O "Μαρμαρωμένος" Βασιλιάς (Γ' Μέρος)

<div style="font-family: inherit; text-align: left;"><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCEIwB3Nh3QIdoi_k00WAouDcsUjvKWyMAZpW9PSkW00Z8DArTaQFLzjtAkbLwgk9in-8KhCdHt8Rg9GujsnGhc_z-6nttwvTQ1xro8KVdWlQxQpnbP4nGe7LuQ8bso4FJBIYxxdk6DJM/s400/ag_sofia_%252872%2529.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCEIwB3Nh3QIdoi_k00WAouDcsUjvKWyMAZpW9PSkW00Z8DArTaQFLzjtAkbLwgk9in-8KhCdHt8Rg9GujsnGhc_z-6nttwvTQ1xro8KVdWlQxQpnbP4nGe7LuQ8bso4FJBIYxxdk6DJM/s400/ag_sofia_%252872%2529.JPG" width="550" /></a></div><br /> Η αίθουσα του κοινοβουλίου ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Σχεδόν όλοι οι βουλευτές (πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων) ήσαν παρόντες καθώς και τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου. Στα πάνω διαζώματα, κοινό και δημοσιογράφοι συνωστισμένοι, περίμεναν με περιέργεια την ομιλία του νέου πρωθυπουργού Γιάννου Βατάτζη σε αυτήν την έκτακτη πρό ημερησίας διάταξης συνεδρίαση, όπου η λεγόμενη υπηρεσιακή κυβέρνηση θα αναλάμβανε το δύσκολο - ομολογουμένως - έργο της μετάβασης της χώρας σε εκλογές και στην τήρηση των συμπεφωνημένων, μετά την έκων άκων παραίτηση της προηγούμενης, επίσης έκτακτης ανάγκης κυβέρνησης Παπαδήμα, η οποία και είχε ως κατάληξη τον γενικό ξεσηκωμό της 21ης Γενάρη και τα αιματηρότατα επεισόδια που έληξαν υπο το βάρος των 22 νεκρών και της πλήρους καταστροφής του κέντρου της πρωτεύουσας.</div>Ο Γιάννος Βατάτζης κάθονταν στο έδρανο του πρωθυπουργού, με φανερή την ένταση στο πρόσωπό του. Ηξερε οτι απόψε, τούτη την ώρα, θα έπαιζε σε μια ζαριά όλη του τη ζωή και ίσως και τη ζωή της πατρίδας. Κανείς δεν ήξερε εκτός απο αυτόν τι θα επακολουθούσε. Τι στ' αλήθεια θα επακολουθούσε. Ούτε καν ο Δημήτρης Στρατάκης, ο νέος υπουργός Οικονομικών, που καθόταν λίγα έδρανα πιο πέρα απο αυτόν και τον κοιτούσε επίμονα και με την αγωνία να του σκεπάζει το πρόσωπο. Κάθε λίγο και λιγάκι, έβγαζε τα γυαλιά του και τα καθάριζε με το μαντήλι, μιας και η άχνη που έβγαζε το μέτωπό του θόλωνε τα τζάμια σε χρόνο μηδέν!<br /> <br /> Το μικρό εκκλησάκι του Αι Δημήτρη του Λουμπαρδιάρη, έσταζε ακόμα απο τη φλεβαριάτικη πρωινή δροσιά. Είναι απίστευτο, πόσους χειμώνες και πόσα καλοκαίρια πέρασε τούτη η μικρή, μα πανέμορφη εκκλησίτσα. Και πόσα δεν είχε δεί και νοιώσει, μέσα σ' αυτή την απεραντοσύνη των αιώνων ζωής της. Ακόμη αχνίζει η λουμπάρδα του τούρκου Γιουσούφ Αγά που ανατινάχτηκε απο θεία παρέμβαση - πολλοί λένε πως ήταν θαύμα του Αι Δημήτρη ο κεραυνός που είχε πέσει πάνω της σκοτώνοντας τον τούρκο μαζί με με πολλούς συντρόφους του. Είχε βλέπεις σχεδιάσει τον αφανισμό όσων χριστιανών πήγαιναν ανήμερα της γιαρτής του Αγίου για να προσκυνήσουν. Ανήμερα θεριά οι αγαρηνοί, δε σεβόντουσαν τίποτα κι ήταν ολημερίς κι ολονυχτίς έτοιμοι για σφαγές και σκοτωμούς.<br /> Ο πατερ-Γρηγόρης, ο εφημέριος της εκκλησίτσας, ήξερε τα πάντα γι αυτήν. Ο,τι κι αν τον ρώταγες για το εκκλησάκι και την πορεία του μέσα στους αιώνες σου έδινε την απάντηση στο λεπτό! Αγιος άνθρωπος, μοναχός χρόνια στ' Αγιον Ορός, ήρθε εδώ στα στερνά του να αναλάβει την εφημερία της εκκλησίτσας τούτης, που ήταν γι' αυτόν ένα ολοζώντανο κειμήλιο όχι μόνο της Ορθοδοξίας, μα και όλου του Ελληνισμού. Μόνο που το σημερινό πρωινό παραήταν αλλόκοτο γι αυτόν. Τον είχαν ξυπνήσει μέσα στα βαθιά χαράματα οι ασφαλίτες να ανοίξει το εκκλησάκι γιατί, λέει, κάποιος σημαντικός πολιτικός ήθελε να προσκυνήσει και να προσευχηθεί!<br /> - Αλλο πάλι και τούτο, μουρμούραγε καθώς έσερνε το βήμα του στο δρομάκι, οδεύοντας προς τον μικρό ναό. Μέγας είσαι Κύριε! Ποιός μπορεί να ξέρει τα σχέδιά Σου...<br /> Φτάνοντας μπροστά στη βαριά ξύλινη πόρτα του ναού, έβγαλε το παλιό βαρύ κλειδί και το έχωσε στη κλειδαριά. Το γύρισε κι ένας δυνατός, βαρύς μεταλλικός ήχος αντήχησε που ξύπνησε μερικά σπουργίτια, καθώς ήταν λουφαγμένα στο μικρό καμπαναριό. Η πόρτα υποχώρησε κι ο γέροντας μπήκε μέσα. Γύρισε τον μικρό διακόπτη κι ένα αχνό φώς πλημμύρισε το εκκλησάκι. Το βαρύ καντηλέρι μπροστά στην εικόνα του Αι-Δημήτρη κόντευε να σβήσει και τζιτζίριζε. Εκανε να πάρει το μπουκαλάκι με το αγγουρόλαδο για να συμπληρώσει με λάδι το φυτίλι, μα ξάφνου τινάχτηκε απο το άγγιγμα του Γιάννου Βατάτζη.<br /> - Καλή σου μέρα γέροντα, έκανε ο Βατάτζης κι ένα ζεστό χαμόγελο ήταν ζωγραφισμένο στα χείλη του. Συμπάθα με που σε τρόμαξα, δε τό θελα. Συμπάθα με και για τη ταλαιπωρία τη πρωινή που σ΄ έβαλα σε φασαρίες!<br /> - Καλη μέρα γιέ μου, έκανε ο παππούλης και σταυροκοπήθηκε. Δε σε άκουσα που μπήκες, ούτε και άκουσα αχό απο κανένα αυτοκίνητο. Εχω βλέπεις και κείνα τα προβλήματα με τη βαρυκοία... Εσύ είσαι ο...<br /> - Ναί, εγώ παπούλη, τον έκοψε ο Βατάτζης. Και χίλα ευχαριστώ που με δέχτηκες. Σε τούτην εδώ την εκκλησίτσα με βάφτησε η μάνα μου, εδώ ερχόμουν τακτικά τις Κυριακές όταν ήμουν μικρός... Σήμερα είναι μεγάλη μέρα για μένα και θα θελα να...<br /> - Ναί παιδί μου, καταλαβαίνω! Μη στενοχωριέσαι, κάτσε λιγάκι να βάλω λίγο λαδάκι στο καντηλέρι και θα πάω πίσω να ετοιμαστώ για τον όρθρο. Αναψε το κεράκι σου εσύ με την ησυχία σου, δε θα αργήσω...<br /> - Παππούλη, δε θέλω να φύγεις... είπε ο Βατάτζης με σιγανή φωνή που τρεμόπαιξε για λίγο καθώς είχε απλώσει το χέρι και του βάστηξε τον ώμο. Θέλω να... Θέλω να με εξομολογησεις κι αν έχεις και λίγη κοινωνία, δώσε μου. Δεν έχω νηστέψει, μα έχω ανάγκη τον Θεό σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε. Μπορείς;<br /> Ο πατερ-Γρηγόρης τά χασε. Τον κοίταζε με ορθάνοιχτο βλέμμα, σαν να έβλεπε μπροστά του κάποιον άγιο ή κανέναν αρχάγγελο!<br /> - Ποιός είσαι γιέ μου, μουρμούρισε.<br /> Ο Βατάτζης προσπέρασε γρήγορα την έκλπηξη του γέροντα και συνέχισε πιο επτακτικά, αλλά στον ίδιο, παρακλητικό λόγο.<br /> - Μπορείς γέροντα; Σε παρακαλώ! Ξέρω πως έπρεπε να πάω σε εξομολογητή, μα ο Θεός θαρρώ βλέπει. Και σε Εκείνον θα απευθυνθώ. Μην έχεις κρίμα το λοιπόν αν δεν έχεις τέτοια άδεια.<br /> Ο γέροντας τον αγκάλιασε και τον φίλησε σταυρωτά. Ο Βατάτζης δεν είδε στο μισοσκόταδο ένα δάκρυ που είχε κυλήσει απο τα μάτια του γέροντα.<br /> - Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Κυρίου! αναφώνησε με στεντόρια φωνή. Ελα γιέ μου, πάμε στο Ιερό. Στο όνομα του Ενός και Αληθινού Θεού!<br /> Ο γέροντας σταυροκοπήθηκε γι άλλη μια φορά και έπιασε απο το χέρι τον Βατάτζη, οδηγώντας τον στο εσωτερικό της εκκλησίτσας. Η μικρή φλογίτσα στο καντηλέρι, ξαφνικά φούντωσε και φώτισε δυνατά την εικόνα του Αι-Δημήτρη.<br /> <br /> Ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κινήματος Γιώργος Ρωμανός , φανερά ανήσυχος, κοιταξε για τέταρτη φορά τα email του απο το ακριβό BlackBerry κινητό του και μουρμούρισε μια βρισιά στα αμερικάνικα. Ποτές του άλλωστε δεν είχε αποδεχτεί ως μητρική του γλώσσα τα ελληνικά, δε τα χώνευε αλλα ούτε κι αυτά φαίνεται να εκαναν το αντίθετο σ΄εκείνον. Κάθε φορά που πήγαινε να ξεσπάσει κάπου, οι πρώτες λέξεις που του έρχονταν στο στόμα ήταν αγγλικές. Κι αυτό, όσο νάναι, ξένιζε τους άλλους συνομιλητές του. Ακόμα και τη γυναίκα του.<br /> - Ακόμα; είπε η Αννέτα Διαμαντή, επίσης "αμερικανοποιημένη" και δεξί του χέρι, πρώην υπουργίνα του όταν ήταν πρωθυπουργός.<br /> - Ακόμα, έκανε ξερά ο Ρωμάνός. Κάτι ετοιμάζει αυτός κι αν οι φόβοι μου επαληθευτούν, την έχουμε άσχημα.<br /> - Δε καταλαβαίνω, σαν τι δηλαδή να ετοιμάζει! Νομίζω οτι γινόμαστε παρανοικοί πρόεδρε. Κι ο Αντωνιάδης της ΕΥΠ άκομα πιο παρανοικός. Για να μην πω ανόητος.<br /> - Ανόητος; Τι θέλεις να πείς; εκανε με αγωνία ο Ρωμανός. Δυο-τρείς βουλευτές που καθόταν πιο πέρα στο φουαγιέ γύρισαν και κοίταξαν προς το μέρος τους. Τόσο δυνατή ήταν η φωνή του Ρωμανού.<br /> - Πρόεδρε, νομίζω οτι έχεις εκνευριστεί παραπάνω απ ό,τι πρέπει, τον καθησύχασε η Αννέτα. Και μας κοιτάνε απο κεί πέρα. Οπου νάναι θα αρχίσει την ομιλία του ο Βατάτζης, δεν πάμε μέσα σιγά-σιγά; Δεν είναι και τόσο ευγενικό να λείπεις εσύ απο το ξεκίνημα και τον χαιρετισμό.<br /> Ξάφνου, το μάτι του Ρωμάνού πήρε κάποιον "φουσκωτό"¨της Ασφάλειας να περνά απο το διάδρομο και να χάνεται. Κάποιον, που κανονικά δεν θάπρεπε να βρίσκεται εδώ σήμερα.<br /> - Τι γυρεύει αυτός εδώ! έκανε απορημένος και με μια δρασκελιά βρέθηκε να κοιτάει τον άδειο διάδρομο. Η Αννέτα τον ακολούθησε ξεφυσώντας.<br /> - Ποιός ήταν; Ποιόν είδες; ρώτησε με βλέμμα που φανέρωνε τον εκνευρισμό της για τη συμπεριφορά του. Ο Ρωμανός στριφογύρισε τα μάτια του δεξιά - αριστερά.<br /> - Κάποιος που ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να ήταν εδώ, αλλά κάπου ΑΛΛΟΥ! Τι γύρεύει εδώ τώρα;<br /> Η Αννέτα του έσφιξε το μπράτσο και τον κοίταξε με ήρεμο, καθησυχαστικό βλέμμα.<br /> - Δε ξέρω ποιόν είδες, αλλά πρέπει να ηρεμήσεις. Κι αν συμβαίνει κάτι, πρέπει να μου το πείς. Εχεις τόσο πολύ εκνευριστεί, που αρχίζεις να βλέπεις γύρω σου φαντάσματα. Μπορείς να ηρεμίσεις; Θα έχουμε πρόβλημα αν σε δούν οι άλλοι - και προπαντός ο Σωζόπουλος - με αυτά τα μούτρα. Ελα, πιές το τσάι σου και πάμε.<br /> Ο Ρωμανός ξεφύσηξε και γύρισε πίσω στο μέρος που καθόταν. Σήκωσε το φλυτζάνι και κατέβασε μονορούφι το τσάι του. Οι τρείς βουλευτές απο απένταντι κάτι μουρμούρισαν μεταξύ τους και η Αννέτα τους κάρφωσε με βλέμμα διόλου φιλικό.<br /> <br /> - Ο πρωθυπουργός κύριος Βατάτζης, έχει το λόγο, αναφώνησε ο Πρόεδρος της Βουλής μέσα απο το μικρόφωνό του. Γύρισε προς το μέρος του Βατάτζη και τον κάλεσε για άλλη μια φορά. Κύριε πρόεδρε, ελάτε παρακαλώ στο βήμα.<br /> Ο Βατάτζης σηκώθηκε αργά-αργά απο το έδρανό του, κάτω απο το επίμονο βλέμμα του Στρατάκη που κόντευε να φάει τις παλάμες του, καθώς τις έτριβε εδώ και ώρα πάνω στο παντελόνι του. Μάζεψε τα χαρτιά του που είχε απλωμένα πάνω στο έδρανο, αλλά τα παράτησε κάτω. Κούμπωσε το σακκάκι του και με αργό, αλλά σταθερό βήμα, προχώρησε προς το βήμα. Ξεροκατάπιε, μα η γεύση απο το κρασί της κοινωνίας έμενε αναλλοίωτη μέσα στο στόμα του κι άς είχε πιεί στο μεταξύ ενα κάρο καφέδες.<br /> "Αν εννοείς, αν πιστεύεις πραγματικά αυτά που μας αράδιασες πρίν από λίγο, είμαστε μαζί σου! Όλοι μας! Αποφασισμένοι για ζωή και για θάνατο! Αν όμως κάνεις πίσω, δε θα ζήσεις ούτε μια στιγμή! Αυτό το ορκίζομαι μπροστά σε όλους!"