Η Τουρκία στρέφεται σε Ρωσία και Κίνα για νέα όπλα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.savunmahaber.com/en/wp-content/uploads/2021/08/Anatolian-Eagle-2021-Training-F-4E-2020-Phantom-1536x525.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="273" data-original-width="800" height="320" src="https://www.savunmahaber.com/en/wp-content/uploads/2021/08/Anatolian-Eagle-2021-Training-F-4E-2020-Phantom-1536x525.jpg" width="800" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν πιέζει τις ΗΠΑ για τα F-16, αφήνοντας να εννοηθεί πως αν δεν αρθεί το εμπάργκο, θα στραφεί σε «εχθρικές» αγορές.</span></h3><div>Από την <b>Κύρα Αδάμ</b><br />Η Τουρκία βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση αγοράς νέων οπλικών συστημάτων από δυτικές χώρες για να ανανεώσει τον αεροπορικό στόλο της, κυρίως που αυτή τη στιγμή υπολείπεται ποιοτικά της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Η αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 και η αμερικανική τιμωρία με τη ματαίωση της αγοράς των F-35 έχουν οδηγήσει την Άγκυρα σε διαρκή αναζήτηση αγοράς νέων αεροσκαφών, αμερικανικών ή ευρωπαϊκών, αλλά και πυραυλικών συστημάτων, αφού οι ΗΠΑ δεν αποδεσμεύουν τους πυραύλους Patriot και επιπλέον έχουν ανοίξει τον δρόμο στην Ελλάδα για αγορά των F-35, ενώ έχουν κλείσει τον ίδιο δρόμο στην Άγκυρα.<br /><br />Η Τουρκία δείχνει πρόθυμη να διαπραγματευτεί τα αεροσκάφη F-16, αλλά και τα ευρωπαϊκά Eurofighters για να ανανεώσει τον στόλο της και να αντιμετωπίσει την Ελλάδα «που εξοπλίζεται σε βάρος της Τουρκίας». Αυτό είναι το νεότερο «επιχείρημα» που προβάλλει η Άγκυρα, προκειμένου να πιέσει Αμερικανούς και Ευρωπαίους να τής πουλήσουν αεροσκάφη και πυραυλικά συστήματα.<br /><br />Ο Ερντογάν, σε μια πρόσφατη κίνηση-μπλόφα, ζήτησε πιεστικά από τον Γάλλο<br />πρόεδρο να συζητήσουν την αγορά γαλλικών πυραύλων και όχι μόνον, με το Παρίσι να μην έχει απαντήσει ακόμα, αφήνοντας το θέμα να ξεχαστεί προς το παρόν. Η Άγκυρα έχει βολιδοσκοπήσει και το Λονδίνο για τις προθέσεις του στην πώληση Eurofighters, αλλά ούτε κι εκεί έχει υπάρξει πράσινο φως.<br /><br />Έτσι, οι μόνοι πιστοί αμυντικοί σύμμαχοι της Τουρκίας είναι η Γερμανία, που είναι υποχρεωμένη να παραδώσει υποβρύχια, και η Ισπανία, που έχει ναυπηγήσει το πρώτο τουρκικό αεροπλανοφόρο, που θα παραδώσει τον Σεπτέμβριο.<br /><br />Η Τουρκία όμως δεν βρίσκεται σε αδιέξοδο και ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ευρωπαϊκές και αμερικανικές αρνήσεις πωλήσεων αεροσκαφών να ευνοούν την Άγκυρα σε άλλα σχέδιά της. Στην περίπτωση που Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αρνηθούν τα αεροσκάφη τους, τότε ανοίγει ο δρόμος για την Άγκυρα να εφαρμόσει το γνωστό «υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές». Και αυτές τις αναζητά στη Ρωσία και την Κίνα.<br /><br />Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι η Άγκυρα «καλοβλέπει» την αγορά από την Κίνα 12 J-20. Πρόκειται για τα πιστά αντίγραφα των αμερικανικών αεροσκαφών F-22, τα οποία η Ουάσινγκτον κρατά μόνο για τον εαυτόν της μέχρι στιγμής. Μια τέτοια προοπτική σαφέστατα εκνευρίζει και θορυβεί τις ΗΠΑ, όχι μόνον διότι τα F-22, ακόμα και ως πιστό κινεζικό αντίγραφο θα βρεθεί στις αγορές, αλλά και γιατί το ΝΑΤΟ θα καταστεί… μια ανοιχτή λαϊκή αγορά με αεροσκάφη και οπλικά συστήματα πέρα των αμερικανικών.</div><div><img height="312" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2022/07/kinezikon-maxhtiko-aeroskafos-j-20.jpg" width="640" /><i>Κινέζικο μαχητικό αεροσκάφος J-22, πιστό αντίγραφο των αμερικανικών F-22</i></div><div><i><br /></i>Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η απόκτηση και νέας παρτίδας S-400<br /><br />Εξυπακούεται ότι αν η Δύση κλείσει την πόρτα στην Τουρκία στα οπλικά συστήματα, παραμένει ορθάνοιχτη η προοπτική αγοράς από την Άγκυρα και άλλων ρωσικών πυραύλων S-400, ακόμα και ρωσικών αεροσκαφών Sukhoi.<br /><br />Η Τουρκία έχει αρχίσει δυναμικά να λανσάρει διεθνώς το νέο της σλόγκαν ότι είναι υποχρεωμένη να εξοπλιστεί, διότι «η Ελλάδα εξοπλίζεται σε βάρος της Τουρκίας», αναφερόμενη στην ανανέωση και στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής Π.Α. και του Π.Ν.<br />Σε ό,τι αφορά την αγορά και τον εκσυγχρονισμό των αμερικανικών F-16, η Τουρκία δεν θα επικεντρωθεί στην «ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων» στο Αιγαίο υπέρ της Ελλάδας, αλλά θα επιδιώξει να αντλήσει τα νομικά της επιχειρήματα σε βάρος της Ελλάδας, αναζητώντας να ανατρέψει υπέρ της τη θέση του Κογκρέσου, ότι πρέπει να σταματήσει η Τουρκία τις υπερπτήσεις ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, και να μη χρησιμοποιήσει τα αμερικανικά F-16 για τον σκοπό αυτό.<br /><br />Ενώ αναμένεται η επίσημη αντίδραση της Άγκυρας, ήδη Τσαβούσογλου και Ερντογάν δηλώνουν ευθέως ότι δεν θα σεβαστούν τον ΕΕΧ μεταξύ 6-10 ν.μ. και επιμένουν ότι στο Αιγαίο υπάρχουν νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες με «ακαθόριστο» ιδιοκτησιακό καθεστώς. Η μάχη επομένως δεν θα δοθεί στους αιθέρες, αλλά στις σελίδες των διεθνών<br />νομικών κειμένων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία στρέφεται σε Ρωσία και Κίνα για νέα όπλα.

