί, του κόμματος Γες Ατίντ </i><br /> <br /> Τα αποσπάσματα που θα διαβάσετε αποτελούν μέρος μίας κοινής συνέντευξης με τους τρεις βουλευτές, η οποία εξελίχθηκε περισσότερο σε μία εφ’όλης της ύλης συζήτηση - σε ορισμένα σημεία και με σαφείς διαφωνίες ανάμεσά τους.<br /> <br /> Είναι τακτική ή στρατηγική η συνεργασίας του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο;<br /> <br /> Η άντληση φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ και το σχέδιο κατασκευής του <a href="https://www.edison.it/en/eastmed-pipeline">αγωγού EastMed</a>, με στόχο να μεταφερθεί το αέριο μέχρι την Ευρώπη μέσω των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών, δεν αποτελεί μόνο ένα σπουδαίο γεωπολιτικό και οικονομικό γεγονός. Αποτελεί μία εξέλιξη από εκείνες που αλλάζουν τις ισορροπίες σε μία περιοχή. Και μάλιστα, σε μία περιοχή όπως η ανατολική Μεσόγειος, όπου διαμορφώνονται νέοι συσχετισμοί σε αυτή τη φάση. <br /> <br /> Τί βάθος έχει όμως, αυτή η συνεργασία;<br /> <br /> Αγελέτ Ναχμίας-Βερμπίν: «Eίναι αναμφίβολα στρατηγική. Το Ισραήλ βλέπει ως στρατηγικό εταίρο και την Ελλάδα - και την Κύπρο. Είναι μία θαυμάσια εξέλιξη. Πριν από 10 χρόνια δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε αυτή την εξέλιξη και νομίζω πως είμαστε οι σταθεροποιητικοί παράγοντες στην περιοχή μας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει και να ενισχυθεί η συνεργασία μας. Συνάντησα αρκετές φορές τον Ελληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό Αλ.Τσίπρα και τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Κυρ.Μητσοτάκη...Ξέρω καλά ότι είναι στρατηγική συνεργασία. Και καταλαβαίνω γιατί οι Αμερικανοί θέλουν να συμμετέχουν. Είναι μία συμμαχία καθοριστική για τη Μέση Ανατολή...Η Αμερική είναι υπερδύναμη. Αν μπορεί να συμβάλει ώστε να προωθήσει τη συμμαχία, αυτό είναι πολύ καλό!» <br /> <br /> Αμίρ Οχάνα: «Η συνεργασία αυτή είναι στρατηγική γιατί δεν βασίζεται απλώς σε κοινά συμφέροντα. Βασίζεται στα κοινά στοιχεία δύο πολιτισμών. Ακούμε την ίδια μουσική, μοιραζόμαστε ακόμα και την μαγειρική μας! Μοιραζόμαστε τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, που είναι ισχυρότατες στην κουλτούρα μας. Και δείτε την περιοχή μας: έχουμε εταίρους με τους οποίους μοιραζόμαστε συμφέροντα, αλλά έχουμε ελάχιστους με τους οποίους μπορούμε να πούμε ότι μοιραζόμαστε ιδέες και αξίες...»<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfede4b2600000304847fe7.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /> <i>HuffPost Greece </i><br /> <br /> Τί συμβαίνει σήμερα στο Ισραήλ; Γιατί η ένταση ανατροφοδοτείται - αντί να περιορίζεται, έπειτα από αμέτρητες ειρηνευτικές, διαμεσολαβητικές κινήσεις; <br /> <br /> Ο Aμίρ Οχάνα επικαλείται μία ιστορία από το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, με γνωστά σε όλους πολιτικά πρόσωπα, προκειμένου να εξηγήσει αυτό που καθιστά, όπως λέει ο ίδιος, μονόδρομο την αντιπαράθεση στη Μέση Ανατολή:<br /> <br /> «Κάποτε ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ Ολμέρτ, συνάντησε τον Αμερικανό Πρόεδρο - νομίζω ήταν ο Τζορτζ Μπους εκείνη την εποχή. Εκείνος (ο Μπους) ρώτησε: Τί δουλειά έχει το Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας;<br /> <br /> Ο Ολμέρτ απάντησε: Φανταστείτε, κύριε Πρόεδρε, το Μεξικό να εκτόξευε πυραύλους προς το Τέξας. Μέσα σε δύο ώρες, δεν θα υπήρχε Μεξικό!»