<br /> Τα λόγια του στρατηγού Καλαρίτη βούιζαν στ' αυτιά του σαν δαιμονισμένα. Κοίταζε τους πάντες μέσα στην τεράστια αίθουσα, που κάποτε πριν πολλά χρόνια, ήταν η αίθουσα του θρόνου του Οθωνα και στον καθένα έβλεπε ένα βλέμμα αδιαφορίας, βαριεστημάρας αλλά και τυχοδιωκτισμού συνάμα. "Θεέ μου, βοήθα με!" Δεν ήταν η πρώτη φορά πού είχε τέτοιο κοινό απέναντί του. Τους αντιμετώπισε κι άλλες φορές, πολλές φορές στο παρελθόν. Μπορεί πολλές απ' τις παλιές φάτσες να εκλείπουν απόψε, αλλά ο παρονομαστής ήταν κοινός. "Προδότες, μικρόψυχοι, τιποτένιοι".<br /> - Κύριε πρόεδρε, ακούστηκε η φωνή του Προέδρου της Βουλής. Ο Βατάτζης τινάχτηκε και γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος του, με βλέμμα απλανές. Αισθάνεστε καλά; Να σας φέρουν ένα ποτήρι νερό;<br /> Ο Βατάτζης τον κοίταζε με το ίδιο χαμένο βλέμμα. Ένοιωθε τη γλώσσα του να είναι δεμένη σφιχτά, όπως καμμία φορά νοιώθουμε όλοι μας όταν βλέπουμε κάποιον εφιάλτη. Και μέσα στο άσχημο όνειρο να μην μπορούμε να αρθρώσουμε λέξη.<br /> - Ναι, καλά είμαι, ψέλλισε. Ενα ποτήρι νερό, ναί, σας ευχαριστώ...<br /> Δεν πρόλαβε να αποσώσει και αμέσως ο κλητήρας είχε τοποθετήσει μπροστά του το ποτήρι με το νερό. Ο Βατάτζης το σήκωσε αμέσως και κατάπιε με βουλιμία όλο το δροσερό νερό σαν διψασμένος. Αμέσως, ένοιωσε το κορμί του δυνατό, σαν κάτι να τον άγγιξε με μαγικό ραβδάκι. Καθάρισε τον λαιμό του, έβγαλε τα πρεσβυωπικά γυαλιά του, τα δίπλωσε προσεκτικά και τα έχωσε στο σακάκι του.<br /> - Κύριε Πρόεδρε, κύριοι βουλευτές, κύριοι υπουργοί. Φαντάζομαι πως δεν σας είμαι άγνωστος. Μέχρι πρίν από δέκα χρόνια, ίσως περισσότερα, ίσως δώδεκα ή δεκατέσσερα, ΄βρισκόμουν κι εγώ σε κάποιο από τα έδρανα τα οποία κάθεστε εσείς ή σε κάποιο υπουργικό έδρανο (γυρνώντας στους υπουργούς) που εσείς τώρα κάθεστε, επωμιζόμενοι τη βαριά θέση και ευθύνη, ενός υπουργείου. Όταν παραιτήθηκα και στη συνέχεια διαγράφηκα από την παράταξη στην οποία είχα ταχθεί από τον καιρό της μεταπολίτευσης, κατείχα κι εγώ την ίδια θέση. Τη θέση του υπουργού. Ένοιωθα... ένοιωθα βαριά την ευθύνη, να πέφτει στους ώμους μου... Ήξερα πως με κάθε μου υπογραφή, με κάθε μου νομοσχέδιο, με κάθε μου κουβέντα ή ενέργεια, επηρέαζα τη ζωή χιλιάδων συμπατριωτών μου, επηρέαζα ίσως το μέλλον τους, τη ζωή τους, τη ζωή των παιδιών τους... το ίδιο φαντάζομαι πως νοιώθατε κι εσείς, όσοι από εσάς διατελέσατε υπουργοί ή σε κάποια άλλη κυβερνητική θέση. Έτσι θέλω να πιστέψω τουλάχιστον. Είναι όμως έτσι στην πραγματικότητα; Υπήρχε αυτή η ευθύνη, το βάρος, στους ώμους σας; ... Η Ιστορία, η νεώτερη ελληνική Ιστορία, θα μπορούσε μόνο να το βεβαιώσει.<br /> Όμως, εγώ που βρίσκομαι απόψε μπροστά σας και σας μιλώ, δεν είμαι ο ιστορικός που θα αποτανθεί με ειλικρίνεια και δικαιοσύνη πάνω σε αυτό το θέμα, όπως και σε πολλά άλλα θέματα και καταστάσεις που ζήσαμε εδώ και μια τριακονταετία τώρα, από τότε που η χούντα των προδοτών και των επίορκων είχε πέσει. Δεν είμαι, γιατί κι εγώ υπήρξα κάποτε, ένα μέρος αυτής της Ιστορίας. Και κατ' επέκταση, δεν θα μπορούσα να είμαι δίκαιος, αμερόληπτος, με καθαρή κρίση. Γιατί θα έπρεπε να κρίνω και τον ίδιο μου τον εαυτό, μιας κι εγώ συμμετείχα στην όποια στραβή πορεία πήρε η πατρίδα μας κι ο λαός της. Και φοβάμαι. Φοβάμαι πως ίσως η ετυμηγορία γι αυτό να είναι αρνητική. Και δε θα το άντεχα....<br /> Κυρίες και κύριοι βουλευτές, εδώ και δύο χρόνια έχει ξεσπάσει στον τόπο μας μια απίστευτη θύελλα. Ένα απίστευτα μεγάλο κακό, που το έβαλε πείσμα να μας εξαφανίσει ως Έθνος απο το χάρτη των εθνών. Μια τρομερή οικονομική κατρακύλα, που ξαφνικά και μέσα σε μια στιγμή, μετέτρεψε νοικοκυραίους σε επαίτες, μαγαζάτορες κι επιχειρηματίες σε ζητιάνους, απλούς εργαζόμενους σε οικονομικούς σκλάβους. Μέσα σε μια στιγμή, θαρρείς και η κατάρα του Θεού έπεσε πάνω μας και μας σκέπασε! Τι έγινε λοιπόν και βρεθήκαμε όλοι μας σε αυτή θέση; Τι συνέβη και ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και έβρεξε φωτιά και θειάφι και κατέκαψε τα πάντα; Ποιός ευθύνεται γι αυτό; Μήπως εμείς; Μήπως οι ξένοι, απο τους οποίους χρόνια ολόκληρα δανειζόμασταν; Μήπως οι μεγάλες δυνάμεις, που ξαφνικά συνωμότησαν όλες μαζί με σκοπό να μας αφανίσουν; Ή μήπως ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, που αφήσαμε, ενώ ξέραμε, το κακό να μας καταποντίσει; Σας ρωτάω! Ρωτάω εσάς κύριε Ρωμανέ, που τα τελευταία δυό χρόνια ήσασταν στη κυβέρνηση! Ρωτάω κι εσάς κύριε Σωζόπουλε, που ήσασταν στην αντιπολίτευση! Ρωτάω κι εσάς κύριε Καρατζά! Που ήσασταν κι εσείς στην αντιπολίτευση! Κι εσάς κύριε Δεμίρη, τον εκπρόσωπο της λεγόμενης Αριστεράς και της Προόδου! Εσάς, που εκπροσωπείτε - υποτίθεται - τον εργαζόμενο, τον εργάτη, τον μισθοσυντήρητο! Σας ρωτάω όλους! ΓΙΑΤΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΘΕΣΗ ΚΥΡΙΟΙ;<br /> Μουρμούρες και φασαρία διαδέχτηκαν τα τελευταία οργισμένα λόγια του Βατάτζη απο το ακροατήριο των βουλευτών και των αρχηγών των κομμάτων. Πετάχτηκαν απο τη θέση τους ο Καρατζάς κι ο Ρωμανός και αμέσως ακολούθησε ο Δεμίρης μαζί με τον Σωζόπουλο.<br /> - Σας παρακαλώ κύριε Βατάτζη, φώναξε ο Σωζόπουλος, εδώ δεν είμαστε για να δεχτούμε τη κριτική σας, εδώ είμαστε για να σας ακούσουμε για το τι πρόκειται να κάνετε για να οδηγήσετε τον τόπο με ασφάλεια στις εκλογές. Δεν είναι η στιγμή για δημαγωγίες! Ο Ελληνικός λαός βρίσκεται ένα βήμα πρίν τη κάλπη για να αποφανθεί με τη ψήφο του για το ποιός έφταιξε και γιατί! Κι αν υπάρχουν κάποιοι που έφταιξαν, γι αυτό υπάρχουν τα αρμόδια όργανα της Βουλής για να τους παραπέμψουν στη δικαιοσύνη! Επι του θέματος σας παρακαλώ!<br /> Ο Βατάτζης τον κοίταξε με βλέμμα που πέταγε σπίθες. Ανέπνευσε βαθιά δυο-τρείς φορές και ανάκτησε ένα μέρος απο τη χαμένη ψυχραιμία του.<br /> - Κύριοι, κύριοι ησυχία! φώναξε ο Πρόεδρος της Βουλής χτυπώντας το καμπανάκι. Σας παρακαλώ κι εγώ κύριε πρόεδρε της κυβέρνησης, επί του θέματος, δεν δημαγωγούμε αυτή τη στιγμή. Ορίστε, συνεχίστε!<br /> Ο Βατάτζης ένοιωσε ένα σφίξιμο στη καρδιά. "Τι πάω να κάνω Θεέ μου;" Ζήτησε ακόμη ένα ποτήρι νερό κι ο κλητήρας του το έδωσε. Το κατέβασε και πάλι με την ίδια ορμή, όπως και το πρώτο.<br /> - Εχει χάσει τη ψυχραιμία του, μουρμούρισε ο Ρωμανός στην Αννέτα που καθόταν δίπλα του. Σε λίγο να τον δεις που θα καταρρεύσει!<br /> <br /> Ο Αρχηγός ΓΕΣ, υποστράτηγος Δημήτρης Καλαρίτης, βρισκόταν στον θάλαμο γενικών επιχειρήσεων κάτω στα υπόγεια του Πενταγώνου, σκυμμένος πάνω σε ένα μόνιτορ υπολογιστή που απεικόνισε διάφορα στοιχεία και εικόνες με σημαδάκια. Ο ασύρματος που είχε δίπλα του έβγαζε παράσιτα. Σήκωσε το μικρόφωνο και είπε:<br /> - Απόλλων 9, Απόλλων 9 ακούει; Τέλος!<br /> Ενα δευτερόλεπτο μια νεανική φωνή ακούγεται από το μεγάφωνο.<br /> - Απόλλων 9 έτοιμος, αναμένω! Τέλος!<br /> - Πού βρίσκεστε Απόλλων 9; Τέλος!<br /> - Έχουμε ήδη καταλάβει το προαύλιο και έχουμε ακινητοποιήσει όλο τον κόσμο, αναμένω! Τέλος!<br /> Ο Καλαρίτης ρούφηξε μια τζούρα από το τσιγάρο του που σιγοκαιγε δίπλα στο τασάκι και φύσηξε με δύναμη τον καπνό.<br /> - Εντάξει. Με τη λήψη του μηνύματος στα κινητά σας, προχωρείτε στη φάση Β' Απόλλων 9, κατανοητό; Μόνο μετά τη λήψη του μηνύματος! Αναμένω! Τέλος!<br /> - Ελήφθη Ζεύ 13! Τέλος!<br /> Ο Καλαρίτης έκλεισε το μικρόφωνο με φανερή την αγωνία να έχει κυριέψει το πρόσωπό του.<br /> <br /> - Είστε μαζί μας; Σας ρωτάω Αρχηγέ, είστε μαζί μας;<br /> Ο Γεράσιμος Σκαρλάτος, κοίταξε το πάτωμα σουφρώνοντας τα χείλη του. Δεν ήταν και η πιο εύκολη νύχτα που περνούσε κι αυτό το ήξερε. Δεν ήταν αυτό που λέμε "παλιοσειρά" ή "καραβανάς". Αστυνομικός καριέρας ήταν, που με τη βοήθεια του κόμματος που πρόσκειντο είχε ανεβεί την ιεραρχία με μεγάλη ταχύτητα και ήξερε τώρα ότι θα ερχόταν πρόσωπο με πρόσωπο με αυτούς που τον βοήθησαν. Μα το πράγμα είχε πια ξεφύγει από κάθε έλεγχο. 'Η θα έπρεπε να πάει μαζί τους ή θα έμπαινε σε περιπέτειες. Αλλά σε περιπέτειες θα έμπαινε ούτως ή άλλως, είτε μείνει απ έξω είτε μπει μέσα.<br /> - Τι πιθανότητες υπάρχουν, έκανε ξεψυχισμένα στο τέλος.<br /> - Οι μεγαλύτερες δυνατές. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο, ή τώρα ή ποτέ Σκαρλάτε! Αλλιώς, η επόμενη μέρα θα σε βρεί να προσκυνάς ξένες ποδιές και να βαράς γεροντάκια και ανάπηρους που θα φωνάζουν στους δρόμους για ένα κομμάτι ψωμί!<br /> Ο Καλαρίτης τον πιάνει απ τον ώμο και μ' ένα δυνατό τράβηγμα τον γύρισε προς το μέρος του.<br /> - Θα το βάσταγε αυτό η καρδιά σου μωρέ; Θα σήκωνες το χέρι να χτυπήσεις τον παππού σου ή τον αδελφό σου, τη στιγμή που θα σε σημάδευε ένα όπλο Γερμανού ή Αμερικάνου; Λέγε θα το βάσταγε;<br /> Ο Σκαρλάτος πέταξε το χέρι του άλλου και τραβήχτηκε πέρα.<br /> - Σταμάτα ακούς; Φτάνει! ... Τις συνέπειες ζυγιάζω! Την αποτυχία!<br /> - Δεν θα αποτύχουμε, αν δράσουμε έξυπνα και συλλογικά! Ο Βατάτζης είναι ο μόνος που μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτή τη στιγμή! Σου τα λέω εδώ και δυο μερόνυχτα, όσο πιο αναλυτικά μπορώ! Καρδιά χρειάζεται, όχι σκέψη! Το λοιπόν, για να τελειώνουμε! Είσαι μαζί μας, ναί ή όχι!<br /> Ο Σκαρλάτος τον κοίταξε με σφιγμένα χείλη. "Εχει δίκιο ο καραβανάς, που να τον πάρει ο διάολος βραδιάτικα".<br /> - Πρέπει να στείλω τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου στον αδερφό μου, στο χωριό... Να τους κρατήσω μακρυά από...<br /> Ο Καλαρίτης έσκασε ένα αχνό χαμόγελο. Η καρδιά του σκίρτησε και το αριστερό του χέρι έκανε ένα μικρό σπασμό.<br /> - Εχεις 48 ώρες καιρό για κάτι τέτοιο. Στο μεταξύ οργάνωσε τους δικούς σου κατά πως είπαμε. Κράτα με ενήμερο. Οχι τηλέφωνα! Μόνο email. Και με τους κωδικούς που έδωσα.<br /> Εκανε να φύγει, αλλά κοντοστάθηκε. Γύρισε και τον κοίταξε γι άλλη μια φορά.<br /> - Είναι μεγάλες οι στιγμές που ζούμε Γεράσιμε. Πολύ μεγάλες. Καληνύχτα.<br /> Ο Καλαρίτης τράβηξε προς τη πόρτα, την άνοιξε και βγήκε. Ο Σκαρλάτος αναστέναξε βαθιά και κατέβασε μονορούφι το ουίσκι του που είχε γίνει πια ένα με το νερό απ τα λιωμένα παγάκια.<br /> <br /> <div style="color: blue;"><b>Συνεχίζεται</b></div><br /> <a href="http://logioshermes.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a></div>