Ο Ερντογάν πιέζει τις ΗΠΑ για τα F-16, αφήνοντας να εννοηθεί πως αν δεν αρθεί το εμπάργκο, θα στραφεί σε «εχθρικές» αγορές. Από την  Κύρα Αδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία: Ο στρατός προωθείται στα σύνορα. πληροφορίες για τουρκική εισβολή.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://pbs.twimg.com/ext_tw_video_thumb/1550225699209940992/pu/img/jc69u5iWduNHQsNg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="240" data-original-width="426" height="361" src="https://pbs.twimg.com/ext_tw_video_thumb/1550225699209940992/pu/img/jc69u5iWduNHQsNg.jpg" width="761" /></a></div><div><br /></div>Όλα δείχνουν ότι ο πόλεμος Συρίας – Τουρκίας είναι αναπόφευκτος. Τις τελευταίες ώρες ισχυρές δυνάμεις του συριακού στρατού προωθούνται στα σύνορα με την Τουρκία, ενώ οι Κούρδοι μαχητές έχουν ενταχθεί πλήρως στις συριακές δυνάμεις.<br /><br />Ο συριακός στρατός αναπτύσσει στρατιώτες, βαρύ πυροβολικό, εκτοξευτές ρουκετών, άρματα μάχης και στρατιωτικά οχήματα προς τα σύνορα με την Τουρκία, ενώ εμφανής είναι η παρουσία της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας καθώς και ελικοπτέρων.<br /><br />Νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει βίντεο από τουρκική στρατιωτική αυτοκινητοπομπή η οποία είχε εισέλθει στο συριακό έδαφος.<br /><br />Ο Ερντογάν είχε προαναγγείλει την εισβολή από την Τεχεράνη, έχοντας αποδοκιμαστεί τόσο από τους Ρώσους όσο και από τους Ιρανούς.<br /><br />Αναμένεται να δούμε εάν θα υπάρξει χτύπημα του συριακού στρατού και των Κούρδων μαχητών στις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις που ήδη βρίσκονται μέσα στο συριακό έδαφος.<br /><br />Δείτε το βίντεο από τις προετοιμασίες:<div><br /></div><div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; display: flex; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; margin: 10px auto; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1550225763051442176" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=newsbreakGR&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2Vuc2l0aXZlX21lZGlhX2ludGVyc3RpdGlhbF8xMzk2MyI6eyJidWNrZXQiOiJpbnRlcnN0aXRpYWwiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2V4cGVyaW1lbnRzX2Nvb2tpZV9leHBpcmF0aW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6MTIwOTYwMCwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvZmYiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3VzZXJfZm9sbG93X2ludGVudF8xNDQwNiI6eyJidWNrZXQiOiJmb2xsb3ciLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfZnJvbnRlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1550225763051442176&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.newsbreak.gr%2Fkosmos%2F360600%2Fragdaies-exelixeis-sti-syria-o-stratos-prootheitai-sta-synora-plirofories-gia-toyrkiki-eisvoli%2F&sessionId=5ccab7dcaff57b54f2aedd95f29805f92ed3cd0e&siteScreenName=newsbreakGR&theme=light&widgetsVersion=6da0b7085cc99%3A1658260301864&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 577px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"></p><div class="gAdCentered" id="article_end" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; display: inline-block; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; margin: 20px auto; text-align: center; width: 775.6px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"><div data-google-query-id="CMOS_uWJlPkCFb6JgwcduF4Nvw" id="div-gpt-ad-1513202928999-2" style="box-sizing: border-box;"></div></div></div></div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><div><br /></div><div><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία: Ο στρατός προωθείται στα σύνορα. πληροφορίες για τουρκική εισβολή.

Όλα δείχνουν ότι ο πόλεμος Συρίας – Τουρκίας είναι αναπόφευκτος. Τις τελευταίες ώρες ισχυρές δυνάμεις του συριακού στρατού προωθούνται στα σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα ελληνικά F-16 «έπιασαν στον ύπνο» τα τουρκικά ραντάρ: Κατευθύνθηκαν υπό άκρα μυστικότητα σε Κύπρο και Ισραήλ

<img height="365" src="https://newpost.gr/photo/master/202207/6ynw5t1658751182558.png" width="765" /><br /><br />Οι Έλληνες χειριστές ήταν έτοιμοι να αντιπαρατεθούν σε αναχαιτίσεις και εικονικές αερομαχίες εάν τους εντόπιζαν οι Τούρκοι.<br /><br /><div>Για δεύτερη φορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα διαπιστώνεται πως η τουρκική αεράμυνα «αναπαύεται» ειδικά στο νότιο τμήμα της Μεσογείου.<br /><br />Ένα σμήνος από οκτώ ελληνικά F-16 απογειώθηκε από την 115 Πτέρυγα Μάχης της Σούδας και κατευθύνθηκε υπό άκρα μυστικότητα σε Κύπρο και Ισραήλ, χωρίς να εντοπιστεί ούτε για ένα λεπτό από τη γείτονα χώρα πετώντας σε πολύ χαμηλό ύψος. Η ίδια τακτική χρησιμοποιήθηκε και κατά την πτήση της επιστροφής στη βάση.<br /><br />Τα αεροσκάφη απογειώθηκαν και πραγματοποίησαν τη συγκεκριμένη αποστολή στο πλαίσιο της ελληνοϊσραηλινής άσκησης «Frizis Damas 2022» η οποία πραγματοποιήθηκε αιφνιδιαστικά για λόγους ασφαλείας, χωρίς να υπάρχει ποτέ επίσημη σχετική ανακοίνωση. Όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», οι Έλληνες χειριστές ήταν έτοιμοι να αντιπαρατεθούν σε αναχαιτίσεις και εικονικές αερομαχίες εάν τους εντόπιζαν οι Τούρκοι, ωστόσο δεν τους είδαν ποτέ.<br /><br /></div><div>Θυμίζουμε ότι και το καλοκαίρι του 2020, κατά τη διάρκεια της σοβαρής κρίσης με το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis, οκτώ ελληνικά μαχητικά του ίδιου τύπου απογειώθηκαν και πάλι από τη βάση της Σούδας και προσγειώθηκαν στην Πάφο, επέστρεψαν στην Κρήτη και ποτέ δεν τα πήραν χαμπάρι οι Τούρκοι.</div><div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα ελληνικά F-16 «έπιασαν στον ύπνο» τα τουρκικά ραντάρ: Κατευθύνθηκαν υπό άκρα μυστικότητα σε Κύπρο και Ισραήλ

Οι Έλληνες χειριστές ήταν έτοιμοι να αντιπαρατεθούν σε αναχαιτίσεις και εικονικές αερομαχίες εάν τους εντόπιζαν οι Τούρκοι. Για δεύτερη φορά...

Διαβάστε την συνέχεια

Έρχονται δύσκολες μέρες παραδέχονται οι Τούρκοι.