<br /> <br /> Ο βουλευτής του Λικούντ υποστηρίζει ότι, αν δεν αλλάξει το «αφήγημα» της παλαιστινιακής ηγεσίας, δεν μπορεί να σπάσει ο κύκλος της βίας. <br /> <br /> Αμίρ Οχάνα: «Ανεξάρτητα από το ντιμπέιτ για το αν ήταν σωστό ή λάθος, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εμείς εγκαταλείψαμε τη Γάζα. Βγάλαμε τους νεκρούς από τους τάφους, γιατί γνωρίζαμε τί θα συνέβαινε αν τους αφήναμε. Πήραμε τους στρατιώτες μας. Ήταν μία πολύ επώδυνη κίνηση, αλλά την κάναμε. Γιατί λοιπόν συνεχίζουν να εκτοξεύουν πυραύλους εναντίον μας; Γιατί θέλουν να προκαλέσουν θύματα όλο και πιο βαθιά μέσα στο Ισραήλ; Το αφήγημα στην άλλη πλευρά είναι αυτό που θα άκουγες σε οποιαδήποτε φιλο-παλαιστινιακή διαδήλωση της Χαμάς ή της PLO σε αμερικανικό, ευρωπαϊκό ή ισραηλινό έδαφος. Γιατί εμείς σεβόμαστε την ελευθερία του λόγου. Και το αφήγημα είναι: ”Aπό τον ποταμό (Ιορδάνη) μέχρι τη θάλασσα(Μεσόγειο) η Παλαιστίνη θα απελευθερωθεί”. Γνωρίζω ότι μπορεί να διαφωνήσουν και οι δύο συνάδελφοί μου εδώ, αλλά αυτό θα άκουγες ακομα και από υψηλόβαθμους αξιωματούχους της PLO - όχι μόνο από την Χαμάς. Λένε...δεν θέλουμε να καταστρέψουμε το Ισραήλ, θέλουμε να επιστρέψουμε στα σύνορα του 1967. Γι αυτό εγώ, όπως και πολλοί Ισραηλινοί, αντιμετωπίζουμε με μεγάλο σκεπτικισμό τις προθέσεις της άλλης πλευράς. Αναρωτιόμαστε εάν θέλουν δηλαδή να επικρατήσει ποτέ ειρήνη, ή θέλουν απλώς να εξαφανίσουν το κράτος του Ισραήλ».<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfedded1f00003906263add.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /> <i>HuffPost Grece </i><br /> <br /> Aλίζα Λεβί: «Aς αναρωτηθούμε, γιατί ο Μαχμούντ Αμπάς (ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής) δεν έχει επισκεφθεί τη Γάζα τα τελευταία 11 χρόνια. Γιατί; Mπορεί να πάει εκεί; Εσείς, πάντως, μπορείτε να πάτε στις γειτονιές ‘VIP’ στη Γάζα. Παραπονούνται διαρκώς ότι υπάρχει ηλεκτροδότηση μόνο τέσσερις ώρες κάθε ημέρα. Αλλά σε αυτές τις γειτονιές γνωρίζουμε καλά ότι διαθέτουν τα πάντα. Μιλώ για τους ηγέτες, τους ‘VIP’ πάντοτε... Ξέρουν πως να προστατεύουν τα δικά τους παιδιά και πως να χρησιμοποιούν τους υπόλοιπους ανθρώπους. Τους πληρώνουν για να τους στέλνουν κοντά στη συνοριακή γραμμή και χρησιμοποιούν γυναίκες και παιδιά για τους σκοπούς τους».<br /> <br /> Αγελέτ Ναχμίας-Βερμπίν: «Πρώτα-πρώτα δεν έχουμε έναν εταίρο στο διάλογο. Ένα γενναίο εταίρο, ο οποίος να είναι διατεθειμένος να επιστρέψει στο τραπέζι και να επανεκκινήσει η διαδικασία. Ας είμαστε ειλικρινείς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Αφήσαμε τη Γάζα πριν από 13 χρόνια και τί έγινε; Aντί να χτίσουν νοσοκομεία και σχολεία... Τί έγιναν τα χρήματα που έδωσε η Ευρώπη; Αναρωτηθείτε μόνοι σας. Προσφέρατε δισεκατομμύρια δολάρια και τί συνέβη; Δεν θέλουν να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και για τα παιδιά. Θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα νέο λιμάνι. Εμείς τους προσφέραμε βοήθεια για να παράγουν αγροτικά προϊόντα...