O "Μαρμαρωμένος" Βασιλιάς (Γ' Μέρος)

Η αίθουσα του κοινοβουλίου ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Σχεδόν όλοι οι βουλευτές (πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων) ήσαν παρόντες καθώς και τα μέλη του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εχέφρονες και γνωρίζοντες προειδοποιούν. Μετά το Ιράν παγκόσμιος και πυρηνικός πόλεμος;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXWs8KkqfulZ672dakVuUBUKrws0OB-6GtOeRA6o-J94Wj5hgTePGe3SP0GBHIKstPy_9uP-q8XkEsbLgLGqa8aJNkCTWZl89-Phyphenhyphenb8sFuCVebU1dBLC6KAWeyj59k1m7YT9KiWYGexPY/s1600/aipac-iran-map.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXWs8KkqfulZ672dakVuUBUKrws0OB-6GtOeRA6o-J94Wj5hgTePGe3SP0GBHIKstPy_9uP-q8XkEsbLgLGqa8aJNkCTWZl89-Phyphenhyphenb8sFuCVebU1dBLC6KAWeyj59k1m7YT9KiWYGexPY/s400/aipac-iran-map.jpg" width="550" /></a></div><br /> <br /> <br /> Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*<br /> Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερος προβληματισμός αναπτύσσεται στο Ισραήλ ιδιαίτερα, για αυτό που όλοι γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή προφανώς θα συμβεί. Δηλαδή την προληπτική στρατιωτική προσβολή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από το Ισραήλ και πολύ πιθανόν και από τις ΗΠΑ και όπως αιωρείται πληροφοριακά και από την Αγγλία.<br /> <br /> Και βέβαια ο απλός πολίτης ανησυχεί για τις μετά την προσβολή αντιδράσεις του Ιράν και των συμμάχων του και τις επερχόμενες εξελίξεις, χωρίς να είναι εις γνώση του όλα τα δεδομένα. Οι γνωρίζοντες όμως φαίνεται να λαμβάνουν υπόψη πολλά, φανερά και μυστικά, συμμαχίες και φιλίες, σοβαρά και επικίνδυνα. Οι αντιδράσεις δεν θα είναι μόνο από το Ιράν, αλλά και από τους στρατηγικούς εταίρους του, την Συρία, την Χεζμπολάχ του Λιβάνου, τη Χαμάς στη Γάζα, αλλά και αυτό είναι το τρομακτικό, τους φίλους και συμμάχους από τον Συνεταιρισμό της Σαγκάης, την Κίνα και την Ρωσία. <br /> <br /> Τις επιφυλάξεις του για το καυτό αυτό θέμα, που απασχολεί έντονα την Ισραηλινή κοινωνία και όλους τους εχέφρονες ανθρώπους ολοκλήρου του κόσμου, εξέφρασε ένας άνθρωπος που κατείχε ίσως την πιο σημαντική θέση για την ασφάλεια του Ισραήλ επί πολλά χρόνια, ένας άνθρωπος που ξέρει πολλά, μα πάρα πολλά. Ο Μέιρ Νταγκάν, ήταν μέχρι πέρυσι ο Αρχηγός της Μοσσάντ, της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ, ίσως της καλύτερης υπηρεσίας πληροφοριών στον κόσμο.<br /> <br /> Πρόσφατα στην πόλη της Νετάνια ,στο Ακαδημαϊκό Κολέγιο, διοργανώθηκε μια ημερίδα με θέμα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και ποιες θα πρέπει να είναι οι αποφάσεις και οι αντιδράσεις του Ισραήλ, ο Νταγκάν ήταν το κεντρικό πρόσωπο, λόγω της πρότερης θέσης του και φυσικά σαν ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά. Εκεί ο Νταγκάν αποκάλυψε ότι μια στρατιωτική επιχείρηση και προσβολή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν ΔΕΝ θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή του Ισραήλ. Ο Νταγκάν ανέλυσε την κατάσταση και είπε: <br /> <br /> «Δεν έχω αμφιβολία ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι η πρώτη στρατηγική πρόκληση για το Ισραήλ, τώρα που οι δύο άλλες συμβατικές απειλές για την χώρα, η Αίγυπτος και η Συρία δε αποτελούν απειλή για την ασφάλεια μας προς το παρόν. Η στρατιωτική επιλογή πρέπει να είναι στο τραπέζι, αλλά όχι σαν πρώτη επιλογή. Η φασαρία γύρω από την άμεση εναλλακτική λύση μιας επίθεσης μπορεί να οδηγήσει το Ιρανικό καθεστώς σε μια κατάσταση, όπου σπρώχνοντάς το στα άκρα, να προσπαθήσει να αποκτήσει πυρηνικές δυνατότητες όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αντί να πορεύεται μάλλον προσεκτικά, λαμβάνοντας παράλληλα τα αιτήματα της διεθνούς κοινότητας, υπόψη». Η κατάσταση αυτή μπορεί να καταστεί προβληματική με αποτέλεσμα να επηρεάσει ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, κατά τέτοιο τρόπο, που θα προκύψουν όχι μόνο σοβαρά οικονομικά ζητήματα, αλλά και σοβαρά θέματα ασφαλείας για το Ισραήλ. Η στρατιωτική επιλογή θα πρέπει να υπάρχει, αλλά θα πρέπει να προσφύγουμε σε αυτό, μόνο αν όλα τα άλλα αποτύχουν και δεν θα έχουμε άλλη επιλογή επεσήμανε ο Νταγκάν.<br /> <br /> Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι, όταν ο Νταγκάν αντικαταστάθηκε στην αρχηγεία της Μοσσάντ είχε δηλώσει, ότι μια αεροπορική προσβολή κατά του Ιράν είναι μια ανόητη ιδέα. Επίσης είχε δηλώσει πως όποιος επιτεθεί στο Ιράν θα έπρεπε να γνωρίζει ότι θα ανοίξει την πόρτα σε έναν γενικευμένο πόλεμο σε όλη την περιοχή, όπου οι πύραυλοι θα εκτοξεύονται από το Ιράν, από τον Λίβανο (Χεζμπολάχ) και από πολλές κατευθύνσεις.<br /> <br /> Και δεν είναι μόνο ο Νταγκάν που έχει τις επιφυλάξεις του, σε ότι σχεδιάζεται. Τόσο η Κίνα, όσο και η Ρωσία δια υψηλόβαθμων αξιωματούχων αναφέρονται στο θέμα και προειδοποιούν για τις συνέπειες της δυτικής επιθετικότητας κατά του Ιράν, όπως την προσδιορίζουν, καθώς επίσης και με αναφορές για την ανάπτυξη της πυραυλικής ασπίδας, που στοχεύει όπως υποστηρίζουν την Ρωσία και το Ιράν. Έτσι σε απάντηση της ανόδου της δυτικής επιθετικότητας (εδώ περιλαμβάνονται όλοι) εναντίον του Ιράν, ο Υποστράτηγος Zhang Zhaozhong παρατήρησε ότι «η Κίνα δεν θα διστάσει να προστατεύσει το Ιράν ακόμη και αν αυτό θα πυροδοτήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο», σχόλια που δημιούργησαν μεγάλη συζήτηση ακόμη και στην ίδια την Κίνα.<br /> <br /> Ο δε Κινέζος πρεσβευτής στον ΟΗΕ, προειδοποίησε τον διευθυντή της Διεθνούς Επιτροπής Πυρηνικής Ενεργείας (ΙΑΕΑ) Yukiya Amano, ότι δεν μπορεί να παράγει «αβάσιμες αποδείξεις» (evidence baseless) ώστε να δικαιολογήσει μια επίθεση στο Ιράν, με το πρόσχημα του αμφιλεγόμενου πυρηνικού του προγράμματος». Εδώ να αναφέρουμε ότι τα WikiLeaks έχουν δημοσιεύσει μυστικές εκθέσεις. Μερικές από αυτές τις εκθέσεις αφορούν αυτόν τον κύριο Yukika Amano, τον Ιάπωνα επικεφαλής του ΙΑΕΑ, όπου σύμφωνα με αυτές τις εκθέσεις, οι Αμερικανοί υποστήριξαν τον διορισμό του στην διεύθυνση του ΙΑΕΑ, επειδή ο ίδιος δεσμεύτηκε να δράσει προς την κατεύθυνση της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Και ίσως η έκθεσή του για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, να είναι η ανταπόδοση του προς τους Αμερικανούς για την υποστήριξη αυτή.<br /> <br /> Από τη ρωσική πλευρά, η ίδια ανησυχία οδηγεί και εκεί σε κινητοποίηση, όπως μεταξύ άλλων και η ανάπτυξη της πυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη. Ο Ρώσος Στρατηγός Νικολάι Makarov δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: «Δεν αποκλείω τοπικές και περιφερειακές ένοπλες συγκρούσεις με εξέλιξη ενός πόλεμου μεγάλης κλίμακας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πυρηνικών όπλων».<br /> <br /> Η κατάσταση δεν είναι απλή ούτε ελεγχόμενη. Το Ιράν είναι δύσκολος στόχος, για την Αμερική και τους συμμάχους στην Ευρώπη. Οι στρατηγικές κινήσεις για την υλοποίηση των Αμερικανικών σχεδιασμών άρχισαν στην αρχή του 2011 με την λεγόμενη ¨Αραβική άνοιξη¨, που μάλλον καταλήγει σε φθινόπωρο και με προοπτική να γίνει «Αραβικός χειμώνας» και τις τηλεκατευθυνόμενες ¨επαναστάσεις¨, made in USA, με την βοήθεια της νέας τεχνολογίας. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στην Βόρεια Αφρική, όπου ο «λαός νίκησε και εγκαθιδρύθηκε πλέον η δημοκρατία» και δεν σχολιάζουμε τίποτε άλλο, γιατί τα αποτελέσματα έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται ορατά για τους λαούς της περιοχής και θα είναι εμφανέστατα και δυσοίωνα λίαν συντόμως. Επόμενος στόχος η Συρία, στρατηγικός σύμμαχος και δορυφόρος του Ιράν, σύμμαχος βεβαίως και της Ρωσίας, όπου η Ρωσία διατηρεί και την μόνη ναυτική βάση στην Μεσόγειο, στον λιμένα της Ταρτούς, για να καταλήξουν τελικά στο Ιράν, τον μεγάλο και τελικό στόχο των Αμερικανών και συμμάχων των για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Όπως προαναφέραμε ο τελικός στόχος είναι πολύ δύσκολος και πολύ επικίνδυνος. Οι γνωρίζοντες και οι εχέφρονες, όπως ο Νταγκάν έχουν σοβαρές επιφυλάξεις. Οι γνωρίζοντες και οι εχέφρονες και υψηλοί αξιωματούχοι της Ρωσίας και της Κίνας όχι μόνο έχουν επιφυλάξεις, αλλά προειδοποιούν και απειλούν. Τι θα γίνει αν αυτό που ακούγεται, που όλοι απευχόμαστε, τελικά πραγματοποιηθεί; Αν λοιπόν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν βομβαρδιστούν, είναι βέβαιο ότι θα ξεσπάσει ο πόλεμος, η πρώτη δε κίνηση του Ιράν θα ήταν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ. Το 40% του παγκοσμίου πετρελαίου περνά μέσα από αυτό. Μεταξύ του πολέμου και των κυρώσεων, οι τιμές του πετρελαίου θα ανεβούν στα ύψη, ίσως 300 δολάρια και θα ωθήσουν στην άβυσσο την δυτική οικονομία η οποία βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, όπως εκτιμούν οι οικονομικοί αναλυτές. Ο πόλεμος, όπως εκτιμάται, από τοπικός θα εξελιχθεί σε γενικό, με εμπλεκόμενους τις συμμαχίες και τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Και αυτό θα είναι επικίνδυνο, θα είναι τρομακτικό. Ο πυρηνικός πόλεμος θα πάψει να είναι αποκύημα της φαντασίας, αλλά μια σοβαρή πιθανότητα να συμβεί, φέρνοντας στην μνήμη μας την ρήση του Αϊνστάιν: «Δεν ξέρω τι θα συμβεί μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες, τόξα και βέλη». Μας προειδοποίησε. Αλλά ποιος το σκέφτεται;<br /> <br /> <b>*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Υποστράτηγος (ε.α.)</b><br /> <br /> <br /> <a href="http://geopoliticsdailynews.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Οι εχέφρονες και γνωρίζοντες προειδοποιούν. Μετά το Ιράν παγκόσμιος και πυρηνικός πόλεμος;

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης* Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερος προβληματισμός αναπτύσσεται στο Ισραήλ ιδιαίτερα, για αυτό που ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Παραλήρημα Γκρούεφσκι για να καλύψει πολιτικές αδυναμίες του!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.e-dragoumanos.eu/wp-content/uploads/2011/12/greece_fyrom_flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="305" src="http://www.e-dragoumanos.eu/wp-content/uploads/2011/12/greece_fyrom_flags.jpg" width="500" /></a></div><br /> Τη θέση ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ) σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ κατά της Ελλάδας, δύναται να δρομολογήσει νέα δεδομένα αναφορικά με την ενσωμάτωση της χώρας στις ευρωατλαντικές δομές, εξέφρασε ο Νίκολα Γκρούεφσκι, που συνεχίζει να ερμηνεύει κατά το δοκούν την πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.  «<i>Το ΔΔΧ αποφάνθηκε ότι έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας στην επικοινωνία,  μας με τους διεθνείς οργανισμούς και σε διμερές επίπεδο, ότι οι συνομιλίες για την υπέρβαση των διαφορών δεν συνιστούν εμπόδιο για την ένταξη της Μακεδονίας στους διεθνούς οργανισμούς και ότι στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι παρεμποδιστήκαμε αδικαιολόγητα από την Ελλάδα, η οποία προέβη σε παράνομες κινήσεις και δεν δεχθήκαμε πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, παρότι είχαμε εκπληρώσει όλα τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις για ένταξη</i>», είπε ο Σκοπιανός πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια ομιλίας του.<br /> «<i>Με άλλα λόγια</i>», πρόσθεσε, «<i>αυτό σημαίνει πως τα συμπεράσματα της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι ήταν αποτέλεσμα προηγούμενων παράνομων ενεργειών και κινήσεων μιας χώρας-μέλους της Συμμαχίας</i>».<br /> Ο κ. Γκρούεφσκι ανέφερε ακόμη ότι «<i>οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να αντλήσουν δύναμη και να βοηθήσουν ειλικρινά</i>» για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. «<i>Εάν μπορούμε να συνεργαζόμαστε στον οικονομικό τομέα δεν βλέπω για ποιο λόγο θα ήταν πρόβλημα η πολιτική συνεργασία</i>», παρατήρησε ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ και συμπλήρωσε πως «<i>τα προβλήματα υπάρχουν μόνο στο κεφάλι των ανεύθυνων</i>».<br /> «<i>Πιστεύω, πραγματικά, ότι στην άλλη πλευρά υπάρχουν πράγματι άτομα με ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία μπορούν να αντλήσουν ενέργεια και να προβούν σε ορθές κινήσεις</i>», κατέληξε.<br /> Ωστόσο, αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει άλλη διέξοδο από το να δεχθεί την Ελληνική πρόταση για “μια ονομασία για όλες τις χρήσεις” και εγκατάλειψη των εθνικιστικών ανθελληνικών συνθημάτων, που ο ίδιος και η κυβέρνησή του εδώ και χρόνια προπαγανδίζουν.<br /> Η πΓΔΜ, αντιμετωπίζει σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα, που μόνο μια τροχία προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα μπορούσε μερικώς να επιλύσει, πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί λόγω της άρνησής τους να αποδεχθοιύν τις Ελληνικές προτάσεις.<br /> <br /> <a href="http://www.e-dragoumanos.eu/">ΠΗΓΗ</a>

Παραλήρημα Γκρούεφσκι για να καλύψει πολιτικές αδυναμίες του!

Τη θέση ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ) σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ κατά της Ελλάδας, δύναται να δρομολογήσει...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπέρ της Ελλάδας Νομπελίστας Γερμανός οικονομολόγος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/reinhard-selten.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-31299" height="320" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/reinhard-selten-300x168.jpg" title="reinhard-selten" width="550" /></a></div><br /> <br /> Ο μοναδικός Γερμανός οικονομολόγος που έχει αποσπάσει με την έρευνά του το βραβείο Νόμπελ, έλαβε θέσεις υπέρ της Ελλάδας σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Deutche Welle. <br /> Αν και τάχθηκε υπέρ της Άγκελα Μέρκελ λέγοντας ότι έκανε καταπληκτική δουλειά στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, ξεκαθάρισε ότι τα μέτρα λιτότητας από μόνα τους δεν μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από το αδιέξοδο. Η Μέρκελ, ανέφερε ο καθηγητής, επειδή είναι μονίμως σιωπηλή, δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι ισχυρή ηγέτης, ενώ όσα κατάφερε να πετύχει τον έχουν αφήσει ικανοποιημένο σε γενικές γραμμές.<br /> Επίσης, έκπληξη προκαλεί η αντισυμβατική με τα σημερινά δεδομένα εκτίμησή του, ότι η κατάσταση θα εξελιχθεί προς το καλύτερο και όχι προς το χειρότερο, μη συντασσόμενος με τις Κασσάνδρες της διεθνούς οικονομίας που προκρίνουν σενάρια… συντέλειας του κόσμου.<br /> Ο Ράινχαρντ Σέλτεν, είναι καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο «Rheinische Friedrich-Wilhelm» στη Βόννη, όπου και ίδρυσε το «εργαστήριο πειραματικών οικονομικών». Έλαβε το βραβείο Νόμπελ το 1994 για την έρευνά του πάνω στη «θεωρία παιγνίων» (game theory).<br /> Όσον αφορά τη «συνταγή» διάσωσης της Ελλάδας, ο Νομπελίστας οικονομολόγος τόνισε την ανάγκη προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων, έστω κι αν απαιτηθεί ακόμα και να επιδοτηθούν, με σκοπό να παρασχεθεί το αναγκαίο ερέθισμα στην οικονομία για να παρουσιάσει τα πρώτα σημάδια βελτίωσης.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Υπέρ της Ελλάδας Νομπελίστας Γερμανός οικονομολόγος

Ο μοναδικός Γερμανός οικονομολόγος που έχει αποσπάσει με την έρευνά του το βραβείο Νόμπελ, έλαβε θέσεις υπέρ της Ελλάδας σε συνέντευξη π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Πιέσεις στη Γαλλία για την αρμενική γενοκτονία…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/sarkozy-erdogan-armenian-genocide.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-31302" height="328" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/sarkozy-erdogan-armenian-genocide.jpg" title="sarkozy-erdogan-armenian-genocide" width="550" /></a></div><br /> Όλες της τις δυνάμεις έχει κινητοποιήσει η Τουρκία στην προσπάθεια να αποτρέψει την ψήφιση νόμου στη Γαλλία ο οποίος θα μετατρέψει σε ποινικό αδίκημα την άρνηση της αρμενική γενοκτονίας, με την επιβολή ποινής φυλάκισης ενός έτους και 45.000 ευρώ προστίμου…<br /> Χθες, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο ανακοίνωσε ότι γαλλικό μεταφορικό αεροσκάφος παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας! Και αυτό αποτελεί μόνο μία από τις μεθόδους άσκησης πίεσης στη Γαλλία, παράλληλα με τις απειλές ότι θα βγουν ντοκουμέντα για τις γαλλικές πράξεις στην Αφρική και γενικότερα στις αποικίες τους…<br /> <br /> Η άλλη μέθοδος άσκησης πίεσης είναι οι πολλαπλές αντιπροσωπείες από συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους βουλευτές, επιχειρηματίες και οργανώσεις της «κοινωνίας των πολιτών» οι οποίες συρρέουν στη Γαλλία σε μια πρωτοφανή απόπειρα «εθνικού λόμπινγκ» με σκοπό την αποτροπή της ψήφισης του νόμου.<br /> Το 2001 όταν η γαλλική Γερουσία ψήφισε νόμο που αναγνώρισε την αρμενική γενοκτονία, οι σχέσεις Γαλλίας και Τουρκίας πέρασαν σοβαρή κρίση, αν και οι «πληγές» επουλώθηκαν το διάστημα που ακολούθησε. Το σίγουρο είναι ότι τα γαλλικά κίνητρα δεν είναι αποκλειστικά η απόδοση δικαιοσύνης, αλλά η προσπάθεια απόσπασης της ψήφου των εκατομμυρίων Αρμενίων που ζουν στη Γαλλία, ιδίως από τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί…<br /> Η ολομέτωπη επίθεση των Τούρκων βέβαια εντυπωσιάζει με τη σφοδρότητά της και την ομοθυμία στήριξης από κυβέρνηση, αντιπολίτευση, επιχειρηματίες και κοινωνία, ενώ ο Αχμέτ Νταβούτογλου εκτόξευσε ευθείες απειλές εναντίον γαλλικών εταιριών που έχουν επενδύσει στην Τουρκία, λέγοντας ότι μπορούν να πάθουν μεγάλη ζημιά εάν προχωρήσει η ψήφιση του νόμου…<br /> Το ερώτημα που ανακύπτει είναι προφανώς εάν θα αποδειχθεί θρασύδειλος ο Σαρκοζί…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τουρκία: Πιέσεις στη Γαλλία για την αρμενική γενοκτονία…