<img height="306" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/f-16turk-4_0.jpg?itok=kUNv3QyR" width="778" /><br /><br />Παλόν: Είναι καιρός να πάρει ο Ερντογάν στα σοβαρά την ένταξη στο ΝΑΤΟ-Τούρκος αρθρογράφος: Μόνη λύση είναι να φέρουμε το Εθνικό μας Αεροσκάφος Μάχης το συντομότερο δυνατό<br /><br />Με αφορμή το χθεσινό άρθρο των New York Times για τον Ερντογάν είχαμε ένα νέο σχόλιο από τον μπροστάρη του "ναυαγίου" των τουρκικών F-16 γερουσιαστή Frank Pallone. <br /><br />Συγκεκριμένα αναφέρει: <br /><br />Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν μπορούν να εμπιστευτούν τον Ερντογάν ότι θα ενεργεί με συνέπεια προς το συμφέρον της συμμαχίας. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο ηγήθηκα της υπερψήφισης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων μιας τροπολογίας που εμποδίζει την πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία. Είναι καιρός να πάρει ο Ερντογάν στα σοβαρά την ένταξη στο ΝΑΤΟ.<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1551282871515709444" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2Vuc2l0aXZlX21lZGlhX2ludGVyc3RpdGlhbF8xMzk2MyI6eyJidWNrZXQiOiJpbnRlcnN0aXRpYWwiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2V4cGVyaW1lbnRzX2Nvb2tpZV9leHBpcmF0aW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6MTIwOTYwMCwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvZmYiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3VzZXJfZm9sbG93X2ludGVudF8xNDQwNiI6eyJidWNrZXQiOiJmb2xsb3ciLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfZnJvbnRlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1551282871515709444&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7105213_ehoyn-pathei-hontri-lahtara-me-ta-f-16-erhontai-dyskoles&sessionId=397c4135c5d3f1fe553a4739d4517411652ff9be&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=6da0b7085cc99%3A1658260301864&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 463px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><br />Αξίζει πάντως να σημειώσουμε πως από τις πρόσφατες δηλώσεις του "σουλτάνου" διεφάνη πως ποντάρει στην νίκη των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου.<div>  <br />Το πραγματικό πρόβλημα <br /><br />Στο θέμα των F-16 επανέρχεται και ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Metehan Demir. Σε σημερινό του άρθρο αφού παραθέτει όσα έχουν συμβεί μέχρι ώρας, τονίζει πως "η κατάσταση είναι ήδη δυσάρεστη μέχρι στιγμής και θα δούμε μαζί πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση στη Γερουσία των ΗΠΑ από εδώ και πέρα. Ωστόσο, όταν βλέπουμε τον μεγάλο αριθμό ψήφων που δόθηκε σε πρόταση κατά της Τουρκίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων, είναι αναπόφευκτο να προκύψει μια δυσάρεστη εικόνα και στη Γερουσία".<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο το πραγματικό πρόβλημα είναι το εξής: <br /><br />Αυτό μας δείχνει πόσο σκληρό είναι το διπλό μέτρο που εφαρμόζεται στην Τουρκία και ότι η επερχόμενη κρίση στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις θα προκύψει επίσης μέσω των F-16.<br /><br />Τώρα ας κάνουμε αυτή την ερώτηση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει αίτημα στο δικό τους Κογκρέσο, δηλαδή στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία, ότι δεν θα το χρησιμοποιήσει εναντίον της Τουρκίας για τα πολεμικά αεροσκάφη F-16 ή οποιοδήποτε οπλικό σύστημα που έχει πουλήσει στην Ελλάδα; <br /><br />Επιπλέον, έθιξε την πώληση αεροπλάνων F-35 στην Ελλάδα, η οποία δεν αναφέρθηκε καν στο πρόγραμμα, αφού δεν δόθηκε το δικαίωμα της Τουρκίας σε αεροπλάνα F-35 με το πρόσχημα των πυραύλων S400 που αγοράστηκαν από τη Ρωσία. <br /><br />Ας συνεχίσουμε: Στάθηκε απέναντι στην Ελλάδα σε όλες αυτές τις διαδικασίες και όρισε ότι «Θα σεβαστείτε το διεθνές δίκαιο κατά της Τουρκίας και δεν θα χρησιμοποιήσετε αυτά τα όπλα για τίποτα, συμπεριλαμβανομένου του αφοπλισμού των νησιών και των παραβιάσεων του εναέριου χώρου»; <br /><br />Σκέψου το, δεν μπορείς να αγοράσεις αεροπλάνα F-35 από την κοινοπραξία που σου αξίζει και είσαι μέλος της . Συμφωνείτε να αγοράσετε F-16. <br /><br />Τα χρήματά σας μένουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τουλάχιστον, προσπαθείτε να αγοράσετε 16 μαχητικά αεροσκάφη λέγοντας ότι θα κλείσω το σημερινό χάσμα στη στρατηγική αντίληψη της αεροπορίας σας. Ταυτόχρονα όμως βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια απίστευτη προϋπόθεση ότι δεν θα τα χρησιμοποιήσεις εναντίον της Ελλάδας ή θα είσαι πολύ προσεκτικός. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα κάνει κάθε είδους παραβιάσεις στον εναέριο χώρο μας. <br /><br />Η ατζέντα είναι πολύ απασχολημένη στην Τουρκία, αλλά οι λεπτομέρειες μας δείχνουν τα βήματα μεγάλων κρίσεων στο μέλλον. <br /><br />Να δούμε πώς θα λυθεί αυτό το πράγμα; <br /><br />Εάν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν βγάλει ένα λαγό από το καπέλο και λύσει αυτό το πρόβλημα με μια δίκαιη προσέγγιση, διαφορετικά η κρίση είναι προ των πυλών. Η μόνη μας λύση είναι να φέρουμε στη ζωή το Εθνικό μας Αεροσκάφος Μάχης το συντομότερο δυνατό. Αυτό είναι κρίσιμο για την ελαχιστοποίηση της εξάρτησης από το εξωτερικό. <br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έρχονται δύσκολες μέρες παραδέχονται οι Τούρκοι.

Παλόν: Είναι καιρός να πάρει ο Ερντογάν στα σοβαρά την ένταξη στο ΝΑΤΟ-Τούρκος αρθρογράφος: Μόνη λύση είναι να φέρουμε το Εθνικό μας Αεροσκά...