Καίνε τα πάντα. Σπίτια, συναγωγές. Θυμάμαι ότι έγινε ολόκληρη συζήτηση για την τεχνογνωσία σχετικά με την αγροτική παραγωγή. Θέλουμε να τους προσφέρουμε γνώση για ένα καλύτερο μέλλον. Κανένα αποτέλεσμα. Έχουμε, λοιπόν, πρόβλημα με τον εταίρο. Και το παράξενο είναι ότι, όσο ισχυροί και αν είμαστε εμείς, δε νομίζω ότι θα μπορέσουμε να αντέξουμε ένα παλαιστινιακό κράτος. Στο δικό μας κόμμα, δεν πιστεύουμε ότι θα ήταν κάτι τέτοιο απλό, από την πλευρά της ασφάλειας. Ο Νετανιάχου έχει χρησιμοποιήσει τον όρο ‘state minus’ (σε ελεύθερη μετάφραση ‘σχεδόν κράτος’) και δεν ξέρω τί σημαίνει αυτό. Εγώ δεν θεωρώ αποδεκτό, πάντως, να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι περισσότερα όπλα από όσα ήδη διαθέτουν. Δεν βλέπω πως θα μπορούσαν να αποκτήσουν πολεμική αεροπορία και στρατό ξηράς».<br /> <br /> <i><img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfedbf91d00002e023136cf.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /></i><br /> HuffPost Greece <br /> <br /> Λέτε ότι εγώ ως Ευρωπαίος πολίτης ξοδεύω τα χρήματά μου στη Μέση Ανατολή - όσα διαθέτει η ΕΕ για να στηρίξει την ειρηνευτική διαδικασία - αλλά πάνε χαμένα. Τότε τί προτείνετε; <br /> <br /> Aλίζα Λεβί: «Μέχρι πρόσφατα, οι Ευρωπαίοι έδειχναν πολύ καλές προθέσεις, αλλά δεν ήταν αντικειμενικοί. Το λέω με στενοχώρια, αλλά οι Ευρωπαίοι μόλις τα τελευταία 2-3 χρόνια ένιωσαν τί σημαίνει τρομοκρατία, γιατί το έζησαν... Όσο για την Ιορδανία και την Αίγυπτο, δε νοιάζονται πραγματικά για τους Παλαιστίνιους. Ήταν για αυτούς ένα πολιτικό ζήτημα. Είχε να κάνει με το πετρέλαιο, με την οικονομία... Αλλά δεν ανησυχούσαν πραγματικά για τους Παλαιστίνιους. Τώρα όμως, η Αίγυπτος, οι χώρες του αραβικού κόλπου ανησυχούν γιατί απειλούνται και οι ίδιοι από την τρομοκρατία. Τα καθεστώτα απειλούνται. Φανταστείτε τί θα συνέβαινε αν η Αίγυπτος έπεφτε στα χέρια των ισλαμιστών. Με λίγα λόγια, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί μέσα στις αραβικές χώρες. Και αυτό θα θα οδηγήσει σε κρίση την ίδια την παλαιστινιακή ηγεσία... Και ο αραβικός κόσμος θα πιέσει τους Παλαιστίνιους πλέον. Αυτό θα συμβεί...»<br /> <br /> Παίρνει μία ανάσα και καταλήγει σε αυτό που η ίδια θεωρεί το πλέον καθοριστικό στοιχείο για το μέλλον: «Ποτέ κανένας στην οικογένειά μου, ούτε εγώ δεν έμαθα στα παιδιά μου να μισούν τους Άραβες ή τους Παλαιστίνιους. Τα πράγματα θα βελτιωθούν μόνο όταν και η άλλη πλευρά πράξει το ίδιο».<br /> <br /> Ο Αμίρ Οχάνα επιχειρεί να βάλει μία δόση... αισιοδοξίας πάνω στο τραπέζι, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος. Με ένα ”αλλά”: «Θα τολμούσα να πω ότι στο μέλλον θα είναι αναπόφευκτο να έρθουν πιο κοντά οι δύο λαοί. Υπό την προϋπόθεση ότι θα εργαστούμε σε δύο πυλώνες. Είναι η εκπαίδευση και η οικονομία. Πρέπει να σταματήσουμε μέσα από την Παιδεία τους τρομοκράτες...