Όλες της τις δυνάμεις έχει κινητοποιήσει η Τουρκία στην προσπάθεια να αποτρέψει την ψήφιση νόμου στη Γαλλία ο οποίος θα μετατρέψει σε ποι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος κέρδισε τον πόλεμο στη Λιβύη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVCXrM539YtgqKeIZMcQT_uZt7hwHlbmnU1ul2F4noo72WUq8cK83-gT-UNjFc9irbYCCnYl-RI1AUWPFWYSdG98uPRsclg1eey6OjUzmfv022NMMVY7loUp9-4bd66Pkc2QwaUdaRc5g/s1600/Libya-War-Stalemate-US-Europe-Dilemma.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVCXrM539YtgqKeIZMcQT_uZt7hwHlbmnU1ul2F4noo72WUq8cK83-gT-UNjFc9irbYCCnYl-RI1AUWPFWYSdG98uPRsclg1eey6OjUzmfv022NMMVY7loUp9-4bd66Pkc2QwaUdaRc5g/s400/Libya-War-Stalemate-US-Europe-Dilemma.jpg" width="550" /></a></div><br /> <b>Νικητές, ηττημένοι, πετρέλαια και λαός</b><br /> <br /> Του Patrick Haimzadeh*<br /> Eιδικού απεσταλμένου της Le Monde Diplomatique <br /> <br /> Το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (ΕΜΣ) της Λιβύης συγκρότησε πρόσφατα μια κυβέρνηση η οποία ελάχιστα αναγνωρίζεται από τον πληθυσμό της χώρας, παρά το γεγονός ότι ορισμένοι από τους ηγέτες των εξεγερμένων διορίστηκαν υπουργοί. Η οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου προσκρούει στη στρατιωτικοποίηση της εξουσίας, στην αναδίπλωση σε ταυτότητες που έχουν οικοδομηθεί πάνω στη φυλή ή στη θρησκεία, καθώς επίσης και στις παρεμβάσεις ξένων παραγόντων. <br /> Στις 5 Νοεμβρίου, την παραμονή της γιορτής του Αϊντ αλ Αντά (ή Αϊντ αλ Καμπίρ), η κυριότερη ασχολία των κατοίκων της Τρίπολης ήταν η εξεύρεση του αρνιού που έπρεπε να θυσιαστεί σύμφωνα με τη μουσουλμανική παράδοση. Καθώς η τιμή του είχε ανέβει στα 25 λιβυκά δηνάρια (περίπου 15 ευρώ) το κιλό, δηλαδή σε διπλάσιο επίπεδο από την προπολεμική εποχή, πολλές οικογένειες αναγκάστηκαν να περιοριστούν σε ένα τουρκικό αρνί, το οποίο είναι μεν φτηνότερο, αλλά δεν το προτιμούν οι ντόπιοι. <br /> Και παρ' όλο που η ζωή κυλάει ομαλά κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι νύχτες είναι πολύ πιο ταραγμένες εξαιτίας των συχνών επεισοδίων που ξεσπάνε ανάμεσα σε ένοπλες ομάδες. <br /> <span class="fullpost"><br /> Πιο πρόσφατα, τα επεισόδια ανάμεσα σε ένοπλους κατοίκους διάφορων συνοικιών και στους θουβάρ(1) από την πόλη Ζιντάν, των οποίων η μονάδα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην κατάληψη της πρωτεύουσας, μαζί με τα τάγματα επαναστατών από τη Μισράτα, την Τρίπολη και τις πόλεις της δυτικής Λιβύης (Γεφρέν, Ζαντού, Ρουζμπάν). Από τη στιγμή που ο κύριος όγκος των ανδρών του τάγματος της Μισράτα προωθήθηκε στα μέτωπα του Μπανί Ουαλίντ(2) και της Σύρτης και οι άνδρες από τα υπόλοιπα τάγματα επέστρεψαν στις πόλεις τους, οι περίπου 1.200 ένοπλοι του τάγματος της Ζιντάν αποτελούν τη σημαντικότερη συγκροτημένη στρατιωτική δύναμη που βρίσκεται στην πρωτεύουσα. Όταν τον Αύγουστο κατέλαβαν, μετά από τριήμερη μάχη, τα περίχωρα του διεθνούς αεροδρομίου της Τρίπολης, όπου βρίσκεται το συγκρότημα που φιλοξενούσε τη μεγαλύτερη κατοικία του Μουαμάρ Καντάφι και όπου έδρευε το τάγμα που ήταν επιφορτισμένο με την ασφάλειά του, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ανέθεσε στους Ζιντάν τον έλεγχο της ζώνης που βρίσκεται σε ακτίνα είκοσι πέντε χιλιομέτρων γύρω από το αεροδρόμιο. <br /> Ο Αλ Αχντάρ<br /> Ο ηγέτης τους, ο Μουχτάρ αλ Αχντάρ, είναι μια μυθική και χαρισματική προσωπικότητα της εξέγερσης στο όρος Νεφούσα. Συμμετείχε σε όλες τις μάχες που έλαβαν χώρα μετά τα τέλη Μαρτίου του 2011. Πριν από τον πόλεμο ήταν διευθυντής μιας μικρής επιχείρησης ενοικίασης αυτοκινήτων με οδηγό, η οποία συνεργαζόταν κυρίως με τις πετρελαϊκές εταιρείες. <br /> Δεν είχε καμία στρατιωτική εμπειρία πέρα από τη θητεία του στον στρατό τη δεκαετία του 1980, οπότε και είχε σταλεί -όπως και πολλοί νεαροί Λίβυοι της γενιάς του- στο βόρειο Τσαντ(3). Ο Αλ Αχντάρ πήρε την αποστολή του πολύ στα σοβαρά και εξηγεί γεμάτος περηφάνια ότι ο ίδιος ο πρόεδρος του ΕΜΣ, ο Μουσταφά Αμπντελτζαλίλ (ο οποίος εγκαταστάθηκε στην Τρίπολη, στα κτίρια όπου στεγαζόταν προηγουμένως το ισλαμικό πανεπιστήμιο και τα οποία ανήκουν στη ζώνη για την οποία είναι υπεύθυνος ο Αχντάρ) του ζήτησε αυτοπροσώπως να αναλάβει την ασφάλεια της περιοχής. <br /> Αν και η 7η Νοεμβρίου υπήρξε μια μεγάλη ημέρα γι' αυτόν, καθώς εγκαινιάστηκε η πρώτη εμπορική αεροπορική σύνδεση της χώρας με μια πτήση της Turkish Airlines από την Κωνσταντινούπολη, εξακολουθεί να ανησυχεί ιδιαίτερα για τα επεισόδια της προηγούμενης νύχτας. Ένας διαπληκτισμός ανάμεσα σε θουβάρ από το Ζιντάν και σε νεαρούς από τη συνοικία Χέι αλ Ανταλούς έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις και πολύ σύντομα κατέφθασαν ενισχύσεις και από τις δύο πλευρές, με αγροτικά φορτηγάκια εξοπλισμένα με βαρέα όπλα. Για να αποφευχθεί μια γενικευμένη σύρραξη, χρειάστηκε να παρέμβει ο ίδιος αυτοπροσώπως στους υπεύθυνους των συνοικιακών στρατιωτικών συμβουλίων(4). <br /> Η Γιορτή<br /> Τις τελευταίες εβδομάδες πολλαπλασιάστηκαν τα επεισόδια τέτοιου είδους, τα οποία προκάλεσαν αρκετά θύματα και στα οποία ενεπλάκησαν επίσης πολιτοφύλακες του αυτοανακηρυγμένου κυβερνήτη της Τρίπολης και πρώην μαχητή της τζιχάντ, Αμπντελχακίμ Μπελχάτζ. Στο εξής, πάνω στους θουβάρ της Ζιντάν διοχετεύεται η δυσαρέσκεια πολλών κατοίκων της Τρίπολης. Τους κατηγορούν ότι είναι κλέφτες και απείθαρχοι και θεωρούν ότι οφείλουν να εγκαταλείψουν την πόλη. Ο Αλ Αχντάρ αναγνωρίζει ότι παρατηρήθηκαν ορισμένα μεμονωμένα κρούσματα: «Οι θουβάρ μου δεν είναι άγιοι. Επιπλέον, ορισμένα από τα επεισόδια οφείλονται στην κατανάλωση λαθραίου αλκοόλ, του οποίου η διακίνηση αυξάνεται στην πρωτεύουσα». Υποστηρίζει επίσης ότι στους διοικητές των λόχων του τάγματος δόθηκε εντολή να επιβάλουν κυρώσεις και, εάν χρειαστεί, να διώξουν από τη μονάδα όσους υποπίπτουν σε παρόμοια παραπτώματα. <br /> Μερικές ώρες αργότερα, μεταβαίνει στο τεράστιο πάρκο που περιβάλλει το -βομβαρδισμένο από το ΝΑΤΟ- συγκρότημα κατοικιών και σκηνών του Καντάφι, σε μια γιορτή της Οργάνωσης για την Εθνική Συμφιλίωση, η οποία δημιουργήθηκε στα τέλη του περασμένου Αυγούστου από έναν προύχοντα της πόλης(5). Στη γιορτή είχαν προσκληθεί και γυναίκες και παιδιά που κατάγονταν από την Ταούργκα, τη Μασασίγια και το Γκουαλίς. Καθώς τα χωριά τους και οι πόλεις τους είχαν υποστηρίξει τον Καντάφι, μετά την πτώση του καθεστώτος αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Τώρα μπορούν να απολαύσουν μερικές στιγμές χαλάρωσης. Γύρω από το γιορτινό τραπέζι με τα παραδοσιακά φαγητά αρχίζουν οι συζητήσεις και κάνουν την εμφάνισή τους διαφωνίες ανάμεσα στα μέλη της φιλανθρωπικής οργάνωσης που κατάγονται από τις πόλεις των παραλίων και τους θουβάρ. Οι πρώτοι υποστηρίζουν ότι έφθασε η ώρα να αποχωρήσουν οι θουβάρ από την πόλη και να ενταχθούν στις μονάδες του εθνικού στρατού. Από την πλευρά τους, οι θουβάρ θεωρούν ότι είναι αναγκαίοι για την «ασφάλεια» της πόλης και πιστεύουν ότι η προπαγάνδα που διεξάγεται εναντίον τους είναι ενορχηστρωμένη από τον Μπελχάτζ. <br /> Καθώς πιστεύουν ότι ο πόλεμος κερδήθηκε χάρη σε αυτούς, δεν βλέπουν τον λόγο για τον οποίο πρέπει να τεθούν υπό τις διαταγές των στρατηγών του εθνικού στρατού, οι οποίοι είναι είτε πρώην στελέχη του καθεστώτος Καντάφι, είτε αντιφρονούντες που ζούσαν στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τον Αλ Αχντάρ, τα πάντα πρέπει να τεθούν σε διαπραγμάτευση: ο βαθμός με τον οποίο θα ενταχθούν στις ένοπλες δυνάμεις, ο μισθός τους, η πληρωμή για τους οκτώ μήνες που υπηρέτησαν στις δυνάμεις των εξεγερμένων, αλλά και η πρόβλεψη για θέσεις εργασίας ή για υποτροφίες σπουδών για όσους δεν επιθυμούν να ενταχθούν στον στρατό. Σκοπεύει δε να υπερασπιστεί με σθένος τα συμφέροντα των ανδρών του και της φυλής του μέσα στον διαγκωνισμό για την εξουσία, την επιρροή και την πρόσβαση στους οικονομικούς πόρους (κυρίως στο πετρέλαιο) που διεξάγεται αυτή τη στιγμή σε ολόκληρη τη χώρα. <br /> Οι ηττημένοι<br /> Ούτε και τίθεται κατά τη γνώμη του θέμα να εγκαταλείψουν την Τρίπολη και να αφήσουν το πεδίο ελεύθερο στον Μπελχάτζ, του οποίου οι άνδρες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 300. Στο τελευταίο σημείο επιτυγχάνεται η ομοφωνία όλων των συνδαιτυμόνων, καθώς θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος μαχητής της τζιχάντ φιλοδοξεί να καταλάβει την πολιτική εξουσία, παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτει την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού. Τον αποκαλούν «ο άνθρωπος με τη σφραγίδα», γιατί λέγεται ότι έφθασε στην Τρίπολη χωρίς να έχει συμμετάσχει στις μάχες, μαζί με ένα συνεργείο του Al-Jazira και μια σφραγίδα που έγραφε «στρατιωτικός διοικητής της Τρίπολης». Κανείς δεν συμμερίζεται το σεκταριστικό του όραμα για το Ισλάμ, που θεωρείται ως κάτι το ξένο στις τοπικές παραδόσεις, και κανείς δεν συμπαθεί τον προστάτη του, τον εμίρη του Κατάρ, τον οποίο κατηγορούν ότι επεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Αντίθετα, όλοι εκτιμούν τον πρόεδρο του ΕΜΣ, Μουσταφά Αμπντελτζαλίλ, για την ευθύτητά του, για τα προσόντα του ως νομομαθή, καθώς και για τη διακηρυγμένη επιθυμία του να υπερασπιστεί τη μουσουλμανική και παραδοσιακή ταυτότητα. <br /> Ωστόσο, η εθνική ομόνοια δεν έχει επιτευχθεί. Ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την τύχη των κατοίκων των χωριών και των πόλεων που υπέστησαν αντίποινα επειδή είχαν υποστηρίξει το καθεστώς που κατέρρευσε. Στο οδικό δίκτυο της χώρας και μέσα στις πόλεις πραγματοποιείται ένα συστηματικό κυνήγι αυτοκινήτων που φέρουν πινακίδες που έχουν εκδοθεί στη Σύρτη ή στο Μπανί Ουαλίντ: πραγματοποιείται έλεγχος της ταυτότητας και σωματική έρευνα στους επιβάτες τους, ενώ πολλές φορές τους αφαιρούνται διάφορα προσωπικά αντικείμενα. <br /> Ένα μέλος της φυλής Ουαρφάλα του Μπανί Ουαλίντ, το οποίο κατέφυγε στο σπίτι συγγενών του σε μια συνοικία της νοτιοανατολικής Τρίπολης που κατοικείται κατά κύριο λόγο από Ουαρφάλα (και στους τοίχους της οποίας κάνουν την εμφάνισή τους κάθε βράδυ συνθήματα προς τιμήν του Καντάφι), περιγράφει τη λεηλασία του σπιτιού του τον περασμένο Οκτώβριο από τους θουβάρ της Μισράτα και συμπληρώνει: «Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ. Θα περιμένουμε να έρθει η στιγμή της εκδίκησης». <br /> Δεδομένου ότι υπάρχει αδιαφορία για την οδύνη των ηττημένων και δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για την προστασία τους, πολύ δύσκολα θα επιτευχθεί σύντομα η «εθνική συμφιλίωση» στην οποία αναφέρονται καθημερινά οι πολιτικοί υπεύθυνοι του ΕΜΣ, το οποίο εξάλλου δεν διαθέτει καμία πραγματική εξουσία πάνω στα τάγματα των θουβάρ. <br /> Αφήνουμε την Τρίπολη και κατευθυνόμαστε νοτιοδυτικά, προς τη Ζιντάν. Η πρώτη πόλη που διασχίζουμε είναι η Αλ Αζιζίγια, το προπύργιο της πολυπληθούς φυλής των Ουαρχαφάνα, οι οποίοι υποστήριζαν λιγότερο ή περισσότερο ενεργά το καθεστώς Καντάφι μέχρι τα μέσα του Αυγούστου και θεωρούνται γι' αυτόν τον λόγο εξεγερμένοι της τελευταίας στιγμής(6). Μόλις εισέλθει κανείς στην περιοχή του ορεινού όγκου της Νεφούσα, ο δρόμος περνάει κοντά από δύο χωριά της Ριγιάινα, τα οποία αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα των διαχωριστικών γραμμών και των ρηγμάτων που προκάλεσε ο εμφύλιος πόλεμος. Το Αλ Ριγιάινα αλ Σαρκίγια (Ανατολική Ριγιάινα) προσχώρησε από πολύ νωρίς στην εξέγερση, ενώ το Αλ Ριγιάινα αλ Γκαρμπίγια (Δυτική Ριγιάινα) υποστήριξε τον Καντάφι μέχρι το τέλος. Το δεύτερο είναι ένα χωριό φάντασμα, με καμένα σπίτια, σπασμένες πόρτες, λεηλατημένα μαγαζιά. Αντίθετα, στο γειτονικό χωριό η ζωή ξαναβρήκε τον κανονικό της ρυθμό. Σε κάθε τοίχο συναντάει κανείς συνθήματα που υμνούν τους Ζιντάν, τα οποία συχνά είναι γραμμένα βιαστικά και μόλις και μετά βίας καλύπτουν τα προηγούμενα συνθήματα υπέρ των νικημένων σήμερα φυλών. <br /> Τα Πετράλαια<br /> Επιτέλους διακρίνουμε την πόλη της Ζιντάν, η οποία δεσπόζει σε ολόκληρη την περιοχή. Η πόλη είναι η έδρα του στρατιωτικού συμβουλίου της Δυτικής Περιφέρειας, το οποίο διαδραμάτισε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στον συντονισμό των επιχειρήσεων στο όρος Νεφούσα και προετοίμασε την επίθεση εναντίον της πρωτεύουσας. Από αυτήν την πόλη, που έχει πληθυσμό 35.000 κατοίκων, στρατολογήθηκαν περισσότεροι από 3.000 θουβάρ -πρόκειται για ένα από τα υψηλότερα επίπεδα στρατιωτικοποίησης σε ολόκληρη τη Λιβύη. Σύμφωνα με τον Αλ Αχντάρ, 1.700 θουβάρ έχουν αναπτυχθεί στις επτά σημαντικότερες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της περιοχής, αλλά και στο Ουμπάρι, όπου διαπραγματεύονται αυτή τη στιγμή τον αφοπλισμό των Τουαρέγκ. Στις 20 Νοεμβρίου, οι Ζιντάν συνέλαβαν στο Μπέργκεν, κοντά στο Ουμπάρι, τον Σαΐφ αλ Ισλάμ Καντάφι και τον μετέφεραν στην πόλη τους, όπου και κρατείται υπό την προστασία τους: για την ώρα, αρνούνται να τον παραδώσουν στο ΕΜΣ. <br /> «Εμείς δεν μπορούμε ούτε να συγκριθούμε, ούτε να ανταγωνιστούμε τη Μισράτα, η οποία έχει 300.000 κατοίκους και διέθεσε στον αγώνα περισσότερους από 12.000 θουβάρ. Όμως, εμείς είχαμε διαφορετικές προτεραιότητες. Έτσι, δηλώσαμε ότι δεν επιθυμούσαμε να συνοδεύσουμε τους άντρες της Μισράτα στην πολιορκία και στην επίθεση εναντίον του Μπανί Ουαλίντ. Επιθυμούμε να διατηρήσουμε καλές σχέσεις με τους Ουαρφάλα, με τους οποίους μας συνδέει μακρά παράδοση συμμαχιών και καλής γειτονίας. <br /> »Για τους κατοίκους της Μισράτα, το ζητούμενο ήταν η εκδίκηση για την πολιορκία της πόλης τους από τους Ουαρφάλα, με τους οποίους υπάρχει έχθρα που ανάγεται βαθιά στο παρελθόν. Όσον αφορά δε την προστασία των πετρελαιοπηγών, εμείς ήμασταν οι πλέον ενδεδειγμένοι να την αναλάβουμε, γιατί καταγόμαστε από Βεδουίνους και γνωρίζουμε καλά τις περιοχές της ερήμου μέχρι το Ουμπάρι. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της Τριπολίτιδας προτιμούν να αποφύγουν να βρεθούν σε αυτές τις περιοχές». <br /> Ακούγοντας αυτά τα λόγια, είναι δύσκολο να μη θυμηθεί κανείς την παραδοσιακή διάκριση του ιστορικού Ιμπν Χαλντούν που αντιπαρέθετε τις αξίες των Βεδουίνων (μπαντού) με εκείνες των κατοίκων των αστικών περιοχών (χαντάρ). Έτσι, οι Ζιντάν θεωρούν τους κατοίκους της Τριπολίτιδας υποταγμένους, υποκριτές και αριβίστες [μουτασαλίκ(7)], ενώ αυτοπροσδιορίζονται ως ελεύθεροι, θαρραλέοι και ντόμπροι. Από την πλευρά τους, οι κάτοικοι της Τριπολίτιδας σέβονται το θάρρος και το ομαδικό πνεύμα των γειτόνων τους, αλλά θεωρούν ότι οι αξίες τους και τα ήθη τους δεν ενδείκνυνται για τη ζωή σε μια ευνομούμενη πολιτεία, όταν η ειρήνη θα έχει επανέλθει. <br /> Συνεπώς, τα αίτια του πολλαπλασιασμού των ένοπλων συγκρούσεων πρέπει να αναζητηθούν, πέρα από την ευκολία με την οποία μπορεί κανείς να προμηθευθεί όπλα, και στη στρατιωτικοποίηση των νοοτροπιών και στην αναδίπλωση σε πρωτόγονες ταυτότητες(8). Φυσικά, οι τοπικοί υπεύθυνοι αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι όντως πρόκειται για συγκρούσεις ανάμεσα σε φατρίες και σε φυλές και προτιμούν να κάνουν λόγο για μεμονωμένα επεισόδια, τα οποία αποδίδουν σε μια μυστηριώδη «πέμπτη φάλαγγα» ή σε «κρυφούς φιλοκανταφικούς πράκτορες», οι οποίοι έχουν ως αποστολή να σπείρουν τον διχασμό (φίτνα) ανάμεσα στον «λιβυκό λαό». Η επίσημη ρητορική -η οποία μπορεί να συνοψιστεί στο σύνθημα «Όχι στον φυλετισμό, όχι στον τοπικισμό», που έκανε πρόσφατα την εμφάνισή του σε πανό και σε αφίσες στην πρωτεύουσα- μοιάζει περισσότερο με ευσεβείς πόθους και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα(9). <br /> Στην πρωτεύουσα, ο Μπελχάτζ γνωρίζει ότι διαθέτει την υποστήριξη του Κατάρ και την αμέριστη προβολή του από το Al-Jazira. Γνωρίζει, επίσης, ότι διαθέτει άνδρες πειθαρχημένους και με ισχυρή ιδεολογική κατάρτιση. Θα μπορούσε να υποκύψει στον πειρασμό να εμφανιστεί ως η λύση απέναντι στους «απείθαρχους» Βεδουίνους, με κίνδυνο να προκαλέσει την αντίδρασή τους και να πυροδοτήσει μια έκρηξη βίας. Τέλος, η επιθυμία για εκδίκηση των φυλών και των περιοχών που ηττήθηκαν και ταπεινώθηκαν από τους εξεγερμένους επειδή είχαν υποστηρίξει τον Καντάφι θα μπορούσε να οδηγήσει στο ξέσπασμα ολοένα βιαιότερων ενεργειών. <br /> Ο φτωχός λαός<br /> Συνεπώς, μετά από μια οκτάμηνη σύγκρουση την οποία οι Δυτικοί εξακολουθούν να αρνούνται να θεωρήσουν εμφύλιο πόλεμο, η προστασία του πληθυσμού -η οποία και χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για την είσοδο του ΝΑΤΟ στον πόλεμο- κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη είναι. Οι θριαμβολογίες των ηγετών του Δυτικού Συνασπισμού, που υπερηφανεύονταν για τη νίκη «τους» τη βραδιά που σφυροκοπήθηκε η Σύρτη και σκοτώθηκε ο Καντάφι, είναι αποκαλυπτική του ελάχιστου ενδιαφέροντος που επιδεικνύουν για τον «λαό της Λιβύης», τον οποίο, ωστόσο, δήλωναν ότι επιθυμούσαν να προστατεύσουν με τις βόμβες τους. <br /> Όμως, η επιδείνωση της κατάστασης όσον αφορά την ασφάλεια και ο πολλαπλασιασμός των ένοπλων συγκρούσεων στην Τρίπολη ενδέχεται να τους υπενθυμίσουν πολύ σύντομα ότι σε έναν εμφύλιο πόλεμο μια στρατιωτική νίκη δεν σημαίνει τίποτε από μόνη της, καθώς και ότι δεν αποτελεί εχέγγυο για την «προστασία του πληθυσμού». <br /> (1) Η λέξη θουβάρ (thouwar), πληθυντικός του θαΐρ (thair), σημαίνει «επαναστάτης» και χρησιμοποιείται για να υποδηλώνει τα μέλη των ταγμάτων (κατίμπα) που πολέμησαν ενάντια στο καθεστώς του Καντάφι. <br /> (2) Το Μπανί Ουαλίντ είναι το προπύργιο των Ουαρφάλα, της μεγαλύτερης φυλής της Τριπολίτιδας, της οποίας η πλειονότητα υποστήριξε τον Καντάφι. <br /> (3) (Στμ) Στο Τσαντ, το οποίο απέκτησε την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία το 1960, μαίνεται από το 1979 ένας εμφύλιος πόλεμος -χαμηλής συνήθως έντασης- μεταξύ των Μουσουλμάνων του Βορρά και των Χριστιανών και των Ανιμιστών του Νότου. Όταν ο πόλεμος γνώριζε εξάρσεις κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, παρενέβαιναν στρατιωτικά η Λιβύη και η Γαλλία. <br /> (4) Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν επισήμως 53 συνοικιακά στρατιωτικά συμβούλια στην Τρίπολη. <br /> (5) Η οργάνωση αριθμεί ήδη περισσότερα από 5.000 μέλη. <br /> (6) Από τις 10 ώς τις 12 Νοεμβρίου, οι συγκρούσεις -με χρήση βαρέων όπλων- ανάμεσα στους Ουαρσαφάνα και τους πολιτοφύλακες από την παράκτια πόλη Ζαουία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον δεκαεπτά ατόμων και τον τραυματισμό αρκετών δεκάδων άλλων. <br /> (7) Η αραβική λέξη που χρησιμοποιείται σε αυτήν την περίπτωση σημαίνει κυριολεκτικά «αυτός που αναρριχάται». <br /> (8) Στο εξής, κάθε μία από τις πόλεις που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην επανάσταση διαθέτει την εφημερίδα της και τον τηλεοπτικό της σταθμό (14 κανάλια για το σύνολο της χώρας). Μάλιστα, όπως και οι μεγάλες φυλές της χώρας, έχουν όλες τους σελίδα στο Facebook. <br /> (9) Ένας από τους στόχους στον οποίο έδωσαν προτεραιότητα οι νεαροί «Ελεύθεροι Αξιωματικοί», οι οποίοι με ηγέτη τον Καντάφι πραγματοποίησαν την επανάσταση του 1969, ήταν η επίσημη κατάργηση του συστήματος των φυλών. Μάλιστα, είχαν ληφθεί και συγκεκριμένα μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση, τα οποία αποδείχθηκαν ελάχιστα αποτελεσματικά και διάρκεσαν μονάχα μερικά χρόνια. Στη συνέχεια, ο Καντάφι μετέτρεψε και πάλι τις φυλές σε έναν από τους μοχλούς στους οποίους στηριζόταν η λειτουργία του καθεστώτος του. Βλέπε: «Η ενότητα στη Λιβύη περνάει από τις φυλές», «Κ.Ε.»-«Le Monde diplomatique», 9/10/11. Βλ. http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article313. <br /> * Γάλλος πρώην διπλωμάτης στην Τρίπολη (2001-2004), συγγραφέας του «Au c―ur de la Libye de Kadhafi».</span><br /> <a href="http://geopolitics-gr.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Ποιος κέρδισε τον πόλεμο στη Λιβύη;