Διαβάστε την συνέχεια

“Επιχείρηση Ουκρανία”: Πήγαν για μαλλί και βγαίνουν κουρεμένοι…

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/06/USA-EU-RUSSIA-CHINA.jpg" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Αρκετούς μήνες μετά τη ρωσική εισβολή και χρόνια από τότε που δρομολογήθηκε η “επιχείρηση Ουκρανία”, μπορούμε με σχετική ασφάλεια να εξάγουμε ορισμένα συμπεράσματα. Για όσους δεν εθελοτυφλούν, είναι κοινός τόπος ότι οι Αμερικανοί επιχείρησαν με όχημα την Ουκρανία να στριμώξουν τη Ρωσία, εκτιμώντας ότι μονά-ζυγά θα έβγαιναν κερδισμένοι. Η μία περίπτωση ήταν ο Πούτιν –υπό την απειλή εξοντωτικών οικονομικών κυρώσεων– να υποχωρούσε και να αποδεχόταν στην πράξη την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η άλλη περίπτωση ήταν να αντιδρούσε στρατιωτικά, όπως και συνέβη.<br /><br />Στην πρώτη περίπτωση το κέρδος τους είναι προφανές. Στη δεύτερη η εικόνα είναι αντιφατική. Οι Αμερικανοί θεωρούσαν πως μία ρωσική εισβολή θα συσπείρωνε την Ευρώπη πίσω τους, υποχρεώνοντάς την να διακόψει την ενεργειακή σχέση της με τη Ρωσία, όπως και τελικώς συνέβη. Θεωρούσαν, επίσης, πως μία ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα προκαλούσε παγκόσμια καταδίκη, απομονώνοντας διπλωματικά τη Ρωσία. Η προσδοκία αυτή δικαιώθηκε μόνο εν μέρει. Η απομόνωση περιορίσθηκε στη Δύση και στις χώρες που την ακολουθούν. Τέλος, η αμερικανική προσδοκία ότι οι κυρώσεις θα γονάτιζαν τη Ρωσία με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος Πούτιν διαψεύσθηκε πλήρως.<br /><br />Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά την απόρριψη από τους Αμερικανούς της ρωσικής πρότασης για μία νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας που να σέβεται τις ανησυχίες της Ρωσίας για την εθνική της ασφάλεια, ο Πούτιν άναψε το πράσινο φως για την εισβολή, η οποία αρχικά είχε σχεδιαστεί ως μία στρατιωτική επιχείρηση “αποκεφαλισμού ηγεσίας”. Στη Μόσχα θεωρούσαν πως χρησιμοποιώντας σχετικά περιορισμένες δυνάμεις, με αιχμή τις ειδικές δυνάμεις, θα κατάφερναν να ελέγξουν σύντομα το Κίεβο, να εκδιώξουν την κυβέρνηση Ζελένσκι και να εγκαταστήσουν ένα φιλορωσικό καθεστώς.<br /><br />Εγκλωβισμένο στις δικές του ιδεοληψίες, το Κρεμλίνο δεν είχε συνειδητοποιήσει τις αλλαγές που είχαν συντελεστεί στο ουκρανικό πολιτικό σύστημα και σε μεγάλο βαθμό και στην ουκρανική κοινωνία, ενώ είχε υποτιμήσει την –με τη βοήθεια των ΗΠΑ– στρατιωτική προετοιμασία των Ουκρανών για άμυνα στις πόλεις. Το αποτέλεσμα το είδαμε. Στην πρώτη φάση της επιχείρησης, οι ρωσικές δυνάμεις έσπασαν τα μούτρα τους. Αναδιπλώθηκαν κι ανασυγκροτήθηκαν, όμως, με αποτέλεσμα στη δεύτερη φάση να κερδίζουν αργά, αλλά σταθερά εδάφη.<div><br />Η “επιχείρηση Ουκρανία” και ο μονόδρομος<br /><br />Με ανοικτή χρηματοδοτική γραμμή και με τη μαζική αποστολή (και σύγχρονων) οπλικών συστημάτων, οι Δυτικοί προσπαθούν να αντιστρέψουν την αρνητική για τους Ουκρανούς τροπή που έχει λάβει ο πόλεμος. Προς το παρόν, πάντως, δεν έχουν φέρει αξιόλογο αποτέλεσμα κι όλα δείχνουν πως ούτε προσεχώς θα φέρουν. Παρόλα αυτά, για το καθεστώς Ζελένσκι είναι μονόδρομος να επιμείνει σε μία πορεία που πιθανότατα θα καταλήξει στον περαιτέρω εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας, σε περαιτέρω ανθρώπινες απώλειες και σε περαιτέρω υλικές καταστροφές. Το πόσο, όμως, θα συνεχίσει αυτή την πορεία θα εξαρτηθεί Από το πόσο ακόμα η Δύση θα συνεχίσει να τον στηρίζει ενεργά, θα συνεχίσει με άλλα λόγια την “επιχείρηση Ουκρανία”.<br /><br />Οι Δυτικοί μπορεί να μην πολεμούν οι ίδιοι, αλλά παρέχουν στο Κίεβο οπλικά συστήματα και χρήματα, χωρίς τα οποία το καθεστώς Ζελένσκι θα είχε προ πολλού καταρρεύσει. Το κόστος που πληρώνουν, όμως, δεν είναι μόνο το κόστος της βοήθειας που παρέχουν στο Κίεβο. Πληρώνουν και τις επιπτώσεις των κυρώσεων που οι ίδιοι έχουν επιβάλει στη Ρωσία. Προφανώς, οι κυρώσεις έχουν προκαλέσει κόστος στη ρωσική οικονομία, αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι δεν την έχουν αποσταθεροποιήσει, πολύ περισσότερο γονατίσει. Κι αυτό επειδή τα βασικά ρωσικά εξαγώγιμα προϊόντα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, μέταλλα, σιτηρά κ.α.) απορροφώνται από αγορές των BRICS και μάλιστα στις υψηλές τιμές που ισχύουν διεθνώς. Έτσι προέκυψε και το υπερπλεόνασμα της Ρωσίας στο ισοζύγιο πληρωμών.<br /><br />Μπορεί, λοιπόν, οι δυτικές κυρώσεις να “γρατζουνίζουν” τη ρωσική οικονομία, αλλά φαίνεται πως μετατρέπονται σε μπούμεραγκ για τις δυτικές οικονομίες, κυρίως για τις ευρωπαϊκές και ειδικότερα για τη γερμανική. Έχει καταστεί προφανές ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό που δημιουργεί η διακοπή της ροής του ρωσικού πετρελαίου και της μερικής διακοπής της ροής φυσικού αερίου.</div><div><br />Άλυτο το ενεργειακό πρόβλημα<br /><br />Είναι γελοία η προσπάθεια των ευρωπαϊκών ελίτ να λύσουν το πρόβλημα με περικοπές στην κατανάλωση των νοικοκυριών. Μία τέτοια εκστρατεία εξοικονόμησης ενέργειας μπορεί να μειώσει τη ζήτηση μόνο κατά ένα μονοψήφιο ποσοστό, γιατί από ένα σημείο και πέρα η ζήτηση είναι ανελαστική. Δεν μπορεί π.χ. τον χειμώνα τα νοικοκυριά να επιστρέψουν στον τρόπο που θέρμαιναν τα σπίτια τους πριν από έναν αιώνα. Και εκτός αυτού η ακριβή ενέργεια που αγοράζουν από τις ΗΠΑ θα μειώσει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανικών προϊόντων, ειδικά των γερμανικών.<br /><br />Εκτός αυτού η αύξηση των τιμών ενέργειας, αλλά και μετάλλων και αγροτικών προϊόντων, σε συνδυασμό με τα ρήγματα που είχαν προκαλέσει στην εφοδιαστική αλυσίδα τα lockdown, έχουν πυροδοτήσει έναν πληθωρισμό, ο οποίος είναι –προς το παρόν τουλάχιστον– αδύνατον να τιθασευτεί. Και επειδή ο πληθωρισμός δεν συνοδεύεται από αύξηση μισθών και συντάξεων, ώστε να μη μειωθεί η αγοραστική δύναμη των μικρομεσαίων νοικοκυριών, ήδη βλέπουμε τις πρώτες εκδηλώσεις ενός νέου κύματος κοινωνικής αναταραχής, με τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στα πολιτικά συστήματα. Η πτώση του ευρώ έναντι του δολαρίου είναι ενδεικτική.