Και πρέπει να δούμε παραδείγματα όπως αυτό της βιομηχανικής ζώνης Barkan, όπου εργάζονται μαζί κάθε μέρα 4.000 Άραβες και Ισραηλινοί και ευημερούν.»<br /> <br /> Aλίζα Λεβί: «Το Ισραήλ δεν είναι μόνο του πλέον. Έχει φίλους στην περιοχή. Και υπάρχουν προγράμματα με την Αίγυπτο, με την Λιβύη, υπάρχει συνεργασία με τις ΗΠΑ. Τα πράγματα αλλάζουν. Πρέπει να κάνουμε υπομονή. Δεν συμφωνώ με όσα έκανε η κυβέρνησή μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δεν κάναμε αρκετά. Ωστόσο, έχουμε περισσότερους εταίρους από όσους νομίζουμε και υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον μπροστά μας, επειδή οι ισορροπίες στην περιοχή αλλάζουν.»<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bfedec92400006d0499bcac.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /> <i>HuffPost Greece </i><br /> <br /> Ο θρησκευτικός φανατισμός είναι πρόβλημα μόνο όταν προέρχεται από τους Παλαιστίνιους. Δεν αποτελεί πρόβλημα και ο θρησκευτικός φανατισμός από ένα μέρος των Ισραηλινών;<br /> <br /> Αμίρ Οχάνα: «Δεν είμαι θρήσκος, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τις δύο πλευρές για πολλούς λόγους. Πόσοι εξτρεμιστές, φανατικοί Εβραίοι σκότωσαν Άραβες; Yπήρξαν μερικοί. Μπορώ να τους μετρήσω με το ένα χέρι μου...»<br /> <br /> - «Αλλά περιλαμβάνεται σε αυτούς κι εκείνος που σκότωσε ένα πρωθυπουργό του Ισραήλ!», παρατηρεί έντονα η Αλίζα Λεβί.<br /> <br /> Αμίρ Οχάνα: «Σκεφτείτε, όμως, πόσοι φανατικοί Άραβες σκότωσαν Ισραηλινούς. Φωνάζουν ”ο Θεός είναι Μεγάλος”... και υπήρξαν δύο ή τρεις χιλιάδες φανατικοί που επιτέθηκαν σκότωσαν Εβραίους».<br /> <br /> Αλίζα Λεβί: «Ο φανατισμός κάθε μορφής είναι απαράδεκτος από τη δική μου πλευρά πάντως. Νομίζω ότι μερικές φορές ο Νετανιάχου σύρεται εδώ και χρόνια, συχνά, από ακραίους. Δεν είναι ο ίδιος ακραίος, κατά τη γνώμη μου. Ωστόσο, όταν είσαι ηγέτης έχεις πάντοτε επιλογές. Κάθε πρωί που ξυπνάς, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στο φόβο και στην ελπίδα για το μέλλον. Και σκέφτομαι ότι πρέπει πάντοτε να διαλέγουμε την ελπίδα αντί του φόβου. Το Ισραήλ οδεύει προς μία κρίσιμη κοινωνική αλλαγή. Αν και προσωπικά ασκώ τον ιουδαϊσμό, βρίσκομαι κοντά στις παραδόσεις μας. Δεν πηγαίνω κάθε Σάββατο στην συναγωγή αλλά παραμένω κοντά στη θρησκεία μας. Πιστεύω ότι υπάρχουν φανατικοί και με τρομάζει, όταν οι λίγοι αυτοί επηρεάζουν πολλούς... Η διαμάχη με επίκεντρο το Ισραήλ είναι η δυσκολότερη περίπτωση στον κόσμο, γιατί είναι η μοναδική περίπτωση που αποτελεί ταυτόχρονα αντικείμενο εθνικών και θρησκευτικών διαφορών. Χρειαζόμαστε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να τα βγάλει πέρα με αυτές τις προκλήσεις. Μόνο μία τέτοια κυβέρνηση θα καταφέρει πραγματικά να επιλύσει τα κοινωνικά προβλήματα και το πρόβλημα της ασφάλειας».<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η γειτονιά αλλάζει...

Τρεις Ισραηλινοί βουλευτές, που εκπροσωπούν διαφορετικά κόμματα και ιδεολογίες, βρέθηκαν στην Αθήνα καθώς αναδύεται η στρατηγική συνεργασ...

Διαβάστε την συνέχεια