Νικητές, ηττημένοι, πετρέλαια και λαός Του Patrick Haimzadeh* Eιδικού απεσταλμένου της Le Monde Diplomatique Το Εθνικό Μεταβατικό Συμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αρθρο της Zaman: Η επιστροφή των Ρωμιών στην Κωνσταντινούπολη και οι Αλήθειες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.google.co.uk/url?source=imglanding&ct=img&q=http://panathinaeos.files.wordpress.com/2010/09/13.jpg&sa=X&ei=W0HuTubpN5GM4gTbt7CMCQ&ved=0CAwQ8wc&usg=AFQjCNG2F0lGS0ZX8QAss8I_fgPl_eDsaQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.google.co.uk/url?source=imglanding&ct=img&q=http://panathinaeos.files.wordpress.com/2010/09/13.jpg&sa=X&ei=W0HuTubpN5GM4gTbt7CMCQ&ved=0CAwQ8wc&usg=AFQjCNG2F0lGS0ZX8QAss8I_fgPl_eDsaQ" width="550" /></a></div><br /> <br /> Καθ. Δρ. Νικόλαος Ουζούνογλου<br /> (απόφοιτος Πολυτεχνείου Κωνσταντινουπόλεως 1973 και Καθηγητής Πολυτεχνείου Αθηνών)<br /> <br /> Το τουρκικό κείμενο <a href="http://goo.gl/ihSIO">εδώ</a><br /> Την τελευταία περίοδο σε τουρκικές αλλά και σε ελληνικές εφημερίδες συναντώνται συχνά τίτλοι του είδους ‘οι Ρωμιοί της Κωνσταντινουπόλεως επιστρέφουν πίσω λόγω της οικονομικής κρίσης’. Αυτού του είδους οι ‘‘ειδήσεις’’ δεν διαφέρουν και πολύ από τις εσκεμμένες δηλώσεις πολιτικών της Τουρκίας, μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, που θέλοντας να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη για τον βίαιο ξεριζωμό και εκπατρισμό των Ρωμιών προσπαθούσαν να παρουσιάσουν ως αίτιο της φυγής αυτών τα οικονομικά προβλήματα που βίωνε η τότε Τουρκία.<br /> Πρόκειται για ‘‘ειδήσεις’’ που εσκεμμένα η ασυναίσθητά προκαλούν την εντύπωση ότι οι Ρωμιοί της Κωνσταντινουπόλεως είναι μια καιροσκόπος πληθυσμιακή ομάδα που άγεται και φέρεται από στενά συμφεροντολογικούς υπολογισμούς και η οποία διακατέχεται από μια νοοτροπία που βλέπει ως πατρίδα της τον τόπο που κερδίζει οικονομικά. Είναι δε αξιοσημείωτο και χρήζει συζητήσεως το ότι κάτι τέτοιες ‘‘ειδήσεις’’ εμφανίζονται ιδίως σε έντυπα που στο παρελθόν είχαν συμβάλει καίρια στην προπαγάνδα στιγματισμού των Ρωμιών ως ‘εσωτερικού εχθρού’.<br /> <br /> <span class="fullpost"><br /> Μια ερώτηση που συχνά κάνουν στους Ρωμιούς, πολλοί σημερινοί νέοι της Τουρκίας, είναι ‘γιατί φύγατε;’ Σαφώς, την κάνουν επειδή δεν γνωρίζουν τα γεγονότα που έχουν διαδραματιστεί στο παρελθόν και έχουν ως εξής:<br /> 1. Η δια μυστικών κυβερνητικών αποφάσεων επιστράτευση σε κάτεργα όλου του μειονοτικού αντρικού πληθυσμού, ηλικιών μεταξύ 18-45, ως στρατιωτών-εργατών στην κατασκευή δρόμων και οχυρωματικών έργων σε πολύ σκληρές συνθήκες το 1941-42.<br /> 2. Ο οικονομικός αφανισμός των μειονοτικών δια της επιβολής ενός ειδικού βαρύτατου κεφαλικού φόρου γνωστού ως Βαρλίκ Βεργκισί 1942-44. Η με απόφαση του ηγέτη μονοκομματικού κράτους επιβολή των φόρων αυτών και η καταδίκη όσων αδυνατούσαν να καταθέσουν τα ποσά αυτά σε κάτεργα, στο Askale. Με συνοπτικές, μάλιστα, διαδικασίες και εντός ολίγων ημερών. Σε περίπτωση που ο ‘υπόχρεος’ δεν είχε να δώσει τα απαιτούμενα ποσά, τα υπάρχοντά του δημοπρατούνταν και αν το προκύπτων χρήμα δεν ήταν του ύψους του απαιτούμενου ποσού αποστέλλονταν, εν μέσω βαρυχειμωνιάς, στα κάτεργα αυτά. Ακόμη και αν συνέβαινε να ήταν εβδομήντα ετών.<br /> 3. Η οργάνωση του Πογκρόμ, την νύκτα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου του 1955 εναντίον των Ρωμιών και άλλων μειονοτικών, με την οργανωμένη κινητοποίηση εκατό χιλιάδων ατόμων σε μορφή ταγμάτων εργασίας , που είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική καταστροφή των τόπων λατρείας, κοιμητηρίων, σχολείων, μαγαζιών και σπιτιών της μειονότητας και ακόμη να δολοφονηθούν και να τραυματιστούν δεκάδες Ρωμιοί πολίτες της χώρας.<br /> 4. Η συγκρότηση το 1962, ειδικής επιτροπής για θέματα μειονοτικών και δημιουργία μηχανισμών προς ακύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των μελών της μειονότητας. Άρνηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων της κοινότητας των Ρωμιών με προγραμματισμένο μποϋκοτάζ σε επιχειρήσεις τους και περιορισμούς στην λειτουργία των σχολίων τους. Και όλα αυτά με τον καθημερινό στιγματισμό τους ως ‘ξένων πρακτόρων’.<br /> 5. Η απέλαση 12.500 Ρωμιών της Κωνσταντινουπόλεως που είχαν εξαιρεθεί από την ανταλλαγή πληθυσμών και θεωρούνταν ‘ετμαπλί-εγκατεστημένοι’ με τις συμφωνίες της Λωζάννης και μπλοκάρισμα των περιουσιών τους δια νομικών ραδιουργιών και δημιουργία ατμόσφαιρας πανικού ως αποτέλεσμα των πρακτικών αυτών, το 1964.<br /> 6. Η κατάληψη τεσσάρων ιστορικών εκκλησιών στην συνοικία Γαλατά και των υπαγόμενων σε αυτά ακινήτων εκ μέρους μιας οικογένειας και η παρότρυνση των αρχών για την καταφανή αυτή αδικία.<br /> 7. Το 1974 η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας για τον σφετερισμό από το κράτος μεγάλης έκτασης ακινήτων των Ρωμαίϊκων ευαγών και κοινωφελών ιδρυμάτων με την δικαιολογία ότι οι μειονοτικοί είναι πολίτες της χώρας αλλά και ξένοι.<br /> Και το σημαντικότερο: η αίσθηση του ότι ποτέ δεν επρόκειτο να βρει κάποιος το δίκιο του, εφ’όσον ήταν αναγεγραμμένη στην ταυτότητά του η ένδειξη ‘Ρωμιός Ορθόδοξος’. Μια αίσθηση που ρίζωσε στους Ρωμιούς την πεποίθηση ότι ήταν αδύνατη η περαιτέρω διαμονή στην χώρα υπ’αυτές τις συνθήκες.<br /> Ο βίαιος αυτός ξεριζωμός του Ρωμαίϊκου πληθυσμού και οι συνθήκες καταπίεσης που βίωσε συνετέλεσαν στο να σχηματιστεί μέσα του ένα σύνδρομο ‘ριξίματος μαύρης πέτρας στο παρελθόν’. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό σύνδρομο όπου ο πάσχων προσπαθεί να ‘διαγράψει’ το παρελθόν του και εγκαταλείπεται στο να ζει ένα αδιάκοπο πένθος.<br /> Μελετώντας τα αρχεία της Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής των Αθηνών μπορεί κάποιος να κάνει κάποιες σχετικές διαπιστώσεις: μετά το 1964 το ποσοστό προβλημάτων στις ξεριζωμένες από την πατρίδα τους Ρωμιές γυναίκες άνω των σαράντα ετών αγγίζει το 40%. Η απέλαση και εκπατρισμός των Ρωμιών που είχαν αναγνωριστεί ως ‘εταμπλί’ βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης και οι οποίοι έχασαν όλη την περιουσία τους ‘εν μια νυκτί’ είχε ως συνέπεια να υπάρξουν πάνω από πενήντα κρούσματα αυτοκτονιών. Την εκτίμηση ποιά αίσθηση προκαλούν στα θύματα του εν λόγω διωγμού οι ‘‘ειδήσεις’’ όπως αυτές που αναφέρθηκαν στην αρχή του κειμένου την αφήνω στους αξιότιμους αναγνώστες.<br /> Τα ιστορικά τεκταινόμενα της μετά την Λωζάννη περιόδου και τα σχετιζόμενα με αυτήν προβλήματα που αντιμετώπισε η μειονότητα των Ρωμιών έχουν μελετηθεί λεπτομερώς, την τελευταία ιδίως δεκαετία, με βάση τις διεθνείς πηγές αλλά και με εργασίες Τούρκων μελετητών. Είναι πλέον διαπιστωμένο πως η σε βαθμό εξαφανισμού μείωση του Ρωμαίϊκου πληθυσμού της Πόλης οφείλεται στις διάφορες εξοντωτικές πολιτικές που έχουν εφαρμόσει οι εκάστοτε κυβερνήσεις του Τουρκικού κράτους. <br /> Οι μελέτες που βασίζονται σε αξιόπιστα στοιχεία καταλήγουν όλες, από κοινού, στο συμπέρασμα του ότι τα μέτρα αυτά που λήφθηκαν εναντίον της μειονότητας αποτελούσαν σοβαρότατη καταπάτηση του συντάγματος της χώρας (1924-1960) αλλά και της Συνθήκης της Λωζάννης που αποτελεί τον θεμέλιο λίθου του σύγχρονου Τουρκικού κράτους. Είναι προφανές ότι η πολιτική που εφαρμόστηκε εναντίον των μειονοτήτων στην Τουρκία ήταν αναμφίβολα η παραβίαση και η καταπάτηση των διεθνώς αναγνωρισμένων συνθηκών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των αρχών των Ηνωμένων Εθνών –ιδρυτικό μέλος του οποίου υπήρξε η Τουρκία- και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει υιοθετήσει η Τουρκία από το 1950. <br /> Στην περίπτωση μιας επιφανειακής ‘ανάγνωσης’ των όσων διενεργήθηκαν εναντίον της μειονότητας των Ρωμιών τα γεγονότα αυτά θα μπορούσαν να συνδεθούν σαν συνέπειες των τότε σχέσεων της Τουρκίας με την Ελλάδα αλλά και με τον διεθνή περίγυρο. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι τα όσα εφαρμόστηκαν εναντίον των Ρωμιών δεν είχαν καμιά σχέση με τις σχέσεις αυτές. Απλά, ήταν εφαρμογή ενός προαποφασισμένου σχεδίου του οποίου η εφαρμογή χρονιζόταν με τις εκάστοτε συγκιρίες. Είναι γεγονός ότι πολλές από αυτές τις καταπιεστικές πρακτικές εφαρμόστηκαν σε περιόδους όπου οι Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις ήταν άριστες. <br /> Ο εξαναγκασμός σε εκπατρισμό 15.000 Ρωμιών ετμαπλί έγινε το 1932 με την απαγόρευση δεκάδων επαγγελμάτων σε έλληνες υπηκόους όταν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν άριστες ενώ κατά την αποστολή σε κάτεργα των νέων των μειονοτήτων 1941-42 και η θέσπιση του κεφαλικού φόρου το 1942-44 δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα μεταξύ των δύο χωρών.<br /> Τα τελευταία πέντε χρόνια ανώτατα κυβερνητικά στελέχη της Τουρκίας έχουν παραδεχτεί ότι εφαρμόστηκαν διωγμοί κατά των μειονοτήτων , χαρακτηρίζοντας τις πρακτικές αυτές ως ‘φασιστικές’ (βλ. την ομιλία του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον Μάιο του 2009, στην περιοχή Ντούζτζε και του υπουργού Εγκεμέν Μπαγίς στις 15 Δεκεμβρίου του 2010 στην εκδήλωση για το ‘Πρόγραμμα του Αιώνα’).<br /> Η ουσία του θέματος σχετίζεται με την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του ΔΙΚΑΙΟΥ αλλά και με την ενίσχυση της Δημοκρατίας και της ειλικρινούς της εφαρμογής στην Τουρκία. Δεν υπάρχει κράτος στον κόσμο που να μπορεί να υποστηρίξει πως δεν έχει προβεί σε καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο παρελθόν. Το σημαντικό είναι να αποδεχτεί το Κράτος την πραγματικότητα και να κάνει ότι μπορεί για να επανορθώσει. Ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω αλλά το να αποδοθούν τα δίκαια των παιδιών και απογόνων των θυμάτων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αιτήματα του παρόντος. Είναι ανάγκη να αποκατασταθούν, κατά το δυνατόν, οι συνθήκες εκείνες που επικρατούσαν πριν βιωθούν όλες αυτές οι καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ρωμαίϊκης κοινότητας. Το σχέδιο επανόρθωσης θα’πρεπε να αρχίσει με την αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων των Ρωμιών της Πολύς και της Ίμβρου -Τενέδου και την άρση όλων των εμποδίων που έχουν επιβληθεί εναντίον τους. <br /> Η δημοσίευση της με ημερομηνία 14 Μαϊου 2010 εγκυκλίου του πρωθυπουργού Ρ. Τ. Ερντογάν αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης, είναι ανάγκη να επιλυθούν και τα προβλήματα των Ρωμιών που το 95% του πληθυσμού τους ζει εκτός Κωνσταντινουπόλεως και Τουρκίας, με σημαντικότερα αυτά της επιστροφής της υπηκοότητάς τους, της διευκόλυνσης εγγραφής στα σχολεία των παιδιών όσων θέλουν να επιστρέψουν και της εξασφάλισης δυνατοτήτων και εγγυήσεων σε ζητήματα εύρεσης εργασίας, μαζί με όλα όσα συνεπάγεται η επανόρθωση των ζημιών που υπέστησαν όταν εξαναγκάστηκαν να αποκοπούν από την Κωνσταντινούπολη.<br /> Ένα από τα σημαντικότερα σημεία που πρέπει να προσεχτεί στην προετοιμασία του νέου συντάγματος της Τουρκίας είναι η ανάγκη της επούλωσης των αδικιών που έχουν λάβει χώρα ως αποτέλεσμα της καταστρατήγησης των νόμων του κράτους από τον ίδιο το κράτος. Η λήψη των κατάλληλων νομικών διευθετήσεων που θα παρέχουν εγγυήσεις προς αποφυγή παρόμοιων καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο μέλλον είναι ένα καίριας σημασίας βήμα για το καλό όλων των πολιτών της Τουρκίας. </span><br /> <br /> <a href="http://geopolitics-gr.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Αρθρο της Zaman: Η επιστροφή των Ρωμιών στην Κωνσταντινούπολη και οι Αλήθειες