<br /><br />Είναι προφανές ότι το πρόβλημα της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης δεν μπορεί να λυθεί όσο βρίσκονται σε κυρώσεις και η Ρωσία και το Ιράν. Με την πετρελαϊκή βιομηχανία της Λιβύης και της Βενεζουέλας να έχουν σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί και με τις αραβικές χώρες του Κόλπου να είναι και απρόθυμες (τις συμφέρει να διατηρηθούν ψηλά οι τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου), αλλά και να μην έχουν μεγάλα περιθώρια αύξησης της παραγωγής τους, λύση δεν υπάρχει, τουλάχιστον στο επόμενο διάστημα. Αν και πλήττονται λιγότερο, οι ΗΠΑ δεν είναι στο απυρόβλητο της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης που οι ίδιες πυροδότησαν. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου για το Κογκρέσο πιθανότατα θα μετατραπούν σε βατερλώ για τους Δημοκρατικούς και την προεδρία Μπάιντεν.</div><div><br />Η “επιχείρηση Ουκρανία”<br /><br />Στην προσπάθειά τους να περικυκλώσουν και να στριμώξουν γεωπολιτικά τη Ρωσία με την “επιχείρηση Ουκρανία”, οι Αμερικανοί βρίσκονται σήμερα πολλαπλά εγκλωβισμένοι στο σκηνικό που οι ίδιοι δημιούργησαν. Είναι να απορεί κανείς με όσους στην Ουάσινγκτον εξώθησαν τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. Με ποιο σκεπτικό, άραγε, κινήθηκαν με τον τρόπο που κινήθηκαν; Ποιος ακριβώς ήταν ο στρατηγικός στόχος τους;<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι η Ατλαντική Συμμαχία επεκτάθηκε στην Ανατολική Ευρώπη μέχρι και τις Βαλτικές Χώρες, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις που οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν δώσει στον Γκορμπατσώφ, όταν αυτός είχε συναινέσει στην επανενοποίηση της Γερμανίας κι όχι μόνο. Οι Αμερικανοί, μάλιστα, είχαν προσπαθήσει να περικυκλώσουν τη Ρωσία και από το Νότο, αλλά στην Κεντρική Ασία απέτυχαν. Ο Πούτιν έχει κατάφερε σε σημαντικό βαθμό να ανακτήσει τη γεωπολιτική επιρροή στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας.<br /><br />Με την υπόθεση της Κριμαίας, αλλά και προ ετών στη Γεωργία, αργότερα στη Συρία και εμμέσως στη Λιβύη, ο Πούτιν έχει αποδείξει ότι δεν μπλοφάρει. Όταν απειλούνται ζωτικά ρωσικά συμφέροντα αντιδρά και μάλιστα αποφασιστικά. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι το συνεχιζόμενο φλερτ μεταξύ ΝΑΤΟ και Ουκρανίας κι ακόμα περισσότερο η δήλωση Ζελένσκι για απόκτηση πυρηνικών όπλων, που δεν είχε αποδοκιμάσει η Δύση, καθιστούσε αναπόφευκτη τη ρωσική εισβολή.<br /><br /></div><div>Ευσεβείς πόθοι<br /><br />Το μόνο λογικό σενάριο που δικαιολογεί τις αμερικανικές κινήσεις είναι ότι στην Ουάσινγκτον πραγματικά είχαν εκτιμήσει ότι με τη ρωσική εισβολή και την επιβολή των δυτικών κυρώσεων θα γονάτιζαν τη ρωσική οικονομία και θα αποσταθεροποιούσαν το καθεστώς Πούτιν. Εάν ήταν πεπεισμένοι πως αυτή θα ήταν η εξέλιξη των πραγμάτων, μπορεί να πει κανείς ότι είχε νόημα η πολιτική τους. Πώς, όμως, ήταν πεπεισμένοι για κάτι που εξαρχής φαινόταν και στους εξωτερικούς παρατηρητές από ελάχιστα πιθανό έως απίθανο; Γνώριζαν κάτι περισσότερο;<br /><br />Τα γεγονότα διέψευσαν παντελώς τις αμερικανικές –εν μέρει και ευρωπαϊκές– προσδοκίες, αποδεικνύοντας ότι επρόκειτο για ευσεβείς πόθους, παρά για τεκμηριωμένη πολιτική εκτίμηση. Οι κυρώσεις δεν κατάφεραν να γονατίσουν το Ιράν, θα γονάτιζαν τη Ρωσία; Αυτό, όμως, που ήταν εξαρχής προφανές είναι ότι θα έριχναν τη Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας. Η Κίνα έχει και την οικονομική δυνατότητα και το εθνικό συμφέρον να στηρίξει τη ρωσική οικονομία. Οι δύο οικονομίες, άλλωστε, είναι σε μεγάλο βαθμό συμπληρωματικές. Η κινέζικη έχει ζωτική ανάγκη τη ρωσική ενέργεια, ενώ η ρωσική τα κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα.<br /><br />Η Κίνα έχει συνείδηση πως εάν οι Δυτικοί γονάτιζαν τη Ρωσία, ο επόμενος στόχος τους θα ήταν η ίδια. Αλλά και η Ινδία, που έχει βιώσει την αποικιοκρατία, έχει συνείδηση πως εάν οι Δυτικοί κέρδιζαν την παρτίδα με τον Πούτιν, θα επιστρέφαμε σε έναν δυτικοκεντρικό διεθνές σύστημα. Σ’ ένα τέτοιο σύστημα δεν θα υπήρχε χώρος για την Ινδία ως μεγάλη δύναμη. Με άλλα λόγια, Κίνα και Ινδία, παρά τις αντιθέσεις τους, είχαν συμφέρον να στηρίξουν τη Ρωσία και το έκαναν.</div><div><br />Η αυτοπαγίδευση των ΗΠΑ<br /><br />Και ενώ η ενεργειακή κρίση είναι η ορατή κορυφή του παγόβουνου σε ό,τι αφορά στις παρενέργειες που έχουν οι κυρώσεις (ειδικά για την Ευρώπη), οι ΗΠΑ πιθανότατα θα πληρώσουν πιο μακροπρόθεσμο, αλλά εξίσου βαρύ τίμημα. Οι κυρώσεις έχουν εξωθήσει όχι μόνο τους BRICS, αλλά και άλλες μεσαιομεγάλες χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου να αποκοπούν από το δολάριο ως κυρίαρχο αποθεματικό νόμισμα και νόμισμα των διεθνών συναλλαγών. Με άλλα λόγια, οι Αμερικανοί υπονόμευσαν τη δική τους οικονομική κυριαρχία.<br /><br />Εκτός αυτού η “επιχείρηση Ουκρανία” υπονομεύει και τη στρατιωτική τους υπεροχή. Μπορεί να έβαλαν την Ευρώπη στο τσεπάκι τους –για πόσο ακόμα άραγε;– αλλά εξώθησαν Μόσχα και Πεκίνο να συμμαχήσουν απέναντι στον κοινό αντίπαλο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έγινε το πρώτο κρίσιμο βήμα για τη συγκρότηση μίας υπέρ-υπερδύναμης και στο στρατιωτικό επίπεδο με αντίστοιχο πολιτικό και οικονομικό βάρος, η οποία έχει όλες τις προϋποθέσεις να κυριαρχήσει στην Ευρασία. Και όπως έχουν διδάξει οι κλασικοί της γεωπολιτικής, όποιος κυριαρχεί στην Ευρασία κυριαρχεί στον κόσμο.<br /><br />Μετά από αυτά προκύπτει αβίαστα το ερώτημα: Πώς οι Αμερικανοί με την “επιχείρηση Ουκρανία” αυτοπαγιδεύθηκαν; Την απάντηση μας τη δίνει η Ιστορία. Πολιτικοψυχολογικά δεν έχουν αποδεχθεί ότι έχει περάσει η περίοδος που μπορούσαν να υπαγορεύουν τους κανόνες και να απομονώνουν χώρες. Δεν έχουν αποδεχθεί ότι το διεθνές σύστημα έχει μετατραπεί σε πολυπολικό. Συμπεριφέρονται, λοιπόν, σαν να βρισκόμαστε 30 χρόνια πριν και το αποτέλεσμα το βλέπουμε…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Επιχείρηση Ουκρανία”: Πήγαν για μαλλί και βγαίνουν κουρεμένοι…

Λυγερός Σταύρος Αρκετούς μήνες μετά τη ρωσική εισβολή και χρόνια από τότε που δρομολογήθηκε η “επιχείρηση Ουκρανία”, μπορούμε με σχετική ασφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνορωσικές σχέσεις: Απερίσκεπτη θυσία σε λάθος βωμό.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/ellada-russia.jpg" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Η ένταξη της Ελλάδας στην λίστα των “μη φιλικών χωρών” που ανακοίνωσε η Μόσχα είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις επιδεινώνονται κατά τρόπο που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Σήμερα, βρίσκονται σε πολύ χειρότερο επίπεδο ακόμα κι από τις πιο σκληρές ημέρες του παλαιού Ψυχρού Πολέμου. Tόσο ο Ανδρέας Παπανδρέου, όσο και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πριν από αυτόν, είχαν επιλέξει να διατηρούν μια καλή σχέση με την τότε Σοβιετική Ένωση και τις κομμουνιστικές χώρες των Βαλκανίων, ως αντίβαρο στην αποφασιστική επιρροή της Δύσης και ειδικά των Αμερικανών στην Ελλάδα.<br /><br />Αντιθέτως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει να έχει επιλέξει μια πολιτική απόλυτης ταύτισης με το πιο σκληρό αντιρωσισμό στη Δύση, η οποία μηδενίζει τις ελληνορωσικές σχέσεις. Η αλήθεια είναι ότι το πριν από αυτήν, ο Νίκος Κοτζιάς, ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Τσίπρα, είχε πρώτος τραυματίσει βαριά τις ελληνορωσικές σχέσεις με τις γνωστές απελάσεις.<br /><br />Στη Δύση υπάρχει ένα ισχυρό πολιτικό ρεύμα, το οποίο προπαγανδίζει την άποψη ότι η Ρωσία είναι ιστορικά διαρκής απειλή για την Ευρώπη. Αυτή η δαιμονοποίηση της Ρωσίας εμφανίζει, εμμέσως πλην σαφώς, τους Ναζί σαν πρώιμους και παρεξηγημένους υπερασπιστές της Ευρώπης, παρά τις “υπερβολές” τους. Η εν λόγω συζήτηση αρχίζει και έχει πέραση και στην Ελλάδα, αν ρίξουμε μια ματιά στα social media.<br /><br />Αν αυτή η πολιτική της απόλυτης εχθρότητας με τη Ρωσία και της άνευ όρων ταύτισης με τη Δύση, βασιζόταν σε κάποια στοιχειωδώς ρεαλιστική ανάγνωση του διεθνούς περιβάλλοντος, θα μπορούσαμε ίσως να τη συζητήσουμε. Όμως, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει. Στην πραγματικότητα, σε έναν κόσμο έντονων ζυμώσεων και αλλαγών, οι απόλυτες ταυτίσεις με τον έναν ή τον άλλον διεθνή παράγοντα δεν είναι απλώς λάθος: Είναι εγκληματικό λάθος.<br /><br />Παρά την ρητορική που αναπτύχθηκε μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα του B’ Παγκοσμίου Πολέμου ώστε να επιλέξουμε στρατόπεδο, κάτι που δεν έχουν κάνει ούτε οι παραδοσιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στον Αραβικό Κόσμο και στην Λατινική Αμερική. Εκτός αυτού, οι εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας δεν δικαιώνουν τις αρχές προσδοκίες της Δύσης. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία του Πούτιν θα είναι παρούσα στην περιοχή μας και μάλιστα ενισχυμένη.<br /><br />Nέο πολυπολικό σύστημα<br /><br />Είμαστε πλέον εν μέσω ενός νέου πολυπολικού παγκόσμιου συστήματος, όπου οι σχέσεις μεταξύ των δρώντων είναι ακόμη ρευστές και ασαφείς και θα παραμείνουν έτσι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, μάλιστα, επιτάχυνε τις σχετικές διεργασίες. Μέχρι την έναρξή του, άλλωστε, δεν υπήρχε ενιαία “Δύση” για να ταυτιστείς μαζί της, αν θυμηθούμε την απόπειρα του Τραμπ να επανεκκινήσει τις αμερικανορωσικές σχέσεις.<br /><br />Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ επιδίωκε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός συμπαγούς σινορωσικού μπλοκ που θα διεκδικούσε τον ρόλο του παγκόσμιου ηγεμόνα σε βάθος χρόνου (ό,τι ακριβώς πάει να συμβεί τώρα). Ο δε Τραμπ, που πραγματοποιεί πολυπληθείς συγκεντρώσεις υποστηρικτών του στις ΗΠΑ, φαίνεται διατεθειμένος να θέσει και πάλι υποψηφιότητα, εν μέσω της καταβαράθρωσης της δημοτικότητας του Μπάιντεν.<br /><br />Τέλος πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αν και υποστηρίζουν την Ουκρανία στον πόλεμο, βάζουν όρια στην αντιπαράθεσή τους με την Μόσχα, γνωρίζοντας πως η συνέχιση του πολέμου θα προκαλέσει τεκτονικούς κοινωνικούς-οικονομικούς κραδασμούς, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στην Ιταλία. Όμως η χώρα μας δεν κάνει ούτε αυτό. Στον αντίποδα επιλέγει την ταύτιση με την αμερικανική πολιτική, χωρίς μάλιστα ορατά ανταλλάγματα.<br /><br />Οι τουρκικές φιλοδοξίες<br /><br />Στο μεταξύ, η Τουρκία του Ερντογάν διεκδικεί –ολοένα και πιο επιθετικά– κυρίαρχη θέση στο ευρασιατικό σύστημα, εξ ου και τα διεθνή δημοσιεύματα που αναφέρονται στην επικείμενη ένταξή της στο κλαμπ των BRICS. Η Τουρκία θεωρεί την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία ως δύο ενοχλητικά αγκάθια στο πλευρό της, τα οποία επιδιώκει να βγάλει δια της δραστικής απομείωσης της εθνικής τους κυριαρχίας. Έχει συνείδηση ότι αυτό είναι προϋπόθεση για να μπορέσει να ασχοληθεί με αυτό που πραγματικά την απασχολεί, δηλαδή τον προσδιορισμό των σχέσεων της με τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, το Ιράν, τις ΗΠΑ και τους άλλους μεγάλους “παίκτες” του διεθνούς συστήματος, “πουλώντας” και τον μεσολαβητικό της ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Απέναντι σ’ αυτή τη νέα αυτοκρατορική Τουρκία, η Ελλάδα βρίσκεται μόνη της, με την ΕΕ να προσφέρει περιορισμένη πολιτική στήριξη και πέραν τούτου ουδέν. Όσον αφορά δε τις ΗΠΑ, αυτές δείχνουν να είναι εγκλωβισμένες στην τεράστια γεωπολιτική επένδυση που έχουν κάνει στην Τουρκία, παρόλα τα “χαστούκια” που δέχονται από τον Ερντογάν. Σ’ αυτόν το νέο κόσμο, η Ελλάδα οφείλει να σταθεί στα πόδια της, να κινηθεί αυτόνομα, αυτόφωτα και ανεξάρτητα, έτσι ώστε να επιβιώσει. Αντ’ αυτού, δείχνει να έχει επιλέξει την ταύτιση με μια φαντασιακά ενιαία αντιρωσική Δύση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο έχει δαιμονοποιήσει κάθε έννοια ανεξάρτητης, πολυπαραγοντικής και εθνικά επωφελούς εξωτερικής πολιτικής και στο πλαίσιο αυτό μηδενίζει τις ελληνορωσικές σχέσεις.<br /><br />Η εκστρατεία που δρομολογήθηκε αμέσως μετά την εισβολή στην Ουκρανία δεν έχει στόχο μόνο τη Ρωσία. Παράλληλος και πολύ σημαντικός στόχος της Ουάσιγκτον είναι να καταστεί αδύνατη η αυτονόμηση της Ευρώπης και των κρατών-μελών της, η εκ μέρους τους άσκηση μίας πολιτικής, που να προωθεί τα συμφέροντά τους κι όχι τα στενά αμερικανικά συμφέροντα. Και ενώ το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό, η περίπτωση της Ελλάδας είναι ακραία.<br /><br />Κατά την άποψη του γράφοντος, η ελληνική στάση αποτελεί εκδήλωση ενός οργανικού στοιχείου της διαχρονικής (με λίγες εξαιρέσεις) γεωπολιτικής ταυτότητας του νεότερου ελλαδικού κράτους. Όπως, έχουμε υποστηρίξει και σε προηγούμενα άρθρα, το ελλαδικό κράτος δημιουργήθηκε ως κράτος-απόφυση των δυτικών δυνάμεων, έχοντας ως πρωταρχικό ρόλο να λειτουργεί ως φράγμα ενάντια στη Ρωσία, όταν κατέστη αναπόφευκτη η ανεξαρτησία ενός κομματιού των ελληνικών εδαφών μετά την Επανάσταση του 1821 και φάνηκε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να παίζει πια αυτόν τον ρόλο μόνη της.<br /><br />Ελληνορωσικές σχέσεις και ελληνικές ελίτ <br /><br />Έκτοτε, μέχρι και σήμερα, οι ελληνικές ηγετικές ελίτ έχουν εκπαιδευτεί από τα γεννοφάσκια τους να λειτουργούν σε αυτό το απλοϊκό και απόλυτο διπολικό σχήμα: Δύση-Ρωσία, Καλοί-Κακοί. Στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου κι όταν στην ηγεσία της χώρας βρίσκονταν ηγέτες υψηλού πολιτικού αναστήματος, προέκυπταν αντισταθμιστικές σχέσεις με τη Μόσχα, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται τα εθνικά συμφέροντα. Αυτό, όμως, λειτουργούσε στο πλαίσιο ενός ξεκαθαρισμένου διεθνούς διπολικού συστήματος και χωρίς να θίγεται ο στρατηγικός προσανατολισμός της χώρας.<br /><br />Σήμερα, όμως, αυτό το ξεκάθαρο διεθνές σύστημα δεν υφίσταται πλέον, όπως επεσήμανε και ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ που βλέπει στον πόλεμο στην Ουκρανία «το τέλος της κυριαρχίας της Δύσης»! Στο νέο διεθνές σύστημα υπάρχει ασάφεια, ζυμώσεις, μεικτά στοιχεία ανταγωνισμού-συνεργιών μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, πόλωση και διαλυτικά στοιχεία στο εσωτερικό της Δύσης και πολλά άλλα. Όμως, αυτός είναι ένας υπερβολικά πολύπλοκος κόσμος για να γίνει αντιληπτός από τις εκπαιδευμένες να λειτουργούν σε απλά και κατανοητά διπολικά σχήματα ελληνικές ελίτ, οι οποίες δεν αισθάνονται καθόλου άνετα μέσα σε αυτόν.<br /><br />Έτσι, καταφεύγουν σε έναν ξεκάθαρο και κατανοητό κόσμο, που αποτελεί καρικατούρα του διπολικού διεθνούς συστήματος του Ψυχρού Πολέμου, επιλέγοντας την απόλυτη ταύτιση με τον έναν πόλο και την πλήρη άρνηση σχέσεων με τον άλλον. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο κόσμος δεν υπάρχει παρά μόνο στο μυαλό τους. Με δυο λόγια, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το σύστημα άσκησης εξωτερικής πολιτικής της χώρας λειτουργεί σε λάθος ιστορικό χρόνο. Ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τις ελληνορωσικές σχέσεις είναι παράγωγο ακριβώς της προαναφερθείσας θεώρησης του κόσμου.<br /><br />Βέβαια, κάποιος μπορεί θεωρήσει ότι τα λεγόμενα του γράφοντος είναι υπερβολικά ή και εκτός πραγματικότητας. Όμως, το γεγονός παραμένει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει επιλέξει μια πολιτική απόλυτης ταύτισης με τη Δύση και μια εξίσου απόλυτη εχθρότητα έναντι της Ρωσίας. Αντί ανταλλαγμάτων, ο Ζελέσνκι, το οποίο η Ελλάδα υποστηρίζει ανεπιφύλακτα, μας απειλεί με κυρώσεις! Αν μάλιστα συγκρίνουμε τη στάση του προς την Τουρκία θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Είναι εμφανές ότι η πολιτική των Αθηνών δεν ταυτίζεται με το γεωπολιτικό χρόνο κι αυτό είναι όντως επικίνδυνο…<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνορωσικές σχέσεις: Απερίσκεπτη θυσία σε λάθος βωμό.