Καθ. Δρ. Νικόλαος Ουζούνογλου (απόφοιτος Πολυτεχνείου Κωνσταντινουπόλεως 1973 και Καθηγητής Πολυτεχνείου Αθηνών) Το τουρκικό κείμενο ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αφροδίτη: Στα 12τρις κ.π. τα κάλλη της;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/content_image/files/node_images/7/7/4/448774/noble_mediteranean_1_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="320" src="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/content_image/files/node_images/7/7/4/448774/noble_mediteranean_1_.jpg" title="" width="550" /></a></div><br /> Αντώνης Αντωνίου <br /> Αντίστροφα πλέον μετρούν όλοι για το επίσημο αποτέλεσμα που θα ανακοινώσει η Noble για τα ευρήματα της στο οικόπεδο 12 της κυπριακής δημοκρατίας.<br /> Θεωρητικά, αυτή θα είναι η εβδομάδα των ανακοινώσεων και μετά από τη λήψη σωστών μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης ολόκληρη η κυπριακή οικονομία περιμένει τη σχετική ανακοίνωση ώστε να υπάρξει επιτέλους ανάκαμψη κλίματος και προοπτικών.<br /> Πολλοί παράγοντες της κυπριακής οικονομίας θεωρούν πως μετά τα μέτρα που πάρθηκαν η επίσημη ένδειξη για τα αποτελέσματα στην Αφροδίτη θα φέρει όχι μόνο αντιστροφή του κλίματος αλλά και διαφοροποίηση στις αξιολογήσεις των οίκων ή τουλάχιστον αλλαγή των προοπτικών της κυπριακής οικονομίας.<br /> Πάντως, οι πληροφορίες αναφέρουν πως η αναμενόμενη ανακοίνωση θα μιλά για κοιτάσματα σημαντικά πάνω από τα 3τρις κυβικά πόδια που ήταν η ελάχιστη πρόβλεψη της Noble αλλά και πάνω από 9τρις κ.π. που ήταν η μέγιστη αλλά συντηρητική της επένδυση.<br /> Ο αριθμός που ακούγεται είναι αυτός των 12τρις κ.π. ο οποίος θεωρείται αρκούντως ικανοποιητικός αν αναλογιστεί κανείς πως πρόκειται για το πρώτο οικόπεδο της κυπριακής ΑΟΖ στο οποίο γίνεται έρευνα.<br /> Πρόκειται για κοίτασμα μεγαλύτερο του ισραηλινού Ταμάρ με αποθέματα 9τρις κ.π. αλλά μικρότερο του Λεβιάθαν των 17τρις κ.π.. Δεν πρόκειται για λανθασμένη αναφορά αφού μόλις τη Δευτέρα, η Noble ανακοίνωσε επίσημα πως υπολογίζει τα αποθέματα στο Λεβιάθαν στα 17τρις κ.π κατά μέσο όρο αντί 16τρις που ήταν η μέχρι πρόσφατα πρόβλεψη της. Συγκεκριμένα, υπολογίζει για αποθέματα μεταξύ 14-20τρις κυβικών ποδιών.<br /> Η ποιότητα και η πυκνότητα του τρίτου πηγαδιού, τρία μίλια ανατολικότερα του αρχικού πηγαδιού ήταν πέραν της αναμενόμενης σημειώνει η εταιρεία.<br /> Ο Charles D. Davidson, Chairman and CEO Noble Energy σημείωσε πως ήδη ομάδα της εταιρείας βρίσκεται επί τόπου για να διερευνήσει τις εμπορικές χρήσεις από το κοίτασμα.<br /> Οι εργασίες στο Λεβιάθαν θα συνεχιστούν το πρώτο τρίμηνο του 2012 όταν η πλατφόρμα Όμηρος ολοκληρώσει τις εργασίες της στο οικόπεδο 12.<br /> Η ανακοίνωση για το Λεβιάθαν, ένα κοίτασμα που εντοπίστηκε πριν περίπου ενάμισι χρόνο και ακόμα μεγαλώνει και η γειτονική του θέση στο οικόπεδο 12 αυξάνει την αισιοδοξία για την ανακοίνωση της Noble.<br /> <br /> <a href="http://www.sigmalive.com/">ΠΗΓΗ</a>

Αφροδίτη: Στα 12τρις κ.π. τα κάλλη της;

Αντώνης Αντωνίου Αντίστροφα πλέον μετρούν όλοι για το επίσημο αποτέλεσμα που θα ανακοινώσει η Noble για τα ευρήματα της στο οικόπεδο 12 τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιοι πολεμούν τον Άσαντ. ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΟΛΛΑ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.elzoni.gr/ast/cov/pr/protosel6_2011_12_19_17_21_19_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" class="Photo" height="320" src="http://www.elzoni.gr/ast/cov/pr/protosel6_2011_12_19_17_21_19_b.jpg" title="Ποιοι πολεμούν τον Άσαντ" width="500" /></a></div><br /> Λιάνα Μυστακίδου<br /> <br /> Πάντα είχαμε μια απορία να μάθουμε ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι αντικαθεστωτικοί που επιδιώκουν την ανατροπή του Προέδρου Άσαντ. <br /> <br /> Ο κ. Ismail Muftuoglu κατέγραψε στην Ιστοσελίδα Guncelmeydan.com, τα ονόματα των αντικαθεστωτικών για να τους γνωρίσουμε κι εμείς.<br />  Πρόκειται για τους:<br /> <br /> 1-Abdulhalim Haddem: Συνεργάτης του Χαφέζ Άσαντ (πατέρα του σημερινού Προέδρου) μέχρι το 2005. Όταν ανέλαβε ο Μπάσερ Άσαντ την εξουσία έφυγε από τη Συρία και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Εκεί δραστηριοποιείται εναντίον του σημερινού καθεστώτος στην πατρίδα του. Σε συνέντευξη του το 2006 είχε δηλώσει ότι συνεργάζεται με τους αντικαθεστωτικούς για το σχηματισμό εξόριστης κυβέρνησης. Είναι, επίσης, σύγαμπρος (μπατζανάκης) του πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου Refik Hariri.<br /> <br /> 2-Ali Sadreddin Beynuni: Συμμετέχει από την ηλικία των 17 ετών στην οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων. Το 1979 διέφυγε στην Ιορδανία και έκτοτε ζει στην Αγγλία, όπου συνεργάζεται με τις βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες.<br /> <br /> 3-Rifad Esad: Αδελφός του Χαφέζ  Άσαντ. Ζει στη Γαλλία και εργάζεται εναντίον του ανιψιού του. Κατηγορείται για τις σφαγές στη Hama και την Hummus. Ο αδελφός του τον εξόρισε επειδή είχε προκαλέσει τη σφαγή 30.000 ανθρώπων.<br /> <br /> 4-Ferit Kadiri: Διέφυγε αρχικά στην Ιορδανία και μετά στις ΗΠΑ. Ίδρυσε στην Αμερική το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα της Συρίας το 2001. Ίδρυσε, επίσης, το Ελεύθερο Ραδιόφωνο της Συρίας, στην Κύπρο, από όπου εκπέμπει εναντίον του καθεστώτος.<br /> <br /> 5-Anas el Abda: Είναι αρχηγός του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.  Το κόμμα του έχει την ίδια ονομασία με το κόμμα του κ. Ερντογάν και ασπάζεται τις ίδιες αντιλήψεις Με αυτό. Μετά την Ιορδανία εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο , αλλά επισκέπτεται συχνά την Τουρκία. Θεωρείται σήμερα αρχηγός όλων των άλλων αντικαθεστωτικών. <br /> <br /> Με τα λίγα αυτά στοιχεία αποκαλύπτονται ξεκάθαρα ποιοι ενεργούν και εργάζονται για την ανατροπή του Μπάσερ  Άσαντ. <br /> <br /> Τα σχέδια τους, όμως αναβάλλονται, όπως φαίνεται προσωρινά τουλάχιστον αφού η Συρία υπέγραψε τη συμφωνία με τον Αραβικό Σύνδεσμο, για την αποστολή παρατηρητών στη χώρα, οι οποίοι θα  παρακολουθήσουν την τήρηση του ειρηνευτικού σχεδίου που εισηγήθηκαν οι αραβικές χώρες για τον τερματισμό της αιματοχυσίας.<br /> <br /> Ο υπουργός εξωτερικών της Συρίας Halid Mualim δήλωσε ότι η συμφωνία υπεγράφη μετά από προτροπή της Ρωσίας…<br /> <br /> <a href="http://www.elzoni.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ποιοι πολεμούν τον Άσαντ. ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΟΛΛΑ…