Γρίβας Κώστας Η ένταξη της Ελλάδας στην λίστα των “μη φιλικών χωρών” που ανακοίνωσε η Μόσχα είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι οι ελληνορωσι...

Διαβάστε την συνέχεια

«Κι εμείς θα φανούμε γενναίοι, όταν χρειαστεί».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/10/stolos_006.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="455" data-original-width="800" height="364" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/10/stolos_006.png" width="739" /></a></div><div><br /></div>Γράφει η<b> Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Ενενήντα δύο χρόνια μετά την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας Ελλάδας-Τουρκίας (1930) από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Κεμάλ Ατατούρκ, η μαυρίλα στον εθνικό ορίζοντα των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν έχει ξανοίξει σε γλυκοχάραμα φιλίας, γιατί ο Τούρκος δεν έπαψε ποτέ να είναι βουλιμικός, διεκδικητικός.<br /><br /> Πολύ περισσότερο τώρα που η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν συμπεριφέρεται κατά τον ίδιο τρόπο με εκείνην του Μπουλέντ Ετσεβίτ (της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974) και της Τανσού Τσιλέρ (της αρπαγής των Ιμίων απ’ την ελληνική κυριαρχία, το 1996).<br /><br /> Συμπεριφέρεται ως αναθεωρητική χώρα που θέλει να επιβάλει το δίκαιο της πυγμής με τον αέρα της κυρίαρχης Περιφερειακής δύναμης της Ανατολικής Μεσογείου και με βάση το δόγμα της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της η οποία ζητά το μισό Αιγαίο (152 νησιά) δικό της, ανεξάρτητη Δυτική Θράκη (για να την προσαρτήσει στην τουρκική επικράτεια) και την Κύπρο διχοτομημένη για να την εντάξει ενιαία στο τουρκικό κράτος.<br /><br /> Συμπεριφέρεται ως ανερχόμενη γεωπολιτική δύναμη πρώτης γραμμής, που θέλει να αφήσει το στίγμα της στο πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα με προοπτική να το αλλάξει, απ’ τη στιγμή που βρίσκεται ήδη μέσα στις 20 πιο σημαντικές χώρες του πλανήτη και ευελπιστεί πως κάποια στιγμή θα γίνει η 5η σε γεωπολιτική επιρροή δύναμη στον κόσμο.<br /><br /> — Ακραίες φιλοδοξίες…, σας ακούω να σχολιάζετε με έκδηλη ανησυχία.<br /><br /> Και εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας συμπληρώνοντας πως οι φιλοδοξίες της Τουρκίας είναι άλογες και άμετρες, καθώς έχει εθιστεί στο να σπάει κανόνες (ενίοτε και συμμαχικούς), γιατί δεν θέλει να επιτρέψει σε άλλες δυνάμεις να την ελέγχουν.<br /><br /> Που πάει να πει (κι αυτό ας το έχει στο νου του ο Πούτιν που επενδύει στην λυκοφιλία τους) ότι είναι ικανή να κάνει σε χρόνο ρεκόρ τον φίλο εχθρό και τον εχθρό φίλο, πλην των Ελλαδιτών και των Ελληνοκυπρίων τους οποίους έχει ορκιστεί να τους έχει πάντα απέναντι…<br /><br /> Με τα δεδομένα αυτά, 48 χρόνια μετά τον Αττίλα 1&2 στην Κύπρο, με τον Τούρκο να αναγορεύει σε ήρωες τους εισβολείς στρατιώτες του και ”σφαγείς” τους (καθημαγμένους ως θύματα βίας) Κυπρίους (βλ. σχετικό tweetΕρντογάν, Ακάρ, Καλίν), είμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br /><br /> Τη στιγμή κατά την οποία στην μεν Κύπρο ο ”ηγέτης” των Κατεχομένων Ερσίν Τατάρ επιδιώκει την αναγνώριση του ψευδοκράτους μέσω δικοινοτικών συνομιλιών, στην δε Ελλάδα η τουρκική προκλητικότητα έχει φτάσει στα ύψη και έγινε προ πολλού σαφές ότι τόσο ο υβριδικός ”πόλεμος” που ασκεί η Τουρκία σε βάρος μας από χρόνια (μέσω της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού), όσο και ο ακήρυχτος πόλεμος εναντίον μας (μέσω των πτήσεων drones και μαχητικών της πάνω από το Αιγαίο), έχουν σαν απώτερο στόχο την αποδόμηση της πατρίδας μας.<br /><br /> Την αποδόμηση της Ελλάδας με θεωρητικό εφαλτήριο το τουρκικό αφήγημα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών μας, τα οποία καραδοκεί να τα υφαρπάξει απ’ την ελληνική επικράτεια μόλις αφοπλιστούν αμυντικά.<br /><br /> Το πνεύμα των τουρκικών φιλοδοξιών έχει αγγίξει από καιρό την παράνοια, η οποία — σε συνεξάρτηση με την προκλητικότητα που έχει φτάσει στα ύψιστα όρια κλιμάκωσής της — κάνουν τους Τούρκους Αξιωματούχους θρασύτατους.<br /><br /> Τελευταία απόδειξη γι’ αυτό ήταν η προ ημερών απαίτηση του Τούρκου απόστρατου ταξίαρχου Ναΐμ Μπαμπούρογλου (καθηγητή του ιδιωτικού πανεπιστημίου Αϊδινίου της Κωνσταντινούπολης) να κατεβούν οι ελληνικές σημαίες απ’ τις Οινούσσες, την Ψέριμο και άλλα νησιά και νησίδες μας ”κοντά στη δυτική Ανατολία” (βλ. σχετική δήλωσή του στο Habertürk), ενώ προέτρεψε την κυβέρνηση της χώρας του να κάνει ό,τι έκανε η Τουρκία στα Ίμια…<br /><br /> Φευ!.. Αυτά, δυστυχώς, ουδόλως απασχολούν τους ΝΑΤΟϊκούς μας συμμάχους και τους εταίρους μας στην Ε.Ε, οι οποίοι μηρυκάζουν και υιοθετούν τις ανιστόρητες αιτιάσεις της Άγκυρας (αιτιάσεις που διαγράφουν τις Διεθνείς Συνθήκες που χάραξαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα (Λωζάνης, 1923, & Παρισίων, 1947), καθώς και τις Συμβάσεις των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973 & 1982, UNCLOS III, Montego Bay), πιέζοντας ”συμμαχικά” την Ελλάδα να αφοπλίσει αμυντικά την νησιωτική επικράτεια, για να κάνουν οι Τούρκοι ό,τι το ’96 στα Ίμια…<br /><br /> Ουσιαστικά οι τελευταίοι απαιτούν την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου με πρόσχημα ότι απειλούνται από αυτά γιατί είναι εξοπλισμένα. Αλλά την ίδια στιγμή ανοίγουν διάπλατα το θέμα αμφισβήτησης μεγάλων και μικρών νησιών μας, που τα διεκδικούν με βάση είτε τη θεωρία της ”Γαλάζιας Πατρίδας” περί… ”οθωμανικών νησιών επί των οποίων δεν υπάρχει ελληνική κυριαρχία” είτε τη θεωρία τους περί εγγυτέρων νήσων, βάσει της οποίας διεκδικούν τα πλησιέστερα σε αυτούς ελληνικά νησιά ( Δωδεκάνησα και νησιά του ΒΑ Αιγαίου).