Λιάνα Μυστακίδου Πάντα είχαμε μια απορία να μάθουμε ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι αντικαθεστωτικοί που επιδιώκουν την ανατροπή του Προέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καίγεται για το «Helios»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/merkel568.jpg?1324232612" width="550" /></div><br /> <br /> <br /> Εντείνεται η προσπάθεια της κυβέρνησης Μέρκελ για τη διάσωση των γερμανικών εταιριών φωτοβολταϊκών και γι' αυτό πολλοί πιστεύουν ότι θα υπογραφεί ταχύτερα η διμερής συμφωνία με την Ελλάδα για το σχέδιο «Ηλιος». Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας κατέθεσε αίτηση πτώχευσης η εισηγμένη στο γερμανικό χρηματιστήριο Solon, μια εκ των ιστορικών εταιριών φωτοβολταϊκών συστημάτων που κάποτε ήταν από τους κυρίαρχους της διεθνούς αγοράς. Προ εβδομάδων είχε ανακοινωθεί η περικοπή εκατοντάδων θέσεων εργασίας από την Q-Cells, ενώ τον ίδιο δρόμο (των απολύσεων και των ζημιών) ακολουθούν και άλλες ισχυρές γερμανικές εταιρίες φωτοβολταϊκών, όπως η SolarWorld.<br /> <br /> Οσο φουντώνουν τα προβλήματα με την κραταιά γερμανική βιομηχανία φωτοβολταϊκών τόσο γίνονται αντιληπτές οι επιδιώξεις της κυβέρνησης Μέρκελ με το σχέδιο «Ηλιος», δηλαδή την εγκατάσταση τεράστιων συστημάτων στην Ελλάδα και τη «λογιστική» μεταφορά ενέργειας στη Γερμανία. Τα προβλήματα των γερμανικών εταιριών δεν συνδέονται μόνο με τον ισχυρό ανταγωνισμό των Κινέζων, αλλά και με τον περιορισμό των επιδοτήσεων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στη Γερμανία. Οι τεράστιες επιδοτήσεις στην τιμή του παραγόμενου ρεύματος από φωτοβολταϊκά οδήγησαν σε «φούσκα» που η κυρία Μέρκελ φρόντισε να σπάσει και γι' αυτό οι εταιρίες «φορτώνονται» με ζημιές. Ηδη ανακοινώθηκε ότι οι τιμές αγοράς του ηλεκτρικού ρεύματος από τα φωτοβολταϊκά πάρκα θα μειωθούν περαιτέρω (κατά 15%) το 2012.<br /> <br /> Πώς μπορεί να διασώσει τις εταιρίες χωρίς να επιβαρυνθεί η Γερμανία με το κόστος (π.χ. των επιδοτήσεων); Να πείσει την Ελλάδα ώστε να εγκαταστήσει γερμανικά συστήματα φωτοβολταϊκών και στη συνέχεια να αγοράζει την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια. Οπως είναι πλέον σαφές, η ενέργεια που θα παράγεται από το σχέδιο «Ηλιος» στην Ελλάδα δεν θα μεταφέρεται στη Γερμανία, καθώς κάτι τέτοιο είναι τεχνικά ανέφικτο προς το παρόν. Μπορεί, όμως, να προσμετρηθεί στη γερμανική παραγωγή «καθαρής ενέργειας» και συνεπώς να καλύπτει τους στόχους του Βερολίνου, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών συνθηκών. Ετσι οι Γερμανοί κερδίζουν τριπλά: Κόβουν τις επιδοτήσεις στο εσωτερικό, έχουν αγορά για να πωλήσουν τα φωτοβολταϊκά των βυθιζόμενων εταιριών τους και αγοράζουν δικαιώματα «πράσινης ενέργειας» από την Ελλάδα.<br /> <br /> Τι ακριβώς κερδίζει η Ελλάδα; Η κυβέρνηση κάνει λόγο για έσοδα δισεκατομμυρίων, ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής της χώρας μας στο έργο, και προαναγγέλλει τιτλοποιήσεις. Αρκετοί αμφισβητούν τα στοιχεία που παρουσιάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος και επισημαίνουν ότι το μόνο σίγουρο είναι το όφελος της Γερμανίας.<br />   <br /> Φώτης Κόλλιας<br /> <br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Καίγεται για το «Helios»

Εντείνεται η προσπάθεια της κυβέρνησης Μέρκελ για τη διάσωση των γερμανικών εταιριών φωτοβολταϊκών και γι' αυτό πολλοί πιστεύουν ότι...

Διαβάστε την συνέχεια

H EΛΛΑΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΙΣΛΑΜ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.etftrends.com/wp-content/uploads/2010/07/turkey_flag1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="326" src="http://www.etftrends.com/wp-content/uploads/2010/07/turkey_flag1.jpg" width="550" /></a></div><br /> του <b>Μάνου Καραγιάννη</b>*<br /> Το ελληνικό κράτος, αρχικά επέδειξε αδιαφορία έναντι των δεκάδων χιλιάδων μουσουλμάνων που κατέφτασαν στη χώρα μας τα τελευταία 10-15 χρόνια. Χωρίς κανένα μηχανισμό υποδοχής, οι περισσότεροι έχουν οδηγηθεί στην ανέχεια και την περιθωριοποίηση. Σε αντίθεση με το «παλαιό Ισλάμ» της Δυτικής Θράκης, που απολαμβάνει κατοχυρωμένες θρησκευτικές ελευθερίες και ορισμένα προνόμια (π.χ. ποσόστωση για είσοδο σε ΑΕΙ), οι νεοαφιχθέντες μουσουλμάνοι στερούνται πρόσβασης σε οργανωμένους λατρευτικούς χώρους και πέφτουν συχνά θύματα διακρίσεως.<br /> <br /> Η αστυνόμευση των συνόρων μπορεί μεν να περιορίσει σημαντικά την είσοδο μεταναστών και προσφύγων στην ελληνική επικράτεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τη μηδενίσει. Η Ελλάδα βρίσκεται πάνω σε ένα μεταναστευτικό σταυροδρόμι που ενώνει την αναπτυγμένη Δύση με τις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου. Η χώρα έχει χιλιάδες νησιά και βραχονησίδες και τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη. Εχει επίσης εκτεταμένα χερσαία σύνορα με τέσσερις χώρες. Αναπόφευκτα, λοιπόν, η Ελλάδα θα συνεχίσει να υποδέχεται μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων από μουσουλμανικές χώρες.<br /> Με άλλα λόγια, το «νέο Ισλάμ» των μουσουλμάνων από την Ασία και την Αφρική είναι εδώ για να μείνει. Ωστόσο, το μέγεθος της μουσουλμανικής μεταναστευτικής κοινότητας δεν ξεπερνά (παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα) τα 200.000-250.000 άτομα. Σε αυτό το νούμερο δεν συνυπολογίζονται οι Αλβανοί μετανάστες, οι οποίοι είναι συνήθως άθρησκοι ή έχουν ασπαστεί τον χριστιανισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νεοαφιχθέντες μουσουλμάνοι προέρχονται από χώρες που είτε έχουν κακές αναμνήσεις από τον οθωμανικό ζυγό (π.χ. Αίγυπτος, Ιράκ) είτε δεν είχαν ποτέ σχέσεις με το τουρκόφωνο Ισλάμ (π.χ. Πακιστάν, Σομαλία).<br /> <br /> Είναι σχεδόν βέβαιο ότι, αργά ή γρήγορα, η ελληνική πολιτεία θα κληθεί να διαλέξει ανάμεσα σε δύο βασικά μοντέλα ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων μεταναστών που εφαρμόστηκαν από άλλες δυτικές χώρες: το συναινετικό (Αγγλία, Ολλανδία) και το αφομοιωτικό (Γαλλία, ΗΠΑ). Είναι κοινώς αποδεκτό, ότι το συναινετικό μοντέλο δεν οδήγησε τελικά στην ενσωμάτωση των περισσοτέρων μουσουλμάνων, αλλά στη δημιουργία μίας «παράλληλης κοινωνίας» με τις γνωστές συνέπειες: απαίτηση για εφαρμογή της σαρίας, επιθετική ρητορική εναντίον πολιτών εβραϊκού θρησκεύματος, χλευασμός της ομοφυλοφιλικής κοινότητας και χρήση τρομοκρατίας εναντίων αμάχων.<br /> <br /> Αντιθέτως, το αφομοιωτικό μοντέλο είχε μεγαλύτερη επιτυχία, αφού κατόρθωσε να απορροφήσει μεγαλύτερο κομμάτι της μουσουλμανικής κοινότητας. Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, παρά τη διάχυτη ισλαμοφοβία, οι περισσότεροι μουσουλμάνοι πολίτες σήμερα στη Γαλλία και στις ΗΠΑ νιώθουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας και θεωρούν τη θρησκεία τους ως μία αυστηρά ιδιωτική υπόθεση. Επίσης, πολλοί μουσουλμάνοι στις δύο αυτές χώρες διαπρέπουν στον αθλητισμό, τις επιστήμες και τις τέχνες.<br /> Στην ελληνική περίπτωση, όμως, η υιοθέτηση του αφομοιωτικού μοντέλου προϋποθέτει δύο επώδυνες και χρονοβόρες διαδικασίες: τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, και την επανοριοθέτηση της ελληνικής ταυτότητας, που προσδιορίζεται κυρίως με εθνοτικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο από κανέναν ότι όλοι οι νεοαφιχθέντες μουσουλμάνοι επιθυμούν την αφομοίωση τους στην ελληνική κοινωνία.<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, είναι επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και προκαταλήψεις, για τη μεταναστευτική πολιτική και την πολιτική ενσωμάτωσης του μουσουλμάνων μεταναστών. Η μυωπική αντιμετώπιση του μουσουλμανικού μεταναστευτικού φαινομένου εγκυμονεί κινδύνους για τη δημοκρατία και την κοινωνική ειρήνη. Αν η ελληνική πολιτεία παραμείνει απούσα από τις εξελίξεις, το «κενό πολιτικής» νομοτελειακά θα καλύψουν ακροδεξιές και ισλαμιστικές οργανώσεις. Οι αρμόδιοι φορείς μπορούν να εξάγουν πολύτιμα συμπεράσματα από τις εμπειρίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ώστε να συγκροτηθεί μια πολιτική που θα οδηγεί στην πλήρη ενσωμάτωση των μουσουλμάνων μεταναστών και όχι στην γκετοποίησή τους.<br /> <br /> Εξάλλου, η μουσουλμανική μετανάστευση στην Ελλάδα παρουσιάζει όχι μόνο προκλήσεις, αλλά και σημαντικές ευκαιρίες. Οι μουσουλμάνοι μετανάστες μπορούν να βοηθήσουν με την εργατικότητά τους την ελληνική οικονομία να ορθοποδήσει. Η πλειονότητα των μουσουλμάνων μεταναστών στην Ελλάδα είναι φιλήσυχοι άνθρωποι που κάνουν χειρωνακτικές δουλειές ή απασχολούνται με το εμπόριο. Τα οικογενειακά τους δίκτυα και οι δεσμοί τους με τις χώρες προέλευσης μπορούν να επωφελήσουν όσες ελληνικές εταιρείες επιθυμούν να εξάγουν προϊόντα σε μεγάλες αναδυόμενες αγορές (π.χ Αίγυπτος, Πακιστάν). Επιπρόσθετα, η παρουσία μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, το Κέρας της Αφρικής και τη Νότια Ασία δίνει την ευκαιρία στην ελληνική διπλωματία να δραστηριοποιηθεί σε κρίσιμες γεωπολιτικά περιοχές με προφανή οφέλη για τη χώρα μας.<br /> <br /> * Visiting Research Fellow στο Πανεπιστήμιο Princeton, επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, συνεργάτης ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/">ΠΗΓΗ</a>

H EΛΛΑΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΙΣΛΑΜ

του Μάνου Καραγιάννη * Το ελληνικό κράτος, αρχικά επέδειξε αδιαφορία έναντι των δεκάδων χιλιάδων μουσουλμάνων που κατέφτασαν στη χώρα μας...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρελοί ως Έλληνες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignnone size-full wp-image-139466" height="351" src="http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2011/12/leberation-crise-greece.jpg" title="leberation crise greece" width="590" /></div><br /> <br /> <br /> του <b>Σταύρου Καρκαλέτση</b>*<br /> Υπάρχει κάτι που δεν αναφέρεται σε κανένα μνημόνιο. Σε καμιά ευρωσυνθήκη. Σε κανένα Μάαστριχτ. Που είναι παντελώς άγνωστο, ως έννοια, στους βρυξελικούς χαρτογιακάδες, στους “σιδερωμένους” χρηματιστές της Φρανκφούρτης, στα “καρχαριοειδή” της Wall Street.<br /> Η έννοια αυτή, είναι παντελώς άγνωστη και στους “απεδώ” εγχώριους τοποτηρητές και τσιράκια του πιο θλιβερού εφιαλτικού δωσιλογισμού. Δεν απαντάται στο (αποκαλούμενο και) υπουργείο Εξωτερικών, στο μαυσωλείο που λέγεται Προεδρικό Μέγαρο, στην Αθηναϊκή Λέσχη, σε στοές και παραστοές, δεν απαντάται γενικώς στα πολλά και ποικιλώνυμα κάστρα της εθνικής αφασίας, της ευρωλιγούρας, της τουρκοκαψούρας και της ευλύγιστης μέσης.<br /> Αυτό το “κάτι” που θα θυμίσω ευθύς αμέσως, απέχει χιλιόμετρα από τις αθηναϊκές Φιλιππινέζες του πηλιογουσισμού, απέχει μίλια από τα διάτρητα κάστρα  της διαπλοκής, απέχει παρασάγγας από την ανυπέρβλητη δυσωδία των υπονόμων της αθηναϊκής χωματερής, του μικροελλαδικού ενδοτισμού.<br /> Αυτό το “κάτι” είναι τούτο που οι πρόγονοί μας αποκάλεσαν ΗΡΩΙΚΗ ΗΘΙΚΗ. Είναι αυτή η υπέροχη, και μοναδική, και ατόφια ελληνική, αλυσίδα θυσιών και αίματος, που ξεκινά από τον Κόρδο τον Αθηναίο. Που γνώριζε. Και όμως πήγε. Και έπεσε.<br /> Και φεύγει η αλυσίδα και πάει στο Λεωνίδα  και τις Θερμοπύλες…<br /> Στον Λέοντα Σγουρό και τον Ακροκόρινθο…<br /> Τον Παλαιολόγο και την Πόλη….<br /> Τον Αθανάση Διάκο και την Αλαμάνα….<br /> Τον δήμαρχο Λεμεσού Σώζο και το ηπειρώτικο Μπιζάνι…<br /> Τον Δαβάκη και την Πίνδο…<br /> Τον Κουρούπη  και την Κερύνεια…<br /> Τον Σολωμό πάνω στην παντιέρα της κατοχής, στη Δερύνεια…<br /> Όλοι τούτοι, και χιλιάδες χιλιάδων, ανώνυμοι κι επώνυμοι, είχαν έναν κοινό: Ενώ έβλεπαν το τέλος, έμειναν. Κι έπεσαν. Και στα πληγωμένα, λογχισμένα, ματωμένα κορμιά τους, σμιλεύτηκε αυτό που λέμε ΗΡΩΙΚΗ ΗΘΙΚΗ . Άλλο ένα  δώρο των Ελλήνων στους υπολοίπους.<br /> Αυτοί οι “ωραίοι τρελοί” που έμειναν κι έπεσαν, ήταν το λιπαντικό που κινούσε, κινεί, και θα κινεί (η φύτρα πάντα θα βγάζει…) τα γρανάζια της Ιστορίας μας. Το λίπασμα που πάνω του άνθιζε το άνθος που λέμε ελευθερία.<br /> Ωραίοι ως Έλληνες. Τρελοί ως Έλληνες. Συμπεριφορές ανεξήγητες, άντε άσκοπες, για τους “πολιτισμένους” του βορρά. Μη εξηγήσιμες στην λογική των καιρών μας, τώρα που τα μνημόνια μας πάνε για μνημόσυνα.  Συμπεριφορές δυσνόητες στους νεοδωσίλογους, τους γερμανασφαλήτες, τους αμερικανολάγνους, τους ευρωμνημονιόπληκτους…<br /> Υπέρ πατρίδος οι “ωραίοι τρελοί”, υπέρ παρτίδος οι μνημονιοφύλακες! Καθείς εφ’ ω ετάχθη….<br /> “<i>Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς”</i>, που θα’ λεγε και τώρα αν ζούσε ο μεγάλος Θοδωράκης. Όχι ο Πάγκαλος! Ο άλλος, κείνος που μιλάμε ακόμη ελληνικά εξ’ αιτίας του και δεν λέμε στο γιο μας “<i>φάε να μεγαλώσεις, να πάς φαντάρος Μουσταφά!”</i><br /> Όλοι τούτοι οι “ωραίοι τρελοί”, οι εξαίσιοι και μοναδικοί, μας κοιτούν, μέσα από τις γρίλιες του πιο ηρωικού μας χθες! Μέσα από σκονισμένα βιβλία, ξεθωριασμένες μα πάντα θεσπέσιες εικόνες, περικυκλωμένοι από χρώματα και αρώματα, οι “<i>τοις κείνων ρήμασι”</i> μας θωρούν. Και περιμένουν…<br /> Έτσι κι αλλιώς, καμιά επανάσταση ίσαμε τώρα, δεν έγινε από “λογικούς”.<br /> Ο τόπος τούτος αντέχει στους καιρούς της τρέλας, ακριβώς γιατί βγάζει “τρελούς”. Εραστές του άπιαστου και του ωραίου. Μονομάχους των Ιδεών και των Θυσιών.<br /> Χίλιες, χίλιες κι αμέτρητες φορές με τους “τρελούς” μας  Λεωνίδες, τους μικρούς και μεγάλους, τους γνωστούς και άγνωστους. Γιατί τις Θερμοπύλες, ακολούθησαν και πάντα ακολουθούν, οι Σαλαμίνες…<br /> (*Ιστορικός, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.)<br /> <br /> <a href="http://www.antinews.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τρελοί ως Έλληνες