<br /><br /> Συνελόντι ειπείν, την ίδια στιγμή που δηλώνουν ότι απειλούνται από τα μεγάλα νησιά (Λήμνο, Σάμο, Ικαρία, Λέσβο, Χίο, Κω, Ρόδο κλπ) και τα μικρονήσια μας, τα εκφοβίζουν προκλητικά με καθημερινές πτήσεις και υπερπτήσεις των μαχητικών τους, ενώ έχουν παραταγμένη στα μικρασιατικά παράλια απέναντί τους την Γ’ Στρατιά του Αιγαίου που αποτελείται από 100.000 τουλάχιστον άντρες.<br /><br /> Τι θέλει να πει ο… ποιητής; Αυτό που είπε με αδιαβάθμητο έγγραφο προς τους Έλληνες πρέσβεις ανά τον κόσμο την 10η Μαΐου 2022 το υπουργείο Εξωτερικών μας, με το οποίο τους τροφοδότησε με όλα τα νομικά επιχειρήματα της Αθήνας απέναντι στις αιτιάσεις της Άγκυρας.<br /><br /> Επιχειρήματα που αποτυπώθηκαν σε χάρτη αναλυτικό, όπου δίνονταν πληροφορίες σχετικές με τον χρόνο που απαιτείται σε 22.000 τουρκικές δυνάμεις (λόγου χάρη), για να συγκεντρωθούν, να επιτεθούν και να… εισβάλουν σε ένα ή περισσότερα ελληνικά νησιά (βλ. εικόνα με τόξα χαραγμένα στον χάρτη από στελέχη του ΥΠΕΞ, σύμφωνα με τον οποίο χρειάζονται 12 ώρες για να κινητοποιηθούν και να επιτεθούν οι Τούρκοι στη Λέσβο, τη Χίο ή τη Σάμο.<br /><br /> Κατά τα άλλα εμείς είμαστε που τους απειλούμε… Αστειότητες. Γιατί το μόνο που κάνουμε είναι να κρατάμε στα ελληνοτουρκικά σύνορα ομπρέλα ασφαλείας με την αμυντική θωράκιση των νησιών μας (επί τη ευκαιρία να πούμε ότι μετά τον Έβρο — όπου περιπολούν ήδη στα χερσαία σύνορα της χώρας μας οι πρώτες μηχανοκίνητες μονάδες των Marder και M1117 στη θέση των τεθωρακισμένων οχημάτων BMP-1 που στείλαμε στην Ουκρανία — παίρνουν σειρά τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br /> Τα νησιά όπου έφτασαν ήδη απ’ τις αρχές Ιουλίου και εντάχθηκαν στα αμυντικά μας συστήματα με πρωτοβουλία της ΑΣΔΕΝ (Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων) νέα τροχοφόρα οχήματα Guardian(συμπληρωματικά στα 174 της Άνοιξης και πολύτιμα λόγω ενισχυμένης θωράκισης και ευλυγισίας), καθώς και TTOA-ASVM-1117 από τα επιπλέον 180 τα οποία έφτασαν την πρώτη εβδομάδα του τρέχοντα του μήνα στη Θεσσαλονίκη και από εκεί προωθήθηκαν στα νησιά.<br /><br /> Τα δεδομένα συμβάλλουν μερικώς στην εξοπλιστική αναβάθμιση της χώρας μας, αλλά είναι ικανά — μέχρι να ολοκληρωθεί η εξοπλιστική αναβάθμισή της στο ορατό μέλλον (σ.σ την πρώτη φρεγάτα Belharra θα την πάρουμε το 2025) — να αποτελέσουν προστιθέμενη αξία στο υψηλό φρόνημα και την αποφασιστικότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για υπεράσπιση της κυριαρχίας μας, ώστε να αποκρούσουν με επιτυχία την καταιγίδα των άνομων και βρώμικων ”εξατμίσεων” που μεθοδεύει σε βάρος των νησιών μας η Τουρκία.<br /><br /> — Η Ελλάδα δεν έχει ούτε το μέγεθος ούτε τη δύναμη ούτε την ισχύ για να απειλήσει την Τουρκική Δημοκρατία, είπε προ ημερών ο ταξίαρχος ε.α. Ναΐμ Μπαμπούρογλου, την ίδια στιγμή που ο απόστρατος Τζιχάτ Γιαϊτζί (αναλυτής και θεωρητικός της ”Γαλάζιας Πατρίδας”) αντέστρεφε την πραγματικότητα, σε μια προσπάθεια να εμφανίσει απειλούμενη την Τουρκία απ’ την … ελληνική επιθετικότητα λόγω των ”βαρέων όπλων” της στα νησιά, που εξυπηρετούν (κατ’ εκείνον) τον στόχο της Μεγάλης Ιδέας της.<br /><br /> Μέχρι να συνεννοηθούν μεταξύ τους οι Τούρκοι και να βγάλουν τον νικητή στις προσεχείς εκλογές (14 Ιουνίου 2023) στον διαγκωνισμό των κομμάτων εξουσίας (ACP-CHP) για το ποιος είναι ικανότερος να κατακτήσει πιο πολύ την Ελλάδα, εμείς πρέπει να μείνουμε αποφασισμένοι και σταθεροί στη στρατηγική υπεράσπισης των κεκτημένων μας με κάθε τίμημα απέναντι στον επιβουλέα που θέλει να τα οικειοποιηθεί.<br /><br /> Στον επιβουλέα που δείχνει προκλητικός και απείθαρχος (ως αναθεωρητικός) έναντι των ξένων συστάσεων και των ελληνικών προειδοποιήσεων ότι η προσπάθειά του να μας τρομοκρατήσει με κραυγές και απειλές δε θα πετύχει. Όπως δε θα πετύχουν και οι μεθοδεύσεις του να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, για να επιταχύνει τις εξελίξεις επέκτασης προς δυσμάς της Τουρκίας.<br /><br /> Όσο τρομαχτικές και να είναι οι φιλοδοξίες του Ταγίπ Ερντογάν που θέλει την χώρα του να πρωταγωνιστεί στην περιοχή μας σε βάρος του Ελληνισμού, οι Έλληνες είμαστε αποφασισμένοι να μετατρέψουμε σε κυματοθραύστη την πολεμική μας ισχύ και να χαλυβδώσουμε τη θέλησή μας να τον προστατέψουμε διαλύοντας τα τουρκικά αεροπρογεφυρώματα και τις μονάδες ειδικών επιχειρήσεων απόβασης οι οποίες θα επιχειρήσουν να πατήσουν το πόδι τους στα νησιά μας.<br /><br /> ”Τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ’ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον” (”Η Ευτυχία προϋποθέτει την Ελευθερία και η Ελευθερία την Ευψυχία”), αναφωνούσε ο πρόγονός μας Περικλής στον ”Επιτάφιό” του (430 π Χ) μιλώντας στους Αθηναίους για τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού πολέμου (Θουκυδίδης: ”Περικλέους Ἐπιτάφιος”).<br /><br /> Κι εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, όσο κι αν υπολειπόμαστε κραυγαλέα έναντι των αρχαίων, κρατήσαμε κάτι – νομίζω – απ’ την θεϊκή φύτρα της καταγωγής μας. Κρατήσαμε την πίστη των Πατέρων μας ότι ”Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι”!.. Κι εμείς θα φανούμε γενναίοι, όταν χρειαστεί!!!<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Κι εμείς θα φανούμε γενναίοι, όταν χρειαστεί».

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου Ενενήντα δύο χρόνια μετά την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας Ελλάδας-Τουρκίας (1930) από τον Ελευθέριο Βενιζέλο κα...

Διαβάστε την συνέχεια