του Σταύρου Καρκαλέτση * Υπάρχει κάτι που δεν αναφέρεται σε κανένα μνημόνιο. Σε καμιά ευρωσυνθήκη. Σε κανένα Μάαστριχτ. Που είναι παντε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτή δεν είναι η Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignnone size-full wp-image-139360" height="320" src="http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2011/12/torn-european-flags.jpg" title="torn-european-flags" width="550" /></div><br /> <br /> <br /> <b>Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη</b><br /> Η ενωμένη Ευρώπη οικοδομήθηκε πάνω σε μια στρέβλωση. Αντίθετα σε αυτό που έλεγε ο Στρατάρχης Ντε Γκωλ. Ο μεγάλος αυτός ευρωπαίος ηγέτης, έλεγε, πως η Ευρώπη για να γίνει μεγάλη παγκόσμια δύναμη χρειάζεται κοινά σύνορα, κοινούς δημοκρατικούς θεσμούς, κεφάλαια και τεχνολογία, πρώτες ύλες και στρατό. Η Γερμανία είχε κεφάλαια, μαζί με την Γαλλία τεχνολογία και μαζί με μια σειρά χώρες μπορούσαν να συνεισφέρουν σε δημοκρατικές παραδόσεις και θεσμούς. Ο Ντε Γκωλ όμως αναφερόταν και σε πρώτες ύλες και Στρατό, γιατί ήξερε πως μόνο μια απέραντη χώρα, που είναι και Ορθόδοξη, μπορούσε να τα εισφέρει αυτά. Γι’ αυτό αναφερόταν σε μια Ευρώπη από τη Μάγχη ως τα Ουράλια. Προσέξτε, έλεγε «από τη Μάγχη..», άφηνε έξω τους περίεργους τύπους που οδηγούν ανάποδα κι αν η ημειρωτική Ευρώπη τους λέει καλημέρα, αυτοί απαντούν καληνύχτα. Αυτούς που κρέμαγαν δεκαοκτάχρονα ελληνόπουλα στην Κύπρο το 1955-59 για να διαφυλάξουν τα αποικιακά κλεψιμέϊκα.<br /> Έβαζε λοιπόν ως πρόταγμα την πολιτική ενοποίηση κι ακολούθως τους υπόλοιπους υλικούς, οικονομικούς παράγοντες.<br /> Κοινά σύνορα η Ευρώπη δεν έχει, όταν αρνείται να εγγυηθεί την νοτιοανατολική της εσχατιά, βάζοντας φραγμό στον επεκτατισμό της Τουρκίας. Αντιθέτως την κολακεύει, σε βάρος των συμφερόντων δυο μελών της Ένωσης. Ποιος θυμάται κιόλας την θρασεία δήλωση του Ερντογάν «Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι χριστιανικό οχυρό» ;  Τι κι αν η συντριπτική πλειοψηφία των λαών της είναι χριστιανοί; Τι κι αν οι δυο μεγάλοι πυλώνες του πολιτισμού της είναι η Ελληνορωμαϊκή παράδοση κι η χριστιανική πίστη;<br /> Κοινοί δημοκρατικοί θεσμοί σημαίνει επίσης πραγματικό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που να ψηφίζει νόμους κι όχι ευχολόγια. Θα σήμαινε ομοσπονδιοποίηση αλλά με παράλληλη διασφάλιση των συνόρων, των εθνικών πολιτισμών. Μια Ευρώπη των Λαών και των Πατρίδων. Και φυσικά, παράλληλα με τις εθνικές κυβερνήσεις, αληθινή κεντρική κυβέρνηση, που να εκλέγεται πανευρωπαϊκά αλλά και με θεσμικές δικλείδες ασφαλείας, ότι οι μεγάλοι δεν θα καταπιούν τους μικρούς.<br /> Σε μια Ευρώπη χτισμένη πάνω στον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, μια χριστιανική Ευρώπη, που θα εγγυόταν με στιβαρό χέρι τα ελληνικά σύνορα και θα προστάτευε την Κύπρο, ως αναπόσπαστα κομμάτια της, ποιος Έλληνας θα είχε πρόβλημα να εκχωρήσει εξουσίες για μια κοινή εξωτερική και οικονομική πολιτική, όταν θα υπήρχαν δημοκρατικοί θεσμοί και νομιμοποίηση; Με διασφαλισμένη την εθνική παιδεία και ταυτότητα, τον παραγωγικό πλουραλισμό, σε μια κοινότητα που θα συμπεριλάμβανε όλες τις κοιτίδες του σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού, οι ευρωπαίοι νέοι θα μπορούσαν να υπηρετούν σ’ ένα ισχυρό κοινό στρατό, αποτελούμενο από μονάδες των εθνικών στρατών.<br /> Αυτά θα μπορούσαν να κάνουν την Ευρώπη πραγματικά κοινή Πατρίδα, με σύμβολο που δεν θα μοιάζει με σημαία αντιπροσωπείας αυτοκινήτων.<br /> Αυτό που τελικά προτάχθηκε ήταν η οικονομική ενοποίηση, μ’ έναν τρόπο που οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα. Καμμία δημοκρατική νομιμοποίηση σε επίπεδο κεντρικών θεσμών και πανευρωπαϊκής διακυβέρνησης. Ισορροπίες μόνο, που αποδείχθηκαν σε βάθος χρόνου εύθραυστες και μια σαράφικη λογική με τεχνοκρατικό επίχρισμα. Τα λύσαμε με τους δασμούς, φτιάξαμε μ’ ένα περίεργο τρόπο ενιαίο ευρωπαϊκό<br /> Χώρο Σένγκεν, όπου εμείς ταξιδεύουμε μόνο με ταυτότητα αλλά μαζί με το Δουβλίνο 2, αν το λέω καλά, μας έχουν μείνει στην Ελλάδα αμανάτι περί τα δυο εκατομμύρια μουσουλμάνοι κι όλο έρχονται αλλά κοινή Πατρίδα δεν φτιάξαμε.<br /> Πατρίδα είναι αυτή για την οποία δακρύζεις όταν τραγουδάς τον Ύμνο της κι αντικρύζεις την Σημαία της.<br /> Πατρίδα είναι αυτή που όταν επιστρέφεις και την διασχίζεις νοιώθεις μια οικεία συγκίνηση, αδελφοσύνη κι αλληλεγγύη με τους ανθρώπους της.<br /> Πατρίδα είναι αυτή για την οποία είσαι διατεθειμένος να πεθάνεις, αν χρειαστεί.<br /> Είναι ολοφάνερο πως δεν φτιάξαμε μια τέτοια Ευρώπη. Το μεγαλύτερο της επίτευγμα δεν μπορεί να είναι το ενιαίο νόμισμα. Η μεγαλύτερη παράδοση της Ευρώπης δεν ήταν η νομισματοκοπία.<br /> Η πολιτική ορθότητα, η στενά τεχνοκρατική και οικονομίστικη λογική, ειδικά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, για την οικοδόμηση της, οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση, όπου η έκφραση της αλληλεγγύης είναι δανεικά αλλά με τσαμπουκά και σαρωτική επικυριαρχία των ισχυρών. Λέγε με Γερμανία.<br /> Η Ευρώπη λοιπόν, αν επιβιώσει ή ακριβώς για να επιβιώσει, χρειάζεται κάτι άλλο, κάτι μεγαλειώδες. Να γίνει κοινή, αληθινή Πατρίδα. Που θα σέβεται τις επιμέρους Πατρίδες και θα τις προστατεύει. Όπου δεν θα υπάρχουν μικρές Πατρίδες που θα γίνονται λεία των ισχυρότερων.<br /> Για να γίνει αυτό, χρειάζεται μια νέα Ευρωπαϊκή Ιδέα, που να έχει ρίζες στην Ιστορία, στις καρδιές, στις αξίες που είναι κοινές για τους Λαούς. Τα θεμέλια πρέπει πρωτίστως να είναι στις συνειδήσεις, όχι στα χαρτοφυλάκια. Αυτό δεν μπορούν να το κάνουν τεχνοκράτες, διότι αυτή η νέα κεντρική Ιδέα, που χρειάζεται η Ευρώπη, είναι κατεξοχήν πολιτική. Δεν διδάσκεται στο London School of Economics και δεν αποτελεί μέρος της ημερήσιας διάταξης στα Διοικητικά Συμβούλια των Τραπεζών. Πρέπει να ξέρεις Ιστορία, που είναι η αληθινή πολιτική επιστήμη.<br /> Από πού λοιπόν θα ήταν φυσικό να ξεκινήσει αυτή η νέα Ευρωπαϊκή Ιδέα, αν όχι από την πηγή των πάντων; Μα, εμείς οι επαίτες των δόσεων, θα πουν κάποιοι; Από εδώ, από το Έθνος των δανειοληπτών, όπως μας κατάντησε η μεταπολιτευτική «παράγκα»; Γιατί όχι; Ο αληθινός πλούτος μας ήταν, είναι και θα είναι οι άνθρωποι μας, οι Έλληνες. Τα δαιμόνια μυαλά κι οι καρδιές τους. Από αυτά πάντα θα δίνουμε και ρέστα.<br /> <br /> <a href="http://www.antinews.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Αυτή δεν είναι η Ευρώπη

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη Η ενωμένη Ευρώπη οικοδομήθηκε πάνω σε μια στρέβλωση. Αντίθετα σε αυτό που έλεγε ο Στρατάρχης Ντε Γκωλ. Ο μεγάλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποδέχθηκε η Συρία το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου "Κατόπιν προτροπής της Ρωσίας"

<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://troktiko.eu/wp-content/uploads/2011/11/troktiko_352466_0.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="325" src="http://troktiko.eu/wp-content/uploads/2011/11/troktiko_352466_0.jpeg" width="550" /></a></div><br /> </div>H Συρία αποδέχθηκε την αποστολή παρατηρητών στη χώρα προκειμένου να επιτηρήσουν την εφαρμογή του ειρηνευτικού σχεδίου που εισηγούνται οι αραβικές χώρες για τον τερματισμό εννέα μηνών αιματοχυσίας σε μία εξέλιξη που μπορεί να αποφορτίσε την ένταση από την χώρα. <br /> Η συμφωνία υπεγράφη το μεσημέρι της Δευτέρας στην έδρα του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο κατόπιν «προτροπής της Ρωσίας», όπως δήλωσε ο Σύρος υπουργός Εξωτερικών Ουαλίντ Μουαλέμ.<br /> <br /> «Μάς συνέστησαν να υπογράψουμε το πρωτόκολλο και ακολουθήσαμε τη συμβουλή τους. Η υπογραφή του πρωτοκόλλου είναι η αρχή μιας συνεργασίας ανάμεσα σε εμάς και τον Αραβικό Σύνδεσμο. Θα υποδεχθούμε με ικανοποίηση την αντιπροσωπεία των παρατηρητών που εκπροσωπούν τις αραβικές χώρες» είπε ο Σύρος ΥΠΕΞ.<br /> <br /> Ο Αραβικός Σύνδεσμος -που έχει ήδη επιβάλει κυρώσεις στο καθεστώς Άσαντ- είχε δώσει διορία στη Συρία να υπογράψει το πρωτόκολλο μέχρι την Τετάρτη, διαφορετικά ανέφερε ότι θα απευθυνθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ζητώντας του να υιοθετήσει το ειρηνευτικό σχέδιο που προτείνει για να μπει τέλος στην αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων.<br /> <br /> Στο σχέδιο πέραν της αποστολής παρατηρητών περιλαμβάνεται η απόσυρση του στρατού από όλα τα αστικά κέντρα και η αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων.<br /> <br /> Κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε τη Δευτέρα ο υπουργός Εξωτερικών της Συρίας ανέφερε, επίσης, πως ο Αραβικός Σύνδεσμος αποδέχθηκε «τροποποιήσεις» που εισηγήθηκε η Δαμασκός, και οι οποίες δεν είναι σαφείς.<br /> <br /> Η αιματοχυσία, ωστόσο, στη Συρία συνεχίζεται και τη Δευτέρα σκοτώθηκαν έξι πολίτες, οι περισσότεροι κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και λιποτακτών του στρατού.<br /> <a href="http://logioshermes.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Αποδέχθηκε η Συρία το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου "Κατόπιν προτροπής της Ρωσίας"

H Συρία αποδέχθηκε την αποστολή παρατηρητών στη χώρα προκειμένου να επιτηρήσουν την εφαρμογή του ειρηνευτικού σχεδίου που εισηγούνται οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βόρεια Κορέα:όλα τα σενάρια της επόμενης μέρας.Υπάρχουν και κάποια εφιαλτικά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="321" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/KOREASON1.jpg" width="556" /></div><br /> <br /> Τι θα συμβεί μετά το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ στη Βόρεια Κορέα;Ποια είναι τα σενάρια;<br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Το εφιαλτικό σενάριο</b><br /> <br /> Χωρίς τον “ενωτικό” Kim Jong Ιλ, μάχες ξεσπούν μεταξύ αντίπαλων ομάδων του στρατού. Δεδομένου ότι ο εμφύλιος πόλεμος εξαπλώνεται σε όλη τη Βόρεια Κορέα, οι στρατηγοί εξτρεμιστές προσπαθούν να αποδείξουν τα υπερ-πατριωτικά διαπιστευτήριά τους και να ενώσουν τη χώρα πίσω τους με επιθέσεις εναντίον της Νότιας Κορέας.<br /> <br /> Σε μια προσπάθεια να εξουδετερωθεί η πυρηνική απειλή, αμερικανικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν την Πιονγιάνγκ, προκαλώντας κύματα προσφύγων προς τη Νότια Κορέα.<br /> <img alt="" height="450" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/KOREAPEOPLE.jpg" width="600" /><br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Μεταρρύθμιση και την Αναγέννηση</b><br /> Είτε ο νέος και σπουδαγμένος στη Δύση Kim Jong Un, είτε μια φατρία εκσυγχρονιστών, θα εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για την επίτευξη οικονομικής - αλλά όχι απαραίτητα πολιτικής - μεταρρύθμισης. Με πρότυπο την Κίνα, θα χαλαρώσει τις αγορές, θα επιτρέψει την ατομική ιδιοκτησία και θα ενθαρρύνει τις ξένες επενδύσεις.<br /> Μετά από τόσα χρόνια καταστολής, η στρατηγική αυτή έχει το ρίσκο να συνοδευτεί από τη διαφωνία του κατεστημένου και τη βίαιη καταστολή της.<br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;"><img alt="" height="377" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/KOREAPRESIDENT1.jpg" width="600" /><br /> <br /> Ομαλή μετάβαση</b><br /> Μετά από μια περίοδο πένθους που θα διαρκέσει αρκετά , ο Kim Jong Un, προκύπτει ως ο μόνος δεύτερης γενιάς κομμουνιστής δικτάτορας του κόσμου. Οι φατρίες του Στρατού της Κορέας και του Κόμματος των Εργαζομένων της Κορέας αναγνωρίζουν το κοινό ενδιαφέρον τους για τη σταθερότητα και έτσι θα συνεργαστούν για τη διατήρηση της δυναστείας των Κιμ. <br /> Βόρεια Κορέα συνεχίζει τη πορεία που ακολούθησε από τα τέλη της δεκαετίας του 1990: διαλυμένη οικονομία και συνέχιση της απειλής του πυρηνικού οπλοστασίου της.<br /> <br /> <img alt="" height="799" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/KOREAPRESIDENT2.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Κινεζική Κυριαρχία</b><br /> Φοβούμενοι την αστάθεια , η Κίνα παίρνει την πρωτοβουλία και με οικονομικά κίνητρα και έμμεσες απειλές για εγκατάλειψη, μετατρέπει τη Βόρεια Κορέα σε ένα κράτος-πελάτη, όπως αυτά που είχε υπό έλεγχο η ΕΣΣΔ στην Ανατολική Ευρώπη.<br /> Κινεζικές εταιρείες θα κάνουν χρήση του φτηνού εργατικού δυναμικού της Βόρειας Κορέας. Η οικονομία βελτιώνεται σταδιακά, αλλά η καταστολή παραμένει σταθερή.<br /> <img alt="" height="442" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/KOREAFLAG.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Εκτεταμένη πάλη για την εξουσία</b><br /> Ο στρατός δεν χρησιμοποιεί την εξουσία του , αλλά στο παρασκήνιο μια έντονη μάχη εξουσίας ξεκινά και ακολουθείται από βίαιες εκκαθαρίσεις. Ο Kim Jong Un είτε σκοτώνεται ,είτε παίζει το ρόλο μιας αδύναμης μαριονέτας που θα καθοδηγείται από το στρατό.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Βόρεια Κορέα:όλα τα σενάρια της επόμενης μέρας.Υπάρχουν και κάποια εφιαλτικά

Τι θα συμβεί μετά το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ στη Βόρεια Κορέα;Ποια είναι τα σενάρια; Το εφιαλτικό σενάριο Χωρίς τον “ενωτικό” Kim Jo...

Διαβάστε την συνέχεια